HODOI ELEKTRONIKAI
Du texte à l'hypertexte

Aristote, Histoire des animaux, livre III

Liste des contextes (ordre alphabétique)


π  =  270 formes différentes pour 673 occurrences

α   β   γ   δ   ε   ζ   η   θ   ι   κ   λ   μ   ν   ξ   ο   π   ρ   ς   τ   υ   φ   χ   ψ   ω   

Livre, chapitre
[3, 4]   δ´ ἐπὶ τὸ καλούμενον  πάγκρεας.   Ἀπὸ δὲ ταύτης πολλαὶ φλέβες
[3, 17]   καὶ μέλαν. Ἐν δὲ τοῖς  πάγοις   οὐ πήγνυται, ἀλλὰ γίνεται πάμπαν
[3, 10]   πτερὰ ἴσχει· διὰ δὲ τὰ  πάθη   τὰ γινόμενα κατὰ τὰς ὥρας,
[3, 16]   ἔχον τυρόν, ὑγιεινότερον δὲ τοῖς  παιδίοις   τὸ ἔλαττον. ~Σπέρμα δὲ προΐενται
[3, 16]   τοσοῦτον ἤδη τισὶν ὥστ´ ἐκτιτθεῦσαι  παιδίον.   Καὶ οἱ περὶ τὴν Οἴτην
[3, 10]   ἄρξηται. Οὐ γίνεται δ´ οὔτε  παῖς   φαλακρὸς οὔτε γυνὴ οὔθ´ οἱ
[3, 16]   πυετία ὅσῳ ἂν  παλαιοτέρα·   συμφέρει γὰρ πρὸς τὰς διαρροίας
[3, 3]   συμβάλλουσιν αἱ γένυες τῇ κεφαλῇ.  Πάλιν   δ´ ἐντεῦθεν εἰς τέτταρας σχίζονται
[3, 4]   ἑκατέρα πρῶτον, ἔπειτα δῆλαι γίνονται  πάλιν   διατεταμέναι πρὸς τὸ ἰσχίον. Καθάπτουσι
[3, 1]   ἀπὸ δὲ τῆς κεφαλῆς ἑκατέρας  πάλιν   εἰς ταὐτὸ συνάπτουσιν εἰς τὸ
[3, 1]   ἐκείνου καὶ νευρωδέστερος, ὃς ἀνακάμπτει  πάλιν   ἐν ἑκατέρῳ τῷ ὄρχει πρὸς
[3, 4]   τὰς καλουμένας φρένας, δὲ  πάλιν   ἐπανελθοῦσα διὰ τῆς μασχάλης εἰς
[3, 4]   πόδας καὶ τοὺς δακτύλους· καὶ  πάλιν   ἕτεραι διὰ τῶν βουβώνων καὶ
[3, 3]   τῆς ἐκ τῆς καρδίας τεταμένης  πάλιν   ὅλη σχίζεται εἰς δύο
[3, 5]   πυρωθέν· κἂν διακοπῇ, οὐ συμφύεται  πάλιν.   Οὐ λαμβάνει δ´ οὐδὲ νάρκη,
[3, 16]   τοσοῦτον ὥστε γίνεσθαι τροφαλίδα, καὶ  πάλιν   ὀχεύσαντος τῷ ἐκ τούτου γενομένῳ
[3, 3]   τείνουσα φλὲψ καὶ τὴν ῥάχιν  πάλιν   παρὰ τὴν ῥάχιν τείνει· ἣν
[3, 16]   εἰς ἔριον ἐξοπισθείς, ὅταν ἐκπλυθῇ  πάλιν   τὸ ἔριον εἰς γάλα ὀλίγον·
[3, 3]   τοῦ κοίλου τοῦ μέσου τείνεται  πάλιν   φλέψ, ὡς οὔσης τῆς κοιλίας
[3, 1]   οἱ μὲν μικροὺς οἱ δὲ  πάμπαν   ἀδήλους ἔχουσιν, ὅταν δ´ ὀχεύωσι,
[3, 11]   ἐν τοῖς ἐλάττοσι διὰ τὸ  πάμπαν   εἶναι λεπτοὶ καὶ μικροί. Μέγιστοι
[3, 7]   ὀστοῖς, οἷον λέων, διὰ τὸ  πάμπαν   ἔχειν μικρὸν καὶ λεπτὸν καὶ
[3, 17]   πάγοις οὐ πήγνυται, ἀλλὰ γίνεται  πάμπαν   λεπτὸν καὶ ὑδατῶδες καὶ τὸ
[3, 14]   αἷμα· ἐν μὲν γὰρ τοῖς  πάμπαν   νέοις ἰχωροειδές ἐστι καὶ πλέον,
[3, 15]   ἐν μὲν τοῖς νέοις αἱματώδης  πάμπαν   μυελός, πρεσβυτέρων δὲ γενομένων
[3, 15]   ἐλάττων ἐστίν, ἐνίοις δ´ αὐτῶν  πάμπαν   οὐκ ἔνεστιν. ~Ταῦτα μὲν οὖν
[3, 11]   τοῦ οὐρητῆρος, εἰ μή τι  πάμπαν   σπάνιον· γέγονε γάρ τι ἤδη
[3, 15]   ὀστᾶ τὰ μὲν οὐκ ἔχει  πάμπαν,   τὰ δ´ ἔχει μικρόν, διόπερ
[3, 3]   στενή τε γίνεται καὶ νευρώδης  πάμπαν.   Τείνει δὲ πρῶτον μὲν ἄνω
[3, 1]   λευκοτέρους τὰ δ´ ὠχροτέρους, λεπτοῖς  πάμπαν   φλεβίοις περιεχομένους. Καὶ ἀφ´ ἑκατέρου
[3, 3]   ἀποτελευτῶσι καὶ τοὺς ὀδόντας λεπτοῖς  πάμπαν   φλεβίοις. Τὸν δ´ αὐτὸν τρόπον
[3, 1]   τῷ ὑποζώματι ὑμενώδη καὶ λεπτὰ  πάμπαν,   ὥστε δόξαι ἂν ἔξω τῆς
[3, 14]   ὑπάρχει πᾶσι τοῖς μὴ φθειρομένοις.  Πᾶν   δ´ αἷμά ἐστιν ἐν ἀγγείῳ,
[3, 16]   γάλα, οἷον ἰχθὺς καὶ ὄρνις.  Πᾶν   δὲ γάλα ἔχει ἰχῶρα ὑδατώδη,
[3, 9]   ὄνυχες μέλανες, ὥσπερ καὶ τὸ  πᾶν   δέρμα. Τῶν δὲ κεράτων τὰ
[3, 2]   ὀλίγον ἐν τῇ καρδίᾳ, ἀλλὰ  πᾶν   ἐστιν ἐν ταῖς φλεψίν) Ἐν
[3, 4]   μίαν φλέβα μεγάλην τελευτῶσιν, παρὰ  πᾶν   τὸ ἔντερον καὶ τὴν κοιλίαν
[3, 5]   φλὲψ δύναται πυροῦσθαι, νεῦρον δὲ  πᾶν   φθείρεται πυρωθέν· κἂν διακοπῇ, οὐ
[3, 1]   δίποδα ὄντα τετράποδα,  πάντ´   ἔχει ὄρχεις πρὸς τῇ ὀσφύϊ
[3, 10]   ἔναιμα ζῷα, τρίχας δ´ οὐ  πάντα,   ἀλλ´ ὥσπερ εἴρηται πρότερον. Μεταβάλλουσι
[3, 11]   τάσιν· ἔχει δὲ κύστιν οὐ  πάντα,   ἀλλὰ τὰ μὲν ζῳοτόκα πάντα,
[3, 5]   τὴν τῶν ὀστῶν ἐστι κάμψιν·  πάντα   γὰρ τὰ ὀστᾶ, ὅσα ἁπτόμενα
[3, 15]   δὲ τοῖς στεατώδεσι στεατώδης. Οὐ  πάντα   δ´ ἔχει τὰ ὀστᾶ μυελόν,
[3, 15]   ἐνίοις τῶν ἐναίμων ὑπάρχει ζῴων.  Πάντα   δ´ ὅσα φύσει ὑπάρχει ὑγρὰ
[3, 7]   ἐστι, τῶν δ´ ἐλαττόνων ἀκανθωδέστερα.  Πάντα   δὲ τὰ ζῷα ὅσα ἔναιμά
[3, 13]   στέαρ πιμελῶδες, καὶ οὐ πήγνυται.  Πάντα   δὲ τὰ ζῷα τὰ μὲν
[3, 5]   σύγκεινται, συνδέδενται νεύροις, καὶ περὶ  πάντα   ἐστὶ τὰ ὀστᾶ πλῆθος νεύρων.
[3, 16]   διαλείπουσι, τὸν δ´ ἄλλον χρόνον  πάντα   ἔχουσι γάλα. Τῶν δὲ γυναικῶν
[3, 4]   αὐτὸν τρόπον ἔχουσιν, οὐδὲ ταῦτα  πάντα   ἔχουσιν) οὐ μὴν οὐδ´ ὁμοίως
[3, 1]   τῆς κοιλίας, ὅσα δ´ ᾠοτοκεῖ,  πάντα   κάτωθεν πρὸς τῇ ὀσφύϊ. Ὅσα
[3, 1]   ἀμφώδοντα καὶ ζῳοτόκα καὶ ὑπόποδα  πάντα   λείαν ἔχει τὴν ὑστέραν, καὶ
[3, 1]   ἄλλα γένη τῶν ὄφεων ᾠοτοκεῖ  πάντα,   δ´ ἔχις ζῳοτοκεῖ μόνον,
[3, 5]   τοὺς βραχίονας. Ἔχει δὲ νεῦρα  πάντα   ὅσα ἔχει αἷμα· ἀλλ´ ἐν
[3, 13]   γὰρ τοῦτο τὸ μόριον στεατῶδες  πάντα   ὅσα ἔχουσι τὸ τοιοῦτον μόριον
[3, 13]   ἄρρενα καὶ θήλεα. Πιαίνεται δὲ  πάντα   πρεσβύτερα μᾶλλον νεώτερα ὄντα,
[3, 7]   ὀστᾶ τοῖς ζῴοις ἀφ´ ἑνὸς  πάντα   συνηρτημένα ἐστὶ καὶ συνεχῆ ἀλλήλοις
[3, 17]   τὸ ἔλαττον. ~Σπέρμα δὲ προΐενται  πάντα   τὰ ἔχοντα αἷμα. Τί δὲ
[3, 13]   εἰσι σκληρόφθαλμα. Ἔστι δ´ ἀγονώτερα  πάντα   τὰ πιμελώδη καὶ ἄρρενα καὶ
[3, 16]   οὔτε χρήσιμον εἰς τύρευσιν, οἷον  πάντα   τὰ πλείους ἔχοντα (μαστοὺς δυοῖν·
[3, 1]   ἐν δὲ τοῖς μικροῖς ἀδηλότερα  πάντα   ταῦτα. Τὸν αὐτὸν δὲ τρόπον
[3, 5]   ὥστ´ ἐν τοῖς σφόδρα λελεπτυσμένοις  πάντα   τὸν ὄγκον φαίνεσθαι πλήρη φλεβίων
[3, 16]   δὲ πυετίαν τὰ μὲν μηρυκάζοντα  πάντα,   τῶν δ´ ἀμφωδόντων δασύπους. Βελτίων
[3, 11]   πάντα, ἀλλὰ τὰ μὲν ζῳοτόκα  πάντα,   τῶν δ´ ᾠοτόκων χελώνη
[3, 5]   φλέψ, τὰ μὲν τελευταῖα καὶ  παντελῶς   αὐτῆς· ἄκοιλα γάρ ἐστι, καὶ
[3, 14]   Καὶ ἐξιὸν ἐνίοις οὐ πήγνυται  παντελῶς   διωρισμένως καὶ χωρίς. Τοῖς
[3, 3]   ἐπραγματεύθησαν ἀκριβολογίαν περὶ τὰς φλέβας,  πάντες   δ´ ὁμοίως τὴν ἀρχὴν αὐτῶν
[3, 7]   ἰσχία. Οἱ μὲν οὖν σφόνδυλοι  πάντες   τετρημένοι εἰσίν, ἄνω δὲ τὸ
[3, 14]   αἷμα ἐν ταῖς φλεψὶν ἅπασι  πάντῃ   ἅμα τοῖς ζῴοις, καὶ ἔστι
[3, 12]   Ἔστι δὲ διαιρετὴ σὰρξ  πάντῃ,   καὶ οὐχ ὥσπερ τὰ νεῦρα
[3, 13]   μὲν γὰρ στέαρ ἐστὶ θραυστὸν  πάντῃ   καὶ πήγνυται ψυχόμενον, δὲ
[3, 13]   τοῦτο γὰρ ἀποθνήσκει τῶν νεφρῶν  πάντῃ   καλυφθέντων. Γίνεται δὲ περίνεφρα δι´
[3, 5]   τὸ τοῦ σώματος ἔχουσι σχῆμα  παντὸς   (οὕτως ὥστ´ ἐν τοῖς σφόδρα
[3, 2]   κατὰ τὴν πρόσφυσιν, καὶ διὰ  παντὸς   τοῦ μηροῦ τείνουσιν. δὲ
[3, 17]   οὐκ ἔχει γλισχρότητα. Λευκὸν δὲ  πάντων·   ἀλλ´ Ἡρόδοτος διέψευσται γράψας τοὺς
[3, 13]   ὅπως ἐλάττω λάβωσι τὴν τροφήν.  Πάντων   δὲ τῶν ζῴων κοινόν ἐστι
[3, 1]   αὐτὸν τρόπον ἔχουσιν οὔθ´ ὅμοιαι  πάντων   εἰσίν, ἀλλὰ διαφέρουσι καὶ τῶν
[3, 3]   Αὐτὸς δ´ ἐγκέφαλος ἄναιμος  πάντων   ἐστί, καὶ οὔτε μικρὸν οὔτε
[3, 1]   τετράποδα, τούτων μὲν ὑστέρα  πάντων   ἐστὶ κάτω τοῦ ὑποζώματος, οἷον
[3, 14]   πήγνυται τὸ τοῦ ταύρου αἷμα  πάντων.   Ἔστι δὲ τῶν ἐναίμων ταῦτα
[3, 10]   σκληρότητα τῶν ὀστῶν. Δέρμα δὲ  πάντων   λεπτότατον ἄνθρωπος ἔχει κατὰ λόγον
[3, 7]   μηροῖς καὶ βραχίοσιν. Στερεὰ δὲ  πάντων   μάλιστα λέων ἔχει τὰ
[3, 5]   ἂν καταφανὴς ἐγίνετο συνέχεια  πάντων.   Μέγιστα δὲ μέρη τῶν νεύρων
[3, 14]   ἀεί, ἐξιὸν δὲ ἔξω πήγνυται  πάντων   πλὴν ἐλάφου καὶ προκὸς καὶ
[3, 11]   κύστις συμφύεται ἀλλ´  παρ´   αὐτὴν τὴν ἀρχὴν τοῦ οὐρητῆρος,
[3, 4]   κοίλη καὶ νευρώδης ἐξήρτηται, τείνουσα  παρ´   αὐτὴν τὴν ῥάχιν διὰ (τῶν
[3, 2]   ἀριστερά, εἰς τὰ σκέλη ἑκατέρα  παρ´   ἑαυτῇ, καὶ ἄνω εἰς τὴν
[3, 2]   εἰς ἑκατέραν τὴν χεῖρα τὴν  παρ´   ἑαυτῇ· καὶ καλεῖται μὲν
[3, 3]   αὐτὸν διχῇ σχίζεται πρῶτον, εἶτα  παρ´   ἑκάστην σύριγγα καὶ ἕκαστον τρῆμα
[3, 4]   εἰς μίαν φλέβα μεγάλην τελευτῶσιν,  παρὰ   πᾶν τὸ ἔντερον καὶ τὴν
[3, 3]   παρὰ τὰ μείζω, ἐλάττων δὲ  παρὰ   τὰ ἐλάττω, οὕτως ὥστε μηδὲν
[3, 3]   ἕκαστον τρῆμα τείνει, μείζων μὲν  παρὰ   τὰ μείζω, ἐλάττων δὲ παρὰ
[3, 2]   δὲ φλέβες ἐκ τῆς κεφαλῆς  παρὰ   τὰ ὦτα διὰ τοῦ αὐχένος,
[3, 2]   καὶ ἄνω εἰς τὴν κεφαλὴν  παρὰ   τὰς κλεῖδας διὰ τῶν σφαγῶν.
