Livre, Chap.
[6, 3]	δὲ τὰ ἁπλᾶ καὶ τὰ	τί	ἐστιν οὐδ' ἐν διανοίᾳ· Ὅσα
[6, 1]		~(Αἱ	ἀρχαὶ καὶ τὰ αἴτια ζητεῖται
[6, 1]	μὲν αἰσθήσει ποιήσασαι αὐτὸ δῆλον	αἱ	δ' ὑπόθεσιν λαβοῦσαι τὸ τί
[6, 1]	λόγον ποιοῦνται, ἀλλ' ἐκ τούτου,	αἱ	μὲν αἰσθήσει ποιήσασαι αὐτὸ δῆλον
[6, 1]	περὶ τὸ τιμιώτατον γένος εἶναι.	Αἱ	μὲν οὖν θεωρητικαὶ τῶν ἄλλων
[6, 2]	γὰρ ἄλλων ἐνίοτε δυνάμεις εἰσὶν	αἱ	ποιητικαί, τῶν δ' οὐδεμία τέχνη
[6, 1]	τὸ τί ἐστι ζητεῖν καὶ	ὁρίζεσθαι,	(καὶ διότι καὶ περὶ ψυχῆς
[6, 3]	γενητὰ καὶ φθαρτὰ (ἄνευ τοῦ	γίγνεσθαι	καὶ φθείρεσθαι, φανερόν. Εἰ γὰρ
[6, 3]	τὸ ἐφεξῆς (ἀλλ' ἕν τι	γίγνεσθαι)	οὐ γάρ ἐστι τὸ ψεῦδος
[6, 3]	φθαρτὰ (ἄνευ τοῦ γίγνεσθαι καὶ	φθείρεσθαι,	φανερόν. Εἰ γὰρ μὴ τοῦτ'
[6, 2]	ἀλλ' ἣν λέγομεν τῷ μὴ	ἐνδέχεσθαι	ἄλλως, τὰ δ' (ἐξ ἀνάγκης
[6, 1]	τοιοῦτον ὂν ὅ ἐστι δυνατὸν	κινεῖσθαι,	καὶ περὶ οὐσίαν τὴν κατὰ
[6, 2]	ἢ διδάξει ἄλλον; Δεῖ γὰρ	ὡρίσθαι	ἢ τῷ ἀεὶ ἢ τῷ
[6, 1]	θείων. Ὥστε τρεῖς ἂν εἶεν	φιλοσοφίαι	θεωρητικαί, μαθηματική, φυσική, θεολογική (οὐ
[6, 2]	οὐ πάντα ἐστὶν ἐξ ἀνάγκης	καὶ	ἀεὶ ἢ ὄντα ἢ γιγνόμενα,
[6, 3]	εἴρηται. ~Ὅτι δ' εἰσὶν ἀρχαὶ	καὶ	αἴτια γενητὰ καὶ φθαρτὰ (ἄνευ
[6, 1]	(μαθηματικῶν εἰσὶν ἀρχαὶ καὶ στοιχεῖα	καὶ	αἴτια, καὶ ὅλως δὲ πᾶσα
[6, 3]	οὐθέν. Ἀλλ' εἰς ἀρχὴν ποίαν	καὶ	αἴτιον ποῖον ἡ ἀναγωγὴ ἡ
[6, 3]	ἡ τοῦ ὁπότερ' ἔτυχεν αὕτη,	καὶ	αἴτιον τῆς γενέσεως αὐτῆς ἄλλο
[6, 1]	δὲ πρώτη καὶ περὶ χωριστὰ	καὶ	ἀκίνητα. Ἀνάγκη δὲ πάντα μὲν
[6, 1]	Εἰ δέ τί ἐστιν ἀίδιον	καὶ	ἀκίνητον καὶ χωριστόν, φανερὸν ὅτι
[6, 2]	φαμεν, ἀλλ' οὐκ ἂν πνῖγος	καὶ	ἀλέα, ὅτι τὸ (μὲν ἀεὶ
[6, 3]	δὲ τῆς διανοίας τι πάθος,	(καὶ	ἀμφότερα περὶ τὸ λοιπὸν γένος
[6, 1]	μετέχουσά τι διανοίας περὶ αἰτίας	καὶ	ἀρχάς ἐστιν ἢ ἀκριβεστέρας ἢ
[6, 1]	μαθηματικαῖς, ἀλλ' ἡ μὲν γεωμετρία	καὶ	ἀστρολογία περί τινα φύσιν εἰσίν,
[6, 2]	ἐπὶ τὸ πολύ, αὕτη ἀρχὴ	καὶ	αὕτη αἰτία ἐστὶ τοῦ εἶναι
[6, 1]	πᾶσαι αὗται περὶ ὄν τι	καὶ	γένος τι περιγραψάμεναι περὶ τούτου
[6, 2]	πότερον ἕτερον ἢ ταὐτὸν μουσικὸν	καὶ	γραμματικόν, καὶ μουσικὸς Κορίσκος καὶ
[6, 2]	εἰ μουσικὸς ὢν γραμματικὸς γέγονε,	καὶ	γραμματικὸς (ὢν μουσικός, καὶ ὅσοι
[6, 2]	ἅμα γὰρ δῆλον ἴσως ἔσται	καὶ	διὰ τί ἐπιστήμη οὐκ ἔστιν
[6, 2]	ἐνδέχεται, τίς ἡ φύσις αὐτοῦ	καὶ	διὰ τίν' αἰτίαν ἔστιν· ἅμα
[6, 2]	μὲν οὖν ἐστὶ τὸ συμβεβηκὸς	καὶ	διὰ τίν' αἰτίαν καὶ ὅτι
[6, 3]	ψεῦδος, ἐπειδὴ παρὰ σύνθεσίν ἐστι	καὶ	διαίρεσιν, τὸ δὲ σύνολον (περὶ
[6, 1]	τί ἐστι ζητεῖν καὶ ὁρίζεσθαι,	(καὶ	διότι καὶ περὶ ψυχῆς ἐνίας
[6, 1]	τε τί ἐστι δῆλον ποιεῖν	καὶ	εἰ ἔστιν. Ἐπεὶ δὲ καὶ
[6, 2]	καὶ μουσικὸς Κορίσκος καὶ Κορίσκος,	καὶ	εἰ πᾶν ὃ ἂν ᾖ,
[6, 2]	δὲ πού, τὸ δὲ ποτέ,	καὶ	εἴ τι ἄλλο σημαίνει τὸν
[6, 2]	τοῦ μὴ ὄντος. Δῆλον δὲ	καὶ	ἐκ τῶν τοιούτων λόγων· τῶν
[6, 2]	παρὰ ταῦτα πάντα τὸ δυνάμει	καὶ	ἐνεργείᾳ· ἐπεὶ δὴ πολλαχῶς λέγεται
[6, 2]	τὰ μὲν ἀεὶ ὡσαύτως ἔχοντα	καὶ	ἐξ ἀνάγκης, οὐ τῆς κατὰ
[6, 2]	τὴν ὀψοποιητικήν· διὸ συνέβη, φαμέν,	καὶ	(ἔστιν ὡς ποιεῖ, ἁπλῶς δ'
[6, 2]	οὐθὲν εἶναι κωλύει τὴν ποιηθεῖσαν,	καὶ	ἑτέραν ὡς εἰπεῖν πάντων τῶν
[6, 1]	Ἔστι γάρ τι αἴτιον ὑγιείας	καὶ	εὐεξίας, καὶ τῶν (μαθηματικῶν εἰσὶν
[6, 3]	ἐπεὶ δὲ ἡ συμπλοκή (ἐστιν	καὶ	ἡ διαίρεσις ἐν διανοίᾳ ἀλλ'
[6, 1]	φανερὸν ἐκ τούτων· ἀλλ' ἔστι	καὶ	ἡ μαθηματικὴ θεωρητική· ἀλλ' εἰ
[6, 1]	καὶ εἰ ἔστιν. Ἐπεὶ δὲ	καὶ	ἡ φυσικὴ ἐπιστήμη τυγχάνει οὖσα
[6, 1]	μέντοι ἔνια μαθήματα ᾗ ἀκίνητα	καὶ	ᾗ χωριστὰ (θεωρεῖ, δῆλον. Εἰ
[6, 1]	(αὕτη προτέρα καὶ φιλοσοφία πρώτη,	καὶ	καθόλου οὕτως ὅτι πρώτη· καὶ
[6, 2]	παρὰ ταῦτα τὸ ὁπότερ' ἔτυχε	καὶ	κατὰ συμβεβηκός. Ἀλλὰ πότερον τὸ
[6, 2]	καὶ γραμματικόν, καὶ μουσικὸς Κορίσκος	καὶ	Κορίσκος, καὶ εἰ πᾶν ὃ
[6, 3]	θεωρῆσαι περὶ τὸ οὕτως ὂν	καὶ	μὴ ὄν, ὕστερον ἐπισκεπτέον· ἐπεὶ
[6, 3]	τὸ δὲ ὡς ἀληθὲς ὄν,	καὶ	μὴ ὂν ὡς ψεῦδος, ἐπειδὴ
