Livre, chapitre
[1, 0]	~ΑΡΙΣΤΟΤΕΛΟΥΣ ΠΕΡΙ ΖΩΙΩΝ ΓΕΝΕΣΕΩΣ	Α.	~(Ἐπεὶ δὲ περὶ τῶν ἄλλων
[1, 4]	πρὸς τὴν ἐνέργειαν τῶν συνδυασμῶν.	Ἃ	δὲ δεῖ σωφρονέστερα εἶναι, ὥσπερ
[1, 7]	τῶν ᾠοτόκων τέλεια ᾠὰ τίκτουσιν,	ἃ	δεῖ πρὸς τὸ σώζεσθαι σκληρόδερμα
[1, 8]	ἄρρενα καὶ τὰ θήλεα καθ´	ἃ	ἐκκρίνεται τὸ περίττωμα τὸ ὑγρὸν
[1, 14]	ἐν τῷ σώματι μέρη εἰς	ἃ	τρέπεται ἡ περίττωσις ὥσπερ ἐν
[1, 10]	αὐτῶν. Ἔτι τὸ ἐκ κολοβῶν	κολοβὰ	γίγνεσθαι· διὰ μὲν γὰρ τὸ
[1, 11]	γονεῦσιν. Γίγνεται δὲ καὶ οὐ	κολοβὰ	ἐκ κολοβῶν, ὥσπερ καὶ ἀνόμοια
[1, 11]	Τοῦ δ´ ἐκ κολοβῶν γίγνεσθαι	κολοβὰ	ἡ αὐτὴ αἰτία καὶ διὰ
[1, 12]	ἔλαττον· εἰς γὰρ τὸ σῶμα	μέγα	ὂν ἀναλίσκεται τὸ πλεῖστον τῆς
[1, 6]	Ὅπερ συμβαίνει καὶ ἐπὶ τῶν	μέγα	τὸ αἰδοῖον ἐχόντων· ἀγονώτεροι γάρ
[1, 13]	μέχρι τινὸς φοιτᾷ τὰ καταμήνια,	ὀλίγα	δὲ καὶ οὐ διὰ παντός.
[1, 7]	οὖν ἐν αὑτοῖς ἐτελεσιούργουν ἀναγκαῖον	ὀλίγα	τῷ πλήθει εἶναι· νῦ δὲ
[1, 11]	καὶ ὀπίσθια; πάντα γὰρ ταῦτα	ἄλογά	ἐστιν. Ἔτι δὲ τὰ μέρη
[1, 14]	ἄρρεσιν· καίτοι οὐ προΐενται τὴν	ἰκμάδα	ταύτην ἐντεῦθεν. Ἔτι δ´ οὐ
[1, 5]	οὐ γὰρ ὥσπερ τὰ ἄλλα	τετράποδα	ἐπὶ τὰ πρανῆ ἐπιβαίνει ἀλλ´
[1, 5]	πρὸς τὸν συνδυασμὸν τὰ μὲν	τετράποδα	ἔχει· ἐνδέχεται γὰρ αὐτοῖς ἔχειν
[1, 3]	ὄρνιθες πάντες καὶ τὰ ᾠοτοκοῦντα	τετράποδα	τῶν δεχομένων τὸν ἀέρα καὶ
[1, 8]	ἔχουσι, καὶ τὰ ᾠοτόκα καὶ	τετράποδα	τῶν φολιδωτῶν. Καὶ τὸ τῶν
[1, 7]	Οἱ δ´ ὄρνιθες καὶ τὰ	τετράποδα	τῶν ᾠοτόκων τέλεια ᾠὰ τίκτουσιν,
[1, 10]	τὰ δ´ οὔ· καὶ τὰ	θήλεα	δὲ πότερον συμβάλλεται σπέρμα τι
[1, 8]	καὶ τὰ ἄρρενα καὶ τὰ	θήλεα	καθ´ ἃ ἐκκρίνεται τὸ περίττωμα
[1, 9]	τετραπόδων καὶ ᾠοτόκων· τὰ γὰρ	θήλεα	μείζω τῶν ἀρρένων ἐστὶ διὰ
[1, 9]	συνδυαζομένων ἐν τοῖς πλείστοις τὰ	θήλεα	μείζω τῶν ἀρρένων ἐστίν. Πόρους
[1, 11]	ἀνδρός διὰ τί γὰρ τὰ	θήλεα	οὐ γεννᾷ ἐξ αὑτῶν εἴπερ
[1, 13]	γλαφυρώτερά τε καὶ λειότερα τὰ	θήλεα	τῶν ἀρρένων ἐστὶ διὰ τὸ
[1, 17]	ποιήσας· οὕτω δ´ ᾠοτοκεῖ μακρὰ	δένδρεα·	πρῶτον ἐλαίας Τό τε γὰρ
[1, 12]	ὅλως οὐδὲ φέρει σπέρμα οἷον	ἰτέα	καὶ αἴγειρος. Εἰσὶ μὲν οὖν
[1, 12]	σπέρματος φύσις ἡ πρώτη, πάλιν	λεκτέα	τίς ἐστιν. Ἀνάγκη δὴ πᾶν
[1, 6]	σπέρμα πέττειν αὐτοὺς ὥσπερ τὰ	πεζὰ	καὶ ζῳοτόκα, ἀλλ´ ὑπὸ τῆς
[1, 7]	ἀλλ´ ἄνθρωποι μὲν καὶ τὰ	πεζὰ	πάντα κάτω πρὸς τοῖς ἄρθροις,
[1, 14]	μερίζεται ἔνθα μὲν εἰς πλείω	ἔνθα	δ´ εἰς ἐλάττω ἔνθα δὲ
[1, 14]	πλείω ἔνθα δ´ εἰς ἐλάττω	ἔνθα	δὲ μοναχῶς ἕτερος ἔσται λόγος.
[1, 14]	Δι´ ἣν δ´ αἰτίαν μερίζεται	ἔνθα	μὲν εἰς πλείω ἔνθα δ´
[1, 5]	ἐντεῦθεν καὶ τῇ θέσει κεῖσθαι	ἐνταῦθα	(διὸ καὶ ἐν τῇ ὁμιλίᾳ
[1, 6]	σπέρμα ὂν πορεύεται, ὥσθ´ ὅταν	ἐνταῦθα	ἔλθῃ ἡ γονὴ ταχεῖα καὶ
[1, 9]	τὰ πρανῆ ἐπιβαίνειν ἐμποδίζει τὰ	οὐραῖα	μακρὰν ἔχοντα τὴν ἀπάρτησιν τῶν
[1, 9]	τὸ δὲ πρανὲς ἐπαλλάξῃ τὰ	οὐραῖα·	τοῖς γὰρ ὑπτίοις πρὸς τὰ
[1, 1]	τῶν μὲν περὶ τὰ μόρια	τελευταῖα	ταῦτα, τῶν δὲ περὶ γενέσεως
[1, 9]	καὶ οἱ τέττιγες καὶ τὰ	φαλάγγια	καὶ οἱ σφῆκες καὶ οἱ
[1, 6]	ἀλλὰ πόρους ὥσπερ οἱ ἰχθύες·	διὰ	γὰρ τὸ εἶναι αὐτῶν προμήκη
[1, 7]	Μαλακόδερμα γοῦν τὰ ᾠὰ γεννῶσιν·	διὰ	γὰρ τὸ εἶναι ὀλιγόθερμα οὐ
[1, 15]	ὕλην, δῆλον ἐκ τῶν εἰρημένων.	Διὰ	γὰρ τοῦτο οὔτ´ αὐτὸ καθ´
[1, 7]	εἶναι τελείων ᾠῶν ἄνω ἔχει,	διὰ	δὲ τὸ ζῳοτοκεῖν κάτω, καὶ
[1, 7]	τὸ ψυχρὰ εἶναι μαλακόδερμα γεννῶσι,	(διὰ	δὲ τὸ μαλακόδερμα οὐ θύραζε·
[1, 8]	ἐκκρίσεως εἰσὶ διττοὶ οἱ πόροι·	διὰ	δὲ τὸ ὑγρὰν εἶναι τὴν
[1, 12]	δι´ ἀδυναμίαν οὐ πέττουσι καὶ	διὰ	δύναμιν ἀναλίσκουσιν ὥσπερ εἴρηται. Ὁμοίως
[1, 12]	ἐστι καὶ πολύσπερμα τὰ μὲν	διὰ	δύναμιν τὰ δὲ δι´ ἀδυναμίαν·
[1, 10]	τὸ ἐκ κολοβῶν κολοβὰ γίγνεσθαι·	διὰ	μὲν γὰρ τὸ τοῦ μορίου
[1, 7]	αὐτῶν ἡ φύσις τὸ ἔσχατον.	Διὰ	μὲν οὖν τὸ ψυχρὰ εἶναι
[1, 7]	τεθεωρηκέναι καὶ τῶν ἱστοριῶν. Ὥστε	διὰ	μὲν τὸ ᾠοτόκα εἶναι τελείων
[1, 3]	ἐν δὲ τοῖς ἐλάττοσιν ἄδηλοι	διὰ	μικρότητα τοῦ σώματος. ~Τὰ μὲν
[1, 14]	αἱμορροΐς ἐστιν, ἀλλ´ ἐκεῖναι μὲν	διὰ	νόσον αὕτη δὲ φυσική. Ὥστε
[1, 13]	καταμήνια, ὀλίγα δὲ καὶ οὐ	διὰ	παντός. Ἀλλὰ τοῦτο μὲν νοσηματῶδες,
[1, 11]	ὧν οὐθὲν ἀπῆλθεν· ἀποδιδόασι γὰρ	διὰ	πολλῶν γενεῶν αἱ ὁμοιότητες, οἷον
[1, 8]	ἡ τοῦ δέρματος φύσις ὑπεναντιοῦται	διὰ	σκληρότητα πρὸς τὸ μὴ περιληπτικὴν
[1, 8]	πρανῆ συμβαίνειν, τοῖς μὲν ζῳοτόκοις	διὰ	τὰ ἔμβρυα ἐν τοῖς προσθίοις
[1, 5]	πρανῆ ἐπιβαίνει ἀλλ´ ὀρθοὶ μίγνυνται	διὰ	τὰς ἀκάνθας. Δι´ ἣν μὲν
[1, 6]	δὲ μὴ ἔχει, καθάπερ εἴρηται,	διά	τε τὸ μὴ εὖ ἀλλὰ
[1, 12]	ἀρρωστίαις, ἐν μὲν τῷ κάμνειν	διὰ	τὴν ἀδυναμίαν, ἐν δὲ τῷ
[1, 14]	Ὥσπερ οὖν ἐν ταῖς κοιλίαις	διὰ	τὴν ἀπεψίαν γίγνεται διάρροια οὕτως
[1, 12]	τὴν φύσιν, νέοις δ´ οὖσι	διὰ	τὴν αὔξησιν· φθάνει γὰρ ἀναλισκόμενον
[1, 5]	δὲ πρὸς τῇ ὀσφύι μόνος	διὰ	τὴν αὐτὴν αἰτίαν δι´ ἥνπερ
[1, 8]	περὶ τὰς ὀχείας συμβαινόντων ἀναγκαίων.	Διὰ	τὴν αὐτὴν δ´ αἰτίαν καὶ
[1, 6]	Περιπλέκονται δ´ ἀλλήλοις οἱ ὄφεις	διὰ	τὴν ἀφυΐαν τῆς παραπτώσεως. Μικρῷ
[1, 6]	ὄρχεις ἐψύχετ´ ἂν ἡ γονὴ	διὰ	τὴν βραδυτῆτα. Ὅπερ συμβαίνει καὶ
[1, 12]	ἀφροδισιασμῶν ἔκλυσις καὶ ἀδυναμία μᾶλλον	διὰ	τὴν εἰρημένην αἰτίαν. Ἔτι οὐκ
[1, 12]	γὰρ ἀπὸ παντὸς ἀπιέναι φάναι	διὰ	τὴν θερμότητα τὴν ἀπὸ τῆς
[1, 6]	μῆκος τῶν πόρων ἀλλὰ καὶ	διὰ	τὴν περὶ ταῦτα σκευωρίαν. ~Τοῖς
[1, 1]	τῶν ἰδίων χωρίς, τίνα τρόπον	διὰ	τὴν τοιαύτην αἰτίαν ἐστὶν ἕκαστον,
[1, 12]	τὰς τραγώσας ἀμπέλους πάθος αἳ	διὰ	τὴν τροφὴν ἐξυβρίζουσιν (ἐπεὶ καὶ
[1, 16]	τὸ εἶδος ἀπ´ ἐκείνου ἐγγίγνεται	διὰ	τῆς κινήσεως ἐν τῇ ὕλῃ,
[1, 5]	γε τοὺς ὄρχεις ἔχουσιν ἔξω	διὰ	τῆς κινήσεως θερμαινομένου τοῦ αἰδοίου
[1, 11]	μὴ ἐξ αἵματος αἷμα γίγνεται.	Διὰ	τί γὰρ οὐκ ἂν καὶ
[1, 11]	φύσις, ἡ μὲν ἐν ἀνδρός	διὰ	τί γὰρ τὰ θήλεα οὐ
[1, 11]	κολοβὰ ἡ αὐτὴ αἰτία καὶ	διὰ	τί ὅμοια τοῖς γονεῦσιν. Γίγνεται
[1, 11]	γε δύναται μεταβάλλειν τὸ προσελθόν,	διὰ	τί οὐκ εὐθὺς ἐξ ἀρχῆς
[1, 8]	ἐνίοις τῶν ζῴων, καὶ ὅλως	διὰ	τί τοῖς μὲν κάτω τοῖς
[1, 10]	πάντα, καὶ εἰ μὴ πάντα,	διὰ	τίν´ αἰτίαν τὰ μὲν τὰ
[1, 9]	(συντελοῦντα πρὸς τὴν γένεσιν καὶ	διὰ	τίνας αἰτίας εἴρηται. Τῶν δ´
[1, 7]	τοῖς ζῳοτόκοις καὶ τοῖς ᾠοτόκοις	διὰ	τὸ ἀμφοτέρων μετέχειν τῶν εἰδῶν·
[1, 6]	ἔχει τοῦτο τὸ μόριον, καὶ	διὰ	τὸ ἀναγκαῖον εἶναι ταχεῖαν γίγνεσθαι
[1, 4]	δὴ πᾶν ἡ φύσις ἢ	διὰ	τὸ ἀναγκαῖον ποιεῖ ἢ διὰ
[1, 13]	περὶ τὴν κύησίν ἐστιν ἄριστα·	διὰ	τὸ ἄναιμα γὰρ εἶναι καὶ
[1, 14]	ἔστιν ὅτε ἀναλύονται αἱ κοιλίαι	διὰ	τὸ ἀποκρίνεσθαι περίττωμα εἰς τὴν
[1, 4]	διὰ τὸ ἀναγκαῖον ποιεῖ ἢ	διὰ	τὸ βέλτιον, κἂν τοῦτο τὸ
[1, 14]	ἐν τῇ συνουσίᾳ τὸ θῆλυ	διὰ	τὸ γίγνεσθαι παραπλησίαν τε χαρὰν
[1, 8]	μὲν ἐκτὸς τοῖς δ´ ἐντός	διὰ	τὸ (δεῖσθαι καὶ τούτους σκέπης
[1, 16]	συμβάλλονται τὸ παρ´ αὐτῶν γιγνόμενον,	(διὰ	τὸ ἐν τῷ θήλει εἶναι
[1, 8]	ἐμποδίζει ἡ τοῦ ᾠοῦ αὔξησις	διὰ	τὸ ἔξω τελειοῦσθαι καὶ προϊέναι
[1, 8]	ἐκτός, ταῦτα δ´ ἀμφοτέρως ἔχει	διὰ	τὸ μετειληφέναι ἀμφοτέρων καὶ εἶναι
[1, 6]	ἀγονώτεροι γάρ εἰσι τῶν μετριαζόντων	διὰ	τὸ μὴ γόνιμον εἶναι τὸ
[1, 12]	ἀδυναμίαν, ἐν δὲ τῷ γήρᾳ	διὰ	τὸ μὴ πέττειν τὸ ἱκάνον
[1, 14]	μοναχῶς ἕτερος ἔσται λόγος. Ἀλλὰ	διὰ	τὸ μηθέν γε διαφέρειν τῷ
[1, 6]	ὅτι οὐδὲ σκέλη, ὄρχεις δὲ	διὰ	τὸ μῆκος— ἀλλὰ πόρους ὥσπερ
[1, 7]	Ἔτι δ´ ἀνάγκη δυστοκίαν εἶναι	διὰ	τὸ μῆκος τῆς φορᾶς, ἐπεὶ
[1, 6]	ἀπολύεσθαι τῶν ἰχθύων, οὐ μόνον	διὰ	τὸ μῆκος τῶν πόρων ἀλλὰ
[1, 4]	τὴν ἐκτομὴν εὐθέως ὀχεύσας ἐπλήρωσε	διὰ	τὸ μήπω τοὺς πόρους ἀνεσπάσθαι.
