HODOI ELEKTRONIKAI: Du texte à l'hypertexte

HODOI ELEKTRONIKAI
Du texte à l'hypertexte

Aristote, De la génération des animaux, livre IV

Liste des contextes (ordre alphabétique)

η = 32 formes différentes pour 275 occurrences

α β γ δ ε ζ η θ ι κ λ μ ν ξ ο π ρ ς τ υ φ χ ψ ω

Livre, chapitre

[4, 4]   δάκτυλον ἢ χεῖρα ἢ πόδα ἤ τι τῶν ἄλλων ἀκρωτηρίων ἢ

[4, 3]   λυθῇ ἡ κίνησις μητρὶ μητρὸς ἢ ἄλλῃ τινὶ τῶν ἄνωθεν ἔσται

[4, 1]   τοῖς ἐναίμοις συνίστασθαι καρδίαν (καὶ ἢ ἄρρεν ἔσεσθαι ἢ θῆλυ τὸ

[4, 1]   ἦν καὶ τῇ μητρὶ ἐοικὸς ἢ ἄρρεν καὶ τῷ πατρί. Ἔτι

[4, 1]   γὰρ ἂν ἐγίγνετο ἢ θήλεα ἢ ἄρρενα, νῦν δὲ τοῦτ´ οὐχ

[4, 3]   ἀπὸ τοῦ Σωκράτους μὴ κρατήσῃ, ἢ αὕτη μὲν ἐκείνη δὲ μή,

[4, 4]   διῃρέθη· τὰς δὲ διαφθαρῆναι συνέπεσεν ἢ βίᾳ γενομένης τῆς ῥήξεως ἢ

[4, 3]   δὲ γιγνόμενον κριοῦ κεφαλήν φασιν ἢ βοὸς ἔχειν καὶ ἐν τοῖς

[4, 2]   κἂν ὀχευόμενα βλέπῃ πρὸς νότον ἢ βορέαν· οὕτω μικρὰν ἐνίοτε ῥοπὴν

[4, 3]   οἷον εἰ γραμματικὸς ὁ γεννῶν ἢ γείτων τινός. Ἀεὶ δ´ ἰσχύει

[4, 4]   ἢ βίᾳ γενομένης τῆς ῥήξεως ἢ γενέσθαι μὴ δυναμένης. Καὶ τῶν

[4, 3]   τοῦ ἄρρενος, ἢ διὰ νεότητα ἢ γῆρας ἢ δι´ ἄλλην τινὰ

[4, 3]   μὲν γὰρ ὥσπερ Ἐμπεδοκλῆς λέγοντες ἢ Δημόκριτος περὶ τοῦ θήλεος καὶ

[4, 3]   ἢ διὰ νεότητα ἢ γῆρας ἢ δι´ ἄλλην τινὰ αἰτίαν τοιαύτην,

[4, 3]   τὸ πάσχον καὶ οὐ κρατεῖται ἢ δι´ ἔλλειψιν δυνάμεως τοῦ πέττοντος

[4, 1]   καὶ ἔστιν αὐτὸ τοὐναντίον σημεῖον ἢ δι´ ἥνπερ αἰτίαν οἴονταί τινες

[4, 3]   μὴ κρατεῖν ποτε τοῦ ἄρρενος, ἢ διὰ νεότητα ἢ γῆρας ἢ

[4, 3]   δυνάμεως τοῦ πέττοντος καὶ κινοῦντος ἢ διὰ πλῆθος καὶ ψυχρότητα τοῦ

[4, 6]   τὰ δὲ δίχηλα ἢ μονοτόκα ἢ διτόκα ὡς ἐπὶ τὸ πολύ,

[4, 4]   οὐ τὸ μώνυχον ἢ πολυσχιδὲς ἢ δίχηλον εἶναι τὸ γένος. Τούτου

[4, 4]   πλεῖον σπέρμα ἀφίησι τὸ ἄρρεν ἢ δυνάμεις πλείους ἐν διαιρουμένῳ τῷ

[4, 4]   εἰρημένην αἰτίαν πλεῖον προΐεται περίττωμα ἢ εἰς ἑνὸς ζῴου ἀρχήν, οὐκ

[4, 1]   κρατηθὲν δ´ εἰς τοὐναντίον μεταβάλλει ἢ εἰς φθοράν. Ἐναντίον δὲ τῷ

[4, 3]   λέγουσιν· οἱ δὲ τῷ πλεῖον ἢ ἔλαττον ἀπιέναι ἀπὸ τοῦ ἄρρενος

[4, 4]   τῷ σπέρματι οὐθὲν συστήσει πλεῖον ἢ ἔλαττον τοῦ πεφυκότος. Ὁμοίως τ´

[4, 4]   καὶ περὶ παραφύσεως τῶν πλεοναζόντων {ἢ ἐλλειπόντων} μορίων, ἔτι δὲ περὶ

[4, 4]   τοῦτο λέγειν ἐπὶ τῶν μορίων ἢ ἐπὶ τοῦ ὅλου δι´ ἣν

[4, 3]   δὲ καὶ ὅλως ἔπαθε μᾶλλον ἢ ἐποίησεν, καὶ ἐψύχθη μὲν τὸ

[4, 4]   οὐδὲ τὸ τοῦ ἄρρενος σπέρμα ἢ ἡ δύναμις ἡ ἐν τῷ

[4, 1]   σύνοδον, ἀλλ´ οὐ διὰ ψύξιν ἢ θερμασίαν. Ἀλλὰ περὶ μὲν τῆς

[4, 1]   εἶναι ῥύσιν, ἢ ψυχροτέραν οὖσαν ἢ θερμοτέραν καὶ παλαιοτέραν ἢ προσφατωτέραν.

[4, 1]   ψυχρότητα· ἄμφω γὰρ ἂν ἐγίγνετο ἢ θήλεα ἢ ἄρρενα, νῦν δὲ

[4, 3]   ἔλαττον ἀπιέναι ἀπὸ τοῦ ἄρρενος ἢ θήλεος, διὰ τοῦτο γίγνεσθαι τὸ

[4, 1]   καρδίαν (καὶ ἢ ἄρρεν ἔσεσθαι ἢ θῆλυ τὸ γιγνόμενον, ἐν δὲ

[4, 1]   ἀριστερὸν συμβαίνει τοῖς ὀχεύουσιν ἀρρενοτοκεῖν ἢ θηλυτοκεῖν· οὕτω γὰρ καὶ Λεωφάνης

[4, 4]   αἴτιον ἐὰν πλείων ὕλη συστῇ ἢ κατὰ τὴν τοῦ μορίου φύσιν·

[4, 4]   τῷ ἢ μὴ ἔχειν ἔνια ἢ κεκολοβωμένα ἔχειν καὶ πλείω καὶ

[4, 3]   κίνησις· τὸ γὰρ γονὴν λέγειν ἢ κίνησιν τὴν αὔξουσαν ἕκαστον τῶν

[4, 7]   μύλη ἐν ταῖς γυναιξὶν εὐλόγως ἢ μάλιστα ἢ μόναις. ~Τὸ δὲ

[4, 4]   ἤ τι τῶν ἄλλων ἀκρωτηρίων ἢ μελῶν, ἢ σχισθέντος τοῦ κυήματος

[4, 4]   περὶ τὰ ἐντὸς μόρια τῷ ἢ μὴ ἔχειν ἔνια ἢ κεκολοβωμένα

[4, 1]   πειρᾶται λέγειν— εἰ δὲ καλῶς ἢ μὴ καλῶς ἕτερος λόγος. Ἀλλὰ

[4, 1]   τῆς ἀδυναμίας τὸ πεπτικὸν εἶναι ἢ μὴ πεπτικὸν τῆς ὑστάτης τροφῆς,

[4, 4]   τοῦ πλεονασμοῦ καὶ τῆς πολυτοκίας ἢ μὴ τὴν αὐτήν. Πρῶτον μὲν

[4, 1]   κρατήσασαν ποιεῖν θῆλυ βέλτιον μὲν ἢ μηθὲν φροντίσαντα τὸ θερμὸν αἰτιᾶσθαι

[4, 7]   ταῖς γυναιξὶν εὐλόγως ἢ μάλιστα ἢ μόναις. ~Τὸ δὲ γάλα γίγνεται

[4, 6]   μονοτόκα ἐστί, τὰ δὲ δίχηλα ἢ μονοτόκα ἢ διτόκα ὡς ἐπὶ

[4, 2]   συμβαίνῃ τὴν ὀχείαν γίγνεσθαι βορείοις ἢ νοτίοις ἀλλὰ κἂν ὀχευόμενα βλέπῃ

[4, 2]   καὶ τὸ βορείοις ἀρρενοτοκεῖν μᾶλλον ἢ νοτίοις· ὑγρότερα γὰρ τὰ σώματα

[4, 8]   δ´ ἢ οὐκ ὀρθῶς ὑπελάμβανεν ἢ οὐκ εὖ μετήνεγκε ποιήσας ὡς

[4, 8]   ἀλλ´ οὐ διεφθαρμένον. Ἐμπεδοκλῆς δ´ ἢ οὐκ ὀρθῶς ὑπελάμβανεν ἢ οὐκ

[4, 3]   οὐθὲν ποιῆσαν ὁτὲ δὲ ἧττον ἢ παθόν· εἴρηται δὲ περὶ αὐτῶν

[4, 4]   εἶναι τὸ ζῷον τὸ τερατῶδες ἢ πλείω συμπεφυκότα δεῖ νομίζειν κατὰ

[4, 3]   γὰρ ἐν τούτῳ διὰ ῥεύματος (ἢ πνεύματος) ἀπέπτου πλῆθος εἰς μόρια

[4, 4]   ἔχειν, οἷον δάκτυλον ἢ χεῖρα ἢ πόδα ἤ τι τῶν ἄλλων

[4, 7]   γενέσει πέρας· διὸ καὶ συγκαταγηράσκει ἢ πολὺν ἐμμένει χρόνον· οὔτε γὰρ

[4, 4]   πολυτοκίας ἀλλ´ οὐ τὸ μώνυχον ἢ πολυσχιδὲς ἢ δίχηλον εἶναι τὸ

[4, 3]   ἑτέρου ζῴου, μόσχον παιδὸς κεφαλὴν ἢ πρόβατον βοός. Ταῦτα δὲ πάντα

[4, 1]   ἀφ´ ἑκάστου τῶν μορίων ἀπελθεῖν ἢ πρὸς ἕκαστον προσελθεῖν ὀρθότερον δ´

[4, 3]   πεπονθότα τερατῶδες· τὸ γὰρ ἐκλείπειν ἢ προσεῖναί τι τερατῶδες. Ἔστι γὰρ

[4, 1]   οὖσαν ἢ θερμοτέραν καὶ παλαιοτέραν ἢ προσφατωτέραν. Δημόκριτος δὲ ὁ Ἀβδηρίτης

[4, 1]   τῇ μητρὶ λαβόντα τὴν διαφορὰν ἢ πρότερον, ἀμφισβητεῖται. Φασὶ γὰρ οἱ

[4, 4]   τῶν ἄλλων ἀκρωτηρίων ἢ μελῶν, ἢ σχισθέντος τοῦ κυήματος πλείω γίγνεσθαι

[4, 3]   καὶ τοῖον ἄρρεν οἷον Κορίσκος ἢ Σωκράτης, καὶ οὐ μόνον Κορίσκος

[4, 3]   γίγνεται, ἐὰν δὲ ᾗ Κορίσκος ἢ Σωκράτης οὐ τῷ πατρὶ ἐοικὸς

[4, 8]   ἄνω τοῦ ὀμφαλοῦ μείζω ἔχειν ἢ τὰ κάτω. Καθάπερ οὖν ἐν

[4, 7]   ἐλάττων ἐγίγνετο, ἀλλ´ ἔτη τρία ἢ τέτταρα οὕτω διετέλει ἕως δυσεντερίας

[4, 3]   οὐθὲν διαφέρει, οὐδὲ τὴν αὔξουσαν ἢ τὴν συνιστᾶσαν ἐξ ἀρχῆς· ὁ

[4, 6]   αὔξησιν τοῦ κυήματος δεῖσθαι πλείονος ἢ τῆς περιττωματικῆς τροφῆς. Ὀλίγαις δέ

