HODOI ELEKTRONIKAI
Du texte à l'hypertexte

Aristote, De la génération des animaux, livre IV

Liste des contextes (ordre alphabétique)


ς  =  143 formes différentes pour 268 occurrences

α   β   γ   δ   ε   ζ   η   θ   ι   κ   λ   μ   ν   ξ   ο   π   ρ   ς   τ   υ   φ   χ   ψ   ω   

Livre, chapitre
[4, 8]   ὀγδοάτου δεκάτῃ πύον ἔπλετο λευκόν.  Σαπρότης   γὰρ καὶ πέψις ἐναντίον, τὸ
[4, 8]   πέψις ἐναντίον, τὸ δὲ πύον  σαπρότης   τίς ἐστιν, τὸ δὲ γάλα
[4, 7]   καὶ κινδυνεύσασα ὑπ´ αὐτῆς ἔτεκε  σάρκα   ἣν καλοῦσι μύλην. Ἐνίαις δὲ
[4, 1]   τὸ σῶμα περίκειται τὸ τῶν  σαρκῶν.   Ἃς οὐ διὰ τὴν ὑστέραν
[4, 3]   καὶ τὸ νόσημα τὸ καλούμενον  σατυριᾶν·   καὶ γὰρ ἐν τούτῳ διὰ
[4, 3]   προσώπου παρεμπεσόντος ἄλλου ζῴου καὶ  σατύρου   φαίνεται τὸ πρόσωπον. (Διὰ τίνα
[4, 3]   Οὗτος δὲ λόγος οὐ  σαφὴς   μὲν καὶ πλασματίας ἐστὶ πολλαχῇ,
[4, 9]   ἐστιν ἀμφοτέρων. Ἔστι δὲ  σελήνη   ἀρχὴ διὰ τὴν πρὸς τὸν
[4, 2]   χειμῶνα καὶ θέρος, δὲ  σελήνη   ἐν τῷ μηνί (τοῦτο δ´
[4, 2]   φθίσιν καὶ τὴν ἀπόλειψιν τῆς  σελήνης·   μὲν γὰρ ἥλιος ἐν
[4, 9]   σελήνης περιόδους. Εἰσὶ δὲ περίοδοι  σελήνης   πανσέληνός τε καὶ φθίσις καὶ
[4, 9]   τὴν τοῦ ἡλίου καὶ τῆς  σελήνης   περίοδον, οὕτω καὶ τὰ ἐκ
[4, 9]   τούτοις, ἔτι δὲ τὰς τῆς  σελήνης   περιόδους. Εἰσὶ δὲ περίοδοι σελήνης
[4, 1]   τὸ πλεῖον τοῦ ἐλάττονος οἴονται  σημεῖον   εἶναι θερμῆς φύσεως μᾶλλον. Καίτοι
[4, 1]   μᾶλλον, καὶ ἔστιν αὐτὸ τοὐναντίον  σημεῖον   δι´ ἥνπερ αἰτίαν οἴονταί
[4, 1]   ταῦτα τοῖς ζῴοις. Τούτου δὲ  σημεῖον   ὅτι πολλὰ τῶν ζῴων αὐτά
[4, 5]   τῶν ζῴων. δὲ δασύτης  σημεῖον   (πλήθους περιττώματός ἐστι, διὸ καὶ
[4, 7]   οὕτως ὥστε μόλις διακόπτεσθαι καὶ  σιδήρῳ.   Περὶ μὲν οὖν τῆς τοῦ
[4, 4]   αἲξ ἔχουσα ἐγένετο πρὸς τῷ  σκέλει.   Γίγνονται δὲ μεταβολαὶ καὶ (πηρώσεις
[4, 3]   μὲν καὶ κεφαλὴν μίαν ἔχοντες  σκέλη   δὲ τέτταρα καὶ πτέρυγας διὰ
[4, 4]   τὸ παρὰ φύσιν. δὲ  σκέψις   ἐστὶν περὶ τούτων πότερον
[4, 7]   θύραζε ἐξιόντα τῶν τοιούτων γίγνεται  σκληρὰ   οὕτως ὥστε μόλις διακόπτεσθαι καὶ
[4, 7]   ἔχει τὴν φύσιν) τῆς γὰρ  σκληρότητος   ἀπεψία αἰτία· ἀπεψία γάρ
[4, 6]   σώματος ἐκτρέφειν προΐεται καθάπερ τὰ  σκωληκοτόκα   τῶν ζῴων. Καὶ γὰρ τούτων
[4, 3]   μὴ πεπηρωμένων. Διὸ πολλάκις οἱ  σκώπτοντες   εἰκάζουσι τῶν μὴ καλῶν ἐνίους
[4, 8]   τῶν μαστῶν αὐταῖς καὶ  σομφός   ὁμοίως δὲ καὶ τοῖς κάτω
[4, 3]   τεράτων ἐν μὲν τοῖς μονοτόκοις  σπάνια   πάμπαν, ἐν δὲ τοῖς πολυτόκοις
[4, 3]   πολυτοκεῖ καὶ τοῦτο τὸ γένος.  Σπανιώτερον   δὲ τὸ τερατῶδες ἐπ´ αὐτῶν
[4, 5]   ἐστιν· ἔστι γὰρ τὰ καταμήνια  σπέρμα   ἄπεπτον ὥσπερ εἴρηται πρότερον. Διὸ
[4, 4]   πεφυκότος. Ὁμοίως τ´ εἰ πλεῖον  σπέρμα   ἀφίησι τὸ ἄρρεν δυνάμεις
