Livre, chapitre |
[4, 1] |
μέγα
ἴσχει·
ἔσω
δὲ
τὸ
|
ὑγρόν, |
ὁμόχρουν
ἅπαν
καὶ
λεῖον,
χρῶμα |
[4, 6] |
ᾗ
ἀφίησι
καὶ
δέχεται
τὸ
|
ὑγρόν· |
περίττωμα
γὰρ
οὐδὲν
ἔχει
φανερόν, |
[4, 6] |
δέχεται
τὴν
τροφὴν
καὶ
τὸ
|
ὑγρόν, |
ὡς
ἂν
εἰ
τὸ
μὲν |
[4, 11] |
ἔχοντα
κατὰ
τὸ
ἀνάλογον.
Καὶ
|
ὑγροσαρκότερα |
(δὲ
τὰ
θήλεα
τῶν
ἀρρένων |
[4, 6] |
θατέρῳ
δὲ
τῶν
κοίλων
ἡ
|
ὑγρότης |
ἐγγίνεται.
Ἄλλο
δ´
οὐδὲν
ἔχει |
[4, 2] |
εἰσι
λεπτοὶ
καὶ
λευκοὶ
καὶ
|
ὑγρότητα |
ἔχοντες
ἐν
αὑτοῖς
ὠχράν,
ἔτι |
[4, 9] |
κτένες
ὅταν
φέρωνται
ἀπερειδόμενοι
τῷ
|
ὑγρῷ, |
ὃ
καλοῦσι
πέτεσθαι,
ῥοιζοῦσι,
καὶ |
[4, 8] |
ψόφος,
ὅμως
τοῖς
ἐν
τῷ
|
ὑγρῷ |
τὴν
ἀκοὴν
ἔχουσι
χαλεπὸς
καὶ |
[4, 9] |
δὲ
τὴν
γινομένην
ἐν
τῷ
|
ὕδατι |
οἱ
βάτραχοι
οἱ
ἄρρενες
ποιοῦσιν, |
[4, 9] |
κάτω
σιαγόνα
ποιήσας
ἐπὶ
τῷ
|
ὕδατι |
περιτείνῃ
τὴν
ἄνω.
Δοκεῖ
δὲ |
[4, 3] |
ὀφθαλμούς·
καὶ
ὅταν
δέξηται
τὸ
|
ὕδωρ, |
ἐπιλαμβάνει
τὸ
στόμα
τοῖς
ἐπικαλύμμασιν |
[4, 3] |
ὀδοῦσιν.
Δέχεται
μὲν
οὖν
τὸ
|
ὕδωρ |
παρὰ
τὸ
στόμα,
ἀπωθῶν
τοῖς |
[4, 10] |
(δηλοῦσι
δ´
οἱ
κύνες
τῷ
|
ὑλαγμῷ. |
Περὶ
δὲ
τῶν
ᾠοτοκούντων
τοῦτο |
[4, 6] |
Ἀνοιχθέντα
δ´
ἔσωθεν
πρῶτον
μὲν
|
ὑμένα |
ἔχει
νευρώδη
περὶ
τὸ
ὀστρακῶδες· |
[4, 7] |
τὸ
διάζωμα
διῃρῆσθαι
καὶ
ἔχειν
|
ὑμένα |
φανερόν,
τὰ
δὲ
τεττιγόνια
μὴ |
[4, 4] |
τοῦτο
οὐδὲ
πόρον,
ἀλλ´
ἐν
|
ὑμένι |
ἐστὶ
λεπτῷ,
κοιλότητα
ἔχον
ἐν |
[4, 6] |
τοῦτο
κατὰ
δύο
τόπους
τῷ
|
ὑμένι |
καὶ
τῷ
δέρματι
ἐκ
τοῦ |
[4, 2] |
ἑκατέρωθι
μέχρι
εἰς
τὸ
σαρκῶδες,
|
ὑμένι |
λεπτῷ
περιεχόμενα.