[3, 2]   παρὰ τὴν ῥάχιν ἑκάτεραι φέρουσαι  παρὰ   τὰς ψύας εἰς τοὺς ὄρχεις
[3, 9]   χηλαὶ καὶ κέρατα, καὶ ἔτι  παρὰ   ταῦτα ῥύγχος, οἷον ἔχουσιν οἱ
[3, 3]   ἱκάνει" Ἀπὸ δὲ ταύτης τείνουσι  παρά   τε τὴν πλευρὰν ἑκάστην φλέβια
[3, 2]   εἰς τὰς χεῖρας. Καὶ φαίνονται  παρά   τε τὴν σπληνῖτιν καὶ τὴν
[3, 3]   αὐχένα (ἀπὸ τῆς μεγάλης φλεβός)  παρὰ   τὴν ἀρτηρίαν τείνουσι τὴν τοῦ
[3, 2]   ἑτέρα φλὲψ ἐν τῷ τραχήλῳ  παρὰ   τὴν μεγάλην ἑκατέρωθεν, ἐλάττων ἐκείνης
[3, 2]   αὗται τείνουσι διὰ τῆς κοιλίας  παρὰ   τὴν νωτιαίαν ἄκανθαν, μὲν
[3, 2]   ὧδε πεφύκασιν, ἐκ τοῦ ὀμφαλοῦ  παρὰ   τὴν ὀσφὺν διὰ τοῦ νώτου
[3, 2]   αὐχένος, αἳ καλοῦνται σφαγίτιδες, ἔνδοθεν  παρὰ   τὴν ῥάχιν ἑκάτεραι φέρουσαι παρὰ
[3, 2]   κεφαλῆς διὰ τοῦ αὐχένος ἔξωθεν  παρὰ   τὴν ῥάχιν ἔνθεν καὶ ἔνθεν
[3, 3]   φλὲψ καὶ τὴν ῥάχιν πάλιν  παρὰ   τὴν ῥάχιν τείνει· ἣν καὶ
[3, 16]   οὓς ἔχει δύο ἄρρην  παρὰ   τὸ αἰδοῖον, γάλα ἠμέλγετο τοσοῦτον
[3, 2]   μικρὸν ἧττον παχεῖα ἐκείνης. Ἔπειτα  παρὰ   τὸ γόνυ τείνουσιν εἰς τὴν
[3, 2]   εἰς τὰ δεξιά· τελευτῶσι δὲ  παρὰ   τὸ οὖς ἑκάτεραι. Ἔστι δ´
[3, 2]   τὴν ὀσφὺν διὰ τοῦ νώτου  παρὰ   τὸν πλεύμονα ὑπὸ τοὺς μαστούς,
[3, 7]   τῶν ἐναίμων τὰ μὲν μικρὸν  παραλλάττει,   οἷον τὰ τῶν ὀρνίθων, τὰ
[3, 12]   τρόπον. ~Σὰρξ δὲ καὶ τὸ  παραπλησίαν   ἔχον τὴν φύσιν τῇ σαρκὶ
[3, 6]   δὲ τῆς βουβαλίδος πήγνυται μᾶλλον·  παραπλησίως   γὰρ συνίσταται μικρῷ ἧττον
[3, 1]   ᾠοτοκήσας ἐν αὑτῷ πρῶτον· διὸ  παραπλησίως   ἔχει τὰ περὶ τὴν ὑστέραν
[3, 10]   αἱ τῶν ἐχίνων τῶν χερσαίων,  παραπλησίως   τοῖς ὄνυξιν· καὶ γὰρ τὸ
[3, 6]   ἀλλὰ τὸ μὲν τῶν ἐλάφων  παραπλησίως   τῷ τῶν δασυπόδων (ἔστι δ´
[3, 1]   πόροι σφόδρα δῆλοι, ὅταν δὲ  παρέλθῃ   ὥρα, ἄδηλοι καὶ οἱ
[3, 16]   καὶ πολὺ ἤδη τισὶ προῆλθεν.  πάρχει   δ´ ἐν τῷ γάλακτι λιπαρότης,
[3, 3]   διὰ τὴν μικρότητά ἐστιν, ἀλλὰ  πᾶς   πλεύμων φαίνεται μεστὸς ὢν
[3, 10]   ἀναφύονται, εἶτα οὐκέτι. Ἔχει δὲ  πᾶσα   θρὶξ ὑγρότητα πρὸς τῇ ῥίζῃ
[3, 3]   εἰσὶ τῆς μεγίστης. Συντέτρηνται μέντοι  πᾶσαι   αὗται πρὸς τὸν πλεύμονα, ἀλλ´
[3, 4]   φλέβες διὰ τοῦ μεσεντερίου τείνουσιν.  Πᾶσαι   δ´ αὗται εἰς μίαν φλέβα
[3, 3]   καρδίαν. Ἔχουσι δ´ αἱ καρδίαι  πᾶσαι   μὲν κοιλίας ἐν αὑταῖς, ἀλλ´
[3, 10]   τῷ ἐξανθήματι καλεῖται λεύκη,  πᾶσαι   πολιαὶ γίνονται· ἤδη δέ τισι
[3, 3]   εἴρηκε ποιήσας ἀπὸ δὲ φλέβα  πᾶσαν   ἔκερσεν, τ´ ἀνὰ νῶτα
[3, 10]   Ἔνεστι δ´ ἐν τοῖς δέρμασι  πᾶσι   γλισχρότης μυξώδης, ἐν μὲν τοῖς
[3, 4]   δὲ μεγάλη φλὲψ ἐν  πᾶσι   μάλιστα διάδηλος, καὶ τοῖς μικροῖς.
[3, 2]   κοινότατον μέν ἐστι τὸ αἷμα  πᾶσι   τοῖς ἐναίμοις ζῴοις καὶ τὸ
[3, 16]   Γίνεται δὲ πολὺν χρόνον γάλα  πᾶσι   τοῖς ἔχουσιν, ἂν ἀνόχευτα διατελῇ
[3, 7]   δ´ ῥάχις ἐστὶν ἐν  πᾶσι   τοῖς ἔχουσιν ὀστᾶ. Σύγκειται δ´
[3, 14]   καὶ οὐκ ἐπίκτητον, ἀλλ´ ὑπάρχει  πᾶσι   τοῖς μὴ φθειρομένοις. Πᾶν δ´
[3, 1]   Αὐτοὶ δ´ οἱ ὄρχεις ἐν  πᾶσι   τοῖς πεζοῖς καὶ ζῳοτόκοις τόνδ´
[3, 16]   γάλα· δὲ γονὴ οὐ  πᾶσιν   ἀλλ´ ἐνίοις οἱ καλούμενοι θοροὶ
[3, 14]   αἵματος ὧδε ἔχει· τοῦτο γὰρ  πᾶσιν   ἀναγκαιότατον καὶ κοινότατον τοῖς ἐναίμοις,
[3, 1]   Ταῦτα γὰρ τοῖς μὲν θήλεσι  πᾶσιν   ἐντός ἐστι, τὰ δὲ τῶν
[3, 1]   κερατοφόροις ὁμοίως ταῦτά γ´ ἔχει  πᾶσιν.   Ἐπ´ ἄκρων δ´ αἱ ὑστέραι
[3, 12]   σαρκὶ ἐν τοῖς ἐναίμοις ἐν  πᾶσίν   ἐστι μεταξὺ τοῦ δέρματος καὶ
[3, 7]   μέρος ῥαφή. Ἔστι δ´ οὐ  πᾶσιν   ὁμοίως ἔχον τοῦτο τοῖς ζῴοις·
[3, 4]   τῶν φλεβῶν οὐχ ὡσαύτως ἔχει  πᾶσιν·   οὐδὲ γὰρ τὰ μέρη τὸν
[3, 4]   τῶν ἀριστερῶν αὐτῆς μικρὰ μὲν  παχεῖα   δὲ φλὲψ τείνει εἰς τὸν
[3, 2]   εἴσω τοῦ μηροῦ, μικρὸν ἧττον  παχεῖα   ἐκείνης. Ἔπειτα παρὰ τὸ γόνυ
[3, 2]   τείνει τοῦ μηροῦ, καὶ ἐκφαίνεται  παχεῖα·   ἑτέρα δ´ εἴσω τοῦ μηροῦ,
[3, 2]   τρόπον λέγει. Αἱ φλέβες αἱ  παχεῖαι   ὧδε πεφύκασιν, ἐκ τοῦ ὀμφαλοῦ
[3, 10]   ὅλως οὐκ ἔχει. Τὰ δὲ  πάχη   τῶν τριχῶν καὶ αἱ λεπτότητες
[3, 17]   καὶ τὸ χρῶμα καὶ τὸ  πάχος·   ὑπὸ δὲ τοῦ θερμοῦ πήγνυται
[3, 17]   σπέρμα ἐξέρχεται μὲν λευκὸν καὶ  παχύ,   ἂν ὑγιαῖνον, θύραζε δ´
[3, 14]   πλέον, ἐν δὲ τοῖς γέρουσι  παχὺ   καὶ μέλαν καὶ ὀλίγον, ἐν
[3, 14]   νόσῳ μελάντερον. Καὶ οὔτε λίαν  παχὺ   οὔτε λίαν λεπτὸν τὸ βέλτιστον,
[3, 17]   δὲ τοῦ θερμοῦ πήγνυται καὶ  παχύνεται.   Καὶ ὅταν ἐξίῃ χρονίσαν ἐν
[3, 16]   δὲ τοῦ πυρὸς πήγνυται καὶ  παχύνεται.   Οὐ γίνεται δὲ γάλα, πρὶν
[3, 5]   τόπος λεπτῶν μὲν ὄντων φλέβια,  παχυνθέντων   δὲ σάρκες) τὰ δὲ νεῦρα
[3, 14]   μὲν αἷμα καὶ καθαρώτατον ἄνθρωπος,  παχύτατον   δὲ καὶ μελάντατον τῶν ζῳοτόκων
[3, 16]   δ´ ἵππου, τρίτον δ´ ὄνου·  παχύτατον   δὲ τὸ βόειον. Ὑπὸ μὲν
[3, 2]   Τὸ δ´ αἷμα τὸ μὲν  παχύτατον   ὑπὸ τῶν σαρκῶν ἐγγίνεται· ὑπερβάλλον
[3, 10]   δέρμασι σκληρότεραι αἱ τρίχες καὶ  παχύτεραι,   πλείους δὲ καὶ μακρότεραι ἐν
[3, 10]   τοῖς ἰχθύσι σκληρότεραι γίνονται καὶ  παχύτεραι,   τοῖς δὲ λεπτυνομένοις καὶ τοῖς
[3, 10]   ἐπὶ τὸ πολὺ ἐν τοῖς  παχυτέροις   δέρμασι σκληρότεραι αἱ τρίχες καὶ
[3, 17]   ἐξίῃ χρονίσαν ἐν τῇ ὑστέρᾳ,  παχύτερον   ἐξέρχεται, ἐνίοτε δὲ ξηρὸν καὶ
[3, 14]   πρὸς τὸ τῶν ἀρρένων διαφέρει·  παχύτερόν   τε γὰρ καὶ μελάντερόν ἐστιν
[3, 14]   μορίοις ἐν τοῖς ἄνω  παχύτερον   τὸ αἷμα γίνεται καὶ μελάντερον.
[3, 16]   ἔχει δὲ πλείω τυρὸν τὸ  παχύτερον   τῶν γαλάκτων. Τὸ μὲν οὖν
[3, 11]   περὶ τὸ ὀστοῦν ἰσχυρότερος καὶ  παχύτερος   τοῦ περὶ τὸν ἐγκέφαλον, ἔπειθ´
[3, 10]   μὲν ἔχει τῶν ζῴων ὅσα  πεζὰ   καὶ ζῳοτόκα, φολίδας δ´ ὅσα
[3, 10]   καὶ ζῳοτόκα, φολίδας δ´ ὅσα  πεζὰ   καὶ ᾠοτόκα, λεπίδας δ´ ἰχθύες
[3, 1]   οἱ ὄρχεις ἐν πᾶσι τοῖς  πεζοῖς   καὶ ζῳοτόκοις τόνδ´ ἔχουσι τὸν
[3, 7]   μὲν οὖν τῶν ἐναίμων καὶ  πεζῶν   ζῳοτόκα ἐστίν, οὐ πολὺ διαφέρει
[3, 9]   δὲ γαμψώνυχα, ὥσπερ καὶ τῶν  πεζῶν   λέων καὶ τῶν πτηνῶν ἀετός.
