Livre, chapitre
[1, 4]	ἐπεὶ εἰ μὴ ἀνεσπῶντο ἐδύναντο	ἄν,	καὶ ἤδη ταῦρός τις μετὰ
[1, 12]	γ´ ἦν σύντηξις, ἀεὶ ἔβλαπτεν	ἄν·	νῦν δ´ οὐ ποιεῖ τοῦτο.
[1, 7]	μαλακόδερμα οὐ θύραζε· διεφθείρετο γὰρ	ἄν.	Ὅταν δὲ ζῷον ἐκ τοῦ
[1, 11]	τὰ δὲ καὶ ἀφέλοι τις	ἄν,	τὰ δὲ προσφύεται. ἔτι οὐδ´
[1, 10]	καὶ τῶν μορίων ἑκάστου εἴη	ἄν	τι σπέρμα ἴδιον. Πιθανὰ δὲ
[1, 13]	περίττωμά ἐστιν εἴρηται· λάβοι δ´	ἄν	τις εἰς τοῦτο μαρτύρια ἔνια
[1, 16]	ἐν τοῖς οἰκοδομουμένοις. Λάβοι δ´	ἄν	τις ἐκ τούτων καὶ τὸ
[1, 7]	τὰ περὶ τὰς ὑστέρας ἀπορήσειεν	ἄν	τις ὃν τρόπον ἔχει· πολλαὶ
[1, 2]	γὰρ εἴπομεν τῆς γενέσεως ἀρχὰς	ἄν	τις οὐχ ἥκιστα θείη τὸ
[1, 2]	ὡς ὕλης. Τοῦτο δὲ μάλιστ´	ἄν	τις πιστεύσειε θεωρῶν πῶς γίγνεται
[1, 10]	πρῶτον. Ἔστι δὲ σχεδὸν οἷς	ἄν	τις χρήσαιτο τεκμηρίοις, (ὡς ἀφ´
[1, 17]	τῶν ἐντόμων· τὰ δ´ ἕως	ἂν	ἀποπέμψῃ τι τῶν ἐπεισάκτων αὐτοῦ
[1, 15]	γὰρ τροφὴν τὸ ᾠὸν ἕως	ἂν	αὐξάνηται. Τὸ δ´ αὐτὸ συμβαίνει
[1, 7]	σκληρόδερμα εἶναι (μαλακόδερμα γὰρ ἕως	ἂν	αὔξησιν ἔχῃ ἐστίν) τὸ δ´
[1, 15]	γὰρ ἂν ἦλθεν, ὥστ´ εἶχεν	ἂν	δὶς ταὐτὰ μέρη. Ἀλλὰ τῇ
[1, 17]	ἢ λίθον θαυμάσιον· ἀγαπητὸν γὰρ	ἂν	δόξειε καὶ ταύτης τυχεῖν τῆς
[1, 7]	ἐπίκαιρος ὢν τοῦ ζῆν οὐκ	ἂν	δύναιτο ταῦθ´ ὑπενεγκεῖν. Ἔτι δ´
[1, 1]	πάλιν ἐκ τούτων ἑτέρα τις	ἂν	ἐγίγνετο φύσις καὶ πάλιν ἄλλη
[1, 16]	μορίων, ὅμοιον ἔοικε ποιοῦντι ὥσπερ	ἂν	εἰ τὴν ὕλην κομίσειέ τις
[1, 17]	καὶ μίγνυται καὶ γίγνεται ὥσπερ	ἂν	εἰ φυτόν, καθάπερ εἴπομεν. Τὰ
[1, 11]	τούτων ἀπιέναι τὸ ἀπ´ ἐκείνων	ἂν	εἴη ἀπιέναι καὶ τῆς συνθέσεως·
[1, 13]	καὶ τῆς ἐσχάτης, ἤτοι αἷμα	ἂν	εἴη ἢ τὸ ἀνάλογον ἢ
[1, 11]	ὀστᾶ συνεστᾶσιν, ἀπὸ τῶν στοιχείων	ἂν	εἴη μᾶλλον· ἀπὸ γὰρ τῆς
[1, 12]	ἀναλύσεως) Ὅτι μὲν οὖν οὐκ	ἂν	εἴη μέρος φανερόν· ὁμοιομερὲς μὲν
[1, 11]	ζῇ; εἰ δὲ συνεχῆ ζῷον	ἂν	εἴη μικρόν. Καὶ τὰ τῶν
[1, 11]	λόγος καὶ ἐπὶ τῶν ἄλλων	ἂν	εἴη μορίων. Ἔτι ἔνια γίγνεται
[1, 11]	(μὴν ἄνευ γε ταύτης οὐκ	ἂν	εἴη ὅμοια. Ταύτην δ´ εἴ
[1, 11]	πλείστοις τῶν τεθεωρημένων. Ὥστε φανερὸν	ἂν	εἴη ὅτι οὐδ´ ὅσα προΐεται
[1, 13]	προελήλυθεν, φανερὸν ὅτι τῆς αἱματικῆς	ἂν	εἴη περίττωμα τροφῆς τὸ σπέρμα
[1, 11]	ἀπ´ ἀμφοτέρων, τίς ὁ τρόπος	ἂν	εἴη τῆς γενέσεως; σύγκειται γὰρ
[1, 10]	σπέρμα, καὶ τοῖς μορίοις αἴτιον	ἂν	εἴη τὸ ἀφ´ ἑκάστου τι
[1, 11]	εἴ τι δημιουργεῖ ὕστερον, τοῦτ´	ἂν	εἴη τὸ τῆς ὁμοιότητος αἴτιον
[1, 12]	μὲν δὴ τοιοῦτον περίττωμα οὐκ	ἂν	εἴη φανερόν· τοῖς γὰρ κάκιστα
[1, 10]	ἐλθεῖν. Ἔτι δὲ καὶ εὔλογον	ἂν	εἶναι δόξειεν, ὥσπερ καὶ τοῦ
[1, 11]	ὅσα ἑτερογενῆ· ὅμοια γὰρ ἂν	ἦν	εἴπερ τοῦ ἀπὸ παντὸς ἀπιέναι
[1, 1]	ἐκ τούτων, καὶ τοῦτ´ ἐπορεύετ´	ἂν	εἰς ἄπειρον. Ἡ δὲ φύσις
[1, 12]	κατὰ φύσιν ἀλλὰ ῥεῖ ὅπου	ἂν	εὐοδήσῃ τοῦ σώματος, τοῖς δὲ
[1, 15]	τὸν θορόν· καὶ ὧν μὲν	ἂν	ἐφάψηται, γόνιμα ταῦτα γίγνεται τὰ
[1, 6]	ἐγίγνετο περὶ τοὺς ὄρχεις ἐψύχετ´	ἂν	ἡ γονὴ διὰ τὴν βραδυτῆτα.
[1, 15]	τὸ σπέρμα· ἀπ´ ἀμφοῖν γὰρ	ἂν	ἦλθεν, ὥστ´ εἶχεν ἂν δὶς
[1, 11]	γίγνονται ὅσα ἑτερογενῆ· ὅμοια γὰρ	ἂν	ἦν εἴπερ τοῦ ἀπὸ παντὸς
[1, 13]	σπέρμα ἦν τὰ καταμήνια οὐκ	ἂν	ἦν· νῦν δὲ διὰ τὸ
[1, 11]	γίγνεται. Διὰ τί γὰρ οὐκ	ἂν	καὶ ἅπαντα ἐξ ἑνὸς γίγνοιτο;
[1, 14]	καὶ ἐξ οὗ, καὶ τοῦτ´	ἂν	καὶ ἓν ᾖ, τῷ γε
[1, 14]	ἔρχεται ἡ γονή· οὔτε γὰρ	ἂν	κεχωρισμένα ἀπὸ τοῦ αὐτοῦ μέρους
[1, 12]	ἐστιν. Ἀνάγκη δὴ πᾶν ὃ	ἂν	λαμβάνωμεν ἐν τῷ σώματι ἢ
[1, 15]	ἡ ἀρχὴ τῆς κινήσεως. Ὥστε	ἂν	ληφθῇ τὰ ἄκρα ἑκατέρων, ᾗ
[1, 15]	γίγνεται τὰ ᾠά, ὧν δ´	ἂν	μή, ἄγονα, ὡς οὐκ εἰς
[1, 10]	σπέρμα ἐντεῦθέν φασιν, ὅθεν δ´	ἂν	μὴ ἔλθῃ τοῦτο συμβαίνειν μὴ
[1, 13]	ἦν τὰ καταμήνια οὐκ ἂν	ἦν·	νῦν δὲ διὰ τὸ ταῦτα
[1, 12]	τῷ καθ´ ἡμέραν· παμμίκρου γὰρ	ἂν	προστιθεμένου τοῦ αὐτοῦ ὑπερέβαλλε τὸ
[1, 11]	οἶνος ὕδατος προσεγχυθέντος· αὐτὸ γὰρ	ἂν	πρῶτον μάλιστα ἦν ἕκαστον ἄκρατον
[1, 14]	τοῦ ἄρρενος γονὴν τὸ θῆλυ	ἂν	συμβάλλοιτο οὐ γονὴν ἀλλ´ ὕλην.
[1, 17]	πολὺν χρόνον συμπεπλέχθαι πέφυκεν ἕως	ἂν	συστήσῃ τὸ κύημα, οἷον τὰ
[1, 15]	ταχέως. Συνδεδύασται γὰρ μέχρις οὗ	ἂν	συστήσῃ, ὥσπερ ἡ γονή· διαλυθέντα
[1, 11]	οὔτε μὴ ζωήν τινα δύναιτ´	ἂν	σώζεσθαι, οὔτε ὥσπερ ζῷα ὄντα
[1, 11]	τινὸς ὄντος αἷμα γίγνεται οὐδ´	ἂν	τῆς ὁμοιότητος αἴτιον εἴη, ὡς
[1, 11]	ὅτι καὶ τούτοις ἀπὸ πάντων	ἂν	τῶν μερῶν τὸ σπέρμα γίγνοιτο.
[1, 12]	πλεονάσῃ, καθάπερ ἡ πρώτη τροφὴ	ἂν	ὑπερβάλλῃ τῷ πλήθει· καὶ γὰρ
[1, 4]	τὴν γένεσιν φανερόν· πᾶσι γὰρ	ἂν	ὑπῆρχε τοῖς γεννῶσι, νῦν δ´
[1, 12]	προλεπτύνουσιν αὐτούς· καὶ τὰς ἀμπέλους	τραγᾶν	ἀπὸ τοῦ πάθους τῶν τράγων
[1, 17]	Ἐπεὶ δ´ ἀνάγκη καὶ ζῆν,	ἐὰν	ᾖ ζῷον, ὅταν δεήσῃ ἀποτελεῖν
[1, 15]	ὑπηνέμια τύχῃ κύουσα ἡ ὄρνις,	ἐὰν	μετὰ ταῦτα ὀχεύηται μήπω μεταβεβληκότος
[1, 13]	καὶ τοῦ θήλεος οὐθὲν γεννᾶται	ἐὰν	μὴ ἡ τῶν καλουμένων καταμηνίων
[1, 14]	γε διαφέρειν τῷ εἴδει, ἀλλ´	ἐὰν	μόνον σύμμετρον ᾖ τὸ διαιρούμενον
[1, 7]	καὶ νῦν ἐπὶ τῶν γυναικῶν	ἐὰν	περὶ τὸν τόκον ἀνασπάσωσι χασμησάμεναι
[1, 15]	θῆλυ προΐεται εἰς τὸ ἄρρεν.	Ἐάν	τε γὰρ ὑπηνέμια τύχῃ κύουσα
[1, 13]	ἄλλο μὴ τῶν καταμηνίων ἱσταμένων·	ἐάν	τε συμβῇ τι τούτων χείρους
[1, 15]	λευκαίνεσθαι, γόνιμα γίγνεται ἀντὶ ὑπηνεμίων·	ἐάν	τε ὑφ´ ἑτέρου ὠχευμένη ᾖ
[1, 8]	ἔχουσι σκέπην δερματικὴν τὴν καλουμένην	ὀσχέαν·	ὅσοις δ´ ἡ τοῦ δέρματος
[1, 1]	ἤδη καθ´ ὁμοιότητα καὶ κατ´	ἀναλογίαν	λέγεται· μικρὰν γάρ τινα τοιαύτην
[1, 4]	ἔχοντα, πάντα ταχύτερα πρὸς τὴν	ἐνέργειαν	τῶν συνδυασμῶν. Ἃ δὲ δεῖ
[1, 9]	γίγνεται τῷ ἄρρενι πρὸς τὴν	θήλειαν·	ἀναγκαῖον γάρ, εἴπερ ἀφίησί τι
[1, 1]	καὶ αὐτὰ γεννᾷ κατὰ τὴν	συγγένειαν·	ὅσα δὲ μὴ ἐκ ζῴων
[1, 12]	δ´ ἄσπερμα πάμπαν, οὐ δι´	ἀσθένειαν	ἀλλ´ ἐνίοις γε διὰ τοὐναντίον·
[1, 16]	τις πρὸς τὸν δημιουργόν. Δι´	ἀσθένειαν	γὰρ τῶν τοιούτων ἀρρένων οὐθὲν
[1, 6]	καὶ διὰ τὸ ἀναγκαῖον εἶναι	ταχεῖαν	γίγνεσθαι τὴν ὀχείαν· τοιαύτη δ´
[1, 4]	πρὸς τὸ μὴ λάβρον μηδὲ	ταχεῖαν	εἶναι τὴν ἐπιθυμίαν. Οἱ δ´
[1, 11]	αὑτοῦ ἀποτείνει· διὸ καὶ τὴν	ὀχείαν,	καθάπερ εἴπομεν πρότερον, οὕτω ποιοῦνται·
[1, 4]	ἀδήλους εἶναι, περὶ δὲ τὴν	ὀχείαν	σφόδρα μεγάλους. Θᾶττον μὲν οὖν
[1, 6]	ἀναγκαῖον εἶναι ταχεῖαν γίγνεσθαι τὴν	ὀχείαν·	τοιαύτη δ´ ἐστὶν ἡ τῶν
[1, 12]	τοῖς γὰρ κάκιστα διακειμένοις δι´	ἡλικίαν	ἢ νόσον πλεῖστον ἐνυπάρχει τοιοῦτον,
[1, 13]	αὐτά. Κατὰ γὰρ τὴν αὐτὴν	ἡλικίαν	τοῖς μὲν ἄρρεσιν ἄρχεται ἐγγίγνεσθαι
[1, 7]	ταῦθ´ ὑπενεγκεῖν. Ἔτι δ´ ἀνάγκη	δυστοκίαν	εἶναι διὰ τὸ μῆκος τῆς
[1, 11]	τι νεῦρον εἶναι καὶ ὀστοῦν	λίαν	ἐστὶν ὑπὲρ ἡμᾶς τὸ λεγόμενον.
[1, 6]	ψυχρόν, ψύχεσθαι δὲ τὸ φερόμενον	λίαν	μακράν. Δι´ ἣν μὲν οὖν
[1, 6]	παραπτώσεως. Μικρῷ γὰρ προσαρμόττοντες μορίῳ	λίαν	μακροὶ ὄντες οὐκ εὐσυνάρμοστοί εἰσιν·
[1, 9]	πεφυκότων· τὰ γὰρ πλεῖστα μικρὰ	λίαν	τῶν ἐντόμων ἐστίν. ~Τὰ μὲν
[1, 14]	τὸ ἀποκρίνεσθαι περίττωμα εἰς τὴν	κοιλίαν	οὐ δυνάμενον πεφθῆναι καὶ γενέσθαι
[1, 11]	ἀπὸ παντὸς ἀπεκρίνετο τὸ σπέρμα;	μίαν	γὰρ ἀπόκρισιν ἀπὸ μιᾶς ἀναγκαῖον
[1, 3]	τῶν πολυπόδων ἐστίν, ὥστε δοκεῖν	μίαν	εἶναι· τούτου δ´ αἴτιον ὁ
[1, 4]	γε τῶν ὀρνέων καθ´ ὥραν	μίαν	ὀχεύει, ὅταν ὁ χρόνος οὗτος
[1, 12]	μὲν τῷ κάμνειν διὰ τὴν	ἀδυναμίαν,	ἐν δὲ τῷ γήρᾳ διὰ
[1, 12]	τοῦ πάθους. Καὶ γὰρ δι´	ἀδυναμίαν	οὐ πέττουσι καὶ διὰ δύναμιν
[1, 12]	διὰ δύναμιν τὰ δὲ δι´	ἀδυναμίαν·	{πολὺ γὰρ καὶ ἄχρηστον περίττωμα
[1, 4]	λάβρον μηδὲ ταχεῖαν εἶναι τὴν	ἐπιθυμίαν.	Οἱ δ´ ὄρχεις εἰσὶ πρὸς
[1, 4]	τὰ εὐθυέντερα λαβρότερα πρὸς τὴν	ἐπιθυμίαν	τὴν τῆς τροφῆς, οὕτω καὶ
[1, 7]	Καὶ ἐπ´ αὐτῶν δὲ τῶν	διγονίαν	ποιουμένων ζῴων φανερὸν τοῦτο συμβαῖνον·
[1, 7]	τὴν ὑστέραν τὰ τοιαῦτα ἔχει	ἀνομοίαν	καὶ τοῖς ζῳοτόκοις καὶ τοῖς
[1, 15]	τῷ θήλει ὕλην καὶ τροφὴν	ποιάν	τινα κατασκευάζει. Τοῦτο γὰρ ἐνδέχεται
[1, 16]	χεῖρας ἤ τι μόριον ἕτερον	ποιάν	τινα κίνησιν, ἑτέραν μὲν ἀφ´
[1, 8]	πρὸς γὰρ τὴν τῶν ἐμβρύων	σωτηρίαν	καὶ αὔξησιν συμφέρει μηθὲν ἐπεῖναι
[1, 8]	σκέπης καὶ καλύμματος πρός τε	σωτηρίαν	καὶ πρὸς τὴν τοῦ σπέρματος
[1, 6]	καὶ διὰ τὴν περὶ ταῦτα	σκευωρίαν.	~Τοῖς δὲ θήλεσι τὰ περὶ
[1, 2]	τινί, δεῖται δὲ πρὸς πᾶσαν	ἐργασίαν	ὀργάνων, ὄργανα δὲ ταῖς δυνάμεσι
[1, 1]	ζῶντα τῷ προσπεφυκέναι, διὰ τὸ	παραπλησίαν	αὐτῶν εἶναι τὴν οὐσίαν τοῖς
[1, 14]	τὸ θῆλυ διὰ τὸ γίγνεσθαι	παραπλησίαν	τε χαρὰν ἐνίοτε αὐταῖς τῇ
[1, 12]	καὶ ἡ πιμελὴ περίττωμα δι´	εὐβοσίαν	ὑγιεινόν. Ἔνια δ´ ὅλως οὐδὲ
[1, 1]	τὸ παραπλησίαν αὐτῶν εἶναι τὴν	οὐσίαν	τοῖς φυτοῖς, ὥσπερ οὐδ´ ἐν
[1, 11]	καὶ δι´ ἄλλην τινὰ τοιαύτην	αἰτίαν.	Δῆλον τοίνυν, εἰ τοῦτο θήσομεν
[1, 5]	ὀσφύι μόνος διὰ τὴν αὐτὴν	αἰτίαν	δι´ ἥνπερ καὶ οἱ ὄρνιθες·
[1, 11]	ὅμοια εἶναι ἀλλὰ δι´ ἄλλην	αἰτίαν;	εἰ δ´ ἀπὸ τῶν ἀνομοιομερῶν
[1, 8]	ἀσύμμετρον εἶναι περιλαβεῖν, καὶ ταύτην	αἰτίαν	εἶναι πᾶσι τούτοις πρὸς ταῖς
[1, 1]	τίνα τρόπον διὰ τὴν τοιαύτην	αἰτίαν	ἐστὶν ἕκαστον, λέγω δὲ ταύτην
[1, 12]	ἀδυναμία μᾶλλον διὰ τὴν εἰρημένην	αἰτίαν.	Ἔτι οὐκ ἐνυπάρχει σπέρμα οὔτ´
[1, 5]	ἀκάνθας. Δι´ ἣν μὲν οὖν	αἰτίαν	ἔχουσι τὰ ἔχοντα ὄρχεις εἴρηται,
[1, 11]	τεκνώσασιν· περὶ ὧν ὕστερον τὴν	αἰτίαν	θεωρητέον· τὸ γὰρ πρόβλημα τοῦτ´
[1, 8]	ἀναγκαίων. Διὰ τὴν αὐτὴν δ´	αἰτίαν	καὶ ὁ ἐλέφας καὶ ὁ
[1, 14]	θήλει μεριζόμενον. Δι´ ἣν δ´	αἰτίαν	μερίζεται ἔνθα μὲν εἰς πλείω
[1, 9]	γενέσεως χάριν ἢ δι´ ἄλλην	αἰτίαν	οὐθὲν ὦπταί πω. Τῶν δ´
[1, 5]	ὄρχεις εἴρηται, καὶ δι´ ἣν	αἰτίαν	τὰ μὲν ἔξω τὰ δ´
[1, 6]	μακράν. Δι´ ἣν μὲν οὖν	αἰτίαν	τὰ μὲν ὄρχεις ἔχει τὰ
[1, 10]	εἰ μὴ πάντα, διὰ τίν´	αἰτίαν	τὰ μὲν τὰ δ´ οὔ·
[1, 8]	ὑστέρας. ~Δι´ ἣν μὲν οὖν	αἰτίαν	ὑπεναντίως ἔχουσι τὰ περὶ τὰς
[1, 12]	κακοῦται, τὴν δὲ χρησίμην τὴν	ἐναντίαν.	Ὅτι μὲν δὴ τοιοῦτον περίττωμα
[1, 6]	ἀλλήλοις οἱ ὄφεις διὰ τὴν	ἀφυΐαν	τῆς παραπτώσεως. Μικρῷ γὰρ προσαρμόττοντες
[1, 14]	ἐν ταῖς κοιλίαις διὰ τὴν	ἀπεψίαν	γίγνεται διάρροια οὕτως ἐν ταῖς
[1, 12]	πρὸς γένη διαφορὰ περὶ ταῦτα	κἀν	τῷ γένει τῷ αὐτῷ τοῖς
[1, 11]	τι, εἰ μὲν ἀπὸ παντός,	κἂν	ἀπὸ τῶν συλλαβῶν ἑκάστης, εἰ
[1, 11]	ἀπιέναι καὶ τῆς συνθέσεως· ὥσπερ	κἂν	εἰ ἀπὸ τοῦ γεγραμμένου· ὀνόματος
[1, 11]	Νῦν δ´ ὅμοιον λέγουσιν ὥσπερ	κἂν	εἰ ἀπὸ τῶν ὑποδημάτων· σχεδὸν
[1, 11]	λόγου μηδ´ ἀπὸ παντὸς ἀπιέναι.	Κἂν	εἰ μὴ ἀπὸ παντὸς ἀπέρχεται,
[1, 4]	ποιεῖ ἢ διὰ τὸ βέλτιον,	κἂν	τοῦτο τὸ μόριον εἴη διὰ
[1, 16]	μέχρι τινὸς ἡ φύσις δύναται	γεννᾶν·	αὗται γὰρ συνιστᾶσι μέν, ἀτελῆ
[1, 17]	τὸ ἄρρεν. Ὅταν γὰρ δεήσῃ	γεννᾶν	γίγνεται ἀχώριστον ὥσπερ ἐν τοῖς
[1, 2]	ἄρρεν μὲν εἶναι τὸ δυνάμενον	γεννᾶν	εἰς ἕτερον, καθάπερ ἐλέχθη πρότερον,
[1, 14]	γίγνεται ἐν τοῖς πλείω δυναμένοις	γεννᾶν	ἑνός. καὶ δῆλον ὅτι οὐκ
[1, 1]	τὸ ἄρρεν ὥστε τὰ ὁμογενῆ	γεννᾶν,	τὰ δὲ γεννᾷ μέν, οὐ
[1, 4]	πόροι ἐντός, ὥστ´ οὐ δύνανται	γεννᾶν	τὰ ἐκτεμνόμενα, ἐπεὶ εἰ μὴ
[1, 13]	ληγούσης τοῖς μὲν τὸ δύνασθαι	γεννᾶν	τοῖς δὲ τὰ καταμήνια. Ἔτι
[1, 2]	τὸ ἄρρεν, ἀλλ´ οὐ κατὰ	πᾶν	γε αὐτὸ θῆλυ καὶ ἄρρεν
[1, 12]	τὴν αὔξησιν· φθάνει γὰρ ἀναλισκόμενον	πᾶν·	ἐν ἔτεσι γὰρ πέντε σχεδὸν
[1, 12]	εἶναι. Ἀλλὰ μὴν περίττωμά γε	πᾶν	ἢ ἀχρήστου τροφῆς ἐστιν ἢ
[1, 4]	ὄρχεών ἐστι σύστασις. Εἰ δὴ	πᾶν	ἡ φύσις ἢ διὰ τὸ
[1, 12]	τῷ ἀναλωθέντι. Συντηκόμενον δὲ φθείρεται	πᾶν	καὶ ἐξίσταται τῆς φύσεως. Τεκμήριον
[1, 12]	λεκτέα τίς ἐστιν. Ἀνάγκη δὴ	πᾶν	ὃ ἂν λαμβάνωμεν ἐν τῷ
[1, 15]	ὕστερον ὀχεύσαντα τὸ γένος ἀποβαίνει	πᾶν	τὸ τῶν νεοττῶν. Διὸ ἔνιοι
[1, 16]	γένεσιν· οὐδὲ γὰρ τὸ ἄρρεν	ἅπαν	προΐεται σπέρμα, ὅσα τε προΐεται
[1, 17]	τὰ δ´ ἐλάττονος τὰ δὲ	πάμπαν	μικρᾶς. Αἴσθησιν γὰρ ἔχουσιν, ἡ
[1, 12]	ὀλιγόσπερμά ἐστι, τὰ δ´ ἄσπερμα	πάμπαν,	οὐ δι´ ἀσθένειαν ἀλλ´ ἐνίοις
[1, 14]	διὰ τὸ γίγνεσθαι παραπλησίαν τε	χαρὰν	ἐνίοτε αὐταῖς τῇ τῶν ἀρρένων
[1, 14]	τῇ τῶν ἀρρένων καὶ ἅμα	ὑγρὰν	ἀπόκρισιν, οὐκ ἔστιν ἡ ὑγρασία
[1, 8]	οἱ πόροι· διὰ δὲ τὸ	ὑγρὰν	εἶναι τὴν φύσιν τοῦ σπέρματος
[1, 12]	καὶ τὰ φυτὰ τῷ καθ´	ἡμέραν·	παμμίκρου γὰρ ἂν προστιθεμένου τοῦ
[1, 13]	τοὺς ἄρρενας ἔχει τοῦ σώματος	φανεράν.	Ἐπεὶ δὲ τοῦτ´ ἔστιν ὃ
[1, 7]	δοκεῖν ᾠὸν εἶναι τὴν ὑστέραν	ἑκατέραν	ἔν γε τοῖς μικροῖς ἰχθυδίοις·
[1, 14]	τὰ σώματα καὶ τὴν φύσιν	ἑτέραν	εἶναι τοῦ τε ποιοῦντος καὶ
[1, 16]	μόριον ἕτερον ποιάν τινα κίνησιν,	ἑτέραν	μὲν ἀφ´ ὧν τὸ γιγνόμενον
[1, 7]	τῇ ὑστέρᾳ εἶναι καὶ τὴν	ὑστέραν	ἀνάγκη πρὸς τῷ ὑποζώματι εἶναι
[1, 7]	ὥστε δοκεῖν ᾠὸν εἶναι τὴν	ὑστέραν	ἑκατέραν ἔν γε τοῖς μικροῖς
[1, 7]	εὐθὺς ζῳοτοκοῦσιν. Διὸ καὶ τὴν	ὑστέραν	τὰ τοιαῦτα ἔχει ἀνομοίαν καὶ
[1, 4]	δέχονται τὴν σπερματικὴν περίττωσιν, ὥστε	βραδυτέραν	εἶναι τὴν ἔξοδον ἢ τοῖς
[1, 4]	μεμηχανημένοι· τοῦ γὰρ σπερματικοῦ περιττώματος	στασιμωτέραν	ποιοῦσι τὴν κίνησιν, ἐν μὲν
[1, 6]	ψύχεσθαι δὲ τὸ φερόμενον λίαν	μακράν.	Δι´ ἣν μὲν οὖν αἰτίαν
[1, 9]	πρανῆ ἐπιβαίνειν ἐμποδίζει τὰ οὐραῖα	μακρὰν	ἔχοντα τὴν ἀπάρτησιν τῶν πτερυγίων.
[1, 1]	ὁμοιότητα καὶ κατ´ ἀναλογίαν λέγεται·	μικρὰν	γάρ τινα τοιαύτην ἔχει διαφοράν.
[1, 1]	μικρὰν γάρ τινα τοιαύτην ἔχει	διαφοράν.	Καὶ γὰρ ἐν τοῖς φυτοῖς
[1, 7]	καὶ τὰ ζῳοτοκοῦντα πρὸς ἄλληλα	διαφοράν.	Τὰ μὲν γὰρ οὐ μόνον
[1, 14]	ἐδέσματα ἕτερα ἑτέρων ποιεῖ πολλὴν	διαφορὰν	τοῦ γίγνεσθαι τὴν ἔκκρισιν ἢ
[1, 4]	ὅσα γε τῶν ὀρνέων καθ´	ὥραν	μίαν ὀχεύει, ὅταν ὁ χρόνος
[1, 3]	ὀσφύι κατὰ τὴν τῶν νεφρῶν	χώραν,	ἀπὸ δὲ τούτων ἑκατέρου πόρον
[1, 2]	ἔργῳ τινί, δεῖται δὲ πρὸς	πᾶσαν	ἐργασίαν ὀργάνων, ὄργανα δὲ ταῖς
[1, 14]	τὸ τὴν ἀρχὴν ἔχον τὴν	συνιστᾶσαν,	οὕτω τὸ ἀπὸ τοῦ ἄρρενος
[1, 11]	ᾗ πολλαὶ μὲν κόρσαι ἀναύχενες	ἐβλάστησαν,	εἶθ´ οὕτω συμφύεσθαί φησιν, τοῦτο
[1, 7]	τῷ ὑποζώματι ἔχουσι καὶ κάτω	παρήκουσαν	πάντα τὰ σελαχώδη. Δεῖ δὲ
[1, 2]	τυχὸν μόριον οὐδὲ κατὰ τὴν	τυχοῦσαν	δύναμιν θῆλυ ὂν καὶ ἄρρεν
[1, 13]	περίττωμά ἐστιν. Συμβαίνει δὲ τοῦτο	ὅταν	ἀναλύηται εἰς τὸ προελθόν, ὥσπερ
[1, 13]	ἀναλύηται εἰς τὸ προελθόν, ὥσπερ	ὅταν	ἀποπέσῃ τὸ ἐναλειφθὲν τοῦ κονιάματος
[1, 12]	ὥστ´ ἐνίοις γίγνεσθαι καὶ ἀρρώστημα	ὅταν	αὐτῶν μὴ εὐοδήσῃ ἡ ἀποκάθαρσις.
[1, 15]	τῶν ἰχθύων γένεσιν τῶν ᾠοτοκουμένων.	Ὅταν	γὰρ ἀποτέκῃ τὰ ᾠὰ ἡ
[1, 17]	τὸ θῆλυ καὶ τὸ ἄρρεν.	Ὅταν	γὰρ δεήσῃ γεννᾶν γίγνεται ἀχώριστον
[1, 14]	θήλεσι περὶ τοὺς μαστοὺς μᾶλλον·	ὅταν	γὰρ δύο δακτύλους ἀρθῶσι τότε
[1, 11]	Ἔνια δ´ οὐκ ἔχουσί πω	ὅταν	γεννῶσιν, οἷον τρίχωσιν πολιῶν ἢ
[1, 13]	δὲ συνεκκλύζεται διὰ τὸ πλῆθος.	Ὅταν	δὲ γενομένων ἀπέλθῃ τὸ ὑπολειφθὲν
[1, 7]	οὐ θύραζε· διεφθείρετο γὰρ ἄν.	Ὅταν	δὲ ζῷον ἐκ τοῦ ᾠοῦ
[1, 17]	καὶ ζῆν, ἐὰν ᾖ ζῷον,	ὅταν	δεήσῃ ἀποτελεῖν τὸ τοῦ ζῶντος
[1, 6]	ἤδη σπέρμα ὂν πορεύεται, ὥσθ´	ὅταν	ἐνταῦθα ἔλθῃ ἡ γονὴ ταχεῖα
[1, 13]	γεννᾷ τὸ θῆλυ οὔτε γιγνομένων	ὅταν	ἐξικμάζῃ ὡς ἐπὶ τὸ πολύ,
[1, 14]	τῇ περὶ τοὺς καρποὺς γενέσει,	ὅταν	ᾖ μήπω διηττημένη, ἔνεστι μὲν
[1, 4]	ὀρνέων καθ´ ὥραν μίαν ὀχεύει,	ὅταν	ὁ χρόνος οὗτος παρέλθῃ οὕτω
[1, 13]	συμμύει τὸ στόμα τῶν ὑστερῶν.	Ὅταν	οὖν πολὺ μὲν τὸ ἀπεληλυθὸς
[1, 12]	τὰς ἡλικίας κουφίζει τοῦτ´ ἀπιὸν	ὅταν	πλεονάσῃ, καθάπερ ἡ πρώτη τροφὴ
[1, 12]	τὰ σώματ´ εὐημερεῖ μᾶλλον. Ἔτι	ὅταν	συναπίῃ ἄλλα περιττώματα· οὐ γὰρ
[1, 13]	αἵματος, ἄπεπτον δ´ ὄν, καὶ	ὅταν	τις προσβιάζηται πλεονάκις χρώμενος τῷ
[1, 9]	συνδυάζεται μὲν ὥσπερ τὰ ὀπισθουρητικά,	ὅταν	τὸ μὲν ὕπτιον τὸ δὲ
[1, 6]	ἐκείνοις συμβαίνει μὴ δεχομένοις τὴν	θάλατταν,	εἰσὶ δὲ εὔφθαρτοι τοῦτο μὴ
[1, 9]	ἔντερον ἔνθεν καὶ ἔνθεν ἐσχισμένας	ἐν	αἷς ἐγγίγνεται τὸ ᾠόν. Τὰ
[1, 17]	ζῴων καὶ τῶν φυτῶν, ὡς	ἐν	ἀμφοτέροις ὄντα τοῖς γένεσιν οὐδετέρων
[1, 11]	διέσπασται μελέων φύσις, ἡ μὲν	ἐν	ἀνδρός διὰ τί γὰρ τὰ
[1, 4]	τοῖς ἄλλοις τοῖς τοιούτοις καὶ	ἐν	ἀνθρώποις σώζοντες τὴν ἐπαναδίπλωσιν (ὃν
[1, 12]	τῶν παρὰ φύσιν οὐδὲ πήρωμα·	ἐν	ἅπασί τε γὰρ ὑπάρχει, καὶ
[1, 12]	Τῶν δὲ τοιούτων ἐνίων μὲν	ἐν	αὐτοῖς ἡ ἀρχὴ τῆς κινήσεώς
[1, 13]	εἶναι καὶ μὴ γίγνεσθαι πιμελὴν	ἐν	αὐτοῖς τὸ ἀνάλογον αὐτοῖς τῇ
[1, 7]	οἱ ἔχεις θύραζε μὲν ζῳοτοκοῦσιν,	ἐν	αὑτοῖς δ´ ᾠοτοκοῦσι πρῶτον. οτοκοῦσι
[1, 7]	ὥσπερ τῶν φυτῶν· εἰ οὖν	ἐν	αὑτοῖς ἐτελεσιούργουν ἀναγκαῖον ὀλίγα τῷ
[1, 8]	τοῖς πρανέσιν· ὅσα δ´ ᾠοτοκήσαντα	ἐν	αὑτοῖς ζῳοτοκεῖ ἐκτός, ταῦτα δ´
[1, 8]	Τὰ μὲν γὰρ ζῳοτοκοῦντα καὶ	ἐν	αὑτοῖς καὶ ἐκτὸς ἐπὶ τῆς
[1, 3]	μὴ μόνον θύραζε ἀλλὰ καὶ	ἐν	αὑτοῖς καὶ (οἱ ἰχθύες ὅσοι
[1, 8]	αἱ ὑστέραι τοῖς τε ζῳοτοκοῦσιν	ἐν	αὑτοῖς καὶ τοῖς ᾠοτοκοῦσι θύραζε,
[1, 8]	κατ´ ἀμφοτέρους τοὺς τρόπους γεννῶσιν,	ἐν	αὑτοῖς μὲν ᾠοτοκοῦσιν εἰς δὲ
[1, 7]	μόνον θύραζε ζῳοτοκεῖ ἀλλὰ καὶ	ἐν	αὑτοῖς, οἷον ἄνθρωποί τε καὶ
[1, 15]	κοινωνεῖ τοῦ σπέρματος, ἡ δ´	ἐν	αὐτῷ δύναμις καὶ κίνησις· αὕτη
[1, 11]	κυήσει διαφέρει καθάπερ Ἐμπεδοκλῆς λέγει·	ἐν	δ´ ἐχύθη καθαροῖσι· τὰ μὲν
[1, 11]	γίγνεσθαι συνουσίας καὶ μιᾶς διακρίσεως.	Ἐν	δὲ ταῖς ὑστέραις χωρίζεσθαι ἀδύνατον·
[1, 3]	εἰσὶν ἐν τοῖς μέγεθος ἔχουσιν·	ἐν	δὲ τοῖς ἐλάττοσιν ἄδηλοι διὰ
[1, 14]	τὸν λόγον αὐτῶν εἶναι ἕτερον,	ἐν	δὲ τοῖς κεχωρισμένας ἔχουσι τὰς
[1, 11]	ἀλλ´ ἐν μὲν τοῖς πρότερον	ἐν	δὲ τοῖς ὕστερον. Τοῦ δ´
[1, 17]	οἷον ἄνθρωπος ἢ ἵππος ἀμφότερα·	(ἐν	δὲ τοῖς φυτοῖς μεμιγμέναι αὗται
[1, 12]	τῷ κάμνειν διὰ τὴν ἀδυναμίαν,	ἐν	δὲ τῷ γήρᾳ διὰ τὸ
[1, 1]	τοῖς μαλακίοις καὶ τοῖς μαλακοστράκοις,	ἐν	δὲ τῷ τῶν ἐντόμων γένει
[1, 13]	ἑαυτοῦ, ἢ ἔχει τινὰ δύναμιν	ἐν	ἑαυτῷ (τοῦτο γὰρ οὔπω δῆλον
[1, 9]	θήλεια μὲν ὑστερικὸν μόριον φανερῶς	ἐν	ἑκάστῳ τούτων τῶν ζῴων· ᾠὸν
[1, 11]	τέλει ἡ χαρά, ἔδει δὲ	ἐν	ἑκάστῳ τῶν μορίων, καὶ μὴ
[1, 16]	τέχνην γιγνομένοις τὰ ὄργανα κινεῖται·	ἐν	ἐκείνοις γάρ πως ἡ κίνησις
[1, 1]	οὐσίαν τοῖς φυτοῖς, ὥσπερ οὐδ´	ἐν	ἐκείνοις οὐδ´ ἐν τούτοις ἐστὶ
[1, 14]	ἀλλὰ τὸ ἀνάλογον· ὅπερ γὰρ	ἐν	ἐκείνοις τὸ αἷμα, ἐν τούτοις
[1, 15]	εἰς τὸ ἄρρεν, οἷον συμβαίνει	ἐν	ἐνίοις τῶν ἐντόμων. Ὃ γὰρ
[1, 1]	οὐ συνίσταται καθ´ αὑτὰ χωρίς,	ἐν	ἑτέροις δ´ ἐγγίγνεται δένδρεσιν οἷον
[1, 17]	ἄρρεν. Ἀλλὰ περὶ μὲν τούτων	ἐν	ἑτέροις ἐπέσκεπται, τοῦ δὲ ζῴου
[1, 12]	αὔξησιν· φθάνει γὰρ ἀναλισκόμενον πᾶν·	ἐν	ἔτεσι γὰρ πέντε σχεδὸν ἐπί
[1, 7]	φύσιν, καὶ ἐν φυτοῖς καὶ	ἐν	ζῴοις· ἡ γὰρ τοῦ μεγέθους
[1, 16]	ὕλῃ, καὶ ἡ μὲν ψυχὴ	ἐν	ᾗ τὸ εἶδος καὶ ἡ
[1, 11]	γενεῶν αἱ ὁμοιότητες, οἷον καὶ	ἐν	Ἤλιδι ἡ τῷ Αἰθίοπι συγγενομένη·
[1, 17]	μόριον συνέχεται, ἡ δὲ γονὴ	ἐν	ἡμέραις συνίστησι πλείοσιν· προέμενα δὲ
[1, 12]	σπέρμα φανερὸν ὅτι δυοῖν τούτοιν	ἐν	θατέρῳ ἐστίν· ἢ γὰρ ὡς
[1, 17]	ἀλλ´ αὐτὴ τοῖς αὑτῆς μορίοις.	~Ἐν	μὲν οὖν τοῖς ζῴοις πᾶσι
[1, 1]	γὰρ ἐν πᾶσίν ἐστιν, ἀλλ´	ἐν	μὲν τοῖς ἐναίμοις ἔξω ὀλίγων
[1, 4]	περιττώματος στασιμωτέραν ποιοῦσι τὴν κίνησιν,	ἐν	μὲν τοῖς ζῳοτόκοις οἷον ἵπποις
[1, 11]	μορίων, καὶ μὴ ἅμα ἀλλ´	ἐν	μὲν τοῖς πρότερον ἐν δὲ
[1, 12]	γήρᾳ οὔτ´ ἐν ταῖς ἀρρωστίαις,	ἐν	μὲν τῷ κάμνειν διὰ τὴν
[1, 12]	γιγνομένου τέλους. (Ὀλίγοις δέ τισιν	ἐν	μικρῷ χρόνῳ κατὰ τὰς ἡλικίας
[1, 12]	τῶν φυτῶν καὶ ἐνίων ζῴων	ἐν	οἷς μὴ κεχώρισται τὸ θῆλυ
[1, 15]	ὥσπερ εἴπομεν ἐπὶ τῶν ἐντόμων	ἐν	οἷς τὸ θῆλυ προΐεται εἰς
[1, 1]	συνδυασμοῦ γίγνεται θήλεος καὶ ἄρρενος,	ἐν	ὅσοις γένεσι τῶν ζῴων ἐστὶ
[1, 14]	τῶν (ᾠῶν δύο ᾠά ἐστιν)	Ἐν	ὅσοις δὲ τῶν γενῶν διώρισται
[1, 14]	γίγνεται τὰ καταμήνια ταῖς πλείσταις.	Ἐν	ὅσοις μὲν οὖν τῶν ζωὴν
[1, 12]	φυτὰ καὶ τῶν ζῴων ἔνια	ἐν	ὅσοις μή ἐστι διωρισμένον τὸ
[1, 2]	τοὺς ὄρχεις καὶ τοὺς περινέους	ἐν	πᾶσι τοῖς ἐναίμοις· τὰ μὲν
[1, 1]	τὰ δὲ πεζευτικὰ τοῖς σώμασιν,	ἐν	πᾶσι τούτοις ἐστὶ τὸ θῆλυ
[1, 11]	τὰ ἄνω φαίνεται ἐναφιέντα, οὐκ	ἐν	πᾶσιν ἀλλ´ ἐν τοῖς πλείστοις
[1, 11]	ἐντόμων. Καὶ γὰρ εἰ μὴ	ἐν	πᾶσιν, ἀλλ´ ἐπὶ τῶν πλείστων
[1, 1]	καὶ τὸ ἄρρεν· οὐ γὰρ	ἐν	πᾶσίν ἐστιν, ἀλλ´ ἐν μὲν
[1, 17]	μορίων, ὃ συστήσει τὸ κύημα	ἐν	πλείονι χρόνῳ, οἷον ἐπὶ τῶν
[1, 12]	ἐνυπάρχοντος. Τοῖν δυοῖν δὴ ληπτέον	ἐν	ποτέρῳ θετέον τὸ σπέρμα, πότερον
[1, 12]	οὔτ´ ἐν τῷ γήρᾳ οὔτ´	ἐν	ταῖς ἀρρωστίαις, ἐν μὲν τῷ
[1, 13]	θύραζε μόνοις, καὶ τούτων ἐπιδηλότατα	ἐν	ταῖς γυναιξίν· πλείστην γὰρ ἀφίησιν
[1, 3]	Διώρισται δὲ περὶ αὐτῶν ἀκριβέστερον	ἐν	ταῖς ἱστορίαις ταῖς περὶ τῶν
[1, 14]	ψυχρότητα τῆς φύσεως. Ὥσπερ οὖν	ἐν	ταῖς κοιλίαις διὰ τὴν ἀπεψίαν
[1, 14]	περὶ ἕκαστον τῶν ζῴων, γέγραπται	ἐν	ταῖς περὶ τὰ ζῷα ἱστορίαις.
[1, 14]	τὴν ἀπεψίαν γίγνεται διάρροια οὕτως	ἐν	ταῖς φλεψὶν αἵ τ´ ἄλλαι
[1, 8]	ὑστέρας ἐντὸς εἶναι πᾶσιν ὅτι	ἐν	ταύταις ἐστὶ τὸ γιγνόμενον ὃ
[1, 14]	τοῖς θήλεσι τὰ καταμήνια ἐπισημαίνει	ἐν	τῇ αὐτῇ ἡλικίᾳ, ὡς καὶ
[1, 14]	πᾶσιν, πλὴν εἴ τι πεπήρωται	ἐν	τῇ γενέσει οἷον ὀρεύς, οὐ
[1, 11]	παντὸς ἀπιέναι φάσκουσιν, ὥσπερ τότε	ἐν	τῇ γῇ ἐπὶ τῆς Φιλότητος,
[1, 13]	ἡ ἀπὸ τοῦ ἄρρενος ἐνυπάρχουσα	ἐν	τῇ γονῇ δύναμις, ὁτὲ δὲ
[1, 15]	ἀλλὰ μόνον τῇ δυνάμει τῇ	ἐν	τῇ γονῇ ζῳοποιεῖν, ὥσπερ εἴπομεν
[1, 15]	λαμβάνον τὴν μορφὴν τὸ τοῦ	ἐν	τῇ θήλει περιττώματος λοιπόν. Κατά
[1, 14]	τὴν ὕλην, τοῦτο δ´ ἐστὶν	ἐν	τῇ καταμηνίων συστάσει, τὰ δὲ
[1, 11]	τὸ θῆλυ καὶ τὸ ἄρρεν	ἐν	τῇ κυήσει διαφέρει καθάπερ Ἐμπεδοκλῆς
[1, 9]	αὐτοῖς ὑπὸ τῶν ᾠῶν ὄγκον	ἐν	τῇ κυήσει. Τοῖς δὲ θήλεσιν
[1, 5]	θέσει κεῖσθαι ἐνταῦθα (διὸ καὶ	ἐν	τῇ ὁμιλίᾳ ἡ σύντασις γίγνεται
[1, 13]	συλλαμβάνει οὐ γενομένης αὐτῇ τῆς	ἐν	τῇ ὁμιλίᾳ ἡδονῆς· καὶ γιγνομένης
[1, 11]	Ὅτι δ´ ἡδονὴ σφοδροτέρα γίγνεται	ἐν	τῇ ὁμιλίᾳ τῇ τῶν ἀφροδισίων,
[1, 14]	προΐεσθαι σπέρμα καὶ τὸ γίγνεσθαι	ἐν	τῇ ὁμιλίᾳ τὴν ἡδονὴν τῇ
[1, 11]	πᾶσιν, ἀλλ´ ἐπὶ τῶν πλείστων	ἐν	τῇ ὀχείᾳ τὸ θῆλυ εἰς
[1, 14]	καθαρὸν ἀλλὰ δεόμενον ἐργασίας, ὥσπερ	ἐν	τῇ περὶ τοὺς καρποὺς γενέσει,
[1, 12]	Ἔτι οὐκ ἐνυπάρχει σπέρμα οὔτ´	ἐν	τῇ πρώτῃ ἡλικίᾳ οὔτ´ ἐν
[1, 14]	ἀπόκρισιν. Τὸ δὲ συμβαίνειν ἡδονὴν	ἐν	τῇ συνουσίᾳ οὐ μόνον τοῦ
[1, 14]	δ´ οἴονταί τινες σπέρμα συμβάλλεσθαι	ἐν	τῇ συνουσίᾳ τὸ θῆλυ διὰ
[1, 14]	σῶμα καὶ τὴν ὕλην, οἷον	ἐν	τῇ τοῦ γάλακτος πήξει τὸ
[1, 16]	ἐκείνου ἐγγίγνεται διὰ τῆς κινήσεως	ἐν	τῇ ὕλῃ, καὶ ἡ μὲν
[1, 7]	Εἰ οὖν τὰ ᾠὰ ἀνάγκη	ἐν	τῇ ὑστέρᾳ εἶναι καὶ τὴν
[1, 14]	ἃ τρέπεται ἡ περίττωσις ὥσπερ	ἐν	τοῖς ἄλλοις· οὐ γὰρ ἔχει
[1, 14]	ἢ αἷμα ἢ τὸ ἀνάλογον	ἐν	τοῖς ἀναίμοις) διὰ ψυχρότητα τῆς
[1, 14]	καταμηνίων σύστασις καὶ τὸ ἀνάλογον	ἐν	τοῖς ἀναίμοις, ἔκ τε τῶν
[1, 2]	θήλεος καὶ (τοῦ ἄρρενος καὶ	ἐν	τοῖς ἀναίμοις ὅσα αὐτῶν ἔχει
[1, 4]	τὸν τρόπον. Περὶ δὲ τῆς	ἐν	τοῖς ἄρρεσι διαφορᾶς τῶν σπερματικῶν
[1, 10]	τῶν γεννησάντων ἤδη τινὲς ἔσχον	ἐν	τοῖς αὐτοῖς τόποις τῶν ἐκγόνων
[1, 2]	ταύτην τὴν ἐναντίωσιν, διαφέρει δ´	ἐν	τοῖς ἐναίμοις τὰ μέρη τὰ
[1, 7]	πρὸς τοῖς ἄρθροις καθάπερ καὶ	ἐν	τοῖς ἐξ ἀρχῆς εὐθὺς ζῳοτοκοῦσιν.
[1, 10]	γονῆς ἤδη περὶ δὲ γάλακτος	ἐν	τοῖς ἐχομένοις. Τὰ μὲν γὰρ
[1, 1]	τῶν ἄλλων μορίων εἴρηται τῶν	ἐν	τοῖς ζῴοις καὶ κοινῇ καὶ
[1, 13]	τοῖς θήλεσιν ἢ τοῖς ἄρρεσιν	ἐν	τοῖς ζῳοτοκοῦσιν· ἐν τούτοις γὰρ
[1, 16]	καὶ ἔχοντι κίνησιν ἐνεργείᾳ, ὥσπερ	ἐν	τοῖς κατὰ τέχνην γιγνομένοις τὰ
[1, 13]	συνεκκρίνεσθαι τὴν εἰς ταῦτα περίττωσιν	ἐν	τοῖς καταμηνίοις. Τὸ δ´ αὐτὸ
[1, 14]	ὀδόντων ἐκκρίσεις. Σημεῖον δ´ ὅτι	ἐν	τοῖς καταμηνίοις τὸ σπέρμα ἐστίν·
[1, 17]	δέ τινα ταὐτὰ συμβαίνει καὶ	ἐν	τοῖς κεχωρισμένον ἔχουσι ζῴοις τὸ
[1, 3]	καὶ αἱ τῶν ἐντόμων εἰσὶν	ἐν	τοῖς μέγεθος ἔχουσιν· ἐν δὲ
[1, 8]	πόρος ὁ αὐτός ἐστι καὶ	ἐν	τοῖς μὴ ἔχουσι γεννητικὸν αἰδοῖον
[1, 3]	δὲ τούτων ἑκατέρου πόρον ὥσπερ	ἐν	τοῖς μὴ ἔχουσιν ὄρχεις, συνάπτοντας
[1, 12]	τῆς κινήσεώς ἐστιν οἷον καὶ	ἐν	τοῖς νῦν εἰρημένοις (μέρος γάρ
[1, 16]	τῇ ὕλῃ οἷον ἡ οἰκοδόμησις	ἐν	τοῖς οἰκοδομουμένοις. Λάβοι δ´ ἄν
[1, 7]	τρόπον τὰ πλεῖστα γίγνεται ὅνπερ	ἐν	τοῖς ὀρνιθίοις, καὶ καταβαίνει κάτω
[1, 4]	σπέρμα καὶ καρπός. Ὥσπερ δ´	ἐν	τοῖς περὶ τὴν τροφὴν τὰ
[1, 9]	συνήγαγε κάμψασα, καθάπερ εἴρηται πρότερον	(ἐν	τοῖς περὶ τῶν μορίων λόγοις)
[1, 9]	τοιαῦτα γένη. Τῶν δὲ συνδυαζομένων	ἐν	τοῖς πλείστοις τὰ θήλεα μείζω
[1, 11]	ἐναφιέντα, οὐκ ἐν πᾶσιν ἀλλ´	ἐν	τοῖς πλείστοις τῶν τεθεωρημένων. Ὥστε
[1, 14]	μιᾶς γὰρ ὀχείας πλείω γίγνεται	ἐν	τοῖς πλείω δυναμένοις γεννᾶν ἑνός.
[1, 13]	πάντα προΐεται σπέρμα εἴτε μή,	ἐν	τοῖς προειρημένοις φανερόν. Μετὰ δὲ
[1, 8]	μὲν ζῳοτόκοις διὰ τὰ ἔμβρυα	ἐν	τοῖς προσθίοις αἱ ὑστέραι τοῖς
[1, 8]	κύημα. Οὗτος δ´ ἐπάνω καὶ	ἐν	τοῖς προσθίοις ὑπάρχει ὁ πόρος
[1, 9]	τοῦ πόρου. Ταῦτα δ´ ἐστὶν†	ἐν	τοῖς ὑπτίοις τοῦ σώματος ᾗ
[1, 17]	ταῦτα διέθηκε μετ´ ἀλλήλων· διὸ	ἐν	τοῖς φυτοῖς ἀχώριστον τὸ θῆλυ
[1, 1]	γῆς σηπομένης ἢ μορίων τινῶν	ἐν	τοῖς φυτοῖς· ἔνια γὰρ αὐτὰ
[1, 17]	δεήσῃ γεννᾶν γίγνεται ἀχώριστον ὥσπερ	ἐν	τοῖς φυτοῖς, καὶ βούλεται ἡ
[1, 14]	διαφέροντος τῇ φύσει τοῦ σπέρματος	ἐν	τοῖς φυτοῖς τε καὶ ζῴοις.
[1, 1]	τοιαύτην ἔχει διαφοράν. Καὶ γὰρ	ἐν	τοῖς φυτοῖς ὑπάρχει τὰ μὲν
[1, 14]	τὸ θῆλυ καὶ τὸ ἄρρεν,	ἐν	τούτοις ἀφ´ ἑνὸς σπέρματος ἐνδέχεται
[1, 13]	τοῖς ἄρρεσιν ἐν τοῖς ζῳοτοκοῦσιν·	ἐν	τούτοις γὰρ ἡ τῶν καταμηνίων
[1, 1]	ὥσπερ οὐδ´ ἐν ἐκείνοις οὐδ´	ἐν	τούτοις ἐστὶ τὸ θῆλυ καὶ
[1, 14]	γὰρ ἐν ἐκείνοις τὸ αἷμα,	ἐν	τούτοις ἑτέρα ὑπάρχει σύγκρισις. Τοῦ
[1, 2]	θήλεος καὶ τοῦ ἄρρενος καὶ	ἐν	τούτοις τὴν ἀπόκρισιν εἶναι καὶ
[1, 12]	τὸ σῶμα τοῦ μεγέθους τοῦ	ἐν	τῷ ἄλλῳ χρόνῳ γιγνομένου ἅπαντος.
[1, 11]	ἐκ θηλυτόκων ἀρρενοτόκοι, ὡς οὐκ	ἐν	τῷ ἀπελθεῖν ἀπὸ παντὸς ἢ
[1, 11]	πῃ, οὐ καλῶς) φησὶ γὰρ	ἐν	τῷ ἄρρενι καὶ τῷ θήλει
[1, 16]	δὲ καὶ ἡ φύσις ἡ	ἐν	τῷ ἄρρενι τῶν σπέρμα προϊεμένων
[1, 10]	τῆς οὐλῆς, καὶ στίγμα ἔχοντος	ἐν	τῷ βραχίονι τοῦ πατρὸς ἐπεσήμηνεν
[1, 2]	καὶ ἐξ οὗ γίγνεται ἐνυπάρχον	ἐν	τῷ γεννῶντι τὸ γεννώμενον. Ἐπεὶ
[1, 12]	ἐν τῇ πρώτῃ ἡλικίᾳ οὔτ´	ἐν	τῷ γήρᾳ οὔτ´ ἐν ταῖς
[1, 16]	οὐθέν, οὔτε μόριον οὐθέν ἐστιν	ἐν	τῷ γιγνομένῳ τῆς τεκτονικῆς, ἀλλ´
[1, 15]	καὶ τοῦ ποιοῦντος ὡς ἐνυπάρχοντος	ἐν	τῷ γιγνομένῳ τοῦ ποιοῦντος, οὐδ´
[1, 3]	Τὰ δὲ ζῳοτόκα πάντα μὲν	ἐν	τῷ ἔμπροσθεν ἔχει τοὺς ὄρχεις,
[1, 15]	ἐν τῷ θήλει, τούτοις ἡ	ἐν	τῷ ζῴῳ αὐτῷ θερμότης καὶ
[1, 13]	εἴρηται πρότερον, ἀναγκαῖον καὶ τὴν	ἐν	τῷ θήλει γιγνομένην αἱματώδη (ἀπόκρισιν
[1, 16]	παρ´ αὐτῶν γιγνόμενον, (διὰ τὸ	ἐν	τῷ θήλει εἶναι τὴν ὕλην
[1, 14]	οὕτω τὸ ἀπὸ τοῦ ἄρρενος	ἐν	τῷ θήλει μεριζόμενον. Δι´ ἣν
[1, 16]	ὑπηνέμια ᾠά) ἥ τε γένεσις	ἐν	τῷ θήλει συμβαίνει τῶν γιγνομένων,
[1, 15]	τοῖς προϊεμένοις ἀπεργάζεται τὸ σπέρμα	ἐν	τῷ θήλει, τούτοις ἡ ἐν
[1, 15]	τὸ τοῦ ἄρρενος σπέρμα τὴν	ἐν	τῷ θήλει ὕλην καὶ τροφὴν
[1, 16]	αὐξάνηται τὸ κυούμενον. Ὥστ´ ἀνάγκη	ἐν	τῷ θήλει ὑπάρχειν τὸν τόκον·
[1, 6]	πεττόμενον ἀθρόον ἔχουσιν ὥστε μὴ	ἐν	τῷ θιγγάνειν ἀλλήλων πέττειν ἀλλὰ
[1, 7]	πλαγίῳ ἴσχουσι, τὰ δὲ ζῷα	ἐν	τῷ κάτω μέρει τῆς ὑστέρας.
[1, 2]	τὸ εἰς αὑτό· διὸ καὶ	ἐν	τῷ ὅλῳ τὴν τῆς γῆς
[1, 7]	μὲν γὰρ ᾠὰ ἄνω καὶ	ἐν	τῷ πλαγίῳ ἴσχουσι, τὰ δὲ
[1, 5]	ἔχει τὰ ζῳοτόκα τοὺς ὄρχεις	ἐν	τῷ πρόσθεν, ἢ ἔσω〉 ἢ
[1, 11]	εἰ μὲν διεσπασμένα τὰ μέρη	ἐν	τῷ σπέρματι πῶς ζῇ; εἰ
[1, 11]	ὡς οὐκ ὄντος τοῦ μορίου	ἐν	τῷ σπέρματι. Τί οὖν διαφέρει
[1, 11]	μὴ τῆς αἰτίας οὔσης ἀλλ´	ἐν	τῷ σύμμετρον ἢ ἀσύμμετρον εἶναι
[1, 6]	τοῦτο μὴ ποιοῦντες· οὔκουν δεῖ	ἐν	τῷ συνδυασμῷ τὸ σπέρμα πέττειν
[1, 11]	ἐπὶ τῆς Φιλότητος, οὕτω τούτοις	ἐν	τῷ σώματι. Ἀδύνατον γὰρ συνεχῆ
[1, 12]	δὴ πᾶν ὃ ἂν λαμβάνωμεν	ἐν	τῷ σώματι ἢ μέρος εἶναι
[1, 14]	δὲ οὐδὲ τὰ τοιαῦτ´ ἔχει	ἐν	τῷ σώματι μέρη εἰς ἃ
[1, 14]	καὶ θερμὴ οὖσα· ἀναγκαῖον γὰρ	ἐν	τῷ τοιούτῳ γίγνεσθαι πλείστην περίττωσιν.
[1, 8]	προΐεσθαι τὴν γονήν. Διόπερ ὅσοις	ἐν	φανερῷ εἰσιν οἱ ὄρχεις ἔχουσι
[1, 7]	τούτοις ἐχόντων τὴν φύσιν, καὶ	ἐν	φυτοῖς καὶ ἐν ζῴοις· ἡ
[1, 10]	τῷ βραχίονι τοῦ πατρὸς ἐπεσήμηνεν	ἐν	Χαλκηδόνι τῷ τέκνῳ συγκεχυμένον μέντοι
[1, 9]	ἔντερον, ὥσπερ καὶ τοῖς ἄλλοις,	ἐν	ᾧ ἐγγίγνεται τὰ κυήματα. Δῆλον
[1, 7]	οὖν θερμὸν εἶναι τὸν τόπον	ἐν	ᾧ τοῦτο συμβήσεται. Τοιοῦτος δ´
[1, 7]	ᾠὸν εἶναι τὴν ὑστέραν ἑκατέραν	ἔν	γε τοῖς μικροῖς ἰχθυδίοις· ταῦτα
[1, 15]	ἔστιν ἐκ τούτων τὸ γιγνόμενον	ἕν,	ἀλλ´ ἢ οὕτως ὡς ἐκ
[1, 11]	πλείω συμφύεσθαι ὥστ´ εἶναι πάλιν	ἕν.	Ἀλλὰ μὴν τοῦτον τὸν τρόπον
[1, 17]	τὴν ὄψιν μιγνυμένων καὶ συνδυαζομένων	(ἕν	τι ζῷον γίγνεσθαι ἐξ ἀμφοῖν)
[1, 1]	οὐσίας (ταῦτα μὲν οὖν ὡς	ἕν	τι σχεδὸν ὑπολαβεῖν δεῖ) τρίτον
[1, 17]	καὶ βούλεται ἡ φύσις αὐτῶν	ἓν	γίγνεσθαι· ὅπερ ἐμφαίνεται κατὰ τὴν
[1, 14]	συνιστάντος πρώτου, ἐξ ἑνὸς ἤδη	ἓν	γίγνεται μόνον. Ὅτι μὲν οὖν
[1, 15]	γὰρ ἐπισκοποῦσιν οὐ φαίνεται γιγνόμενον	ἓν	ἐκ τοῦ παθητικοῦ καὶ τοῦ
[1, 14]	πυθμήν, ὥσπερ ἐξ ἑνὸς ᾠοῦ	ἓν	ζῷον (τὰ γὰρ δίδυμα τῶν
[1, 14]	οὗ, καὶ τοῦτ´ ἂν καὶ	ἓν	ᾖ, τῷ γε εἴδει διαφέρειν
[1, 3]	μὴ ἔχουσιν ὄρχεις, συνάπτοντας εἰς	ἓν	καθάπερ καὶ ἐπ´ ἐκείνων, οἷον
[1, 9]	δὲ γένη τέτταρα τὰ λοιπά,	ἓν	μὲν τὸ τῶν μαλακοστράκων, δεύτερον
[1, 8]	δ´ ὁμοίως· εἶτ´ ἀπαντῶσιν εἰς	ἓν	πρὸς τὸν τοῦ αἰδοίου τόπον.
