Livre, Chap.
[8, 4]	Οἷον τί ἔκλειψις; Στέρησις φωτός.	Ἐὰν	δὲ προστεθῇ τὸ ὑπὸ γῆς
[8, 4]	εἶδος ὁ λόγος, ἀλλὰ ἄδηλος	ἐὰν	μὴ μετὰ τῆς αἰτίας ᾖ
[8, 3]	καὶ λόγον, οἷον τῆς συνθέτου,	ἐάν	τε αἰσθητὴ (ἐάν τε νοητὴ
[8, 3]	τῆς συνθέτου, ἐάν τε αἰσθητὴ	(ἐάν	τε νοητὴ ᾖ· ἐξ ὧν
[8, 4]	τὸ αὐτό. Δεῖ δὲ τὰ	ἐγγύτατα	αἴτια λέγειν. Τίς ἡ ὕλη;
[8, 4]	ἡ ὡς κινοῦσα ἡ αὐτή·	εἰ	γὰρ καὶ ἡ ὕλη ἑτέρα
[8, 4]	πρίονα ἐξ ἐρίου ἢ ξύλου.	Εἰ	δ' ἄρα (τὸ αὐτὸ ἐνδέχεται
[8, 3]	γίγνεται δὲ τὸ ἐκ τούτων.	Εἰ	δ' εἰσὶ τῶν φθαρτῶν αἱ
[8, 6]	ἀποδοῦναι καὶ λῦσαι τὴν ἀπορίαν·	εἰ	δ' ἐστίν, ὥσπερ λέγομεν, τὸ
[8, 2]	οὗ ἕνεκα ἐπ' ἐνίων ἔστιν)	εἰ	δὲ κρύσταλλον, (ὕδωρ πεπηγὸς ἢ
[8, 2]	ταῦτα (ὑπεροχὴ καὶ ἔλλειψίς ἐστιν.	Εἰ	δέ τι σχήματι ἢ λειότητι
[8, 5]	τὴν ὕλην δεῖ ἐπανελθεῖν, οἷον	εἰ	(ἐκ νεκροῦ ζῷον, εἰς τὴν
[8, 5]	γίγνεται ἀλλὰ τὸ ξύλον λευκόν,	εἰ	ἔκ τινος καὶ τὶ πᾶν
[8, 6]	δίπουν, ἄλλως τε δὴ καὶ	εἰ	ἔστιν, ὥσπερ φασί τινες, αὐτό
[8, 4]	οὐσίας δεῖ μὴ λανθάνειν ὅτι	εἰ	καὶ ἐκ τοῦ αὐτοῦ πάντα
[8, 3]	δὲ καὶ ἄνθρωπος οὐ ταὐτόν,	εἰ	μὴ καὶ ἡ ψυχὴ ἄνθρωπος
[8, 6]	ἡ ἀπορία ἡ αὐτὴ κἂν	εἰ	ὁ ὅρος εἴη ἱματίου στρογγύλος
[8, 3]	οὐδὲ τῶν ἄλλων οὐθέν, οἷον	εἰ	ὁ οὐδὸς θέσει, οὐκ ἐκ
[8, 2]	τοῖς ἄλλοις ὁρισμοῖς μάλιστα. Οἷον	εἰ	οὐδὸν δέοι ὁρίσασθαι, ξύλον ἢ
[8, 3]	ὃ ἐξαιροῦντες τὴν ὕλην λέγουσιν.	Εἰ	οὖν τοῦτ' αἴτιον τοῦ εἶναι,
[8, 3]	εἶναι ὃ παρὰ ταῦτά ἐστιν,	εἰ	ταῦθ' ὕλη, οὔτε δὲ στοιχεῖον
[8, 1]	μέρη καὶ ποῖα οὔ, καὶ	εἰ	ταῦτα καὶ τοῦ ὁρισμοῦ. Ἔτι
[8, 4]	φλέγμα ἐκ λιπαροῦ καὶ γλυκέος	εἰ	τὸ λιπαρὸν ἐκ τοῦ γλυκέος,
[8, 5]	(ὕλη ἡ ἑκάστου ἔχει. Οἷον	εἰ	τὸ σῶμα δυνάμει ὑγιεινόν, ἐναντίον
[8, 1]	οὐκ ἀκολουθεῖ· οὐ γὰρ ἀνάγκη,	εἴ	τι ὕλην ἔχει τοπικήν, τοῦτο
[8, 6]	ὥστε αἴτιον οὐθὲν ἄλλο πλὴν	εἴ	τι ὡς κινῆσαν ἐκ δυνάμεως
[8, 4]	καὶ γενητὰς ἀνάγκη οὕτω μετιέναι	εἴ	τις μέτεισιν ὀρθῶς, εἴπερ ἄρα
[8, 3]	γὰρ τί ἦν εἶναι τῷ	εἴδει	καὶ τῇ ἐνεργείᾳ ὑπάρχει. Ψυχὴ
[8, 1]	οὐσίας λέγουσιν εἶναι τά τ'	εἴδη	καὶ τὰ μαθηματικά. Ἄλλας δὲ
[8, 5]	εἴπερ εἰσί, καὶ ὅλως τὰ	εἴδη	(οὐ γὰρ τὸ λευκὸν γίγνεται
[8, 4]	οὐκ ἔστιν. Τὸ δ' ὡς	εἶδος	ὁ λόγος, ἀλλὰ ἄδηλος ἐὰν
[8, 3]	δεδήλωται ἐν ἄλλοις ὅτι τὸ	εἶδος	οὐθεὶς ποιεῖ οὐδὲ γεννᾷ, ἀλλὰ
[8, 3]	ἧττον, οὐδ' ἡ κατὰ τὸ	εἶδος	οὐσία, ἀλλ' εἴπερ, ἡ μετὰ
[8, 4]	σπέρμα; Τί δ' ὡς τὸ	εἶδος;	Τὸ τί ἦν εἶναι. Τί
[8, 5]	καθ' ἕξιν καὶ κατὰ τὸ	εἶδος	ὕλη, τοῦ δὲ κατὰ στέρησιν
[8, 2]	διὰ τῶν διαφορῶν (λόγος τοῦ	εἴδους	καὶ τῆς ἐνεργείας εἶναι, ὁ
[8, 3]	ἢ τῆς ἐνεργείας καὶ τοῦ	εἴδους	ὅτι σκέπασμα, καὶ γραμμὴ πότερον
[8, 1]	ἄλλως τὸ γένος μᾶλλον τῶν	εἰδῶν	καὶ τὸ καθόλου τῶν (καθ'
[8, 6]	ὅρος εἴη ἱματίου στρογγύλος χαλκός·	εἴη	γὰρ ἂν σημεῖον τοὔνομα τοῦτο
[8, 3]	οὐσία καὶ ἐνέργεια σώματός τινος.	Εἴη	δ' ἂν καὶ ἐπ' ἀμφοτέροις
[8, 6]	αὐτὴ κἂν εἰ ὁ ὅρος	εἴη	ἱματίου στρογγύλος χαλκός· εἴη γὰρ
[8, 6]	καὶ ὅλως δὴ οὐκ ἂν	(εἴη	ὁ ἄνθρωπος ἓν ἀλλὰ πλείω,
[8, 5]	ζῷον, εἰς τὴν ὕλην πρῶτον,	εἶθ'	οὕτω ζῷον· καὶ τὸ ὄξος
[8, 5]	καὶ τὸ ὄξος εἰς ὕδωρ,	εἶθ'	οὕτως οἶνος. ~Περὶ δὲ τῆς
[8, 3]	τοῦτον ἔχουσι λέγειν. Καὶ τοῦτο	εἰκότως	συμβαίνει· τοῦ αὐτοῦ γὰρ λόγου,
[8, 2]	εἴπερ ἡ οὐσία αἰτία τοῦ	εἶναι	ἕκαστον, ὅτι ἐν τούτοις ζητητέον
[8, 6]	τοῦτ' ἦν τὸ τί ἦν	εἶναι	ἑκατέρῳ. Ἔστι δὲ τῆς ὕλης
[8, 6]	τί αἴτιον καὶ τοῦ ἓν	εἶναι·	ἓν γάρ τι ἕκαστον, καὶ
[8, 1]	αὐτὸν γὰρ λόγον οὐσίαι δοκοῦσιν	εἶναι)	Ἐπεὶ δὲ τὸ τί ἦν
[8, 6]	αἰσθητήν, εὐθὺς ὅπερ ἕν τί	(εἶναί)	ἐστιν ἕκαστον, (ὥσπερ καὶ ὅπερ
[8, 6]	τούτων οὐδὲ τοῦ ὄν τι	εἶναι·	εὐθὺς γὰρ ἕκαστόν ἐστιν ὄν
[8, 6]	ἕν καὶ τὸ τί ἦν	εἶναι	εὐθὺς ἕν τί ἐστιν ὥσπερ
[8, 3]	(Ἁνάγκη δὴ ταύτην ἢ (ἀΐδιον	εἶναι	ἢ φθαρτὴν ἄνευ τοῦ φθείρεσθαι
[8, 3]	Εἰ οὖν τοῦτ' αἴτιον τοῦ	εἶναι,	καὶ οὐσία τοῦτο, αὐτὴν ἂν
[8, 2]	οὕτω πεπυκνῶσθαι. Ἐνίων δὲ τὸ	εἶναι	καὶ πᾶσι τούτοις ὁρισθήσεται, τῷ
[8, 1]	οὐσίας εἶναι, τὸ τί ἦν	εἶναι	καὶ τὸ ὑποκείμενον· ἔτι ἄλλως
[8, 3]	ὁρίσασθαι (τὸν γὰρ ὅρον λόγον	εἶναι	μακρόν) ἀλλὰ ποῖον μέν τί