Τὰ
μὲν
οὖν |
[4, 1] |
ὁ
θολός,
καὶ
τῷ
αὐτῷ
|
ὑμένι |
περιεχόμενον
(ἔχει
τὸν
πόρον
τῷ |
[4, 5] |
δὲ
τὴν
κοιλίαν
ἐν
ἄλλῳ
|
ὑμένι |
τὰ
καλούμενα
(ᾠά
ἐστιν,
ἴσα |
[4, 4] |
εἴρηται,
περίττωμά
ἐστι
πᾶσιν
ἐν
|
ὑμένι. |
Τὸ
δὲ
καλούμενον
ᾠὸν
οὐκ |
[4, 9] |
Πάντα
δὲ
ταῦτα
ψοφεῖ
τῷ
|
ὑμένι |
τῷ
ὑπὸ
τὸ
ὑπόζωμα,
ὅσων |
[4, 4] |
ἐν
τοῖς
μεγάλοις
κόχλοις
συνεχόμενος
|
ὑμενίῳ |
μακρὸς
πόρος
καὶ
λευκός,
ὅμοιος |
[4, 2] |
βραχὺν
καὶ
κοιλίαν
τούτου
(ἐχομένην
|
ὑμενώδη, |
ἧς
πρὸς
τῷ
στόματι
ὀδόντες |
[4, 1] |
καὶ
ὁ
μεταξὺ
τῶν
ποδῶν
|
ὑμὴν |
διατέταται
πᾶς·
ἐὰν
δ´
εἰς |
[4, 1] |
ὑπό
τινων
ναυτίλος
καὶ
ποντίλος,
|
ὑπ´ |
ἐνίων
δ´
ᾠὸν
πολύποδος·
τὸ |
[4, 8] |
ἀπόλλυται.
Ἔτι
δ´
οἱ
μύρμηκες
|
ὑπ´ |
ὀριγάνου
καὶ
θείου
περιπαττομένων
λείων |
[4, 11] |
τῶν
ζῴων,
τοῖς
δ´
οὐχ
|
ὑπάρχει, |
ἀλλὰ
καθ´
ὁμοιότητά
τινα
καὶ |
[4, 4] |
καὶ
γὰρ
ἐκείνοις
τοῦτο
ὅμοιον
|
ὑπάρχει. |
Ἀλλὰ
πάντα
τὰ
τοιαῦτα
(μόρια, |
[4, 9] |
καὶ
μάλιστα
ἔχει
διάλεκτον
ὅσοις
|
ὑπάρχει |
ἡ
γλῶττα
πλατεῖα,
καὶ
ὅσα |
[4, 4] |
γιγγλυμώδει.
Καὶ
τὰ
τριχώδη
πᾶσιν
|
ὑπάρχει |
κύκλῳ
τούτοις,
οἷον
καὶ
τοῖς |
[4, 11] |
τῶν
ὑῶν.
Ἐν
ἐνίοις
δ´
|
ὑπάρχει |
μὲν
ἀμφοῖν,
ἀλλὰ
κρείττω
καὶ |
[4, 4] |
δὲ
τούτοις
κατὰ
τὸ
ὄστρακον
|
ὑπάρχει |
πᾶσι
τὸ
ἑλίκην
ἔχειν
τὸ |
[4, 8] |
(ὥσπερ
καὶ
πρότερον
εἴρηται,
πᾶσιν
|
ὑπάρχει |
τοῖς
ζῴοις.
Τὰ
δ´
ὀστρακόδερμα |
[4, 11] |
ἄρρεν
καὶ
θῆλυ
τοῖς
μὲν
|
ὑπάρχει |
τῶν
ζῴων,
τοῖς
δ´
οὐχ |
[4, 11] |
πρὸς
ἀλκὴν
ἐν
τῇ
φύσει
|
ὑπάρχοντα |
μόρια,
οἷον
ὀδόντες
καὶ
χαυλιόδοντες |
[4, 8] |
λεκτέον·
οὐ
γὰρ
ὁμοίως
(ἁπᾶσιν
|
ὑπάρχουσιν, |
ἀλλὰ
τοῖς
μὲν
πᾶσαι
τοῖς |
[4, 1] |
ἐν
ᾧ
ἔνεισι
δύο
ὀδόντες·
|
ὑπὲρ |
δὲ
τούτων
ὀφθαλμοὶ
μεγάλοι
δύο, |
[4, 1] |
Προσάγεται
δὲ
ταῖς
δυσὶ
ταῖς
|
ὑπὲρ |
τοῦ
στόματος·
(τῇ
δ´
ἐσχάτῃ |
[4, 1] |
ὀχείαις.
