HODOI ELEKTRONIKAI
Du texte à l'hypertexte

Aristote, Histoire des animaux, livre III

Liste des contextes (ordre alphabétique)


φ  =  62 formes différentes pour 174 occurrences

α   β   γ   δ   ε   ζ   η   θ   ι   κ   λ   μ   ν   ξ   ο   π   ρ   ς   τ   υ   φ   χ   ψ   ω   

Livre, chapitre
[3, 16]   γὰρ χαλεπώτερον) Ὅλως δὲ τὰ  φαγεῖν   δυνάμενα τῶν τετραπόδων, ὥσπερ καὶ
[3, 5]   σφόδρα λελεπτυσμένοις πάντα τὸν ὄγκον  φαίνεσθαι   πλήρη φλεβίων (γίνεται γὰρ
[3, 1]   ὥραν (τῆς ὀχείας θορός τε  φαίνεται   ἐνὼν καὶ οἱ πόροι σφόδρα
[3, 5]   τρέφεται καὶ ἐξ ἧς γινόμενα  φαίνεται.   μὲν οὖν φλὲψ δύναται
[3, 3]   ἐστιν, ἀλλὰ πᾶς πλεύμων  φαίνεται   μεστὸς ὢν αἵματος. Ἐπάνω δ´
[3, 2]   ἀνθρώποις ἐκ τῶν τότε ἔξωθεν  φαινομένων   τὰς ἀρχὰς τῶν φλεβῶν διώρισαν.
[3, 2]   κεφαλὴν τείνουσαι διὰ τῶν σφαγῶν  φαίνονται   ἐν τῷ αὐχένι μεγάλαι· ἀφ´
[3, 2]   καὶ εἰς τὰς χεῖρας. Καὶ  φαίνονται   παρά τε τὴν σπληνῖτιν καὶ
[3, 16]   οἷον δελφὶς καὶ φώκαινα καὶ  φάλαινα·   καὶ γὰρ ταῦτα μαστοὺς ἔχει
[3, 10]   ἔχοντες ἧττον φαλακροῦνται, κἂν ὄντες  φαλακροὶ   λάβωσιν, ἔνιοι δασύνονται. Οὐκ αὐξάνεται
[3, 10]   δὲ δασείας· ἧττον δὲ γίνονται  φαλακροὶ   οἱ μαδιγένειοι. Αὔξονται δ´ αἱ
[3, 10]   τὰ γὰρ ὄπισθεν οὐδεὶς γίνεται  φαλακρός.   μὲν οὖν κατὰ κορυφὴν
[3, 10]   Οὐ γίνεται δ´ οὔτε παῖς  φαλακρὸς   οὔτε γυνὴ οὔθ´ οἱ ἐκτετμημένοι·
[3, 10]   μὲν οὖν κατὰ κορυφὴν λειότης  φαλακρότης   καλεῖται, δὲ κατὰ τὰς
[3, 10]   Οἱ δ´ ἰξίαν ἔχοντες ἧττον  φαλακροῦνται,   κἂν ὄντες φαλακροὶ λάβωσιν, ἔνιοι
[3, 3]   τῶν σφόδρα μικρῶν ζῴων μόλις  φανερὰν   τὴν μεγίστην ἔχουσι, τὰ δὲ
[3, 4]   οὐδ´ ὁμοίως ἐν ἅπασίν ἐστι  φανερόν,   ἀλλὰ μάλιστα ἐν τοῖς μάλιστα
[3, 4]   καὶ πόθεν ἤρτηνται τὰς ἀρχάς,  φανερὸν   ἐκ τούτων. Ἔχει δ´ ἐν
[3, 1]   δὲ τῶν ἀπόδων εἰς τὸ  φανερὸν   μὲν ζῳοτοκεῖ ἐν αὑτοῖς δ´
[3, 1]   ὀσφύϊ. Ὅσα δ´ εἰς τὸ  φανερὸν   μὲν ζῳοτοκεῖ ἐν αὑτοῖς δ´
[3, 1]   ζῳοτόκων ἐλέφας· τὰ δ´ ἄλλα  φανεροὺς   ἔχει. δ´ ἐξάρτησις
[3, 1]   οἱ δ´ ἐκτὸς ἐν τῷ  φανερῷ   πρὸς τῷ τέλει τῆς γαστρός.
