Livre, Chap.
[8, 4]	τῷ αἰτίῳ λόγος οὗτος. Ὕπνου	δ'	ἄδηλον τί τὸ πρῶτον πάσχον.
[8, 1]	δ' εἰσὶν αἱ αἰσθηταί· αἱ	δ'	αἰσθηταὶ οὐσίαι πᾶσαι ὕλην ἔχουσιν.
[8, 6]	ὕλης ἡ μὲν νοητὴ ἡ	δ'	αἰσθητή, καὶ ἀεὶ τοῦ λόγου
[8, 4]	ἡ σελήνη τὸ πάσχον. Τί	δ'	αἴτιον ὡς κινῆσαν καὶ φθεῖραν
[8, 1]	τὸ νῦν μὲν ἐνταῦθα πάλιν	δ'	(ἄλλοθι, καὶ κατ' αὔξησιν ὃ
[8, 1]	ταύτῃ αἱ ἄλλαι μεταβολαί, τῶν	δ'	ἄλλων ἢ (μιᾷ ἢ δυοῖν
[8, 2]	προτιθέντες, τὴν ἐνέργειαν λέγουσιν· οἱ	δ'	ἄμφω ταῦτα συντιθέντες τὴν τρίτην
[8, 3]	καὶ ἐνέργεια σώματός τινος. Εἴη	δ'	ἂν καὶ ἐπ' ἀμφοτέροις τὸ
[8, 5]	καὶ μεταβολὴ εἰς ἄλληλα· ὅσα	δ'	ἄνευ τοῦ μεταβάλλειν ἔστιν ἢ
[8, 5]	οὐκ ἔστι τούτων ὕλη. Ἔχει	δ'	ἀπορίαν πῶς πρὸς τἀναντία ἡ
[8, 4]	ἐξ ἐρίου ἢ ξύλου. Εἰ	δ'	ἄρα (τὸ αὐτὸ ἐνδέχεται ἐξ
[8, 3]	τε νοητὴ ᾖ· ἐξ ὧν	δ'	αὕτη πρώτων, οὐκέτι, εἴπερ τὶ
[8, 3]	δὲ τὸ ἐκ τούτων. Εἰ	δ'	εἰσὶ τῶν φθαρτῶν αἱ οὐσίαι
[8, 1]	τῶν ὁμολογουμένων οὐσιῶν (ἐπέλθωμεν. Αὗται	δ'	εἰσὶν αἱ αἰσθηταί· αἱ δ'
[8, 2]	καὶ τῆς ἐνεργείας εἶναι, ὁ	δ'	ἐκ τῶν ἐνυπαρχόντων τῆς ὕλης
[8, 1]	ὃ νῦν μὲν τηλικόνδε πάλιν	δ'	ἔλαττον ἢ μεῖζον, καὶ κατ'
[8, 1]	νῦν μὲν ἐν γενέσει πάλιν	δ'	ἐν φθορᾷ, καὶ νῦν μὲν
[8, 5]	τί πάσχειν (τὸ πρῶτον; ~Ἐπεὶ	δ'	ἔνια ἄνευ γενέσεως καὶ φθορᾶς
[8, 2]	ὡς ὕλη οὐσία ὁμολογεῖται, (αὕτη	δ'	ἐστὶν ἡ δυνάμει, λοιπὸν τὴν
[8, 1]	μὲν αἱ δ' οὔ. Ὅτι	δ'	ἐστὶν οὐσία καὶ ἡ ὕλη,
[8, 6]	καὶ λῦσαι τὴν ἀπορίαν· εἰ	δ'	ἐστίν, ὥσπερ λέγομεν, τὸ μὲν
[8, 4]	καὶ κιβωτὸς καὶ κλίνη. Ἐνίων	δ'	ἑτέρα ἡ ὕλη ἐξ ἀνάγκης
[8, 2]	ἐν τοῖς φυσικοῖς εἴρηται. ~Ἐπεὶ	δ'	ἡ μὲν ὡς ὑποκειμένη καὶ
[8, 2]	μὲν γὰρ ἡ σύνθεσις τῶν	δ'	ἡ μῖξις τῶν δὲ ἄλλο
[8, 1]	δυνάμει ἐστὶ τόδε τι) ἄλλως	δ'	ὁ λόγος καὶ ἡ μορφή,
[8, 3]	τί μέν ἐστιν οὔ, ὅτι	δ'	οἷον καττίτερος· ὥστ' οὐσίας ἔστι
[8, 6]	τι πάθος ἕτερον τοιοῦτον. Ὁ	δ'	ὁρισμὸς λόγος ἐστὶν εἷς οὐ
[8, 6]	σύνθεσις ἐπιφανείας καὶ λευκότητος. Αἴτιον	δ'	ὅτι δυνάμεως καὶ ἐντελεχείας ζητοῦσι
[8, 1]	λόγον οὐσιῶν αἱ μὲν αἱ	δ'	οὔ. Ὅτι δ' ἐστὶν οὐσία
[8, 3]	οὕτω δὲ τινὶ μὲν τινὶ	δ'	οὔ. Οὐ φαίνεται (δὴ ζητοῦσιν
[8, 4]	τὸ φῶς; Ἡ γῆ. Τὸ	δ'	οὗ ἕνεκα ἴσως οὐκ ἔστιν.
