Livre, Chap. |
[6, 3] |
ὅτι
ποιὸν
ἢ
ὅτι
ποσὸν
|
ἤ |
τι
ἄλλο
συνάπτει
ἢ
ἀφαιρεῖ |
[6, 1] |
περὶ
αἰτίας
καὶ
ἀρχάς
ἐστιν
|
ἢ |
ἀκριβεστέρας
ἢ
ἁπλουστέρας.
Ἀλλὰ
πᾶσαι |
[6, 1] |
γένει
περὶ
ὅ
εἰσιν
ἀποδεικνύουσιν
|
ἢ |
ἀναγκαιότερον
ἢ
μαλακώτερον·
διόπερ
φανερὸν |
[6, 1] |
καὶ
ἀρχάς
ἐστιν
ἢ
ἀκριβεστέρας
|
ἢ |
ἁπλουστέρας.
Ἀλλὰ
πᾶσαι
αὗται
περὶ |
[6, 3] |
ποσὸν
ἤ
τι
ἄλλο
συνάπτει
|
ἢ |
ἀφαιρεῖ
ἡ
διάνοια)
τὸ
μὲν |
[6, 3] |
νῦν,
(ὥστε
ὁδὶ
ἀποθανεῖται
νόσῳ
|
ἢ |
βίᾳ,
ἐάν
γε
ἐξέλθῃ·
τοῦτο |
[6, 3] |
τῷ
αὐτῷ.
Ἀλλ'
εἰ
νόσῳ
|
ἢ |
βίᾳ,
οὔπω,
ἀλλ'
ἐὰν
τοδὶ |
[6, 2] |
λέγειν,
(πότε
οὔ,
οἷον
νουμηνίᾳ·
|
ἢ |
γὰρ
ἀεὶ
ἢ
ὡς
ἐπὶ |
[6, 3] |
ὂν
ἕτερον
ὂν
τῶν
κυρίως
|
(ἢ |
γὰρ
τὸ
τί
ἐστιν
ἢ |
[6, 2] |
ἀνάγκης
καὶ
ἀεὶ
ἢ
ὄντα
|
ἢ |
γιγνόμενα,
ἀλλὰ
τὰ
(πλεῖστα
ὡς |
[6, 2] |
τῶν
γὰρ
κατὰ
συμβεβηκὸς
ὄντων
|
ἢ |
γιγνομένων
καὶ
τὸ
αἴτιόν
ἐστι |
[6, 2] |
πολύ
πῶς
γὰρ
ἢ
μαθήσεται
|
ἢ |
διδάξει
ἄλλον;
Δεῖ
γὰρ
ὡρίσθαι |
[6, 1] |
ἀρχή,
ἢ
νοῦς
ἢ
τέχνη
|
ἢ |
δύναμίς
τις,
τῶν
δὲ
πρακτῶν |
[6, 3] |
ἥξει
εἰς
ὃ
νῦν
ὑπάρχει,
|
ἢ |
εἰς
τῶν
γεγονότων
τι.
Οἷον |
[6, 2] |
τὸ
δ'
ἀεὶ
οὐθενὶ
ὑπάρχει,
|
ἢ |
ἔστιν
ἄττα
ἀίδια;
Περὶ
μὲν |
[6, 1] |
διάνοια
ἢ
πρακτικὴ
ἢ
ποιητικὴ
|
ἢ |
θεωρητική,
ἡ
φυσικὴ
θεωρητική
τις |
[6, 2] |
ἐπὶ
τὸ
πολύ
πῶς
γὰρ
|
ἢ |
μαθήσεται
ἢ
διδάξει
ἄλλον;
Δεῖ |
[6, 1] |
ὅ
εἰσιν
ἀποδεικνύουσιν
ἢ
ἀναγκαιότερον
|
ἢ |
μαλακώτερον·
διόπερ
φανερὸν
ὅτι
οὐκ |
[6, 1] |
ὅλως
δὲ
πᾶσα
ἐπιστήμη
διανοητικὴ
|
ἢ |
μετέχουσά
τι
διανοίας
περὶ
αἰτίας |
[6, 1] |
Ὁμοίως
δὲ
οὐδ'
εἰ
ἔστιν
|
ἢ |
μὴ
ἔστι
τὸ
γένος
περὶ |
[6, 1] |
ἐν
τῷ
ποιοῦντι
ἡ
ἀρχή,
|
ἢ |
νοῦς
ἢ
τέχνη
ἢ
δύναμίς |
[6, 2] |
ἐστὶν
ἐξ
ἀνάγκης
καὶ
ἀεὶ
|
ἢ |
ὄντα
ἢ
γιγνόμενα,
ἀλλὰ
τὰ |
[6, 3] |
(ἢ
γὰρ
τὸ
τί
ἐστιν
|
ἢ |
ὅτι
ποιὸν
ἢ
ὅτι
ποσὸν |
[6, 3] |
τί
ἐστιν
ἢ
ὅτι
ποιὸν
|
ἢ |
ὅτι
ποσὸν
ἤ
τι
ἄλλο |
[6, 3] |
εἶναι.