[8, 1]	αἰσθητὰς οὐσίας ταύτας λέγουσί τινες	εἶναι.	Νῦν δὲ περὶ τῶν ὁμολογουμένων
[8, 2]	τοῦ εἴδους καὶ τῆς ἐνεργείας	εἶναι,	ὁ δ' ἐκ τῶν ἐνυπαρχόντων
[8, 3]	καὶ δίπουν, ἀλλά τι δεῖ	εἶναι	ὃ παρὰ ταῦτά ἐστιν, εἰ
[8, 3]	οἷόν τε παρὰ τὰ τινὰ	εἶναι,	οἷον οἰκίαν ἢ σκεῦος. Ἴσως
[8, 2]	(αὗται γὰρ ἀρχαὶ ἔσονται τοῦ	εἶναι)	οἷον τὰ τῷ μᾶλλον καὶ
[8, 3]	οὐσίας ἔστι μὲν ἧς ἐνδέχεται	εἶναι	ὅρον καὶ λόγον, οἷον τῆς
[8, 6]	ἕτερόν τι αἴτιον τοῦ (ἓν	εἶναι	οὐθενὶ τούτων οὐδὲ τοῦ ὄν
[8, 3]	ὁρισμὸς οὐδὲ τὸ τί ἦν	εἶναι	οὐκέτι ἔσται ἀφαιρεθέντος τινὸς ἢ
[8, 1]	Ἐπεὶ δὲ τὸ τί ἦν	εἶναι	οὐσία, τούτου δὲ λόγος ὁ
[8, 6]	ἀριθμούς, τί αἴτιον τοῦ ἓν	εἶναι;	Πάντων γὰρ ὅσα πλείω μέρη
[8, 6]	τοῦ τὸ δυνάμει ὂν ἐνεργείᾳ	εἶναι,	παρὰ τὸ ποιῆσαν, ἐν ὅσοις
[8, 6]	καὶ τριγώνου, καὶ τὸ λευκὸν	εἶναι	σύνθεσις ἐπιφανείας καὶ λευκότητος. Αἴτιον
[8, 6]	τοῦ τὴν δυνάμει σφαῖραν ἐνεργείᾳ	εἶναι	σφαῖραν, ἀλλὰ τοῦτ' ἦν τὸ
[8, 1]	ἰδίᾳ δέ τινες οὐσίας λέγουσιν	εἶναι	τά τ' εἴδη καὶ τὰ
[8, 3]	Ψυχὴ μὲν γὰρ καὶ ψυχῇ	εἶναι	ταὐτόν, ἀνθρώπῳ δὲ καὶ ἄνθρωπος
[8, 6]	συνουσίαν {ψυχῆς} ὥσπερ Λυκόφρων φησὶν	εἶναι	τὴν ἐπιστήμην τοῦ ἐπίστασθαι καὶ
[8, 4]	τὸ εἶδος; Τὸ τί ἦν	εἶναι.	Τί δ' ὡς οὗ ἕνεκα;
[8, 6]	ἡ Ἰλιὰς ἀλλὰ τῷ ἑνὸς	εἶναι.	Τί οὖν ἐστὶν ὃ ποιεῖ
[8, 3]	προστεθέντος. Καὶ τὸν ἀριθμὸν δεῖ	εἶναί	τι ᾧ εἷς, ὃ νῦν
[8, 3]	δεῖ τὸ μὲν ὥσπερ ὕλην	εἶναι	τὸ δὲ ὡς μορφήν. Φανερὸν
[8, 6]	ἐνεργείᾳ, οὐκέτι ἀπορία δόξειεν ἂν	(εἶναι	τὸ ζητούμενον. Ἔστι γὰρ αὕτη
[8, 2]	καὶ καμπύλῳ. Τοῖς δὲ τὸ	εἶναι	τὸ μεμῖχθαι ἔσται, ἀντικειμένως δὲ
[8, 2]	οὖν τρεῖς διαφορὰς ἔοικεν οἰομένῳ	εἶναι	(τὸ μὲν γὰρ ὑποκείμενον σῶμα,
[8, 2]	κεῖσθαι σημαίνει, καὶ τὸ κρύσταλλον	εἶναι	τὸ οὕτω πεπυκνῶσθαι. Ἐνίων δὲ
[8, 2]	ὅτι οὕτως κεῖται, καὶ τὸ	εἶναι	τὸ οὕτως αὐτὸ κεῖσθαι σημαίνει,
[8, 6]	ἐστι τί αἴτιον τοῦ ἓν	εἶναι	τὸ στρογγύλον καὶ τὸν χαλκόν.
[8, 1]	συμβαίνει ἐκ τῶν λόγων οὐσίας	εἶναι,	τὸ τί ἦν εἶναι καὶ
[8, 6]	μὲν ἁφὴ αἰτία τοῦ ἓν	εἶναι	τοῖς δὲ γλισχρότης ἤ τι
[8, 2]	ζητητέον τί τὸ αἴτιον τοῦ	εἶναι	τούτων ἕκαστον. Οὐσία μὲν οὖν
[8, 6]	ὑγιείας, καὶ τὸ τὸν χαλκὸν	εἶναι	τρίγωνον (σύνθεσις χαλκοῦ καὶ τριγώνου,
[8, 3]	οὐδέν· (τὸ γὰρ τί ἦν	εἶναι	τῷ εἴδει καὶ τῇ ἐνεργείᾳ
[8, 2]	ἔσται, ἀντικειμένως δὲ τὸ μὴ	εἶναι.	(Φανερὸν δὴ ἐκ τούτων ὅτι
[8, 2]	ὡς ἐνέργειαν οὐσίαν τῶν αἰσθητῶν	εἰπεῖν	τίς ἐστιν. Δημόκριτος μὲν οὖν
[8, 4]	μετιέναι εἴ τις μέτεισιν ὀρθῶς,	εἴπερ	ἄρα (αἴτιά τε ταῦτα καὶ
[8, 5]	οὐκ ἔστιν, οἷον αἱ στιγμαί,	εἴπερ	εἰσί, καὶ ὅλως τὰ εἴδη
[8, 3]	μορφήν. Φανερὸν δὲ καὶ διότι,	εἴπερ	εἰσί πως ἀριθμοὶ αἱ οὐσίαι,
[8, 3]	ἔστιν ἀλλ' οἷον σωρός, ἢ	(εἴπερ	ἐστί, λεκτέον τί τὸ ποιοῦν
[8, 3]	οὐκ ἔχουσι λέγειν τίνι εἷς,	εἴπερ	ἐστὶν εἷς (ἢ γὰρ οὐκ
[8, 3]	κατὰ τὸ εἶδος οὐσία, ἀλλ'	εἴπερ,	ἡ μετὰ τῆς ὕλης. Περὶ
[8, 2]	(Φανερὸν δὴ ἐκ τούτων ὅτι	εἴπερ	ἡ οὐσία αἰτία τοῦ εἶναι
[8, 3]	ὧν δ' αὕτη πρώτων, οὐκέτι,	εἴπερ	τὶ κατὰ τινὸς σημαίνει ὁ
[8, 6]	~Περὶ δὲ τῆς ἀπορίας τῆς	εἰρημένης	περί τε τοὺς ὁρισμοὺς καὶ
[8, 2]	τῶν δὲ ἄλλο τι τῶν	εἰρημένων.	Διὸ τῶν ὁριζομένων οἱ μὲν
[8, 1]	~(Ἐκ δὴ τῶν	εἰρημένων	συλλογίσασθαι δεῖ καὶ συναγαγόντας τὸ
[8, 2]	ὁμαλότης. Φανερὸν δὴ ἐκ τῶν	εἰρημένων	τίς ἡ αἰσθητὴ οὐσία ἐστὶ
[8, 1]	συναγαγόντας τὸ κεφάλαιον τέλος ἐπιθεῖναι.	Εἴρηται	δὴ ὅτι (τῶν οὐσιῶν ζητεῖται
[8, 1]	μὴ ἁπλῶς, ἐν τοῖς φυσικοῖς	εἴρηται.	~Ἐπεὶ δ' ἡ μὲν ὡς
[8, 6]	καὶ διαφοράν. Ἔστι δ' ὥσπερ	εἴρηται,	ἡ ἐσχάτη ὕλη καὶ ἡ
[8, 3]	τις· (διαιρετός τε γὰρ καὶ	εἰς	ἀδιαίρετα (οὐ γὰρ ἄπειροι οἱ
[8, 5]	Καὶ ὅσα δὴ οὕτω μεταβάλλει	εἰς	ἄλληλα, εἰς τὴν ὕλην δεῖ
[8, 5]	ὅσων γένεσις ἔστι καὶ μεταβολὴ	εἰς	ἄλληλα· ὅσα δ' ἄνευ τοῦ
[8, 6]	τι ὡς κινῆσαν ἐκ δυνάμεως	εἰς	ἐνέργειαν. Ὅσα δὲ μὴ ἔχει
[8, 4]	ὁδοῦ ἔσται ἢ ὅτι ἀναλυθέντος	εἰς	τὴν (ἀρχήν. Ἐνδέχεται δὲ μιᾶς
[8, 4]	ἐκ δὲ χολῆς τῷ ἀναλύεσθαι	εἰς	τὴν πρώτην ὕλην τὴν χολήν.
