HODOI ELEKTRONIKAI
Du texte à l'hypertexte

Aristote, Métaphysique, livre VI

Liste des contextes (ordre alphabétique)


ο  =  70 formes différentes pour 198 occurrences

α   β   γ   δ   ε   ζ   η   θ   ι   κ   λ   μ   ν   ξ   ο   π   ρ   ς   τ   υ   φ   χ   ψ   ω   

Livre, Chap.
[6, 3]   ὑπερπηδήσῃ τις εἰς τὰ γενόμενα,     αὐτὸς λόγος· ἤδη γὰρ ὑπάρχει
[6, 1]   φύσιν τινὰ μίαν (οὐ γὰρ     αὐτὸς τρόπος οὐδ' ἐν ταῖς
[6, 2]   τὸν αὐτὸν δὲ τρόπον οὐδ'     γεωμέτρης θεωρεῖ τὰ οὕτω συμβεβηκότα
[6, 2]   οὔθ' ὡς ἐπὶ τὸ πολὺ     λευκὸς μουσικός ἐστιν, ἐπεὶ δὲ
[6, 1]   φυτόν νοὐθενὸς γὰρ ἄνευ κινήσεως     λόγος αὐτῶν, ἀλλ' ἀεὶ ἔχει
[6, 2]   ποιητικῇ οὔτε θεωρητικῇ. Οὔτε γὰρ     ποιῶν οἰκίαν ποιεῖ ὅσα συμβαίνει
[6, 1]   αὑτὰ ὑπάρχοντα τῷ γένει περὶ     εἰσιν ἀποδεικνύουσιν ἀναγκαιότερον
[6, 1]   ἀλλὰ θεωρητικὴ περὶ τοιοῦτον ὂν     ἐστι δυνατὸν κινεῖσθαι, καὶ περὶ
[6, 2]   καὶ Κορίσκος, καὶ εἰ πᾶν     ἂν ᾖ, μὴ ἀεὶ δέ,
[6, 2]   ἐστὶ τοῦ εἶναι τὸ συμβεβηκός·     γὰρ ἂν μήτ' ἀεὶ
[6, 3]   ἄλλο· καὶ οὕτως ἥξει εἰς     νῦν ὑπάρχει, εἰς τῶν
[6, 1]   μὴ ἔστι τὸ γένος περὶ     πραγματεύονται οὐδὲν λέγουσι, διὰ τὸ
[6, 3]   ἥξει ἐπὶ τὸ νῦν, (ὥστε  ὁδὶ   ἀποθανεῖται νόσῳ βίᾳ, ἐάν
[6, 2]   μὴ ὂν ἔταξεν. Εἰσὶ γὰρ  οἱ   τῶν σοφιστῶν λόγοι περὶ τὸ
[6, 2]   ποιεῖ ὅσα συμβαίνει ἅμα τῇ  οἰκίᾳ   γιγνομένῃ (ἄπειρα γάρ ἐστιν· τοῖς
[6, 2]   θεωρητικῇ. Οὔτε γὰρ ποιῶν  οἰκίαν   ποιεῖ ὅσα συμβαίνει ἅμα τῇ
[6, 2]   ὄντων· ὧν οὐθενός (ἐστιν  οἰκοδομικὴ   ποιητική) τὸν αὐτὸν δὲ τρόπον
[6, 2]   ἀλλὰ συνέβη ἰατρὸν εἶναι τὸν  οἰκοδόμον.   Καὶ ὀψοποιὸς ἡδονῆς στοχαζόμενος ποιήσειεν
[6, 2]   Καὶ τὸ ὑγιάζειν δὲ τὸν  οἰκοδόμον   συμβεβηκός, (ὅτι οὐ πέφυκε τοῦτο
[6, 2]   (ὅτι οὐ πέφυκε τοῦτο ποιεῖν  οἰκοδόμος   ἀλλὰ ἰατρός, ἀλλὰ συνέβη ἰατρὸν
[6, 3]   εἰς τῶν γεγονότων τι.  Οἷον   ἐὰν διψήσῃ· τοῦτο δὲ εἰ
[6, 2]   πολύ, τοῦτό φαμεν συμβεβηκὸς εἶναι.  Οἷον   ἐπὶ κυνὶ ἂν χειμὼν γένηται
[6, 2]   οὐχ ἕξει λέγειν, (πότε οὔ,  οἷον   νουμηνίᾳ· γὰρ ἀεὶ
[6, 2]   τῷ ὡς ἐπὶ τὸ πολύ,  οἷον   ὅτι ὠφέλιμον τὸ μελίκρατον τῷ
[6, 2]   εἶναι τὸ κατὰ συμβεβηκὸς ὄν·  οἷον   οὔτ' ἀεὶ οὔθ' ὡς ἐπὶ
[6, 1]   φυσικὰ ὁμοίως τῷ σιμῷ λέγονται,  οἷον   ῥὶς ὀφθαλμὸς πρόσωπον σὰρξ ὀστοῦν,
[6, 3]   ζῶντα· ἤδη γάρ τι γέγονεν,  (οἷον   τὰ ἐναντία ἐν τῷ αὐτῷ.
