HODOI ELEKTRONIKAI
Du texte à l'hypertexte

Aristote, Histoire des animaux, livre III

Liste des contextes (ordre alphabétique inverse)


ν  =  681 formes différentes pour 2478 occurrences

α   β   γ   δ   ε   ζ   η   θ   ι   κ   λ   μ   ν   ξ   ο   π   ρ   ς   τ   υ   φ   χ   ψ   ω   

Livre, chapitre
[3, 14]   ἔχει αἴσθησιν ἁπτομένων. Ὅπου δ´  ἄν   τις διέλῃ τὴν σάρκα, γίνεται
[3, 6]   πλαδῶσα, καθάπερ τοῦ γάλακτος,  ἄν   τις εἰς αὐτὸ τὸ πῆγμα
[3, 16]   χρόνον γάλα πᾶσι τοῖς ἔχουσιν,  ἂν   ἀνόχευτα διατελῇ καὶ τὰ ἐπιτήδεια
[3, 8]   ὀστοῦν οὐδ´ χόνδρος αὐξάνεται,  ἂν   ἀποκοπῇ. Εἰσὶ δ´ ἐν μὲν
[3, 1]   σελάχη (καλεῖται δὲ σέλαχος  ἂν   ἄπουν ὂν καὶ βράγχια ἔχον
[3, 2]   τι ὑπὸ τὸ δέρμα λυπῇ·  ἂν   δέ τι περὶ τὴν κοιλίαν,
[3, 10]   (ἂν καθ´ αὑτὸ δέρμα,  ἂν   διακοπῇ, οὐ συμφύεται, οἷον γνάθου
[3, 1]   καὶ λεπτὰ πάμπαν, ὥστε δόξαι  ἂν   ἔξω τῆς ὑστέρας εἶναι τὰ
[3, 16]   ἐπικύπτων, διὰ τὸ μὴ δύνασθαι  ἂν   ἐφικνεῖσθαι καθήμενος. Γίνεται δ´ ἔξω
[3, 7]   ὀστῶν. Ἔνια δὲ ζῷα οὐδ´  ἂν   ἔχειν δόξειεν ὅλως μυελὸν ἐν
[3, 14]   τοῖς ζῴοις καὶ ἀεί, ἕως  ἂν   ζῇ, τὸ αἷμα μόνον. Πρῶτον
[3, 10]   πρὸς τὸ ὀστοῦν. Ὅπου δ´  (ἂν   καθ´ αὑτὸ δέρμα, ἂν
[3, 16]   δ´ ἐστὶν πυετία ὅσῳ  ἂν   παλαιοτέρα· συμφέρει γὰρ πρὸς
[3, 10]   ὦσι τῶν μερῶν, καὶ ὁποῖον  ἂν   τὸ δέρμα· ὡς γὰρ
[3, 17]   ἐξέρχεται μὲν λευκὸν καὶ παχύ,  ἂν   ὑγιαῖνον, θύραζε δ´ ἐλθὸν
[3, 1]   διαφορὰ τῶν ὑστερῶν ἀκριβέστερον  ἂν   θεωρηθείη τοῖς σχήμασιν ἐκ τῶν
[3, 10]   τριχῶν ἅμα καὶ ἄγονοι, ὅσοιπερ  ἂν   καὶ ἥβης στερηθῶσιν. Αἱ μὲν
[3, 5]   φύσις αὐτῶν, ἐν τοῖς λελεπτυσμένοις  ἂν   καταφανὴς ἐγίνετο συνέχεια πάντων.
[3, 2]   εἰσιν, ἔπειτα λεπτότεραι γίνονται, ἕως  ἂν   μεταβάλωσιν ἐκ τῶν δεξιῶν εἰς
[3, 1]   ὥστε δοκεῖν ἕνα εἶναι πόρον,  ἂν   μὴ διέλῃ τὸν ὑμένα τις.
[3, 14]   σάρκα, γίνεται αἷμα ἐν ζῶντι,  ἂν   μὴ διεφθαρμένη σὰρξ ᾖ.
[3, 16]   περὶ τὴν Οἴτην δέ, ὅσαι  ἂν   μὴ ὑπομένωσι τὴν ὀχείαν τῶν
[3, 10]   μεταβάλλουσι τὰς χρόας, ὥστε λαθεῖν  ἂν   τὸν μὴ συνήθη. Μεταβάλλουσι δέ
[3, 10]   κατὰ τοὺς τόπους, ἐν οἷς  ἂν   ὦσι τῶν μερῶν, καὶ ὁποῖον
[3, 14]   πλείονος μὲν ἐκθνήσκουσι, πολλοῦ δ´  ἄγαν   ἀποθνήσκουσιν. Ἐξυγραινομένου δὲ λίαν νοσοῦσιν·
[3, 2]   ἑκατέρα, μὲν ἐπὶ τὸν  μέγαν   δάκτυλον, δ´ ἐπὶ τὸν
[3, 10]   ἥβης, οὐ φύονται αἱ ὑστερογενεῖς,  ἐὰν   δ´ ὕστερον, αὗται μόναι ἐκρέουσι,
[3, 6]   αἵματος οὐ πήγνυται τὸ αἷμα,  ἐὰν   δὲ μὴ ἐξαιρεθῶσι, πήγνυται. Ἐν
[3, 14]   αἱμορροῒς καὶ ἐκ ῥινῶν ῥύσις·  ἐὰν   δέ τι συμβαίνῃ τούτων, τὰ
[3, 10]   γυνὴ οὔθ´ οἱ ἐκτετμημένοι· ἀλλ´  ἐὰν   μὲν ἐκτμηθῇ πρὸ ἥβης, οὐ
[3, 9]   δὲ μόνος καθ´ ἕκαστον ἔτος,  ἐὰν   μὴ ἐκτμηθῇ· περὶ δὲ τῶν
[3, 14]   τὸ δ´ ἄλλο αἷμα πήγνυται,  ἐὰν   μὴ ἐξαιρεθῶσιν αἱ ἶνες. Τάχιστα
[3, 14]   οὔτε λίαν λεπτὸν τὸ βέλτιστον,  ἐὰν   μὴ χεῖρον διὰ φύσιν
[3, 14]   τόν τε χυμὸν ἔχον γλυκύν,  ἐάν   περ ὑγιὲς ᾖ, καὶ τὸ
[3, 12]   ἔχει τῶν ἐχόντων ὀστᾶ καὶ  ἄκανθαν.   Ἔστι δὲ διαιρετὴ σὰρξ
[3, 2]   καρδίαν περὶ αὐτὴν τὴν νωτιαίαν  ἄκανθαν,   ἕτεραι δ´ ὀλίγον ἀνωτέρω διὰ
[3, 7]   καλούμενα σελάχη, τὰ δ´ ᾠοτοκοῦντα  ἄκανθαν   ἔχει, ἐστιν ὥσπερ ἐν
[3, 2]   τῆς κοιλίας παρὰ τὴν νωτιαίαν  ἄκανθαν,   μὲν ἐπὶ δεξιὰ
[3, 1]   ἄνωθεν λέγομεν τὸ πρὸς τὴν  ἄκανθαν.   Οὗτοι δὲ γίνονται περὶ τὴν
[3, 7]   δελφὶς ὀστᾶ, ἀλλ´ οὐκ  ἄκανθαν.   Τὰ δὲ τῶν ἄλλων ζῴων
[3, 2]   τὴν καρδίαν περὶ αὐτὴν τὴν  νωτιαίαν   ἄκανθαν, ἕτεραι δ´ ὀλίγον ἀνωτέρω
[3, 2]   διὰ τῆς κοιλίας παρὰ τὴν  νωτιαίαν   ἄκανθαν, μὲν ἐπὶ δεξιὰ
[3, 7]   διαφέρει τὰ ὀστᾶ, ἀλλὰ κατ´  ἀναλογίαν   μόνον σκληρότητι καὶ μαλακότητι καὶ
[3, 3]   οἳ τοιαύτην μὲν οὐκ ἐπραγματεύθησαν  ἀκριβολογίαν   περὶ τὰς φλέβας, πάντες δ´
[3, 3]   ἐν μέσῳ δ´ αὐτῶν τὴν  καρδίαν.   Ἔχουσι δ´ αἱ καρδίαι πᾶσαι
[3, 4]   μάλιστα τῇ ῥάχει περὶ τὴν  καρδίαν·   δὲ πρόσφυσίς ἐστι φλεβίοις
[3, 2]   μέγισται μὲν δύο εἰς τὴν  καρδίαν   περὶ αὐτὴν τὴν νωτιαίαν ἄκανθαν,
[3, 11]   ἐγκέφαλον, ἔπειθ´ περὶ τὴν  καρδίαν   ὑμήν. Διακοπεὶς δ´ οὐ συμφύεται
[3, 14]   μελάντερόν ἐστιν ὁμοίως ἐχόντων πρὸς  ὑγίειαν   καὶ ἡλικίαν ἐν τοῖς θήλεσιν,
[3, 1]   καὶ ζῳοτόκα καὶ ὑπόποδα πάντα  λείαν   ἔχει τὴν ὑστέραν, καὶ
[3, 16]   γάλα πολὺ καὶ χρήσιμον εἰς  τυρείαν   ἀμέλγεται. Περὶ δὲ Τορώνην αἱ
[3, 16]   ὅσαι ἂν μὴ ὑπομένωσι τὴν  ὀχείαν   τῶν αἰγῶν, λαμβάνοντες κνίδην τρίβουσι
[3, 10]   δὲ καὶ ῥέουσι κατὰ τὴν  ἡλικίαν   αἱ ἐκ τῆς κεφαλῆς καὶ
[3, 14]   ὁμοίως ἐχόντων πρὸς ὑγίειαν καὶ  ἡλικίαν   ἐν τοῖς θήλεσιν, καὶ ἐπιπολῆς
[3, 14]   τῷ ὑγιαίνειν οὔτε πολὺ  λίαν   ἔχει, ὥσπερ τὰ πεπωκότα πόμα
[3, 14]   Καὶ οὔτε λίαν παχὺ οὔτε  λίαν   λεπτὸν τὸ βέλτιστον, ἐὰν μὴ
[3, 14]   δ´ ἄγαν ἀποθνήσκουσιν. Ἐξυγραινομένου δὲ  λίαν   νοσοῦσιν· γίνεται γὰρ ἰχωροειδές, καὶ
[3, 14]   νόσῳ μελάντερον. Καὶ οὔτε  λίαν   παχὺ οὔτε λίαν λεπτὸν τὸ
[3, 14]   οὔτ´ ὀλίγον, ὥσπερ τὰ πίονα  λίαν·   τὰ γὰρ πίονα καθαρὸν μὲν
[3, 7]   ἔχει ζῷον ὀστοῦν περὶ τὴν  κοιλίαν.   Ἔτι δὲ τά τ´ ἐν
[3, 13]   πιότητα, ἧττόν ἐστι πίονα κατὰ  κοιλίαν   καὶ ἐπίπλοον, οἷον ἔγχελυς· ὀλίγον
[3, 2]   Σχίζονται δὲ καὶ ἐπὶ τὴν  κοιλίαν   καὶ τὸ πλευρὸν πολλαὶ ἀπ´
[3, 1]   δ´ ἐξάρτησις πρὸς τὴν  κοιλίαν   καὶ τὸν τόπον τὸν συνεχῆ
[3, 13]   καὶ κατὰ σάρκα καὶ κατὰ  κοιλίαν   κεχωρισμένῃ πιμελῇ. Ἔστι δὲ καὶ
[3, 4]   πᾶν τὸ ἔντερον καὶ τὴν  κοιλίαν   μέχρι τοῦ στομάχου τεταμένην. Καὶ
[3, 2]   ἂν δέ τι περὶ τὴν  κοιλίαν,   τὴν ἡπατῖτιν καὶ τὴν σπληνῖτιν.
[3, 4]   τείνουσιν. Πᾶσαι δ´ αὗται εἰς  μίαν   φλέβα μεγάλην τελευτῶσιν, παρὰ πᾶν
[3, 16]   πρόβατα τὰ καλούμενα Πυρρικά, τὴν  ἐπωνυμίαν   ἔχοντα ταύτην ἀπὸ Πύρρου τοῦ
[3, 10]   ὑστερογενεῖς γίνονται θᾶττον. Οἱ δ´  ἰξίαν   ἔχοντες ἧττον φαλακροῦνται, κἂν ὄντες
[3, 5]   ἐστι, καὶ τάσιν ἔχει τοιαύτην  οἵαν   περ τὰ νεῦρα, τελευτᾷ
[3, 3]   τῆς μεγάλης φλεβός) παρὰ τὴν  ἀρτηρίαν   τείνουσι τὴν τοῦ πλεύμονος· ὧν
[3, 3]   τείνουσαι, καὶ μεταξὺ λαμβάνουσαι τὴν  ἀρτηρίαν,   φέρουσι μέχρι τῶν ὤτων,
[3, 1]   ὑποζώματος· εἶτα προελθόντα εἰς τὴν  εὐρυχωρίαν   ζῷα γίνεται ἐκ τῶν ᾠῶν.
[3, 12]   τρόπον. ~Σὰρξ δὲ καὶ τὸ  παραπλησίαν   ἔχον τὴν φύσιν τῇ σαρκὶ
[3, 16]   ἔχει πολλὴν χώρα τοιαύτην  εὐβοσίαν,   καὶ καθ´ ἑκάστην ὥραν ἐπιτηδείους
[3, 13]   καλυφθέντων. Γίνεται δὲ περίνεφρα δι´  εὐβοσίαν,   (οἷον τῆς Σικελίας περὶ Λεοντίνους·
[3, 16]   τοῦ γάλακτος γίνεται. Ἔχει δὲ  πυετίαν   τὰ μὲν μηρυκάζοντα πάντα, τῶν
[3, 5]   νεῦρον δὲ πᾶν φθείρεται πυρωθέν·  κἂν   διακοπῇ, οὐ συμφύεται πάλιν. Οὐ
[3, 14]   πήγνυται (ταχὺ τὸ τῶν γερόντων,  κἂν   ἐν τῷ σώματι ἐπιπολῆς·
[3, 10]   δ´ ἰξίαν ἔχοντες ἧττον φαλακροῦνται,  κἂν   ὄντες φαλακροὶ λάβωσιν, ἔνιοι δασύνονται.
[3, 13]   δ´ ἀεὶ δεξιὸς ἀπιμελώτερος,  κἂν   σφόδρα πίονες ὦσιν, ἐλλείπει τι
[3, 17]   δ´ ἐλθὸν λεπτὸν γίνεται καὶ  μέλαν.   Ἐν δὲ τοῖς πάγοις οὐ
[3, 14]   δὲ τοῖς γέρουσι παχὺ καὶ  μέλαν   καὶ ὀλίγον, ἐν ἀκμάζουσι δὲ
[3, 10]   λευκῶν γενῶν οὐκ ὦπται εἰς  μέλαν   μεταβάλλον. Καὶ κατὰ τὰς ὥρας
[3, 10]   δὲ καὶ ἐξ ἰχθύων ποιοῦσι  κόλλαν.   Ἀναίσθητον δὲ τὸ δέρμα τεμνόμενόν
[3, 10]   βοῶν, ἐξ ἧς ποιοῦσι τὴν  κόλλαν·   ἐνιαχοῦ δὲ καὶ ἐξ ἰχθύων
[3, 17]   διέψευσται γράψας τοὺς Αἰθίοπας προΐεσθαι  μέλαιναν   τὴν γονήν. Τὸ δὲ σπέρμα
[3, 9]   καὶ τὴν τῶν τριχῶν ἀκολουθεῖ  χρόαν.   Τῶν τε γὰρ μελανοδερμάτων μέλανα
[3, 14]   ὑπάρχει πᾶσι τοῖς μὴ φθειρομένοις.  Πᾶν   δ´ αἷμά ἐστιν ἐν ἀγγείῳ,
[3, 16]   γάλα, οἷον ἰχθὺς καὶ ὄρνις.  Πᾶν   δὲ γάλα ἔχει ἰχῶρα ὑδατώδη,
[3, 9]   ὄνυχες μέλανες, ὥσπερ καὶ τὸ  πᾶν   δέρμα. Τῶν δὲ κεράτων τὰ
[3, 2]   ὀλίγον ἐν τῇ καρδίᾳ, ἀλλὰ  πᾶν   ἐστιν ἐν ταῖς φλεψίν) Ἐν
[3, 4]   μίαν φλέβα μεγάλην τελευτῶσιν, παρὰ  πᾶν   τὸ ἔντερον καὶ τὴν κοιλίαν
[3, 5]   φλὲψ δύναται πυροῦσθαι, νεῦρον δὲ  πᾶν   φθείρεται πυρωθέν· κἂν διακοπῇ, οὐ
[3, 1]   οὐδὲ τὸ τῶν ὄφεων γένος  ἅπαν,   οὐδ´ ὅλως ἄπουν οὐδέν, ὅσα
[3, 14]   ἔστι τῶν ὑγρῶν μόνον καθ´  ἅπαν   τε τὸ σῶμα τοῖς ζῴοις
[3, 2]   σφαγῶν. Ἀπὸ δὲ τούτων καθ´  (ἅπαν   τὸ σῶμα φλέβες διατείνουσιν, ἀπὸ
[3, 1]   οἱ μὲν μικροὺς οἱ δὲ  πάμπαν   ἀδήλους ἔχουσιν, ὅταν δ´ ὀχεύωσι,
[3, 11]   ἐν τοῖς ἐλάττοσι διὰ τὸ  πάμπαν   εἶναι λεπτοὶ καὶ μικροί. Μέγιστοι
[3, 7]   ὀστοῖς, οἷον λέων, διὰ τὸ  πάμπαν   ἔχειν μικρὸν καὶ λεπτὸν καὶ
[3, 17]   πάγοις οὐ πήγνυται, ἀλλὰ γίνεται  πάμπαν   λεπτὸν καὶ ὑδατῶδες καὶ τὸ
[3, 14]   αἷμα· ἐν μὲν γὰρ τοῖς  πάμπαν   νέοις ἰχωροειδές ἐστι καὶ πλέον,
[3, 15]   ἐν μὲν τοῖς νέοις αἱματώδης  πάμπαν   μυελός, πρεσβυτέρων δὲ γενομένων
[3, 15]   ἐλάττων ἐστίν, ἐνίοις δ´ αὐτῶν  πάμπαν   οὐκ ἔνεστιν. ~Ταῦτα μὲν οὖν
[3, 11]   τοῦ οὐρητῆρος, εἰ μή τι  πάμπαν   σπάνιον· γέγονε γάρ τι ἤδη
[3, 15]   ὀστᾶ τὰ μὲν οὐκ ἔχει  πάμπαν,   τὰ δ´ ἔχει μικρόν, διόπερ
[3, 3]   στενή τε γίνεται καὶ νευρώδης  πάμπαν.   Τείνει δὲ πρῶτον μὲν ἄνω
[3, 1]   λευκοτέρους τὰ δ´ ὠχροτέρους, λεπτοῖς  πάμπαν   φλεβίοις περιεχομένους. Καὶ ἀφ´ ἑκατέρου
[3, 3]   ἀποτελευτῶσι καὶ τοὺς ὀδόντας λεπτοῖς  πάμπαν   φλεβίοις. Τὸν δ´ αὐτὸν τρόπον
[3, 1]   τῷ ὑποζώματι ὑμενώδη καὶ λεπτὰ  πάμπαν,   ὥστε δόξαι ἂν ἔξω τῆς
[3, 14]   ῥισὶ καὶ περὶ τὴν  ἕδραν,   καὶ ἰξία. Σηπόμενον δὲ γίνεται
[3, 3]   τῶν σφόδρα μικρῶν ζῴων μόλις  φανερὰν   τὴν μεγίστην ἔχουσι, τὰ δὲ
[3, 2]   στηθῶν ὑπὸ τὴν μασχάλην εἰς  ἑκατέραν   τὴν χεῖρα τὴν παρ´ ἑαυτῇ·
[3, 1]   σφόδρα μικροῖς τῶν ἰχθύων δοκεῖν  ἑκατέραν   ᾠὸν εἶναι ἕν, ὡς δύο
[3, 3]   μεγέθει τῶν ζῴων καὶ τὴν  ἑτέραν,   τὰ δὲ μέγιστα τὰς τρεῖς.
[3, 1]   ὑπόποδα πάντα λείαν ἔχει τὴν  ὑστέραν,   καὶ τῶν ἐμβρύων ἐξάρτησις
[3, 1]   ἀλλὰ συνεχές. Ἔχει δὲ τὴν  ὑστέραν,   ὅσα μὲν ζῳοτοκεῖ καὶ ἐν
[3, 1]   παραπλησίως ἔχει τὰ περὶ τὴν  ὑστέραν   τοῖς σελάχεσιν. δὲ τῶν
[3, 3]   πλὴν οὐχ οὕτως ἀλλὰ κατὰ  στενωτέραν   σύριγγα πολλῷ κοινωνεῖ. Καὶ
[3, 1]   δὲ πρὸς αὑτοὺς ἣν ἔχουσι  διαφοράν,   ἔκ τε τῶν ἀνατομῶν δεῖ
[3, 1]   τὸν τόπον τὸν συνεχῆ τίνα  διαφορὰν   ἔχει, πρότερον εἴρηται· τοῖς μὲν
[3, 1]   τε ταῦτα καὶ πρὸς ἄλληλα  διαφοράν.   Τὰ μὲν γὰρ ἄλλα γένη
[3, 3]   ταύτης τείνουσι παρά τε τὴν  πλευρὰν   ἑκάστην φλέβια καὶ πρὸς ἕκαστον
[3, 10]   θρὶξ ὑγρότητα πρὸς τῇ ῥίζῃ  γλίσχραν,   καὶ ἕλκει εὐθὺς ἐκτιλθεῖσα τὰ
[3, 16]   τοιαύτην εὐβοσίαν, καὶ καθ´ ἑκάστην  ὥραν   ἐπιτηδείους τόπους. Μέγιστοι δ´ οἵ
[3, 1]   τοῖς ἰχθύσι περὶ μὲν τὴν  ὥραν   (τῆς ὀχείας θορός τε φαίνεται
[3, 1]   Οὗτοι δὲ γίνονται περὶ τὴν  ὥραν   τῆς ὀχείας θοροῦ πλήρεις, καὶ
[3, 3]   εἴρηκε ποιήσας ἀπὸ δὲ φλέβα  πᾶσαν   ἔκερσεν, τ´ ἀνὰ νῶτα
[3, 3]   φύσιν οἳ τοιαύτην μὲν οὐκ  ἐπραγματεύθησαν   ἀκριβολογίαν περὶ τὰς φλέβας, πάντες
[3, 10]   ἐγένοντο, ὑγιασθεῖσι δὲ ἀπορρυεισῶν μέλαιναι  ἀνεφύησαν.   Γίνονταί τε μᾶλλον πολιαὶ σκεπαζομένων
[3, 14]   διορροῦται οὕτως ὥστε ἤδη τινὲς  ἴδισαν   αἱματώδη ἱδρῶτα. Καὶ ἐξιὸν ἐνίοις
[3, 17]   καὶ παχύνεται. Καὶ ὅταν ἐξίῃ  χρονίσαν   ἐν τῇ ὑστέρᾳ, παχύτερον ἐξέρχεται,
[3, 2]   φαινομένων τὰς ἀρχὰς τῶν φλεβῶν  διώρισαν.   Συέννεσις μὲν Κύπριος ἰατρὸς
[3, 10]   τὸ πτερόν· οὐδὲ τὸ κέντρον,  ὅταν   ἀποβάλλῃ μέλιττα, ἀλλὰ θνήσκει.
[3, 10]   βλεφαρίσιν οὐκ αὐξάνονται, ῥέουσι δέ,  ὅταν   ἀφροδισιάζειν ἄρξωνται, καὶ μᾶλλον τοῖς
[3, 16]   ζῴων ὡς ἐπὶ τὸ πολύ.  Ὅταν   δ´ ἔγκυον ᾖ, γίνεται μέν,
[3, 1]   οἱ δὲ πάμπαν ἀδήλους ἔχουσιν,  ὅταν   δ´ ὀχεύωσι, σφόδρα μεγάλους ἴσχουσιν.
[3, 1]   καὶ οἱ πόροι σφόδρα δῆλοι,  ὅταν   δὲ παρέλθῃ ὥρα, ἄδηλοι
[3, 16]   οὖν ὀπὸς εἰς ἔριον ἐξοπισθείς,  ὅταν   ἐκπλυθῇ πάλιν τὸ ἔριον εἰς
[3, 16]   δὲ τὸ μὲν ἀποκεκριμένον ἅπασιν,  ὅταν   ἐνῇ, ἐστὶ τὸ γάλα·
[3, 17]   θερμοῦ πήγνυται καὶ παχύνεται. Καὶ  ὅταν   ἐξίῃ χρονίσαν ἐν τῇ ὑστέρᾳ,
[3, 1]   ἔχει κοτυληδόνας ἐν τῇ ὑστέρᾳ,  ὅταν   ἔχῃ τὸ ἔμβρυον, καὶ τῶν
[3, 1]   καὶ τοῖς τηλικούτοις, φανερώτερον γίνεται,  ὅταν   ὀχεία πρόσφατος ᾖ. Οἱ
[3, 13]   νεώτερα ὄντα, μάλιστα δ´  ὅταν   καὶ τὸ πλάτος καὶ τὸ
[3, 16]   δὲ τοῦ γάλα πλεῖον ἱμήσεσθαι,  ὅταν   πρὸ τοῦ τόκου τὸ οὖθαρ
[3, 10]   τρίχας· πλὴν ἐνίαις γίνονται ὀλίγαι,  ὅταν   τὰ καταμήνια στῶσι, καὶ οἷον
[3, 2]   ἕτεραι ὀλίγον ἐλάττους, ἃς ἀποσχάζουσιν,  ὅταν   τι ὑπὸ τὸ δέρμα λυπῇ·
[3, 10]   γινόμενα κατὰ τὰς ὥρας, οἷον  ὅταν   ψύχη γίνηται μᾶλλον, ἐνίοτε γίνεται
[3, 15]   ὑπάρχει ὑγρὰ ἐν τῷ σώματι,  ἐν   ἀγγείοις ὑπάρχει, ὥσπερ καὶ αἷμα
[3, 14]   φθειρομένοις. Πᾶν δ´ αἷμά ἐστιν  ἐν   ἀγγείῳ, ἐν ταῖς καλουμέναις φλεψίν,
[3, 6]   γένος ἰνῶν, γίνεται μὲν  ἐν   αἵματι, οὐκ ἐν ἅπαντος δὲ
[3, 14]   παχὺ καὶ μέλαν καὶ ὀλίγον,  ἐν   ἀκμάζουσι δὲ μέσως· καὶ πήγνυται
[3, 17]   εἰς τὴν γένεσιν καὶ πῶς,  ἐν   ἄλλοις λεχθήσεται. Πλεῖστον δὲ κατὰ
[3, 14]   ἀγγείῳ, ἐν ταῖς καλουμέναις φλεψίν,  ἐν   ἄλλῳ δ´ οὐδενὶ πλὴν ἐν
[3, 16]   τε τοῖς ἄλλοις ζῴοις καὶ  ἐν   ἀνθρώπῳ ἐν οὐδενὶ μὲν ὡς
[3, 10]   ὕστερον κατὰ τὰς ἡλικίας γινόμεναι  ἐν   ἀνθρώπῳ μόνῳ τῶν ζῴων, συγγενεῖς
[3, 10]   τὰς χρόας γηρασκόντων καὶ λευκαίνονται  ἐν   ἀνθρώπῳ· τοῖς δ´ ἄλλοις γίνεται
[3, 6]   γίνεται μὲν ἐν αἵματι, οὐκ  ἐν   ἅπαντος δὲ ζῴου αἵματι· ὧν
[3, 4]   φανερὸν ἐκ τούτων. Ἔχει δ´  ἐν   ἅπασι μὲν τοῖς ἐναίμοις ζῴοις
[3, 10]   συνεχῶν δ´ ἐστὶ τὸ δέρμα  ἐν   ἅπασι τοῖς ζῴοις, καὶ ταύτῃ
[3, 4]   ἔχουσιν) οὐ μὴν οὐδ´ ὁμοίως  ἐν   ἅπασίν ἐστι φανερόν, ἀλλὰ μάλιστα
[3, 3]   αἱ καρδίαι πᾶσαι μὲν κοιλίας  ἐν   αὑταῖς, ἀλλ´ αἱ μὲν τῶν
[3, 5]   ἀπὸ τῆς καρδίας· καὶ γὰρ  ἐν   αὑτῇ καρδία ἔχει νεῦρα
[3, 8]   οἱ χόνδροι, καὶ οὐ γίνεται  ἐν   αὐτοῖς ὥσπερ ἐν τοῖς ὀστοῖς
[3, 1]   εἰς τὸ φανερὸν μὲν ζῳοτοκεῖ  ἐν   αὑτοῖς δ´ ᾠοτοκεῖ, ἐπαμφοτερίζει· τὸ
[3, 1]   εἰς τὸ φανερὸν μὲν ζῳοτοκεῖ  ἐν   αὑτοῖς δ´ ᾠοτοκεῖ, οἷον οἵ
[3, 1]   ὑστέραν, ὅσα μὲν ζῳοτοκεῖ καὶ  ἐν   αὑτοῖς καὶ εἰς τοὐμφανές, ἄνωθεν
[3, 14]   ἐναίμων ταῦτα πολυαιμότερα καὶ  ἐν   αὑτοῖς καὶ ἔξω ζῳοτοκεῖ τῶν
[3, 16]   δ´ ἔχει ὅσα ζῳοτοκεῖ καὶ  ἐν   αὑτοῖς καὶ ἔξω, οἷον ὅσα
[3, 1]   ἄπουν οὐδέν, ὅσα μὴ ζῳοτοκεῖ  ἐν   αὑτοῖς. Οἱ δ´ ὄρνιθες ἔχουσι
[3, 1]   δ´ ἔχις ζῳοτοκεῖ μόνον, ᾠοτοκήσας  ἐν   αὑτῷ πρῶτον· διὸ παραπλησίως ἔχει
[3, 4]   τοῖς μάλιστα πολυαίμοις καὶ μεγίστοις.  Ἐν   γὰρ τοῖς μικροῖς καὶ μὴ
[3, 10]   ἐν ταῖς φθίσεσι μᾶλλον, καὶ  ἐν   γήρᾳ καὶ τεθνεώτων, καὶ σκληρότεραι
[3, 7]   κινεῖ τὴν σιαγόνα τὴν ἄνωθεν.  Ἐν   δὲ ταῖς σιαγόσιν ἔνεστι τὸ
[3, 16]   θεὸς μαντευομένῳ ἐπίκτησιν ἔσεσθαι κτημάτων.  Ἐν   δὲ τοῖς ἀνδράσι μεθ´ ἥβην
[3, 14]   νέοις ἰχωροειδές ἐστι καὶ πλέον,  ἐν   δὲ τοῖς γέρουσι παχὺ καὶ
[3, 1]   ἄνω τῶν ἐκ τῆς ἀορτῆς·  ἐν   δὲ τοῖς ἐπανακάμπτουσιν εἰς τὸν
[3, 11]   μὲν οὖν οὐδὲν διίησιν ὑγρόν,  ἐν   δὲ τοῖς ζῶσι καὶ ξηρὰς
[3, 2]   πᾶν ἐστιν ἐν ταῖς φλεψίν)  Ἐν   δὲ τοῖς ζῶσιν ἀδύνατόν ἐστι
[3, 4]   πέρατα αὐτῶν ἐν τοῖς ἄρρεσιν,  ἐν   δὲ τοῖς θήλεσι πρὸς τὰς
[3, 1]   τοῖς μὲν μικροῖς ἄδηλον,  ἐν   δὲ τοῖς μείζοσιν, οἷον ἐν
[3, 1]   τοῦ καυλοῦ αἴρεται καὶ κολποῦται·  ἐν   δὲ τοῖς μικροῖς ἀδηλότερα πάντα
[3, 17]   ἐλθὸν λεπτὸν γίνεται καὶ μέλαν.  Ἐν   δὲ τοῖς πάγοις οὐ πήγνυται,
[3, 10]   μυξώδης, ἐν μὲν τοῖς ἐλάττων  ἐν   δὲ τοῖς πλείων, οἷον ἐν
[3, 8]   ὥσπερ ἐν τοῖς ὀστοῖς μυελός·  ἐν   δὲ τοῖς σελάχεσιν (ταῦτα γάρ
[3, 15]   ἐν μὲν τοῖς πιμελώδεσι πιμελώδης,  ἐν   δὲ τοῖς στεατώδεσι στεατώδης. Οὐ
[3, 10]   ἐν μὲν τοῖς θερμοῖς σκληραί,  ἐν   δὲ τοῖς ψυχροῖς μαλακαί. Εἰσὶ
[3, 10]   οὐδὲν γὰρ φύεται εὐθὺς αὗον.  Ἐν   δὲ τῷ ἐξανθήματι καλεῖται
[3, 6]   τῶν πλείστων αἵματι ζῴων ἔνεισιν,  ἐν   δὲ τῷ τῆς ἐλάφου καὶ
[3, 16]   οὖν πυετία γάλα ἔχον  ἐν   ἑαυτῷ πῦρ ἐκ τῆς
[3, 2]   σὰρξ καὶ τὸ τούτῳ ἀνάλογον  ἐν   ἑκάστῳ μόριον, ἔτι ὀστοῦν καὶ
[3, 1]   καὶ νευρωδέστερος, ὃς ἀνακάμπτει πάλιν  ἐν   ἑκατέρῳ τῷ ὄρχει πρὸς τὴν
[3, 7]   ὀστῶν ἐν ἐνίοις μέν ἐστιν,  ἐν   ἐνίοις δ´ οὐκ ἔστιν, ἀλλ´
[3, 7]   δ´ ἐν τοῖς ἰχθύσιν, ὅτι  ἐν   ἐνίοις εἰσὶ κατὰ τὴν σάρκα
[3, 7]   δ´ ἄλλα μόρια τῶν ὀστῶν  ἐν   ἐνίοις μέν ἐστιν, ἐν ἐνίοις
[3, 13]   Τῶν δὲ σπλάγχνων τὸ ἧπαρ  ἐν   ἐνίοις τῶν ζῴων γίνεται πιμελῶδες,
[3, 10]   γὰρ τὸ τῶν ἀνύχων γένος  ἐν   ἐνίοις τῶν ζῴων οὐδὲν διαφέρει
[3, 14]   διέλῃ τὴν σάρκα, γίνεται αἷμα  ἐν   ζῶντι, ἂν μὴ διεφθαρμένη
[3, 1]   ὤν, μέχρι πρὸς τὸ ὑπόζωμα,  ἐν   τὰ ᾠὰ κατὰ στοῖχον
[3, 10]   οὐκ ἐπιδήλως δὲ σφόδρα, πλὴν  ἐν   ἵππῳ. Λευκαίνεται δὲ καὶ ἀπ´
[3, 10]   τὰ καταμήνια στῶσι, καὶ οἷον  ἐν   Καρίᾳ ταῖς ἱερείαις, δοκεῖ
[3, 13]   γαστέρα, καὶ μάλιστα τὰ μὴ  ἐν   κινήσει ὄντα τῶν ζῴων. Οἱ
[3, 16]   γίνεται ἔν τισιν, ἐπεὶ καὶ  ἐν   Λήμνῳ αἲξ ἐκ τῶν μαστῶν,
[3, 16]   σημεῖα ὑπολαμβάνουσιν, ἐπεὶ καὶ τῷ  ἐν   Λήμνῳ ἀνεῖλεν θεὸς μαντευομένῳ
[3, 14]   πλήθει καὶ εἴδει τὸ αἷμα·  ἐν   μὲν γὰρ τοῖς πάμπαν νέοις
[3, 2]   τῆς ἀγνοίας τὸ δυσθεώρητον αὐτῶν.  Ἐν   μὲν γὰρ τοῖς τεθνεῶσι τῶν
[3, 1]   τῆς ὑστέρας εἶναι τὰ ᾠά.  Ἐν   μὲν οὖν τοῖς μείζοσι τῶν
[3, 6]   ἐὰν δὲ μὴ ἐξαιρεθῶσι, πήγνυται.  Ἐν   μὲν οὖν τῷ τῶν πλείστων
[3, 10]   τοῖς δέρμασι πᾶσι γλισχρότης μυξώδης,  ἐν   μὲν τοῖς ἐλάττων ἐν δὲ
[3, 10]   οἷον αἱ τῶν ἀνθρώπων τρίχες  ἐν   μὲν τοῖς θερμοῖς σκληραί, ἐν
[3, 15]   δέρμασι καὶ κοιλίαις. Γίνεται δ´  ἐν   μὲν τοῖς νέοις αἱματώδης πάμπαν
[3, 15]   μυελός, πρεσβυτέρων δὲ γενομένων  ἐν   μὲν τοῖς πιμελώδεσι πιμελώδης, ἐν
[3, 8]   αὐξάνεται, ἂν ἀποκοπῇ. Εἰσὶ δ´  ἐν   μὲν τοῖς χερσαίοις καὶ ζῳοτόκοις
[3, 14]   φύσιν διὰ νόσον. Καὶ  ἐν   μὲν τῷ ζῴῳ ὑγρὸν καὶ
[3, 3]   κάτω τὰς φλέβας εἶναι ταύτας,  ἐν   μέσῳ δ´ αὐτῶν τὴν καρδίαν.
[3, 3]   ὥσπερ εἴρηται πρότερον, τῆς θεωρίας  ἐν   μόνοις τοῖς ἀποπεπνιγμένοις τῶν ζῴων
[3, 10]   ἴσοι γὰρ οἱ τόποι εἰσὶν  ἐν   οἷς αἱ τρίχες ἐγγίνονται αἵ
[3, 10]   μεγέθη διαφέρουσι κατὰ τοὺς τόπους,  ἐν   οἷς ἂν ὦσι τῶν μερῶν,
[3, 1]   τὰ ΩΩ· οἱ δ´ ἀνακάμπτοντες,  ἐν   οἷς ὑγρότης λευκή,
[3, 5]   πάντα ὅσα ἔχει αἷμα· ἀλλ´  ἐν   οἷς μή εἰσι καμπαὶ ἀλλ´
[3, 1]   Δ, κύστις Ε, ὄρχεις δ´  ἐν   οἷς τὰ ΨΨ. Ἀποτεμνομένων δ´
[3, 9]   ῥύγχος, οἷον ἔχουσιν οἱ ὄρνιθες,  ἐν   οἷς ὑπάρχει ταῦτα τὰ μόρια
[3, 8]   ῥάχιν ἀνάλογον τοῖς ὀστοῖς χονδρῶδες,  ἐν   οἷς ὑπάρχει ὑγρότης μυελώδης. Τῶν
[3, 7]   ἔχειν μικρὸν καὶ λεπτὸν καὶ  ἐν   ὀλίγοις· ἔχει δὲ καὶ ἐν
[3, 15]   αἷμα ἐν φλεψὶ καὶ μυελὸς  ἐν   ὀστοῖς, τὰ δ´ ἐν ὑμενώδεσι,
[3, 16]   ἄλλοις ζῴοις καὶ ἐν ἀνθρώπῳ  ἐν   οὐδενὶ μὲν ὡς ἐπὶ τὸ
[3, 14]   δ´ αἴσθησιν τὸ αἷμα ἁπτομένων  ἐν   οὐδενὶ τῶν ζῴων, ὥσπερ οὐδ´
[3, 4]   ἔχουσιν. δὲ μεγάλη φλὲψ  ἐν   πᾶσι μάλιστα διάδηλος, καὶ τοῖς
[3, 7]   Ἀρχὴ δ´ ῥάχις ἐστὶν  ἐν   πᾶσι τοῖς ἔχουσιν ὀστᾶ. Σύγκειται
[3, 1]   ἔξωθεν. Αὐτοὶ δ´ οἱ ὄρχεις  ἐν   πᾶσι τοῖς πεζοῖς καὶ ζῳοτόκοις
[3, 12]   τῇ σαρκὶ ἐν τοῖς ἐναίμοις  ἐν   πᾶσίν ἐστι μεταξὺ τοῦ δέρματος
[3, 16]   ἐλαιώδης. Εἰς δὲ τὸ προβάτειον  ἐν   Σικελίᾳ, καὶ ὅπου πλεῖον, αἴγειον
[3, 10]   διιᾶσι πλείω ὑγρότητα. Αἱ δ´  ἐν   ταῖς βλεφαρίσιν οὐκ αὐξάνονται, ῥέουσι
[3, 14]   δ´ αἷμά ἐστιν ἐν ἀγγείῳ,  ἐν   ταῖς καλουμέναις φλεψίν, ἐν ἄλλῳ
[3, 14]   δ´ αἵματος αἱμορροῒς τ´  ἐν   ταῖς ῥισὶ καὶ περὶ
[3, 10]   ἔν τε νόσοις τισίν, οἷον  ἐν   ταῖς φθίσεσι μᾶλλον, καὶ ἐν
[3, 14]   μελάντερον. Σφύζει δὲ τὸ αἷμα  ἐν   ταῖς φλεψὶν ἅπασι πάντῃ ἅμα
[3, 2]   τῇ καρδίᾳ, ἀλλὰ πᾶν ἐστιν  ἐν   ταῖς φλεψίν) Ἐν δὲ τοῖς
[3, 7]   βραχιόνων ἐχόμενα, καὶ τούτων τὰ  ἐν   ταῖς χερσίν. Ὅσα δ´ ἔχει
[3, 2]   φύσις αὐτῶν. Ὥσθ´ οἱ μὲν  ἐν   τεθνεῶσι καὶ διῃρημένοις τοῖς ζῴοις
[3, 10]   καλούμενος ποταμὸς Ψυχρός. Καὶ  ἐν   τῇ Ἀντανδρίᾳ δὲ δύο ποταμοί
[3, 10]   Χαλκιδικῇ τῇ ἐπὶ τῆς Θρᾴκης  ἐν   τῇ Ἀσσυρίτιδι ἐποίει καλούμενος
[3, 16]   ἔξω ὄνου καὶ τἆλλα μεγάλα  ἐν   τῇ Ἠπείρῳ τετράποδα, μέγιστοι δ´
[3, 1]   αὑτοὺς τοὺς ὄρχεις, οἱ δ´  ἐν   τῇ καλουμένῃ ὀσχέᾳ, ὅσοι ἔξωθεν.
[3, 2]   οὐδὲν ἔχει αἷμα, πλὴν ὀλίγον  ἐν   τῇ καρδίᾳ, ἀλλὰ πᾶν ἐστιν
[3, 14]   ἐν ἄλλῳ δ´ οὐδενὶ πλὴν  ἐν   τῇ καρδίᾳ μόνον. Οὐκ ἔχει
[3, 14]   Πρῶτον δὲ γίνεται τὸ αἷμα  ἐν   τῇ καρδίᾳ τοῖς ζῴοις, καὶ
[3, 10]   αὑτό· μάλιστα δὲ τοιοῦτον τὸ  ἐν   τῇ κεφαλῇ, διὰ τὸ τὸ
[3, 10]   ἔλαττον, μάλιστα μὲν αἱ  ἐν   τῇ κεφαλῇ, εἶτα πώγωνι, καὶ
[3, 10]   τῶν ζῴων, συγγενεῖς μὲν αἱ  ἐν   τῇ κεφαλῇ καὶ ταῖς βλεφαρίσι
[3, 5]   τὰ ὀστᾶ πλῆθος νεύρων. Πλὴν  ἐν   τῇ κεφαλῇ οὐκ ἔστιν οὐδέν,
[3, 16]   τῶν γὰρ ἔτι θηλαζόντων γίνεται  ἐν   τῇ κοιλίᾳ. Ἔστιν οὖν
[3, 11]   δ´ ἤδη καὶ τοιαῦτα συνέστη  ἐν   τῇ κύστει ὥστε μηδὲν δοκεῖν
[3, 5]   αὑτῇ καρδία ἔχει νεῦρα  ἐν   τῇ μεγίστῃ κοιλίᾳ, καὶ
[3, 1]   καὶ μὴ ἀμφώδοντα ἔχει κοτυληδόνας  ἐν   τῇ ὑστέρᾳ, ὅταν ἔχῃ τὸ
[3, 17]   παχύνεται. Καὶ ὅταν ἐξίῃ χρονίσαν  ἐν   τῇ ὑστέρᾳ, παχύτερον ἐξέρχεται, ἐνίοτε
[3, 10]   γεννῶσι τοὺς ἄρνας, οἷον καὶ  ἐν   τῇ Χαλκιδικῇ τῇ ἐπὶ τῆς
[3, 14]   τοῖς κάτω δὲ μορίοις  ἐν   τοῖς ἄνω παχύτερον τὸ αἷμα
[3, 1]   δεξιοῖς μέρεσι, τὸ δ´ ἕτερον  ἐν   τοῖς ἀριστεροῖς ἐστιν· δ´
[3, 3]   ἀνωτάτω αὐτῆς, δ´ ἐλαχίστη  ἐν   τοῖς ἀριστεροῖς, δὲ μέση
[3, 3]   δεξιοῖς μᾶλλον, δ´ ἐλάττων  ἐν   τοῖς ἀριστεροῖς, ἣν καλοῦσί τινες
[3, 4]   τὸ αἰδοῖον τὰ πέρατα αὐτῶν  ἐν   τοῖς ἄρρεσιν, ἐν δὲ τοῖς
[3, 5]   Αἱ μὲν γὰρ φλέβες, ὥσπερ  ἐν   τοῖς γραφομένοις κανάβοις, τὸ τοῦ
[3, 3]   ἤρτηται κοίλιας τῆς ἄνω καὶ  ἐν   τοῖς δεξιοῖς, εἶτα διὰ τοῦ
[3, 3]   πρότερον, μεγίστη μὲν κοιλία  ἐν   τοῖς δεξιοῖς καὶ ἀνωτάτω αὐτῆς,
[3, 3]   ταύτης, καὶ μὲν μείζων  ἐν   τοῖς δεξιοῖς μᾶλλον, δ´
[3, 1]   ὑστέρας, καὶ τὸ μὲν αὐτῶν  ἐν   τοῖς δεξιοῖς μέρεσι, τὸ δ´
[3, 10]   λόγον τοῦ μεγέθους. Ἔνεστι δ´  ἐν   τοῖς δέρμασι πᾶσι γλισχρότης μυξώδης,
[3, 14]   καὶ χωρίς. Τοῖς δὲ καθεύδουσιν  ἐν   τοῖς ἐκτὸς μέρεσιν ἔλαττον γίνεται
[3, 11]   τοῖς ἐλάττοσι ζῴοις· ἀλλ´ (ἄδηλοι  ἐν   τοῖς ἐλάττοσι διὰ τὸ πάμπαν
[3, 11]   καὶ ἐν τοῖς μείζοσι καὶ  ἐν   τοῖς ἐλάττοσι ζῴοις· ἀλλ´ (ἄδηλοι
[3, 3]   κειμένη αὐτῶν μὲν μείζων  ἐν   τοῖς ἔμπροσθεν, δ´ ἐλάττων
[3, 12]   ἔχον τὴν φύσιν τῇ σαρκὶ  ἐν   τοῖς ἐναίμοις ἐν πᾶσίν ἐστι
[3, 3]   ῥάχιν τείνει· ἣν καὶ Ὅμηρος  ἐν   τοῖς ἔπεσιν εἴρηκε ποιήσας ἀπὸ
[3, 7]   καὶ τούτων τὰ καλούμενα πλῆκτρα  ἐν   τοῖς ἔχουσι σφυρόν· καὶ τούτοις
[3, 11]   θνήσκει. ~Εἰσὶ δὲ καὶ ὑμένες  ἐν   τοῖς ζώοις ἅπασι τοῖς ἐναίμοις.
[3, 1]   κοτυληδόνος. Τὰ μὲν οὖν ἀνομοιομερῆ  ἐν   τοῖς ζῴοις μέρη τοῦτον ἔχει
[3, 11]   τὴν ἀρχὴν καὶ τὴν ἐξάρτησιν  ἐν   τοῖς ζῳοτόκοις καὶ ἀμφώδουσιν ἐκ
[3, 14]   θήλεσιν, καὶ ἐπιπολῆς μὲν ἔλαττον  ἐν   τοῖς θήλεσιν, ἐντὸς δὲ πολυαιμότερον.
[3, 14]   ἐχόντων πρὸς ὑγίειαν καὶ ἡλικίαν  ἐν   τοῖς θήλεσιν, καὶ ἐπιπολῆς μὲν
[3, 7]   τῷ ἀνάλογόν ἐστι ταὐτά, οἷον  ἐν   τοῖς ἰχθύσι· τούτων γὰρ τὰ
[3, 7]   τετράπασιν ῥάχις. Ἴδιον δ´  ἐν   τοῖς ἰχθύσιν, ὅτι ἐν ἐνίοις
[3, 14]   ζῳοτόκων ταῦρος καὶ ὄνος, Καὶ  ἐν   τοῖς κάτω δὲ μορίοις
[3, 10]   παχύτεραι, πλείους δὲ καὶ μακρότεραι  ἐν   τοῖς κοιλοτέροις καὶ ὑγροτέροις, ἄνπερ
[3, 5]   ἦν συνεχὴς φύσις αὐτῶν,  ἐν   τοῖς λελεπτυσμένοις ἂν καταφανὴς ἐγίνετο
[3, 2]   ἀρχὰς οὐκ ἐθεώρουν, οἱ δ´  ἐν   τοῖς λελεπτυσμένοις σφόδρα ἀνθρώποις ἐκ
[3, 4]   ἅπασίν ἐστι φανερόν, ἀλλὰ μάλιστα  ἐν   τοῖς μάλιστα πολυαίμοις καὶ μεγίστοις.
[3, 16]   δέ, ὅσα ἔχει τὸ γάλα,  ἐν   τοῖς μαστοῖς. Μαστοὺς δ´ ἔχει
[3, 11]   σπλάγχνων ὑμήν ἐστι καὶ  ἐν   τοῖς μείζοσι καὶ ἐν τοῖς
[3, 7]   ἐν ὀλίγοις· ἔχει δὲ καὶ  ἐν   τοῖς μηροῖς καὶ βραχίοσιν. Στερεὰ
[3, 7]   σκελῶν ἤδη ὀστᾶ, τά τ´  ἐν   τοῖς μηροῖς καὶ κνήμαις, οἳ
[3, 8]   οὐ γίνεται ἐν αὐτοῖς ὥσπερ  ἐν   τοῖς ὀστοῖς μυελός· ἐν δὲ
[3, 7]   ἂν ἔχειν δόξειεν ὅλως μυελὸν  ἐν   τοῖς ὀστοῖς, οἷον λέων, διὰ
[3, 13]   ἐστι τὸ περὶ τὴν κόρην  ἐν   τοῖς ὀφθαλμοῖς· ἔχουσι γὰρ τοῦτο
[3, 13]   ὅσα ἔχουσι τὸ τοιοῦτον μόριον  ἐν   τοῖς ὀφθαλμοῖς καὶ μή εἰσι
[3, 10]   ὡς γὰρ ἐπὶ τὸ πολὺ  ἐν   τοῖς παχυτέροις δέρμασι σκληρότεραι αἱ
[3, 16]   τῷ γάλακτι λιπαρότης, καὶ  ἐν   τοῖς πεπηγόσι γίνεται ἐλαιώδης. Εἰς
[3, 1]   δεῖ θεωρεῖν καὶ ὕστερον λεχθήσεται  ἐν   τοῖς περὶ ἕκαστον αὐτῶν ἰδίοις
[3, 8]   γάρ ἐστι χονδράκανθα) (ἔνεστιν αὐτῶν  ἐν   τοῖς πλατέσι τὸ κατὰ τὴν
[3, 7]   σφυρόν· καὶ τούτοις συνεχῆ τὰ  ἐν   τοῖς ποσίν. Ὅσα μὲν οὖν
[3, 10]   ἔχει τρίχας, τῶν τ´ ἀκρωτηρίων  ἐν   τοῖς πρανέσιν ἀλλ´ οὐκ ἐν
[3, 13]   γίνεται πιμελῶδες, οἷον τῶν ἰχθύων  ἐν   τοῖς σελάχεσιν· ποιοῦσι γὰρ ἔλαιον
[3, 5]   ἔχουσι σχῆμα παντὸς (οὕτως ὥστ´  ἐν   τοῖς σφόδρα λελεπτυσμένοις πάντα τὸν
[3, 1]   καὶ ὑμενώδεις καὶ μακραί, ὥστ´  ἐν   τοῖς σφόδρα μικροῖς τῶν ἰχθύων
[3, 3]   ἀορτὴν ἐκ τοῦ τεθεᾶσθαι καὶ  ἐν   τοῖς τεθνεῶσι τὸ νευρῶδες αὐτῆς
[3, 7]   ἄκανθαν ἔχει, ἐστιν ὥσπερ  ἐν   τοῖς τετράπασιν ῥάχις. Ἴδιον
[3, 1]   τρόπον ἔχει ὑστέρα καὶ  ἐν   τοῖς τετράποσι μὲν τῶν ζῴων
[3, 10]   ἐν δὲ τοῖς πλείων, οἷον  ἐν   τοῖς τῶν βοῶν, ἐξ ἧς
[3, 15]   ὥσπερ εἴρηται καὶ πρότερον. Καὶ  ἐν   τοῖς ὑείοις δ´ ὀστοῖς ἐλάττων
[3, 10]   ἐν τοῖς πρανέσιν ἀλλ´ οὐκ  ἐν   τοῖς ὑπτίοις· δὲ δασύπους
[3, 9]   ἐκτμηθῇ· περὶ δὲ τῶν ἐκτετμημένων  ἐν   τοῖς ὕστερον λεχθήσεται. Τὰ δὲ
[3, 7]   κοιλίαν. Ἔτι δὲ τά τ´  ἐν   τοῖς ὤμοις ὀστᾶ, καὶ αἱ
[3, 7]   μὴ ὅμοια δέ· καὶ γὰρ  ἐν   τούτοις τῷ μᾶλλον καὶ
[3, 7]   οὕτω καὶ τοῦ ἔχειν τὰ  ἐν   τούτοις ὀστᾶ. Ὅσα γὰρ μὴ
[3, 7]   δ´ ἔχει σκέλη πρόσθια, καὶ  ἐν   τούτοις τὸν αὐτὸν ἔχει τρόπον.