[3, 8]   μυελώδης. Τῶν δὲ ζῳοτοκούντων καὶ  πεζῶν   περί τε τὰ ὦτα χόνδροι
[3, 16]   γάλα. Τῶν δὲ γυναικῶν τὸ  πελιώτερον   γάλα βέλτιον τοῦ λευκοῦ τοῖς
[3, 14]   ἄπεπτον αἷμα, τῷ μήπω  πεπέφθαι   τῷ διωρρῶσθαι. ~Περὶ δὲ
[3, 16]   λιπαρότης, καὶ ἐν τοῖς  πεπηγόσι   γίνεται ἐλαιώδης. Εἰς δὲ τὸ
[3, 14]   πολὺ λίαν ἔχει, ὥσπερ τὰ  πεπωκότα   πόμα πρόσφατον, οὔτ´ ὀλίγον, ὥσπερ
[3, 5]   καὶ τάσιν ἔχει τοιαύτην οἵαν  περ   τὰ νεῦρα, τελευτᾷ πρὸς
[3, 14]   τε χυμὸν ἔχον γλυκύν, ἐάν  περ   ὑγιὲς ᾖ, καὶ τὸ χρῶμα
[3, 7]   ἔχει τρόπον. Κάτω δ´  περαίνει,   μετὰ τὸ ἰσχίον κοτυληδών
[3, 4]   κύστιν καὶ τὸ αἰδοῖον τὰ  πέρατα   αὐτῶν ἐν τοῖς ἄρρεσιν, ἐν
[3, 1]   συμβαίνει ταῖς φάτταις καὶ τοῖς  πέρδιξιν,   ὥστ´ ἔνιοι οἴονται οὐδ´ ἔχειν
[3, 5]   τάσιν ἔχουσα πολλήν. Ὑγρότης δὲ  περὶ   αὐτὰ μυξώδης γίνεται, λευκὴ καὶ
[3, 2]   μὲν δύο εἰς τὴν καρδίαν  περὶ   αὐτὴν τὴν νωτιαίαν ἄκανθαν, ἕτεραι
[3, 14]   μεγέθους καὶ εἰς βάθος αὐξάνηται.  ~Περὶ   δ´ αἵματος ὧδε ἔχει· τοῦτο
[3, 15]   μήπω πεπέφθαι τῷ διωρρῶσθαι.  ~Περὶ   δὲ μυελοῦ· καὶ γὰρ τοῦτο
[3, 10]   χηλαί, ὥσπερ καὶ οἱ ὄνυχες.  Περὶ   δὲ τὰ πτερωτὰ τῶν (ζῴων,
[3, 10]   ἐν τῷ τῆς γλώττης δέρματι.  Περὶ   δὲ τὸ γένειον τοῖς μὲν
[3, 16]   καὶ χρήσιμον εἰς τυρείαν ἀμέλγεται.  Περὶ   δὲ Τορώνην αἱ βόες ὀλίγας
[3, 10]   λέων καὶ τῶν πτηνῶν ἀετός.  ~Περὶ   δὲ τριχῶν καὶ τῶν ἀνάλογον
[3, 9]   ἕκαστον ἔτος, ἐὰν μὴ ἐκτμηθῇ·  περὶ   δὲ τῶν ἐκτετμημένων ἐν τοῖς
[3, 1]   καὶ ὕστερον λεχθήσεται ἐν τοῖς  περὶ   ἕκαστον αὐτῶν ἰδίοις ἀκριβέστερον. Ὅσα
[3, 11]   γάρ ἐστι σχιστὸν οὔτε τατόν.  Περὶ   ἕκαστον δὲ τῶν ὀστῶν καὶ
[3, 11]   ἕκαστον δὲ τῶν ὀστῶν καὶ  περὶ   ἕκαστον τῶν σπλάγχνων ὑμήν
[3, 11]   καὶ νεύρου καὶ δέρματος, καὶ  περὶ   ἰνῶν καὶ ὑμένων, ἔτι δὲ
[3, 13]   δι´ εὐβοσίαν, (οἷον τῆς Σικελίας  περὶ   Λεοντίνους· διὸ καὶ ἐξελαύνουσιν ὀψὲ
[3, 1]    ~(Περὶ   μὲν οὖν τῶν ἄλλων μορίων
[3, 6]   μικρῷ ἧττον τοῦ τῶν προβάτων.  Περὶ   μὲν οὖν φλεβὸς καὶ νεύρου
[3, 11]   ὥστε μηδὲν δοκεῖν διαφέρειν κογχυλίων.  Περὶ   μὲν οὖν φλεβὸς καὶ νεύρου
[3, 1]   ὄρχεων. Ὥσπερ δὲ τοῖς ἰχθύσι  περὶ   μὲν τὴν ὥραν (τῆς ὀχείας
[3, 5]   ἄλληλα σύγκεινται, συνδέδενται νεύροις, καὶ  περὶ   πάντα ἐστὶ τὰ ὀστᾶ πλῆθος
[3, 5]   σάρκες) τὰ δὲ νεῦρα διεσπασμένα  περὶ   τὰ ἄρθρα καὶ τὰς τῶν
[3, 14]   τάχιστα σήπεται, καὶ τούτων τὰ  περὶ   τὰ ὀστᾶ. Ἔχει δὲ λεπτότατον
[3, 3]   ἀφ´ ἑκατέρου τοῦ τόπου τοῦ  περὶ   τὰ ὦτα ἐπὶ τὸν ἐγκέφαλον
[3, 7]   ἕξ· ἔστι δὲ δύο τούτων  περὶ   τὰ ὦτα, μικρὰ πρὸς τὰ
[3, 4]   τοῖς ἐναίμοις ζῴοις οὕτω τὰ  περὶ   τὰς ἀρχὰς καὶ τὰς μεγίστας
[3, 4]   ἐκ τῶν δεξιῶν· καὶ συνάπτουσι  περὶ   τὰς ἰγνύας ταῖς ἑτέραις φλεψίν.
[3, 10]   ἔνθα δὲ μέλανα ταὐτά. Καὶ  περὶ   τὰς ὀχείας δ´ εἰσὶν ὕδατα
[3, 3]   τοιαύτην μὲν οὐκ ἐπραγματεύθησαν ἀκριβολογίαν  περὶ   τὰς φλέβας, πάντες δ´ ὁμοίως
[3, 2]   καὶ τὰς φλεβοτομίας ποιοῦνται τῶν  περὶ   τὰς ψύας καὶ τοὺς ὄρχεις
[3, 4]   μέχρι τοῦ στομάχου τεταμένην. Καὶ  περὶ   ταῦτα τὰ μόρια πολλαὶ ἀπ´
[3, 8]   Τῶν δὲ ζῳοτοκούντων καὶ πεζῶν  περί   τε τὰ ὦτα χόνδροι εἰσὶ
[3, 14]   ἐν ταῖς ῥισὶ καὶ  περὶ   τὴν ἕδραν, καὶ ἰξία. Σηπόμενον
[3, 1]   τὰ ᾠά, τὸ δὲ  περὶ   τὴν ἔξοδον ἐπάνω τῶν ἐντέρων.
[3, 4]   ἀορτὴ μάλιστα τῇ ῥάχει  περὶ   τὴν καρδίαν· δὲ πρόσφυσίς
[3, 11]   περὶ τὸν ἐγκέφαλον, ἔπειθ´  περὶ   τὴν καρδίαν ὑμήν. Διακοπεὶς δ´
[3, 7]   οὐδὲν γὰρ ἔχει ζῷον ὀστοῦν  περὶ   τὴν κοιλίαν. Ἔτι δὲ τά
[3, 2]   δέρμα λυπῇ· ἂν δέ τι  περὶ   τὴν κοιλίαν, τὴν ἡπατῖτιν καὶ
[3, 13]   τῶν ζῴων κοινόν ἐστι τὸ  περὶ   τὴν κόρην ἐν τοῖς ὀφθαλμοῖς·
[3, 16]   ὥστ´ ἐκτιτθεῦσαι παιδίον. Καὶ οἱ  περὶ   τὴν Οἴτην δέ, ὅσαι ἂν
[3, 5]   καὶ ὠμιαία. Τὰ δ´ ἀνώνυμα  περὶ   τὴν τῶν ὀστῶν ἐστι κάμψιν·
[3, 7]   τῷ ἀνάλογον. Τὰ μὲν οὖν  περὶ   τὴν τῶν ὀστῶν φύσιν τοῦτον
[3, 1]   πρῶτον· διὸ παραπλησίως ἔχει τὰ  περὶ   τὴν ὑστέραν τοῖς σελάχεσιν.
[3, 1]   τὴν ἄκανθαν. Οὗτοι δὲ γίνονται  περὶ   τὴν ὥραν τῆς ὀχείας θοροῦ
[3, 17]   ἐστὶ καὶ Κτησίας γέγραφε  περὶ   τῆς γονῆς τῶν ἐλεφάντων.
[3, 9]   κοῖλά ἐστιν ἀπὸ τῆς προσφύσεως  περὶ   τὸ ἐντὸς ἐκπεφυκὸς ἐκ τῆς
[3, 13]   ἔγχελυς· ὀλίγον γὰρ στέαρ ἔχουσι  περὶ   τὸ ἐπίπλοον. Τὰ δὲ πλεῖστα
[3, 4]   ἰατρῶν ταύτην ἀπολύονταί τινων πόνων  περὶ   τὸ ἧπαρ. Ἐκ δὲ τῶν
[3, 5]   μέρη τῶν νεύρων τό τε  περὶ   τὸ μόριον τὸ τῆς ἅλσεως
[3, 11]   τὸν ἐγκέφαλον δύο, ὧν  περὶ   τὸ ὀστοῦν ἰσχυρότερος καὶ παχύτερος
[3, 5]   καὶ πλευρὰς καὶ ὠμοπλάτας καὶ  περὶ   τὸν αὐχένα καὶ τοὺς βραχίονας.
[3, 3]   εἰς τὴν καλουμένην μήνιγγα τὴν  περὶ   τὸν ἐγκέφαλον. Αὐτὸς δ´
[3, 11]   τῶν ὑμένων εἰσὶν οἵ τε  περὶ   τὸν ἐγκέφαλον δύο, ὧν
[3, 11]   ὀστοῦν ἰσχυρότερος καὶ παχύτερος τοῦ  περὶ   τὸν ἐγκέφαλον, ἔπειθ´ περὶ
[3, 2]   καὶ τὰς φλεβοτομίας ποιοῦνται τῶν  περὶ   τὸν νῶτον ἀλγημάτων καὶ ἰσχίον
[3, 1]   μὲν πρὸς τῇ ὀσφύϊ ἔχει  περὶ   τὸν τῶν νεφρῶν τόπον, τὰ
[3, 13]   στεατωδῶν αὐχμηροί. Τῶν δὲ σπλάγχνων  περὶ   τοὺς νεφροὺς μάλιστα πίονα γίνεται
[3, 10]   δ´ αὐτὰ ταῦτα συμβαίνει καὶ  περὶ   τοὺς ὄνυχας. Ῥέουσι δὲ μᾶλλον
[3, 9]   ἀνὰ μέσον. Ἔχει δὲ καὶ  περὶ   τοὺς ὄνυχας τὸν αὐτὸν τρόπον.
[3, 1]   καὶ γεννῆσαι. Τὰ μὲν οὖν  περὶ   τοὺς ὄρχεις τοῖς ζῴοις τοῦτον
[3, 5]   σώματος. Πλεῖστα δ´ ἐστὶ νεῦρα  περὶ   τοὺς πόδας καὶ τὰς χεῖρας
[3, 1]   συνάπτει ἄνωθεν εἰς τὸν καυλόν·  περὶ   τοῦτον δ´ οἷον κέλυφός ἐστι
[3, 2]   καὶ τῶν φλεβῶν, πρῶτον  περὶ   τούτων λεκτέον, ἄλλως τ´ ἐπειδὴ
[3, 11]   καὶ ὑμένων, ἔτι δὲ καὶ  περὶ   τριχῶν καὶ ὀνύχων καὶ χηλῆς
[3, 1]   πρὸς ἄλληλα διαφοράς· λοιπὸν δὲ  περὶ   τῶν εἰς τὴν γένεσιν συντελούντων
[3, 10]   ἔχειν τρίχας. Ὁμοίως δὲ καὶ  περὶ   τῶν λεπιδωτῶν ἔχει καὶ τῶν
[3, 3]   ἔστιν ἱκανῶς καταμαθεῖν, εἴ τινι  περὶ   τῶν τοιούτων ἐπιμελές. Ἔχει δὲ
[3, 3]   ἐστίν· εἰσὶ δὲ καὶ τῶν  περὶ   φύσιν οἳ τοιαύτην μὲν οὐκ
[3, 1]   καὶ προσκαθήμενοι τοῖς ὄρχεσιν ὑμένι  περιειλημμένοι   εἰσὶ τῷ αὐτῷ, ὥστε δοκεῖν
[3, 1]   δ´ ὠχροτέρους, λεπτοῖς πάμπαν φλεβίοις  περιεχομένους.   Καὶ ἀφ´ ἑκατέρου τείνει πόρος
[3, 3]   αἱ μὲν τὴν κεφαλὴν κύκλῳ  περιλαμβάνουσιν,   αἱ δ´ εἰς τὰ αἰσθητήρια
[3, 13]   τι ἀεὶ κατὰ τὸ μέσον.  Περίνεφρα   δὲ γίνεται τὰ στεατώδη μᾶλλον,
[3, 13]   νεφρῶν πάντῃ καλυφθέντων. Γίνεται δὲ  περίνεφρα   δι´ εὐβοσίαν, (οἷον τῆς Σικελίας
[3, 2]   τούτοις πιμελή, στέαρ καὶ τὰ  περιττώματα·   ταῦτα δ´ ἐστὶ κόπρος, φλέγμα,
[3, 1]   ἕνα πόρον ἄνωθεν τῆς τοῦ  περιττώματος   ἐξόδου· τὸ δ´ ἄνωθεν λέγομεν
[3, 1]   τοῖς ἰχθύσιν, ὑπὲρ τῆς τοῦ  περιττώματος   ἐξόδου. Τοῦτο δ´ ἐστὶν αἰδοῖον,
[3, 14]   τῶν ζῴων, ὥσπερ οὐδ´  περίττωσις   τῆς κοιλίας· οὐδὲ δὴ
[3, 7]   Ἀπὸ δὲ τῆς ῥάχεως, ἥπερ  περόνη   ἐστί, καὶ αἱ κλεῖδες καὶ
[3, 14]   μὴ ῥεῖν ὁμοίως. Γίνεται δὲ  πεττόμενον   ἐξ ἰχῶρος μὲν αἷμα, ἐξ
[3, 16]   ἐκ τῆς τοῦ ζῴου θερμότητος  πεττομένου   τοῦ γάλακτος γίνεται. Ἔχει δὲ
[3, 2]   Αἱ φλέβες αἱ παχεῖαι ὧδε  πεφύκασιν,   ἐκ τοῦ ὀμφαλοῦ παρὰ τὴν
[3, 2]   καὶ τὸ μόριον ἐν  πέφυκεν   ἐγγίνεσθαι (τοῦτο δὲ καλεῖται φλέψ)
[3, 6]   ἄν τις εἰς αὐτὸ τὸ  πῆγμα   μὴ ἐμβάλῃ) τὸ δὲ τῆς
[3, 13]   ζωμοὶ οἱ τῶν πιόνων οὐ  πήγνυνται,   οἷον ἵππου καὶ ὑός, οἱ
[3, 13]   οἱ δὲ τῶν στέαρ ἐχόντων  πήγνυνται,   οἷον προβάτου καὶ αἰγός. Διαφέρουσι
[3, 16]   γάλακτος οὔτε τυρεύεται τὸ γάλα.  Πήγνυσι   δὲ τὸ γάλα ὀπός τε
[3, 16]   γάλα ὀλίγον· τοῦτο γὰρ κεραννύμενον  πήγνυσιν.   δὲ πυετία γάλα ἐστίν·
[3, 17]   Ἐν δὲ τοῖς πάγοις οὐ  πήγνυται,   ἀλλὰ γίνεται πάμπαν λεπτὸν καὶ
[3, 6]   ἔνεισιν ἶνες· διὸ καὶ οὐ  πήγνυται   αὐτῶν τὸ αἷμα ὁμοίως τοῖς
[3, 16]   καὶ ὅπου πλεῖον, αἴγειον μιγνύουσιν.  Πήγνυται   δὲ μάλιστα οὐ μόνον τὸ
[3, 16]   οὖν τῶν μὴ ἀμφωδόντων γάλα  πήγνυται   (διὸ καὶ τυρεύεται τῶν ἡμέρων)
[3, 14]   φύσιν· τὸ δ´ ἄλλο αἷμα  πήγνυται,   ἐὰν μὴ ἐξαιρεθῶσιν αἱ ἶνες.
