Livre, Chap. |
[6, 3] |
ὅτι
ποιὸν
ἢ
ὅτι
ποσὸν
|
ἤ |
τι
ἄλλο
συνάπτει
ἢ
ἀφαιρεῖ |
[6, 1] |
περὶ
αἰτίας
καὶ
ἀρχάς
ἐστιν
|
ἢ |
ἀκριβεστέρας
ἢ
ἁπλουστέρας.
Ἀλλὰ
πᾶσαι |
[6, 1] |
γένει
περὶ
ὅ
εἰσιν
ἀποδεικνύουσιν
|
ἢ |
ἀναγκαιότερον
ἢ
μαλακώτερον·
διόπερ
φανερὸν |
[6, 1] |
καὶ
ἀρχάς
ἐστιν
ἢ
ἀκριβεστέρας
|
ἢ |
ἁπλουστέρας.
Ἀλλὰ
πᾶσαι
αὗται
περὶ |
[6, 3] |
ποσὸν
ἤ
τι
ἄλλο
συνάπτει
|
ἢ |
ἀφαιρεῖ
ἡ
διάνοια)
τὸ
μὲν |
[6, 3] |
νῦν,
(ὥστε
ὁδὶ
ἀποθανεῖται
νόσῳ
|
ἢ |
βίᾳ,
ἐάν
γε
ἐξέλθῃ·
τοῦτο |
[6, 3] |
τῷ
αὐτῷ.
Ἀλλ'
εἰ
νόσῳ
|
ἢ |
βίᾳ,
οὔπω,
ἀλλ'
ἐὰν
τοδὶ |
[6, 2] |
λέγειν,
(πότε
οὔ,
οἷον
νουμηνίᾳ·
|
ἢ |
γὰρ
ἀεὶ
ἢ
ὡς
ἐπὶ |
[6, 3] |
ὂν
ἕτερον
ὂν
τῶν
κυρίως
|
(ἢ |
γὰρ
τὸ
τί
ἐστιν
ἢ |
[6, 2] |
ἀνάγκης
καὶ
ἀεὶ
ἢ
ὄντα
|
ἢ |
γιγνόμενα,
ἀλλὰ
τὰ
(πλεῖστα
ὡς |
[6, 2] |
τῶν
γὰρ
κατὰ
συμβεβηκὸς
ὄντων
|
ἢ |
γιγνομένων
καὶ
τὸ
αἴτιόν
ἐστι |
[6, 2] |
πολύ
πῶς
γὰρ
ἢ
μαθήσεται
|
ἢ |
διδάξει
ἄλλον;
Δεῖ
γὰρ
ὡρίσθαι |
[6, 1] |
ἀρχή,
ἢ
νοῦς
ἢ
τέχνη
|
ἢ |
δύναμίς
τις,
τῶν
δὲ
πρακτῶν |
[6, 3] |
ἥξει
εἰς
ὃ
νῦν
ὑπάρχει,
|
ἢ |
εἰς
τῶν
γεγονότων
τι.
Οἷον |
[6, 2] |
τὸ
δ'
ἀεὶ
οὐθενὶ
ὑπάρχει,
|
ἢ |
ἔστιν
ἄττα
ἀίδια;
Περὶ
μὲν |
[6, 1] |
διάνοια
ἢ
πρακτικὴ
ἢ
ποιητικὴ
|
ἢ |
θεωρητική,
ἡ
φυσικὴ
θεωρητική
τις |
[6, 2] |
ἐπὶ
τὸ
πολύ
πῶς
γὰρ
|
ἢ |
μαθήσεται
ἢ
διδάξει
ἄλλον;
Δεῖ |
[6, 1] |
ὅ
εἰσιν
ἀποδεικνύουσιν
ἢ
ἀναγκαιότερον
|
ἢ |
μαλακώτερον·
διόπερ
φανερὸν
ὅτι
οὐκ |
[6, 1] |
ὅλως
δὲ
πᾶσα
ἐπιστήμη
διανοητικὴ
|
ἢ |
μετέχουσά
τι
διανοίας
περὶ
αἰτίας |
[6, 1] |
Ὁμοίως
δὲ
οὐδ'
εἰ
ἔστιν
|
ἢ |
μὴ
ἔστι
τὸ
γένος
περὶ |
[6, 1] |
ἐν
τῷ
ποιοῦντι
ἡ
ἀρχή,
|
ἢ |
νοῦς
ἢ
τέχνη
ἢ
δύναμίς |
[6, 2] |
ἐστὶν
ἐξ
ἀνάγκης
καὶ
ἀεὶ
|
ἢ |
ὄντα
ἢ
γιγνόμενα,
ἀλλὰ
τὰ |
[6, 3] |
(ἢ
γὰρ
τὸ
τί
ἐστιν
|
ἢ |
ὅτι
ποιὸν
ἢ
ὅτι
ποσὸν |
[6, 3] |
τί
ἐστιν
ἢ
ὅτι
ποιὸν
|
ἢ |
ὅτι
ποσὸν
ἤ
τι
ἄλλο |
[6, 3] |
εἶναι.