[8, 5]	δὴ οὕτω μεταβάλλει εἰς ἄλληλα,	εἰς	τὴν ὕλην δεῖ ἐπανελθεῖν, οἷον
[8, 5]	οἷον εἰ (ἐκ νεκροῦ ζῷον,	εἰς	τὴν ὕλην πρῶτον, εἶθ' οὕτω
[8, 3]	πῶς ἀδύνατον, καὶ περὶ τῆς	εἰς	τὸν ἀριθμὸν ἀναγωγῆς, ἔστω μέχρι
[8, 5]	οὕτω ζῷον· καὶ τὸ ὄξος	εἰς	ὕδωρ, εἶθ' οὕτως οἶνος. ~Περὶ
[8, 3]	νῦν οὐκ ἔχουσι λέγειν τίνι	εἷς,	εἴπερ ἐστὶν εἷς (ἢ γὰρ
[8, 3]	ἐκ πολλῶν) καὶ ὁ ὁρισμὸς	εἷς	ἐστίν, ὁμοίως δὲ οὐδὲ τοῦτον
[8, 3]	λέγειν τίνι εἷς, εἴπερ ἐστὶν	εἷς	(ἢ γὰρ οὐκ ἔστιν ἀλλ'
[8, 3]	ἀριθμὸν δεῖ εἶναί τι ᾧ	εἷς,	ὃ νῦν οὐκ ἔχουσι λέγειν
[8, 6]	Ὁ δ' ὁρισμὸς λόγος ἐστὶν	εἷς	οὐ συνδέσμῳ καθάπερ ἡ Ἰλιὰς
[8, 5]	ἔστιν, οἷον αἱ στιγμαί, εἴπερ	εἰσί,	καὶ ὅλως τὰ εἴδη (οὐ
[8, 3]	πως ἀριθμοὶ αἱ οὐσίαι, οὕτως	εἰσὶ	καὶ οὐχ ὥς τινες λέγουσι
[8, 3]	Φανερὸν δὲ καὶ διότι, εἴπερ	εἰσί	πως ἀριθμοὶ αἱ οὐσίαι, οὕτως
[8, 3]	τὸ ἐκ τούτων. Εἰ δ'	εἰσὶ	τῶν φθαρτῶν αἱ οὐσίαι χωρισταί,
[8, 1]	ὁμολογουμένων οὐσιῶν (ἐπέλθωμεν. Αὗται δ'	εἰσὶν	αἱ αἰσθηταί· αἱ δ' αἰσθηταὶ
[8, 2]	ἀπεδέχετο ὅρους· τοῦ συνάμφω γάρ	εἰσιν.	Οἷον τί ἐστι νηνεμία; Ἠρεμία
[8, 3]	Ἴσως μὲν οὖν οὐδ' οὐσίαι	εἰσὶν	οὔτ' αὐτὰ ταῦτα οὔτε τι
[8, 1]	Οὐσίαι δὲ αἱ μὲν ὁμολογούμεναί	εἰσιν	ὑπὸ πάντων, περὶ δὲ ἐνίων
[8, 4]	ἄλλο τι. Εἶτα ὑπὸ τίνος;	Εἶτα	τί τὸ πάθος, τὸ ἐκείνου
[8, 4]	πρῶτον; Καρδία ἢ ἄλλο τι.	Εἶτα	ὑπὸ τίνος; Εἶτα τί τὸ
[8, 6]	ὅτι οὕτω μὲν μετιοῦσιν ὡς	εἰώθασιν	ὁρίζεσθαι καὶ λέγειν, οὐκ ἐνδέχεται
[8, 4]	τὸ λιπαρὸν ἐκ τοῦ γλυκέος,	ἐκ	δὲ χολῆς τῷ ἀναλύεσθαι εἰς
[8, 1]		~(Ἐκ	δὴ τῶν εἰρημένων συλλογίσασθαι δεῖ
[8, 6]	πλὴν εἴ τι ὡς κινῆσαν	ἐκ	δυνάμεως εἰς ἐνέργειαν. Ὅσα δὲ
[8, 4]	ἡ ἑτέρα ᾖ, οἷον φλέγμα	ἐκ	λιπαροῦ καὶ γλυκέος εἰ τὸ
[8, 5]	ἀλλήλων, ἀλλ' ἑτέρως λευκὸς ἄνθρωπος	ἐκ	μέλανος ἀνθρώπου καὶ λευκὸν ἐκ
[8, 5]	ἐκ μέλανος ἀνθρώπου καὶ λευκὸν	ἐκ	μέλανος· οὐδὲ παντὸς ὕλη ἔστιν
[8, 5]	ὕλην δεῖ ἐπανελθεῖν, οἷον εἰ	(ἐκ	νεκροῦ ζῷον, εἰς τὴν ὕλην
[8, 4]	διὰ τὴν κινοῦσαν αἰτίαν, οἷον	ἐκ	ξύλου καὶ κιβωτὸς καὶ κλίνη.
[8, 4]	οἷον πρίων οὐκ ἂν γένοιτο	ἐκ	ξύλου, οὐδ' ἐπὶ τῇ κινούσῃ
[8, 3]	σημεῖον τοῦ κοινοῦ ὅτι σκέπασμα	ἐκ	πλίνθων καὶ λίθων ὡδὶ κειμένων,
[8, 3]	λεκτέον τί τὸ ποιοῦν ἓν	ἐκ	πολλῶν) καὶ ὁ ὁρισμὸς εἷς
[8, 3]	ὕλη, οὔτε δὲ στοιχεῖον οὔτ'	ἐκ	στοιχείου, ἀλλ' ἡ οὐσία· ὃ
[8, 4]	ἄλλ' ἄττα· ἴσως δὲ (ταῦτα	ἐκ	τοῦ αὐτοῦ. Γίγνονται δὲ πλείους
[8, 4]	μὴ λανθάνειν ὅτι εἰ καὶ	ἐκ	τοῦ αὐτοῦ πάντα πρώτου ἢ
[8, 4]	καὶ γλυκέος εἰ τὸ λιπαρὸν	ἐκ	τοῦ γλυκέος, ἐκ δὲ χολῆς
[8, 3]	εἰ ὁ οὐδὸς θέσει, οὐκ	ἐκ	τοῦ οὐδοῦ ἡ θέσις ἀλλὰ
[8, 4]	τὴν χολήν. Διχῶς γὰρ τόδ'	ἐκ	τοῦδε, ἢ ὅτι πρὸ ὁδοῦ
[8, 2]	ἐνέργεια, ἡ δὲ τρίτη ἡ	ἐκ	τούτων. ~Δεῖ δὲ μὴ ἀγνοεῖν
[8, 3]	ποιεῖται τόδε, γίγνεται δὲ τὸ	ἐκ	τούτων. Εἰ δ' εἰσὶ τῶν
[8, 2]	τὸ μὴ εἶναι. (Φανερὸν δὴ	ἐκ	τούτων ὅτι εἴπερ ἡ οὐσία
[8, 2]	ἐπὶ τῶν ἄλλων. Φανερὸν δὴ	ἐκ	τούτων ὅτι ἡ ἐνέργεια ἄλλη
[8, 1]	χωριστόν ἐστιν· τρίτον δὲ τὸ	(ἐκ	τούτων, οὗ γένεσις μόνου καὶ
[8, 2]	συντιθέντες τὴν τρίτην καὶ τὴν	ἐκ	τούτων οὐσίαν (ἔοικε γὰρ ὁ
[8, 3]	ἡ σύνθεσις οὐδ' ἡ μῖξις	ἐκ	τούτων ὧν ἐστὶ σύνθεσις ἢ
[8, 5]	τὸ ὕδωρ ὄξους· γίγνεται γὰρ	ἐκ	τούτων ὥσπερ ἐξ ἡμέρας νύξ.