[4, 1]   οὐχ ὅτι ἅπαξ ἀλλὰ πλεονάκις (ἢ τὸ ἄρρεν μὲν ἐν τοῖς

[4, 3]   ἐγγύτερον τοῦ ἰδίου τὸ ἄνθρωπος ἢ τὸ ζῷον. Γεννᾷ δὲ καὶ

[4, 6]   ἀλλ´ ἀνάγκη τὸ ἄρρεν ὑστερεῖν ἢ τὸ θῆλυ προτερεῖν, ἐν δὲ

[4, 9]   τὸ γένος τὸ τῶν ἀνθρώπων ἢ τὸ τῶν λοφούρων καὶ πολλῶν

[4, 6]   ἀκμὴ καὶ γῆρας τοῖς θήλεσιν ἢ τοῖς ἄρρεσιν· ἀσθενέστερα γάρ ἐστι

[4, 3]   μόριον ἕκαστον, καὶ μᾶλλον αὐτοῖς ἢ τοῖς προγόνοις, καὶ τούτοις ἢ

[4, 3]   ἢ τοῖς προγόνοις, καὶ τούτοις ἢ τοῖς τυχοῦσι, καὶ τὰ μὲν

[4, 1]   ὡς τὸν δεξιὸν ὄρχιν ἀποδουμένοις ἢ τὸν ἀριστερὸν συμβαίνει τοῖς ὀχεύουσιν

[4, 3]   ἀνῆγε πάσας εἰς δύο ζῴων ἢ τριῶν ὄψεις, καὶ συνέπειθε πολλάκις

[4, 5]   τῆς ὑστέρας μέγεθος, πλέον μὲν ἢ τῷ ἑνί, ἔλαττον δὲ ἢ

[4, 4]   τοιούτων μορίων οἷον ἀκρωτηρίου τινὸς ἢ τῶν ἄλλων μελῶν, τὴν αὐτὴν

[4, 3]   ἔσται ἄρρεν τῷ πάππῳ ἐοικὸς ἢ τῶν ἄλλων τινὶ τῶν ἄνωθεν

[4, 1]   ἀπόκρισιν ἀπὸ τῶν δεξιῶν (γίγνεσθαι ἢ τῶν ἀριστερῶν ἔχει τινὰ λόγον·

[4, 2]   γὰρ τὰ γιγνόμενα κατὰ τέχνην ἢ φύσιν λόγῳ τινί ἐστιν. Τὸ

[4, 6]   ᾧ τὸ τίκτειν ἐστὶ ῥᾳδίως ἢ χαλεπῶς. Ἔστι μὲν οὖν ὥσπερ

[4, 4]   τῶν ἄλλων ἔχειν, οἷον δάκτυλον ἢ χεῖρα ἢ πόδα ἤ τι

[4, 1]   τῶν καταμηνίων αἰτίαν εἶναι ῥύσιν, ἢ ψυχροτέραν οὖσαν ἢ θερμοτέραν καὶ

[4, 1]   εἶναι τὴν τῆς ὑστέρας θερμότητα ἢ ψυχρότητα· ἄμφω γὰρ ἂν ἐγίγνετο

[4, 1]   οὐ μέντοι διὰ θερμότητά γε ἢ ψυχρότητα τὸ μὲν γίγνεσθαι θῆλυ

[4, 5]   ἢ τῷ ἑνί, ἔλαττον δὲ ἢ ὥστε ἄλλο ἐπικυΐσκεσθαι τέλειον. Ἔστι

[4, 1]   πᾶν ὁμοίως, ἄνπερ μόνον ὑγρὸν ᾖ καὶ τὴν χρόαν αἱματῶδες, καὶ

[4, 4]   κύημα, ἀλλ´ ἐάν τε ὀλίγον ᾖ οὐκ ἔσται, ἐάν τε πολὺ

[4, 4]   τὸ ὕδωρ μᾶλλον, ὅσῳπερ ἂν ᾖ πλεῖον, ἀλλ´ ἔστιν ὅρος τις

[4, 5]   τοὺς ὄρχεις ἐντός, ὥστ´ ἂν ᾖ τι γένος τῶν τοιούτων ὀρνίθων

[4, 5]   τοῖς ἄρρεσιν ὅταν συνειλεγμένον μὲν ᾖ τὸ σπέρμα, μὴ ἀποκρινόμενον δέ.

[4, 8]   διὰ τὸ μέγεθος μηκέτι ἱκανὴ ᾖ τῷ κυουμένῳ ἡ διὰ τοῦ

[4, 8]   ἡ φύσις. Ἔστι δὲ τοῦτο ἡ αἱματικὴ ὑγρότης τοῖς ἐναίμοις· τὸ

[4, 1]   θήλεος καὶ τοῦ ἄρρενος καὶ ἡ αἰτία αὕτη καὶ ἐν τούτῳ

[4, 7]   τὴν φύσιν) τῆς γὰρ σκληρότητος ἡ ἀπεψία αἰτία· ἀπεψία γάρ τις

[4, 8]   ἀλλ´ ἂν ἐπὶ θάτερα γένηται ἡ ἀπόκρισις ἀναγκαῖον ἐπὶ θάτερα ἐκλείπειν,

[4, 1]   ἄρρεν. Ὅταν γὰρ μὴ κρατῇ ἡ ἀρχὴ μηδὲ δύνηται πέψαι δι´

[4, 8]   θηλειῶν ὅταν ἄρχωνται σπέρμα φέρειν (ἡ γὰρ ἀρχὴ τῆς φωνῆς ἐντεῦθεν·

[4, 8]   δῆλον, εἴρηται δὲ καὶ πρότερον. Ἡ γὰρ αὐτὴ ὕλη ἥ τε

[4, 6]   διακρίνεται διὰ τὴν ψυχρότητα βραδέως (ἡ γὰρ διάκρισις πέψις ἐστί, πέττει

[4, 4]   γὰρ τὸ μέγεθος οὐ πολυτοκοῦσιν· ἡ γὰρ τροφὴ καταναλίσκεται τοῖς τοιούτοις

[4, 8]   ἡ ἔξοδος. Ἐπὶ κεφαλὴν δ´ ἡ γένεσίς ἐστι τοῖς ζῴοις πᾶσιν

[4, 8]   δὲ διώρισται τοῖς χρόνοις καὶ ἡ γένεσις ἡ τῶν ζῴων· ὅταν

[4, 7]   νομίζειν ὅτι μόνον ὑστερικόν ἐστιν ἡ γυνὴ τῶν ἄλλων ζῴων καὶ

[4, 3]   ἀπὸ τοῦ ἄρρενος κρατήσῃ κίνησις ἡ δ´ ἀπὸ τοῦ Σωκράτους μὴ

[4, 3]   τῷ δὲ πατρὶ ἡ μήτηρ, ἡ δ´ ἔκστασις εἰς τὰ ἀντικείμενα.

[4, 4]   ποσὸν ἀλλὰ καὶ ποιόν τι, ἡ δ´ ἐν τῷ ὀπῷ καὶ

[4, 5]   μὲν διὰ τὴν εἰρημένην αἰτίαν ἡ δ´ ἵππος διά τε τὴν

[4, 8]   εἰς πλάσιν τοῦ ἐμβρύου γίγνεται ἡ δαπάνη ἀλλ´ εἰς μικρὰν αὔξησιν,

[4, 5]   πολυτόκα) καὶ σπερματικόν. Δηλοῖ δ´ ἡ δασύτης· ὑπερβάλλει γὰρ τοῦ τριχώματος

[4, 5]   ἔχει τρίχας μόνον τῶν ζῴων. Ἡ δὲ δασύτης σημεῖον (πλήθους περιττώματός

[4, 2]   ἐνιαυτῷ ποιεῖ χειμῶνα καὶ θέρος, ἡ δὲ σελήνη ἐν τῷ μηνί

[4, 4]   ζῆν γένηται τὸ παρὰ φύσιν. Ἡ δὲ σκέψις ἐστὶν ἡ περὶ

[4, 3]   καὶ ᾗ μὲν ἄρρεν μείνῃ, ἡ δὲ τοῦ Σωκράτους λυθῇ εἰς

[4, 1]   τῇ ψυχρότητι τῆς αἱματικῆς τροφῆς. Ἡ δὲ φύσις ἑκάστῳ τῶν περιττωμάτων

[4, 8]   τοῦ γάλακτος καὶ τῶν καταμηνίων· ἡ δὲ φύσις οὐ δύναται πολυχοεῖν

[4, 8]   μηκέτι ἱκανὴ ᾖ τῷ κυουμένῳ ἡ διὰ τοῦ ὀμφαλοῦ τροφή, ἅμα

[4, 2]   γίγνεται μάλιστα καὶ τοῦ σώματος ἡ διάθεσις διά τε τὴν κρᾶσιν

[4, 1]   εἶναί τινα. Συμβαίνει μὲν οὖν ἡ διαφορὰ τῶν μερῶν τούτων πρὸς

[4, 3]   κρατεῖν καὶ κρατεῖσθαι· μικρὰ γὰρ ἡ διαφορὰ ὥστ´ οὐκ ἔργον ἅμα

[4, 4]   τὸ τοῦ ἄρρενος σπέρμα ἢ ἡ δύναμις ἡ ἐν τῷ σπέρματι

[4, 4]   τε πολὺ λίαν· ὥρισται γὰρ ἡ δύναμις καὶ τοῦ πάσχοντος καὶ

[4, 4]   ἄρρενος σπέρμα ἢ ἡ δύναμις ἡ ἐν τῷ σπέρματι οὐθὲν συστήσει

[4, 8]   ταῦτα καὶ τότε συμβαίνει θύραζε ἡ ἔξοδος. Ἐπὶ κεφαλὴν δ´ ἡ

[4, 5]   ἔχει, καθάπερ ἄνθρωπος, ἐὰν μὲν ἡ ἑτέρα ὀχεία τῆς ἑτέρας γένηται

[4, 6]   τῶν κυημάτων, ὅσοις μηκέτι συμβαίνει ἡ εὐτροφία τῶν σωμάτων, αἴτιον τὸ

[4, 6]   διάκρισις πέψις ἐστί, πέττει δ´ ἡ θερμότης, εὔπεπτον δὲ τὸ θερμότερον)