Πότερον
γὰρ
ἔσται
τοδὶ
|
ἢ |
οὔ;
Ἐάν
γε
τοδὶ
γένηται· |
[6, 3] |
δριμέα·
(τοῦτο
δ'
ἤτοι
ὑπάρχει
|
ἢ |
οὔ·
ὥστ'
ἐξ
ἀνάγκης
ἀποθανεῖται |
[6, 3] |
οὔ·
ὥστ'
ἐξ
ἀνάγκης
ἀποθανεῖται
|
ἢ |
οὐκ
ἀποθανεῖται.
Ὁμοίως
δὲ
κἂν |
[6, 1] |
ἡ
πρώτη
φιλοσοφία
καθόλου
ἐστὶν
|
ἢ |
περί
τι
γένος
(καὶ
φύσιν |
[6, 1] |
εἰ
πᾶσα
διάνοια
ἢ
πρακτικὴ
|
ἢ |
ποιητικὴ
ἢ
θεωρητική,
ἡ
φυσικὴ |
[6, 1] |
προαιρετόν)
(ὥστε
εἰ
πᾶσα
διάνοια
|
ἢ |
πρακτικὴ
ἢ
ποιητικὴ
ἢ
θεωρητική, |
[6, 2] |
εἰπεῖν
μάλιστα
πάντων,
πότερον
ἕτερον
|
ἢ |
ταὐτὸν
μουσικὸν
καὶ
γραμματικόν,
καὶ |
[6, 1] |
ποιοῦντι
ἡ
ἀρχή,
ἢ
νοῦς
|
ἢ |
τέχνη
ἢ
δύναμίς
τις,
τῶν |
[6, 3] |
ἀντίφασιν·
πῶς
δὲ
τὸ
ἅμα
|
ἢ |
τὸ
χωρὶς
νοεῖν
συμβαίνει,
ἄλλος |
[6, 2] |
φανερόν·
ἐπιστήμη
μὲν
γὰρ
πᾶσα
|
ἢ |
τοῦ
ἀεὶ
ἢ
τοῦ
ὡς |
[6, 2] |
γὰρ
πᾶσα
ἢ
τοῦ
ἀεὶ
|
ἢ |
τοῦ
ὡς
ἐπὶ
τὸ
πολύ |
[6, 2] |
οὔθ'
ὡς
ἐπὶ
τὸ
πολύ.
|
Ἢ |
τοῦτο
ἀδύνατον;
Ἔστιν
ἄρα
τι |
[6, 2] |
διδάξει
ἄλλον;
Δεῖ
γὰρ
ὡρίσθαι
|
ἢ |
τῷ
ἀεὶ
ἢ
τῷ
ὡς |
[6, 2] |
γὰρ
ὡρίσθαι
ἢ
τῷ
ἀεὶ
|
ἢ |
τῷ
ὡς
ἐπὶ
τὸ
πολύ, |
[6, 3] |
ὡς
εἰς
τὸ
οὗ
ἕνεκα
|
ἢ |
ὡς
εἰς
τὸ
κινῆσαν,
μάλιστα |
[6, 3] |
(τοιαύτη,
πότερον
ὡς
εἰς
ὕλην
|
ἢ |
ὡς
εἰς
τὸ
οὗ
ἕνεκα |
[6, 2] |
οἷον
νουμηνίᾳ·
ἢ
γὰρ
ἀεὶ
|
ἢ |
ὡς
ἐπὶ
τὸ
πολὺ
καὶ |
[6, 2] |
ἀλέα,
ὅτι
τὸ
(μὲν
ἀεὶ
|
ἢ |
ὡς
ἐπὶ
τὸ
πολὺ
τὸ |
[6, 2] |
καὶ
εἰ
πᾶν
ὃ
ἂν
|
ᾖ, |
μὴ
ἀεὶ
δέ,
γέγονεν,
ὥστ' |
[6, 2] |
τὸ
συμβεβηκός·
ὃ
γὰρ
ἂν
|
ᾖ |
μήτ'
ἀεὶ
μήθ'
ὡς
ἐπὶ |
[6, 3] |
ἀρχὴν
ποίαν
καὶ
αἴτιον
ποῖον
|
ἡ |
ἀναγωγὴ
ἡ
(τοιαύτη,
πότερον
ὡς |
[6, 1] |
