HODOI ELEKTRONIKAI
Du texte à l'hypertexte

Aristote, Métaphysique, livre VIII

Liste des contextes (ordre alphabétique)


π  =  66 formes différentes pour 118 occurrences

α   β   γ   δ   ε   ζ   η   θ   ι   κ   λ   μ   ν   ξ   ο   π   ρ   ς   τ   υ   φ   χ   ψ   ω   

Livre, Chap.
[8, 2]   τὰ δὲ τοῖς τῶν αἰσθητῶν  πάθεσιν   οἷον σκληρότητι καὶ μαλακότητι, καὶ
[8, 6]   τοῖς δὲ γλισχρότης τι  πάθος   ἕτερον τοιοῦτον. δ' ὁρισμὸς
[8, 4]   ὑπὸ τίνος; Εἶτα τί τὸ  πάθος,   τὸ ἐκείνου καὶ μὴ τοῦ
[8, 1]   τόπον τὸ νῦν μὲν ἐνταῦθα  πάλιν   δ' (ἄλλοθι, καὶ κατ' αὔξησιν
[8, 1]   αὔξησιν νῦν μὲν τηλικόνδε  πάλιν   δ' ἔλαττον μεῖζον, καὶ
[8, 1]   νῦν μὲν ἐν γενέσει  πάλιν   δ' ἐν φθορᾷ, καὶ νῦν
[8, 1]   μὲν ὑποκείμενον ὡς τόδε τι  πάλιν   δ' ὑποκείμενον ὡς κατὰ στέρησιν.
[8, 1]   ἀλλοίωσιν νῦν μὲν ὑγιὲς  πάλιν   δὲ κάμνον· (ὁμοίως δὲ καὶ
[8, 6]   μὴ ἔστιν οἷον σωρὸς τὸ  πᾶν   (ἀλλ' ἔστι τι τὸ ὅλον
[8, 5]   εἰ ἔκ τινος καὶ τὶ  πᾶν   τὸ γιγνόμενον γίγνεται) οὐ πάντα
[8, 5]   πᾶν τὸ γιγνόμενον γίγνεται) οὐ  πάντα   (ἂν τἀναντία γίγνοιτο ἐξ ἀλλήλων,
[8, 6]   Ὅσα δὲ μὴ ἔχει ὕλην,  πάντα   ἁπλῶς ὅπερ ἕν τι.
[8, 2]   καὶ τοῖς ἄλλοις τοῖς τοιούτοις·  πάντα   γὰρ ταῦτα (ὑπεροχὴ καὶ ἔλλειψίς
[8, 2]   σχήματι λειότητι καὶ τραχύτητι,  πάντα   εὐθεῖ καὶ καμπύλῳ. Τοῖς δὲ
[8, 4]   εἰ καὶ ἐκ τοῦ αὐτοῦ  πάντα   πρώτου τῶν αὐτῶν ὡς
[8, 5]   καὶ λευκὸν ἐκ μέλανος· οὐδὲ  παντὸς   ὕλη ἔστιν ἀλλ' ὅσων γένεσις
[8, 6]   τί αἴτιον τοῦ ἓν εἶναι;  Πάντων   γὰρ ὅσα πλείω μέρη ἔχει
[8, 6]   Καίτοι αὐτὸς λόγος ἐπὶ  πάντων·   καὶ γὰρ τὸ ὑγιαίνειν ἔσται
[8, 1]   αἱ μὲν ὁμολογούμεναί εἰσιν ὑπὸ  πάντων,   περὶ δὲ ἐνίων ἰδίᾳ τινὲς
[8, 1]   καὶ τῶν μαθηματικῶν ὕστερον σκεπτέον·  παρὰ   γὰρ τὰς αἰσθητὰς οὐσίας ταύτας
[8, 6]   ἑνί, οὐδ' ὡς χωριστῶν ὄντων  παρὰ   τὰ καθ' ἕκαστα. Διὰ ταύτην
[8, 6]   (ἀλλ' ἔστι τι τὸ ὅλον  παρὰ   τὰ μόρια, ἔστι τι αἴτιον,
[8, 3]   δῆλον, ὅσα μὴ οἷόν τε  παρὰ   τὰ τινὰ εἶναι, οἷον οἰκίαν
[8, 3]   ἀλλά τι δεῖ εἶναι  παρὰ   ταῦτά ἐστιν, εἰ ταῦθ' ὕλη,
[8, 6]   τὸ δυνάμει ὂν ἐνεργείᾳ εἶναι,  παρὰ   τὸ ποιῆσαν, ἐν ὅσοις ἔστι
[8, 5]   κατὰ στέρησιν καὶ φθορὰν τὴν  παρὰ   φύσιν; Ἀπορία δέ τις ἔστι
[8, 1]   αἰσθηταί· αἱ δ' αἰσθηταὶ οὐσίαι  πᾶσαι   ὕλην ἔχουσιν. Ἔστι δ' οὐσία
[8, 1]   καὶ ὕλη, δῆλον· ἐν  πάσαις   γὰρ ταῖς ἀντικειμέναις μεταβολαῖς ἐστί
[8, 4]   ἐπεὶ πλεοναχῶς τὰ αἴτια λέγεται,  πάσας   δεῖ λέγειν τὰς ἐνδεχομένας αἰτίας.