[4, 1]   καὶ συνιστάναι τε καὶ ἐκκρίνειν  σπέρμα   ἔχον τὴν ἀρχὴν τοῦ εἴδους
[4, 4]   ἱκνουμένοις, οὐδὲ τὸ τοῦ ἄρρενος  σπέρμα   δύναμις ἐν
[4, 4]   τοὺς τόπους τῆς ὑστέρας τὸ  σπέρμα   καὶ διὰ τοῦτο πλείω γίγνεσθαι,
[4, 5]   ὅταν συνειλεγμένον μὲν τὸ  σπέρμα,   μὴ ἀποκρινόμενον δέ. Τοῖς (γὰρ
[4, 1]   ἑτέραν, κἂν εἰ μηθὲν ἀποκρίνεται  σπέρμα   μήτε ἀπὸ τοῦ θήλεος μήτ´
[4, 5]   συνουσίᾳ πλεῖον τὸ ἀπιόν ἐστι  σπέρμα,   μερισθὲν ποιεῖ πολυτοκεῖν, ὧν
[4, 1]   Διαφέρει δὲ τὸ τοῦ ἄρρενος  σπέρμα   ὅτι ἔχει ἀρχὴν ἐν ἑαυτῷ
[4, 1]   τὸ δεκτικὸν μόριον. Τὸ δὲ  σπέρμα   περίττωμα, τοῦτο δὲ τοῖς μὲν
[4, 4]   ὑπεροχήν. Ἔτι δὲ τὸ γεννῆσαν  σπέρμα   πλεῖον μὲν τὸ τοῦ μείζονος
[4, 3]   φασιν ἀφ´ ὁποτέρου ἂν ἔλθῃ  σπέρμα   πλέον τούτῳ γίγνεσθαι μᾶλλον ἐοικός,
[4, 2]   τοῖς μὲν ἄρρεσιν ὑγρότερον τὸ  (σπέρμα,   ταῖς δὲ γυναιξὶν τῶν
[4, 1]   ἀλλ´ ὁποτέρου ἂν κρατήσῃ τὸ  σπέρμα   τὸ ἀπὸ τοῦ μορίου ἐλθὸν
[4, 1]   ὅπως δή ποτε συνίσταται (τὸ  σπέρμα)   τὸ γιγνόμενον. δ´ αὐτὸς
[4, 1]   γὰρ ἐκ τοῦ ἄρρενος τὸ  σπέρμα,   τὸ δὲ θῆλυ παρέχειν τὸν
[4, 1]   σώματος τῶν ἀριστερῶν καὶ τὸ  σπέρμα   τὸ πεπεμμένον θερμότερον, τοιοῦτον δὲ
[4, 4]   τοιαῦτα τῶν ζῴων. Τὸ δὲ  σπέρμα   τὸ τοῦ ἄρρενος, εἴτε συμβάλλεται
[4, 4]   παρὰ τοῦ ἄρρενος (ὅσα προΐεται  σπέρμα   τῶν ἀρρένων) τὰ πολυτόκα τῶν
[4, 1]   πάλιν λέγομεν ὅτι τὸ μὲν  σπέρμα   ὑπόκειται περίττωμα τροφῆς ὂν τὸ
[4, 8]   καὶ τῶν θηλειῶν ὅταν ἄρχωνται  σπέρμα   φέρειν (ἡ γὰρ ἀρχὴ τῆς
[4, 4]   μεγάλα πλείω δύνασθαι γεννᾶν καὶ  σπέρμα   φέρειν πλεῖον. Αἴτιον δ´ αὐτὸ
[4, 3]   ὑπάρχουσιν αἱ κινήσεις ἐν τοῖς  σπέρμασι   πάντων τῶν τοιούτων, δυνάμει δὲ
[4, 1]   γὰρ οἱ μὲν ἐν τοῖς  σπέρμασιν   εἶναι ταύτην τὴν ἐναντίωσιν εὐθύς,
[4, 3]   μὴ διακριθῶσιν ἀλλ´ ἅμα τὰ  σπέρματα   ἔλθωσιν. Εἰ μὲν οὖν αἰτιάσασθαι
[4, 2]   γυναικικώτερα θηλυγόνα μᾶλλον, καὶ τὰ  σπέρματα   τὰ ὑγρὰ τῶν συνεστηκότων. Πάντα
[4, 4]   κυήματος καὶ τῷ τοῦ θήλεος  σπέρματι   μιγνύμενον, εἴτε καὶ μὴ τοῦτον
[4, 4]   δυνάμεις πλείους ἐν διαιρουμένῳ τῷ  σπέρματι,   οὐθὲν ποιήσει μεῖζον τὸ πλεῖστον
[4, 4]   δύναμις ἐν τῷ  σπέρματι   οὐθὲν συστήσει πλεῖον ἔλαττον
[4, 8]   τόπους. Ἐντεῦθεν δὲ καὶ  σπερματικὴ   περίττωσις ἀποκρίνεται διὰ τὴν εἰρημένην
[4, 5]   τῆς πτοήσεως· ἐκκεκριμένη γὰρ  σπερματικὴ   περίττωσις οὐκέτι ποιεῖ τῆς ὁμιλίας
[4, 6]   τὸ μέγεθος τροφὴν εἰς τὴν  σπερματικὴν   ἀποκρίνεσθαι περίττωσιν· τοῦτο γὰρ ὡς
[4, 3]   περιττώσεως ἐν τοῖς καταμηνίοις τῆς  σπερματικῆς   καθ´ αὑτὴν ποιήσει τὴν μορφὴν
[4, 4]   καὶ ἐξ ἧς γίγνεται ὕλης  σπερματικῆς   οὐκ ἔστιν ἀόριστος οὔτ´ ἐπὶ
[4, 5]   γένος τῶν τοιούτων ὀρνίθων φύσει  σπερματικὸν   ἀεὶ δεῖσθαι τῆς ὁμιλίας ταύτης.
