HODOI ELEKTRONIKAI
Du texte à l'hypertexte

Aristote, Métaphysique, livre IV

Liste des contextes (ordre alphabétique)


γ  =  50 formes différentes pour 243 occurrences

α   β   γ   δ   ε   ζ   η   θ   ι   κ   λ   μ   ν   ξ   ο   π   ρ   ς   τ   υ   φ   χ   ψ   ω   

Livre, Chap.
[4, 5]   οὐθὲν εἶναι ἀληθὲς ἡμῖν  γ'   ἄδηλον. Ὅλως δὲ διὰ τὸ
[4, 5]   (ἀδύνατον. Οὐ γὰρ δὴ  γ'   αἴσθησις αὐτὴ ἑαυτῆς ἐστίν, ἀλλ'
[4, 8]   δὴ ψευδεῖς πάσας· καίτοι δόξειέ  γ'   ἂν μᾶλλον ἐνδέχεσθαι ἐκ τῶν
[4, 4]   μὲν οὖν δῆλον ὡς τοῦτό  γ'   αὐτὸ ἀληθές, ὅτι σημαίνει τὸ
[4, 4]   ἀόριστόν ἐστιν. Ἀλλὰ μὴν λεκτέον  γ'   αὐτοῖς κατὰ (παντὸς τὴν κατάφασιν
[4, 3]   τῶν ἄλλων τῶν τοιούτων. ~ΚΕΦΑΛΑΙΟΝ  Γ'   Λεκτέον δὲ πότερον μιᾶς
[4, 4]   μέγα. Καὶ γὰρ ἀδύνατον ἄπειρά  γ'   ὄντα τὰ (συμβεβηκότα διελθεῖν·
[4, 3]   ἀναγκαῖον εἶναι τὴν τοιαύτην (περὶ  γὰρ   μὴ γνωρίζουσιν ἀπατῶνται πάντες)
[4, 4]   καὶ λευκὸν καὶ μέγα. Καὶ  γὰρ   ἀδύνατον ἄπειρά γ' ὄντα τὰ
[4, 5]   τὰ αἰσθήματα ἴσως ἀληθές (τοῦ  γὰρ   αἰσθανομένου πάθος τοῦτό ἐστι) τὸ
[4, 4]   φάναι ἀποφάναι. Εἰ  γὰρ   ἀληθὲς ὅτι ἄνθρωπος καὶ (οὐκ
[4, 5]   τῶν αἰσθητῶν ἐλήλυθεν. Τὸ μὲν  γὰρ   ἀληθὲς οὐ πλήθει κρίνεσθαι οἴονται
[4, 4]   δὲ ἄμφω ἀληθεύει; εἰ  γὰρ   ἀληθεύει, τί ἂν εἴη τὸ
[4, 4]   ἀδύνατον ἀπόδειξιν εἶναι (εἰς ἄπειρον  γὰρ   ἂν βαδίζοι, ὥστε μηδ' οὕτως
[4, 4]   σημαίνειν μόνον δὲ ὡρισμένα, (τεθείη  γὰρ   ἂν ἐφ' ἑκάστῳ λόγῳ ἕτερον
[4, 3]   μὴ εἶναι τὸ αὐτό· ἅμα  γὰρ   ἂν ἔχοι τὰς ἐναντίας δόξας
[4, 4]   ὡρισμένοι δὲ τὸν ἀριθμόν· (τεθείη  γὰρ   ἂν ἴδιον ὄνομα καθ' ἕκαστον
[4, 4]   τῇ φύσει τῶν ὄντων· οὐ  γὰρ   ἂν ὁμοίως φήσαιμεν εἶναι τὰ
[4, 3]   οἴονται λέγειν Ἡράκλειτον. Οὐκ ἔστι  γὰρ   ἀναγκαῖον, τις λέγει, ταῦτα
[4, 3]   ἣν διαψευσθῆναι ἀδύνατον· γνωριμωτάτην τε  γὰρ   ἀναγκαῖον εἶναι τὴν τοιαύτην (περὶ
[4, 3]   ἀπατῶνται πάντες) καὶ ἀνυπόθετον. (Ἣν  γὰρ   ἀναγκαῖον ἔχειν τὸν ὁτιοῦν ξυνιέντα
[4, 5]   μηδ' ἐξ ἀνάγκης μηθέν· τὸ  γὰρ   ἀναγκαῖον οὐκ ἐνδέχεται ἄλλως καὶ
[4, 4]   καὶ αὑτῷ καὶ ἄλλῳ· τοῦτο  γὰρ   ἀνάγκη, εἴπερ λέγοι τι. Εἰ
[4, 4]   τὸ τί ἦν εἶναι. Πάντα  γὰρ   ἀνάγκη συμβεβηκέναι φάσκειν αὐτοῖς, καὶ
