Chapitre
[1]	λευκὸν ὅτε ὁρᾷ͵ οὐδεὶς ἂν	φαίη	μνημονεύειν͵ οὐδὲ τὸ θεωρούμενον͵ ὅτε
[1]	οἷον νόημά τι ἢ φάντασμα	φαίνεται	ἐπελθεῖν· ἂν δ΄ ᾗ ἄλλου
[1]	καὶ οἱ λίαν βραδεῖς οὐδέτεροι	φαίνονται	μνήμονες· οἱ μὲν γάρ εἰσιν
[1]	ζωγράφημά τι (τὸ πάθος) οὗ	φαμεν	τὴν ἕξιν μνήμην εἶναι· ἡ
[2]	ἔπαθε͵ νῦν μνημονεύει. Ἔτι δὲ	φανερὸν	(ὅτι μνημονεύειν ἔστι μὴ νῦν
[1]	τῶν τῆς ψυχῆς ἐστι μνήμη͵	φανερόν͵	ὅτι οὗπερ καὶ ἡ φαντασία·
[1]	κοινῆς αἰσθήσεως πάθος ἐστίν) ὥστε	φανερὸν	ὅτι τῷ πρώτῳ αἰσθητικῷ τούτων
[1]	φανερόν͵ ὅτι οὗπερ καὶ ἡ	φαντασία·	καί ἐστι μνημονευτὰ καθ΄ αὑτὰ
[1]	καθ΄ αὑτὰ μὲν ὧν ἐστι	φαντασία͵	κατὰ συμβεβηκὸς δὲ ὅσα μὴ
[1]	συμβεβηκὸς δὲ ὅσα μὴ ἄνευ	φαντασίας.	Ἀπορήσειε δ΄ ἄν τις πῶς
[1]	ᾧ αἰσθάνεται. Ἐπεὶ δὲ περὶ	φαντασίας	εἴρηται πρότερον ἐν τοῖς περὶ
[1]	οὕτω καὶ τὸ ἐν ἡμῖν	φάντασμα	δεῖ ὑπολαβεῖν καὶ αὐτό τι
[1]	μὲν οὖν οὐ μένει τὸ	φάντασμα	ἐν τῇ ψυχῇ͵ τῶν δ΄
[1]	ὅτι φαντάσματος͵ ὡς εἰκόνος οὗ	φάντασμα͵	ἕξις͵ καὶ τίνος μορίου τῶν
[1]	οὖν καθ΄ αὑτό͵ θεώρημα ἢ	φάντασμά	ἐστιν͵ ᾗ δ΄ ἄλλου͵ οἷον
[1]	καθ΄ αὑτὸ εἶναι καὶ ἄλλου	(φάντασμα)	μὲν οὖν καθ΄ αὑτό͵ θεώρημα
[1]	ἄνευ φαντάσματός ἐστιν͵ καὶ τὸ	φάντασμα	τῆς κοινῆς αἰσθήσεως πάθος ἐστίν·
[1]	ᾧ καὶ χρόνον· (καὶ τὸ	φάντασμα	τῆς κοινῆς αἰσθήσεως πάθος ἐστίν)
[1]	αὐτοῦ͵ οἷον νόημά τι ἢ	φάντασμα	φαίνεται ἐπελθεῖν· ἂν δ΄ ᾗ
[1]	καὶ ἄλλοις ἐξισταμένοις· τὰ γὰρ	φαντάσματα	ἔλεγον ὡς γενόμενα καὶ ὡς
[2]	μάλιστα τοὺς μελαγχολικούς· τούτους γὰρ	φαντάσματα	κινεῖ μάλιστα. Αἴτιον δὲ τοῦ
[1]	ἡ τῶν νοητῶν͵ οὐκ ἄνευ	φαντάσματός	ἐστιν͵ καὶ τὸ φάντασμα τῆς
[2]	ἡ ἀνάμνησις ζήτησις ἐν τοιούτῳ	φαντάσματος͵	σημεῖον τὸ παρενοχλεῖν ἐνίους ἐπειδὰν
[1]	καὶ νοεῖν οὐκ ἔστιν ἄνευ	φαντάσματος	(συμβαίνει γὰρ τὸ αὐτὸ πάθος
[1]	καὶ τὸ μνημονεύειν͵ εἴρηται͵ ὅτι	φαντάσματος͵	ὡς εἰκόνος οὗ φάντασμα͵ ἕξις͵
[1]	ἐπιστήμη τις ἐλπιστική͵ καθάπερ τινές	φασι	τὴν μαντικήν) οὔτε τοῦ παρόντος͵
[2]	τὴν διάνοιαν ὥσπερ τὴν ὄψιν	φασί	τινες (καὶ γὰρ μὴ ὄντων
[2]	ὥσπερ τὰ μαθήματα· τὰ δὲ	φαύλως	καὶ χαλεπῶς. Καὶ τούτῳ διαφέρει
[1]	νοῶν͵ ἀλλὰ τὸ μὲν αἰσθάνεσθαί	φησι͵	τὸ δ΄ ἐπίστασθαι μόνον· ὅταν
[2]	κίνησιν· οἱ μὲν γὰρ ἐν	φθίσει͵	οἱ δ΄ ἐν αὐξήσει πολλῇ
[1]	αὔξησιν͵ οἱ δὲ διὰ τὴν	φθίσιν.	Ὁμοίως δὲ καὶ οἱ λίαν
[2]	κίνησις. Διὸ καὶ ὀργαὶ καὶ	φόβοι͵	ὅταν τι κινήσωσιν͵ ἀντικινούντων πάλιν
[1]	καὶ τοῖς ἔχουσι δόξαν ἢ	φρόνησιν.	Εἰ δὲ τῶν νοητικῶν τι
[2]	Ἐπεὶ δ΄ ὥσπερ (ἐν τοῖς	φύσει	γίγνεται καὶ παρὰ φύσιν καὶ
[2]	οἷς καὶ τὸ βουλευτικὸν ὑπάρχει͵	φύσει	μόνοις συμβέβηκεν· καὶ γὰρ τὸ
[2]	ἐννοοῦμεν͵ ταχὺ ἀναμιμνησκόμεθα· ὥσπερ γὰρ	φύσει	τόδε μετὰ τόδε ἐστίν͵ οὕτω
[2]	τοῖς φύσει γίγνεται καὶ παρὰ	φύσιν	καὶ ἀπὸ τύχης͵ ἔτι μᾶλλον
[2]	καὶ ἐνεργείᾳ· τὸ δὲ πολλάκις	φύσιν	ποιεῖ. Ἐπεὶ δ΄ ὥσπερ (ἐν
[2]	καὶ τοῦ μνημονεύειν͵ τίς ἡ	φύσις	αὐτῶν καὶ τίνι τῶν τῆς
[2]	τοῖς δι΄ ἔθος͵ οἷς ἡ	φύσις	γε μὴ ὁμοίως ὑπάρχει͵ ὥστε
[1]	ᾗ ποσόν· ἂν δ΄ ἡ	φύσις	ᾖ τῶν ποσῶν͵ ἀορίστων δέ͵
[2]	τὸ συνηθέστερον κινεῖται· ὥσπερ γὰρ	φύσις	ἤδη τὸ ἔθος. Διὸ ἃ

 

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) | Responsable académique : Alain Meurant Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher Dernière mise à jour : 5/11/2009