[8, 1]	οὐσίαι πᾶσαι ὕλην ἔχουσιν. Ἔστι	δ'	οὐσία τὸ ὑποκείμενον, ἄλλως μὲν
[8, 1]	ὑποκείμενον ὡς τόδε τι πάλιν	δ'	ὑποκείμενον ὡς κατὰ στέρησιν. Καὶ
[8, 4]	ἕνεκα ἴσως οὐκ ἔστιν. Τὸ	δ'	ὡς εἶδος ὁ λόγος, ἀλλὰ
[8, 4]	(ὕλη; Ἆρα τὰ καταμήνια; Τί	δ'	ὡς κινοῦν; Ἆρα τὸ σπέρμα;
[8, 2]	μὲν γὰρ ὡς ὕλη, ἡ	δ'	ὡς μορφὴ καὶ ἐνέργεια, ἡ
[8, 4]	Τὸ τί ἦν εἶναι. Τί	δ'	ὡς οὗ ἕνεκα; Τὸ τέλος.
[8, 4]	κινοῦν; Ἆρα τὸ σπέρμα; Τί	δ'	ὡς τὸ εἶδος; Τὸ τί
[8, 6]	λόγον ἑνοποιὸν καὶ διαφοράν. Ἔστι	δ'	ὥσπερ εἴρηται, ἡ ἐσχάτη ὕλη
[8, 2]	λέγουσιν, ὕλη γὰρ ταῦτα· οἱ	δὲ	ἀγγεῖον σκεπαστικὸν χρημάτων καὶ σωμάτων
[8, 1]	ἀρχαὶ καὶ τὰ στοιχεῖα. Οὐσίαι	δὲ	αἱ μὲν ὁμολογούμεναί εἰσιν ὑπὸ
[8, 2]	τῶν δ' ἡ μῖξις τῶν	δὲ	ἄλλο τι τῶν εἰρημένων. Διὸ
[8, 6]	αἰτία τοῦ ἓν εἶναι τοῖς	δὲ	γλισχρότης ἤ τι πάθος ἕτερον
[8, 2]	δὲ κόλλῃ οἷον βιβλίον, τὰ	δὲ	γόμφῳ οἷον κιβώτιον, τὰ δὲ
[8, 2]	μεμῖχθαι, τὰ δὲ κεκρᾶσθαι, (τὰ	δὲ	δεδέσθαι, τὰ δὲ πεπυκνῶσθαι, τὰ
[8, 2]	ὅσα κράσει καθάπερ μελίκρατον, τὰ	δὲ	δεσμῷ οἷον φάκελος, τὰ δὲ
[8, 1]	εἴδη καὶ τὰ μαθηματικά. Ἄλλας	δὲ	δὴ συμβαίνει ἐκ τῶν λόγων
[8, 2]	ὅλως τὰ (μὲν ὑπεροχῇ τὰ	δὲ	ἐλλείψει. Ὥστε δῆλον ὅτι καὶ
[8, 6]	λόγου τὸ μὲν (ὕλη τὸ	δὲ	ἐνέργειά ἐστιν, οἷον ὁ κύκλος
[8, 2]	ὡς ὕλη ἡ θάλαττα, ἡ	δὲ	ἐνέργεια καὶ ἡ μορφὴ ἡ
[8, 6]	καὶ τὸ μὲν δυνάμει τὸ	δὲ	ἐνεργείᾳ, οὐκέτι ἀπορία δόξειεν ἂν
[8, 6]	ταὐτὸ καὶ ἕν, δυνάμει, τὸ	δὲ	ἐνεργείᾳ, ὥστε ὅμοιον τὸ ζητεῖν
[8, 1]	ὁμολογούμεναί εἰσιν ὑπὸ πάντων, περὶ	δὲ	ἐνίων ἰδίᾳ τινὲς ἀπεφήναντο· ὁμολογούμεναι
[8, 2]	ὕλην, ἓν καὶ ταὐτόν, διαφέρειν	δὲ	ἢ ῥυσμῷ, ὅ ἐστι σχῆμα,
[8, 2]	τὰ δὲ πλείοσι τούτων, τὰ	δὲ	θέσει οἷον οὐδὸς καὶ ὑπέρθυρον
[8, 1]	καθόλου τῶν (καθ' ἕκαστα· τῷ	δὲ	καθόλου καὶ τῷ γένει καὶ
[8, 3]	καὶ ψυχῇ εἶναι ταὐτόν, ἀνθρώπῳ	δὲ	καὶ ἄνθρωπος οὐ ταὐτόν, εἰ
[8, 3]	γεγονέναι ἄνευ τοῦ γίγνεσθαι. Δέδεικται	δὲ	καὶ δεδήλωται ἐν ἄλλοις ὅτι
[8, 3]	τὸ δὲ ὡς μορφήν. Φανερὸν	δὲ	καὶ διότι, εἴπερ εἰσί πως