[4, 5]   τὰ δὲ πολυσχιδῆ πολυτόκα) καὶ  σπερματικόν.   Δηλοῖ δ´ δασύτης· ὑπερβάλλει
[4, 5]   τῆς ὑστέρας, διὰ δὲ τὸ  σπερματικὸν   εἶναι πολὺ προΐεται περίττωμα τῆς
[4, 4]   θήλει καὶ τὸ περίττωμα τὸ  σπερματικόν,   καθάπερ ὀπὸς τὴν ὑγρότητα
[4, 5]   δύναται τὰ κυήματα ἐκτρέφειν, ὅσων  σπερματικόν   τε τὸ γένος ἐστὶ καὶ
[4, 4]   πρὸς τὸ περίττωμα προστίθησι τὸ  σπερματικὸν   τὴν ὑπεροχήν. Ἔτι δὲ τὸ
[4, 3]   ἐκείνων γ´ ἀπελήλυθεν οὐθὲν τοῦ  σπέρματος.   Ἀλλὰ μᾶλλον οἱ τὸν λειπόμενον
[4, 3]   ἀπιόντος ἀφ´ ἑκάστου τῶν μορίων  σπέρματος·   ἂν δ´ ἴσον ἔλθῃ ἀφ´
[4, 1]   διεσπασμένον ἐνδέχεται τὸ σῶμα τοῦ  σπέρματος   εἶναι, τὸ μὲν ἐν τῷ
[4, 5]   θήλεσιν τῶν καταμηνίων κάθαρσις  σπέρματος   ἔξοδός ἐστιν· ἔστι γὰρ τὰ
[4, 4]   καὶ θερμότητα πολυτόκον (τοῦ γὰρ  σπέρματος   φύσις ὑγρὰ καὶ θερμή)
[4, 4]   ἐστιν· μὲν γὰρ τοῦ  σπέρματος   θερμότης οὐ μόνον συνίστησι ποσὸν
[4, 1]   εἶναι. Εἰ δ´ ἐστὶ περὶ  σπέρματος   οὕτως ἔχον ὥσπερ τυγχάνομεν εἰρηκότες,
[4, 3]   Εἰ δὲ συμβαίνει ἐξ ἑνὸς  σπέρματος   (πλείω γίγνεσθαι καὶ μιᾶς συνουσίας,
[4, 8]   καταμηνίων, τοῖς δὲ τὴν τοῦ  σπέρματος   πρόεσιν) Ὅταν οὖν μὴ λαμβάνῃ
[4, 1]   μὲν τῆς τοιαύτης αἰτίας τοῦ  σπέρματος   τάχ´ ἂν εἴη πολλὰ λέγειν·
[4, 4]   ἐν τοῖς ἀριστεροῖς, δὲ  σπλὴν   ἐν τοῖς δεξιοῖς. Καὶ ταῦτα
[4, 4]   πώποτε ἐγένετο ζῷον οὐκ ἔχον,  σπλῆνα   δ´ οὐκ ἔχον καὶ δύο
[4, 4]   μορίων, οἷον ἔνια ἔχει δύο  σπλῆνας   καὶ πλείους νεφρούς. Ἔτι δὲ
[4, 9]   τὴν τῶν πνευμάτων κίνησιν καὶ  στάσιν,   τὸν δ´ ἀέρα καὶ τὰ
[4, 5]   πᾶσι δὲ τοῖς ζῳοτοκοῦσι τὰ  στερρὰ   τῶν θηλέων ἀφροδισιαστικὰ διὰ τὸ
[4, 5]   διὰ τὸ ταὐτὸ πεπονθέναι τοῖς  στερροῖς·   ἐκεῖνά τε γὰρ τοιαῦτ´ ἐστὶ
[4, 5]   διά τε τὴν τῆς φύσεως  στερρότητα   καὶ τὸ περιεῖναί τι τῆς
[4, 3]   διὰ τὸ σχῆμα τῆς ὑστέρας·  στοιχηδὸν   γὰρ κεῖται τὸ πλῆθος τῶν
[4, 4]   γὰρ θήλεσί τισιν ἤδη τὸ  στόμα   τῶν ὑστερῶν συμπεφυκὸς διετέλεσεν, ἤδη
[4, 6]   ἔχοντες μέγεθος οἷον κορώνη κίττα  στρουθοὶ   χελιδόνες, καὶ τῶν ὀλιγοτοκούντων ὅσα
[4, 9]   οὐθενός. Διόπερ ἵπποι καὶ τὰ  συγγενῆ   ζῷα τούτοις ἐλάττω ζῶντα χρόνον
[4, 7]   Ἢδη γὰρ συνέβη τινὶ γυναικὶ  συγγενομένῃ   τῷ ἀνδρὶ καὶ δοξάσῃ συλλαβεῖν,
[4, 3]   μηθενὶ ἐοικέναι τῶν οἰκείων καὶ  συγγενῶν   ἀλλὰ λείπεσθαι τὸ κοινὸν μόνον
[4, 3]   μητρί, τὰ δ´ οὐθενὶ τῶν  συγγενῶν   ὅμως δ´ ἀνθρώπῳ γέ τινι,
[4, 7]   τῇ γενέσει πέρας· διὸ καὶ  συγκαταγηράσκει   πολὺν ἐμμένει χρόνον· οὔτε
[4, 7]   καλοῦσι μύλην. Ἐνίαις δὲ καὶ  συγκαταγηράσκει   τοῦτο τὸ πάθος καὶ συναποθνήσκει.
