Livre, Chap. |
[6, 3] |
τοῦ
δὲ
τῆς
διανοίας
τι
|
πάθος, |
(καὶ
ἀμφότερα
περὶ
τὸ
λοιπὸν |
[6, 2] |
Κορίσκος
καὶ
Κορίσκος,
καὶ
εἰ
|
πᾶν |
ὃ
ἂν
ᾖ,
μὴ
ἀεὶ |
[6, 3] |
γὰρ
μὴ
τοῦτ'
ἐξ
ἀνάγκης
|
πάντ' |
ἔσται,
εἰ
τοῦ
γιγνομένου
καὶ |
[6, 2] |
συμβεβηκὸς
ἔσται
(εἰ
δὲ
μή,
|
πάντ' |
ἔσται
ἐξ
ἀνάγκης)
ὥστε
ἡ |
[6, 3] |
τὸ
γεγονός·
ἐξ
ἀνάγκης
ἄρα
|
πάντα |
ἔσται
τὰ
ἐσόμενα,
οἷον
τὸ |
[6, 2] |
κατὰ
συμβεβηκός.
Ὥστ'
ἐπεὶ
οὐ
|
πάντα |
ἐστὶν
ἐξ
ἀνάγκης
καὶ
ἀεὶ |
[6, 1] |
χωριστὰ
καὶ
ἀκίνητα.
Ἀνάγκη
δὲ
|
πάντα |
μὲν
τὰ
αἴτια
ἀίίδια
εἶναι, |
[6, 1] |
ἄνευ
ὕλης
αἰσθητῆς.
(Εἰ
δὴ
|
πάντα |
τὰ
φυσικὰ
ὁμοίως
τῷ
σιμῷ |
[6, 2] |
τρόπον
τοῦτον)
(ἔτι
παρὰ
ταῦτα
|
πάντα |
τὸ
δυνάμει
καὶ
ἐνεργείᾳ·
ἐπεὶ |
[6, 2] |
τὸ
συμβεβηκὸς
ὡς
εἰπεῖν
μάλιστα
|
πάντων, |
πότερον
ἕτερον
ἢ
ταὐτὸν
μουσικὸν |
[6, 2] |
ποιηθεῖσαν,
καὶ
ἑτέραν
ὡς
εἰπεῖν
|
πάντων |
τῶν
ὄντων·
ὧν
οὐθενός
(ἐστιν |
[6, 3] |
μὴ
ὂν
ὡς
ψεῦδος,
ἐπειδὴ
|
παρὰ |
σύνθεσίν
ἐστι
καὶ
διαίρεσιν,
τὸ |
[6, 1] |
μὴ
ἔστι
τις
ἑτέρα
οὐσία
|
παρὰ |
τὰς
φύσει
συνεστηκυίας,
ἡ
φυσικὴ |
[6, 2] |
μὴ
ὂν
ὡς
τὸ
ψεῦδος,
|
παρὰ |
ταῦτα
δ'
ἐστὶ
τὰ
σχήματα |
[6, 2] |
σημαίνει
τὸν
τρόπον
τοῦτον)
(ἔτι
|
παρὰ |
ταῦτα
πάντα
τὸ
δυνάμει
καὶ |
[6, 2] |
νουμηνίᾳ·
τὸ
δὲ
συμβεβηκός
ἐστι
|
παρὰ |
ταῦτα.
Τί
μὲν
οὖν
ἐστὶ |
[6, 2] |
τοῦτο
ἀδύνατον;
Ἔστιν
ἄρα
τι
|
παρὰ |
ταῦτα
τὸ
ὁπότερ'
ἔτυχε
καὶ |
[6, 2] |
ὕλη
ἔσται
αἰτία
ἡ
ἐνδεχομένη
|
παρὰ |
τὸ
ὡς
ἐπὶ
τὸ
πολὺ |
[6, 2] |
ἐπὶ
τὸ
πολύ
τὸ
δὲ
|
παρὰ |
τοῦτο
οὐχ
ἕξει
λέγειν,
(πότε |
[6, 1] |
πρακτὸν
καὶ
προαιρετόν)
(ὥστε
εἰ
|
πᾶσα |
διάνοια
ἢ
πρακτικὴ
ἢ
ποιητικὴ |
[6, 1] |
καὶ
αἴτια,
καὶ
ὅλως
δὲ
|
πᾶσα |
ἐπιστήμη
διανοητικὴ
ἢ
μετέχουσά
τι |
[6, 2] |
συμβεβηκότος
φανερόν·
ἐπιστήμη
μὲν
γὰρ
|
πᾶσα |
ἢ
τοῦ
ἀεὶ
ἢ
τοῦ |
[6, 1] |
ἢ
ἀκριβεστέρας
ἢ
ἁπλουστέρας.
