HODOI ELEKTRONIKAI
Du texte à l'hypertexte

Aristote, Histoire des animaux, livre III

Liste des contextes (ordre alphabétique inverse)


ο  =  25 formes différentes pour 376 occurrences

α   β   γ   δ   ε   ζ   η   θ   ι   κ   λ   μ   ν   ξ   ο   π   ρ   ς   τ   υ   φ   χ   ψ   ω   

Livre, chapitre
[3, 16]   καὶ ὄροβοι, πλὴν κύτισος μὲν     ἀνθῶν οὐ συμφέρει (πίμπρησι γάρ)
[3, 2]   εἰς τὸ αἰδοῖον. Διογένης δ´     Ἀπολλωνιάτης τάδε λέγει. Αἱ φλέβες
[3, 16]   τῶν μαστῶν, οὓς ἔχει δύο     ἄρρην παρὰ τὸ αἰδοῖον, γάλα
[3, 5]   φαίνεσθαι πλήρη φλεβίων (γίνεται γὰρ     αὐτὸς τόπος λεπτῶν μὲν ὄντων
[3, 1]   γένη τῶν ὄφεων ᾠοτοκεῖ πάντα,     δ´ ἔχις ζῳοτοκεῖ μόνον, ᾠοτοκήσας
[3, 16]   ἥμισυ κατὰ τοὺς δύο μαστούς·     δὲ βδάλλων ὀρθὸς ἕστηκεν, μικρὸν
[3, 10]   ἀλλ´ οὐκ ἐν τοῖς ὑπτίοις·     δὲ δασύπους μόνος καὶ ἐντὸς
[3, 7]   ζῴοις ἅπασιν κάτωθεν σιαγών·     δὲ κροκόδειλος ποτάμιος μόνος
[3, 10]   εἰσιν, ὧν μὲν λευκὰ     δὲ μέλανα ποιεῖ τὰ πρόβατα.
[3, 7]   ἐκλάμπειν πῦρ. Ἔχει δὲ καὶ     δελφὶς ὀστᾶ, ἀλλ´ οὐκ ἄκανθαν.
[3, 13]   τὰ ζῷα· ἔστι δ´ ἀεὶ     δεξιὸς ἀπιμελώτερος, κἂν σφόδρα πίονες
[3, 3]   περὶ τὸν ἐγκέφαλον. Αὐτὸς δ´     ἐγκέφαλος ἄναιμος πάντων ἐστί, καὶ
[3, 14]   τῆς κοιλίας· οὐδὲ δὴ     ἐγκέφαλος οὐδ´ μυελὸς οὐκ
[3, 16]   καὶ τῷ ἐν Λήμνῳ ἀνεῖλεν     θεὸς μαντευομένῳ ἐπίκτησιν ἔσεσθαι κτημάτων.
[3, 10]   Θρᾴκης ἐν τῇ Ἀσσυρίτιδι ἐποίει     καλούμενος ποταμὸς Ψυχρός. Καὶ ἐν
[3, 1]   καὶ ἀδελφοὺς προσαγορεύουσι) μήτρα δ´     καυλὸς καὶ τὸ στόμα τῆς
[3, 2]   τῶν φλεβῶν διώρισαν. Συέννεσις μὲν     Κύπριος ἰατρὸς τόνδε τὸν τρόπον
[3, 7]   βραχίοσιν. Στερεὰ δὲ πάντων μάλιστα     λέων ἔχει τὰ ὀστᾶ· οὕτω
[3, 1]   καὶ τοῖς ἄλλοις (τοῖς τοιούτοις·     μὲν γὰρ καυλὸς κάτωθεν εἷς
[3, 10]   δὲ δύο ποταμοί εἰσιν, ὧν     μὲν λευκὰ δὲ μέλανα
[3, 16]   ὀπός τε συκῆς καὶ πυετία.     μὲν οὖν ὀπὸς εἰς ἔριον
[3, 1]   μὴ διέλῃ τὸν ὑμένα τις.     μὲν οὖν προσκαθήμενος πόρος ἔτι
[3, 14]   οὐδὲ δὴ ἐγκέφαλος οὐδ´     μυελὸς οὐκ ἔχει αἴσθησιν ἁπτομένων.
[3, 15]   μὲν τοῖς νέοις αἱματώδης πάμπαν     μυελός, πρεσβυτέρων δὲ γενομένων ἐν
[3, 10]   τοῖς ποσίν. Ἔτι δὲ καὶ     μῦς τὸ κῆτος ὀδόντας μὲν
[3, 7]   ἀκάνθια λεπτά. Ὁμοίως δὲ καὶ     ὄφις ἔχει τοῖς ἰχθύσιν· ἀκανθώδης
[3, 11]   τοῦ περὶ τὸν ἐγκέφαλον, ἔπειθ´     περὶ τὴν καρδίαν ὑμήν. Διακοπεὶς
[3, 11]   περὶ τὸν ἐγκέφαλον δύο, ὧν     περὶ τὸ ὀστοῦν ἰσχυρότερος καὶ
[3, 3]   τὴν μικρότητά ἐστιν, ἀλλὰ πᾶς     πλεύμων φαίνεται μεστὸς ὢν αἵματος.
[3, 7]   κάτωθεν σιαγών· δὲ κροκόδειλος     ποτάμιος μόνος τῶν ζῴων κινεῖ
[3, 10]   τὰ πρόβατα. Δοκεῖ δὲ καὶ     Σκάμανδρος ποταμὸς ξανθὰ τὰ πρόβατα
[3, 5]   ἰγνύα) καὶ ἕτερον νεῦρον διπτυχές,     τένων, καὶ τὰ πρὸς τὴν
[3, 10]   τοῖς κοιλοτέροις καὶ ὑγροτέροις, ἄνπερ     τόπος τοιοῦτος οἷος ἔχειν
[3, 11]   τοῖς ἐναίμοις. Ὅμοιος δ´ ἐστὶν     ὑμὴν δέρματι πυκνῷ καὶ λεπτῷ,
[3, 11]   καὶ περὶ ἕκαστον τῶν σπλάγχνων     ὑμήν ἐστι καὶ ἐν τοῖς
[3, 1]   μείζοσι τῶν ὀρνίθων δῆλός ἐστιν     ὑμὴν μᾶλλον, καὶ φυσώμενος διὰ
[3, 8]   Καὶ ὥσπερ οὐδ´ ὀστοῦν οὐδ´     χόνδρος αὐξάνεται, ἂν ἀποκοπῇ. Εἰσὶ
[3, 8]   τοῖς ζῴοις. ~Ἔστι δὲ καὶ     χόνδρος τῆς αὐτῆς φύσεως τοῖς
[3, 1]   καλούμενα σελάχη (καλεῖται δὲ σέλαχος     ἂν ἄπουν ὂν καὶ βράγχια
[3, 6]   δὲ καὶ ἄλλο γένος ἰνῶν,     γίνεται μὲν ἐν αἵματι, οὐκ
[3, 13]   ποιοῦσι γὰρ ἔλαιον ἀπ´ αὐτῶν,     γίνεται τηκομένων· αὐτὰ δὲ τὰ
[3, 10]   οἷον ἐν Καρίᾳ ταῖς ἱερείαις,     δοκεῖ συμβαίνειν (σημεῖον τῶν μελλόντων.
