Livre, chapitre
[4, 3]	ποιῆσαν ὁτὲ δὲ ἧττον ἢ	παθόν·	εἴρηται δὲ περὶ αὐτῶν ἐν
[4, 1]	Ὑπολαμβάνουσι δὲ τοῦτο γίγνεσθαι τὸ	πάθος	δι´ ὑπερβολὴν αἵματος καὶ θερμότητος,
[4, 7]	δὲ καὶ συγκαταγηράσκει τοῦτο τὸ	πάθος	καὶ συναποθνήσκει. Τὰ δὲ θύραζε
[4, 7]	γίγνεται δέ τισι τοῦτο τὸ	πάθος	κυούσαις. Τίκτουσι γὰρ ὃ καλοῦσι
[4, 7]	Περὶ μὲν οὖν τῆς τοῦ	πάθους	αἰτίας εἴρηται ἐν τοῖς Προβλήμασιν·
[4, 6]	συμβαλλόμενα πρὸς τὴν διαφορὰν τοῦ	πάθους	τοῖς ἄλλοις ζῴοις καὶ ταῖς
[4, 3]	ἄλλοις ὁμοίως ἑτέρου ζῴου, μόσχον	παιδὸς	κεφαλὴν ἢ πρόβατον βοός. Ταῦτα
[4, 4]	γενέσθαι μὴ δυναμένης. Καὶ τῶν	παίδων	ἐνίοις οὐ κατὰ τὸ αὐτὸ
[4, 1]	ψυχροτέραν οὖσαν ἢ θερμοτέραν καὶ	παλαιοτέραν	ἢ προσφατωτέραν. Δημόκριτος δὲ ὁ
[4, 1]	τὸ πρῶτον πλῆθός ἐστιν, οὕτω	πάλιν	καὶ ἐν τῷ σώματι διαδεχόμενα
[4, 1]	ὁρῶν καὶ ἀκοῦον. Ἀναλαβόντες δὲ	πάλιν	λέγομεν ὅτι τὸ μὲν σπέρμα
[4, 4]	καὶ ἀνατμηθέντος τοῦ ἀρχοῦ ταχὺ	πάλιν	συνεφύετο, καὶ οὐκ ἐπεκράτουν διαιροῦντες.
[4, 3]	δ´ ἄρρεν τῇ μητρί, καὶ	πάλιν	τῆς πρὸς τοὺς προγόνους ὁμοιότητος,
[4, 6]	νέων ὄντων ἐκκεντήσῃ τὰ ὄμματα	πάλιν	ὑγιάζονται· γιγνομένων γὰρ ἀλλ´ οὐ
[4, 1]	τοιούτου περιττώματος. Ἔτι δὲ γίγνεται	πάλιν	ὥς φαμεν ἐκ τοῦ ἐναντίου
[4, 7]	γὰρ ὡς τετελεσμένον οὔθ´ ὡς	πάμπαν	ἀλλότριον ἔχει τὴν φύσιν) τῆς
[4, 3]	ἐν μὲν τοῖς μονοτόκοις σπάνια	πάμπαν,	ἐν δὲ τοῖς πολυτόκοις μᾶλλον,
[4, 7]	γίγνεται ζῴοις, εἰ μή τι	πάμπαν	λέληθεν. Αἴτιον δὲ δεῖ νομίζειν
[4, 1]	μέρη ταῖς ἐργασίαις τὸ τελευταῖον	πάμπαν	μικρὸν ἐξ ἁπάσης γίγνεται τῆς
[4, 1]	ἐν ἀνδρός Οὔτ´ ἐξ ἑκατέρου	πᾶν	ἀποκρινόμενον τῷ κρατῆσαί τι μέρος
[4, 3]	μᾶλλον ἐοικός, ὁμοίως παντί τε	πᾶν	καὶ μέρει μέρος, ὡς ἀπιόντος
[4, 1]	θερμότητος, ὥσπερ ἐνδεχόμενον αἷμα εἶναι	πᾶν	ὁμοίως, ἄνπερ μόνον ὑγρὸν ᾖ
[4, 8]	κενοὺς τόπους ἀθροίζεσθαι τὸ περίττωμα	πᾶν,	ὅσοιπερ ἂν ὦσιν ἐπὶ τῶν
[4, 3]	τὸν Σωκράτην. Ἐπεὶ δ´ ἐξίσταται	πᾶν	οὐκ εἰς τὸ τυχὸν ἀλλ´
[4, 5]	τὸ προϋπάρχον τὸ περίττωμα τρέπεται	πᾶν,	οὕτω καὶ τούτοις, πλὴν ἐκείνοις
[4, 9]	περιόδους. Εἰσὶ δὲ περίοδοι σελήνης	πανσέληνός	τε καὶ φθίσις καὶ τῶν
[4, 3]	τὴν γονὴν μίαν οὖσαν οἷον	πανσπερμίαν	εἶναί τινα πολλῶν· ὥσπερ οὖν
[4, 3]	ἀλλὰ κατὰ δύναμιν ἣν λέγει	πανσπερμίαν·	ἐκείνως μὲν γὰρ ἀδύνατον, οὕτως
[4, 2]	καὶ δεῖ συμμετρίας πρὸς ἄλληλα·	πάντα	γὰρ τὰ γιγνόμενα κατὰ τέχνην
[4, 6]	τὴν ἀκμὴν καὶ τὸ γῆρας·	πάντα	γὰρ τὰ ἐλάττω πρὸς τὸ
[4, 2]	σπέρματα τὰ ὑγρὰ τῶν συνεστηκότων.	Πάντα	γὰρ ταῦτα γίγνεται δι´ ἔνδειαν
[4, 4]	ὅλον δὲ ἔχον. Ταῦτα δὲ	πάντα	ἐν τοῖς τελειωθεῖσι καὶ ζῶσιν.
[4, 9]	χρόνον οὐ μέντοι τὰ μείζω	πάντα	μακροβιώτερα. Πάντων γὰρ ἄνθρωπος πλεῖστον
[4, 6]	δὲ πολυσχιδῶν ὅσα ἀτελῆ τίκτει	πάντα	πολυτόκα· διὸ νέα μὲν ὄντα
[4, 4]	καὶ λύκος καὶ τὰ πολυσχιδῆ	πάντα	πολυτόκα σχεδόν, καὶ τὰ μικρὰ
[4, 6]	θῆλυ τοῦ ἄρρενος, ἐξελθόντων δὲ	πάντα	πρότερον ἐπιτελεῖται οἷον ἥβη καὶ
[4, 3]	ἢ πρόβατον βοός. Ταῦτα δὲ	πάντα	συμβαίνει μὲν διὰ τὰς προειρημένας
[4, 6]	καὶ τῶν ἄλλων· τυφλὰ δὲ	πάντα	σχεδόν, οἷον ταῦτά τε καὶ
[4, 6]	τίκτουσί τε ῥᾳδίως κἀκεῖ καὶ	πανταχοῦ	αἱ εἰωθυῖαι πονεῖν· ἀναλίσκει γὰρ
[4, 5]	αἰτίαν τὰ μὲν οὐκ ἐπικυΐσκεται	παντελῶς	τὰ δ´ ἐπικυΐσκεται μέν, τὰ
[4, 3]	τούτῳ γίγνεσθαι μᾶλλον ἐοικός, ὁμοίως	παντί	τε πᾶν καὶ μέρει μέρος,
[4, 4]	τοῖς τικτομένοις ἔχοντα πολλὴν καὶ	παντοδαπὴν	ταραχήν. Τὰ μὲν οὖν μικρὸν
[4, 3]	ἔστι ψεῦδος καὶ μὴ ἀπὸ	παντὸς	ἀπέρχεται δῆλον ὡς οὐδὲ τῆς
[4, 1]	τυγχάνομεν εἰρηκότες, καὶ μήτ´ ἀπὸ	παντὸς	ἀπέρχεται μήθ´ ὅλως τὸ ἀπὸ
[4, 9]	περὶ ἑκάστου καὶ κοινῇ περὶ	πάντων.
[4, 4]	μὴν ἔχει γ´ οὕτως ἐπὶ	πάντων·	αἴτιον γὰρ μέγεθος καὶ μικρότης
[4, 9]	μέντοι τὰ μείζω πάντα μακροβιώτερα.	Πάντων	γὰρ ἄνθρωπος πλεῖστον ζῇ χρόνον
[4, 8]	τὴν τῶν ἐμβρύων ἀναλίσκεται γένεσιν·	πάντων	δ´ ἡ τροφὴ τὸ γλυκύτατον
[4, 3]	τῶν μορίων ἕκαστον, διώρισται περὶ	πάντων.	Εἰρήκασι δέ τινες τῶν φυσιολόγων
[4, 4]	καὶ μὴ συνεχὲς ἓν ἐκ	πάντων	ἐν τοῖς πολυτόκοις τοῦτ´ αὐτὸ
[4, 1]	καὶ κοινῇ καὶ χωρὶς περὶ	πάντων.	Ἐπεὶ δ´ ἐν τοῖς τελειοτάτοις
[4, 1]	τὰς δυνάμεις ἀρχάς φαμεν εἶναι	πάντων	καὶ ζῴων καὶ φυτῶν, ἀλλὰ
[4, 9]	ὑπερβολὴν τοῦ μεγέθους. Εὐλόγως δὲ	πάντων	οἱ χρόνοι καὶ τῶν κυήσεων
[4, 3]	ἀποδιδόντας τὰς αἰτίας εἰπεῖν περὶ	πάντων·	τοῦ τε γίγνεσθαι θῆλυ καὶ
[4, 3]	αἱ κινήσεις ἐν τοῖς σπέρμασι	πάντων	τῶν τοιούτων, δυνάμει δὲ καὶ
[4, 3]	δεύτερον δ´ εἰς τὴν τοῦ	πάππου·	καὶ τοῦτον δὴ τὸν τρόπον
[4, 3]	τοῦ πατρός, ἔσται ἄρρεν τῷ	πάππῳ	ἐοικὸς ἢ τῶν ἄλλων τινὶ
[4, 3]	καὶ τούτων ἐν ὅσοις συμβαίνει	παρὰ	τὴν τάξιν μὲν ταύτην, ἀεὶ
[4, 8]	μὴ γίγνηταί τι βίαιον καὶ	παρὰ	τὸ ὡς ἐπὶ τὸ πολύ.
[4, 4]	τοιαῦτ´ εἶναι μᾶλλον, ὅτι γίγνεται	παρὰ	τὸ ὡς ἐπὶ τὸ πολὺ
[4, 4]	τὸ τοῦ θήλεος καὶ τὸ	παρὰ	τοῦ ἄρρενος (ὅσα προΐεται σπέρμα
[4, 3]	τὴν ἐξ ἀνάγκης οὐθὲν γίγνεται	παρὰ	φύσιν, ἀλλ´ ἐν τοῖς ὡς
[4, 4]	τροφὴν καίπερ ὄντα ὑστερογενῆ καὶ	παρὰ	φύσιν. Γίγνεται δὲ κρατήσαντος μὲν
[4, 3]	τέρας τῶν παρὰ φύσιν τι,	παρὰ	φύσιν δ´ οὐ πᾶσαν ἀλλὰ
[4, 5]	διὰ τέλους. Ἀλλὰ ταύταις μὲν	παρὰ	φύσιν (διὸ βλάπτει τὸ κύημα)
[4, 3]	τέρας διὰ τὸ καὶ τὸ	παρὰ	φύσιν εἶναι τρόπον τινὰ κατὰ
[4, 8]	τὸ πολύ. Τοῦτο δ´ ἤδη	παρὰ	φύσιν· ἐν γὰρ τοῖς μὴ
[4, 4]	κυρίοις τοῦ ζῆν γένηται τὸ	παρὰ	φύσιν. Ἡ δὲ σκέψις ἐστὶν
[4, 4]	τὴν τροφὴν ἀεὶ ἀμαυροῦσθαι ἅτε	παρὰ	φύσιν ὄν, προσπέφυκε δ´ ὥσπερ
[4, 3]	πόρρωθεν ἡ μετάβασις οὐδ´ ὡσπερανεὶ	παρὰ	φύσιν· οὐ γὰρ εἰς ἄλλην
[4, 6]	ἐν δὲ τοῖς ἄλλοις οὐ	παρὰ	φύσιν. Συμβαίνει δὲ καὶ διαφορὰ
[4, 9]	φθορὰς ἐμποδίζουσαι πολλάκις αἴτιαι τῶν	παρὰ	φύσιν συμπιπτόντων εἰσίν. Περὶ μὲν
[4, 3]	Ἔστι γὰρ τὸ τέρας τῶν	παρὰ	φύσιν τι, παρὰ φύσιν δ´
[4, 4]	τοῦτον. Τῶν δὲ πλεοναζόντων μορίων	παρὰ	φύσιν τὸ αὐτὸ αἴτιον καὶ
[4, 6]	οὐθὲν ἧττον· τοῖς μὲν γὰρ	παρὰ	φύσιν τὸ ἰσοδρομεῖν, οὐκ ἐν
[4, 8]	συμπῖπτον ἂν μή τι γένηται	παρὰ	φύσιν. Τοῖς μὲν οὖν ἄλλοις
[4, 4]	Τὸ δ´ ἐπὶ τοῦ γάλακτος	παράδειγμα	λεχθὲν οὐχ ὅμοιόν ἐστιν· ἡ
[4, 5]	δύναται τελειοῦν, ἀλλὰ κυήματ´ ἐκπίπτει	παραπλήσια	τοῖς καλουμένοις ἐκτρώμασιν. Ὥσπερ γὰρ
[4, 3]	οἱ λόγοι τῆς αἰτίας καὶ	παραπλήσιοι	τρόπον τινά εἰσιν οἵ τε
[4, 3]	ὥστε μηθὲν ἐοικέναι τῷ πρότερον.	Παραπλήσιον	δὲ τούτῳ καὶ τὸ νόσημα
[4, 6]	γεννᾷ καθάπερ ἀλώπηξ ἄρκτος λέων,	παραπλησίως	δ´ ἔνια καὶ τῶν ἄλλων·
[4, 1]	ἀμφότερα γίγνεται ἐν τοῖς δεξιοῖς)	Παραπλησίως	δέ τινες πεπεισμένοι τούτοις εἰσὶ
[4, 5]	τῶν θηλέων ἀφροδισιαστικὰ διὰ τὸ	παραπλησίως	ἔχειν τοῖς ἄρρεσιν ὅταν συνειλεγμένον
[4, 9]	μακρόβιον ὁτιοῦν ζῷον τὸ κεκρᾶσθαι	παραπλησίως	πρὸς τὸν περιέχοντα ἀέρα, καὶ
[4, 5]	τὸ ἔμβρυον· τότε γὰρ ἔχουσι	παραπλησίως	τοῖς μονοτόκοις. Ὁμοίως δὲ διὰ
[4, 4]	Ἔτι δὲ μεταστάσεις τῶν μορίων	παρατρεπομένων	τῶν κινήσεών εἰσι καὶ τῆς
[4, 4]	ζῷον, τὰ δὲ πλεονάζοντα μόρια	παραφύσεις,	τὰ δὲ πλείω ἔχοντα δύο
[4, 4]	κυημάτων. Διαφέρουσι δ´ αἱ μὲν	παραφύσεις	τῆς πολυτοκίας τὸν εἰρημένον τρόπον,
[4, 4]	ὀλιγοτοκίας καὶ πολυτοκίας καὶ περὶ	παραφύσεως	τῶν πλεοναζόντων {ἢ ἐλλειπόντων} μορίων,
