Livre, Chap. |
[3, 6] |
πότερον
δυνάμει
ἔστι
τὰ
στοιχεῖα
|
ἤ |
τιν᾽
ἕτερον
τρόπον.
Εἰ
μὲν |
[3, 4] |
τοῦτο
γὰρ
οὐκ
εὔλογον,
ἀλλ᾽
|
ἢ |
ἀδύνατον
ἢ
πολλοῦ
λόγου
δεῖται. |
[3, 1] |
τις
πῦρ
ὁ
δὲ
ὕδωρ
|
ἢ |
ἀέρα·
καὶ
πότερον
αἱ
ἀρχαὶ |
[3, 2] |
οὔθ᾽
οὗτοι
τὰ
εἴδη
ἄλλ᾽
|
ἢ |
αἰσθητὰ
ἀΐδια.
Ἔτι
δὲ
εἴ |
[3, 2] |
περὶ
ὧν
αἱ
μαθηματικαὶ
(δεικνύουσιν,
|
ἢ |
ἄλλης.
Εἰ
μὲν
γὰρ
τῆς |
[3, 1] |
τὰ
πρῶτα,
οἷον
πότερον
ζῷον
|
ἢ |
ἄνθρωπος
ἀρχή
τε
καὶ
μᾶλλον |
[3, 2] |
γὰρ
ἐκεῖνοι
οὐδὲν
ἄλλο
ἐποίουν
|
ἢ |
ἀνθρώπους
ἀϊδίους,
οὔθ᾽
οὗτοι
τὰ |
[3, 2] |
ὅτι
πᾶν
ἀναγκαῖον
ἢ
φάναι
|
ἢ |
ἀποφάναι,
καὶ
(ἀδύνατον
ἅμα
εἶναι |
[3, 4] |
ἓν
τὸ
δὲ
ὄν
ἐστιν,
|
ἢ |
δεῖ
ζητεῖν
τί
ποτ᾽
ἐστὶ |
[3, 5] |
ἅπαντα
γὰρ
ὁμοίως
ἢ
πέρατα
|
ἢ |
διαιρέσεις
εἰσίν.
~Ὅλως
δ᾽
ἀπορήσειεν |
[3, 5] |
οὐκ
οὔσας.
Ὅταν
γὰρ
ἅπτηται
|
ἢ |
διαιρῆται
τὰ
σώματα,
(ἅμα
ὁτὲ |
[3, 1] |
(Ἔτι
αἱ
ἀρχαὶ
πότερον
ἀριθμῷ
|
ἢ |
εἴδει
ὡρισμέναι,
καὶ
αἱ
ἐν |
[3, 1] |
τὰ
στοιχεῖα
τὰ
γένη
ἐστὶν
|
ἢ |
εἰς
ἃ
διαιρεῖται
ἐνυπάρχοντα
ἕκαστον· |
[3, 4] |
εἶναι·
ἅπαντα
δὲ
τὰ
ὄντα
|
ἢ |
ἓν
ἢ
πολλὰ
ὧν
ἓν |
[3, 1] |
ἕκαστα
τῶν
πραγμάτων,
καὶ
δυνάμει
|
ἢ |
ἐνεργείᾳ·
ἔτι
πότερον
ἄλλως
ἢ |
[3, 1] |
οὐσίαι
πότερον
(κεχωρισμέναι
τῶν
αἰσθητῶν
|
ἢ |
ἐνυπάρχουσαι
ἐν
τούτοις;
περὶ
γὰρ |
[3, 2] |
τούτων
ἐπιστήμη
καὶ
τῆς
οὐσίας
|
ἢ |
ἑτέρα,
κἂν
εἰ
μὴ
μία, |
[3, 4] |
καὶ
τῶν
ἀφθάρτων
ἀρχαί
εἰσιν
|
ἢ |
ἕτεραι.