Ἀλλὰ
|
πᾶσαι |
αὗται
περὶ
ὄν
τι
καὶ |
[6, 1] |
φύσιν
εἰσίν,
ἡ
δὲ
καθόλου
|
πασῶν |
κοινή)
εἰ
μὲν
οὖν
μὴ |
[6, 3] |
ὅτι
ἀεὶ
χρόνου
ἀφαιρουμένου
ἀπὸ
|
πεπερασμένου |
χρόνου
ἥξει
ἐπὶ
τὸ
νῦν, |
[6, 1] |
διανοητικὴ
ἢ
μετέχουσά
τι
διανοίας
|
περὶ |
αἰτίας
καὶ
ἀρχάς
ἐστιν
ἢ |
[6, 1] |
ἀκίνητα,
τῆς
δὲ
μαθηματικῆς
ἔνια
|
(περὶ |
ἀκίνητα
μὲν
οὐ
χωριστὰ
δὲ |
[6, 2] |
συμβεβηκὸς
λεκτέον,
ὅτι
οὐδεμία
ἐστὶ
|
περὶ |
αὐτὸ
θεωρία.
Σημεῖον
δέ·
οὐδεμιᾷ |
[6, 2] |
δέ·
οὐδεμιᾷ
γὰρ
ἐπιστήμῃ
ἐπιμελὲς
|
περὶ |
αὐτοῦ
οὔτε
πρακτικῇ
οὔτε
ποιητικῇ |
[6, 1] |
περὶ
γένος
τι
τοῦ
ὄντος
|
(περὶ |
(γὰρ
τὴν
τοιαύτην
ἐστὶν
οὐσίαν |
[6, 1] |
ἡ
φυσικὴ
ἐπιστήμη
τυγχάνει
οὖσα
|
περὶ |
γένος
τι
τοῦ
ὄντος
(περὶ |
[6, 3] |
εὐθὺς
ψεῦδος,
ἀλλ'
ἐν
διανοίᾳ,
|
περὶ |
δὲ
τὰ
ἁπλᾶ
καὶ
τὰ |
[6, 1] |
γνῶναι,
οὐ
μέντοι
φυσικῆς
γε
|
(περὶ |
κινητῶν
γάρ
τινων
ἡ
φυσική) |
[6, 3] |
εἰς
τὸ
κινῆσαν,
μάλιστα
σκεπτέον.
|
Περὶ |
μὲν
οὖν
τοῦ
κατὰ
συμβεβηκὸς |
[6, 2] |
ὑπάρχει,
ἢ
ἔστιν
ἄττα
ἀίδια;
|
Περὶ |
μὲν
οὖν
τούτων
ὕστερον
σκεπτέον, |
[6, 3] |
καὶ
διαίρεσιν,
τὸ
δὲ
σύνολον
|
(περὶ |
μερισμὸν
ἀντιφάσεως
(τὸ
μὲν
γὰρ |
[6, 1] |
καθ'
αὑτὰ
ὑπάρχοντα
τῷ
γένει
|
περὶ |
ὅ
εἰσιν
ἀποδεικνύουσιν
ἢ
ἀναγκαιότερον |
[6, 1] |
ἢ
μὴ
ἔστι
τὸ
γένος
|
περὶ |
ὃ
πραγματεύονται
οὐδὲν
λέγουσι,
διὰ |
[6, 1] |
ἢ
ἁπλουστέρας.