[3, 6]   αἷμα, ἐὰν δὲ μὴ ἐξαιρεθῶσι,  πήγνυται.   Ἐν μὲν οὖν τῷ τῶν
[3, 17]   πάχος· ὑπὸ δὲ τοῦ θερμοῦ  πήγνυται   καὶ παχύνεται. Καὶ ὅταν ἐξίῃ
[3, 16]   μᾶλλον· (ὑπὸ δὲ τοῦ πυρὸς  πήγνυται   καὶ παχύνεται. Οὐ γίνεται δὲ
[3, 6]   ἐμβάλῃ) τὸ δὲ τῆς βουβαλίδος  πήγνυται   μᾶλλον· παραπλησίως γὰρ συνίσταται
[3, 13]   ἰχθύων στέαρ πιμελῶδες, καὶ οὐ  πήγνυται.   Πάντα δὲ τὰ ζῷα τὰ
[3, 14]   ἱδρῶτα. Καὶ ἐξιὸν ἐνίοις οὐ  πήγνυται   παντελῶς διωρισμένως καὶ χωρίς.
[3, 14]   θερμὸν ἀεί, ἐξιὸν δὲ ἔξω  πήγνυται   πάντων πλὴν ἐλάφου καὶ προκὸς
[3, 14]   ἐν ἀκμάζουσι δὲ μέσως· καὶ  πήγνυται   (ταχὺ τὸ τῶν γερόντων, κἂν
[3, 6]   ἐξαιρουμένων ἐκ τοῦ αἵματος οὐ  πήγνυται   τὸ αἷμα, ἐὰν δὲ μὴ
[3, 16]   μὲν οὖν τοῦ ψυχροῦ οὐ  πήγνυται   τὸ γάλα, ἀλλὰ διορροῦται μᾶλλον·
[3, 14]   ἐξαιρεθῶσιν αἱ ἶνες. Τάχιστα δὲ  πήγνυται   τὸ τοῦ ταύρου αἷμα πάντων.
[3, 13]   στέαρ ἐστὶ θραυστὸν πάντῃ καὶ  πήγνυται   ψυχόμενον, δὲ πιμελὴ χυτὸν
[3, 16]   ἡμέρων) τῶν δ´ ἀμφωδόντων οὐ  πήγνυται,   ὥσπερ οὐδ´ πιμελή, καὶ
[3, 6]   (ἔστι δ´ ἀμφοτέρων αὐτῶν  πῆξις   οὐ στιφρά, καθάπερ τῶν
[3, 2]   τὰς καμπάς, εἶτα διὰ τῶν  πήχεων   ἐπὶ τοὺς καρποὺς καὶ τὰς
[3, 13]   πιμελώδη καὶ ἄρρενα καὶ θήλεα.  Πιαίνεται   δὲ πάντα πρεσβύτερα μᾶλλον
[3, 12]   ἶνες· εὐβοσίᾳ δὲ πλείονι χρωμένων  πιμελὴ   ἀντὶ σαρκῶν. Εἰσὶ δὲ τοῖς
[3, 13]   τοῖς τόποις· μὲν γὰρ  πιμελὴ   γίνεται μεταξὺ δέρματος καὶ σαρκός,
[3, 13]   τὰ τὰς κοιλίας ἔχοντα μικράς.  ~Πιμελὴ   δὲ καὶ στέαρ διαφέρουσιν ἀλλήλων.
[3, 13]   σάρκα καὶ κατὰ κοιλίαν κεχωρισμένῃ  πιμελῇ.   Ἔστι δὲ καὶ τὸ τῶν
[3, 16]   οὐ πήγνυται, ὥσπερ οὐδ´  πιμελή,   καὶ ἔστι λεπτὸν καὶ γλυκύ.
[3, 14]   μὲν αἷμα, ἐξ αἵματος δὲ  πιμελή·   νενοσηκότος δ´ αἵματος αἱμορροῒς
[3, 2]   ὁμολογούμενα τούτοις· πρὸς δὲ τούτοις  πιμελή,   στέαρ καὶ τὰ περιττώματα· ταῦτα
[3, 13]   καὶ πήγνυται ψυχόμενον, δὲ  πιμελὴ   χυτὸν καὶ ἄπηκτον· καὶ οἱ
[3, 13]   Ἔχει δὲ τὰ μὲν ἀμφώδοντα  πιμελήν,   τὰ δὲ μὴ ἀμφώδοντα στέαρ.
[3, 13]   καὶ τὸ τῶν ἰχθύων στέαρ  πιμελῶδες,   καὶ οὐ πήγνυται. Πάντα δὲ
[3, 13]   ἐν ἐνίοις τῶν ζῴων γίνεται  πιμελῶδες,   οἷον τῶν ἰχθύων ἐν τοῖς
[3, 13]   τὸ ἐπίπλοον τοῖς μὲν πιμελώδεσι  πιμελῶδες,   τοῖς δὲ στεατώδεσι στεατῶδες. Ἔχει
[3, 13]   καὶ τὸ ἐπίπλοον τοῖς μὲν  πιμελώδεσι   πιμελῶδες, τοῖς δὲ στεατώδεσι στεατῶδες.
[3, 15]   δὲ γενομένων ἐν μὲν τοῖς  πιμελώδεσι   πιμελώδης, ἐν δὲ τοῖς στεατώδεσι
[3, 13]   Ἔστι δ´ ἀγονώτερα πάντα τὰ  πιμελώδη   καὶ ἄρρενα καὶ θήλεα. Πιαίνεται
[3, 15]   γενομένων ἐν μὲν τοῖς πιμελώδεσι  πιμελώδης,   ἐν δὲ τοῖς στεατώδεσι στεατώδης.
[3, 13]   Οἱ δ´ ἐγκέφαλοι τῶν μὲν  πιμελωδῶν   λιπαροί, οἷον ὑός, τῶν δὲ
[3, 16]   μὲν ἀνθῶν οὐ συμφέρει  (πίμπρησι   γάρ) οἱ δ´ ὄροβοι ταῖς
[3, 14]   τὸ πῖον. Καὶ (τὸ μὲν  πῖον   ἄσηπτον, τὸ δ´ αἷμα καὶ
[3, 14]   γινόμενα ἀναιμότερα· ἄναιμον γὰρ τὸ  πῖον.   Καὶ (τὸ μὲν πῖον ἄσηπτον,
[3, 11]   τὰ ἔναιμα· ἀλλὰ τοῖς μὲν  πῖον   τοῖς δ´ ἀπίμελόν ἐστιν. Ἔχει
[3, 13]   σπλάγχνων περὶ τοὺς νεφροὺς μάλιστα  πίονα   γίνεται τὰ ζῷα· ἔστι δ´
[3, 14]   τὰ πίονα λίαν· τὰ γὰρ  πίονα   καθαρὸν μὲν ἔχει ὀλίγον δὲ
[3, 13]   κεχωρισμένην τὴν πιότητα, ἧττόν ἐστι  πίονα   κατὰ κοιλίαν καὶ ἐπίπλοον, οἷον
[3, 13]   ἐπίπλοον. Τὰ δὲ πλεῖστα γίνεται  πίονα   κατὰ τὴν γαστέρα, καὶ μάλιστα
[3, 14]   πρόσφατον, οὔτ´ ὀλίγον, ὥσπερ τὰ  πίονα   λίαν· τὰ γὰρ πίονα καθαρὸν
[3, 13]   τὰ μὲν κατὰ σάρκα ἐστὶ  πίονα   τὰ δ´ ἀφωρισμένως. Ὅσα δὲ
[3, 12]   ἐλάττους. Γίνονται δὲ κατὰ σάρκα  πίονα   τὰ τὰς κοιλίας ἔχοντα μικράς.
[3, 13]   δεξιὸς ἀπιμελώτερος, κἂν σφόδρα  πίονες   ὦσιν, ἐλλείπει τι ἀεὶ κατὰ
[3, 10]   εἰσὶν ὕδατα πολλαχοῦ τοιαῦτα,  πιόντα   καὶ ὀχεύσαντα μετὰ τὴν πόσιν
[3, 13]   οἱ μὲν ζωμοὶ οἱ τῶν  πιόνων   οὐ πήγνυνται, οἷον ἵππου καὶ
[3, 14]   δὲ τὸ αἷμα, καὶ γίνεται  πιότερα   γινόμενα ἀναιμότερα· ἄναιμον γὰρ τὸ
[3, 13]   δὲ μὴ ἔχει κεχωρισμένην τὴν  πιότητα,   ἧττόν ἐστι πίονα κατὰ κοιλίαν
[3, 4]   διὰ φύσιν διὰ  πιότητα   τοῦ σώματος οὐχ ὁμοίως ἔστι
[3, 3]   μὲν γὰρ φέρουσιν εἰς τὰ  πλάγια   καὶ τὰς κλεῖδας, κἄπειτα διὰ
[3, 6]   καθάπερ τῶν ἄλλων, ἀλλὰ  πλαδῶσα,   καθάπερ τοῦ γάλακτος, ἄν
[3, 4]   τοῦ ἥπατος φλέψ, βραχεῖα μὲν  πλατεῖα   δέ, ἀφ´ ἧς πολλαὶ καὶ
[3, 8]   χονδράκανθα) (ἔνεστιν αὐτῶν ἐν τοῖς  πλατέσι   τὸ κατὰ τὴν ῥάχιν ἀνάλογον
[3, 5]   σχιστὴ κατὰ μῆκος, κατὰ δὲ  πλάτος   ἄσχιστος καὶ τάσιν ἔχουσα πολλήν.
[3, 13]   μάλιστα δ´ ὅταν καὶ τὸ  πλάτος   καὶ τὸ μῆκος ἔχῃ τοῦ
[3, 16]   προβάτειον ἐν Σικελίᾳ, καὶ ὅπου  πλεῖον,   αἴγειον μιγνύουσιν. Πήγνυται δὲ μάλιστα
[3, 16]   οὖθαρ. Σημεῖον δὲ τοῦ γάλα  πλεῖον   ἱμήσεσθαι, ὅταν πρὸ τοῦ τόκου
[3, 12]   φλέβια καὶ ἶνες· εὐβοσίᾳ δὲ  πλείονι   χρωμένων πιμελὴ ἀντὶ σαρκῶν. Εἰσὶ
[3, 16]   Νομῆς δὲ δέονται τὰ μεγάλα  πλείονος·   ἀλλ´ ἔχει πολλὴν χώρα
[3, 14]   δ´ αὐτοῦ καὶ ἀφιεμένου ἔξω  πλείονος   μὲν ἐκθνήσκουσι, πολλοῦ δ´ ἄγαν
[3, 10]   σκληρότεραι αἱ τρίχες καὶ παχύτεραι,  πλείους   δὲ καὶ μακρότεραι ἐν τοῖς
[3, 16]   εἰς τύρευσιν, οἷον πάντα τὰ  πλείους   ἔχοντα (μαστοὺς δυοῖν· οὐδενὸς γὰρ
[3, 1]   δὲ τῶν ἀρρένων διαφορὰς ἔχει  πλείους.   Τὰ μὲν γὰρ ὅλως τῶν
[3, 13]   περὶ τὸ ἐπίπλοον. Τὰ δὲ  πλεῖστα   γίνεται πίονα κατὰ τὴν γαστέρα,
[3, 5]   μὴ νεῦρόν ἐστι τοῦ σώματος.  Πλεῖστα   δ´ ἐστὶ νεῦρα περὶ τοὺς
[3, 9]   Τῶν δὲ κεράτων τὰ μὲν  πλεῖστα   κοῖλά ἐστιν ἀπὸ τῆς προσφύσεως
[3, 14]   καὶ τὰ καλούμενα καταμήνια γίνεται  πλεῖστα   τῶν ζῴων ταῖς γυναιξίν. Νενοσηκὸς
[3, 2]   ἐκείνης ὀλίγον, εἰς ἣν αἱ  πλεῖσται   ἐκ τῆς κεφαλῆς συνέχουσιν αὐτῆς·
[3, 10]   ἄκρας θρίξ. Αἱ δὲ  πλεῖσται   εὐθὺς φύονται λευκαὶ τῶν πολιῶν.
[3, 1]   σαρκώδης σφόδρα καὶ χονδρώδης τοῖς  πλείστοις   καὶ μεγίστοις. Καλεῖται δὲ τούτων
[3, 16]   οὐ μόνον τὸ τυρὸν ἔχον  πλεῖστον,   ἀλλὰ καὶ τὸ αὐχμηρότερον ἔχον.
