HODOI ELEKTRONIKAI
Du texte à l'hypertexte

Aristote, Métaphysique, livre VI

Liste des contextes (ordre alphabétique)


α  =  91 formes différentes pour 201 occurrences

α   β   γ   δ   ε   ζ   η   θ   ι   κ   λ   μ   ν   ξ   ο   π   ρ   ς   τ   υ   φ   χ   ψ   ω   

Livre, Chap.
[6, 3]   τοῖς πράγμασιν, οἷον τὸ μὲν  ἀγαθὸν   ἀληθὲς τὸ δὲ κακὸν εὐθὺς
[6, 1]   μαθηματική, φυσική, θεολογική (οὐ γὰρ  (ἄδηλον   ὅτι εἴ που τὸ θεῖον
[6, 1]   ἀκινήτων καὶ χωριστῶν ἐστί, νῦν  ἄδηλον,   ὅτι μέντοι ἔνια μαθήματα
[6, 2]   ἐπὶ τὸ πολύ. τοῦτο  ἀδύνατον;   Ἔστιν ἄρα τι παρὰ ταῦτα
[6, 2]   πᾶν ἂν ᾖ, μὴ  ἀεὶ   δέ, γέγονεν, ὥστ' εἰ μουσικὸς
[6, 1]   κινήσεως λόγος αὐτῶν, ἀλλ'  ἀεὶ   ἔχει ὕληνν, δῆλον πῶς δεῖ
[6, 2]   πάντα ἐστὶν ἐξ ἀνάγκης καὶ  ἀεὶ   ὄντα γιγνόμενα, ἀλλὰ
[6, 2]   μὲν γὰρ πᾶσα τοῦ  ἀεὶ   τοῦ ὡς ἐπὶ τὸ
[6, 2]   Δεῖ γὰρ ὡρίσθαι τῷ  ἀεὶ   τῷ ὡς ἐπὶ τὸ
[6, 2]   καὶ ἀλέα, ὅτι τὸ (μὲν  ἀεὶ   ὡς ἐπὶ τὸ πολὺ
[6, 2]   οὔ, οἷον νουμηνίᾳ· γὰρ  ἀεὶ   ὡς ἐπὶ τὸ πολὺ
[6, 2]   γὰρ ἂν μήτ'  ἀεὶ   μήθ' ὡς ἐπὶ τὸ πολύ,
[6, 2]   λευκὸν εἶναι συμβέβηκεν (οὔτε γὰρ  ἀεὶ   οὔθ' ὡς ἐπὶ τὸ πολύ)
[6, 2]   κατὰ συμβεβηκὸς ὄν· οἷον οὔτ'  ἀεὶ   οὔθ' ὡς ἐπὶ τὸ πολὺ
[6, 2]   ἐπὶ τὸ πολύ, τὸ δ'  ἀεὶ   οὐθενὶ ὑπάρχει, ἔστιν ἄττα
[6, 3]   ἄλλο. Καὶ οὕτω δῆλον ὅτι  ἀεὶ   χρόνου ἀφαιρουμένου ἀπὸ πεπερασμένου χρόνου
[6, 2]   ἀνάγκης μὲν οὐκ ἔστιν οὐδ'  ἀεί,   ὡς δ' ἐπὶ τὸ πολύ,
[6, 2]   ἐν τοῖς οὖσι τὰ μὲν  ἀεὶ   ὡσαύτως ἔχοντα καὶ ἐξ ἀνάγκης,
[6, 1]    ~(Αἱ   ἀρχαὶ καὶ τὰ αἴτια ζητεῖται
[6, 1]   μὲν αἰσθήσει ποιήσασαι αὐτὸ δῆλον  αἱ   δ' ὑπόθεσιν λαβοῦσαι τὸ τί
[6, 1]   λόγον ποιοῦνται, ἀλλ' ἐκ τούτου,  αἱ   μὲν αἰσθήσει ποιήσασαι αὐτὸ δῆλον
[6, 1]   περὶ τὸ τιμιώτατον γένος εἶναι.  Αἱ   μὲν οὖν θεωρητικαὶ τῶν ἄλλων
[6, 2]   γὰρ ἄλλων ἐνίοτε δυνάμεις εἰσὶν  αἱ   ποιητικαί, τῶν δ' οὐδεμία τέχνη
[6, 2]   οὐθενὶ ὑπάρχει, ἔστιν ἄττα  ἀίδια;   Περὶ μὲν οὖν τούτων ὕστερον
[6, 1]   δῆλον. Εἰ δέ τί ἐστιν  ἀίδιον   καὶ ἀκίνητον καὶ χωριστόν, φανερὸν
[6, 2]   ληπτέον, πότερον οὐδέν ἐστιν οὔτ'  αἰεὶ   οὔθ' ὡς ἐπὶ τὸ πολύ.