γὰρ
ποιητῶν
ἐν
τῷ
ποιοῦντι
|
ἡ |
ἀρχή,
ἢ
νοῦς
ἢ
τέχνη |
[6, 1] |
ἀστρολογία
περί
τινα
φύσιν
εἰσίν,
|
ἡ |
δὲ
καθόλου
πασῶν
κοινή)
εἰ |
[6, 1] |
γὰρ
τὸ
σιμὸν
κοίλη
ῥίς)
|
ἡ |
δὲ
κοιλότης
ἄνευ
ὕλης
αἰσθητῆς. |
[6, 1] |
ἴσως
ἀλλ'
ὡς
ἐν
ὕλῃ·
|
ἡ |
δὲ
πρώτη
καὶ
περὶ
χωριστὰ |
[6, 3] |
δὲ
ἡ
συμπλοκή
(ἐστιν
καὶ
|
ἡ |
διαίρεσις
ἐν
διανοίᾳ
ἀλλ'
οὐκ |
[6, 3] |
τι
ἄλλο
συνάπτει
ἢ
ἀφαιρεῖ
|
ἡ |
διάνοια)
τὸ
μὲν
ὡς
συμβεβηκὸς |
[6, 2] |
ὥστε
ἡ
ὕλη
ἔσται
αἰτία
|
ἡ |
ἐνδεχομένη
παρὰ
τὸ
ὡς
ἐπὶ |
[6, 1] |
ἐκ
τούτων·
ἀλλ'
ἔστι
καὶ
|
ἡ |
μαθηματικὴ
θεωρητική·
ἀλλ'
εἰ
ἀκινήτων |
[6, 1] |
οὐδὲ
μαθηματικῆς,
ἀλλὰ
προτέρας
ἀμφοῖν.
|
Ἡ |
μὲν
γὰρ
φυσικὴ
περὶ
χωριστὰ |
[6, 1] |
οὐδ'
ἐν
ταῖς
μαθηματικαῖς,
ἀλλ'
|
ἡ |
μὲν
γεωμετρία
καὶ
ἀστρολογία
περί |
[6, 2] |
τῶν
ὄντων·
ὧν
οὐθενός
(ἐστιν
|
ἡ |
οἰκοδομικὴ
ποιητική)
τὸν
αὐτὸν
δὲ |
[6, 1] |
δὲ
πρακτῶν
ἐν
τῷ
πράττοντι,
|
ἡ |
προαίρεσις·
τὸ
αὐτὸ
γὰρ
τὸ |
[6, 1] |
γὰρ
ἄν
τις
πότερόν
ποθ'
|
ἡ |
πρώτη
φιλοσοφία
καθόλου
ἐστὶν
ἢ |
[6, 3] |
ὄν,
ὕστερον
ἐπισκεπτέον·
ἐπεὶ
δὲ
|
ἡ |
συμπλοκή
(ἐστιν
καὶ
ἡ
διαίρεσις |
[6, 3] |
καὶ
αἴτιον
ποῖον
ἡ
ἀναγωγὴ
|
ἡ |
(τοιαύτη,
πότερον
ὡς
εἰς
ὕλην |
[6, 3] |
οὐκέτι
εἰς
ἄλλο.
Ἔσται
οὖν
|
ἡ |
τοῦ
ὁπότερ'
ἔτυχεν
αὕτη,
καὶ |
[6, 2] |
πάντ'
ἔσται
ἐξ
ἀνάγκης)
ὥστε
|
ἡ |
ὕλη
ἔσται
αἰτία
ἡ
ἐνδεχομένη |
[6, 1] |
οὐσία
παρὰ
τὰς
φύσει
συνεστηκυίας,
|
ἡ |
φυσικὴ
ἂν
εἴη
πρώτη
ἐπιστήμη· |
[6, 1] |
εἰ
ἔστιν.
Ἐπεὶ
δὲ
καὶ
|
ἡ |
φυσικὴ
ἐπιστήμη
τυγχάνει
οὖσα
περὶ |
[6, 1] |
ὕλης
ἐστίν.