Πότερον
γὰρ
ἔσται
τοδὶ
|
ἢ |
οὔ;
Ἐάν
γε
τοδὶ
γένηται· |
[6, 3] |
δριμέα·
(τοῦτο
δ'
ἤτοι
ὑπάρχει
|
ἢ |
οὔ·
ὥστ'
ἐξ
ἀνάγκης
ἀποθανεῖται |
[6, 3] |
οὔ·
ὥστ'
ἐξ
ἀνάγκης
ἀποθανεῖται
|
ἢ |
οὐκ
ἀποθανεῖται.
Ὁμοίως
δὲ
κἂν |
[6, 1] |
ἡ
πρώτη
φιλοσοφία
καθόλου
ἐστὶν
|
ἢ |
περί
τι
γένος
(καὶ
φύσιν |
[6, 1] |
εἰ
πᾶσα
διάνοια
ἢ
πρακτικὴ
|
ἢ |
ποιητικὴ
ἢ
θεωρητική,
ἡ
φυσικὴ |
[6, 1] |
προαιρετόν)
(ὥστε
εἰ
πᾶσα
διάνοια
|
ἢ |
πρακτικὴ
ἢ
ποιητικὴ
ἢ
θεωρητική, |
[6, 2] |
εἰπεῖν
μάλιστα
πάντων,
πότερον
ἕτερον
|
ἢ |
ταὐτὸν
μουσικὸν
καὶ
γραμματικόν,
καὶ |
[6, 1] |
ποιοῦντι
ἡ
ἀρχή,
ἢ
νοῦς
|
ἢ |
τέχνη
ἢ
δύναμίς
τις,
τῶν |
[6, 3] |
ἀντίφασιν·
πῶς
δὲ
τὸ
ἅμα
|
ἢ |
τὸ
χωρὶς
νοεῖν
συμβαίνει,
ἄλλος |
[6, 2] |
φανερόν·
ἐπιστήμη
μὲν
γὰρ
πᾶσα
|
ἢ |
τοῦ
ἀεὶ
ἢ
τοῦ
ὡς |
[6, 2] |
γὰρ
πᾶσα
ἢ
τοῦ
ἀεὶ
|
ἢ |
τοῦ
ὡς
ἐπὶ
τὸ
πολύ |
[6, 2] |
οὔθ'
ὡς
ἐπὶ
τὸ
πολύ.
|
Ἢ |
τοῦτο
ἀδύνατον;
Ἔστιν
ἄρα
τι |
[6, 2] |
διδάξει
ἄλλον;
Δεῖ
γὰρ
ὡρίσθαι
|
ἢ |
τῷ
ἀεὶ
ἢ
τῷ
ὡς |
[6, 2] |
γὰρ
ὡρίσθαι
ἢ
τῷ
ἀεὶ
|
ἢ |
τῷ
ὡς
ἐπὶ
τὸ
πολύ, |
[6, 3] |
ὡς
εἰς
τὸ
οὗ
ἕνεκα
|
ἢ |
ὡς
εἰς
τὸ
κινῆσαν,
μάλιστα |
[6, 3] |
(τοιαύτη,
πότερον
ὡς
εἰς
ὕλην
|
ἢ |
ὡς
εἰς
τὸ
οὗ
ἕνεκα |
[6, 2] |
οἷον
νουμηνίᾳ·
ἢ
γὰρ
ἀεὶ
|
ἢ |
ὡς
ἐπὶ
τὸ
πολὺ
καὶ |
[6, 2] |
ἀλέα,
ὅτι
τὸ
(μὲν
ἀεὶ
|
ἢ |
ὡς
ἐπὶ
τὸ
πολὺ
τὸ |
[6, 2] |
καὶ
εἰ
πᾶν
ὃ
ἂν
|
ᾖ, |
μὴ
ἀεὶ
δέ,
γέγονεν,
ὥστ' |
[6, 2] |
τὸ
συμβεβηκός·
ὃ
γὰρ
ἂν
|
ᾖ |
μήτ'
ἀεὶ
μήθ'
ὡς
ἐπὶ |
[6, 3] |
ἀρχὴν
ποίαν
καὶ
αἴτιον
ποῖον
|
ἡ |
ἀναγωγὴ
ἡ
(τοιαύτη,
πότερον
ὡς |
[6, 1] |
γὰρ
ποιητῶν
ἐν
τῷ
ποιοῦντι
|
ἡ |
