Livre, Chap.
[8, 1]	τινες οὐσίας λέγουσιν εἶναι τά	τ'	εἴδη καὶ τὰ μαθηματικά. Ἄλλας
[8, 3]	φθορᾶς τῶν λεγομένων οὐσιῶν, πῶς	τ'	ἐνδέχεται καὶ πῶς ἀδύνατον, καὶ
[8, 4]	ταῦτα καὶ τοσαῦτα καὶ δεῖ	τὰ	αἴτια γνωρίζειν· ἐπὶ δὲ τῶν
[8, 1]	δὴ ὅτι (τῶν οὐσιῶν ζητεῖται	τὰ	αἴτια καὶ αἱ ἀρχαὶ καὶ
[8, 4]	ζητῇ τὸ αἴτιον, ἐπεὶ πλεοναχῶς	τὰ	αἴτια λέγεται, πάσας δεῖ λέγειν
[8, 1]	γῆ ὕδωρ ἀὴρ καὶ τἆλλα	τὰ	ἁπλᾶ σώματα, ἔπειτα τὰ φυτὰ
[8, 2]	χεὶρ ἢ πούς. Ληπτέα οὖν	τὰ	γένη τῶν διαφορῶν (αὗται γὰρ
[8, 4]	οἷον φλέγματος (ἐστι πρώτη ὕλη)	τὰ	γλυκέα ἢ λιπαρά, χολῆς δὲ
[8, 2]	τὰ δὲ κόλλῃ οἷον βιβλίον,	τὰ	δὲ γόμφῳ οἷον κιβώτιον, τὰ
[8, 2]	μὲν μεμῖχθαι, τὰ δὲ κεκρᾶσθαι,	(τὰ	δὲ δεδέσθαι, τὰ δὲ πεπυκνῶσθαι,
[8, 2]	ὥσπερ ὅσα κράσει καθάπερ μελίκρατον,	τὰ	δὲ δεσμῷ οἷον φάκελος, τὰ
[8, 2]	καὶ ὅλως τὰ (μὲν ὑπεροχῇ	τὰ	δὲ ἐλλείψει. Ὥστε δῆλον ὅτι
[8, 2]	κιβώτιον, τὰ δὲ πλείοσι τούτων,	τὰ	δὲ θέσει οἷον οὐδὸς καὶ
[8, 2]	ὁρισθήσεται, τῷ τὰ μὲν μεμῖχθαι,	τὰ	δὲ κεκρᾶσθαι, (τὰ δὲ δεδέσθαι,
[8, 2]	τὰ δὲ δεσμῷ οἷον φάκελος,	τὰ	δὲ κόλλῃ οἷον βιβλίον, τὰ
[8, 2]	καὶ τὰ μὲν ἐνίοις τούτων	τὰ	δὲ πᾶσι τούτοις, καὶ ὅλως
[8, 2]	δὲ κεκρᾶσθαι, (τὰ δὲ δεδέσθαι,	τὰ	δὲ πεπυκνῶσθαι, τὰ δὲ ταῖς
[8, 2]	τὰ δὲ γόμφῳ οἷον κιβώτιον,	τὰ	δὲ πλείοσι τούτων, τὰ δὲ
[8, 2]	δὲ δεδέσθαι, τὰ δὲ πεπυκνῶσθαι,	τὰ	δὲ ταῖς ἄλλαις διαφοραῖς κεχρῆσθαι,
[8, 2]	δὲ τόπῳ οἷον τὰ πνεύματα·	τὰ	δὲ τοῖς τῶν αἰσθητῶν πάθεσιν
[8, 2]	χρόνῳ οἷον δεῖπνον καὶ ἄριστον,	τὰ	δὲ τόπῳ οἷον τὰ πνεύματα·
[8, 2]	γὰρ (τῷ κεῖσθαί πως διαφέρει)	τὰ	δὲ χρόνῳ οἷον δεῖπνον καὶ
[8, 4]	ἄμφω τὸ αὐτό. Δεῖ δὲ	τὰ	ἐγγύτατα αἴτια λέγειν. Τίς ἡ
[8, 5]	στιγμαί, εἴπερ εἰσί, καὶ ὅλως	τὰ	εἴδη (οὐ γὰρ τὸ λευκὸν
[8, 1]	καὶ τὰ μόρια αὐτῶν, καὶ	τὰ	(ζῷα καὶ τὰ μόρια τῶν
[8, 6]	οὐδ' ὡς χωριστῶν ὄντων παρὰ	τὰ	καθ' ἕκαστα. Διὰ ταύτην δὲ
[8, 4]	τίς αἰτία ὡς (ὕλη; Ἆρα	τὰ	καταμήνια; Τί δ' ὡς κινοῦν;
[8, 1]	εἶναι τά τ' εἴδη καὶ	τὰ	μαθηματικά. Ἄλλας δὲ δὴ συμβαίνει
[8, 2]	καὶ ξηρότητι καὶ ὑγρότητι, καὶ	τὰ	μὲν ἐνίοις τούτων τὰ δὲ
[8, 2]	καὶ πᾶσι τούτοις ὁρισθήσεται, τῷ	τὰ	μὲν μεμῖχθαι, τὰ δὲ κεκρᾶσθαι,
[8, 2]	δὲ πολλαὶ διαφοραὶ οὖσαι, οἷον	τὰ	μὲν συνθέσει λέγεται τῆς ὕλης,
[8, 2]	δὲ πᾶσι τούτοις, καὶ ὅλως	τὰ	(μὲν ὑπεροχῇ τὰ δὲ ἐλλείψει.
[8, 1]	σώματα, ἔπειτα τὰ φυτὰ καὶ	τὰ	μόρια αὐτῶν, καὶ τὰ (ζῷα
[8, 6]	ἔστι τι τὸ ὅλον παρὰ	τὰ	μόρια, ἔστι τι αἴτιον, ἐπεὶ
[8, 1]	καὶ τέλος ὁ οὐρανὸς καὶ	τὰ	μόρια τοῦ οὐρανοῦ· ἰδίᾳ δέ
[8, 1]	αὐτῶν, καὶ τὰ (ζῷα καὶ	τὰ	μόρια τῶν ζῴων, καὶ τέλος
[8, 4]	γλυκέα ἢ λιπαρά, χολῆς δὲ	τὰ	πικρὰ ἢ ἄλλ' ἄττα· ἴσως
[8, 2]	ἄριστον, τὰ δὲ τόπῳ οἷον	τὰ	πνεύματα· τὰ δὲ τοῖς τῶν
[8, 1]	αἴτια καὶ αἱ ἀρχαὶ καὶ	τὰ	στοιχεῖα. Οὐσίαι δὲ αἱ μὲν
[8, 1]	δέ τινες οὐσίας λέγουσιν εἶναι	τά	τ' εἴδη καὶ τὰ μαθηματικά.
[8, 3]	ὅσα μὴ οἷόν τε παρὰ	τὰ	τινὰ εἶναι, οἷον οἰκίαν ἢ
[8, 2]	ἀρχαὶ ἔσονται τοῦ εἶναι) οἷον	τὰ	τῷ μᾶλλον καὶ ἧττον ἢ
[8, 1]	τἆλλα τὰ ἁπλᾶ σώματα, ἔπειτα	τὰ	φυτὰ καὶ τὰ μόρια αὐτῶν,
[8, 2]	τὰ δὲ πεπυκνῶσθαι, τὰ δὲ	ταῖς	ἄλλαις διαφοραῖς κεχρῆσθαι, ὥσπερ χεὶρ
[8, 1]	ὕλη, δῆλον· ἐν πάσαις γὰρ	ταῖς	ἀντικειμέναις μεταβολαῖς ἐστί τι τὸ
[8, 1]	μεταβολαῖς ἐστί τι τὸ ὑποκείμενον	ταῖς	μεταβολαῖς, οἷον κατὰ τόπον τὸ
[8, 2]	ἐν ἑκάστῳ· καὶ ὡς ἐν	ταῖς	οὐσίαις τὸ τῆς ὕλης κατηγορούμενον
[8, 1]	πῦρ γῆ ὕδωρ ἀὴρ καὶ	τἆλλα	τὰ ἁπλᾶ σώματα, ἔπειτα τὰ
[8, 5]	γιγνόμενον γίγνεται) οὐ πάντα (ἂν	τἀναντία	γίγνοιτο ἐξ ἀλλήλων, ἀλλ' ἑτέρως
[8, 5]	Ἔχει δ' ἀπορίαν πῶς πρὸς	τἀναντία	ἡ (ὕλη ἡ ἑκάστου ἔχει.