[8, 1]	ὑγιὲς πάλιν δὲ κάμνον· (ὁμοίως	δὲ	καὶ κατ' οὐσίαν ὃ νῦν
[8, 2]	ἐνυπαρχόντων τῆς ὕλης μᾶλλον) ὁμοίως	δὲ	καὶ οἵους Ἀρχύτας ἀπεδέχετο ὅρους·
[8, 2]	μὲν γὰρ ὁ ἀήρ, ἐνέργεια	δὲ	καὶ οὐσία ἡ ἠρεμία. Τί
[8, 1]	ὃ νῦν μὲν ὑγιὲς πάλιν	δὲ	κάμνον· (ὁμοίως δὲ καὶ κατ'
[8, 5]	κατὰ τὸ εἶδος ὕλη, τοῦ	δὲ	κατὰ στέρησιν καὶ φθορὰν τὴν
[8, 2]	τῷ τὰ μὲν μεμῖχθαι, τὰ	δὲ	κεκρᾶσθαι, (τὰ δὲ δεδέσθαι, τὰ
[8, 2]	δὲ δεσμῷ οἷον φάκελος, τὰ	δὲ	κόλλῃ οἷον βιβλίον, τὰ δὲ
[8, 2]	ἕνεκα ἐπ' ἐνίων ἔστιν) εἰ	δὲ	κρύσταλλον, (ὕδωρ πεπηγὸς ἢ πεπυκνωμένον
[8, 1]	ἄλλως μὲν ἡ ὕλη (ὕλην	δὲ	λέγω ἣ μὴ τόδε τι
[8, 1]	δὲ ὁ ὁρισμὸς λόγος, ὁ	δὲ	λόγος μέρη ἔχει, ἀναγκαῖον καὶ
[8, 1]	τί ἦν εἶναι οὐσία, τούτου	δὲ	λόγος ὁ ὁρισμός, διὰ τοῦτο
[8, 3]	τρίτη ἡ ἐκ τούτων. ~Δεῖ	δὲ	μὴ ἀγνοεῖν ὅτι ἐνίοτε λανθάνει
[8, 6]	ὁ κύκλος σχῆμα ἐπίπεδον. Ὅσα	δὲ	μὴ ἔχει ὕλην μήτε νοητὴν
[8, 6]	ἐκ δυνάμεως εἰς ἐνέργειαν. Ὅσα	δὲ	μὴ ἔχει ὕλην, πάντα ἁπλῶς
[8, 4]	ἀναλυθέντος εἰς τὴν (ἀρχήν. Ἐνδέχεται	δὲ	μιᾶς τῆς ὕλης οὔσης ἕτερα
[8, 6]	λέγομεν, τὸ μὲν ὕλη τὸ	δὲ	μορφή, καὶ τὸ μὲν δυνάμει
[8, 6]	ὅτι τὸ μὲν ὕλη τὸ	δὲ	μορφή. Τί οὖν τούτου αἴτιον,
[8, 5]	τὸ σῶμα δυνάμει ὑγιεινόν, ἐναντίον	δὲ	νόσος ὑγιείᾳ, ἆρα ἄμφω δυνάμει;
[8, 1]	τοῦ καθ' αὑτὸ διώρισται· ἐπεὶ	δὲ	ὁ ὁρισμὸς λόγος, ὁ δὲ
[8, 2]	πεπηγὸς ἢ πεπυκνωμένον ὡδί· συμφωνία	δὲ	ὀξέος καὶ βαρέος μῖξις τοιαδί·
[8, 3]	ὁ ὁρισμὸς εἷς ἐστίν, ὁμοίως	δὲ	οὐδὲ τοῦτον ἔχουσι λέγειν. Καὶ
[8, 3]	ἐστὶ σύνθεσις ἢ μῖξις. Ὁμοίως	δὲ	οὐδὲ τῶν ἄλλων οὐθέν, οἷον
[8, 4]	δὴ φύσει μέν, μὴ οὐσίαι	δέ,	οὐκ ἔστι τούτοις ὕλη, ἀλλὰ
[8, 4]	δὲ τῶν φυσικῶν μὲν ἀϊδίων	δὲ	οὐσιῶν ἄλλος λόγος. Ἴσως γὰρ
[8, 2]	τὰ μὲν ἐνίοις τούτων τὰ	δὲ	πᾶσι τούτοις, καὶ ὅλως τὰ
[8, 2]	κεκρᾶσθαι, (τὰ δὲ δεδέσθαι, τὰ	δὲ	πεπυκνῶσθαι, τὰ δὲ ταῖς ἄλλαις
[8, 1]	ταύτας λέγουσί τινες εἶναι. Νῦν	δὲ	περὶ τῶν ὁμολογουμένων οὐσιῶν (ἐπέλθωμεν.
