Livre, Chap. |
[8, 2] |
τὰ
δὲ
τοῖς
τῶν
αἰσθητῶν
|
πάθεσιν |
οἷον
σκληρότητι
καὶ
μαλακότητι,
καὶ |
[8, 6] |
τοῖς
δὲ
γλισχρότης
ἤ
τι
|
πάθος |
ἕτερον
τοιοῦτον.
Ὁ
δ'
ὁρισμὸς |
[8, 4] |
ὑπὸ
τίνος;
Εἶτα
τί
τὸ
|
πάθος, |
τὸ
ἐκείνου
καὶ
μὴ
τοῦ |
[8, 1] |
τόπον
τὸ
νῦν
μὲν
ἐνταῦθα
|
πάλιν |
δ'
(ἄλλοθι,
καὶ
κατ'
αὔξησιν |
[8, 1] |
αὔξησιν
ὃ
νῦν
μὲν
τηλικόνδε
|
πάλιν |
δ'
ἔλαττον
ἢ
μεῖζον,
καὶ |
[8, 1] |
ὃ
νῦν
μὲν
ἐν
γενέσει
|
πάλιν |
δ'
ἐν
φθορᾷ,
καὶ
νῦν |
[8, 1] |
μὲν
ὑποκείμενον
ὡς
τόδε
τι
|
πάλιν |
δ'
ὑποκείμενον
ὡς
κατὰ
στέρησιν. |
[8, 1] |
ἀλλοίωσιν
ὃ
νῦν
μὲν
ὑγιὲς
|
πάλιν |
δὲ
κάμνον·
(ὁμοίως
δὲ
καὶ |
[8, 6] |
μὴ
ἔστιν
οἷον
σωρὸς
τὸ
|
πᾶν |
(ἀλλ'
ἔστι
τι
τὸ
ὅλον |
[8, 5] |
εἰ
ἔκ
τινος
καὶ
τὶ
|
πᾶν |
τὸ
γιγνόμενον
γίγνεται)
οὐ
πάντα |
[8, 5] |
πᾶν
τὸ
γιγνόμενον
γίγνεται)
οὐ
|
πάντα |
(ἂν
τἀναντία
γίγνοιτο
ἐξ
ἀλλήλων, |
[8, 6] |
Ὅσα
δὲ
μὴ
ἔχει
ὕλην,
|
πάντα |
ἁπλῶς
ὅπερ
ἕν
τι.
|
[8, 2] |
καὶ
τοῖς
ἄλλοις
τοῖς
τοιούτοις·
|
πάντα |
γὰρ
ταῦτα
(ὑπεροχὴ
καὶ
ἔλλειψίς |
[8, 2] |
σχήματι
ἢ
λειότητι
καὶ
τραχύτητι,
|
πάντα |
εὐθεῖ
καὶ
καμπύλῳ.
Τοῖς
δὲ |
[8, 4] |
εἰ
καὶ
ἐκ
τοῦ
αὐτοῦ
|
πάντα |
πρώτου
ἢ
τῶν
αὐτῶν
ὡς |
[8, 5] |
καὶ
λευκὸν
ἐκ
μέλανος·
οὐδὲ
|
παντὸς |
ὕλη
ἔστιν
ἀλλ'
ὅσων
γένεσις |
[8, 6] |
τί
αἴτιον
τοῦ
ἓν
εἶναι;
|
Πάντων |
γὰρ
ὅσα
πλείω
μέρη
ἔχει |
[8, 6] |
Καίτοι
ὁ
αὐτὸς
λόγος
ἐπὶ
|
πάντων· |
καὶ
γὰρ
τὸ
ὑγιαίνειν
ἔσται |
[8, 1] |
αἱ
μὲν
ὁμολογούμεναί
εἰσιν
ὑπὸ
|
πάντων, |
περὶ
δὲ
ἐνίων
ἰδίᾳ
τινὲς |
[8, 1] |
καὶ
τῶν
μαθηματικῶν
ὕστερον
σκεπτέον·
|
παρὰ |
γὰρ
τὰς
αἰσθητὰς
οὐσίας
ταύτας |
[8, 6] |
ἑνί,
οὐδ'
ὡς
χωριστῶν
ὄντων
|
παρὰ |
τὰ
καθ'
ἕκαστα.