[8, 2]	μορφὴ ἡ ὁμαλότης. Φανερὸν δὴ	ἐκ	τῶν εἰρημένων τίς ἡ αἰσθητὴ
[8, 2]	τῆς ἐνεργείας εἶναι, ὁ δ'	ἐκ	τῶν ἐνυπαρχόντων τῆς ὕλης μᾶλλον)
[8, 1]	μαθηματικά. Ἄλλας δὲ δὴ συμβαίνει	ἐκ	τῶν λόγων οὐσίας εἶναι, τὸ
[8, 3]	φαίνεται (δὴ ζητοῦσιν ἡ συλλαβὴ	ἐκ	τῶν στοιχείων οὖσα καὶ συνθέσεως,
[8, 5]	ἀλλὰ τὸ ξύλον λευκόν, εἰ	ἔκ	τινος καὶ τὶ πᾶν τὸ
[8, 6]	χωριστῶν ὄντων παρὰ τὰ καθ'	ἕκαστα.	Διὰ ταύτην δὲ τὴν ἀπορίαν
[8, 1]	καὶ τὸ καθόλου τῶν (καθ'	ἕκαστα·	τῷ δὲ καθόλου καὶ τῷ
[8, 3]	ἀλλ' ἐντελέχεια καὶ φύσις τις	ἑκάστη.	Καὶ ὥσπερ οὐδὲ ὁ (ἀριθμὸς
[8, 6]	ὄν τι εἶναι· εὐθὺς γὰρ	ἕκαστόν	ἐστιν ὄν τι καὶ ἕν
[8, 6]	ἓν εἶναι· ἓν γάρ τι	ἕκαστον,	καὶ τὸ δυνάμει καὶ τὸ
[8, 2]	ἡ οὐσία αἰτία τοῦ εἶναι	ἕκαστον,	ὅτι ἐν τούτοις ζητητέον τί
[8, 2]	τὸ αἴτιον τοῦ εἶναι τούτων	ἕκαστον.	Οὐσία μὲν οὖν οὐδὲν τούτων
[8, 6]	ὅπερ ἕν τί (εἶναί) ἐστιν	ἕκαστον,	(ὥσπερ καὶ ὅπερ ὄν τι,
[8, 5]	πρὸς τἀναντία ἡ (ὕλη ἡ	ἑκάστου	ἔχει. Οἷον εἰ τὸ σῶμα
[8, 4]	γιγνομένοις, ὅμως ἔστι τις οἰκεία	ἑκάστου,	οἷον φλέγματος (ἐστι πρώτη ὕλη)
[8, 2]	ὅμως (δὲ τὸ ἀνάλογον ἐν	ἑκάστῳ·	καὶ ὡς ἐν ταῖς οὐσίαις
[8, 6]	ἦν τὸ τί ἦν εἶναι	ἑκατέρῳ.	Ἔστι δὲ τῆς ὕλης ἡ
[8, 6]	δίπουν; Διὰ τί γὰρ οὐκ	ἐκεῖνα	αὐτὰ ὁ ἄνθρωπός ἐστι, καὶ
[8, 3]	θέσις ἀλλὰ μᾶλλον (οὗτος ἐξ	ἐκείνης.	Οὐδὲ δὴ ὁ ἄνθρωπός ἐστι
[8, 4]	Εἶτα τί τὸ πάθος, τὸ	ἐκείνου	καὶ μὴ τοῦ ὅλου; Ὅτι
[8, 4]	ἡ οὐσία. Οἷον τί (αἴτιον	ἐκλείψεως,	τίς ὕλη; Οὐ γὰρ ἔστιν,
[8, 4]	ᾖ ὁ λόγος. Οἷον τί	ἔκλειψις;	Στέρησις φωτός. Ἐὰν δὲ προστεθῇ
[8, 1]	νῦν μὲν τηλικόνδε πάλιν δ'	ἔλαττον	ἢ μεῖζον, καὶ κατ' ἀλλοίωσιν
[8, 2]	τὰ (μὲν ὑπεροχῇ τὰ δὲ	ἐλλείψει.	Ὥστε δῆλον ὅτι καὶ τὸ
[8, 2]	πάντα γὰρ ταῦτα (ὑπεροχὴ καὶ	ἔλλειψίς	ἐστιν. Εἰ δέ τι σχήματι
[8, 3]	γίγνεσθαι. Δέδεικται δὲ καὶ δεδήλωται	ἐν	ἄλλοις ὅτι τὸ εἶδος οὐθεὶς
[8, 6]	καὶ ἕν τι, οὐχ ὡς	ἐν	γένει τῷ ὄντι καὶ τῷ
[8, 1]	κατ' οὐσίαν ὃ νῦν μὲν	ἐν	γενέσει πάλιν δ' ἐν φθορᾷ,
[8, 2]	συνδυαζόμενον, ὅμως (δὲ τὸ ἀνάλογον	ἐν	ἑκάστῳ· καὶ ὡς ἐν ταῖς
[8, 4]	δὲ προστεθῇ τὸ ὑπὸ γῆς	(ἐν	μέσῳ γιγνομένης, ὁ σὺν τῷ
[8, 3]	σκέπασμα, καὶ γραμμὴ πότερον δυὰς	ἐν	μήκει ἢ ὅτι δυάς, καὶ
[8, 6]	ἐνεργείᾳ εἶναι, παρὰ τὸ ποιῆσαν,	ἐν	ὅσοις ἔστι γένεσις; Οὐθὲν γάρ
[8, 1]	οὐσία καὶ ἡ ὕλη, δῆλον·	ἐν	πάσαις γὰρ ταῖς ἀντικειμέναις μεταβολαῖς
[8, 2]	Οἷον τί ἐστι νηνεμία; Ἠρεμία	ἐν	πλήθει ἀέρος· ὕλη μὲν γὰρ
[8, 3]	δυάς, καὶ ζῷον πότερον ψυχὴ	ἐν	(σώματι ἢ ψυχή· αὕτη γὰρ
[8, 2]	ἀνάλογον ἐν ἑκάστῳ· καὶ ὡς	ἐν	ταῖς οὐσίαις τὸ τῆς ὕλης
[8, 2]	κατηγορούμενον αὐτὴ ἡ ἐνέργεια, καὶ	ἐν	τοῖς ἄλλοις ὁρισμοῖς μάλιστα. Οἷον
[8, 6]	ποσόν διὸ καὶ οὐκ ἔνεστιν	ἐν	τοῖς ὁρισμοῖς οὔτε τὸ ὂν
[8, 6]	ἔστι τι αἴτιον, ἐπεὶ καὶ	ἐν	τοῖς σώμασι τοῖς μὲν ἁφὴ
[8, 3]	μόνην ἄν τις θείη τὴν	ἐν	τοῖς φθαρτοῖς οὐσίαν. Ὥστε ἡ
[8, 1]	ἁπλῶς γίγνεσθαι καὶ μὴ ἁπλῶς,	ἐν	τοῖς φυσικοῖς εἴρηται. ~Ἐπεὶ δ'
[8, 2]	αἰτία τοῦ εἶναι ἕκαστον, ὅτι	ἐν	τούτοις ζητητέον τί τὸ αἴτιον
[8, 1]	μὲν ἐν γενέσει πάλιν δ'	ἐν	φθορᾷ, καὶ νῦν μὲν ὑποκείμενον
[8, 3]	λόγῳ λεγόμενον ἀλλ' ὡς πρὸς	ἕν.	Ἀλλὰ ταῦτα πρὸς μέν τι
[8, 6]	καὶ ἡ μορφὴ ταὐτὸ καὶ	ἕν,	δυνάμει, τὸ δὲ ἐνεργείᾳ, ὥστε
[8, 6]	οὔτε τὸ ὂν οὔτε τὸ	ἕν	καὶ τὸ τί ἦν εἶναι
[8, 6]	τὸ δυνάμει καὶ τὸ ἐνεργείᾳ	ἕν	πώς ἐστιν, ὥστε αἴτιον οὐθὲν
[8, 6]	ἔχει ὕλην, πάντα ἁπλῶς ὅπερ	ἕν	τι.