[3, 16]   γάλα ἔχον ἐν ἑαυτῷ πῦρ     ἐκ τῆς τοῦ ζῴου θερμότητος
[3, 7]   συνεχές ἐστι τοῖς ἐσχάτοις σφονδύλοις,     καλεῖται κρανίον. Τούτου δὲ τὸ
[3, 10]   αὗον. Ἐν δὲ τῷ ἐξανθήματι     καλεῖται λεύκη, πᾶσαι πολιαὶ γίνονται·
[3, 16]   δὲ γάλα ἔχει ἰχῶρα ὑδατώδη,     καλεῖται ὀρρός, καὶ σωματῶδες,
[3, 16]   καλεῖται ὀρρός, καὶ σωματῶδες,     καλεῖται τυρός· ἔχει δὲ πλείω
[3, 17]   διαχεῖται. Ψευδὲς δ´ ἐστὶ καὶ     Κτησίας γέγραφε περὶ τῆς γονῆς
[3, 2]   τούτοις, ἰχὼρ καὶ ἶνες, καὶ     μάλιστα δή ἐστι τὸ σῶμα
[3, 1]   ἐξόδου. Τοῦτο δ´ ἐστὶν αἰδοῖον,     τοῖς μὲν μικροῖς ἄδηλον, ἐν
[3, 4]   φλεψὶ κατὰ τὴν ἐντὸς καμπήν·  διὸ   ἀποσχαζόντων τῶν ἰατρῶν ταύτην ἀπολύονταί
[3, 9]   τῷ δέρματι τῷ ὀστῷ·  διὸ   καὶ ἐν Φρυγίᾳ εἰσὶ βόες
[3, 13]   (οἷον τῆς Σικελίας περὶ Λεοντίνους·  διὸ   καὶ ἐξελαύνουσιν ὀψὲ τὰ πρόβατα
[3, 6]   ἄλλων τινῶν οὐκ ἔνεισιν ἶνες·  διὸ   καὶ οὐ πήγνυται αὐτῶν τὸ
[3, 2]   ἔξω καὶ εἰς τοὺς πόδας·  διὸ   καὶ τὰς φλεβοτομίας ποιοῦνται τῶν
[3, 2]   τὰ εἴσω καὶ τοὺς πόδας·  διὸ   καὶ τὰς φλεβοτομίας ποιοῦνται τῶν
[3, 10]   ποταμὸς ξανθὰ τὰ πρόβατα ποιεῖν·  διὸ   καὶ τὸν Ὅμηρόν φασιν ἀντὶ
[3, 16]   τῶν μὴ ἀμφωδόντων γάλα πήγνυται  (διὸ   καὶ τυρεύεται τῶν ἡμέρων) τῶν
[3, 1]   μόνον, ᾠοτοκήσας ἐν αὑτῷ πρῶτον·  διὸ   παραπλησίως ἔχει τὰ περὶ τὴν
[3, 5]   ἄχειρά ἐστι, λεπτὰ καὶ ἄδηλα·  διὸ   τῶν ἰχθύων μάλιστά ἐστι δῆλα
[3, 14]   ἔχει τὴν φύσιν· τὸ δ´  ἄλλο   αἷμα πήγνυται, ἐὰν μὴ ἐξαιρεθῶσιν
[3, 6]   τὰ νεῦρα. Ἔστι δὲ καὶ  ἄλλο   γένος ἰνῶν, γίνεται μὲν
[3, 11]   καὶ κύστις ὑμενοειδὴς μέν,  ἄλλο   δὲ γένος ὑμένος· ἔχει γὰρ
[3, 1]   ὄρχεις ἔχει, οὐδ´ εἴ τι  ἄλλο   ἔχει βράγχια, οὐδὲ τὸ τῶν
[3, 4]   τὰς μεγίστας φλέβας (τὸ γὰρ  ἄλλο   πλῆθος τῶν φλεβῶν οὐχ ὡσαύτως
[3, 14]   καὶ προκὸς καὶ εἴ τι  ἄλλο   τοιαύτην ἔχει τὴν φύσιν· τὸ
[3, 4]   δ´ ἐπὶ τὸ καλούμενον πάγκρεας.  Ἀπὸ   δὲ ταύτης πολλαὶ φλέβες διὰ
[3, 3]   νῶτα θέουσα διαμπερὲς αὐχέν´ ἱκάνει"  Ἀπὸ   δὲ ταύτης τείνουσι παρά τε
[3, 4]   φλεβὸς οὐδεμία εἰς τὰς ὑστέρας,  ἀπὸ   δὲ τῆς ἀορτῆς πολλαὶ καὶ
[3, 2]   τῆς δεξιᾶς εἰς τὰ δεξιά,  ἀπὸ   δὲ τῆς ἀριστερᾶς εἰς τὰ
[3, 2]   τῆς δεξιᾶς εἰς τὸ ἧπαρ,  ἀπὸ   δὲ τῆς ἀριστερᾶς εἰς τὸν
[3, 7]   ὦτα, μικρὰ πρὸς τὰ λοιπά.  Ἀπὸ   δὲ τῆς κεφαλῆς αἱ σιαγόνες
[3, 1]   πρὸς τὴν κεφαλὴν τοῦ ὄρχεως·  ἀπὸ   δὲ τῆς κεφαλῆς ἑκατέρας πάλιν
[3, 1]   δ´ ἐκ τῆς ἀορτῆς ἄναιμοι.  Ἀπὸ   δὲ τῆς κεφαλῆς πρὸς αὐτῷ
[3, 7]   ἀδύνατον γλύφεσθαι τῶν ὀστῶν μόνον.  Ἀπὸ   δὲ τῆς ῥάχεως, ἥπερ περόνη
[3, 2]   τὰς κλεῖδας διὰ τῶν σφαγῶν.  Ἀπὸ   δὲ τούτων καθ´ (ἅπαν τὸ
[3, 2]   δ´ ἐπὶ τὸν ταρσόν·  ἀπὸ   δὲ τούτων λεπταὶ καὶ πολύοζοι
[3, 3]   ἐν τοῖς ἔπεσιν εἴρηκε ποιήσας  ἀπὸ   δὲ φλέβα πᾶσαν ἔκερσεν,
[3, 2]   ἕτεραι. (Ἕτεραι δ´ εἰσὶν αἱ  ἀπὸ   ἑκατέρας τείνουσαι διὰ τοῦ νωτιαίου
[3, 4]   τὸ σῶμα καταναλίσκονται τῶν νεφρῶν.  Ἀπὸ   μὲν οὖν τῆς ἀορτῆς ἄλλοι
[3, 2]   (ἅπαν τὸ σῶμα φλέβες διατείνουσιν,  ἀπὸ   μὲν τῆς δεξιᾶς εἰς τὰ
[3, 2]   ἀπὸ τῶν πρώτων φλεβῶν τείνουσιν,  ἀπὸ   μὲν τῆς δεξιᾶς εἰς τὸ
[3, 4]   μικροῖς. Ἔστι δ´ ἀορτὴ  ἀπὸ   μὲν τῆς καρδίας ἀγομένη εὖ
[3, 4]   πρὸς τὰς ὑστέρας. Τείνει δ´  ἀπὸ   μὲν τῆς μεγάλης φλεβὸς οὐδεμία
[3, 5]   συνεχὴς τῶν νεύρων φύσις  ἀπὸ   μιᾶς ἀρχῆς, ὥσπερ αἱ φλέβες.
[3, 16]   Πυρρικά, τὴν ἐπωνυμίαν ἔχοντα ταύτην  ἀπὸ   Πύρρου τοῦ βασιλέως. Τῆς δὲ
[3, 4]   δὲ καὶ εἰς τοὺς νεφροὺς  ἀπό   τε τῆς μεγάλης φλεβὸς καὶ
[3, 6]   τὴν τοῦ ἰχῶρος, καὶ διέχουσιν  ἀπό   τε τῶν νεύρων πρὸς τὰς
[3, 4]   καὶ νευρωδεστέρα. Τείνουσι δὲ καὶ  ἀπὸ   τῆς ἀορτῆς εἰς τὸ μεσεντέριον
[3, 1]   τῆσδε. Τῶν πόρων ἀρχὴ τῶν  ἀπὸ   τῆς ἀορτῆς, ἐφ´ οἷς Α·
[3, 4]   πολλαὶ καὶ πυκναί. Τείνουσι δ´  ἀπὸ   τῆς ἀορτῆς καὶ τῆς μεγάλης
[3, 4]   καὶ τὸν σπλῆνα οὐδεμία τείνει  ἀπὸ   τῆς ἀορτῆς φλέψ. Αἱ δὲ
[3, 3]   τῆς φλεβός εἰσι πόροι τῶν  ἀπὸ   τῆς ἀρτηρίας συρίγγων τεινουσῶν.