Διὰ
ταύτην |
[8, 6] |
(ἀλλ'
ἔστι
τι
τὸ
ὅλον
|
παρὰ |
τὰ
μόρια,
ἔστι
τι
αἴτιον, |
[8, 3] |
δῆλον,
ὅσα
μὴ
οἷόν
τε
|
παρὰ |
τὰ
τινὰ
εἶναι,
οἷον
οἰκίαν |
[8, 3] |
ἀλλά
τι
δεῖ
εἶναι
ὃ
|
παρὰ |
ταῦτά
ἐστιν,
εἰ
ταῦθ'
ὕλη, |
[8, 6] |
τὸ
δυνάμει
ὂν
ἐνεργείᾳ
εἶναι,
|
παρὰ |
τὸ
ποιῆσαν,
ἐν
ὅσοις
ἔστι |
[8, 5] |
κατὰ
στέρησιν
καὶ
φθορὰν
τὴν
|
παρὰ |
φύσιν;
Ἀπορία
δέ
τις
ἔστι |
[8, 1] |
αἰσθηταί·
αἱ
δ'
αἰσθηταὶ
οὐσίαι
|
πᾶσαι |
ὕλην
ἔχουσιν.
Ἔστι
δ'
οὐσία |
[8, 1] |
καὶ
ἡ
ὕλη,
δῆλον·
ἐν
|
πάσαις |
γὰρ
ταῖς
ἀντικειμέναις
μεταβολαῖς
ἐστί |
[8, 4] |
ἐπεὶ
πλεοναχῶς
τὰ
αἴτια
λέγεται,
|
πάσας |
δεῖ
λέγειν
τὰς
ἐνδεχομένας
αἰτίας. |
[8, 2] |
μὲν
ἐνίοις
τούτων
τὰ
δὲ
|
πᾶσι |
τούτοις,
καὶ
ὅλως
τὰ
(μὲν |
[8, 2] |
Ἐνίων
δὲ
τὸ
εἶναι
καὶ
|
πᾶσι |
τούτοις
ὁρισθήσεται,
τῷ
τὰ
μὲν |
[8, 4] |
Ναί,
ἀλλ'
αὕτη
τῷ
τί
|
πάσχειν |
(τὸ
πρῶτον;
~Ἐπεὶ
δ'
ἔνια |
[8, 4] |
δ'
ἄδηλον
τί
τὸ
πρῶτον
|
πάσχον. |
Ἀλλ'
ὅτι
τὸ
ζῷον;
Ναί, |
[8, 4] |
ἔστιν,
ἀλλ'
ἡ
σελήνη
τὸ
|
πάσχον. |
Τί
δ'
αἴτιον
ὡς
κινῆσαν |
[8, 2] |
ἔστιν)
εἰ
δὲ
κρύσταλλον,
(ὕδωρ
|
πεπηγὸς |
ἢ
πεπυκνωμένον
ὡδί·
συμφωνία
δὲ |
[8, 2] |
δὲ
κρύσταλλον,
(ὕδωρ
πεπηγὸς
ἢ
|
πεπυκνωμένον |
ὡδί·
συμφωνία
δὲ
ὀξέος
καὶ |
[8, 2] |
τὸ
κρύσταλλον
εἶναι
τὸ
οὕτω
|
πεπυκνῶσθαι. |
Ἐνίων
δὲ
τὸ
εἶναι
καὶ |
[8, 2] |
(τὰ
δὲ
δεδέσθαι,
τὰ
δὲ
|
πεπυκνῶσθαι, |
τὰ
δὲ
ταῖς
ἄλλαις
διαφοραῖς |
[8, 1] |
μὲν
ὁμολογούμεναί
εἰσιν
ὑπὸ
πάντων,
|
περὶ |
δὲ
ἐνίων
ἰδίᾳ
τινὲς
ἀπεφήναντο· |
[8, 6] |
εἰς
ὕδωρ,
εἶθ'
οὕτως
οἶνος.
