Livre, Chap.
[1, 1]	οὐ γὰρ ἄνθρωπον ὑγιάζει ὁ	ἰατρεύων	ἀλλ' ἢ κατὰ συμβεβηκός, ἀλλὰ
[1, 8]	τινῶν ὑποκειμένων ἔσται καὶ ἡ	ἰδέα	ἀριθμός· καὶ αὐτοάνθρωπος, εἴτ' ἀριθμός
[1, 8]	οὐσία· ὥστε πῶς ἂν αἱ	ἰδέαι	οὐσίαι τῶν πραγμάτων οὖσαι χωρὶς
[1, 8]	τοσοῦτον) (β) οἱ δὲ τὰς	ἰδέας	αἰτίας τιθέμενοι πρῶτον μὲν ζητοῦντες
[1, 8]	ἐστι τὸ ἐργαζόμενον πρὸς τὰς	ἰδέας	ἀποβλέπον; Ἐνδέχεταί τε καὶ εἶναι
[1, 8]	τὰ εἴδη, τῶν οὐσιῶν ἀναγκαῖον	ἰδέας	εἶναι μόνον. Οὐ γὰρ κατὰ
[1, 8]	(οἱ λέγοντες εἴδη) τοῦ τὰς	ἰδέας	εἶναι· συμβαίνει γὰρ μὴ εἶναι
[1, 8]	καθ' ἣν εἶναί φαμεν τὰς	ἰδέας	οὐ μόνον τῶν οὐσιῶν ἔσται
[1, 5]	τὰ μὲν τοιαῦτα τῶν ὄντων	ἰδέας	προσηγόρευσε, τὰ δ' αἰσθητὰ παρὰ
[1, 8]	μὲν τῶν πρός τι ποιοῦσιν	ἰδέας,	ὧν οὔ φαμεν εἶναι καθ'
[1, 8]	τινὲς ἀκολουθήσαντες ταῖς περὶ τῶν	ἰδεῶν	δόξαις ἠναντιώθησαν ταῖς ἀρχαῖς. Ἔτι
[1, 8]	εἰ μὲν ταὐτὸ εἶδος τῶν	ἰδεῶν	καὶ τῶν μετεχόντων, ἔσται τι
[1, 5]	τούτοις ἀκολουθοῦσα, τὰ δὲ καὶ	ἴδια	παρὰ τὴν τῶν Ιταλικῶν ἔχουσα
[1, 7]	τὰ μὲν ταὐτὰ τὰ δ'	ἴδια	συμβαίνειν ἀνάγκη. Γιγνόμενά τε γὰρ
[1, 4]	τοσοῦτον δὲ προσεπέθεσαν ὃ καὶ	ἴδιόν	ἐστιν αὐτῶν, ὅτι τὸ πεπερασμένον
[1, 3]	μεταβολὴν πᾶσαν· καὶ τοῦτο αὐτῶν	ἴδιόν	ἐστιν. (β) Τῶν μὲν οὖν
[1, 7]	περὶ τῶν αἰσθητῶν οἶμαι λέγοντες	ἴδιον.	Ἔτι δὲ πῶς δεῖ λαβεῖν
[1, 5]	ἐκ μεγάλου καὶ μικροῦ, τοῦτ'	ἴδιον·	καὶ ἔτι ὁ μὲν τοὺς
[1, 1]	γὰρ ἀφείθη σχολάζειν τὸ τῶν	ἱερέων	ἔθνος. Εἴρηται μὲν οὖν ἐν
[1, 7]	καὶ τὰς ἀρχάς, ὥσπερ εἴπομεν,	ἱκανὰς	λέγουσιν ἐπαναβῆναι καὶ ἐπὶ τὰ
[1, 8]	τῶν Πυθαγορείων ἀφείσθω τὰ νῦν	(ἱκανὸν	γὰρ αὐτῶν ἅψασθαι τοσοῦτον) (β)
[1, 4]	στοιχεῖα τῆς φύσεως ἐκ τούτων	ἱκανόν	ἐστι θεωρῆσαι τὴν διάνοιαν· εἰσὶ
[1, 3]	τὰς τοιαύτας ἀρχάς, ὡς οὐχ	ἱκανῶν	οὐσῶν γεννῆσαι τὴν τῶν ὄντων
