Livre, Chap.
[8, 2]	ὕλη γὰρ ταῦτα· οἱ δὲ	ἀγγεῖον	σκεπαστικὸν χρημάτων καὶ σωμάτων ἤ
[8, 3]	ἐκ τούτων. ~Δεῖ δὲ μὴ	ἀγνοεῖν	ὅτι ἐνίοτε λανθάνει πότερον σημαίνει
[8, 4]	αἰτίῳ λόγος οὗτος. Ὕπνου δ'	ἄδηλον	τί τὸ πρῶτον πάσχον. Ἀλλ'
[8, 4]	ὡς εἶδος ὁ λόγος, ἀλλὰ	ἄδηλος	ἐὰν μὴ μετὰ τῆς αἰτίας
[8, 3]	(διαιρετός τε γὰρ καὶ εἰς	ἀδιαίρετα	(οὐ γὰρ ἄπειροι οἱ λόγοι)
[8, 3]	πῶς τ' ἐνδέχεται καὶ πῶς	ἀδύνατον,	καὶ περὶ τῆς εἰς τὸν
[8, 6]	νοητὴ ἡ δ' αἰσθητή, καὶ	ἀεὶ	τοῦ λόγου τὸ μὲν (ὕλη
[8, 2]	ἐστι νηνεμία; Ἠρεμία ἐν πλήθει	ἀέρος·	ὕλη μὲν γὰρ ὁ ἀήρ,
[8, 2]	ἀέρος· ὕλη μὲν γὰρ ὁ	ἀήρ,	ἐνέργεια δὲ καὶ οὐσία ἡ
[8, 1]	φυσικαί, οἷον πῦρ γῆ ὕδωρ	ἀὴρ	καὶ τἆλλα τὰ ἁπλᾶ σώματα,
[8, 1]	οὐσιῶν (ἐπέλθωμεν. Αὗται δ' εἰσὶν	αἱ	αἰσθηταί· αἱ δ' αἰσθηταὶ οὐσίαι
[8, 1]	στέρησιν. Καὶ ἀκολουθοῦσι δὴ ταύτῃ	αἱ	ἄλλαι μεταβολαί, τῶν δ' ἄλλων
[8, 1]	οὐσιῶν ζητεῖται τὰ αἴτια καὶ	αἱ	ἀρχαὶ καὶ τὰ στοιχεῖα. Οὐσίαι
[8, 1]	Αὗται δ' εἰσὶν αἱ αἰσθηταί·	αἱ	δ' αἰσθηταὶ οὐσίαι πᾶσαι ὕλην
[8, 1]	τὸν λόγον οὐσιῶν αἱ μὲν	αἱ	δ' οὔ. Ὅτι δ' ἐστὶν
[8, 1]	καθόλου καὶ τῷ γένει καὶ	αἱ	ἰδέαι συνάπτουσιν (κατὰ τὸν αὐτὸν
[8, 1]	γὰρ κατὰ τὸν λόγον οὐσιῶν	αἱ	μὲν αἱ δ' οὔ. Ὅτι
[8, 1]	καὶ τὰ στοιχεῖα. Οὐσίαι δὲ	αἱ	μὲν ὁμολογούμεναί εἰσιν ὑπὸ πάντων,
[8, 3]	διότι, εἴπερ εἰσί πως ἀριθμοὶ	αἱ	οὐσίαι, οὕτως εἰσὶ καὶ οὐχ
[8, 3]	Εἰ δ' εἰσὶ τῶν φθαρτῶν	αἱ	οὐσίαι χωρισταί, οὐδέν πω δῆλον·
[8, 5]	ἔστι καὶ οὐκ ἔστιν, οἷον	αἱ	στιγμαί, εἴπερ εἰσί, καὶ ὅλως
[8, 5]	Ἢ οὔ, ἀλλὰ κατὰ συμβεβηκὸς	αἱ	φθοραί, (ἡ δὲ τοῦ ζῴου
[8, 1]	ἰδίᾳ τινὲς ἀπεφήναντο· ὁμολογούμεναι μὲν	αἱ	φυσικαί, οἷον πῦρ γῆ ὕδωρ
[8, 3]	λέγοιεν. (Ἁνάγκη δὴ ταύτην ἢ	(ἀΐδιον	εἶναι ἢ φθαρτὴν ἄνευ τοῦ
[8, 4]	ἐπὶ δὲ τῶν φυσικῶν μὲν	ἀϊδίων	δὲ οὐσιῶν ἄλλος λόγος. Ἴσως
[8, 1]	(ἐπέλθωμεν. Αὗται δ' εἰσὶν αἱ	αἰσθηταί·	αἱ δ' αἰσθηταὶ οὐσίαι πᾶσαι
[8, 1]	εἰσὶν αἱ αἰσθηταί· αἱ δ'	αἰσθηταὶ	οὐσίαι πᾶσαι ὕλην ἔχουσιν. Ἔστι
[8, 1]	ὕστερον σκεπτέον· παρὰ γὰρ τὰς	αἰσθητὰς	οὐσίας ταύτας λέγουσί τινες εἶναι.