Εἰ
μὲν
γὰρ
αἱ |
[3, 1] |
φθαρτῶν
καὶ
ἀφθάρτων
αἱ
αὐταὶ
|
ἢ |
ἕτεραι,
καὶ
πότερον
ἄφθαρτοι
πᾶσαι |
[3, 2] |
αἰσθητὰς
οὐσίας
μόνας
εἶναι
(φατέον
|
ἢ |
καὶ
παρὰ
ταύτας
ἄλλας,
καὶ |
[3, 1] |
αἰσθητὰς
οὐσίας
εἶναι
(μόνον
φατέον
|
ἢ |
καὶ
παρὰ
ταύτας
ἄλλας,
καὶ |
[3, 1] |
οὐσίας
ἡ
θεωρία
μόνον
ἐστὶν
|
ἢ |
καὶ
περὶ
(τὰ
συμβεβηκότα
καθ᾽ |
[3, 2] |
οὐσίας
μόνον
ἡ
θεωρία
ἐστὶν
|
ἢ |
καὶ
περὶ
τὰ
συμβεβηκότα
ταύταις; |
[3, 1] |
ἐστὶ
τῆς
ἐπιστήμης
ἰδεῖν
μόνον
|
ἢ |
καὶ
περὶ
τῶν
ἀρχῶν
ἐξ |
[3, 3] |
ἅπαν
ἢ
κατὰ
τὸ
ποσὸν
|
ἢ |
κατ᾽
εἶδος,
πρότερον
δὲ
τὸ |
[3, 1] |
ἢ
ἐνεργείᾳ·
ἔτι
πότερον
ἄλλως
|
ἢ |
κατὰ
κίνησιν·
καὶ
γὰρ
ταῦτα |
[3, 3] |
τὸ
ἀδιαίρετον,
ἀδιαίρετον
δὲ
ἅπαν
|
ἢ |
κατὰ
τὸ
ποσὸν
ἢ
κατ᾽ |
[3, 3] |
γένη
στοιχεῖα
καὶ
ἀρχὰς
ὑπολαμβάνειν
|
ἢ |
μᾶλλον
ἐξ
ὧν
ἐνυπαρχόντων
ἐστὶν |
[3, 1] |
εἴ
ποτε
τὸ
ζητούμενον
εὕρηκεν
|
ἢ |
μὴ
γιγνώσκειν·
(τὸ
γὰρ
τέλος |
[3, 2] |
εἶναι·
τί
γὰρ
μᾶλλον
γεωμετρίας
|
ἢ |
ὁποιασοῦν
περὶ
τούτων
ἐστὶν
ἴδιον |
[3, 4] |
μεταβολῆς
αἴτιον
οὐθὲν
λέγει
ἀλλ᾽
|
ἢ |
ὅτι
οὕτως
πέφυκεν·
Ἀλλ᾽
ὅτε |
[3, 1] |
ἐστιν
ἀλλ᾽
οὐσία
τῶν
ὄντων;
|
ἢ |
οὔ,
ἀλλ᾽
ἕτερόν
τι
τὸ |
[3, 5] |
αἱ
στιγμαὶ
οὐσίαι
τινές
εἰσιν
|
ἢ |
οὔ.
Εἰ
μὲν
γὰρ
μή |
[3, 1] |
ἓν
ἅμα
φάναι
καὶ
ἀποφάναι
|
(ἢ |
οὔ,
καὶ
περὶ
τῶν
ἄλλων |
[3, 1] |
ἢ
οὔ,
καὶ
τοῦτο
χωριστὸν
|
ἢ |
οὔ,
καὶ
πότερον
ἓν
ἢ |
[3, 1] |
τὴν
ὕλην
αἴτιον
καθ᾽
αὑτὸ
|
ἢ |
οὔ,
καὶ
τοῦτο
χωριστὸν
ἢ |
[3, 1] |
αἱ
στιγμαὶ
οὐσίαι
τινές
εἰσιν
|
ἢ |
οὔ,
κἂν
εἰ
οὐσίαι
πότερον |
[3, 1] |
ὅταν
κατηγορηθῇ
τι
τῆς
ὕλης)
|
ἢ |
οὐθέν,
ἢ
τῶν
μὲν
τῶν |
[3, 3] |
ἐν
ταῖς
τῶν
ἄλλων
ἀποδείξεσιν
|
ἢ |
πάντων
ἢ
τῶν
πλείστων,
ἔτι |
[3, 4] |
παρὰ
δ᾽
ἔνια
μὴ
εἶναι,
|
ἢ |
παρ᾽
οὐδέν;
(Εἰ
μὲν
οὖν |
[3, 4] |
παρὰ
πάντα
δεῖ
εἶναί
τι,
|
ἢ |
παρὰ
μὲν
ἔνια
εἶναι
παρὰ |
[3, 2] |
ἢ
ποῖον
ἢ
τί
ποιεῖν
|
ἢ |
πάσχειν
πέφυκεν.