|
~Περὶ |
δὲ
τῆς
ἀπορίας
τῆς
εἰρημένης |
[8, 4] |
ἀναγωγῆς,
ἔστω
μέχρι
τούτων
διωρισμένον.
|
~(Περὶ |
δὲ
τῆς
ὑλικῆς
οὐσίας
δεῖ |
[8, 1] |
καθόλου
οὐσία
οὔτε
τὸ
γένος·
|
περὶ |
δὲ
τῶν
ἰδεῶν
καὶ
τῶν |
[8, 3] |
εἴπερ,
ἡ
μετὰ
τῆς
ὕλης.
|
Περὶ |
μὲν
οὖν
γενέσεως
καὶ
φθορᾶς |
[8, 4] |
ἢ
γῆν
ἀλλὰ
τὴν
ἴδιον.
|
Περὶ |
μὲν
οὖν
τὰς
φυσικὰς
οὐσίας |
[8, 1] |
λόγος
μέρη
ἔχει,
ἀναγκαῖον
καὶ
|
(περὶ |
μέρους
ἦν
ἰδεῖν,
ποῖα
τῆς |
[8, 1] |
λόγος
ὁ
ὁρισμός,
διὰ
τοῦτο
|
περὶ |
ὁρισμοῦ
καὶ
περὶ
τοῦ
καθ' |
[8, 6] |
δὲ
τῆς
ἀπορίας
τῆς
εἰρημένης
|
περί |
τε
τοὺς
ὁρισμοὺς
καὶ
περὶ |
[8, 3] |
ἐνδέχεται
καὶ
πῶς
ἀδύνατον,
καὶ
|
περὶ |
τῆς
εἰς
τὸν
ἀριθμὸν
ἀναγωγῆς, |
[8, 1] |
διὰ
τοῦτο
περὶ
ὁρισμοῦ
καὶ
|
περὶ |
τοῦ
καθ'
αὑτὸ
διώρισται·
ἐπεὶ |
[8, 6] |
περί
τε
τοὺς
ὁρισμοὺς
καὶ
|
περὶ |
τοὺς
ἀριθμούς,
τί
αἴτιον
τοῦ |
[8, 1] |
λέγουσί
τινες
εἶναι.
Νῦν
δὲ
|
περὶ |
τῶν
ὁμολογουμένων
οὐσιῶν
(ἐπέλθωμεν.
Αὗται |
[8, 4] |
ἢ
λιπαρά,
χολῆς
δὲ
τὰ
|
πικρὰ |
ἢ
ἄλλ'
ἄττα·
ἴσως
δὲ |
[8, 2] |
γόμφῳ
οἷον
κιβώτιον,
τὰ
δὲ
|
πλείοσι |
τούτων,
τὰ
δὲ
θέσει
οἷον |
[8, 4] |
ἐκ
τοῦ
αὐτοῦ.
Γίγνονται
δὲ
|
πλείους |
ὗλαι
τοῦ
αὐτοῦ
ὅταν
θατέρου |
[8, 6] |
(εἴη
ὁ
ἄνθρωπος
ἓν
ἀλλὰ
|
πλείω, |
ζῷον
καὶ
δίπουν;
Φανερὸν
δὴ |
[8, 6] |
ἓν
εἶναι;
Πάντων
γὰρ
ὅσα
|
πλείω |
μέρη
ἔχει
καὶ
μὴ
ἔστιν |
[8, 4] |
τις
ζητῇ
τὸ
αἴτιον,
ἐπεὶ
|
πλεοναχῶς |
τὰ
αἴτια
λέγεται,
πάσας
δεῖ |
[8, 2] |
τί
ἐστι
νηνεμία;
Ἠρεμία
ἐν
|
πλήθει |
ἀέρος·
ὕλη
μὲν
γὰρ
ὁ |
[8, 6] |
ἐστιν,
ὥστε
αἴτιον
οὐθὲν
ἄλλο
|
πλὴν |
εἴ
τι
ὡς
κινῆσαν
ἐκ |
[8, 3] |
οὐσίαι
χωρισταί,
οὐδέν
πω
δῆλον·
|
(πλὴν |
ὅτι
γ'
ἐνίων
οὐκ
ἐνδέχεται |
[8, 2] |
τί
ἐστιν
οἰκία,
ὅτι
λίθοι
|
πλίνθοι |
ξύλα,
τὴν
δυνάμει
οἰκίαν
λέγουσιν, |
[8, 3] |
καὶ
συνθέσεως,
οὐδ'
ἡ
οἰκία
|
πλίνθοι |
τε
καὶ
σύνθεσις.