[1, 1]	ἐστιν· διόπερ ὁ λόγος εἰς	ἓν	συνήγαγε, τῶν μὲν περὶ τὰ
[1, 14]	Διὸ καὶ ἐξ ἑνὸς σπέρματος	ἓν	σῶμα γίγνεται οἷον ἐξ ἑνὸς
[1, 13]	τὸ σπέρμα, τότε πλησιάζουσαι συλλαμβάνουσιν.	Οὐδὲν	δὲ ἄτοπον τὸ συνειληφυίαις ἔτι
[1, 17]	(μὲν γὰρ τὸ φρονεῖν ὥσπερ	οὐδὲν	εἶναι δοκεῖ τὸ κοινωνεῖν ἁφῆς
[1, 7]	οὐ γὰρ ἐμποδίζει τῆς φύσεως	οὐδὲν	ἔργον οὐδὲ διττογονεῖ. Πρὸς δὲ
[1, 13]	ὁμιλίᾳ ἡδονῆς· καὶ γιγνομένης πάλιν	οὐδὲν	ἧττον, καὶ ἰσοδρομησάντων (παρὰ) τοῦ
[1, 9]	τὸ ἄρρεν εἰς τὸ θῆλυ	οὐδὲν	μόριον ἀλλὰ τὸ θῆλυ εἰς
[1, 14]	ἔσται λόγος. Ἀλλὰ διὰ τὸ	μηθέν	γε διαφέρειν τῷ εἴδει, ἀλλ´
[1, 11]	εἶναι οὗτος τῷ Ἀναξαγόρου, τῷ	μηθὲν	γίγνεσθαι τῶν ὁμοιομερῶν· πλὴν ἐκεῖνος
[1, 8]	ἐμβρύων σωτηρίαν καὶ αὔξησιν συμφέρει	μηθὲν	ἐπεῖναι βάρος ἐπὶ ταῖς ὑστέραις.
[1, 12]	μὲν οὖν λέγω ἀφ´ ἧς	μηθὲν	ἔτι συντελεῖται εἰς τὴν φύσιν
[1, 13]	ἀπὸ τοῦ θήλεος· καὶ εἰ	μηθέν,	πότερον οὐδὲ ἄλλο οὐθὲν συμβάλλεται
[1, 12]	τροφῆς ὑπόλειμμα, σύντηγμα δὲ τὸ	ἀποκριθὲν	ἐκ τοῦ αὐξήματος ὑπὸ τῆς
[1, 15]	σπέρμα· ἀπ´ ἀμφοῖν γὰρ ἂν	ἦλθεν,	ὥστ´ εἶχεν ἂν δὶς ταὐτὰ
[1, 11]	γονεῦσιν ἐοίκασιν ἀφ´ ὧν οὐθὲν	ἀπῆλθεν·	ἀποδιδόασι γὰρ διὰ πολλῶν γενεῶν
[1, 9]	παρὰ τὸ ἔντερον ἔνθεν καὶ	ἔνθεν	ἐσχισμένας ἐν αἷς ἐγγίγνεται τὸ
[1, 9]	ὑστέρας ὑμενώδεις παρὰ τὸ ἔντερον	ἔνθεν	καὶ ἔνθεν ἐσχισμένας ἐν αἷς
[1, 10]	οὐ βαδίζειν σπέρμα ἐντεῦθέν φασιν,	ὅθεν	δ´ ἂν μὴ ἔλθῃ τοῦτο
[1, 1]	καὶ τέταρτον ἡ ὕλη καὶ	ὅθεν	ἡ ἀρχὴ τῆς κινήσεως περὶ
[1, 15]	ἄρρεν ᾗ ἄρρεν ποιητικὸν καὶ	ὅθεν	ἡ ἀρχὴ τῆς κινήσεως. Ὥστε
[1, 2]	πῶς γίγνεται τὸ σπέρμα καὶ	πόθεν·	ἐκ τούτου μὲν γὰρ τὰ
[1, 5]	τοῦ αἰδοίου προέρχεται τὸ σπέρμα	συναθροισθέν,	ἀλλ´ οὐχ ὡς ἕτοιμον ὂν
[1, 8]	ἑδραίους εἶναι, τοιοῦτος δ´ ὁ	ὄπισθεν	τόπος· οὗτος γὰρ τὸ συνεχὲς
[1, 5]	ζῳοτόκα τοὺς ὄρχεις ἐν τῷ	πρόσθεν,	ἢ ἔσω〉 ἢ ἔξω πλὴν
[1, 3]	ζῳοτόκα πάντα μὲν ἐν τῷ	ἔμπροσθεν	ἔχει τοὺς ὄρχεις, ἀλλ´ ἔνια
[1, 14]	οὐ προΐενται τὴν ἰκμάδα ταύτην	ἐντεῦθεν.	Ἔτι δ´ οὐ πᾶσι γίγνεται
[1, 5]	δὲ τοῦ αἰδοίου φύσιν ἠρτῆσθαι	ἐντεῦθεν	καὶ τῇ θέσει κεῖσθαι ἐνταῦθα
[1, 10]	ἐνδεὲς εἶναι οὐ βαδίζειν σπέρμα	ἐντεῦθέν	φασιν, ὅθεν δ´ ἂν μὴ
[1, 13]	τῷ ἀφροδισιάζειν ἐνίοις αἱματῶδες ἤδη	προελήλυθεν,	φανερὸν ὅτι τῆς αἱματικῆς ἂν
[1, 13]	δυνάμεώς ἐστι χεὶρ οὐδὲ μόριον	οὐθὲν	ἀλλὰ μόνον ὁμώνυμον. {Φανερὸν δὲ
[1, 4]	μὲν πλείστων ζῴων ἔργον σχεδὸν	οὐθὲν	ἄλλο πλὴν ὥσπερ τῶν φυτῶν
[1, 11]	εἰ μὴ ἀπὸ παντὸς ἀπέρχεται,	οὐθὲν	ἄλογον τὸ μηδ´ ἀπὸ τοῦ
[1, 13]	χεὶρ οὐδ´ ἄλλο τῶν μορίων	οὐθὲν	ἄνευ ψυχικῆς ἢ ἄλλης τινὸς
[1, 11]	καὶ τὴν κίνησιν, ἀφ´ ὧν	οὐθὲν	ἀπέρχεται. Ἔνια δ´ οὐκ ἔχουσί
[1, 11]	ἄνωθεν γονεῦσιν ἐοίκασιν ἀφ´ ὧν	οὐθὲν	ἀπῆλθεν· ἀποδιδόασι γὰρ διὰ πολλῶν
[1, 4]	περὶ τὰ ζῷα δεῖ θεωρεῖν)	οὐθὲν	γάρ εἰσι μόριον τῶν πόρων
[1, 8]	ξηρᾶς περιττώσεως καὶ τῆς ὀχείας·	οὐθὲν	γὰρ ἔχει τούτων αἰδοῖον, καθάπερ
[1, 13]	τοῦ ἄρρενος καὶ τοῦ θήλεος	οὐθὲν	γεννᾶται ἐὰν μὴ ἡ τῶν
[1, 12]	ἐκ δὲ τῶν παρὰ φύσιν	οὐθὲν	γίγνεται τῶν κατὰ φύσιν. Ἀνάγκη
[1, 16]	ἀσθένειαν γὰρ τῶν τοιούτων ἀρρένων	οὐθὲν	δι´ ἑτέρων οἵα τε ποιεῖν
[1, 1]	συντελοῦντα τοῖς ζῴοις περὶ ὧν	οὐθὲν	διώρισται πρότερον, περὶ αἰτίας δὲ
[1, 11]	παντὸς ἀπιέναι συνέβαινεν, ὥσπερ φασίν,	οὐθὲν	ἔδει ἀπὸ πάντων ἀξιοῦν ἀπιέναι
[1, 17]	μὲν γὰρ τῶν φυτῶν οὐσίας	οὐθέν	ἐστιν ἄλλο ἔργον οὐδὲ πρᾶξις
[1, 16]	οὔτ´ ἀπέρχεται οὐθέν, οὔτε μόριον	οὐθέν	ἐστιν ἐν τῷ γιγνομένῳ τῆς
[1, 10]	μὴ σπέρμα, πότερον οὐδ´ ἄλλο	οὐθέν,	ἢ συμβάλλεται (μέν τι, οὐ
[1, 7]	τὸ ζῷον, ἐξ ἀτελοῦς δὲ	οὐθέν.	Θύραζε δὲ οὐκ ᾠοτοκοῦσι διὰ
[1, 15]	θήλεος, ἢ τὸ μὲν σῶμα	οὐθὲν	κοινωνεῖ τοῦ σπέρματος, ἡ δ´
[1, 16]	ὅσα τε προΐεται τῶν ἀρρένων,	οὐθὲν	μόριον τοῦτ´ ἔστι τοῦ γιγνομένου
[1, 16]	τῶν ξύλων ὕλην οὔτ´ ἀπέρχεται	οὐθέν,	οὔτε μόριον οὐθέν ἐστιν ἐν
[1, 11]	ἀδύνατα. Πρῶτον μὲν οὖν ὅτι	οὐθὲν	σημεῖον ἡ ὁμοιότης τοῦ ἀπιέναι
[1, 13]	γιγνόμενον ἐκ δυοῖν σπερμάτοιν, ἢ	οὐθὲν	σπέρμα ἀποκρίνεται ἀπὸ τοῦ θήλεος·
[1, 12]	γάρ ἐστιν, ἐκ δὲ τούτου	οὐθὲν	σύγκειται ὥσπερ ἐκ νεύρου καὶ
[1, 13]	εἰ μηθέν, πότερον οὐδὲ ἄλλο	οὐθὲν	συμβάλλεται εἰς τὴν γένεσιν ἀλλὰ
[1, 15]	συνδυαζομένων τοῖς θήλεσιν οὐδὲ μόριον	οὐθὲν	φαίνεται προϊέμενα εἰς τὸ θῆλυ
[1, 9]	χάριν ἢ δι´ ἄλλην αἰτίαν	οὐθὲν	ὦπταί πω. Τῶν δ´ ἐντόμων
[1, 13]	μορίων ἕκαστον, τὸ δὲ σπέρμα	πεφθὲν	μὲν ἀλλοιότερον ἀποκρίνεται τοῦ αἵματος,
[1, 13]	προελθόν, ὥσπερ ὅταν ἀποπέσῃ τὸ	ἐναλειφθὲν	τοῦ κονιάματος εὐθύς· ταὐτὸν γάρ
[1, 13]	Ὅταν δὲ γενομένων ἀπέλθῃ τὸ	ὑπολειφθὲν	συνίσταται. Ὅσαι δὲ μὴ γιγνομένων
[1, 1]	μὲν ἄρρεν τὸ δὲ θῆλυ	τελειωθέν	ἐστι, τῶν δ´ ἀναίμων τὰ
[1, 11]	πολιῶν ἢ γενείου. ἔτι τοῖς	ἄνωθεν	γονεῦσιν ἐοίκασιν ἀφ´ ὧν οὐθὲν
[1, 9]	τὸ θῆλυ εἰς τὸ ἄρρεν	κάτωθεν	ἄνω. Τεθεώρηται δὲ τοῦτο ἐπὶ
[1, 11]	πρότερον, οὕτω ποιοῦνται· τὰ γὰρ	κάτωθεν	εἰς τὰ ἄνω φαίνεται ἐναφιέντα,
[1, 17]	εἴ τις κἀκεῖνα, ὅτε σπέρμα	ἐξενέγκειεν,	διαλύσειε καὶ χωρίσειεν εἰς τὸ
[1, 10]	δὲ καὶ εὔλογον ἂν εἶναι	δόξειεν,	ὥσπερ καὶ τοῦ ὅλου ἐστί
[1, 7]	θήλεσι τὰ περὶ τὰς ὑστέρας	ἀπορήσειεν	ἄν τις ὃν τρόπον ἔχει·
[1, 17]	ὅτε σπέρμα ἐξενέγκειεν, διαλύσειε καὶ	χωρίσειεν	εἰς τὸ ἐνυπάρχον θῆλυ καὶ
[1, 4]	εἰσιν, ἀνάγκη λαβεῖν πρῶτον τίνος	ἕνεκεν	ἡ τῶν ὄρχεών ἐστι σύστασις.
[1, 8]	ταῖς χελώναις· τῆς γενέσεως γὰρ	ἕνεκεν,	οὐ τῆς τοῦ ὑγροῦ περιττώματος
[1, 1]	ἔνια τῶν ἐντόμων. Καὶ τοῦτο	συμβέβηκεν	εὐλόγως· εἰ γὰρ ὅσα μὴ
[1, 11]	γίγνοιτο; Ὁ αὐτὸς γὰρ λόγος	ἔοικεν	εἶναι οὗτος τῷ Ἀναξαγόρου, τῷ
[1, 11]	ἅπαντα ἕξει. Διὸ καὶ Ἐμπεδοκλῆς	ἔοικεν,	εἴπερ οὕτω λεκτέον, μάλιστα λέγειν
[1, 11]	καὶ ἔχει ὑποδοχήν; ἀλλ´ ὡς	ἔοικεν	ἢ οὐκ ἀπέρχεται ἀπὸ παντὸς
[1, 17]	προϊέμενα σπέρμα πολὺν χρόνον συμπεπλέχθαι	πέφυκεν	ἕως ἂν συστήσῃ τὸ κύημα,
[1, 16]	τὸ δημιουργούμενον. Καὶ εὐθὺς τὴν	μὲν	ἀθρόον ὑπάρχειν ἀναγκαῖον ἐξ ἧς
[1, 13]	ἕκαστον, τὸ δὲ σπέρμα πεφθὲν	μὲν	ἀλλοιότερον ἀποκρίνεται τοῦ αἵματος, ἄπεπτον
[1, 12]	καὶ τῷ σπέρματι· καὶ ὅσοις	μὲν	ἀμφοῖν γίγνεται περίττωμα, καὶ τῆς
[1, 15]	ἐπιρραίνει τὸν θορόν· καὶ ὧν	μὲν	ἂν ἐφάψηται, γόνιμα ταῦτα γίγνεται
[1, 11]	τὰ δὲ πάθεσι διώρισται, τὰ	μὲν	ἀνομοιομερῆ τῷ δύνασθαί τι ποιεῖν
[1, 3]	δ´ ἔξω, καὶ τούτων τὰ	μὲν	ἀπηρτημένους ὥσπερ ἄνθρωπος, τὰ δὲ
[1, 11]	γεγραμμένου· ὀνόματος ἀπῄει τι, εἰ	μὲν	ἀπὸ παντός, κἂν ἀπὸ τῶν
[1, 15]	ὡς τὸ ἄρρεν, ἀλλὰ τὸ	μὲν	ἄρρεν ἀρχὴν κινήσεως τὸ δὲ
[1, 14]	συμβαίνει ὥσπερ εὔλογον, ἐπειδὴ τὸ	μὲν	ἄρρεν παρέχεται τό τε εἶδος
[1, 1]	ἐναίμοις ἔξω ὀλίγων ἅπασι τὸ	μὲν	ἄρρεν τὸ δὲ θῆλυ τελειωθέν
[1, 2]	θῆλυ καὶ τὸ ἄρρεν, τὸ	μὲν	ἄρρεν ὡς τῆς κινήσεως καὶ
[1, 9]	τῶν πτερυγίων. Ἔχουσι δ´ οἱ	μὲν	ἄρρενες λεπτοὺς πόρους θορικούς, αἱ
[1, 8]	περίττωμα τὸ ὑγρὸν καὶ τοῖς	μὲν	ἄρρεσι τὸ σπέρμα τοῖς δὲ
[1, 13]	γὰρ τὴν αὐτὴν ἡλικίαν τοῖς	μὲν	ἄρρεσιν ἄρχεται ἐγγίγνεσθαι γονὴ καὶ
[1, 14]	ἀνοιδοῦσιν ὑπὸ τοῦ πνεύματος, τοῖς	μὲν	ἄρρεσιν ἐπιδηλότερον περὶ τοὺς ὄρχεις,
[1, 8]	ξηρᾶς τροφῆς. (Ὅσα δ´ ᾠοτοκεῖ	μὲν	ἀτελὲς δ´ ᾠόν, οἷον ὅσοι
[1, 16]	δύναται γεννᾶν· αὗται γὰρ συνιστᾶσι	μέν,	ἀτελῆ δὲ συνιστᾶσι τὰ καλούμενα
[1, 16]	ἕτερον ποιάν τινα κίνησιν, ἑτέραν	μὲν	ἀφ´ ὧν τὸ γιγνόμενον ἕτερον,
[1, 8]	καὶ ζῳοτόκα καὶ ᾠοτόκα· τὰ	μὲν	γὰρ ἄνω τῆς ὑστέρας καὶ
[1, 11]	οἷον προσώπου καὶ χειρός; εἰ	μὲν	γὰρ ἀπ´ ἐκείνων μόνον ἐοίκασι
[1, 1]	φύσις φεύγει τὸ ἄπειρον· τὸ	μὲν	γὰρ ἄπειρον ἀτελές, ἡ δὲ
[1, 7]	τὰ ᾠοτοκοῦντα ᾠοτοκεῖ διαφερόντως· τὰ	μὲν	γὰρ ἀτελῆ προΐεται τὰ ᾠὰ
[1, 1]	φυτῶν τὸν αὐτὸν τρόπον· τὰ	μὲν	γὰρ ἐκ σπέρματος γίγνεται τὰ
[1, 7]	γίγνεσθαι πρὸς τῷ ὑποζώματι· τὰ	μὲν	γὰρ ἔμβρυα βάρος ἔχειν ἀναγκαῖον
[1, 12]	ἐκ τῶν ἐναντίων γένεσις· τὰ	μὲν	γὰρ ἐξ ἐναντίων γίγνεται, ἄρρενος
[1, 12]	ἂν εἴη μέρος φανερόν· ὁμοιομερὲς	μὲν	γάρ ἐστιν, ἐκ δὲ τούτου
[1, 15]	αὐτῷ δύναμις καὶ κίνησις· αὕτη	μὲν	γάρ ἐστιν ἡ ποιοῦσα, τὸ
[1, 11]	τὰ ἀπελθόντα ἀπὸ παντός; Ἀναξαγόρας	μὲν	γὰρ εὐλόγως φησὶ σάρκας ἐκ
[1, 8]	δὲ τὸ φανερὸν ζῳοτοκοῦσιν. Τὰ	μὲν	γὰρ ζῳοτοκοῦντα καὶ ἐν αὑτοῖς
[1, 17]	οἷον ἐπὶ τῶν ἐναίμων. Τὰ	μὲν	γὰρ ἡμέρας τι μόριον συνέχεται,
[1, 6]	καὶ ἡ τῶν ὄφεων. Οἱ	(μὲν	γὰρ ἰχθύες ὀχεύονται παραπίπτοντες καὶ
[1, 17]	μόνον τὸ γεννῆσαι ἔργον (τοῦτο	μὲν	γὰρ κοῖνον τῶν ζώντων πάντων)
[1, 2]	ἀρχαὶ τῆς γενέσεώς εἰσιν. Ἄρρεν	μὲν	γὰρ λέγομεν ζῷον τὸ εἰς
[1, 8]	τὸν τόπον τῆς ῥάχεως· δεῖ	μὲν	γὰρ μὴ πλανᾶσθαι ἀλλ´ ἑδραίους
[1, 3]	τοὺς ὄρχεις τοῖς ἄρρεσιν· τὰ	μὲν	γὰρ ὅλως ὄρχεις οὐκ ἔχει
[1, 2]	ἐν πᾶσι τοῖς ἐναίμοις· τὰ	μὲν	γὰρ ὄρχεις ἔχει αὐτῶν τὰ
[1, 7]	ζῳοτοκοῦντα πρὸς ἄλληλα διαφοράν. Τὰ	μὲν	γὰρ οὐ μόνον θύραζε ζῳοτοκεῖ
[1, 13]	ἀλλὰ μετὰ τὴν κάθαρσιν. Ὁτὲ	μὲν	γὰρ οὐκ ἔχει τροφὴν οὐδ´
[1, 14]	τὰ ὀπίσθια σκέλη ἐντός· ταῦτα	μὲν	γὰρ πάντα ζῳοτοκεῖ ἄνευ ᾠοτοκίας)
[1, 12]	τὰ δὲ μικρὰ πολύγονα. Σύντηγμα	μὲν	γὰρ πλέον ἀναγκαῖον εἶναι τοῖς
[1, 12]	καὶ ἀμπέλῳ πρὸς ἄμπελον. Τὰ	μὲν	γὰρ πολύσπερμα τὰ δ´ ὀλιγόσπερμά
[1, 10]	γάλακτος ἐν τοῖς ἐχομένοις. Τὰ	μὲν	γὰρ προΐεται φανερῶς σπέρμα τῶν
[1, 13]	σπέρμα εἰς τὴν γένεσιν. Εἰ	μὲν	γὰρ σπέρμα ἦν τὰ καταμήνια
[1, 2]	σπέρμα καὶ πόθεν· ἐκ τούτου	μὲν	γὰρ τὰ φύσει γιγνόμενα συνίσταται,
[1, 7]	αἱ ὑπεναντιώσεις κατὰ λόγον. Πρῶτον	μὲν	γὰρ τὰ ᾠοτοκοῦντα ᾠοτοκεῖ διαφερόντως·
[1, 14]	γίγνεται ταῖς δ´ οὔ· γίγνεται	μὲν	γὰρ ταῖς λευκοχρόοις καὶ θηλυκαῖς
[1, 12]	οἱ ἀρχαῖοι ἔλεγον λεκτέον. Οἱ	μὲν	γὰρ τὸ ἀπὸ παντὸς ἀπιόν,
[1, 10]	ἐκ κολοβῶν κολοβὰ γίγνεσθαι· διὰ	μὲν	γὰρ τὸ τοῦ μορίου ἐνδεὲς
[1, 17]	τὸ τῶν ἀψύχων γένος. Πρὸς	(μὲν	γὰρ τὸ φρονεῖν ὥσπερ οὐδὲν
[1, 12]	τῷ ὕστερον καὶ πρότερον· καρπὸς	μὲν	γὰρ τῷ ἐξ ἄλλου εἶναι,
[1, 17]	εὐλόγως ἡ φύσις δημιουργεῖ. Τῆς	μὲν	γὰρ τῶν φυτῶν οὐσίας οὐθέν
[1, 17]	οὐδετέρων ποιεῖ τὸ ἔργον· ὡς	μὲν	γὰρ φυτὸν οὐκ ἔχει τὸ
[1, 7]	ζῴων φανερὸν τοῦτο συμβαῖνον· τὰ	μὲν	γὰρ ᾠὰ ἄνω καὶ ἐν
[1, 14]	αὕτη δὲ καθαρᾷ τροφῇ, ἡ	μὲν	γεννᾷ ἡ δὲ τρέφει. Σημεῖον
[1, 14]	τῶν ὑστερῶν ἔκκρισις καὶ ταῖς	μὲν	γίγνεται ταῖς δ´ οὔ· γίγνεται
[1, 10]	ὧν καιρός ἐστιν εἰπεῖν, περὶ	μὲν	γονῆς ἤδη περὶ δὲ γάλακτος
[1, 12]	δὲ χρησίμην τὴν ἐναντίαν. Ὅτι	μὲν	δὴ τοιοῦτον περίττωμα οὐκ ἂν
[1, 12]	πολύχοά ἐστι καὶ πολύσπερμα τὰ	μὲν	διὰ δύναμιν τὰ δὲ δι´
[1, 14]	αὕτη αἱμορροΐς ἐστιν, ἀλλ´ ἐκεῖναι	μὲν	διὰ νόσον αὕτη δὲ φυσική.
[1, 11]	ἀπελθεῖν ἀπὸ παντός. Ἔτι εἰ	μὲν	διεσπασμένα τὰ μέρη ἐν τῷ
[1, 11]	Ἔτι δὲ τὰ μέρη τὰ	μὲν	δυνάμει τὰ δὲ πάθεσι διώρισται,
[1, 1]	ἄλλων ζῴων) εἰ δ´ ἀνόμοια	μὲν	δυνάμενα δὲ συνδυάζεσθαι, πάλιν ἐκ
[1, 2]	τὸν λόγον τῷ τὸ ἄρρεν	μὲν	εἶναι τὸ δυνάμενον γεννᾶν εἰς
[1, 14]	ἣν δ´ αἰτίαν μερίζεται ἔνθα	μὲν	εἰς πλείω ἔνθα δ´ εἰς
[1, 3]	ζῴων. Αἱ δ´ ὑστέραι πᾶσι	μέν	εἰσι διμερεῖς καθάπερ καὶ οἱ
[1, 1]	τάξας. Τῶν δὴ ζῴων τὰ	μὲν	ἐκ συνδυασμοῦ γίγνεται θήλεος καὶ
[1, 1]	πλεῖστα. Τούτων δ´ αὐτῶν ὅσα	μὲν	ἐκ συνδυασμοῦ γίγνεται τῶν συγγενῶν
[1, 8]	ψυχρός. Οἱ δ´ ὄρχεις τοῖς	μὲν	ἐκτὸς τοῖς δ´ ἐντός διὰ
[1, 11]	ἀλλὰ διέσπασται μελέων φύσις, ἡ	μὲν	ἐν ἀνδρός διὰ τί γὰρ
[1, 12]	κινήσεως. Τῶν δὲ τοιούτων ἐνίων	μὲν	ἐν αὐτοῖς ἡ ἀρχὴ τῆς
[1, 3]	πάντα. Τὰ δὲ ζῳοτόκα πάντα	μὲν	ἐν τῷ ἔμπροσθεν ἔχει τοὺς
[1, 6]	γὰρ ἐπαναδιπλώσεως τοῦ πόρου τὸ	μὲν	ἔναιμον μέρος ἐστὶ τὸ δ´
[1, 4]	πόρους δὲ μόνον ἢ ἔχοντα	μὲν	ἐντὸς δ´ ἔχοντα, πάντα ταχύτερα
[1, 8]	ἐντός, τοὺς δ´ ὄρχεις τὰ	μὲν	ἐντὸς τὰ δ´ ἐκτός, αἴτιον
[1, 5]	καὶ δι´ ἣν αἰτίαν τὰ	μὲν	ἔξω τὰ δ´ ἐντός. ~Ὅσα
[1, 11]	γίγνεσθαι τῶν ὁμοιομερῶν· πλὴν ἐκεῖνος	μὲν	ἐπὶ πάντων, οὗτοι δ´ ἐπὶ
[1, 1]	τῆς ὕλης, ταῦτα δὲ γεννᾷ	μὲν	ἕτερον δὲ γένος, καὶ τὸ
[1, 1]	ἐστι, τῶν δ´ ἀναίμων τὰ	μὲν	ἔχει τὸ θῆλυ καὶ τὸ
[1, 11]	ψυλλῶν· ἐκ δὲ τούτων γίγνεται	μὲν	ζῷα οὐκέτι δ´ ὅμοια τὴν
[1, 8]	πρὸς τὰ πρανῆ συμβαίνειν, τοῖς	μὲν	ζῳοτόκοις διὰ τὰ ἔμβρυα ἐν
[1, 7]	σελάχη καὶ οἱ ἔχεις θύραζε	μὲν	ζῳοτοκοῦσιν, ἐν αὑτοῖς δ´ ᾠοτοκοῦσι
[1, 10]	ἀπιόντος τοῦ σπέρματος) τέτταρα, πρῶτον	μὲν	ἡ σφοδρότης τῆς ἡδονῆς· μᾶλλον
[1, 14]	ὅταν ᾖ μήπω διηττημένη, ἔνεστι	μὲν	ἡ τροφή, δεῖται δ´ ἐργασίας
[1, 2]	δὲ τυγχάνει μόρια ὄντα τοῦ	μὲν	θήλεος αἱ καλούμεναι ὑστέραι τοῦ
[1, 7]	οὔτε τὰ ᾠοτοκοῦντα, ἀλλ´ οἱ	μὲν	ἰχθύες κάτω καθάπερ ἄνθρωπος καὶ
[1, 1]	καὶ ἀναίμοις. Καὶ τούτων τοῖς	μὲν	καθ´ ὅλον τὸ γένος οἷον
[1, 13]	ἀπεληλυθὸς ᾖ, ἔτι δὲ γίγνηται	μὲν	κάθαρσις, μὴ τοσαύτη δὲ ὥστε
[1, 9]	οἱ μύρμηκες, τὰ δὲ συνδυάζεται	μὲν	καὶ γεννῶσιν, οὐχ ὁμογενῆ δ´
[1, 7]	ὁμοίως ἔχει πάντα, ἀλλ´ ἄνθρωποι	μὲν	καὶ τὰ πεζὰ πάντα κάτω
[1, 1]	ἐν τοῖς φυτοῖς ὑπάρχει τὰ	μὲν	καρποφόρα δένδρα τοῦ αὐτοῦ γένους,
[1, 9]	ᾠόν. Τὰ δὲ μαλάκια συμπλέκεται	μὲν	κατὰ τὸ στόμα ἀντερείδοντα καὶ
[1, 1]	δὲ κατὰ παντὸς εἰπεῖν, ὅσα	μὲν	κατὰ τόπον μεταβλητικὰ τῶν ζῴων
[1, 8]	καὶ ὅλως διὰ τί τοῖς	μὲν	κάτω τοῖς δὲ ἄνω πρὸς
[1, 11]	τῆς Φιλότητος λέγων· ᾗ πολλαὶ	μὲν	κόρσαι ἀναύχενες ἐβλάστησαν, εἶθ´ οὕτω
[1, 11]	ταῖς σαρξίν· τοῖς δὲ ταῦτα	μὲν	μὴ λέγουσιν ἀπὸ παντὸς δ´
[1, 17]	γίγνεσθαι ἐξ ἀμφοῖν) Καὶ τὰ	μὲν	μὴ προϊέμενα σπέρμα πολὺν χρόνον
[1, 1]	τῶν σωμάτων) λοιπὸν δὲ τῶν	μὲν	μορίων τὰ πρὸς τὴν γένεσιν
[1, 1]	μεταβλητικὰ τῶν ζῴων ὄντα τὰ	μὲν	νευστικὰ τὰ δὲ πτηνὰ τὰ
[1, 13]	οὐ διὰ παντός. Ἀλλὰ τοῦτο	μὲν	νοσηματῶδες, διόπερ ὀλίγαις καὶ ὀλιγάκις
[1, 1]	τούτων ἐγίγνετο ζῷα συνδυαζομένων, εἰ	μὲν	ὁμογενῆ, καὶ τὴν ἐξ ἀρχῆς
[1, 3]	δύο σπερματικούς· τὰ δ´ ἔχει	μὲν	ὄρχεις, ἐντὸς δ´ ἔχει τούτους
[1, 6]	ἣν μὲν οὖν αἰτίαν τὰ	μὲν	ὄρχεις ἔχει τὰ δ´ οὐκ
[1, 6]	αἰδοῖον ὥσπερ εἴρηται πρότερον, αἰδοῖον	μὲν	ὅτι οὐδὲ σκέλη, ὄρχεις δὲ
[1, 1]	ὁμογενῆ γεννᾶν, τὰ δὲ γεννᾷ	μέν,	οὐ μέντοι τά γε ὁμογενῆ·
[1, 14]	θῆλυ εἰς τὴν γένεσιν γονὴν	μὲν	οὐ συμβάλλεται, συμβάλλεται δέ τι
[1, 1]	τοῖς φυτοῖς· ἔνια γὰρ αὐτὰ	μὲν	οὐ συνίσταται καθ´ αὑτὰ χωρίς,
[1, 1]	αὐτοῦ γένους, τὰ δ´ αὐτὰ	μὲν	οὐ φέρει καρπόν, συμβάλλεται δὲ
[1, 12]	τὸ περίττωμα. Ἔτι τόπος συντήγματι	μὲν	οὐθεὶς ἀποδέδοται κατὰ φύσιν ἀλλὰ
[1, 11]	σπέρμα γίγνοιτο. πολλὰ δὲ τὰ	μὲν	οὐκ ἔχει, τὰ δὲ καὶ
[1, 5]	διὰ τὰς ἀκάνθας. Δι´ ἣν	μὲν	οὖν αἰτίαν ἔχουσι τὰ ἔχοντα
[1, 6]	φερόμενον λίαν μακράν. Δι´ ἣν	μὲν	οὖν αἰτίαν τὰ μὲν ὄρχεις
[1, 8]	μέρει τῆς ὑστέρας. ~Δι´ ἣν	μὲν	οὖν αἰτίαν ὑπεναντίως ἔχουσι τὰ
[1, 11]	οὐ διηρθρωμένον τὸ γράμμα. ~Ὅτι	μὲν	οὖν ἀπὸ παντὸς ἔρχεται τὸ
[1, 12]	σύντηγμα ἢ περίττωμα εἶναι. Οἱ	μὲν	οὖν ἀρχαῖοι ἐοίκασιν οἰομένοις εἶναι
[1, 4]	διὰ μικρότητα τοῦ σώματος. ~Τὰ	μὲν	οὖν εἰρημένα μόρια τοῖς ζῴοις
[1, 8]	παρέχει καὶ τὴν στάσιν. Τοῖς	μὲν	οὖν ἐντὸς ἔχουσι τοὺς ὄρχεις
[1, 13]	πῶς καὶ τίνα τρόπον. (Ὅτι	μὲν	οὖν ἐστιν ἐσχάτη τροφὴ τὸ
[1, 9]	περὶ τὴν γαστέρα κύτος. ~Πῶς	μὲν	οὖν ἔχουσι τῇ θέσει περὶ
[1, 12]	οἷον ἰτέα καὶ αἴγειρος. Εἰσὶ	μὲν	οὖν καὶ ἕτεραι αἰτίαι τούτου
[1, 12]	τροφῆς ἐστιν ἢ χρησίμης. Ἄχρηστον	μὲν	οὖν λέγω ἀφ´ ἧς μηθὲν
[1, 11]	ἄλλα συμβαίνει λέγειν ἀδύνατα. Πρῶτον	μὲν	οὖν ὅτι οὐθὲν σημεῖον ἡ
[1, 12]	τῆς παρὰ φύσιν ἀναλύσεως) Ὅτι	μὲν	οὖν οὐκ ἂν εἴη μέρος
[1, 15]	ἀλλ´ εἰς τὸ ποιόν. Ὅτι	μὲν	οὖν οὔτ´ ἀπὸ παντὸς ἀπέρχεται
[1, 4]	τὴν ὀχείαν σφόδρα μεγάλους. Θᾶττον	μὲν	οὖν ὀχεύουσι τὰ ἐντὸς ἔχοντα·
[1, 10]	λίαν τῶν ἐντόμων ἐστίν. ~Τὰ	μὲν	οὖν περὶ τὴν γένεσιν ὄργανα
[1, 13]	δ´ οὐ ποιεῖ τοῦτο. ~Ὅτι	μὲν	οὖν περίττωμά ἐστι τὸ σπέρμα
[1, 16]	ἡ κίνησις τῆς τέχνης. Ὅσα	μὲν	οὖν προΐεται σπέρμα συμβάλλεται τοῦτον
[1, 12]	πρότερον τὸ δ´ ὕστερον. Τῆς	μὲν	οὖν πρώτης τροφῆς περίττωμα φλέγμα
[1, 14]	μάλιστα κατὰ φύσιν ἐστίν. ~Ὅτι	μὲν	οὖν συμβάλλεται τὸ θῆλυ εἰς
[1, 12]	καὶ τὸ θῆλυ χωρίς. {Γονὴ	μὲν	οὖν τὸ ἀπὸ τοῦ γεννῶντος
[1, 14]	ἤδη ἓν γίγνεται μόνον. Ὅτι	μὲν	οὖν τὸ θῆλυ εἰς τὴν
[1, 7]	ἡ φύσις τὸ ἔσχατον. Διὰ	μὲν	οὖν τὸ ψυχρὰ εἶναι μαλακόδερμα
[1, 17]	αὐτὴ τοῖς αὑτῆς μορίοις. ~Ἐν	μὲν	οὖν τοῖς ζῴοις πᾶσι τοῖς
[1, 1]	ἡ ἀρχὴ τῆς κινήσεως περὶ	μὲν	οὖν τῶν ἄλλων εἴρηται (ὁ
[1, 14]	καταμήνια ταῖς πλείσταις. Ἐν ὅσοις	μὲν	οὖν τῶν ζωὴν ἐχόντων μὴ
[1, 2]	δένδρεσιν οἷον ὁ ἰξός. ~(Περὶ	μὲν	οὖν φυτῶν αὐτὰ καθ´ αὑτὰ
[1, 1]	ὁ λόγος τῆς οὐσίας (ταῦτα	μὲν	οὖν ὡς ἕν τι σχεδὸν
[1, 13]	γίγνεσθαι ἐκεῖνο οὐκ ἔστιν. Διότι	μὲν	οὖν ὥσπερ τὸ σπέρμα καὶ
[1, 8]	δὲ τοῦτο ἐκ τοῦ σπέρμα	μὲν	πάντα φέρειν τὰ ζῷα, περίττωμα
[1, 9]	τῶν ὀστρακοδέρμων (τούτων δὲ περὶ	μὲν	πάντων ἄδηλον, τὰ δὲ πλεῖστα
[1, 14]	ἄνευ ᾠοτοκίας) τούτοις δὲ γίγνεται	μὲν	πᾶσιν, πλὴν εἴ τι πεπήρωται
[1, 1]	λόγος εἰς ἓν συνήγαγε, τῶν	μὲν	περὶ τὰ μόρια τελευταῖα ταῦτα,
[1, 17]	γνώσεώς τινος πάντα μετέχουσι, τὰ	μὲν	πλείονος τὰ δ´ ἐλάττονος τὰ
[1, 4]	τινος χάριν. Ἔστι δὲ τῶν	μὲν	πλείστων ζῴων ἔργον σχεδὸν οὐθὲν
[1, 15]	τὰ ἄκρα ἑκατέρων, ᾗ τὸ	μὲν	ποιητικὸν καὶ κινοῦν τὸ δὲ
[1, 15]	τὰ τοιαῦτα τῶν ζῴων συμπλέκεται	μὲν	πολὺν χρόνον, διαλυθέντα δὲ γεννᾷ
[1, 3]	πᾶσιν· ταύτας δ´ ἔχουσι τὰ	μὲν	πρὸς τοῖς ἄρθροις, καθάπερ αἵ
[1, 12]	τῶν μορίων. Ἔστι γὰρ τὸ	μὲν	πρότερον τὸ δ´ ὕστερον. Τῆς
[1, 9]	ζῴων· ᾠὸν γὰρ ἴσχει τὸ	μὲν	πρῶτον ἀδιόριστον, ἔπειτα διακρινόμενον γίγνεται
[1, 9]	πω. Τῶν δ´ ἐντόμων τὰ	μὲν	συνδυάζεται καὶ ἡ γένεσις αὐτῶν
[1, 12]	πεφυκὸς σπέρμα ἐροῦμεν, καὶ οἱ	μὲν	σύντηγμα, φαίνεται δὲ περίττωμα μᾶλλον.
[1, 12]	ξηρᾶς ὑποστάσεως ἀποχώρησιν. Ἔτι ἡ	μὲν	σύντηξις ἀεὶ νοσώδης, ἡ δὲ
[1, 15]	παρὰ τοῦ θήλεος, ἢ τὸ	μὲν	σῶμα οὐθὲν κοινωνεῖ τοῦ σπέρματος,
[1, 14]	τῇ τοῦ γάλακτος πήξει τὸ	μὲν	σῶμα τὸ γάλα ἐστίν, ὁ
[1, 10]	πάντα, διὰ τίν´ αἰτίαν τὰ	μὲν	τὰ δ´ οὔ· καὶ τὰ
[1, 5]	οὐκ ἐνδέχεται διὰ τὸ τῶν	μὲν	τὰ σκέλη ὑπὸ μέσην εἶναι
[1, 8]	τὰ δ´ ἐκτός, αἴτιον τοῦ	μὲν	τὰς ὑστέρας ἐντὸς εἶναι πᾶσιν
[1, 11]	ἐν δ´ ἐχύθη καθαροῖσι· τὰ	μὲν	τελέθουσι γυναῖκες, ψύχεος ἀντιάσαντα Φαίνονται
[1, 5]	τὸ πρὸς τὸν συνδυασμὸν τὰ	μὲν	τετράποδα ἔχει· ἐνδέχεται γὰρ αὐτοῖς
[1, 14]	κάθαρσιν. Διὸ καὶ μιγνυμένη ἐκείνη	μὲν	τῇ γονῇ, αὕτη δὲ καθαρᾷ
[1, 17]	γεοειδοῦς καὶ ὑγρᾶς. Ἀλλὰ περὶ	μὲν	τῆς τούτων γενέσεως ὕστερον λεκτέον.
[1, 10]	οὐδ´ ἄλλο οὐθέν, ἢ συμβάλλεται	(μέν	τι, οὐ σπέρμα δέ. Ἔτι
[1, 13]	τῶν ὑστερῶν. Ὅταν οὖν πολὺ	μὲν	τὸ ἀπεληλυθὸς ᾖ, ἔτι δὲ
[1, 13]	παύεται τῆς ἡλικίας ληγούσης τοῖς	μὲν	τὸ δύνασθαι γεννᾶν τοῖς δὲ
[1, 2]	ὅλου λέγεται τοῦ ζῴου τοῦ	μὲν	τὸ θῆλυ τοῦ δὲ τὸ
[1, 14]	θῆλυ καὶ τὸ ἄρρεν, τούτοις	μὲν	τὸ σπέρμα οἷον κύημά ἐστιν.
[1, 12]	ἢ τροφήν. (Λέγω δὲ περίττωμα	μὲν	τὸ τῆς τροφῆς ὑπόλειμμα, σύντηγμα
[1, 9]	γένη τέτταρα τὰ λοιπά, ἓν	μὲν	τὸ τῶν μαλακοστράκων, δεύτερον δὲ
[1, 7]	καὶ τῶν ἱστοριῶν. Ὥστε διὰ	μὲν	τὸ ᾠοτόκα εἶναι τελείων ᾠῶν
[1, 13]	τῶν καλουμένων καταμηνίων ἔκκρισις. Ὅτι	μὲν	τοίνυν ἐστὶ τὰ καταμήνια περίττωμα
[1, 4]	εἴη διὰ τούτων θάτερον. Ὅτι	μὲν	τοίνυν οὐκ ἀναγκαῖον πρὸς τὴν
[1, 1]	ἐν πᾶσίν ἐστιν, ἀλλ´ ἐν	μὲν	τοῖς ἐναίμοις ἔξω ὀλίγων ἅπασι
[1, 4]	στασιμωτέραν ποιοῦσι τὴν κίνησιν, ἐν	μὲν	τοῖς ζῳοτόκοις οἷον ἵπποις τε
[1, 11]	καὶ μὴ ἅμα ἀλλ´ ἐν	μὲν	τοῖς πρότερον ἐν δὲ τοῖς
[1, 2]	καὶ τὸ θῆλυ διαφέρει κατὰ	μὲν	τὸν λόγον τῷ δύνασθαι ἕτερον
[1, 2]	τὴν αἴσθησιν μορίοις τισίν· κατὰ	μὲν	τὸν λόγον τῷ τὸ ἄρρεν
[1, 13]	δὲ μή, αἴτιον ὅτι ταῖς	μὲν	τοσαύτη γίγνεται ἰκμὰς ὅση μετὰ
[1, 15]	τῶν καταμηνίων φύσις. ~Καὶ περὶ	μὲν	τούτων διωρίσθω τὸν τρόπον τοῦτον.
[1, 13]	συντήγματι ταὐτόν ἐστιν. Καὶ περὶ	μὲν	τούτων διωρίσθω τὸν τρόπον τοῦτον.
[1, 17]	καὶ τὸ ἄρρεν. Ἀλλὰ περὶ	μὲν	τούτων ἐν ἑτέροις ἐπέσκεπται, τοῦ
[1, 12]	οὔτ´ ἐν ταῖς ἀρρωστίαις, ἐν	μὲν	τῷ κάμνειν διὰ τὴν ἀδυναμίαν,
[1, 1]	τοῖς ζῴοις τὰ μέρη· παντὶ	μὲν	τῷ ὅλῳ τὰ ἀνομοιομερῆ, τοῖς
[1, 12]	εὐοδήσῃ ἡ ἀποκάθαρσις. Καὶ ἔνιοι	μὲν	ὑγιάζονται, οἱ δὲ καὶ ἀναιροῦνται.
[1, 9]	ὥσπερ τὰ ὀπισθουρητικά, ὅταν τὸ	μὲν	ὕπτιον τὸ δὲ πρανὲς ἐπαλλάξῃ
[1, 8]	εἰσιν εἴρηται. Διότι δὲ τὰς	μὲν	ὑστέρας ἔχουσι πάντα ἐντός, τοὺς
[1, 9]	λόγοις) Ἔχει δ´ ἡ θήλεια	μὲν	ὑστερικὸν μόριον φανερῶς ἐν ἑκάστῳ
[1, 16]	ἐν τῇ ὕλῃ, καὶ ἡ	μὲν	ψυχὴ ἐν ᾗ τὸ εἶδος
[1, 8]	τοὺς τρόπους γεννῶσιν, ἐν αὑτοῖς	μὲν	ᾠοτοκοῦσιν εἰς δὲ τὸ φανερὸν
[1, 9]	λεκτέον) Τὰ δὲ μαλακόστρακα συνδυάζεται	μὲν	ὥσπερ τὰ ὀπισθουρητικά, ὅταν τὸ
[1, 11]	σπέρμα. Μέγιστον δὲ τούτων τεκμήριον	τεθεωρήκαμεν	ἱκανῶς ἐπὶ τῶν ἐντόμων. Καὶ
[1, 12]	γὰρ τρόπον ὡς ἐξ ἡμέρας	φαμὲν	νὺξ γίγνεται καὶ ἐκ παιδὸς
[1, 12]	ἐξ ὕλης γίγνεσθαι τὰ γιγνόμενα	λέγομεν,	ἔκ τινος ἐνυπάρχοντος καὶ σχηματισθέντος
[1, 2]	γενέσεώς εἰσιν. Ἄρρεν μὲν γὰρ	λέγομεν	ζῷον τὸ εἰς ἄλλο γεννῶν,
[1, 15]	ἐν τῇ γονῇ ζῳοποιεῖν, ὥσπερ	εἴπομεν	ἐπὶ τῶν ἐντόμων ἐν οἷς
[1, 11]	διὸ καὶ τὴν ὀχείαν, καθάπερ	εἴπομεν	πρότερον, οὕτω ποιοῦνται· τὰ γὰρ
[1, 17]	ὥσπερ ἂν εἰ φυτόν, καθάπερ	εἴπομεν.	Τὰ δ´ ὀστρακόδερμα τῶν ζῴων
[1, 2]	τῶν εἰρημένων συνείροντας. Καθάπερ γὰρ	εἴπομεν	τῆς γενέσεως ἀρχὰς ἄν τις
[1, 11]	αἰτίαν. Δῆλον τοίνυν, εἰ τοῦτο	θήσομεν	οὕτως ὅτι οὐ τῷ ἀπελθεῖν
[1, 1]	εἶναι γένεσιν (τοῦτο δ´ εὐλόγως	ἀξιοῦμεν·	φαίνεται γὰρ συμβαῖνον οὕτως ἐπὶ
[1, 12]	πρὸς ἅπαντ´ ἰέναι πεφυκὸς σπέρμα	ἐροῦμεν,	καὶ οἱ μὲν σύντηγμα, φαίνεται
[1, 12]	Ἀνάγκη δὴ πᾶν ὃ ἂν	λαμβάνωμεν	ἐν τῷ σώματι ἢ μέρος
[1, 10]	ἐν τῷ βραχίονι τοῦ πατρὸς	ἐπεσήμηνεν	ἐν Χαλκηδόνι τῷ τέκνῳ συγκεχυμένον
[1, 11]	εἴπερ τὸ ἀπὸ παντὸς ἀπιέναι	συνέβαινεν,	ὥσπερ φασίν, οὐθὲν ἔδει ἀπὸ
[1, 14]	καὶ ἔστιν ἡ γυνὴ ὥσπερ	ἄρρεν	ἄγονον· ἀδυναμίᾳ γάρ τινι τὸ
[1, 1]	ἐστὶ τὸ θῆλυ καὶ τὸ	ἄρρεν	ἀλλ´ ἤδη καθ´ ὁμοιότητα καὶ
[1, 2]	τὸ θῆλυ τοῦ δὲ τὸ	ἄρρεν,	ἀλλ´ οὐ κατὰ πᾶν γε
[1, 17]	ἀχώριστον τὸ θῆλυ καὶ τὸ	ἄρρεν.	Ἀλλὰ περὶ μὲν τούτων ἐν
[1, 15]	συμβάλλεται τοῖς συνισταμένοις ὡς τὸ	ἄρρεν,	ἀλλὰ τὸ μὲν ἄρρεν ἀρχὴν
[1, 16]	τὴν γένεσιν· οὐδὲ γὰρ τὸ	ἄρρεν	ἅπαν προΐεται σπέρμα, ὅσα τε
[1, 2]	τοῦτο τὸ θῆλυ καὶ τὸ	ἄρρεν	ἀρχαὶ τῆς γενέσεώς εἰσιν. Ἄρρεν
[1, 15]	τὸ ἄρρεν, ἀλλὰ τὸ μὲν	ἄρρεν	ἀρχὴν κινήσεως τὸ δὲ θῆλυ
[1, 2]	ταῦτα διαφέροντ´ ἀλλήλων καθὸ τὸ	ἄρρεν	διοίσει τοῦ θήλεος. Εἰ γὰρ
[1, 11]	αὐτὸ σπέρμα καὶ θῆλυ καὶ	ἄρρεν	δύναται γίγνεσθαι ὡς οὐκ ὄντος
[1, 15]	τὸ θῆλυ προΐεται εἰς τὸ	ἄρρεν.	Ἐάν τε γὰρ ὑπηνέμια τύχῃ
[1, 9]	ἐπὶ τὸ πλεῖστον εἰπεῖν τὸ	ἄρρεν	εἰς τὸ θῆλυ οὐδὲν μόριον
[1, 9]	γάρ, εἴπερ ἀφίησί τι ὁ	ἄρρεν	εἴτε σπέρμα εἴτε μόριον εἴτε
[1, 11]	εἰ τὸ θῆλυ καὶ τὸ	ἄρρεν	ἐν τῇ κυήσει διαφέρει καθάπερ
[1, 14]	διώρισται τὸ θῆλυ καὶ τὸ	ἄρρεν,	ἐν τούτοις ἀφ´ ἑνὸς σπέρματος
[1, 2]	πᾶν γε αὐτὸ θῆλυ καὶ	ἄρρεν	ἐστὶν ἀλλὰ κατά τινα δύναμιν
[1, 14]	τοῦ πάσχοντος. Εἰ οὖν τὸ	ἄρρεν	ἐστὶν ὡς κινοῦν καὶ ποιοῦν,
[1, 15]	ᾗ θῆλυ παθητικόν, τὸ δ´	ἄρρεν	ᾗ ἄρρεν ποιητικὸν καὶ ὅθεν
[1, 13]	πότερον προΐεται σπέρμα ὥσπερ τὸ	ἄρρεν	καὶ ἔστιν μίγμα τὸ γιγνόμενον
[1, 17]	ἔχει τὸ θῆλυ καὶ τὸ	ἄρρεν	καὶ οὐ γεννᾷ εἰς ἕτερον,
[1, 15]	συμβάλλεται εἰς τὴν γένεσιν τὸ	ἄρρεν	καὶ πῶς αἴτιόν ἐστι τοῦ
[1, 17]	εἰς τὸ ἐνυπάρχον θῆλυ καὶ	ἄρρεν.	Καὶ ταῦτα πάντα εὐλόγως ἡ
[1, 2]	καὶ πατέρας προσαγορεύουσιν. Τὸ δ´	ἄρρεν	καὶ τὸ θῆλυ διαφέρει κατὰ
[1, 11]	ὃ ἔχει ἴδιον τό τε	ἄρρεν	καὶ τὸ θῆλυ, εἴπερ τὸ
[1, 12]	ὅσοις μή ἐστι διωρισμένον τὸ	ἄρρεν	καὶ τὸ θῆλυ χωρίς. {Γονὴ
[1, 9]	ἀλλὰ τὸ θῆλυ εἰς τὸ	ἄρρεν	κάτωθεν ἄνω. Τεθεώρηται δὲ τοῦτο
[1, 2]	ἄρρεν ἀρχαὶ τῆς γενέσεώς εἰσιν.	Ἄρρεν	μὲν γὰρ λέγομεν ζῷον τὸ
[1, 2]	μὲν τὸν λόγον τῷ τὸ	ἄρρεν	μὲν εἶναι τὸ δυνάμενον γεννᾶν
[1, 11]	ὀχείᾳ τὸ θῆλυ εἰς τὸ	ἄρρεν	μέρος τι αὑτοῦ ἀποτείνει· διὸ
[1, 15]	τοὐναντίον τὸ θῆλυ εἰς τὸ	ἄρρεν,	οἷον συμβαίνει ἐν ἐνίοις τῶν
[1, 17]	ζῴοις τὸ θῆλυ καὶ τὸ	ἄρρεν.	Ὅταν γὰρ δεήσῃ γεννᾶν γίγνεται
[1, 1]	ἐστὶ τὸ θῆλυ καὶ τὸ	ἄρρεν·	οὐ γὰρ ἐν πᾶσίν ἐστιν,
[1, 1]	ἐστὶ τὸ θῆλυ καὶ τὸ	ἄρρεν,	οὐ μόνον τοῖς ἐναίμοις ἀλλ´
[1, 13]	προΐεται τὸ θῆλυ οἷον τὸ	ἄρρεν,	οὐδὲ μιγνυμένων ἀμφοῖν γίγνεται, ὥσπερ
[1, 16]	γιγνομένων, ἀλλ´ οὐκ εἰς τὸ	ἄρρεν	οὔτ´ αὐτὸ τὸ ἄρρεν προΐεται
[1, 14]	ὥσπερ εὔλογον, ἐπειδὴ τὸ μὲν	ἄρρεν	παρέχεται τό τε εἶδος καὶ
[1, 15]	παθητικόν, τὸ δ´ ἄρρεν ᾗ	ἄρρεν	ποιητικὸν καὶ ὅθεν ἡ ἀρχὴ
[1, 2]	φαίνεται τὸ θῆλυ καὶ τὸ	ἄρρεν·	πολλὰ γοῦν συμμεταβάλλει μεταβαλλόντων ᾗ
[1, 10]	καὶ τὸ θῆλυ καὶ τὸ	ἄρρεν	προΐενται ἄμφω ἢ θάτερον μόνον,
[1, 16]	τὸ ἄρρεν οὔτ´ αὐτὸ τὸ	ἄρρεν	προΐεται τὴν γονὴν οὔτε τὸ
[1, 16]	τις ἐκ τούτων καὶ τὸ	ἄρρεν	πῶς συμβάλλεται πρὸς τὴν γένεσιν·
[1, 1]	ἔξω ὀλίγων ἅπασι τὸ μὲν	ἄρρεν	τὸ δὲ θῆλυ τελειωθέν ἐστι,
[1, 2]	τυχοῦσαν δύναμιν θῆλυ ὂν καὶ	ἄρρεν	τὸ ζῷον. Φανερὸν οὖν ὅτι
[1, 2]	θείη τὸ θῆλυ καὶ τὸ	ἄρρεν,	τὸ μὲν ἄρρεν ὡς τῆς
[1, 1]	γιγνόμενον οὔτε θῆλύ ἐστιν οὔτε	ἄρρεν·	τοιαῦτα δ´ ἐστὶν ἔνια τῶν
[1, 15]	τῶν μορίων, μήτε (προΐεσθαι τὸ	ἄρρεν	τοιοῦτόν τι μόριον ὃ ἔσται
[1, 14]	κεχώρισται τὸ θῆλυ καὶ τὸ	ἄρρεν,	τούτοις μὲν τὸ σπέρμα οἷον
[1, 17]	ἕτερον ζῷον θῆλυ καὶ ἕτερον	ἄρρεν,	τῷ δὲ εἴδει ταὐτόν, οἷον
[1, 16]	ἐναφίησι τὸ θῆλυ εἰς τὸ	ἄρρεν	τῶν αὑτοῦ τι μορίων, ὅμοιον
[1, 2]	συμμεταβάλλει μεταβαλλόντων ᾗ θῆλυ καὶ	ἄρρεν,	ὡς ἀρχῆς μεταπιπτούσης. ~Ἔχει δὲ
[1, 2]	καὶ τὸ ἄρρεν, τὸ μὲν	ἄρρεν	ὡς τῆς κινήσεως καὶ τῆς
[1, 12]	κεχώρισται τὸ θῆλυ καὶ τὸ	ἄρρεν)	ὥσπερ τὸ γιγνόμενον ἐκ θήλεος
[1, 1]	ἔχει τὸ θῆλυ καὶ τὸ	ἄρρεν	ὥστε τὰ ὁμογενῆ γεννᾶν, τὰ
[1, 12]	δέ γ´ ἦν σύντηξις, ἀεὶ	ἔβλαπτεν	ἄν· νῦν δ´ οὐ ποιεῖ
[1, 15]	ἀμφοῖν γὰρ ἂν ἦλθεν, ὥστ´	εἶχεν	ἂν δὶς ταὐτὰ μέρη. Ἀλλὰ
[1, 11]	αὐτὸ γὰρ ἂν πρῶτον μάλιστα	ἦν	ἕκαστον ἄκρατον ὄν· νῦν δὲ
[1, 12]	χρησίμου τροφῆς. Εἰ δέ γ´	ἦν	σύντηξις, ἀεὶ ἔβλαπτεν ἄν· νῦν
[1, 13]	γένεσιν. Εἰ μὲν γὰρ σπέρμα	ἦν	τὰ καταμήνια οὐκ ἂν ἦν·
[1, 5]	ἔχοντα ὄρχεις εἴρηται, καὶ δι´	ἣν	αἰτίαν τὰ μὲν ἔξω τὰ
[1, 14]	ἐν τῷ θήλει μεριζόμενον. Δι´	ἣν	δ´ αἰτίαν μερίζεται ἔνθα μὲν
[1, 5]	μίγνυνται διὰ τὰς ἀκάνθας. Δι´	ἣν	μὲν οὖν αἰτίαν ἔχουσι τὰ
[1, 6]	τὸ φερόμενον λίαν μακράν. Δι´	ἣν	μὲν οὖν αἰτίαν τὰ μὲν
[1, 8]	κάτω μέρει τῆς ὑστέρας. ~Δι´	ἣν	μὲν οὖν αἰτίαν ὑπεναντίως ἔχουσι
[1, 17]	μόνον. Ἐπεὶ δ´ ἀνάγκη καὶ	ζῆν,	ἐὰν ᾖ ζῷον, ὅταν δεήσῃ
[1, 7]	δὲ τόπος ἐπίκαιρος ὢν τοῦ	ζῆν	οὐκ ἂν δύναιτο ταῦθ´ ὑπενεγκεῖν.
[1, 8]	τὸ μὴ περιληπτικὴν εἶναι μηδὲ	μαλθακὴν	(καὶ δερματικήν) οἷον τοῖς τ´
[1, 8]	περιληπτικὴν εἶναι μηδὲ μαλθακὴν (καὶ	δερματικήν)	οἷον τοῖς τ´ ἰχθυῶδες ἔχουσι
[1, 8]	εἰσιν οἱ ὄρχεις ἔχουσι σκέπην	δερματικὴν	τὴν καλουμένην ὀσχέαν· ὅσοις δ´
[1, 4]	ᾠοτόκοις τῶν τετραπόδων δέχονται τὴν	σπερματικὴν	περίττωσιν, ὥστε βραδυτέραν εἶναι τὴν
[1, 13]	τινὰ ἕξιν καὶ ἀρχὴν κινήσεως	γεννητικήν)	οὐδὲ γὰρ ἡ χεὶρ οὐδ´
[1, 8]	διὰ σκληρότητα πρὸς τὸ μὴ	περιληπτικὴν	εἶναι μηδὲ μαλθακὴν (καὶ δερματικήν)
[1, 1]	πέττειν, οἷον συμβαίνει περὶ τὴν	συκῆν	καὶ τὸν ἐρινεόν. Ἔστι δὲ
[1, 13]	διαδιδομένης τελευταίας. Καὶ διὰ τοῦτο	μεγάλην	ἔχει δύναμιν καὶ γὰρ ἡ
[1, 13]	σπέρματι. Ὥστ´ εὐλόγως εἰς τὴν	πιμελὴν	(ἀνηλωμένης τῆς περιττώσεως ἐλλείπει τὰ
[1, 13]	γὰρ εἶναι καὶ μὴ γίγνεσθαι	πιμελὴν	ἐν αὐτοῖς τὸ ἀνάλογον αὐτοῖς
[1, 12]	εὐτραφέσι πεττόμενον τὸ περίττωμα γίγνεσθαι	πιμελήν·	ἔστι γὰρ καὶ ἡ πιμελὴ
[1, 11]	ἀπελθεῖν ὅμοια εἶναι ἀλλὰ δι´	ἄλλην	αἰτίαν; εἰ δ´ ἀπὸ τῶν
[1, 9]	δὲ γενέσεως χάριν ἢ δι´	ἄλλην	αἰτίαν οὐθὲν ὦπταί πω. Τῶν
[1, 9]	εἴτε σπέρμα εἴτε μόριον εἴτε	ἄλλην	τινὰ δύναμιν, κατὰ τὸν ὑστερικὸν
[1, 11]	ἀνδρὸς ἀπιόν, ἢ καὶ δι´	ἄλλην	τινὰ τοιαύτην αἰτίαν. Δῆλον τοίνυν,
[1, 14]	καὶ ἐδέσματα ἕτερα ἑτέρων ποιεῖ	πολλὴν	διαφορὰν τοῦ γίγνεσθαι τὴν ἔκκρισιν
[1, 14]	τούτοις δὲ γίγνεται μὲν πᾶσιν,	πλὴν	εἴ τι πεπήρωται ἐν τῇ
[1, 11]	τῷ μηθὲν γίγνεσθαι τῶν ὁμοιομερῶν·	πλὴν	ἐκεῖνος μὲν ἐπὶ πάντων, οὗτοι
[1, 5]	πρόσθεν, ἢ ἔσω〉 ἢ ἔξω	πλὴν	ἐχίνου· οὗτος δὲ πρὸς τῇ
[1, 17]	ἄλλο ἔργον οὐδὲ πρᾶξις οὐδεμία	πλὴν	ἡ τοῦ σπέρματος γένεσις, ὥστ´
[1, 4]	ζῴων ἔργον σχεδὸν οὐθὲν ἄλλο	πλὴν	ὥσπερ τῶν φυτῶν σπέρμα καὶ
[1, 15]	κινήσεως τὸ δὲ θῆλυ τὴν	ὕλην,	δῆλον ἐκ τῶν εἰρημένων. Διὰ
[1, 13]	γὰρ οὐκ ἔχει τροφὴν οὐδ´	ὕλην	ἐξ ἧς δυνήσεται συστῆσαι τὸ
[1, 16]	ἐν τῷ θήλει εἶναι τὴν	ὕλην	ἐξ ἧς ἐστι τὸ δημιουργούμενον.
