Livre, chapitre
[1, 3]	ἱστορίαις ταῖς περὶ τῶν ζῴων.	Αἱ	δ´ ὑστέραι πᾶσι μέν εἰσι
[1, 9]	μὲν ἄρρενες λεπτοὺς πόρους θορικούς,	αἱ	δὲ θήλειαι ὑστέρας ὑμενώδεις παρὰ
[1, 7]	σαρκώδεις εἰσὶν αἱ τοιαῦται πᾶσαι,	αἱ	δὲ πρὸς τῷ ὑποζώματι ὑμενώδεις.
[1, 16]	δὲ ἀφ´ ὧν τὸ αὐτό,	αἱ	δὲ χεῖρες τὰ ὄργανα, τὰ
[1, 17]	δὲ τοῖς φυτοῖς μεμιγμέναι αὗται	αἱ	δυνάμεις εἰσί, καὶ οὐ κεχώρισται
[1, 13]	συμβῇ τι τούτων χείρους γίγνονται	αἱ	καθάρσεις ὡς μεθισταμένης εἰς ταῦτα
[1, 14]	ὀρεύς, οὐ μὴν ἐπιπολάζουσί γε	αἱ	καθάρσεις ὥσπερ ἀνθρώποις. Δι´ ἀκριβείας
[1, 2]	μόρια ὄντα τοῦ μὲν θήλεος	αἱ	καλούμεναι ὑστέραι τοῦ δ´ ἄρρενος
[1, 9]	ψύλλαι καὶ αἱ μυῖαι καὶ	αἱ	κανθαρίδες, τὰ δ´ οὔτ´ ἐκ
[1, 16]	ἀλλὰ μόλις αὐτῆς προσεδρευούσης ἰσχύουσιν	αἱ	κινήσεις, καὶ ἔοικε τοῖς πλάττουσιν,
[1, 14]	τὴν γένεσιν ἔστιν ὅτε ἀναλύονται	αἱ	κοιλίαι διὰ τὸ ἀποκρίνεσθαι περίττωμα
[1, 9]	οἷον αἵ τε ψύλλαι καὶ	αἱ	μυῖαι καὶ αἱ κανθαρίδες, τὰ
[1, 11]	οὔτε τῷ γένει διαφόρων, οἷον	αἱ	μυῖαι καὶ τὰ γένη τῶν
[1, 11]	ἀποδιδόασι γὰρ διὰ πολλῶν γενεῶν	αἱ	ὁμοιότητες, οἷον καὶ ἐν Ἤλιδι
[1, 10]	μὴ γίγνεσθαι. Πρὸς δὲ τούτοις	αἱ	ὁμοιότητες πρὸς τοὺς γεννήσαντας· γίγνονται
[1, 12]	ἐστιν) ἐνίων δ´ ἔξω οἷον	αἱ	τέχναι τῶν δημιουργουμένων καὶ ὁ
[1, 7]	ἰσχυροτέρας εἶναι, διὸ σαρκώδεις εἰσὶν	αἱ	τοιαῦται πᾶσαι, αἱ δὲ πρὸς
[1, 3]	ὅμοιος ὤν. Δικρόαι δὲ καὶ	αἱ	τῶν ἐντόμων εἰσὶν ἐν τοῖς
[1, 14]	αἵ τ´ ἄλλαι αἱμορροΐδες καὶ	αἱ	τῶν καταμηνίων· καὶ γὰρ αὕτη
[1, 7]	μὴν ἀλλ´ ἔχουσι καὶ αὗται	αἱ	ὑπεναντιώσεις κατὰ λόγον. Πρῶτον μὲν
[1, 7]	δυστοκοῦσιν. Καὶ κεναὶ δ´ οὖσαι	αἱ	ὑστέραι ἄνω προσιστάμεναι πνίγουσιν· καὶ
[1, 14]	οὐδὲ τούτοις πᾶσιν ἀλλ´ ὅσων	αἱ	ὑστέραι μὴ πρὸς τῷ ὑποζώματί
[1, 8]	τὰ ἔμβρυα ἐν τοῖς προσθίοις	αἱ	ὑστέραι τοῖς δ´ ᾠοτόκοις πρὸς
[1, 8]	δὲ καὶ τῇ θέσει ὑπεναντίως	αἱ	ὑστέραι τοῖς τε ζῳοτοκοῦσιν ἐν
[1, 4]	πρόσκεινται καθάπερ τὰς λαιὰς προσάπτουσιν	αἱ	ὑφαίνουσαι τοῖς ἱστοῖς ἀφαιρουμένων (γὰρ
[1, 14]	διάρροια οὕτως ἐν ταῖς φλεψὶν	αἵ	τ´ ἄλλαι αἱμορροΐδες καὶ αἱ
[1, 9]	καθάπερ ἐπὶ τῶν ἐναίμων, οἷον	αἵ	τε ἀκρίδες καὶ οἱ τέττιγες
[1, 3]	μὲν πρὸς τοῖς ἄρθροις, καθάπερ	αἵ	τε γυναῖκες καὶ πάντα τὰ
[1, 9]	ὑγρῶν, τὰ δὲ ξηρῶν, οἷον	αἵ	τε ψύλλαι καὶ αἱ μυῖαι
[1, 12]	περὶ τὰς τραγώσας ἀμπέλους πάθος	αἳ	διὰ τὴν τροφὴν ἐξυβρίζουσιν (ἐπεὶ
[1, 8]	ῥάχεως· δεῖ μὲν γὰρ μὴ	πλανᾶσθαι	ἀλλ´ ἑδραίους εἶναι, τοιοῦτος δ´
[1, 8]	τοὺς σπερματικοὺς ἐρηρεῖσθαι καὶ μὴ	πλανᾶσθαι	καὶ τοῖς θήλεσι τὰς ὑστέρας,
[1, 13]	ἡλικίας ληγούσης τοῖς μὲν τὸ	δύνασθαι	γεννᾶν τοῖς δὲ τὰ καταμήνια.
[1, 2]	κατὰ μὲν τὸν λόγον τῷ	δύνασθαι	ἕτερον ἑκάτερον, κατὰ δὲ τὴν
[1, 14]	τὸ θῆλύ ἐστι τῷ μὴ	δύνασθαι	πέττειν ἐκ τῆς τροφῆς σπέρμα
[1, 11]	διώρισται, τὰ μὲν ἀνομοιομερῆ τῷ	δύνασθαί	τι ποιεῖν οἷον γλῶττα καὶ
[1, 8]	ἀδύνατον γὰρ ἐψυγμένους καὶ πεπηγότας	ἀνασπᾶσθαι	καὶ προΐεσθαι τὴν γονήν. Διόπερ
[1, 4]	διὰ τὸ μήπω τοὺς πόρους	ἀνεσπάσθαι.	Τοῖς δ´ ὄρνισι καὶ τοῖς
[1, 14]	τῆς ἥβης τρίχωσις. Μελλόντων δὲ	διίστασθαι	οἱ τόποι ἀνοιδοῦσιν ὑπὸ τοῦ
[1, 11]	γενέσεως. Περὶ οὗ ἐχόμενόν ἐστιν	ἐπισκέψασθαι	ἐπειδὴ φανερὸν ὅτι οὐκ ἀπὸ
[1, 15]	φανερόν, περὶ ὧν ἐχόμενόν ἐστιν	ἐπισκέψασθαι,	(πῶς ποτε συμβάλλεται εἰς τὴν
[1, 1]	δ´ ἀνόμοια μὲν δυνάμενα δὲ	συνδυάζεσθαι,	πάλιν ἐκ τούτων ἑτέρα τις
[1, 12]	τοῦ γεννῶντος καλεῖται ἀπιόν, ὅσα	συνδυάζεσθαι	πέφυκε, τὸ πρῶτον ἔχον ἀρχὴν
[1, 9]	καὶ ὅσα μέγεθος αὐτῶν ἔχει,	συνδυάζεσθαι	πεφυκότων· τὰ γὰρ πλεῖστα μικρὰ
[1, 11]	διακρίσεως. Ἐν δὲ ταῖς ὑστέραις	χωρίζεσθαι	ἀδύνατον· ἤδη γὰρ ὥσπερ ἀπὸ
[1, 11]	καὶ μεγάλα ὄντ´ ἀδύνατον διεσπασμένα	σώζεσθαι	καὶ ἔμψυχα εἶναι, καθάπερ Ἐμπεδοκλῆς
[1, 11]	μὴ ζωήν τινα δύναιτ´ ἂν	σώζεσθαι,	οὔτε ὥσπερ ζῷα ὄντα πλείω
[1, 7]	τίκτουσιν, ἃ δεῖ πρὸς τὸ	σώζεσθαι	σκληρόδερμα εἶναι (μαλακόδερμα γὰρ ἕως
[1, 14]	τῶν παίδων τῶν μήπω δυναμένων	προΐεσθαι,	ἐγγὺς δὲ τῆς ἡλικίας ὄντων,
[1, 14]	ἱκανὸν μόνον, ἔξω δὲ μὴ	προΐεσθαι.	Ὅσα δὲ ζῳοτόκα ἄνευ ᾠοτοκίας
[1, 6]	τῷ θιγγάνειν ἀλλήλων πέττειν ἀλλὰ	προΐεσθαι	πεπεμμένον. Διὸ ὄρχεις οὐκ ἔχουσιν
[1, 14]	δὲ τοῦ τὸ θῆλυ μὴ	προΐεσθαι	σπέρμα καὶ τὸ γίγνεσθαι ἐν
[1, 8]	ἐψυγμένους καὶ πεπηγότας ἀνασπᾶσθαι καὶ	προΐεσθαι	τὴν γονήν. Διόπερ ὅσοις ἐν
[1, 6]	τοιούτων ἀνάγκη κατασχόντας τὸ πνεῦμα	προΐεσθαι	τὴν γονήν, τοῦτο δ´ ἐκείνοις
[1, 15]	τὸ σπέρμα τῶν μορίων, μήτε	(προΐεσθαι	τὸ ἄρρεν τοιοῦτόν τι μόριον
[1, 14]	Ὃ δ´ οἴονταί τινες σπέρμα	συμβάλλεσθαι	ἐν τῇ συνουσίᾳ τὸ θῆλυ
[1, 11]	ὥστ´ ἐξ αὐτοῦ δυνατὸν εἶναι	γίγνεσθαι	αἷμα καὶ σάρκας, ἀλλὰ μὴ
[1, 13]	δ´ οὐκ ἐνδέχεται σπερματικὰς ἅμα	γίγνεσθαι	ἀποκρίσεις, φανερὸν ὅτι τὸ θῆλυ
[1, 2]	θήλεος καὶ τοῦ ἄρρενος συμβαίνει	γίγνεσθαι	δεῖ μὴ λανθάνειν. Τῷ γὰρ
[1, 10]	Ἔτι τὸ ἐκ κολοβῶν κολοβὰ	γίγνεσθαι·	διὰ μὲν γὰρ τὸ τοῦ
[1, 10]	τῶν ζῴων. Δοκεῖ δὲ πάντα	γίγνεσθαι	ἐκ σπέρματος, τὸ δὲ σπέρμα
[1, 13]	νῦν δὲ διὰ τὸ ταῦτα	γίγνεσθαι	ἐκεῖνο οὐκ ἔστιν. Διότι μὲν
[1, 14]	μὴ προΐεσθαι σπέρμα καὶ τὸ	γίγνεσθαι	ἐν τῇ ὁμιλίᾳ τὴν ἡδονὴν
[1, 17]	καὶ συνδυαζομένων (ἕν τι ζῷον	γίγνεσθαι	ἐξ ἀμφοῖν) Καὶ τὰ μὲν
[1, 14]	ἀφ´ ἑνὸς σπέρματος ἐνδέχεται πολλὰ	γίγνεσθαι	ζῷα, ὡς διαφέροντος τῇ φύσει
[1, 14]	σύγκρισις. Τοῦ δὲ μήτε τούτοις	γίγνεσθαι	κάθαρσιν μήτε τῶν αἷμα ἐχόντων
[1, 11]	Ἀδύνατον γὰρ συνεχῆ τὰ μόρια	γίγνεσθαι	καὶ ἀπιέναι εἰς ἕνα τόπον
[1, 12]	ἄχρηστον περίττωμα συμμίγνυται, ὥστ´ ἐνίοις	γίγνεσθαι	καὶ ἀρρώστημα ὅταν αὐτῶν μὴ
[1, 13]	δὲ ἄτοπον τὸ συνειληφυίαις ἔτι	γίγνεσθαι·	καὶ γὰρ ὕστερον μέχρι τινὸς
[1, 11]	ὕστερον. Τοῦ δ´ ἐκ κολοβῶν	γίγνεσθαι	κολοβὰ ἡ αὐτὴ αἰτία καὶ
[1, 17]	βούλεται ἡ φύσις αὐτῶν ἓν	γίγνεσθαι·	ὅπερ ἐμφαίνεται κατὰ τὴν ὄψιν
[1, 14]	συνουσίᾳ τὸ θῆλυ διὰ τὸ	γίγνεσθαι	παραπλησίαν τε χαρὰν ἐνίοτε αὐταῖς
[1, 13]	δ´ ἀναγκαῖον καὶ τῷ ἀσθενεστέρῳ	γίγνεσθαι	περίττωμα πλεῖον καὶ ἧττον πεπεμμένον,
[1, 13]	ἄναιμα γὰρ εἶναι καὶ μὴ	γίγνεσθαι	πιμελὴν ἐν αὐτοῖς τὸ ἀνάλογον
[1, 12]	τοῖς εὐτραφέσι πεττόμενον τὸ περίττωμα	γίγνεσθαι	πιμελήν· ἔστι γὰρ καὶ ἡ
[1, 14]	ἀναγκαῖον γὰρ ἐν τῷ τοιούτῳ	γίγνεσθαι	πλείστην περίττωσιν. Ἔτι δὲ οὐδὲ
[1, 10]	μὴ ἔλθῃ τοῦτο συμβαίνειν μὴ	γίγνεσθαι.	Πρὸς δὲ τούτοις αἱ ὁμοιότητες
[1, 7]	Πρὸς δὲ τούτοις ἀδύνατον ζῷα	γίγνεσθαι	πρὸς τῷ ὑποζώματι· τὰ μὲν
[1, 11]	γὰρ ἀπόκρισιν ἀπὸ μιᾶς ἀναγκαῖον	γίγνεσθαι	συνουσίας καὶ μιᾶς διακρίσεως. Ἐν
[1, 12]	τἆλλα ὅσα ὡς ἐξ ὕλης	γίγνεσθαι	τὰ γιγνόμενα λέγομεν, ἔκ τινος
[1, 13]	ἀποχώρησις ἐκλυτικόν καὶ τὸ ὅμοια	γίγνεσθαι	τὰ ἔκγονα τοῖς γεννήσασιν εὔλογον·
[1, 14]	ἑτέρων ποιεῖ πολλὴν διαφορὰν τοῦ	γίγνεσθαι	τὴν ἔκκρισιν ἢ ἐλάττω ἢ
[1, 6]	διὰ τὸ ἀναγκαῖον εἶναι ταχεῖαν	γίγνεσθαι	τὴν ὀχείαν· τοιαύτη δ´ ἐστὶν
[1, 5]	οἱ ὄρνιθες· ταχὺν γὰρ ἀναγκαῖον	γίγνεσθαι	τὸν συνδυασμὸν αὐτῶν· οὐ γὰρ
[1, 11]	οὗτος τῷ Ἀναξαγόρου, τῷ μηθὲν	γίγνεσθαι	τῶν ὁμοιομερῶν· πλὴν ἐκεῖνος μὲν
[1, 8]	ζῷα, περίττωμα δὲ μὴ πᾶσι	γίγνεσθαι	ὑγρόν. Ἐπεὶ οὖν δεῖ καὶ
[1, 11]	καὶ θῆλυ καὶ ἄρρεν δύναται	γίγνεσθαι	ὡς οὐκ ὄντος τοῦ μορίου
[1, 13]	ἡλικίαν τοῖς μὲν ἄρρεσιν ἄρχεται	ἐγγίγνεσθαι	γονὴ καὶ ἀποκρίνεται, τοῖς δὲ
[1, 16]	κύημα τὸ πρῶτον, τὴν δ´	ἐπιγίγνεσθαι	ἀεὶ τῆς ὕλης ἵν´ αὐξάνηται
[1, 14]	κοιλίαν οὐ δυνάμενον πεφθῆναι καὶ	γενέσθαι	σπέρμα. Ἔοικε δὲ καὶ τὴν
[1, 15]	ὠχρὸν ὅλον εἶναι εἰς τὸ	λευκαίνεσθαι,	γόνιμα γίγνεται ἀντὶ ὑπηνεμίων· ἐάν
[1, 13]	τῶν ἀρρένων ἐστὶ διὰ τὸ	συνεκκρίνεσθαι	τὴν εἰς ταῦτα περίττωσιν ἐν
[1, 14]	ἀναλύονται αἱ κοιλίαι διὰ τὸ	ἀποκρίνεσθαι	περίττωμα εἰς τὴν κοιλίαν οὐ
[1, 2]	δεῖ μὴ λανθάνειν. Τῷ γὰρ	ἀποκρίνεσθαι	τὸ τοιοῦτον μόριον ἀπὸ τοῦ
[1, 6]	ἀλλήλοις. Διὸ καὶ δοκοῦσι βραδύτερον	ἀπολύεσθαι	τῶν ἰχθύων, οὐ μόνον διὰ
[1, 11]	κόρσαι ἀναύχενες ἐβλάστησαν, εἶθ´ οὕτω	συμφύεσθαί	φησιν, τοῦτο δὲ φανερὸν ὅτι
[1, 11]	οὔτε ὥσπερ ζῷα ὄντα πλείω	συμφύεσθαι	ὥστ´ εἶναι πάλιν ἕν. Ἀλλὰ
[1, 6]	εἶναι τὸ σπέρμα τὸ ψυχρόν,	ψύχεσθαι	δὲ τὸ φερόμενον λίαν μακράν.
[1, 5]	τὴν δὲ τοῦ αἰδοίου φύσιν	ἠρτῆσθαι	ἐντεῦθεν καὶ τῇ θέσει κεῖσθαι
[1, 8]	τοῖς δ´ ἐντός διὰ τὸ	(δεῖσθαι	καὶ τούτους σκέπης καὶ καλύμματος
[1, 5]	ἠρτῆσθαι ἐντεῦθεν καὶ τῇ θέσει	κεῖσθαι	ἐνταῦθα (διὸ καὶ ἐν τῇ
[1, 17]	τυχεῖν τῆς γνώσεως ἀλλὰ μὴ	κεῖσθαι	τεθνεὸς καὶ μὴ ὄν. Διαφέρει
[1, 12]	ἐναντίου, καὶ ἕτερόν τι δεῖ	ὑποκεῖσθαι	ἐξ οὗ ἔσται πρώτου ἐνυπάρχοντος.
[1, 8]	τῶν ἀρρένων πόρους τοὺς σπερματικοὺς	ἐρηρεῖσθαι	καὶ μὴ πλανᾶσθαι καὶ τοῖς
[1, 12]	ἢ οὐ γόνιμον διὰ τὸ	μίγνυσθαι	ἄχρηστον περίττωμα καὶ νοσηματικόν. Χρησίμου
[1, 8]	ᾠοῦ αὔξησις διὰ τὸ ἔξω	τελειοῦσθαι	καὶ προϊέναι τὸ αὐξανόμενον. Ὅ
[1, 17]	μὴ προϊέμενα σπέρμα πολὺν χρόνον	συμπεπλέχθαι	πέφυκεν ἕως ἂν συστήσῃ τὸ
[1, 9]	λεπτοὺς πόρους θορικούς, αἱ δὲ	θήλειαι	ὑστέρας ὑμενώδεις παρὰ τὸ ἔντερον
[1, 14]	γένεσιν ἔστιν ὅτε ἀναλύονται αἱ	κοιλίαι	διὰ τὸ ἀποκρίνεσθαι περίττωμα εἰς
[1, 1]	τὴν ἕνεκά του· ὑπόκεινται γὰρ	αἰτίαι	τέτταρες, τό τε οὗ ἕνεκα
[1, 12]	Εἰσὶ μὲν οὖν καὶ ἕτεραι	αἰτίαι	τούτου τοῦ πάθους. Καὶ γὰρ
[1, 9]	αἵ τε ψύλλαι καὶ αἱ	μυῖαι	καὶ αἱ κανθαρίδες, τὰ δ´
[1, 11]	τῷ γένει διαφόρων, οἷον αἱ	μυῖαι	καὶ τὰ γένη τῶν καλουμένων
[1, 12]	δὲ νοσώδεις, διὸ ἐνίων γε	καὶ	ἄγονόν ποτε γίγνεται τὸ ἀποχωροῦν
[1, 13]	ἐπιδηλοτάτως ἀεὶ ὠχρόν τέ ἐστι	καὶ	ἀδηλόφλεβον, καὶ τὴν ἔλλειψιν πρὸς
[1, 12]	συμβαίνει ἐκ τῶν ἀφροδισιασμῶν ἔκλυσις	καὶ	ἀδυναμία μᾶλλον διὰ τὴν εἰρημένην
[1, 9]	τε ψύλλαι καὶ αἱ μυῖαι	καὶ	αἱ κανθαρίδες, τὰ δ´ οὔτ´
[1, 9]	ξηρῶν, οἷον αἵ τε ψύλλαι	καὶ	αἱ μυῖαι καὶ αἱ κανθαρίδες,
[1, 3]	πάντῃ ὅμοιος ὤν. Δικρόαι δὲ	καὶ	αἱ τῶν ἐντόμων εἰσὶν ἐν
[1, 14]	φλεψὶν αἵ τ´ ἄλλαι αἱμορροΐδες	καὶ	αἱ τῶν καταμηνίων· καὶ γὰρ
[1, 12]	οὐδὲ φέρει σπέρμα οἷον ἰτέα	καὶ	αἴγειρος. Εἰσὶ μὲν οὖν καὶ
[1, 12]	κοιλία, καὶ τοῖς σπερματικοῖς ὑστέραι	καὶ	αἰδοῖα καὶ μαστοί· εἰς τούτους
[1, 11]	ἀλλὰ μὴ αὐτὸ εἶναι ἐκεῖνο	καὶ	αἷμα καὶ σάρκας; οὐ γὰρ
[1, 14]	ἐν τῇ αὐτῇ ἡλικίᾳ, ὡς	καὶ	ἅμα διισταμένων τῶν τόπων τῶν
[1, 14]	ἐνίοτε αὐταῖς τῇ τῶν ἀρρένων	καὶ	ἅμα ὑγρὰν ἀπόκρισιν, οὐκ ἔστιν
[1, 12]	ἄλληλα, οἷον ἀνθρώπῳ πρὸς ἄνθρωπον	καὶ	ἀμπέλῳ πρὸς ἄμπελον. Τὰ μὲν
[1, 7]	διὰ δὲ τὸ ζῳοτοκεῖν κάτω,	καὶ	ἀμφοτέρων μετειλήφασιν. Τὰ δ´ εὐθὺς
[1, 12]	εἶδός τι καὶ ποιοῦν, ἢ	καὶ	ἄμφω. Ἅμα γὰρ ἴσως δῆλον
[1, 1]	μόνον τοῖς ἐναίμοις ἀλλ´ (ἐνίοις	καὶ	ἀναίμοις. Καὶ τούτων τοῖς μὲν
[1, 12]	ἔνιοι μὲν ὑγιάζονται, οἱ δὲ	καὶ	ἀναιροῦνται. Συντήκονται γὰρ ταύτῃ ὥσπερ
[1, 12]	τῶν μὴ πιόνων, καὶ γυναῖκες	καὶ	ἄνδρες διὰ τὸ τοῖς εὐτραφέσι
[1, 11]	δ´ οὖν μεταβάλλουσαι καὶ γυναῖκες	καὶ	ἄνδρες, ὥσπερ ἐξ ἀγόνων γόνιμοι
[1, 11]	οὐ κολοβὰ ἐκ κολοβῶν, ὥσπερ	καὶ	ἀνόμοια τοῖς τεκνώσασιν· περὶ ὧν
[1, 11]	Διὰ τί γὰρ οὐκ ἂν	καὶ	ἅπαντα ἐξ ἑνὸς γίγνοιτο; Ὁ
[1, 11]	γὰρ συνεχῆ τὰ μόρια γίγνεσθαι	καὶ	ἀπιέναι εἰς ἕνα τόπον συνιόντα.
[1, 6]	ὄρχεις οὐκ ἔχουσιν ἀλλ´ εὐθεῖς	καὶ	ἁπλοῦς τοὺς πόρους, οἷον μικρὸν
[1, 15]	κινήσαντος καὶ τοῦ εἴδους, ὡς	καὶ	ἀπὸ τῆς ἰατρικῆς ὁ ὑγιασθείς.
[1, 11]	καὶ ὀστοῦ καὶ νεύρου, ἢ	καὶ	ἀπὸ τῶν ἀνομοιομερῶν οἷον προσώπου
[1, 13]	μὲν ἄρρεσιν ἄρχεται ἐγγίγνεσθαι γονὴ	καὶ	ἀποκρίνεται, τοῖς δὲ θήλεσι ῥήγνυται
[1, 6]	(μὲν γὰρ ἰχθύες ὀχεύονται παραπίπτοντες	καὶ	ἀπολύονται ταχέως. Ὥσπερ γὰρ ἐπὶ
[1, 9]	ἀδιόριστον, ἔπειτα διακρινόμενον γίγνεται πολλὰ	καὶ	ἀποτίκτει ἕκαστον τούτων ἀτελές, καθάπερ
[1, 14]	τῶν δεκτικῶν ἑκατέρου τοῦ περιττώματος·	καὶ	ἀραιουμένων ἑκατέρων τῶν πλησίον τόπων
[1, 11]	ἄνω καὶ κάτω καὶ δεξιὰ	καὶ	ἀριστερὰ καὶ πρόσθια καὶ ὀπίσθια;
[1, 11]	τὸ αὐτὸ σπέρμα καὶ θῆλυ	καὶ	ἄρρεν δύναται γίγνεσθαι ὡς οὐκ
[1, 2]	κατὰ πᾶν γε αὐτὸ θῆλυ	καὶ	ἄρρεν ἐστὶν ἀλλὰ κατά τινα
[1, 17]	χωρίσειεν εἰς τὸ ἐνυπάρχον θῆλυ	καὶ	ἄρρεν. Καὶ ταῦτα πάντα εὐλόγως
[1, 2]	τὴν τυχοῦσαν δύναμιν θῆλυ ὂν	καὶ	ἄρρεν τὸ ζῷον. Φανερὸν οὖν
[1, 2]	γοῦν συμμεταβάλλει μεταβαλλόντων ᾗ θῆλυ	καὶ	ἄρρεν, ὡς ἀρχῆς μεταπιπτούσης. ~Ἔχει
[1, 14]	τὸ πρῶτον μίγμα ἐκ θήλεος	καὶ	ἄρρενος. Διὸ καὶ ἐξ ἑνὸς
[1, 1]	μὲν ἐκ συνδυασμοῦ γίγνεται θήλεος	καὶ	ἄρρενος, ἐν ὅσοις γένεσι τῶν
[1, 12]	ὥσπερ τὸ γιγνόμενον ἐκ θήλεος	καὶ	ἄρρενος πρῶτον μίγμα οἷον κύημά
[1, 14]	οὐ γίγνεται δὲ ταῖς μελαίναις	καὶ	ἀρρενωποῖς. Τὸ δὲ πλῆθος αἷς
[1, 12]	περίττωμα συμμίγνυται, ὥστ´ ἐνίοις γίγνεσθαι	καὶ	ἀρρώστημα ὅταν αὐτῶν μὴ εὐοδήσῃ
[1, 13]	γενέσεως ἢ ἔχει τινὰ ἕξιν	καὶ	ἀρχὴν κινήσεως γεννητικήν) οὐδὲ γὰρ
[1, 17]	προέμενα δὲ τὸ τοιοῦτον ἀπολύεται.	Καὶ	ἀτεχνῶς ἔοικε τὰ ζῷα ὥσπερ
[1, 17]	τις. Ταύτης δὲ τὸ τίμιον	καὶ	ἄτιμον πολὺ διαφέρει σκοποῦσι πρὸς
[1, 8]	γὰρ τὴν τῶν ἐμβρύων σωτηρίαν	καὶ	αὔξησιν συμφέρει μηθὲν ἐπεῖναι βάρος
[1, 1]	συνδυασμοῦ γίγνεται τῶν συγγενῶν ζῴων	καὶ	αὐτὰ γεννᾷ κατὰ τὴν συγγένειαν·
[1, 7]	τετραπόδων. Οὐ μὴν ἀλλ´ ἔχουσι	καὶ	αὗται αἱ ὑπεναντιώσεις κατὰ λόγον.
[1, 11]	μὲν οὐκ ἔχει, τὰ δὲ	καὶ	ἀφέλοι τις ἄν, τὰ δὲ
[1, 12]	δὲ δι´ ἀδυναμίαν· {πολὺ γὰρ	καὶ	ἄχρηστον περίττωμα συμμίγνυται, ὥστ´ ἐνίοις
[1, 17]	ἀχώριστον ὥσπερ ἐν τοῖς φυτοῖς,	καὶ	βούλεται ἡ φύσις αὐτῶν ἓν
[1, 8]	ἔχει τὰς ὑστέρας, οἷον ἄνθρωπος	καὶ	βοῦς καὶ κύων καὶ τἆλλα
[1, 10]	δ´ ὁμοιομερῶν ἀπελείφθη περὶ γονῆς	καὶ	γάλακτος, περὶ ὧν καιρός ἐστιν
[1, 7]	αἱ ὑστέραι ἄνω προσιστάμεναι πνίγουσιν·	καὶ	γὰρ ἀνάγκη τὰς μελλούσας ζῷον
[1, 14]	αἱμορροΐδες καὶ αἱ τῶν καταμηνίων·	καὶ	γὰρ αὕτη αἱμορροΐς ἐστιν, ἀλλ´
[1, 12]	ἕτεραι αἰτίαι τούτου τοῦ πάθους.	Καὶ	γὰρ δι´ ἀδυναμίαν οὐ πέττουσι
[1, 11]	τεθεωρήκαμεν ἱκανῶς ἐπὶ τῶν ἐντόμων.	Καὶ	γὰρ εἰ μὴ ἐν πᾶσιν,
[1, 11]	τρόπον περὶ οὗ σκεπτέον ὕστερον.	Καὶ	γὰρ εἴπερ τὸ ἀπὸ παντὸς
[1, 1]	γάρ τινα τοιαύτην ἔχει διαφοράν.	Καὶ	γὰρ ἐν τοῖς φυτοῖς ὑπάρχει
[1, 13]	διὰ τοῦτο μεγάλην ἔχει δύναμιν	καὶ	γὰρ ἡ τοῦ καθαροῦ καὶ
[1, 16]	τῷ θήλει ὑπάρχειν τὸν τόκον·	καὶ	γὰρ πρὸς τῷ ξύλῳ ὁ
[1, 7]	τὸ ἀμφοτέρων μετέχειν τῶν εἰδῶν·	καὶ	γὰρ πρὸς τῷ ὑποζώματι ἔχουσι
[1, 4]	οὖν ὀχεύουσι τὰ ἐντὸς ἔχοντα·	καὶ	γὰρ τὰ ἐκτὸς ἔχοντα οὐ
[1, 12]	κύημά τι ὂν ἢ ᾠόν·	καὶ	γὰρ ταῦτα ἤδη ἔχει τὸ
[1, 3]	τὸν ἀέρα καὶ πνεύμονα ἐχόντων.	Καὶ	γὰρ ταῦτα πάντα ἐντὸς ἔχει
[1, 12]	τροφὴ ἂν ὑπερβάλλῃ τῷ πλήθει·	καὶ	γὰρ ταύτης ἀπιούσης τὰ σώματ´
[1, 7]	δ´ ὁ περὶ τὸ ὑπόζωμα·	καὶ	γὰρ τὴν τροφὴν πέττει οὗτος.
[1, 12]	καὶ εἴ τι ἄλλο τοιοῦτον·	καὶ	γὰρ τὸ φλέγμα τῆς χρησίμου
[1, 13]	ἄτοπον τὸ συνειληφυίαις ἔτι γίγνεσθαι·	καὶ	γὰρ ὕστερον μέχρι τινὸς φοιτᾷ
[1, 14]	τὴν κοιλίαν οὐ δυνάμενον πεφθῆναι	καὶ	γενέσθαι σπέρμα. Ἔοικε δὲ καὶ
[1, 12]	συμβαίνει καὶ ζῴοις καὶ φυτοῖς	καὶ	γένεσι πρὸς γένη διαφορὰ περὶ
[1, 17]	τὸ θῆλυ τοῦ ἄρρενος. Διὸ	καὶ	γεννᾷ αὐτὰ ἐξ αὑτῶν καὶ
[1, 17]	ὥσπερ τὰ φυτά, ἀλλὰ συνίσταται	καὶ	γεννᾶται ἔκ τινος συστάσεως γεοειδοῦς
[1, 9]	μύρμηκες, τὰ δὲ συνδυάζεται μὲν	καὶ	γεννῶσιν, οὐχ ὁμογενῆ δ´ αὑτοῖς
[1, 17]	εἶναι δοκεῖ τὸ κοινωνεῖν ἁφῆς	καὶ	γεύσεως μόνον, πρὸς δὲ φυτὸν
[1, 7]	τοῖς ὀρνιθίοις, καὶ καταβαίνει κάτω	καὶ	γίγνεται ζῷα πρὸς τοῖς ἄρθροις
[1, 17]	ἔργον, τότε συνδυάζεται καὶ μίγνυται	καὶ	γίγνεται ὥσπερ ἂν εἰ φυτόν,
[1, 13]	τῆς ἐν τῇ ὁμιλίᾳ ἡδονῆς·	καὶ	γιγνομένης πάλιν οὐδὲν ἧττον, καὶ
[1, 12]	ἀνθρώπων ἐνίοις· εὐεκτικοὶ γὰρ ὄντες	καὶ	γιγνόμενοι πολύσαρκοι ἢ πιότεροι μᾶλλον
[1, 17]	κοῖνον τῶν ζώντων πάντων) ἀλλὰ	καὶ	γνώσεώς τινος πάντα μετέχουσι, τὰ
[1, 12]	φαίνονται εἶναι τῶν μὴ πιόνων,	καὶ	γυναῖκες καὶ ἄνδρες διὰ τὸ
[1, 11]	ἀντιάσαντα Φαίνονται δ´ οὖν μεταβάλλουσαι	καὶ	γυναῖκες καὶ ἄνδρες, ὥσπερ ἐξ
[1, 11]	διέσπασται τὰ ἄνω καὶ κάτω	καὶ	δεξιὰ καὶ ἀριστερὰ καὶ πρόσθια
[1, 11]	οὐ ταὐτὰ ἀφ´ ἑκατέρου, διὸ	καὶ	δέονται τῆς ἀλλήλων συνουσίας. Ἀλλὰ
[1, 8]	μὴ περιληπτικὴν εἶναι μηδὲ μαλθακὴν	(καὶ	δερματικήν) οἷον τοῖς τ´ ἰχθυῶδες
[1, 14]	τοῖς πλείω δυναμένοις γεννᾶν ἑνός.	καὶ	δῆλον ὅτι οὐκ ἀπὸ παντὸς
[1, 11]	καὶ τοῦ ἀνδρὸς ἀπιόν, ἢ	καὶ	δι´ ἄλλην τινὰ τοιαύτην αἰτίαν.
[1, 5]	ἔχουσι τὰ ἔχοντα ὄρχεις εἴρηται,	καὶ	δι´ ἣν αἰτίαν τὰ μὲν
[1, 8]	ἥ τε ξηρὰ περίττωσις ἐξέρχεται	καὶ	δι´ οὗ ἡ ὑγρὰ τούτοις
[1, 6]	ἄναιμον, ὃ δέχεται τὸ ὑγρὸν〉	καὶ	δι´ οὗ ἤδη σπέρμα ὂν
[1, 12]	γὰρ δι´ ἀδυναμίαν οὐ πέττουσι	καὶ	διὰ δύναμιν ἀναλίσκουσιν ὥσπερ εἴρηται.
[1, 6]	τὸ μῆκος τῶν πόρων ἀλλὰ	καὶ	διὰ τὴν περὶ ταῦτα σκευωρίαν.
[1, 11]	γίγνεσθαι κολοβὰ ἡ αὐτὴ αἰτία	καὶ	διὰ τί ὅμοια τοῖς γονεῦσιν.
[1, 9]	τὰ (συντελοῦντα πρὸς τὴν γένεσιν	καὶ	διὰ τίνας αἰτίας εἴρηται. Τῶν
[1, 6]	οὐκ ἔχει τοῦτο τὸ μόριον,	καὶ	διὰ τὸ ἀναγκαῖον εἶναι ταχεῖαν
[1, 13]	εἰς τὰ μέρη διαδιδομένης τελευταίας.	Καὶ	διὰ τοῦτο μεγάλην ἔχει δύναμιν
[1, 15]	τὸ δεκτικὸν τοῦ περιττώματος μόριον.	Καὶ	διὰ τοῦτο τὰ τοιαῦτα τῶν
[1, 9]	μὲν κατὰ τὸ στόμα ἀντερείδοντα	καὶ	διαπτύττοντα τὰς πλεκτάνας, συμπλέκεται δὲ
[1, 11]	ἕνα τόπον συνιόντα. Εἶτα πῶς	καὶ	διέσπασται τὰ ἄνω καὶ κάτω
[1, 15]	γὰρ ἀρχῆς καὶ τοῦ κινήσοντος	καὶ	διοριοῦντος. ~(ἀλλ´ ἐνίοις γε τῶν
[1, 6]	τοῦ σώματος περιελιττόμενοι ἀλλήλοις. Διὸ	καὶ	δοκοῦσι βραδύτερον ἀπολύεσθαι τῶν ἰχθύων,
[1, 15]	ἐν τῷ ζῴῳ αὐτῷ θερμότης	καὶ	δύναμις ἀπεργάζεται, εἰσφέροντος τοῦ θήλεος
[1, 3]	πρὸς τῇ ὀσφύι τοὺς ὄρχεις	καὶ	δύο πόρους ἀπὸ τούτων ὁμοίως
[1, 14]	ἀλλὰ πολὺ ὑπερβάλλει. Ἔτι δὲ	καὶ	ἐδέσματα ἕτερα ἑτέρων ποιεῖ πολλὴν
[1, 10]	τὰ ἄρρενα ἢ οὐ πάντα,	καὶ	εἰ μὴ πάντα, διὰ τίν´
[1, 10]	συμβάλλεται σπέρμα τι ἢ οὔ,	καὶ	εἰ μὴ σπέρμα, πότερον οὐδ´
[1, 13]	σπέρμα ἀποκρίνεται ἀπὸ τοῦ θήλεος·	καὶ	εἰ μηθέν, πότερον οὐδὲ ἄλλο
[1, 11]	ὅτι κνησμός ἐστιν ἰσχυρός· διὸ	καὶ	εἰ πολλάκις συμβαίνει ἡ ὁμιλία
[1, 12]	οὖν πρώτης τροφῆς περίττωμα φλέγμα	καὶ	εἴ τι ἄλλο τοιοῦτον· καὶ
[1, 8]	ἔχει διὰ τὸ μετειληφέναι ἀμφοτέρων	καὶ	εἶναι καὶ ζῳοτόκα καὶ ᾠοτόκα·
[1, 12]	ἀναιροῦνται. Συντήκονται γὰρ ταύτῃ ὥσπερ	καὶ	εἰς τὸ οὖρον· ἤδη γὰρ
[1, 11]	ὥσπερ ἐξ ἀγόνων γόνιμοι οὕτω	καὶ	ἐκ θηλυτόκων ἀρρενοτόκοι, ὡς οὐκ
[1, 12]	τρόπον ὡς ἐκ χαλκοῦ ἀνδριὰς	καὶ	ἐκ ξύλου κλίνη καὶ τἆλλα
[1, 12]	ἐξ ἡμέρας φαμὲν νὺξ γίγνεται	καὶ	ἐκ παιδὸς ἀνήρ, ὅτι τόδε
[1, 17]	ζῷον, τὸ δὲ λοιπὸν τροφή,	καὶ	ἐκ τοῦ σπέρματος ἐκ μέρους
[1, 2]	ἐν τούτοις τὴν ἀπόκρισιν εἶναι	καὶ	ἐκ τούτων, διὰ τοῦτο τὸ
[1, 17]	τε γὰρ ᾠὸν κύημά ἐστι,	καὶ	ἔκ τινος αὐτοῦ γίγνεται τὸ
[1, 8]	γὰρ ζῳοτοκοῦντα καὶ ἐν αὑτοῖς	καὶ	ἐκτὸς ἐπὶ τῆς γαστρὸς ἔχει
[1, 11]	ἑκατέρου γὰρ ἅπαντα ἕξει. Διὸ	καὶ	Ἐμπεδοκλῆς ἔοικεν, εἴπερ οὕτω λεκτέον,
[1, 11]	μεγάλα ὄντ´ ἀδύνατον διεσπασμένα σώζεσθαι	καὶ	ἔμψυχα εἶναι, καθάπερ Ἐμπεδοκλῆς γεννᾷ
[1, 4]	καὶ τοῖς ἄλλοις τοῖς τοιούτοις	καὶ	ἐν ἀνθρώποις σώζοντες τὴν ἐπαναδίπλωσιν
[1, 8]	ζῳοτοκοῦσιν. Τὰ μὲν γὰρ ζῳοτοκοῦντα	καὶ	ἐν αὑτοῖς καὶ ἐκτὸς ἐπὶ
[1, 3]	ζῳοτοκοῦντα μὴ μόνον θύραζε ἀλλὰ	καὶ	ἐν αὑτοῖς καὶ (οἱ ἰχθύες
[1, 7]	οὐ μόνον θύραζε ζῳοτοκεῖ ἀλλὰ	καὶ	ἐν αὑτοῖς, οἷον ἄνθρωποί τε
[1, 7]	τὴν φύσιν, καὶ ἐν φυτοῖς	καὶ	ἐν ζῴοις· ἡ γὰρ τοῦ
[1, 11]	πολλῶν γενεῶν αἱ ὁμοιότητες, οἷον	καὶ	ἐν Ἤλιδι ἡ τῷ Αἰθίοπι
[1, 5]	τῇ θέσει κεῖσθαι ἐνταῦθα (διὸ	καὶ	ἐν τῇ ὁμιλίᾳ ἡ σύντασις
[1, 2]	τοῦ θήλεος καὶ (τοῦ ἄρρενος	καὶ	ἐν τοῖς ἀναίμοις ὅσα αὐτῶν
[1, 7]	ζῷα πρὸς τοῖς ἄρθροις καθάπερ	καὶ	ἐν τοῖς ἐξ ἀρχῆς εὐθὺς
[1, 17]	Τρόπον δέ τινα ταὐτὰ συμβαίνει	καὶ	ἐν τοῖς κεχωρισμένον ἔχουσι ζῴοις
[1, 8]	τε πόρος ὁ αὐτός ἐστι	καὶ	ἐν τοῖς μὴ ἔχουσι γεννητικὸν
[1, 12]	ἀρχὴ τῆς κινήσεώς ἐστιν οἷον	καὶ	ἐν τοῖς νῦν εἰρημένοις (μέρος
[1, 8]	τὸ κύημα. Οὗτος δ´ ἐπάνω	καὶ	ἐν τοῖς προσθίοις ὑπάρχει ὁ
[1, 2]	τοῦ θήλεος καὶ τοῦ ἄρρενος	καὶ	ἐν τούτοις τὴν ἀπόκρισιν εἶναι
[1, 2]	δὲ τὸ εἰς αὑτό· διὸ	καὶ	ἐν τῷ ὅλῳ τὴν τῆς
[1, 7]	τὰ μὲν γὰρ ᾠὰ ἄνω	καὶ	ἐν τῷ πλαγίῳ ἴσχουσι, τὰ
[1, 7]	ἀνάλογον τούτοις ἐχόντων τὴν φύσιν,	καὶ	ἐν φυτοῖς καὶ ἐν ζῴοις·
[1, 14]	ἐξ οὗ, καὶ τοῦτ´ ἂν	καὶ	ἓν ᾖ, τῷ γε εἴδει
[1, 9]	ὑμενώδεις παρὰ τὸ ἔντερον ἔνθεν	καὶ	ἔνθεν ἐσχισμένας ἐν αἷς ἐγγίγνεται
[1, 12]	αὐτῶν μὴ εὐοδήσῃ ἡ ἀποκάθαρσις.	Καὶ	ἔνιοι μὲν ὑγιάζονται, οἱ δὲ
[1, 12]	(οἷον τά τε τῶν φυτῶν	καὶ	ἐνίων ζῴων ἐν οἷς μὴ
[1, 4]	εἶναι, ὥσπερ ἐκεῖ οὐκ εὐθυέντερα,	καὶ	ἐνταῦθ´ ἕλικας ἔχουσιν οἱ πόροι
[1, 15]	τὰ ὕστερα, ὡς οὐ συμμιγνύμενον	καὶ	ἐνυπάρχον, οὐδ´ ἀπὸ παντὸς ἐλθὸν
[1, 14]	ἐκ θήλεος καὶ ἄρρενος. Διὸ	καὶ	ἐξ ἑνὸς σπέρματος ἓν σῶμα
[1, 2]	δὲ θῆλυ τὸ εἰς αὑτό,	καὶ	ἐξ οὗ γίγνεται ἐνυπάρχον ἐν
[1, 12]	σπέρμα. Χρησιμώτατον δὲ τὸ ἔσχατον	καὶ	ἐξ οὗ ἤδη γίγνεται ἕκαστον
[1, 14]	Ἀνάγκη γὰρ εἶναι τὸ γεννῶν	καὶ	ἐξ οὗ, καὶ τοῦτ´ ἂν
[1, 12]	ἀναλωθέντι. Συντηκόμενον δὲ φθείρεται πᾶν	καὶ	ἐξίσταται τῆς φύσεως. Τεκμήριον δὲ
[1, 16]	αὐτῆς προσεδρευούσης ἰσχύουσιν αἱ κινήσεις,	καὶ	ἔοικε τοῖς πλάττουσιν, οὐ τοῖς
[1, 7]	δὲ πρὸς τῷ ὑποζώματι ὑμενώδεις.	Καὶ	ἐπ´ αὐτῶν δὲ τῶν διγονίαν
[1, 3]	ὄρχεις, συνάπτοντας εἰς ἓν καθάπερ	καὶ	ἐπ´ ἐκείνων, οἷον οἵ τε
[1, 9]	τοῦ σώματος. Ἐνίοτε δὲ συνδυάζονται	καὶ	ἐπὶ τὰ πρανῆ τὰ μαλάκια·
[1, 11]	σπέρμα γίγνεται ὁ αὐτὸς λόγος	καὶ	ἐπὶ τῶν ἄλλων ἂν εἴη
[1, 7]	ταῦτα γὰρ πολυγονώτατά ἐστιν ὥσπερ	καὶ	ἐπὶ τῶν ἄλλων τῶν ἀνάλογον
[1, 15]	Συμβαίνει δ´ ὁμολογούμενα τῷ λόγῳ	καὶ	ἐπὶ τῶν ἔργων. Διὰ τοῦτο
[1, 15]	δὴ τὸν λόγον οὕτω φαίνεται	καὶ	ἐπὶ τῶν ἔργων. Καθόλου τε
[1, 6]	διὰ τὴν βραδυτῆτα. Ὅπερ συμβαίνει	καὶ	ἐπὶ τῶν μέγα τὸ αἰδοῖον
[1, 9]	ᾠοτόκων ἰχθύων τῶν πλείστων ἐστὶ	καὶ	ἐπὶ τῶν τετραπόδων καὶ ᾠοτόκων·
[1, 11]	ἀλλ´ ὁ ἐκ ταύτης Αἰθίοψ.	Καὶ	ἐπὶ τῶν φυτῶν δὲ ὁ
[1, 1]	καὶ τὸν ἐρινεόν. Ἔστι δὲ	καὶ	ἐπὶ τῶν φυτῶν τὸν αὐτὸν
[1, 9]	οὔπω συνεώραται. Σχεδὸν δὲ τοῦτο	καὶ	ἐπὶ τῶν ᾠοτόκων ἰχθύων τῶν
[1, 13]	καταμήνια καὶ φωνήν τε μεταβάλλουσι	καὶ	ἐπισημαίνει τὰ περὶ τοὺς μαστούς,
[1, 2]	γεννώμενον. Ἐπεὶ δὲ δυνάμει διώρισται	καὶ	ἔργῳ τινί, δεῖται δὲ πρὸς
[1, 17]	κεχώρισται τὸ θῆλυ τοῦ ἄρρενος,	καὶ	ἔστιν ἕτερον ζῷον θῆλυ καὶ
[1, 14]	καὶ τὴν μορφὴν γυναικὶ παῖς,	καὶ	ἔστιν ἡ γυνὴ ὥσπερ ἄρρεν
[1, 13]	προΐεται σπέρμα ὥσπερ τὸ ἄρρεν	καὶ	ἔστιν μίγμα τὸ γιγνόμενον ἐκ
[1, 12]	καὶ αἴγειρος. Εἰσὶ μὲν οὖν	καὶ	ἕτεραι αἰτίαι τούτου τοῦ πάθους.