[8, 3]	οἷον τῆς συνθέτου, ἐάν τε	αἰσθητὴ	(ἐάν τε νοητὴ ᾖ· ἐξ
[8, 6]	ἡ μὲν νοητὴ ἡ δ'	αἰσθητή,	καὶ ἀεὶ τοῦ λόγου τὸ
[8, 2]	ἐκ τῶν εἰρημένων τίς ἡ	αἰσθητὴ	οὐσία ἐστὶ καὶ πῶς· ἡ
[8, 6]	ἔχει ὕλην μήτε νοητὴν μήτε	αἰσθητήν,	εὐθὺς ὅπερ ἕν τί (εἶναί)
[8, 3]	τὴν ζήτησιν τῆς οὐσίας τῆς	αἰσθητῆς	οὐδέν· (τὸ γὰρ τί ἦν
[8, 2]	τὴν ὡς ἐνέργειαν οὐσίαν τῶν	αἰσθητῶν	εἰπεῖν τίς ἐστιν. Δημόκριτος μὲν
[8, 2]	πνεύματα· τὰ δὲ τοῖς τῶν	αἰσθητῶν	πάθεσιν οἷον σκληρότητι καὶ μαλακότητι,
[8, 2]	τούτων ὅτι εἴπερ ἡ οὐσία	αἰτία	τοῦ εἶναι ἕκαστον, ὅτι ἐν
[8, 6]	τοῖς σώμασι τοῖς μὲν ἁφὴ	αἰτία	τοῦ ἓν εἶναι τοῖς δὲ
[8, 4]	ξύλου, οὐδ' ἐπὶ τῇ κινούσῃ	αἰτίᾳ	τοῦτο· οὐ γὰρ ποιήσει πρίονα
[8, 4]	ἐνδεχομένας αἰτίας. Οἷον ἀνθρώπου τίς	αἰτία	ὡς (ὕλη; Ἆρα τὰ καταμήνια;
[8, 4]	καὶ τοσαῦτα καὶ δεῖ τὰ	αἴτια	γνωρίζειν· ἐπὶ δὲ τῶν φυσικῶν
[8, 1]	ὅτι (τῶν οὐσιῶν ζητεῖται τὰ	αἴτια	καὶ αἱ ἀρχαὶ καὶ τὰ
[8, 4]	αὐτό. Δεῖ δὲ τὰ ἐγγύτατα	αἴτια	λέγειν. Τίς ἡ ὕλη; Μὴ
[8, 4]	τὸ αἴτιον, ἐπεὶ πλεοναχῶς τὰ	αἴτια	λέγεται, πάσας δεῖ λέγειν τὰς
[8, 4]	τις μέτεισιν ὀρθῶς, εἴπερ ἄρα	(αἴτιά	τε ταῦτα καὶ τοσαῦτα καὶ
[8, 4]	ἕτερα γίγνεσθαι διὰ τὴν κινοῦσαν	αἰτίαν,	οἷον ἐκ ξύλου καὶ κιβωτὸς
[8, 4]	ἄδηλος ἐὰν μὴ μετὰ τῆς	αἰτίας	ᾖ ὁ λόγος. Οἷον τί
[8, 4]	πάσας δεῖ λέγειν τὰς ἐνδεχομένας	αἰτίας.	Οἷον ἀνθρώπου τίς αἰτία ὡς
[8, 6]	εἶναι σύνθεσις ἐπιφανείας καὶ λευκότητος.	Αἴτιον	δ' ὅτι δυνάμεως καὶ ἐντελεχείας
[8, 4]	ὑποκείμενον ἡ οὐσία. Οἷον τί	(αἴτιον	ἐκλείψεως, τίς ὕλη; Οὐ γὰρ
[8, 6]	παρὰ τὰ μόρια, ἔστι τι	αἴτιον,	ἐπεὶ καὶ ἐν τοῖς σώμασι
[8, 4]	Ὅταν δή τις ζητῇ τὸ	αἴτιον,	ἐπεὶ πλεοναχῶς τὰ αἴτια λέγεται,
[8, 6]	ἔστι γένεσις; Οὐθὲν γάρ ἐστιν	αἴτιον	ἕτερον τοῦ τὴν δυνάμει σφαῖραν
[8, 6]	τὸ ζητεῖν τοῦ (ἑνὸς τί	αἴτιον	καὶ τοῦ ἓν εἶναι· ἓν
[8, 6]	ἐνεργείᾳ ἕν πώς ἐστιν, ὥστε	αἴτιον	οὐθὲν ἄλλο πλὴν εἴ τι
[8, 6]	οἱ μὲν μέθεξιν λέγουσι, καὶ	αἴτιον	τί τῆς μεθέξεως καὶ τί
[8, 3]	ὕλην λέγουσιν. Εἰ οὖν τοῦτ'	αἴτιον	τοῦ εἶναι, καὶ οὐσία τοῦτο,
[8, 2]	ἐν τούτοις ζητητέον τί τὸ	αἴτιον	τοῦ εἶναι τούτων ἕκαστον. Οὐσία
[8, 6]	καὶ οὐκ ἔστιν ἕτερόν τι	αἴτιον	τοῦ (ἓν εἶναι οὐθενὶ τούτων
[8, 6]	καὶ περὶ τοὺς ἀριθμούς, τί	αἴτιον	τοῦ ἓν εἶναι; Πάντων γὰρ
[8, 6]	ὥστε τὸ ζητούμενόν ἐστι τί	αἴτιον	τοῦ ἓν εἶναι τὸ στρογγύλον
[8, 6]	δὲ μορφή. Τί οὖν τούτου	αἴτιον,	τοῦ τὸ δυνάμει ὂν ἐνεργείᾳ
[8, 4]	σελήνη τὸ πάσχον. Τί δ'	αἴτιον	ὡς κινῆσαν καὶ φθεῖραν τὸ
[8, 4]	μέσῳ γιγνομένης, ὁ σὺν τῷ	αἰτίῳ	λόγος οὗτος. Ὕπνου δ' ἄδηλον
[8, 4]	καὶ μὴ τοῦ ὅλου; Ὅτι	ἀκινησία	τοιαδί; Ναί, ἀλλ' αὕτη τῷ
[8, 1]	(μιᾷ ἢ δυοῖν αὕτη οὐκ	ἀκολουθεῖ·	οὐ γὰρ ἀνάγκη, εἴ τι
[8, 1]	ὑποκείμενον ὡς κατὰ στέρησιν. Καὶ	ἀκολουθοῦσι	δὴ ταύτῃ αἱ ἄλλαι μεταβολαί,
[8, 4]	ὅλου; Ὅτι ἀκινησία τοιαδί; Ναί,	ἀλλ'	αὕτη τῷ τί πάσχειν (τὸ
[8, 3]	ἡ κατὰ τὸ εἶδος οὐσία,	ἀλλ'	εἴπερ, ἡ μετὰ τῆς ὕλης.
