Livre, Chap.
[4, 5]	τε καὶ (οὐχ οὕτως. Ὅλως	τ'	εἴπερ ἔστι τὸ αἰσθητὸν μόνον,
[4, 2]	δὲ τῷ ποιεῖν τὰ δὲ	κατ'	ἄλλους λεχθήσεται τοιούτους τρόπους. Φανερὸν
[4, 4]	ἕν) Ἔστω δή, ὥσπερ ἐλέχθη	κατ'	ἀρχάς, σημαῖνόν τι τὸ ὄνομα
[4, 5]	φαντασία οὐ ταὐτὸν τῇ αἰσθήσει.	~Εἶτ'	ἄξιον θαυμάσαι εἰ τοῦτ' ἀποροῦσι,
[4, 8]	Ἡρακλείτου· ὁ γὰρ λέγων (ὅτι	πάντ'	ἀληθῆ καὶ πάντα ψευδῆ, καὶ
[4, 8]	διάμετρον σύμμετρον εἶναι) οἱ δὲ	πάντ'	ἀληθῆ. Σχεδὸν γὰρ οὗτοι οἱ
[4, 5]	ἔστιν, ἀνάγκη τὰ δοκοῦντα εἶναι	πάντ'	ἀληθῆ (τὰ ἀντικείμενα γὰρ δοξάζουσιν
[4, 2]	τί ἐστι γνωρίσαι καὶ τὰ	συμβεβηκότ'	αὐτοῖς. Καὶ οὐ ταύτῃ ἁμαρτάνουσιν
[4, 5]	τὸν αὐτὸν τρόπον· Ὡς γὰρ	ἑκάστοτ'	ἔχει κρᾶσιν μελέων πολυκάμπτων, τὼς
[4, 4]	μὴ εἶναι ἀνθρώπῳ, ἄλλο ἔσται,	ὥστ'	ἀναγκαῖον αὐτοῖς (λέγειν ὅτι οὐθενὸς
[4, 5]	ταὐτὰ δοξάζοντας ἑαυτοῖς διεψεῦσθαι νομίζουσιν·	ὥστ'	ἀνάγκη τὸ αὐτὸ εἶναί τε
[4, 5]	δοκεῖν εἶναι τοῖς δὲ πικρόν,	ὥστ'	εἰ πάντες ἔκαμνον (ἢ πάντες
[4, 5]	ἐνδέχεται ἄλλως καὶ ἄλλως ἔχειν,	ὥστ'	εἴ τι ἔστιν ἐξ ἀνάγκης,
[4, 8]	λέγει τῶν λόγων ἑκάτερον τούτων,	(ὥστ'	εἴπερ ἀδύνατα ἐκεῖνα, καὶ ταῦτα
[4, 3]	περὶ οὗ φέρουσι τὰς ἀποδείξεις·	ὥστ'	ἐπεὶ δῆλον ὅτι ᾗ ὄντα
[4, 2]	ἐναντιότης, ἡ δὲ διαφορὰ ἑτερότης.	Ὥστ'	ἐπειδὴ πολλαχῶς τὸ ἓν λέγεται,
[4, 4]	εἶναι ἀνθρώπῳ τοῦ εἶναι ἀνθρώπῳ,	ὥστ'	ἔσται τὸ ἀνθρώπω (εἶναι μὴ
[4, 5]	τὸ γὰρ ὂν λέγεται διχῶς,	ὥστ'	ἔστιν ὃν τρόπον ἐνδέχεται γίγνεσθαί
[4, 4]	συμβέβηκε συμβεβηκός, ἀλλ' ὅσα ἐκείνως,	ὥστ'	οὐ πάντα κατὰ συμβεβηκὸς λεχθήσεται.