[8, 6]	νοητὴν μήτε αἰσθητήν, εὐθὺς ὅπερ	ἕν	τί (εἶναί) ἐστιν ἕκαστον, (ὥσπερ
[8, 6]	τὸ τί ἦν εἶναι εὐθὺς	ἕν	τί ἐστιν ὥσπερ καὶ ὄν
[8, 6]	ἕκαστόν ἐστιν ὄν τι καὶ	ἕν	τι, οὐχ ὡς ἐν γένει
[8, 6]	τὸν ἄνθρωπον, καὶ διὰ τί	(ἓν	ἀλλ' οὐ πολλά, οἷον τό
[8, 6]	οὐκ ἂν (εἴη ὁ ἄνθρωπος	ἓν	ἀλλὰ πλείω, ζῷον καὶ δίπουν;
[8, 6]	αἴτιον καὶ τοῦ ἓν εἶναι·	ἓν	γάρ τι ἕκαστον, καὶ τὸ
[8, 6]	(ἑνὸς τί αἴτιον καὶ τοῦ	ἓν	εἶναι· ἓν γάρ τι ἕκαστον,
[8, 6]	ἔστιν ἕτερόν τι αἴτιον τοῦ	(ἓν	εἶναι οὐθενὶ τούτων οὐδὲ τοῦ
[8, 6]	τοὺς ἀριθμούς, τί αἴτιον τοῦ	ἓν	εἶναι; Πάντων γὰρ ὅσα πλείω
[8, 6]	ζητούμενόν ἐστι τί αἴτιον τοῦ	ἓν	εἶναι τὸ στρογγύλον καὶ τὸν
[8, 6]	τοῖς μὲν ἁφὴ αἰτία τοῦ	ἓν	εἶναι τοῖς δὲ γλισχρότης ἤ
[8, 3]	ἐστί, λεκτέον τί τὸ ποιοῦν	ἓν	ἐκ πολλῶν) καὶ ὁ ὁρισμὸς
[8, 2]	γὰρ ὑποκείμενον σῶμα, τὴν ὕλην,	ἓν	καὶ ταὐτόν, διαφέρειν δὲ ἢ
[8, 3]	γὰρ λόγου, καὶ ἡ οὐσία	ἓν	οὕτως, ἀλλ' οὐχ ὡς λέγουσί
[8, 6]	Τί οὖν ἐστὶν ὃ ποιεῖ	ἓν	τὸν ἄνθρωπον, καὶ διὰ τί
[8, 5]	εἰ τὸ σῶμα δυνάμει ὑγιεινόν,	ἐναντίον	δὲ νόσος ὑγιείᾳ, ἆρα ἄμφω
[8, 6]	εἰώθασιν ὁρίζεσθαι καὶ λέγειν, οὐκ	ἐνδέχεται	ἀποδοῦναι καὶ λῦσαι τὴν ἀπορίαν·
[8, 4]	ὅτι ἀναλυθέντος εἰς τὴν (ἀρχήν.	Ἐνδέχεται	δὲ μιᾶς τῆς ὕλης οὔσης
[8, 3]	(πλὴν ὅτι γ' ἐνίων οὐκ	ἐνδέχεται	δῆλον, ὅσα μὴ οἷόν τε
[8, 3]	ὥστ' οὐσίας ἔστι μὲν ἧς	ἐνδέχεται	εἶναι ὅρον καὶ λόγον, οἷον
[8, 4]	Εἰ δ' ἄρα (τὸ αὐτὸ	ἐνδέχεται	ἐξ ἄλλης ὕλης ποιῆσαι, δῆλον
[8, 3]	ἀλλὰ ποῖον μέν τί ἐστιν	ἐνδέχεται	καὶ διδάξαι, ὥσπερ ἄργυρον, τί
[8, 3]	τῶν λεγομένων οὐσιῶν, πῶς τ'	ἐνδέχεται	καὶ πῶς ἀδύνατον, καὶ περὶ
[8, 4]	λέγεται, πάσας δεῖ λέγειν τὰς	ἐνδεχομένας	αἰτίας. Οἷον ἀνθρώπου τίς αἰτία
[8, 2]	(ἢ ἔτι καὶ τὸ οὗ	ἕνεκα	ἐπ' ἐνίων ἔστιν) εἰ δὲ
[8, 4]	Ἡ γῆ. Τὸ δ' οὗ	ἕνεκα	ἴσως οὐκ ἔστιν. Τὸ δ'
[8, 4]	εἶναι. Τί δ' ὡς οὗ	ἕνεκα;	Τὸ τέλος. (Ἴσως δὲ ταῦτα
[8, 2]	δὴ ἐκ τούτων ὅτι ἡ	ἐνέργεια	ἄλλη ἄλλης ὕλης καὶ ὁ
[8, 2]	ὕλη μὲν γὰρ ὁ ἀήρ,	ἐνέργεια	δὲ καὶ οὐσία ἡ ἠρεμία.
[8, 1]	ἣ μὴ τόδε τι οὖσα	ἐνεργείᾳ	δυνάμει ἐστὶ τόδε τι) ἄλλως
[8, 6]	αἴτιον, τοῦ τὸ δυνάμει ὂν	ἐνεργείᾳ	εἶναι, παρὰ τὸ ποιῆσαν, ἐν
[8, 6]	ἕτερον τοῦ τὴν δυνάμει σφαῖραν	ἐνεργείᾳ	εἶναι σφαῖραν, ἀλλὰ τοῦτ' ἦν
[8, 6]	καὶ τὸ δυνάμει καὶ τὸ	ἐνεργείᾳ	ἕν πώς ἐστιν, ὥστε αἴτιον
[8, 6]	τὸ μὲν (ὕλη τὸ δὲ	ἐνέργειά	ἐστιν, οἷον ὁ κύκλος σχῆμα
[8, 2]	ἡ δ' ὡς μορφὴ καὶ	ἐνέργεια,	ἡ δὲ τρίτη ἡ ἐκ
[8, 2]	τῆς ὕλης κατηγορούμενον αὐτὴ ἡ	ἐνέργεια,	καὶ ἐν τοῖς ἄλλοις ὁρισμοῖς
[8, 2]	ὕλη ἡ θάλαττα, ἡ δὲ	ἐνέργεια	καὶ ἡ μορφὴ ἡ ὁμαλότης.
[8, 6]	τὸ μὲν δυνάμει τὸ δὲ	ἐνεργείᾳ,	οὐκέτι ἀπορία δόξειεν ἂν (εἶναι
[8, 3]	ψυχή· αὕτη γὰρ οὐσία καὶ	ἐνέργεια	σώματός τινος. Εἴη δ' ἂν
[8, 3]	εἶναι τῷ εἴδει καὶ τῇ	ἐνεργείᾳ	ὑπάρχει. Ψυχὴ μὲν γὰρ καὶ
[8, 6]	καὶ ἕν, δυνάμει, τὸ δὲ	ἐνεργείᾳ,	ὥστε ὅμοιον τὸ ζητεῖν τοῦ
[8, 3]	τὴν σύνθετον οὐσίαν ἢ τὴν	ἐνέργειαν	καὶ τὴν μορφήν, οἷον ἡ
[8, 2]	τι ἄλλο τοιοῦτον προτιθέντες, τὴν	ἐνέργειαν	λέγουσιν· οἱ δ' ἄμφω ταῦτα
[8, 6]	ὡς κινῆσαν ἐκ δυνάμεως εἰς	ἐνέργειαν.	Ὅσα δὲ μὴ ἔχει ὕλην,
[8, 2]	ἡ δυνάμει, λοιπὸν τὴν ὡς	ἐνέργειαν	οὐσίαν τῶν αἰσθητῶν εἰπεῖν τίς
[8, 2]	(λόγος τοῦ εἴδους καὶ τῆς	ἐνεργείας	εἶναι, ὁ δ' ἐκ τῶν
[8, 3]	λίθων ὡδὶ κειμένων, ἢ τῆς	ἐνεργείας	καὶ τοῦ εἴδους ὅτι σκέπασμα,
[8, 6]	τὸ ποσόν διὸ καὶ οὐκ	ἔνεστιν	ἐν τοῖς ὁρισμοῖς οὔτε τὸ
[8, 3]	ἀμφοτέροις τὸ ζῷον, οὐχ ὡς	ἑνὶ	λόγῳ λεγόμενον ἀλλ' ὡς πρὸς
[8, 6]	γένει τῷ ὄντι καὶ τῷ	ἑνί,	οὐδ' ὡς χωριστῶν ὄντων παρὰ
[8, 5]	πάσχειν (τὸ πρῶτον; ~Ἐπεὶ δ'	ἔνια	ἄνευ γενέσεως καὶ φθορᾶς ἔστι
[8, 4]	οὐσιῶν ἄλλος λόγος. Ἴσως γὰρ	ἔνια	οὐκ ἔχει ὕλην, ἢ οὐ
[8, 2]	καὶ ὑγρότητι, καὶ τὰ μὲν	ἐνίοις	τούτων τὰ δὲ πᾶσι τούτοις,
[8, 3]	~Δεῖ δὲ μὴ ἀγνοεῖν ὅτι	ἐνίοτε	λανθάνει πότερον σημαίνει (τὸ ὄνομα
[8, 4]	ξύλου καὶ κιβωτὸς καὶ κλίνη.	Ἐνίων	δ' ἑτέρα ἡ ὕλη ἐξ
[8, 2]	κρύσταλλον εἶναι τὸ οὕτω πεπυκνῶσθαι.	Ἐνίων	δὲ τὸ εἶναι καὶ πᾶσι
[8, 2]	καὶ τὸ οὗ ἕνεκα ἐπ'	ἐνίων	ἔστιν) εἰ δὲ κρύσταλλον, (ὕδωρ
[8, 1]	εἰσιν ὑπὸ πάντων, περὶ δὲ	ἐνίων	ἰδίᾳ τινὲς ἀπεφήναντο· ὁμολογούμεναι μὲν
[8, 3]	πω δῆλον· (πλὴν ὅτι γ'	ἐνίων	οὐκ ἐνδέχεται δῆλον, ὅσα μὴ
[8, 6]	δυνάμεως καὶ ἐντελεχείας ζητοῦσι λόγον	ἑνοποιὸν	καὶ διαφοράν. Ἔστι δ' ὥσπερ
[8, 6]	οἱ ἄνθρωποι οὐκ ἀνθρώπου οὐδ'	(ἑνὸς	ἀλλὰ δυοῖν, ζῴου καὶ δίποδος,
[8, 6]	καθάπερ ἡ Ἰλιὰς ἀλλὰ τῷ	ἑνὸς	εἶναι. Τί οὖν ἐστὶν ὃ
[8, 6]	ὥστε ὅμοιον τὸ ζητεῖν τοῦ	(ἑνὸς	τί αἴτιον καὶ τοῦ ἓν
[8, 1]	κατὰ τόπον τὸ νῦν μὲν	ἐνταῦθα	πάλιν δ' (ἄλλοθι, καὶ κατ'
[8, 3]	τις οὖσα ἢ στιγμή, ἀλλ'	ἐντελέχεια	καὶ φύσις τις ἑκάστη. Καὶ
[8, 6]	Αἴτιον δ' ὅτι δυνάμεως καὶ	ἐντελεχείας	ζητοῦσι λόγον ἑνοποιὸν καὶ διαφοράν.