[3, 1]   ἐν χηνὶ καὶ τοῖς τηλικούτοις,  φανερώτερον   γίνεται, ὅταν ὀχεία πρόσφατος
[3, 16]   τῶν ἐδεσμάτων διαφοράς, οἷον ἐν  Φάσει   μέν ἐστι βοΐδια μικρὰ ὧν
[3, 10]   ποιεῖν· διὸ καὶ τὸν Ὅμηρόν  φασιν   ἀντὶ Σκαμάνδρου Ξάνθον προσαγορεύειν αὐτόν.
[3, 16]   ἐν τῷ αἰγείῳ· γίνεσθαι γάρ  φασιν   οἱ νομεῖς ἐκ μὲν ἀμφορέως
[3, 15]   ἔχει μικρόν, διόπερ ἔνιοι οὔ  φασιν   ὅλως ἔχειν μυελὸν τοὺς λέοντας,
[3, 10]   ἐστὶν πολιότης, ὥσπερ τινές  φασιν·   οὐδὲν γὰρ φύεται εὐθὺς αὗον.
[3, 1]   Ἐπιδηλότατα δὲ τοῦτο συμβαίνει ταῖς  φάτταις   καὶ τοῖς πέρδιξιν, ὥστ´ ἔνιοι
[3, 1]   αἰδοίῳ λευκή ἐστιν ὑγρότης.  Φέρει   δὲ καὶ ἀπὸ τῆς κύστεως
[3, 2]   ἔνδοθεν παρὰ τὴν ῥάχιν ἑκάτεραι  φέρουσαι   παρὰ τὰς ψύας εἰς τοὺς
[3, 4]   καθάπτουσιν εἰς τὸ ὀστοῦν ἀμφότεραι.  Φέρουσι   δὲ καὶ εἰς τοὺς νεφροὺς
[3, 3]   καὶ μεταξὺ λαμβάνουσαι τὴν ἀρτηρίαν,  φέρουσι   μέχρι τῶν ὤτων, συμβάλλουσιν
[3, 3]   δύο τόπους. Αἱ μὲν γὰρ  φέρουσιν   εἰς τὰ πλάγια καὶ τὰς
[3, 4]   τῆς ἀορτῆς ἄλλοι δύο πόροι  φέρουσιν   εἰς τὴν κύστιν, ἰσχυροὶ καὶ
[3, 4]   τῶν βουβώνων καὶ τῶν μηρῶν  φέρουσιν   ἐναλλάξ, μὲν ἐκ τῶν
[3, 5]   δύναται πυροῦσθαι, νεῦρον δὲ πᾶν  φθείρεται   πυρωθέν· κἂν διακοπῇ, οὐ συμφύεται
[3, 14]   ἀλλ´ ὑπάρχει πᾶσι τοῖς μὴ  φθειρομένοις.   Πᾶν δ´ αἷμά ἐστιν ἐν
[3, 10]   νόσοις τισίν, οἷον ἐν ταῖς  φθίσεσι   μᾶλλον, καὶ ἐν γήρᾳ καὶ
[3, 4]   Πᾶσαι δ´ αὗται εἰς μίαν  φλέβα   μεγάλην τελευτῶσιν, παρὰ πᾶν τὸ