Ὅτι
μὲν
οὖν
|
ἡ |
φυσικὴ
θεωρητική
ἐστι,
φανερὸν
ἐκ |
[6, 1] |
πρακτικὴ
ἢ
ποιητικὴ
ἢ
θεωρητική,
|
ἡ |
φυσικὴ
θεωρητική
τις
ἂν
εἴη, |
[6, 1] |
γε
(περὶ
κινητῶν
γάρ
τινων
|
ἡ |
φυσική)
οὐδὲ
μαθηματικῆς,
ἀλλὰ
προτέρας |
[6, 2] |
συμβεβηκότος
(ἐφ'
ὅσον
ἐνδέχεται,
τίς
|
ἡ |
φύσις
αὐτοῦ
καὶ
διὰ
τίν' |
[6, 1] |
ἄδηλον,
ὅτι
μέντοι
ἔνια
μαθήματα
|
ᾗ |
ἀκίνητα
καὶ
ᾗ
χωριστὰ
(θεωρεῖ, |
[6, 1] |
τοιαύτην
ἐστὶν
οὐσίαν
ἐν
ᾗ
|
ἡ |
ἀρχὴ
τῆς
κινήσεως
καὶ
στάσεως |
[6, 1] |
τὴν
τοιαύτην
ἐστὶν
οὐσίαν
ἐν
|
ᾗ |
ἡ
ἀρχὴ
τῆς
κινήσεως
καὶ |
[6, 1] |
τί
ἐστι
καὶ
τὰ
ὑπάρχοντα
|
ᾗ |
ὄν.
~Ἀλλ'
ἐπεὶ
τὸ
ὂν |
[6, 1] |
οὐχὶ
περὶ
ὄντος
ἁπλῶς
οὐδὲ
|
ᾗ |
(ὄν,
οὐδὲ
τοῦ
τί
ἐστιν |
[6, 3] |
τὰ
αἴτια
καὶ
τὰς
ἀρχὰς
|
ᾗ |
ὄν.
{Φανερὸν
δ'
ἐν
οἷς |
[6, 1] |
πρώτη·
καὶ
περὶ
τοῦ
ὄντος
|
ᾗ |
ὂν
ταύτης
ἂν
εἴη
θεωρῆσαι, |
[6, 1] |
τῶν
ὄντων,
δῆλον
δὲ
ὅτι
|
ᾗ |
ὄντα.
Ἔστι
γάρ
τι
αἴτιον |
[6, 1] |
ἔνια
μαθήματα
ᾗ
ἀκίνητα
καὶ
|
ᾗ |
χωριστὰ
(θεωρεῖ,
δῆλον.
Εἰ
δέ |
[6, 2] |
ποιεῖν
οἰκοδόμος
ἀλλὰ
ἰατρός,
ἀλλὰ
|
συνέβη |
ἰατρὸν
εἶναι
τὸν
οἰκοδόμον.
Καὶ |
[6, 2] |
οὐ
κατὰ
τὴν
ὀψοποιητικήν·
διὸ
|
συνέβη, |
φαμέν,
καὶ
(ἔστιν
ὡς
ποιεῖ, |
[6, 3] |
ποίαν
καὶ
αἴτιον
ποῖον
ἡ
|
ἀναγωγὴ |
ἡ
(τοιαύτη,
πότερον
ὡς
εἰς |
[6, 2] |
γραμματικὸς
(ὢν
μουσικός,
καὶ
ὅσοι
|
δὴ |
ἄλλοι
τοιοῦτοι
τῶν
λόγων
εἰσίν· |
[6, 1] |
κοιλότης
ἄνευ
ὕλης
αἰσθητῆς.
(Εἰ
|
δὴ |
πάντα
τὰ
φυσικὰ
ὁμοίως
τῷ |
[6, 2] |
τὸ
δυνάμει
καὶ
ἐνεργείᾳ·
ἐπεὶ
|
δὴ |
πολλαχῶς
λέγεται
τὸ
ὄν,
πρῶτον |
[6, 3] |
οἷον
τὸ
ἀποθανεῖν
τὸν
ζῶντα·
|
ἤδη |
γάρ
τι
γέγονεν,
(οἷον
τὰ |
[6, 3] |
τὰ
γενόμενα,
ὁ
αὐτὸς
λόγος·
|
ἤδη |
γὰρ
ὑπάρχει
τοῦτο
ἔν
τινι, |
[6, 3] |
καὶ
μὴ
ὂν
ὡς
ψεῦδος,
|
ἐπειδὴ |
παρὰ
σύνθεσίν
ἐστι
καὶ
διαίρεσιν, |
[6, 3] |
νόσῳ
ἢ
βίᾳ,
ἐάν
γε
|
ἐξέλθῃ· |
τοῦτο
δὲ
ἐὰν
διψήσῃ·
τοῦτο |
[6, 1] |
ἡ
φυσικὴ
θεωρητική
τις
ἂν
|
εἴη, |
ἀλλὰ
θεωρητικὴ
περὶ
τοιοῦτον
ὂν |
[6, 1] |
ὄντος
ᾗ
ὂν
ταύτης
ἂν
|
εἴη |
θεωρῆσαι,
καὶ
τί
ἐστι
καὶ |
[6, 1] |
φύσει
συνεστηκυίας,
ἡ
φυσικὴ
ἂν
|
εἴη |
πρώτη
ἐπιστήμη·
εἰ
δ'
ἔστι |
[6, 1] |
καὶ
περὶ
χωριστὰ
καὶ
ἀκίνητα.