[4, 3]   τὴν πορρώτερον. Τέλος δ´ οὕτω  συγχέονται   ὥστε μηθενὶ ἐοικέναι τῶν οἰκείων
[4, 7]   συγγενομένῃ τῷ ἀνδρὶ καὶ δοξάσῃ  συλλαβεῖν,   τὸ μὲν πρῶτον τε
[4, 6]   καὶ τὸ πρῶτον δὲ ταράττονται  συλλαβοῦσαι   μᾶλλον αἱ πλεῖσται τῶν γυναικῶν·
[4, 8]   φύσιν οὔτε συλλαμβάνουσι θηλαζόμεναι· κἂν  συλλάβωσιν,   ἀποσβέννυται τὸ γάλα διὰ τὸ
[4, 8]   αἱ καθάρσεις κατὰ φύσιν οὔτε  συλλαμβάνουσι   θηλαζόμεναι· κἂν συλλάβωσιν, ἀποσβέννυται τὸ
[4, 8]   ἄνω τόπον καὶ τοὺς μαστοὺς  συλλέγεται   διὰ τὴν ἐξ ἀρχῆς τάξιν
[4, 3]   μὲν ἐκείνη δὲ μή, τότε  συμβαίνει   γίγνεσθαι ἄρρενά τε μητρὶ ἐοικότα
[4, 6]   τοῖς ἄλλοις οὐ παρὰ φύσιν.  Συμβαίνει   δὲ καὶ διαφορὰ περὶ τὰς
[4, 4]   διὰ τὴν τῶν κυημάτων σύναψιν.  Συμβαίνει   δὲ πολλάκις καὶ τῶν οὐ
[4, 3]   συνιστάμενον, οἷον ἐπὶ τῶν ἀθλητῶν  συμβαίνει   διὰ τὴν πολυφαγίαν· διὰ πλῆθος
[4, 3]   Ἐν δὲ τοῖς πολυτόκοις ταῦτα  συμβαίνει   διὰ τὸ τὴν πολυτοκίαν ἐμποδίζειν
[4, 3]   αὐτῶν ἐπαλλάττειν φησίν. Εἰ δὲ  συμβαίνει   ἐξ ἑνὸς σπέρματος (πλείω γίγνεσθαι
[4, 6]   γιγνομένων τῶν κυημάτων, ὅσοις μηκέτι  συμβαίνει   εὐτροφία τῶν σωμάτων, αἴτιον
[4, 8]   καὶ διὰ ταῦτα καὶ τότε  συμβαίνει   θύραζε ἔξοδος. Ἐπὶ κεφαλὴν
[4, 3]   Δι´ ἣν δ´ αἰτίαν τοῦτο  συμβαίνει   καὶ δι´ ἣν αἰτίαν πολυτοκοῦσιν
[4, 8]   ἤδη γίγνεται χρήσιμον. Εὐλόγως δὲ  συμβαίνει   καὶ διὰ τὴν ἐξ ἀνάγκης
[4, 6]   γυναικῶν βέλτιον ἔχειν τὰ σώματα  συμβαίνει   κυούσαις αὗται δ´ εἰσὶν ὅσαις
[4, 3]   πολύγονοι αἱ γυναῖκές εἰσι τοῦτο  συμβαίνει   μᾶλλον, οἷον περὶ Αἴγυπτον. Ἐν
[4, 3]   πρόβατον βοός. Ταῦτα δὲ πάντα  συμβαίνει   μὲν διὰ τὰς προειρημένας αἰτίας,
[4, 4]   τοῦ μορίου φύσιν· τότε γὰρ  συμβαίνει   μὲν μόριον μεῖζον τῶν ἄλλων
[4, 1]   αἰτίαν τῷ ποιὰν εἶναί τινα.  Συμβαίνει   μὲν οὖν διαφορὰ τῶν
[4, 2]   διὰ τοῦτο πολλοῖς καὶ πολλαῖς  συμβαίνει   μετ´ ἀλλήλων μὲν μὴ γεννᾶν,
[4, 2]   δὲ τὸ ἔλαττον, ἀμφοτέρως δὲ  συμβαίνει   μὴ τελειοῦσθαι τὸ γιγνόμενον, οὕτω
[4, 3]   ἐπεὶ καὶ τούτων ἐν ὅσοις  συμβαίνει   παρὰ τὴν τάξιν μὲν ταύτην,
[4, 5]   ἄρρεσι τὸ ἀνασπᾶσθαι τοὺς ὄρχεις  συμβαίνει   πρὸ ὁδοῦ πρὸς τὴν ὀχείαν.
[4, 4]   τρόπον καὶ ἐπὶ τῶν κυημάτων  συμβαίνει.   Προσφύεται δὲ μάλιστα μὲν πλησίον
[4, 3]   μόρια. Ταῖς δ´ ὄρνισιν ἐπεὶ  συμβαίνει   ταχεῖαν γίγνεσθαι τὴν ὀχείαν ἀεί,
[4, 4]   Ἤδη γὰρ ἐν τοῖς κυήμασι  συμβαίνει   τὸ αἴτιον ἐὰν πλείων ὕλη
[4, 4]   ἔχειν ὅθεν ἐπλεόνασεν. Ὅσα δὲ  συμβαίνει   τοιαῦτα ὥστε δύο ἔχειν αἰδοῖα,
[4, 1]   ὄρχιν ἀποδουμένοις τὸν ἀριστερὸν  συμβαίνει   τοῖς ὀχεύουσιν ἀρρενοτοκεῖν θηλυτοκεῖν·
[4, 2]   τροπάς, ἀλλὰ τὸ μὲν αὐξανομένου  συμβαίνει   τοῦ φωτὸς τὸ δὲ φθίνοντος)
[4, 2]   μᾶλλον διὰ τὴν αὐτὴν αἰτίαν  συμβαίνει.   Ψυχρότερος γὰρ χρόνος οὗτος
[4, 1]   θερμὸν αἰτιᾶσθαι μόνον, τὸ μέντοι  συμβαίνειν   ἅμα καὶ τὴν τοῦ αἰδοίου