[3, 3]   ἔπεσιν εἴρηκε ποιήσας ἀπὸ δὲ  φλέβα   πᾶσαν ἔκερσεν, τ´ ἀνὰ
[3, 3]   ἄνω μὲν καὶ κάτω τὰς  φλέβας   εἶναι ταύτας, ἐν μέσῳ δ´
[3, 12]   κοιλία μικρά· τοῖς δὲ τὰς  φλέβας   ἔχουσι μεγάλας καὶ τὸ αἷμα
[3, 6]   τε τῶν νεύρων πρὸς τὰς  φλέβας   καὶ ἀπ´ ἐκείνων πρὸς τὰ
[3, 3]   οὐκ ἐπραγματεύθησαν ἀκριβολογίαν περὶ τὰς  φλέβας,   πάντες δ´ ὁμοίως τὴν ἀρχὴν
[3, 4]   τὰς ἀρχὰς καὶ τὰς μεγίστας  φλέβας   (τὸ γὰρ ἄλλο πλῆθος τῶν
[3, 3]   δ´ ἐντεῦθεν εἰς τέτταρας σχίζονται  φλέβας,   ὧν μία μὲν ἐπανακάμψασα καταβαίνει
[3, 2]   πολλαὶ ἀπ´ αὐτῶν καὶ λεπταὶ  φλέβες.   Αἱ δ´ εἰς τὴν κεφαλὴν
[3, 5]   ἀπὸ μιᾶς ἀρχῆς, ὥσπερ αἱ  φλέβες.   Αἱ μὲν γὰρ φλέβες, ὥσπερ
[3, 2]   εἰς τὰς ὑστέρας. Αἱ δὲ  φλέβες   αἱ μὲν πρῶται ἐκ τῆς
[3, 2]   τόνδε τὸν τρόπον λέγει. Αἱ  φλέβες   αἱ παχεῖαι ὧδε πεφύκασιν, ἐκ
[3, 7]   καὶ συνεχῆ ἀλλήλοις ὥσπερ αἱ  φλέβες·   αὐτὸ δὲ καθ´ αὑτὸ οὐδέν
[3, 4]   πάγκρεας. Ἀπὸ δὲ ταύτης πολλαὶ  φλέβες   διὰ τοῦ μεσεντερίου τείνουσιν. Πᾶσαι
[3, 2]   τούτων καθ´ (ἅπαν τὸ σῶμα  φλέβες   διατείνουσιν, ἀπὸ μὲν τῆς δεξιᾶς
[3, 3]   τῶν φλεβῶν φύσις. Δύο  φλέβες   εἰσὶν ἐν τῷ θώρακι κατὰ
[3, 2]   τῶν σφυρῶν ἔξωθεν. Ἕτεραι δὲ  φλέβες   ἐκ τῆς κεφαλῆς παρὰ τὰ
[3, 12]   ἔχουσι (τὰς σάρκας πολλὰς αἱ  φλέβες   ἐλάττους καὶ τὸ αἷμα ἐρυθρότερον
[3, 2]   Ἀπολλωνιάτης τάδε λέγει. Αἱ  φλέβες   ἐν τῷ ἀνθρώπῳ ὧδ´ ἔχουσιν.