[4, 4]   τοῦ μὴ εἶναι ἄνθρωπον· (τὸ  γὰρ   ἀνθρώπῳ εἶναι καὶ τὸ μὴ
[4, 4]   τὸ ἄνθρωπον εἶναι ἕτερον· πολὺ  γὰρ   ἀντίκειται ἐκεῖνο μᾶλλον, ὥστε σημαίνειν
[4, 4]   ἀποδεικνύναι τινὲς δι' ἀπαιδευσίαν· ἔστι  γὰρ   ἀπαιδευσία τὸ μὴ γιγνώσκειν τίνων
[4, 4]   τίνων οὐ δεῖ· ὅλως μὲν  γὰρ   ἁπάντων ἀδύνατον ἀπόδειξιν εἶναι (εἰς
[4, 6]   εἶναι ψευδῆ καὶ ἀληθῆ· οὔτε  γὰρ   ἅπασι ταὐτὰ φαίνεσθαι οὔτε ταὐτῷ
[4, 5]   ἔστι γε ἀμφισβητήσιμον· τό τε  γὰρ   ἀποβάλλον ἔχει τι τοῦ ἀποβαλλομένου,
[4, 5]   οὐκ ἀληθῆ δὲ λέγουσιν (οὕτω  γὰρ   ἁρμόττει μᾶλλον εἰπεῖν ὥσπερ
[4, 3]   ταύτην ἀνάγουσιν ἐσχάτην δόξαν· φύσει  γὰρ   ἀρχὴ καὶ τῶν ἄλλων ἀξιωμάτων
[4, 6]   ὧν οὐκ ἔστι λόγος· ἀποδείξεως  γὰρ   ἀρχὴ οὐκ ἀπόδειξίς ἐστιν. Οὗτοι
[4, 2]   ὥσπερ μαθηματικὸς λεγόμενος· καὶ  γὰρ   αὕτη ἔχει μέρη, καὶ πρώτη
[4, 3]   αὕτη, μετὰ ταῦτα λέγωμεν. Τὸ  γὰρ   αὐτὸ ἅμα ὑπάρχειν τε καὶ
[4, 5]   τὼς νόος ἀνθρώποισι παρίσταται· τὸ  γὰρ   αὐτὸ ἔστιν ὅπερ φρονέει, μελέων
[4, 3]   ὄντα ὑπάρχει πᾶσι τοῦτο  γὰρ   αὐτοῖς τὸ κοινόν̓ τοῦ περὶ
[4, 6]   τὸν αὐτὸν χρόνον (ἡ μὲν  γὰρ   ἁφὴ δύο λέγει ἐν τῇ
[4, 4]   τὸν λόγον τοῦτον. Διὰ τί  γὰρ   βαδίζει Μέγαράδε ἀλλ' οὐχ ἡσυχάζει,
[4, 4]   λευκῷ (ἕτερόν τι συμβεβηκός· οὐ  γὰρ   γίγνεταί τι ἓν ἐξ ἁπάντων.
[4, 5]   καὶ ἄνευ αἰσθήσεως, (ἀδύνατον. Οὐ  γὰρ   δὴ γ' αἴσθησις αὐτὴ
[4, 2]   τὸ ἀληθές. Σημεῖον δέ· οἱ  γὰρ   διαλεκτικοὶ καὶ σοφισταὶ τὸ αὐτὸ
[4, 4]   οὐδὲν διοίσει ἕτερον ἑτέρου· εἰ  γὰρ   διοίσει, τοῦτ' ἔσται ἀληθὲς καὶ
[4, 4]   ἀλλὰ πάντα κατὰ συμβεβηκός· τούτῳ  γὰρ   διώρισται οὐσία καὶ τὸ συμβεβηκός·
[4, 5]   εἶναι πάντ' ἀληθῆ (τὰ ἀντικείμενα  γὰρ   δοξάζουσιν ἀλλήλοις οἱ διεψευσμένοι καὶ
[4, 4]   τοῦ μὴ ὄντος λέγουσιν· τὸ  γὰρ   δυνάμει ὂν καὶ μὴ ἐντελεχείᾳ
[4, 4]   οὔτ' οὐκ ἄνθρωπος ἔσται· τοῖν  γὰρ   δυοῖν δύο ἀποφάσεις, εἰ δὲ
[4, 4]   κατάφασιν τὴν ἀπόφασιν· ἄτοπον  γὰρ   εἰ ἑκάστῳ μὲν αὐτοῦ
[4, 2]   μιᾶς ἅπαντά ἐστι γνωρίζειν· οὐ  γὰρ   εἰ πολλαχῶς, ἑτέρας, ἀλλ' εἰ
[4, 6]   μόνον ζητοῦντες ἀδύνατον ζητοῦσιν· ἐναντία  γὰρ   εἰπεῖν ἀξιοῦσιν, εὐθὺς ἐναντία λέγοντες.