Ἀλλὰ
πᾶσαι
αὗται
|
περὶ |
ὄν
τι
καὶ
γένος
τι |
[6, 1] |
περὶ
τούτου
πραγματεύονται,
ἀλλ'
οὐχὶ
|
περὶ |
ὄντος
ἁπλῶς
οὐδὲ
ᾗ
(ὄν, |
[6, 1] |
ὅ
ἐστι
δυνατὸν
κινεῖσθαι,
καὶ
|
περὶ |
οὐσίαν
τὴν
κατὰ
τὸν
λόγον |
[6, 1] |
πρώτη
φιλοσοφία
καθόλου
ἐστὶν
ἢ
|
περί |
τι
γένος
(καὶ
φύσιν
τινὰ |
[6, 1] |
ἡ
μὲν
γεωμετρία
καὶ
ἀστρολογία
|
περί |
τινα
φύσιν
εἰσίν,
ἡ
δὲ |
[6, 3] |
διανοίας
τι
πάθος,
(καὶ
ἀμφότερα
|
περὶ |
τὸ
λοιπὸν
γένος
τοῦ
ὄντος, |
[6, 2] |
τινὰ
οὐ
κακῶς
τὴν
σοφιστικὴν
|
(περὶ |
τὸ
μὴ
ὂν
ἔταξεν.
Εἰσὶ |
[6, 3] |
Ὅσα
μὲν
οὖν
δεῖ
θεωρῆσαι
|
περὶ |
τὸ
οὕτως
ὂν
καὶ
μὴ |
[6, 2] |
γὰρ
οἱ
τῶν
σοφιστῶν
λόγοι
|
περὶ |
τὸ
συμβεβηκὸς
ὡς
εἰπεῖν
μάλιστα |
[6, 1] |
ὑπάρχει)
καὶ
τὴν
τιμιωτάτην
δεῖ
|
περὶ |
τὸ
τιμιώτατον
γένος
εἶναι.
Αἱ |
[6, 1] |
τις
ἂν
εἴη,
ἀλλὰ
θεωρητικὴ
|
περὶ |
τοιοῦτον
ὂν
ὅ
ἐστι
δυνατὸν |
[6, 2] |
πολλαχῶς
λέγεται
τὸ
ὄν,
πρῶτον
|
(περὶ |
τοῦ
κατὰ
συμβεβηκὸς
λεκτέον,
ὅτι |
[6, 1] |
καθόλου
οὕτως
ὅτι
πρώτη·
καὶ
|
περὶ |
τοῦ
ὄντος
ᾗ
ὂν
ταύτης |
[6, 3] |
{Φανερὸν
δ'
ἐν
οἷς
διωρισάμεθα
|
περὶ |
τοῦ
ποσαχῶς
λέγεται
ἕκαστον,
ὅτι |
[6, 2] |
ἔστιν.
Ἀλλ'
ὅμως
λεκτέον
ἔτι
|
περὶ |
τοῦ
συμβεβηκότος
(ἐφ'
ὅσον
ἐνδέχεται, |
[6, 1] |
τι
καὶ
γένος
τι
περιγραψάμεναι
|
περὶ |
τούτου
πραγματεύονται,
ἀλλ'
οὐχὶ
περὶ |
[6, 1] |
ὕλῃ·
ἡ
δὲ
πρώτη
καὶ
|
περὶ |
χωριστὰ
καὶ
ἀκίνητα.
Ἀνάγκη
δὲ |
[6, 1] |
ἀμφοῖν.
Ἡ
μὲν
γὰρ
φυσικὴ
|
περὶ |
χωριστὰ
μὲν
ἀλλ'
οὐκ
ἀκίνητα, |
[6, 1] |
καὶ
ὁρίζεσθαι,
(καὶ
διότι
καὶ
|
περὶ |
ψυχῆς
ἐνίας
θεωρῆσαι
τοῦ
φυσικοῦ, |
[6, 1] |
ὄν
τι
καὶ
γένος
τι
|
περιγραψάμεναι |
περὶ
τούτου
πραγματεύονται,
ἀλλ'
οὐχὶ |
[6, 2] |
τὸν
οἰκοδόμον
συμβεβηκός,
(ὅτι
οὐ
|
πέφυκε |
τοῦτο
ποιεῖν
οἰκοδόμος
ἀλλὰ
ἰατρός, |
[6, 2] |
μόνον
τὸ
συμβεβηκός
ἐστιν.