[3, 12]   ὥσπερ τὰ νεῦρα καὶ αἱ  φλέβες   ἐπὶ μῆκος μόνον. Λεπτυνομένων μὲν
[3, 3]   αὐτῶν διέρχονται σωζόμεναι καὶ οὖσαι  φλέβες,   δὲ καρδία ὥσπερ μόριον
[3, 4]   μὲν οὖν τρόπον ἔχουσιν αἱ  φλέβες   καὶ πόθεν ἤρτηνται τὰς ἀρχάς,
[3, 4]   μόρια πολλαὶ ἀπ´ αὐτῶν σχίζονται  φλέβες.   Μέχρι μὲν οὖν τῶν νεφρῶν
[3, 4]   μεγάλης φλεβὸς καὶ τῆς ἀορτῆς  φλέβες·   πλὴν οὐκ εἰς τὸ κοῖλον
[3, 4]   τοῦτον ἔχουσι τὸν τρόπον αἱ  φλέβες·   τὸ δ´ ὑποκάτω τῆς καρδίας
[3, 4]   τῆς ἀορτῆς εἰς τὸ μεσεντέριον  φλέβες   ὥσπερ αἱ ἀπὸ τῆς μεγάλης
[3, 5]   αἱ φλέβες. Αἱ μὲν γὰρ  φλέβες,   ὥσπερ ἐν τοῖς γραφομένοις κανάβοις,
[3, 4]   νεφρῶν, οὐδὲν κοινωνοῦντες τῇ μεγάλῃ  φλεβί.   Ἐκ μέσου δὲ τῶν νεφρῶν
[3, 3]   σχίζεται εἰς πολλὰ καὶ λεπτὰ  φλέβια   εἰς τὴν καλουμένην μήνιγγα τὴν
[3, 4]   καὶ ἀφανίζεται τὰ ἀπ´ αὐτῆς  φλέβια   εἰς τοῦτον. Ἕτερον δὲ μέρος
[3, 12]   τῶν ζῴων ἀφανίζονται, καὶ γίνονται  φλέβια   καὶ ἶνες· εὐβοσίᾳ δὲ πλείονι
[3, 3]   παρά τε τὴν πλευρὰν ἑκάστην  φλέβια   καὶ πρὸς ἕκαστον τὸν σφόνδυλον,
[3, 5]   αὐτὸς τόπος λεπτῶν μὲν ὄντων  φλέβια,   παχυνθέντων δὲ σάρκες) τὰ δὲ
[3, 3]   ἐλάττους οἱ πόροι καὶ τὰ  φλέβια   πολλῷ ἐλάττω ταύτης ἐστὶ τῶν
[3, 1]   Τείνουσιν ἐκ τῆς ἀορτῆς πόροι  φλεβικοὶ   μέχρι τῆς κεφαλῆς ἑκατέρου τοῦ
[3, 4]   καὶ ποικίλοις καὶ ἰνώδεσι τελευτῶσι  φλεβίοις.   Εἰς δὲ τὸ ἧπαρ καὶ
[3, 4]   καρδίαν· δὲ πρόσφυσίς ἐστι  φλεβίοις   νευρώδεσι καὶ μικροῖς. Ἔστι δ´
[3, 1]   τὰ δ´ ὠχροτέρους, λεπτοῖς πάμπαν  φλεβίοις   περιεχομένους. Καὶ ἀφ´ ἑκατέρου τείνει
[3, 3]   καὶ τοὺς ὀδόντας λεπτοῖς πάμπαν  φλεβίοις.   Τὸν δ´ αὐτὸν τρόπον καὶ
[3, 3]   οὐ τρῆμά τ´ ἔνεστι καὶ  φλέβιον·   τὰ γὰρ τελευταῖα τῷ μεγέθει
[3, 3]   καὶ οὔτε μικρὸν οὔτε μέγα  φλέβιον   τελευτᾷ εἰς αὐτόν. Τῶν δὲ
[3, 5]   πάντα τὸν ὄγκον φαίνεσθαι πλήρη  φλεβίων   (γίνεται γὰρ αὐτὸς τόπος
[3, 4]   τῆς ἀορτῆς καὶ τῆς μεγάλης  φλεβὸς   ἀπὸ τῶν σχιζομένων καὶ ἄλλαι,
[3, 4]   δ´ ἄλλαι ἀπὸ τῆς μεγάλης  φλεβὸς   ἀποσχίζονται, μὲν ἐπὶ τὸ
[3, 4]   ἀπὸ τῆς διὰ τοῦ ἥπατος  φλεβὸς   ἀποσχίσεις εἰσίν, ὧν μὲν
[3, 4]   ἀπὸ τῶν ἀριστερῶν τῆς μεγάλης  φλεβὸς   ἀποσχισθὲν τὸν αὐτὸν τρόπον ἀναβαίνει
[3, 1]   τῶν ἐντέρων, μεταξὺ τῆς μεγάλης  φλεβός,   ἀφ´ ἧς τείνουσι πόροι εἰς
[3, 3]   Ἐπάνω δ´ οἱ ἀπὸ τῆς  φλεβός   εἰσι πόροι τῶν ἀπὸ τῆς
[3, 3]   οὔσης τῆς κοιλίας μορίου τῆς  φλεβὸς   ἐν λιμνάζει τὸ αἷμα.