[1, 12]	οὐκ ἔχουσιν ἢ οὐ γόνιμον	διὰ	τὸ μίγνυσθαι ἄχρηστον περίττωμα καὶ
[1, 12]	ἄγονόν ποτε γίγνεται τὸ ἀποχωροῦν	διὰ	τὸ ὀλίγον ἔχειν τὸ σπερματικόν.
[1, 1]	καὶ τὰ ζῶντα τῷ προσπεφυκέναι,	διὰ	τὸ παραπλησίαν αὐτῶν εἶναι τὴν
[1, 13]	γονῇ δύναμις, ὁτὲ δὲ συνεκκλύζεται	διὰ	τὸ πλῆθος. Ὅταν δὲ γενομένων
[1, 12]	δὲ τοῦ σπέρματος ἀποχώρησις ἐπαμφοτερίζει	διὰ	τὸ προσλαμβάνειν τι〉 τῆς μὴ
[1, 9]	θήλεα μείζω τῶν ἀρρένων ἐστὶ	διὰ	τὸ συμφέρειν πρὸς τὸν γιγνόμενον
[1, 13]	τὰ θήλεα τῶν ἀρρένων ἐστὶ	διὰ	τὸ συνεκκρίνεσθαι τὴν εἰς ταῦτα
[1, 13]	οὐκ ἂν ἦν· νῦν δὲ	διὰ	τὸ ταῦτα γίγνεσθαι ἐκεῖνο οὐκ
[1, 12]	σπέρμα ἐστίν· ταῦτα δὲ συμβαίνει	διὰ	τὸ τὴν φύσιν εἶναι τοῦ
[1, 12]	πιόνων, καὶ γυναῖκες καὶ ἄνδρες	διὰ	τὸ τοῖς εὐτραφέσι πεττόμενον τὸ
[1, 5]	καὶ τοῖς ἄποσιν οὐκ ἐνδέχεται	διὰ	τὸ τῶν μὲν τὰ σκέλη
[1, 7]	οὐθέν. Θύραζε δὲ οὐκ ᾠοτοκοῦσι	διὰ	τὸ ψυχρὰ τὴν φύσιν εἶναι
[1, 9]	δὲ τῆς πλεκτάνης τοῦ ἄρρενος	διὰ	τοῦ αὐλοῦ δίεσις ἐπὶ τῶν
[1, 17]	σπέρματος γένεσις, ὥστ´ ἐπεὶ τοῦτο	διὰ	τοῦ θήλεος γίγνεται καὶ τοῦ
[1, 9]	γὰρ ᾗ τὸν θολὸν ἀφίησι	διὰ	τοῦ πόρου. Ταῦτα δ´ ἐστὶν†
[1, 10]	τὰ προϊέμενα σπέρμα τί συμβάλλεται	διὰ	τοῦ σπέρματος πρὸς τὴν γένεσιν
[1, 12]	δι´ ἀσθένειαν ἀλλ´ ἐνίοις γε	διὰ	τοὐναντίον· καταναλίσκεται γὰρ εἰς τὸ
[1, 15]	λόγῳ καὶ ἐπὶ τῶν ἔργων.	Διὰ	τοῦτο γὰρ ἔνια τῶν ἀρρένων
[1, 15]	ἄρρενος, οὔτ´ εἴ τι ἀπέρχεται	διὰ	τοῦτο ἐκ τούτου ὡς ἐνυπάρχοντος
[1, 13]	τὰ μέρη διαδιδομένης τελευταίας. Καὶ	διὰ	τοῦτο μεγάλην ἔχει δύναμιν καὶ
[1, 15]	δεκτικὸν τοῦ περιττώματος μόριον. Καὶ	διὰ	τοῦτο τὰ τοιαῦτα τῶν ζῴων
[1, 2]	ἀπόκρισιν εἶναι καὶ ἐκ τούτων,	διὰ	τοῦτο τὸ θῆλυ καὶ τὸ
[1, 13]	γάρ τισι καταμήνια τῶν ζῳοτόκων.	Διὰ	τούτων γὰρ φανερὸν ἔσται καὶ
[1, 4]	κἂν τοῦτο τὸ μόριον εἴη	διὰ	τούτων θάτερον. Ὅτι μὲν τοίνυν
[1, 14]	τὸ ἀνάλογον ἐν τοῖς ἀναίμοις)	διὰ	ψυχρότητα τῆς φύσεως. Ὥσπερ οὖν
[1, 13]	ζῷον· καὶ οἷον ἐκείνων ἕκαστον	ἐνεργείᾳ	τοιοῦτον τὸ σπέρμα δυνάμει, ἢ
[1, 16]	ὡς ὀργάνῳ καὶ ἔχοντι κίνησιν	ἐνεργείᾳ,	ὥσπερ ἐν τοῖς κατὰ τέχνην
[1, 7]	πρὸς τῷ ὑποζώματι εἶναι τοῖς	τέλεια	τὰ ᾠὰ τίκτουσι, τοῖς δ´
[1, 7]	καὶ τὰ τετράποδα τῶν ᾠοτόκων	τέλεια	ᾠὰ τίκτουσιν, ἃ δεῖ πρὸς
[1, 9]	μορίων λόγοις) Ἔχει δ´ ἡ	θήλεια	μὲν ὑστερικὸν μόριον φανερῶς ἐν
[1, 15]	γὰρ ἀποτέκῃ τὰ ᾠὰ ἡ	θήλεια,	ὁ ἄρρην ἐπιρραίνει τὸν θορόν·
[1, 13]	Ἔτι δὲ καὶ τὰ τοιάδε	σημεῖα	ὅτι περίττωμά ἐστιν αὕτη ἡ
[1, 13]	φανερόν, ὅτι δ´ ὀρθῶς εἴρηται	σημεῖα	τὰ συμβαίνοντα περὶ αὐτά. Κατὰ
[1, 6]	ὅταν ἐνταῦθα ἔλθῃ ἡ γονὴ	ταχεῖα	καὶ τούτοις γίγνεται ἡ ἀπόλυσις.
[1, 1]	ὁμοιομερῆ, τούτοις δὲ τὰ καλούμενα	στοιχεῖα	τῶν σωμάτων) λοιπὸν δὲ τῶν
[1, 15]	σπουδαζόντων ποιοῦσι μεταβάλλοντες τὰ πρῶτα	ὀχεῖα	καὶ τὰ ὕστερα, ὡς οὐ
[1, 11]	ἐπὶ τῶν πλείστων ἐν τῇ	ὀχείᾳ	τὸ θῆλυ εἰς τὸ ἄρρεν
[1, 11]	καὶ ἀριστερὰ καὶ πρόσθια καὶ	ὀπίσθια;	πάντα γὰρ ταῦτα ἄλογά ἐστιν.
[1, 14]	τῶν τετραπόδων ὅσα κάμπτει τὰ	ὀπίσθια	σκέλη ἐντός· ταῦτα μὲν γὰρ
[1, 11]	καὶ δεξιὰ καὶ ἀριστερὰ καὶ	πρόσθια	καὶ ὀπίσθια; πάντα γὰρ ταῦτα
[1, 8]	δ´ ἀναγκαῖον ἢ πρὸς τὰ	πρόσθια	τοῦ σώματος ἢ πρὸς τὰ
[1, 3]	μαλακόστρακα τὰς ὑστέρας καὶ τὰ	μαλάκια,	καὶ τὰ καλούμενα τούτων ᾠὰ
[1, 13]	γονήν) τῶν τε ἀναίμων τὰ	μαλάκια	καὶ τὰ μαλακόστρακα περὶ τὴν
[1, 9]	καὶ ἐπὶ τὰ πρανῆ τὰ	μαλάκια·	(πότερον δὲ γενέσεως χάριν ἢ
[1, 10]	τὰ δ´ ἔντομα καὶ τὰ	μαλάκια	ποτέρως ἄδηλον. Ὥστε τοῦτο θεωρητέον
[1, 9]	ἐγγίγνεται τὸ ᾠόν. Τὰ δὲ	μαλάκια	συμπλέκεται μὲν κατὰ τὸ στόμα
[1, 12]	σπέρμα οὔτ´ ἐν τῇ πρώτῃ	ἡλικίᾳ	οὔτ´ ἐν τῷ γήρᾳ οὔτ´
[1, 14]	καταμήνια ἐπισημαίνει ἐν τῇ αὐτῇ	ἡλικίᾳ,	ὡς καὶ ἅμα διισταμένων τῶν
[1, 11]	καὶ εἰ πολλάκις συμβαίνει ἡ	ὁμιλία	αὕτη ἧττον γίγνεται (τὸ χαίρειν
[1, 5]	ἐνταῦθα (διὸ καὶ ἐν τῇ	ὁμιλίᾳ	ἡ σύντασις γίγνεται τῶν σκελῶν·
[1, 13]	γενομένης αὐτῇ τῆς ἐν τῇ	ὁμιλίᾳ	ἡδονῆς· καὶ γιγνομένης πάλιν οὐδὲν
[1, 11]	ἡδονὴ σφοδροτέρα γίγνεται ἐν τῇ	ὁμιλίᾳ	τῇ τῶν ἀφροδισίων, οὐ τὸ
[1, 14]	καὶ τὸ γίγνεσθαι ἐν τῇ	ὁμιλίᾳ	τὴν ἡδονὴν τῇ ἁφῇ κατὰ
[1, 12]	τροφῆς τῆς ξηρᾶς ἡ κάτω	κοιλία	καὶ τῆς ὑγρᾶς ἡ κύστις
[1, 12]	καὶ τῆς χρησίμης ἡ ἄνω	κοιλία,	καὶ τοῖς σπερματικοῖς ὑστέραι καὶ
[1, 14]	ἡ γυνὴ ὥσπερ ἄρρεν ἄγονον·	ἀδυναμίᾳ	γάρ τινι τὸ θῆλύ ἐστι
[1, 12]	ἐκ τῶν ἀφροδισιασμῶν ἔκλυσις καὶ	ἀδυναμία	μᾶλλον διὰ τὴν εἰρημένην αἰτίαν.