[6, 1]   δὲ πάντα μὲν τὰ αἴτια  ἀίίδια   εἶναι, μάλιστα δὲ ταῦτα· ταῦτα
[6, 1]   οὖν θεωρητικαὶ τῶν ἄλλων ἐπιστημῶν  αἱρετώταται,   αὕτη δὲ τῶν θεωρητικῶν. Ἀπορήσειε
[6, 1]   ἀλλ' ἐκ τούτου, αἱ μὲν  αἰσθήσει   ποιήσασαι αὐτὸ δῆλον αἱ δ'
[6, 1]   δὲ κοιλότης ἄνευ ὕλης  αἰσθητῆς.   (Εἰ δὴ πάντα τὰ φυσικὰ
[6, 2]   πολύ, αὕτη ἀρχὴ καὶ αὕτη  αἰτία   ἐστὶ τοῦ εἶναι τὸ συμβεβηκός·
[6, 2]   ἀνάγκης) ὥστε ὕλη ἔσται  αἰτία   ἐνδεχομένη παρὰ τὸ ὡς
[6, 1]   Ἀνάγκη δὲ πάντα μὲν τὰ  αἴτια   ἀίίδια εἶναι, μάλιστα δὲ ταῦτα·
[6, 3]   ~Ὅτι δ' εἰσὶν ἀρχαὶ καὶ  αἴτια   γενητὰ καὶ φθαρτὰ (ἄνευ τοῦ
[6, 1]   ~(Αἱ ἀρχαὶ καὶ τὰ  αἴτια   ζητεῖται τῶν ὄντων, δῆλον δὲ
[6, 1]   εἰσὶν ἀρχαὶ καὶ στοιχεῖα καὶ  αἴτια,   καὶ ὅλως δὲ πᾶσα ἐπιστήμη
[6, 3]   δὲ τοῦ ὄντος αὐτοῦ τὰ  αἴτια   καὶ τὰς ἀρχὰς ὄν.
[6, 1]   μάλιστα δὲ ταῦτα· ταῦτα γὰρ  αἴτια   τοῖς φανεροῖς τῶν θείων. Ὥστε
[6, 2]   φύσις αὐτοῦ καὶ διὰ τίν'  αἰτίαν   ἔστιν· ἅμα γὰρ δῆλον ἴσως
[6, 2]   τὸ συμβεβηκὸς καὶ διὰ τίν'  αἰτίαν   καὶ ὅτι ἐπιστήμη οὐκ ἔστιν
[6, 1]   μετέχουσά τι διανοίας περὶ  αἰτίας   καὶ ἀρχάς ἐστιν ἀκριβεστέρας
[6, 2]   ὄντων γιγνομένων καὶ τὸ  αἴτιόν   ἐστι κατὰ συμβεβηκός. Ὥστ' ἐπεὶ
[6, 3]   Ἀλλ' εἰς ἀρχὴν ποίαν καὶ  αἴτιον   ποῖον ἀναγωγὴ (τοιαύτη,
[6, 3]   τοῦ ὁπότερ' ἔτυχεν αὕτη, καὶ  αἴτιον   τῆς γενέσεως αὐτῆς ἄλλο οὐθέν.
[6, 3]   καὶ φθειρομένου μὴ κατὰ συμβεβηκὸς  αἴτιόν   τι ἀνάγκη εἶναι. Πότερον γὰρ
[6, 3]   ἀληθὲς ὂν ἀφετέον τὸ γὰρ  αἴτιον   τοῦ μὲν ἀόριστον τοῦ δὲ
[6, 1]   ὄντα. Ἔστι γάρ τι  αἴτιον   ὑγιείας καὶ εὐεξίας, καὶ τῶν
[6, 1]   πρώτη καὶ περὶ χωριστὰ καὶ  ἀκίνητα.   Ἀνάγκη δὲ πάντα μὲν τὰ
[6, 1]   ὅτι μέντοι ἔνια μαθήματα  ἀκίνητα   καὶ χωριστὰ (θεωρεῖ, δῆλον.