[8, 2]   μὲν ἐνίοις τούτων τὰ δὲ  πᾶσι   τούτοις, καὶ ὅλως τὰ (μὲν
[8, 2]   Ἐνίων δὲ τὸ εἶναι καὶ  πᾶσι   τούτοις ὁρισθήσεται, τῷ τὰ μὲν
[8, 4]   Ναί, ἀλλ' αὕτη τῷ τί  πάσχειν   (τὸ πρῶτον; ~Ἐπεὶ δ' ἔνια
[8, 4]   δ' ἄδηλον τί τὸ πρῶτον  πάσχον.   Ἀλλ' ὅτι τὸ ζῷον; Ναί,
[8, 4]   ἔστιν, ἀλλ' σελήνη τὸ  πάσχον.   Τί δ' αἴτιον ὡς κινῆσαν
[8, 2]   ἔστιν) εἰ δὲ κρύσταλλον, (ὕδωρ  πεπηγὸς   πεπυκνωμένον ὡδί· συμφωνία δὲ
[8, 2]   δὲ κρύσταλλον, (ὕδωρ πεπηγὸς  πεπυκνωμένον   ὡδί· συμφωνία δὲ ὀξέος καὶ
[8, 2]   τὸ κρύσταλλον εἶναι τὸ οὕτω  πεπυκνῶσθαι.   Ἐνίων δὲ τὸ εἶναι καὶ
[8, 2]   (τὰ δὲ δεδέσθαι, τὰ δὲ  πεπυκνῶσθαι,   τὰ δὲ ταῖς ἄλλαις διαφοραῖς
[8, 1]   μὲν ὁμολογούμεναί εἰσιν ὑπὸ πάντων,  περὶ   δὲ ἐνίων ἰδίᾳ τινὲς ἀπεφήναντο·
[8, 6]   εἰς ὕδωρ, εἶθ' οὕτως οἶνος.  ~Περὶ   δὲ τῆς ἀπορίας τῆς εἰρημένης
[8, 4]   ἀναγωγῆς, ἔστω μέχρι τούτων διωρισμένον.  ~(Περὶ   δὲ τῆς ὑλικῆς οὐσίας δεῖ
[8, 1]   καθόλου οὐσία οὔτε τὸ γένος·  περὶ   δὲ τῶν ἰδεῶν καὶ τῶν
[8, 3]   εἴπερ, μετὰ τῆς ὕλης.  Περὶ   μὲν οὖν γενέσεως καὶ φθορᾶς
[8, 4]   γῆν ἀλλὰ τὴν ἴδιον.  Περὶ   μὲν οὖν τὰς φυσικὰς οὐσίας
[8, 1]   λόγος μέρη ἔχει, ἀναγκαῖον καὶ  (περὶ   μέρους ἦν ἰδεῖν, ποῖα τῆς
[8, 1]   λόγος ὁρισμός, διὰ τοῦτο  περὶ   ὁρισμοῦ καὶ περὶ τοῦ καθ'
[8, 6]   δὲ τῆς ἀπορίας τῆς εἰρημένης  περί   τε τοὺς ὁρισμοὺς καὶ περὶ
[8, 3]   ἐνδέχεται καὶ πῶς ἀδύνατον, καὶ  περὶ   τῆς εἰς τὸν ἀριθμὸν ἀναγωγῆς,
[8, 1]   διὰ τοῦτο περὶ ὁρισμοῦ καὶ  περὶ   τοῦ καθ' αὑτὸ διώρισται· ἐπεὶ
[8, 6]   περί τε τοὺς ὁρισμοὺς καὶ  περὶ   τοὺς ἀριθμούς, τί αἴτιον τοῦ
[8, 1]   λέγουσί τινες εἶναι. Νῦν δὲ  περὶ   τῶν ὁμολογουμένων οὐσιῶν (ἐπέλθωμεν. Αὗται