Ἔτι
δὲ
καὶ |
[3, 5] |
(αὐτὸς
λόγος·
ἅπαντα
γὰρ
ὁμοίως
|
ἢ |
πέρατα
ἢ
διαιρέσεις
εἰσίν.
~Ὅλως |
[3, 1] |
ταύτας
ἄλλας,
καὶ
πότερον
μοναχῶς
|
ἢ |
πλείονα
γένη
τῶν
οὐσιῶν,
οἷον |
[3, 1] |
οὐσίαν,
πότερον
μία
περὶ
πάσας
|
ἢ |
πλείονές
εἰσι,
κἂν
εἰ
πλείονες |
[3, 2] |
ἀρχῶν,
πότερον
μιᾶς
ἐστὶν
ἐπιστήμης
|
ἢ |
πλειόνων,
ἀμφισβητήσιμόν
ἐστιν
(λέγω
(δὲ |
[3, 2] |
ὧν
πρῶτον
εἴπομεν,
πότερον
μιᾶς
|
ἢ |
πλειόνων
ἐστὶν
ἐπιστημῶν
θεωρῆσαι
πάντα |
[3, 4] |
πῶς
δὴ
ἐξ
ἑνὸς
τοιούτου
|
ἢ |
πλειόνων
τοιούτων
ἔσται
μέγεθος;
ὅμοιον |
[3, 2] |
οὐσιῶν
πότερον
μία
πασῶν
ἐστὶν
|
ἢ |
πλείους
ἐπιστῆμαι;
εἰ
μὲν
οὖν |
[3, 2] |
ταύτας
ἄλλας,
καὶ
πότερον
μοναχῶς
|
ἢ |
πλείω
γένη
τετύχηκεν
ὄντα
τῶν |
[3, 1] |
ἢ
οὔ,
καὶ
πότερον
ἓν
|
ἢ |
πλείω
τὸν
ἀριθμόν,
καὶ
πότερον |
[3, 2] |
ἐστιν
ἀλλ᾽
οὐ
τὸν
πόσον
|
ἢ |
ποῖον
ἢ
τί
ποιεῖν
ἢ |
[3, 4] |
δὲ
τὰ
ὄντα
ἢ
ἓν
|
ἢ |
πολλὰ
ὧν
ἓν
ἕκαστον.
Ἔτι |
[3, 4] |
οὐκ
εὔλογον,
ἀλλ᾽
ἢ
ἀδύνατον
|
ἢ |
πολλοῦ
λόγου
δεῖται.
Ἔτι
δὲ |
[3, 1] |
τοῖς
πεφροιμιασμένοις
διηπορήσαμεν,
πότερον
μιᾶς
|
ἢ |
πολλῶν
ἐπιστημῶν
θεωρῆσαι
τὰς
αἰτίας· |
[3, 5] |
μὴ
οὖσα
πρότερον
νῦν
ᾖ
|
ἢ |
πρότερον
οὖσα
ὕστερον
μὴ
ᾖ, |
[3, 3] |
ἔτι
μᾶλλον
αἱ
διαφοραὶ
ἀρχαὶ
|
ἢ |
τὰ
γένη·
εἰ
δὲ
καὶ |
[3, 3] |
εἶναι
ἑκάστην,
ἀδύνατον
δὲ
κατηγορεῖσθαι
|
ἢ |
τὰ
εἴδη
τοῦ
(γένους
ἐπὶ |
[3, 3] |
τὰ
πρῶτα
τῶν
γενῶν
ἀρχὰς
|
ἢ |
τὰ
ἔσχατα
κατηγορούμενα
ἐπὶ
τῶν |
[3, 1] |
ἐπὶ
τοῖς
ἀτόμοις
λέγεται
(τελευταῖα
|
ἢ |
τὰ
πρῶτα,
οἷον
πότερον
ζῷον |
[3, 4] |
καθ᾽
ἕκαστα,
ἤτοι
τὰ
ἔσχατα
|
ἢ |
τὰ
πρῶτα·
τοῦτο
δ᾽
ὅτι |
[3, 1] |
εἰ
πλείονες
πότερον
ἅπασαι
συγγενεῖς
|
ἢ |
τὰς
μὲν
σοφίας
τὰς
δὲ |