[6, 1]   τῆς δὲ μαθηματικῆς ἔνια (περὶ  ἀκίνητα   μὲν οὐ χωριστὰ δὲ ἴσως
[6, 1]   περὶ χωριστὰ μὲν ἀλλ' οὐκ  ἀκίνητα,   τῆς δὲ μαθηματικῆς ἔνια (περὶ
[6, 1]   δέ τί ἐστιν ἀίδιον καὶ  ἀκίνητον   καὶ χωριστόν, φανερὸν ὅτι θεωρητικῆς
[6, 1]   εἰ δ' ἔστι τις οὐσία  ἀκίνητος,   (αὕτη προτέρα καὶ φιλοσοφία πρώτη,
[6, 1]   μαθηματικὴ θεωρητική· ἀλλ' εἰ  ἀκινήτων   καὶ χωριστῶν ἐστί, νῦν ἄδηλον,
[6, 1]   αἰτίας καὶ ἀρχάς ἐστιν  ἀκριβεστέρας   ἁπλουστέρας. Ἀλλὰ πᾶσαι αὗται
[6, 2]   ἀλλ' οὐκ ἂν πνῖγος καὶ  ἀλέα,   ὅτι τὸ (μὲν ἀεὶ
[6, 3]   ἐστι τὸ ψεῦδος καὶ τὸ  ἀληθὲς   ἐν τοῖς πράγμασιν, οἷον τὸ
[6, 2]   συμβεβηκός, ἕτερον δὲ τὸ (ὡς  ἀληθές,   καὶ τὸ μὴ ὂν ὡς
[6, 3]   γὰρ ἱκανῶς) τὸ δὲ ὡς  ἀληθὲς   ὄν, καὶ μὴ ὂν ὡς
[6, 3]   ὡς συμβεβηκὸς καὶ τὸ ὡς  ἀληθὲς   ὂν ἀφετέον τὸ γὰρ αἴτιον
[6, 3]   μερισμὸν ἀντιφάσεως (τὸ μὲν γὰρ  ἀληθὲς   τὴν κατάφασιν ἐπὶ τῷ συγκειμένῳ
[6, 3]   πράγμασιν, οἷον τὸ μὲν ἀγαθὸν  ἀληθὲς   τὸ δὲ κακὸν εὐθὺς ψεῦδος,
[6, 1]   ἄνευ κινήσεως λόγος αὐτῶν,  ἀλλ'   ἀεὶ ἔχει ὕληνν, δῆλον πῶς
[6, 3]   εἰ νόσῳ βίᾳ, οὔπω,  ἀλλ'   ἐὰν τοδὶ γένηται. Δῆλον ἄρα
[6, 1]   ἔστι καὶ μαθηματικὴ θεωρητική·  ἀλλ'   εἰ ἀκινήτων καὶ χωριστῶν ἐστί,
[6, 3]   τὰ ἐναντία ἐν τῷ αὐτῷ.  Ἀλλ'   εἰ νόσῳ βίᾳ, οὔπω,
[6, 3]   τῆς γενέσεως αὐτῆς ἄλλο οὐθέν.  Ἀλλ'   εἰς ἀρχὴν ποίαν καὶ αἴτιον
[6, 1]   τί ἐστιν οὐθένα λόγον ποιοῦνται,  ἀλλ'   ἐκ τούτου, αἱ μὲν αἰσθήσει
[6, 3]   τὸ δὲ κακὸν εὐθὺς ψεῦδος,  ἀλλ'   ἐν διανοίᾳ, περὶ δὲ τὰ
[6, 3]   χωρὶς ὥστε μὴ τὸ ἐφεξῆς  (ἀλλ'   ἕν τι γίγνεσθαι) οὐ γάρ
[6, 2]   καὶ τὰ ὑπάρχοντα ὄν.  ~Ἀλλ'   ἐπεὶ τὸ ὂν τὸ ἁπλῶς
[6, 1]   θεωρητική ἐστι, φανερὸν ἐκ τούτων·  ἀλλ'   ἔστι καὶ μαθηματικὴ θεωρητική·
[6, 1]   τρόπος οὐδ' ἐν ταῖς μαθηματικαῖς,  ἀλλ'   μὲν γεωμετρία καὶ ἀστρολογία