[1, 12]	μόνον σπέρμα τὸ ἀπιὸν ἀλλὰ	καὶ	ἕτεραι μεμιγμέναι δυνάμεις τούτοις συναπέρχονται,
[1, 17]	καὶ ἔστιν ἕτερον ζῷον θῆλυ	καὶ	ἕτερον ἄρρεν, τῷ δὲ εἴδει
[1, 12]	τὸ ἐναντίον ἐκ τοῦ ἐναντίου,	καὶ	ἕτερόν τι δεῖ ὑποκεῖσθαι ἐξ
[1, 8]	ἐπὶ ταῖς ὑστέραις. Ἔστι δὲ	καὶ	ἕτερος ὁ πόρος δι´ οὗ
[1, 15]	τε ὑφ´ ἑτέρου ὠχευμένη ᾖ	καὶ	ἔτι ὠχροῦ ὄντος, κατὰ τὸν
[1, 16]	ἐξ ἧς ἐστι τὸ δημιουργούμενον.	Καὶ	εὐθὺς τὴν μὲν ἀθρόον ὑπάρχειν
[1, 10]	τῶν μορίων ἐλθεῖν. Ἔτι δὲ	καὶ	εὔλογον ἂν εἶναι δόξειεν, ὥσπερ
[1, 11]	εἴπερ ἀπὸ παντός τε ἀπέρχεται	καὶ	ἔχει ὑποδοχήν; ἀλλ´ ὡς ἔοικεν
[1, 16]	χρῆται τῷ σπέρματι ὡς ὀργάνῳ	καὶ	ἔχοντι κίνησιν ἐνεργείᾳ, ὥσπερ ἐν
[1, 17]	ζώντων μόνον. Ἐπεὶ δ´ ἀνάγκη	καὶ	ζῆν, ἐὰν ᾖ ζῷον, ὅταν
[1, 12]	γιγνομένου ἅπαντος. Πολλοῖς δὲ συμβαίνει	καὶ	ζῴοις καὶ φυτοῖς καὶ γένεσι
[1, 14]	σπέρματος ἐν τοῖς φυτοῖς τε	καὶ	ζῴοις. Σημεῖον δέ, ἀπὸ μιᾶς
[1, 6]	πέττειν αὐτοὺς ὥσπερ τὰ πεζὰ	καὶ	ζῳοτόκα, ἀλλ´ ὑπὸ τῆς ὥρας
[1, 8]	τὸ μετειληφέναι ἀμφοτέρων καὶ εἶναι	καὶ	ζῳοτόκα καὶ ᾠοτόκα· τὰ μὲν
[1, 9]	δ´ ἐντόμων τὰ μὲν συνδυάζεται	καὶ	ἡ γένεσις αὐτῶν ἐστιν ἐκ
[1, 13]	ἀνάλογον, εἴρηται πρότερον· ἐπεὶ δὲ	καὶ	ἡ γονὴ περίττωμά ἐστι τροφῆς
[1, 12]	ἐκ τοῦ σπέρματος· φυσικὴ γὰρ	καὶ	ἡ ἐκ τῶν ἐναντίων γένεσις·
[1, 16]	ψυχὴ ἐν ᾗ τὸ εἶδος	καὶ	ἡ ἐπιστήμη κινοῦσι τὰς χεῖρας
[1, 9]	σώματος ᾗ τὸ κέλυφος ἀφέστηκε	καὶ	ἡ θάλαττα εἰσέρχεται· διὸ ὁ
[1, 16]	καὶ ὅλως πᾶσα ἡ ἐργασία	καὶ	ἡ κίνησις ἡ ἐσχάτη πρὸς
[1, 16]	τῆς κινήσεως ἐν τῇ ὕλῃ,	καὶ	ἡ μὲν ψυχὴ ἐν ᾗ
[1, 12]	περίττωμα γίγνεσθαι πιμελήν· ἔστι γὰρ	καὶ	ἡ πιμελὴ περίττωμα δι´ εὐβοσίαν
[1, 13]	εἴρηται πρότερον (αἴτιον δ´ ὅτι	καὶ	ἡ πιμελὴ περίττωμά ἐστι καθάπερ
[1, 12]	ᾗπερ ἡ τοῦ ὑγροῦ ταύτῃ	καὶ	ἡ τῆς γονῆς γίγνεται ἀπόκρισις
[1, 8]	εἶναι τὴν φύσιν τοῦ σπέρματος	καὶ	ἡ τῆς ὑγρᾶς τροφῆς περίττωσις
[1, 10]	ἐστιν ἡ τοῦ σπέρματος φύσις	καὶ	ἡ τῶν καλουμένων καταμηνίων, ὅσα
[1, 6]	ἐστὶν ἡ τῶν ἰχθύων φύσις	καὶ	ἡ τῶν ὄφεων. Οἱ (μὲν
[1, 1]	οὗ ἕνεκα ὡς τέλος ταὐτὸν	καὶ	ἡ ὕλη τοῖς ζῴοις τὰ
[1, 12]	ἐν ἅπασί τε γὰρ ὑπάρχει,	καὶ	ἡ φύσις ἐκ τούτου γίγνεται.
[1, 16]	ὄργανα τὴν ὕλην. Ὁμοίως δὲ	καὶ	ἡ φύσις ἡ ἐν τῷ
[1, 5]	τό τε γὰρ ὄργανον νευρῶδες	καὶ	ἡ φύσις τῶν σκελῶν νευρώδης)
[1, 8]	μὲν γὰρ ἄνω τῆς ὑστέρας	καὶ	ᾗ γίγνεται τὰ ᾠὰ ὑπὸ
[1, 4]	εἰ μὴ ἀνεσπῶντο ἐδύναντο ἄν,	καὶ	ἤδη ταῦρός τις μετὰ τὴν
[1, 2]	καὶ μητέρα νομίζουσιν, οὐρανὸν δὲ	καὶ	ἥλιον ἤ τι τῶν ἄλλων
[1, 12]	πιότεροι μᾶλλον ἧττον προΐενται σπέρμα	καὶ	ἧττον ἐπιθυμοῦσι τοῦ ἀφροδισιάζειν. Ὅμοιον
[1, 13]	τῷ ἀσθενεστέρῳ γίγνεσθαι περίττωμα πλεῖον	καὶ	ἧττον πεπεμμένον, τοιοῦτον δ´ ὂν
[1, 14]	ἡ τοῦ σώματος σύστασις ὑγρὰ	καὶ	θερμὴ οὖσα· ἀναγκαῖον γὰρ ἐν
[1, 12]	γὰρ ἐξ ἐναντίων γίγνεται, ἄρρενος	καὶ	θήλεος, τὰ δ´ ἐξ ἑνὸς
[1, 11]	θῆλυ, εἴπερ τὸ αὐτὸ σπέρμα	καὶ	θῆλυ καὶ ἄρρεν δύναται γίγνεσθαι
[1, 14]	γίγνεται μὲν γὰρ ταῖς λευκοχρόοις	καὶ	θηλυκαῖς ὡς ἐπὶ τὸ πολὺ
[1, 13]	δ´ οὐ γίγνεται περίττωσις ὥστε	καὶ	θύραζε ἀπελθεῖν, ταῖς δὲ μετὰ
[1, 7]	ἐν αὑτοῖς, οἷον ἄνθρωποί τε	καὶ	ἵπποι καὶ κύνες καὶ πάντα
[1, 13]	καὶ γιγνομένης πάλιν οὐδὲν ἧττον,	καὶ	ἰσοδρομησάντων (παρὰ) τοῦ ἄρρενος καὶ
[1, 1]	ἐν τοῖς ζῴοις καὶ κοινῇ	καὶ	καθ´ ἕκαστον γένος περὶ τῶν
[1, 2]	διοίσει τοῦ θήλεος. Εἰ γὰρ	καὶ	καθ´ ὅλου λέγεται τοῦ ζῴου
[1, 8]	τὸ (δεῖσθαι καὶ τούτους σκέπης	καὶ	καλύμματος πρός τε σωτηρίαν καὶ
[1, 12]	τὸ ἐξ ἀμφοῖν. Σπέρμα δὲ	καὶ	καρπὸς διαφέρει τῷ ὕστερον καὶ
[1, 4]	πλὴν ὥσπερ τῶν φυτῶν σπέρμα	καὶ	καρπός. Ὥσπερ δ´ ἐν τοῖς
[1, 1]	ἄρρεν ἀλλ´ ἤδη καθ´ ὁμοιότητα	καὶ	κατ´ ἀναλογίαν λέγεται· μικρὰν γάρ
[1, 2]	ἐστὶν ἀλλὰ κατά τινα δύναμιν	καὶ	κατά τι μόριον, ὥσπερ καὶ
[1, 14]	ἔκ τε τῶν εἰρημένων δῆλον	καὶ	κατὰ τὸν λόγον καθόλου σκοπουμένοις.
[1, 8]	γὰρ πρὸς τοῖς πρανέσι προσπεφύκασι	καὶ	κατὰ τὸν τόπον τῆς ῥάχεως·
[1, 7]	γίγνεται ὅνπερ ἐν τοῖς ὀρνιθίοις,	καὶ	καταβαίνει κάτω καὶ γίγνεται ζῷα
[1, 11]	πῶς καὶ διέσπασται τὰ ἄνω	καὶ	κάτω καὶ δεξιὰ καὶ ἀριστερὰ
[1, 7]	γὰρ πρὸς τῷ ὑποζώματι ἔχουσι	καὶ	κάτω παρήκουσαν πάντα τὰ σελαχώδη.
[1, 7]	ἤ τι τοιοῦτον ποιήσασαι δυστοκοῦσιν.	Καὶ	κεναὶ δ´ οὖσαι αἱ ὑστέραι
[1, 14]	κατὰ τὸ σῶμα οὔτε ὀστῶν	καὶ	κεράτων καὶ ὀδόντων ἐκκρίσεις. Σημεῖον
[1, 7]	γὰρ ἔμβρυα βάρος ἔχειν ἀναγκαῖον	καὶ	κίνησιν, ὁ δὲ τόπος ἐπίκαιρος
[1, 15]	ἡ δ´ ἐν αὐτῷ δύναμις	καὶ	κίνησις· αὕτη μὲν γάρ ἐστιν
[1, 15]	καὶ κινοῦν τὸ δὲ παθητικὸν	καὶ	κινούμενον, οὐκ ἔστιν ἐκ τούτων
[1, 15]	ἑκατέρων, ᾗ τὸ μὲν ποιητικὸν	καὶ	κινοῦν τὸ δὲ παθητικὸν καὶ
[1, 15]	ὅλως δὴ ἐκ τοῦ κινουμένου	καὶ	κινοῦντος. Ἀλλὰ μὴν τό γε
[1, 1]	εἴρηται τῶν ἐν τοῖς ζῴοις	καὶ	κοινῇ καὶ καθ´ ἕκαστον γένος
[1, 7]	οἷον ἄνθρωποί τε καὶ ἵπποι	καὶ	κύνες καὶ πάντα τὰ τρίχας
[1, 8]	ὑστέρας, οἷον ἄνθρωπος καὶ βοῦς	καὶ	κύων καὶ τἆλλα τὰ τοιαῦτα·
[1, 9]	οὔτε συνδυάζονται καθάπερ ἐμπίδες τε	καὶ	κώνωπες καὶ πολλὰ τοιαῦτα γένη.
[1, 7]	οἱ ἰχθύες· ἔξω γὰρ ἐπιτελεῖται	καὶ	λαμβάνει αὔξησιν τὰ τῶν ἰχθύων.
[1, 15]	ἡ ποιοῦσα, τὸ δὲ συνιστάμενον	καὶ	λαμβάνον τὴν μορφὴν τὸ τοῦ
[1, 13]	οὔτε φλεβώδεις ὁμοίως γλαφυρώτερά τε	καὶ	λειότερα τὰ θήλεα τῶν ἀρρένων
[1, 11]	χείρ, τὰ δ´ ὁμοιομερῆ σκληρότητι	καὶ	μαλακότητι καὶ τοῖς ἄλλοις τοῖς
[1, 12]	τούτους γὰρ ἀθροίζεται καὶ συρρεῖ.	Καὶ	μαρτύρια τὰ συμβαίνοντα ὅτι τὸ
[1, 12]	τοῖς σπερματικοῖς ὑστέραι καὶ αἰδοῖα	καὶ	μαστοί· εἰς τούτους γὰρ ἀθροίζεται
[1, 11]	καὶ τοῦτ´ ἀδύνατον. Ὥσπερ γὰρ	καὶ	μεγάλα ὄντ´ ἀδύνατον διεσπασμένα σώζεσθαι
[1, 13]	δ´ ἐκ τοῦ αἵματος πεττομένου	καὶ	μεριζομένου πως γίγνεται τῶν μορίων
[1, 11]	δὲ ἐν ἑκάστῳ τῶν μορίων,	καὶ	μὴ ἅμα ἀλλ´ ἐν μὲν
[1, 13]	διὰ τὸ ἄναιμα γὰρ εἶναι	καὶ	μὴ γίγνεσθαι πιμελὴν ἐν αὐτοῖς
[1, 17]	γνώσεως ἀλλὰ μὴ κεῖσθαι τεθνεὸς	καὶ	μὴ ὄν. Διαφέρει δ´ αἰσθήσει
[1, 8]	ἀρρένων πόρους τοὺς σπερματικοὺς ἐρηρεῖσθαι	καὶ	μὴ πλανᾶσθαι καὶ τοῖς θήλεσι
[1, 14]	τοῖς εἰρημένοις, (τοῖς κάτω ἔχουσι	καὶ	μὴ ᾠοτοκοῦσιν) αἰτία ἡ ξηρότης
[1, 14]	τὸ διαιρούμενον πρὸς τὴν ὕλην,	καὶ	μήτε ἔλαττον ὥστε μὴ πέττειν
[1, 2]	τῆς γῆς φύσιν ὡς θῆλυ	καὶ	μητέρα νομίζουσιν, οὐρανὸν δὲ καὶ
[1, 11]	ἀπὸ μιᾶς ἀναγκαῖον γίγνεσθαι συνουσίας	καὶ	μιᾶς διακρίσεως. Ἐν δὲ ταῖς
[1, 14]	ἐργασίας πρὸς τὴν κάθαρσιν. Διὸ	καὶ	μιγνυμένη ἐκείνη μὲν τῇ γονῇ,
[1, 17]	τοῦ ζῶντος ἔργον, τότε συνδυάζεται	καὶ	μίγνυται καὶ γίγνεται ὥσπερ ἂν
[1, 10]	ὥσπερ καὶ ὅλον τὸ σῶμα	καὶ	μόρια μορίοις· εἴπερ οὖν καὶ
[1, 15]	τοῦ ἄρρενος, πότερον ὡς ἐνυπάρχον	καὶ	μόριον ὂν εὐθὺς τοῦ γιγνομένου
[1, 11]	οἷον ἀπὸ σαρκὸς καὶ ὀστοῦ	καὶ	νεύρου, ἢ καὶ ἀπὸ τῶν
[1, 12]	διὰ τὸ μίγνυσθαι ἄχρηστον περίττωμα	καὶ	νοσηματικόν. Χρησίμου ἄρα περιττώματος μέρος
[1, 7]	τὸ μῆκος τῆς φορᾶς, ἐπεὶ	καὶ	νῦν ἐπὶ τῶν γυναικῶν ἐὰν
[1, 15]	οὕτως ὡς ἐκ τοῦ τέκτονος	καὶ	ξύλου ἡ κλίνη ἢ ὡς
[1, 8]	Διὰ τὴν αὐτὴν δ´ αἰτίαν	καὶ	ὁ ἐλέφας καὶ ὁ ἐχῖνος
[1, 8]	δ´ αἰτίαν καὶ ὁ ἐλέφας	καὶ	ὁ ἐχῖνος ἔχουσιν ἐντὸς τοὺς
[1, 1]	τε οὗ ἕνεκα ὡς τέλος	καὶ	ὁ λόγος τῆς οὐσίας (ταῦτα
[1, 12]	οἷον αἱ τέχναι τῶν δημιουργουμένων	καὶ	ὁ λύχνος τῆς καιομένης οἰκίας.
[1, 14]	σῶμα οὔτε ὀστῶν καὶ κεράτων	καὶ	ὀδόντων ἐκκρίσεις. Σημεῖον δ´ ὅτι
[1, 15]	δ´ ἄρρεν ᾗ ἄρρεν ποιητικὸν	καὶ	ὅθεν ἡ ἀρχὴ τῆς κινήσεως.
[1, 1]	δὲ καὶ τέταρτον ἡ ὕλη	καὶ	ὅθεν ἡ ἀρχὴ τῆς κινήσεως
[1, 7]	τοιαῦτα κήτη. Τὰ δὲ σελάχη	καὶ	οἱ ἔχεις θύραζε μὲν ζῳοτοκοῦσιν,
[1, 3]	θύραζε ἀλλὰ καὶ ἐν αὑτοῖς	καὶ	(οἱ ἰχθύες ὅσοι ᾠοτοκοῦσιν εἰς
[1, 12]	ἅπαντ´ ἰέναι πεφυκὸς σπέρμα ἐροῦμεν,	καὶ	οἱ μὲν σύντηγμα, φαίνεται δὲ
[1, 9]	τὰ φαλάγγια καὶ οἱ σφῆκες	καὶ	οἱ μύρμηκες, τὰ δὲ συνδυάζεται
[1, 5]	τὴν αὐτὴν αἰτίαν δι´ ἥνπερ	καὶ	οἱ ὄρνιθες· ταχὺν γὰρ ἀναγκαῖον
[1, 3]	πᾶσι μέν εἰσι διμερεῖς καθάπερ	καὶ	οἱ ὄρχεις τοῖς ἄρρεσι δύο
[1, 12]	τοῦ πάθους τῶν τράγων καλοῦσιν)	Καὶ	οἱ πίονες δὲ ἀγονώτεροι φαίνονται
[1, 9]	οἱ τέττιγες καὶ τὰ φαλάγγια	καὶ	οἱ σφῆκες καὶ οἱ μύρμηκες,
[1, 9]	ἐναίμων, οἷον αἵ τε ἀκρίδες	καὶ	οἱ τέττιγες καὶ τὰ φαλάγγια
[1, 12]	διὰ τὴν τροφὴν ἐξυβρίζουσιν (ἐπεὶ	καὶ	οἱ (τράγοι πίονες ὄντες ἧττον
[1, 8]	πρότερον, ἀπηρτημένον. Ὁμοίως δ´ ἔχουσι	καὶ	οἱ τῶν ἀρρένων πόροι, καὶ
[1, 9]	ἀποτίκτει ἕκαστον τούτων ἀτελές, καθάπερ	καὶ	οἱ ᾠοτοκοῦντες τῶν ἰχθύων. Ὁ
[1, 13]	ἢ πρόσωπον ἢ ὅλον ζῷον·	καὶ	οἷον ἐκείνων ἕκαστον ἐνεργείᾳ τοιοῦτον
[1, 13]	τοῦτο μὲν νοσηματῶδες, διόπερ ὀλίγαις	καὶ	ὀλιγάκις συμβαίνει· τὰ δ´ ὡς
[1, 10]	γεννήσαντας· γίγνονται γὰρ ἐοικότες ὥσπερ	καὶ	ὅλον τὸ σῶμα καὶ μόρια
[1, 8]	τὰς ὑστέρας ἐνίοις τῶν ζῴων,	καὶ	ὅλως διὰ τί τοῖς μὲν
[1, 16]	πρὸς τῷ πηλῷ ὁ κεραμεύς,	καὶ	ὅλως πᾶσα ἡ ἐργασία καὶ
[1, 10]	σπέρματος πρὸς τὴν γένεσιν σκεπτέον	καὶ	ὅλως τίς ἐστιν ἡ τοῦ
[1, 12]	καὶ ὡς ἐξ ὑγιοῦς κάμνων	καὶ	ὅλως ὡς τὸ ἐναντίον ἐκ
[1, 11]	γίγνονται ἐοικότες οὕτω καὶ σάρκας	καὶ	ὄνυχας. Εἰ δ´ ἀπ´ ἀμφοτέρων,
[1, 11]	ἀπὸ παντός, ὅτι καὶ φωνὴν	καὶ	ὄνυχας καὶ τρίχας ὅμοιοι γίγνονται
[1, 11]	δεξιὰ καὶ ἀριστερὰ καὶ πρόσθια	καὶ	ὀπίσθια; πάντα γὰρ ταῦτα ἄλογά
[1, 2]	καὶ κατά τι μόριον, ὥσπερ	καὶ	ὁρατικὸν καὶ πορευτικόν, ὅπερ καὶ
[1, 5]	τοῦτ´ οὐκ ἐνδέχεται ἔχειν ἀνάγκη	καὶ	ὄρχεις ἢ μὴ ἔχειν ἢ
[1, 4]	πολὺ μείζους ἴσχουσι τοὺς ὄρχεις,	καὶ	ὅσα γε τῶν ὀρνέων καθ´
[1, 9]	τοῦτο ἐπί τε τῶν ἀκρίδων	καὶ	ὅσα μέγεθος αὐτῶν ἔχει, συνδυάζεσθαι
[1, 8]	ἔχειν. Διόπερ οἵ τε δελφῖνες	καὶ	ὅσα τῶν κητωδῶν ὄρχεις ἔχουσιν
[1, 7]	τετραπόδων, οἱ δ´ ὄρνιθες ἄνω	καὶ	ὅσα ᾠοτοκεῖ τῶν τετραπόδων. Οὐ
[1, 12]	τῷ περιττώματι καὶ τῷ σπέρματι·	καὶ	ὅσοις μὲν ἀμφοῖν γίγνεται περίττωμα,
[1, 11]	πυρὸς καὶ τῶν τοιούτων σάρκες	καὶ	ὀστᾶ συνεστᾶσιν, ἀπὸ τῶν στοιχείων
[1, 11]	ἀφ´ ἑκάστου οἷον ἀπὸ σαρκὸς	καὶ	ὀστοῦ καὶ νεύρου, ἢ καὶ
[1, 11]	δὲ ὕστερον μᾶλλον καὶ σὰρξ	καὶ	ὀστοῦν καὶ τῶν ἄλλων ἕκαστόν
[1, 11]	σπέρματος φάναι τι νεῦρον εἶναι	καὶ	ὀστοῦν λίαν ἐστὶν ὑπὲρ ἡμᾶς
[1, 13]	τοῦ αἵματος, ἄπεπτον δ´ ὄν,	καὶ	ὅταν τις προσβιάζηται πλεονάκις χρώμενος
[1, 13]	τοίνυν ἐστὶ τὰ καταμήνια περίττωμα	καὶ	ὅτι ἀνάλογον ὡς τοῖς ἄρρεσιν
[1, 13]	ἀλλὰ μόνον ὁμώνυμον. {Φανερὸν δὲ	καὶ	ὅτι ὅσοις σύντηξις γίγνεται σπερματικὴ
[1, 17]	τὸ θῆλυ καὶ τὸ ἄρρεν	καὶ	οὐ γεννᾷ εἰς ἕτερον, ὡς
[1, 13]	φοιτᾷ τὰ καταμήνια, ὀλίγα δὲ	καὶ	οὐ διὰ παντός. Ἀλλὰ τοῦτο
[1, 10]	Χαλκηδόνι τῷ τέκνῳ συγκεχυμένον μέντοι	καὶ	οὐ διηρθρωμένον τὸ γράμμα. ~Ὅτι
[1, 17]	μεμιγμέναι αὗται αἱ δυνάμεις εἰσί,	καὶ	οὐ κεχώρισται τὸ θῆλυ τοῦ
[1, 11]	ὅμοια τοῖς γονεῦσιν. Γίγνεται δὲ	καὶ	οὐ κολοβὰ ἐκ κολοβῶν, ὥσπερ
[1, 3]	τῆς γαστρὸς οἷον ὁ δελφίς,	καὶ	οὐ πόρους ἀλλ´ αἰδοῖον ἀπὸ
[1, 14]	ἡ ἔκκρισις ἀλλὰ τοῖς αἱματικοῖς,	καὶ	οὐδὲ τούτοις πᾶσιν ἀλλ´ ὅσων
[1, 11]	αὐτοῦ μεγέθους ἔφερε τὸν καρπόν,	καὶ	οὐκ ἀπὸ παντὸς τοῦ φυτοῦ
[1, 7]	τὸ ψυχρὰ τὴν φύσιν εἶναι	καὶ	οὐχ ὥς τινές φασι θερμά.
[1, 1]	ἑτέρα τις ἂν ἐγίγνετο φύσις	καὶ	πάλιν ἄλλη τις ἐκ τούτων,
[1, 3]	ἄρθροις, καθάπερ αἵ τε γυναῖκες	καὶ	πάντα τὰ ζῳοτοκοῦντα μὴ μόνον
[1, 7]	τε καὶ ἵπποι καὶ κύνες	καὶ	πάντα τὰ τρίχας ἔχοντα, καὶ
[1, 11]	γεννᾷ πολλά (τὰ δὲ φυτὰ	καὶ	παντάπασιν· δῆλον γὰρ ὅτι ἀπὸ
[1, 6]	Ὥσπερ γὰρ ἐπὶ τῶν ἀνθρώπων	καὶ	πάντων τῶν τοιούτων ἀνάγκη κατασχόντας
[1, 12]	τὸ σπέρμα, πότερον ὡς ὕλην	καὶ	πάσχον ἢ ὡς εἶδός τι
[1, 2]	ἄλλων τῶν τοιούτων ὡς γεννῶντας	καὶ	πατέρας προσαγορεύουσιν. Τὸ δ´ ἄρρεν
[1, 13]	ἐπισημαίνει τὰ περὶ τοὺς μαστούς,	καὶ	παύεται τῆς ἡλικίας ληγούσης τοῖς
[1, 13]	περίττωμά ἐστι καθάπερ τὸ σπέρμα,	καὶ	πεπεμμένον αἷμα, ἀλλ´ οὐ τὸν
[1, 8]	σπέρματος πέψιν· ἀδύνατον γὰρ ἐψυγμένους	καὶ	πεπηγότας ἀνασπᾶσθαι καὶ προΐεσθαι τὴν
[1, 13]	διοριστέον περίττωμά τε ποίας τροφῆς	καὶ	περὶ καταμηνίων· γίγνεται γάρ τισι
[1, 13]	τῷ πρώτῳ συντήγματι ταὐτόν ἐστιν.	Καὶ	περὶ μὲν τούτων διωρίσθω τὸν
[1, 15]	ἐστὶν ἡ τῶν καταμηνίων φύσις.	~Καὶ	περὶ μὲν τούτων διωρίσθω τὸν
[1, 7]	πάντα τὰ σελαχώδη. Δεῖ δὲ	καὶ	περὶ ταύτης καὶ περὶ τῶν
[1, 15]	αὐξάνηται. Τὸ δ´ αὐτὸ συμβαίνει	καὶ	περὶ τὴν τῶν ἰχθύων γένεσιν
[1, 9]	Τεθεώρηται δὲ τοῦτο ἐπὶ πολλῶν,	(καὶ	περὶ τοῦ ἀναβαίνειν ὡσαύτως) τοὐναντίον
[1, 13]	Διὰ τούτων γὰρ φανερὸν ἔσται	καὶ	περὶ τοῦ θήλεος πότερον προΐεται
[1, 14]	περὶ τοὺς ὄρχεις, ἐπισημαίνει δὲ	καὶ	περὶ τοὺς μαστούς, τοῖς δὲ
[1, 7]	Δεῖ δὲ καὶ περὶ ταύτης	καὶ	περὶ τῶν ἄλλων ὑστερῶν, ὃν
[1, 12]	σπέρματος τί ἐστιν· οὕτω γὰρ	καὶ	περὶ τῶν ἔργων αὐτοῦ καὶ
[1, 1]	συνδυαζομένων ἀλλ´ ἐκ γῆς σηπομένης	καὶ	περιττωμάτων. Ὡς δὲ κατὰ παντὸς
[1, 7]	πρὸ ὁδοῦ γὰρ οὕτως ἔσται.	Καὶ	πέφυκε δὲ μᾶλλον ἡ ὑστέρα
[1, 15]	ὕστερον ἐπεισελθὸν ἐκ τοῦ θερμᾶναι	καὶ	πέψαι· λαμβάνει γὰρ τροφὴν τὸ
[1, 8]	ὃ δεῖται φυλακῆς καὶ σκέπης	καὶ	πέψεως, ὁ δ´ ἐκτὸς τοῦ
[1, 4]	ἰχθύες· ὠμμένοι γάρ εἰσι συνδυαζόμενοι	καὶ	πλήρεις ἔχοντες θοροῦ τοὺς πόρους.
[1, 14]	τοῦ σπέρματος προϊεμένου ἐστὶν ἀλλὰ	καὶ	πνεύματος ἐξ οὗ συνισταμένου ἀποσπερματίζει.
[1, 3]	τετράποδα τῶν δεχομένων τὸν ἀέρα	καὶ	πνεύμονα ἐχόντων. Καὶ γὰρ ταῦτα
[1, 11]	ἀνομοιομερῆ οἷον πρόσωπον καὶ χεῖρας	καὶ	πόδας) εἴπερ οὖν μηδὲ ταῦτα
[1, 2]	θεωρῶν πῶς γίγνεται τὸ σπέρμα	καὶ	πόθεν· ἐκ τούτου μὲν γὰρ
[1, 12]	πάσχον ἢ ὡς εἶδός τι	καὶ	ποιοῦν, ἢ καὶ ἄμφω. Ἅμα
[1, 14]	τὸ ἄρρεν ἐστὶν ὡς κινοῦν	καὶ	ποιοῦν, τὸ δὲ θῆλυ {ᾗ
[1, 9]	καθάπερ ἐμπίδες τε καὶ κώνωπες	καὶ	πολλὰ τοιαῦτα γένη. Τῶν δὲ
[1, 12]	Ὁμοίως δὲ καὶ πολύχοά ἐστι	καὶ	πολύσπερμα τὰ μὲν διὰ δύναμιν
[1, 12]	ἀναλίσκουσιν ὥσπερ εἴρηται. Ὁμοίως δὲ	καὶ	πολύχοά ἐστι καὶ πολύσπερμα τὰ
[1, 12]	ὅτι μιγνύμενον τροφῇ καθαρᾷ τρέφει	καὶ	πονοῦσι καταναλίσκεται. Τὸ δὲ τελευταῖον
[1, 2]	τι μόριον, ὥσπερ καὶ ὁρατικὸν	καὶ	πορευτικόν, ὅπερ καὶ φαίνεται κατὰ
[1, 10]	προΐενται ἄμφω ἢ θάτερον μόνον,	καὶ	πότερον ἀπὸ παντὸς ἀπέρχεται τοῦ
[1, 11]	φέρει σπέρμα· δῆλον οὖν ὅτι	καὶ	πρὶν ἀποφυτευθῆναι ἀπὸ τοῦ αὐτοῦ
[1, 8]	αὔξησις διὰ τὸ ἔξω τελειοῦσθαι	καὶ	προϊέναι τὸ αὐξανόμενον. Ὅ τε
[1, 8]	γὰρ ἐψυγμένους καὶ πεπηγότας ἀνασπᾶσθαι	καὶ	προΐεσθαι τὴν γονήν. Διόπερ ὅσοις
[1, 17]	καὶ γεννᾷ αὐτὰ ἐξ αὑτῶν	καὶ	προΐεται οὐ γονὴν ἀλλὰ κύημα
[1, 12]	πίονες ὄντες ἧττον ὀχεύουσιν, διὸ	καὶ	προλεπτύνουσιν αὐτούς· καὶ τὰς ἀμπέλους
[1, 2]	μέρη τοῦ σώματος, ἀναγκαῖον εἶναι	καὶ	πρὸς τὴν τέκνωσιν καὶ πρὸς
[1, 8]	καὶ καλύμματος πρός τε σωτηρίαν	καὶ	πρὸς τὴν τοῦ σπέρματος πέψιν·
[1, 17]	πολὺ διαφέρει σκοποῦσι πρὸς φρόνησιν	καὶ	πρὸς τὸ τῶν ἀψύχων γένος.
[1, 2]	εἶναι καὶ πρὸς τὴν τέκνωσιν	καὶ	πρὸς τὸν συνδυασμὸν μόρια, καὶ
[1, 11]	γὰρ εἰρημένα λύειν οὐ χαλεπόν,	καὶ	πρὸς τούτοις ἄλλα συμβαίνει λέγειν
[1, 16]	πρὸς τῷ ξύλῳ ὁ τέκτων	καὶ	πρὸς τῷ πηλῷ ὁ κεραμεύς,
[1, 11]	κάτω καὶ δεξιὰ καὶ ἀριστερὰ	καὶ	πρόσθια καὶ ὀπίσθια; πάντα γὰρ
[1, 12]	καὶ καρπὸς διαφέρει τῷ ὕστερον	καὶ	πρότερον· καρπὸς μὲν γὰρ τῷ
[1, 3]	ὁμοίως πᾶσι τοῖς ἐναίμοις ζῴοις,	καὶ	πρῶτόν γε τὰ περὶ τοὺς
[1, 15]	εἰς τὴν γένεσιν τὸ ἄρρεν	καὶ	πῶς αἴτιόν ἐστι τοῦ γιγνομένου
[1, 12]	Ἅμα γὰρ ἴσως δῆλον ἔσται	καὶ	πῶς ἡ ἐξ ἐναντίων γένεσις
[1, 11]	αὐτοῦ δυνατὸν εἶναι γίγνεσθαι αἷμα	καὶ	σάρκας, ἀλλὰ μὴ αὐτὸ εἶναι
[1, 11]	καὶ χεῖρας γίγνονται ἐοικότες οὕτω	καὶ	σάρκας καὶ ὄνυχας. Εἰ δ´
[1, 11]	αὐτὸ εἶναι ἐκεῖνο καὶ αἷμα	καὶ	σάρκας; οὐ γὰρ δὴ οὐδὲ
[1, 12]	οὐθὲν σύγκειται ὥσπερ ἐκ νεύρου	καὶ	σαρκός. Ἔτι δὲ οὐδὲ κεχωρισμένον,
[1, 11]	ὄν· νῦν δὲ ὕστερον μᾶλλον	καὶ	σὰρξ καὶ ὀστοῦν καὶ τῶν
[1, 8]	τὸ γιγνόμενον ὃ δεῖται φυλακῆς	καὶ	σκέπης καὶ πέψεως, ὁ δ´
[1, 10]	ἐκγόνων τὸν τύπον τῆς οὐλῆς,	καὶ	στίγμα ἔχοντος ἐν τῷ βραχίονι
[1, 11]	ἀπ´ ἐκείνων· πρότερα γὰρ ἐκεῖνα	καὶ	σύγκειται τὰ ἀνομοιμερῆ ἐξ ἐκείνων,
[1, 17]	ἐμφαίνεται κατὰ τὴν ὄψιν μιγνυμένων	καὶ	συνδυαζομένων (ἕν τι ζῷον γίγνεσθαι
[1, 15]	τοῦτο γὰρ ἔνια τῶν ἀρρένων	καὶ	συνδυαζομένων τοῖς θήλεσιν οὐδὲ μόριον
[1, 12]	μαστοί· εἰς τούτους γὰρ ἀθροίζεται	καὶ	συρρεῖ. Καὶ μαρτύρια τὰ συμβαίνοντα
[1, 12]	γιγνόμενα λέγομεν, ἔκ τινος ἐνυπάρχοντος	καὶ	σχηματισθέντος τὸ ὅλον ἐστίν. Ἕτερον
[1, 8]	ἔχουσιν αἰδοῖα τὰ τοιαῦτα πάντα	καὶ	τὰ ἄρρενα καὶ τὰ θήλεα
[1, 11]	γένει διαφόρων, οἷον αἱ μυῖαι	καὶ	τὰ γένη τῶν καλουμένων ψυλλῶν·
[1, 10]	τοῖς γονεῦσιν οἱ παῖδες ἀλλὰ	καὶ	τὰ ἐπίκτητα· οὐλάς τε γὰρ
[1, 1]	καθάπερ τὰ ὀστρακόδερμα τῶν ζῴων	καὶ	τὰ ζῶντα τῷ προσπεφυκέναι, διὰ
[1, 7]	οὗ τὸ ἔργον. Ἔχει δὲ	καὶ	τὰ ζῳοτοκοῦντα πρὸς ἄλληλα διαφοράν.
