Livre, Chap. |
[6, 1] |
λέγονται,
οἷον
ῥὶς
ὀφθαλμὸς
πρόσωπον
|
σὰρξ |
ὀστοῦν,
ὅλως
ζῷον,
φύλλον
ῥίζα |
[6, 2] |
ποτέ,
καὶ
εἴ
τι
ἄλλο
|
σημαίνει |
τὸν
τρόπον
τοῦτον)
(ἔτι
παρὰ |
[6, 2] |
οὐδεμία
ἐστὶ
περὶ
αὐτὸ
θεωρία.
|
Σημεῖον |
δέ·
οὐδεμιᾷ
γὰρ
ἐπιστήμῃ
ἐπιμελὲς |
[6, 1] |
τῆς
ὕλης
(ἔστι
γὰρ
τὸ
|
σιμὸν |
κοίλη
ῥίς)
ἡ
δὲ
κοιλότης |
[6, 1] |
δὲ
ταῦτα
ὅτι
τὸ
μὲν
|
σιμὸν |
συνειλημμένον
ἐστὶ
μετὰ
τῆς
ὕλης |
[6, 1] |
ἐστι
τὰ
μὲν
ὡς
τὸ
|
σιμὸν |
τὰ
δ'
ὡς
τὸ
κοῖλον. |
[6, 1] |
πάντα
τὰ
φυσικὰ
ὁμοίως
τῷ
|
σιμῷ |
λέγονται,
οἷον
ῥὶς
ὀφθαλμὸς
πρόσωπον |
[6, 3] |
ὄντος
διὸ
ταῦτα
μὲν
ἀφείσθω,
|
σκεπτέον |
δὲ
τοῦ
ὄντος
αὐτοῦ
τὰ |
[6, 2] |
Περὶ
μὲν
οὖν
τούτων
ὕστερον
|
σκεπτέον, |
ὅτι
δ'
(ἐπιστήμη
οὐκ
ἔστι |
[6, 3] |
ὡς
εἰς
τὸ
κινῆσαν,
μάλιστα
|
σκεπτέον. |
Περὶ
μὲν
οὖν
τοῦ
κατὰ |
[6, 2] |
τρόπον
τινὰ
οὐ
κακῶς
τὴν
|
σοφιστικὴν |
(περὶ
τὸ
μὴ
ὂν
ἔταξεν. |
[6, 2] |
ἔταξεν.
Εἰσὶ
γὰρ
οἱ
τῶν
|
σοφιστῶν |
λόγοι
περὶ
τὸ
συμβεβηκὸς
ὡς |
[6, 1] |
ἡ
ἀρχὴ
τῆς
κινήσεως
καὶ
|
στάσεως |
ἐν
αὐτῇ)
δῆλον
ὅτι
οὔτε |
[6, 1] |
τῶν
(μαθηματικῶν
εἰσὶν
ἀρχαὶ
καὶ
|
στοιχεῖα |
καὶ
αἴτια,
καὶ
ὅλως
δὲ |
[6, 2] |
τὸν
οἰκοδόμον.
Καὶ
ὀψοποιὸς
ἡδονῆς
|
στοχαζόμενος |
ποιήσειεν
ἄν
τι
ὑγιεινόν,
ἀλλ' |
[6, 3] |
ἀληθὲς
τὴν
κατάφασιν
ἐπὶ
τῷ
|
συγκειμένῳ |
ἔχει
τὴν
δ'
ἀπόφασιν
ἐπὶ |
[6, 3] |
ἅμα
ἢ
τὸ
χωρὶς
νοεῖν
|
συμβαίνει, |
ἄλλος
λόγος,
λέγω
δὲ
τὸ |
[6, 2] |
ὁ
ποιῶν
οἰκίαν
ποιεῖ
ὅσα
|
συμβαίνει |
ἅμα
τῇ
οἰκίᾳ
γιγνομένῃ
(ἄπειρα |
[6, 2] |
Καὶ
τὸν
ἄνθρωπον
λευκὸν
εἶναι
|
συμβέβηκεν |
(οὔτε
γὰρ
ἀεὶ
οὔθ'
ὡς |
[6, 3] |
γιγνομένου
καὶ
φθειρομένου
μὴ
κατὰ
|
συμβεβηκὸς |
αἴτιόν
τι
ἀνάγκη
εἶναι.