|
Ἀνάγκη |
δὲ
πάντα
μὲν
τὰ
αἴτια |
[6, 3] |
μὴ
κατὰ
συμβεβηκὸς
αἴτιόν
τι
|
ἀνάγκη |
εἶναι.
Πότερον
γὰρ
ἔσται
τοδὶ |
[6, 2] |
(πλεῖστα
ὡς
ἐπὶ
τὸ
πολύ,
|
ἀνάγκη |
εἶναι
τὸ
κατὰ
συμβεβηκὸς
ὄν· |
[6, 1] |
εἶεν
φιλοσοφίαι
θεωρητικαί,
μαθηματική,
φυσική,
|
θεολογική |
(οὐ
γὰρ
(ἄδηλον
ὅτι
εἴ |
[6, 2] |
ὄντων·
ὧν
οὐθενός
(ἐστιν
ἡ
|
οἰκοδομικὴ |
ποιητική)
τὸν
αὐτὸν
δὲ
τρόπον |
[6, 1] |
παρὰ
τὰς
φύσει
συνεστηκυίας,
ἡ
|
φυσικὴ |
ἂν
εἴη
πρώτη
ἐπιστήμη·
εἰ |
[6, 1] |
ἔστιν.
Ἐπεὶ
δὲ
καὶ
ἡ
|
φυσικὴ |
ἐπιστήμη
τυγχάνει
οὖσα
περὶ
γένος |
[6, 1] |
ἂν
εἶεν
φιλοσοφίαι
θεωρητικαί,
μαθηματική,
|
φυσική, |
θεολογική
(οὐ
γὰρ
(ἄδηλον
ὅτι |
[6, 1] |
ἐστίν.
Ὅτι
μὲν
οὖν
ἡ
|
φυσικὴ |
θεωρητική
ἐστι,
φανερὸν
ἐκ
τούτων· |
[6, 1] |
ἢ
ποιητικὴ
ἢ
θεωρητική,
ἡ
|
φυσικὴ |
θεωρητική
τις
ἂν
εἴη,
ἀλλὰ |
[6, 1] |
(περὶ
κινητῶν
γάρ
τινων
ἡ
|
φυσική) |
οὐδὲ
μαθηματικῆς,
ἀλλὰ
προτέρας
ἀμφοῖν. |
[6, 1] |
προτέρας
ἀμφοῖν.
Ἡ
μὲν
γὰρ
|
φυσικὴ |
περὶ
χωριστὰ
μὲν
ἀλλ'
οὐκ |
[6, 1] |
τούτων·
ἀλλ'
ἔστι
καὶ
ἡ
|
μαθηματικὴ |
θεωρητική·
ἀλλ'
εἰ
ἀκινήτων
καὶ |
[6, 1] |
τρεῖς
ἂν
εἶεν
φιλοσοφίαι
θεωρητικαί,
|
μαθηματική, |
φυσική,
θεολογική
(οὐ
γὰρ
(ἄδηλον |
[6, 1] |
πᾶσα
διάνοια
ἢ
πρακτικὴ
ἢ
|
ποιητικὴ |
ἢ
θεωρητική,
ἡ
φυσικὴ
θεωρητική |
[6, 2] |
περὶ
αὐτοῦ
οὔτε
πρακτικῇ
οὔτε
|
ποιητικῇ |
οὔτε
θεωρητικῇ.