[3, 2] |
κινήσεως
ἀρχὴν
εἶναι
τοῖς
ἀκινήτοις
|
ἢ |
τὴν
τἀγαθοῦ
φύσιν,
εἴπερ
ἅπαν |
[3, 6] |
λαμβάνῃ
τις
τησδὶ
τῆς
συλλαβῆς
|
(ἢ |
τησδὶ
τῆς
φωνῆς·
τούτων
δ᾽ |
[3, 2] |
οὐ
τὸν
πόσον
ἢ
ποῖον
|
ἢ |
τί
ποιεῖν
ἢ
πάσχειν
πέφυκεν. |
[3, 2] |
τούτων
φατέον
εἶναι
τὴν
ζητουμένην,
|
ἢ |
τίνα
μάλιστα
τοῦ
πράγματος
τοῦ |
[3, 3] |
(γένους
ἐπὶ
τῶν
οἰκείων
διαφορῶν
|
ἢ |
τὸ
γένος
ἄνευ
τῶν
αὐτοῦ |
[3, 4] |
ἕτερον·
τὸ
γὰρ
ἀριθμῷ
ἓν
|
ἢ |
τὸ
καθ᾽
ἕκαστον
λέγειν
διαφέρει |
[3, 3] |
τὸ
(ἓν
ἢ
τὸ
ὂν
|
ἢ |
τὸ
μέγα
καὶ
μικρὸν
ὡς |
[3, 3] |
ὥστ᾽
εἴπερ
τὸ
ἓν
γένος
|
ἢ |
τὸ
ὄν,
οὐδεμία
διαφορὰ
οὔτε |
[3, 3] |
στοιχεῖα
τῶν
ὄντων
τὸ
(ἓν
|
ἢ |
τὸ
ὂν
ἢ
τὸ
μέγα |
[3, 4] |
τὸ
νεῖκος
μηθὲν
μᾶλλον
φθορᾶς
|
ἢ |
τοῦ
εἶναι
αἴτιον·
ὁμοίως
δ᾽ |
[3, 2] |
εἶναι
γνωρίζοντα
τί
τὸ
πρᾶγμα
|
ἢ |
τῷ
μὴ
εἶναι,
αὐτῶν
δὲ |
[3, 1] |
τι
τῆς
ὕλης)
ἢ
οὐθέν,
|
ἢ |
τῶν
μὲν
τῶν
δ᾽
οὔ, |
[3, 3] |
τῶν
ἄλλων
ἀποδείξεσιν
ἢ
πάντων
|
ἢ |
τῶν
πλείστων,
ἔτι
δὲ
τῶν |
[3, 1] |
ἕτεραι,
καὶ
πότερον
ἄφθαρτοι
πᾶσαι
|
ἢ |
τῶν
φθαρτῶν
φθαρταί;
ἔτι
δὲ |
[3, 2] |
δεικνύουσιν)
οἷον
ὅτι
πᾶν
ἀναγκαῖον
|
ἢ |
φάναι
ἢ
ἀποφάναι,
καὶ
(ἀδύνατον |
[3, 4] |
πότερον
ἄφθαρτοι
καὶ
αὗται
ἔσονται
|
ἢ |
φθαρταί·
εἰ
μὲν
γὰρ
φθαρταί, |
[3, 2] |
ἔστιν
ἀπόδειξις
οὐδεμία
διότι
βέλτιον
|
ἢ |
χεῖρον,
ἀλλ᾽
οὐδὲ
τὸ
παράπαν |
[3, 2] |
τεκτονικῇ
καὶ
σκυτικῇ,
διότι
(βέλτιον
|
ἢ |
χεῖρον
λέγεσθαι
πάντα,
τὰς
δὲ |
[3, 6] |
ἀρχῶν,
καὶ
πότερον
καθόλου
εἰσὶν
|
ἢ |
ὡς
λέγομεν
τὰ
καθ᾽
ἕκαστα. |
[3, 1] |
πότερον
αἱ
ἀρχαὶ
(καθόλου
εἰσὶν
|
ἢ |
ὡς
τὰ
καθ᾽
ἕκαστα
τῶν |
[3, 2] |
φύσιν,
εἴπερ
ἅπαν
ὃ
ἂν
|
ᾖ |
ἀγαθὸν
καθ᾽
αὑτὸ
καὶ
διὰ |
[3, 4] |
εἶναι.