Πότερον |
[6, 2] |
τὸ
ὁπότερ'
ἔτυχε
καὶ
κατὰ
|
συμβεβηκός. |
Ἀλλὰ
πότερον
τὸ
ὡς
ἐπὶ |
[6, 2] |
λόγων
εἰσίν·
φαίνεται
γὰρ
τὸ
|
συμβεβηκὸς |
ἐγγύς
τι
τοῦ
μὴ
ὄντος. |
[6, 2] |
ἐπὶ
τὸ
πολύ,
τοῦτό
φαμεν
|
συμβεβηκὸς |
εἶναι.
Οἷον
ἐπὶ
κυνὶ
ἂν |
[6, 2] |
ἐπεὶ
δὲ
γίγνεταί
ποτε,
κατὰ
|
συμβεβηκὸς |
ἔσται
(εἰ
δὲ
μή,
πάντ' |
[6, 2] |
τὸ
τῇ
νουμηνίᾳ·
τὸ
δὲ
|
συμβεβηκός |
ἐστι
παρὰ
ταῦτα.
Τί
μὲν |
[6, 2] |
γὰρ
ὄνομά
τι
μόνον
τὸ
|
συμβεβηκός |
ἐστιν.
Διὸ
Πλάτων
τρόπον
τινὰ |
[6, 2] |
ἓν
μὲν
ἦν
τὸ
κατὰ
|
συμβεβηκός, |
ἕτερον
δὲ
τὸ
(ὡς
ἀληθές, |
[6, 2] |
Τί
μὲν
οὖν
ἐστὶ
τὸ
|
συμβεβηκὸς |
καὶ
διὰ
τίν'
αἰτίαν
καὶ |
[6, 2] |
πολύ)
ζῷον
δ'
οὐ
κατὰ
|
συμβεβηκός. |
Καὶ
τὸ
ὑγιάζειν
δὲ
τὸν |
[6, 3] |
ἡ
διάνοια)
τὸ
μὲν
ὡς
|
συμβεβηκὸς |
καὶ
τὸ
ὡς
ἀληθὲς
ὂν |
[6, 2] |
ὄν,
πρῶτον
(περὶ
τοῦ
κατὰ
|
συμβεβηκὸς |
λεκτέον,
ὅτι
οὐδεμία
ἐστὶ
περὶ |
[6, 2] |
αἰτία
ἐστὶ
τοῦ
εἶναι
τὸ
|
συμβεβηκός· |
ὃ
γὰρ
ἂν
ᾖ
μήτ' |
[6, 2] |
πολύ,
ἀνάγκη
εἶναι
τὸ
κατὰ
|
συμβεβηκὸς |
ὄν·
οἷον
οὔτ'
ἀεὶ
οὔθ' |
[6, 3] |
Περὶ
μὲν
οὖν
τοῦ
κατὰ
|
συμβεβηκὸς |
ὄντος
ἀφείσθω
(διώρισται
γὰρ
ἱκανῶς) |
[6, 2] |
δύναμις
ὡρισμένη·
τῶν
γὰρ
κατὰ
|
συμβεβηκὸς |
ὄντων
ἢ
γιγνομένων
καὶ
τὸ |
[6, 2] |
τὸ
ὑγιάζειν
δὲ
τὸν
οἰκοδόμον
|
συμβεβηκός, |
(ὅτι
οὐ
πέφυκε
τοῦτο
ποιεῖν |
[6, 2] |
καὶ
φθορά,
τῶν
δὲ
κατὰ
|
συμβεβηκὸς |
οὐκ
ἔστιν.
