HODOI ELEKTRONIKAI: Du texte à l'hypertexte

HODOI ELEKTRONIKAI
Du texte à l'hypertexte

Aristote, Opuscules. De la jeunesse et de la vieillesse, de la vie et de la mort (texte complet)

Liste des contextes (ordre alphabétique inverse)

ρ = 13 formes différentes pour 52 occurrences

α β γ δ ε ζ η θ ι κ λ μ ν ξ ο π ρ ς τ υ φ χ ψ ω

Chapitre

[3]   τοῖς ἐναίμοις πᾶσιν· ἐν τούτῳ γὰρ ἀναγκαῖον εἶναι τὸ πάντων τῶν

[1]   καὶ τοῖς ζῴοις· τῷ μὲν γὰρ ἀνθρώπῳ διὰ τὴν ὀρθότητα μάλιστα

[5]   ἔγκρυψις σῴζει τὸ πῦρ· οὔτε γὰρ ἀποπνεῖν κωλύεται͵ διὰ μανότητα τῆς

[3]   τοῦτο περὶ τοὺς ὄζους· ἔστι γὰρ ἀρχή τις ὁ ὄζος τοῦ

[4]   καὶ τὸ δεκτικόν· πρὸς ἑκατέρῳ γὰρ αὐτῶν οὕτως ἔσται͵ καὶ ἔστιν

[1]   μέσῳ τούτων· καθ΄ ὃ μὲν γὰρ εἰσέρχεται μόριον ἡ τροφή͵ ἄνω

[1]   τοῦτ΄ ἔχειν τὸ μόριον. Ἀνάλογον γάρ εἰσιν αἱ ῥίζαι τοῖς φυτοῖς

[3]   καὶ τὰς ἀποφυτείας. Ἥ τε γὰρ ἐκ τῶν σπερμάτων γένεσις συμβαίνει

[5]   γίνεται τοῦ πυρός. Τὸ μὲν γὰρ ἐναντίον παῦον τὴν πέψιν κωλύει

[1]   τ΄ ἄνω καὶ κάτω (πάντα γὰρ ἔχει τὸ ἄνω καὶ τὸ

[2]   δὲ καὶ τὴν αἰσθητικήν· φαίνεται γὰρ ἔχοντα αἴσθησιν τὰ διαιρούμενα αὐτῶν.

[1]   προσαγορεύομεν αὐτὸ ζῷον· τὸ μὲν γὰρ ζῷον ᾗ ζῷον ἀδύνατον μὴ

[3]   αἰσθητικὴν ἀρχὴν ἀναγκαῖον· ᾗ μὲν γὰρ ζῷον͵ ταύτῃ καὶ ζῆν φαμεν͵

[6]   τοῦ φυσικοῦ θερμοῦ σωτηρίαν. Καὶ γὰρ ἡ τροφὴ ποιεῖ κατάψυξιν εἰσιοῦσα͵

[5]   μὴ ἀναπνεῖν μηδὲ καταψύχεσθαι· ταχὺ γὰρ καὶ οὕτω καταναλίσκει τὴν τροφὴν

[4]   ἀναίμοις ἐν τῷ ἀνάλογον· ἐργάζεται γὰρ καὶ πέττει τῷ φυσικῷ θερμῷ

[1]   καλουμένου καὶ ὄπισθεν (ἔμπροσθεν μὲν γὰρ λέγεται ἐφ΄ ὅ ἐστιν ἡμῖν

[5]   καὶ καταπνιγομένῳ πυρί (τὸ μὲν γὰρ μαραίνεται͵ τὸ δὲ διαμένει πλείω

[3]   πᾶσιν ἐκ τοῦ μέσου (διθύρων γὰρ ὄντων πάντων͵ ᾗ συμπέφυκεν καὶ

[2]   δυνάμει δὲ πλείω· τὸν αὐτὸν γὰρ συνέστηκε τοῖς φυτοῖς τρόπον· καὶ

[2]   τε καὶ τούτων ἀμφοτέρων. Ἐοίκασι γὰρ τὰ τοιαῦτα τῶν ζῴων πολλοῖς

[2]   συνέστηκε τοῖς φυτοῖς τρόπον· καὶ γὰρ τὰ φυτὰ διαιρούμενα ζῇ χωρίς͵

[1]   εἶναι πλείω καὶ ἕτερα· οὐ γὰρ ταὐτὸ τὸ ζῴῳ εἶναι καὶ

[5]   ταὐτὸ γίνεσθαι τὰς φθοράς· ὑπολειπούσης γὰρ τῆς τροφῆς͵ οὐ δυναμένου λαμβάνειν