[1, 7]	μὲν ἰχθύες κάτω καθάπερ ἄνθρωπος	καὶ	τὰ ζῳοτοκοῦντα τῶν τετραπόδων, οἱ
[1, 10]	τὰ μὲν τὰ δ´ οὔ·	καὶ	τὰ θήλεα δὲ πότερον συμβάλλεται
[1, 8]	τοιαῦτα πάντα καὶ τὰ ἄρρενα	καὶ	τὰ θήλεα καθ´ ἃ ἐκκρίνεται
[1, 3]	τὰς ὑστέρας καὶ τὰ μαλάκια,	καὶ	τὰ καλούμενα τούτων ᾠὰ τοὺς
[1, 13]	μὲν οὖν ὥσπερ τὸ σπέρμα	καὶ	τὰ καταμήνια περίττωμά ἐστιν εἴρηται·
[1, 3]	καὶ τὰ μαλακόστρακα τὰς ὑστέρας	καὶ	τὰ μαλάκια, καὶ τὰ καλούμενα
[1, 10]	φύσιν ἐστί, τὰ δ´ ἔντομα	καὶ	τὰ μαλάκια ποτέρως ἄδηλον. Ὥστε
[1, 13]	τῶν τε ἀναίμων τὰ μαλάκια	καὶ	τὰ μαλακόστρακα περὶ τὴν κύησίν
[1, 3]	οἱ ζῳοτοκοῦντες. Ἔχουσι δὲ δικρόας	καὶ	τὰ μαλακόστρακα τὰς ὑστέρας καὶ
[1, 17]	τι ζῷον γίγνεσθαι ἐξ ἀμφοῖν)	Καὶ	τὰ μὲν μὴ προϊέμενα σπέρμα
[1, 4]	ἐπιθυμίαν τὴν τῆς τροφῆς, οὕτω	καὶ	τὰ μὴ ἔχοντα ὄρχεις πόρους
[1, 7]	ἔχει πάντα, ἀλλ´ ἄνθρωποι μὲν	καὶ	τὰ πεζὰ πάντα κάτω πρὸς
[1, 10]	οὐ σπέρμα δέ. Ἔτι δὲ	καὶ	τὰ προϊέμενα σπέρμα τί συμβάλλεται
[1, 14]	τοῖς κεχωρισμένας ἔχουσι τὰς δυνάμεις	καὶ	τὰ σώματα καὶ τὴν φύσιν
[1, 7]	σπέρμα τούτοις. Οἱ δ´ ὄρνιθες	καὶ	τὰ τετράποδα τῶν ᾠοτόκων τέλεια
[1, 13]	δὲ τὰ καταμήνια. Ἔτι δὲ	καὶ	τὰ τοιάδε σημεῖα ὅτι περίττωμά
[1, 7]	δὲ δελφῖνές τε καὶ φάλαιναι	καὶ	τὰ τοιαῦτα κήτη. Τὰ δὲ
[1, 10]	τι σπέρμα ἴδιον. Πιθανὰ δὲ	καὶ	τὰ τοιαῦτα μαρτύρια ταύταις ταῖς
[1, 11]	συνεχῆ ζῷον ἂν εἴη μικρόν.	Καὶ	τὰ τῶν αἰδοίων πῶς; οὐ
[1, 15]	ποιοῦσι μεταβάλλοντες τὰ πρῶτα ὀχεῖα	καὶ	τὰ ὕστερα, ὡς οὐ συμμιγνύμενον
[1, 9]	τε ἀκρίδες καὶ οἱ τέττιγες	καὶ	τὰ φαλάγγια καὶ οἱ σφῆκες
[1, 3]	ὄφεσιν, οἷον σαῦροι καὶ χελῶναι	καὶ	τὰ φολιδωτὰ πάντα. Τὰ δὲ
[1, 12]	ὅτι μικρῷ αὐξάνεται τὰ ζῷα	καὶ	τὰ φυτὰ τῷ καθ´ ἡμέραν·
[1, 8]	κητωδῶν ὄρχεις ἔχουσιν ἐντὸς ἔχουσι,	καὶ	τὰ ᾠοτόκα καὶ τετράποδα τῶν
[1, 8]	ἰχθύσι πρός τε τοὺς ὄρνιθας	καὶ	τὰ ᾠοτόκα τῶν τετραπόδων, καὶ
[1, 3]	οἷον οἵ τε ὄρνιθες πάντες	καὶ	τὰ ᾠοτοκοῦντα τετράποδα τῶν δεχομένων
[1, 14]	Ἔστι γὰρ τῶν ὑστερῶν ἔκκρισις	καὶ	ταῖς μὲν γίγνεται ταῖς δ´
[1, 12]	ἀνδριὰς καὶ ἐκ ξύλου κλίνη	καὶ	τἆλλα ὅσα ὡς ἐξ ὕλης
[1, 8]	ἄνθρωπος καὶ βοῦς καὶ κύων	καὶ	τἆλλα τὰ τοιαῦτα· πρὸς γὰρ
[1, 12]	ὀχεύουσιν, διὸ καὶ προλεπτύνουσιν αὐτούς·	καὶ	τὰς ἀμπέλους τραγᾶν ἀπὸ τοῦ
[1, 3]	δὲ τὰ περὶ τοὺς ὄρχεις	καὶ	τὰς ὑστέρας οὐχ ὁμοίως πᾶσι
[1, 11]	ἀπὸ τῶν περικαρπίων ἀπέρχεται· καίτοι	καὶ	ταῦτα γίγνεται τὴν αὐτὴν ἔχοντα
[1, 2]	καὶ πρὸς τὸν συνδυασμὸν μόρια,	καὶ	ταῦτα διαφέροντ´ ἀλλήλων καθὸ τὸ
[1, 17]	τὸ ἐνυπάρχον θῆλυ καὶ ἄρρεν.	Καὶ	ταῦτα πάντα εὐλόγως ἡ φύσις
[1, 8]	κατὰ μέγεθος ἀσύμμετρον εἶναι περιλαβεῖν,	καὶ	ταύτην αἰτίαν εἶναι πᾶσι τούτοις
[1, 12]	σπέρμα τῶν μορίων. ~Ἀρχὴ δὲ	καὶ	ταύτης τῆς σκέψεως καὶ τῶν
[1, 17]	θαυμάσιον· ἀγαπητὸν γὰρ ἂν δόξειε	καὶ	ταύτης τυχεῖν τῆς γνώσεως ἀλλὰ
[1, 1]	σχεδὸν ὑπολαβεῖν δεῖ) τρίτον δὲ	καὶ	τέταρτον ἡ ὕλη καὶ ὅθεν
[1, 9]	τρίτον δὲ τὸ τῶν ἐντόμων,	καὶ	τέταρτον τὸ τῶν ὀστρακοδέρμων (τούτων
[1, 8]	ἐντὸς ἔχουσι, καὶ τὰ ᾠοτόκα	καὶ	τετράποδα τῶν φολιδωτῶν. Καὶ τὸ
[1, 5]	τοῦ αἰδοίου φύσιν ἠρτῆσθαι ἐντεῦθεν	καὶ	τῇ θέσει κεῖσθαι ἐνταῦθα (διὸ
[1, 8]	τὸ σκεπαστικὸν μόριον. Κεῖνται δὲ	καὶ	τῇ θέσει ὑπεναντίως αἱ ὑστέραι
[1, 17]	λοιπὸν τροφὴ γίγνεται τῷ βλαστῷ	καὶ	τῇ ῥίζῃ τῇ πρώτῃ. Τρόπον
[1, 14]	ἄρρεν παρέχεται τό τε εἶδος	καὶ	τὴν ἀρχὴν τῆς κινήσεως τὸ
[1, 13]	ὠχρόν τέ ἐστι καὶ ἀδηλόφλεβον,	καὶ	τὴν ἔλλειψιν πρὸς τοὺς ἄρρενας
[1, 13]	ὅτι τοιοῦτον εἴρηται πρότερον, ἀναγκαῖον	καὶ	τὴν ἐν τῷ θήλει γιγνομένην
[1, 1]	ζῷα συνδυαζομένων, εἰ μὲν ὁμογενῆ,	καὶ	τὴν ἐξ ἀρχῆς τοιαύτην ἔδει
[1, 11]	ὄνυχας καὶ τρίχας ὅμοιοι γίγνονται	καὶ	τὴν κίνησιν, ἀφ´ ὧν οὐθὲν
[1, 14]	καὶ γενέσθαι σπέρμα. Ἔοικε δὲ	καὶ	τὴν μορφὴν γυναικὶ παῖς, καὶ
[1, 11]	μέρος τι αὑτοῦ ἀποτείνει· διὸ	καὶ	τὴν ὀχείαν, καθάπερ εἴπομεν πρότερον,
[1, 8]	οὗτος γὰρ τὸ συνεχὲς παρέχει	καὶ	τὴν στάσιν. Τοῖς μὲν οὖν
[1, 14]	τὸ δὲ θῆλυ τὸ σῶμα	καὶ	τὴν ὕλην, οἷον ἐν τῇ
[1, 7]	ἀνάγκη ἐν τῇ ὑστέρᾳ εἶναι	καὶ	τὴν ὑστέραν ἀνάγκη πρὸς τῷ
[1, 7]	ἐξ ἀρχῆς εὐθὺς ζῳοτοκοῦσιν. Διὸ	καὶ	τὴν ὑστέραν τὰ τοιαῦτα ἔχει
[1, 14]	τὰς δυνάμεις καὶ τὰ σώματα	καὶ	τὴν φύσιν ἑτέραν εἶναι τοῦ
[1, 2]	μὲν ἄρρεν ὡς τῆς κινήσεως	καὶ	τῆς γενέσεως ἔχον τὴν ἀρχήν,
[1, 13]	ἐστι τὸ σπέρμα χρησίμου τροφῆς	καὶ	τῆς ἐσχάτης, εἴτε πάντα προΐεται
[1, 13]	ἡ γονὴ περίττωμά ἐστι τροφῆς	καὶ	τῆς ἐσχάτης, ἤτοι αἷμα ἂν
[1, 12]	γίγνεται περίττωμα, καὶ τῆς ὑγρᾶς	καὶ	τῆς ξηρᾶς τροφῆς, ᾗπερ ἡ
[1, 8]	τούτοις τῆς τε ξηρᾶς περιττώσεως	καὶ	τῆς ὀχείας· οὐθὲν γὰρ ἔχει
[1, 11]	ἀπ´ ἐκείνων ἂν εἴη ἀπιέναι	καὶ	τῆς συνθέσεως· ὥσπερ κἂν εἰ
[1, 11]	ἀπὸ τούτων, ἀπὸ τῶν στοιχείων	καὶ	τῆς συνθέσεως. Ὥστ´ εἴπερ ἐκ
[1, 12]	τῆς ξηρᾶς ἡ κάτω κοιλία	καὶ	τῆς ὑγρᾶς ἡ κύστις καὶ
[1, 12]	ὅσοις μὲν ἀμφοῖν γίγνεται περίττωμα,	καὶ	τῆς ὑγρᾶς καὶ τῆς ξηρᾶς
[1, 12]	καὶ τῆς ὑγρᾶς ἡ κύστις	καὶ	τῆς χρησίμης ἡ ἄνω κοιλία,
[1, 13]	συμβάλλεταί τι, καὶ τοῦτο πῶς	καὶ	τίνα τρόπον. (Ὅτι μὲν οὖν
[1, 14]	ἔστιν ἡ τῶν καταμηνίων σύστασις	καὶ	τὸ ἀνάλογον ἐν τοῖς ἀναίμοις,
[1, 1]	ἐν τούτοις ἐστὶ τὸ θῆλυ	καὶ	τὸ ἄρρεν ἀλλ´ ἤδη καθ´
[1, 17]	τοῖς φυτοῖς ἀχώριστον τὸ θῆλυ	καὶ	τὸ ἄρρεν. Ἀλλὰ περὶ μὲν
[1, 2]	τούτων, διὰ τοῦτο τὸ θῆλυ	καὶ	τὸ ἄρρεν ἀρχαὶ τῆς γενέσεώς
[1, 11]	δὲ τούτοις εἰ τὸ θῆλυ	καὶ	τὸ ἄρρεν ἐν τῇ κυήσει
[1, 14]	τῶν γενῶν διώρισται τὸ θῆλυ	καὶ	τὸ ἄρρεν, ἐν τούτοις ἀφ´
[1, 17]	φυτὸν οὐκ ἔχει τὸ θῆλυ	καὶ	τὸ ἄρρεν καὶ οὐ γεννᾷ
[1, 17]	κεχωρισμένον ἔχουσι ζῴοις τὸ θῆλυ	καὶ	τὸ ἄρρεν. Ὅταν γὰρ δεήσῃ
[1, 1]	τῶν ζῴων ἐστὶ τὸ θῆλυ	καὶ	τὸ ἄρρεν· οὐ γὰρ ἐν
[1, 1]	πᾶσι τούτοις ἐστὶ τὸ θῆλυ	καὶ	τὸ ἄρρεν, οὐ μόνον τοῖς
[1, 2]	τις οὖσα φαίνεται τὸ θῆλυ	καὶ	τὸ ἄρρεν· πολλὰ γοῦν συμμεταβάλλει
[1, 10]	ἐστὶ πότερον καὶ τὸ θῆλυ	καὶ	τὸ ἄρρεν προΐενται ἄμφω ἢ
[1, 16]	δ´ ἄν τις ἐκ τούτων	καὶ	τὸ ἄρρεν πῶς συμβάλλεται πρὸς
[1, 2]	οὐχ ἥκιστα θείη τὸ θῆλυ	καὶ	τὸ ἄρρεν, τὸ μὲν ἄρρεν
[1, 14]	ἐχόντων μὴ κεχώρισται τὸ θῆλυ	καὶ	τὸ ἄρρεν, τούτοις μὲν τὸ
[1, 12]	οἷς μὴ κεχώρισται τὸ θῆλυ	καὶ	τὸ ἄρρεν) ὥσπερ τὸ γιγνόμενον
[1, 1]	τὰ μὲν ἔχει τὸ θῆλυ	καὶ	τὸ ἄρρεν ὥστε τὰ ὁμογενῆ
[1, 14]	τὸ θῆλυ μὴ προΐεσθαι σπέρμα	καὶ	τὸ γίγνεσθαι ἐν τῇ ὁμιλίᾳ
[1, 1]	γεννᾷ μὲν ἕτερον δὲ γένος,	καὶ	τὸ γιγνόμενον οὔτε θῆλύ ἐστιν
[1, 16]	τῆς τεκτονικῆς, ἀλλ´ ἡ μορφὴ	καὶ	τὸ εἶδος ἀπ´ ἐκείνου ἐγγίγνεται
[1, 7]	ἐστίν· ὅπου δὲ τὸ πέρας	καὶ	τὸ ἔργον αὕτη δ´ οὗ
[1, 2]	πατέρας προσαγορεύουσιν. Τὸ δ´ ἄρρεν	καὶ	τὸ θῆλυ διαφέρει κατὰ μὲν
[1, 11]	ἔχει ἴδιον τό τε ἄρρεν	καὶ	τὸ θῆλυ, εἴπερ τὸ αὐτὸ
[1, 10]	τοῦ αὐτοῦ λόγου ἐστὶ πότερον	καὶ	τὸ θῆλυ καὶ τὸ ἄρρεν
[1, 12]	μή ἐστι διωρισμένον τὸ ἄρρεν	καὶ	τὸ θῆλυ χωρίς. {Γονὴ μὲν
[1, 13]	καὶ ὑγιεινοῦ αἵματος ἀποχώρησις ἐκλυτικόν	καὶ	τὸ ὅμοια γίγνεσθαι τὰ ἔκγονα
[1, 1]	εἴρηται (ὁ τε γὰρ λόγος	καὶ	τὸ οὗ ἕνεκα ὡς τέλος
[1, 7]	τῆς φύσεως· κάτω γὰρ αὐτῆς	καὶ	τὸ πέρας ἐστίν· ὅπου δὲ
[1, 12]	ἐπιθυμοῦσι τοῦ ἀφροδισιάζειν. Ὅμοιον δὲ	καὶ	τὸ περὶ τὰς τραγώσας ἀμπέλους
[1, 1]	Τὸ δὲ περὶ ταύτης σκοπεῖν	καὶ	τὸ περὶ τῆς γενέσεως τῆς
[1, 12]	ὅμοιον εἶναι τὸ προσιὸν ἔσχατον	καὶ	τὸ περιγιγνόμενον τοῦ τοιούτου, οἷον
[1, 13]	πρώτῳ προστεθέντι. Τὸν αὐτὸν τρόπον	καὶ	τὸ τελευταῖον περίττωμα τῷ πρώτῳ
[1, 15]	τὸ συμβαῖνον περὶ τοὺς ὄρνιθας	καὶ	τὸ τῶν ἰχθύων γένος τῶν
[1, 8]	ᾠοτόκα καὶ τετράποδα τῶν φολιδωτῶν.	Καὶ	τὸ τῶν ὀρνίθων δὲ δέρμα
[1, 3]	τό τε τῶν ἰχθύων γένος	καὶ	τὸ τῶν ὄφεων, ἀλλὰ πόρους
[1, 9]	ἐστὶ παρὰ τὸ ἔντερον, ὥσπερ	καὶ	τοῖς ἄλλοις, ἐν ᾧ ἐγγίγνεται
[1, 4]	τοῖς ζῳοτόκοις οἷον ἵπποις τε	καὶ	τοῖς ἄλλοις τοῖς τοιούτοις καὶ
[1, 11]	δ´ ὁμοιομερῆ σκληρότητι καὶ μαλακότητι	καὶ	τοῖς ἄλλοις τοῖς τοιούτοις πάθεσιν.
[1, 5]	αὐτοῖς ἔχειν τοῖς δ´ ὄρνισι	καὶ	τοῖς ἄποσιν οὐκ ἐνδέχεται διὰ
[1, 14]	κάθαρσις τῶν ζῴων ταῖς γυναιξί,	καὶ	τοῖς ἄρρεσι πλείστη τοῦ σπέρματος
[1, 14]	γὰρ πᾶσι τούτοις ἡδονὴ ξυομένοις.	Καὶ	τοῖς γε διεφθαρμένοις τὴν γένεσιν
[1, 8]	τοῦ αἰδοίου τόπον. Ὁμοίως δὲ	καὶ	τοῖς δελφῖσιν οἱ πόροι ἔχουσιν·
[1, 8]	ἐρηρεισμένοι εἰσὶν (ἅμα τοῖς πόροις)	καὶ	τοῖς ἐκτὸς δ´ ὁμοίως· εἶτ´
[1, 8]	ξηρᾶς τροφῆς, πᾶσι τοῖς ᾠοτόκοις	καὶ	τοῖς ἔχουσιν αὐτῶν κύστιν, οἷον
[1, 7]	ὑστέραν τὰ τοιαῦτα ἔχει ἀνομοίαν	καὶ	τοῖς ζῳοτόκοις καὶ τοῖς ᾠοτόκοις
[1, 14]	ἄρρεσι γίγνεται τὸ περίττωμα τοῦτο	καὶ	τοῖς θήλεσι τὰ καταμήνια ἐπισημαίνει
[1, 8]	σπερματικοὺς ἐρηρεῖσθαι καὶ μὴ πλανᾶσθαι	καὶ	τοῖς θήλεσι τὰς ὑστέρας, τοῦτο
[1, 8]	καὶ τὰ ᾠοτόκα τῶν τετραπόδων,	καὶ	τοῖς κατ´ ἀμφοτέρους τοὺς τρόπους
[1, 1]	τὸ γένος οἷον τοῖς μαλακίοις	καὶ	τοῖς μαλακοστράκοις, ἐν δὲ τῷ
[1, 9]	περιττώματος καὶ τοῦ ὑστερικοῦ μορίου	καὶ	τοῖς μαλακοστράκοις καὶ τούτοις, ἔστι
[1, 8]	ἐκκρίνεται τὸ περίττωμα τὸ ὑγρὸν	καὶ	τοῖς μὲν ἄρρεσι τὸ σπέρμα
[1, 10]	ἀφ´ ὅλου ἐλθεῖν τὸ σπέρμα,	καὶ	τοῖς μορίοις αἴτιον ἂν εἴη
[1, 8]	ὑπόζωμα πρὸς τῇ ὀσφύι ἐστὶ	καὶ	τοῖς πρανέσι, προϊούσης δὲ κάτω
[1, 8]	δ´ ᾠοτόκοις πρὸς τῇ ὀσφύι	καὶ	τοῖς πρανέσιν· ὅσα δ´ ᾠοτοκήσαντα
[1, 8]	τε τὰς ὑστέρας ἔχουσι κάτω	καὶ	τοῖς πρὸς τῷ ὑποζώματι, οἷον
[1, 12]	τῆς χρησίμης ἡ ἄνω κοιλία,	καὶ	τοῖς σπερματικοῖς ὑστέραι καὶ αἰδοῖα
[1, 8]	τ´ ἰχθυῶδες ἔχουσι τὸ δέρμα	καὶ	τοῖς φολιδωτόν, τούτοις δ´ ἀναγκαῖον
[1, 7]	ἔχει ἀνομοίαν καὶ τοῖς ζῳοτόκοις	καὶ	τοῖς ᾠοτόκοις διὰ τὸ ἀμφοτέρων
[1, 4]	πόρους ἀνεσπάσθαι. Τοῖς δ´ ὄρνισι	καὶ	τοῖς ᾠοτόκοις τῶν τετραπόδων δέχονται
[1, 8]	τοῖς τε ζῳοτοκοῦσιν ἐν αὑτοῖς	καὶ	τοῖς ᾠοτοκοῦσι θύραζε, καὶ τούτων
[1, 1]	οἷον συμβαίνει περὶ τὴν συκῆν	καὶ	τὸν ἐρινεόν. Ἔστι δὲ καὶ
[1, 14]	σωμάτων, ὀλίγον λείπουσα τὸ περίττωμα	καὶ	τοσοῦτον ὅσον εἰς τὴν γένεσιν
[1, 11]	εἶναι τὸ ἀπὸ τῆς γυναικὸς	καὶ	τοῦ ἀνδρὸς ἀπιόν, ἢ καὶ
[1, 2]	Εἰσὶ δὲ διαφοραὶ τοῦ θήλεος	καὶ	(τοῦ ἄρρενος καὶ ἐν τοῖς
[1, 2]	τοιοῦτον μόριον ἀπὸ τοῦ θήλεος	καὶ	τοῦ ἄρρενος καὶ ἐν τούτοις
[1, 2]	δὲ πῶς ἀπὸ τοῦ θήλεος	καὶ	τοῦ ἄρρενος συμβαίνει γίγνεσθαι δεῖ
[1, 17]	τοῦτο διὰ τοῦ θήλεος γίγνεται	καὶ	τοῦ ἄρρενος συνδεδυασμένων, μίξασα ταῦτα
[1, 15]	ἢ ὡς ἐκ τοῦ κηροῦ	καὶ	τοῦ εἴδους ἡ σφαῖρα. Δῆλον
[1, 15]	ἐστιν ἀλλ´ ὡς ἐκ κινήσαντος	καὶ	τοῦ εἴδους, ὡς καὶ ἀπὸ
[1, 11]	τὸ ἀπιὸν ἀπὸ τοῦ ἄρρενος	καὶ	τοῦ θήλεος. Ἔτι εἰ ἀπ´
[1, 13]	καὶ ἰσοδρομησάντων (παρὰ) τοῦ ἄρρενος	καὶ	τοῦ θήλεος οὐθὲν γεννᾶται ἐὰν
[1, 15]	τὸ θῆλυ· δεῖται γὰρ ἀρχῆς	καὶ	τοῦ κινήσοντος καὶ διοριοῦντος. ~(ἀλλ´
[1, 10]	εὔλογον ἂν εἶναι δόξειεν, ὥσπερ	καὶ	τοῦ ὅλου ἐστί τι ἐξ
[1, 14]	ἑτέραν εἶναι τοῦ τε ποιοῦντος	καὶ	τοῦ πάσχοντος. Εἰ οὖν τὸ
[1, 15]	γιγνόμενον ἓν ἐκ τοῦ παθητικοῦ	καὶ	τοῦ ποιοῦντος ὡς ἐνυπάρχοντος ἐν
[1, 9]	ἔξω γάρ ἐστι τοῦ πόρου	καὶ	τοῦ σώματος. Ἐνίοτε δὲ συνδυάζονται
[1, 13]	τοῦτο δεῖ νομίζειν αἴτιον εἶναι	καὶ	τοῦ τοὺς ὄγκους ἐλάττους εἶναι
[1, 9]	πόρος ὁ αὐτὸς τοῦ περιττώματος	καὶ	τοῦ ὑστερικοῦ μορίου καὶ τοῖς
[1, 2]	ἄρρενος τὰ περὶ τοὺς ὄρχεις	καὶ	τοὺς περινέους ἐν πᾶσι τοῖς
[1, 8]	γίγνεσθαι ὑγρόν. Ἐπεὶ οὖν δεῖ	καὶ	τοὺς τῶν ἀρρένων πόρους τοὺς
[1, 11]	δέονται τῆς ἀλλήλων συνουσίας. Ἀλλὰ	καὶ	τοῦτ´ ἀδύνατον. Ὥσπερ γὰρ καὶ
[1, 14]	τὸ γεννῶν καὶ ἐξ οὗ,	καὶ	τοῦτ´ ἂν καὶ ἓν ᾖ,
[1, 12]	εἰς τὸ οὖρον· ἤδη γὰρ	καὶ	τοῦτ´ ἀσθένημα συνέβη τισίν. Ἔτι
[1, 1]	πάλιν ἄλλη τις ἐκ τούτων,	καὶ	τοῦτ´ ἐπορεύετ´ ἂν εἰς ἄπειρον.
[1, 7]	Αἴτιον δ´ ὅτι πολύγονα ταῦτα	καὶ	τοῦτ´ ἔργον αὐτῶν ὥσπερ τῶν
[1, 14]	οὐ συμβάλλεται, συμβάλλεται δέ τι	καὶ	τοῦτ´ ἔστιν ἡ τῶν καταμηνίων
[1, 12]	μέρος εἶναι τῶν κατὰ φύσιν,	καὶ	τοῦτο ἢ τῶν ἀνομοιομερῶν ἢ
[1, 17]	ἀλλὰ κύημα τὰ καλούμενα σπέρματα.	Καὶ	τοῦτο καλῶς λέγει Ἐμπεδοκλῆς ποιήσας·
[1, 13]	ὅτι ὅσοις σύντηξις γίγνεται σπερματικὴ	καὶ	τοῦτο περίττωμά ἐστιν. Συμβαίνει δὲ
[1, 13]	παρέχει τόπον, ἢ συμβάλλεταί τι,	καὶ	τοῦτο πῶς καὶ τίνα τρόπον.
[1, 1]	δ´ ἐστὶν ἔνια τῶν ἐντόμων.	Καὶ	τοῦτο συμβέβηκεν εὐλόγως· εἰ γὰρ
[1, 11]	αὐτὸς λόγος· δῆλον γὰρ ὅτι	καὶ	τούτοις ἀπὸ πάντων ἂν τῶν
[1, 6]	ἐνταῦθα ἔλθῃ ἡ γονὴ ταχεῖα	καὶ	τούτοις γίγνεται ἡ ἀπόλυσις. Τοῖς
[1, 9]	ὑστερικοῦ μορίου καὶ τοῖς μαλακοστράκοις	καὶ	τούτοις, ἔστι γὰρ ᾗ τὸν
[1, 8]	ἤδη. Ὁ δὲ πόρος εἷς	καὶ	τούτοις τῆς τε ξηρᾶς περιττώσεως
[1, 8]	δ´ ἐντός διὰ τὸ (δεῖσθαι	καὶ	τούτους σκέπης καὶ καλύμματος πρός
[1, 13]	καταμηνίων γίγνεται ῥύσις θύραζε μόνοις,	καὶ	τούτων ἐπιδηλότατα ἐν ταῖς γυναιξίν·
[1, 3]	οἱ βόες, τὰ δ´ ἔξω,	καὶ	τούτων τὰ μὲν ἀπηρτημένους ὥσπερ
[1, 1]	ἐναίμοις ἀλλ´ (ἐνίοις καὶ ἀναίμοις.	Καὶ	τούτων τοῖς μὲν καθ´ ὅλον
[1, 8]	αὑτοῖς καὶ τοῖς ᾠοτοκοῦσι θύραζε,	καὶ	τούτων τοῖς τε τὰς ὑστέρας
[1, 11]	ὅτι καὶ φωνὴν καὶ ὄνυχας	καὶ	τρίχας ὅμοιοι γίγνονται καὶ τὴν
[1, 15]	τὴν ἐν τῷ θήλει ὕλην	καὶ	τροφὴν ποιάν τινα κατασκευάζει. Τοῦτο
[1, 13]	τρόπον τοῦτον. Ἐπεὶ δ´ ἀναγκαῖον	καὶ	τῷ ἀσθενεστέρῳ γίγνεσθαι περίττωμα πλεῖον
[1, 11]	φησὶ γὰρ ἐν τῷ ἄρρενι	καὶ	τῷ θήλει οἷον σύμβολον ἐνεῖναι,
[1, 10]	καὶ μόρια μορίοις· εἴπερ οὖν	καὶ	τῷ ὅλῳ αἴτιον τῆς ὁμοιότητος
[1, 12]	πόρος ὁ αὐτὸς τῷ περιττώματι	καὶ	τῷ σπέρματι· καὶ ὅσοις μὲν
[1, 14]	ᾖ, τῷ γε εἴδει διαφέρειν	καὶ	τῷ τὸν λόγον αὐτῶν εἶναι
[1, 14]	ἐγγὺς δὲ τῆς ἡλικίας ὄντων,	καὶ	τῶν ἀγόνων ἀνδρῶν· γίγνεται γὰρ
[1, 11]	μᾶλλον καὶ σὰρξ καὶ ὀστοῦν	καὶ	τῶν ἄλλων ἕκαστόν ἐστι μορίων.
[1, 7]	καὶ πάντα τὰ τρίχας ἔχοντα,	καὶ	τῶν ἐνύδρων δὲ δελφῖνές τε
[1, 12]	δὲ καὶ ταύτης τῆς σκέψεως	καὶ	τῶν ἑπομένων πρῶτον λαβεῖν περὶ
[1, 8]	καὶ οἱ τῶν ἀρρένων πόροι,	καὶ	τῶν ἐχόντων καὶ τῶν μὴ
[1, 11]	ὁμοιότης. Ἔτι ἀπὸ μιᾶς συνουσίας	καὶ	τῶν ζῴων ἔνια γεννᾷ πολλά
[1, 12]	μόνου, οἷον τά τε φυτὰ	καὶ	τῶν ζῴων ἔνια ἐν ὅσοις
[1, 7]	ἔκ τε τῶν ἀνατομῶν τεθεωρηκέναι	καὶ	τῶν ἱστοριῶν. Ὥστε διὰ μὲν
[1, 3]	καθάπερ οἵ τ´ ὄρνιθες πάντες	καὶ	τῶν ἰχθύων οἱ ζῳοτοκοῦντες. Ἔχουσι
[1, 8]	ἀρρένων πόροι, καὶ τῶν ἐχόντων	καὶ	τῶν μὴ ἐχόντων ὄρχεις, ταῖς
[1, 10]	ἑκάστου, ὥστ´ εἰ ἐκείνου σπέρμα	καὶ	τῶν μορίων ἑκάστου εἴη ἄν
[1, 10]	ἐξ οὗ γίγνεται πρῶτον οὕτω	καὶ	τῶν μορίων ἑκάστου, ὥστ´ εἰ
[1, 12]	καὶ περὶ τῶν ἔργων αὐτοῦ	καὶ	τῶν περὶ αὐτὸ συμβαινόντων ἔσται
[1, 14]	ᾠοτοκίας (ταῦτα δ´ ἐστὶν ἄνθρωπος	καὶ	τῶν τετραπόδων ὅσα κάμπτει τὰ
[1, 6]	ἐστιν οἷος ἐπὶ τῶν ἀνθρώπων	καὶ	τῶν τοιούτων ζῴων κατὰ τὸ
[1, 11]	συνθέσεως. Ὥστ´ εἴπερ ἐκ πυρὸς	καὶ	τῶν τοιούτων σάρκες καὶ ὀστᾶ
[1, 17]	ζῴων μεταξὺ ὄντα τῶν ζῴων	καὶ	τῶν φυτῶν, ὡς ἐν ἀμφοτέροις
[1, 13]	καὶ γὰρ ἡ τοῦ καθαροῦ	καὶ	ὑγιεινοῦ αἵματος ἀποχώρησις ἐκλυτικόν καὶ
[1, 17]	γεννᾶται ἔκ τινος συστάσεως γεοειδοῦς	καὶ	ὑγρᾶς. Ἀλλὰ περὶ μὲν τῆς
[1, 2]	καὶ ὁρατικὸν καὶ πορευτικόν, ὅπερ	καὶ	φαίνεται κατὰ τὴν αἴσθησιν. Τοιαῦτα
[1, 14]	οὐ γονὴν ἀλλ´ ὕλην. Ὅπερ	καὶ	φαίνεται συμβαῖνον· κατὰ γὰρ τὴν
[1, 7]	τῶν ἐνύδρων δὲ δελφῖνές τε	καὶ	φάλαιναι καὶ τὰ τοιαῦτα κήτη.
[1, 12]	Πολλοῖς δὲ συμβαίνει καὶ ζῴοις	καὶ	φυτοῖς καὶ γένεσι πρὸς γένη
[1, 11]	τοῦ ἀπιέναι ἀπὸ παντός, ὅτι	καὶ	φωνὴν καὶ ὄνυχας καὶ τρίχας
[1, 13]	δὲ θήλεσι ῥήγνυται τὰ καταμήνια	καὶ	φωνήν τε μεταβάλλουσι καὶ ἐπισημαίνει
[1, 11]	δύνασθαί τι ποιεῖν οἷον γλῶττα	καὶ	χείρ, τὰ δ´ ὁμοιομερῆ σκληρότητι
[1, 11]	ἐξ ἐκείνων, καὶ ὥσπερ πρόσωπον	καὶ	χεῖρας γίγνονται ἐοικότες οὕτω καὶ
[1, 11]	γονεῦσι (τὰ ἀνομοιομερῆ οἷον πρόσωπον	καὶ	χεῖρας καὶ πόδας) εἴπερ οὖν
[1, 11]	ἀπὸ τῶν ἀνομοιομερῶν οἷον προσώπου	καὶ	χειρός; εἰ μὲν γὰρ ἀπ´
[1, 3]	ὁμοίως τοῖς ὄφεσιν, οἷον σαῦροι	καὶ	χελῶναι καὶ τὰ φολιδωτὰ πάντα.
[1, 17]	κἀκεῖνα, ὅτε σπέρμα ἐξενέγκειεν, διαλύσειε	καὶ	χωρίσειεν εἰς τὸ ἐνυπάρχον θῆλυ
[1, 8]	ἐκτὸς τοῦ σώματος τόπος εὔβλαπτος	καὶ	ψυχρός. Οἱ δ´ ὄρχεις τοῖς
[1, 15]	ὁ ἄρρην ἐπιρραίνει τὸν θορόν·	καὶ	ὧν μὲν ἂν ἐφάψηται, γόνιμα
[1, 8]	ἀμφοτέρων καὶ εἶναι καὶ ζῳοτόκα	καὶ	ᾠοτόκα· τὰ μὲν γὰρ ἄνω
[1, 9]	ἐστὶ καὶ ἐπὶ τῶν τετραπόδων	καὶ	ᾠοτόκων· τὰ γὰρ θήλεα μείζω
[1, 12]	τρόπον ὡς ἐκ μουσικοῦ ἄμουσος	καὶ	ὡς ἐξ ὑγιοῦς κάμνων καὶ
[1, 12]	τὸ σπερματικόν. Ἀλλὰ τοῖς πλείστοις	καὶ	ὡς ἐπὶ τὸ πολὺ εἰπεῖν
[1, 11]	σύγκειται τὰ ἀνομοιμερῆ ἐξ ἐκείνων,	καὶ	ὥσπερ πρόσωπον καὶ χεῖρας γίγνονται
[1, 14]	ἐν ταῖς φλεψὶν αἵ τ´	ἄλλαι	αἱμορροΐδες καὶ αἱ τῶν καταμηνίων·
[1, 7]	ἄν τις ὃν τρόπον ἔχει·	πολλαὶ	γὰρ ὑπεναντιώσεις ὑπάρχουσιν αὐτοῖς. Οὔτε
[1, 11]	ἐπὶ τῆς Φιλότητος λέγων· ᾗ	πολλαὶ	μὲν κόρσαι ἀναύχενες ἐβλάστησαν, εἶθ´
[1, 9]	δὲ ξηρῶν, οἷον αἵ τε	ψύλλαι	καὶ αἱ μυῖαι καὶ αἱ
[1, 15]	τὸ ὕστερον ἐπεισελθὸν ἐκ τοῦ	θερμᾶναι	καὶ πέψαι· λαμβάνει γὰρ τροφὴν
[1, 14]	μηδὲ συνιστάναι, μήτε πλεῖον ὥστε	ξηρᾶναι,	πλείω οὕτω γεννᾶται. Ἐκ δὲ
[1, 14]	ἔλαττον ὥστε μὴ πέττειν μηδὲ	συνιστάναι,	μήτε πλεῖον ὥστε ξηρᾶναι, πλείω
[1, 12]	τὸ γὰρ ἀπὸ παντὸς ἀπιέναι	φάναι	διὰ τὴν θερμότητα τὴν ἀπὸ
[1, 11]	ἐστι μορίων. Τοῦ δὲ σπέρματος	φάναι	τι νεῦρον εἶναι καὶ ὀστοῦν
[1, 12]	ἡμεῖς δὲ τὸ πρὸς ἅπαντ´	ἰέναι	πεφυκὸς σπέρμα ἐροῦμεν, καὶ οἱ
[1, 15]	ᾠοτόκων τοῦ μήτε ἀπὸ πάντων	ἰέναι	τὸ σπέρμα τῶν μορίων, μήτε
[1, 8]	διὰ τὸ ἔξω τελειοῦσθαι καὶ	προϊέναι	τὸ αὐξανόμενον. Ὅ τε πόρος
[1, 11]	ἀφροδισίων, οὐ τὸ ἀπὸ παντὸς	ἀπιέναι	αἴτιον ἀλλ´ ὅτι κνησμός ἐστιν
[1, 11]	ἐνεῖναι, ὅλον δ´ ἀπ´ οὐδετέρου	ἀπιέναι,	ἀλλὰ διέσπασται μελέων φύσις, ἡ
[1, 11]	οὐθὲν ἔδει ἀπὸ πάντων ἀξιοῦν	ἀπιέναι	ἀλλὰ μόνον ἀπὸ τοῦ δημιουργοῦντος,
[1, 11]	οὐθὲν σημεῖον ἡ ὁμοιότης τοῦ	ἀπιέναι	ἀπὸ παντός, ὅτι καὶ φωνὴν
[1, 11]	συνεχῆ τὰ μόρια γίγνεσθαι καὶ	ἀπιέναι	εἰς ἕνα τόπον συνιόντα. Εἶτα
[1, 11]	τὸ ἀπ´ ἐκείνων ἂν εἴη	ἀπιέναι	καὶ τῆς συνθέσεως· ὥσπερ κἂν
[1, 11]	αὐτοῦ λόγου μηδ´ ἀπὸ παντὸς	ἀπιέναι.	Κἂν εἰ μὴ ἀπὸ παντὸς
[1, 11]	μορίων· ἱκανὸν γὰρ ἀφ´ ἑνὸς	ἀπιέναι	μόνον εἴπερ μὴ ἐξ αἵματος
[1, 11]	ἦν εἴπερ τοῦ ἀπὸ παντὸς	ἀπιέναι	σημεῖόν ἐστιν ἡ ὁμοιότης. Ἔτι
[1, 11]	γὰρ εἴπερ τὸ ἀπὸ παντὸς	ἀπιέναι	συνέβαινεν, ὥσπερ φασίν, οὐθὲν ἔδει
[1, 11]	ἀρρένων, οὐ τὸ ἀπὸ παντὸς	ἀπιέναι	τῆς γενέσεως αἴτιόν ἐστιν, ἀλλ´
[1, 15]	Δῆλον ἄρα ὅτι οὔτ´ ἀνάγκη	ἀπιέναι	τι ἀπὸ τοῦ ἄρρενος, οὔτ´
[1, 11]	ἀνομοιομερῆ ὥστε τὸ ἀπὸ τούτων	ἀπιέναι	τὸ ἀπ´ ἐκείνων ἂν εἴη
[1, 10]	ἐπειδή φασί τινες ἀπὸ παντὸς	ἀπιέναι	τοῦ σώματος, περὶ τούτου πῶς
[1, 12]	σύντηγμα· τὸ γὰρ ἀπὸ παντὸς	ἀπιέναι	φάναι διὰ τὴν θερμότητα τὴν
[1, 11]	μὴ λέγουσιν ἀπὸ παντὸς δ´	ἀπιέναι	φάσκουσι, πῶς ἑτέρου προσγενομένου ἔσται
[1, 11]	συμβαίνει λέγειν τοῖς ἀπὸ παντὸς	ἀπιέναι	φάσκουσιν, ὥσπερ τότε ἐν τῇ
[1, 11]	φησὶ σάρκας ἐκ τῆς τροφῆς	προσιέναι	ταῖς σαρξίν· τοῖς δὲ ταῦτα
[1, 7]	τι τοιοῦτον ποιήσασαι δυστοκοῦσιν. Καὶ	κεναὶ	δ´ οὖσαι αἱ ὑστέραι ἄνω
[1, 7]	ἔχουσιν, ἔκ τε τῶν ἀνατομῶν	τεθεωρηκέναι	καὶ τῶν ἱστοριῶν. Ὥστε διὰ
[1, 1]	ζῴων καὶ τὰ ζῶντα τῷ	προσπεφυκέναι,	διὰ τὸ παραπλησίαν αὐτῶν εἶναι
[1, 7]	ἐὰν περὶ τὸν τόκον ἀνασπάσωσι	χασμησάμεναι	ἤ τι τοιοῦτον ποιήσασαι δυστοκοῦσιν.