[3, 4]   ἧπαρ ἀποτείνουσαι ἀφανίζονται. Δύο δ´  ἀπὸ   τῆς διὰ τοῦ ἥπατος φλεβὸς
[3, 3]   τὸν τρόπον· ὑπεράνω δὲ τούτων  ἀπὸ   τῆς ἐκ τῆς καρδίας τεταμένης
[3, 3]   Αὗται δ´ ἔχουσι τὰς ἀρχὰς  ἀπὸ   τῆς καρδίας· διὰ μὲν γὰρ
[3, 5]   μὲν ἀρχὴ καὶ τούτων ἐστὶν  ἀπὸ   τῆς καρδίας· καὶ γὰρ ἐν
[3, 3]   καρδίας, εἰς δὲ τὴν ἀορτὴν  ἀπὸ   τῆς καρδίας τείνει. Καὶ ἔστιν
[3, 3]   Τείνει δὲ πρῶτον μὲν ἄνω  ἀπὸ   τῆς καρδίας τῆς μεγάλης φλεβὸς
[3, 7]   ῥάχις ἐκ σφονδύλων, τείνει δ´  ἀπὸ   τῆς κεφαλῆς μέχρι πρὸς τὰ
[3, 1]   ὑγρότης. Φέρει δὲ καὶ  ἀπὸ   τῆς κύστεως πόρος, καὶ συνάπτει
[3, 4]   σπλῆνα τεινούσης. Ἔτι δ´ ἄλλαι  ἀπὸ   τῆς μεγάλης φλεβὸς ἀποσχίζονται,
[3, 3]   δὲ σχίζονται εἰς τὸν αὐχένα  (ἀπὸ   τῆς μεγάλης φλεβός) παρὰ τὴν
[3, 4]   τὸ μεσεντέριον φλέβες ὥσπερ αἱ  ἀπὸ   τῆς μεγάλης φλεβός, πλὴν πολλῷ
[3, 3]   Ταῦτα μὲν οὖν τὰ μόρια  ἀπὸ   τῆς μεγάλης φλεβὸς τοῦτον ἔσχισται
[3, 3]   τὸ αἷμα. δ´ ἀορτὴ  ἀπὸ   τῆς μέσης· πλὴν οὐχ οὕτως
[3, 9]   τὰ μὲν πλεῖστα κοῖλά ἐστιν  ἀπὸ   τῆς προσφύσεως περὶ τὸ ἐντὸς
[3, 3]   ὢν αἵματος. Ἐπάνω δ´ οἱ  ἀπὸ   τῆς φλεβός εἰσι πόροι τῶν
[3, 3]   αὐτόν. Τῶν δὲ λοιπῶν τῶν  ἀπὸ   τῆς φλεβὸς ταύτης σχισθεισῶν φλεβῶν
[3, 2]   τὸν ἀρχόν. Αἱ δὲ τέταρται  ἀπὸ   τοῦ ἔμπροσθεν τῆς κεφαλῆς καὶ
[3, 2]   τέτταρα ζεύγη ἐστίν, ἓν μὲν  ἀπὸ   τοῦ ἐξόπισθεν τῆς κεφαλῆς διὰ
[3, 1]   ὄφεις· πόρους δὲ δύο ἔχουσιν  ἀπὸ   τοῦ ὑποζώματος ἠρτημένους ἐφ´ ἑκάτερα
[3, 2]   δὲ καὶ ὑπὸ τοὺς μαστοὺς  ἀπὸ   τούτων ἕτεραι. (Ἕτεραι δ´ εἰσὶν
[3, 1]   πόροι, ἐφ´ οἷς ΚΚ· οἱ  ἀπὸ   τούτων πρὸς τῷ ὄρχει προσκαθήμενοι,
[3, 2]   εἰς τὸν νεφρόν, αἱ δ´  ἀπὸ   τῶν ἀριστερῶν εἰς τὸν δεξιὸν
[3, 4]   εἰς τοῦτον. Ἕτερον δὲ μέρος  ἀπὸ   τῶν ἀριστερῶν τῆς μεγάλης φλεβὸς
[3, 2]   τὸν νῶτον ἀλγημάτων καὶ ἰσχίον  ἀπὸ   τῶν ἰγνύων καὶ τῶν σφυρῶν
[3, 2]   ψύας καὶ τοὺς ὄρχεις ἀλγημάτων  ἀπὸ   τῶν ἰγνύων καὶ τῶν σφυρῶν
[3, 1]   ἑκατέρου τοῦ ὄρχεως, καὶ ἄλλοι  ἀπὸ   τῶν νεφρῶν δύο· εἰσὶ δ´
[3, 2]   καὶ δακτύλους. Ἕτεραι δὲ λεπτότεραι  ἀπὸ   τῶν πρώτων φλεβῶν τείνουσιν, ἀπὸ
[3, 4]   ἀορτῆς καὶ τῆς μεγάλης φλεβὸς  ἀπὸ   τῶν σχιζομένων καὶ ἄλλαι, αἱ
[3, 17]   τὸ χρῶμα καὶ τὸ πάχος·  ὑπὸ   δὲ τοῦ θερμοῦ πήγνυται καὶ
[3, 16]   τὸ γάλα, ἀλλὰ διορροῦται μᾶλλον·  (ὑπὸ   δὲ τοῦ πυρὸς πήγνυται καὶ
[3, 16]   ὄνου· παχύτατον δὲ τὸ βόειον.  Ὑπὸ   μὲν οὖν τοῦ ψυχροῦ οὐ
[3, 4]   πόροι συγκεχυμένοι καθάπερ ὀχετοί τινες  ὑπὸ   πολλῆς ἰλύος εἰσίν, οἱ δ´
[3, 2]   τῶν κροτάφων διὰ τοῦ αὐχένος  ὑπὸ   τὰς ὠμοπλάτας εἰς τὸν πλεύμονα
[3, 2]   ὀλίγον ἀνωτέρω διὰ τῶν στηθῶν  ὑπὸ   τὴν μασχάλην εἰς ἑκατέραν τὴν
[3, 2]   εἴσω, καὶ ἀπ´ αὐτῶν ἑκατέρας  ὑπὸ   τὴν ὠμοπλάτην τείνουσι καὶ εἰς
[3, 2]   τοὺς ὄρχεις, λεπταί. Ἕτεραι δ´  ὑπὸ   τὸ δέρμα καὶ διὰ τῆς
[3, 2]   ἐλάττους, ἃς ἀποσχάζουσιν, ὅταν τι  ὑπὸ   τὸ δέρμα λυπῇ· ἂν δέ
[3, 10]   ἔχει τῶν γνάθων τρίχας καὶ  ὑπὸ   τοῖς ποσίν. Ἔτι δὲ καὶ
[3, 2]   τῆς κεφαλῆς καὶ τῶν ὀφθαλμῶν  ὑπὸ   τὸν αὐχένα καὶ τὰς κλεῖδας·
[3, 2]   τῶν δεξιῶν εἰς τὰ ἀριστερὰ  ὑπὸ   τὸν μαστὸν καὶ εἰς τὸν
[3, 2]   τὸν δεξιὸν ἐκ τοῦ πλεύμονος  ὑπὸ   τὸν μαστὸν καὶ ἧπαρ καὶ
[3, 2]   τὴν σπληνῖτιν. Τείνουσι δὲ καὶ  ὑπὸ   τοὺς μαστοὺς ἀπὸ τούτων ἕτεραι.