[6, 3]   ἄρα πάντα ἔσται τὰ ἐσόμενα,  οἷον   τὸ ἀποθανεῖν τὸν ζῶντα· ἤδη
[6, 3]   τὸ ἀληθὲς ἐν τοῖς πράγμασιν,  οἷον   τὸ μὲν ἀγαθὸν ἀληθὲς τὸ
[6, 2]   ἐστὶ τὰ σχήματα τῆς κατηγορίας  (οἷον   τὸ μὲν τί, τὸ δὲ
[6, 3]   ὄν. {Φανερὸν δ' ἐν  οἷς   διωρισάμεθα περὶ τοῦ ποσαχῶς λέγεται
[6, 1]   καὶ στοιχεῖα καὶ αἴτια, καὶ  ὅλως   δὲ πᾶσα ἐπιστήμη διανοητικὴ
[6, 1]   ῥὶς ὀφθαλμὸς πρόσωπον σὰρξ ὀστοῦν,  ὅλως   ζῷον, φύλλον ῥίζα φλοιός, ὅλως
[6, 1]   ὅλως ζῷον, φύλλον ῥίζα φλοιός,  ὅλως   φυτόν νοὐθενὸς γὰρ ἄνευ κινήσεως
[6, 3]   ἀνάγκης ἀποθανεῖται οὐκ ἀποθανεῖται.  Ὁμοίως   δὲ κἂν ὑπερπηδήσῃ τις εἰς
[6, 1]   τις ἄλλος τρόπος τῆς δηλώσεως.  Ὁμοίως   δὲ οὐδ' εἰ ἔστιν
[6, 1]   (Εἰ δὴ πάντα τὰ φυσικὰ  ὁμοίως   τῷ σιμῷ λέγονται, οἷον ῥὶς
[6, 2]   κατὰ συμβεβηκὸς οὐκ ἔστιν. Ἀλλ'  ὅμως   λεκτέον ἔτι περὶ τοῦ συμβεβηκότος
[6, 3]   ἕκαστον, ὅτι πολλαχῶς λέγεται τὸ  ὄν}  
[6, 1]   ἐστι καὶ τὰ ὑπάρχοντα  ὄν.   ~Ἀλλ' ἐπεὶ τὸ ὂν τὸ
[6, 3]   ἱκανῶς) τὸ δὲ ὡς ἀληθὲς  ὄν,   καὶ μὴ ὂν ὡς ψεῦδος,
[6, 2]   ἀνάγκη εἶναι τὸ κατὰ συμβεβηκὸς  ὄν·   οἷον οὔτ' ἀεὶ οὔθ' ὡς
[6, 1]   περὶ ὄντος ἁπλῶς οὐδὲ  (ὄν,   οὐδὲ τοῦ τί ἐστιν οὐθένα
[6, 2]   ἐπεὶ δὴ πολλαχῶς λέγεται τὸ  ὄν,   πρῶτον (περὶ τοῦ κατὰ συμβεβηκὸς
[6, 1]   ἁπλουστέρας. Ἀλλὰ πᾶσαι αὗται περὶ  ὄν   τι καὶ γένος τι περιγραψάμεναι
[6, 3]   τὸ οὕτως ὂν καὶ μὴ  ὄν,   ὕστερον ἐπισκεπτέον· ἐπεὶ δὲ
[6, 3]   αἴτια καὶ τὰς ἀρχὰς  ὄν.   {Φανερὸν δ' ἐν οἷς διωρισάμεθα
[6, 3]   συμβεβηκὸς καὶ τὸ ὡς ἀληθὲς  ὂν   ἀφετέον τὸ γὰρ αἴτιον τοῦ
