>

Livre, Chap.
[5, 9]	ἡ δὲ σάλπη τοῦ μετοπώρου	ἅπαξ.	Ἡ δὲ θυννὶς ἅπαξ τίκτει,
[5, 9]	καὶ τῶν ἰχθύων οἱ πλεῖστοι	ἅπαξ,	οἷον οἱ {χυτοί (καλοῦνται δὲ
[5, 11]	τὰ μὲν ἄγρια, ὥσπερ εἴρηται,	ἅπαξ	ὀχεύεται καὶ τίκτει τὰ πλεῖστα,
[5, 9]	μετοπώρου ἅπαξ. Ἡ δὲ θυννὶς	ἅπαξ	τίκτει, ἀλλὰ διὰ τὸ τὰ
[5, 8]	μυῖαι καὶ μύρμηκες. Τίκτει δ´	ἅπαξ	τοῦ ἐνιαυτοῦ τὰ πολλὰ τῶν
[5, 9]	ἐλέχθη πρότερον, οἷον χειμῶνος μὲν	λάβραξ,	κεστρεύς, βελόνη, θέρους δὲ περὶ
[5, 9]	καὶ τὰ τοιαῦτα, πλὴν ὁ	λάβραξ·	οὗτος δὲ δὶς τούτων μόνος,
[5, 17]	γὰρ καὶ ἐνταῦθα ἐρυθραίνεται καὶ	ἐξ	ἀκινησίας λαμβάνει κίνησιν οἷον πεφυκότα·
[5, 16]	βοστρύχων. Ἀποτίκτει δὲ καὶ ἀπορραίνει	ἐξ	ἀναγωγῆς, ὡς μετὰ πόνου γινομένης
[5, 19]	μέλι. Γίνεται δὲ κηρίον μὲν	ἐξ	ἀνθέων, κήρωσιν δὲ φέρουσιν ἀπὸ
[5, 19]	Συνίσταται δὲ τὸ μέλι πεττόμενον·	ἐξ	ἀρχῆς γὰρ οἷον ὕδωρ γίνεται,
[5, 17]	{ὅταν δὲ τοιαύτη γένηται, φύεται	ἐξ	αὐτῆς ὥσπερ τὰ φυκία μικρὰ
[5, 26]	ζῇ ἀκινητίζων· ὅ τι δ´	ἐξ	αὐτοῦ γίνεται τῶν πτερωτῶν ζῴων,
[5, 19]	εὐθέως ἔχει παραπλήσιον τῷ γινομένῳ	ἐξ	αὐτοῦ. Σκώληξ δ´ οὐ γίνεται
[5, 25]	οἱ φθεῖρες ἐν τοῖς ἔχουσιν	ἐξ	αὐτῶν γίνονται τῶν ζῴων. Γίνονται
[5, 17]	μεταβάλλουσι, καὶ γίνονται πτερωτὰ ζῷα	ἐξ	αὐτῶν, οἱ καλούμενοι βόστρυχοι. Αἱ
[5, 17]	προσκαταλείψαντες ἐντίκτουσιν ἐνταῦθα, καὶ γίνονται	ἐξ	αὐτῶν οἱ σφῆκες οἱ ἰχνεύμονες.
[5, 17]	περιρρήγνυται τὸ κέλυφος, καὶ ἐκπέτεται	ἐξ	αὐτῶν πτερωτὰ ζῷα, ἃς καλοῦμεν
[5, 25]	ἰχθύσι φθεῖρες, οὗτοι δ´ οὐκ	ἐξ	αὐτῶν τῶν ἰχθύων ἀλλ´ ἐκ
[5, 25]	γίνονται τούτων αἱ μὲν ψύλλαι	ἐξ	ἐλαχίστης σηπεδόνος (ὅπου γὰρ ἂν
[5, 9]	τοῦ ἱππούρου· καὶ γὰρ ταῦτα	ἐξ	ἐλαχίστου μέγιστα γίνεται τάχιστα, πλὴν
[5, 27]	γὰρ καὶ βιοῖ χρόνον πολύν)	ἐξ	ἐλαχίστων δ´ ᾠῶν ζῷον μέγιστον
[5, 16]	καὶ οἱ πολύποδες. Γίνεται δ´	ἐξ	ἑνὸς ᾠοῦ ἓν σηπίδιον· ὁμοίως