[8, 4]   λιπαρά, χολῆς δὲ τὰ  πικρὰ   ἄλλ' ἄττα· ἴσως δὲ
[8, 2]   γόμφῳ οἷον κιβώτιον, τὰ δὲ  πλείοσι   τούτων, τὰ δὲ θέσει οἷον
[8, 4]   ἐκ τοῦ αὐτοῦ. Γίγνονται δὲ  πλείους   ὗλαι τοῦ αὐτοῦ ὅταν θατέρου
[8, 6]   (εἴη ἄνθρωπος ἓν ἀλλὰ  πλείω,   ζῷον καὶ δίπουν; Φανερὸν δὴ
[8, 6]   ἓν εἶναι; Πάντων γὰρ ὅσα  πλείω   μέρη ἔχει καὶ μὴ ἔστιν
[8, 4]   τις ζητῇ τὸ αἴτιον, ἐπεὶ  πλεοναχῶς   τὰ αἴτια λέγεται, πάσας δεῖ
[8, 2]   τί ἐστι νηνεμία; Ἠρεμία ἐν  πλήθει   ἀέρος· ὕλη μὲν γὰρ
[8, 6]   ἐστιν, ὥστε αἴτιον οὐθὲν ἄλλο  πλὴν   εἴ τι ὡς κινῆσαν ἐκ
[8, 3]   οὐσίαι χωρισταί, οὐδέν πω δῆλον·  (πλὴν   ὅτι γ' ἐνίων οὐκ ἐνδέχεται
[8, 2]   τί ἐστιν οἰκία, ὅτι λίθοι  πλίνθοι   ξύλα, τὴν δυνάμει οἰκίαν λέγουσιν,
[8, 3]   καὶ συνθέσεως, οὐδ' οἰκία  πλίνθοι   τε καὶ σύνθεσις. Καὶ τοῦτο
[8, 2]   ὡδὶ κείμενον ἐροῦμεν, καὶ οἰκίαν  πλίνθους   καὶ ξύλα ὡδὶ κείμενα (ἢ
[8, 3]   τοῦ κοινοῦ ὅτι σκέπασμα ἐκ  πλίνθων   καὶ λίθων ὡδὶ κειμένων,
[8, 2]   τὰ δὲ τόπῳ οἷον τὰ  πνεύματα·   τὰ δὲ τοῖς τῶν αἰσθητῶν
[8, 1]   ποῖα τῆς οὐσίας μέρη καὶ  ποῖα   οὔ, καὶ εἰ ταῦτα καὶ
[8, 1]   καὶ (περὶ μέρους ἦν ἰδεῖν,  ποῖα   τῆς οὐσίας μέρη καὶ ποῖα
[8, 6]   εἶναι. Τί οὖν ἐστὶν  ποιεῖ   ἓν τὸν ἄνθρωπον, καὶ διὰ
[8, 3]   ἄλλοις ὅτι τὸ εἶδος οὐθεὶς  ποιεῖ   οὐδὲ γεννᾷ, ἀλλὰ ποιεῖται τόδε,
[8, 3]   οὐθεὶς ποιεῖ οὐδὲ γεννᾷ, ἀλλὰ  ποιεῖται   τόδε, γίγνεται δὲ τὸ ἐκ
[8, 4]   αὐτὸ ἐνδέχεται ἐξ ἄλλης ὕλης  ποιῆσαι,   δῆλον ὅτι τέχνη καὶ
[8, 6]   ὂν ἐνεργείᾳ εἶναι, παρὰ τὸ  ποιῆσαν,   ἐν ὅσοις ἔστι γένεσις; Οὐθὲν
[8, 4]   κινούσῃ αἰτίᾳ τοῦτο· οὐ γὰρ  ποιήσει   πρίονα ἐξ ἐρίου ξύλου.