Καὶ
τοῦτο |
[8, 2] |
ὡδὶ
κείμενον
ἐροῦμεν,
καὶ
οἰκίαν
|
πλίνθους |
καὶ
ξύλα
ὡδὶ
κείμενα
(ἢ |
[8, 3] |
τοῦ
κοινοῦ
ὅτι
σκέπασμα
ἐκ
|
πλίνθων |
καὶ
λίθων
ὡδὶ
κειμένων,
ἢ |
[8, 2] |
τὰ
δὲ
τόπῳ
οἷον
τὰ
|
πνεύματα· |
τὰ
δὲ
τοῖς
τῶν
αἰσθητῶν |
[8, 1] |
ποῖα
τῆς
οὐσίας
μέρη
καὶ
|
ποῖα |
οὔ,
καὶ
εἰ
ταῦτα
καὶ |
[8, 1] |
καὶ
(περὶ
μέρους
ἦν
ἰδεῖν,
|
ποῖα |
τῆς
οὐσίας
μέρη
καὶ
ποῖα |
[8, 6] |
εἶναι.
Τί
οὖν
ἐστὶν
ὃ
|
ποιεῖ |
ἓν
τὸν
ἄνθρωπον,
καὶ
διὰ |
[8, 3] |
ἄλλοις
ὅτι
τὸ
εἶδος
οὐθεὶς
|
ποιεῖ |
οὐδὲ
γεννᾷ,
ἀλλὰ
ποιεῖται
τόδε, |
[8, 3] |
οὐθεὶς
ποιεῖ
οὐδὲ
γεννᾷ,
ἀλλὰ
|
ποιεῖται |
τόδε,
γίγνεται
δὲ
τὸ
ἐκ |
[8, 4] |
αὐτὸ
ἐνδέχεται
ἐξ
ἄλλης
ὕλης
|
ποιῆσαι, |
δῆλον
ὅτι
ἡ
τέχνη
καὶ |
[8, 6] |
ὂν
ἐνεργείᾳ
εἶναι,
παρὰ
τὸ
|
ποιῆσαν, |
ἐν
ὅσοις
ἔστι
γένεσις;
Οὐθὲν |
[8, 4] |
κινούσῃ
αἰτίᾳ
τοῦτο·
οὐ
γὰρ
|
ποιήσει |
πρίονα
ἐξ
ἐρίου
ἢ
ξύλου. |
[8, 3] |
ὅρον
λόγον
εἶναι
μακρόν)
ἀλλὰ
|
ποῖον |
μέν
τί
ἐστιν
ἐνδέχεται
καὶ |
[8, 6] |
ὄν
τι,
τὸ
τόδε,
τὸ
|
ποιόν, |
τὸ
ποσόν
διὸ
καὶ
οὐκ |
[8, 3] |
(εἴπερ
ἐστί,
λεκτέον
τί
τὸ
|
ποιοῦν |
ἓν
ἐκ
πολλῶν)
καὶ
ὁ |
[8, 6] |
διὰ
τί
(ἓν
ἀλλ'
οὐ
|
πολλά, |
οἷον
τό
τε
ζῷον
καὶ |
[8, 2] |
ὅ
(ἐστι
τάξις)
φαίνονται
δὲ
|
πολλαὶ |
διαφοραὶ
οὖσαι,
οἷον
τὰ
μὲν |
[8, 3] |
τί
τὸ
ποιοῦν
ἓν
ἐκ
|
πολλῶν) |
καὶ
ὁ
ὁρισμὸς
εἷς
ἐστίν, |
[8, 6] |
τὸ
τόδε,
τὸ
ποιόν,
τὸ
|
ποσόν |
διὸ
καὶ
οὐκ
ἔνεστιν
ἐν |
[8, 3] |
εἴδους
ὅτι
σκέπασμα,
καὶ
γραμμὴ
|
πότερον |
δυὰς
ἐν
μήκει
ἢ