[3, 6]   ἶνές εἰσι μεταξὺ νεύρου καὶ  φλεβός.   Ἔνιαι δ´ αὐτῶν ἔχουσιν ὑγρότητα
[3, 11]   διαφέρειν κογχυλίων. Περὶ μὲν οὖν  φλεβὸς   καὶ νεύρου καὶ δέρματος, καὶ
[3, 6]   τῶν προβάτων. Περὶ μὲν οὖν  φλεβὸς   καὶ νεύρου καὶ ἰνὸς τοῦτον
[3, 4]   νεφροὺς ἀπό τε τῆς μεγάλης  φλεβὸς   καὶ τῆς ἀορτῆς φλέβες· πλὴν
[3, 3]   τρόπον καὶ τὰ τῆς ἐλάττονος  φλεβός,   καλουμένης δ´ ἀορτῆς, ἔσχισται μέρη,
[3, 3]   συμβάλλει τῇ πρότερον ἀποσχίσει τῆς  φλεβὸς   κατὰ τὴν τοῦ βραχίονος καμπήν,
[3, 3]   ἀπὸ τῆς καρδίας τῆς μεγάλης  φλεβὸς   μόριον πρὸς τὸν πλεύμονα καὶ
[3, 4]   δ´ ἀπὸ μὲν τῆς μεγάλης  φλεβὸς   οὐδεμία εἰς τὰς ὑστέρας, ἀπὸ
[3, 3]   τὸν αὐχένα (ἀπὸ τῆς μεγάλης  φλεβός)   παρὰ τὴν ἀρτηρίαν τείνουσι τὴν
[3, 4]   ὥσπερ αἱ ἀπὸ τῆς μεγάλης  φλεβός,   πλὴν πολλῷ λειπόμεναι τῷ μεγέθει·
[3, 3]   ταύτης ἐστὶ τῶν τῆς μεγάλης  φλεβός.   ~Τὰ μὲν οὖν ἄνωθεν τῆς
[3, 3]   δὲ λοιπῶν τῶν ἀπὸ τῆς  φλεβὸς   ταύτης σχισθεισῶν φλεβῶν αἱ μὲν
[3, 4]   τῆς καρδίας μέρος τῆς μεγάλης  φλεβὸς   τείνει μετέωρον διὰ τοῦ ὑποζώματος,
[3, 4]   Αἱ δὲ σχίσεις ἑκατέρας τῆς  φλεβὸς   τείνουσιν εἰς τὸ ἰσχίον ἑκάτερον,
[3, 3]   τὰ μόρια ἀπὸ τῆς μεγάλης  φλεβὸς   τοῦτον ἔσχισται τὸν τρόπον· ὑπεράνω
[3, 2]   τοὺς πόδας· διὸ καὶ τὰς  φλεβοτομίας   ποιοῦνται τῶν περὶ τὰς ψύας
[3, 2]   τοὺς πόδας· διὸ καὶ τὰς  φλεβοτομίας   ποιοῦνται τῶν περὶ τὸν νῶτον
[3, 3]   ἀπὸ τῆς φλεβὸς ταύτης σχισθεισῶν  φλεβῶν   αἱ μὲν τὴν κεφαλὴν κύκλῳ
[3, 2]   ἄδηλος φύσις τῶν κυριωτάτων  φλεβῶν   διὰ τὸ συμπίπτειν εὐθὺς ἐξιόντος
[3, 2]   ἔξωθεν φαινομένων τὰς ἀρχὰς τῶν  φλεβῶν   διώρισαν. Συέννεσις μὲν Κύπριος
[3, 4]   ὀλίγας καὶ ταύτας ἶνας ἀντὶ  φλεβῶν   ἔχουσιν. δὲ μεγάλη φλὲψ