[4, 3]	ἔχειν, πολύποδα καὶ πολυκέφαλα γιγνόμενα.	Πάρεγγυς	δ´ οἱ λόγοι τῆς αἰτίας
[4, 5]	ἑτέρα ὀχεία τῆς ἑτέρας γένηται	πάρεγγυς,	ἐκτρέφει τὸ ἐπικυηθέν· ἤδη γὰρ
[4, 4]	ταραχήν. Τὰ μὲν οὖν μικρὸν	παρεκβαίνοντα	τὴν φύσιν ζῆν εἴωθεν, τὰ
[4, 3]	ἤδη τρόπον τινὰ τέρας ἐστίν·	παρεκβέβηκε	γὰρ ἡ φύσις ἐν τούτοις
[4, 4]	συμπεφυκέναι τῶν πόρων τοὺς δὲ	παρεκτετράφθαι.	Καὶ γὰρ θήλεσί τισιν ἤδη
[4, 3]	πλῆθος εἰς μόρια τοῦ προσώπου	παρεμπεσόντος	ἄλλου ζῴου καὶ σατύρου φαίνεται
[4, 3]	φαίνεται, βέλτιον μὴ κύκλῳ περιιέναι	παρέντας	τὴν σύντομον· τοῖς γὰρ τοιούτοις
[4, 6]	τὴν κύησιν ταῖς μὲν ταραχὴν	παρέχει·	καὶ γὰρ μὴ κυούσαις ὅταν
[4, 1]	ὅλως τὸ ἀπὸ τοῦ ἄρρενος	παρέχει	τοῖς γιγνομένοις ὕλην μηδεμίαν, καὶ
[4, 1]	τὸ σπέρμα, τὸ δὲ θῆλυ	παρέχειν	τὸν τόπον, καὶ εἶναι τὸ
[4, 1]	καὶ ἐκκρίνειν θῆλυ ἔτι εἰ	πᾶσα	πέψις ἐργάζεται θερμῷ, ἀνάγκη καὶ
[4, 3]	τι, παρὰ φύσιν δ´ οὐ	πᾶσαν	ἀλλὰ τὴν ὡς ἐπὶ τὸ
[4, 9]	Ὥσπερ γὰρ καὶ θάλατταν καὶ	πᾶσαν	ὁρῶμεν τὴν τῶν ὑγρῶν φύσιν
[4, 3]	πολλὰ ἅμα ἔχειν κυήματα καὶ	πᾶσαν	ὥραν ὀχεύεσθαι. Διόπερ καὶ πολλὰ
[4, 3]	κυρίττοντι. Φυσιογνώμων δέ τις ἀνῆγε	πάσας	εἰς δύο ζῴων ἢ τριῶν
[4, 9]	ἥλιος ἐλάττων· διὸ συμβάλλεται εἰς	πάσας	τὰς γενέσεις καὶ τελειώσεις. Αἱ
[4, 4]	ἐνδέχεται ἐκ ταύτης ἓν γίγνεσθαι	πάσης	ἀλλὰ τοσαῦτα ὅσα τοῖς μεγέθεσιν
[4, 5]	περίττωμα ἀναλίσκεται εἰς τὸ κύημα.	Πᾶσι	γὰρ ὑπάρχει μέγεθος τούτοις σώματος,
[4, 5]	θήλειαι ἥκιστα προΐενται κάθαρσιν. Ἐν	πᾶσι	δὲ τοῖς ζῳοτοκοῦσι τὰ στερρὰ
[4, 4]	εἰωθός. (Ὁ δὲ ἄνθρωπος ἐπαμφοτερίζει	πᾶσι	τοῖς γένεσιν· καὶ γὰρ μονοτοκεῖ
[4, 1]	τεθεωρήκαμεν ἐκ τῶν ἀνατομῶν ἐν	πᾶσι	τοῖς ζῳοτοκοῦσι, καὶ ἐν τοῖς
[4, 3]	ἄνθρωπον. Τούτου δ´ αἴτιον ὅτι	πᾶσιν	ἀκολουθεῖ τοῦτο τοῖς καθ´ ἕκαστον·
[4, 2]	γὰρ πλεῖστον εἰσφέρονται, καὶ ἐν	πᾶσίν	ἐστι τροφὴ τοῦτο, καὶ ἐν
[4, 8]	ἡ γένεσίς ἐστι τοῖς ζῴοις	πᾶσιν	ἡ κατὰ φύσιν διὰ τὸ
[4, 7]	αἰτίας εἴρηται ἐν τοῖς Προβλήμασιν·	πάσχει	γὰρ ταὐτὸν τὸ κύημα ἐν
[4, 3]	κινήσεις ὅτι τὸ ποιοῦν καὶ	πάσχει	ὑπὸ τοῦ πάσχοντος, οἷον τὸ
[4, 3]	τοῖς περὶ τοῦ ποιεῖν καὶ	πάσχειν	διωρισμένοις, ἐν ποίοις ὑπάρχει τῶν
[4, 3]	τῶν ὄντων τὸ ποιεῖν καὶ	πάσχειν.	Ἐξίσταται δὲ τὸ πάσχον καὶ
[4, 3]	καὶ πάσχειν. Ἐξίσταται δὲ τὸ	πάσχον	καὶ οὐ κρατεῖται ἢ δι´
[4, 4]	γὰρ ἡ δύναμις καὶ τοῦ	πάσχοντος	καὶ τῆς θερμότητος τῆς ποιούσης.
[4, 3]	ποιοῦν καὶ πάσχει ὑπὸ τοῦ	πάσχοντος,	οἷον τὸ τέμνον ἀμβλύνεται ὑπὸ
[4, 3]	μᾶλλον τῶν προγόνων, καὶ ἐπὶ	πατέρων	καὶ ἐπὶ μητέρων. Ἔνεισι δ´
[4, 3]	πέφυκεν ᾗ ἄρρεν καὶ ᾗ	πατὴρ	ἅμα κρατεῖν καὶ κρατεῖσθαι· μικρὰ
[4, 3]	ὁ ἄνθρωπος, ὁ δὲ Σωκράτης	πατὴρ	καὶ ἡ μήτηρ ἥτις ποτ´
[4, 3]	τε μητρὶ ἐοικότα καὶ θήλεα	πατρί.	Ἐὰν δὲ λυθῶσιν αἱ κινήσεις,
[4, 3]	τῶν μορίων τὰ μὲν τῷ	πατρὶ	ἔοικε πολλάκις τὰ δὲ τῇ
[4, 3]	πολὺ τὰ μὲν ἄρρενα τῷ	πατρὶ	ἔοικεν τὰ δὲ θήλεα τῇ
[4, 3]	Κορίσκος ἢ Σωκράτης οὐ τῷ	πατρὶ	ἐοικὸς ἀλλὰ τῇ μητρὶ γίγνεται·
[4, 3]	δὲ πῶς ἅμα θῆλυ μὲν	πατρὶ	ἐοικὸς ἄρρεν δὲ μητρὶ ἐοικὸς
[4, 3]	τρόπον τό τε θῆλυ τῷ	πατρὶ	ἐοικὸς ἔσται καὶ τὸ ἄρρεν
[4, 1]	ἐοικὸς ἢ ἄρρεν καὶ τῷ	πατρί.	Ἔτι ἄτοπον καὶ τὸ μόνον
[4, 3]	ἄρρενι τὸ θῆλυ τῷ δὲ	πατρὶ	ἡ μήτηρ, ἡ δ´ ἔκστασις
[4, 3]	δ´ ἀνάπαλιν θήλεά τε τῷ	πατρὶ	καὶ ἄρρενα τῇ μητρί, καὶ
[4, 3]	ἀντίκειται γὰρ ὥσπερ τῷ ὅλως	πατρὶ	μήτηρ καὶ τῷ καθ´ ἕκαστον
[4, 3]	τί τὸ μὲν θῆλυ τῷ	πατρὶ	πολλάκις ὅμοιον〉 τὸ δ´ ἄρρεν
[4, 3]	τὰ μὲν ἄρρενα μᾶλλον τῷ	πατρὶ	τὰ δὲ θήλεα τῇ μητρί,
[4, 3]	μὴ ἐοικότα, καὶ τὰ μὲν	πατρὶ	τὰ (δὲ μητρὶ κατά τε
[4, 3]	διαφορᾷ μεταβαίνει εἰς τὴν τοῦ	πατρός,	δεύτερον δ´ εἰς τὴν τοῦ
[4, 3]	Σωκράτους λυθῇ εἰς τὴν τοῦ	πατρός,	ἔσται ἄρρεν τῷ πάππῳ ἐοικὸς
[4, 5]	ἀκρατεῖς τὴν τοιαύτην, ὅταν πολυτοκήσωσι	παύονται	τῆς πτοήσεως· ἐκκεκριμένη γὰρ ἡ
[4, 4]	Οὐ μόνον δ´ ἐν τοῖς	πεζοῖς	ἀλλὰ καὶ ἐν τοῖς πτηνοῖς
[4, 1]	τοῖς ζῳοτοκοῦσι, καὶ ἐν τοῖς	πεζοῖς	καὶ ἐν τοῖς ἰχθύσιν· περὶ
[4, 9]	ἐλέφαντος, ὅσων ἀξιόπιστον ἔχομεν τὴν	πεῖραν·	ἔλαττον δ´ ἐστὶ τὸ γένος
[4, 1]	τῆς γενέσεως τὴν διαφορὰν καὶ	πειρᾶται	λέγειν— εἰ δὲ καλῶς ἢ
[4, 1]	τοῖς δεξιοῖς) Παραπλησίως δέ τινες	πεπεισμένοι	τούτοις εἰσὶ καὶ λέγουσιν ὡς
[4, 8]	δὲ ἤδη συνίσταται καὶ γίγνεται	πεπεμμένη	τροφὴ τοῖς ζῴοις. Τῆς δὲ
[4, 8]	τοῖς ἐναίμοις· τὸ γὰρ γάλα	πεπεμμένον	αἷμά ἐστιν ἀλλ´ οὐ διεφθαρμένον.
[4, 8]	διὰ τὴν ἐξ ἀνάγκης αἰτίαν	πεπεμμένον	εἰς τοὺς τελευταίους χρόνους· τὸ
[4, 1]	ἀριστερῶν καὶ τὸ σπέρμα τὸ	πεπεμμένον	θερμότερον, τοιοῦτον δὲ τὸ συνεστός,
[4, 8]	ἡ τροφὴ τὸ γλυκύτατον καὶ	πεπεμμένον,	ὥστ´ ἀφαιρουμένης τῆς τοιαύτης δυνάμεως
[4, 8]	ἐστιν, τὸ δὲ γάλα τῶν	πεπεμμένων.	Οὐ γίγνονται δὲ οὔτε θηλαζομέναις
[4, 3]	μόνον ὅπερ γίγνεται καὶ μὴ	πεπηρωμένων.	Διὸ πολλάκις οἱ σκώπτοντες εἰκάζουσι
[4, 1]	τὴν τῆς ὑστέρας. Εἰ γὰρ	πεπλασμένων	τῶν ζῴων, τοῦ μὲν τὰ
[4, 5]	φύσει ἀφροδισιαστικὸν διὰ τὸ ταὐτὸ	πεπονθέναι	τοῖς στερροῖς· ἐκεῖνά τε γὰρ
[4, 3]	Ταῦτα δ´ ἐστὶ κατά τι	πεπονθότα	τερατῶδες· τὸ γὰρ ἐκλείπειν ἢ
[4, 1]	ὅρος καὶ τῆς ἀδυναμίας τὸ	πεπτικὸν	εἶναι ἢ μὴ πεπτικὸν τῆς
[4, 1]	τὸ πεπτικὸν εἶναι ἢ μὴ	πεπτικὸν	τῆς ὑστάτης τροφῆς, ὃ ἐν
[4, 7]	τελειῶσαι οὐδ´ ἐπιθεῖναι τῇ γενέσει	πέρας·	διὸ καὶ συγκαταγηράσκει ἢ πολὺν
[4, 9]	φθοράς· τούτων δ´ ἔχουσι τὸ	πέρας	καὶ τῆς ἀρχῆς καὶ τῆς
[4, 4]	κατὰ τὸ αὐτὸ συνέπεσε τὸ	πέρας	τοῦ αἰδοίου καὶ ὁ πόρος
[4, 3]	εἰσι τοῦτο συμβαίνει μᾶλλον, οἷον	περὶ	Αἴγυπτον. Ἐν δὲ ταῖς αἰξὶ
[4, 8]	τροφῆς συμπίπτουσιν αὗται αἱ φλέβες	περὶ	ἃς ὁ καλούμενος ὀμφαλός ἐστι
[4, 1]	μάλιστα καὶ πρῶτον τὰς φλέβας	περὶ	ἃς ὡς περὶ ὑπογραφὴν τὸ
[4, 3]	ἧττον ἢ παθόν· εἴρηται δὲ	περὶ	αὐτῶν ἐν τοῖς περὶ τοῦ
[4, 4]	συνίδοι τις ἄν, εἴρηται δὲ	περὶ	αὐτῶν ἐν τοῖς Προβλήμασιν. Καὶ
[4, 3]	τὴν ὡς ἐπὶ τὸ πολύ·	περὶ	γὰρ τὴν ἀεὶ καὶ τὴν
[4, 1]	ἐστιν ὡς εἰπεῖν τὸ λέγειν	περὶ	γενέσεως ἄρρενος καὶ θήλεος· τοῦτο
[4, 3]	κυτταρίοις ὁ τόκος ἐστὶν αὐτῶν.	Περὶ	δὲ τὰς ἀλεκτορίδας τοὐναντίον συμβέβηκεν,
[4, 7]	τῆς εἰς τὸ ἔμβρυον τροφῆς.	~Περὶ	δὲ τῆς καλουμένης μύλης ῥητέον
[4, 4]	καὶ τὰς κινήσεις τὰς γεννητικάς.	~Περὶ	δὲ τῆς πολυτοκίας καὶ τοῦ
[4, 8]	τοῖς ἄλλοις ζῴοις τοῖς ἐμπείροις	περὶ	ἕκαστον γένος, ἐπὶ δὲ τῶν
[4, 9]	θύραζε γενέσεως εἴρηται, καὶ χωρὶς	περὶ	ἑκάστου καὶ κοινῇ περὶ πάντων.
[4, 0]	~ΑΡΙΣΤΟΤΕΛΟΥΣ	ΠΕΡΙ	ΖΩΙΩΝ ΓΕΝΕΣΕΩΣ Δ. ~(Περὶ μὲν
[4, 4]	συνεφύετο, καὶ οὐκ ἐπεκράτουν διαιροῦντες.	Περὶ	μὲν οὖν ὀλιγοτοκίας καὶ πολυτοκίας
[4, 1]	ἐνδεχομένων ἐγγὺς τῶν πρώτων αἰτίων.	Περὶ	μὲν οὖν ὅλου τε τοῦ
[4, 1]	~ΑΡΙΣΤΟΤΕΛΟΥΣ ΠΕΡΙ ΖΩΙΩΝ ΓΕΝΕΣΕΩΣ Δ.	~(Περὶ	μὲν οὖν τῆς γενέσεως τῆς
[4, 9]	τῶν παρὰ φύσιν συμπιπτόντων εἰσίν.	Περὶ	μὲν οὖν τῆς ἔσωθεν τροφῆς
[4, 7]	ὥστε μόλις διακόπτεσθαι καὶ σιδήρῳ.	Περὶ	μὲν οὖν τῆς τοῦ πάθους
[4, 1]	διὰ ψύξιν ἢ θερμασίαν. Ἀλλὰ	περὶ	μὲν τῆς τοιαύτης αἰτίας τοῦ
[4, 4]	αὐτῶν ἐν τοῖς Προβλήμασιν. Καὶ	περὶ	μὲν τούτων διωρίσθω τὸν τρόπον
[4, 9]	χωρὶς περὶ ἑκάστου καὶ κοινῇ	περὶ	πάντων.