[1, 17]	ἐστιν ἄλλο ἔργον οὐδὲ πρᾶξις	οὐδεμία	πλὴν ἡ τοῦ σπέρματος γένεσις,
[1, 15]	τὸ ἄρρεν. Ἐάν τε γὰρ	ὑπηνέμια	τύχῃ κύουσα ἡ ὄρνις, ἐὰν
[1, 16]	ἀτελῆ δὲ συνιστᾶσι τὰ καλούμενα	ὑπηνέμια	ᾠά) ἥ τε γένεσις ἐν
[1, 3]	ἔμπροσθεν ἔχει τοὺς ὄρχεις, ἀλλ´	ἔνια	αὐτῶν ἔσω πρὸς τῷ τέλει
[1, 1]	μορίων τινῶν ἐν τοῖς φυτοῖς·	ἔνια	γὰρ αὐτὰ μὲν οὐ συνίσταται
[1, 11]	μιᾶς συνουσίας καὶ τῶν ζῴων	ἔνια	γεννᾷ πολλά (τὰ δὲ φυτὰ
[1, 11]	ἄλλων ἂν εἴη μορίων. Ἔτι	ἔνια	γίγνεται τῶν ζῴων οὔτ´ ἐξ
[1, 12]	πιμελὴ περίττωμα δι´ εὐβοσίαν ὑγιεινόν.	Ἔνια	δ´ ὅλως οὐδὲ φέρει σπέρμα
[1, 11]	κίνησιν, ἀφ´ ὧν οὐθὲν ἀπέρχεται.	Ἔνια	δ´ οὐκ ἔχουσί πω ὅταν
[1, 12]	τε φυτὰ καὶ τῶν ζῴων	ἔνια	ἐν ὅσοις μή ἐστι διωρισμένον
[1, 15]	τῶν ἔργων. Διὰ τοῦτο γὰρ	ἔνια	τῶν ἀρρένων καὶ συνδυαζομένων τοῖς
[1, 14]	ἢ πλείω τὴν τοιαύτην, οἷον	ἔνια	τῶν δριμέων ἐπίδηλον ποιεῖ εἰς
[1, 1]	οὔτε ἄρρεν· τοιαῦτα δ´ ἐστὶν	ἔνια	τῶν ἐντόμων. Καὶ τοῦτο συμβέβηκεν
[1, 13]	ἄν τις εἰς τοῦτο μαρτύρια	ἔνια	τῶν συμβαινόντων τοῖς ζῴοις. Τά
[1, 14]	τοῦτο καὶ τοῖς θήλεσι τὰ	καταμήνια	ἐπισημαίνει ἐν τῇ αὐτῇ ἡλικίᾳ,
[1, 13]	δύνασθαι γεννᾶν τοῖς δὲ τὰ	καταμήνια.	Ἔτι δὲ καὶ τὰ τοιάδε
[1, 13]	τοῖς δὲ θήλεσι ῥήγνυται τὰ	καταμήνια	καὶ φωνήν τε μεταβάλλουσι καὶ
[1, 13]	ὕστερον μέχρι τινὸς φοιτᾷ τὰ	καταμήνια,	ὀλίγα δὲ καὶ οὐ διὰ
[1, 13]	μὲν γὰρ σπέρμα ἦν τὰ	καταμήνια	οὐκ ἂν ἦν· νῦν δὲ
[1, 14]	τῇ καταμηνίων συστάσει, τὰ δὲ	καταμήνια	περίττωμα, δῆλον. Ὃ δ´ οἴονταί
[1, 13]	ὥσπερ τὸ σπέρμα καὶ τὰ	καταμήνια	περίττωμά ἐστιν εἴρηται· λάβοι δ´
[1, 13]	Ὅτι μὲν τοίνυν ἐστὶ τὰ	καταμήνια	περίττωμα καὶ ὅτι ἀνάλογον ὡς
[1, 14]	ἡ γένεσις. Ἔστι γὰρ τὰ	καταμήνια	σπέρμα οὐ καθαρὸν ἀλλὰ δεόμενον
[1, 14]	δακτύλους ἀρθῶσι τότε γίγνεται τὰ	καταμήνια	ταῖς πλείσταις. Ἐν ὅσοις μὲν
[1, 13]	περὶ καταμηνίων· γίγνεται γάρ τισι	καταμήνια	τῶν ζῳοτόκων. Διὰ τούτων γὰρ
[1, 13]	γονὴ οὕτω τοῖς θήλεσι τὰ	καταμήνια	φανερόν, ὅτι δ´ ὀρθῶς εἴρηται
[1, 11]	τὰ ἄνω καὶ κάτω καὶ	δεξιὰ	καὶ ἀριστερὰ καὶ πρόσθια καὶ
[1, 16]	τοιούτων ἀρρένων οὐθὲν δι´ ἑτέρων	οἵα	τε ποιεῖν ἡ φύσις, ἀλλὰ
[1, 12]	καὶ τοῖς σπερματικοῖς ὑστέραι καὶ	αἰδοῖα	καὶ μαστοί· εἰς τούτους γὰρ
[1, 8]	ὑγρὰ τούτοις πᾶσιν. Διὸ ἔχουσιν	αἰδοῖα	τὰ τοιαῦτα πάντα καὶ τὰ
[1, 11]	μέρους ἀπιόντος γίγνονται ὅσα ἑτερογενῆ·	ὅμοια	γὰρ ἂν ἦν εἴπερ τοῦ
[1, 13]	αἵματος ἀποχώρησις ἐκλυτικόν καὶ τὸ	ὅμοια	γίγνεσθαι τὰ ἔκγονα τοῖς γεννήσασιν
[1, 11]	ἐκεῖνα τῷ ἀπὸ παντὸς ἀπελθεῖν	ὅμοια	εἶναι ἀλλὰ δι´ ἄλλην αἰτίαν;
[1, 11]	γε ταύτης οὐκ ἂν εἴη	ὅμοια.	Ταύτην δ´ εἴ τι δημιουργεῖ
[1, 11]	γίγνεται μὲν ζῷα οὐκέτι δ´	ὅμοια	τὴν φύσιν, ἀλλὰ γένος τι
[1, 11]	αὐτὴ αἰτία καὶ διὰ τί	ὅμοια	τοῖς γονεῦσιν. Γίγνεται δὲ καὶ
[1, 11]	γὰρ ὅμοιος υἱὸς τῷ πατρὶ	ὅμοια	φορεῖ. Ὅτι δ´ ἡδονὴ σφοδροτέρα
[1, 1]	τῶν ἄλλων ζῴων) εἰ δ´	ἀνόμοια	μὲν δυνάμενα δὲ συνδυάζεσθαι, πάλιν
[1, 11]	κολοβὰ ἐκ κολοβῶν, ὥσπερ καὶ	ἀνόμοια	τοῖς τεκνώσασιν· περὶ ὧν ὕστερον
[1, 14]	κοιλίαις διὰ τὴν ἀπεψίαν γίγνεται	διάρροια	οὕτως ἐν ταῖς φλεψὶν αἵ
[1, 12]	ἐποικοδόμησιν, ἐκ τῆς διαβολῆς ἡ	λοιδορία,	ἐκ δὲ ταύτης ἡ μάχη·
[1, 11]	σώματι. Ἀδύνατον γὰρ συνεχῆ τὰ	μόρια	γίγνεσθαι καὶ ἀπιέναι εἰς ἕνα
[1, 2]	τέκνωσιν καὶ πρὸς τὸν συνδυασμὸν	μόρια,	καὶ ταῦτα διαφέροντ´ ἀλλήλων καθὸ
[1, 10]	καὶ ὅλον τὸ σῶμα καὶ	μόρια	μορίοις· εἴπερ οὖν καὶ τῷ
[1, 6]	εἰσιν· ἐπεὶ οὖν οὐκ ἔχουσι	μόρια	οἷς περιλήψονται, ἀντὶ τούτου τῇ
[1, 2]	τὴν αἴσθησιν. Τοιαῦτα δὲ τυγχάνει	μόρια	ὄντα τοῦ μὲν θήλεος αἱ
[1, 9]	ἔχουσι τῇ θέσει περὶ τὰ	μόρια	τὰ (συντελοῦντα πρὸς τὴν γένεσιν
[1, 1]	συνήγαγε, τῶν μὲν περὶ τὰ	μόρια	τελευταῖα ταῦτα, τῶν δὲ περὶ
[1, 4]	σώματος. ~Τὰ μὲν οὖν εἰρημένα	μόρια	τοῖς ζῴοις τοῦτον ἔχει τὸν
[1, 13]	δ´ ἄν τις εἰς τοῦτο	μαρτύρια	ἔνια τῶν συμβαινόντων τοῖς ζῴοις.
[1, 12]	γὰρ ἀθροίζεται καὶ συρρεῖ. Καὶ	μαρτύρια	τὰ συμβαίνοντα ὅτι τὸ εἰρημένον
[1, 10]	Πιθανὰ δὲ καὶ τὰ τοιαῦτα	μαρτύρια	ταύταις ταῖς δόξαις· οὐ γὰρ
[1, 16]	κεραμεύς, καὶ ὅλως πᾶσα ἡ	ἐργασία	καὶ ἡ κίνησις ἡ ἐσχάτη
[1, 14]	ὑγρὰν ἀπόκρισιν, οὐκ ἔστιν ἡ	ὑγρασία	αὕτη σπερματικὴ ἀλλὰ (τοῦ τόπου
[1, 14]	δὲ συμβαίνειν ἡδονὴν ἐν τῇ	συνουσίᾳ	οὐ μόνον τοῦ σπέρματος προϊεμένου
[1, 14]	τινες σπέρμα συμβάλλεσθαι ἐν τῇ	συνουσίᾳ	τὸ θῆλυ διὰ τὸ γίγνεσθαι
[1, 14]	ὁ δὲ ὀπὸς ἢ ἡ	πυετία	τὸ τὴν ἀρχὴν ἔχον τὴν
[1, 14]	κάτω ἔχουσι καὶ μὴ ᾠοτοκοῦσιν)	αἰτία	ἡ ξηρότης τῶν σωμάτων, ὀλίγον
[1, 11]	κολοβῶν γίγνεσθαι κολοβὰ ἡ αὐτὴ	αἰτία	καὶ διὰ τί ὅμοια τοῖς
[1, 13]	ἀναίμων τὰ μαλάκια καὶ τὰ	μαλακόστρακα	περὶ τὴν κύησίν ἐστιν ἄριστα·
[1, 9]	τρόπον ὕστερον λεκτέον) Τὰ δὲ	μαλακόστρακα	συνδυάζεται μὲν ὥσπερ τὰ ὀπισθουρητικά,
[1, 3]	Ἔχουσι δὲ δικρόας καὶ τὰ	μαλακόστρακα	τὰς ὑστέρας καὶ τὰ μαλάκια,
[1, 1]	ἕκαστον, λέγω δὲ ταύτην τὴν	ἕνεκά	του· ὑπόκεινται γὰρ αἰτίαι τέτταρες,
[1, 1]	αἰτίαι τέτταρες, τό τε οὗ	ἕνεκα	ὡς τέλος καὶ ὁ λόγος
[1, 1]	γὰρ λόγος καὶ τὸ οὗ	ἕνεκα	ὡς τέλος ταὐτὸν καὶ ἡ
[1, 13]	τε γὰρ πίονα ἧττόν ἐστι	σπερματικὰ	τῶν ἀπιμέλων, ὥσπερ εἴρηται πρότερον
[1, 1]	εἰπεῖν, ὅσα μὲν κατὰ τόπον	μεταβλητικὰ	τῶν ζῴων ὄντα τὰ μὲν
[1, 9]	μαλακόστρακα συνδυάζεται μὲν ὥσπερ τὰ	ὀπισθουρητικά,	ὅταν τὸ μὲν ὕπτιον τὸ
[1, 1]	τῶν ζῴων ὄντα τὰ μὲν	νευστικὰ	τὰ δὲ πτηνὰ τὰ δὲ
[1, 1]	τὰ δὲ πτηνὰ τὰ δὲ	πεζευτικὰ	τοῖς σώμασιν, ἐν πᾶσι τούτοις
[1, 1]	ζητεῖ τέλος. Ὅσα δὲ μὴ	πορευτικὰ	καθάπερ τὰ ὀστρακόδερμα τῶν ζῴων
[1, 12]	τὸ τὰ μεγάλα τῶν ζῴων	ὀλιγοτόκα	εἶναι, τὰ δὲ μικρὰ πολύγονα.
[1, 7]	ἱστοριῶν. Ὥστε διὰ μὲν τὸ	ᾠοτόκα	εἶναι τελείων ᾠῶν ἄνω ἔχει,
[1, 8]	ἔχουσιν ἐντὸς ἔχουσι, καὶ τὰ	ᾠοτόκα	καὶ τετράποδα τῶν φολιδωτῶν. Καὶ
[1, 8]	καὶ εἶναι καὶ ζῳοτόκα καὶ	ᾠοτόκα·	τὰ μὲν γὰρ ἄνω τῆς
[1, 8]	τε τοὺς ὄρνιθας καὶ τὰ	ᾠοτόκα	τῶν τετραπόδων, καὶ τοῖς κατ´
[1, 6]	αὐτοὺς ὥσπερ τὰ πεζὰ καὶ	ζῳοτόκα,	ἀλλ´ ὑπὸ τῆς ὥρας τὸ
[1, 14]	δὲ μὴ προΐεσθαι. Ὅσα δὲ	ζῳοτόκα	ἄνευ ᾠοτοκίας (ταῦτα δ´ ἐστὶν
[1, 8]	μετειληφέναι ἀμφοτέρων καὶ εἶναι καὶ	ζῳοτόκα	καὶ ᾠοτόκα· τὰ μὲν γὰρ
[1, 3]	τὰ φολιδωτὰ πάντα. Τὰ δὲ	ζῳοτόκα	πάντα μὲν ἐν τῷ ἔμπροσθεν
[1, 5]	ἰχθύσιν. Πάντα δ´ ἔχει τὰ	ζῳοτόκα	τοὺς ὄρχεις ἐν τῷ πρόσθεν,
[1, 11]	οἷον αἷμα ἀπὸ (αἵματος ἢ	σάρκα	ἀπὸ σαρκός. Ἀλλὰ μὴν εἴ
[1, 14]	πήξει τὸ μὲν σῶμα τὸ	γάλα	ἐστίν, ὁ δὲ ὀπὸς ἢ
[1, 11]	τοῦτ´ ἀδύνατον. Ὥσπερ γὰρ καὶ	μεγάλα	ὄντ´ ἀδύνατον διεσπασμένα σώζεσθαι καὶ
[1, 12]	ἀλλὰ περίττωμα μᾶλλον τὸ τὰ	μεγάλα	τῶν ζῴων ὀλιγοτόκα εἶναι, τὰ
[1, 7]	δὲ καὶ τὰ ζῳοτοκοῦντα πρὸς	ἄλληλα	διαφοράν. Τὰ μὲν γὰρ οὐ
[1, 12]	τῷ αὐτῷ τοῖς ὁμοειδέσι πρὸς	ἄλληλα,	οἷον ἀνθρώπῳ πρὸς ἄνθρωπον καὶ
[1, 11]	οὐκέτι δ´ ὅμοια τὴν φύσιν,	ἀλλὰ	γένος τι σκωλήκων. Δῆλον οὖν
[1, 14]	τὰ καταμήνια σπέρμα οὐ καθαρὸν	ἀλλὰ	δεόμενον ἐργασίας, ὥσπερ ἐν τῇ
[1, 11]	ἀπὸ παντὸς ἀπελθεῖν ὅμοια εἶναι	ἀλλὰ	δι´ ἄλλην αἰτίαν; εἰ δ´
[1, 14]	δὲ μοναχῶς ἕτερος ἔσται λόγος.	Ἀλλὰ	διὰ τὸ μηθέν γε διαφέρειν
[1, 11]	ὅλον δ´ ἀπ´ οὐδετέρου ἀπιέναι,	ἀλλὰ	διέσπασται μελέων φύσις, ἡ μὲν
[1, 17]	γὰρ κοῖνον τῶν ζώντων πάντων)	ἀλλὰ	καὶ γνώσεώς τινος πάντα μετέχουσι,
[1, 6]	διὰ τὸ μῆκος τῶν πόρων	ἀλλὰ	καὶ διὰ τὴν περὶ ταῦτα
[1, 3]	τὰ ζῳοτοκοῦντα μὴ μόνον θύραζε	ἀλλὰ	καὶ ἐν αὑτοῖς καὶ (οἱ
[1, 7]	γὰρ οὐ μόνον θύραζε ζῳοτοκεῖ	ἀλλὰ	καὶ ἐν αὑτοῖς, οἷον ἄνθρωποί
[1, 12]	γὰρ μόνον σπέρμα τὸ ἀπιὸν	ἀλλὰ	καὶ ἕτεραι μεμιγμέναι δυνάμεις τούτοις
[1, 14]	μόνον τοῦ σπέρματος προϊεμένου ἐστὶν	ἀλλὰ	καὶ πνεύματος ἐξ οὗ συνισταμένου
[1, 10]	γίγνονται τοῖς γονεῦσιν οἱ παῖδες	ἀλλὰ	καὶ τὰ ἐπίκτητα· οὐλάς τε