[4, 1]   τῶν μορίων τῆς διαφορᾶς αἴτιον ἡ θερμότης καὶ ἡ ψυχρότης τοῦτο

[4, 3]   καὶ τῷ καθ´ ἕκαστον γεννῶντι ἡ καθ´ ἕκαστον γεννῶσα. Ὁμοίως δὲ

[4, 7]   συστῇ τὸ κύημα τότε γίγνεται ἡ καλουμένη μύλη ἐν ταῖς γυναιξὶν

[4, 8]   δ´ ἀρχὴ καὶ τῶν φλεβῶν ἡ καρδία· αὕτη δ´ ἐν τοῖς

[4, 4]   ἀρχήν, οἷον εἰ τοιοῦτόν ἐστιν ἡ καρδία μόριον, τὸ μὲν μίαν

[4, 3]   κρατήσῃ τὴν κατὰ τὴν ὕλην ἡ κατὰ τὸ εἶδος φύσις. Διόπερ

[4, 8]   γένεσίς ἐστι τοῖς ζῴοις πᾶσιν ἡ κατὰ φύσιν διὰ τὸ τὰ

[4, 3]   ἐὰν δὲ καὶ αὕτη λυθῇ ἡ κίνησις μητρὶ μητρὸς ἢ ἄλλῃ

[4, 9]   ἐλεφάντων ἐστὶ τόκος· διετὴς γὰρ ἡ κύησις διὰ τὴν ὑπερβολὴν τοῦ

[4, 6]   ὁ τῶν γυναικῶν βίος οὔθ´ ἡ κύησις ὁμοίως ἐπίδηλός ἐστι, τίκτουσί

[4, 3]   ζῴων καὶ οὐ τελειογόνα, καθάπερ ἡ κύων· τὰ γὰρ πολλὰ τίκτει

[4, 3]   εἰς τὰ ἀντικείμενα. Ἐὰν δ´ ἡ μὲν ἀπὸ τοῦ ἄρρενος κρατήσῃ

[4, 4]   παράδειγμα λεχθὲν οὐχ ὅμοιόν ἐστιν· ἡ μὲν γὰρ τοῦ σπέρματος θερμότης

[4, 5]   ἐπιδέχεται κυοῦντα γυνὴ καὶ ἵππος, ἡ μὲν διὰ τὴν εἰρημένην αἰτίαν

[4, 1]   εἰπών· ἀλλὰ διέσπασται μελέων φύσις, ἡ μὲν ἐν ἀνδρός Οὔτ´ ἐξ

[4, 1]   ἄρρεν τὸ τῇ καρδίᾳ ἀνάλογον. Ἡ μὲν οὖν ἀρχὴ τοῦ θήλεος

[4, 3]   καὶ μελαίνης ὥστ´ οὐ πόρρωθεν ἡ μετάβασις οὐδ´ ὡσπερανεὶ παρὰ φύσιν·

[4, 3]   τὸ θῆλυ τῷ δὲ πατρὶ ἡ μήτηρ, ἡ δ´ ἔκστασις εἰς

[4, 3]   ὁ δὲ Σωκράτης πατὴρ καὶ ἡ μήτηρ ἥτις ποτ´ ἦν τῶν

[4, 7]   αἰτία· ἀπεψία γάρ τις καὶ ἡ μώλυνσίς ἐστιν. Ἀπορίαν δ´ ἔχει

[4, 3]   ἄλλῃ τινὶ τῶν ἄνωθεν ἔσται (ἡ ὁμοιότης κατὰ τὸν αὐτὸν λόγον.

[4, 3]   καὶ τόδε τι καὶ τοῦθ´ ἡ οὐσία. Διόπερ ἀπὸ τῶν δυνάμεων

[4, 3]   τὸ καθ´ ἕκαστον· τοῦτο γὰρ ἡ οὐσία. Καὶ γὰρ τὸ γιγνόμενον

[4, 4]   φύσιν. Ἡ δὲ σκέψις ἐστὶν ἡ περὶ τούτων πότερον τὴν αὐτὴν

[4, 8]   πρὸς τοῦτον ἀπαντᾷ τὸν καιρὸν ἡ πέψις αὐτοῦ· τοῖς δ´ ἀνθρώποις

[4, 9]   περίοδός ἐστιν ἀμφοτέρων. Ἔστι δὲ ἡ σελήνη ἀρχὴ διὰ τὴν πρὸς

[4, 8]   τοὺς τόπους. Ἐντεῦθεν δὲ καὶ ἡ σπερματικὴ περίττωσις ἀποκρίνεται διὰ τὴν

[4, 5]   παύονται τῆς πτοήσεως· ἐκκεκριμένη γὰρ ἡ σπερματικὴ περίττωσις οὐκέτι ποιεῖ τῆς

[4, 1]   δὲ μορίου ἐπικαίρου μεταβάλλοντος ὅλη ἡ σύστασις τοῦ ζῴου πολὺ τῷ

[4, 3]   ἀρρένων) καὶ ἐπὶ τῶν θηλειῶν ἡ τῆς γεννώσης εἰς τὴν τῆς

[4, 3]   καθ´ αὑτὴν ποιήσει τὴν μορφὴν ἡ τοῦ ἄρρενος κίνησις· τὸ γὰρ

[4, 3]   δημιουργοῦσαι εἰς τὰς ἐγγύς, οἷον ἡ τοῦ γεννῶντος ἂν λυθῇ κίνησις

[4, 8]   χρόνους· τὸ μὲν γὰρ πρῶτον ἡ τοῦ τοιούτου περιττώματος ἀπόκρισις εἰς

[4, 2]   αὐτὰς αἰτίας· ποιὰ γάρ τις ἡ τροφὴ γίγνεται μάλιστα καὶ τοῦ

[4, 1]   καὶ αὔξεται τοῦτο δ´ ἐστὶν ἡ τροφή ἕκαστον ἂν γίγνοιτο τῶν

[4, 8]   ἐμβρύων ἀναλίσκεται γένεσιν· πάντων δ´ ἡ τροφὴ τὸ γλυκύτατον καὶ πεπεμμένον,

[4, 8]   τοῖς χρόνοις καὶ ἡ γένεσις ἡ τῶν ζῴων· ὅταν γὰρ διὰ

[4, 2]   τὸ (σπέρμα, ταῖς δὲ γυναιξὶν ἡ τῶν καταμηνίων ἔκκρισις. Καὶ τὸ

[4, 5]   ἀποκρινόμενον δέ. Τοῖς (γὰρ θήλεσιν ἡ τῶν καταμηνίων κάθαρσις σπέρματος ἔξοδός

[4, 1]   αἵματός τινος ἑκάτερον, προτέρα δ´ ἡ τῶν φλεβῶν. Τὴν δὲ κινοῦσαν

[4, 6]   θώς. Μόνον δὲ πολυτόκον ὂν ἡ ὗς τελειοτοκεῖ, καὶ ἐπαλλάττει τοῦτο

[4, 1]   εἶναι ὄργανον· τῷ μὲν οὖν ἡ ὑστέρα τῷ δ´ ὁ περίνεός

[4, 1]   πρὸς τούτοις ληπτέον ὅτι εἴπερ ἡ φθορὰ εἰς τοὐναντίον, καὶ τὸ

[4, 7]   δι´ ἀσθένειαν θερμότητος (ἔοικε γὰρ ἡ φύσις ἀσθενεῖν καὶ οὐ δύνασθαι

[4, 4]   δ´ ἐλάττοσιν ἀπὸ τοῦ μεγέθους ἡ φύσις ἀφελοῦσα πρὸς τὸ περίττωμα

[4, 3]   τινὰ τέρας ἐστίν· παρεκβέβηκε γὰρ ἡ φύσις ἐν τούτοις ἐκ τοῦ

[4, 8]   ἐξ ἧς συνιστᾷ τὴν γένεσιν ἡ φύσις. Ἔστι δὲ τοῦτο ἡ

[4, 1]   ἔχειν. Διὸ τῆς ὑστέρας τοιαύτη ἡ φύσις ἐστίν. Τούτῳ δὲ τὸ

[4, 1]   ὁ περίνεός ἐστιν. Ἅμα δ´ ἡ φύσις τήν τε δύναμιν ἀποδίδωσιν

[4, 8]   χάριν αὐτὸ τῆς θύραζε ἐποίησεν ἡ φύσις τοῖς ζῴοις ὥστ´ οὔτ´

[4, 9]   εἶεν ἀρχαί. Βούλεται μὲν οὖν ἡ φύσις τοῖς τούτων ἀριθμοῖς ἀριθμεῖν

[4, 4]   μέσοις μεγέθεσι τὸ μέσον ἀπέδωκεν ἡ φύσις. Τοῦ μὲν οὖν τὰ

[4, 4]   θερμότητα πολυτόκον (τοῦ γὰρ σπέρματος ἡ φύσις ὑγρὰ καὶ θερμή) διὰ

[4, 8]   Γίγνεται μὲν οὖν ἐπίδηλος καὶ ἡ φωνὴ καὶ τὰ περὶ τοὺς

[4, 1]   διαφορᾶς αἴτιον ἡ θερμότης καὶ ἡ ψυχρότης τοῦτο λεκτέον ἦν τοῖς

[4, 4]   τῶν ζῴων, ἔστι δὲ πολυσχιδές, ἥ τε κάμηλος δίχηλον τῶν λοιπῶν

[4, 8]   πρότερον. Ἡ γὰρ αὐτὴ ὕλη ἥ τε τρέφουσα καὶ ἐξ ἧς

[4, 6]   τὸ μὴ γίγνεσθαι καθάρσεις κυούσαις, ἥ τε ὠδὶς (ἐπίπονός ἐστιν· ὁ

[4, 7]   δὲ τῆς καλουμένης μύλης ῥητέον ἣ γίγνεται μὲν ὀλιγάκις ταῖς γυναιξί,

[4, 1]   ᾗ δύναταί τι, θῆλυ δὲ ᾗ ἀδυνατεῖ τῆς δὲ δυνάμεως ὅρος

[4, 3]   καὶ κινοῦν. Ἐὰν μὲν οὖν ᾗ ἄρρεν θῆλυ γίγνεται, ἐὰν δὲ

[4, 3]   τοῦτον τὸν λόγον· κρατηθέντος δὲ ᾗ ἄρρεν θῆλυ ἔσται καὶ ἐοικὸς

[4, 3]   ἄνωθεν. Μάλιστα μὲν οὖν πέφυκεν ᾗ ἄρρεν καὶ ᾗ πατὴρ ἅμα

[4, 4]   καὶ βοῦς ἐν Περίνθῳ ἐγένετο ᾗ διὰ τῆς κύστεως λεπτὴ διηθουμένη

[4, 4]   τοῦ αἰδοίου καὶ ὁ πόρος ᾗ διέρχεται τὸ περίττωμα τὸ ἐκ

[4, 1]   καὶ αἴτιον ἔστι δ´ ἄρρεν ᾗ δύναταί τι, θῆλυ δὲ ᾗ

[4, 3]   δὲ τὰς ἀλεκτορίδας τοὐναντίον συμβέβηκεν, ᾗ καὶ δῆλον ὡς ἐν τῇ

[4, 3]   ἄρρεν θῆλυ γίγνεται, ἐὰν δὲ ᾗ Κορίσκος ἢ Σωκράτης οὐ τῷ

[4, 3]   δὲ λυθῶσιν αἱ κινήσεις, καὶ ᾗ μὲν ἄρρεν μείνῃ, ἡ δὲ

[4, 3]   οὖν πέφυκεν ᾗ ἄρρεν καὶ ᾗ πατὴρ ἅμα κρατεῖν καὶ κρατεῖσθαι·

[4, 1]   ἄρρενι τὸ θῆλυ καὶ ταύτῃ ᾗ τὸ μὲν ἄρρεν τὸ δὲ

[4, 6]   δὲ πάντα πρότερον ἐπιτελεῖται οἷον ἥβη καὶ ἀκμὴ καὶ γῆρας τοῖς

[4, 4]   αὐτὸ αἴτιον καὶ τῆς διδυμοτοκίας. Ἤδη γὰρ ἐν τοῖς κυήμασι συμβαίνει

[4, 5]   γένηται πάρεγγυς, ἐκτρέφει τὸ ἐπικυηθέν· ἤδη γὰρ ὦπται τὸ τοιοῦτον συμβεβηκός.