Πρὸ
τοῦ
κύτους
δ´
|
ὑπὲρ |
τῶν
πλεκτανῶν
ἔχουσι
κοῖλον
(αὐλόν, |
[4, 8] |
(ὅταν
αἴσθωνται
τὸ
σιδήριον
προσιόν
|
(ὑπερέχει |
γὰρ
αὐτῶν
μικρόν,
τὸ
δ´ |
[4, 10] |
φάλαινα,
(καὶ
ὅσα
αὐλὸν
ἔχει,
|
ὑπερέχοντα |
τὸν
αὐλὸν
καθεύδει
τῆς
θαλάττης, |
[4, 4] |
ἀλλήλων
διαφέρει
καὶ
τοῖς
καθ´
|
ὑπεροχὴν |
πάθεσιν)
οὐ
πολὺ
δὲ
διαφέρει |
[4, 4] |
διαφέρει
δ´
ὥσπερ
εἴρηται,
καθ´
|
ὑπεροχήν |
(τὰ
μὲν
γὰρ
μείζω
μόρια |
[4, 10] |
ἔχει
βλεφαρίδας,
μύοντα
ποιεῖται
τὸν
|
ὕπνον. |
Ἔτι
δ´
ἐνυπνιάζειν
φαίνονται
οὐ |
[4, 10] |
δὲ
τῶν
ζῴων
ὅτι
τυγχάνει
|
ὕπνου, |
διὰ
τοιούτων
σημείων
ἐστὶ
φανερόν· |
[4, 10] |
Περὶ
μὲν
οὖν
αἰσθήσεως
καὶ
|
ὕπνου |
καὶ
ἐγρηγόρσεως
τοῦτον
ἔχει
τὸν |
[4, 10] |
τετραχυσμένῃ.
~ΚΕΦΑΛΑΙΟΝ
Ι'
Περὶ
δ´
|
ὕπνου |
καὶ
ἐγρηγόρσεως
τῶν
ζῴων,
ὅτι |
[4, 10] |
αὐτῶν·
φέρεται
γὰρ
ὥσπερ
ἐξ
|
ὕπνου |
ὄντα.
Ἔτι
δ´
ἐν
ταῖς |
[4, 5] |
περιττώσεως,
ᾗ
τετρύπηται
τὸ
ὄστρακον.
|
Ὑπὸ |
δὲ
τὴν
κοιλίαν
ἐν
ἄλλῳ |
[4, 10] |
χειρὶ
λαβεῖν
ἢ
πατάξαντα
λαθεῖν·
|
(ὑπὸ |
δὲ
τὸν
καιρὸν
τοῦτον
ἠρεμοῦσι |
[4, 10] |
ἐν
τῷ
βυθῷ,
ἢ
ἀποκρύψαντες
|
ὑπὸ |
πέτραν
(ἢ
θῖνα
ἑαυτούς,
οἱ |
[4, 8] |
ταῦτα
θηρεύουσί
τινες
διὰ
τὸ
|
ὑπὸ |
ταῖς
πέτραις
ὑποδεδυκέναι
κόπτοντες
τὰς |
[4, 1] |
ἐστὶ
καὶ
ἄνω.
(Ἀμφοτέροις
δ´
|
ὑπὸ |
ταῦτα
ἐρυθρὰ
ἄττα
σωμάτια
πρόσεστιν. |
[4, 8] |
ὡς
τῇ
ὀσμῇ
γινώσκοντα.