[6, 2]	ἢ ταὐτὸν μουσικὸν καὶ γραμματικόν,	καὶ	μουσικὸς Κορίσκος καὶ Κορίσκος, καὶ
[6, 1]	ἀρχαὶ καὶ στοιχεῖα καὶ αἴτια,	καὶ	ὅλως δὲ πᾶσα ἐπιστήμη διανοητικὴ
[6, 1]	φυσικοῖς τὸ τί ἐστι ζητεῖν	καὶ	ὁρίζεσθαι, (καὶ διότι καὶ περὶ
[6, 2]	γέγονε, καὶ γραμματικὸς (ὢν μουσικός,	καὶ	ὅσοι δὴ ἄλλοι τοιοῦτοι τῶν
[6, 2]	συμβεβηκὸς καὶ διὰ τίν' αἰτίαν	καὶ	ὅτι ἐπιστήμη οὐκ ἔστιν αὐτοῦ,
[6, 3]	τὸ λοιπὸν γένος τοῦ ὄντος,	καὶ	οὐκ ἔξω δηλοῦσιν οὖσάν τινα
[6, 3]	οὔ. Τοῦτο δὲ ἐὰν ἄλλο.	Καὶ	οὕτω δῆλον ὅτι ἀεὶ χρόνου
[6, 3]	διψήσῃ· τοῦτο δὲ ἐὰν ἄλλο·	καὶ	οὕτως ἥξει εἰς ὃ νῦν
[6, 2]	συνέβη ἰατρὸν εἶναι τὸν οἰκοδόμον.	Καὶ	ὀψοποιὸς ἡδονῆς στοχαζόμενος ποιήσειεν ἄν
[6, 1]	ὂν ὅ ἐστι δυνατὸν κινεῖσθαι,	καὶ	περὶ οὐσίαν τὴν κατὰ τὸν
[6, 1]	καὶ καθόλου οὕτως ὅτι πρώτη·	καὶ	περὶ τοῦ ὄντος ᾗ ὂν
[6, 1]	ἐν ὕλῃ· ἡ δὲ πρώτη	καὶ	περὶ χωριστὰ καὶ ἀκίνητα. Ἀνάγκη
[6, 1]	ζητεῖν καὶ ὁρίζεσθαι, (καὶ διότι	καὶ	περὶ ψυχῆς ἐνίας θεωρῆσαι τοῦ
[6, 1]	τὸ αὐτὸ γὰρ τὸ πρακτὸν	καὶ	προαιρετόν) (ὥστε εἰ πᾶσα διάνοια
[6, 1]	ᾗ ἡ ἀρχὴ τῆς κινήσεως	καὶ	στάσεως ἐν αὐτῇ) δῆλον ὅτι
[6, 1]	καὶ τῶν (μαθηματικῶν εἰσὶν ἀρχαὶ	καὶ	στοιχεῖα καὶ αἴτια, καὶ ὅλως
[6, 1]	~(Αἱ ἀρχαὶ	καὶ	τὰ αἴτια ζητεῖται τῶν ὄντων,
[6, 3]	διανοίᾳ, περὶ δὲ τὰ ἁπλᾶ	καὶ	τὰ τί ἐστιν οὐδ' ἐν
[6, 1]	εἴη θεωρῆσαι, καὶ τί ἐστι	καὶ	τὰ ὑπάρχοντα ᾗ ὄν. ~Ἀλλ'
[6, 3]	τοῦ ὄντος αὐτοῦ τὰ αἴτια	καὶ	τὰς ἀρχὰς ᾗ ὄν. {Φανερὸν
[6, 1]	ἐν τῇ τοιαύτῃ φύσει ὑπάρχει)	καὶ	τὴν τιμιωτάτην δεῖ περὶ τὸ
[6, 1]	ὂν ταύτης ἂν εἴη θεωρῆσαι,	καὶ	τί ἐστι καὶ τὰ ὑπάρχοντα
[6, 2]	κατὰ συμβεβηκὸς ὄντων ἢ γιγνομένων	καὶ	τὸ αἴτιόν ἐστι κατὰ συμβεβηκός.
[6, 3]	οὐ γάρ ἐστι τὸ ψεῦδος	καὶ	τὸ ἀληθὲς ἐν τοῖς πράγμασιν,
[6, 2]	ἕτερον δὲ τὸ (ὡς ἀληθές,	καὶ	τὸ μὴ ὂν ὡς τὸ
[6, 2]	ἢ ὡς ἐπὶ τὸ πολὺ	καὶ	τὸ τῇ νουμηνίᾳ· τὸ δὲ
[6, 2]	ζῷον δ' οὐ κατὰ συμβεβηκός.	Καὶ	τὸ ὑγιάζειν δὲ τὸν οἰκοδόμον
[6, 3]	λόγος, λέγω δὲ τὸ ἅμα	καὶ	τὸ χωρὶς ὥστε μὴ τὸ
[6, 3]	διάνοια) τὸ μὲν ὡς συμβεβηκὸς	καὶ	τὸ ὡς ἀληθὲς ὂν ἀφετέον
[6, 2]	τὸ πολὺ τὸ δ' οὔ.	Καὶ	τὸν ἄνθρωπον λευκὸν εἶναι συμβέβηκεν
[6, 1]	δὲ τὸ τί ἦν εἶναι	καὶ	τὸν λόγον πῶς ἐστὶ μὴ
[6, 2]	καὶ τρίγωνον δύο ὀρθὰς ἔχον.	Καὶ	τοῦτ' εὐλόγως συμπίπτει· ὥσπερ γὰρ
[6, 2]	οὐδ' εἰ ἕτερόν ἐστι τρίγωνον	καὶ	τρίγωνον δύο ὀρθὰς ἔχον. Καὶ
[6, 1]	τι αἴτιον ὑγιείας καὶ εὐεξίας,	καὶ	τῶν (μαθηματικῶν εἰσὶν ἀρχαὶ καὶ
[6, 1]	ποιεῖν. Ἔστι δὲ τῶν ὁριζομένων	καὶ	τῶν τί ἐστι τὰ μὲν
[6, 3]	εἰσὶν ἀρχαὶ καὶ αἴτια γενητὰ	καὶ	φθαρτὰ (ἄνευ τοῦ γίγνεσθαι καὶ
[6, 3]	καὶ φθαρτὰ (ἄνευ τοῦ γίγνεσθαι	καὶ	φθείρεσθαι, φανερόν. Εἰ γὰρ μὴ
[6, 3]	πάντ' ἔσται, εἰ τοῦ γιγνομένου	καὶ	φθειρομένου μὴ κατὰ συμβεβηκὸς αἴτιόν
[6, 2]	ἄλλον τρόπον ὄντων ἔστι γένεσις	καὶ	φθορά, τῶν δὲ κατὰ συμβεβηκὸς
[6, 1]	τις οὐσία ἀκίνητος, (αὕτη προτέρα	καὶ	φιλοσοφία πρώτη, καὶ καθόλου οὕτως
[6, 1]	ἐστὶν ἢ περί τι γένος	(καὶ	φύσιν τινὰ μίαν (οὐ γὰρ
[6, 1]	τί ἐστιν ἀίδιον καὶ ἀκίνητον	καὶ	χωριστόν, φανερὸν ὅτι θεωρητικῆς τὸ
[6, 1]	μαθηματικὴ θεωρητική· ἀλλ' εἰ ἀκινήτων	καὶ	χωριστῶν ἐστί, νῦν ἄδηλον, ὅτι
[6, 2]	ἐπὶ κυνὶ ἂν χειμὼν γένηται	καὶ	ψῦχος, τοῦτο συμβῆναί φαμεν, ἀλλ'
[6, 2]	ἄλλων ἐνίοτε δυνάμεις εἰσὶν αἱ	ποιητικαί,	τῶν δ' οὐδεμία τέχνη οὐδὲ
[6, 1]	Ὥστε τρεῖς ἂν εἶεν φιλοσοφίαι	θεωρητικαί,	μαθηματική, φυσική, θεολογική (οὐ γὰρ
[6, 1]	γένος εἶναι. Αἱ μὲν οὖν	θεωρητικαὶ	τῶν ἄλλων ἐπιστημῶν αἱρετώταται, αὕτη
[6, 1]	ὄν τι καὶ γένος τι	περιγραψάμεναι	περὶ τούτου πραγματεύονται, ἀλλ' οὐχὶ
[6, 2]	χειμὼν γένηται καὶ ψῦχος, τοῦτο	συμβῆναί	φαμεν, ἀλλ' οὐκ ἂν πνῖγος
[6, 1]	δεῖ περὶ τὸ τιμιώτατον γένος	εἶναι.	Αἱ μὲν οὖν θεωρητικαὶ τῶν
[6, 1]	λέγουσι, διὰ τὸ τῆς αὐτῆς	εἶναι	διανοίας τό τε τί ἐστι
[6, 1]	Δεῖ δὲ τὸ τί ἦν	εἶναι	καὶ τὸν λόγον πῶς ἐστὶ
[6, 2]	βλαβερὰν τοῖς δ' ὠφέλιμον οὐθὲν	εἶναι	κωλύει τὴν ποιηθεῖσαν, καὶ ἑτέραν