[3, 16]   πλείων ἐν τῷ βοείῳ  ἐν   τῷ αἰγείῳ· γίνεσθαι γάρ φασιν
[3, 1]   ἐπανακάμπτουσιν εἰς τὸν καυλὸν τὸν  ἐν   τῷ αἰδοίῳ λευκή ἐστιν
[3, 2]   Ἀπολλωνιάτης τάδε λέγει. Αἱ φλέβες  ἐν   τῷ ἀνθρώπῳ ὧδ´ ἔχουσιν. Εἰσὶ
[3, 7]   τὰ δ´ οὐκ ἔχει τῶν  ἐν   τῷ αὐτῷ ζῴῳ ὀστῶν. Ἔνια
[3, 2]   τείνουσαι διὰ τῶν σφαγῶν φαίνονται  ἐν   τῷ αὐχένι μεγάλαι· ἀφ´ ἑκατέρας
[3, 16]   τυρόν. Ἔστι δὲ τυρὸς πλείων  ἐν   τῷ βοείῳ ἐν τῷ
[3, 16]   ἤδη τισὶ προῆλθεν. πάρχει δ´  ἐν   τῷ γάλακτι λιπαρότης, καὶ
[3, 10]   κατὰ τὰς τρίχας, τούτοις καὶ  ἐν   τῷ δέρματι προϋπάρχει ποικιλία
[3, 1]   χειμῶνος ὄρχεις αὐτά. Τῶν δ´  ἐν   τῷ ἔμπροσθεν ἐχόντων τοὺς ὄρχεις
[3, 3]   φλεβῶν φύσις. Δύο φλέβες εἰσὶν  ἐν   τῷ θώρακι κατὰ τὴν ῥάχιν
[3, 3]   δὲ μέση μεγέθει τούτων  ἐν   τῷ μέσῳ ἀμφοῖν· ἀμφότεραι δὲ
[3, 10]   μῦς τὸ κῆτος ὀδόντας μὲν  ἐν   τῷ στόματι οὐκ ἔχει, τρίχας
[3, 15]   δ´ ὅσα φύσει ὑπάρχει ὑγρὰ  ἐν   τῷ σώματι, ἐν ἀγγείοις ὑπάρχει,
[3, 14]   (ταχὺ τὸ τῶν γερόντων, κἂν  ἐν   τῷ σώματι ἐπιπολῆς· τοῖς
[3, 14]   Σηπόμενον δὲ γίνεται τὸ αἷμα  ἐν   τῷ σώματι πύον, ἐκ δὲ
[3, 10]   δέρματι προϋπάρχει ποικιλία καὶ  ἐν   τῷ τῆς γλώττης δέρματι. Περὶ
[3, 2]   ἑκάτεραι. Ἔστι δ´ ἑτέρα φλὲψ  ἐν   τῷ τραχήλῳ παρὰ τὴν μεγάλην
[3, 17]   συνεστραμμένον. Καὶ τὸ μὲν γόνιμον  ἐν   τῷ ὕδατι χωρεῖ κάτω, τὸ
[3, 1]   καθάπερ δελφίς, οἱ δ´ ἐκτὸς  ἐν   τῷ φανερῷ πρὸς τῷ τέλει
[3, 15]   μυελὸς ἐν ὀστοῖς, τὰ δ´  ἐν   ὑμενώδεσι, καὶ δέρμασι καὶ κοιλίαις.
[3, 16]   τὰς τῶν ἐδεσμάτων διαφοράς, οἷον  ἐν   Φάσει μέν ἐστι βοΐδια μικρὰ
[3, 15]   ἀγγείοις ὑπάρχει, ὥσπερ καὶ αἷμα  ἐν   φλεψὶ καὶ μυελὸς ἐν ὀστοῖς,
[3, 9]   τῷ ὀστῷ· διὸ καὶ  ἐν   Φρυγίᾳ εἰσὶ βόες καὶ ἄλλοθι
[3, 1]   ἐν δὲ τοῖς μείζοσιν, οἷον  ἐν   χηνὶ καὶ τοῖς τηλικούτοις, φανερώτερον
[3, 3]   τῆς κοιλίας μορίου τῆς φλεβὸς  ἐν   λιμνάζει τὸ αἷμα.
[3, 3]   ὥστε μηδὲν εἶναι μόριον λαβεῖν  ἐν   οὐ τρῆμά τ´ ἔνεστι
[3, 2]   ἐναίμοις ζῴοις καὶ τὸ μόριον  ἐν   πέφυκεν ἐγγίνεσθαι (τοῦτο δὲ
[3, 1]   τὴν ὀσφὺν αὐτῆς μέρος ἐστίν,  ἐν   τὰ ᾠά, τὸ δὲ
[3, 10]   μαδιγένειοι. Αὔξονται δ´ αἱ τρίχες  ἔν   τε νόσοις τισίν, οἷον ἐν
[3, 16]   τῶν ὀχευομένων. Τῶν δ´ ἀρρένων  ἔν   τε τοῖς ἄλλοις ζῴοις καὶ
[3, 16]   γίνεται γάλα, ὅμως δὲ γίνεται  ἔν   τισιν, ἐπεὶ καὶ ἐν Λήμνῳ
[3, 1]   ἑκατέρου τείνει πόρος συνάπτων εἰς  ἕν,   καθάπερ καὶ τοῖς ἰχθύσιν, ὑπὲρ
[3, 1]   ἀρχὴ μία καὶ τὸ στόμα  ἕν,   οἷον καυλὸς σαρκώδης σφόδρα καὶ
[3, 1]   ἰχθύων δοκεῖν ἑκατέραν ᾠὸν εἶναι  ἕν,   ὡς δύο ἐχόντων ᾠὰ τῶν
[3, 1]   εἶναι ψαθυρόν· ἔστι γὰρ οὐχ  ἓν   ἀλλὰ πολλά, διόπερ διαχεῖται εἰς
[3, 1]   ἐγγίνεται, καὶ ἐκτίκτει οὐ καθ´  ἓν   ἀλλὰ συνεχές. Ἔχει δὲ τὴν
[3, 2]   τῶν φλεβῶν τέτταρα ζεύγη ἐστίν,  ἓν   μὲν ἀπὸ τοῦ ἐξόπισθεν τῆς
[3, 15]   δὲ μυελοῦ· καὶ γὰρ τοῦτο  ἓν   τῶν ὑγρῶν ἐνίοις τῶν ἐναίμων
[3, 11]   συνέστη ἐν τῇ κύστει ὥστε  μηδὲν   δοκεῖν διαφέρειν κογχυλίων. Περὶ μὲν
[3, 3]   παρὰ τὰ ἐλάττω, οὕτως ὥστε  μηδὲν   εἶναι μόριον λαβεῖν ἐν
[3, 5]   ἐν τῇ κεφαλῇ οὐκ ἔστιν  οὐδέν,   ἀλλ´ αἱ ῥαφαὶ αὐταὶ τῶν
[3, 9]   μὲν ἄλλων τῶν ἐχόντων κέρας  οὐδὲν   ἀποβάλλει τὰ κέρατα, ἔλαφος δὲ
[3, 7]   συνάπτουσιν, αἱ δ´ ἄλλαι ἀσύναπτοι·  οὐδὲν   γὰρ ἔχει ζῷον ὀστοῦν περὶ
[3, 10]   πολιότης, ὥσπερ τινές φασιν·  οὐδὲν   γὰρ φύεται εὐθὺς αὗον. Ἐν
[3, 10]   γένος ἐν ἐνίοις τῶν ζῴων  οὐδὲν   διαφέρει τὴν σκληρότητα τῶν ὀστῶν.
[3, 11]   ἤδη τοιοῦτον. Τεθνεώτων μὲν οὖν  οὐδὲν   διίησιν ὑγρόν, ἐν δὲ τοῖς
[3, 16]   τὸ δὲ τελευταῖον γάλα ἤδη  οὐδὲν   ἔλαττον τῶν ὀχευομένων. Τῶν δ´
[3, 7]   φλέβες· αὐτὸ δὲ καθ´ αὑτὸ  οὐδέν   ἐστιν ὀστοῦν. Ἀρχὴ δ´
[3, 2]   ἐξ ἀγγείου· καθ´ αὑτὸ γὰρ  οὐδὲν   ἔχει αἷμα, πλὴν ὀλίγον ἐν
[3, 9]   καμπτὰ καὶ σχιστά, ὀστοῦν δ´  οὐδὲν   καμπτὸν οὐδὲ σχιστόν, ἀλλὰ θραυστόν.
[3, 4]   ἐκ τοῦ κοίλου τῶν νεφρῶν,  οὐδὲν   κοινωνοῦντες τῇ μεγάλῃ φλεβί. Ἐκ
[3, 10]   ὄρνιθας, κατὰ μὲν τὰς ἡλικίας  οὐδὲν   μεταβάλλει, πλὴν γέρανος· αὕτη δ´
[3, 1]   γένος ἅπαν, οὐδ´ ὅλως ἄπουν  οὐδέν,   ὅσα μὴ ζῳοτοκεῖ ἐν αὑτοῖς.
[3, 16]   τοῖς τέκνοις ἱκανόν, πλῆθος δ´  οὐδὲν   οὔτε χρήσιμον εἰς τύρευσιν, οἷον
[3, 16]   δὲ καὶ πολὺ ἤδη τισὶ  προῆλθεν.   πάρχει δ´ ἐν τῷ γάλακτι
[3, 10]   ἀλλ´ ἐκπίπτει. Οὐκ ἀναφύεται δὲ  ἐκτιλθὲν   οὔτε τῶν μελιττῶν τὸ πτερὸν
[3, 2]   αὐχένος ἔξωθεν παρὰ τὴν ῥάχιν  ἔνθεν   καὶ ἔνθεν μέχρι τῶν ἰσχίων
[3, 1]   ἀρξαμένη ἀφ´ ἑνὸς πόρου συνεχής,  ἔνθεν   καὶ ἔνθεν τῆς ἀκάνθης, οἷον
[3, 2]   παρὰ τὴν ῥάχιν ἔνθεν καὶ  ἔνθεν   μέχρι τῶν ἰσχίων εἰς τὰ
[3, 1]   ἑνὸς πόρου συνεχής, ἔνθεν καὶ  ἔνθεν   τῆς ἀκάνθης, οἷον πόρος ἑκάτερος
[3, 1]   τὸ μὲν ὑστέρα καὶ δελφύς  (ὅθεν   καὶ ἀδελφοὺς προσαγορεύουσι) μήτρα δ´
[3, 2]   καὶ διὰ τῶν ἰγνύων τοῦ  ἔνδοθεν   μορίου καὶ διὰ τῶν κνημῶν
[3, 2]   τοῦ αὐχένος, αἳ καλοῦνται σφαγίτιδες,  ἔνδοθεν   παρὰ τὴν ῥάχιν ἑκάτεραι φέρουσαι
[3, 4]   τρόπον ἔχουσιν αἱ φλέβες καὶ  πόθεν   ἤρτηνται τὰς ἀρχάς, φανερὸν ἐκ
[3, 10]   αἱ ἔμπροσθεν μόναι· τὰ γὰρ  ὄπισθεν   οὐδεὶς γίνεται φαλακρός. μὲν
[3, 1]   τοῖς μὲν γὰρ ἐκ τοῦ  ὄπισθεν   συνεχεῖς καὶ οὐκ ἀπηρτημένοι εἰσίν,
[3, 3]   τοῖς ἔμπροσθεν, δ´ ἐλάττων  ὄπισθεν   ταύτης, καὶ μὲν μείζων
[3, 2]   τείνουσιν. δὲ μεγίστη αὐτῶν  ὄπισθεν   τείνει τοῦ μηροῦ, καὶ ἐκφαίνεται
[3, 10]   καὶ τὰ πρόσθια πρότερα τῶν  ὄπισθεν·   τελευταῖον δ´ ἥβη. Εἰσὶ
[3, 2]   ἐστίν, ἓν μὲν ἀπὸ τοῦ  ἐξόπισθεν   τῆς κεφαλῆς διὰ τοῦ αὐχένος
[3, 4]   λάμβδα ἑκάτερα, καὶ γίνεται εἰς  τοὔπισθεν   μᾶλλον μεγάλη φλὲψ τῆς
[3, 4]   τῶν ἀριστερῶν τῆς μεγάλης φλεβὸς  ἀποσχισθὲν   τὸν αὐτὸν τρόπον ἀναβαίνει ἐπὶ
[3, 1]   εἰς ταὐτὸ συνάπτουσιν εἰς τὸ  πρόσθεν   ἐπὶ τὸ αἰδοῖον. Οἱ δ´
[3, 3]   τὸ ὀξὺ ἐχούσης εἰς τὸ  πρόσθεν,   καθάπερ εἴρηται πρότερον, μεγίστη
[3, 1]   αὐτά. Τῶν δ´ ἐν τῷ  ἔμπροσθεν   ἐχόντων τοὺς ὄρχεις οἱ μὲν
[3, 3]   μὲν μείζων ἐν τοῖς  ἔμπροσθεν,   δ´ ἐλάττων ὄπισθεν ταύτης,
[3, 10]   καὶ πρῶται. Τούτων δ´ αἱ  ἔμπροσθεν   μόναι· τὰ γὰρ ὄπισθεν οὐδεὶς
[3, 2]   Αἱ δὲ τέταρται ἀπὸ τοῦ  ἔμπροσθεν   τῆς κεφαλῆς καὶ τῶν ὀφθαλμῶν
[3, 2]   σπλῆνα καὶ νεφρὸν καὶ ὄρχιν,  ἐντεῦθεν   δ´ εἰς τὸ αἰδοῖον. Διογένης
[3, 2]   τὸν αὐχένα καὶ τὰς κλεῖδας·  ἐντεῦθεν   δὲ τείνουσι διὰ τῶν βραχιόνων
[3, 3]   γένυες τῇ κεφαλῇ. Πάλιν δ´  ἐντεῦθεν   εἰς τέτταρας σχίζονται φλέβας, ὧν
[3, 2]   ταρσὸν τοῦ ποδὸς καθήκουσι, καὶ  ἐντεῦθεν   ἐπὶ τοὺς δακτύλους διατείνουσιν. Σχίζονται
[3, 10]   οὖν τρίχες αὐξάνονται ἀποτμηθεῖσαι κάτωθεν,  ἄνωθεν   δ´ οὔ· τὰ δὲ πτερὰ
[3, 2]   δὲ τείνουσι διὰ τῶν βραχιόνων  ἄνωθεν   εἰς τὰς καμπάς, εἶτα διὰ
[3, 1]   τῆς κύστεως πόρος, καὶ συνάπτει  ἄνωθεν   εἰς τὸν καυλόν· περὶ τοῦτον
[3, 7]   ζῴων κινεῖ τὴν σιαγόνα τὴν  ἄνωθεν.   Ἐν δὲ ταῖς σιαγόσιν ἔνεστι
[3, 2]   καὶ ἐπὶ τὸ〉 τῶν πλευρῶν  ἄνωθεν,   ἕως μὲν ἐπὶ τὸν
[3, 1]   τοῦ περιττώματος ἐξόδου· τὸ δ´  ἄνωθεν   λέγομεν τὸ πρὸς τὴν ἄκανθαν.
[3, 10]   οὔ· τὰ δὲ πτερὰ οὔτ´  ἄνωθεν   οὔτε κάτωθεν, ἀλλ´ ἐκπίπτει. Οὐκ
[3, 7]   τὸ δ´ ἄρρεν τρεῖς ῥαφὰς  ἄνωθεν   συναπτούσας, τριγωνοειδεῖς· ἤδη δ´ ὤφθη
[3, 4]   μεγάλης φλεβός. ~Τὰ μὲν οὖν  ἄνωθεν   τῆς καρδίας τοῦτον ἔχουσι τὸν
[3, 1]   ἐν αὑτοῖς καὶ εἰς τοὐμφανές,  ἄνωθεν   τῆς κοιλίας, ὅσα δ´ ᾠοτοκεῖ,
[3, 1]   ῥάχεως, συνάπτοντας εἰς ἕνα πόρον  ἄνωθεν   τῆς τοῦ περιττώματος ἐξόδου· τὸ
[3, 3]   τοῦ πλεύμονος· ὧν ἐπιλαμβανομένων ἐνίοτε  ἔξωθεν   ἄνευ πνιγμοῦ καταπίπτουσιν οἱ ἄνθρωποι
[3, 1]   ἐν τῇ καλουμένῃ ὀσχέᾳ, ὅσοι  ἔξωθεν.   Αὐτοὶ δ´ οἱ ὄρχεις ἐν
[3, 2]   τῶν ἰγνύων καὶ τῶν σφυρῶν  ἔξωθεν.   Ἕτεραι δὲ φλέβες ἐκ τῆς
[3, 2]   τῆς κεφαλῆς διὰ τοῦ αὐχένος  ἔξωθεν   παρὰ τὴν ῥάχιν ἔνθεν καὶ
[3, 2]   σφόδρα ἀνθρώποις ἐκ τῶν τότε  ἔξωθεν   φαινομένων τὰς ἀρχὰς τῶν φλεβῶν
[3, 2]   τῷ τραχήλῳ παρὰ τὴν μεγάλην  ἑκατέρωθεν,   ἐλάττων ἐκείνης ὀλίγον, εἰς ἣν
[3, 5]   πυροῦσθαι, νεῦρον δὲ πᾶν φθείρεται  πυρωθέν·   κἂν διακοπῇ, οὐ συμφύεται πάλιν.
[3, 2]   τῶν ἰγνύων καὶ τῶν σφυρῶν  εἴσωθεν〉   Τὸ δὲ τρίτον ζεῦγος ἐκ
[3, 10]   δὲ πτερὰ οὔτ´ ἄνωθεν οὔτε  κάτωθεν,   ἀλλ´ ἐκπίπτει. Οὐκ ἀναφύεται δὲ
[3, 10]   αὐξάνεται δὲ θρὶξ ἀποτμηθεῖσα, ἀλλὰ  κάτωθεν   ἀναφυομένη γίνεται μείζων. Καὶ αἱ
[3, 10]   μὲν οὖν τρίχες αὐξάνονται ἀποτμηθεῖσαι  κάτωθεν,   ἄνωθεν δ´ οὔ· τὰ δὲ
[3, 1]   μακρά, καθάπερ τὸ σῶμα, τείνει  κάτωθεν   ἀρξαμένη ἀφ´ ἑνὸς πόρου συνεχής,
[3, 1]   δὲ διὰ μέσου τῶν δικρόων  κάτωθεν   ἀρξαμένη μέχρι πρὸς τὸ ὑπόζωμα
[3, 1]   τοιούτοις· μὲν γὰρ καυλὸς  κάτωθεν   εἷς καὶ σαρκωδέστερος, δὲ
[3, 1]   δὲ τῶν ὀρνίθων ὑστέρα  κάτωθεν   μὲν ἔχει τὸν καυλὸν σαρκώδη
[3, 2]   καὶ διὰ τῶν βραχιόνων τοῦ  κάτωθεν   μορίου εἰς τὰς μασχάλας, καὶ
[3, 1]   κοιλίας, ὅσα δ´ ᾠοτοκεῖ, πάντα  κάτωθεν   πρὸς τῇ ὀσφύϊ. Ὅσα δ´
[3, 1]   ᾠοτοκεῖ, ἐπαμφοτερίζει· τὸ μὲν γὰρ  κάτωθεν   πρὸς τὴν ὀσφὺν αὐτῆς μέρος
[3, 7]   μὲν ἄλλοις ζῴοις ἅπασιν  κάτωθεν   σιαγών· δὲ κροκόδειλος
[3, 1]   ἔχει ὄρχεις πρὸς τῇ ὀσφύϊ  κάτωθεν   τοῦ διαζώματος, τὰ μὲν λευκοτέρους
[3, 7]   δὲ ζῷα οὐδ´ ἂν ἔχειν  δόξειεν   ὅλως μυελὸν ἐν τοῖς ὀστοῖς,
[3, 16]   μαστούς· δὲ βδάλλων ὀρθὸς  ἕστηκεν,   μικρὸν ἐπικύπτων, διὰ τὸ μὴ
[3, 2]   καὶ μέλαινα. Ἐπεὶ δ´ ἀρχῇ  ἔοικεν   τοῦ αἵματος φύσις καὶ
[3, 2]   καὶ τὸ μόριον ἐν  πέφυκεν   ἐγγίνεσθαι (τοῦτο δὲ καλεῖται φλέψ)
[3, 16]   ἐπεὶ καὶ τῷ ἐν Λήμνῳ  ἀνεῖλεν   θεὸς μαντευομένῳ ἐπίκτησιν ἔσεσθαι
[3, 10]   πλέον ἔλαττον, μάλιστα  μὲν   αἱ ἐν τῇ κεφαλῇ, εἶτα
[3, 10]   ἀνθρώπῳ μόνῳ τῶν ζῴων, συγγενεῖς  μὲν   αἱ ἐν τῇ κεφαλῇ καὶ
[3, 10]   δὲ τῷ πλήθει· καὶ τῶν  μὲν   αἱ ὁπλαὶ τῶν δ´ αἱ
[3, 10]   τετραπόδων δὲ γινομένων πρεσβυτέρων τῶν  μὲν   αἱ τρίχες τῶν δὲ τὰ
[3, 14]   Γίνεται δὲ πεττόμενον ἐξ ἰχῶρος  μὲν   αἷμα, ἐξ αἵματος δὲ πιμελή·
[3, 14]   τὰ ὀστᾶ. Ἔχει δὲ λεπτότατον  μὲν   αἷμα καὶ καθαρώτατον ἄνθρωπος, παχύτατον
[3, 1]   νεφρῶν δύο· εἰσὶ δ´ οὗτοι  μὲν   αἱματώδεις, οἱ δ´ ἐκ τῆς
[3, 1]   τῆς γαστρός. Τούτοις δὲ τὰ  μὲν   ἄλλα ἔχει τὸν αὐτὸν τρόπον,
[3, 11]   δὲ καὶ κύστις ὑμενοειδὴς  μέν,   ἄλλο δὲ γένος ὑμένος· ἔχει
[3, 7]   τείνουσιν ὀστᾶ. Κινεῖται δὲ τοῖς  μὲν   ἄλλοις ζῴοις ἅπασιν κάτωθεν
[3, 9]   στερεὰ καὶ πολυσχιδῆ. Καὶ τῶν  μὲν   ἄλλων τῶν ἐχόντων κέρας οὐδὲν
[3, 16]   γάρ φασιν οἱ νομεῖς ἐκ  μὲν   ἀμφορέως αἰγείου γάλακτος τροφαλίδας ὀβολιαίας
[3, 13]   στεατώδεσι στεατῶδες. Ἔχει δὲ τὰ  μὲν   ἀμφώδοντα πιμελήν, τὰ δὲ μὴ
[3, 3]   κἄπειτα διὰ τῶν μασχαλῶν τοῖς  μὲν   ἀνθρώποις εἰς τοὺς βραχίονας, τοῖς
[3, 3]   νευρώδης πάμπαν. Τείνει δὲ πρῶτον  μὲν   ἄνω ἀπὸ τῆς καρδίας τῆς
[3, 16]   Μὴ ἐγκύοις δ´ οὔσαις ὀλίγον  μὲν   ἀπ´ ἐδεσμάτων τινῶν, οὐ μὴν
[3, 2]   φλεβῶν τέτταρα ζεύγη ἐστίν, ἓν  μὲν   ἀπὸ τοῦ ἐξόπισθεν τῆς κεφαλῆς
[3, 16]   καὶ γονή. Τούτων δὲ τὸ  μὲν   ἀποκεκριμένον ἅπασιν, ὅταν ἐνῇ, ἐστὶ
[3, 5]   ἔχει τόνδε τὸν τρόπον.  μὲν   ἀρχὴ καὶ τούτων ἐστὶν ἀπὸ
[3, 7]   τῶν ὀδόντων γένος, ὀστοῦν τῇ  μὲν   ἄτρητον τῇ δὲ τρητόν, καὶ
[3, 1]   ἐχόντων τὰς ὑστέρας, καὶ τὸ  μὲν   αὐτῶν ἐν τοῖς δεξιοῖς μέρεσι,
[3, 1]   τρόπον, διαφέρουσι δ´ ὅτι οἱ  μὲν   αὐτῶν ἔχουσι καθ´ αὑτοὺς τοὺς
[3, 16]   Ὅταν δ´ ἔγκυον ᾖ, γίνεται  μέν,   ἄχρηστον δὲ τὸ πρῶτον καὶ
[3, 16]   καὶ γλυκύ. Ἔστι δὲ λεπτότατον  μὲν   γάλα καμήλου, δεύτερον δ´ ἵππου,
[3, 1]   καὶ πρὸς ἄλληλα διαφοράν. Τὰ  μὲν   γὰρ ἄλλα γένη τῶν ὄφεων
[3, 1]   διαφορὰν ἔχει, πρότερον εἴρηται· τοῖς  μὲν   γὰρ ἐκ τοῦ ὄπισθεν συνεχεῖς
[3, 7]   ἔχον τοῦτο τοῖς ζῴοις· τὰ  μὲν   γὰρ ἔχει μονόστεον τὸ κρανίον,
[3, 9]   τὰ μόρια τῶν ζῴων. Ταῦτα  μὲν   γὰρ καὶ καμπτὰ καὶ σχιστά,
[3, 1]   αὑτοῖς δ´ ᾠοτοκεῖ, ἐπαμφοτερίζει· τὸ  μὲν   γὰρ κάτωθεν πρὸς τὴν ὀσφὺν
[3, 1]   τοῖς ἄλλοις (τοῖς τοιούτοις·  μὲν   γὰρ καυλὸς κάτωθεν εἷς καὶ
[3, 1]   ἀλλήλας ἐστὶ τῶν ὑστερῶν. Τὰ  μὲν   γὰρ κερατοφόρα καὶ μὴ ἀμφώδοντα
[3, 10]   τὰς τῶν ὑδάτων μεταβολάς· ἔνθα  μὲν   γὰρ λευκὰ γίνονται, ἔνθα δὲ
[3, 4]   οὐχ ὁμοίως ἔστι καταμαθεῖν· τῶν  μὲν   γὰρ οἱ πόροι συγκεχυμένοι καθάπερ
[3, 1]   ἀρρένων διαφορὰς ἔχει πλείους. Τὰ  μὲν   γὰρ ὅλως τῶν ἐναίμων ζῴων
[3, 13]   δὲ καὶ τοῖς τόποις·  μὲν   γὰρ πιμελὴ γίνεται μεταξὺ δέρματος
[3, 13]   καὶ στέαρ διαφέρουσιν ἀλλήλων. Τὸ  μὲν   γὰρ στέαρ ἐστὶ θραυστὸν πάντῃ
[3, 14]   καὶ εἴδει τὸ αἷμα· ἐν  μὲν   γὰρ τοῖς πάμπαν νέοις ἰχωροειδές
[3, 2]   ἀγνοίας τὸ δυσθεώρητον αὐτῶν. Ἐν  μὲν   γὰρ τοῖς τεθνεῶσι τῶν ζῴων
[3, 3]   ἀρχὰς ἀπὸ τῆς καρδίας· διὰ  μὲν   γὰρ τῶν ἄλλων σπλάγχνων,
[3, 3]   σχίζεται εἰς δύο τόπους. Αἱ  μὲν   γὰρ φέρουσιν εἰς τὰ πλάγια
[3, 5]   ἀρχῆς, ὥσπερ αἱ φλέβες. Αἱ  μὲν   γὰρ φλέβες, ὥσπερ ἐν τοῖς
[3, 10]   τῶν δὲ τὰ ἔρια βαθύτερα  μὲν   γίνεται, ἐλάττω δὲ τῷ πλήθει·
[3, 17]   ξηρὸν καὶ συνεστραμμένον. Καὶ τὸ  μὲν   γόνιμον ἐν τῷ ὕδατι χωρεῖ
[3, 1]   γαστρὶ ἔχει, οἷον τῶν ἀπόδων  μὲν   δελφίς, τῶν δὲ τετραπόδων καὶ
[3, 4]   Τείνει δ´ ἀπ´ αὐτῆς μία  μὲν   διὰ τοῦ ἥπατος φλέψ, βραχεῖα
[3, 2]   ἀριστερᾶς εἰς τὰ ἀριστερά, μέγισται  μὲν   δύο εἰς τὴν καρδίαν περὶ
[3, 4]   φλεβὸς ἀποσχίσεις εἰσίν, ὧν  μὲν   εἰς τὸ ὑπόζωμα τελευτᾷ καὶ
[3, 2]   ἀριστεροῦ εἰς τὸ δεξιόν,  μὲν   ἐκ τοῦ ἀριστεροῦ διὰ τοῦ
[3, 2]   πλεύμονα ὑπὸ τοὺς μαστούς,  μὲν   ἐκ τοῦ δεξιοῦ εἰς τὰ
[3, 4]   τῶν μηρῶν φέρουσιν ἐναλλάξ,  μὲν   ἐκ τῶν ἀριστερῶν εἰς τὰ
[3, 2]   εἰς τὸν πλεύμονα ἀφικνοῦνται, αἱ  μὲν   ἐκ τῶν δεξιῶν εἰς τὰ
[3, 2]   εἰς τὴν κεφαλὴν πολλαί, αἱ  μὲν   ἐκ τῶν δεξιῶν εἰς τὰ
[3, 14]   αὐτοῦ καὶ ἀφιεμένου ἔξω πλείονος  μὲν   ἐκθνήσκουσι, πολλοῦ δ´ ἄγαν ἀποθνήσκουσιν.
[3, 10]   οὔθ´ οἱ ἐκτετμημένοι· ἀλλ´ ἐὰν  μὲν   ἐκτμηθῇ πρὸ ἥβης, οὐ φύονται
[3, 14]   ἐν τοῖς θήλεσιν, καὶ ἐπιπολῆς  μὲν   ἔλαττον ἐν τοῖς θήλεσιν, ἐντὸς
[3, 10]   μελλόντων. Αἱ δ´ ἄλλαι γίνονται  μέν,   ἐλάττους δέ. Γίνονται δὲ καὶ
[3, 6]   ἄλλο γένος ἰνῶν, γίνεται  μὲν   ἐν αἵματι, οὐκ ἐν ἅπαντος
[3, 2]   φύσις αὐτῶν. Ὥσθ´ οἱ  μὲν   ἐν τεθνεῶσι καὶ διῃρημένοις τοῖς
[3, 10]   μῦς τὸ κῆτος ὀδόντας  μὲν   ἐν τῷ στόματι οὐκ ἔχει,
[3, 1]   ἔχει ὄρχεις, τὰ δ´ ἔχει  μὲν   ἐντὸς δ´ ἔχει, καὶ τῶν
[3, 1]   ἔμπροσθεν ἐχόντων τοὺς ὄρχεις οἱ  μὲν   ἐντὸς ἔχουσι πρὸς τῇ γαστρί,
[3, 3]   τέτταρας σχίζονται φλέβας, ὧν μία  μὲν   ἐπανακάμψασα καταβαίνει διὰ τοῦ τραχήλου
[3, 2]   παρὰ τὴν νωτιαίαν ἄκανθαν,  μὲν   ἐπὶ δεξιὰ δ´ ἐπ´
[3, 4]   τῆς μεγάλης φλεβὸς ἀποσχίζονται,  μὲν   ἐπὶ τὸ ἐπίπλοον, δ´
[3, 2]   δ´ αὐτῶν ἄκρα ἑκατέρα,  μὲν   ἐπὶ τὸν μέγαν δάκτυλον,
[3, 3]   ἀπ´ αὐτῆς μόρια δύο, τὸ  μὲν   ἐπὶ τὸν πλεύμονα, τὸ δ´
[3, 2]   τῶν πλευρῶν ἄνωθεν, ἕως  μὲν   ἐπὶ τὸν (σπλῆνα δ´
[3, 4]   τῶν σχιζομένων καὶ ἄλλαι, αἱ  μὲν   ἐπὶ τοὺς βουβῶνας πρῶτον μεγάλαι
[3, 16]   ἐδεσμάτων διαφοράς, οἷον ἐν Φάσει  μέν   ἐστι βοΐδια μικρὰ ὧν ἕκαστον
[3, 2]   ἐντός. ~Τῶν δ´ ὁμοιομερῶν κοινότατον  μέν   ἐστι τὸ αἷμα πᾶσι τοῖς
[3, 7]   μόρια τῶν ὀστῶν ἐν ἐνίοις  μέν   ἐστιν, ἐν ἐνίοις δ´ οὐκ
[3, 9]   ἔχει) τῶν δ´ ἐχόντων τὰ  μέν   ἐστιν εὐθυώνυχα, (ὥσπερ ἄνθρωπος, τὰ
[3, 1]   πόροι ἄνω. Διαφθείρουσι δ´ οἱ  μὲν   ἔτι νέων ὄντων τρίψει, οἱ
[3, 10]   ψυχροῖς μαλακαί. Εἰσὶ δ´ αἱ  μὲν   εὐθεῖαι μαλακαί, αἱ δὲ κεκαμμέναι
[3, 7]   κωλῆνας ἔχει, οὐδ´ ὅσα ταὐτὰ  μὲν   ἔχει μόρια, μὴ ὅμοια δέ·
[3, 7]   καὶ μεγέθει. Ἔτι δὲ τὰ  μὲν   ἔχει μυελὸν τὰ δ´ οὐκ
[3, 14]   λίαν· τὰ γὰρ πίονα καθαρὸν  μὲν   ἔχει ὀλίγον δὲ τὸ αἷμα,
[3, 1]   δὲ τῶν ὀρνίθων ὑστέρα κάτωθεν  μὲν   ἔχει τὸν καυλὸν σαρκώδη καὶ
[3, 10]   τόνδ´ ἔχει τὸν τρόπον. Τρίχας  μὲν   ἔχει τῶν ζῴων ὅσα πεζὰ
[3, 17]   ἄνθρωπος προΐεται. Ἔστι δὲ τῶν  μὲν   ἐχόντων τρίχας γλίσχρον, τῶν δ´
[3, 12]   ἀντὶ σαρκῶν. Εἰσὶ δὲ τοῖς  μὲν   ἔχουσι (τὰς σάρκας πολλὰς αἱ
[3, 13]   χυτὸν καὶ ἄπηκτον· καὶ οἱ  μὲν   ζωμοὶ οἱ τῶν πιόνων οὐ
[3, 11]   κύστιν οὐ πάντα, ἀλλὰ τὰ  μὲν   ζῳοτόκα πάντα, τῶν δ´ ᾠοτόκων
[3, 1]   τῶν ἀπόδων εἰς τὸ φανερὸν  μὲν   ζῳοτοκεῖ ἐν αὑτοῖς δ´ ᾠοτοκεῖ,
[3, 1]   Ὅσα δ´ εἰς τὸ φανερὸν  μὲν   ζῳοτοκεῖ ἐν αὑτοῖς δ´ ᾠοτοκεῖ,
[3, 1]   Ἔχει δὲ τὴν ὑστέραν, ὅσα  μὲν   ζῳοτοκεῖ καὶ ἐν αὑτοῖς καὶ
[3, 7]   τοῖς ἰχθύσι· τούτων γὰρ τὰ  μὲν   ζῳοτοκοῦντα χονδράκανθά ἐστιν, οἷον τὰ
[3, 4]   τὸν ἀριστερὸν βραχίονα· πλὴν ἐκείνη  μὲν   διὰ τοῦ ἥπατός ἐστιν,
[3, 1]   ζῳοτόκον ᾖ) τούτων δὴ δικρόα  μὲν   ὑστέρα, ὁμοίως δὲ καὶ
[3, 1]   καὶ δίποδα καὶ τετράποδα, τούτων  μὲν   ὑστέρα πάντων ἐστὶ κάτω
[3, 1]   μορίων εἰπεῖν. Ταῦτα γὰρ τοῖς  μὲν   θήλεσι πᾶσιν ἐντός ἐστι, τὰ
[3, 7]   ὥσπερ ἄνθρωπος, καὶ τούτου τὸ  μὲν   θῆλυ κύκλῳ ἔχει τὴν ῥαφήν,
[3, 3]   καὶ μείζονος, διὰ τὸ ἄνω  μὲν   καὶ κάτω τὰς φλέβας εἶναι
[3, 13]   Πάντα δὲ τὰ ζῷα τὰ  μὲν   κατὰ σάρκα ἐστὶ πίονα τὰ
[3, 3]   καθάπερ εἴρηται πρότερον, μεγίστη  μὲν   κοιλία ἐν τοῖς δεξιοῖς καὶ
[3, 3]   Ἔχουσι δ´ αἱ καρδίαι πᾶσαι  μὲν   κοιλίας ἐν αὑταῖς, ἀλλ´ αἱ
[3, 10]   δασὺ ἔχειν, τοῖς δὲ ταῦτα  μὲν   λεῖα τὰς σιαγόνας δὲ δασείας·
[3, 10]   δύο ποταμοί εἰσιν, ὧν  μὲν   λευκὰ δὲ μέλανα ποιεῖ
[3, 17]   γονήν. Τὸ δὲ σπέρμα ἐξέρχεται  μὲν   λευκὸν καὶ παχύ, ἂν
[3, 1]   ὀσφύϊ κάτωθεν τοῦ διαζώματος, τὰ  μὲν   λευκοτέρους τὰ δ´ ὠχροτέρους, λεπτοῖς
[3, 3]   καρδίας τείνει. Καὶ ἔστιν  μὲν   μεγάλη φλὲψ ὑμενώδης καὶ δερματώδης,
[3, 7]   τετραπόδων μὲν ᾠοτοκούντων δὲ τῶν  μὲν   μειζόνων ὀστωδέστερά ἐστι, τῶν δ´
[3, 3]   ἐλάττων ὄπισθεν ταύτης, καὶ  μὲν   μείζων ἐν τοῖς δεξιοῖς μᾶλλον,
[3, 3]   ἔστι δὲ κειμένη αὐτῶν  μὲν   μείζων ἐν τοῖς ἔμπροσθεν,
[3, 16]   γίνεται. Ἔχει δὲ πυετίαν τὰ  μὲν   μηρυκάζοντα πάντα, τῶν δ´ ἀμφωδόντων
[3, 1]   δ´ ἐστὶν αἰδοῖον, τοῖς  μὲν   μικροῖς ἄδηλον, ἐν δὲ τοῖς
[3, 7]   ἄλλων ζῴων τῶν ἐναίμων τὰ  μὲν   μικρὸν παραλλάττει, οἷον τὰ τῶν
[3, 1]   ὄρχεις· πρὶν μὲν ὀχεύειν, οἱ  μὲν   μικροὺς οἱ δὲ πάμπαν ἀδήλους
[3, 16]   κύτισος καὶ ὄροβοι, πλὴν κύτισος  μὲν   ἀνθῶν οὐ συμφέρει (πίμπρησι
[3, 2]   ἀρχὰς τῶν φλεβῶν διώρισαν. Συέννεσις  μὲν   Κύπριος ἰατρὸς τόνδε τὸν
[3, 9]   Αἰθιόπων καὶ τῶν τοιούτων, οἱ  μὲν   ὀδόντες λευκοὶ καὶ τὰ ὀστᾶ,
[3, 5]   γὰρ αὐτὸς τόπος λεπτῶν  μὲν   ὄντων φλέβια, παχυνθέντων δὲ σάρκες)
[3, 1]   αὑτοῖς. Οἱ δ´ ὄρνιθες ἔχουσι  μὲν   ὄρχεις, ἔχουσι δ´ ἐντὸς πρὸς
[3, 10]   ᾠόν· τῶν γὰρ μακρῶν γόγγρος  μὲν   οὐ τοιοῦτον ἔχει ᾠόν, οὐδ´
[3, 10]   ἀνθρώπῳ· τοῖς δ´ ἄλλοις γίνεται  μέν,   οὐκ ἐπιδήλως δὲ σφόδρα, πλὴν
[3, 3]   τῶν περὶ φύσιν οἳ τοιαύτην  μὲν   οὐκ ἐπραγματεύθησαν ἀκριβολογίαν περὶ τὰς
[3, 15]   γὰρ τοῦ λέοντος ὀστᾶ τὰ  μὲν   οὐκ ἔχει πάμπαν, τὰ δ´
[3, 1]   Οἱ μὲν οὖν ἰχθύες ὄρχεις  μὲν   οὐκ ἔχουσιν, ὥσπερ εἴρηται πρότερον,
[3, 10]   Σκαμάνδρου Ξάνθον προσαγορεύειν αὐτόν. Τὰ  μὲν   οὖν ἄλλα ζῷα οὔτ´ ἐντὸς
[3, 10]   ἂν καὶ ἥβης στερηθῶσιν. Αἱ  μὲν   οὖν ἄλλαι τρίχες αὐξάνονται κατὰ
[3, 1]   ἀλλ´ οὐκ ἐκ κοτυληδόνος. Τὰ  μὲν   οὖν ἀνομοιομερῆ ἐν τοῖς ζῴοις
[3, 4]   τῶν τῆς μεγάλης φλεβός. ~Τὰ  μὲν   οὖν ἄνωθεν τῆς καρδίας τοῦτον
[3, 10]   τὸ στόμα καὶ ὄνυχας. Δέρμα  μὲν   οὖν ἅπαντ´ ἔχει τὰ ἔναιμα
[3, 1]   ἄλληλα καὶ τῶν ᾠοτοκούντων. Δίκροαι  μὲν   οὖν εἰσιν ἁπάντων τῶν πρὸς
[3, 3]   ὕστατον τοῦ τραχήλου σφόνδυλον.  μὲν   οὖν ἐπὶ τὸν πλεύμονα τείνουσα
[3, 1]   τὸ στόμα τῆς ὑστέρας. Ὅσα  μὲν   οὖν ἐστι ζῳοτόκα καὶ δίποδα
[3, 1]   ἀπηρτημένοι, καθάπερ τοῖς ἀνθρώποις. Οἱ  μὲν   οὖν ἰχθύες ὄρχεις μὲν οὐκ
[3, 1]   ἐμπροσθουρητικοῖς καὶ τοῖς ὀπισθουρητικοῖς. Τῶν  μὲν   οὖν ἰχθύων οὐδεὶς ὄρχεις ἔχει,
[3, 2]   θερμὸν καὶ ἀφρῶδες γίνεται. Συέννεσις  μὲν   οὖν καὶ Διογένης οὕτως εἰρήκασιν,
[3, 10]   ὄπισθεν οὐδεὶς γίνεται φαλακρός.  μὲν   οὖν κατὰ κορυφὴν λειότης φαλακρότης
[3, 10]   ἔχει καὶ τῶν φολιδωτῶν. Ὅσα  μὲν   οὖν μαλακὰς ἔχει τὰς τρίχας,
[3, 3]   τῶν πόρων πλὴν μιᾶς. (Ἡ  μὲν   οὖν μεγάλη φλὲψ ἐκ τῆς
[3, 16]   τε συκῆς καὶ πυετία.  μὲν   οὖν ὀπὸς εἰς ἔριον ἐξοπισθείς,
[3, 11]   γάρ τι ἤδη τοιοῦτον. Τεθνεώτων  μὲν   οὖν οὐδὲν διίησιν ὑγρόν, ἐν
[3, 7]   διαφέρει τῷ ἀνάλογον. Τὰ  μὲν   οὖν περὶ τὴν τῶν ὀστῶν
[3, 1]   ἐπιβάντα ὀχεῦσαι καὶ γεννῆσαι. Τὰ  μὲν   οὖν περὶ τοὺς ὄρχεις τοῖς
[3, 16]   καὶ τὸ αὐχμηρότερον ἔχον. Τὰ  μὲν   οὖν πλέον ἔχει γάλα
[3, 1]   διέλῃ τὸν ὑμένα τις.  μὲν   οὖν προσκαθήμενος πόρος ἔτι αἱματῶδες
[3, 16]   διὰ τὸ ἀλγεινὸν εἶναι· τὸ  μὲν   οὖν πρῶτον αἱματῶδες ἀμέλγονται, εἶθ´
[3, 7]   μέχρι πρὸς τὰ ἰσχία. Οἱ  μὲν   οὖν σφόνδυλοι πάντες τετρημένοι εἰσίν,
[3, 3]   νεφρῶν σφόνδυλον σχίζεται διχῇ. Ταῦτα  μὲν   οὖν τὰ μόρια ἀπὸ τῆς
[3, 16]   αὐτῶν πάμπαν οὐκ ἔνεστιν. ~Ταῦτα  μὲν   οὖν τὰ ὑγρὰ σχεδὸν ἀεὶ
[3, 4]   σῶμα καταναλίσκονται τῶν νεφρῶν. Ἀπὸ  μὲν   οὖν τῆς ἀορτῆς ἄλλοι δύο
[3, 16]   τῶν λευκῶν ὑγιεινότερον ἔχουσιν. Τροφιμώτατον  μὲν   οὖν τὸ πλεῖστον ἔχον τυρόν,
[3, 1]   ὑστέρας εἶναι τὰ ᾠά. Ἐν  μὲν   οὖν τοῖς μείζοσι τῶν ὀρνίθων
[3, 16]   παχύτατον δὲ τὸ βόειον. Ὑπὸ  μὲν   οὖν τοῦ ψυχροῦ οὐ πήγνυται
[3, 10]   τρίχας δ´ ὁμοίας ὑείαις. Αἱ  μὲν   οὖν τρίχες αὐξάνονται ἀποτμηθεῖσαι κάτωθεν,
[3, 4]   ἰγνύας ταῖς ἑτέραις φλεψίν. Ὃν  μὲν   οὖν τρόπον ἔχουσιν αἱ φλέβες
[3, 6]   δὲ μὴ ἐξαιρεθῶσι, πήγνυται. Ἐν  μὲν   οὖν τῷ τῶν πλείστων αἵματι
[3, 1]   ~(Περὶ  μὲν   οὖν τῶν ἄλλων μορίων τῶν
[3, 7]   τὰ ἐν τοῖς ποσίν. Ὅσα  μὲν   οὖν τῶν ἐναίμων καὶ πεζῶν
[3, 12]   φλέβες ἐπὶ μῆκος μόνον. Λεπτυνομένων  μὲν   οὖν τῶν ζῴων ἀφανίζονται, καὶ
[3, 16]   τὸ παχύτερον τῶν γαλάκτων. Τὸ  μὲν   οὖν τῶν μὴ ἀμφωδόντων γάλα
[3, 4]   ἀπ´ αὐτῶν σχίζονται φλέβες. Μέχρι  μὲν   οὖν τῶν νεφρῶν μία οὖσα
[3, 3]   τὸ αἰδοῖον ἄμφω τελευτῶσιν. ~Τὰ  μὲν   οὖν ὑπὸ τῶν ἄλλων εἰρημένα
[3, 6]   ἧττον τοῦ τῶν προβάτων. Περὶ  μὲν   οὖν φλεβὸς καὶ νεύρου καὶ
[3, 11]   μηδὲν δοκεῖν διαφέρειν κογχυλίων. Περὶ  μὲν   οὖν φλεβὸς καὶ νεύρου καὶ
[3, 5]   ἐξ ἧς γινόμενα φαίνεται.  μὲν   οὖν φλὲψ δύναται πυροῦσθαι, νεῦρον
[3, 1]   τῶν ὀρνίθων οἱ ὄρχεις· πρὶν  μὲν   ὀχεύειν, οἱ μὲν μικροὺς οἱ
[3, 3]   καὶ ἕκαστον τρῆμα τείνει, μείζων  μὲν   παρὰ τὰ μείζω, ἐλάττων δὲ
[3, 4]   δὲ τῶν ἀριστερῶν αὐτῆς μικρὰ  μὲν   παχεῖα δὲ φλὲψ τείνει εἰς
[3, 2]   καλοῦνται. Τὸ δ´ αἷμα τὸ  μὲν   παχύτατον ὑπὸ τῶν σαρκῶν ἐγγίνεται·
[3, 13]   δὲ καὶ τὸ ἐπίπλοον τοῖς  μὲν   πιμελώδεσι πιμελῶδες, τοῖς δὲ στεατώδεσι
[3, 13]   ζῴων. Οἱ δ´ ἐγκέφαλοι τῶν  μὲν   πιμελωδῶν λιπαροί, οἷον ὑός, τῶν
[3, 14]   γὰρ τὸ πῖον. Καὶ (τὸ  μὲν   πῖον ἄσηπτον, τὸ δ´ αἷμα
[3, 11]   ἅπαντα τὰ ἔναιμα· ἀλλὰ τοῖς  μὲν   πῖον τοῖς δ´ ἀπίμελόν ἐστιν.