[8, 2]	δὲ γόμφῳ οἷον κιβώτιον, τὰ	δὲ	πλείοσι τούτων, τὰ δὲ θέσει
[8, 4]	(ταῦτα ἐκ τοῦ αὐτοῦ. Γίγνονται	δὲ	πλείους ὗλαι τοῦ αὐτοῦ ὅταν
[8, 2]	διαθιγῇ, ὅ (ἐστι τάξις) φαίνονται	δὲ	πολλαὶ διαφοραὶ οὖσαι, οἷον τὰ
[8, 4]	τί ἔκλειψις; Στέρησις φωτός. Ἐὰν	δὲ	προστεθῇ τὸ ὑπὸ γῆς (ἐν
[8, 3]	ἐστιν, εἰ ταῦθ' ὕλη, οὔτε	δὲ	στοιχεῖον οὔτ' ἐκ στοιχείου, ἀλλ'
[8, 6]	τοῦ ἐπίστασθαι καὶ ψυχῆς· οἱ	δὲ	σύνθεσιν ἢ σύνδεσμον ψυχῆς σώματι
[8, 6]	τί τὸ μετέχειν ἀποροῦσιν· οἱ	δὲ	συνουσίαν {ψυχῆς} ὥσπερ Λυκόφρων φησὶν
[8, 4]	ταῦτα ἄμφω τὸ αὐτό. Δεῖ	δὲ	τὰ ἐγγύτατα αἴτια λέγειν. Τίς
[8, 4]	τὰ γλυκέα ἢ λιπαρά, χολῆς	δὲ	τὰ πικρὰ ἢ ἄλλ' ἄττα·
[8, 2]	δεδέσθαι, τὰ δὲ πεπυκνῶσθαι, τὰ	δὲ	ταῖς ἄλλαις διαφοραῖς κεχρῆσθαι, ὥσπερ
[8, 4]	οὗ ἕνεκα; Τὸ τέλος. (Ἴσως	δὲ	ταῦτα ἄμφω τὸ αὐτό. Δεῖ
[8, 4]	πικρὰ ἢ ἄλλ' ἄττα· ἴσως	δὲ	(ταῦτα ἐκ τοῦ αὐτοῦ. Γίγνονται
[8, 6]	τὰ καθ' ἕκαστα. Διὰ ταύτην	δὲ	τὴν ἀπορίαν οἱ μὲν μέθεξιν
[8, 3]	μέν τι ἄλλο διαφέρει, πρὸς	δὲ	τὴν ζήτησιν τῆς οὐσίας τῆς
[8, 6]	ὕδωρ, εἶθ' οὕτως οἶνος. ~Περὶ	δὲ	τῆς ἀπορίας τῆς εἰρημένης περί
[8, 6]	τί ἦν εἶναι ἑκατέρῳ. Ἔστι	δὲ	τῆς ὕλης ἡ μὲν νοητὴ
[8, 4]	ἔστω μέχρι τούτων διωρισμένον. ~(Περὶ	δὲ	τῆς ὑλικῆς οὐσίας δεῖ μὴ
[8, 2]	(ὑπεροχὴ καὶ ἔλλειψίς ἐστιν. Εἰ	δέ	τι σχήματι ἢ λειότητι καὶ
[8, 1]	τὰ μόρια τοῦ οὐρανοῦ· ἰδίᾳ	δέ	τινες οὐσίας λέγουσιν εἶναι τά
[8, 3]	ἡ ψυχὴ ἄνθρωπος λεχθήσεται· οὕτω	δὲ	τινὶ μὲν τινὶ δ' οὔ.