[4, 3]	καὶ τῶν μορίων ἕκαστον, διώρισται	περὶ	πάντων. Εἰρήκασι δέ τινες τῶν
[4, 1]	εἴρηται καὶ κοινῇ καὶ χωρὶς	περὶ	πάντων. Ἐπεὶ δ´ ἐν τοῖς
[4, 3]	αἰτίας ἀποδιδόντας τὰς αἰτίας εἰπεῖν	περὶ	πάντων· τοῦ τε γίγνεσθαι θῆλυ
[4, 4]	οὖν ὀλιγοτοκίας καὶ πολυτοκίας καὶ	περὶ	παραφύσεως τῶν πλεοναζόντων {ἢ ἐλλειπόντων}
[4, 1]	πλασματώδης εἶναι. Εἰ δ´ ἐστὶ	περὶ	σπέρματος οὕτως ἔχον ὥσπερ τυγχάνομεν
[4, 4]	τὰ δ´ ἕνα μόνον, καὶ	περὶ	τὰ ἄλλα μέρη τὸν αὐτὸν
[4, 4]	καὶ (πηρώσεις καὶ πλεονασμοὶ〉 καὶ	περὶ	τὰ ἐντὸς μόρια τῷ ἢ
[4, 4]	καὶ ἐν ἀνθρώποις καὶ μάλιστα	περὶ	τὰς αἶγας· γίγνονται γὰρ ἃς
[4, 7]	γυνὴ τῶν ἄλλων ζῴων καὶ	περὶ	τὰς καθάρσεις πλεονάζει καὶ οὐ
[4, 6]	φύσιν. Συμβαίνει δὲ καὶ διαφορὰ	περὶ	τὰς κυήσεις ἐπί τε τῶν
[4, 3]	διὰ τὸ μῆκος αὐτῆς. Καὶ	περὶ	τὰς μελίττας καὶ τοὺς σφῆκας
[4, 2]	ταύτας γίγνεσθαι τὰς ὑπεναντιώσεις, ὁμοίως	περί	τε γένεσιν καὶ ἀγονίαν καὶ
[4, 6]	δὲ γυναικῶν αἱ πολλαὶ δυσφοροῦσι	περὶ	τὴν κύησιν. Ἔστι μὲν οὖν
[4, 9]	ἐροῦμεν, τῶν δὲ χρόνων τῶν	περὶ	τὴν κύησιν τὸ μέγεθος τῶν
[4, 1]	ἔχει τὰ δὲ κεχωρισμένας, λεκτέον	περὶ	τῆς γενέσεως τῆς τούτων πρῶτον·
[4, 1]	τὸ ἀπ´ ἐκείνης τῆς ἀρχῆς	περὶ	τῆς γενέσεως τούτων τῶν μορίων
[4, 3]	οἱ τὸν λειπόμενον τρόπον λέγοντες	περὶ	τῆς ὁμοιότητος καὶ τἆλλα βέλτιον
[4, 8]	λαμβάνειν τροφὴν ὥστε ἔλαττον περιγίγνεσθαι	περὶ	τὸν χρόνον τοῦτον· πέττεται δὲ
[4, 3]	ὥσπερ Ἐμπεδοκλῆς λέγοντες ἢ Δημόκριτος	περὶ	τοῦ θήλεος καὶ ἄρρενος τὴν
[4, 3]	δὲ περὶ αὐτῶν ἐν τοῖς	περὶ	τοῦ ποιεῖν καὶ πάσχειν διωρισμένοις,
[4, 1]	ἀποκρίνεται τὸ χρήσιμον ἐν ταῖς	περὶ	τοὺς καρποὺς ἐργασίαις, καὶ τέλος
[4, 8]	γιγνομένου τοῦ κινοῦντος) καὶ τὰ	περὶ	τοὺς μαστοὺς αἴρεται καὶ τοῖς
[4, 8]	καὶ ἡ φωνὴ καὶ τὰ	περὶ	τοὺς μαστοὺς καὶ ἐν τοῖς
[4, 3]	τινες τῶν φυσιολόγων καὶ ἕτεροι	περὶ	τούτων διὰ τίν´ αἰτίαν ὅμοια
[4, 4]	Ἡ δὲ σκέψις ἐστὶν ἡ	περὶ	τούτων πότερον τὴν αὐτὴν αἰτίαν
[4, 3]	περὶ τῶν τεράτων καὶ οἱ	περὶ	τῶν ἀναπήρων ζῴων· καὶ γὰρ
[4, 1]	Τὸν αὐτὸν δὲ τρόπον καὶ	περὶ	τῶν εἰς τὴν ὁμιλίαν συντελούντων
[4, 4]	{ἢ ἐλλειπόντων} μορίων, ἔτι δὲ	περὶ	τῶν τερατωδῶν εἴρηται. ~Τῶν δὲ
[4, 3]	τρόπον τινά εἰσιν οἵ τε	περὶ	τῶν τεράτων καὶ οἱ περὶ
[4, 3]	ἐχόμενον τῶν εἰρημένων ἐστὶν εἰπεῖν	περὶ	τῶν τοιούτων τὰς αἰτίας. Τέλος
[4, 1]	τὰς φλέβας περὶ ἃς ὡς	περὶ	ὑπογραφὴν τὸ σῶμα περίκειται τὸ
[4, 1]	πεζοῖς καὶ ἐν τοῖς ἰχθύσιν·	περὶ	ὧν εἰ μὲν μὴ συνεωράκει
[4, 9]	δι´ ἄλλα συμπτώματ´ ἄττα φυσικὰ	περὶ	ὧν ὕστερον ἐροῦμεν, τῶν δὲ
[4, 8]	πλείω λαμβάνειν τροφὴν ὥστε ἔλαττον	περιγίγνεσθαι	περὶ τὸν χρόνον τοῦτον· πέττεται
[4, 8]	πλέον τε τὸ περίττωμα τὸ	περιγιγνόμενον	(ἔλαττον γὰρ τὸ ἀναλισκόμενον) καὶ
[4, 5]	τοιούτων οὐ συμμεμύκασι διὰ τὸ	περιεῖναι	περίττωμα τῆς καθάρσεως. Τοῦτο δὲ
[4, 5]	τῆς φύσεως στερρότητα καὶ τὸ	περιεῖναί	τι τῆς ὑστέρας μέγεθος, πλέον
[4, 5]	ἄνθρωπον φύσει πολυτόκον εἶναι, καὶ	περιεῖναί	τι τῷ μεγέθει τῆς ὑστέρας
[4, 2]	διά τε τὴν κρᾶσιν τοῦ	περιεστῶτος	ἀέρος καὶ τῶν εἰσιόντων, μάλιστα
[4, 9]	τὸ κεκρᾶσθαι παραπλησίως πρὸς τὸν	περιέχοντα	ἀέρα, καὶ δι´ ἄλλα συμπτώματ´
[4, 3]	ὅπερ φαίνεται, βέλτιον μὴ κύκλῳ	περιιέναι	παρέντας τὴν σύντομον· τοῖς γὰρ
[4, 3]	τι γίγνεσθαι, καθάπερ ἐν τοῖς	περικαρπίοις.	Ἔστι γάρ τις ἄμπελος ἣν
[4, 3]	κυήματα καθάπερ ἐνίοτε πολλὰ τῶν	περικαρπίων.	Τούτων δὲ ὅσων μὲν ἂν
[4, 1]	ὡς περὶ ὑπογραφὴν τὸ σῶμα	περίκειται	τὸ τῶν σαρκῶν. Ἃς οὐ
[4, 1]	ἡ ὑστέρα τῷ δ´ ὁ	περίνεός	ἐστιν. Ἅμα δ´ ἡ φύσις
[4, 4]	ἄλλων, ἐπεὶ καὶ βοῦς ἐν	Περίνθῳ	ἐγένετο ᾗ διὰ τῆς κύστεως
[4, 9]	τῆς σελήνης περιόδους. Εἰσὶ δὲ	περίοδοι	σελήνης πανσέληνός τε καὶ φθίσις
[4, 9]	βίων μετρεῖσθαι βούλονται κατὰ φύσιν	περιόδοις.	Λέγω δὲ περίοδον ἡμέραν καὶ
[4, 9]	κατὰ φύσιν περιόδοις. Λέγω δὲ	περίοδον	ἡμέραν καὶ νύκτα καὶ μῆνα
[4, 9]	τοῦ ἡλίου καὶ τῆς σελήνης	περίοδον,	οὕτω καὶ τὰ ἐκ τούτων
[4, 9]	ἥλιον· ὁ γὰρ μεὶς κοινὴ	περίοδός	ἐστιν ἀμφοτέρων. Ἔστι δὲ ἡ
[4, 9]	ἔτι δὲ τὰς τῆς σελήνης	περιόδους.	Εἰσὶ δὲ περίοδοι σελήνης πανσέληνός
[4, 9]	ἀκολουθεῖν καὶ τὰς τῶν ἀκυροτέρων	περιόδους	ταῖς τῶν κυριωτέρων. Βίος γάρ
[4, 6]	οἷον φάττα καὶ τρυγὼν καὶ	περιστερά.	Καὶ διὰ τοῦτο τῶν χελιδόνων
[4, 3]	πολλάκις τίκτειν ὥσπερ τὸ τῶν	περιστερῶν	γένος ἀλλὰ καὶ τῷ πολλὰ
[4, 3]	ὑμένα, δύο γίγνονται νεοττοὶ κεχωρισμένοι	περιττὸν	οὐδὲν ἔχοντες, ὅσων δὲ συνεχεῖς
[4, 5]	διὰ γὰρ τὸ μέγεθος τὸ	περίττωμα	ἀναλίσκεται εἰς τὸ κύημα. Πᾶσι
[4, 2]	καὶ περιττωματικώτερα. Τὸ δὲ πλεῖον	περίττωμα	δυσπεπτότερον· διὸ τοῖς μὲν ἄρρεσιν
[4, 4]	τὴν εἰρημένην αἰτίαν πλεῖον προΐεται	περίττωμα	ἢ εἰς ἑνὸς ζῴου ἀρχήν,
[4, 1]	τὸ δ´ ἀδυνατεῖ ἐκκρῖναι τὸ	περίττωμα	καθαρόν, ἁπάσῃ δὲ δυνάμει ὄργανόν
[4, 8]	δὲ τό τε τῶν ἀρρένων	περίττωμα	καὶ τὰ καταμήνια τοῖς θήλεσιν
[4, 8]	τοὺς κενοὺς τόπους ἀθροίζεσθαι τὸ	περίττωμα	πᾶν, ὅσοιπερ ἂν ὦσιν ἐπὶ
[4, 4]	ἡ φύσις ἀφελοῦσα πρὸς τὸ	περίττωμα	προστίθησι τὸ σπερματικὸν τὴν ὑπεροχήν.
[4, 5]	τὸ σπερματικὸν εἶναι πολὺ προΐεται	περίττωμα	τῆς καθάρσεως· διὰ δὲ τὸ
[4, 5]	οὐ συμμεμύκασι διὰ τὸ περιεῖναι	περίττωμα	τῆς καθάρσεως. Τοῦτο δὲ καὶ
[4, 4]	ὁ πόρος ᾗ διέρχεται τὸ	περίττωμα	τὸ ἐκ τῆς κύστεως ἀλλ´
[4, 8]	τῶν κυημάτων πλέον τε τὸ	περίττωμα	τὸ περιγιγνόμενον (ἔλαττον γὰρ τὸ
[4, 1]	ὥσπερ τὸ κατὰ τὴν κοιλίαν	περίττωμα,	τὸ πλεῖον τοῦ ἐλάττονος οἴονται
[4, 4]	ἐν τῷ θήλει καὶ τὸ	περίττωμα	τὸ σπερματικόν, καθάπερ ὁ ὀπὸς
[4, 4]	τινος πρὸς ἄλληλα τό τε	περίττωμα	τὸ τοῦ θήλεος καὶ τὸ
[4, 1]	δεκτικὸν μόριον. Τὸ δὲ σπέρμα	περίττωμα,	τοῦτο δὲ τοῖς μὲν θερμοτέροις
[4, 5]	μέγεθος εἰς τὸ προϋπάρχον τὸ	περίττωμα	τρέπεται πᾶν, οὕτω καὶ τούτοις,
[4, 1]	ὅτι τὸ μὲν σπέρμα ὑπόκειται	περίττωμα	τροφῆς ὂν τὸ ἔσχατον (ἔσχατον
[4, 1]	κύστις ἅμα τῷ δύνασθαι τὰ	περιττώματα	γίγνεσθαι. Ὄντος δὲ τοῦ αὐτοῦ
[4, 6]	δ´ εἰσὶν ὅσαις μικρὰ τὰ	περιττώματα	ἐν τῷ σώματι ὥστε καταναλίσκεσθαι
[4, 6]	ἀναλίσκει γὰρ ὁ πόνος τὰ	περιττώματα,	ταῖς δ´ ἑδραίαις ἐνυπάρχει πολλὰ
[4, 6]	κυήματος δεῖσθαι πλείονος ἢ τῆς	περιττωματικῆς	τροφῆς. Ὀλίγαις δέ τισι τῶν
[4, 2]	τὰ σώματα νοτίοις〉 ὥστε καὶ	περιττωματικώτερα.	Τὸ δὲ πλεῖον περίττωμα δυσπεπτότερον·
[4, 8]	γὰρ πρῶτον ἡ τοῦ τοιούτου	περιττώματος	ἀπόκρισις εἰς τὴν τῶν ἐμβρύων
[4, 6]	ἑδραῖαι γὰρ οὖσαι πλείονος γέμουσι	περιττώματος,	ἐπεὶ ἐν οἷς ἔθνεσι πονητικὸς
[4, 5]	Ἡ δὲ δασύτης σημεῖον (πλήθους	περιττώματός	ἐστι, διὸ καὶ τῶν ἀνθρώπων
[4, 1]	ἧς δεκτικόν ἐστι καὶ τοιούτου	περιττώματος.	Ἔτι δὲ γίγνεται πάλιν ὥς
[4, 4]	οὐ πολλὰ γίγνεται ἐκ πολλοῦ	περιττώματος·	καὶ γὰρ ἐν ἐκείνοις ἐκ
[4, 5]	μεγέθει τῆς ὑστέρας καὶ τοῦ	περιττώματος,	μὴ μέντοι τοσοῦτον ὥστε ἕτερον
[4, 8]	κάτω τῆς τροφῆς καὶ τοῦ	περιττώματος,	ὅπως ὅσα πορευτικὰ τῶν ζῴων
[4, 6]	δὲ οὐδὲν ἀναλίσκει πλῆθος τοῦ	περιττώματος	τὸ πρῶτον, ὕστερον δὲ κουφίζει
[4, 1]	Ἡ δὲ φύσις ἑκάστῳ τῶν	περιττωμάτων	ἀποδίδωσι τὸ δεκτικὸν μόριον. Τὸ
[4, 6]	τῶν ἐμβρύων, καὶ ἀναλισκομένων τῶν	περιττωμάτων	τῶν ἐμποδιζόντων τὴν τροφὴν εὐημερεῖ
[4, 8]	τὴν μεταβολὴν ἐπίδηλον τῆς τοιαύτης	περιττώσεως.	Διόπερ αἵ τε φωναὶ μεταβάλλουσι
[4, 1]	δεκτικὰ μόρια πόροι ταύτης τῆς	περιττώσεώς	εἰσι τοῖς ἄρρεσιν· τοῖς δὲ
[4, 3]	Εὐπέπτου μὲν γὰρ οὔσης τῆς	περιττώσεως	ἐν τοῖς καταμηνίοις τῆς σπερματικῆς
[4, 8]	δὲ τὸ πλείστην εἶναι τὴν	περίττωσιν	τοῖς θήλεσι τούτοις τῶν θηλέων
[4, 6]	τροφὴν εἰς τὴν σπερματικὴν ἀποκρίνεσθαι	περίττωσιν·	τοῦτο γὰρ ὡς μώνυχον ὂν
[4, 8]	Ἐντεῦθεν δὲ καὶ ἡ σπερματικὴ	περίττωσις	ἀποκρίνεται διὰ τὴν εἰρημένην αἰτίαν
[4, 5]	πτοήσεως· ἐκκεκριμένη γὰρ ἡ σπερματικὴ	περίττωσις	οὐκέτι ποιεῖ τῆς ὁμιλίας ταύτης
[4, 9]	Τῆς δὲ τῶν ἄστρων τούτων	περιφορᾶς	τάχ´ ἂν ἕτεραί τινες εἶεν
[4, 6]	(ἡ γὰρ διάκρισις πέψις ἐστί,	πέττει	δ´ ἡ θερμότης, εὔπεπτον δὲ
[4, 7]	καθάρσεις πλεονάζει καὶ οὐ δύναται	πέττειν	αὐτάς· ὅταν οὖν ἐκ δυσπέπτου
[4, 1]	ἀδυναμίᾳ· τὸ μὲν γὰρ δυνάμενον	πέττειν	καὶ συνιστάναι τε καὶ ἐκκρίνειν
[4, 8]	περιγίγνεσθαι περὶ τὸν χρόνον τοῦτον·	πέττεται	δὲ θᾶττον τὸ ἔλαττον. Ὅτι
[4, 3]	διὰ πλῆθος καὶ ψυχρότητα τοῦ	πεττομένου	καὶ διοριζομένου· τῇ μὲν γὰρ
[4, 3]	ἢ δι´ ἔλλειψιν δυνάμεως τοῦ	πέττοντος	καὶ κινοῦντος ἢ διὰ πλῆθος