ἀρχή,
ἢ
νοῦς
ἢ
τέχνη |
[6, 1] |
τοιαύτην
ἐστὶν
οὐσίαν
ἐν
ᾗ
|
ἡ |
ἀρχὴ
τῆς
κινήσεως
καὶ
στάσεως |
[6, 1] |
ἀστρολογία
περί
τινα
φύσιν
εἰσίν,
|
ἡ |
δὲ
καθόλου
πασῶν
κοινή)
εἰ |
[6, 1] |
γὰρ
τὸ
σιμὸν
κοίλη
ῥίς)
|
ἡ |
δὲ
κοιλότης
ἄνευ
ὕλης
αἰσθητῆς. |
[6, 1] |
ἴσως
ἀλλ'
ὡς
ἐν
ὕλῃ·
|
ἡ |
δὲ
πρώτη
καὶ
περὶ
χωριστὰ |
[6, 3] |
δὲ
ἡ
συμπλοκή
(ἐστιν
καὶ
|
ἡ |
διαίρεσις
ἐν
διανοίᾳ
ἀλλ'
οὐκ |
[6, 3] |
τι
ἄλλο
συνάπτει
ἢ
ἀφαιρεῖ
|
ἡ |
διάνοια)
τὸ
μὲν
ὡς
συμβεβηκὸς |
[6, 2] |
ὥστε
ἡ
ὕλη
ἔσται
αἰτία
|
ἡ |
ἐνδεχομένη
παρὰ
τὸ
ὡς
ἐπὶ |
[6, 1] |
ἐκ
τούτων·
ἀλλ'
ἔστι
καὶ
|
ἡ |
μαθηματικὴ
θεωρητική·
ἀλλ'
εἰ
ἀκινήτων |
[6, 1] |
οὐδὲ
μαθηματικῆς,
ἀλλὰ
προτέρας
ἀμφοῖν.
|
Ἡ |
μὲν
γὰρ
φυσικὴ
περὶ
χωριστὰ |
[6, 1] |
οὐδ'
ἐν
ταῖς
μαθηματικαῖς,
ἀλλ'
|
ἡ |
μὲν
γεωμετρία
καὶ
ἀστρολογία
περί |
[6, 2] |
τῶν
ὄντων·
ὧν
οὐθενός
(ἐστιν
|
ἡ |
οἰκοδομικὴ
ποιητική)
τὸν
αὐτὸν
δὲ |
[6, 1] |
δὲ
πρακτῶν
ἐν
τῷ
πράττοντι,
|
ἡ |
προαίρεσις·
τὸ
αὐτὸ
γὰρ
τὸ |
[6, 1] |
γὰρ
ἄν
τις
πότερόν
ποθ'
|
ἡ |
πρώτη
φιλοσοφία
καθόλου
ἐστὶν
ἢ |
[6, 3] |
ὄν,
ὕστερον
ἐπισκεπτέον·
ἐπεὶ
δὲ
|
ἡ |
συμπλοκή
(ἐστιν
καὶ
ἡ
διαίρεσις |
[6, 3] |
καὶ
αἴτιον
ποῖον
ἡ
ἀναγωγὴ
|
ἡ |
(τοιαύτη,
πότερον
ὡς
εἰς
ὕλην |
[6, 3] |
οὐκέτι
εἰς
ἄλλο.
Ἔσται
οὖν
|
ἡ |
τοῦ
ὁπότερ'
ἔτυχεν
αὕτη,
καὶ |
[6, 2] |
πάντ'
ἔσται
ἐξ
ἀνάγκης)
ὥστε
|
ἡ |
ὕλη
ἔσται
αἰτία
ἡ
ἐνδεχομένη |
[6, 1] |
οὐσία
παρὰ
τὰς
φύσει
συνεστηκυίας,
|
ἡ |
φυσικὴ
ἂν
εἴη
πρώτη
ἐπιστήμη· |
[6, 1] |
εἰ
ἔστιν.
Ἐπεὶ
δὲ
καὶ
|
ἡ |
φυσικὴ
ἐπιστήμη
τυγχάνει
οὖσα
περὶ |
[6, 1] |
ὕλης
ἐστίν.