[8, 5]	φθορὰν τὴν παρὰ φύσιν; Ἀπορία	δέ	τις ἔστι καὶ διὰ τί
[8, 2]	οὐδὲν τούτων οὐδὲ συνδυαζόμενον, ὅμως	(δὲ	τὸ ἀνάλογον ἐν ἑκάστῳ· καὶ
[8, 2]	εἶναι τὸ οὕτω πεπυκνῶσθαι. Ἐνίων	δὲ	τὸ εἶναι καὶ πᾶσι τούτοις
[8, 2]	πάντα εὐθεῖ καὶ καμπύλῳ. Τοῖς	δὲ	τὸ εἶναι τὸ μεμῖχθαι ἔσται,
[8, 3]	γεννᾷ, ἀλλὰ ποιεῖται τόδε, γίγνεται	δὲ	τὸ ἐκ τούτων. Εἰ δ'
[8, 1]	τῷ λόγῳ χωριστόν ἐστιν· τρίτον	δὲ	τὸ (ἐκ τούτων, οὗ γένεσις
[8, 2]	εἶναι τὸ μεμῖχθαι ἔσται, ἀντικειμένως	δὲ	τὸ μὴ εἶναι. (Φανερὸν δὴ
[8, 1]	λόγον οὐσίαι δοκοῦσιν εἶναι) Ἐπεὶ	δὲ	τὸ τί ἦν εἶναι οὐσία,
[8, 3]	οἱ λόγοι) καὶ ὁ ἀριθμὸς	δὲ	τοιοῦτον. Καὶ ὥσπερ οὐδ' ἀπ'
[8, 2]	τόπῳ οἷον τὰ πνεύματα· τὰ	δὲ	τοῖς τῶν αἰσθητῶν πάθεσιν οἷον
[8, 2]	οἷον δεῖπνον καὶ ἄριστον, τὰ	δὲ	τόπῳ οἷον τὰ πνεύματα· τὰ
[8, 5]	κατὰ συμβεβηκὸς αἱ φθοραί, (ἡ	δὲ	τοῦ ζῴου ὕλη αὐτὴ κατὰ
[8, 2]	ὡς μορφὴ καὶ ἐνέργεια, ἡ	δὲ	τρίτη ἡ ἐκ τούτων. ~Δεῖ
[8, 2]	βαρέος μῖξις τοιαδί· τὸν αὐτὸν	δὲ	τρόπον καὶ ἐπὶ τῶν ἄλλων.
[8, 1]	οὐσία οὔτε τὸ γένος· περὶ	δὲ	τῶν ἰδεῶν καὶ τῶν μαθηματικῶν
[8, 4]	δεῖ τὰ αἴτια γνωρίζειν· ἐπὶ	δὲ	τῶν φυσικῶν μὲν ἀϊδίων δὲ
[8, 4]	λιπαρὸν ἐκ τοῦ γλυκέος, ἐκ	δὲ	χολῆς τῷ ἀναλύεσθαι εἰς τὴν
[8, 2]	(τῷ κεῖσθαί πως διαφέρει) τὰ	δὲ	χρόνῳ οἷον δεῖπνον καὶ ἄριστον,
[8, 3]	μὲν ὥσπερ ὕλην εἶναι τὸ	δὲ	ὡς μορφήν. Φανερὸν δὲ καὶ
[8, 3]	καὶ γεγονέναι ἄνευ τοῦ γίγνεσθαι.	Δέδεικται	δὲ καὶ δεδήλωται ἐν ἄλλοις
[8, 2]	τὰ δὲ κεκρᾶσθαι, (τὰ δὲ	δεδέσθαι,	τὰ δὲ πεπυκνῶσθαι, τὰ δὲ
[8, 3]	τοῦ γίγνεσθαι. Δέδεικται δὲ καὶ	δεδήλωται	ἐν ἄλλοις ὅτι τὸ εἶδος
[8, 3]	δὲ τρίτη ἡ ἐκ τούτων.	~Δεῖ	δὲ μὴ ἀγνοεῖν ὅτι ἐνίοτε
[8, 4]	δὲ ταῦτα ἄμφω τὸ αὐτό.	Δεῖ	δὲ τὰ ἐγγύτατα αἴτια λέγειν.