Ἐὰν
μὲν
οὖν
μὴ
|
ᾖ, |
εἴρηται
πρότερον
δι᾽
ὅ·
ἐὰν |
[3, 5] |
ἐὰν
μὴ
οὖσα
πρότερον
νῦν
|
ᾖ |
ἢ
πρότερον
οὖσα
ὕστερον
μὴ |
[3, 4] |
πρότερον
δι᾽
ὅ·
ἐὰν
δὲ
|
ᾖ, |
ἡ
αὐτὴ
ἀπορία
καὶ
περὶ |
[3, 5] |
ἢ
πρότερον
οὖσα
ὕστερον
μὴ
|
ᾖ, |
μετὰ
τοῦ
γίγνεσθαι
καὶ
φθείρεσθαι |
[3, 4] |
τὸ
ἓν
οὐσία
ἄν
τε
|
ᾖ |
τὸ
αὐτὸ
ἕν,
ἀδύνατον
τὸν |
[3, 4] |
δύσκολον·
ἄν
τε
γὰρ
μὴ
|
ᾖ |
τὸ
ἓν
οὐσία
ἄν
τε |
[3, 4] |
τοῦ
εἶναι
τὸ
νέκταρ
καὶ
|
ἡ |
ἀμβροσία,
εἰ
δὲ
τοῦ
εἶναι, |
[3, 4] |
γενόμενον,
εἴπερ
τὸ
μὴ
ἓν
|
ἡ |
ἀνισότης
καὶ
ἡ
αὐτὴ
φύσις |
[3, 2] |
τῶν
ἄλλων
γενῶν·
ὥστ᾽
ἐπείπερ
|
ἡ |
ἀστρολογία
μία
τούτων
ἐστίν,
ἔσται |
[3, 2] |
τοῦ
οὐρανοῦ
ὅμοιαι
περὶ
ὧν
|
ἡ |
ἀστρολογία
ποιεῖται
τοὺς
λόγους,
οὔτε |
[3, 2] |
μεγεθῶν
(οὐδὲ
περὶ
τὸν
οὐρανὸν
|
ἡ |
ἀστρολογία
τόνδε.
(Οὔτε
γὰρ
αἱ |
[3, 4] |
δι᾽
ὅ·
ἐὰν
δὲ
ᾖ,
|
ἡ |
αὐτὴ
ἀπορία
καὶ
περὶ
τοῦ |
[3, 4] |
μὴ
ἓν
ἡ
ἀνισότης
καὶ
|
ἡ |
αὐτὴ
φύσις
ἦν.
Οὔτε
γὰρ |
[3, 5] |
ὁποιαοῦν,
κἂν
αὕτη
ἂν
ἦν
|
ἡ |
ἀφορίζουσα
τὸ
ἥμισυ)
ὁ
δ᾽ |
[3, 1] |
βουλομένοις
προὔργου
τὸ
διαπορῆσαι
καλῶς·
|
ἡ |
γὰρ
ὕστερον
εὐπορία
λύσις
τῶν |
[3, 2] |
δὲ
οὐδὲ
τοῦτο
ἀληθές,
ὡς
|
ἡ |
γεωδαισία
τῶν
αἰσθητῶν
ἐστὶ
μεγεθῶν |
[3, 2] |
γὰρ
τούτῳ
διοίσει
τῆς
γεωδαισίας
|
ἡ |
γεωμετρία
μόνον,
ὅτι
ἡ
μὲν |
[3, 2] |
μὲν
τούτων
ἐστὶν
ὧν
αἰσθανόμεθα
|
ἡ |
δ᾽
οὐκ
αἰσθητῶν,
δῆλον
ὅτι |
[3, 6] |
τόδε
τι
σημαίνει
ἀλλὰ
τοιόνδε,
|
ἡ |
δ᾽
οὐσία
τόδε
τι·
εἰ |
[3, 4] |
τὸ
γὰρ
νεῖκος
οὐκ
ἔχει,
|
ἡ |
δὲ
γνῶσις
τοῦ
ὁμοίου
τῷ |
[3, 4] |
(ὁ
μὲν
γὰρ
ἀριθμὸς
μονάδες,
|
ἡ |
δὲ
μονὰς
ὅπερ
ἕν
τί |
[3, 4] |
πάντα
(φθαρτὰ
πλὴν
τῶν
στοιχείων.