[3, 17]   καὶ πῶς, ἐν ἄλλοις λεχθήσεται.  Πλεῖστον   δὲ κατὰ τὸ σῶμα ἄνθρωπος
[3, 16]   ἔχουσιν. Τροφιμώτατον μὲν οὖν τὸ  πλεῖστον   ἔχον τυρόν, ὑγιεινότερον δὲ τοῖς
[3, 6]   Ἐν μὲν οὖν τῷ τῶν  πλείστων   αἵματι ζῴων ἔνεισιν, ἐν δὲ
[3, 1]   κερατίων εἱλιγμὸν ἔχουσιν αἱ τῶν  πλείστων.   Τῶν δ´ ᾠοτοκούντων εἰς τοὐμφανὲς
[3, 16]   καλεῖται τυρός· ἔχει δὲ  πλείω   τυρὸν τὸ παχύτερον τῶν γαλάκτων.
[3, 10]   κεῖσθαι, γηρασκόντων διιστάμενα διιᾶσι  πλείω   ὑγρότητα. Αἱ δ´ ἐν ταῖς
[3, 16]   Φρύγιον τυρόν. Ἔστι δὲ τυρὸς  πλείων   ἐν τῷ βοείῳ ἐν
[3, 10]   τοῖς ἐλάττων ἐν δὲ τοῖς  πλείων,   οἷον ἐν τοῖς τῶν βοῶν,
[3, 14]   πάμπαν νέοις ἰχωροειδές ἐστι καὶ  πλέον,   ἐν δὲ τοῖς γέρουσι παχὺ
[3, 16]   αὐχμηρότερον ἔχον. Τὰ μὲν οὖν  πλέον   ἔχει γάλα ὅσον εἰς
[3, 10]   τρίχες αὐξάνονται κατὰ λόγον  πλέον   ἔλαττον, μάλιστα μὲν αἱ
[3, 16]   πυετία νεβροῦ. Διαφέρει δὲ τῷ  πλέον   ἱμᾶσθαι γάλα ἔλαττον τῶν
[3, 3]   μέντοι πᾶσαι αὗται πρὸς τὸν  πλεύμονα,   ἀλλ´ ἄδηλοι διὰ σμικρότητα τῶν
[3, 2]   ὑπὸ τὰς ὠμοπλάτας εἰς τὸν  πλεύμονα   ἀφικνοῦνται, αἱ μὲν ἐκ τῶν
[3, 3]   μεγάλης φλεβὸς μόριον πρὸς τὸν  πλεύμονα   καὶ τὴν σύναψιν τῆς ἀορτῆς,
[3, 3]   μὲν οὖν ἐπὶ τὸν  πλεύμονα   τείνουσα φλὲψ εἰς διμερῆ ὄντ´
[3, 3]   δύο, τὸ μὲν ἐπὶ τὸν  πλεύμονα,   τὸ δ´ ἐπὶ τὴν ῥάχιν
[3, 2]   διὰ τοῦ νώτου παρὰ τὸν  πλεύμονα   ὑπὸ τοὺς μαστούς, μὲν
[3, 2]   εἰς τὸν δεξιὸν ἐκ τοῦ  πλεύμονος   ὑπὸ τὸν μαστὸν καὶ ἧπαρ
[3, 3]   τὴν ἀρτηρίαν τείνουσι τὴν τοῦ  πλεύμονος·   ὧν ἐπιλαμβανομένων ἐνίοτε ἔξωθεν ἄνευ
[3, 3]   μικρότητά ἐστιν, ἀλλὰ πᾶς  πλεύμων   φαίνεται μεστὸς ὢν αἵματος. Ἐπάνω
[3, 7]   καὶ αἱ κλεῖδες καὶ αἱ  πλευραί.   Ἔστι δὲ καὶ τὸ στῆθος
[3, 7]   δὲ καὶ τὸ στῆθος ἐπὶ  πλευραῖς   κείμενον· ἀλλ´ αὗται μὲν συνάπτουσιν,
[3, 3]   ταύτης τείνουσι παρά τε τὴν  πλευρὰν   ἑκάστην φλέβια καὶ πρὸς ἕκαστον
[3, 5]   πόδας καὶ τὰς χεῖρας καὶ  πλευρὰς   καὶ ὠμοπλάτας καὶ περὶ τὸν
[3, 2]   ἐπὶ τὴν κοιλίαν καὶ τὸ  πλευρὸν   πολλαὶ ἀπ´ αὐτῶν καὶ λεπταὶ
[3, 2]   μασχάλας, καὶ ἐπὶ τὸ〉 τῶν  πλευρῶν   ἄνωθεν, ἕως μὲν ἐπὶ
[3, 14]   δὲ καὶ κατὰ τὰς ἡλικίας  πλήθει   καὶ εἴδει τὸ αἷμα· ἐν
[3, 10]   μὲν γίνεται, ἐλάττω δὲ τῷ  πλήθει·   καὶ τῶν μὲν αἱ ὁπλαὶ
[3, 16]   δ´ ὅσον τοῖς τέκνοις ἱκανόν,  πλῆθος   δ´ οὐδὲν οὔτε χρήσιμον εἰς
[3, 16]   δυοῖν· οὐδενὸς γὰρ τούτων οὔτε  πλῆθός   ἐστι γάλακτος οὔτε τυρεύεται τὸ
[3, 5]   περὶ πάντα ἐστὶ τὰ ὀστᾶ  πλῆθος   νεύρων. Πλὴν ἐν τῇ κεφαλῇ
[3, 16]   ἔνια προσφερόμενα, οἷον καὶ κυάμων  πλῆθος   ὀῒ καὶ αἰγὶ καὶ βοῒ
[3, 4]   μεγίστας φλέβας (τὸ γὰρ ἄλλο  πλῆθος   τῶν φλεβῶν οὐχ ὡσαύτως ἔχει
[3, 7]   σφυρά, καὶ τούτων τὰ καλούμενα  πλῆκτρα   ἐν τοῖς ἔχουσι σφυρόν· καὶ
[3, 10]   μὲν τὰς ἡλικίας οὐδὲν μεταβάλλει,  πλὴν   γέρανος· αὕτη δ´ οὖσα τεφρὰ
[3, 4]   ἀναβαίνει ἐπὶ τὸν ἀριστερὸν βραχίονα·  πλὴν   ἐκείνη μὲν διὰ τοῦ
[3, 3]   μέρη, συμπαρακολουθοῦντα τοῖς τῆς μεγάλης·  πλὴν   ἐλάττους οἱ πόροι καὶ τὰ
[3, 14]   ἐξιὸν δὲ ἔξω πήγνυται πάντων  πλὴν   ἐλάφου καὶ προκὸς καὶ εἴ
[3, 9]   δακτύλους, δακτύλους δ´ ὅσα πόδας,  πλὴν   ἐλέφας· οὗτος δὲ καὶ δακτύλους
[3, 10]   μέν, οὐκ ἐπιδήλως δὲ σφόδρα,  πλὴν   ἐν ἵππῳ. Λευκαίνεται δὲ καὶ
[3, 14]   φλεψίν, ἐν ἄλλῳ δ´ οὐδενὶ  πλὴν   ἐν τῇ καρδίᾳ μόνον. Οὐκ
[3, 5]   ἐστὶ τὰ ὀστᾶ πλῆθος νεύρων.  Πλὴν   ἐν τῇ κεφαλῇ οὐκ ἔστιν
[3, 10]   τῷ γενείῳ οὐ φύει τρίχας·  πλὴν   ἐνίαις γίνονται ὀλίγαι, ὅταν τὰ
[3, 16]   ἕτερα, οἷον κύτισος καὶ ὄροβοι,  πλὴν   κύτισος μὲν ἀνθῶν οὐ
[3, 1]   τῶν ζῳοτοκούντων διπόδων καὶ τετραπόδων,  πλὴν   λεπταὶ καὶ ὑμενώδεις καὶ μακραί,
[3, 3]   ἄδηλοι διὰ σμικρότητα τῶν πόρων  πλὴν   μιᾶς. (Ἡ μὲν οὖν μεγάλη
[3, 2]   αὑτὸ γὰρ οὐδὲν ἔχει αἷμα,  πλὴν   ὀλίγον ἐν τῇ καρδίᾳ, ἀλλὰ
[3, 4]   φλεβὸς καὶ τῆς ἀορτῆς φλέβες·  πλὴν   οὐκ εἰς τὸ κοῖλον ἀλλ´
[3, 3]   δ´ ἀορτὴ ἀπὸ τῆς μέσης·  πλὴν   οὐχ οὕτως ἀλλὰ κατὰ στενωτέραν
[3, 4]   αἱ ἀπὸ τῆς μεγάλης φλεβός,  πλὴν   πολλῷ λειπόμεναι τῷ μεγέθει· στεναὶ
[3, 10]   δ´ ὕστερον, αὗται μόναι ἐκρέουσι,  πλὴν   τῆς ἥβης. Γυνὴ δὲ τὰς
[3, 1]   τὴν ὥραν τῆς ὀχείας θοροῦ  πλήρεις,   καὶ θλιβομένων ἐξέρχεται τὸ σπέρμα
[3, 5]   λελεπτυσμένοις πάντα τὸν ὄγκον φαίνεσθαι  πλήρη   φλεβίων (γίνεται γὰρ αὐτὸς
[3, 3]   ὧν ἐπιλαμβανομένων ἐνίοτε ἔξωθεν ἄνευ  πνιγμοῦ   καταπίπτουσιν οἱ ἄνθρωποι μετ´ ἀναισθησίας,
[3, 16]   τὸ γάλα, οἷον Μηδικὴ  πόα,   καὶ μάλιστα τοῖς μηρυκάζουσιν· ποιεῖ
[3, 2]   τὴν κνήμην τε καὶ τὸν  πόδα.   Καὶ καθάπερ αἱ εἰς τὰς
[3, 2]   σφυρὰ τὰ εἴσω καὶ τοὺς  πόδας·   διὸ καὶ τὰς φλεβοτομίας ποιοῦνται
[3, 2]   τ´ ἔξω καὶ εἰς τοὺς  πόδας·   διὸ καὶ τὰς φλεβοτομίας ποιοῦνται
[3, 5]   δ´ ἐστὶ νεῦρα περὶ τοὺς  πόδας   καὶ τὰς χεῖρας καὶ πλευρὰς
[3, 4]   τῶν σκελῶν τελευτῶσιν εἰς τοὺς  πόδας   καὶ τοὺς δακτύλους· καὶ πάλιν
[3, 9]   ὅσαπερ δακτύλους, δακτύλους δ´ ὅσα  πόδας,   πλὴν ἐλέφας· οὗτος δὲ καὶ
[3, 2]   καὶ ἐπὶ τὸν ταρσὸν τοῦ  ποδὸς   καθήκουσι, καὶ ἐντεῦθεν ἐπὶ τοὺς
[3, 4]   τρόπον ἔχουσιν αἱ φλέβες καὶ  πόθεν   ἤρτηνται τὰς ἀρχάς, φανερὸν ἐκ
[3, 1]   ἐντὸς εἴρηται, καὶ πόσα καὶ  ποῖ´   ἄττα, καὶ τίνας ἔχει πρὸς
[3, 16]   αἰγὶ καὶ βοῒ (καὶ χιμαίρᾳ·  ποιεῖ   γὰρ καθιέναι τὸ οὖθαρ. Σημεῖον
[3, 16]   καὶ βδάλλεται πολὺ τροφὴν ἔχοντα.  Ποιεῖ   δὲ γάλα καὶ τῶν φυσωδῶν
[3, 16]   πόα, καὶ μάλιστα τοῖς μηρυκάζουσιν·  ποιεῖ   δὲ πολὺ ἕτερα, οἷον κύτισος
[3, 10]   μὲν λευκὰ δὲ μέλανα  ποιεῖ   τὰ πρόβατα. Δοκεῖ δὲ καὶ
[3, 10]   Σκάμανδρος ποταμὸς ξανθὰ τὰ πρόβατα  ποιεῖν·   διὸ καὶ τὸν Ὅμηρόν φασιν
[3, 3]   Ὅμηρος ἐν τοῖς ἔπεσιν εἴρηκε  ποιήσας   ἀπὸ δὲ φλέβα πᾶσαν ἔκερσεν,
[3, 10]   τὰ κοῦφα θιγγάνουσα. Ὅσα δὲ  ποικίλα   τῶν ζῴων κατὰ τὰς τρίχας,
[3, 10]   ἐν τῷ δέρματι προϋπάρχει  ποικιλία   καὶ ἐν τῷ τῆς γλώττης
[3, 4]   καὶ ἰνώδεις· λεπτοῖς γὰρ καὶ  ποικίλοις   καὶ ἰνώδεσι τελευτῶσι φλεβίοις. Εἰς
[3, 2]   πόδας· διὸ καὶ τὰς φλεβοτομίας  ποιοῦνται   τῶν περὶ τὰς ψύας καὶ
[3, 2]   πόδας· διὸ καὶ τὰς φλεβοτομίας  ποιοῦνται   τῶν περὶ τὸν νῶτον ἀλγημάτων
[3, 13]   τῶν ἰχθύων ἐν τοῖς σελάχεσιν·  ποιοῦσι   γὰρ ἔλαιον ἀπ´ αὐτῶν,
[3, 10]   ἐνιαχοῦ δὲ καὶ ἐξ ἰχθύων  ποιοῦσι   κόλλαν. Ἀναίσθητον δὲ τὸ δέρμα
[3, 3]   τῆς κεφαλῆς καὶ τοῦ ἐγκεφάλου  ποιοῦσι,   λέγοντες οὐ καλῶς. Χαλεπῆς δ´
[3, 10]   τοῖς τῶν βοῶν, ἐξ ἧς  ποιοῦσι   τὴν κόλλαν· ἐνιαχοῦ δὲ καὶ
[3, 10]   ἐξανθήματι καλεῖται λεύκη, πᾶσαι  πολιαὶ   γίνονται· ἤδη δέ τισι κάμνουσι
[3, 10]   ἤδη δέ τισι κάμνουσι μὲν  πολιαὶ   ἐγένοντο, ὑγιασθεῖσι δὲ ἀπορρυεισῶν μέλαιναι
[3, 10]   μέλαιναι ἀνεφύησαν. Γίνονταί τε μᾶλλον  πολιαὶ   σκεπαζομένων τῶν τριχῶν διαπνεομένων.