[3]   ἔργου χάριν ἐστί· δεῖ μὲν γὰρ τὸ κύριον πρὸς τὸ οὗ

[3]   ἄλλας ἀναγκαῖον· ἐν τούτῳ μὲν γὰρ τοῖς ἄλλοις αἰσθητηρίοις ἐνδέχεται ποιεῖσθαι

[3]   ἀρχὴν εἶναι τοῖς ἐναίμοις· τὰ γὰρ τῶν ἄλλων μορίων ἔργα περὶ

[2]   καὶ κατὰ τὸν λόγον· πολλὰ γὰρ τῶν ζῴων ἀφαιρουμένου ἑκατέρου τῶν

[1]   ἴσως τὰς αἰτίας εἰπεῖν· ἐνίοις γὰρ τῶν ζῴων διὰ τοῦτο συμβαίνει

[2]   ἔχει τι ψυχικὸν πάθος· χωριζομένων γὰρ τῶν σπλάγχνων ποιεῖται κίνησιν͵ οἷον

[1]   ζῷον ὑπάρχειν οὐκ ἀναγκαῖον· τὰ γὰρ φυτὰ ζῇ μέν͵ οὐκ ἔχει

[6]   θερμαίνουσι καὶ δίψας ποιοῦσιν· ἀκίνητος γὰρ ὢν ὁ ἀὴρ ἀεὶ θερμαίνεται͵

[5]   τῶν καταπνιγομένων ἀνθράκων· ἂν μὲν γὰρ ὦσι περιπεπωμασμένοι τῷ καλουμένῳ πνιγεῖ

[5]   συνεχῶς͵ ἀποσβέννυνται ταχέως· ἂν δὲ παρ΄ ἄλληλά τις ποιῇ πυκνὰ τὴν

[6]   ἡ τροφὴ ποιεῖ κατάψυξιν εἰσιοῦσα͵ καθάπερ καὶ τοῖς ἀνθρώποις τὸ πρῶτον

[5]   φλὸξ ἐντιθεμένη πλείονι φλογὶ (κατακαίεται͵ καθάπερ ὁτιοῦν ἄλλο τῶν καυστῶν. Αἴτιον

[5]   τὸ τάχος. Δῆλον τοίνυν ὡς εἴπερ δεῖ σῴζεσθαι τὸ θερμόν (τοῦτο

[5]   τὸ θερμόν (τοῦτο δ΄ ἀναγκαῖον͵ εἴπερ μέλλει ζῆν) δεῖ γίνεσθαί τινα

[4]   κινοῦν τοὺς αὐλούς͵ ἡ χείρ. Εἴπερ οὖν τὸ ζῷον ὥρισται τῷ

[5]   καταναλίσκον πρὶν ἐπιστῆναι τὴν ἀναθυμίασιν. Διόπερ οὐ μόνον μαραίνεται τὸ ἔλαττον