[4, 3]	τῶν ἄνωθεν. Μάλιστα μὲν οὖν	πέφυκεν	ᾗ ἄρρεν καὶ ᾗ πατὴρ
[4, 4]	Εὑρίσκεται καὶ χολὴν οὐκ ἔχοντα,	πεφυκότα	ἔχειν· τὰ δὲ πλείους ἔχοντα
[4, 4]	συστήσει πλεῖον ἢ ἔλαττον τοῦ	πεφυκότος.	Ὁμοίως τ´ εἰ πλεῖον σπέρμα
[4, 1]	κρατῇ ἡ ἀρχὴ μηδὲ δύνηται	πέψαι	δι´ ἔνδειαν θερμότητος μηδ´ ἀγάγῃ
[4, 8]	τροφὴ τοῖς ζῴοις. Τῆς δὲ	πέψεως	ἔστι μὲν λαβεῖν τὴν εἰρημένην
[4, 8]	τοῦτον ἀπαντᾷ τὸν καιρὸν ἡ	πέψις	αὐτοῦ· τοῖς δ´ ἀνθρώποις ἐπεὶ
[4, 8]	ἔπλετο λευκόν. Σαπρότης γὰρ καὶ	πέψις	ἐναντίον, τὸ δὲ πύον σαπρότης
[4, 1]	ἐκκρίνειν θῆλυ ἔτι εἰ πᾶσα	πέψις	ἐργάζεται θερμῷ, ἀνάγκη καὶ τῶν
[4, 6]	ψυχρότητα βραδέως (ἡ γὰρ διάκρισις	πέψις	ἐστί, πέττει δ´ ἡ θερμότης,
[4, 4]	ἔλθῃ καὶ πλείων τοσούτῳ τὸ	πηγνύμενόν	ἐστι μεῖζον; τὸ μὲν οὖν
[4, 1]	τῶν εὐνούχων οἳ ἑνὸς μορίου	πηρωθέντος	τοσοῦτον ἐξαλλάττουσι τῆς ἀρχαίας μορφῆς
[4, 4]	σκέλει. Γίγνονται δὲ μεταβολαὶ καὶ	(πηρώσεις	καὶ πλεονασμοὶ〉 καὶ περὶ τὰ
[4, 6]	σώματος εὐβοσίαν· ἔχει γὰρ ὡς	πίειρα	γῆ φυτοῖς ἱκανὴν καὶ δαψιλῆ
[4, 3]	τέρατα διὰ τὸ δύο γονὰς	πίπτειν,	τὴν μὲν πρότερον ὁρμήσασαν καὶ
[4, 8]	εὐπέπτου. Οὐ γὰρ ἔτι εἰς	πλάσιν	τοῦ ἐμβρύου γίγνεται ἡ δαπάνη
[4, 3]	λόγος οὐ σαφὴς μὲν καὶ	πλασματίας	ἐστὶ πολλαχῇ, (βούλεται δὲ καὶ
[4, 1]	ἔοικεν ὁ τρόπος τῆς αἰτίας	πλασματώδης	εἶναι. Εἰ δ´ ἐστὶ περὶ
[4, 4]	δύνασθαι γεννᾶν καὶ σπέρμα φέρειν	πλεῖον.	Αἴτιον δ´ αὐτὸ τὸ θαυμαζόμενον
[4, 4]	ὕδωρ μᾶλλον, ὅσῳπερ ἂν ᾖ	πλεῖον,	ἀλλ´ ἔστιν ὅρος τις τῆς
[4, 3]	τῇ μητρί· ἅμα γὰρ ἐλθεῖν	πλεῖον	ἀπ´ ἀμφοτέρων ἀδύνατον. Ἔτι δὲ
[4, 8]	βάρος· ἔχει δὲ τὰ μείζω	πλεῖον	βάρος. ~Οἱ δὲ χρόνοι τῆς
[4, 4]	κύημα μόνον. Ἐὰν δέ ποτε	πλεῖον	ἔλθῃ διτοκεῖ τότε. Διὸ καὶ
[4, 4]	τι, ἀλλ´ ὅσῳπερ ἂν εἰς	πλεῖον	ἔλθῃ καὶ πλείων τοσούτῳ τὸ
[4, 1]	γὰρ αἷμα θερμόν, τὸ δὲ	πλεῖον	ἔχον μᾶλλον. Ὑπολαμβάνουσι δὲ τοῦτο
[4, 3]	ἀδύνατα λέγουσιν· οἱ δὲ τῷ	πλεῖον	ἢ ἔλαττον ἀπιέναι ἀπὸ τοῦ
[4, 4]	ἐν τῷ σπέρματι οὐθὲν συστήσει	πλεῖον	ἢ ἔλαττον τοῦ πεφυκότος. Ὁμοίως
[4, 4]	Ἔτι δὲ τὸ γεννῆσαν σπέρμα	πλεῖον	μὲν τὸ τοῦ μείζονος ἀναγκαῖον
[4, 3]	ἀλλ´ ὁτὲ μὲν τοῦ τοιοῦδε	πλεῖον	ὁτὲ δὲ τοῦ τοιοῦδε, ὁτὲ
[4, 4]	φύσιν ζῆν εἴωθεν, τὰ δὲ	πλεῖον	οὐ ζῆν ὅταν ἐν τοῖς
[4, 4]	ἔστιν ἀόριστος οὔτ´ ἐπὶ τὸ	πλεῖον	οὔτ´ ἐπὶ τὸ ἔλαττον ὥστ´
[4, 2]	ὥστε καὶ περιττωματικώτερα. Τὸ δὲ	πλεῖον	περίττωμα δυσπεπτότερον· διὸ τοῖς μὲν
[4, 4]	ζῴων διὰ τὴν εἰρημένην αἰτίαν	πλεῖον	προΐεται περίττωμα ἢ εἰς ἑνὸς
[4, 2]	τοῖς ἑψομένοις προσκάει μὲν τὸ	πλεῖον	πῦρ, οὐχ ἕψει δὲ τὸ
[4, 4]	τοῦ πεφυκότος. Ὁμοίως τ´ εἰ	πλεῖον	σπέρμα ἀφίησι τὸ ἄρρεν ἢ
[4, 5]	γὰρ ἐν τῇ μιᾷ συνουσίᾳ	πλεῖον	τὸ ἀπιόν ἐστι σπέρμα, ὃ
[4, 1]	κατὰ τὴν κοιλίαν περίττωμα, τὸ	πλεῖον	τοῦ ἐλάττονος οἴονται σημεῖον εἶναι
[4, 5]	τὸ σῶμα μέγεθος ἔχειν ἀλλὰ	πλείονι	λόγῳ τὴν κάθαρσιν ὑπερβάλλειν τῆς
[4, 6]	μὲν γὰρ τῇ μητρὶ ἐν	πλείονι	χρόνῳ διακρίνεται τὸ θῆλυ τοῦ
[4, 6]	τὸν βίον· ἑδραῖαι γὰρ οὖσαι	πλείονος	γέμουσι περιττώματος, ἐπεὶ ἐν οἷς
[4, 6]	τὴν αὔξησιν τοῦ κυήματος δεῖσθαι	πλείονος	ἢ τῆς περιττωματικῆς τροφῆς. Ὀλίγαις
[4, 5]	ἐπικυΐσκεται διὰ τὸ καὶ τῶν	πλειόνων	τοῦ ἑνὸς εἶναι θατέρῳ θάτερον
[4, 4]	τὸ δὲ θῆλυ τοσοῦτον ὥστε	πλείους	γίγνεσθαι συστάσεις. Τὸ δ´ ἐπὶ
[4, 4]	ἀφίησι τὸ ἄρρεν ἢ δυνάμεις	πλείους	ἐν διαιρουμένῳ τῷ σπέρματι, οὐθὲν
[4, 4]	Γίγνεται γὰρ ἐνίοτε τὰ μὲν	πλείους	ἔχοντα δακτύλους τὰ δ´ ἕνα
[4, 4]	ἔχοντα, πεφυκότα ἔχειν· τὰ δὲ	πλείους	ἔχοντα μιᾶς. Ἤδη δ´ ἐγένετο
[4, 4]	ὁ χρόνος, τοῖς δ´ ἀνθρώποις	πλείους·	καὶ γὰρ ἑπτάμηνα καὶ δεκάμηνα
[4, 4]	ἔνια ἔχει δύο σπλῆνας καὶ	πλείους	νεφρούς. Ἔτι δὲ μεταστάσεις τῶν
[4, 8]	αὐτοῦ· τοῖς δ´ ἀνθρώποις ἐπεὶ	πλείους	οἱ χρόνοι κατὰ τὸν πρῶτον
[4, 6]	καὶ διτοκεῖ καὶ πολυτοκεῖ τὰ	πλεῖστα,	ἐκτρέφει δ´ εἰς τέλος διὰ
[4, 6]	δὲ ταράττονται συλλαβοῦσαι μᾶλλον αἱ	πλεῖσται	τῶν γυναικῶν· τὸ γὰρ κύημα
[4, 3]	οὐ κρίνουσι τέρας διὰ τὸ	πλειστάκις	εἰωθέναι ταύτην τοῦτο ποιεῖν. Αἴτιον
[4, 6]	ἐπίδηλος ὅλως, ταῖς δὲ γυναιξὶ	πλείστη	τῶν ζῴων, ὥστε μὴ γιγνομένης
[4, 8]	διαφέρει πλεῖστον. Αἴτιον δὲ τὸ	πλείστην	εἶναι τὴν περίττωσιν τοῖς θήλεσι
[4, 8]	ἐπὶ δὲ τῶν ἀνθρώπων διαφέρει	πλεῖστον.	Αἴτιον δὲ τὸ πλείστην εἶναι
[4, 4]	σπέρματι, οὐθὲν ποιήσει μεῖζον τὸ	πλεῖστον	ἀλλὰ καὶ τοὐναντίον διαφθερεῖ καταξηραῖνον.
[4, 3]	οὗ γὰρ ἂν τῶν γεννώντων	πλεῖστον	ἐγγένηται, τούτῳ γίγνεσθαι τὴν μορφὴν
[4, 2]	τοῦ ὕδατος τροφήν· τοῦτο γὰρ	πλεῖστον	εἰσφέρονται, καὶ ἐν πᾶσίν ἐστι
[4, 9]	πάντα μακροβιώτερα. Πάντων γὰρ ἄνθρωπος	πλεῖστον	ζῇ χρόνον πλὴν ἐλέφαντος, ὅσων
[4, 4]	φυτῶν οὐ τὰ μέγιστα φέρει	πλεῖστον	καρπόν. Διὰ τί μὲν οὖν
[4, 6]	εὐθηνεῖ μᾶλλον τοῖς σώμασι τὸν	πλεῖστον	χρόνον, τῶν δὲ γυναικῶν αἱ
[4, 9]	τόκος τῶν δὲ δεκάμηνος ὁ	πλεῖστος.	Διὰ τὴν αὐτὴν δ´ αἰτίαν
[4, 4]	τὸ σπέρμα καὶ διὰ τοῦτο	πλείω	γίγνεσθαι, διὰ τὸ τῶν τόπων
[4, 4]	μελῶν, ἢ σχισθέντος τοῦ κυήματος	πλείω	γίγνεσθαι καθάπερ ἐν τοῖς ποταμοῖς
[4, 3]	δὲ συμβαίνει ἐξ ἑνὸς σπέρματος	(πλείω	γίγνεσθαι καὶ μιᾶς συνουσίας, ὅπερ
[4, 4]	Εὔλογον γὰρ τὰ μὲν μεγάλα	πλείω	δύνασθαι γεννᾶν καὶ σπέρμα φέρειν
[4, 4]	πλεονάζοντα μόρια παραφύσεις, τὰ δὲ	πλείω	ἔχοντα δύο μὲν εἶναι, συμπεφυκέναι
[4, 4]	ἔνια ἢ κεκολοβωμένα ἔχειν καὶ	πλείω	καὶ μεθεστῶτα τοὺς τόπους. Καρδίαν
[4, 8]	καὶ μεῖζον ὂν τὸ ἔμβρυον	πλείω	λαμβάνειν τροφὴν ὥστε ἔλαττον περιγίγνεσθαι
[4, 4]	τὸ ζῷον τὸ τερατῶδες ἢ	πλείω	συμπεφυκότα δεῖ νομίζειν κατὰ τὴν
[4, 4]	ἀφίησι τὸ μὲν ἄρρεν δυνάμενον	πλείω	συνιστάναι μεριζόμενον, τὸ δὲ θῆλυ
[4, 4]	ἐστιν. Οὐ προΐεται μὲν οὖν	πλείω	τοιαύτην ὕλην διὰ τὴν προειρημένην
[4, 9]	ἐλάττω ζῶντα χρόνον κυεῖ γε	πλείω	χρόνον· τῶν μὲν γὰρ ἐνιαύσιος
[4, 4]	ἂν εἰς πλεῖον ἔλθῃ καὶ	πλείων	τοσούτῳ τὸ πηγνύμενόν ἐστι μεῖζον;
[4, 4]	κυήμασι συμβαίνει τὸ αἴτιον ἐὰν	πλείων	ὕλη συστῇ ἢ κατὰ τὴν
[4, 5]	περιεῖναί τι τῆς ὑστέρας μέγεθος,	πλέον	μὲν ἢ τῷ ἑνί, ἔλαττον
[4, 8]	δύσχυμον. Τελεουμένων δὲ τῶν κυημάτων	πλέον	τε τὸ περίττωμα τὸ περιγιγνόμενον
[4, 6]	οὐθὲν γὰρ ὑστερεῖ τὸ θῆλυ	πλέον	τοῦ ἄρρενος ὥσπερ ἐν ταῖς
[4, 3]	ἀφ´ ὁποτέρου ἂν ἔλθῃ σπέρμα	πλέον	τούτῳ γίγνεσθαι μᾶλλον ἐοικός, ὁμοίως
[4, 4]	τὸν αὐτὸν τρόπον· καὶ γὰρ	πλεονάζει	καὶ κολοβὰ γίγνεται. Τὰ δὲ
[4, 7]	ζῴων καὶ περὶ τὰς καθάρσεις	πλεονάζει	καὶ οὐ δύναται πέττειν αὐτάς·
[4, 4]	καρδίαν ἓν ζῷον, τὰ δὲ	πλεονάζοντα	μόρια παραφύσεις, τὰ δὲ πλείω
[4, 4]	δὲ θήλεος, ἀεὶ μὲν τῶν	πλεοναζόντων	γίγνεται τὸ μὲν κύριον τὸ
[4, 4]	πολυτοκίας καὶ περὶ παραφύσεως τῶν	πλεοναζόντων	{ἢ ἐλλειπόντων} μορίων, ἔτι δὲ
[4, 4]	τὸν τρόπον τοῦτον. Τῶν δὲ	πλεοναζόντων	μορίων παρὰ φύσιν τὸ αὐτὸ
[4, 1]	τοῦτ´ οὐχ ὅτι ἅπαξ ἀλλὰ	πλεονάκις	(ἢ τὸ ἄρρεν μὲν ἐν
[4, 4]	δὲ μεταβολαὶ καὶ (πηρώσεις καὶ	πλεονασμοὶ〉	καὶ περὶ τὰ ἐντὸς μόρια
[4, 4]	ἐνδείας τῶν μερῶν καὶ τοῦ	πλεονασμοῦ	καὶ τῆς πολυτοκίας ἢ μὴ
[4, 4]	δὲ τῆς πολυτοκίας καὶ τοῦ	πλεονασμοῦ	τοῦ τῶν μερῶν, καὶ τῆς
[4, 1]	δὲ θῆλυ καὶ τὸ ἄρρεν	πλεοναχῶς	λεγομένου τοῦ δυνατοῦ καὶ τοῦ
[4, 1]	ἄρρεσι τῶν ἐναίμων εὔογκον τῷ	πλήθει,	διὸ τὰ δεκτικὰ μόρια πόροι
[4, 4]	ὥστ´ ἐξ ὁποσησοῦν γίγνεσθαι τῷ	πλήθει.	Ὅσα γοῦν τῶν ζῴων διὰ
[4, 1]	τοῖς δὲ θήλεσι δι´ ἀπεψίαν	πλῆθος	αἱματικόν (ἀκατέργαστον γάρ) ὥστε καὶ
[4, 3]	συμβαίνει διὰ τὴν πολυφαγίαν· διὰ	πλῆθος	γὰρ τροφῆς οὐ δυναμένης τῆς
[4, 3]	διὰ ῥεύματος (ἢ πνεύματος) ἀπέπτου	πλῆθος	εἰς μόρια τοῦ προσώπου παρεμπεσόντος
[4, 1]	τὸ ἔσχατον πρὸς τὸ πρῶτον	πλῆθός	ἐστιν, οὕτω πάλιν καὶ ἐν
[4, 5]	ὑπερβάλλει γὰρ τοῦ τριχώματος τὸ	πλῆθος·	καὶ γὰρ ὑπὸ τοὺς πόδας
[4, 4]	γίγνεσθαι, διὰ τὸ τῶν τόπων	πλῆθος	καὶ τὰς κοτυληδόνας οὐχ ἓν
[4, 3]	πέττοντος καὶ κινοῦντος ἢ διὰ	πλῆθος	καὶ ψυχρότητα τοῦ πεττομένου καὶ
[4, 6]	διὰ μικρότητα δὲ οὐδὲν ἀναλίσκει	πλῆθος	τοῦ περιττώματος τὸ πρῶτον, ὕστερον
[4, 3]	ὑστέρας· στοιχηδὸν γὰρ κεῖται τὸ	πλῆθος	τῶν ᾠῶν διὰ τὸ μῆκος
[4, 5]	ζῴων. Ἡ δὲ δασύτης σημεῖον	(πλήθους	περιττώματός ἐστι, διὸ καὶ τῶν
[4, 5]	τρέπεται πᾶν, οὕτω καὶ τούτοις,	πλὴν	ἐκείνοις μὲν εὐθύς, τούτοις δ´
[4, 9]	γὰρ ἄνθρωπος πλεῖστον ζῇ χρόνον	πλὴν	ἐλέφαντος, ὅσων ἀξιόπιστον ἔχομεν τὴν
[4, 4]	γένος. Τὰ δὲ δίχηλα ὀλιγοτόκα	πλὴν	ὑός· αὕτη δὲ τῶν πολυτόκων
[4, 4]	ἐν δὲ τοῖς πολυτόκοις ὅταν	πληρωθῇ	τῶν ἐμβρύων ἐφεξῆς κείμενα φαίνεται.