[6, 2]   τῆς κατὰ τὸ βίαιον λεγομένης  ἀλλ'   ἣν λέγομεν τῷ μὴ ἐνδέχεσθαι
[6, 2]   δὲ κατὰ συμβεβηκὸς οὐκ ἔστιν.  Ἀλλ'   ὅμως λεκτέον ἔτι περὶ τοῦ
[6, 2]   στοχαζόμενος ποιήσειεν ἄν τι ὑγιεινόν,  ἀλλ'   οὐ κατὰ τὴν ὀψοποιητικήν· διὸ
[6, 1]   γὰρ φυσικὴ περὶ χωριστὰ μὲν  ἀλλ'   οὐκ ἀκίνητα, τῆς δὲ μαθηματικῆς
[6, 2]   καὶ ψῦχος, τοῦτο συμβῆναί φαμεν,  ἀλλ'   οὐκ ἂν πνῖγος καὶ ἀλέα,
[6, 3]   καὶ διαίρεσις ἐν διανοίᾳ  ἀλλ'   οὐκ ἐν τοῖς πράγμασι, τὸ
[6, 1]   τι περιγραψάμεναι περὶ τούτου πραγματεύονται,  ἀλλ'   οὐχὶ περὶ ὄντος ἁπλῶς οὐδὲ
[6, 1]   μὲν οὐ χωριστὰ δὲ ἴσως  ἀλλ'   ὡς ἐν ὕλῃ· δὲ
[6, 1]   φυσικὴ θεωρητική τις ἂν εἴη,  ἀλλὰ   θεωρητικὴ περὶ τοιοῦτον ὂν
[6, 2]   οὐ πέφυκε τοῦτο ποιεῖν οἰκοδόμος  ἀλλὰ   ἰατρός, ἀλλὰ συνέβη ἰατρὸν εἶναι
[6, 1]   ἐστιν ἀκριβεστέρας ἁπλουστέρας.  Ἀλλὰ   πᾶσαι αὗται περὶ ὄν τι
[6, 2]   ὁπότερ' ἔτυχε καὶ κατὰ συμβεβηκός.  Ἀλλὰ   πότερον τὸ ὡς ἐπὶ τὸ
[6, 1]   τινων φυσική) οὐδὲ μαθηματικῆς,  ἀλλὰ   προτέρας ἀμφοῖν. μὲν γὰρ
[6, 2]   τοῦτο ποιεῖν οἰκοδόμος ἀλλὰ ἰατρός,  ἀλλὰ   συνέβη ἰατρὸν εἶναι τὸν οἰκοδόμον.
[6, 2]   ἀεὶ ὄντα γιγνόμενα,  ἀλλὰ   τὰ (πλεῖστα ὡς ἐπὶ τὸ
[6, 1]   ἐστιν (ἐκ τῆς τοιαύτης ἐπαγωγῆς,  ἀλλά   τις ἄλλος τρόπος τῆς δηλώσεως.
[6, 3]   ἀρχῆς, αὕτη δ' οὐκέτι εἰς  ἄλλο.   Ἔσται οὖν τοῦ ὁπότερ'
[6, 3]   μή, οὔ. Τοῦτο δὲ ἐὰν  ἄλλο.   Καὶ οὕτω δῆλον ὅτι ἀεὶ
[6, 3]   ἐὰν διψήσῃ· τοῦτο δὲ ἐὰν  ἄλλο·   καὶ οὕτως ἥξει εἰς
[6, 3]   καὶ αἴτιον τῆς γενέσεως αὐτῆς  ἄλλο   οὐθέν. Ἀλλ' εἰς ἀρχὴν ποίαν
[6, 2]   δὲ ποτέ, καὶ εἴ τι  ἄλλο   σημαίνει τὸν τρόπον τοῦτον) (ἔτι
[6, 3]   ὅτι ποσὸν τι  ἄλλο   συνάπτει ἀφαιρεῖ διάνοια)
[6, 2]   (ὢν μουσικός, καὶ ὅσοι δὴ  ἄλλοι   τοιοῦτοι τῶν λόγων εἰσίν· φαίνεται
[6, 2]   γὰρ μαθήσεται διδάξει  ἄλλον;   Δεῖ γὰρ ὡρίσθαι τῷ