[4, 5]   συμβῇ ποτε (καὶ γὰρ τοῦτ´ ἤδη γέγονεν) οὐ δύναται τελειοῦν, ἀλλὰ

[4, 8]   γάλα ταῖς γυναιξί, τότε δ´ ἤδη γίγνεται χρήσιμον. Εὐλόγως δὲ συμβαίνει

[4, 4]   τὰ δὲ πλείους ἔχοντα μιᾶς. Ἤδη δ´ ἐγένετο καὶ μεθεστηκότα κατὰ

[4, 4]   στόμα τῶν ὑστερῶν συμπεφυκὸς διετέλεσεν, ἤδη δ´ ὥρας οὔσης τῶν καταμηνίων

[4, 4]   θήλεος καὶ ἄρρενος ἔχειν αἰδοῖον ἤδη δὲ καὶ κέρας αἲξ ἔχουσα

[4, 4]   θήλεος ἔχειν αἰδοῖον καὶ ἄρρενος. Ἤδη δὲ καὶ ὁ τῆς ξηρᾶς

[4, 3]   τροφὴν εἶναι μίαν καὶ ἀδιόριστον. Ἤδη δὲ καὶ ὄφις ὦπται δικέφαλος

[4, 6]   τρόπον καὶ ἐν τοῖς ὄρνισιν. Ἤδη δὲ μεγάλων γιγνομένων τῶν κυημάτων,

[4, 8]   εἰς μικρὰν αὔξησιν, ὥσπερ ἑστηκὸς ἤδη διὰ τὸ τέλος ἔχειν τὸ

[4, 1]   ἐν τούτῳ ἐστίν. Θῆλυ δ´ ἤδη καὶ ἄρρεν ἐστὶν ὅταν ἔχῃ

[4, 1]   Τούτων δ´ ὑποκειμένων ἴσως ἂν ἤδη μᾶλλον εἴη φανερὸν δι´ ἣν

[4, 8]   ἐπὶ τὸ πολύ. Τοῦτο δ´ ἤδη παρὰ φύσιν· ἐν γὰρ τοῖς

[4, 5]   Τοῦτο δὲ καὶ ἐπὶ γυναικῶν ἤδη συμβέβηκεν· γίγνεται γάρ τισι κυούσαις

[4, 8]   καὶ ἐξ ἀνάγκης· ἐνταῦθα δὲ ἤδη συνίσταται καὶ γίγνεται πεπεμμένη τροφὴ

[4, 3]   οὐδ´ ἀνθρώπῳ τὴν ἰδέαν ἀλλ´ ἤδη τέρατι. Καὶ γὰρ ὁ μὴ

[4, 4]   δοκούντων ἀναπήρων εἶναι ζῴων πολλοῖς ἤδη τετελειωμένοις τοὺς μὲν συμπεφυκέναι τῶν

[4, 4]   παρεκτετράφθαι. Καὶ γὰρ θήλεσί τισιν ἤδη τὸ στόμα τῶν ὑστερῶν συμπεφυκὸς

[4, 5]   ὧν ὑστερίζει θάτερον. Ὅταν δ´ ἤδη τοῦ κυήματος ηὐξημένου συμβῇ γίγνεσθαι

[4, 3]   ὁ μὴ ἐοικὼς τοῖς γονεῦσιν ἤδη τρόπον τινὰ τέρας ἐστίν· παρεκβέβηκε

[4, 7]   Τίκτουσι γὰρ ὃ καλοῦσι μύλην. Ἢδη γὰρ συνέβη τινὶ γυναικὶ συγγενομένῃ

[4, 5]   καὶ αἱ ἵπποι αἱ θήλειαι ἥκιστα προΐενται κάθαρσιν. Ἐν πᾶσι δὲ

[4, 5]   καὶ τὸ τῶν ἐλεφάντων ἔμβρυον ἡλίκον μόσχος ἐστίν. Τὰ δὲ πολυτόκα

[4, 9]   ἀρχὴ διὰ τὴν πρὸς τὸν ἥλιον κοινωνίαν καὶ τὴν μετάληψιν τὴν

[4, 9]   γὰρ ταύτας συμβάλλει πρὸς τὸν ἥλιον· ὁ γὰρ μεὶς κοινὴ περίοδός

[4, 9]   φωτός· γίγνεται γὰρ ὥσπερ ἄλλος ἥλιος ἐλάττων· διὸ συμβάλλεται εἰς πάσας

[4, 2]   τῆς σελήνης· ὁ μὲν γὰρ ἥλιος ἐν ὅλῳ τῷ ἐνιαυτῷ ποιεῖ

[4, 9]   τὰ πνεύματα κατὰ τὴν τοῦ ἡλίου καὶ τῆς σελήνης περίοδον, οὕτω

[4, 1]   εἰ μὲν μὴ συνεωράκει εὐλόγως ἡμάρτανε ταύτην τὴν αἰτίαν εἰπών, εἰ

[4, 9]   φύσιν περιόδοις. Λέγω δὲ περίοδον ἡμέραν καὶ νύκτα καὶ μῆνα καὶ

[4, 1]   διαφορὰν εἶναι πρὸς τὴν αἴσθησιν ἡμῶν τὸ μὲν θῆλυ τὸ δ´

[4, 1]   ὥστε ἅμα θῆλύ τ´ ἂν ἦν καὶ τῇ μητρὶ ἐοικὸς ἢ

[4, 1]   καὶ ἡ ψυχρότης τοῦτο λεκτέον ἦν τοῖς ἐκείνως λέγουσιν· τοῦτο γάρ

[4, 7]   λόγον, ἐπεὶ δὲ ὁ χρόνος ἦν τοῦ τόκου οὔτ´ ἔτικτεν οὔτε

[4, 3]   καὶ ἡ μήτηρ ἥτις ποτ´ ἦν τῶν καθ´ ἕκαστον. Αἴτιον δὲ

[4, 4]   ἢ ἐπὶ τοῦ ὅλου δι´ ἣν αἰτίαν γίγνεται τὸ μὲν θῆλυ

[4, 1]   ἤδη μᾶλλον εἴη φανερὸν δι´ ἣν αἰτίαν γίγνεται τὸ μὲν θῆλυ

[4, 3]   αἰτίαν τοῦτο συμβαίνει καὶ δι´ ἣν αἰτίαν πολυτοκοῦσιν ὕστερον λεκτέον. Ἀλλὰ

[4, 3]   ἄμπελος ἣν καλοῦσί τινες κάπνεον, ἣν ἂν ἐνέγκῃ μέλανας βότρυας οὐ

[4, 3]   πολλὰ τίκτει τυφλὰ τούτων. Δι´ ἣν δ´ αἰτίαν τοῦτο συμβαίνει καὶ

[4, 4]   ὕλην διὰ τὴν προειρημένην αἰτίαν· ἣν δὲ προΐεται τοσαύτη κατὰ φύσιν

[4, 3]   καὶ γίγνεσθαι τὸ ἀντικείμενον καθ´ ἣν δύναμιν οὐκ ἐκράτησε τὸ γεννῶν

[4, 7]   κινδυνεύσασα ὑπ´ αὐτῆς ἔτεκε σάρκα ἣν καλοῦσι μύλην. Ἐνίαις δὲ καὶ

[4, 3]   περικαρπίοις. Ἔστι γάρ τις ἄμπελος ἣν καλοῦσί τινες κάπνεον, ἣν ἂν

[4, 1]   ζῴῳ γίγνεσθαι τοῦτο τὸ μόριον ἣν καλοῦσιν ὑστέραν, θερμαινομένῳ δὲ μὴ

[4, 3]   ἐνεργείᾳ ὑπάρχειν ἀλλὰ κατὰ δύναμιν ἣν λέγει πανσπερμίαν· ἐκείνως μὲν γὰρ

[4, 5]   ὁδοῦ πρὸς τὴν ὀχείαν. Δι´ ἣν μὲν οὖν αἰτίαν τὰ μὲν

[4, 1]   αὐτὸ τοὐναντίον σημεῖον ἢ δι´ ἥνπερ αἰτίαν οἴονταί τινες τὸ θῆλυ

[4, 4]   τὴν αὐτὴν δεῖ νομίζειν αἰτίαν ἥνπερ καὶ ἐὰν ὅλον τὸ γιγνόμενον

[4, 4]   δύο ἔχον, καὶ νεφρὸν ἕνα· ἧπαρ δ´ οὐκ ἔχον μὲν οὐθέν,

[4, 4]   μεθεστηκότα κατὰ τόπον τὸ μὲν ἧπαρ ἐν τοῖς ἀριστεροῖς, ὁ δὲ

[4, 8]   κάτω. Καθάπερ οὖν ἐν ζυγοῖς ἠρτημένα ἐξ αὐτοῦ ῥέπει ἐπὶ τὸ

[4, 8]   ἔχον φύσιν τῇ ἀποκρίσει ἐξ ἧς γίγνεται ἕκαστον, δῆλον, εἴρηται δὲ

[4, 4]   ζῴων ὁτιοῦν, οὕτω καὶ ἐξ ἧς γίγνεται ὕλης σπερματικῆς οὐκ ἔστιν

[4, 1]   τῶν μορίων ἐκ τοιαύτης ὕλης ἧς δεκτικόν ἐστι καὶ τοιούτου περιττώματος.

[4, 4]   τοσαύτη κατὰ φύσιν ἐστὶν ἐξ ἧς ἓν γίγνεται κύημα μόνον. Ἐὰν

[4, 8]   ἥ τε τρέφουσα καὶ ἐξ ἧς συνιστᾷ τὴν γένεσιν ἡ φύσις.

[4, 4]   ἔστιν ὅρος τις τῆς θερμότητος, ἧς ὑπαρχούσης ἐὰν αὔξῃ τις τὸ

[4, 1]   ἀρχὴν οὐ τὴν τοιαύτην ἐξ ἧς ὥσπερ ὕλης γίγνεται τοιοῦτον οἷον

[4, 3]   Σωκράτης πατὴρ καὶ ἡ μήτηρ ἥτις ποτ´ ἦν τῶν καθ´ ἕκαστον.

[4, 1]   εἶδος τὸ αὑτοῦ ἀλλὰ ταύτῃ ἡττηθῇ, ἀνάγκη εἰς τοὐναντίον μεταβάλλειν. Ἐναντίον

[4, 1]   δ´ ἐν τοῖς ἀριστεροῖς· οὐχ ἧττον δὲ ἀμφότερα γίγνεται ἐν τοῖς

[4, 4]   γὰρ τὰ ὀκτάμηνα ζῇ μέν, ἧττον δέ. Τὸ δ´ αἴτιον ἐκ

[4, 3]   ταύτην, ἀεὶ μέντοι μὴ τυχόντως, ἧττον εἶναι δοκεῖ τέρας διὰ τὸ

[4, 5]   ὄρνισιν αἱ θήλειαι τῶν ἀρρένων ἧττόν εἰσιν ἀφροδισιαστικαὶ διὰ τὸ πρὸς

[4, 3]   μὲν οὐθὲν ποιῆσαν ὁτὲ δὲ ἧττον ἢ παθόν· εἴρηται δὲ περὶ

[4, 3]   εἰς τὴν ἐχομένην κίνησιν, καὶ ἧττον μὲν λυόμενον εἰς τὴν ἐγγὺς

[4, 6]   τὰ διδυμοτοκούμενα θῆλυ καὶ ἄρρεν ἧττον σώζεται, ἐν δὲ τοῖς ἄλλοις

[4, 6]   ἐν δὲ τοῖς ἄλλοις οὐθὲν ἧττον· τοῖς μὲν γὰρ παρὰ φύσιν

[4, 3]   πολυτόκοις μᾶλλον. Διὸ ἐν ἀνθρώπῳ ἧττον· ὡς γὰρ ἐπὶ τὸ πολὺ

[4, 7]   μὲν πρῶτον ὅ τε ὄγκος ηὐξάνετο τῆς γαστρὸς καὶ τἆλλα ἐγίγνετο

[4, 5]   Ὅταν δ´ ἤδη τοῦ κυήματος ηὐξημένου συμβῇ γίγνεσθαι τὴν ὀχείαν ἐπικυΐσκεται