[8, 3]   ὅρον λόγον εἶναι μακρόν) ἀλλὰ  ποῖον   μέν τί ἐστιν ἐνδέχεται καὶ
[8, 6]   ὄν τι, τὸ τόδε, τὸ  ποιόν,   τὸ ποσόν διὸ καὶ οὐκ
[8, 3]   (εἴπερ ἐστί, λεκτέον τί τὸ  ποιοῦν   ἓν ἐκ πολλῶν) καὶ
[8, 6]   διὰ τί (ἓν ἀλλ' οὐ  πολλά,   οἷον τό τε ζῷον καὶ
[8, 2]   (ἐστι τάξις) φαίνονται δὲ  πολλαὶ   διαφοραὶ οὖσαι, οἷον τὰ μὲν
[8, 3]   τί τὸ ποιοῦν ἓν ἐκ  πολλῶν)   καὶ ὁρισμὸς εἷς ἐστίν,
[8, 6]   τὸ τόδε, τὸ ποιόν, τὸ  ποσόν   διὸ καὶ οὐκ ἔνεστιν ἐν
[8, 3]   εἴδους ὅτι σκέπασμα, καὶ γραμμὴ  πότερον   δυὰς ἐν μήκει ὅτι
[8, 3]   μὴ ἀγνοεῖν ὅτι ἐνίοτε λανθάνει  πότερον   σημαίνει (τὸ ὄνομα τὴν σύνθετον
[8, 3]   τὴν μορφήν, οἷον οἰκία  πότερον   σημεῖον τοῦ κοινοῦ ὅτι σκέπασμα
[8, 3]   ὅτι δυάς, καὶ ζῷον  πότερον   ψυχὴ ἐν (σώματι ψυχή·
[8, 2]   διαφοραῖς κεχρῆσθαι, ὥσπερ χεὶρ  πούς.   Ληπτέα οὖν τὰ γένη τῶν
[8, 4]   αἰτίᾳ τοῦτο· οὐ γὰρ ποιήσει  πρίονα   ἐξ ἐρίου ξύλου. Εἰ
[8, 4]   ἐξ ἀνάγκης ἑτέρων ὄντων, οἷον  πρίων   οὐκ ἂν γένοιτο ἐκ ξύλου,
[8, 4]   τόδ' ἐκ τοῦδε, ὅτι  πρὸ   ὁδοῦ ἔσται ὅτι ἀναλυθέντος
[8, 3]   πρὸς μέν τι ἄλλο διαφέρει,  πρὸς   δὲ τὴν ζήτησιν τῆς οὐσίας
[8, 3]   ἑνὶ λόγῳ λεγόμενον ἀλλ' ὡς  πρὸς   ἕν. Ἀλλὰ ταῦτα πρὸς μέν
[8, 3]   ὡς πρὸς ἕν. Ἀλλὰ ταῦτα  πρὸς   μέν τι ἄλλο διαφέρει, πρὸς
[8, 5]   ὕλη. Ἔχει δ' ἀπορίαν πῶς  πρὸς   τἀναντία (ὕλη ἑκάστου
[8, 3]   ἀπ' ἀριθμοῦ ἀφαιρεθέντος τινὸς  προστεθέντος   ἐξ ὧν ἀριθμός ἐστιν,
[8, 3]   οὐκέτι ἔσται ἀφαιρεθέντος τινὸς  προστεθέντος.   Καὶ τὸν ἀριθμὸν δεῖ εἶναί
[8, 3]   ἕτερος, κἂν τοὐλάχιστον ἀφαιρεθῇ  προστεθῇ,   (οὕτως οὐδὲ ὁρισμὸς οὐδὲ
[8, 4]   ἔκλειψις; Στέρησις φωτός. Ἐὰν δὲ  προστεθῇ   τὸ ὑπὸ γῆς (ἐν μέσῳ
[8, 2]   σωμάτων τι ἄλλο τοιοῦτον  προτιθέντες,   τὴν ἐνέργειαν λέγουσιν· οἱ δ'