[6, 1]	πάντα μὲν τὰ αἴτια ἀίίδια	εἶναι,	μάλιστα δὲ ταῦτα· ταῦτα γὰρ
[6, 2]	τὸ πολύ, τοῦτό φαμεν συμβεβηκὸς	εἶναι.	Οἷον ἐπὶ κυνὶ ἂν χειμὼν
[6, 3]	κατὰ συμβεβηκὸς αἴτιόν τι ἀνάγκη	εἶναι.	Πότερον γὰρ ἔσται τοδὶ ἢ
[6, 2]	οὔ. Καὶ τὸν ἄνθρωπον λευκὸν	εἶναι	συμβέβηκεν (οὔτε γὰρ ἀεὶ οὔθ'
[6, 2]	ὡς ἐπὶ τὸ πολύ, ἀνάγκη	εἶναι	τὸ κατὰ συμβεβηκὸς ὄν· οἷον
[6, 2]	καὶ αὕτη αἰτία ἐστὶ τοῦ	εἶναι	τὸ συμβεβηκός· ὃ γὰρ ἂν
[6, 2]	ἀλλὰ ἰατρός, ἀλλὰ συνέβη ἰατρὸν	εἶναι	τὸν οἰκοδόμον. Καὶ ὀψοποιὸς ἡδονῆς
[6, 1]	χωριστόν, φανερὸν ὅτι θεωρητικῆς τὸ	γνῶναι,	οὐ μέντοι φυσικῆς γε (περὶ
[6, 1]	ἢ ἀκριβεστέρας ἢ ἁπλουστέρας. Ἀλλὰ	πᾶσαι	αὗται περὶ ὄν τι καὶ
[6, 1]	ἐκ τούτου, αἱ μὲν αἰσθήσει	ποιήσασαι	αὐτὸ δῆλον αἱ δ' ὑπόθεσιν
[6, 1]	ᾗ ὂν ταύτης ἂν εἴη	θεωρῆσαι,	καὶ τί ἐστι καὶ τὰ
[6, 3]	διανοίᾳ· Ὅσα μὲν οὖν δεῖ	θεωρῆσαι	περὶ τὸ οὕτως ὂν καὶ
[6, 1]	διότι καὶ περὶ ψυχῆς ἐνίας	θεωρῆσαι	τοῦ φυσικοῦ, ὅση μὴ ἄνευ
[6, 1]	αὐτὸ δῆλον αἱ δ' ὑπόθεσιν	λαβοῦσαι	τὸ τί ἐστιν, οὕτω τὰ
[6, 1]	οὖν θεωρητικαὶ τῶν ἄλλων ἐπιστημῶν	αἱρετώταται,	αὕτη δὲ τῶν θεωρητικῶν. Ἀπορήσειε
[6, 3]	οἷς διωρισάμεθα περὶ τοῦ ποσαχῶς	λέγεται	ἕκαστον, ὅτι πολλαχῶς λέγεται τὸ
[6, 2]	τὸ ὂν τὸ ἁπλῶς λεγόμενον	λέγεται	πολλαχῶς, ὧν ἓν μὲν ἦν
[6, 3]	ποσαχῶς λέγεται ἕκαστον, ὅτι πολλαχῶς	λέγεται	τὸ ὄν}
[6, 2]	καὶ ἐνεργείᾳ· ἐπεὶ δὴ πολλαχῶς	λέγεται	τὸ ὄν, πρῶτον (περὶ τοῦ
[6, 2]	λευκὸς μουσικός ἐστιν, ἐπεὶ δὲ	γίγνεταί	ποτε, κατὰ συμβεβηκὸς ἔσται (εἰ
[6, 2]	ἄλλοι τοιοῦτοι τῶν λόγων εἰσίν·	φαίνεται	γὰρ τὸ συμβεβηκὸς ἐγγύς τι
[6, 2]	τὸ πολύ πῶς γὰρ ἢ	μαθήσεται	ἢ διδάξει ἄλλον; Δεῖ γὰρ
[6, 2]	περὶ τοῦ συμβεβηκότος (ἐφ' ὅσον	ἐνδέχεται,	τίς ἡ φύσις αὐτοῦ καὶ
[6, 3]	βίᾳ, οὔπω, ἀλλ' ἐὰν τοδὶ	γένηται.	Δῆλον ἄρα ὅτι μέχρι τινὸς
[6, 3]	ἢ οὔ; Ἐάν γε τοδὶ	γένηται·	εἰ δὲ μή, οὔ. Τοῦτο
[6, 2]	Οἷον ἐπὶ κυνὶ ἂν χειμὼν	γένηται	καὶ ψῦχος, τοῦτο συμβῆναί φαμεν,
[6, 2]	ὅτι ἐπιστήμη οὐκ ἔστιν αὐτοῦ,	εἴρηται.	~Ὅτι δ' εἰσὶν ἀρχαὶ καὶ
[6, 3]	ἢ οὔ· ὥστ' ἐξ ἀνάγκης	ἀποθανεῖται	ἢ οὐκ ἀποθανεῖται. Ὁμοίως δὲ
[6, 3]	ἐπὶ τὸ νῦν, (ὥστε ὁδὶ	ἀποθανεῖται	νόσῳ ἢ βίᾳ, ἐάν γε
[6, 3]	ἐξ ἀνάγκης ἀποθανεῖται ἢ οὐκ	ἀποθανεῖται.	Ὁμοίως δὲ κἂν ὑπερπηδήσῃ τις
[6, 1]	~(Αἱ ἀρχαὶ καὶ τὰ αἴτια	ζητεῖται	τῶν ὄντων, δῆλον δὲ ὅτι
[6, 1]	τὰ φυσικὰ ὁμοίως τῷ σιμῷ	λέγονται,	οἷον ῥὶς ὀφθαλμὸς πρόσωπον σὰρξ
[6, 1]	γένος τι περιγραψάμεναι περὶ τούτου	πραγματεύονται,	ἀλλ' οὐχὶ περὶ ὄντος ἁπλῶς
[6, 1]	ἔστι τὸ γένος περὶ ὃ	πραγματεύονται	οὐδὲν λέγουσι, διὰ τὸ τῆς
[6, 1]	τοῦ τί ἐστιν οὐθένα λόγον	ποιοῦνται,	ἀλλ' ἐκ τούτου, αἱ μὲν
[6, 2]	ἐξ ἀνάγκης) ὥστε ἡ ὕλη	ἔσται	αἰτία ἡ ἐνδεχομένη παρὰ τὸ
[6, 2]	δὲ γίγνεταί ποτε, κατὰ συμβεβηκὸς	ἔσται	(εἰ δὲ μή, πάντ' ἔσται
[6, 3]	μὴ τοῦτ' ἐξ ἀνάγκης πάντ'	ἔσται,	εἰ τοῦ γιγνομένου καὶ φθειρομένου
[6, 2]	ἔσται (εἰ δὲ μή, πάντ'	ἔσται	ἐξ ἀνάγκης) ὥστε ἡ ὕλη
[6, 2]	ἔστιν· ἅμα γὰρ δῆλον ἴσως	ἔσται	καὶ διὰ τί ἐπιστήμη οὐκ
[6, 3]	αὕτη δ' οὐκέτι εἰς ἄλλο.	Ἔσται	οὖν ἡ τοῦ ὁπότερ' ἔτυχεν
[6, 3]	γεγονός· ἐξ ἀνάγκης ἄρα πάντα	ἔσται	τὰ ἐσόμενα, οἷον τὸ ἀποθανεῖν
[6, 3]	τι ἀνάγκη εἶναι. Πότερον γὰρ	ἔσται	τοδὶ ἢ οὔ; Ἐάν γε
[6, 3]	τοῦ κατὰ συμβεβηκὸς ὄντος ἀφείσθω	(διώρισται	γὰρ ἱκανῶς) τὸ δὲ ὡς
[6, 1]	ἀκριβεστέρας ἢ ἁπλουστέρας. Ἀλλὰ πᾶσαι	αὗται	περὶ ὄν τι καὶ γένος
[6, 3]	αὐτοῦ, εἴρηται. ~Ὅτι δ' εἰσὶν	ἀρχαὶ	καὶ αἴτια γενητὰ καὶ φθαρτὰ
[6, 1]	εὐεξίας, καὶ τῶν (μαθηματικῶν εἰσὶν	ἀρχαὶ	καὶ στοιχεῖα καὶ αἴτια, καὶ
[6, 1]	~(Αἱ	ἀρχαὶ	καὶ τὰ αἴτια ζητεῖται τῶν
[6, 2]	ἄλλως τοῦ συμβεβηκότος. (Ἀρχὴν δὲ	τηνδὶ	ληπτέον, πότερον οὐδέν ἐστιν οὔτ'
[6, 3]	ἥξει ἐπὶ τὸ νῦν, (ὥστε	ὁδὶ	ἀποθανεῖται νόσῳ ἢ βίᾳ, ἐάν
[6, 3]	ἢ βίᾳ, οὔπω, ἀλλ' ἐὰν	τοδὶ	γένηται. Δῆλον ἄρα ὅτι μέχρι
[6, 3]	τοδὶ ἢ οὔ; Ἐάν γε	τοδὶ	γένηται· εἰ δὲ μή, οὔ.