[1, 14]	συμβαῖνον· κατὰ γὰρ τὴν πρώτην	ὕλην	ἐστὶν ἡ τῶν καταμηνίων φύσις.
[1, 14]	ᾖ τὸ διαιρούμενον πρὸς τὴν	ὕλην,	καὶ μήτε ἔλαττον ὥστε μὴ
[1, 12]	θετέον τὸ σπέρμα, πότερον ὡς	ὕλην	καὶ πάσχον ἢ ὡς εἶδός
[1, 15]	σπέρμα τὴν ἐν τῷ θήλει	ὕλην	καὶ τροφὴν ποιάν τινα κατασκευάζει.
[1, 16]	ποιοῦντι ὥσπερ ἂν εἰ τὴν	ὕλην	κομίσειέ τις πρὸς τὸν δημιουργόν.
[1, 14]	θῆλυ τὸ σῶμα καὶ τὴν	ὕλην,	οἷον ἐν τῇ τοῦ γάλακτος
[1, 16]	ὄργανα, τὰ δ´ ὄργανα τὴν	ὕλην.	Ὁμοίως δὲ καὶ ἡ φύσις
[1, 14]	ἂν συμβάλλοιτο οὐ γονὴν ἀλλ´	ὕλην.	Ὅπερ καὶ φαίνεται συμβαῖνον· κατὰ
[1, 16]	τέκτονος πρὸς τὴν τῶν ξύλων	ὕλην	οὔτ´ ἀπέρχεται οὐθέν, οὔτε μόριον
[1, 14]	θῆλυ εἰς τὴν γένεσιν τὴν	ὕλην,	τοῦτο δ´ ἐστὶν ἐν τῇ
[1, 7]	ὅσα ᾠοτοκεῖ τῶν τετραπόδων. Οὐ	μὴν	ἀλλ´ ἔχουσι καὶ αὗται αἱ
[1, 11]	τῆς συνθέσεως πῶς ἐνδέχεται; ἀλλὰ	(μὴν	ἄνευ γε ταύτης οὐκ ἂν
[1, 11]	ἢ σάρκα ἀπὸ σαρκός. Ἀλλὰ	μὴν	εἴ γ´ ἐξ ἑτέρου τινὸς
[1, 11]	μὴ μεταβάλλει τὸ προσελθόν; Ἀλλὰ	μὴν	εἴ γε δύναται μεταβάλλειν τὸ
[1, 14]	τῇ γενέσει οἷον ὀρεύς, οὐ	μὴν	ἐπιπολάζουσί γε αἱ καθάρσεις ὥσπερ
[1, 12]	δ´ ἄλλα πάντα μέρη. Ἀλλὰ	μὴν	οὐδὲ τῶν παρὰ φύσιν οὐδὲ
[1, 12]	Ἀνάγκη ἄρα περίττωμα εἶναι. Ἀλλὰ	μὴν	περίττωμά γε πᾶν ἢ ἀχρήστου
[1, 15]	τοῦ κινουμένου καὶ κινοῦντος. Ἀλλὰ	μὴν	τό γε θῆλυ ᾗ θῆλυ
[1, 11]	ὥστ´ εἶναι πάλιν ἕν. Ἀλλὰ	μὴν	τοῦτον τὸν τρόπον συμβαίνει λέγειν
[1, 14]	οἷον ἐξ ἑνὸς πυροῦ εἷς	πυθμήν,	ὥσπερ ἐξ ἑνὸς ᾠοῦ ἓν
[1, 12]	πλέονος μάλιστα κακοῦται, τὴν δὲ	χρησίμην	τὴν ἐναντίαν. Ὅτι μὲν δὴ
[1, 4]	ἤδη ταῦρός τις μετὰ τὴν	ἐκτομὴν	εὐθέως ὀχεύσας ἐπλήρωσε διὰ τὸ
[1, 12]	καὶ ἀδυναμία μᾶλλον διὰ τὴν	εἰρημένην	αἰτίαν. Ἔτι οὐκ ἐνυπάρχει σπέρμα
[1, 13]	καὶ τὴν ἐν τῷ θήλει	γιγνομένην	αἱματώδη (ἀπόκρισιν περίττωμα εἶναι. Γίγνεται
[1, 1]	δὲ περὶ γενέσεως τὴν ἀρχὴν	ἐχομένην	τούτων τάξας. Τῶν δὴ ζῴων
[1, 8]	ὄρχεις ἔχουσι σκέπην δερματικὴν τὴν	καλουμένην	ὀσχέαν· ὅσοις δ´ ἡ τοῦ
[1, 14]	τὸ θῆλυ ἂν συμβάλλοιτο οὐ	γονὴν	ἀλλ´ ὕλην. Ὅπερ καὶ φαίνεται
[1, 17]	ἐξ αὑτῶν καὶ προΐεται οὐ	γονὴν	ἀλλὰ κύημα τὰ καλούμενα σπέρματα.
[1, 8]	πεπηγότας ἀνασπᾶσθαι καὶ προΐεσθαι τὴν	γονήν.	Διόπερ ὅσοις ἐν φανερῷ εἰσιν
[1, 14]	τὸ θῆλυ εἰς τὴν γένεσιν	γονὴν	μὲν οὐ συμβάλλεται, συμβάλλεται δέ
[1, 16]	αὐτὸ τὸ ἄρρεν προΐεται τὴν	γονὴν	οὔτε τὸ θῆλυ, ἀλλ´ ἄμφω
[1, 14]	παθητικόν, εἰς τὴν τοῦ ἄρρενος	γονὴν	τὸ θῆλυ ἂν συμβάλλοιτο οὐ
[1, 6]	κατασχόντας τὸ πνεῦμα προΐεσθαι τὴν	γονήν,	τοῦτο δ´ ἐκείνοις συμβαίνει μὴ
[1, 11]	εἴη ὅτι οὐδ´ ὅσα προΐεται	γονὴν	τῶν ἀρρένων, οὐ τὸ ἀπὸ
[1, 13]	περιττώσεως ἐλλείπει τὰ περὶ τὴν	γονήν)	τῶν τε ἀναίμων τὰ μαλάκια
[1, 14]	τὴν ἀπόκρισιν. Τὸ δὲ συμβαίνειν	ἡδονὴν	ἐν τῇ συνουσίᾳ οὐ μόνον
[1, 14]	γίγνεσθαι ἐν τῇ ὁμιλίᾳ τὴν	ἡδονὴν	τῇ ἁφῇ κατὰ τὸν αὐτὸν
[1, 16]	ἐνεργείᾳ, ὥσπερ ἐν τοῖς κατὰ	τέχνην	γιγνομένοις τὰ ὄργανα κινεῖται· ἐν
[1, 11]	ἀπιέναι ἀπὸ παντός, ὅτι καὶ	φωνὴν	καὶ ὄνυχας καὶ τρίχας ὅμοιοι
[1, 13]	θήλεσι ῥήγνυται τὰ καταμήνια καὶ	φωνήν	τε μεταβάλλουσι καὶ ἐπισημαίνει τὰ
[1, 8]	φανερῷ εἰσιν οἱ ὄρχεις ἔχουσι	σκέπην	δερματικὴν τὴν καλουμένην ὀσχέαν· ὅσοις
[1, 15]	τὰ ᾠὰ ἡ θήλεια, ὁ	ἄρρην	ἐπιρραίνει τὸν θορόν· καὶ ὧν
[1, 5]	τῶν μὲν τὰ σκέλη ὑπὸ	μέσην	εἶναι τὴν γαστέρα, τὰ δ´
[1, 12]	ἐν μὲν τῷ κάμνειν διὰ	τὴν	ἀδυναμίαν, ἐν δὲ τῷ γήρᾳ
[1, 2]	δύνασθαι ἕτερον ἑκάτερον, κατὰ δὲ	τὴν	αἴσθησιν μορίοις τισίν· κατὰ μὲν
[1, 2]	πορευτικόν, ὅπερ καὶ φαίνεται κατὰ	τὴν	αἴσθησιν. Τοιαῦτα δὲ τυγχάνει μόρια
[1, 11]	τοῖς τεκνώσασιν· περὶ ὧν ὕστερον	τὴν	αἰτίαν θεωρητέον· τὸ γὰρ πρόβλημα
[1, 9]	ἐμποδίζει τὰ οὐραῖα μακρὰν ἔχοντα	τὴν	ἀπάρτησιν τῶν πτερυγίων. Ἔχουσι δ´
[1, 14]	οὖν ἐν ταῖς κοιλίαις διὰ	τὴν	ἀπεψίαν γίγνεται διάρροια οὕτως ἐν
[1, 12]	ἀπιέναι φάναι διὰ τὴν θερμότητα	τὴν	ἀπὸ τῆς κινήσεως (συντήγματος ἔχει
[1, 2]	τοῦ ἄρρενος καὶ ἐν τούτοις	τὴν	ἀπόκρισιν εἶναι καὶ ἐκ τούτων,
[1, 14]	δριμέων ἐπίδηλον ποιεῖ εἰς πλῆθος	τὴν	ἀπόκρισιν. Τὸ δὲ συμβαίνειν ἡδονὴν
[1, 2]	πολλὰ συμμεταβάλλειν εἴωθε τῶν μετὰ	τὴν	ἀρχήν. Δῆλον δὲ τοῦτο ἐπὶ
[1, 1]	ταῦτα, τῶν δὲ περὶ γενέσεως	τὴν	ἀρχὴν ἐχομένην τούτων τάξας. Τῶν
[1, 14]	ὀπὸς ἢ ἡ πυετία τὸ	τὴν	ἀρχὴν ἔχον τὴν συνιστᾶσαν, οὕτω
[1, 14]	παρέχεται τό τε εἶδος καὶ	τὴν	ἀρχὴν τῆς κινήσεως τὸ δὲ
[1, 2]	κινήσεως καὶ τῆς γενέσεως ἔχον	τὴν	ἀρχήν, τὸ δὲ θῆλυ ὡς
[1, 12]	φύσιν, νέοις δ´ οὖσι διὰ	τὴν	αὔξησιν· φθάνει γὰρ ἀναλισκόμενον πᾶν·
[1, 5]	πρὸς τῇ ὀσφύι μόνος διὰ	τὴν	αὐτὴν αἰτίαν δι´ ἥνπερ καὶ
[1, 8]	τὰς ὀχείας συμβαινόντων ἀναγκαίων. Διὰ	τὴν	αὐτὴν δ´ αἰτίαν καὶ ὁ
[1, 16]	ἀφ´ ὧν τὸ γιγνόμενον ἕτερον,	τὴν	αὐτὴν δὲ ἀφ´ ὧν τὸ
[1, 11]	ἀπέρχεται· καίτοι καὶ ταῦτα γίγνεται	τὴν	αὐτὴν ἔχοντα μορφήν. Ἔτι πότερον
[1, 13]	συμβαίνοντα περὶ αὐτά. Κατὰ γὰρ	τὴν	αὐτὴν ἡλικίαν τοῖς μὲν ἄρρεσιν
[1, 6]	δ´ ἀλλήλοις οἱ ὄφεις διὰ	τὴν	ἀφυΐαν τῆς παραπτώσεως. Μικρῷ γὰρ
[1, 6]	ἐψύχετ´ ἂν ἡ γονὴ διὰ	τὴν	βραδυτῆτα. Ὅπερ συμβαίνει καὶ ἐπὶ
[1, 8]	ἔχουσι κεκρυμμένους ὑπὸ τὸ περὶ	τὴν	γαστέρα κύτος. ~Πῶς μὲν οὖν
[1, 5]	τὰ σκέλη ὑπὸ μέσην εἶναι	τὴν	γαστέρα, τὰ δ´ ὅλως ἀσκελῆ
[1, 13]	οὐδὲ ἄλλο οὐθὲν συμβάλλεται εἰς	τὴν	γένεσιν ἀλλὰ μόνον παρέχει τόπον,
[1, 14]	μὲν οὖν τὸ θῆλυ εἰς	τὴν	γένεσιν γονὴν μὲν οὐ συμβάλλεται,
[1, 13]	θῆλυ οὐ συμβάλλεται σπέρμα εἰς	τὴν	γένεσιν. Εἰ μὲν γὰρ σπέρμα
[1, 9]	οὐχ ὡς ὀργάνου χρησίμου πρὸς	τὴν	γένεσιν· ἔξω γάρ ἐστι τοῦ
[1, 14]	ξυομένοις. Καὶ τοῖς γε διεφθαρμένοις	τὴν	γένεσιν ἔστιν ὅτε ἀναλύονται αἱ
[1, 14]	περίττωμα καὶ τοσοῦτον ὅσον εἰς	τὴν	γένεσιν ἱκανὸν μόνον, ἔξω δὲ
[1, 9]	τὰ μόρια τὰ (συντελοῦντα πρὸς	τὴν	γένεσιν καὶ διὰ τίνας αἰτίας
[1, 10]	ἐστίν. ~Τὰ μὲν οὖν περὶ	τὴν	γένεσιν ὄργανα τοῖς ζῴοις περὶ
[1, 16]	συμβάλλεται τοῦτον τὸν τρόπον εἰς	τὴν	γένεσιν· ὅσα δὲ μὴ προΐεται
[1, 16]	τὸ ἄρρεν πῶς συμβάλλεται πρὸς	τὴν	γένεσιν· οὐδὲ γὰρ τὸ ἄρρεν
[1, 15]	ζῴων, οὔτε τὸ θῆλυ πρὸς	τὴν	γένεσιν οὕτω συμβάλλεται τοῖς συνισταμένοις
[1, 10]	συμβάλλεται διὰ τοῦ σπέρματος πρὸς	τὴν	γένεσιν σκεπτέον καὶ ὅλως τίς
[1, 1]	τῶν μὲν μορίων τὰ πρὸς	τὴν	γένεσιν συντελοῦντα τοῖς ζῴοις περὶ
[1, 9]	τρόπος τῶν μορίων τῶν πρὸς	τὴν	γένεσιν συντελούντων οὔτε τοῖς ἐναίμοις
[1, 14]	οὖν συμβάλλεται τὸ θῆλυ εἰς	τὴν	γένεσιν τὴν ὕλην, τοῦτο δ´
[1, 15]	ἐπισκέψασθαι, (πῶς ποτε συμβάλλεται εἰς	τὴν	γένεσιν τὸ ἄρρεν καὶ πῶς
[1, 4]	μὲν τοίνυν οὐκ ἀναγκαῖον πρὸς	τὴν	γένεσιν φανερόν· πᾶσι γὰρ ἂν
[1, 8]	καὶ πεπηγότας ἀνασπᾶσθαι καὶ προΐεσθαι	τὴν	γονήν. Διόπερ ὅσοις ἐν φανερῷ
[1, 16]	οὔτ´ αὐτὸ τὸ ἄρρεν προΐεται	τὴν	γονὴν οὔτε τὸ θῆλυ, ἀλλ´
[1, 6]	ἀνάγκη κατασχόντας τὸ πνεῦμα προΐεσθαι	τὴν	γονήν, τοῦτο δ´ ἐκείνοις συμβαίνει
[1, 13]	τῆς περιττώσεως ἐλλείπει τὰ περὶ	τὴν	γονήν) τῶν τε ἀναίμων τὰ
[1, 16]	συνίσταται τὸ κύημα τὸ πρῶτον,	τὴν	δ´ ἐπιγίγνεσθαι ἀεὶ τῆς ὕλης
[1, 5]	τὰ δ´ ὅλως ἀσκελῆ εἶναι,	τὴν	δὲ τοῦ αἰδοίου φύσιν ἠρτῆσθαι
[1, 12]	ἀλλ´ ἀναλισκομένου πλέονος μάλιστα κακοῦται,	τὴν	δὲ χρησίμην τὴν ἐναντίαν. Ὅτι
[1, 12]	ἔκλυσις καὶ ἀδυναμία μᾶλλον διὰ	τὴν	εἰρημένην αἰτίαν. Ἔτι οὐκ ἐνυπάρχει
[1, 13]	ἀρρένων ἐστὶ διὰ τὸ συνεκκρίνεσθαι	τὴν	εἰς ταῦτα περίττωσιν ἐν τοῖς
[1, 14]	ποιεῖ πολλὴν διαφορὰν τοῦ γίγνεσθαι	τὴν	ἔκκρισιν ἢ ἐλάττω ἢ πλείω
[1, 4]	καὶ ἤδη ταῦρός τις μετὰ	τὴν	ἐκτομὴν εὐθέως ὀχεύσας ἐπλήρωσε διὰ
[1, 13]	τέ ἐστι καὶ ἀδηλόφλεβον, καὶ	τὴν	ἔλλειψιν πρὸς τοὺς ἄρρενας ἔχει
[1, 8]	τὰ τοιαῦτα· πρὸς γὰρ τὴν	τῶν	ἐμβρύων σωτηρίαν καὶ αὔξησιν συμφέρει
[1, 13]	τοιοῦτον εἴρηται πρότερον, ἀναγκαῖον καὶ	τὴν	ἐν τῷ θήλει γιγνομένην αἱματώδη
[1, 15]	δυνάμει τὸ τοῦ ἄρρενος σπέρμα	τὴν	ἐν τῷ θήλει ὕλην καὶ
[1, 12]	μάλιστα κακοῦται, τὴν δὲ χρησίμην	τὴν	ἐναντίαν. Ὅτι μὲν δὴ τοιοῦτον
[1, 2]	ἀναίμοις ὅσα αὐτῶν ἔχει ταύτην	τὴν	ἐναντίωσιν, διαφέρει δ´ ἐν τοῖς
[1, 1]	ἐστὶν ἕκαστον, λέγω δὲ ταύτην	τὴν	ἕνεκά του· ὑπόκεινται γὰρ αἰτίαι
[1, 4]	δ´ ἔχοντα, πάντα ταχύτερα πρὸς	τὴν	ἐνέργειαν τῶν συνδυασμῶν. Ἃ δὲ
[1, 1]	συνδυαζομένων, εἰ μὲν ὁμογενῆ, καὶ	τὴν	ἐξ ἀρχῆς τοιαύτην ἔδει τῶν
[1, 4]	σπερματικὴν περίττωσιν, ὥστε βραδυτέραν εἶναι	τὴν	ἔξοδον ἢ τοῖς ἰχθύσιν. Φανερὸν
[1, 4]	τοιούτοις καὶ ἐν ἀνθρώποις σώζοντες	τὴν	ἐπαναδίπλωσιν (ὃν δὲ τρόπον ἔχει
[1, 4]	μὴ λάβρον μηδὲ ταχεῖαν εἶναι	τὴν	ἐπιθυμίαν. Οἱ δ´ ὄρχεις εἰσὶ
[1, 4]	τροφὴν τὰ εὐθυέντερα λαβρότερα πρὸς	τὴν	ἐπιθυμίαν τὴν τῆς τροφῆς, οὕτω
[1, 12]	παρὰ ταῦτα ὡς Ἐπίχαρμος ποιεῖ	τὴν	ἐποικοδόμησιν, ἐκ τῆς διαβολῆς ἡ
[1, 14]	τὸ γίγνεσθαι ἐν τῇ ὁμιλίᾳ	τὴν	ἡδονὴν τῇ ἁφῇ κατὰ τὸν
[1, 6]	δ´ ἐκείνοις συμβαίνει μὴ δεχομένοις	τὴν	θάλατταν, εἰσὶ δὲ εὔφθαρτοι τοῦτο
[1, 12]	ἀπὸ παντὸς ἀπιέναι φάναι διὰ	τὴν	θερμότητα τὴν ἀπὸ τῆς κινήσεως
[1, 9]	τοῦτο γίγνεται τῷ ἄρρενι πρὸς	τὴν	θήλειαν· ἀναγκαῖον γάρ, εἴπερ ἀφίησί
[1, 14]	τοῖς ἄρρεσιν· καίτοι οὐ προΐενται	τὴν	ἰκμάδα ταύτην ἐντεῦθεν. Ἔτι δ´
[1, 15]	αὐτὸ συμβαίνει καὶ περὶ τὴν	τῶν	ἰχθύων γένεσιν τῶν ᾠοτοκουμένων. Ὅταν
[1, 14]	τροφή, δεῖται δ´ ἐργασίας πρὸς	τὴν	κάθαρσιν. Διὸ καὶ μιγνυμένη ἐκείνη
[1, 13]	ἐπὶ τὸ πολύ, ἀλλὰ μετὰ	τὴν	κάθαρσιν. Ὁτὲ μὲν γὰρ οὐκ
[1, 13]	θύραζε ἀπελθεῖν, ταῖς δὲ μετὰ	τὴν	κάθαρσιν συμμύει τὸ στόμα τῶν
[1, 13]	τοσαύτη γίγνεται ἰκμὰς ὅση μετὰ	τὴν	κάθαρσιν ὑπολείπεται ταῖς γονίμοις, πλείων
[1, 8]	οἱ ὄρχεις ἔχουσι σκέπην δερματικὴν	τὴν	καλουμένην ὀσχέαν· ὅσοις δ´ ἡ
[1, 11]	καὶ τρίχας ὅμοιοι γίγνονται καὶ	τὴν	κίνησιν, ἀφ´ ὧν οὐθὲν ἀπέρχεται.
[1, 4]	γὰρ σπερματικοῦ περιττώματος στασιμωτέραν ποιοῦσι	τὴν	κίνησιν, ἐν μὲν τοῖς ζῳοτόκοις
[1, 14]	διὰ τὸ ἀποκρίνεσθαι περίττωμα εἰς	τὴν	κοιλίαν οὐ δυνάμενον πεφθῆναι καὶ
[1, 13]	μαλάκια καὶ τὰ μαλακόστρακα περὶ	τὴν	κύησίν ἐστιν ἄριστα· διὰ τὸ
[1, 16]	ἐστι τὸ δημιουργούμενον. Καὶ εὐθὺς	τὴν	μὲν ἀθρόον ὑπάρχειν ἀναγκαῖον ἐξ
[1, 2]	ἐναίμοις τὰ μέρη τὰ πρὸς	τὴν	μίξιν τοῖς σχήμασιν. Δεῖ δὲ
[1, 14]	γενέσθαι σπέρμα. Ἔοικε δὲ καὶ	τὴν	μορφὴν γυναικὶ παῖς, καὶ ἔστιν
[1, 15]	τὸ δὲ συνιστάμενον καὶ λαμβάνον	τὴν	μορφὴν τὸ τοῦ ἐν τῇ
[1, 3]	πρὸς τῇ ὀσφύι κατὰ τὴν	τῶν	νεφρῶν χώραν, ἀπὸ δὲ τούτων
[1, 16]	ἀπὸ τοῦ τέκτονος πρὸς τὴν	τῶν	ξύλων ὕλην οὔτ´ ἀπέρχεται οὐθέν,
[1, 1]	διὰ τὸ παραπλησίαν αὐτῶν εἶναι	τὴν	οὐσίαν τοῖς φυτοῖς, ὥσπερ οὐδ´
[1, 11]	τι αὑτοῦ ἀποτείνει· διὸ καὶ	τὴν	ὀχείαν, καθάπερ εἴπομεν πρότερον, οὕτω
[1, 4]	σχεδὸν ἀδήλους εἶναι, περὶ δὲ	τὴν	ὀχείαν σφόδρα μεγάλους. Θᾶττον μὲν
[1, 6]	τὸ ἀναγκαῖον εἶναι ταχεῖαν γίγνεσθαι	τὴν	ὀχείαν· τοιαύτη δ´ ἐστὶν ἡ
[1, 17]	ἓν γίγνεσθαι· ὅπερ ἐμφαίνεται κατὰ	τὴν	ὄψιν μιγνυμένων καὶ συνδυαζομένων (ἕν
[1, 6]	τῶν πόρων ἀλλὰ καὶ διὰ	τὴν	περὶ ταῦτα σκευωρίαν. ~Τοῖς δὲ
[1, 13]	τῷ σπέρματι. Ὥστ´ εὐλόγως εἰς	τὴν	πιμελὴν (ἀνηλωμένης τῆς περιττώσεως ἐλλείπει
[1, 14]	καὶ φαίνεται συμβαῖνον· κατὰ γὰρ	τὴν	πρώτην ὕλην ἐστὶν ἡ τῶν
[1, 4]	τοῖς ᾠοτόκοις τῶν τετραπόδων δέχονται	τὴν	σπερματικὴν περίττωσιν, ὥστε βραδυτέραν εἶναι
[1, 8]	γὰρ τὸ συνεχὲς παρέχει καὶ	τὴν	στάσιν. Τοῖς μὲν οὖν ἐντὸς
[1, 1]	ζῴων καὶ αὐτὰ γεννᾷ κατὰ	τὴν	συγγένειαν· ὅσα δὲ μὴ ἐκ
[1, 1]	τὸ πέττειν, οἷον συμβαίνει περὶ	τὴν	συκῆν καὶ τὸν ἐρινεόν. Ἔστι
[1, 14]	πυετία τὸ τὴν ἀρχὴν ἔχον	τὴν	συνιστᾶσαν, οὕτω τὸ ἀπὸ τοῦ
[1, 2]	σώματος, ἀναγκαῖον εἶναι καὶ πρὸς	τὴν	τέκνωσιν καὶ πρὸς τὸν συνδυασμὸν
[1, 9]	γὰρ φύσις παρὰ τὸ στόμα	τὴν	τελευτὴν τοῦ περιττώματος συνήγαγε κάμψασα,
[1, 2]	διὸ καὶ ἐν τῷ ὅλῳ	τὴν	τῆς γῆς φύσιν ὡς θῆλυ
[1, 12]	δὲ μή ἐστιν αὕτη, κατὰ	τὴν	τῆς ξηρᾶς ὑποστάσεως ἀποχώρησιν. Ἔτι
[1, 4]	εὐθυέντερα λαβρότερα πρὸς τὴν ἐπιθυμίαν	τὴν	τῆς τροφῆς, οὕτω καὶ τὰ
[1, 1]	ἰδίων χωρίς, τίνα τρόπον διὰ	τὴν	τοιαύτην αἰτίαν ἐστὶν ἕκαστον, λέγω
[1, 14]	ἔκκρισιν ἢ ἐλάττω ἢ πλείω	τὴν	τοιαύτην, οἷον ἔνια τῶν δριμέων
[1, 14]	{ᾗ θῆλυ} ὡς παθητικόν, εἰς	τὴν	τοῦ ἄρρενος γονὴν τὸ θῆλυ
[1, 8]	πρός τε σωτηρίαν καὶ πρὸς	τὴν	τοῦ σπέρματος πέψιν· ἀδύνατον γὰρ
[1, 12]	τραγώσας ἀμπέλους πάθος αἳ διὰ	τὴν	τροφὴν ἐξυβρίζουσιν (ἐπεὶ καὶ οἱ
[1, 7]	περὶ τὸ ὑπόζωμα· καὶ γὰρ	τὴν	τροφὴν πέττει οὗτος. Εἰ οὖν
[1, 4]	Ὥσπερ δ´ ἐν τοῖς περὶ	τὴν	τροφὴν τὰ εὐθυέντερα λαβρότερα πρὸς
[1, 2]	τὸ τυχὸν μόριον οὐδὲ κατὰ	τὴν	τυχοῦσαν δύναμιν θῆλυ ὂν καὶ
[1, 8]	τἆλλα τὰ τοιαῦτα· πρὸς γὰρ	τὴν	τῶν ἐμβρύων σωτηρίαν καὶ αὔξησιν
[1, 15]	δ´ αὐτὸ συμβαίνει καὶ περὶ	τὴν	τῶν ἰχθύων γένεσιν τῶν ᾠοτοκουμένων.
[1, 3]	τούτους πρὸς τῇ ὀσφύι κατὰ	τὴν	τῶν νεφρῶν χώραν, ἀπὸ δὲ
[1, 16]	οὐδ´ ἀπὸ τοῦ τέκτονος πρὸς	τὴν	τῶν ξύλων ὕλην οὔτ´ ἀπέρχεται
[1, 10]	τῶν καλουμένων καταμηνίων, ὅσα ταύτην	τὴν	ὑγρότητα προΐεται τῶν ζῴων. Δοκεῖ
[1, 15]	ἀρχὴν κινήσεως τὸ δὲ θῆλυ	τὴν	ὕλην, δῆλον ἐκ τῶν εἰρημένων.
[1, 16]	τὸ ἐν τῷ θήλει εἶναι	τὴν	ὕλην ἐξ ἧς ἐστι τὸ
[1, 14]	σύμμετρον ᾖ τὸ διαιρούμενον πρὸς	τὴν	ὕλην, καὶ μήτε ἔλαττον ὥστε
[1, 16]	ἔοικε ποιοῦντι ὥσπερ ἂν εἰ	τὴν	ὕλην κομίσειέ τις πρὸς τὸν
[1, 14]	δὲ θῆλυ τὸ σῶμα καὶ	τὴν	ὕλην, οἷον ἐν τῇ τοῦ
[1, 16]	τὰ ὄργανα, τὰ δ´ ὄργανα	τὴν	ὕλην. Ὁμοίως δὲ καὶ ἡ
[1, 14]	τὸ θῆλυ εἰς τὴν γένεσιν	τὴν	ὕλην, τοῦτο δ´ ἐστὶν ἐν
[1, 7]	ἐν τῇ ὑστέρᾳ εἶναι καὶ	τὴν	ὑστέραν ἀνάγκη πρὸς τῷ ὑποζώματι
[1, 7]	ἴσχουσιν ὥστε δοκεῖν ᾠὸν εἶναι	τὴν	ὑστέραν ἑκατέραν ἔν γε τοῖς
[1, 7]	ἀρχῆς εὐθὺς ζῳοτοκοῦσιν. Διὸ καὶ	τὴν	ὑστέραν τὰ τοιαῦτα ἔχει ἀνομοίαν
[1, 12]	ἧς μηθὲν ἔτι συντελεῖται εἰς	τὴν	φύσιν ἀλλ´ ἀναλισκομένου πλέονος μάλιστα
[1, 11]	μὲν ζῷα οὐκέτι δ´ ὅμοια	τὴν	φύσιν, ἀλλὰ γένος τι σκωλήκων.
[1, 6]	γὰρ τὸ εἶναι αὐτῶν προμήκη	τὴν	φύσιν, εἰ ἔτι ἐπίστασις ἐγίγνετο
[1, 7]	οὐκ ᾠοτοκοῦσι διὰ τὸ ψυχρὰ	τὴν	φύσιν εἶναι καὶ οὐχ ὥς
[1, 12]	μᾶλλον εὐθεώρητον. Βούλεται δὲ τοιοῦτον	τὴν	φύσιν εἶναι τὸ σπέρμα ἐξ
[1, 12]	ταῦτα δὲ συμβαίνει διὰ τὸ	τὴν	φύσιν εἶναι τοῦ περιττώματος τοιαύτην·
[1, 10]	ζῴων οἷον ὅσα αὐτῶν ἔναιμα	τὴν	φύσιν ἐστί, τὰ δ´ ἔντομα
[1, 14]	δυνάμεις καὶ τὰ σώματα καὶ	τὴν	φύσιν ἑτέραν εἶναι τοῦ τε
[1, 7]	ἄλλων τῶν ἀνάλογον τούτοις ἐχόντων	τὴν	φύσιν, καὶ ἐν φυτοῖς καὶ
[1, 12]	τὸ μὴ πέττειν τὸ ἱκάνον	τὴν	φύσιν, νέοις δ´ οὖσι διὰ
[1, 8]	διὰ δὲ τὸ ὑγρὰν εἶναι	τὴν	φύσιν τοῦ σπέρματος καὶ ἡ
[1, 13]	τούτων ἐπιδηλότατα ἐν ταῖς γυναιξίν·	πλείστην	γὰρ ἀφίησιν ἀπόκρισιν γυνὴ τῶν
[1, 14]	γὰρ ἐν τῷ τοιούτῳ γίγνεσθαι	πλείστην	περίττωσιν. Ἔτι δὲ οὐδὲ τὰ
[1, 5]	τῇ ὀσφύι μόνος διὰ τὴν	αὐτὴν	αἰτίαν δι´ ἥνπερ καὶ οἱ
[1, 8]	ὀχείας συμβαινόντων ἀναγκαίων. Διὰ τὴν	αὐτὴν	δ´ αἰτίαν καὶ ὁ ἐλέφας
[1, 16]	ὧν τὸ γιγνόμενον ἕτερον, τὴν	αὐτὴν	δὲ ἀφ´ ὧν τὸ αὐτό,
[1, 11]	καίτοι καὶ ταῦτα γίγνεται τὴν	αὐτὴν	ἔχοντα μορφήν. Ἔτι πότερον ἀπὸ
[1, 13]	περὶ αὐτά. Κατὰ γὰρ τὴν	αὐτὴν	ἡλικίαν τοῖς μὲν ἄρρεσιν ἄρχεται
[1, 11]	ἢ καὶ δι´ ἄλλην τινὰ	τοιαύτην	αἰτίαν. Δῆλον τοίνυν, εἰ τοῦτο
[1, 1]	χωρίς, τίνα τρόπον διὰ τὴν	τοιαύτην	αἰτίαν ἐστὶν ἕκαστον, λέγω δὲ
[1, 1]	ὁμογενῆ, καὶ τὴν ἐξ ἀρχῆς	τοιαύτην	ἔδει τῶν τεκνωσάντων εἶναι γένεσιν
[1, 1]	ἀναλογίαν λέγεται· μικρὰν γάρ τινα	τοιαύτην	ἔχει διαφοράν. Καὶ γὰρ ἐν
[1, 12]	τὴν φύσιν εἶναι τοῦ περιττώματος	τοιαύτην·	ἥ τε γὰρ ἔκλυσις ἐλαχίστου
[1, 14]	ἢ ἐλάττω ἢ πλείω τὴν	τοιαύτην,	οἷον ἔνια τῶν δριμέων ἐπίδηλον
[1, 8]	μέγεθος ἀσύμμετρον εἶναι περιλαβεῖν, καὶ	ταύτην	αἰτίαν εἶναι πᾶσι τούτοις πρὸς
[1, 11]	ταύτης οὐκ ἂν εἴη ὅμοια.	Ταύτην	δ´ εἴ τι δημιουργεῖ ὕστερον,
[1, 14]	καίτοι οὐ προΐενται τὴν ἰκμάδα	ταύτην	ἐντεῦθεν. Ἔτι δ´ οὐ πᾶσι
[1, 2]	τοῖς ἀναίμοις ὅσα αὐτῶν ἔχει	ταύτην	τὴν ἐναντίωσιν, διαφέρει δ´ ἐν
[1, 1]	αἰτίαν ἐστὶν ἕκαστον, λέγω δὲ	ταύτην	τὴν ἕνεκά του· ὑπόκεινται γὰρ
[1, 10]	ἡ τῶν καλουμένων καταμηνίων, ὅσα	ταύτην	τὴν ὑγρότητα προΐεται τῶν ζῴων.
[1, 9]	φύσις παρὰ τὸ στόμα τὴν	τελευτὴν	τοῦ περιττώματος συνήγαγε κάμψασα, καθάπερ
[1, 14]	φαίνεται συμβαῖνον· κατὰ γὰρ τὴν	πρώτην	ὕλην ἐστὶν ἡ τῶν καταμηνίων
[1, 12]	ἀμπέλους πάθος αἳ διὰ τὴν	τροφὴν	ἐξυβρίζουσιν (ἐπεὶ καὶ οἱ (τράγοι
[1, 12]	ἢ περίττωμα ἢ σύντηγμα ἢ	τροφήν.	(Λέγω δὲ περίττωμα μὲν τὸ
[1, 13]	Ὁτὲ μὲν γὰρ οὐκ ἔχει	τροφὴν	οὐδ´ ὕλην ἐξ ἧς δυνήσεται
[1, 7]	τὸ ὑπόζωμα· καὶ γὰρ τὴν	τροφὴν	πέττει οὗτος. Εἰ οὖν τὰ
[1, 15]	ἐν τῷ θήλει ὕλην καὶ	τροφὴν	ποιάν τινα κατασκευάζει. Τοῦτο γὰρ
[1, 4]	δ´ ἐν τοῖς περὶ τὴν	τροφὴν	τὰ εὐθυέντερα λαβρότερα πρὸς τὴν
[1, 15]	θερμᾶναι καὶ πέψαι· λαμβάνει γὰρ	τροφὴν	τὸ ᾠὸν ἕως ἂν αὐξάνηται.
[1, 14]	σπέρμα. Ἔοικε δὲ καὶ τὴν	μορφὴν	γυναικὶ παῖς, καὶ ἔστιν ἡ
[1, 11]	ταῦτα γίγνεται τὴν αὐτὴν ἔχοντα	μορφήν.	Ἔτι πότερον ἀπὸ τῶν ὁμοιομερῶν
[1, 15]	δὲ συνιστάμενον καὶ λαμβάνον τὴν	μορφὴν	τὸ τοῦ ἐν τῇ θήλει
[1, 11]	παντός τε ἀπέρχεται καὶ ἔχει	ὑποδοχήν;	ἀλλ´ ὡς ἔοικεν ἢ οὐκ
[1, 12]	συνδυάζεσθαι πέφυκε, τὸ πρῶτον ἔχον	ἀρχὴν	γενέσεως, σπέρμα δὲ τὸ ἐξ
[1, 2]	συμμεταβάλλειν εἴωθε τῶν μετὰ τὴν	ἀρχήν.	Δῆλον δὲ τοῦτο ἐπὶ τῶν
[1, 1]	τῶν δὲ περὶ γενέσεως τὴν	ἀρχὴν	ἐχομένην τούτων τάξας. Τῶν δὴ
[1, 14]	ἢ ἡ πυετία τὸ τὴν	ἀρχὴν	ἔχον τὴν συνιστᾶσαν, οὕτω τὸ
[1, 13]	ἢ ἔχει τινὰ ἕξιν καὶ	ἀρχὴν	κινήσεως γεννητικήν) οὐδὲ γὰρ ἡ
[1, 15]	ἄρρεν, ἀλλὰ τὸ μὲν ἄρρεν	ἀρχὴν	κινήσεως τὸ δὲ θῆλυ τὴν
[1, 14]	τό τε εἶδος καὶ τὴν	ἀρχὴν	τῆς κινήσεως τὸ δὲ θῆλυ
[1, 2]	καὶ τῆς γενέσεως ἔχον τὴν	ἀρχήν,	τὸ δὲ θῆλυ ὡς ὕλης.
[1, 11]	ὅτι ἀδύνατον· οὔτε γὰρ μὴ	ψυχὴν	ἔχοντα οὔτε μὴ ζωήν τινα
[1, 14]	Ἐν ὅσοις μὲν οὖν τῶν	ζωὴν	ἐχόντων μὴ κεχώρισται τὸ θῆλυ
[1, 11]	μὴ ψυχὴν ἔχοντα οὔτε μὴ	ζωήν	τινα δύναιτ´ ἂν σώζεσθαι, οὔτε
[1, 12]	σκέψεως καὶ τῶν ἑπομένων πρῶτον	λαβεῖν	περὶ σπέρματος τί ἐστιν· οὕτω
[1, 4]	αἰτίας δι´ ἅς εἰσιν, ἀνάγκη	λαβεῖν	πρῶτον τίνος ἕνεκεν ἡ τῶν
[1, 8]	ὥστε κατὰ μέγεθος ἀσύμμετρον εἶναι	περιλαβεῖν,	καὶ ταύτην αἰτίαν εἶναι πᾶσι
[1, 1]	οὖν ὡς ἕν τι σχεδὸν	ὑπολαβεῖν	δεῖ) τρίτον δὲ καὶ τέταρτον
[1, 11]	καὶ πρὸς τούτοις ἄλλα συμβαίνει	λέγειν	ἀδύνατα. Πρῶτον μὲν οὖν ὅτι
[1, 11]	Τί οὖν διαφέρει ἐπὶ τούτου	λέγειν	ἢ (ἐπὶ τῶν ἄλλων μορίων;
[1, 11]	ἔοικεν, εἴπερ οὕτω λεκτέον, μάλιστα	λέγειν	ὁμολογούμενα τούτῳ τῷ λόγῳ (τό
[1, 11]	μὴν τοῦτον τὸν τρόπον συμβαίνει	λέγειν	τοῖς ἀπὸ παντὸς ἀπιέναι φάσκουσιν,
[1, 11]	γὰρ δὴ οὐδὲ τοῦτο ἐνδέχεται	λέγειν	ὡς τῇ κατακεράσει αὐξάνεται ὕστερον
[1, 9]	δύναμιν, κατὰ τὸν ὑστερικὸν πόρον	πλησιάζειν.	Ἡ δὲ τῆς πλεκτάνης τοῦ
[1, 13]	τις προσβιάζηται πλεονάκις χρώμενος τῷ	ἀφροδισιάζειν	ἐνίοις αἱματῶδες ἤδη προελήλυθεν, φανερὸν
[1, 12]	σπέρμα καὶ ἧττον ἐπιθυμοῦσι τοῦ	ἀφροδισιάζειν.	Ὅμοιον δὲ καὶ τὸ περὶ
[1, 13]	κάθαρσις, μὴ τοσαύτη δὲ ὥστε	συνεξικμάζειν	τὸ σπέρμα, τότε πλησιάζουσαι συλλαμβάνουσιν.
[1, 10]	τοῦ μορίου ἐνδεὲς εἶναι οὐ	βαδίζειν	σπέρμα ἐντεῦθέν φασιν, ὅθεν δ´
[1, 13]	Τὸ δ´ αὐτὸ τοῦτο δεῖ	νομίζειν	αἴτιον εἶναι καὶ τοῦ τοὺς
[1, 10]	ἀφ´ ἑκάστου τι τῶν μορίων	ἐλθεῖν.	Ἔτι δὲ καὶ εὔλογον ἂν
[1, 10]	τῆς ὁμοιότητος τὸ ἀφ´ ὅλου	ἐλθεῖν	τὸ σπέρμα, καὶ τοῖς μορίοις
[1, 11]	ὁμοιότητος αἴτιον ἀλλ´ οὐ τὸ	ἀπελθεῖν	ἀπὸ παντός. Ἔτι εἰ μὲν
[1, 11]	ἀρρενοτόκοι, ὡς οὐκ ἐν τῷ	ἀπελθεῖν	ἀπὸ παντὸς ἢ μὴ τῆς
[1, 11]	λέγουσιν οἱ φάσκοντες οὕτω, τὸ	ἀπελθεῖν	ἀπὸ πάντων τῶν μορίων· ἱκανὸν
[1, 11]	θήσομεν οὕτως ὅτι οὐ τῷ	ἀπελθεῖν	ἀπό τινος τὸ θῆλυ, ὥστ´
[1, 11]	μηδ´ ἐκεῖνα τῷ ἀπὸ παντὸς	ἀπελθεῖν	ὅμοια εἶναι ἀλλὰ δι´ ἄλλην
[1, 13]	γίγνεται περίττωσις ὥστε καὶ θύραζε	ἀπελθεῖν,	ταῖς δὲ μετὰ τὴν κάθαρσιν
[1, 11]	μηδὲ ταῦτα τῷ ἀπὸ παντὸς	ἀπελθεῖν,	τί κωλύει μηδ´ ἐκεῖνα τῷ
[1, 16]	οὐθὲν δι´ ἑτέρων οἵα τε	ποιεῖν	ἡ φύσις, ἀλλὰ μόλις αὐτῆς
[1, 11]	μὲν ἀνομοιομερῆ τῷ δύνασθαί τι	ποιεῖν	οἷον γλῶττα καὶ χείρ, τὰ
[1, 15]	τινα κατασκευάζει. Τοῦτο γὰρ ἐνδέχεται	ποιεῖν	τὸ ὕστερον ἐπεισελθὸν ἐκ τοῦ
[1, 15]	δυνάμει τῇ ἐν τῇ γονῇ	ζῳοποιεῖν,	ὥσπερ εἴπομεν ἐπὶ τῶν ἐντόμων
[1, 7]	ζῆν οὐκ ἂν δύναιτο ταῦθ´	ὑπενεγκεῖν.	Ἔτι δ´ ἀνάγκη δυστοκίαν εἶναι
[1, 2]	συμμεταβάλλει τοσοῦτον ὥστε ἢ θῆλυ	δοκεῖν	εἶναι ἢ μικρὸν ἀπολείπειν, ὡς
[1, 3]	ἐπὶ τῶν πολυπόδων ἐστίν, ὥστε	δοκεῖν	μίαν εἶναι· τούτου δ´ αἴτιον
[1, 7]	νῦ δὲ τοσαῦτα ἴσχουσιν ὥστε	δοκεῖν	ᾠὸν εἶναι τὴν ὑστέραν ἑκατέραν
[1, 7]	ἄνω ἔχει, διὰ δὲ τὸ	ζῳοτοκεῖν	κάτω, καὶ ἀμφοτέρων μετειλήφασιν. Τὰ
[1, 9]	ἐπ´ ὀλίγων· ὥστε δὲ γένει	διελεῖν	οὔπω συνεώραται. Σχεδὸν δὲ τοῦτο
[1, 17]	ἐὰν ᾖ ζῷον, ὅταν δεήσῃ	ἀποτελεῖν	τὸ τοῦ ζῶντος ἔργον, τότε
[1, 11]	Ἀλλὰ μὴν εἴ γε δύναται	μεταβάλλειν	τὸ προσελθόν, διὰ τί οὐκ
[1, 2]	ὅτι μικρᾶς ἀρχῆς μετακινουμένης πολλὰ	συμμεταβάλλειν	εἴωθε τῶν μετὰ τὴν ἀρχήν.
[1, 12]	ἐπί γε τῶν ἀνθρώπων ἥμισυ	λαμβάνειν	δοκεῖ τὸ σῶμα τοῦ μεγέθους
[1, 12]	σπέρματος ἀποχώρησις ἐπαμφοτερίζει διὰ τὸ	προσλαμβάνειν	τι〉 τῆς μὴ χρησίμου τροφῆς.
[1, 6]	ἔχουσιν ὥστε μὴ ἐν τῷ	θιγγάνειν	ἀλλήλων πέττειν ἀλλὰ προΐεσθαι πεπεμμένον.
[1, 2]	ἄρρενος συμβαίνει γίγνεσθαι δεῖ μὴ	λανθάνειν.	Τῷ γὰρ ἀποκρίνεσθαι τὸ τοιοῦτον
[1, 9]	ἐπὶ πολλῶν, (καὶ περὶ τοῦ	ἀναβαίνειν	ὡσαύτως) τοὐναντίον δ´ ἐπ´ ὀλίγων·
[1, 9]	γὰρ ὑπτίοις πρὸς τὰ πρανῆ	ἐπιβαίνειν	ἐμποδίζει τὰ οὐραῖα μακρὰν ἔχοντα
[1, 14]	πλῆθος τὴν ἀπόκρισιν. Τὸ δὲ	συμβαίνειν	ἡδονὴν ἐν τῇ συνουσίᾳ οὐ
[1, 10]	δ´ ἂν μὴ ἔλθῃ τοῦτο	συμβαίνειν	μὴ γίγνεσθαι. Πρὸς δὲ τούτοις
[1, 8]	σώματος ἢ πρὸς τὰ πρανῆ	συμβαίνειν,	τοῖς μὲν ζῳοτόκοις διὰ τὰ
[1, 12]	ταῖς ἀρρωστίαις, ἐν μὲν τῷ	κάμνειν	διὰ τὴν ἀδυναμίαν, ἐν δὲ
[1, 17]	γένος. Πρὸς (μὲν γὰρ τὸ	φρονεῖν	ὥσπερ οὐδὲν εἶναι δοκεῖ τὸ
[1, 17]	ὥσπερ οὐδὲν εἶναι δοκεῖ τὸ	κοινωνεῖν	ἁφῆς καὶ γεύσεως μόνον, πρὸς
[1, 7]	γὰρ ἀνάγκη τὰς μελλούσας ζῷον	ἕξειν	ἰσχυροτέρας εἶναι, διὸ σαρκώδεις εἰσὶν
[1, 2]	μίξιν τοῖς σχήμασιν. Δεῖ δὲ	νοεῖν	ὅτι μικρᾶς ἀρχῆς μετακινουμένης πολλὰ
[1, 12]	ἐκ πλείστης τροφῆς ὀλίγιστον γίγνεται.	Ἐννοεῖν	δὲ δεῖ ὅτι μικρῷ αὐξάνεται
[1, 1]	περιττωμάτων. Ὡς δὲ κατὰ παντὸς	εἰπεῖν,	ὅσα μὲν κατὰ τόπον μεταβλητικὰ
[1, 14]	θηλυκαῖς ὡς ἐπὶ τὸ πολὺ	εἰπεῖν,	οὐ γίγνεται δὲ ταῖς μελαίναις
[1, 10]	γάλακτος, περὶ ὧν καιρός ἐστιν	εἰπεῖν,	περὶ μὲν γονῆς ἤδη περὶ
[1, 12]	καὶ ὡς ἐπὶ τὸ πολὺ	εἰπεῖν	συμβαίνει ἐκ τῶν ἀφροδισιασμῶν ἔκλυσις
[1, 9]	δὲ ὡς ἐπὶ τὸ πλεῖστον	εἰπεῖν	τὸ ἄρρεν εἰς τὸ θῆλυ
[1, 2]	θῆλυ δοκεῖν εἶναι ἢ μικρὸν	ἀπολείπειν,	ὡς οὐ κατὰ τὸ τυχὸν
[1, 1]	ἀρχή. Τὸ δὲ περὶ ταύτης	σκοπεῖν	καὶ τὸ περὶ τῆς γενέσεως
[1, 8]	ἐκ τοῦ σπέρμα μὲν πάντα	φέρειν	τὰ ζῷα, περίττωμα δὲ μὴ
[1, 14]	ἓν ᾖ, τῷ γε εἴδει	διαφέρειν	καὶ τῷ τὸν λόγον αὐτῶν
[1, 14]	Ἀλλὰ διὰ τὸ μηθέν γε	διαφέρειν	τῷ εἴδει, ἀλλ´ ἐὰν μόνον
[1, 9]	τῶν ἀρρένων ἐστὶ διὰ τὸ	συμφέρειν	πρὸς τὸν γιγνόμενον αὐτοῖς ὑπὸ
[1, 11]	ὁμιλία αὕτη ἧττον γίγνεται (τὸ	χαίρειν	τοῖς πλησιάζουσιν. Ἔτι πρὸς τῷ
[1, 4]	τῶν περὶ τὰ ζῷα δεῖ	θεωρεῖν)	οὐθὲν γάρ εἰσι μόριον τῶν
[1, 4]	σπερματικῶν ὀργάνων εἴ τις μέλλει	θεωρήσειν	τὰς αἰτίας δι´ ἅς εἰσιν,
[1, 6]	μὴ ἐν τῷ θιγγάνειν ἀλλήλων	πέττειν	ἀλλὰ προΐεσθαι πεπεμμένον. Διὸ ὄρχεις
[1, 6]	ἐν τῷ συνδυασμῷ τὸ σπέρμα	πέττειν	αὐτοὺς ὥσπερ τὰ πεζὰ καὶ
[1, 14]	θῆλύ ἐστι τῷ μὴ δύνασθαι	πέττειν	ἐκ τῆς τροφῆς σπέρμα τῆς
[1, 14]	καὶ μήτε ἔλαττον ὥστε μὴ	πέττειν	μηδὲ συνιστάναι, μήτε πλεῖον ὥστε
[1, 1]	δὲ τοῖς φέρουσι πρὸς τὸ	πέττειν,	οἷον συμβαίνει περὶ τὴν συκῆν
[1, 12]	τῷ γήρᾳ διὰ τὸ μὴ	πέττειν	τὸ ἱκάνον τὴν φύσιν, νέοις
[1, 9]	ἐπὶ τῶν πολυπόδων, ᾗ φασιν	ὀχεύειν	πλεκτάνῃ οἱ ἁλιεῖς, συμπλοκῆς χάριν
[1, 11]	μᾶλλον· τά τε γὰρ εἰρημένα	λύειν	οὐ χαλεπόν, καὶ πρὸς τούτοις
[1, 7]	τὰ μὲν γὰρ ἔμβρυα βάρος	ἔχειν	ἀναγκαῖον καὶ κίνησιν, ὁ δὲ
[1, 5]	ὥστ´ ἐπεὶ τοῦτ´ οὐκ ἐνδέχεται	ἔχειν	ἀνάγκη καὶ ὄρχεις ἢ μὴ
[1, 8]	φολιδωτόν, τούτοις δ´ ἀναγκαῖον ἐντὸς	ἔχειν.	Διόπερ οἵ τε δελφῖνες καὶ
[1, 5]	ἀνάγκη καὶ ὄρχεις ἢ μὴ	ἔχειν	ἢ μὴ ἐνταῦθ´ ἔχειν· τοῖς
[1, 8]	τὸ δέρμα πρὸς τὸ χωριστὸν	ἔχειν	τὸ σκεπαστικὸν μόριον. Κεῖνται δὲ
[1, 12]	τὸ ἀποχωροῦν διὰ τὸ ὀλίγον	ἔχειν	τὸ σπερματικόν. Ἀλλὰ τοῖς πλείστοις
[1, 5]	μὴ ἔχειν ἢ μὴ ἐνταῦθ´	ἔχειν·	τοῖς γὰρ ἔχουσιν ἡ αὐτὴ
[1, 5]	τετράποδα ἔχει· ἐνδέχεται γὰρ αὐτοῖς	ἔχειν	τοῖς δ´ ὄρνισι καὶ τοῖς
[1, 7]	τοῖς ᾠοτόκοις διὰ τὸ ἀμφοτέρων	μετέχειν	τῶν εἰδῶν· καὶ γὰρ πρὸς
[1, 16]	Καὶ εὐθὺς τὴν μὲν ἀθρόον	ὑπάρχειν	ἀναγκαῖον ἐξ ἧς συνίσταται τὸ
[1, 16]	Ὥστ´ ἀνάγκη ἐν τῷ θήλει	ὑπάρχειν	τὸν τόκον· καὶ γὰρ πρὸς
[1, 17]	γὰρ ἂν δόξειε καὶ ταύτης	τυχεῖν	τῆς γνώσεως ἀλλὰ μὴ κεῖσθαι
[1, 1]	τις ἂν ἐγίγνετο φύσις καὶ	πάλιν	ἄλλη τις ἐκ τούτων, καὶ
[1, 1]	ἀνόμοια μὲν δυνάμενα δὲ συνδυάζεσθαι,	πάλιν	ἐκ τούτων ἑτέρα τις ἂν
[1, 11]	ὄντα πλείω συμφύεσθαι ὥστ´ εἶναι	πάλιν	ἕν. Ἀλλὰ μὴν τοῦτον τὸν
[1, 12]	λεγομένου σπέρματος φύσις ἡ πρώτη,	πάλιν	λεκτέα τίς ἐστιν. Ἀνάγκη δὴ
[1, 13]	τῇ ὁμιλίᾳ ἡδονῆς· καὶ γιγνομένης	πάλιν	οὐδὲν ἧττον, καὶ ἰσοδρομησάντων (παρὰ)
[1, 12]	ἀδυναμίαν οὐ πέττουσι καὶ διὰ	δύναμιν	ἀναλίσκουσιν ὥσπερ εἴρηται. Ὁμοίως δὲ
[1, 13]	τὸν ἑαυτοῦ, ἢ ἔχει τινὰ	δύναμιν	ἐν ἑαυτῷ (τοῦτο γὰρ οὔπω
[1, 2]	μόριον οὐδὲ κατὰ τὴν τυχοῦσαν	δύναμιν	θῆλυ ὂν καὶ ἄρρεν τὸ
[1, 13]	Καὶ διὰ τοῦτο μεγάλην ἔχει	δύναμιν	καὶ γὰρ ἡ τοῦ καθαροῦ
[1, 2]	ἄρρεν ἐστὶν ἀλλὰ κατά τινα	δύναμιν	καὶ κατά τι μόριον, ὥσπερ
[1, 9]	εἴτε μόριον εἴτε ἄλλην τινὰ	δύναμιν,	κατὰ τὸν ὑστερικὸν πόρον πλησιάζειν.
[1, 12]	καὶ πολύσπερμα τὰ μὲν διὰ	δύναμιν	τὰ δὲ δι´ ἀδυναμίαν· {πολὺ
[1, 12]	ἀπὸ τῆς κινήσεως (συντήγματος ἔχει	δύναμιν.	Τὰ δὲ συντήγματα τῶν παρὰ
[1, 13]	ἑαυτῷ (τοῦτο γὰρ οὔπω δῆλον	ἡμῖν	ἐκ τῶν διωρισμένων πότερον τὸ
[1, 13]	τῆς γενέσεως ἢ ἔχει τινὰ	ἕξιν	καὶ ἀρχὴν κινήσεως γεννητικήν) οὐδὲ
[1, 13]	πολὺ οὔθ´ αἱμορροΐδες γίγνονται ταῖς	γυναιξὶν	οὔτ´ ἐκ τῶν ῥινῶν ῥύσις
[1, 13]	καὶ τούτων ἐπιδηλότατα ἐν ταῖς	γυναιξίν·	πλείστην γὰρ ἀφίησιν ἀπόκρισιν γυνὴ
[1, 2]	τὰ μέρη τὰ πρὸς τὴν	μίξιν	τοῖς σχήμασιν. Δεῖ δὲ νοεῖν
[1, 11]	ἐκ τῆς τροφῆς προσιέναι ταῖς	σαρξίν·	τοῖς δὲ ταῦτα μὲν μὴ
[1, 12]	ἐξ οὗ ἔσται πρώτου ἐνυπάρχοντος.	Τοῖν	δυοῖν δὴ ληπτέον ἐν ποτέρῳ
[1, 13]	μίγμα τὸ γιγνόμενον ἐκ δυοῖν	σπερμάτοιν,	ἢ οὐθὲν σπέρμα ἀποκρίνεται ἀπὸ
[1, 12]	δὲ σπέρμα φανερὸν ὅτι δυοῖν	τούτοιν	ἐν θατέρῳ ἐστίν· ἢ γὰρ
[1, 12]	οὗ ἔσται πρώτου ἐνυπάρχοντος. Τοῖν	δυοῖν	δὴ ληπτέον ἐν ποτέρῳ θετέον
[1, 13]	ἔστιν μίγμα τὸ γιγνόμενον ἐκ	δυοῖν	σπερμάτοιν, ἢ οὐθὲν σπέρμα ἀποκρίνεται
[1, 12]	Τὸ δὲ σπέρμα φανερὸν ὅτι	δυοῖν	τούτοιν ἐν θατέρῳ ἐστίν· ἢ
[1, 15]	παντὸς ἐλθὸν τὸ σπέρμα· ἀπ´	ἀμφοῖν	γὰρ ἂν ἦλθεν, ὥστ´ εἶχεν
[1, 12]	τῷ σπέρματι· καὶ ὅσοις μὲν	ἀμφοῖν	γίγνεται περίττωμα, καὶ τῆς ὑγρᾶς
[1, 13]	οἷον τὸ ἄρρεν, οὐδὲ μιγνυμένων	ἀμφοῖν	γίγνεται, ὥσπερ τινές φασιν, ὅτι
[1, 17]	(ἕν τι ζῷον γίγνεσθαι ἐξ	ἀμφοῖν)	Καὶ τὰ μὲν μὴ προϊέμενα
[1, 12]	ταῦτα ἤδη ἔχει τὸ ἐξ	ἀμφοῖν.	Σπέρμα δὲ καὶ καρπὸς διαφέρει
[1, 4]	πόρους. Λείπεται τοίνυν βελτίονός τινος	χάριν.	Ἔστι δὲ τῶν μὲν πλείστων
[1, 9]	ὀχεύειν πλεκτάνῃ οἱ ἁλιεῖς, συμπλοκῆς	χάριν	ἐστὶν ἀλλ´ οὐχ ὡς ὀργάνου
[1, 9]	τὰ μαλάκια· (πότερον δὲ γενέσεως	χάριν	ἢ δι´ ἄλλην αἰτίαν οὐθὲν
[1, 4]	οὐ πρότερον τὸ σπέρμα ἀφίησι	πρὶν	ἀνασπάσαι τοὺς ὄρχεις. ~Ἔτι δὲ
[1, 11]	σπέρμα· δῆλον οὖν ὅτι καὶ	πρὶν	ἀποφυτευθῆναι ἀπὸ τοῦ αὐτοῦ μεγέθους
[1, 11]	γενείου. ἔτι τοῖς ἄνωθεν γονεῦσιν	ἐοίκασιν	ἀφ´ ὧν οὐθὲν ἀπῆλθεν· ἀποδιδόασι
[1, 12]	εἶναι. Οἱ μὲν οὖν ἀρχαῖοι	ἐοίκασιν	οἰομένοις εἶναι σύντηγμα· τὸ γὰρ
[1, 2]	τὰ πρὸς τὴν μίξιν τοῖς	σχήμασιν.	Δεῖ δὲ νοεῖν ὅτι μικρᾶς
[1, 1]	πτηνὰ τὰ δὲ πεζευτικὰ τοῖς	σώμασιν,	ἐν πᾶσι τούτοις ἐστὶ τὸ
[1, 11]	ἄνω φαίνεται ἐναφιέντα, οὐκ ἐν	πᾶσιν	ἀλλ´ ἐν τοῖς πλείστοις τῶν
[1, 11]	Καὶ γὰρ εἰ μὴ ἐν	πᾶσιν,	ἀλλ´ ἐπὶ τῶν πλείστων ἐν
[1, 14]	τοῖς αἱματικοῖς, καὶ οὐδὲ τούτοις	πᾶσιν	ἀλλ´ ὅσων αἱ ὑστέραι μὴ
[1, 8]	δι´ οὗ ἡ ὑγρὰ τούτοις	πᾶσιν.	Διὸ ἔχουσιν αἰδοῖα τὰ τοιαῦτα
[1, 1]	τὸ ἄρρεν· οὐ γὰρ ἐν	πᾶσίν	ἐστιν, ἀλλ´ ἐν μὲν τοῖς
[1, 12]	τοῖς δὲ κατὰ φύσιν περιττώμασι	(πᾶσιν,	οἷον τῆς τροφῆς τῆς ξηρᾶς
[1, 8]	μὲν τὰς ὑστέρας ἐντὸς εἶναι	πᾶσιν	ὅτι ἐν ταύταις ἐστὶ τὸ
[1, 14]	ᾠοτοκίας) τούτοις δὲ γίγνεται μὲν	πᾶσιν,	πλὴν εἴ τι πεπήρωται ἐν
[1, 3]	οἱ ὄρχεις τοῖς ἄρρεσι δύο	πᾶσιν·	ταύτας δ´ ἔχουσι τὰ μὲν
[1, 11]	πολλά (τὰ δὲ φυτὰ καὶ	παντάπασιν·	δῆλον γὰρ ὅτι ἀπὸ μιᾶς
[1, 13]	ὅμοια γίγνεσθαι τὰ ἔκγονα τοῖς	γεννήσασιν	εὔλογον· ὅμοιον γὰρ τὸ προσελθὸν
[1, 11]	κολοβῶν, ὥσπερ καὶ ἀνόμοια τοῖς	τεκνώσασιν·	περὶ ὧν ὕστερον τὴν αἰτίαν
[1, 8]	τὸ συνεχὲς παρέχει καὶ τὴν	στάσιν.	Τοῖς μὲν οὖν ἐντὸς ἔχουσι
[1, 11]	τῶν τοιούτων σάρκες καὶ ὀστᾶ	συνεστᾶσιν,	ἀπὸ τῶν στοιχείων ἂν εἴη
[1, 10]	εἶναι οὐ βαδίζειν σπέρμα ἐντεῦθέν	φασιν,	ὅθεν δ´ ἂν μὴ ἔλθῃ
[1, 13]	μιγνυμένων ἀμφοῖν γίγνεται, ὥσπερ τινές	φασιν,	ὅτι πολλάκις τὸ θῆλυ συλλαμβάνει
[1, 11]	ἀπὸ παντὸς ἀπιέναι συνέβαινεν, ὥσπερ	φασίν,	οὐθὲν ἔδει ἀπὸ πάντων ἀξιοῦν
[1, 9]	δίεσις ἐπὶ τῶν πολυπόδων, ᾗ	φασιν	ὀχεύειν πλεκτάνῃ οἱ ἁλιεῖς, συμπλοκῆς
[1, 7]	τὸ ζῳοτοκεῖν κάτω, καὶ ἀμφοτέρων	μετειλήφασιν.	Τὰ δ´ εὐθὺς ζῳοτοκοῦντα πάντα
[1, 11]	καὶ τοῖς ἄλλοις τοῖς τοιούτοις	πάθεσιν.	Οὐ πάντως οὖν ἔχον αἷμα
[1, 14]	δ´ οὐ πᾶσι γίγνεται τοῖς	θήλεσιν	αὕτη ἡ ἔκκρισις ἀλλὰ τοῖς
[1, 9]	ἐν τῇ κυήσει. Τοῖς δὲ	θήλεσιν	αὐτῶν τὸ ταῖς ὑστέραις ἀνάλογον
[1, 13]	ἐλάττους εἶναι τῶν σωμάτων τοῖς	θήλεσιν	ἢ τοῖς ἄρρεσιν ἐν τοῖς
[1, 15]	τῶν ἀρρένων καὶ συνδυαζομένων τοῖς	θήλεσιν	οὐδὲ μόριον οὐθὲν φαίνεται προϊέμενα
[1, 13]	ἐστιν αὕτη ἡ ἔκκρισις τοῖς	θήλεσιν.	Ὡς γὰρ ἐπὶ τὸ πολὺ
[1, 13]	τοῦτ´ ἔστιν ὃ γίγνεται τοῖς	θήλεσιν	ὡς ἡ γονὴ τοῖς ἄρρεσιν,
[1, 8]	πρὸς τῇ ὀσφύι καὶ τοῖς	πρανέσιν·	ὅσα δ´ ᾠοτοκήσαντα ἐν αὑτοῖς
[1, 13]	ἄλλο οὐθὲν συμβάλλεται εἰς τὴν	γένεσιν	ἀλλὰ μόνον παρέχει τόπον, ἢ
[1, 14]	οὖν τὸ θῆλυ εἰς τὴν	γένεσιν	γονὴν μὲν οὐ συμβάλλεται, συμβάλλεται
[1, 13]	οὐ συμβάλλεται σπέρμα εἰς τὴν	γένεσιν.	Εἰ μὲν γὰρ σπέρμα ἦν
[1, 9]	ὡς ὀργάνου χρησίμου πρὸς τὴν	γένεσιν·	ἔξω γάρ ἐστι τοῦ πόρου
[1, 14]	Καὶ τοῖς γε διεφθαρμένοις τὴν	γένεσιν	ἔστιν ὅτε ἀναλύονται αἱ κοιλίαι
[1, 14]	καὶ τοσοῦτον ὅσον εἰς τὴν	γένεσιν	ἱκανὸν μόνον, ἔξω δὲ μὴ
[1, 9]	μόρια τὰ (συντελοῦντα πρὸς τὴν	γένεσιν	καὶ διὰ τίνας αἰτίας εἴρηται.