[4]   χρῆται τὸ χρώμενον δεῖ διαφέρειν (ὥσπερ δὲ τὴν δύναμιν͵ οὕτως͵ ἂν

[6]   οὐκ ἄνευ φυσικῆς ὑπάρχει θερμότητος͵ ὥσπερ εἴπομεν͵ τοῖς μὲν φυτοῖς ἡ

[4]   ἠρτῆσθαι πᾶσι͵ καὶ τῆς ψυχῆς ὥσπερ ἐμπεπυρευμένης ἐν τοῖς μορίοις τούτοις͵

[4]   ἂν ἐνδέχηται͵ καὶ τὸν τόπον) ὥσπερ οἵ τ΄ αὐλοὶ καὶ τὸ

[5]   ἀεὶ διατελεῖ γινόμενον καὶ ῥέον ὥσπερ ποταμός͵ ἀλλὰ λανθάνει διὰ τὸ

[2]   δεκτικοῦ τῆς τροφῆς͵ ζῇ μεθ΄ οὗπερ ἂν ᾖ τὸ μέσον. Δῆλον

[6]   ποιοῦσιν· ἀκίνητος γὰρ ὢν ὁ ἀὴρ ἀεὶ θερμαίνεται͵ τῆς δὲ τροφῆς

[4]   τὸ κινοῦν τοὺς αὐλούς͵ ἡ χείρ. Εἴπερ οὖν τὸ ζῷον ὥρισται

[5]   πρὶν ἐπελθεῖν ἑτέραν͵ τὸ δὲ πῦρ ἀεὶ διατελεῖ γινόμενον καὶ ῥέον

[5]   τὸ ἔλαττον παρὰ τὸ πλεῖον πῦρ͵ ἀλλὰ καὶ αὐτὴ καθ΄ αὑτὴν

[5]   Ἡ δ΄ ἔγκρυψις σῴζει τὸ πῦρ· οὔτε γὰρ ἀποπνεῖν κωλύεται͵ διὰ

[6]   λίθων ταῖς ῥίζαις ὑποβάλλουσι καὶ ὕδωρ ἐν (ἀγγείοις͵ ὅπως αἱ ῥίζαι

Chapitre
[3]	τοῖς ἐναίμοις πᾶσιν· ἐν τούτῳ	γὰρ	ἀναγκαῖον εἶναι τὸ πάντων τῶν
[1]	καὶ τοῖς ζῴοις· τῷ μὲν	γὰρ	ἀνθρώπῳ διὰ τὴν ὀρθότητα μάλιστα
[5]	ἔγκρυψις σῴζει τὸ πῦρ· οὔτε	γὰρ	ἀποπνεῖν κωλύεται͵ διὰ μανότητα τῆς
[3]	τοῦτο περὶ τοὺς ὄζους· ἔστι	γὰρ	ἀρχή τις ὁ ὄζος τοῦ
[4]	καὶ τὸ δεκτικόν· πρὸς ἑκατέρῳ	γὰρ	αὐτῶν οὕτως ἔσται͵ καὶ ἔστιν
[1]	μέσῳ τούτων· καθ΄ ὃ μὲν	γὰρ	εἰσέρχεται μόριον ἡ τροφή͵ ἄνω
[1]	τοῦτ΄ ἔχειν τὸ μόριον. Ἀνάλογον	γάρ	εἰσιν αἱ ῥίζαι τοῖς φυτοῖς
[3]	καὶ τὰς ἀποφυτείας. Ἥ τε	γὰρ	ἐκ τῶν σπερμάτων γένεσις συμβαίνει
[5]	γίνεται τοῦ πυρός. Τὸ μὲν	γὰρ	ἐναντίον παῦον τὴν πέψιν κωλύει
[1]	τ΄ ἄνω καὶ κάτω (πάντα	γὰρ	ἔχει τὸ ἄνω καὶ τὸ
[2]	δὲ καὶ τὴν αἰσθητικήν· φαίνεται	γὰρ	ἔχοντα αἴσθησιν τὰ διαιρούμενα αὐτῶν.
[1]	προσαγορεύομεν αὐτὸ ζῷον· τὸ μὲν	γὰρ	ζῷον ᾗ ζῷον ἀδύνατον μὴ
[3]	αἰσθητικὴν ἀρχὴν ἀναγκαῖον· ᾗ μὲν	γὰρ	ζῷον͵ ταύτῃ καὶ ζῆν φαμεν͵
[6]	τοῦ φυσικοῦ θερμοῦ σωτηρίαν. Καὶ	γὰρ	ἡ τροφὴ ποιεῖ κατάψυξιν εἰσιοῦσα͵
[5]	μὴ ἀναπνεῖν μηδὲ καταψύχεσθαι· ταχὺ	γὰρ	καὶ οὕτω καταναλίσκει τὴν τροφὴν
[4]	ἀναίμοις ἐν τῷ ἀνάλογον· ἐργάζεται	γὰρ	καὶ πέττει τῷ φυσικῷ θερμῷ
[1]	καλουμένου καὶ ὄπισθεν (ἔμπροσθεν μὲν	γὰρ	λέγεται ἐφ΄ ὅ ἐστιν ἡμῖν
[5]	καὶ καταπνιγομένῳ πυρί (τὸ μὲν	γὰρ	μαραίνεται͵ τὸ δὲ διαμένει πλείω
[3]	πᾶσιν ἐκ τοῦ μέσου (διθύρων	γὰρ	ὄντων πάντων͵ ᾗ συμπέφυκεν καὶ
[2]	δυνάμει δὲ πλείω· τὸν αὐτὸν	γὰρ	συνέστηκε τοῖς φυτοῖς τρόπον· καὶ
[2]	τε καὶ τούτων ἀμφοτέρων. Ἐοίκασι	γὰρ	τὰ τοιαῦτα τῶν ζῴων πολλοῖς
[2]	συνέστηκε τοῖς φυτοῖς τρόπον· καὶ	γὰρ	τὰ φυτὰ διαιρούμενα ζῇ χωρίς͵