ὅτι |
[8, 3] |
μὴ
ἀγνοεῖν
ὅτι
ἐνίοτε
λανθάνει
|
πότερον |
σημαίνει
(τὸ
ὄνομα
τὴν
σύνθετον |
[8, 3] |
τὴν
μορφήν,
οἷον
ἡ
οἰκία
|
πότερον |
σημεῖον
τοῦ
κοινοῦ
ὅτι
σκέπασμα |
[8, 3] |
ἢ
ὅτι
δυάς,
καὶ
ζῷον
|
πότερον |
ψυχὴ
ἐν
(σώματι
ἢ
ψυχή· |
[8, 2] |
διαφοραῖς
κεχρῆσθαι,
ὥσπερ
χεὶρ
ἢ
|
πούς. |
Ληπτέα
οὖν
τὰ
γένη
τῶν |
[8, 4] |
αἰτίᾳ
τοῦτο·
οὐ
γὰρ
ποιήσει
|
πρίονα |
ἐξ
ἐρίου
ἢ
ξύλου.
Εἰ |
[8, 4] |
ἐξ
ἀνάγκης
ἑτέρων
ὄντων,
οἷον
|
πρίων |
οὐκ
ἂν
γένοιτο
ἐκ
ξύλου, |
[8, 4] |
τόδ'
ἐκ
τοῦδε,
ἢ
ὅτι
|
πρὸ |
ὁδοῦ
ἔσται
ἢ
ὅτι
ἀναλυθέντος |
[8, 3] |
πρὸς
μέν
τι
ἄλλο
διαφέρει,
|
πρὸς |
δὲ
τὴν
ζήτησιν
τῆς
οὐσίας |
[8, 3] |
ἑνὶ
λόγῳ
λεγόμενον
ἀλλ'
ὡς
|
πρὸς |
ἕν.
Ἀλλὰ
ταῦτα
πρὸς
μέν |
[8, 3] |
ὡς
πρὸς
ἕν.
Ἀλλὰ
ταῦτα
|
πρὸς |
μέν
τι
ἄλλο
διαφέρει,
πρὸς |
[8, 5] |
ὕλη.
Ἔχει
δ'
ἀπορίαν
πῶς
|
πρὸς |
τἀναντία
ἡ
(ὕλη
ἡ
ἑκάστου |
[8, 3] |
ἀπ'
ἀριθμοῦ
ἀφαιρεθέντος
τινὸς
ἢ
|
προστεθέντος |
ἐξ
ὧν
ὁ
ἀριθμός
ἐστιν, |
[8, 3] |
οὐκέτι
ἔσται
ἀφαιρεθέντος
τινὸς
ἢ
|
προστεθέντος. |
Καὶ
τὸν
ἀριθμὸν
δεῖ
εἶναί |
[8, 3] |
ἕτερος,
κἂν
τοὐλάχιστον
ἀφαιρεθῇ
ἢ
|
προστεθῇ, |
(οὕτως
οὐδὲ
ὁ
ὁρισμὸς
οὐδὲ |
[8, 4] |
ἔκλειψις;
Στέρησις
φωτός.
Ἐὰν
δὲ
|
προστεθῇ |
τὸ
ὑπὸ
γῆς
(ἐν
μέσῳ |
[8, 2] |
σωμάτων
ἤ
τι
ἄλλο
τοιοῦτον
|
προτιθέντες, |
τὴν
ἐνέργειαν
λέγουσιν·
οἱ
δ' |
[8, 4] |
οἰκεία
ἑκάστου,
οἷον
φλέγματος
(ἐστι
|
πρώτη |
ὕλη)
τὰ
γλυκέα
ἢ
λιπαρά, |
[8, 4] |
χολῆς
τῷ
ἀναλύεσθαι
εἰς
τὴν
|
πρώτην |
ὕλην
τὴν
χολήν.