[1, 10]	~Τὰ μὲν οὖν περὶ τὴν	γένεσιν	ὄργανα τοῖς ζῴοις περὶ ὧν
[1, 16]	τοῦτον τὸν τρόπον εἰς τὴν	γένεσιν·	ὅσα δὲ μὴ προΐεται ἀλλ´
[1, 16]	ἄρρεν πῶς συμβάλλεται πρὸς τὴν	γένεσιν·	οὐδὲ γὰρ τὸ ἄρρεν ἅπαν
[1, 17]	ὡς ἐν ἀμφοτέροις ὄντα τοῖς	γένεσιν	οὐδετέρων ποιεῖ τὸ ἔργον· ὡς
[1, 15]	οὔτε τὸ θῆλυ πρὸς τὴν	γένεσιν	οὕτω συμβάλλεται τοῖς συνισταμένοις ὡς
[1, 10]	διὰ τοῦ σπέρματος πρὸς τὴν	γένεσιν	σκεπτέον καὶ ὅλως τίς ἐστιν
[1, 1]	μὲν μορίων τὰ πρὸς τὴν	γένεσιν	συντελοῦντα τοῖς ζῴοις περὶ ὧν
[1, 9]	τῶν μορίων τῶν πρὸς τὴν	γένεσιν	συντελούντων οὔτε τοῖς ἐναίμοις οὔθ´
[1, 14]	συμβάλλεται τὸ θῆλυ εἰς τὴν	γένεσιν	τὴν ὕλην, τοῦτο δ´ ἐστὶν
[1, 15]	(πῶς ποτε συμβάλλεται εἰς τὴν	γένεσιν	τὸ ἄρρεν καὶ πῶς αἴτιόν
[1, 1]	τοιαύτην ἔδει τῶν τεκνωσάντων εἶναι	γένεσιν	(τοῦτο δ´ εὐλόγως ἀξιοῦμεν· φαίνεται
[1, 15]	καὶ περὶ τὴν τῶν ἰχθύων	γένεσιν	τῶν ᾠοτοκουμένων. Ὅταν γὰρ ἀποτέκῃ
[1, 4]	τοίνυν οὐκ ἀναγκαῖον πρὸς τὴν	γένεσιν	φανερόν· πᾶσι γὰρ ἂν ὑπῆρχε
[1, 14]	γίγνεται ἐνίοτε οὐ κατὰ σπέρματος	πρόεσίν	ἐστιν, ἀλλὰ πολὺ ὑπερβάλλει. Ἔτι
[1, 1]	χωρίς, ἐν ἑτέροις δ´ ἐγγίγνεται	δένδρεσιν	οἷον ὁ ἰξός. ~(Περὶ μὲν
[1, 11]	τὸ ἀπελθὸν εἶναι συνώνυμον τοῖς	μέρεσιν,	οἷον αἷμα ἀπὸ (αἵματος ἢ
[1, 13]	τὴν αὐτὴν ἡλικίαν τοῖς μὲν	ἄρρεσιν	ἄρχεται ἐγγίγνεσθαι γονὴ καὶ ἀποκρίνεται,
[1, 13]	θήλεσιν ὡς ἡ γονὴ τοῖς	ἄρρεσιν,	δύο δ´ οὐκ ἐνδέχεται σπερματικὰς
[1, 13]	σωμάτων τοῖς θήλεσιν ἢ τοῖς	ἄρρεσιν	ἐν τοῖς ζῳοτοκοῦσιν· ἐν τούτοις
[1, 14]	ὑπὸ τοῦ πνεύματος, τοῖς μὲν	ἄρρεσιν	ἐπιδηλότερον περὶ τοὺς ὄρχεις, ἐπισημαίνει
[1, 13]	καὶ ὅτι ἀνάλογον ὡς τοῖς	ἄρρεσιν	ἡ γονὴ οὕτω τοῖς θήλεσι
[1, 14]	κατὰ τὸν αὐτὸν τόπον τοῖς	ἄρρεσιν·	καίτοι οὐ προΐενται τὴν ἰκμάδα
[1, 3]	τὰ περὶ τοὺς ὄρχεις τοῖς	ἄρρεσιν·	τὰ μὲν γὰρ ὅλως ὄρχεις
[1, 3]	πόρους ἀπὸ τούτων ὁμοίως τοῖς	ὄφεσιν,	οἷον σαῦροι καὶ χελῶναι καὶ
[1, 17]	ἐλάττονος τὰ δὲ πάμπαν μικρᾶς.	Αἴσθησιν	γὰρ ἔχουσιν, ἡ δ´ αἴσθησις
[1, 2]	ἕτερον ἑκάτερον, κατὰ δὲ τὴν	αἴσθησιν	μορίοις τισίν· κατὰ μὲν τὸν
[1, 2]	ὅπερ καὶ φαίνεται κατὰ τὴν	αἴσθησιν.	Τοιαῦτα δὲ τυγχάνει μόρια ὄντα
[1, 13]	ἐν ταῖς γυναιξίν· πλείστην γὰρ	ἀφίησιν	ἀπόκρισιν γυνὴ τῶν ζῴων. Διόπερ
[1, 12]	ταῦτα ὡς Ἐπίχαρμος ποιεῖ τὴν	ἐποικοδόμησιν,	ἐκ τῆς διαβολῆς ἡ λοιδορία,
[1, 11]	τρίχας ὅμοιοι γίγνονται καὶ τὴν	κίνησιν,	ἀφ´ ὧν οὐθὲν ἀπέρχεται. Ἔνια
[1, 4]	σπερματικοῦ περιττώματος στασιμωτέραν ποιοῦσι τὴν	κίνησιν,	ἐν μὲν τοῖς ζῳοτόκοις οἷον
[1, 16]	σπέρματι ὡς ὀργάνῳ καὶ ἔχοντι	κίνησιν	ἐνεργείᾳ, ὥσπερ ἐν τοῖς κατὰ
[1, 16]	τι μόριον ἕτερον ποιάν τινα	κίνησιν,	ἑτέραν μὲν ἀφ´ ὧν τὸ
[1, 7]	ἔμβρυα βάρος ἔχειν ἀναγκαῖον καὶ	κίνησιν,	ὁ δὲ τόπος ἐπίκαιρος ὢν
[1, 17]	ἄτιμον πολὺ διαφέρει σκοποῦσι πρὸς	φρόνησιν	καὶ πρὸς τὸ τῶν ἀψύχων
[1, 7]	εἶναι (μαλακόδερμα γὰρ ἕως ἂν	αὔξησιν	ἔχῃ ἐστίν) τὸ δ´ ὄστρακον
[1, 8]	τὴν τῶν ἐμβρύων σωτηρίαν καὶ	αὔξησιν	συμφέρει μηθὲν ἐπεῖναι βάρος ἐπὶ
[1, 7]	ἔξω γὰρ ἐπιτελεῖται καὶ λαμβάνει	αὔξησιν	τὰ τῶν ἰχθύων. Αἴτιον δ´
[1, 12]	νέοις δ´ οὖσι διὰ τὴν	αὔξησιν·	φθάνει γὰρ ἀναλισκόμενον πᾶν· ἐν
[1, 12]	κατὰ τὴν τῆς ξηρᾶς ὑποστάσεως	ἀποχώρησιν.	Ἔτι ἡ μὲν σύντηξις ἀεὶ
[1, 9]	τὰ οὐραῖα μακρὰν ἔχοντα τὴν	ἀπάρτησιν	τῶν πτερυγίων. Ἔχουσι δ´ οἱ
[1, 13]	καὶ τὰ μαλακόστρακα περὶ τὴν	κύησίν	ἐστιν ἄριστα· διὰ τὸ ἄναιμα
[1, 11]	ἀναύχενες ἐβλάστησαν, εἶθ´ οὕτω συμφύεσθαί	φησιν,	τοῦτο δὲ φανερὸν ὅτι ἀδύνατον·
[1, 7]	ἕξειν ἰσχυροτέρας εἶναι, διὸ σαρκώδεις	εἰσὶν	αἱ τοιαῦται πᾶσαι, αἱ δὲ
[1, 8]	ἔχουσι τοὺς ὄρχεις εὐθὺς ἐρηρεισμένοι	εἰσὶν	(ἅμα τοῖς πόροις) καὶ τοῖς
[1, 4]	θεωρήσειν τὰς αἰτίας δι´ ἅς	εἰσιν,	ἀνάγκη λαβεῖν πρῶτον τίνος ἕνεκεν
[1, 2]	τὸ ἄρρεν ἀρχαὶ τῆς γενέσεώς	εἰσιν.	Ἄρρεν μὲν γὰρ λέγομεν ζῷον
[1, 8]	δὲ ἄνω πρὸς τῷ ὑποζώματί	εἰσιν	εἴρηται. Διότι δὲ τὰς μὲν
[1, 3]	δὲ καὶ αἱ τῶν ἐντόμων	εἰσὶν	ἐν τοῖς μέγεθος ἔχουσιν· ἐν
[1, 6]	λίαν μακροὶ ὄντες οὐκ εὐσυνάρμοστοί	εἰσιν·	ἐπεὶ οὖν οὐκ ἔχουσι μόρια
[1, 8]	γονήν. Διόπερ ὅσοις ἐν φανερῷ	εἰσιν	οἱ ὄρχεις ἔχουσι σκέπην δερματικὴν
[1, 14]	πολλὴν διαφορὰν τοῦ γίγνεσθαι τὴν	ἔκκρισιν	ἢ ἐλάττω ἢ πλείω τὴν
[1, 11]	ἀπεκρίνετο τὸ σπέρμα; μίαν γὰρ	ἀπόκρισιν	ἀπὸ μιᾶς ἀναγκαῖον γίγνεσθαι συνουσίας
[1, 13]	ταῖς γυναιξίν· πλείστην γὰρ ἀφίησιν	ἀπόκρισιν	γυνὴ τῶν ζῴων. Διόπερ ἐπιδηλοτάτως
[1, 2]	ἄρρενος καὶ ἐν τούτοις τὴν	ἀπόκρισιν	εἶναι καὶ ἐκ τούτων, διὰ
[1, 14]	τῶν ἀρρένων καὶ ἅμα ὑγρὰν	ἀπόκρισιν,	οὐκ ἔστιν ἡ ὑγρασία αὕτη
[1, 13]	ἐν τῷ θήλει γιγνομένην αἱματώδη	(ἀπόκρισιν	περίττωμα εἶναι. Γίγνεται δὲ τοιαύτη
[1, 14]	ἐπίδηλον ποιεῖ εἰς πλῆθος τὴν	ἀπόκρισιν.	Τὸ δὲ συμβαίνειν ἡδονὴν ἐν
[1, 12]	τροφῆς γιγνομένου τέλους. (Ὀλίγοις δέ	τισιν	ἐν μικρῷ χρόνῳ κατὰ τὰς
[1, 12]	γὰρ καὶ τοῦτ´ ἀσθένημα συνέβη	τισίν.	Ἔτι ὁ πόρος ὁ αὐτὸς
[1, 2]	κατὰ δὲ τὴν αἴσθησιν μορίοις	τισίν·	κατὰ μὲν τὸν λόγον τῷ
[1, 8]	τόπον. Ὁμοίως δὲ καὶ τοῖς	δελφῖσιν	οἱ πόροι ἔχουσιν· ἀλλὰ τοὺς
[1, 17]	δὲ γονὴ ἐν ἡμέραις συνίστησι	πλείοσιν·	προέμενα δὲ τὸ τοιοῦτον ἀπολύεται.
[1, 5]	τοῖς δ´ ὄρνισι καὶ τοῖς	ἄποσιν	οὐκ ἐνδέχεται διὰ τὸ τῶν
[1, 6]	πόρους, οἷον μικρὸν μόριον τοῖς	τετράποσιν	ὑπάρχει περὶ τοὺς ὄρχεις· τῆς
[1, 3]	μέγεθος ἔχουσιν· ἐν δὲ τοῖς	ἐλάττοσιν	ἄδηλοι διὰ μικρότητα τοῦ σώματος.
[1, 14]	δεῖται δ´ ἐργασίας πρὸς τὴν	κάθαρσιν.	Διὸ καὶ μιγνυμένη ἐκείνη μὲν
[1, 14]	Τοῦ δὲ μήτε τούτοις γίγνεσθαι	κάθαρσιν	μήτε τῶν αἷμα ἐχόντων τοῖς
[1, 13]	τὸ πολύ, ἀλλὰ μετὰ τὴν	κάθαρσιν.	Ὁτὲ μὲν γὰρ οὐκ ἔχει
[1, 13]	ἀπελθεῖν, ταῖς δὲ μετὰ τὴν	κάθαρσιν	συμμύει τὸ στόμα τῶν ὑστερῶν.
[1, 13]	γίγνεται ἰκμὰς ὅση μετὰ τὴν	κάθαρσιν	ὑπολείπεται ταῖς γονίμοις, πλείων δ´
[1, 11]	καὶ διὰ τί ὅμοια τοῖς	γονεῦσιν.	Γίγνεται δὲ καὶ οὐ κολοβὰ
[1, 11]	ἢ γενείου. ἔτι τοῖς ἄνωθεν	γονεῦσιν	ἐοίκασιν ἀφ´ ὧν οὐθὲν ἀπῆλθεν·
[1, 10]	τὰ σύμφυτα προσεοικότες γίγνονται τοῖς	γονεῦσιν	οἱ παῖδες ἀλλὰ καὶ τὰ
[1, 5]	ὂν εὐθὺς θιγοῦσιν ὥσπερ τοῖς	ἰχθύσιν.	Πάντα δ´ ἔχει τὰ ζῳοτόκα
[1, 4]	εἶναι τὴν ἔξοδον ἢ τοῖς	ἰχθύσιν.	Φανερὸν δ´ ἐπὶ τῶν ὀρνίθων·
[1, 11]	τοῖς δὲ ταῦτα μὲν μὴ	λέγουσιν	ἀπὸ παντὸς δ´ ἀπιέναι φάσκουσι,
[1, 11]	τῆς ὁμοιότητος αἴτιον εἴη, ὡς	λέγουσιν	οἱ φάσκοντες οὕτω, τὸ ἀπελθεῖν
[1, 11]	τῆς ὕλης. Νῦν δ´ ὅμοιον	λέγουσιν	ὥσπερ κἂν εἰ ἀπὸ τῶν
[1, 5]	οὐχ ὡς ἕτοιμον ὂν εὐθὺς	θιγοῦσιν	ὥσπερ τοῖς ἰχθύσιν. Πάντα δ´
[1, 7]	οὖσαι αἱ ὑστέραι ἄνω προσιστάμεναι	πνίγουσιν·	καὶ γὰρ ἀνάγκη τὰς μελλούσας
[1, 14]	Μελλόντων δὲ διίστασθαι οἱ τόποι	ἀνοιδοῦσιν	ὑπὸ τοῦ πνεύματος, τοῖς μὲν
[1, 11]	ἧττον γίγνεται (τὸ χαίρειν τοῖς	πλησιάζουσιν.	Ἔτι πρὸς τῷ τέλει ἡ
[1, 2]	φύσιν ὡς θῆλυ καὶ μητέρα	νομίζουσιν,	οὐρανὸν δὲ καὶ ἥλιον ἤ
[1, 12]	πάθος αἳ διὰ τὴν τροφὴν	ἐξυβρίζουσιν	(ἐπεὶ καὶ οἱ (τράγοι πίονες
[1, 11]	τῆς γενέσεως τῶν ζῴων τοῦτο	ποιοῦσιν.	Ἔπειτα τίνα τρόπον αὐξηθήσεται ταῦτα
[1, 14]	(τοῖς κάτω ἔχουσι καὶ μὴ	ᾠοτοκοῦσιν)	αἰτία ἡ ξηρότης τῶν σωμάτων,
[1, 8]	τρόπους γεννῶσιν, ἐν αὑτοῖς μὲν	ᾠοτοκοῦσιν	εἰς δὲ τὸ φανερὸν ζῳοτοκοῦσιν.
[1, 3]	αὑτοῖς καὶ (οἱ ἰχθύες ὅσοι	ᾠοτοκοῦσιν	εἰς τοὐμφανές, τὰ δὲ πρὸς
[1, 14]	πρὸς τῷ ὑποζώματί εἰσι μηδ´	ᾠοτοκοῦσιν,	ἔτι δ´ (οὐδὲ τοῖς αἷμα
[1, 8]	ᾠόν, οἷον ὅσοι τῶν ἰχθύων	ᾠοτοκοῦσιν,	(οὗτοι δ´ οὐχ ὑπὸ τῇ
[1, 7]	ἐν τοῖς ἐξ ἀρχῆς εὐθὺς	ζῳοτοκοῦσιν.	Διὸ καὶ τὴν ὑστέραν τὰ
[1, 7]	καὶ οἱ ἔχεις θύραζε μὲν	ζῳοτοκοῦσιν,	ἐν αὑτοῖς δ´ ᾠοτοκοῦσι πρῶτον.
[1, 8]	ὑπεναντίως αἱ ὑστέραι τοῖς τε	ζῳοτοκοῦσιν	ἐν αὑτοῖς καὶ τοῖς ᾠοτοκοῦσι
[1, 13]	ἢ τοῖς ἄρρεσιν ἐν τοῖς	ζῳοτοκοῦσιν·	ἐν τούτοις γὰρ ἡ τῶν
[1, 8]	ᾠοτοκοῦσιν εἰς δὲ τὸ φανερὸν	ζῳοτοκοῦσιν.	Τὰ μὲν γὰρ ζῳοτοκοῦντα καὶ
[1, 7]	χασμησάμεναι ἤ τι τοιοῦτον ποιήσασαι	δυστοκοῦσιν.	Καὶ κεναὶ δ´ οὖσαι αἱ
[1, 11]	λέγειν τοῖς ἀπὸ παντὸς ἀπιέναι	φάσκουσιν,	ὥσπερ τότε ἐν τῇ γῇ
[1, 12]	οὐ πέττουσι καὶ διὰ δύναμιν	ἀναλίσκουσιν	ὥσπερ εἴρηται. Ὁμοίως δὲ καὶ
[1, 12]	ἀπὸ τοῦ πάθους τῶν τράγων	καλοῦσιν)	Καὶ οἱ πίονες δὲ ἀγονώτεροι
[1, 13]	δὲ μὴ γιγνομένων τῶν καταμηνίων	συλλαμβάνουσιν,	ἢ μεταξὺ γιγνομένων ὕστερον δὲ
[1, 13]	συνεξικμάζειν τὸ σπέρμα, τότε πλησιάζουσαι	συλλαμβάνουσιν.	Οὐδὲν δὲ ἄτοπον τὸ συνειληφυίαις
[1, 12]	ὄντες ἧττον ὀχεύουσιν, διὸ καὶ	προλεπτύνουσιν	αὐτούς· καὶ τὰς ἀμπέλους τραγᾶν
[1, 15]	τῶν ἔργων. Καθόλου τε γὰρ	ἐπισκοποῦσιν	οὐ φαίνεται γιγνόμενον ἓν ἐκ
[1, 7]	τετράποδα τῶν ᾠοτόκων τέλεια ᾠὰ	τίκτουσιν,	ἃ δεῖ πρὸς τὸ σώζεσθαι
[1, 4]	ἀλλὰ πρόσκεινται καθάπερ τὰς λαιὰς	προσάπτουσιν	αἱ ὑφαίνουσαι τοῖς ἱστοῖς ἀφαιρουμένων
[1, 16]	αἱ κινήσεις, καὶ ἔοικε τοῖς	πλάττουσιν,	οὐ τοῖς τεκταινομένοις· οὐ γὰρ
[1, 2]	τοιούτων ὡς γεννῶντας καὶ πατέρας	προσαγορεύουσιν.	Τὸ δ´ ἄρρεν καὶ τὸ
[1, 12]	οἱ (τράγοι πίονες ὄντες ἧττον	ὀχεύουσιν,	διὸ καὶ προλεπτύνουσιν αὐτούς· καὶ
[1, 16]	φύσις, ἀλλὰ μόλις αὐτῆς προσεδρευούσης	ἰσχύουσιν	αἱ κινήσεις, καὶ ἔοικε τοῖς
[1, 8]	ἡ ὑγρὰ τούτοις πᾶσιν. Διὸ	ἔχουσιν	αἰδοῖα τὰ τοιαῦτα πάντα καὶ
[1, 6]	προΐεσθαι πεπεμμένον. Διὸ ὄρχεις οὐκ	ἔχουσιν	ἀλλ´ εὐθεῖς καὶ ἁπλοῦς τοὺς
[1, 14]	δ´ (οὐδὲ τοῖς αἷμα μὴ	ἔχουσιν	ἀλλὰ τὸ ἀνάλογον· ὅπερ γὰρ
[1, 8]	καὶ τοῖς δελφῖσιν οἱ πόροι	ἔχουσιν·	ἀλλὰ τοὺς ὄρχεις ἔχουσι κεκρυμμένους
[1, 8]	πᾶσι τοῖς ᾠοτόκοις καὶ τοῖς	ἔχουσιν	αὐτῶν κύστιν, οἷον ταῖς χελώναις·
[1, 7]	τῶν ἄλλων ὑστερῶν, ὃν τρόπον	ἔχουσιν,	ἔκ τε τῶν ἀνατομῶν τεθεωρηκέναι
[1, 3]	ἐντόμων εἰσὶν ἐν τοῖς μέγεθος	ἔχουσιν·	ἐν δὲ τοῖς ἐλάττοσιν ἄδηλοι
[1, 8]	καὶ ὅσα τῶν κητωδῶν ὄρχεις	ἔχουσιν	ἐντὸς ἔχουσι, καὶ τὰ ᾠοτόκα
[1, 8]	ὁ ἐλέφας καὶ ὁ ἐχῖνος	ἔχουσιν	ἐντὸς τοὺς ὄρχεις· οὐδὲ γὰρ
[1, 5]	δὲ τοῖς γε τοὺς ὄρχεις	ἔχουσιν	ἔξω διὰ τῆς κινήσεως θερμαινομένου
[1, 12]	ἥκιστα· ἢ γὰρ ὅλως οὐκ	ἔχουσιν	ἢ οὐ γόνιμον διὰ τὸ
[1, 5]	μὴ ἐνταῦθ´ ἔχειν· τοῖς γὰρ	ἔχουσιν	ἡ αὐτὴ θέσις ἀμφοτέρων αὐτῶν.
[1, 17]	δὲ πάμπαν μικρᾶς. Αἴσθησιν γὰρ	ἔχουσιν,	ἡ δ´ αἴσθησις γνῶσίς τις.
[1, 4]	οὐκ εὐθυέντερα, καὶ ἐνταῦθ´ ἕλικας	ἔχουσιν	οἱ πόροι πρὸς τὸ μὴ
[1, 4]	νῦν δ´ οὔθ´ οἱ ὄφεις	ἔχουσιν	ὄρχεις οὔθ´ οἱ ἰχθύες· ὠμμένοι
[1, 3]	πόρον ὥσπερ ἐν τοῖς μὴ	ἔχουσιν	ὄρχεις, συνάπτοντας εἰς ἓν καθάπερ
[1, 6]	ὥρας τὸ σπέρμα πεττόμενον ἀθρόον	ἔχουσιν	ὥστε μὴ ἐν τῷ θιγγάνειν
[1, 4]	χρόνος οὗτος παρέλθῃ οὕτω μικροὺς	ἔχουσιν	ὥστε σχεδὸν ἀδήλους εἶναι, περὶ
[1, 7]	τρόπον ἔχει· πολλαὶ γὰρ ὑπεναντιώσεις	ὑπάρχουσιν	αὐτοῖς. Οὔτε γὰρ τὰ ζῳοτοκοῦντα
[1, 7]	πλήθει εἶναι· νῦ δὲ τοσαῦτα	ἴσχουσιν	ὥστε δοκεῖν ᾠὸν εἶναι τὴν
[1, 12]	μηθὲν ἔτι συντελεῖται εἰς τὴν	φύσιν	ἀλλ´ ἀναλισκομένου πλέονος μάλιστα κακοῦται,
[1, 11]	ζῷα οὐκέτι δ´ ὅμοια τὴν	φύσιν,	ἀλλὰ γένος τι σκωλήκων. Δῆλον
[1, 12]	συντήγματι μὲν οὐθεὶς ἀποδέδοται κατὰ	φύσιν	ἀλλὰ ῥεῖ ὅπου ἂν εὐοδήσῃ
[1, 12]	φύσιν οὐθὲν γίγνεται τῶν κατὰ	φύσιν.	Ἀνάγκη ἄρα περίττωμα εἶναι. Ἀλλὰ
[1, 12]	τοῦ αὐξήματος ὑπὸ τῆς παρὰ	φύσιν	ἀναλύσεως) Ὅτι μὲν οὖν οὐκ
[1, 6]	τὸ εἶναι αὐτῶν προμήκη τὴν	φύσιν,	εἰ ἔτι ἐπίστασις ἐγίγνετο περὶ
[1, 7]	ᾠοτοκοῦσι διὰ τὸ ψυχρὰ τὴν	φύσιν	εἶναι καὶ οὐχ ὥς τινές
[1, 12]	εὐθεώρητον. Βούλεται δὲ τοιοῦτον τὴν	φύσιν	εἶναι τὸ σπέρμα ἐξ οὗ
[1, 12]	δὲ συμβαίνει διὰ τὸ τὴν	φύσιν	εἶναι τοῦ περιττώματος τοιαύτην· ἥ
[1, 10]	οἷον ὅσα αὐτῶν ἔναιμα τὴν	φύσιν	ἐστί, τὰ δ´ ἔντομα καὶ
[1, 13]	τὸ πολὺ γιγνόμενα μάλιστα κατὰ	φύσιν	ἐστίν. ~Ὅτι μὲν οὖν συμβάλλεται
[1, 14]	καὶ τὰ σώματα καὶ τὴν	φύσιν	ἑτέραν εἶναι τοῦ τε ποιοῦντος
[1, 5]	εἶναι, τὴν δὲ τοῦ αἰδοίου	φύσιν	ἠρτῆσθαι ἐντεῦθεν καὶ τῇ θέσει
[1, 7]	τῶν ἀνάλογον τούτοις ἐχόντων τὴν	φύσιν,	καὶ ἐν φυτοῖς καὶ ἐν
[1, 12]	ἢ μέρος εἶναι τῶν κατὰ	φύσιν,	καὶ τοῦτο ἢ τῶν ἀνομοιομερῶν
[1, 12]	μὴ πέττειν τὸ ἱκάνον τὴν	φύσιν,	νέοις δ´ οὖσι διὰ τὴν
[1, 12]	τῶν ὁμοιομερῶν, ἢ τῶν παρὰ	φύσιν	οἷον φῦμα, ἢ περίττωμα ἢ
[1, 12]	Ἀλλὰ μὴν οὐδὲ τῶν παρὰ	φύσιν	οὐδὲ πήρωμα· ἐν ἅπασί τε
[1, 12]	τι, ἐκ δὲ τῶν παρὰ	φύσιν	οὐθὲν γίγνεται τῶν κατὰ φύσιν.
[1, 12]	τοῦ σώματος, τοῖς δὲ κατὰ	φύσιν	περιττώμασι (πᾶσιν, οἷον τῆς τροφῆς
[1, 12]	σπέρμα ἐξ οὗ τὰ κατὰ	φύσιν	συνιστάμενα γίγνεται πρώτου, οὐ τῷ
[1, 12]	Τὰ δὲ συντήγματα τῶν παρὰ	φύσιν	τι, ἐκ δὲ τῶν παρὰ
[1, 13]	τὸ ἐλάττονος θερμότητος κοινωνοῦν κατὰ	φύσιν,	τὸ δὲ θῆλυ ὅτι τοιοῦτον
[1, 8]	δὲ τὸ ὑγρὰν εἶναι τὴν	φύσιν	τοῦ σπέρματος καὶ ἡ τῆς
[1, 2]	τῷ ὅλῳ τὴν τῆς γῆς	φύσιν	ὡς θῆλυ καὶ μητέρα νομίζουσιν,
[1, 2]	ὅσα αὐτῶν ἔχει ταύτην τὴν	ἐναντίωσιν,	διαφέρει δ´ ἐν τοῖς ἐναίμοις
[1, 4]	καὶ ἐν ἀνθρώποις σώζοντες τὴν	ἐπαναδίπλωσιν	(ὃν δὲ τρόπον ἔχει αὕτη
[1, 2]	ἀναγκαῖον εἶναι καὶ πρὸς τὴν	τέκνωσιν	καὶ πρὸς τὸν συνδυασμὸν μόρια,
[1, 7]	θερμά. Μαλακόδερμα γοῦν τὰ ᾠὰ	γεννῶσιν·	διὰ γὰρ τὸ εἶναι ὀλιγόθερμα
[1, 8]	τοῖς κατ´ ἀμφοτέρους τοὺς τρόπους	γεννῶσιν,	ἐν αὑτοῖς μὲν ᾠοτοκοῦσιν εἰς
[1, 11]	δ´ οὐκ ἔχουσί πω ὅταν	γεννῶσιν,	οἷον τρίχωσιν πολιῶν ἢ γενείου.
[1, 9]	τὰ δὲ συνδυάζεται μὲν καὶ	γεννῶσιν,	οὐχ ὁμογενῆ δ´ αὑτοῖς ἀλλὰ
[1, 8]	τοῖς ἐκτὸς δ´ ὁμοίως· εἶτ´	ἀπαντῶσιν	εἰς ἓν πρὸς τὸν τοῦ
[1, 13]	τὸ συνεκκρίνεσθαι τὴν εἰς ταῦτα	περίττωσιν	ἐν τοῖς καταμηνίοις. Τὸ δ´
[1, 14]	ἐν τῷ τοιούτῳ γίγνεσθαι πλείστην	περίττωσιν.	Ἔτι δὲ οὐδὲ τὰ τοιαῦτ´
[1, 4]	τῶν τετραπόδων δέχονται τὴν σπερματικὴν	περίττωσιν,	ὥστε βραδυτέραν εἶναι τὴν ἔξοδον
[1, 11]	ἔχουσί πω ὅταν γεννῶσιν, οἷον	τρίχωσιν	πολιῶν ἢ γενείου. ἔτι τοῖς
[1, 11]	παντὸς ἀπιέναι τῆς γενέσεως αἴτιόν	ἐστιν,	ἀλλ´ ἄλλον τινὰ τρόπον περὶ
[1, 14]	καταμηνίων· καὶ γὰρ αὕτη αἱμορροΐς	ἐστιν,	ἀλλ´ ἐκεῖναι μὲν διὰ νόσον
[1, 1]	ἄρρεν· οὐ γὰρ ἐν πᾶσίν	ἐστιν,	ἀλλ´ ἐν μὲν τοῖς ἐναίμοις
[1, 9]	πλεκτάνῃ οἱ ἁλιεῖς, συμπλοκῆς χάριν	ἐστὶν	ἀλλ´ οὐχ ὡς ὀργάνου χρησίμου
[1, 15]	τούτου ὡς ἐνυπάρχοντος τὸ γεννώμενόν	ἐστιν	ἀλλ´ ὡς ἐκ κινήσαντος καὶ
[1, 14]	οὐ μόνον τοῦ σπέρματος προϊεμένου	ἐστὶν	ἀλλὰ καὶ πνεύματος ἐξ οὗ
[1, 2]	γε αὐτὸ θῆλυ καὶ ἄρρεν	ἐστὶν	ἀλλὰ κατά τινα δύναμιν καὶ
[1, 14]	ἐνίοτε οὐ κατὰ σπέρματος πρόεσίν	ἐστιν,	ἀλλὰ πολὺ ὑπερβάλλει. Ἔτι δὲ
[1, 17]	γὰρ τῶν φυτῶν οὐσίας οὐθέν	ἐστιν	ἄλλο ἔργον οὐδὲ πρᾶξις οὐδεμία
[1, 14]	ἐν τοῖς καταμηνίοις τὸ σπέρμα	ἐστίν·	ἅμα γάρ, ὥσπερ εἴρηται πρότερον,
[1, 12]	ἡ πρώτη, πάλιν λεκτέα τίς	ἐστιν.	Ἀνάγκη δὴ πᾶν ὃ ἂν
[1, 14]	ζῳοτόκα ἄνευ ᾠοτοκίας (ταῦτα δ´	ἐστὶν	ἄνθρωπος καὶ τῶν τετραπόδων ὅσα
[1, 13]	τὰ μαλακόστρακα περὶ τὴν κύησίν	ἐστιν	ἄριστα· διὰ τὸ ἄναιμα γὰρ
[1, 13]	τὰ τοιάδε σημεῖα ὅτι περίττωμά	ἐστιν	αὕτη ἡ ἔκκρισις τοῖς θήλεσιν.
[1, 12]	ὑγρὰ μᾶλλον) οἷς δὲ μή	ἐστιν	αὕτη, κατὰ τὴν τῆς ξηρᾶς
[1, 1]	τῆς ἑκάστου τρόπον τινὰ ταὐτόν	ἐστιν·	διόπερ ὁ λόγος εἰς ἓν
[1, 10]	καὶ γάλακτος, περὶ ὧν καιρός	ἐστιν	εἰπεῖν, περὶ μὲν γονῆς ἤδη
[1, 13]	σπέρμα καὶ τὰ καταμήνια περίττωμά	ἐστιν	εἴρηται· λάβοι δ´ ἄν τις
[1, 12]	μέρος φανερόν· ὁμοιομερὲς μὲν γάρ	ἐστιν,	ἐκ δὲ τούτου οὐθὲν σύγκειται
[1, 9]	συνδυάζεται καὶ ἡ γένεσις αὐτῶν	ἐστιν	ἐκ ζῴων συνωνύμων καθάπερ ἐπὶ
[1, 1]	τρόπον διὰ τὴν τοιαύτην αἰτίαν	ἐστὶν	ἕκαστον, λέγω δὲ ταύτην τὴν
[1, 14]	δίδυμα τῶν (ᾠῶν δύο ᾠά	ἐστιν)	Ἐν ὅσοις δὲ τῶν γενῶν
[1, 14]	γένεσιν τὴν ὕλην, τοῦτο δ´	ἐστὶν	ἐν τῇ καταμηνίων συστάσει, τὰ
[1, 9]	διὰ τοῦ πόρου. Ταῦτα δ´	ἐστὶν†	ἐν τοῖς ὑπτίοις τοῦ σώματος
[1, 16]	ἀπέρχεται οὐθέν, οὔτε μόριον οὐθέν	ἐστιν	ἐν τῷ γιγνομένῳ τῆς τεκτονικῆς,
[1, 1]	ἐστιν οὔτε ἄρρεν· τοιαῦτα δ´	ἐστὶν	ἔνια τῶν ἐντόμων. Καὶ τοῦτο
[1, 12]	ἡ διαβολὴ τῆς πάσης ταραχῆς	ἐστιν)	ἐνίων δ´ ἔξω οἷον αἱ
[1, 11]	τῆς γενέσεως. Περὶ οὗ ἐχόμενόν	ἐστιν	ἐπισκέψασθαι ἐπειδὴ φανερὸν ὅτι οὐκ
[1, 15]	τούτων φανερόν, περὶ ὧν ἐχόμενόν	ἐστιν	ἐπισκέψασθαι, (πῶς ποτε συμβάλλεται εἰς
[1, 13]	τίνα τρόπον. (Ὅτι μὲν οὖν	ἐστιν	ἐσχάτη τροφὴ τὸ αἷμα τοῖς
[1, 12]	ἐνυπάρχοντος καὶ σχηματισθέντος τὸ ὅλον	ἐστίν.	Ἕτερον δὲ τρόπον ὡς ἐκ
[1, 11]	ὀπίσθια; πάντα γὰρ ταῦτα ἄλογά	ἐστιν.	Ἔτι δὲ τὰ μέρη τὰ
[1, 11]	γὰρ πρόβλημα τοῦτ´ ἐκείνοις ταὐτόν	ἐστιν.	Ἔτι εἰ τὸ θῆλυ μὴ
[1, 14]	σπέρμα τῆς ὑστάτης (τοῦτο δ´	ἐστὶν	ἢ αἷμα ἢ τὸ ἀνάλογον
[1, 12]	ὅτι δυοῖν τούτοιν ἐν θατέρῳ	ἐστίν·	ἢ γὰρ ὡς ἐξ ὕλης
[1, 12]	γε πᾶν ἢ ἀχρήστου τροφῆς	ἐστιν	ἢ χρησίμης. Ἄχρηστον μὲν οὖν
[1, 12]	γίγνεται ἀπόκρισις (ὑγροῦ γὰρ περίττωμά	ἐστιν·	ἡ γὰρ τροφὴ πάντων ὑγρὰ
[1, 12]	ἄλλο, ἐπεὶ ἄμφω γε ταὐτόν	ἐστιν.	Ἡ δὲ τοῦ λεγομένου σπέρματος
[1, 11]	τοῦ ἀπὸ παντὸς ἀπιέναι σημεῖόν	ἐστιν	ἡ ὁμοιότης. Ἔτι ἀπὸ μιᾶς
[1, 15]	καὶ κίνησις· αὕτη μὲν γάρ	ἐστιν	ἡ ποιοῦσα, τὸ δὲ συνιστάμενον
[1, 10]	γένεσιν σκεπτέον καὶ ὅλως τίς	ἐστιν	ἡ τοῦ σπέρματος φύσις καὶ
[1, 6]	γίγνεσθαι τὴν ὀχείαν· τοιαύτη δ´	ἐστὶν	ἡ τῶν ἰχθύων φύσις καὶ
[1, 14]	κατὰ γὰρ τὴν πρώτην ὕλην	ἐστὶν	ἡ τῶν καταμηνίων φύσις. ~Καὶ
[1, 11]	ἀπιέναι αἴτιον ἀλλ´ ὅτι κνησμός	ἐστιν	ἰσχυρός· διὸ καὶ εἰ πολλάκις
[1, 13]	περίττωμα τῷ πρώτῳ συντήγματι ταὐτόν	ἐστιν.	Καὶ περὶ μὲν τούτων διωρίσθω
[1, 14]	μὲν τὸ σπέρμα οἷον κύημά	ἐστιν.	Λέγω δὲ κύημα τὸ πρῶτον
[1, 14]	τὸ μὲν σῶμα τὸ γάλα	ἐστίν,	ὁ δὲ ὀπὸς ἢ ἡ
[1, 12]	αὐτοῖς ἡ ἀρχὴ τῆς κινήσεώς	ἐστιν	οἷον καὶ ἐν τοῖς νῦν
[1, 6]	ἰχθύσι τοιοῦτος ὁ πόρος πᾶς	ἐστιν	οἷος ἐπὶ τῶν ἀνθρώπων καὶ
[1, 7]	γὰρ αὐτῆς καὶ τὸ πέρας	ἐστίν·	ὅπου δὲ τὸ πέρας καὶ
[1, 1]	τά γε ὁμογενῆ· τοιαῦτα δ´	ἐστὶν	ὅσα γίγνεται μὴ ἐκ ζῴων
[1, 13]	πολὺ γιγνόμενα μάλιστα κατὰ φύσιν	ἐστίν.	~Ὅτι μὲν οὖν συμβάλλεται τὸ
[1, 1]	καὶ τὸ γιγνόμενον οὔτε θῆλύ	ἐστιν	οὔτε ἄρρεν· τοιαῦτα δ´ ἐστὶν
[1, 12]	πρῶτον λαβεῖν περὶ σπέρματος τί	ἐστιν·	οὕτω γὰρ καὶ περὶ τῶν
[1, 9]	τὰ θήλεα μείζω τῶν ἀρρένων	ἐστίν.	Πόρους δὲ τὰ ἄρρενα θορικοὺς
[1, 12]	φλέγμα τῆς χρησίμου τροφῆς περίττωμά	ἐστιν·	σημεῖον δ´ ὅτι μιγνύμενον τροφῇ
[1, 13]	γίγνεται σπερματικὴ καὶ τοῦτο περίττωμά	ἐστιν.	Συμβαίνει δὲ τοῦτο ὅταν ἀναλύηται
[1, 9]	πλεῖστα μικρὰ λίαν τῶν ἐντόμων	ἐστίν.	~Τὰ μὲν οὖν περὶ τὴν
[1, 12]	συμβαίνοντα ὅτι τὸ εἰρημένον σπέρμα	ἐστίν·	ταῦτα δὲ συμβαίνει διὰ τὸ
[1, 7]	γὰρ ἕως ἂν αὔξησιν ἔχῃ	ἐστίν)	τὸ δ´ ὄστρακον γίγνεται ὑπὸ
[1, 11]	νεῦρον εἶναι καὶ ὀστοῦν λίαν	ἐστὶν	ὑπὲρ ἡμᾶς τὸ λεγόμενον. Πρὸς
[1, 14]	πάσχοντος. Εἰ οὖν τὸ ἄρρεν	ἐστὶν	ὡς κινοῦν καὶ ποιοῦν, τὸ
[1, 7]	μικροῖς ἰχθυδίοις· ταῦτα γὰρ πολυγονώτατά	ἐστιν	ὥσπερ καὶ ἐπὶ τῶν ἄλλων
[1, 11]	ἐξ ἀρχῆς τὸ σπέρμα τοιοῦτόν	ἐστιν	ὥστ´ ἐξ αὐτοῦ δυνατὸν εἶναι
[1, 3]	δὲ ἀδιόριστον ἐπὶ τῶν πολυπόδων	ἐστίν,	ὥστε δοκεῖν μίαν εἶναι· τούτου
[1, 13]	τὸ ταῦτα γίγνεσθαι ἐκεῖνο οὐκ	ἔστιν.	Διότι μὲν οὖν ὥσπερ τὸ
[1, 15]	δὲ παθητικὸν καὶ κινούμενον, οὐκ	ἔστιν	ἐκ τούτων τὸ γιγνόμενον ἕν,
[1, 17]	τὸ θῆλυ τοῦ ἄρρενος, καὶ	ἔστιν	ἕτερον ζῷον θῆλυ καὶ ἕτερον
[1, 14]	τὴν μορφὴν γυναικὶ παῖς, καὶ	ἔστιν	ἡ γυνὴ ὥσπερ ἄρρεν ἄγονον·
[1, 14]	συμβάλλεται δέ τι καὶ τοῦτ´	ἔστιν	ἡ τῶν καταμηνίων σύστασις καὶ
[1, 14]	καὶ ἅμα ὑγρὰν ἀπόκρισιν, οὐκ	ἔστιν	ἡ ὑγρασία αὕτη σπερματικὴ ἀλλὰ
[1, 13]	σπέρμα ὥσπερ τὸ ἄρρεν καὶ	ἔστιν	μίγμα τὸ γιγνόμενον ἐκ δυοῖν
[1, 13]	σώματος φανεράν. Ἐπεὶ δὲ τοῦτ´	ἔστιν	ὃ γίγνεται τοῖς θήλεσιν ὡς
[1, 14]	τοῖς γε διεφθαρμένοις τὴν γένεσιν	ἔστιν	ὅτε ἀναλύονται αἱ κοιλίαι διὰ
[1, 8]	ᾠοτόκοις καὶ τοῖς ἔχουσιν αὐτῶν	κύστιν,	οἷον ταῖς χελώναις· τῆς γενέσεως
[1, 14]	γίγνεται διάρροια οὕτως ἐν ταῖς	φλεψὶν	αἵ τ´ ἄλλαι αἱμορροΐδες καὶ
[1, 8]	καὶ πρὸς τὴν τοῦ σπέρματος	πέψιν·	ἀδύνατον γὰρ ἐψυγμένους καὶ πεπηγότας
[1, 13]	ἐστι καὶ ἀδηλόφλεβον, καὶ τὴν	ἔλλειψιν	πρὸς τοὺς ἄρρενας ἔχει τοῦ
[1, 17]	γίγνεσθαι· ὅπερ ἐμφαίνεται κατὰ τὴν	ὄψιν	μιγνυμένων καὶ συνδυαζομένων (ἕν τι
[1, 17]	μὴ κεῖσθαι τεθνεὸς καὶ μὴ	ὄν.	Διαφέρει δ´ αἰσθήσει τὰ ζῷα
[1, 13]	ἀποκρίνεται τοῦ αἵματος, ἄπεπτον δ´	ὄν,	καὶ ὅταν τις προσβιάζηται πλεονάκις
[1, 11]	πρῶτον μάλιστα ἦν ἕκαστον ἄκρατον	ὄν·	νῦν δὲ ὕστερον μᾶλλον καὶ
[1, 13]	καὶ ἧττον πεπεμμένον, τοιοῦτον δ´	ὂν	ἀναγκαῖον εἶναι αἱματώδους ὑγρότητος πλῆθος,
[1, 12]	εἰς γὰρ τὸ σῶμα μέγα	ὂν	ἀναλίσκεται τὸ πλεῖστον τῆς τροφῆς
[1, 5]	συναθροισθέν, ἀλλ´ οὐχ ὡς ἕτοιμον	ὂν	εὐθὺς θιγοῦσιν ὥσπερ τοῖς ἰχθύσιν.
[1, 15]	πότερον ὡς ἐνυπάρχον καὶ μόριον	ὂν	εὐθὺς τοῦ γιγνομένου σώματος, μιγνύμενον
[1, 12]	πρῶτον μίγμα οἷον κύημά τι	ὂν	ἢ ᾠόν· καὶ γὰρ ταῦτα
[1, 2]	κατὰ τὴν τυχοῦσαν δύναμιν θῆλυ	ὂν	καὶ ἄρρεν τὸ ζῷον. Φανερὸν
[1, 6]	καὶ δι´ οὗ ἤδη σπέρμα	ὂν	πορεύεται, ὥσθ´ ὅταν ἐνταῦθα ἔλθῃ
[1, 4]	ἐν ἀνθρώποις σώζοντες τὴν ἐπαναδίπλωσιν	(ὃν	δὲ τρόπον ἔχει αὕτη ἐκ
[1, 7]	τὰς ὑστέρας ἀπορήσειεν ἄν τις	ὃν	τρόπον ἔχει· πολλαὶ γὰρ ὑπεναντιώσεις
[1, 7]	καὶ περὶ τῶν ἄλλων ὑστερῶν,	ὃν	τρόπον ἔχουσιν, ἔκ τε τῶν
[1, 13]	ἀεὶ ὠχρόν τέ ἐστι καὶ	ἀδηλόφλεβον,	καὶ τὴν ἔλλειψιν πρὸς τοὺς
[1, 12]	Τοὐναντίον ἄρα ἢ οἱ ἀρχαῖοι	ἔλεγον	λεκτέον. Οἱ μὲν γὰρ τὸ
[1, 12]	τὸ πλεῖστον τῆς τροφῆς ὥστ´	ὀλίγον	γίγνεται τὸ περίττωμα. Ἔτι τόπος
[1, 12]	γίγνεται τὸ ἀποχωροῦν διὰ τὸ	ὀλίγον	ἔχειν τὸ σπερματικόν. Ἀλλὰ τοῖς
[1, 14]	αἰτία ἡ ξηρότης τῶν σωμάτων,	ὀλίγον	λείπουσα τὸ περίττωμα καὶ τοσοῦτον
[1, 14]	εἴδει διαφέρειν καὶ τῷ τὸν	λόγον	αὐτῶν εἶναι ἕτερον, ἐν δὲ
[1, 2]	γενέσεως λεκτέον κατὰ τὸν ἐπιβάλλοντα	λόγον	καθ´ ἕκαστον αὐτῶν, ἀπὸ τῶν
[1, 14]	εἰρημένων δῆλον καὶ κατὰ τὸν	λόγον	καθόλου σκοπουμένοις. Ἀνάγκη γὰρ εἶναι
[1, 15]	λοιπόν. Κατά τε δὴ τὸν	λόγον	οὕτω φαίνεται καὶ ἐπὶ τῶν
[1, 7]	καὶ αὗται αἱ ὑπεναντιώσεις κατὰ	λόγον.	Πρῶτον μὲν γὰρ τὰ ᾠοτοκοῦντα
[1, 14]	πλείστη τοῦ σπέρματος πρόεσις κατὰ	λόγον	τοῦ μεγέθους. Αἴτιον δ´ ἡ
[1, 11]	τινες. (Φαίνεται δ´ ἐξετάζουσι τὸν	λόγον	τοὐναντίον μᾶλλον· τά τε γὰρ
[1, 2]	θῆλυ διαφέρει κατὰ μὲν τὸν	λόγον	τῷ δύνασθαι ἕτερον ἑκάτερον, κατὰ
[1, 2]	μορίοις τισίν· κατὰ μὲν τὸν	λόγον	τῷ τὸ ἄρρεν μὲν εἶναι
[1, 11]	μὴ ἀπὸ παντὸς ἀπέρχεται, οὐθὲν	ἄλογον	τὸ μηδ´ ἀπὸ τοῦ θήλεος
[1, 13]	γίγνεσθαι πιμελὴν ἐν αὐτοῖς τὸ	ἀνάλογον	αὐτοῖς τῇ πιμελῇ ἀποκρίνεται εἰς
[1, 13]	ἐναίμοις, τοῖς δ´ ἀναίμοις τὸ	ἀνάλογον,	εἴρηται πρότερον· ἐπεὶ δὲ καὶ
[1, 14]	ἐστὶν ἢ αἷμα ἢ τὸ	ἀνάλογον	ἐν τοῖς ἀναίμοις) διὰ ψυχρότητα
[1, 14]	τῶν καταμηνίων σύστασις καὶ τὸ	ἀνάλογον	ἐν τοῖς ἀναίμοις, ἔκ τε
[1, 13]	αἷμα ἂν εἴη ἢ τὸ	ἀνάλογον	ἢ ἐκ τούτων τι. Ἐπεὶ
[1, 9]	θήλεσιν αὐτῶν τὸ ταῖς ὑστέραις	ἀνάλογον	μόριον ἐσχισμένον ἐστὶ παρὰ τὸ
[1, 14]	αἷμα μὴ ἔχουσιν ἀλλὰ τὸ	ἀνάλογον·	ὅπερ γὰρ ἐν ἐκείνοις τὸ
[1, 7]	καὶ ἐπὶ τῶν ἄλλων τῶν	ἀνάλογον	τούτοις ἐχόντων τὴν φύσιν, καὶ
[1, 13]	τὰ καταμήνια περίττωμα καὶ ὅτι	ἀνάλογον	ὡς τοῖς ἄρρεσιν ἡ γονὴ
[1, 10]	μορίων ἐλθεῖν. Ἔτι δὲ καὶ	εὔλογον	ἂν εἶναι δόξειεν, ὥσπερ καὶ
[1, 10]	σώματος ἢ οὐκ ἀπὸ παντός·	εὔλογον	γὰρ εἰ μὴ ἀπὸ παντός,
[1, 14]	ἐκεῖ διεχωρίζετο· ἀλλὰ συμβαίνει ὥσπερ	εὔλογον,	ἐπειδὴ τὸ μὲν ἄρρεν παρέχεται
[1, 13]	γίγνεσθαι τὰ ἔκγονα τοῖς γεννήσασιν	εὔλογον·	ὅμοιον γὰρ τὸ προσελθὸν πρὸς
[1, 7]	δὲ τὸ πέρας καὶ τὸ	ἔργον	αὕτη δ´ οὗ τὸ ἔργον.
[1, 7]	ὅτι πολύγονα ταῦτα καὶ τοῦτ´	ἔργον	αὐτῶν ὥσπερ τῶν φυτῶν· εἰ
[1, 7]	ἔργον αὕτη δ´ οὗ τὸ	ἔργον.	Ἔχει δὲ καὶ τὰ ζῳοτοκοῦντα
[1, 7]	γὰρ ἐμποδίζει τῆς φύσεως οὐδὲν	ἔργον	οὐδὲ διττογονεῖ. Πρὸς δὲ τούτοις
[1, 17]	φυτῶν οὐσίας οὐθέν ἐστιν ἄλλο	ἔργον	οὐδὲ πρᾶξις οὐδεμία πλὴν ἡ
[1, 4]	δὲ τῶν μὲν πλείστων ζῴων	ἔργον	σχεδὸν οὐθὲν ἄλλο πλὴν ὥσπερ
[1, 7]	ὅπου μή τι ἐμποδίζει ἕτερον	ἔργον	τῆς φύσεως· κάτω γὰρ αὐτῆς
[1, 17]	δεήσῃ ἀποτελεῖν τὸ τοῦ ζῶντος	ἔργον,	τότε συνδυάζεται καὶ μίγνυται καὶ
[1, 17]	ζῴου οὐ μόνον τὸ γεννῆσαι	ἔργον	(τοῦτο μὲν γὰρ κοῖνον τῶν
[1, 17]	τοῖς γένεσιν οὐδετέρων ποιεῖ τὸ	ἔργον·	ὡς μὲν γὰρ φυτὸν οὐκ
[1, 16]	ὕλην κομίσειέ τις πρὸς τὸν	δημιουργόν.	Δι´ ἀσθένειαν γὰρ τῶν τοιούτων
[1, 4]	παρέλθῃ οὕτω μικροὺς ἔχουσιν ὥστε	σχεδὸν	ἀδήλους εἶναι, περὶ δὲ τὴν
[1, 11]	κἂν εἰ ἀπὸ τῶν ὑποδημάτων·	σχεδὸν	γὰρ ὅμοιος υἱὸς τῷ πατρὶ
[1, 9]	δὲ γένει διελεῖν οὔπω συνεώραται.	Σχεδὸν	δὲ τοῦτο καὶ ἐπὶ τῶν
[1, 11]	ἀπὸ παντὸς ἔρχεται τὸ σπέρμα	σχεδὸν	ἐκ τούτων μάλιστα πιστεύουσί τινες.
[1, 12]	πᾶν· ἐν ἔτεσι γὰρ πέντε	σχεδὸν	ἐπί γε τῶν ἀνθρώπων ἥμισυ
[1, 2]	γὰρ μορίου διαφθειρομένου μόνον ὅλη	σχεδὸν	ἡ μορφὴ συμμεταβάλλει τοσοῦτον ὥστε
[1, 10]	πῶς ἔχει πρῶτον. Ἔστι δὲ	σχεδὸν	οἷς ἄν τις χρήσαιτο τεκμηρίοις,
[1, 4]	τῶν μὲν πλείστων ζῴων ἔργον	σχεδὸν	οὐθὲν ἄλλο πλὴν ὥσπερ τῶν
[1, 1]	μὲν οὖν ὡς ἕν τι	σχεδὸν	ὑπολαβεῖν δεῖ) τρίτον δὲ καὶ
[1, 4]	περίττωσιν, ὥστε βραδυτέραν εἶναι τὴν	ἔξοδον	ἢ τοῖς ἰχθύσιν. Φανερὸν δ´
[1, 12]	μικρὰ πολύγονα. Σύντηγμα μὲν γὰρ	πλέον	ἀναγκαῖον εἶναι τοῖς μεγάλοις, περίττωμα
[1, 10]	ἡδὺ πλέον ταὐτὸ γιγνόμενον πάθος,	πλέον	δὲ τὸ πᾶσι τοῖς μορίοις
[1, 10]	τῆς ἡδονῆς· μᾶλλον γὰρ ἡδὺ	πλέον	ταὐτὸ γιγνόμενον πάθος, πλέον δὲ
[1, 1]	περὶ τὴν συκῆν καὶ τὸν	ἐρινεόν.	Ἔστι δὲ καὶ ἐπὶ τῶν
[1, 12]	δυοῖν δὴ ληπτέον ἐν ποτέρῳ	θετέον	τὸ σπέρμα, πότερον ὡς ὕλην
[1, 10]	μαλάκια ποτέρως ἄδηλον. Ὥστε τοῦτο	θεωρητέον	πότερον πάντα προΐεται σπέρμα τὰ
[1, 11]	περὶ ὧν ὕστερον τὴν αἰτίαν	θεωρητέον·	τὸ γὰρ πρόβλημα τοῦτ´ ἐκείνοις
[1, 17]	μὲν τῆς τούτων γενέσεως ὕστερον	λεκτέον.
[1, 2]	τῶν ἄλλων ζῴων τῆς γενέσεως	λεκτέον	κατὰ τὸν ἐπιβάλλοντα λόγον καθ´
[1, 11]	καὶ Ἐμπεδοκλῆς ἔοικεν, εἴπερ οὕτω	λεκτέον,	μάλιστα λέγειν ὁμολογούμενα τούτῳ τῷ
[1, 12]	ἄρα ἢ οἱ ἀρχαῖοι ἔλεγον	λεκτέον.	Οἱ μὲν γὰρ τὸ ἀπὸ
[1, 9]	τίνα δὲ συνίσταται τρόπον ὕστερον	λεκτέον)	Τὰ δὲ μαλακόστρακα συνδυάζεται μὲν
[1, 10]	τοῦ σπέρματος πρὸς τὴν γένεσιν	σκεπτέον	καὶ ὅλως τίς ἐστιν ἡ
[1, 11]	ἄλλον τινὰ τρόπον περὶ οὗ	σκεπτέον	ὕστερον. Καὶ γὰρ εἴπερ τὸ
[1, 10]	ἀπ´ ἀμφοτέρων τῶν γεννώντων. Διόπερ	ἐπισκεπτέον,	ἐπειδή φασί τινες ἀπὸ παντὸς
[1, 2]	φυτῶν αὐτὰ καθ´ αὑτὰ χωρὶς	ἐπισκεπτέον.	Περὶ δὲ τῶν ἄλλων ζῴων
[1, 12]	πρώτου ἐνυπάρχοντος. Τοῖν δυοῖν δὴ	ληπτέον	ἐν ποτέρῳ θετέον τὸ σπέρμα,
[1, 13]	προειρημένοις φανερόν. Μετὰ δὲ ταῦτα	διοριστέον	περίττωμά τε ποίας τροφῆς καὶ
[1, 11]	φάσκουσι, πῶς ἑτέρου προσγενομένου ἔσται	μεῖζον	εἰ μὴ μεταβάλλει τὸ προσελθόν;
[1, 17]	μόνον, πρὸς δὲ φυτὸν ἢ	λίθον	θαυμάσιον· ἀγαπητὸν γὰρ ἂν δόξειε
[1, 15]	καὶ ἐνυπάρχον, οὐδ´ ἀπὸ παντὸς	ἐλθὸν	τὸ σπέρμα· ἀπ´ ἀμφοῖν γὰρ
[1, 13]	τοῦτο ὅταν ἀναλύηται εἰς τὸ	προελθόν,	ὥσπερ ὅταν ἀποπέσῃ τὸ ἐναλειφθὲν
[1, 11]	Δῆλον τοίνυν ὅτι ἀδύνατον τὸ	ἀπελθὸν	εἶναι συνώνυμον τοῖς μέρεσιν, οἷον
[1, 13]	εὐθύς· ταὐτὸν γάρ ἐστι τὸ	ἀπελθὸν	τῷ πρώτῳ προστεθέντι. Τὸν αὐτὸν
[1, 15]	γὰρ ἐνδέχεται ποιεῖν τὸ ὕστερον	ἐπεισελθὸν	ἐκ τοῦ θερμᾶναι καὶ πέψαι·
[1, 11]	μεῖζον εἰ μὴ μεταβάλλει τὸ	προσελθόν;	Ἀλλὰ μὴν εἴ γε δύναται
[1, 11]	εἴ γε δύναται μεταβάλλειν τὸ	προσελθόν,	διὰ τί οὐκ εὐθὺς ἐξ
[1, 13]	γεννήσασιν εὔλογον· ὅμοιον γὰρ τὸ	προσελθὸν	πρὸς τὰ μέρη τῷ ὑπολειφθέντι.