[1, 3]	τοῖς αἰτίοις, οὐ μὴν οὔθ'	ἱκανῶς,	οὔτ' ἐν τούτοις εὑρίσκει τὸ
[1, 3]	τοῦτ' ἐστίν) τεθεώρηται μὲν οὖν	ἱκανῶς	περὶ αὐτῶν ἡμῖν ἐν τοῖς
[1, 1]	τῶν ὀμμάτων. Οὐ γὰρ μόνον	ἵνα	πράττωμεν ἀλλὰ καὶ μηθὲν μέλλοντες
[1, 3]	ἀρχὴν τιθέασι τῶν ἁπλῶν σωμάτων,	Ιππασος	δὲ πῦρ ὁ Μεταποντῖνος καὶ
[1, 3]	ἀποφήνασθαι περὶ τῆς πρώτης αἰτίας	(Ιππωνα	γὰρ οὐκ ἄν τις ἀξιώσειε
[1, 8]	δὲ ποιήσας ἀριθμοίη (σχεδὸν γὰρ	ἴσα	ἢ οὐκ ἐλάττω ἐστὶ τὰ
[1, 8]	λαβεῖν τὰς αἰτίας ἕτερα τούτοις	ἴσα	τὸν ἀριθμὸν ἐκόμισαν, ὥσπερ εἴ
[1, 1]	γὰρ ἔμπειροι τὸ ὅτι μὲν	ἴσασι,	διότι δ' οὐκ ἴσασιν· οἱ
[1, 1]	ὅτι οἱ μὲν τὴν αἰτίαν	ἴσασιν	οἱ δ' οὔ. Οἱ μὲν
[1, 1]	μὲν ἴσασι, διότι δ' οὐκ	ἴσασιν·	οἱ δὲ τὸ διότι καὶ
[1, 1]	ὅτι τὰς αἰτίας τῶν ποιουμένων	ἴσασιν	(τοὺς δ' ὥσπερ καὶ τῶν
[1, 3]	πρότερον. Φανερῶς μὲν οὖν Αναξαγόραν	ἴσμεν	ἁψάμενον τούτων τῶν λόγων, αἰτίαν
[1, 8]	μετέχουσιν· οὕτω μὲν γὰρ ἂν	ἴσως	αἴτια δόξειεν εἶναι ὡς τὸ
[1, 7]	ἀκολουθήσειε συνδιαρθρῶν ἃ βούλεται λέγειν,	ἴσως	ἂν φανείη καινοπρεπεστέρως λέγων. Ὅτε
[1, 4]	τὸ διπλάσιον. Ἀλλ' οὐ ταὐτὸν	ἴσως	ἐστὶ τὸ εἶναι διπλασίῳ καὶ
[1, 3]	τὰ δὲ γίγνεσθαι τῶν ὄντων	ἴσως	οὔτε πῦρ οὔτε γῆν οὔτ'
[1, 3]	ἐφ' ὕδατος ἀπεφήνατο εἶναἰ, λαβὼν	ἴσως	τὴν ὑπόληψιν ταύτην ἐκ τοῦ
[1, 6]	τὸ μικρὸν λέγων, οἱ δ'	Ιταλικοὶ	τὸ ἄπειρον, Εμπεδοκλῆς δὲ πῦρ
[1, 5]	καὶ ἴδια παρὰ τὴν τῶν	Ιταλικῶν	ἔχουσα φιλοσοφίαν. Ἐκ νέου τε
[1, 4]	δύο. Μέχρι μὲν οὖν τῶν	Ιταλικῶν	καὶ χωρὶς ἐκείνων μορυχώτερον εἰρήκασιν

 

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) | Responsable académique : Alain Meurant Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher Dernière mise à jour : 29/11/2007