[3, 2]   τοῦ νώτου παρὰ τὸν πλεύμονα  ὑπὸ   τοὺς μαστούς, μὲν ἐκ
[3, 3]   ἄμφω τελευτῶσιν. ~Τὰ μὲν οὖν  ὑπὸ   τῶν ἄλλων εἰρημένα σχεδὸν ταῦτ´
[3, 2]   δ´ αἷμα τὸ μὲν παχύτατον  ὑπὸ   τῶν σαρκῶν ἐγγίνεται· ὑπερβάλλον δ´
[3, 10]   ἐκτετμημένοι· ἀλλ´ ἐὰν μὲν ἐκτμηθῇ  πρὸ   ἥβης, οὐ φύονται αἱ ὑστερογενεῖς,
[3, 16]   Τορώνην αἱ βόες ὀλίγας ἡμέρας  πρὸ   τοῦ τόκου διαλείπουσι, τὸν δ´
[3, 16]   τοῦ γάλα πλεῖον ἱμήσεσθαι, ὅταν  πρὸ   τοῦ τόκου τὸ οὖθαρ βλέπῃ
[3, 16]   μάλιστα μὲν τὸ προβάτειον καὶ  τὸ   αἴγειον, ἔπειτα τὸ βόειον· τὸ
[3, 2]   εἶθ´ ὑπὲρ τῆς γαστρὸς εἰς  τὸ   αἰδοῖον ἄμφω τελευτῶσιν. ~Τὰ μὲν
[3, 16]   ἔχει δύο ἄρρην παρὰ  τὸ   αἰδοῖον, γάλα ἠμέλγετο τοσοῦτον ὥστε
[3, 2]   καὶ ὄρχιν, ἐντεῦθεν δ´ εἰς  τὸ   αἰδοῖον. Διογένης δ´ Ἀπολλωνιάτης
[3, 1]   συνάπτουσιν εἰς τὸ πρόσθεν ἐπὶ  τὸ   αἰδοῖον. Οἱ δ´ ἐπανακάμπτοντες πόροι
[3, 4]   δὲ πρὸς τὴν κύστιν καὶ  τὸ   αἰδοῖον τὰ πέρατα αὐτῶν ἐν
[3, 1]   γαστρί, τὰ δ´ ἐκτός. Καὶ  τὸ   αἰδοῖον τούτων τοῖς μὲν συνήρτηται
[3, 14]   μόνον. Οὐκ ἔχει δ´ αἴσθησιν  τὸ   αἷμα ἁπτομένων ἐν οὐδενὶ τῶν
[3, 14]   ἐν τοῖς ἄνω παχύτερον  τὸ   αἷμα γίνεται καὶ μελάντερον. Σφύζει
[3, 6]   ἐκ τοῦ αἵματος οὐ πήγνυται  τὸ   αἷμα, ἐὰν δὲ μὴ ἐξαιρεθῶσι,
[3, 14]   τὰς ἡλικίας πλήθει καὶ εἴδει  τὸ   αἷμα· ἐν μὲν γὰρ τοῖς
[3, 14]   γίνεται καὶ μελάντερον. Σφύζει δὲ  τὸ   αἷμα ἐν ταῖς φλεψὶν ἅπασι
[3, 14]   αἷμα μόνον. Πρῶτον δὲ γίνεται  τὸ   αἷμα ἐν τῇ καρδίᾳ τοῖς
[3, 14]   καὶ ἰξία. Σηπόμενον δὲ γίνεται  τὸ   αἷμα ἐν τῷ σώματι πύον,
[3, 12]   πολλὰς αἱ φλέβες ἐλάττους καὶ  τὸ   αἷμα ἐρυθρότερον καὶ τὰ σπλάγχνα
[3, 3]   τῆς φλεβὸς ἐν λιμνάζει  τὸ   αἷμα. δ´ ἀορτὴ ἀπὸ
[3, 14]   καθαρὸν μὲν ἔχει ὀλίγον δὲ  τὸ   αἷμα, καὶ γίνεται πιότερα γινόμενα
[3, 14]   ταῖς γυναιξίν. Νενοσηκὸς δὲ τοῦτο  τὸ   αἷμα καλεῖται ῥοῦς. Τῶν δ´
[3, 12]   τὰς φλέβας ἔχουσι μεγάλας καὶ  τὸ   αἷμα μελάντερον καὶ σπλάγχνα μεγάλα
[3, 14]   καὶ ἀεί, ἕως ἂν ζῇ,  τὸ   αἷμα μόνον. Πρῶτον δὲ γίνεται
[3, 6]   διὸ καὶ οὐ πήγνυται αὐτῶν  τὸ   αἷμα ὁμοίως τοῖς (ἄλλοις, ἀλλὰ
[3, 2]   δ´ ὁμοιομερῶν κοινότατον μέν ἐστι  τὸ   αἷμα πᾶσι τοῖς ἐναίμοις ζῴοις
[3, 14]   ᾖ. Ἔστι δὲ τὴν φύσιν  τὸ   αἷμα τόν τε χυμὸν ἔχον
[3, 14]   τοῖς ἐκτὸς μέρεσιν ἔλαττον γίνεται  τὸ   αἷμα, ὥστε καὶ κεντουμένων μὴ
[3, 16]   τρίβουσι τὰ οὔθατα βίᾳ διὰ  τὸ   ἀλγεινὸν εἶναι· τὸ μὲν οὖν
[3, 2]   δὲ καλεῖται φλέψ) ἔπειτα δὲ  τὸ   ἀνάλογον τούτοις, ἰχὼρ καὶ ἶνες,
[3, 2]   ἑκάστῳ μόριον, ἔτι ὀστοῦν καὶ  τὸ   ἀνάλογον τούτῳ, οἷον ἄκανθα καὶ
[3, 3]   τῆς ἐμπροσθίας καὶ μείζονος, διὰ  τὸ   ἄνω μὲν καὶ κάτω τὰς
[3, 16]   τυρὸν ἔχον πλεῖστον, ἀλλὰ καὶ  τὸ   αὐχμηρότερον ἔχον. Τὰ μὲν οὖν
[3, 14]   λίαν παχὺ οὔτε λίαν λεπτὸν  τὸ   βέλτιστον, ἐὰν μὴ χεῖρον
[3, 16]   προβάτειον καὶ τὸ αἴγειον, ἔπειτα  τὸ   βόειον· τὸ δ´ ἵππειον καὶ
[3, 16]   τρίτον δ´ ὄνου· παχύτατον δὲ  τὸ   βόειον. Ὑπὸ μὲν οὖν τοῦ
[3, 16]   οὖν τοῦ ψυχροῦ οὐ πήγνυται  τὸ   γάλα, ἀλλὰ διορροῦται μᾶλλον· (ὑπὸ
[3, 16]   ἰχθύσιν. Ἔχει δέ, ὅσα ἔχει  τὸ   γάλα, ἐν τοῖς μαστοῖς. Μαστοὺς
[3, 16]   ἀποκεκριμένον ἅπασιν, ὅταν ἐνῇ, ἐστὶ  τὸ   γάλα· δὲ γονὴ οὐ
[3, 16]   δὲ τροφῆς μὲν σβέννυσι  τὸ   γάλα, οἷον Μηδικὴ πόα,
[3, 16]   τυρεύεται τὸ γάλα. Πήγνυσι δὲ  τὸ   γάλα ὀπός τε συκῆς καὶ
[3, 16]   πλῆθός ἐστι γάλακτος οὔτε τυρεύεται  τὸ   γάλα. Πήγνυσι δὲ τὸ γάλα
[3, 4]   ἀρχὰς καὶ τὰς μεγίστας φλέβας  (τὸ   γὰρ ἄλλο πλῆθος τῶν φλεβῶν
[3, 10]   μὲν συμβαίνει τὴν ὑπήνην καὶ  τὸ   γένειον δασὺ ἔχειν, τοῖς δὲ
[3, 10]   τῆς γλώττης δέρματι. Περὶ δὲ  τὸ   γένειον τοῖς μὲν συμβαίνει τὴν
[3, 11]   πυκνῷ καὶ λεπτῷ, ἔστι δὲ  τὸ   γένος ἕτερον· οὔτε γάρ ἐστι
[3, 2]   ἧττον παχεῖα ἐκείνης. Ἔπειτα παρὰ  τὸ   γόνυ τείνουσιν εἰς τὴν κνήμην
[3, 17]   ἐν τῷ ὕδατι χωρεῖ κάτω,  τὸ   δ´ ἄγονον διαχεῖται. Ψευδὲς δ´
[3, 14]   Καὶ (τὸ μὲν πῖον ἄσηπτον,  τὸ   δ´ αἷμα καὶ τὰ ἔναιμα
[3, 2]   δεξιά· αὗται δὲ σπερματίδες καλοῦνται.  Τὸ   δ´ αἷμα τὸ μὲν παχύτατον