[1, 9]	τῷ ἄρρενι πρὸς τὴν θήλειαν·	ἀναγκαῖον	γάρ, εἴπερ ἀφίησί τι ὁ
[1, 14]	σύστασις ὑγρὰ καὶ θερμὴ οὖσα·	ἀναγκαῖον	γὰρ ἐν τῷ τοιούτῳ γίγνεσθαι
[1, 11]	μίαν γὰρ ἀπόκρισιν ἀπὸ μιᾶς	ἀναγκαῖον	γίγνεσθαι συνουσίας καὶ μιᾶς διακρίσεως.
[1, 5]	καὶ οἱ ὄρνιθες· ταχὺν γὰρ	ἀναγκαῖον	γίγνεσθαι τὸν συνδυασμὸν αὐτῶν· οὐ
[1, 13]	ἧττον πεπεμμένον, τοιοῦτον δ´ ὂν	ἀναγκαῖον	εἶναι αἱματώδους ὑγρότητος πλῆθος, ἀσθενέστερον
[1, 2]	δυνάμεσι τὰ μέρη τοῦ σώματος,	ἀναγκαῖον	εἶναι καὶ πρὸς τὴν τέκνωσιν
[1, 6]	τὸ μόριον, καὶ διὰ τὸ	ἀναγκαῖον	εἶναι ταχεῖαν γίγνεσθαι τὴν ὀχείαν·
[1, 12]	πολύγονα. Σύντηγμα μὲν γὰρ πλέον	ἀναγκαῖον	εἶναι τοῖς μεγάλοις, περίττωμα δ´
[1, 8]	καὶ τοῖς φολιδωτόν, τούτοις δ´	ἀναγκαῖον	ἐντὸς ἔχειν. Διόπερ οἵ τε
[1, 16]	εὐθὺς τὴν μὲν ἀθρόον ὑπάρχειν	ἀναγκαῖον	ἐξ ἧς συνίσταται τὸ κύημα
[1, 8]	θήλεσι τὰς ὑστέρας, τοῦτο δ´	ἀναγκαῖον	ἢ πρὸς τὰ πρόσθια τοῦ
[1, 7]	μὲν γὰρ ἔμβρυα βάρος ἔχειν	ἀναγκαῖον	καὶ κίνησιν, ὁ δὲ τόπος
[1, 13]	θῆλυ ὅτι τοιοῦτον εἴρηται πρότερον,	ἀναγκαῖον	καὶ τὴν ἐν τῷ θήλει
[1, 13]	τὸν τρόπον τοῦτον. Ἐπεὶ δ´	ἀναγκαῖον	καὶ τῷ ἀσθενεστέρῳ γίγνεσθαι περίττωμα
[1, 6]	τὸ μὴ εὖ ἀλλὰ τὸ	ἀναγκαῖον	μόνον οὐκ ἔχει τοῦτο τὸ
[1, 7]	εἰ οὖν ἐν αὑτοῖς ἐτελεσιούργουν	ἀναγκαῖον	ὀλίγα τῷ πλήθει εἶναι· νῦ
[1, 7]	τὸ ὑγρὸν ἐκ τοῦ γεώδους.	Ἀναγκαῖον	οὖν θερμὸν εἶναι τὸν τόπον
[1, 4]	ἡ φύσις ἢ διὰ τὸ	ἀναγκαῖον	ποιεῖ ἢ διὰ τὸ βέλτιον,
[1, 4]	θάτερον. Ὅτι μὲν τοίνυν οὐκ	ἀναγκαῖον	πρὸς τὴν γένεσιν φανερόν· πᾶσι
[1, 12]	καὶ πονοῦσι καταναλίσκεται. Τὸ δὲ	τελευταῖον	ἐκ πλείστης τροφῆς ὀλίγιστον γίγνεται.
[1, 13]	Τὸν αὐτὸν τρόπον καὶ τὸ	τελευταῖον	περίττωμα τῷ πρώτῳ συντήγματι ταὐτόν
[1, 10]	ἑκάστου εἴη ἄν τι σπέρμα	ἴδιον.	Πιθανὰ δὲ καὶ τὰ τοιαῦτα
[1, 11]	οὐδὲ τὸ μέρος ὃ ἔχει	ἴδιον	τό τε ἄρρεν καὶ τὸ
[1, 7]	δ´ ᾠοτοκοῦσι πρῶτον. οτοκοῦσι δὲ	τέλειον	ᾠόν· οὕτω γὰρ γεννᾶται ἐκ
[1, 13]	καὶ τῷ ἀσθενεστέρῳ γίγνεσθαι περίττωμα	πλεῖον	καὶ ἧττον πεπεμμένον, τοιοῦτον δ´
[1, 14]	μὴ πέττειν μηδὲ συνιστάναι, μήτε	πλεῖον	ὥστε ξηρᾶναι, πλείω οὕτω γεννᾶται.
[1, 14]	καὶ κεράτων καὶ ὀδόντων ἐκκρίσεις.	Σημεῖον	δ´ ὅτι ἐν τοῖς καταμηνίοις
[1, 12]	τῆς χρησίμου τροφῆς περίττωμά ἐστιν·	σημεῖον	δ´ ὅτι μιγνύμενον τροφῇ καθαρᾷ
[1, 13]	εἰς τὸ περίττωμα τὸ σπερματικόν.	Σημεῖον	δ´ ὅτι οὐ τοιοῦτον σπέρμα
[1, 14]	τοῖς φυτοῖς τε καὶ ζῴοις.	Σημεῖον	δέ, ἀπὸ μιᾶς γὰρ ὀχείας
[1, 14]	μὲν γεννᾷ ἡ δὲ τρέφει.	Σημεῖον	δὲ τοῦ τὸ θῆλυ μὴ
[1, 11]	εἴπερ τοῦ ἀπὸ παντὸς ἀπιέναι	σημεῖόν	ἐστιν ἡ ὁμοιότης. Ἔτι ἀπὸ
[1, 11]	Πρῶτον μὲν οὖν ὅτι οὐθὲν	σημεῖον	ἡ ὁμοιότης τοῦ ἀπιέναι ἀπὸ
[1, 15]	πάντα τὰ τοιαῦτα. Μέγιστον δὲ	σημεῖον	τὸ συμβαῖνον περὶ τοὺς ὄρνιθας
[1, 11]	ὅτι ἀπὸ μιᾶς κινήσεως τὸν	ἐπέτειον	πάντα φέρει καρπόν) καίτοι πῶς
[1, 2]	μητέρα νομίζουσιν, οὐρανὸν δὲ καὶ	ἥλιον	ἤ τι τῶν ἄλλων τῶν
[1, 17]	γνῶσίς τις. Ταύτης δὲ τὸ	τίμιον	καὶ ἄτιμον πολὺ διαφέρει σκοποῦσι
[1, 11]	ὁμογένων οὔτε τῷ γένει διαφόρων,	οἷον	αἱ μυῖαι καὶ τὰ γένη
[1, 12]	ταραχῆς ἐστιν) ἐνίων δ´ ἔξω	οἷον	αἱ τέχναι τῶν δημιουργουμένων καὶ
[1, 9]	συνωνύμων καθάπερ ἐπὶ τῶν ἐναίμων,	οἷον	αἵ τε ἀκρίδες καὶ οἱ
[1, 9]	σηπομένων ὑγρῶν, τὰ δὲ ξηρῶν,	οἷον	αἵ τε ψύλλαι καὶ αἱ
[1, 11]	ἀπελθὸν εἶναι συνώνυμον τοῖς μέρεσιν,	οἷον	αἷμα ἀπὸ (αἵματος ἢ σάρκα
[1, 7]	ζῳοτοκεῖ ἀλλὰ καὶ ἐν αὑτοῖς,	οἷον	ἄνθρωποί τε καὶ ἵπποι καὶ
[1, 17]	ἄρρεν, τῷ δὲ εἴδει ταὐτόν,	οἷον	ἄνθρωπος ἢ ἵππος ἀμφότερα· (ἐν
[1, 8]	τῆς γαστρὸς ἔχει τὰς ὑστέρας,	οἷον	ἄνθρωπος καὶ βοῦς καὶ κύων
[1, 12]	αὐτῷ τοῖς ὁμοειδέσι πρὸς ἄλληλα,	οἷον	ἀνθρώπῳ πρὸς ἄνθρωπον καὶ ἀμπέλῳ
[1, 11]	ὁμοιομερῶν μόνον ἀπέρχεται ἀφ´ ἑκάστου	οἷον	ἀπὸ σαρκὸς καὶ ὀστοῦ καὶ
[1, 11]	ἀλλὰ μόνον ἀπὸ τοῦ δημιουργοῦντος,	οἷον	ἀπὸ τοῦ τέκτονος ἀλλὰ μὴ
[1, 11]	ἀνομοιομερῆ τῷ δύνασθαί τι ποιεῖν	οἷον	γλῶττα καὶ χείρ, τὰ δ´
[1, 17]	ζῷα ὥσπερ φυτὰ εἶναι διῃρημένα,	οἷον	εἴ τις κἀκεῖνα, ὅτε σπέρμα
[1, 12]	δὴ ὡς τόδε μετὰ τόδε	οἷον	ἐκ τῶν Παναθηναίων ὁ πλοῦς,
[1, 13]	πρόσωπον ἢ ὅλον ζῷον· καὶ	οἷον	ἐκείνων ἕκαστον ἐνεργείᾳ τοιοῦτον τὸ
[1, 14]	τὸ σῶμα καὶ τὴν ὕλην,	οἷον	ἐν τῇ τοῦ γάλακτος πήξει
[1, 14]	ἐλάττω ἢ πλείω τὴν τοιαύτην,	οἷον	ἔνια τῶν δριμέων ἐπίδηλον ποιεῖ
[1, 14]	ἑνὸς σπέρματος ἓν σῶμα γίγνεται	οἷον	ἐξ ἑνὸς πυροῦ εἷς πυθμήν,
[1, 17]	τὸ κύημα ἐν πλείονι χρόνῳ,	οἷον	ἐπὶ τῶν ἐναίμων. Τὰ μὲν
[1, 16]	ἡ ἐσχάτη πρὸς τῇ ὕλῃ	οἷον	ἡ οἰκοδόμησις ἐν τοῖς οἰκοδομουμένοις.
[1, 4]	κίνησιν, ἐν μὲν τοῖς ζῳοτόκοις	οἷον	ἵπποις τε καὶ τοῖς ἄλλοις
[1, 12]	δ´ ὅλως οὐδὲ φέρει σπέρμα	οἷον	ἰτέα καὶ αἴγειρος. Εἰσὶ μὲν
[1, 11]	διὰ πολλῶν γενεῶν αἱ ὁμοιότητες,	οἷον	καὶ ἐν Ἤλιδι ἡ τῷ
[1, 12]	ἡ ἀρχὴ τῆς κινήσεώς ἐστιν	οἷον	καὶ ἐν τοῖς νῦν εἰρημένοις
[1, 14]	ἄρρεν, τούτοις μὲν τὸ σπέρμα	οἷον	κύημά ἐστιν. Λέγω δὲ κύημα
[1, 12]	θήλεος καὶ ἄρρενος πρῶτον μίγμα	οἷον	κύημά τι ὂν ἢ ᾠόν·
[1, 6]	εὐθεῖς καὶ ἁπλοῦς τοὺς πόρους,	οἷον	μικρὸν μόριον τοῖς τετράποσιν ὑπάρχει
[1, 3]	πρὸς τῷ τέλει τῆς γαστρὸς	οἷον	ὁ δελφίς, καὶ οὐ πόρους
[1, 1]	ἐν ἑτέροις δ´ ἐγγίγνεται δένδρεσιν	οἷον	ὁ ἰξός. ~(Περὶ μὲν οὖν
[1, 7]	γὰρ ἀτελῆ προΐεται τὰ ᾠὰ	οἷον	οἱ ἰχθύες· ἔξω γὰρ ἐπιτελεῖται
[1, 3]	ἓν καθάπερ καὶ ἐπ´ ἐκείνων,	οἷον	οἵ τε ὄρνιθες πάντες καὶ
[1, 11]	ὡς τῇ κατακεράσει αὐξάνεται ὕστερον	οἷον	οἶνος ὕδατος προσεγχυθέντος· αὐτὸ γὰρ
[1, 14]	τι πεπήρωται ἐν τῇ γενέσει	οἷον	ὀρεύς, οὐ μὴν ἐπιπολάζουσί γε
[1, 10]	προΐεται φανερῶς σπέρμα τῶν ζῴων	οἷον	ὅσα αὐτῶν ἔναιμα τὴν φύσιν
[1, 8]	ᾠοτοκεῖ μὲν ἀτελὲς δ´ ᾠόν,	οἷον	ὅσοι τῶν ἰχθύων ᾠοτοκοῦσιν, (οὗτοι
[1, 11]	ταῦτα τοῖς γονεῦσι (τὰ ἀνομοιομερῆ	οἷον	πρόσωπον καὶ χεῖρας καὶ πόδας)
[1, 11]	ἢ καὶ ἀπὸ τῶν ἀνομοιομερῶν	οἷον	προσώπου καὶ χειρός; εἰ μὲν
[1, 3]	ἀπὸ τούτων ὁμοίως τοῖς ὄφεσιν,	οἷον	σαῦροι καὶ χελῶναι καὶ τὰ
[1, 15]	τὸ θῆλυ εἰς τὸ ἄρρεν,	οἷον	συμβαίνει ἐν ἐνίοις τῶν ἐντόμων.
[1, 1]	τοῖς φέρουσι πρὸς τὸ πέττειν,	οἷον	συμβαίνει περὶ τὴν συκῆν καὶ
[1, 11]	τῷ ἄρρενι καὶ τῷ θήλει	οἷον	σύμβολον ἐνεῖναι, ὅλον δ´ ἀπ´
[1, 17]	ἕως ἂν συστήσῃ τὸ κύημα,	οἷον	τὰ συνδυαζόμενα τῶν ἐντόμων· τὰ
[1, 12]	τὰς ἀρχὰς ἔχον τῶν συνδυασθέντων	(οἷον	τά τε τῶν φυτῶν καὶ
[1, 12]	τὰ δ´ ἐξ ἑνὸς μόνου,	οἷον	τά τε φυτὰ καὶ τῶν
[1, 16]	~(ἀλλ´ ἐνίοις γε τῶν ζῴων	οἷον	ταῖς ὄρνισι μέχρι τινὸς ἡ
[1, 8]	καὶ τοῖς ἔχουσιν αὐτῶν κύστιν,	οἷον	ταῖς χελώναις· τῆς γενέσεως γὰρ
[1, 12]	δὲ κατὰ φύσιν περιττώμασι (πᾶσιν,	οἷον	τῆς τροφῆς τῆς ξηρᾶς ἡ
[1, 13]	τοιοῦτον σπέρμα προΐεται τὸ θῆλυ	οἷον	τὸ ἄρρεν, οὐδὲ μιγνυμένων ἀμφοῖν
[1, 3]	οὐκ ἔχει τῶν τοιούτων ζῴων,	οἷον	τό τε τῶν ἰχθύων γένος
[1, 12]	καὶ τὸ περιγιγνόμενον τοῦ τοιούτου,	οἷον	τοῖς γραφεῦσι τοῦ ἀνδρεικέλου πολλάκις
[1, 8]	καὶ τοῖς πρὸς τῷ ὑποζώματι,	οἷον	τοῖς ἰχθύσι πρός τε τοὺς
[1, 1]	μὲν καθ´ ὅλον τὸ γένος	οἷον	τοῖς μαλακίοις καὶ τοῖς μαλακοστράκοις,
[1, 8]	εἶναι μηδὲ μαλθακὴν (καὶ δερματικήν)	οἷον	τοῖς τ´ ἰχθυῶδες ἔχουσι τὸ
[1, 12]	ἐκείνου τι εἶναι τὸ ποιοῦν	οἷον	τοῦ ἀνθρώπου· γίγνεται γὰρ ἐκ
[1, 11]	οὐκ ἔχουσί πω ὅταν γεννῶσιν,	οἷον	τρίχωσιν πολιῶν ἢ γενείου. ἔτι
[1, 12]	καταναλίσκεται γὰρ εἰς τὸ σῶμα	οἷον	τῶν ἀνθρώπων ἐνίοις· εὐεκτικοὶ γὰρ
[1, 12]	ὁμοιομερῶν, ἢ τῶν παρὰ φύσιν	οἷον	φῦμα, ἢ περίττωμα ἢ σύντηγμα
[1, 3]	δελφίς, καὶ οὐ πόρους ἀλλ´	αἰδοῖον	ἀπὸ τούτων περαῖνον εἰς τὸ
[1, 6]	καὶ ἐπὶ τῶν μέγα τὸ	αἰδοῖον	ἐχόντων· ἀγονώτεροι γάρ εἰσι τῶν
[1, 8]	ὀχείας· οὐθὲν γὰρ ἔχει τούτων	αἰδοῖον,	καθάπερ εἴρηται πρότερον, ἀπηρτημένον. Ὁμοίως
[1, 6]	οὐδ´ αἰδοῖον ὥσπερ εἴρηται πρότερον,	αἰδοῖον	μὲν ὅτι οὐδὲ σκέλη, ὄρχεις
[1, 8]	ἐν τοῖς μὴ ἔχουσι γεννητικὸν	αἰδοῖον	τῷ τῆς ξηρᾶς τροφῆς, πᾶσι
[1, 6]	οὐκ ἔχουσι δ´ ὄρχεις οὐδ´	αἰδοῖον	ὥσπερ εἴρηται πρότερον, αἰδοῖον μὲν
[1, 13]	τὰ ἔκγονα τοῖς γεννήσασιν εὔλογον·	ὅμοιον	γὰρ τὸ προσελθὸν πρὸς τὰ
[1, 12]	καὶ ἧττον ἐπιθυμοῦσι τοῦ ἀφροδισιάζειν.	Ὅμοιον	δὲ καὶ τὸ περὶ τὰς
[1, 12]	δὲ περίττωμα μᾶλλον. Εὐλογώτερον γὰρ	ὅμοιον	εἶναι τὸ προσιὸν ἔσχατον καὶ
[1, 16]	ἄρρεν τῶν αὑτοῦ τι μορίων,	ὅμοιον	ἔοικε ποιοῦντι ὥσπερ ἂν εἰ
[1, 11]	ἀπὸ τῆς ὕλης. Νῦν δ´	ὅμοιον	λέγουσιν ὥσπερ κἂν εἰ ἀπὸ
[1, 11]	τῶν αἰδοίων πῶς; οὐ γὰρ	ὅμοιον	τὸ ἀπιὸν ἀπὸ τοῦ ἄρρενος
[1, 12]	γραφεῦσι τοῦ ἀνδρεικέλου πολλάκις περιγίγνεται	ὅμοιον	τῷ ἀναλωθέντι. Συντηκόμενον δὲ φθείρεται
[1, 15]	τοῦ ἄρρενος ἀλλ´ εἰς τὸ	ποιόν.	Ὅτι μὲν οὖν οὔτ´ ἀπὸ
[1, 12]	οὐ γὰρ μόνον σπέρμα τὸ	ἀπιὸν	ἀλλὰ καὶ ἕτεραι μεμιγμέναι δυνάμεις
[1, 11]	πῶς; οὐ γὰρ ὅμοιον τὸ	ἀπιὸν	ἀπὸ τοῦ ἄρρενος καὶ τοῦ
[1, 11]	τῆς γυναικὸς καὶ τοῦ ἀνδρὸς	ἀπιόν,	ἢ καὶ δι´ ἄλλην τινὰ
[1, 12]	μὲν γὰρ τὸ ἀπὸ παντὸς	ἀπιόν,	ἡμεῖς δὲ τὸ πρὸς ἅπαντ´
[1, 12]	τὸ ἀπὸ τοῦ γεννῶντος καλεῖται	ἀπιόν,	ὅσα συνδυάζεσθαι πέφυκε, τὸ πρῶτον
[1, 12]	κατὰ τὰς ἡλικίας κουφίζει τοῦτ´	ἀπιὸν	ὅταν πλεονάσῃ, καθάπερ ἡ πρώτη
[1, 12]	πᾶν καὶ ἐξίσταται τῆς φύσεως.	Τεκμήριον	δὲ τοῦ μὴ σύντηγμα εἶναι
[1, 11]	τὸ σπέρμα. Μέγιστον δὲ τούτων	τεκμήριον	τεθεωρήκαμεν ἱκανῶς ἐπὶ τῶν ἐντόμων.
[1, 9]	ἄρρεν εἰς τὸ θῆλυ οὐδὲν	μόριον	ἀλλὰ τὸ θῆλυ εἰς τὸ
[1, 2]	Τῷ γὰρ ἀποκρίνεσθαι τὸ τοιοῦτον	μόριον	ἀπὸ τοῦ θήλεος καὶ τοῦ
[1, 4]	τὸ βέλτιον, κἂν τοῦτο τὸ	μόριον	εἴη διὰ τούτων θάτερον. Ὅτι
[1, 9]	ὁ ἄρρεν εἴτε σπέρμα εἴτε	μόριον	εἴτε ἄλλην τινὰ δύναμιν, κατὰ
[1, 9]	αὐτῶν τὸ ταῖς ὑστέραις ἀνάλογον	μόριον	ἐσχισμένον ἐστὶ παρὰ τὸ ἔντερον,
[1, 16]	κινοῦσι τὰς χεῖρας ἤ τι	μόριον	ἕτερον ποιάν τινα κίνησιν, ἑτέραν
[1, 6]	μόνον οὐκ ἔχει τοῦτο τὸ	μόριον,	καὶ διὰ τὸ ἀναγκαῖον εἶναι
[1, 15]	θήλεος τὸ δεκτικὸν τοῦ περιττώματος	μόριον.	Καὶ διὰ τοῦτο τὰ τοιαῦτα
[1, 8]	τὸ χωριστὸν ἔχειν τὸ σκεπαστικὸν	μόριον.	Κεῖνται δὲ καὶ τῇ θέσει
[1, 15]	(προΐεσθαι τὸ ἄρρεν τοιοῦτόν τι	μόριον	ὃ ἔσται ἐνυπάρχον τῷ γεννηθέντι
[1, 15]	ἄρρενος, πότερον ὡς ἐνυπάρχον καὶ	μόριον	ὂν εὐθὺς τοῦ γιγνομένου σώματος,
[1, 2]	ὡς οὐ κατὰ τὸ τυχὸν	μόριον	οὐδὲ κατὰ τὴν τυχοῦσαν δύναμιν
[1, 13]	τινὸς δυνάμεώς ἐστι χεὶρ οὐδὲ	μόριον	οὐθὲν ἀλλὰ μόνον ὁμώνυμον. {Φανερὸν
[1, 16]	ὕλην οὔτ´ ἀπέρχεται οὐθέν, οὔτε	μόριον	οὐθέν ἐστιν ἐν τῷ γιγνομένῳ
[1, 15]	καὶ συνδυαζομένων τοῖς θήλεσιν οὐδὲ	μόριον	οὐθὲν φαίνεται προϊέμενα εἰς τὸ
[1, 17]	Τὰ μὲν γὰρ ἡμέρας τι	μόριον	συνέχεται, ἡ δὲ γονὴ ἐν
[1, 6]	ἁπλοῦς τοὺς πόρους, οἷον μικρὸν	μόριον	τοῖς τετράποσιν ὑπάρχει περὶ τοὺς
[1, 16]	τε προΐεται τῶν ἀρρένων, οὐθὲν	μόριον	τοῦτ´ ἔστι τοῦ γιγνομένου κυήματος,
[1, 4]	δεῖ θεωρεῖν) οὐθὲν γάρ εἰσι	μόριον	τῶν πόρων οἱ ὄρχεις ἀλλὰ
[1, 9]	δ´ ἡ θήλεια μὲν ὑστερικὸν	μόριον	φανερῶς ἐν ἑκάστῳ τούτων τῶν
[1, 2]	τινα δύναμιν καὶ κατά τι	μόριον,	ὥσπερ καὶ ὁρατικὸν καὶ πορευτικόν,
[1, 17]	πρὸς δὲ φυτὸν ἢ λίθον	θαυμάσιον·	ἀγαπητὸν γὰρ ἂν δόξειε καὶ
[1, 14]	περιττώματος· καὶ ἀραιουμένων ἑκατέρων τῶν	πλησίον	τόπων ἐξανθεῖ ἡ τῆς ἥβης
[1, 12]	Εὐλογώτερον γὰρ ὅμοιον εἶναι τὸ	προσιὸν	ἔσχατον καὶ τὸ περιγιγνόμενον τοῦ
[1, 11]	οὐ τὸ ἀπὸ παντὸς ἀπιέναι	αἴτιον	ἀλλ´ ὅτι κνησμός ἐστιν ἰσχυρός·
[1, 11]	ἂν εἴη τὸ τῆς ὁμοιότητος	αἴτιον	ἀλλ´ οὐ τὸ ἀπελθεῖν ἀπὸ
[1, 10]	τὸ σπέρμα, καὶ τοῖς μορίοις	αἴτιον	ἂν εἴη τὸ ἀφ´ ἑκάστου
[1, 14]	πρόεσις κατὰ λόγον τοῦ μεγέθους.	Αἴτιον	δ´ ἡ τοῦ σώματος σύστασις
[1, 13]	τῶν ἀπιμέλων, ὥσπερ εἴρηται πρότερον	(αἴτιον	δ´ ὅτι καὶ ἡ πιμελὴ
[1, 7]	λαμβάνει αὔξησιν τὰ τῶν ἰχθύων.	Αἴτιον	δ´ ὅτι πολύγονα ταῦτα καὶ
[1, 11]	γίγνεται οὐδ´ ἂν τῆς ὁμοιότητος	αἴτιον	εἴη, ὡς λέγουσιν οἱ φάσκοντες
[1, 13]	δ´ αὐτὸ τοῦτο δεῖ νομίζειν	αἴτιον	εἶναι καὶ τοῦ τοὺς ὄγκους
[1, 11]	θήλεος ἀλλ´ ἄλλον τινὰ τρόπον	αἴτιον	εἶναι τὸ θῆλυ τῆς γενέσεως.
[1, 15]	γένεσιν τὸ ἄρρεν καὶ πῶς	αἴτιόν	ἐστι τοῦ γιγνομένου τὸ σπέρμα
[1, 11]	ἀπὸ παντὸς ἀπιέναι τῆς γενέσεως	αἴτιόν	ἐστιν, ἀλλ´ ἄλλον τινὰ τρόπον
[1, 3]	δοκεῖν μίαν εἶναι· τούτου δ´	αἴτιον	ὁ τοῦ σώματος ὄγκος πάντῃ
[1, 13]	μεταξὺ γιγνομένων ὕστερον δὲ μή,	αἴτιον	ὅτι ταῖς μὲν τοσαύτη γίγνεται
[1, 13]	σῶμα τοῦ σπέρματός ἐστι τὸ	αἴτιον	τῆς γενέσεως ἢ ἔχει τινὰ
[1, 10]	εἴπερ οὖν καὶ τῷ ὅλῳ	αἴτιον	τῆς ὁμοιότητος τὸ ἀφ´ ὅλου
[1, 8]	μὲν ἐντὸς τὰ δ´ ἐκτός,	αἴτιον	τοῦ μὲν τὰς ὑστέρας ἐντὸς
[1, 4]	ἀναγκαῖον ποιεῖ ἢ διὰ τὸ	βέλτιον,	κἂν τοῦτο τὸ μόριον εἴη
[1, 12]	κάμνων καὶ ὅλως ὡς τὸ	ἐναντίον	ἐκ τοῦ ἐναντίου. Ἔτι δὲ
[1, 12]	φθειρομένου τε γὰρ γίγνεται τὸ	ἐναντίον	ἐκ τοῦ ἐναντίου, καὶ ἕτερόν
[1, 12]	τοῦ αὐτοῦ ὑπερέβαλλε τὸ μέγεθος.	Τοὐναντίον	ἄρα ἢ οἱ ἀρχαῖοι ἔλεγον
[1, 9]	(καὶ περὶ τοῦ ἀναβαίνειν ὡσαύτως)	τοὐναντίον	δ´ ἐπ´ ὀλίγων· ὥστε δὲ
[1, 12]	ἀσθένειαν ἀλλ´ ἐνίοις γε διὰ	τοὐναντίον·	καταναλίσκεται γὰρ εἰς τὸ σῶμα
[1, 11]	(Φαίνεται δ´ ἐξετάζουσι τὸν λόγον	τοὐναντίον	μᾶλλον· τά τε γὰρ εἰρημένα
[1, 15]	προϊέμενα εἰς τὸ θῆλυ ἀλλὰ	τοὐναντίον	τὸ θῆλυ εἰς τὸ ἄρρεν,
[1, 9]	τὰ ὀπισθουρητικά, ὅταν τὸ μὲν	ὕπτιον	τὸ δὲ πρανὲς ἐπαλλάξῃ τὰ
[1, 7]	αὔξησιν ἔχῃ ἐστίν) τὸ δ´	ὄστρακον	γίγνεται ὑπὸ θερμότητος ἐξικμαζούσης τὸ
[1, 9]	γιγνόμενον αὐτοῖς ὑπὸ τῶν ᾠῶν	ὄγκον	ἐν τῇ κυήσει. Τοῖς δὲ
[1, 13]	σπέρμα δυνάμει, ἢ κατὰ τὸν	ὄγκον	τὸν ἑαυτοῦ, ἢ ἔχει τινὰ
[1, 9]	Ἔχει δ´ ἡ θήλεια μὲν	ὑστερικὸν	μόριον φανερῶς ἐν ἑκάστῳ τούτων
[1, 9]	ἄλλην τινὰ δύναμιν, κατὰ τὸν	ὑστερικὸν	πόρον πλησιάζειν. Ἡ δὲ τῆς
[1, 12]	τὸ μίγνυσθαι ἄχρηστον περίττωμα καὶ	νοσηματικόν.	Χρησίμου ἄρα περιττώματος μέρος τί
[1, 12]	διὰ τὸ ὀλίγον ἔχειν τὸ	σπερματικόν.	Ἀλλὰ τοῖς πλείστοις καὶ ὡς
[1, 13]	ἀποκρίνεται εἰς τὸ περίττωμα τὸ	σπερματικόν.	Σημεῖον δ´ ὅτι οὐ τοιοῦτον
[1, 2]	κατά τι μόριον, ὥσπερ καὶ	ὁρατικὸν	καὶ πορευτικόν, ὅπερ καὶ φαίνεται
[1, 14]	δὲ θῆλυ {ᾗ θῆλυ} ὡς	παθητικόν,	εἰς τὴν τοῦ ἄρρενος γονὴν
[1, 15]	ποιητικὸν καὶ κινοῦν τὸ δὲ	παθητικὸν	καὶ κινούμενον, οὐκ ἔστιν ἐκ
[1, 15]	τό γε θῆλυ ᾗ θῆλυ	παθητικόν,	τὸ δ´ ἄρρεν ᾗ ἄρρεν
[1, 15]	ἄκρα ἑκατέρων, ᾗ τὸ μὲν	ποιητικὸν	καὶ κινοῦν τὸ δὲ παθητικὸν
[1, 15]	τὸ δ´ ἄρρεν ᾗ ἄρρεν	ποιητικὸν	καὶ ὅθεν ἡ ἀρχὴ τῆς
[1, 8]	καὶ ἐν τοῖς μὴ ἔχουσι	γεννητικὸν	αἰδοῖον τῷ τῆς ξηρᾶς τροφῆς,
[1, 15]	ἀπεργάζεται, εἰσφέροντος τοῦ θήλεος τὸ	δεκτικὸν	τοῦ περιττώματος μόριον. Καὶ διὰ
[1, 8]	πρὸς τὸ χωριστὸν ἔχειν τὸ	σκεπαστικὸν	μόριον. Κεῖνται δὲ καὶ τῇ
[1, 2]	μόριον, ὥσπερ καὶ ὁρατικὸν καὶ	πορευτικόν,	ὅπερ καὶ φαίνεται κατὰ τὴν
[1, 13]	καθαροῦ καὶ ὑγιεινοῦ αἵματος ἀποχώρησις	ἐκλυτικόν	καὶ τὸ ὅμοια γίγνεσθαι τὰ
[1, 7]	τῶν γυναικῶν ἐὰν περὶ τὸν	τόκον	ἀνασπάσωσι χασμησάμεναι ἤ τι τοιοῦτον
[1, 16]	ἐν τῷ θήλει ὑπάρχειν τὸν	τόκον·	καὶ γὰρ πρὸς τῷ ξύλῳ
[1, 12]	πρὸς ἄνθρωπον καὶ ἀμπέλῳ πρὸς	ἄμπελον.	Τὰ μὲν γὰρ πολύσπερμα τὰ
[1, 15]	καὶ τοῦ εἴδους ἡ σφαῖρα.	Δῆλον	ἄρα ὅτι οὔτ´ ἀνάγκη ἀπιέναι
[1, 11]	(τὰ δὲ φυτὰ καὶ παντάπασιν·	δῆλον	γὰρ ὅτι ἀπὸ μιᾶς κινήσεως
[1, 11]	φυτῶν δὲ ὁ αὐτὸς λόγος·	δῆλον	γὰρ ὅτι καὶ τούτοις ἀπὸ
[1, 14]	πνεύματος ἐξ οὗ συνισταμένου ἀποσπερματίζει.	Δῆλον	δ´ ἐπὶ τῶν παίδων τῶν
[1, 8]	περίττωσις κεκοινώνηκε τοῦ αὐτοῦ πόρου.	Δῆλον	δὲ τοῦτο ἐκ τοῦ σπέρμα
[1, 9]	ἐν ᾧ ἐγγίγνεται τὰ κυήματα.	Δῆλον	δὲ τοῦτο ἐπί τε τῶν
[1, 2]	εἴωθε τῶν μετὰ τὴν ἀρχήν.	Δῆλον	δὲ τοῦτο ἐπὶ τῶν ἐκτεμνομένων·
[1, 15]	τὸ δὲ θῆλυ τὴν ὕλην,	δῆλον	ἐκ τῶν εἰρημένων. Διὰ γὰρ
[1, 12]	καὶ ἄμφω. Ἅμα γὰρ ἴσως	δῆλον	ἔσται καὶ πῶς ἡ ἐξ
[1, 13]	ἐν ἑαυτῷ (τοῦτο γὰρ οὔπω	δῆλον	ἡμῖν ἐκ τῶν διωρισμένων πότερον
[1, 14]	ἀναίμοις, ἔκ τε τῶν εἰρημένων	δῆλον	καὶ κατὰ τὸν λόγον καθόλου
[1, 14]	συστάσει, τὰ δὲ καταμήνια περίττωμα,	δῆλον.	Ὃ δ´ οἴονταί τινες σπέρμα
[1, 14]	πλείω δυναμένοις γεννᾶν ἑνός. καὶ	δῆλον	ὅτι οὐκ ἀπὸ παντὸς ἔρχεται
[1, 11]	ἀποφυτευόμενα ἀφ´ αὑτοῦ φέρει σπέρμα·	δῆλον	οὖν ὅτι καὶ πρὶν ἀποφυτευθῆναι
[1, 11]	φύσιν, ἀλλὰ γένος τι σκωλήκων.	Δῆλον	οὖν ὅτι οὐκ ἀπὸ παντὸς
[1, 11]	δι´ ἄλλην τινὰ τοιαύτην αἰτίαν.	Δῆλον	τοίνυν, εἰ τοῦτο θήσομεν οὕτως
[1, 11]	οὖν ἔχον αἷμα οὐδὲ σάρξ.	Δῆλον	τοίνυν ὅτι ἀδύνατον τὸ ἀπελθὸν
[1, 9]	(τούτων δὲ περὶ μὲν πάντων	ἄδηλον,	τὰ δὲ πλεῖστα ὅτι οὐ
[1, 10]	ἔντομα καὶ τὰ μαλάκια ποτέρως	ἄδηλον.	Ὥστε τοῦτο θεωρητέον πότερον πάντα
[1, 14]	τοιαύτην, οἷον ἔνια τῶν δριμέων	ἐπίδηλον	ποιεῖ εἰς πλῆθος τὴν ἀπόκρισιν.
[1, 12]	ἀνήρ, ὅτι τόδε μετὰ τόδε·	ἄλλον	δὲ τρόπον ὡς ἐκ χαλκοῦ
[1, 11]	μηδ´ ἀπὸ τοῦ θήλεος ἀλλ´	ἄλλον	τινὰ τρόπον αἴτιον εἶναι τὸ
[1, 11]	τῆς γενέσεως αἴτιόν ἐστιν, ἀλλ´	ἄλλον	τινὰ τρόπον περὶ οὗ σκεπτέον
[1, 11]	οὔκουν ἀπὸ πάντων. Προσήκει δὲ	μᾶλλον	ἀπ´ ἐκείνων· πρότερα γὰρ ἐκεῖνα
[1, 11]	ἀπὸ τῶν στοιχείων ἂν εἴη	μᾶλλον·	ἀπὸ γὰρ τῆς συνθέσεως πῶς
[1, 10]	μὲν ἡ σφοδρότης τῆς ἡδονῆς·	μᾶλλον	γὰρ ἡδὺ πλέον ταὐτὸ γιγνόμενον
[1, 12]	τῶν ἀφροδισιασμῶν ἔκλυσις καὶ ἀδυναμία	μᾶλλον	διὰ τὴν εἰρημένην αἰτίαν. Ἔτι
[1, 12]	ταύτης ἀπιούσης τὰ σώματ´ εὐημερεῖ	μᾶλλον.	Ἔτι ὅταν συναπίῃ ἄλλα περιττώματα·
[1, 12]	τῶν περὶ αὐτὸ συμβαινόντων ἔσται	μᾶλλον	εὐθεώρητον. Βούλεται δὲ τοιοῦτον τὴν
[1, 12]	μὲν σύντηγμα, φαίνεται δὲ περίττωμα	μᾶλλον.	Εὐλογώτερον γὰρ ὅμοιον εἶναι τὸ
[1, 7]	οὕτως ἔσται. Καὶ πέφυκε δὲ	μᾶλλον	ἡ ὑστέρα κάτω εἶναι ἢ
[1, 12]	καὶ γιγνόμενοι πολύσαρκοι ἢ πιότεροι	μᾶλλον	ἧττον προΐενται σπέρμα καὶ ἧττον
[1, 11]	ἄκρατον ὄν· νῦν δὲ ὕστερον	μᾶλλον	καὶ σὰρξ καὶ ὀστοῦν καὶ
[1, 12]	ἡ γὰρ τροφὴ πάντων ὑγρὰ	μᾶλλον)	οἷς δὲ μή ἐστιν αὕτη,
[1, 14]	δὲ θήλεσι περὶ τοὺς μαστοὺς	μᾶλλον·	ὅταν γὰρ δύο δακτύλους ἀρθῶσι
[1, 11]	δ´ ἐξετάζουσι τὸν λόγον τοὐναντίον	μᾶλλον·	τά τε γὰρ εἰρημένα λύειν
[1, 11]	ἀπ´ ἐκείνων μόνον ἐοίκασι δὲ	μᾶλλον	ταῦτα τοῖς γονεῦσι (τὰ ἀνομοιομερῆ
[1, 12]	μὴ σύντηγμα εἶναι ἀλλὰ περίττωμα	μᾶλλον	τὸ τὰ μεγάλα τῶν ζῴων
[1, 11]	τῷ θήλει οἷον σύμβολον ἐνεῖναι,	ὅλον	δ´ ἀπ´ οὐδετέρου ἀπιέναι, ἀλλὰ
[1, 15]	τοῦ ᾠοῦ ἐκ τοῦ ὠχρὸν	ὅλον	εἶναι εἰς τὸ λευκαίνεσθαι, γόνιμα
[1, 12]	τινος ἐνυπάρχοντος καὶ σχηματισθέντος τὸ	ὅλον	ἐστίν. Ἕτερον δὲ τρόπον ὡς
[1, 13]	ἀδιορίστως χεὶρ ἢ πρόσωπον ἢ	ὅλον	ζῷον· καὶ οἷον ἐκείνων ἕκαστον
[1, 1]	Καὶ τούτων τοῖς μὲν καθ´	ὅλον	τὸ γένος οἷον τοῖς μαλακίοις
[1, 10]	γίγνονται γὰρ ἐοικότες ὥσπερ καὶ	ὅλον	τὸ σῶμα καὶ μόρια μορίοις·
[1, 11]	ἄρρενι καὶ τῷ θήλει οἷον	σύμβολον	ἐνεῖναι, ὅλον δ´ ἀπ´ οὐδετέρου
[1, 9]	τούτοις, ἔστι γὰρ ᾗ τὸν	θολὸν	ἀφίησι διὰ τοῦ πόρου. Ταῦτα
[1, 6]	ἔναιμον μέρος ἐστὶ τὸ δ´	ἄναιμον,	ὃ δέχεται τὸ ὑγρὸν〉 καὶ
[1, 6]	ἐπαναδιπλώσεως τοῦ πόρου τὸ μὲν	ἔναιμον	μέρος ἐστὶ τὸ δ´ ἄναιμον,
[1, 12]	ὅλως οὐκ ἔχουσιν ἢ οὐ	γόνιμον	διὰ τὸ μίγνυσθαι ἄχρηστον περίττωμα
[1, 6]	τῶν μετριαζόντων διὰ τὸ μὴ	γόνιμον	εἶναι τὸ σπέρμα τὸ ψυχρόν,
[1, 5]	σπέρμα συναθροισθέν, ἀλλ´ οὐχ ὡς	ἕτοιμον	ὂν εὐθὺς θιγοῦσιν ὥσπερ τοῖς
[1, 17]	Ταύτης δὲ τὸ τίμιον καὶ	ἄτιμον	πολὺ διαφέρει σκοποῦσι πρὸς φρόνησιν
[1, 7]	ἐκ τοῦ γεώδους. Ἀναγκαῖον οὖν	θερμὸν	εἶναι τὸν τόπον ἐν ᾧ
[1, 5]	ταχὺν γὰρ ἀναγκαῖον γίγνεσθαι τὸν	συνδυασμὸν	αὐτῶν· οὐ γὰρ ὥσπερ τὰ
[1, 2]	τὴν τέκνωσιν καὶ πρὸς τὸν	συνδυασμὸν	μόρια, καὶ ταῦτα διαφέροντ´ ἀλλήλων
[1, 5]	τὸ ὄργανον τὸ πρὸς τὸν	συνδυασμὸν	τὰ μὲν τετράποδα ἔχει· ἐνδέχεται
[1, 13]	οὐδὲ μόριον οὐθὲν ἀλλὰ μόνον	ὁμώνυμον.	{Φανερὸν δὲ καὶ ὅτι ὅσοις
[1, 11]	ὅτι ἀδύνατον τὸ ἀπελθὸν εἶναι	συνώνυμον	τοῖς μέρεσιν, οἷον αἷμα ἀπὸ
[1, 15]	ποιοῦσα, τὸ δὲ συνιστάμενον καὶ	λαμβάνον	τὴν μορφὴν τὸ τοῦ ἐν
[1, 5]	τῶν σκελῶν· τό τε γὰρ	ὄργανον	νευρῶδες καὶ ἡ φύσις τῶν
[1, 5]	τοὺς ὄρχεις. ~Ἔτι δὲ τὸ	ὄργανον	τὸ πρὸς τὸν συνδυασμὸν τὰ
[1, 11]	ἀπελθεῖν ἀπὸ πάντων τῶν μορίων·	ἱκανὸν	γὰρ ἀφ´ ἑνὸς ἀπιέναι μόνον
[1, 14]	τοσοῦτον ὅσον εἰς τὴν γένεσιν	ἱκανὸν	μόνον, ἔξω δὲ μὴ προΐεσθαι.
[1, 12]	διὰ τὸ μὴ πέττειν τὸ	ἱκάνον	τὴν φύσιν, νέοις δ´ οὖσι
[1, 2]	ὡς θῆλυ καὶ μητέρα νομίζουσιν,	οὐρανὸν	δὲ καὶ ἥλιον ἤ τι
[1, 2]	τὸ ἄρρεν μὲν εἶναι τὸ	δυνάμενον	γεννᾶν εἰς ἕτερον, καθάπερ ἐλέχθη
[1, 14]	περίττωμα εἰς τὴν κοιλίαν οὐ	δυνάμενον	πεφθῆναι καὶ γενέσθαι σπέρμα. Ἔοικε
[1, 16]	δι´ ἑτέρου θιγγάνουσα δημιουργεῖ τὸ	συνιστάμενον	ἀλλ´ αὐτὴ τοῖς αὑτῆς μορίοις.
[1, 15]	ἐστιν ἡ ποιοῦσα, τὸ δὲ	συνιστάμενον	καὶ λαμβάνον τὴν μορφὴν τὸ
[1, 12]	μαρτύρια τὰ συμβαίνοντα ὅτι τὸ	εἰρημένον	σπέρμα ἐστίν· ταῦτα δὲ συμβαίνει
[1, 8]	τούτων αἰδοῖον, καθάπερ εἴρηται πρότερον,	ἀπηρτημένον.	Ὁμοίως δ´ ἔχουσι καὶ οἱ
[1, 13]	ἐστι καθάπερ τὸ σπέρμα, καὶ	πεπεμμένον	αἷμα, ἀλλ´ οὐ τὸν αὐτὸν
[1, 6]	θιγγάνειν ἀλλήλων πέττειν ἀλλὰ προΐεσθαι	πεπεμμένον.	Διὸ ὄρχεις οὐκ ἔχουσιν ἀλλ´
[1, 13]	γίγνεσθαι περίττωμα πλεῖον καὶ ἧττον	πεπεμμένον,	τοιοῦτον δ´ ὂν ἀναγκαῖον εἶναι
[1, 11]	λίαν ἐστὶν ὑπὲρ ἡμᾶς τὸ	λεγόμενον.	Πρὸς δὲ τούτοις εἰ τὸ
[1, 14]	καταμήνια σπέρμα οὐ καθαρὸν ἀλλὰ	δεόμενον	ἐργασίας, ὥσπερ ἐν τῇ περὶ
[1, 14]	τοῦ ἄρρενος ἐν τῷ θήλει	μεριζόμενον.	Δι´ ἣν δ´ αἰτίαν μερίζεται
[1, 12]	πολλάκις περιγίγνεται ὅμοιον τῷ ἀναλωθέντι.	Συντηκόμενον	δὲ φθείρεται πᾶν καὶ ἐξίσταται
[1, 12]	διὰ τὴν αὔξησιν· φθάνει γὰρ	ἀναλισκόμενον	πᾶν· ἐν ἔτεσι γὰρ πέντε
[1, 8]	ἔξω τελειοῦσθαι καὶ προϊέναι τὸ	αὐξανόμενον.	Ὅ τε πόρος ὁ αὐτός
[1, 9]	διὰ τὸ συμφέρειν πρὸς τὸν	γιγνόμενον	αὐτοῖς ὑπὸ τῶν ᾠῶν ὄγκον
[1, 16]	θῆλυ συμβάλλονται τὸ παρ´ αὐτῶν	γιγνόμενον,	(διὰ τὸ ἐν τῷ θήλει
[1, 13]	ἄρρεν καὶ ἔστιν μίγμα τὸ	γιγνόμενον	ἐκ δυοῖν σπερμάτοιν, ἢ οὐθὲν
[1, 12]	καὶ τὸ ἄρρεν) ὥσπερ τὸ	γιγνόμενον	ἐκ θήλεος καὶ ἄρρενος πρῶτον
[1, 15]	οὐκ ἔστιν ἐκ τούτων τὸ	γιγνόμενον	ἕν, ἀλλ´ ἢ οὕτως ὡς
[1, 15]	τε γὰρ ἐπισκοποῦσιν οὐ φαίνεται	γιγνόμενον	ἓν ἐκ τοῦ παθητικοῦ καὶ
[1, 16]	ἑτέραν μὲν ἀφ´ ὧν τὸ	γιγνόμενον	ἕτερον, τὴν αὐτὴν δὲ ἀφ´
[1, 8]	ὅτι ἐν ταύταις ἐστὶ τὸ	γιγνόμενον	ὃ δεῖται φυλακῆς καὶ σκέπης
[1, 12]	ἐκ πρώτου κινήσαντός (ἐστι τὸ	γιγνόμενον.	Οὐ γὰρ δὴ ὡς τόδε
[1, 1]	ἕτερον δὲ γένος, καὶ τὸ	γιγνόμενον	οὔτε θῆλύ ἐστιν οὔτε ἄρρεν·
[1, 10]	μᾶλλον γὰρ ἡδὺ πλέον ταὐτὸ	γιγνόμενον	πάθος, πλέον δὲ τὸ πᾶσι
[1, 12]	τὸ προσιὸν ἔσχατον καὶ τὸ	περιγιγνόμενον	τοῦ τοιούτου, οἷον τοῖς γραφεῦσι
[1, 9]	τὸ μὲν πρῶτον ἀδιόριστον, ἔπειτα	διακρινόμενον	γίγνεται πολλὰ καὶ ἀποτίκτει ἕκαστον
[1, 6]	τὸ ψυχρόν, ψύχεσθαι δὲ τὸ	φερόμενον	λίαν μακράν. Δι´ ἣν μὲν
[1, 6]	ὑπὸ τῆς ὥρας τὸ σπέρμα	πεττόμενον	ἀθρόον ἔχουσιν ὥστε μὴ ἐν
[1, 12]	ἄνδρες διὰ τὸ τοῖς εὐτραφέσι	πεττόμενον	τὸ περίττωμα γίγνεσθαι πιμελήν· ἔστι
[1, 17]	σπέρματος ἐκ μέρους γίγνεται τὸ	φυόμενον,	τὸ δὲ λοιπὸν τροφὴ γίγνεται
[1, 11]	θῆλυ τῆς γενέσεως. Περὶ οὗ	ἐχόμενόν	ἐστιν ἐπισκέψασθαι ἐπειδὴ φανερὸν ὅτι
[1, 15]	ἐκ τούτων φανερόν, περὶ ὧν	ἐχόμενόν	ἐστιν ἐπισκέψασθαι, (πῶς ποτε συμβάλλεται
[1, 12]	ἔνια ἐν ὅσοις μή ἐστι	διωρισμένον	τὸ ἄρρεν καὶ τὸ θῆλυ
[1, 17]	ταὐτὰ συμβαίνει καὶ ἐν τοῖς	κεχωρισμένον	ἔχουσι ζῴοις τὸ θῆλυ καὶ
[1, 12]	καὶ σαρκός. Ἔτι δὲ οὐδὲ	κεχωρισμένον,	τὰ δ´ ἄλλα πάντα μέρη.
[1, 9]	τὸ ταῖς ὑστέραις ἀνάλογον μόριον	ἐσχισμένον	ἐστὶ παρὰ τὸ ἔντερον, ὥσπερ
[1, 15]	ὂν εὐθὺς τοῦ γιγνομένου σώματος,	μιγνύμενον	τῇ ὕλῃ τῇ παρὰ τοῦ
[1, 12]	περίττωμά ἐστιν· σημεῖον δ´ ὅτι	μιγνύμενον	τροφῇ καθαρᾷ τρέφει καὶ πονοῦσι
[1, 15]	καὶ τὰ ὕστερα, ὡς οὐ	συμμιγνύμενον	καὶ ἐνυπάρχον, οὐδ´ ἀπὸ παντὸς
[1, 16]	ὕλην ἐξ ἧς ἐστι τὸ	δημιουργούμενον.	Καὶ εὐθὺς τὴν μὲν ἀθρόον
[1, 15]	κινοῦν τὸ δὲ παθητικὸν καὶ	κινούμενον,	οὐκ ἔστιν ἐκ τούτων τὸ
[1, 14]	ἐὰν μόνον σύμμετρον ᾖ τὸ	διαιρούμενον	πρὸς τὴν ὕλην, καὶ μήτε
[1, 16]	τῆς ὕλης ἵν´ αὐξάνηται τὸ	κυούμενον.	Ὥστ´ ἀνάγκη ἐν τῷ θήλει
[1, 10]	ἐπεσήμηνεν ἐν Χαλκηδόνι τῷ τέκνῳ	συγκεχυμένον	μέντοι καὶ οὐ διηρθρωμένον τὸ
[1, 2]	ἐνυπάρχον ἐν τῷ γεννῶντι τὸ	γεννώμενον.	Ἐπεὶ δὲ δυνάμει διώρισται καὶ
[1, 15]	ἐκ τούτου ὡς ἐνυπάρχοντος τὸ	γεννώμενόν	ἐστιν ἀλλ´ ὡς ἐκ κινήσαντος
[1, 10]	τέκνῳ συγκεχυμένον μέντοι καὶ οὐ	διηρθρωμένον	τὸ γράμμα. ~Ὅτι μὲν οὖν
[1, 10]	ἢ τὸ ἑνὶ ἢ ὀλίγοις	συμβαῖνον	αὐτῶν. Ἔτι τὸ ἐκ κολοβῶν
[1, 14]	ἀλλ´ ὕλην. Ὅπερ καὶ φαίνεται	συμβαῖνον·	κατὰ γὰρ τὴν πρώτην ὕλην
[1, 1]	δ´ εὐλόγως ἀξιοῦμεν· φαίνεται γὰρ	συμβαῖνον	οὕτως ἐπὶ τῶν ἄλλων ζῴων)
[1, 15]	τοιαῦτα. Μέγιστον δὲ σημεῖον τὸ	συμβαῖνον	περὶ τοὺς ὄρνιθας καὶ τὸ
[1, 7]	διγονίαν ποιουμένων ζῴων φανερὸν τοῦτο	συμβαῖνον·	τὰ μὲν γὰρ ᾠὰ ἄνω
[1, 3]	πόρους ἀλλ´ αἰδοῖον ἀπὸ τούτων	περαῖνον	εἰς τὸ ἔξω καθάπερ οἱ
[1, 12]	ἡ πιμελὴ περίττωμα δι´ εὐβοσίαν	ὑγιεινόν.	Ἔνια δ´ ὅλως οὐδὲ φέρει
[1, 17]	γεννῆσαι ἔργον (τοῦτο μὲν γὰρ	κοῖνον	τῶν ζώντων πάντων) ἀλλὰ καὶ
[1, 14]	ἔστιν ἡ γυνὴ ὥσπερ ἄρρεν	ἄγονον·	ἀδυναμίᾳ γάρ τινι τὸ θῆλύ
[1, 12]	νοσώδεις, διὸ ἐνίων γε καὶ	ἄγονόν	ποτε γίγνεται τὸ ἀποχωροῦν διὰ
[1, 11]	Ἔτι πότερον ἀπὸ τῶν ὁμοιομερῶν	μόνον	ἀπέρχεται ἀφ´ ἑκάστου οἷον ἀπὸ
[1, 11]	ἀπὸ πάντων ἀξιοῦν ἀπιέναι ἀλλὰ	μόνον	ἀπὸ τοῦ δημιουργοῦντος, οἷον ἀπὸ
[1, 6]	βραδύτερον ἀπολύεσθαι τῶν ἰχθύων, οὐ	μόνον	διὰ τὸ μῆκος τῶν πόρων
[1, 3]	τὸ τῶν ὄφεων, ἀλλὰ πόρους	μόνον	δύο σπερματικούς· τὰ δ´ ἔχει
[1, 11]	ἱκανὸν γὰρ ἀφ´ ἑνὸς ἀπιέναι	μόνον	εἴπερ μὴ ἐξ αἵματος αἷμα
[1, 14]	ὅσον εἰς τὴν γένεσιν ἱκανὸν	μόνον,	ἔξω δὲ μὴ προΐεσθαι. Ὅσα
[1, 11]	εἰ μὲν γὰρ ἀπ´ ἐκείνων	μόνον	ἐοίκασι δὲ μᾶλλον ταῦτα τοῖς
[1, 17]	αἰσθήσει τὰ ζῷα τῶν ζώντων	μόνον.	Ἐπεὶ δ´ ἀνάγκη καὶ ζῆν,
[1, 4]	μὴ ἔχοντα ὄρχεις πόρους δὲ	μόνον	ἢ ἔχοντα μὲν ἐντὸς δ´
[1, 3]	καὶ πάντα τὰ ζῳοτοκοῦντα μὴ	μόνον	θύραζε ἀλλὰ καὶ ἐν αὑτοῖς
[1, 7]	διαφοράν. Τὰ μὲν γὰρ οὐ	μόνον	θύραζε ζῳοτοκεῖ ἀλλὰ καὶ ἐν
[1, 10]	ἄρρεν προΐενται ἄμφω ἢ θάτερον	μόνον,	καὶ πότερον ἀπὸ παντὸς ἀπέρχεται
[1, 2]	τοῦ γεννητικοῦ γὰρ μορίου διαφθειρομένου	μόνον	ὅλη σχεδὸν ἡ μορφὴ συμμεταβάλλει
[1, 13]	χεὶρ οὐδὲ μόριον οὐθὲν ἀλλὰ	μόνον	ὁμώνυμον. {Φανερὸν δὲ καὶ ὅτι
[1, 14]	ἐξ ἑνὸς ἤδη ἓν γίγνεται	μόνον.	Ὅτι μὲν οὖν τὸ θῆλυ
[1, 9]	ὁμογενῆ δ´ αὑτοῖς ἀλλὰ σκώληκας	μόνον,	οὐδὲ γίγνονται ἐκ ζῴων ἀλλ´
[1, 6]	μὴ εὖ ἀλλὰ τὸ ἀναγκαῖον	μόνον	οὐκ ἔχει τοῦτο τὸ μόριον,
[1, 11]	εἰ δ´ ἀπὸ τῶν ἀνομοιομερῶν	μόνον	οὔκουν ἀπὸ πάντων. Προσήκει δὲ
[1, 13]	συμβάλλεται εἰς τὴν γένεσιν ἀλλὰ	μόνον	παρέχει τόπον, ἢ συμβάλλεταί τι,
[1, 17]	τὸ κοινωνεῖν ἁφῆς καὶ γεύσεως	μόνον,	πρὸς δὲ φυτὸν ἢ λίθον
[1, 12]	συναπίῃ ἄλλα περιττώματα· οὐ γὰρ	μόνον	σπέρμα τὸ ἀπιὸν ἀλλὰ καὶ
[1, 14]	διαφέρειν τῷ εἴδει, ἀλλ´ ἐὰν	μόνον	σύμμετρον ᾖ τὸ διαιρούμενον πρὸς
[1, 10]	ταύταις ταῖς δόξαις· οὐ γὰρ	μόνον	τὰ σύμφυτα προσεοικότες γίγνονται τοῖς
[1, 15]	ἔσται ἐνυπάρχον τῷ γεννηθέντι ἀλλὰ	μόνον	τῇ δυνάμει τῇ ἐν τῇ
[1, 17]	ἐπέσκεπται, τοῦ δὲ ζῴου οὐ	μόνον	τὸ γεννῆσαι ἔργον (τοῦτο μὲν
[1, 1]	θῆλυ καὶ τὸ ἄρρεν, οὐ	μόνον	τοῖς ἐναίμοις ἀλλ´ (ἐνίοις καὶ
[1, 14]	ἡδονὴν ἐν τῇ συνουσίᾳ οὐ	μόνον	τοῦ σπέρματος προϊεμένου ἐστὶν ἀλλὰ
[1, 15]	τῶν ζῴων συμπλέκεται μὲν πολὺν	χρόνον,	διαλυθέντα δὲ γεννᾷ ταχέως. Συνδεδύασται
[1, 17]	μὲν μὴ προϊέμενα σπέρμα πολὺν	χρόνον	συμπεπλέχθαι πέφυκεν ἕως ἂν συστήσῃ
[1, 6]	τῆς ὥρας τὸ σπέρμα πεττόμενον	ἀθρόον	ἔχουσιν ὥστε μὴ ἐν τῷ
[1, 16]	δημιουργούμενον. Καὶ εὐθὺς τὴν μὲν	ἀθρόον	ὑπάρχειν ἀναγκαῖον ἐξ ἧς συνίσταται
[1, 11]	τε γὰρ εἰρημένα λύειν οὐ	χαλεπόν,	καὶ πρὸς τούτοις ἄλλα συμβαίνει
[1, 1]	τὰ καλούμενα στοιχεῖα τῶν σωμάτων)	λοιπὸν	δὲ τῶν μὲν μορίων τὰ
[1, 15]	τοῦ ἐν τῇ θήλει περιττώματος	λοιπόν.	Κατά τε δὴ τὸν λόγον
[1, 17]	γίγνεται τὸ φυόμενον, τὸ δὲ	λοιπὸν	τροφὴ γίγνεται τῷ βλαστῷ καὶ
[1, 17]	γίγνεται τὸ ζῷον, τὸ δὲ	λοιπὸν	τροφή, καὶ ἐκ τοῦ σπέρματος
[1, 11]	τοῦ θήλεος ἀλλ´ ἄλλον τινὰ	τρόπον	αἴτιον εἶναι τὸ θῆλυ τῆς
[1, 11]	ζῴων τοῦτο ποιοῦσιν. Ἔπειτα τίνα	τρόπον	αὐξηθήσεται ταῦτα τὰ ἀπελθόντα ἀπὸ
[1, 17]	καὶ τῇ ῥίζῃ τῇ πρώτῃ.	Τρόπον	δέ τινα ταὐτὰ συμβαίνει καὶ
[1, 1]	περὶ τῶν ἰδίων χωρίς, τίνα	τρόπον	διὰ τὴν τοιαύτην αἰτίαν ἐστὶν
[1, 16]	προΐεται σπέρμα συμβάλλεται τοῦτον τὸν	τρόπον	εἰς τὴν γένεσιν· ὅσα δὲ
[1, 4]	σώζοντες τὴν ἐπαναδίπλωσιν (ὃν δὲ	τρόπον	ἔχει αὕτη ἐκ τῶν ἱστοριῶν
[1, 7]	ὑστέρας ἀπορήσειεν ἄν τις ὃν	τρόπον	ἔχει· πολλαὶ γὰρ ὑπεναντιώσεις ὑπάρχουσιν
[1, 7]	περὶ τῶν ἄλλων ὑστερῶν, ὃν	τρόπον	ἔχουσιν, ἔκ τε τῶν ἀνατομῶν
[1, 13]	τῷ πρώτῳ προστεθέντι. Τὸν αὐτὸν	τρόπον	καὶ τὸ τελευταῖον περίττωμα τῷ
[1, 13]	καὶ τοῦτο πῶς καὶ τίνα	τρόπον.	(Ὅτι μὲν οὖν ἐστιν ἐσχάτη
[1, 4]	τοῖς ζῴοις τοῦτον ἔχει τὸν	τρόπον.	Περὶ δὲ τῆς ἐν τοῖς
[1, 11]	αἴτιόν ἐστιν, ἀλλ´ ἄλλον τινὰ	τρόπον	περὶ οὗ σκεπτέον ὕστερον. Καὶ
[1, 11]	ἕν. Ἀλλὰ μὴν τοῦτον τὸν	τρόπον	συμβαίνει λέγειν τοῖς ἀπὸ παντὸς
[1, 1]	ἐπὶ τῶν φυτῶν τὸν αὐτὸν	τρόπον·	τὰ μὲν γὰρ ἐκ σπέρματος
[1, 7]	τοῦ ᾠοῦ γίγνηται, τὸν αὐτὸν	τρόπον	τὰ πλεῖστα γίγνεται ὅνπερ ἐν
[1, 1]	περὶ τῆς γενέσεως τῆς ἑκάστου	τρόπον	τινὰ ταὐτόν ἐστιν· διόπερ ὁ
[1, 15]	περὶ μὲν τούτων διωρίσθω τὸν	τρόπον	τοῦτον. Ἅμα δ´ ἐκ τούτων
[1, 9]	τὰς πλεκτάνας, συμπλέκεται δὲ τὸν	τρόπον	τοῦτον ἐξ ἀνάγκης· ἡ γὰρ
[1, 13]	περὶ μὲν τούτων διωρίσθω τὸν	τρόπον	τοῦτον. Ἐπεὶ δ´ ἀναγκαῖον καὶ
[1, 13]	αἷμα, ἀλλ´ οὐ τὸν αὐτὸν	τρόπον	τῷ σπέρματι. Ὥστ´ εὐλόγως εἰς
[1, 10]	ἐλέχθη πρότερον, τοῦτον ἔχει τὸν	τρόπον·	τῶν δ´ ὁμοιομερῶν ἀπελείφθη περὶ
[1, 15]	νεοττῶν. Διὸ ἔνιοι τοῦτον τὸν	τρόπον	τῶν περὶ τὰς ὄρνιθας τὰς
[1, 9]	συνδυάζεται φανερόν· τίνα δὲ συνίσταται	τρόπον	ὕστερον λεκτέον) Τὰ δὲ μαλακόστρακα
[1, 12]	τὸ ὅλον ἐστίν. Ἕτερον δὲ	τρόπον	ὡς ἐκ μουσικοῦ ἄμουσος καὶ
[1, 12]	τόδε μετὰ τόδε· ἄλλον δὲ	τρόπον	ὡς ἐκ χαλκοῦ ἀνδριὰς καὶ
[1, 12]	ἄλλο ἐξ ἄλλου— ἕτερον γὰρ	τρόπον	ὡς ἐξ ἡμέρας φαμὲν νὺξ
[1, 7]	Ἀναγκαῖον οὖν θερμὸν εἶναι τὸν	τόπον	ἐν ᾧ τοῦτο συμβήσεται. Τοιοῦτος
[1, 13]	τὴν γένεσιν ἀλλὰ μόνον παρέχει	τόπον,	ἢ συμβάλλεταί τι, καὶ τοῦτο
[1, 1]	παντὸς εἰπεῖν, ὅσα μὲν κατὰ	τόπον	μεταβλητικὰ τῶν ζῴων ὄντα τὰ
[1, 8]	ἓν πρὸς τὸν τοῦ αἰδοίου	τόπον.	Ὁμοίως δὲ καὶ τοῖς δελφῖσιν
[1, 11]	γίγνεσθαι καὶ ἀπιέναι εἰς ἕνα	τόπον	συνιόντα. Εἶτα πῶς καὶ διέσπασται
[1, 8]	πρανέσι προσπεφύκασι καὶ κατὰ τὸν	τόπον	τῆς ῥάχεως· δεῖ μὲν γὰρ
[1, 14]	τῇ ἁφῇ κατὰ τὸν αὐτὸν	τόπον	τοῖς ἄρρεσιν· καίτοι οὐ προΐενται
[1, 13]	τότε πλησιάζουσαι συλλαμβάνουσιν. Οὐδὲν δὲ	ἄτοπον	τὸ συνειληφυίαις ἔτι γίγνεσθαι· καὶ
[1, 11]	τοῦ αὐτοῦ μεγέθους ἔφερε τὸν	καρπόν,	καὶ οὐκ ἀπὸ παντὸς τοῦ
[1, 11]	κινήσεως τὸν ἐπέτειον πάντα φέρει	καρπόν)	καίτοι πῶς δυνατὸν εἰ ἀπὸ
[1, 1]	δ´ αὐτὰ μὲν οὐ φέρει	καρπόν,	συμβάλλεται δὲ τοῖς φέρουσι πρὸς
[1, 17]	ζῷον οὐ φέρει ἐξ αὑτοῦ	καρπὸν	ὥσπερ τὰ φυτά, ἀλλὰ συνίσταται
[1, 10]	αὐτοῖς τόποις τῶν ἐκγόνων τὸν	τύπον	τῆς οὐλῆς, καὶ στίγμα ἔχοντος
[1, 12]	πρὸς ἄλληλα, οἷον ἀνθρώπῳ πρὸς	ἄνθρωπον	καὶ ἀμπέλῳ πρὸς ἄμπελον. Τὰ
[1, 13]	τοῦ ζῴου ἀδιορίστως χεὶρ ἢ	πρόσωπον	ἢ ὅλον ζῷον· καὶ οἷον
[1, 11]	ἀνομοιμερῆ ἐξ ἐκείνων, καὶ ὥσπερ	πρόσωπον	καὶ χεῖρας γίγνονται ἐοικότες οὕτω
[1, 11]	τοῖς γονεῦσι (τὰ ἀνομοιομερῆ οἷον	πρόσωπον	καὶ χεῖρας καὶ πόδας) εἴπερ
[1, 14]	γὰρ τὰ καταμήνια σπέρμα οὐ	καθαρὸν	ἀλλὰ δεόμενον ἐργασίας, ὥσπερ ἐν
[1, 4]	οἱ πόροι πρὸς τὸ μὴ	λάβρον	μηδὲ ταχεῖαν εἶναι τὴν ἐπιθυμίαν.