[8, 2]	θέσις, ἢ διαθιγῇ, ὅ (ἐστι	τάξις)	φαίνονται δὲ πολλαὶ διαφοραὶ οὖσαι,
[8, 1]	μαθηματικῶν ὕστερον σκεπτέον· παρὰ γὰρ	τὰς	αἰσθητὰς οὐσίας ταύτας λέγουσί τινες
[8, 4]	αἴτια λέγεται, πάσας δεῖ λέγειν	τὰς	ἐνδεχομένας αἰτίας. Οἷον ἀνθρώπου τίς
[8, 4]	τὴν ἴδιον. Περὶ μὲν οὖν	τὰς	φυσικὰς οὐσίας καὶ γενητὰς ἀνάγκη
[8, 3]	ὃ παρὰ ταῦτά ἐστιν, εἰ	ταῦθ'	ὕλη, οὔτε δὲ στοιχεῖον οὔτ'
[8, 4]	ἕνεκα; Τὸ τέλος. (Ἴσως δὲ	ταῦτα	ἄμφω τὸ αὐτό. Δεῖ δὲ
[8, 2]	θέσει οἷον οὐδὸς καὶ ὑπέρθυρον	(ταῦτα	γὰρ (τῷ κεῖσθαί πως διαφέρει)
[8, 4]	ἢ ἄλλ' ἄττα· ἴσως δὲ	(ταῦτα	ἐκ τοῦ αὐτοῦ. Γίγνονται δὲ
[8, 3]	τι δεῖ εἶναι ὃ παρὰ	ταῦτά	ἐστιν, εἰ ταῦθ' ὕλη, οὔτε
[8, 4]	ὀρθῶς, εἴπερ ἄρα (αἴτιά τε	ταῦτα	καὶ τοσαῦτα καὶ δεῖ τὰ
[8, 1]	καὶ ποῖα οὔ, καὶ εἰ	ταῦτα	καὶ τοῦ ὁρισμοῦ. Ἔτι τοίνυν
[8, 2]	δυνάμει οἰκίαν λέγουσιν, ὕλη γὰρ	ταῦτα·	οἱ δὲ ἀγγεῖον σκεπαστικὸν χρημάτων
[8, 3]	οὐδ' οὐσίαι εἰσὶν οὔτ' αὐτὰ	ταῦτα	οὔτε τι τῶν ἄλλων ὅσα
[8, 3]	ἀλλ' ὡς πρὸς ἕν. Ἀλλὰ	ταῦτα	πρὸς μέν τι ἄλλο διαφέρει,
[8, 2]	ἐνέργειαν λέγουσιν· οἱ δ' ἄμφω	ταῦτα	συντιθέντες τὴν τρίτην καὶ τὴν
[8, 2]	ἄλλοις τοῖς τοιούτοις· πάντα γὰρ	ταῦτα	(ὑπεροχὴ καὶ ἔλλειψίς ἐστιν. Εἰ
[8, 1]	παρὰ γὰρ τὰς αἰσθητὰς οὐσίας	ταύτας	λέγουσί τινες εἶναι. Νῦν δὲ
[8, 1]	κατὰ στέρησιν. Καὶ ἀκολουθοῦσι δὴ	ταύτῃ	αἱ ἄλλαι μεταβολαί, τῶν δ'
[8, 6]	παρὰ τὰ καθ' ἕκαστα. Διὰ	ταύτην	δὲ τὴν ἀπορίαν οἱ μὲν
[8, 3]	οὐσίαν οὐ λέγοιεν. (Ἁνάγκη δὴ	ταύτην	ἢ (ἀΐδιον εἶναι ἢ φθαρτὴν
[8, 6]	ἐσχάτη ὕλη καὶ ἡ μορφὴ	ταὐτὸ	καὶ ἕν, δυνάμει, τὸ δὲ
[8, 3]	μὲν γὰρ καὶ ψυχῇ εἶναι	ταὐτόν,	ἀνθρώπῳ δὲ καὶ ἄνθρωπος οὐ
[8, 2]	σῶμα, τὴν ὕλην, ἓν καὶ	ταὐτόν,	διαφέρειν δὲ ἢ ῥυσμῷ, ὅ
[8, 3]	ἀνθρώπῳ δὲ καὶ ἄνθρωπος οὐ	ταὐτόν,	εἰ μὴ καὶ ἡ ψυχὴ
[8, 3]	λόγον, οἷον τῆς συνθέτου, ἐάν	τε	αἰσθητὴ (ἐάν τε νοητὴ ᾖ·
[8, 3]	γὰρ ὁρισμὸς ἀριθμός τις· (διαιρετός	τε	γὰρ καὶ εἰς ἀδιαίρετα (οὐ
[8, 3]	ὥς τινες λέγουσι μονάδων· ὅ	τε	γὰρ ὁρισμὸς ἀριθμός τις· (διαιρετός
[8, 6]	ζῷον καὶ τὸ δίπουν, ἄλλως	τε	δὴ καὶ εἰ ἔστιν, ὥσπερ
[8, 6]	ἀλλ' οὐ πολλά, οἷον τό	τε	ζῷον καὶ τὸ δίπουν, ἄλλως
[8, 3]	συνθέσεως, οὐδ' ἡ οἰκία πλίνθοι	τε	καὶ σύνθεσις. Καὶ τοῦτο ὀρθῶς·
[8, 3]	συνθέτου, ἐάν τε αἰσθητὴ (ἐάν	τε	νοητὴ ᾖ· ἐξ ὧν δ'
[8, 3]	ἐνδέχεται δῆλον, ὅσα μὴ οἷόν	τε	παρὰ τὰ τινὰ εἶναι, οἷον
[8, 4]	μέτεισιν ὀρθῶς, εἴπερ ἄρα (αἴτιά	τε	ταῦτα καὶ τοσαῦτα καὶ δεῖ
[8, 6]	τῆς ἀπορίας τῆς εἰρημένης περί	τε	τοὺς ὁρισμοὺς καὶ περὶ τοὺς
[8, 1]	δεῖ καὶ συναγαγόντας τὸ κεφάλαιον	τέλος	ἐπιθεῖναι. Εἴρηται δὴ ὅτι (τῶν
[8, 4]	δ' ὡς οὗ ἕνεκα; Τὸ	τέλος.	(Ἴσως δὲ ταῦτα ἄμφω τὸ
[8, 1]	τὰ μόρια τῶν ζῴων, καὶ	τέλος	ὁ οὐρανὸς καὶ τὰ μόρια
[8, 4]	ὕλης ποιῆσαι, δῆλον ὅτι ἡ	τέχνη	καὶ ἡ ἀρχὴ ἡ ὡς
[8, 3]	ἦν εἶναι τῷ εἴδει καὶ	τῇ	ἐνεργείᾳ ὑπάρχει. Ψυχὴ μὲν γὰρ
[8, 4]	γένοιτο ἐκ ξύλου, οὐδ' ἐπὶ	τῇ	κινούσῃ αἰτίᾳ τοῦτο· οὐ γὰρ
[8, 1]	κατ' αὔξησιν ὃ νῦν μὲν	τηλικόνδε	πάλιν δ' ἔλαττον ἢ μεῖζον,
[8, 6]	οὐκ ἐνδέχεται ἀποδοῦναι καὶ λῦσαι	τὴν	ἀπορίαν· εἰ δ' ἐστίν, ὥσπερ
[8, 6]	καθ' ἕκαστα. Διὰ ταύτην δὲ	τὴν	ἀπορίαν οἱ μὲν μέθεξιν λέγουσι,
[8, 4]	ἔσται ἢ ὅτι ἀναλυθέντος εἰς	τὴν	(ἀρχήν. Ἐνδέχεται δὲ μιᾶς τῆς
[8, 3]	ἄλλων ὅσα μὴ φύσει συνέστηκεν·	τὴν	γὰρ φύσιν μόνην ἄν τις
[8, 2]	οἰκία, ὅτι λίθοι πλίνθοι ξύλα,	τὴν	δυνάμει οἰκίαν λέγουσιν, ὕλη γὰρ
[8, 6]	γάρ ἐστιν αἴτιον ἕτερον τοῦ	τὴν	δυνάμει σφαῖραν ἐνεργείᾳ εἶναι σφαῖραν,
[8, 2]	ταῦτα συντιθέντες τὴν τρίτην καὶ	τὴν	ἐκ τούτων οὐσίαν (ἔοικε γὰρ
[8, 3]	φύσιν μόνην ἄν τις θείη	τὴν	ἐν τοῖς φθαρτοῖς οὐσίαν. Ὥστε
[8, 3]	ὄνομα τὴν σύνθετον οὐσίαν ἢ	τὴν	ἐνέργειαν καὶ τὴν μορφήν, οἷον
[8, 2]	ἤ τι ἄλλο τοιοῦτον προτιθέντες,	τὴν	ἐνέργειαν λέγουσιν· οἱ δ' ἄμφω
[8, 6]	{ψυχῆς} ὥσπερ Λυκόφρων φησὶν εἶναι	τὴν	ἐπιστήμην τοῦ ἐπίστασθαι καὶ ψυχῆς·
[8, 3]	τι ἄλλο διαφέρει, πρὸς δὲ	τὴν	ζήτησιν τῆς οὐσίας τῆς αἰσθητῆς
[8, 4]	Μὴ πῦρ ἢ γῆν ἀλλὰ	τὴν	ἴδιον. Περὶ μὲν οὖν τὰς
[8, 4]	ὕλης οὔσης ἕτερα γίγνεσθαι διὰ	τὴν	κινοῦσαν αἰτίαν, οἷον ἐκ ξύλου
[8, 3]	οὐσίαν ἢ τὴν ἐνέργειαν καὶ	τὴν	μορφήν, οἷον ἡ οἰκία πότερον
[8, 3]	καὶ οὐσία τοῦτο, αὐτὴν ἂν	τὴν	οὐσίαν οὐ λέγοιεν. (Ἁνάγκη δὴ
[8, 5]	δὲ κατὰ στέρησιν καὶ φθορὰν	τὴν	παρὰ φύσιν; Ἀπορία δέ τις
[8, 4]	δὲ χολῆς τῷ ἀναλύεσθαι εἰς	τὴν	πρώτην ὕλην τὴν χολήν. Διχῶς
[8, 3]	λανθάνει πότερον σημαίνει (τὸ ὄνομα	τὴν	σύνθετον οὐσίαν ἢ τὴν ἐνέργειαν
[8, 2]	οἱ δ' ἄμφω ταῦτα συντιθέντες	τὴν	τρίτην καὶ τὴν ἐκ τούτων
[8, 5]	οὕτω μεταβάλλει εἰς ἄλληλα, εἰς	τὴν	ὕλην δεῖ ἐπανελθεῖν, οἷον εἰ
[8, 2]	(τὸ μὲν γὰρ ὑποκείμενον σῶμα,	τὴν	ὕλην, ἓν καὶ ταὐτόν, διαφέρειν
[8, 3]	ἀλλ' ἡ οὐσία· ὃ ἐξαιροῦντες	τὴν	ὕλην λέγουσιν. Εἰ οὖν τοῦτ'
[8, 5]	εἰ (ἐκ νεκροῦ ζῷον, εἰς	τὴν	ὕλην πρῶτον, εἶθ' οὕτω ζῷον·
[8, 4]	ἀναλύεσθαι εἰς τὴν πρώτην ὕλην	τὴν	χολήν. Διχῶς γὰρ τόδ' ἐκ
[8, 2]	δ' ἐστὶν ἡ δυνάμει, λοιπὸν	τὴν	ὡς ἐνέργειαν οὐσίαν τῶν αἰσθητῶν
[8, 3]	δὲ τὴν ζήτησιν τῆς οὐσίας	τῆς	αἰσθητῆς οὐδέν· (τὸ γὰρ τί
[8, 4]	ἀλλὰ ἄδηλος ἐὰν μὴ μετὰ	τῆς	αἰτίας ᾖ ὁ λόγος. Οἷον
[8, 6]	εἶθ' οὕτως οἶνος. ~Περὶ δὲ	τῆς	ἀπορίας τῆς εἰρημένης περί τε
[8, 6]	οἶνος. ~Περὶ δὲ τῆς ἀπορίας	τῆς	εἰρημένης περί τε τοὺς ὁρισμοὺς
[8, 3]	καὶ πῶς ἀδύνατον, καὶ περὶ	τῆς	εἰς τὸν ἀριθμὸν ἀναγωγῆς, ἔστω
[8, 2]	διαφορῶν (λόγος τοῦ εἴδους καὶ	τῆς	ἐνεργείας εἶναι, ὁ δ' ἐκ
[8, 3]	καὶ λίθων ὡδὶ κειμένων, ἢ	τῆς	ἐνεργείας καὶ τοῦ εἴδους ὅτι
[8, 6]	μέθεξιν λέγουσι, καὶ αἴτιον τί	τῆς	μεθέξεως καὶ τί τὸ μετέχειν
[8, 1]	(περὶ μέρους ἦν ἰδεῖν, ποῖα	τῆς	οὐσίας μέρη καὶ ποῖα οὔ,
[8, 3]	διαφέρει, πρὸς δὲ τὴν ζήτησιν	τῆς	οὐσίας τῆς αἰσθητῆς οὐδέν· (τὸ
[8, 3]	εἶναι ὅρον καὶ λόγον, οἷον	τῆς	συνθέτου, ἐάν τε αἰσθητὴ (ἐάν
[8, 6]	ἦν εἶναι ἑκατέρῳ. Ἔστι δὲ	τῆς	ὕλης ἡ μὲν νοητὴ ἡ
[8, 2]	ὡς ἐν ταῖς οὐσίαις τὸ	τῆς	ὕλης κατηγορούμενον αὐτὴ ἡ ἐνέργεια,
[8, 2]	ὁ δ' ἐκ τῶν ἐνυπαρχόντων	τῆς	ὕλης μᾶλλον) ὁμοίως δὲ καὶ
[8, 4]	τὴν (ἀρχήν. Ἐνδέχεται δὲ μιᾶς	τῆς	ὕλης οὔσης ἕτερα γίγνεσθαι διὰ
[8, 3]	οὐσία, ἀλλ' εἴπερ, ἡ μετὰ	τῆς	ὕλης. Περὶ μὲν οὖν γενέσεως
[8, 2]	οἷον τὰ μὲν συνθέσει λέγεται	τῆς	ὕλης, ὥσπερ ὅσα κράσει καθάπερ
[8, 4]	μέχρι τούτων διωρισμένον. ~(Περὶ δὲ	τῆς	ὑλικῆς οὐσίας δεῖ μὴ λανθάνειν
[8, 6]	ὕλην, πάντα ἁπλῶς ὅπερ ἕν	τι.