[4, 3]   τοῦ δὲ μηθὲν λαβεῖν τοῦτο  συμβαίνειν   καὶ ἐπὶ τῆς γονῆς πολυμιγοῦς
[4, 3]   γὰρ τοιούτοις μάλιστ´ ἀναγκαῖον τοῦτο  συμβαίνειν   ὅταν μὴ διακριθῶσιν ἀλλ´ ἅμα
[4, 1]   ἕτερον ὄρχιν τὸ αὐτὸ τοῦτο  συμβαίνειν   τινές φασιν, οὐκ ἀληθῆ λέγοντες
[4, 2]   καὶ ἀρρενογονίαν οὐ μόνον ἐὰν  συμβαίνῃ   τὴν ὀχείαν γίγνεσθαι βορείοις
[4, 1]   νῦν δὲ τοῦτ´ οὐχ ὁρῶμεν  συμβαῖνον.   Λέγοντί τε τὰ μόρια διεσπάσθαι
[4, 2]   ἄρρεν εἴρηται. Τεκμήρια δὲ τὰ  συμβαίνοντα   τοῖς εἰρημένοις. Τά τε γὰρ
[4, 6]   αἱ καθάρσεις μὴ γίγνωνται νόσοι  συμβαίνουσιν,   καὶ τὸ πρῶτον δὲ ταράττονται
[4, 9]   αἱ διχοτομίαι· κατὰ γὰρ ταύτας  συμβάλλει   πρὸς τὸν ἥλιον· γὰρ
[4, 9]   ὥσπερ ἄλλος ἥλιος ἐλάττων· διὸ  συμβάλλεται   εἰς πάσας τὰς γενέσεις καὶ
[4, 1]   οἱ λέγοντες οὕτως· εἴτε καὶ  συμβάλλεται   καθάπερ φασίν, ὁμοίως ἀναγκαῖον ἀπαντᾶν
[4, 1]   ἔτι δ´ ἀγνοοῦντες ὡς οὐθὲν  συμβάλλεται   πρὸς τὴν γένεσιν τῆς ἀρρενογονίας
[4, 4]   σπέρμα τὸ τοῦ ἄρρενος, εἴτε  συμβάλλεται   πρὸς τὴν ὕλην μόριον γιγνόμενον
[4, 1]   Δημόκριτον. Εἴτε γὰρ μηδεμίαν ὕλην  συμβάλλεται   τὸ ἄρρεν οὐθὲν ἂν λέγοιεν
[4, 6]   οὖν ὥσπερ εἴρηται καὶ ταῦτα  συμβαλλόμενα   πρὸς τὴν διαφορὰν τοῦ πάθους
[4, 5]   δὲ καὶ ἐπὶ γυναικῶν ἤδη  συμβέβηκεν·   γίγνεται γάρ τισι κυούσαις κάθαρσις
[4, 3]   Περὶ δὲ τὰς ἀλεκτορίδας τοὐναντίον  συμβέβηκεν,   καὶ δῆλον ὡς ἐν
[4, 9]   ὡς ἐπὶ τὸ πολὺ τοῦτο  συμβέβηκεν·   (τὰ γὰρ μείζω καὶ τελειότερα
[4, 4]   μόνῳ τῶν ζῴων ἀνωμάλους εἶναι  συμβέβηκεν.   Τοῖς μὲν γὰρ ἄλλοις εἷς
[4, 5]   ἤδη γὰρ ὦπται τὸ τοιοῦτον  συμβεβηκός.   Αἴτιον δὲ τὸ εἰρημένον· καὶ
[4, 3]   τοῦ τέλους αἰτίαν, ἀλλὰ κατὰ  συμβεβηκὸς   ἀναγκαῖον, ἐπεὶ τήν γ´ ἀρχὴν
[4, 3]   καθὸ γεννητικόν, ἀλλ´ οὐ κατὰ  συμβεβηκὸς   οἷον εἰ γραμματικὸς γεννῶν
[4, 5]   δ´ ἤδη τοῦ κυήματος ηὐξημένου  συμβῇ   γίγνεσθαι τὴν ὀχείαν ἐπικυΐσκεται μέν
[4, 5]   κυουμένων ταῖς γυναιξίν. Ὃν δὲ  συμβῇ   ποτε (καὶ γὰρ τοῦτ´ ἤδη
[4, 3]   διαφορὰ ὥστ´ οὐκ ἔργον ἅμα  συμβῆναι   ἀμφότερα· γὰρ Σωκράτης ἀνὴρ
[4, 1]   ἀληθῆ λέγοντες ἀλλὰ μαντευόμενοι τὸ  συμβησόμενον   ἐκ τῶν εἰκότων καὶ προλαμβάνοντες
[4, 5]   αἱ ὑστέραι τῶν τοιούτων οὐ  συμμεμύκασι   διὰ τὸ περιεῖναι περίττωμα τῆς
[4, 4]   γίγνεται ξηρόν. Ἐπεὶ δὲ φαίνεται  συμμετρίας   δεῖσθαί τινος πρὸς ἄλληλα τό
[4, 2]   καὶ τοῦ θήλεος δεῖ τῆς  συμμετρίας.   Καὶ διὰ τοῦτο πολλοῖς καὶ
[4, 2]   οὐ μὴν ἀλλὰ καὶ δεῖ  συμμετρίας   πρὸς ἄλληλα· πάντα γὰρ τὰ
[4, 9]   γὰρ θερμότητες καὶ ψύξεις μέχρι  συμμετρίας   τινὸς ποιοῦσι τὰς γενέσεις, μετὰ
[4, 6]   ζῴοις διὰ τὸ ὀλίγον εἶναι  σύμμετρον   γίγνεται πρὸς τὴν αὔξησιν τῶν
[4, 5]   μέντοι διὰ τὸ τὴν ὑστέραν  συμμύειν   ὡς τὰ πολλὰ μέχρι τῶν
[4, 4]   πλείω ἔχοντα δύο μὲν εἶναι,  συμπεφυκέναι   δὲ διὰ τὴν τῶν κυημάτων
[4, 4]   πολλοῖς ἤδη τετελειωμένοις τοὺς μὲν  συμπεφυκέναι   τῶν πόρων τοὺς δὲ παρεκτετράφθαι.