Livre, chapitre
[4, 4]	δάκτυλον ἢ χεῖρα ἢ πόδα	ἤ	τι τῶν ἄλλων ἀκρωτηρίων ἢ
[4, 3]	λυθῇ ἡ κίνησις μητρὶ μητρὸς	ἢ	ἄλλῃ τινὶ τῶν ἄνωθεν ἔσται
[4, 1]	τοῖς ἐναίμοις συνίστασθαι καρδίαν (καὶ	ἢ	ἄρρεν ἔσεσθαι ἢ θῆλυ τὸ
[4, 1]	ἦν καὶ τῇ μητρὶ ἐοικὸς	ἢ	ἄρρεν καὶ τῷ πατρί. Ἔτι
[4, 1]	γὰρ ἂν ἐγίγνετο ἢ θήλεα	ἢ	ἄρρενα, νῦν δὲ τοῦτ´ οὐχ
[4, 3]	ἀπὸ τοῦ Σωκράτους μὴ κρατήσῃ,	ἢ	αὕτη μὲν ἐκείνη δὲ μή,
[4, 4]	διῃρέθη· τὰς δὲ διαφθαρῆναι συνέπεσεν	ἢ	βίᾳ γενομένης τῆς ῥήξεως ἢ
[4, 3]	δὲ γιγνόμενον κριοῦ κεφαλήν φασιν	ἢ	βοὸς ἔχειν καὶ ἐν τοῖς
[4, 2]	κἂν ὀχευόμενα βλέπῃ πρὸς νότον	ἢ	βορέαν· οὕτω μικρὰν ἐνίοτε ῥοπὴν
[4, 3]	οἷον εἰ γραμματικὸς ὁ γεννῶν	ἢ	γείτων τινός. Ἀεὶ δ´ ἰσχύει
[4, 4]	ἢ βίᾳ γενομένης τῆς ῥήξεως	ἢ	γενέσθαι μὴ δυναμένης. Καὶ τῶν
[4, 3]	τοῦ ἄρρενος, ἢ διὰ νεότητα	ἢ	γῆρας ἢ δι´ ἄλλην τινὰ
[4, 3]	μὲν γὰρ ὥσπερ Ἐμπεδοκλῆς λέγοντες	ἢ	Δημόκριτος περὶ τοῦ θήλεος καὶ
[4, 3]	ἢ διὰ νεότητα ἢ γῆρας	ἢ	δι´ ἄλλην τινὰ αἰτίαν τοιαύτην,
[4, 3]	τὸ πάσχον καὶ οὐ κρατεῖται	ἢ	δι´ ἔλλειψιν δυνάμεως τοῦ πέττοντος
[4, 1]	καὶ ἔστιν αὐτὸ τοὐναντίον σημεῖον	ἢ	δι´ ἥνπερ αἰτίαν οἴονταί τινες
[4, 3]	μὴ κρατεῖν ποτε τοῦ ἄρρενος,	ἢ	διὰ νεότητα ἢ γῆρας ἢ
[4, 3]	δυνάμεως τοῦ πέττοντος καὶ κινοῦντος	ἢ	διὰ πλῆθος καὶ ψυχρότητα τοῦ
[4, 6]	τὰ δὲ δίχηλα ἢ μονοτόκα	ἢ	διτόκα ὡς ἐπὶ τὸ πολύ,
[4, 4]	οὐ τὸ μώνυχον ἢ πολυσχιδὲς	ἢ	δίχηλον εἶναι τὸ γένος. Τούτου
[4, 4]	πλεῖον σπέρμα ἀφίησι τὸ ἄρρεν	ἢ	δυνάμεις πλείους ἐν διαιρουμένῳ τῷ
[4, 4]	εἰρημένην αἰτίαν πλεῖον προΐεται περίττωμα	ἢ	εἰς ἑνὸς ζῴου ἀρχήν, οὐκ
[4, 1]	κρατηθὲν δ´ εἰς τοὐναντίον μεταβάλλει	ἢ	εἰς φθοράν. Ἐναντίον δὲ τῷ
[4, 3]	λέγουσιν· οἱ δὲ τῷ πλεῖον	ἢ	ἔλαττον ἀπιέναι ἀπὸ τοῦ ἄρρενος
[4, 4]	τῷ σπέρματι οὐθὲν συστήσει πλεῖον	ἢ	ἔλαττον τοῦ πεφυκότος. Ὁμοίως τ´
[4, 4]	καὶ περὶ παραφύσεως τῶν πλεοναζόντων	{ἢ	ἐλλειπόντων} μορίων, ἔτι δὲ περὶ
[4, 4]	τοῦτο λέγειν ἐπὶ τῶν μορίων	ἢ	ἐπὶ τοῦ ὅλου δι´ ἣν
[4, 3]	δὲ καὶ ὅλως ἔπαθε μᾶλλον	ἢ	ἐποίησεν, καὶ ἐψύχθη μὲν τὸ
[4, 4]	οὐδὲ τὸ τοῦ ἄρρενος σπέρμα	ἢ	ἡ δύναμις ἡ ἐν τῷ
[4, 1]	σύνοδον, ἀλλ´ οὐ διὰ ψύξιν	ἢ	θερμασίαν. Ἀλλὰ περὶ μὲν τῆς
[4, 1]	εἶναι ῥύσιν, ἢ ψυχροτέραν οὖσαν	ἢ	θερμοτέραν καὶ παλαιοτέραν ἢ προσφατωτέραν.
[4, 1]	ψυχρότητα· ἄμφω γὰρ ἂν ἐγίγνετο	ἢ	θήλεα ἢ ἄρρενα, νῦν δὲ
[4, 3]	ἔλαττον ἀπιέναι ἀπὸ τοῦ ἄρρενος	ἢ	θήλεος, διὰ τοῦτο γίγνεσθαι τὸ
[4, 1]	καρδίαν (καὶ ἢ ἄρρεν ἔσεσθαι	ἢ	θῆλυ τὸ γιγνόμενον, ἐν δὲ
[4, 1]	ἀριστερὸν συμβαίνει τοῖς ὀχεύουσιν ἀρρενοτοκεῖν	ἢ	θηλυτοκεῖν· οὕτω γὰρ καὶ Λεωφάνης
[4, 4]	αἴτιον ἐὰν πλείων ὕλη συστῇ	ἢ	κατὰ τὴν τοῦ μορίου φύσιν·
[4, 4]	τῷ ἢ μὴ ἔχειν ἔνια	ἢ	κεκολοβωμένα ἔχειν καὶ πλείω καὶ
[4, 3]	κίνησις· τὸ γὰρ γονὴν λέγειν	ἢ	κίνησιν τὴν αὔξουσαν ἕκαστον τῶν
[4, 7]	μύλη ἐν ταῖς γυναιξὶν εὐλόγως	ἢ	μάλιστα ἢ μόναις. ~Τὸ δὲ
[4, 4]	ἤ τι τῶν ἄλλων ἀκρωτηρίων	ἢ	μελῶν, ἢ σχισθέντος τοῦ κυήματος
[4, 4]	περὶ τὰ ἐντὸς μόρια τῷ	ἢ	μὴ ἔχειν ἔνια ἢ κεκολοβωμένα
[4, 1]	πειρᾶται λέγειν— εἰ δὲ καλῶς	ἢ	μὴ καλῶς ἕτερος λόγος. Ἀλλὰ
[4, 1]	τῆς ἀδυναμίας τὸ πεπτικὸν εἶναι	ἢ	μὴ πεπτικὸν τῆς ὑστάτης τροφῆς,
[4, 4]	τοῦ πλεονασμοῦ καὶ τῆς πολυτοκίας	ἢ	μὴ τὴν αὐτήν. Πρῶτον μὲν
[4, 1]	κρατήσασαν ποιεῖν θῆλυ βέλτιον μὲν	ἢ	μηθὲν φροντίσαντα τὸ θερμὸν αἰτιᾶσθαι
[4, 7]	ταῖς γυναιξὶν εὐλόγως ἢ μάλιστα	ἢ	μόναις. ~Τὸ δὲ γάλα γίγνεται
[4, 6]	μονοτόκα ἐστί, τὰ δὲ δίχηλα	ἢ	μονοτόκα ἢ διτόκα ὡς ἐπὶ
[4, 2]	συμβαίνῃ τὴν ὀχείαν γίγνεσθαι βορείοις	ἢ	νοτίοις ἀλλὰ κἂν ὀχευόμενα βλέπῃ
[4, 2]	καὶ τὸ βορείοις ἀρρενοτοκεῖν μᾶλλον	ἢ	νοτίοις· ὑγρότερα γὰρ τὰ σώματα
[4, 8]	δ´ ἢ οὐκ ὀρθῶς ὑπελάμβανεν	ἢ	οὐκ εὖ μετήνεγκε ποιήσας ὡς
[4, 8]	ἀλλ´ οὐ διεφθαρμένον. Ἐμπεδοκλῆς δ´	ἢ	οὐκ ὀρθῶς ὑπελάμβανεν ἢ οὐκ
[4, 3]	οὐθὲν ποιῆσαν ὁτὲ δὲ ἧττον	ἢ	παθόν· εἴρηται δὲ περὶ αὐτῶν
[4, 4]	εἶναι τὸ ζῷον τὸ τερατῶδες	ἢ	πλείω συμπεφυκότα δεῖ νομίζειν κατὰ
[4, 3]	γὰρ ἐν τούτῳ διὰ ῥεύματος	(ἢ	πνεύματος) ἀπέπτου πλῆθος εἰς μόρια
[4, 4]	ἔχειν, οἷον δάκτυλον ἢ χεῖρα	ἢ	πόδα ἤ τι τῶν ἄλλων
[4, 7]	γενέσει πέρας· διὸ καὶ συγκαταγηράσκει	ἢ	πολὺν ἐμμένει χρόνον· οὔτε γὰρ
[4, 4]	πολυτοκίας ἀλλ´ οὐ τὸ μώνυχον	ἢ	πολυσχιδὲς ἢ δίχηλον εἶναι τὸ
[4, 3]	ἑτέρου ζῴου, μόσχον παιδὸς κεφαλὴν	ἢ	πρόβατον βοός. Ταῦτα δὲ πάντα
[4, 1]	ἀφ´ ἑκάστου τῶν μορίων ἀπελθεῖν	ἢ	πρὸς ἕκαστον προσελθεῖν ὀρθότερον δ´
[4, 3]	πεπονθότα τερατῶδες· τὸ γὰρ ἐκλείπειν	ἢ	προσεῖναί τι τερατῶδες. Ἔστι γὰρ
[4, 1]	οὖσαν ἢ θερμοτέραν καὶ παλαιοτέραν	ἢ	προσφατωτέραν. Δημόκριτος δὲ ὁ Ἀβδηρίτης
[4, 1]	τῇ μητρὶ λαβόντα τὴν διαφορὰν	ἢ	πρότερον, ἀμφισβητεῖται. Φασὶ γὰρ οἱ
[4, 4]	τῶν ἄλλων ἀκρωτηρίων ἢ μελῶν,	ἢ	σχισθέντος τοῦ κυήματος πλείω γίγνεσθαι
[4, 3]	καὶ τοῖον ἄρρεν οἷον Κορίσκος	ἢ	Σωκράτης, καὶ οὐ μόνον Κορίσκος
[4, 3]	γίγνεται, ἐὰν δὲ ᾗ Κορίσκος	ἢ	Σωκράτης οὐ τῷ πατρὶ ἐοικὸς
[4, 8]	ἄνω τοῦ ὀμφαλοῦ μείζω ἔχειν	ἢ	τὰ κάτω. Καθάπερ οὖν ἐν
[4, 7]	ἐλάττων ἐγίγνετο, ἀλλ´ ἔτη τρία	ἢ	τέτταρα οὕτω διετέλει ἕως δυσεντερίας
[4, 3]	οὐθὲν διαφέρει, οὐδὲ τὴν αὔξουσαν	ἢ	τὴν συνιστᾶσαν ἐξ ἀρχῆς· ὁ
[4, 6]	αὔξησιν τοῦ κυήματος δεῖσθαι πλείονος	ἢ	τῆς περιττωματικῆς τροφῆς. Ὀλίγαις δέ