[1]	εἶναι πλείω καὶ ἕτερα· οὐ	γὰρ	ταὐτὸ τὸ ζῴῳ εἶναι καὶ
[5]	ταὐτὸ γίνεσθαι τὰς φθοράς· ὑπολειπούσης	γὰρ	τῆς τροφῆς͵ οὐ δυναμένου λαμβάνειν
[3]	ἔργου χάριν ἐστί· δεῖ μὲν	γὰρ	τὸ κύριον πρὸς τὸ οὗ
[3]	ἄλλας ἀναγκαῖον· ἐν τούτῳ μὲν	γὰρ	τοῖς ἄλλοις αἰσθητηρίοις ἐνδέχεται ποιεῖσθαι
[3]	ἀρχὴν εἶναι τοῖς ἐναίμοις· τὰ	γὰρ	τῶν ἄλλων μορίων ἔργα περὶ
[2]	καὶ κατὰ τὸν λόγον· πολλὰ	γὰρ	τῶν ζῴων ἀφαιρουμένου ἑκατέρου τῶν
[1]	ἴσως τὰς αἰτίας εἰπεῖν· ἐνίοις	γὰρ	τῶν ζῴων διὰ τοῦτο συμβαίνει
[2]	ἔχει τι ψυχικὸν πάθος· χωριζομένων	γὰρ	τῶν σπλάγχνων ποιεῖται κίνησιν͵ οἷον
[1]	ζῷον ὑπάρχειν οὐκ ἀναγκαῖον· τὰ	γὰρ	φυτὰ ζῇ μέν͵ οὐκ ἔχει
[6]	θερμαίνουσι καὶ δίψας ποιοῦσιν· ἀκίνητος	γὰρ	ὢν ὁ ἀὴρ ἀεὶ θερμαίνεται͵
[5]	τῶν καταπνιγομένων ἀνθράκων· ἂν μὲν	γὰρ	ὦσι περιπεπωμασμένοι τῷ καλουμένῳ πνιγεῖ
[5]	συνεχῶς͵ ἀποσβέννυνται ταχέως· ἂν δὲ	παρ΄	ἄλληλά τις ποιῇ πυκνὰ τὴν
[6]	ἡ τροφὴ ποιεῖ κατάψυξιν εἰσιοῦσα͵	καθάπερ	καὶ τοῖς ἀνθρώποις τὸ πρῶτον
[5]	φλὸξ ἐντιθεμένη πλείονι φλογὶ (κατακαίεται͵	καθάπερ	ὁτιοῦν ἄλλο τῶν καυστῶν. Αἴτιον
[5]	τὸ τάχος. Δῆλον τοίνυν ὡς	εἴπερ	δεῖ σῴζεσθαι τὸ θερμόν (τοῦτο
[5]	τὸ θερμόν (τοῦτο δ΄ ἀναγκαῖον͵	εἴπερ	μέλλει ζῆν) δεῖ γίνεσθαί τινα
[4]	κινοῦν τοὺς αὐλούς͵ ἡ χείρ.	Εἴπερ	οὖν τὸ ζῷον ὥρισται τῷ
[5]	καταναλίσκον πρὶν ἐπιστῆναι τὴν ἀναθυμίασιν.	Διόπερ	οὐ μόνον μαραίνεται τὸ ἔλαττον
[4]	χρῆται τὸ χρώμενον δεῖ διαφέρειν	(ὥσπερ	δὲ τὴν δύναμιν͵ οὕτως͵ ἂν
[6]	οὐκ ἄνευ φυσικῆς ὑπάρχει θερμότητος͵	ὥσπερ	εἴπομεν͵ τοῖς μὲν φυτοῖς ἡ
[4]	ἠρτῆσθαι πᾶσι͵ καὶ τῆς ψυχῆς	ὥσπερ	ἐμπεπυρευμένης ἐν τοῖς μορίοις τούτοις͵
[4]	ἂν ἐνδέχηται͵ καὶ τὸν τόπον)	ὥσπερ	οἵ τ΄ αὐλοὶ καὶ τὸ
[5]	ἀεὶ διατελεῖ γινόμενον καὶ ῥέον	ὥσπερ	ποταμός͵ ἀλλὰ λανθάνει διὰ τὸ
[2]	δεκτικοῦ τῆς τροφῆς͵ ζῇ μεθ΄	οὗπερ	ἂν ᾖ τὸ μέσον. Δῆλον
[6]	ποιοῦσιν· ἀκίνητος γὰρ ὢν ὁ	ἀὴρ	ἀεὶ θερμαίνεται͵ τῆς δὲ τροφῆς
[4]	τὸ κινοῦν τοὺς αὐλούς͵ ἡ	χείρ.	Εἴπερ οὖν τὸ ζῷον ὥρισται
[5]	πρὶν ἐπελθεῖν ἑτέραν͵ τὸ δὲ	πῦρ	ἀεὶ διατελεῖ γινόμενον καὶ ῥέον
[5]	τὸ ἔλαττον παρὰ τὸ πλεῖον	πῦρ͵	ἀλλὰ καὶ αὐτὴ καθ΄ αὑτὴν
[5]	Ἡ δ΄ ἔγκρυψις σῴζει τὸ	πῦρ·	οὔτε γὰρ ἀποπνεῖν κωλύεται͵ διὰ
[6]	λίθων ταῖς ῥίζαις ὑποβάλλουσι καὶ	ὕδωρ	ἐν (ἀγγείοις͵ ὅπως αἱ ῥίζαι

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) |
Responsable académique : Alain Meurant
Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher
Dernière mise à jour : 13/11/2009