[6, 2]   τὴν σοφιστικὴν (περὶ τὸ μὴ  ὂν   ἔταξεν. Εἰσὶ γὰρ οἱ τῶν
[6, 3]   τοῖς πράγμασι, τὸ δ' οὕτως  ὂν   ἕτερον ὂν τῶν κυρίως (ἢ
[6, 3]   δεῖ θεωρῆσαι περὶ τὸ οὕτως  ὂν   καὶ μὴ ὄν, ὕστερον ἐπισκεπτέον·
[6, 1]   εἴη, ἀλλὰ θεωρητικὴ περὶ τοιοῦτον  ὂν   ἐστι δυνατὸν κινεῖσθαι, καὶ
[6, 1]   καὶ περὶ τοῦ ὄντος  ὂν   ταύτης ἂν εἴη θεωρῆσαι, καὶ
[6, 2]   ὄν. ~Ἀλλ' ἐπεὶ τὸ  ὂν   τὸ ἁπλῶς λεγόμενον λέγεται πολλαχῶς,
[6, 3]   τὸ δ' οὕτως ὂν ἕτερον  ὂν   τῶν κυρίως (ἢ γὰρ τὸ
[6, 2]   (ὡς ἀληθές, καὶ τὸ μὴ  ὂν   ὡς τὸ ψεῦδος, παρὰ ταῦτα
[6, 3]   ὡς ἀληθὲς ὄν, καὶ μὴ  ὂν   ὡς ψεῦδος, ἐπειδὴ παρὰ σύνθεσίν
[6, 2]   τοῦτ' εὐλόγως συμπίπτει· ὥσπερ γὰρ  ὄνομά   τι μόνον τὸ συμβεβηκός ἐστιν.
[6, 1]   ὄντων, δῆλον δὲ ὅτι  ὄντα.   Ἔστι γάρ τι αἴτιον ὑγιείας
[6, 2]   ἐξ ἀνάγκης καὶ ἀεὶ  ὄντα   γιγνόμενα, ἀλλὰ τὰ (πλεῖστα
[6, 1]   τούτου πραγματεύονται, ἀλλ' οὐχὶ περὶ  ὄντος   ἁπλῶς οὐδὲ (ὄν, οὐδὲ
[6, 3]   μὲν ἀφείσθω, σκεπτέον δὲ τοῦ  ὄντος   αὐτοῦ τὰ αἴτια καὶ τὰς
[6, 3]   μὲν οὖν τοῦ κατὰ συμβεβηκὸς  ὄντος   ἀφείσθω (διώρισται γὰρ ἱκανῶς) τὸ
[6, 2]   συμβεβηκὸς ἐγγύς τι τοῦ μὴ  ὄντος.   Δῆλον δὲ καὶ ἐκ τῶν
[6, 3]   δηλοῦσιν οὖσάν τινα φύσιν τοῦ  ὄντος   διὸ ταῦτα μὲν ἀφείσθω, σκεπτέον
[6, 1]   ὅτι πρώτη· καὶ περὶ τοῦ  ὄντος   ὂν ταύτης ἂν εἴη
[6, 3]   περὶ τὸ λοιπὸν γένος τοῦ  ὄντος,   καὶ οὐκ ἔξω δηλοῦσιν οὖσάν
[6, 1]   οὖσα περὶ γένος τι τοῦ  ὄντος   (περὶ (γὰρ τὴν τοιαύτην ἐστὶν
[6, 1]   καὶ τὰ αἴτια ζητεῖται τῶν  ὄντων,   δῆλον δὲ ὅτι ὄντα.