[3, 14]   ἄλλο τοιαύτην ἔχει τὴν φύσιν·  τὸ   δ´ ἄλλο αἷμα πήγνυται, ἐὰν
[3, 1]   ἄνωθεν τῆς τοῦ περιττώματος ἐξόδου·  τὸ   δ´ ἄνωθεν λέγομεν τὸ πρὸς
[3, 7]   θῆλυ κύκλῳ ἔχει τὴν ῥαφήν,  τὸ   δ´ ἄρρεν τρεῖς ῥαφὰς ἄνωθεν
[3, 3]   τὸ μὲν ἐπὶ τὸν πλεύμονα,  τὸ   δ´ ἐπὶ τὴν ῥάχιν καὶ
[3, 1]   αὐτῶν ἐν τοῖς δεξιοῖς μέρεσι,  τὸ   δ´ ἕτερον ἐν τοῖς ἀριστεροῖς
[3, 3]   κατὰ τὴν τοῦ βραχίονος καμπήν,  τὸ   δ´ ἕτερον μόριον εἰς τὴν
[3, 16]   τὸ αἴγειον, ἔπειτα τὸ βόειον·  τὸ   δ´ ἵππειον καὶ ὄνειον μίγνυται
[3, 4]   ἔχουσι τὸν τρόπον αἱ φλέβες·  τὸ   δ´ ὑποκάτω τῆς καρδίας μέρος
[3, 1]   ἐστίν, ἐν τὰ ᾠά,  τὸ   δὲ περὶ τὴν ἔξοδον ἐπάνω
[3, 17]   Αἰθίοπας προΐεσθαι μέλαιναν τὴν γονήν.  Τὸ   δὲ σπέρμα ἐξέρχεται μὲν λευκὸν
[3, 16]   πρῶτον αἱματῶδες ἀμέλγονται, εἶθ´ ὑπόπυον,  τὸ   δὲ τελευταῖον γάλα ἤδη οὐδὲν
[3, 6]   αὐτὸ τὸ πῆγμα μὴ ἐμβάλῃ)  τὸ   δὲ τῆς βουβαλίδος πήγνυται μᾶλλον·
[3, 2]   ἰγνύων καὶ τῶν σφυρῶν εἴσωθεν〉  Τὸ   δὲ τρίτον ζεῦγος ἐκ τῶν
[3, 14]   ἐκ δὲ τοῦ πύου πῶρος.  Τὸ   δὲ τῶν θηλειῶν πρὸς τὸ
[3, 14]   ᾖ, καὶ τὸ χρῶμα ἐρυθρόν·  τὸ   δὲ χεῖρον φύσει
[3, 2]   δ´ ἐκ τοῦ ἀριστεροῦ εἰς  τὸ   δεξιόν, μὲν ἐκ τοῦ
[3, 10]   βλεφαρίς. Τῶν συνεχῶν δ´ ἐστὶ  τὸ   δέρμα ἐν ἅπασι τοῖς ζῴοις,
[3, 2]   ὄρχεις, λεπταί. Ἕτεραι δ´ ὑπὸ  τὸ   δέρμα καὶ διὰ τῆς σαρκὸς
[3, 2]   ἃς ἀποσχάζουσιν, ὅταν τι ὑπὸ  τὸ   δέρμα λυπῇ· ἂν δέ τι
[3, 10]   ἰχθύων ποιοῦσι κόλλαν. Ἀναίσθητον δὲ  τὸ   δέρμα τεμνόμενόν ἐστι καθ´ αὑτό·
[3, 10]   μερῶν, καὶ ὁποῖον ἂν  τὸ   δέρμα· ὡς γὰρ ἐπὶ τὸ
[3, 2]   λέγουσιν. Αἴτιον δὲ τῆς ἀγνοίας  τὸ   δυσθεώρητον αὐτῶν. Ἐν μὲν γὰρ
[3, 16]   τυρόν, ὑγιεινότερον δὲ τοῖς παιδίοις  τὸ   ἔλαττον. ~Σπέρμα δὲ προΐενται πάντα
[3, 1]   ἐν τῇ ὑστέρᾳ, ὅταν ἔχῃ  τὸ   ἔμβρυον, καὶ τῶν ἀμφωδόντων οἷον
[3, 10]   καθ´ αὑτό· μάλιστα δὲ τοιοῦτον  τὸ   ἐν τῇ κεφαλῇ, διὰ τὸ
[3, 4]   φλέβα μεγάλην τελευτῶσιν, παρὰ πᾶν  τὸ   ἔντερον καὶ τὴν κοιλίαν μέχρι
[3, 9]   ἐστιν ἀπὸ τῆς προσφύσεως περὶ  τὸ   ἐντὸς ἐκπεφυκὸς ἐκ τῆς κεφαλῆς
[3, 10]   πρεσβυτέροις, οὕτως ὥστ´ ἀποκείρεσθαι, διὰ  τὸ   ἐπὶ συμφύσει ὀστῶν κεῖσθαι,
[3, 4]   φλεβὸς ἀποσχίζονται, μὲν ἐπὶ  τὸ   ἐπίπλοον, δ´ ἐπὶ τὸ
[3, 13]   ὀλίγον γὰρ στέαρ ἔχουσι περὶ  τὸ   ἐπίπλοον. Τὰ δὲ πλεῖστα γίνεται
[3, 13]   τῶν σαρκῶν. Γίνεται δὲ καὶ  τὸ   ἐπίπλοον τοῖς μὲν πιμελώδεσι πιμελῶδες,
[3, 11]   ὑμένων σφακελίζει. Ἔστι δὲ καὶ  τὸ   ἐπίπλοον ὑμήν. Ἔχει δ´ ἐπίπλοον
[3, 16]   ἔριον ἐξοπισθείς, ὅταν ἐκπλυθῇ πάλιν  τὸ   ἔριον εἰς γάλα ὀλίγον· τοῦτο
[3, 16]   βδάλλονται ἑκάστη ἀμφορέα καὶ τούτου  τὸ   ἥμισυ κατὰ τοὺς δύο μαστούς·
[3, 2]   ἀπὸ μὲν τῆς δεξιᾶς εἰς  τὸ   ἧπαρ, ἀπὸ δὲ τῆς ἀριστερᾶς
[3, 4]   ἧς πολλαὶ καὶ λεπταὶ εἰς  τὸ   ἧπαρ ἀποτείνουσαι ἀφανίζονται. Δύο δ´
[3, 2]   τὸν (σπλῆνα δ´ ἐπὶ  τὸ   ἧπαρ ἀφίκηται· εἶθ´ ὑπὲρ τῆς
[3, 4]   ταύτην ἀπολύονταί τινων πόνων περὶ  τὸ   ἧπαρ. Ἐκ δὲ τῶν ἀριστερῶν
[3, 13]   ἀμφώδοντα στέαρ. Τῶν δὲ σπλάγχνων  τὸ   ἧπαρ ἐν ἐνίοις τῶν ζῴων
[3, 4]   ἰνώδεσι τελευτῶσι φλεβίοις. Εἰς δὲ  τὸ   ἧπαρ καὶ τὸν σπλῆνα οὐδεμία
[3, 4]   (τῶν στενῶν· εἶτα εἰς ἑκάτερον  τὸ   ἰσχίον ἀφανίζεται ἑκατέρα πρῶτον, ἔπειτα
[3, 4]   ἑκατέρας τῆς φλεβὸς τείνουσιν εἰς  τὸ   ἰσχίον ἑκάτερον, καὶ καθάπτουσιν εἰς
[3, 7]   Κάτω δ´ περαίνει, μετὰ  τὸ   ἰσχίον κοτυληδών ἐστι καὶ
[3, 4]   δῆλαι γίνονται πάλιν διατεταμέναι πρὸς  τὸ   ἰσχίον. Καθάπτουσι δὲ πρὸς τὴν
[3, 1]   τοῦτον δ´ οἷον κέλυφός ἐστι  τὸ   καλούμενον αἰδοῖον. Θεωρείσθω δὲ τὰ
[3, 4]   τὸ ἐπίπλοον, δ´ ἐπὶ  τὸ   καλούμενον πάγκρεας. Ἀπὸ δὲ ταύτης
[3, 8]   (ἔνεστιν αὐτῶν ἐν τοῖς πλατέσι  τὸ   κατὰ τὴν ῥάχιν ἀνάλογον τοῖς
[3, 10]   ἔχει ἄσχιστον τὸ πτερόν· οὐδὲ  τὸ   κέντρον, ὅταν ἀποβάλλῃ μέλιττα,
[3, 10]   Ἔτι δὲ καὶ μῦς  τὸ   κῆτος ὀδόντας μὲν ἐν τῷ
[3, 4]   ἀορτῆς φλέβες· πλὴν οὐκ εἰς  τὸ   κοῖλον ἀλλ´ εἰς τὸ σῶμα
[3, 7]   τὰ μὲν γὰρ ἔχει μονόστεον  τὸ   κρανίον, ὥσπερ κύων, τὰ δὲ
[3, 10]   διακοπῇ, οὐ συμφύεται, οἷον γνάθου  τὸ   λεπτὸν καὶ ἀκροποσθία καὶ βλεφαρίς.