[6, 3]	ἀνάγκη εἶναι. Πότερον γὰρ ἔσται	τοδὶ	ἢ οὔ; Ἐάν γε τοδὶ
[6, 1]	καὶ ἡ μαθηματικὴ θεωρητική· ἀλλ'	εἰ	ἀκινήτων καὶ χωριστῶν ἐστί, νῦν
[6, 3]	τοῦ γίγνεσθαι καὶ φθείρεσθαι, φανερόν.	Εἰ	γὰρ μὴ τοῦτ' ἐξ ἀνάγκης
[6, 1]	φυσικὴ ἂν εἴη πρώτη ἐπιστήμη·	εἰ	δ' ἔστι τις οὐσία ἀκίνητος,
[6, 3]	οὔ; Ἐάν γε τοδὶ γένηται·	εἰ	δὲ μή, οὔ. Τοῦτο δὲ
[6, 2]	γίγνεταί ποτε, κατὰ συμβεβηκὸς ἔσται	(εἰ	δὲ μή, πάντ' ἔσται ἐξ
[6, 1]	καὶ ᾗ χωριστὰ (θεωρεῖ, δῆλον.	Εἰ	δέ τί ἐστιν ἀίδιον καὶ
[6, 1]	δὲ κοιλότης ἄνευ ὕλης αἰσθητῆς.	(Εἰ	δὴ πάντα τὰ φυσικὰ ὁμοίως
[6, 3]	Οἷον ἐὰν διψήσῃ· τοῦτο δὲ	εἰ	ἐσθίει δριμέα· (τοῦτο δ' ἤτοι
[6, 1]	τί ἐστι δῆλον ποιεῖν καὶ	εἰ	ἔστιν. Ἐπεὶ δὲ καὶ ἡ
[6, 1]	τῆς δηλώσεως. Ὁμοίως δὲ οὐδ'	εἰ	ἔστιν ἢ μὴ ἔστι τὸ
[6, 2]	οὕτω συμβεβηκότα τοῖς σχήμασιν, οὐδ'	εἰ	ἕτερόν ἐστι τρίγωνον καὶ τρίγωνον
[6, 1]	ἡ δὲ καθόλου πασῶν κοινή)	εἰ	μὲν οὖν μὴ ἔστι τις
[6, 2]	μὴ ἀεὶ δέ, γέγονεν, ὥστ'	εἰ	μουσικὸς ὢν γραμματικὸς γέγονε, καὶ
[6, 3]	ἐναντία ἐν τῷ αὐτῷ. Ἀλλ'	εἰ	νόσῳ ἢ βίᾳ, οὔπω, ἀλλ'
[6, 2]	μουσικὸς Κορίσκος καὶ Κορίσκος, καὶ	εἰ	πᾶν ὃ ἂν ᾖ, μὴ
[6, 1]	τὸ πρακτὸν καὶ προαιρετόν) (ὥστε	εἰ	πᾶσα διάνοια ἢ πρακτικὴ ἢ
[6, 3]	τοῦτ' ἐξ ἀνάγκης πάντ' ἔσται,	εἰ	τοῦ γιγνομένου καὶ φθειρομένου μὴ
[6, 1]	θεολογική (οὐ γὰρ (ἄδηλον ὅτι	εἴ	που τὸ θεῖον ὑπάρχει, ἐν
[6, 2]	πού, τὸ δὲ ποτέ, καὶ	εἴ	τι ἄλλο σημαίνει τὸν τρόπον
[6, 2]	πᾶν ὃ ἂν ᾖ, μὴ	ἀεὶ	δέ, γέγονεν, ὥστ' εἰ μουσικὸς
[6, 1]	κινήσεως ὁ λόγος αὐτῶν, ἀλλ'	ἀεὶ	ἔχει ὕληνν, δῆλον πῶς δεῖ
[6, 2]	πάντα ἐστὶν ἐξ ἀνάγκης καὶ	ἀεὶ	ἢ ὄντα ἢ γιγνόμενα, ἀλλὰ
[6, 2]	μὲν γὰρ πᾶσα ἢ τοῦ	ἀεὶ	ἢ τοῦ ὡς ἐπὶ τὸ
[6, 2]	Δεῖ γὰρ ὡρίσθαι ἢ τῷ	ἀεὶ	ἢ τῷ ὡς ἐπὶ τὸ
[6, 2]	οὔ, οἷον νουμηνίᾳ· ἢ γὰρ	ἀεὶ	ἢ ὡς ἐπὶ τὸ πολὺ
[6, 2]	καὶ ἀλέα, ὅτι τὸ (μὲν	ἀεὶ	ἢ ὡς ἐπὶ τὸ πολὺ
[6, 2]	ὃ γὰρ ἂν ᾖ μήτ'	ἀεὶ	μήθ' ὡς ἐπὶ τὸ πολύ,
[6, 2]	λευκὸν εἶναι συμβέβηκεν (οὔτε γὰρ	ἀεὶ	οὔθ' ὡς ἐπὶ τὸ πολύ)
[6, 2]	κατὰ συμβεβηκὸς ὄν· οἷον οὔτ'	ἀεὶ	οὔθ' ὡς ἐπὶ τὸ πολὺ
[6, 2]	ἐπὶ τὸ πολύ, τὸ δ'	ἀεὶ	οὐθενὶ ὑπάρχει, ἢ ἔστιν ἄττα
[6, 3]	ἄλλο. Καὶ οὕτω δῆλον ὅτι	ἀεὶ	χρόνου ἀφαιρουμένου ἀπὸ πεπερασμένου χρόνου
[6, 2]	ἀνάγκης μὲν οὐκ ἔστιν οὐδ'	ἀεί,	ὡς δ' ἐπὶ τὸ πολύ,
[6, 2]	ἐν τοῖς οὖσι τὰ μὲν	ἀεὶ	ὡσαύτως ἔχοντα καὶ ἐξ ἀνάγκης,
[6, 2]	ἢ μαθήσεται ἢ διδάξει ἄλλον;	Δεῖ	γὰρ ὡρίσθαι ἢ τῷ ἀεὶ
[6, 1]	πολὺ ὡς οὐ χωριστὴν μόνον.	Δεῖ	δὲ τὸ τί ἦν εἶναι
[6, 1]	ἀεὶ ἔχει ὕληνν, δῆλον πῶς	δεῖ	ἐν τοῖς φυσικοῖς τὸ τί
[6, 3]	ἐν διανοίᾳ· Ὅσα μὲν οὖν	δεῖ	θεωρῆσαι περὶ τὸ οὕτως ὂν
[6, 1]	φύσει ὑπάρχει) καὶ τὴν τιμιωτάτην	δεῖ	περὶ τὸ τιμιώτατον γένος εἶναι.