[3, 4]   διὰ τοῦ ἥπατος φλέψ, βραχεῖα  μὲν   πλατεῖα δέ, ἀφ´ ἧς πολλαὶ
[3, 9]   δέρμα. Τῶν δὲ κεράτων τὰ  μὲν   πλεῖστα κοῖλά ἐστιν ἀπὸ τῆς
[3, 10]   γίνονται· ἤδη δέ τισι κάμνουσι  μὲν   πολιαὶ ἐγένοντο, ὑγιασθεῖσι δὲ ἀπορρυεισῶν
[3, 1]   καὶ τῶν ἐντὸς ἐχόντων τὰ  μὲν   πρὸς τῇ ὀσφύϊ ἔχει περὶ
[3, 2]   ὑστέρας. Αἱ δὲ φλέβες αἱ  μὲν   πρῶται ἐκ τῆς κοιλίας εὐρύτεραί
[3, 16]   βασιλέως. Τῆς δὲ τροφῆς  μὲν   σβέννυσι τὸ γάλα, οἷον
[3, 2]   παρ´ ἑαυτῇ· καὶ καλεῖται  μὲν   σπληνῖτις, δ´ ἡπατῖτις. Σχίζεται
[3, 10]   Εἰσὶ δὲ τῶν τριχῶν αἱ  μὲν   συγγενεῖς, αἱ δ´ ὕστερον κατὰ
[3, 10]   Περὶ δὲ τὸ γένειον τοῖς  μὲν   συμβαίνει τὴν ὑπήνην καὶ τὸ
[3, 7]   ἐπὶ πλευραῖς κείμενον· ἀλλ´ αὗται  μὲν   συνάπτουσιν, αἱ δ´ ἄλλαι ἀσύναπτοι·
[3, 1]   Καὶ τὸ αἰδοῖον τούτων τοῖς  μὲν   συνήρτηται πρὸς τὴν (γαστέρα, τοῖς
[3, 10]   (ζῴων, οἷον τοὺς ὄρνιθας, κατὰ  μὲν   τὰς ἡλικίας οὐδὲν μεταβάλλει, πλὴν
[3, 3]   δερματώδης, δ´ ἀορτὴ στενωτέρα  μὲν   ταύτης, σφόδρα δὲ νευρώδης· καὶ
[3, 5]   ἀορτὴ νευρώδης ἐστὶ φλέψ, τὰ  μὲν   τελευταῖα καὶ παντελῶς αὐτῆς· ἄκοιλα
[3, 3]   φλεβὸς ταύτης σχισθεισῶν φλεβῶν αἱ  μὲν   τὴν κεφαλὴν κύκλῳ περιλαμβάνουσιν, αἱ
[3, 1]   Ὥσπερ δὲ τοῖς ἰχθύσι περὶ  μὲν   τὴν ὥραν (τῆς ὀχείας θορός
[3, 2]   τὸ σῶμα φλέβες διατείνουσιν, ἀπὸ  μὲν   τῆς δεξιᾶς εἰς τὰ δεξιά,
[3, 2]   τῶν πρώτων φλεβῶν τείνουσιν, ἀπὸ  μὲν   τῆς δεξιᾶς εἰς τὸ ἧπαρ,
[3, 4]   Ἔστι δ´ ἀορτὴ ἀπὸ  μὲν   τῆς καρδίας ἀγομένη εὖ μάλα
[3, 4]   τὰς ὑστέρας. Τείνει δ´ ἀπὸ  μὲν   τῆς μεγάλης φλεβὸς οὐδεμία εἰς
[3, 16]   εἰς τύρευσιν καὶ ἀπόθεσιν, μάλιστα  μὲν   τὸ προβάτειον καὶ τὸ αἴγειον,
[3, 16]   γενομένῳ συνέβαινε ταὐτόν. Ἀλλὰ τὰ  μὲν   τοιαῦτα ὡς σημεῖα ὑπολαμβάνουσιν, ἐπεὶ
[3, 10]   δέρμασι πᾶσι γλισχρότης μυξώδης, ἐν  μὲν   τοῖς ἐλάττων ἐν δὲ τοῖς
[3, 4]   τούτων. Ἔχει δ´ ἐν ἅπασι  μὲν   τοῖς ἐναίμοις ζῴοις οὕτω τὰ
[3, 10]   αἱ τῶν ἀνθρώπων τρίχες ἐν  μὲν   τοῖς θερμοῖς σκληραί, ἐν δὲ
[3, 15]   καὶ κοιλίαις. Γίνεται δ´ ἐν  μὲν   τοῖς νέοις αἱματώδης πάμπαν
[3, 15]   μυελός, πρεσβυτέρων δὲ γενομένων ἐν  μὲν   τοῖς πιμελώδεσι πιμελώδης, ἐν δὲ
[3, 8]   ἂν ἀποκοπῇ. Εἰσὶ δ´ ἐν  μὲν   τοῖς χερσαίοις καὶ ζῳοτόκοις τῶν
[3, 14]   διὰ νόσον. Καὶ ἐν  μὲν   τῷ ζῴῳ ὑγρὸν καὶ θερμὸν
[3, 6]   ὁμοίως τοῖς (ἄλλοις, ἀλλὰ τὸ  μὲν   τῶν ἐλάφων παραπλησίως τῷ τῶν
[3, 1]   ὑστέρα καὶ ἐν τοῖς τετράποσι  μὲν   τῶν ζῴων ᾠοτόκοις δέ, οἷον
[3, 1]   ὁμοίως ἁπάντων ἔχουσιν, ἀλλ´ αἱ  μὲν   τῶν ὀρνίθων πρὸς τῷ ὑποζώματι,
[3, 3]   κοιλίας ἐν αὑταῖς, ἀλλ´ αἱ  μὲν   τῶν σφόδρα μικρῶν ζῴων μόλις
[3, 1]   μεγίστοις. Καλεῖται δὲ τούτων τὸ  μὲν   ὑστέρα καὶ δελφύς (ὅθεν καὶ
[3, 3]   σύριγγα πολλῷ κοινωνεῖ. Καὶ  μὲν   φλὲψ διὰ τῆς καρδίας, εἰς
[3, 14]   καὶ ἔξω ζῳοτοκεῖ τῶν ἐναίμων  μὲν   ᾠοτοκούντων δέ. Τὰ δ´ εὖ
[3, 7]   ἐστιν. Τὰ δὲ τῶν τετραπόδων  μὲν   ᾠοτοκούντων δὲ τῶν μὲν μειζόνων
[3, 16]   καὶ ἐν ἀνθρώπῳ ἐν οὐδενὶ  μὲν   ὡς ἐπὶ τὸ πολὺ γίνεται
[3, 1]   περιττώματος ἐξόδου· τὸ δ´ ἄνωθεν  λέγομεν   τὸ πρὸς τὴν ἄκανθαν. Οὗτοι
[3, 7]   ἔχει τὴν ῥαφήν, τὸ δ´  ἄρρεν   τρεῖς ῥαφὰς ἄνωθεν συναπτούσας, τριγωνοειδεῖς·
[3, 3]   ποιήσας ἀπὸ δὲ φλέβα πᾶσαν  ἔκερσεν,   τ´ ἀνὰ νῶτα θέουσα
[3, 5]   ὀστῶν ἐστι κάμψεις. Εἰ δ´  ἦν   συνεχὴς φύσις αὐτῶν, ἐν
[3, 2]   ἑκατέρωθεν, ἐλάττων ἐκείνης ὀλίγον, εἰς  ἣν   αἱ πλεῖσται ἐκ τῆς κεφαλῆς
[3, 1]   λευκόν. Αὐτοὶ δὲ πρὸς αὑτοὺς  ἣν   ἔχουσι διαφοράν, ἔκ τε τῶν
[3, 3]   πάλιν παρὰ τὴν ῥάχιν τείνει·  ἣν   καὶ Ὅμηρος ἐν τοῖς ἔπεσιν
[3, 3]   δ´ ἐλάττων ἐν τοῖς ἀριστεροῖς,  ἣν   καλοῦσί τινες ἀορτὴν ἐκ τοῦ
[3, 16]   Ἐν δὲ τοῖς ἀνδράσι μεθ´  ἥβην   ἐνίοις ἐκθλίβεται ὀλίγον· βδαλλομένοις δὲ
[3, 16]   τὴν ὀχείαν τῶν αἰγῶν, λαμβάνοντες  κνίδην   τρίβουσι τὰ οὔθατα βίᾳ διὰ
[3, 2]   ἐν τῷ τραχήλῳ παρὰ τὴν  μεγάλην   ἑκατέρωθεν, ἐλάττων ἐκείνης ὀλίγον, εἰς
[3, 4]   δ´ αὗται εἰς μίαν φλέβα  μεγάλην   τελευτῶσιν, παρὰ πᾶν τὸ ἔντερον
[3, 3]   ἀποτεινομένη πόρρω πρός τε τὴν  κεφαλὴν   καὶ πρὸς τὰ κάτω μόρια
[3, 3]   σχισθεισῶν φλεβῶν αἱ μὲν τὴν  κεφαλὴν   κύκλῳ περιλαμβάνουσιν, αἱ δ´ εἰς
[3, 2]   ἑαυτῇ, καὶ ἄνω εἰς τὴν  κεφαλὴν   παρὰ τὰς κλεῖδας διὰ τῶν
[3, 2]   τελευτᾷ, σχίζονται εἰς τὴν  κεφαλὴν   πολλαί, αἱ μὲν ἐκ τῶν
[3, 2]   φλέβες. Αἱ δ´ εἰς τὴν  κεφαλὴν   τείνουσαι διὰ τῶν σφαγῶν φαίνονται
[3, 1]   ἑκατέρῳ τῷ ὄρχει πρὸς τὴν  κεφαλὴν   τοῦ ὄρχεως· ἀπὸ δὲ τῆς
[3, 2]   διὰ τῶν στηθῶν ὑπὸ τὴν  μασχάλην   εἰς ἑκατέραν τὴν χεῖρα τὴν
[3, 13]   Ἔχει δὲ τὰ μὲν ἀμφώδοντα  πιμελήν,   τὰ δὲ μὴ ἀμφώδοντα στέαρ.
[3, 2]   λεπταὶ καὶ πολύοζοι ἐπὶ τὴν  ἄλλην   χεῖρα καὶ δακτύλους. Ἕτεραι δὲ
[3, 16]   τὰ μεγάλα πλείονος· ἀλλ´ ἔχει  πολλὴν   χώρα τοιαύτην εὐβοσίαν, καὶ
[3, 5]   πλάτος ἄσχιστος καὶ τάσιν ἔχουσα  πολλήν.   Ὑγρότης δὲ περὶ αὐτὰ μυξώδης
[3, 10]   μὲν τὰς ἡλικίας οὐδὲν μεταβάλλει,  πλὴν   γέρανος· αὕτη δ´ οὖσα τεφρὰ
[3, 4]   ἀναβαίνει ἐπὶ τὸν ἀριστερὸν βραχίονα·  πλὴν   ἐκείνη μὲν διὰ τοῦ
[3, 3]   μέρη, συμπαρακολουθοῦντα τοῖς τῆς μεγάλης·  πλὴν   ἐλάττους οἱ πόροι καὶ τὰ
[3, 14]   ἐξιὸν δὲ ἔξω πήγνυται πάντων  πλὴν   ἐλάφου καὶ προκὸς καὶ εἴ
[3, 9]   δακτύλους, δακτύλους δ´ ὅσα πόδας,  πλὴν   ἐλέφας· οὗτος δὲ καὶ δακτύλους
[3, 10]   μέν, οὐκ ἐπιδήλως δὲ σφόδρα,  πλὴν   ἐν ἵππῳ. Λευκαίνεται δὲ καὶ
[3, 14]   φλεψίν, ἐν ἄλλῳ δ´ οὐδενὶ  πλὴν   ἐν τῇ καρδίᾳ μόνον. Οὐκ
[3, 5]   ἐστὶ τὰ ὀστᾶ πλῆθος νεύρων.  Πλὴν   ἐν τῇ κεφαλῇ οὐκ ἔστιν
[3, 10]   τῷ γενείῳ οὐ φύει τρίχας·  πλὴν   ἐνίαις γίνονται ὀλίγαι, ὅταν τὰ
[3, 16]   ἕτερα, οἷον κύτισος καὶ ὄροβοι,  πλὴν   κύτισος μὲν ἀνθῶν οὐ
[3, 1]   τῶν ζῳοτοκούντων διπόδων καὶ τετραπόδων,  πλὴν   λεπταὶ καὶ ὑμενώδεις καὶ μακραί,
[3, 3]   ἄδηλοι διὰ σμικρότητα τῶν πόρων  πλὴν   μιᾶς. (Ἡ μὲν οὖν μεγάλη
[3, 2]   αὑτὸ γὰρ οὐδὲν ἔχει αἷμα,  πλὴν   ὀλίγον ἐν τῇ καρδίᾳ, ἀλλὰ
[3, 4]   φλεβὸς καὶ τῆς ἀορτῆς φλέβες·  πλὴν   οὐκ εἰς τὸ κοῖλον ἀλλ´
[3, 3]   δ´ ἀορτὴ ἀπὸ τῆς μέσης·  πλὴν   οὐχ οὕτως ἀλλὰ κατὰ στενωτέραν
[3, 4]   αἱ ἀπὸ τῆς μεγάλης φλεβός,  πλὴν   πολλῷ λειπόμεναι τῷ μεγέθει· στεναὶ
[3, 10]   δ´ ὕστερον, αὗται μόναι ἐκρέουσι,  πλὴν   τῆς ἥβης. Γυνὴ δὲ τὰς
[3, 5]   τὰς καμπὰς τῶν ὀστῶν. Οὐ  μὴν   ἀλλ´ οὐκ ἔστι συνεχὴς
[3, 16]   μὲν ἀπ´ ἐδεσμάτων τινῶν, οὐ  μὴν   ἀλλὰ καὶ βδαλλομέναις ἤδη πρεσβυτέραις
[3, 4]   οὐδὲ ταῦτα πάντα ἔχουσιν) οὐ  μὴν   οὐδ´ ὁμοίως ἐν ἅπασίν ἐστι
[3, 2]   τὸ γόνυ τείνουσιν εἰς τὴν  κνήμην   τε καὶ τὸν πόδα. Καὶ
[3, 11]   ἐναίμοις. Ὅμοιος δ´ ἐστὶν  ὑμὴν   δέρματι πυκνῷ καὶ λεπτῷ, ἔστι
[3, 11]   ἔπειθ´ περὶ τὴν καρδίαν  ὑμήν.   Διακοπεὶς δ´ οὐ συμφύεται ψιλὸς
[3, 11]   περὶ ἕκαστον τῶν σπλάγχνων  ὑμήν   ἐστι καὶ ἐν τοῖς μείζοσι
[3, 11]   Ἔστι δὲ καὶ τὸ ἐπίπλοον  ὑμήν.   Ἔχει δ´ ἐπίπλοον ἅπαντα τὰ
[3, 1]   τῶν ὀρνίθων δῆλός ἐστιν  ὑμὴν   μᾶλλον, καὶ φυσώμενος διὰ τοῦ
[3, 2]   καὶ χόνδρος· ἔτι δὲ δέρμα,  ὑμήν,   νεῦρα, τρίχες, ὄνυχες, καὶ τὰ
[3, 11]   Διακοπεὶς δ´ οὐ συμφύεται ψιλὸς  ὑμήν,   ψιλούμενά τε τὰ ὀστᾶ τῶν
[3, 4]   τὴν κοιλίαν μέχρι τοῦ στομάχου  τεταμένην.   Καὶ περὶ ταῦτα τὰ μόρια
[3, 13]   ἀφωρισμένως. Ὅσα δὲ μὴ ἔχει  κεχωρισμένην   τὴν πιότητα, ἧττόν ἐστι πίονα
[3, 3]   καὶ λεπτὰ φλέβια εἰς τὴν  καλουμένην   μήνιγγα τὴν περὶ τὸν ἐγκέφαλον.
[3, 10]   γένειον τοῖς μὲν συμβαίνει τὴν  ὑπήνην   καὶ τὸ γένειον δασὺ ἔχειν,
[3, 17]   τοὺς Αἰθίοπας προΐεσθαι μέλαιναν τὴν  γονήν.   Τὸ δὲ σπέρμα ἐξέρχεται μὲν
[3, 16]   εἰς τυρείαν ἀμέλγεται. Περὶ δὲ  Τορώνην   αἱ βόες ὀλίγας ἡμέρας πρὸ
[3, 4]   ἑτέραις φλεψὶ κατὰ τὴν ἐντὸς  καμπήν·   διὸ ἀποσχαζόντων τῶν ἰατρῶν ταύτην
[3, 3]   φλεβὸς κατὰ τὴν τοῦ βραχίονος  καμπήν,   τὸ δ´ ἕτερον μόριον εἰς
[3, 13]   κοινόν ἐστι τὸ περὶ τὴν  κόρην   ἐν τοῖς ὀφθαλμοῖς· ἔχουσι γὰρ
[3, 16]   μαστῶν, οὓς ἔχει δύο  ἄρρην   παρὰ τὸ αἰδοῖον, γάλα ἠμέλγετο
[3, 1]   δ´ ἄνωθεν λέγομεν τὸ πρὸς  τὴν   ἄκανθαν. Οὗτοι δὲ γίνονται περὶ
[3, 2]   τούτων λεπταὶ καὶ πολύοζοι ἐπὶ  τὴν   ἄλλην χεῖρα καὶ δακτύλους. Ἕτεραι
[3, 7]   τῶν ζῴων κινεῖ τὴν σιαγόνα  τὴν   ἄνωθεν. Ἐν δὲ ταῖς σιαγόσιν
[3, 3]   διὰ τῆς καρδίας, εἰς δὲ  τὴν   ἀορτὴν ἀπὸ τῆς καρδίας τείνει.
[3, 4]   ὑποζώματος, συνέχεται δὲ καὶ πρὸς  τὴν   ἀορτὴν καὶ πρὸς τὴν ῥάχιν
[3, 3]   (ἀπὸ τῆς μεγάλης φλεβός) παρὰ  τὴν   ἀρτηρίαν τείνουσι τὴν τοῦ πλεύμονος·
[3, 3]   δὲ τείνουσαι, καὶ μεταξὺ λαμβάνουσαι  τὴν   ἀρτηρίαν, φέρουσι μέχρι τῶν ὤτων,
[3, 3]   τὰς φλέβας, πάντες δ´ ὁμοίως  τὴν   ἀρχὴν αὐτῶν ἐκ τῆς κεφαλῆς
[3, 11]   ἀπίμελόν ἐστιν. Ἔχει δὲ καὶ  τὴν   ἀρχὴν καὶ τὴν ἐξάρτησιν ἐν
[3, 11]   συμφύεται ἀλλ´ παρ´ αὐτὴν  τὴν   ἀρχὴν τοῦ οὐρητῆρος, εἰ μή
[3, 9]   ἐστὶν ἄλλα γένη μορίων, οὔτε  τὴν   αὐτὴν ἔχοντα φύσιν τούτοις οὔτε
[3, 13]   δὲ πλεῖστα γίνεται πίονα κατὰ  τὴν   γαστέρα, καὶ μάλιστα τὰ μὴ
[3, 1]   καὶ οἱ ὄρχεις· πρὸς δὲ  τὴν   γαστέρα συνήρτηται ἄλλως τοῖς τ´
[3, 1]   τούτων τοῖς μὲν συνήρτηται πρὸς  τὴν   (γαστέρα, τοῖς δ´ ἀφεῖται καθάπερ
[3, 17]   αἷμα. Τί δὲ συμβάλλεται εἰς  τὴν   γένεσιν καὶ πῶς, ἐν ἄλλοις
[3, 1]   λοιπὸν δὲ περὶ τῶν εἰς  τὴν   γένεσιν συντελούντων μορίων εἰπεῖν. Ταῦτα
[3, 17]   γράψας τοὺς Αἰθίοπας προΐεσθαι μέλαιναν  τὴν   γονήν. Τὸ δὲ σπέρμα ἐξέρχεται
[3, 14]   ταῖς ῥισὶ καὶ περὶ  τὴν   ἕδραν, καὶ ἰξία. Σηπόμενον δὲ
[3, 16]   ἔχει γάλα ὅσον εἰς  τὴν   ἐκτροφὴν τῶν τέκνων, καὶ χρήσιμον
[3, 4]   συμβάλλει ταῖς ἑτέραις φλεψὶ κατὰ  τὴν   ἐντὸς καμπήν· διὸ ἀποσχαζόντων τῶν
[3, 11]   δὲ καὶ τὴν ἀρχὴν καὶ  τὴν   ἐξάρτησιν ἐν τοῖς ζῳοτόκοις καὶ
[3, 1]   τὰ ᾠά, τὸ δὲ περὶ  τὴν   ἔξοδον ἐπάνω τῶν ἐντέρων. Ἔτι
[3, 16]   τὰ πρόβατα τὰ καλούμενα Πυρρικά,  τὴν   ἐπωνυμίαν ἔχοντα ταύτην ἀπὸ Πύρρου
[3, 3]   τῷ μεγέθει τῶν ζῴων καὶ  τὴν   ἑτέραν, τὰ δὲ μέγιστα τὰς
[3, 1]   τοῦ ὑποζώματος· εἶτα προελθόντα εἰς  τὴν   εὐρυχωρίαν ζῷα γίνεται ἐκ τῶν
[3, 10]   Λείπουσι δὲ καὶ ῥέουσι κατὰ  τὴν   ἡλικίαν αἱ ἐκ τῆς κεφαλῆς
[3, 2]   παρά τε τὴν σπληνῖτιν καὶ  τὴν   ἡπατῖτιν ἕτεραι ὀλίγον ἐλάττους, ἃς
[3, 2]   δέ τι περὶ τὴν κοιλίαν,  τὴν   ἡπατῖτιν καὶ τὴν σπληνῖτιν. Τείνουσι
[3, 5]   τένων, καὶ τὰ πρὸς  τὴν   ἰσχὺν βοηθητικά, ἐπίτονός τε καὶ
[3, 3]   πολλὰ καὶ λεπτὰ φλέβια εἰς  τὴν   καλουμένην μήνιγγα τὴν περὶ τὸν
[3, 3]   ταύτας, ἐν μέσῳ δ´ αὐτῶν  τὴν   καρδίαν. Ἔχουσι δ´ αἱ καρδίαι
[3, 4]   ἀορτὴ μάλιστα τῇ ῥάχει περὶ  τὴν   καρδίαν· δὲ πρόσφυσίς ἐστι
[3, 2]   ἀριστερά, μέγισται μὲν δύο εἰς  τὴν   καρδίαν περὶ αὐτὴν τὴν νωτιαίαν
[3, 11]   τὸν ἐγκέφαλον, ἔπειθ´ περὶ  τὴν   καρδίαν ὑμήν. Διακοπεὶς δ´ οὐ
[3, 3]   καὶ ἀποτεινομένη πόρρω πρός τε  τὴν   κεφαλὴν καὶ πρὸς τὰ κάτω
[3, 3]   ταύτης σχισθεισῶν φλεβῶν αἱ μὲν  τὴν   κεφαλὴν κύκλῳ περιλαμβάνουσιν, αἱ δ´
[3, 2]   παρ´ ἑαυτῇ, καὶ ἄνω εἰς  τὴν   κεφαλὴν παρὰ τὰς κλεῖδας διὰ
[3, 2]   αὐτῶν, τελευτᾷ, σχίζονται εἰς  τὴν   κεφαλὴν πολλαί, αἱ μὲν ἐκ
[3, 2]   λεπταὶ φλέβες. Αἱ δ´ εἰς  τὴν   κεφαλὴν τείνουσαι διὰ τῶν σφαγῶν
[3, 1]   ἐν ἑκατέρῳ τῷ ὄρχει πρὸς  τὴν   κεφαλὴν τοῦ ὄρχεως· ἀπὸ δὲ
[3, 2]   παρὰ τὸ γόνυ τείνουσιν εἰς  τὴν   κνήμην τε καὶ τὸν πόδα.
[3, 7]   γὰρ ἔχει ζῷον ὀστοῦν περὶ  τὴν   κοιλίαν. Ἔτι δὲ τά τ´
[3, 2]   διατείνουσιν. Σχίζονται δὲ καὶ ἐπὶ  τὴν   κοιλίαν καὶ τὸ πλευρὸν πολλαὶ
[3, 1]   δ´ ἐξάρτησις πρὸς  τὴν   κοιλίαν καὶ τὸν τόπον τὸν
[3, 4]   παρὰ πᾶν τὸ ἔντερον καὶ  τὴν   κοιλίαν μέχρι τοῦ στομάχου τεταμένην.
[3, 2]   λυπῇ· ἂν δέ τι περὶ  τὴν   κοιλίαν, τὴν ἡπατῖτιν καὶ τὴν
[3, 10]   τῶν βοῶν, ἐξ ἧς ποιοῦσι  τὴν   κόλλαν· ἐνιαχοῦ δὲ καὶ ἐξ
[3, 13]   ζῴων κοινόν ἐστι τὸ περὶ  τὴν   κόρην ἐν τοῖς ὀφθαλμοῖς· ἔχουσι
[3, 16]   τῶν τετραπόδων, ὥσπερ καὶ πρὸς  τὴν   κύησιν συμφέρει, καὶ βδάλλεται πολὺ
[3, 4]   ἄλλοι δύο πόροι φέρουσιν εἰς  τὴν   κύστιν, ἰσχυροὶ καὶ συνεχεῖς, καὶ
[3, 4]   τὸ ἰσχίον. Καθάπτουσι δὲ πρὸς  τὴν   κύστιν καὶ τὸ αἰδοῖον τὰ
[3, 2]   ἀνωτέρω διὰ τῶν στηθῶν ὑπὸ  τὴν   μασχάλην εἰς ἑκατέραν τὴν χεῖρα
[3, 2]   φλὲψ ἐν τῷ τραχήλῳ παρὰ  τὴν   μεγάλην ἑκατέρωθεν, ἐλάττων ἐκείνης ὀλίγον,
[3, 3]   σφόδρα μικρῶν ζῴων μόλις φανερὰν  τὴν   μεγίστην ἔχουσι, τὰ δὲ μέσα
[3, 3]   τελευταῖα τῷ μεγέθει ἄδηλα διὰ  τὴν   μικρότητά ἐστιν, ἀλλὰ πᾶς
[3, 2]   εἰς τὴν καρδίαν περὶ αὐτὴν  τὴν   νωτιαίαν ἄκανθαν, ἕτεραι δ´ ὀλίγον
[3, 2]   τείνουσι διὰ τῆς κοιλίας παρὰ  τὴν   νωτιαίαν ἄκανθαν, μὲν ἐπὶ
[3, 16]   ἐκτιτθεῦσαι παιδίον. Καὶ οἱ περὶ  τὴν   Οἴτην δέ, ὅσαι ἂν μὴ
[3, 9]   Οἱ δ´ ὀδόντες κατὰ τὴν  τῶν   ὀστῶν εἰσι φύσιν. Διόπερ τῶν
[3, 5]   Τὰ δ´ ἀνώνυμα περὶ τὴν  τῶν   ὀστῶν ἐστι κάμψιν· πάντα γὰρ
[3, 7]   Τὰ μὲν οὖν περὶ τὴν  τῶν   ὀστῶν φύσιν τοῦτον ἔχει τὸν
[3, 1]   τὸ μὲν γὰρ κάτωθεν πρὸς  τὴν   ὀσφὺν αὐτῆς μέρος ἐστίν, ἐν
[3, 2]   πεφύκασιν, ἐκ τοῦ ὀμφαλοῦ παρὰ  τὴν   ὀσφὺν διὰ τοῦ νώτου παρὰ
[3, 16]   δέ, ὅσαι ἂν μὴ ὑπομένωσι  τὴν   ὀχείαν τῶν αἰγῶν, λαμβάνοντες κνίδην
[3, 2]   μασχάλην εἰς ἑκατέραν τὴν χεῖρα  τὴν   παρ´ ἑαυτῇ· καὶ καλεῖται
[3, 3]   φλέβια εἰς τὴν καλουμένην μήνιγγα  τὴν   περὶ τὸν ἐγκέφαλον. Αὐτὸς δ´
[3, 13]   Ὅσα δὲ μὴ ἔχει κεχωρισμένην  τὴν   πιότητα, ἧττόν ἐστι πίονα κατὰ
[3, 3]   δὲ ταύτης τείνουσι παρά τε  τὴν   πλευρὰν ἑκάστην φλέβια καὶ πρὸς
[3, 10]   πιόντα καὶ ὀχεύσαντα μετὰ  τὴν   πόσιν τὰ πρόβατα μέλανας γεννῶσι
[3, 2]   τὰ σκέλη τείνουσαι σχίζονται κατὰ  τὴν   πρόσφυσιν, καὶ διὰ παντὸς τοῦ
[3, 7]   τὸ μὲν θῆλυ κύκλῳ ἔχει  τὴν   ῥαφήν, τὸ δ´ ἄρρεν τρεῖς
[3, 8]   ἐν τοῖς πλατέσι τὸ κατὰ  τὴν   ῥάχιν ἀνάλογον τοῖς ὀστοῖς χονδρῶδες,
[3, 4]   νευρώδης ἐξήρτηται, τείνουσα παρ´ αὐτὴν  τὴν   ῥάχιν διὰ (τῶν στενῶν· εἶτα
[3, 2]   αἳ καλοῦνται σφαγίτιδες, ἔνδοθεν παρὰ  τὴν   ῥάχιν ἑκάτεραι φέρουσαι παρὰ τὰς
[3, 2]   διὰ τοῦ αὐχένος ἔξωθεν παρὰ  τὴν   ῥάχιν ἔνθεν καὶ ἔνθεν μέχρι
[3, 3]   εἰσὶν ἐν τῷ θώρακι κατὰ  τὴν   ῥάχιν ἐντός, ἔστι δὲ κειμένη
[3, 3]   τὸν πλεύμονα, τὸ δ´ ἐπὶ  τὴν   ῥάχιν καὶ τὸν ὕστατον τοῦ
[3, 4]   φλέψ· ἐνταῦθα δὲ πρός τε  τὴν   ῥάχιν μᾶλλον προσπεφύκασι, καὶ σχίζονται
[3, 3]   τοῦ τραχήλου τείνουσα φλὲψ καὶ  τὴν   ῥάχιν πάλιν παρὰ τὴν ῥάχιν
[3, 4]   πρὸς τὴν ἀορτὴν καὶ πρὸς  τὴν   ῥάχιν πόροις ὑμενώδεσι καὶ χαλαροῖς.
[3, 3]   καὶ τὴν ῥάχιν πάλιν παρὰ  τὴν   ῥάχιν τείνει· ἣν καὶ Ὅμηρος
[3, 14]   Ὅπου δ´ ἄν τις διέλῃ  τὴν   σάρκα, γίνεται αἷμα ἐν ζῶντι,
[3, 7]   ὅτι ἐν ἐνίοις εἰσὶ κατὰ  τὴν   σάρκα κεχωρισμένα ἀκάνθια λεπτά. Ὁμοίως
[3, 7]   ποτάμιος μόνος τῶν ζῴων κινεῖ  τὴν   σιαγόνα τὴν ἄνωθεν. Ἐν δὲ
[3, 10]   ἐνίοις τῶν ζῴων οὐδὲν διαφέρει  τὴν   σκληρότητα τῶν ὀστῶν. Δέρμα δὲ
[3, 2]   χεῖρας. Καὶ φαίνονται παρά τε  τὴν   σπληνῖτιν καὶ τὴν ἡπατῖτιν ἕτεραι
[3, 2]   τὴν κοιλίαν, τὴν ἡπατῖτιν καὶ  τὴν   σπληνῖτιν. Τείνουσι δὲ καὶ ὑπὸ
[3, 3]   μόριον πρὸς τὸν πλεύμονα καὶ  τὴν   σύναψιν τῆς ἀορτῆς, ἄσχιστος καὶ
[3, 3]   πρότερον ἀποσχίσει τῆς φλεβὸς κατὰ  τὴν   τοῦ βραχίονος καμπήν, τὸ δ´
[3, 9]   καὶ χηλῆς καὶ ὁπλῆς κατὰ  τὴν   τοῦ δέρματος καὶ τὴν τῶν
[3, 6]   Ἔνιαι δ´ αὐτῶν ἔχουσιν ὑγρότητα  τὴν   τοῦ ἰχῶρος, καὶ διέχουσιν ἀπό
[3, 3]   φλεβός) παρὰ τὴν ἀρτηρίαν τείνουσι  τὴν   τοῦ πλεύμονος· ὧν ἐπιλαμβανομένων ἐνίοτε
[3, 9]   τὴν τοῦ δέρματος καὶ τὴν  τῶν   τριχῶν ἀκολουθεῖ χρόαν. Τῶν τε
[3, 13]   τῆς ἡμέρας, ὅπως ἐλάττω λάβωσι  τὴν   τροφήν. Πάντων δὲ τῶν ζῴων
[3, 9]   τρόπον. Οἱ δ´ ὀδόντες κατὰ  τὴν   τῶν ὀστῶν εἰσι φύσιν. Διόπερ
[3, 5]   ὠμιαία. Τὰ δ´ ἀνώνυμα περὶ  τὴν   τῶν ὀστῶν ἐστι κάμψιν· πάντα
[3, 7]   ἀνάλογον. Τὰ μὲν οὖν περὶ  τὴν   τῶν ὀστῶν φύσιν τοῦτον ἔχει
[3, 9]   κατὰ τὴν τοῦ δέρματος καὶ  τὴν   τῶν τριχῶν ἀκολουθεῖ χρόαν. Τῶν
[3, 10]   τὸ γένειον τοῖς μὲν συμβαίνει  τὴν   ὑπήνην καὶ τὸ γένειον δασὺ
[3, 1]   καὶ ὑπόποδα πάντα λείαν ἔχει  τὴν   ὑστέραν, καὶ τῶν ἐμβρύων
[3, 1]   ἓν ἀλλὰ συνεχές. Ἔχει δὲ  τὴν   ὑστέραν, ὅσα μὲν ζῳοτοκεῖ καὶ
[3, 1]   διὸ παραπλησίως ἔχει τὰ περὶ  τὴν   ὑστέραν τοῖς σελάχεσιν. δὲ
[3, 12]   δὲ καὶ τὸ παραπλησίαν ἔχον  τὴν   φύσιν τῇ σαρκὶ ἐν τοῖς
[3, 14]   σὰρξ ᾖ. Ἔστι δὲ  τὴν   φύσιν τὸ αἷμα τόν τε
[3, 14]   εἴ τι ἄλλο τοιαύτην ἔχει  τὴν   φύσιν· τὸ δ´ ἄλλο αἷμα
[3, 3]   τὸ δ´ ἕτερον μόριον εἰς  τὴν   χεῖρα τελευτᾷ καὶ τοὺς δακτύλους·
[3, 2]   ὑπὸ τὴν μασχάλην εἰς ἑκατέραν  τὴν   χεῖρα τὴν παρ´ ἑαυτῇ· καὶ
[3, 2]   καὶ ἀπ´ αὐτῶν ἑκατέρας ὑπὸ  τὴν   ὠμοπλάτην τείνουσι καὶ εἰς τὰς
[3, 1]   δὲ τοῖς ἰχθύσι περὶ μὲν  τὴν   ὥραν (τῆς ὀχείας θορός τε
[3, 1]   ἄκανθαν. Οὗτοι δὲ γίνονται περὶ  τὴν   ὥραν τῆς ὀχείας θοροῦ πλήρεις,
[3, 2]   ἀπ´ αὐτῶν ἑκατέρας ὑπὸ τὴν  ὠμοπλάτην   τείνουσι καὶ εἰς τὰς χεῖρας.
[3, 16]   παιδίον. Καὶ οἱ περὶ τὴν  Οἴτην   δέ, ὅσαι ἂν μὴ ὑπομένωσι
[3, 3]   τῆς καρδίας, εἰς δὲ τὴν  ἀορτὴν   ἀπὸ τῆς καρδίας τείνει. Καὶ
[3, 3]   τοῖς ἀριστεροῖς, ἣν καλοῦσί τινες  ἀορτὴν   ἐκ τοῦ τεθεᾶσθαι καὶ ἐν
[3, 4]   συνέχεται δὲ καὶ πρὸς τὴν  ἀορτὴν   καὶ πρὸς τὴν ῥάχιν πόροις
[3, 3]   διχῇ σχίζεται πρῶτον, εἶτα παρ´  ἑκάστην   σύριγγα καὶ ἕκαστον τρῆμα τείνει,
[3, 3]   τείνουσι παρά τε τὴν πλευρὰν  ἑκάστην   φλέβια καὶ πρὸς ἕκαστον τὸν
[3, 16]   χώρα τοιαύτην εὐβοσίαν, καὶ καθ´  ἑκάστην   ὥραν ἐπιτηδείους τόπους. Μέγιστοι δ´
[3, 3]   μικρῶν ζῴων μόλις φανερὰν τὴν  μεγίστην   ἔχουσι, τὰ δὲ μέσα τῷ
[3, 5]   ῥαφαὶ αὐταὶ τῶν ὀστῶν συνέχουσιν  αὐτήν.   Ἔστι δ´ τοῦ νεύρου
[3, 9]   ἄλλα γένη μορίων, οὔτε τὴν  αὐτὴν   ἔχοντα φύσιν τούτοις οὔτε πόρρω
[3, 11]   κύστις συμφύεται ἀλλ´ παρ´  αὐτὴν   τὴν ἀρχὴν τοῦ οὐρητῆρος, εἰ
[3, 2]   δύο εἰς τὴν καρδίαν περὶ  αὐτὴν   τὴν νωτιαίαν ἄκανθαν, ἕτεραι δ´
[3, 4]   καὶ νευρώδης ἐξήρτηται, τείνουσα παρ´  αὐτὴν   τὴν ῥάχιν διὰ (τῶν στενῶν·
[3, 16]   ἀλλ´ ἔχει πολλὴν χώρα  τοιαύτην   εὐβοσίαν, καὶ καθ´ ἑκάστην ὥραν
[3, 14]   προκὸς καὶ εἴ τι ἄλλο  τοιαύτην   ἔχει τὴν φύσιν· τὸ δ´
[3, 3]   καὶ τῶν περὶ φύσιν οἳ  τοιαύτην   μὲν οὐκ ἐπραγματεύθησαν ἀκριβολογίαν περὶ
[3, 5]   γάρ ἐστι, καὶ τάσιν ἔχει  τοιαύτην   οἵαν περ τὰ νεῦρα,
[3, 16]   καλούμενα Πυρρικά, τὴν ἐπωνυμίαν ἔχοντα  ταύτην   ἀπὸ Πύρρου τοῦ βασιλέως. Τῆς
[3, 4]   καμπήν· διὸ ἀποσχαζόντων τῶν ἰατρῶν  ταύτην   ἀπολύονταί τινων πόνων περὶ τὸ
[3, 7]   μὲν θῆλυ κύκλῳ ἔχει τὴν  ῥαφήν,   τὸ δ´ ἄρρεν τρεῖς ῥαφὰς
[3, 16]   κύησιν συμφέρει, καὶ βδάλλεται πολὺ  τροφὴν   ἔχοντα. Ποιεῖ δὲ γάλα καὶ
[3, 13]   ἡμέρας, ὅπως ἐλάττω λάβωσι τὴν  τροφήν.   Πάντων δὲ τῶν ζῴων κοινόν
[3, 16]   γάλα ὅσον εἰς τὴν  ἐκτροφὴν   τῶν τέκνων, καὶ χρήσιμον εἰς
[3, 10]   φαλακρός. μὲν οὖν κατὰ  κορυφὴν   λειότης φαλακρότης καλεῖται, δὲ
[3, 3]   φλέβας, πάντες δ´ ὁμοίως τὴν  ἀρχὴν   αὐτῶν ἐκ τῆς κεφαλῆς καὶ
[3, 11]   ἐστιν. Ἔχει δὲ καὶ τὴν  ἀρχὴν   καὶ τὴν ἐξάρτησιν ἐν τοῖς
[3, 11]   ἀλλ´ παρ´ αὐτὴν τὴν  ἀρχὴν   τοῦ οὐρητῆρος, εἰ μή τι
[3, 3]   οὕτως ὥστε μηδὲν εἶναι μόριον  λαβεῖν   ἐν οὐ τρῆμά τ´
[3, 16]   γὰρ χαλεπώτερον) Ὅλως δὲ τὰ  φαγεῖν   δυνάμενα τῶν τετραπόδων, ὥσπερ καὶ
[3, 10]   τούτων συμβαίνει οὐδενὶ πρὶν  ἀφροδισιάζειν   ἄρξηται. Οὐ γίνεται δ´ οὔτε
[3, 10]   οὐκ αὐξάνονται, ῥέουσι δέ, ὅταν  ἀφροδισιάζειν   ἄρξωνται, καὶ μᾶλλον τοῖς μᾶλλον
[3, 10]   ὀρνίθων μεταβάλλουσι τὰς χρόας, ὥστε  λαθεῖν   ἂν τὸν μὴ συνήθη. Μεταβάλλουσι
[3, 3]   τῶν ζῴων προλεπτυνθεῖσιν ἔστιν ἱκανῶς  καταμαθεῖν,   εἴ τινι περὶ τῶν τοιούτων
[3, 4]   τοῦ σώματος οὐχ ὁμοίως ἔστι  καταμαθεῖν·   τῶν μὲν γὰρ οἱ πόροι
[3, 10]   Σκάμανδρος ποταμὸς ξανθὰ τὰ πρόβατα  ποιεῖν·   διὸ καὶ τὸν Ὅμηρόν φασιν
[3, 11]   ἐν τῇ κύστει ὥστε μηδὲν  δοκεῖν   διαφέρειν κογχυλίων. Περὶ μὲν οὖν
[3, 1]   τοῖς σφόδρα μικροῖς τῶν ἰχθύων  δοκεῖν   ἑκατέραν ᾠὸν εἶναι ἕν, ὡς
[3, 1]   περιειλημμένοι εἰσὶ τῷ αὐτῷ, ὥστε  δοκεῖν   ἕνα εἶναι πόρον, ἂν μὴ
[3, 10]   Καρίᾳ ταῖς ἱερείαις, δοκεῖ  συμβαίνειν   (σημεῖον τῶν μελλόντων. Αἱ δ´
[3, 14]   ἔχοντα φύσει τῷ  ὑγιαίνειν   οὔτε πολὺ λίαν ἔχει, ὥσπερ
[3, 1]   εἰς τὴν γένεσιν συντελούντων μορίων  εἰπεῖν.   Ταῦτα γὰρ τοῖς μὲν θήλεσι
[3, 7]   ὥστε συντριβομένων ὥσπερ ἐκ λίθων  ἐκλάμπειν   πῦρ. Ἔχει δὲ καὶ
[3, 14]   αἷμα, ὥστε καὶ κεντουμένων μὴ  ῥεῖν   ὁμοίως. Γίνεται δὲ πεττόμενον ἐξ
[3, 11]   τῇ κύστει ὥστε μηδὲν δοκεῖν  διαφέρειν   κογχυλίων. Περὶ μὲν οὖν φλεβὸς
[3, 1]   ἔκ τε τῶν ἀνατομῶν δεῖ  θεωρεῖν   καὶ ὕστερον λεχθήσεται ἐν τοῖς
[3, 2]   τῶν κυριωτάτων φλεβῶν διὰ τὸ  συμπίπτειν   εὐθὺς ἐξιόντος τοῦ αἵματος μάλιστα
[3, 10]   Ὅμηρόν φασιν ἀντὶ Σκαμάνδρου Ξάνθον  προσαγορεύειν   αὐτόν. Τὰ μὲν οὖν ἄλλα
[3, 1]   ὀρνίθων οἱ ὄρχεις· πρὶν μὲν  ὀχεύειν,   οἱ μὲν μικροὺς οἱ δὲ
[3, 7]   Ἔνια δὲ ζῷα οὐδ´ ἂν  ἔχειν   δόξειεν ὅλως μυελὸν ἐν τοῖς
[3, 7]   οἷον λέων, διὰ τὸ πάμπαν  ἔχειν   μικρὸν καὶ λεπτὸν καὶ ἐν
[3, 15]   διόπερ ἔνιοι οὔ φασιν ὅλως  ἔχειν   μυελὸν τοὺς λέοντας, ὥσπερ εἴρηται
[3, 7]   τὰ μόρια, οὕτω καὶ τοῦ  ἔχειν   τὰ ἐν τούτοις ὀστᾶ. Ὅσα
[3, 7]   ἔστιν, ἀλλ´ ὡς ὑπάρχει τοῦ  ἔχειν   τὰ μόρια, οὕτω καὶ τοῦ
[3, 10]   ὑπήνην καὶ τὸ γένειον δασὺ  ἔχειν,   τοῖς δὲ ταῦτα μὲν λεῖα
[3, 1]   πέρδιξιν, ὥστ´ ἔνιοι οἴονται οὐδ´  ἔχειν   τοῦ χειμῶνος ὄρχεις αὐτά. Τῶν
[3, 10]   τόπος τοιοῦτος οἷος  ἔχειν   τρίχας. Ὁμοίως δὲ καὶ περὶ
[3, 3]   συμβάλλουσιν αἱ γένυες τῇ κεφαλῇ.  Πάλιν   δ´ ἐντεῦθεν εἰς τέτταρας σχίζονται
[3, 4]   ἑκατέρα πρῶτον, ἔπειτα δῆλαι γίνονται  πάλιν   διατεταμέναι πρὸς τὸ ἰσχίον. Καθάπτουσι
[3, 1]   ἀπὸ δὲ τῆς κεφαλῆς ἑκατέρας  πάλιν   εἰς ταὐτὸ συνάπτουσιν εἰς τὸ
[3, 1]   ἐκείνου καὶ νευρωδέστερος, ὃς ἀνακάμπτει  πάλιν   ἐν ἑκατέρῳ τῷ ὄρχει πρὸς
[3, 4]   τὰς καλουμένας φρένας, δὲ  πάλιν   ἐπανελθοῦσα διὰ τῆς μασχάλης εἰς
[3, 4]   πόδας καὶ τοὺς δακτύλους· καὶ  πάλιν   ἕτεραι διὰ τῶν βουβώνων καὶ
[3, 3]   τῆς ἐκ τῆς καρδίας τεταμένης  πάλιν   ὅλη σχίζεται εἰς δύο
[3, 5]   πυρωθέν· κἂν διακοπῇ, οὐ συμφύεται  πάλιν.   Οὐ λαμβάνει δ´ οὐδὲ νάρκη,
[3, 16]   τοσοῦτον ὥστε γίνεσθαι τροφαλίδα, καὶ  πάλιν   ὀχεύσαντος τῷ ἐκ τούτου γενομένῳ
[3, 3]   τείνουσα φλὲψ καὶ τὴν ῥάχιν  πάλιν   παρὰ τὴν ῥάχιν τείνει· ἣν
[3, 16]   εἰς ἔριον ἐξοπισθείς, ὅταν ἐκπλυθῇ  πάλιν   τὸ ἔριον εἰς γάλα ὀλίγον·
[3, 3]   τοῦ κοίλου τοῦ μέσου τείνεται  πάλιν   φλέψ, ὡς οὔσης τῆς κοιλίας
[3, 2]   ὄρχεις τοῖς ἀνδράσι, ταῖς δὲ  γυναιξὶν   εἰς τὰς ὑστέρας. Αἱ δὲ
[3, 14]   γίνεται πλεῖστα τῶν ζῴων ταῖς  γυναιξίν.   Νενοσηκὸς δὲ τοῦτο τὸ αἷμα
[3, 1]   συμβαίνει ταῖς φάτταις καὶ τοῖς  πέρδιξιν,   ὥστ´ ἔνιοι οἴονται οὐδ´ ἔχειν
[3, 10]   σκληρότητι μεταβαίνουσαι κατὰ μικρὸν οὐκέτι  θριξὶν   ἐοίκασιν ἀλλ´ ἀκάνθαις, οἷον αἱ
[3, 10]   ἐχίνων τῶν χερσαίων, παραπλησίως τοῖς  ὄνυξιν·   καὶ γὰρ τὸ τῶν ἀνύχων
[3, 16]   πάντα τὰ πλείους ἔχοντα (μαστοὺς  δυοῖν·   οὐδενὸς γὰρ τούτων οὔτε πλῆθός
[3, 3]   μεγέθει τούτων ἐν τῷ μέσῳ  ἀμφοῖν·   ἀμφότεραι δὲ πολλῷ ἐλάττους εἰσὶ
[3, 10]   οὐδέτερον δὲ τούτων συμβαίνει οὐδενὶ  πρὶν   ἀφροδισιάζειν ἄρξηται. Οὐ γίνεται
[3, 16]   παχύνεται. Οὐ γίνεται δὲ γάλα,  πρὶν   ἔγκυον γένηται, οὐδενὶ τῶν
[3, 1]   καὶ τῶν ὀρνίθων οἱ ὄρχεις·  πρὶν   μὲν ὀχεύειν, οἱ μὲν μικροὺς
[3, 14]   τῇ καρδίᾳ τοῖς ζῴοις, καὶ  πρὶν   ὅλον διηρθρῶσθαι τὸ σῶμα. Στερισκομένου
[3, 2]   μὲν οὖν καὶ Διογένης οὕτως  εἰρήκασιν,   Πόλυβος δ´ ὧδε. Τὰ δὲ
[3, 10]   μεταβαίνουσαι κατὰ μικρὸν οὐκέτι θριξὶν  ἐοίκασιν   ἀλλ´ ἀκάνθαις, οἷον αἱ τῶν
[3, 2]   Αἱ φλέβες αἱ παχεῖαι ὧδε  πεφύκασιν,   ἐκ τοῦ ὀμφαλοῦ παρὰ τὴν
[3, 1]   ὑστερῶν ἀκριβέστερον ἂν θεωρηθείη τοῖς  σχήμασιν   ἐκ τῶν ἀνατομῶν. Ἔχει δὲ
[3, 16]   γάλα· δὲ γονὴ οὐ  πᾶσιν   ἀλλ´ ἐνίοις οἱ καλούμενοι θοροὶ
[3, 14]   αἵματος ὧδε ἔχει· τοῦτο γὰρ  πᾶσιν   ἀναγκαιότατον καὶ κοινότατον τοῖς ἐναίμοις,
[3, 1]   Ταῦτα γὰρ τοῖς μὲν θήλεσι  πᾶσιν   ἐντός ἐστι, τὰ δὲ τῶν
[3, 1]   κερατοφόροις ὁμοίως ταῦτά γ´ ἔχει  πᾶσιν.   Ἐπ´ ἄκρων δ´ αἱ ὑστέραι
[3, 12]   σαρκὶ ἐν τοῖς ἐναίμοις ἐν  πᾶσίν   ἐστι μεταξὺ τοῦ δέρματος καὶ
[3, 7]   μέρος ῥαφή. Ἔστι δ´ οὐ  πᾶσιν   ὁμοίως ἔχον τοῦτο τοῖς ζῴοις·
[3, 4]   τῶν φλεβῶν οὐχ ὡσαύτως ἔχει  πᾶσιν·   οὐδὲ γὰρ τὰ μέρη τὸν
[3, 4]   οὐ μὴν οὐδ´ ὁμοίως ἐν  ἅπασίν   ἐστι φανερόν, ἀλλὰ μάλιστα ἐν
[3, 7]   δὲ τοῖς μὲν ἄλλοις ζῴοις  ἅπασιν   κάτωθεν σιαγών· δὲ
[3, 16]   Τούτων δὲ τὸ μὲν ἀποκεκριμένον  ἅπασιν,   ὅταν ἐνῇ, ἐστὶ τὸ γάλα·
[3, 7]   ἐστιν ὥσπερ ἐν τοῖς  τετράπασιν   ῥάχις. Ἴδιον δ´ ἐν
[3, 11]   δὲ γένος ὑμένος· ἔχει γὰρ  τάσιν·   ἔχει δὲ κύστιν οὐ πάντα,
[3, 5]   αὐτῆς· ἄκοιλα γάρ ἐστι, καὶ  τάσιν   ἔχει τοιαύτην οἵαν περ τὰ
[3, 5]   κατὰ δὲ πλάτος ἄσχιστος καὶ  τάσιν   ἔχουσα πολλήν. Ὑγρότης δὲ περὶ
[3, 10]   ποιεῖν· διὸ καὶ τὸν Ὅμηρόν  φασιν   ἀντὶ Σκαμάνδρου Ξάνθον προσαγορεύειν αὐτόν.
[3, 16]   ἐν τῷ αἰγείῳ· γίνεσθαι γάρ  φασιν   οἱ νομεῖς ἐκ μὲν ἀμφορέως
[3, 15]   ἔχει μικρόν, διόπερ ἔνιοι οὔ  φασιν   ὅλως ἔχειν μυελὸν τοὺς λέοντας,
[3, 10]   ἐστὶν πολιότης, ὥσπερ τινές  φασιν·   οὐδὲν γὰρ φύεται εὐθὺς αὗον.
[3, 16]   καὶ χρήσιμον εἰς τύρευσιν καὶ  ἀπόθεσιν,   μάλιστα μὲν τὸ προβάτειον καὶ
[3, 14]   ἐπιπολῆς μὲν ἔλαττον ἐν τοῖς  θήλεσιν,   ἐντὸς δὲ πολυαιμότερον. Μάλιστα δὲ
[3, 14]   ὑγίειαν καὶ ἡλικίαν ἐν τοῖς  θήλεσιν,   καὶ ἐπιπολῆς μὲν ἔλαττον ἐν
[3, 10]   τῶν τ´ ἀκρωτηρίων ἐν τοῖς  πρανέσιν   ἀλλ´ οὐκ ἐν τοῖς ὑπτίοις·
[3, 17]   Τί δὲ συμβάλλεται εἰς τὴν  γένεσιν   καὶ πῶς, ἐν ἄλλοις λεχθήσεται.