[4, 1]	οὐχ ὅτι ἅπαξ ἀλλὰ πλεονάκις	(ἢ	τὸ ἄρρεν μὲν ἐν τοῖς
[4, 3]	ἐγγύτερον τοῦ ἰδίου τὸ ἄνθρωπος	ἢ	τὸ ζῷον. Γεννᾷ δὲ καὶ
[4, 6]	ἀλλ´ ἀνάγκη τὸ ἄρρεν ὑστερεῖν	ἢ	τὸ θῆλυ προτερεῖν, ἐν δὲ
[4, 9]	τὸ γένος τὸ τῶν ἀνθρώπων	ἢ	τὸ τῶν λοφούρων καὶ πολλῶν
[4, 6]	ἀκμὴ καὶ γῆρας τοῖς θήλεσιν	ἢ	τοῖς ἄρρεσιν· ἀσθενέστερα γάρ ἐστι
[4, 3]	μόριον ἕκαστον, καὶ μᾶλλον αὐτοῖς	ἢ	τοῖς προγόνοις, καὶ τούτοις ἢ
[4, 3]	ἢ τοῖς προγόνοις, καὶ τούτοις	ἢ	τοῖς τυχοῦσι, καὶ τὰ μὲν
[4, 1]	ὡς τὸν δεξιὸν ὄρχιν ἀποδουμένοις	ἢ	τὸν ἀριστερὸν συμβαίνει τοῖς ὀχεύουσιν
[4, 3]	ἀνῆγε πάσας εἰς δύο ζῴων	ἢ	τριῶν ὄψεις, καὶ συνέπειθε πολλάκις
[4, 5]	τῆς ὑστέρας μέγεθος, πλέον μὲν	ἢ	τῷ ἑνί, ἔλαττον δὲ ἢ
[4, 4]	τοιούτων μορίων οἷον ἀκρωτηρίου τινὸς	ἢ	τῶν ἄλλων μελῶν, τὴν αὐτὴν
[4, 3]	ἔσται ἄρρεν τῷ πάππῳ ἐοικὸς	ἢ	τῶν ἄλλων τινὶ τῶν ἄνωθεν
[4, 1]	ἀπόκρισιν ἀπὸ τῶν δεξιῶν (γίγνεσθαι	ἢ	τῶν ἀριστερῶν ἔχει τινὰ λόγον·
[4, 2]	γὰρ τὰ γιγνόμενα κατὰ τέχνην	ἢ	φύσιν λόγῳ τινί ἐστιν. Τὸ
[4, 6]	ᾧ τὸ τίκτειν ἐστὶ ῥᾳδίως	ἢ	χαλεπῶς. Ἔστι μὲν οὖν ὥσπερ
[4, 4]	τῶν ἄλλων ἔχειν, οἷον δάκτυλον	ἢ	χεῖρα ἢ πόδα ἤ τι
[4, 1]	τῶν καταμηνίων αἰτίαν εἶναι ῥύσιν,	ἢ	ψυχροτέραν οὖσαν ἢ θερμοτέραν καὶ
[4, 1]	εἶναι τὴν τῆς ὑστέρας θερμότητα	ἢ	ψυχρότητα· ἄμφω γὰρ ἂν ἐγίγνετο
[4, 1]	οὐ μέντοι διὰ θερμότητά γε	ἢ	ψυχρότητα τὸ μὲν γίγνεσθαι θῆλυ
[4, 5]	ἢ τῷ ἑνί, ἔλαττον δὲ	ἢ	ὥστε ἄλλο ἐπικυΐσκεσθαι τέλειον. Ἔστι
[4, 1]	πᾶν ὁμοίως, ἄνπερ μόνον ὑγρὸν	ᾖ	καὶ τὴν χρόαν αἱματῶδες, καὶ
[4, 4]	κύημα, ἀλλ´ ἐάν τε ὀλίγον	ᾖ	οὐκ ἔσται, ἐάν τε πολὺ
[4, 4]	τὸ ὕδωρ μᾶλλον, ὅσῳπερ ἂν	ᾖ	πλεῖον, ἀλλ´ ἔστιν ὅρος τις
[4, 5]	τοὺς ὄρχεις ἐντός, ὥστ´ ἂν	ᾖ	τι γένος τῶν τοιούτων ὀρνίθων
[4, 5]	τοῖς ἄρρεσιν ὅταν συνειλεγμένον μὲν	ᾖ	τὸ σπέρμα, μὴ ἀποκρινόμενον δέ.
[4, 8]	διὰ τὸ μέγεθος μηκέτι ἱκανὴ	ᾖ	τῷ κυουμένῳ ἡ διὰ τοῦ
[4, 8]	ἡ φύσις. Ἔστι δὲ τοῦτο	ἡ	αἱματικὴ ὑγρότης τοῖς ἐναίμοις· τὸ
[4, 1]	θήλεος καὶ τοῦ ἄρρενος καὶ	ἡ	αἰτία αὕτη καὶ ἐν τούτῳ
[4, 7]	τὴν φύσιν) τῆς γὰρ σκληρότητος	ἡ	ἀπεψία αἰτία· ἀπεψία γάρ τις
[4, 8]	ἀλλ´ ἂν ἐπὶ θάτερα γένηται	ἡ	ἀπόκρισις ἀναγκαῖον ἐπὶ θάτερα ἐκλείπειν,
[4, 1]	ἄρρεν. Ὅταν γὰρ μὴ κρατῇ	ἡ	ἀρχὴ μηδὲ δύνηται πέψαι δι´
[4, 8]	θηλειῶν ὅταν ἄρχωνται σπέρμα φέρειν	(ἡ	γὰρ ἀρχὴ τῆς φωνῆς ἐντεῦθεν·
[4, 8]	δῆλον, εἴρηται δὲ καὶ πρότερον.	Ἡ	γὰρ αὐτὴ ὕλη ἥ τε
[4, 6]	διακρίνεται διὰ τὴν ψυχρότητα βραδέως	(ἡ	γὰρ διάκρισις πέψις ἐστί, πέττει
[4, 4]	γὰρ τὸ μέγεθος οὐ πολυτοκοῦσιν·	ἡ	γὰρ τροφὴ καταναλίσκεται τοῖς τοιούτοις
[4, 8]	ἡ ἔξοδος. Ἐπὶ κεφαλὴν δ´	ἡ	γένεσίς ἐστι τοῖς ζῴοις πᾶσιν
[4, 8]	δὲ διώρισται τοῖς χρόνοις καὶ	ἡ	γένεσις ἡ τῶν ζῴων· ὅταν
[4, 7]	νομίζειν ὅτι μόνον ὑστερικόν ἐστιν	ἡ	γυνὴ τῶν ἄλλων ζῴων καὶ
[4, 3]	ἀπὸ τοῦ ἄρρενος κρατήσῃ κίνησις	ἡ	δ´ ἀπὸ τοῦ Σωκράτους μὴ
[4, 3]	τῷ δὲ πατρὶ ἡ μήτηρ,	ἡ	δ´ ἔκστασις εἰς τὰ ἀντικείμενα.
[4, 4]	ποσὸν ἀλλὰ καὶ ποιόν τι,	ἡ	δ´ ἐν τῷ ὀπῷ καὶ
[4, 5]	μὲν διὰ τὴν εἰρημένην αἰτίαν	ἡ	δ´ ἵππος διά τε τὴν
[4, 8]	εἰς πλάσιν τοῦ ἐμβρύου γίγνεται	ἡ	δαπάνη ἀλλ´ εἰς μικρὰν αὔξησιν,
[4, 5]	πολυτόκα) καὶ σπερματικόν. Δηλοῖ δ´	ἡ	δασύτης· ὑπερβάλλει γὰρ τοῦ τριχώματος
[4, 5]	ἔχει τρίχας μόνον τῶν ζῴων.	Ἡ	δὲ δασύτης σημεῖον (πλήθους περιττώματός
[4, 2]	ἐνιαυτῷ ποιεῖ χειμῶνα καὶ θέρος,	ἡ	δὲ σελήνη ἐν τῷ μηνί
[4, 4]	ζῆν γένηται τὸ παρὰ φύσιν.	Ἡ	δὲ σκέψις ἐστὶν ἡ περὶ
[4, 3]	καὶ ᾗ μὲν ἄρρεν μείνῃ,	ἡ	δὲ τοῦ Σωκράτους λυθῇ εἰς
[4, 1]	τῇ ψυχρότητι τῆς αἱματικῆς τροφῆς.	Ἡ	δὲ φύσις ἑκάστῳ τῶν περιττωμάτων
[4, 8]	τοῦ γάλακτος καὶ τῶν καταμηνίων·	ἡ	δὲ φύσις οὐ δύναται πολυχοεῖν
[4, 8]	μηκέτι ἱκανὴ ᾖ τῷ κυουμένῳ	ἡ	διὰ τοῦ ὀμφαλοῦ τροφή, ἅμα
[4, 2]	γίγνεται μάλιστα καὶ τοῦ σώματος	ἡ	διάθεσις διά τε τὴν κρᾶσιν
[4, 1]	εἶναί τινα. Συμβαίνει μὲν οὖν	ἡ	διαφορὰ τῶν μερῶν τούτων πρὸς
[4, 3]	κρατεῖν καὶ κρατεῖσθαι· μικρὰ γὰρ	ἡ	διαφορὰ ὥστ´ οὐκ ἔργον ἅμα
[4, 4]	τὸ τοῦ ἄρρενος σπέρμα ἢ	ἡ	δύναμις ἡ ἐν τῷ σπέρματι
[4, 4]	τε πολὺ λίαν· ὥρισται γὰρ	ἡ	δύναμις καὶ τοῦ πάσχοντος καὶ
[4, 4]	ἄρρενος σπέρμα ἢ ἡ δύναμις	ἡ	ἐν τῷ σπέρματι οὐθὲν συστήσει
[4, 8]	ταῦτα καὶ τότε συμβαίνει θύραζε	ἡ	ἔξοδος. Ἐπὶ κεφαλὴν δ´ ἡ
[4, 5]	ἔχει, καθάπερ ἄνθρωπος, ἐὰν μὲν	ἡ	ἑτέρα ὀχεία τῆς ἑτέρας γένηται
[4, 6]	τῶν κυημάτων, ὅσοις μηκέτι συμβαίνει	ἡ	εὐτροφία τῶν σωμάτων, αἴτιον τὸ
[4, 6]	διάκρισις πέψις ἐστί, πέττει δ´	ἡ	θερμότης, εὔπεπτον δὲ τὸ θερμότερον)
[4, 1]	τῶν μορίων τῆς διαφορᾶς αἴτιον	ἡ	θερμότης καὶ ἡ ψυχρότης τοῦτο
[4, 3]	καὶ τῷ καθ´ ἕκαστον γεννῶντι	ἡ	καθ´ ἕκαστον γεννῶσα. Ὁμοίως δὲ
[4, 7]	συστῇ τὸ κύημα τότε γίγνεται	ἡ	καλουμένη μύλη ἐν ταῖς γυναιξὶν
[4, 8]	δ´ ἀρχὴ καὶ τῶν φλεβῶν	ἡ	καρδία· αὕτη δ´ ἐν τοῖς
[4, 4]	ἀρχήν, οἷον εἰ τοιοῦτόν ἐστιν	ἡ	καρδία μόριον, τὸ μὲν μίαν
[4, 3]	κρατήσῃ τὴν κατὰ τὴν ὕλην	ἡ	κατὰ τὸ εἶδος φύσις. Διόπερ
[4, 8]	γένεσίς ἐστι τοῖς ζῴοις πᾶσιν	ἡ	κατὰ φύσιν διὰ τὸ τὰ
[4, 3]	ἐὰν δὲ καὶ αὕτη λυθῇ	ἡ	κίνησις μητρὶ μητρὸς ἢ ἄλλῃ
[4, 9]	ἐλεφάντων ἐστὶ τόκος· διετὴς γὰρ	ἡ	κύησις διὰ τὴν ὑπερβολὴν τοῦ
[4, 6]	ὁ τῶν γυναικῶν βίος οὔθ´	ἡ	κύησις ὁμοίως ἐπίδηλός ἐστι, τίκτουσί