[1, 7]	γίγνεται ὑπὸ θερμότητος ἐξικμαζούσης τὸ	ὑγρὸν	ἐκ τοῦ γεώδους. Ἀναγκαῖον οὖν
[1, 8]	περίττωμα δὲ μὴ πᾶσι γίγνεσθαι	ὑγρόν.	Ἐπεὶ οὖν δεῖ καὶ τοὺς
[1, 6]	δ´ ἄναιμον, ὃ δέχεται τὸ	ὑγρὸν〉	καὶ δι´ οὗ ἤδη σπέρμα
[1, 8]	ἃ ἐκκρίνεται τὸ περίττωμα τὸ	ὑγρὸν	καὶ τοῖς μὲν ἄρρεσι τὸ
[1, 11]	τοῖς πλείστοις τῶν τεθεωρημένων. Ὥστε	φανερὸν	ἂν εἴη ὅτι οὐδ´ ὅσα
[1, 4]	τὴν ἔξοδον ἢ τοῖς ἰχθύσιν.	Φανερὸν	δ´ ἐπὶ τῶν ὀρνίθων· περὶ
[1, 13]	μόριον οὐθὲν ἀλλὰ μόνον ὁμώνυμον.	{Φανερὸν	δὲ καὶ ὅτι ὅσοις σύντηξις
[1, 13]	τῶν ζῳοτόκων. Διὰ τούτων γὰρ	φανερὸν	ἔσται καὶ περὶ τοῦ θήλεος
[1, 8]	μὲν ᾠοτοκοῦσιν εἰς δὲ τὸ	φανερὸν	ζῳοτοκοῦσιν. Τὰ μὲν γὰρ ζῳοτοκοῦντα
[1, 13]	εἴτε μή, ἐν τοῖς προειρημένοις	φανερόν.	Μετὰ δὲ ταῦτα διοριστέον περίττωμά
[1, 12]	οὖν οὐκ ἂν εἴη μέρος	φανερόν·	ὁμοιομερὲς μὲν γάρ ἐστιν, ἐκ
[1, 11]	οὕτω συμφύεσθαί φησιν, τοῦτο δὲ	φανερὸν	ὅτι ἀδύνατον· οὔτε γὰρ μὴ
[1, 13]	οὕτω τοῖς θήλεσι τὰ καταμήνια	φανερόν,	ὅτι δ´ ὀρθῶς εἴρηται σημεῖα
[1, 12]	καιομένης οἰκίας. Τὸ δὲ σπέρμα	φανερὸν	ὅτι δυοῖν τούτοιν ἐν θατέρῳ
[1, 14]	νόσον αὕτη δὲ φυσική. Ὥστε	φανερὸν	ὅτι εὐλόγως γίγνεται ἐκ τούτου
[1, 11]	οὗ ἐχόμενόν ἐστιν ἐπισκέψασθαι ἐπειδὴ	φανερὸν	ὅτι οὐκ ἀπὸ πάντων ἀποκρίνεται
[1, 13]	ἀφροδισιάζειν ἐνίοις αἱματῶδες ἤδη προελήλυθεν,	φανερὸν	ὅτι τῆς αἱματικῆς ἂν εἴη
[1, 13]	ἐνδέχεται σπερματικὰς ἅμα γίγνεσθαι ἀποκρίσεις,	φανερὸν	ὅτι τὸ θῆλυ οὐ συμβάλλεται
[1, 2]	ὂν καὶ ἄρρεν τὸ ζῷον.	Φανερὸν	οὖν ὅτι ἀρχή τις οὖσα
[1, 4]	οὐκ ἀναγκαῖον πρὸς τὴν γένεσιν	φανερόν·	πᾶσι γὰρ ἂν ὑπῆρχε τοῖς
[1, 15]	τοῦτον. Ἅμα δ´ ἐκ τούτων	φανερόν,	περὶ ὧν ἐχόμενόν ἐστιν ἐπισκέψασθαι,
[1, 9]	δὲ πλεῖστα ὅτι οὐ συνδυάζεται	φανερόν·	τίνα δὲ συνίσταται τρόπον ὕστερον
[1, 12]	τοιοῦτον περίττωμα οὐκ ἂν εἴη	φανερόν·	τοῖς γὰρ κάκιστα διακειμένοις δι´
[1, 7]	δὲ τῶν διγονίαν ποιουμένων ζῴων	φανερὸν	τοῦτο συμβαῖνον· τὰ μὲν γὰρ
[1, 10]	τὸ ἄρρεν προΐενται ἄμφω ἢ	θάτερον	μόνον, καὶ πότερον ἀπὸ παντὸς
[1, 4]	τὸ μόριον εἴη διὰ τούτων	θάτερον.	Ὅτι μὲν τοίνυν οὐκ ἀναγκαῖον
[1, 2]	τὸν λόγον τῷ δύνασθαι ἕτερον	ἑκάτερον,	κατὰ δὲ τὴν αἴσθησιν μορίοις
[1, 17]	ἔστιν ἕτερον ζῷον θῆλυ καὶ	ἕτερον	ἄρρεν, τῷ δὲ εἴδει ταὐτόν,
[1, 12]	πολλαχῶς γίγνεται ἄλλο ἐξ ἄλλου—	ἕτερον	γὰρ τρόπον ὡς ἐξ ἡμέρας
[1, 1]	ὕλης, ταῦτα δὲ γεννᾷ μὲν	ἕτερον	δὲ γένος, καὶ τὸ γιγνόμενον
[1, 12]	καὶ σχηματισθέντος τὸ ὅλον ἐστίν.	Ἕτερον	δὲ τρόπον ὡς ἐκ μουσικοῦ
[1, 2]	μὲν τὸν λόγον τῷ δύνασθαι	ἕτερον	ἑκάτερον, κατὰ δὲ τὴν αἴσθησιν
[1, 14]	τῷ τὸν λόγον αὐτῶν εἶναι	ἕτερον,	ἐν δὲ τοῖς κεχωρισμένας ἔχουσι
[1, 7]	ἄνω, ὅπου μή τι ἐμποδίζει	ἕτερον	ἔργον τῆς φύσεως· κάτω γὰρ
[1, 17]	θῆλυ τοῦ ἄρρενος, καὶ ἔστιν	ἕτερον	ζῷον θῆλυ καὶ ἕτερον ἄρρεν,
[1, 2]	εἶναι τὸ δυνάμενον γεννᾶν εἰς	ἕτερον,	καθάπερ ἐλέχθη πρότερον, τὸ δὲ
[1, 6]	τῶν τοιούτων ζῴων κατὰ τὸ	ἕτερον	μέρος τῆς ἐπαναδιπλώσεως. Οἱ δὲ
[1, 16]	τὰς χεῖρας ἤ τι μόριον	ἕτερον	ποιάν τινα κίνησιν, ἑτέραν μὲν
[1, 16]	μὲν ἀφ´ ὧν τὸ γιγνόμενον	ἕτερον,	τὴν αὐτὴν δὲ ἀφ´ ὧν
[1, 12]	ἐναντίον ἐκ τοῦ ἐναντίου, καὶ	ἕτερόν	τι δεῖ ὑποκεῖσθαι ἐξ οὗ
[1, 17]	ἄρρεν καὶ οὐ γεννᾷ εἰς	ἕτερον,	ὡς δὲ ζῷον οὐ φέρει
[1, 9]	θήλειαι ὑστέρας ὑμενώδεις παρὰ τὸ	ἔντερον	ἔνθεν καὶ ἔνθεν ἐσχισμένας ἐν
[1, 9]	μόριον ἐσχισμένον ἐστὶ παρὰ τὸ	ἔντερον,	ὥσπερ καὶ τοῖς ἄλλοις, ἐν
[1, 13]	τὸ δὲ σπέρμα πεφθὲν μὲν	ἀλλοιότερον	ἀποκρίνεται τοῦ αἵματος, ἄπεπτον δ´
[1, 14]	τοῦ πνεύματος, τοῖς μὲν ἄρρεσιν	ἐπιδηλότερον	περὶ τοὺς ὄρχεις, ἐπισημαίνει δὲ
[1, 10]	ἄμφω ἢ θάτερον μόνον, καὶ	πότερον	ἀπὸ παντὸς ἀπέρχεται τοῦ σώματος
[1, 11]	τὴν αὐτὴν ἔχοντα μορφήν. Ἔτι	πότερον	ἀπὸ τῶν ὁμοιομερῶν μόνον ἀπέρχεται
[1, 9]	ἐπὶ τὰ πρανῆ τὰ μαλάκια·	(πότερον	δὲ γενέσεως χάριν ἢ δι´
[1, 10]	Διὸ τοῦ αὐτοῦ λόγου ἐστὶ	πότερον	καὶ τὸ θῆλυ καὶ τὸ
[1, 10]	οὔ, καὶ εἰ μὴ σπέρμα,	πότερον	οὐδ´ ἄλλο οὐθέν, ἢ συμβάλλεται
[1, 13]	τοῦ θήλεος· καὶ εἰ μηθέν,	πότερον	οὐδὲ ἄλλο οὐθὲν συμβάλλεται εἰς
[1, 10]	ποτέρως ἄδηλον. Ὥστε τοῦτο θεωρητέον	πότερον	πάντα προΐεται σπέρμα τὰ ἄρρενα
[1, 13]	ἔσται καὶ περὶ τοῦ θήλεος	πότερον	προΐεται σπέρμα ὥσπερ τὸ ἄρρεν
[1, 10]	οὔ· καὶ τὰ θήλεα δὲ	πότερον	συμβάλλεται σπέρμα τι ἢ οὔ,
[1, 13]	δῆλον ἡμῖν ἐκ τῶν διωρισμένων	πότερον	τὸ σῶμα τοῦ σπέρματός ἐστι
[1, 15]	σπέρμα τὸ ἀπὸ τοῦ ἄρρενος,	πότερον	ὡς ἐνυπάρχον καὶ μόριον ὂν
[1, 12]	ἐν ποτέρῳ θετέον τὸ σπέρμα,	πότερον	ὡς ὕλην καὶ πάσχον ἢ
[1, 6]	ὄρχεις οὐδ´ αἰδοῖον ὥσπερ εἴρηται	πρότερον,	αἰδοῖον μὲν ὅτι οὐδὲ σκέλη,
[1, 13]	σπερματικὰ τῶν ἀπιμέλων, ὥσπερ εἴρηται	πρότερον	(αἴτιον δ´ ὅτι καὶ ἡ
[1, 13]	δὲ θῆλυ ὅτι τοιοῦτον εἴρηται	πρότερον,	ἀναγκαῖον καὶ τὴν ἐν τῷ
[1, 8]	ἔχει τούτων αἰδοῖον, καθάπερ εἴρηται	πρότερον,	ἀπηρτημένον. Ὁμοίως δ´ ἔχουσι καὶ
[1, 8]	πᾶσι τούτοις πρὸς ταῖς εἰρημέναις	πρότερον	ἐκ τῶν περὶ τὰς ὀχείας
[1, 11]	ἅμα ἀλλ´ ἐν μὲν τοῖς	πρότερον	ἐν δὲ τοῖς ὕστερον. Τοῦ
[1, 9]	περιττώματος συνήγαγε κάμψασα, καθάπερ εἴρηται	πρότερον	(ἐν τοῖς περὶ τῶν μορίων
[1, 13]	δ´ ἀναίμοις τὸ ἀνάλογον, εἴρηται	πρότερον·	ἐπεὶ δὲ καὶ ἡ γονὴ
[1, 12]	καρπὸς διαφέρει τῷ ὕστερον καὶ	πρότερον·	καρπὸς μὲν γὰρ τῷ ἐξ
[1, 11]	καὶ τὴν ὀχείαν, καθάπερ εἴπομεν	πρότερον,	οὕτω ποιοῦνται· τὰ γὰρ κάτωθεν
[1, 1]	ζῴοις περὶ ὧν οὐθὲν διώρισται	πρότερον,	περὶ αἰτίας δὲ τῆς κινούσης
[1, 12]	μορίων. Ἔστι γὰρ τὸ μὲν	πρότερον	τὸ δ´ ὕστερον. Τῆς μὲν
[1, 2]	γεννᾶν εἰς ἕτερον, καθάπερ ἐλέχθη	πρότερον,	τὸ δὲ θῆλυ τὸ εἰς
[1, 4]	γὰρ τὰ ἐκτὸς ἔχοντα οὐ	πρότερον	τὸ σπέρμα ἀφίησι πρὶν ἀνασπάσαι
[1, 14]	ἐστίν· ἅμα γάρ, ὥσπερ εἴρηται	πρότερον,	τοῖς ἄρρεσι γίγνεται τὸ περίττωμα
[1, 10]	ζῴοις περὶ ὧν οὐκ ἐλέχθη	πρότερον,	τοῦτον ἔχει τὸν τρόπον· τῶν
[1, 3]	ὕες. Διώρισται δὲ περὶ αὐτῶν	ἀκριβέστερον	ἐν ταῖς ἱστορίαις ταῖς περὶ
[1, 13]	ἀναγκαῖον εἶναι αἱματώδους ὑγρότητος πλῆθος,	ἀσθενέστερον	δὲ τὸ ἐλάττονος θερμότητος κοινωνοῦν
[1, 13]	καταμηνίων συλλαμβάνουσιν, ἢ μεταξὺ γιγνομένων	ὕστερον	δὲ μή, αἴτιον ὅτι ταῖς
[1, 15]	Τοῦτο γὰρ ἐνδέχεται ποιεῖν τὸ	ὕστερον	ἐπεισελθὸν ἐκ τοῦ θερμᾶναι καὶ
[1, 11]	τινὰ τρόπον περὶ οὗ σκεπτέον	ὕστερον.	Καὶ γὰρ εἴπερ τὸ ἀπὸ
[1, 12]	δὲ καὶ καρπὸς διαφέρει τῷ	ὕστερον	καὶ πρότερον· καρπὸς μὲν γὰρ
[1, 17]	περὶ μὲν τῆς τούτων γενέσεως	ὕστερον	λεκτέον.
[1, 9]	φανερόν· τίνα δὲ συνίσταται τρόπον	ὕστερον	λεκτέον) Τὰ δὲ μαλακόστρακα συνδυάζεται
[1, 11]	ἕκαστον ἄκρατον ὄν· νῦν δὲ	ὕστερον	μᾶλλον καὶ σὰρξ καὶ ὀστοῦν
[1, 13]	συνειληφυίαις ἔτι γίγνεσθαι· καὶ γὰρ	ὕστερον	μέχρι τινὸς φοιτᾷ τὰ καταμήνια,
[1, 11]	λέγειν ὡς τῇ κατακεράσει αὐξάνεται	ὕστερον	οἷον οἶνος ὕδατος προσεγχυθέντος· αὐτὸ
[1, 15]	ἔτι ὠχροῦ ὄντος, κατὰ τὸν	ὕστερον	ὀχεύσαντα τὸ γένος ἀποβαίνει πᾶν
[1, 11]	ἀνόμοια τοῖς τεκνώσασιν· περὶ ὧν	ὕστερον	τὴν αἰτίαν θεωρητέον· τὸ γὰρ
[1, 12]	τὸ μὲν πρότερον τὸ δ´	ὕστερον.	Τῆς μὲν οὖν πρώτης τροφῆς
[1, 11]	τοῖς πρότερον ἐν δὲ τοῖς	ὕστερον.	Τοῦ δ´ ἐκ κολοβῶν γίγνεσθαι
[1, 11]	Ταύτην δ´ εἴ τι δημιουργεῖ	ὕστερον,	τοῦτ´ ἂν εἴη τὸ τῆς
[1, 6]	περιελιττόμενοι ἀλλήλοις. Διὸ καὶ δοκοῦσι	βραδύτερον	ἀπολύεσθαι τῶν ἰχθύων, οὐ μόνον
[1, 9]	ἓν μὲν τὸ τῶν μαλακοστράκων,	δεύτερον	δὲ τὸ τῶν μαλακίων, τρίτον
[1, 12]	σύντηγμα, φαίνεται δὲ περίττωμα μᾶλλον.	Εὐλογώτερον	γὰρ ὅμοιον εἶναι τὸ προσιὸν
[1, 8]	τὸ τῶν ὀρνίθων δὲ δέρμα	σκληρὸν	ὥστε κατὰ μέγεθος ἀσύμμετρον εἶναι
[1, 1]	τὸ ἄπειρον· τὸ μὲν γὰρ	ἄπειρον	ἀτελές, ἡ δὲ φύσις ἀεὶ
[1, 1]	καὶ τοῦτ´ ἐπορεύετ´ ἂν εἰς	ἄπειρον.	Ἡ δὲ φύσις φεύγει τὸ
[1, 1]	Ἡ δὲ φύσις φεύγει τὸ	ἄπειρον·	τὸ μὲν γὰρ ἄπειρον ἀτελές,
[1, 2]	ἢ θῆλυ δοκεῖν εἶναι ἢ	μικρὸν	ἀπολείπειν, ὡς οὐ κατὰ τὸ
[1, 11]	δὲ συνεχῆ ζῷον ἂν εἴη	μικρόν.	Καὶ τὰ τῶν αἰδοίων πῶς;
[1, 6]	καὶ ἁπλοῦς τοὺς πόρους, οἷον	μικρὸν	μόριον τοῖς τετράποσιν ὑπάρχει περὶ
[1, 15]	θήλεια, ὁ ἄρρην ἐπιρραίνει τὸν	θορόν·	καὶ ὧν μὲν ἂν ἐφάψηται,
[1, 9]	τινὰ δύναμιν, κατὰ τὸν ὑστερικὸν	πόρον	πλησιάζειν. Ἡ δὲ τῆς πλεκτάνης
[1, 3]	χώραν, ἀπὸ δὲ τούτων ἑκατέρου	πόρον	ὥσπερ ἐν τοῖς μὴ ἔχουσιν
[1, 11]	αἰτίας οὔσης ἀλλ´ ἐν τῷ	σύμμετρον	ἢ ἀσύμμετρον εἶναι τὸ ἀπὸ
[1, 14]	τῷ εἴδει, ἀλλ´ ἐὰν μόνον	σύμμετρον	ᾖ τὸ διαιρούμενον πρὸς τὴν
[1, 8]	δέρμα σκληρὸν ὥστε κατὰ μέγεθος	ἀσύμμετρον	εἶναι περιλαβεῖν, καὶ ταύτην αἰτίαν
[1, 11]	ἀλλ´ ἐν τῷ σύμμετρον ἢ	ἀσύμμετρον	εἶναι τὸ ἀπὸ τῆς γυναικὸς
[1, 11]	Τοῦ δὲ σπέρματος φάναι τι	νεῦρον	εἶναι καὶ ὀστοῦν λίαν ἐστὶν
[1, 12]	ταύτῃ ὥσπερ καὶ εἰς τὸ	οὖρον·	ἤδη γὰρ καὶ τοῦτ´ ἀσθένημα
[1, 6]	γόνιμον εἶναι τὸ σπέρμα τὸ	ψυχρόν,	ψύχεσθαι δὲ τὸ φερόμενον λίαν
[1, 15]	μεταβεβληκότος τοῦ ᾠοῦ ἐκ τοῦ	ὠχρὸν	ὅλον εἶναι εἰς τὸ λευκαίνεσθαι,
[1, 13]	τῶν ζῴων. Διόπερ ἐπιδηλοτάτως ἀεὶ	ὠχρόν	τέ ἐστι καὶ ἀδηλόφλεβον, καὶ
[1, 14]	λείπουσα τὸ περίττωμα καὶ τοσοῦτον	ὅσον	εἰς τὴν γένεσιν ἱκανὸν μόνον,
[1, 14]	ἐστιν, ἀλλ´ ἐκεῖναι μὲν διὰ	νόσον	αὕτη δὲ φυσική. Ὥστε φανερὸν
[1, 12]	κάκιστα διακειμένοις δι´ ἡλικίαν ἢ	νόσον	πλεῖστον ἐνυπάρχει τοιοῦτον, σπέρμα δὲ
[1, 15]	ἄγονα, ὡς οὐκ εἰς τὸ	ποσὸν	συμβαλλομένου τοῖς ζῴοις τοῦ ἄρρενος
[1, 3]	τὰ ᾠοτοκοῦντα τετράποδα τῶν δεχομένων	τὸν	ἀέρα καὶ πνεύμονα ἐχόντων. Καὶ
[1, 14]	τὴν ἡδονὴν τῇ ἁφῇ κατὰ	τὸν	αὐτὸν τόπον τοῖς ἄρρεσιν· καίτοι
[1, 13]	τὸ ἀπελθὸν τῷ πρώτῳ προστεθέντι.	Τὸν	αὐτὸν τρόπον καὶ τὸ τελευταῖον
[1, 1]	δὲ καὶ ἐπὶ τῶν φυτῶν	τὸν	αὐτὸν τρόπον· τὰ μὲν γὰρ
[1, 7]	ζῷον ἐκ τοῦ ᾠοῦ γίγνηται,	τὸν	αὐτὸν τρόπον τὰ πλεῖστα γίγνεται
[1, 13]	καὶ πεπεμμένον αἷμα, ἀλλ´ οὐ	τὸν	αὐτὸν τρόπον τῷ σπέρματι. Ὥστ´
[1, 9]	ἐστὶ διὰ τὸ συμφέρειν πρὸς	τὸν	γιγνόμενον αὐτοῖς ὑπὸ τῶν ᾠῶν
[1, 16]	τὴν ὕλην κομίσειέ τις πρὸς	τὸν	δημιουργόν. Δι´ ἀσθένειαν γὰρ τῶν
[1, 13]	δυνάμει, ἢ κατὰ τὸν ὄγκον	τὸν	ἑαυτοῦ, ἢ ἔχει τινὰ δύναμιν
[1, 11]	γὰρ ὅτι ἀπὸ μιᾶς κινήσεως	τὸν	ἐπέτειον πάντα φέρει καρπόν) καίτοι
[1, 2]	ζῴων τῆς γενέσεως λεκτέον κατὰ	τὸν	ἐπιβάλλοντα λόγον καθ´ ἕκαστον αὐτῶν,
[1, 1]	συμβαίνει περὶ τὴν συκῆν καὶ	τὸν	ἐρινεόν. Ἔστι δὲ καὶ ἐπὶ
[1, 9]	καὶ τούτοις, ἔστι γὰρ ᾗ	τὸν	θολὸν ἀφίησι διὰ τοῦ πόρου.
[1, 15]	ἡ θήλεια, ὁ ἄρρην ἐπιρραίνει	τὸν	θορόν· καὶ ὧν μὲν ἂν
[1, 11]	ἀπὸ τοῦ αὐτοῦ μεγέθους ἔφερε	τὸν	καρπόν, καὶ οὐκ ἀπὸ παντὸς
[1, 14]	γε εἴδει διαφέρειν καὶ τῷ	τὸν	λόγον αὐτῶν εἶναι ἕτερον, ἐν
[1, 14]	τῶν εἰρημένων δῆλον καὶ κατὰ	τὸν	λόγον καθόλου σκοπουμένοις. Ἀνάγκη γὰρ
[1, 15]	περιττώματος λοιπόν. Κατά τε δὴ	τὸν	λόγον οὕτω φαίνεται καὶ ἐπὶ
[1, 11]	πιστεύουσί τινες. (Φαίνεται δ´ ἐξετάζουσι	τὸν	λόγον τοὐναντίον μᾶλλον· τά τε
[1, 2]	τὸ θῆλυ διαφέρει κατὰ μὲν	τὸν	λόγον τῷ δύνασθαι ἕτερον ἑκάτερον,
[1, 2]	αἴσθησιν μορίοις τισίν· κατὰ μὲν	τὸν	λόγον τῷ τὸ ἄρρεν μὲν
[1, 13]	τὸ σπέρμα δυνάμει, ἢ κατὰ	τὸν	ὄγκον τὸν ἑαυτοῦ, ἢ ἔχει
[1, 5]	ὄρνιθες· ταχὺν γὰρ ἀναγκαῖον γίγνεσθαι	τὸν	συνδυασμὸν αὐτῶν· οὐ γὰρ ὥσπερ
[1, 2]	πρὸς τὴν τέκνωσιν καὶ πρὸς	τὸν	συνδυασμὸν μόρια, καὶ ταῦτα διαφέροντ´
[1, 5]	δὲ τὸ ὄργανον τὸ πρὸς	τὸν	συνδυασμὸν τὰ μὲν τετράποδα ἔχει·
[1, 7]	ἐπὶ τῶν γυναικῶν ἐὰν περὶ	τὸν	τόκον ἀνασπάσωσι χασμησάμεναι ἤ τι
[1, 16]	ἀνάγκη ἐν τῷ θήλει ὑπάρχειν	τὸν	τόκον· καὶ γὰρ πρὸς τῷ
[1, 7]	γεώδους. Ἀναγκαῖον οὖν θερμὸν εἶναι	τὸν	τόπον ἐν ᾧ τοῦτο συμβήσεται.
[1, 8]	τοῖς πρανέσι προσπεφύκασι καὶ κατὰ	τὸν	τόπον τῆς ῥάχεως· δεῖ μὲν
[1, 8]	εἶτ´ ἀπαντῶσιν εἰς ἓν πρὸς	τὸν	τοῦ αἰδοίου τόπον. Ὁμοίως δὲ
[1, 16]	οὖν προΐεται σπέρμα συμβάλλεται τοῦτον	τὸν	τρόπον εἰς τὴν γένεσιν· ὅσα
[1, 4]	μόρια τοῖς ζῴοις τοῦτον ἔχει	τὸν	τρόπον. Περὶ δὲ τῆς ἐν
[1, 11]	πάλιν ἕν. Ἀλλὰ μὴν τοῦτον	τὸν	τρόπον συμβαίνει λέγειν τοῖς ἀπὸ
[1, 15]	~Καὶ περὶ μὲν τούτων διωρίσθω	τὸν	τρόπον τοῦτον. Ἅμα δ´ ἐκ
[1, 9]	διαπτύττοντα τὰς πλεκτάνας, συμπλέκεται δὲ	τὸν	τρόπον τοῦτον ἐξ ἀνάγκης· ἡ
[1, 13]	Καὶ περὶ μὲν τούτων διωρίσθω	τὸν	τρόπον τοῦτον. Ἐπεὶ δ´ ἀναγκαῖον
[1, 10]	οὐκ ἐλέχθη πρότερον, τοῦτον ἔχει	τὸν	τρόπον· τῶν δ´ ὁμοιομερῶν ἀπελείφθη
[1, 15]	τῶν νεοττῶν. Διὸ ἔνιοι τοῦτον	τὸν	τρόπον τῶν περὶ τὰς ὄρνιθας
[1, 10]	τοῖς αὐτοῖς τόποις τῶν ἐκγόνων	τὸν	τύπον τῆς οὐλῆς, καὶ στίγμα
[1, 9]	εἴτε ἄλλην τινὰ δύναμιν, κατὰ	τὸν	ὑστερικὸν πόρον πλησιάζειν. Ἡ δὲ
[1, 15]	καὶ ἔτι ὠχροῦ ὄντος, κατὰ	τὸν	ὕστερον ὀχεύσαντα τὸ γένος ἀποβαίνει
[1, 11]	πάντα φέρει καρπόν) καίτοι πῶς	δυνατὸν	εἰ ἀπὸ παντὸς ἀπεκρίνετο τὸ
[1, 11]	τοιοῦτόν ἐστιν ὥστ´ ἐξ αὐτοῦ	δυνατὸν	εἶναι γίγνεσθαι αἷμα καὶ σάρκας,
[1, 8]	πρὸς τὴν τοῦ σπέρματος πέψιν·	ἀδύνατον	γὰρ ἐψυγμένους καὶ πεπηγότας ἀνασπᾶσθαι
[1, 11]	οὕτω τούτοις ἐν τῷ σώματι.	Ἀδύνατον	γὰρ συνεχῆ τὰ μόρια γίγνεσθαι
[1, 11]	Ὥσπερ γὰρ καὶ μεγάλα ὄντ´	ἀδύνατον	διεσπασμένα σώζεσθαι καὶ ἔμψυχα εἶναι,
[1, 7]	οὐδὲ διττογονεῖ. Πρὸς δὲ τούτοις	ἀδύνατον	ζῷα γίγνεσθαι πρὸς τῷ ὑποζώματι·
[1, 11]	Ἐν δὲ ταῖς ὑστέραις χωρίζεσθαι	ἀδύνατον·	ἤδη γὰρ ὥσπερ ἀπὸ ζῴου,
[1, 11]	φησιν, τοῦτο δὲ φανερὸν ὅτι	ἀδύνατον·	οὔτε γὰρ μὴ ψυχὴν ἔχοντα
[1, 11]	οὐδὲ σάρξ. Δῆλον τοίνυν ὅτι	ἀδύνατον	τὸ ἀπελθὸν εἶναι συνώνυμον τοῖς
[1, 11]	ἀλλήλων συνουσίας. Ἀλλὰ καὶ τοῦτ´	ἀδύνατον.	Ὥσπερ γὰρ καὶ μεγάλα ὄντ´
[1, 11]	ἂν πρῶτον μάλιστα ἦν ἕκαστον	ἄκρατον	ὄν· νῦν δὲ ὕστερον μᾶλλον
[1, 12]	μέρος τί ἐστι τὸ σπέρμα.	Χρησιμώτατον	δὲ τὸ ἔσχατον καὶ ἐξ
[1, 7]	ξηραίνει αὐτῶν ἡ φύσις τὸ	ἔσχατον.	Διὰ μὲν οὖν τὸ ψυχρὰ
[1, 12]	τὸ σπέρμα. Χρησιμώτατον δὲ τὸ	ἔσχατον	καὶ ἐξ οὗ ἤδη γίγνεται
[1, 12]	γὰρ ὅμοιον εἶναι τὸ προσιὸν	ἔσχατον	καὶ τὸ περιγιγνόμενον τοῦ τοιούτου,
[1, 17]	δὲ φυτὸν ἢ λίθον θαυμάσιον·	ἀγαπητὸν	γὰρ ἂν δόξειε καὶ ταύτης
[1, 12]	περὶ αὐτὸ συμβαινόντων ἔσται μᾶλλον	εὐθεώρητον.	Βούλεται δὲ τοιοῦτον τὴν φύσιν
[1, 1]	ἕν τι σχεδὸν ὑπολαβεῖν δεῖ)	τρίτον	δὲ καὶ τέταρτον ἡ ὕλη
[1, 9]	δεύτερον δὲ τὸ τῶν μαλακίων,	τρίτον	δὲ τὸ τῶν ἐντόμων, καὶ
[1, 12]	γίγνεται. Ἡ δὲ τροφὴ φανερῶς	ἐπείσακτον.	Ὥστ´ ἀνάγκη ἢ σύντηγμα ἢ
[1, 13]	μὲν ἀλλοιότερον ἀποκρίνεται τοῦ αἵματος,	ἄπεπτον	δ´ ὄν, καὶ ὅταν τις
[1, 1]	ὑπολαβεῖν δεῖ) τρίτον δὲ καὶ	τέταρτον	ἡ ὕλη καὶ ὅθεν ἡ
[1, 9]	δὲ τὸ τῶν ἐντόμων, καὶ	τέταρτον	τὸ τῶν ὀστρακοδέρμων (τούτων δὲ
[1, 11]	γὰρ ἂν πρῶτον μάλιστα ἦν	ἕκαστον	ἄκρατον ὄν· νῦν δὲ ὕστερον
[1, 2]	κατὰ τὸν ἐπιβάλλοντα λόγον καθ´	ἕκαστον	αὐτῶν, ἀπὸ τῶν εἰρημένων συνείροντας.
[1, 1]	ζῴοις καὶ κοινῇ καὶ καθ´	ἕκαστον	γένος περὶ τῶν ἰδίων χωρίς,
[1, 13]	ὅλον ζῷον· καὶ οἷον ἐκείνων	ἕκαστον	ἐνεργείᾳ τοιοῦτον τὸ σπέρμα δυνάμει,
[1, 11]	καὶ ὀστοῦν καὶ τῶν ἄλλων	ἕκαστόν	ἐστι μορίων. Τοῦ δὲ σπέρματος
[1, 1]	διὰ τὴν τοιαύτην αἰτίαν ἐστὶν	ἕκαστον,	λέγω δὲ ταύτην τὴν ἕνεκά
[1, 13]	μεριζομένου πως γίγνεται τῶν μορίων	ἕκαστον,	τὸ δὲ σπέρμα πεφθὲν μὲν
[1, 9]	διακρινόμενον γίγνεται πολλὰ καὶ ἀποτίκτει	ἕκαστον	τούτων ἀτελές, καθάπερ καὶ οἱ
[1, 14]	δέ, πῶς συμβαίνει ταῦτα περὶ	ἕκαστον	τῶν ζῴων, γέγραπται ἐν ταῖς
[1, 12]	καὶ ἐξ οὗ ἤδη γίγνεται	ἕκαστον	τῶν μορίων. Ἔστι γὰρ τὸ
[1, 12]	ἀχρήστου τροφῆς ἐστιν ἢ χρησίμης.	Ἄχρηστον	μὲν οὖν λέγω ἀφ´ ἧς
[1, 12]	οὐ γόνιμον διὰ τὸ μίγνυσθαι	ἄχρηστον	περίττωμα καὶ νοσηματικόν. Χρησίμου ἄρα
[1, 12]	δι´ ἀδυναμίαν· {πολὺ γὰρ καὶ	ἄχρηστον	περίττωμα συμμίγνυται, ὥστ´ ἐνίοις γίγνεσθαι
[1, 15]	σκωληκοτοκεῖ γὰρ πάντα τὰ τοιαῦτα.	Μέγιστον	δὲ σημεῖον τὸ συμβαῖνον περὶ
[1, 11]	τοῦ φυτοῦ ἀπῄει τὸ σπέρμα.	Μέγιστον	δὲ τούτων τεκμήριον τεθεωρήκαμεν ἱκανῶς
[1, 12]	δὲ τελευταῖον ἐκ πλείστης τροφῆς	ὀλίγιστον	γίγνεται. Ἐννοεῖν δὲ δεῖ ὅτι
[1, 9]	Ἀφίησι δὲ ὡς ἐπὶ τὸ	πλεῖστον	εἰπεῖν τὸ ἄρρεν εἰς τὸ
[1, 12]	διακειμένοις δι´ ἡλικίαν ἢ νόσον	πλεῖστον	ἐνυπάρχει τοιοῦτον, σπέρμα δὲ ἥκιστα·
[1, 12]	σῶμα μέγα ὂν ἀναλίσκεται τὸ	πλεῖστον	τῆς τροφῆς ὥστ´ ὀλίγον γίγνεται
[1, 9]	γὰρ ἴσχει τὸ μὲν πρῶτον	ἀδιόριστον,	ἔπειτα διακρινόμενον γίγνεται πολλὰ καὶ
[1, 3]	ὑμένας ὑστερικοὺς ἔχει. Μάλιστα δὲ	ἀδιόριστον	ἐπὶ τῶν πολυπόδων ἐστίν, ὥστε
[1, 8]	εὐφυὲς τὸ δέρμα πρὸς τὸ	χωριστὸν	ἔχειν τὸ σκεπαστικὸν μόριον. Κεῖνται
[1, 17]	ἀλλήλων· διὸ ἐν τοῖς φυτοῖς	ἀχώριστον	τὸ θῆλυ καὶ τὸ ἄρρεν.
[1, 17]	Ὅταν γὰρ δεήσῃ γεννᾶν γίγνεται	ἀχώριστον	ὥσπερ ἐν τοῖς φυτοῖς, καὶ
[1, 4]	δὲ τὴν ὀχείαν σφόδρα μεγάλους.	Θᾶττον	μὲν οὖν ὀχεύουσι τὰ ἐντὸς
[1, 12]	εἶναι τοῖς μεγάλοις, περίττωμα δ´	ἔλαττον·	εἰς γὰρ τὸ σῶμα μέγα
[1, 14]	πρὸς τὴν ὕλην, καὶ μήτε	ἔλαττον	ὥστε μὴ πέττειν μηδὲ συνιστάναι,
[1, 11]	πολλάκις συμβαίνει ἡ ὁμιλία αὕτη	ἧττον	γίγνεται (τὸ χαίρειν τοῖς πλησιάζουσιν.
[1, 12]	μᾶλλον ἧττον προΐενται σπέρμα καὶ	ἧττον	ἐπιθυμοῦσι τοῦ ἀφροδισιάζειν. Ὅμοιον δὲ
[1, 13]	ζῴοις. Τά τε γὰρ πίονα	ἧττόν	ἐστι σπερματικὰ τῶν ἀπιμέλων, ὥσπερ
[1, 13]	ἡδονῆς· καὶ γιγνομένης πάλιν οὐδὲν	ἧττον,	καὶ ἰσοδρομησάντων (παρὰ) τοῦ ἄρρενος
[1, 12]	καὶ οἱ (τράγοι πίονες ὄντες	ἧττον	ὀχεύουσιν, διὸ καὶ προλεπτύνουσιν αὐτούς·
[1, 13]	ἀσθενεστέρῳ γίγνεσθαι περίττωμα πλεῖον καὶ	ἧττον	πεπεμμένον, τοιοῦτον δ´ ὂν ἀναγκαῖον
[1, 12]	γιγνόμενοι πολύσαρκοι ἢ πιότεροι μᾶλλον	ἧττον	προΐενται σπέρμα καὶ ἧττον ἐπιθυμοῦσι
[1, 14]	ἡδονὴν τῇ ἁφῇ κατὰ τὸν	αὐτὸν	τόπον τοῖς ἄρρεσιν· καίτοι οὐ
[1, 13]	ἀπελθὸν τῷ πρώτῳ προστεθέντι. Τὸν	αὐτὸν	τρόπον καὶ τὸ τελευταῖον περίττωμα
[1, 1]	καὶ ἐπὶ τῶν φυτῶν τὸν	αὐτὸν	τρόπον· τὰ μὲν γὰρ ἐκ
[1, 7]	ἐκ τοῦ ᾠοῦ γίγνηται, τὸν	αὐτὸν	τρόπον τὰ πλεῖστα γίγνεται ὅνπερ
[1, 13]	πεπεμμένον αἷμα, ἀλλ´ οὐ τὸν	αὐτὸν	τρόπον τῷ σπέρματι. Ὥστ´ εὐλόγως
[1, 13]	τὸ ἐναλειφθὲν τοῦ κονιάματος εὐθύς·	ταὐτὸν	γάρ ἐστι τὸ ἀπελθὸν τῷ
[1, 1]	γενέσεως τῆς ἑκάστου τρόπον τινὰ	ταὐτόν	ἐστιν· διόπερ ὁ λόγος εἰς
[1, 11]	τὸ γὰρ πρόβλημα τοῦτ´ ἐκείνοις	ταὐτόν	ἐστιν. Ἔτι εἰ τὸ θῆλυ
[1, 12]	τούτου ἄλλο, ἐπεὶ ἄμφω γε	ταὐτόν	ἐστιν. Ἡ δὲ τοῦ λεγομένου
[1, 13]	τελευταῖον περίττωμα τῷ πρώτῳ συντήγματι	ταὐτόν	ἐστιν. Καὶ περὶ μὲν τούτων
[1, 1]	τὸ οὗ ἕνεκα ὡς τέλος	ταὐτὸν	καὶ ἡ ὕλη τοῖς ζῴοις
[1, 17]	ἕτερον ἄρρεν, τῷ δὲ εἴδει	ταὐτόν,	οἷον ἄνθρωπος ἢ ἵππος ἀμφότερα·
[1, 17]	συνίστησι πλείοσιν· προέμενα δὲ τὸ	τοιοῦτον	ἀπολύεται. Καὶ ἀτεχνῶς ἔοικε τὰ
[1, 13]	περίττωμα πλεῖον καὶ ἧττον πεπεμμένον,	τοιοῦτον	δ´ ὂν ἀναγκαῖον εἶναι αἱματώδους
[1, 13]	φύσιν, τὸ δὲ θῆλυ ὅτι	τοιοῦτον	εἴρηται πρότερον, ἀναγκαῖον καὶ τὴν
[1, 11]	εὐθὺς ἐξ ἀρχῆς τὸ σπέρμα	τοιοῦτόν	ἐστιν ὥστ´ ἐξ αὐτοῦ δυνατὸν
[1, 12]	φλέγμα καὶ εἴ τι ἄλλο	τοιοῦτον·	καὶ γὰρ τὸ φλέγμα τῆς
[1, 2]	λανθάνειν. Τῷ γὰρ ἀποκρίνεσθαι τὸ	τοιοῦτον	μόριον ἀπὸ τοῦ θήλεος καὶ
[1, 12]	τὴν ἐναντίαν. Ὅτι μὲν δὴ	τοιοῦτον	περίττωμα οὐκ ἂν εἴη φανερόν·
[1, 7]	τόκον ἀνασπάσωσι χασμησάμεναι ἤ τι	τοιοῦτον	ποιήσασαι δυστοκοῦσιν. Καὶ κεναὶ δ´
[1, 12]	ἡλικίαν ἢ νόσον πλεῖστον ἐνυπάρχει	τοιοῦτον,	σπέρμα δὲ ἥκιστα· ἢ γὰρ
[1, 13]	σπερματικόν. Σημεῖον δ´ ὅτι οὐ	τοιοῦτον	σπέρμα προΐεται τὸ θῆλυ οἷον
[1, 12]	ἔσται μᾶλλον εὐθεώρητον. Βούλεται δὲ	τοιοῦτον	τὴν φύσιν εἶναι τὸ σπέρμα
[1, 15]	μορίων, μήτε (προΐεσθαι τὸ ἄρρεν	τοιοῦτόν	τι μόριον ὃ ἔσται ἐνυπάρχον
[1, 13]	καὶ οἷον ἐκείνων ἕκαστον ἐνεργείᾳ	τοιοῦτον	τὸ σπέρμα δυνάμει, ἢ κατὰ
[1, 11]	τούτῳ τῷ λόγῳ (τό γε	τοσοῦτον,	ἀλλ´ εἴπερ ἑτέρᾳ πῃ, οὐ
[1, 14]	ὀλίγον λείπουσα τὸ περίττωμα καὶ	τοσοῦτον	ὅσον εἰς τὴν γένεσιν ἱκανὸν
[1, 2]	ὅλη σχεδὸν ἡ μορφὴ συμμεταβάλλει	τοσοῦτον	ὥστε ἢ θῆλυ δοκεῖν εἶναι
[1, 15]	μὲν τούτων διωρίσθω τὸν τρόπον	τοῦτον.	Ἅμα δ´ ἐκ τούτων φανερόν,
[1, 9]	πλεκτάνας, συμπλέκεται δὲ τὸν τρόπον	τοῦτον	ἐξ ἀνάγκης· ἡ γὰρ φύσις
[1, 13]	μὲν τούτων διωρίσθω τὸν τρόπον	τοῦτον.	Ἐπεὶ δ´ ἀναγκαῖον καὶ τῷ
[1, 4]	οὖν εἰρημένα μόρια τοῖς ζῴοις	τοῦτον	ἔχει τὸν τρόπον. Περὶ δὲ
[1, 10]	περὶ ὧν οὐκ ἐλέχθη πρότερον,	τοῦτον	ἔχει τὸν τρόπον· τῶν δ´
[1, 16]	μὲν οὖν προΐεται σπέρμα συμβάλλεται	τοῦτον	τὸν τρόπον εἰς τὴν γένεσιν·
[1, 11]	εἶναι πάλιν ἕν. Ἀλλὰ μὴν	τοῦτον	τὸν τρόπον συμβαίνει λέγειν τοῖς
[1, 15]	τὸ τῶν νεοττῶν. Διὸ ἔνιοι	τοῦτον	τὸν τρόπον τῶν περὶ τὰς
[1, 17]	καὶ γεύσεως μόνον, πρὸς δὲ	φυτὸν	ἢ λίθον θαυμάσιον· ἀγαπητὸν γὰρ
[1, 17]	καὶ γίγνεται ὥσπερ ἂν εἰ	φυτόν,	καθάπερ εἴπομεν. Τὰ δ´ ὀστρακόδερμα
[1, 17]	τὸ ἔργον· ὡς μὲν γὰρ	φυτὸν	οὐκ ἔχει τὸ θῆλυ καὶ
[1, 8]	ἔχουσι τὸ δέρμα καὶ τοῖς	φολιδωτόν,	τούτοις δ´ ἀναγκαῖον ἐντὸς ἔχειν.
[1, 9]	ᾠὸν γὰρ ἴσχει τὸ μὲν	πρῶτον	ἀδιόριστον, ἔπειτα διακρινόμενον γίγνεται πολλὰ
[1, 3]	πᾶσι τοῖς ἐναίμοις ζῴοις, καὶ	πρῶτόν	γε τὰ περὶ τοὺς ὄρχεις
[1, 17]	οὕτω δ´ ᾠοτοκεῖ μακρὰ δένδρεα·	πρῶτον	ἐλαίας Τό τε γὰρ ᾠὸν
[1, 10]	σώματος, περὶ τούτου πῶς ἔχει	πρῶτον.	Ἔστι δὲ σχεδὸν οἷς ἄν
[1, 12]	ἀπιόν, ὅσα συνδυάζεσθαι πέφυκε, τὸ	πρῶτον	ἔχον ἀρχὴν γενέσεως, σπέρμα δὲ
[1, 12]	τῆς σκέψεως καὶ τῶν ἑπομένων	πρῶτον	λαβεῖν περὶ σπέρματος τί ἐστιν·
[1, 11]	ὕδατος προσεγχυθέντος· αὐτὸ γὰρ ἂν	πρῶτον	μάλιστα ἦν ἕκαστον ἄκρατον ὄν·
[1, 7]	αὗται αἱ ὑπεναντιώσεις κατὰ λόγον.	Πρῶτον	μὲν γὰρ τὰ ᾠοτοκοῦντα ᾠοτοκεῖ
[1, 10]	μορίων ἀπιόντος τοῦ σπέρματος) τέτταρα,	πρῶτον	μὲν ἡ σφοδρότης τῆς ἡδονῆς·
[1, 11]	τούτοις ἄλλα συμβαίνει λέγειν ἀδύνατα.	Πρῶτον	μὲν οὖν ὅτι οὐθὲν σημεῖον
[1, 14]	ἐστιν. Λέγω δὲ κύημα τὸ	πρῶτον	μίγμα ἐκ θήλεος καὶ ἄρρενος.
[1, 12]	γιγνόμενον ἐκ θήλεος καὶ ἄρρενος	πρῶτον	μίγμα οἷον κύημά τι ὂν
[1, 7]	ζῳοτοκοῦσιν, ἐν αὑτοῖς δ´ ᾠοτοκοῦσι	πρῶτον.	οτοκοῦσι δὲ τέλειον ᾠόν· οὕτω
[1, 10]	ἐστί τι ἐξ οὗ γίγνεται	πρῶτον	οὕτω καὶ τῶν μορίων ἑκάστου,
[1, 16]	ἧς συνίσταται τὸ κύημα τὸ	πρῶτον,	τὴν δ´ ἐπιγίγνεσθαι ἀεὶ τῆς
[1, 4]	δι´ ἅς εἰσιν, ἀνάγκη λαβεῖν	πρῶτον	τίνος ἕνεκεν ἡ τῶν ὄρχεών
[1, 11]	τοιούτοις πάθεσιν. Οὐ πάντως οὖν	ἔχον	αἷμα οὐδὲ σάρξ. Δῆλον τοίνυν
[1, 12]	ὅσα συνδυάζεσθαι πέφυκε, τὸ πρῶτον	ἔχον	ἀρχὴν γενέσεως, σπέρμα δὲ τὸ
[1, 2]	τῆς κινήσεως καὶ τῆς γενέσεως	ἔχον	τὴν ἀρχήν, τὸ δὲ θῆλυ
[1, 14]	ἡ πυετία τὸ τὴν ἀρχὴν	ἔχον	τὴν συνιστᾶσαν, οὕτω τὸ ἀπὸ
[1, 12]	τὸ ἐξ ἀμφοτέρων τὰς ἀρχὰς	ἔχον	τῶν συνδυασθέντων (οἷον τά τε
[1, 2]	αὑτό, καὶ ἐξ οὗ γίγνεται	ἐνυπάρχον	ἐν τῷ γεννῶντι τὸ γεννώμενον.
[1, 17]	διαλύσειε καὶ χωρίσειεν εἰς τὸ	ἐνυπάρχον	θῆλυ καὶ ἄρρεν. Καὶ ταῦτα
[1, 15]	ἀπὸ τοῦ ἄρρενος, πότερον ὡς	ἐνυπάρχον	καὶ μόριον ὂν εὐθὺς τοῦ
[1, 15]	ὕστερα, ὡς οὐ συμμιγνύμενον καὶ	ἐνυπάρχον,	οὐδ´ ἀπὸ παντὸς ἐλθὸν τὸ
[1, 15]	τοιοῦτόν τι μόριον ὃ ἔσται	ἐνυπάρχον	τῷ γεννηθέντι ἀλλὰ μόνον τῇ
[1, 12]	σπέρμα, πότερον ὡς ὕλην καὶ	πάσχον	ἢ ὡς εἶδός τι καὶ
[1, 10]	ἐχόντων τῶν γεννησάντων ἤδη τινὲς	ἔσχον	ἐν τοῖς αὐτοῖς τόποις τῶν
[1, 2]	ἀπολείπειν, ὡς οὐ κατὰ τὸ	τυχὸν	μόριον οὐδὲ κατὰ τὴν τυχοῦσαν
[1, 9]	ἐν ἑκάστῳ τούτων τῶν ζῴων·	ᾠὸν	γὰρ ἴσχει τὸ μὲν πρῶτον
[1, 7]	δὲ τοσαῦτα ἴσχουσιν ὥστε δοκεῖν	ᾠὸν	εἶναι τὴν ὑστέραν ἑκατέραν ἔν
[1, 15]	πέψαι· λαμβάνει γὰρ τροφὴν τὸ	ᾠὸν	ἕως ἂν αὐξάνηται. Τὸ δ´
[1, 12]	οἷον κύημά τι ὂν ἢ	ᾠόν·	καὶ γὰρ ταῦτα ἤδη ἔχει
[1, 17]	πρῶτον ἐλαίας Τό τε γὰρ	ᾠὸν	κύημά ἐστι, καὶ ἔκ τινος
[1, 8]	δ´ ᾠοτοκεῖ μὲν ἀτελὲς δ´	ᾠόν,	οἷον ὅσοι τῶν ἰχθύων ᾠοτοκοῦσιν,
[1, 7]	ᾠοτοκοῦσι πρῶτον. οτοκοῦσι δὲ τέλειον	ᾠόν·	οὕτω γὰρ γεννᾶται ἐκ τοῦ
[1, 9]	ἐσχισμένας ἐν αἷς ἐγγίγνεται τὸ	ᾠόν.	Τὰ δὲ μαλάκια συμπλέκεται μὲν
[1, 11]	πῶς ζῇ; εἰ δὲ συνεχῆ	ζῷον	ἂν εἴη μικρόν. Καὶ τὰ
[1, 17]	μιγνυμένων καὶ συνδυαζομένων (ἕν τι	ζῷον	γίγνεσθαι ἐξ ἀμφοῖν) Καὶ τὰ
[1, 7]	διεφθείρετο γὰρ ἄν. Ὅταν δὲ	ζῷον	ἐκ τοῦ ᾠοῦ γίγνηται, τὸν
[1, 7]	γεννᾶται ἐκ τοῦ ᾠοῦ τὸ	ζῷον,	ἐξ ἀτελοῦς δὲ οὐθέν. Θύραζε
[1, 7]	καὶ γὰρ ἀνάγκη τὰς μελλούσας	ζῷον	ἕξειν ἰσχυροτέρας εἶναι, διὸ σαρκώδεις
[1, 13]	ἐξ ἧς δυνήσεται συστῆσαι τὸ	ζῷον	ἡ ἀπὸ τοῦ ἄρρενος ἐνυπάρχουσα
[1, 17]	τοῦ ἄρρενος, καὶ ἔστιν ἕτερον	ζῷον	θῆλυ καὶ ἕτερον ἄρρεν, τῷ
[1, 13]	χεὶρ ἢ πρόσωπον ἢ ὅλον	ζῷον·	καὶ οἷον ἐκείνων ἕκαστον ἐνεργείᾳ
[1, 17]	ἀνάγκη καὶ ζῆν, ἐὰν ᾖ	ζῷον,	ὅταν δεήσῃ ἀποτελεῖν τὸ τοῦ
[1, 17]	γεννᾷ εἰς ἕτερον, ὡς δὲ	ζῷον	οὐ φέρει ἐξ αὑτοῦ καρπὸν
[1, 14]	ὥσπερ ἐξ ἑνὸς ᾠοῦ ἓν	ζῷον	(τὰ γὰρ δίδυμα τῶν (ᾠῶν
[1, 17]	ἔκ τινος αὐτοῦ γίγνεται τὸ	ζῷον,	τὸ δὲ λοιπὸν τροφή, καὶ
[1, 2]	εἰσιν. Ἄρρεν μὲν γὰρ λέγομεν	ζῷον	τὸ εἰς ἄλλο γεννῶν, θῆλυ
[1, 2]	θῆλυ ὂν καὶ ἄρρεν τὸ	ζῷον.	Φανερὸν οὖν ὅτι ἀρχή τις
[1, 15]	τοιαῦτα τῶν ζῴων συμπλέκεται μὲν	πολὺν	χρόνον, διαλυθέντα δὲ γεννᾷ ταχέως.