|
Ἡ |
δὲ
νῦν
λεγομένη
ἀπορία
ἐστὶ |
[3, 3] |
(οἷον
εἰ
πρώτη
τῶν
ἀριθμῶν
|
ἡ |
δυάς,
οὐκ
ἔσται
τις
ἀριθμὸς |
[3, 6] |
τῶν
ἀρχῶν
ἄλλο
(πρότερον
(γὰρ
|
ἡ |
δύναμις
ἐκείνης
τῆς
αἰτίας,
τὸ |
[3, 2] |
ὧν
ἡ
ὀπτικὴ
πραγματεύεται
καὶ
|
ἡ |
ἐν
τοῖς
μαθήμασιν
ἁρμονική·
καὶ |
[3, 6] |
οὐκ
ἔσονται
ἐπιστηταί
(καθόλου
(γὰρ
|
ἡ |
ἐπιστήμη
πάντων)
ὥστ᾽
ἔσονται
ἀρχαὶ |
[3, 2] |
πότερον
περὶ
τὰς
οὐσίας
μόνον
|
ἡ |
θεωρία
ἐστὶν
ἢ
καὶ
περὶ |
[3, 1] |
καὶ
πότερον
περὶ
τὰς
οὐσίας
|
ἡ |
θεωρία
μόνον
ἐστὶν
ἢ
καὶ |
[3, 2] |
εἰ
δ᾽
ἑτέρας,
τίς
ἔσται
|
ἡ |
θεωροῦσα
περὶ
τὴν
οὐσίαν
τὰ |
[3, 2] |
ὑπάρχειν,
οἷον
οἰκίας
ὅθεν
μὲν
|
ἡ |
κίνησις
ἡ
τέχνη
καὶ
ὁ |
[3, 2] |
γεωδαισίας
ἡ
γεωμετρία
μόνον,
ὅτι
|
ἡ |
μὲν
τούτων
ἐστὶν
ὧν
αἰσθανόμεθα |
[3, 2] |
ὁμοίως
δὲ
καὶ
περὶ
ὧν
|
ἡ |
ὀπτικὴ
πραγματεύεται
καὶ
ἡ
ἐν |
[3, 5] |
συμβαίνει
ἄλογα.
(Δοκεῖ
μὲν
γὰρ
|
ἡ |
οὐσία,
ἐὰν
μὴ
οὖσα
πρότερον |
[3, 4] |
ἄτοπον·
ἓν
γὰρ
πάντα
ὧν
|
ἡ |
οὐσία
μία.
Ἀλλὰ
πολλὰ
καὶ |
[3, 4] |
(οἰκίας.
Πρὸς
δὲ
τούτοις
πότερον
|
ἡ |
οὐσία
μία
πάντων
ἔσται,
οἷον |
[3, 5] |
τί
τὸ
ὂν
καὶ
τίς
|
ἡ |
οὐσία
τῶν
ὄντων.
Πρὸς
γὰρ |
[3, 2] |
ἑτέρα
ἡ
τῆς
οὐσίας
καὶ
|
ἡ |
περὶ
τούτων,
ποτέρα
κυριωτέρα
καὶ |
[3, 2] |
οἰκίας
ὅθεν
μὲν
ἡ
κίνησις
|
ἡ |
τέχνη
καὶ
ὁ
οἰκοδόμος,
οὗ |
[3, 1] |
(ἔστιν
ἀγνοοῦντας
τὸν
δεσμόν,
ἀλλ᾽
|
ἡ |
τῆς
διανοίας
ἀπορία
δηλοῖ
τοῦτο |
[3, 2] |
τοῦ
μάλιστα
ἐπιστητοῦ
διωρίσθη
εἶναι,
|
ἡ |
τῆς
οὐσίας
ἂν
εἴη
τοιαύτη· |
[3, 2] |
ἀξιώμασιν.