[3, 10]   ὅτι οὐχ αὑότης ἐστὶν  πολιότης,   ὥσπερ τινές φασιν· οὐδὲν γὰρ
[3, 10]   καὶ μᾶλλον τοῖς μᾶλλον ἀφροδισιαστικοῖς·  πολιοῦνται   δὲ βραδύτατα αὗται. Ἐκτιλλόμεναι δ´
[3, 10]   τριχῶν διαπνεομένων. Πρῶτον δὲ  πολιοῦνται   οἱ κρόταφοι τῶν ἀνθρώπων, καὶ
[3, 10]   πλεῖσται εὐθὺς φύονται λευκαὶ τῶν  πολιῶν.   Ἧι καὶ δῆλον ὅτι οὐχ
[3, 1]   ἔστι γὰρ οὐχ ἓν ἀλλὰ  πολλά,   διόπερ διαχεῖται εἰς πολλά.
[3, 1]   ἀλλὰ πολλά, διόπερ διαχεῖται εἰς  πολλά.   δὲ τῶν ὀρνίθων ὑστέρα
[3, 3]   ἐγκέφαλον τείνει, καὶ σχίζεται εἰς  πολλὰ   καὶ λεπτὰ φλέβια εἰς τὴν
[3, 2]   τελευτᾷ, σχίζονται εἰς τὴν κεφαλὴν  πολλαί,   αἱ μὲν ἐκ τῶν δεξιῶν
[3, 2]   τὴν κοιλίαν καὶ τὸ πλευρὸν  πολλαὶ   ἀπ´ αὐτῶν καὶ λεπταὶ φλέβες.
[3, 4]   Καὶ περὶ ταῦτα τὰ μόρια  πολλαὶ   ἀπ´ αὐτῶν σχίζονται φλέβες. Μέχρι
[3, 4]   μὲν πλατεῖα δέ, ἀφ´ ἧς  πολλαὶ   καὶ λεπταὶ εἰς τὸ ἧπαρ
[3, 4]   ὑστέρας, ἀπὸ δὲ τῆς ἀορτῆς  πολλαὶ   καὶ πυκναί. Τείνουσι δ´ ἀπὸ
[3, 4]   καλούμενον πάγκρεας. Ἀπὸ δὲ ταύτης  πολλαὶ   φλέβες διὰ τοῦ μεσεντερίου τείνουσιν.
[3, 12]   τοῖς μὲν ἔχουσι (τὰς σάρκας  πολλὰς   αἱ φλέβες ἐλάττους καὶ τὸ
[3, 10]   τὰς ὀχείας δ´ εἰσὶν ὕδατα  πολλαχοῦ   τοιαῦτα, πιόντα καὶ ὀχεύσαντα
[3, 16]   τὰ μεγάλα πλείονος· ἀλλ´ ἔχει  πολλὴν   χώρα τοιαύτην εὐβοσίαν, καὶ
[3, 5]   πλάτος ἄσχιστος καὶ τάσιν ἔχουσα  πολλήν.   Ὑγρότης δὲ περὶ αὐτὰ μυξώδης
[3, 4]   συγκεχυμένοι καθάπερ ὀχετοί τινες ὑπὸ  πολλῆς   ἰλύος εἰσίν, οἱ δ´ ὀλίγας
[3, 10]   κατὰ τὰς ὥρας δ´ οἱ  πολλοὶ   τῶν ὀρνίθων μεταβάλλουσι τὰς χρόας,
[3, 14]   ἀφιεμένου ἔξω πλείονος μὲν ἐκθνήσκουσι,  πολλοῦ   δ´ ἄγαν ἀποθνήσκουσιν. Ἐξυγραινομένου δὲ
[3, 3]   τῷ μέσῳ ἀμφοῖν· ἀμφότεραι δὲ  πολλῷ   ἐλάττους εἰσὶ τῆς μεγίστης. Συντέτρηνται
[3, 3]   οἱ πόροι καὶ τὰ φλέβια  πολλῷ   ἐλάττω ταύτης ἐστὶ τῶν τῆς
[3, 3]   οὕτως ἀλλὰ κατὰ στενωτέραν σύριγγα  πολλῷ   κοινωνεῖ. Καὶ μὲν φλὲψ
[3, 4]   ἀπὸ τῆς μεγάλης φλεβός, πλὴν  πολλῷ   λειπόμεναι τῷ μεγέθει· στεναὶ γάρ
[3, 16]   μικρὰ ὧν ἕκαστον βδάλλεται γάλα  πολύ,   αἱ δ´ Ἠπειρωτικαὶ βόες αἱ
[3, 16]   οὐδενὶ μὲν ὡς ἐπὶ τὸ  πολὺ   γίνεται γάλα, ὅμως δὲ γίνεται
[3, 7]   καὶ πεζῶν ζῳοτόκα ἐστίν, οὐ  πολὺ   διαφέρει τὰ ὀστᾶ, ἀλλὰ κατ´
[3, 10]   δέρμα· ὡς γὰρ ἐπὶ τὸ  πολὺ   ἐν τοῖς παχυτέροις δέρμασι σκληρότεραι
[3, 16]   μάλιστα τοῖς μηρυκάζουσιν· ποιεῖ δὲ  πολὺ   ἕτερα, οἷον κύτισος καὶ ὄροβοι,
[3, 16]   ἐκθλίβεται ὀλίγον· βδαλλομένοις δὲ καὶ  πολὺ   ἤδη τισὶ προῆλθεν. πάρχει δ´
[3, 16]   Ὅλως δὲ τὰ μηρυκάζοντα γάλα  πολὺ   καὶ χρήσιμον εἰς τυρείαν ἀμέλγεται.
[3, 14]   φύσει τῷ ὑγιαίνειν οὔτε  πολὺ   λίαν ἔχει, ὥσπερ τὰ πεπωκότα
[3, 16]   τῶν ζῴων ὡς ἐπὶ τὸ  πολύ.   Ὅταν δ´ ἔγκυον ᾖ, γίνεται
[3, 16]   τὴν κύησιν συμφέρει, καὶ βδάλλεται  πολὺ   τροφὴν ἔχοντα. Ποιεῖ δὲ γάλα
[3, 4]   γὰρ τοῖς μικροῖς καὶ μὴ  πολυαίμοις   διὰ φύσιν διὰ
[3, 4]   ἀλλὰ μάλιστα ἐν τοῖς μάλιστα  πολυαίμοις   καὶ μεγίστοις. Ἐν γὰρ τοῖς
[3, 14]   καὶ τῶν θηλέων ζῴων γυνὴ  πολύαιμον,   καὶ τὰ καλούμενα καταμήνια γίνεται
[3, 14]   Ἔστι δὲ τῶν ἐναίμων ταῦτα  πολυαιμότερα   καὶ ἐν αὑτοῖς καὶ
[3, 14]   ἐν τοῖς θήλεσιν, ἐντὸς δὲ  πολυαιμότερον.   Μάλιστα δὲ καὶ τῶν θηλέων
[3, 2]   οὖν καὶ Διογένης οὕτως εἰρήκασιν,  Πόλυβος   δ´ ὧδε. Τὰ δὲ τῶν
[3, 16]   οὖθαρ βλέπῃ κάτω. Γίνεται δὲ  πολὺν   χρόνον γάλα πᾶσι τοῖς ἔχουσιν,
[3, 2]   ἀπὸ δὲ τούτων λεπταὶ καὶ  πολύοζοι   ἐπὶ τὴν ἄλλην χεῖρα καὶ
[3, 9]   μόνα δι´ ὅλου στερεὰ καὶ  πολυσχιδῆ.   Καὶ τῶν μὲν ἄλλων τῶν
[3, 14]   λίαν ἔχει, ὥσπερ τὰ πεπωκότα  πόμα   πρόσφατον, οὔτ´ ὀλίγον, ὥσπερ τὰ
[3, 4]   τῶν ἰατρῶν ταύτην ἀπολύονταί τινων  πόνων   περὶ τὸ ἧπαρ. Ἐκ δὲ
[3, 1]   (τῶν ὄρχεων αὐτῶν ἀνασπῶνται οἱ  πόροι   ἄνω. Διαφθείρουσι δ´ οἱ μὲν
[3, 1]   μεγάλης φλεβός, ἀφ´ ἧς τείνουσι  πόροι   εἰς ἑκάτερον τῶν ὄρχεων. Ὥσπερ
[3, 1]   ὥρα, ἄδηλοι καὶ οἱ  πόροι   ἐνίοτε, οὕτω καὶ τῶν ὀρνίθων
[3, 10]   καὶ οἱ κατὰ φύσιν  πόροι   ἐξικμάζονται, καὶ κατὰ τὸ στόμα
[3, 1]   τῶν ὄρχεων καὶ οἱ καθήκοντες  πόροι,   ἐφ´ οἷς ΚΚ· οἱ ἀπὸ
[3, 1]   τὸ αἰδοῖον. Οἱ δ´ ἐπανακάμπτοντες  πόροι   καὶ προσκαθήμενοι τοῖς ὄρχεσιν ὑμένι
[3, 3]   τῆς μεγάλης· πλὴν ἐλάττους οἱ  πόροι   καὶ τὰ φλέβια πολλῷ ἐλάττω
[3, 1]   ὀχεία πρόσφατος ᾖ. Οἱ δὲ  πόροι   καὶ τοῖς ἰχθύσι καὶ τούτοις
[3, 4]   καταμαθεῖν· τῶν μὲν γὰρ οἱ  πόροι   συγκεχυμένοι καθάπερ ὀχετοί τινες ὑπὸ
[3, 1]   τε φαίνεται ἐνὼν καὶ οἱ  πόροι   σφόδρα δῆλοι, ὅταν δὲ παρέλθῃ
[3, 3]   οἱ ἀπὸ τῆς φλεβός εἰσι  πόροι   τῶν ἀπὸ τῆς ἀρτηρίας συρίγγων
[3, 4]   οὖν τῆς ἀορτῆς ἄλλοι δύο  πόροι   φέρουσιν εἰς τὴν κύστιν, ἰσχυροὶ
[3, 1]   τρόπον. Τείνουσιν ἐκ τῆς ἀορτῆς  πόροι   φλεβικοὶ μέχρι τῆς κεφαλῆς ἑκατέρου
[3, 4]   ἀορτὴν καὶ πρὸς τὴν ῥάχιν  πόροις   ὑμενώδεσι καὶ χαλαροῖς. Τείνει δ´
[3, 1]   αὐτῷ, ὥστε δοκεῖν ἕνα εἶναι  πόρον,   ἂν μὴ διέλῃ τὸν ὑμένα
[3, 1]   τῆς ῥάχεως, συνάπτοντας εἰς ἕνα  πόρον   ἄνωθεν τῆς τοῦ περιττώματος ἐξόδου·
[3, 1]   καὶ ἔνθεν τῆς ἀκάνθης, οἷον  πόρος   ἑκάτερος ὤν, μέχρι πρὸς τὸ
[3, 1]   κεφαλῆς πρὸς αὐτῷ τῷ ὄρχει  πόρος   ἐστὶ πυκνότερος ἐκείνου καὶ νευρωδέστερος,
[3, 1]   τις. μὲν οὖν προσκαθήμενος  πόρος   ἔτι αἱματῶδες ἔχει τὸ ὑγρόν,
[3, 1]   δὲ καὶ ἀπὸ τῆς κύστεως  πόρος,   καὶ συνάπτει ἄνωθεν εἰς τὸν
[3, 1]   περιεχομένους. Καὶ ἀφ´ ἑκατέρου τείνει  πόρος   συνάπτων εἰς ἕν, καθάπερ καὶ
[3, 1]   τείνει κάτωθεν ἀρξαμένη ἀφ´ ἑνὸς  πόρου   συνεχής, ἔνθεν καὶ ἔνθεν τῆς
[3, 1]   εἴρηται πρότερον, οὐδ´ οἱ ὄφεις·  πόρους   δὲ δύο ἔχουσιν ἀπὸ τοῦ
[3, 3]   σφόδρα δὲ νευρώδης· καὶ ἀποτεινομένη  πόρρω   πρός τε τὴν κεφαλὴν καὶ
[3, 9]   αὐτὴν ἔχοντα φύσιν τούτοις οὔτε  πόρρω   τούτων, οἷον ὄνυχές τε καὶ
[3, 1]   ἐκ τῆς ὑπογραφῆς τῆσδε. Τῶν  πόρων   ἀρχὴ τῶν ἀπὸ τῆς ἀορτῆς,
[3, 3]   ἀλλ´ ἄδηλοι διὰ σμικρότητα τῶν  πόρων   πλὴν μιᾶς. (Ἡ μὲν οὖν
[3, 1]   μορίων τῶν ἐντὸς εἴρηται, καὶ  πόσα   καὶ ποῖ´ ἄττα, καὶ τίνας
[3, 10]   γνάθων τρίχας καὶ ὑπὸ τοῖς  ποσίν.   Ἔτι δὲ καὶ μῦς
[3, 7]   τούτοις συνεχῆ τὰ ἐν τοῖς  ποσίν.   Ὅσα μὲν οὖν τῶν ἐναίμων
[3, 10]   πιόντα καὶ ὀχεύσαντα μετὰ τὴν  πόσιν   τὰ πρόβατα μέλανας γεννῶσι τοὺς
[3, 7]   σιαγών· δὲ κροκόδειλος  ποτάμιος   μόνος τῶν ζῴων κινεῖ τὴν
[3, 10]   ἐν τῇ Ἀντανδρίᾳ δὲ δύο  ποταμοί   εἰσιν, ὧν μὲν λευκὰ
[3, 10]   Δοκεῖ δὲ καὶ Σκάμανδρος  ποταμὸς   ξανθὰ τὰ πρόβατα ποιεῖν· διὸ
[3, 10]   τῇ Ἀσσυρίτιδι ἐποίει καλούμενος  ποταμὸς   Ψυχρός. Καὶ ἐν τῇ Ἀντανδρίᾳ
[3, 10]   τῶν τ´ ἀκρωτηρίων ἐν τοῖς  πρανέσιν   ἀλλ´ οὐκ ἐν τοῖς ὑπτίοις·
[3, 3]   ἰχθύσιν εἰς τὰ πτερύγια τὰ  πρανῆ.   Αἱ δ´ ἀρχαὶ τούτων τῶν
[3, 13]   καὶ θήλεα. Πιαίνεται δὲ πάντα  πρεσβύτερα   μᾶλλον νεώτερα ὄντα, μάλιστα
[3, 16]   μὴν ἀλλὰ καὶ βδαλλομέναις ἤδη  πρεσβυτέραις   προῆλθε, καὶ τοσοῦτον ἤδη τισὶν
[3, 10]   τισι καὶ αἱ ὀφρύες γινομένοις  πρεσβυτέροις,   οὕτως ὥστ´ ἀποκείρεσθαι, διὰ τὸ