Καὶ
|
ὑπὸ |
τῆς
τοῦ
θείου
ὀσμῆς
πολλὰ |
[4, 4] |
καὶ
κόγχαι
ἔνιαι
αἱ
καλούμεναι
|
ὑπό |
τινων
γάλακες,
τὰ
δὲ
τραχυόστρακα, |
[4, 4] |
χερσαῖοι
κοχλίαι
καὶ
τὰ
καλούμενα
|
ὑπό |
τινων
κοκάλια
καὶ
τῶν
ἐν |
[4, 1] |
ἐν
ὀστρείοις,
ὅ
τε
καλούμενος
|
ὑπό |
τινων
ναυτίλος
καὶ
ποντίλος,
ὑπ´ |
[4, 7] |
τῷ
τοὺς
μὲν
καλουμένους
ἀχέτας
|
ὑπὸ |
τὸ
διάζωμα
διῃρῆσθαι
καὶ
ἔχειν |
[4, 3] |
λεπτόν·
τελευτᾷ
δὲ
τὸ
ἔντερον
|
ὑπὸ |
τὸ
ἐπικάλυμμα
τὸ
ἔξω,
ὥσπερ |
[4, 3] |
μὲν
ἐκ
τοῦ
πλαγίου
ἄνω
|
ὑπὸ |
τὸ
πρανὲς
εὐθὺς
πολὺ
διεστῶτας, |
[4, 1] |
Ἡ
μὲν
οὖν
μύτις
κεῖται
|
ὑπὸ |
τὸ
στόμα,
καὶ
διὰ
ταύτης |
[4, 9] |
ταῦτα
ψοφεῖ
τῷ
ὑμένι
τῷ
|
ὑπὸ |
τὸ
ὑπόζωμα,
ὅσων
διῄρηται,
οἷον |
[4, 1] |
μὲν
γὰρ
ἄρρενες
ἔχουσι
πόρον
|
ὑπὸ |
τὸν
στόμαχον,
ἀπὸ
τοῦ
ἐγκεφάλου |
[4, 8] |
ἁλίσκονται
δὲ
διὰ
τὸ
καρηβαρεῖν
|
ὑπὸ |
τοῦ
ψόφου,
καθάπερ
εἴρηται
πρότερον. |
[4, 8] |
εἰς
τὴν
γῆν,
καὶ
λαμβάνουσιν
|
ὑπὸ |
τοῦ
ψόφου
καρηβαροῦντας.
Καίτοι
οὐδ´ |
[4, 8] |
παραφερόμενα
ὡς
ἀκούοντα
καὶ
καρηβαροῦντα
|
ὑπὸ |
τοῦ
ψόφου.
Ὅτι
μὲν
οὖν |
[4, 3] |
εἰσῆλθεν·
οὗτοι
δ´
εἰσὶν
(εὐθὺς
|
ὑπὸ |
τοὺς
ὀφθαλμούς·
καὶ
ὅταν
δέξηται |
[4, 1] |
πολλάκις
παρὰ
τὴν
γῆν,
εἶθ´
|
ὑπὸ |
τῶν
κυμάτων
ἐκκλύζεται
εἰς
τὸ |
[4, 8] |
διὰ
τὸ
ὑπὸ
ταῖς
πέτραις
|
ὑποδεδυκέναι |
κόπτοντες
τὰς
πέτρας
λίθοις·
τὰ |
[4, 9] |
τῷ
ὑμένι
τῷ
ὑπὸ
τὸ
|
ὑπόζωμα, |
ὅσων
διῄρηται,
οἷον
τῶν
τεττίγων |
[4, 3] |
οἱ
Ἡρακλεωτικοὶ
καὶ
αἱ
μαῖαι.
|
Ὑποκάτω |
δὲ
τὸ
στόμα
τῶν
ὀφθαλμῶν, |
[4, 4] |
οἱ
τῶν
καρκίνων
ἀλλ´
ὀρθούς,
|
ὑποκάτω |
δὲ
τούτων
(τὸ
στόμα
καὶ |
[4, 2] |
ὥσπερ
ἁρπεδόνη
τὸ
πάχος·
ὧν
|
ὑποκάτω |
δύο
(ἄττα
ψαθυρά
ἐστι
προσηρτημένα |
[4, 2] |
τραχείας,
καὶ
ἄλλα
κεράτια
μικρὰ
|
ὑποκάτω |
λεῖα.
Τὰ
δ´
ὄμματα
πάντων |
[4, 2] |
διαπεπασμένον.