[1, 11]	καὶ δέονται τῆς ἀλλήλων συνουσίας.	Ἀλλὰ	καὶ τοῦτ´ ἀδύνατον. Ὥσπερ γὰρ
[1, 2]	αὐτὸ θῆλυ καὶ ἄρρεν ἐστὶν	ἀλλὰ	κατά τινα δύναμιν καὶ κατά
[1, 17]	αὑτῶν καὶ προΐεται οὐ γονὴν	ἀλλὰ	κύημα τὰ καλούμενα σπέρματα. Καὶ
[1, 13]	ἐξικμάζῃ ὡς ἐπὶ τὸ πολύ,	ἀλλὰ	μετὰ τὴν κάθαρσιν. Ὁτὲ μὲν
[1, 11]	δημιουργοῦντος, οἷον ἀπὸ τοῦ τέκτονος	ἀλλὰ	μὴ ἀπὸ τῆς ὕλης. Νῦν
[1, 11]	εἶναι γίγνεσθαι αἷμα καὶ σάρκας,	ἀλλὰ	μὴ αὐτὸ εἶναι ἐκεῖνο καὶ
[1, 17]	καὶ ταύτης τυχεῖν τῆς γνώσεως	ἀλλὰ	μὴ κεῖσθαι τεθνεὸς καὶ μὴ
[1, 11]	γὰρ τῆς συνθέσεως πῶς ἐνδέχεται;	ἀλλὰ	(μὴν ἄνευ γε ταύτης οὐκ
[1, 11]	(αἵματος ἢ σάρκα ἀπὸ σαρκός.	Ἀλλὰ	μὴν εἴ γ´ ἐξ ἑτέρου
[1, 11]	εἰ μὴ μεταβάλλει τὸ προσελθόν;	Ἀλλὰ	μὴν εἴ γε δύναται μεταβάλλειν
[1, 12]	τὰ δ´ ἄλλα πάντα μέρη.	Ἀλλὰ	μὴν οὐδὲ τῶν παρὰ φύσιν
[1, 12]	φύσιν. Ἀνάγκη ἄρα περίττωμα εἶναι.	Ἀλλὰ	μὴν περίττωμά γε πᾶν ἢ
[1, 15]	ἐκ τοῦ κινουμένου καὶ κινοῦντος.	Ἀλλὰ	μὴν τό γε θῆλυ ᾗ
[1, 11]	συμφύεσθαι ὥστ´ εἶναι πάλιν ἕν.	Ἀλλὰ	μὴν τοῦτον τὸν τρόπον συμβαίνει
[1, 16]	οἵα τε ποιεῖν ἡ φύσις,	ἀλλὰ	μόλις αὐτῆς προσεδρευούσης ἰσχύουσιν αἱ
[1, 11]	ἔδει ἀπὸ πάντων ἀξιοῦν ἀπιέναι	ἀλλὰ	μόνον ἀπὸ τοῦ δημιουργοῦντος, οἷον
[1, 13]	ἐστι χεὶρ οὐδὲ μόριον οὐθὲν	ἀλλὰ	μόνον ὁμώνυμον. {Φανερὸν δὲ καὶ
[1, 13]	οὐθὲν συμβάλλεται εἰς τὴν γένεσιν	ἀλλὰ	μόνον παρέχει τόπον, ἢ συμβάλλεταί
[1, 15]	ὃ ἔσται ἐνυπάρχον τῷ γεννηθέντι	ἀλλὰ	μόνον τῇ δυνάμει τῇ ἐν
[1, 17]	τινος συστάσεως γεοειδοῦς καὶ ὑγρᾶς.	Ἀλλὰ	περὶ μὲν τῆς τούτων γενέσεως
[1, 17]	τὸ θῆλυ καὶ τὸ ἄρρεν.	Ἀλλὰ	περὶ μὲν τούτων ἐν ἑτέροις
[1, 12]	δὲ τοῦ μὴ σύντηγμα εἶναι	ἀλλὰ	περίττωμα μᾶλλον τὸ τὰ μεγάλα
[1, 14]	οὐ κατὰ σπέρματος πρόεσίν ἐστιν,	ἀλλὰ	πολὺ ὑπερβάλλει. Ἔτι δὲ καὶ
[1, 3]	γένος καὶ τὸ τῶν ὄφεων,	ἀλλὰ	πόρους μόνον δύο σπερματικούς· τὰ
[1, 6]	ὄρχεις δὲ διὰ τὸ μῆκος—	ἀλλὰ	πόρους ὥσπερ οἱ ἰχθύες· διὰ
[1, 6]	ἐν τῷ θιγγάνειν ἀλλήλων πέττειν	ἀλλὰ	προΐεσθαι πεπεμμένον. Διὸ ὄρχεις οὐκ
[1, 8]	δ´ οὐχ ὑπὸ τῇ γαστρὶ	ἀλλὰ	πρὸς τῇ ὀσφύι ἔχουσι τὰς
[1, 4]	μόριον τῶν πόρων οἱ ὄρχεις	ἀλλὰ	πρόσκεινται καθάπερ τὰς λαιὰς προσάπτουσιν
[1, 12]	μὲν οὐθεὶς ἀποδέδοται κατὰ φύσιν	ἀλλὰ	ῥεῖ ὅπου ἂν εὐοδήσῃ τοῦ
[1, 9]	γεννῶσιν, οὐχ ὁμογενῆ δ´ αὑτοῖς	ἀλλὰ	σκώληκας μόνον, οὐδὲ γίγνονται ἐκ
[1, 14]	εἰς τὰς ὑστέρας ἐκεῖ διεχωρίζετο·	ἀλλὰ	συμβαίνει ὥσπερ εὔλογον, ἐπειδὴ τὸ
[1, 17]	αὑτοῦ καρπὸν ὥσπερ τὰ φυτά,	ἀλλὰ	συνίσταται καὶ γεννᾶται ἔκ τινος
[1, 15]	εἶχεν ἂν δὶς ταὐτὰ μέρη.	Ἀλλὰ	τῇ δυνάμει τὸ τοῦ ἄρρενος
[1, 6]	διά τε τὸ μὴ εὖ	ἀλλὰ	τὸ ἀναγκαῖον μόνον οὐκ ἔχει
[1, 14]	(οὐδὲ τοῖς αἷμα μὴ ἔχουσιν	ἀλλὰ	τὸ ἀνάλογον· ὅπερ γὰρ ἐν
[1, 9]	εἰς τὸ θῆλυ οὐδὲν μόριον	ἀλλὰ	τὸ θῆλυ εἰς τὸ ἄρρεν
[1, 15]	τοῖς συνισταμένοις ὡς τὸ ἄρρεν,	ἀλλὰ	τὸ μὲν ἄρρεν ἀρχὴν κινήσεως
[1, 14]	τοῖς θήλεσιν αὕτη ἡ ἔκκρισις	ἀλλὰ	τοῖς αἱματικοῖς, καὶ οὐδὲ τούτοις
[1, 12]	τὸ ὀλίγον ἔχειν τὸ σπερματικόν.	Ἀλλὰ	τοῖς πλείστοις καὶ ὡς ἐπὶ
[1, 14]	ἔστιν ἡ ὑγρασία αὕτη σπερματικὴ	ἀλλὰ	(τοῦ τόπου ἴδιος ἑκάσταις. Ἔστι
[1, 15]	φαίνεται προϊέμενα εἰς τὸ θῆλυ	ἀλλὰ	τοὐναντίον τὸ θῆλυ εἰς τὸ
[1, 8]	τοῖς δελφῖσιν οἱ πόροι ἔχουσιν·	ἀλλὰ	τοὺς ὄρχεις ἔχουσι κεκρυμμένους ὑπὸ
[1, 13]	δὲ καὶ οὐ διὰ παντός.	Ἀλλὰ	τοῦτο μὲν νοσηματῶδες, διόπερ ὀλίγαις
[1, 12]	δὲ οὐδὲ κεχωρισμένον, τὰ δ´	ἄλλα	πάντα μέρη. Ἀλλὰ μὴν οὐδὲ
[1, 12]	εὐημερεῖ μᾶλλον. Ἔτι ὅταν συναπίῃ	ἄλλα	περιττώματα· οὐ γὰρ μόνον σπέρμα
[1, 11]	οὐ χαλεπόν, καὶ πρὸς τούτοις	ἄλλα	συμβαίνει λέγειν ἀδύνατα. Πρῶτον μὲν
[1, 5]	αὐτῶν· οὐ γὰρ ὥσπερ τὰ	ἄλλα	τετράποδα ἐπὶ τὰ πρανῆ ἐπιβαίνει
[1, 12]	καὶ ἐκ ξύλου κλίνη καὶ	τἆλλα	ὅσα ὡς ἐξ ὕλης γίγνεσθαι
[1, 8]	καὶ βοῦς καὶ κύων καὶ	τἆλλα	τὰ τοιαῦτα· πρὸς γὰρ τὴν
[1, 14]	τούτοις ἀφ´ ἑνὸς σπέρματος ἐνδέχεται	πολλὰ	γίγνεσθαι ζῷα, ὡς διαφέροντος τῇ
[1, 2]	τὸ θῆλυ καὶ τὸ ἄρρεν·	πολλὰ	γοῦν συμμεταβάλλει μεταβαλλόντων ᾗ θῆλυ
[1, 11]	τῶν μερῶν τὸ σπέρμα γίγνοιτο.	πολλὰ	δὲ τὰ μὲν οὐκ ἔχει,
[1, 9]	πρῶτον ἀδιόριστον, ἔπειτα διακρινόμενον γίγνεται	πολλὰ	καὶ ἀποτίκτει ἕκαστον τούτων ἀτελές,
[1, 2]	νοεῖν ὅτι μικρᾶς ἀρχῆς μετακινουμένης	πολλὰ	συμμεταβάλλειν εἴωθε τῶν μετὰ τὴν
[1, 11]	καὶ τῶν ζῴων ἔνια γεννᾷ	πολλά	(τὰ δὲ φυτὰ καὶ παντάπασιν·
[1, 9]	ἐμπίδες τε καὶ κώνωπες καὶ	πολλὰ	τοιαῦτα γένη. Τῶν δὲ συνδυαζομένων
[1, 11]	ἑκάστῳ τῶν μορίων, καὶ μὴ	ἅμα	ἀλλ´ ἐν μὲν τοῖς πρότερον
[1, 12]	καὶ ποιοῦν, ἢ καὶ ἄμφω.	Ἅμα	γὰρ ἴσως δῆλον ἔσται καὶ
[1, 14]	τοῖς καταμηνίοις τὸ σπέρμα ἐστίν·	ἅμα	γάρ, ὥσπερ εἴρηται πρότερον, τοῖς
[1, 13]	δύο δ´ οὐκ ἐνδέχεται σπερματικὰς	ἅμα	γίγνεσθαι ἀποκρίσεις, φανερὸν ὅτι τὸ
[1, 15]	τούτων διωρίσθω τὸν τρόπον τοῦτον.	Ἅμα	δ´ ἐκ τούτων φανερόν, περὶ
[1, 14]	τῇ αὐτῇ ἡλικίᾳ, ὡς καὶ	ἅμα	διισταμένων τῶν τόπων τῶν δεκτικῶν
[1, 14]	αὐτοῦ μέρους εὐθὺς ἀπεκρίνετο οὔτε	ἅμα	ἐλθόντα εἰς τὰς ὑστέρας ἐκεῖ
[1, 8]	τοὺς ὄρχεις εὐθὺς ἐρηρεισμένοι εἰσὶν	(ἅμα	τοῖς πόροις) καὶ τοῖς ἐκτὸς
[1, 14]	αὐταῖς τῇ τῶν ἀρρένων καὶ	ἅμα	ὑγρὰν ἀπόκρισιν, οὐκ ἔστιν ἡ
[1, 12]	μὲν οὖν πρώτης τροφῆς περίττωμα	φλέγμα	καὶ εἴ τι ἄλλο τοιοῦτον·
[1, 12]	ἄλλο τοιοῦτον· καὶ γὰρ τὸ	φλέγμα	τῆς χρησίμου τροφῆς περίττωμά ἐστιν·
[1, 12]	μὲν τὸ τῆς τροφῆς ὑπόλειμμα,	σύντηγμα	δὲ τὸ ἀποκριθὲν ἐκ τοῦ
[1, 12]	φύσεως. Τεκμήριον δὲ τοῦ μὴ	σύντηγμα	εἶναι ἀλλὰ περίττωμα μᾶλλον τὸ
[1, 12]	φανερῶς ἐπείσακτον. Ὥστ´ ἀνάγκη ἢ	σύντηγμα	ἢ περίττωμα εἶναι. Οἱ μὲν
[1, 12]	οἷον φῦμα, ἢ περίττωμα ἢ	σύντηγμα	ἢ τροφήν. (Λέγω δὲ περίττωμα
[1, 12]	εἶναι, τὰ δὲ μικρὰ πολύγονα.	Σύντηγμα	μὲν γὰρ πλέον ἀναγκαῖον εἶναι
[1, 12]	οὖν ἀρχαῖοι ἐοίκασιν οἰομένοις εἶναι	σύντηγμα·	τὸ γὰρ ἀπὸ παντὸς ἀπιέναι
[1, 12]	σπέρμα ἐροῦμεν, καὶ οἱ μὲν	σύντηγμα,	φαίνεται δὲ περίττωμα μᾶλλον. Εὐλογώτερον
[1, 14]	Λέγω δὲ κύημα τὸ πρῶτον	μίγμα	ἐκ θήλεος καὶ ἄρρενος. Διὸ
[1, 12]	ἐκ θήλεος καὶ ἄρρενος πρῶτον	μίγμα	οἷον κύημά τι ὂν ἢ
[1, 13]	ὥσπερ τὸ ἄρρεν καὶ ἔστιν	μίγμα	τὸ γιγνόμενον ἐκ δυοῖν σπερμάτοιν,
[1, 10]	τὸν τύπον τῆς οὐλῆς, καὶ	στίγμα	ἔχοντος ἐν τῷ βραχίονι τοῦ
[1, 11]	τὴν αἰτίαν θεωρητέον· τὸ γὰρ	πρόβλημα	τοῦτ´ ἐκείνοις ταὐτόν ἐστιν. Ἔτι
[1, 12]	οὖρον· ἤδη γὰρ καὶ τοῦτ´	ἀσθένημα	συνέβη τισίν. Ἔτι ὁ πόρος
[1, 12]	συμμίγνυται, ὥστ´ ἐνίοις γίγνεσθαι καὶ	ἀρρώστημα	ὅταν αὐτῶν μὴ εὐοδήσῃ ἡ
[1, 17]	αὐτοῦ μορίων, ὃ συστήσει τὸ	κύημα	ἐν πλείονι χρόνῳ, οἷον ἐπὶ
[1, 17]	ἐλαίας Τό τε γὰρ ᾠὸν	κύημά	ἐστι, καὶ ἔκ τινος αὐτοῦ
[1, 14]	τούτοις μὲν τὸ σπέρμα οἷον	κύημά	ἐστιν. Λέγω δὲ κύημα τὸ
[1, 17]	πέφυκεν ἕως ἂν συστήσῃ τὸ	κύημα,	οἷον τὰ συνδυαζόμενα τῶν ἐντόμων·
[1, 8]	σπέρμα τοῖς δὲ θήλεσι τὸ	κύημα.	Οὗτος δ´ ἐπάνω καὶ ἐν
[1, 17]	καὶ προΐεται οὐ γονὴν ἀλλὰ	κύημα	τὰ καλούμενα σπέρματα. Καὶ τοῦτο
[1, 15]	γονή· διαλυθέντα δὲ προΐεται τὸ	κύημα	ταχέως· γεννᾷ γὰρ ἀτελές· σκωληκοτοκεῖ
[1, 12]	καὶ ἄρρενος πρῶτον μίγμα οἷον	κύημά	τι ὂν ἢ ᾠόν· καὶ
[1, 14]	οἷον κύημά ἐστιν. Λέγω δὲ	κύημα	τὸ πρῶτον μίγμα ἐκ θήλεος
[1, 16]	ἀναγκαῖον ἐξ ἧς συνίσταται τὸ	κύημα	τὸ πρῶτον, τὴν δ´ ἐπιγίγνεσθαι
[1, 13]	καθάπερ τὸ σπέρμα, καὶ πεπεμμένον	αἷμα,	ἀλλ´ οὐ τὸν αὐτὸν τρόπον
[1, 13]	τροφῆς καὶ τῆς ἐσχάτης, ἤτοι	αἷμα	ἂν εἴη ἢ τὸ ἀνάλογον
[1, 11]	εἶναι συνώνυμον τοῖς μέρεσιν, οἷον	αἷμα	ἀπὸ (αἵματος ἢ σάρκα ἀπὸ
[1, 11]	μόνον εἴπερ μὴ ἐξ αἵματος	αἷμα	γίγνεται. Διὰ τί γὰρ οὐκ
[1, 11]	γ´ ἐξ ἑτέρου τινὸς ὄντος	αἷμα	γίγνεται οὐδ´ ἂν τῆς ὁμοιότητος
[1, 14]	ὅπερ γὰρ ἐν ἐκείνοις τὸ	αἷμα,	ἐν τούτοις ἑτέρα ὑπάρχει σύγκρισις.