[3, 3]   Αἱ δ´ ἀρχαὶ τούτων τῶν  φλεβῶν,   σχίζονται τὸ πρῶτον, καλοῦνται
[3, 4]   (τὸ γὰρ ἄλλο πλῆθος τῶν  φλεβῶν   οὐχ ὡσαύτως ἔχει πᾶσιν· οὐδὲ
[3, 2]   αἵματος φύσις καὶ τῶν  φλεβῶν,   πρῶτον περὶ τούτων λεκτέον, ἄλλως
[3, 2]   δὲ λεπτότεραι ἀπὸ τῶν πρώτων  φλεβῶν   τείνουσιν, ἀπὸ μὲν τῆς δεξιᾶς
[3, 2]   δ´ ὧδε. Τὰ δὲ τῶν  φλεβῶν   τέτταρα ζεύγη ἐστίν, ἓν μὲν
[3, 3]   τοῦτον τὸν τρόπον τῶν  φλεβῶν   φύσις. Δύο φλέβες εἰσὶν ἐν
[3, 2]   περιττώματα· ταῦτα δ´ ἐστὶ κόπρος,  φλέγμα,   χολὴ ξανθὴ καὶ μέλαινα. Ἐπεὶ
[3, 4]   οὐδεμία τείνει ἀπὸ τῆς ἀορτῆς  φλέψ.   Αἱ δὲ σχίσεις ἑκατέρας τῆς
[3, 4]   μία μὲν διὰ τοῦ ἥπατος  φλέψ,   βραχεῖα μὲν πλατεῖα δέ, ἀφ´
[3, 3]   πολλῷ κοινωνεῖ. Καὶ μὲν  φλὲψ   διὰ τῆς καρδίας, εἰς δὲ
[3, 5]   γινόμενα φαίνεται. μὲν οὖν  φλὲψ   δύναται πυροῦσθαι, νεῦρον δὲ πᾶν
[3, 3]   οὖν ἐπὶ τὸν πλεύμονα τείνουσα  φλὲψ   εἰς διμερῆ ὄντ´ αὐτὸν διχῇ
[3, 3]   μιᾶς. (Ἡ μὲν οὖν μεγάλη  φλὲψ   ἐκ τῆς μεγίστης ἤρτηται κοίλιας
[3, 4]   φλεβῶν ἔχουσιν. δὲ μεγάλη  φλὲψ   ἐν πᾶσι μάλιστα διάδηλος, καὶ
[3, 2]   οὖς ἑκάτεραι. Ἔστι δ´ ἑτέρα  φλὲψ   ἐν τῷ τραχήλῳ παρὰ τὴν
[3, 4]   ἀορτὴ καὶ μεγάλη  φλέψ·   ἐνταῦθα δὲ πρός τε τὴν
[3, 2]   πέφυκεν ἐγγίνεσθαι (τοῦτο δὲ καλεῖται  φλέψ)   ἔπειτα δὲ τὸ ἀνάλογον τούτοις,
[3, 3]   τὸν σφόνδυλον τοῦ τραχήλου τείνουσα  φλὲψ   καὶ τὴν ῥάχιν πάλιν παρὰ
[3, 4]   μέσου δὲ τῶν νεφρῶν ἑκατέρου  φλὲψ   κοίλη καὶ νευρώδης ἐξήρτηται, τείνουσα
[3, 3]   ἀορτῆς, ἄσχιστος καὶ μεγάλη οὖσα  φλέψ.   Σχίζεται δ´ ἀπ´ αὐτῆς μόρια
[3, 5]   καλουμένη ἀορτὴ νευρώδης ἐστὶ  φλέψ,   τὰ μὲν τελευταῖα καὶ παντελῶς
[3, 4]   αὐτῆς μικρὰ μὲν παχεῖα δὲ  φλὲψ   τείνει εἰς τὸν σπλῆνα, καὶ
[3, 4]   εἰς τοὔπισθεν μᾶλλον μεγάλη  φλὲψ   τῆς ἀορτῆς. Προσπέφυκε δ´