[1, 7]	δ´ οὖσαι αἱ ὑστέραι ἄνω	προσιστάμεναι	πνίγουσιν· καὶ γὰρ ἀνάγκη τὰς
[1, 17]	ἀμφότερα· (ἐν δὲ τοῖς φυτοῖς	μεμιγμέναι	αὗται αἱ δυνάμεις εἰσί, καὶ
[1, 12]	τὸ ἀπιὸν ἀλλὰ καὶ ἕτεραι	μεμιγμέναι	δυνάμεις τούτοις συναπέρχονται, αὗται δὲ
[1, 2]	ὄντα τοῦ μὲν θήλεος αἱ	καλούμεναι	ὑστέραι τοῦ δ´ ἄρρενος τὰ
[1, 8]	δ´ ἀμφοτέρως ἔχει διὰ τὸ	μετειληφέναι	ἀμφοτέρων καὶ εἶναι καὶ ζῳοτόκα
[1, 11]	δῆλον οὖν ὅτι καὶ πρὶν	ἀποφυτευθῆναι	ἀπὸ τοῦ αὐτοῦ μεγέθους ἔφερε
[1, 14]	εἰς τὴν κοιλίαν οὐ δυνάμενον	πεφθῆναι	καὶ γενέσθαι σπέρμα. Ἔοικε δὲ
[1, 7]	ἐνύδρων δὲ δελφῖνές τε καὶ	φάλαιναι	καὶ τὰ τοιαῦτα κήτη. Τὰ
[1, 13]	πεπεμμένον, τοιοῦτον δ´ ὂν ἀναγκαῖον	εἶναι	αἱματώδους ὑγρότητος πλῆθος, ἀσθενέστερον δὲ
[1, 11]	τῷ ἀπὸ παντὸς ἀπελθεῖν ὅμοια	εἶναι	ἀλλὰ δι´ ἄλλην αἰτίαν; εἰ
[1, 12]	κατὰ φύσιν. Ἀνάγκη ἄρα περίττωμα	εἶναι.	Ἀλλὰ μὴν περίττωμά γε πᾶν
[1, 12]	Τεκμήριον δὲ τοῦ μὴ σύντηγμα	εἶναι	ἀλλὰ περίττωμα μᾶλλον τὸ τὰ
[1, 6]	οἱ ἰχθύες· διὰ γὰρ τὸ	εἶναι	αὐτῶν προμήκη τὴν φύσιν, εἰ
[1, 1]	ἀρχῆς τοιαύτην ἔδει τῶν τεκνωσάντων	εἶναι	γένεσιν (τοῦτο δ´ εὐλόγως ἀξιοῦμεν·
[1, 11]	ἐστιν ὥστ´ ἐξ αὐτοῦ δυνατὸν	εἶναι	γίγνεσθαι αἷμα καὶ σάρκας, ἀλλὰ
[1, 13]	θήλει γιγνομένην αἱματώδη (ἀπόκρισιν περίττωμα	εἶναι.	Γίγνεται δὲ τοιαύτη ἡ τῶν
[1, 7]	ὑπενεγκεῖν. Ἔτι δ´ ἀνάγκη δυστοκίαν	εἶναι	διὰ τὸ μῆκος τῆς φορᾶς,
[1, 17]	ἔοικε τὰ ζῷα ὥσπερ φυτὰ	εἶναι	διῃρημένα, οἷον εἴ τις κἀκεῖνα,
[1, 7]	τὰς μελλούσας ζῷον ἕξειν ἰσχυροτέρας	εἶναι,	διὸ σαρκώδεις εἰσὶν αἱ τοιαῦται
[1, 17]	γὰρ τὸ φρονεῖν ὥσπερ οὐδὲν	εἶναι	δοκεῖ τὸ κοινωνεῖν ἁφῆς καὶ
[1, 10]	Ἔτι δὲ καὶ εὔλογον ἂν	εἶναι	δόξειεν, ὥσπερ καὶ τοῦ ὅλου
[1, 15]	ᾠοῦ ἐκ τοῦ ὠχρὸν ὅλον	εἶναι	εἰς τὸ λευκαίνεσθαι, γόνιμα γίγνεται
[1, 11]	καὶ σάρκας, ἀλλὰ μὴ αὐτὸ	εἶναι	ἐκεῖνο καὶ αἷμα καὶ σάρκας;
[1, 14]	καὶ τῷ τὸν λόγον αὐτῶν	εἶναι	ἕτερον, ἐν δὲ τοῖς κεχωρισμένας
[1, 7]	δὲ μᾶλλον ἡ ὑστέρα κάτω	εἶναι	ἢ ἄνω, ὅπου μή τι
[1, 2]	τοσοῦτον ὥστε ἢ θῆλυ δοκεῖν	εἶναι	ἢ μικρὸν ἀπολείπειν, ὡς οὐ
[1, 11]	ἀδύνατον διεσπασμένα σώζεσθαι καὶ ἔμψυχα	εἶναι,	καθάπερ Ἐμπεδοκλῆς γεννᾷ ἐπὶ τῆς
[1, 2]	καὶ ἐν τούτοις τὴν ἀπόκρισιν	εἶναι	καὶ ἐκ τούτων, διὰ τοῦτο
[1, 8]	διὰ τὸ μετειληφέναι ἀμφοτέρων καὶ	εἶναι	καὶ ζῳοτόκα καὶ ᾠοτόκα· τὰ
[1, 13]	ἄριστα· διὰ τὸ ἄναιμα γὰρ	εἶναι	καὶ μὴ γίγνεσθαι πιμελὴν ἐν
[1, 11]	δὲ σπέρματος φάναι τι νεῦρον	εἶναι	καὶ ὀστοῦν λίαν ἐστὶν ὑπὲρ
[1, 7]	διὰ τὸ ψυχρὰ τὴν φύσιν	εἶναι	καὶ οὐχ ὥς τινές φασι
[1, 2]	τὰ μέρη τοῦ σώματος, ἀναγκαῖον	εἶναι	καὶ πρὸς τὴν τέκνωσιν καὶ
[1, 7]	ᾠὰ ἀνάγκη ἐν τῇ ὑστέρᾳ	εἶναι	καὶ τὴν ὑστέραν ἀνάγκη πρὸς
[1, 13]	αὐτὸ τοῦτο δεῖ νομίζειν αἴτιον	εἶναι	καὶ τοῦ τοὺς ὄγκους ἐλάττους
[1, 7]	δεῖ πρὸς τὸ σώζεσθαι σκληρόδερμα	εἶναι	(μαλακόδερμα γὰρ ἕως ἂν αὔξησιν
[1, 7]	Διὰ μὲν οὖν τὸ ψυχρὰ	εἶναι	μαλακόδερμα γεννῶσι, (διὰ δὲ τὸ
[1, 8]	σκληρότητα πρὸς τὸ μὴ περιληπτικὴν	εἶναι	μηδὲ μαλθακὴν (καὶ δερματικήν) οἷον
[1, 7]	ἐτελεσιούργουν ἀναγκαῖον ὀλίγα τῷ πλήθει	εἶναι·	νῦ δὲ τοσαῦτα ἴσχουσιν ὥστε
[1, 12]	ἀνάγκη ἢ σύντηγμα ἢ περίττωμα	εἶναι.	Οἱ μὲν οὖν ἀρχαῖοι ἐοίκασιν
[1, 7]	ᾠὰ γεννῶσιν· διὰ γὰρ τὸ	εἶναι	ὀλιγόθερμα οὐ ξηραίνει αὐτῶν ἡ
[1, 10]	γὰρ τὸ τοῦ μορίου ἐνδεὲς	εἶναι	οὐ βαδίζειν σπέρμα ἐντεῦθέν φασιν,
[1, 11]	Ὁ αὐτὸς γὰρ λόγος ἔοικεν	εἶναι	οὗτος τῷ Ἀναξαγόρου, τῷ μηθὲν
[1, 11]	ζῷα ὄντα πλείω συμφύεσθαι ὥστ´	εἶναι	πάλιν ἕν. Ἀλλὰ μὴν τοῦτον
[1, 8]	εἶναι περιλαβεῖν, καὶ ταύτην αἰτίαν	εἶναι	πᾶσι τούτοις πρὸς ταῖς εἰρημέναις
[1, 8]	τοῦ μὲν τὰς ὑστέρας ἐντὸς	εἶναι	πᾶσιν ὅτι ἐν ταύταις ἐστὶ
[1, 4]	μικροὺς ἔχουσιν ὥστε σχεδὸν ἀδήλους	εἶναι,	περὶ δὲ τὴν ὀχείαν σφόδρα
[1, 8]	σκληρὸν ὥστε κατὰ μέγεθος ἀσύμμετρον	εἶναι	περιλαβεῖν, καὶ ταύτην αἰτίαν εἶναι
[1, 12]	μὲν γὰρ τῷ ἐξ ἄλλου	εἶναι,	σπέρμα δὲ τῷ ἐκ τούτου
[1, 12]	μὲν οὖν ἀρχαῖοι ἐοίκασιν οἰομένοις	εἶναι	σύντηγμα· τὸ γὰρ ἀπὸ παντὸς
[1, 11]	τοίνυν ὅτι ἀδύνατον τὸ ἀπελθὸν	εἶναι	συνώνυμον τοῖς μέρεσιν, οἷον αἷμα
[1, 12]	τὰ μεγάλα τῶν ζῴων ὀλιγοτόκα	εἶναι,	τὰ δὲ μικρὰ πολύγονα. Σύντηγμα
[1, 6]	μόριον, καὶ διὰ τὸ ἀναγκαῖον	εἶναι	ταχεῖαν γίγνεσθαι τὴν ὀχείαν· τοιαύτη
[1, 7]	Ὥστε διὰ μὲν τὸ ᾠοτόκα	εἶναι	τελείων ᾠῶν ἄνω ἔχει, διὰ
[1, 5]	μὲν τὰ σκέλη ὑπὸ μέσην	εἶναι	τὴν γαστέρα, τὰ δ´ ὅλως
[1, 5]	γαστέρα, τὰ δ´ ὅλως ἀσκελῆ	εἶναι,	τὴν δὲ τοῦ αἰδοίου φύσιν
[1, 4]	τὴν σπερματικὴν περίττωσιν, ὥστε βραδυτέραν	εἶναι	τὴν ἔξοδον ἢ τοῖς ἰχθύσιν.
[1, 4]	τὸ μὴ λάβρον μηδὲ ταχεῖαν	εἶναι	τὴν ἐπιθυμίαν. Οἱ δ´ ὄρχεις
[1, 1]	προσπεφυκέναι, διὰ τὸ παραπλησίαν αὐτῶν	εἶναι	τὴν οὐσίαν τοῖς φυτοῖς, ὥσπερ
[1, 16]	(διὰ τὸ ἐν τῷ θήλει	εἶναι	τὴν ὕλην ἐξ ἧς ἐστι
[1, 7]	τοσαῦτα ἴσχουσιν ὥστε δοκεῖν ᾠὸν	εἶναι	τὴν ὑστέραν ἑκατέραν ἔν γε
[1, 8]	πόροι· διὰ δὲ τὸ ὑγρὰν	εἶναι	τὴν φύσιν τοῦ σπέρματος καὶ
[1, 11]	ἐν τῷ σύμμετρον ἢ ἀσύμμετρον	εἶναι	τὸ ἀπὸ τῆς γυναικὸς καὶ
[1, 14]	λόγον καθόλου σκοπουμένοις. Ἀνάγκη γὰρ	εἶναι	τὸ γεννῶν καὶ ἐξ οὗ,
[1, 2]	λόγον τῷ τὸ ἄρρεν μὲν	εἶναι	τὸ δυνάμενον γεννᾶν εἰς ἕτερον,
[1, 11]	ἀλλ´ ἄλλον τινὰ τρόπον αἴτιον	εἶναι	τὸ θῆλυ τῆς γενέσεως. Περὶ
[1, 12]	οὐ τῷ ἐξ ἐκείνου τι	εἶναι	τὸ ποιοῦν οἷον τοῦ ἀνθρώπου·
[1, 12]	περίττωμα μᾶλλον. Εὐλογώτερον γὰρ ὅμοιον	εἶναι	τὸ προσιὸν ἔσχατον καὶ τὸ
[1, 12]	Βούλεται δὲ τοιοῦτον τὴν φύσιν	εἶναι	τὸ σπέρμα ἐξ οὗ τὰ
[1, 6]	μετριαζόντων διὰ τὸ μὴ γόνιμον	εἶναι	τὸ σπέρμα τὸ ψυχρόν, ψύχεσθαι
[1, 8]	γὰρ μὴ πλανᾶσθαι ἀλλ´ ἑδραίους	εἶναι,	τοιοῦτος δ´ ὁ ὄπισθεν τόπος·
[1, 12]	Σύντηγμα μὲν γὰρ πλέον ἀναγκαῖον	εἶναι	τοῖς μεγάλοις, περίττωμα δ´ ἔλαττον·
[1, 7]	ὑστέραν ἀνάγκη πρὸς τῷ ὑποζώματι	εἶναι	τοῖς τέλεια τὰ ᾠὰ τίκτουσι,
[1, 7]	τοῦ γεώδους. Ἀναγκαῖον οὖν θερμὸν	εἶναι	τὸν τόπον ἐν ᾧ τοῦτο
[1, 12]	συμβαίνει διὰ τὸ τὴν φύσιν	εἶναι	τοῦ περιττώματος τοιαύτην· ἥ τε
[1, 14]	σώματα καὶ τὴν φύσιν ἑτέραν	εἶναι	τοῦ τε ποιοῦντος καὶ τοῦ
[1, 3]	πολυπόδων ἐστίν, ὥστε δοκεῖν μίαν	εἶναι·	τούτου δ´ αἴτιον ὁ τοῦ
[1, 12]	ἐν τῷ σώματι ἢ μέρος	εἶναι	τῶν κατὰ φύσιν, καὶ τοῦτο
[1, 12]	οἱ πίονες δὲ ἀγονώτεροι φαίνονται	εἶναι	τῶν μὴ πιόνων, καὶ γυναῖκες
[1, 13]	καὶ τοῦ τοὺς ὄγκους ἐλάττους	εἶναι	τῶν σωμάτων τοῖς θήλεσιν ἢ
[1, 4]	συνδυασμῶν. Ἃ δὲ δεῖ σωφρονέστερα	εἶναι,	ὥσπερ ἐκεῖ οὐκ εὐθυέντερα, καὶ
[1, 14]	γὰρ αὕτη αἱμορροΐς ἐστιν, ἀλλ´	ἐκεῖναι	μὲν διὰ νόσον αὕτη δὲ
[1, 11]	καὶ τῷ θήλει οἷον σύμβολον	ἐνεῖναι,	ὅλον δ´ ἀπ´ οὐδετέρου ἀπιέναι,
[1, 8]	σωτηρίαν καὶ αὔξησιν συμφέρει μηθὲν	ἐπεῖναι	βάρος ἐπὶ ταῖς ὑστέραις. Ἔστι
[1, 12]	ἐνίων δ´ ἔξω οἷον αἱ	τέχναι	τῶν δημιουργουμένων καὶ ὁ λύχνος
[1, 3]	τοῖς ὄφεσιν, οἷον σαῦροι καὶ	χελῶναι	καὶ τὰ φολιδωτὰ πάντα. Τὰ
[1, 3]	σώματος ὄγκος πάντῃ ὅμοιος ὤν.	Δικρόαι	δὲ καὶ αἱ τῶν ἐντόμων
[1, 12]	αἴγειρος. Εἰσὶ μὲν οὖν καὶ	ἕτεραι	αἰτίαι τούτου τοῦ πάθους. Καὶ
[1, 12]	σπέρμα τὸ ἀπιὸν ἀλλὰ καὶ	ἕτεραι	μεμιγμέναι δυνάμεις τούτοις συναπέρχονται, αὗται
[1, 7]	Καὶ κεναὶ δ´ οὖσαι αἱ	ὑστέραι	ἄνω προσιστάμεναι πνίγουσιν· καὶ γὰρ
[1, 12]	ἄνω κοιλία, καὶ τοῖς σπερματικοῖς	ὑστέραι	καὶ αἰδοῖα καὶ μαστοί· εἰς
[1, 14]	τούτοις πᾶσιν ἀλλ´ ὅσων αἱ	ὑστέραι	μὴ πρὸς τῷ ὑποζώματί εἰσι
[1, 3]	περὶ τῶν ζῴων. Αἱ δ´	ὑστέραι	πᾶσι μέν εἰσι διμερεῖς καθάπερ
[1, 8]	ἔμβρυα ἐν τοῖς προσθίοις αἱ	ὑστέραι	τοῖς δ´ ᾠοτόκοις πρὸς τῇ
[1, 8]	καὶ τῇ θέσει ὑπεναντίως αἱ	ὑστέραι	τοῖς τε ζῳοτοκοῦσιν ἐν αὑτοῖς
[1, 2]	τοῦ μὲν θήλεος αἱ καλούμεναι	ὑστέραι	τοῦ δ´ ἄρρενος τὰ περὶ
[1, 2]	τοὺς τοιούτους πόρους. Εἰσὶ δὲ	διαφοραὶ	τοῦ θήλεος καὶ (τοῦ ἄρρενος
[1, 7]	διὸ σαρκώδεις εἰσὶν αἱ τοιαῦται	πᾶσαι,	αἱ δὲ πρὸς τῷ ὑποζώματι
[1, 4]	πρότερον τὸ σπέρμα ἀφίησι πρὶν	ἀνασπάσαι	τοὺς ὄρχεις. ~Ἔτι δὲ τὸ
[1, 7]	ἀνασπάσωσι χασμησάμεναι ἤ τι τοιοῦτον	ποιήσασαι	δυστοκοῦσιν. Καὶ κεναὶ δ´ οὖσαι
[1, 17]	δὲ ζῴου οὐ μόνον τὸ	γεννῆσαι	ἔργον (τοῦτο μὲν γὰρ κοῖνον
[1, 13]	οὐδ´ ὕλην ἐξ ἧς δυνήσεται	συστῆσαι	τὸ ζῷον ἡ ἀπὸ τοῦ
[1, 13]	γενομένων ἀπέλθῃ τὸ ὑπολειφθὲν συνίσταται.	Ὅσαι	δὲ μὴ γιγνομένων τῶν καταμηνίων
[1, 11]	Φιλότητος λέγων· ᾗ πολλαὶ μὲν	κόρσαι	ἀναύχενες ἐβλάστησαν, εἶθ´ οὕτω συμφύεσθαί
[1, 7]	ποιήσασαι δυστοκοῦσιν. Καὶ κεναὶ δ´	οὖσαι	αἱ ὑστέραι ἄνω προσιστάμεναι πνίγουσιν·
[1, 13]	ὥστε συνεξικμάζειν τὸ σπέρμα, τότε	πλησιάζουσαι	συλλαμβάνουσιν. Οὐδὲν δὲ ἄτοπον τὸ
[1, 11]	ψύχεος ἀντιάσαντα Φαίνονται δ´ οὖν	μεταβάλλουσαι	καὶ γυναῖκες καὶ ἄνδρες, ὥσπερ
[1, 4]	καθάπερ τὰς λαιὰς προσάπτουσιν αἱ	ὑφαίνουσαι	τοῖς ἱστοῖς ἀφαιρουμένων (γὰρ αὐτῶν
[1, 13]	ἄρρενος καὶ τοῦ θήλεος οὐθὲν	γεννᾶται	ἐὰν μὴ ἡ τῶν καλουμένων
[1, 14]	πλεῖον ὥστε ξηρᾶναι, πλείω οὕτω	γεννᾶται.	Ἐκ δὲ τοῦ συνιστάντος πρώτου,
[1, 7]	δὲ τέλειον ᾠόν· οὕτω γὰρ	γεννᾶται	ἐκ τοῦ ᾠοῦ τὸ ζῷον,
[1, 17]	τὰ φυτά, ἀλλὰ συνίσταται καὶ	γεννᾶται	ἔκ τινος συστάσεως γεοειδοῦς καὶ
[1, 16]	ὄρνισι μέχρι τινὸς ἡ φύσις	δύναται	γεννᾶν· αὗται γὰρ συνιστᾶσι μέν,
[1, 11]	σπέρμα καὶ θῆλυ καὶ ἄρρεν	δύναται	γίγνεσθαι ὡς οὐκ ὄντος τοῦ
[1, 11]	προσελθόν; Ἀλλὰ μὴν εἴ γε	δύναται	μεταβάλλειν τὸ προσελθόν, διὰ τί
[1, 9]	ὥστε δὲ γένει διελεῖν οὔπω	συνεώραται.	Σχεδὸν δὲ τοῦτο καὶ ἐπὶ
[1, 1]	ἔνια γὰρ αὐτὰ μὲν οὐ	συνίσταται	καθ´ αὑτὰ χωρίς, ἐν ἑτέροις
[1, 17]	καρπὸν ὥσπερ τὰ φυτά, ἀλλὰ	συνίσταται	καὶ γεννᾶται ἔκ τινος συστάσεως
[1, 13]	δὲ γενομένων ἀπέλθῃ τὸ ὑπολειφθὲν	συνίσταται.	Ὅσαι δὲ μὴ γιγνομένων τῶν
[1, 16]	ἀθρόον ὑπάρχειν ἀναγκαῖον ἐξ ἧς	συνίσταται	τὸ κύημα τὸ πρῶτον, τὴν
[1, 2]	μὲν γὰρ τὰ φύσει γιγνόμενα	συνίσταται,	τοῦτο δὲ πῶς ἀπὸ τοῦ
[1, 9]	οὐ συνδυάζεται φανερόν· τίνα δὲ	συνίσταται	τρόπον ὕστερον λεκτέον) Τὰ δὲ
[1, 12]	Συντηκόμενον δὲ φθείρεται πᾶν καὶ	ἐξίσταται	τῆς φύσεως. Τεκμήριον δὲ τοῦ
[1, 1]	καθ´ ὁμοιότητα καὶ κατ´ ἀναλογίαν	λέγεται·	μικρὰν γάρ τινα τοιαύτην ἔχει
[1, 2]	Εἰ γὰρ καὶ καθ´ ὅλου	λέγεται	τοῦ ζῴου τοῦ μὲν τὸ
[1, 15]	ζῴῳ αὐτῷ θερμότης καὶ δύναμις	ἀπεργάζεται,	εἰσφέροντος τοῦ θήλεος τὸ δεκτικὸν
[1, 15]	ἐντόμων. Ὃ γὰρ τοῖς προϊεμένοις	ἀπεργάζεται	τὸ σπέρμα ἐν τῷ θήλει,
[1, 9]	Τῶν δ´ ἐντόμων τὰ μὲν	συνδυάζεται	καὶ ἡ γένεσις αὐτῶν ἐστιν
[1, 17]	τὸ τοῦ ζῶντος ἔργον, τότε	συνδυάζεται	καὶ μίγνυται καὶ γίγνεται ὥσπερ
[1, 9]	καὶ οἱ μύρμηκες, τὰ δὲ	συνδυάζεται	μὲν καὶ γεννῶσιν, οὐχ ὁμογενῆ
[1, 9]	ὕστερον λεκτέον) Τὰ δὲ μαλακόστρακα	συνδυάζεται	μὲν ὥσπερ τὰ ὀπισθουρητικά, ὅταν
[1, 9]	τὰ δὲ πλεῖστα ὅτι οὐ	συνδυάζεται	φανερόν· τίνα δὲ συνίσταται τρόπον
[1, 12]	καὶ μαστοί· εἰς τούτους γὰρ	ἀθροίζεται	καὶ συρρεῖ. Καὶ μαρτύρια τὰ
[1, 14]	μεριζόμενον. Δι´ ἣν δ´ αἰτίαν	μερίζεται	ἔνθα μὲν εἰς πλείω ἔνθα
[1, 13]	τῇ γονῇ δύναμις, ὁτὲ δὲ	συνεκκλύζεται	διὰ τὸ πλῆθος. Ὅταν δὲ
[1, 16]	τὴν γένεσιν· ὅσα δὲ μὴ	προΐεται	ἀλλ´ ἐναφίησι τὸ θῆλυ εἰς
[1, 11]	ἂν εἴη ὅτι οὐδ´ ὅσα	προΐεται	γονὴν τῶν ἀρρένων, οὐ τὸ
[1, 15]	ἐντόμων ἐν οἷς τὸ θῆλυ	προΐεται	εἰς τὸ ἄρρεν. Ἐάν τε
[1, 17]	γεννᾷ αὐτὰ ἐξ αὑτῶν καὶ	προΐεται	οὐ γονὴν ἀλλὰ κύημα τὰ
[1, 13]	καὶ τῆς ἐσχάτης, εἴτε πάντα	προΐεται	σπέρμα εἴτε μή, ἐν τοῖς
[1, 16]	οὐδὲ γὰρ τὸ ἄρρεν ἅπαν	προΐεται	σπέρμα, ὅσα τε προΐεται τῶν
[1, 16]	τῆς τέχνης. Ὅσα μὲν οὖν	προΐεται	σπέρμα συμβάλλεται τοῦτον τὸν τρόπον
[1, 10]	Ὥστε τοῦτο θεωρητέον πότερον πάντα	προΐεται	σπέρμα τὰ ἄρρενα ἢ οὐ
[1, 11]	Ἔτι εἰ τὸ θῆλυ μὴ	προΐεται	σπέρμα τοῦ αὐτοῦ λόγου μηδ´
[1, 13]	καὶ περὶ τοῦ θήλεος πότερον	προΐεται	σπέρμα ὥσπερ τὸ ἄρρεν καὶ
[1, 7]	διαφερόντως· τὰ μὲν γὰρ ἀτελῆ	προΐεται	τὰ ᾠὰ οἷον οἱ ἰχθύες·
[1, 16]	ἄρρεν οὔτ´ αὐτὸ τὸ ἄρρεν	προΐεται	τὴν γονὴν οὔτε τὸ θῆλυ,
[1, 13]	δ´ ὅτι οὐ τοιοῦτον σπέρμα	προΐεται	τὸ θῆλυ οἷον τὸ ἄρρεν,
[1, 15]	ὥσπερ ἡ γονή· διαλυθέντα δὲ	προΐεται	τὸ κύημα ταχέως· γεννᾷ γὰρ
[1, 16]	ἅπαν προΐεται σπέρμα, ὅσα τε	προΐεται	τῶν ἀρρένων, οὐθὲν μόριον τοῦτ´
[1, 10]	καταμηνίων, ὅσα ταύτην τὴν ὑγρότητα	προΐεται	τῶν ζῴων. Δοκεῖ δὲ πάντα
[1, 10]	τοῖς ἐχομένοις. Τὰ μὲν γὰρ	προΐεται	φανερῶς σπέρμα τῶν ζῴων οἷον
[1, 9]	ἀντερείδοντα καὶ διαπτύττοντα τὰς πλεκτάνας,	συμπλέκεται	δὲ τὸν τρόπον τοῦτον ἐξ
[1, 9]	τὸ ᾠόν. Τὰ δὲ μαλάκια	συμπλέκεται	μὲν κατὰ τὸ στόμα ἀντερείδοντα
[1, 15]	τοῦτο τὰ τοιαῦτα τῶν ζῴων	συμπλέκεται	μὲν πολὺν χρόνον, διαλυθέντα δὲ
[1, 12]	γὰρ τὸ σῶμα μέγα ὂν	ἀναλίσκεται	τὸ πλεῖστον τῆς τροφῆς ὥστ´
[1, 12]	ἀλλ´ ἐνίοις γε διὰ τοὐναντίον·	καταναλίσκεται	γὰρ εἰς τὸ σῶμα οἷον
[1, 12]	τροφῇ καθαρᾷ τρέφει καὶ πονοῦσι	καταναλίσκεται.	Τὸ δὲ τελευταῖον ἐκ πλείστης
[1, 14]	γένεσιν γονὴν μὲν οὐ συμβάλλεται,	συμβάλλεται	δέ τι καὶ τοῦτ´ ἔστιν
[1, 1]	αὐτὰ μὲν οὐ φέρει καρπόν,	συμβάλλεται	δὲ τοῖς φέρουσι πρὸς τὸ
[1, 10]	καὶ τὰ προϊέμενα σπέρμα τί	συμβάλλεται	διὰ τοῦ σπέρματος πρὸς τὴν
[1, 13]	μηθέν, πότερον οὐδὲ ἄλλο οὐθὲν	συμβάλλεται	εἰς τὴν γένεσιν ἀλλὰ μόνον
[1, 15]	ἐχόμενόν ἐστιν ἐπισκέψασθαι, (πῶς ποτε	συμβάλλεται	εἰς τὴν γένεσιν τὸ ἄρρεν
[1, 10]	πότερον οὐδ´ ἄλλο οὐθέν, ἢ	συμβάλλεται	(μέν τι, οὐ σπέρμα δέ.
[1, 16]	τούτων καὶ τὸ ἄρρεν πῶς	συμβάλλεται	πρὸς τὴν γένεσιν· οὐδὲ γὰρ
[1, 13]	φανερὸν ὅτι τὸ θῆλυ οὐ	συμβάλλεται	σπέρμα εἰς τὴν γένεσιν. Εἰ
[1, 10]	καὶ τὰ θήλεα δὲ πότερον	συμβάλλεται	σπέρμα τι ἢ οὔ, καὶ
[1, 14]	τὴν γένεσιν γονὴν μὲν οὐ	συμβάλλεται,	συμβάλλεται δέ τι καὶ τοῦτ´
[1, 13]	ἀλλὰ μόνον παρέχει τόπον, ἢ	συμβάλλεταί	τι, καὶ τοῦτο πῶς καὶ
[1, 14]	φύσιν ἐστίν. ~Ὅτι μὲν οὖν	συμβάλλεται	τὸ θῆλυ εἰς τὴν γένεσιν
[1, 15]	θῆλυ πρὸς τὴν γένεσιν οὕτω	συμβάλλεται	τοῖς συνισταμένοις ὡς τὸ ἄρρεν,
[1, 16]	Ὅσα μὲν οὖν προΐεται σπέρμα	συμβάλλεται	τοῦτον τὸν τρόπον εἰς τὴν
[1, 12]	αὐτὸ συμβαινόντων ἔσται μᾶλλον εὐθεώρητον.	Βούλεται	δὲ τοιοῦτον τὴν φύσιν εἶναι
[1, 17]	ὥσπερ ἐν τοῖς φυτοῖς, καὶ	βούλεται	ἡ φύσις αὐτῶν ἓν γίγνεσθαι·
[1, 12]	Ἐννοεῖν δὲ δεῖ ὅτι μικρῷ	αὐξάνεται	τὰ ζῷα καὶ τὰ φυτὰ
[1, 11]	ἐνδέχεται λέγειν ὡς τῇ κατακεράσει	αὐξάνεται	ὕστερον οἷον οἶνος ὕδατος προσεγχυθέντος·
[1, 12]	τὸ σπέρμα. Ἐπεὶ δὲ πολλαχῶς	γίγνεται	ἄλλο ἐξ ἄλλου— ἕτερον γὰρ
[1, 15]	εἶναι εἰς τὸ λευκαίνεσθαι, γόνιμα	γίγνεται	ἀντὶ ὑπηνεμίων· ἐάν τε ὑφ´
[1, 12]	ταύτῃ καὶ ἡ τῆς γονῆς	γίγνεται	ἀπόκρισις (ὑγροῦ γὰρ περίττωμά ἐστιν·
[1, 12]	τὰ μὲν γὰρ ἐξ ἐναντίων	γίγνεται,	ἄρρενος καὶ θήλεος, τὰ δ´
[1, 17]	ἄρρεν. Ὅταν γὰρ δεήσῃ γεννᾶν	γίγνεται	ἀχώριστον ὥσπερ ἐν τοῖς φυτοῖς,
[1, 12]	τὸ ποιοῦν οἷον τοῦ ἀνθρώπου·	γίγνεται	γὰρ ἐκ τούτου ὅτι τοῦτό
[1, 1]	δ´ ὥσπερ αὐτοματιζούσης τῆς φύσεως.	γίγνεται	γὰρ ἢ τῆς γῆς σηπομένης
[1, 14]	ὄντων, καὶ τῶν ἀγόνων ἀνδρῶν·	γίγνεται	γὰρ πᾶσι τούτοις ἡδονὴ ξυομένοις.
[1, 13]	ποίας τροφῆς καὶ περὶ καταμηνίων·	γίγνεται	γάρ τισι καταμήνια τῶν ζῳοτόκων.
[1, 11]	διὰ τί ὅμοια τοῖς γονεῦσιν.	Γίγνεται	δὲ καὶ οὐ κολοβὰ ἐκ
[1, 14]	ἐπὶ τὸ πολὺ εἰπεῖν, οὐ	γίγνεται	δὲ ταῖς μελαίναις καὶ ἀρρενωποῖς.
[1, 13]	γιγνομένην αἱματώδη (ἀπόκρισιν περίττωμα εἶναι.	Γίγνεται	δὲ τοιαύτη ἡ τῶν καλουμένων
[1, 11]	εἴπερ μὴ ἐξ αἵματος αἷμα	γίγνεται.	Διὰ τί γὰρ οὐκ ἂν
[1, 14]	ταῖς κοιλίαις διὰ τὴν ἀπεψίαν	γίγνεται	διάρροια οὕτως ἐν ταῖς φλεψὶν
[1, 1]	εὐλόγως· εἰ γὰρ ὅσα μὴ	γίγνεται	ἐκ ζῴων, ἐκ τούτων ἐγίγνετο
[1, 14]	φυσική. Ὥστε φανερὸν ὅτι εὐλόγως	γίγνεται	ἐκ τούτου ἡ γένεσις. Ἔστι
[1, 12]	ἔσχατον καὶ ἐξ οὗ ἤδη	γίγνεται	ἕκαστον τῶν μορίων. Ἔστι γὰρ
[1, 11]	φορεῖ. Ὅτι δ´ ἡδονὴ σφοδροτέρα	γίγνεται	ἐν τῇ ὁμιλίᾳ τῇ τῶν
[1, 14]	ἀπὸ μιᾶς γὰρ ὀχείας πλείω	γίγνεται	ἐν τοῖς πλείω δυναμένοις γεννᾶν
[1, 14]	ἀρρενωποῖς. Τὸ δὲ πλῆθος αἷς	γίγνεται	ἐνίοτε οὐ κατὰ σπέρματος πρόεσίν
[1, 12]	τελευταῖον ἐκ πλείστης τροφῆς ὀλίγιστον	γίγνεται.	Ἐννοεῖν δὲ δεῖ ὅτι μικρῷ
[1, 2]	εἰς αὑτό, καὶ ἐξ οὗ	γίγνεται	ἐνυπάρχον ἐν τῷ γεννῶντι τὸ
[1, 12]	γὰρ ἔκλυσις ἐλαχίστου ἀπελθόντος τούτου	γίγνεται	ἐπίδηλος, ὡς στερισκόμενα τὰ σώματα
[1, 11]	ὁμοίως ἀπὸ πάντων ἀπέρχεται, δύο	γίγνεται	ζῷα· ἑκατέρου γὰρ ἅπαντα ἕξει.
[1, 7]	ὀρνιθίοις, καὶ καταβαίνει κάτω καὶ	γίγνεται	ζῷα πρὸς τοῖς ἄρθροις καθάπερ
[1, 6]	ἡ γονὴ ταχεῖα καὶ τούτοις	γίγνεται	ἡ ἀπόλυσις. Τοῖς δ´ ἰχθύσι
[1, 12]	καὶ ἡ φύσις ἐκ τούτου	γίγνεται.	Ἡ δὲ τροφὴ φανερῶς ἐπείσακτον.
[1, 1]	ζῴων τὰ μὲν ἐκ συνδυασμοῦ	γίγνεται	θήλεος καὶ ἄρρενος, ἐν ὅσοις
[1, 13]	αἴτιον ὅτι ταῖς μὲν τοσαύτη	γίγνεται	ἰκμὰς ὅση μετὰ τὴν κάθαρσιν
[1, 14]	τὰ ζῷα ἱστορίαις. Πλείστη δὲ	γίγνεται	κάθαρσις τῶν ζῴων ταῖς γυναιξί,
[1, 12]	ὡς ἐξ ἡμέρας φαμὲν νὺξ	γίγνεται	καὶ ἐκ παιδὸς ἀνήρ, ὅτι
[1, 17]	ἐπεὶ τοῦτο διὰ τοῦ θήλεος	γίγνεται	καὶ τοῦ ἄρρενος συνδεδυασμένων, μίξασα
[1, 14]	μὲν γίγνεται ταῖς δ´ οὔ·	γίγνεται	μὲν γὰρ ταῖς λευκοχρόοις καὶ
[1, 11]	καλουμένων ψυλλῶν· ἐκ δὲ τούτων	γίγνεται	μὲν ζῷα οὐκέτι δ´ ὅμοια
[1, 14]	ζῳοτοκεῖ ἄνευ ᾠοτοκίας) τούτοις δὲ	γίγνεται	μὲν πᾶσιν, πλὴν εἴ τι
[1, 1]	ὁμογενῆ· τοιαῦτα δ´ ἐστὶν ὅσα	γίγνεται	μὴ ἐκ ζῴων συνδυαζομένων ἀλλ´
[1, 14]	πρώτου, ἐξ ἑνὸς ἤδη ἓν	γίγνεται	μόνον. Ὅτι μὲν οὖν τὸ
[1, 11]	μηδ´ ἀπὸ τῆς ὑστέρας σπέρμα	γίγνεται	ὁ αὐτὸς λόγος καὶ ἐπὶ
[1, 14]	ἐξ ἑνὸς σπέρματος ἓν σῶμα	γίγνεται	οἷον ἐξ ἑνὸς πυροῦ εἷς
[1, 7]	τὸν αὐτὸν τρόπον τὰ πλεῖστα	γίγνεται	ὅνπερ ἐν τοῖς ὀρνιθίοις, καὶ
[1, 11]	ἐξ ἑτέρου τινὸς ὄντος αἷμα	γίγνεται	οὐδ´ ἂν τῆς ὁμοιότητος αἴτιον
[1, 12]	σπέρματι· καὶ ὅσοις μὲν ἀμφοῖν	γίγνεται	περίττωμα, καὶ τῆς ὑγρᾶς καὶ
[1, 13]	ταῖς γονίμοις, πλείων δ´ οὐ	γίγνεται	περίττωσις ὥστε καὶ θύραζε ἀπελθεῖν,
[1, 9]	μὲν πρῶτον ἀδιόριστον, ἔπειτα διακρινόμενον	γίγνεται	πολλὰ καὶ ἀποτίκτει ἕκαστον τούτων
[1, 10]	ὅλου ἐστί τι ἐξ οὗ	γίγνεται	πρῶτον οὕτω καὶ τῶν μορίων
[1, 12]	οὗ τὰ κατὰ φύσιν συνιστάμενα	γίγνεται	πρώτου, οὐ τῷ ἐξ ἐκείνου
[1, 13]	τούτοις γὰρ ἡ τῶν καταμηνίων	γίγνεται	ῥύσις θύραζε μόνοις, καὶ τούτων
[1, 13]	δὲ καὶ ὅτι ὅσοις σύντηξις	γίγνεται	σπερματικὴ καὶ τοῦτο περίττωμά ἐστιν.
[1, 1]	τὰ μὲν γὰρ ἐκ σπέρματος	γίγνεται	τὰ δ´ ὥσπερ αὐτοματιζούσης τῆς
[1, 14]	γὰρ δύο δακτύλους ἀρθῶσι τότε	γίγνεται	τὰ καταμήνια ταῖς πλείσταις. Ἐν
[1, 8]	ἄνω τῆς ὑστέρας καὶ ᾗ	γίγνεται	τὰ ᾠὰ ὑπὸ τὸ ὑπόζωμα
[1, 15]	μὲν ἂν ἐφάψηται, γόνιμα ταῦτα	γίγνεται	τὰ ᾠά, ὧν δ´ ἂν
[1, 14]	ὑστερῶν ἔκκρισις καὶ ταῖς μὲν	γίγνεται	ταῖς δ´ οὔ· γίγνεται μὲν
[1, 11]	περικαρπίων ἀπέρχεται· καίτοι καὶ ταῦτα	γίγνεται	τὴν αὐτὴν ἔχοντα μορφήν. Ἔτι
[1, 12]	ἐνίων γε καὶ ἄγονόν ποτε	γίγνεται	τὸ ἀποχωροῦν διὰ τὸ ὀλίγον
[1, 12]	ἐξ ἐναντίου· φθειρομένου τε γὰρ	γίγνεται	τὸ ἐναντίον ἐκ τοῦ ἐναντίου,
[1, 17]	ἐστι, καὶ ἔκ τινος αὐτοῦ	γίγνεται	τὸ ζῷον, τὸ δὲ λοιπὸν
[1, 12]	πλεῖστον τῆς τροφῆς ὥστ´ ὀλίγον	γίγνεται	τὸ περίττωμα. Ἔτι τόπος συντήγματι
[1, 14]	ὥσπερ εἴρηται πρότερον, τοῖς ἄρρεσι	γίγνεται	τὸ περίττωμα τοῦτο καὶ τοῖς
[1, 2]	ἄν τις πιστεύσειε θεωρῶν πῶς	γίγνεται	τὸ σπέρμα καὶ πόθεν· ἐκ
[1, 17]	ἐκ τοῦ σπέρματος ἐκ μέρους	γίγνεται	τὸ φυόμενον, τὸ δὲ λοιπὸν
[1, 11]	συμβαίνει ἡ ὁμιλία αὕτη ἧττον	γίγνεται	(τὸ χαίρειν τοῖς πλησιάζουσιν. Ἔτι
[1, 14]	ἐντεῦθεν. Ἔτι δ´ οὐ πᾶσι	γίγνεται	τοῖς θήλεσιν αὕτη ἡ ἔκκρισις
[1, 13]	Ἐπεὶ δὲ τοῦτ´ ἔστιν ὃ	γίγνεται	τοῖς θήλεσιν ὡς ἡ γονὴ
[1, 9]	διὸ ὁ συνδυασμὸς κατὰ τοῦτο	γίγνεται	τῷ ἄρρενι πρὸς τὴν θήλειαν·
[1, 17]	φυόμενον, τὸ δὲ λοιπὸν τροφὴ	γίγνεται	τῷ βλαστῷ καὶ τῇ ῥίζῃ
[1, 11]	ἂν εἴη μορίων. Ἔτι ἔνια	γίγνεται	τῶν ζῴων οὔτ´ ἐξ ὁμογένων
[1, 12]	δὲ τῶν παρὰ φύσιν οὐθὲν	γίγνεται	τῶν κατὰ φύσιν. Ἀνάγκη ἄρα
[1, 13]	αἵματος πεττομένου καὶ μεριζομένου πως	γίγνεται	τῶν μορίων ἕκαστον, τὸ δὲ
[1, 5]	ἐν τῇ ὁμιλίᾳ ἡ σύντασις	γίγνεται	τῶν σκελῶν· τό τε γὰρ
[1, 1]	αὐτῶν ὅσα μὲν ἐκ συνδυασμοῦ	γίγνεται	τῶν συγγενῶν ζῴων καὶ αὐτὰ
[1, 7]	ἔχῃ ἐστίν) τὸ δ´ ὄστρακον	γίγνεται	ὑπὸ θερμότητος ἐξικμαζούσης τὸ ὑγρὸν
[1, 17]	τότε συνδυάζεται καὶ μίγνυται καὶ	γίγνεται	ὥσπερ ἂν εἰ φυτόν, καθάπερ
[1, 13]	τὸ ἄρρεν, οὐδὲ μιγνυμένων ἀμφοῖν	γίγνεται,	ὥσπερ τινές φασιν, ὅτι πολλάκις
[1, 1]	αὑτὰ χωρίς, ἐν ἑτέροις δ´	ἐγγίγνεται	δένδρεσιν οἷον ὁ ἰξός. ~(Περὶ
[1, 16]	καὶ τὸ εἶδος ἀπ´ ἐκείνου	ἐγγίγνεται	διὰ τῆς κινήσεως ἐν τῇ
[1, 9]	καὶ τοῖς ἄλλοις, ἐν ᾧ	ἐγγίγνεται	τὰ κυήματα. Δῆλον δὲ τοῦτο
[1, 9]	καὶ ἔνθεν ἐσχισμένας ἐν αἷς	ἐγγίγνεται	τὸ ᾠόν. Τὰ δὲ μαλάκια
[1, 12]	τοῖς γραφεῦσι τοῦ ἀνδρεικέλου πολλάκις	περιγίγνεται	ὅμοιον τῷ ἀναλωθέντι. Συντηκόμενον δὲ
[1, 1]	γένεσιν (τοῦτο δ´ εὐλόγως ἀξιοῦμεν·	φαίνεται	γὰρ συμβαῖνον οὕτως ἐπὶ τῶν
[1, 15]	Καθόλου τε γὰρ ἐπισκοποῦσιν οὐ	φαίνεται	γιγνόμενον ἓν ἐκ τοῦ παθητικοῦ
[1, 11]	ἐκ τούτων μάλιστα πιστεύουσί τινες.	(Φαίνεται	δ´ ἐξετάζουσι τὸν λόγον τοὐναντίον
[1, 12]	ἐροῦμεν, καὶ οἱ μὲν σύντηγμα,	φαίνεται	δὲ περίττωμα μᾶλλον. Εὐλογώτερον γὰρ
[1, 11]	γὰρ κάτωθεν εἰς τὰ ἄνω	φαίνεται	ἐναφιέντα, οὐκ ἐν πᾶσιν ἀλλ´
[1, 15]	τε δὴ τὸν λόγον οὕτω	φαίνεται	καὶ ἐπὶ τῶν ἔργων. Καθόλου
[1, 2]	ὁρατικὸν καὶ πορευτικόν, ὅπερ καὶ	φαίνεται	κατὰ τὴν αἴσθησιν. Τοιαῦτα δὲ
[1, 15]	τοῖς θήλεσιν οὐδὲ μόριον οὐθὲν	φαίνεται	προϊέμενα εἰς τὸ θῆλυ ἀλλὰ
[1, 14]	γονὴν ἀλλ´ ὕλην. Ὅπερ καὶ	φαίνεται	συμβαῖνον· κατὰ γὰρ τὴν πρώτην
[1, 2]	οὖν ὅτι ἀρχή τις οὖσα	φαίνεται	τὸ θῆλυ καὶ τὸ ἄρρεν·
[1, 17]	φύσις αὐτῶν ἓν γίγνεσθαι· ὅπερ	ἐμφαίνεται	κατὰ τὴν ὄψιν μιγνυμένων καὶ
[1, 8]	καὶ τὰ θήλεα καθ´ ἃ	ἐκκρίνεται	τὸ περίττωμα τὸ ὑγρὸν καὶ
[1, 13]	δυοῖν σπερμάτοιν, ἢ οὐθὲν σπέρμα	ἀποκρίνεται	ἀπὸ τοῦ θήλεος· καὶ εἰ
[1, 13]	τὸ ἀνάλογον αὐτοῖς τῇ πιμελῇ	ἀποκρίνεται	εἰς τὸ περίττωμα τὸ σπερματικόν.
[1, 11]	φανερὸν ὅτι οὐκ ἀπὸ πάντων	ἀποκρίνεται	τὸ σπέρμα τῶν μορίων. ~Ἀρχὴ
[1, 13]	ἄρρεσιν ἄρχεται ἐγγίγνεσθαι γονὴ καὶ	ἀποκρίνεται,	τοῖς δὲ θήλεσι ῥήγνυται τὰ
[1, 13]	δὲ σπέρμα πεφθὲν μὲν ἀλλοιότερον	ἀποκρίνεται	τοῦ αἵματος, ἄπεπτον δ´ ὄν,
[1, 7]	ἡ γὰρ τοῦ μεγέθους αὔξησις	τρέπεται	εἰς τὸ σπέρμα τούτοις. Οἱ
[1, 14]	τῷ σώματι μέρη εἰς ἃ	τρέπεται	ἡ περίττωσις ὥσπερ ἐν τοῖς
[1, 4]	πλήρεις ἔχοντες θοροῦ τοὺς πόρους.	Λείπεται	τοίνυν βελτίονός τινος χάριν. Ἔστι
[1, 13]	ἰκμὰς ὅση μετὰ τὴν κάθαρσιν	ὑπολείπεται	ταῖς γονίμοις, πλείων δ´ οὐ
[1, 12]	ὅμοιον τῷ ἀναλωθέντι. Συντηκόμενον δὲ	φθείρεται	πᾶν καὶ ἐξίσταται τῆς φύσεως.