Διχῶς
γὰρ |
[8, 5] |
νεκροῦ
ζῷον,
εἰς
τὴν
ὕλην
|
πρῶτον, |
εἶθ'
οὕτω
ζῷον·
καὶ
τὸ |
[8, 4] |
αὕτη
τῷ
τί
πάσχειν
(τὸ
|
πρῶτον; |
~Ἐπεὶ
δ'
ἔνια
ἄνευ
γενέσεως |
[8, 4] |
τοῦτο
κατὰ
τί,
καὶ
τί
|
πρῶτον; |
Καρδία
ἢ
ἄλλο
τι.
Εἶτα |
[8, 4] |
Ὕπνου
δ'
ἄδηλον
τί
τὸ
|
πρῶτον |
πάσχον.
Ἀλλ'
ὅτι
τὸ
ζῷον; |
[8, 4] |
καὶ
ἐκ
τοῦ
αὐτοῦ
πάντα
|
πρώτου |
ἢ
τῶν
αὐτῶν
ὡς
πρώτων |
[8, 4] |
πρώτου
ἢ
τῶν
αὐτῶν
ὡς
|
πρώτων |
καὶ
ἡ
αὐτὴ
ὕλη
ὡς |
[8, 3] |
ᾖ·
ἐξ
ὧν
δ'
αὕτη
|
πρώτων, |
οὐκέτι,
εἴπερ
τὶ
κατὰ
τινὸς |
[8, 2] |
οἷον
σκληρότητι
καὶ
μαλακότητι,
καὶ
|
πυκνότητι |
καὶ
ἀραιότητι,
καὶ
ξηρότητι
καὶ |
[8, 2] |
τῷ
μᾶλλον
καὶ
ἧττον
ἢ
|
πυκνῷ |
καὶ
μανῷ
καὶ
τοῖς
ἄλλοις |
[8, 1] |
ὁμολογούμεναι
μὲν
αἱ
φυσικαί,
οἷον
|
πῦρ |
γῆ
ὕδωρ
ἀὴρ
καὶ
τἆλλα |
[8, 4] |
λέγειν.
Τίς
ἡ
ὕλη;
Μὴ
|
πῦρ |
ἢ
γῆν
ἀλλὰ
τὴν
ἴδιον. |
[8, 3] |
φθαρτῶν
αἱ
οὐσίαι
χωρισταί,
οὐδέν
|
πω |
δῆλον·
(πλὴν
ὅτι
γ'
ἐνίων |
[8, 3] |
οὐσιῶν,
πῶς
τ'
ἐνδέχεται
καὶ
|
πῶς |
ἀδύνατον,
καὶ
περὶ
τῆς
εἰς |
[8, 3] |
δὲ
καὶ
διότι,
εἴπερ
εἰσί
|
πως |
ἀριθμοὶ
αἱ
οὐσίαι,
οὕτως
εἰσὶ |
[8, 2] |
ὑπέρθυρον
(ταῦτα
γὰρ
(τῷ
κεῖσθαί
|
πως |
διαφέρει)
τὰ
δὲ
χρόνῳ
οἷον |
[8, 6] |
δυνάμει
καὶ
τὸ
ἐνεργείᾳ
ἕν
|
πώς |
ἐστιν,
ὥστε
αἴτιον
οὐθὲν
ἄλλο |
[8, 2] |
ἡ
αἰσθητὴ
οὐσία
ἐστὶ
καὶ
|
πῶς· |
ἡ
μὲν
γὰρ
ὡς
ὕλη, |
[8, 5] |
τούτων
ὕλη.
Ἔχει
δ'
ἀπορίαν
|
πῶς |
πρὸς
τἀναντία
ἡ
(ὕλη
ἡ |
[8, 3] |
καὶ
φθορᾶς
τῶν
λεγομένων
οὐσιῶν,
|
πῶς |
τ'
ἐνδέχεται
καὶ
πῶς
ἀδύνατον, |