[3, 3]   Καὶ ἔστιν μὲν μεγάλη  φλὲψ   ὑμενώδης καὶ δερματώδης, δ´
[3, 3]   κοίλου τοῦ μέσου τείνεται πάλιν  φλέψ,   ὡς οὔσης τῆς κοιλίας μορίου
[3, 15]   ὑπάρχει, ὥσπερ καὶ αἷμα ἐν  φλεψὶ   καὶ μυελὸς ἐν ὀστοῖς, τὰ
[3, 4]   τὸν δεξιὸν συμβάλλει ταῖς ἑτέραις  φλεψὶ   κατὰ τὴν ἐντὸς καμπήν· διὸ
[3, 14]   δὲ τὸ αἷμα ἐν ταῖς  φλεψὶν   ἅπασι πάντῃ ἅμα τοῖς ζῴοις,
[3, 14]   ἐν ἀγγείῳ, ἐν ταῖς καλουμέναις  φλεψίν,   ἐν ἄλλῳ δ´ οὐδενὶ πλὴν
[3, 2]   ἀλλὰ πᾶν ἐστιν ἐν ταῖς  φλεψίν)   Ἐν δὲ τοῖς ζῶσιν ἀδύνατόν
[3, 4]   περὶ τὰς ἰγνύας ταῖς ἑτέραις  φλεψίν.   Ὃν μὲν οὖν τρόπον ἔχουσιν
[3, 10]   ζῴων ὅσα πεζὰ καὶ ζῳοτόκα,  φολίδας   δ´ ὅσα πεζὰ καὶ ᾠοτόκα,
[3, 10]   τῶν λεπιδωτῶν ἔχει καὶ τῶν  φολιδωτῶν.   Ὅσα μὲν οὖν μαλακὰς ἔχει
[3, 4]   ὑπόζωμα τελευτᾷ καὶ τὰς καλουμένας  φρένας,   δὲ πάλιν ἐπανελθοῦσα διὰ
[3, 9]   τῷ ὀστῷ· διὸ καὶ ἐν  Φρυγίᾳ   εἰσὶ βόες καὶ ἄλλοθι οἳ
[3, 16]   καὶ ὄνειον μίγνυται εἰς τὸν  Φρύγιον   τυρόν. Ἔστι δὲ τυρὸς πλείων
[3, 10]   τὰς ἐπὶ τῷ γενείῳ οὐ  φύει   τρίχας· πλὴν ἐνίαις γίνονται ὀλίγαι,
[3, 10]   ὥσπερ τινές φασιν· οὐδὲν γὰρ  φύεται   εὐθὺς αὗον. Ἐν δὲ τῷ
[3, 10]   μὲν ἐκτμηθῇ πρὸ ἥβης, οὐ  φύονται   αἱ ὑστερογενεῖς, ἐὰν δ´ ὕστερον,
[3, 10]   θρίξ. Αἱ δὲ πλεῖσται εὐθὺς  φύονται   λευκαὶ τῶν πολιῶν. Ἧι καὶ
[3, 14]   ἐρυθρόν· τὸ δὲ χεῖρον  φύσει   νόσῳ μελάντερον. Καὶ οὔτε
[3, 14]   Τὰ δ´ εὖ ἔχοντα  φύσει   τῷ ὑγιαίνειν οὔτε πολὺ
[3, 15]   ὑπάρχει ζῴων. Πάντα δ´ ὅσα  φύσει   ὑπάρχει ὑγρὰ ἐν τῷ σώματι,
[3, 8]   καὶ χόνδρος τῆς αὐτῆς  φύσεως   τοῖς ὀστοῖς, ἀλλὰ τῷ μᾶλλον
[3, 9]   κατὰ τὴν τῶν ὀστῶν εἰσι  φύσιν.   Διόπερ τῶν μελάνων ἀνθρώπων, ὥσπερ