[3, 1]   δὲ περὶ τῶν εἰς τὴν  γένεσιν   συντελούντων μορίων εἰπεῖν. Ταῦτα γὰρ
[3, 3]   ἣν καὶ Ὅμηρος ἐν τοῖς  ἔπεσιν   εἴρηκε ποιήσας ἀπὸ δὲ φλέβα
[3, 14]   δὲ καθεύδουσιν ἐν τοῖς ἐκτὸς  μέρεσιν   ἔλαττον γίνεται τὸ αἷμα, ὥστε
[3, 4]   τὰ πέρατα αὐτῶν ἐν τοῖς  ἄρρεσιν,   ἐν δὲ τοῖς θήλεσι πρὸς
[3, 1]   τὰ περὶ τὴν ὑστέραν τοῖς  σελάχεσιν.   δὲ τῶν ὄφεων ὑστέρα
[3, 13]   οἷον τῶν ἰχθύων ἐν τοῖς  σελάχεσιν·   ποιοῦσι γὰρ ἔλαιον ἀπ´ αὐτῶν,
[3, 8]   ὀστοῖς μυελός· ἐν δὲ τοῖς  σελάχεσιν   (ταῦτα γάρ ἐστι χονδράκανθα) (ἔνεστιν
[3, 1]   ἐπανακάμπτοντες πόροι καὶ προσκαθήμενοι τοῖς  ὄρχεσιν   ὑμένι περιειλημμένοι εἰσὶ τῷ αὐτῷ,
[3, 14]   οὐδ´ μυελὸς οὐκ ἔχει  αἴσθησιν   ἁπτομένων. Ὅπου δ´ ἄν τις
[3, 14]   καρδίᾳ μόνον. Οὐκ ἔχει δ´  αἴσθησιν   τὸ αἷμα ἁπτομένων ἐν οὐδενὶ
[3, 11]   τοιοῦτον. Τεθνεώτων μὲν οὖν οὐδὲν  διίησιν   ὑγρόν, ἐν δὲ τοῖς ζῶσι
[3, 16]   Λήμνῳ ἀνεῖλεν θεὸς μαντευομένῳ  ἐπίκτησιν   ἔσεσθαι κτημάτων. Ἐν δὲ τοῖς
[3, 11]   καὶ τὴν ἀρχὴν καὶ τὴν  ἐξάρτησιν   ἐν τοῖς ζῳοτόκοις καὶ ἀμφώδουσιν
[3, 16]   τετραπόδων, ὥσπερ καὶ πρὸς τὴν  κύησιν   συμφέρει, καὶ βδάλλεται πολὺ τροφὴν
[3, 2]   ἀπὸ τούτων ἕτεραι. (Ἕτεραι δ´  εἰσὶν   αἱ ἀπὸ ἑκατέρας τείνουσαι διὰ
[3, 1]   τρόπον ἔχουσιν οὔθ´ ὅμοιαι πάντων  εἰσίν,   ἀλλὰ διαφέρουσι καὶ τῶν ζῳοτοκούντων
[3, 7]   μὲν οὖν σφόνδυλοι πάντες τετρημένοι  εἰσίν,   ἄνω δὲ τὸ τῆς κεφαλῆς
[3, 1]   τῶν ᾠοτοκούντων. Δίκροαι μὲν οὖν  εἰσιν   ἁπάντων τῶν πρὸς τοῖς ἄρθροις
[3, 10]   γενείου· ἴσοι γὰρ οἱ τόποι  εἰσὶν   ἐν οἷς αἱ τρίχες ἐγγίνονται
[3, 3]   τῶν φλεβῶν φύσις. Δύο φλέβες  εἰσὶν   ἐν τῷ θώρακι κατὰ τὴν
[3, 2]   πρῶται ἐκ τῆς κοιλίας εὐρύτεραί  εἰσιν,   ἔπειτα λεπτότεραι γίνονται, ἕως ἂν
[3, 4]   ὀχετοί τινες ὑπὸ πολλῆς ἰλύος  εἰσίν,   οἱ δ´ ὀλίγας καὶ ταύτας
[3, 11]   μικροί. Μέγιστοι δὲ τῶν ὑμένων  εἰσὶν   οἵ τε περὶ τὸν ἐγκέφαλον
[3, 1]   ὄπισθεν συνεχεῖς καὶ οὐκ ἀπηρτημένοι  εἰσίν,   οἷον τῷ γένει τῷ τῶν
[3, 10]   Καὶ περὶ τὰς ὀχείας δ´  εἰσὶν   ὕδατα πολλαχοῦ τοιαῦτα, πιόντα
[3, 4]   διὰ τοῦ ἥπατος φλεβὸς ἀποσχίσεις  εἰσίν,   ὧν μὲν εἰς τὸ
[3, 10]   τῇ Ἀντανδρίᾳ δὲ δύο ποταμοί  εἰσιν,   ὧν μὲν λευκὰ
[3, 3]   μόνοις τοῖς ἀποπεπνιγμένοις τῶν ζῴων  προλεπτυνθεῖσιν   ἔστιν ἱκανῶς καταμαθεῖν, εἴ τινι
[3, 6]   τῷ τῶν πλείστων αἵματι ζῴων  ἔνεισιν,   ἐν δὲ τῷ τῆς ἐλάφου
[3, 6]   βουβαλίδος καὶ ἄλλων τινῶν οὐκ  ἔνεισιν   ἶνες· διὸ καὶ οὐ πήγνυται
[3, 3]   πρόσθια σκέλη τείνουσι, τοῖς δ´  ὄρνισιν   εἰς τὰς πτέρυγας, τοῖς δ´
[3, 10]   ὑγρότητα. Αἱ δ´ ἐν ταῖς  βλεφαρίσιν   οὐκ αὐξάνονται, ῥέουσι δέ, ὅταν
[3, 16]   γάλα, ὅμως δὲ γίνεται ἔν  τισιν,   ἐπεὶ καὶ ἐν Λήμνῳ αἲξ
[3, 10]   αἱ τρίχες ἔν τε νόσοις  τισίν,   οἷον ἐν ταῖς φθίσεσι μᾶλλον,
[3, 16]   πρεσβυτέραις προῆλθε, καὶ τοσοῦτον ἤδη  τισὶν   ὥστ´ ἐκτιτθεῦσαι παιδίον. Καὶ οἱ
[3, 7]   τὴν ἄνωθεν. Ἐν δὲ ταῖς  σιαγόσιν   ἔνεστι τὸ τῶν ὀδόντων γένος,
[3, 1]   μικροῖς ἄδηλον, ἐν δὲ τοῖς  μείζοσιν,   οἷον ἐν χηνὶ καὶ τοῖς
[3, 7]   καὶ ἐν τοῖς μηροῖς καὶ  βραχίοσιν.   Στερεὰ δὲ πάντων μάλιστα
[3, 16]   γάλακτος τροφαλίδας ὀβολιαίας μιᾶς δεούσης  εἴκοσιν,   ἐκ δὲ βοείου τριάκοντα. Τὰ
[3, 10]   γνάθων τρίχας καὶ ὑπὸ τοῖς  ποσίν.   Ἔτι δὲ καὶ μῦς
[3, 7]   τούτοις συνεχῆ τὰ ἐν τοῖς  ποσίν.   Ὅσα μὲν οὖν τῶν ἐναίμων
[3, 10]   πιόντα καὶ ὀχεύσαντα μετὰ τὴν  πόσιν   τὰ πρόβατα μέλανας γεννῶσι τοὺς
[3, 3]   εἰς τοὺς βραχίονας, τοῖς δὲ  τετράποσιν   εἰς (τὰ πρόσθια σκέλη τείνουσι,
[3, 7]   καὶ τούτων τὰ ἐν ταῖς  χερσίν.   Ὅσα δ´ ἔχει σκέλη πρόσθια,
[3, 16]   τῶν τέκνων, καὶ χρήσιμον εἰς  τύρευσιν   καὶ ἀπόθεσιν, μάλιστα μὲν τὸ
[3, 16]   δ´ οὐδὲν οὔτε χρήσιμον εἰς  τύρευσιν,   οἷον πάντα τὰ πλείους ἔχοντα
[3, 7]   καὶ ὄφις ἔχει τοῖς  ἰχθύσιν·   ἀκανθώδης γὰρ ῥάχις αὐτοῦ
[3, 3]   εἰς τὰς πτέρυγας, τοῖς δ´  ἰχθύσιν   εἰς τὰ πτερύγια τὰ πρανῆ.
[3, 16]   οἱ καλούμενοι θοροὶ οἷον τοῖς  ἰχθύσιν.   Ἔχει δέ, ὅσα ἔχει τὸ
[3, 7]   ῥάχις. Ἴδιον δ´ ἐν τοῖς  ἰχθύσιν,   ὅτι ἐν ἐνίοις εἰσὶ κατὰ
[3, 1]   εἰς ἕν, καθάπερ καὶ τοῖς  ἰχθύσιν,   ὑπὲρ τῆς τοῦ περιττώματος ἐξόδου.
[3, 16]   γάλα ὀλίγον· τοῦτο γὰρ κεραννύμενον  πήγνυσιν.   δὲ πυετία γάλα ἐστίν·
[3, 2]   πρότερον εἰρηκότων τινὲς οὐ καλῶς  λέγουσιν.   Αἴτιον δὲ τῆς ἀγνοίας τὸ
[3, 14]   διωρισμένως καὶ χωρίς. Τοῖς δὲ  καθεύδουσιν   ἐν τοῖς ἐκτὸς μέρεσιν ἔλαττον
[3, 11]   ἐξάρτησιν ἐν τοῖς ζῳοτόκοις καὶ  ἀμφώδουσιν   ἐκ μέσης τῆς κοιλίας,
[3, 16]   Μηδικὴ πόα, καὶ μάλιστα τοῖς  μηρυκάζουσιν·   ποιεῖ δὲ πολὺ ἕτερα, οἷον
[3, 2]   ἡπατῖτιν ἕτεραι ὀλίγον ἐλάττους, ἃς  ἀποσχάζουσιν,   ὅταν τι ὑπὸ τὸ δέρμα
[3, 14]   μὲν ἐκθνήσκουσι, πολλοῦ δ´ ἄγαν  ἀποθνήσκουσιν.   Ἐξυγραινομένου δὲ λίαν νοσοῦσιν· γίνεται
[3, 3]   φέρουσι μέχρι τῶν ὤτων,  συμβάλλουσιν   αἱ γένυες τῇ κεφαλῇ. Πάλιν
[3, 3]   αἱ μὲν τὴν κεφαλὴν κύκλῳ  περιλαμβάνουσιν,   αἱ δ´ εἰς τὰ αἰσθητήρια
[3, 16]   τὰ μὲν τοιαῦτα ὡς σημεῖα  ὑπολαμβάνουσιν,   ἐπεὶ καὶ τῷ ἐν Λήμνῳ
[3, 2]   λεπτότεραι ἀπὸ τῶν πρώτων φλεβῶν  τείνουσιν,   ἀπὸ μὲν τῆς δεξιᾶς εἰς
[3, 2]   ἐκείνης. Ἔπειτα παρὰ τὸ γόνυ  τείνουσιν   εἰς τὴν κνήμην τε καὶ
[3, 4]   δὲ σχίσεις ἑκατέρας τῆς φλεβὸς  τείνουσιν   εἰς τὸ ἰσχίον ἑκάτερον, καὶ
[3, 2]   δέρμα καὶ διὰ τῆς σαρκὸς  τείνουσιν   εἰς τοὺς νεφρούς, καὶ τελευτῶσιν
[3, 1]   ζῳοτόκοις τόνδ´ ἔχουσι τὸν τρόπον.  Τείνουσιν   ἐκ τῆς ἀορτῆς πόροι φλεβικοὶ
[3, 2]   καὶ διὰ παντὸς τοῦ μηροῦ  τείνουσιν.   δὲ μεγίστη αὐτῶν ὄπισθεν
[3, 7]   δὲ τῆς κεφαλῆς αἱ σιαγόνες  τείνουσιν   ὀστᾶ. Κινεῖται δὲ τοῖς μὲν
[3, 4]   πολλαὶ φλέβες διὰ τοῦ μεσεντερίου  τείνουσιν.   Πᾶσαι δ´ αὗται εἰς μίαν
[3, 2]   καθ´ (ἅπαν τὸ σῶμα φλέβες  διατείνουσιν,   ἀπὸ μὲν τῆς δεξιᾶς εἰς
[3, 2]   καὶ ἐντεῦθεν ἐπὶ τοὺς δακτύλους  διατείνουσιν.   Σχίζονται δὲ καὶ ἐπὶ τὴν
[3, 11]   ὧν οἱ λίθοι γίνονται τοῖς  κάμνουσιν.   Ἐνίοις δ´ ἤδη καὶ τοιαῦτα
[3, 13]   Σικελίας περὶ Λεοντίνους· διὸ καὶ  ἐξελαύνουσιν   ὀψὲ τὰ πρόβατα τῆς ἡμέρας,
[3, 3]   δύο τόπους. Αἱ μὲν γὰρ  φέρουσιν   εἰς τὰ πλάγια καὶ τὰς
[3, 4]   τῆς ἀορτῆς ἄλλοι δύο πόροι  φέρουσιν   εἰς τὴν κύστιν, ἰσχυροὶ καὶ
[3, 4]   τῶν βουβώνων καὶ τῶν μηρῶν  φέρουσιν   ἐναλλάξ, μὲν ἐκ τῶν
[3, 13]   μικράς. ~Πιμελὴ δὲ καὶ στέαρ  διαφέρουσιν   ἀλλήλων. Τὸ μὲν γὰρ στέαρ
[3, 14]   ἄγαν ἀποθνήσκουσιν. Ἐξυγραινομένου δὲ λίαν  νοσοῦσιν·   γίνεται γὰρ ἰχωροειδές, καὶ διορροῦται
[3, 4]   εἰς τὸ ἰσχίον ἑκάτερον, καὶ  καθάπτουσιν   εἰς τὸ ὀστοῦν ἀμφότεραι. Φέρουσι
[3, 7]   πλευραῖς κείμενον· ἀλλ´ αὗται μὲν  συνάπτουσιν,   αἱ δ´ ἄλλαι ἀσύναπτοι· οὐδὲν
[3, 1]   κεφαλῆς ἑκατέρας πάλιν εἰς ταὐτὸ  συνάπτουσιν   εἰς τὸ πρόσθεν ἐπὶ τὸ
[3, 3]   ἐπιλαμβανομένων ἐνίοτε ἔξωθεν ἄνευ πνιγμοῦ  καταπίπτουσιν   οἱ ἄνθρωποι μετ´ ἀναισθησίας, τὰ
[3, 1]   τῆς ἀορτῆς· ἐν δὲ τοῖς  ἐπανακάμπτουσιν   εἰς τὸν καυλὸν τὸν ἐν
[3, 16]   Σικελίᾳ, καὶ ὅπου πλεῖον, αἴγειον  μιγνύουσιν.   Πήγνυται δὲ μάλιστα οὐ μόνον
[3, 1]   ὑστέραι τῶν καλουμένων κερατίων εἱλιγμὸν  ἔχουσιν   αἱ τῶν πλείστων. Τῶν δ´
[3, 4]   φλεψίν. Ὃν μὲν οὖν τρόπον  ἔχουσιν   αἱ φλέβες καὶ πόθεν ἤρτηνται
[3, 1]   εἰς τοὐμφανὲς οὐχ ὁμοίως ἁπάντων  ἔχουσιν,   ἀλλ´ αἱ μὲν τῶν ὀρνίθων
[3, 16]   πολὺν χρόνον γάλα πᾶσι τοῖς  ἔχουσιν,   ἂν ἀνόχευτα διατελῇ καὶ τὰ
[3, 1]   οἱ ὄφεις· πόρους δὲ δύο  ἔχουσιν   ἀπὸ τοῦ ὑποζώματος ἠρτημένους ἐφ´
[3, 2]   φλέβες ἐν τῷ ἀνθρώπῳ ὧδ´  ἔχουσιν.   Εἰσὶ δύο μέγισται· αὗται τείνουσι
[3, 2]   ζῶσιν ἀδύνατόν ἐστι θεάσασθαι πῶς  ἔχουσιν·   ἐντὸς γὰρ φύσις αὐτῶν.
[3, 4]   καὶ ταύτας ἶνας ἀντὶ φλεβῶν  ἔχουσιν.   δὲ μεγάλη φλὲψ ἐν
[3, 9]   ἔτι παρὰ ταῦτα ῥύγχος, οἷον  ἔχουσιν   οἱ ὄρνιθες, ἐν οἷς ὑπάρχει
[3, 7]   ῥάχις ἐστὶν ἐν πᾶσι τοῖς  ἔχουσιν   ὀστᾶ. Σύγκειται δ´ ῥάχις
[3, 1]   μικροὺς οἱ δὲ πάμπαν ἀδήλους  ἔχουσιν,   ὅταν δ´ ὀχεύωσι, σφόδρα μεγάλους
[3, 4]   τρόπον ἔχουσιν, οὐδὲ ταῦτα πάντα  ἔχουσιν)   οὐ μὴν οὐδ´ ὁμοίως ἐν
[3, 4]   τὰ μέρη τὸν αὐτὸν τρόπον  ἔχουσιν,   οὐδὲ ταῦτα πάντα ἔχουσιν) οὐ
[3, 1]   ζῴων οὔτε τὸν αὐτὸν τρόπον  ἔχουσιν   οὔθ´ ὅμοιαι πάντων εἰσίν, ἀλλὰ
[3, 16]   αἱ μέλαιναι τῶν λευκῶν ὑγιεινότερον  ἔχουσιν.   Τροφιμώτατον μὲν οὖν τὸ πλεῖστον
[3, 6]   καὶ φλεβός. Ἔνιαι δ´ αὐτῶν  ἔχουσιν   ὑγρότητα τὴν τοῦ ἰχῶρος, καὶ
[3, 1]   οὖν ἰχθύες ὄρχεις μὲν οὐκ  ἔχουσιν,   ὥσπερ εἴρηται πρότερον, οὐδ´ οἱ
[3, 6]   ὑγρότητα τὴν τοῦ ἰχῶρος, καὶ  διέχουσιν   ἀπό τε τῶν νεύρων πρὸς
[3, 5]   αἱ ῥαφαὶ αὐταὶ τῶν ὀστῶν  συνέχουσιν   αὐτήν. Ἔστι δ´ τοῦ
[3, 2]   αἱ πλεῖσται ἐκ τῆς κεφαλῆς  συνέχουσιν   αὐτῆς· καὶ αὗται τείνουσι διὰ
[3, 14]   δ´ ἄνδρων τῶν νοσηματικῶν ἧττον  μετέχουσιν   αἱ γυναῖκες· ὀλίγαις δὲ γίνεται
[3, 1]   ὅταν δ´ ὀχεύωσι, σφόδρα μεγάλους  ἴσχουσιν.   Ἐπιδηλότατα δὲ τοῦτο συμβαίνει ταῖς
[3, 10]   καὶ ταῖς βλεφαρίσι καὶ ταῖς  ὀφρύσιν,   ὑστερογενεῖς δ´ αἱ ἐπὶ τῆς
[3, 9]   κατὰ τὴν τῶν ὀστῶν εἰσι  φύσιν.   Διόπερ τῶν μελάνων ἀνθρώπων, ὥσπερ
[3, 14]   ἐὰν μὴ χεῖρον διὰ  φύσιν   διὰ νόσον. Καὶ ἐν
[3, 4]   καὶ μὴ πολυαίμοις διὰ  φύσιν   διὰ πιότητα τοῦ σώματος
[3, 3]   εἰσὶ δὲ καὶ τῶν περὶ  φύσιν   οἳ τοιαύτην μὲν οὐκ ἐπραγματεύθησαν
[3, 10]   διαλείπει καὶ οἱ κατὰ  φύσιν   πόροι ἐξικμάζονται, καὶ κατὰ τὸ
[3, 12]   καὶ τὸ παραπλησίαν ἔχον τὴν  φύσιν   τῇ σαρκὶ ἐν τοῖς ἐναίμοις
[3, 14]   σὰρξ ᾖ. Ἔστι δὲ τὴν  φύσιν   τὸ αἷμα τόν τε χυμὸν
[3, 14]   τι ἄλλο τοιαύτην ἔχει τὴν  φύσιν·   τὸ δ´ ἄλλο αἷμα πήγνυται,
[3, 9]   μορίων, οὔτε τὴν αὐτὴν ἔχοντα  φύσιν   τούτοις οὔτε πόρρω τούτων, οἷον
[3, 7]   οὖν περὶ τὴν τῶν ὀστῶν  φύσιν   τοῦτον ἔχει τὸν τρόπον τοῖς
[3, 2]   σκέλη τείνουσαι σχίζονται κατὰ τὴν  πρόσφυσιν,   καὶ διὰ παντὸς τοῦ μηροῦ
[3, 13]   δεξιὸς ἀπιμελώτερος, κἂν σφόδρα πίονες  ὦσιν,   ἐλλείπει τι ἀεὶ κατὰ τὸ
[3, 10]   ἧττον φαλακροῦνται, κἂν ὄντες φαλακροὶ  λάβωσιν,   ἔνιοι δασύνονται. Οὐκ αὐξάνεται δὲ
[3, 2]   ταῖς φλεψίν) Ἐν δὲ τοῖς  ζῶσιν   ἀδύνατόν ἐστι θεάσασθαι πῶς ἔχουσιν·
[3, 14]   ἄλλο αἷμα πήγνυται, ἐὰν μὴ  ἐξαιρεθῶσιν   αἱ ἶνες. Τάχιστα δὲ πήγνυται
[3, 10]   ἄγονοι, ὅσοιπερ ἂν καὶ ἥβης  στερηθῶσιν.   Αἱ μὲν οὖν ἄλλαι τρίχες
[3, 2]   ἔπειτα λεπτότεραι γίνονται, ἕως ἂν  μεταβάλωσιν   ἐκ τῶν δεξιῶν εἰς τὰ
[3, 2]   εἰς τὸν νεφρόν· ἄμφω δὲ  τελευτῶσιν   εἰς τὸν ἀρχόν. Αἱ δὲ
[3, 2]   τείνουσιν εἰς τοὺς νεφρούς, καὶ  τελευτῶσιν   εἰς τοὺς ὄρχεις τοῖς ἀνδράσι,
[3, 4]   κοῖλαι, ἔπειτα διὰ τῶν σκελῶν  τελευτῶσιν   εἰς τοὺς πόδας καὶ τοὺς
[3, 4]   αὗται εἰς μίαν φλέβα μεγάλην  τελευτῶσιν,   παρὰ πᾶν τὸ ἔντερον καὶ
[3, 2]   γαστρὸς εἰς τὸ αἰδοῖον ἄμφω  τελευτῶσιν.   ~Τὰ μὲν οὖν ὑπὸ τῶν
[3, 2]   Καὶ φαίνονται παρά τε τὴν  σπληνῖτιν   καὶ τὴν ἡπατῖτιν ἕτεραι ὀλίγον
[3, 2]   κοιλίαν, τὴν ἡπατῖτιν καὶ τὴν  σπληνῖτιν.   Τείνουσι δὲ καὶ ὑπὸ τοὺς
[3, 2]   τε τὴν σπληνῖτιν καὶ τὴν  ἡπατῖτιν   ἕτεραι ὀλίγον ἐλάττους, ἃς ἀποσχάζουσιν,
[3, 2]   τι περὶ τὴν κοιλίαν, τὴν  ἡπατῖτιν   καὶ τὴν σπληνῖτιν. Τείνουσι δὲ
[3, 1]   τοῦ περιττώματος ἐξόδου. Τοῦτο δ´  ἐστὶν   αἰδοῖον, τοῖς μὲν μικροῖς
[3, 3]   μεγέθει ἄδηλα διὰ τὴν μικρότητά  ἐστιν,   ἀλλὰ πᾶς πλεύμων φαίνεται
[3, 9]   ἀκρωτήρια τῶν ὀστῶν. ~Ἔτι δ´  ἐστὶν   ἄλλα γένη μορίων, οὔτε τὴν
[3, 14]   οὐ γίνεται τοῦτο. Ἰχὼρ δ´  ἐστὶν   ἄπεπτον αἷμα, τῷ μήπω
[3, 13]   τηκομένων· αὐτὰ δὲ τὰ σελάχη  ἐστὶν   ἀπιμελώτατα καὶ κατὰ σάρκα καὶ
[3, 5]   μὲν ἀρχὴ καὶ τούτων  ἐστὶν   ἀπὸ τῆς καρδίας· καὶ γὰρ
[3, 9]   κεράτων τὰ μὲν πλεῖστα κοῖλά  ἐστιν   ἀπὸ τῆς προσφύσεως περὶ τὸ
[3, 4]   μὲν διὰ τοῦ ἥπατός  ἐστιν,   αὕτη δ´ ἑτέρα τῆς εἰς
[3, 3]   τῶν ἄλλων εἰρημένα σχεδὸν ταῦτ´  ἐστίν·   εἰσὶ δὲ καὶ τῶν περὶ
[3, 14]   μὴ φθειρομένοις. Πᾶν δ´ αἷμά  ἐστιν   ἐν ἀγγείῳ, ἐν ταῖς καλουμέναις
[3, 7]   τῶν ὀστῶν ἐν ἐνίοις μέν  ἐστιν,   ἐν ἐνίοις δ´ οὐκ ἔστιν,
[3, 7]   ὀστοῦν. Ἀρχὴ δ´ ῥάχις  ἐστὶν   ἐν πᾶσι τοῖς ἔχουσιν ὀστᾶ.
[3, 2]   ἐν τῇ καρδίᾳ, ἀλλὰ πᾶν  ἐστιν   ἐν ταῖς φλεψίν) Ἐν δὲ
[3, 1]   πρὸς τὴν ὀσφὺν αὐτῆς μέρος  ἐστίν,   ἐν τὰ ᾠά, τὸ
[3, 2]   δὲ τῶν φλεβῶν τέτταρα ζεύγη  ἐστίν,   ἓν μὲν ἀπὸ τοῦ ἐξόπισθεν
[3, 15]   τοῖς ὑείοις δ´ ὀστοῖς ἐλάττων  ἐστίν,   ἐνίοις δ´ αὐτῶν πάμπαν οὐκ
[3, 9]   τῶν δ´ ἐχόντων τὰ μέν  ἐστιν   εὐθυώνυχα, (ὥσπερ ἄνθρωπος, τὰ δὲ
[3, 11]   μὲν πῖον τοῖς δ´ ἀπίμελόν  ἐστιν.   Ἔχει δὲ καὶ τὴν ἀρχὴν
[3, 7]   δὲ τὰ ζῷα ὅσα ἔναιμά  ἐστιν,   ἔχει ῥάχιν ὀστώδη
[3, 1]   δ´ ἕτερον ἐν τοῖς ἀριστεροῖς  ἐστιν·   δ´ ἀρχὴ μία καὶ
[3, 10]   καὶ δῆλον ὅτι οὐχ αὑότης  ἐστὶν   πολιότης, ὥσπερ τινές φασιν·
[3, 16]   δ´ ἀμφωδόντων δασύπους. Βελτίων δ´  ἐστὶν   πυετία ὅσῳ ἂν
[3, 1]   τὸν ἐν τῷ αἰδοίῳ λευκή  ἐστιν   ὑγρότης. Φέρει δὲ καὶ
[3, 11]   ἅπασι τοῖς ἐναίμοις. Ὅμοιος δ´  ἐστὶν   ὑμὴν δέρματι πυκνῷ καὶ
[3, 1]   τοῖς μείζοσι τῶν ὀρνίθων δῆλός  ἐστιν   ὑμὴν μᾶλλον, καὶ φυσώμενος
[3, 11]   ἐκ μέσης τῆς κοιλίας,  ἐστιν   οἷον ῥαφή τις αὐτῆς· καὶ
[3, 7]   γὰρ τὰ μὲν ζῳοτοκοῦντα χονδράκανθά  ἐστιν,   οἷον τὰ καλούμενα σελάχη, τὰ
[3, 14]   παχύτερόν τε γὰρ καὶ μελάντερόν  ἐστιν   ὁμοίως ἐχόντων πρὸς ὑγίειαν καὶ
[3, 7]   αὐτὸ δὲ καθ´ αὑτὸ οὐδέν  ἐστιν   ὀστοῦν. Ἀρχὴ δ´ ῥάχις
[3, 7]   τῶν ἐναίμων καὶ πεζῶν ζῳοτόκα  ἐστίν,   οὐ πολὺ διαφέρει τὰ ὀστᾶ,
[3, 7]   ἀκανθώδης γὰρ ῥάχις αὐτοῦ  ἐστιν.   Τὰ δὲ τῶν τετραπόδων μὲν
[3, 16]   πήγνυσιν. δὲ πυετία γάλα  ἐστίν·   τῶν γὰρ ἔτι θηλαζόντων γίνεται
[3, 16]   σχεδὸν ἀεὶ σύμφυτα τοῖς ζῴοις  ἐστίν,   ὑστερογενῆ δὲ γάλα τε καὶ
[3, 7]   δ´ ᾠοτοκοῦντα ἄκανθαν ἔχει,  ἐστιν   ὥσπερ ἐν τοῖς τετράπασιν
[3, 7]   ἐστιν, ἐν ἐνίοις δ´ οὐκ  ἔστιν,   ἀλλ´ ὡς ὑπάρχει τοῦ ἔχειν
[3, 9]   δ´ ἔχει τὸ στερεόν, καὶ  ἔστιν   ἁπλᾶ· τὰ δὲ τῶν ἐλάφων
[3, 3]   ἀπὸ τῆς καρδίας τείνει. Καὶ  ἔστιν   μὲν μεγάλη φλὲψ ὑμενώδης
[3, 3]   τοῖς ἀποπεπνιγμένοις τῶν ζῴων προλεπτυνθεῖσιν  ἔστιν   ἱκανῶς καταμαθεῖν, εἴ τινι περὶ
[3, 5]   Πλὴν ἐν τῇ κεφαλῇ οὐκ  ἔστιν   οὐδέν, ἀλλ´ αἱ ῥαφαὶ αὐταὶ
[3, 16]   θηλαζόντων γίνεται ἐν τῇ κοιλίᾳ.  Ἔστιν   οὖν πυετία γάλα ἔχον
[3, 8]   σελάχεσιν (ταῦτα γάρ ἐστι χονδράκανθα)  (ἔνεστιν   αὐτῶν ἐν τοῖς πλατέσι τὸ
[3, 15]   κοῖλα, καὶ τούτων ἐνίοις οὐκ  ἔνεστιν·   τὰ γὰρ τοῦ λέοντος ὀστᾶ
[3, 15]   ἐνίοις δ´ αὐτῶν πάμπαν οὐκ  ἔνεστιν.   ~Ταῦτα μὲν οὖν τὰ ὑγρὰ
[3, 4]   δύο πόροι φέρουσιν εἰς τὴν  κύστιν,   ἰσχυροὶ καὶ συνεχεῖς, καὶ ἄλλοι
[3, 4]   ἰσχίον. Καθάπτουσι δὲ πρὸς τὴν  κύστιν   καὶ τὸ αἰδοῖον τὰ πέρατα
[3, 11]   ἔχει γὰρ τάσιν· ἔχει δὲ  κύστιν   οὐ πάντα, ἀλλὰ τὰ μὲν
[3, 8]   τοῖς πλατέσι τὸ κατὰ τὴν  ῥάχιν   ἀνάλογον τοῖς ὀστοῖς χονδρῶδες, ἐν
[3, 4]   ἐξήρτηται, τείνουσα παρ´ αὐτὴν τὴν  ῥάχιν   διὰ (τῶν στενῶν· εἶτα εἰς
[3, 2]   καλοῦνται σφαγίτιδες, ἔνδοθεν παρὰ τὴν  ῥάχιν   ἑκάτεραι φέρουσαι παρὰ τὰς ψύας
[3, 2]   τοῦ αὐχένος ἔξωθεν παρὰ τὴν  ῥάχιν   ἔνθεν καὶ ἔνθεν μέχρι τῶν
[3, 3]   ἐν τῷ θώρακι κατὰ τὴν  ῥάχιν   ἐντός, ἔστι δὲ κειμένη αὐτῶν
[3, 7]   ζῷα ὅσα ἔναιμά ἐστιν, ἔχει  ῥάχιν   ὀστώδη ἀκανθώδη· τὰ
[3, 3]   πλεύμονα, τὸ δ´ ἐπὶ τὴν  ῥάχιν   καὶ τὸν ὕστατον τοῦ τραχήλου
[3, 4]   ἐνταῦθα δὲ πρός τε τὴν  ῥάχιν   μᾶλλον προσπεφύκασι, καὶ σχίζονται εἰς
[3, 3]   τραχήλου τείνουσα φλὲψ καὶ τὴν  ῥάχιν   πάλιν παρὰ τὴν ῥάχιν τείνει·
[3, 4]   τὴν ἀορτὴν καὶ πρὸς τὴν  ῥάχιν   πόροις ὑμενώδεσι καὶ χαλαροῖς. Τείνει
[3, 3]   τὴν ῥάχιν πάλιν παρὰ τὴν  ῥάχιν   τείνει· ἣν καὶ Ὅμηρος ἐν
[3, 2]   τὸν σπλῆνα καὶ νεφρὸν καὶ  ὄρχιν,   ἐντεῦθεν δ´ εἰς τὸ αἰδοῖον.
[3, 2]   τὸν νεφρὸν καὶ εἰς τὸν  ὄρχιν,   δ´ ἐκ τοῦ δεξιοῦ
[3, 3]   πρὸς τὸν πλεύμονα καὶ τὴν  σύναψιν   τῆς ἀορτῆς, ἄσχιστος καὶ μεγάλη
[3, 14]   δὲ τὸ αἷμα ἐν ταῖς  φλεψὶν   ἅπασι πάντῃ ἅμα τοῖς ζῴοις,
[3, 14]   ἐν ἀγγείῳ, ἐν ταῖς καλουμέναις  φλεψίν,   ἐν ἄλλῳ δ´ οὐδενὶ πλὴν
[3, 2]   ἀλλὰ πᾶν ἐστιν ἐν ταῖς  φλεψίν)   Ἐν δὲ τοῖς ζῶσιν ἀδύνατόν
[3, 4]   περὶ τὰς ἰγνύας ταῖς ἑτέραις  φλεψίν.   Ὃν μὲν οὖν τρόπον ἔχουσιν
[3, 5]   περὶ τὴν τῶν ὀστῶν ἐστι  κάμψιν·   πάντα γὰρ τὰ ὀστᾶ, ὅσα
[3, 1]   δὲ σέλαχος ἂν ἄπουν  ὂν   καὶ βράγχια ἔχον ζῳοτόκον ᾖ)
[3, 4]   τὰς ἰγνύας ταῖς ἑτέραις φλεψίν.  Ὃν   μὲν οὖν τρόπον ἔχουσιν αἱ
[3, 2]   τὴν νωτιαίαν ἄκανθαν, ἕτεραι δ´  ὀλίγον   ἀνωτέρω διὰ τῶν στηθῶν ὑπὸ
[3, 16]   ἀνδράσι μεθ´ ἥβην ἐνίοις ἐκθλίβεται  ὀλίγον·   βδαλλομένοις δὲ καὶ πολὺ ἤδη
[3, 13]   κοιλίαν καὶ ἐπίπλοον, οἷον ἔγχελυς·  ὀλίγον   γὰρ στέαρ ἔχουσι περὶ τὸ
[3, 14]   γὰρ πίονα καθαρὸν μὲν ἔχει  ὀλίγον   δὲ τὸ αἷμα, καὶ γίνεται
[3, 2]   τὴν μεγάλην ἑκατέρωθεν, ἐλάττων ἐκείνης  ὀλίγον,   εἰς ἣν αἱ πλεῖσται ἐκ
[3, 2]   σπληνῖτιν καὶ τὴν ἡπατῖτιν ἕτεραι  ὀλίγον   ἐλάττους, ἃς ἀποσχάζουσιν, ὅταν τι
[3, 14]   γέρουσι παχὺ καὶ μέλαν καὶ  ὀλίγον,   ἐν ἀκμάζουσι δὲ μέσως· καὶ
[3, 2]   γὰρ οὐδὲν ἔχει αἷμα, πλὴν  ὀλίγον   ἐν τῇ καρδίᾳ, ἀλλὰ πᾶν
[3, 16]   ὕστερον. Μὴ ἐγκύοις δ´ οὔσαις  ὀλίγον   μὲν ἀπ´ ἐδεσμάτων τινῶν, οὐ
[3, 16]   πάλιν τὸ ἔριον εἰς γάλα  ὀλίγον·   τοῦτο γὰρ κεραννύμενον πήγνυσιν.
[3, 14]   τὰ πεπωκότα πόμα πρόσφατον, οὔτ´  ὀλίγον,   ὥσπερ τὰ πίονα λίαν· τὰ
[3, 10]   οὖν ἄλλαι τρίχες αὐξάνονται κατὰ  λόγον   πλέον ἔλαττον, μάλιστα
[3, 10]   πάντων λεπτότατον ἄνθρωπος ἔχει κατὰ  λόγον   τοῦ μεγέθους. Ἔνεστι δ´ ἐν
[3, 2]   σὰρξ καὶ τὸ τούτῳ  ἀνάλογον   ἐν ἑκάστῳ μόριον, ἔτι ὀστοῦν
[3, 7]   τῶν ὀρνίθων, τὰ δὲ τῷ  ἀνάλογόν   ἐστι ταὐτά, οἷον ἐν τοῖς
[3, 10]   ~Περὶ δὲ τριχῶν καὶ τῶν  ἀνάλογον   καὶ δέρματος τόνδ´ ἔχει τὸν
[3, 7]   καὶ ἧττον διαφέρει τῷ  ἀνάλογον.   Τὰ μὲν οὖν περὶ τὴν
[3, 8]   πλατέσι τὸ κατὰ τὴν ῥάχιν  ἀνάλογον   τοῖς ὀστοῖς χονδρῶδες, ἐν οἷς
[3, 12]   καὶ τοῦ ὀστοῦ καὶ τῶν  ἀνάλογον   τοῖς ὀστοῖς· ὡς γὰρ
[3, 2]   καλεῖται φλέψ) ἔπειτα δὲ τὸ  ἀνάλογον   τούτοις, ἰχὼρ καὶ ἶνες, καὶ
[3, 11]   χόνδρου καὶ ὀστῶν καὶ τῶν  ἀνάλογον   τούτοις τοῦτον ἔχει τὸν τρόπον.
[3, 2]   μόριον, ἔτι ὀστοῦν καὶ τὸ  ἀνάλογον   τούτῳ, οἷον ἄκανθα καὶ χόνδρος·
[3, 16]   ~Ταῦτα μὲν οὖν τὰ ὑγρὰ  σχεδὸν   ἀεὶ σύμφυτα τοῖς ζῴοις ἐστίν,
[3, 3]   οὖν ὑπὸ τῶν ἄλλων εἰρημένα  σχεδὸν   ταῦτ´ ἐστίν· εἰσὶ δὲ καὶ
[3, 1]   ᾠά, τὸ δὲ περὶ τὴν  ἔξοδον   ἐπάνω τῶν ἐντέρων. Ἔτι δὲ
[3, 14]   πάμπαν νέοις ἰχωροειδές ἐστι καὶ  πλέον,   ἐν δὲ τοῖς γέρουσι παχὺ
[3, 16]   αὐχμηρότερον ἔχον. Τὰ μὲν οὖν  πλέον   ἔχει γάλα ὅσον εἰς
[3, 10]   τρίχες αὐξάνονται κατὰ λόγον  πλέον   ἔλαττον, μάλιστα μὲν αἱ
[3, 16]   πυετία νεβροῦ. Διαφέρει δὲ τῷ  πλέον   ἱμᾶσθαι γάλα ἔλαττον τῶν
[3, 9]   ἐπ´ ἄκρου δ´ ἔχει τὸ  στερεόν,   καὶ ἔστιν ἁπλᾶ· τὰ δὲ
[3, 2]   τῶν φλεβῶν, πρῶτον περὶ τούτων  λεκτέον,   ἄλλως τ´ ἐπειδὴ καὶ τῶν
[3, 7]   ζῴοις· τὰ μὲν γὰρ ἔχει  μονόστεον   τὸ κρανίον, ὥσπερ κύων, τὰ
[3, 17]   ἂν ὑγιαῖνον, θύραζε δ´  ἐλθὸν   λεπτὸν γίνεται καὶ μέλαν. Ἐν
[3, 10]   τὸν Ὅμηρόν φασιν ἀντὶ Σκαμάνδρου  Ξάνθον   προσαγορεύειν αὐτόν. Τὰ μὲν οὖν
[3, 13]   ἐν τοῖς σελάχεσιν· ποιοῦσι γὰρ  ἔλαιον   ἀπ´ αὐτῶν, γίνεται τηκομένων·
[3, 16]   ἀμέλγονται, εἶθ´ ὑπόπυον, τὸ δὲ  τελευταῖον   γάλα ἤδη οὐδὲν ἔλαττον τῶν
[3, 10]   τὰ πρόσθια πρότερα τῶν ὄπισθεν·  τελευταῖον   δ´ ἥβη. Εἰσὶ δὲ
[3, 3]   οὐ τρῆμά τ´ ἔνεστι καὶ  φλέβιον·   τὰ γὰρ τελευταῖα τῷ μεγέθει
[3, 3]   καὶ οὔτε μικρὸν οὔτε μέγα  φλέβιον   τελευτᾷ εἰς αὐτόν. Τῶν δὲ
[3, 16]   καὶ ὄνειον μίγνυται εἰς τὸν  Φρύγιον   τυρόν. Ἔστι δὲ τυρὸς πλείων
[3, 7]   ἐν τοῖς τετράπασιν ῥάχις.  Ἴδιον   δ´ ἐν τοῖς ἰχθύσιν, ὅτι
[3, 16]   τοσοῦτον ἤδη τισὶν ὥστ´ ἐκτιτθεῦσαι  παιδίον.   Καὶ οἱ περὶ τὴν Οἴτην
[3, 16]   μὲν τὸ προβάτειον καὶ τὸ  αἴγειον,   ἔπειτα τὸ βόειον· τὸ δ´
[3, 16]   ἐν Σικελίᾳ, καὶ ὅπου πλεῖον,  αἴγειον   μιγνύουσιν. Πήγνυται δὲ μάλιστα οὐ
[3, 16]   προβάτειον ἐν Σικελίᾳ, καὶ ὅπου  πλεῖον,   αἴγειον μιγνύουσιν. Πήγνυται δὲ μάλιστα
[3, 16]   οὖθαρ. Σημεῖον δὲ τοῦ γάλα  πλεῖον   ἱμήσεσθαι, ὅταν πρὸ τοῦ τόκου
[3, 16]   ποιεῖ γὰρ καθιέναι τὸ οὖθαρ.  Σημεῖον   δὲ τοῦ γάλα πλεῖον ἱμήσεσθαι,
[3, 10]   ταῖς ἱερείαις, δοκεῖ συμβαίνειν  (σημεῖον   τῶν μελλόντων. Αἱ δ´ ἄλλαι
[3, 10]   συμβαίνει τὴν ὑπήνην καὶ τὸ  γένειον   δασὺ ἔχειν, τοῖς δὲ ταῦτα
[3, 10]   γλώττης δέρματι. Περὶ δὲ τὸ  γένειον   τοῖς μὲν συμβαίνει τὴν ὑπήνην
[3, 16]   βόειον· τὸ δ´ ἵππειον καὶ  ὄνειον   μίγνυται εἰς τὸν Φρύγιον τυρόν.
[3, 16]   καὶ τὸ αἴγειον, ἔπειτα τὸ  βόειον·   τὸ δ´ ἵππειον καὶ ὄνειον
[3, 16]   δ´ ὄνου· παχύτατον δὲ τὸ  βόειον.   Ὑπὸ μὲν οὖν τοῦ ψυχροῦ
[3, 16]   ἔπειτα τὸ βόειον· τὸ δ´  ἵππειον   καὶ ὄνειον μίγνυται εἰς τὸν
[3, 16]   γίνεται ἐλαιώδης. Εἰς δὲ τὸ  προβάτειον   ἐν Σικελίᾳ, καὶ ὅπου πλεῖον,
[3, 16]   καὶ ἀπόθεσιν, μάλιστα μὲν τὸ  προβάτειον   καὶ τὸ αἴγειον, ἔπειτα τὸ
[3, 11]   οὐρητῆρος, εἰ μή τι πάμπαν  σπάνιον·   γέγονε γάρ τι ἤδη τοιοῦτον.
[3, 7]   τοῖς ἐσχάτοις σφονδύλοις, καλεῖται  κρανίον.   Τούτου δὲ τὸ πριονωτὸν μέρος
[3, 7]   μὲν γὰρ ἔχει μονόστεον τὸ  κρανίον,   ὥσπερ κύων, τὰ δὲ συγκείμενον,
[3, 14]   ζῴῳ ὑγρὸν καὶ θερμὸν ἀεί,  ἐξιὸν   δὲ ἔξω πήγνυται πάντων πλὴν
[3, 14]   τινὲς ἴδισαν αἱματώδη ἱδρῶτα. Καὶ  ἐξιὸν   ἐνίοις οὐ πήγνυται παντελῶς
[3, 2]   ἀπὸ τῶν ἀριστερῶν εἰς τὸν  δεξιὸν   ἐκ τοῦ πλεύμονος ὑπὸ τὸν
[3, 2]   ἐκ τοῦ ἀριστεροῦ εἰς τὸ  δεξιόν,   μὲν ἐκ τοῦ ἀριστεροῦ
[3, 4]   μασχάλης εἰς τὸν (βραχίονα τὸν  δεξιὸν   συμβάλλει ταῖς ἑτέραις φλεψὶ κατὰ
[3, 10]   τόπους τοὺς θερμοτέρους καὶ ψυχροτέρους,  οἷον   αἱ τῶν ἀνθρώπων τρίχες ἐν
[3, 10]   οὐκέτι θριξὶν ἐοίκασιν ἀλλ´ ἀκάνθαις,  οἷον   αἱ τῶν ἐχίνων τῶν χερσαίων,
[3, 2]   ὀστοῦν καὶ τὸ ἀνάλογον τούτῳ,  οἷον   ἄκανθα καὶ χόνδρος· ἔτι δὲ
[3, 1]   πάντων ἐστὶ κάτω τοῦ ὑποζώματος,  οἷον   ἀνθρώπῳ καὶ κυνὶ καὶ ὑῒ
[3, 10]   δέρμα, ἂν διακοπῇ, οὐ συμφύεται,  οἷον   γνάθου τὸ λεπτὸν καὶ ἀκροποσθία
[3, 1]   τὸ ἔμβρυον, καὶ τῶν ἀμφωδόντων  οἷον   δασύπους καὶ μῦς καὶ νυκτερίς·
[3, 16]   καὶ ἵππος, καὶ τὰ κήτη,  οἷον   δελφὶς καὶ φώκαινα καὶ φάλαινα·
[3, 13]   πίονα κατὰ κοιλίαν καὶ ἐπίπλοον,  οἷον   ἔγχελυς· ὀλίγον γὰρ στέαρ ἔχουσι
[3, 10]   ὅταν τὰ καταμήνια στῶσι, καὶ  οἷον   ἐν Καρίᾳ ταῖς ἱερείαις,
[3, 10]   τρίχες ἔν τε νόσοις τισίν,  οἷον   ἐν ταῖς φθίσεσι μᾶλλον, καὶ
[3, 7]   δὲ τῷ ἀνάλογόν ἐστι ταὐτά,  οἷον   ἐν τοῖς ἰχθύσι· τούτων γὰρ
[3, 10]   ἐλάττων ἐν δὲ τοῖς πλείων,  οἷον   ἐν τοῖς τῶν βοῶν, ἐξ
[3, 16]   καὶ τὰς τῶν ἐδεσμάτων διαφοράς,  οἷον   ἐν Φάσει μέν ἐστι βοΐδια
[3, 1]   ἄδηλον, ἐν δὲ τοῖς μείζοσιν,  οἷον   ἐν χηνὶ καὶ τοῖς τηλικούτοις,
[3, 9]   καὶ ἔτι παρὰ ταῦτα ῥύγχος,  οἷον   ἔχουσιν οἱ ὄρνιθες, ἐν οἷς
[3, 16]   μὲν σβέννυσι τὸ γάλα,  οἷον   Μηδικὴ πόα, καὶ μάλιστα
[3, 13]   οἱ τῶν πιόνων οὐ πήγνυνται,  οἷον   ἵππου καὶ ὑός, οἱ δὲ
[3, 16]   ἔχει οὔτε μαστοὺς οὔτε γάλα,  οἷον   ἰχθὺς καὶ ὄρνις. Πᾶν δὲ
[3, 10]   πρόβατα μέλανας γεννῶσι τοὺς ἄρνας,  οἷον   καὶ ἐν τῇ Χαλκιδικῇ τῇ
[3, 16]   καὶ τῶν φυσωδῶν ἔνια προσφερόμενα,  οἷον   καὶ κυάμων πλῆθος ὀῒ καὶ
[3, 1]   μία καὶ τὸ στόμα ἕν,  οἷον   καυλὸς σαρκώδης σφόδρα καὶ χονδρώδης
[3, 1]   τὸν καυλόν· περὶ τοῦτον δ´  οἷον   κέλυφός ἐστι τὸ καλούμενον αἰδοῖον.
[3, 10]   μελάνων τε καὶ μελαντέρων λευκά,  οἷον   κόραξ τε καὶ στρουθὸς καὶ
[3, 16]   μηρυκάζουσιν· ποιεῖ δὲ πολὺ ἕτερα,  οἷον   κύτισος καὶ ὄροβοι, πλὴν κύτισος
[3, 7]   ὅλως μυελὸν ἐν τοῖς ὀστοῖς,  οἷον   λέων, διὰ τὸ πάμπαν ἔχειν
[3, 1]   ζῳοτοκεῖ ἐν αὑτοῖς δ´ ᾠοτοκεῖ,  οἷον   οἵ τε γαλεοὶ καὶ τἆλλα
[3, 9]   φύσιν τούτοις οὔτε πόρρω τούτων,  οἷον   ὄνυχές τε καὶ ὁπλαὶ καὶ
[3, 16]   καὶ ἐν αὑτοῖς καὶ ἔξω,  οἷον   ὅσα τε τρίχας ἔχει, ὥσπερ
[3, 10]   τὰ γινόμενα κατὰ τὰς ὥρας,  οἷον   ὅταν ψύχη γίνηται μᾶλλον, ἐνίοτε
[3, 16]   οὐδὲν οὔτε χρήσιμον εἰς τύρευσιν,  οἷον   πάντα τὰ πλείους ἔχοντα (μαστοὺς
[3, 1]   ἔνθεν καὶ ἔνθεν τῆς ἀκάνθης,  οἷον   πόρος ἑκάτερος ὤν, μέχρι πρὸς
[3, 13]   δὲ τῶν στέαρ ἐχόντων πήγνυνται,  οἷον   προβάτου καὶ αἰγός. Διαφέρουσι δὲ
[3, 11]   μέσης τῆς κοιλίας, ἐστιν  οἷον   ῥαφή τις αὐτῆς· καὶ τοῖς
[3, 1]   ᾠοτοκεῖ, τὸν αὐτὸν ἔχει τρόπον,  οἷον   σαύρα καὶ χελώνη καὶ κροκόδειλος,
[3, 7]   τὰ μὲν ζῳοτοκοῦντα χονδράκανθά ἐστιν,  οἷον   τὰ καλούμενα σελάχη, τὰ δ´
[3, 7]   ἐναίμων τὰ μὲν μικρὸν παραλλάττει,  οἷον   τὰ τῶν ὀρνίθων, τὰ δὲ
[3, 13]   Γίνεται δὲ περίνεφρα δι´ εὐβοσίαν,  (οἷον   τῆς Σικελίας περὶ Λεοντίνους· διὸ
[3, 16]   ἀλλ´ ἐνίοις οἱ καλούμενοι θοροὶ  οἷον   τοῖς ἰχθύσιν. Ἔχει δέ, ὅσα
[3, 10]   δὲ τὰ πτερωτὰ τῶν (ζῴων,  οἷον   τοὺς ὄρνιθας, κατὰ μὲν τὰς
[3, 1]   συνεχεῖς καὶ οὐκ ἀπηρτημένοι εἰσίν,  οἷον   τῷ γένει τῷ τῶν ὑῶν,
[3, 1]   ἐχόντων πρὸς τῇ γαστρὶ ἔχει,  οἷον   τῶν ἀπόδων μὲν δελφίς, τῶν
[3, 13]   ἐνίοις τῶν ζῴων γίνεται πιμελῶδες,  οἷον   τῶν ἰχθύων ἐν τοῖς σελάχεσιν·
[3, 13]   ἐγκέφαλοι τῶν μὲν πιμελωδῶν λιπαροί,  οἷον   ὑός, τῶν δὲ στεατωδῶν αὐχμηροί.