Ἔχει
δὲ
τοὺς
μὲν
|
ὑποκάτω |
πόδας
τοὺς
ἄχρι
τῶν
μεγάλων |
[4, 2] |
κατ´
ἀλλήλους,
ὁ
δ´
εἷς
|
ὑποκάτω. |
Τῆς
δὲ
κοιλίας
ἐκ
τοῦ |
[4, 4] |
ἥν
τινες
καλοῦσι
θαλάττιον
οὖς,
|
ὑποκάτω |
τοῦ
ὀστράκου
ἡ
περίττωσις
ἐξέρχεται· |
[4, 2] |
μεγάλων
ἄλλοι
δύο
δασεῖς,
μικρὸν
|
ὑποκάτω |
τοῦ
στόματος,
καὶ
ὑποκάτω
τούτων |
[4, 4] |
δύο
λεπτὰ
πυρρά,
καὶ
ὀφθαλμοὺς
|
ὑποκάτω |
τούτων
δύο
μακρούς,
οὐκ
εἰσδυομένους |
[4, 2] |
μικρὸν
ὑποκάτω
τοῦ
στόματος,
καὶ
|
ὑποκάτω |
τούτων
τὰ
βραγχιώδη
τὰ
περὶ |
[4, 2] |
ἀπὸ
τῶν
κοτυληδόνων,
αἵ
εἰσιν
|
ὑποκάτω |
τῶν
ἐσχάτων
ποδῶν.
Ἔχει
δὲ |
[4, 2] |
δ´
ἀστακὸς
τὸ
μὲν
ὅλον
|
ὑπόλευκον |
ἔχει
τὸ
χρῶμα,
μέλανι
δὲ |
[4, 8] |
προσέχονται
ὥστε
μὴ
ἀποσπᾶσθαι
ἀλλ´
|
ὑπομένειν |
τεμνόμενοι·
ἐὰν
δέ
τις
κόνυζαν |
[4, 10] |
τοῦ
ἡσυχάζοντας
καὶ
τὰ
λευκὰ
|
ὑποφαίνοντας |
ἁλίσκεσθαι.
Καθεύδουσι
δὲ
τῆς
νυκτὸς |
[4, 8] |
ἀκουόντων·
ἐὰν
δὲ
φθέγγωνται,
φασὶν
|
ὑποφεύγειν |
αὐτούς.
Ἥκιστα
δὲ
τὴν
ὄσφρησιν |
[4, 7] |
ἔχει
τὰ
πρανῆ
πρὸς
τὰ
|
ὕπτια |
διάφορα,
ὥσπερ
καὶ
τἆλλα
ζῷα. |
[4, 1] |
δὲ
καὶ
κατέχει
ταῖς
πλεκτάναις
|
ὑπτίαις, |
καὶ
ὁ
μεταξὺ
τῶν
ποδῶν |
[4, 1] |
ἐντομὰς
ἔχοντα
ἢ
ἐν
τοῖς
|
ὑπτίοις |
ἢ
ἐν
τοῖς
πρανέσιν
(ἢ |
[4, 2] |
(ἔχοντας
πλατέα·
πλάκας
δ´
ἐν
|
ὑπτίοις |
οὐκ
ἔχουσι,
τὰ
δ´
ἐν |
[4, 2] |
ἐντός,
τὰ
δ´
ἐν
τοῖς
|
ὑπτίοις |
πλακωδέστερα,
εἰς
ἃ
καὶ
ἐκτίκτουσιν |
[4, 2] |
τὰ
πτερύγια
τὰ
ἐν
τῷ
|
ὑπτίῳ |
ἡ
μὲν
θήλεια
μεγάλα
ἔχει |
[4, 1] |
τοῦ
κύτους,
ὄντα
μελάντερα
τῶν
|
ὑπτίων, |
τραχύτερά
τ´
ἔχει
ὁ
ἄρρην |
[4, 9] |
πλησιασμόν,
οἷον
καὶ
τράγοις
καὶ
|
ὑσὶ |
καὶ
προβάτοις.
Ποιεῖ
δὲ
τὴν |
[4, 11] |
ὅσα
τε
ζῳοτοκεῖ,
ἐν
τῇ
|
ὑστέρᾳ |
ἔχει
καὶ
προσπεφυκότα,
ἀλλ´
οὐκ |
[4, 2] |
δ´
ἐστὶ
τῇ
μὲν
θηλείᾳ
|
ὑστερικός, |
τῷ
δ´
ἄρρενι
θορικός.
Ἔστι |
[4, 4] |
δ´
ἔσται
φανερὸν
ἐκ
τῶν
|
ὕστερον |
μᾶλλον.
Ἡ
δὲ
φύσις
τῶν |
[4, 11] |
αἱ
θήλειαι
οὐκ
ἔχουσι
τῶν
|
ὑῶν. |
Ἐν
ἐνίοις
δ´
ὑπάρχει
μὲν |