[6, 2]   τῶν μὲν γὰρ ἄλλον τρόπον  ὄντων   ἔστι γένεσις καὶ φθορά, τῶν
[6, 2]   ὡρισμένη· τῶν γὰρ κατὰ συμβεβηκὸς  ὄντων   γιγνομένων καὶ τὸ αἴτιόν
[6, 2]   ἑτέραν ὡς εἰπεῖν πάντων τῶν  ὄντων·   ὧν οὐθενός (ἐστιν οἰκοδομικὴ
[6, 2]   ἄρα τι παρὰ ταῦτα τὸ  ὁπότερ'   ἔτυχε καὶ κατὰ συμβεβηκός. Ἀλλὰ
[6, 3]   ἄλλο. Ἔσται οὖν τοῦ  ὁπότερ'   ἔτυχεν αὕτη, καὶ αἴτιον τῆς
[6, 2]   ἐστι τρίγωνον καὶ τρίγωνον δύο  ὀρθὰς   ἔχον. Καὶ τοῦτ' εὐλόγως συμπίπτει·
[6, 1]   τὸ τί ἐστι ζητεῖν καὶ  ὁρίζεσθαι,   (καὶ διότι καὶ περὶ ψυχῆς
[6, 1]   ἐστι ποιεῖν. Ἔστι δὲ τῶν  ὁριζομένων   καὶ τῶν τί ἐστι τὰ
[6, 3]   τί ἐστιν οὐδ' ἐν διανοίᾳ·  Ὅσα   μὲν οὖν δεῖ θεωρῆσαι περὶ
[6, 2]   γὰρ ποιῶν οἰκίαν ποιεῖ  ὅσα   συμβαίνει ἅμα τῇ οἰκίᾳ γιγνομένῃ
[6, 1]   ψυχῆς ἐνίας θεωρῆσαι τοῦ φυσικοῦ,  ὅση   μὴ ἄνευ τῆς ὕλης ἐστίν.
[6, 2]   καὶ γραμματικὸς (ὢν μουσικός, καὶ  ὅσοι   δὴ ἄλλοι τοιοῦτοι τῶν λόγων
[6, 2]   ἔτι περὶ τοῦ συμβεβηκότος (ἐφ'  ὅσον   ἐνδέχεται, τίς φύσις αὐτοῦ
[6, 1]   οἷον ῥὶς ὀφθαλμὸς πρόσωπον σὰρξ  ὀστοῦν,   ὅλως ζῷον, φύλλον ῥίζα φλοιός,
[6, 3]   ἐὰν ἄλλο. Καὶ οὕτω δῆλον  ὅτι   ἀεὶ χρόνου ἀφαιρουμένου ἀπὸ πεπερασμένου
[6, 3]   ἐπιστήμη οὐκ ἔστιν αὐτοῦ, εἴρηται.  ~Ὅτι   δ' εἰσὶν ἀρχαὶ καὶ αἴτια
[6, 2]   μὲν οὖν τούτων ὕστερον σκεπτέον,  ὅτι   δ' (ἐπιστήμη οὐκ ἔστι τοῦ
[6, 1]   φυσική, θεολογική (οὐ γὰρ (ἄδηλον  ὅτι   εἴ που τὸ θεῖον ὑπάρχει,
[6, 2]   καὶ διὰ τίν' αἰτίαν καὶ  ὅτι   ἐπιστήμη οὐκ ἔστιν αὐτοῦ, εἴρηται.
[6, 1]   ζητεῖται τῶν ὄντων, δῆλον δὲ  ὅτι   ὄντα. Ἔστι γάρ τι
[6, 1]   καὶ ἀκίνητον καὶ χωριστόν, φανερὸν  ὅτι   θεωρητικῆς τὸ γνῶναι, οὐ μέντοι
[6, 1]   μὴ ἄνευ τῆς ὕλης ἐστίν.  Ὅτι   μὲν οὖν φυσικὴ θεωρητική
[6, 1]   καὶ χωριστῶν ἐστί, νῦν ἄδηλον,  ὅτι   μέντοι ἔνια μαθήματα ἀκίνητα
[6, 3]   ἐὰν τοδὶ γένηται. Δῆλον ἄρα  ὅτι   μέχρι τινὸς βαδίζει ἀρχῆς, αὕτη
[6, 2]   ὑγιάζειν δὲ τὸν οἰκοδόμον συμβεβηκός,  (ὅτι   οὐ πέφυκε τοῦτο ποιεῖν οἰκοδόμος
[6, 2]   (περὶ τοῦ κατὰ συμβεβηκὸς λεκτέον,  ὅτι   οὐδεμία ἐστὶ περὶ αὐτὸ θεωρία.