[3, 1]   μὲν τῶν ζῴων ᾠοτόκοις δέ,  οἷον   χελώνῃ καὶ σαύρᾳ καὶ βατράχοις
[3, 2]   ὑπὲρ τῆς γαστρὸς εἰς τὸ  αἰδοῖον   ἄμφω τελευτῶσιν. ~Τὰ μὲν οὖν
[3, 16]   δύο ἄρρην παρὰ τὸ  αἰδοῖον,   γάλα ἠμέλγετο τοσοῦτον ὥστε γίνεσθαι
[3, 1]   λευκή, ἐφ´ οἷς τὰ ΒΒ·  αἰδοῖον   Δ, κύστις Ε, ὄρχεις δ´
[3, 2]   ὄρχιν, ἐντεῦθεν δ´ εἰς τὸ  αἰδοῖον.   Διογένης δ´ Ἀπολλωνιάτης τάδε
[3, 1]   οἷον κέλυφός ἐστι τὸ καλούμενον  αἰδοῖον.   Θεωρείσθω δὲ τὰ εἰρημένα ταῦτα
[3, 1]   περιττώματος ἐξόδου. Τοῦτο δ´ ἐστὶν  αἰδοῖον,   τοῖς μὲν μικροῖς ἄδηλον,
[3, 1]   εἰς τὸ πρόσθεν ἐπὶ τὸ  αἰδοῖον.   Οἱ δ´ ἐπανακάμπτοντες πόροι καὶ
[3, 4]   πρὸς τὴν κύστιν καὶ τὸ  αἰδοῖον   τὰ πέρατα αὐτῶν ἐν τοῖς
[3, 1]   τὰ δ´ ἐκτός. Καὶ τὸ  αἰδοῖον   τούτων τοῖς μὲν συνήρτηται πρὸς
[3, 10]   ἂν ὦσι τῶν μερῶν, καὶ  ὁποῖον   ἂν τὸ δέρμα· ὡς
[3, 14]   τὸ πῖον. Καὶ (τὸ μὲν  πῖον   ἄσηπτον, τὸ δ´ αἷμα καὶ
[3, 14]   γινόμενα ἀναιμότερα· ἄναιμον γὰρ τὸ  πῖον.   Καὶ (τὸ μὲν πῖον ἄσηπτον,
[3, 11]   τὰ ἔναιμα· ἀλλὰ τοῖς μὲν  πῖον   τοῖς δ´ ἀπίμελόν ἐστιν. Ἔχει
[3, 16]   ἐξοπισθείς, ὅταν ἐκπλυθῇ πάλιν τὸ  ἔριον   εἰς γάλα ὀλίγον· τοῦτο γὰρ
[3, 16]   μὲν οὖν ὀπὸς εἰς  ἔριον   ἐξοπισθείς, ὅταν ἐκπλυθῇ πάλιν τὸ
[3, 4]   ἀπὸ τῆς ἀορτῆς εἰς τὸ  μεσεντέριον   φλέβες ὥσπερ αἱ ἀπὸ τῆς
[3, 3]   τοῖς τεθνεῶσι τὸ νευρῶδες αὐτῆς  μόριον.   Αὗται δ´ ἔχουσι τὰς ἀρχὰς
[3, 3]   φλέβες, δὲ καρδία ὥσπερ  μόριον   αὐτῶν ἐστι, καὶ μᾶλλον τῆς
[3, 3]   βραχίονος καμπήν, τὸ δ´ ἕτερον  μόριον   εἰς τὴν χεῖρα τελευτᾷ καὶ
[3, 13]   πάντα ὅσα ἔχουσι τὸ τοιοῦτον  μόριον   ἐν τοῖς ὀφθαλμοῖς καὶ μή
[3, 2]   τοῖς ἐναίμοις ζῴοις καὶ τὸ  μόριον   ἐν πέφυκεν ἐγγίνεσθαι (τοῦτο
[3, 2]   τὸ τούτῳ ἀνάλογον ἐν ἑκάστῳ  μόριον,   ἔτι ὀστοῦν καὶ τὸ ἀνάλογον
[3, 3]   ἐλάττω, οὕτως ὥστε μηδὲν εἶναι  μόριον   λαβεῖν ἐν οὐ τρῆμά
[3, 3]   τῆς καρδίας τῆς μεγάλης φλεβὸς  μόριον   πρὸς τὸν πλεύμονα καὶ τὴν
[3, 13]   ὀφθαλμοῖς· ἔχουσι γὰρ τοῦτο τὸ  μόριον   στεατῶδες πάντα ὅσα ἔχουσι τὸ
[3, 5]   νεύρων τό τε περὶ τὸ  μόριον   τὸ τῆς ἅλσεως κύριον (καλεῖται
[3, 5]   τὸ μόριον τὸ τῆς ἅλσεως  κύριον   (καλεῖται δὲ τοῦτο ἰγνύα) καὶ
[3, 2]   εἰρηκότων τινὲς οὐ καλῶς λέγουσιν.  Αἴτιον   δὲ τῆς ἀγνοίας τὸ δυσθεώρητον
[3, 16]   δὲ γυναικῶν τὸ πελιώτερον γάλα  βέλτιον   τοῦ λευκοῦ τοῖς τιτθευομένοις· καὶ
[3, 2]   περὶ τὸν νῶτον ἀλγημάτων καὶ  ἰσχίον   ἀπὸ τῶν ἰγνύων καὶ τῶν
[3, 4]   στενῶν· εἶτα εἰς ἑκάτερον τὸ  ἰσχίον   ἀφανίζεται ἑκατέρα πρῶτον, ἔπειτα δῆλαι
[3, 4]   τῆς φλεβὸς τείνουσιν εἰς τὸ  ἰσχίον   ἑκάτερον, καὶ καθάπτουσιν εἰς τὸ
[3, 7]   δ´ περαίνει, μετὰ τὸ  ἰσχίον   κοτυληδών ἐστι καὶ τὰ
[3, 4]   γίνονται πάλιν διατεταμέναι πρὸς τὸ  ἰσχίον.   Καθάπτουσι δὲ πρὸς τὴν κύστιν
[3, 5]   τοῖς σφόδρα λελεπτυσμένοις πάντα τὸν  ὄγκον   φαίνεσθαι πλήρη φλεβίων (γίνεται γὰρ
[3, 1]   ἄπουν ὂν καὶ βράγχια ἔχον  ζῳοτόκον   ᾖ) τούτων δὴ δικρόα μὲν
[3, 1]   καὶ θλιβομένων ἐξέρχεται τὸ σπέρμα  λευκόν.   Αὐτοὶ δὲ πρὸς αὑτοὺς ἣν
[3, 17]   ἄλλων ζῴων οὐκ ἔχει γλισχρότητα.  Λευκὸν   δὲ πάντων· ἀλλ´ Ἡρόδοτος διέψευσται
[3, 17]   Τὸ δὲ σπέρμα ἐξέρχεται μὲν  λευκὸν   καὶ παχύ, ἂν ὑγιαῖνον,
[3, 3]   καλουμένην μήνιγγα τὴν περὶ τὸν  ἐγκέφαλον.   Αὐτὸς δ´ ἐγκέφαλος ἄναιμος
[3, 11]   εἰσὶν οἵ τε περὶ τὸν  ἐγκέφαλον   δύο, ὧν περὶ τὸ
[3, 11]   καὶ παχύτερος τοῦ περὶ τὸν  ἐγκέφαλον,   ἔπειθ´ περὶ τὴν καρδίαν
[3, 3]   περὶ τὰ ὦτα ἐπὶ τὸν  ἐγκέφαλον   τείνει, καὶ σχίζεται εἰς πολλὰ
[3, 11]   τοῖς μὲν πῖον τοῖς δ´  ἀπίμελόν   ἐστιν. Ἔχει δὲ καὶ τὴν
[3, 15]   πάντα δ´ ἔχει τὰ ὀστᾶ  μυελόν,   ἀλλὰ τὰ κοῖλα, καὶ τούτων
[3, 7]   οὐδ´ ἂν ἔχειν δόξειεν ὅλως  μυελὸν   ἐν τοῖς ὀστοῖς, οἷον λέων,
[3, 7]   Ἔτι δὲ τὰ μὲν ἔχει  μυελὸν   τὰ δ´ οὐκ ἔχει τῶν
[3, 15]   ἔνιοι οὔ φασιν ὅλως ἔχειν  μυελὸν   τοὺς λέοντας, ὥσπερ εἴρηται καὶ
[3, 10]   λευκαὶ τῶν πολιῶν. Ἧι καὶ  δῆλον   ὅτι οὐχ αὑότης ἐστὶν
[3, 1]   αἰδοῖον, τοῖς μὲν μικροῖς  ἄδηλον,   ἐν δὲ τοῖς μείζοσιν, οἷον
[3, 4]   φλέβες· πλὴν οὐκ εἰς τὸ  κοῖλον   ἀλλ´ εἰς τὸ σῶμα καταναλίσκονται
[3, 16]   τοῦ τόκου διαλείπουσι, τὸν δ´  ἄλλον   χρόνον πάντα ἔχουσι γάλα. Τῶν
[3, 10]   γενῶν οὐκ ὦπται εἰς μέλαν  μεταβάλλον.   Καὶ κατὰ τὰς ὥρας δ´
[3, 2]   παχύτατον ὑπὸ τῶν σαρκῶν ἐγγίνεται·  ὑπερβάλλον   δ´ εἰς τοὺς τόπους τούτους
[3, 10]   περὶ τοὺς ὄνυχας. Ῥέουσι δὲ  μᾶλλον   αἱ τρίχες τοῖς ἀφροδισιαστικοῖς αἱ
[3, 10]   ἀφροδισιάζειν ἄρξωνται, καὶ μᾶλλον τοῖς  μᾶλλον   ἀφροδισιαστικοῖς· πολιοῦνται δὲ βραδύτατα αὗται.
[3, 10]   τῆς τριχός ἐστι σχιστή. Τῷ  μᾶλλον   δὲ καὶ ἧττον διαφέρουσι πρὸς
[3, 8]   φύσεως τοῖς ὀστοῖς, ἀλλὰ τῷ  μᾶλλον   διαφέρει καὶ ἧττον. Καὶ ὥσπερ
[3, 10]   ὥρας, οἷον ὅταν ψύχη γίνηται  μᾶλλον,   ἐνίοτε γίνεται τῶν μονοχρόων ἐκ
[3, 13]   θήλεα. Πιαίνεται δὲ πάντα πρεσβύτερα  μᾶλλον   νεώτερα ὄντα, μάλιστα δ´
[3, 3]   μὲν μείζων ἐν τοῖς δεξιοῖς  μᾶλλον,   δ´ ἐλάττων ἐν τοῖς
[3, 4]   ἑκάτερα, καὶ γίνεται εἰς τοὔπισθεν  μᾶλλον   μεγάλη φλὲψ τῆς ἀορτῆς.
[3, 10]   τισίν, οἷον ἐν ταῖς φθίσεσι  μᾶλλον,   καὶ ἐν γήρᾳ καὶ τεθνεώτων,
[3, 7]   γὰρ ἐν τούτοις τῷ  μᾶλλον   καὶ ἧττον διαφέρει τῷ
[3, 13]   Περίνεφρα δὲ γίνεται τὰ στεατώδη  μᾶλλον,   καὶ μάλιστα τῶν ζῴων πρόβατον·
[3, 1]   ὀρνίθων δῆλός ἐστιν ὑμὴν  μᾶλλον,   καὶ φυσώμενος διὰ τοῦ καυλοῦ
[3, 6]   τὸ δὲ τῆς βουβαλίδος πήγνυται  μᾶλλον·   παραπλησίως γὰρ συνίσταται μικρῷ
[3, 10]   ἀπορρυεισῶν μέλαιναι ἀνεφύησαν. Γίνονταί τε  μᾶλλον   πολιαὶ σκεπαζομένων τῶν τριχῶν
[3, 4]   δὲ πρός τε τὴν ῥάχιν  μᾶλλον   προσπεφύκασι, καὶ σχίζονται εἰς δύο
[3, 3]   ὥσπερ μόριον αὐτῶν ἐστι, καὶ  μᾶλλον   τῆς ἐμπροσθίας καὶ μείζονος, διὰ
[3, 10]   δέ, ὅταν ἀφροδισιάζειν ἄρξωνται, καὶ  μᾶλλον   τοῖς μᾶλλον ἀφροδισιαστικοῖς· πολιοῦνται δὲ
[3, 9]   λεχθήσεται. Τὰ δὲ κέρατα προσπέφυκε  μᾶλλον   τῷ δέρματι τῷ ὀστῷ·
[3, 16]   πήγνυται τὸ γάλα, ἀλλὰ διορροῦται  μᾶλλον·   (ὑπὸ δὲ τοῦ πυρὸς πήγνυται
[3, 14]   καρδίᾳ τοῖς ζῴοις, καὶ πρὶν  ὅλον   διηρθρῶσθαι τὸ σῶμα. Στερισκομένου δ´
[3, 1]   καὶ συνάπτει ἄνωθεν εἰς τὸν  καυλόν·   περὶ τοῦτον δ´ οἷον κέλυφός
[3, 1]   ὑστέρα κάτωθεν μὲν ἔχει τὸν  καυλὸν   σαρκώδη καὶ στιφρόν, τὰ δὲ
[3, 1]   δὲ τοῖς ἐπανακάμπτουσιν εἰς τὸν  καυλὸν   τὸν ἐν τῷ αἰδοίῳ λευκή
[3, 3]   καὶ τὸν ὕστατον τοῦ τραχήλου  σφόνδυλον.   μὲν οὖν ἐπὶ τὸν
[3, 3]   φλέβια καὶ πρὸς ἕκαστον τὸν  σφόνδυλον,   κατὰ δὲ τὸν ὑπὲρ τῶν
[3, 3]   δὲ τὸν ὑπὲρ τῶν νεφρῶν  σφόνδυλον   σχίζεται διχῇ. Ταῦτα μὲν οὖν
[3, 3]   τεινουσῶν. δ´ ἐπὶ τὸν  σφόνδυλον   τοῦ τραχήλου τείνουσα φλὲψ καὶ
[3, 2]   μὲν ἐπὶ τὸν μέγαν  δάκτυλον,   δ´ ἐπὶ τὸν ταρσόν·
[3, 1]   αἱ ὑστέραι τῶν καλουμένων κερατίων  εἱλιγμὸν   ἔχουσιν αἱ τῶν πλείστων. Τῶν
[3, 14]   καὶ γίνεται πιότερα γινόμενα ἀναιμότερα·  ἄναιμον   γὰρ τὸ πῖον. Καὶ (τὸ
[3, 14]   καὶ τῶν θηλέων ζῴων γυνὴ  πολύαιμον,   καὶ τὰ καλούμενα καταμήνια γίνεται
[3, 17]   καὶ συνεστραμμένον. Καὶ τὸ μὲν  γόνιμον   ἐν τῷ ὕδατι χωρεῖ κάτω,
[3, 16]   τὰ μηρυκάζοντα γάλα πολὺ καὶ  χρήσιμον   εἰς τυρείαν ἀμέλγεται. Περὶ δὲ
[3, 16]   τὴν ἐκτροφὴν τῶν τέκνων, καὶ  χρήσιμον   εἰς τύρευσιν καὶ ἀπόθεσιν, μάλιστα
[3, 16]   ἱκανόν, πλῆθος δ´ οὐδὲν οὔτε  χρήσιμον   εἰς τύρευσιν, οἷον πάντα τὰ
[3, 14]   μὲν τῷ ζῴῳ ὑγρὸν καὶ  θερμὸν   ἀεί, ἐξιὸν δὲ ἔξω πήγνυται
[3, 2]   τοὺς τόπους τούτους λεπτὸν καὶ  θερμὸν   καὶ ἀφρῶδες γίνεται. Συέννεσις μὲν
[3, 14]   φύσιν τὸ αἷμα τόν τε  χυμὸν   ἔχον γλυκύν, ἐάν περ ὑγιὲς
[3, 16]   Τὰ δ´ ὅσον τοῖς τέκνοις  ἱκανόν,   πλῆθος δ´ οὐδὲν οὔτε χρήσιμον
[3, 7]   καὶ τὸ στῆθος ἐπὶ πλευραῖς  κείμενον·   ἀλλ´ αὗται μὲν συνάπτουσιν, αἱ
[3, 7]   κρανίον, ὥσπερ κύων, τὰ δὲ  συγκείμενον,   ὥσπερ ἄνθρωπος, καὶ τούτου τὸ
[3, 16]   γονή. Τούτων δὲ τὸ μὲν  ἀποκεκριμένον   ἅπασιν, ὅταν ἐνῇ, ἐστὶ τὸ
[3, 17]   ἐξέρχεται, ἐνίοτε δὲ ξηρὸν καὶ  συνεστραμμένον.   Καὶ τὸ μὲν γόνιμον ἐν
[3, 10]   κόλλαν. Ἀναίσθητον δὲ τὸ δέρμα  τεμνόμενόν   ἐστι καθ´ αὑτό· μάλιστα δὲ
[3, 14]   περὶ τὴν ἕδραν, καὶ ἰξία.  Σηπόμενον   δὲ γίνεται τὸ αἷμα ἐν
[3, 14]   μὴ ῥεῖν ὁμοίως. Γίνεται δὲ  πεττόμενον   ἐξ ἰχῶρος μὲν αἷμα, ἐξ
[3, 13]   ἐστὶ θραυστὸν πάντῃ καὶ πήγνυται  ψυχόμενον,   δὲ πιμελὴ χυτὸν καὶ
[3, 16]   εἰς γάλα ὀλίγον· τοῦτο γὰρ  κεραννύμενον   πήγνυσιν. δὲ πυετία γάλα
[3, 1]   δ´ οἷον κέλυφός ἐστι τὸ  καλούμενον   αἰδοῖον. Θεωρείσθω δὲ τὰ εἰρημένα
[3, 4]   ἐπίπλοον, δ´ ἐπὶ τὸ  καλούμενον   πάγκρεας. Ἀπὸ δὲ ταύτης πολλαὶ
[3, 17]   λευκὸν καὶ παχύ, ἂν  ὑγιαῖνον,   θύραζε δ´ ἐλθὸν λεπτὸν γίνεται
[3, 16]   τὰ οὔθατα βίᾳ διὰ τὸ  ἀλγεινὸν   εἶναι· τὸ μὲν οὖν πρῶτον
[3, 13]   τροφήν. Πάντων δὲ τῶν ζῴων  κοινόν   ἐστι τὸ περὶ τὴν κόρην
[3, 17]   ὕδατι χωρεῖ κάτω, τὸ δ´  ἄγονον   διαχεῖται. Ψευδὲς δ´ ἐστὶ καὶ
[3, 7]   καὶ ἀδύνατον γλύφεσθαι τῶν ὀστῶν  μόνον.   Ἀπὸ δὲ τῆς ῥάχεως, ἥπερ
[3, 11]   τῶν δ´ ᾠοτόκων χελώνη  μόνον.   Διακοπεῖσα δ´ οὐδ´ κύστις
[3, 16]   γάλα. Ὅσα δ´ ἔξω ζῳοτοκεῖ  μόνον   ᾠοτοκεῖ, οὐκ ἔχει οὔτε
[3, 14]   ζῴοις, καὶ ἔστι τῶν ὑγρῶν  μόνον   καθ´ ἅπαν τε τὸ σῶμα
[3, 12]   καὶ αἱ φλέβες ἐπὶ μῆκος  μόνον.   Λεπτυνομένων μὲν οὖν τῶν ζῴων
[3, 14]   οὐδενὶ πλὴν ἐν τῇ καρδίᾳ  μόνον.   Οὐκ ἔχει δ´ αἴσθησιν τὸ
[3, 14]   ἕως ἂν ζῇ, τὸ αἷμα  μόνον.   Πρῶτον δὲ γίνεται τὸ αἷμα
[3, 7]   τὰ ὀστᾶ, ἀλλὰ κατ´ ἀναλογίαν  μόνον   σκληρότητι καὶ μαλακότητι καὶ μεγέθει.
[3, 16]   μιγνύουσιν. Πήγνυται δὲ μάλιστα οὐ  μόνον   τὸ τυρὸν ἔχον πλεῖστον, ἀλλὰ
[3, 1]   πάντα, δ´ ἔχις ζῳοτοκεῖ  μόνον,   ᾠοτοκήσας ἐν αὑτῷ πρῶτον· διὸ
[3, 16]   βλέπῃ κάτω. Γίνεται δὲ πολὺν  χρόνον   γάλα πᾶσι τοῖς ἔχουσιν, ἂν
[3, 16]   τόκου διαλείπουσι, τὸν δ´ ἄλλον  χρόνον   πάντα ἔχουσι γάλα. Τῶν δὲ
[3, 11]   τὸ ἐπίπλοον ὑμήν. Ἔχει δ´  ἐπίπλοον   ἅπαντα τὰ ἔναιμα· ἀλλὰ τοῖς
[3, 4]   ἀποσχίζονται, μὲν ἐπὶ τὸ  ἐπίπλοον,   δ´ ἐπὶ τὸ καλούμενον
[3, 13]   ἐστι πίονα κατὰ κοιλίαν καὶ  ἐπίπλοον,   οἷον ἔγχελυς· ὀλίγον γὰρ στέαρ
[3, 13]   γὰρ στέαρ ἔχουσι περὶ τὸ  ἐπίπλοον.   Τὰ δὲ πλεῖστα γίνεται πίονα
[3, 13]   σαρκῶν. Γίνεται δὲ καὶ τὸ  ἐπίπλοον   τοῖς μὲν πιμελώδεσι πιμελῶδες, τοῖς
[3, 11]   σφακελίζει. Ἔστι δὲ καὶ τὸ  ἐπίπλοον   ὑμήν. Ἔχει δ´ ἐπίπλοον ἅπαντα
[3, 2]   ταύτας (ἐκ τούτων γὰρ ἐκχεῖται  ἀθρόον   ὥσπερ ἐξ ἀγγείου· καθ´ αὑτὸ
[3, 1]   τίνας ἔχει πρὸς ἄλληλα διαφοράς·  λοιπὸν   δὲ περὶ τῶν εἰς τὴν
[3, 1]   τοῖς ζῴοις τοῦτον ἔχει τὸν  τρόπον.   Αἱ δ´ ὑστέραι τῶν ἐχόντων
[3, 4]   τῆς καρδίας τοῦτον ἔχουσι τὸν  τρόπον   αἱ φλέβες· τὸ δ´ ὑποκάτω
[3, 4]   μεγάλης φλεβὸς ἀποσχισθὲν τὸν αὐτὸν  τρόπον   ἀναβαίνει ἐπὶ τὸν ἀριστερὸν βραχίονα·
[3, 1]   μὲν ἄλλα ἔχει τὸν αὐτὸν  τρόπον,   διαφέρουσι δ´ ὅτι οἱ μὲν
[3, 1]   πάντα ταῦτα. Τὸν αὐτὸν δὲ  τρόπον   ἔχει ὑστέρα καὶ ἐν
[3, 4]   ἑτέραις φλεψίν. Ὃν μὲν οὖν  τρόπον   ἔχουσιν αἱ φλέβες καὶ πόθεν
[3, 4]   γὰρ τὰ μέρη τὸν αὐτὸν  τρόπον   ἔχουσιν, οὐδὲ ταῦτα πάντα ἔχουσιν)
[3, 1]   ὑστέρας ζῴων οὔτε τὸν αὐτὸν  τρόπον   ἔχουσιν οὔθ´ ὅμοιαι πάντων εἰσίν,
[3, 5]   τοῖς ζῴοις ἔχει τόνδε τὸν  τρόπον.   μὲν ἀρχὴ καὶ τούτων
[3, 3]   ἐπιμελές. Ἔχει δὲ τοῦτον τὸν  τρόπον   τῶν φλεβῶν φύσις. Δύο
[3, 1]   ζῴοις μέρη τοῦτον ἔχει (τὸν  τρόπον,   καὶ τὰ ἐκτὸς καὶ τὰ
[3, 3]   πάμπαν φλεβίοις. Τὸν δ´ αὐτὸν  τρόπον   καὶ τὰ τῆς ἐλάττονος φλεβός,
[3, 7]   ἐν τούτοις τὸν αὐτὸν ἔχει  τρόπον.   Κάτω δ´ περαίνει, μετὰ
[3, 2]   Κύπριος ἰατρὸς τόνδε τὸν  τρόπον   λέγει. Αἱ φλέβες αἱ παχεῖαι
[3, 9]   περὶ τοὺς ὄνυχας τὸν αὐτὸν  τρόπον.   Οἱ δ´ ὀδόντες κατὰ τὴν
[3, 1]   ὅσα ᾠοτοκεῖ, τὸν αὐτὸν ἔχει  τρόπον,   οἷον σαύρα καὶ χελώνη καὶ
[3, 11]   ἀνάλογον τούτοις τοῦτον ἔχει τὸν  τρόπον.   ~Σὰρξ δὲ καὶ τὸ παραπλησίαν
[3, 6]   καὶ ἰνὸς τοῦτον ἔχει τὸν  τρόπον.   ~Τὰ δ´ ὀστᾶ τοῖς ζῴοις
[3, 1]   καὶ ζῳοτόκοις τόνδ´ ἔχουσι τὸν  τρόπον.   Τείνουσιν ἐκ τῆς ἀορτῆς πόροι
[3, 7]   ὀστῶν φύσιν τοῦτον ἔχει τὸν  τρόπον   τοῖς ζῴοις. ~Ἔστι δὲ καὶ
[3, 10]   καὶ δέρματος τόνδ´ ἔχει τὸν  τρόπον.   Τρίχας μὲν ἔχει τῶν ζῴων
[3, 3]   μεγάλης φλεβὸς τοῦτον ἔσχισται τὸν  τρόπον·   ὑπεράνω δὲ τούτων ἀπὸ τῆς
[3, 1]   ἔχει περὶ τὸν τῶν νεφρῶν  τόπον,   τὰ δὲ πρὸς τῇ γαστρί,
[3, 1]   πρὸς τὴν κοιλίαν καὶ τὸν  τόπον   τὸν συνεχῆ τίνα διαφορὰν ἔχει,
[3, 14]   πίονα λίαν· τὰ γὰρ πίονα  καθαρὸν   μὲν ἔχει ὀλίγον δὲ τὸ
[3, 11]   Τεθνεώτων μὲν οὖν οὐδὲν διίησιν  ὑγρόν,   ἐν δὲ τοῖς ζῶσι καὶ
[3, 1]   πόρος ἔτι αἱματῶδες ἔχει τὸ  ὑγρόν,   ἧττον μέντοι τῶν ἄνω τῶν
[3, 14]   Καὶ ἐν μὲν τῷ ζῴῳ  ὑγρὸν   καὶ θερμὸν ἀεί, ἐξιὸν δὲ
[3, 4]   οὐδ´ ὁμοίως ἐν ἅπασίν ἐστι  φανερόν,   ἀλλὰ μάλιστα ἐν τοῖς μάλιστα
[3, 4]   καὶ πόθεν ἤρτηνται τὰς ἀρχάς,  φανερὸν   ἐκ τούτων. Ἔχει δ´ ἐν
[3, 1]   δὲ τῶν ἀπόδων εἰς τὸ  φανερὸν   μὲν ζῳοτοκεῖ ἐν αὑτοῖς δ´
[3, 1]   ὀσφύϊ. Ὅσα δ´ εἰς τὸ  φανερὸν   μὲν ζῳοτοκεῖ ἐν αὑτοῖς δ´
[3, 4]   φλεβὸς τείνουσιν εἰς τὸ ἰσχίον  ἑκάτερον,   καὶ καθάπτουσιν εἰς τὸ ὀστοῦν
[3, 4]   διὰ (τῶν στενῶν· εἶτα εἰς  ἑκάτερον   τὸ ἰσχίον ἀφανίζεται ἑκατέρα πρῶτον,
[3, 1]   ἀφ´ ἧς τείνουσι πόροι εἰς  ἑκάτερον   τῶν ὄρχεων. Ὥσπερ δὲ τοῖς
[3, 4]   ἀπ´ αὐτῆς φλέβια εἰς τοῦτον.  Ἕτερον   δὲ μέρος ἀπὸ τῶν ἀριστερῶν
[3, 1]   τοῖς δεξιοῖς μέρεσι, τὸ δ´  ἕτερον   ἐν τοῖς ἀριστεροῖς ἐστιν·
[3, 3]   τοῦ βραχίονος καμπήν, τὸ δ´  ἕτερον   μόριον εἰς τὴν χεῖρα τελευτᾷ
[3, 5]   (καλεῖται δὲ τοῦτο ἰγνύα) καὶ  ἕτερον   νεῦρον διπτυχές, τένων, καὶ
[3, 11]   λεπτῷ, ἔστι δὲ τὸ γένος  ἕτερον·   οὔτε γάρ ἐστι σχιστὸν οὔτε
[3, 10]   δὲ κατὰ τὰς ὀφρῦς ἀναφαλανθίασις·  οὐδέτερον   δὲ τούτων συμβαίνει οὐδενὶ πρὶν
[3, 14]   διαφέρει· παχύτερόν τε γὰρ καὶ  μελάντερόν   ἐστιν ὁμοίως ἐχόντων πρὸς ὑγίειαν
[3, 14]   χεῖρον φύσει νόσῳ  μελάντερον.   Καὶ οὔτε λίαν παχὺ οὔτε
[3, 12]   ἔχουσι μεγάλας καὶ τὸ αἷμα  μελάντερον   καὶ σπλάγχνα μεγάλα καὶ κοιλία
[3, 14]   παχύτερον τὸ αἷμα γίνεται καὶ  μελάντερον.   Σφύζει δὲ τὸ αἷμα ἐν
[3, 4]   μεγάλην τελευτῶσιν, παρὰ πᾶν τὸ  ἔντερον   καὶ τὴν κοιλίαν μέχρι τοῦ
[3, 14]   ἐν τοῖς θήλεσιν, ἐντὸς δὲ  πολυαιμότερον.   Μάλιστα δὲ καὶ τῶν θηλέων
[3, 16]   οὖν τὸ πλεῖστον ἔχον τυρόν,  ὑγιεινότερον   δὲ τοῖς παιδίοις τὸ ἔλαττον.
[3, 16]   καὶ αἱ μέλαιναι τῶν λευκῶν  ὑγιεινότερον   ἔχουσιν. Τροφιμώτατον μὲν οὖν τὸ
[3, 16]   ἔχον πλεῖστον, ἀλλὰ καὶ τὸ  αὐχμηρότερον   ἔχον. Τὰ μὲν οὖν πλέον
[3, 12]   φλέβες ἐλάττους καὶ τὸ αἷμα  ἐρυθρότερον   καὶ τὰ σπλάγχνα καὶ κοιλία
[3, 3]   τοῦ ὤμου, καὶ συμβάλλει τῇ  πρότερον   ἀποσχίσει τῆς φλεβὸς κατὰ τὴν
[3, 2]   ἄλλως τ´ ἐπειδὴ καὶ τῶν  πρότερον   εἰρηκότων τινὲς οὐ καλῶς λέγουσιν.
[3, 1]   τὸν συνεχῆ τίνα διαφορὰν ἔχει,  πρότερον   εἴρηται· τοῖς μὲν γὰρ ἐκ
[3, 3]   εἰς τὸ πρόσθεν, καθάπερ εἴρηται  πρότερον,   μεγίστη μὲν κοιλία ἐν
[3, 15]   τοὺς λέοντας, ὥσπερ εἴρηται καὶ  πρότερον.   Καὶ ἐν τοῖς ὑείοις δ´
[3, 10]   οὐ πάντα, ἀλλ´ ὥσπερ εἴρηται  πρότερον.   Μεταβάλλουσι δὲ τὰς χρόας γηρασκόντων
[3, 1]   μὲν οὐκ ἔχουσιν, ὥσπερ εἴρηται  πρότερον,   οὐδ´ οἱ ὄφεις· πόρους δὲ
[3, 3]   Χαλεπῆς δ´ οὔσης, ὥσπερ εἴρηται  πρότερον,   τῆς θεωρίας ἐν μόνοις τοῖς
[3, 10]   ὅσα ἄλλα ἔχει ἄσχιστον τὸ  πτερόν·   οὐδὲ τὸ κέντρον, ὅταν ἀποβάλλῃ
[3, 10]   ἐκτιλθὲν οὔτε τῶν μελιττῶν τὸ  πτερὸν   οὔθ´ ὅσα ἄλλα ἔχει ἄσχιστον
[3, 1]   ἰχθῦς διαφορὰ τῶν ὑστερῶν  ἀκριβέστερον   ἂν θεωρηθείη τοῖς σχήμασιν ἐκ
[3, 1]   τοῖς περὶ ἕκαστον αὐτῶν ἰδίοις  ἀκριβέστερον.   Ὅσα δ´ ᾠοτοκεῖ δίποδα
[3, 4]   αὐτὸν τρόπον ἀναβαίνει ἐπὶ τὸν  ἀριστερὸν   βραχίονα· πλὴν ἐκείνη μὲν
[3, 10]   φύονται αἱ ὑστερογενεῖς, ἐὰν δ´  ὕστερον,   αὗται μόναι ἐκρέουσι, πλὴν τῆς
[3, 1]   ὄντων τρίψει, οἱ δὲ καὶ  ὕστερον   ἐκτέμνοντες· συνέβη δ´ ἤδη ταῦρον
[3, 10]   αἱ μὲν συγγενεῖς, αἱ δ´  ὕστερον   κατὰ τὰς ἡλικίας γινόμεναι ἐν
[3, 1]   τῶν ἀνατομῶν δεῖ θεωρεῖν καὶ  ὕστερον   λεχθήσεται ἐν τοῖς περὶ ἕκαστον
[3, 9]   δὲ τῶν ἐκτετμημένων ἐν τοῖς  ὕστερον   λεχθήσεται. Τὰ δὲ κέρατα προσπέφυκε
[3, 16]   ἄχρηστον δὲ τὸ πρῶτον καὶ  ὕστερον.   Μὴ ἐγκύοις δ´ οὔσαις ὀλίγον
[3, 16]   δὲ λεπτότατον μὲν γάλα καμήλου,  δεύτερον   δ´ ἵππου, τρίτον δ´ ὄνου·
[3, 17]   ἐξίῃ χρονίσαν ἐν τῇ ὑστέρᾳ,  παχύτερον   ἐξέρχεται, ἐνίοτε δὲ ξηρὸν καὶ
[3, 14]   πρὸς τὸ τῶν ἀρρένων διαφέρει·  παχύτερόν   τε γὰρ καὶ μελάντερόν ἐστιν
[3, 14]   μορίοις ἐν τοῖς ἄνω  παχύτερον   τὸ αἷμα γίνεται καὶ μελάντερον.
[3, 16]   ἔχει δὲ πλείω τυρὸν τὸ  παχύτερον   τῶν γαλάκτων. Τὸ μὲν οὖν
[3, 16]   γάλα. Τῶν δὲ γυναικῶν τὸ  πελιώτερον   γάλα βέλτιον τοῦ λευκοῦ τοῖς
[3, 16]   κυούσαις οὐ συμφέρουσι (τίκτουσι γὰρ  χαλεπώτερον)   Ὅλως δὲ τὰ φαγεῖν δυνάμενα
[3, 1]   ἐν χηνὶ καὶ τοῖς τηλικούτοις,  φανερώτερον   γίνεται, ὅταν ὀχεία πρόσφατος
[3, 10]   πρόβατα ποιεῖν· διὸ καὶ τὸν  Ὅμηρόν   φασιν ἀντὶ Σκαμάνδρου Ξάνθον προσαγορεύειν
[3, 17]   ὑστέρᾳ, παχύτερον ἐξέρχεται, ἐνίοτε δὲ  ξηρὸν   καὶ συνεστραμμένον. Καὶ τὸ μὲν
[3, 14]   ὑγιὲς ᾖ, καὶ τὸ χρῶμα  ἐρυθρόν·   τὸ δὲ χεῖρον φύσει
[3, 14]   τὸ χρῶμα ἐρυθρόν· τὸ δὲ  χεῖρον   φύσει νόσῳ μελάντερον.
[3, 14]   λεπτὸν τὸ βέλτιστον, ἐὰν μὴ  χεῖρον   διὰ φύσιν διὰ
[3, 15]   ἔχει πάμπαν, τὰ δ´ ἔχει  μικρόν,   διόπερ ἔνιοι οὔ φασιν ὅλως
[3, 16]   δὲ βδάλλων ὀρθὸς ἕστηκεν,  μικρὸν   ἐπικύπτων, διὰ τὸ μὴ δύνασθαι
[3, 2]   ἑτέρα δ´ εἴσω τοῦ μηροῦ,  μικρὸν   ἧττον παχεῖα ἐκείνης. Ἔπειτα παρὰ
[3, 7]   λέων, διὰ τὸ πάμπαν ἔχειν  μικρὸν   καὶ λεπτὸν καὶ ἐν ὀλίγοις·
[3, 10]   δὲ τῇ σκληρότητι μεταβαίνουσαι κατὰ  μικρὸν   οὐκέτι θριξὶν ἐοίκασιν ἀλλ´ ἀκάνθαις,
[3, 3]   ἄναιμος πάντων ἐστί, καὶ οὔτε  μικρὸν   οὔτε μέγα φλέβιον τελευτᾷ εἰς
[3, 7]   ζῴων τῶν ἐναίμων τὰ μὲν  μικρὸν   παραλλάττει, οἷον τὰ τῶν ὀρνίθων,
[3, 1]   αὐτῷ, ὥστε δοκεῖν ἕνα εἶναι  πόρον,   ἂν μὴ διέλῃ τὸν ὑμένα
[3, 1]   τῆς ῥάχεως, συνάπτοντας εἰς ἕνα  πόρον   ἄνωθεν τῆς τοῦ περιττώματος ἐξόδου·
[3, 10]   ἄσχιστον τὸ πτερόν· οὐδὲ τὸ  κέντρον,   ὅταν ἀποβάλλῃ μέλιττα, ἀλλὰ
[3, 1]   ὕστερον ἐκτέμνοντες· συνέβη δ´ ἤδη  ταῦρον   ἐκτμηθέντα καὶ εὐθὺς ἐπιβάντα ὀχεῦσαι
[3, 2]   ἐπὶ τὴν κοιλίαν καὶ τὸ  πλευρὸν   πολλαὶ ἀπ´ αὐτῶν καὶ λεπταὶ
[3, 5]   μὲν οὖν φλὲψ δύναται πυροῦσθαι,  νεῦρον   δὲ πᾶν φθείρεται πυρωθέν· κἂν
[3, 5]   δὲ τοῦτο ἰγνύα) καὶ ἕτερον  νεῦρον   διπτυχές, τένων, καὶ τὰ
[3, 5]   δ´ οὐδὲ νάρκη, ὅπου μὴ  νεῦρόν   ἐστι τοῦ σώματος. Πλεῖστα δ´
[3, 1]   ὅσων λέγεται τὸ ᾠὸν εἶναι  ψαθυρόν·   ἔστι γὰρ οὐχ ἓν ἀλλὰ
[3, 10]   ἰχθύες μόνοι, ὅσοι ᾠοτοκοῦσι τὸ  ψαθυρὸν   ᾠόν· τῶν γὰρ μακρῶν γόγγρος
[3, 16]   ὄνειον μίγνυται εἰς τὸν Φρύγιον  τυρόν.   Ἔστι δὲ τυρὸς πλείων ἐν
[3, 16]   δὲ μάλιστα οὐ μόνον τὸ  τυρὸν   ἔχον πλεῖστον, ἀλλὰ καὶ τὸ
[3, 16]   καλεῖται τυρός· ἔχει δὲ πλείω  τυρὸν   τὸ παχύτερον τῶν γαλάκτων. Τὸ
[3, 16]   μὲν οὖν τὸ πλεῖστον ἔχον  τυρόν,   ὑγιεινότερον δὲ τοῖς παιδίοις τὸ
[3, 7]   καλούμενα πλῆκτρα ἐν τοῖς ἔχουσι  σφυρόν·   καὶ τούτοις συνεχῆ τὰ ἐν
[3, 2]   σπλῆνά τε καὶ εἰς τὸν  νεφρόν,   αἱ δ´ ἀπὸ τῶν ἀριστερῶν
[3, 2]   καὶ ἧπαρ καὶ εἰς τὸν  νεφρόν·   ἄμφω δὲ τελευτῶσιν εἰς τὸν
[3, 2]   διὰ τοῦ ἥπατος εἰς τὸν  νεφρὸν   καὶ εἰς τὸν ὄρχιν,
[3, 2]   δεξιοῦ εἰς τὸν σπλῆνα καὶ  νεφρὸν   καὶ ὄρχιν, ἐντεῦθεν δ´ εἰς
[3, 1]   ἔχει τὸν καυλὸν σαρκώδη καὶ  στιφρόν,   τὰ δὲ πρὸς τῷ ὑποζώματι
[3, 17]   δὲ τῶν μὲν ἐχόντων τρίχας  γλίσχρον,   τῶν δ´ ἄλλων ζῴων οὐκ
[3, 4]   μέρος τῆς μεγάλης φλεβὸς τείνει  μετέωρον   διὰ τοῦ ὑποζώματος, συνέχεται δὲ
[3, 9]   μεταξὺ δὲ τὰ τῶν ἀνὰ  μέσον.   Ἔχει δὲ καὶ περὶ τοὺς
[3, 13]   ἐλλείπει τι ἀεὶ κατὰ τὸ  μέσον.   Περίνεφρα δὲ γίνεται τὰ στεατώδη
[3, 16]   οὖν πλέον ἔχει γάλα  ὅσον   εἰς τὴν ἐκτροφὴν τῶν τέκνων,
[3, 16]   δὲ βοείου τριάκοντα. Τὰ δ´  ὅσον   τοῖς τέκνοις ἱκανόν, πλῆθος δ´
[3, 14]   διὰ φύσιν διὰ  νόσον.   Καὶ ἐν μὲν τῷ ζῴῳ
[3, 2]   δάκτυλον, δ´ ἐπὶ τὸν  ταρσόν·   ἀπὸ δὲ τούτων λεπταὶ καὶ
[3, 2]   τὰς χεῖρας, καὶ ἐπὶ τὸν  ταρσὸν   τοῦ ποδὸς καθήκουσι, καὶ ἐντεῦθεν
[3, 4]   τὸν αὐτὸν τρόπον ἀναβαίνει ἐπὶ  τὸν   ἀριστερὸν βραχίονα· πλὴν ἐκείνη μὲν
[3, 2]   νεφρόν· ἄμφω δὲ τελευτῶσιν εἰς  τὸν   ἀρχόν. Αἱ δὲ τέταρται ἀπὸ
[3, 1]   τοῖς μικροῖς ἀδηλότερα πάντα ταῦτα.  Τὸν   αὐτὸν δὲ τρόπον ἔχει
[3, 7]   σκέλη πρόσθια, καὶ ἐν τούτοις  τὸν   αὐτὸν ἔχει τρόπον. Κάτω δ´
[3, 1]   Καὶ τῶν τετραπόδων ὅσα ᾠοτοκεῖ,  τὸν   αὐτὸν ἔχει τρόπον, οἷον σαύρα
[3, 4]   ἀριστερῶν τῆς μεγάλης φλεβὸς ἀποσχισθὲν  τὸν   αὐτὸν τρόπον ἀναβαίνει ἐπὶ τὸν
[3, 1]   δὲ τὰ μὲν ἄλλα ἔχει  τὸν   αὐτὸν τρόπον, διαφέρουσι δ´ ὅτι
[3, 4]   πᾶσιν· οὐδὲ γὰρ τὰ μέρη  τὸν   αὐτὸν τρόπον ἔχουσιν, οὐδὲ ταῦτα
[3, 1]   τῶν ἐχόντων ὑστέρας ζῴων οὔτε  τὸν   αὐτὸν τρόπον ἔχουσιν οὔθ´ ὅμοιαι
[3, 9]   δὲ καὶ περὶ τοὺς ὄνυχας  τὸν   αὐτὸν τρόπον. Οἱ δ´ ὀδόντες
[3, 3]   σφαγίτιδες· δὲ σχίζονται εἰς  τὸν   αὐχένα (ἀπὸ τῆς μεγάλης φλεβός)
[3, 2]   κεφαλῆς καὶ τῶν ὀφθαλμῶν ὑπὸ  τὸν   αὐχένα καὶ τὰς κλεῖδας· ἐντεῦθεν
[3, 5]   πλευρὰς καὶ ὠμοπλάτας καὶ περὶ  τὸν   αὐχένα καὶ τοὺς βραχίονας. Ἔχει
[3, 4]   ἐπανελθοῦσα διὰ τῆς μασχάλης εἰς  τὸν   (βραχίονα τὸν δεξιὸν συμβάλλει ταῖς
[3, 16]   ἡμέρας πρὸ τοῦ τόκου διαλείπουσι,  τὸν   δ´ ἄλλον χρόνον πάντα ἔχουσι
[3, 3]   τοὺς ὀδόντας λεπτοῖς πάμπαν φλεβίοις.  Τὸν   δ´ αὐτὸν τρόπον καὶ τὰ
[3, 2]   δ´ ἀπὸ τῶν ἀριστερῶν εἰς  τὸν   δεξιὸν ἐκ τοῦ πλεύμονος ὑπὸ
[3, 4]   τῆς μασχάλης εἰς τὸν (βραχίονα  τὸν   δεξιὸν συμβάλλει ταῖς ἑτέραις φλεψὶ
[3, 3]   τὴν καλουμένην μήνιγγα τὴν περὶ  τὸν   ἐγκέφαλον. Αὐτὸς δ´ ἐγκέφαλος
[3, 11]   ὑμένων εἰσὶν οἵ τε περὶ  τὸν   ἐγκέφαλον δύο, ὧν περὶ
[3, 11]   ἰσχυρότερος καὶ παχύτερος τοῦ περὶ  τὸν   ἐγκέφαλον, ἔπειθ´ περὶ τὴν
[3, 3]   τοῦ περὶ τὰ ὦτα ἐπὶ  τὸν   ἐγκέφαλον τείνει, καὶ σχίζεται εἰς
[3, 1]   τοῖς ἐπανακάμπτουσιν εἰς τὸν καυλὸν  τὸν   ἐν τῷ αἰδοίῳ λευκή ἐστιν
[3, 1]   πόρος, καὶ συνάπτει ἄνωθεν εἰς  τὸν   καυλόν· περὶ τοῦτον δ´ οἷον
[3, 1]   ὀρνίθων ὑστέρα κάτωθεν μὲν ἔχει  τὸν   καυλὸν σαρκώδη καὶ στιφρόν, τὰ
[3, 1]   ἐν δὲ τοῖς ἐπανακάμπτουσιν εἰς  τὸν   καυλὸν τὸν ἐν τῷ αἰδοίῳ
[3, 2]   δεξιῶν εἰς τὰ ἀριστερὰ ὑπὸ  τὸν   μαστὸν καὶ εἰς τὸν σπλῆνά
[3, 2]   δεξιὸν ἐκ τοῦ πλεύμονος ὑπὸ  τὸν   μαστὸν καὶ ἧπαρ καὶ εἰς
[3, 2]   ἄκρα ἑκατέρα, μὲν ἐπὶ  τὸν   μέγαν δάκτυλον, δ´ ἐπὶ
[3, 10]   τὰς χρόας, ὥστε λαθεῖν ἂν  τὸν   μὴ συνήθη. Μεταβάλλουσι δέ τινα
[3, 2]   τὸν σπλῆνά τε καὶ εἰς  τὸν   νεφρόν, αἱ δ´ ἀπὸ τῶν
[3, 2]   μαστὸν καὶ ἧπαρ καὶ εἰς  τὸν   νεφρόν· ἄμφω δὲ τελευτῶσιν εἰς
[3, 2]   ἀριστεροῦ διὰ τοῦ ἥπατος εἰς  τὸν   νεφρὸν καὶ εἰς τὸν ὄρχιν,
[3, 1]   τῇ ὀσφύϊ ἔχει περὶ τὸν  τῶν   νεφρῶν τόπον, τὰ δὲ πρὸς
[3, 2]   τὰς φλεβοτομίας ποιοῦνται τῶν περὶ  τὸν   νῶτον ἀλγημάτων καὶ ἰσχίον ἀπὸ
[3, 5]   ἐν τοῖς σφόδρα λελεπτυσμένοις πάντα  τὸν   ὄγκον φαίνεσθαι πλήρη φλεβίων (γίνεται
[3, 10]   τὰ πρόβατα ποιεῖν· διὸ καὶ  τὸν   Ὅμηρόν φασιν ἀντὶ Σκαμάνδρου Ξάνθον
[3, 2]   εἰς τὸν νεφρὸν καὶ εἰς  τὸν   ὄρχιν, δ´ ἐκ τοῦ
[3, 3]   Συντέτρηνται μέντοι πᾶσαι αὗται πρὸς  τὸν   πλεύμονα, ἀλλ´ ἄδηλοι διὰ σμικρότητα
[3, 2]   αὐχένος ὑπὸ τὰς ὠμοπλάτας εἰς  τὸν   πλεύμονα ἀφικνοῦνται, αἱ μὲν ἐκ
[3, 3]   τῆς μεγάλης φλεβὸς μόριον πρὸς  τὸν   πλεύμονα καὶ τὴν σύναψιν τῆς
[3, 3]   σφόνδυλον. μὲν οὖν ἐπὶ  τὸν   πλεύμονα τείνουσα φλὲψ εἰς διμερῆ
[3, 3]   μόρια δύο, τὸ μὲν ἐπὶ  τὸν   πλεύμονα, τὸ δ´ ἐπὶ τὴν
[3, 2]   ὀσφὺν διὰ τοῦ νώτου παρὰ  τὸν   πλεύμονα ὑπὸ τοὺς μαστούς,
[3, 2]   εἰς τὴν κνήμην τε καὶ  τὸν   πόδα. Καὶ καθάπερ αἱ εἰς
[3, 2]   ἄνωθεν, ἕως μὲν ἐπὶ  τὸν   (σπλῆνα δ´ ἐπὶ τὸ
[3, 4]   παχεῖα δὲ φλὲψ τείνει εἰς  τὸν   σπλῆνα, καὶ ἀφανίζεται τὰ ἀπ´
[3, 2]   δ´ ἐκ τοῦ δεξιοῦ εἰς  τὸν   σπλῆνα καὶ νεφρὸν καὶ ὄρχιν,
[3, 2]   ἀπὸ δὲ τῆς ἀριστερᾶς εἰς  τὸν   σπλῆνα καὶ τοὺς νεφρούς. Αἱ
[3, 4]   Εἰς δὲ τὸ ἧπαρ καὶ  τὸν   σπλῆνα οὐδεμία τείνει ἀπὸ τῆς
[3, 2]   ὑπὸ τὸν μαστὸν καὶ εἰς  τὸν   σπλῆνά τε καὶ εἰς τὸν
[3, 4]   αὕτη δ´ ἑτέρα τῆς εἰς  τὸν   σπλῆνα τεινούσης. Ἔτι δ´ ἄλλαι
[3, 1]   τὴν κοιλίαν καὶ τὸν τόπον  τὸν   συνεχῆ τίνα διαφορὰν ἔχει, πρότερον
[3, 3]   ἑκάστην φλέβια καὶ πρὸς ἕκαστον  τὸν   σφόνδυλον, κατὰ δὲ τὸν ὑπὲρ
[3, 3]   συρίγγων τεινουσῶν. δ´ ἐπὶ  τὸν   σφόνδυλον τοῦ τραχήλου τείνουσα φλὲψ
[3, 2]   μέγαν δάκτυλον, δ´ ἐπὶ  τὸν   ταρσόν· ἀπὸ δὲ τούτων λεπταὶ
[3, 2]   εἰς τὰς χεῖρας, καὶ ἐπὶ  τὸν   ταρσὸν τοῦ ποδὸς καθήκουσι, καὶ
[3, 14]   δὲ τὴν φύσιν τὸ αἷμα  τόν   τε χυμὸν ἔχον γλυκύν, ἐάν
[3, 1]   πρὸς τὴν κοιλίαν καὶ  τὸν   τόπον τὸν συνεχῆ τίνα διαφορὰν
[3, 1]   ὄρχεις τοῖς ζῴοις τοῦτον ἔχει  τὸν   τρόπον. Αἱ δ´ ὑστέραι τῶν
[3, 4]   ἄνωθεν τῆς καρδίας τοῦτον ἔχουσι  τὸν   τρόπον αἱ φλέβες· τὸ δ´
[3, 5]   νεῦρα τοῖς ζῴοις ἔχει τόνδε  τὸν   τρόπον. μὲν ἀρχὴ καὶ
[3, 3]   τοιούτων ἐπιμελές. Ἔχει δὲ τοῦτον  τὸν   τρόπον τῶν φλεβῶν φύσις.
[3, 1]   τοῖς ζῴοις μέρη τοῦτον ἔχει  (τὸν   τρόπον, καὶ τὰ ἐκτὸς καὶ
[3, 2]   μὲν Κύπριος ἰατρὸς τόνδε  τὸν   τρόπον λέγει. Αἱ φλέβες αἱ
[3, 11]   τῶν ἀνάλογον τούτοις τοῦτον ἔχει  τὸν   τρόπον. ~Σὰρξ δὲ καὶ τὸ
[3, 6]   νεύρου καὶ ἰνὸς τοῦτον ἔχει  τὸν   τρόπον. ~Τὰ δ´ ὀστᾶ τοῖς
[3, 1]   πεζοῖς καὶ ζῳοτόκοις τόνδ´ ἔχουσι  τὸν   τρόπον. Τείνουσιν ἐκ τῆς ἀορτῆς
[3, 7]   τῶν ὀστῶν φύσιν τοῦτον ἔχει  τὸν   τρόπον τοῖς ζῴοις. ~Ἔστι δὲ
[3, 10]   ἀνάλογον καὶ δέρματος τόνδ´ ἔχει  τὸν   τρόπον. Τρίχας μὲν ἔχει τῶν
[3, 3]   τῆς μεγάλης φλεβὸς τοῦτον ἔσχισται  τὸν   τρόπον· ὑπεράνω δὲ τούτων ἀπὸ
[3, 1]   πρὸς τῇ ὀσφύϊ ἔχει περὶ  τὸν   τῶν νεφρῶν τόπον, τὰ δὲ
[3, 1]   εἶναι πόρον, ἂν μὴ διέλῃ  τὸν   ὑμένα τις. μὲν οὖν
[3, 3]   ἕκαστον τὸν σφόνδυλον, κατὰ δὲ  τὸν   ὑπὲρ τῶν νεφρῶν σφόνδυλον σχίζεται
[3, 3]   δ´ ἐπὶ τὴν ῥάχιν καὶ  τὸν   ὕστατον τοῦ τραχήλου σφόνδυλον.