[6, 3]	Δῆλον ἄρα ὅτι μέχρι τινὸς	βαδίζει	ἀρχῆς, αὕτη δ' οὐκέτι εἰς
[6, 2]	ληπτέον, πότερον οὐδέν ἐστιν οὔτ'	αἰεὶ	οὔθ' ὡς ἐπὶ τὸ πολύ.
[6, 3]	ἐὰν διψήσῃ· τοῦτο δὲ εἰ	ἐσθίει	δριμέα· (τοῦτο δ' ἤτοι ὑπάρχει
[6, 2]	συνέβη, φαμέν, καὶ (ἔστιν ὡς	ποιεῖ,	ἁπλῶς δ' οὔ. Τῶν μὲν
[6, 2]	Οὔτε γὰρ ὁ ποιῶν οἰκίαν	ποιεῖ	ὅσα συμβαίνει ἅμα τῇ οἰκίᾳ
[6, 2]	(ἔτι παρὰ ταῦτα πάντα τὸ	δυνάμει	καὶ ἐνεργείᾳ· ἐπεὶ δὴ πολλαχῶς
[6, 1]	δὲ καὶ ἡ φυσικὴ ἐπιστήμη	τυγχάνει	οὖσα περὶ γένος τι τοῦ
[6, 1]	τὰ καθ' αὑτὰ ὑπάρχοντα τῷ	γένει	περὶ ὅ εἰσιν ἀποδεικνύουσιν ἢ
[6, 3]	ἅμα ἢ τὸ χωρὶς νοεῖν	συμβαίνει,	ἄλλος λόγος, λέγω δὲ τὸ
[6, 2]	ὁ ποιῶν οἰκίαν ποιεῖ ὅσα	συμβαίνει	ἅμα τῇ οἰκίᾳ γιγνομένῃ (ἄπειρα
[6, 2]	ποτέ, καὶ εἴ τι ἄλλο	σημαίνει	τὸν τρόπον τοῦτον) (ἔτι παρὰ
[6, 2]	πῶς γὰρ ἢ μαθήσεται ἢ	διδάξει	ἄλλον; Δεῖ γὰρ ὡρίσθαι ἢ
[6, 2]	τὸ δὲ παρὰ τοῦτο οὐχ	ἕξει	λέγειν, (πότε οὔ, οἷον νουμηνίᾳ·
[6, 3]	δὲ ἐὰν ἄλλο· καὶ οὕτως	ἥξει	εἰς ὃ νῦν ὑπάρχει, ἢ
[6, 3]	χρόνου ἀφαιρουμένου ἀπὸ πεπερασμένου χρόνου	ἥξει	ἐπὶ τὸ νῦν, (ὥστε ὁδὶ
[6, 2]	πολὺ ὁ λευκὸς μουσικός ἐστιν,	ἐπεὶ	δὲ γίγνεταί ποτε, κατὰ συμβεβηκὸς
[6, 3]	καὶ μὴ ὄν, ὕστερον ἐπισκεπτέον·	ἐπεὶ	δὲ ἡ συμπλοκή (ἐστιν καὶ
[6, 1]	δῆλον ποιεῖν καὶ εἰ ἔστιν.	Ἐπεὶ	δὲ καὶ ἡ φυσικὴ ἐπιστήμη
[6, 2]	πάντα τὸ δυνάμει καὶ ἐνεργείᾳ·	ἐπεὶ	δὴ πολλαχῶς λέγεται τὸ ὄν,
[6, 2]	αἴτιόν ἐστι κατὰ συμβεβηκός. Ὥστ'	ἐπεὶ	οὐ πάντα ἐστὶν ἐξ ἀνάγκης
[6, 2]	τί ἐπιστήμη οὐκ ἔστιν αὐτοῦ.	Ἐπεὶ	οὖν ἐστὶν ἐν τοῖς οὖσι
[6, 2]	τὰ ὑπάρχοντα ᾗ ὄν. ~Ἀλλ'	ἐπεὶ	τὸ ὂν τὸ ἁπλῶς λεγόμενον
[6, 1]	τὰ δ' ὡς τὸ κοῖλον.	Διαφέρει	δὲ ταῦτα ὅτι τὸ μὲν
[6, 3]	ἤ τι ἄλλο συνάπτει ἢ	ἀφαιρεῖ	ἡ διάνοια) τὸ μὲν ὡς
[6, 1]	ᾗ ἀκίνητα καὶ ᾗ χωριστὰ	(θεωρεῖ,	δῆλον. Εἰ δέ τί ἐστιν
[6, 2]	δὲ τρόπον οὐδ' ὁ γεωμέτρης	θεωρεῖ	τὰ οὕτω συμβεβηκότα τοῖς σχήμασιν,
[6, 1]	ἀλλ' ἐκ τούτου, αἱ μὲν	αἰσθήσει	ποιήσασαι αὐτὸ δῆλον αἱ δ'
[6, 1]	τις ἑτέρα οὐσία παρὰ τὰς	φύσει	συνεστηκυίας, ἡ φυσικὴ ἂν εἴη
[6, 1]	θεῖον ὑπάρχει, ἐν τῇ τοιαύτῃ	φύσει	ὑπάρχει) καὶ τὴν τιμιωτάτην δεῖ
[6, 3]	ὅτι ποσὸν ἤ τι ἄλλο	συνάπτει	ἢ ἀφαιρεῖ ἡ διάνοια) τὸ
[6, 2]	ὀρθὰς ἔχον. Καὶ τοῦτ' εὐλόγως	συμπίπτει·	ὥσπερ γὰρ ὄνομά τι μόνον
[6, 2]	τοῖς δ' ὠφέλιμον οὐθὲν εἶναι	κωλύει	τὴν ποιηθεῖσαν, καὶ ἑτέραν ὡς
[6, 3]	τὴν κατάφασιν ἐπὶ τῷ συγκειμένῳ	ἔχει	τὴν δ' ἀπόφασιν ἐπὶ τῷ
[6, 1]	ὁ λόγος αὐτῶν, ἀλλ' ἀεὶ	ἔχει	ὕληνν, δῆλον πῶς δεῖ ἐν
[6, 1]	ὅτι εἴ που τὸ θεῖον	ὑπάρχει,	ἐν τῇ τοιαύτῃ φύσει ὑπάρχει)
[6, 3]	οὕτως ἥξει εἰς ὃ νῦν	ὑπάρχει,	ἢ εἰς τῶν γεγονότων τι.
[6, 2]	πολύ, τὸ δ' ἀεὶ οὐθενὶ	ὑπάρχει,	ἢ ἔστιν ἄττα ἀίδια; Περὶ
[6, 3]	ἐσθίει δριμέα· (τοῦτο δ' ἤτοι	ὑπάρχει	ἢ οὔ· ὥστ' ἐξ ἀνάγκης
[6, 1]	ὑπάρχει, ἐν τῇ τοιαύτῃ φύσει	ὑπάρχει)	καὶ τὴν τιμιωτάτην δεῖ περὶ
[6, 3]	ὁ αὐτὸς λόγος· ἤδη γὰρ	ὑπάρχει	τοῦτο ἔν τινι, λέγω δὲ
[6, 2]	τὸ πολύ, τὸ δ' ἀεὶ	οὐθενὶ	ὑπάρχει, ἢ ἔστιν ἄττα ἀίδια;
[6, 3]	ἤδη γὰρ ὑπάρχει τοῦτο ἔν	τινι,	λέγω δὲ τὸ γεγονός· ἐξ
[6, 2]	φαμεν συμβεβηκὸς εἶναι. Οἷον ἐπὶ	κυνὶ	ἂν χειμὼν γένηται καὶ ψῦχος,
[6, 2]	μὴ ὂν ἔταξεν. Εἰσὶ γὰρ	οἱ	τῶν σοφιστῶν λόγοι περὶ τὸ
[6, 2]	Εἰσὶ γὰρ οἱ τῶν σοφιστῶν	λόγοι	περὶ τὸ συμβεβηκὸς ὡς εἰπεῖν
[6, 2]	(ὢν μουσικός, καὶ ὅσοι δὴ	ἄλλοι	τοιοῦτοι τῶν λόγων εἰσίν· φαίνεται
[6, 2]	καὶ γραμματικὸς (ὢν μουσικός, καὶ	ὅσοι	δὴ ἄλλοι τοιοῦτοι τῶν λόγων
[6, 3]	εἰ ἐσθίει δριμέα· (τοῦτο δ'	ἤτοι	ὑπάρχει ἢ οὔ· ὥστ' ἐξ
[6, 1]	χωριστῶν ἐστί, νῦν ἄδηλον, ὅτι	μέντοι	ἔνια μαθήματα ᾗ ἀκίνητα καὶ
[6, 1]	ὅτι θεωρητικῆς τὸ γνῶναι, οὐ	μέντοι	φυσικῆς γε (περὶ κινητῶν γάρ
[6, 2]	μουσικός, καὶ ὅσοι δὴ ἄλλοι	τοιοῦτοι	τῶν λόγων εἰσίν· φαίνεται γὰρ
[6, 2]	τοῦτό φαμεν συμβεβηκὸς εἶναι. Οἷον	ἐπὶ	κυνὶ ἂν χειμὼν γένηται καὶ
[6, 3]	ἀφαιρουμένου ἀπὸ πεπερασμένου χρόνου ἥξει	ἐπὶ	τὸ νῦν, (ὥστε ὁδὶ ἀποθανεῖται
[6, 2]	ἡ ἐνδεχομένη παρὰ τὸ ὡς	ἐπὶ	τὸ πολὺ ἄλλως τοῦ συμβεβηκότος.