[6, 1]   ἀναγκαιότερον μαλακώτερον· διόπερ φανερὸν  ὅτι   οὐκ ἔστιν ἀπόδειξις οὐσίας οὐδὲ
[6, 1]   καὶ στάσεως ἐν αὐτῇ) δῆλον  ὅτι   οὔτε πρακτική ἐστιν οὔτε ποιητική
[6, 3]   γὰρ τὸ τί ἐστιν  ὅτι   ποιὸν ὅτι ποσὸν
[6, 3]   περὶ τοῦ ποσαχῶς λέγεται ἕκαστον,  ὅτι   πολλαχῶς λέγεται τὸ ὄν}
[6, 3]   ἐστιν ὅτι ποιὸν  ὅτι   ποσὸν τι ἄλλο συνάπτει
[6, 1]   φιλοσοφία πρώτη, καὶ καθόλου οὕτως  ὅτι   πρώτη· καὶ περὶ τοῦ ὄντος
[6, 2]   οὐκ ἂν πνῖγος καὶ ἀλέα,  ὅτι   τὸ (μὲν ἀεὶ ὡς
[6, 1]   τὸ κοῖλον. Διαφέρει δὲ ταῦτα  ὅτι   τὸ μὲν σιμὸν συνειλημμένον ἐστὶ
[6, 2]   ὡς ἐπὶ τὸ πολύ, οἷον  ὅτι   ὠφέλιμον τὸ μελίκρατον τῷ πυρέττοντι
[6, 1]   φιλοσοφίαι θεωρητικαί, μαθηματική, φυσική, θεολογική  (οὐ   γὰρ (ἄδηλον ὅτι εἴ που
[6, 3]   ἐφεξῆς (ἀλλ' ἕν τι γίγνεσθαι)  οὐ   γάρ ἐστι τὸ ψεῦδος καὶ
[6, 1]   γένος (καὶ φύσιν τινὰ μίαν  (οὐ   γὰρ αὐτὸς τρόπος οὐδ'
[6, 2]   ἐστιν. Διὸ Πλάτων τρόπον τινὰ  οὐ   κακῶς τὴν σοφιστικὴν (περὶ τὸ
[6, 2]   ἐπὶ τὸ πολύ) ζῷον δ'  οὐ   κατὰ συμβεβηκός. Καὶ τὸ ὑγιάζειν
[6, 2]   ποιήσειεν ἄν τι ὑγιεινόν, ἀλλ'  οὐ   κατὰ τὴν ὀψοποιητικήν· διὸ συνέβη,
[6, 1]   φανερὸν ὅτι θεωρητικῆς τὸ γνῶναι,  οὐ   μέντοι φυσικῆς γε (περὶ κινητῶν
[6, 2]   ἐστι κατὰ συμβεβηκός. Ὥστ' ἐπεὶ  οὐ   πάντα ἐστὶν ἐξ ἀνάγκης καὶ
[6, 2]   δὲ τὸν οἰκοδόμον συμβεβηκός, (ὅτι  οὐ   πέφυκε τοῦτο ποιεῖν οἰκοδόμος ἀλλὰ
[6, 2]   ὡσαύτως ἔχοντα καὶ ἐξ ἀνάγκης,  οὐ   τῆς κατὰ τὸ βίαιον λεγομένης
[6, 1]   μαθηματικῆς ἔνια (περὶ ἀκίνητα μὲν  οὐ   χωριστὰ δὲ ἴσως ἀλλ' ὡς
[6, 1]   ὡς ἐπὶ τὸ πολὺ ὡς  οὐ   χωριστὴν μόνον. Δεῖ δὲ τὸ
[6, 3]   Πότερον γὰρ ἔσται τοδὶ  οὔ;   Ἐάν γε τοδὶ γένηται· εἰ
[6, 2]   ἐπὶ τὸ πολὺ τὸ δ'  οὔ.   Καὶ τὸν ἄνθρωπον λευκὸν εἶναι
[6, 2]   τοῦτο οὐχ ἕξει λέγειν, (πότε  οὔ,   οἷον νουμηνίᾳ· γὰρ ἀεὶ
[6, 3]   τοδὶ γένηται· εἰ δὲ μή,  οὔ.   Τοῦτο δὲ ἐὰν ἄλλο. Καὶ
[6, 2]   (ἔστιν ὡς ποιεῖ, ἁπλῶς δ'  οὔ.   Τῶν μὲν γὰρ ἄλλων ἐνίοτε
[6, 3]   (τοῦτο δ' ἤτοι ὑπάρχει  οὔ·   ὥστ' ἐξ ἀνάγκης ἀποθανεῖται
[6, 3]   ὕλην ὡς εἰς τὸ  οὗ   ἕνεκα ὡς εἰς τὸ
[6, 2]   (ἐξ ἀνάγκης μὲν οὐκ ἔστιν  οὐδ'   ἀεί, ὡς δ' ἐπὶ τὸ
[6, 1]   τρόπος τῆς δηλώσεως. Ὁμοίως δὲ  οὐδ'   εἰ ἔστιν μὴ ἔστι
[6, 2]   τὰ οὕτω συμβεβηκότα τοῖς σχήμασιν,  οὐδ'   εἰ ἕτερόν ἐστι τρίγωνον καὶ
[6, 3]   ἁπλᾶ καὶ τὰ τί ἐστιν  οὐδ'   ἐν διανοίᾳ· Ὅσα μὲν οὖν
[6, 1]   (οὐ γὰρ αὐτὸς τρόπος  οὐδ'   ἐν ταῖς μαθηματικαῖς, ἀλλ'
[6, 2]   ποιητική) τὸν αὐτὸν δὲ τρόπον  οὐδ'   γεωμέτρης θεωρεῖ τὰ οὕτω
[6, 2]   ποιητικαί, τῶν δ' οὐδεμία τέχνη  οὐδὲ   δύναμις ὡρισμένη· τῶν γὰρ κατὰ
[6, 1]   ἀλλ' οὐχὶ περὶ ὄντος ἁπλῶς  οὐδὲ   (ὄν, οὐδὲ τοῦ τί
[6, 1]   κινητῶν γάρ τινων φυσική)  οὐδὲ   μαθηματικῆς, ἀλλὰ προτέρας ἀμφοῖν.