Διὸ
|
Πλάτων |
τρόπον
τινὰ
οὐ
κακῶς
τὴν |
[6, 2] |
ὄντα
ἢ
γιγνόμενα,
ἀλλὰ
τὰ
|
(πλεῖστα |
ὡς
ἐπὶ
τὸ
πολύ,
ἀνάγκη |
[6, 2] |
συμβῆναί
φαμεν,
ἀλλ'
οὐκ
ἂν
|
πνῖγος |
καὶ
ἀλέα,
ὅτι
τὸ
(μὲν |
[6, 1] |
Ἀπορήσειε
γὰρ
ἄν
τις
πότερόν
|
ποθ' |
ἡ
πρώτη
φιλοσοφία
καθόλου
ἐστὶν |
[6, 3] |
ἄλλο
οὐθέν.
Ἀλλ'
εἰς
ἀρχὴν
|
ποίαν |
καὶ
αἴτιον
ποῖον
ἡ
ἀναγωγὴ |
[6, 2] |
συνέβη,
φαμέν,
καὶ
(ἔστιν
ὡς
|
ποιεῖ, |
ἁπλῶς
δ'
οὔ.
Τῶν
μὲν |
[6, 2] |
Οὔτε
γὰρ
ὁ
ποιῶν
οἰκίαν
|
ποιεῖ |
ὅσα
συμβαίνει
ἅμα
τῇ
οἰκίᾳ |
[6, 1] |
(τούτου
τὸ
ζητεῖν
μηδέν
ἐστι
|
ποιεῖν. |
Ἔστι
δὲ
τῶν
ὁριζομένων
καὶ |
[6, 1] |
τό
τε
τί
ἐστι
δῆλον
|
ποιεῖν |
καὶ
εἰ
ἔστιν.
Ἐπεὶ
δὲ |
[6, 2] |
συμβεβηκός,
(ὅτι
οὐ
πέφυκε
τοῦτο
|
ποιεῖν |
οἰκοδόμος
ἀλλὰ
ἰατρός,
ἀλλὰ
συνέβη |
[6, 2] |
ὠφέλιμον
οὐθὲν
εἶναι
κωλύει
τὴν
|
ποιηθεῖσαν, |
καὶ
ἑτέραν
ὡς
εἰπεῖν
πάντων |
[6, 1] |
ἐκ
τούτου,
αἱ
μὲν
αἰσθήσει
|
ποιήσασαι |
αὐτὸ
δῆλον
αἱ
δ'
ὑπόθεσιν |
[6, 2] |
οἰκοδόμον.
Καὶ
ὀψοποιὸς
ἡδονῆς
στοχαζόμενος
|
ποιήσειεν |
ἄν
τι
ὑγιεινόν,
ἀλλ'
οὐ |
[6, 2] |
ἄλλων
ἐνίοτε
δυνάμεις
εἰσὶν
αἱ
|
ποιητικαί, |
τῶν
δ'
οὐδεμία
τέχνη
οὐδὲ |
[6, 1] |
πᾶσα
διάνοια
ἢ
πρακτικὴ
ἢ
|
ποιητικὴ |
ἢ
θεωρητική,
ἡ
φυσικὴ
θεωρητική |
[6, 2] |
περὶ
αὐτοῦ
οὔτε
πρακτικῇ
οὔτε
|
ποιητικῇ |
οὔτε
θεωρητικῇ.
Οὔτε
γὰρ
ὁ |
[6, 2] |
ὧν
οὐθενός
(ἐστιν
ἡ
οἰκοδομικὴ
|
ποιητική) |
τὸν
αὐτὸν
δὲ
τρόπον
οὐδ' |
[6, 1] |
ὅτι
οὔτε
πρακτική
ἐστιν
οὔτε
|
ποιητική |
(τῶν
μὲν
γὰρ
ποιητῶν
ἐν |
[6, 1] |
οὔτε
ποιητική
(τῶν
μὲν
γὰρ
|
ποιητῶν |
ἐν
τῷ
ποιοῦντι
ἡ
ἀρχή, |
[6, 3] |
τὸ
τί
ἐστιν
ἢ
ὅτι
|
ποιὸν |
ἢ
ὅτι
ποσὸν
ἤ
τι |
[6, 3] |
εἰς
ἀρχὴν
ποίαν
καὶ
αἴτιον
|
ποῖον |
ἡ
ἀναγωγὴ
ἡ
(τοιαύτη,
πότερον |
[6, 2] |
τὸ
μὲν
τί,
τὸ
δὲ
|
ποιόν, |
τὸ
δὲ
ποσόν,
τὸ
δὲ |
[6, 1] |
τοῦ
τί
ἐστιν
οὐθένα
λόγον
|
ποιοῦνται, |
ἀλλ'
ἐκ
τούτου,
αἱ
μὲν |
[6, 1] |
μὲν
γὰρ
ποιητῶν
ἐν
τῷ
|
ποιοῦντι |
ἡ
ἀρχή,
ἢ
νοῦς
ἢ |
[6, 2] |
οὔτε
θεωρητικῇ.