[6, 2]	γιγνόμενα, ἀλλὰ τὰ (πλεῖστα ὡς	ἐπὶ	τὸ πολύ, ἀνάγκη εἶναι τὸ
[6, 2]	ἔστιν οὐδ' ἀεί, ὡς δ'	ἐπὶ	τὸ πολύ, αὕτη ἀρχὴ καὶ
[6, 2]	(οὔτε γὰρ ἀεὶ οὔθ' ὡς	ἐπὶ	τὸ πολύ) ζῷον δ' οὐ
[6, 2]	ἐστιν οὔτ' αἰεὶ οὔθ' ὡς	ἐπὶ	τὸ πολύ. Ἢ τοῦτο ἀδύνατον;
[6, 2]	ἢ γὰρ ἀεὶ ἢ ὡς	ἐπὶ	τὸ πολὺ καὶ τὸ τῇ
[6, 2]	οἷον οὔτ' ἀεὶ οὔθ' ὡς	ἐπὶ	τὸ πολὺ ὁ λευκὸς μουσικός
[6, 2]	τῷ ἀεὶ ἢ τῷ ὡς	ἐπὶ	τὸ πολύ, οἷον ὅτι ὠφέλιμον
[6, 2]	τοῦ ἀεὶ ἢ τοῦ ὡς	ἐπὶ	τὸ πολύ πῶς γὰρ ἢ
[6, 2]	συμβεβηκός. Ἀλλὰ πότερον τὸ ὡς	ἐπὶ	τὸ πολύ, τὸ δ' ἀεὶ
[6, 2]	τὸ (μὲν ἀεὶ ἢ ὡς	ἐπὶ	τὸ πολὺ τὸ δ' οὔ.
[6, 2]	τὸ μελίκρατον τῷ πυρέττοντι ὡς	ἐπὶ	τὸ πολύ τὸ δὲ παρὰ
[6, 2]	ᾖ μήτ' ἀεὶ μήθ' ὡς	ἐπὶ	τὸ πολύ, τοῦτό φαμεν συμβεβηκὸς
[6, 1]	τὴν κατὰ τὸν λόγον ὡς	ἐπὶ	τὸ πολὺ ὡς οὐ χωριστὴν
[6, 3]	συγκειμένῳ ἔχει τὴν δ' ἀπόφασιν	ἐπὶ	τῷ διῃρημένῳ, τὸ δὲ ψεῦδος
[6, 3]	μὲν γὰρ ἀληθὲς τὴν κατάφασιν	ἐπὶ	τῷ συγκειμένῳ ἔχει τὴν δ'
[6, 1]	διανοητικὴ ἢ μετέχουσά τι διανοίας	περὶ	αἰτίας καὶ ἀρχάς ἐστιν ἢ
[6, 1]	ἀκίνητα, τῆς δὲ μαθηματικῆς ἔνια	(περὶ	ἀκίνητα μὲν οὐ χωριστὰ δὲ
[6, 2]	συμβεβηκὸς λεκτέον, ὅτι οὐδεμία ἐστὶ	περὶ	αὐτὸ θεωρία. Σημεῖον δέ· οὐδεμιᾷ
[6, 2]	δέ· οὐδεμιᾷ γὰρ ἐπιστήμῃ ἐπιμελὲς	περὶ	αὐτοῦ οὔτε πρακτικῇ οὔτε ποιητικῇ
[6, 1]	περὶ γένος τι τοῦ ὄντος	(περὶ	(γὰρ τὴν τοιαύτην ἐστὶν οὐσίαν
[6, 1]	ἡ φυσικὴ ἐπιστήμη τυγχάνει οὖσα	περὶ	γένος τι τοῦ ὄντος (περὶ
[6, 3]	εὐθὺς ψεῦδος, ἀλλ' ἐν διανοίᾳ,	περὶ	δὲ τὰ ἁπλᾶ καὶ τὰ
[6, 1]	γνῶναι, οὐ μέντοι φυσικῆς γε	(περὶ	κινητῶν γάρ τινων ἡ φυσική)
[6, 3]	εἰς τὸ κινῆσαν, μάλιστα σκεπτέον.	Περὶ	μὲν οὖν τοῦ κατὰ συμβεβηκὸς
[6, 2]	ὑπάρχει, ἢ ἔστιν ἄττα ἀίδια;	Περὶ	μὲν οὖν τούτων ὕστερον σκεπτέον,
[6, 3]	καὶ διαίρεσιν, τὸ δὲ σύνολον	(περὶ	μερισμὸν ἀντιφάσεως (τὸ μὲν γὰρ
[6, 1]	καθ' αὑτὰ ὑπάρχοντα τῷ γένει	περὶ	ὅ εἰσιν ἀποδεικνύουσιν ἢ ἀναγκαιότερον
[6, 1]	ἢ μὴ ἔστι τὸ γένος	περὶ	ὃ πραγματεύονται οὐδὲν λέγουσι, διὰ
[6, 1]	ἢ ἁπλουστέρας. Ἀλλὰ πᾶσαι αὗται	περὶ	ὄν τι καὶ γένος τι
[6, 1]	περὶ τούτου πραγματεύονται, ἀλλ' οὐχὶ	περὶ	ὄντος ἁπλῶς οὐδὲ ᾗ (ὄν,
[6, 1]	ὅ ἐστι δυνατὸν κινεῖσθαι, καὶ	περὶ	οὐσίαν τὴν κατὰ τὸν λόγον
[6, 1]	πρώτη φιλοσοφία καθόλου ἐστὶν ἢ	περί	τι γένος (καὶ φύσιν τινὰ
[6, 1]	ἡ μὲν γεωμετρία καὶ ἀστρολογία	περί	τινα φύσιν εἰσίν, ἡ δὲ
[6, 3]	διανοίας τι πάθος, (καὶ ἀμφότερα	περὶ	τὸ λοιπὸν γένος τοῦ ὄντος,
[6, 2]	τινὰ οὐ κακῶς τὴν σοφιστικὴν	(περὶ	τὸ μὴ ὂν ἔταξεν. Εἰσὶ
[6, 3]	Ὅσα μὲν οὖν δεῖ θεωρῆσαι	περὶ	τὸ οὕτως ὂν καὶ μὴ
[6, 2]	γὰρ οἱ τῶν σοφιστῶν λόγοι	περὶ	τὸ συμβεβηκὸς ὡς εἰπεῖν μάλιστα
[6, 1]	ὑπάρχει) καὶ τὴν τιμιωτάτην δεῖ	περὶ	τὸ τιμιώτατον γένος εἶναι. Αἱ
[6, 1]	τις ἂν εἴη, ἀλλὰ θεωρητικὴ	περὶ	τοιοῦτον ὂν ὅ ἐστι δυνατὸν
[6, 2]	πολλαχῶς λέγεται τὸ ὄν, πρῶτον	(περὶ	τοῦ κατὰ συμβεβηκὸς λεκτέον, ὅτι
[6, 1]	καθόλου οὕτως ὅτι πρώτη· καὶ	περὶ	τοῦ ὄντος ᾗ ὂν ταύτης
[6, 3]	{Φανερὸν δ' ἐν οἷς διωρισάμεθα	περὶ	τοῦ ποσαχῶς λέγεται ἕκαστον, ὅτι
[6, 2]	ἔστιν. Ἀλλ' ὅμως λεκτέον ἔτι	περὶ	τοῦ συμβεβηκότος (ἐφ' ὅσον ἐνδέχεται,
[6, 1]	τι καὶ γένος τι περιγραψάμεναι	περὶ	τούτου πραγματεύονται, ἀλλ' οὐχὶ περὶ
[6, 1]	ὕλῃ· ἡ δὲ πρώτη καὶ	περὶ	χωριστὰ καὶ ἀκίνητα. Ἀνάγκη δὲ