[8, 4]	τὸ ὑποκείμενον ἡ οὐσία. Οἷον	τί	(αἴτιον ἐκλείψεως, τίς ὕλη; Οὐ
[8, 6]	ὅλον παρὰ τὰ μόρια, ἔστι	τι	αἴτιον, ἐπεὶ καὶ ἐν τοῖς
[8, 6]	ὅμοιον τὸ ζητεῖν τοῦ (ἑνὸς	τί	αἴτιον καὶ τοῦ ἓν εἶναι·
[8, 6]	διὸ καὶ οὐκ ἔστιν ἕτερόν	τι	αἴτιον τοῦ (ἓν εἶναι οὐθενὶ
[8, 6]	ὁρισμοὺς καὶ περὶ τοὺς ἀριθμούς,	τί	αἴτιον τοῦ ἓν εἶναι; Πάντων
[8, 6]	λόγου, ὥστε τὸ ζητούμενόν ἐστι	τί	αἴτιον τοῦ ἓν εἶναι τὸ
[8, 3]	ἕν. Ἀλλὰ ταῦτα πρὸς μέν	τι	ἄλλο διαφέρει, πρὸς δὲ τὴν
[8, 2]	σκεπαστικὸν χρημάτων καὶ σωμάτων ἤ	τι	ἄλλο τοιοῦτον προτιθέντες, τὴν ἐνέργειαν
[8, 1]	οὖσα ἐνεργείᾳ δυνάμει ἐστὶ τόδε	τι)	ἄλλως δ' ὁ λόγος καὶ
[8, 6]	ζῷον καὶ αὐτὸ δίπουν; Διὰ	τί	γὰρ οὐκ ἐκεῖνα αὐτὰ ὁ
[8, 4]	ἀλλ' ἡ σελήνη τὸ πάσχον.	Τί	δ' αἴτιον ὡς κινῆσαν καὶ
[8, 4]	ὡς (ὕλη; Ἆρα τὰ καταμήνια;	Τί	δ' ὡς κινοῦν; Ἆρα τὸ
[8, 4]	εἶδος; Τὸ τί ἦν εἶναι.	Τί	δ' ὡς οὗ ἕνεκα; Τὸ
[8, 4]	ὡς κινοῦν; Ἆρα τὸ σπέρμα;	Τί	δ' ὡς τὸ εἶδος; Τὸ
[8, 3]	τὸ ζῷον καὶ δίπουν, ἀλλά	τι	δεῖ εἶναι ὃ παρὰ ταῦτά
[8, 6]	τί ἐστιν ὥσπερ καὶ ὄν	τι	διὸ καὶ οὐκ ἔστιν ἕτερόν
[8, 6]	μήτε αἰσθητήν, εὐθὺς ὅπερ ἕν	τί	(εἶναί) ἐστιν ἕκαστον, (ὥσπερ καὶ
[8, 6]	οὐθενὶ τούτων οὐδὲ τοῦ ὄν	τι	εἶναι· εὐθὺς γὰρ ἕκαστόν ἐστιν
[8, 4]	τί πρῶτον; Καρδία ἢ ἄλλο	τι.	Εἶτα ὑπὸ τίνος; Εἶτα τί
[8, 6]	τοῦ ἓν εἶναι· ἓν γάρ	τι	ἕκαστον, καὶ τὸ δυνάμει καὶ
[8, 4]	αἰτίας ᾖ ὁ λόγος. Οἷον	τί	ἔκλειψις; Στέρησις φωτός. Ἐὰν δὲ
[8, 6]	ἓν τὸν ἄνθρωπον, καὶ διὰ	τί	(ἓν ἀλλ' οὐ πολλά, οἷον
[8, 2]	δὲ καὶ οὐσία ἡ ἠρεμία.	Τί	ἐστι γαλήνη; Ὁμαλότης θαλάττης· (τὸ
[8, 2]	τοῦ συνάμφω γάρ εἰσιν. Οἷον	τί	ἐστι νηνεμία; Ἠρεμία ἐν πλήθει
[8, 3]	εἶναι μακρόν) ἀλλὰ ποῖον μέν	τί	ἐστιν ἐνδέχεται καὶ διδάξαι, ὥσπερ
[8, 2]	τῶν ὁριζομένων οἱ μὲν (λέγοντες	τί	ἐστιν οἰκία, ὅτι λίθοι πλίνθοι
[8, 6]	τί ἦν εἶναι εὐθὺς ἕν	τί	ἐστιν ὥσπερ καὶ ὄν τι
[8, 3]	καιρόν, ὅτι οὐκ ἔστι τὸ	τί	ἔστιν ὁρίσασθαι (τὸν γὰρ ὅρον
[8, 6]	ἔστιν, ὥσπερ φασί τινες, αὐτό	τι	ζῷον καὶ αὐτὸ δίπουν; Διὰ
[8, 6]	σφαῖραν, ἀλλὰ τοῦτ' ἦν τὸ	τί	ἦν εἶναι ἑκατέρῳ. Ἔστι δὲ
[8, 6]	οὔτε τὸ ἕν καὶ τὸ	τί	ἦν εἶναι εὐθὺς ἕν τί
[8, 1]	τῶν λόγων οὐσίας εἶναι, τὸ	τί	ἦν εἶναι καὶ τὸ ὑποκείμενον·
[8, 3]	οὐδὲ ὁ ὁρισμὸς οὐδὲ τὸ	τί	ἦν εἶναι οὐκέτι ἔσται ἀφαιρεθέντος
[8, 1]	δοκοῦσιν εἶναι) Ἐπεὶ δὲ τὸ	τί	ἦν εἶναι οὐσία, τούτου δὲ
[8, 4]	δ' ὡς τὸ εἶδος; Τὸ	τί	ἦν εἶναι. Τί δ' ὡς
[8, 3]	τῆς αἰσθητῆς οὐδέν· (τὸ γὰρ	τί	ἦν εἶναι τῷ εἴδει καὶ
[8, 6]	εὐθὺς γὰρ ἕκαστόν ἐστιν ὄν	τι	καὶ ἕν τι, οὐχ ὡς
[8, 4]	ζῷον; Ναί, ἀλλὰ τοῦτο κατὰ	τί,	καὶ τί πρῶτον; Καρδία ἢ
[8, 3]	δ' αὕτη πρώτων, οὐκέτι, εἴπερ	τὶ	κατὰ τινὸς σημαίνει ὁ λόγος
[8, 3]	ἐνδέχεται καὶ διδάξαι, ὥσπερ ἄργυρον,	τί	μέν ἐστιν οὔ, ὅτι δ'
[8, 5]	δέ τις ἔστι καὶ διὰ	τί	ὁ οἶνος οὐχ (ὕλη τοῦ
[8, 1]	καὶ ἡ μορφή, ὃ τόδε	τι	ὂν τῷ λόγῳ χωριστόν ἐστιν·
[8, 6]	Ἰλιὰς ἀλλὰ τῷ ἑνὸς εἶναι.	Τί	οὖν ἐστὶν ὃ ποιεῖ ἓν
[8, 6]	μὲν ὕλη τὸ δὲ μορφή.	Τί	οὖν τούτου αἴτιον, τοῦ τὸ
[8, 1]	δὲ λέγω ἣ μὴ τόδε	τι	οὖσα ἐνεργείᾳ δυνάμει ἐστὶ τόδε
[8, 6]	ἐστιν ὄν τι καὶ ἕν	τι,	οὐχ ὡς ἐν γένει τῷ
[8, 6]	εἶναι τοῖς δὲ γλισχρότης ἤ	τι	πάθος ἕτερον τοιοῦτον. Ὁ δ'
[8, 1]	νῦν μὲν ὑποκείμενον ὡς τόδε	τι	πάλιν δ' ὑποκείμενον ὡς κατὰ
[8, 5]	λευκόν, εἰ ἔκ τινος καὶ	τὶ	πᾶν τὸ γιγνόμενον γίγνεται) οὐ
[8, 4]	τοιαδί; Ναί, ἀλλ' αὕτη τῷ	τί	πάσχειν (τὸ πρῶτον; ~Ἐπεὶ δ'
[8, 4]	ἀλλὰ τοῦτο κατὰ τί, καὶ	τί	πρῶτον; Καρδία ἢ ἄλλο τι.