[6, 2]   τοιούτων λόγων· τῶν μὲν γὰρ  ἄλλον   τρόπον ὄντων ἔστι γένεσις καὶ
[6, 3]   τὸ χωρὶς νοεῖν συμβαίνει,  ἄλλος   λόγος, λέγω δὲ τὸ ἅμα
[6, 1]   τῆς τοιαύτης ἐπαγωγῆς, ἀλλά τις  ἄλλος   τρόπος τῆς δηλώσεως. Ὁμοίως δὲ
[6, 2]   δ' οὔ. Τῶν μὲν γὰρ  ἄλλων   ἐνίοτε δυνάμεις εἰσὶν αἱ ποιητικαί,
[6, 1]   Αἱ μὲν οὖν θεωρητικαὶ τῶν  ἄλλων   ἐπιστημῶν αἱρετώταται, αὕτη δὲ τῶν
[6, 2]   ἣν λέγομεν τῷ μὴ ἐνδέχεσθαι  ἄλλως,   τὰ δ' (ἐξ ἀνάγκης μὲν
[6, 2]   τὸ ὡς ἐπὶ τὸ πολὺ  ἄλλως   τοῦ συμβεβηκότος. (Ἀρχὴν δὲ τηνδὶ
[6, 2]   καὶ διὰ τίν' αἰτίαν ἔστιν·  ἅμα   γὰρ δῆλον ἴσως ἔσται καὶ
[6, 3]   τὴν ἀντίφασιν· πῶς δὲ τὸ  ἅμα   τὸ χωρὶς νοεῖν συμβαίνει,
[6, 3]   ἄλλος λόγος, λέγω δὲ τὸ  ἅμα   καὶ τὸ χωρὶς ὥστε μὴ
[6, 2]   ποιῶν οἰκίαν ποιεῖ ὅσα συμβαίνει  ἅμα   τῇ οἰκίᾳ γιγνομένῃ (ἄπειρα γάρ
[6, 1]   φυσική) οὐδὲ μαθηματικῆς, ἀλλὰ προτέρας  ἀμφοῖν.   μὲν γὰρ φυσικὴ περὶ
[6, 3]   τῆς διανοίας τι πάθος, (καὶ  ἀμφότερα   περὶ τὸ λοιπὸν γένος τοῦ
[6, 2]   Καὶ ὀψοποιὸς ἡδονῆς στοχαζόμενος ποιήσειεν  ἄν   τι ὑγιεινόν, ἀλλ' οὐ κατὰ
[6, 1]   δὲ τῶν θεωρητικῶν. Ἀπορήσειε γὰρ  ἄν   τις πότερόν ποθ' πρώτη
[6, 1]   φανεροῖς τῶν θείων. Ὥστε τρεῖς  ἂν   εἶεν φιλοσοφίαι θεωρητικαί, μαθηματική, φυσική,
[6, 1]   θεωρητική, φυσικὴ θεωρητική τις  ἂν   εἴη, ἀλλὰ θεωρητικὴ περὶ τοιοῦτον
[6, 1]   τοῦ ὄντος ὂν ταύτης  ἂν   εἴη θεωρῆσαι, καὶ τί ἐστι
[6, 1]   τὰς φύσει συνεστηκυίας, φυσικὴ  ἂν   εἴη πρώτη ἐπιστήμη· εἰ δ'
[6, 2]   Κορίσκος, καὶ εἰ πᾶν  ἂν   ᾖ, μὴ ἀεὶ δέ, γέγονεν,
[6, 2]   εἶναι τὸ συμβεβηκός· γὰρ  ἂν   μήτ' ἀεὶ μήθ' ὡς
[6, 2]   τοῦτο συμβῆναί φαμεν, ἀλλ' οὐκ  ἂν   πνῖγος καὶ ἀλέα, ὅτι τὸ
[6, 2]   συμβεβηκὸς εἶναι. Οἷον ἐπὶ κυνὶ  ἂν   χειμὼν γένηται καὶ ψῦχος, τοῦτο
[6, 1]   περὶ εἰσιν ἀποδεικνύουσιν  ἀναγκαιότερον   μαλακώτερον· διόπερ φανερὸν ὅτι