[1, 14]	τούτοις γίγνεσθαι κάθαρσιν μήτε τῶν	αἷμα	ἐχόντων τοῖς εἰρημένοις, (τοῖς κάτω
[1, 14]	ὑστάτης (τοῦτο δ´ ἐστὶν ἢ	αἷμα	ἢ τὸ ἀνάλογον ἐν τοῖς
[1, 11]	ἐξ αὐτοῦ δυνατὸν εἶναι γίγνεσθαι	αἷμα	καὶ σάρκας, ἀλλὰ μὴ αὐτὸ
[1, 11]	μὴ αὐτὸ εἶναι ἐκεῖνο καὶ	αἷμα	καὶ σάρκας; οὐ γὰρ δὴ
[1, 14]	ᾠοτοκοῦσιν, ἔτι δ´ (οὐδὲ τοῖς	αἷμα	μὴ ἔχουσιν ἀλλὰ τὸ ἀνάλογον·
[1, 11]	πάθεσιν. Οὐ πάντως οὖν ἔχον	αἷμα	οὐδὲ σάρξ. Δῆλον τοίνυν ὅτι
[1, 13]	οὖν ἐστιν ἐσχάτη τροφὴ τὸ	αἷμα	τοῖς ἐναίμοις, τοῖς δ´ ἀναίμοις
[1, 13]	κύησίν ἐστιν ἄριστα· διὰ τὸ	ἄναιμα	γὰρ εἶναι καὶ μὴ γίγνεσθαι
[1, 10]	τῶν ζῴων οἷον ὅσα αὐτῶν	ἔναιμα	τὴν φύσιν ἐστί, τὰ δ´
[1, 15]	ὅλον εἶναι εἰς τὸ λευκαίνεσθαι,	γόνιμα	γίγνεται ἀντὶ ὑπηνεμίων· ἐάν τε
[1, 15]	καὶ ὧν μὲν ἂν ἐφάψηται,	γόνιμα	ταῦτα γίγνεται τὰ ᾠά, ὧν
[1, 10]	μέντοι καὶ οὐ διηρθρωμένον τὸ	γράμμα.	~Ὅτι μὲν οὖν ἀπὸ παντὸς
[1, 12]	περίττωμα μὲν τὸ τῆς τροφῆς	ὑπόλειμμα,	σύντηγμα δὲ τὸ ἀποκριθὲν ἐκ
[1, 10]	τὴν φύσιν ἐστί, τὰ δ´	ἔντομα	καὶ τὰ μαλάκια ποτέρως ἄδηλον.
[1, 9]	μαλάκια συμπλέκεται μὲν κατὰ τὸ	στόμα	ἀντερείδοντα καὶ διαπτύττοντα τὰς πλεκτάνας,
[1, 9]	ἡ γὰρ φύσις παρὰ τὸ	στόμα	τὴν τελευτὴν τοῦ περιττώματος συνήγαγε
[1, 13]	μετὰ τὴν κάθαρσιν συμμύει τὸ	στόμα	τῶν ὑστερῶν. Ὅταν οὖν πολὺ
[1, 8]	τοῖς τ´ ἰχθυῶδες ἔχουσι τὸ	δέρμα	καὶ τοῖς φολιδωτόν, τούτοις δ´
[1, 8]	οὐδὲ γὰρ τούτοις εὐφυὲς τὸ	δέρμα	πρὸς τὸ χωριστὸν ἔχειν τὸ
[1, 8]	Καὶ τὸ τῶν ὀρνίθων δὲ	δέρμα	σκληρὸν ὥστε κατὰ μέγεθος ἀσύμμετρον
[1, 7]	πρὸς τὸ σώζεσθαι σκληρόδερμα εἶναι	(μαλακόδερμα	γὰρ ἕως ἂν αὔξησιν ἔχῃ
[1, 7]	μὲν οὖν τὸ ψυχρὰ εἶναι	μαλακόδερμα	γεννῶσι, (διὰ δὲ τὸ μαλακόδερμα
[1, 7]	οὐχ ὥς τινές φασι θερμά.	Μαλακόδερμα	γοῦν τὰ ᾠὰ γεννῶσιν· διὰ
[1, 7]	μαλακόδερμα γεννῶσι, (διὰ δὲ τὸ	μαλακόδερμα	οὐ θύραζε· διεφθείρετο γὰρ ἄν.
[1, 1]	δὲ μὴ πορευτικὰ καθάπερ τὰ	ὀστρακόδερμα	τῶν ζῴων καὶ τὰ ζῶντα
[1, 17]	φυτόν, καθάπερ εἴπομεν. Τὰ δ´	ὀστρακόδερμα	τῶν ζῴων μεταξὺ ὄντα τῶν
[1, 7]	ἃ δεῖ πρὸς τὸ σώζεσθαι	σκληρόδερμα	εἶναι (μαλακόδερμα γὰρ ἕως ἂν
[1, 7]	καὶ οὐχ ὥς τινές φασι	θερμά.	Μαλακόδερμα γοῦν τὰ ᾠὰ γεννῶσιν·
[1, 7]	γεννῶσιν· διὰ γὰρ τὸ εἶναι	ὀλιγόθερμα	οὐ ξηραίνει αὐτῶν ἡ φύσις
[1, 15]	οὐδ´ ἀπὸ παντὸς ἐλθὸν τὸ	σπέρμα·	ἀπ´ ἀμφοῖν γὰρ ἂν ἦλθεν,
[1, 13]	ἐκ δυοῖν σπερμάτοιν, ἢ οὐθὲν	σπέρμα	ἀποκρίνεται ἀπὸ τοῦ θήλεος· καὶ
[1, 4]	ἐκτὸς ἔχοντα οὐ πρότερον τὸ	σπέρμα	ἀφίησι πρὶν ἀνασπάσαι τοὺς ὄρχεις.
[1, 11]	γὰρ μηδ´ ἀπὸ τῆς ὑστέρας	σπέρμα	γίγνεται ὁ αὐτὸς λόγος καὶ
[1, 11]	πάντων ἂν τῶν μερῶν τὸ	σπέρμα	γίγνοιτο. πολλὰ δὲ τὰ μὲν
[1, 10]	ἢ συμβάλλεται (μέν τι, οὐ	σπέρμα	δέ. Ἔτι δὲ καὶ τὰ
[1, 12]	ἢ νόσον πλεῖστον ἐνυπάρχει τοιοῦτον,	σπέρμα	δὲ ἥκιστα· ἢ γὰρ ὅλως
[1, 12]	ἤδη ἔχει τὸ ἐξ ἀμφοῖν.	Σπέρμα	δὲ καὶ καρπὸς διαφέρει τῷ
[1, 12]	τὸ πρῶτον ἔχον ἀρχὴν γενέσεως,	σπέρμα	δὲ τὸ ἐξ ἀμφοτέρων τὰς
[1, 12]	γὰρ τῷ ἐξ ἄλλου εἶναι,	σπέρμα	δὲ τῷ ἐκ τούτου ἄλλο,
[1, 11]	τὰ ἀποφυτευόμενα ἀφ´ αὑτοῦ φέρει	σπέρμα·	δῆλον οὖν ὅτι καὶ πρὶν
[1, 13]	ἐκείνων ἕκαστον ἐνεργείᾳ τοιοῦτον τὸ	σπέρμα	δυνάμει, ἢ κατὰ τὸν ὄγκον
[1, 13]	ὅτι τὸ θῆλυ οὐ συμβάλλεται	σπέρμα	εἰς τὴν γένεσιν. Εἰ μὲν
[1, 13]	τῆς ἐσχάτης, εἴτε πάντα προΐεται	σπέρμα	εἴτε μή, ἐν τοῖς προειρημένοις
[1, 9]	ἀφίησί τι ὁ ἄρρεν εἴτε	σπέρμα	εἴτε μόριον εἴτε ἄλλην τινὰ
[1, 10]	γίγνεσθαι ἐκ σπέρματος, τὸ δὲ	σπέρμα	ἐκ τῶν γεννώντων. Διὸ τοῦ
[1, 15]	γὰρ τοῖς προϊεμένοις ἀπεργάζεται τὸ	σπέρμα	ἐν τῷ θήλει, τούτοις ἡ
[1, 10]	μορίου ἐνδεὲς εἶναι οὐ βαδίζειν	σπέρμα	ἐντεῦθέν φασιν, ὅθεν δ´ ἂν
[1, 12]	τοιοῦτον τὴν φύσιν εἶναι τὸ	σπέρμα	ἐξ οὗ τὰ κατὰ φύσιν
[1, 17]	οἷον εἴ τις κἀκεῖνα, ὅτε	σπέρμα	ἐξενέγκειεν, διαλύσειε καὶ χωρίσειεν εἰς
[1, 14]	οὐ δυνάμενον πεφθῆναι καὶ γενέσθαι	σπέρμα.	Ἔοικε δὲ καὶ τὴν μορφὴν
[1, 12]	τούτου ὅτι τοῦτό ἐστι τὸ	σπέρμα.	Ἐπεὶ δὲ πολλαχῶς γίγνεται ἄλλο
[1, 12]	τὸ πρὸς ἅπαντ´ ἰέναι πεφυκὸς	σπέρμα	ἐροῦμεν, καὶ οἱ μὲν σύντηγμα,
[1, 13]	μέρη τῷ ὑπολειφθέντι. Ὥστε τὸ	σπέρμα	ἐστὶ τὸ τῆς χειρὸς ἢ
[1, 14]	ὅτι ἐν τοῖς καταμηνίοις τὸ	σπέρμα	ἐστίν· ἅμα γάρ, ὥσπερ εἴρηται
[1, 12]	τὰ συμβαίνοντα ὅτι τὸ εἰρημένον	σπέρμα	ἐστίν· ταῦτα δὲ συμβαίνει διὰ
[1, 13]	τὴν γένεσιν. Εἰ μὲν γὰρ	σπέρμα	ἦν τὰ καταμήνια οὐκ ἂν
[1, 10]	μορίων ἑκάστου εἴη ἄν τι	σπέρμα	ἴδιον. Πιθανὰ δὲ καὶ τὰ
[1, 12]	ἢ πιότεροι μᾶλλον ἧττον προΐενται	σπέρμα	καὶ ἧττον ἐπιθυμοῦσι τοῦ ἀφροδισιάζειν.