[4, 3]	τίκτουσιν· συμφύεται γὰρ διὰ τὸ	πλησίον	ἀλλήλων εἶναι τὰ κυήματα καθάπερ
[4, 4]	συμβαίνει. Προσφύεται δὲ μάλιστα μὲν	πλησίον	ἀλλήλων, ἐνίοτε δὲ καὶ πόρρω
[4, 4]	τοῖς πτηνοῖς καὶ ἐν τοῖς	πλωτοῖς	τὰ μὲν μεγάλα ὀλιγοτόκα ἐστὶ
[4, 6]	ὁ δὲ πόνος γυμνάζει τὸ	πνεῦμα	ὥστε δύνασθαι κατέχειν ἐν ᾧ
[4, 9]	τὸν δ´ ἀέρα καὶ τὰ	πνεύματα	κατὰ τὴν τοῦ ἡλίου καὶ
[4, 3]	ἐν τούτῳ διὰ ῥεύματος (ἢ	πνεύματος)	ἀπέπτου πλῆθος εἰς μόρια τοῦ
[4, 9]	κυριωτέρων. Βίος γάρ τις καὶ	πνεύματός	ἐστι καὶ γένεσις καὶ φθίσις.
[4, 9]	καὶ μεταβάλλουσαν κατὰ τὴν τῶν	πνευμάτων	κίνησιν καὶ στάσιν, τὸν δ´
[4, 4]	οἷον δάκτυλον ἢ χεῖρα ἢ	πόδα	ἤ τι τῶν ἄλλων ἀκρωτηρίων
[4, 5]	πλῆθος· καὶ γὰρ ὑπὸ τοὺς	πόδας	καὶ ἐντὸς τῶν γνάθων τοῦτ´
[4, 1]	ἔχοντα, καθάπερ τὰ μὴ ἔχοντα	πόδας,	οἷον τό τε τῶν ἰχθύων
[4, 2]	ὕδατος διὰ τὰς αὐτὰς αἰτίας·	ποιὰ	γάρ τις ἡ τροφὴ γίγνεται
[4, 1]	καὶ τῆς γενέσεως αἰτίαν τῷ	ποιὰν	εἶναί τινα. Συμβαίνει μὲν οὖν
[4, 1]	διὰ τὴν ὑστέραν εὔλογον γενέσθαι	ποιάς	τινας, ἀλλὰ μᾶλλον δι´ ἐκείνας
[4, 3]	μὴ κρατήσῃ δύναμιν, τὴν ἔλλειψιν	ποιεῖ	κατ´ αὐτήν. Λέγω δ´ ἑκάστην
[4, 3]	κρατοῦν τῇ δὲ οὐ κρατοῦν	ποιεῖ	πολύμορφον τὸ συνιστάμενον, οἷον ἐπὶ
[4, 5]	ἀπιόν ἐστι σπέρμα, ὃ μερισθὲν	ποιεῖ	πολυτοκεῖν, ὧν ὑστερίζει θάτερον. Ὅταν
[4, 2]	καὶ ψυχρὰ τὰ μὲν ἀτεκνίαν	ποιεῖ	τὰ δὲ θηλυτοκίαν. ~ΙΙΙ. Αἱ
[4, 5]	γὰρ ἡ σπερματικὴ περίττωσις οὐκέτι	ποιεῖ	τῆς ὁμιλίας ταύτης ἐπιθυμίαν. Ἐν
[4, 2]	ἥλιος ἐν ὅλῳ τῷ ἐνιαυτῷ	ποιεῖ	χειμῶνα καὶ θέρος, ἡ δὲ
[4, 3]	τὸ πλειστάκις εἰωθέναι ταύτην τοῦτο	ποιεῖν.	Αἴτιον δ´ ὅτι μεταξὺ λευκῆς
[4, 1]	τὴν τοῦ μέρους ὑπεροχὴν κρατήσασαν	ποιεῖν	θῆλυ βέλτιον μὲν ἢ μηθὲν
[4, 3]	αὐτῶν ἐν τοῖς περὶ τοῦ	ποιεῖν	καὶ πάσχειν διωρισμένοις, ἐν ποίοις
[4, 3]	ποίοις ὑπάρχει τῶν ὄντων τὸ	ποιεῖν	καὶ πάσχειν. Ἐξίσταται δὲ τὸ
[4, 1]	τ´ ἐν ἄλλῳ τοῦτο δύνηται	ποιεῖν)	τὸ δὲ δεχόμενον μὲν ἀδυνατοῦν
[4, 3]	τὸ ψῦχον, ὁτὲ μὲν οὐθὲν	ποιῆσαν	ὁτὲ δὲ ἧττον ἢ παθόν·
[4, 8]	ὑπελάμβανεν ἢ οὐκ εὖ μετήνεγκε	ποιήσας	ὡς τὸ γάλα μηνὸς ἐν
[4, 3]	Ὥστε κρατούσης μὲν ἄρρεν τε	ποιήσει	καὶ οὐ θῆλυ, καὶ ἐοικὸς
[4, 4]	ἐν διαιρουμένῳ τῷ σπέρματι, οὐθὲν	ποιήσει	μεῖζον τὸ πλεῖστον ἀλλὰ καὶ
[4, 3]	καταμηνίοις τῆς σπερματικῆς καθ´ αὑτὴν	ποιήσει	τὴν μορφὴν ἡ τοῦ ἄρρενος
[4, 3]	ποιεῖν καὶ πάσχειν διωρισμένοις, ἐν	ποίοις	ὑπάρχει τῶν ὄντων τὸ ποιεῖν
[4, 3]	τὸ γιγνόμενον γίγνεται μὲν καὶ	ποιόν	τι, ἀλλὰ καὶ τόδε τι
[4, 4]	μόνον συνίστησι ποσὸν ἀλλὰ καὶ	ποιόν	τι, ἡ δ´ ἐν τῷ
[4, 3]	λύεσθαι τὰς κινήσεις ὅτι τὸ	ποιοῦν	καὶ πάσχει ὑπὸ τοῦ πάσχοντος,
[4, 4]	πάσχοντος καὶ τῆς θερμότητος τῆς	ποιούσης.	Ὁμοίως δὲ καὶ ἐν τοῖς
[4, 9]	καὶ ψύξεις μέχρι συμμετρίας τινὸς	ποιοῦσι	τὰς γενέσεις, μετὰ δὲ ταῦτα
[4, 1]	Οἱ δὲ τὸ αὐτὸ τοῦτο	ποιοῦσι	τοῖς δεξιοῖς καὶ τοῖς ἀριστεροῖς
[4, 3]	περιστερῶν γένος ἀλλὰ καὶ τῷ	πολλὰ	ἅμα ἔχειν κυήματα καὶ πᾶσαν
[4, 1]	ἀρχαί εἰσιν ἀρχῆς δὲ κινηθείσης	πολλὰ	ἀνάγκη μεθίστασθαι τῶν ἀκολουθούντων. Εἰ
[4, 4]	δὲ τέρατα τούτων τῷ τὰ	πολλὰ	αὐτῶν εἶναι σύμφυσιν. Ἔνια δὲ
[4, 4]	ποσὸν μόνον. Τοῦ μὲν οὖν	πολλὰ	γίγνεσθαι τὰ κυήματα καὶ μὴ
[4, 4]	καὶ μεγάλοις τῶν ζῴων οὐ	πολλὰ	γίγνεται ἐκ πολλοῦ περιττώματος· καὶ
[4, 3]	πᾶσαν ὥραν ὀχεύεσθαι. Διόπερ καὶ	πολλὰ	δίδυμα τίκτουσιν· συμφύεται γὰρ διὰ
[4, 1]	τοῦ σπέρματος τάχ´ ἂν εἴη	πολλὰ	λέγειν· ὅλως γὰρ ἔοικεν ὁ
[4, 4]	μικρὸν δὲ τὸ τῶν ἐλαττόνων.	Πολλὰ	μὲν οὖν μικρὰ γένοιτ´ ἂν
[4, 5]	τὴν ὑστέραν συμμύειν ὡς τὰ	πολλὰ	μέχρι τῶν κυουμένων ταῖς γυναιξίν.
[4, 3]	καθάπερ ἡ κύων· τὰ γὰρ	πολλὰ	τίκτει τυφλὰ τούτων. Δι´ ἣν
[4, 6]	περιττώματα, ταῖς δ´ ἑδραίαις ἐνυπάρχει	πολλὰ	τοιαῦτα διὰ τὴν ἀπονίαν καὶ
[4, 6]	τῶν δὲ πολυσχιδῶν ἀτελῆ τὰ	πολλά.	Τούτου δ´ αἴτιον ὅτι τὰ
[4, 1]	ζῴοις. Τούτου δὲ σημεῖον ὅτι	πολλὰ	τῶν ζῴων αὐτά τε θήλεα
[4, 3]	εἶναι τὰ κυήματα καθάπερ ἐνίοτε	πολλὰ	τῶν περικαρπίων. Τούτων δὲ ὅσων
[4, 6]	ἀλλ´ ἐπαυξανομένοις διαρθροῦται, καὶ βιοῦσι	πολλὰ	τῶν τοιούτων. Γίγνεται δὲ ἀνάπηρα
[4, 4]	ἂν ἐν ταὐτῷ, μεγάλα δὲ	πολλὰ	χαλεπόν. Τοῖς δὲ μέσοις μεγέθεσι
[4, 6]	χρόνον, τῶν δὲ γυναικῶν αἱ	πολλαὶ	δυσφοροῦσι περὶ τὴν κύησιν. Ἔστι
[4, 4]	γιγνόμενον (ἀμβλωθῇ ἀμβλώσεις δὲ γίγνονται	πολλαὶ	τῶν κυημάτων. Διαφέρουσι δ´ αἱ
[4, 2]	Καὶ διὰ τοῦτο πολλοῖς καὶ	πολλαῖς	συμβαίνει μετ´ ἀλλήλων μὲν μὴ
[4, 9]	φύσιν καὶ τὰς φθορὰς ἐμποδίζουσαι	πολλάκις	αἴτιαι τῶν παρὰ φύσιν συμπιπτόντων
[4, 4]	ἐπὶ τῶν πολυτοκούντων, ἐπειδὴ φαίνεται	πολλάκις	ἀπὸ μιᾶς ὀχείας κυϊσκόμενα τὰ
[4, 4]	γὰρ γίγνονται τόπῳ ὑστέρας δύο	πολλάκις,	ἐν δὲ τοῖς πολυτόκοις ὅταν
[4, 6]	διὰ (γὰρ τὸ ἀτελῆ εἶναι	πολλάκις	ἔνια αὐτῶν γίγνεται οὐδὲ τοὺς
[4, 5]	τὰ μὲν τῶν κυημάτων ἀτελῆ	πολλάκις	ἔχει, τὰ δὲ προΐεται τετελειωμένα
[4, 3]	αἱ δὲ δυνάμει, καθάπερ εἴρηται	πολλάκις.	Καθόλου δὲ δεῖ λαβεῖν ὑποθέσεις,
[4, 4]	τῶν κυημάτων σύναψιν. Συμβαίνει δὲ	πολλάκις	καὶ τῶν οὐ δοκούντων ἀναπήρων
[4, 3]	ἢ τριῶν ὄψεις, καὶ συνέπειθε	πολλάκις	λέγων. Ὅτι δ´ ἐστὶν ἀδύνατον
[4, 3]	γίγνεται καὶ μὴ πεπηρωμένων. Διὸ	πολλάκις	οἱ σκώπτοντες εἰκάζουσι τῶν μὴ
[4, 3]	τὸ μὲν θῆλυ τῷ πατρὶ	πολλάκις	ὅμοιον〉 τὸ δ´ ἄρρεν τῇ
[4, 3]	τὰ μὲν τῷ πατρὶ ἔοικε	πολλάκις	τὰ δὲ τῇ μητρὶ τὰ
[4, 1]	ἅμα ἐν τῷ αὐτῷ μορίῳ	πολλάκις	τῆς ὑστέρας καὶ τοῦθ´ ἱκανῶς
[4, 3]	γὰρ πολυτοκοῦσιν οὐ μόνον τῷ	πολλάκις	τίκτειν ὥσπερ τὸ τῶν περιστερῶν
[4, 9]	ἀοριστίαν καὶ διὰ τὸ γίγνεσθαι	πολλὰς	ἀρχὰς αἳ τὰς γενέσεις τὰς
[4, 3]	σαφὴς μὲν καὶ πλασματίας ἐστὶ	πολλαχῇ,	(βούλεται δὲ καὶ βέλτιον λέγειν
[4, 4]	ἐν δὲ τοῖς τικτομένοις ἔχοντα	πολλὴν	καὶ παντοδαπὴν ταραχήν. Τὰ μὲν
[4, 8]	τὸ κάτω τὴν ἔκκρισιν γίγνεσθαι	πολλὴν	κενὸς ὁ τόπος γίγνεται ὁ
[4, 1]	ἐκ τῆς πρώτης τροφῆς ἐκ	πολλῆς	ὀλίγον ἀποκρίνεται τὸ χρήσιμον ἐν
[4, 4]	οὐ δοκούντων ἀναπήρων εἶναι ζῴων	πολλοῖς	ἤδη τετελειωμένοις τοὺς μὲν συμπεφυκέναι
[4, 2]	τῆς συμμετρίας. Καὶ διὰ τοῦτο	πολλοῖς	καὶ πολλαῖς συμβαίνει μετ´ ἀλλήλων
[4, 4]	ζῴων οὐ πολλὰ γίγνεται ἐκ	πολλοῦ	περιττώματος· καὶ γὰρ ἐν ἐκείνοις
[4, 3]	ὥσπερ οὖν εἴ τις κεράσειε	πολλοὺς	χυμοὺς εἰς ἓν ὑγρὸν κἄπειτ´
[4, 9]	ἢ τὸ τῶν λοφούρων καὶ	πολλῶν	ἄλλων. Αἴτιον δὲ τοῦ μὲν
[4, 3]	οὖσαν οἷον πανσπερμίαν εἶναί τινα	πολλῶν·	ὥσπερ οὖν εἴ τις κεράσειε
[4, 2]	μὲν κρατοῦν ξηραίνει τὰ ὑγρά,	πολὺ	δὲ ἐλλεῖπον οὐ συνίστησιν, ἀλλὰ
[4, 4]	μείζω τῶν ἄλλων, τὰ δὲ	πολὺ	διαφέρει κατὰ τὸ μέγεθος. Κύων
[4, 6]	δ´ ὅτι ἐν τοῖς ἀνθρώποις	πολὺ	διαφέρει τὸ ἄρρεν τοῦ θήλεος
[4, 3]	δηλοῦσιν οἱ χρόνοι τῆς κυήσεως	πολὺ	διαφέροντες ἀνθρώπου καὶ προβάτου καὶ
[4, 4]	παρὰ τὸ ὡς ἐπὶ τὸ	πολὺ	καὶ τὸ εἰωθός. (Ὁ δὲ
[4, 3]	τοῖς προγόνοις ὡς ἐπὶ τὸ	πολὺ	καὶ τοῖς ἄποθεν; οὐ γὰρ
[4, 8]	ἐστὶ τὸ ὡς ἐπὶ τὸ	πολύ.	Καλῶς δὲ διώρισται τοῖς χρόνοις
[4, 9]	τυγχάνουσιν ὡς μὲν ἐπὶ τὸ	πολὺ	κατὰ τοὺς βίους· τῶν γὰρ
[4, 4]	ᾖ οὐκ ἔσται, ἐάν τε	πολὺ	λίαν· ὥρισται γὰρ ἡ δύναμις
[4, 3]	ἐν τοῖς ὡς ἐπὶ τὸ	πολὺ	μὲν οὕτω γιγνομένοις ἐνδεχομένοις δὲ
[4, 3]	ἧττον· ὡς γὰρ ἐπὶ τὸ	πολὺ	μονοτόκον ἐστὶ καὶ τελειογόνον, ἐπεὶ
[4, 3]	ἀλλὰ τὴν ὡς ἐπὶ τὸ	πολύ·	περὶ γὰρ τὴν ἀεὶ καὶ
[4, 5]	διὰ δὲ τὸ σπερματικὸν εἶναι	πολὺ	προΐεται περίττωμα τῆς καθάρσεως· διὰ
[4, 6]	ἢ διτόκα ὡς ἐπὶ τὸ	πολύ,	ῥᾴδιον δὲ τὰ ὀλίγα ἐκτρέφειν.