[8, 3]	μονάς τις οὖσα ἢ στιγμή,	ἀλλ'	ἐντελέχεια καὶ φύσις τις ἑκάστη.
[8, 6]	ἔστιν οἷον σωρὸς τὸ πᾶν	(ἀλλ'	ἔστι τι τὸ ὅλον παρὰ
[8, 3]	οὐκέτι ὁ αὐτὸς ἀριθμός ἐστιν	ἀλλ'	ἕτερος, κἂν τοὐλάχιστον ἀφαιρεθῇ ἢ
[8, 5]	(ἂν τἀναντία γίγνοιτο ἐξ ἀλλήλων,	ἀλλ'	ἑτέρως λευκὸς ἄνθρωπος ἐκ μέλανος
[8, 3]	δὲ στοιχεῖον οὔτ' ἐκ στοιχείου,	ἀλλ'	ἡ οὐσία· ὃ ἐξαιροῦντες τὴν
[8, 4]	τίς ὕλη; Οὐ γὰρ ἔστιν,	ἀλλ'	ἡ σελήνη τὸ πάσχον. Τί
[8, 3]	εἷς (ἢ γὰρ οὐκ ἔστιν	ἀλλ'	οἷον σωρός, ἢ (εἴπερ ἐστί,
[8, 5]	μέλανος· οὐδὲ παντὸς ὕλη ἔστιν	ἀλλ'	ὅσων γένεσις ἔστι καὶ μεταβολὴ
[8, 4]	ἄδηλον τί τὸ πρῶτον πάσχον.	Ἀλλ'	ὅτι τὸ ζῷον; Ναί, ἀλλὰ
[8, 6]	ἄνθρωπον, καὶ διὰ τί (ἓν	ἀλλ'	οὐ πολλά, οἷον τό τε
[8, 3]	καὶ ἡ οὐσία ἓν οὕτως,	ἀλλ'	οὐχ ὡς λέγουσί τινες οἷον
[8, 3]	οὐχ ὡς ἑνὶ λόγῳ λεγόμενον	ἀλλ'	ὡς πρὸς ἕν. Ἀλλὰ ταῦτα
[8, 4]	χολῆς δὲ τὰ πικρὰ ἢ	ἄλλ'	ἄττα· ἴσως δὲ (ταῦτα ἐκ
[8, 4]	δ' ὡς εἶδος ὁ λόγος,	ἀλλὰ	ἄδηλος ἐὰν μὴ μετὰ τῆς
[8, 6]	ἄνθρωποι οὐκ ἀνθρώπου οὐδ' (ἑνὸς	ἀλλὰ	δυοῖν, ζῴου καὶ δίποδος, καὶ
[8, 5]	ζῶν δυνάμει νεκρός. Ἢ οὔ,	ἀλλὰ	κατὰ συμβεβηκὸς αἱ φθοραί, (ἡ
[8, 3]	ἐκ τοῦ οὐδοῦ ἡ θέσις	ἀλλὰ	μᾶλλον (οὗτος ἐξ ἐκείνης. Οὐδὲ
[8, 4]	ἔχει ὕλην, ἢ οὐ τοιαύτην	ἀλλὰ	μόνον κατὰ τόπον κινητήν. Οὐδ'
[8, 6]	ἂν (εἴη ὁ ἄνθρωπος ἓν	ἀλλὰ	πλείω, ζῷον καὶ δίπουν; Φανερὸν
[8, 3]	εἶδος οὐθεὶς ποιεῖ οὐδὲ γεννᾷ,	ἀλλὰ	ποιεῖται τόδε, γίγνεται δὲ τὸ
[8, 3]	γὰρ ὅρον λόγον εἶναι μακρόν)	ἀλλὰ	ποῖον μέν τί ἐστιν ἐνδέχεται
[8, 3]	λεγόμενον ἀλλ' ὡς πρὸς ἕν.	Ἀλλὰ	ταῦτα πρὸς μέν τι ἄλλο
[8, 4]	ὕλη; Μὴ πῦρ ἢ γῆν	ἀλλὰ	τὴν ἴδιον. Περὶ μὲν οὖν
[8, 3]	ἐστι τὸ ζῷον καὶ δίπουν,	ἀλλά	τι δεῖ εἶναι ὃ παρὰ
[8, 5]	(οὐ γὰρ τὸ λευκὸν γίγνεται	ἀλλὰ	τὸ ξύλον λευκόν, εἰ ἔκ
[8, 4]	δέ, οὐκ ἔστι τούτοις ὕλη,	ἀλλὰ	τὸ ὑποκείμενον ἡ οὐσία. Οἷον
[8, 6]	δυνάμει σφαῖραν ἐνεργείᾳ εἶναι σφαῖραν,	ἀλλὰ	τοῦτ' ἦν τὸ τί ἦν
[8, 4]	Ἀλλ' ὅτι τὸ ζῷον; Ναί,	ἀλλὰ	τοῦτο κατὰ τί, καὶ τί
[8, 6]	οὐ συνδέσμῳ καθάπερ ἡ Ἰλιὰς	ἀλλὰ	τῷ ἑνὸς εἶναι. Τί οὖν
[8, 1]	Καὶ ἀκολουθοῦσι δὴ ταύτῃ αἱ	ἄλλαι	μεταβολαί, τῶν δ' ἄλλων ἢ
[8, 2]	δὲ πεπυκνῶσθαι, τὰ δὲ ταῖς	ἄλλαις	διαφοραῖς κεχρῆσθαι, ὥσπερ χεὶρ ἢ
[8, 1]	τ' εἴδη καὶ τὰ μαθηματικά.	Ἄλλας	δὲ δὴ συμβαίνει ἐκ τῶν
[8, 2]	ἐκ τούτων ὅτι ἡ ἐνέργεια	ἄλλη	ἄλλης ὕλης καὶ ὁ λόγος·