[5, 26]	μὲν ἐν ἐρίοις καὶ ὅσα	ἐξ	ἐρίων ἐστίν, οἷον οἱ σῆτες,
[5, 13]	γὰρ ἀρχόμενα κηριάζειν γλισχρότητα μυξώδη,	ἐξ	ἧς τὰ λεπυριώδη συνίσταται. Ταῦτα
[5, 13]	αὗται καὶ τἆλλα τὰ ὀστρακόδερμα	ἐξ	ἰλύος καὶ συσσήψεως. Τοῦτο δὲ
[5, 19]	μελιττῶν καὶ τῶν κηφήνων λευκός,	ἐξ	οὗ τὰ σκωλήκια γίνεται· αὐξανόμενα
[5, 1]	μέν τι, οὐ ταὐτὸ δ´	ἐξ	οὐδενὸς ἀλλ´ ἀτελές, οἷον ἔκ
[5, 1]	μέν ἐστιν, ἄρρενα δ´ οὔ·	ἐξ	ὧν γίνεται ὥσπερ ἐν τοῖς
[5, 17]	τὸν χειμῶνα καὶ ἐντίκτουσι σκωλήκια,	ἐξ	ὧν γίνονται κάνθαροι. Γίνονται δὲ
[5, 1]	ἐκ τῶν ψυλλῶν σκώληκες ᾠοειδεῖς,	ἐξ	ὧν οὔτε τὰ γεννήσαντα γίνεται
[5, 17]	ποταμοῦ οἷον θύλακοι μείζους ῥαγῶν,	ἐξ	ὧν ῥηγνυμένων ἐξέρχεται ζῷον πτερωτὸν
[5, 19]	Βίος δὲ τῶν μελιττῶν ἔτη	ἕξ·	ἔνιαι δ´ ἑπτὰ ζῶσιν. Σμῆνος
[5, 13]	γὰρ ἡ πορφύρα περὶ ἔτη	ἕξ,	καὶ καθ´ ἕκαστον ἐνιαυτὸν φανερά
[5, 17]	ἐκ δὲ τούτου νεκύδαλος· ἐν	ἓξ	δὲ μησὶ μεταβάλλει ταύτας τὰς
[5, 18]	πρὸς τῷ κηρίῳ, ἀποκρεμάμενοι χωρίς,	ἓξ	ἢ ἑπτά, ἐναντίως τῷ ἄλλῳ
[5, 8]	ἀρχομένου, τίκτει δὲ πέντε καὶ	ἓξ	ᾠά· φωλεῖ δ´ ἀπὸ τοῦ
[5, 24]	ὅταν ἐπομβρία γένηται. Ὁ δὲ	σκώληξ	αὐξηθεὶς ἐν τῇ γῇ γίνεται
[5, 19]	παραπλήσιον τῷ γινομένῳ ἐξ αὐτοῦ.	Σκώληξ	δ´ οὐ γίνεται πρότερον ἐκ
[5, 26]	δὲ καὶ ἐν χιτῶνι ὁ	σκώληξ	οὗτος. Καὶ ἐπὶ κηρίῳ δὲ
[5, 26]	προϊόντος γίνεται καὶ οὗτος ὁ	σκώληξ	χρυσαλλὶς ὥσπερ αἱ κάμπαι, καὶ
[5, 12]	καὶ κύει, μᾶλλον δ´ ἡ	αἴξ·	καὶ οἱ ἄρρενες δ´ ὀχεύουσιν
[5, 12]	τοῖς ζῴοις. Πρόβατον μὲν καὶ	αἲξ	αὐτοετὲς ὀχεύεται καὶ κύει, μᾶλλον
[5, 13]	καὶ ἡ πορφύρα καὶ ὁ	κῆρυξ	ἀμφότερα μακρόβια· ζῇ γὰρ ἡ

 

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) | Responsable académique : Alain Meurant Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher Dernière mise à jour : 15/01/2009