[3, 16]   τε καὶ γονή. Τούτων δὲ  τὸ   μὲν ἀποκεκριμένον ἅπασιν, ὅταν ἐνῇ,
[3, 1]   ἄρθροις ἐχόντων τὰς ὑστέρας, καὶ  τὸ   μὲν αὐτῶν ἐν τοῖς δεξιοῖς
[3, 1]   ἐν αὑτοῖς δ´ ᾠοτοκεῖ, ἐπαμφοτερίζει·  τὸ   μὲν γὰρ κάτωθεν πρὸς τὴν
[3, 13]   δὲ καὶ στέαρ διαφέρουσιν ἀλλήλων.  Τὸ   μὲν γὰρ στέαρ ἐστὶ θραυστὸν
[3, 17]   δὲ ξηρὸν καὶ συνεστραμμένον. Καὶ  τὸ   μὲν γόνιμον ἐν τῷ ὕδατι
[3, 3]   δ´ ἀπ´ αὐτῆς μόρια δύο,  τὸ   μὲν ἐπὶ τὸν πλεύμονα, τὸ
[3, 7]   συγκείμενον, ὥσπερ ἄνθρωπος, καὶ τούτου  τὸ   μὲν θῆλυ κύκλῳ ἔχει τὴν
[3, 16]   βίᾳ διὰ τὸ ἀλγεινὸν εἶναι·  τὸ   μὲν οὖν πρῶτον αἱματῶδες ἀμέλγονται,
[3, 16]   τυρὸν τὸ παχύτερον τῶν γαλάκτων.  Τὸ   μὲν οὖν τῶν μὴ ἀμφωδόντων
[3, 2]   σπερματίδες καλοῦνται. Τὸ δ´ αἷμα  τὸ   μὲν παχύτατον ὑπὸ τῶν σαρκῶν
[3, 14]   ἄναιμον γὰρ τὸ πῖον. Καὶ  (τὸ   μὲν πῖον ἄσηπτον, τὸ δ´
[3, 6]   αἷμα ὁμοίως τοῖς (ἄλλοις, ἀλλὰ  τὸ   μὲν τῶν ἐλάφων παραπλησίως τῷ
[3, 1]   καὶ μεγίστοις. Καλεῖται δὲ τούτων  τὸ   μὲν ὑστέρα καὶ δελφύς (ὅθεν
[3, 4]   καὶ ἀπὸ τῆς ἀορτῆς εἰς  τὸ   μεσεντέριον φλέβες ὥσπερ αἱ ἀπὸ
[3, 13]   ὦσιν, ἐλλείπει τι ἀεὶ κατὰ  τὸ   μέσον. Περίνεφρα δὲ γίνεται τὰ
[3, 10]   ἐν τῇ κεφαλῇ, διὰ τὸ  τὸ   μεταξὺ ἀσαρκότατον εἶναι πρὸς τὸ
[3, 16]   ὀρθὸς ἕστηκεν, μικρὸν ἐπικύπτων, διὰ  τὸ   μὴ δύνασθαι ἂν ἐφικνεῖσθαι καθήμενος.
[3, 13]   ὅταν καὶ τὸ πλάτος καὶ  τὸ   μῆκος ἔχῃ τοῦ μεγέθους καὶ
[3, 2]   πᾶσι τοῖς ἐναίμοις ζῴοις καὶ  τὸ   μόριον ἐν πέφυκεν ἐγγίνεσθαι
[3, 13]   τοῖς ὀφθαλμοῖς· ἔχουσι γὰρ τοῦτο  τὸ   μόριον στεατῶδες πάντα ὅσα ἔχουσι
[3, 5]   τῶν νεύρων τό τε περὶ  τὸ   μόριον τὸ τῆς ἅλσεως κύριον
[3, 3]   τεθεᾶσθαι καὶ ἐν τοῖς τεθνεῶσι  τὸ   νευρῶδες αὐτῆς μόριον. Αὗται δ´
[3, 3]   τρεῖς. Ἔστι δὲ τῆς καρδίας  τὸ   ὀξὺ ἐχούσης εἰς τὸ πρόσθεν,
[3, 4]   ἰσχίον ἑκάτερον, καὶ καθάπτουσιν εἰς  τὸ   ὀστοῦν ἀμφότεραι. Φέρουσι δὲ καὶ
[3, 11]   ἐγκέφαλον δύο, ὧν περὶ  τὸ   ὀστοῦν ἰσχυρότερος καὶ παχύτερος τοῦ
[3, 10]   τὸ μεταξὺ ἀσαρκότατον εἶναι πρὸς  τὸ   ὀστοῦν. Ὅπου δ´ (ἂν
[3, 12]   γὰρ ἄκανθα ἔχει πρὸς  τὸ   ὀστοῦν, οὕτω καὶ τὸ σαρκῶδες
[3, 16]   ἱμήσεσθαι, ὅταν πρὸ τοῦ τόκου  τὸ   οὖθαρ βλέπῃ κάτω. Γίνεται δὲ
[3, 16]   (καὶ χιμαίρᾳ· ποιεῖ γὰρ καθιέναι  τὸ   οὖθαρ. Σημεῖον δὲ τοῦ γάλα
[3, 2]   τὰ δεξιά· τελευτῶσι δὲ παρὰ  τὸ   οὖς ἑκάτεραι. Ἔστι δ´ ἑτέρα
[3, 11]   (ἄδηλοι ἐν τοῖς ἐλάττοσι διὰ  τὸ   πάμπαν εἶναι λεπτοὶ καὶ μικροί.