[8, 2]	εἶναι, ὁ δ' ἐκ τῶν	ἐνυπαρχόντων	τῆς ὕλης μᾶλλον) ὁμοίως δὲ
[8, 5]	οὐ πάντα (ἂν τἀναντία γίγνοιτο	ἐξ	ἀλλήλων, ἀλλ' ἑτέρως λευκὸς ἄνθρωπος
[8, 4]	δ' ἄρα (τὸ αὐτὸ ἐνδέχεται	ἐξ	ἄλλης ὕλης ποιῆσαι, δῆλον ὅτι
[8, 4]	Ἐνίων δ' ἑτέρα ἡ ὕλη	ἐξ	ἀνάγκης ἑτέρων ὄντων, οἷον πρίων
[8, 5]	οὐδὲ δυνάμει ὄξος (καίτοι γίγνεται	ἐξ	αὐτοῦ ὄξος) καὶ ὁ ζῶν
[8, 3]	ἡ θέσις ἀλλὰ μᾶλλον (οὗτος	ἐξ	ἐκείνης. Οὐδὲ δὴ ὁ ἄνθρωπός
[8, 4]	τοῦτο· οὐ γὰρ ποιήσει πρίονα	ἐξ	ἐρίου ἢ ξύλου. Εἰ δ'
[8, 5]	γίγνεται γὰρ ἐκ τούτων ὥσπερ	ἐξ	ἡμέρας νύξ. Καὶ ὅσα δὴ
[8, 3]	αἰσθητὴ (ἐάν τε νοητὴ ᾖ·	ἐξ	ὧν δ' αὕτη πρώτων, οὐκέτι,
[8, 3]	ἀριθμοῦ ἀφαιρεθέντος τινὸς ἢ προστεθέντος	ἐξ	ὧν ὁ ἀριθμός ἐστιν, οὐκέτι
[8, 3]	στοιχείου, ἀλλ' ἡ οὐσία· ὃ	ἐξαιροῦντες	τὴν ὕλην λέγουσιν. Εἰ οὖν
[8, 5]	ὄξος; Ἢ τοῦ μὲν καθ'	ἕξιν	καὶ κατὰ τὸ εἶδος ὕλη,
[8, 2]	καὶ τὴν ἐκ τούτων οὐσίαν	(ἔοικε	γὰρ ὁ μὲν διὰ τῶν
[8, 2]	Δημόκριτος μὲν οὖν τρεῖς διαφορὰς	ἔοικεν	οἰομένῳ εἶναι (τὸ μὲν γὰρ
[8, 3]	τινος. Εἴη δ' ἂν καὶ	ἐπ'	ἀμφοτέροις τὸ ζῷον, οὐχ ὡς
[8, 2]	ἔτι καὶ τὸ οὗ ἕνεκα	ἐπ'	ἐνίων ἔστιν) εἰ δὲ κρύσταλλον,
[8, 5]	ἄλληλα, εἰς τὴν ὕλην δεῖ	ἐπανελθεῖν,	οἷον εἰ (ἐκ νεκροῦ ζῷον,
[8, 5]	τῷ τί πάσχειν (τὸ πρῶτον;	~Ἐπεὶ	δ' ἔνια ἄνευ γενέσεως καὶ
[8, 2]	ἁπλῶς, ἐν τοῖς φυσικοῖς εἴρηται.	~Ἐπεὶ	δ' ἡ μὲν ὡς ὑποκειμένη
[8, 1]	περὶ τοῦ καθ' αὑτὸ διώρισται·	ἐπεὶ	δὲ ὁ ὁρισμὸς λόγος, ὁ
[8, 1]	γὰρ λόγον οὐσίαι δοκοῦσιν εἶναι)	Ἐπεὶ	δὲ τὸ τί ἦν εἶναι
[8, 6]	τὰ μόρια, ἔστι τι αἴτιον,	ἐπεὶ	καὶ ἐν τοῖς σώμασι τοῖς
[8, 4]	δή τις ζητῇ τὸ αἴτιον,	ἐπεὶ	πλεοναχῶς τὰ αἴτια λέγεται, πάσας
[8, 1]	καὶ τἆλλα τὰ ἁπλᾶ σώματα,	ἔπειτα	τὰ φυτὰ καὶ τὰ μόρια
[8, 1]	δὲ περὶ τῶν ὁμολογουμένων οὐσιῶν	(ἐπέλθωμεν.	Αὗται δ' εἰσὶν αἱ αἰσθηταί·
[8, 4]	καὶ δεῖ τὰ αἴτια γνωρίζειν·	ἐπὶ	δὲ τῶν φυσικῶν μὲν ἀϊδίων
[8, 6]	ζῆν. Καίτοι ὁ αὐτὸς λόγος	ἐπὶ	πάντων· καὶ γὰρ τὸ ὑγιαίνειν
[8, 4]	ἂν γένοιτο ἐκ ξύλου, οὐδ'	ἐπὶ	τῇ κινούσῃ αἰτίᾳ τοῦτο· οὐ
[8, 2]	τὸν αὐτὸν δὲ τρόπον καὶ	ἐπὶ	τῶν ἄλλων. Φανερὸν δὴ ἐκ
[8, 1]	καὶ συναγαγόντας τὸ κεφάλαιον τέλος	ἐπιθεῖναι.	Εἴρηται δὴ ὅτι (τῶν οὐσιῶν
[8, 6]	ἐστιν, οἷον ὁ κύκλος σχῆμα	ἐπίπεδον.	Ὅσα δὲ μὴ ἔχει ὕλην
[8, 6]	φησὶν εἶναι τὴν ἐπιστήμην τοῦ	ἐπίστασθαι	καὶ ψυχῆς· οἱ δὲ σύνθεσιν
[8, 6]	ὥσπερ Λυκόφρων φησὶν εἶναι τὴν	ἐπιστήμην	τοῦ ἐπίστασθαι καὶ ψυχῆς· οἱ
[8, 6]	καὶ τὸ λευκὸν εἶναι σύνθεσις	ἐπιφανείας	καὶ λευκότητος. Αἴτιον δ' ὅτι
[8, 4]	οὐ γὰρ ποιήσει πρίονα ἐξ	ἐρίου	ἢ ξύλου. Εἰ δ' ἄρα
[8, 2]	ξύλον ἢ λίθον ὡδὶ κείμενον	ἐροῦμεν,	καὶ οἰκίαν πλίνθους καὶ ξύλα
[8, 6]	αὐτὰ ὁ ἄνθρωπός ἐστι, καὶ	ἔσονται	κατὰ μέθεξιν οἱ ἄνθρωποι οὐκ
[8, 2]	τῶν διαφορῶν (αὗται γὰρ ἀρχαὶ	ἔσονται	τοῦ εἶναι) οἷον τὰ τῷ
[8, 2]	δὲ τὸ εἶναι τὸ μεμῖχθαι	ἔσται,	ἀντικειμένως δὲ τὸ μὴ εἶναι.