[1, 17]	τὰ μὲν μὴ προϊέμενα σπέρμα	πολὺν	χρόνον συμπεπλέχθαι πέφυκεν ἕως ἂν
[1, 11]	ἀλλὰ μὴ ἀπὸ τῆς ὕλης.	Νῦν	δ´ ὅμοιον λέγουσιν ὥσπερ κἂν
[1, 12]	ἦν σύντηξις, ἀεὶ ἔβλαπτεν ἄν·	νῦν	δ´ οὐ ποιεῖ τοῦτο. ~Ὅτι
[1, 4]	γὰρ ἂν ὑπῆρχε τοῖς γεννῶσι,	νῦν	δ´ οὔθ´ οἱ ὄφεις ἔχουσιν
[1, 13]	τὰ καταμήνια οὐκ ἂν ἦν·	νῦν	δὲ διὰ τὸ ταῦτα γίγνεσθαι
[1, 11]	μάλιστα ἦν ἕκαστον ἄκρατον ὄν·	νῦν	δὲ ὕστερον μᾶλλον καὶ σὰρξ
[1, 12]	ἐστιν οἷον καὶ ἐν τοῖς	νῦν	εἰρημένοις (μέρος γάρ τι ἡ
[1, 7]	μῆκος τῆς φορᾶς, ἐπεὶ καὶ	νῦν	ἐπὶ τῶν γυναικῶν ἐὰν περὶ
[1, 4]	ἔχοντες θοροῦ τοὺς πόρους. Λείπεται	τοίνυν	βελτίονός τινος χάριν. Ἔστι δὲ
[1, 11]	ἄλλην τινὰ τοιαύτην αἰτίαν. Δῆλον	τοίνυν,	εἰ τοῦτο θήσομεν οὕτως ὅτι
[1, 13]	καλουμένων καταμηνίων ἔκκρισις. Ὅτι μὲν	τοίνυν	ἐστὶ τὰ καταμήνια περίττωμα καὶ
[1, 11]	ἔχον αἷμα οὐδὲ σάρξ. Δῆλον	τοίνυν	ὅτι ἀδύνατον τὸ ἀπελθὸν εἶναι
[1, 4]	διὰ τούτων θάτερον. Ὅτι μὲν	τοίνυν	οὐκ ἀναγκαῖον πρὸς τὴν γένεσιν
[1, 5]	τὰς ἀκάνθας. Δι´ ἣν μὲν	οὖν	αἰτίαν ἔχουσι τὰ ἔχοντα ὄρχεις
[1, 6]	λίαν μακράν. Δι´ ἣν μὲν	οὖν	αἰτίαν τὰ μὲν ὄρχεις ἔχει
[1, 8]	τῆς ὑστέρας. ~Δι´ ἣν μὲν	οὖν	αἰτίαν ὑπεναντίως ἔχουσι τὰ περὶ
[1, 11]	διηρθρωμένον τὸ γράμμα. ~Ὅτι μὲν	οὖν	ἀπὸ παντὸς ἔρχεται τὸ σπέρμα
[1, 12]	ἢ περίττωμα εἶναι. Οἱ μὲν	οὖν	ἀρχαῖοι ἐοίκασιν οἰομένοις εἶναι σύντηγμα·
[1, 8]	μὴ πᾶσι γίγνεσθαι ὑγρόν. Ἐπεὶ	οὖν	δεῖ καὶ τοὺς τῶν ἀρρένων
[1, 11]	μορίου ἐν τῷ σπέρματι. Τί	οὖν	διαφέρει ἐπὶ τούτου λέγειν ἢ
[1, 4]	μικρότητα τοῦ σώματος. ~Τὰ μὲν	οὖν	εἰρημένα μόρια τοῖς ζῴοις τοῦτον
[1, 7]	αὐτῶν ὥσπερ τῶν φυτῶν· εἰ	οὖν	ἐν αὑτοῖς ἐτελεσιούργουν ἀναγκαῖον ὀλίγα
[1, 14]	διὰ ψυχρότητα τῆς φύσεως. Ὥσπερ	οὖν	ἐν ταῖς κοιλίαις διὰ τὴν
[1, 8]	καὶ τὴν στάσιν. Τοῖς μὲν	οὖν	ἐντὸς ἔχουσι τοὺς ὄρχεις εὐθὺς
[1, 13]	καὶ τίνα τρόπον. (Ὅτι μὲν	οὖν	ἐστιν ἐσχάτη τροφὴ τὸ αἷμα
[1, 11]	τοῖς τοιούτοις πάθεσιν. Οὐ πάντως	οὖν	ἔχον αἷμα οὐδὲ σάρξ. Δῆλον
[1, 9]	τὴν γαστέρα κύτος. ~Πῶς μὲν	οὖν	ἔχουσι τῇ θέσει περὶ τὰ
[1, 7]	ὑγρὸν ἐκ τοῦ γεώδους. Ἀναγκαῖον	οὖν	θερμὸν εἶναι τὸν τόπον ἐν
[1, 12]	ἰτέα καὶ αἴγειρος. Εἰσὶ μὲν	οὖν	καὶ ἕτεραι αἰτίαι τούτου τοῦ
[1, 10]	σῶμα καὶ μόρια μορίοις· εἴπερ	οὖν	καὶ τῷ ὅλῳ αἴτιον τῆς
[1, 12]	ἐστιν ἢ χρησίμης. Ἄχρηστον μὲν	οὖν	λέγω ἀφ´ ἧς μηθὲν ἔτι
[1, 11]	γυναῖκες, ψύχεος ἀντιάσαντα Φαίνονται δ´	οὖν	μεταβάλλουσαι καὶ γυναῖκες καὶ ἄνδρες,
[1, 11]	καὶ χεῖρας καὶ πόδας) εἴπερ	οὖν	μηδὲ ταῦτα τῷ ἀπὸ παντὸς
[1, 2]	καὶ ἄρρεν τὸ ζῷον. Φανερὸν	οὖν	ὅτι ἀρχή τις οὖσα φαίνεται
[1, 11]	ἀφ´ αὑτοῦ φέρει σπέρμα· δῆλον	οὖν	ὅτι καὶ πρὶν ἀποφυτευθῆναι ἀπὸ
[1, 11]	συμβαίνει λέγειν ἀδύνατα. Πρῶτον μὲν	οὖν	ὅτι οὐθὲν σημεῖον ἡ ὁμοιότης
[1, 11]	ἀλλὰ γένος τι σκωλήκων. Δῆλον	οὖν	ὅτι οὐκ ἀπὸ παντὸς μέρους
[1, 12]	παρὰ φύσιν ἀναλύσεως) Ὅτι μὲν	οὖν	οὐκ ἂν εἴη μέρος φανερόν·
[1, 6]	ὄντες οὐκ εὐσυνάρμοστοί εἰσιν· ἐπεὶ	οὖν	οὐκ ἔχουσι μόρια οἷς περιλήψονται,
[1, 15]	εἰς τὸ ποιόν. Ὅτι μὲν	οὖν	οὔτ´ ἀπὸ παντὸς ἀπέρχεται τὸ
[1, 4]	ὀχείαν σφόδρα μεγάλους. Θᾶττον μὲν	οὖν	ὀχεύουσι τὰ ἐντὸς ἔχοντα· καὶ
[1, 10]	τῶν ἐντόμων ἐστίν. ~Τὰ μὲν	οὖν	περὶ τὴν γένεσιν ὄργανα τοῖς
[1, 13]	οὐ ποιεῖ τοῦτο. ~Ὅτι μὲν	οὖν	περίττωμά ἐστι τὸ σπέρμα χρησίμου
[1, 13]	τὸ στόμα τῶν ὑστερῶν. Ὅταν	οὖν	πολὺ μὲν τὸ ἀπεληλυθὸς ᾖ,
[1, 16]	κίνησις τῆς τέχνης. Ὅσα μὲν	οὖν	προΐεται σπέρμα συμβάλλεται τοῦτον τὸν
[1, 12]	τὸ δ´ ὕστερον. Τῆς μὲν	οὖν	πρώτης τροφῆς περίττωμα φλέγμα καὶ
[1, 14]	κατὰ φύσιν ἐστίν. ~Ὅτι μὲν	οὖν	συμβάλλεται τὸ θῆλυ εἰς τὴν
[1, 7]	τὴν τροφὴν πέττει οὗτος. Εἰ	οὖν	τὰ ᾠὰ ἀνάγκη ἐν τῇ
[1, 12]	τὸ θῆλυ χωρίς. {Γονὴ μὲν	οὖν	τὸ ἀπὸ τοῦ γεννῶντος καλεῖται
[1, 14]	ποιοῦντος καὶ τοῦ πάσχοντος. Εἰ	οὖν	τὸ ἄρρεν ἐστὶν ὡς κινοῦν
[1, 14]	ἓν γίγνεται μόνον. Ὅτι μὲν	οὖν	τὸ θῆλυ εἰς τὴν γένεσιν
[1, 7]	φύσις τὸ ἔσχατον. Διὰ μὲν	οὖν	τὸ ψυχρὰ εἶναι μαλακόδερμα γεννῶσι,
[1, 17]	τοῖς αὑτῆς μορίοις. ~Ἐν μὲν	οὖν	τοῖς ζῴοις πᾶσι τοῖς πορευτικοῖς
[1, 1]	ἀρχὴ τῆς κινήσεως περὶ μὲν	οὖν	τῶν ἄλλων εἴρηται (ὁ τε
[1, 14]	ταῖς πλείσταις. Ἐν ὅσοις μὲν	οὖν	τῶν ζωὴν ἐχόντων μὴ κεχώρισται
[1, 2]	οἷον ὁ ἰξός. ~(Περὶ μὲν	οὖν	φυτῶν αὐτὰ καθ´ αὑτὰ χωρὶς
[1, 1]	λόγος τῆς οὐσίας (ταῦτα μὲν	οὖν	ὡς ἕν τι σχεδὸν ὑπολαβεῖν
[1, 13]	ἐκεῖνο οὐκ ἔστιν. Διότι μὲν	οὖν	ὥσπερ τὸ σπέρμα καὶ τὰ
[1, 2]	θῆλυ καὶ τὸ ἄρρεν· πολλὰ	γοῦν	συμμεταβάλλει μεταβαλλόντων ᾗ θῆλυ καὶ
[1, 7]	ὥς τινές φασι θερμά. Μαλακόδερμα	γοῦν	τὰ ᾠὰ γεννῶσιν· διὰ γὰρ
[1, 7]	φυτῶν· εἰ οὖν ἐν αὑτοῖς	ἐτελεσιούργουν	ἀναγκαῖον ὀλίγα τῷ πλήθει εἶναι·
[1, 11]	φασίν, οὐθὲν ἔδει ἀπὸ πάντων	ἀξιοῦν	ἀπιέναι ἀλλὰ μόνον ἀπὸ τοῦ
[1, 12]	ἢ ὡς εἶδός τι καὶ	ποιοῦν,	ἢ καὶ ἄμφω. Ἅμα γὰρ
[1, 12]	ἐξ ἐκείνου τι εἶναι τὸ	ποιοῦν	οἷον τοῦ ἀνθρώπου· γίγνεται γὰρ
[1, 14]	ἄρρεν ἐστὶν ὡς κινοῦν καὶ	ποιοῦν,	τὸ δὲ θῆλυ {ᾗ θῆλυ}
[1, 11]	δ´ ἀπὸ τῶν ἀνομοιομερῶν μόνον	οὔκουν	ἀπὸ πάντων. Προσήκει δὲ μᾶλλον
[1, 6]	δὲ εὔφθαρτοι τοῦτο μὴ ποιοῦντες·	οὔκουν	δεῖ ἐν τῷ συνδυασμῷ τὸ
[1, 14]	οὖν τὸ ἄρρεν ἐστὶν ὡς	κινοῦν	καὶ ποιοῦν, τὸ δὲ θῆλυ
[1, 15]	ᾗ τὸ μὲν ποιητικὸν καὶ	κινοῦν	τὸ δὲ παθητικὸν καὶ κινούμενον,
[1, 13]	ἀσθενέστερον δὲ τὸ ἐλάττονος θερμότητος	κοινωνοῦν	κατὰ φύσιν, τὸ δὲ θῆλυ
[1, 12]	καὶ ἄγονόν ποτε γίγνεται τὸ	ἀποχωροῦν	διὰ τὸ ὀλίγον ἔχειν τὸ
[1, 11]	ὕστερον μᾶλλον καὶ σὰρξ καὶ	ὀστοῦν	καὶ τῶν ἄλλων ἕκαστόν ἐστι
[1, 11]	φάναι τι νεῦρον εἶναι καὶ	ὀστοῦν	λίαν ἐστὶν ὑπὲρ ἡμᾶς τὸ
[1, 5]	δι´ ἥνπερ καὶ οἱ ὄρνιθες·	ταχὺν	γὰρ ἀναγκαῖον γίγνεσθαι τὸν συνδυασμὸν
[1, 3]	τοῦ σώματος ὄγκος πάντῃ ὅμοιος	ὤν.	Δικρόαι δὲ καὶ αἱ τῶν
[1, 7]	κίνησιν, ὁ δὲ τόπος ἐπίκαιρος	ὢν	τοῦ ζῆν οὐκ ἂν δύναιτο
[1, 15]	γόνιμα ταῦτα γίγνεται τὰ ᾠά,	ὧν	δ´ ἂν μή, ἄγονα, ὡς
[1, 15]	δ´ ἐκ τούτων φανερόν, περὶ	ὧν	ἐχόμενόν ἐστιν ἐπισκέψασθαι, (πῶς ποτε
[1, 10]	περὶ γονῆς καὶ γάλακτος, περὶ	ὧν	καιρός ἐστιν εἰπεῖν, περὶ μὲν
[1, 15]	ἄρρην ἐπιρραίνει τὸν θορόν· καὶ	ὧν	μὲν ἂν ἐφάψηται, γόνιμα ταῦτα
[1, 11]	γίγνονται καὶ τὴν κίνησιν, ἀφ´	ὧν	οὐθὲν ἀπέρχεται. Ἔνια δ´ οὐκ
[1, 11]	τοῖς ἄνωθεν γονεῦσιν ἐοίκασιν ἀφ´	ὧν	οὐθὲν ἀπῆλθεν· ἀποδιδόασι γὰρ διὰ
[1, 1]	γένεσιν συντελοῦντα τοῖς ζῴοις περὶ	ὧν	οὐθὲν διώρισται πρότερον, περὶ αἰτίας
[1, 10]	γένεσιν ὄργανα τοῖς ζῴοις περὶ	ὧν	οὐκ ἐλέχθη πρότερον, τοῦτον ἔχει
[1, 16]	ἕτερον, τὴν αὐτὴν δὲ ἀφ´	ὧν	τὸ αὐτό, αἱ δὲ χεῖρες
[1, 16]	τινα κίνησιν, ἑτέραν μὲν ἀφ´	ὧν	τὸ γιγνόμενον ἕτερον, τὴν αὐτὴν
[1, 11]	καὶ ἀνόμοια τοῖς τεκνώσασιν· περὶ	ὧν	ὕστερον τὴν αἰτίαν θεωρητέον· τὸ
[1, 11]	ἀπὸ παντός, κἂν ἀπὸ τῶν	συλλαβῶν	ἑκάστης, εἰ δ´ ἀπὸ τούτων,
[1, 11]	τοῖς ὕστερον. Τοῦ δ´ ἐκ	κολοβῶν	γίγνεσθαι κολοβὰ ἡ αὐτὴ αἰτία
[1, 10]	συμβαῖνον αὐτῶν. Ἔτι τὸ ἐκ	κολοβῶν	κολοβὰ γίγνεσθαι· διὰ μὲν γὰρ
[1, 11]	δὲ καὶ οὐ κολοβὰ ἐκ	κολοβῶν,	ὥσπερ καὶ ἀνόμοια τοῖς τεκνώσασιν·
[1, 12]	τραγᾶν ἀπὸ τοῦ πάθους τῶν	τράγων	καλοῦσιν) Καὶ οἱ πίονες δὲ
[1, 11]	Ἐμπεδοκλῆς γεννᾷ ἐπὶ τῆς Φιλότητος	λέγων·	ᾗ πολλαὶ μὲν κόρσαι ἀναύχενες
[1, 1]	ἐν μὲν τοῖς ἐναίμοις ἔξω	ὀλίγων	ἅπασι τὸ μὲν ἄρρεν τὸ
[1, 9]	ἀναβαίνειν ὡσαύτως) τοὐναντίον δ´ ἐπ´	ὀλίγων·	ὥστε δὲ γένει διελεῖν οὔπω
[1, 12]	οὕτω γὰρ καὶ περὶ τῶν	ἔργων	αὐτοῦ καὶ τῶν περὶ αὐτὸ
[1, 15]	τῷ λόγῳ καὶ ἐπὶ τῶν	ἔργων.	Διὰ τοῦτο γὰρ ἔνια τῶν
[1, 15]	οὕτω φαίνεται καὶ ἐπὶ τῶν	ἔργων.	Καθόλου τε γὰρ ἐπισκοποῦσιν οὐ
[1, 14]	ἀποσπερματίζει. Δῆλον δ´ ἐπὶ τῶν	παίδων	τῶν μήπω δυναμένων προΐεσθαι, ἐγγὺς
[1, 7]	διὰ τὸ ἀμφοτέρων μετέχειν τῶν	εἰδῶν·	καὶ γὰρ πρὸς τῷ ὑποζώματι
[1, 9]	δὲ τοῦτο ἐπί τε τῶν	ἀκρίδων	καὶ ὅσα μέγεθος αὐτῶν ἔχει,
[1, 4]	ὄρνισι καὶ τοῖς ᾠοτόκοις τῶν	τετραπόδων	δέχονται τὴν σπερματικὴν περίττωσιν, ὥστε
[1, 8]	ὄρνιθας καὶ τὰ ᾠοτόκα τῶν	τετραπόδων,	καὶ τοῖς κατ´ ἀμφοτέρους τοὺς
[1, 9]	πλείστων ἐστὶ καὶ ἐπὶ τῶν	τετραπόδων	καὶ ᾠοτόκων· τὰ γὰρ θήλεα
[1, 7]	ἄνθρωπος καὶ τὰ ζῳοτοκοῦντα τῶν	τετραπόδων,	οἱ δ´ ὄρνιθες ἄνω καὶ
[1, 14]	δ´ ἐστὶν ἄνθρωπος καὶ τῶν	τετραπόδων	ὅσα κάμπτει τὰ ὀπίσθια σκέλη
[1, 7]	ἄνω καὶ ὅσα ᾠοτοκεῖ τῶν	τετραπόδων.	Οὐ μὴν ἀλλ´ ἔχουσι καὶ
[1, 3]	Μάλιστα δὲ ἀδιόριστον ἐπὶ τῶν	πολυπόδων	ἐστίν, ὥστε δοκεῖν μίαν εἶναι·
[1, 9]	τοῦ αὐλοῦ δίεσις ἐπὶ τῶν	πολυπόδων,	ᾗ φασιν ὀχεύειν πλεκτάνῃ οἱ
[1, 8]	τε δελφῖνες καὶ ὅσα τῶν	κητωδῶν	ὄρχεις ἔχουσιν ἐντὸς ἔχουσι, καὶ
[1, 11]	ἀπ´ οὐδετέρου ἀπιέναι, ἀλλὰ διέσπασται	μελέων	φύσις, ἡ μὲν ἐν ἀνδρός
[1, 14]	τὴν τοιαύτην, οἷον ἔνια τῶν	δριμέων	ἐπίδηλον ποιεῖ εἰς πλῆθος τὴν
[1, 11]	ἀπῆλθεν· ἀποδιδόασι γὰρ διὰ πολλῶν	γενεῶν	αἱ ὁμοιότητες, οἷον καὶ ἐν
[1, 4]	ὄρχεις, καὶ ὅσα γε τῶν	ὀρνέων	καθ´ ὥραν μίαν ὀχεύει, ὅταν
[1, 3]	ἰχθύων γένος καὶ τὸ τῶν	ὄφεων,	ἀλλὰ πόρους μόνον δύο σπερματικούς·
[1, 6]	ἰχθύων φύσις καὶ ἡ τῶν	ὄφεων.	Οἱ (μὲν γὰρ ἰχθύες ὀχεύονται
[1, 4]	πρῶτον τίνος ἕνεκεν ἡ τῶν	ὄρχεών	ἐστι σύστασις. Εἰ δὴ πᾶν
[1, 8]	τῶν φολιδωτῶν. Καὶ τὸ τῶν	ὀρνίθων	δὲ δέρμα σκληρὸν ὥστε κατὰ
[1, 4]	ἰχθύσιν. Φανερὸν δ´ ἐπὶ τῶν	ὀρνίθων·	περὶ γὰρ τὰς ὀχείας πολὺ
[1, 8]	τῶν περὶ τὰς ὀχείας συμβαινόντων	ἀναγκαίων.	Διὰ τὴν αὐτὴν δ´ αἰτίαν
[1, 12]	μετὰ τόδε οἷον ἐκ τῶν	Παναθηναίων	ὁ πλοῦς, οὐδ´ ὡς ἐξ
[1, 9]	μακρὰν ἔχοντα τὴν ἀπάρτησιν τῶν	πτερυγίων.	Ἔχουσι δ´ οἱ μὲν ἄρρενες
[1, 1]	καθ´ ἕκαστον γένος περὶ τῶν	ἰδίων	χωρίς, τίνα τρόπον διὰ τὴν
[1, 7]	διὰ μὲν τὸ ᾠοτόκα εἶναι	τελείων	ᾠῶν ἄνω ἔχει, διὰ δὲ
[1, 13]	τὴν κάθαρσιν ὑπολείπεται ταῖς γονίμοις,	πλείων	δ´ οὐ γίγνεται περίττωσις ὥστε
[1, 11]	καὶ ὀστᾶ συνεστᾶσιν, ἀπὸ τῶν	στοιχείων	ἂν εἴη μᾶλλον· ἀπὸ γὰρ
[1, 11]	δ´ ἀπὸ τούτων, ἀπὸ τῶν	στοιχείων	καὶ τῆς συνθέσεως. Ὥστ´ εἴπερ
[1, 9]	μαλακοστράκων, δεύτερον δὲ τὸ τῶν	μαλακίων,	τρίτον δὲ τὸ τῶν ἐντόμων,
[1, 11]	πω ὅταν γεννῶσιν, οἷον τρίχωσιν	πολιῶν	ἢ γενείου. ἔτι τοῖς ἄνωθεν
[1, 15]	τὸ λευκαίνεσθαι, γόνιμα γίγνεται ἀντὶ	ὑπηνεμίων·	ἐάν τε ὑφ´ ἑτέρου ὠχευμένη
[1, 12]	συναπέρχονται, αὗται δὲ νοσώδεις, διὸ	ἐνίων	γε καὶ ἄγονόν ποτε γίγνεται
[1, 12]	διαβολὴ τῆς πάσης ταραχῆς ἐστιν)	ἐνίων	δ´ ἔξω οἷον αἱ τέχναι
[1, 12]	τά τε τῶν φυτῶν καὶ	ἐνίων	ζῴων ἐν οἷς μὴ κεχώρισται
[1, 12]	τῆς κινήσεως. Τῶν δὲ τοιούτων	ἐνίων	μὲν ἐν αὐτοῖς ἡ ἀρχὴ
[1, 13]	τε ποίας τροφῆς καὶ περὶ	καταμηνίων·	γίγνεται γάρ τισι καταμήνια τῶν
[1, 13]	ἐν τούτοις γὰρ ἡ τῶν	καταμηνίων	γίγνεται ῥύσις θύραζε μόνοις, καὶ
[1, 13]	δὲ τοιαύτη ἡ τῶν καλουμένων	καταμηνίων	ἔκκρισις. Ὅτι μὲν τοίνυν ἐστὶ
[1, 13]	ἐὰν μὴ ἡ τῶν καλουμένων	καταμηνίων	ἰκμὰς ὑπάρχῃ σύμμετρος. Διὸ οὔτε
[1, 13]	οὔτε τι ἄλλο μὴ τῶν	καταμηνίων	ἱσταμένων· ἐάν τε συμβῇ τι
[1, 14]	ἄλλαι αἱμορροΐδες καὶ αἱ τῶν	καταμηνίων·	καὶ γὰρ αὕτη αἱμορροΐς ἐστιν,
[1, 10]	φύσις καὶ ἡ τῶν καλουμένων	καταμηνίων,	ὅσα ταύτην τὴν ὑγρότητα προΐεται
[1, 13]	Ὅσαι δὲ μὴ γιγνομένων τῶν	καταμηνίων	συλλαμβάνουσιν, ἢ μεταξὺ γιγνομένων ὕστερον
[1, 14]	τοῦτο δ´ ἐστὶν ἐν τῇ	καταμηνίων	συστάσει, τὰ δὲ καταμήνια περίττωμα,
[1, 14]	καὶ τοῦτ´ ἔστιν ἡ τῶν	καταμηνίων	σύστασις καὶ τὸ ἀνάλογον ἐν
[1, 14]	πρώτην ὕλην ἐστὶν ἡ τῶν	καταμηνίων	φύσις. ~Καὶ περὶ μὲν τούτων
[1, 11]	εἴη μικρόν. Καὶ τὰ τῶν	αἰδοίων	πῶς; οὐ γὰρ ὅμοιον τὸ
[1, 11]	προσφύεται. ἔτι οὐδ´ ἀπὸ τῶν	περικαρπίων	ἀπέρχεται· καίτοι καὶ ταῦτα γίγνεται
[1, 10]	τεκμηρίοις, (ὡς ἀφ´ ἑκάστου τῶν	μορίων	ἀπιόντος τοῦ σπέρματος) τέτταρα, πρῶτον
[1, 11]	πάντων ἀποκρίνεται τὸ σπέρμα τῶν	μορίων.	~Ἀρχὴ δὲ καὶ ταύτης τῆς
[1, 11]	λέγειν ἢ (ἐπὶ τῶν ἄλλων	μορίων;	εἰ γὰρ μηδ´ ἀπὸ τῆς
[1, 1]	~(Ἐπεὶ δὲ περὶ τῶν ἄλλων	μορίων	εἴρηται τῶν ἐν τοῖς ζῴοις
[1, 13]	καὶ μεριζομένου πως γίγνεται τῶν	μορίων	ἕκαστον, τὸ δὲ σπέρμα πεφθὲν
[1, 10]	εἰ ἐκείνου σπέρμα καὶ τῶν	μορίων	ἑκάστου εἴη ἄν τι σπέρμα
[1, 10]	γίγνεται πρῶτον οὕτω καὶ τῶν	μορίων	ἑκάστου, ὥστ´ εἰ ἐκείνου σπέρμα
[1, 10]	τὸ ἀφ´ ἑκάστου τι τῶν	μορίων	ἐλθεῖν. Ἔτι δὲ καὶ εὔλογον
[1, 12]	οὗ ἤδη γίγνεται ἕκαστον τῶν	μορίων.	Ἔστι γὰρ τὸ μὲν πρότερον
[1, 11]	ἐπὶ τῶν ἄλλων ἂν εἴη	μορίων.	Ἔτι ἔνια γίγνεται τῶν ζῴων
[1, 11]	τὸ ἀπελθεῖν ἀπὸ πάντων τῶν	μορίων·	ἱκανὸν γὰρ ἀφ´ ἑνὸς ἀπιέναι
[1, 11]	ἔδει δὲ ἐν ἑκάστῳ τῶν	μορίων,	καὶ μὴ ἅμα ἀλλ´ ἐν
[1, 9]	πρότερον (ἐν τοῖς περὶ τῶν	μορίων	λόγοις) Ἔχει δ´ ἡ θήλεια
[1, 15]	πάντων ἰέναι τὸ σπέρμα τῶν	μορίων,	μήτε (προΐεσθαι τὸ ἄρρεν τοιοῦτόν
[1, 17]	ἀποπέμψῃ τι τῶν ἐπεισάκτων αὐτοῦ	μορίων,	ὃ συστήσει τὸ κύημα ἐν
[1, 16]	τὸ ἄρρεν τῶν αὑτοῦ τι	μορίων,	ὅμοιον ἔοικε ποιοῦντι ὥσπερ ἂν
[1, 13]	ἡ χεὶρ οὐδ´ ἄλλο τῶν	μορίων	οὐθὲν ἄνευ ψυχικῆς ἢ ἄλλης
[1, 1]	σωμάτων) λοιπὸν δὲ τῶν μὲν	μορίων	τὰ πρὸς τὴν γένεσιν συντελοῦντα
[1, 1]	ἢ τῆς γῆς σηπομένης ἢ	μορίων	τινῶν ἐν τοῖς φυτοῖς· ἔνια
[1, 11]	καὶ τῶν ἄλλων ἕκαστόν ἐστι	μορίων.	Τοῦ δὲ σπέρματος φάναι τι
[1, 9]	οὐχ ὁ αὐτὸς τρόπος τῶν	μορίων	τῶν πρὸς τὴν γένεσιν συντελούντων
[1, 4]	τρόπον ἔχει αὕτη ἐκ τῶν	ἱστοριῶν	τῶν περὶ τὰ ζῷα δεῖ
[1, 7]	τῶν ἀνατομῶν τεθεωρηκέναι καὶ τῶν	ἱστοριῶν.	Ὥστε διὰ μὲν τὸ ᾠοτόκα
[1, 11]	ἐν τῇ ὁμιλίᾳ τῇ τῶν	ἀφροδισίων,	οὐ τὸ ἀπὸ παντὸς ἀπιέναι
[1, 12]	γὰρ καὶ ἡ ἐκ τῶν	ἐναντίων	γένεσις· τὰ μὲν γὰρ ἐξ
[1, 12]	ἔσται καὶ πῶς ἡ ἐξ	ἐναντίων	γένεσις ὑπάρχει πᾶσι τοῖς ἐκ
[1, 12]	γένεσις· τὰ μὲν γὰρ ἐξ	ἐναντίων	γίγνεται, ἄρρενος καὶ θήλεος, τὰ
[1, 0]	~ΑΡΙΣΤΟΤΕΛΟΥΣ ΠΕΡΙ	ΖΩΙΩΝ	ΓΕΝΕΣΕΩΣ Α. ~(Ἐπεὶ δὲ περὶ
[1, 9]	λοιπά, ἓν μὲν τὸ τῶν	μαλακοστράκων,	δεύτερον δὲ τὸ τῶν μαλακίων,
[1, 11]	τὴν φύσιν, ἀλλὰ γένος τι	σκωλήκων.	Δῆλον οὖν ὅτι οὐκ ἀπὸ
[1, 7]	ἐπεὶ καὶ νῦν ἐπὶ τῶν	γυναικῶν	ἐὰν περὶ τὸν τόκον ἀνασπάσωσι
[1, 4]	ἐν τοῖς ἄρρεσι διαφορᾶς τῶν	σπερματικῶν	ὀργάνων εἴ τις μέλλει θεωρήσειν
[1, 14]	ἅμα διισταμένων τῶν τόπων τῶν	δεκτικῶν	ἑκατέρου τοῦ περιττώματος· καὶ ἀραιουμένων
[1, 9]	δὲ τοῦτο καὶ ἐπὶ τῶν	ᾠοτόκων	ἰχθύων τῶν πλείστων ἐστὶ καὶ
[1, 9]	καὶ ἐπὶ τῶν τετραπόδων καὶ	ᾠοτόκων·	τὰ γὰρ θήλεα μείζω τῶν
[1, 7]	ὄρνιθες καὶ τὰ τετράποδα τῶν	ᾠοτόκων	τέλεια ᾠὰ τίκτουσιν, ἃ δεῖ
[1, 15]	τὸ τῶν ἰχθύων γένος τῶν	ᾠοτόκων	τοῦ μήτε ἀπὸ πάντων ἰέναι
[1, 8]	μὴ ἐχόντων ὄρχεις, ταῖς τῶν	ᾠοτόκων	ὑστέραις· πᾶσι γὰρ πρὸς τοῖς
[1, 13]	γίγνεται γάρ τισι καταμήνια τῶν	ζῳοτόκων.	Διὰ τούτων γὰρ φανερὸν ἔσται
[1, 11]	ἀγόνων γόνιμοι οὕτω καὶ ἐκ	θηλυτόκων	ἀρρενοτόκοι, ὡς οὐκ ἐν τῷ
[1, 5]	νευρῶδες καὶ ἡ φύσις τῶν	σκελῶν	νευρώδης) ὥστ´ ἐπεὶ τοῦτ´ οὐκ
[1, 5]	ὁμιλίᾳ ἡ σύντασις γίγνεται τῶν	σκελῶν·	τό τε γὰρ ὄργανον νευρῶδες
[1, 13]	πίονα ἧττόν ἐστι σπερματικὰ τῶν	ἀπιμέλων,	ὥσπερ εἴρηται πρότερον (αἴτιον δ´
[1, 17]	συνδεδυασμένων, μίξασα ταῦτα διέθηκε μετ´	ἀλλήλων·	διὸ ἐν τοῖς φυτοῖς ἀχώριστον
[1, 2]	συνδυασμὸν μόρια, καὶ ταῦτα διαφέροντ´	ἀλλήλων	καθὸ τὸ ἄρρεν διοίσει τοῦ
[1, 6]	ὥστε μὴ ἐν τῷ θιγγάνειν	ἀλλήλων	πέττειν ἀλλὰ προΐεσθαι πεπεμμένον. Διὸ
[1, 11]	ἑκατέρου, διὸ καὶ δέονται τῆς	ἀλλήλων	συνουσίας. Ἀλλὰ καὶ τοῦτ´ ἀδύνατον.
[1, 11]	αὐτὸς λόγος καὶ ἐπὶ τῶν	ἄλλων	ἂν εἴη μορίων. Ἔτι ἔνια
[1, 1]	κινήσεως περὶ μὲν οὖν τῶν	ἄλλων	εἴρηται (ὁ τε γὰρ λόγος
[1, 11]	σὰρξ καὶ ὀστοῦν καὶ τῶν	ἄλλων	ἕκαστόν ἐστι μορίων. Τοῦ δὲ
[1, 1]	γὰρ συμβαῖνον οὕτως ἐπὶ τῶν	ἄλλων	ζῴων) εἰ δ´ ἀνόμοια μὲν
[1, 2]	χωρὶς ἐπισκεπτέον. Περὶ δὲ τῶν	ἄλλων	ζῴων τῆς γενέσεως λεκτέον κατὰ
[1, 9]	τίνας αἰτίας εἴρηται. Τῶν δ´	ἄλλων	ζῴων τῶν ἀναίμων οὐχ ὁ
[1, 11]	τούτου λέγειν ἢ (ἐπὶ τῶν	ἄλλων	μορίων; εἰ γὰρ μηδ´ ἀπὸ
[1, 1]	Α. ~(Ἐπεὶ δὲ περὶ τῶν	ἄλλων	μορίων εἴρηται τῶν ἐν τοῖς
[1, 7]	ἐστιν ὥσπερ καὶ ἐπὶ τῶν	ἄλλων	τῶν ἀνάλογον τούτοις ἐχόντων τὴν
[1, 2]	καὶ ἥλιον ἤ τι τῶν	ἄλλων	τῶν τοιούτων ὡς γεννῶντας καὶ
[1, 7]	περὶ ταύτης καὶ περὶ τῶν	ἄλλων	ὑστερῶν, ὃν τρόπον ἔχουσιν, ἔκ
[1, 11]	οὐθὲν ἀπῆλθεν· ἀποδιδόασι γὰρ διὰ	πολλῶν	γενεῶν αἱ ὁμοιότητες, οἷον καὶ
[1, 9]	ἄνω. Τεθεώρηται δὲ τοῦτο ἐπὶ	πολλῶν,	(καὶ περὶ τοῦ ἀναβαίνειν ὡσαύτως)
[1, 11]	καὶ τὰ γένη τῶν καλουμένων	ψυλλῶν·	ἐκ δὲ τούτων γίγνεται μὲν
[1, 16]	τοῦ τέκτονος πρὸς τὴν τῶν	ξύλων	ὕλην οὔτ´ ἀπέρχεται οὐθέν, οὔτε
[1, 9]	Τῶν δ´ ἄλλων ζῴων τῶν	ἀναίμων	οὐχ ὁ αὐτὸς τρόπος τῶν
[1, 13]	περὶ τὴν γονήν) τῶν τε	ἀναίμων	τὰ μαλάκια καὶ τὰ μαλακόστρακα
[1, 1]	θῆλυ τελειωθέν ἐστι, τῶν δ´	ἀναίμων	τὰ μὲν ἔχει τὸ θῆλυ
[1, 9]	ζῴων συνωνύμων καθάπερ ἐπὶ τῶν	ἐναίμων,	οἷον αἵ τε ἀκρίδες καὶ
[1, 17]	πλείονι χρόνῳ, οἷον ἐπὶ τῶν	ἐναίμων.	Τὰ μὲν γὰρ ἡμέρας τι
[1, 7]	τρόπον ἔχουσιν, ἔκ τε τῶν	ἀνατομῶν	τεθεωρηκέναι καὶ τῶν ἱστοριῶν. Ὥστε
[1, 1]	μαλακοστράκοις, ἐν δὲ τῷ τῶν	ἐντόμων	γένει τὰ πλεῖστα. Τούτων δ´
[1, 3]	Δικρόαι δὲ καὶ αἱ τῶν	ἐντόμων	εἰσὶν ἐν τοῖς μέγεθος ἔχουσιν·
[1, 15]	ζῳοποιεῖν, ὥσπερ εἴπομεν ἐπὶ τῶν	ἐντόμων	ἐν οἷς τὸ θῆλυ προΐεται
[1, 9]	γὰρ πλεῖστα μικρὰ λίαν τῶν	ἐντόμων	ἐστίν. ~Τὰ μὲν οὖν περὶ
[1, 11]	τεκμήριον τεθεωρήκαμεν ἱκανῶς ἐπὶ τῶν	ἐντόμων.	Καὶ γὰρ εἰ μὴ ἐν
[1, 9]	μαλακίων, τρίτον δὲ τὸ τῶν	ἐντόμων,	καὶ τέταρτον τὸ τῶν ὀστρακοδέρμων
[1, 1]	τοιαῦτα δ´ ἐστὶν ἔνια τῶν	ἐντόμων.	Καὶ τοῦτο συμβέβηκεν εὐλόγως· εἰ
[1, 15]	οἷον συμβαίνει ἐν ἐνίοις τῶν	ἐντόμων.	Ὃ γὰρ τοῖς προϊεμένοις ἀπεργάζεται
[1, 17]	κύημα, οἷον τὰ συνδυαζόμενα τῶν	ἐντόμων·	τὰ δ´ ἕως ἂν ἀποπέμψῃ
[1, 9]	οὐθὲν ὦπταί πω. Τῶν δ´	ἐντόμων	τὰ μὲν συνδυάζεται καὶ ἡ
[1, 9]	ἐντόμων, καὶ τέταρτον τὸ τῶν	ὀστρακοδέρμων	(τούτων δὲ περὶ μὲν πάντων
[1, 12]	πολὺ εἰπεῖν συμβαίνει ἐκ τῶν	ἀφροδισιασμῶν	ἔκλυσις καὶ ἀδυναμία μᾶλλον διὰ
[1, 4]	ταχύτερα πρὸς τὴν ἐνέργειαν τῶν	συνδυασμῶν.	Ἃ δὲ δεῖ σωφρονέστερα εἶναι,
[1, 9]	γένεσις αὐτῶν ἐστιν ἐκ ζῴων	συνωνύμων	καθάπερ ἐπὶ τῶν ἐναίμων, οἷον
[1, 4]	τοῖς ἄρρεσι διαφορᾶς τῶν σπερματικῶν	ὀργάνων	εἴ τις μέλλει θεωρήσειν τὰς
[1, 2]	δεῖται δὲ πρὸς πᾶσαν ἐργασίαν	ὀργάνων,	ὄργανα δὲ ταῖς δυνάμεσι τὰ
[1, 14]	ἐστιν) Ἐν ὅσοις δὲ τῶν	γενῶν	διώρισται τὸ θῆλυ καὶ τὸ
[1, 1]	μὲν ἐκ συνδυασμοῦ γίγνεται τῶν	συγγενῶν	ζῴων καὶ αὐτὰ γεννᾷ κατὰ
[1, 11]	γίγνεται τῶν ζῴων οὔτ´ ἐξ	ὁμογένων	οὔτε τῷ γένει διαφόρων, οἷον
[1, 14]	ἐπὶ τῶν παίδων τῶν μήπω	δυναμένων	προΐεσθαι, ἐγγὺς δὲ τῆς ἡλικίας
[1, 13]	τι ἄλλο μὴ τῶν καταμηνίων	ἱσταμένων·	ἐάν τε συμβῇ τι τούτων
[1, 14]	αὐτῇ ἡλικίᾳ, ὡς καὶ ἅμα	διισταμένων	τῶν τόπων τῶν δεκτικῶν ἑκατέρου
[1, 16]	ἐν τῷ ἄρρενι τῶν σπέρμα	προϊεμένων	χρῆται τῷ σπέρματι ὡς ὀργάνῳ
[1, 14]	τοῖς ἀναίμοις, ἔκ τε τῶν	εἰρημένων	δῆλον καὶ κατὰ τὸν λόγον
[1, 15]	τὴν ὕλην, δῆλον ἐκ τῶν	εἰρημένων.	Διὰ γὰρ τοῦτο οὔτ´ αὐτὸ
[1, 2]	καθ´ ἕκαστον αὐτῶν, ἀπὸ τῶν	εἰρημένων	συνείροντας. Καθάπερ γὰρ εἴπομεν τῆς
[1, 11]	ἀλλ´ ἐν τοῖς πλείστοις τῶν	τεθεωρημένων.	Ὥστε φανερὸν ἂν εἴη ὅτι
[1, 1]	ὅσα γίγνεται μὴ ἐκ ζῴων	συνδυαζομένων	ἀλλ´ ἐκ γῆς σηπομένης καὶ
[1, 1]	ζῴων, ἐκ τούτων ἐγίγνετο ζῷα	συνδυαζομένων,	εἰ μὲν ὁμογενῆ, καὶ τὴν
[1, 9]	πολλὰ τοιαῦτα γένη. Τῶν δὲ	συνδυαζομένων	ἐν τοῖς πλείστοις τὰ θήλεα
[1, 17]	κατὰ τὴν ὄψιν μιγνυμένων καὶ	συνδυαζομένων	(ἕν τι ζῷον γίγνεσθαι ἐξ
[1, 15]	γὰρ ἔνια τῶν ἀρρένων καὶ	συνδυαζομένων	τοῖς θήλεσιν οὐδὲ μόριον οὐθὲν
[1, 16]	ἐν τῷ θήλει συμβαίνει τῶν	γιγνομένων,	ἀλλ´ οὐκ εἰς τὸ ἄρρεν
[1, 13]	σύμμετρος. Διὸ οὔτε ὅλως μὴ	γιγνομένων	αὐτῶν γεννᾷ τὸ θῆλυ οὔτε
[1, 13]	αὐτῶν γεννᾷ τὸ θῆλυ οὔτε	γιγνομένων	ὅταν ἐξικμάζῃ ὡς ἐπὶ τὸ
[1, 13]	ὑπολειφθὲν συνίσταται. Ὅσαι δὲ μὴ	γιγνομένων	τῶν καταμηνίων συλλαμβάνουσιν, ἢ μεταξὺ
[1, 13]	τῶν καταμηνίων συλλαμβάνουσιν, ἢ μεταξὺ	γιγνομένων	ὕστερον δὲ μή, αἴτιον ὅτι
[1, 13]	διὰ τὸ πλῆθος. Ὅταν δὲ	γενομένων	ἀπέλθῃ τὸ ὑπολειφθὲν συνίσταται. Ὅσαι
[1, 2]	Δῆλον δὲ τοῦτο ἐπὶ τῶν	ἐκτεμνομένων·	τοῦ γεννητικοῦ γὰρ μορίου διαφθειρομένου
[1, 12]	ταύτης τῆς σκέψεως καὶ τῶν	ἑπομένων	πρῶτον λαβεῖν περὶ σπέρματος τί
[1, 9]	γίγνονται ἐκ ζῴων ἀλλ´ ἐκ	σηπομένων	ὑγρῶν, τὰ δὲ ξηρῶν, οἷον
[1, 3]	καὶ τὰ ᾠοτοκοῦντα τετράποδα τῶν	δεχομένων	τὸν ἀέρα καὶ πνεύμονα ἐχόντων.
[1, 17]	θήλεος γίγνεται καὶ τοῦ ἄρρενος	συνδεδυασμένων,	μίξασα ταῦτα διέθηκε μετ´ ἀλλήλων·
[1, 13]	οὔπω δῆλον ἡμῖν ἐκ τῶν	διωρισμένων	πότερον τὸ σῶμα τοῦ σπέρματός
[1, 13]	θῆλυ οἷον τὸ ἄρρεν, οὐδὲ	μιγνυμένων	ἀμφοῖν γίγνεται, ὥσπερ τινές φασιν,
[1, 17]	ὅπερ ἐμφαίνεται κατὰ τὴν ὄψιν	μιγνυμένων	καὶ συνδυαζομένων (ἕν τι ζῷον
[1, 12]	ἔξω οἷον αἱ τέχναι τῶν	δημιουργουμένων	καὶ ὁ λύχνος τῆς καιομένης
[1, 14]	δεκτικῶν ἑκατέρου τοῦ περιττώματος· καὶ	ἀραιουμένων	ἑκατέρων τῶν πλησίον τόπων ἐξανθεῖ
[1, 7]	ἐπ´ αὐτῶν δὲ τῶν διγονίαν	ποιουμένων	ζῴων φανερὸν τοῦτο συμβαῖνον· τὰ
[1, 15]	τὴν τῶν ἰχθύων γένεσιν τῶν	ᾠοτοκουμένων.	Ὅταν γὰρ ἀποτέκῃ τὰ ᾠὰ
[1, 13]	Γίγνεται δὲ τοιαύτη ἡ τῶν	καλουμένων	καταμηνίων ἔκκρισις. Ὅτι μὲν τοίνυν
[1, 13]	γεννᾶται ἐὰν μὴ ἡ τῶν	καλουμένων	καταμηνίων ἰκμὰς ὑπάρχῃ σύμμετρος. Διὸ
[1, 10]	σπέρματος φύσις καὶ ἡ τῶν	καλουμένων	καταμηνίων, ὅσα ταύτην τὴν ὑγρότητα
[1, 11]	μυῖαι καὶ τὰ γένη τῶν	καλουμένων	ψυλλῶν· ἐκ δὲ τούτων γίγνεται
[1, 4]	προσάπτουσιν αἱ ὑφαίνουσαι τοῖς ἱστοῖς	ἀφαιρουμένων	(γὰρ αὐτῶν ἀνασπῶνται οἱ πόροι
[1, 9]	τὰ γὰρ θήλεα μείζω τῶν	ἀρρένων	ἐστὶ διὰ τὸ συμφέρειν πρὸς
[1, 13]	καὶ λειότερα τὰ θήλεα τῶν	ἀρρένων	ἐστὶ διὰ τὸ συνεκκρίνεσθαι τὴν
[1, 9]	πλείστοις τὰ θήλεα μείζω τῶν	ἀρρένων	ἐστίν. Πόρους δὲ τὰ ἄρρενα
[1, 14]	χαρὰν ἐνίοτε αὐταῖς τῇ τῶν	ἀρρένων	καὶ ἅμα ὑγρὰν ἀπόκρισιν, οὐκ
[1, 15]	Διὰ τοῦτο γὰρ ἔνια τῶν	ἀρρένων	καὶ συνδυαζομένων τοῖς θήλεσιν οὐδὲ
[1, 11]	οὐδ´ ὅσα προΐεται γονὴν τῶν	ἀρρένων,	οὐ τὸ ἀπὸ παντὸς ἀπιέναι
[1, 16]	Δι´ ἀσθένειαν γὰρ τῶν τοιούτων	ἀρρένων	οὐθὲν δι´ ἑτέρων οἵα τε
[1, 16]	σπέρμα, ὅσα τε προΐεται τῶν	ἀρρένων,	οὐθὲν μόριον τοῦτ´ ἔστι τοῦ
[1, 8]	δ´ ἔχουσι καὶ οἱ τῶν	ἀρρένων	πόροι, καὶ τῶν ἐχόντων καὶ
[1, 8]	οὖν δεῖ καὶ τοὺς τῶν	ἀρρένων	πόρους τοὺς σπερματικοὺς ἐρηρεῖσθαι καὶ
[1, 11]	ἀπὸ τούτων ἀπιέναι τὸ ἀπ´	ἐκείνων	ἂν εἴη ἀπιέναι καὶ τῆς
[1, 13]	ἢ ὅλον ζῷον· καὶ οἷον	ἐκείνων	ἕκαστον ἐνεργείᾳ τοιοῦτον τὸ σπέρμα
[1, 11]	καὶ σύγκειται τὰ ἀνομοιμερῆ ἐξ	ἐκείνων,	καὶ ὥσπερ πρόσωπον καὶ χεῖρας
[1, 11]	χειρός; εἰ μὲν γὰρ ἀπ´	ἐκείνων	μόνον ἐοίκασι δὲ μᾶλλον ταῦτα
[1, 3]	εἰς ἓν καθάπερ καὶ ἐπ´	ἐκείνων,	οἷον οἵ τε ὄρνιθες πάντες
[1, 11]	πάντων. Προσήκει δὲ μᾶλλον ἀπ´	ἐκείνων·	πρότερα γὰρ ἐκεῖνα καὶ σύγκειται
[1, 13]	ταῖς γυναιξὶν οὔτ´ ἐκ τῶν	ῥινῶν	ῥύσις αἵματος οὔτε τι ἄλλο
[1, 1]	τῆς γῆς σηπομένης ἢ μορίων	τινῶν	ἐν τοῖς φυτοῖς· ἔνια γὰρ
[1, 12]	ἄμουσος καὶ ὡς ἐξ ὑγιοῦς	κάμνων	καὶ ὅλως ὡς τὸ ἐναντίον
[1, 2]	λέγομεν ζῷον τὸ εἰς ἄλλο	γεννῶν,	θῆλυ δὲ τὸ εἰς αὑτό·
[1, 14]	σκοπουμένοις. Ἀνάγκη γὰρ εἶναι τὸ	γεννῶν	καὶ ἐξ οὗ, καὶ τοῦτ´
[1, 14]	τῆς ἡλικίας ὄντων, καὶ τῶν	ἀγόνων	ἀνδρῶν· γίγνεται γὰρ πᾶσι τούτοις
[1, 11]	γυναῖκες καὶ ἄνδρες, ὥσπερ ἐξ	ἀγόνων	γόνιμοι οὕτω καὶ ἐκ θηλυτόκων
[1, 10]	ἐν τοῖς αὐτοῖς τόποις τῶν	ἐκγόνων	τὸν τύπον τῆς οὐλῆς, καὶ
[1, 12]	ἀγονώτεροι φαίνονται εἶναι τῶν μὴ	πιόνων,	καὶ γυναῖκες καὶ ἄνδρες διὰ
[1, 14]	καὶ ἀραιουμένων ἑκατέρων τῶν πλησίον	τόπων	ἐξανθεῖ ἡ τῆς ἥβης τρίχωσις.
[1, 14]	ὡς καὶ ἅμα διισταμένων τῶν	τόπων	τῶν δεκτικῶν ἑκατέρου τοῦ περιττώματος·
[1, 12]	εἰς τὸ σῶμα οἷον τῶν	ἀνθρώπων	ἐνίοις· εὐεκτικοὶ γὰρ ὄντες καὶ
[1, 12]	πέντε σχεδὸν ἐπί γε τῶν	ἀνθρώπων	ἥμισυ λαμβάνειν δοκεῖ τὸ σῶμα
[1, 6]	ταχέως. Ὥσπερ γὰρ ἐπὶ τῶν	ἀνθρώπων	καὶ πάντων τῶν τοιούτων ἀνάγκη
[1, 6]	πᾶς ἐστιν οἷος ἐπὶ τῶν	ἀνθρώπων	καὶ τῶν τοιούτων ζῴων κατὰ
[1, 9]	ἐκ ζῴων ἀλλ´ ἐκ σηπομένων	ὑγρῶν,	τὰ δὲ ξηρῶν, οἷον αἵ
[1, 14]	ἡλικίας ὄντων, καὶ τῶν ἀγόνων	ἀνδρῶν·	γίγνεται γὰρ πᾶσι τούτοις ἡδονὴ
[1, 7]	τὰ τρίχας ἔχοντα, καὶ τῶν	ἐνύδρων	δὲ δελφῖνές τε καὶ φάλαιναι
[1, 11]	τούτοις ἀπὸ πάντων ἂν τῶν	μερῶν	τὸ σπέρμα γίγνοιτο. πολλὰ δὲ
[1, 10]	ἔχει τὸν τρόπον· τῶν δ´	ὁμοιομερῶν	ἀπελείφθη περὶ γονῆς καὶ γάλακτος,
[1, 12]	ἢ τῶν ἀνομοιομερῶν ἢ τῶν	ὁμοιομερῶν,	ἢ τῶν παρὰ φύσιν οἷον
[1, 11]	μορφήν. Ἔτι πότερον ἀπὸ τῶν	ὁμοιομερῶν	μόνον ἀπέρχεται ἀφ´ ἑκάστου οἷον
[1, 11]	Ἀναξαγόρου, τῷ μηθὲν γίγνεσθαι τῶν	ὁμοιομερῶν·	πλὴν ἐκεῖνος μὲν ἐπὶ πάντων,
[1, 11]	γενέσεως; σύγκειται γὰρ ἐκ τῶν	ὁμοιομερῶν	τὰ ἀνομοιομερῆ ὥστε τὸ ἀπὸ
[1, 12]	φύσιν, καὶ τοῦτο ἢ τῶν	ἀνομοιομερῶν	ἢ τῶν ὁμοιομερῶν, ἢ τῶν
[1, 11]	αἰτίαν; εἰ δ´ ἀπὸ τῶν	ἀνομοιομερῶν	μόνον οὔκουν ἀπὸ πάντων. Προσήκει
[1, 11]	νεύρου, ἢ καὶ ἀπὸ τῶν	ἀνομοιομερῶν	οἷον προσώπου καὶ χειρός; εἰ
[1, 15]	Ὥστε ἂν ληφθῇ τὰ ἄκρα	ἑκατέρων,	ᾗ τὸ μὲν ποιητικὸν καὶ
[1, 14]	ἑκατέρου τοῦ περιττώματος· καὶ ἀραιουμένων	ἑκατέρων	τῶν πλησίον τόπων ἐξανθεῖ ἡ
[1, 16]	τῶν τοιούτων ἀρρένων οὐθὲν δι´	ἑτέρων	οἵα τε ποιεῖν ἡ φύσις,
[1, 14]	Ἔτι δὲ καὶ ἐδέσματα ἕτερα	ἑτέρων	ποιεῖ πολλὴν διαφορὰν τοῦ γίγνεσθαι
[1, 17]	ἐν ἀμφοτέροις ὄντα τοῖς γένεσιν	οὐδετέρων	ποιεῖ τὸ ἔργον· ὡς μὲν
[1, 5]	γὰρ ἔχουσιν ἡ αὐτὴ θέσις	ἀμφοτέρων	αὐτῶν. Ἔτι δὲ τοῖς γε
[1, 8]	ἀμφοτέρως ἔχει διὰ τὸ μετειληφέναι	ἀμφοτέρων	καὶ εἶναι καὶ ζῳοτόκα καὶ
[1, 7]	δὲ τὸ ζῳοτοκεῖν κάτω, καὶ	ἀμφοτέρων	μετειλήφασιν. Τὰ δ´ εὐθὺς ζῳοτοκοῦντα
[1, 7]	καὶ τοῖς ᾠοτόκοις διὰ τὸ	ἀμφοτέρων	μετέχειν τῶν εἰδῶν· καὶ γὰρ
[1, 11]	τοῦ θήλεος. Ἔτι εἰ ἀπ´	ἀμφοτέρων	ὁμοίως ἀπὸ πάντων ἀπέρχεται, δύο
[1, 12]	γενέσεως, σπέρμα δὲ τὸ ἐξ	ἀμφοτέρων	τὰς ἀρχὰς ἔχον τῶν συνδυασθέντων
[1, 11]	καὶ ὄνυχας. Εἰ δ´ ἀπ´	ἀμφοτέρων,	τίς ὁ τρόπος ἂν εἴη
[1, 10]	μὴ ἀπὸ παντός, μηδ´ ἀπ´	ἀμφοτέρων	τῶν γεννώντων. Διόπερ ἐπισκεπτέον, ἐπειδή
[1, 14]	ἴδιος ἑκάσταις. Ἔστι γὰρ τῶν	ὑστερῶν	ἔκκρισις καὶ ταῖς μὲν γίγνεται
[1, 7]	ταύτης καὶ περὶ τῶν ἄλλων	ὑστερῶν,	ὃν τρόπον ἔχουσιν, ἔκ τε
[1, 13]	κάθαρσιν συμμύει τὸ στόμα τῶν	ὑστερῶν.	Ὅταν οὖν πολὺ μὲν τὸ
[1, 9]	ἐκ σηπομένων ὑγρῶν, τὰ δὲ	ξηρῶν,	οἷον αἵ τε ψύλλαι καὶ
[1, 6]	μόνον διὰ τὸ μῆκος τῶν	πόρων	ἀλλὰ καὶ διὰ τὴν περὶ
[1, 4]	οὐθὲν γάρ εἰσι μόριον τῶν	πόρων	οἱ ὄρχεις ἀλλὰ πρόσκεινται καθάπερ
[1, 11]	ἐξ ὁμογένων οὔτε τῷ γένει	διαφόρων,	οἷον αἱ μυῖαι καὶ τὰ
[1, 3]	τῇ ὀσφύι κατὰ τὴν τῶν	νεφρῶν	χώραν, ἀπὸ δὲ τούτων ἑκατέρου
[1, 2]	δὲ μάλιστ´ ἄν τις πιστεύσειε	θεωρῶν	πῶς γίγνεται τὸ σπέρμα καὶ
[1, 14]	καὶ οὐδὲ τούτοις πᾶσιν ἀλλ´	ὅσων	αἱ ὑστέραι μὴ πρὸς τῷ
[1, 14]	δὲ τῆς ἡλικίας ὄντων, καὶ	τῶν	ἀγόνων ἀνδρῶν· γίγνεται γὰρ πᾶσι
[1, 11]	ἂν εἴη μικρόν. Καὶ τὰ	τῶν	αἰδοίων πῶς; οὐ γὰρ ὅμοιον
[1, 14]	μήτε τούτοις γίγνεσθαι κάθαρσιν μήτε	τῶν	αἷμα ἐχόντων τοῖς εἰρημένοις, (τοῖς
[1, 9]	Δῆλον δὲ τοῦτο ἐπί τε	τῶν	ἀκρίδων καὶ ὅσα μέγεθος αὐτῶν
[1, 11]	ὁ αὐτὸς λόγος καὶ ἐπὶ	τῶν	ἄλλων ἂν εἴη μορίων. Ἔτι
[1, 1]	τῆς κινήσεως περὶ μὲν οὖν	τῶν	ἄλλων εἴρηται (ὁ τε γὰρ
[1, 11]	καὶ σὰρξ καὶ ὀστοῦν καὶ	τῶν	ἄλλων ἕκαστόν ἐστι μορίων. Τοῦ
[1, 1]	φαίνεται γὰρ συμβαῖνον οὕτως ἐπὶ	τῶν	ἄλλων ζῴων) εἰ δ´ ἀνόμοια
[1, 2]	αὑτὰ χωρὶς ἐπισκεπτέον. Περὶ δὲ	τῶν	ἄλλων ζῴων τῆς γενέσεως λεκτέον
[1, 11]	ἐπὶ τούτου λέγειν ἢ (ἐπὶ	τῶν	ἄλλων μορίων; εἰ γὰρ μηδ´
[1, 1]	ΓΕΝΕΣΕΩΣ Α. ~(Ἐπεὶ δὲ περὶ	τῶν	ἄλλων μορίων εἴρηται τῶν ἐν
[1, 7]	πολυγονώτατά ἐστιν ὥσπερ καὶ ἐπὶ	τῶν	ἄλλων τῶν ἀνάλογον τούτοις ἐχόντων
[1, 2]	δὲ καὶ ἥλιον ἤ τι	τῶν	ἄλλων τῶν τοιούτων ὡς γεννῶντας
[1, 7]	καὶ περὶ ταύτης καὶ περὶ	τῶν	ἄλλων ὑστερῶν, ὃν τρόπον ἔχουσιν,
[1, 9]	εἴρηται. Τῶν δ´ ἄλλων ζῴων	τῶν	ἀναίμων οὐχ ὁ αὐτὸς τρόπος
[1, 7]	ὥσπερ καὶ ἐπὶ τῶν ἄλλων	τῶν	ἀνάλογον τούτοις ἐχόντων τὴν φύσιν,
[1, 7]	ὃν τρόπον ἔχουσιν, ἔκ τε	τῶν	ἀνατομῶν τεθεωρηκέναι καὶ τῶν ἱστοριῶν.
[1, 12]	γὰρ εἰς τὸ σῶμα οἷον	τῶν	ἀνθρώπων ἐνίοις· εὐεκτικοὶ γὰρ ὄντες
[1, 12]	γὰρ πέντε σχεδὸν ἐπί γε	τῶν	ἀνθρώπων ἥμισυ λαμβάνειν δοκεῖ τὸ
[1, 6]	ἀπολύονται ταχέως. Ὥσπερ γὰρ ἐπὶ	τῶν	ἀνθρώπων καὶ πάντων τῶν τοιούτων
[1, 6]	πόρος πᾶς ἐστιν οἷος ἐπὶ	τῶν	ἀνθρώπων καὶ τῶν τοιούτων ζῴων
[1, 12]	κατὰ φύσιν, καὶ τοῦτο ἢ	τῶν	ἀνομοιομερῶν ἢ τῶν ὁμοιομερῶν, ἢ
[1, 11]	ἄλλην αἰτίαν; εἰ δ´ ἀπὸ	τῶν	ἀνομοιομερῶν μόνον οὔκουν ἀπὸ πάντων.