[1, 7]	τὸν τόπον ἐν ᾧ τοῦτο	συμβήσεται.	Τοιοῦτος δ´ ὁ περὶ τὸ
[1, 11]	τοῦτο ποιοῦσιν. Ἔπειτα τίνα τρόπον	αὐξηθήσεται	ταῦτα τὰ ἀπελθόντα ἀπὸ παντός;
[1, 13]	τροφὴν οὐδ´ ὕλην ἐξ ἧς	δυνήσεται	συστῆσαι τὸ ζῷον ἡ ἀπὸ
[1, 13]	τὰ περὶ τοὺς μαστούς, καὶ	παύεται	τῆς ἡλικίας ληγούσης τοῖς μὲν
[1, 6]	δι´ οὗ ἤδη σπέρμα ὂν	πορεύεται,	ὥσθ´ ὅταν ἐνταῦθα ἔλθῃ ἡ
[1, 17]	πλείοσιν· προέμενα δὲ τὸ τοιοῦτον	ἀπολύεται.	Καὶ ἀτεχνῶς ἔοικε τὰ ζῷα
[1, 11]	ἀφέλοι τις ἄν, τὰ δὲ	προσφύεται.	ἔτι οὐδ´ ἀπὸ τῶν περικαρπίων
[1, 6]	ἐστὶ τὸ δ´ ἄναιμον, ὃ	δέχεται	τὸ ὑγρὸν〉 καὶ δι´ οὗ
[1, 11]	ἀπὸ γὰρ τῆς συνθέσεως πῶς	ἐνδέχεται;	ἀλλὰ (μὴν ἄνευ γε ταύτης
[1, 5]	συνδυασμὸν τὰ μὲν τετράποδα ἔχει·	ἐνδέχεται	γὰρ αὐτοῖς ἔχειν τοῖς δ´
[1, 5]	ὄρνισι καὶ τοῖς ἄποσιν οὐκ	ἐνδέχεται	διὰ τὸ τῶν μὲν τὰ
[1, 5]	νευρώδης) ὥστ´ ἐπεὶ τοῦτ´ οὐκ	ἐνδέχεται	ἔχειν ἀνάγκη καὶ ὄρχεις ἢ
[1, 11]	οὐ γὰρ δὴ οὐδὲ τοῦτο	ἐνδέχεται	λέγειν ὡς τῇ κατακεράσει αὐξάνεται
[1, 15]	ποιάν τινα κατασκευάζει. Τοῦτο γὰρ	ἐνδέχεται	ποιεῖν τὸ ὕστερον ἐπεισελθὸν ἐκ
[1, 14]	ἐν τούτοις ἀφ´ ἑνὸς σπέρματος	ἐνδέχεται	πολλὰ γίγνεσθαι ζῷα, ὡς διαφέροντος
[1, 13]	τοῖς ἄρρεσιν, δύο δ´ οὐκ	ἐνδέχεται	σπερματικὰς ἅμα γίγνεσθαι ἀποκρίσεις, φανερὸν
[1, 17]	μὲν γὰρ ἡμέρας τι μόριον	συνέχεται,	ἡ δὲ γονὴ ἐν ἡμέραις
[1, 14]	εὔλογον, ἐπειδὴ τὸ μὲν ἄρρεν	παρέχεται	τό τε εἶδος καὶ τὴν
[1, 13]	αὐτὴν ἡλικίαν τοῖς μὲν ἄρρεσιν	ἄρχεται	ἐγγίγνεσθαι γονὴ καὶ ἀποκρίνεται, τοῖς
[1, 14]	δῆλον ὅτι οὐκ ἀπὸ παντὸς	ἔρχεται	ἡ γονή· οὔτε γὰρ ἂν
[1, 11]	~Ὅτι μὲν οὖν ἀπὸ παντὸς	ἔρχεται	τὸ σπέρμα σχεδὸν ἐκ τούτων
[1, 8]	οὗ ἥ τε ξηρὰ περίττωσις	ἐξέρχεται	καὶ δι´ οὗ ἡ ὑγρὰ
[1, 5]	τῆς κινήσεως θερμαινομένου τοῦ αἰδοίου	προέρχεται	τὸ σπέρμα συναθροισθέν, ἀλλ´ οὐχ
[1, 11]	ἀλλ´ ὡς ἔοικεν ἢ οὐκ	ἀπέρχεται	ἀπὸ παντὸς ἢ οὕτως ὥσπερ
[1, 11]	πότερον ἀπὸ τῶν ὁμοιομερῶν μόνον	ἀπέρχεται	ἀφ´ ἑκάστου οἷον ἀπὸ σαρκὸς
[1, 15]	τοῦ ἄρρενος, οὔτ´ εἴ τι	ἀπέρχεται	διὰ τοῦτο ἐκ τούτου ὡς
[1, 11]	ἀπ´ ἀμφοτέρων ὁμοίως ἀπὸ πάντων	ἀπέρχεται,	δύο γίγνεται ζῷα· ἑκατέρου γὰρ
[1, 11]	τὴν κίνησιν, ἀφ´ ὧν οὐθὲν	ἀπέρχεται.	Ἔνια δ´ οὐκ ἔχουσί πω
[1, 11]	αὑτῶν εἴπερ ἀπὸ παντός τε	ἀπέρχεται	καὶ ἔχει ὑποδοχήν; ἀλλ´ ὡς
[1, 11]	ἔτι οὐδ´ ἀπὸ τῶν περικαρπίων	ἀπέρχεται·	καίτοι καὶ ταῦτα γίγνεται τὴν
[1, 11]	Κἂν εἰ μὴ ἀπὸ παντὸς	ἀπέρχεται,	οὐθὲν ἄλογον τὸ μηδ´ ἀπὸ
[1, 16]	τὴν τῶν ξύλων ὕλην οὔτ´	ἀπέρχεται	οὐθέν, οὔτε μόριον οὐθέν ἐστιν
[1, 15]	μὲν οὖν οὔτ´ ἀπὸ παντὸς	ἀπέρχεται	τὸ σπέρμα τοῖς προϊεμένοις σπέρμα
[1, 10]	μόνον, καὶ πότερον ἀπὸ παντὸς	ἀπέρχεται	τοῦ σώματος ἢ οὐκ ἀπὸ
[1, 9]	κέλυφος ἀφέστηκε καὶ ἡ θάλαττα	εἰσέρχεται·	διὸ ὁ συνδυασμὸς κατὰ τοῦτο
[1, 13]	δ´ ὄν, καὶ ὅταν τις	προσβιάζηται	πλεονάκις χρώμενος τῷ ἀφροδισιάζειν ἐνίοις
[1, 15]	τροφὴν τὸ ᾠὸν ἕως ἂν	αὐξάνηται.	Τὸ δ´ αὐτὸ συμβαίνει καὶ
[1, 16]	ἐπιγίγνεσθαι ἀεὶ τῆς ὕλης ἵν´	αὐξάνηται	τὸ κυούμενον. Ὥστ´ ἀνάγκη ἐν
[1, 13]	τὸ ἀπεληλυθὸς ᾖ, ἔτι δὲ	γίγνηται	μὲν κάθαρσις, μὴ τοσαύτη δὲ
[1, 7]	δὲ ζῷον ἐκ τοῦ ᾠοῦ	γίγνηται,	τὸν αὐτὸν τρόπον τὰ πλεῖστα
[1, 6]	~Ὅσα δὲ μὴ ἔχει, καθάπερ	εἴρηται,	διά τε τὸ μὴ εὖ
[1, 8]	ἄνω πρὸς τῷ ὑποζώματί εἰσιν	εἴρηται.	Διότι δὲ τὰς μὲν ὑστέρας
[1, 5]	αἰτίαν ἔχουσι τὰ ἔχοντα ὄρχεις	εἴρηται,	καὶ δι´ ἣν αἰτίαν τὰ
[1, 13]	καὶ τὰ καταμήνια περίττωμά ἐστιν	εἴρηται·	λάβοι δ´ ἄν τις εἰς
[1, 1]	περὶ μὲν οὖν τῶν ἄλλων	εἴρηται	(ὁ τε γὰρ λόγος καὶ
[1, 12]	καὶ διὰ δύναμιν ἀναλίσκουσιν ὥσπερ	εἴρηται.	Ὁμοίως δὲ καὶ πολύχοά ἐστι
[1, 6]	δ´ οὐκ ἔχει τῶν ζῴων	εἴρηται.	Περιπλέκονται δ´ ἀλλήλοις οἱ ὄφεις
[1, 6]	δ´ ὄρχεις οὐδ´ αἰδοῖον ὥσπερ	εἴρηται	πρότερον, αἰδοῖον μὲν ὅτι οὐδὲ
[1, 13]	ἐστι σπερματικὰ τῶν ἀπιμέλων, ὥσπερ	εἴρηται	πρότερον (αἴτιον δ´ ὅτι καὶ
[1, 13]	τὸ δὲ θῆλυ ὅτι τοιοῦτον	εἴρηται	πρότερον, ἀναγκαῖον καὶ τὴν ἐν
[1, 8]	γὰρ ἔχει τούτων αἰδοῖον, καθάπερ	εἴρηται	πρότερον, ἀπηρτημένον. Ὁμοίως δ´ ἔχουσι
[1, 9]	τοῦ περιττώματος συνήγαγε κάμψασα, καθάπερ	εἴρηται	πρότερον (ἐν τοῖς περὶ τῶν
[1, 13]	τοῖς δ´ ἀναίμοις τὸ ἀνάλογον,	εἴρηται	πρότερον· ἐπεὶ δὲ καὶ ἡ
[1, 14]	σπέρμα ἐστίν· ἅμα γάρ, ὥσπερ	εἴρηται	πρότερον, τοῖς ἄρρεσι γίγνεται τὸ
[1, 13]	καταμήνια φανερόν, ὅτι δ´ ὀρθῶς	εἴρηται	σημεῖα τὰ συμβαίνοντα περὶ αὐτά.
[1, 9]	γένεσιν καὶ διὰ τίνας αἰτίας	εἴρηται.	Τῶν δ´ ἄλλων ζῴων τῶν
[1, 1]	δὲ περὶ τῶν ἄλλων μορίων	εἴρηται	τῶν ἐν τοῖς ζῴοις καὶ
[1, 16]	τῷ ἄρρενι τῶν σπέρμα προϊεμένων	χρῆται	τῷ σπέρματι ὡς ὀργάνῳ καὶ
[1, 9]	εἰς τὸ ἄρρεν κάτωθεν ἄνω.	Τεθεώρηται	δὲ τοῦτο ἐπὶ πολλῶν, (καὶ
[1, 15]	ἡ ὄρνις, ἐὰν μετὰ ταῦτα	ὀχεύηται	μήπω μεταβεβληκότος τοῦ ᾠοῦ ἐκ
[1, 13]	ἐστιν. Συμβαίνει δὲ τοῦτο ὅταν	ἀναλύηται	εἰς τὸ προελθόν, ὥσπερ ὅταν
[1, 15]	θορόν· καὶ ὧν μὲν ἂν	ἐφάψηται,	γόνιμα ταῦτα γίγνεται τὰ ᾠά,
[1, 15]	καθ´ αὑτὸ γεννᾷ τὸ θῆλυ·	δεῖται	γὰρ ἀρχῆς καὶ τοῦ κινήσοντος
[1, 14]	διηττημένη, ἔνεστι μὲν ἡ τροφή,	δεῖται	δ´ ἐργασίας πρὸς τὴν κάθαρσιν.
[1, 2]	δυνάμει διώρισται καὶ ἔργῳ τινί,	δεῖται	δὲ πρὸς πᾶσαν ἐργασίαν ὀργάνων,
[1, 8]	ταύταις ἐστὶ τὸ γιγνόμενον ὃ	δεῖται	φυλακῆς καὶ σκέπης καὶ πέψεως,
[1, 11]	τρόπος ἂν εἴη τῆς γενέσεως;	σύγκειται	γὰρ ἐκ τῶν ὁμοιομερῶν τὰ
[1, 11]	ἐκείνων· πρότερα γὰρ ἐκεῖνα καὶ	σύγκειται	τὰ ἀνομοιμερῆ ἐξ ἐκείνων, καὶ
[1, 12]	ἐστιν, ἐκ δὲ τούτου οὐθὲν	σύγκειται	ὥσπερ ἐκ νεύρου καὶ σαρκός.
[1, 12]	οὖν τὸ ἀπὸ τοῦ γεννῶντος	καλεῖται	ἀπιόν, ὅσα συνδυάζεσθαι πέφυκε, τὸ
[1, 7]	οἷον οἱ ἰχθύες· ἔξω γὰρ	ἐπιτελεῖται	καὶ λαμβάνει αὔξησιν τὰ τῶν
[1, 12]	λέγω ἀφ´ ἧς μηθὲν ἔτι	συντελεῖται	εἰς τὴν φύσιν ἀλλ´ ἀναλισκομένου
[1, 16]	κατὰ τέχνην γιγνομένοις τὰ ὄργανα	κινεῖται·	ἐν ἐκείνοις γάρ πως ἡ
[1, 4]	οἱ πόροι ἐντός, ὥστ´ οὐ	δύνανται	γεννᾶν τὰ ἐκτεμνόμενα, ἐπεὶ εἰ
[1, 10]	τὸ θῆλυ καὶ τὸ ἄρρεν	προΐενται	ἄμφω ἢ θάτερον μόνον, καὶ
[1, 12]	πολύσαρκοι ἢ πιότεροι μᾶλλον ἧττον	προΐενται	σπέρμα καὶ ἧττον ἐπιθυμοῦσι τοῦ
[1, 14]	τόπον τοῖς ἄρρεσιν· καίτοι οὐ	προΐενται	τὴν ἰκμάδα ταύτην ἐντεῦθεν. Ἔτι
[1, 8]	χωριστὸν ἔχειν τὸ σκεπαστικὸν μόριον.	Κεῖνται	δὲ καὶ τῇ θέσει ὑπεναντίως
[1, 1]	δὲ ταύτην τὴν ἕνεκά του·	ὑπόκεινται	γὰρ αἰτίαι τέτταρες, τό τε
[1, 4]	τῶν πόρων οἱ ὄρχεις ἀλλὰ	πρόσκεινται	καθάπερ τὰς λαιὰς προσάπτουσιν αἱ
[1, 11]	ταὐτὰ ἀφ´ ἑκατέρου, διὸ καὶ	δέονται	τῆς ἀλλήλων συνουσίας. Ἀλλὰ καὶ
[1, 12]	ἡ ἀποκάθαρσις. Καὶ ἔνιοι μὲν	ὑγιάζονται,	οἱ δὲ καὶ ἀναιροῦνται. Συντήκονται
[1, 9]	οὔτ´ ἐκ ζῴων γίγνονται οὔτε	συνδυάζονται	καθάπερ ἐμπίδες τε καὶ κώνωπες
[1, 9]	καὶ τοῦ σώματος. Ἐνίοτε δὲ	συνδυάζονται	καὶ ἐπὶ τὰ πρανῆ τὰ
[1, 14]	καταμήνια περίττωμα, δῆλον. Ὃ δ´	οἴονταί	τινες σπέρμα συμβάλλεσθαι ἐν τῇ
[1, 6]	οὐκ ἔχει τῶν ζῴων εἴρηται.	Περιπλέκονται	δ´ ἀλλήλοις οἱ ὄφεις διὰ
[1, 12]	ὑγιάζονται, οἱ δὲ καὶ ἀναιροῦνται.	Συντήκονται	γὰρ ταύτῃ ὥσπερ καὶ εἰς
[1, 16]	ἀλλ´ ἄμφω εἰς τὸ θῆλυ	συμβάλλονται	τὸ παρ´ αὐτῶν γιγνόμενον, (διὰ
[1, 13]	τε συμβῇ τι τούτων χείρους	γίγνονται	αἱ καθάρσεις ὡς μεθισταμένης εἰς
[1, 10]	αἱ ὁμοιότητες πρὸς τοὺς γεννήσαντας·	γίγνονται	γὰρ ἐοικότες ὥσπερ καὶ ὅλον
[1, 9]	αὑτοῖς ἀλλὰ σκώληκας μόνον, οὐδὲ	γίγνονται	ἐκ ζῴων ἀλλ´ ἐκ σηπομένων
[1, 11]	καὶ ὥσπερ πρόσωπον καὶ χεῖρας	γίγνονται	ἐοικότες οὕτω καὶ σάρκας καὶ
[1, 11]	καὶ ὄνυχας καὶ τρίχας ὅμοιοι	γίγνονται	καὶ τὴν κίνησιν, ἀφ´ ὧν
[1, 11]	οὐκ ἀπὸ παντὸς μέρους ἀπιόντος	γίγνονται	ὅσα ἑτερογενῆ· ὅμοια γὰρ ἂν
[1, 9]	τὰ δ´ οὔτ´ ἐκ ζῴων	γίγνονται	οὔτε συνδυάζονται καθάπερ ἐμπίδες τε
[1, 13]	ἐπὶ τὸ πολὺ οὔθ´ αἱμορροΐδες	γίγνονται	ταῖς γυναιξὶν οὔτ´ ἐκ τῶν
[1, 10]	γὰρ μόνον τὰ σύμφυτα προσεοικότες	γίγνονται	τοῖς γονεῦσιν οἱ παῖδες ἀλλὰ
[1, 11]	μὲν τελέθουσι γυναῖκες, ψύχεος ἀντιάσαντα	Φαίνονται	δ´ οὖν μεταβάλλουσαι καὶ γυναῖκες
[1, 12]	Καὶ οἱ πίονες δὲ ἀγονώτεροι	φαίνονται	εἶναι τῶν μὴ πιόνων, καὶ
[1, 9]	δὲ τὰ ἄρρενα θορικοὺς οὐ	φαίνονται	ἔχοντα. Ἀφίησι δὲ ὡς ἐπὶ
[1, 6]	ὄφεων. Οἱ (μὲν γὰρ ἰχθύες	ὀχεύονται	παραπίπτοντες καὶ ἀπολύονται ταχέως. Ὥσπερ
[1, 6]	τῆς ἐπαναδιπλώσεως. Οἱ δὲ ὄφεις	ὀχεύονται	περιελιττόμενοι ἀλλήλοις, οὐκ ἔχουσι δ´
[1, 14]	διεφθαρμένοις τὴν γένεσιν ἔστιν ὅτε	ἀναλύονται	αἱ κοιλίαι διὰ τὸ ἀποκρίνεσθαι
[1, 6]	γὰρ ἰχθύες ὀχεύονται παραπίπτοντες καὶ	ἀπολύονται	ταχέως. Ὥσπερ γὰρ ἐπὶ τῶν
[1, 4]	καὶ τοῖς ᾠοτόκοις τῶν τετραπόδων	δέχονται	τὴν σπερματικὴν περίττωσιν, ὥστε βραδυτέραν
[1, 12]	καὶ ἕτεραι μεμιγμέναι δυνάμεις τούτοις	συναπέρχονται,	αὗται δὲ νοσώδεις, διὸ ἐνίων
[1, 6]	οὖν οὐκ ἔχουσι μόρια οἷς	περιλήψονται,	ἀντὶ τούτου τῇ ὑγρότητι χρῶνται
[1, 5]	τὰ πρανῆ ἐπιβαίνει ἀλλ´ ὀρθοὶ	μίγνυνται	διὰ τὰς ἀκάνθας. Δι´ ἣν
[1, 11]	ὀχείαν, καθάπερ εἴπομεν πρότερον, οὕτω	ποιοῦνται·	τὰ γὰρ κάτωθεν εἰς τὰ
[1, 12]	μὲν ὑγιάζονται, οἱ δὲ καὶ	ἀναιροῦνται.	Συντήκονται γὰρ ταύτῃ ὥσπερ καὶ
[1, 4]	τοῖς ἱστοῖς ἀφαιρουμένων (γὰρ αὐτῶν	ἀνασπῶνται	οἱ πόροι ἐντός, ὥστ´ οὐ
[1, 6]	περιλήψονται, ἀντὶ τούτου τῇ ὑγρότητι	χρῶνται	τοῦ σώματος περιελιττόμενοι ἀλλήλοις. Διὸ
[1, 12]	Ἔτι τόπος συντήγματι μὲν οὐθεὶς	ἀποδέδοται	κατὰ φύσιν ἀλλὰ ῥεῖ ὅπου
[1, 14]	ταῦτα περὶ ἕκαστον τῶν ζῴων,	γέγραπται	ἐν ταῖς περὶ τὰ ζῷα
[1, 17]	περὶ μὲν τούτων ἐν ἑτέροις	ἐπέσκεπται,	τοῦ δὲ ζῴου οὐ μόνον
[1, 9]	ἢ δι´ ἄλλην αἰτίαν οὐθὲν	ὦπταί	πω. Τῶν δ´ ἐντόμων τὰ
[1, 11]	δ´ ἀπ´ οὐδετέρου ἀπιέναι, ἀλλὰ	διέσπασται	μελέων φύσις, ἡ μὲν ἐν
[1, 11]	τόπον συνιόντα. Εἶτα πῶς καὶ	διέσπασται	τὰ ἄνω καὶ κάτω καὶ
[1, 15]	χρόνον, διαλυθέντα δὲ γεννᾷ ταχέως.	Συνδεδύασται	γὰρ μέχρις οὗ ἂν συστήσῃ,
[1, 15]	ἄρρεν τοιοῦτόν τι μόριον ὃ	ἔσται	ἐνυπάρχον τῷ γεννηθέντι ἀλλὰ μόνον
[1, 13]	ζῳοτόκων. Διὰ τούτων γὰρ φανερὸν	ἔσται	καὶ περὶ τοῦ θήλεος πότερον
[1, 7]	κάτω· πρὸ ὁδοῦ γὰρ οὕτως	ἔσται.	Καὶ πέφυκε δὲ μᾶλλον ἡ
[1, 12]	ἄμφω. Ἅμα γὰρ ἴσως δῆλον	ἔσται	καὶ πῶς ἡ ἐξ ἐναντίων
[1, 14]	ἐλάττω ἔνθα δὲ μοναχῶς ἕτερος	ἔσται	λόγος. Ἀλλὰ διὰ τὸ μηθέν
[1, 12]	καὶ τῶν περὶ αὐτὸ συμβαινόντων	ἔσται	μᾶλλον εὐθεώρητον. Βούλεται δὲ τοιοῦτον
[1, 11]	ἀπιέναι φάσκουσι, πῶς ἑτέρου προσγενομένου	ἔσται	μεῖζον εἰ μὴ μεταβάλλει τὸ
[1, 12]	τι δεῖ ὑποκεῖσθαι ἐξ οὗ	ἔσται	πρώτου ἐνυπάρχοντος. Τοῖν δυοῖν δὴ
[1, 3]	τῇ ἕδρᾳ καθάπερ οἱ ὕες.	Διώρισται	δὲ περὶ αὐτῶν ἀκριβέστερον ἐν
[1, 2]	τὸ γεννώμενον. Ἐπεὶ δὲ δυνάμει	διώρισται	καὶ ἔργῳ τινί, δεῖται δὲ
[1, 1]	τοῖς ζῴοις περὶ ὧν οὐθὲν	διώρισται	πρότερον, περὶ αἰτίας δὲ τῆς
[1, 11]	μὲν δυνάμει τὰ δὲ πάθεσι	διώρισται,	τὰ μὲν ἀνομοιομερῆ τῷ δύνασθαί
[1, 14]	Ἐν ὅσοις δὲ τῶν γενῶν	διώρισται	τὸ θῆλυ καὶ τὸ ἄρρεν,
[1, 12]	ἐνίων ζῴων ἐν οἷς μὴ	κεχώρισται	τὸ θῆλυ καὶ τὸ ἄρρεν)
[1, 14]	οὖν τῶν ζωὴν ἐχόντων μὴ	κεχώρισται	τὸ θῆλυ καὶ τὸ ἄρρεν,
[1, 17]	αἱ δυνάμεις εἰσί, καὶ οὐ	κεχώρισται	τὸ θῆλυ τοῦ ἄρρενος. Διὸ
[1, 17]	τοῖς ζῴοις πᾶσι τοῖς πορευτικοῖς	κεχώρισται	τὸ θῆλυ τοῦ ἄρρενος, καὶ
[1, 17]	(ἐν δὲ τοῖς φυτοῖς μεμιγμέναι	αὗται	αἱ δυνάμεις εἰσί, καὶ οὐ
[1, 7]	Οὐ μὴν ἀλλ´ ἔχουσι καὶ	αὗται	αἱ ὑπεναντιώσεις κατὰ λόγον. Πρῶτον
[1, 16]	τινὸς ἡ φύσις δύναται γεννᾶν·	αὗται	γὰρ συνιστᾶσι μέν, ἀτελῆ δὲ
[1, 12]	ἕτεραι μεμιγμέναι δυνάμεις τούτοις συναπέρχονται,	αὗται	δὲ νοσώδεις, διὸ ἐνίων γε
[1, 7]	εἶναι, διὸ σαρκώδεις εἰσὶν αἱ	τοιαῦται	πᾶσαι, αἱ δὲ πρὸς τῷ
[1, 13]	καὶ ἀποκρίνεται, τοῖς δὲ θήλεσι	ῥήγνυται	τὰ καταμήνια καὶ φωνήν τε
[1, 17]	ζῶντος ἔργον, τότε συνδυάζεται καὶ	μίγνυται	καὶ γίγνεται ὥσπερ ἂν εἰ
[1, 12]	{πολὺ γὰρ καὶ ἄχρηστον περίττωμα	συμμίγνυται,	ὥστ´ ἐνίοις γίγνεσθαι καὶ ἀρρώστημα
[1, 8]	δ´ ἡ τοῦ δέρματος φύσις	ὑπεναντιοῦται	διὰ σκληρότητα πρὸς τὸ μὴ
[1, 12]	φύσιν ἀλλ´ ἀναλισκομένου πλέονος μάλιστα	κακοῦται,	τὴν δὲ χρησίμην τὴν ἐναντίαν.
[1, 14]	μὲν πᾶσιν, πλὴν εἴ τι	πεπήρωται	ἐν τῇ γενέσει οἷον ὀρεύς,
[1, 2]	τὸ θῆλυ καὶ τὸ ἄρρεν	ἀρχαὶ	τῆς γενέσεώς εἰσιν. Ἄρρεν μὲν
[1, 15]	ἐπεισελθὸν ἐκ τοῦ θερμᾶναι καὶ	πέψαι·	λαμβάνει γὰρ τροφὴν τὸ ᾠὸν
[1, 11]	αἱ ὁμοιότητες, οἷον καὶ ἐν	Ἤλιδι	ἡ τῷ Αἰθίοπι συγγενομένη· οὐ
[1, 11]	ἄρρενος καὶ τοῦ θήλεος. Ἔτι	εἰ	ἀπ´ ἀμφοτέρων ὁμοίως ἀπὸ πάντων
[1, 11]	φέρει καρπόν) καίτοι πῶς δυνατὸν	εἰ	ἀπὸ παντὸς ἀπεκρίνετο τὸ σπέρμα;
[1, 11]	καὶ τῆς συνθέσεως· ὥσπερ κἂν	εἰ	ἀπὸ τοῦ γεγραμμένου· ὀνόματος ἀπῄει
[1, 11]	δ´ ὅμοιον λέγουσιν ὥσπερ κἂν	εἰ	ἀπὸ τῶν ὑποδημάτων· σχεδὸν γὰρ
[1, 2]	τὸ ἄρρεν διοίσει τοῦ θήλεος.	Εἰ	γὰρ καὶ καθ´ ὅλου λέγεται
[1, 11]	ἢ (ἐπὶ τῶν ἄλλων μορίων;	εἰ	γὰρ μηδ´ ἀπὸ τῆς ὑστέρας
[1, 1]	ἐντόμων. Καὶ τοῦτο συμβέβηκεν εὐλόγως·	εἰ	γὰρ ὅσα μὴ γίγνεται ἐκ
[1, 1]	οὕτως ἐπὶ τῶν ἄλλων ζῴων)	εἰ	δ´ ἀνόμοια μὲν δυνάμενα δὲ
[1, 11]	οὕτω καὶ σάρκας καὶ ὄνυχας.	Εἰ	δ´ ἀπ´ ἀμφοτέρων, τίς ὁ
[1, 11]	κἂν ἀπὸ τῶν συλλαβῶν ἑκάστης,	εἰ	δ´ ἀπὸ τούτων, ἀπὸ τῶν
[1, 11]	εἶναι ἀλλὰ δι´ ἄλλην αἰτίαν;	εἰ	δ´ ἀπὸ τῶν ἀνομοιομερῶν μόνον
[1, 12]	τι〉 τῆς μὴ χρησίμου τροφῆς.	Εἰ	δέ γ´ ἦν σύντηξις, ἀεὶ
[1, 11]	ἐν τῷ σπέρματι πῶς ζῇ;	εἰ	δὲ συνεχῆ ζῷον ἂν εἴη
[1, 4]	ἡ τῶν ὄρχεών ἐστι σύστασις.	Εἰ	δὴ πᾶν ἡ φύσις ἢ
[1, 10]	καὶ τῶν μορίων ἑκάστου, ὥστ´	εἰ	ἐκείνου σπέρμα καὶ τῶν μορίων
[1, 6]	εἶναι αὐτῶν προμήκη τὴν φύσιν,	εἰ	ἔτι ἐπίστασις ἐγίγνετο περὶ τοὺς
[1, 11]	τοῦ γεγραμμένου· ὀνόματος ἀπῄει τι,	εἰ	μὲν ἀπὸ παντός, κἂν ἀπὸ
[1, 11]	ἀνομοιομερῶν οἷον προσώπου καὶ χειρός;	εἰ	μὲν γὰρ ἀπ´ ἐκείνων μόνον
[1, 13]	συμβάλλεται σπέρμα εἰς τὴν γένεσιν.	Εἰ	μὲν γὰρ σπέρμα ἦν τὰ
[1, 11]	τὸ ἀπελθεῖν ἀπὸ παντός. Ἔτι	εἰ	μὲν διεσπασμένα τὰ μέρη ἐν
[1, 1]	ἐκ τούτων ἐγίγνετο ζῷα συνδυαζομένων,	εἰ	μὲν ὁμογενῆ, καὶ τὴν ἐξ
[1, 4]	δύνανται γεννᾶν τὰ ἐκτεμνόμενα, ἐπεὶ	εἰ	μὴ ἀνεσπῶντο ἐδύναντο ἄν, καὶ
[1, 11]	μηδ´ ἀπὸ παντὸς ἀπιέναι. Κἂν	εἰ	μὴ ἀπὸ παντὸς ἀπέρχεται, οὐθὲν
[1, 10]	οὐκ ἀπὸ παντός· εὔλογον γὰρ	εἰ	μὴ ἀπὸ παντός, μηδ´ ἀπ´
[1, 11]	ἐπὶ τῶν ἐντόμων. Καὶ γὰρ	εἰ	μὴ ἐν πᾶσιν, ἀλλ´ ἐπὶ
[1, 11]	πῶς ἑτέρου προσγενομένου ἔσται μεῖζον	εἰ	μὴ μεταβάλλει τὸ προσελθόν; Ἀλλὰ
[1, 10]	ἄρρενα ἢ οὐ πάντα, καὶ	εἰ	μὴ πάντα, διὰ τίν´ αἰτίαν
[1, 10]	σπέρμα τι ἢ οὔ, καὶ	εἰ	μὴ σπέρμα, πότερον οὐδ´ ἄλλο
[1, 13]	ἀποκρίνεται ἀπὸ τοῦ θήλεος· καὶ	εἰ	μηθέν, πότερον οὐδὲ ἄλλο οὐθὲν
[1, 7]	ἔργον αὐτῶν ὥσπερ τῶν φυτῶν·	εἰ	οὖν ἐν αὑτοῖς ἐτελεσιούργουν ἀναγκαῖον
[1, 7]	γὰρ τὴν τροφὴν πέττει οὗτος.	Εἰ	οὖν τὰ ᾠὰ ἀνάγκη ἐν
[1, 14]	τε ποιοῦντος καὶ τοῦ πάσχοντος.	Εἰ	οὖν τὸ ἄρρεν ἐστὶν ὡς
[1, 11]	κνησμός ἐστιν ἰσχυρός· διὸ καὶ	εἰ	πολλάκις συμβαίνει ἡ ὁμιλία αὕτη
[1, 16]	ὅμοιον ἔοικε ποιοῦντι ὥσπερ ἂν	εἰ	τὴν ὕλην κομίσειέ τις πρὸς
[1, 11]	τὸ λεγόμενον. Πρὸς δὲ τούτοις	εἰ	τὸ θῆλυ καὶ τὸ ἄρρεν
[1, 11]	τοῦτ´ ἐκείνοις ταὐτόν ἐστιν. Ἔτι	εἰ	τὸ θῆλυ μὴ προΐεται σπέρμα
[1, 11]	τινὰ τοιαύτην αἰτίαν. Δῆλον τοίνυν,	εἰ	τοῦτο θήσομεν οὕτως ὅτι οὐ
[1, 17]	μίγνυται καὶ γίγνεται ὥσπερ ἂν	εἰ	φυτόν, καθάπερ εἴπομεν. Τὰ δ´
[1, 11]	σάρκα ἀπὸ σαρκός. Ἀλλὰ μὴν	εἴ	γ´ ἐξ ἑτέρου τινὸς ὄντος
[1, 11]	μεταβάλλει τὸ προσελθόν; Ἀλλὰ μὴν	εἴ	γε δύναται μεταβάλλειν τὸ προσελθόν,
[1, 12]	πρώτης τροφῆς περίττωμα φλέγμα καὶ	εἴ	τι ἄλλο τοιοῦτον· καὶ γὰρ
[1, 15]	τι ἀπὸ τοῦ ἄρρενος, οὔτ´	εἴ	τι ἀπέρχεται διὰ τοῦτο ἐκ
[1, 11]	ἂν εἴη ὅμοια. Ταύτην δ´	εἴ	τι δημιουργεῖ ὕστερον, τοῦτ´ ἂν
[1, 14]	δὲ γίγνεται μὲν πᾶσιν, πλὴν	εἴ	τι πεπήρωται ἐν τῇ γενέσει
[1, 17]	ὥσπερ φυτὰ εἶναι διῃρημένα, οἷον	εἴ	τις κἀκεῖνα, ὅτε σπέρμα ἐξενέγκειεν,
[1, 4]	ἄρρεσι διαφορᾶς τῶν σπερματικῶν ὀργάνων	εἴ	τις μέλλει θεωρήσειν τὰς αἰτίας
[1, 12]	Εἰ δέ γ´ ἦν σύντηξις,	ἀεὶ	ἔβλαπτεν ἄν· νῦν δ´ οὐ
[1, 1]	ἄπειρον ἀτελές, ἡ δὲ φύσις	ἀεὶ	ζητεῖ τέλος. Ὅσα δὲ μὴ
[1, 12]	ἀποχώρησιν. Ἔτι ἡ μὲν σύντηξις	ἀεὶ	νοσώδης, ἡ δὲ τοῦ περιττώματος
[1, 16]	τὸ πρῶτον, τὴν δ´ ἐπιγίγνεσθαι	ἀεὶ	τῆς ὕλης ἵν´ αὐξάνηται τὸ
[1, 13]	γυνὴ τῶν ζῴων. Διόπερ ἐπιδηλοτάτως	ἀεὶ	ὠχρόν τέ ἐστι καὶ ἀδηλόφλεβον,
[1, 17]	καλούμενα σπέρματα. Καὶ τοῦτο καλῶς	λέγει	Ἐμπεδοκλῆς ποιήσας· οὕτω δ´ ᾠοτοκεῖ
[1, 11]	τῇ κυήσει διαφέρει καθάπερ Ἐμπεδοκλῆς	λέγει·	ἐν δ´ ἐχύθη καθαροῖσι· τὰ
[1, 11]	παντὸς ἢ οὕτως ὥσπερ ἐκεῖνος	λέγει,	οὐ ταὐτὰ ἀφ´ ἑκατέρου, διὸ
[1, 17]	ταῦτα πάντα εὐλόγως ἡ φύσις	δημιουργεῖ.	Τῆς μὲν γὰρ τῶν φυτῶν
[1, 16]	οὐ γὰρ δι´ ἑτέρου θιγγάνουσα	δημιουργεῖ	τὸ συνιστάμενον ἀλλ´ αὐτὴ τοῖς
[1, 11]	ὅμοια. Ταύτην δ´ εἴ τι	δημιουργεῖ	ὕστερον, τοῦτ´ ἂν εἴη τὸ
[1, 1]	εἰς ἄπειρον. Ἡ δὲ φύσις	φεύγει	τὸ ἄπειρον· τὸ μὲν γὰρ
[1, 7]	κάτω παρήκουσαν πάντα τὰ σελαχώδη.	Δεῖ	δὲ καὶ περὶ ταύτης καὶ
[1, 2]	πρὸς τὴν μίξιν τοῖς σχήμασιν.	Δεῖ	δὲ νοεῖν ὅτι μικρᾶς ἀρχῆς
[1, 6]	εὔφθαρτοι τοῦτο μὴ ποιοῦντες· οὔκουν	δεῖ	ἐν τῷ συνδυασμῷ τὸ σπέρμα
[1, 4]	ἱστοριῶν τῶν περὶ τὰ ζῷα	δεῖ	θεωρεῖν) οὐθὲν γάρ εἰσι μόριον
[1, 8]	πᾶσι γίγνεσθαι ὑγρόν. Ἐπεὶ οὖν	δεῖ	καὶ τοὺς τῶν ἀρρένων πόρους
[1, 8]	κατὰ τὸν τόπον τῆς ῥάχεως·	δεῖ	μὲν γὰρ μὴ πλανᾶσθαι ἀλλ´
[1, 2]	καὶ τοῦ ἄρρενος συμβαίνει γίγνεσθαι	δεῖ	μὴ λανθάνειν. Τῷ γὰρ ἀποκρίνεσθαι
[1, 13]	καταμηνίοις. Τὸ δ´ αὐτὸ τοῦτο	δεῖ	νομίζειν αἴτιον εἶναι καὶ τοῦ
[1, 12]	τροφῆς ὀλίγιστον γίγνεται. Ἐννοεῖν δὲ	δεῖ	ὅτι μικρῷ αὐξάνεται τὰ ζῷα
[1, 7]	ᾠοτόκων τέλεια ᾠὰ τίκτουσιν, ἃ	δεῖ	πρὸς τὸ σώζεσθαι σκληρόδερμα εἶναι
[1, 4]	ἐνέργειαν τῶν συνδυασμῶν. Ἃ δὲ	δεῖ	σωφρονέστερα εἶναι, ὥσπερ ἐκεῖ οὐκ
[1, 1]	ὡς ἕν τι σχεδὸν ὑπολαβεῖν	δεῖ)	τρίτον δὲ καὶ τέταρτον ἡ
[1, 12]	τοῦ ἐναντίου, καὶ ἕτερόν τι	δεῖ	ὑποκεῖσθαι ἐξ οὗ ἔσται πρώτου
[1, 11]	ἀπιέναι συνέβαινεν, ὥσπερ φασίν, οὐθὲν	ἔδει	ἀπὸ πάντων ἀξιοῦν ἀπιέναι ἀλλὰ
[1, 11]	πρὸς τῷ τέλει ἡ χαρά,	ἔδει	δὲ ἐν ἑκάστῳ τῶν μορίων,
[1, 1]	καὶ τὴν ἐξ ἀρχῆς τοιαύτην	ἔδει	τῶν τεκνωσάντων εἶναι γένεσιν (τοῦτο
[1, 14]	τὸ μηθέν γε διαφέρειν τῷ	εἴδει,	ἀλλ´ ἐὰν μόνον σύμμετρον ᾖ
[1, 14]	καὶ ἓν ᾖ, τῷ γε	εἴδει	διαφέρειν καὶ τῷ τὸν λόγον
[1, 17]	καὶ ἕτερον ἄρρεν, τῷ δὲ	εἴδει	ταὐτόν, οἷον ἄνθρωπος ἢ ἵππος
[1, 15]	ὕλην καὶ τροφὴν ποιάν τινα	κατασκευάζει.	Τοῦτο γὰρ ἐνδέχεται ποιεῖν τὸ
[1, 7]	ἢ ἄνω, ὅπου μή τι	ἐμποδίζει	ἕτερον ἔργον τῆς φύσεως· κάτω
[1, 8]	ἔχουσι τὰς ὑστέρας· οὔτε γὰρ	ἐμποδίζει	ἡ τοῦ ᾠοῦ αὔξησις διὰ
[1, 9]	ὑπτίοις πρὸς τὰ πρανῆ ἐπιβαίνειν	ἐμποδίζει	τὰ οὐραῖα μακρὰν ἔχοντα τὴν
[1, 7]	ζῳοτοκοῦντα πάντα κάτω· οὐ γὰρ	ἐμποδίζει	τῆς φύσεως οὐδὲν ἔργον οὐδὲ
[1, 12]	ἡ δὲ τοῦ σπέρματος ἀποχώρησις	ἐπαμφοτερίζει	διὰ τὸ προσλαμβάνειν τι〉 τῆς
[1, 14]	καὶ πνεύματος ἐξ οὗ συνισταμένου	ἀποσπερματίζει.	Δῆλον δ´ ἐπὶ τῶν παίδων
[1, 12]	μικρῷ χρόνῳ κατὰ τὰς ἡλικίας	κουφίζει	τοῦτ´ ἀπιὸν ὅταν πλεονάσῃ, καθάπερ
[1, 11]	εἰ ἀπὸ τοῦ γεγραμμένου· ὀνόματος	ἀπῄει	τι, εἰ μὲν ἀπὸ παντός,
[1, 11]	οὐκ ἀπὸ παντὸς τοῦ φυτοῦ	ἀπῄει	τὸ σπέρμα. Μέγιστον δὲ τούτων
[1, 7]	αὑτοῖς ἐτελεσιούργουν ἀναγκαῖον ὀλίγα τῷ	πλήθει	εἶναι· νῦ δὲ τοσαῦτα ἴσχουσιν
[1, 12]	πρώτη τροφὴ ἂν ὑπερβάλλῃ τῷ	πλήθει·	καὶ γὰρ ταύτης ἀπιούσης τὰ
[1, 14]	ἀραιουμένων ἑκατέρων τῶν πλησίον τόπων	ἐξανθεῖ	ἡ τῆς ἥβης τρίχωσις. Μελλόντων
[1, 14]	οἷον ἔνια τῶν δριμέων ἐπίδηλον	ποιεῖ	εἰς πλῆθος τὴν ἀπόκρισιν. Τὸ
[1, 4]	φύσις ἢ διὰ τὸ ἀναγκαῖον	ποιεῖ	ἢ διὰ τὸ βέλτιον, κἂν
[1, 14]	δὲ καὶ ἐδέσματα ἕτερα ἑτέρων	ποιεῖ	πολλὴν διαφορὰν τοῦ γίγνεσθαι τὴν
[1, 12]	δὲ παρὰ ταῦτα ὡς Ἐπίχαρμος	ποιεῖ	τὴν ἐποικοδόμησιν, ἐκ τῆς διαβολῆς
[1, 17]	ἀμφοτέροις ὄντα τοῖς γένεσιν οὐδετέρων	ποιεῖ	τὸ ἔργον· ὡς μὲν γὰρ
[1, 12]	ἔβλαπτεν ἄν· νῦν δ´ οὐ	ποιεῖ	τοῦτο. ~Ὅτι μὲν οὖν περίττωμά
[1, 14]	ἅμα ἐλθόντα εἰς τὰς ὑστέρας	ἐκεῖ	διεχωρίζετο· ἀλλὰ συμβαίνει ὥσπερ εὔλογον,
[1, 4]	δὲ δεῖ σωφρονέστερα εἶναι, ὥσπερ	ἐκεῖ	οὐκ εὐθυέντερα, καὶ ἐνταῦθ´ ἕλικας
[1, 11]	ἀνομοιομερῶν μόνον οὔκουν ἀπὸ πάντων.	Προσήκει	δὲ μᾶλλον ἀπ´ ἐκείνων· πρότερα
[1, 10]	τὴν ὑγρότητα προΐεται τῶν ζῴων.	Δοκεῖ	δὲ πάντα γίγνεσθαι ἐκ σπέρματος,
[1, 17]	τὸ φρονεῖν ὥσπερ οὐδὲν εἶναι	δοκεῖ	τὸ κοινωνεῖν ἁφῆς καὶ γεύσεως
[1, 12]	γε τῶν ἀνθρώπων ἥμισυ λαμβάνειν	δοκεῖ	τὸ σῶμα τοῦ μεγέθους τοῦ
[1, 15]	κύημα ταχέως· γεννᾷ γὰρ ἀτελές·	σκωληκοτοκεῖ	γὰρ πάντα τὰ τοιαῦτα. Μέγιστον
[1, 7]	Πρῶτον μὲν γὰρ τὰ ᾠοτοκοῦντα	ᾠοτοκεῖ	διαφερόντως· τὰ μὲν γὰρ ἀτελῆ
[1, 17]	λέγει Ἐμπεδοκλῆς ποιήσας· οὕτω δ´	ᾠοτοκεῖ	μακρὰ δένδρεα· πρῶτον ἐλαίας Τό
[1, 8]	τῆς ξηρᾶς τροφῆς. (Ὅσα δ´	ᾠοτοκεῖ	μὲν ἀτελὲς δ´ ᾠόν, οἷον
[1, 7]	δ´ ὄρνιθες ἄνω καὶ ὅσα	ᾠοτοκεῖ	τῶν τετραπόδων. Οὐ μὴν ἀλλ´
[1, 7]	μὲν γὰρ οὐ μόνον θύραζε	ζῳοτοκεῖ	ἀλλὰ καὶ ἐν αὑτοῖς, οἷον
[1, 14]	ἐντός· ταῦτα μὲν γὰρ πάντα	ζῳοτοκεῖ	ἄνευ ᾠοτοκίας) τούτοις δὲ γίγνεται
[1, 8]	ὅσα δ´ ᾠοτοκήσαντα ἐν αὑτοῖς	ζῳοτοκεῖ	ἐκτός, ταῦτα δ´ ἀμφοτέρως ἔχει
[1, 8]	ἐπὶ τῇ γαστρί· ταύτῃ γὰρ	ζῳοτοκεῖ	ἤδη. Ὁ δὲ πόρος εἷς
[1, 11]	τοῖς πλησιάζουσιν. Ἔτι πρὸς τῷ	τέλει	ἡ χαρά, ἔδει δὲ ἐν
[1, 3]	ἔνια αὐτῶν ἔσω πρὸς τῷ	τέλει	τῆς γαστρὸς οἷον ὁ δελφίς,
[1, 13]	ἀναγκαῖον καὶ τὴν ἐν τῷ	θήλει	γιγνομένην αἱματώδη (ἀπόκρισιν περίττωμα εἶναι.