Οὔτε
γὰρ
ὁ |
[6, 2] |
ὧν
οὐθενός
(ἐστιν
ἡ
οἰκοδομικὴ
|
ποιητική) |
τὸν
αὐτὸν
δὲ
τρόπον
οὐδ' |
[6, 1] |
ὅτι
οὔτε
πρακτική
ἐστιν
οὔτε
|
ποιητική |
(τῶν
μὲν
γὰρ
ποιητῶν
ἐν |
[6, 1] |
καὶ
ὅλως
δὲ
πᾶσα
ἐπιστήμη
|
διανοητικὴ |
ἢ
μετέχουσά
τι
διανοίας
περὶ |
[6, 1] |
ἀλλ'
ἔστι
καὶ
ἡ
μαθηματικὴ
|
θεωρητική· |
ἀλλ'
εἰ
ἀκινήτων
καὶ
χωριστῶν |
[6, 1] |
Ὅτι
μὲν
οὖν
ἡ
φυσικὴ
|
θεωρητική |
ἐστι,
φανερὸν
ἐκ
τούτων·
ἀλλ' |
[6, 1] |
ἢ
πρακτικὴ
ἢ
ποιητικὴ
ἢ
|
θεωρητική, |
ἡ
φυσικὴ
θεωρητική
τις
ἂν |
[6, 2] |
οὔτε
πρακτικῇ
οὔτε
ποιητικῇ
οὔτε
|
θεωρητικῇ. |
Οὔτε
γὰρ
ὁ
ποιῶν
οἰκίαν |
[6, 1] |
θεωρητική
τις
ἂν
εἴη,
ἀλλὰ
|
θεωρητικὴ |
περὶ
τοιοῦτον
ὂν
ὅ
ἐστι |
[6, 1] |
ποιητικὴ
ἢ
θεωρητική,
ἡ
φυσικὴ
|
θεωρητική |
τις
ἂν
εἴη,
ἀλλὰ
θεωρητικὴ |
[6, 1] |
ἐν
αὐτῇ)
δῆλον
ὅτι
οὔτε
|
πρακτική |
ἐστιν
οὔτε
ποιητική
(τῶν
μὲν |
[6, 1] |
(ὥστε
εἰ
πᾶσα
διάνοια
ἢ
|
πρακτικὴ |
ἢ
ποιητικὴ
ἢ
θεωρητική,
ἡ |
[6, 2] |
ἐπιστήμῃ
ἐπιμελὲς
περὶ
αὐτοῦ
οὔτε
|
πρακτικῇ |
οὔτε
ποιητικῇ
οὔτε
θεωρητικῇ.
Οὔτε |
[6, 3] |
ὕστερον
ἐπισκεπτέον·
ἐπεὶ
δὲ
ἡ
|
συμπλοκή |
(ἐστιν
καὶ
ἡ
διαίρεσις
ἐν |
[6, 1] |
ὕλης
(ἔστι
γὰρ
τὸ
σιμὸν
|
κοίλη |
ῥίς)
ἡ
δὲ
κοιλότης
ἄνευ |
[6, 2] |
ἔσται
ἐξ
ἀνάγκης)
ὥστε
ἡ
|
ὕλη |
ἔσται
αἰτία
ἡ
ἐνδεχομένη
παρὰ |
[6, 1] |
δὲ
ἴσως
ἀλλ'
ὡς
ἐν
|
ὕλῃ· |
ἡ
δὲ
πρώτη
καὶ
περὶ |
[6, 2] |
εἰ
πᾶν
ὃ
ἂν
ᾖ,
|
μὴ |
ἀεὶ
δέ,
γέγονεν,
ὥστ'
εἰ |
[6, 1] |
ἐνίας
θεωρῆσαι
τοῦ
φυσικοῦ,
ὅση
|
μὴ |
ἄνευ
τῆς
ὕλης
ἐστίν.
Ὅτι |
[6, 2] |
λεγομένης
ἀλλ'
ἣν
λέγομεν
τῷ
|
μὴ |
ἐνδέχεσθαι
ἄλλως,
τὰ
δ'
(ἐξ |
[6, 1] |
πασῶν
κοινή)
εἰ
μὲν
οὖν
|
μὴ |
ἔστι
τις
ἑτέρα
οὐσία
παρὰ |
[6, 1] |
δὲ
οὐδ'
εἰ
ἔστιν
ἢ
|
μὴ |
ἔστι
τὸ
γένος
περὶ
ὃ |
[6, 3] |
εἰ
τοῦ
γιγνομένου
καὶ
φθειρομένου
|
μὴ |
κατὰ
συμβεβηκὸς
αἴτιόν
τι
ἀνάγκη |
[6, 1] |
καὶ
τὸν
λόγον
πῶς
ἐστὶ
|
μὴ |
λανθάνειν,
ὡς
ἄνευ
γε
(τούτου |
[6, 3] |
περὶ
τὸ
οὕτως
ὂν
καὶ
|
μὴ |
ὄν,
ὕστερον
ἐπισκεπτέον·
ἐπεὶ
δὲ |
[6, 2] |
κακῶς
τὴν
σοφιστικὴν
(περὶ
τὸ
|
μὴ |
ὂν
ἔταξεν.