Ἀλλ'
ὅμως
λεκτέον |
[6, 2] |
τῶν
σοφιστῶν
λόγοι
περὶ
τὸ
|
συμβεβηκὸς |
ὡς
εἰπεῖν
μάλιστα
πάντων,
πότερον |
[6, 2] |
καὶ
τὸ
αἴτιόν
ἐστι
κατὰ
|
συμβεβηκός. |
Ὥστ'
ἐπεὶ
οὐ
πάντα
ἐστὶν |
[6, 2] |
ὁ
γεωμέτρης
θεωρεῖ
τὰ
οὕτω
|
συμβεβηκότα |
τοῖς
σχήμασιν,
οὐδ'
εἰ
ἕτερόν |
[6, 2] |
ἐπὶ
τὸ
πολὺ
ἄλλως
τοῦ
|
συμβεβηκότος. |
(Ἀρχὴν
δὲ
τηνδὶ
ληπτέον,
πότερον |
[6, 2] |
ὅμως
λεκτέον
ἔτι
περὶ
τοῦ
|
συμβεβηκότος |
(ἐφ'
ὅσον
ἐνδέχεται,
τίς
ἡ |
[6, 2] |
δ'
(ἐπιστήμη
οὐκ
ἔστι
τοῦ
|
συμβεβηκότος |
φανερόν·
ἐπιστήμη
μὲν
γὰρ
πᾶσα |
[6, 2] |
χειμὼν
γένηται
καὶ
ψῦχος,
τοῦτο
|
συμβῆναί |
φαμεν,
ἀλλ'
οὐκ
ἂν
πνῖγος |
[6, 2] |
ὀρθὰς
ἔχον.
Καὶ
τοῦτ'
εὐλόγως
|
συμπίπτει· |
ὥσπερ
γὰρ
ὄνομά
τι
μόνον |
[6, 3] |
ὕστερον
ἐπισκεπτέον·
ἐπεὶ
δὲ
ἡ
|
συμπλοκή |
(ἐστιν
καὶ
ἡ
διαίρεσις
ἐν |
[6, 3] |
ὅτι
ποσὸν
ἤ
τι
ἄλλο
|
συνάπτει |
ἢ
ἀφαιρεῖ
ἡ
διάνοια)
τὸ |
[6, 2] |
ποιεῖν
οἰκοδόμος
ἀλλὰ
ἰατρός,
ἀλλὰ
|
συνέβη |
ἰατρὸν
εἶναι
τὸν
οἰκοδόμον.
Καὶ |
[6, 2] |
οὐ
κατὰ
τὴν
ὀψοποιητικήν·
διὸ
|
συνέβη, |
φαμέν,
καὶ
(ἔστιν
ὡς
ποιεῖ, |
[6, 1] |
ταῦτα
ὅτι
τὸ
μὲν
σιμὸν
|
συνειλημμένον |
ἐστὶ
μετὰ
τῆς
ὕλης
(ἔστι |
[6, 1] |
ἑτέρα
οὐσία
παρὰ
τὰς
φύσει
|
συνεστηκυίας, |
ἡ
φυσικὴ
ἂν
εἴη
πρώτη |
[6, 3] |
ὂν
ὡς
ψεῦδος,
ἐπειδὴ
παρὰ
|
σύνθεσίν |
ἐστι
καὶ
διαίρεσιν,
τὸ
δὲ |
[6, 3] |
ἐστι
καὶ
διαίρεσιν,
τὸ
δὲ
|
σύνολον |
(περὶ
μερισμὸν
ἀντιφάσεως
(τὸ
μὲν |
[6, 2] |
θεωρεῖ
τὰ
οὕτω
συμβεβηκότα
τοῖς
|
σχήμασιν, |
οὐδ'
εἰ
ἕτερόν
ἐστι
τρίγωνον |
[6, 2] |
παρὰ
ταῦτα
δ'
ἐστὶ
τὰ
|
σχήματα |
τῆς
κατηγορίας
(οἷον
τὸ
μὲν |