[4, 7]   ἂν μεταβάλλοι (ἐκ μὴ ἀγαθοῦ  γὰρ   εἰς ἀγαθὸν μεταβάλλει ἐκ
[4, 8]   τὸ ὂν μεταβάλλειν· ἔκ τινος  γὰρ   εἴς τι μεταβολή. Ἀλλὰ
[4, 2]   καὶ πρὸ ἔργου μᾶλλον) ταὐτὸ  γὰρ   εἷς ἄνθρωπος καὶ ἄνθρωπος, (καὶ
[4, 5]   οἱ δὲ βίας. Ὅσοι μὲν  γὰρ   ἐκ τοῦ ἀπορῆσαι ὑπέλαβον οὕτως,
[4, 5]   ἀποφαίνεται τὸν αὐτὸν τρόπον· Ὡς  γὰρ   ἑκάστοτ' ἔχει κρᾶσιν μελέων πολυκάμπτων,
[4, 5]   τοιαύταις δόξαις γεγένηνται ἔνοχοι. Καὶ  γὰρ   Ἐμπεδοκλῆς μεταβάλλοντας τὴν ἕξιν μεταβάλλειν
[4, 8]   τὸν ἑαυτοῦ οὐκ ἀληθῆ (ὁ  γὰρ   ἐναντίος οὔ φησιν αὐτὸν ἀληθῆ)
[4, 6]   ἐνδέχεται τῷ αὐτῷ· τῶν μὲν  γὰρ   ἐναντίων θάτερον στέρησίς ἐστιν οὐχ
[4, 5]   κατὰ ταὐτὸ (ὄν) δυνάμει (μὲν  γὰρ   ἐνδέχεται ἅμα ταὐτὸ εἶναι τὰ
[4, 4]   ἀλήθειαν καὶ πρὸς αὑτόν· (οὐθὲν  γὰρ   ἐνδέχεται νοεῖν μὴ νοοῦντα ἕν,
[4, 4]   οὐ γλυκὺ ἀνάγκη ὑπολαμβάνειν. Οὐ  γὰρ   ἐξ ἴσου ἅπαντα ζητεῖ καὶ
[4, 7]   ὄντα ἔσται ἀλλὰ πλείω. Πάλιν  γὰρ   ἔσται ἀποφῆσαι τοῦτο πρὸς τὴν
[4, 4]   ζῴῳ εἶναι μὴ εἶναι. Εἰ  γὰρ   ἔσται τι ὅπερ ἀνθρώπῳ εἶναι,
[4, 4]   (εἶναι μὴ ἀνθρώπῳ εἶναι· ἓν  γὰρ   ἔσται. Τοῦτο γὰρ σημαίνει τὸ
[4, 7]   νῦν δ' ἀεὶ φαίνεται (οὐ  γὰρ   ἔστι μεταβολὴ ἀλλ' εἰς
[4, 5]   τοῖς πάλαι λεχθεῖσιν ἐροῦμεν· ὅτι  (γὰρ   ἔστιν ἀκίνητός τις φύσις δεικτέον
[4, 5]   φάναι πάντα κινεῖσθαι· οὐ  γὰρ   ἔστιν εἰς τι μεταβαλεῖ·
[4, 2]   πρώτην καὶ ἐχομένην αὐτῶν. Ὑπάρχει  (γὰρ   εὐθὺς γένη ἔχον τὸ ὂν
[4, 6]   λόγον ἀξιοῦσιν εἶναι οὗτοι· ἀρχὴν  γὰρ   ζητοῦσι, καὶ ταύτην (δι' ἀποδείξεως
[4, 6]   αὐτῶν τὸ πάθος ἐστίν· λόγον  γὰρ   ζητοῦσιν ὧν οὐκ ἔστι λόγος·
[4, 2]   ὂν ὂν θεωρῆσαι. Πάντα  γὰρ   ἐναντία ἐξ ἐναντίων,
[4, 2]   τὸ ἓν καὶ πλῆθος (εἰλήφθω  γὰρ   ἀναγωγὴ ἡμῖν) (αἱ δ'
[4, 2]   τὸ ἐν τῇ ἀποφάσει† ἀπουσία  γὰρ   (ἡ ἀπόφασις ἐκείνου ἐστίν, ἐν
[4, 4]   (καίτοι αὗται ἀποφάσεις τούτου) ἓν  γὰρ   ἦν ἐσήμαινε, καὶ ἦν
[4, 4]   ἄνθρωπος, ζῷον εἶναι δίπουν (τοῦτο  γὰρ   ἦν ἐσήμαινε τὸ ἄνθρωπος)
[4, 8]   οἱ πάντα κινεῖσθαι. Εἰ μὲν  γὰρ   ἠρεμεῖ πάντα, ἀεὶ ταὐτὰ ἀληθῆ
[4, 5]   ἀληθὲς εἶναί (φασιν· ἐκ τούτων  γὰρ   καὶ Ἐμπεδοκλῆς καὶ Δημόκριτος καὶ
[4, 4]   ~ὥστε ἓν ἅπαντα ἔσται· συνώνυμα  γάῤ.   Καὶ οὐκ ἔσται εἶναι καὶ
[4, 5]   πρότερον εἶναι τῆς αἰσθήσεως· (τὸ  γὰρ   κινοῦν τοῦ κινουμένου φύσει πρότερόν
[4, 4]   οὐκ ἀποκρίνεται (τὸ ἐρωτώμενον. Οὐθὲν  γὰρ   κωλύει εἶναι τὸ αὐτὸ καὶ
[4, 8]   οὐθὲν φάσκοντες ἀληθὲς εἶναι (οὐθὲν  γὰρ   κωλύειν φασὶν οὕτως ἅπαντα εἶναι
[4, 4]   πρὸς τοῦτον σκέψις· οὐθὲν  γὰρ   λέγει. Οὔτε γὰρ οὕτως οὔτ'
[4, 7]   ἀληθὲς καὶ ψεῦδος. Τὸ μὲν  γὰρ   λέγειν τὸ ὂν μὴ εἶναι