[6, 1]   καὶ περὶ χωριστὰ καὶ ἀκίνητα.  Ἀνάγκη   δὲ πάντα μὲν τὰ αἴτια
[6, 3]   μὴ κατὰ συμβεβηκὸς αἴτιόν τι  ἀνάγκη   εἶναι. Πότερον γὰρ ἔσται τοδὶ
[6, 2]   (πλεῖστα ὡς ἐπὶ τὸ πολύ,  ἀνάγκη   εἶναι τὸ κατὰ συμβεβηκὸς ὄν·
[6, 3]   ὑπάρχει οὔ· ὥστ' ἐξ  ἀνάγκης   ἀποθανεῖται οὐκ ἀποθανεῖται. Ὁμοίως
[6, 3]   λέγω δὲ τὸ γεγονός· ἐξ  ἀνάγκης   ἄρα πάντα ἔσται τὰ ἐσόμενα,
[6, 2]   ἐπεὶ οὐ πάντα ἐστὶν ἐξ  ἀνάγκης   καὶ ἀεὶ ὄντα
[6, 2]   ἐνδέχεσθαι ἄλλως, τὰ δ' (ἐξ  ἀνάγκης   μὲν οὐκ ἔστιν οὐδ' ἀεί,
[6, 2]   ἀεὶ ὡσαύτως ἔχοντα καὶ ἐξ  ἀνάγκης,   οὐ τῆς κατὰ τὸ βίαιον
[6, 3]   Εἰ γὰρ μὴ τοῦτ' ἐξ  ἀνάγκης   πάντ' ἔσται, εἰ τοῦ γιγνομένου
[6, 2]   δὲ μή, πάντ' ἔσται ἐξ  ἀνάγκης)   ὥστε ὕλη ἔσται αἰτία
[6, 3]   ποίαν καὶ αἴτιον ποῖον  ἀναγωγὴ   (τοιαύτη, πότερον ὡς εἰς
[6, 1]   πῶς ἐστὶ μὴ λανθάνειν, ὡς  ἄνευ   γε (τούτου τὸ ζητεῖν μηδέν
[6, 1]   φλοιός, ὅλως φυτόν νοὐθενὸς γὰρ  ἄνευ   κινήσεως λόγος αὐτῶν, ἀλλ'
[6, 1]   θεωρῆσαι τοῦ φυσικοῦ, ὅση μὴ  ἄνευ   τῆς ὕλης ἐστίν. Ὅτι μὲν
[6, 3]   καὶ αἴτια γενητὰ καὶ φθαρτὰ  (ἄνευ   τοῦ γίγνεσθαι καὶ φθείρεσθαι, φανερόν.
[6, 1]   κοίλη ῥίς) δὲ κοιλότης  ἄνευ   ὕλης αἰσθητῆς. (Εἰ δὴ πάντα
[6, 2]   τὸ δ' οὔ. Καὶ τὸν  ἄνθρωπον   λευκὸν εἶναι συμβέβηκεν (οὔτε γὰρ
[6, 3]   τὸ δὲ σύνολον (περὶ μερισμὸν  ἀντιφάσεως   (τὸ μὲν γὰρ ἀληθὲς τὴν
[6, 3]   ψεῦδος τούτου τοῦ μερισμοῦ τὴν  ἀντίφασιν·   πῶς δὲ τὸ ἅμα
[6, 3]   τὸ γὰρ αἴτιον τοῦ μὲν  ἀόριστον   τοῦ δὲ τῆς διανοίας τι
[6, 2]   συμβαίνει ἅμα τῇ οἰκίᾳ γιγνομένῃ  (ἄπειρα   γάρ ἐστιν· τοῖς μὲν γὰρ
[6, 3]   ἐν διανοίᾳ, περὶ δὲ τὰ  ἁπλᾶ   καὶ τὰ τί ἐστιν οὐδ'
[6, 1]   ἀρχάς ἐστιν ἀκριβεστέρας  ἁπλουστέρας.   Ἀλλὰ πᾶσαι αὗται περὶ ὄν
[6, 2]   φαμέν, καὶ (ἔστιν ὡς ποιεῖ,  ἁπλῶς   δ' οὔ. Τῶν μὲν γὰρ
[6, 2]   ~Ἀλλ' ἐπεὶ τὸ ὂν τὸ  ἁπλῶς   λεγόμενον λέγεται πολλαχῶς, ὧν ἓν