Ἀλλὰ
μὴν
εἰ
ἑτέρα
|
ἡ |
τῆς
οὐσίας
καὶ
ἡ
περὶ |
[3, 2] |
ἀποδεικτική
τις
ἂν
εἴη
καὶ
|
ἡ |
τῆς
οὐσίας,
οὐ
δοκεῖ
δὲ |
[3, 2] |
ἀντειπεῖν
τὰς
ἄλλας
ἐπιστήμας
δίκαιον,
|
ἡ |
τοῦ
τέλους
καὶ
τἀγαθοῦ
τοιαύτη |
[3, 4] |
πρῶτον
γέγονεν)
ἔτι
δ᾽
εἴπερ
|
ἡ |
ὕλη
ἔστι
διὰ
τὸ
ἀγένητος |
[3, 4] |
Ἅμα
δὲ
καὶ
πῶς
γίγνεται
|
ἡ |
ὕλη
τούτων
ἕκαστον
καὶ
ἔστι |
[3, 4] |
εἶναι
αἴτιον·
ὁμοίως
δ᾽
οὐδ᾽
|
ἡ |
φιλότης
τοῦ
εἶναι,
συνάγουσα
γὰρ |
[3, 3] |
(πρώτων,
ἀλλ᾽
οὐ
τὸ
κοινὸν
|
ἡ |
φωνή·
καὶ
τῶν
διαγραμμάτων
ταῦτα |
[3, 5] |
οὐκ
οὖσαι
(οὐ
γὰρ
δὴ
|
ἥ |
γ᾽
ἀδιαίρετος
στιγμὴ
διῃρέθη
εἰς |
[3, 1] |
δηλοῖ
τοῦτο
περὶ
τοῦ
πράγματος·
|
ᾗ |
γὰρ
ἀπορεῖ,
ταύτῃ
παραπλήσιον
πέπονθε |
[3, 4] |
ἀπείρων
πῶς
ἐνδέχεται
λαβεῖν
ἐπιστήμην;
|
ᾗ |
γὰρ
ἕν
τι
καὶ
ταὐτόν, |
[3, 2] |
τοιαύτη
(τούτου
γὰρ
ἕνεκα
τἆλλα)
|
ᾗ |
δὲ
τῶν
πρώτων
αἰτίων
καὶ |
[3, 4] |
ἕν
τι
καὶ
ταὐτόν,
καὶ
|
ᾗ |
καθόλου
τι
ὑπάρχει,
ταύτῃ
πάντα |
[3, 2] |
σοφίαν
ἔχει
λόγον
ἑκάστην
(προσαγορεύειν·
|
ᾗ |
μὲν
γὰρ
ἀρχικωτάτη
καὶ
ἡγεμονικωτάτη |
[3, 2] |
γὰρ
ἀρχικωτάτη
καὶ
ἡγεμονικωτάτη
καὶ
|
ᾗ |
ὥσπερ
δούλας
οὐδ᾽
ἀντειπεῖν
τὰς |
[3, 2] |
ᾗ
μὲν
γὰρ
ἀρχικωτάτη
καὶ
|
ἡγεμονικωτάτη |
καὶ
ᾗ
ὥσπερ
δούλας
οὐδ᾽ |
[3, 4] |
δένδρεά
τ᾽
ἐβλάστησε
καὶ
ἀνέρες
|
ἠδὲ |
γυναῖκες,
θῆρές
τ᾽
οἰωνοί
τε |
[3, 4] |
εἰρήκασιν·
εἰ
μὲν
γὰρ
χάριν
|
ἡδονῆς |
αὐτῶν
θιγγάνουσιν,
οὐθὲν
αἴτια
τοῦ |
[3, 2] |
παρὰ
τὸν
αἰσθητὸν
οὐρανὸν
καὶ
|
ἥλιός |
τε
καὶ
σελήνη
καὶ
τἆλλα |
[3, 4] |
προσφορᾶς
(τῶν
αἰτίων
τούτων
ὑπὲρ
|
ἡμᾶς |
εἰρήκασιν·