[8, 2]	καὶ ἔλλειψίς ἐστιν. Εἰ δέ	τι	σχήματι ἢ λειότητι καὶ τραχύτητι,
[8, 6]	μὲν μέθεξιν λέγουσι, καὶ αἴτιον	τί	τῆς μεθέξεως καὶ τί τὸ
[8, 2]	ἕκαστον, ὅτι ἐν τούτοις ζητητέον	τί	τὸ αἴτιον τοῦ εἶναι τούτων
[8, 6]	αἴτιον τί τῆς μεθέξεως καὶ	τί	τὸ μετέχειν ἀποροῦσιν· οἱ δὲ
[8, 6]	σωρὸς τὸ πᾶν (ἀλλ' ἔστι	τι	τὸ ὅλον παρὰ τὰ μόρια,
[8, 4]	τι. Εἶτα ὑπὸ τίνος; Εἶτα	τί	τὸ πάθος, τὸ ἐκείνου καὶ
[8, 3]	σωρός, ἢ (εἴπερ ἐστί, λεκτέον	τί	τὸ ποιοῦν ἓν ἐκ πολλῶν)
[8, 4]	λόγος οὗτος. Ὕπνου δ' ἄδηλον	τί	τὸ πρῶτον πάσχον. Ἀλλ' ὅτι
[8, 6]	ἕκαστον, (ὥσπερ καὶ ὅπερ ὄν	τι,	τὸ τόδε, τὸ ποιόν, τὸ
[8, 1]	γὰρ ταῖς ἀντικειμέναις μεταβολαῖς ἐστί	τι	τὸ ὑποκείμενον ταῖς μεταβολαῖς, οἷον
[8, 3]	εἰσὶν οὔτ' αὐτὰ ταῦτα οὔτε	τι	τῶν ἄλλων ὅσα μὴ φύσει
[8, 2]	ἡ μῖξις τῶν δὲ ἄλλο	τι	τῶν εἰρημένων. Διὸ τῶν ὁριζομένων
[8, 1]	ἀκολουθεῖ· οὐ γὰρ ἀνάγκη, εἴ	τι	ὕλην ἔχει τοπικήν, τοῦτο καὶ
[8, 3]	Καὶ τὸν ἀριθμὸν δεῖ εἶναί	τι	ᾧ εἷς, ὃ νῦν οὐκ
[8, 6]	αἴτιον οὐθὲν ἄλλο πλὴν εἴ	τι	ὡς κινῆσαν ἐκ δυνάμεως εἰς
[8, 3]	μὴ οἷόν τε παρὰ τὰ	τινὰ	εἶναι, οἷον οἰκίαν ἢ σκεῦος.
[8, 3]	οἱ οὕτως ἀπαίδευτοι ἠπόρουν (ἔχει	τινὰ	καιρόν, ὅτι οὐκ ἔστι τὸ
[8, 1]	πάντων, περὶ δὲ ἐνίων ἰδίᾳ	τινὲς	ἀπεφήναντο· ὁμολογούμεναι μὲν αἱ φυσικαί,
[8, 6]	καὶ εἰ ἔστιν, ὥσπερ φασί	τινες,	αὐτό τι ζῷον καὶ αὐτὸ
[8, 1]	τὰς αἰσθητὰς οὐσίας ταύτας λέγουσί	τινες	εἶναι. Νῦν δὲ περὶ τῶν
[8, 3]	οὕτως εἰσὶ καὶ οὐχ ὥς	τινες	λέγουσι μονάδων· ὅ τε γὰρ
[8, 3]	οὕτως, ἀλλ' οὐχ ὡς λέγουσί	τινες	οἷον μονάς τις οὖσα ἢ
[8, 1]	μόρια τοῦ οὐρανοῦ· ἰδίᾳ δέ	τινες	οὐσίας λέγουσιν εἶναι τά τ'
[8, 3]	λεχθήσεται· οὕτω δὲ τινὶ μὲν	τινὶ	δ' οὔ. Οὐ φαίνεται (δὴ
[8, 3]	ὃ νῦν οὐκ ἔχουσι λέγειν	τίνι	εἷς, εἴπερ ἐστὶν εἷς (ἢ
[8, 3]	ψυχὴ ἄνθρωπος λεχθήσεται· οὕτω δὲ	τινὶ	μὲν τινὶ δ' οὔ. Οὐ
[8, 3]	γὰρ οὐσία καὶ ἐνέργεια σώματός	τινος.	Εἴη δ' ἂν καὶ ἐπ'
[8, 4]	ἢ ἄλλο τι. Εἶτα ὑπὸ	τίνος;	Εἶτα τί τὸ πάθος, τὸ
[8, 3]	ὥσπερ οὐδ' ἀπ' ἀριθμοῦ ἀφαιρεθέντος	τινὸς	ἢ προστεθέντος ἐξ ὧν ὁ
[8, 3]	ἦν εἶναι οὐκέτι ἔσται ἀφαιρεθέντος	τινὸς	ἢ προστεθέντος. Καὶ τὸν ἀριθμὸν
[8, 5]	τὸ ξύλον λευκόν, εἰ ἔκ	τινος	καὶ τὶ πᾶν τὸ γιγνόμενον
[8, 3]	πρώτων, οὐκέτι, εἴπερ τὶ κατὰ	τινὸς	σημαίνει ὁ λόγος ὁ ὁριστικὸς
[8, 4]	τὰς ἐνδεχομένας αἰτίας. Οἷον ἀνθρώπου	τίς	αἰτία ὡς (ὕλη; Ἆρα τὰ
[8, 3]	ὅ τε γὰρ ὁρισμὸς ἀριθμός	τις·	(διαιρετός τε γὰρ καὶ εἰς
[8, 3]	στιγμή, ἀλλ' ἐντελέχεια καὶ φύσις	τις	ἑκάστη. Καὶ ὥσπερ οὐδὲ ὁ
[8, 5]	τὴν παρὰ φύσιν; Ἀπορία δέ	τις	ἔστι καὶ διὰ τί ὁ
[8, 2]	ἐνέργειαν οὐσίαν τῶν αἰσθητῶν εἰπεῖν	τίς	ἐστιν. Δημόκριτος μὲν οὖν τρεῖς
[8, 4]	καὶ τὸ γεγονός. Ὅταν δή	τις	ζητῇ τὸ αἴτιον, ἐπεὶ πλεοναχῶς
[8, 2]	Φανερὸν δὴ ἐκ τῶν εἰρημένων	τίς	ἡ αἰσθητὴ οὐσία ἐστὶ καὶ
[8, 4]	δὲ τὰ ἐγγύτατα αἴτια λέγειν.	Τίς	ἡ ὕλη; Μὴ πῦρ ἢ
[8, 3]	τὴν γὰρ φύσιν μόνην ἄν	τις	θείη τὴν ἐν τοῖς φθαρτοῖς
[8, 1]	καὶ γεννητὴν καὶ φθαρτὴν ἔχειν.	Τίς	μὲν οὖν διαφορὰ τοῦ ἁπλῶς
[8, 4]	γενητὰς ἀνάγκη οὕτω μετιέναι εἴ	τις	μέτεισιν ὀρθῶς, εἴπερ ἄρα (αἴτιά
[8, 4]	ἀρχὴ τοῖς γιγνομένοις, ὅμως ἔστι	τις	οἰκεία ἑκάστου, οἷον φλέγματος (ἐστι
[8, 3]	ὡς λέγουσί τινες οἷον μονάς	τις	οὖσα ἢ στιγμή, ἀλλ' ἐντελέχεια
[8, 4]	οὐσία. Οἷον τί (αἴτιον ἐκλείψεως,	τίς	ὕλη; Οὐ γὰρ ἔστιν, ἀλλ'
[8, 4]	γεγονός. Ὅταν δή τις ζητῇ	τὸ	αἴτιον, ἐπεὶ πλεοναχῶς τὰ αἴτια
[8, 2]	ὅτι ἐν τούτοις ζητητέον τί	τὸ	αἴτιον τοῦ εἶναι τούτων ἕκαστον.
[8, 2]	τούτων οὐδὲ συνδυαζόμενον, ὅμως (δὲ	τὸ	ἀνάλογον ἐν ἑκάστῳ· καὶ ὡς
[8, 4]	τέλος. (Ἴσως δὲ ταῦτα ἄμφω	τὸ	αὐτό. Δεῖ δὲ τὰ ἐγγύτατα
[8, 4]	ἢ ξύλου. Εἰ δ' ἄρα	(τὸ	αὐτὸ ἐνδέχεται ἐξ ἄλλης ὕλης
[8, 3]	τῆς οὐσίας τῆς αἰσθητῆς οὐδέν·	(τὸ	γὰρ τί ἦν εἶναι τῷ
[8, 4]	ἑτέρα καὶ τὸ κινοῦν, καὶ	τὸ	γεγονός. Ὅταν δή τις ζητῇ
[8, 1]	καὶ τὸ ὑποκείμενον· ἔτι ἄλλως	τὸ	γένος μᾶλλον τῶν εἰδῶν καὶ
[8, 1]	οὔτε τὸ καθόλου οὐσία οὔτε	τὸ	γένος· περὶ δὲ τῶν ἰδεῶν
[8, 5]	ἔκ τινος καὶ τὶ πᾶν	τὸ	γιγνόμενον γίγνεται) οὐ πάντα (ἂν
[8, 4]	φθεῖραν τὸ φῶς; Ἡ γῆ.	Τὸ	δ' οὗ ἕνεκα ἴσως οὐκ
[8, 4]	οὗ ἕνεκα ἴσως οὐκ ἔστιν.	Τὸ	δ' ὡς εἶδος ὁ λόγος,
[8, 6]	τοῦ λόγου τὸ μὲν (ὕλη	τὸ	δὲ ἐνέργειά ἐστιν, οἷον ὁ
[8, 6]	μορφή, καὶ τὸ μὲν δυνάμει	τὸ	δὲ ἐνεργείᾳ, οὐκέτι ἀπορία δόξειεν
[8, 6]	μορφὴ ταὐτὸ καὶ ἕν, δυνάμει,	τὸ	δὲ ἐνεργείᾳ, ὥστε ὅμοιον τὸ
[8, 6]	ὥσπερ λέγομεν, τὸ μὲν ὕλη	τὸ	δὲ μορφή, καὶ τὸ μὲν
[8, 6]	φαίνεται, ὅτι τὸ μὲν ὕλη	τὸ	δὲ μορφή. Τί οὖν τούτου
[8, 3]	τὸ μὲν ὥσπερ ὕλην εἶναι	τὸ	δὲ ὡς μορφήν. Φανερὸν δὲ
[8, 6]	οἷον τό τε ζῷον καὶ	τὸ	δίπουν, ἄλλως τε δὴ καὶ
[8, 6]	ἓν γάρ τι ἕκαστον, καὶ	τὸ	δυνάμει καὶ τὸ ἐνεργείᾳ ἕν
[8, 6]	Τί οὖν τούτου αἴτιον, τοῦ	τὸ	δυνάμει ὂν ἐνεργείᾳ εἶναι, παρὰ
[8, 3]	καὶ δεδήλωται ἐν ἄλλοις ὅτι	τὸ	εἶδος οὐθεὶς ποιεῖ οὐδὲ γεννᾷ,
[8, 3]	καὶ ἧττον, οὐδ' ἡ κατὰ	τὸ	εἶδος οὐσία, ἀλλ' εἴπερ, ἡ
[8, 4]	τὸ σπέρμα; Τί δ' ὡς	τὸ	εἶδος; Τὸ τί ἦν εἶναι.