[1, 16]	γιγνόμενον, (διὰ τὸ ἐν τῷ	θήλει	εἶναι τὴν ὕλην ἐξ ἧς
[1, 14]	ἀπὸ τοῦ ἄρρενος ἐν τῷ	θήλει	μεριζόμενον. Δι´ ἣν δ´ αἰτίαν
[1, 11]	ἐν τῷ ἄρρενι καὶ τῷ	θήλει	οἷον σύμβολον ἐνεῖναι, ὅλον δ´
[1, 15]	μορφὴν τὸ τοῦ ἐν τῇ	θήλει	περιττώματος λοιπόν. Κατά τε δὴ
[1, 16]	ἥ τε γένεσις ἐν τῷ	θήλει	συμβαίνει τῶν γιγνομένων, ἀλλ´ οὐκ
[1, 15]	ἀπεργάζεται τὸ σπέρμα ἐν τῷ	θήλει,	τούτοις ἡ ἐν τῷ ζῴῳ
[1, 15]	ἄρρενος σπέρμα τὴν ἐν τῷ	θήλει	ὕλην καὶ τροφὴν ποιάν τινα
[1, 16]	κυούμενον. Ὥστ´ ἀνάγκη ἐν τῷ	θήλει	ὑπάρχειν τὸν τόκον· καὶ γὰρ
[1, 11]	προσγενομένου ἔσται μεῖζον εἰ μὴ	μεταβάλλει	τὸ προσελθόν; Ἀλλὰ μὴν εἴ
[1, 2]	καὶ τὸ ἄρρεν· πολλὰ γοῦν	συμμεταβάλλει	μεταβαλλόντων ᾗ θῆλυ καὶ ἄρρεν,
[1, 2]	μόνον ὅλη σχεδὸν ἡ μορφὴ	συμμεταβάλλει	τοσοῦτον ὥστε ἢ θῆλυ δοκεῖν
[1, 14]	σπέρματος πρόεσίν ἐστιν, ἀλλὰ πολὺ	ὑπερβάλλει.	Ἔτι δὲ καὶ ἐδέσματα ἕτερα
[1, 4]	τῶν σπερματικῶν ὀργάνων εἴ τις	μέλλει	θεωρήσειν τὰς αἰτίας δι´ ἅς
[1, 2]	γεννῶντι τὸ γεννώμενον. Ἐπεὶ δὲ	δυνάμει	διώρισται καὶ ἔργῳ τινί, δεῖται
[1, 13]	ἕκαστον ἐνεργείᾳ τοιοῦτον τὸ σπέρμα	δυνάμει,	ἢ κατὰ τὸν ὄγκον τὸν
[1, 11]	δὲ τὰ μέρη τὰ μὲν	δυνάμει	τὰ δὲ πάθεσι διώρισται, τὰ
[1, 15]	τῷ γεννηθέντι ἀλλὰ μόνον τῇ	δυνάμει	τῇ ἐν τῇ γονῇ ζῳοποιεῖν,
[1, 15]	δὶς ταὐτὰ μέρη. Ἀλλὰ τῇ	δυνάμει	τὸ τοῦ ἄρρενος σπέρμα τὴν
[1, 7]	ἰχθύες· ἔξω γὰρ ἐπιτελεῖται καὶ	λαμβάνει	αὔξησιν τὰ τῶν ἰχθύων. Αἴτιον
[1, 15]	ἐκ τοῦ θερμᾶναι καὶ πέψαι·	λαμβάνει	γὰρ τροφὴν τὸ ᾠὸν ἕως
[1, 13]	φασιν, ὅτι πολλάκις τὸ θῆλυ	συλλαμβάνει	οὐ γενομένης αὐτῇ τῆς ἐν
[1, 12]	δ´ οὖσι διὰ τὴν αὔξησιν·	φθάνει	γὰρ ἀναλισκόμενον πᾶν· ἐν ἔτεσι
[1, 2]	κατὰ τὴν αἴσθησιν. Τοιαῦτα δὲ	τυγχάνει	μόρια ὄντα τοῦ μὲν θήλεος
[1, 11]	οὔτ´ ἐξ ὁμογένων οὔτε τῷ	γένει	διαφόρων, οἷον αἱ μυῖαι καὶ
[1, 9]	δ´ ἐπ´ ὀλίγων· ὥστε δὲ	γένει	διελεῖν οὔπω συνεώραται. Σχεδὸν δὲ
[1, 1]	ἐν δὲ τῷ τῶν ἐντόμων	γένει	τὰ πλεῖστα. Τούτων δ´ αὐτῶν
[1, 12]	διαφορὰ περὶ ταῦτα κἀν τῷ	γένει	τῷ αὐτῷ τοῖς ὁμοειδέσι πρὸς
[1, 7]	ὅνπερ ἐν τοῖς ὀρνιθίοις, καὶ	καταβαίνει	κάτω καὶ γίγνεται ζῷα πρὸς
[1, 5]	ἄλλα τετράποδα ἐπὶ τὰ πρανῆ	ἐπιβαίνει	ἀλλ´ ὀρθοὶ μίγνυνται διὰ τὰς
[1, 2]	τοῦ θήλεος καὶ τοῦ ἄρρενος	συμβαίνει	γίγνεσθαι δεῖ μὴ λανθάνειν. Τῷ
[1, 15]	ἀπὸ τῆς ἰατρικῆς ὁ ὑγιασθείς.	Συμβαίνει	δ´ ὁμολογούμενα τῷ λόγῳ καὶ
[1, 13]	σπερματικὴ καὶ τοῦτο περίττωμά ἐστιν.	Συμβαίνει	δὲ τοῦτο ὅταν ἀναλύηται εἰς
[1, 12]	εἰρημένον σπέρμα ἐστίν· ταῦτα δὲ	συμβαίνει	διὰ τὸ τὴν φύσιν εἶναι
[1, 12]	ὡς ἐπὶ τὸ πολὺ εἰπεῖν	συμβαίνει	ἐκ τῶν ἀφροδισιασμῶν ἔκλυσις καὶ
[1, 15]	θῆλυ εἰς τὸ ἄρρεν, οἷον	συμβαίνει	ἐν ἐνίοις τῶν ἐντόμων. Ὃ
[1, 11]	ἰσχυρός· διὸ καὶ εἰ πολλάκις	συμβαίνει	ἡ ὁμιλία αὕτη ἧττον γίγνεται
[1, 17]	πρώτῃ. Τρόπον δέ τινα ταὐτὰ	συμβαίνει	καὶ ἐν τοῖς κεχωρισμένον ἔχουσι
[1, 6]	γονὴ διὰ τὴν βραδυτῆτα. Ὅπερ	συμβαίνει	καὶ ἐπὶ τῶν μέγα τὸ
[1, 12]	χρόνῳ γιγνομένου ἅπαντος. Πολλοῖς δὲ	συμβαίνει	καὶ ζῴοις καὶ φυτοῖς καὶ
[1, 15]	ἂν αὐξάνηται. Τὸ δ´ αὐτὸ	συμβαίνει	καὶ περὶ τὴν τῶν ἰχθύων
[1, 11]	χαλεπόν, καὶ πρὸς τούτοις ἄλλα	συμβαίνει	λέγειν ἀδύνατα. Πρῶτον μὲν οὖν
[1, 11]	Ἀλλὰ μὴν τοῦτον τὸν τρόπον	συμβαίνει	λέγειν τοῖς ἀπὸ παντὸς ἀπιέναι
[1, 6]	τὴν γονήν, τοῦτο δ´ ἐκείνοις	συμβαίνει	μὴ δεχομένοις τὴν θάλατταν, εἰσὶ
[1, 1]	φέρουσι πρὸς τὸ πέττειν, οἷον	συμβαίνει	περὶ τὴν συκῆν καὶ τὸν
[1, 13]	νοσηματῶδες, διόπερ ὀλίγαις καὶ ὀλιγάκις	συμβαίνει·	τὰ δ´ ὡς ἐπὶ τὸ
[1, 14]	ἀνθρώποις. Δι´ ἀκριβείας δέ, πῶς	συμβαίνει	ταῦτα περὶ ἕκαστον τῶν ζῴων,
[1, 16]	τε γένεσις ἐν τῷ θήλει	συμβαίνει	τῶν γιγνομένων, ἀλλ´ οὐκ εἰς
[1, 14]	τὰς ὑστέρας ἐκεῖ διεχωρίζετο· ἀλλὰ	συμβαίνει	ὥσπερ εὔλογον, ἐπειδὴ τὸ μὲν
[1, 15]	τὸν ὕστερον ὀχεύσαντα τὸ γένος	ἀποβαίνει	πᾶν τὸ τῶν νεοττῶν. Διὸ
[1, 14]	ἄρρεσιν ἐπιδηλότερον περὶ τοὺς ὄρχεις,	ἐπισημαίνει	δὲ καὶ περὶ τοὺς μαστούς,
[1, 14]	καὶ τοῖς θήλεσι τὰ καταμήνια	ἐπισημαίνει	ἐν τῇ αὐτῇ ἡλικίᾳ, ὡς
[1, 13]	καὶ φωνήν τε μεταβάλλουσι καὶ	ἐπισημαίνει	τὰ περὶ τοὺς μαστούς, καὶ
[1, 7]	γὰρ τὸ εἶναι ὀλιγόθερμα οὐ	ξηραίνει	αὐτῶν ἡ φύσις τὸ ἔσχατον.
[1, 15]	ᾠὰ ἡ θήλεια, ὁ ἄρρην	ἐπιρραίνει	τὸν θορόν· καὶ ὧν μὲν
[1, 11]	τὸ ἄρρεν μέρος τι αὑτοῦ	ἀποτείνει·	διὸ καὶ τὴν ὀχείαν, καθάπερ
[1, 7]	τῆς φύσεως οὐδὲν ἔργον οὐδὲ	διττογονεῖ.	Πρὸς δὲ τούτοις ἀδύνατον ζῷα
[1, 15]	ἢ τὸ μὲν σῶμα οὐθὲν	κοινωνεῖ	τοῦ σπέρματος, ἡ δ´ ἐν
[1, 11]	γίγνεται ζῷα· ἑκατέρου γὰρ ἅπαντα	ἕξει.	Διὸ καὶ Ἐμπεδοκλῆς ἔοικεν, εἴπερ
[1, 14]	οἷον ἐν τῇ τοῦ γάλακτος	πήξει	τὸ μὲν σῶμα τὸ γάλα
[1, 12]	δὲ τῷ ἐκ τούτου ἄλλο,	ἐπεὶ	ἄμφω γε ταὐτόν ἐστιν. Ἡ
[1, 13]	τούτων διωρίσθω τὸν τρόπον τοῦτον.	Ἐπεὶ	δ´ ἀναγκαῖον καὶ τῷ ἀσθενεστέρῳ
[1, 17]	τὰ ζῷα τῶν ζώντων μόνον.	Ἐπεὶ	δ´ ἀνάγκη καὶ ζῆν, ἐὰν
[1, 13]	ἀνάλογον ἢ ἐκ τούτων τι.	Ἐπεὶ	δ´ ἐκ τοῦ αἵματος πεττομένου
[1, 2]	ἐν τῷ γεννῶντι τὸ γεννώμενον.	Ἐπεὶ	δὲ δυνάμει διώρισται καὶ ἔργῳ
[1, 13]	ἀναίμοις τὸ ἀνάλογον, εἴρηται πρότερον·	ἐπεὶ	δὲ καὶ ἡ γονὴ περίττωμά
[1, 1]	~ΑΡΙΣΤΟΤΕΛΟΥΣ ΠΕΡΙ ΖΩΙΩΝ ΓΕΝΕΣΕΩΣ Α.	~(Ἐπεὶ	δὲ περὶ τῶν ἄλλων μορίων
[1, 12]	ὅτι τοῦτό ἐστι τὸ σπέρμα.	Ἐπεὶ	δὲ πολλαχῶς γίγνεται ἄλλο ἐξ
[1, 13]	ἄρρενας ἔχει τοῦ σώματος φανεράν.	Ἐπεὶ	δὲ τοῦτ´ ἔστιν ὃ γίγνεται
[1, 4]	οὐ δύνανται γεννᾶν τὰ ἐκτεμνόμενα,	ἐπεὶ	εἰ μὴ ἀνεσπῶντο ἐδύναντο ἄν,
[1, 7]	διὰ τὸ μῆκος τῆς φορᾶς,	ἐπεὶ	καὶ νῦν ἐπὶ τῶν γυναικῶν
[1, 12]	αἳ διὰ τὴν τροφὴν ἐξυβρίζουσιν	(ἐπεὶ	καὶ οἱ (τράγοι πίονες ὄντες
[1, 8]	δὲ μὴ πᾶσι γίγνεσθαι ὑγρόν.	Ἐπεὶ	οὖν δεῖ καὶ τοὺς τῶν
[1, 6]	μακροὶ ὄντες οὐκ εὐσυνάρμοστοί εἰσιν·	ἐπεὶ	οὖν οὐκ ἔχουσι μόρια οἷς
[1, 5]	φύσις τῶν σκελῶν νευρώδης) ὥστ´	ἐπεὶ	τοῦτ´ οὐκ ἐνδέχεται ἔχειν ἀνάγκη
[1, 17]	ἡ τοῦ σπέρματος γένεσις, ὥστ´	ἐπεὶ	τοῦτο διὰ τοῦ θήλεος γίγνεται
[1, 13]	τὴν πιμελὴν (ἀνηλωμένης τῆς περιττώσεως	ἐλλείπει	τὰ περὶ τὴν γονήν) τῶν
[1, 12]	οὐθεὶς ἀποδέδοται κατὰ φύσιν ἀλλὰ	ῥεῖ	ὅπου ἂν εὐοδήσῃ τοῦ σώματος,
[1, 7]	δὲ ζῷα ἐν τῷ κάτω	μέρει	τῆς ὑστέρας. ~Δι´ ἣν μὲν
[1, 12]	γὰρ ταύτης ἀπιούσης τὰ σώματ´	εὐημερεῖ	μᾶλλον. Ἔτι ὅταν συναπίῃ ἄλλα
[1, 17]	ἕτερον, ὡς δὲ ζῷον οὐ	φέρει	ἐξ αὑτοῦ καρπὸν ὥσπερ τὰ
[1, 11]	μιᾶς κινήσεως τὸν ἐπέτειον πάντα	φέρει	καρπόν) καίτοι πῶς δυνατὸν εἰ
[1, 1]	τὰ δ´ αὐτὰ μὲν οὐ	φέρει	καρπόν, συμβάλλεται δὲ τοῖς φέρουσι
[1, 11]	Ἔτι τὰ ἀποφυτευόμενα ἀφ´ αὑτοῦ	φέρει	σπέρμα· δῆλον οὖν ὅτι καὶ
[1, 12]	ὑγιεινόν. Ἔνια δ´ ὅλως οὐδὲ	φέρει	σπέρμα οἷον ἰτέα καὶ αἴγειρος.
[1, 17]	κεῖσθαι τεθνεὸς καὶ μὴ ὄν.	Διαφέρει	δ´ αἰσθήσει τὰ ζῷα τῶν
[1, 2]	αὐτῶν ἔχει ταύτην τὴν ἐναντίωσιν,	διαφέρει	δ´ ἐν τοῖς ἐναίμοις τὰ
[1, 11]	ἐν τῷ σπέρματι. Τί οὖν	διαφέρει	ἐπὶ τούτου λέγειν ἢ (ἐπὶ
[1, 11]	τὸ ἄρρεν ἐν τῇ κυήσει	διαφέρει	καθάπερ Ἐμπεδοκλῆς λέγει· ἐν δ´
[1, 2]	δ´ ἄρρεν καὶ τὸ θῆλυ	διαφέρει	κατὰ μὲν τὸν λόγον τῷ
[1, 17]	τὸ τίμιον καὶ ἄτιμον πολὺ	διαφέρει	σκοποῦσι πρὸς φρόνησιν καὶ πρὸς
[1, 12]	ἀμφοῖν. Σπέρμα δὲ καὶ καρπὸς	διαφέρει	τῷ ὕστερον καὶ πρότερον· καρπὸς
[1, 8]	τῶν ἐμβρύων σωτηρίαν καὶ αὔξησιν	συμφέρει	μηθὲν ἐπεῖναι βάρος ἐπὶ ταῖς
[1, 11]	ὅμοιος υἱὸς τῷ πατρὶ ὅμοια	φορεῖ.	Ὅτι δ´ ἡδονὴ σφοδροτέρα γίγνεται
[1, 12]	εἰς τούτους γὰρ ἀθροίζεται καὶ	συρρεῖ.	Καὶ μαρτύρια τὰ συμβαίνοντα ὅτι
[1, 11]	τοῦτο ἐνδέχεται λέγειν ὡς τῇ	κατακεράσει	αὐξάνεται ὕστερον οἷον οἶνος ὕδατος
[1, 14]	δ´ ἐστὶν ἐν τῇ καταμηνίων	συστάσει,	τὰ δὲ καταμήνια περίττωμα, δῆλον.
[1, 5]	φύσιν ἠρτῆσθαι ἐντεῦθεν καὶ τῇ	θέσει	κεῖσθαι ἐνταῦθα (διὸ καὶ ἐν
[1, 9]	~Πῶς μὲν οὖν ἔχουσι τῇ	θέσει	περὶ τὰ μόρια τὰ (συντελοῦντα
[1, 8]	μόριον. Κεῖνται δὲ καὶ τῇ	θέσει	ὑπεναντίως αἱ ὑστέραι τοῖς τε
[1, 14]	εἴ τι πεπήρωται ἐν τῇ	γενέσει	οἷον ὀρεύς, οὐ μὴν ἐπιπολάζουσί
[1, 14]	ἐν τῇ περὶ τοὺς καρποὺς	γενέσει,	ὅταν ᾖ μήπω διηττημένη, ἔνεστι
[1, 17]	καὶ μὴ ὄν. Διαφέρει δ´	αἰσθήσει	τὰ ζῷα τῶν ζώντων μόνον.
[1, 17]	τῶν ἐπεισάκτων αὐτοῦ μορίων, ὃ	συστήσει	τὸ κύημα ἐν πλείονι χρόνῳ,
[1, 11]	καὶ τὸ ἄρρεν ἐν τῇ	κυήσει	διαφέρει καθάπερ Ἐμπεδοκλῆς λέγει· ἐν
[1, 9]	τῶν ᾠῶν ὄγκον ἐν τῇ	κυήσει.	Τοῖς δὲ θήλεσιν αὐτῶν τὸ
[1, 2]	διαφέροντ´ ἀλλήλων καθὸ τὸ ἄρρεν	διοίσει	τοῦ θήλεος. Εἰ γὰρ καὶ
[1, 2]	ἐκ τούτου μὲν γὰρ τὰ	φύσει	γιγνόμενα συνίσταται, τοῦτο δὲ πῶς
[1, 14]	γίγνεσθαι ζῷα, ὡς διαφέροντος τῇ	φύσει	τοῦ σπέρματος ἐν τοῖς φυτοῖς
[1, 1]	ἀτελές, ἡ δὲ φύσις ἀεὶ	ζητεῖ	τέλος. Ὅσα δὲ μὴ πορευτικὰ
[1, 9]	ἔπειτα διακρινόμενον γίγνεται πολλὰ καὶ	ἀποτίκτει	ἕκαστον τούτων ἀτελές, καθάπερ καὶ
[1, 14]	ἄνθρωπος καὶ τῶν τετραπόδων ὅσα	κάμπτει	τὰ ὀπίσθια σκέλη ἐντός· ταῦτα
[1, 7]	ὑπόζωμα· καὶ γὰρ τὴν τροφὴν	πέττει	οὗτος. Εἰ οὖν τὰ ᾠὰ
[1, 4]	τῶν ὀρνέων καθ´ ὥραν μίαν	ὀχεύει,	ὅταν ὁ χρόνος οὗτος παρέλθῃ
[1, 11]	τῷ ἀπὸ παντὸς ἀπελθεῖν, τί	κωλύει	μηδ´ ἐκεῖνα τῷ ἀπὸ παντὸς
[1, 13]	ταῖς δὲ μετὰ τὴν κάθαρσιν	συμμύει	τὸ στόμα τῶν ὑστερῶν. Ὅταν
[1, 12]	δ´ ὅτι μιγνύμενον τροφῇ καθαρᾷ	τρέφει	καὶ πονοῦσι καταναλίσκεται. Τὸ δὲ
[1, 14]	ἡ μὲν γεννᾷ ἡ δὲ	τρέφει.	Σημεῖον δὲ τοῦ τὸ θῆλυ
[1, 7]	καὶ τὴν ὑστέραν τὰ τοιαῦτα	ἔχει	ἀνομοίαν καὶ τοῖς ζῳοτόκοις καὶ
[1, 4]	τὴν ἐπαναδίπλωσιν (ὃν δὲ τρόπον	ἔχει	αὕτη ἐκ τῶν ἱστοριῶν τῶν
[1, 2]	ἐναίμοις· τὰ μὲν γὰρ ὄρχεις	ἔχει	αὐτῶν τὰ δὲ τοὺς τοιούτους
[1, 9]	τοῖς περὶ τῶν μορίων λόγοις)	Ἔχει	δ´ ἡ θήλεια μὲν ὑστερικὸν
[1, 7]	αὕτη δ´ οὗ τὸ ἔργον.	Ἔχει	δὲ καὶ τὰ ζῳοτοκοῦντα πρὸς
[1, 3]	καὶ ἄρρεν, ὡς ἀρχῆς μεταπιπτούσης.	~Ἔχει	δὲ τὰ περὶ τοὺς ὄρχεις
[1, 7]	ᾠοτόκα εἶναι τελείων ᾠῶν ἄνω	ἔχει,	διὰ δὲ τὸ ζῳοτοκεῖν κάτω,
[1, 8]	ζῳοτοκεῖ ἐκτός, ταῦτα δ´ ἀμφοτέρως	ἔχει	διὰ τὸ μετειληφέναι ἀμφοτέρων καὶ
[1, 1]	λέγεται· μικρὰν γάρ τινα τοιαύτην	ἔχει	διαφοράν. Καὶ γὰρ ἐν τοῖς
[1, 13]	τελευταίας. Καὶ διὰ τοῦτο μεγάλην	ἔχει	δύναμιν καὶ γὰρ ἡ τοῦ
[1, 12]	τὴν ἀπὸ τῆς κινήσεως (συντήγματος	ἔχει	δύναμιν. Τὰ δὲ συντήγματα τῶν
[1, 14]	Ἔτι δὲ οὐδὲ τὰ τοιαῦτ´	ἔχει	ἐν τῷ σώματι μέρη εἰς
[1, 5]	τὸν συνδυασμὸν τὰ μὲν τετράποδα	ἔχει·	ἐνδέχεται γὰρ αὐτοῖς ἔχειν τοῖς
[1, 11]	ὥστ´ οὐδὲ τὸ μέρος ὃ	ἔχει	ἴδιον τό τε ἄρρεν καὶ
[1, 6]	δ´ ἐντός. ~Ὅσα δὲ μὴ	ἔχει,	καθάπερ εἴρηται, διά τε τὸ
[1, 3]	ᾠὰ τοὺς περιέχοντας ὑμένας ὑστερικοὺς	ἔχει.	Μάλιστα δὲ ἀδιόριστον ἐπὶ τῶν
[1, 3]	μόνον δύο σπερματικούς· τὰ δ´	ἔχει	μὲν ὄρχεις, ἐντὸς δ´ ἔχει
[1, 14]	ἐν τοῖς ἄλλοις· οὐ γὰρ	ἔχει	οὔτε τριχῶν πλῆθος κατὰ τὸ
[1, 7]	Οὔτε γὰρ τὰ ζῳοτοκοῦντα ὁμοίως	ἔχει	πάντα, ἀλλ´ ἄνθρωποι μὲν καὶ
[1, 7]	ἀπορήσειεν ἄν τις ὃν τρόπον	ἔχει·	πολλαὶ γὰρ ὑπεναντιώσεις ὑπάρχουσιν αὐτοῖς.
[1, 3]	Καὶ γὰρ ταῦτα πάντα ἐντὸς	ἔχει	πρὸς τῇ ὀσφύι τοὺς ὄρχεις
[1, 10]	τοῦ σώματος, περὶ τούτου πῶς	ἔχει	πρῶτον. Ἔστι δὲ σχεδὸν οἷς
[1, 9]	ἀκρίδων καὶ ὅσα μέγεθος αὐτῶν	ἔχει,	συνδυάζεσθαι πεφυκότων· τὰ γὰρ πλεῖστα
[1, 6]	οὖν αἰτίαν τὰ μὲν ὄρχεις	ἔχει	τὰ δ´ οὐκ ἔχει τῶν
[1, 11]	πολλὰ δὲ τὰ μὲν οὐκ	ἔχει,	τὰ δὲ καὶ ἀφέλοι τις
[1, 5]	ὥσπερ τοῖς ἰχθύσιν. Πάντα δ´	ἔχει	τὰ ζῳοτόκα τοὺς ὄρχεις ἐν
[1, 8]	καὶ ἐκτὸς ἐπὶ τῆς γαστρὸς	ἔχει	τὰς ὑστέρας, οἷον ἄνθρωπος καὶ
[1, 2]	ἐν τοῖς ἀναίμοις ὅσα αὐτῶν	ἔχει	ταύτην τὴν ἐναντίωσιν, διαφέρει δ´
[1, 13]	τὸν ὄγκον τὸν ἑαυτοῦ, ἢ	ἔχει	τινὰ δύναμιν ἐν ἑαυτῷ (τοῦτο
[1, 13]	τὸ αἴτιον τῆς γενέσεως ἢ	ἔχει	τινὰ ἕξιν καὶ ἀρχὴν κινήσεως
[1, 12]	ᾠόν· καὶ γὰρ ταῦτα ἤδη	ἔχει	τὸ ἐξ ἀμφοῖν. Σπέρμα δὲ
[1, 17]	ὡς μὲν γὰρ φυτὸν οὐκ	ἔχει	τὸ θῆλυ καὶ τὸ ἄρρεν
[1, 1]	τῶν δ´ ἀναίμων τὰ μὲν	ἔχει	τὸ θῆλυ καὶ τὸ ἄρρεν
[1, 4]	εἰρημένα μόρια τοῖς ζῴοις τοῦτον	ἔχει	τὸν τρόπον. Περὶ δὲ τῆς
[1, 10]	ὧν οὐκ ἐλέχθη πρότερον, τοῦτον	ἔχει	τὸν τρόπον· τῶν δ´ ὁμοιομερῶν
[1, 13]	τὴν ἔλλειψιν πρὸς τοὺς ἄρρενας	ἔχει	τοῦ σώματος φανεράν. Ἐπεὶ δὲ
[1, 3]	πάντα μὲν ἐν τῷ ἔμπροσθεν	ἔχει	τοὺς ὄρχεις, ἀλλ´ ἔνια αὐτῶν
[1, 6]	ἀλλὰ τὸ ἀναγκαῖον μόνον οὐκ	ἔχει	τοῦτο τὸ μόριον, καὶ διὰ
[1, 3]	ἔχει μὲν ὄρχεις, ἐντὸς δ´	ἔχει	τούτους πρὸς τῇ ὀσφύι κατὰ
[1, 8]	καὶ τῆς ὀχείας· οὐθὲν γὰρ	ἔχει	τούτων αἰδοῖον, καθάπερ εἴρηται πρότερον,
[1, 13]	κάθαρσιν. Ὁτὲ μὲν γὰρ οὐκ	ἔχει	τροφὴν οὐδ´ ὕλην ἐξ ἧς
[1, 6]	ὄρχεις ἔχει τὰ δ´ οὐκ	ἔχει	τῶν ζῴων εἴρηται. Περιπλέκονται δ´
[1, 3]	μὲν γὰρ ὅλως ὄρχεις οὐκ	ἔχει	τῶν τοιούτων ζῴων, οἷον τό
[1, 11]	ἀπὸ παντός τε ἀπέρχεται καὶ	ἔχει	ὑποδοχήν; ἀλλ´ ὡς ἔοικεν ἢ
[1, 8]	τόπος· οὗτος γὰρ τὸ συνεχὲς	παρέχει	καὶ τὴν στάσιν. Τοῖς μὲν
[1, 13]	εἰς τὴν γένεσιν ἀλλὰ μόνον	παρέχει	τόπον, ἢ συμβάλλεταί τι, καὶ
[1, 12]	πήρωμα· ἐν ἅπασί τε γὰρ	ὑπάρχει,	καὶ ἡ φύσις ἐκ τούτου
[1, 8]	ἐπάνω καὶ ἐν τοῖς προσθίοις	ὑπάρχει	ὁ πόρος τοῦ τῆς ξηρᾶς
[1, 12]	πῶς ἡ ἐξ ἐναντίων γένεσις	ὑπάρχει	πᾶσι τοῖς ἐκ τοῦ σπέρματος·
[1, 6]	οἷον μικρὸν μόριον τοῖς τετράποσιν	ὑπάρχει	περὶ τοὺς ὄρχεις· τῆς γὰρ
[1, 14]	τὸ αἷμα, ἐν τούτοις ἑτέρα	ὑπάρχει	σύγκρισις. Τοῦ δὲ μήτε τούτοις
[1, 1]	Καὶ γὰρ ἐν τοῖς φυτοῖς	ὑπάρχει	τὰ μὲν καρποφόρα δένδρα τοῦ
[1, 12]	τὴν εἰρημένην αἰτίαν. Ἔτι οὐκ	ἐνυπάρχει	σπέρμα οὔτ´ ἐν τῇ πρώτῃ
[1, 12]	δι´ ἡλικίαν ἢ νόσον πλεῖστον	ἐνυπάρχει	τοιοῦτον, σπέρμα δὲ ἥκιστα· ἢ
[1, 9]	τούτων τῶν ζῴων· ᾠὸν γὰρ	ἴσχει	τὸ μὲν πρῶτον ἀδιόριστον, ἔπειτα
[1, 14]	Ἔοικε δὲ καὶ τὴν μορφὴν	γυναικὶ	παῖς, καὶ ἔστιν ἡ γυνὴ
[1, 10]	πᾶσι τοῖς μορίοις ἢ τὸ	ἑνὶ	ἢ ὀλίγοις συμβαῖνον αὐτῶν. Ἔτι
[1, 11]	καλῶς) φησὶ γὰρ ἐν τῷ	ἄρρενι	καὶ τῷ θήλει οἷον σύμβολον
[1, 9]	συνδυασμὸς κατὰ τοῦτο γίγνεται τῷ	ἄρρενι	πρὸς τὴν θήλειαν· ἀναγκαῖον γάρ,
[1, 16]	ἡ φύσις ἡ ἐν τῷ	ἄρρενι	τῶν σπέρμα προϊεμένων χρῆται τῷ
[1, 2]	δὲ δυνάμει διώρισται καὶ ἔργῳ	τινί,	δεῖται δὲ πρὸς πᾶσαν ἐργασίαν
[1, 14]	ὥσπερ ἄρρεν ἄγονον· ἀδυναμίᾳ γάρ	τινι	τὸ θῆλύ ἐστι τῷ μὴ
[1, 10]	βραχίονι τοῦ πατρὸς ἐπεσήμηνεν ἐν	Χαλκηδόνι	τῷ τέκνῳ συγκεχυμένον μέντοι καὶ
[1, 17]	ὃ συστήσει τὸ κύημα ἐν	πλείονι	χρόνῳ, οἷον ἐπὶ τῶν ἐναίμων.
[1, 10]	καὶ στίγμα ἔχοντος ἐν τῷ	βραχίονι	τοῦ πατρὸς ἐπεσήμηνεν ἐν Χαλκηδόνι
[1, 14]	γίγνεται κάθαρσις τῶν ζῴων ταῖς	γυναιξί,	καὶ τοῖς ἄρρεσι πλείστη τοῦ
[1, 9]	πολυπόδων, ᾗ φασιν ὀχεύειν πλεκτάνῃ	οἱ	ἁλιεῖς, συμπλοκῆς χάριν ἐστὶν ἀλλ´
[1, 12]	τὸ μέγεθος. Τοὐναντίον ἄρα ἢ	οἱ	ἀρχαῖοι ἔλεγον λεκτέον. Οἱ μὲν
[1, 3]	περαῖνον εἰς τὸ ἔξω καθάπερ	οἱ	βόες, τὰ δ´ ἔξω, καὶ
[1, 7]	καὶ τὰ ζῳοτοκοῦντα τῶν τετραπόδων,	οἱ	δ´ ὄρνιθες ἄνω καὶ ὅσα
[1, 7]	τρέπεται εἰς τὸ σπέρμα τούτοις.	Οἱ	δ´ ὄρνιθες καὶ τὰ τετράποδα
[1, 4]	μηδὲ ταχεῖαν εἶναι τὴν ἐπιθυμίαν.	Οἱ	δ´ ὄρχεις εἰσὶ πρὸς τοῦτο
[1, 8]	σώματος τόπος εὔβλαπτος καὶ ψυχρός.	Οἱ	δ´ ὄρχεις τοῖς μὲν ἐκτὸς
[1, 12]	ἀποκάθαρσις. Καὶ ἔνιοι μὲν ὑγιάζονται,	οἱ	δὲ καὶ ἀναιροῦνται. Συντήκονται γὰρ
[1, 6]	τὸ ἕτερον μέρος τῆς ἐπαναδιπλώσεως.	Οἱ	δὲ ὄφεις ὀχεύονται περιελιττόμενοι ἀλλήλοις,
[1, 7]	κήτη. Τὰ δὲ σελάχη καὶ	οἱ	ἔχεις θύραζε μὲν ζῳοτοκοῦσιν, ἐν
[1, 3]	ὄρνιθες πάντες καὶ τῶν ἰχθύων	οἱ	ζῳοτοκοῦντες. Ἔχουσι δὲ δικρόας καὶ
[1, 6]	τὸ μῆκος— ἀλλὰ πόρους ὥσπερ	οἱ	ἰχθύες· διὰ γὰρ τὸ εἶναι
[1, 7]	ἀτελῆ προΐεται τὰ ᾠὰ οἷον	οἱ	ἰχθύες· ἔξω γὰρ ἐπιτελεῖται καὶ
[1, 3]	ἀλλὰ καὶ ἐν αὑτοῖς καὶ	(οἱ	ἰχθύες ὅσοι ᾠοτοκοῦσιν εἰς τοὐμφανές,
[1, 4]	οἱ ὄφεις ἔχουσιν ὄρχεις οὔθ´	οἱ	ἰχθύες· ὠμμένοι γάρ εἰσι συνδυαζόμενοι
[1, 9]	ἀπάρτησιν τῶν πτερυγίων. Ἔχουσι δ´	οἱ	μὲν ἄρρενες λεπτοὺς πόρους θορικούς,
[1, 6]	φύσις καὶ ἡ τῶν ὄφεων.	Οἱ	(μὲν γὰρ ἰχθύες ὀχεύονται παραπίπτοντες
[1, 12]	ἢ οἱ ἀρχαῖοι ἔλεγον λεκτέον.	Οἱ	μὲν γὰρ τὸ ἀπὸ παντὸς
[1, 7]	ὑποζώματι, οὔτε τὰ ᾠοτοκοῦντα, ἀλλ´	οἱ	μὲν ἰχθύες κάτω καθάπερ ἄνθρωπος
[1, 12]	ἢ σύντηγμα ἢ περίττωμα εἶναι.	Οἱ	μὲν οὖν ἀρχαῖοι ἐοίκασιν οἰομένοις
[1, 12]	ἰέναι πεφυκὸς σπέρμα ἐροῦμεν, καὶ	οἱ	μὲν σύντηγμα, φαίνεται δὲ περίττωμα
[1, 9]	φαλάγγια καὶ οἱ σφῆκες καὶ	οἱ	μύρμηκες, τὰ δὲ συνδυάζεται μὲν
[1, 5]	αὐτὴν αἰτίαν δι´ ἥνπερ καὶ	οἱ	ὄρνιθες· ταχὺν γὰρ ἀναγκαῖον γίγνεσθαι
[1, 4]	γάρ εἰσι μόριον τῶν πόρων	οἱ	ὄρχεις ἀλλὰ πρόσκεινται καθάπερ τὰς
[1, 8]	Διόπερ ὅσοις ἐν φανερῷ εἰσιν	οἱ	ὄρχεις ἔχουσι σκέπην δερματικὴν τὴν
[1, 3]	μέν εἰσι διμερεῖς καθάπερ καὶ	οἱ	ὄρχεις τοῖς ἄρρεσι δύο πᾶσιν·
[1, 6]	ζῴων εἴρηται. Περιπλέκονται δ´ ἀλλήλοις	οἱ	ὄφεις διὰ τὴν ἀφυΐαν τῆς
[1, 4]	τοῖς γεννῶσι, νῦν δ´ οὔθ´	οἱ	ὄφεις ἔχουσιν ὄρχεις οὔθ´ οἱ
[1, 10]	σύμφυτα προσεοικότες γίγνονται τοῖς γονεῦσιν	οἱ	παῖδες ἀλλὰ καὶ τὰ ἐπίκτητα·
[1, 12]	πάθους τῶν τράγων καλοῦσιν) Καὶ	οἱ	πίονες δὲ ἀγονώτεροι φαίνονται εἶναι
[1, 8]	ὑγροῦ περιττώματος ἐκκρίσεως εἰσὶ διττοὶ	οἱ	πόροι· διὰ δὲ τὸ ὑγρὰν
[1, 4]	ἱστοῖς ἀφαιρουμένων (γὰρ αὐτῶν ἀνασπῶνται	οἱ	πόροι ἐντός, ὥστ´ οὐ δύνανται
[1, 8]	Ὁμοίως δὲ καὶ τοῖς δελφῖσιν	οἱ	πόροι ἔχουσιν· ἀλλὰ τοὺς ὄρχεις
[1, 4]	εὐθυέντερα, καὶ ἐνταῦθ´ ἕλικας ἔχουσιν	οἱ	πόροι πρὸς τὸ μὴ λάβρον
[1, 9]	τέττιγες καὶ τὰ φαλάγγια καὶ	οἱ	σφῆκες καὶ οἱ μύρμηκες, τὰ
[1, 9]	οἷον αἵ τε ἀκρίδες καὶ	οἱ	τέττιγες καὶ τὰ φαλάγγια καὶ
[1, 14]	ἥβης τρίχωσις. Μελλόντων δὲ διίστασθαι	οἱ	τόποι ἀνοιδοῦσιν ὑπὸ τοῦ πνεύματος,
[1, 12]	τὴν τροφὴν ἐξυβρίζουσιν (ἐπεὶ καὶ	οἱ	(τράγοι πίονες ὄντες ἧττον ὀχεύουσιν,
[1, 8]	ἀπηρτημένον. Ὁμοίως δ´ ἔχουσι καὶ	οἱ	τῶν ἀρρένων πόροι, καὶ τῶν
[1, 3]	δὲ πρὸς τῇ ἕδρᾳ καθάπερ	οἱ	ὕες. Διώρισται δὲ περὶ αὐτῶν
[1, 11]	ὁμοιότητος αἴτιον εἴη, ὡς λέγουσιν	οἱ	φάσκοντες οὕτω, τὸ ἀπελθεῖν ἀπὸ
[1, 9]	ἕκαστον τούτων ἀτελές, καθάπερ καὶ	οἱ	ᾠοτοκοῦντες τῶν ἰχθύων. Ὁ δὲ
[1, 3]	δὲ πρὸς τῷ ὑποζώματι, καθάπερ	οἵ	τ´ ὄρνιθες πάντες καὶ τῶν
[1, 8]	δ´ ἀναγκαῖον ἐντὸς ἔχειν. Διόπερ	οἵ	τε δελφῖνες καὶ ὅσα τῶν
[1, 3]	καθάπερ καὶ ἐπ´ ἐκείνων, οἷον	οἵ	τε ὄρνιθες πάντες καὶ τὰ
[1, 13]	τὰ καταμήνια περίττωμά ἐστιν εἴρηται·	λάβοι	δ´ ἄν τις εἰς τοῦτο
[1, 16]	ἡ οἰκοδόμησις ἐν τοῖς οἰκοδομουμένοις.	Λάβοι	δ´ ἄν τις ἐκ τούτων
[1, 12]	τροφὴν ἐξυβρίζουσιν (ἐπεὶ καὶ οἱ	(τράγοι	πίονες ὄντες ἧττον ὀχεύουσιν, διὸ
[1, 5]	ἐπὶ τὰ πρανῆ ἐπιβαίνει ἀλλ´	ὀρθοὶ	μίγνυνται διὰ τὰς ἀκάνθας. Δι´
[1, 12]	μέγεθος. Τοὐναντίον ἄρα ἢ οἱ	ἀρχαῖοι	ἔλεγον λεκτέον. Οἱ μὲν γὰρ
[1, 12]	περίττωμα εἶναι. Οἱ μὲν οὖν	ἀρχαῖοι	ἐοίκασιν οἰομένοις εἶναι σύντηγμα· τὸ
[1, 12]	μὴ εὐοδήσῃ ἡ ἀποκάθαρσις. Καὶ	ἔνιοι	μὲν ὑγιάζονται, οἱ δὲ καὶ
[1, 15]	πᾶν τὸ τῶν νεοττῶν. Διὸ	ἔνιοι	τοῦτον τὸν τρόπον τῶν περὶ
[1, 11]	φωνὴν καὶ ὄνυχας καὶ τρίχας	ὅμοιοι	γίγνονται καὶ τὴν κίνησιν, ἀφ´
[1, 12]	σῶμα οἷον τῶν ἀνθρώπων ἐνίοις·	εὐεκτικοὶ	γὰρ ὄντες καὶ γιγνόμενοι πολύσαρκοι
[1, 11]	γόνιμοι οὕτω καὶ ἐκ θηλυτόκων	ἀρρενοτόκοι,	ὡς οὐκ ἐν τῷ ἀπελθεῖν
[1, 12]	εὐεκτικοὶ γὰρ ὄντες καὶ γιγνόμενοι	πολύσαρκοι	ἢ πιότεροι μᾶλλον ἧττον προΐενται
[1, 11]	οὐκ ἔχει, τὰ δὲ καὶ	ἀφέλοι	τις ἄν, τὰ δὲ προσφύεται.