[6, 1]	ἀμφοῖν. Ἡ μὲν γὰρ φυσικὴ	περὶ	χωριστὰ μὲν ἀλλ' οὐκ ἀκίνητα,
[6, 1]	καὶ ὁρίζεσθαι, (καὶ διότι καὶ	περὶ	ψυχῆς ἐνίας θεωρῆσαι τοῦ φυσικοῦ,
[6, 3]	τοδὶ γένηται. Δῆλον ἄρα ὅτι	μέχρι	τινὸς βαδίζει ἀρχῆς, αὕτη δ'
[6, 3]	διανοίᾳ ἀλλ' οὐκ ἐν τοῖς	πράγμασι,	τὸ δ' οὕτως ὂν ἕτερον
[6, 2]	(περὶ τὸ μὴ ὂν ἔταξεν.	Εἰσὶ	γὰρ οἱ τῶν σοφιστῶν λόγοι
[6, 2]	Ἐπεὶ οὖν ἐστὶν ἐν τοῖς	οὖσι	τὰ μὲν ἀεὶ ὡσαύτως ἔχοντα
[6, 1]	γένος περὶ ὃ πραγματεύονται οὐδὲν	λέγουσι,	διὰ τὸ τῆς αὐτῆς εἶναι
[6, 1]	ὅτι ᾗ ὄντα. Ἔστι γάρ	τι	αἴτιον ὑγιείας καὶ εὐεξίας, καὶ
[6, 2]	τὸ δὲ ποτέ, καὶ εἴ	τι	ἄλλο σημαίνει τὸν τρόπον τοῦτον)
[6, 3]	ποιὸν ἢ ὅτι ποσὸν ἤ	τι	ἄλλο συνάπτει ἢ ἀφαιρεῖ ἡ
[6, 3]	φθειρομένου μὴ κατὰ συμβεβηκὸς αἴτιόν	τι	ἀνάγκη εἶναι. Πότερον γὰρ ἔσται
[6, 3]	ἀποθανεῖν τὸν ζῶντα· ἤδη γάρ	τι	γέγονεν, (οἷον τὰ ἐναντία ἐν
[6, 1]	φιλοσοφία καθόλου ἐστὶν ἢ περί	τι	γένος (καὶ φύσιν τινὰ μίαν
[6, 3]	μὴ τὸ ἐφεξῆς (ἀλλ' ἕν	τι	γίγνεσθαι) οὐ γάρ ἐστι τὸ
[6, 1]	πᾶσα ἐπιστήμη διανοητικὴ ἢ μετέχουσά	τι	διανοίας περὶ αἰτίας καὶ ἀρχάς
[6, 2]	δῆλον ἴσως ἔσται καὶ διὰ	τί	ἐπιστήμη οὐκ ἔστιν αὐτοῦ. Ἐπεὶ
[6, 1]	αὐτῆς εἶναι διανοίας τό τε	τί	ἐστι δῆλον ποιεῖν καὶ εἰ
[6, 1]	ταύτης ἂν εἴη θεωρῆσαι, καὶ	τί	ἐστι καὶ τὰ ὑπάρχοντα ᾗ
[6, 1]	δὲ τῶν ὁριζομένων καὶ τῶν	τί	ἐστι τὰ μὲν ὡς τὸ
[6, 1]	χωριστὰ (θεωρεῖ, δῆλον. Εἰ δέ	τί	ἐστιν ἀίδιον καὶ ἀκίνητον καὶ
[6, 1]	ἔστιν ἀπόδειξις οὐσίας οὐδὲ τοῦ	τί	ἐστιν (ἐκ τῆς τοιαύτης ἐπαγωγῆς,
[6, 1]	οὐδὲ ᾗ (ὄν, οὐδὲ τοῦ	τί	ἐστιν οὐθένα λόγον ποιοῦνται, ἀλλ'
[6, 1]	Ἀλλὰ πᾶσαι αὗται περὶ ὄν	τι	καὶ γένος τι περιγραψάμεναι περὶ
[6, 2]	δὲ συμβεβηκός ἐστι παρὰ ταῦτα.	Τί	μὲν οὖν ἐστὶ τὸ συμβεβηκὸς
[6, 2]	εὐλόγως συμπίπτει· ὥσπερ γὰρ ὄνομά	τι	μόνον τὸ συμβεβηκός ἐστιν. Διὸ
[6, 3]	ὑπάρχει, ἢ εἰς τῶν γεγονότων	τι.	Οἷον ἐὰν διψήσῃ· τοῦτο δὲ
[6, 3]	ἀόριστον τοῦ δὲ τῆς διανοίας	τι	πάθος, (καὶ ἀμφότερα περὶ τὸ
[6, 2]	Ἢ τοῦτο ἀδύνατον; Ἔστιν ἄρα	τι	παρὰ ταῦτα τὸ ὁπότερ' ἔτυχε
[6, 1]	περὶ ὄν τι καὶ γένος	τι	περιγραψάμεναι περὶ τούτου πραγματεύονται, ἀλλ'
[6, 2]	τῆς κατηγορίας (οἷον τὸ μὲν	τί,	τὸ δὲ ποιόν, τὸ δὲ
[6, 2]	φαίνεται γὰρ τὸ συμβεβηκὸς ἐγγύς	τι	τοῦ μὴ ὄντος. Δῆλον δὲ
[6, 1]	ἐπιστήμη τυγχάνει οὖσα περὶ γένος	τι	τοῦ ὄντος (περὶ (γὰρ τὴν
[6, 2]	ὀψοποιὸς ἡδονῆς στοχαζόμενος ποιήσειεν ἄν	τι	ὑγιεινόν, ἀλλ' οὐ κατὰ τὴν
[6, 2]	ἄλλο σημαίνει τὸν τρόπον τοῦτον)	(ἔτι	παρὰ ταῦτα πάντα τὸ δυνάμει
[6, 2]	οὐκ ἔστιν. Ἀλλ' ὅμως λεκτέον	ἔτι	περὶ τοῦ συμβεβηκότος (ἐφ' ὅσον
[6, 3]	τινὸς βαδίζει ἀρχῆς, αὕτη δ'	οὐκέτι	εἰς ἄλλο. Ἔσται οὖν ἡ
[6, 1]	τῶν δὲ πρακτῶν ἐν τῷ	πράττοντι,	ἡ προαίρεσις· τὸ αὐτὸ γὰρ
[6, 2]	ὅτι ὠφέλιμον τὸ μελίκρατον τῷ	πυρέττοντι	ὡς ἐπὶ τὸ πολύ τὸ
[6, 1]	μὲν γὰρ ποιητῶν ἐν τῷ	ποιοῦντι	ἡ ἀρχή, ἢ νοῦς ἢ
[6, 3]	ἐὰν ἄλλο. Καὶ οὕτω δῆλον	ὅτι	ἀεὶ χρόνου ἀφαιρουμένου ἀπὸ πεπερασμένου
[6, 3]	ἐπιστήμη οὐκ ἔστιν αὐτοῦ, εἴρηται.	~Ὅτι	δ' εἰσὶν ἀρχαὶ καὶ αἴτια
[6, 2]	μὲν οὖν τούτων ὕστερον σκεπτέον,	ὅτι	δ' (ἐπιστήμη οὐκ ἔστι τοῦ
[6, 1]	φυσική, θεολογική (οὐ γὰρ (ἄδηλον	ὅτι	εἴ που τὸ θεῖον ὑπάρχει,
[6, 2]	καὶ διὰ τίν' αἰτίαν καὶ	ὅτι	ἐπιστήμη οὐκ ἔστιν αὐτοῦ, εἴρηται.