[3, 16]   ἵππειον καὶ ὄνειον μίγνυται εἰς  τὸν   Φρύγιον τυρόν. Ἔστι δὲ τυρὸς
[3, 16]   ἔχωσι, μάλιστα δὲ τῶν τετραπόδων  πρόβατον·   ἀμέλγεται γὰρ μῆνας ὀκτώ. Ὅλως
[3, 13]   μᾶλλον, καὶ μάλιστα τῶν ζῴων  πρόβατον·   τοῦτο γὰρ ἀποθνήσκει τῶν νεφρῶν
[3, 7]   ἄτρητον τῇ δὲ τρητόν, καὶ  ἀδύνατον   γλύφεσθαι τῶν ὀστῶν μόνον. Ἀπὸ
[3, 2]   φλεψίν) Ἐν δὲ τοῖς ζῶσιν  ἀδύνατόν   ἐστι θεάσασθαι πῶς ἔχουσιν· ἐντὸς
[3, 11]   οὔτε γάρ ἐστι σχιστὸν οὔτε  τατόν.   Περὶ ἕκαστον δὲ τῶν ὀστῶν
[3, 14]   καθαρώτατον ἄνθρωπος, παχύτατον δὲ καὶ  μελάντατον   τῶν ζῳοτόκων ταῦρος καὶ ὄνος,
[3, 14]   ὧδε ἔχει· τοῦτο γὰρ πᾶσιν  ἀναγκαιότατον   καὶ κοινότατον τοῖς ἐναίμοις, καὶ
[3, 10]   κεφαλῇ, διὰ τὸ τὸ μεταξὺ  ἀσαρκότατον   εἶναι πρὸς τὸ ὀστοῦν. Ὅπου
[3, 2]   τὰ ἐντός. ~Τῶν δ´ ὁμοιομερῶν  κοινότατον   μέν ἐστι τὸ αἷμα πᾶσι
[3, 14]   τοῦτο γὰρ πᾶσιν ἀναγκαιότατον καὶ  κοινότατον   τοῖς ἐναίμοις, καὶ οὐκ ἐπίκτητον,
[3, 10]   τῶν ὀστῶν. Δέρμα δὲ πάντων  λεπτότατον   ἄνθρωπος ἔχει κατὰ λόγον τοῦ
[3, 14]   περὶ τὰ ὀστᾶ. Ἔχει δὲ  λεπτότατον   μὲν αἷμα καὶ καθαρώτατον ἄνθρωπος,
[3, 16]   λεπτὸν καὶ γλυκύ. Ἔστι δὲ  λεπτότατον   μὲν γάλα καμήλου, δεύτερον δ´
[3, 3]   ἐπὶ τὴν ῥάχιν καὶ τὸν  ὕστατον   τοῦ τραχήλου σφόνδυλον. μὲν
[3, 14]   μὲν αἷμα καὶ καθαρώτατον ἄνθρωπος,  παχύτατον   δὲ καὶ μελάντατον τῶν ζῳοτόκων
[3, 16]   δ´ ἵππου, τρίτον δ´ ὄνου·  παχύτατον   δὲ τὸ βόειον. Ὑπὸ μὲν
[3, 2]   Τὸ δ´ αἷμα τὸ μὲν  παχύτατον   ὑπὸ τῶν σαρκῶν ἐγγίνεται· ὑπερβάλλον
[3, 16]   μέλαιναι τῶν λευκῶν ὑγιεινότερον ἔχουσιν.  Τροφιμώτατον   μὲν οὖν τὸ πλεῖστον ἔχον
[3, 14]   δὲ λεπτότατον μὲν αἷμα καὶ  καθαρώτατον   ἄνθρωπος, παχύτατον δὲ καὶ μελάντατον
[3, 14]   ἔχει, ὥσπερ τὰ πεπωκότα πόμα  πρόσφατον,   οὔτ´ ὀλίγον, ὥσπερ τὰ πίονα
[3, 10]   καὶ ἐξ ἰχθύων ποιοῦσι κόλλαν.  Ἀναίσθητον   δὲ τὸ δέρμα τεμνόμενόν ἐστι
[3, 7]   τῇ μὲν ἄτρητον τῇ δὲ  τρητόν,   καὶ ἀδύνατον γλύφεσθαι τῶν ὀστῶν
[3, 7]   ὀδόντων γένος, ὀστοῦν τῇ μὲν  ἄτρητον   τῇ δὲ τρητόν, καὶ ἀδύνατον
[3, 2]   Αἴτιον δὲ τῆς ἀγνοίας τὸ  δυσθεώρητον   αὐτῶν. Ἐν μὲν γὰρ τοῖς
[3, 14]   κοινότατον τοῖς ἐναίμοις, καὶ οὐκ  ἐπίκτητον,   ἀλλ´ ὑπάρχει πᾶσι τοῖς μὴ
[3, 16]   γάλα καμήλου, δεύτερον δ´ ἵππου,  τρίτον   δ´ ὄνου· παχύτατον δὲ τὸ
[3, 2]   τῶν σφυρῶν εἴσωθεν〉 Τὸ δὲ  τρίτον   ζεῦγος ἐκ τῶν κροτάφων διὰ
[3, 13]   δὲ πιμελὴ χυτὸν καὶ  ἄπηκτον·   καὶ οἱ μὲν ζωμοὶ οἱ
[3, 17]   ὑγιαῖνον, θύραζε δ´ ἐλθὸν  λεπτὸν   γίνεται καὶ μέλαν. Ἐν δὲ
[3, 10]   οὐ συμφύεται, οἷον γνάθου τὸ  λεπτὸν   καὶ ἀκροποσθία καὶ βλεφαρίς. Τῶν
[3, 16]   οὐδ´ πιμελή, καὶ ἔστι  λεπτὸν   καὶ γλυκύ. Ἔστι δὲ λεπτότατον
[3, 7]   τὸ πάμπαν ἔχειν μικρὸν καὶ  λεπτὸν   καὶ ἐν ὀλίγοις· ἔχει δὲ
[3, 2]   δ´ εἰς τοὺς τόπους τούτους  λεπτὸν   καὶ θερμὸν καὶ ἀφρῶδες γίνεται.
[3, 17]   οὐ πήγνυται, ἀλλὰ γίνεται πάμπαν  λεπτὸν   καὶ ὑδατῶδες καὶ τὸ χρῶμα
[3, 14]   οὔτε λίαν παχὺ οὔτε λίαν  λεπτὸν   τὸ βέλτιστον, ἐὰν μὴ χεῖρον
[3, 14]   γίνεται τοῦτο. Ἰχὼρ δ´ ἐστὶν  ἄπεπτον   αἷμα, τῷ μήπω πεπέφθαι
[3, 14]   πῖον. Καὶ (τὸ μὲν πῖον  ἄσηπτον,   τὸ δ´ αἷμα καὶ τὰ
[3, 9]   καὶ σχιστά, ὀστοῦν δ´ οὐδὲν  καμπτὸν   οὐδὲ σχιστόν, ἀλλὰ θραυστόν. Καὶ
[3, 1]   ὕστερον λεχθήσεται ἐν τοῖς περὶ  ἕκαστον   αὐτῶν ἰδίοις ἀκριβέστερον. Ὅσα δ´
[3, 16]   μέν ἐστι βοΐδια μικρὰ ὧν  ἕκαστον   βδάλλεται γάλα πολύ, αἱ δ´
[3, 11]   ἐστι σχιστὸν οὔτε τατόν. Περὶ  ἕκαστον   δὲ τῶν ὀστῶν καὶ περὶ
[3, 9]   κέρατα, ἔλαφος δὲ μόνος καθ´  ἕκαστον   ἔτος, ἐὰν μὴ ἐκτμηθῇ· περὶ
[3, 3]   πλευρὰν ἑκάστην φλέβια καὶ πρὸς  ἕκαστον   τὸν σφόνδυλον, κατὰ δὲ τὸν
[3, 3]   εἶτα παρ´ ἑκάστην σύριγγα καὶ  ἕκαστον   τρῆμα τείνει, μείζων μὲν παρὰ
[3, 11]   δὲ τῶν ὀστῶν καὶ περὶ  ἕκαστον   τῶν σπλάγχνων ὑμήν ἐστι
[3, 2]   εἰς τὰ ἀριστερὰ ὑπὸ τὸν  μαστὸν   καὶ εἰς τὸν σπλῆνά τε
[3, 2]   ἐκ τοῦ πλεύμονος ὑπὸ τὸν  μαστὸν   καὶ ἧπαρ καὶ εἰς τὸν
[3, 16]   δ´ ἔγκυον ᾖ, γίνεται μέν,  ἄχρηστον   δὲ τὸ πρῶτον καὶ ὕστερον.
[3, 16]   οὐ μόνον τὸ τυρὸν ἔχον  πλεῖστον,   ἀλλὰ καὶ τὸ αὐχμηρότερον ἔχον.
[3, 17]   καὶ πῶς, ἐν ἄλλοις λεχθήσεται.  Πλεῖστον   δὲ κατὰ τὸ σῶμα ἄνθρωπος
[3, 16]   ἔχουσιν. Τροφιμώτατον μὲν οὖν τὸ  πλεῖστον   ἔχον τυρόν, ὑγιεινότερον δὲ τοῖς
[3, 14]   παχὺ οὔτε λίαν λεπτὸν τὸ  βέλτιστον,   ἐὰν μὴ χεῖρον διὰ
[3, 9]   ὀστοῦν δ´ οὐδὲν καμπτὸν οὐδὲ  σχιστόν,   ἀλλὰ θραυστόν. Καὶ τὰ χρώματα
[3, 11]   γένος ἕτερον· οὔτε γάρ ἐστι  σχιστὸν   οὔτε τατόν. Περὶ ἕκαστον δὲ
[3, 10]   πτερὸν οὔθ´ ὅσα ἄλλα ἔχει  ἄσχιστον   τὸ πτερόν· οὐδὲ τὸ κέντρον,
[3, 9]   οὐδὲν καμπτὸν οὐδὲ σχιστόν, ἀλλὰ  θραυστόν.   Καὶ τὰ χρώματα τῶν κεράτων
[3, 13]   Τὸ μὲν γὰρ στέαρ ἐστὶ  θραυστὸν   πάντῃ καὶ πήγνυται ψυχόμενον,
[3, 10]   συγγενεῖς· αἱ δ´ ὑστερογενεῖς γίνονται  θᾶττον.   Οἱ δ´ ἰξίαν ἔχοντες ἧττον
[3, 14]   καθεύδουσιν ἐν τοῖς ἐκτὸς μέρεσιν  ἔλαττον   γίνεται τὸ αἷμα, ὥστε καὶ
[3, 14]   τοῖς θήλεσιν, καὶ ἐπιπολῆς μὲν  ἔλαττον   ἐν τοῖς θήλεσιν, ἐντὸς δὲ
[3, 10]   κατὰ λόγον πλέον  ἔλαττον,   μάλιστα μὲν αἱ ἐν τῇ
[3, 16]   ὑγιεινότερον δὲ τοῖς παιδίοις τὸ  ἔλαττον.   ~Σπέρμα δὲ προΐενται πάντα τὰ
[3, 16]   τῷ πλέον ἱμᾶσθαι γάλα  ἔλαττον   τῶν ἐχόντων γάλα ζῴων κατά
[3, 16]   δὲ τελευταῖον γάλα ἤδη οὐδὲν  ἔλαττον   τῶν ὀχευομένων. Τῶν δ´ ἀρρένων
[3, 10]   λεῖα τὰς σιαγόνας δὲ δασείας·  ἧττον   δὲ γίνονται φαλακροὶ οἱ μαδιγένειοι.
[3, 7]   τούτοις τῷ μᾶλλον καὶ  ἧττον   διαφέρει τῷ ἀνάλογον. Τὰ
[3, 10]   σχιστή. Τῷ μᾶλλον δὲ καὶ  ἧττον   διαφέρουσι πρὸς ἀλλήλας. Ἔνιαι δὲ
[3, 13]   μὴ ἔχει κεχωρισμένην τὴν πιότητα,  ἧττόν   ἐστι πίονα κατὰ κοιλίαν καὶ
[3, 8]   ἀλλὰ τῷ μᾶλλον διαφέρει καὶ  ἧττον.   Καὶ ὥσπερ οὐδ´ ὀστοῦν οὐδ´
[3, 1]   ἔτι αἱματῶδες ἔχει τὸ ὑγρόν,  ἧττον   μέντοι τῶν ἄνω τῶν ἐκ
[3, 14]   Τῶν δ´ ἄνδρων τῶν νοσηματικῶν  ἧττον   μετέχουσιν αἱ γυναῖκες· ὀλίγαις δὲ
[3, 2]   δ´ εἴσω τοῦ μηροῦ, μικρὸν  ἧττον   παχεῖα ἐκείνης. Ἔπειτα παρὰ τὸ
[3, 6]   παραπλησίως γὰρ συνίσταται μικρῷ  ἧττον   τοῦ τῶν προβάτων. Περὶ μὲν
[3, 10]   θᾶττον. Οἱ δ´ ἰξίαν ἔχοντες  ἧττον   φαλακροῦνται, κἂν ὄντες φαλακροὶ λάβωσιν,
[3, 1]   μικροῖς ἀδηλότερα πάντα ταῦτα. Τὸν  αὐτὸν   δὲ τρόπον ἔχει ὑστέρα
[3, 3]   τείνουσα φλὲψ εἰς διμερῆ ὄντ´  αὐτὸν   διχῇ σχίζεται πρῶτον, εἶτα παρ´
[3, 7]   πρόσθια, καὶ ἐν τούτοις τὸν  αὐτὸν   ἔχει τρόπον. Κάτω δ´
[3, 1]   τῶν τετραπόδων ὅσα ᾠοτοκεῖ, τὸν  αὐτὸν   ἔχει τρόπον, οἷον σαύρα καὶ
[3, 10]   φασιν ἀντὶ Σκαμάνδρου Ξάνθον προσαγορεύειν  αὐτόν.   Τὰ μὲν οὖν ἄλλα ζῷα
[3, 4]   τῆς μεγάλης φλεβὸς ἀποσχισθὲν τὸν  αὐτὸν   τρόπον ἀναβαίνει ἐπὶ τὸν ἀριστερὸν
[3, 1]   τὰ μὲν ἄλλα ἔχει τὸν  αὐτὸν   τρόπον, διαφέρουσι δ´ ὅτι οἱ
[3, 4]   οὐδὲ γὰρ τὰ μέρη τὸν  αὐτὸν   τρόπον ἔχουσιν, οὐδὲ ταῦτα πάντα
[3, 1]   ἐχόντων ὑστέρας ζῴων οὔτε τὸν  αὐτὸν   τρόπον ἔχουσιν οὔθ´ ὅμοιαι πάντων
[3, 3]   λεπτοῖς πάμπαν φλεβίοις. Τὸν δ´  αὐτὸν   τρόπον καὶ τὰ τῆς ἐλάττονος
[3, 9]   καὶ περὶ τοὺς ὄνυχας τὸν  αὐτὸν   τρόπον. Οἱ δ´ ὀδόντες κατὰ
[3, 3]   οὔτε μέγα φλέβιον τελευτᾷ εἰς  αὐτόν.   Τῶν δὲ λοιπῶν τῶν ἀπὸ
[3, 16]   τῷ ἐκ τούτου γενομένῳ συνέβαινε  ταὐτόν.   Ἀλλὰ τὰ μὲν τοιαῦτα ὡς
[3, 10]   γὰρ μακρῶν γόγγρος μὲν οὐ  τοιοῦτον   ἔχει ᾠόν, οὐδ´ μύραινα,
[3, 13]   στεατῶδες πάντα ὅσα ἔχουσι τὸ  τοιοῦτον   μόριον ἐν τοῖς ὀφθαλμοῖς καὶ
[3, 11]   σπάνιον· γέγονε γάρ τι ἤδη  τοιοῦτον.   Τεθνεώτων μὲν οὖν οὐδὲν διίησιν
[3, 10]   ἐστι καθ´ αὑτό· μάλιστα δὲ  τοιοῦτον   τὸ ἐν τῇ κεφαλῇ, διὰ
[3, 16]   βδαλλομέναις ἤδη πρεσβυτέραις προῆλθε, καὶ  τοσοῦτον   ἤδη τισὶν ὥστ´ ἐκτιτθεῦσαι παιδίον.
[3, 16]   παρὰ τὸ αἰδοῖον, γάλα ἠμέλγετο  τοσοῦτον   ὥστε γίνεσθαι τροφαλίδα, καὶ πάλιν
[3, 1]   ἄνωθεν εἰς τὸν καυλόν· περὶ  τοῦτον   δ´ οἷον κέλυφός ἐστι τὸ
[3, 3]   μόρια ἀπὸ τῆς μεγάλης φλεβὸς  τοῦτον   ἔσχισται τὸν τρόπον· ὑπεράνω δὲ
[3, 4]   τὰ ἀπ´ αὐτῆς φλέβια εἰς  τοῦτον.   Ἕτερον δὲ μέρος ἀπὸ τῶν
[3, 1]   περὶ τοὺς ὄρχεις τοῖς ζῴοις  τοῦτον   ἔχει τὸν τρόπον. Αἱ δ´
[3, 1]   ἀνομοιομερῆ ἐν τοῖς ζῴοις μέρη  τοῦτον   ἔχει (τὸν τρόπον, καὶ τὰ
[3, 11]   ὀστῶν καὶ τῶν ἀνάλογον τούτοις  τοῦτον   ἔχει τὸν τρόπον. ~Σὰρξ δὲ
[3, 6]   φλεβὸς καὶ νεύρου καὶ ἰνὸς  τοῦτον   ἔχει τὸν τρόπον. ~Τὰ δ´
[3, 7]   περὶ τὴν τῶν ὀστῶν φύσιν  τοῦτον   ἔχει τὸν τρόπον τοῖς ζῴοις.
[3, 4]   μὲν οὖν ἄνωθεν τῆς καρδίας  τοῦτον   ἔχουσι τὸν τρόπον αἱ φλέβες·
[3, 3]   τῶν τοιούτων ἐπιμελές. Ἔχει δὲ  τοῦτον   τὸν τρόπον τῶν φλεβῶν
[3, 13]   πήγνυται ψυχόμενον, δὲ πιμελὴ  χυτὸν   καὶ ἄπηκτον· καὶ οἱ μὲν
[3, 2]   φλεβοτομίας ποιοῦνται τῶν περὶ τὸν  νῶτον   ἀλγημάτων καὶ ἰσχίον ἀπὸ τῶν
[3, 7]   καλεῖται κρανίον. Τούτου δὲ τὸ  πριονωτὸν   μέρος ῥαφή. Ἔστι δ´ οὐ
[3, 16]   ἀλγεινὸν εἶναι· τὸ μὲν οὖν  πρῶτον   αἱματῶδες ἀμέλγονται, εἶθ´ ὑπόπυον, τὸ
[3, 14]   ἂν ζῇ, τὸ αἷμα μόνον.  Πρῶτον   δὲ γίνεται τὸ αἷμα ἐν
[3, 10]   σκεπαζομένων τῶν τριχῶν διαπνεομένων.  Πρῶτον   δὲ πολιοῦνται οἱ κρόταφοι τῶν
[3, 1]   ζῳοτοκεῖ μόνον, ᾠοτοκήσας ἐν αὑτῷ  πρῶτον·   διὸ παραπλησίως ἔχει τὰ περὶ
[3, 3]   διμερῆ ὄντ´ αὐτὸν διχῇ σχίζεται  πρῶτον,   εἶτα παρ´ ἑκάστην σύριγγα καὶ
[3, 10]   δ´ αἱ ἐπὶ τῆς ἥβης  πρῶτον,   ἔπειτα δ´ αἱ ἐπὶ τῆς
[3, 4]   ἑκάτερον τὸ ἰσχίον ἀφανίζεται ἑκατέρα  πρῶτον,   ἔπειτα δῆλαι γίνονται πάλιν διατεταμέναι
[3, 16]   γίνεται μέν, ἄχρηστον δὲ τὸ  πρῶτον   καὶ ὕστερον. Μὴ ἐγκύοις δ´
[3, 3]   τῶν φλεβῶν, σχίζονται τὸ  πρῶτον,   καλοῦνται σφαγίτιδες· δὲ σχίζονται
[3, 4]   αἱ μὲν ἐπὶ τοὺς βουβῶνας  πρῶτον   μεγάλαι καὶ κοῖλαι, ἔπειτα διὰ
[3, 3]   καὶ νευρώδης πάμπαν. Τείνει δὲ  πρῶτον   μὲν ἄνω ἀπὸ τῆς καρδίας
[3, 2]   φύσις καὶ τῶν φλεβῶν,  πρῶτον   περὶ τούτων λεκτέον, ἄλλως τ´
[3, 10]   φασιν· οὐδὲν γὰρ φύεται εὐθὺς  αὗον.   Ἐν δὲ τῷ ἐξανθήματι
[3, 16]   γίνεται δὲ γάλα, πρὶν  ἔγκυον   γένηται, οὐδενὶ τῶν ζῴων ὡς
[3, 16]   ἐπὶ τὸ πολύ. Ὅταν δ´  ἔγκυον   ᾖ, γίνεται μέν, ἄχρηστον δὲ
[3, 14]   τὸ αἷμα ἐν τῷ σώματι  πύον,   ἐκ δὲ τοῦ πύου πῶρος.
[3, 16]   οὖν πρῶτον αἱματῶδες ἀμέλγονται, εἶθ´  ὑπόπυον,   τὸ δὲ τελευταῖον γάλα ἤδη
[3, 1]   τῇ ὑστέρᾳ, ὅταν ἔχῃ τὸ  ἔμβρυον,   καὶ τῶν ἀμφωδόντων οἷον δασύπους
[3, 14]   τὸ αἷμα τόν τε χυμὸν  ἔχον   γλυκύν, ἐάν περ ὑγιὲς ᾖ,
[3, 16]   Ἔστιν οὖν πυετία γάλα  ἔχον   ἐν ἑαυτῷ πῦρ ἐκ
[3, 1]   ἂν ἄπουν ὂν καὶ βράγχια  ἔχον   ζῳοτόκον ᾖ) τούτων δὴ δικρόα
[3, 16]   μάλιστα οὐ μόνον τὸ τυρὸν  ἔχον   πλεῖστον, ἀλλὰ καὶ τὸ αὐχμηρότερον
[3, 16]   πλεῖστον, ἀλλὰ καὶ τὸ αὐχμηρότερον  ἔχον.   Τὰ μὲν οὖν πλέον ἔχει
[3, 12]   ~Σὰρξ δὲ καὶ τὸ παραπλησίαν  ἔχον   τὴν φύσιν τῇ σαρκὶ ἐν
[3, 7]   Ἔστι δ´ οὐ πᾶσιν ὁμοίως  ἔχον   τοῦτο τοῖς ζῴοις· τὰ μὲν
[3, 16]   Τροφιμώτατον μὲν οὖν τὸ πλεῖστον  ἔχον   τυρόν, ὑγιεινότερον δὲ τοῖς παιδίοις
[3, 1]   ἐν τὰ ᾠὰ κατὰ  στοῖχον   ἐγγίνεται, καὶ ἐκτίκτει οὐ καθ´
[3, 2]   ἄμφω δὲ τελευτῶσιν εἰς τὸν  ἀρχόν.   Αἱ δὲ τέταρται ἀπὸ τοῦ
[3, 1]   μικροῖς τῶν ἰχθύων δοκεῖν ἑκατέραν  ᾠὸν   εἶναι ἕν, ὡς δύο ἐχόντων
[3, 1]   ἰχθύων τούτων, ὅσων λέγεται τὸ  ᾠὸν   εἶναι ψαθυρόν· ἔστι γὰρ οὐχ
[3, 10]   γόγγρος μὲν οὐ τοιοῦτον ἔχει  ᾠόν,   οὐδ´ μύραινα, ἔγχελυς δ´
[3, 10]   μόνοι, ὅσοι ᾠοτοκοῦσι τὸ ψαθυρὸν  ᾠόν·   τῶν γὰρ μακρῶν γόγγρος μὲν
[3, 7]   ἄλλαι ἀσύναπτοι· οὐδὲν γὰρ ἔχει  ζῷον   ὀστοῦν περὶ τὴν κοιλίαν. Ἔτι
[3, 14]   αἷμα τόν τε χυμὸν ἔχον  γλυκύν,   ἐάν περ ὑγιὲς ᾖ, καὶ
[3, 16]   οὖθαρ βλέπῃ κάτω. Γίνεται δὲ  πολὺν   χρόνον γάλα πᾶσι τοῖς ἔχουσιν,
[3, 10]   Ξάνθον προσαγορεύειν αὐτόν. Τὰ μὲν  οὖν   ἄλλα ζῷα οὔτ´ ἐντὸς ἔχει
[3, 10]   καὶ ἥβης στερηθῶσιν. Αἱ μὲν  οὖν   ἄλλαι τρίχες αὐξάνονται κατὰ λόγον
[3, 1]   οὐκ ἐκ κοτυληδόνος. Τὰ μὲν  οὖν   ἀνομοιομερῆ ἐν τοῖς ζῴοις μέρη
[3, 4]   τῆς μεγάλης φλεβός. ~Τὰ μὲν  οὖν   ἄνωθεν τῆς καρδίας τοῦτον ἔχουσι
[3, 10]   στόμα καὶ ὄνυχας. Δέρμα μὲν  οὖν   ἅπαντ´ ἔχει τὰ ἔναιμα ζῷα,
[3, 1]   καὶ τῶν ᾠοτοκούντων. Δίκροαι μὲν  οὖν   εἰσιν ἁπάντων τῶν πρὸς τοῖς
[3, 3]   τοῦ τραχήλου σφόνδυλον. μὲν  οὖν   ἐπὶ τὸν πλεύμονα τείνουσα φλὲψ
[3, 1]   στόμα τῆς ὑστέρας. Ὅσα μὲν  οὖν   ἐστι ζῳοτόκα καὶ δίποδα καὶ
[3, 16]   γίνεται ἐν τῇ κοιλίᾳ. Ἔστιν  οὖν   πυετία γάλα ἔχον ἐν
[3, 1]   καθάπερ τοῖς ἀνθρώποις. Οἱ μὲν  οὖν   ἰχθύες ὄρχεις μὲν οὐκ ἔχουσιν,
[3, 1]   καὶ τοῖς ὀπισθουρητικοῖς. Τῶν μὲν  οὖν   ἰχθύων οὐδεὶς ὄρχεις ἔχει, οὐδ´
[3, 2]   καὶ ἀφρῶδες γίνεται. Συέννεσις μὲν  οὖν   καὶ Διογένης οὕτως εἰρήκασιν, Πόλυβος
[3, 10]   οὐδεὶς γίνεται φαλακρός. μὲν  οὖν   κατὰ κορυφὴν λειότης φαλακρότης καλεῖται,
[3, 10]   καὶ τῶν φολιδωτῶν. Ὅσα μὲν  οὖν   μαλακὰς ἔχει τὰς τρίχας, εὐβοσίᾳ
[3, 3]   πόρων πλὴν μιᾶς. (Ἡ μὲν  οὖν   μεγάλη φλὲψ ἐκ τῆς μεγίστης
[3, 16]   συκῆς καὶ πυετία. μὲν  οὖν   ὀπὸς εἰς ἔριον ἐξοπισθείς, ὅταν
[3, 11]   τι ἤδη τοιοῦτον. Τεθνεώτων μὲν  οὖν   οὐδὲν διίησιν ὑγρόν, ἐν δὲ
[3, 7]   τῷ ἀνάλογον. Τὰ μὲν  οὖν   περὶ τὴν τῶν ὀστῶν φύσιν
[3, 1]   ὀχεῦσαι καὶ γεννῆσαι. Τὰ μὲν  οὖν   περὶ τοὺς ὄρχεις τοῖς ζῴοις
[3, 16]   τὸ αὐχμηρότερον ἔχον. Τὰ μὲν  οὖν   πλέον ἔχει γάλα ὅσον
[3, 1]   τὸν ὑμένα τις. μὲν  οὖν   προσκαθήμενος πόρος ἔτι αἱματῶδες ἔχει
[3, 16]   τὸ ἀλγεινὸν εἶναι· τὸ μὲν  οὖν   πρῶτον αἱματῶδες ἀμέλγονται, εἶθ´ ὑπόπυον,
[3, 7]   πρὸς τὰ ἰσχία. Οἱ μὲν  οὖν   σφόνδυλοι πάντες τετρημένοι εἰσίν, ἄνω
[3, 3]   σφόνδυλον σχίζεται διχῇ. Ταῦτα μὲν  οὖν   τὰ μόρια ἀπὸ τῆς μεγάλης
[3, 16]   πάμπαν οὐκ ἔνεστιν. ~Ταῦτα μὲν  οὖν   τὰ ὑγρὰ σχεδὸν ἀεὶ σύμφυτα
[3, 4]   καταναλίσκονται τῶν νεφρῶν. Ἀπὸ μὲν  οὖν   τῆς ἀορτῆς ἄλλοι δύο πόροι
[3, 16]   λευκῶν ὑγιεινότερον ἔχουσιν. Τροφιμώτατον μὲν  οὖν   τὸ πλεῖστον ἔχον τυρόν, ὑγιεινότερον
[3, 1]   εἶναι τὰ ᾠά. Ἐν μὲν  οὖν   τοῖς μείζοσι τῶν ὀρνίθων δῆλός
[3, 16]   δὲ τὸ βόειον. Ὑπὸ μὲν  οὖν   τοῦ ψυχροῦ οὐ πήγνυται τὸ
[3, 10]   δ´ ὁμοίας ὑείαις. Αἱ μὲν  οὖν   τρίχες αὐξάνονται ἀποτμηθεῖσαι κάτωθεν, ἄνωθεν
[3, 4]   ταῖς ἑτέραις φλεψίν. Ὃν μὲν  οὖν   τρόπον ἔχουσιν αἱ φλέβες καὶ
[3, 6]   μὴ ἐξαιρεθῶσι, πήγνυται. Ἐν μὲν  οὖν   τῷ τῶν πλείστων αἵματι ζῴων
[3, 1]   ~(Περὶ μὲν  οὖν   τῶν ἄλλων μορίων τῶν ἐντὸς
[3, 7]   ἐν τοῖς ποσίν. Ὅσα μὲν  οὖν   τῶν ἐναίμων καὶ πεζῶν ζῳοτόκα
[3, 12]   ἐπὶ μῆκος μόνον. Λεπτυνομένων μὲν  οὖν   τῶν ζῴων ἀφανίζονται, καὶ γίνονται
[3, 16]   παχύτερον τῶν γαλάκτων. Τὸ μὲν  οὖν   τῶν μὴ ἀμφωδόντων γάλα πήγνυται
[3, 4]   αὐτῶν σχίζονται φλέβες. Μέχρι μὲν  οὖν   τῶν νεφρῶν μία οὖσα ἑκατέρα
[3, 3]   αἰδοῖον ἄμφω τελευτῶσιν. ~Τὰ μὲν  οὖν   ὑπὸ τῶν ἄλλων εἰρημένα σχεδὸν
[3, 11]   δοκεῖν διαφέρειν κογχυλίων. Περὶ μὲν  οὖν   φλεβὸς καὶ νεύρου καὶ δέρματος,
[3, 6]   τοῦ τῶν προβάτων. Περὶ μὲν  οὖν   φλεβὸς καὶ νεύρου καὶ ἰνὸς
[3, 5]   ἧς γινόμενα φαίνεται. μὲν  οὖν   φλὲψ δύναται πυροῦσθαι, νεῦρον δὲ
[3, 1]   (καλεῖται δὲ σέλαχος ἂν  ἄπουν   ὂν καὶ βράγχια ἔχον ζῳοτόκον
[3, 1]   ὄφεων γένος ἅπαν, οὐδ´ ὅλως  ἄπουν   οὐδέν, ὅσα μὴ ζῳοτοκεῖ ἐν
[3, 2]   θεωροῦντες τὰς μεγίστας ἀρχὰς οὐκ  ἐθεώρουν,   οἱ δ´ ἐν τοῖς λελεπτυσμένοις
[3, 4]   ἑκάτερον, καὶ καθάπτουσιν εἰς τὸ  ὀστοῦν   ἀμφότεραι. Φέρουσι δὲ καὶ εἰς
[3, 7]   δὲ καθ´ αὑτὸ οὐδέν ἐστιν  ὀστοῦν.   Ἀρχὴ δ´ ῥάχις ἐστὶν
[3, 9]   γὰρ καὶ καμπτὰ καὶ σχιστά,  ὀστοῦν   δ´ οὐδὲν καμπτὸν οὐδὲ σχιστόν,
[3, 9]   ἐντὸς ἐκπεφυκὸς ἐκ τῆς κεφαλῆς  ὀστοῦν,   ἐπ´ ἄκρου δ´ ἔχει τὸ
[3, 11]   δύο, ὧν περὶ τὸ  ὀστοῦν   ἰσχυρότερος καὶ παχύτερος τοῦ περὶ
[3, 2]   ἀνάλογον ἐν ἑκάστῳ μόριον, ἔτι  ὀστοῦν   καὶ τὸ ἀνάλογον τούτῳ, οἷον
[3, 10]   μεταξὺ ἀσαρκότατον εἶναι πρὸς τὸ  ὀστοῦν.   Ὅπου δ´ (ἂν καθ´
[3, 8]   καὶ ἧττον. Καὶ ὥσπερ οὐδ´  ὀστοῦν   οὐδ´ χόνδρος αὐξάνεται, ἂν
[3, 12]   ἄκανθα ἔχει πρὸς τὸ  ὀστοῦν,   οὕτω καὶ τὸ σαρκῶδες πρὸς
[3, 7]   ἀσύναπτοι· οὐδὲν γὰρ ἔχει ζῷον  ὀστοῦν   περὶ τὴν κοιλίαν. Ἔτι δὲ
[3, 7]   ἄνω δὲ τὸ τῆς κεφαλῆς  ὀστοῦν   συνεχές ἐστι τοῖς ἐσχάτοις σφονδύλοις,
[3, 7]   ἔνεστι τὸ τῶν ὀδόντων γένος,  ὀστοῦν   τῇ μὲν ἄτρητον τῇ δὲ
[3, 1]   μὲν γὰρ κάτωθεν πρὸς τὴν  ὀσφὺν   αὐτῆς μέρος ἐστίν, ἐν
[3, 2]   ἐκ τοῦ ὀμφαλοῦ παρὰ τὴν  ὀσφὺν   διὰ τοῦ νώτου παρὰ τὸν
[3, 5]   τένων, καὶ τὰ πρὸς τὴν  ἰσχὺν   βοηθητικά, ἐπίτονός τε καὶ ὠμιαία.
[3, 1]   τῆς ἀκάνθης, οἷον πόρος ἑκάτερος  ὤν,   μέχρι πρὸς τὸ ὑπόζωμα, ἐν
[3, 3]   πᾶς πλεύμων φαίνεται μεστὸς  ὢν   αἵματος. Ἐπάνω δ´ οἱ ἀπὸ
[3, 16]   Φάσει μέν ἐστι βοΐδια μικρὰ  ὧν   ἕκαστον βδάλλεται γάλα πολύ, αἱ
[3, 6]   ἐν ἅπαντος δὲ ζῴου αἵματι·  ὧν   ἐξαιρουμένων ἐκ τοῦ αἵματος οὐ
[3, 3]   ἀρτηρίαν τείνουσι τὴν τοῦ πλεύμονος·  ὧν   ἐπιλαμβανομένων ἐνίοτε ἔξωθεν ἄνευ πνιγμοῦ
[3, 4]   τοῦ ἥπατος φλεβὸς ἀποσχίσεις εἰσίν,  ὧν   μὲν εἰς τὸ ὑπόζωμα
[3, 7]   καὶ κνήμαις, οἳ καλοῦνται (κωλῆνες,  ὧν   μέρος τὰ σφυρά, καὶ τούτων
[3, 3]   ἐντεῦθεν εἰς τέτταρας σχίζονται φλέβας,  ὧν   μία μὲν ἐπανακάμψασα καταβαίνει διὰ
[3, 10]   Ἀντανδρίᾳ δὲ δύο ποταμοί εἰσιν,  ὧν   μὲν λευκὰ δὲ
[3, 11]   τε περὶ τὸν ἐγκέφαλον δύο,  ὧν   περὶ τὸ ὀστοῦν ἰσχυρότερος
[3, 11]   ζῶσι καὶ ξηρὰς συστάσεις, ἐξ  ὧν   οἱ λίθοι γίνονται τοῖς κάμνουσιν.
[3, 3]   ἀπὸ τῆς φλεβὸς ταύτης σχισθεισῶν  φλεβῶν   αἱ μὲν τὴν κεφαλὴν κύκλῳ
[3, 2]   ἄδηλος φύσις τῶν κυριωτάτων  φλεβῶν   διὰ τὸ συμπίπτειν εὐθὺς ἐξιόντος
[3, 2]   ἔξωθεν φαινομένων τὰς ἀρχὰς τῶν  φλεβῶν   διώρισαν. Συέννεσις μὲν Κύπριος
[3, 4]   ὀλίγας καὶ ταύτας ἶνας ἀντὶ  φλεβῶν   ἔχουσιν. δὲ μεγάλη φλὲψ
[3, 3]   Αἱ δ´ ἀρχαὶ τούτων τῶν  φλεβῶν,   σχίζονται τὸ πρῶτον, καλοῦνται
[3, 4]   (τὸ γὰρ ἄλλο πλῆθος τῶν  φλεβῶν   οὐχ ὡσαύτως ἔχει πᾶσιν· οὐδὲ
[3, 2]   αἵματος φύσις καὶ τῶν  φλεβῶν,   πρῶτον περὶ τούτων λεκτέον, ἄλλως
[3, 2]   δὲ λεπτότεραι ἀπὸ τῶν πρώτων  φλεβῶν   τείνουσιν, ἀπὸ μὲν τῆς δεξιᾶς
[3, 2]   δ´ ὧδε. Τὰ δὲ τῶν  φλεβῶν   τέτταρα ζεύγη ἐστίν, ἓν μὲν
[3, 3]   τοῦτον τὸν τρόπον τῶν  φλεβῶν   φύσις. Δύο φλέβες εἰσὶν ἐν
[3, 7]   ἄλλοις ζῴοις ἅπασιν κάτωθεν  σιαγών·   δὲ κροκόδειλος ποτάμιος
[3, 2]   παρὰ τὰς κλεῖδας διὰ τῶν  σφαγῶν.   Ἀπὸ δὲ τούτων καθ´ (ἅπαν
[3, 2]   καὶ αὗται τείνουσι διὰ τῶν  σφαγῶν   εἴσω, καὶ ἀπ´ αὐτῶν ἑκατέρας
[3, 2]   τὴν κεφαλὴν τείνουσαι διὰ τῶν  σφαγῶν   φαίνονται ἐν τῷ αὐχένι μεγάλαι·
[3, 3]   πόροι τῶν ἀπὸ τῆς ἀρτηρίας  συρίγγων   τεινουσῶν. δ´ ἐπὶ τὸν
[3, 16]   μὴ ὑπομένωσι τὴν ὀχείαν τῶν  αἰγῶν,   λαμβάνοντες κνίδην τρίβουσι τὰ οὔθατα
[3, 7]   περαίνει, μετὰ τὸ ἰσχίον  κοτυληδών   ἐστι καὶ τὰ τῶν σκελῶν
[3, 1]   τῷ ὑποζώματι. Ὅσα δὲ τῶν  ἀπόδων   εἰς τὸ φανερὸν μὲν ζῳοτοκεῖ
[3, 1]   τῇ γαστρὶ ἔχει, οἷον τῶν  ἀπόδων   μὲν δελφίς, τῶν δὲ τετραπόδων
[3, 10]   τοῖς γηράσκουσι σκληρότεραι. Καὶ τῶν  τετραπόδων   δὲ γινομένων πρεσβυτέρων τῶν μὲν
[3, 1]   ἀπόδων μὲν δελφίς, τῶν δὲ  τετραπόδων   καὶ ζῳοτόκων ἐλέφας· τὰ δ´
[3, 7]   αὐτοῦ ἐστιν. Τὰ δὲ τῶν  τετραπόδων   μὲν ᾠοτοκούντων δὲ τῶν μὲν
[3, 1]   πρὸς τῇ ὀσφύϊ. Καὶ τῶν  τετραπόδων   ὅσα ᾠοτοκεῖ, τὸν αὐτὸν ἔχει
[3, 1]   αἱ τῶν ζῳοτοκούντων διπόδων καὶ  τετραπόδων,   πλὴν λεπταὶ καὶ ὑμενώδεις καὶ
[3, 16]   ἐπιτήδεια ἔχωσι, μάλιστα δὲ τῶν  τετραπόδων   πρόβατον· ἀμέλγεται γὰρ μῆνας ὀκτώ.
[3, 16]   δὲ τὰ φαγεῖν δυνάμενα τῶν  τετραπόδων,   ὥσπερ καὶ πρὸς τὴν κύησιν
[3, 1]   κάτῳ καθάπερ αἱ τῶν ζῳοτοκούντων  διπόδων   καὶ τετραπόδων, πλὴν λεπταὶ καὶ
[3, 6]   τῶν ἐλάφων παραπλησίως τῷ τῶν  δασυπόδων   (ἔστι δ´ ἀμφοτέρων αὐτῶν
[3, 13]   Οἱ δ´ ἐγκέφαλοι τῶν μὲν  πιμελωδῶν   λιπαροί, οἷον ὑός, τῶν δὲ
[3, 16]   Ποιεῖ δὲ γάλα καὶ τῶν  φυσωδῶν   ἔνια προσφερόμενα, οἷον καὶ κυάμων
[3, 13]   λιπαροί, οἷον ὑός, τῶν δὲ  στεατωδῶν   αὐχμηροί. Τῶν δὲ σπλάγχνων περὶ
[3, 7]   μυελὸν ἐν τοῖς ὀστοῖς, οἷον  λέων,   διὰ τὸ πάμπαν ἔχειν μικρὸν
[3, 7]   Στερεὰ δὲ πάντων μάλιστα  λέων   ἔχει τὰ ὀστᾶ· οὕτω γάρ
[3, 9]   γαμψώνυχα, ὥσπερ καὶ τῶν πεζῶν  λέων   καὶ τῶν πτηνῶν ἀετός. ~Περὶ
[3, 14]   πολυαιμότερον. Μάλιστα δὲ καὶ τῶν  θηλέων   ζῴων γυνὴ πολύαιμον, καὶ τὰ
[3, 1]   Διαφθείρουσι δ´ οἱ μὲν ἔτι  νέων   ὄντων τρίψει, οἱ δὲ καὶ
[3, 1]   ἔχει βράγχια, οὐδὲ τὸ τῶν  ὄφεων   γένος ἅπαν, οὐδ´ ὅλως ἄπουν
[3, 1]   Ἔχει δὲ καὶ τὸ τῶν  ὄφεων   γένος πρός τε ταῦτα καὶ
[3, 1]   τοῖς σελάχεσιν. δὲ τῶν  ὄφεων   ὑστέρα μακρά, καθάπερ τὸ σῶμα,
[3, 1]   μὲν γὰρ ἄλλα γένη τῶν  ὄφεων   ᾠοτοκεῖ πάντα, δ´ ἔχις
[3, 2]   τὰς καμπάς, εἶτα διὰ τῶν  πήχεων   ἐπὶ τοὺς καρποὺς καὶ τὰς
[3, 1]   Ἀποτεμνομένων δ´ ἀφαιρουμένων (τῶν  ὄρχεων   αὐτῶν ἀνασπῶνται οἱ πόροι ἄνω.
[3, 1]   ἐφ´ οἷς Α· κεφαλαὶ τῶν  ὄρχεων   καὶ οἱ καθήκοντες πόροι, ἐφ´
[3, 1]   τείνουσι πόροι εἰς ἑκάτερον τῶν  ὄρχεων.   Ὥσπερ δὲ τοῖς ἰχθύσι περὶ
[3, 7]   μὲν οὖν τῶν ἐναίμων καὶ  πεζῶν   ζῳοτόκα ἐστίν, οὐ πολὺ διαφέρει
[3, 9]   δὲ γαμψώνυχα, ὥσπερ καὶ τῶν  πεζῶν   λέων καὶ τῶν πτηνῶν ἀετός.
[3, 8]   μυελώδης. Τῶν δὲ ζῳοτοκούντων καὶ  πεζῶν   περί τε τὰ ὦτα χόνδροι
[3, 3]   ὄπισθεν ταύτης, καὶ μὲν  μείζων   ἐν τοῖς δεξιοῖς μᾶλλον,
[3, 3]   δὲ κειμένη αὐτῶν μὲν  μείζων   ἐν τοῖς ἔμπροσθεν, δ´
[3, 10]   ἀποτμηθεῖσα, ἀλλὰ κάτωθεν ἀναφυομένη γίνεται  μείζων.   Καὶ αἱ λεπίδες δὲ τοῖς
[3, 3]   σύριγγα καὶ ἕκαστον τρῆμα τείνει,  μείζων   μὲν παρὰ τὰ μείζω, ἐλάττων
[3, 10]   μόνος καὶ ἐντὸς ἔχει τῶν  γνάθων   τρίχας καὶ ὑπὸ τοῖς ποσίν.
[3, 2]   δ´ ὀλίγον ἀνωτέρω διὰ τῶν  στηθῶν   ὑπὸ τὴν μασχάλην εἰς ἑκατέραν
[3, 7]   σκληρὰ ὥστε συντριβομένων ὥσπερ ἐκ  λίθων   ἐκλάμπειν πῦρ. Ἔχει δὲ καὶ
[3, 10]   μείζους, καὶ τὰ ῥύγχη τῶν  ὀρνίθων.   Αὐξάνονται δὲ καὶ αἱ χηλαί,
[3, 1]   μὲν οὖν τοῖς μείζοσι τῶν  ὀρνίθων   δῆλός ἐστιν ὑμὴν μᾶλλον,
[3, 1]   ὑπόζωμα τείνει, καθάπερ καὶ τῶν  ὀρνίθων.   Ἔτι δὲ διὰ μέσου τῶν
[3, 10]   ὥρας δ´ οἱ πολλοὶ τῶν  ὀρνίθων   μεταβάλλουσι τὰς χρόας, ὥστε λαθεῖν
[3, 1]   πόροι ἐνίοτε, οὕτω καὶ τῶν  ὀρνίθων   οἱ ὄρχεις· πρὶν μὲν ὀχεύειν,
[3, 1]   ἔχουσιν, ἀλλ´ αἱ μὲν τῶν  ὀρνίθων   πρὸς τῷ ὑποζώματι, αἱ δὲ
[3, 7]   μικρὸν παραλλάττει, οἷον τὰ τῶν  ὀρνίθων,   τὰ δὲ τῷ ἀνάλογόν ἐστι
[3, 1]   εἰς πολλά. δὲ τῶν  ὀρνίθων   ὑστέρα κάτωθεν μὲν ἔχει τὸν
[3, 16]   ὄροβοι, πλὴν κύτισος μὲν  ἀνθῶν   οὐ συμφέρει (πίμπρησι γάρ) οἱ
[3, 10]   οἷον αἱ τῶν ἐχίνων τῶν  χερσαίων,   παραπλησίως τοῖς ὄνυξιν· καὶ γὰρ
[3, 5]   πάντα τὸν ὄγκον φαίνεσθαι πλήρη  φλεβίων   (γίνεται γὰρ αὐτὸς τόπος
[3, 14]   πύου πῶρος. Τὸ δὲ τῶν  θηλειῶν   πρὸς τὸ τῶν ἀρρένων διαφέρει·
[3, 16]   Φρύγιον τυρόν. Ἔστι δὲ τυρὸς  πλείων   ἐν τῷ βοείῳ ἐν
[3, 10]   τοῖς ἐλάττων ἐν δὲ τοῖς  πλείων,   οἷον ἐν τοῖς τῶν βοῶν,
[3, 10]   πλεῖσται εὐθὺς φύονται λευκαὶ τῶν  πολιῶν.   Ἧι καὶ δῆλον ὅτι οὐχ
[3, 11]   κύστει ὥστε μηδὲν δοκεῖν διαφέρειν  κογχυλίων.   Περὶ μὲν οὖν φλεβὸς καὶ
[3, 2]   πολλαί, αἱ μὲν ἐκ τῶν  δεξιῶν   εἰς τὰ ἀριστερά, αἱ δ´
[3, 2]   ἕως ἂν μεταβάλωσιν ἐκ τῶν  δεξιῶν   εἰς τὰ ἀριστερὰ καὶ ἐκ
[3, 2]   ἀφικνοῦνται, αἱ μὲν ἐκ τῶν  δεξιῶν   εἰς τὰ ἀριστερὰ ὑπὸ τὸν
[3, 4]   εἰς τὰ ἀριστερὰ ἐκ τῶν  δεξιῶν·   καὶ συνάπτουσι περὶ τὰς ἰγνύας
[3, 10]   ἐντὸς ἔχει τρίχας, τῶν τ´  ἀκρωτηρίων   ἐν τοῖς πρανέσιν ἀλλ´ οὐκ
[3, 1]   τῶν εἰς τὴν γένεσιν συντελούντων  μορίων   εἰπεῖν. Ταῦτα γὰρ τοῖς μὲν
[3, 9]   ~Ἔτι δ´ ἐστὶν ἄλλα γένη  μορίων,   οὔτε τὴν αὐτὴν ἔχοντα φύσιν
[3, 1]   ~(Περὶ μὲν οὖν τῶν ἄλλων  μορίων   τῶν ἐντὸς εἴρηται, καὶ πόσα
[3, 1]   δ´ αἱ ὑστέραι τῶν καλουμένων  κερατίων   εἱλιγμὸν ἔχουσιν αἱ τῶν πλείστων.