[4, 8]   οἱ αὐτοὶ τῷ Ἡρακλείτου·  γὰρ   λέγων (ὅτι πάντ' ἀληθῆ καὶ
[4, 8]   φαίνεται δὲ τοῦτο μεταβάλλον  γὰρ   λέγων ποτὲ αὐτὸς οὐκ ἦν
[4, 8]   λόγους ἀληθεῖς καὶ ψευδεῖς·  γὰρ   λέγων τὸν ἀληθῆ λόγον ἀληθῆ
[4, 4]   οὐσία καὶ τὸ συμβεβηκός· τὸ  γὰρ   λευκὸν τῷ ἀνθρώπῳ συμβέβηκεν ὅτι
[4, 6]   τοιαῦται πᾶσαι τὸ αὐτό· πάντων  γὰρ   λόγον ἀξιοῦσιν εἶναι οὗτοι· ἀρχὴν
[4, 4]   ἀποδεικνὺς ἀλλ' ὑπομένων· ἀναιρῶν  γὰρ   λόγον ὑπομένει λόγον. Ἔτι δὲ
[4, 7]   τι ἀναγκαῖον εἶναι αὐτούς·  γὰρ   λόγος οὗ τὸ ὄνομα σημεῖον
[4, 7]   καὶ ἄλλαι τῶν παραδόξων· ὅταν  γὰρ   λύειν μὴ δύνωνται λόγους ἐριστικούς,
[4, 5]   ἀληθῆ (ἢ ψευδῆ, ἄδηλον· οὐθὲν  γὰρ   μᾶλλον τάδε τάδε ἀληθῆ,
[4, 4]   οἷον τὸ μουσικόν· οὐθέν τε  γὰρ   μᾶλλον τοῦτο ἐκείνῳ ἐκεῖνο
[4, 4]   οὐκ ἂν εἴη λόγος· τὸ  γὰρ   μὴ ἓν σημαίνειν οὐθὲν σημαίνειν
[4, 4]   οὕτως οὔτε οὐχ οὕτως· εἰ  γὰρ   μή, ἤδη ἄν τι εἴη
[4, 4]   ἀνάγκη, εἴπερ λέγοι τι. Εἰ  γὰρ   μή, οὐκ ἂν εἴη τῷ
[4, 2]   περὶ πάντων δύνασθαι θεωρεῖν. (Εἰ  γὰρ   μὴ τοῦ φιλοσόφου, τίς ἔσται
[4, 5]   φησὶ τὴν φρόνησιν· Πρὸς παρεὸν  γὰρ   μῆτις ἐναύξεται ἀνθρώποισιν. Καὶ ἐν
[4, 7]   τῆς ἀντιφάσεως, πάντα ψευδῆ· ὅταν  γὰρ   μιχθῇ, οὔτε ἀγαθὸν οὔτε οὐκ
[4, 2]   καὶ ἐπὶ τῶν ἄλλων. Οὐ  γὰρ   μόνον τῶν καθ' ἓν λεγομένων
[4, 8]   ἀδύνατον ἀμφότερα ψευδῆ εἶναι· θάτερον  γὰρ   μόριον τῆς ἀντιφάσεως ψεῦδός ἐστιν.
[4, 4]   ὑγιεινῷ τῆς ὑγιείας· (καὶ  γὰρ   δοξάζων πρὸς τὸν ἐπιστάμενον
[4, 2]   αἱ ἐπιστῆμαι ἀκολουθήσουσι τούτοις. Ἔστι  γὰρ   φιλόσοφος ὥσπερ μαθηματικὸς
[4, 5]   χαλεπώτατον τὸ συμβαῖνόν ἐστιν· εἰ  γὰρ   οἱ μάλιστα τὸ ἐνδεχόμενον ἀληθὲς
[4, 4]   (καὶ αἱ ἀντιφάσεις αὐτῶν (εἰ  γὰρ   ὁμοίως καθ' ἑκάστου, οὐδὲν διοίσει
[4, 5]   τρόπον δέ τινα ἀγνοοῦσιν· τὸ  γὰρ   ὂν λέγεται διχῶς, ὥστ' ἔστιν
[4, 3]   γὰρ τὸν εἰρημένον διορισμόν. Ἀδύνατον  γὰρ   ὁντινοῦν ταὐτὸν ὑπολαμβάνειν εἶναι καὶ
[4, 2]   πρὸς μίαν ἀρχήν· τὰ μὲν  γὰρ   ὅτι οὐσίαι, ὄντα λέγεται, τὰ
[4, 6]   ῥᾳδίως ἂν τοῦτο πεισθεῖεν (ἔστι  γὰρ   οὐ χαλεπὸν λαβεῖν) (οἱ δ'
[4, 5]   μὴ ὄντων τῶν ἐμψύχων· αἴσθησις  γὰρ   οὐκ ἂν εἴη. Τὸ μὲν
[4, 5]   τοῖς ἐγρηγορόσιν. Ὅτι μὲν  γὰρ   οὐκ οἴονταί (γε, φανερόν· οὐθεὶς
[4, 7]   καὶ τοῦτ' ἔσται τι·  (γὰρ   οὐσία ἐστί τις αὐτοῦ ἄλλη.
[4, 8]   οἱ δὲ πάντ' ἀληθῆ. Σχεδὸν  γὰρ   οὗτοι οἱ λόγοι οἱ αὐτοὶ
[4, 5]   παντί φησι καὶ Δημόκριτος· καὶ  γὰρ   οὗτος τὸ κενὸν καὶ τὸ
[4, 4]   σκέψις· οὐθὲν γὰρ λέγει. Οὔτε  γὰρ   οὕτως οὔτ' οὐχ οὕτως λέγει,
[4, 8]   αὐτοὺς (ἑαυτοὺς ἀναιρεῖν. μὲν  γὰρ   πάντα ἀληθῆ λέγων καὶ τὸν
[4, 5]   ἅπαντας τῆς ἐντεύξεως· οἱ μὲν  γὰρ   πειθοῦς δέονται οἱ δὲ βίας.