[1, 11]	καὶ νεύρου, ἢ καὶ ἀπὸ	τῶν	ἀνομοιομερῶν οἷον προσώπου καὶ χειρός;
[1, 13]	γὰρ πίονα ἧττόν ἐστι σπερματικὰ	τῶν	ἀπιμέλων, ὥσπερ εἴρηται πρότερον (αἴτιον
[1, 9]	ᾠοτόκων· τὰ γὰρ θήλεα μείζω	τῶν	ἀρρένων ἐστὶ διὰ τὸ συμφέρειν
[1, 13]	τε καὶ λειότερα τὰ θήλεα	τῶν	ἀρρένων ἐστὶ διὰ τὸ συνεκκρίνεσθαι
[1, 9]	τοῖς πλείστοις τὰ θήλεα μείζω	τῶν	ἀρρένων ἐστίν. Πόρους δὲ τὰ
[1, 14]	τε χαρὰν ἐνίοτε αὐταῖς τῇ	τῶν	ἀρρένων καὶ ἅμα ὑγρὰν ἀπόκρισιν,
[1, 15]	ἔργων. Διὰ τοῦτο γὰρ ἔνια	τῶν	ἀρρένων καὶ συνδυαζομένων τοῖς θήλεσιν
[1, 11]	ὅτι οὐδ´ ὅσα προΐεται γονὴν	τῶν	ἀρρένων, οὐ τὸ ἀπὸ παντὸς
[1, 16]	προΐεται σπέρμα, ὅσα τε προΐεται	τῶν	ἀρρένων, οὐθὲν μόριον τοῦτ´ ἔστι
[1, 8]	Ὁμοίως δ´ ἔχουσι καὶ οἱ	τῶν	ἀρρένων πόροι, καὶ τῶν ἐχόντων
[1, 8]	Ἐπεὶ οὖν δεῖ καὶ τοὺς	τῶν	ἀρρένων πόρους τοὺς σπερματικοὺς ἐρηρεῖσθαι
[1, 16]	τὸ θῆλυ εἰς τὸ ἄρρεν	τῶν	αὑτοῦ τι μορίων, ὅμοιον ἔοικε
[1, 12]	τὸ πολὺ εἰπεῖν συμβαίνει ἐκ	τῶν	ἀφροδισιασμῶν ἔκλυσις καὶ ἀδυναμία μᾶλλον
[1, 11]	γίγνεται ἐν τῇ ὁμιλίᾳ τῇ	τῶν	ἀφροδισίων, οὐ τὸ ἀπὸ παντὸς
[1, 17]	πρὸς φρόνησιν καὶ πρὸς τὸ	τῶν	ἀψύχων γένος. Πρὸς (μὲν γὰρ
[1, 10]	ἐπίκτητα· οὐλάς τε γὰρ ἐχόντων	τῶν	γεννησάντων ἤδη τινὲς ἔσχον ἐν
[1, 10]	σπέρματος, τὸ δὲ σπέρμα ἐκ	τῶν	γεννώντων. Διὸ τοῦ αὐτοῦ λόγου
[1, 10]	ἀπὸ παντός, μηδ´ ἀπ´ ἀμφοτέρων	τῶν	γεννώντων. Διόπερ ἐπισκεπτέον, ἐπειδή φασί
[1, 14]	ᾠά ἐστιν) Ἐν ὅσοις δὲ	τῶν	γενῶν διώρισται τὸ θῆλυ καὶ
[1, 16]	γένεσις ἐν τῷ θήλει συμβαίνει	τῶν	γιγνομένων, ἀλλ´ οὐκ εἰς τὸ
[1, 7]	φορᾶς, ἐπεὶ καὶ νῦν ἐπὶ	τῶν	γυναικῶν ἐὰν περὶ τὸν τόκον
[1, 9]	καὶ διὰ τίνας αἰτίας εἴρηται.	Τῶν	δ´ ἄλλων ζῴων τῶν ἀναίμων
[1, 1]	τὸ δὲ θῆλυ τελειωθέν ἐστι,	τῶν	δ´ ἀναίμων τὰ μὲν ἔχει
[1, 9]	ἄλλην αἰτίαν οὐθὲν ὦπταί πω.	Τῶν	δ´ ἐντόμων τὰ μὲν συνδυάζεται
[1, 10]	πρότερον, τοῦτον ἔχει τὸν τρόπον·	τῶν	δ´ ὁμοιομερῶν ἀπελείφθη περὶ γονῆς
[1, 1]	περὶ τὰ μόρια τελευταῖα ταῦτα,	τῶν	δὲ περὶ γενέσεως τὴν ἀρχὴν
[1, 9]	κώνωπες καὶ πολλὰ τοιαῦτα γένη.	Τῶν	δὲ συνδυαζομένων ἐν τοῖς πλείστοις
[1, 12]	τινος ἡ ἀρχὴ τῆς κινήσεως.	Τῶν	δὲ τοιούτων ἐνίων μὲν ἐν
[1, 14]	καὶ ἅμα διισταμένων τῶν τόπων	τῶν	δεκτικῶν ἑκατέρου τοῦ περιττώματος· καὶ
[1, 3]	πάντες καὶ τὰ ᾠοτοκοῦντα τετράποδα	τῶν	δεχομένων τὸν ἀέρα καὶ πνεύμονα
[1, 1]	τὴν ἀρχὴν ἐχομένην τούτων τάξας.	Τῶν	δὴ ζῴων τὰ μὲν ἐκ
[1, 12]	δ´ ἔξω οἷον αἱ τέχναι	τῶν	δημιουργουμένων καὶ ὁ λύχνος τῆς
[1, 7]	ὑμενώδεις. Καὶ ἐπ´ αὐτῶν δὲ	τῶν	διγονίαν ποιουμένων ζῴων φανερὸν τοῦτο
[1, 13]	γὰρ οὔπω δῆλον ἡμῖν ἐκ	τῶν	διωρισμένων πότερον τὸ σῶμα τοῦ
[1, 14]	πλείω τὴν τοιαύτην, οἷον ἔνια	τῶν	δριμέων ἐπίδηλον ποιεῖ εἰς πλῆθος
[1, 7]	ᾠοτόκοις διὰ τὸ ἀμφοτέρων μετέχειν	τῶν	εἰδῶν· καὶ γὰρ πρὸς τῷ
[1, 14]	ἐν τοῖς ἀναίμοις, ἔκ τε	τῶν	εἰρημένων δῆλον καὶ κατὰ τὸν
[1, 15]	θῆλυ τὴν ὕλην, δῆλον ἐκ	τῶν	εἰρημένων. Διὰ γὰρ τοῦτο οὔτ´
[1, 2]	λόγον καθ´ ἕκαστον αὐτῶν, ἀπὸ	τῶν	εἰρημένων συνείροντας. Καθάπερ γὰρ εἴπομεν
[1, 10]	ἔσχον ἐν τοῖς αὐτοῖς τόποις	τῶν	ἐκγόνων τὸν τύπον τῆς οὐλῆς,
[1, 2]	ἀρχήν. Δῆλον δὲ τοῦτο ἐπὶ	τῶν	ἐκτεμνομένων· τοῦ γεννητικοῦ γὰρ μορίου
[1, 1]	περὶ τῶν ἄλλων μορίων εἴρηται	τῶν	ἐν τοῖς ζῴοις καὶ κοινῇ
[1, 9]	ἐκ ζῴων συνωνύμων καθάπερ ἐπὶ	τῶν	ἐναίμων, οἷον αἵ τε ἀκρίδες
[1, 17]	ἐν πλείονι χρόνῳ, οἷον ἐπὶ	τῶν	ἐναίμων. Τὰ μὲν γὰρ ἡμέρας
[1, 12]	φυσικὴ γὰρ καὶ ἡ ἐκ	τῶν	ἐναντίων γένεσις· τὰ μὲν γὰρ
[1, 1]	τοῖς μαλακοστράκοις, ἐν δὲ τῷ	τῶν	ἐντόμων γένει τὰ πλεῖστα. Τούτων
[1, 3]	ὤν. Δικρόαι δὲ καὶ αἱ	τῶν	ἐντόμων εἰσὶν ἐν τοῖς μέγεθος
[1, 15]	γονῇ ζῳοποιεῖν, ὥσπερ εἴπομεν ἐπὶ	τῶν	ἐντόμων ἐν οἷς τὸ θῆλυ
[1, 9]	τὰ γὰρ πλεῖστα μικρὰ λίαν	τῶν	ἐντόμων ἐστίν. ~Τὰ μὲν οὖν
[1, 11]	τούτων τεκμήριον τεθεωρήκαμεν ἱκανῶς ἐπὶ	τῶν	ἐντόμων. Καὶ γὰρ εἰ μὴ
[1, 9]	τῶν μαλακίων, τρίτον δὲ τὸ	τῶν	ἐντόμων, καὶ τέταρτον τὸ τῶν
[1, 1]	ἄρρεν· τοιαῦτα δ´ ἐστὶν ἔνια	τῶν	ἐντόμων. Καὶ τοῦτο συμβέβηκεν εὐλόγως·
[1, 15]	ἄρρεν, οἷον συμβαίνει ἐν ἐνίοις	τῶν	ἐντόμων. Ὃ γὰρ τοῖς προϊεμένοις
[1, 17]	τὸ κύημα, οἷον τὰ συνδυαζόμενα	τῶν	ἐντόμων· τὰ δ´ ἕως ἂν
[1, 7]	πάντα τὰ τρίχας ἔχοντα, καὶ	τῶν	ἐνύδρων δὲ δελφῖνές τε καὶ
[1, 17]	δ´ ἕως ἂν ἀποπέμψῃ τι	τῶν	ἐπεισάκτων αὐτοῦ μορίων, ὃ συστήσει
[1, 12]	καὶ ταύτης τῆς σκέψεως καὶ	τῶν	ἑπομένων πρῶτον λαβεῖν περὶ σπέρματος
[1, 12]	ἐστιν· οὕτω γὰρ καὶ περὶ	τῶν	ἔργων αὐτοῦ καὶ τῶν περὶ
[1, 15]	ὁμολογούμενα τῷ λόγῳ καὶ ἐπὶ	τῶν	ἔργων. Διὰ τοῦτο γὰρ ἔνια
[1, 15]	λόγον οὕτω φαίνεται καὶ ἐπὶ	τῶν	ἔργων. Καθόλου τε γὰρ ἐπισκοποῦσιν
[1, 8]	οἱ τῶν ἀρρένων πόροι, καὶ	τῶν	ἐχόντων καὶ τῶν μὴ ἐχόντων
[1, 14]	πλείσταις. Ἐν ὅσοις μὲν οὖν	τῶν	ζωὴν ἐχόντων μὴ κεχώρισται τὸ
[1, 17]	Διαφέρει δ´ αἰσθήσει τὰ ζῷα	τῶν	ζώντων μόνον. Ἐπεὶ δ´ ἀνάγκη
[1, 17]	ἔργον (τοῦτο μὲν γὰρ κοῖνον	τῶν	ζώντων πάντων) ἀλλὰ καὶ γνώσεώς
[1, 13]	καταμηνίων· γίγνεται γάρ τισι καταμήνια	τῶν	ζῳοτόκων. Διὰ τούτων γὰρ φανερὸν
[1, 3]	ἐν ταῖς ἱστορίαις ταῖς περὶ	τῶν	ζῴων. Αἱ δ´ ὑστέραι πᾶσι
[1, 14]	πῶς συμβαίνει ταῦτα περὶ ἕκαστον	τῶν	ζῴων, γέγραπται ἐν ταῖς περὶ
[1, 13]	πλείστην γὰρ ἀφίησιν ἀπόκρισιν γυνὴ	τῶν	ζῴων. Διόπερ ἐπιδηλοτάτως ἀεὶ ὠχρόν
[1, 10]	ὅσα ταύτην τὴν ὑγρότητα προΐεται	τῶν	ζῴων. Δοκεῖ δὲ πάντα γίγνεσθαι
[1, 6]	ἔχει τὰ δ´ οὐκ ἔχει	τῶν	ζῴων εἴρηται. Περιπλέκονται δ´ ἀλλήλοις
[1, 11]	Ἔτι ἀπὸ μιᾶς συνουσίας καὶ	τῶν	ζῴων ἔνια γεννᾷ πολλά (τὰ
[1, 12]	οἷον τά τε φυτὰ καὶ	τῶν	ζῴων ἔνια ἐν ὅσοις μή
[1, 1]	καὶ ἄρρενος, ἐν ὅσοις γένεσι	τῶν	ζῴων ἐστὶ τὸ θῆλυ καὶ
[1, 8]	τὰ περὶ τὰς ὑστέρας ἐνίοις	τῶν	ζῴων, καὶ ὅλως διὰ τί
[1, 1]	μὴ πορευτικὰ καθάπερ τὰ ὀστρακόδερμα	τῶν	ζῴων καὶ τὰ ζῶντα τῷ
[1, 17]	ὀστρακόδερμα τῶν ζῴων μεταξὺ ὄντα	τῶν	ζῴων καὶ τῶν φυτῶν, ὡς
[1, 17]	καθάπερ εἴπομεν. Τὰ δ´ ὀστρακόδερμα	τῶν	ζῴων μεταξὺ ὄντα τῶν ζῴων
[1, 10]	μὲν γὰρ προΐεται φανερῶς σπέρμα	τῶν	ζῴων οἷον ὅσα αὐτῶν ἔναιμα
[1, 16]	καὶ διοριοῦντος. ~(ἀλλ´ ἐνίοις γε	τῶν	ζῴων οἷον ταῖς ὄρνισι μέχρι
[1, 12]	περίττωμα μᾶλλον τὸ τὰ μεγάλα	τῶν	ζῴων ὀλιγοτόκα εἶναι, τὰ δὲ
[1, 1]	ὅσα μὲν κατὰ τόπον μεταβλητικὰ	τῶν	ζῴων ὄντα τὰ μὲν νευστικὰ
[1, 11]	εἴη μορίων. Ἔτι ἔνια γίγνεται	τῶν	ζῴων οὔτ´ ἐξ ὁμογένων οὔτε
[1, 15]	τὸ σπέρμα τοῖς προϊεμένοις σπέρμα	τῶν	ζῴων, οὔτε τὸ θῆλυ πρὸς
[1, 15]	Καὶ διὰ τοῦτο τὰ τοιαῦτα	τῶν	ζῴων συμπλέκεται μὲν πολὺν χρόνον,
[1, 14]	ἱστορίαις. Πλείστη δὲ γίγνεται κάθαρσις	τῶν	ζῴων ταῖς γυναιξί, καὶ τοῖς
[1, 11]	οὗτοι δ´ ἐπὶ τῆς γενέσεως	τῶν	ζῴων τοῦτο ποιοῦσιν. Ἔπειτα τίνα
[1, 9]	μόριον φανερῶς ἐν ἑκάστῳ τούτων	τῶν	ζῴων· ᾠὸν γὰρ ἴσχει τὸ
[1, 1]	καὶ καθ´ ἕκαστον γένος περὶ	τῶν	ἰδίων χωρίς, τίνα τρόπον διὰ
[1, 4]	δὲ τρόπον ἔχει αὕτη ἐκ	τῶν	ἱστοριῶν τῶν περὶ τὰ ζῷα
[1, 7]	τε τῶν ἀνατομῶν τεθεωρηκέναι καὶ	τῶν	ἱστοριῶν. Ὥστε διὰ μὲν τὸ
[1, 7]	ἐπιτελεῖται καὶ λαμβάνει αὔξησιν τὰ	τῶν	ἰχθύων. Αἴτιον δ´ ὅτι πολύγονα
[1, 3]	τοιούτων ζῴων, οἷον τό τε	τῶν	ἰχθύων γένος καὶ τὸ τῶν
[1, 15]	περὶ τοὺς ὄρνιθας καὶ τὸ	τῶν	ἰχθύων γένος τῶν ᾠοτόκων τοῦ
[1, 9]	ἀτελές, καθάπερ καὶ οἱ ᾠοτοκοῦντες	τῶν	ἰχθύων. Ὁ δὲ πόρος ὁ
[1, 3]	οἵ τ´ ὄρνιθες πάντες καὶ	τῶν	ἰχθύων οἱ ζῳοτοκοῦντες. Ἔχουσι δὲ
[1, 6]	Διὸ καὶ δοκοῦσι βραδύτερον ἀπολύεσθαι	τῶν	ἰχθύων, οὐ μόνον διὰ τὸ
[1, 6]	ὀχείαν· τοιαύτη δ´ ἐστὶν ἡ	τῶν	ἰχθύων φύσις καὶ ἡ τῶν
[1, 8]	ἀτελὲς δ´ ᾠόν, οἷον ὅσοι	τῶν	ἰχθύων ᾠοτοκοῦσιν, (οὗτοι δ´ οὐχ
[1, 13]	εἶναι. Γίγνεται δὲ τοιαύτη ἡ	τῶν	καλουμένων καταμηνίων ἔκκρισις. Ὅτι μὲν
[1, 13]	οὐθὲν γεννᾶται ἐὰν μὴ ἡ	τῶν	καλουμένων καταμηνίων ἰκμὰς ὑπάρχῃ σύμμετρος.
[1, 10]	τοῦ σπέρματος φύσις καὶ ἡ	τῶν	καλουμένων καταμηνίων, ὅσα ταύτην τὴν
[1, 11]	αἱ μυῖαι καὶ τὰ γένη	τῶν	καλουμένων ψυλλῶν· ἐκ δὲ τούτων
[1, 12]	τῶν παρὰ φύσιν οὐθὲν γίγνεται	τῶν	κατὰ φύσιν. Ἀνάγκη ἄρα περίττωμα
[1, 12]	τῷ σώματι ἢ μέρος εἶναι	τῶν	κατὰ φύσιν, καὶ τοῦτο ἢ
[1, 13]	ζῳοτοκοῦσιν· ἐν τούτοις γὰρ ἡ	τῶν	καταμηνίων γίγνεται ῥύσις θύραζε μόνοις,
[1, 13]	αἵματος οὔτε τι ἄλλο μὴ	τῶν	καταμηνίων ἱσταμένων· ἐάν τε συμβῇ
[1, 14]	τ´ ἄλλαι αἱμορροΐδες καὶ αἱ	τῶν	καταμηνίων· καὶ γὰρ αὕτη αἱμορροΐς
[1, 13]	συνίσταται. Ὅσαι δὲ μὴ γιγνομένων	τῶν	καταμηνίων συλλαμβάνουσιν, ἢ μεταξὺ γιγνομένων
[1, 14]	τι καὶ τοῦτ´ ἔστιν ἡ	τῶν	καταμηνίων σύστασις καὶ τὸ ἀνάλογον
[1, 14]	τὴν πρώτην ὕλην ἐστὶν ἡ	τῶν	καταμηνίων φύσις. ~Καὶ περὶ μὲν
[1, 8]	οἵ τε δελφῖνες καὶ ὅσα	τῶν	κητωδῶν ὄρχεις ἔχουσιν ἐντὸς ἔχουσι,
[1, 9]	τῶν μαλακοστράκων, δεύτερον δὲ τὸ	τῶν	μαλακίων, τρίτον δὲ τὸ τῶν
[1, 9]	τὰ λοιπά, ἓν μὲν τὸ	τῶν	μαλακοστράκων, δεύτερον δὲ τὸ τῶν
[1, 6]	βραδυτῆτα. Ὅπερ συμβαίνει καὶ ἐπὶ	τῶν	μέγα τὸ αἰδοῖον ἐχόντων· ἀγονώτεροι
[1, 1]	στοιχεῖα τῶν σωμάτων) λοιπὸν δὲ	τῶν	μὲν μορίων τὰ πρὸς τὴν
[1, 1]	ὁ λόγος εἰς ἓν συνήγαγε,	τῶν	μὲν περὶ τὰ μόρια τελευταῖα
[1, 4]	βελτίονός τινος χάριν. Ἔστι δὲ	τῶν	μὲν πλείστων ζῴων ἔργον σχεδὸν
[1, 5]	ἄποσιν οὐκ ἐνδέχεται διὰ τὸ	τῶν	μὲν τὰ σκέλη ὑπὸ μέσην
[1, 11]	καὶ τούτοις ἀπὸ πάντων ἂν	τῶν	μερῶν τὸ σπέρμα γίγνοιτο. πολλὰ
[1, 2]	ἀρχῆς μετακινουμένης πολλὰ συμμεταβάλλειν εἴωθε	τῶν	μετὰ τὴν ἀρχήν. Δῆλον δὲ
[1, 6]	αἰδοῖον ἐχόντων· ἀγονώτεροι γάρ εἰσι	τῶν	μετριαζόντων διὰ τὸ μὴ γόνιμον
[1, 8]	πόροι, καὶ τῶν ἐχόντων καὶ	τῶν	μὴ ἐχόντων ὄρχεις, ταῖς τῶν
[1, 12]	πίονες δὲ ἀγονώτεροι φαίνονται εἶναι	τῶν	μὴ πιόνων, καὶ γυναῖκες καὶ
[1, 14]	Δῆλον δ´ ἐπὶ τῶν παίδων	τῶν	μήπω δυναμένων προΐεσθαι, ἐγγὺς δὲ
[1, 10]	χρήσαιτο τεκμηρίοις, (ὡς ἀφ´ ἑκάστου	τῶν	μορίων ἀπιόντος τοῦ σπέρματος) τέτταρα,
[1, 11]	ἀπὸ πάντων ἀποκρίνεται τὸ σπέρμα	τῶν	μορίων. ~Ἀρχὴ δὲ καὶ ταύτης
[1, 13]	πεττομένου καὶ μεριζομένου πως γίγνεται	τῶν	μορίων ἕκαστον, τὸ δὲ σπέρμα
[1, 10]	ὥστ´ εἰ ἐκείνου σπέρμα καὶ	τῶν	μορίων ἑκάστου εἴη ἄν τι
[1, 10]	οὗ γίγνεται πρῶτον οὕτω καὶ	τῶν	μορίων ἑκάστου, ὥστ´ εἰ ἐκείνου
[1, 10]	εἴη τὸ ἀφ´ ἑκάστου τι	τῶν	μορίων ἐλθεῖν. Ἔτι δὲ καὶ
[1, 12]	ἐξ οὗ ἤδη γίγνεται ἕκαστον	τῶν	μορίων. Ἔστι γὰρ τὸ μὲν
[1, 11]	οὕτω, τὸ ἀπελθεῖν ἀπὸ πάντων	τῶν	μορίων· ἱκανὸν γὰρ ἀφ´ ἑνὸς
[1, 11]	χαρά, ἔδει δὲ ἐν ἑκάστῳ	τῶν	μορίων, καὶ μὴ ἅμα ἀλλ´
[1, 9]	εἴρηται πρότερον (ἐν τοῖς περὶ	τῶν	μορίων λόγοις) Ἔχει δ´ ἡ
[1, 15]	ἀπὸ πάντων ἰέναι τὸ σπέρμα	τῶν	μορίων, μήτε (προΐεσθαι τὸ ἄρρεν
[1, 13]	γὰρ ἡ χεὶρ οὐδ´ ἄλλο	τῶν	μορίων οὐθὲν ἄνευ ψυχικῆς ἢ
[1, 9]	ἀναίμων οὐχ ὁ αὐτὸς τρόπος	τῶν	μορίων τῶν πρὸς τὴν γένεσιν
[1, 15]	τὸ γένος ἀποβαίνει πᾶν τὸ	τῶν	νεοττῶν. Διὸ ἔνιοι τοῦτον τὸν
[1, 12]	τοῦτο ἢ τῶν ἀνομοιομερῶν ἢ	τῶν	ὁμοιομερῶν, ἢ τῶν παρὰ φύσιν
[1, 11]	ἔχοντα μορφήν. Ἔτι πότερον ἀπὸ	τῶν	ὁμοιομερῶν μόνον ἀπέρχεται ἀφ´ ἑκάστου
[1, 11]	τῷ Ἀναξαγόρου, τῷ μηθὲν γίγνεσθαι	τῶν	ὁμοιομερῶν· πλὴν ἐκεῖνος μὲν ἐπὶ
[1, 11]	τῆς γενέσεως; σύγκειται γὰρ ἐκ	τῶν	ὁμοιομερῶν τὰ ἀνομοιομερῆ ὥστε τὸ
[1, 4]	τοὺς ὄρχεις, καὶ ὅσα γε	τῶν	ὀρνέων καθ´ ὥραν μίαν ὀχεύει,
[1, 8]	τετράποδα τῶν φολιδωτῶν. Καὶ τὸ	τῶν	ὀρνίθων δὲ δέρμα σκληρὸν ὥστε
[1, 4]	τοῖς ἰχθύσιν. Φανερὸν δ´ ἐπὶ	τῶν	ὀρνίθων· περὶ γὰρ τὰς ὀχείας
[1, 4]	λαβεῖν πρῶτον τίνος ἕνεκεν ἡ	τῶν	ὄρχεών ἐστι σύστασις. Εἰ δὴ
[1, 9]	τῶν ἐντόμων, καὶ τέταρτον τὸ	τῶν	ὀστρακοδέρμων (τούτων δὲ περὶ μὲν
[1, 3]	τῶν ἰχθύων γένος καὶ τὸ	τῶν	ὄφεων, ἀλλὰ πόρους μόνον δύο
[1, 6]	τῶν ἰχθύων φύσις καὶ ἡ	τῶν	ὄφεων. Οἱ (μὲν γὰρ ἰχθύες
[1, 14]	συνισταμένου ἀποσπερματίζει. Δῆλον δ´ ἐπὶ	τῶν	παίδων τῶν μήπω δυναμένων προΐεσθαι,
[1, 12]	τόδε μετὰ τόδε οἷον ἐκ	τῶν	Παναθηναίων ὁ πλοῦς, οὐδ´ ὡς
[1, 12]	ἀνομοιομερῶν ἢ τῶν ὁμοιομερῶν, ἢ	τῶν	παρὰ φύσιν οἷον φῦμα, ἢ
[1, 12]	πάντα μέρη. Ἀλλὰ μὴν οὐδὲ	τῶν	παρὰ φύσιν οὐδὲ πήρωμα· ἐν
[1, 12]	παρὰ φύσιν τι, ἐκ δὲ	τῶν	παρὰ φύσιν οὐθὲν γίγνεται τῶν
[1, 12]	ἔχει δύναμιν. Τὰ δὲ συντήγματα	τῶν	παρὰ φύσιν τι, ἐκ δὲ
[1, 12]	περὶ τῶν ἔργων αὐτοῦ καὶ	τῶν	περὶ αὐτὸ συμβαινόντων ἔσται μᾶλλον
[1, 4]	ἔχει αὕτη ἐκ τῶν ἱστοριῶν	τῶν	περὶ τὰ ζῷα δεῖ θεωρεῖν)
[1, 15]	Διὸ ἔνιοι τοῦτον τὸν τρόπον	τῶν	περὶ τὰς ὄρνιθας τὰς γενναίας
[1, 8]	πρὸς ταῖς εἰρημέναις πρότερον ἐκ	τῶν	περὶ τὰς ὀχείας συμβαινόντων ἀναγκαίων.
[1, 11]	δὲ προσφύεται. ἔτι οὐδ´ ἀπὸ	τῶν	περικαρπίων ἀπέρχεται· καίτοι καὶ ταῦτα
[1, 11]	μὴ ἐν πᾶσιν, ἀλλ´ ἐπὶ	τῶν	πλείστων ἐν τῇ ὀχείᾳ τὸ
[1, 9]	καὶ ἐπὶ τῶν ᾠοτόκων ἰχθύων	τῶν	πλείστων ἐστὶ καὶ ἐπὶ τῶν
[1, 14]	τοῦ περιττώματος· καὶ ἀραιουμένων ἑκατέρων	τῶν	πλησίον τόπων ἐξανθεῖ ἡ τῆς
[1, 3]	ἔχει. Μάλιστα δὲ ἀδιόριστον ἐπὶ	τῶν	πολυπόδων ἐστίν, ὥστε δοκεῖν μίαν
[1, 9]	διὰ τοῦ αὐλοῦ δίεσις ἐπὶ	τῶν	πολυπόδων, ᾗ φασιν ὀχεύειν πλεκτάνῃ
[1, 6]	οὐ μόνον διὰ τὸ μῆκος	τῶν	πόρων ἀλλὰ καὶ διὰ τὴν
[1, 4]	θεωρεῖν) οὐθὲν γάρ εἰσι μόριον	τῶν	πόρων οἱ ὄρχεις ἀλλὰ πρόσκεινται
[1, 9]	ὁ αὐτὸς τρόπος τῶν μορίων	τῶν	πρὸς τὴν γένεσιν συντελούντων οὔτε
[1, 9]	οὐραῖα μακρὰν ἔχοντα τὴν ἀπάρτησιν	τῶν	πτερυγίων. Ἔχουσι δ´ οἱ μὲν
[1, 13]	γίγνονται ταῖς γυναιξὶν οὔτ´ ἐκ	τῶν	ῥινῶν ῥύσις αἵματος οὔτε τι
[1, 5]	ὄργανον νευρῶδες καὶ ἡ φύσις	τῶν	σκελῶν νευρώδης) ὥστ´ ἐπεὶ τοῦτ´
[1, 5]	τῇ ὁμιλίᾳ ἡ σύντασις γίγνεται	τῶν	σκελῶν· τό τε γὰρ ὄργανον
[1, 16]	φύσις ἡ ἐν τῷ ἄρρενι	τῶν	σπέρμα προϊεμένων χρῆται τῷ σπέρματι
[1, 4]	τῆς ἐν τοῖς ἄρρεσι διαφορᾶς	τῶν	σπερματικῶν ὀργάνων εἴ τις μέλλει
[1, 11]	σάρκες καὶ ὀστᾶ συνεστᾶσιν, ἀπὸ	τῶν	στοιχείων ἂν εἴη μᾶλλον· ἀπὸ
[1, 11]	εἰ δ´ ἀπὸ τούτων, ἀπὸ	τῶν	στοιχείων καὶ τῆς συνθέσεως. Ὥστ´
[1, 1]	ὅσα μὲν ἐκ συνδυασμοῦ γίγνεται	τῶν	συγγενῶν ζῴων καὶ αὐτὰ γεννᾷ
[1, 11]	μὲν ἀπὸ παντός, κἂν ἀπὸ	τῶν	συλλαβῶν ἑκάστης, εἰ δ´ ἀπὸ
[1, 13]	τις εἰς τοῦτο μαρτύρια ἔνια	τῶν	συμβαινόντων τοῖς ζῴοις. Τά τε
[1, 12]	ἐξ ἀμφοτέρων τὰς ἀρχὰς ἔχον	τῶν	συνδυασθέντων (οἷον τά τε τῶν
[1, 4]	πάντα ταχύτερα πρὸς τὴν ἐνέργειαν	τῶν	συνδυασμῶν. Ἃ δὲ δεῖ σωφρονέστερα
[1, 1]	τούτοις δὲ τὰ καλούμενα στοιχεῖα	τῶν	σωμάτων) λοιπὸν δὲ τῶν μὲν
[1, 14]	μὴ ᾠοτοκοῦσιν) αἰτία ἡ ξηρότης	τῶν	σωμάτων, ὀλίγον λείπουσα τὸ περίττωμα
[1, 13]	τοῦ τοὺς ὄγκους ἐλάττους εἶναι	τῶν	σωμάτων τοῖς θήλεσιν ἢ τοῖς
[1, 13]	ἐλλείπει τὰ περὶ τὴν γονήν)	τῶν	τε ἀναίμων τὰ μαλάκια καὶ
[1, 11]	πᾶσιν ἀλλ´ ἐν τοῖς πλείστοις	τῶν	τεθεωρημένων. Ὥστε φανερὸν ἂν εἴη
[1, 1]	τὴν ἐξ ἀρχῆς τοιαύτην ἔδει	τῶν	τεκνωσάντων εἶναι γένεσιν (τοῦτο δ´
[1, 4]	δ´ ὄρνισι καὶ τοῖς ᾠοτόκοις	τῶν	τετραπόδων δέχονται τὴν σπερματικὴν περίττωσιν,
[1, 8]	τοὺς ὄρνιθας καὶ τὰ ᾠοτόκα	τῶν	τετραπόδων, καὶ τοῖς κατ´ ἀμφοτέρους
[1, 9]	τῶν πλείστων ἐστὶ καὶ ἐπὶ	τῶν	τετραπόδων καὶ ᾠοτόκων· τὰ γὰρ
[1, 7]	καθάπερ ἄνθρωπος καὶ τὰ ζῳοτοκοῦντα	τῶν	τετραπόδων, οἱ δ´ ὄρνιθες ἄνω
[1, 14]	(ταῦτα δ´ ἐστὶν ἄνθρωπος καὶ	τῶν	τετραπόδων ὅσα κάμπτει τὰ ὀπίσθια
[1, 7]	ὄρνιθες ἄνω καὶ ὅσα ᾠοτοκεῖ	τῶν	τετραπόδων. Οὐ μὴν ἀλλ´ ἔχουσι
[1, 6]	ἐπὶ τῶν ἀνθρώπων καὶ πάντων	τῶν	τοιούτων ἀνάγκη κατασχόντας τὸ πνεῦμα
[1, 16]	τὸν δημιουργόν. Δι´ ἀσθένειαν γὰρ	τῶν	τοιούτων ἀρρένων οὐθὲν δι´ ἑτέρων
[1, 6]	οἷος ἐπὶ τῶν ἀνθρώπων καὶ	τῶν	τοιούτων ζῴων κατὰ τὸ ἕτερον
[1, 3]	γὰρ ὅλως ὄρχεις οὐκ ἔχει	τῶν	τοιούτων ζῴων, οἷον τό τε
[1, 11]	Ὥστ´ εἴπερ ἐκ πυρὸς καὶ	τῶν	τοιούτων σάρκες καὶ ὀστᾶ συνεστᾶσιν,
[1, 2]	ἥλιον ἤ τι τῶν ἄλλων	τῶν	τοιούτων ὡς γεννῶντας καὶ πατέρας
[1, 14]	ἡλικίᾳ, ὡς καὶ ἅμα διισταμένων	τῶν	τόπων τῶν δεκτικῶν ἑκατέρου τοῦ
[1, 12]	ἀμπέλους τραγᾶν ἀπὸ τοῦ πάθους	τῶν	τράγων καλοῦσιν) Καὶ οἱ πίονες
[1, 11]	λέγουσιν ὥσπερ κἂν εἰ ἀπὸ	τῶν	ὑποδημάτων· σχεδὸν γὰρ ὅμοιος υἱὸς
[1, 14]	τόπου ἴδιος ἑκάσταις. Ἔστι γὰρ	τῶν	ὑστερῶν ἔκκρισις καὶ ταῖς μὲν
[1, 13]	τὴν κάθαρσιν συμμύει τὸ στόμα	τῶν	ὑστερῶν. Ὅταν οὖν πολὺ μὲν
[1, 8]	καὶ τὰ ᾠοτόκα καὶ τετράποδα	τῶν	φολιδωτῶν. Καὶ τὸ τῶν ὀρνίθων
[1, 11]	ἐκ ταύτης Αἰθίοψ. Καὶ ἐπὶ	τῶν	φυτῶν δὲ ὁ αὐτὸς λόγος·
[1, 7]	καὶ τοῦτ´ ἔργον αὐτῶν ὥσπερ	τῶν	φυτῶν· εἰ οὖν ἐν αὑτοῖς
[1, 12]	τῶν συνδυασθέντων (οἷον τά τε	τῶν	φυτῶν καὶ ἐνίων ζῴων ἐν
[1, 17]	φύσις δημιουργεῖ. Τῆς μὲν γὰρ	τῶν	φυτῶν οὐσίας οὐθέν ἐστιν ἄλλο
[1, 4]	σχεδὸν οὐθὲν ἄλλο πλὴν ὥσπερ	τῶν	φυτῶν σπέρμα καὶ καρπός. Ὥσπερ
[1, 1]	ἐρινεόν. Ἔστι δὲ καὶ ἐπὶ	τῶν	φυτῶν τὸν αὐτὸν τρόπον· τὰ
[1, 17]	μεταξὺ ὄντα τῶν ζῴων καὶ	τῶν	φυτῶν, ὡς ἐν ἀμφοτέροις ὄντα
[1, 15]	περὶ τὴν τῶν ἰχθύων γένεσιν	τῶν	ᾠοτοκουμένων. Ὅταν γὰρ ἀποτέκῃ τὰ
[1, 9]	Σχεδὸν δὲ τοῦτο καὶ ἐπὶ	τῶν	ᾠοτόκων ἰχθύων τῶν πλείστων ἐστὶ
[1, 7]	δ´ ὄρνιθες καὶ τὰ τετράποδα	τῶν	ᾠοτόκων τέλεια ᾠὰ τίκτουσιν, ἃ
[1, 15]	καὶ τὸ τῶν ἰχθύων γένος	τῶν	ᾠοτόκων τοῦ μήτε ἀπὸ πάντων
[1, 8]	τῶν μὴ ἐχόντων ὄρχεις, ταῖς	τῶν	ᾠοτόκων ὑστέραις· πᾶσι γὰρ πρὸς
[1, 14]	ἓν ζῷον (τὰ γὰρ δίδυμα	τῶν	(ᾠῶν δύο ᾠά ἐστιν) Ἐν
[1, 9]	πρὸς τὸν γιγνόμενον αὐτοῖς ὑπὸ	τῶν	ᾠῶν ὄγκον ἐν τῇ κυήσει.
[1, 11]	ὥσπερ κἂν εἰ ἀπὸ τῶν	ὑποδημάτων·	σχεδὸν γὰρ ὅμοιος υἱὸς τῷ
[1, 1]	δὲ τὰ καλούμενα στοιχεῖα τῶν	σωμάτων)	λοιπὸν δὲ τῶν μὲν μορίων
[1, 14]	ᾠοτοκοῦσιν) αἰτία ἡ ξηρότης τῶν	σωμάτων,	ὀλίγον λείπουσα τὸ περίττωμα καὶ
[1, 13]	τοὺς ὄγκους ἐλάττους εἶναι τῶν	σωμάτων	τοῖς θήλεσιν ἢ τοῖς ἄρρεσιν
[1, 1]	ἀλλ´ ἐκ γῆς σηπομένης καὶ	περιττωμάτων.	Ὡς δὲ κατὰ παντὸς εἰπεῖν,
[1, 14]	τὸ σῶμα οὔτε ὀστῶν καὶ	κεράτων	καὶ ὀδόντων ἐκκρίσεις. Σημεῖον δ´
[1, 17]	ἕως ἂν ἀποπέμψῃ τι τῶν	ἐπεισάκτων	αὐτοῦ μορίων, ὃ συστήσει τὸ
[1, 16]	γὰρ πρὸς τῷ ξύλῳ ὁ	τέκτων	καὶ πρὸς τῷ πηλῷ ὁ
[1, 9]	ὀστρακοδέρμων (τούτων δὲ περὶ μὲν	πάντων	ἄδηλον, τὰ δὲ πλεῖστα ὅτι
[1, 17]	μὲν γὰρ κοῖνον τῶν ζώντων	πάντων)	ἀλλὰ καὶ γνώσεώς τινος πάντα
[1, 11]	γὰρ ὅτι καὶ τούτοις ἀπὸ	πάντων	ἂν τῶν μερῶν τὸ σπέρμα
[1, 11]	ὥσπερ φασίν, οὐθὲν ἔδει ἀπὸ	πάντων	ἀξιοῦν ἀπιέναι ἀλλὰ μόνον ἀπὸ
[1, 11]	εἰ ἀπ´ ἀμφοτέρων ὁμοίως ἀπὸ	πάντων	ἀπέρχεται, δύο γίγνεται ζῷα· ἑκατέρου
[1, 11]	ἐπειδὴ φανερὸν ὅτι οὐκ ἀπὸ	πάντων	ἀποκρίνεται τὸ σπέρμα τῶν μορίων.
[1, 15]	τῶν ᾠοτόκων τοῦ μήτε ἀπὸ	πάντων	ἰέναι τὸ σπέρμα τῶν μορίων,
[1, 11]	ὁμοιομερῶν· πλὴν ἐκεῖνος μὲν ἐπὶ	πάντων,	οὗτοι δ´ ἐπὶ τῆς γενέσεως
[1, 11]	τῶν ἀνομοιομερῶν μόνον οὔκουν ἀπὸ	πάντων.	Προσήκει δὲ μᾶλλον ἀπ´ ἐκείνων·
[1, 11]	φάσκοντες οὕτω, τὸ ἀπελθεῖν ἀπὸ	πάντων	τῶν μορίων· ἱκανὸν γὰρ ἀφ´
[1, 6]	γὰρ ἐπὶ τῶν ἀνθρώπων καὶ	πάντων	τῶν τοιούτων ἀνάγκη κατασχόντας τὸ
[1, 12]	περίττωμά ἐστιν· ἡ γὰρ τροφὴ	πάντων	ὑγρὰ μᾶλλον) οἷς δὲ μή
[1, 13]	γιγνομένης πάλιν οὐδὲν ἧττον, καὶ	ἰσοδρομησάντων	(παρὰ) τοῦ ἄρρενος καὶ τοῦ
[1, 10]	οὐλάς τε γὰρ ἐχόντων τῶν	γεννησάντων	ἤδη τινὲς ἔσχον ἐν τοῖς
[1, 1]	ἐξ ἀρχῆς τοιαύτην ἔδει τῶν	τεκνωσάντων	εἶναι γένεσιν (τοῦτο δ´ εὐλόγως
[1, 12]	ἀμφοτέρων τὰς ἀρχὰς ἔχον τῶν	συνδυασθέντων	(οἷον τά τε τῶν φυτῶν
[1, 14]	προΐεσθαι, ἐγγὺς δὲ τῆς ἡλικίας	ὄντων,	καὶ τῶν ἀγόνων ἀνδρῶν· γίγνεται
[1, 14]	οὔτε ὀστῶν καὶ κεράτων καὶ	ὀδόντων	ἐκκρίσεις. Σημεῖον δ´ ὅτι ἐν
[1, 15]	περὶ τὰς ὄρνιθας τὰς γενναίας	σπουδαζόντων	ποιοῦσι μεταβάλλοντες τὰ πρῶτα ὀχεῖα
[1, 6]	ἐχόντων· ἀγονώτεροι γάρ εἰσι τῶν	μετριαζόντων	διὰ τὸ μὴ γόνιμον εἶναι
[1, 2]	τὸ ἄρρεν· πολλὰ γοῦν συμμεταβάλλει	μεταβαλλόντων	ᾗ θῆλυ καὶ ἄρρεν, ὡς
[1, 14]	ἐξανθεῖ ἡ τῆς ἥβης τρίχωσις.	Μελλόντων	δὲ διίστασθαι οἱ τόποι ἀνοιδοῦσιν
[1, 8]	ἐκ τῶν περὶ τὰς ὀχείας	συμβαινόντων	ἀναγκαίων. Διὰ τὴν αὐτὴν δ´
[1, 12]	αὐτοῦ καὶ τῶν περὶ αὐτὸ	συμβαινόντων	ἔσται μᾶλλον εὐθεώρητον. Βούλεται δὲ
[1, 13]	εἰς τοῦτο μαρτύρια ἔνια τῶν	συμβαινόντων	τοῖς ζῴοις. Τά τε γὰρ
[1, 6]	ἐπὶ τῶν μέγα τὸ αἰδοῖον	ἐχόντων·	ἀγονώτεροι γάρ εἰσι τῶν μετριαζόντων
[1, 3]	δεχομένων τὸν ἀέρα καὶ πνεύμονα	ἐχόντων.	Καὶ γὰρ ταῦτα πάντα ἐντὸς
[1, 8]	τῶν ἀρρένων πόροι, καὶ τῶν	ἐχόντων	καὶ τῶν μὴ ἐχόντων ὄρχεις,
[1, 14]	ὅσοις μὲν οὖν τῶν ζωὴν	ἐχόντων	μὴ κεχώρισται τὸ θῆλυ καὶ
[1, 8]	τῶν ἐχόντων καὶ τῶν μὴ	ἐχόντων	ὄρχεις, ταῖς τῶν ᾠοτόκων ὑστέραις·
[1, 7]	τῶν ἄλλων τῶν ἀνάλογον τούτοις	ἐχόντων	τὴν φύσιν, καὶ ἐν φυτοῖς
[1, 14]	γίγνεσθαι κάθαρσιν μήτε τῶν αἷμα	ἐχόντων	τοῖς εἰρημένοις, (τοῖς κάτω ἔχουσι
[1, 10]	τὰ ἐπίκτητα· οὐλάς τε γὰρ	ἐχόντων	τῶν γεννησάντων ἤδη τινὲς ἔσχον
[1, 9]	μορίων τῶν πρὸς τὴν γένεσιν	συντελούντων	οὔτε τοῖς ἐναίμοις οὔθ´ ἑαυτοῖς.
[1, 17]	δ´ αἰσθήσει τὰ ζῷα τῶν	ζώντων	μόνον. Ἐπεὶ δ´ ἀνάγκη καὶ
[1, 17]	(τοῦτο μὲν γὰρ κοῖνον τῶν	ζώντων	πάντων) ἀλλὰ καὶ γνώσεώς τινος
[1, 10]	τὸ δὲ σπέρμα ἐκ τῶν	γεννώντων.	Διὸ τοῦ αὐτοῦ λόγου ἐστὶ
[1, 10]	παντός, μηδ´ ἀπ´ ἀμφοτέρων τῶν	γεννώντων.	Διόπερ ἐπισκεπτέον, ἐπειδή φασί τινες
[1, 9]	ὅσα μέγεθος αὐτῶν ἔχει, συνδυάζεσθαι	πεφυκότων·	τὰ γὰρ πλεῖστα μικρὰ λίαν
[1, 11]	ἐν πᾶσιν, ἀλλ´ ἐπὶ τῶν	πλείστων	ἐν τῇ ὀχείᾳ τὸ θῆλυ
[1, 9]	ἐπὶ τῶν ᾠοτόκων ἰχθύων τῶν	πλείστων	ἐστὶ καὶ ἐπὶ τῶν τετραπόδων
[1, 4]	χάριν. Ἔστι δὲ τῶν μὲν	πλείστων	ζῴων ἔργον σχεδὸν οὐθὲν ἄλλο
[1, 14]	πλῆθος κατὰ τὸ σῶμα οὔτε	ὀστῶν	καὶ κεράτων καὶ ὀδόντων ἐκκρίσεις.
[1, 15]	γένος ἀποβαίνει πᾶν τὸ τῶν	νεοττῶν.	Διὸ ἔνιοι τοῦτον τὸν τρόπον
[1, 3]	οἱ ὕες. Διώρισται δὲ περὶ	αὐτῶν	ἀκριβέστερον ἐν ταῖς ἱστορίαις ταῖς
[1, 4]	ὑφαίνουσαι τοῖς ἱστοῖς ἀφαιρουμένων (γὰρ	αὐτῶν	ἀνασπῶνται οἱ πόροι ἐντός, ὥστ´
[1, 2]	τὸν ἐπιβάλλοντα λόγον καθ´ ἕκαστον	αὐτῶν,	ἀπὸ τῶν εἰρημένων συνείροντας. Καθάπερ
[1, 13]	Διὸ οὔτε ὅλως μὴ γιγνομένων	αὐτῶν	γεννᾷ τὸ θῆλυ οὔτε γιγνομένων
[1, 16]	τὸ θῆλυ συμβάλλονται τὸ παρ´	αὐτῶν	γιγνόμενον, (διὰ τὸ ἐν τῷ
[1, 7]	τῷ ὑποζώματι ὑμενώδεις. Καὶ ἐπ´	αὐτῶν	δὲ τῶν διγονίαν ποιουμένων ζῴων
[1, 14]	διαφέρειν καὶ τῷ τὸν λόγον	αὐτῶν	εἶναι ἕτερον, ἐν δὲ τοῖς
[1, 1]	τῷ προσπεφυκέναι, διὰ τὸ παραπλησίαν	αὐτῶν	εἶναι τὴν οὐσίαν τοῖς φυτοῖς,
[1, 17]	φυτοῖς, καὶ βούλεται ἡ φύσις	αὐτῶν	ἓν γίγνεσθαι· ὅπερ ἐμφαίνεται κατὰ
[1, 10]	σπέρμα τῶν ζῴων οἷον ὅσα	αὐτῶν	ἔναιμα τὴν φύσιν ἐστί, τὰ
[1, 9]	μὲν συνδυάζεται καὶ ἡ γένεσις	αὐτῶν	ἐστιν ἐκ ζῴων συνωνύμων καθάπερ
[1, 3]	ἔχει τοὺς ὄρχεις, ἀλλ´ ἔνια	αὐτῶν	ἔσω πρὸς τῷ τέλει τῆς
[1, 5]	ἔχουσιν ἡ αὐτὴ θέσις ἀμφοτέρων	αὐτῶν.	Ἔτι δὲ τοῖς γε τοὺς
[1, 10]	τὸ ἑνὶ ἢ ὀλίγοις συμβαῖνον	αὐτῶν.	Ἔτι τὸ ἐκ κολοβῶν κολοβὰ
[1, 9]	τῶν ἀκρίδων καὶ ὅσα μέγεθος	αὐτῶν	ἔχει, συνδυάζεσθαι πεφυκότων· τὰ γὰρ
[1, 2]	καὶ ἐν τοῖς ἀναίμοις ὅσα	αὐτῶν	ἔχει ταύτην τὴν ἐναντίωσιν, διαφέρει
[1, 7]	τὸ εἶναι ὀλιγόθερμα οὐ ξηραίνει	αὐτῶν	ἡ φύσις τὸ ἔσχατον. Διὰ
[1, 8]	τοῖς ᾠοτόκοις καὶ τοῖς ἔχουσιν	αὐτῶν	κύστιν, οἷον ταῖς χελώναις· τῆς
[1, 12]	ἐνίοις γίγνεσθαι καὶ ἀρρώστημα ὅταν	αὐτῶν	μὴ εὐοδήσῃ ἡ ἀποκάθαρσις. Καὶ
[1, 1]	γένει τὰ πλεῖστα. Τούτων δ´	αὐτῶν	ὅσα μὲν ἐκ συνδυασμοῦ γίγνεται
[1, 5]	γὰρ ἀναγκαῖον γίγνεσθαι τὸν συνδυασμὸν	αὐτῶν·	οὐ γὰρ ὥσπερ τὰ ἄλλα
[1, 6]	ἰχθύες· διὰ γὰρ τὸ εἶναι	αὐτῶν	προμήκη τὴν φύσιν, εἰ ἔτι
[1, 2]	τὰ μὲν γὰρ ὄρχεις ἔχει	αὐτῶν	τὰ δὲ τοὺς τοιούτους πόρους.
[1, 9]	τῇ κυήσει. Τοῖς δὲ θήλεσιν	αὐτῶν	τὸ ταῖς ὑστέραις ἀνάλογον μόριον
[1, 7]	πολύγονα ταῦτα καὶ τοῦτ´ ἔργον	αὐτῶν	ὥσπερ τῶν φυτῶν· εἰ οὖν
[1, 11]	τὰ θήλεα οὐ γεννᾷ ἐξ	αὑτῶν	εἴπερ ἀπὸ παντός τε ἀπέρχεται
[1, 17]	Διὸ καὶ γεννᾷ αὐτὰ ἐξ	αὑτῶν	καὶ προΐεται οὐ γονὴν ἀλλὰ
[1, 6]	τῶν ἀνθρώπων καὶ πάντων τῶν	τοιούτων	ἀνάγκη κατασχόντας τὸ πνεῦμα προΐεσθαι
[1, 16]	δημιουργόν. Δι´ ἀσθένειαν γὰρ τῶν	τοιούτων	ἀρρένων οὐθὲν δι´ ἑτέρων οἵα
[1, 12]	ἀρχὴ τῆς κινήσεως. Τῶν δὲ	τοιούτων	ἐνίων μὲν ἐν αὐτοῖς ἡ
[1, 6]	ἐπὶ τῶν ἀνθρώπων καὶ τῶν	τοιούτων	ζῴων κατὰ τὸ ἕτερον μέρος
[1, 3]	ὅλως ὄρχεις οὐκ ἔχει τῶν	τοιούτων	ζῴων, οἷον τό τε τῶν
[1, 11]	εἴπερ ἐκ πυρὸς καὶ τῶν	τοιούτων	σάρκες καὶ ὀστᾶ συνεστᾶσιν, ἀπὸ
[1, 2]	ἤ τι τῶν ἄλλων τῶν	τοιούτων	ὡς γεννῶντας καὶ πατέρας προσαγορεύουσιν.
[1, 8]	τῆς ὀχείας· οὐθὲν γὰρ ἔχει	τούτων	αἰδοῖον, καθάπερ εἴρηται πρότερον, ἀπηρτημένον.
[1, 11]	τὰ ἀνομοιομερῆ ὥστε τὸ ἀπὸ	τούτων	ἀπιέναι τὸ ἀπ´ ἐκείνων ἂν
[1, 11]	συλλαβῶν ἑκάστης, εἰ δ´ ἀπὸ	τούτων,	ἀπὸ τῶν στοιχείων καὶ τῆς
[1, 9]	γίγνεται πολλὰ καὶ ἀποτίκτει ἕκαστον	τούτων	ἀτελές, καθάπερ καὶ οἱ ᾠοτοκοῦντες
[1, 13]	τισι καταμήνια τῶν ζῳοτόκων. Διὰ	τούτων	γὰρ φανερὸν ἔσται καὶ περὶ
[1, 17]	ὑγρᾶς. Ἀλλὰ περὶ μὲν τῆς	τούτων	γενέσεως ὕστερον λεκτέον.
[1, 11]	τῶν καλουμένων ψυλλῶν· ἐκ δὲ	τούτων	γίγνεται μὲν ζῷα οὐκέτι δ´
[1, 1]	τῶν ἐντόμων γένει τὰ πλεῖστα.	Τούτων	δ´ αὐτῶν ὅσα μὲν ἐκ
[1, 9]	καὶ τέταρτον τὸ τῶν ὀστρακοδέρμων	(τούτων	δὲ περὶ μὲν πάντων ἄδηλον,
[1, 2]	τὴν ἀπόκρισιν εἶναι καὶ ἐκ	τούτων,	διὰ τοῦτο τὸ θῆλυ καὶ
[1, 15]	καταμηνίων φύσις. ~Καὶ περὶ μὲν	τούτων	διωρίσθω τὸν τρόπον τοῦτον. Ἅμα
[1, 13]	ταὐτόν ἐστιν. Καὶ περὶ μὲν	τούτων	διωρίσθω τὸν τρόπον τοῦτον. Ἐπεὶ
[1, 1]	μὴ γίγνεται ἐκ ζῴων, ἐκ	τούτων	ἐγίγνετο ζῷα συνδυαζομένων, εἰ μὲν
[1, 3]	τῶν νεφρῶν χώραν, ἀπὸ δὲ	τούτων	ἑκατέρου πόρον ὥσπερ ἐν τοῖς
[1, 17]	τὸ ἄρρεν. Ἀλλὰ περὶ μὲν	τούτων	ἐν ἑτέροις ἐπέσκεπται, τοῦ δὲ
[1, 13]	γίγνεται ῥύσις θύραζε μόνοις, καὶ	τούτων	ἐπιδηλότατα ἐν ταῖς γυναιξίν· πλείστην
[1, 1]	δυνάμενα δὲ συνδυάζεσθαι, πάλιν ἐκ	τούτων	ἑτέρα τις ἂν ἐγίγνετο φύσις
[1, 4]	τοῦτο τὸ μόριον εἴη διὰ	τούτων	θάτερον. Ὅτι μὲν τοίνυν οὐκ
[1, 16]	Λάβοι δ´ ἄν τις ἐκ	τούτων	καὶ τὸ ἄρρεν πῶς συμβάλλεται
[1, 1]	καὶ πάλιν ἄλλη τις ἐκ	τούτων,	καὶ τοῦτ´ ἐπορεύετ´ ἂν εἰς
[1, 11]	ἔρχεται τὸ σπέρμα σχεδὸν ἐκ	τούτων	μάλιστα πιστεύουσί τινες. (Φαίνεται δ´
[1, 3]	ὄρχεις καὶ δύο πόρους ἀπὸ	τούτων	ὁμοίως τοῖς ὄφεσιν, οἷον σαῦροι
[1, 3]	οὐ πόρους ἀλλ´ αἰδοῖον ἀπὸ	τούτων	περαῖνον εἰς τὸ ἔξω καθάπερ
[1, 3]	βόες, τὰ δ´ ἔξω, καὶ	τούτων	τὰ μὲν ἀπηρτημένους ὥσπερ ἄνθρωπος,
[1, 1]	περὶ γενέσεως τὴν ἀρχὴν ἐχομένην	τούτων	τάξας. Τῶν δὴ ζῴων τὰ
[1, 11]	ἀπῄει τὸ σπέρμα. Μέγιστον δὲ	τούτων	τεκμήριον τεθεωρήκαμεν ἱκανῶς ἐπὶ τῶν
[1, 13]	ἢ τὸ ἀνάλογον ἢ ἐκ	τούτων	τι. Ἐπεὶ δ´ ἐκ τοῦ
[1, 15]	καὶ κινούμενον, οὐκ ἔστιν ἐκ	τούτων	τὸ γιγνόμενον ἕν, ἀλλ´ ἢ
[1, 1]	ἀλλ´ (ἐνίοις καὶ ἀναίμοις. Καὶ	τούτων	τοῖς μὲν καθ´ ὅλον τὸ
[1, 8]	καὶ τοῖς ᾠοτοκοῦσι θύραζε, καὶ	τούτων	τοῖς τε τὰς ὑστέρας ἔχουσι
[1, 9]	ὑστερικὸν μόριον φανερῶς ἐν ἑκάστῳ	τούτων	τῶν ζῴων· ᾠὸν γὰρ ἴσχει
[1, 15]	τρόπον τοῦτον. Ἅμα δ´ ἐκ	τούτων	φανερόν, περὶ ὧν ἐχόμενόν ἐστιν
[1, 13]	ἱσταμένων· ἐάν τε συμβῇ τι	τούτων	χείρους γίγνονται αἱ καθάρσεις ὡς
[1, 3]	τὰ μαλάκια, καὶ τὰ καλούμενα	τούτων	ᾠὰ τοὺς περιέχοντας ὑμένας ὑστερικοὺς
[1, 2]	ὁ ἰξός. ~(Περὶ μὲν οὖν	φυτῶν	αὐτὰ καθ´ αὑτὰ χωρὶς ἐπισκεπτέον.
[1, 11]	ταύτης Αἰθίοψ. Καὶ ἐπὶ τῶν	φυτῶν	δὲ ὁ αὐτὸς λόγος· δῆλον
[1, 7]	τοῦτ´ ἔργον αὐτῶν ὥσπερ τῶν	φυτῶν·	εἰ οὖν ἐν αὑτοῖς ἐτελεσιούργουν
[1, 12]	συνδυασθέντων (οἷον τά τε τῶν	φυτῶν	καὶ ἐνίων ζῴων ἐν οἷς
[1, 17]	δημιουργεῖ. Τῆς μὲν γὰρ τῶν	φυτῶν	οὐσίας οὐθέν ἐστιν ἄλλο ἔργον
[1, 4]	οὐθὲν ἄλλο πλὴν ὥσπερ τῶν	φυτῶν	σπέρμα καὶ καρπός. Ὥσπερ δ´
[1, 1]	Ἔστι δὲ καὶ ἐπὶ τῶν	φυτῶν	τὸν αὐτὸν τρόπον· τὰ μὲν
[1, 17]	ὄντα τῶν ζῴων καὶ τῶν	φυτῶν,	ὡς ἐν ἀμφοτέροις ὄντα τοῖς
[1, 8]	τὰ ᾠοτόκα καὶ τετράποδα τῶν	φολιδωτῶν.	Καὶ τὸ τῶν ὀρνίθων δὲ
[1, 7]	καὶ λαμβάνει αὔξησιν τὰ τῶν	ἰχθύων.	Αἴτιον δ´ ὅτι πολύγονα ταῦτα
[1, 15]	συμβαίνει καὶ περὶ τὴν τῶν	ἰχθύων	γένεσιν τῶν ᾠοτοκουμένων. Ὅταν γὰρ
[1, 3]	ζῴων, οἷον τό τε τῶν	ἰχθύων	γένος καὶ τὸ τῶν ὄφεων,
[1, 15]	τοὺς ὄρνιθας καὶ τὸ τῶν	ἰχθύων	γένος τῶν ᾠοτόκων τοῦ μήτε
[1, 9]	καθάπερ καὶ οἱ ᾠοτοκοῦντες τῶν	ἰχθύων.	Ὁ δὲ πόρος ὁ αὐτὸς
[1, 3]	τ´ ὄρνιθες πάντες καὶ τῶν	ἰχθύων	οἱ ζῳοτοκοῦντες. Ἔχουσι δὲ δικρόας
[1, 6]	καὶ δοκοῦσι βραδύτερον ἀπολύεσθαι τῶν	ἰχθύων,	οὐ μόνον διὰ τὸ μῆκος
[1, 9]	τοῦτο καὶ ἐπὶ τῶν ᾠοτόκων	ἰχθύων	τῶν πλείστων ἐστὶ καὶ ἐπὶ
[1, 6]	τοιαύτη δ´ ἐστὶν ἡ τῶν	ἰχθύων	φύσις καὶ ἡ τῶν ὄφεων.
[1, 8]	δ´ ᾠόν, οἷον ὅσοι τῶν	ἰχθύων	ᾠοτοκοῦσιν, (οὗτοι δ´ οὐχ ὑπὸ
[1, 8]	οἷον ἄνθρωπος καὶ βοῦς καὶ	κύων	καὶ τἆλλα τὰ τοιαῦτα· πρὸς
[1, 8]	τοιαῦτα· πρὸς γὰρ τὴν τῶν	ἐμβρύων	σωτηρίαν καὶ αὔξησιν συμφέρει μηθὲν
[1, 14]	ἄλλοις· οὐ γὰρ ἔχει οὔτε	τριχῶν	πλῆθος κατὰ τὸ σῶμα οὔτε
[1, 17]	φρόνησιν καὶ πρὸς τὸ τῶν	ἀψύχων	γένος. Πρὸς (μὲν γὰρ τὸ
[1, 7]	μὲν τὸ ᾠοτόκα εἶναι τελείων	ᾠῶν	ἄνω ἔχει, διὰ δὲ τὸ
[1, 14]	ζῷον (τὰ γὰρ δίδυμα τῶν	(ᾠῶν	δύο ᾠά ἐστιν) Ἐν ὅσοις
[1, 9]	τὸν γιγνόμενον αὐτοῖς ὑπὸ τῶν	ᾠῶν	ὄγκον ἐν τῇ κυήσει. Τοῖς
[1, 3]	ταῖς ἱστορίαις ταῖς περὶ τῶν	ζῴων.	Αἱ δ´ ὑστέραι πᾶσι μέν
[1, 1]	συγγένειαν· ὅσα δὲ μὴ ἐκ	ζῴων	ἀλλ´ ἐκ σηπομένης τῆς ὕλης,
[1, 9]	σκώληκας μόνον, οὐδὲ γίγνονται ἐκ	ζῴων	ἀλλ´ ἐκ σηπομένων ὑγρῶν, τὰ
[1, 14]	συμβαίνει ταῦτα περὶ ἕκαστον τῶν	ζῴων,	γέγραπται ἐν ταῖς περὶ τὰ
[1, 9]	κανθαρίδες, τὰ δ´ οὔτ´ ἐκ	ζῴων	γίγνονται οὔτε συνδυάζονται καθάπερ ἐμπίδες
[1, 13]	γὰρ ἀφίησιν ἀπόκρισιν γυνὴ τῶν	ζῴων.	Διόπερ ἐπιδηλοτάτως ἀεὶ ὠχρόν τέ
[1, 10]	ταύτην τὴν ὑγρότητα προΐεται τῶν	ζῴων.	Δοκεῖ δὲ πάντα γίγνεσθαι ἐκ
[1, 1]	συμβαῖνον οὕτως ἐπὶ τῶν ἄλλων	ζῴων)	εἰ δ´ ἀνόμοια μὲν δυνάμενα
[1, 6]	τὰ δ´ οὐκ ἔχει τῶν	ζῴων	εἴρηται. Περιπλέκονται δ´ ἀλλήλοις οἱ
[1, 1]	γὰρ ὅσα μὴ γίγνεται ἐκ	ζῴων,	ἐκ τούτων ἐγίγνετο ζῷα συνδυαζομένων,
[1, 12]	τε τῶν φυτῶν καὶ ἐνίων	ζῴων	ἐν οἷς μὴ κεχώρισται τὸ
[1, 11]	ἀπὸ μιᾶς συνουσίας καὶ τῶν	ζῴων	ἔνια γεννᾷ πολλά (τὰ δὲ
[1, 12]	τά τε φυτὰ καὶ τῶν	ζῴων	ἔνια ἐν ὅσοις μή ἐστι
[1, 4]	Ἔστι δὲ τῶν μὲν πλείστων	ζῴων	ἔργον σχεδὸν οὐθὲν ἄλλο πλὴν
[1, 1]	ἄρρενος, ἐν ὅσοις γένεσι τῶν	ζῴων	ἐστὶ τὸ θῆλυ καὶ τὸ
[1, 1]	ἐκ συνδυασμοῦ γίγνεται τῶν συγγενῶν	ζῴων	καὶ αὐτὰ γεννᾷ κατὰ τὴν
[1, 8]	περὶ τὰς ὑστέρας ἐνίοις τῶν	ζῴων,	καὶ ὅλως διὰ τί τοῖς
[1, 1]	πορευτικὰ καθάπερ τὰ ὀστρακόδερμα τῶν	ζῴων	καὶ τὰ ζῶντα τῷ προσπεφυκέναι,
[1, 17]	τῶν ζῴων μεταξὺ ὄντα τῶν	ζῴων	καὶ τῶν φυτῶν, ὡς ἐν
[1, 6]	τῶν ἀνθρώπων καὶ τῶν τοιούτων	ζῴων	κατὰ τὸ ἕτερον μέρος τῆς
[1, 17]	εἴπομεν. Τὰ δ´ ὀστρακόδερμα τῶν	ζῴων	μεταξὺ ὄντα τῶν ζῴων καὶ
[1, 10]	γὰρ προΐεται φανερῶς σπέρμα τῶν	ζῴων	οἷον ὅσα αὐτῶν ἔναιμα τὴν
[1, 16]	διοριοῦντος. ~(ἀλλ´ ἐνίοις γε τῶν	ζῴων	οἷον ταῖς ὄρνισι μέχρι τινὸς
[1, 3]	ὄρχεις οὐκ ἔχει τῶν τοιούτων	ζῴων,	οἷον τό τε τῶν ἰχθύων
[1, 12]	μᾶλλον τὸ τὰ μεγάλα τῶν	ζῴων	ὀλιγοτόκα εἶναι, τὰ δὲ μικρὰ
[1, 1]	μὲν κατὰ τόπον μεταβλητικὰ τῶν	ζῴων	ὄντα τὰ μὲν νευστικὰ τὰ
[1, 11]	μορίων. Ἔτι ἔνια γίγνεται τῶν	ζῴων	οὔτ´ ἐξ ὁμογένων οὔτε τῷ
[1, 15]	σπέρμα τοῖς προϊεμένοις σπέρμα τῶν	ζῴων,	οὔτε τὸ θῆλυ πρὸς τὴν
[1, 15]	διὰ τοῦτο τὰ τοιαῦτα τῶν	ζῴων	συμπλέκεται μὲν πολὺν χρόνον, διαλυθέντα
[1, 1]	ἐστὶν ὅσα γίγνεται μὴ ἐκ	ζῴων	συνδυαζομένων ἀλλ´ ἐκ γῆς σηπομένης
[1, 9]	ἡ γένεσις αὐτῶν ἐστιν ἐκ	ζῴων	συνωνύμων καθάπερ ἐπὶ τῶν ἐναίμων,
[1, 1]	ἐχομένην τούτων τάξας. Τῶν δὴ	ζῴων	τὰ μὲν ἐκ συνδυασμοῦ γίγνεται
[1, 14]	Πλείστη δὲ γίγνεται κάθαρσις τῶν	ζῴων	ταῖς γυναιξί, καὶ τοῖς ἄρρεσι
[1, 2]	ἐπισκεπτέον. Περὶ δὲ τῶν ἄλλων	ζῴων	τῆς γενέσεως λεκτέον κατὰ τὸν
[1, 11]	δ´ ἐπὶ τῆς γενέσεως τῶν	ζῴων	τοῦτο ποιοῦσιν. Ἔπειτα τίνα τρόπον
[1, 9]	αἰτίας εἴρηται. Τῶν δ´ ἄλλων	ζῴων	τῶν ἀναίμων οὐχ ὁ αὐτὸς
[1, 7]	αὐτῶν δὲ τῶν διγονίαν ποιουμένων	ζῴων	φανερὸν τοῦτο συμβαῖνον· τὰ μὲν
[1, 9]	φανερῶς ἐν ἑκάστῳ τούτων τῶν	ζῴων·	ᾠὸν γὰρ ἴσχει τὸ μὲν