[4, 4]   ἤδη τὸ στόμα τῶν ὑστερῶν  συμπεφυκὸς   διετέλεσεν, ἤδη δ´ ὥρας οὔσης
[4, 4]   ζῷον τὸ τερατῶδες πλείω  συμπεφυκότα   δεῖ νομίζειν κατὰ τὴν ἀρχήν,
[4, 4]   τῆς ξηρᾶς τροφῆς πόρος  συμπεφυκὼς   ἐπί τινων ζῴων γέγονε, καὶ
[4, 8]   ὑπερβάλλειν οὐθέν· ὅπερ καὶ φαίνεται  συμπῖπτον   ἂν μή τι γένηται παρὰ
[4, 9]   πολλάκις αἴτιαι τῶν παρὰ φύσιν  συμπιπτόντων   εἰσίν. Περὶ μὲν οὖν τῆς
[4, 8]   εἰσιούσης διὰ τοῦ ὀμφαλοῦ τροφῆς  συμπίπτουσιν   αὗται αἱ φλέβες περὶ ἃς
[4, 3]   ἀνομοίων. Διόπερ ἐπαλλάττει τοῦτο τὸ  σύμπτωμα   τοῖς τοιούτοις τὴν φύσιν. Ἐν
[4, 9]   περιέχοντα ἀέρα, καὶ δι´ ἄλλα  συμπτώματ´   ἄττα φυσικὰ περὶ ὧν ὕστερον
[4, 3]   ἐλθεῖν εἰς τὴν ὑστέραν, ὥστε  συμφύεσθαι   καὶ ἐπαλλάττειν τὰ μόρια. Ταῖς
[4, 3]   Διόπερ καὶ πολλὰ δίδυμα τίκτουσιν·  συμφύεται   γὰρ διὰ τὸ πλησίον ἀλλήλων
[4, 4]   τῷ τὰ πολλὰ αὐτῶν εἶναι  σύμφυσιν.   Ἔνια δὲ καὶ τοῦτον τὸν
[4, 1]   τούτων τῶν μορίων τὴν αἰτίαν  συναγαγεῖν,   ὡς ἀναγκαῖον ἀκολουθεῖν ψυχομένῳ μὲν
[4, 4]   τὸν τρόπον ἀλλ´ ὥσπερ φαμὲν  συνάγον   καὶ δημιουργοῦν τὴν ὕλην τὴν
[4, 1]   ἑτέραν δεῖται λόγου πρὸς τὸ  συνακολουθεῖν   ἀεὶ ταῦτ´ ἀλλήλοις. Εἰ γὰρ
[4, 7]   συγκαταγηράσκει τοῦτο τὸ πάθος καὶ  συναποθνήσκει.   Τὰ δὲ θύραζε ἐξιόντα τῶν
[4, 6]   δὲ διὰ τὴν ἀσθένειαν ταχὺ  συνάπτει   πρὸς τὴν ἀκμὴν καὶ τὸ
[4, 4]   δὲ διὰ τὴν τῶν κυημάτων  σύναψιν.   Συμβαίνει δὲ πολλάκις καὶ τῶν
[4, 7]   καλοῦσι μύλην. Ἢδη γὰρ  συνέβη   τινὶ γυναικὶ συγγενομένῃ τῷ ἀνδρὶ
[4, 1]   ταῦτ´ ἀλλήλοις. Εἰ γὰρ ὅτι  σύνεγγυς,   καὶ τῶν λοιπῶν ἕκαστον ἔδει
[4, 5]   παραπλησίως ἔχειν τοῖς ἄρρεσιν ὅταν  συνειλεγμένον   μὲν τὸ σπέρμα, μὴ
[4, 6]   ὀλιγοτοκούντων ὅσα μὴ δαψιλῆ τροφὴν  συνεκτίκτει   τοῖς τέκνοις οἷον φάττα καὶ
[4, 3]   ζῴων τριῶν ὄψεις, καὶ  συνέπειθε   πολλάκις λέγων. Ὅτι δ´ ἐστὶν
[4, 4]   ἐνίοις οὐ κατὰ τὸ αὐτὸ  συνέπεσε   τὸ πέρας τοῦ αἰδοίου καὶ
[4, 4]   ἀτρῶν διῃρέθη· τὰς δὲ διαφθαρῆναι  συνέπεσεν   βίᾳ γενομένης τῆς ῥήξεως
[4, 5]   φύσιν· οὕτω γὰρ τὸ σῶμα  συνέστηκεν   ἐξ ἀρχῆς, οἷον τὸ τῶν
[4, 2]   τὰ σπέρματα τὰ ὑγρὰ τῶν  συνεστηκότων.   Πάντα γὰρ ταῦτα γίγνεται δι´
[4, 1]   πεπεμμένον θερμότερον, τοιοῦτον δὲ τὸ  συνεστός,   γονιμώτερον δὲ τὸ συνεστὸς μᾶλλον.
[4, 1]   τὸ συνεστός, γονιμώτερον δὲ τὸ  συνεστὸς   μᾶλλον. Ἀλλὰ λίαν τὸ λέγειν
[4, 4]   ἀνατμηθέντος τοῦ ἀρχοῦ ταχὺ πάλιν  συνεφύετο,   καὶ οὐκ ἐπεκράτουν διαιροῦντες. Περὶ
[4, 3]   περιττὸν οὐδὲν ἔχοντες, ὅσων δὲ  συνεχεῖς   καὶ μὴ διείργει μηθέν, ἐκ
[4, 4]   γίγνεσθαι τὰ κυήματα καὶ μὴ  συνεχὲς   ἓν ἐκ πάντων ἐν τοῖς
[4, 1]   περὶ ὧν εἰ μὲν μὴ  συνεωράκει   εὐλόγως ἡμάρτανε ταύτην τὴν αἰτίαν
[4, 4]   αἴτιον ἐκ τῶν νῦν λεχθέντων  συνίδοι   τις ἄν, εἴρηται δὲ περὶ
[4, 8]   τε τρέφουσα καὶ ἐξ ἧς  συνιστᾷ   τὴν γένεσιν φύσις. Ἔστι
[4, 6]   καὶ ἐν τοῖς ὑπὸ φύσεως  συνισταμένοις.   Διὰ τὸ εἰρημένον δ´ αἴτιον
[4, 3]   ἐν τῇ ὕλῃ καὶ τοῖς  συνισταμένοις   κυήμασιν εἶναι. Διὸ καὶ γίγνονται
[4, 3]   οὐ κρατοῦν ποιεῖ πολύμορφον τὸ  συνιστάμενον,   οἷον ἐπὶ τῶν ἀθλητῶν συμβαίνει
[4, 1]   δὲ δεχόμενον μὲν ἀδυνατοῦν δὲ  συνιστάναι   καὶ ἐκκρίνειν θῆλυ ἔτι εἰ
[4, 4]   τὸ μὲν ἄρρεν δυνάμενον πλείω  συνιστάναι   μεριζόμενον, τὸ δὲ θῆλυ τοσοῦτον
[4, 4]   ὀπὸς οὐ κεχώρισται τῷ  συνιστάναι   ποσόν τι, ἀλλ´ ὅσῳπερ ἂν
[4, 1]   μὲν γὰρ δυνάμενον πέττειν καὶ  συνιστάναι   τε καὶ ἐκκρίνειν σπέρμα ἔχον
[4, 3]   οὐδὲ τὴν αὔξουσαν τὴν  συνιστᾶσαν   ἐξ ἀρχῆς· γὰρ αὐτὸς
[4, 5]   τὸ κύημα τροφῆς δύναταί τε  συνίστασθαι   ζῷα καὶ ὕστερον καὶ ταῦτ´
[4, 1]   ἀναγκαῖον ἄρα ἐν τοῖς ἐναίμοις  συνίστασθαι   καρδίαν (καὶ ἄρρεν ἔσεσθαι
[4, 8]   ἐξ ἀνάγκης· ἐνταῦθα δὲ ἤδη  συνίσταται   καὶ γίγνεται πεπεμμένη τροφὴ τοῖς
[4, 1]   ἄρρενος, ἀλλ´ ὅπως δή ποτε  συνίσταται   (τὸ σπέρμα) τὸ γιγνόμενον.