[1, 3]	ἔχουσιν· ἐν δὲ τοῖς ἐλάττοσιν	ἄδηλοι	διὰ μικρότητα τοῦ σώματος. ~Τὰ
[1, 11]	καὶ ἄνδρες, ὥσπερ ἐξ ἀγόνων	γόνιμοι	οὕτω καὶ ἐκ θηλυτόκων ἀρρενοτόκοι,
[1, 4]	δ´ ὄρχεις εἰσὶ πρὸς τοῦτο	μεμηχανημένοι·	τοῦ γὰρ σπερματικοῦ περιττώματος στασιμωτέραν
[1, 4]	ἔχουσιν ὄρχεις οὔθ´ οἱ ἰχθύες·	ὠμμένοι	γάρ εἰσι συνδυαζόμενοι καὶ πλήρεις
[1, 4]	οἱ ἰχθύες· ὠμμένοι γάρ εἰσι	συνδυαζόμενοι	καὶ πλήρεις ἔχοντες θοροῦ τοὺς
[1, 12]	ἐνίοις· εὐεκτικοὶ γὰρ ὄντες καὶ	γιγνόμενοι	πολύσαρκοι ἢ πιότεροι μᾶλλον ἧττον
[1, 6]	τῇ ὑγρότητι χρῶνται τοῦ σώματος	περιελιττόμενοι	ἀλλήλοις. Διὸ καὶ δοκοῦσι βραδύτερον
[1, 6]	ἐπαναδιπλώσεως. Οἱ δὲ ὄφεις ὀχεύονται	περιελιττόμενοι	ἀλλήλοις, οὐκ ἔχουσι δ´ ὄρχεις
[1, 8]	ἐντὸς ἔχουσι τοὺς ὄρχεις εὐθὺς	ἐρηρεισμένοι	εἰσὶν (ἅμα τοῖς πόροις) καὶ
[1, 14]	τρίχωσις. Μελλόντων δὲ διίστασθαι οἱ	τόποι	ἀνοιδοῦσιν ὑπὸ τοῦ πνεύματος, τοῖς
[1, 7]	αὑτοῖς, οἷον ἄνθρωποί τε καὶ	ἵπποι	καὶ κύνες καὶ πάντα τὰ
[1, 7]	ζῳοτοκοῦντα ὁμοίως ἔχει πάντα, ἀλλ´	ἄνθρωποι	μὲν καὶ τὰ πεζὰ πάντα
[1, 7]	ἀλλὰ καὶ ἐν αὑτοῖς, οἷον	ἄνθρωποί	τε καὶ ἵπποι καὶ κύνες
[1, 12]	ὄντες καὶ γιγνόμενοι πολύσαρκοι ἢ	πιότεροι	μᾶλλον ἧττον προΐενται σπέρμα καὶ
[1, 6]	τῶν μέγα τὸ αἰδοῖον ἐχόντων·	ἀγονώτεροι	γάρ εἰσι τῶν μετριαζόντων διὰ
[1, 12]	καλοῦσιν) Καὶ οἱ πίονες δὲ	ἀγονώτεροι	φαίνονται εἶναι τῶν μὴ πιόνων,
[1, 6]	Μικρῷ γὰρ προσαρμόττοντες μορίῳ λίαν	μακροὶ	ὄντες οὐκ εὐσυνάρμοστοί εἰσιν· ἐπεὶ
[1, 8]	περιττώματος ἐκκρίσεως εἰσὶ διττοὶ οἱ	πόροι·	διὰ δὲ τὸ ὑγρὰν εἶναι
[1, 4]	ἀφαιρουμένων (γὰρ αὐτῶν ἀνασπῶνται οἱ	πόροι	ἐντός, ὥστ´ οὐ δύνανται γεννᾶν
[1, 8]	δὲ καὶ τοῖς δελφῖσιν οἱ	πόροι	ἔχουσιν· ἀλλὰ τοὺς ὄρχεις ἔχουσι
[1, 8]	ἔχουσι καὶ οἱ τῶν ἀρρένων	πόροι,	καὶ τῶν ἐχόντων καὶ τῶν
[1, 4]	καὶ ἐνταῦθ´ ἕλικας ἔχουσιν οἱ	πόροι	πρὸς τὸ μὴ λάβρον μηδὲ
[1, 3]	τούτων ὁμοίως τοῖς ὄφεσιν, οἷον	σαῦροι	καὶ χελῶναι καὶ τὰ φολιδωτὰ
[1, 8]	μὲν ἀτελὲς δ´ ᾠόν, οἷον	ὅσοι	τῶν ἰχθύων ᾠοτοκοῦσιν, (οὗτοι δ´
[1, 3]	ἐν αὑτοῖς καὶ (οἱ ἰχθύες	ὅσοι	ᾠοτοκοῦσιν εἰς τοὐμφανές, τὰ δὲ
[1, 13]	ἐστι τροφῆς καὶ τῆς ἐσχάτης,	ἤτοι	αἷμα ἂν εἴη ἢ τὸ
[1, 11]	οὐδ´ ἀπὸ τῶν περικαρπίων ἀπέρχεται·	καίτοι	καὶ ταῦτα γίγνεται τὴν αὐτὴν
[1, 14]	τὸν αὐτὸν τόπον τοῖς ἄρρεσιν·	καίτοι	οὐ προΐενται τὴν ἰκμάδα ταύτην
[1, 11]	τὸν ἐπέτειον πάντα φέρει καρπόν)	καίτοι	πῶς δυνατὸν εἰ ἀπὸ παντὸς
[1, 10]	ἐν Χαλκηδόνι τῷ τέκνῳ συγκεχυμένον	μέντοι	καὶ οὐ διηρθρωμένον τὸ γράμμα.
[1, 1]	τὰ δὲ γεννᾷ μέν, οὐ	μέντοι	τά γε ὁμογενῆ· τοιαῦτα δ´
[1, 6]	δεχομένοις τὴν θάλατταν, εἰσὶ δὲ	εὔφθαρτοι	τοῦτο μὴ ποιοῦντες· οὔκουν δεῖ
[1, 12]	σπερματικοῖς ὑστέραι καὶ αἰδοῖα καὶ	μαστοί·	εἰς τούτους γὰρ ἀθροίζεται καὶ
[1, 6]	μορίῳ λίαν μακροὶ ὄντες οὐκ	εὐσυνάρμοστοί	εἰσιν· ἐπεὶ οὖν οὐκ ἔχουσι
[1, 8]	τοῦ ὑγροῦ περιττώματος ἐκκρίσεως εἰσὶ	διττοὶ	οἱ πόροι· διὰ δὲ τὸ
[1, 11]	πλὴν ἐκεῖνος μὲν ἐπὶ πάντων,	οὗτοι	δ´ ἐπὶ τῆς γενέσεως τῶν
[1, 8]	οἷον ὅσοι τῶν ἰχθύων ᾠοτοκοῦσιν,	(οὗτοι	δ´ οὐχ ὑπὸ τῇ γαστρὶ
[1, 12]	ἐν ἔτεσι γὰρ πέντε σχεδὸν	ἐπί	γε τῶν ἀνθρώπων ἥμισυ λαμβάνειν
[1, 11]	τῶν ὁμοιομερῶν· πλὴν ἐκεῖνος μὲν	ἐπὶ	πάντων, οὗτοι δ´ ἐπὶ τῆς
[1, 9]	κάτωθεν ἄνω. Τεθεώρηται δὲ τοῦτο	ἐπὶ	πολλῶν, (καὶ περὶ τοῦ ἀναβαίνειν
[1, 5]	γὰρ ὥσπερ τὰ ἄλλα τετράποδα	ἐπὶ	τὰ πρανῆ ἐπιβαίνει ἀλλ´ ὀρθοὶ
[1, 9]	σώματος. Ἐνίοτε δὲ συνδυάζονται καὶ	ἐπὶ	τὰ πρανῆ τὰ μαλάκια· (πότερον
[1, 8]	αὔξησιν συμφέρει μηθὲν ἐπεῖναι βάρος	ἐπὶ	ταῖς ὑστέραις. Ἔστι δὲ καὶ
[1, 9]	τὰ κυήματα. Δῆλον δὲ τοῦτο	ἐπί	τε τῶν ἀκρίδων καὶ ὅσα
[1, 8]	τοῖς πρανέσι, προϊούσης δὲ κάτω	ἐπὶ	τῇ γαστρί· ταύτῃ γὰρ ζῳοτοκεῖ
[1, 8]	καὶ ἐν αὑτοῖς καὶ ἐκτὸς	ἐπὶ	τῆς γαστρὸς ἔχει τὰς ὑστέρας,
[1, 11]	μὲν ἐπὶ πάντων, οὗτοι δ´	ἐπὶ	τῆς γενέσεως τῶν ζῴων τοῦτο
[1, 11]	ἔμψυχα εἶναι, καθάπερ Ἐμπεδοκλῆς γεννᾷ	ἐπὶ	τῆς Φιλότητος λέγων· ᾗ πολλαὶ
[1, 11]	ὥσπερ τότε ἐν τῇ γῇ	ἐπὶ	τῆς Φιλότητος, οὕτω τούτοις ἐν
[1, 9]	φαίνονται ἔχοντα. Ἀφίησι δὲ ὡς	ἐπὶ	τὸ πλεῖστον εἰπεῖν τὸ ἄρρεν
[1, 13]	οὔτε γιγνομένων ὅταν ἐξικμάζῃ ὡς	ἐπὶ	τὸ πολύ, ἀλλὰ μετὰ τὴν
[1, 13]	ὀλιγάκις συμβαίνει· τὰ δ´ ὡς	ἐπὶ	τὸ πολὺ γιγνόμενα μάλιστα κατὰ
[1, 14]	ταῖς λευκοχρόοις καὶ θηλυκαῖς ὡς	ἐπὶ	τὸ πολὺ εἰπεῖν, οὐ γίγνεται
[1, 12]	Ἀλλὰ τοῖς πλείστοις καὶ ὡς	ἐπὶ	τὸ πολὺ εἰπεῖν συμβαίνει ἐκ
[1, 13]	ἔκκρισις τοῖς θήλεσιν. Ὡς γὰρ	ἐπὶ	τὸ πολὺ οὔθ´ αἱμορροΐδες γίγνονται
[1, 11]	τῷ σπέρματι. Τί οὖν διαφέρει	ἐπὶ	τούτου λέγειν ἢ (ἐπὶ τῶν
[1, 11]	γίγνεται ὁ αὐτὸς λόγος καὶ	ἐπὶ	τῶν ἄλλων ἂν εἴη μορίων.
[1, 1]	ἀξιοῦμεν· φαίνεται γὰρ συμβαῖνον οὕτως	ἐπὶ	τῶν ἄλλων ζῴων) εἰ δ´
[1, 11]	διαφέρει ἐπὶ τούτου λέγειν ἢ	(ἐπὶ	τῶν ἄλλων μορίων; εἰ γὰρ
[1, 7]	γὰρ πολυγονώτατά ἐστιν ὥσπερ καὶ	ἐπὶ	τῶν ἄλλων τῶν ἀνάλογον τούτοις
[1, 6]	καὶ ἀπολύονται ταχέως. Ὥσπερ γὰρ	ἐπὶ	τῶν ἀνθρώπων καὶ πάντων τῶν
[1, 6]	ὁ πόρος πᾶς ἐστιν οἷος	ἐπὶ	τῶν ἀνθρώπων καὶ τῶν τοιούτων
[1, 7]	τῆς φορᾶς, ἐπεὶ καὶ νῦν	ἐπὶ	τῶν γυναικῶν ἐὰν περὶ τὸν
[1, 2]	τὴν ἀρχήν. Δῆλον δὲ τοῦτο	ἐπὶ	τῶν ἐκτεμνομένων· τοῦ γεννητικοῦ γὰρ
[1, 9]	ἐστιν ἐκ ζῴων συνωνύμων καθάπερ	ἐπὶ	τῶν ἐναίμων, οἷον αἵ τε
[1, 17]	κύημα ἐν πλείονι χρόνῳ, οἷον	ἐπὶ	τῶν ἐναίμων. Τὰ μὲν γὰρ
[1, 15]	τῇ γονῇ ζῳοποιεῖν, ὥσπερ εἴπομεν	ἐπὶ	τῶν ἐντόμων ἐν οἷς τὸ
[1, 11]	δὲ τούτων τεκμήριον τεθεωρήκαμεν ἱκανῶς	ἐπὶ	τῶν ἐντόμων. Καὶ γὰρ εἰ
[1, 15]	δ´ ὁμολογούμενα τῷ λόγῳ καὶ	ἐπὶ	τῶν ἔργων. Διὰ τοῦτο γὰρ
[1, 15]	τὸν λόγον οὕτω φαίνεται καὶ	ἐπὶ	τῶν ἔργων. Καθόλου τε γὰρ
[1, 6]	τὴν βραδυτῆτα. Ὅπερ συμβαίνει καὶ	ἐπὶ	τῶν μέγα τὸ αἰδοῖον ἐχόντων·
[1, 4]	ἢ τοῖς ἰχθύσιν. Φανερὸν δ´	ἐπὶ	τῶν ὀρνίθων· περὶ γὰρ τὰς
[1, 14]	οὗ συνισταμένου ἀποσπερματίζει. Δῆλον δ´	ἐπὶ	τῶν παίδων τῶν μήπω δυναμένων
[1, 11]	εἰ μὴ ἐν πᾶσιν, ἀλλ´	ἐπὶ	τῶν πλείστων ἐν τῇ ὀχείᾳ
[1, 3]	ὑστερικοὺς ἔχει. Μάλιστα δὲ ἀδιόριστον	ἐπὶ	τῶν πολυπόδων ἐστίν, ὥστε δοκεῖν
[1, 9]	ἄρρενος διὰ τοῦ αὐλοῦ δίεσις	ἐπὶ	τῶν πολυπόδων, ᾗ φασιν ὀχεύειν
[1, 9]	ἰχθύων τῶν πλείστων ἐστὶ καὶ	ἐπὶ	τῶν τετραπόδων καὶ ᾠοτόκων· τὰ
[1, 11]	ὁ ἐκ ταύτης Αἰθίοψ. Καὶ	ἐπὶ	τῶν φυτῶν δὲ ὁ αὐτὸς
[1, 1]	τὸν ἐρινεόν. Ἔστι δὲ καὶ	ἐπὶ	τῶν φυτῶν τὸν αὐτὸν τρόπον·
[1, 9]	συνεώραται. Σχεδὸν δὲ τοῦτο καὶ	ἐπὶ	τῶν ᾠοτόκων ἰχθύων τῶν πλείστων
[1, 11]	καὶ ἐν Ἤλιδι ἡ τῷ	Αἰθίοπι	συγγενομένη· οὐ γὰρ ἡ θυγάτηρ
[1, 1]	περὶ ὧν οὐθὲν διώρισται πρότερον,	περὶ	αἰτίας δὲ τῆς κινούσης τίς
[1, 13]	ὀρθῶς εἴρηται σημεῖα τὰ συμβαίνοντα	περὶ	αὐτά. Κατὰ γὰρ τὴν αὐτὴν
[1, 12]	τῶν ἔργων αὐτοῦ καὶ τῶν	περὶ	αὐτὸ συμβαινόντων ἔσται μᾶλλον εὐθεώρητον.
[1, 3]	καθάπερ οἱ ὕες. Διώρισται δὲ	περὶ	αὐτῶν ἀκριβέστερον ἐν ταῖς ἱστορίαις
[1, 4]	Φανερὸν δ´ ἐπὶ τῶν ὀρνίθων·	περὶ	γὰρ τὰς ὀχείας πολὺ μείζους
[1, 1]	μόρια τελευταῖα ταῦτα, τῶν δὲ	περὶ	γενέσεως τὴν ἀρχὴν ἐχομένην τούτων
[1, 10]	τρόπον· τῶν δ´ ὁμοιομερῶν ἀπελείφθη	περὶ	γονῆς καὶ γάλακτος, περὶ ὧν
[1, 10]	εἰπεῖν, περὶ μὲν γονῆς ἤδη	περὶ	δὲ γάλακτος ἐν τοῖς ἐχομένοις.
[1, 4]	ἔχουσιν ὥστε σχεδὸν ἀδήλους εἶναι,	περὶ	δὲ τὴν ὀχείαν σφόδρα μεγάλους.
[1, 4]	ζῴοις τοῦτον ἔχει τὸν τρόπον.	Περὶ	δὲ τῆς ἐν τοῖς ἄρρεσι
[1, 2]	αὐτὰ καθ´ αὑτὰ χωρὶς ἐπισκεπτέον.	Περὶ	δὲ τῶν ἄλλων ζῴων τῆς
[1, 14]	ἀκριβείας δέ, πῶς συμβαίνει ταῦτα	περὶ	ἕκαστον τῶν ζῴων, γέγραπται ἐν
[1, 0]	~ΑΡΙΣΤΟΤΕΛΟΥΣ	ΠΕΡΙ	ΖΩΙΩΝ ΓΕΝΕΣΕΩΣ Α. ~(Ἐπεὶ δὲ
[1, 13]	περίττωμά τε ποίας τροφῆς καὶ	περὶ	καταμηνίων· γίγνεται γάρ τισι καταμήνια
[1, 10]	περὶ ὧν καιρός ἐστιν εἰπεῖν,	περὶ	μὲν γονῆς ἤδη περὶ δὲ
[1, 1]	ὅθεν ἡ ἀρχὴ τῆς κινήσεως	περὶ	μὲν οὖν τῶν ἄλλων εἴρηται
[1, 2]	ἐγγίγνεται δένδρεσιν οἷον ὁ ἰξός.	~(Περὶ	μὲν οὖν φυτῶν αὐτὰ καθ´
[1, 9]	τὸ τῶν ὀστρακοδέρμων (τούτων δὲ	περὶ	μὲν πάντων ἄδηλον, τὰ δὲ
[1, 17]	συστάσεως γεοειδοῦς καὶ ὑγρᾶς. Ἀλλὰ	περὶ	μὲν τῆς τούτων γενέσεως ὕστερον
[1, 13]	πρώτῳ συντήγματι ταὐτόν ἐστιν. Καὶ	περὶ	μὲν τούτων διωρίσθω τὸν τρόπον
[1, 15]	ἡ τῶν καταμηνίων φύσις. ~Καὶ	περὶ	μὲν τούτων διωρίσθω τὸν τρόπον
[1, 17]	θῆλυ καὶ τὸ ἄρρεν. Ἀλλὰ	περὶ	μὲν τούτων ἐν ἑτέροις ἐπέσκεπται,
[1, 11]	εἶναι τὸ θῆλυ τῆς γενέσεως.	Περὶ	οὗ ἐχόμενόν ἐστιν ἐπισκέψασθαι ἐπειδὴ
[1, 11]	ἐστιν, ἀλλ´ ἄλλον τινὰ τρόπον	περὶ	οὗ σκεπτέον ὕστερον. Καὶ γὰρ
[1, 12]	καὶ τῶν ἑπομένων πρῶτον λαβεῖν	περὶ	σπέρματος τί ἐστιν· οὕτω γὰρ
[1, 4]	αὕτη ἐκ τῶν ἱστοριῶν τῶν	περὶ	τὰ ζῷα δεῖ θεωρεῖν) οὐθὲν
[1, 14]	τῶν ζῴων, γέγραπται ἐν ταῖς	περὶ	τὰ ζῷα ἱστορίαις. Πλείστη δὲ
[1, 9]	μὲν οὖν ἔχουσι τῇ θέσει	περὶ	τὰ μόρια τὰ (συντελοῦντα πρὸς
[1, 1]	εἰς ἓν συνήγαγε, τῶν μὲν	περὶ	τὰ μόρια τελευταῖα ταῦτα, τῶν
[1, 15]	ἔνιοι τοῦτον τὸν τρόπον τῶν	περὶ	τὰς ὄρνιθας τὰς γενναίας σπουδαζόντων
[1, 8]	ταῖς εἰρημέναις πρότερον ἐκ τῶν	περὶ	τὰς ὀχείας συμβαινόντων ἀναγκαίων. Διὰ
[1, 12]	ἀφροδισιάζειν. Ὅμοιον δὲ καὶ τὸ	περὶ	τὰς τραγώσας ἀμπέλους πάθος αἳ
[1, 7]	σκευωρίαν. ~Τοῖς δὲ θήλεσι τὰ	περὶ	τὰς ὑστέρας ἀπορήσειεν ἄν τις
[1, 8]	οὖν αἰτίαν ὑπεναντίως ἔχουσι τὰ	περὶ	τὰς ὑστέρας ἐνίοις τῶν ζῴων,
[1, 12]	καὶ γένεσι πρὸς γένη διαφορὰ	περὶ	ταῦτα κἀν τῷ γένει τῷ
[1, 6]	πόρων ἀλλὰ καὶ διὰ τὴν	περὶ	ταῦτα σκευωρίαν. ~Τοῖς δὲ θήλεσι
[1, 7]	τὰ σελαχώδη. Δεῖ δὲ καὶ	περὶ	ταύτης καὶ περὶ τῶν ἄλλων
[1, 1]	κινούσης τίς ἀρχή. Τὸ δὲ	περὶ	ταύτης σκοπεῖν καὶ τὸ περὶ
[1, 8]	ὄρχεις ἔχουσι κεκρυμμένους ὑπὸ τὸ	περὶ	τὴν γαστέρα κύτος. ~Πῶς μὲν
[1, 10]	ἐντόμων ἐστίν. ~Τὰ μὲν οὖν	περὶ	τὴν γένεσιν ὄργανα τοῖς ζῴοις
[1, 13]	(ἀνηλωμένης τῆς περιττώσεως ἐλλείπει τὰ	περὶ	τὴν γονήν) τῶν τε ἀναίμων
[1, 13]	τὰ μαλάκια καὶ τὰ μαλακόστρακα	περὶ	τὴν κύησίν ἐστιν ἄριστα· διὰ
[1, 1]	πρὸς τὸ πέττειν, οἷον συμβαίνει	περὶ	τὴν συκῆν καὶ τὸν ἐρινεόν.
[1, 4]	καρπός. Ὥσπερ δ´ ἐν τοῖς	περὶ	τὴν τροφὴν τὰ εὐθυέντερα λαβρότερα
[1, 15]	Τὸ δ´ αὐτὸ συμβαίνει καὶ	περὶ	τὴν τῶν ἰχθύων γένεσιν τῶν
[1, 1]	περὶ ταύτης σκοπεῖν καὶ τὸ	περὶ	τῆς γενέσεως τῆς ἑκάστου τρόπον
[1, 7]	τοῦτο συμβήσεται. Τοιοῦτος δ´ ὁ	περὶ	τὸ ὑπόζωμα· καὶ γὰρ τὴν
[1, 7]	νῦν ἐπὶ τῶν γυναικῶν ἐὰν	περὶ	τὸν τόκον ἀνασπάσωσι χασμησάμεναι ἤ
[1, 9]	δὲ τοῦτο ἐπὶ πολλῶν, (καὶ	περὶ	τοῦ ἀναβαίνειν ὡσαύτως) τοὐναντίον δ´
[1, 13]	τούτων γὰρ φανερὸν ἔσται καὶ	περὶ	τοῦ θήλεος πότερον προΐεται σπέρμα
[1, 14]	δεόμενον ἐργασίας, ὥσπερ ἐν τῇ	περὶ	τοὺς καρποὺς γενέσει, ὅταν ᾖ
[1, 13]	τε μεταβάλλουσι καὶ ἐπισημαίνει τὰ	περὶ	τοὺς μαστούς, καὶ παύεται τῆς
[1, 14]	τοὺς μαστούς, τοῖς δὲ θήλεσι	περὶ	τοὺς μαστοὺς μᾶλλον· ὅταν γὰρ
[1, 14]	τοὺς ὄρχεις, ἐπισημαίνει δὲ καὶ	περὶ	τοὺς μαστούς, τοῖς δὲ θήλεσι
[1, 15]	Μέγιστον δὲ σημεῖον τὸ συμβαῖνον	περὶ	τοὺς ὄρνιθας καὶ τὸ τῶν
[1, 14]	πνεύματος, τοῖς μὲν ἄρρεσιν ἐπιδηλότερον	περὶ	τοὺς ὄρχεις, ἐπισημαίνει δὲ καὶ
[1, 6]	φύσιν, εἰ ἔτι ἐπίστασις ἐγίγνετο	περὶ	τοὺς ὄρχεις ἐψύχετ´ ἂν ἡ
[1, 3]	ἀρχῆς μεταπιπτούσης. ~Ἔχει δὲ τὰ	περὶ	τοὺς ὄρχεις καὶ τὰς ὑστέρας
[1, 2]	ὑστέραι τοῦ δ´ ἄρρενος τὰ	περὶ	τοὺς ὄρχεις καὶ τοὺς περινέους
[1, 6]	μικρὸν μόριον τοῖς τετράποσιν ὑπάρχει	περὶ	τοὺς ὄρχεις· τῆς γὰρ ἐπαναδιπλώσεως
[1, 3]	ζῴοις, καὶ πρῶτόν γε τὰ	περὶ	τοὺς ὄρχεις τοῖς ἄρρεσιν· τὰ
[1, 10]	ἀπὸ παντὸς ἀπιέναι τοῦ σώματος,	περὶ	τούτου πῶς ἔχει πρῶτον. Ἔστι
[1, 1]	ΖΩΙΩΝ ΓΕΝΕΣΕΩΣ Α. ~(Ἐπεὶ δὲ	περὶ	τῶν ἄλλων μορίων εἴρηται τῶν
[1, 7]	δὲ καὶ περὶ ταύτης καὶ	περὶ	τῶν ἄλλων ὑστερῶν, ὃν τρόπον
[1, 12]	τί ἐστιν· οὕτω γὰρ καὶ	περὶ	τῶν ἔργων αὐτοῦ καὶ τῶν
[1, 3]	ἀκριβέστερον ἐν ταῖς ἱστορίαις ταῖς	περὶ	τῶν ζῴων. Αἱ δ´ ὑστέραι
[1, 1]	κοινῇ καὶ καθ´ ἕκαστον γένος	περὶ	τῶν ἰδίων χωρίς, τίνα τρόπον
[1, 9]	καθάπερ εἴρηται πρότερον (ἐν τοῖς	περὶ	τῶν μορίων λόγοις) Ἔχει δ´
[1, 15]	Ἅμα δ´ ἐκ τούτων φανερόν,	περὶ	ὧν ἐχόμενόν ἐστιν ἐπισκέψασθαι, (πῶς
[1, 10]	ἀπελείφθη περὶ γονῆς καὶ γάλακτος,	περὶ	ὧν καιρός ἐστιν εἰπεῖν, περὶ
[1, 1]	τὴν γένεσιν συντελοῦντα τοῖς ζῴοις	περὶ	ὧν οὐθὲν διώρισται πρότερον, περὶ
[1, 10]	τὴν γένεσιν ὄργανα τοῖς ζῴοις	περὶ	ὧν οὐκ ἐλέχθη πρότερον, τοῦτον
[1, 11]	ὥσπερ καὶ ἀνόμοια τοῖς τεκνώσασιν·	περὶ	ὧν ὕστερον τὴν αἰτίαν θεωρητέον·
[1, 11]	σχεδὸν γὰρ ὅμοιος υἱὸς τῷ	πατρὶ	ὅμοια φορεῖ. Ὅτι δ´ ἡδονὴ
[1, 8]	(οὗτοι δ´ οὐχ ὑπὸ τῇ	γαστρὶ	ἀλλὰ πρὸς τῇ ὀσφύι ἔχουσι
[1, 8]	προϊούσης δὲ κάτω ἐπὶ τῇ	γαστρί·	ταύτῃ γὰρ ζῳοτοκεῖ ἤδη. Ὁ
[1, 16]	τῶν ζῴων οἷον ταῖς ὄρνισι	μέχρι	τινὸς ἡ φύσις δύναται γεννᾶν·
[1, 13]	ἔτι γίγνεσθαι· καὶ γὰρ ὕστερον	μέχρι	τινὸς φοιτᾷ τὰ καταμήνια, ὀλίγα
[1, 11]	μὲν γὰρ ἀπ´ ἐκείνων μόνον	ἐοίκασι	δὲ μᾶλλον ταῦτα τοῖς γονεῦσι
[1, 8]	πᾶσι γὰρ πρὸς τοῖς πρανέσι	προσπεφύκασι	καὶ κατὰ τὸν τόπον τῆς
[1, 12]	σώματος, τοῖς δὲ κατὰ φύσιν	περιττώμασι	(πᾶσιν, οἷον τῆς τροφῆς τῆς
[1, 11]	ἐοίκασιν ἀφ´ ὧν οὐθὲν ἀπῆλθεν·	ἀποδιδόασι	γὰρ διὰ πολλῶν γενεῶν αἱ
[1, 4]	ἀναγκαῖον πρὸς τὴν γένεσιν φανερόν·	πᾶσι	γὰρ ἂν ὑπῆρχε τοῖς γεννῶσι,
[1, 8]	ὄρχεις, ταῖς τῶν ᾠοτόκων ὑστέραις·	πᾶσι	γὰρ πρὸς τοῖς πρανέσι προσπεφύκασι
[1, 8]	τὰ ζῷα, περίττωμα δὲ μὴ	πᾶσι	γίγνεσθαι ὑγρόν. Ἐπεὶ οὖν δεῖ
[1, 14]	ταύτην ἐντεῦθεν. Ἔτι δ´ οὐ	πᾶσι	γίγνεται τοῖς θήλεσιν αὕτη ἡ
[1, 3]	τῶν ζῴων. Αἱ δ´ ὑστέραι	πᾶσι	μέν εἰσι διμερεῖς καθάπερ καὶ
[1, 12]	ἡ ἐξ ἐναντίων γένεσις ὑπάρχει	πᾶσι	τοῖς ἐκ τοῦ σπέρματος· φυσικὴ
[1, 3]	καὶ τὰς ὑστέρας οὐχ ὁμοίως	πᾶσι	τοῖς ἐναίμοις ζῴοις, καὶ πρῶτόν
[1, 2]	ὄρχεις καὶ τοὺς περινέους ἐν	πᾶσι	τοῖς ἐναίμοις· τὰ μὲν γὰρ
[1, 10]	γιγνόμενον πάθος, πλέον δὲ τὸ	πᾶσι	τοῖς μορίοις ἢ τὸ ἑνὶ
[1, 17]	~Ἐν μὲν οὖν τοῖς ζῴοις	πᾶσι	τοῖς πορευτικοῖς κεχώρισται τὸ θῆλυ
[1, 8]	αἰδοῖον τῷ τῆς ξηρᾶς τροφῆς,	πᾶσι	τοῖς ᾠοτόκοις καὶ τοῖς ἔχουσιν
[1, 1]	δὲ πεζευτικὰ τοῖς σώμασιν, ἐν	πᾶσι	τούτοις ἐστὶ τὸ θῆλυ καὶ
[1, 14]	τῶν ἀγόνων ἀνδρῶν· γίγνεται γὰρ	πᾶσι	τούτοις ἡδονὴ ξυομένοις. Καὶ τοῖς
[1, 8]	περιλαβεῖν, καὶ ταύτην αἰτίαν εἶναι	πᾶσι	τούτοις πρὸς ταῖς εἰρημέναις πρότερον
[1, 12]	παρὰ φύσιν οὐδὲ πήρωμα· ἐν	ἅπασί	τε γὰρ ὑπάρχει, καὶ ἡ
[1, 1]	μὲν τοῖς ἐναίμοις ἔξω ὀλίγων	ἅπασι	τὸ μὲν ἄρρεν τὸ δὲ
[1, 16]	φύσις δύναται γεννᾶν· αὗται γὰρ	συνιστᾶσι	μέν, ἀτελῆ δὲ συνιστᾶσι τὰ
[1, 16]	γὰρ συνιστᾶσι μέν, ἀτελῆ δὲ	συνιστᾶσι	τὰ καλούμενα ὑπηνέμια ᾠά) ἥ
[1, 7]	εἶναι καὶ οὐχ ὥς τινές	φασι	θερμά. Μαλακόδερμα γοῦν τὰ ᾠὰ
[1, 10]	τῶν γεννώντων. Διόπερ ἐπισκεπτέον, ἐπειδή	φασί	τινες ἀπὸ παντὸς ἀπιέναι τοῦ
[1, 12]	τῷ γένει τῷ αὐτῷ τοῖς	ὁμοειδέσι	πρὸς ἄλληλα, οἷον ἀνθρώπῳ πρὸς
[1, 11]	τὰ μὲν δυνάμει τὰ δὲ	πάθεσι	διώρισται, τὰ μὲν ἀνομοιομερῆ τῷ
[1, 14]	περὶ τοὺς μαστούς, τοῖς δὲ	θήλεσι	περὶ τοὺς μαστοὺς μᾶλλον· ὅταν
[1, 13]	γονὴ καὶ ἀποκρίνεται, τοῖς δὲ	θήλεσι	ῥήγνυται τὰ καταμήνια καὶ φωνήν
[1, 14]	τὸ περίττωμα τοῦτο καὶ τοῖς	θήλεσι	τὰ καταμήνια ἐπισημαίνει ἐν τῇ
[1, 13]	ἄρρεσιν ἡ γονὴ οὕτω τοῖς	θήλεσι	τὰ καταμήνια φανερόν, ὅτι δ´
[1, 7]	περὶ ταῦτα σκευωρίαν. ~Τοῖς δὲ	θήλεσι	τὰ περὶ τὰς ὑστέρας ἀπορήσειεν
[1, 8]	καὶ μὴ πλανᾶσθαι καὶ τοῖς	θήλεσι	τὰς ὑστέρας, τοῦτο δ´ ἀναγκαῖον
[1, 8]	ἄρρεσι τὸ σπέρμα τοῖς δὲ	θήλεσι	τὸ κύημα. Οὗτος δ´ ἐπάνω
[1, 2]	ἐργασίαν ὀργάνων, ὄργανα δὲ ταῖς	δυνάμεσι	τὰ μέρη τοῦ σώματος, ἀναγκαῖον
[1, 8]	τῇ ὀσφύι ἐστὶ καὶ τοῖς	πρανέσι,	προϊούσης δὲ κάτω ἐπὶ τῇ
[1, 8]	ὑστέραις· πᾶσι γὰρ πρὸς τοῖς	πρανέσι	προσπεφύκασι καὶ κατὰ τὸν τόπον
[1, 12]	καὶ ζῴοις καὶ φυτοῖς καὶ	γένεσι	πρὸς γένη διαφορὰ περὶ ταῦτα
[1, 1]	θήλεος καὶ ἄρρενος, ἐν ὅσοις	γένεσι	τῶν ζῴων ἐστὶ τὸ θῆλυ
[1, 1]	ὅλῳ τὰ ἀνομοιομερῆ, τοῖς δ´	ἀνομοιομερέσι	τὰ ὁμοιομερῆ, τούτοις δὲ τὰ
[1, 14]	γάρ, ὥσπερ εἴρηται πρότερον, τοῖς	ἄρρεσι	γίγνεται τὸ περίττωμα τοῦτο καὶ
[1, 4]	Περὶ δὲ τῆς ἐν τοῖς	ἄρρεσι	διαφορᾶς τῶν σπερματικῶν ὀργάνων εἴ
[1, 3]	καθάπερ καὶ οἱ ὄρχεις τοῖς	ἄρρεσι	δύο πᾶσιν· ταύτας δ´ ἔχουσι
[1, 14]	ζῴων ταῖς γυναιξί, καὶ τοῖς	ἄρρεσι	πλείστη τοῦ σπέρματος πρόεσις κατὰ
[1, 8]	τὸ ὑγρὸν καὶ τοῖς μὲν	ἄρρεσι	τὸ σπέρμα τοῖς δὲ θήλεσι
[1, 12]	φθάνει γὰρ ἀναλισκόμενον πᾶν· ἐν	ἔτεσι	γὰρ πέντε σχεδὸν ἐπί γε
[1, 12]	καὶ ἄνδρες διὰ τὸ τοῖς	εὐτραφέσι	πεττόμενον τὸ περίττωμα γίγνεσθαι πιμελήν·
[1, 9]	ἄρρενα θορικοὺς οὐ φαίνονται ἔχοντα.	Ἀφίησι	δὲ ὡς ἐπὶ τὸ πλεῖστον
[1, 9]	ἔστι γὰρ ᾗ τὸν θολὸν	ἀφίησι	διὰ τοῦ πόρου. Ταῦτα δ´
[1, 4]	ἔχοντα οὐ πρότερον τὸ σπέρμα	ἀφίησι	πρὶν ἀνασπάσαι τοὺς ὄρχεις. ~Ἔτι
[1, 9]	τὴν θήλειαν· ἀναγκαῖον γάρ, εἴπερ	ἀφίησί	τι ὁ ἄρρεν εἴτε σπέρμα
[1, 16]	ὅσα δὲ μὴ προΐεται ἀλλ´	ἐναφίησι	τὸ θῆλυ εἰς τὸ ἄρρεν
[1, 17]	ἡ δὲ γονὴ ἐν ἡμέραις	συνίστησι	πλείοσιν· προέμενα δὲ τὸ τοιοῦτον
[1, 11]	εἴπερ ἑτέρᾳ πῃ, οὐ καλῶς)	φησὶ	γὰρ ἐν τῷ ἄρρενι καὶ
[1, 11]	παντός; Ἀναξαγόρας μὲν γὰρ εὐλόγως	φησὶ	σάρκας ἐκ τῆς τροφῆς προσιέναι
[1, 2]	τὰ δὲ τοὺς τοιούτους πόρους.	Εἰσὶ	δὲ διαφοραὶ τοῦ θήλεος καὶ
[1, 6]	συμβαίνει μὴ δεχομένοις τὴν θάλατταν,	εἰσὶ	δὲ εὔφθαρτοι τοῦτο μὴ ποιοῦντες·
[1, 3]	Αἱ δ´ ὑστέραι πᾶσι μέν	εἰσι	διμερεῖς καθάπερ καὶ οἱ ὄρχεις
[1, 8]	τῆς τοῦ ὑγροῦ περιττώματος ἐκκρίσεως	εἰσὶ	διττοὶ οἱ πόροι· διὰ δὲ
[1, 17]	φυτοῖς μεμιγμέναι αὗται αἱ δυνάμεις	εἰσί,	καὶ οὐ κεχώρισται τὸ θῆλυ
[1, 12]	σπέρμα οἷον ἰτέα καὶ αἴγειρος.	Εἰσὶ	μὲν οὖν καὶ ἕτεραι αἰτίαι
[1, 14]	ὑστέραι μὴ πρὸς τῷ ὑποζώματί	εἰσι	μηδ´ ᾠοτοκοῦσιν, ἔτι δ´ (οὐδὲ
[1, 4]	ζῷα δεῖ θεωρεῖν) οὐθὲν γάρ	εἰσι	μόριον τῶν πόρων οἱ ὄρχεις
[1, 4]	τὴν ἐπιθυμίαν. Οἱ δ´ ὄρχεις	εἰσὶ	πρὸς τοῦτο μεμηχανημένοι· τοῦ γὰρ
[1, 4]	οὔθ´ οἱ ἰχθύες· ὠμμένοι γάρ	εἰσι	συνδυαζόμενοι καὶ πλήρεις ἔχοντες θοροῦ
[1, 6]	τὸ αἰδοῖον ἐχόντων· ἀγονώτεροι γάρ	εἰσι	τῶν μετριαζόντων διὰ τὸ μὴ
[1, 5]	γὰρ αὐτοῖς ἔχειν τοῖς δ´	ὄρνισι	καὶ τοῖς ἄποσιν οὐκ ἐνδέχεται
[1, 4]	τοὺς πόρους ἀνεσπάσθαι. Τοῖς δ´	ὄρνισι	καὶ τοῖς ᾠοτόκοις τῶν τετραπόδων
[1, 16]	γε τῶν ζῴων οἷον ταῖς	ὄρνισι	μέχρι τινὸς ἡ φύσις δύναται
[1, 11]	Ἐμπεδοκλῆς λέγει· ἐν δ´ ἐχύθη	καθαροῖσι·	τὰ μὲν τελέθουσι γυναῖκες, ψύχεος
[1, 13]	καὶ περὶ καταμηνίων· γίγνεται γάρ	τισι	καταμήνια τῶν ζῳοτόκων. Διὰ τούτων
[1, 11]	ἐοίκασι δὲ μᾶλλον ταῦτα τοῖς	γονεῦσι	(τὰ ἀνομοιομερῆ οἷον πρόσωπον καὶ
[1, 12]	περιγιγνόμενον τοῦ τοιούτου, οἷον τοῖς	γραφεῦσι	τοῦ ἀνδρεικέλου πολλάκις περιγίγνεται ὅμοιον
[1, 8]	πρὸς τῷ ὑποζώματι, οἷον τοῖς	ἰχθύσι	πρός τε τοὺς ὄρνιθας καὶ
[1, 6]	γίγνεται ἡ ἀπόλυσις. Τοῖς δ´	ἰχθύσι	τοιοῦτος ὁ πόρος πᾶς ἐστιν
[1, 12]	ἱκάνον τὴν φύσιν, νέοις δ´	οὖσι	διὰ τὴν αὔξησιν· φθάνει γὰρ
[1, 14]	γενέσει οἷον ὀρεύς, οὐ μὴν	ἐπιπολάζουσί	γε αἱ καθάρσεις ὥσπερ ἀνθρώποις.