[8, 5]	ὅσα δὴ οὕτω μεταβάλλει εἰς	ἄλληλα,	εἰς τὴν ὕλην δεῖ ἐπανελθεῖν,
[8, 5]	γένεσις ἔστι καὶ μεταβολὴ εἰς	ἄλληλα·	ὅσα δ' ἄνευ τοῦ μεταβάλλειν
[8, 5]	πάντα (ἂν τἀναντία γίγνοιτο ἐξ	ἀλλήλων,	ἀλλ' ἑτέρως λευκὸς ἄνθρωπος ἐκ
[8, 2]	τούτων ὅτι ἡ ἐνέργεια ἄλλη	ἄλλης	ὕλης καὶ ὁ λόγος· τῶν
[8, 4]	ἄρα (τὸ αὐτὸ ἐνδέχεται ἐξ	ἄλλης	ὕλης ποιῆσαι, δῆλον ὅτι ἡ
[8, 3]	Ἀλλὰ ταῦτα πρὸς μέν τι	ἄλλο	διαφέρει, πρὸς δὲ τὴν ζήτησιν
[8, 6]	πώς ἐστιν, ὥστε αἴτιον οὐθὲν	ἄλλο	πλὴν εἴ τι ὡς κινῆσαν
[8, 4]	καὶ τί πρῶτον; Καρδία ἢ	ἄλλο	τι. Εἶτα ὑπὸ τίνος; Εἶτα
[8, 2]	δ' ἡ μῖξις τῶν δὲ	ἄλλο	τι τῶν εἰρημένων. Διὸ τῶν
[8, 2]	χρημάτων καὶ σωμάτων ἤ τι	ἄλλο	τοιοῦτον προτιθέντες, τὴν ἐνέργειαν λέγουσιν·
[8, 1]	νῦν μὲν ἐνταῦθα πάλιν δ'	(ἄλλοθι,	καὶ κατ' αὔξησιν ὃ νῦν
[8, 2]	ἡ ἐνέργεια, καὶ ἐν τοῖς	ἄλλοις	ὁρισμοῖς μάλιστα. Οἷον εἰ οὐδὸν
[8, 3]	Δέδεικται δὲ καὶ δεδήλωται ἐν	ἄλλοις	ὅτι τὸ εἶδος οὐθεὶς ποιεῖ
[8, 2]	πυκνῷ καὶ μανῷ καὶ τοῖς	ἄλλοις	τοῖς τοιούτοις· πάντα γὰρ ταῦτα
[8, 1]	ἔλαττον ἢ μεῖζον, καὶ κατ'	ἀλλοίωσιν	ὃ νῦν μὲν ὑγιὲς πάλιν
[8, 4]	φυσικῶν μὲν ἀϊδίων δὲ οὐσιῶν	ἄλλος	λόγος. Ἴσως γὰρ ἔνια οὐκ
[8, 1]	αἱ ἄλλαι μεταβολαί, τῶν δ'	ἄλλων	ἢ (μιᾷ ἢ δυοῖν αὕτη
[8, 3]	αὐτὰ ταῦτα οὔτε τι τῶν	ἄλλων	ὅσα μὴ φύσει συνέστηκεν· τὴν
[8, 3]	μῖξις. Ὁμοίως δὲ οὐδὲ τῶν	ἄλλων	οὐθέν, οἷον εἰ ὁ οὐδὸς
[8, 2]	δὲ τρόπον καὶ ἐπὶ τῶν	ἄλλων.	Φανερὸν δὴ ἐκ τούτων ὅτι
[8, 1]	ἐνεργείᾳ δυνάμει ἐστὶ τόδε τι)	ἄλλως	δ' ὁ λόγος καὶ ἡ
[8, 1]	Ἔστι δ' οὐσία τὸ ὑποκείμενον,	ἄλλως	μὲν ἡ ὕλη (ὕλην δὲ
[8, 6]	τε ζῷον καὶ τὸ δίπουν,	ἄλλως	τε δὴ καὶ εἰ ἔστιν,
[8, 1]	εἶναι καὶ τὸ ὑποκείμενον· ἔτι	ἄλλως	τὸ γένος μᾶλλον τῶν εἰδῶν
[8, 3]	Εἴη δ' ἂν καὶ ἐπ'	ἀμφοτέροις	τὸ ζῷον, οὐχ ὡς ἑνὶ
[8, 5]	ἐναντίον δὲ νόσος ὑγιείᾳ, ἆρα	ἄμφω	δυνάμει; Καὶ τὸ ὕδωρ δυνάμει
[8, 2]	τὴν ἐνέργειαν λέγουσιν· οἱ δ'	ἄμφω	ταῦτα συντιθέντες τὴν τρίτην καὶ
[8, 4]	Τὸ τέλος. (Ἴσως δὲ ταῦτα	ἄμφω	τὸ αὐτό. Δεῖ δὲ τὰ
[8, 3]	συνέστηκεν· τὴν γὰρ φύσιν μόνην	ἄν	τις θείη τὴν ἐν τοῖς
[8, 4]	ἑτέρων ὄντων, οἷον πρίων οὐκ	ἂν	γένοιτο ἐκ ξύλου, οὐδ' ἐπὶ
[8, 6]	δίποδος, καὶ ὅλως δὴ οὐκ	ἂν	(εἴη ὁ ἄνθρωπος ἓν ἀλλὰ
[8, 6]	δὲ ἐνεργείᾳ, οὐκέτι ἀπορία δόξειεν	ἂν	(εἶναι τὸ ζητούμενον. Ἔστι γὰρ
[8, 3]	ἐνέργεια σώματός τινος. Εἴη δ'	ἂν	καὶ ἐπ' ἀμφοτέροις τὸ ζῷον,