[3, 15]   νέοις αἱματώδης πάμπαν μυελός,  πρεσβυτέρων   δὲ γενομένων ἐν μὲν τοῖς
[3, 10]   Καὶ τῶν τετραπόδων δὲ γινομένων  πρεσβυτέρων   τῶν μὲν αἱ τρίχες τῶν
[3, 10]   οὐδέτερον δὲ τούτων συμβαίνει οὐδενὶ  πρὶν   ἀφροδισιάζειν ἄρξηται. Οὐ γίνεται
[3, 16]   παχύνεται. Οὐ γίνεται δὲ γάλα,  πρὶν   ἔγκυον γένηται, οὐδενὶ τῶν
[3, 1]   καὶ τῶν ὀρνίθων οἱ ὄρχεις·  πρὶν   μὲν ὀχεύειν, οἱ μὲν μικροὺς
[3, 14]   τῇ καρδίᾳ τοῖς ζῴοις, καὶ  πρὶν   ὅλον διηρθρῶσθαι τὸ σῶμα. Στερισκομένου
[3, 7]   καλεῖται κρανίον. Τούτου δὲ τὸ  πριονωτὸν   μέρος ῥαφή. Ἔστι δ´ οὐ
[3, 10]   ἐκτετμημένοι· ἀλλ´ ἐὰν μὲν ἐκτμηθῇ  πρὸ   ἥβης, οὐ φύονται αἱ ὑστερογενεῖς,
[3, 16]   Τορώνην αἱ βόες ὀλίγας ἡμέρας  πρὸ   τοῦ τόκου διαλείπουσι, τὸν δ´
[3, 16]   τοῦ γάλα πλεῖον ἱμήσεσθαι, ὅταν  πρὸ   τοῦ τόκου τὸ οὖθαρ βλέπῃ
[3, 10]   δὲ μέλανα ποιεῖ τὰ  πρόβατα.   Δοκεῖ δὲ καὶ Σκάμανδρος
[3, 10]   ὀχεύσαντα μετὰ τὴν πόσιν τὰ  πρόβατα   μέλανας γεννῶσι τοὺς ἄρνας, οἷον
[3, 10]   Σκάμανδρος ποταμὸς ξανθὰ τὰ  πρόβατα   ποιεῖν· διὸ καὶ τὸν Ὅμηρόν
[3, 16]   τε βόες εἰσὶ καὶ τὰ  πρόβατα   τὰ καλούμενα Πυρρικά, τὴν ἐπωνυμίαν
[3, 13]   διὸ καὶ ἐξελαύνουσιν ὀψὲ τὰ  πρόβατα   τῆς ἡμέρας, ὅπως ἐλάττω λάβωσι
[3, 16]   γίνεται ἐλαιώδης. Εἰς δὲ τὸ  προβάτειον   ἐν Σικελίᾳ, καὶ ὅπου πλεῖον,
[3, 16]   καὶ ἀπόθεσιν, μάλιστα μὲν τὸ  προβάτειον   καὶ τὸ αἴγειον, ἔπειτα τὸ
[3, 16]   ἔχωσι, μάλιστα δὲ τῶν τετραπόδων  πρόβατον·   ἀμέλγεται γὰρ μῆνας ὀκτώ. Ὅλως
[3, 13]   μᾶλλον, καὶ μάλιστα τῶν ζῴων  πρόβατον·   τοῦτο γὰρ ἀποθνήσκει τῶν νεφρῶν
[3, 13]   τῶν στέαρ ἐχόντων πήγνυνται, οἷον  προβάτου   καὶ αἰγός. Διαφέρουσι δὲ καὶ
[3, 6]   μικρῷ ἧττον τοῦ τῶν  προβάτων.   Περὶ μὲν οὖν φλεβὸς καὶ
[3, 1]   ἐπ´ ἀρχῇ τοῦ ὑποζώματος· εἶτα  προελθόντα   εἰς τὴν εὐρυχωρίαν ζῷα γίνεται
[3, 16]   ἀλλὰ καὶ βδαλλομέναις ἤδη πρεσβυτέραις  προῆλθε,   καὶ τοσοῦτον ἤδη τισὶν ὥστ´
[3, 16]   δὲ καὶ πολὺ ἤδη τισὶ  προῆλθεν.   πάρχει δ´ ἐν τῷ γάλακτι
[3, 17]   παιδίοις τὸ ἔλαττον. ~Σπέρμα δὲ  προΐενται   πάντα τὰ ἔχοντα αἷμα. Τί
[3, 17]   Ἡρόδοτος διέψευσται γράψας τοὺς Αἰθίοπας  προΐεσθαι   μέλαιναν τὴν γονήν. Τὸ δὲ
[3, 17]   δὲ κατὰ τὸ σῶμα ἄνθρωπος  προΐεται.   Ἔστι δὲ τῶν μὲν ἐχόντων
[3, 4]   καρδίας ἀγομένη εὖ μάλα κοίλη,  προϊοῦσα   δ´ ἐστὶ στενωτέρα καὶ νευρωδεστέρα.
[3, 6]   δὲ τῷ τῆς ἐλάφου καὶ  προκὸς   καὶ βουβαλίδος καὶ ἄλλων τινῶν
[3, 14]   πήγνυται πάντων πλὴν ἐλάφου καὶ  προκὸς   καὶ εἴ τι ἄλλο τοιαύτην
[3, 3]   μόνοις τοῖς ἀποπεπνιγμένοις τῶν ζῴων  προλεπτυνθεῖσιν   ἔστιν ἱκανῶς καταμαθεῖν, εἴ τινι
[3, 1]   γένος πρός τε ταῦτα καὶ  πρὸς   ἄλληλα διαφοράν. Τὰ μὲν γὰρ
[3, 1]   ποῖ´ ἄττα, καὶ τίνας ἔχει  πρὸς   ἄλληλα διαφοράς· λοιπὸν δὲ περὶ
[3, 1]   ἀλλὰ διαφέρουσι καὶ τῶν ζῳοτοκούντων  πρὸς   ἄλληλα καὶ τῶν ᾠοτοκούντων. Δίκροαι
[3, 5]   γὰρ τὰ ὀστᾶ, ὅσα ἁπτόμενα  πρὸς   ἄλληλα σύγκεινται, συνδέδενται νεύροις, καὶ
[3, 1]   τῶν ᾠῶν. Αὐτῶν δὲ τούτων  πρὸς   ἄλληλά τε καὶ πρὸς τοὺς
[3, 10]   μᾶλλον δὲ καὶ ἧττον διαφέρουσι  πρὸς   ἀλλήλας. Ἔνιαι δὲ τῇ σκληρότητι
[3, 1]   Ἔτι δὲ διαφορὰ καὶ ἥδε  πρὸς   ἀλλήλας ἐστὶ τῶν ὑστερῶν. Τὰ
[3, 1]   τὸ σπέρμα λευκόν. Αὐτοὶ δὲ  πρὸς   αὑτοὺς ἣν ἔχουσι διαφοράν, ἔκ
[3, 1]   ἄναιμοι. Ἀπὸ δὲ τῆς κεφαλῆς  πρὸς   αὐτῷ τῷ ὄρχει πόρος ἐστὶ
[3, 1]   ἀφεῖται καθάπερ καὶ οἱ ὄρχεις·  πρὸς   δὲ τὴν γαστέρα συνήρτηται ἄλλως
[3, 2]   ὄνυχες, καὶ τὰ ὁμολογούμενα τούτοις·  πρὸς   δὲ τούτοις πιμελή, στέαρ καὶ
[3, 3]   τὴν πλευρὰν ἑκάστην φλέβια καὶ  πρὸς   ἕκαστον τὸν σφόνδυλον, κατὰ δὲ
[3, 7]   δ´ ἀπὸ τῆς κεφαλῆς μέχρι  πρὸς   τὰ ἰσχία. Οἱ μὲν οὖν
[3, 3]   πρός τε τὴν κεφαλὴν καὶ  πρὸς   τὰ κάτω μόρια στενή τε
[3, 7]   τούτων περὶ τὰ ὦτα, μικρὰ  πρὸς   τὰ λοιπά. Ἀπὸ δὲ τῆς
[3, 6]   τὰς φλέβας καὶ ἀπ´ ἐκείνων  πρὸς   τὰ νεῦρα. Ἔστι δὲ καὶ
[3, 16]   ἂν παλαιοτέρα· συμφέρει γὰρ  πρὸς   τὰς διαρροίας τοιαύτη μάλιστα
[3, 5]   περ τὰ νεῦρα, τελευτᾷ  πρὸς   τὰς καμπὰς τῶν ὀστῶν. Οὐ
[3, 12]   ὀστοῦν, οὕτω καὶ τὸ σαρκῶδες  πρὸς   τὰς σάρκας ἔχει τῶν ἐχόντων
[3, 4]   ἄρρεσιν, ἐν δὲ τοῖς θήλεσι  πρὸς   τὰς ὑστέρας. Τείνει δ´ ἀπὸ
[3, 6]   διέχουσιν ἀπό τε τῶν νεύρων  πρὸς   τὰς φλέβας καὶ ἀπ´ ἐκείνων
[3, 1]   καὶ τὸ τῶν ὄφεων γένος  πρός   τε ταῦτα καὶ πρὸς ἄλληλα
[3, 3]   δὲ νευρώδης· καὶ ἀποτεινομένη πόρρω  πρός   τε τὴν κεφαλὴν καὶ πρὸς
[3, 4]   μεγάλη φλέψ· ἐνταῦθα δὲ  πρός   τε τὴν ῥάχιν μᾶλλον προσπεφύκασι,
[3, 1]   Τὰ δὲ τῶν ἐντὸς ἐχόντων  πρὸς   τῇ γαστρὶ ἔχει, οἷον τῶν
[3, 1]   ὄρχεις οἱ μὲν ἐντὸς ἔχουσι  πρὸς   τῇ γαστρί, καθάπερ δελφίς, οἱ
[3, 1]   τῶν νεφρῶν τόπον, τὰ δὲ  πρὸς   τῇ γαστρί, τὰ δ´ ἐκτός.
[3, 1]   τῶν ἐντὸς ἐχόντων τὰ μὲν  πρὸς   τῇ ὀσφύϊ ἔχει περὶ τὸν
[3, 1]   μὲν ὄρχεις, ἔχουσι δ´ ἐντὸς  πρὸς   τῇ ὀσφύϊ. Καὶ τῶν τετραπόδων
[3, 1]   τετράποδα, πάντ´ ἔχει ὄρχεις  πρὸς   τῇ ὀσφύϊ κάτωθεν τοῦ διαζώματος,
[3, 1]   ὅσα δ´ ᾠοτοκεῖ, πάντα κάτωθεν  πρὸς   τῇ ὀσφύϊ. Ὅσα δ´ εἰς
[3, 1]   τοῖς ἰχθύσι καὶ τούτοις προσπεφύκασι  πρὸς   τῇ ὀσφύϊ ὑποκάτω τῆς κοιλίας
[3, 10]   Ἔχει δὲ πᾶσα θρὶξ ὑγρότητα  πρὸς   τῇ ῥίζῃ γλίσχραν, καὶ ἕλκει
[3, 1]   τὸ δ´ ἄνωθεν λέγομεν τὸ  πρὸς   τὴν ἄκανθαν. Οὗτοι δὲ γίνονται
[3, 4]   τοῦ ὑποζώματος, συνέχεται δὲ καὶ  πρὸς   τὴν ἀορτὴν καὶ πρὸς τὴν
[3, 1]   αἰδοῖον τούτων τοῖς μὲν συνήρτηται  πρὸς   τὴν (γαστέρα, τοῖς δ´ ἀφεῖται
[3, 5]   διπτυχές, τένων, καὶ τὰ  πρὸς   τὴν ἰσχὺν βοηθητικά, ἐπίτονός τε
[3, 1]   πάλιν ἐν ἑκατέρῳ τῷ ὄρχει  πρὸς   τὴν κεφαλὴν τοῦ ὄρχεως· ἀπὸ
[3, 1]   ἔχει. δ´ ἐξάρτησις  πρὸς   τὴν κοιλίαν καὶ τὸν τόπον
[3, 16]   δυνάμενα τῶν τετραπόδων, ὥσπερ καὶ  πρὸς   τὴν κύησιν συμφέρει, καὶ βδάλλεται
[3, 4]   πρὸς τὸ ἰσχίον. Καθάπτουσι δὲ  πρὸς   τὴν κύστιν καὶ τὸ αἰδοῖον
[3, 1]   ἐπαμφοτερίζει· τὸ μὲν γὰρ κάτωθεν  πρὸς   τὴν ὀσφὺν αὐτῆς μέρος ἐστίν,
[3, 4]   καὶ πρὸς τὴν ἀορτὴν καὶ  πρὸς   τὴν ῥάχιν πόροις ὑμενώδεσι καὶ
[3, 4]   ἔπειτα δῆλαι γίνονται πάλιν διατεταμέναι  πρὸς   τὸ ἰσχίον. Καθάπτουσι δὲ πρὸς
[3, 10]   τὸ τὸ μεταξὺ ἀσαρκότατον εἶναι  πρὸς   τὸ ὀστοῦν. Ὅπου δ´ (ἂν
[3, 12]   ὡς γὰρ ἄκανθα ἔχει  πρὸς   τὸ ὀστοῦν, οὕτω καὶ τὸ
[3, 14]   πῶρος. Τὸ δὲ τῶν θηλειῶν  πρὸς   τὸ τῶν ἀρρένων διαφέρει· παχύτερόν
[3, 1]   οἷον πόρος ἑκάτερος ὤν, μέχρι  πρὸς   τὸ ὑπόζωμα, ἐν τὰ
[3, 1]   ὑστέρα, ὁμοίως δὲ καὶ  πρὸς   τὸ ὑπόζωμα τείνει, καθάπερ καὶ
[3, 1]   τῶν δικρόων κάτωθεν ἀρξαμένη μέχρι  πρὸς   τὸ ὑπόζωμα τείνει, καὶ τὰ
[3, 1]   μὲν οὖν εἰσιν ἁπάντων τῶν  πρὸς   τοῖς ἄρθροις ἐχόντων τὰς ὑστέρας,
[3, 5]   τῶν ἰχθύων μάλιστά ἐστι δῆλα  πρὸς   τοῖς πτερυγίοις. ~Αἱ δ´ ἶνές
[3, 3]   μεγίστης. Συντέτρηνται μέντοι πᾶσαι αὗται  πρὸς   τὸν πλεύμονα, ἀλλ´ ἄδηλοι διὰ
[3, 3]   καρδίας τῆς μεγάλης φλεβὸς μόριον  πρὸς   τὸν πλεύμονα καὶ τὴν σύναψιν
[3, 1]   τούτων πρὸς ἄλληλά τε καὶ  πρὸς   τοὺς ἄλλους ἰχθῦς διαφορὰ