[4, 4]	αἴτιον ὅτι ὡς ἐπὶ τὸ	πολὺ	τὰ μεγέθη διώρισται κατὰ τὰς
[4, 3]	τις. Διὸ ὡς ἐπὶ τὸ	πολὺ	τὰ μὲν ἄρρενα τῷ πατρὶ
[4, 4]	ἐστίν. Ὡς μὲν ἐπὶ τὸ	πολὺ	τὰ μὲν μώνυχα μονοτόκα, τὰ
[4, 8]	παρὰ τὸ ὡς ἐπὶ τὸ	πολύ.	Τοῦτο δ´ ἤδη παρὰ φύσιν·
[4, 9]	αἴτιον ἀλλ´ ὡς ἐπὶ τὸ	πολὺ	τοῦτο συμβέβηκεν· (τὰ γὰρ μείζω
[4, 1]	ὅλη ἡ σύστασις τοῦ ζῴου	πολὺ	τῷ εἴδει διαφέρει. Ὁρᾶν δ´
[4, 1]	Διὰ γὰρ ψυχρότητα καὶ ἀδυναμίαν	πολυαιμεῖ	κατὰ τότους τινὰς τὸ θῆλυ
[4, 3]	καὶ τούτων ἐν οἷς τόποις	πολύγονοι	αἱ γυναῖκές εἰσι τοῦτο συμβαίνει
[4, 3]	τὴν μορφὴν ἔχειν, πολύποδα καὶ	πολυκέφαλα	γιγνόμενα. Πάρεγγυς δ´ οἱ λόγοι
[4, 3]	τῶν τεράτων, τὰ δὲ τῷ	πολυμερῆ	τὴν μορφὴν ἔχειν, πολύποδα καὶ
[4, 3]	συμβαίνειν καὶ ἐπὶ τῆς γονῆς	πολυμιγοῦς	οὔσης· ἀφ´ οὗ γὰρ ἂν
[4, 3]	τῇ δὲ οὐ κρατοῦν ποιεῖ	πολύμορφον	τὸ συνιστάμενον, οἷον ἐπὶ τῶν
[4, 7]	πέρας· διὸ καὶ συγκαταγηράσκει ἢ	πολὺν	ἐμμένει χρόνον· οὔτε γὰρ ὡς
[4, 5]	Ἔνια δὲ τῶν ἐπικυϊσκομένων καὶ	πολὺν	χρόνον διαλειπούσης τῆς ὀχείας δύναται
[4, 9]	τῶν ἐναίμων ζῴων καὶ ζῶσι	πολὺν	χρόνον οὐ μέντοι τὰ μείζω
[4, 3]	τῷ πολυμερῆ τὴν μορφὴν ἔχειν,	πολύποδα	καὶ πολυκέφαλα γιγνόμενα. Πάρεγγυς δ´
[4, 5]	ἀνθρώπων οἱ δασεῖς ἀφροδισιαστικοὶ καὶ	πολύσπερμοι	μᾶλλόν εἰσι τῶν λείων. Ὁ
[4, 5]	τῶν μεγάλων ἐστὶ πολυτόκον τε	(πολυσχιδὲς	γάρ, τὰ δὲ πολυσχιδῆ πολυτόκα)
[4, 4]	ἀλλ´ οὐ τὸ μώνυχον ἢ	πολυσχιδὲς	ἢ δίχηλον εἶναι τὸ γένος.
[4, 4]	μέγιστον τῶν ζῴων, ἔστι δὲ	πολυσχιδές,	ἥ τε κάμηλος δίχηλον τῶν
[4, 3]	Ἔτι δὲ μᾶλλον ἐν τοῖς	πολυσχιδέσιν·	πολυτόκα γάρ ἐστι τὰ τοι
[4, 6]	πολυτοκεῖ μὲν γὰρ ὡς τὰ	πολυσχιδῆ,	δίχηλον δ´ ἐστὶ καὶ μώνυχον·
[4, 4]	δὲ καὶ λύκος καὶ τὰ	πολυσχιδῆ	πάντα πολυτόκα σχεδόν, καὶ τὰ
[4, 5]	τε (πολυσχιδὲς γάρ, τὰ δὲ	πολυσχιδῆ	πολυτόκα) καὶ σπερματικόν. Δηλοῖ δ´
[4, 4]	δὲ δίχηλα ὀλιγοτόκα, τὰ δὲ	πολυσχιδῆ	πολυτόκα. Τούτου δ´ αἴτιον ὅτι
[4, 6]	καὶ τὰ δίχηλα, τῶν δὲ	πολυσχιδῶν	ἀτελῆ τὰ πολλά. Τούτου δ´
[4, 6]	τὰ ὀλίγα ἐκτρέφειν. Τῶν δὲ	πολυσχιδῶν	ὅσα ἀτελῆ τίκτει πάντα πολυτόκα·
[4, 3]	δὲ μᾶλλον ἐν τοῖς πολυσχιδέσιν·	πολυτόκα	γάρ ἐστι τὰ τοι (αῦτα
[4, 4]	ὀλιγοτόκα ἐστὶ τὰ δὲ μικρὰ	πολυτόκα	διὰ τὴν αὐτὴν αἰτίαν. Ὁμοίως
[4, 6]	πολυσχιδῶν ὅσα ἀτελῆ τίκτει πάντα	πολυτόκα·	διὸ νέα μὲν ὄντα δύναται
[4, 5]	ἡλίκον μόσχος ἐστίν. Τὰ δὲ	πολυτόκα	ἐπικυΐσκεται διὰ τὸ καὶ τῶν
[4, 5]	(πολυσχιδὲς γάρ, τὰ δὲ πολυσχιδῆ	πολυτόκα)	καὶ σπερματικόν. Δηλοῖ δ´ ἡ
[4, 4]	λύκος καὶ τὰ πολυσχιδῆ πάντα	πολυτόκα	σχεδόν, καὶ τὰ μικρὰ τῶν
[4, 4]	οὖν τῶν ζῴων τὰ μὲν	πολυτόκα	τὰ δ´ ὀλιγοτόκα τὰ δὲ
[4, 4]	διὰ τί τὰ μέν ἐστι	πολυτόκα	τὰ δὲ μονοτόκα, τοῦτ´ ἄν
[4, 4]	δίχηλα ὀλιγοτόκα, τὰ δὲ πολυσχιδῆ	πολυτόκα.	Τούτου δ´ αἴτιον ὅτι ὡς
[4, 4]	τὰ δ´ ὀλιγοτόκα, τὰ δὲ	πολυτόκα	τῶν ζῴων ἐστίν. Ὡς μὲν
[4, 4]	προΐεται σπέρμα τῶν ἀρρένων) τὰ	πολυτόκα	τῶν ζῴων εὐθὺς ἀφίησι τὸ
[4, 3]	αὐτὴν αἰτίαν· ᾠοτοκεῖ γὰρ καὶ	πολυτοκεῖ	καὶ τοῦτο τὸ γένος. Σπανιώτερον
[4, 6]	τελειοτοκεῖ, καὶ ἐπαλλάττει τοῦτο μόνον·	πολυτοκεῖ	μὲν γὰρ ὡς τὰ πολυσχιδῆ,
[4, 6]	εἰσὶ γάρ που μώνυχες ὕες.	Πολυτοκεῖ	μὲν οὖν διὰ τὸ τὴν
[4, 4]	γὰρ μονοτοκεῖ καὶ ὀλιγοτοκεῖ καὶ	πολυτοκεῖ	ποτε, μάλιστα δὲ μονοτόκον τὴν
[4, 6]	μονοτοκεῖ ποτε καὶ διτοκεῖ καὶ	πολυτοκεῖ	τὰ πλεῖστα, ἐκτρέφει δ´ εἰς
[4, 5]	ἐστίν· διὰ μὲν γὰρ τὸ	πολυτοκεῖν	εὐρυχωρίαν ἔχει τῆς ὑστέρας, διὰ
[4, 5]	ἐστι σπέρμα, ὃ μερισθὲν ποιεῖ	πολυτοκεῖν,	ὧν ὑστερίζει θάτερον. Ὅταν δ´
[4, 5]	ὁμιλίαν ἀκρατεῖς τὴν τοιαύτην, ὅταν	πολυτοκήσωσι	παύονται τῆς πτοήσεως· ἐκκεκριμένη γὰρ
[4, 3]	ταῦτα συμβαίνει διὰ τὸ τὴν	πολυτοκίαν	ἐμποδίζειν τὰς τελειώσεις ἀλλήλων καὶ
[4, 4]	τῶν σωμάτων τῆς ὀλιγοτοκίας καὶ	πολυτοκίας	ἀλλ´ οὐ τὸ μώνυχον ἢ
[4, 4]	καὶ τοῦ πλεονασμοῦ καὶ τῆς	πολυτοκίας	ἢ μὴ τὴν αὐτήν. Πρῶτον
[4, 4]	Περὶ μὲν οὖν ὀλιγοτοκίας καὶ	πολυτοκίας	καὶ περὶ παραφύσεως τῶν πλεοναζόντων
[4, 4]	τὰς γεννητικάς. ~Περὶ δὲ τῆς	πολυτοκίας	καὶ τοῦ πλεονασμοῦ τοῦ τῶν
[4, 4]	δ´ αἱ μὲν παραφύσεις τῆς	πολυτοκίας	τὸν εἰρημένον τρόπον, τὰ δὲ
[4, 3]	γὰρ τῶν ἄλλων ἐν τοῖς	πολυτόκοις	μᾶλλον. Διὸ ἐν ἀνθρώπῳ ἧττον·
[4, 3]	σπάνια πάμπαν, ἐν δὲ τοῖς	πολυτόκοις	μᾶλλον, καὶ μάλιστ´ ἐν ὄρνισι,
[4, 4]	δύο πολλάκις, ἐν δὲ τοῖς	πολυτόκοις	ὅταν πληρωθῇ τῶν ἐμβρύων ἐφεξῆς
[4, 3]	ἄλλην φύσιν. Ἐν δὲ τοῖς	πολυτόκοις	ταῦτα συμβαίνει διὰ τὸ τὴν
[4, 4]	ἓν ἐκ πάντων ἐν τοῖς	πολυτόκοις	τοῦτ´ αὐτὸ αἴτιον ὅτι οὐκ
[4, 5]	διὰ τὸ τὸν ἄνθρωπον φύσει	πολυτόκον	εἶναι, καὶ περιεῖναί τι τῷ
[4, 6]	κύων λύκος θώς. Μόνον δὲ	πολυτόκον	ὂν ἡ ὗς τελειοτοκεῖ, καὶ
[4, 5]	οὔτε γὰρ τῶν μεγάλων ἐστὶ	πολυτόκον	τε (πολυσχιδὲς γάρ, τὰ δὲ
[4, 4]	ὑγρότητα τοῦ σώματος καὶ θερμότητα	πολυτόκον	(τοῦ γὰρ σπέρματος ἡ φύσις
[4, 4]	τις εὐλόγως θαυμάσειεν ἐπὶ τῶν	πολυτοκούντων,	ἐπειδὴ φαίνεται πολλάκις ἀπὸ μιᾶς
[4, 6]	καὶ τῶν ὀρνίθων τινὲς ὅσοι	πολυτοκοῦσιν	αὐτῶν μὴ σωμάτων ἔχοντες μέγεθος
[4, 4]	διὰ γὰρ τὸ μέγεθος οὐ	πολυτοκοῦσιν·	ἡ γὰρ τροφὴ καταναλίσκεται τοῖς
[4, 3]	ἐν ταῖς ἀλεκτορίσιν· αὗται γὰρ	πολυτοκοῦσιν	οὐ μόνον τῷ πολλάκις τίκτειν
[4, 3]	συμβαίνει καὶ δι´ ἣν αἰτίαν	πολυτοκοῦσιν	ὕστερον λεκτέον. Ἀλλὰ προωδοποίηται τῇ
[4, 5]	σῶμα μέγεθος ἔχει καὶ τῶν	πολυτόκων	ἐστίν· διὰ μὲν γὰρ τὸ
[4, 4]	πλὴν ὑός· αὕτη δὲ τῶν	πολυτόκων	ἐστίν. Εὔλογον γὰρ τὰ μὲν
[4, 3]	καὶ τοῖς προβάτοις γίγνεται μᾶλλον·	πολυτοκώτερα	γάρ ἐστιν. Ἔτι δὲ μᾶλλον
[4, 3]	τῶν ἀθλητῶν συμβαίνει διὰ τὴν	πολυφαγίαν·	διὰ πλῆθος γὰρ τροφῆς οὐ
[4, 8]	ἡ δὲ φύσις οὐ δύναται	πολυχοεῖν	οὕτως ὥστ´ ἐπαμφοτερίζειν, ἀλλ´ ἂν
[4, 9]	Διὰ τὴν αὐτὴν δ´ αἰτίαν	πολυχρόνιος	καὶ ὁ τῶν ἐλεφάντων ἐστὶ
[4, 6]	κἀκεῖ καὶ πανταχοῦ αἱ εἰωθυῖαι	πονεῖν·	ἀναλίσκει γὰρ ὁ πόνος τὰ
[4, 6]	περιττώματος, ἐπεὶ ἐν οἷς ἔθνεσι	πονητικὸς	ὁ τῶν γυναικῶν βίος οὔθ´
[4, 6]	ὠδὶς (ἐπίπονός ἐστιν· ὁ δὲ	πόνος	γυμνάζει τὸ πνεῦμα ὥστε δύνασθαι
[4, 6]	εἰωθυῖαι πονεῖν· ἀναλίσκει γὰρ ὁ	πόνος	τὰ περιττώματα, ταῖς δ´ ἑδραίαις
[4, 4]	ὥρας οὔσης τῶν καταμηνίων καὶ	πόνων	ἐπιγιγνομένων ταῖς μὲν αὐτόματον ἐρράγη
[4, 8]	καὶ τοῦ περιττώματος, ὅπως ὅσα	πορευτικὰ	τῶν ζῴων ἐν αὑτοῖς ἔχοντα
[4, 1]	πλήθει, διὸ τὰ δεκτικὰ μόρια	πόροι	ταύτης τῆς περιττώσεώς εἰσι τοῖς
[4, 4]	πέρας τοῦ αἰδοίου καὶ ὁ	πόρος	ᾗ διέρχεται τὸ περίττωμα τὸ
[4, 4]	καὶ ὁ τῆς ξηρᾶς τροφῆς	πόρος	συμπεφυκὼς ἐπί τινων ζῴων γέγονε,
[4, 6]	ἔνια αὐτῶν γίγνεται οὐδὲ τοὺς	πόρους	ἔχοντά πω διηρθρωμένους, οἷον ὤτων
[4, 4]	πλησίον ἀλλήλων, ἐνίοτε δὲ καὶ	πόρρω	διὰ τὴν γιγνομένην ἐν τῷ
[4, 1]	Ἀλλὰ λίαν τὸ λέγειν οὕτω	πόρρωθέν	ἐστιν ἅπτεσθαι τῆς αἰτίας, δεῖ
[4, 3]	φύσιν καὶ μελαίνης ὥστ´ οὐ	πόρρωθεν	ἡ μετάβασις οὐδ´ ὡσπερανεὶ παρὰ
[4, 3]	ἐγγὺς μᾶλλον δὲ εἰς τὴν	πορρώτερον.	Τέλος δ´ οὕτω συγχέονται ὥστε
[4, 3]	τὰ μὲν ἐγγύτερον τὰ δὲ	πορρώτερον	ὑπάρχει τῷ γεννῶντι καθὸ γεννητικόν,
[4, 8]	ἂν ὦσιν ἐπὶ τῶν αὐτῶν	πόρων.	Ἔστι δ´ ἑκάστοις τοιοῦτος ὁ