[8, 6]	ἱματίου στρογγύλος χαλκός· εἴη γὰρ	ἂν	σημεῖον τοὔνομα τοῦτο τοῦ λόγου,
[8, 5]	τὸ γιγνόμενον γίγνεται) οὐ πάντα	(ἂν	τἀναντία γίγνοιτο ἐξ ἀλλήλων, ἀλλ'
[8, 3]	εἶναι, καὶ οὐσία τοῦτο, αὐτὴν	ἂν	τὴν οὐσίαν οὐ λέγοιεν. (Ἁνάγκη
[8, 1]	ὁ δὲ λόγος μέρη ἔχει,	ἀναγκαῖον	καὶ (περὶ μέρους ἦν ἰδεῖν,
[8, 1]	αὕτη οὐκ ἀκολουθεῖ· οὐ γὰρ	ἀνάγκη,	εἴ τι ὕλην ἔχει τοπικήν,
[8, 4]	τὰς φυσικὰς οὐσίας καὶ γενητὰς	ἀνάγκη	οὕτω μετιέναι εἴ τις μέτεισιν
[8, 3]	ἂν τὴν οὐσίαν οὐ λέγοιεν.	(Ἁνάγκη	δὴ ταύτην ἢ (ἀΐδιον εἶναι
[8, 4]	δ' ἑτέρα ἡ ὕλη ἐξ	ἀνάγκης	ἑτέρων ὄντων, οἷον πρίων οὐκ
[8, 3]	περὶ τῆς εἰς τὸν ἀριθμὸν	ἀναγωγῆς,	ἔστω μέχρι τούτων διωρισμένον. ~(Περὶ
[8, 2]	οὐδὲ συνδυαζόμενον, ὅμως (δὲ τὸ	ἀνάλογον	ἐν ἑκάστῳ· καὶ ὡς ἐν
[8, 4]	γλυκέος, ἐκ δὲ χολῆς τῷ	ἀναλύεσθαι	εἰς τὴν πρώτην ὕλην τὴν
[8, 4]	πρὸ ὁδοῦ ἔσται ἢ ὅτι	ἀναλυθέντος	εἰς τὴν (ἀρχήν. Ἐνδέχεται δὲ
[8, 5]	(τὸ πρῶτον; ~Ἐπεὶ δ' ἔνια	ἄνευ	γενέσεως καὶ φθορᾶς ἔστι καὶ
[8, 3]	ἄνευ τοῦ φθείρεσθαι καὶ γεγονέναι	ἄνευ	τοῦ γίγνεσθαι. Δέδεικται δὲ καὶ
[8, 5]	μεταβολὴ εἰς ἄλληλα· ὅσα δ'	ἄνευ	τοῦ μεταβάλλειν ἔστιν ἢ μή,
[8, 3]	ἢ (ἀΐδιον εἶναι ἢ φθαρτὴν	ἄνευ	τοῦ φθείρεσθαι καὶ γεγονέναι ἄνευ
[8, 6]	καὶ ἔσονται κατὰ μέθεξιν οἱ	ἄνθρωποι	οὐκ ἀνθρώπου οὐδ' (ἑνὸς ἀλλὰ
[8, 6]	ἐστὶν ὃ ποιεῖ ἓν τὸν	ἄνθρωπον,	καὶ διὰ τί (ἓν ἀλλ'
[8, 5]	ἐξ ἀλλήλων, ἀλλ' ἑτέρως λευκὸς	ἄνθρωπος	ἐκ μέλανος ἀνθρώπου καὶ λευκὸν
[8, 6]	δὴ οὐκ ἂν (εἴη ὁ	ἄνθρωπος	ἓν ἀλλὰ πλείω, ζῷον καὶ
[8, 6]	γὰρ οὐκ ἐκεῖνα αὐτὰ ὁ	ἄνθρωπός	ἐστι, καὶ ἔσονται κατὰ μέθεξιν
[8, 3]	ἐξ ἐκείνης. Οὐδὲ δὴ ὁ	ἄνθρωπός	ἐστι τὸ ζῷον καὶ δίπουν,
[8, 3]	εἰ μὴ καὶ ἡ ψυχὴ	ἄνθρωπος	λεχθήσεται· οὕτω δὲ τινὶ μὲν
[8, 3]	εἶναι ταὐτόν, ἀνθρώπῳ δὲ καὶ	ἄνθρωπος	οὐ ταὐτόν, εἰ μὴ καὶ
[8, 5]	ἑτέρως λευκὸς ἄνθρωπος ἐκ μέλανος	ἀνθρώπου	καὶ λευκὸν ἐκ μέλανος· οὐδὲ
[8, 6]	κατὰ μέθεξιν οἱ ἄνθρωποι οὐκ	ἀνθρώπου	οὐδ' (ἑνὸς ἀλλὰ δυοῖν, ζῴου
[8, 4]	λέγειν τὰς ἐνδεχομένας αἰτίας. Οἷον	ἀνθρώπου	τίς αἰτία ὡς (ὕλη; Ἆρα
[8, 3]	γὰρ καὶ ψυχῇ εἶναι ταὐτόν,	ἀνθρώπῳ	δὲ καὶ ἄνθρωπος οὐ ταὐτόν,
[8, 1]	δῆλον· ἐν πάσαις γὰρ ταῖς	ἀντικειμέναις	μεταβολαῖς ἐστί τι τὸ ὑποκείμενον
[8, 2]	τὸ εἶναι τὸ μεμῖχθαι ἔσται,	ἀντικειμένως	δὲ τὸ μὴ εἶναι. (Φανερὸν