[4, 7]	οὔτε οὐκ ἀγαθὸν τὸ μῖγμα,	ὥστ'	οὐδὲν εἰπεῖν ἀληθές. ~ΚΕΦΑΛΑΙΟΝ Η'
[4, 4]	εἶναι ἢ μὴ εἶναι τοδί,	ὥστ'	οὐκ ἂν πᾶν οὕτως καὶ
[4, 6]	καὶ πρὸς δόξαν καὶ αἴσθησιν,	ὥστ'	οὔτε γέγονεν οὔτ' ἔσται οὐθὲν
[4, 5]	πρὸς τῶν ἑταίρων τινάς, ὅτι	τοιαῦτ'	αὐτοῖς ἔσται τὰ ὄντα οἷα
[4, 2]	ὂν ἔστι τινὰ ἴδια, καὶ	ταῦτ'	ἐστὶ περὶ ὧν τοῦ φιλοσόφου
[4, 4]	(οὐκ ἄνθρωπος, δῆλον ὅτι καὶ	οὔτ'	ἄνθρωπος οὔτ' οὐκ ἄνθρωπος ἔσται·
[4, 3]	ἀληθῆ ἢ μή, οὔτε γεωμέτρης	οὔτ'	ἀριθμητικός, ἀλλὰ τῶν φυσικῶν ἔνιοι,
[4, 4]	ἂν εἴη τῷ τοιούτῳ λόγος,	οὔτ'	αὐτῷ πρὸς αὑτὸν οὔτε πρὸς
[4, 4]	καὶ ἀληθῆ λέγουσιν, οὔτε φθέγξασθαι	οὔτ'	εἰπεῖν τῷ τοιούτῳ ἔσται· ἅμα
[4, 2]	(δῆλον δ' ὅτι οὐ χωρίζεται	οὔτ'	ἐπὶ γενέσεως οὔτ' (ἐπὶ φθορᾶς)
[4, 2]	οὐ χωρίζεται οὔτ' ἐπὶ γενέσεως	οὔτ'	(ἐπὶ φθορᾶς) ὁμοίως δὲ καὶ
[4, 6]	καὶ αἴσθησιν, ὥστ' οὔτε γέγονεν	οὔτ'	ἔσται οὐθὲν μηθενὸς προδοξάσαντος. Εἰ
[4, 7]	ὥστε καὶ οὔτε ἀληθεύσει (τις	οὔτ'	οὐκ ἀληθεύσει, καὶ παρὰ τὸ
[4, 4]	δῆλον ὅτι καὶ οὔτ' ἄνθρωπος	οὔτ'	οὐκ ἄνθρωπος ἔσται· τοῖν γὰρ
[4, 4]	γὰρ λέγει. Οὔτε γὰρ οὕτως	οὔτ'	οὐχ οὕτως λέγει, ἀλλ' οὕτως
[4, 4]	ἔχοι ἂν τὰ ὄντα, καὶ	τοῦτ'	ἀληθὲς ἂν εἴη, καὶ οὐχ
[4, 6]	ἐν τῷ αὐτῷ χρόνῳ, ὥστε	τοῦτ'	ἂν εἴη ἀληθές. (Ἀλλ' ἴσως
[4, 6]	εἴη ἀληθές. (Ἀλλ' ἴσως διὰ	τοῦτ'	ἀνάγκη λέγειν τοῖς μὴ δι'
[4, 5]	αἰσθήσει. ~Εἶτ' ἄξιον θαυμάσαι εἰ	τοῦτ'	ἀποροῦσι, πότερον τηλικαῦτά ἐστι (τὰ
[4, 4]	ἀληθῶς. (Ἀλλ' ἴσως φαῖεν ἂν	τοῦτ'	εἶναι τὸ ἐξ ἀρχῆς κείμενον.
[4, 4]	ἕτερον ἑτέρου· εἰ γὰρ διοίσει,	τοῦτ'	ἔσται ἀληθὲς καὶ ἴδιον) ὁμοίως
[4, 7]	φάσιν καὶ τὴν ἀπόφασιν, καὶ	τοῦτ'	ἔσται τι· ἡ (γὰρ οὐσία
[4, 4]	ἄνθρωπος, ἂν ᾖ τι ἄνθρωπος,	τοῦτ'	ἔσται τὸ ἀνθρώπῳ εἶναι (διαφέρει
[4, 2]	δι' ὃ λέγονται. Εἰ οὖν	τοῦτ'	ἐστὶν ἡ οὐσία, τῶν οὐσιῶν
[4, 5]	καὶ μὴ εἶναι) καὶ εἰ	τοῦτ'	ἔστιν, ἀνάγκη τὰ δοκοῦντα εἶναι
[4, 4]	τὸ ἓν σημαίνειν τοῦτο· εἰ	τοῦτ'	ἔστιν ἄνθρωπος, ἂν ᾖ τι

 

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) | Responsable académique : Alain Meurant Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher Dernière mise à jour : 6/12/2007