HODOI ELEKTRONIKAI
Du texte à l'hypertexte

Aristote, Histoire des animaux, livre IV

Liste des contextes (ordre alphabétique)


χ  =  51 formes différentes pour 79 occurrences

α   β   γ   δ   ε   ζ   η   θ   ι   κ   λ   μ   ν   ξ   ο   π   ρ   ς   τ   υ   φ   χ   ψ   ω   

Livre, chapitre
[4, 8]   Ἔτι δ´ ὅσα ἔχει στόμα,  χαίρει   καὶ λυπεῖται τῇ τῶν χυμῶν
[4, 8]   τὰς ὀσμὰς προσέρχεται κρίναντα, τούτων  χαίρει   καὶ τοῖς χυμοῖς ἕκαστα. Ἔτι
[4, 8]   φανερόν· ἰδίοις τε γὰρ πολλὰ  χαίρει   χυμοῖς, καὶ τὸ τῆς ἀμίας
[4, 8]   καὶ οὐ τοῖς αὐτοῖς πάντα  χαίρει   χυμοῖς, οἷον μέλιττα πρὸς
[4, 8]   τὸ τῶν πιόνων ἰχθύων, ὡς  χαίροντες   ἐν τῇ γεύσει καὶ ἐδωδῇ
[4, 1]   καὶ πολλὰ ᾠὰ ἐν τούτοις,  χαλάζαις   ὅμοια λευκαῖς. Ἕκαστα δὲ τούτων
[4, 8]   τῷ ὑγρῷ τὴν ἀκοὴν ἔχουσι  χαλεπὸς   καὶ μέγας καὶ βαρὺς φαίνεται
[4, 6]   σκληραί, οἷαι γίνονται καὶ περὶ  Χαλκίδα.   Τοῦ μὲν οὖν χειμῶνος τὴν
[4, 9]   ἐν τῷ Ἀχελῴῳ, ἔτι δὲ  χαλκὶς   καὶ κόκκυξ· μὲν γὰρ
[4, 11]   τὸ τῶν ἐρυθρίνων καὶ αἱ  χάνναι·   πάντα γὰρ τὰ τοιαῦτα ᾠὰ
[4, 8]   τοὺς κύρτους ἐντιθέναι οὐδενὸς ἄλλου  χάριν   τῆς κνίσης. Ἔτι δ´
[4, 8]   ἐάν τις προσφέρῃ τὸν δάκτυλον,  χάσκουσι   καὶ συμμύουσιν ὡς ὁρῶντες. Καὶ
[4, 11]   οὐκ ἔχουσιν· (ὁμοίως δὲ καὶ  χαυλιόδοντας   αἱ θήλειαι οὐκ ἔχουσι τῶν
[4, 8]   τελευτῶντες δ´ εἰς τοὺς ἄνω  χαυλιόδοντας.   (Τὰ δ´ ἄλλα καὶ τῶν
[4, 11]   ὑπάρχοντα μόρια, οἷον ὀδόντες καὶ  χαυλιόδοντες   καὶ κέρατα καὶ πλῆκτρα καὶ
[4, 9]   ἄφωνα (γλῶττα καὶ τὰ  χείλη·   ἐξ ὧν διάλεκτός ἐστιν.
[4, 4]   κατὰ μέρος, οἷον περὶ τὰ  χείλη·   τὰ μὲν γὰρ λεπτοχειλῆ ἐστιν,
[4, 9]   τὴν γλῶτταν οὐκ ἀπολελυμένην οὐδὲ  χείλη   ὥστε ἄρθρον τι τῆς φωνῆς
[4, 1]   στόμα τὴν τροφήν, καὶ ὅταν  χειμὼν   ᾖ, βαλλόμεναι πρός τινα πέτραν
[4, 6]   περὶ Χαλκίδα. Τοῦ μὲν οὖν  χειμῶνος   τὴν σάρκα στιφρὰν ἔχουσι (διὸ
[4, 10]   ἐνίοτε ὥστε καὶ λαμβάνεσθαι τῇ  χειρί.   Δελφὶς δὲ καὶ φάλαινα, (καὶ
[4, 10]   λαθεῖν οὕτως ὥστε καὶ τῇ  χειρὶ   λαβεῖν πατάξαντα λαθεῖν· (ὑπὸ
[4, 10]   καλουμένους ψύλλους, κἂν ὥστε τῇ  χειρὶ   λαμβάνειν ῥᾳδίως· νῦν δ´, ἂν
[4, 6]   δὲ καὶ συναρπάζει προσφερομένης τῆς  χειρὸς   καὶ προσέχεται, καθάπερ πολύπους
[4, 6]   μικρῶν ἰχθυδίων, ἀντέχεται ὥσπερ τῆς  χειρός·   οὕτω κἄν τι προσπέσῃ αὐτῇ