[3, 1]   οἷς ΚΚ· οἱ ἀπὸ τούτων  πρὸς   τῷ ὄρχει προσκαθήμενοι, ἐφ´ οἷς
[3, 1]   δ´ ἐκτὸς ἐν τῷ φανερῷ  πρὸς   τῷ τέλει τῆς γαστρός. Τούτοις
[3, 1]   ἀλλ´ αἱ μὲν τῶν ὀρνίθων  πρὸς   τῷ ὑποζώματι, αἱ δὲ τῶν
[3, 1]   σχίσις καὶ τὰ ᾠὰ ἄνω  πρὸς   τῷ ὑποζώματι. Ὅσα δὲ τῶν
[3, 1]   σαρκώδη καὶ στιφρόν, τὰ δὲ  πρὸς   τῷ ὑποζώματι ὑμενώδη καὶ λεπτὰ
[3, 14]   καὶ μελάντερόν ἐστιν ὁμοίως ἐχόντων  πρὸς   ὑγίειαν καὶ ἡλικίαν ἐν τοῖς
[3, 10]   Ὅμηρόν φασιν ἀντὶ Σκαμάνδρου Ξάνθον  προσαγορεύειν   αὐτόν. Τὰ μὲν οὖν ἄλλα
[3, 1]   καὶ δελφύς (ὅθεν καὶ ἀδελφοὺς  προσαγορεύουσι)   μήτρα δ´ καυλὸς καὶ
[3, 1]   εἰς ταὐτὸ συνάπτουσιν εἰς τὸ  πρόσθεν   ἐπὶ τὸ αἰδοῖον. Οἱ δ´
[3, 3]   τὸ ὀξὺ ἐχούσης εἰς τὸ  πρόσθεν,   καθάπερ εἴρηται πρότερον, μεγίστη
[3, 7]   χερσίν. Ὅσα δ´ ἔχει σκέλη  πρόσθια,   καὶ ἐν τούτοις τὸν αὐτὸν
[3, 10]   κρόταφοι τῶν ἀνθρώπων, καὶ τὰ  πρόσθια   πρότερα τῶν ὄπισθεν· τελευταῖον δ´
[3, 3]   τοῖς δὲ τετράποσιν εἰς (τὰ  πρόσθια   σκέλη τείνουσι, τοῖς δ´ ὄρνισιν
[3, 1]   ἀπὸ τούτων πρὸς τῷ ὄρχει  προσκαθήμενοι,   ἐφ´ οἷς τὰ ΩΩ· οἱ
[3, 1]   Οἱ δ´ ἐπανακάμπτοντες πόροι καὶ  προσκαθήμενοι   τοῖς ὄρχεσιν ὑμένι περιειλημμένοι εἰσὶ
[3, 1]   ὑμένα τις. μὲν οὖν  προσκαθήμενος   πόρος ἔτι αἱματῶδες ἔχει τὸ
[3, 4]   πρός τε τὴν ῥάχιν μᾶλλον  προσπεφύκασι,   καὶ σχίζονται εἰς δύο ὡσπερεὶ
[3, 1]   καὶ τοῖς ἰχθύσι καὶ τούτοις  προσπεφύκασι   πρὸς τῇ ὀσφύϊ ὑποκάτω τῆς
[3, 4]   μεγάλη φλὲψ τῆς ἀορτῆς.  Προσπέφυκε   δ´ ἀορτὴ μάλιστα τῇ
[3, 9]   ὕστερον λεχθήσεται. Τὰ δὲ κέρατα  προσπέφυκε   μᾶλλον τῷ δέρματι τῷ
[3, 14]   ἔχει, ὥσπερ τὰ πεπωκότα πόμα  πρόσφατον,   οὔτ´ ὀλίγον, ὥσπερ τὰ πίονα
[3, 1]   φανερώτερον γίνεται, ὅταν ὀχεία  πρόσφατος   ᾖ. Οἱ δὲ πόροι καὶ
[3, 16]   γάλα καὶ τῶν φυσωδῶν ἔνια  προσφερόμενα,   οἷον καὶ κυάμων πλῆθος ὀῒ
[3, 9]   πλεῖστα κοῖλά ἐστιν ἀπὸ τῆς  προσφύσεως   περὶ τὸ ἐντὸς ἐκπεφυκὸς ἐκ
[3, 2]   σκέλη τείνουσαι σχίζονται κατὰ τὴν  πρόσφυσιν,   καὶ διὰ παντὸς τοῦ μηροῦ
[3, 4]   περὶ τὴν καρδίαν· δὲ  πρόσφυσίς   ἐστι φλεβίοις νευρώδεσι καὶ μικροῖς.
[3, 10]   τῶν ἀνθρώπων, καὶ τὰ πρόσθια  πρότερα   τῶν ὄπισθεν· τελευταῖον δ´
[3, 3]   τοῦ ὤμου, καὶ συμβάλλει τῇ  πρότερον   ἀποσχίσει τῆς φλεβὸς κατὰ τὴν
[3, 2]   ἄλλως τ´ ἐπειδὴ καὶ τῶν  πρότερον   εἰρηκότων τινὲς οὐ καλῶς λέγουσιν.
[3, 1]   τὸν συνεχῆ τίνα διαφορὰν ἔχει,  πρότερον   εἴρηται· τοῖς μὲν γὰρ ἐκ
[3, 3]   εἰς τὸ πρόσθεν, καθάπερ εἴρηται  πρότερον,   μεγίστη μὲν κοιλία ἐν
[3, 15]   τοὺς λέοντας, ὥσπερ εἴρηται καὶ  πρότερον.   Καὶ ἐν τοῖς ὑείοις δ´
[3, 10]   οὐ πάντα, ἀλλ´ ὥσπερ εἴρηται  πρότερον.   Μεταβάλλουσι δὲ τὰς χρόας γηρασκόντων
[3, 1]   μὲν οὐκ ἔχουσιν, ὥσπερ εἴρηται  πρότερον,   οὐδ´ οἱ ὄφεις· πόρους δὲ
[3, 3]   Χαλεπῆς δ´ οὔσης, ὥσπερ εἴρηται  πρότερον,   τῆς θεωρίας ἐν μόνοις τοῖς
[3, 10]   τούτοις καὶ ἐν τῷ δέρματι  προϋπάρχει   ποικιλία καὶ ἐν τῷ
[3, 2]   Αἱ δὲ φλέβες αἱ μὲν  πρῶται   ἐκ τῆς κοιλίας εὐρύτεραί εἰσιν,
[3, 10]   τῆς κεφαλῆς καὶ μάλιστα καὶ  πρῶται.   Τούτων δ´ αἱ ἔμπροσθεν μόναι·
[3, 16]   ἀλγεινὸν εἶναι· τὸ μὲν οὖν  πρῶτον   αἱματῶδες ἀμέλγονται, εἶθ´ ὑπόπυον, τὸ
[3, 14]   ἂν ζῇ, τὸ αἷμα μόνον.  Πρῶτον   δὲ γίνεται τὸ αἷμα ἐν
[3, 10]   σκεπαζομένων τῶν τριχῶν διαπνεομένων.  Πρῶτον   δὲ πολιοῦνται οἱ κρόταφοι τῶν
[3, 1]   ζῳοτοκεῖ μόνον, ᾠοτοκήσας ἐν αὑτῷ  πρῶτον·   διὸ παραπλησίως ἔχει τὰ περὶ
[3, 3]   διμερῆ ὄντ´ αὐτὸν διχῇ σχίζεται  πρῶτον,   εἶτα παρ´ ἑκάστην σύριγγα καὶ
[3, 10]   δ´ αἱ ἐπὶ τῆς ἥβης  πρῶτον,   ἔπειτα δ´ αἱ ἐπὶ τῆς
[3, 4]   ἑκάτερον τὸ ἰσχίον ἀφανίζεται ἑκατέρα  πρῶτον,   ἔπειτα δῆλαι γίνονται πάλιν διατεταμέναι
[3, 16]   γίνεται μέν, ἄχρηστον δὲ τὸ  πρῶτον   καὶ ὕστερον. Μὴ ἐγκύοις δ´
[3, 3]   τῶν φλεβῶν, σχίζονται τὸ  πρῶτον,   καλοῦνται σφαγίτιδες· δὲ σχίζονται
[3, 4]   αἱ μὲν ἐπὶ τοὺς βουβῶνας  πρῶτον   μεγάλαι καὶ κοῖλαι, ἔπειτα διὰ
[3, 3]   καὶ νευρώδης πάμπαν. Τείνει δὲ  πρῶτον   μὲν ἄνω ἀπὸ τῆς καρδίας
[3, 2]   φύσις καὶ τῶν φλεβῶν,  πρῶτον   περὶ τούτων λεκτέον, ἄλλως τ´
[3, 2]   Ἕτεραι δὲ λεπτότεραι ἀπὸ τῶν  πρώτων   φλεβῶν τείνουσιν, ἀπὸ μὲν τῆς
[3, 10]   οὖσα τεφρὰ μελάντερα γηράσκουσα τὰ  πτερὰ   ἴσχει· διὰ δὲ τὰ πάθη
[3, 10]   ἄνωθεν δ´ οὔ· τὰ δὲ  πτερὰ   οὔτ´ ἄνωθεν οὔτε κάτωθεν, ἀλλ´
[3, 10]   ὅσα ἄλλα ἔχει ἄσχιστον τὸ  πτερόν·   οὐδὲ τὸ κέντρον, ὅταν ἀποβάλλῃ
[3, 10]   ἐκτιλθὲν οὔτε τῶν μελιττῶν τὸ  πτερὸν   οὔθ´ ὅσα ἄλλα ἔχει ἄσχιστον
[3, 3]   τοῖς δ´ ὄρνισιν εἰς τὰς  πτέρυγας,   τοῖς δ´ ἰχθύσιν εἰς τὰ
[3, 3]   τοῖς δ´ ἰχθύσιν εἰς τὰ  πτερύγια   τὰ πρανῆ. Αἱ δ´ ἀρχαὶ
[3, 5]   μάλιστά ἐστι δῆλα πρὸς τοῖς  πτερυγίοις.   ~Αἱ δ´ ἶνές εἰσι μεταξὺ
[3, 10]   οἱ ὄνυχες. Περὶ δὲ τὰ  πτερωτὰ   τῶν (ζῴων, οἷον τοὺς ὄρνιθας,
[3, 9]   τῶν πεζῶν λέων καὶ τῶν  πτηνῶν   ἀετός. ~Περὶ δὲ τριχῶν καὶ
[3, 16]   γὰρ κεραννύμενον πήγνυσιν. δὲ  πυετία   γάλα ἐστίν· τῶν γὰρ ἔτι
[3, 16]   τῇ κοιλίᾳ. Ἔστιν οὖν  πυετία   γάλα ἔχον ἐν ἑαυτῷ πῦρ
[3, 16]   τοῦ δασύποδος· ἀρίστη δὲ  πυετία   νεβροῦ. Διαφέρει δὲ τῷ πλέον
[3, 16]   γάλα ὀπός τε συκῆς καὶ  πυετία.   μὲν οὖν ὀπὸς εἰς
[3, 16]   δασύπους. Βελτίων δ´ ἐστὶν  πυετία   ὅσῳ ἂν παλαιοτέρα· συμφέρει
[3, 16]   τοῦ γάλακτος γίνεται. Ἔχει δὲ  πυετίαν   τὰ μὲν μηρυκάζοντα πάντα, τῶν
[3, 4]   δὲ τῆς ἀορτῆς πολλαὶ καὶ  πυκναί.   Τείνουσι δ´ ἀπὸ τῆς ἀορτῆς
[3, 1]   αὐτῷ τῷ ὄρχει πόρος ἐστὶ  πυκνότερος   ἐκείνου καὶ νευρωδέστερος, ὃς ἀνακάμπτει
[3, 11]   δ´ ἐστὶν ὑμὴν δέρματι  πυκνῷ   καὶ λεπτῷ, ἔστι δὲ τὸ
[3, 14]   τὸ αἷμα ἐν τῷ σώματι  πύον,   ἐκ δὲ τοῦ πύου πῶρος.
[3, 14]   σώματι πύον, ἐκ δὲ τοῦ  πύου   πῶρος. Τὸ δὲ τῶν θηλειῶν
[3, 7]   συντριβομένων ὥσπερ ἐκ λίθων ἐκλάμπειν  πῦρ.   Ἔχει δὲ καὶ δελφὶς
[3, 16]   πυετία γάλα ἔχον ἐν ἑαυτῷ  πῦρ   ἐκ τῆς τοῦ ζῴου
[3, 16]   διορροῦται μᾶλλον· (ὑπὸ δὲ τοῦ  πυρὸς   πήγνυται καὶ παχύνεται. Οὐ γίνεται
[3, 5]   μὲν οὖν φλὲψ δύναται  πυροῦσθαι,   νεῦρον δὲ πᾶν φθείρεται πυρωθέν·
[3, 16]   καὶ τὰ πρόβατα τὰ καλούμενα  Πυρρικά,   τὴν ἐπωνυμίαν ἔχοντα ταύτην ἀπὸ
[3, 16]   τὴν ἐπωνυμίαν ἔχοντα ταύτην ἀπὸ  Πύρρου   τοῦ βασιλέως. Τῆς δὲ τροφῆς
[3, 5]   πυροῦσθαι, νεῦρον δὲ πᾶν φθείρεται  πυρωθέν·   κἂν διακοπῇ, οὐ συμφύεται πάλιν.
[3, 10]   αἱ ἐν τῇ κεφαλῇ, εἶτα  πώγωνι,   καὶ οἱ λεπτότριχοι μάλιστα. Δασύνονται
[3, 14]   πύον, ἐκ δὲ τοῦ πύου  πῶρος.   Τὸ δὲ τῶν θηλειῶν πρὸς
[3, 17]   συμβάλλεται εἰς τὴν γένεσιν καὶ  πῶς,   ἐν ἄλλοις λεχθήσεται. Πλεῖστον δὲ
[3, 2]   τοῖς ζῶσιν ἀδύνατόν ἐστι θεάσασθαι  πῶς   ἔχουσιν· ἐντὸς γὰρ φύσις




Recherches | Texte | Lecture | Liste du vocabulaire | Index inverse | Menu | Site de Philippe Remacle

 
UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) |
Responsable académique : Alain Meurant
Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher

Dernière mise à jour : 5/11/2009