[8, 3]	τὸ τί ἦν εἶναι οὐκέτι	ἔσται	ἀφαιρεθέντος τινὸς ἢ προστεθέντος. Καὶ
[8, 4]	τοῦδε, ἢ ὅτι πρὸ ὁδοῦ	ἔσται	ἢ ὅτι ἀναλυθέντος εἰς τὴν
[8, 6]	πάντων· καὶ γὰρ τὸ ὑγιαίνειν	ἔσται	ἢ συνουσία ἢ σύνδεσμος ἢ
[8, 2]	καὶ οὐσία ἡ ἠρεμία. Τί	ἐστι	γαλήνη; Ὁμαλότης θαλάττης· (τὸ μὲν
[8, 2]	ἐστι σχῆμα, ἢ τροπῇ, ὅ	ἐστι	θέσις, ἢ διαθιγῇ, ὅ (ἐστι
[8, 6]	οὐκ ἐκεῖνα αὐτὰ ὁ ἄνθρωπός	ἐστι,	καὶ ἔσονται κατὰ μέθεξιν οἱ
[8, 2]	εἰρημένων τίς ἡ αἰσθητὴ οὐσία	ἐστὶ	καὶ πῶς· ἡ μὲν γὰρ
[8, 1]	οὗ γένεσις μόνου καὶ φθορά	ἐστι,	καὶ χωριστὸν ἁπλῶς· τῶν γὰρ
[8, 3]	ἀλλ' οἷον σωρός, ἢ (εἴπερ	ἐστί,	λεκτέον τί τὸ ποιοῦν ἓν
[8, 2]	συνάμφω γάρ εἰσιν. Οἷον τί	ἐστι	νηνεμία; Ἠρεμία ἐν πλήθει ἀέρος·
[8, 4]	τις οἰκεία ἑκάστου, οἷον φλέγματος	(ἐστι	πρώτη ὕλη) τὰ γλυκέα ἢ
[8, 3]	ἡ μῖξις ἐκ τούτων ὧν	ἐστὶ	σύνθεσις ἢ μῖξις. Ὁμοίως δὲ
[8, 2]	διαφέρειν δὲ ἢ ῥυσμῷ, ὅ	ἐστι	σχῆμα, ἢ τροπῇ, ὅ ἐστι
[8, 2]	ἐστι θέσις, ἢ διαθιγῇ, ὅ	(ἐστι	τάξις) φαίνονται δὲ πολλαὶ διαφοραὶ
[8, 6]	τοῦ λόγου, ὥστε τὸ ζητούμενόν	ἐστι	τί αἴτιον τοῦ ἓν εἶναι
[8, 1]	πάσαις γὰρ ταῖς ἀντικειμέναις μεταβολαῖς	ἐστί	τι τὸ ὑποκείμενον ταῖς μεταβολαῖς,
[8, 3]	ἐκείνης. Οὐδὲ δὴ ὁ ἄνθρωπός	ἐστι	τὸ ζῷον καὶ δίπουν, ἀλλά
[8, 1]	τόδε τι οὖσα ἐνεργείᾳ δυνάμει	ἐστὶ	τόδε τι) ἄλλως δ' ὁ
[8, 6]	δόξειεν ἂν (εἶναι τὸ ζητούμενον.	Ἔστι	γὰρ αὕτη ἡ ἀπορία ἡ
[8, 6]	παρὰ τὸ ποιῆσαν, ἐν ὅσοις	ἔστι	γένεσις; Οὐθὲν γάρ ἐστιν αἴτιον
[8, 1]	αἰσθηταὶ οὐσίαι πᾶσαι ὕλην ἔχουσιν.	Ἔστι	δ' οὐσία τὸ ὑποκείμενον, ἄλλως
[8, 6]	ζητοῦσι λόγον ἑνοποιὸν καὶ διαφοράν.	Ἔστι	δ' ὥσπερ εἴρηται, ἡ ἐσχάτη
[8, 6]	τὸ τί ἦν εἶναι ἑκατέρῳ.	Ἔστι	δὲ τῆς ὕλης ἡ μὲν
[8, 5]	παρὰ φύσιν; Ἀπορία δέ τις	ἔστι	καὶ διὰ τί ὁ οἶνος
[8, 5]	ὕλη ἔστιν ἀλλ' ὅσων γένεσις	ἔστι	καὶ μεταβολὴ εἰς ἄλληλα· ὅσα
[8, 5]	ἔνια ἄνευ γενέσεως καὶ φθορᾶς	ἔστι	καὶ οὐκ ἔστιν, οἷον αἱ
[8, 3]	δ' οἷον καττίτερος· ὥστ' οὐσίας	ἔστι	μὲν ἧς ἐνδέχεται εἶναι ὅρον
[8, 6]	τὸ ὅλον παρὰ τὰ μόρια,	ἔστι	τι αἴτιον, ἐπεὶ καὶ ἐν
[8, 6]	οἷον σωρὸς τὸ πᾶν (ἀλλ'	ἔστι	τι τὸ ὅλον παρὰ τὰ
[8, 4]	ὡς ἀρχὴ τοῖς γιγνομένοις, ὅμως	ἔστι	τις οἰκεία ἑκάστου, οἷον φλέγματος
[8, 3]	(ἔχει τινὰ καιρόν, ὅτι οὐκ	ἔστι	τὸ τί ἔστιν ὁρίσασθαι (τὸν
[8, 2]	Ὥστε δῆλον ὅτι καὶ τὸ	ἔστι	τοσαυταχῶς λέγεται· οὐδὸς γὰρ ἔστιν
[8, 4]	μέν, μὴ οὐσίαι δέ, οὐκ	ἔστι	τούτοις ὕλη, ἀλλὰ τὸ ὑποκείμενον
[8, 5]	μεταβάλλειν ἔστιν ἢ μή, οὐκ	ἔστι	τούτων ὕλη. Ἔχει δ' ἀπορίαν
[8, 6]	ὅσοις ἔστι γένεσις; Οὐθὲν γάρ	ἐστιν	αἴτιον ἕτερον τοῦ τὴν δυνάμει
[8, 3]	ἐστιν, οὐκέτι ὁ αὐτὸς ἀριθμός	ἐστιν	ἀλλ' ἕτερος, κἂν τοὐλάχιστον ἀφαιρεθῇ
[8, 2]	οὐσίαν τῶν αἰσθητῶν εἰπεῖν τίς	ἐστιν.	Δημόκριτος μὲν οὖν τρεῖς διαφορὰς
[8, 2]	γὰρ ταῦτα (ὑπεροχὴ καὶ ἔλλειψίς	ἐστιν.	Εἰ δέ τι σχήματι ἢ
[8, 3]	δεῖ εἶναι ὃ παρὰ ταῦτά	ἐστιν,	εἰ ταῦθ' ὕλη, οὔτε δὲ
[8, 3]	ἔχουσι λέγειν τίνι εἷς, εἴπερ	ἐστὶν	εἷς (ἢ γὰρ οὐκ ἔστιν
[8, 6]	τοιοῦτον. Ὁ δ' ὁρισμὸς λόγος	ἐστὶν	εἷς οὐ συνδέσμῳ καθάπερ ἡ
[8, 6]	εὐθὺς ὅπερ ἕν τί (εἶναί)	ἐστιν	ἕκαστον, (ὥσπερ καὶ ὅπερ ὄν
[8, 3]	μακρόν) ἀλλὰ ποῖον μέν τί	ἐστιν	ἐνδέχεται καὶ διδάξαι, ὥσπερ ἄργυρον,
[8, 2]	ὕλη οὐσία ὁμολογεῖται, (αὕτη δ'	ἐστὶν	ἡ δυνάμει, λοιπὸν τὴν ὡς
[8, 3]	Καὶ τοῦτο ὀρθῶς· οὐ γάρ	ἐστιν	ἡ σύνθεσις οὐδ' ἡ μῖξις
[8, 6]	τῷ ἑνὸς εἶναι. Τί οὖν	ἐστὶν	ὃ ποιεῖ ἓν τὸν ἄνθρωπον,
[8, 2]	ὁριζομένων οἱ μὲν (λέγοντες τί	ἐστιν	οἰκία, ὅτι λίθοι πλίνθοι ξύλα,
[8, 6]	μὲν (ὕλη τὸ δὲ ἐνέργειά	ἐστιν,	οἷον ὁ κύκλος σχῆμα ἐπίπεδον.