[4, 9]   καλοῦσι πέτεσθαι, ῥοιζοῦσι, καὶ αἱ  χελιδόνες   αἱ θαλάττιαι ὁμοίως· καὶ γὰρ
[4, 9]   δὲ σιγμὸν μικρόν, ὥσπερ αἱ  χελῶναι.   δὲ βάτραχος ἰδίαν ἔχει
[4, 5]   ἀνάλογον· καὶ γὰρ ἐν ταῖς  χελώναις   καὶ φρύναις καὶ βατράχοις καὶ
[4, 4]   συνεχῆ, οἷα καὶ ἐν ταῖς  χελώναις,   πλὴν ἧττον μέλανα. Ἔχουσι δὲ
[4, 4]   τῆς κεφαλῆς, οἷον οἵ τε  χερσαῖοι   κοχλίαι καὶ τὰ καλούμενα ὑπό
[4, 4]   ὁμοίως τοῖς (στρομβώδεσι καὶ τοῖς  χερσαίοις   καὶ τοῖς θαλαττίοις. Παρύφανται δ´
[4, 1]   καὶ ὡς ποσὶ καὶ ὡς  χερσὶ   χρῆται ταῖς πλεκτάαις. Προσάγεται δὲ
[4, 2]   καὶ τῶν ἐντόμων, αἱ δὲ  χηλαί,   ὅσα ἔχει χηλάς, εἰς τὸ
[4, 2]   ἔχουσι πέντε σὺν ταῖς ἐσχάταις  χηλαῖς·   ὁμοίως δὲ καὶ οἱ καρκίνοι
[4, 2]   δέκα τοὺς πάντας σὺν ταῖς  χηλαῖς.   Τῶν δὲ καρίδων αἱ μὲν
[4, 2]   αἱ δὲ χηλαί, ὅσα ἔχει  χηλάς,   εἰς τὸ ἐντός. Ἔχει δ´
[4, 7]   ἐντόμων μακρόκεντρόν ἐστιν. Ἔτι δὲ  χηλὰς   ἔχει τοῦτό τε καὶ τὸ
[4, 2]   διαφέρουσι τῶν καράβων τῷ ἔχειν  χηλὰς   καὶ ἄλλας τινὰς διαφορὰς οὐ
[4, 3]   πάντες τὴν δεξιὰν ἔχουσι μείζω  χηλὴν   καὶ ἰσχυροτέραν. Εἴρηται δὲ πρότερον
[4, 2]   θήλεια ὁποτέραν ἂν τύχῃ τῶν  χηλῶν   ἔχουσι μείζω, ἴσας μέντοι ἀμφοτέρας
[4, 3]   δὲ καρκίνοι, περὶ μὲν τῶν  (χηλῶν   καὶ τῶν ποδῶν, ὅτι ἔχουσι
[4, 1]   δύο, ὧν τὸ μεταξὺ μικρὸς  χόνδρος   ἔχων ἐγκέφαλον μικρόν. Ἐν δὲ
[4, 1]   οὐδέν, ἀλλὰ περὶ τὴν κεφαλὴν  χονδρῶδες,   (ὃ γίνεται, ἐάν τις αὐτῶν
[4, 1]   δὲ τῶν τευθίδων λεπτὸν καὶ  χονδρωδέστερον.   Τῷ δὲ σχήματι διαφέρουσιν ἀλλήλων
[4, 1]   ἔχει αὐτῶν οὐδέν, ἀλλὰ τούτῳ  χρῆται   ἀντὶ γλώττης. Μετὰ δὲ τοῦτο
[4, 1]   εἰσίν) ταύτῃ δὴ τῇ πλεκτάνῃ  χρῆται   ἐν ταῖς ὀχείαις. Πρὸ τοῦ
[4, 5]   κύκλῳ δέρμα. (Ταῖς δ´ ἀκάνθαις  χρῆται   ἐχῖνος ὡς ποσίν· ταύταις
[4, 1]   ὡς ποσὶ καὶ ὡς χερσὶ  χρῆται   ταῖς πλεκτάαις. Προσάγεται δὲ ταῖς
[4, 2]   σάρκα ἐρυθρὰν καὶ αἱματώδη τὴν  χρόαν,   τῇ δ´ ἁφῇ γλίσχραν καὶ
[4, 4]   τῷ καράβῳ ᾠόν, πλὴν τὴν  χρόαν   τὸ μὲν λευκόν, (ἐκεῖνο δ´
[4, 4]   πόρος καὶ λευκός, ὅμοιος τὴν  χρόαν   τοῖς ἄνω μαστοειδέσιν· ἔχει δ´
[4, 8]   εἰσὶν ὀξυήκοοι κεστρεύς, άβραξ, σάλπη,  χρομίς,   καὶ ὅσοι ἄλλοι τοιοῦτοι τῶν
[4, 9]   λέγουσι φωνεῖν, οἷον λύρα καὶ  χρομίς   (οὗτοι γὰρ ἀφιᾶσιν ὥσπερ γρυλισμόν)
[4, 10]   λαμβάνειν ῥᾳδίως· νῦν δ´, ἂν  χρονίζωσιν,   οὗτοι τῆς νυκτὸς κατεσθίουσι προσπίπτοντες,