[1, 11]	τὸ θῆλυ, εἴπερ τὸ αὐτὸ	σπέρμα	καὶ θῆλυ καὶ ἄρρεν δύναται
[1, 4]	ἄλλο πλὴν ὥσπερ τῶν φυτῶν	σπέρμα	καὶ καρπός. Ὥσπερ δ´ ἐν
[1, 13]	πιμελὴ περίττωμά ἐστι καθάπερ τὸ	σπέρμα,	καὶ πεπεμμένον αἷμα, ἀλλ´ οὐ
[1, 2]	πιστεύσειε θεωρῶν πῶς γίγνεται τὸ	σπέρμα	καὶ πόθεν· ἐκ τούτου μὲν
[1, 13]	Διότι μὲν οὖν ὥσπερ τὸ	σπέρμα	καὶ τὰ καταμήνια περίττωμά ἐστιν
[1, 14]	τοῦ τὸ θῆλυ μὴ προΐεσθαι	σπέρμα	καὶ τὸ γίγνεσθαι ἐν τῇ
[1, 10]	τὸ ἀφ´ ὅλου ἐλθεῖν τὸ	σπέρμα,	καὶ τοῖς μορίοις αἴτιον ἂν
[1, 10]	μορίων ἑκάστου, ὥστ´ εἰ ἐκείνου	σπέρμα	καὶ τῶν μορίων ἑκάστου εἴη
[1, 11]	παντὸς τοῦ φυτοῦ ἀπῄει τὸ	σπέρμα.	Μέγιστον δὲ τούτων τεκμήριον τεθεωρήκαμεν
[1, 8]	Δῆλον δὲ τοῦτο ἐκ τοῦ	σπέρμα	μὲν πάντα φέρειν τὰ ζῷα,
[1, 11]	εἰ ἀπὸ παντὸς ἀπεκρίνετο τὸ	σπέρμα;	μίαν γὰρ ἀπόκρισιν ἀπὸ μιᾶς
[1, 12]	Ἔνια δ´ ὅλως οὐδὲ φέρει	σπέρμα	οἷον ἰτέα καὶ αἴγειρος. Εἰσὶ
[1, 14]	τὸ ἄρρεν, τούτοις μὲν τὸ	σπέρμα	οἷον κύημά ἐστιν. Λέγω δὲ
[1, 6]	ὑγρὸν〉 καὶ δι´ οὗ ἤδη	σπέρμα	ὂν πορεύεται, ὥσθ´ ὅταν ἐνταῦθα
[1, 16]	γὰρ τὸ ἄρρεν ἅπαν προΐεται	σπέρμα,	ὅσα τε προΐεται τῶν ἀρρένων,
[1, 14]	γένεσις. Ἔστι γὰρ τὰ καταμήνια	σπέρμα	οὐ καθαρὸν ἀλλὰ δεόμενον ἐργασίας,
[1, 12]	εἰρημένην αἰτίαν. Ἔτι οὐκ ἐνυπάρχει	σπέρμα	οὔτ´ ἐν τῇ πρώτῃ ἡλικίᾳ
[1, 6]	δεῖ ἐν τῷ συνδυασμῷ τὸ	σπέρμα	πέττειν αὐτοὺς ὥσπερ τὰ πεζὰ
[1, 6]	ἀλλ´ ὑπὸ τῆς ὥρας τὸ	σπέρμα	πεττόμενον ἀθρόον ἔχουσιν ὥστε μὴ
[1, 13]	τῶν μορίων ἕκαστον, τὸ δὲ	σπέρμα	πεφθὲν μὲν ἀλλοιότερον ἀποκρίνεται τοῦ
[1, 17]	Καὶ τὰ μὲν μὴ προϊέμενα	σπέρμα	πολὺν χρόνον συμπεπλέχθαι πέφυκεν ἕως
[1, 10]	ἢ οὔ, καὶ εἰ μὴ	σπέρμα,	πότερον οὐδ´ ἄλλο οὐθέν, ἢ
[1, 12]	ληπτέον ἐν ποτέρῳ θετέον τὸ	σπέρμα,	πότερον ὡς ὕλην καὶ πάσχον
[1, 16]	ἡ ἐν τῷ ἄρρενι τῶν	σπέρμα	προϊεμένων χρῆται τῷ σπέρματι ὡς
[1, 13]	Σημεῖον δ´ ὅτι οὐ τοιοῦτον	σπέρμα	προΐεται τὸ θῆλυ οἷον τὸ
[1, 14]	δῆλον. Ὃ δ´ οἴονταί τινες	σπέρμα	συμβάλλεσθαι ἐν τῇ συνουσίᾳ τὸ
[1, 16]	τέχνης. Ὅσα μὲν οὖν προΐεται	σπέρμα	συμβάλλεται τοῦτον τὸν τρόπον εἰς
[1, 5]	θερμαινομένου τοῦ αἰδοίου προέρχεται τὸ	σπέρμα	συναθροισθέν, ἀλλ´ οὐχ ὡς ἕτοιμον
[1, 11]	οὖν ἀπὸ παντὸς ἔρχεται τὸ	σπέρμα	σχεδὸν ἐκ τούτων μάλιστα πιστεύουσί
[1, 10]	τοῦτο θεωρητέον πότερον πάντα προΐεται	σπέρμα	τὰ ἄρρενα ἢ οὐ πάντα,
[1, 15]	τῇ δυνάμει τὸ τοῦ ἄρρενος	σπέρμα	τὴν ἐν τῷ θήλει ὕλην
[1, 13]	ἂν εἴη περίττωμα τροφῆς τὸ	σπέρμα	τῆς εἰς τὰ μέρη διαδιδομένης
[1, 14]	δύνασθαι πέττειν ἐκ τῆς τροφῆς	σπέρμα	τῆς ὑστάτης (τοῦτο δ´ ἐστὶν
[1, 10]	τὰ θήλεα δὲ πότερον συμβάλλεται	σπέρμα	τι ἢ οὔ, καὶ εἰ
[1, 10]	Ἔτι δὲ καὶ τὰ προϊέμενα	σπέρμα	τί συμβάλλεται διὰ τοῦ σπέρματος
[1, 12]	ἄλλα περιττώματα· οὐ γὰρ μόνον	σπέρμα	τὸ ἀπιὸν ἀλλὰ καὶ ἕτεραι
[1, 15]	αἴτιόν ἐστι τοῦ γιγνομένου τὸ	σπέρμα	τὸ ἀπὸ τοῦ ἄρρενος, πότερον
[1, 6]	τὸ μὴ γόνιμον εἶναι τὸ	σπέρμα	τὸ ψυχρόν, ψύχεσθαι δὲ τὸ
[1, 11]	οὐκ εὐθὺς ἐξ ἀρχῆς τὸ	σπέρμα	τοιοῦτόν ἐστιν ὥστ´ ἐξ αὐτοῦ
[1, 8]	καὶ τοῖς μὲν ἄρρεσι τὸ	σπέρμα	τοῖς δὲ θήλεσι τὸ κύημα.
[1, 15]	οὔτ´ ἀπὸ παντὸς ἀπέρχεται τὸ	σπέρμα	τοῖς προϊεμένοις σπέρμα τῶν ζῴων,
[1, 13]	τοσαύτη δὲ ὥστε συνεξικμάζειν τὸ	σπέρμα,	τότε πλησιάζουσαι συλλαμβάνουσιν. Οὐδὲν δὲ
[1, 11]	εἰ τὸ θῆλυ μὴ προΐεται	σπέρμα	τοῦ αὐτοῦ λόγου μηδ´ ἀπὸ
[1, 7]	μεγέθους αὔξησις τρέπεται εἰς τὸ	σπέρμα	τούτοις. Οἱ δ´ ὄρνιθες καὶ
[1, 10]	Τὰ μὲν γὰρ προΐεται φανερῶς	σπέρμα	τῶν ζῴων οἷον ὅσα αὐτῶν
[1, 15]	ἀπέρχεται τὸ σπέρμα τοῖς προϊεμένοις	σπέρμα	τῶν ζῴων, οὔτε τὸ θῆλυ
[1, 11]	οὐκ ἀπὸ πάντων ἀποκρίνεται τὸ	σπέρμα	τῶν μορίων. ~Ἀρχὴ δὲ καὶ
[1, 15]	μήτε ἀπὸ πάντων ἰέναι τὸ	σπέρμα	τῶν μορίων, μήτε (προΐεσθαι τὸ
[1, 12]	τῆς καιομένης οἰκίας. Τὸ δὲ	σπέρμα	φανερὸν ὅτι δυοῖν τούτοιν ἐν
[1, 13]	μὲν οὖν περίττωμά ἐστι τὸ	σπέρμα	χρησίμου τροφῆς καὶ τῆς ἐσχάτης,
[1, 12]	περιττώματος μέρος τί ἐστι τὸ	σπέρμα.	Χρησιμώτατον δὲ τὸ ἔσχατον καὶ
[1, 13]	περὶ τοῦ θήλεος πότερον προΐεται	σπέρμα	ὥσπερ τὸ ἄρρεν καὶ ἔστιν
[1, 12]	δ´ ὀλιγόσπερμά ἐστι, τὰ δ´	ἄσπερμα	πάμπαν, οὐ δι´ ἀσθένειαν ἀλλ´
[1, 12]	μὲν γὰρ πολύσπερμα τὰ δ´	ὀλιγόσπερμά	ἐστι, τὰ δ´ ἄσπερμα πάμπαν,
[1, 12]	πρὸς ἄμπελον. Τὰ μὲν γὰρ	πολύσπερμα	τὰ δ´ ὀλιγόσπερμά ἐστι, τὰ
[1, 12]	δὲ καὶ πολύχοά ἐστι καὶ	πολύσπερμα	τὰ μὲν διὰ δύναμιν τὰ
[1, 14]	ᾠοῦ ἓν ζῷον (τὰ γὰρ	δίδυμα	τῶν (ᾠῶν δύο ᾠά ἐστιν)
[1, 6]	τῶν τοιούτων ἀνάγκη κατασχόντας τὸ	πνεῦμα	προΐεσθαι τὴν γονήν, τοῦτο δ´
[1, 12]	ἢ τῶν παρὰ φύσιν οἷον	φῦμα,	ἢ περίττωμα ἢ σύντηγμα ἢ
[1, 7]	Τοιοῦτος δ´ ὁ περὶ τὸ	ὑπόζωμα·	καὶ γὰρ τὴν τροφὴν πέττει
[1, 8]	γίγνεται τὰ ᾠὰ ὑπὸ τὸ	ὑπόζωμα	πρὸς τῇ ὀσφύι ἐστὶ καὶ
[1, 12]	οὐδὲ τῶν παρὰ φύσιν οὐδὲ	πήρωμα·	ἐν ἅπασί τε γὰρ ὑπάρχει,
[1, 14]	καὶ ἐξ ἑνὸς σπέρματος ἓν	σῶμα	γίγνεται οἷον ἐξ ἑνὸς πυροῦ
[1, 10]	ἐοικότες ὥσπερ καὶ ὅλον τὸ	σῶμα	καὶ μόρια μορίοις· εἴπερ οὖν
[1, 14]	κινήσεως τὸ δὲ θῆλυ τὸ	σῶμα	καὶ τὴν ὕλην, οἷον ἐν
[1, 12]	δ´ ἔλαττον· εἰς γὰρ τὸ	σῶμα	μέγα ὂν ἀναλίσκεται τὸ πλεῖστον
[1, 12]	τοὐναντίον· καταναλίσκεται γὰρ εἰς τὸ	σῶμα	οἷον τῶν ἀνθρώπων ἐνίοις· εὐεκτικοὶ
[1, 15]	τοῦ θήλεος, ἢ τὸ μὲν	σῶμα	οὐθὲν κοινωνεῖ τοῦ σπέρματος, ἡ
[1, 14]	οὔτε τριχῶν πλῆθος κατὰ τὸ	σῶμα	οὔτε ὀστῶν καὶ κεράτων καὶ
[1, 14]	τοῦ γάλακτος πήξει τὸ μὲν	σῶμα	τὸ γάλα ἐστίν, ὁ δὲ
[1, 12]	ἀνθρώπων ἥμισυ λαμβάνειν δοκεῖ τὸ	σῶμα	τοῦ μεγέθους τοῦ ἐν τῷ
[1, 13]	ἐκ τῶν διωρισμένων πότερον τὸ	σῶμα	τοῦ σπέρματός ἐστι τὸ αἴτιον
[1, 12]	ἄρα περίττωμα εἶναι. Ἀλλὰ μὴν	περίττωμά	γε πᾶν ἢ ἀχρήστου τροφῆς
[1, 12]	τὸ τοῖς εὐτραφέσι πεττόμενον τὸ	περίττωμα	γίγνεσθαι πιμελήν· ἔστι γὰρ καὶ
[1, 12]	πλέον ἀναγκαῖον εἶναι τοῖς μεγάλοις,	περίττωμα	δ´ ἔλαττον· εἰς γὰρ τὸ
[1, 8]	μὲν πάντα φέρειν τὰ ζῷα,	περίττωμα	δὲ μὴ πᾶσι γίγνεσθαι ὑγρόν.
[1, 14]	καταμηνίων συστάσει, τὰ δὲ καταμήνια	περίττωμα,	δῆλον. Ὃ δ´ οἴονταί τινες
[1, 12]	ἔστι γὰρ καὶ ἡ πιμελὴ	περίττωμα	δι´ εὐβοσίαν ὑγιεινόν. Ἔνια δ´
[1, 12]	τῶν κατὰ φύσιν. Ἀνάγκη ἄρα	περίττωμα	εἶναι. Ἀλλὰ μὴν περίττωμά γε
[1, 13]	τῷ θήλει γιγνομένην αἱματώδη (ἀπόκρισιν	περίττωμα	εἶναι. Γίγνεται δὲ τοιαύτη ἡ
[1, 12]	Ὥστ´ ἀνάγκη ἢ σύντηγμα ἢ	περίττωμα	εἶναι. Οἱ μὲν οὖν ἀρχαῖοι
[1, 14]	αἱ κοιλίαι διὰ τὸ ἀποκρίνεσθαι	περίττωμα	εἰς τὴν κοιλίαν οὐ δυνάμενον
[1, 13]	δ´ ὅτι καὶ ἡ πιμελὴ	περίττωμά	ἐστι καθάπερ τὸ σπέρμα, καὶ
[1, 13]	ποιεῖ τοῦτο. ~Ὅτι μὲν οὖν	περίττωμά	ἐστι τὸ σπέρμα χρησίμου τροφῆς
[1, 13]	ἐπεὶ δὲ καὶ ἡ γονὴ	περίττωμά	ἐστι τροφῆς καὶ τῆς ἐσχάτης,
[1, 13]	καὶ τὰ τοιάδε σημεῖα ὅτι	περίττωμά	ἐστιν αὕτη ἡ ἔκκρισις τοῖς
[1, 13]	τὸ σπέρμα καὶ τὰ καταμήνια	περίττωμά	ἐστιν εἴρηται· λάβοι δ´ ἄν
[1, 12]	γονῆς γίγνεται ἀπόκρισις (ὑγροῦ γὰρ	περίττωμά	ἐστιν· ἡ γὰρ τροφὴ πάντων
[1, 12]	τὸ φλέγμα τῆς χρησίμου τροφῆς	περίττωμά	ἐστιν· σημεῖον δ´ ὅτι μιγνύμενον
[1, 13]	σύντηξις γίγνεται σπερματικὴ καὶ τοῦτο	περίττωμά	ἐστιν. Συμβαίνει δὲ τοῦτο ὅταν
[1, 12]	τροφῆς ὥστ´ ὀλίγον γίγνεται τὸ	περίττωμα.	Ἔτι τόπος συντήγματι μὲν οὐθεὶς
[1, 12]	παρὰ φύσιν οἷον φῦμα, ἢ	περίττωμα	ἢ σύντηγμα ἢ τροφήν. (Λέγω
[1, 12]	γόνιμον διὰ τὸ μίγνυσθαι ἄχρηστον	περίττωμα	καὶ νοσηματικόν. Χρησίμου ἄρα περιττώματος
[1, 13]	μὲν τοίνυν ἐστὶ τὰ καταμήνια	περίττωμα	καὶ ὅτι ἀνάλογον ὡς τοῖς
[1, 12]	καὶ ὅσοις μὲν ἀμφοῖν γίγνεται	περίττωμα,	καὶ τῆς ὑγρᾶς καὶ τῆς
[1, 14]	τῶν σωμάτων, ὀλίγον λείπουσα τὸ	περίττωμα	καὶ τοσοῦτον ὅσον εἰς τὴν
[1, 12]	οἱ μὲν σύντηγμα, φαίνεται δὲ	περίττωμα	μᾶλλον. Εὐλογώτερον γὰρ ὅμοιον εἶναι
[1, 12]	τοῦ μὴ σύντηγμα εἶναι ἀλλὰ	περίττωμα	μᾶλλον τὸ τὰ μεγάλα τῶν
[1, 12]	σύντηγμα ἢ τροφήν. (Λέγω δὲ	περίττωμα	μὲν τὸ τῆς τροφῆς ὑπόλειμμα,
[1, 12]	ἐναντίαν. Ὅτι μὲν δὴ τοιοῦτον	περίττωμα	οὐκ ἂν εἴη φανερόν· τοῖς
[1, 13]	ἀναγκαῖον καὶ τῷ ἀσθενεστέρῳ γίγνεσθαι	περίττωμα	πλεῖον καὶ ἧττον πεπεμμένον, τοιοῦτον
[1, 12]	ἀδυναμίαν· {πολὺ γὰρ καὶ ἄχρηστον	περίττωμα	συμμίγνυται, ὥστ´ ἐνίοις γίγνεσθαι καὶ
[1, 13]	φανερόν. Μετὰ δὲ ταῦτα διοριστέον	περίττωμά	τε ποίας τροφῆς καὶ περὶ
[1, 13]	τῇ πιμελῇ ἀποκρίνεται εἰς τὸ	περίττωμα	τὸ σπερματικόν. Σημεῖον δ´ ὅτι
[1, 8]	θήλεα καθ´ ἃ ἐκκρίνεται τὸ	περίττωμα	τὸ ὑγρὸν καὶ τοῖς μὲν
[1, 14]	πρότερον, τοῖς ἄρρεσι γίγνεται τὸ	περίττωμα	τοῦτο καὶ τοῖς θήλεσι τὰ
[1, 13]	ὅτι τῆς αἱματικῆς ἂν εἴη	περίττωμα	τροφῆς τὸ σπέρμα τῆς εἰς
[1, 13]	αὐτὸν τρόπον καὶ τὸ τελευταῖον	περίττωμα	τῷ πρώτῳ συντήγματι ταὐτόν ἐστιν.