[6, 1]   πραγματεύονται, ἀλλ' οὐχὶ περὶ ὄντος  ἁπλῶς   οὐδὲ (ὄν, οὐδὲ τοῦ
[6, 3]   δῆλον ὅτι ἀεὶ χρόνου ἀφαιρουμένου  ἀπὸ   πεπερασμένου χρόνου ἥξει ἐπὶ τὸ
[6, 1]   τῷ γένει περὶ εἰσιν  ἀποδεικνύουσιν   ἀναγκαιότερον μαλακώτερον· διόπερ
[6, 1]   διόπερ φανερὸν ὅτι οὐκ ἔστιν  ἀπόδειξις   οὐσίας οὐδὲ τοῦ τί ἐστιν
[6, 3]   ἔσται τὰ ἐσόμενα, οἷον τὸ  ἀποθανεῖν   τὸν ζῶντα· ἤδη γάρ τι
[6, 3]   οὔ· ὥστ' ἐξ ἀνάγκης  ἀποθανεῖται   οὐκ ἀποθανεῖται. Ὁμοίως δὲ
[6, 3]   ἐπὶ τὸ νῦν, (ὥστε ὁδὶ  ἀποθανεῖται   νόσῳ βίᾳ, ἐάν γε
[6, 3]   ἐξ ἀνάγκης ἀποθανεῖται οὐκ  ἀποθανεῖται.   Ὁμοίως δὲ κἂν ὑπερπηδήσῃ τις
[6, 1]   αἱρετώταται, αὕτη δὲ τῶν θεωρητικῶν.  Ἀπορήσειε   γὰρ ἄν τις πότερόν ποθ'
[6, 3]   τῷ συγκειμένῳ ἔχει τὴν δ'  ἀπόφασιν   ἐπὶ τῷ διῃρημένῳ, τὸ δὲ
[6, 3]   ἀλλ' ἐὰν τοδὶ γένηται. Δῆλον  ἄρα   ὅτι μέχρι τινὸς βαδίζει ἀρχῆς,
[6, 3]   δὲ τὸ γεγονός· ἐξ ἀνάγκης  ἄρα   πάντα ἔσται τὰ ἐσόμενα, οἷον
[6, 2]   πολύ. τοῦτο ἀδύνατον; Ἔστιν  ἄρα   τι παρὰ ταῦτα τὸ ὁπότερ'
[6, 3]   αὐτοῦ, εἴρηται. ~Ὅτι δ' εἰσὶν  ἀρχαὶ   καὶ αἴτια γενητὰ καὶ φθαρτὰ
[6, 1]   εὐεξίας, καὶ τῶν (μαθηματικῶν εἰσὶν  ἀρχαὶ   καὶ στοιχεῖα καὶ αἴτια, καὶ
[6, 1]   ~(Αἱ  ἀρχαὶ   καὶ τὰ αἴτια ζητεῖται τῶν
[6, 1]   τι διανοίας περὶ αἰτίας καὶ  ἀρχάς   ἐστιν ἀκριβεστέρας ἁπλουστέρας.
[6, 3]   αὐτοῦ τὰ αἴτια καὶ τὰς  ἀρχὰς   ὄν. {Φανερὸν δ' ἐν
[6, 1]   ποιητῶν ἐν τῷ ποιοῦντι  ἀρχή,   νοῦς τέχνη
[6, 2]   δ' ἐπὶ τὸ πολύ, αὕτη  ἀρχὴ   καὶ αὕτη αἰτία ἐστὶ τοῦ
[6, 1]   ἐστὶν οὐσίαν ἐν  ἀρχὴ   τῆς κινήσεως καὶ στάσεως ἐν
[6, 2]   τὸ πολὺ ἄλλως τοῦ συμβεβηκότος.  (Ἀρχὴν   δὲ τηνδὶ ληπτέον, πότερον οὐδέν
[6, 3]   αὐτῆς ἄλλο οὐθέν. Ἀλλ' εἰς  ἀρχὴν   ποίαν καὶ αἴτιον ποῖον
[6, 3]   ἄρα ὅτι μέχρι τινὸς βαδίζει  ἀρχῆς,   αὕτη δ' οὐκέτι εἰς ἄλλο.