[8, 5]	μὲν καθ' ἕξιν καὶ κατὰ	τὸ	εἶδος ὕλη, τοῦ δὲ κατὰ
[8, 2]	τὸ οὕτω πεπυκνῶσθαι. Ἐνίων δὲ	τὸ	εἶναι καὶ πᾶσι τούτοις ὁρισθήσεται,
[8, 2]	εὐθεῖ καὶ καμπύλῳ. Τοῖς δὲ	τὸ	εἶναι τὸ μεμῖχθαι ἔσται, ἀντικειμένως
[8, 2]	ἔστιν ὅτι οὕτως κεῖται, καὶ	τὸ	εἶναι τὸ οὕτως αὐτὸ κεῖσθαι
[8, 3]	ἀλλὰ ποιεῖται τόδε, γίγνεται δὲ	τὸ	ἐκ τούτων. Εἰ δ' εἰσὶ
[8, 1]	λόγῳ χωριστόν ἐστιν· τρίτον δὲ	τὸ	(ἐκ τούτων, οὗ γένεσις μόνου
[8, 4]	τίνος; Εἶτα τί τὸ πάθος,	τὸ	ἐκείνου καὶ μὴ τοῦ ὅλου;
[8, 6]	ὁρισμοῖς οὔτε τὸ ὂν οὔτε	τὸ	ἕν καὶ τὸ τί ἦν
[8, 6]	ἕκαστον, καὶ τὸ δυνάμει καὶ	τὸ	ἐνεργείᾳ ἕν πώς ἐστιν, ὥστε
[8, 2]	ἐλλείψει. Ὥστε δῆλον ὅτι καὶ	τὸ	ἔστι τοσαυταχῶς λέγεται· οὐδὸς γὰρ
[8, 6]	σύνθεσιν ἢ σύνδεσμον ψυχῆς σώματι	τὸ	ζῆν. Καίτοι ὁ αὐτὸς λόγος
[8, 6]	τὸ δὲ ἐνεργείᾳ, ὥστε ὅμοιον	τὸ	ζητεῖν τοῦ (ἑνὸς τί αἴτιον
[8, 6]	τοὔνομα τοῦτο τοῦ λόγου, ὥστε	τὸ	ζητούμενόν ἐστι τί αἴτιον τοῦ
[8, 6]	οὐκέτι ἀπορία δόξειεν ἂν (εἶναι	τὸ	ζητούμενον. Ἔστι γὰρ αὕτη ἡ
[8, 3]	Οὐδὲ δὴ ὁ ἄνθρωπός ἐστι	τὸ	ζῷον καὶ δίπουν, ἀλλά τι
[8, 4]	τὸ πρῶτον πάσχον. Ἀλλ' ὅτι	τὸ	ζῷον; Ναί, ἀλλὰ τοῦτο κατὰ
[8, 3]	δ' ἂν καὶ ἐπ' ἀμφοτέροις	τὸ	ζῷον, οὐχ ὡς ἑνὶ λόγῳ
[8, 1]	τοῦ ὁρισμοῦ. Ἔτι τοίνυν οὔτε	τὸ	καθόλου οὐσία οὔτε τὸ γένος·
[8, 1]	γένος μᾶλλον τῶν εἰδῶν καὶ	τὸ	καθόλου τῶν (καθ' ἕκαστα· τῷ
[8, 1]	εἰρημένων συλλογίσασθαι δεῖ καὶ συναγαγόντας	τὸ	κεφάλαιον τέλος ἐπιθεῖναι. Εἴρηται δὴ
[8, 4]	καὶ ἡ ὕλη ἑτέρα καὶ	τὸ	κινοῦν, καὶ τὸ γεγονός. Ὅταν
[8, 2]	οὕτως αὐτὸ κεῖσθαι σημαίνει, καὶ	τὸ	κρύσταλλον εἶναι τὸ οὕτω πεπυκνῶσθαι.
[8, 5]	ὅλως τὰ εἴδη (οὐ γὰρ	τὸ	λευκὸν γίγνεται ἀλλὰ τὸ ξύλον
[8, 6]	(σύνθεσις χαλκοῦ καὶ τριγώνου, καὶ	τὸ	λευκὸν εἶναι σύνθεσις ἐπιφανείας καὶ
[8, 4]	ἐκ λιπαροῦ καὶ γλυκέος εἰ	τὸ	λιπαρὸν ἐκ τοῦ γλυκέος, ἐκ
[8, 3]	ὥσπερ οὐδὲ ὁ (ἀριθμὸς ἔχει	τὸ	μᾶλλον καὶ ἧττον, οὐδ' ἡ
[8, 2]	καμπύλῳ. Τοῖς δὲ τὸ εἶναι	τὸ	μεμῖχθαι ἔσται, ἀντικειμένως δὲ τὸ
[8, 2]	τρεῖς διαφορὰς ἔοικεν οἰομένῳ εἶναι	(τὸ	μὲν γὰρ ὑποκείμενον σῶμα, τὴν
[8, 6]	ὕλη τὸ δὲ μορφή, καὶ	τὸ	μὲν δυνάμει τὸ δὲ ἐνεργείᾳ,
[8, 6]	αἰσθητή, καὶ ἀεὶ τοῦ λόγου	τὸ	μὲν (ὕλη τὸ δὲ ἐνέργειά
[8, 6]	Οὐκέτι δὴ ἀπορία φαίνεται, ὅτι	τὸ	μὲν ὕλη τὸ δὲ μορφή.
[8, 6]	εἰ δ' ἐστίν, ὥσπερ λέγομεν,	τὸ	μὲν ὕλη τὸ δὲ μορφή,
[8, 2]	Τί ἐστι γαλήνη; Ὁμαλότης θαλάττης·	(τὸ	μὲν ὑποκείμενον ὡς ὕλη ἡ
[8, 3]	λόγος ὁ ὁριστικὸς καὶ δεῖ	τὸ	μὲν ὥσπερ ὕλην εἶναι τὸ
[8, 6]	τί τῆς μεθέξεως καὶ τί	τὸ	μετέχειν ἀποροῦσιν· οἱ δὲ συνουσίαν
[8, 2]	τὸ μεμῖχθαι ἔσται, ἀντικειμένως δὲ	τὸ	μὴ εἶναι. (Φανερὸν δὴ ἐκ
[8, 1]	ταῖς μεταβολαῖς, οἷον κατὰ τόπον	τὸ	νῦν μὲν ἐνταῦθα πάλιν δ'
[8, 5]	γὰρ τὸ λευκὸν γίγνεται ἀλλὰ	τὸ	ξύλον λευκόν, εἰ ἔκ τινος
[8, 6]	τὸ πᾶν (ἀλλ' ἔστι τι	τὸ	ὅλον παρὰ τὰ μόρια, ἔστι
[8, 6]	ἔνεστιν ἐν τοῖς ὁρισμοῖς οὔτε	τὸ	ὂν οὔτε τὸ ἕν καὶ
[8, 3]	ὅτι ἐνίοτε λανθάνει πότερον σημαίνει	(τὸ	ὄνομα τὴν σύνθετον οὐσίαν ἢ
[8, 5]	πρῶτον, εἶθ' οὕτω ζῷον· καὶ	τὸ	ὄξος εἰς ὕδωρ, εἶθ' οὕτως
[8, 2]	ὡδὶ κείμενα (ἢ ἔτι καὶ	τὸ	οὗ ἕνεκα ἐπ' ἐνίων ἔστιν)
[8, 2]	σημαίνει, καὶ τὸ κρύσταλλον εἶναι	τὸ	οὕτω πεπυκνῶσθαι. Ἐνίων δὲ τὸ
[8, 2]	οὕτως κεῖται, καὶ τὸ εἶναι	τὸ	οὕτως αὐτὸ κεῖσθαι σημαίνει, καὶ
[8, 4]	Εἶτα ὑπὸ τίνος; Εἶτα τί	τὸ	πάθος, τὸ ἐκείνου καὶ μὴ
[8, 6]	καὶ μὴ ἔστιν οἷον σωρὸς	τὸ	πᾶν (ἀλλ' ἔστι τι τὸ
[8, 4]	γὰρ ἔστιν, ἀλλ' ἡ σελήνη	τὸ	πάσχον. Τί δ' αἴτιον ὡς
[8, 6]	δυνάμει ὂν ἐνεργείᾳ εἶναι, παρὰ	τὸ	ποιῆσαν, ἐν ὅσοις ἔστι γένεσις;
[8, 6]	ὅπερ ὄν τι, τὸ τόδε,	τὸ	ποιόν, τὸ ποσόν διὸ καὶ
[8, 3]	ἢ (εἴπερ ἐστί, λεκτέον τί	τὸ	ποιοῦν ἓν ἐκ πολλῶν) καὶ
[8, 6]	τι, τὸ τόδε, τὸ ποιόν,	τὸ	ποσόν διὸ καὶ οὐκ ἔνεστιν
[8, 4]	ἀλλ' αὕτη τῷ τί πάσχειν	(τὸ	πρῶτον; ~Ἐπεὶ δ' ἔνια ἄνευ
[8, 4]	οὗτος. Ὕπνου δ' ἄδηλον τί	τὸ	πρῶτον πάσχον. Ἀλλ' ὅτι τὸ
[8, 4]	Τί δ' ὡς κινοῦν; Ἆρα	τὸ	σπέρμα; Τί δ' ὡς τὸ
[8, 6]	τί αἴτιον τοῦ ἓν εἶναι	τὸ	στρογγύλον καὶ τὸν χαλκόν. Οὐκέτι
[8, 5]	ἡ ἑκάστου ἔχει. Οἷον εἰ	τὸ	σῶμα δυνάμει ὑγιεινόν, ἐναντίον δὲ
[8, 6]	(ἓν ἀλλ' οὐ πολλά, οἷον	τό	τε ζῷον καὶ τὸ δίπουν,
[8, 4]	Τί δ' ὡς οὗ ἕνεκα;	Τὸ	τέλος. (Ἴσως δὲ ταῦτα ἄμφω
[8, 2]	καὶ ὡς ἐν ταῖς οὐσίαις	τὸ	τῆς ὕλης κατηγορούμενον αὐτὴ ἡ
[8, 3]	τινὰ καιρόν, ὅτι οὐκ ἔστι	τὸ	τί ἔστιν ὁρίσασθαι (τὸν γὰρ
[8, 6]	εἶναι σφαῖραν, ἀλλὰ τοῦτ' ἦν	τὸ	τί ἦν εἶναι ἑκατέρῳ. Ἔστι
[8, 6]	ὂν οὔτε τὸ ἕν καὶ	τὸ	τί ἦν εἶναι εὐθὺς ἕν
[8, 1]	ἐκ τῶν λόγων οὐσίας εἶναι,	τὸ	τί ἦν εἶναι καὶ τὸ
[8, 3]	(οὕτως οὐδὲ ὁ ὁρισμὸς οὐδὲ	τὸ	τί ἦν εἶναι οὐκέτι ἔσται
[8, 1]	οὐσίαι δοκοῦσιν εἶναι) Ἐπεὶ δὲ	τὸ	τί ἦν εἶναι οὐσία, τούτου