[4, 3]	ζῴων καὶ οὐ τελειογόνα, καθάπερ	ἡ	κύων· τὰ γὰρ πολλὰ τίκτει
[4, 3]	εἰς τὰ ἀντικείμενα. Ἐὰν δ´	ἡ	μὲν ἀπὸ τοῦ ἄρρενος κρατήσῃ
[4, 4]	παράδειγμα λεχθὲν οὐχ ὅμοιόν ἐστιν·	ἡ	μὲν γὰρ τοῦ σπέρματος θερμότης
[4, 5]	ἐπιδέχεται κυοῦντα γυνὴ καὶ ἵππος,	ἡ	μὲν διὰ τὴν εἰρημένην αἰτίαν
[4, 1]	εἰπών· ἀλλὰ διέσπασται μελέων φύσις,	ἡ	μὲν ἐν ἀνδρός Οὔτ´ ἐξ
[4, 1]	ἄρρεν τὸ τῇ καρδίᾳ ἀνάλογον.	Ἡ	μὲν οὖν ἀρχὴ τοῦ θήλεος
[4, 3]	καὶ μελαίνης ὥστ´ οὐ πόρρωθεν	ἡ	μετάβασις οὐδ´ ὡσπερανεὶ παρὰ φύσιν·
[4, 3]	τὸ θῆλυ τῷ δὲ πατρὶ	ἡ	μήτηρ, ἡ δ´ ἔκστασις εἰς
[4, 3]	ὁ δὲ Σωκράτης πατὴρ καὶ	ἡ	μήτηρ ἥτις ποτ´ ἦν τῶν
[4, 7]	αἰτία· ἀπεψία γάρ τις καὶ	ἡ	μώλυνσίς ἐστιν. Ἀπορίαν δ´ ἔχει
[4, 3]	ἄλλῃ τινὶ τῶν ἄνωθεν ἔσται	(ἡ	ὁμοιότης κατὰ τὸν αὐτὸν λόγον.
[4, 3]	καὶ τόδε τι καὶ τοῦθ´	ἡ	οὐσία. Διόπερ ἀπὸ τῶν δυνάμεων
[4, 3]	τὸ καθ´ ἕκαστον· τοῦτο γὰρ	ἡ	οὐσία. Καὶ γὰρ τὸ γιγνόμενον
[4, 4]	φύσιν. Ἡ δὲ σκέψις ἐστὶν	ἡ	περὶ τούτων πότερον τὴν αὐτὴν
[4, 8]	πρὸς τοῦτον ἀπαντᾷ τὸν καιρὸν	ἡ	πέψις αὐτοῦ· τοῖς δ´ ἀνθρώποις
[4, 9]	περίοδός ἐστιν ἀμφοτέρων. Ἔστι δὲ	ἡ	σελήνη ἀρχὴ διὰ τὴν πρὸς
[4, 8]	τοὺς τόπους. Ἐντεῦθεν δὲ καὶ	ἡ	σπερματικὴ περίττωσις ἀποκρίνεται διὰ τὴν
[4, 5]	παύονται τῆς πτοήσεως· ἐκκεκριμένη γὰρ	ἡ	σπερματικὴ περίττωσις οὐκέτι ποιεῖ τῆς
[4, 1]	δὲ μορίου ἐπικαίρου μεταβάλλοντος ὅλη	ἡ	σύστασις τοῦ ζῴου πολὺ τῷ
[4, 3]	ἀρρένων) καὶ ἐπὶ τῶν θηλειῶν	ἡ	τῆς γεννώσης εἰς τὴν τῆς
[4, 3]	καθ´ αὑτὴν ποιήσει τὴν μορφὴν	ἡ	τοῦ ἄρρενος κίνησις· τὸ γὰρ
[4, 3]	δημιουργοῦσαι εἰς τὰς ἐγγύς, οἷον	ἡ	τοῦ γεννῶντος ἂν λυθῇ κίνησις
[4, 8]	χρόνους· τὸ μὲν γὰρ πρῶτον	ἡ	τοῦ τοιούτου περιττώματος ἀπόκρισις εἰς
[4, 2]	αὐτὰς αἰτίας· ποιὰ γάρ τις	ἡ	τροφὴ γίγνεται μάλιστα καὶ τοῦ
[4, 1]	καὶ αὔξεται τοῦτο δ´ ἐστὶν	ἡ	τροφή ἕκαστον ἂν γίγνοιτο τῶν
[4, 8]	ἐμβρύων ἀναλίσκεται γένεσιν· πάντων δ´	ἡ	τροφὴ τὸ γλυκύτατον καὶ πεπεμμένον,
[4, 8]	τοῖς χρόνοις καὶ ἡ γένεσις	ἡ	τῶν ζῴων· ὅταν γὰρ διὰ
[4, 2]	τὸ (σπέρμα, ταῖς δὲ γυναιξὶν	ἡ	τῶν καταμηνίων ἔκκρισις. Καὶ τὸ
[4, 5]	ἀποκρινόμενον δέ. Τοῖς (γὰρ θήλεσιν	ἡ	τῶν καταμηνίων κάθαρσις σπέρματος ἔξοδός
[4, 1]	αἵματός τινος ἑκάτερον, προτέρα δ´	ἡ	τῶν φλεβῶν. Τὴν δὲ κινοῦσαν
[4, 6]	θώς. Μόνον δὲ πολυτόκον ὂν	ἡ	ὗς τελειοτοκεῖ, καὶ ἐπαλλάττει τοῦτο
[4, 1]	εἶναι ὄργανον· τῷ μὲν οὖν	ἡ	ὑστέρα τῷ δ´ ὁ περίνεός
[4, 1]	πρὸς τούτοις ληπτέον ὅτι εἴπερ	ἡ	φθορὰ εἰς τοὐναντίον, καὶ τὸ
[4, 7]	δι´ ἀσθένειαν θερμότητος (ἔοικε γὰρ	ἡ	φύσις ἀσθενεῖν καὶ οὐ δύνασθαι
[4, 4]	δ´ ἐλάττοσιν ἀπὸ τοῦ μεγέθους	ἡ	φύσις ἀφελοῦσα πρὸς τὸ περίττωμα
[4, 3]	τινὰ τέρας ἐστίν· παρεκβέβηκε γὰρ	ἡ	φύσις ἐν τούτοις ἐκ τοῦ
[4, 8]	ἐξ ἧς συνιστᾷ τὴν γένεσιν	ἡ	φύσις. Ἔστι δὲ τοῦτο ἡ
[4, 1]	ἔχειν. Διὸ τῆς ὑστέρας τοιαύτη	ἡ	φύσις ἐστίν. Τούτῳ δὲ τὸ
[4, 1]	ὁ περίνεός ἐστιν. Ἅμα δ´	ἡ	φύσις τήν τε δύναμιν ἀποδίδωσιν
[4, 8]	χάριν αὐτὸ τῆς θύραζε ἐποίησεν	ἡ	φύσις τοῖς ζῴοις ὥστ´ οὔτ´
[4, 9]	εἶεν ἀρχαί. Βούλεται μὲν οὖν	ἡ	φύσις τοῖς τούτων ἀριθμοῖς ἀριθμεῖν
[4, 4]	μέσοις μεγέθεσι τὸ μέσον ἀπέδωκεν	ἡ	φύσις. Τοῦ μὲν οὖν τὰ
[4, 4]	θερμότητα πολυτόκον (τοῦ γὰρ σπέρματος	ἡ	φύσις ὑγρὰ καὶ θερμή) διὰ
[4, 8]	Γίγνεται μὲν οὖν ἐπίδηλος καὶ	ἡ	φωνὴ καὶ τὰ περὶ τοὺς
[4, 1]	διαφορᾶς αἴτιον ἡ θερμότης καὶ	ἡ	ψυχρότης τοῦτο λεκτέον ἦν τοῖς
[4, 4]	τῶν ζῴων, ἔστι δὲ πολυσχιδές,	ἥ	τε κάμηλος δίχηλον τῶν λοιπῶν
[4, 8]	πρότερον. Ἡ γὰρ αὐτὴ ὕλη	ἥ	τε τρέφουσα καὶ ἐξ ἧς
[4, 6]	τὸ μὴ γίγνεσθαι καθάρσεις κυούσαις,	ἥ	τε ὠδὶς (ἐπίπονός ἐστιν· ὁ
[4, 7]	δὲ τῆς καλουμένης μύλης ῥητέον	ἣ	γίγνεται μὲν ὀλιγάκις ταῖς γυναιξί,
[4, 1]	ᾗ δύναταί τι, θῆλυ δὲ	ᾗ	ἀδυνατεῖ τῆς δὲ δυνάμεως ὅρος
[4, 3]	καὶ κινοῦν. Ἐὰν μὲν οὖν	ᾗ	ἄρρεν θῆλυ γίγνεται, ἐὰν δὲ
[4, 3]	τοῦτον τὸν λόγον· κρατηθέντος δὲ	ᾗ	ἄρρεν θῆλυ ἔσται καὶ ἐοικὸς
[4, 3]	ἄνωθεν. Μάλιστα μὲν οὖν πέφυκεν	ᾗ	ἄρρεν καὶ ᾗ πατὴρ ἅμα
[4, 4]	καὶ βοῦς ἐν Περίνθῳ ἐγένετο	ᾗ	διὰ τῆς κύστεως λεπτὴ διηθουμένη
[4, 4]	τοῦ αἰδοίου καὶ ὁ πόρος	ᾗ	διέρχεται τὸ περίττωμα τὸ ἐκ
[4, 1]	καὶ αἴτιον ἔστι δ´ ἄρρεν	ᾗ	δύναταί τι, θῆλυ δὲ ᾗ
[4, 3]	δὲ τὰς ἀλεκτορίδας τοὐναντίον συμβέβηκεν,	ᾗ	καὶ δῆλον ὡς ἐν τῇ
[4, 3]	ἄρρεν θῆλυ γίγνεται, ἐὰν δὲ	ᾗ	Κορίσκος ἢ Σωκράτης οὐ τῷ
[4, 3]	δὲ λυθῶσιν αἱ κινήσεις, καὶ	ᾗ	μὲν ἄρρεν μείνῃ, ἡ δὲ
[4, 3]	οὖν πέφυκεν ᾗ ἄρρεν καὶ	ᾗ	πατὴρ ἅμα κρατεῖν καὶ κρατεῖσθαι·
[4, 1]	ἄρρενι τὸ θῆλυ καὶ ταύτῃ	ᾗ	τὸ μὲν ἄρρεν τὸ δὲ
[4, 6]	δὲ πάντα πρότερον ἐπιτελεῖται οἷον	ἥβη	καὶ ἀκμὴ καὶ γῆρας τοῖς
[4, 4]	αὐτὸ αἴτιον καὶ τῆς διδυμοτοκίας.	Ἤδη	γὰρ ἐν τοῖς κυήμασι συμβαίνει
[4, 5]	γένηται πάρεγγυς, ἐκτρέφει τὸ ἐπικυηθέν·	ἤδη	γὰρ ὦπται τὸ τοιοῦτον συμβεβηκός.
[4, 5]	συμβῇ ποτε (καὶ γὰρ τοῦτ´	ἤδη	γέγονεν) οὐ δύναται τελειοῦν, ἀλλὰ
[4, 8]	γάλα ταῖς γυναιξί, τότε δ´	ἤδη	γίγνεται χρήσιμον. Εὐλόγως δὲ συμβαίνει
[4, 4]	τὰ δὲ πλείους ἔχοντα μιᾶς.	Ἤδη	δ´ ἐγένετο καὶ μεθεστηκότα κατὰ
[4, 4]	στόμα τῶν ὑστερῶν συμπεφυκὸς διετέλεσεν,	ἤδη	δ´ ὥρας οὔσης τῶν καταμηνίων
[4, 4]	θήλεος καὶ ἄρρενος ἔχειν αἰδοῖον	ἤδη	δὲ καὶ κέρας αἲξ ἔχουσα