[3, 7]   τοῖς ὀστοῖς, οἷον λέων, διὰ  τὸ   πάμπαν ἔχειν μικρὸν καὶ λεπτὸν
[3, 9]   δ´ ὄνυχες μέλανες, ὥσπερ καὶ  τὸ   πᾶν δέρμα. Τῶν δὲ κεράτων
[3, 12]   τὸν τρόπον. ~Σὰρξ δὲ καὶ  τὸ   παραπλησίαν ἔχον τὴν φύσιν τῇ
[3, 17]   ὑδατῶδες καὶ τὸ χρῶμα καὶ  τὸ   πάχος· ὑπὸ δὲ τοῦ θερμοῦ
[3, 16]   τυρός· ἔχει δὲ πλείω τυρὸν  τὸ   παχύτερον τῶν γαλάκτων. Τὸ μὲν
[3, 16]   ἔχουσι γάλα. Τῶν δὲ γυναικῶν  τὸ   πελιώτερον γάλα βέλτιον τοῦ λευκοῦ
[3, 13]   δὲ τῶν ζῴων κοινόν ἐστι  τὸ   περὶ τὴν κόρην ἐν τοῖς
[3, 6]   γάλακτος, ἄν τις εἰς αὐτὸ  τὸ   πῆγμα μὴ ἐμβάλῃ) τὸ δὲ
[3, 14]   πιότερα γινόμενα ἀναιμότερα· ἄναιμον γὰρ  τὸ   πῖον. Καὶ (τὸ μὲν πῖον
[3, 13]   ὄντα, μάλιστα δ´ ὅταν καὶ  τὸ   πλάτος καὶ τὸ μῆκος ἔχῃ
[3, 16]   ὑγιεινότερον ἔχουσιν. Τροφιμώτατον μὲν οὖν  τὸ   πλεῖστον ἔχον τυρόν, ὑγιεινότερον δὲ
[3, 2]   καὶ ἐπὶ τὴν κοιλίαν καὶ  τὸ   πλευρὸν πολλαὶ ἀπ´ αὐτῶν καὶ
[3, 16]   ἐν οὐδενὶ μὲν ὡς ἐπὶ  τὸ   πολὺ γίνεται γάλα, ὅμως δὲ
[3, 10]   τὸ δέρμα· ὡς γὰρ ἐπὶ  τὸ   πολὺ ἐν τοῖς παχυτέροις δέρμασι
[3, 16]   οὐδενὶ τῶν ζῴων ὡς ἐπὶ  τὸ   πολύ. Ὅταν δ´ ἔγκυον ᾖ,
[3, 7]   καλεῖται κρανίον. Τούτου δὲ  τὸ   πριονωτὸν μέρος ῥαφή. Ἔστι δ´
[3, 16]   πεπηγόσι γίνεται ἐλαιώδης. Εἰς δὲ  τὸ   προβάτειον ἐν Σικελίᾳ, καὶ ὅπου
[3, 16]   τύρευσιν καὶ ἀπόθεσιν, μάλιστα μὲν  τὸ   προβάτειον καὶ τὸ αἴγειον, ἔπειτα
[3, 1]   ἐξόδου· τὸ δ´ ἄνωθεν λέγομεν  τὸ   πρὸς τὴν ἄκανθαν. Οὗτοι δὲ
[3, 1]   πάλιν εἰς ταὐτὸ συνάπτουσιν εἰς  τὸ   πρόσθεν ἐπὶ τὸ αἰδοῖον. Οἱ
[3, 3]   καρδίας τὸ ὀξὺ ἐχούσης εἰς  τὸ   πρόσθεν, καθάπερ εἴρηται πρότερον,
[3, 16]   ᾖ, γίνεται μέν, ἄχρηστον δὲ  τὸ   πρῶτον καὶ ὕστερον. Μὴ ἐγκύοις
[3, 3]   τούτων τῶν φλεβῶν, σχίζονται  τὸ   πρῶτον, καλοῦνται σφαγίτιδες· δὲ
[3, 10]   οὔθ´ ὅσα ἄλλα ἔχει ἄσχιστον  τὸ   πτερόν· οὐδὲ τὸ κέντρον, ὅταν
[3, 10]   δὲ ἐκτιλθὲν οὔτε τῶν μελιττῶν  τὸ   πτερὸν οὔθ´ ὅσα ἄλλα ἔχει
[3, 12]   πρὸς τὸ ὀστοῦν, οὕτω καὶ  τὸ   σαρκῶδες πρὸς τὰς σάρκας ἔχει
[3, 1]   θοροῦ πλήρεις, καὶ θλιβομένων ἐξέρχεται  τὸ   σπέρμα λευκόν. Αὐτοὶ δὲ πρὸς
[3, 9]   ὀστοῦν, ἐπ´ ἄκρου δ´ ἔχει  τὸ   στερεόν, καὶ ἔστιν ἁπλᾶ· τὰ
[3, 7]   αἱ πλευραί. Ἔστι δὲ καὶ  τὸ   στῆθος ἐπὶ πλευραῖς κείμενον· ἀλλ´
[3, 1]   δ´ ἀρχὴ μία καὶ  τὸ   στόμα ἕν, οἷον καυλὸς σαρκώδης
[3, 10]   φύσιν πόροι ἐξικμάζονται, καὶ κατὰ  τὸ   στόμα καὶ ὄνυχας. Δέρμα μὲν
[3, 1]   μήτρα δ´ καυλὸς καὶ  τὸ   στόμα τῆς ὑστέρας. Ὅσα μὲν
[3, 2]   φύσις τῶν κυριωτάτων φλεβῶν διὰ  τὸ   συμπίπτειν εὐθὺς ἐξιόντος τοῦ αἵματος
[3, 17]   ἄλλοις λεχθήσεται. Πλεῖστον δὲ κατὰ  τὸ   σῶμα ἄνθρωπος προΐεται. Ἔστι δὲ
[3, 4]   εἰς τὸ κοῖλον ἀλλ´ εἰς  τὸ   σῶμα καταναλίσκονται τῶν νεφρῶν. Ἀπὸ
[3, 14]   ζῴοις, καὶ πρὶν ὅλον διηρθρῶσθαι  τὸ   σῶμα. Στερισκομένου δ´ αὐτοῦ καὶ
[3, 1]   τῶν ὄφεων ὑστέρα μακρά, καθάπερ  τὸ   σῶμα, τείνει κάτωθεν ἀρξαμένη ἀφ´
[3, 14]   ὑγρῶν μόνον καθ´ ἅπαν τε  τὸ   σῶμα τοῖς ζῴοις καὶ ἀεί,
[3, 2]   καὶ μάλιστα δή ἐστι  τὸ   σῶμα τῶν ζῴων, σὰρξ
[3, 2]   Ἀπὸ δὲ τούτων καθ´ (ἅπαν  τὸ   σῶμα φλέβες διατείνουσιν, ἀπὸ μὲν
[3, 5]   Μέγιστα δὲ μέρη τῶν νεύρων  τό   τε περὶ τὸ μόριον τὸ
[3, 5]   τό τε περὶ τὸ μόριον  τὸ   τῆς ἅλσεως κύριον (καλεῖται δὲ
[3, 7]   πάντες τετρημένοι εἰσίν, ἄνω δὲ  τὸ   τῆς κεφαλῆς ὀστοῦν συνεχές ἐστι
[3, 10]   τὸ ἐν τῇ κεφαλῇ, διὰ  τὸ   τὸ μεταξὺ ἀσαρκότατον εἶναι πρὸς
[3, 13]   μόριον στεατῶδες πάντα ὅσα ἔχουσι  τὸ   τοιοῦτον μόριον ἐν τοῖς ὀφθαλμοῖς
[3, 5]   ὥσπερ ἐν τοῖς γραφομένοις κανάβοις,  τὸ   τοῦ σώματος ἔχουσι σχῆμα παντὸς
[3, 14]   αἱ ἶνες. Τάχιστα δὲ πήγνυται  τὸ   τοῦ ταύρου αἷμα πάντων. Ἔστι
[3, 2]   τῶν ζῴων, σὰρξ καὶ  τὸ   τούτῳ ἀνάλογον ἐν ἑκάστῳ μόριον,
[3, 16]   Πήγνυται δὲ μάλιστα οὐ μόνον  τὸ   τυρὸν ἔχον πλεῖστον, ἀλλὰ καὶ
[3, 10]   παραπλησίως τοῖς ὄνυξιν· καὶ γὰρ  τὸ   τῶν ἀνύχων γένος ἐν ἐνίοις
[3, 14]   Τὸ δὲ τῶν θηλειῶν πρὸς  τὸ   τῶν ἀρρένων διαφέρει· παχύτερόν τε
[3, 14]   δὲ μέσως· καὶ πήγνυται (ταχὺ  τὸ   τῶν γερόντων, κἂν ἐν τῷ
[3, 13]   κεχωρισμένῃ πιμελῇ. Ἔστι δὲ καὶ  τὸ   τῶν ἰχθύων στέαρ πιμελῶδες, καὶ
[3, 7]   Ἐν δὲ ταῖς σιαγόσιν ἔνεστι  τὸ   τῶν ὀδόντων γένος, ὀστοῦν τῇ
[3, 1]   τι ἄλλο ἔχει βράγχια, οὐδὲ  τὸ   τῶν ὄφεων γένος ἅπαν, οὐδ´
[3, 1]   τῶν ἀνατομῶν. Ἔχει δὲ καὶ  τὸ   τῶν ὄφεων γένος πρός τε
[3, 2]   εἰς τὰς μασχάλας, καὶ ἐπὶ  τὸ〉   τῶν πλευρῶν ἄνωθεν, ἕως
[3, 1]   προσκαθήμενος πόρος ἔτι αἱματῶδες ἔχει  τὸ   ὑγρόν, ἧττον μέντοι τῶν ἄνω
[3, 1]   πόρος ἑκάτερος ὤν, μέχρι πρὸς  τὸ   ὑπόζωμα, ἐν τὰ ᾠὰ
[3, 1]   ὑστέρα, ὁμοίως δὲ καὶ πρὸς  τὸ   ὑπόζωμα τείνει, καθάπερ καὶ τῶν
[3, 1]   δικρόων κάτωθεν ἀρξαμένη μέχρι πρὸς  τὸ   ὑπόζωμα τείνει, καὶ τὰ ᾠὰ
[3, 4]   εἰσίν, ὧν μὲν εἰς  τὸ   ὑπόζωμα τελευτᾷ καὶ τὰς καλουμένας
[3, 1]   τῇ ὀσφύϊ. Ὅσα δ´ εἰς  τὸ   φανερὸν μὲν ζῳοτοκεῖ ἐν αὑτοῖς
[3, 1]   Ὅσα δὲ τῶν ἀπόδων εἰς  τὸ   φανερὸν μὲν ζῳοτοκεῖ ἐν αὑτοῖς
[3, 14]   ἐάν περ ὑγιὲς ᾖ, καὶ  τὸ   χρῶμα ἐρυθρόν· τὸ δὲ χεῖρον
[3, 17]   πάμπαν λεπτὸν καὶ ὑδατῶδες καὶ  τὸ   χρῶμα καὶ τὸ πάχος· ὑπὸ
[3, 10]   δ´ ἰχθύες μόνοι, ὅσοι ᾠοτοκοῦσι  τὸ   ψαθυρὸν ᾠόν· τῶν γὰρ μακρῶν
[3, 1]   τῶν ἰχθύων τούτων, ὅσων λέγεται  τὸ   ᾠὸν εἶναι ψαθυρόν· ἔστι γὰρ
[3, 16]   ἄρρην παρὰ τὸ αἰδοῖον, γάλα  ἠμέλγετο   τοσοῦτον ὥστε γίνεσθαι τροφαλίδα, καὶ
[3, 5]   ἐν τοῖς λελεπτυσμένοις ἂν καταφανὴς  ἐγίνετο   συνέχεια πάντων. Μέγιστα δὲ
[3, 10]   δέ τισι κάμνουσι μὲν πολιαὶ  ἐγένοντο,   ὑγιασθεῖσι δὲ ἀπορρυεισῶν μέλαιναι ἀνεφύησαν.