[4, 4]	τετελειωμένοις τοὺς μὲν συμπεφυκέναι τῶν	πόρων	τοὺς δὲ παρεκτετράφθαι. Καὶ γὰρ
[4, 4]	σπέρματος θερμότης οὐ μόνον συνίστησι	ποσὸν	ἀλλὰ καὶ ποιόν τι, ἡ
[4, 4]	ὀπῷ καὶ τῇ πυετίᾳ τὸ	ποσὸν	μόνον. Τοῦ μὲν οὖν πολλὰ
[4, 4]	ὀπὸς οὐ κεχώρισται τῷ συνιστάναι	ποσόν	τι, ἀλλ´ ὅσῳπερ ἂν εἰς
[4, 4]	ἐν ἐκείνοις ἐκ ποσοῦ τινος	ποσόν	τι τὸ ἐργαζόμενόν ἐστιν. Οὐ
[4, 4]	καὶ γὰρ ἐν ἐκείνοις ἐκ	ποσοῦ	τινος ποσόν τι τὸ ἐργαζόμενόν
[4, 4]	ὑγρότητα τοῦ γάλακτος, διὰ τίνα	ποτ´	αἰτίαν οὐχ ἓν ἀποτελεῖ ζῷον
[4, 7]	Ἀπορίαν δ´ ἔχει διὰ τί	ποτ´	ἐν τοῖς ἄλλοις οὐχὶ γίγνεται
[4, 3]	πατὴρ καὶ ἡ μήτηρ ἥτις	ποτ´	ἦν τῶν καθ´ ἕκαστον. Αἴτιον
[4, 4]	πλείω γίγνεσθαι καθάπερ ἐν τοῖς	ποταμοῖς	αἱ δῖναι· καὶ γὰρ ἐν
[4, 5]	ἐκτρέφειν, τὰ δὲ ποτὲ μὲν	ποτὲ	δ´ οὔ. Τοῦ δὲ μὴ
[4, 5]	ταῖς γυναιξίν. Ὃν δὲ συμβῇ	ποτε	(καὶ γὰρ τοῦτ´ ἤδη γέγονεν)
[4, 6]	μὲν οὖν τοῦτο καὶ μονοτοκεῖ	ποτε	καὶ διτοκεῖ καὶ πολυτοκεῖ τὰ
[4, 4]	μονοτοκεῖ καὶ ὀλιγοτοκεῖ καὶ πολυτοκεῖ	ποτε,	μάλιστα δὲ μονοτόκον τὴν φύσιν
[4, 5]	τὰ κυήματα ἐκτρέφειν, τὰ δὲ	ποτὲ	μὲν ποτὲ δ´ οὔ. Τοῦ
[4, 5]	γίγνεσθαι τὴν ὀχείαν ἐπικυΐσκεται μέν	ποτε,	ὀλιγάκις μέντοι διὰ τὸ τὴν
[4, 4]	γίγνεται κύημα μόνον. Ἐὰν δέ	ποτε	πλεῖον ἔλθῃ διτοκεῖ τότε. Διὸ
[4, 1]	τοῦ ἄρρενος, ἀλλ´ ὅπως δή	ποτε	συνίσταται (τὸ σπέρμα) τὸ γιγνόμενον.
[4, 3]	ἄρρεν, ἐνδεχομένου δὲ μὴ κρατεῖν	ποτε	τοῦ ἄρρενος, ἢ διὰ νεότητα
[4, 1]	τὸ θῆλυ καὶ τὸ ἄρρεν.	Πότερον	δὲ καὶ πρὶν δήλην τὴν
[4, 4]	σκέψις ἐστὶν ἡ περὶ τούτων	πότερον	τὴν αὐτὴν αἰτίαν δεῖ νομίζειν
[4, 6]	ἐστὶ καὶ μώνυχον· εἰσὶ γάρ	που	μώνυχες ὕες. Πολυτοκεῖ μὲν οὖν
[4, 2]	μᾶλλον τῶν ἀκμαζόντων, καὶ τὰ	πρεσβύτερα	μᾶλλον· τοῖς μὲν γὰρ οὔπω
[4, 2]	ὁτὲ μὲν νέοις ὁτὲ δὲ	πρεσβυτέροις	οὖσι ταύτας γίγνεσθαι τὰς ὑπεναντιώσεις,
[4, 1]	καὶ προλαμβάνοντες ὡς οὕτως ἔχον	πρὶν	γιγνόμενον οὕτως ἰδεῖν, ἔτι δ´
[4, 1]	τὸ ἄρρεν. Πότερον δὲ καὶ	πρὶν	δήλην τὴν διαφορὰν εἶναι πρὸς
[4, 5]	τὸ ἀνασπᾶσθαι τοὺς ὄρχεις συμβαίνει	πρὸ	ὁδοῦ πρὸς τὴν ὀχείαν. Δι´
[4, 8]	τὸν πρῶτον ἀναγκαῖον ὑπάρχειν· διὸ	πρὸ	τῶν ἑπτὰ μηνῶν ἄχρηστον τὸ
[4, 3]	δὲ ταῖς αἰξὶ καὶ τοῖς	προβάτοις	γίγνεται μᾶλλον· πολυτοκώτερα γάρ ἐστιν.
[4, 3]	ζῴου, μόσχον παιδὸς κεφαλὴν ἢ	πρόβατον	βοός. Ταῦτα δὲ πάντα συμβαίνει
[4, 3]	κυήσεως πολὺ διαφέροντες ἀνθρώπου καὶ	προβάτου	καὶ κυνὸς καὶ βοός· ἀδύνατον
[4, 4]	ἐπί τινων ζῴων γέγονε, καὶ	προβάτων	καὶ ἄλλων, ἐπεὶ καὶ βοῦς
[4, 4]	δὲ περὶ αὐτῶν ἐν τοῖς	Προβλήμασιν.	Καὶ περὶ μὲν τούτων διωρίσθω
[4, 7]	πάθους αἰτίας εἴρηται ἐν τοῖς	Προβλήμασιν·	πάσχει γὰρ ταὐτὸν τὸ κύημα
[4, 3]	καὶ ὅλως τὰ μὲν τοῖς	προγόνοις	ἔοικε τὰ δ´ οὐθενί, καὶ
[4, 3]	καὶ μᾶλλον αὐτοῖς ἢ τοῖς	προγόνοις,	καὶ τούτοις ἢ τοῖς τυχοῦσι,
[4, 3]	τίν´ αἰτίαν ἐοικὸς γίγνεται τοῖς	προγόνοις	ὡς ἐπὶ τὸ πολὺ καὶ
[4, 3]	καὶ πάλιν τῆς πρὸς τοὺς	προγόνους	ὁμοιότητος, ἔτι δὲ διὰ τίν´
[4, 3]	τὸν ἐχόμενον μεταβαίνει μᾶλλον τῶν	προγόνων,	καὶ ἐπὶ πατέρων καὶ ἐπὶ
[4, 3]	τῶν ἄλλων τινὶ τῶν ἄνωθεν	προγόνων	κατὰ τοῦτον τὸν λόγον· κρατηθέντος
[4, 3]	τοιούτων, δυνάμει δὲ καὶ τῶν	προγόνων,	μᾶλλον δὲ τοῦ ἐγγύτερον ἀεὶ
[4, 3]	αἱ τοῦ θήλεος καὶ τῶν	προγόνων.	Μεταβάλλει μὲν οὖν ἐξιστάμενον πρὸς
[4, 3]	τῇ μητρὶ τὰ δὲ τῶν	προγόνων	τισίν· ἔνεισι γὰρ καὶ τῶν
[4, 3]	πάντα συμβαίνει μὲν διὰ τὰς	προειρημένας	αἰτίας, ἔστι δ´ οὐθὲν ὧν
[4, 4]	πλείω τοιαύτην ὕλην διὰ τὴν	προειρημένην	αἰτίαν· ἣν δὲ προΐεται τοσαύτη
[4, 8]	τοῖς δὲ τὴν τοῦ σπέρματος	πρόεσιν)	Ὅταν οὖν μὴ λαμβάνῃ μὲν
[4, 1]	ἄρρενος, διὰ τὴν τῶν καταμηνίων	πρόεσιν·	τὸ μὲν γὰρ αἷμα θερμόν,
[4, 5]	αἱ ἵπποι αἱ θήλειαι ἥκιστα	προΐενται	κάθαρσιν. Ἐν πᾶσι δὲ τοῖς
[4, 6]	δὲ ζῳοτόκων τὰ μὲν ἀτελῆ	προΐεται	ζῷα τὰ δὲ τετελειωμένα, τὰ
[4, 6]	οὐ δυναμένου τοῦ σώματος ἐκτρέφειν	προΐεται	καθάπερ τὰ σκωληκοτόκα τῶν ζῴων.
[4, 4]	τι τὸ ἐργαζόμενόν ἐστιν. Οὐ	προΐεται	μὲν οὖν πλείω τοιαύτην ὕλην
[4, 4]	διὰ τὴν εἰρημένην αἰτίαν πλεῖον	προΐεται	περίττωμα ἢ εἰς ἑνὸς ζῴου
[4, 5]	δὲ τὸ σπερματικὸν εἶναι πολὺ	προΐεται	περίττωμα τῆς καθάρσεως· διὰ δὲ
[4, 4]	τὸ παρὰ τοῦ ἄρρενος (ὅσα	προΐεται	σπέρμα τῶν ἀρρένων) τὰ πολυτόκα
[4, 5]	ἀτελῆ πολλάκις ἔχει, τὰ δὲ	προΐεται	τετελειωμένα τῶν τέκνων. ~Τῶν δὲ
[4, 4]	τὴν προειρημένην αἰτίαν· ἣν δὲ	προΐεται	τοσαύτη κατὰ φύσιν ἐστὶν ἐξ
[4, 3]	δ´ οὐθενὶ προσόμοιος, ὁτὲ δὲ	προϊὸν	οὕτω τέλος οὐδὲ ἄνθρωπος ἀλλὰ
[4, 1]	συμβησόμενον ἐκ τῶν εἰκότων καὶ	προλαμβάνοντες	ὡς οὕτως ἔχον πρὶν γιγνόμενον
[4, 2]	μὴν ἀλλὰ καὶ δεῖ συμμετρίας	πρὸς	ἄλληλα· πάντα γὰρ τὰ γιγνόμενα
[4, 4]	μεταξὺ διαστήματι τοῦ μεγέθους λαμβάνουσι	πρὸς	ἄλληλα τὴν ὑπεροχὴν καὶ τὴν
[4, 2]	γενέσεως. Διέστηκε μὲν οὖν ὅλως	πρὸς	ἄλληλα τό τε θῆλυ καὶ
[4, 4]	δὲ φαίνεται συμμετρίας δεῖσθαί τινος	πρὸς	ἄλληλα τό τε περίττωμα τὸ
[4, 1]	ἡ διαφορὰ τῶν μερῶν τούτων	πρὸς	ἄλληλα τοῖς θήλεσι καὶ τοῖς
[4, 1]	ὅσπερ καὶ πρὸς Ἐμπεδοκλέα καὶ	πρὸς	Δημόκριτον. Εἴτε γὰρ μηδεμίαν ὕλην
[4, 1]	μηδεμίαν, καὶ πρὸς τοῦτον καὶ	πρὸς	Δημόκριτον καὶ εἴ τις ἄλλος
[4, 1]	ἑκάστου τῶν μορίων ἀπελθεῖν ἢ	πρὸς	ἕκαστον προσελθεῖν ὀρθότερον δ´ οὕτως)
[4, 1]	ἔσχατον (ἔσχατον δὲ λέγω τὸ	πρὸς	ἕκαστον φερόμενον, διὸ καὶ ἔοικε
[4, 1]	ἀπὸ τῶν ἀριστερῶν, ὅσπερ καὶ	πρὸς	Ἐμπεδοκλέα καὶ πρὸς Δημόκριτον. Εἴτε
[4, 2]	δὲ καὶ οἱ νομεῖς διαφέρειν	πρὸς	θηλυγονίαν καὶ ἀρρενογονίαν οὐ μόνον
[4, 2]	νοτίοις ἀλλὰ κἂν ὀχευόμενα βλέπῃ	πρὸς	νότον ἢ βορέαν· οὕτω μικρὰν
[4, 3]	προγόνων. Μεταβάλλει μὲν οὖν ἐξιστάμενον	πρὸς	τὰ ἀντικείμενα, λύονται δὲ αἱ
[4, 1]	πρὶν δήλην τὴν διαφορὰν εἶναι	πρὸς	τὴν αἴσθησιν ἡμῶν τὸ μὲν
[4, 6]	διὰ τὴν ἀσθένειαν ταχὺ συνάπτει	πρὸς	τὴν ἀκμὴν καὶ τὸ γῆρας·
[4, 2]	τε θῆλυ καὶ τὸ ἄρρεν	πρὸς	τὴν ἀρρενογονίαν καὶ θηλυγονίαν διὰ
[4, 6]	τὸ ὀλίγον εἶναι σύμμετρον γίγνεται	πρὸς	τὴν αὔξησιν τῶν ἐμβρύων, καὶ
[4, 3]	γείτων τινός. Ἀεὶ δ´ ἰσχύει	πρὸς	τὴν γένεσιν μᾶλλον τὸ ἴδιον
[4, 1]	δ´ ἀγνοοῦντες ὡς οὐθὲν συμβάλλεται	πρὸς	τὴν γένεσιν τῆς ἀρρενογονίας καὶ
[4, 8]	ἅμα τὸ γάλα γίγνεται χρήσιμον	πρὸς	τὴν γιγνομένην τροφήν, καὶ οὐκ
[4, 6]	ὥσπερ εἴρηται καὶ ταῦτα συμβαλλόμενα	πρὸς	τὴν διαφορὰν τοῦ πάθους τοῖς
[4, 3]	Τὸ δὲ τέρας οὐκ ἀναγκαῖον	πρὸς	τὴν ἕνεκά του καὶ τὴν
[4, 5]	Διὸ καὶ τῶν γυναικῶν ὅσαι	πρὸς	τὴν ὁμιλίαν ἀκρατεῖς τὴν τοιαύτην,
[4, 5]	τοὺς ὄρχεις συμβαίνει πρὸ ὁδοῦ	πρὸς	τὴν ὀχείαν. Δι´ ἣν μὲν
[4, 4]	τὸ τοῦ ἄρρενος, εἴτε συμβάλλεται	πρὸς	τὴν ὕλην μόριον γιγνόμενον τοῦ
[4, 1]	λόγον ὃς διορίζει τὸ θῆλυ	πρὸς	τὸ ἄρρεν θερμότητι καὶ ψυχρότητι
[4, 2]	ἐλλεῖπον οὐ συνίστησιν, ἀλλὰ δεῖ	πρὸς	τὸ δημιουργούμενον ἔχειν τοῦτον τὸν
[4, 4]	τοῦ μεγέθους ἡ φύσις ἀφελοῦσα	πρὸς	τὸ περίττωμα προστίθησι τὸ σπερματικὸν
[4, 1]	τέλος οὐθὲν μέρος τὸ ἔσχατον	πρὸς	τὸ πρῶτον πλῆθός ἐστιν, οὕτω
[4, 1]	αἰδοίου μορφὴν ἑτέραν δεῖται λόγου	πρὸς	τὸ συνακολουθεῖν ἀεὶ ταῦτ´ ἀλλήλοις.