[4, 5]   τοῦ οὐρανοῦ ὁμοίως ἀπεφήναντο·  γὰρ   περὶ ἡμᾶς τοῦ αἰσθητοῦ τόπος
[4, 3]   (τῶν ἀναλυτικῶν τοῦτο δρῶσιν· δεῖ  γὰρ   περὶ τούτων (ἥκειν προεπισταμένους ἀλλὰ
[4, 2]   ἀρχὰς ἐναντίας λέγουσιν· οἱ μὲν  γὰρ   περιττὸν καὶ ἄρτιον, οἱ δὲ
[4, 4]   ἄπειρον ἰέναι. Ἀλλ' ἀδύνατον· οὐδὲ  γὰρ   πλείω συμπλέκεται δυοῖν· τὸ γὰρ
[4, 5]   (καὶ πᾶσιν καὶ παντί· τὸ  γὰρ   πλέον ἐστὶ νόημα. Ἀναξαγόρου δὲ
[4, 5]   εὐί̈ ατος ἄγνοια (οὐ  γὰρ   πρὸς τὸν (λόγον ἀλλὰ πρὸς
[4, 4]   τὸ αὐτὸ ζῷον δίπουν τοῦτο  γὰρ   σημαίνει τὸ ἀνάγκη εἶναι, τὸ
[4, 4]   εἶναι· ἓν γὰρ ἔσται. Τοῦτο  γὰρ   σημαίνει τὸ εἶναι ἕν, τὸ
[4, 2]   ὑποδύονται σχῆμα τῷ φιλοσόφῳ·  γὰρ   σοφιστικὴ φαινομένη μόνον σοφία ἐστί,
[4, 4]   γὰρ πλείω συμπλέκεται δυοῖν· τὸ  γὰρ   συμβεβηκὸς οὐ συμβεβηκότι συμβεβηκός, εἰ
[4, 5]   εἶναι μὴ εἶναι· εἴτε  γὰρ   τὰ δοκοῦντα πάντα ἐστὶν ἀληθῆ
[4, 5]   ἀθυμῆσαι τοὺς φιλοσοφεῖν ἐγχειροῦντας; τὸ  γὰρ   τὰ πετόμενα διώκειν τὸ ζητεῖν
[4, 5]   ἅμα ἀληθῆ καὶ ψευδῆ (πολλοὶ  γὰρ   (τἀναντία ὑπολαμβάνουσιν ἀλλήλοις, καὶ τοὺς
[4, 4]   εἰπεῖν τῷ τοιούτῳ ἔσται· ἅμα  γὰρ   ταῦτά τε καὶ (οὐ ταῦτα
[4, 2]   πρὸς μίαν λεγομένων φύσιν· καὶ  γὰρ   ταῦτα τρόπον τινὰ (λέγονται καθ'
[4, 5]   μεταβάλλον οὐκ ἐνδέχεσθαι ἀληθεύειν. (Ἐκ  γὰρ   ταύτης τῆς ὑπολήψεως ἐξήνθησεν
[4, 4]   (ἢ μὴ εἶναι (τοῦτο μὲν  γὰρ   τάχ' ἄν τις ὑπολάβοι τὸ
[4, 8]   ἀδύνατον (πάντα ψευδῆ εἶναι· ἀνάγκη  γὰρ   τῆς ἀντιφάσεως θάτερον εἶναι μόριον
[4, 3]   τοῦ φυσικοῦ τις ἀνωτέρω (ἓν  γάρ   τι γένος τοῦ ὄντος
[4, 4]   τοῦτο διδῷ, ἔσται ἀπόδειξις· ἤδη  γάρ   τι (ἔσται ὡρισμένον. Ἀλλ' αἴτιος
[4, 8]   ποτέ, ἀεὶ δ' οὐθέν· ἔστι  γάρ   τι ἀεὶ κινεῖ τὰ
[4, 2]   ἐστὶ καὶ ἐναντιότης· διαφορὰ  γάρ   τις ἐναντιότης, δὲ
[4, 6]   λόγους τούτους μόνον λεγόντων· ζητοῦσι  γὰρ   (τίς κρινῶν τὸν ὑγιαίνοντα
[4, 2]   ταῦτα εἶναι οἰκεῖα. ~Περὶ μὲν  γὰρ   τὸ αὐτὸ γένος στρέφεται
[4, 4]   ὡς (ἅπαντα ἔσται ἕν. Ἔσται  γὰρ   τὸ αὐτὸ καὶ τριήρης καὶ
[4, 6]   αὑτοῖς τἀναντία ταχὺ λέγειν. Ἐνδέχεται  γὰρ   τὸ αὐτὸ κατὰ μὲν τὴν
[4, 3]   ἐστὶ βεβαιοτάτη τῶν ἀρχῶν· ἔχει  γὰρ   τὸν εἰρημένον διορισμόν. Ἀδύνατον γὰρ
[4, 4]   ἑνὸς (ἀλλὰ καὶ ἕν οὐ  γὰρ   τοῦτο ἀξιοῦμεν τὸ ἓν σημαίνειν,
[4, 4]   τὸν Πρωταγόρου λέγουσι λόγον. Εἰ  γάρ   τῳ δοκεῖ μὴ εἶναι τριήρης
[4, 2]   πρὸς ἐκεῖνο (λέγεται· τὰ μὲν  γὰρ   τῷ ἔχειν ἐκεῖνο τὰ δὲ
[4, 2]   ἰατρικὸν πρὸς ἰατρικήν (τὸ μὲν  γὰρ   τῷ ἔχειν ἰατρικὴν λέγεται ἰατρικὸν
[4, 1]   μέρει λεγομένων αὐτή· οὐδεμία  γὰρ   τῶν ἄλλων ἐπισκοπεῖ καθόλου περὶ
[4, 5]   εἰς τι μεταβαλεῖ· ἅπαντα  γὰρ   ὑπάρχει πᾶσιν. (Περὶ δὲ τῆς