[3, 16]   πάντα, τῶν δ´ ἀμφωδόντων δασύπους.  Βελτίων   δ´ ἐστὶν πυετία ὅσῳ
[3, 2]   ἔνθεν καὶ ἔνθεν μέχρι τῶν  ἰσχίων   εἰς τὰ σκέλη, ἔπειτα διὰ
[3, 10]   τεθνεώτων, καὶ σκληρότεραι γίνονται ἀντὶ  μαλακῶν·   τὰ δ´ αὐτὰ ταῦτα συμβαίνει
[3, 16]   πάντα ἔχουσι γάλα. Τῶν δὲ  γυναικῶν   τὸ πελιώτερον γάλα βέλτιον τοῦ
[3, 14]   ῥοῦς. Τῶν δ´ ἄνδρων τῶν  νοσηματικῶν   ἧττον μετέχουσιν αἱ γυναῖκες· ὀλίγαις
[3, 11]   μὲν ζῳοτόκα πάντα, τῶν δ´  ᾠοτόκων   χελώνη μόνον. Διακοπεῖσα δ´
[3, 1]   δελφίς, τῶν δὲ τετραπόδων καὶ  ζῳοτόκων   ἐλέφας· τὰ δ´ ἄλλα φανεροὺς
[3, 1]   χελώνη καὶ κροκόδειλος, καὶ τῶν  ζῳοτόκων   ἐχῖνος. Τὰ δὲ τῶν ἐντὸς
[3, 14]   παχύτατον δὲ καὶ μελάντατον τῶν  ζῳοτόκων   ταῦρος καὶ ὄνος, Καὶ ἐν
[3, 13]   ἀλλ´ ἐπὶ τέλει τῶν  σαρκῶν.   Γίνεται δὲ καὶ τὸ ἐπίπλοον
[3, 2]   τὸ μὲν παχύτατον ὑπὸ τῶν  σαρκῶν   ἐγγίνεται· ὑπερβάλλον δ´ εἰς τοὺς
[3, 12]   δὲ πλείονι χρωμένων πιμελὴ ἀντὶ  σαρκῶν.   Εἰσὶ δὲ τοῖς μὲν ἔχουσι
[3, 10]   καὶ χελιδόνες· ἐκ δὲ τῶν  λευκῶν   γενῶν οὐκ ὦπται εἰς μέλαν
[3, 9]   ὅσα χηλὰς ἔχει, καὶ τῶν  λευκῶν   λευκά, μεταξὺ δὲ τὰ τῶν
[3, 16]   τιτθευομένοις· καὶ αἱ μέλαιναι τῶν  λευκῶν   ὑγιεινότερον ἔχουσιν. Τροφιμώτατον μὲν οὖν
[3, 3]   τὰς κλεῖδας, κἄπειτα διὰ τῶν  μασχαλῶν   τοῖς μὲν ἀνθρώποις εἰς τοὺς
[3, 7]   κοτυληδών ἐστι καὶ τὰ τῶν  σκελῶν   ἤδη ὀστᾶ, τά τ´ ἐν
[3, 4]   καὶ κοῖλαι, ἔπειτα διὰ τῶν  σκελῶν   τελευτῶσιν εἰς τοὺς πόδας καὶ
[3, 13]   ~Πιμελὴ δὲ καὶ στέαρ διαφέρουσιν  ἀλλήλων.   Τὸ μὲν γὰρ στέαρ ἐστὶ
[3, 6]   οὐ στιφρά, καθάπερ τῶν  ἄλλων,   ἀλλὰ πλαδῶσα, καθάπερ τοῦ
[3, 3]   ~Τὰ μὲν οὖν ὑπὸ τῶν  ἄλλων   εἰρημένα σχεδὸν ταῦτ´ ἐστίν· εἰσὶ
[3, 17]   ἐχόντων τρίχας γλίσχρον, τῶν δ´  ἄλλων   ζῴων οὐκ ἔχει γλισχρότητα. Λευκὸν
[3, 7]   οὐκ ἄκανθαν. Τὰ δὲ τῶν  ἄλλων   ζῴων τῶν ἐναίμων τὰ μὲν
[3, 1]   ~(Περὶ μὲν οὖν τῶν  ἄλλων   μορίων τῶν ἐντὸς εἴρηται, καὶ
[3, 3]   καρδίας· διὰ μὲν γὰρ τῶν  ἄλλων   σπλάγχνων, τυγχάνουσι τείνουσαι, ὅλαι
[3, 6]   καὶ προκὸς καὶ βουβαλίδος καὶ  ἄλλων   τινῶν οὐκ ἔνεισιν ἶνες· διὸ
[3, 9]   καὶ πολυσχιδῆ. Καὶ τῶν μὲν  ἄλλων   τῶν ἐχόντων κέρας οὐδὲν ἀποβάλλει
[3, 16]   τοὺς δύο μαστούς· δὲ  βδάλλων   ὀρθὸς ἕστηκεν, μικρὸν ἐπικύπτων, διὰ
[3, 7]   Σύγκειται δ´ ῥάχις ἐκ  σφονδύλων,   τείνει δ´ ἀπὸ τῆς κεφαλῆς
[3, 16]   φυσωδῶν ἔνια προσφερόμενα, οἷον καὶ  κυάμων   πλῆθος ὀῒ καὶ αἰγὶ καὶ
[3, 2]   τὰ σκέλη, ἔπειτα διὰ τῶν  κνημῶν   ἐκ τῶν σφυρῶν εἴς τ´
[3, 2]   ἔνδοθεν μορίου καὶ διὰ τῶν  κνημῶν   ἐπὶ τὰ σφυρὰ τὰ εἴσω
[3, 8]   τοῖς χερσαίοις καὶ ζῳοτόκοις τῶν  ἐναίμων   ἄτρητοι οἱ χόνδροι, καὶ οὐ
[3, 1]   Τὰ μὲν γὰρ ὅλως τῶν  ἐναίμων   ζῴων οὐκ ἔχει ὄρχεις, τὰ
[3, 7]   ποσίν. Ὅσα μὲν οὖν τῶν  ἐναίμων   καὶ πεζῶν ζῳοτόκα ἐστίν, οὐ
[3, 14]   αὑτοῖς καὶ ἔξω ζῳοτοκεῖ τῶν  ἐναίμων   μὲν ᾠοτοκούντων δέ. Τὰ δ´
[3, 7]   δὲ τῶν ἄλλων ζῴων τῶν  ἐναίμων   τὰ μὲν μικρὸν παραλλάττει, οἷον
[3, 14]   αἷμα πάντων. Ἔστι δὲ τῶν  ἐναίμων   ταῦτα πολυαιμότερα καὶ ἐν
[3, 15]   ἓν τῶν ὑγρῶν ἐνίοις τῶν  ἐναίμων   ὑπάρχει ζῴων. Πάντα δ´ ὅσα
[3, 2]   ἔμπροσθεν τῆς κεφαλῆς καὶ τῶν  ὀφθαλμῶν   ὑπὸ τὸν αὐχένα καὶ τὰς
[3, 1]   ἔχουσι διαφοράν, ἔκ τε τῶν  ἀνατομῶν   δεῖ θεωρεῖν καὶ ὕστερον λεχθήσεται
[3, 1]   θεωρηθείη τοῖς σχήμασιν ἐκ τῶν  ἀνατομῶν.   Ἔχει δὲ καὶ τὸ τῶν
[3, 3]   μικρότητά ἐστιν, ἀλλὰ πᾶς  πλεύμων   φαίνεται μεστὸς ὢν αἵματος. Ἐπάνω
[3, 9]   ὀστῶν εἰσι φύσιν. Διόπερ τῶν  μελάνων   ἀνθρώπων, ὥσπερ Αἰθιόπων καὶ τῶν
[3, 10]   ἐνίοτε γίνεται τῶν μονοχρόων ἐκ  μελάνων   τε καὶ μελαντέρων λευκά, οἷον
[3, 1]   (τῆς ὀχείας θορός τε φαίνεται  ἐνὼν   καὶ οἱ πόροι σφόδρα δῆλοι,
[3, 10]   χελιδόνες· ἐκ δὲ τῶν λευκῶν  γενῶν   οὐκ ὦπται εἰς μέλαν μεταβάλλον.
[3, 10]   γυναῖκες ἐκ γενετῆς ἐνδεεῖς τῶν  ὑστερογενῶν   τριχῶν ἅμα καὶ ἄγονοι, ὅσοιπερ
[3, 9]   μὴ ἐκτμηθῇ· περὶ δὲ τῶν  ἐκτετμημένων   ἐν τοῖς ὕστερον λεχθήσεται. Τὰ
[3, 1]   τῆς ὀχείας θοροῦ πλήρεις, καὶ  θλιβομένων   ἐξέρχεται τὸ σπέρμα λευκόν. Αὐτοὶ
[3, 7]   οὕτω γάρ ἐστι σκληρὰ ὥστε  συντριβομένων   ὥσπερ ἐκ λίθων ἐκλάμπειν πῦρ.
[3, 10]   πολιαὶ σκεπαζομένων τῶν τριχῶν  διαπνεομένων.   Πρῶτον δὲ πολιοῦνται οἱ κρόταφοι
[3, 10]   ἀνεφύησαν. Γίνονταί τε μᾶλλον πολιαὶ  σκεπαζομένων   τῶν τριχῶν διαπνεομένων. Πρῶτον
[3, 4]   τῆς μεγάλης φλεβὸς ἀπὸ τῶν  σχιζομένων   καὶ ἄλλαι, αἱ μὲν ἐπὶ
[3, 13]   ἔλαιον ἀπ´ αὐτῶν, γίνεται  τηκομένων·   αὐτὰ δὲ τὰ σελάχη ἐστὶν
[3, 3]   τείνουσι τὴν τοῦ πλεύμονος· ὧν  ἐπιλαμβανομένων   ἐνίοτε ἔξωθεν ἄνευ πνιγμοῦ καταπίπτουσιν
[3, 15]   πάμπαν μυελός, πρεσβυτέρων δὲ  γενομένων   ἐν μὲν τοῖς πιμελώδεσι πιμελώδης,
[3, 2]   ἀνθρώποις ἐκ τῶν τότε ἔξωθεν  φαινομένων   τὰς ἀρχὰς τῶν φλεβῶν διώρισαν.
[3, 10]   σκληρότεραι. Καὶ τῶν τετραπόδων δὲ  γινομένων   πρεσβυτέρων τῶν μὲν αἱ τρίχες
[3, 1]   δ´ ἐν οἷς τὰ ΨΨ.  Ἀποτεμνομένων   δ´ ἀφαιρουμένων (τῶν ὄρχεων
[3, 12]   αἱ φλέβες ἐπὶ μῆκος μόνον.  Λεπτυνομένων   μὲν οὖν τῶν ζῴων ἀφανίζονται,
[3, 14]   ἔχει δ´ αἴσθησιν τὸ αἷμα  ἁπτομένων   ἐν οὐδενὶ τῶν ζῴων, ὥσπερ
[3, 14]   μυελὸς οὐκ ἔχει αἴσθησιν  ἁπτομένων.   Ὅπου δ´ ἄν τις διέλῃ
[3, 16]   γάλα ἤδη οὐδὲν ἔλαττον τῶν  ὀχευομένων.   Τῶν δ´ ἀρρένων ἔν τε
[3, 11]   καὶ μικροί. Μέγιστοι δὲ τῶν  ὑμένων   εἰσὶν οἵ τε περὶ τὸν
[3, 11]   δέρματος, καὶ περὶ ἰνῶν καὶ  ὑμένων,   ἔτι δὲ καὶ περὶ τριχῶν
[3, 11]   ψιλούμενά τε τὰ ὀστᾶ τῶν  ὑμένων   σφακελίζει. Ἔστι δὲ καὶ τὸ
[3, 1]   ἄκρων δ´ αἱ ὑστέραι τῶν  καλουμένων   κερατίων εἱλιγμὸν ἔχουσιν αἱ τῶν
[3, 6]   ἅπαντος δὲ ζῴου αἵματι· ὧν  ἐξαιρουμένων   ἐκ τοῦ αἵματος οὐ πήγνυται
[3, 1]   τὰ ΨΨ. Ἀποτεμνομένων δ´  ἀφαιρουμένων   (τῶν ὄρχεων αὐτῶν ἀνασπῶνται οἱ
[3, 14]   γίνεται τὸ αἷμα, ὥστε καὶ  κεντουμένων   μὴ ῥεῖν ὁμοίως. Γίνεται δὲ
[3, 12]   καὶ ἶνες· εὐβοσίᾳ δὲ πλείονι  χρωμένων   πιμελὴ ἀντὶ σαρκῶν. Εἰσὶ δὲ
[3, 14]   τῶν θηλειῶν πρὸς τὸ τῶν  ἀρρένων   διαφέρει· παχύτερόν τε γὰρ καὶ
[3, 1]   ἐντός ἐστι, τὰ δὲ τῶν  ἀρρένων   διαφορὰς ἔχει πλείους. Τὰ μὲν
[3, 16]   ἔλαττον τῶν ὀχευομένων. Τῶν δ´  ἀρρένων   ἔν τε τοῖς ἄλλοις ζῴοις
[3, 5]   καὶ ἕτερον νεῦρον διπτυχές,  τένων,   καὶ τὰ πρὸς τὴν ἰσχὺν
[3, 4]   αὐτὴν τὴν ῥάχιν διὰ (τῶν  στενῶν·   εἶτα εἰς ἑκάτερον τὸ ἰσχίον
[3, 9]   τῶν πεζῶν λέων καὶ τῶν  πτηνῶν   ἀετός. ~Περὶ δὲ τριχῶν καὶ
[3, 11]   νεύρου καὶ δέρματος, καὶ περὶ  ἰνῶν   καὶ ὑμένων, ἔτι δὲ καὶ
[3, 6]   Ἔστι δὲ καὶ ἄλλο γένος  ἰνῶν,   γίνεται μὲν ἐν αἵματι,
[3, 6]   πρὸς τὰς φλέβας καὶ ἀπ´  ἐκείνων   πρὸς τὰ νεῦρα. Ἔστι δὲ
[3, 14]   ἰξία καὶ αἱμορροῒς καὶ ἐκ  ῥινῶν   ῥύσις· ἐὰν δέ τι συμβαίνῃ
[3, 16]   οὔσαις ὀλίγον μὲν ἀπ´ ἐδεσμάτων  τινῶν,   οὐ μὴν ἀλλὰ καὶ βδαλλομέναις
[3, 6]   προκὸς καὶ βουβαλίδος καὶ ἄλλων  τινῶν   οὐκ ἔνεισιν ἶνες· διὸ καὶ
[3, 4]   ἀποσχαζόντων τῶν ἰατρῶν ταύτην ἀπολύονταί  τινων   πόνων περὶ τὸ ἧπαρ. Ἐκ
[3, 10]   ἀλλ´ ἀκάνθαις, οἷον αἱ τῶν  ἐχίνων   τῶν χερσαίων, παραπλησίως τοῖς ὄνυξιν·
[3, 16]   ὅσον εἰς τὴν ἐκτροφὴν τῶν  τέκνων,   καὶ χρήσιμον εἰς τύρευσιν καὶ
[3, 7]   μὲν ᾠοτοκούντων δὲ τῶν μὲν  μειζόνων   ὀστωδέστερά ἐστι, τῶν δ´ ἐλαττόνων
[3, 13]   οἱ μὲν ζωμοὶ οἱ τῶν  πιόνων   οὐ πήγνυνται, οἷον ἵππου καὶ
[3, 2]   ἐντεῦθεν δὲ τείνουσι διὰ τῶν  βραχιόνων   ἄνωθεν εἰς τὰς καμπάς, εἶτα
[3, 7]   καλούμεναι ὠμοπλάται, καὶ τὰ τῶν  βραχιόνων   ἐχόμενα, καὶ τούτων τὰ ἐν
[3, 2]   τὰς συγκαμπάς, καὶ διὰ τῶν  βραχιόνων   τοῦ κάτωθεν μορίου εἰς τὰς
[3, 4]   τῶν ἰατρῶν ταύτην ἀπολύονταί τινων  πόνων   περὶ τὸ ἧπαρ. Ἐκ δὲ
[3, 7]   μειζόνων ὀστωδέστερά ἐστι, τῶν δ´  ἐλαττόνων   ἀκανθωδέστερα. Πάντα δὲ τὰ ζῷα
[3, 3]   διὰ μὲν γὰρ τῶν ἄλλων  σπλάγχνων,   τυγχάνουσι τείνουσαι, ὅλαι δι´
[3, 11]   ὀστῶν καὶ περὶ ἕκαστον τῶν  σπλάγχνων   ὑμήν ἐστι καὶ ἐν
[3, 13]   δὲ στεατωδῶν αὐχμηροί. Τῶν δὲ  σπλάγχνων   περὶ τοὺς νεφροὺς μάλιστα πίονα
[3, 13]   μὴ ἀμφώδοντα στέαρ. Τῶν δὲ  σπλάγχνων   τὸ ἧπαρ ἐν ἐνίοις τῶν
[3, 4]   καὶ πάλιν ἕτεραι διὰ τῶν  βουβώνων   καὶ τῶν μηρῶν φέρουσιν ἐναλλάξ,
[3, 10]   πλείων, οἷον ἐν τοῖς τῶν  βοῶν,   ἐξ ἧς ποιοῦσι τὴν κόλλαν·
[3, 1]   Ἔτι δὲ διὰ μέσου τῶν  δικρόων   κάτωθεν ἀρξαμένη μέχρι πρὸς τὸ
[3, 10]   γίνηται μᾶλλον, ἐνίοτε γίνεται τῶν  μονοχρόων   ἐκ μελάνων τε καὶ μελαντέρων
[3, 3]   τελευτᾷ εἰς αὐτόν. Τῶν δὲ  λοιπῶν   τῶν ἀπὸ τῆς φλεβὸς ταύτης
[3, 9]   Διόπερ τῶν μελάνων ἀνθρώπων, ὥσπερ  Αἰθιόπων   καὶ τῶν τοιούτων, οἱ μὲν
[3, 10]   δὲ πολιοῦνται οἱ κρόταφοι τῶν  ἀνθρώπων,   καὶ τὰ πρόσθια πρότερα τῶν
[3, 10]   καὶ ψυχροτέρους, οἷον αἱ τῶν  ἀνθρώπων   τρίχες ἐν μὲν τοῖς θερμοῖς
[3, 9]   εἰσι φύσιν. Διόπερ τῶν μελάνων  ἀνθρώπων,   ὥσπερ Αἰθιόπων καὶ τῶν τοιούτων,
[3, 7]   δ´ κεφαλὴ οὐκ ἐκ  τεττάρων   ὀστῶν, ἀλλ´ ἐξ ἕξ· ἔστι
[3, 15]   καὶ γὰρ τοῦτο ἓν τῶν  ὑγρῶν   ἐνίοις τῶν ἐναίμων ὑπάρχει ζῴων.
[3, 14]   τοῖς ζῴοις, καὶ ἔστι τῶν  ὑγρῶν   μόνον καθ´ ἅπαν τε τὸ
[3, 14]   αἷμα καλεῖται ῥοῦς. Τῶν δ´  ἄνδρων   τῶν νοσηματικῶν ἧττον μετέχουσιν αἱ
[3, 10]   ἐν οἷς ἂν ὦσι τῶν  μερῶν,   καὶ ὁποῖον ἂν τὸ
[3, 16]   πήγνυται (διὸ καὶ τυρεύεται τῶν  ἡμέρων)   τῶν δ´ ἀμφωδόντων οὐ πήγνυται,
[3, 2]   καὶ τὰ ἐντός. ~Τῶν δ´  ὁμοιομερῶν   κοινότατον μέν ἐστι τὸ αἷμα
[3, 10]   μονοχρόων ἐκ μελάνων τε καὶ  μελαντέρων   λευκά, οἷον κόραξ τε καὶ
[3, 1]   περὶ τὴν ἔξοδον ἐπάνω τῶν  ἐντέρων.   Ἔτι δὲ διαφορὰ καὶ ἥδε
[3, 1]   ὑποκάτω τῆς κοιλίας καὶ τῶν  ἐντέρων,   μεταξὺ τῆς μεγάλης φλεβός, ἀφ´
[3, 6]   τῷ τῶν δασυπόδων (ἔστι δ´  ἀμφοτέρων   αὐτῶν πῆξις οὐ στιφρά,
[3, 4]   τὸ ἧπαρ. Ἐκ δὲ τῶν  ἀριστερῶν   αὐτῆς μικρὰ μὲν παχεῖα δὲ
[3, 4]   ἐναλλάξ, μὲν ἐκ τῶν  ἀριστερῶν   εἰς τὰ δεξιά, δ´
[3, 2]   ἀριστερά, αἱ δ´ ἐκ τῶν  ἀριστερῶν   εἰς τὰ δεξιά· τελευτῶσι δὲ
[3, 2]   νεφρόν, αἱ δ´ ἀπὸ τῶν  ἀριστερῶν   εἰς τὸν δεξιὸν ἐκ τοῦ
[3, 4]   Ἕτερον δὲ μέρος ἀπὸ τῶν  ἀριστερῶν   τῆς μεγάλης φλεβὸς ἀποσχισθὲν τὸν
[3, 1]   ἄλλους ἰχθῦς διαφορὰ τῶν  ὑστερῶν   ἀκριβέστερον ἂν θεωρηθείη τοῖς σχήμασιν
[3, 1]   ἥδε πρὸς ἀλλήλας ἐστὶ τῶν  ὑστερῶν.   Τὰ μὲν γὰρ κερατοφόρα καὶ
[3, 15]   νέοις αἱματώδης πάμπαν μυελός,  πρεσβυτέρων   δὲ γενομένων ἐν μὲν τοῖς
[3, 10]   Καὶ τῶν τετραπόδων δὲ γινομένων  πρεσβυτέρων   τῶν μὲν αἱ τρίχες τῶν
[3, 4]   διὰ τῶν βουβώνων καὶ τῶν  μηρῶν   φέρουσιν ἐναλλάξ, μὲν ἐκ
[3, 1]   ταῦτά γ´ ἔχει πᾶσιν. Ἐπ´  ἄκρων   δ´ αἱ ὑστέραι τῶν καλουμένων
[3, 10]   τὸ ψαθυρὸν ᾠόν· τῶν γὰρ  μακρῶν   γόγγρος μὲν οὐ τοιοῦτον ἔχει
[3, 3]   ἀλλ´ αἱ μὲν τῶν σφόδρα  μικρῶν   ζῴων μόλις φανερὰν τὴν μεγίστην
[3, 1]   ἐκ τῆς ὑπογραφῆς τῆσδε. Τῶν  πόρων   ἀρχὴ τῶν ἀπὸ τῆς ἀορτῆς,
[3, 3]   ἀλλ´ ἄδηλοι διὰ σμικρότητα τῶν  πόρων   πλὴν μιᾶς. (Ἡ μὲν οὖν
[3, 4]   ἐντὸς καμπήν· διὸ ἀποσχαζόντων τῶν  ἰατρῶν   ταύτην ἀπολύονταί τινων πόνων περὶ
[3, 2]   μασχάλας, καὶ ἐπὶ τὸ〉 τῶν  πλευρῶν   ἄνωθεν, ἕως μὲν ἐπὶ
[3, 5]   πάντα ἐστὶ τὰ ὀστᾶ πλῆθος  νεύρων.   Πλὴν ἐν τῇ κεφαλῇ οὐκ
[3, 6]   καὶ διέχουσιν ἀπό τε τῶν  νεύρων   πρὸς τὰς φλέβας καὶ ἀπ´
[3, 5]   πάντων. Μέγιστα δὲ μέρη τῶν  νεύρων   τό τε περὶ τὸ μόριον
[3, 5]   οὐκ ἔστι συνεχὴς τῶν  νεύρων   φύσις ἀπὸ μιᾶς ἀρχῆς, ὥσπερ
[3, 2]   διὰ τῶν κνημῶν ἐκ τῶν  σφυρῶν   εἴς τ´ ἔξω καὶ εἰς
[3, 2]   ἀπὸ τῶν ἰγνύων καὶ τῶν  σφυρῶν   εἴσωθεν〉 Τὸ δὲ τρίτον ζεῦγος
[3, 2]   ἀπὸ τῶν ἰγνύων καὶ τῶν  σφυρῶν   ἔξωθεν. Ἕτεραι δὲ φλέβες ἐκ
[3, 4]   εἰς τὸ σῶμα καταναλίσκονται τῶν  νεφρῶν.   Ἀπὸ μὲν οὖν τῆς ἀορτῆς
[3, 1]   ὄρχεως, καὶ ἄλλοι ἀπὸ τῶν  νεφρῶν   δύο· εἰσὶ δ´ οὗτοι μὲν
[3, 4]   φλεβί. Ἐκ μέσου δὲ τῶν  νεφρῶν   ἑκατέρου φλὲψ κοίλη καὶ νευρώδης
[3, 4]   φλέβες. Μέχρι μὲν οὖν τῶν  νεφρῶν   μία οὖσα ἑκατέρα τείνει, καὶ
[3, 4]   ἄλλοι ἐκ τοῦ κοίλου τῶν  νεφρῶν,   οὐδὲν κοινωνοῦντες τῇ μεγάλῃ φλεβί.
[3, 13]   πρόβατον· τοῦτο γὰρ ἀποθνήσκει τῶν  νεφρῶν   πάντῃ καλυφθέντων. Γίνεται δὲ περίνεφρα
[3, 3]   κατὰ δὲ τὸν ὑπὲρ τῶν  νεφρῶν   σφόνδυλον σχίζεται διχῇ. Ταῦτα μὲν
[3, 1]   ὀσφύϊ ἔχει περὶ τὸν τῶν  νεφρῶν   τόπον, τὰ δὲ πρὸς τῇ
[3, 3]   τῶν ἀπὸ τῆς φλεβὸς ταύτης  σχισθεισῶν   φλεβῶν αἱ μὲν τὴν κεφαλὴν
[3, 10]   μὲν πολιαὶ ἐγένοντο, ὑγιασθεῖσι δὲ  ἀπορρυεισῶν   μέλαιναι ἀνεφύησαν. Γίνονταί τε μᾶλλον
[3, 1]   ἐχόντων ᾠὰ τῶν ἰχθύων τούτων,  ὅσων   λέγεται τὸ ᾠὸν εἶναι ψαθυρόν·
[3, 3]   τῶν ἀπὸ τῆς ἀρτηρίας συρίγγων  τεινουσῶν.   δ´ ἐπὶ τὸν σφόνδυλον
[3, 16]   ἂν μὴ ὑπομένωσι τὴν ὀχείαν  τῶν   αἰγῶν, λαμβάνοντες κνίδην τρίβουσι τὰ
[3, 6]   πῆξις οὐ στιφρά, καθάπερ  τῶν   ἄλλων, ἀλλὰ πλαδῶσα, καθάπερ
[3, 3]   τελευτῶσιν. ~Τὰ μὲν οὖν ὑπὸ  τῶν   ἄλλων εἰρημένα σχεδὸν ταῦτ´ ἐστίν·
[3, 7]   ἀλλ´ οὐκ ἄκανθαν. Τὰ δὲ  τῶν   ἄλλων ζῴων τῶν ἐναίμων τὰ
[3, 1]   ~(Περὶ μὲν οὖν  τῶν   ἄλλων μορίων τῶν ἐντὸς εἴρηται,
[3, 3]   τῆς καρδίας· διὰ μὲν γὰρ  τῶν   ἄλλων σπλάγχνων, τυγχάνουσι τείνουσαι,
[3, 1]   ὅταν ἔχῃ τὸ ἔμβρυον, καὶ  τῶν   ἀμφωδόντων οἷον δασύπους καὶ μῦς
[3, 9]   λευκῶν λευκά, μεταξὺ δὲ τὰ  τῶν   ἀνὰ μέσον. Ἔχει δὲ καὶ
[3, 10]   ἀετός. ~Περὶ δὲ τριχῶν καὶ  τῶν   ἀνάλογον καὶ δέρματος τόνδ´ ἔχει
[3, 12]   δέρματος καὶ τοῦ ὀστοῦ καὶ  τῶν   ἀνάλογον τοῖς ὀστοῖς· ὡς γὰρ
[3, 11]   καὶ χόνδρου καὶ ὀστῶν καὶ  τῶν   ἀνάλογον τούτοις τοῦτον ἔχει τὸν
[3, 1]   ἣν ἔχουσι διαφοράν, ἔκ τε  τῶν   ἀνατομῶν δεῖ θεωρεῖν καὶ ὕστερον
[3, 1]   ἂν θεωρηθείη τοῖς σχήμασιν ἐκ  τῶν   ἀνατομῶν. Ἔχει δὲ καὶ τὸ
[3, 10]   Πρῶτον δὲ πολιοῦνται οἱ κρόταφοι  τῶν   ἀνθρώπων, καὶ τὰ πρόσθια πρότερα
[3, 10]   θερμοτέρους καὶ ψυχροτέρους, οἷον αἱ  τῶν   ἀνθρώπων τρίχες ἐν μὲν τοῖς
[3, 10]   τοῖς ὄνυξιν· καὶ γὰρ τὸ  τῶν   ἀνύχων γένος ἐν ἐνίοις τῶν
[3, 1]   ἔχει τὸ ὑγρόν, ἧττον μέντοι  τῶν   ἄνω τῶν ἐκ τῆς ἀορτῆς·
[3, 1]   ὑπογραφῆς τῆσδε. Τῶν πόρων ἀρχὴ  τῶν   ἀπὸ τῆς ἀορτῆς, ἐφ´ οἷς
[3, 3]   ἀπὸ τῆς φλεβός εἰσι πόροι  τῶν   ἀπὸ τῆς ἀρτηρίας συρίγγων τεινουσῶν.
[3, 3]   εἰς αὐτόν. Τῶν δὲ λοιπῶν  τῶν   ἀπὸ τῆς φλεβὸς ταύτης σχισθεισῶν
[3, 1]   πρὸς τῷ ὑποζώματι. Ὅσα δὲ  τῶν   ἀπόδων εἰς τὸ φανερὸν μὲν
[3, 1]   πρὸς τῇ γαστρὶ ἔχει, οἷον  τῶν   ἀπόδων μὲν δελφίς, τῶν δὲ
[3, 4]   περὶ τὸ ἧπαρ. Ἐκ δὲ  τῶν   ἀριστερῶν αὐτῆς μικρὰ μὲν παχεῖα
[3, 4]   φέρουσιν ἐναλλάξ, μὲν ἐκ  τῶν   ἀριστερῶν εἰς τὰ δεξιά,
[3, 2]   τὰ ἀριστερά, αἱ δ´ ἐκ  τῶν   ἀριστερῶν εἰς τὰ δεξιά· τελευτῶσι
[3, 2]   τὸν νεφρόν, αἱ δ´ ἀπὸ  τῶν   ἀριστερῶν εἰς τὸν δεξιὸν ἐκ
[3, 4]   τοῦτον. Ἕτερον δὲ μέρος ἀπὸ  τῶν   ἀριστερῶν τῆς μεγάλης φλεβὸς ἀποσχισθὲν
[3, 14]   δὲ τῶν θηλειῶν πρὸς τὸ  τῶν   ἀρρένων διαφέρει· παχύτερόν τε γὰρ
[3, 1]   πᾶσιν ἐντός ἐστι, τὰ δὲ  τῶν   ἀρρένων διαφορὰς ἔχει πλείους. Τὰ
[3, 4]   δακτύλους· καὶ πάλιν ἕτεραι διὰ  τῶν   βουβώνων καὶ τῶν μηρῶν φέρουσιν
[3, 10]   τοῖς πλείων, οἷον ἐν τοῖς  τῶν   βοῶν, ἐξ ἧς ποιοῦσι τὴν
[3, 2]   κλεῖδας· ἐντεῦθεν δὲ τείνουσι διὰ  τῶν   βραχιόνων ἄνωθεν εἰς τὰς καμπάς,
[3, 7]   αἱ καλούμεναι ὠμοπλάται, καὶ τὰ  τῶν   βραχιόνων ἐχόμενα, καὶ τούτων τὰ
[3, 2]   καὶ τὰς συγκαμπάς, καὶ διὰ  τῶν   βραχιόνων τοῦ κάτωθεν μορίου εἰς
[3, 16]   δὲ πλείω τυρὸν τὸ παχύτερον  τῶν   γαλάκτων. Τὸ μὲν οὖν τῶν
[3, 16]   δὲ πυετία γάλα ἐστίν·  τῶν   γὰρ ἔτι θηλαζόντων γίνεται ἐν
[3, 10]   ὅσοι ᾠοτοκοῦσι τὸ ψαθυρὸν ᾠόν·  τῶν   γὰρ μακρῶν γόγγρος μὲν οὐ
[3, 14]   μέσως· καὶ πήγνυται (ταχὺ τὸ  τῶν   γερόντων, κἂν ἐν τῷ σώματι
[3, 10]   δασύπους μόνος καὶ ἐντὸς ἔχει  τῶν   γνάθων τρίχας καὶ ὑπὸ τοῖς
[3, 10]   καὶ τῶν μὲν αἱ ὁπλαὶ  τῶν   δ´ αἱ χηλαὶ γίνονται γηρασκόντων
[3, 17]   τῶν μὲν ἐχόντων τρίχας γλίσχρον,  τῶν   δ´ ἄλλων ζῴων οὐκ ἔχει
[3, 16]   πυετίαν τὰ μὲν μηρυκάζοντα πάντα,  τῶν   δ´ ἀμφωδόντων δασύπους. Βελτίων δ´
[3, 16]   (διὸ καὶ τυρεύεται τῶν ἡμέρων)  τῶν   δ´ ἀμφωδόντων οὐ πήγνυται, ὥσπερ
[3, 14]   τοῦτο τὸ αἷμα καλεῖται ῥοῦς.  Τῶν   δ´ ἄνδρων τῶν νοσηματικῶν ἧττον
[3, 16]   ἤδη οὐδὲν ἔλαττον τῶν ὀχευομένων.  Τῶν   δ´ ἀρρένων ἔν τε τοῖς
[3, 7]   τῶν μὲν μειζόνων ὀστωδέστερά ἐστι,  τῶν   δ´ ἐλαττόνων ἀκανθωδέστερα. Πάντα δὲ
[3, 1]   ἔχειν τοῦ χειμῶνος ὄρχεις αὐτά.  Τῶν   δ´ ἐν τῷ ἔμπροσθεν ἐχόντων
[3, 9]   τὰ κέρατα ὥσπερ τὰ ὦτα.  Τῶν   δ´ ἐχόντων ὄνυχας (ἔχει δ´
[3, 9]   καὶ ὄνυχας ὅλως οὐκ ἔχει)  τῶν   δ´ ἐχόντων τὰ μέν ἐστιν
[3, 2]   τὰ ἐκτὸς καὶ τὰ ἐντός.  ~Τῶν   δ´ ὁμοιομερῶν κοινότατον μέν ἐστι
[3, 1]   εἱλιγμὸν ἔχουσιν αἱ τῶν πλείστων.  Τῶν   δ´ ᾠοτοκούντων εἰς τοὐμφανὲς οὐχ
[3, 11]   ἀλλὰ τὰ μὲν ζῳοτόκα πάντα,  τῶν   δ´ ᾠοτόκων χελώνη μόνον.
[3, 6]   μὲν τῶν ἐλάφων παραπλησίως τῷ  τῶν   δασυπόδων (ἔστι δ´ ἀμφοτέρων αὐτῶν
[3, 16]   ἄλλον χρόνον πάντα ἔχουσι γάλα.  Τῶν   δὲ γυναικῶν τὸ πελιώτερον γάλα
[3, 8]   ἐν οἷς ὑπάρχει ὑγρότης μυελώδης.  Τῶν   δὲ ζῳοτοκούντων καὶ πεζῶν περί
[3, 9]   ὥσπερ καὶ τὸ πᾶν δέρμα.  Τῶν   δὲ κεράτων τὰ μὲν πλεῖστα
[3, 3]   μέγα φλέβιον τελευτᾷ εἰς αὐτόν.  Τῶν   δὲ λοιπῶν τῶν ἀπὸ τῆς
[3, 13]   ὑός, τῶν δὲ στεατωδῶν αὐχμηροί.  Τῶν   δὲ σπλάγχνων περὶ τοὺς νεφροὺς
[3, 13]   τὰ δὲ μὴ ἀμφώδοντα στέαρ.  Τῶν   δὲ σπλάγχνων τὸ ἧπαρ ἐν
[3, 13]   μὲν πιμελωδῶν λιπαροί, οἷον ὑός,  τῶν   δὲ στεατωδῶν αὐχμηροί. Τῶν δὲ
[3, 10]   πρεσβυτέρων τῶν μὲν αἱ τρίχες  τῶν   δὲ τὰ ἔρια βαθύτερα μὲν
[3, 1]   οἷον τῶν ἀπόδων μὲν δελφίς,  τῶν   δὲ τετραπόδων καὶ ζῳοτόκων ἐλέφας·
[3, 2]   κεφαλὴν πολλαί, αἱ μὲν ἐκ  τῶν   δεξιῶν εἰς τὰ ἀριστερά, αἱ
[3, 2]   γίνονται, ἕως ἂν μεταβάλωσιν ἐκ  τῶν   δεξιῶν εἰς τὰ ἀριστερὰ καὶ
[3, 2]   πλεύμονα ἀφικνοῦνται, αἱ μὲν ἐκ  τῶν   δεξιῶν εἰς τὰ ἀριστερὰ ὑπὸ
[3, 4]   δ´ εἰς τὰ ἀριστερὰ ἐκ  τῶν   δεξιῶν· καὶ συνάπτουσι περὶ τὰς
[3, 1]   ὀρνίθων. Ἔτι δὲ διὰ μέσου  τῶν   δικρόων κάτωθεν ἀρξαμένη μέχρι πρὸς
[3, 16]   μεγέθη τῶν σωμάτων καὶ τὰς  τῶν   ἐδεσμάτων διαφοράς, οἷον ἐν Φάσει
[3, 1]   ἄλληλα διαφοράς· λοιπὸν δὲ περὶ  τῶν   εἰς τὴν γένεσιν συντελούντων μορίων
[3, 1]   ὑγρόν, ἧττον μέντοι τῶν ἄνω  τῶν   ἐκ τῆς ἀορτῆς· ἐν δὲ
[3, 9]   ἐὰν μὴ ἐκτμηθῇ· περὶ δὲ  τῶν   ἐκτετμημένων ἐν τοῖς ὕστερον λεχθήσεται.
[3, 9]   καὶ ἔστιν ἁπλᾶ· τὰ δὲ  τῶν   ἐλάφων μόνα δι´ ὅλου στερεὰ
[3, 6]   τοῖς (ἄλλοις, ἀλλὰ τὸ μὲν  τῶν   ἐλάφων παραπλησίως τῷ τῶν δασυπόδων
[3, 17]   Κτησίας γέγραφε περὶ τῆς γονῆς  τῶν   ἐλεφάντων.
[3, 1]   ἔχει τὴν ὑστέραν, καὶ  τῶν   ἐμβρύων ἐξάρτησις ἐξ αὐτῆς ἐστι
[3, 7]   μυελὸν τὰ δ´ οὐκ ἔχει  τῶν   ἐν τῷ αὐτῷ ζῴῳ ὀστῶν.
[3, 8]   μὲν τοῖς χερσαίοις καὶ ζῳοτόκοις  τῶν   ἐναίμων ἄτρητοι οἱ χόνδροι, καὶ
[3, 1]   πλείους. Τὰ μὲν γὰρ ὅλως  τῶν   ἐναίμων ζῴων οὐκ ἔχει ὄρχεις,
[3, 7]   τοῖς ποσίν. Ὅσα μὲν οὖν  τῶν   ἐναίμων καὶ πεζῶν ζῳοτόκα ἐστίν,
[3, 14]   ἐν αὑτοῖς καὶ ἔξω ζῳοτοκεῖ  τῶν   ἐναίμων μὲν ᾠοτοκούντων δέ. Τὰ
[3, 7]   Τὰ δὲ τῶν ἄλλων ζῴων  τῶν   ἐναίμων τὰ μὲν μικρὸν παραλλάττει,
[3, 14]   ταύρου αἷμα πάντων. Ἔστι δὲ  τῶν   ἐναίμων ταῦτα πολυαιμότερα καὶ
[3, 15]   τοῦτο ἓν τῶν ὑγρῶν ἐνίοις  τῶν   ἐναίμων ὑπάρχει ζῴων. Πάντα δ´
[3, 1]   δὲ περὶ τὴν ἔξοδον ἐπάνω  τῶν   ἐντέρων. Ἔτι δὲ διαφορὰ καὶ
[3, 1]   ὀσφύϊ ὑποκάτω τῆς κοιλίας καὶ  τῶν   ἐντέρων, μεταξὺ τῆς μεγάλης φλεβός,
[3, 1]   μὲν οὖν τῶν ἄλλων μορίων  τῶν   ἐντὸς εἴρηται, καὶ πόσα καὶ
[3, 1]   τῶν ζῳοτόκων ἐχῖνος. Τὰ δὲ  τῶν   ἐντὸς ἐχόντων πρὸς τῇ γαστρὶ
[3, 1]   μὲν ἐντὸς δ´ ἔχει, καὶ  τῶν   ἐντὸς ἐχόντων τὰ μὲν πρὸς
[3, 10]   ἐοίκασιν ἀλλ´ ἀκάνθαις, οἷον αἱ  τῶν   ἐχίνων τῶν χερσαίων, παραπλησίως τοῖς
[3, 16]   πλέον ἱμᾶσθαι γάλα ἔλαττον  τῶν   ἐχόντων γάλα ζῴων κατά τε
[3, 9]   πολυσχιδῆ. Καὶ τῶν μὲν ἄλλων  τῶν   ἐχόντων κέρας οὐδὲν ἀποβάλλει τὰ
[3, 12]   σαρκῶδες πρὸς τὰς σάρκας ἔχει  τῶν   ἐχόντων ὀστᾶ καὶ ἄκανθαν. Ἔστι
[3, 1]   τὸν τρόπον. Αἱ δ´ ὑστέραι  τῶν   ἐχόντων ὑστέρας ζῴων οὔτε τὸν
[3, 1]   τῶν ἰχθύων κάτῳ καθάπερ αἱ  τῶν   ζῳοτοκούντων διπόδων καὶ τετραπόδων, πλὴν
[3, 1]   πάντων εἰσίν, ἀλλὰ διαφέρουσι καὶ  τῶν   ζῳοτοκούντων πρὸς ἄλληλα καὶ τῶν
[3, 1]   καὶ χελώνη καὶ κροκόδειλος, καὶ  τῶν   ζῳοτόκων ἐχῖνος. Τὰ δὲ τῶν
[3, 14]   ἄνθρωπος, παχύτατον δὲ καὶ μελάντατον  τῶν   ζῳοτόκων ταῦρος καὶ ὄνος, Καὶ
[3, 2]   Ἐν μὲν γὰρ τοῖς τεθνεῶσι  τῶν   ζῴων ἄδηλος φύσις τῶν
[3, 12]   μῆκος μόνον. Λεπτυνομένων μὲν οὖν  τῶν   ζῴων ἀφανίζονται, καὶ γίνονται φλέβια
[3, 13]   σπλάγχνων τὸ ἧπαρ ἐν ἐνίοις  τῶν   ζῴων γίνεται πιμελῶδες, οἷον τῶν
[3, 2]   μάλιστα δή ἐστι τὸ σῶμα  τῶν   ζῴων, σὰρξ καὶ τὸ
[3, 3]   τὰ δὲ μέσα τῷ μεγέθει  τῶν   ζῴων καὶ τὴν ἑτέραν, τὰ
[3, 10]   κοῦφα θιγγάνουσα. Ὅσα δὲ ποικίλα  τῶν   ζῴων κατὰ τὰς τρίχας, τούτοις
[3, 7]   δὲ κροκόδειλος ποτάμιος μόνος  τῶν   ζῴων κινεῖ τὴν σιαγόνα τὴν
[3, 13]   λάβωσι τὴν τροφήν. Πάντων δὲ  τῶν   ζῴων κοινόν ἐστι τὸ περὶ
[3, 13]   τὰ μὴ ἐν κινήσει ὄντα  τῶν   ζῴων. Οἱ δ´ ἐγκέφαλοι τῶν
[3, 10]   ὄνυχες. Περὶ δὲ τὰ πτερωτὰ  τῶν   (ζῴων, οἷον τοὺς ὄρνιθας, κατὰ
[3, 10]   τὸν τρόπον. Τρίχας μὲν ἔχει  τῶν   ζῴων ὅσα πεζὰ καὶ ζῳοτόκα,
[3, 10]   τῶν ἀνύχων γένος ἐν ἐνίοις  τῶν   ζῴων οὐδὲν διαφέρει τὴν σκληρότητα
[3, 13]   τὰ στεατώδη μᾶλλον, καὶ μάλιστα  τῶν   ζῴων πρόβατον· τοῦτο γὰρ ἀποθνήσκει
[3, 3]   θεωρίας ἐν μόνοις τοῖς ἀποπεπνιγμένοις  τῶν   ζῴων προλεπτυνθεῖσιν ἔστιν ἱκανῶς καταμαθεῖν,
[3, 10]   ἡλικίας γινόμεναι ἐν ἀνθρώπῳ μόνῳ  τῶν   ζῴων, συγγενεῖς μὲν αἱ ἐν
[3, 14]   τὰ καλούμενα καταμήνια γίνεται πλεῖστα  τῶν   ζῴων ταῖς γυναιξίν. Νενοσηκὸς δὲ
[3, 10]   μὴ συνήθη. Μεταβάλλουσι δέ τινα  τῶν   ζῴων τὰς χρόας τῶν τριχῶν
[3, 9]   οἷς ὑπάρχει ταῦτα τὰ μόρια  τῶν   ζῴων. Ταῦτα μὲν γὰρ καὶ
[3, 1]   καὶ ἐν τοῖς τετράποσι μὲν  τῶν   ζῴων ᾠοτόκοις δέ, οἷον χελώνῃ
[3, 16]   πρὶν ἔγκυον γένηται, οὐδενὶ  τῶν   ζῴων ὡς ἐπὶ τὸ πολύ.
[3, 14]   τὸ αἷμα ἁπτομένων ἐν οὐδενὶ  τῶν   ζῴων, ὥσπερ οὐδ´ περίττωσις
[3, 16]   γάλα πήγνυται (διὸ καὶ τυρεύεται  τῶν   ἡμέρων) τῶν δ´ ἀμφωδόντων οὐ
[3, 14]   τοῦ πύου πῶρος. Τὸ δὲ  τῶν   θηλειῶν πρὸς τὸ τῶν ἀρρένων
[3, 14]   δὲ πολυαιμότερον. Μάλιστα δὲ καὶ  τῶν   θηλέων ζῴων γυνὴ πολύαιμον, καὶ
[3, 4]   τὴν ἐντὸς καμπήν· διὸ ἀποσχαζόντων  τῶν   ἰατρῶν ταύτην ἀπολύονταί τινων πόνων
[3, 2]   καὶ τοὺς ὄρχεις ἀλγημάτων ἀπὸ  τῶν   ἰγνύων καὶ τῶν σφυρῶν εἴσωθεν〉
[3, 2]   νῶτον ἀλγημάτων καὶ ἰσχίον ἀπὸ  τῶν   ἰγνύων καὶ τῶν σφυρῶν ἔξωθεν.
[3, 2]   εἰς τοὺς μηρούς, καὶ διὰ  τῶν   ἰγνύων τοῦ ἔνδοθεν μορίου καὶ
[3, 2]   ῥάχιν ἔνθεν καὶ ἔνθεν μέχρι  τῶν   ἰσχίων εἰς τὰ σκέλη, ἔπειτα
[3, 1]   ὥστ´ ἐν τοῖς σφόδρα μικροῖς  τῶν   ἰχθύων δοκεῖν ἑκατέραν ᾠὸν εἶναι
[3, 13]   τῶν ζῴων γίνεται πιμελῶδες, οἷον  τῶν   ἰχθύων ἐν τοῖς σελάχεσιν· ποιοῦσι
[3, 1]   πρὸς τῷ ὑποζώματι, αἱ δὲ  τῶν   ἰχθύων κάτῳ καθάπερ αἱ τῶν
[3, 5]   ἐστι, λεπτὰ καὶ ἄδηλα· διὸ  τῶν   ἰχθύων μάλιστά ἐστι δῆλα πρὸς
[3, 13]   πιμελῇ. Ἔστι δὲ καὶ τὸ  τῶν   ἰχθύων στέαρ πιμελῶδες, καὶ οὐ
[3, 1]   ἕν, ὡς δύο ἐχόντων ᾠὰ  τῶν   ἰχθύων τούτων, ὅσων λέγεται τὸ
[3, 1]   Ἐπ´ ἄκρων δ´ αἱ ὑστέραι  τῶν   καλουμένων κερατίων εἱλιγμὸν ἔχουσιν αἱ
[3, 9]   ἀλλὰ θραυστόν. Καὶ τὰ χρώματα  τῶν   κεράτων καὶ ὀνύχων καὶ χηλῆς
[3, 2]   εἰς τὰ σκέλη, ἔπειτα διὰ  τῶν   κνημῶν ἐκ τῶν σφυρῶν εἴς
[3, 2]   τοῦ ἔνδοθεν μορίου καὶ διὰ  τῶν   κνημῶν ἐπὶ τὰ σφυρὰ τὰ
[3, 2]   Τὸ δὲ τρίτον ζεῦγος ἐκ  τῶν   κροτάφων διὰ τοῦ αὐχένος ὑπὸ
[3, 2]   τῶν ζῴων ἄδηλος φύσις  τῶν   κυριωτάτων φλεβῶν διὰ τὸ συμπίπτειν
[3, 10]   τρίχας. Ὁμοίως δὲ καὶ περὶ  τῶν   λεπιδωτῶν ἔχει καὶ τῶν φολιδωτῶν.
[3, 10]   στρουθὸς καὶ χελιδόνες· ἐκ δὲ  τῶν   λευκῶν γενῶν οὐκ ὦπται εἰς
[3, 9]   χηλαί, ὅσα χηλὰς ἔχει, καὶ  τῶν   λευκῶν λευκά, μεταξὺ δὲ τὰ
[3, 16]   τοῖς τιτθευομένοις· καὶ αἱ μέλαιναι  τῶν   λευκῶν ὑγιεινότερον ἔχουσιν. Τροφιμώτατον μὲν
[3, 16]   καὶ ἐν Λήμνῳ αἲξ ἐκ  τῶν   μαστῶν, οὓς ἔχει δύο
[3, 3]   καὶ τὰς κλεῖδας, κἄπειτα διὰ  τῶν   μασχαλῶν τοῖς μὲν ἀνθρώποις εἰς
[3, 9]   τῶν ὀστῶν εἰσι φύσιν. Διόπερ  τῶν   μελάνων ἀνθρώπων, ὥσπερ Αἰθιόπων καὶ
[3, 10]   Οὐκ ἀναφύεται δὲ ἐκτιλθὲν οὔτε  τῶν   μελιττῶν τὸ πτερὸν οὔθ´ ὅσα
[3, 10]   ἱερείαις, δοκεῖ συμβαίνειν (σημεῖον  τῶν   μελλόντων. Αἱ δ´ ἄλλαι γίνονται
[3, 10]   ἐλάττω δὲ τῷ πλήθει· καὶ  τῶν   μὲν αἱ ὁπλαὶ τῶν δ´
[3, 10]   τῶν τετραπόδων δὲ γινομένων πρεσβυτέρων  τῶν   μὲν αἱ τρίχες τῶν δὲ
[3, 9]   ὅλου στερεὰ καὶ πολυσχιδῆ. Καὶ  τῶν   μὲν ἄλλων τῶν ἐχόντων κέρας
[3, 4]   σώματος οὐχ ὁμοίως ἔστι καταμαθεῖν·  τῶν   μὲν γὰρ οἱ πόροι συγκεχυμένοι
[3, 17]   σῶμα ἄνθρωπος προΐεται. Ἔστι δὲ  τῶν   μὲν ἐχόντων τρίχας γλίσχρον, τῶν
[3, 7]   τῶν τετραπόδων μὲν ᾠοτοκούντων δὲ  τῶν   μὲν μειζόνων ὀστωδέστερά ἐστι, τῶν
[3, 1]   τ´ ἐμπροσθουρητικοῖς καὶ τοῖς ὀπισθουρητικοῖς.  Τῶν   μὲν οὖν ἰχθύων οὐδεὶς ὄρχεις
[3, 13]   τῶν ζῴων. Οἱ δ´ ἐγκέφαλοι  τῶν   μὲν πιμελωδῶν λιπαροί, οἷον ὑός,
[3, 10]   τόπους, ἐν οἷς ἂν ὦσι  τῶν   μερῶν, καὶ ὁποῖον ἂν
[3, 16]   τῶν γαλάκτων. Τὸ μὲν οὖν  τῶν   μὴ ἀμφωδόντων γάλα πήγνυται (διὸ
[3, 4]   ἕτεραι διὰ τῶν βουβώνων καὶ  τῶν   μηρῶν φέρουσιν ἐναλλάξ, μὲν
[3, 10]   ψύχη γίνηται μᾶλλον, ἐνίοτε γίνεται  τῶν   μονοχρόων ἐκ μελάνων τε καὶ
[3, 6]   ἰχῶρος, καὶ διέχουσιν ἀπό τε  τῶν   νεύρων πρὸς τὰς φλέβας καὶ
[3, 5]   συνέχεια πάντων. Μέγιστα δὲ μέρη  τῶν   νεύρων τό τε περὶ τὸ
[3, 5]   ἀλλ´ οὐκ ἔστι συνεχὴς  τῶν   νεύρων φύσις ἀπὸ μιᾶς ἀρχῆς,
[3, 4]   ἀλλ´ εἰς τὸ σῶμα καταναλίσκονται  τῶν   νεφρῶν. Ἀπὸ μὲν οὖν τῆς
[3, 1]   τοῦ ὄρχεως, καὶ ἄλλοι ἀπὸ  τῶν   νεφρῶν δύο· εἰσὶ δ´ οὗτοι
[3, 4]   μεγάλῃ φλεβί. Ἐκ μέσου δὲ  τῶν   νεφρῶν ἑκατέρου φλὲψ κοίλη καὶ
[3, 4]   σχίζονται φλέβες. Μέχρι μὲν οὖν  τῶν   νεφρῶν μία οὖσα ἑκατέρα τείνει,
[3, 4]   καὶ ἄλλοι ἐκ τοῦ κοίλου  τῶν   νεφρῶν, οὐδὲν κοινωνοῦντες τῇ μεγάλῃ
[3, 13]   ζῴων πρόβατον· τοῦτο γὰρ ἀποθνήσκει  τῶν   νεφρῶν πάντῃ καλυφθέντων. Γίνεται δὲ
[3, 3]   σφόνδυλον, κατὰ δὲ τὸν ὑπὲρ  τῶν   νεφρῶν σφόνδυλον σχίζεται διχῇ. Ταῦτα
[3, 14]   καλεῖται ῥοῦς. Τῶν δ´ ἄνδρων  τῶν   νοσηματικῶν ἧττον μετέχουσιν αἱ γυναῖκες·
[3, 7]   δὲ ταῖς σιαγόσιν ἔνεστι τὸ  τῶν   ὀδόντων γένος, ὀστοῦν τῇ μὲν
[3, 10]   ἀνθρώπων, καὶ τὰ πρόσθια πρότερα  τῶν   ὄπισθεν· τελευταῖον δ´ ἥβη.