[4, 4]   τοῦ σπέρματος θερμότης οὐ μόνον  συνίστησι   ποσὸν ἀλλὰ καὶ ποιόν τι,
[4, 2]   ὑγρά, πολὺ δὲ ἐλλεῖπον οὐ  συνίστησιν,   ἀλλὰ δεῖ πρὸς τὸ δημιουργούμενον
[4, 1]   διῃρῆσθαι τὸ μέγεθος καὶ γίγνεσθαι  σύνοδον,   ἀλλ´ οὐ διὰ ψύξιν
[4, 1]   τὰ μόρια καὶ μὴ τὸ  σύνολον   μεταβεβληκέναι σῶμα, καὶ μάλιστα καὶ
[4, 5]   καὶ γὰρ ἐν τῇ μιᾷ  συνουσίᾳ   πλεῖον τὸ ἀπιόν ἐστι σπέρμα,
[4, 3]   σπέρματος (πλείω γίγνεσθαι καὶ μιᾶς  συνουσίας,   ὅπερ φαίνεται, βέλτιον μὴ κύκλῳ
[4, 1]   περὶ τῶν εἰς τὴν ὁμιλίαν  συντελούντων   μορίων· καὶ γὰρ ταῦτα διαφέρει
[4, 3]   μὴ κύκλῳ περιιέναι παρέντας τὴν  σύντομον·   τοῖς γὰρ τοιούτοις μάλιστ´ ἀναγκαῖον
[4, 4]   ἀντικρούσῃ, δύο ἐξ ἑνὸς γίγνονται  συστάσεις   ἔχουσαι τὴν αὐτὴν κίνησιν· τὸν
[4, 9]   λαμβάνειν τὴν τελείωσιν τὰς μεγάλας  συστάσεις   οὔτε ζῴων οὔτε τῶν ἄλλων
[4, 4]   θῆλυ τοσοῦτον ὥστε πλείους γίγνεσθαι  συστάσεις.   Τὸ δ´ ἐπὶ τοῦ γάλακτος
[4, 8]   τὴν ἐξ ἀρχῆς τάξιν τῆς  συστάσεως.   Τὸ μὲν γὰρ ἄνω τοῦ
[4, 1]   μορίου ἐπικαίρου μεταβάλλοντος ὅλη  σύστασις   τοῦ ζῴου πολὺ τῷ εἴδει
[4, 4]   τὸ αἴτιον ἐὰν πλείων ὕλη  συστῇ   κατὰ τὴν τοῦ μορίου
[4, 7]   ὅταν οὖν ἐκ δυσπέπτου ἰκμάδος  συστῇ   τὸ κύημα τότε γίγνεται
[4, 4]   ἐν τῷ σπέρματι οὐθὲν  συστήσει   πλεῖον ἔλαττον τοῦ πεφυκότος.
[4, 3]   περὶ τὰς μελίττας καὶ τοὺς  σφῆκας   οὐδὲν γίγνεται τοιοῦτον· ἐν κεχωρισμένοις
[4, 6]   γὰρ τούτων τὰ μὲν ἀδιάρθρωτα  σχεδὸν   γεννᾷ καθάπερ ἀλώπηξ ἄρκτος λέων,
[4, 3]   ἀλλοῖα γίγνεται τὰ μέρη καὶ  σχεδὸν   ἐνίοθ´ οὕτως ὥστε μηθὲν ἐοικέναι
[4, 4]   καὶ τὰ πολυσχιδῆ πάντα πολυτόκα  σχεδόν,   καὶ τὰ μικρὰ τῶν τοιούτων
[4, 6]   τῶν ἄλλων· τυφλὰ δὲ πάντα  σχεδόν,   οἷον ταῦτά τε καὶ ἔτι
[4, 1]   ἂν γὰρ ἔλθῃ μὲν μὴ  σχῇ   δὲ τοῦτο τὸ μόριον, ἔσται
[4, 3]   τερατῶδες ἐπ´ αὐτῶν διὰ τὸ  σχῆμα   τῆς ὑστέρας· στοιχηδὸν γὰρ κεῖται
[4, 4]   ἄλλων ἀκρωτηρίων μελῶν,  σχισθέντος   τοῦ κυήματος πλείω γίγνεσθαι καθάπερ
[4, 3]   ἀναγκαία τῇ φύσει· δεῖ γὰρ  σώζεσθαι   τὸ γένος τῶν κεχωρισμένων κατὰ
[4, 6]   διδυμοτοκούμενα θῆλυ καὶ ἄρρεν ἧττον  σώζεται,   ἐν δὲ τοῖς ἄλλοις οὐθὲν
[4, 3]   ἕκαστον τὸν Κορίσκον καὶ τὸν  Σωκράτην.   Ἐπεὶ δ´ ἐξίσταται πᾶν οὐκ
[4, 3]   ἅμα συμβῆναι ἀμφότερα· γὰρ  Σωκράτης   ἀνὴρ τοιόσδε τις. Διὸ ὡς
[4, 3]   τοῖον ἄρρεν οἷον Κορίσκος  Σωκράτης,   καὶ οὐ μόνον Κορίσκος ἐστὶν
[4, 3]   ἐὰν δὲ Κορίσκος  Σωκράτης   οὐ τῷ πατρὶ ἐοικὸς ἀλλὰ
[4, 3]   γὰρ ἄνθρωπος, δὲ  Σωκράτης   πατὴρ καὶ μήτηρ ἥτις
[4, 3]   ἄρρεν μείνῃ, δὲ τοῦ  Σωκράτους   λυθῇ εἰς τὴν τοῦ πατρός,