[4, 3]   περὶ τούτων ἐστὶ σκέψις· ἅπασι  γὰρ   ὑπάρχει τοῖς οὖσιν ἀλλ' οὐ
[4, 6]   πᾶν τὸ φαινόμενον ἀληθές· τὸ  γὰρ   φαινόμενον τινί ἐστι φαινόμενον· ὥστε
[4, 4]   λόγον, μὴ ἔχει· ὅμοιος  (γὰρ   φυτῷ τοιοῦτος τοιοῦτος
[4, 5]   ποταμῷ οὐκ ἔστιν ἐμβῆναι· αὐτὸς  (γὰρ   ᾤετο οὐδ' ἅπαξ. Ἡμεῖς δὲ
[4, 3]   ἔνιοι, εἰκότως τοῦτο δρῶντες· μόνοι  γὰρ   ᾤοντο περί τε τῆς ὅλης
[4, 5]   μὴ οἴεσθαι εἶναι, καίτοι ἔστι  γε   ἀμφισβητήσιμον· τό τε γὰρ ἀποβάλλον
[4, 4]   οὖν τὸ μᾶλλον ἐγγύτερον, (εἴη  γε   ἄν τι ἀληθὲς οὗ ἐγγύτερον
[4, 4]   μὴ ὑπάρχει κατάφασις,  γε   ἀπόφασις ὑπάρξει μᾶλλον
[4, 5]   οὐ γλυκύς· ἀλλ' οὐ τό  γε   γλυκύ, οἷόν ἐστιν ὅταν ᾖ,
[4, 4]   εἶτα ζητῇ αὐτά· καίτοι ἔδει  γε,   εἰ ταὐτὸν ἦν ὁμοίως καὶ
[4, 5]   οὐδ' αἴσθησις ψευδὴς τοῦ  γε   ἰδίου ἐστίν, ἀλλ' φαντασία
[4, 6]   ἀλλ' οὔ τι τῇ αὐτῇ  γε   καὶ (κατὰ τὸ αὐτὸ αἰσθήσει
[4, 4]   τὸ καθ' ἑνός, ἐπεὶ οὕτω  γε   κἂν τὸ μουσικὸν καὶ τὸ
[4, 4]   καὶ οὐχ οὕτως, ἀλλὰ τό  γε   μᾶλλον καὶ ἧττον ἔνεστιν ἐν
[4, 6]   (δι' ἀποδείξεως λαμβάνειν, ἐπεὶ ὅτι  γε   πεπεισμένοι οὐκ εἰσί, φανεροί εἰσιν
[4, 5]   αὐτοῖς καὶ πειστέον (αὐτούς. Καίτοι  γε   συμβαίνει τοῖς ἅμα φάσκουσιν εἶναι
[4, 4]   καὶ οὐχ οὕτως· καὶ πάλιν  γε   ταῦτα ἀπόφησιν ἄμφω, ὅτι οὔθ'
[4, 4]   εἰ μὴ ἔστιν, ἀλλ' ἤδη  γέ   τι ἔστι βεβαιότερον καὶ ἀληθινώτερον,
[4, 4]   ἐξ ἀρχῆς αἰτεῖν) ἀλλὰ σημαίνειν  γέ   τι καὶ αὑτῷ καὶ ἄλλῳ·
[4, 6]   ἀλλ' οὐ πρὸς τὸ διπλάσιόν  γε   τὸ ἴσον. Πρὸς δὴ τὸ
[4, 5]   οὐδὲ ἐν ἑτέρῳ (χρόνῳ περί  γε   τὸ πάθος ἠμφισβήτησεν, ἀλλὰ περὶ
[4, 5]   τοῦ μεταβάλλοντος οὐθὲν ἀληθευόμενον, περί  γε   τὸ πάντῃ πάντως μεταβάλλον οὐκ
[4, 6]   ἂν ὦσιν ἀνόμοιαι· ἐπεὶ πρός  γε   τοὺς διὰ τὰς πάλαι εἰρημένας
[4, 5]   Ὅτι μὲν γὰρ οὐκ οἴονταί  (γε,   φανερόν· οὐθεὶς γοῦν, ἐὰν ὑπολάβῃ
[4, 5]   ἀληθῆ, ἀλλ' ὁμοίως. Διὸ Δημόκριτός  γέ   φησιν ἤτοι οὐθὲν εἶναι ἀληθὲς
[4, 4]   τί ἂν διαφερόντως ἔχοι τῶν  γε   φυτῶν; Ὅθεν καὶ μάλιστα φανερόν
[4, 5]   ἔπος εἰπεῖν ἕκαστος τοιαύταις δόξαις  γεγένηνται   ἔνοχοι. Καὶ γὰρ Ἐμπεδοκλῆς μεταβάλλοντας
[4, 6]   οὐθὲν μηθενὸς προδοξάσαντος. Εἰ δὲ  γέγονεν   ἔσται, δῆλον ὅτι οὐκ
[4, 6]   δόξαν καὶ αἴσθησιν, ὥστ' οὔτε  γέγονεν   οὔτ' ἔσται οὐθὲν μηθενὸς προδοξάσαντος.
[4, 4]   ἀμφισβητῶν· ἂν δὲ μηθέν,  γελοῖον   τὸ ζητεῖν λόγον πρὸς τὸν
[4, 2]   οὐχ ὑπάρχει ἐκεῖνο, τινι  γένει·   ἔνθα μὲν οὖν τῷ ἑνὶ
[4, 2]   ἐστι τῆς (αὐτῆς ἐπιστήμης τῷ  γένει   θεωρῆσαι, λέγω δ' οἷον περὶ
[4, 2]   θεωρῆσαι μιᾶς ἐστὶν ἐπιστήμης τῷ  γένει,   τά τε εἴδη τῶν εἰδῶν.