[8, 3]	Ὥστε ἡ ἀπορία ἣν οἱ	Ἀντισθένειοι	καὶ οἱ οὕτως ἀπαίδευτοι ἠπόρουν
[8, 3]	δὲ τοιοῦτον. Καὶ ὥσπερ οὐδ'	ἀπ'	ἀριθμοῦ ἀφαιρεθέντος τινὸς ἢ προστεθέντος
[8, 3]	οἱ Ἀντισθένειοι καὶ οἱ οὕτως	ἀπαίδευτοι	ἠπόρουν (ἔχει τινὰ καιρόν, ὅτι
[8, 2]	ὁμοίως δὲ καὶ οἵους Ἀρχύτας	ἀπεδέχετο	ὅρους· τοῦ συνάμφω γάρ εἰσιν.
[8, 3]	καὶ εἰς ἀδιαίρετα (οὐ γὰρ	ἄπειροι	οἱ λόγοι) καὶ ὁ ἀριθμὸς
[8, 1]	περὶ δὲ ἐνίων ἰδίᾳ τινὲς	ἀπεφήναντο·	ὁμολογούμεναι μὲν αἱ φυσικαί, οἷον
[8, 1]	ὕδωρ ἀὴρ καὶ τἆλλα τὰ	ἁπλᾶ	σώματα, ἔπειτα τὰ φυτὰ καὶ
[8, 1]	Τίς μὲν οὖν διαφορὰ τοῦ	ἁπλῶς	γίγνεσθαι καὶ μὴ ἁπλῶς, ἐν
[8, 1]	τοῦ ἁπλῶς γίγνεσθαι καὶ μὴ	ἁπλῶς,	ἐν τοῖς φυσικοῖς εἴρηται. ~Ἐπεὶ
[8, 6]	δὲ μὴ ἔχει ὕλην, πάντα	ἁπλῶς	ὅπερ ἕν τι.
[8, 1]	καὶ φθορά ἐστι, καὶ χωριστὸν	ἁπλῶς·	τῶν γὰρ κατὰ τὸν λόγον
[8, 6]	ὁρίζεσθαι καὶ λέγειν, οὐκ ἐνδέχεται	ἀποδοῦναι	καὶ λῦσαι τὴν ἀπορίαν· εἰ
[8, 5]	καὶ φθορὰν τὴν παρὰ φύσιν;	Ἀπορία	δέ τις ἔστι καὶ διὰ
[8, 6]	δυνάμει τὸ δὲ ἐνεργείᾳ, οὐκέτι	ἀπορία	δόξειεν ἂν (εἶναι τὸ ζητούμενον.
[8, 6]	ζητούμενον. Ἔστι γὰρ αὕτη ἡ	ἀπορία	ἡ αὐτὴ κἂν εἰ ὁ
[8, 3]	τοῖς φθαρτοῖς οὐσίαν. Ὥστε ἡ	ἀπορία	ἣν οἱ Ἀντισθένειοι καὶ οἱ
[8, 6]	καὶ τὸν χαλκόν. Οὐκέτι δὴ	ἀπορία	φαίνεται, ὅτι τὸ μὲν ὕλη
[8, 6]	ἐνδέχεται ἀποδοῦναι καὶ λῦσαι τὴν	ἀπορίαν·	εἰ δ' ἐστίν, ὥσπερ λέγομεν,
[8, 6]	ἕκαστα. Διὰ ταύτην δὲ τὴν	ἀπορίαν	οἱ μὲν μέθεξιν λέγουσι, καὶ
[8, 5]	ἔστι τούτων ὕλη. Ἔχει δ'	ἀπορίαν	πῶς πρὸς τἀναντία ἡ (ὕλη
[8, 6]	οὕτως οἶνος. ~Περὶ δὲ τῆς	ἀπορίας	τῆς εἰρημένης περί τε τοὺς
[8, 6]	μεθέξεως καὶ τί τὸ μετέχειν	ἀποροῦσιν·	οἱ δὲ συνουσίαν {ψυχῆς} ὥσπερ
[8, 4]	εἴ τις μέτεισιν ὀρθῶς, εἴπερ	ἄρα	(αἴτιά τε ταῦτα καὶ τοσαῦτα
[8, 4]	ἐρίου ἢ ξύλου. Εἰ δ'	ἄρα	(τὸ αὐτὸ ἐνδέχεται ἐξ ἄλλης
[8, 5]	ὑγιεινόν, ἐναντίον δὲ νόσος ὑγιείᾳ,	ἆρα	ἄμφω δυνάμει; Καὶ τὸ ὕδωρ
[8, 4]	ἀνθρώπου τίς αἰτία ὡς (ὕλη;	Ἆρα	τὰ καταμήνια; Τί δ' ὡς
[8, 4]	καταμήνια; Τί δ' ὡς κινοῦν;	Ἆρα	τὸ σπέρμα; Τί δ' ὡς
[8, 2]	καὶ μαλακότητι, καὶ πυκνότητι καὶ	ἀραιότητι,	καὶ ξηρότητι καὶ ὑγρότητι, καὶ
[8, 3]	ἐστιν ἐνδέχεται καὶ διδάξαι, ὥσπερ	ἄργυρον,	τί μέν ἐστιν οὔ, ὅτι
[8, 3]	καὶ διότι, εἴπερ εἰσί πως	ἀριθμοὶ	αἱ οὐσίαι, οὕτως εἰσὶ καὶ
[8, 3]	καὶ περὶ τῆς εἰς τὸν	ἀριθμὸν	ἀναγωγῆς, ἔστω μέχρι τούτων διωρισμένον.