[8, 3]	πολλῶν) καὶ ὁ ὁρισμὸς εἷς	ἐστίν,	ὁμοίως δὲ οὐδὲ τοῦτον ἔχουσι
[8, 6]	τι εἶναι· εὐθὺς γὰρ ἕκαστόν	ἐστιν	ὄν τι καὶ ἕν τι,
[8, 3]	διδάξαι, ὥσπερ ἄργυρον, τί μέν	ἐστιν	οὔ, ὅτι δ' οἷον καττίτερος·
[8, 3]	προστεθέντος ἐξ ὧν ὁ ἀριθμός	ἐστιν,	οὐκέτι ὁ αὐτὸς ἀριθμός ἐστιν
[8, 1]	αἱ δ' οὔ. Ὅτι δ'	ἐστὶν	οὐσία καὶ ἡ ὕλη, δῆλον·
[8, 1]	τι ὂν τῷ λόγῳ χωριστόν	ἐστιν·	τρίτον δὲ τὸ (ἐκ τούτων,
[8, 6]	ἦν εἶναι εὐθὺς ἕν τί	ἐστιν	ὥσπερ καὶ ὄν τι διὸ
[8, 6]	λῦσαι τὴν ἀπορίαν· εἰ δ'	ἐστίν,	ὥσπερ λέγομεν, τὸ μὲν ὕλη
[8, 6]	καὶ τὸ ἐνεργείᾳ ἕν πώς	ἐστιν,	ὥστε αἴτιον οὐθὲν ἄλλο πλὴν
[8, 4]	ἐκλείψεως, τίς ὕλη; Οὐ γὰρ	ἔστιν,	ἀλλ' ἡ σελήνη τὸ πάσχον.
[8, 3]	ἐστὶν εἷς (ἢ γὰρ οὐκ	ἔστιν	ἀλλ' οἷον σωρός, ἢ (εἴπερ
[8, 5]	ἐκ μέλανος· οὐδὲ παντὸς ὕλη	ἔστιν	ἀλλ' ὅσων γένεσις ἔστι καὶ
[8, 2]	τὸ οὗ ἕνεκα ἐπ' ἐνίων	ἔστιν)	εἰ δὲ κρύσταλλον, (ὕδωρ πεπηγὸς
[8, 6]	ὄν τι διὸ καὶ οὐκ	ἔστιν	ἕτερόν τι αἴτιον τοῦ (ἓν
[8, 5]	ὅσα δ' ἄνευ τοῦ μεταβάλλειν	ἔστιν	ἢ μή, οὐκ ἔστι τούτων
[8, 5]	καὶ φθορᾶς ἔστι καὶ οὐκ	ἔστιν,	οἷον αἱ στιγμαί, εἴπερ εἰσί,
[8, 6]	πλείω μέρη ἔχει καὶ μὴ	ἔστιν	οἷον σωρὸς τὸ πᾶν (ἀλλ'
[8, 3]	ὅτι οὐκ ἔστι τὸ τί	ἔστιν	ὁρίσασθαι (τὸν γὰρ ὅρον λόγον
[8, 2]	ἔστι τοσαυταχῶς λέγεται· οὐδὸς γὰρ	ἔστιν	ὅτι οὕτως κεῖται, καὶ τὸ
[8, 4]	δ' οὗ ἕνεκα ἴσως οὐκ	ἔστιν.	Τὸ δ' ὡς εἶδος ὁ
[8, 6]	ἄλλως τε δὴ καὶ εἰ	ἔστιν,	ὥσπερ φασί τινες, αὐτό τι
[8, 3]	τῆς εἰς τὸν ἀριθμὸν ἀναγωγῆς,	ἔστω	μέχρι τούτων διωρισμένον. ~(Περὶ δὲ
[8, 6]	Ἔστι δ' ὥσπερ εἴρηται, ἡ	ἐσχάτη	ὕλη καὶ ἡ μορφὴ ταὐτὸ
[8, 4]	τοῦ αὐτοῦ ὅταν θατέρου ἡ	ἑτέρα	ᾖ, οἷον φλέγμα ἐκ λιπαροῦ
[8, 4]	κιβωτὸς καὶ κλίνη. Ἐνίων δ'	ἑτέρα	ἡ ὕλη ἐξ ἀνάγκης ἑτέρων
[8, 4]	εἰ γὰρ καὶ ἡ ὕλη	ἑτέρα	καὶ τὸ κινοῦν, καὶ τὸ
[8, 4]	δὲ μιᾶς τῆς ὕλης οὔσης	ἕτερα	γίγνεσθαι διὰ τὴν κινοῦσαν αἰτίαν,
[8, 6]	τι διὸ καὶ οὐκ ἔστιν	ἕτερόν	τι αἴτιον τοῦ (ἓν εἶναι
[8, 6]	δὲ γλισχρότης ἤ τι πάθος	ἕτερον	τοιοῦτον. Ὁ δ' ὁρισμὸς λόγος
[8, 6]	γένεσις; Οὐθὲν γάρ ἐστιν αἴτιον	ἕτερον	τοῦ τὴν δυνάμει σφαῖραν ἐνεργείᾳ
[8, 3]	ὁ αὐτὸς ἀριθμός ἐστιν ἀλλ'	ἕτερος,	κἂν τοὐλάχιστον ἀφαιρεθῇ ἢ προστεθῇ,
[8, 4]	ἑτέρα ἡ ὕλη ἐξ ἀνάγκης	ἑτέρων	ὄντων, οἷον πρίων οὐκ ἂν
[8, 5]	τἀναντία γίγνοιτο ἐξ ἀλλήλων, ἀλλ'	ἑτέρως	λευκὸς ἄνθρωπος ἐκ μέλανος ἀνθρώπου
[8, 1]	ἦν εἶναι καὶ τὸ ὑποκείμενον·	ἔτι	ἄλλως τὸ γένος μᾶλλον τῶν
[8, 2]	καὶ ξύλα ὡδὶ κείμενα (ἢ	ἔτι	καὶ τὸ οὗ ἕνεκα ἐπ'
[8, 1]	εἰ ταῦτα καὶ τοῦ ὁρισμοῦ.	Ἔτι	τοίνυν οὔτε τὸ καθόλου οὐσία
[8, 2]	ἢ λειότητι καὶ τραχύτητι, πάντα	εὐθεῖ	καὶ καμπύλῳ. Τοῖς δὲ τὸ
[8, 6]	οὐδὲ τοῦ ὄν τι εἶναι·	εὐθὺς	γὰρ ἕκαστόν ἐστιν ὄν τι
[8, 6]	καὶ τὸ τί ἦν εἶναι	εὐθὺς	ἕν τί ἐστιν ὥσπερ καὶ
[8, 6]	ὕλην μήτε νοητὴν μήτε αἰσθητήν,	εὐθὺς	ὅπερ ἕν τί (εἶναί) ἐστιν
[8, 1]	λόγος, ὁ δὲ λόγος μέρη	ἔχει,	ἀναγκαῖον καὶ (περὶ μέρους ἦν
[8, 5]	μή, οὐκ ἔστι τούτων ὕλη.	Ἔχει	δ' ἀπορίαν πῶς πρὸς τἀναντία
[8, 6]	Πάντων γὰρ ὅσα πλείω μέρη	ἔχει	καὶ μὴ ἔστιν οἷον σωρὸς
[8, 5]	τἀναντία ἡ (ὕλη ἡ ἑκάστου	ἔχει.	Οἷον εἰ τὸ σῶμα δυνάμει
[8, 3]	καὶ οἱ οὕτως ἀπαίδευτοι ἠπόρουν	(ἔχει	τινὰ καιρόν, ὅτι οὐκ ἔστι
[8, 3]	Καὶ ὥσπερ οὐδὲ ὁ (ἀριθμὸς	ἔχει	τὸ μᾶλλον καὶ ἧττον, οὐδ'
[8, 1]	γὰρ ἀνάγκη, εἴ τι ὕλην	ἔχει	τοπικήν, τοῦτο καὶ γεννητὴν καὶ
[8, 4]	λόγος. Ἴσως γὰρ ἔνια οὐκ	ἔχει	ὕλην, ἢ οὐ τοιαύτην ἀλλὰ
[8, 6]	σχῆμα ἐπίπεδον. Ὅσα δὲ μὴ	ἔχει	ὕλην μήτε νοητὴν μήτε αἰσθητήν,
[8, 6]	εἰς ἐνέργειαν. Ὅσα δὲ μὴ	ἔχει	ὕλην, πάντα ἁπλῶς ὅπερ ἕν
[8, 1]	τοῦτο καὶ γεννητὴν καὶ φθαρτὴν	ἔχειν.	Τίς μὲν οὖν διαφορὰ τοῦ
[8, 3]	ἐστίν, ὁμοίως δὲ οὐδὲ τοῦτον	ἔχουσι	λέγειν. Καὶ τοῦτο εἰκότως συμβαίνει·
[8, 3]	ᾧ εἷς, ὃ νῦν οὐκ	ἔχουσι	λέγειν τίνι εἷς, εἴπερ ἐστὶν
[8, 1]	δ' αἰσθηταὶ οὐσίαι πᾶσαι ὕλην	ἔχουσιν.	Ἔστι δ' οὐσία τὸ ὑποκείμενον,

 

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) | Responsable académique : Alain Meurant Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher Dernière mise à jour : 3/12/2009