Εἰσὶ
γὰρ
οἱ |
[6, 2] |
τὸ
(ὡς
ἀληθές,
καὶ
τὸ
|
μὴ |
ὂν
ὡς
τὸ
ψεῦδος,
παρὰ |
[6, 3] |
δὲ
ὡς
ἀληθὲς
ὄν,
καὶ
|
μὴ |
ὂν
ὡς
ψεῦδος,
ἐπειδὴ
παρὰ |
[6, 2] |
τὸ
συμβεβηκὸς
ἐγγύς
τι
τοῦ
|
μὴ |
ὄντος.
Δῆλον
δὲ
καὶ
ἐκ |
[6, 3] |
γε
τοδὶ
γένηται·
εἰ
δὲ
|
μή, |
οὔ.
Τοῦτο
δὲ
ἐὰν
ἄλλο. |
[6, 2] |
κατὰ
συμβεβηκὸς
ἔσται
(εἰ
δὲ
|
μή, |
πάντ'
ἔσται
ἐξ
ἀνάγκης)
ὥστε |
[6, 3] |
ἅμα
καὶ
τὸ
χωρὶς
ὥστε
|
μὴ |
τὸ
ἐφεξῆς
(ἀλλ'
ἕν
τι |
[6, 3] |
καὶ
φθείρεσθαι,
φανερόν.
Εἰ
γὰρ
|
μὴ |
τοῦτ'
ἐξ
ἀνάγκης
πάντ'
ἔσται, |
[6, 1] |
αἴτια,
καὶ
ὅλως
δὲ
πᾶσα
|
ἐπιστήμη |
διανοητικὴ
ἢ
μετέχουσά
τι
διανοίας |
[6, 1] |
ἡ
φυσικὴ
ἂν
εἴη
πρώτη
|
ἐπιστήμη· |
εἰ
δ'
ἔστι
τις
οὐσία |
[6, 2] |
θεωρία.
Σημεῖον
δέ·
οὐδεμιᾷ
γὰρ
|
ἐπιστήμῃ |
ἐπιμελὲς
περὶ
αὐτοῦ
οὔτε
πρακτικῇ |
[6, 2] |
οὐκ
ἔστι
τοῦ
συμβεβηκότος
φανερόν·
|
ἐπιστήμη |
μὲν
γὰρ
πᾶσα
ἢ
τοῦ |
[6, 2] |
τούτων
ὕστερον
σκεπτέον,
ὅτι
δ'
|
(ἐπιστήμη |
οὐκ
ἔστι
τοῦ
συμβεβηκότος
φανερόν· |
[6, 2] |
διὰ
τίν'
αἰτίαν
καὶ
ὅτι
|
ἐπιστήμη |
οὐκ
ἔστιν
αὐτοῦ,
εἴρηται.
~Ὅτι |
[6, 2] |
ἴσως
ἔσται
καὶ
διὰ
τί
|
ἐπιστήμη |
οὐκ
ἔστιν
αὐτοῦ.
Ἐπεὶ
οὖν |
[6, 1] |
Ἐπεὶ
δὲ
καὶ
ἡ
φυσικὴ
|
ἐπιστήμη |
τυγχάνει
οὖσα
περὶ
γένος
τι |
[6, 2] |
ὅσα
συμβαίνει
ἅμα
τῇ
οἰκίᾳ
|
γιγνομένῃ |
(ἄπειρα
γάρ
ἐστιν·
τοῖς
μὲν |
[6, 2] |
ἡ
ὕλη
ἔσται
αἰτία
ἡ
|
ἐνδεχομένη |
παρὰ
τὸ
ὡς
ἐπὶ
τὸ |
[6, 2] |
δ'
οὐδεμία
τέχνη
οὐδὲ
δύναμις
|
ὡρισμένη· |
τῶν
γὰρ
κατὰ
συμβεβηκὸς
ὄντων |
[6, 1] |
εἰσίν,
ἡ
δὲ
καθόλου
πασῶν
|
κοινή) |
εἰ
μὲν
οὖν
μὴ
ἔστι |
[6, 1] |
ἡ
ἀρχή,
ἢ
νοῦς
ἢ
|
τέχνη |
ἢ
δύναμίς
τις,
τῶν
δὲ |
[6, 2] |
αἱ
ποιητικαί,
τῶν
δ'
οὐδεμία
|
τέχνη |
οὐδὲ
δύναμις
ὡρισμένη·
τῶν
γὰρ |
[6, 3] |
οὐκ
ἀποθανεῖται.
Ὁμοίως
δὲ
κἂν
|
ὑπερπηδήσῃ |
τις
εἰς
τὰ
γενόμενα,
ὁ |
[6, 3] |
γε
ἐξέλθῃ·
τοῦτο
δὲ
ἐὰν
|
διψήσῃ· |
τοῦτο
δὲ
ἐὰν
ἄλλο·
καὶ |
[6, 3] |
τῶν
γεγονότων
τι.