[8, 3]	τινὸς ἢ προστεθέντος. Καὶ τὸν	ἀριθμὸν	δεῖ εἶναί τι ᾧ εἷς,
[8, 3]	ἄπειροι οἱ λόγοι) καὶ ὁ	ἀριθμὸς	δὲ τοιοῦτον. Καὶ ὥσπερ οὐδ'
[8, 3]	ἀριθμός ἐστιν, οὐκέτι ὁ αὐτὸς	ἀριθμός	ἐστιν ἀλλ' ἕτερος, κἂν τοὐλάχιστον
[8, 3]	ἢ προστεθέντος ἐξ ὧν ὁ	ἀριθμός	ἐστιν, οὐκέτι ὁ αὐτὸς ἀριθμός
[8, 3]	ἑκάστη. Καὶ ὥσπερ οὐδὲ ὁ	(ἀριθμὸς	ἔχει τὸ μᾶλλον καὶ ἧττον,
[8, 3]	μονάδων· ὅ τε γὰρ ὁρισμὸς	ἀριθμός	τις· (διαιρετός τε γὰρ καὶ
[8, 3]	τοιοῦτον. Καὶ ὥσπερ οὐδ' ἀπ'	ἀριθμοῦ	ἀφαιρεθέντος τινὸς ἢ προστεθέντος ἐξ
[8, 6]	τοὺς ὁρισμοὺς καὶ περὶ τοὺς	ἀριθμούς,	τί αἴτιον τοῦ ἓν εἶναι;
[8, 2]	δὲ χρόνῳ οἷον δεῖπνον καὶ	ἄριστον,	τὰ δὲ τόπῳ οἷον τὰ
[8, 2]	γένη τῶν διαφορῶν (αὗται γὰρ	ἀρχαὶ	ἔσονται τοῦ εἶναι) οἷον τὰ
[8, 1]	ζητεῖται τὰ αἴτια καὶ αἱ	ἀρχαὶ	καὶ τὰ στοιχεῖα. Οὐσίαι δὲ
[8, 4]	ὅτι ἡ τέχνη καὶ ἡ	ἀρχὴ	ἡ ὡς κινοῦσα ἡ αὐτή·
[8, 4]	καὶ ἡ αὐτὴ ὕλη ὡς	ἀρχὴ	τοῖς γιγνομένοις, ὅμως ἔστι τις
[8, 4]	ἢ ὅτι ἀναλυθέντος εἰς τὴν	(ἀρχήν.	Ἐνδέχεται δὲ μιᾶς τῆς ὕλης
[8, 2]	μᾶλλον) ὁμοίως δὲ καὶ οἵους	Ἀρχύτας	ἀπεδέχετο ὅρους· τοῦ συνάμφω γάρ
[8, 4]	δὲ τὰ πικρὰ ἢ ἄλλ'	ἄττα·	ἴσως δὲ (ταῦτα ἐκ τοῦ
[8, 1]	πάλιν δ' (ἄλλοθι, καὶ κατ'	αὔξησιν	ὃ νῦν μὲν τηλικόνδε πάλιν
[8, 6]	Διὰ τί γὰρ οὐκ ἐκεῖνα	αὐτὰ	ὁ ἄνθρωπός ἐστι, καὶ ἔσονται
[8, 3]	οὖν οὐδ' οὐσίαι εἰσὶν οὔτ'	αὐτὰ	ταῦτα οὔτε τι τῶν ἄλλων
[8, 2]	οὖν τὰ γένη τῶν διαφορῶν	(αὗται	γὰρ ἀρχαὶ ἔσονται τοῦ εἶναι)
[8, 1]	περὶ τῶν ὁμολογουμένων οὐσιῶν (ἐπέλθωμεν.	Αὗται	δ' εἰσὶν αἱ αἰσθηταί· αἱ
[8, 4]	ἀρχὴ ἡ ὡς κινοῦσα ἡ	αὐτή·	εἰ γὰρ καὶ ἡ ὕλη
[8, 2]	οὐσίαις τὸ τῆς ὕλης κατηγορούμενον	αὐτὴ	ἡ ἐνέργεια, καὶ ἐν τοῖς
[8, 6]	γὰρ αὕτη ἡ ἀπορία ἡ	αὐτὴ	κἂν εἰ ὁ ὅρος εἴη
[8, 5]	(ἡ δὲ τοῦ ζῴου ὕλη	αὐτὴ	κατὰ φθορὰν νεκροῦ δύναμις καὶ
[8, 4]	αὐτῶν ὡς πρώτων καὶ ἡ	αὐτὴ	ὕλη ὡς ἀρχὴ τοῖς γιγνομένοις,
[8, 3]	ψυχὴ ἐν (σώματι ἢ ψυχή·	αὕτη	γὰρ οὐσία καὶ ἐνέργεια σώματός
[8, 2]	καὶ ὡς ὕλη οὐσία ὁμολογεῖται,	(αὕτη	δ' ἐστὶν ἡ δυνάμει, λοιπὸν