[8, 3]	ζῷον καὶ δίπουν, ἀλλά τι	δεῖ	εἶναι ὃ παρὰ ταῦτά ἐστιν,
[8, 3]	ἢ προστεθέντος. Καὶ τὸν ἀριθμὸν	δεῖ	εἶναί τι ᾧ εἷς, ὃ
[8, 5]	εἰς ἄλληλα, εἰς τὴν ὕλην	δεῖ	ἐπανελθεῖν, οἷον εἰ (ἐκ νεκροῦ
[8, 1]	~(Ἐκ δὴ τῶν εἰρημένων συλλογίσασθαι	δεῖ	καὶ συναγαγόντας τὸ κεφάλαιον τέλος
[8, 4]	πλεοναχῶς τὰ αἴτια λέγεται, πάσας	δεῖ	λέγειν τὰς ἐνδεχομένας αἰτίας. Οἷον
[8, 4]	~(Περὶ δὲ τῆς ὑλικῆς οὐσίας	δεῖ	μὴ λανθάνειν ὅτι εἰ καὶ
[8, 4]	τε ταῦτα καὶ τοσαῦτα καὶ	δεῖ	τὰ αἴτια γνωρίζειν· ἐπὶ δὲ
[8, 3]	ὁ λόγος ὁ ὁριστικὸς καὶ	δεῖ	τὸ μὲν ὥσπερ ὕλην εἶναι
[8, 2]	διαφέρει) τὰ δὲ χρόνῳ οἷον	δεῖπνον	καὶ ἄριστον, τὰ δὲ τόπῳ
[8, 2]	ὁρισμοῖς μάλιστα. Οἷον εἰ οὐδὸν	δέοι	ὁρίσασθαι, ξύλον ἢ λίθον ὡδὶ
[8, 2]	κράσει καθάπερ μελίκρατον, τὰ δὲ	δεσμῷ	οἷον φάκελος, τὰ δὲ κόλλῃ
[8, 6]	στρογγύλον καὶ τὸν χαλκόν. Οὐκέτι	δὴ	ἀπορία φαίνεται, ὅτι τὸ μὲν
[8, 2]	δὲ τὸ μὴ εἶναι. (Φανερὸν	δὴ	ἐκ τούτων ὅτι εἴπερ ἡ
[8, 2]	καὶ ἐπὶ τῶν ἄλλων. Φανερὸν	δὴ	ἐκ τούτων ὅτι ἡ ἐνέργεια
[8, 2]	ἡ μορφὴ ἡ ὁμαλότης. Φανερὸν	δὴ	ἐκ τῶν εἰρημένων τίς ἡ
[8, 3]	τινὶ δ' οὔ. Οὐ φαίνεται	(δὴ	ζητοῦσιν ἡ συλλαβὴ ἐκ τῶν
[8, 6]	καὶ τὸ δίπουν, ἄλλως τε	δὴ	καὶ εἰ ἔστιν, ὥσπερ φασί
[8, 3]	μᾶλλον (οὗτος ἐξ ἐκείνης. Οὐδὲ	δὴ	ὁ ἄνθρωπός ἐστι τὸ ζῷον
[8, 6]	πλείω, ζῷον καὶ δίπουν; Φανερὸν	δὴ	ὅτι οὕτω μὲν μετιοῦσιν ὡς
[8, 1]	τὸ κεφάλαιον τέλος ἐπιθεῖναι. Εἴρηται	δὴ	ὅτι (τῶν οὐσιῶν ζητεῖται τὰ
[8, 6]	ζῴου καὶ δίποδος, καὶ ὅλως	δὴ	οὐκ ἂν (εἴη ὁ ἄνθρωπος
[8, 5]	ἐξ ἡμέρας νύξ. Καὶ ὅσα	δὴ	οὕτω μεταβάλλει εἰς ἄλληλα, εἰς
[8, 1]	καὶ τὰ μαθηματικά. Ἄλλας δὲ	δὴ	συμβαίνει ἐκ τῶν λόγων οὐσίας
[8, 1]	ὡς κατὰ στέρησιν. Καὶ ἀκολουθοῦσι	δὴ	ταύτῃ αἱ ἄλλαι μεταβολαί, τῶν
[8, 3]	τὴν οὐσίαν οὐ λέγοιεν. (Ἁνάγκη	δὴ	ταύτην ἢ (ἀΐδιον εἶναι ἢ
[8, 4]	κινοῦν, καὶ τὸ γεγονός. Ὅταν	δή	τις ζητῇ τὸ αἴτιον, ἐπεὶ
[8, 1]	~(Ἐκ	δὴ	τῶν εἰρημένων συλλογίσασθαι δεῖ καὶ
[8, 4]	κατὰ τόπον κινητήν. Οὐδ' ὅσα	δὴ	φύσει μέν, μὴ οὐσίαι δέ,
[8, 1]	ἐστὶν οὐσία καὶ ἡ ὕλη,	δῆλον·	ἐν πάσαις γὰρ ταῖς ἀντικειμέναις
[8, 3]	ὅτι γ' ἐνίων οὐκ ἐνδέχεται	δῆλον,	ὅσα μὴ οἷόν τε παρὰ
[8, 4]	ἐνδέχεται ἐξ ἄλλης ὕλης ποιῆσαι,	δῆλον	ὅτι ἡ τέχνη καὶ ἡ