[3, 10]   γηρασκόντων μείζους, καὶ τὰ ῥύγχη  τῶν   ὀρνίθων. Αὐξάνονται δὲ καὶ αἱ
[3, 1]   Ἐν μὲν οὖν τοῖς μείζοσι  τῶν   ὀρνίθων δῆλός ἐστιν ὑμὴν
[3, 1]   τὸ ὑπόζωμα τείνει, καθάπερ καὶ  τῶν   ὀρνίθων. Ἔτι δὲ διὰ μέσου
[3, 10]   τὰς ὥρας δ´ οἱ πολλοὶ  τῶν   ὀρνίθων μεταβάλλουσι τὰς χρόας, ὥστε
[3, 1]   οἱ πόροι ἐνίοτε, οὕτω καὶ  τῶν   ὀρνίθων οἱ ὄρχεις· πρὶν μὲν
[3, 1]   ἁπάντων ἔχουσιν, ἀλλ´ αἱ μὲν  τῶν   ὀρνίθων πρὸς τῷ ὑποζώματι, αἱ
[3, 7]   μὲν μικρὸν παραλλάττει, οἷον τὰ  τῶν   ὀρνίθων, τὰ δὲ τῷ ἀνάλογόν
[3, 1]   διαχεῖται εἰς πολλά. δὲ  τῶν   ὀρνίθων ὑστέρα κάτωθεν μὲν ἔχει
[3, 1]   ΨΨ. Ἀποτεμνομένων δ´ ἀφαιρουμένων  (τῶν   ὄρχεων αὐτῶν ἀνασπῶνται οἱ πόροι
[3, 1]   ἀορτῆς, ἐφ´ οἷς Α· κεφαλαὶ  τῶν   ὄρχεων καὶ οἱ καθήκοντες πόροι,
[3, 1]   ἧς τείνουσι πόροι εἰς ἑκάτερον  τῶν   ὄρχεων. Ὥσπερ δὲ τοῖς ἰχθύσι
[3, 10]   ζῴων οὐδὲν διαφέρει τὴν σκληρότητα  τῶν   ὀστῶν. Δέρμα δὲ πάντων λεπτότατον
[3, 7]   ἀκανθώδη· τὰ δ´ ἄλλα μόρια  τῶν   ὀστῶν ἐν ἐνίοις μέν ἐστιν,
[3, 5]   περὶ τὰ ἄρθρα καὶ τὰς  τῶν   ὀστῶν ἐστι κάμψεις. Εἰ δ´
[3, 8]   τοὺς μυκτῆρας καὶ ἔνια ἀκρωτήρια  τῶν   ὀστῶν. ~Ἔτι δ´ ἐστὶν ἄλλα
[3, 11]   οὔτε τατόν. Περὶ ἕκαστον δὲ  τῶν   ὀστῶν καὶ περὶ ἕκαστον τῶν
[3, 7]   δὲ τρητόν, καὶ ἀδύνατον γλύφεσθαι  τῶν   ὀστῶν μόνον. Ἀπὸ δὲ τῆς
[3, 5]   τελευτᾷ πρὸς τὰς καμπὰς  τῶν   ὀστῶν. Οὐ μὴν ἀλλ´ οὐκ
[3, 5]   οὐδέν, ἀλλ´ αἱ ῥαφαὶ αὐταὶ  τῶν   ὀστῶν συνέχουσιν αὐτήν. Ἔστι δ´
[3, 1]   ἄλλο ἔχει βράγχια, οὐδὲ τὸ  τῶν   ὄφεων γένος ἅπαν, οὐδ´ ὅλως
[3, 1]   ἀνατομῶν. Ἔχει δὲ καὶ τὸ  τῶν   ὄφεων γένος πρός τε ταῦτα
[3, 1]   ὑστέραν τοῖς σελάχεσιν. δὲ  τῶν   ὄφεων ὑστέρα μακρά, καθάπερ τὸ
[3, 1]   Τὰ μὲν γὰρ ἄλλα γένη  τῶν   ὄφεων ᾠοτοκεῖ πάντα, δ´
[3, 2]   τοῦ ἔμπροσθεν τῆς κεφαλῆς καὶ  τῶν   ὀφθαλμῶν ὑπὸ τὸν αὐχένα καὶ
[3, 16]   τελευταῖον γάλα ἤδη οὐδὲν ἔλαττον  τῶν   ὀχευομένων. Τῶν δ´ ἀρρένων ἔν
[3, 9]   τὰ δὲ γαμψώνυχα, ὥσπερ καὶ  τῶν   πεζῶν λέων καὶ τῶν πτηνῶν
[3, 2]   διὸ καὶ τὰς φλεβοτομίας ποιοῦνται  τῶν   περὶ τὰς ψύας καὶ τοὺς
[3, 2]   διὸ καὶ τὰς φλεβοτομίας ποιοῦνται  τῶν   περὶ τὸν νῶτον ἀλγημάτων καὶ
[3, 3]   ταῦτ´ ἐστίν· εἰσὶ δὲ καὶ  τῶν   περὶ φύσιν οἳ τοιαύτην μὲν
[3, 2]   εἰς τὰς καμπάς, εἶτα διὰ  τῶν   πήχεων ἐπὶ τοὺς καρποὺς καὶ
[3, 13]   καὶ οἱ μὲν ζωμοὶ οἱ  τῶν   πιόνων οὐ πήγνυνται, οἷον ἵππου
[3, 6]   πήγνυται. Ἐν μὲν οὖν τῷ  τῶν   πλείστων αἵματι ζῴων ἔνεισιν, ἐν
[3, 1]   καλουμένων κερατίων εἱλιγμὸν ἔχουσιν αἱ  τῶν   πλείστων. Τῶν δ´ ᾠοτοκούντων εἰς
[3, 2]   τὰς μασχάλας, καὶ ἐπὶ τὸ〉  τῶν   πλευρῶν ἄνωθεν, ἕως μὲν
[3, 10]   δὲ πλεῖσται εὐθὺς φύονται λευκαὶ  τῶν   πολιῶν. Ἧι καὶ δῆλον ὅτι
[3, 1]   ταῦτα ἐκ τῆς ὑπογραφῆς τῆσδε.  Τῶν   πόρων ἀρχὴ τῶν ἀπὸ τῆς
[3, 3]   πλεύμονα, ἀλλ´ ἄδηλοι διὰ σμικρότητα  τῶν   πόρων πλὴν μιᾶς. (Ἡ μὲν
[3, 6]   συνίσταται μικρῷ ἧττον τοῦ  τῶν   προβάτων. Περὶ μὲν οὖν φλεβὸς
[3, 1]   Δίκροαι μὲν οὖν εἰσιν ἁπάντων  τῶν   πρὸς τοῖς ἄρθροις ἐχόντων τὰς
[3, 2]   λεκτέον, ἄλλως τ´ ἐπειδὴ καὶ  τῶν   πρότερον εἰρηκότων τινὲς οὐ καλῶς
[3, 2]   δακτύλους. Ἕτεραι δὲ λεπτότεραι ἀπὸ  τῶν   πρώτων φλεβῶν τείνουσιν, ἀπὸ μὲν
[3, 9]   καὶ τῶν πεζῶν λέων καὶ  τῶν   πτηνῶν ἀετός. ~Περὶ δὲ τριχῶν
[3, 13]   γίνεται ἀλλ´ ἐπὶ τέλει  τῶν   σαρκῶν. Γίνεται δὲ καὶ τὸ
[3, 2]   αἷμα τὸ μὲν παχύτατον ὑπὸ  τῶν   σαρκῶν ἐγγίνεται· ὑπερβάλλον δ´ εἰς
[3, 7]   κοτυληδών ἐστι καὶ τὰ  τῶν   σκελῶν ἤδη ὀστᾶ, τά τ´
[3, 4]   μεγάλαι καὶ κοῖλαι, ἔπειτα διὰ  τῶν   σκελῶν τελευτῶσιν εἰς τοὺς πόδας
[3, 11]   τῶν ὀστῶν καὶ περὶ ἕκαστον  τῶν   σπλάγχνων ὑμήν ἐστι καὶ
[3, 13]   ἵππου καὶ ὑός, οἱ δὲ  τῶν   στέαρ ἐχόντων πήγνυνται, οἷον προβάτου
[3, 4]   παρ´ αὐτὴν τὴν ῥάχιν διὰ  (τῶν   στενῶν· εἶτα εἰς ἑκάτερον τὸ
[3, 2]   ἕτεραι δ´ ὀλίγον ἀνωτέρω διὰ  τῶν   στηθῶν ὑπὸ τὴν μασχάλην εἰς
[3, 10]   λεπτὸν καὶ ἀκροποσθία καὶ βλεφαρίς.  Τῶν   συνεχῶν δ´ ἐστὶ τὸ δέρμα
[3, 2]   κεφαλὴν παρὰ τὰς κλεῖδας διὰ  τῶν   σφαγῶν. Ἀπὸ δὲ τούτων καθ´
[3, 2]   αὐτῆς· καὶ αὗται τείνουσι διὰ  τῶν   σφαγῶν εἴσω, καὶ ἀπ´ αὐτῶν
[3, 2]   εἰς τὴν κεφαλὴν τείνουσαι διὰ  τῶν   σφαγῶν φαίνονται ἐν τῷ αὐχένι
[3, 3]   ἐν αὑταῖς, ἀλλ´ αἱ μὲν  τῶν   σφόδρα μικρῶν ζῴων μόλις φανερὰν
[3, 2]   ἔπειτα διὰ τῶν κνημῶν ἐκ  τῶν   σφυρῶν εἴς τ´ ἔξω καὶ
[3, 2]   ἀλγημάτων ἀπὸ τῶν ἰγνύων καὶ  τῶν   σφυρῶν εἴσωθεν〉 Τὸ δὲ τρίτον
[3, 2]   ἰσχίον ἀπὸ τῶν ἰγνύων καὶ  τῶν   σφυρῶν ἔξωθεν. Ἕτεραι δὲ φλέβες
[3, 4]   καὶ τῆς μεγάλης φλεβὸς ἀπὸ  τῶν   σχιζομένων καὶ ἄλλαι, αἱ μὲν
[3, 16]   ζῴων κατά τε τὰ μεγέθη  τῶν   σωμάτων καὶ τὰς τῶν ἐδεσμάτων
[3, 10]   ζῷα οὔτ´ ἐντὸς ἔχει τρίχας,  τῶν   τ´ ἀκρωτηρίων ἐν τοῖς πρανέσιν
[3, 9]   τὴν τῶν τριχῶν ἀκολουθεῖ χρόαν.  Τῶν   τε γὰρ μελανοδερμάτων μέλανα τὰ
[3, 16]   ὅσον εἰς τὴν ἐκτροφὴν  τῶν   τέκνων, καὶ χρήσιμον εἰς τύρευσιν
[3, 10]   καὶ τοῖς γηράσκουσι σκληρότεραι. Καὶ  τῶν   τετραπόδων δὲ γινομένων πρεσβυτέρων τῶν
[3, 7]   ῥάχις αὐτοῦ ἐστιν. Τὰ δὲ  τῶν   τετραπόδων μὲν ᾠοτοκούντων δὲ τῶν
[3, 1]   ἐντὸς πρὸς τῇ ὀσφύϊ. Καὶ  τῶν   τετραπόδων ὅσα ᾠοτοκεῖ, τὸν αὐτὸν
[3, 16]   τὰ ἐπιτήδεια ἔχωσι, μάλιστα δὲ  τῶν   τετραπόδων πρόβατον· ἀμέλγεται γὰρ μῆνας
[3, 16]   Ὅλως δὲ τὰ φαγεῖν δυνάμενα  τῶν   τετραπόδων, ὥσπερ καὶ πρὸς τὴν
[3, 3]   φλέβια πολλῷ ἐλάττω ταύτης ἐστὶ  τῶν   τῆς μεγάλης φλεβός. ~Τὰ μὲν
[3, 3]   ἱκανῶς καταμαθεῖν, εἴ τινι περὶ  τῶν   τοιούτων ἐπιμελές. Ἔχει δὲ τοῦτον
[3, 9]   μελάνων ἀνθρώπων, ὥσπερ Αἰθιόπων καὶ  τῶν   τοιούτων, οἱ μὲν ὀδόντες λευκοὶ
[3, 2]   τοῖς λελεπτυσμένοις σφόδρα ἀνθρώποις ἐκ  τῶν   τότε ἔξωθεν φαινομένων τὰς ἀρχὰς
[3, 10]   δ´ ἥβη. Εἰσὶ δὲ  τῶν   τριχῶν αἱ μὲν συγγενεῖς, αἱ
[3, 10]   Γίνονταί τε μᾶλλον πολιαὶ σκεπαζομένων  τῶν   τριχῶν διαπνεομένων. Πρῶτον δὲ
[3, 10]   οὐκ ἔχει. Τὰ δὲ πάχη  τῶν   τριχῶν καὶ αἱ λεπτότητες καὶ
[3, 10]   τινα τῶν ζῴων τὰς χρόας  τῶν   τριχῶν κατὰ τὰς τῶν ὑδάτων
[3, 15]   μυελοῦ· καὶ γὰρ τοῦτο ἓν  τῶν   ὑγρῶν ἐνίοις τῶν ἐναίμων ὑπάρχει
[3, 14]   ἅμα τοῖς ζῴοις, καὶ ἔστι  τῶν   ὑγρῶν μόνον καθ´ ἅπαν τε
[3, 10]   χρόας τῶν τριχῶν κατὰ τὰς  τῶν   ὑδάτων μεταβολάς· ἔνθα μὲν γὰρ
[3, 11]   λεπτοὶ καὶ μικροί. Μέγιστοι δὲ  τῶν   ὑμένων εἰσὶν οἵ τε περὶ
[3, 11]   ὑμήν, ψιλούμενά τε τὰ ὀστᾶ  τῶν   ὑμένων σφακελίζει. Ἔστι δὲ καὶ
[3, 10]   καὶ γυναῖκες ἐκ γενετῆς ἐνδεεῖς  τῶν   ὑστερογενῶν τριχῶν ἅμα καὶ ἄγονοι,
[3, 1]   τοὺς ἄλλους ἰχθῦς διαφορὰ  τῶν   ὑστερῶν ἀκριβέστερον ἂν θεωρηθείη τοῖς
[3, 1]   καὶ ἥδε πρὸς ἀλλήλας ἐστὶ  τῶν   ὑστερῶν. Τὰ μὲν γὰρ κερατοφόρα
[3, 1]   εἰσίν, οἷον τῷ γένει τῷ  τῶν   ὑῶν, τοῖς δ´ ἀπηρτημένοι, καθάπερ
[3, 2]   τότε ἔξωθεν φαινομένων τὰς ἀρχὰς  τῶν   φλεβῶν διώρισαν. Συέννεσις μὲν
[3, 3]   πρανῆ. Αἱ δ´ ἀρχαὶ τούτων  τῶν   φλεβῶν, σχίζονται τὸ πρῶτον,
[3, 4]   φλέβας (τὸ γὰρ ἄλλο πλῆθος  τῶν   φλεβῶν οὐχ ὡσαύτως ἔχει πᾶσιν·
[3, 2]   τοῦ αἵματος φύσις καὶ  τῶν   φλεβῶν, πρῶτον περὶ τούτων λεκτέον,
[3, 2]   Πόλυβος δ´ ὧδε. Τὰ δὲ  τῶν   φλεβῶν τέτταρα ζεύγη ἐστίν, ἓν
[3, 3]   δὲ τοῦτον τὸν τρόπον  τῶν   φλεβῶν φύσις. Δύο φλέβες εἰσὶν
[3, 10]   περὶ τῶν λεπιδωτῶν ἔχει καὶ  τῶν   φολιδωτῶν. Ὅσα μὲν οὖν μαλακὰς
[3, 16]   ἔχοντα. Ποιεῖ δὲ γάλα καὶ  τῶν   φυσωδῶν ἔνια προσφερόμενα, οἷον καὶ
[3, 10]   ἀκάνθαις, οἷον αἱ τῶν ἐχίνων  τῶν   χερσαίων, παραπλησίως τοῖς ὄνυξιν· καὶ
[3, 1]   τῶν ζῳοτοκούντων πρὸς ἄλληλα καὶ  τῶν   ᾠοτοκούντων. Δίκροαι μὲν οὖν εἰσιν
[3, 3]   λαμβάνουσαι τὴν ἀρτηρίαν, φέρουσι μέχρι  τῶν   ὤτων, συμβάλλουσιν αἱ γένυες
[3, 1]   τὴν εὐρυχωρίαν ζῷα γίνεται ἐκ  τῶν   ᾠῶν. Αὐτῶν δὲ τούτων πρὸς
[3, 6]   μικρῷ ἧττον τοῦ τῶν  προβάτων.   Περὶ μὲν οὖν φλεβὸς καὶ
[3, 10]   τῶν τριχῶν κατὰ τὰς τῶν  ὑδάτων   μεταβολάς· ἔνθα μὲν γὰρ λευκὰ
[3, 2]   τὰς ψύας καὶ τοὺς ὄρχεις  ἀλγημάτων   ἀπὸ τῶν ἰγνύων καὶ τῶν
[3, 2]   ποιοῦνται τῶν περὶ τὸν νῶτον  ἀλγημάτων   καὶ ἰσχίον ἀπὸ τῶν ἰγνύων
[3, 16]   θεὸς μαντευομένῳ ἐπίκτησιν ἔσεσθαι  κτημάτων.   Ἐν δὲ τοῖς ἀνδράσι μεθ´
[3, 9]   ἀκολουθεῖ χρόαν. Τῶν τε γὰρ  μελανοδερμάτων   μέλανα τὰ κέρατα καὶ αἱ
[3, 16]   τῶν σωμάτων καὶ τὰς τῶν  ἐδεσμάτων   διαφοράς, οἷον ἐν Φάσει μέν
[3, 16]   δ´ οὔσαις ὀλίγον μὲν ἀπ´  ἐδεσμάτων   τινῶν, οὐ μὴν ἀλλὰ καὶ
[3, 16]   κατά τε τὰ μεγέθη τῶν  σωμάτων   καὶ τὰς τῶν ἐδεσμάτων διαφοράς,
[3, 11]   καὶ χηλῆς καὶ ὁπλῆς καὶ  κεράτων   καὶ ὀδόντων καὶ ῥύγχους καὶ
[3, 9]   θραυστόν. Καὶ τὰ χρώματα τῶν  κεράτων   καὶ ὀνύχων καὶ χηλῆς καὶ
[3, 9]   τὸ πᾶν δέρμα. Τῶν δὲ  κεράτων   τὰ μὲν πλεῖστα κοῖλά ἐστιν
[3, 2]   ζῴων ἄδηλος φύσις τῶν  κυριωτάτων   φλεβῶν διὰ τὸ συμπίπτειν εὐθὺς
[3, 16]   πλείω τυρὸν τὸ παχύτερον τῶν  γαλάκτων.   Τὸ μὲν οὖν τῶν μὴ
[3, 17]   οὐκ ἔχει γλισχρότητα. Λευκὸν δὲ  πάντων·   ἀλλ´ Ἡρόδοτος διέψευσται γράψας τοὺς
[3, 13]   ὅπως ἐλάττω λάβωσι τὴν τροφήν.  Πάντων   δὲ τῶν ζῴων κοινόν ἐστι
[3, 1]   αὐτὸν τρόπον ἔχουσιν οὔθ´ ὅμοιαι  πάντων   εἰσίν, ἀλλὰ διαφέρουσι καὶ τῶν
[3, 3]   Αὐτὸς δ´ ἐγκέφαλος ἄναιμος  πάντων   ἐστί, καὶ οὔτε μικρὸν οὔτε
[3, 1]   τετράποδα, τούτων μὲν ὑστέρα  πάντων   ἐστὶ κάτω τοῦ ὑποζώματος, οἷον
[3, 14]   πήγνυται τὸ τοῦ ταύρου αἷμα  πάντων.   Ἔστι δὲ τῶν ἐναίμων ταῦτα
[3, 10]   σκληρότητα τῶν ὀστῶν. Δέρμα δὲ  πάντων   λεπτότατον ἄνθρωπος ἔχει κατὰ λόγον
[3, 7]   μηροῖς καὶ βραχίοσιν. Στερεὰ δὲ  πάντων   μάλιστα λέων ἔχει τὰ
[3, 5]   ἂν καταφανὴς ἐγίνετο συνέχεια  πάντων.   Μέγιστα δὲ μέρη τῶν νεύρων
[3, 14]   ἀεί, ἐξιὸν δὲ ἔξω πήγνυται  πάντων   πλὴν ἐλάφου καὶ προκὸς καὶ
[3, 1]   ᾠοτοκούντων εἰς τοὐμφανὲς οὐχ ὁμοίως  ἁπάντων   ἔχουσιν, ἀλλ´ αἱ μὲν τῶν
[3, 1]   ᾠοτοκούντων. Δίκροαι μὲν οὖν εἰσιν  ἁπάντων   τῶν πρὸς τοῖς ἄρθροις ἐχόντων
[3, 17]   γέγραφε περὶ τῆς γονῆς τῶν  ἐλεφάντων.  
[3, 5]   τόπος λεπτῶν μὲν ὄντων φλέβια,  παχυνθέντων   δὲ σάρκες) τὰ δὲ νεῦρα
[3, 13]   γὰρ ἀποθνήσκει τῶν νεφρῶν πάντῃ  καλυφθέντων.   Γίνεται δὲ περίνεφρα δι´ εὐβοσίαν,
[3, 1]   δ´ οἱ μὲν ἔτι νέων  ὄντων   τρίψει, οἱ δὲ καὶ ὕστερον
[3, 5]   αὐτὸς τόπος λεπτῶν μὲν  ὄντων   φλέβια, παχυνθέντων δὲ σάρκες) τὰ
[3, 7]   ταῖς σιαγόσιν ἔνεστι τὸ τῶν  ὀδόντων   γένος, ὀστοῦν τῇ μὲν ἄτρητον
[3, 11]   καὶ ὁπλῆς καὶ κεράτων καὶ  ὀδόντων   καὶ ῥύγχους καὶ χόνδρου καὶ
[3, 16]   Τὸ μὲν οὖν τῶν μὴ  ἀμφωδόντων   γάλα πήγνυται (διὸ καὶ τυρεύεται
[3, 16]   μὲν μηρυκάζοντα πάντα, τῶν δ´  ἀμφωδόντων   δασύπους. Βελτίων δ´ ἐστὶν
[3, 1]   ἔχῃ τὸ ἔμβρυον, καὶ τῶν  ἀμφωδόντων   οἷον δασύπους καὶ μῦς καὶ
[3, 16]   τυρεύεται τῶν ἡμέρων) τῶν δ´  ἀμφωδόντων   οὐ πήγνυται, ὥσπερ οὐδ´
[3, 16]   γάλα ἐστίν· τῶν γὰρ ἔτι  θηλαζόντων   γίνεται ἐν τῇ κοιλίᾳ. Ἔστιν
[3, 4]   κατὰ τὴν ἐντὸς καμπήν· διὸ  ἀποσχαζόντων   τῶν ἰατρῶν ταύτην ἀπολύονταί τινων
[3, 10]   ἐπὶ συμφύσει ὀστῶν κεῖσθαι,  γηρασκόντων   διιστάμενα διιᾶσι πλείω ὑγρότητα. Αἱ
[3, 10]   πρότερον. Μεταβάλλουσι δὲ τὰς χρόας  γηρασκόντων   καὶ λευκαίνονται ἐν ἀνθρώπῳ· τοῖς
[3, 10]   τῶν δ´ αἱ χηλαὶ γίνονται  γηρασκόντων   μείζους, καὶ τὰ ῥύγχη τῶν
[3, 10]   δοκεῖ συμβαίνειν (σημεῖον τῶν  μελλόντων.   Αἱ δ´ ἄλλαι γίνονται μέν,
[3, 14]   καὶ πήγνυται (ταχὺ τὸ τῶν  γερόντων,   κἂν ἐν τῷ σώματι
[3, 16]   ἱμᾶσθαι γάλα ἔλαττον τῶν  ἐχόντων   γάλα ζῴων κατά τε τὰ
[3, 9]   Καὶ τῶν μὲν ἄλλων τῶν  ἐχόντων   κέρας οὐδὲν ἀποβάλλει τὰ κέρατα,
[3, 9]   ὥσπερ τὰ ὦτα. Τῶν δ´  ἐχόντων   ὄνυχας (ἔχει δ´ ὄνυχας ἅπαντα
[3, 12]   πρὸς τὰς σάρκας ἔχει τῶν  ἐχόντων   ὀστᾶ καὶ ἄκανθαν. Ἔστι δὲ
[3, 13]   ὑός, οἱ δὲ τῶν στέαρ  ἐχόντων   πήγνυνται, οἷον προβάτου καὶ αἰγός.
[3, 1]   ἐχῖνος. Τὰ δὲ τῶν ἐντὸς  ἐχόντων   πρὸς τῇ γαστρὶ ἔχει, οἷον
[3, 14]   γὰρ καὶ μελάντερόν ἐστιν ὁμοίως  ἐχόντων   πρὸς ὑγίειαν καὶ ἡλικίαν ἐν
[3, 9]   ὅλως οὐκ ἔχει) τῶν δ´  ἐχόντων   τὰ μέν ἐστιν εὐθυώνυχα, (ὥσπερ
[3, 1]   δ´ ἔχει, καὶ τῶν ἐντὸς  ἐχόντων   τὰ μὲν πρὸς τῇ ὀσφύϊ
[3, 1]   ἁπάντων τῶν πρὸς τοῖς ἄρθροις  ἐχόντων   τὰς ὑστέρας, καὶ τὸ μὲν
[3, 1]   Τῶν δ´ ἐν τῷ ἔμπροσθεν  ἐχόντων   τοὺς ὄρχεις οἱ μὲν ἐντὸς
[3, 17]   προΐεται. Ἔστι δὲ τῶν μὲν  ἐχόντων   τρίχας γλίσχρον, τῶν δ´ ἄλλων
[3, 1]   τρόπον. Αἱ δ´ ὑστέραι τῶν  ἐχόντων   ὑστέρας ζῴων οὔτε τὸν αὐτὸν
[3, 1]   ᾠὸν εἶναι ἕν, ὡς δύο  ἐχόντων   ᾠὰ τῶν ἰχθύων τούτων, ὅσων
[3, 14]   ἔξω ζῳοτοκεῖ τῶν ἐναίμων μὲν  ᾠοτοκούντων   δέ. Τὰ δ´ εὖ ἔχοντα
[3, 7]   Τὰ δὲ τῶν τετραπόδων μὲν  ᾠοτοκούντων   δὲ τῶν μὲν μειζόνων ὀστωδέστερά
[3, 1]   ζῳοτοκούντων πρὸς ἄλληλα καὶ τῶν  ᾠοτοκούντων.   Δίκροαι μὲν οὖν εἰσιν ἁπάντων
[3, 1]   αἱ τῶν πλείστων. Τῶν δ´  ᾠοτοκούντων   εἰς τοὐμφανὲς οὐχ ὁμοίως ἁπάντων
[3, 1]   ἰχθύων κάτῳ καθάπερ αἱ τῶν  ζῳοτοκούντων   διπόδων καὶ τετραπόδων, πλὴν λεπταὶ
[3, 8]   ὑπάρχει ὑγρότης μυελώδης. Τῶν δὲ  ζῳοτοκούντων   καὶ πεζῶν περί τε τὰ
[3, 1]   εἰσίν, ἀλλὰ διαφέρουσι καὶ τῶν  ζῳοτοκούντων   πρὸς ἄλληλα καὶ τῶν ᾠοτοκούντων.
[3, 1]   περὶ τῶν εἰς τὴν γένεσιν  συντελούντων   μορίων εἰπεῖν. Ταῦτα γὰρ τοῖς
[3, 2]   τ´ ἐπειδὴ καὶ τῶν πρότερον  εἰρηκότων   τινὲς οὐ καλῶς λέγουσιν. Αἴτιον
[3, 1]   Καὶ ἀφ´ ἑκατέρου τείνει πόρος  συνάπτων   εἰς ἕν, καθάπερ καὶ τοῖς
[3, 5]   (γίνεται γὰρ αὐτὸς τόπος  λεπτῶν   μὲν ὄντων φλέβια, παχυνθέντων δὲ
[3, 16]   δὲ βδάλλων ὀρθὸς ἕστηκεν, μικρὸν  ἐπικύπτων,   διὰ τὸ μὴ δύνασθαι ἂν
[3, 16]   ἐν Λήμνῳ αἲξ ἐκ τῶν  μαστῶν,   οὓς ἔχει δύο ἄρρην
[3, 6]   Ἐν μὲν οὖν τῷ τῶν  πλείστων   αἵματι ζῴων ἔνεισιν, ἐν δὲ
[3, 1]   κερατίων εἱλιγμὸν ἔχουσιν αἱ τῶν  πλείστων.   Τῶν δ´ ᾠοτοκούντων εἰς τοὐμφανὲς
[3, 7]   κεφαλὴ οὐκ ἐκ τεττάρων  ὀστῶν,   ἀλλ´ ἐξ ἕξ· ἔστι δὲ
[3, 10]   οὐδὲν διαφέρει τὴν σκληρότητα τῶν  ὀστῶν.   Δέρμα δὲ πάντων λεπτότατον ἄνθρωπος
[3, 9]   δ´ ὀδόντες κατὰ τὴν τῶν  ὀστῶν   εἰσι φύσιν. Διόπερ τῶν μελάνων
[3, 7]   τὰ δ´ ἄλλα μόρια τῶν  ὀστῶν   ἐν ἐνίοις μέν ἐστιν, ἐν
[3, 7]   τῶν ἐν τῷ αὐτῷ ζῴῳ  ὀστῶν.   Ἔνια δὲ ζῷα οὐδ´ ἂν
[3, 5]   τὰ ἄρθρα καὶ τὰς τῶν  ὀστῶν   ἐστι κάμψεις. Εἰ δ´ ἦν
[3, 5]   δ´ ἀνώνυμα περὶ τὴν τῶν  ὀστῶν   ἐστι κάμψιν· πάντα γὰρ τὰ
[3, 8]   μυκτῆρας καὶ ἔνια ἀκρωτήρια τῶν  ὀστῶν.   ~Ἔτι δ´ ἐστὶν ἄλλα γένη
[3, 11]   τατόν. Περὶ ἕκαστον δὲ τῶν  ὀστῶν   καὶ περὶ ἕκαστον τῶν σπλάγχνων
[3, 11]   καὶ ῥύγχους καὶ χόνδρου καὶ  ὀστῶν   καὶ τῶν ἀνάλογον τούτοις τοῦτον
[3, 10]   ἀποκείρεσθαι, διὰ τὸ ἐπὶ συμφύσει  ὀστῶν   κεῖσθαι, γηρασκόντων διιστάμενα διιᾶσι
[3, 7]   τρητόν, καὶ ἀδύνατον γλύφεσθαι τῶν  ὀστῶν   μόνον. Ἀπὸ δὲ τῆς ῥάχεως,
[3, 5]   τελευτᾷ πρὸς τὰς καμπὰς τῶν  ὀστῶν.   Οὐ μὴν ἀλλ´ οὐκ ἔστι
[3, 5]   ἀλλ´ αἱ ῥαφαὶ αὐταὶ τῶν  ὀστῶν   συνέχουσιν αὐτήν. Ἔστι δ´
[3, 7]   μὲν οὖν περὶ τὴν τῶν  ὀστῶν   φύσιν τοῦτον ἔχει τὸν τρόπον
[3, 3]   μείζων μὲν παρὰ τὰ μείζω,  ἐλάττων   δὲ παρὰ τὰ ἐλάττω, οὕτως
[3, 2]   τραχήλῳ παρὰ τὴν μεγάλην ἑκατέρωθεν,  ἐλάττων   ἐκείνης ὀλίγον, εἰς ἣν αἱ
[3, 10]   γλισχρότης μυξώδης, ἐν μὲν τοῖς  ἐλάττων   ἐν δὲ τοῖς πλείων, οἷον
[3, 3]   τοῖς δεξιοῖς μᾶλλον, δ´  ἐλάττων   ἐν τοῖς ἀριστεροῖς, ἣν καλοῦσί
[3, 15]   ἐν τοῖς ὑείοις δ´ ὀστοῖς  ἐλάττων   ἐστίν, ἐνίοις δ´ αὐτῶν πάμπαν
[3, 3]   ἐν τοῖς ἔμπροσθεν, δ´  ἐλάττων   ὄπισθεν ταύτης, καὶ μὲν
[3, 10]   ἀναφύεται δὲ ἐκτιλθὲν οὔτε τῶν  μελιττῶν   τὸ πτερὸν οὔθ´ ὅσα ἄλλα
[3, 2]   δ´ ἡπατῖτις. Σχίζεται δ´  αὐτῶν   ἄκρα ἑκατέρα, μὲν ἐπὶ
[3, 1]   δ´ ἀφαιρουμένων (τῶν ὄρχεων  αὐτῶν   ἀνασπῶνται οἱ πόροι ἄνω. Διαφθείρουσι
[3, 1]   ζῷα γίνεται ἐκ τῶν ᾠῶν.  Αὐτῶν   δὲ τούτων πρὸς ἄλληλά τε
[3, 3]   τυγχάνουσι τείνουσαι, ὅλαι δι´  αὐτῶν   διέρχονται σωζόμεναι καὶ οὖσαι φλέβες,
[3, 3]   πάντες δ´ ὁμοίως τὴν ἀρχὴν  αὐτῶν   ἐκ τῆς κεφαλῆς καὶ τοῦ
[3, 2]   τῶν σφαγῶν εἴσω, καὶ ἀπ´  αὐτῶν   ἑκατέρας ὑπὸ τὴν ὠμοπλάτην τείνουσι
[3, 2]   δὲ τῆς ἀγνοίας τὸ δυσθεώρητον  αὐτῶν.   Ἐν μὲν γὰρ τοῖς τεθνεῶσι
[3, 4]   καὶ τὸ αἰδοῖον τὰ πέρατα  αὐτῶν   ἐν τοῖς ἄρρεσιν, ἐν δὲ
[3, 1]   τὰς ὑστέρας, καὶ τὸ μὲν  αὐτῶν   ἐν τοῖς δεξιοῖς μέρεσι, τὸ
[3, 5]   δ´ ἦν συνεχὴς φύσις  αὐτῶν,   ἐν τοῖς λελεπτυσμένοις ἂν καταφανὴς
[3, 8]   (ταῦτα γάρ ἐστι χονδράκανθα) (ἔνεστιν  αὐτῶν   ἐν τοῖς πλατέσι τὸ κατὰ
[3, 3]   δὲ καρδία ὥσπερ μόριον  αὐτῶν   ἐστι, καὶ μᾶλλον τῆς ἐμπροσθίας
[3, 1]   διαφέρουσι δ´ ὅτι οἱ μὲν  αὐτῶν   ἔχουσι καθ´ αὑτοὺς τοὺς ὄρχεις,
[3, 6]   νεύρου καὶ φλεβός. Ἔνιαι δ´  αὐτῶν   ἔχουσιν ὑγρότητα τὴν τοῦ ἰχῶρος,
[3, 3]   ῥάχιν ἐντός, ἔστι δὲ κειμένη  αὐτῶν   μὲν μείζων ἐν τοῖς
[3, 6]   τῶν δασυπόδων (ἔστι δ´ ἀμφοτέρων  αὐτῶν   πῆξις οὐ στιφρά, καθάπερ
[3, 2]   αὐχένι μεγάλαι· ἀφ´ ἑκατέρας δ´  αὐτῶν,   τελευτᾷ, σχίζονται εἰς τὴν
[3, 1]   λεχθήσεται ἐν τοῖς περὶ ἕκαστον  αὐτῶν   ἰδίοις ἀκριβέστερον. Ὅσα δ´ ᾠοτοκεῖ
[3, 2]   καὶ τὸ πλευρὸν πολλαὶ ἀπ´  αὐτῶν   καὶ λεπταὶ φλέβες. Αἱ δ´
[3, 13]   σελάχεσιν· ποιοῦσι γὰρ ἔλαιον ἀπ´  αὐτῶν,   γίνεται τηκομένων· αὐτὰ δὲ
[3, 2]   μηροῦ τείνουσιν. δὲ μεγίστη  αὐτῶν   ὄπισθεν τείνει τοῦ μηροῦ, καὶ
[3, 15]   ὀστοῖς ἐλάττων ἐστίν, ἐνίοις δ´  αὐτῶν   πάμπαν οὐκ ἔνεστιν. ~Ταῦτα μὲν
[3, 4]   ταῦτα τὰ μόρια πολλαὶ ἀπ´  αὐτῶν   σχίζονται φλέβες. Μέχρι μὲν οὖν
[3, 3]   εἶναι ταύτας, ἐν μέσῳ δ´  αὐτῶν   τὴν καρδίαν. Ἔχουσι δ´ αἱ
[3, 6]   ἶνες· διὸ καὶ οὐ πήγνυται  αὐτῶν   τὸ αἷμα ὁμοίως τοῖς (ἄλλοις,
[3, 2]   ἔχουσιν· ἐντὸς γὰρ φύσις  αὐτῶν.   Ὥσθ´ οἱ μὲν ἐν τεθνεῶσι
[3, 3]   καταμαθεῖν, εἴ τινι περὶ τῶν  τοιούτων   ἐπιμελές. Ἔχει δὲ τοῦτον τὸν
[3, 9]   ἀνθρώπων, ὥσπερ Αἰθιόπων καὶ τῶν  τοιούτων,   οἱ μὲν ὀδόντες λευκοὶ καὶ
[3, 3]   ἔσχισται τὸν τρόπον· ὑπεράνω δὲ  τούτων   ἀπὸ τῆς ἐκ τῆς καρδίας
[3, 2]   τοῦ αἵματος μάλιστα ταύτας (ἐκ  τούτων   γὰρ ἐκχεῖται ἀθρόον ὥσπερ ἐξ
[3, 7]   ταὐτά, οἷον ἐν τοῖς ἰχθύσι·  τούτων   γὰρ τὰ μὲν ζῳοτοκοῦντα χονδράκανθά
[3, 10]   κεφαλῆς καὶ μάλιστα καὶ πρῶται.  Τούτων   δ´ αἱ ἔμπροσθεν μόναι· τὰ
[3, 16]   δὲ γάλα τε καὶ γονή.  Τούτων   δὲ τὸ μὲν ἀποκεκριμένον ἅπασιν,
[3, 1]   καὶ βράγχια ἔχον ζῳοτόκον ᾖ)  τούτων   δὴ δικρόα μὲν ὑστέρα,
[3, 2]   εἰς τὰ ἀριστερὰ καὶ ἐκ  τούτων   εἰς τὰ δεξιά· αὗται δὲ
[3, 3]   ἀριστεροῖς, δὲ μέση μεγέθει  τούτων   ἐν τῷ μέσῳ ἀμφοῖν· ἀμφότεραι
[3, 15]   μυελόν, ἀλλὰ τὰ κοῖλα, καὶ  τούτων   ἐνίοις οὐκ ἔνεστιν· τὰ γὰρ
[3, 5]   τρόπον. μὲν ἀρχὴ καὶ  τούτων   ἐστὶν ἀπὸ τῆς καρδίας· καὶ
[3, 2]   καὶ ὑπὸ τοὺς μαστοὺς ἀπὸ  τούτων   ἕτεραι. (Ἕτεραι δ´ εἰσὶν αἱ
[3, 4]   ἤρτηνται τὰς ἀρχάς, φανερὸν ἐκ  τούτων.   Ἔχει δ´ ἐν ἅπασι μὲν
[3, 2]   διὰ τῶν σφαγῶν. Ἀπὸ δὲ  τούτων   καθ´ (ἅπαν τὸ σῶμα φλέβες
[3, 2]   τῶν φλεβῶν, πρῶτον περὶ  τούτων   λεκτέον, ἄλλως τ´ ἐπειδὴ καὶ
[3, 2]   ἐπὶ τὸν ταρσόν· ἀπὸ δὲ  τούτων   λεπταὶ καὶ πολύοζοι ἐπὶ τὴν
[3, 1]   ζῳοτόκα καὶ δίποδα καὶ τετράποδα,  τούτων   μὲν ὑστέρα πάντων ἐστὶ
[3, 9]   ἔχοντα φύσιν τούτοις οὔτε πόρρω  τούτων,   οἷον ὄνυχές τε καὶ ὁπλαὶ
[3, 1]   δύο ἐχόντων ᾠὰ τῶν ἰχθύων  τούτων,   ὅσων λέγεται τὸ ᾠὸν εἶναι
[3, 16]   ἔχοντα (μαστοὺς δυοῖν· οὐδενὸς γὰρ  τούτων   οὔτε πλῆθός ἐστι γάλακτος οὔτε
[3, 7]   ἐξ ἕξ· ἔστι δὲ δύο  τούτων   περὶ τὰ ὦτα, μικρὰ πρὸς
[3, 1]   ἐκ τῶν ᾠῶν. Αὐτῶν δὲ  τούτων   πρὸς ἄλληλά τε καὶ πρὸς
[3, 1]   ἐφ´ οἷς ΚΚ· οἱ ἀπὸ  τούτων   πρὸς τῷ ὄρχει προσκαθήμενοι, ἐφ´
[3, 10]   τὰς ὀφρῦς ἀναφαλανθίασις· οὐδέτερον δὲ  τούτων   συμβαίνει οὐδενὶ πρὶν ἀφροδισιάζειν
[3, 7]   τὰ τῶν βραχιόνων ἐχόμενα, καὶ  τούτων   τὰ ἐν ταῖς χερσίν. Ὅσα
[3, 7]   ὧν μέρος τὰ σφυρά, καὶ  τούτων   τὰ καλούμενα πλῆκτρα ἐν τοῖς
[3, 14]   ῥύσις· ἐὰν δέ τι συμβαίνῃ  τούτων,   τὰ καταμήνια χείρω γίνεται. Διαφέρει
[3, 14]   τὰ ἔναιμα τάχιστα σήπεται, καὶ  τούτων   τὰ περὶ τὰ ὀστᾶ. Ἔχει
[3, 1]   πλείστοις καὶ μεγίστοις. Καλεῖται δὲ  τούτων   τὸ μὲν ὑστέρα καὶ δελφύς
[3, 1]   δ´ ἐκτός. Καὶ τὸ αἰδοῖον  τούτων   τοῖς μὲν συνήρτηται πρὸς τὴν
[3, 3]   τὰ πρανῆ. Αἱ δ´ ἀρχαὶ  τούτων   τῶν φλεβῶν, σχίζονται τὸ
[3, 3]   τὴν ἀρτηρίαν, φέρουσι μέχρι τῶν  ὤτων,   συμβάλλουσιν αἱ γένυες τῇ
[3, 10]   τῶν λεπιδωτῶν ἔχει καὶ τῶν  φολιδωτῶν.   Ὅσα μὲν οὖν μαλακὰς ἔχει
[3, 10]   Ὁμοίως δὲ καὶ περὶ τῶν  λεπιδωτῶν   ἔχει καὶ τῶν φολιδωτῶν. Ὅσα
[3, 10]   μᾶλλον, καὶ ἐν γήρᾳ καὶ  τεθνεώτων,   καὶ σκληρότεραι γίνονται ἀντὶ μαλακῶν·
[3, 11]   γέγονε γάρ τι ἤδη τοιοῦτον.  Τεθνεώτων   μὲν οὖν οὐδὲν διίησιν ὑγρόν,
[3, 2]   Ἕτεραι δὲ λεπτότεραι ἀπὸ τῶν  πρώτων   φλεβῶν τείνουσιν, ἀπὸ μὲν τῆς
[3, 1]   οἷον τῷ γένει τῷ τῶν  ὑῶν,   τοῖς δ´ ἀπηρτημένοι, καθάπερ τοῖς
[3, 1]   ἐν τοῖς σφόδρα μικροῖς τῶν  ἰχθύων   δοκεῖν ἑκατέραν ᾠὸν εἶναι ἕν,
[3, 13]   ζῴων γίνεται πιμελῶδες, οἷον τῶν  ἰχθύων   ἐν τοῖς σελάχεσιν· ποιοῦσι γὰρ
[3, 1]   τῷ ὑποζώματι, αἱ δὲ τῶν  ἰχθύων   κάτῳ καθάπερ αἱ τῶν ζῳοτοκούντων
[3, 5]   λεπτὰ καὶ ἄδηλα· διὸ τῶν  ἰχθύων   μάλιστά ἐστι δῆλα πρὸς τοῖς
[3, 1]   τοῖς ὀπισθουρητικοῖς. Τῶν μὲν οὖν  ἰχθύων   οὐδεὶς ὄρχεις ἔχει, οὐδ´ εἴ
[3, 10]   κόλλαν· ἐνιαχοῦ δὲ καὶ ἐξ  ἰχθύων   ποιοῦσι κόλλαν. Ἀναίσθητον δὲ τὸ
[3, 13]   Ἔστι δὲ καὶ τὸ τῶν  ἰχθύων   στέαρ πιμελῶδες, καὶ οὐ πήγνυται.
[3, 1]   ὡς δύο ἐχόντων ᾠὰ τῶν  ἰχθύων   τούτων, ὅσων λέγεται τὸ ᾠὸν
[3, 7]   ἔχει μονόστεον τὸ κρανίον, ὥσπερ  κύων,   τὰ δὲ συγκείμενον, ὥσπερ ἄνθρωπος,
[3, 2]   τοὺς ὄρχεις ἀλγημάτων ἀπὸ τῶν  ἰγνύων   καὶ τῶν σφυρῶν εἴσωθεν〉 Τὸ
[3, 2]   ἀλγημάτων καὶ ἰσχίον ἀπὸ τῶν  ἰγνύων   καὶ τῶν σφυρῶν ἔξωθεν. Ἕτεραι
[3, 2]   τοὺς μηρούς, καὶ διὰ τῶν  ἰγνύων   τοῦ ἔνδοθεν μορίου καὶ διὰ
[3, 1]   τὴν ὑστέραν, καὶ τῶν  ἐμβρύων   ἐξάρτησις ἐξ αὐτῆς ἐστι τῆς
[3, 9]   ἔστιν ἁπλᾶ· τὰ δὲ τῶν  ἐλάφων   μόνα δι´ ὅλου στερεὰ καὶ
[3, 6]   (ἄλλοις, ἀλλὰ τὸ μὲν τῶν  ἐλάφων   παραπλησίως τῷ τῶν δασυπόδων (ἔστι
[3, 2]   δὲ τρίτον ζεῦγος ἐκ τῶν  κροτάφων   διὰ τοῦ αὐχένος ὑπὸ τὰς
[3, 10]   καὶ ἀκροποσθία καὶ βλεφαρίς. Τῶν  συνεχῶν   δ´ ἐστὶ τὸ δέρμα ἐν
[3, 10]   ἥβη. Εἰσὶ δὲ τῶν  τριχῶν   αἱ μὲν συγγενεῖς, αἱ δ´
[3, 9]   τοῦ δέρματος καὶ τὴν τῶν  τριχῶν   ἀκολουθεῖ χρόαν. Τῶν τε γὰρ
[3, 10]   ἐκ γενετῆς ἐνδεεῖς τῶν ὑστερογενῶν  τριχῶν   ἅμα καὶ ἄγονοι, ὅσοιπερ ἂν
[3, 10]   τε μᾶλλον πολιαὶ σκεπαζομένων τῶν  τριχῶν   διαπνεομένων. Πρῶτον δὲ πολιοῦνται
[3, 10]   ἔχει. Τὰ δὲ πάχη τῶν  τριχῶν   καὶ αἱ λεπτότητες καὶ τὰ
[3, 11]   ὑμένων, ἔτι δὲ καὶ περὶ  τριχῶν   καὶ ὀνύχων καὶ χηλῆς καὶ
[3, 10]   τῶν πτηνῶν ἀετός. ~Περὶ δὲ  τριχῶν   καὶ τῶν ἀνάλογον καὶ δέρματος
[3, 10]   τῶν ζῴων τὰς χρόας τῶν  τριχῶν   κατὰ τὰς τῶν ὑδάτων μεταβολάς·
[3, 10]   ὄνυξιν· καὶ γὰρ τὸ τῶν  ἀνύχων   γένος ἐν ἐνίοις τῶν ζῴων
[3, 11]   δὲ καὶ περὶ τριχῶν καὶ  ὀνύχων   καὶ χηλῆς καὶ ὁπλῆς καὶ
[3, 9]   τὰ χρώματα τῶν κεράτων καὶ  ὀνύχων   καὶ χηλῆς καὶ ὁπλῆς κατὰ
[3, 1]   εὐρυχωρίαν ζῷα γίνεται ἐκ τῶν  ᾠῶν.   Αὐτῶν δὲ τούτων πρὸς ἄλληλά
[3, 2]   μὲν γὰρ τοῖς τεθνεῶσι τῶν  ζῴων   ἄδηλος φύσις τῶν κυριωτάτων
[3, 12]   μόνον. Λεπτυνομένων μὲν οὖν τῶν  ζῴων   ἀφανίζονται, καὶ γίνονται φλέβια καὶ
[3, 13]   τὸ ἧπαρ ἐν ἐνίοις τῶν  ζῴων   γίνεται πιμελῶδες, οἷον τῶν ἰχθύων
[3, 14]   Μάλιστα δὲ καὶ τῶν θηλέων  ζῴων   γυνὴ πολύαιμον, καὶ τὰ καλούμενα
[3, 6]   οὖν τῷ τῶν πλείστων αἵματι  ζῴων   ἔνεισιν, ἐν δὲ τῷ τῆς
[3, 2]   δή ἐστι τὸ σῶμα τῶν  ζῴων,   σὰρξ καὶ τὸ τούτῳ
[3, 3]   δὲ μέσα τῷ μεγέθει τῶν  ζῴων   καὶ τὴν ἑτέραν, τὰ δὲ
[3, 10]   θιγγάνουσα. Ὅσα δὲ ποικίλα τῶν  ζῴων   κατὰ τὰς τρίχας, τούτοις καὶ
[3, 16]   ἔλαττον τῶν ἐχόντων γάλα  ζῴων   κατά τε τὰ μεγέθη τῶν
[3, 7]   κροκόδειλος ποτάμιος μόνος τῶν  ζῴων   κινεῖ τὴν σιαγόνα τὴν ἄνωθεν.
[3, 13]   τὴν τροφήν. Πάντων δὲ τῶν  ζῴων   κοινόν ἐστι τὸ περὶ τὴν
[3, 3]   αἱ μὲν τῶν σφόδρα μικρῶν  ζῴων   μόλις φανερὰν τὴν μεγίστην ἔχουσι,
[3, 13]   μὴ ἐν κινήσει ὄντα τῶν  ζῴων.   Οἱ δ´ ἐγκέφαλοι τῶν μὲν
[3, 10]   Περὶ δὲ τὰ πτερωτὰ τῶν  (ζῴων,   οἷον τοὺς ὄρνιθας, κατὰ μὲν
[3, 10]   τρόπον. Τρίχας μὲν ἔχει τῶν  ζῴων   ὅσα πεζὰ καὶ ζῳοτόκα, φολίδας
[3, 10]   ἀνύχων γένος ἐν ἐνίοις τῶν  ζῴων   οὐδὲν διαφέρει τὴν σκληρότητα τῶν
[3, 17]   τρίχας γλίσχρον, τῶν δ´ ἄλλων  ζῴων   οὐκ ἔχει γλισχρότητα. Λευκὸν δὲ
[3, 1]   μὲν γὰρ ὅλως τῶν ἐναίμων  ζῴων   οὐκ ἔχει ὄρχεις, τὰ δ´
[3, 1]   δ´ ὑστέραι τῶν ἐχόντων ὑστέρας  ζῴων   οὔτε τὸν αὐτὸν τρόπον ἔχουσιν
[3, 15]   ὑγρῶν ἐνίοις τῶν ἐναίμων ὑπάρχει  ζῴων.   Πάντα δ´ ὅσα φύσει ὑπάρχει
[3, 13]   στεατώδη μᾶλλον, καὶ μάλιστα τῶν  ζῴων   πρόβατον· τοῦτο γὰρ ἀποθνήσκει τῶν
[3, 3]   ἐν μόνοις τοῖς ἀποπεπνιγμένοις τῶν  ζῴων   προλεπτυνθεῖσιν ἔστιν ἱκανῶς καταμαθεῖν, εἴ
[3, 10]   γινόμεναι ἐν ἀνθρώπῳ μόνῳ τῶν  ζῴων,   συγγενεῖς μὲν αἱ ἐν τῇ
[3, 14]   καλούμενα καταμήνια γίνεται πλεῖστα τῶν  ζῴων   ταῖς γυναιξίν. Νενοσηκὸς δὲ τοῦτο
[3, 10]   συνήθη. Μεταβάλλουσι δέ τινα τῶν  ζῴων   τὰς χρόας τῶν τριχῶν κατὰ
[3, 9]   ὑπάρχει ταῦτα τὰ μόρια τῶν  ζῴων.   Ταῦτα μὲν γὰρ καὶ καμπτὰ
[3, 7]   ἄκανθαν. Τὰ δὲ τῶν ἄλλων  ζῴων   τῶν ἐναίμων τὰ μὲν μικρὸν
[3, 1]   ἐν τοῖς τετράποσι μὲν τῶν  ζῴων   ᾠοτόκοις δέ, οἷον χελώνῃ καὶ
[3, 16]   ἔγκυον γένηται, οὐδενὶ τῶν  ζῴων   ὡς ἐπὶ τὸ πολύ. Ὅταν
[3, 14]   αἷμα ἁπτομένων ἐν οὐδενὶ τῶν  ζῴων,   ὥσπερ οὐδ´ περίττωσις




Recherches | Texte | Lecture | Liste du vocabulaire | Index inverse | Menu | Site de Philippe Remacle

 
UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) |
Responsable académique : Alain Meurant
Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher

Dernière mise à jour : 5/11/2009