Οὔτε
γὰρ
ὁ
|
ποιῶν |
οἰκίαν
ποιεῖ
ὅσα
συμβαίνει
ἅμα |
[6, 3] |
τοῦ
ποσαχῶς
λέγεται
ἕκαστον,
ὅτι
|
πολλαχῶς |
λέγεται
τὸ
ὄν}
|
[6, 2] |
δυνάμει
καὶ
ἐνεργείᾳ·
ἐπεὶ
δὴ
|
πολλαχῶς |
λέγεται
τὸ
ὄν,
πρῶτον
(περὶ |
[6, 2] |
ὂν
τὸ
ἁπλῶς
λεγόμενον
λέγεται
|
πολλαχῶς, |
ὧν
ἓν
μὲν
ἦν
τὸ |
[6, 2] |
παρὰ
τὸ
ὡς
ἐπὶ
τὸ
|
πολὺ |
ἄλλως
τοῦ
συμβεβηκότος.
(Ἀρχὴν
δὲ |
[6, 2] |
τὰ
(πλεῖστα
ὡς
ἐπὶ
τὸ
|
πολύ, |
ἀνάγκη
εἶναι
τὸ
κατὰ
συμβεβηκὸς |
[6, 2] |
ἀεί,
ὡς
δ'
ἐπὶ
τὸ
|
πολύ, |
αὕτη
ἀρχὴ
καὶ
αὕτη
αἰτία |
[6, 2] |
ἀεὶ
οὔθ'
ὡς
ἐπὶ
τὸ
|
πολύ) |
ζῷον
δ'
οὐ
κατὰ
συμβεβηκός. |
[6, 2] |
αἰεὶ
οὔθ'
ὡς
ἐπὶ
τὸ
|
πολύ. |
Ἢ
τοῦτο
ἀδύνατον;
Ἔστιν
ἄρα |
[6, 2] |
ἀεὶ
ἢ
ὡς
ἐπὶ
τὸ
|
πολὺ |
καὶ
τὸ
τῇ
νουμηνίᾳ·
τὸ |
[6, 2] |
ἀεὶ
οὔθ'
ὡς
ἐπὶ
τὸ
|
πολὺ |
ὁ
λευκὸς
μουσικός
ἐστιν,
ἐπεὶ |
[6, 2] |
ἢ
τῷ
ὡς
ἐπὶ
τὸ
|
πολύ, |
οἷον
ὅτι
ὠφέλιμον
τὸ
μελίκρατον |
[6, 2] |
ἢ
τοῦ
ὡς
ἐπὶ
τὸ
|
πολύ |
πῶς
γὰρ
ἢ
μαθήσεται
ἢ |
[6, 2] |
πότερον
τὸ
ὡς
ἐπὶ
τὸ
|
πολύ, |
τὸ
δ'
ἀεὶ
οὐθενὶ
ὑπάρχει, |
[6, 2] |
ἀεὶ
ἢ
ὡς
ἐπὶ
τὸ
|
πολὺ |
τὸ
δ'
οὔ.
Καὶ
τὸν |
[6, 2] |
τῷ
πυρέττοντι
ὡς
ἐπὶ
τὸ
|
πολύ |
τὸ
δὲ
παρὰ
τοῦτο
οὐχ |
[6, 2] |
ἀεὶ
μήθ'
ὡς
ἐπὶ
τὸ
|
πολύ, |
τοῦτό
φαμεν
συμβεβηκὸς
εἶναι.