[4, 10]   τι ἂν ἰχθύος ᾖ, ἐὰν  χρονίσῃ   ἐπὶ τῆς γῆς, κατεσθίουσιν· καὶ
[4, 7]   μακρὰ καὶ πολύποδά ἐστι, πολὺν  χρόνον   ζῇ διαιρούμενα, καὶ κινεῖται τὸ
[4, 10]   Λαμβάνονται δὲ καὶ λάβραξ καὶ  χρύσοφρυς   καὶ κεστρεὺς καὶ ὅσοι τοιοῦτοι
[4, 1]   ὑγρόν, ὁμόχρουν ἅπαν καὶ λεῖον,  χρῶμα   δὲ λευκόν· (τὸ δὲ πλῆθος
[4, 6]   ἐν τοῖς ἄλλοις, τὸ περιττωματικόν.  Χρῶμα   δὲ τοῦ τηθύου ἐστὶ (τὸ
[4, 7]   καὶ ἀσπίσιν ὅμοια, τὸ μὲν  χρῶμα   ἐρυθρά, πτερύγια δ´ ἔχοντα πυκνά·
[4, 2]   δὲ θήλεια ᾠὰ ἔχει τὸ  χρῶμα   ἐρυθρά, ὧν πρόσφυσίς ἐστι
[4, 2]   ἄττα καθ´ αὑτά, ὅμοια τὸ  χρῶμα   καὶ τὴν σύστασιν ταῖς τῆς
[4, 2]   μὲν ὅλον ὑπόλευκον ἔχει τὸ  χρῶμα,   μέλανι δὲ διαπεπασμένον. Ἔχει δὲ
[4, 5]   καὶ τοῖς μαλακίοις· (ἀλλὰ τῷ  χρώματι   διαφέρει, καὶ ἄβρωτά ἐστιν ἐν
[4, 8]   (Τὰ δ´ ἄλλα καὶ τῶν  χρωμάτων   αἴσθησιν ἔχει καὶ τῶν ψόφων,
[4, 5]   θαλάττης ἐν πολλαῖς ὀργυιαῖς,  χρῶνται   πρὸς τὰς στραγγουρίας τινές. (Περὶ
[4, 8]   κρίναντα, τούτων χαίρει καὶ τοῖς  χυμοῖς   ἕκαστα. Ἔτι δ´ ὅσα ἔχει
[4, 8]   ἰδίοις τε γὰρ πολλὰ χαίρει  χυμοῖς,   καὶ τὸ τῆς ἀμίας λαμβάνουσι
[4, 8]   οὐ τοῖς αὐτοῖς πάντα χαίρει  χυμοῖς,   οἷον μέλιττα πρὸς οὐδὲν
[4, 3]   Ἐν δὲ τῷ κύτει ἔσω  χυμός   ἐστιν ὠχρός, καὶ μίκρ´ ἄττα
[4, 2]   καὶ κοίλους, ἐν οἷς ἔνεστι  χυμὸς   ὅμοιος τῇ μύτιδι, μεταξὺ δὲ
[4, 8]   Ὁμοίως δὲ καὶ τὸ τῶν  χυμῶν   αἰσθητήριον, τὴν γλῶτταν. (Ἐν δὲ
[4, 8]   δ´ ἰχθύσι, τὸ μὲν τῶν  χυμῶν   αἰσθητήριον, τὴν γλῶτταν, ἔχουσι μέν,
[4, 8]   χαίρει καὶ λυπεῖται τῇ τῶν  χυμῶν   ἅψει. Περὶ δ´ ὄψεως καὶ
[4, 8]   αἴσθησιν ἔχουσα πόρρωθεν. Καὶ τῶν  χυμῶν   δ´ ὅτι αἴσθησιν ἔχει, φανερὸν
[4, 8]   ψόφων, ἔτι δ´ ὀσμῆς καὶ  χυμῶν.   Τὴν δὲ πέμπτην αἴσθησιν τὴν
[4, 2]   ὀστρακῶδες ἐκτὸς ἔχει ἐν τῇ  χώρᾳ   τῇ τοῦ δέρματος, τὸ δὲ
[4, 2]   τὸ ἔντερον τὴν τῶν ᾠῶν  χώραν   ἔχουσιν. Καὶ τὴν καλουμένην δὲ
[4, 8]   ἀπὸ τῆς κεφαλῆς κατὰ τὴν  χώραν   τὴν ἔξω τῶν ὀμμάτων ἔσωθέν




Recherches | Texte | Lecture | Liste du vocabulaire | Index inverse | Menu | Site de Philippe Remacle

 
UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) |
Responsable académique : Alain Meurant
Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher

Dernière mise à jour : 5/11/2009