[8, 4]	Τί δ' ὡς τὸ εἶδος;	Τὸ	τί ἦν εἶναι. Τί δ'
[8, 6]	(ὥσπερ καὶ ὅπερ ὄν τι,	τὸ	τόδε, τὸ ποιόν, τὸ ποσόν
[8, 6]	σύνθεσις ψυχῆς καὶ ὑγιείας, καὶ	τὸ	τὸν χαλκὸν εἶναι τρίγωνον (σύνθεσις
[8, 6]	λόγος ἐπὶ πάντων· καὶ γὰρ	τὸ	ὑγιαίνειν ἔσται ἢ συνουσία ἢ
[8, 5]	ὑγιείᾳ, ἆρα ἄμφω δυνάμει; Καὶ	τὸ	ὕδωρ δυνάμει οἶνος καὶ ὄξος;
[8, 5]	νεκροῦ δύναμις καὶ ὕλη, καὶ	τὸ	ὕδωρ ὄξους· γίγνεται γὰρ ἐκ
[8, 4]	Στέρησις φωτός. Ἐὰν δὲ προστεθῇ	τὸ	ὑπὸ γῆς (ἐν μέσῳ γιγνομένης,
[8, 1]	ὕλην ἔχουσιν. Ἔστι δ' οὐσία	τὸ	ὑποκείμενον, ἄλλως μὲν ἡ ὕλη
[8, 1]	τὸ τί ἦν εἶναι καὶ	τὸ	ὑποκείμενον· ἔτι ἄλλως τὸ γένος
[8, 4]	οὐκ ἔστι τούτοις ὕλη, ἀλλὰ	τὸ	ὑποκείμενον ἡ οὐσία. Οἷον τί
[8, 1]	ταῖς ἀντικειμέναις μεταβολαῖς ἐστί τι	τὸ	ὑποκείμενον ταῖς μεταβολαῖς, οἷον κατὰ
[8, 4]	αἴτιον ὡς κινῆσαν καὶ φθεῖραν	τὸ	φῶς; Ἡ γῆ. Τὸ δ'
[8, 4]	ὕλην τὴν χολήν. Διχῶς γὰρ	τόδ'	ἐκ τοῦδε, ἢ ὅτι πρὸ
[8, 3]	ποιεῖ οὐδὲ γεννᾷ, ἀλλὰ ποιεῖται	τόδε,	γίγνεται δὲ τὸ ἐκ τούτων.
[8, 1]	τι οὖσα ἐνεργείᾳ δυνάμει ἐστὶ	τόδε	τι) ἄλλως δ' ὁ λόγος
[8, 1]	λόγος καὶ ἡ μορφή, ὃ	τόδε	τι ὂν τῷ λόγῳ χωριστόν
[8, 1]	(ὕλην δὲ λέγω ἣ μὴ	τόδε	τι οὖσα ἐνεργείᾳ δυνάμει ἐστὶ
[8, 1]	καὶ νῦν μὲν ὑποκείμενον ὡς	τόδε	τι πάλιν δ' ὑποκείμενον ὡς
[8, 6]	καὶ ὅπερ ὄν τι, τὸ	τόδε,	τὸ ποιόν, τὸ ποσόν διὸ
[8, 4]	μὴ τοῦ ὅλου; Ὅτι ἀκινησία	τοιαδί;	Ναί, ἀλλ' αὕτη τῷ τί
[8, 2]	δὲ ὀξέος καὶ βαρέος μῖξις	τοιαδί·	τὸν αὐτὸν δὲ τρόπον καὶ
[8, 4]	οὐκ ἔχει ὕλην, ἢ οὐ	τοιαύτην	ἀλλὰ μόνον κατὰ τόπον κινητήν.
[8, 1]	ταῦτα καὶ τοῦ ὁρισμοῦ. Ἔτι	τοίνυν	οὔτε τὸ καθόλου οὐσία οὔτε
[8, 2]	μανῷ καὶ τοῖς ἄλλοις τοῖς	τοιούτοις·	πάντα γὰρ ταῦτα (ὑπεροχὴ καὶ
[8, 3]	λόγοι) καὶ ὁ ἀριθμὸς δὲ	τοιοῦτον.	Καὶ ὥσπερ οὐδ' ἀπ' ἀριθμοῦ
[8, 6]	γλισχρότης ἤ τι πάθος ἕτερον	τοιοῦτον.	Ὁ δ' ὁρισμὸς λόγος ἐστὶν
[8, 2]	καὶ σωμάτων ἤ τι ἄλλο	τοιοῦτον	προτιθέντες, τὴν ἐνέργειαν λέγουσιν· οἱ
[8, 2]	αὐτὴ ἡ ἐνέργεια, καὶ ἐν	τοῖς	ἄλλοις ὁρισμοῖς μάλιστα. Οἷον εἰ
[8, 2]	ἢ πυκνῷ καὶ μανῷ καὶ	τοῖς	ἄλλοις τοῖς τοιούτοις· πάντα γὰρ
[8, 4]	ἡ αὐτὴ ὕλη ὡς ἀρχὴ	τοῖς	γιγνομένοις, ὅμως ἔστι τις οἰκεία
[8, 6]	ἁφὴ αἰτία τοῦ ἓν εἶναι	τοῖς	δὲ γλισχρότης ἤ τι πάθος
[8, 2]	τραχύτητι, πάντα εὐθεῖ καὶ καμπύλῳ.	Τοῖς	δὲ τὸ εἶναι τὸ μεμῖχθαι
[8, 6]	ἐπεὶ καὶ ἐν τοῖς σώμασι	τοῖς	μὲν ἁφὴ αἰτία τοῦ ἓν
[8, 6]	διὸ καὶ οὐκ ἔνεστιν ἐν	τοῖς	ὁρισμοῖς οὔτε τὸ ὂν οὔτε
[8, 6]	τι αἴτιον, ἐπεὶ καὶ ἐν	τοῖς	σώμασι τοῖς μὲν ἁφὴ αἰτία
[8, 2]	καὶ μανῷ καὶ τοῖς ἄλλοις	τοῖς	τοιούτοις· πάντα γὰρ ταῦτα (ὑπεροχὴ
[8, 2]	οἷον τὰ πνεύματα· τὰ δὲ	τοῖς	τῶν αἰσθητῶν πάθεσιν οἷον σκληρότητι
[8, 3]	ἄν τις θείη τὴν ἐν	τοῖς	φθαρτοῖς οὐσίαν. Ὥστε ἡ ἀπορία
[8, 1]	γίγνεσθαι καὶ μὴ ἁπλῶς, ἐν	τοῖς	φυσικοῖς εἴρηται. ~Ἐπεὶ δ' ἡ
[8, 6]	οὖν ἐστὶν ὃ ποιεῖ ἓν	τὸν	ἄνθρωπον, καὶ διὰ τί (ἓν
[8, 3]	ἀδύνατον, καὶ περὶ τῆς εἰς	τὸν	ἀριθμὸν ἀναγωγῆς, ἔστω μέχρι τούτων
[8, 3]	ἀφαιρεθέντος τινὸς ἢ προστεθέντος. Καὶ	τὸν	ἀριθμὸν δεῖ εἶναί τι ᾧ
[8, 1]	καὶ αἱ ἰδέαι συνάπτουσιν (κατὰ	τὸν	αὐτὸν γὰρ λόγον οὐσίαι δοκοῦσιν
[8, 2]	ὀξέος καὶ βαρέος μῖξις τοιαδί·	τὸν	αὐτὸν δὲ τρόπον καὶ ἐπὶ
[8, 3]	ἔστι τὸ τί ἔστιν ὁρίσασθαι	(τὸν	γὰρ ὅρον λόγον εἶναι μακρόν)
[8, 1]	χωριστὸν ἁπλῶς· τῶν γὰρ κατὰ	τὸν	λόγον οὐσιῶν αἱ μὲν αἱ
[8, 6]	ψυχῆς καὶ ὑγιείας, καὶ τὸ	τὸν	χαλκὸν εἶναι τρίγωνον (σύνθεσις χαλκοῦ
[8, 6]	ἓν εἶναι τὸ στρογγύλον καὶ	τὸν	χαλκόν. Οὐκέτι δὴ ἀπορία φαίνεται,
[8, 1]	ἀνάγκη, εἴ τι ὕλην ἔχει	τοπικήν,	τοῦτο καὶ γεννητὴν καὶ φθαρτὴν
[8, 4]	οὐ τοιαύτην ἀλλὰ μόνον κατὰ	τόπον	κινητήν. Οὐδ' ὅσα δὴ φύσει
[8, 1]	ὑποκείμενον ταῖς μεταβολαῖς, οἷον κατὰ	τόπον	τὸ νῦν μὲν ἐνταῦθα πάλιν
[8, 2]	δεῖπνον καὶ ἄριστον, τὰ δὲ	τόπῳ	οἷον τὰ πνεύματα· τὰ δὲ
[8, 4]	ἄρα (αἴτιά τε ταῦτα καὶ	τοσαῦτα	καὶ δεῖ τὰ αἴτια γνωρίζειν·
[8, 2]	δῆλον ὅτι καὶ τὸ ἔστι	τοσαυταχῶς	λέγεται· οὐδὸς γὰρ ἔστιν ὅτι
[8, 1]	ἔχειν. Τίς μὲν οὖν διαφορὰ	τοῦ	ἁπλῶς γίγνεσθαι καὶ μὴ ἁπλῶς,
[8, 3]	λέγειν. Καὶ τοῦτο εἰκότως συμβαίνει·	τοῦ	αὐτοῦ γὰρ λόγου, καὶ ἡ
[8, 4]	ἄττα· ἴσως δὲ (ταῦτα ἐκ	τοῦ	αὐτοῦ. Γίγνονται δὲ πλείους ὗλαι
[8, 4]	αὐτοῦ. Γίγνονται δὲ πλείους ὗλαι	τοῦ	αὐτοῦ ὅταν θατέρου ἡ ἑτέρα
[8, 4]	λανθάνειν ὅτι εἰ καὶ ἐκ	τοῦ	αὐτοῦ πάντα πρώτου ἢ τῶν
[8, 3]	τοῦ φθείρεσθαι καὶ γεγονέναι ἄνευ	τοῦ	γίγνεσθαι. Δέδεικται δὲ καὶ δεδήλωται
[8, 4]	γλυκέος εἰ τὸ λιπαρὸν ἐκ	τοῦ	γλυκέος, ἐκ δὲ χολῆς τῷ
[8, 5]	καὶ κατὰ τὸ εἶδος ὕλη,	τοῦ	δὲ κατὰ στέρησιν καὶ φθορὰν
[8, 2]	μὲν διὰ τῶν διαφορῶν (λόγος	τοῦ	εἴδους καὶ τῆς ἐνεργείας εἶναι,
[8, 3]	κειμένων, ἢ τῆς ἐνεργείας καὶ	τοῦ	εἴδους ὅτι σκέπασμα, καὶ γραμμὴ