[3, 14]   ἐὰν μὴ χεῖρον διὰ  φύσιν   διὰ νόσον. Καὶ ἐν
[3, 4]   καὶ μὴ πολυαίμοις διὰ  φύσιν   διὰ πιότητα τοῦ σώματος
[3, 3]   εἰσὶ δὲ καὶ τῶν περὶ  φύσιν   οἳ τοιαύτην μὲν οὐκ ἐπραγματεύθησαν
[3, 10]   διαλείπει καὶ οἱ κατὰ  φύσιν   πόροι ἐξικμάζονται, καὶ κατὰ τὸ
[3, 12]   καὶ τὸ παραπλησίαν ἔχον τὴν  φύσιν   τῇ σαρκὶ ἐν τοῖς ἐναίμοις
[3, 14]   σὰρξ ᾖ. Ἔστι δὲ τὴν  φύσιν   τὸ αἷμα τόν τε χυμὸν
[3, 14]   τι ἄλλο τοιαύτην ἔχει τὴν  φύσιν·   τὸ δ´ ἄλλο αἷμα πήγνυται,
[3, 9]   μορίων, οὔτε τὴν αὐτὴν ἔχοντα  φύσιν   τούτοις οὔτε πόρρω τούτων, οἷον
[3, 7]   οὖν περὶ τὴν τῶν ὀστῶν  φύσιν   τοῦτον ἔχει τὸν τρόπον τοῖς
[3, 5]   ἔστι συνεχὴς τῶν νεύρων  φύσις   ἀπὸ μιᾶς ἀρχῆς, ὥσπερ αἱ
[3, 5]   Εἰ δ´ ἦν συνεχὴς  φύσις   αὐτῶν, ἐν τοῖς λελεπτυσμένοις ἂν
[3, 2]   πῶς ἔχουσιν· ἐντὸς γὰρ  φύσις   αὐτῶν. Ὥσθ´ οἱ μὲν ἐν
[3, 3]   τὸν τρόπον τῶν φλεβῶν  φύσις.   Δύο φλέβες εἰσὶν ἐν τῷ
[3, 2]   ἀρχῇ ἔοικεν τοῦ αἵματος  φύσις   καὶ τῶν φλεβῶν, πρῶτον
[3, 5]   Ἔστι δ´ τοῦ νεύρου  φύσις   σχιστὴ κατὰ μῆκος, κατὰ δὲ
[3, 10]   δὲ κεκαμμέναι σκληραί. δὲ  φύσις   τῆς τριχός ἐστι σχιστή. Τῷ
[3, 2]   τεθνεῶσι τῶν ζῴων ἄδηλος  φύσις   τῶν κυριωτάτων φλεβῶν διὰ τὸ
[3, 16]   Ποιεῖ δὲ γάλα καὶ τῶν  φυσωδῶν   ἔνια προσφερόμενα, οἷον καὶ κυάμων
[3, 1]   ἐστιν ὑμὴν μᾶλλον, καὶ  φυσώμενος   διὰ τοῦ καυλοῦ αἴρεται καὶ
[3, 16]   τὰ κήτη, οἷον δελφὶς καὶ  φώκαινα   καὶ φάλαινα· καὶ γὰρ ταῦτα




Recherches | Texte | Lecture | Liste du vocabulaire | Index inverse | Menu | Site de Philippe Remacle

 
UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) |
Responsable académique : Alain Meurant
Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher

Dernière mise à jour : 5/11/2009