Οἷον |
[6, 1] |
τὸν
λόγον
ὡς
ἐπὶ
τὸ
|
πολὺ |
ὡς
οὐ
χωριστὴν
μόνον.
Δεῖ |
[6, 3] |
ἐν
οἷς
διωρισάμεθα
περὶ
τοῦ
|
ποσαχῶς |
λέγεται
ἕκαστον,
ὅτι
πολλαχῶς
λέγεται |
[6, 3] |
ἢ
ὅτι
ποιὸν
ἢ
ὅτι
|
ποσὸν |
ἤ
τι
ἄλλο
συνάπτει
ἢ |
[6, 2] |
τὸ
δὲ
ποιόν,
τὸ
δὲ
|
ποσόν, |
τὸ
δὲ
πού,
τὸ
δὲ |
[6, 2] |
τὸ
δὲ
πού,
τὸ
δὲ
|
ποτέ, |
καὶ
εἴ
τι
ἄλλο
σημαίνει |
[6, 2] |
μουσικός
ἐστιν,
ἐπεὶ
δὲ
γίγνεταί
|
ποτε, |
κατὰ
συμβεβηκὸς
ἔσται
(εἰ
δὲ |
[6, 2] |
παρὰ
τοῦτο
οὐχ
ἕξει
λέγειν,
|
(πότε |
οὔ,
οἷον
νουμηνίᾳ·
ἢ
γὰρ |
[6, 3] |
συμβεβηκὸς
αἴτιόν
τι
ἀνάγκη
εἶναι.
|
Πότερον |
γὰρ
ἔσται
τοδὶ
ἢ
οὔ; |
[6, 2] |
συμβεβηκὸς
ὡς
εἰπεῖν
μάλιστα
πάντων,
|
πότερον |
ἕτερον
ἢ
ταὐτὸν
μουσικὸν
καὶ |
[6, 2] |
συμβεβηκότος.
(Ἀρχὴν
δὲ
τηνδὶ
ληπτέον,
|
πότερον |
οὐδέν
ἐστιν
οὔτ'
αἰεὶ
οὔθ' |
[6, 1] |
θεωρητικῶν.
Ἀπορήσειε
γὰρ
ἄν
τις
|
πότερόν |
ποθ'
ἡ
πρώτη
φιλοσοφία
καθόλου |
[6, 2] |
ἔτυχε
καὶ
κατὰ
συμβεβηκός.
Ἀλλὰ
|
πότερον |
τὸ
ὡς
ἐπὶ
τὸ
πολύ, |
[6, 3] |
ποῖον
ἡ
ἀναγωγὴ
ἡ
(τοιαύτη,
|
πότερον |
ὡς
εἰς
ὕλην
ἢ
ὡς |
[6, 2] |
τὸ
δὲ
ποσόν,
τὸ
δὲ
|
πού, |
τὸ
δὲ
ποτέ,
καὶ
εἴ |
[6, 1] |
(οὐ
γὰρ
(ἄδηλον
ὅτι
εἴ
|
που |
τὸ
θεῖον
ὑπάρχει,
ἐν
τῇ |
[6, 3] |
διανοίᾳ
ἀλλ'
οὐκ
ἐν
τοῖς
|
πράγμασι, |
τὸ
δ'
οὕτως
ὂν
ἕτερον |
[6, 3] |
καὶ
τὸ
ἀληθὲς
ἐν
τοῖς
|
πράγμασιν, |
οἷον
τὸ
μὲν
ἀγαθὸν
ἀληθὲς |
[6, 1] |
γένος
τι
περιγραψάμεναι
περὶ
τούτου
|
πραγματεύονται, |
ἀλλ'
οὐχὶ
περὶ
ὄντος
ἁπλῶς |
[6, 1] |
ἔστι
τὸ
γένος
περὶ
ὃ
|
πραγματεύονται |
οὐδὲν
λέγουσι,
διὰ
τὸ
τῆς |
[6, 1] |
ἐν
αὐτῇ)
δῆλον
ὅτι
οὔτε
|
πρακτική |
ἐστιν
οὔτε
ποιητική
(τῶν
μὲν |
[6, 1] |
(ὥστε
εἰ
πᾶσα
διάνοια
ἢ
|
πρακτικὴ |
ἢ
ποιητικὴ
ἢ
θεωρητική,
ἡ |
[6, 2] |
ἐπιστήμῃ
ἐπιμελὲς
περὶ
αὐτοῦ
οὔτε
|
πρακτικῇ |
οὔτε
ποιητικῇ
οὔτε
θεωρητικῇ.