[8, 2]	ὑπεροχῇ τὰ δὲ ἐλλείψει. Ὥστε	δῆλον	ὅτι καὶ τὸ ἔστι τοσαυταχῶς
[8, 3]	αἱ οὐσίαι χωρισταί, οὐδέν πω	δῆλον·	(πλὴν ὅτι γ' ἐνίων οὐκ
[8, 2]	τῶν αἰσθητῶν εἰπεῖν τίς ἐστιν.	Δημόκριτος	μὲν οὖν τρεῖς διαφορὰς ἔοικεν
[8, 6]	ὄντων παρὰ τὰ καθ' ἕκαστα.	Διὰ	ταύτην δὲ τὴν ἀπορίαν οἱ
[8, 4]	τῆς ὕλης οὔσης ἕτερα γίγνεσθαι	διὰ	τὴν κινοῦσαν αἰτίαν, οἷον ἐκ
[8, 6]	τι ζῷον καὶ αὐτὸ δίπουν;	Διὰ	τί γὰρ οὐκ ἐκεῖνα αὐτὰ
[8, 6]	ποιεῖ ἓν τὸν ἄνθρωπον, καὶ	διὰ	τί (ἓν ἀλλ' οὐ πολλά,
[8, 5]	Ἀπορία δέ τις ἔστι καὶ	διὰ	τί ὁ οἶνος οὐχ (ὕλη
[8, 1]	τούτου δὲ λόγος ὁ ὁρισμός,	διὰ	τοῦτο περὶ ὁρισμοῦ καὶ περὶ
[8, 2]	οὐσίαν (ἔοικε γὰρ ὁ μὲν	διὰ	τῶν διαφορῶν (λόγος τοῦ εἴδους
[8, 2]	τροπῇ, ὅ ἐστι θέσις, ἢ	διαθιγῇ,	ὅ (ἐστι τάξις) φαίνονται δὲ
[8, 3]	τε γὰρ ὁρισμὸς ἀριθμός τις·	(διαιρετός	τε γὰρ καὶ εἰς ἀδιαίρετα
[8, 3]	ταῦτα πρὸς μέν τι ἄλλο	διαφέρει,	πρὸς δὲ τὴν ζήτησιν τῆς
[8, 2]	(ταῦτα γὰρ (τῷ κεῖσθαί πως	διαφέρει)	τὰ δὲ χρόνῳ οἷον δεῖπνον
[8, 2]	τὴν ὕλην, ἓν καὶ ταὐτόν,	διαφέρειν	δὲ ἢ ῥυσμῷ, ὅ ἐστι
[8, 1]	φθαρτὴν ἔχειν. Τίς μὲν οὖν	διαφορὰ	τοῦ ἁπλῶς γίγνεσθαι καὶ μὴ
[8, 2]	(ἐστι τάξις) φαίνονται δὲ πολλαὶ	διαφοραὶ	οὖσαι, οἷον τὰ μὲν συνθέσει
[8, 2]	πεπυκνῶσθαι, τὰ δὲ ταῖς ἄλλαις	διαφοραῖς	κεχρῆσθαι, ὥσπερ χεὶρ ἢ πούς.
[8, 6]	ἐντελεχείας ζητοῦσι λόγον ἑνοποιὸν καὶ	διαφοράν.	Ἔστι δ' ὥσπερ εἴρηται, ἡ
[8, 2]	ἐστιν. Δημόκριτος μὲν οὖν τρεῖς	διαφορὰς	ἔοικεν οἰομένῳ εἶναι (τὸ μὲν
[8, 2]	Ληπτέα οὖν τὰ γένη τῶν	διαφορῶν	(αὗται γὰρ ἀρχαὶ ἔσονται τοῦ
[8, 2]	γὰρ ὁ μὲν διὰ τῶν	διαφορῶν	(λόγος τοῦ εἴδους καὶ τῆς
[8, 3]	μέν τί ἐστιν ἐνδέχεται καὶ	διδάξαι,	ὥσπερ ἄργυρον, τί μέν ἐστιν
[8, 6]	τόδε, τὸ ποιόν, τὸ ποσόν	διὸ	καὶ οὐκ ἔνεστιν ἐν τοῖς
[8, 6]	ἐστιν ὥσπερ καὶ ὄν τι	διὸ	καὶ οὐκ ἔστιν ἕτερόν τι
[8, 2]	δὲ ἄλλο τι τῶν εἰρημένων.	Διὸ	τῶν ὁριζομένων οἱ μὲν (λέγοντες
[8, 3]	ὡς μορφήν. Φανερὸν δὲ καὶ	διότι,	εἴπερ εἰσί πως ἀριθμοὶ αἱ
[8, 6]	(ἑνὸς ἀλλὰ δυοῖν, ζῴου καὶ	δίποδος,	καὶ ὅλως δὴ οὐκ ἂν
[8, 3]	ἄνθρωπός ἐστι τὸ ζῷον καὶ	δίπουν,	ἀλλά τι δεῖ εἶναι ὃ
[8, 6]	τό τε ζῷον καὶ τὸ	δίπουν,	ἄλλως τε δὴ καὶ εἰ