[4, 4]	θήλεος ἔχειν αἰδοῖον καὶ ἄρρενος.	Ἤδη	δὲ καὶ ὁ τῆς ξηρᾶς
[4, 3]	τροφὴν εἶναι μίαν καὶ ἀδιόριστον.	Ἤδη	δὲ καὶ ὄφις ὦπται δικέφαλος
[4, 6]	τρόπον καὶ ἐν τοῖς ὄρνισιν.	Ἤδη	δὲ μεγάλων γιγνομένων τῶν κυημάτων,
[4, 8]	εἰς μικρὰν αὔξησιν, ὥσπερ ἑστηκὸς	ἤδη	διὰ τὸ τέλος ἔχειν τὸ
[4, 1]	ἐν τούτῳ ἐστίν. Θῆλυ δ´	ἤδη	καὶ ἄρρεν ἐστὶν ὅταν ἔχῃ
[4, 1]	Τούτων δ´ ὑποκειμένων ἴσως ἂν	ἤδη	μᾶλλον εἴη φανερὸν δι´ ἣν
[4, 8]	ἐπὶ τὸ πολύ. Τοῦτο δ´	ἤδη	παρὰ φύσιν· ἐν γὰρ τοῖς
[4, 5]	Τοῦτο δὲ καὶ ἐπὶ γυναικῶν	ἤδη	συμβέβηκεν· γίγνεται γάρ τισι κυούσαις
[4, 8]	καὶ ἐξ ἀνάγκης· ἐνταῦθα δὲ	ἤδη	συνίσταται καὶ γίγνεται πεπεμμένη τροφὴ
[4, 3]	οὐδ´ ἀνθρώπῳ τὴν ἰδέαν ἀλλ´	ἤδη	τέρατι. Καὶ γὰρ ὁ μὴ
[4, 4]	δοκούντων ἀναπήρων εἶναι ζῴων πολλοῖς	ἤδη	τετελειωμένοις τοὺς μὲν συμπεφυκέναι τῶν
[4, 4]	παρεκτετράφθαι. Καὶ γὰρ θήλεσί τισιν	ἤδη	τὸ στόμα τῶν ὑστερῶν συμπεφυκὸς
[4, 5]	ὧν ὑστερίζει θάτερον. Ὅταν δ´	ἤδη	τοῦ κυήματος ηὐξημένου συμβῇ γίγνεσθαι
[4, 3]	ὁ μὴ ἐοικὼς τοῖς γονεῦσιν	ἤδη	τρόπον τινὰ τέρας ἐστίν· παρεκβέβηκε
[4, 7]	Τίκτουσι γὰρ ὃ καλοῦσι μύλην.	Ἢδη	γὰρ συνέβη τινὶ γυναικὶ συγγενομένῃ
[4, 5]	καὶ αἱ ἵπποι αἱ θήλειαι	ἥκιστα	προΐενται κάθαρσιν. Ἐν πᾶσι δὲ
[4, 5]	καὶ τὸ τῶν ἐλεφάντων ἔμβρυον	ἡλίκον	μόσχος ἐστίν. Τὰ δὲ πολυτόκα
[4, 9]	ἀρχὴ διὰ τὴν πρὸς τὸν	ἥλιον	κοινωνίαν καὶ τὴν μετάληψιν τὴν
[4, 9]	γὰρ ταύτας συμβάλλει πρὸς τὸν	ἥλιον·	ὁ γὰρ μεὶς κοινὴ περίοδός
[4, 9]	φωτός· γίγνεται γὰρ ὥσπερ ἄλλος	ἥλιος	ἐλάττων· διὸ συμβάλλεται εἰς πάσας
[4, 2]	τῆς σελήνης· ὁ μὲν γὰρ	ἥλιος	ἐν ὅλῳ τῷ ἐνιαυτῷ ποιεῖ
[4, 9]	τὰ πνεύματα κατὰ τὴν τοῦ	ἡλίου	καὶ τῆς σελήνης περίοδον, οὕτω
[4, 1]	εἰ μὲν μὴ συνεωράκει εὐλόγως	ἡμάρτανε	ταύτην τὴν αἰτίαν εἰπών, εἰ
[4, 9]	φύσιν περιόδοις. Λέγω δὲ περίοδον	ἡμέραν	καὶ νύκτα καὶ μῆνα καὶ
[4, 1]	διαφορὰν εἶναι πρὸς τὴν αἴσθησιν	ἡμῶν	τὸ μὲν θῆλυ τὸ δ´
[4, 1]	ὥστε ἅμα θῆλύ τ´ ἂν	ἦν	καὶ τῇ μητρὶ ἐοικὸς ἢ
[4, 1]	καὶ ἡ ψυχρότης τοῦτο λεκτέον	ἦν	τοῖς ἐκείνως λέγουσιν· τοῦτο γάρ
[4, 7]	λόγον, ἐπεὶ δὲ ὁ χρόνος	ἦν	τοῦ τόκου οὔτ´ ἔτικτεν οὔτε
[4, 3]	καὶ ἡ μήτηρ ἥτις ποτ´	ἦν	τῶν καθ´ ἕκαστον. Αἴτιον δὲ
[4, 4]	ἢ ἐπὶ τοῦ ὅλου δι´	ἣν	αἰτίαν γίγνεται τὸ μὲν θῆλυ
[4, 1]	ἤδη μᾶλλον εἴη φανερὸν δι´	ἣν	αἰτίαν γίγνεται τὸ μὲν θῆλυ
[4, 3]	αἰτίαν τοῦτο συμβαίνει καὶ δι´	ἣν	αἰτίαν πολυτοκοῦσιν ὕστερον λεκτέον. Ἀλλὰ
[4, 3]	ἄμπελος ἣν καλοῦσί τινες κάπνεον,	ἣν	ἂν ἐνέγκῃ μέλανας βότρυας οὐ
[4, 3]	πολλὰ τίκτει τυφλὰ τούτων. Δι´	ἣν	δ´ αἰτίαν τοῦτο συμβαίνει καὶ
[4, 4]	ὕλην διὰ τὴν προειρημένην αἰτίαν·	ἣν	δὲ προΐεται τοσαύτη κατὰ φύσιν
[4, 3]	καὶ γίγνεσθαι τὸ ἀντικείμενον καθ´	ἣν	δύναμιν οὐκ ἐκράτησε τὸ γεννῶν
[4, 7]	κινδυνεύσασα ὑπ´ αὐτῆς ἔτεκε σάρκα	ἣν	καλοῦσι μύλην. Ἐνίαις δὲ καὶ
[4, 3]	περικαρπίοις. Ἔστι γάρ τις ἄμπελος	ἣν	καλοῦσί τινες κάπνεον, ἣν ἂν
[4, 1]	ζῴῳ γίγνεσθαι τοῦτο τὸ μόριον	ἣν	καλοῦσιν ὑστέραν, θερμαινομένῳ δὲ μὴ
[4, 3]	ἐνεργείᾳ ὑπάρχειν ἀλλὰ κατὰ δύναμιν	ἣν	λέγει πανσπερμίαν· ἐκείνως μὲν γὰρ
[4, 5]	ὁδοῦ πρὸς τὴν ὀχείαν. Δι´	ἣν	μὲν οὖν αἰτίαν τὰ μὲν
[4, 1]	αὐτὸ τοὐναντίον σημεῖον ἢ δι´	ἥνπερ	αἰτίαν οἴονταί τινες τὸ θῆλυ
[4, 4]	τὴν αὐτὴν δεῖ νομίζειν αἰτίαν	ἥνπερ	καὶ ἐὰν ὅλον τὸ γιγνόμενον
[4, 4]	δύο ἔχον, καὶ νεφρὸν ἕνα·	ἧπαρ	δ´ οὐκ ἔχον μὲν οὐθέν,
[4, 4]	μεθεστηκότα κατὰ τόπον τὸ μὲν	ἧπαρ	ἐν τοῖς ἀριστεροῖς, ὁ δὲ
[4, 8]	κάτω. Καθάπερ οὖν ἐν ζυγοῖς	ἠρτημένα	ἐξ αὐτοῦ ῥέπει ἐπὶ τὸ
[4, 8]	ἔχον φύσιν τῇ ἀποκρίσει ἐξ	ἧς	γίγνεται ἕκαστον, δῆλον, εἴρηται δὲ
[4, 4]	ζῴων ὁτιοῦν, οὕτω καὶ ἐξ	ἧς	γίγνεται ὕλης σπερματικῆς οὐκ ἔστιν
[4, 1]	τῶν μορίων ἐκ τοιαύτης ὕλης	ἧς	δεκτικόν ἐστι καὶ τοιούτου περιττώματος.
[4, 4]	τοσαύτη κατὰ φύσιν ἐστὶν ἐξ	ἧς	ἓν γίγνεται κύημα μόνον. Ἐὰν
[4, 8]	ἥ τε τρέφουσα καὶ ἐξ	ἧς	συνιστᾷ τὴν γένεσιν ἡ φύσις.
[4, 4]	ἔστιν ὅρος τις τῆς θερμότητος,	ἧς	ὑπαρχούσης ἐὰν αὔξῃ τις τὸ
[4, 1]	ἀρχὴν οὐ τὴν τοιαύτην ἐξ	ἧς	ὥσπερ ὕλης γίγνεται τοιοῦτον οἷον
[4, 3]	Σωκράτης πατὴρ καὶ ἡ μήτηρ	ἥτις	ποτ´ ἦν τῶν καθ´ ἕκαστον.
[4, 1]	εἶδος τὸ αὑτοῦ ἀλλὰ ταύτῃ	ἡττηθῇ,	ἀνάγκη εἰς τοὐναντίον μεταβάλλειν. Ἐναντίον
[4, 1]	δ´ ἐν τοῖς ἀριστεροῖς· οὐχ	ἧττον	δὲ ἀμφότερα γίγνεται ἐν τοῖς
[4, 4]	γὰρ τὰ ὀκτάμηνα ζῇ μέν,	ἧττον	δέ. Τὸ δ´ αἴτιον ἐκ
[4, 3]	ταύτην, ἀεὶ μέντοι μὴ τυχόντως,	ἧττον	εἶναι δοκεῖ τέρας διὰ τὸ
[4, 5]	ὄρνισιν αἱ θήλειαι τῶν ἀρρένων	ἧττόν	εἰσιν ἀφροδισιαστικαὶ διὰ τὸ πρὸς
[4, 3]	μὲν οὐθὲν ποιῆσαν ὁτὲ δὲ	ἧττον	ἢ παθόν· εἴρηται δὲ περὶ
[4, 3]	εἰς τὴν ἐχομένην κίνησιν, καὶ	ἧττον	μὲν λυόμενον εἰς τὴν ἐγγὺς
[4, 6]	τὰ διδυμοτοκούμενα θῆλυ καὶ ἄρρεν	ἧττον	σώζεται, ἐν δὲ τοῖς ἄλλοις
[4, 6]	ἐν δὲ τοῖς ἄλλοις οὐθὲν	ἧττον·	τοῖς μὲν γὰρ παρὰ φύσιν
[4, 3]	πολυτόκοις μᾶλλον. Διὸ ἐν ἀνθρώπῳ	ἧττον·	ὡς γὰρ ἐπὶ τὸ πολὺ
[4, 7]	μὲν πρῶτον ὅ τε ὄγκος	ηὐξάνετο	τῆς γαστρὸς καὶ τἆλλα ἐγίγνετο
[4, 5]	Ὅταν δ´ ἤδη τοῦ κυήματος	ηὐξημένου	συμβῇ γίγνεσθαι τὴν ὀχείαν ἐπικυΐσκεται

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) |
Responsable académique : Alain Meurant
Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher
Dernière mise à jour : 26/11/2009