Οὔτε |
[6, 1] |
προαίρεσις·
τὸ
αὐτὸ
γὰρ
τὸ
|
πρακτὸν |
καὶ
προαιρετόν)
(ὥστε
εἰ
πᾶσα |
[6, 1] |
ἢ
δύναμίς
τις,
τῶν
δὲ
|
πρακτῶν |
ἐν
τῷ
πράττοντι,
ἡ
προαίρεσις· |
[6, 1] |
τῶν
δὲ
πρακτῶν
ἐν
τῷ
|
πράττοντι, |
ἡ
προαίρεσις·
τὸ
αὐτὸ
γὰρ |
[6, 1] |
πρακτῶν
ἐν
τῷ
πράττοντι,
ἡ
|
προαίρεσις· |
τὸ
αὐτὸ
γὰρ
τὸ
πρακτὸν |
[6, 1] |
αὐτὸ
γὰρ
τὸ
πρακτὸν
καὶ
|
προαιρετόν) |
(ὥστε
εἰ
πᾶσα
διάνοια
ἢ |
[6, 1] |
σιμῷ
λέγονται,
οἷον
ῥὶς
ὀφθαλμὸς
|
πρόσωπον |
σὰρξ
ὀστοῦν,
ὅλως
ζῷον,
φύλλον |
[6, 1] |
ἔστι
τις
οὐσία
ἀκίνητος,
(αὕτη
|
προτέρα |
καὶ
φιλοσοφία
πρώτη,
καὶ
καθόλου |
[6, 1] |
ἡ
φυσική)
οὐδὲ
μαθηματικῆς,
ἀλλὰ
|
προτέρας |
ἀμφοῖν.
Ἡ
μὲν
γὰρ
φυσικὴ |
[6, 1] |
συνεστηκυίας,
ἡ
φυσικὴ
ἂν
εἴη
|
πρώτη |
ἐπιστήμη·
εἰ
δ'
ἔστι
τις |
[6, 1] |
ἀκίνητος,
(αὕτη
προτέρα
καὶ
φιλοσοφία
|
πρώτη, |
καὶ
καθόλου
οὕτως
ὅτι
πρώτη· |
[6, 1] |
πρώτη,
καὶ
καθόλου
οὕτως
ὅτι
|
πρώτη· |
καὶ
περὶ
τοῦ
ὄντος
ᾗ |
[6, 1] |
ὡς
ἐν
ὕλῃ·
ἡ
δὲ
|
πρώτη |
καὶ
περὶ
χωριστὰ
καὶ
ἀκίνητα. |
[6, 1] |
ἄν
τις
πότερόν
ποθ'
ἡ
|
πρώτη |
φιλοσοφία
καθόλου
ἐστὶν
ἢ
περί |
[6, 2] |
δὴ
πολλαχῶς
λέγεται
τὸ
ὄν,
|
πρῶτον |
(περὶ
τοῦ
κατὰ
συμβεβηκὸς
λεκτέον, |
[6, 2] |
ὅτι
ὠφέλιμον
τὸ
μελίκρατον
τῷ
|
πυρέττοντι |
ὡς
ἐπὶ
τὸ
πολύ
τὸ |
[6, 2] |
τοῦ
ὡς
ἐπὶ
τὸ
πολύ
|
πῶς |
γὰρ
ἢ
μαθήσεται
ἢ
διδάξει |
[6, 3] |
τούτου
τοῦ
μερισμοῦ
τὴν
ἀντίφασιν·
|
πῶς |
δὲ
τὸ
ἅμα
ἢ
τὸ |
[6, 1] |
ἀλλ'
ἀεὶ
ἔχει
ὕληνν,
δῆλον
|
πῶς |
δεῖ
ἐν
τοῖς
φυσικοῖς
τὸ |
[6, 1] |
ἦν
εἶναι
καὶ
τὸν
λόγον
|
πῶς |
ἐστὶ
μὴ
λανθάνειν,
ὡς
ἄνευ |