[8, 6]	αὐτό τι ζῷον καὶ αὐτὸ	δίπουν;	Διὰ τί γὰρ οὐκ ἐκεῖνα
[8, 6]	ἓν ἀλλὰ πλείω, ζῷον καὶ	δίπουν;	Φανερὸν δὴ ὅτι οὕτω μὲν
[8, 4]	τὴν πρώτην ὕλην τὴν χολήν.	Διχῶς	γὰρ τόδ' ἐκ τοῦδε, ἢ
[8, 3]	ἀριθμὸν ἀναγωγῆς, ἔστω μέχρι τούτων	διωρισμένον.	~(Περὶ δὲ τῆς ὑλικῆς οὐσίας
[8, 1]	καὶ περὶ τοῦ καθ' αὑτὸ	διώρισται·	ἐπεὶ δὲ ὁ ὁρισμὸς λόγος,
[8, 1]	τὸν αὐτὸν γὰρ λόγον οὐσίαι	δοκοῦσιν	εἶναι) Ἐπεὶ δὲ τὸ τί
[8, 6]	τὸ δὲ ἐνεργείᾳ, οὐκέτι ἀπορία	δόξειεν	ἂν (εἶναι τὸ ζητούμενον. Ἔστι
[8, 3]	ὅτι σκέπασμα, καὶ γραμμὴ πότερον	δυὰς	ἐν μήκει ἢ ὅτι δυάς,
[8, 3]	δυὰς ἐν μήκει ἢ ὅτι	δυάς,	καὶ ζῷον πότερον ψυχὴ ἐν
[8, 1]	μὴ τόδε τι οὖσα ἐνεργείᾳ	δυνάμει	ἐστὶ τόδε τι) ἄλλως δ'
[8, 6]	γάρ τι ἕκαστον, καὶ τὸ	δυνάμει	καὶ τὸ ἐνεργείᾳ ἕν πώς
[8, 5]	δὲ νόσος ὑγιείᾳ, ἆρα ἄμφω	δυνάμει;	Καὶ τὸ ὕδωρ δυνάμει οἶνος
[8, 2]	ὁμολογεῖται, (αὕτη δ' ἐστὶν ἡ	δυνάμει,	λοιπὸν τὴν ὡς ἐνέργειαν οὐσίαν
[8, 5]	αὐτοῦ ὄξος) καὶ ὁ ζῶν	δυνάμει	νεκρός. Ἢ οὔ, ἀλλὰ κατὰ
[8, 2]	ὅτι λίθοι πλίνθοι ξύλα, τὴν	δυνάμει	οἰκίαν λέγουσιν, ὕλη γὰρ ταῦτα·
[8, 5]	ἄμφω δυνάμει; Καὶ τὸ ὕδωρ	δυνάμει	οἶνος καὶ ὄξος; Ἢ τοῦ
[8, 6]	οὖν τούτου αἴτιον, τοῦ τὸ	δυνάμει	ὂν ἐνεργείᾳ εἶναι, παρὰ τὸ
[8, 5]	οὐχ (ὕλη τοῦ ὄξους οὐδὲ	δυνάμει	ὄξος (καίτοι γίγνεται ἐξ αὐτοῦ
[8, 6]	ἐστιν αἴτιον ἕτερον τοῦ τὴν	δυνάμει	σφαῖραν ἐνεργείᾳ εἶναι σφαῖραν, ἀλλὰ
[8, 6]	δὲ μορφή, καὶ τὸ μὲν	δυνάμει	τὸ δὲ ἐνεργείᾳ, οὐκέτι ἀπορία
[8, 6]	ἡ μορφὴ ταὐτὸ καὶ ἕν,	δυνάμει,	τὸ δὲ ἐνεργείᾳ, ὥστε ὅμοιον
[8, 5]	ἔχει. Οἷον εἰ τὸ σῶμα	δυνάμει	ὑγιεινόν, ἐναντίον δὲ νόσος ὑγιείᾳ,
[8, 6]	εἴ τι ὡς κινῆσαν ἐκ	δυνάμεως	εἰς ἐνέργειαν. Ὅσα δὲ μὴ
[8, 6]	καὶ λευκότητος. Αἴτιον δ' ὅτι	δυνάμεως	καὶ ἐντελεχείας ζητοῦσι λόγον ἑνοποιὸν
[8, 5]	ὕλη αὐτὴ κατὰ φθορὰν νεκροῦ	δύναμις	καὶ ὕλη, καὶ τὸ ὕδωρ
[8, 1]	δ' ἄλλων ἢ (μιᾷ ἢ	δυοῖν	αὕτη οὐκ ἀκολουθεῖ· οὐ γὰρ
[8, 6]	οὐκ ἀνθρώπου οὐδ' (ἑνὸς ἀλλὰ	δυοῖν,	ζῴου καὶ δίποδος, καὶ ὅλως

 

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) | Responsable académique : Alain Meurant Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher Dernière mise à jour : 3/12/2009