[4, 3]   ὑπάρχει τοῖς οὖσιν ἀλλ' οὐ  γένει   τινὶ χωρὶς ἰδίᾳ τῶν ἄλλων.
[4, 5]   αἰσθητοῦ τόπος ἐν φθορᾷ καὶ  γενέσει   διατελεῖ (μόνος ὤν, ἀλλ' οὗτος
[4, 2]   ὅτι οὐ χωρίζεται οὔτ' ἐπὶ  γενέσεως   οὔτ' (ἐπὶ φθορᾶς) ὁμοίως δὲ
[4, 7]   τις ἔσται. Ἔτι ἐν ὅσοις  γένεσιν   ἀπόφασις τὸ ἐναντίον ἐπιφέρει,
[4, 7]   ὂν ἔσται, ὥστε καὶ παρὰ  γένεσιν   καὶ φθορὰν μεταβολή τις ἔσται.
[4, 7]   λευκὸν οὐκ ἐκ μὴ λευκοῦ  γένεσις,   νῦν δ' οὐχ ὁρᾶται. (Ἔτι
[4, 5]   κίνησις ὑπάρχει οὔτε φθορὰ οὔτε  γένεσις   τὸ παράπαν. (Ὅμοιως δὲ καὶ
[4, 2]   ἐχομένην αὐτῶν. Ὑπάρχει (γὰρ εὐθὺς  γένη   ἔχον τὸ ὂν (καὶ τὸ
[4, 2]   παρὰ τῶν ἄλλων ὡς εἰς  γένη   ταῦτα πίπτουσιν. Φανερὸν οὖν καὶ
[4, 5]   οὗ γίγνεται καὶ ὑφ' οὗ  γεννᾶται   ἀναγκαῖον εἶναι, καὶ τοῦτο μὴ
[4, 2]   ποιότητες ποιητικὰ  γεννητικὰ   οὐσίας τῶν πρὸς τὴν
[4, 3]   τὸν μάλιστα γνωρίζοντα περὶ ἕκαστον  γένος   ἔχειν λέγειν τὰς βεβαιοτάτας ἀρχὰς
[4, 3]   ὄν, ἕκαστον δὲ τὸ  γένος   (ὄν· ἐπὶ τοσοῦτον δὲ χρῶνται
[4, 3]   δ' ἔστιν ὅσον ἐπέχει τὸ  γένος   περὶ οὗ φέρουσι τὰς ἀποδείξεις·
[4, 2]   ~Περὶ μὲν γὰρ τὸ αὐτὸ  γένος   στρέφεται σοφιστικὴ καὶ
[4, 3]   τις ἀνωτέρω (ἓν γάρ τι  γένος   τοῦ ὄντος φύσις) (τοῦ
[4, 6]   ἀπόφασίς ἐστιν ἀπό (τινος ὡρισμένου  γένους·   εἰ οὖν ἀδύνατον ἅμα καταφάναι
[4, 2]   ἔχειν τὸν φιλόσοφον. Ἅπαντος δὲ  γένους   καὶ αἴσθησις μία ἑνὸς (καὶ
[4, 2]   περὶ προτέρου καὶ ὑστέρου, καὶ  γένους   καὶ εἴδους, καὶ ὅλου καὶ
[4, 5]   δ' αὐτὸ τοῖς μὲν γλυκὺ  γευομένοις   δοκεῖν εἶναι τοῖς δὲ πικρόν,
[4, 6]   ὄψιν μέλι φαίνεσθαι τῇ δὲ  γεύσει   μή, καὶ τῶν ὀφθαλμῶν δυοῖν
[4, 5]   οὐ γεῦσις, περὶ δὲ χυμοῦ  γεῦσις,   οὐκ ὄψις· ὧν ἑκάστη ἐν
[4, 5]   περὶ μὲν χρώματος ὄψις, οὐ  γεῦσις,   περὶ δὲ χυμοῦ γεῦσις, οὐκ
[4, 3]   εἰ ἀληθῆ μή, οὔτε  γεωμέτρης   οὔτ' ἀριθμητικός, ἀλλὰ τῶν φυσικῶν
[4, 2]   Καὶ διὰ τοῦτο οὐ τοῦ  γεωμέτρου   θεωρῆσαι τί τὸ ἐναντίον
[4, 5]   ὥστ' ἔστιν ὃν τρόπον ἐνδέχεται  γίγνεσθαί   τι ἐκ τοῦ μὴ ὄντος,
[4, 5]   τἀναντία· εἰ οὖν μὴ ἐνδέχεται  γίγνεσθαι   τὸ μὴ ὄν, προϋ πῆρχεν
[4, 4]   εἴπερ (ἡ ἀντίφασις ἀληθής. Καὶ  γίγνεται   δὴ τὸ τοῦ Ἀναξαγόρου, ὁμοῦ
[4, 7]   τούτους ἐξ ὁρισμοῦ. Ὁρισμὸς δὲ  γίγνεται   ἐκ τοῦ σημαίνειν τι ἀναγκαῖον
[4, 5]   ὑπάρξει τι ὄν, καὶ εἰ  γίγνεται,   ἐξ οὗ γίγνεται καὶ ὑφ'
[4, 2]   στερήσει καὶ ὑποκειμένη τις φύσις  γίγνεται   καθ' ἧς λέγεται στέρησις)
[4, 5]   καὶ εἰ γίγνεται, ἐξ οὗ  γίγνεται   καὶ ὑφ' οὗ γεννᾶται ἀναγκαῖον
[4, 4]   (ἕτερόν τι συμβεβηκός· οὐ γὰρ  γίγνεταί   τι ἓν ἐξ ἁπάντων. Οὐδὲ