[8, 2]	ὅτι εἴπερ ἡ οὐσία αἰτία	τοῦ	εἶναι ἕκαστον, ὅτι ἐν τούτοις
[8, 3]	λέγουσιν. Εἰ οὖν τοῦτ' αἴτιον	τοῦ	εἶναι, καὶ οὐσία τοῦτο, αὐτὴν
[8, 2]	διαφορῶν (αὗται γὰρ ἀρχαὶ ἔσονται	τοῦ	εἶναι) οἷον τὰ τῷ μᾶλλον
[8, 2]	τούτοις ζητητέον τί τὸ αἴτιον	τοῦ	εἶναι τούτων ἕκαστον. Οὐσία μὲν
[8, 6]	τοῦ (ἑνὸς τί αἴτιον καὶ	τοῦ	ἓν εἶναι· ἓν γάρ τι
[8, 6]	οὐκ ἔστιν ἕτερόν τι αἴτιον	τοῦ	(ἓν εἶναι οὐθενὶ τούτων οὐδὲ
[8, 6]	περὶ τοὺς ἀριθμούς, τί αἴτιον	τοῦ	ἓν εἶναι; Πάντων γὰρ ὅσα
[8, 6]	τὸ ζητούμενόν ἐστι τί αἴτιον	τοῦ	ἓν εἶναι τὸ στρογγύλον καὶ
[8, 6]	σώμασι τοῖς μὲν ἁφὴ αἰτία	τοῦ	ἓν εἶναι τοῖς δὲ γλισχρότης
[8, 6]	ἐνεργείᾳ, ὥστε ὅμοιον τὸ ζητεῖν	τοῦ	(ἑνὸς τί αἴτιον καὶ τοῦ
[8, 6]	Λυκόφρων φησὶν εἶναι τὴν ἐπιστήμην	τοῦ	ἐπίστασθαι καὶ ψυχῆς· οἱ δὲ
[8, 5]	συμβεβηκὸς αἱ φθοραί, (ἡ δὲ	τοῦ	ζῴου ὕλη αὐτὴ κατὰ φθορὰν
[8, 1]	τοῦτο περὶ ὁρισμοῦ καὶ περὶ	τοῦ	καθ' αὑτὸ διώρισται· ἐπεὶ δὲ
[8, 3]	οἷον ἡ οἰκία πότερον σημεῖον	τοῦ	κοινοῦ ὅτι σκέπασμα ἐκ πλίνθων
[8, 6]	ἡ δ' αἰσθητή, καὶ ἀεὶ	τοῦ	λόγου τὸ μὲν (ὕλη τὸ
[8, 6]	γὰρ ἂν σημεῖον τοὔνομα τοῦτο	τοῦ	λόγου, ὥστε τὸ ζητούμενόν ἐστι
[8, 5]	δυνάμει οἶνος καὶ ὄξος; Ἢ	τοῦ	μὲν καθ' ἕξιν καὶ κατὰ
[8, 5]	εἰς ἄλληλα· ὅσα δ' ἄνευ	τοῦ	μεταβάλλειν ἔστιν ἢ μή, οὐκ
[8, 4]	πάθος, τὸ ἐκείνου καὶ μὴ	τοῦ	ὅλου; Ὅτι ἀκινησία τοιαδί; Ναί,
[8, 6]	(ἓν εἶναι οὐθενὶ τούτων οὐδὲ	τοῦ	ὄν τι εἶναι· εὐθὺς γὰρ
[8, 5]	τί ὁ οἶνος οὐχ (ὕλη	τοῦ	ὄξους οὐδὲ δυνάμει ὄξος (καίτοι
[8, 1]	οὔ, καὶ εἰ ταῦτα καὶ	τοῦ	ὁρισμοῦ. Ἔτι τοίνυν οὔτε τὸ
[8, 3]	ὁ οὐδὸς θέσει, οὐκ ἐκ	τοῦ	οὐδοῦ ἡ θέσις ἀλλὰ μᾶλλον
[8, 1]	ὁ οὐρανὸς καὶ τὰ μόρια	τοῦ	οὐρανοῦ· ἰδίᾳ δέ τινες οὐσίας
[8, 2]	καὶ οἵους Ἀρχύτας ἀπεδέχετο ὅρους·	τοῦ	συνάμφω γάρ εἰσιν. Οἷον τί
[8, 6]	Οὐθὲν γάρ ἐστιν αἴτιον ἕτερον	τοῦ	τὴν δυνάμει σφαῖραν ἐνεργείᾳ εἶναι
[8, 6]	μορφή. Τί οὖν τούτου αἴτιον,	τοῦ	τὸ δυνάμει ὂν ἐνεργείᾳ εἶναι,
[8, 3]	(ἀΐδιον εἶναι ἢ φθαρτὴν ἄνευ	τοῦ	φθείρεσθαι καὶ γεγονέναι ἄνευ τοῦ
[8, 4]	χολήν. Διχῶς γὰρ τόδ' ἐκ	τοῦδε,	ἢ ὅτι πρὸ ὁδοῦ ἔσται
[8, 3]	ἀριθμός ἐστιν ἀλλ' ἕτερος, κἂν	τοὐλάχιστον	ἀφαιρεθῇ ἢ προστεθῇ, (οὕτως οὐδὲ
[8, 6]	χαλκός· εἴη γὰρ ἂν σημεῖον	τοὔνομα	τοῦτο τοῦ λόγου, ὥστε τὸ
[8, 6]	τε τοὺς ὁρισμοὺς καὶ περὶ	τοὺς	ἀριθμούς, τί αἴτιον τοῦ ἓν
[8, 6]	ἀπορίας τῆς εἰρημένης περί τε	τοὺς	ὁρισμοὺς καὶ περὶ τοὺς ἀριθμούς,
[8, 3]	τὴν ὕλην λέγουσιν. Εἰ οὖν	τοῦτ'	αἴτιον τοῦ εἶναι, καὶ οὐσία
[8, 6]	σφαῖραν ἐνεργείᾳ εἶναι σφαῖραν, ἀλλὰ	τοῦτ'	ἦν τὸ τί ἦν εἶναι
[8, 3]	αἴτιον τοῦ εἶναι, καὶ οὐσία	τοῦτο,	αὐτὴν ἂν τὴν οὐσίαν οὐ
[8, 3]	οὐδὲ τοῦτον ἔχουσι λέγειν. Καὶ	τοῦτο	εἰκότως συμβαίνει· τοῦ αὐτοῦ γὰρ
[8, 1]	εἴ τι ὕλην ἔχει τοπικήν,	τοῦτο	καὶ γεννητὴν καὶ φθαρτὴν ἔχειν.
[8, 4]	ὅτι τὸ ζῷον; Ναί, ἀλλὰ	τοῦτο	κατὰ τί, καὶ τί πρῶτον;
[8, 3]	πλίνθοι τε καὶ σύνθεσις. Καὶ	τοῦτο	ὀρθῶς· οὐ γάρ ἐστιν ἡ
[8, 4]	οὐδ' ἐπὶ τῇ κινούσῃ αἰτίᾳ	τοῦτο·	οὐ γὰρ ποιήσει πρίονα ἐξ
[8, 1]	δὲ λόγος ὁ ὁρισμός, διὰ	τοῦτο	περὶ ὁρισμοῦ καὶ περὶ τοῦ
[8, 6]	εἴη γὰρ ἂν σημεῖον τοὔνομα	τοῦτο	τοῦ λόγου, ὥστε τὸ ζητούμενόν
[8, 2]	τοῦ εἶναι ἕκαστον, ὅτι ἐν	τούτοις	ζητητέον τί τὸ αἴτιον τοῦ
[8, 2]	ἐνίοις τούτων τὰ δὲ πᾶσι	τούτοις,	καὶ ὅλως τὰ (μὲν ὑπεροχῇ
[8, 2]	δὲ τὸ εἶναι καὶ πᾶσι	τούτοις	ὁρισθήσεται, τῷ τὰ μὲν μεμῖχθαι,
[8, 4]	μὴ οὐσίαι δέ, οὐκ ἔστι	τούτοις	ὕλη, ἀλλὰ τὸ ὑποκείμενον ἡ
[8, 3]	εἷς ἐστίν, ὁμοίως δὲ οὐδὲ	τοῦτον	ἔχουσι λέγειν. Καὶ τοῦτο εἰκότως
[8, 6]	τὸ δὲ μορφή. Τί οὖν	τούτου	αἴτιον, τοῦ τὸ δυνάμει ὂν
[8, 1]	τὸ τί ἦν εἶναι οὐσία,	τούτου	δὲ λόγος ὁ ὁρισμός, διὰ
[8, 2]	ἡ δὲ τρίτη ἡ ἐκ	τούτων.	~Δεῖ δὲ μὴ ἀγνοεῖν ὅτι
[8, 3]	τὸν ἀριθμὸν ἀναγωγῆς, ἔστω μέχρι	τούτων	διωρισμένον. ~(Περὶ δὲ τῆς ὑλικῆς
[8, 3]	τόδε, γίγνεται δὲ τὸ ἐκ	τούτων.	Εἰ δ' εἰσὶ τῶν φθαρτῶν
[8, 2]	τί τὸ αἴτιον τοῦ εἶναι	τούτων	ἕκαστον. Οὐσία μὲν οὖν οὐδὲν
[8, 2]	μὴ εἶναι. (Φανερὸν δὴ ἐκ	τούτων	ὅτι εἴπερ ἡ οὐσία αἰτία
[8, 2]	τῶν ἄλλων. Φανερὸν δὴ ἐκ	τούτων	ὅτι ἡ ἐνέργεια ἄλλη ἄλλης
[8, 1]	ἐστιν· τρίτον δὲ τὸ (ἐκ	τούτων,	οὗ γένεσις μόνου καὶ φθορά
[8, 2]	ἕκαστον. Οὐσία μὲν οὖν οὐδὲν	τούτων	οὐδὲ συνδυαζόμενον, ὅμως (δὲ τὸ
[8, 6]	αἴτιον τοῦ (ἓν εἶναι οὐθενὶ	τούτων	οὐδὲ τοῦ ὄν τι εἶναι·
[8, 2]	τὴν τρίτην καὶ τὴν ἐκ	τούτων	οὐσίαν (ἔοικε γὰρ ὁ μὲν
[8, 2]	οἷον κιβώτιον, τὰ δὲ πλείοσι	τούτων,	τὰ δὲ θέσει οἷον οὐδὸς
[8, 2]	ὑγρότητι, καὶ τὰ μὲν ἐνίοις	τούτων	τὰ δὲ πᾶσι τούτοις, καὶ
[8, 5]	ἔστιν ἢ μή, οὐκ ἔστι	τούτων	ὕλη. Ἔχει δ' ἀπορίαν πῶς
[8, 3]	σύνθεσις οὐδ' ἡ μῖξις ἐκ	τούτων	ὧν ἐστὶ σύνθεσις ἢ μῖξις.
