Livre, Chap. |
[4, 5] |
χάριν
λέγουσι,
τούτων
δ'
ἔλεγχος
|
ἴασις |
τοῦ
ἐν
τῇ
φωνῇ
λόγου |
[4, 2] |
(τὸ
μὲν
γὰρ
τῷ
ἔχειν
|
ἰατρικὴν |
λέγεται
ἰατρικὸν
τὸ
δὲ
τῷ |
[4, 2] |
αὐτῆς,
(καὶ
τὸ
ἰατρικὸν
πρὸς
|
ἰατρικήν |
(τὸ
μὲν
γὰρ
τῷ
ἔχειν |
[4, 2] |
δὲ
τῷ
ἔργον
εἶναι
τῆς
|
ἰατρικῆς) |
ὁμοιοτρόπως
δὲ
καὶ
ἄλλα
ληψόμεθα |
[4, 2] |
ὅτι
δεκτικὸν
αὐτῆς,
(καὶ
τὸ
|
ἰατρικὸν |
πρὸς
ἰατρικήν
(τὸ
μὲν
γὰρ |
[4, 2] |
γὰρ
τῷ
ἔχειν
ἰατρικὴν
λέγεται
|
ἰατρικὸν |
τὸ
δὲ
τῷ
εὐφυὲς
εἶναι |
[4, 5] |
δήπου
ὁμοίως
κυρία
ἡ
τοῦ
|
ἰατροῦ |
δόξα
καὶ
ἡ
τοῦ
ἀγνοοῦντος, |
[4, 4] |
εἶναι
τὸ
πιεῖν
ὕδωρ
καὶ
|
ἰδεῖν |
ἄνθρωπον
εἶτα
ζητῇ
αὐτά·
καίτοι |
[4, 3] |
ἀλλ'
οὐ
γένει
τινὶ
χωρὶς
|
ἰδίᾳ |
τῶν
ἄλλων.
Καὶ
χρῶνται
μὲν |
[4, 2] |
ὄντι
ᾗ
ὂν
ἔστι
τινὰ
|
ἴδια, |
καὶ
ταῦτ'
ἐστὶ
περὶ
ὧν |
[4, 2] |
καὶ
βάρος
(ἔχοντι
ἔστιν
ἕτερα
|
ἴδια) |
οὕτω
καὶ
τῷ
ὄντι
ᾗ |
[4, 2] |
ἔστι
καὶ
ἀριθμοῦ
ᾗ
ἀριθμὸς
|
ἴδια |
πάθη,
οἷον
περιττότης
ἀρτιότης,
συμμετρία |
[4, 4] |
διοίσει,
τοῦτ'
ἔσται
ἀληθὲς
καὶ
|
ἴδιον) |
ὁμοίως
δὲ
καὶ
εἰ
διαιροῦντα |
[4, 4] |
τὸν
ἀριθμόν·
(τεθείη
γὰρ
ἂν
|
ἴδιον |
ὄνομα
καθ'
ἕκαστον
τὸν
λόγον· |
[4, 5] |
ἡ
αἴσθησις
ψευδὴς
τοῦ
γε
|
ἰδίου |
ἐστίν,
ἀλλ'
ἡ
φαντασία
οὐ |
[4, 5] |
κυρία
ἡ
τοῦ
ἀλλοτρίου
καὶ
|
ἰδίου |
ἢ
τοῦ
πλησίον
καὶ
τοῦ |
[4, 5] |
ἐπὶ
τῶν
ἐλαττόνων
τὸν
ἀριθμὸν
|
ἰδόντες |
οὕτως
ἔχοντα
περὶ
ὅλου
τοῦ |
[4, 4] |
κατηγορίαν.
(Ἀνάγκη
ἄρα
εἰς
ἄπειρον
|
ἰέναι. |
Ἀλλ'
ἀδύνατον·
οὐδὲ
γὰρ
πλείω |
[4, 5] |
ἀναγκαῖον
εἶναι,
καὶ
τοῦτο
μὴ
|
ἰέναι |
εἰς
ἄπειρον.
Ἀλλὰ
ταῦτα
παρέντες |
[4, 3] |
δὲ
χρῶνται
ἐφ'
ὅσον
αὐτοῖς
|
ἱκανόν, |
τοῦτο
δ'
ἔστιν
ὅσον
ἐπέχει |
[4, 4] |
ἕν,
τὸ
ὡς
λώπιον
καὶ
|
ἱμάτιον, |
εἰ
ὁ
λόγος
εἷς·
εἰ |
[4, 7] |
ὡς
τὸ
μηδέτερον
ἀνθρώπου
καὶ
|
ἵππου. |
Εἰ
μὲν
οὖν
οὕτως,
οὐκ |
[4, 6] |
τὸ
αὐτὸ
καὶ
ἥμισυ
καὶ
|
ἴσον, |
ἀλλ'
οὐ
πρὸς
τὸ
διπλάσιόν |
[4, 6] |
πρὸς
τὸ
διπλάσιόν
γε
τὸ
|
ἴσον. |
Πρὸς
δὴ
τὸ
δοξάζον
(εἰ |
[4, 2] |
πάθη,
οἷον
περιττότης
ἀρτιότης,
συμμετρία
|
ἰσότης, |
ὑπεροχὴ
ἔλλειψις,
καὶ
ταῦτα
καὶ |
[4, 4] |
ἀνάγκη
ὑπολαμβάνειν.
Οὐ
γὰρ
ἐξ
|
ἴσου |
ἅπαντα
ζητεῖ
καὶ
ὑπολαμβάνει,
ὅταν |
[4, 5] |
τοῖς
ἀσθενοῦσιν
ἢ
ἃ
τοῖς
|
ἰσχύουσιν, |
καὶ
ἀληθῆ
πότερον
ἃ
τοῖς |
[4, 5] |
αἰσθητὰ
εἶναι
μήτε
τὰ
αἰσθήματα
|
ἴσως |
ἀληθές
(τοῦ
γὰρ
αἰσθανομένου
πάθος |
[4, 6] |
τοῦτ'
ἂν
εἴη
ἀληθές.
(Ἀλλ'
|
ἴσως |
διὰ
τοῦτ'
ἀνάγκη
λέγειν
τοῖς |
[4, 2] |
ἓν
λέγεται
εἴτε
μή,
ὥσπερ
|
ἴσως |
ἔχει
καὶ
τἀληθές.
Ἀλλ'
ὅμως |
[4, 2] |
ἐπὶ
πάντων
ἢ
(χωριστόν,
ὥσπερ
|
ἴσως |
οὐκ
ἔστιν
ἀλλὰ
τὰ
μὲν |
[4, 4] |
φάναι
καὶ
ἀποφάναι
ἀληθῶς.
(Ἀλλ'
|
ἴσως |
φαῖεν
ἂν
τοῦτ'
εἶναι
τὸ |