[4, 5]   τἀναντία ὑπάρχειν ὁρῶσιν ἐκ ταὐτοῦ  (γιγνόμενα   τἀναντία· εἰ οὖν μὴ ἐνδέχεται
[4, 5]   τι τοῦ ἀποβαλλομένου, καὶ τοῦ  γιγνομένου   ἤδη ἀνάγκη τι εἶναι, ὅλως
[4, 4]   ἔστι γὰρ ἀπαιδευσία τὸ μὴ  γιγνώσκειν   τίνων δεῖ ζητεῖν ἀπόδειξιν καὶ
[4, 5]   (ἀλλὰ κατὰ τὸ εἶδος ἅπαντα  γιγνώσκομεν.   Ἔτι δ' ἄξιον ἐπιτιμῆσαι τοῖς
[4, 4]   μὲν γλυκὺ τὸ δ' οὐ  γλυκὺ   ἀνάγκη ὑπολαμβάνειν. Οὐ γὰρ ἐξ
[4, 5]   τὸ δ' αὐτὸ τοῖς μὲν  γλυκὺ   γευομένοις δοκεῖν εἶναι τοῖς δὲ
[4, 5]   γλυκύς· ἀλλ' οὐ τό γε  γλυκύ,   οἷόν ἐστιν ὅταν ᾖ, οὐδεπώποτε
[4, 4]   οὐκ ἄνθρωπον (καὶ τὸ μὲν  γλυκὺ   τὸ δ' οὐ γλυκὺ ἀνάγκη
[4, 5]   ἔστιν ἐξ ἀνάγκης τὸ ἐσόμενον  γλυκὺ   τοιοῦτον. Καίτοι τοῦτο ἀναιροῦσιν οὗτοι
[4, 5]   εἶναι γλυκὺς ὁτὲ δὲ οὐ  γλυκύς·   ἀλλ' οὐ τό γε γλυκύ,
[4, 5]   σώματος μεταβαλόντος ὁτὲ μὲν εἶναι  γλυκὺς   ὁτὲ δὲ οὐ γλυκύς· ἀλλ'
[4, 3]   τοῦτο οὐχ ὑπόθεσις· δὲ  γνωρίζειν   ἀναγκαῖον τῷ ὁτιοῦν γνωρίζοντι, καὶ
[4, 2]   καὶ τὸ ἕν, (τῆς εἰρημένης  γνωρίζειν   ἐπιστήμης· ὧν ἐστὶ καὶ
[4, 2]   ὅμως δὲ μιᾶς ἅπαντά ἐστι  γνωρίζειν·   οὐ γὰρ εἰ πολλαχῶς, ἑτέρας,
[4, 3]   δῆλον· προσήκει δὲ τὸν μάλιστα  γνωρίζοντα   περὶ ἕκαστον γένος ἔχειν λέγειν
[4, 3]   δὲ γνωρίζειν ἀναγκαῖον τῷ ὁτιοῦν  γνωρίζοντι,   καὶ ἥκειν ἔχοντα ἀναγκαῖον. Ὅτι
[4, 3]   περὶ τὸ ὂν ὂν  γνωρίζοντος   καὶ περὶ τούτων ἐστὶν
[4, 3]   τοιαύτην (περὶ γὰρ μὴ  γνωρίζουσιν   ἀπατῶνται πάντες) καὶ ἀνυπόθετον. (Ἣν
[4, 4]   μὴ εἶναι βέβαιόν τι καὶ  γνώριμον,   γνωριμωτέρα ἂν εἴη φάσις
[4, 3]   πασῶν περὶ ἣν διαψευσθῆναι ἀδύνατον·  γνωριμωτάτην   τε γὰρ ἀναγκαῖον εἶναι τὴν
[4, 4]   εἶναι βέβαιόν τι καὶ γνώριμον,  γνωριμωτέρα   ἂν εἴη φάσις
[4, 2]   τῆς ἐπιστήμης καὶ τί ἐστι  γνωρίσαι   καὶ τὰ συμβεβηκότ' αὐτοῖς. Καὶ
[4, 2]   πειραστικὴ περὶ ὧν φιλοσοφία  γνωριστική,   δὲ σοφιστικὴ φαινομένη, οὖσα
[4, 5]   οὐκ οἴονταί (γε, φανερόν· οὐθεὶς  γοῦν,   ἐὰν ὑπολάβῃ νύκτωρ Ἀθήνῃσιν εἶναι
[4, 2]   ἐναντίων σχεδὸν ἅπαντες συγκεῖσθαι· πάντες  γοῦν   τὰς ἀρχὰς ἐναντίας λέγουσιν· οἱ
[4, 2]   ἀλλ' οὐχ ἀριθμοὶ  γραμμαὶ   πῦρ, δῆλον ὡς ἐκείνης
[4, 2]   μία ἑνὸς (καὶ ἐπιστήμη, οἷον  γραμματικὴ   μία οὖσα πάσας θεωρεῖ τὰς




Recherches | Texte | Lecture | Liste du vocabulaire | Index inverse | Menu | Site de Philippe Remacle

 
UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) |
Responsable académique : Alain Meurant
Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher

Dernière mise à jour : 6/12/2007