[1, 12]	Τῆς μὲν οὖν πρώτης τροφῆς	περίττωμα	φλέγμα καὶ εἴ τι ἄλλο
[1, 2]	δὲ πρὸς πᾶσαν ἐργασίαν ὀργάνων,	ὄργανα	δὲ ταῖς δυνάμεσι τὰ μέρη
[1, 16]	τοῖς κατὰ τέχνην γιγνομένοις τὰ	ὄργανα	κινεῖται· ἐν ἐκείνοις γάρ πως
[1, 16]	αὐτό, αἱ δὲ χεῖρες τὰ	ὄργανα,	τὰ δ´ ὄργανα τὴν ὕλην.
[1, 16]	χεῖρες τὰ ὄργανα, τὰ δ´	ὄργανα	τὴν ὕλην. Ὁμοίως δὲ καὶ
[1, 10]	μὲν οὖν περὶ τὴν γένεσιν	ὄργανα	τοῖς ζῴοις περὶ ὧν οὐκ
[1, 10]	εἴη ἄν τι σπέρμα ἴδιον.	Πιθανὰ	δὲ καὶ τὰ τοιαῦτα μαρτύρια
[1, 11]	μόρια γίγνεσθαι καὶ ἀπιέναι εἰς	ἕνα	τόπον συνιόντα. Εἶτα πῶς καὶ
[1, 1]	ζῴων) εἰ δ´ ἀνόμοια μὲν	δυνάμενα	δὲ συνδυάζεσθαι, πάλιν ἐκ τούτων
[1, 12]	ἐξ οὗ τὰ κατὰ φύσιν	συνιστάμενα	γίγνεται πρώτου, οὐ τῷ ἐξ
[1, 15]	θήλεσιν οὐδὲ μόριον οὐθὲν φαίνεται	προϊέμενα	εἰς τὸ θῆλυ ἀλλὰ τοὐναντίον
[1, 17]	ἀμφοῖν) Καὶ τὰ μὲν μὴ	προϊέμενα	σπέρμα πολὺν χρόνον συμπεπλέχθαι πέφυκεν
[1, 10]	δέ. Ἔτι δὲ καὶ τὰ	προϊέμενα	σπέρμα τί συμβάλλεται διὰ τοῦ
[1, 17]	γονὴ ἐν ἡμέραις συνίστησι πλείοσιν·	προέμενα	δὲ τὸ τοιοῦτον ἀπολύεται. Καὶ
[1, 17]	τὰ ζῷα ὥσπερ φυτὰ εἶναι	διῃρημένα,	οἷον εἴ τις κἀκεῖνα, ὅτε
[1, 11]	τοὐναντίον μᾶλλον· τά τε γὰρ	εἰρημένα	λύειν οὐ χαλεπόν, καὶ πρὸς
[1, 4]	τοῦ σώματος. ~Τὰ μὲν οὖν	εἰρημένα	μόρια τοῖς ζῴοις τοῦτον ἔχει
[1, 17]	συστήσῃ τὸ κύημα, οἷον τὰ	συνδυαζόμενα	τῶν ἐντόμων· τὰ δ´ ἕως
[1, 12]	ἀπελθόντος τούτου γίγνεται ἐπίδηλος, ὡς	στερισκόμενα	τὰ σώματα τοῦ ἐκ τῆς
[1, 12]	ὡς ἐξ ὕλης γίγνεσθαι τὰ	γιγνόμενα	λέγομεν, ἔκ τινος ἐνυπάρχοντος καὶ
[1, 13]	δ´ ὡς ἐπὶ τὸ πολὺ	γιγνόμενα	μάλιστα κατὰ φύσιν ἐστίν. ~Ὅτι
[1, 2]	τούτου μὲν γὰρ τὰ φύσει	γιγνόμενα	συνίσταται, τοῦτο δὲ πῶς ἀπὸ
[1, 4]	ὥστ´ οὐ δύνανται γεννᾶν τὰ	ἐκτεμνόμενα,	ἐπεὶ εἰ μὴ ἀνεσπῶντο ἐδύναντο
[1, 11]	εἴη ἡ διαχώρισις. Ἔτι τὰ	ἀποφυτευόμενα	ἀφ´ αὑτοῦ φέρει σπέρμα· δῆλον
[1, 11]	γὰρ καὶ μεγάλα ὄντ´ ἀδύνατον	διεσπασμένα	σώζεσθαι καὶ ἔμψυχα εἶναι, καθάπερ
[1, 11]	ἀπὸ παντός. Ἔτι εἰ μὲν	διεσπασμένα	τὰ μέρη ἐν τῷ σπέρματι
[1, 14]	ἡ γονή· οὔτε γὰρ ἂν	κεχωρισμένα	ἀπὸ τοῦ αὐτοῦ μέρους εὐθὺς
[1, 11]	εἴπερ οὕτω λεκτέον, μάλιστα λέγειν	ὁμολογούμενα	τούτῳ τῷ λόγῳ (τό γε
[1, 15]	ἰατρικῆς ὁ ὑγιασθείς. Συμβαίνει δ´	ὁμολογούμενα	τῷ λόγῳ καὶ ἐπὶ τῶν
[1, 17]	οὐ γονὴν ἀλλὰ κύημα τὰ	καλούμενα	σπέρματα. Καὶ τοῦτο καλῶς λέγει
[1, 1]	τὰ ὁμοιομερῆ, τούτοις δὲ τὰ	καλούμενα	στοιχεῖα τῶν σωμάτων) λοιπὸν δὲ
[1, 3]	καὶ τὰ μαλάκια, καὶ τὰ	καλούμενα	τούτων ᾠὰ τοὺς περιέχοντας ὑμένας
[1, 16]	μέν, ἀτελῆ δὲ συνιστᾶσι τὰ	καλούμενα	ὑπηνέμια ᾠά) ἥ τε γένεσις
[1, 10]	πότερον πάντα προΐεται σπέρμα τὰ	ἄρρενα	ἢ οὐ πάντα, καὶ εἰ
[1, 9]	ἀρρένων ἐστίν. Πόρους δὲ τὰ	ἄρρενα	θορικοὺς οὐ φαίνονται ἔχοντα. Ἀφίησι
[1, 8]	τὰ τοιαῦτα πάντα καὶ τὰ	ἄρρενα	καὶ τὰ θήλεα καθ´ ἃ
[1, 1]	τὰ μὲν νευστικὰ τὰ δὲ	πτηνὰ	τὰ δὲ πεζευτικὰ τοῖς σώμασιν,
[1, 17]	εἶναι διῃρημένα, οἷον εἴ τις	κἀκεῖνα,	ὅτε σπέρμα ἐξενέγκειεν, διαλύσειε καὶ
[1, 11]	μᾶλλον ἀπ´ ἐκείνων· πρότερα γὰρ	ἐκεῖνα	καὶ σύγκειται τὰ ἀνομοιμερῆ ἐξ
[1, 11]	παντὸς ἀπελθεῖν, τί κωλύει μηδ´	ἐκεῖνα	τῷ ἀπὸ παντὸς ἀπελθεῖν ὅμοια
[1, 9]	πλεῖστα ὅτι οὐ συνδυάζεται φανερόν·	τίνα	δὲ συνίσταται τρόπον ὕστερον λεκτέον)
[1, 11]	ψυχὴν ἔχοντα οὔτε μὴ ζωήν	τινα	δύναιτ´ ἂν σώζεσθαι, οὔτε ὥσπερ
[1, 13]	ὄγκον τὸν ἑαυτοῦ, ἢ ἔχει	τινὰ	δύναμιν ἐν ἑαυτῷ (τοῦτο γὰρ
[1, 2]	καὶ ἄρρεν ἐστὶν ἀλλὰ κατά	τινα	δύναμιν καὶ κατά τι μόριον,
[1, 9]	σπέρμα εἴτε μόριον εἴτε ἄλλην	τινὰ	δύναμιν, κατὰ τὸν ὑστερικὸν πόρον
[1, 13]	αἴτιον τῆς γενέσεως ἢ ἔχει	τινὰ	ἕξιν καὶ ἀρχὴν κινήσεως γεννητικήν)
[1, 15]	θήλει ὕλην καὶ τροφὴν ποιάν	τινα	κατασκευάζει. Τοῦτο γὰρ ἐνδέχεται ποιεῖν
[1, 16]	ἤ τι μόριον ἕτερον ποιάν	τινα	κίνησιν, ἑτέραν μὲν ἀφ´ ὧν
[1, 17]	ῥίζῃ τῇ πρώτῃ. Τρόπον δέ	τινα	ταὐτὰ συμβαίνει καὶ ἐν τοῖς
[1, 1]	τῆς γενέσεως τῆς ἑκάστου τρόπον	τινὰ	ταὐτόν ἐστιν· διόπερ ὁ λόγος
[1, 11]	ἀπιόν, ἢ καὶ δι´ ἄλλην	τινὰ	τοιαύτην αἰτίαν. Δῆλον τοίνυν, εἰ
[1, 1]	κατ´ ἀναλογίαν λέγεται· μικρὰν γάρ	τινα	τοιαύτην ἔχει διαφοράν. Καὶ γὰρ
[1, 11]	ἀπὸ τοῦ θήλεος ἀλλ´ ἄλλον	τινὰ	τρόπον αἴτιον εἶναι τὸ θῆλυ
[1, 11]	τῶν ζῴων τοῦτο ποιοῦσιν. Ἔπειτα	τίνα	τρόπον αὐξηθήσεται ταῦτα τὰ ἀπελθόντα
[1, 1]	γένος περὶ τῶν ἰδίων χωρίς,	τίνα	τρόπον διὰ τὴν τοιαύτην αἰτίαν
[1, 13]	τι, καὶ τοῦτο πῶς καὶ	τίνα	τρόπον. (Ὅτι μὲν οὖν ἐστιν
[1, 11]	γενέσεως αἴτιόν ἐστιν, ἀλλ´ ἄλλον	τινὰ	τρόπον περὶ οὗ σκεπτέον ὕστερον.
[1, 17]	θῆλυ τοῦ ἄρρενος. Διὸ καὶ	γεννᾷ	αὐτὰ ἐξ αὑτῶν καὶ προΐεται
[1, 15]	δὲ προΐεται τὸ κύημα ταχέως·	γεννᾷ	γὰρ ἀτελές· σκωληκοτοκεῖ γὰρ πάντα
[1, 17]	καὶ τὸ ἄρρεν καὶ οὐ	γεννᾷ	εἰς ἕτερον, ὡς δὲ ζῷον
[1, 11]	τί γὰρ τὰ θήλεα οὐ	γεννᾷ	ἐξ αὑτῶν εἴπερ ἀπὸ παντός
[1, 11]	καὶ ἔμψυχα εἶναι, καθάπερ Ἐμπεδοκλῆς	γεννᾷ	ἐπὶ τῆς Φιλότητος λέγων· ᾗ
[1, 14]	δὲ καθαρᾷ τροφῇ, ἡ μὲν	γεννᾷ	ἡ δὲ τρέφει. Σημεῖον δὲ
[1, 1]	τῶν συγγενῶν ζῴων καὶ αὐτὰ	γεννᾷ	κατὰ τὴν συγγένειαν· ὅσα δὲ
[1, 1]	σηπομένης τῆς ὕλης, ταῦτα δὲ	γεννᾷ	μὲν ἕτερον δὲ γένος, καὶ
[1, 1]	τὰ ὁμογενῆ γεννᾶν, τὰ δὲ	γεννᾷ	μέν, οὐ μέντοι τά γε
[1, 11]	συνουσίας καὶ τῶν ζῴων ἔνια	γεννᾷ	πολλά (τὰ δὲ φυτὰ καὶ
[1, 15]	μὲν πολὺν χρόνον, διαλυθέντα δὲ	γεννᾷ	ταχέως. Συνδεδύασται γὰρ μέχρις οὗ
[1, 15]	τοῦτο οὔτ´ αὐτὸ καθ´ αὑτὸ	γεννᾷ	τὸ θῆλυ· δεῖται γὰρ ἀρχῆς
[1, 13]	οὔτε ὅλως μὴ γιγνομένων αὐτῶν	γεννᾷ	τὸ θῆλυ οὔτε γιγνομένων ὅταν
[1, 15]	ᾠά, ὧν δ´ ἂν μή,	ἄγονα,	ὡς οὐκ εἰς τὸ ποσὸν
[1, 13]	καὶ τὸ ὅμοια γίγνεσθαι τὰ	ἔκγονα	τοῖς γεννήσασιν εὔλογον· ὅμοιον γὰρ
[1, 12]	ὀλιγοτόκα εἶναι, τὰ δὲ μικρὰ	πολύγονα.	Σύντηγμα μὲν γὰρ πλέον ἀναγκαῖον
[1, 7]	τῶν ἰχθύων. Αἴτιον δ´ ὅτι	πολύγονα	ταῦτα καὶ τοῦτ´ ἔργον αὐτῶν
[1, 13]	τοῖς ζῴοις. Τά τε γὰρ	πίονα	ἧττόν ἐστι σπερματικὰ τῶν ἀπιμέλων,
[1, 3]	τῶν δεχομένων τὸν ἀέρα καὶ	πνεύμονα	ἐχόντων. Καὶ γὰρ ταῦτα πάντα
[1, 12]	ὥσπερ εἴρηται. Ὁμοίως δὲ καὶ	πολύχοά	ἐστι καὶ πολύσπερμα τὰ μὲν
[1, 9]	Ἔστι δὲ γένη τέτταρα τὰ	λοιπά,	ἓν μὲν τὸ τῶν μαλακοστράκων,
[1, 12]	αὐτοῦ ὑπερέβαλλε τὸ μέγεθος. Τοὐναντίον	ἄρα	ἢ οἱ ἀρχαῖοι ἔλεγον λεκτέον.