[6, 1]	ζητεῖται τῶν ὄντων, δῆλον δὲ	ὅτι	ᾗ ὄντα. Ἔστι γάρ τι
[6, 1]	καὶ ἀκίνητον καὶ χωριστόν, φανερὸν	ὅτι	θεωρητικῆς τὸ γνῶναι, οὐ μέντοι
[6, 1]	μὴ ἄνευ τῆς ὕλης ἐστίν.	Ὅτι	μὲν οὖν ἡ φυσικὴ θεωρητική
[6, 1]	καὶ χωριστῶν ἐστί, νῦν ἄδηλον,	ὅτι	μέντοι ἔνια μαθήματα ᾗ ἀκίνητα
[6, 3]	ἐὰν τοδὶ γένηται. Δῆλον ἄρα	ὅτι	μέχρι τινὸς βαδίζει ἀρχῆς, αὕτη
[6, 2]	ὑγιάζειν δὲ τὸν οἰκοδόμον συμβεβηκός,	(ὅτι	οὐ πέφυκε τοῦτο ποιεῖν οἰκοδόμος
[6, 2]	(περὶ τοῦ κατὰ συμβεβηκὸς λεκτέον,	ὅτι	οὐδεμία ἐστὶ περὶ αὐτὸ θεωρία.
[6, 1]	ἀναγκαιότερον ἢ μαλακώτερον· διόπερ φανερὸν	ὅτι	οὐκ ἔστιν ἀπόδειξις οὐσίας οὐδὲ
[6, 1]	καὶ στάσεως ἐν αὐτῇ) δῆλον	ὅτι	οὔτε πρακτική ἐστιν οὔτε ποιητική
[6, 3]	γὰρ τὸ τί ἐστιν ἢ	ὅτι	ποιὸν ἢ ὅτι ποσὸν ἤ
[6, 3]	περὶ τοῦ ποσαχῶς λέγεται ἕκαστον,	ὅτι	πολλαχῶς λέγεται τὸ ὄν}
[6, 3]	ἐστιν ἢ ὅτι ποιὸν ἢ	ὅτι	ποσὸν ἤ τι ἄλλο συνάπτει
[6, 1]	φιλοσοφία πρώτη, καὶ καθόλου οὕτως	ὅτι	πρώτη· καὶ περὶ τοῦ ὄντος
[6, 2]	οὐκ ἂν πνῖγος καὶ ἀλέα,	ὅτι	τὸ (μὲν ἀεὶ ἢ ὡς
[6, 1]	τὸ κοῖλον. Διαφέρει δὲ ταῦτα	ὅτι	τὸ μὲν σιμὸν συνειλημμένον ἐστὶ
[6, 2]	ὡς ἐπὶ τὸ πολύ, οἷον	ὅτι	ὠφέλιμον τὸ μελίκρατον τῷ πυρέττοντι
[6, 1]	ἐστι ζητεῖν καὶ ὁρίζεσθαι, (καὶ	διότι	καὶ περὶ ψυχῆς ἐνίας θεωρῆσαι
[6, 1]	εἶναι διανοίας τό τε τί	ἐστι	δῆλον ποιεῖν καὶ εἰ ἔστιν.
[6, 1]	θεωρητικὴ περὶ τοιοῦτον ὂν ὅ	ἐστι	δυνατὸν κινεῖσθαι, καὶ περὶ οὐσίαν
[6, 1]	ἐν τοῖς φυσικοῖς τὸ τί	ἐστι	ζητεῖν καὶ ὁρίζεσθαι, (καὶ διότι
[6, 3]	ὡς ψεῦδος, ἐπειδὴ παρὰ σύνθεσίν	ἐστι	καὶ διαίρεσιν, τὸ δὲ σύνολον
[6, 1]	ἂν εἴη θεωρῆσαι, καὶ τί	ἐστι	καὶ τὰ ὑπάρχοντα ᾗ ὄν.
[6, 2]	ἢ γιγνομένων καὶ τὸ αἴτιόν	ἐστι	κατὰ συμβεβηκός. Ὥστ' ἐπεὶ οὐ
[6, 1]	ὅτι τὸ μὲν σιμὸν συνειλημμένον	ἐστὶ	μετὰ τῆς ὕλης (ἔστι γὰρ
[6, 1]	εἶναι καὶ τὸν λόγον πῶς	ἐστὶ	μὴ λανθάνειν, ὡς ἄνευ γε
[6, 1]	ἀλλ' εἰ ἀκινήτων καὶ χωριστῶν	ἐστί,	νῦν ἄδηλον, ὅτι μέντοι ἔνια
[6, 2]	τῇ νουμηνίᾳ· τὸ δὲ συμβεβηκός	ἐστι	παρὰ ταῦτα. Τί μὲν οὖν
[6, 2]	κατὰ συμβεβηκὸς λεκτέον, ὅτι οὐδεμία	ἐστὶ	περὶ αὐτὸ θεωρία. Σημεῖον δέ·
[6, 1]	γε (τούτου τὸ ζητεῖν μηδέν	ἐστι	ποιεῖν. Ἔστι δὲ τῶν ὁριζομένων
[6, 1]	τῶν ὁριζομένων καὶ τῶν τί	ἐστι	τὰ μὲν ὡς τὸ σιμὸν
[6, 2]	τὸ ψεῦδος, παρὰ ταῦτα δ'	ἐστὶ	τὰ σχήματα τῆς κατηγορίας (οἷον
[6, 2]	παρὰ ταῦτα. Τί μὲν οὖν	ἐστὶ	τὸ συμβεβηκὸς καὶ διὰ τίν'
[6, 3]	ἕν τι γίγνεσθαι) οὐ γάρ	ἐστι	τὸ ψεῦδος καὶ τὸ ἀληθὲς
[6, 2]	αὕτη ἀρχὴ καὶ αὕτη αἰτία	ἐστὶ	τοῦ εἶναι τὸ συμβεβηκός· ὃ
[6, 2]	τοῖς σχήμασιν, οὐδ' εἰ ἕτερόν	ἐστι	τρίγωνον καὶ τρίγωνον δύο ὀρθὰς
[6, 1]	μὲν οὖν ἡ φυσικὴ θεωρητική	ἐστι,	φανερὸν ἐκ τούτων· ἀλλ' ἔστι
[6, 1]	δῆλον δὲ ὅτι ᾗ ὄντα.	Ἔστι	γάρ τι αἴτιον ὑγιείας καὶ
[6, 1]	συνειλημμένον ἐστὶ μετὰ τῆς ὕλης	(ἔστι	γὰρ τὸ σιμὸν κοίλη ῥίς)
[6, 2]	μὲν γὰρ ἄλλον τρόπον ὄντων	ἔστι	γένεσις καὶ φθορά, τῶν δὲ
[6, 1]	τὸ ζητεῖν μηδέν ἐστι ποιεῖν.	Ἔστι	δὲ τῶν ὁριζομένων καὶ τῶν
[6, 1]	ἐστι, φανερὸν ἐκ τούτων· ἀλλ'	ἔστι	καὶ ἡ μαθηματικὴ θεωρητική· ἀλλ'
[6, 1]	κοινή) εἰ μὲν οὖν μὴ	ἔστι	τις ἑτέρα οὐσία παρὰ τὰς
[6, 1]	εἴη πρώτη ἐπιστήμη· εἰ δ'	ἔστι	τις οὐσία ἀκίνητος, (αὕτη προτέρα
[6, 1]	οὐδ' εἰ ἔστιν ἢ μὴ	ἔστι	τὸ γένος περὶ ὃ πραγματεύονται
[6, 2]	σκεπτέον, ὅτι δ' (ἐπιστήμη οὐκ	ἔστι	τοῦ συμβεβηκότος φανερόν· ἐπιστήμη μὲν
[6, 1]	περιγραψάμεναι περὶ τούτου πραγματεύονται, ἀλλ'	οὐχὶ	περὶ ὄντος ἁπλῶς οὐδὲ ᾗ
[6, 1]	δεῖ ἐν τοῖς φυσικοῖς τὸ	τί	ἐστι ζητεῖν καὶ ὁρίζεσθαι, (καὶ
[6, 3]	τῶν κυρίως (ἢ γὰρ τὸ	τί	ἐστιν ἢ ὅτι ποιὸν ἢ
[6, 1]	αἱ δ' ὑπόθεσιν λαβοῦσαι τὸ	τί	ἐστιν, οὕτω τὰ καθ' αὑτὰ
[6, 1]	χωριστὴν μόνον. Δεῖ δὲ τὸ	τί	ἦν εἶναι καὶ τὸν λόγον

 

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) | Responsable académique : Alain Meurant Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher Dernière mise à jour : 3/12/2009