[6, 1]   ὅτι οὐκ ἔστιν ἀπόδειξις οὐσίας  οὐδὲ   τοῦ τί ἐστιν (ἐκ τῆς
[6, 1]   ὄντος ἁπλῶς οὐδὲ (ὄν,  οὐδὲ   τοῦ τί ἐστιν οὐθένα λόγον
[6, 2]   περὶ αὐτὸ θεωρία. Σημεῖον δέ·  οὐδεμιᾷ   γὰρ ἐπιστήμῃ ἐπιμελὲς περὶ αὐτοῦ
[6, 2]   τοῦ κατὰ συμβεβηκὸς λεκτέον, ὅτι  οὐδεμία   ἐστὶ περὶ αὐτὸ θεωρία. Σημεῖον
[6, 2]   εἰσὶν αἱ ποιητικαί, τῶν δ'  οὐδεμία   τέχνη οὐδὲ δύναμις ὡρισμένη· τῶν
[6, 2]   (Ἀρχὴν δὲ τηνδὶ ληπτέον, πότερον  οὐδέν   ἐστιν οὔτ' αἰεὶ οὔθ' ὡς
[6, 1]   τὸ γένος περὶ πραγματεύονται  οὐδὲν   λέγουσι, διὰ τὸ τῆς αὐτῆς
[6, 2]   εἶναι συμβέβηκεν (οὔτε γὰρ ἀεὶ  οὔθ'   ὡς ἐπὶ τὸ πολύ) ζῷον
[6, 2]   πότερον οὐδέν ἐστιν οὔτ' αἰεὶ  οὔθ'   ὡς ἐπὶ τὸ πολύ.
[6, 2]   συμβεβηκὸς ὄν· οἷον οὔτ' ἀεὶ  οὔθ'   ὡς ἐπὶ τὸ πολὺ
[6, 3]   αἴτιον τῆς γενέσεως αὐτῆς ἄλλο  οὐθέν.   Ἀλλ' εἰς ἀρχὴν ποίαν καὶ
[6, 2]   δὲ βλαβερὰν τοῖς δ' ὠφέλιμον  οὐθὲν   εἶναι κωλύει τὴν ποιηθεῖσαν, καὶ
[6, 1]   (ὄν, οὐδὲ τοῦ τί ἐστιν  οὐθένα   λόγον ποιοῦνται, ἀλλ' ἐκ τούτου,
[6, 2]   τὸ πολύ, τὸ δ' ἀεὶ  οὐθενὶ   ὑπάρχει, ἔστιν ἄττα ἀίδια;
[6, 2]   εἰπεῖν πάντων τῶν ὄντων· ὧν  οὐθενός   (ἐστιν οἰκοδομικὴ ποιητική) τὸν
[6, 1]   φυσικὴ περὶ χωριστὰ μὲν ἀλλ'  οὐκ   ἀκίνητα, τῆς δὲ μαθηματικῆς ἔνια
[6, 2]   ψῦχος, τοῦτο συμβῆναί φαμεν, ἀλλ'  οὐκ   ἂν πνῖγος καὶ ἀλέα, ὅτι
[6, 3]   ὥστ' ἐξ ἀνάγκης ἀποθανεῖται  οὐκ   ἀποθανεῖται. Ὁμοίως δὲ κἂν ὑπερπηδήσῃ
[6, 3]   διαίρεσις ἐν διανοίᾳ ἀλλ'  οὐκ   ἐν τοῖς πράγμασι, τὸ δ'
[6, 3]   λοιπὸν γένος τοῦ ὄντος, καὶ  οὐκ   ἔξω δηλοῦσιν οὖσάν τινα φύσιν
[6, 2]   ὕστερον σκεπτέον, ὅτι δ' (ἐπιστήμη  οὐκ   ἔστι τοῦ συμβεβηκότος φανερόν· ἐπιστήμη
[6, 2]   φθορά, τῶν δὲ κατὰ συμβεβηκὸς  οὐκ   ἔστιν. Ἀλλ' ὅμως λεκτέον ἔτι
[6, 1]   μαλακώτερον· διόπερ φανερὸν ὅτι  οὐκ   ἔστιν ἀπόδειξις οὐσίας οὐδὲ τοῦ