[6, 1]   ἀλλ' μὲν γεωμετρία καὶ  ἀστρολογία   περί τινα φύσιν εἰσίν,
[6, 2]   ἀεὶ οὐθενὶ ὑπάρχει, ἔστιν  ἄττα   ἀίδια; Περὶ μὲν οὖν τούτων
[6, 1]   τί ἐστιν, οὕτω τὰ καθ'  αὑτὰ   ὑπάρχοντα τῷ γένει περὶ
[6, 1]   ἀκριβεστέρας ἁπλουστέρας. Ἀλλὰ πᾶσαι  αὗται   περὶ ὄν τι καὶ γένος
[6, 1]   τῆς κινήσεως καὶ στάσεως ἐν  αὐτῇ)   δῆλον ὅτι οὔτε πρακτική ἐστιν
[6, 2]   τὸ πολύ, αὕτη ἀρχὴ καὶ  αὕτη   αἰτία ἐστὶ τοῦ εἶναι τὸ
[6, 2]   ὡς δ' ἐπὶ τὸ πολύ,  αὕτη   ἀρχὴ καὶ αὕτη αἰτία ἐστὶ
[6, 3]   ὅτι μέχρι τινὸς βαδίζει ἀρχῆς,  αὕτη   δ' οὐκέτι εἰς ἄλλο. Ἔσται
[6, 1]   θεωρητικαὶ τῶν ἄλλων ἐπιστημῶν αἱρετώταται,  αὕτη   δὲ τῶν θεωρητικῶν. Ἀπορήσειε γὰρ
[6, 3]   οὖν τοῦ ὁπότερ' ἔτυχεν  αὕτη,   καὶ αἴτιον τῆς γενέσεως αὐτῆς
[6, 1]   δ' ἔστι τις οὐσία ἀκίνητος,  (αὕτη   προτέρα καὶ φιλοσοφία πρώτη, καὶ
[6, 3]   αὕτη, καὶ αἴτιον τῆς γενέσεως  αὐτῆς   ἄλλο οὐθέν. Ἀλλ' εἰς ἀρχὴν
[6, 1]   οὐδὲν λέγουσι, διὰ τὸ τῆς  αὐτῆς   εἶναι διανοίας τό τε τί
[6, 1]   τῷ πράττοντι, προαίρεσις· τὸ  αὐτὸ   γὰρ τὸ πρακτὸν καὶ προαιρετόν)
[6, 1]   τούτου, αἱ μὲν αἰσθήσει ποιήσασαι  αὐτὸ   δῆλον αἱ δ' ὑπόθεσιν λαβοῦσαι
[6, 2]   λεκτέον, ὅτι οὐδεμία ἐστὶ περὶ  αὐτὸ   θεωρία. Σημεῖον δέ· οὐδεμιᾷ γὰρ
[6, 2]   (ἐστιν οἰκοδομικὴ ποιητική) τὸν  αὐτὸν   δὲ τρόπον οὐδ' γεωμέτρης
[6, 3]   τις εἰς τὰ γενόμενα,  αὐτὸς   λόγος· ἤδη γὰρ ὑπάρχει τοῦτο
[6, 1]   τινὰ μίαν (οὐ γὰρ  αὐτὸς   τρόπος οὐδ' ἐν ταῖς μαθηματικαῖς,
[6, 2]   καὶ ὅτι ἐπιστήμη οὐκ ἔστιν  αὐτοῦ,   εἴρηται. ~Ὅτι δ' εἰσὶν ἀρχαὶ
[6, 2]   διὰ τί ἐπιστήμη οὐκ ἔστιν  αὐτοῦ.   Ἐπεὶ οὖν ἐστὶν ἐν τοῖς
[6, 2]   ὅσον ἐνδέχεται, τίς φύσις  αὐτοῦ   καὶ διὰ τίν' αἰτίαν ἔστιν·
[6, 2]   οὐδεμιᾷ γὰρ ἐπιστήμῃ ἐπιμελὲς περὶ  αὐτοῦ   οὔτε πρακτικῇ οὔτε ποιητικῇ οὔτε
[6, 3]   ἀφείσθω, σκεπτέον δὲ τοῦ ὄντος  αὐτοῦ   τὰ αἴτια καὶ τὰς ἀρχὰς
[6, 3]   (οἷον τὰ ἐναντία ἐν τῷ  αὐτῷ.   Ἀλλ' εἰ νόσῳ βίᾳ,
[6, 1]   γὰρ ἄνευ κινήσεως λόγος  αὐτῶν,   ἀλλ' ἀεὶ ἔχει ὕληνν, δῆλον
[6, 3]   τι ἄλλο συνάπτει  ἀφαιρεῖ   διάνοια) τὸ μὲν ὡς
[6, 3]   οὕτω δῆλον ὅτι ἀεὶ χρόνου  ἀφαιρουμένου   ἀπὸ πεπερασμένου χρόνου ἥξει ἐπὶ
[6, 3]   οὖν τοῦ κατὰ συμβεβηκὸς ὄντος  ἀφείσθω   (διώρισται γὰρ ἱκανῶς) τὸ δὲ
[6, 3]   τοῦ ὄντος διὸ ταῦτα μὲν  ἀφείσθω,   σκεπτέον δὲ τοῦ ὄντος αὐτοῦ
[6, 3]   καὶ τὸ ὡς ἀληθὲς ὂν  ἀφετέον   τὸ γὰρ αἴτιον τοῦ μὲν




Recherches | Texte | Lecture | Liste du vocabulaire | Index inverse | Menu | Site de Philippe Remacle

 
UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) |
Responsable académique : Alain Meurant
Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher

Dernière mise à jour : 3/12/2009