Livre, chapitre
[1, 11]	καὶ γυναῖκες καὶ ἄνδρες, ὥσπερ	ἐξ	ἀγόνων γόνιμοι οὕτω καὶ ἐκ
[1, 11]	ἑνὸς ἀπιέναι μόνον εἴπερ μὴ	ἐξ	αἵματος αἷμα γίγνεται. Διὰ τί
[1, 12]	πρότερον· καρπὸς μὲν γὰρ τῷ	ἐξ	ἄλλου εἶναι, σπέρμα δὲ τῷ
[1, 12]	Ἐπεὶ δὲ πολλαχῶς γίγνεται ἄλλο	ἐξ	ἄλλου— ἕτερον γὰρ τρόπον ὡς
[1, 17]	συνδυαζομένων (ἕν τι ζῷον γίγνεσθαι	ἐξ	ἀμφοῖν) Καὶ τὰ μὲν μὴ
[1, 12]	γὰρ ταῦτα ἤδη ἔχει τὸ	ἐξ	ἀμφοῖν. Σπέρμα δὲ καὶ καρπὸς
[1, 12]	ἀρχὴν γενέσεως, σπέρμα δὲ τὸ	ἐξ	ἀμφοτέρων τὰς ἀρχὰς ἔχον τῶν
[1, 9]	συμπλέκεται δὲ τὸν τρόπον τοῦτον	ἐξ	ἀνάγκης· ἡ γὰρ φύσις παρὰ
[1, 7]	ἄρθροις καθάπερ καὶ ἐν τοῖς	ἐξ	ἀρχῆς εὐθὺς ζῳοτοκοῦσιν. Διὸ καὶ
[1, 11]	προσελθόν, διὰ τί οὐκ εὐθὺς	ἐξ	ἀρχῆς τὸ σπέρμα τοιοῦτόν ἐστιν
[1, 1]	εἰ μὲν ὁμογενῆ, καὶ τὴν	ἐξ	ἀρχῆς τοιαύτην ἔδει τῶν τεκνωσάντων
[1, 7]	ἐκ τοῦ ᾠοῦ τὸ ζῷον,	ἐξ	ἀτελοῦς δὲ οὐθέν. Θύραζε δὲ
[1, 11]	τὸ σπέρμα τοιοῦτόν ἐστιν ὥστ´	ἐξ	αὐτοῦ δυνατὸν εἶναι γίγνεσθαι αἷμα
[1, 17]	ὡς δὲ ζῷον οὐ φέρει	ἐξ	αὑτοῦ καρπὸν ὥσπερ τὰ φυτά,
[1, 11]	γὰρ τὰ θήλεα οὐ γεννᾷ	ἐξ	αὑτῶν εἴπερ ἀπὸ παντός τε
[1, 17]	ἄρρενος. Διὸ καὶ γεννᾷ αὐτὰ	ἐξ	αὑτῶν καὶ προΐεται οὐ γονὴν
[1, 12]	συνιστάμενα γίγνεται πρώτου, οὐ τῷ	ἐξ	ἐκείνου τι εἶναι τὸ ποιοῦν
[1, 11]	ἐκεῖνα καὶ σύγκειται τὰ ἀνομοιμερῆ	ἐξ	ἐκείνων, καὶ ὥσπερ πρόσωπον καὶ
[1, 12]	Παναθηναίων ὁ πλοῦς, οὐδ´ ὡς	ἐξ	ἐναντίου· φθειρομένου τε γὰρ γίγνεται
[1, 12]	δῆλον ἔσται καὶ πῶς ἡ	ἐξ	ἐναντίων γένεσις ὑπάρχει πᾶσι τοῖς
[1, 12]	ἐναντίων γένεσις· τὰ μὲν γὰρ	ἐξ	ἐναντίων γίγνεται, ἄρρενος καὶ θήλεος,
[1, 11]	γὰρ οὐκ ἂν καὶ ἅπαντα	ἐξ	ἑνὸς γίγνοιτο; Ὁ αὐτὸς γὰρ
[1, 14]	Ἐκ δὲ τοῦ συνιστάντος πρώτου,	ἐξ	ἑνὸς ἤδη ἓν γίγνεται μόνον.