[6, 2]   τίν' αἰτίαν καὶ ὅτι ἐπιστήμη  οὐκ   ἔστιν αὐτοῦ, εἴρηται. ~Ὅτι δ'
[6, 2]   ἔσται καὶ διὰ τί ἐπιστήμη  οὐκ   ἔστιν αὐτοῦ. Ἐπεὶ οὖν ἐστὶν
[6, 2]   τὰ δ' (ἐξ ἀνάγκης μὲν  οὐκ   ἔστιν οὐδ' ἀεί, ὡς δ'
[6, 3]   τινὸς βαδίζει ἀρχῆς, αὕτη δ'  οὐκέτι   εἰς ἄλλο. Ἔσται οὖν
[6, 3]   οὐδ' ἐν διανοίᾳ· Ὅσα μὲν  οὖν   δεῖ θεωρῆσαι περὶ τὸ οὕτως
[6, 2]   ἐστι παρὰ ταῦτα. Τί μὲν  οὖν   ἐστὶ τὸ συμβεβηκὸς καὶ διὰ
[6, 2]   ἐπιστήμη οὐκ ἔστιν αὐτοῦ. Ἐπεὶ  οὖν   ἐστὶν ἐν τοῖς οὖσι τὰ
[6, 3]   δ' οὐκέτι εἰς ἄλλο. Ἔσται  οὖν   τοῦ ὁπότερ' ἔτυχεν αὕτη,
[6, 1]   τῆς ὕλης ἐστίν. Ὅτι μὲν  οὖν   φυσικὴ θεωρητική ἐστι, φανερὸν
[6, 1]   τιμιώτατον γένος εἶναι. Αἱ μὲν  οὖν   θεωρητικαὶ τῶν ἄλλων ἐπιστημῶν αἱρετώταται,
[6, 1]   καθόλου πασῶν κοινή) εἰ μὲν  οὖν   μὴ ἔστι τις ἑτέρα οὐσία
[6, 3]   κινῆσαν, μάλιστα σκεπτέον. Περὶ μὲν  οὖν   τοῦ κατὰ συμβεβηκὸς ὄντος ἀφείσθω
[6, 2]   ἔστιν ἄττα ἀίδια; Περὶ μὲν  οὖν   τούτων ὕστερον σκεπτέον, ὅτι δ'
[6, 3]   Ἀλλ' εἰ νόσῳ βίᾳ,  οὔπω,   ἀλλ' ἐὰν τοδὶ γένηται. Δῆλον
[6, 1]   καὶ φυσικὴ ἐπιστήμη τυγχάνει  οὖσα   περὶ γένος τι τοῦ ὄντος
[6, 3]   ὄντος, καὶ οὐκ ἔξω δηλοῦσιν  οὖσάν   τινα φύσιν τοῦ ὄντος διὸ
[6, 2]   Ἐπεὶ οὖν ἐστὶν ἐν τοῖς  οὖσι   τὰ μὲν ἀεὶ ὡσαύτως ἔχοντα
[6, 1]   ἐπιστήμη· εἰ δ' ἔστι τις  οὐσία   ἀκίνητος, (αὕτη προτέρα καὶ φιλοσοφία
[6, 1]   οὖν μὴ ἔστι τις ἑτέρα  οὐσία   παρὰ τὰς φύσει συνεστηκυίας,
[6, 1]   (περὶ (γὰρ τὴν τοιαύτην ἐστὶν  οὐσίαν   ἐν ἀρχὴ τῆς
[6, 1]   ἐστι δυνατὸν κινεῖσθαι, καὶ περὶ  οὐσίαν   τὴν κατὰ τὸν λόγον ὡς
[6, 1]   φανερὸν ὅτι οὐκ ἔστιν ἀπόδειξις  οὐσίας   οὐδὲ τοῦ τί ἐστιν (ἐκ
[6, 2]   τὸ κατὰ συμβεβηκὸς ὄν· οἷον  οὔτ'   ἀεὶ οὔθ' ὡς ἐπὶ τὸ
[6, 2]   τηνδὶ ληπτέον, πότερον οὐδέν ἐστιν  οὔτ'   αἰεὶ οὔθ' ὡς ἐπὶ τὸ