[4, 6]	γῆρας· πάντα γὰρ τὰ ἐλάττω	πρὸς	τὸ τέλος ἔρχεται θᾶττον ὥσπερ
[4, 3]	λεκτέον. Ἀλλὰ προωδοποίηται τῇ φύσει	πρὸς	τὸ τερατοτοκεῖν τῷ μὴ γεννᾶν
[4, 1]	φασίν, ὁμοίως ἀναγκαῖον ἀπαντᾶν καὶ	πρὸς	τὸν Ἐμπεδοκλέους λόγον ὃς διορίζει
[4, 9]	ἡ σελήνη ἀρχὴ διὰ τὴν	πρὸς	τὸν ἥλιον κοινωνίαν καὶ τὴν
[4, 9]	διχοτομίαι· κατὰ γὰρ ταύτας συμβάλλει	πρὸς	τὸν ἥλιον· ὁ γὰρ μεὶς
[4, 9]	ὁτιοῦν ζῷον τὸ κεκρᾶσθαι παραπλησίως	πρὸς	τὸν περιέχοντα ἀέρα, καὶ δι´
[4, 1]	Ὁ δ´ αὐτὸς λόγος καὶ	πρὸς	τοὺς λέγοντας τὸ μὲν ἄρρεν
[4, 3]	τῇ μητρί, καὶ πάλιν τῆς	πρὸς	τοὺς προγόνους ὁμοιότητος, ἔτι δὲ
[4, 1]	τοῦ ἐναντίου πως. Τρίτον δὲ	πρὸς	τούτοις ληπτέον ὅτι εἴπερ ἡ
[4, 8]	χρόνον ἕνα τῆς κυήσεως εἶναι	πρὸς	τοῦτον ἀπαντᾷ τὸν καιρὸν ἡ
[4, 1]	τοῖς γιγνομένοις ὕλην μηδεμίαν, καὶ	πρὸς	τοῦτον καὶ πρὸς Δημόκριτον καὶ
[4, 4]	καὶ κέρας αἲξ ἔχουσα ἐγένετο	πρὸς	τῷ σκέλει. Γίγνονται δὲ μεταβολαὶ
[4, 5]	ἧττόν εἰσιν ἀφροδισιαστικαὶ διὰ τὸ	πρὸς	τῷ ὑποζώματι τὰς ὑστέρας ἔχειν,
[4, 1]	αἰτίας, δεῖ δ´ ὅτι μάλιστα	προσάγειν	ἐκ τῶν ἐνδεχομένων ἐγγὺς τῶν
[4, 3]	τερατῶδες· τὸ γὰρ ἐκλείπειν ἢ	προσεῖναί	τι τερατῶδες. Ἔστι γὰρ τὸ
[4, 1]	μορίων ἀπελθεῖν ἢ πρὸς ἕκαστον	προσελθεῖν	ὀρθότερον δ´ οὕτως) Διαφέρει δὲ
[4, 2]	μή, καθάπερ ἐν τοῖς ἑψομένοις	προσκάει	μὲν τὸ πλεῖον πῦρ, οὐχ
[4, 3]	ἄνθρωπος μὲν τούτων δ´ οὐθενὶ	προσόμοιος,	ὁτὲ δὲ προϊὸν οὕτω τέλος
[4, 4]	ἀμαυροῦσθαι ἅτε παρὰ φύσιν ὄν,	προσπέφυκε	δ´ ὥσπερ τὰ φύματα· καὶ
[4, 4]	φύσις ἀφελοῦσα πρὸς τὸ περίττωμα	προστίθησι	τὸ σπερματικὸν τὴν ὑπεροχήν. Ἔτι
[4, 1]	ἢ θερμοτέραν καὶ παλαιοτέραν ἢ	προσφατωτέραν.	Δημόκριτος δὲ ὁ Ἀβδηρίτης ἐν
[4, 4]	καὶ ἐπὶ τῶν κυημάτων συμβαίνει.	Προσφύεται	δὲ μάλιστα μὲν πλησίον ἀλλήλων,
[4, 3]	ζῴου καὶ σατύρου φαίνεται τὸ	πρόσωπον.	(Διὰ τίνα μὲν οὖν αἰτίαν
[4, 3]	ἀπέπτου πλῆθος εἰς μόρια τοῦ	προσώπου	παρεμπεσόντος ἄλλου ζῴου καὶ σατύρου
[4, 1]	ὑποδοχὴ γὰρ αἵματός τινος ἑκάτερον,	προτέρα	δ´ ἡ τῶν φλεβῶν. Τὴν
[4, 1]	δὲ κινοῦσαν ἀρχὴν ἀναγκαῖον ἀεὶ	προτέραν	εἶναι καὶ τῆς γενέσεως αἰτίαν
[4, 6]	βλαστάνουσιν ἐξ ἀρχῆς. Ὅλως δὲ	προτερεῖ	μὲν τῆς τελειογονίας διὰ τὴν
[4, 6]	ἀτελῆ δὲ γίγνεται διὰ τὸ	προτερεῖν.	Δῆλον δὲ τοῦτο καὶ ἐπὶ
[4, 6]	ἄρρεν ὑστερεῖν ἢ τὸ θῆλυ	προτερεῖν,	ἐν δὲ τοῖς ἄλλοις οὐ
[4, 1]	μητρὶ λαβόντα τὴν διαφορὰν ἢ	πρότερον,	ἀμφισβητεῖται. Φασὶ γὰρ οἱ μὲν
[4, 5]	καταμήνια σπέρμα ἄπεπτον ὥσπερ εἴρηται	πρότερον.	Διὸ καὶ τῶν γυναικῶν ὅσαι
[4, 4]	δ´ ἐλάττω τὰ δὲ μέσα	πρότερον	εἰρήκαμεν τὴν αἰτίαν· (μονοτόκα δέ,
[4, 1]	καὶ διὰ τίν´ αἰτίαν εἴρηται	πρότερον	ἐν ἑτέροις. Ἀλλ´ ἐπεὶ τὸ
[4, 6]	τοῦ ἄρρενος, ἐξελθόντων δὲ πάντα	πρότερον	ἐπιτελεῖται οἷον ἥβη καὶ ἀκμὴ
[4, 1]	γὰρ ταῦτα διαφέρει καθάπερ εἴρηται	πρότερον.	Ἔτι δὲ γίγνεται δίδυμα θῆλυ
[4, 8]	ἕκαστον, δῆλον, εἴρηται δὲ καὶ	πρότερον.	Ἡ γὰρ αὐτὴ ὕλη ἥ
[4, 3]	δύο γονὰς πίπτειν, τὴν μὲν	πρότερον	ὁρμήσασαν καὶ μὴ ἐξελθοῦσαν〉 τὴν
[4, 3]	οὕτως ὥστε μηθὲν ἐοικέναι τῷ	πρότερον.	Παραπλήσιον δὲ τούτῳ καὶ τὸ
[4, 3]	ἐκ τοῦ λευκοῦ γίγνεσθαι καὶ	πρότερον,	ταμιευομένης ἐκ τῆς λεκίθου τῆς
[4, 1]	Ἔτι δ´ ὅπερ εἴρηται καὶ	πρότερον,	ὦπται καὶ θῆλυ ἐν τῷ
[4, 5]	διὰ τὸ μέγεθος εἰς τὸ	προϋπάρχον	τὸ περίττωμα τρέπεται πᾶν, οὕτω
[4, 3]	αἰτίαν πολυτοκοῦσιν ὕστερον λεκτέον. Ἀλλὰ	προωδοποίηται	τῇ φύσει πρὸς τὸ τερατοτοκεῖν
[4, 3]	γένους τρόπον τινά. Ἀρχὴ δὲ	πρώτη	τὸ θῆλυ γίγνεσθαι καὶ μὴ
[4, 1]	τὸ γεννῶν, ἀλλὰ τὴν κινοῦσαν	πρώτην,	ἐάν τ´ ἐν αὐτῷ ἐάν
[4, 1]	ὥσπερ γὰρ καὶ ἐκ τῆς	πρώτης	τροφῆς ἐκ πολλῆς ὀλίγον ἀποκρίνεται
[4, 8]	πλείους οἱ χρόνοι κατὰ τὸν	πρῶτον	ἀναγκαῖον ὑπάρχειν· διὸ πρὸ τῶν
[4, 6]	γίγνωνται νόσοι συμβαίνουσιν, καὶ τὸ	πρῶτον	δὲ ταράττονται συλλαβοῦσαι μᾶλλον αἱ
[4, 8]	ἐν τοῖς μορίοις τούτοις. Διὸ	πρῶτον	ἐνταῦθα ἀναγκαῖον γίγνεσθαι τὴν μεταβολὴν
[4, 1]	περὶ τῆς γενέσεως τῆς τούτων	πρῶτον·	ἔτι γὰρ ἀτελῶν ὄντων ἐν
[4, 8]	τελευταίους χρόνους· τὸ μὲν γὰρ	πρῶτον	ἡ τοῦ τοιούτου περιττώματος ἀπόκρισις
[4, 4]	πολυτοκίας ἢ μὴ τὴν αὐτήν.	Πρῶτον	μὲν οὖν διὰ τί τὰ
[4, 7]	καὶ δοξάσῃ συλλαβεῖν, τὸ μὲν	πρῶτον	ὅ τε ὄγκος ηὐξάνετο τῆς
[4, 1]	μέρος τὸ ἔσχατον πρὸς τὸ	πρῶτον	πλῆθός ἐστιν, οὕτω πάλιν καὶ
[4, 1]	μεταβεβληκέναι σῶμα, καὶ μάλιστα καὶ	πρῶτον	τὰς φλέβας περὶ ἃς ὡς
[4, 6]	ἀναλίσκει πλῆθος τοῦ περιττώματος τὸ	πρῶτον,	ὕστερον δὲ κουφίζει μεταλαμβάνον· ἐν
[4, 3]	ὅλως τὸ κινοῦν ἔξω τοῦ	πρώτου	ἀντικινεῖταί τινα κίνησιν οἷον τὸ
[4, 1]	ἐκ τῶν ἐνδεχομένων ἐγγὺς τῶν	πρώτων	αἰτίων. Περὶ μὲν οὖν ὅλου
[4, 3]	ἔχοντες σκέλη δὲ τέτταρα καὶ	πτέρυγας	διὰ τὸ τὰ μὲν ἄνωθεν
[4, 4]	πεζοῖς ἀλλὰ καὶ ἐν τοῖς	πτηνοῖς	καὶ ἐν τοῖς πλωτοῖς τὰ
[4, 5]	τοιαύτην, ὅταν πολυτοκήσωσι παύονται τῆς	πτοήσεως·	ἐκκεκριμένη γὰρ ἡ σπερματικὴ περίττωσις
[4, 4]	ἐν τῷ ὀπῷ καὶ τῇ	πυετίᾳ	τὸ ποσὸν μόνον. Τοῦ μὲν
[4, 8]	γάλα μηνὸς ἐν ὀγδοάτου δεκάτῃ	πύον	ἔπλετο λευκόν. Σαπρότης γὰρ καὶ
[4, 8]	καὶ πέψις ἐναντίον, τὸ δὲ	πύον	σαπρότης τίς ἐστιν, τὸ δὲ
[4, 4]	διαφθερεῖ καταξηραῖνον. Οὐδὲ γὰρ τὸ	πῦρ	θερμαίνει τὸ ὕδωρ μᾶλλον, ὅσῳπερ
[4, 4]	ὑπαρχούσης ἐὰν αὔξῃ τις τὸ	πῦρ,	θερμὸν μὲν οὐκέτι γίγνεται μᾶλλον,
[4, 2]	ἑψομένοις προσκάει μὲν τὸ πλεῖον	πῦρ,	οὐχ ἕψει δὲ τὸ ἔλαττον,
[4, 3]	ἐνίους τοὺς μὲν αἰγὶ φυσῶντι	πῦρ	τοὺς δ´ οἰῒ κυρίττοντι. Φυσιογνώμων
[4, 6]	γίγνεται οὐδὲ τοὺς πόρους ἔχοντά	πω	διηρθρωμένους, οἷον ὤτων καὶ μυκτήρων,
[4, 4]	τόπους. Καρδίαν μὲν οὖν οὐθὲν	πώποτε	ἐγένετο ζῷον οὐκ ἔχον, σπλῆνα
[4, 3]	εἴη τὸ λεχθέν. Ἔτι δὲ	πῶς	ἅμα θῆλυ μὲν πατρὶ ἐοικὸς
[4, 3]	κίνησιν οἷον τὸ ὠθοῦν ἀντωθεῖται	πως	καὶ ἀντιθλίβεται τὸ θλῖβον, ἐνίοτε
[4, 1]	ὥς φαμεν ἐκ τοῦ ἐναντίου	πως.	Τρίτον δὲ πρὸς τούτοις ληπτέον