[3, 7]   συνεχῆ ἀλλήλοις ὥσπερ αἱ φλέβες·  αὐτὸ   δὲ καθ´ αὑτὸ οὐδέν ἐστιν
[3, 6]   τοῦ γάλακτος, ἄν τις εἰς  αὐτὸ   τὸ πῆγμα μὴ ἐμβάλῃ) τὸ
[3, 2]   ἀθρόον ὥσπερ ἐξ ἀγγείου· καθ´  αὑτὸ   γὰρ οὐδὲν ἔχει αἷμα, πλὴν
[3, 10]   Ὅπου δ´ (ἂν καθ´  αὑτὸ   δέρμα, ἂν διακοπῇ, οὐ συμφύεται,
[3, 10]   τὸ δέρμα τεμνόμενόν ἐστι καθ´  αὑτό·   μάλιστα δὲ τοιοῦτον τὸ ἐν
[3, 7]   αἱ φλέβες· αὐτὸ δὲ καθ´  αὑτὸ   οὐδέν ἐστιν ὀστοῦν. Ἀρχὴ δ´
[3, 1]   τῆς κεφαλῆς ἑκατέρας πάλιν εἰς  ταὐτὸ   συνάπτουσιν εἰς τὸ πρόσθεν ἐπὶ
[3, 13]   καὶ μάλιστα τῶν ζῴων πρόβατον·  τοῦτο   γὰρ ἀποθνήσκει τῶν νεφρῶν πάντῃ
[3, 16]   τὸ ἔριον εἰς γάλα ὀλίγον·  τοῦτο   γὰρ κεραννύμενον πήγνυσιν. δὲ
[3, 14]   ~Περὶ δ´ αἵματος ὧδε ἔχει·  τοῦτο   γὰρ πᾶσιν ἀναγκαιότατον καὶ κοινότατον
[3, 1]   ὑπὲρ τῆς τοῦ περιττώματος ἐξόδου.  Τοῦτο   δ´ ἐστὶν αἰδοῖον, τοῖς
[3, 2]   μόριον ἐν πέφυκεν ἐγγίνεσθαι  (τοῦτο   δὲ καλεῖται φλέψ) ἔπειτα δὲ
[3, 15]   ~Περὶ δὲ μυελοῦ· καὶ γὰρ  τοῦτο   ἓν τῶν ὑγρῶν ἐνίοις τῶν
[3, 5]   τῆς ἅλσεως κύριον (καλεῖται δὲ  τοῦτο   ἰγνύα) καὶ ἕτερον νεῦρον διπτυχές,
[3, 14]   τοῖς δὲ νέοις οὐ γίνεται  τοῦτο.   Ἰχὼρ δ´ ἐστὶν ἄπεπτον αἷμα,
[3, 1]   σφόδρα μεγάλους ἴσχουσιν. Ἐπιδηλότατα δὲ  τοῦτο   συμβαίνει ταῖς φάτταις καὶ τοῖς
[3, 14]   ζῴων ταῖς γυναιξίν. Νενοσηκὸς δὲ  τοῦτο   τὸ αἷμα καλεῖται ῥοῦς. Τῶν
[3, 13]   ἐν τοῖς ὀφθαλμοῖς· ἔχουσι γὰρ  τοῦτο   τὸ μόριον στεατῶδες πάντα ὅσα
[3, 7]   δ´ οὐ πᾶσιν ὁμοίως ἔχον  τοῦτο   τοῖς ζῴοις· τὰ μὲν γὰρ
[3, 4]   εἰς τὸ ἧπαρ ἀποτείνουσαι ἀφανίζονται.  Δύο   δ´ ἀπὸ τῆς διὰ τοῦ
[3, 2]   εἰς τὰ ἀριστερά, μέγισται μὲν  δύο   εἰς τὴν καρδίαν περὶ αὐτὴν
[3, 1]   καὶ ἄλλοι ἀπὸ τῶν νεφρῶν  δύο·   εἰσὶ δ´ οὗτοι μὲν αἱματώδεις,
[3, 1]   ἑκατέραν ᾠὸν εἶναι ἕν, ὡς  δύο   ἐχόντων ᾠὰ τῶν ἰχθύων τούτων,
[3, 1]   οὐδ´ οἱ ὄφεις· πόρους δὲ  δύο   ἔχουσιν ἀπὸ τοῦ ὑποζώματος ἠρτημένους
[3, 16]   τούτου τὸ ἥμισυ κατὰ τοὺς  δύο   μαστούς· δὲ βδάλλων ὀρθὸς
[3, 2]   τῷ ἀνθρώπῳ ὧδ´ ἔχουσιν. Εἰσὶ  δύο   μέγισται· αὗται τείνουσι διὰ τῆς
[3, 16]   ἐκ τῶν μαστῶν, οὓς ἔχει  δύο   ἄρρην παρὰ τὸ αἰδοῖον,
[3, 4]   μὲν οὖν τῆς ἀορτῆς ἄλλοι  δύο   πόροι φέρουσιν εἰς τὴν κύστιν,
[3, 10]   Καὶ ἐν τῇ Ἀντανδρίᾳ δὲ  δύο   ποταμοί εἰσιν, ὧν μὲν
[3, 3]   Σχίζεται δ´ ἀπ´ αὐτῆς μόρια  δύο,   τὸ μὲν ἐπὶ τὸν πλεύμονα,
[3, 3]   πάλιν ὅλη σχίζεται εἰς  δύο   τόπους. Αἱ μὲν γὰρ φέρουσιν
[3, 7]   ἀλλ´ ἐξ ἕξ· ἔστι δὲ  δύο   τούτων περὶ τὰ ὦτα, μικρὰ
[3, 3]   τρόπον τῶν φλεβῶν φύσις.  Δύο   φλέβες εἰσὶν ἐν τῷ θώρακι
[3, 11]   οἵ τε περὶ τὸν ἐγκέφαλον  δύο,   ὧν περὶ τὸ ὀστοῦν
[3, 4]   μᾶλλον προσπεφύκασι, καὶ σχίζονται εἰς  δύο   ὡσπερεὶ λάμβδα ἑκάτερα, καὶ γίνεται




Recherches | Texte | Lecture | Liste du vocabulaire | Index inverse | Menu | Site de Philippe Remacle

 
UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) |
Responsable académique : Alain Meurant
Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher

Dernière mise à jour : 5/11/2009