Οἷον
ἐὰν
|
διψήσῃ· |
τοῦτο
δὲ
εἰ
ἐσθίει
δριμέα· |
[6, 1] |
ψυχῆς
ἐνίας
θεωρῆσαι
τοῦ
φυσικοῦ,
|
ὅση |
μὴ
ἄνευ
τῆς
ὕλης
ἐστίν. |
[6, 2] |
οἰκίαν
ποιεῖ
ὅσα
συμβαίνει
ἅμα
|
τῇ |
οἰκίᾳ
γιγνομένῃ
(ἄπειρα
γάρ
ἐστιν· |
[6, 1] |
που
τὸ
θεῖον
ὑπάρχει,
ἐν
|
τῇ |
τοιαύτῃ
φύσει
ὑπάρχει)
καὶ
τὴν |
[6, 1] |
τῆς
κινήσεως
καὶ
στάσεως
ἐν
|
αὐτῇ) |
δῆλον
ὅτι
οὔτε
πρακτική
ἐστιν |
[6, 2] |
τὸ
πολύ,
αὕτη
ἀρχὴ
καὶ
|
αὕτη |
αἰτία
ἐστὶ
τοῦ
εἶναι
τὸ |
[6, 2] |
ὡς
δ'
ἐπὶ
τὸ
πολύ,
|
αὕτη |
ἀρχὴ
καὶ
αὕτη
αἰτία
ἐστὶ |
[6, 3] |
ὅτι
μέχρι
τινὸς
βαδίζει
ἀρχῆς,
|
αὕτη |
δ'
οὐκέτι
εἰς
ἄλλο.
Ἔσται |
[6, 1] |
θεωρητικαὶ
τῶν
ἄλλων
ἐπιστημῶν
αἱρετώταται,
|
αὕτη |
δὲ
τῶν
θεωρητικῶν.
Ἀπορήσειε
γὰρ |
[6, 3] |
οὖν
ἡ
τοῦ
ὁπότερ'
ἔτυχεν
|
αὕτη, |
καὶ
αἴτιον
τῆς
γενέσεως
αὐτῆς |
[6, 1] |
δ'
ἔστι
τις
οὐσία
ἀκίνητος,
|
(αὕτη |
προτέρα
καὶ
φιλοσοφία
πρώτη,
καὶ |
[6, 3] |
αἴτιον
ποῖον
ἡ
ἀναγωγὴ
ἡ
|
(τοιαύτη, |
πότερον
ὡς
εἰς
ὕλην
ἢ |
[6, 1] |
τὸ
θεῖον
ὑπάρχει,
ἐν
τῇ
|
τοιαύτῃ |
φύσει
ὑπάρχει)
καὶ
τὴν
τιμιωτάτην |
[6, 1] |
συνεστηκυίας,
ἡ
φυσικὴ
ἂν
εἴη
|
πρώτη |
ἐπιστήμη·
εἰ
δ'
ἔστι
τις |
[6, 1] |
ἀκίνητος,
(αὕτη
προτέρα
καὶ
φιλοσοφία
|
πρώτη, |
καὶ
καθόλου
οὕτως
ὅτι
πρώτη· |
[6, 1] |
πρώτη,
καὶ
καθόλου
οὕτως
ὅτι
|
πρώτη· |
καὶ
περὶ
τοῦ
ὄντος
ᾗ |
[6, 1] |
ὡς
ἐν
ὕλῃ·
ἡ
δὲ
|
πρώτη |
καὶ
περὶ
χωριστὰ
καὶ
ἀκίνητα. |
[6, 1] |
ἄν
τις
πότερόν
ποθ'
ἡ
|
πρώτη |
φιλοσοφία
καθόλου
ἐστὶν
ἢ
περί |
[6, 1] |
ποιητῶν
ἐν
τῷ
ποιοῦντι
ἡ
|
ἀρχή, |
ἢ
νοῦς
ἢ
τέχνη
ἢ |
[6, 2] |
δ'
ἐπὶ
τὸ
πολύ,
αὕτη
|
ἀρχὴ |
καὶ
αὕτη
αἰτία
ἐστὶ
τοῦ |
[6, 1] |
ἐστὶν
οὐσίαν
ἐν
ᾗ
ἡ
|
ἀρχὴ |
τῆς
κινήσεως
καὶ
στάσεως
ἐν |
[6, 2] |
ἐπὶ
τὸ
πολὺ
καὶ
τὸ
|
τῇ |
νουμηνίᾳ·
τὸ
δὲ
συμβεβηκός
ἐστι |