[1, 11]	μάλιστα πιστεύουσί τινες. (Φαίνεται δ´	ἐξετάζουσι	τὸν λόγον τοὐναντίον μᾶλλον· τά
[1, 11]	δ´ ἐχύθη καθαροῖσι· τὰ μὲν	τελέθουσι	γυναῖκες, ψύχεος ἀντιάσαντα Φαίνονται δ´
[1, 15]	τὰς ὄρνιθας τὰς γενναίας σπουδαζόντων	ποιοῦσι	μεταβάλλοντες τὰ πρῶτα ὀχεῖα καὶ
[1, 4]	τοῦ γὰρ σπερματικοῦ περιττώματος στασιμωτέραν	ποιοῦσι	τὴν κίνησιν, ἐν μὲν τοῖς
[1, 6]	σώματος περιελιττόμενοι ἀλλήλοις. Διὸ καὶ	δοκοῦσι	βραδύτερον ἀπολύεσθαι τῶν ἰχθύων, οὐ
[1, 7]	ἐν αὑτοῖς δ´ ᾠοτοκοῦσι πρῶτον.	οτοκοῦσι	δὲ τέλειον ᾠόν· οὕτω γὰρ
[1, 7]	δὲ οὐθέν. Θύραζε δὲ οὐκ	ᾠοτοκοῦσι	διὰ τὸ ψυχρὰ τὴν φύσιν
[1, 8]	ζῳοτοκοῦσιν ἐν αὑτοῖς καὶ τοῖς	ᾠοτοκοῦσι	θύραζε, καὶ τούτων τοῖς τε
[1, 7]	μὲν ζῳοτοκοῦσιν, ἐν αὑτοῖς δ´	ᾠοτοκοῦσι	πρῶτον. οτοκοῦσι δὲ τέλειον ᾠόν·
[1, 11]	λέγουσιν ἀπὸ παντὸς δ´ ἀπιέναι	φάσκουσι,	πῶς ἑτέρου προσγενομένου ἔσται μεῖζον
[1, 13]	τὰ καταμήνια καὶ φωνήν τε	μεταβάλλουσι	καὶ ἐπισημαίνει τὰ περὶ τοὺς
[1, 12]	ἧττον προΐενται σπέρμα καὶ ἧττον	ἐπιθυμοῦσι	τοῦ ἀφροδισιάζειν. Ὅμοιον δὲ καὶ
[1, 16]	τὸ εἶδος καὶ ἡ ἐπιστήμη	κινοῦσι	τὰς χεῖρας ἤ τι μόριον
[1, 12]	μιγνύμενον τροφῇ καθαρᾷ τρέφει καὶ	πονοῦσι	καταναλίσκεται. Τὸ δὲ τελευταῖον ἐκ
[1, 17]	τίμιον καὶ ἄτιμον πολὺ διαφέρει	σκοποῦσι	πρὸς φρόνησιν καὶ πρὸς τὸ
[1, 1]	φέρει καρπόν, συμβάλλεται δὲ τοῖς	φέρουσι	πρὸς τὸ πέττειν, οἷον συμβαίνει
[1, 7]	εἶναι τοῖς τέλεια τὰ ᾠὰ	τίκτουσι,	τοῖς δ´ ἀτελῆ κάτω· πρὸ
[1, 12]	Καὶ γὰρ δι´ ἀδυναμίαν οὐ	πέττουσι	καὶ διὰ δύναμιν ἀναλίσκουσιν ὥσπερ
[1, 11]	σπέρμα σχεδὸν ἐκ τούτων μάλιστα	πιστεύουσί	τινες. (Φαίνεται δ´ ἐξετάζουσι τὸν
[1, 4]	σφόδρα μεγάλους. Θᾶττον μὲν οὖν	ὀχεύουσι	τὰ ἐντὸς ἔχοντα· καὶ γὰρ
[1, 8]	ἐστι καὶ ἐν τοῖς μὴ	ἔχουσι	γεννητικὸν αἰδοῖον τῷ τῆς ξηρᾶς
[1, 9]	ἔχοντα τὴν ἀπάρτησιν τῶν πτερυγίων.	Ἔχουσι	δ´ οἱ μὲν ἄρρενες λεπτοὺς
[1, 6]	ὄφεις ὀχεύονται περιελιττόμενοι ἀλλήλοις, οὐκ	ἔχουσι	δ´ ὄρχεις οὐδ´ αἰδοῖον ὥσπερ
[1, 3]	καὶ τῶν ἰχθύων οἱ ζῳοτοκοῦντες.	Ἔχουσι	δὲ δικρόας καὶ τὰ μαλακόστρακα
[1, 17]	συμβαίνει καὶ ἐν τοῖς κεχωρισμένον	ἔχουσι	ζῴοις τὸ θῆλυ καὶ τὸ
[1, 7]	τῶν τετραπόδων. Οὐ μὴν ἀλλ´	ἔχουσι	καὶ αὗται αἱ ὑπεναντιώσεις κατὰ
[1, 7]	καὶ γὰρ πρὸς τῷ ὑποζώματι	ἔχουσι	καὶ κάτω παρήκουσαν πάντα τὰ
[1, 14]	ἐχόντων τοῖς εἰρημένοις, (τοῖς κάτω	ἔχουσι	καὶ μὴ ᾠοτοκοῦσιν) αἰτία ἡ
[1, 8]	εἴρηται πρότερον, ἀπηρτημένον. Ὁμοίως δ´	ἔχουσι	καὶ οἱ τῶν ἀρρένων πόροι,
[1, 8]	τῶν κητωδῶν ὄρχεις ἔχουσιν ἐντὸς	ἔχουσι,	καὶ τὰ ᾠοτόκα καὶ τετράποδα
[1, 8]	τούτων τοῖς τε τὰς ὑστέρας	ἔχουσι	κάτω καὶ τοῖς πρὸς τῷ
[1, 8]	πόροι ἔχουσιν· ἀλλὰ τοὺς ὄρχεις	ἔχουσι	κεκρυμμένους ὑπὸ τὸ περὶ τὴν
[1, 6]	εὐσυνάρμοστοί εἰσιν· ἐπεὶ οὖν οὐκ	ἔχουσι	μόρια οἷς περιλήψονται, ἀντὶ τούτου
[1, 8]	Διότι δὲ τὰς μὲν ὑστέρας	ἔχουσι	πάντα ἐντός, τοὺς δ´ ὄρχεις
[1, 11]	οὐθὲν ἀπέρχεται. Ἔνια δ´ οὐκ	ἔχουσί	πω ὅταν γεννῶσιν, οἷον τρίχωσιν
[1, 8]	ἐν φανερῷ εἰσιν οἱ ὄρχεις	ἔχουσι	σκέπην δερματικὴν τὴν καλουμένην ὀσχέαν·
[1, 5]	Δι´ ἣν μὲν οὖν αἰτίαν	ἔχουσι	τὰ ἔχοντα ὄρχεις εἴρηται, καὶ
[1, 3]	ἄρρεσι δύο πᾶσιν· ταύτας δ´	ἔχουσι	τὰ μὲν πρὸς τοῖς ἄρθροις,
[1, 8]	ἣν μὲν οὖν αἰτίαν ὑπεναντίως	ἔχουσι	τὰ περὶ τὰς ὑστέρας ἐνίοις
[1, 14]	ἕτερον, ἐν δὲ τοῖς κεχωρισμένας	ἔχουσι	τὰς δυνάμεις καὶ τὰ σώματα
[1, 8]	γαστρὶ ἀλλὰ πρὸς τῇ ὀσφύι	ἔχουσι	τὰς ὑστέρας· οὔτε γὰρ ἐμποδίζει
[1, 9]	γαστέρα κύτος. ~Πῶς μὲν οὖν	ἔχουσι	τῇ θέσει περὶ τὰ μόρια
[1, 8]	δερματικήν) οἷον τοῖς τ´ ἰχθυῶδες	ἔχουσι	τὸ δέρμα καὶ τοῖς φολιδωτόν,
[1, 8]	στάσιν. Τοῖς μὲν οὖν ἐντὸς	ἔχουσι	τοὺς ὄρχεις εὐθὺς ἐρηρεισμένοι εἰσὶν
[1, 17]	ἀλλὰ καὶ γνώσεώς τινος πάντα	μετέχουσι,	τὰ μὲν πλείονος τὰ δ´
[1, 7]	ἄνω καὶ ἐν τῷ πλαγίῳ	ἴσχουσι,	τὰ δὲ ζῷα ἐν τῷ
[1, 4]	γὰρ τὰς ὀχείας πολὺ μείζους	ἴσχουσι	τοὺς ὄρχεις, καὶ ὅσα γε
[1, 14]	μᾶλλον· ὅταν γὰρ δύο δακτύλους	ἀρθῶσι	τότε γίγνεται τὰ καταμήνια ταῖς
[1, 7]	οὖν τὸ ψυχρὰ εἶναι μαλακόδερμα	γεννῶσι,	(διὰ δὲ τὸ μαλακόδερμα οὐ
[1, 4]	πᾶσι γὰρ ἂν ὑπῆρχε τοῖς	γεννῶσι,	νῦν δ´ οὔθ´ οἱ ὄφεις
[1, 7]	γυναικῶν ἐὰν περὶ τὸν τόκον	ἀνασπάσωσι	χασμησάμεναι ἤ τι τοιοῦτον ποιήσασαι
[1, 13]	τῶν ῥινῶν ῥύσις αἵματος οὔτε	τι	ἄλλο μὴ τῶν καταμηνίων ἱσταμένων·
[1, 12]	τροφῆς περίττωμα φλέγμα καὶ εἴ	τι	ἄλλο τοιοῦτον· καὶ γὰρ τὸ
[1, 15]	ἀπὸ τοῦ ἄρρενος, οὔτ´ εἴ	τι	ἀπέρχεται διὰ τοῦτο ἐκ τούτου
[1, 15]	ἄρα ὅτι οὔτ´ ἀνάγκη ἀπιέναι	τι	ἀπὸ τοῦ ἄρρενος, οὔτ´ εἴ
[1, 11]	θῆλυ εἰς τὸ ἄρρεν μέρος	τι	αὑτοῦ ἀποτείνει· διὸ καὶ τὴν
[1, 11]	ἐξ αἵματος αἷμα γίγνεται. Διὰ	τί	γὰρ οὐκ ἂν καὶ ἅπαντα
[1, 11]	ἡ μὲν ἐν ἀνδρός διὰ	τί	γὰρ τὰ θήλεα οὐ γεννᾷ
[1, 12]	ἐκ τοῦ ἐναντίου, καὶ ἕτερόν	τι	δεῖ ὑποκεῖσθαι ἐξ οὗ ἔσται
[1, 11]	εἴη ὅμοια. Ταύτην δ´ εἴ	τι	δημιουργεῖ ὕστερον, τοῦτ´ ἂν εἴη
[1, 11]	ἀπὸ τοῦ γεγραμμένου· ὀνόματος ἀπῄει	τι,	εἰ μὲν ἀπὸ παντός, κἂν
[1, 12]	πρώτου, οὐ τῷ ἐξ ἐκείνου	τι	εἶναι τὸ ποιοῦν οἷον τοῦ
[1, 12]	δὲ συντήγματα τῶν παρὰ φύσιν	τι,	ἐκ δὲ τῶν παρὰ φύσιν
[1, 7]	εἶναι ἢ ἄνω, ὅπου μή	τι	ἐμποδίζει ἕτερον ἔργον τῆς φύσεως·
[1, 10]	ὥσπερ καὶ τοῦ ὅλου ἐστί	τι	ἐξ οὗ γίγνεται πρῶτον οὕτω
[1, 13]	τὸ ἀνάλογον ἢ ἐκ τούτων	τι.	Ἐπεὶ δ´ ἐκ τοῦ αἵματος
[1, 12]	νοσηματικόν. Χρησίμου ἄρα περιττώματος μέρος	τί	ἐστι τὸ σπέρμα. Χρησιμώτατον δὲ
[1, 12]	ἑπομένων πρῶτον λαβεῖν περὶ σπέρματος	τί	ἐστιν· οὕτω γὰρ καὶ περὶ
[1, 17]	ὄψιν μιγνυμένων καὶ συνδυαζομένων (ἕν	τι	ζῷον γίγνεσθαι ἐξ ἀμφοῖν) Καὶ
[1, 10]	θήλεα δὲ πότερον συμβάλλεται σπέρμα	τι	ἢ οὔ, καὶ εἰ μὴ
[1, 12]	τοῖς νῦν εἰρημένοις (μέρος γάρ	τι	ἡ διαβολὴ τῆς πάσης ταραχῆς
[1, 12]	καὶ πάσχον ἢ ὡς εἶδός	τι	καὶ ποιοῦν, ἢ καὶ ἄμφω.
[1, 14]	μὲν οὐ συμβάλλεται, συμβάλλεται δέ	τι	καὶ τοῦτ´ ἔστιν ἡ τῶν
[1, 13]	μόνον παρέχει τόπον, ἢ συμβάλλεταί	τι,	καὶ τοῦτο πῶς καὶ τίνα
[1, 11]	ταῦτα τῷ ἀπὸ παντὸς ἀπελθεῖν,	τί	κωλύει μηδ´ ἐκεῖνα τῷ ἀπὸ
[1, 16]	ἐπιστήμη κινοῦσι τὰς χεῖρας ἤ	τι	μόριον ἕτερον ποιάν τινα κίνησιν,
[1, 15]	μήτε (προΐεσθαι τὸ ἄρρεν τοιοῦτόν	τι	μόριον ὃ ἔσται ἐνυπάρχον τῷ
[1, 17]	ἐναίμων. Τὰ μὲν γὰρ ἡμέρας	τι	μόριον συνέχεται, ἡ δὲ γονὴ
[1, 2]	κατά τινα δύναμιν καὶ κατά	τι	μόριον, ὥσπερ καὶ ὁρατικὸν καὶ
[1, 16]	εἰς τὸ ἄρρεν τῶν αὑτοῦ	τι	μορίων, ὅμοιον ἔοικε ποιοῦντι ὥσπερ
[1, 11]	μορίων. Τοῦ δὲ σπέρματος φάναι	τι	νεῦρον εἶναι καὶ ὀστοῦν λίαν
[1, 9]	θήλειαν· ἀναγκαῖον γάρ, εἴπερ ἀφίησί	τι	ὁ ἄρρεν εἴτε σπέρμα εἴτε
[1, 11]	ἡ αὐτὴ αἰτία καὶ διὰ	τί	ὅμοια τοῖς γονεῦσιν. Γίγνεται δὲ
[1, 12]	ἄρρενος πρῶτον μίγμα οἷον κύημά	τι	ὂν ἢ ᾠόν· καὶ γὰρ
[1, 10]	ἄλλο οὐθέν, ἢ συμβάλλεται (μέν	τι,	οὐ σπέρμα δέ. Ἔτι δὲ
[1, 11]	δύναται μεταβάλλειν τὸ προσελθόν, διὰ	τί	οὐκ εὐθὺς ἐξ ἀρχῆς τὸ
[1, 11]	τοῦ μορίου ἐν τῷ σπέρματι.	Τί	οὖν διαφέρει ἐπὶ τούτου λέγειν
[1, 14]	γίγνεται μὲν πᾶσιν, πλὴν εἴ	τι	πεπήρωται ἐν τῇ γενέσει οἷον
[1, 11]	τὰ μὲν ἀνομοιομερῆ τῷ δύνασθαί	τι	ποιεῖν οἷον γλῶττα καὶ χείρ,
[1, 11]	ὅμοια τὴν φύσιν, ἀλλὰ γένος	τι	σκωλήκων. Δῆλον οὖν ὅτι οὐκ
[1, 10]	τῶν μορίων ἑκάστου εἴη ἄν	τι	σπέρμα ἴδιον. Πιθανὰ δὲ καὶ
[1, 10]	δὲ καὶ τὰ προϊέμενα σπέρμα	τί	συμβάλλεται διὰ τοῦ σπέρματος πρὸς
[1, 1]	(ταῦτα μὲν οὖν ὡς ἕν	τι	σχεδὸν ὑπολαβεῖν δεῖ) τρίτον δὲ
[1, 12]	ἀποχώρησις ἐπαμφοτερίζει διὰ τὸ προσλαμβάνειν	τι〉	τῆς μὴ χρησίμου τροφῆς. Εἰ
[1, 7]	τὸν τόκον ἀνασπάσωσι χασμησάμεναι ἤ	τι	τοιοῦτον ποιήσασαι δυστοκοῦσιν. Καὶ κεναὶ
[1, 8]	τῶν ζῴων, καὶ ὅλως διὰ	τί	τοῖς μὲν κάτω τοῖς δὲ
[1, 13]	καταμηνίων ἱσταμένων· ἐάν τε συμβῇ	τι	τούτων χείρους γίγνονται αἱ καθάρσεις
[1, 2]	οὐρανὸν δὲ καὶ ἥλιον ἤ	τι	τῶν ἄλλων τῶν τοιούτων ὡς
[1, 17]	τὰ δ´ ἕως ἂν ἀποπέμψῃ	τι	τῶν ἐπεισάκτων αὐτοῦ μορίων, ὃ
[1, 10]	ἂν εἴη τὸ ἀφ´ ἑκάστου	τι	τῶν μορίων ἐλθεῖν. Ἔτι δὲ
[1, 12]	γίγνεται τὸ περίττωμα. Ἔτι τόπος	συντήγματι	μὲν οὐθεὶς ἀποδέδοται κατὰ φύσιν
[1, 13]	τὸ τελευταῖον περίττωμα τῷ πρώτῳ	συντήγματι	ταὐτόν ἐστιν. Καὶ περὶ μὲν
[1, 12]	αὐτὸς τῷ περιττώματι καὶ τῷ	σπέρματι·	καὶ ὅσοις μὲν ἀμφοῖν γίγνεται
[1, 11]	διεσπασμένα τὰ μέρη ἐν τῷ	σπέρματι	πῶς ζῇ; εἰ δὲ συνεχῆ
[1, 11]	ὄντος τοῦ μορίου ἐν τῷ	σπέρματι.	Τί οὖν διαφέρει ἐπὶ τούτου
[1, 16]	τῶν σπέρμα προϊεμένων χρῆται τῷ	σπέρματι	ὡς ὀργάνῳ καὶ ἔχοντι κίνησιν
[1, 13]	οὐ τὸν αὐτὸν τρόπον τῷ	σπέρματι.	Ὥστ´ εὐλόγως εἰς τὴν πιμελὴν
[1, 7]	τὴν ὑστέραν ἀνάγκη πρὸς τῷ	ὑποζώματι	εἶναι τοῖς τέλεια τὰ ᾠὰ
[1, 14]	αἱ ὑστέραι μὴ πρὸς τῷ	ὑποζώματί	εἰσι μηδ´ ᾠοτοκοῦσιν, ἔτι δ´
[1, 8]	τοῖς δὲ ἄνω πρὸς τῷ	ὑποζώματί	εἰσιν εἴρηται. Διότι δὲ τὰς
[1, 7]	εἰδῶν· καὶ γὰρ πρὸς τῷ	ὑποζώματι	ἔχουσι καὶ κάτω παρήκουσαν πάντα
[1, 3]	τοὐμφανές, τὰ δὲ πρὸς τῷ	ὑποζώματι,	καθάπερ οἵ τ´ ὄρνιθες πάντες
[1, 8]	κάτω καὶ τοῖς πρὸς τῷ	ὑποζώματι,	οἷον τοῖς ἰχθύσι πρός τε
[1, 7]	τὰ〉 ζῳοτοκοῦντα ἄνω πρὸς τῷ	ὑποζώματι,	οὔτε τὰ ᾠοτοκοῦντα, ἀλλ´ οἱ
[1, 7]	ἀδύνατον ζῷα γίγνεσθαι πρὸς τῷ	ὑποζώματι·	τὰ μὲν γὰρ ἔμβρυα βάρος
[1, 7]	πᾶσαι, αἱ δὲ πρὸς τῷ	ὑποζώματι	ὑμενώδεις. Καὶ ἐπ´ αὐτῶν δὲ
[1, 11]	Φιλότητος, οὕτω τούτοις ἐν τῷ	σώματι.	Ἀδύνατον γὰρ συνεχῆ τὰ μόρια
[1, 12]	ὃ ἂν λαμβάνωμεν ἐν τῷ	σώματι	ἢ μέρος εἶναι τῶν κατὰ
[1, 14]	τὰ τοιαῦτ´ ἔχει ἐν τῷ	σώματι	μέρη εἰς ἃ τρέπεται ἡ
[1, 12]	ὁ πόρος ὁ αὐτὸς τῷ	περιττώματι	καὶ τῷ σπέρματι· καὶ ὅσοις
[1, 11]	ἀπιέναι σημεῖόν ἐστιν ἡ ὁμοιότης.	Ἔτι	ἀπὸ μιᾶς συνουσίας καὶ τῶν
[1, 13]	Οὐδὲν δὲ ἄτοπον τὸ συνειληφυίαις	ἔτι	γίγνεσθαι· καὶ γὰρ ὕστερον μέχρι
[1, 7]	οὐκ ἂν δύναιτο ταῦθ´ ὑπενεγκεῖν.	Ἔτι	δ´ ἀνάγκη δυστοκίαν εἶναι διὰ
[1, 14]	προΐενται τὴν ἰκμάδα ταύτην ἐντεῦθεν.	Ἔτι	δ´ οὐ πᾶσι γίγνεται τοῖς
[1, 14]	τῷ ὑποζώματί εἰσι μηδ´ ᾠοτοκοῦσιν,	ἔτι	δ´ (οὐδὲ τοῖς αἷμα μὴ
[1, 13]	πολὺ μὲν τὸ ἀπεληλυθὸς ᾖ,	ἔτι	δὲ γίγνηται μὲν κάθαρσις, μὴ
[1, 14]	πρόεσίν ἐστιν, ἀλλὰ πολὺ ὑπερβάλλει.	Ἔτι	δὲ καὶ ἐδέσματα ἕτερα ἑτέρων
[1, 10]	ἑκάστου τι τῶν μορίων ἐλθεῖν.	Ἔτι	δὲ καὶ εὔλογον ἂν εἶναι
[1, 10]	(μέν τι, οὐ σπέρμα δέ.	Ἔτι	δὲ καὶ τὰ προϊέμενα σπέρμα
[1, 13]	γεννᾶν τοῖς δὲ τὰ καταμήνια.	Ἔτι	δὲ καὶ τὰ τοιάδε σημεῖα
[1, 12]	ὥσπερ ἐκ νεύρου καὶ σαρκός.	Ἔτι	δὲ οὐδὲ κεχωρισμένον, τὰ δ´
[1, 14]	τῷ τοιούτῳ γίγνεσθαι πλείστην περίττωσιν.	Ἔτι	δὲ οὐδὲ τὰ τοιαῦτ´ ἔχει
[1, 13]	μεθισταμένης εἰς ταῦτα τῆς ἀποκρίσεως.	Ἔτι	δὲ οὔτε φλεβώδεις ὁμοίως γλαφυρώτερά
[1, 12]	τὸ ἐναντίον ἐκ τοῦ ἐναντίου.	Ἔτι	δὲ παρὰ ταῦτα ὡς Ἐπίχαρμος
[1, 11]	πάντα γὰρ ταῦτα ἄλογά ἐστιν.	Ἔτι	δὲ τὰ μέρη τὰ μὲν
[1, 5]	ἀφίησι πρὶν ἀνασπάσαι τοὺς ὄρχεις.	~Ἔτι	δὲ τὸ ὄργανον τὸ πρὸς
[1, 5]	ἡ αὐτὴ θέσις ἀμφοτέρων αὐτῶν.	Ἔτι	δὲ τοῖς γε τοὺς ὄρχεις
[1, 11]	τοῦ ἄρρενος καὶ τοῦ θήλεος.	Ἔτι	εἰ ἀπ´ ἀμφοτέρων ὁμοίως ἀπὸ
[1, 11]	οὐ τὸ ἀπελθεῖν ἀπὸ παντός.	Ἔτι	εἰ μὲν διεσπασμένα τὰ μέρη
[1, 11]	πρόβλημα τοῦτ´ ἐκείνοις ταὐτόν ἐστιν.	Ἔτι	εἰ τὸ θῆλυ μὴ προΐεται
[1, 11]	τῶν ἄλλων ἂν εἴη μορίων.	Ἔτι	ἔνια γίγνεται τῶν ζῴων οὔτ´
[1, 6]	αὐτῶν προμήκη τὴν φύσιν, εἰ	ἔτι	ἐπίστασις ἐγίγνετο περὶ τοὺς ὄρχεις
[1, 12]	τὴν τῆς ξηρᾶς ὑποστάσεως ἀποχώρησιν.	Ἔτι	ἡ μὲν σύντηξις ἀεὶ νοσώδης,
[1, 12]	καὶ τοῦτ´ ἀσθένημα συνέβη τισίν.	Ἔτι	ὁ πόρος ὁ αὐτὸς τῷ
[1, 12]	ἀπιούσης τὰ σώματ´ εὐημερεῖ μᾶλλον.	Ἔτι	ὅταν συναπίῃ ἄλλα περιττώματα· οὐ
[1, 11]	τις ἄν, τὰ δὲ προσφύεται.	ἔτι	οὐδ´ ἀπὸ τῶν περικαρπίων ἀπέρχεται·
[1, 12]	μᾶλλον διὰ τὴν εἰρημένην αἰτίαν.	Ἔτι	οὐκ ἐνυπάρχει σπέρμα οὔτ´ ἐν
[1, 11]	γίγνεται τὴν αὐτὴν ἔχοντα μορφήν.	Ἔτι	πότερον ἀπὸ τῶν ὁμοιομερῶν μόνον
[1, 11]	γίγνεται (τὸ χαίρειν τοῖς πλησιάζουσιν.	Ἔτι	πρὸς τῷ τέλει ἡ χαρά,
[1, 12]	οὖν λέγω ἀφ´ ἧς μηθὲν	ἔτι	συντελεῖται εἰς τὴν φύσιν ἀλλ´
[1, 11]	οὐ σπέρματος εἴη ἡ διαχώρισις.	Ἔτι	τὰ ἀποφυτευόμενα ἀφ´ αὑτοῦ φέρει
[1, 10]	ἑνὶ ἢ ὀλίγοις συμβαῖνον αὐτῶν.	Ἔτι	τὸ ἐκ κολοβῶν κολοβὰ γίγνεσθαι·
[1, 11]	οἷον τρίχωσιν πολιῶν ἢ γενείου.	ἔτι	τοῖς ἄνωθεν γονεῦσιν ἐοίκασιν ἀφ´
[1, 12]	ὥστ´ ὀλίγον γίγνεται τὸ περίττωμα.	Ἔτι	τόπος συντήγματι μὲν οὐθεὶς ἀποδέδοται
[1, 15]	ὑφ´ ἑτέρου ὠχευμένη ᾖ καὶ	ἔτι	ὠχροῦ ὄντος, κατὰ τὸν ὕστερον
[1, 11]	δὲ τούτων γίγνεται μὲν ζῷα	οὐκέτι	δ´ ὅμοια τὴν φύσιν, ἀλλὰ
[1, 11]	τὰ δ´ ὁμοιομερῆ σκληρότητι καὶ	μαλακότητι	καὶ τοῖς ἄλλοις τοῖς τοιούτοις
[1, 6]	οἷς περιλήψονται, ἀντὶ τούτου τῇ	ὑγρότητι	χρῶνται τοῦ σώματος περιελιττόμενοι ἀλλήλοις.
[1, 11]	καὶ χείρ, τὰ δ´ ὁμοιομερῆ	σκληρότητι	καὶ μαλακότητι καὶ τοῖς ἄλλοις
[1, 6]	οὐκ ἔχουσι μόρια οἷς περιλήψονται,	ἀντὶ	τούτου τῇ ὑγρότητι χρῶνται τοῦ
[1, 15]	εἰς τὸ λευκαίνεσθαι, γόνιμα γίγνεται	ἀντὶ	ὑπηνεμίων· ἐάν τε ὑφ´ ἑτέρου
[1, 1]	ὕλη τοῖς ζῴοις τὰ μέρη·	παντὶ	μὲν τῷ ὅλῳ τὰ ἀνομοιομερῆ,
[1, 13]	ἐστι τὸ ἀπελθὸν τῷ πρώτῳ	προστεθέντι.	Τὸν αὐτὸν τρόπον καὶ τὸ
[1, 15]	μόριον ὃ ἔσται ἐνυπάρχον τῷ	γεννηθέντι	ἀλλὰ μόνον τῇ δυνάμει τῇ
[1, 13]	προσελθὸν πρὸς τὰ μέρη τῷ	ὑπολειφθέντι.	Ὥστε τὸ σπέρμα ἐστὶ τὸ
[1, 12]	ἀνδρεικέλου πολλάκις περιγίγνεται ὅμοιον τῷ	ἀναλωθέντι.	Συντηκόμενον δὲ φθείρεται πᾶν καὶ
[1, 16]	τῷ σπέρματι ὡς ὀργάνῳ καὶ	ἔχοντι	κίνησιν ἐνεργείᾳ, ὥσπερ ἐν τοῖς
[1, 16]	αὑτοῦ τι μορίων, ὅμοιον ἔοικε	ποιοῦντι	ὥσπερ ἂν εἰ τὴν ὕλην
[1, 2]	οὗ γίγνεται ἐνυπάρχον ἐν τῷ	γεννῶντι	τὸ γεννώμενον. Ἐπεὶ δὲ δυνάμει
[1, 11]	συμφύεσθαί φησιν, τοῦτο δὲ φανερὸν	ὅτι	ἀδύνατον· οὔτε γὰρ μὴ ψυχὴν
[1, 11]	αἷμα οὐδὲ σάρξ. Δῆλον τοίνυν	ὅτι	ἀδύνατον τὸ ἀπελθὸν εἶναι συνώνυμον
[1, 13]	ἐστὶ τὰ καταμήνια περίττωμα καὶ	ὅτι	ἀνάλογον ὡς τοῖς ἄρρεσιν ἡ
[1, 11]	φυτὰ καὶ παντάπασιν· δῆλον γὰρ	ὅτι	ἀπὸ μιᾶς κινήσεως τὸν ἐπέτειον
[1, 2]	ἄρρεν τὸ ζῷον. Φανερὸν οὖν	ὅτι	ἀρχή τις οὖσα φαίνεται τὸ
[1, 11]	υἱὸς τῷ πατρὶ ὅμοια φορεῖ.	Ὅτι	δ´ ἡδονὴ σφοδροτέρα γίγνεται ἐν
[1, 13]	τοῖς θήλεσι τὰ καταμήνια φανερόν,	ὅτι	δ´ ὀρθῶς εἴρηται σημεῖα τὰ
[1, 12]	οἰκίας. Τὸ δὲ σπέρμα φανερὸν	ὅτι	δυοῖν τούτοιν ἐν θατέρῳ ἐστίν·
[1, 8]	τὰς ὑστέρας ἐντὸς εἶναι πᾶσιν	ὅτι	ἐν ταύταις ἐστὶ τὸ γιγνόμενον
[1, 14]	καὶ ὀδόντων ἐκκρίσεις. Σημεῖον δ´	ὅτι	ἐν τοῖς καταμηνίοις τὸ σπέρμα
[1, 14]	αὕτη δὲ φυσική. Ὥστε φανερὸν	ὅτι	εὐλόγως γίγνεται ἐκ τούτου ἡ
[1, 13]	ὥσπερ εἴρηται πρότερον (αἴτιον δ´	ὅτι	καὶ ἡ πιμελὴ περίττωμά ἐστι
[1, 11]	αὑτοῦ φέρει σπέρμα· δῆλον οὖν	ὅτι	καὶ πρὶν ἀποφυτευθῆναι ἀπὸ τοῦ
[1, 11]	ὁ αὐτὸς λόγος· δῆλον γὰρ	ὅτι	καὶ τούτοις ἀπὸ πάντων ἂν
[1, 11]	ὁμοιότης τοῦ ἀπιέναι ἀπὸ παντός,	ὅτι	καὶ φωνὴν καὶ ὄνυχας καὶ
[1, 11]	ἀπὸ παντὸς ἀπιέναι αἴτιον ἀλλ´	ὅτι	κνησμός ἐστιν ἰσχυρός· διὸ καὶ
[1, 12]	τὴν δὲ χρησίμην τὴν ἐναντίαν.	Ὅτι	μὲν δὴ τοιοῦτον περίττωμα οὐκ
[1, 11]	καὶ οὐ διηρθρωμένον τὸ γράμμα.	~Ὅτι	μὲν οὖν ἀπὸ παντὸς ἔρχεται
[1, 13]	τοῦτο πῶς καὶ τίνα τρόπον.	(Ὅτι	μὲν οὖν ἐστιν ἐσχάτη τροφὴ
[1, 12]	ὑπὸ τῆς παρὰ φύσιν ἀναλύσεως)	Ὅτι	μὲν οὖν οὐκ ἂν εἴη
[1, 15]	ἄρρενος ἀλλ´ εἰς τὸ ποιόν.	Ὅτι	μὲν οὖν οὔτ´ ἀπὸ παντὸς
[1, 13]	νῦν δ´ οὐ ποιεῖ τοῦτο.	~Ὅτι	μὲν οὖν περίττωμά ἐστι τὸ
[1, 14]	γιγνόμενα μάλιστα κατὰ φύσιν ἐστίν.	~Ὅτι	μὲν οὖν συμβάλλεται τὸ θῆλυ
[1, 14]	ἑνὸς ἤδη ἓν γίγνεται μόνον.	Ὅτι	μὲν οὖν τὸ θῆλυ εἰς
[1, 13]	ἡ τῶν καλουμένων καταμηνίων ἔκκρισις.	Ὅτι	μὲν τοίνυν ἐστὶ τὰ καταμήνια
[1, 4]	μόριον εἴη διὰ τούτων θάτερον.	Ὅτι	μὲν τοίνυν οὐκ ἀναγκαῖον πρὸς
[1, 12]	τροφῆς περίττωμά ἐστιν· σημεῖον δ´	ὅτι	μιγνύμενον τροφῇ καθαρᾷ τρέφει καὶ
[1, 2]	τοῖς σχήμασιν. Δεῖ δὲ νοεῖν	ὅτι	μικρᾶς ἀρχῆς μετακινουμένης πολλὰ συμμεταβάλλειν
[1, 12]	ὀλίγιστον γίγνεται. Ἐννοεῖν δὲ δεῖ	ὅτι	μικρῷ αὐξάνεται τὰ ζῷα καὶ
[1, 13]	μόνον ὁμώνυμον. {Φανερὸν δὲ καὶ	ὅτι	ὅσοις σύντηξις γίγνεται σπερματικὴ καὶ
[1, 9]	πάντων ἄδηλον, τὰ δὲ πλεῖστα	ὅτι	οὐ συνδυάζεται φανερόν· τίνα δὲ
[1, 13]	περίττωμα τὸ σπερματικόν. Σημεῖον δ´	ὅτι	οὐ τοιοῦτον σπέρμα προΐεται τὸ
[1, 11]	τοίνυν, εἰ τοῦτο θήσομεν οὕτως	ὅτι	οὐ τῷ ἀπελθεῖν ἀπό τινος
[1, 11]	τεθεωρημένων. Ὥστε φανερὸν ἂν εἴη	ὅτι	οὐδ´ ὅσα προΐεται γονὴν τῶν
[1, 6]	ὥσπερ εἴρηται πρότερον, αἰδοῖον μὲν	ὅτι	οὐδὲ σκέλη, ὄρχεις δὲ διὰ
[1, 11]	λέγειν ἀδύνατα. Πρῶτον μὲν οὖν	ὅτι	οὐθὲν σημεῖον ἡ ὁμοιότης τοῦ
[1, 14]	δυναμένοις γεννᾶν ἑνός. καὶ δῆλον	ὅτι	οὐκ ἀπὸ παντὸς ἔρχεται ἡ
[1, 11]	γένος τι σκωλήκων. Δῆλον οὖν	ὅτι	οὐκ ἀπὸ παντὸς μέρους ἀπιόντος
[1, 11]	ἐχόμενόν ἐστιν ἐπισκέψασθαι ἐπειδὴ φανερὸν	ὅτι	οὐκ ἀπὸ πάντων ἀποκρίνεται τὸ
[1, 15]	εἴδους ἡ σφαῖρα. Δῆλον ἄρα	ὅτι	οὔτ´ ἀνάγκη ἀπιέναι τι ἀπὸ
[1, 13]	δὲ καὶ τὰ τοιάδε σημεῖα	ὅτι	περίττωμά ἐστιν αὕτη ἡ ἔκκρισις
[1, 13]	ἀμφοῖν γίγνεται, ὥσπερ τινές φασιν,	ὅτι	πολλάκις τὸ θῆλυ συλλαμβάνει οὐ
[1, 7]	τὰ τῶν ἰχθύων. Αἴτιον δ´	ὅτι	πολύγονα ταῦτα καὶ τοῦτ´ ἔργον
[1, 13]	γιγνομένων ὕστερον δὲ μή, αἴτιον	ὅτι	ταῖς μὲν τοσαύτη γίγνεται ἰκμὰς
[1, 13]	ἐνίοις αἱματῶδες ἤδη προελήλυθεν, φανερὸν	ὅτι	τῆς αἱματικῆς ἂν εἴη περίττωμα
[1, 12]	συρρεῖ. Καὶ μαρτύρια τὰ συμβαίνοντα	ὅτι	τὸ εἰρημένον σπέρμα ἐστίν· ταῦτα
[1, 13]	σπερματικὰς ἅμα γίγνεσθαι ἀποκρίσεις, φανερὸν	ὅτι	τὸ θῆλυ οὐ συμβάλλεται σπέρμα
[1, 12]	γίγνεται καὶ ἐκ παιδὸς ἀνήρ,	ὅτι	τόδε μετὰ τόδε· ἄλλον δὲ
[1, 13]	κατὰ φύσιν, τὸ δὲ θῆλυ	ὅτι	τοιοῦτον εἴρηται πρότερον, ἀναγκαῖον καὶ
[1, 12]	ἀνθρώπου· γίγνεται γὰρ ἐκ τούτου	ὅτι	τοῦτό ἐστι τὸ σπέρμα. Ἐπεὶ
[1, 8]	πρὸς τῷ ὑποζώματί εἰσιν εἴρηται.	Διότι	δὲ τὰς μὲν ὑστέρας ἔχουσι
[1, 13]	ταῦτα γίγνεσθαι ἐκεῖνο οὐκ ἔστιν.	Διότι	μὲν οὖν ὥσπερ τὸ σπέρμα
[1, 9]	γὰρ θήλεα μείζω τῶν ἀρρένων	ἐστὶ	διὰ τὸ συμφέρειν πρὸς τὸν
[1, 13]	λειότερα τὰ θήλεα τῶν ἀρρένων	ἐστὶ	διὰ τὸ συνεκκρίνεσθαι τὴν εἰς
[1, 12]	ζῴων ἔνια ἐν ὅσοις μή	ἐστι	διωρισμένον τὸ ἄρρεν καὶ τὸ
[1, 13]	ὅτι καὶ ἡ πιμελὴ περίττωμά	ἐστι	καθάπερ τὸ σπέρμα, καὶ πεπεμμένον
[1, 13]	Διόπερ ἐπιδηλοτάτως ἀεὶ ὠχρόν τέ	ἐστι	καὶ ἀδηλόφλεβον, καὶ τὴν ἔλλειψιν
[1, 17]	Τό τε γὰρ ᾠὸν κύημά	ἐστι,	καὶ ἔκ τινος αὐτοῦ γίγνεται
[1, 8]	Ὅ τε πόρος ὁ αὐτός	ἐστι	καὶ ἐν τοῖς μὴ ἔχουσι
[1, 9]	τῶν ᾠοτόκων ἰχθύων τῶν πλείστων	ἐστὶ	καὶ ἐπὶ τῶν τετραπόδων καὶ
[1, 12]	εἴρηται. Ὁμοίως δὲ καὶ πολύχοά	ἐστι	καὶ πολύσπερμα τὰ μὲν διὰ
[1, 8]	τὸ ὑπόζωμα πρὸς τῇ ὀσφύι	ἐστὶ	καὶ τοῖς πρανέσι, προϊούσης δὲ
[1, 11]	ὀστοῦν καὶ τῶν ἄλλων ἕκαστόν	ἐστι	μορίων. Τοῦ δὲ σπέρματος φάναι
[1, 9]	ταῖς ὑστέραις ἀνάλογον μόριον ἐσχισμένον	ἐστὶ	παρὰ τὸ ἔντερον, ὥσπερ καὶ
[1, 10]	γεννώντων. Διὸ τοῦ αὐτοῦ λόγου	ἐστὶ	πότερον καὶ τὸ θῆλυ καὶ
[1, 13]	Τά τε γὰρ πίονα ἧττόν	ἐστι	σπερματικὰ τῶν ἀπιμέλων, ὥσπερ εἴρηται
[1, 4]	τίνος ἕνεκεν ἡ τῶν ὄρχεών	ἐστι	σύστασις. Εἰ δὴ πᾶν ἡ
[1, 12]	γὰρ πολύσπερμα τὰ δ´ ὀλιγόσπερμά	ἐστι,	τὰ δ´ ἄσπερμα πάμπαν, οὐ
[1, 10]	ὅσα αὐτῶν ἔναιμα τὴν φύσιν	ἐστί,	τὰ δ´ ἔντομα καὶ τὰ
[1, 13]	καταμηνίων ἔκκρισις. Ὅτι μὲν τοίνυν	ἐστὶ	τὰ καταμήνια περίττωμα καὶ ὅτι
[1, 10]	δόξειεν, ὥσπερ καὶ τοῦ ὅλου	ἐστί	τι ἐξ οὗ γίγνεται πρῶτον
[1, 13]	πότερον τὸ σῶμα τοῦ σπέρματός	ἐστι	τὸ αἴτιον τῆς γενέσεως ἢ
[1, 13]	τοῦ κονιάματος εὐθύς· ταὐτὸν γάρ	ἐστι	τὸ ἀπελθὸν τῷ πρώτῳ προστεθέντι.
[1, 8]	εἶναι πᾶσιν ὅτι ἐν ταύταις	ἐστὶ	τὸ γιγνόμενον ὃ δεῖται φυλακῆς
[1, 12]	ἢ ὡς ἐκ πρώτου κινήσαντός	(ἐστι	τὸ γιγνόμενον. Οὐ γὰρ δὴ
[1, 6]	πόρου τὸ μὲν ἔναιμον μέρος	ἐστὶ	τὸ δ´ ἄναιμον, ὃ δέχεται
[1, 16]	εἶναι τὴν ὕλην ἐξ ἧς	ἐστι	τὸ δημιουργούμενον. Καὶ εὐθὺς τὴν
[1, 1]	τοῖς σώμασιν, ἐν πᾶσι τούτοις	ἐστὶ	τὸ θῆλυ καὶ τὸ ἄρρεν,
[1, 1]	ἐν ἐκείνοις οὐδ´ ἐν τούτοις	ἐστὶ	τὸ θῆλυ καὶ τὸ ἄρρεν
[1, 1]	ἐν ὅσοις γένεσι τῶν ζῴων	ἐστὶ	τὸ θῆλυ καὶ τὸ ἄρρεν·
[1, 12]	γὰρ ἐκ τούτου ὅτι τοῦτό	ἐστι	τὸ σπέρμα. Ἐπεὶ δὲ πολλαχῶς
[1, 13]	τοῦτο. ~Ὅτι μὲν οὖν περίττωμά	ἐστι	τὸ σπέρμα χρησίμου τροφῆς καὶ
[1, 12]	Χρησίμου ἄρα περιττώματος μέρος τί	ἐστι	τὸ σπέρμα. Χρησιμώτατον δὲ τὸ
[1, 13]	τῷ ὑπολειφθέντι. Ὥστε τὸ σπέρμα	ἐστὶ	τὸ τῆς χειρὸς ἢ τὸ
[1, 15]	τὸ ἄρρεν καὶ πῶς αἴτιόν	ἐστι	τοῦ γιγνομένου τὸ σπέρμα τὸ
[1, 9]	πρὸς τὴν γένεσιν· ἔξω γάρ	ἐστι	τοῦ πόρου καὶ τοῦ σώματος.
[1, 13]	δὲ καὶ ἡ γονὴ περίττωμά	ἐστι	τροφῆς καὶ τῆς ἐσχάτης, ἤτοι
[1, 14]	ἀδυναμίᾳ γάρ τινι τὸ θῆλύ	ἐστι	τῷ μὴ δύνασθαι πέττειν ἐκ
[1, 1]	ἄρρεν τὸ δὲ θῆλυ τελειωθέν	ἐστι,	τῶν δ´ ἀναίμων τὰ μὲν
[1, 13]	ψυχικῆς ἢ ἄλλης τινὸς δυνάμεώς	ἐστι	χεὶρ οὐδὲ μόριον οὐθὲν ἀλλὰ
[1, 9]	καὶ τοῖς μαλακοστράκοις καὶ τούτοις,	ἔστι	γὰρ ᾗ τὸν θολὸν ἀφίησι
[1, 12]	πεττόμενον τὸ περίττωμα γίγνεσθαι πιμελήν·	ἔστι	γὰρ καὶ ἡ πιμελὴ περίττωμα
[1, 14]	γίγνεται ἐκ τούτου ἡ γένεσις.	Ἔστι	γὰρ τὰ καταμήνια σπέρμα οὐ
[1, 12]	ἤδη γίγνεται ἕκαστον τῶν μορίων.	Ἔστι	γὰρ τὸ μὲν πρότερον τὸ
[1, 14]	ἀλλὰ (τοῦ τόπου ἴδιος ἑκάσταις.	Ἔστι	γὰρ τῶν ὑστερῶν ἔκκρισις καὶ
[1, 9]	οὔτε τοῖς ἐναίμοις οὔθ´ ἑαυτοῖς.	Ἔστι	δὲ γένη τέτταρα τὰ λοιπά,
[1, 1]	τὴν συκῆν καὶ τὸν ἐρινεόν.	Ἔστι	δὲ καὶ ἐπὶ τῶν φυτῶν
[1, 8]	ἐπεῖναι βάρος ἐπὶ ταῖς ὑστέραις.	Ἔστι	δὲ καὶ ἕτερος ὁ πόρος
[1, 10]	περὶ τούτου πῶς ἔχει πρῶτον.	Ἔστι	δὲ σχεδὸν οἷς ἄν τις
[1, 4]	Λείπεται τοίνυν βελτίονός τινος χάριν.	Ἔστι	δὲ τῶν μὲν πλείστων ζῴων
[1, 16]	τῶν ἀρρένων, οὐθὲν μόριον τοῦτ´	ἔστι	τοῦ γιγνομένου κυήματος, ὥσπερ οὐδ´
[1, 14]	γενέσει, ὅταν ᾖ μήπω διηττημένη,	ἔνεστι	μὲν ἡ τροφή, δεῖται δ´
[1, 8]	ὑπὸ τὸ ὑπόζωμα πρὸς τῇ	ὀσφύι	ἐστὶ καὶ τοῖς πρανέσι, προϊούσης
[1, 8]	τῇ γαστρὶ ἀλλὰ πρὸς τῇ	ὀσφύι	ἔχουσι τὰς ὑστέρας· οὔτε γὰρ
[1, 8]	τοῖς δ´ ᾠοτόκοις πρὸς τῇ	ὀσφύι	καὶ τοῖς πρανέσιν· ὅσα δ´
[1, 3]	δ´ ἔχει τούτους πρὸς τῇ	ὀσφύι	κατὰ τὴν τῶν νεφρῶν χώραν,
[1, 5]	ἐχίνου· οὗτος δὲ πρὸς τῇ	ὀσφύι	μόνος διὰ τὴν αὐτὴν αἰτίαν
[1, 3]	πάντα ἐντὸς ἔχει πρὸς τῇ	ὀσφύι	τοὺς ὄρχεις καὶ δύο πόρους