[8, 6]	(εἶναι τὸ ζητούμενον. Ἔστι γὰρ	αὕτη	ἡ ἀπορία ἡ αὐτὴ κἂν
[8, 1]	ἄλλων ἢ (μιᾷ ἢ δυοῖν	αὕτη	οὐκ ἀκολουθεῖ· οὐ γὰρ ἀνάγκη,
[8, 3]	νοητὴ ᾖ· ἐξ ὧν δ'	αὕτη	πρώτων, οὐκέτι, εἴπερ τὶ κατὰ
[8, 4]	Ὅτι ἀκινησία τοιαδί; Ναί, ἀλλ'	αὕτη	τῷ τί πάσχειν (τὸ πρῶτον;
[8, 3]	τοῦ εἶναι, καὶ οὐσία τοῦτο,	αὐτὴν	ἂν τὴν οὐσίαν οὐ λέγοιεν.
[8, 4]	(Ἴσως δὲ ταῦτα ἄμφω τὸ	αὐτό.	Δεῖ δὲ τὰ ἐγγύτατα αἴτια
[8, 6]	τινες, αὐτό τι ζῷον καὶ	αὐτὸ	δίπουν; Διὰ τί γὰρ οὐκ
[8, 4]	ξύλου. Εἰ δ' ἄρα (τὸ	αὐτὸ	ἐνδέχεται ἐξ ἄλλης ὕλης ποιῆσαι,
[8, 2]	καὶ τὸ εἶναι τὸ οὕτως	αὐτὸ	κεῖσθαι σημαίνει, καὶ τὸ κρύσταλλον
[8, 6]	εἰ ἔστιν, ὥσπερ φασί τινες,	αὐτό	τι ζῷον καὶ αὐτὸ δίπουν;
[8, 1]	ὁρισμοῦ καὶ περὶ τοῦ καθ'	αὑτὸ	διώρισται· ἐπεὶ δὲ ὁ ὁρισμὸς
[8, 1]	αἱ ἰδέαι συνάπτουσιν (κατὰ τὸν	αὐτὸν	γὰρ λόγον οὐσίαι δοκοῦσιν εἶναι)
[8, 2]	καὶ βαρέος μῖξις τοιαδί· τὸν	αὐτὸν	δὲ τρόπον καὶ ἐπὶ τῶν
[8, 3]	ὁ ἀριθμός ἐστιν, οὐκέτι ὁ	αὐτὸς	ἀριθμός ἐστιν ἀλλ' ἕτερος, κἂν
[8, 6]	σώματι τὸ ζῆν. Καίτοι ὁ	αὐτὸς	λόγος ἐπὶ πάντων· καὶ γὰρ
[8, 3]	Καὶ τοῦτο εἰκότως συμβαίνει· τοῦ	αὐτοῦ	γὰρ λόγου, καὶ ἡ οὐσία
[8, 4]	ἴσως δὲ (ταῦτα ἐκ τοῦ	αὐτοῦ.	Γίγνονται δὲ πλείους ὗλαι τοῦ
[8, 5]	δυνάμει ὄξος (καίτοι γίγνεται ἐξ	αὐτοῦ	ὄξος) καὶ ὁ ζῶν δυνάμει
[8, 4]	Γίγνονται δὲ πλείους ὗλαι τοῦ	αὐτοῦ	ὅταν θατέρου ἡ ἑτέρα ᾖ,
[8, 4]	ὅτι εἰ καὶ ἐκ τοῦ	αὐτοῦ	πάντα πρώτου ἢ τῶν αὐτῶν
[8, 1]	τὰ φυτὰ καὶ τὰ μόρια	αὐτῶν,	καὶ τὰ (ζῷα καὶ τὰ
[8, 4]	αὐτοῦ πάντα πρώτου ἢ τῶν	αὐτῶν	ὡς πρώτων καὶ ἡ αὐτὴ
[8, 3]	Καὶ ὥσπερ οὐδ' ἀπ' ἀριθμοῦ	ἀφαιρεθέντος	τινὸς ἢ προστεθέντος ἐξ ὧν
[8, 3]	τί ἦν εἶναι οὐκέτι ἔσται	ἀφαιρεθέντος	τινὸς ἢ προστεθέντος. Καὶ τὸν
[8, 3]	ἐστιν ἀλλ' ἕτερος, κἂν τοὐλάχιστον	ἀφαιρεθῇ	ἢ προστεθῇ, (οὕτως οὐδὲ ὁ
[8, 6]	ἐν τοῖς σώμασι τοῖς μὲν	ἁφὴ	αἰτία τοῦ ἓν εἶναι τοῖς

 

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) | Responsable académique : Alain Meurant Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher Dernière mise à jour : 3/12/2009