[1, 12]	ἄρρενος καὶ θήλεος, τὰ δ´	ἐξ	ἑνὸς μόνου, οἷον τά τε
[1, 14]	σπέρματος ἓν σῶμα γίγνεται οἷον	ἐξ	ἑνὸς πυροῦ εἷς πυθμήν, ὥσπερ
[1, 14]	θήλεος καὶ ἄρρενος. Διὸ καὶ	ἐξ	ἑνὸς σπέρματος ἓν σῶμα γίγνεται
[1, 14]	ἑνὸς πυροῦ εἷς πυθμήν, ὥσπερ	ἐξ	ἑνὸς ᾠοῦ ἓν ζῷον (τὰ
[1, 11]	σαρκός. Ἀλλὰ μὴν εἴ γ´	ἐξ	ἑτέρου τινὸς ὄντος αἷμα γίγνεται
[1, 12]	ἄλλου— ἕτερον γὰρ τρόπον ὡς	ἐξ	ἡμέρας φαμὲν νὺξ γίγνεται καὶ
[1, 13]	οὐκ ἔχει τροφὴν οὐδ´ ὕλην	ἐξ	ἧς δυνήσεται συστῆσαι τὸ ζῷον
[1, 16]	τῷ θήλει εἶναι τὴν ὕλην	ἐξ	ἧς ἐστι τὸ δημιουργούμενον. Καὶ
[1, 16]	τὴν μὲν ἀθρόον ὑπάρχειν ἀναγκαῖον	ἐξ	ἧς συνίσταται τὸ κύημα τὸ
[1, 11]	ἔνια γίγνεται τῶν ζῴων οὔτ´	ἐξ	ὁμογένων οὔτε τῷ γένει διαφόρων,
[1, 2]	θῆλυ τὸ εἰς αὑτό, καὶ	ἐξ	οὗ γίγνεται ἐνυπάρχον ἐν τῷ
[1, 10]	καὶ τοῦ ὅλου ἐστί τι	ἐξ	οὗ γίγνεται πρῶτον οὕτω καὶ
[1, 12]	καὶ ἕτερόν τι δεῖ ὑποκεῖσθαι	ἐξ	οὗ ἔσται πρώτου ἐνυπάρχοντος. Τοῖν
[1, 12]	Χρησιμώτατον δὲ τὸ ἔσχατον καὶ	ἐξ	οὗ ἤδη γίγνεται ἕκαστον τῶν
[1, 14]	γὰρ εἶναι τὸ γεννῶν καὶ	ἐξ	οὗ, καὶ τοῦτ´ ἂν καὶ
[1, 14]	προϊεμένου ἐστὶν ἀλλὰ καὶ πνεύματος	ἐξ	οὗ συνισταμένου ἀποσπερματίζει. Δῆλον δ´
[1, 12]	τὴν φύσιν εἶναι τὸ σπέρμα	ἐξ	οὗ τὰ κατὰ φύσιν συνιστάμενα
[1, 12]	ἐκ μουσικοῦ ἄμουσος καὶ ὡς	ἐξ	ὑγιοῦς κάμνων καὶ ὅλως ὡς
[1, 12]	θατέρῳ ἐστίν· ἢ γὰρ ὡς	ἐξ	ὕλης αὐτοῦ ἢ ὡς ἐκ
[1, 12]	κλίνη καὶ τἆλλα ὅσα ὡς	ἐξ	ὕλης γίγνεσθαι τὰ γιγνόμενα λέγομεν,
[1, 11]	πάντως οὖν ἔχον αἷμα οὐδὲ	σάρξ.	Δῆλον τοίνυν ὅτι ἀδύνατον τὸ
[1, 11]	νῦν δὲ ὕστερον μᾶλλον καὶ	σὰρξ	καὶ ὀστοῦν καὶ τῶν ἄλλων
[1, 12]	τρόπον ὡς ἐξ ἡμέρας φαμὲν	νὺξ	γίγνεται καὶ ἐκ παιδὸς ἀνήρ,

 

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) | Responsable académique : Alain Meurant Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher Dernière mise à jour : 20/11/2009