[6, 2]   τὸν ἄνθρωπον λευκὸν εἶναι συμβέβηκεν  (οὔτε   γὰρ ἀεὶ οὔθ' ὡς ἐπὶ
[6, 2]   πρακτικῇ οὔτε ποιητικῇ οὔτε θεωρητικῇ.  Οὔτε   γὰρ ποιῶν οἰκίαν ποιεῖ
[6, 2]   αὐτοῦ οὔτε πρακτικῇ οὔτε ποιητικῇ  οὔτε   θεωρητικῇ. Οὔτε γὰρ ποιῶν
[6, 2]   ἐπιμελὲς περὶ αὐτοῦ οὔτε πρακτικῇ  οὔτε   ποιητικῇ οὔτε θεωρητικῇ. Οὔτε γὰρ
[6, 1]   δῆλον ὅτι οὔτε πρακτική ἐστιν  οὔτε   ποιητική (τῶν μὲν γὰρ ποιητῶν
[6, 1]   στάσεως ἐν αὐτῇ) δῆλον ὅτι  οὔτε   πρακτική ἐστιν οὔτε ποιητική (τῶν
[6, 2]   γὰρ ἐπιστήμῃ ἐπιμελὲς περὶ αὐτοῦ  οὔτε   πρακτικῇ οὔτε ποιητικῇ οὔτε θεωρητικῇ.
[6, 3]   Τοῦτο δὲ ἐὰν ἄλλο. Καὶ  οὕτω   δῆλον ὅτι ἀεὶ χρόνου ἀφαιρουμένου
[6, 2]   οὐδ' γεωμέτρης θεωρεῖ τὰ  οὕτω   συμβεβηκότα τοῖς σχήμασιν, οὐδ' εἰ
[6, 1]   ὑπόθεσιν λαβοῦσαι τὸ τί ἐστιν,  οὕτω   τὰ καθ' αὑτὰ ὑπάρχοντα τῷ
[6, 3]   τοῦτο δὲ ἐὰν ἄλλο· καὶ  οὕτως   ἥξει εἰς νῦν ὑπάρχει,
[6, 3]   ἐν τοῖς πράγμασι, τὸ δ'  οὕτως   ὂν ἕτερον ὂν τῶν κυρίως
[6, 3]   οὖν δεῖ θεωρῆσαι περὶ τὸ  οὕτως   ὂν καὶ μὴ ὄν, ὕστερον
[6, 1]   καὶ φιλοσοφία πρώτη, καὶ καθόλου  οὕτως   ὅτι πρώτη· καὶ περὶ τοῦ
[6, 2]   πολύ τὸ δὲ παρὰ τοῦτο  οὐχ   ἕξει λέγειν, (πότε οὔ, οἷον
[6, 1]   περιγραψάμεναι περὶ τούτου πραγματεύονται, ἀλλ'  οὐχὶ   περὶ ὄντος ἁπλῶς οὐδὲ
[6, 1]   τῷ σιμῷ λέγονται, οἷον ῥὶς  ὀφθαλμὸς   πρόσωπον σὰρξ ὀστοῦν, ὅλως ζῷον,
[6, 2]   ὑγιεινόν, ἀλλ' οὐ κατὰ τὴν  ὀψοποιητικήν·   διὸ συνέβη, φαμέν, καὶ (ἔστιν
[6, 2]   ἰατρὸν εἶναι τὸν οἰκοδόμον. Καὶ  ὀψοποιὸς   ἡδονῆς στοχαζόμενος ποιήσειεν ἄν τι




Recherches | Texte | Lecture | Liste du vocabulaire | Index inverse | Menu | Site de Philippe Remacle

 
UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) |
Responsable académique : Alain Meurant
Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher

Dernière mise à jour : 3/12/2009