[8, 5]	ὕδωρ ὄξους· γίγνεται γὰρ ἐκ	τούτων	ὥσπερ ἐξ ἡμέρας νύξ. Καὶ
[8, 2]	τι σχήματι ἢ λειότητι καὶ	τραχύτητι,	πάντα εὐθεῖ καὶ καμπύλῳ. Τοῖς
[8, 2]	τίς ἐστιν. Δημόκριτος μὲν οὖν	τρεῖς	διαφορὰς ἔοικεν οἰομένῳ εἶναι (τὸ
[8, 6]	καὶ τὸ τὸν χαλκὸν εἶναι	τρίγωνον	(σύνθεσις χαλκοῦ καὶ τριγώνου, καὶ
[8, 6]	εἶναι τρίγωνον (σύνθεσις χαλκοῦ καὶ	τριγώνου,	καὶ τὸ λευκὸν εἶναι σύνθεσις
[8, 2]	μορφὴ καὶ ἐνέργεια, ἡ δὲ	τρίτη	ἡ ἐκ τούτων. ~Δεῖ δὲ
[8, 2]	δ' ἄμφω ταῦτα συντιθέντες τὴν	τρίτην	καὶ τὴν ἐκ τούτων οὐσίαν
[8, 1]	ὂν τῷ λόγῳ χωριστόν ἐστιν·	τρίτον	δὲ τὸ (ἐκ τούτων, οὗ
[8, 2]	ῥυσμῷ, ὅ ἐστι σχῆμα, ἢ	τροπῇ,	ὅ ἐστι θέσις, ἢ διαθιγῇ,
[8, 2]	μῖξις τοιαδί· τὸν αὐτὸν δὲ	τρόπον	καὶ ἐπὶ τῶν ἄλλων. Φανερὸν
[8, 4]	(ἐν μέσῳ γιγνομένης, ὁ σὺν	τῷ	αἰτίῳ λόγος οὗτος. Ὕπνου δ'
[8, 4]	τοῦ γλυκέος, ἐκ δὲ χολῆς	τῷ	ἀναλύεσθαι εἰς τὴν πρώτην ὕλην
[8, 1]	ἕκαστα· τῷ δὲ καθόλου καὶ	τῷ	γένει καὶ αἱ ἰδέαι συνάπτουσιν
[8, 1]	τὸ καθόλου τῶν (καθ' ἕκαστα·	τῷ	δὲ καθόλου καὶ τῷ γένει
[8, 3]	(τὸ γὰρ τί ἦν εἶναι	τῷ	εἴδει καὶ τῇ ἐνεργείᾳ ὑπάρχει.
[8, 6]	ἐν γένει τῷ ὄντι καὶ	τῷ	ἑνί, οὐδ' ὡς χωριστῶν ὄντων
[8, 6]	συνδέσμῳ καθάπερ ἡ Ἰλιὰς ἀλλὰ	τῷ	ἑνὸς εἶναι. Τί οὖν ἐστὶν
[8, 2]	οὐδὸς καὶ ὑπέρθυρον (ταῦτα γὰρ	(τῷ	κεῖσθαί πως διαφέρει) τὰ δὲ
[8, 1]	μορφή, ὃ τόδε τι ὂν	τῷ	λόγῳ χωριστόν ἐστιν· τρίτον δὲ
[8, 2]	ἔσονται τοῦ εἶναι) οἷον τὰ	τῷ	μᾶλλον καὶ ἧττον ἢ πυκνῷ
[8, 6]	τι, οὐχ ὡς ἐν γένει	τῷ	ὄντι καὶ τῷ ἑνί, οὐδ'
[8, 2]	εἶναι καὶ πᾶσι τούτοις ὁρισθήσεται,	τῷ	τὰ μὲν μεμῖχθαι, τὰ δὲ
[8, 4]	ἀκινησία τοιαδί; Ναί, ἀλλ' αὕτη	τῷ	τί πάσχειν (τὸ πρῶτον; ~Ἐπεὶ
[8, 2]	λοιπὸν τὴν ὡς ἐνέργειαν οὐσίαν	τῶν	αἰσθητῶν εἰπεῖν τίς ἐστιν. Δημόκριτος
[8, 2]	τὰ πνεύματα· τὰ δὲ τοῖς	τῶν	αἰσθητῶν πάθεσιν οἷον σκληρότητι καὶ
[8, 3]	οὔτ' αὐτὰ ταῦτα οὔτε τι	τῶν	ἄλλων ὅσα μὴ φύσει συνέστηκεν·
[8, 3]	ἢ μῖξις. Ὁμοίως δὲ οὐδὲ	τῶν	ἄλλων οὐθέν, οἷον εἰ ὁ
[8, 2]	αὐτὸν δὲ τρόπον καὶ ἐπὶ	τῶν	ἄλλων. Φανερὸν δὴ ἐκ τούτων
[8, 4]	τοῦ αὐτοῦ πάντα πρώτου ἢ	τῶν	αὐτῶν ὡς πρώτων καὶ ἡ
[8, 1]	φθορά ἐστι, καὶ χωριστὸν ἁπλῶς·	τῶν	γὰρ κατὰ τὸν λόγον οὐσιῶν
[8, 1]	δὴ ταύτῃ αἱ ἄλλαι μεταβολαί,	τῶν	δ' ἄλλων ἢ (μιᾷ ἢ
[8, 2]	τῶν μὲν γὰρ ἡ σύνθεσις	τῶν	δ' ἡ μῖξις τῶν δὲ
[8, 2]	σύνθεσις τῶν δ' ἡ μῖξις	τῶν	δὲ ἄλλο τι τῶν εἰρημένων.
[8, 2]	πούς. Ληπτέα οὖν τὰ γένη	τῶν	διαφορῶν (αὗται γὰρ ἀρχαὶ ἔσονται
[8, 2]	(ἔοικε γὰρ ὁ μὲν διὰ	τῶν	διαφορῶν (λόγος τοῦ εἴδους καὶ
[8, 1]	ἔτι ἄλλως τὸ γένος μᾶλλον	τῶν	εἰδῶν καὶ τὸ καθόλου τῶν
[8, 2]	μῖξις τῶν δὲ ἄλλο τι	τῶν	εἰρημένων. Διὸ τῶν ὁριζομένων οἱ
[8, 1]	~(Ἐκ δὴ	τῶν	εἰρημένων συλλογίσασθαι δεῖ καὶ συναγαγόντας
[8, 2]	ἡ ὁμαλότης. Φανερὸν δὴ ἐκ	τῶν	εἰρημένων τίς ἡ αἰσθητὴ οὐσία
[8, 2]	ἐνεργείας εἶναι, ὁ δ' ἐκ	τῶν	ἐνυπαρχόντων τῆς ὕλης μᾶλλον) ὁμοίως
[8, 1]	τὰ (ζῷα καὶ τὰ μόρια	τῶν	ζῴων, καὶ τέλος ὁ οὐρανὸς
[8, 1]	οὔτε τὸ γένος· περὶ δὲ	τῶν	ἰδεῶν καὶ τῶν μαθηματικῶν ὕστερον
[8, 1]	τῶν εἰδῶν καὶ τὸ καθόλου	τῶν	(καθ' ἕκαστα· τῷ δὲ καθόλου
[8, 3]	μὲν οὖν γενέσεως καὶ φθορᾶς	τῶν	λεγομένων οὐσιῶν, πῶς τ' ἐνδέχεται
[8, 1]	Ἄλλας δὲ δὴ συμβαίνει ἐκ	τῶν	λόγων οὐσίας εἶναι, τὸ τί
[8, 1]	περὶ δὲ τῶν ἰδεῶν καὶ	τῶν	μαθηματικῶν ὕστερον σκεπτέον· παρὰ γὰρ
[8, 2]	ἄλλης ὕλης καὶ ὁ λόγος·	τῶν	μὲν γὰρ ἡ σύνθεσις τῶν
[8, 1]	τινες εἶναι. Νῦν δὲ περὶ	τῶν	ὁμολογουμένων οὐσιῶν (ἐπέλθωμεν. Αὗται δ'
[8, 2]	ἄλλο τι τῶν εἰρημένων. Διὸ	τῶν	ὁριζομένων οἱ μὲν (λέγοντες τί
[8, 1]	τέλος ἐπιθεῖναι. Εἴρηται δὴ ὅτι	(τῶν	οὐσιῶν ζητεῖται τὰ αἴτια καὶ
[8, 3]	(δὴ ζητοῦσιν ἡ συλλαβὴ ἐκ	τῶν	στοιχείων οὖσα καὶ συνθέσεως, οὐδ'
[8, 3]	ἐκ τούτων. Εἰ δ' εἰσὶ	τῶν	φθαρτῶν αἱ οὐσίαι χωρισταί, οὐδέν
[8, 4]	τὰ αἴτια γνωρίζειν· ἐπὶ δὲ	τῶν	φυσικῶν μὲν ἀϊδίων δὲ οὐσιῶν