εἰ
μὲν
γὰρ
χάριν |
[3, 1] |
πρὸς
τὴν
ἐπιζητουμένην
ἐπιστήμην
ἐπελθεῖν
|
ἡμᾶς |
(πρῶτον
περὶ
ὧν
ἀπορῆσαι
δεῖ |
[3, 5] |
ἂν
ἦν
ἡ
ἀφορίζουσα
τὸ
|
ἥμισυ) |
ὁ
δ᾽
(αὐτὸς
λόγος
καὶ |
[3, 5] |
τῷ
λίθῳ
Ἑρμῆς,
οὐδὲ
τὸ
|
ἥμισυ |
τοῦ
κύβου
ἐν
τῷ
κύβῳ |
[3, 4] |
τοῦ
πιθανοῦ
τοῦ
πρὸς
αὑτούς,
|
ἡμῶν |
δ᾽
ὠλιγώρησαν
(θεοὺς
γὰρ
ποιοῦντες |
[3, 4] |
ἀριθμῷ
ἦν
στοιχεῖα
ὡρισμένα,
ἀναγκαῖον
|
ἦν |
ἂν
τοσαῦτα
εἶναι
τὰ
πάντα |
[3, 4] |
ἐν
τοῖς
πράγμασιν,
ἓν
ἂν
|
ἦν |
ἅπαντα,
ὡς
φησίν·
ὅταν
γὰρ |
[3, 4] |
τούτων
δῆλον·
(εἰ
γὰρ
μὴ
|
ἦν |
ἐν
τοῖς
πράγμασιν,
ἓν
ἂν |
[3, 5] |
γὰρ
ὁποιαοῦν,
κἂν
αὕτη
ἂν
|
ἦν |
ἡ
ἀφορίζουσα
τὸ
ἥμισυ)
ὁ |
[3, 4] |
Ἐξ
ὧν
πάνθ᾽
ὅσα
τ᾽
|
ἦν |
ὅσα
τ᾽
(ἔσθ᾽
ὅσα
τ᾽ |
[3, 4] |
ἀνισότης
καὶ
ἡ
αὐτὴ
φύσις
|
ἦν. |
Οὔτε
γὰρ
ὅπως
ἐξ
ἑνὸς |
[3, 4] |
εἰ
τὰ
τῆς
φωνῆς
ἀριθμῷ
|
ἦν |
στοιχεῖα
ὡρισμένα,
ἀναγκαῖον
ἦν
ἂν |
[3, 4] |
χαλεπωτάτη
(καὶ
ἀναγκαιοτάτη
θεωρῆσαι,
περὶ
|
ἧς |
ὁ
λόγος
ἐφέστηκε
νῦν.
Εἴτε |
[3, 4] |
αἰτίαν;
οἱ
μὲν
οὖν
περὶ
|
Ἡσίοδον |
καὶ
πάντες
ὅσοι
θεολόγοι
(μόνον |
[3, 4] |
εἶναι
παρὰ
τὰ
καθ᾽
ἕκαστα,
|
ἤτοι |
τὰ
ἔσχατα
ἢ
τὰ
πρῶτα· |
[3, 2] |
πολλαχῇ
δὲ
ἐχόντων
δυσκολίαν,
οὐθενὸς
|
ἧττον |
ἄτοπον
τὸ
φάναι
μὲν
εἶναί |
[3, 4] |
ἑνός
τινος
τὸν
ἀριθμόν,
οὐθὲν
|
ἧττον |
ζητητέον
διὰ
τί
καὶ
πῶς |
[3, 4] |
νεῖκος,
δόξειε
δ᾽
ἂν
οὐθὲν
|
ἧττον |
καὶ
τοῦτο
γεννᾶν
ἔξω
τοῦ |
[3, 5] |
Ἀλλὰ
μὴν
τό
γε
σῶμα
|
ἧττον |
οὐσία
τῆς
ἐπιφανείας,
(καὶ
αὕτη |
[3, 4] |
συμβαίνει
αὐτῷ
τὸν
εὐδαιμονέστατον
θεὸν
|
ἧττον |
φρόνιμον
εἶναι
τῶν
ἄλλων·
οὐ |