Ὅτι
μὲν
οὖν
|
ἡ |
φυσικὴ
θεωρητική
ἐστι,
φανερὸν
ἐκ |
[6, 1] |
πρακτικὴ
ἢ
ποιητικὴ
ἢ
θεωρητική,
|
ἡ |
φυσικὴ
θεωρητική
τις
ἂν
εἴη, |
[6, 1] |
γε
(περὶ
κινητῶν
γάρ
τινων
|
ἡ |
φυσική)
οὐδὲ
μαθηματικῆς,
ἀλλὰ
προτέρας |
[6, 2] |
συμβεβηκότος
(ἐφ'
ὅσον
ἐνδέχεται,
τίς
|
ἡ |
φύσις
αὐτοῦ
καὶ
διὰ
τίν' |
[6, 1] |
ἄδηλον,
ὅτι
μέντοι
ἔνια
μαθήματα
|
ᾗ |
ἀκίνητα
καὶ
ᾗ
χωριστὰ
(θεωρεῖ, |
[6, 1] |
τὴν
τοιαύτην
ἐστὶν
οὐσίαν
ἐν
|
ᾗ |
ἡ
ἀρχὴ
τῆς
κινήσεως
καὶ |
[6, 1] |
τί
ἐστι
καὶ
τὰ
ὑπάρχοντα
|
ᾗ |
ὄν.
~Ἀλλ'
ἐπεὶ
τὸ
ὂν |
[6, 1] |
οὐχὶ
περὶ
ὄντος
ἁπλῶς
οὐδὲ
|
ᾗ |
(ὄν,
οὐδὲ
τοῦ
τί
ἐστιν |
[6, 3] |
τὰ
αἴτια
καὶ
τὰς
ἀρχὰς
|
ᾗ |
ὄν.
{Φανερὸν
δ'
ἐν
οἷς |
[6, 1] |
πρώτη·
καὶ
περὶ
τοῦ
ὄντος
|
ᾗ |
ὂν
ταύτης
ἂν
εἴη
θεωρῆσαι, |
[6, 1] |
τῶν
ὄντων,
δῆλον
δὲ
ὅτι
|
ᾗ |
ὄντα.
Ἔστι
γάρ
τι
αἴτιον |
[6, 1] |
ἔνια
μαθήματα
ᾗ
ἀκίνητα
καὶ
|
ᾗ |
χωριστὰ
(θεωρεῖ,
δῆλον.
Εἰ
δέ |
[6, 2] |
γάρ
ἐστιν·
τοῖς
μὲν
γὰρ
|
ἡδεῖαν |
τοῖς
δὲ
βλαβερὰν
τοῖς
δ' |
[6, 3] |
οἷον
τὸ
ἀποθανεῖν
τὸν
ζῶντα·
|
ἤδη |
γάρ
τι
γέγονεν,
(οἷον
τὰ |
[6, 3] |
τὰ
γενόμενα,
ὁ
αὐτὸς
λόγος·
|
ἤδη |
γὰρ
ὑπάρχει
τοῦτο
ἔν
τινι, |
[6, 2] |
εἶναι
τὸν
οἰκοδόμον.
Καὶ
ὀψοποιὸς
|
ἡδονῆς |
στοχαζόμενος
ποιήσειεν
ἄν
τι
ὑγιεινόν, |
[6, 1] |
μόνον.
Δεῖ
δὲ
τὸ
τί
|
ἦν |
εἶναι
καὶ
τὸν
λόγον
πῶς |
[6, 2] |
λέγεται
πολλαχῶς,
ὧν
ἓν
μὲν
|
ἦν |
τὸ
κατὰ
συμβεβηκός,
ἕτερον
δὲ |
[6, 2] |
κατὰ
τὸ
βίαιον
λεγομένης
ἀλλ'
|
ἣν |
λέγομεν
τῷ
μὴ
ἐνδέχεσθαι
ἄλλως, |
[6, 3] |
δὲ
ἐὰν
ἄλλο·
καὶ
οὕτως
|
ἥξει |
εἰς
ὃ
νῦν
ὑπάρχει,
ἢ |
[6, 3] |
χρόνου
ἀφαιρουμένου
ἀπὸ
πεπερασμένου
χρόνου
|
ἥξει |
ἐπὶ
τὸ
νῦν,
(ὥστε
ὁδὶ |
[6, 3] |
εἰ
ἐσθίει
δριμέα·
(τοῦτο
δ'
|
ἤτοι |
ὑπάρχει
ἢ
οὔ·
ὥστ'
ἐξ |