[8, 4]   οἰκεία ἑκάστου, οἷον φλέγματος (ἐστι  πρώτη   ὕλη) τὰ γλυκέα λιπαρά,
[8, 4]   χολῆς τῷ ἀναλύεσθαι εἰς τὴν  πρώτην   ὕλην τὴν χολήν. Διχῶς γὰρ
[8, 5]   νεκροῦ ζῷον, εἰς τὴν ὕλην  πρῶτον,   εἶθ' οὕτω ζῷον· καὶ τὸ
[8, 4]   αὕτη τῷ τί πάσχειν (τὸ  πρῶτον;   ~Ἐπεὶ δ' ἔνια ἄνευ γενέσεως
[8, 4]   τοῦτο κατὰ τί, καὶ τί  πρῶτον;   Καρδία ἄλλο τι. Εἶτα
[8, 4]   Ὕπνου δ' ἄδηλον τί τὸ  πρῶτον   πάσχον. Ἀλλ' ὅτι τὸ ζῷον;
[8, 4]   καὶ ἐκ τοῦ αὐτοῦ πάντα  πρώτου   τῶν αὐτῶν ὡς πρώτων
[8, 4]   πρώτου τῶν αὐτῶν ὡς  πρώτων   καὶ αὐτὴ ὕλη ὡς
[8, 3]   ᾖ· ἐξ ὧν δ' αὕτη  πρώτων,   οὐκέτι, εἴπερ τὶ κατὰ τινὸς
[8, 2]   οἷον σκληρότητι καὶ μαλακότητι, καὶ  πυκνότητι   καὶ ἀραιότητι, καὶ ξηρότητι καὶ
[8, 2]   τῷ μᾶλλον καὶ ἧττον  πυκνῷ   καὶ μανῷ καὶ τοῖς ἄλλοις
[8, 1]   ὁμολογούμεναι μὲν αἱ φυσικαί, οἷον  πῦρ   γῆ ὕδωρ ἀὴρ καὶ τἆλλα
[8, 4]   λέγειν. Τίς ὕλη; Μὴ  πῦρ   γῆν ἀλλὰ τὴν ἴδιον.
[8, 3]   φθαρτῶν αἱ οὐσίαι χωρισταί, οὐδέν  πω   δῆλον· (πλὴν ὅτι γ' ἐνίων
[8, 3]   οὐσιῶν, πῶς τ' ἐνδέχεται καὶ  πῶς   ἀδύνατον, καὶ περὶ τῆς εἰς
[8, 3]   δὲ καὶ διότι, εἴπερ εἰσί  πως   ἀριθμοὶ αἱ οὐσίαι, οὕτως εἰσὶ
[8, 2]   ὑπέρθυρον (ταῦτα γὰρ (τῷ κεῖσθαί  πως   διαφέρει) τὰ δὲ χρόνῳ οἷον
[8, 6]   δυνάμει καὶ τὸ ἐνεργείᾳ ἕν  πώς   ἐστιν, ὥστε αἴτιον οὐθὲν ἄλλο
[8, 2]   αἰσθητὴ οὐσία ἐστὶ καὶ  πῶς·   μὲν γὰρ ὡς ὕλη,
[8, 5]   τούτων ὕλη. Ἔχει δ' ἀπορίαν  πῶς   πρὸς τἀναντία (ὕλη
[8, 3]   καὶ φθορᾶς τῶν λεγομένων οὐσιῶν,  πῶς   τ' ἐνδέχεται καὶ πῶς ἀδύνατον,




Recherches | Texte | Lecture | Liste du vocabulaire | Index inverse | Menu | Site de Philippe Remacle

 
UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) |
Responsable académique : Alain Meurant
Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher

Dernière mise à jour : 3/12/2009