[4, 3]   κίνησις δ´ ἀπὸ τοῦ  Σωκράτους   μὴ κρατήσῃ, αὕτη μὲν
[4, 3]   μητρὶ κατά τε ὅλον τὸ  σῶμα   καὶ κατὰ μόριον ἕκαστον, καὶ
[4, 1]   καὶ μὴ τὸ σύνολον μεταβεβληκέναι  σῶμα,   καὶ μάλιστα καὶ πρῶτον τὰς
[4, 3]   ταῦτα καὶ καθ´ ὅλον τὸ  σῶμα   καὶ τῶν μορίων ἕκαστον, διώρισται
[4, 5]   γένος ἐστὶ καὶ μὴ τὸ  σῶμα   μέγεθος ἔχει καὶ τῶν πολυτόκων
[4, 5]   διὰ δὲ τὸ μὴ τὸ  σῶμα   μέγεθος ἔχειν ἀλλὰ πλείονι λόγῳ
[4, 3]   τούτων οἱ νεοττοὶ γίγνονται τερατώδεις,  σῶμα   μὲν καὶ κεφαλὴν μίαν ἔχοντες
[4, 1]   ἃς ὡς περὶ ὑπογραφὴν τὸ  σῶμα   περίκειται τὸ τῶν σαρκῶν. Ἃς
[4, 5]   κατὰ φύσιν· οὕτω γὰρ τὸ  σῶμα   συνέστηκεν ἐξ ἀρχῆς, οἷον τὸ
[4, 1]   τῶν δεξιῶν οὐχ ὑπάρξει τὸ  σῶμα   τὸ τῆς ὑστέρας; ἂν γὰρ
[4, 1]   Οὔτε γὰρ διεσπασμένον ἐνδέχεται τὸ  σῶμα   τοῦ σπέρματος εἶναι, τὸ μὲν
[4, 6]   ἐμποδιζόντων τὴν τροφὴν εὐημερεῖ τοῖς  σώμασι   μᾶλλον. Καὶ ἐν τοῖς ἐνύδροις
[4, 6]   μὲν γὰρ εὐθηνεῖ μᾶλλον τοῖς  σώμασι   τὸν πλεῖστον χρόνον, τῶν δὲ
[4, 2]   νοτίοις· ὑγρότερα γὰρ τὰ  σώματα   νοτίοις〉 ὥστε καὶ περιττωματικώτερα. Τὸ
[4, 6]   τῶν γυναικῶν βέλτιον ἔχειν τὰ  σώματα   συμβαίνει κυούσαις αὗται δ´ εἰσὶν
[4, 1]   οὕτω πάλιν καὶ ἐν τῷ  σώματι   διαδεχόμενα τὰ μέρη ταῖς ἐργασίαις
[4, 6]   μικρὰ τὰ περιττώματα ἐν τῷ  σώματι   ὥστε καταναλίσκεσθαι μετὰ τῆς εἰς
[4, 6]   λάβῃ μέγεθος οὐ δυναμένου τοῦ  σώματος   ἐκτρέφειν προΐεται καθάπερ τὰ σκωληκοτόκα
[4, 6]   εἰς τέλος διὰ τὴν τοῦ  σώματος   εὐβοσίαν· ἔχει γὰρ ὡς πίειρα
[4, 2]   τροφὴ γίγνεται μάλιστα καὶ τοῦ  σώματος   διάθεσις διά τε τὴν
[4, 4]   διὰ μὲν τὴν ὑγρότητα τοῦ  σώματος   καὶ θερμότητα πολυτόκον (τοῦ γὰρ
[4, 1]   μὲν οὖν ὅλου τε τοῦ  σώματος   καὶ τῶν μορίων, τί τε
[4, 4]   τοιούτοις εἰς τὴν αὔξησιν τοῦ  σώματος   τοῖς δ´ ἐλάττοσιν ἀπὸ τοῦ
[4, 1]   θερμότερα γὰρ τὰ δεξιὰ τοῦ  σώματος   τῶν ἀριστερῶν καὶ τὸ σπέρμα
[4, 5]   Πᾶσι γὰρ ὑπάρχει μέγεθος τούτοις  σώματος,   τῶν δὲ μεγάλων καὶ τὰ
[4, 6]   μηκέτι συμβαίνει εὐτροφία τῶν  σωμάτων,   αἴτιον τὸ τὴν αὔξησιν τοῦ
[4, 6]   τινὲς ὅσοι πολυτοκοῦσιν αὐτῶν μὴ  σωμάτων   ἔχοντες μέγεθος οἷον κορώνη κίττα
[4, 2]   Καὶ τὰ μὲν ὑγρότερα τῶν  σωμάτων   καὶ γυναικικώτερα θηλυγόνα μᾶλλον, καὶ
[4, 4]   γὰρ μέγεθος καὶ μικρότης τῶν  σωμάτων   τῆς ὀλιγοτοκίας καὶ πολυτοκίας ἀλλ´




Recherches | Texte | Lecture | Liste du vocabulaire | Index inverse | Menu | Site de Philippe Remacle

 
UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) |
Responsable académique : Alain Meurant
Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher

Dernière mise à jour : 26/11/2009