[1, 15]	τοῦ εἴδους ἡ σφαῖρα. Δῆλον	ἄρα	ὅτι οὔτ´ ἀνάγκη ἀπιέναι τι
[1, 12]	γίγνεται τῶν κατὰ φύσιν. Ἀνάγκη	ἄρα	περίττωμα εἶναι. Ἀλλὰ μὴν περίττωμά
[1, 12]	ἄχρηστον περίττωμα καὶ νοσηματικόν. Χρησίμου	ἄρα	περιττώματος μέρος τί ἐστι τὸ
[1, 12]	σημεῖον δ´ ὅτι μιγνύμενον τροφῇ	καθαρᾷ	τρέφει καὶ πονοῦσι καταναλίσκεται. Τὸ
[1, 14]	μὲν τῇ γονῇ, αὕτη δὲ	καθαρᾷ	τροφῇ, ἡ μὲν γεννᾷ ἡ
[1, 12]	ἐκ τοῦ ἐναντίου. Ἔτι δὲ	παρὰ	ταῦτα ὡς Ἐπίχαρμος ποιεῖ τὴν
[1, 9]	αἱ δὲ θήλειαι ὑστέρας ὑμενώδεις	παρὰ	τὸ ἔντερον ἔνθεν καὶ ἔνθεν
[1, 9]	ὑστέραις ἀνάλογον μόριον ἐσχισμένον ἐστὶ	παρὰ	τὸ ἔντερον, ὥσπερ καὶ τοῖς
[1, 9]	ἐξ ἀνάγκης· ἡ γὰρ φύσις	παρὰ	τὸ στόμα τὴν τελευτὴν τοῦ
[1, 13]	πάλιν οὐδὲν ἧττον, καὶ ἰσοδρομησάντων	(παρὰ)	τοῦ ἄρρενος καὶ τοῦ θήλεος
[1, 15]	σώματος, μιγνύμενον τῇ ὕλῃ τῇ	παρὰ	τοῦ θήλεος, ἢ τὸ μὲν
[1, 12]	ἐκ τοῦ αὐξήματος ὑπὸ τῆς	παρὰ	φύσιν ἀναλύσεως) Ὅτι μὲν οὖν
[1, 12]	ἢ τῶν ὁμοιομερῶν, ἢ τῶν	παρὰ	φύσιν οἷον φῦμα, ἢ περίττωμα
[1, 12]	μέρη. Ἀλλὰ μὴν οὐδὲ τῶν	παρὰ	φύσιν οὐδὲ πήρωμα· ἐν ἅπασί
[1, 12]	φύσιν τι, ἐκ δὲ τῶν	παρὰ	φύσιν οὐθὲν γίγνεται τῶν κατὰ
[1, 12]	δύναμιν. Τὰ δὲ συντήγματα τῶν	παρὰ	φύσιν τι, ἐκ δὲ τῶν
[1, 10]	τῶν μορίων ἀπιόντος τοῦ σπέρματος)	τέτταρα,	πρῶτον μὲν ἡ σφοδρότης τῆς
[1, 9]	οὔθ´ ἑαυτοῖς. Ἔστι δὲ γένη	τέτταρα	τὰ λοιπά, ἓν μὲν τὸ
[1, 11]	Ἔτι πρὸς τῷ τέλει ἡ	χαρά,	ἔδει δὲ ἐν ἑκάστῳ τῶν
[1, 14]	δ´ ἡ τοῦ σώματος σύστασις	ὑγρὰ	καὶ θερμὴ οὖσα· ἀναγκαῖον γὰρ
[1, 12]	ἐστιν· ἡ γὰρ τροφὴ πάντων	ὑγρὰ	μᾶλλον) οἷς δὲ μή ἐστιν
[1, 8]	ἐξέρχεται καὶ δι´ οὗ ἡ	ὑγρὰ	τούτοις πᾶσιν. Διὸ ἔχουσιν αἰδοῖα
[1, 3]	ἄνθρωπος, τὰ δὲ πρὸς τῇ	ἕδρᾳ	καθάπερ οἱ ὕες. Διώρισται δὲ
[1, 1]	φυτοῖς ὑπάρχει τὰ μὲν καρποφόρα	δένδρα	τοῦ αὐτοῦ γένους, τὰ δ´
[1, 4]	εἶναι, περὶ δὲ τὴν ὀχείαν	σφόδρα	μεγάλους. Θᾶττον μὲν οὖν ὀχεύουσι
[1, 3]	ᾠοτοκοῦντα τετράποδα τῶν δεχομένων τὸν	ἀέρα	καὶ πνεύμονα ἐχόντων. Καὶ γὰρ
[1, 11]	(τό γε τοσοῦτον, ἀλλ´ εἴπερ	ἑτέρᾳ	πῃ, οὐ καλῶς) φησὶ γὰρ
[1, 1]	δὲ συνδυάζεσθαι, πάλιν ἐκ τούτων	ἑτέρα	τις ἂν ἐγίγνετο φύσις καὶ
[1, 14]	ἐκείνοις τὸ αἷμα, ἐν τούτοις	ἑτέρα	ὑπάρχει σύγκρισις. Τοῦ δὲ μήτε
[1, 14]	ὑπερβάλλει. Ἔτι δὲ καὶ ἐδέσματα	ἕτερα	ἑτέρων ποιεῖ πολλὴν διαφορὰν τοῦ
[1, 2]	γῆς φύσιν ὡς θῆλυ καὶ	μητέρα	νομίζουσιν, οὐρανὸν δὲ καὶ ἥλιον
[1, 4]	σωφρονέστερα εἶναι, ὥσπερ ἐκεῖ οὐκ	εὐθυέντερα,	καὶ ἐνταῦθ´ ἕλικας ἔχουσιν οἱ
[1, 4]	τοῖς περὶ τὴν τροφὴν τὰ	εὐθυέντερα	λαβρότερα πρὸς τὴν ἐπιθυμίαν τὴν
[1, 13]	φλεβώδεις ὁμοίως γλαφυρώτερά τε καὶ	λειότερα	τὰ θήλεα τῶν ἀρρένων ἐστὶ
[1, 4]	περὶ τὴν τροφὴν τὰ εὐθυέντερα	λαβρότερα	πρὸς τὴν ἐπιθυμίαν τὴν τῆς
[1, 11]	ὅμοια φορεῖ. Ὅτι δ´ ἡδονὴ	σφοδροτέρα	γίγνεται ἐν τῇ ὁμιλίᾳ τῇ
[1, 11]	Προσήκει δὲ μᾶλλον ἀπ´ ἐκείνων·	πρότερα	γὰρ ἐκεῖνα καὶ σύγκειται τὰ
[1, 17]	ταὐτόν, οἷον ἄνθρωπος ἢ ἵππος	ἀμφότερα·	(ἐν δὲ τοῖς φυτοῖς μεμιγμέναι
[1, 8]	κεκρυμμένους ὑπὸ τὸ περὶ τὴν	γαστέρα	κύτος. ~Πῶς μὲν οὖν ἔχουσι
[1, 5]	σκέλη ὑπὸ μέσην εἶναι τὴν	γαστέρα,	τὰ δ´ ὅλως ἀσκελῆ εἶναι,
[1, 4]	τῶν συνδυασμῶν. Ἃ δὲ δεῖ	σωφρονέστερα	εἶναι, ὥσπερ ἐκεῖ οὐκ εὐθυέντερα,
[1, 11]	καὶ κάτω καὶ δεξιὰ καὶ	ἀριστερὰ	καὶ πρόσθια καὶ ὀπίσθια; πάντα
[1, 7]	τὰ ᾠὰ ἀνάγκη ἐν τῇ	ὑστέρᾳ	εἶναι καὶ τὴν ὑστέραν ἀνάγκη
[1, 7]	Καὶ πέφυκε δὲ μᾶλλον ἡ	ὑστέρα	κάτω εἶναι ἢ ἄνω, ὅπου
[1, 15]	τὰ πρῶτα ὀχεῖα καὶ τὰ	ὕστερα,	ὡς οὐ συμμιγνύμενον καὶ ἐνυπάρχον,
[1, 4]	μὲν ἐντὸς δ´ ἔχοντα, πάντα	ταχύτερα	πρὸς τὴν ἐνέργειαν τῶν συνδυασμῶν.
[1, 13]	Ἔτι δὲ οὔτε φλεβώδεις ὁμοίως	γλαφυρώτερά	τε καὶ λειότερα τὰ θήλεα
[1, 12]	τὴν ἀδυναμίαν, ἐν δὲ τῷ	γήρᾳ	διὰ τὸ μὴ πέττειν τὸ
[1, 12]	πρώτῃ ἡλικίᾳ οὔτ´ ἐν τῷ	γήρᾳ	οὔτ´ ἐν ταῖς ἀρρωστίαις, ἐν
[1, 8]	πόρος δι´ οὗ ἥ τε	ξηρὰ	περίττωσις ἐξέρχεται καὶ δι´ οὗ
[1, 15]	κηροῦ καὶ τοῦ εἴδους ἡ	σφαῖρα.	Δῆλον ἄρα ὅτι οὔτ´ ἀνάγκη
[1, 15]	κινήσεως. Ὥστε ἂν ληφθῇ τὰ	ἄκρα	ἑκατέρων, ᾗ τὸ μὲν ποιητικὸν
[1, 17]	Ἐμπεδοκλῆς ποιήσας· οὕτω δ´ ᾠοτοκεῖ	μακρὰ	δένδρεα· πρῶτον ἐλαίας Τό τε
[1, 9]	συνδυάζεσθαι πεφυκότων· τὰ γὰρ πλεῖστα	μικρὰ	λίαν τῶν ἐντόμων ἐστίν. ~Τὰ
[1, 12]	ζῴων ὀλιγοτόκα εἶναι, τὰ δὲ	μικρὰ	πολύγονα. Σύντηγμα μὲν γὰρ πλέον
[1, 12]	φυτοῖς καὶ γένεσι πρὸς γένη	διαφορὰ	περὶ ταῦτα κἀν τῷ γένει
[1, 1]	τοῖς φυτοῖς ὑπάρχει τὰ μὲν	καρποφόρα	δένδρα τοῦ αὐτοῦ γένους, τὰ
[1, 7]	ἔσχατον. Διὰ μὲν οὖν τὸ	ψυχρὰ	εἶναι μαλακόδερμα γεννῶσι, (διὰ δὲ
[1, 7]	δὲ οὐκ ᾠοτοκοῦσι διὰ τὸ	ψυχρὰ	τὴν φύσιν εἶναι καὶ οὐχ
[1, 17]	γίγνεται καὶ τοῦ ἄρρενος συνδεδυασμένων,	μίξασα	ταῦτα διέθηκε μετ´ ἀλλήλων· διὸ
[1, 16]	πηλῷ ὁ κεραμεύς, καὶ ὅλως	πᾶσα	ἡ ἐργασία καὶ ἡ κίνησις
[1, 9]	τὴν τελευτὴν τοῦ περιττώματος συνήγαγε	κάμψασα,	καθάπερ εἴρηται πρότερον (ἐν τοῖς
[1, 10]	φανερῶς σπέρμα τῶν ζῴων οἷον	ὅσα	αὐτῶν ἔναιμα τὴν φύσιν ἐστί,
[1, 2]	ἄρρενος καὶ ἐν τοῖς ἀναίμοις	ὅσα	αὐτῶν ἔχει ταύτην τὴν ἐναντίωσιν,
[1, 4]	μείζους ἴσχουσι τοὺς ὄρχεις, καὶ	ὅσα	γε τῶν ὀρνέων καθ´ ὥραν
[1, 1]	γε ὁμογενῆ· τοιαῦτα δ´ ἐστὶν	ὅσα	γίγνεται μὴ ἐκ ζῴων συνδυαζομένων
[1, 8]	πόρος τοῦ τῆς ξηρᾶς τροφῆς.	(Ὅσα	δ´ ᾠοτοκεῖ μὲν ἀτελὲς δ´
[1, 8]	τῇ ὀσφύι καὶ τοῖς πρανέσιν·	ὅσα	δ´ ᾠοτοκήσαντα ἐν αὑτοῖς ζῳοτοκεῖ
[1, 14]	μόνον, ἔξω δὲ μὴ προΐεσθαι.	Ὅσα	δὲ ζῳοτόκα ἄνευ ᾠοτοκίας (ταῦτα
[1, 1]	αὐτὰ γεννᾷ κατὰ τὴν συγγένειαν·	ὅσα	δὲ μὴ ἐκ ζῴων ἀλλ´
[1, 6]	μὲν ἔξω τὰ δ´ ἐντός.	~Ὅσα	δὲ μὴ ἔχει, καθάπερ εἴρηται,
[1, 1]	δὲ φύσις ἀεὶ ζητεῖ τέλος.	Ὅσα	δὲ μὴ πορευτικὰ καθάπερ τὰ
[1, 16]	τὸν τρόπον εἰς τὴν γένεσιν·	ὅσα	δὲ μὴ προΐεται ἀλλ´ ἐναφίησι
[1, 11]	ἀπὸ παντὸς μέρους ἀπιόντος γίγνονται	ὅσα	ἑτερογενῆ· ὅμοια γὰρ ἂν ἦν
[1, 14]	ἐστὶν ἄνθρωπος καὶ τῶν τετραπόδων	ὅσα	κάμπτει τὰ ὀπίσθια σκέλη ἐντός·
[1, 9]	ἐπί τε τῶν ἀκρίδων καὶ	ὅσα	μέγεθος αὐτῶν ἔχει, συνδυάζεσθαι πεφυκότων·
[1, 1]	τὰ πλεῖστα. Τούτων δ´ αὐτῶν	ὅσα	μὲν ἐκ συνδυασμοῦ γίγνεται τῶν
[1, 1]	Ὡς δὲ κατὰ παντὸς εἰπεῖν,	ὅσα	μὲν κατὰ τόπον μεταβλητικὰ τῶν
[1, 16]	πως ἡ κίνησις τῆς τέχνης.	Ὅσα	μὲν οὖν προΐεται σπέρμα συμβάλλεται
[1, 1]	τοῦτο συμβέβηκεν εὐλόγως· εἰ γὰρ	ὅσα	μὴ γίγνεται ἐκ ζῴων, ἐκ
[1, 11]	φανερὸν ἂν εἴη ὅτι οὐδ´	ὅσα	προΐεται γονὴν τῶν ἀρρένων, οὐ
[1, 12]	ἀπὸ τοῦ γεννῶντος καλεῖται ἀπιόν,	ὅσα	συνδυάζεσθαι πέφυκε, τὸ πρῶτον ἔχον
[1, 10]	καὶ ἡ τῶν καλουμένων καταμηνίων,	ὅσα	ταύτην τὴν ὑγρότητα προΐεται τῶν
[1, 16]	τὸ ἄρρεν ἅπαν προΐεται σπέρμα,	ὅσα	τε προΐεται τῶν ἀρρένων, οὐθὲν
[1, 8]	Διόπερ οἵ τε δελφῖνες καὶ	ὅσα	τῶν κητωδῶν ὄρχεις ἔχουσιν ἐντὸς
[1, 7]	οἱ δ´ ὄρνιθες ἄνω καὶ	ὅσα	ᾠοτοκεῖ τῶν τετραπόδων. Οὐ μὴν
[1, 12]	ἐκ ξύλου κλίνη καὶ τἆλλα	ὅσα	ὡς ἐξ ὕλης γίγνεσθαι τὰ
[1, 14]	σώματος σύστασις ὑγρὰ καὶ θερμὴ	οὖσα·	ἀναγκαῖον γὰρ ἐν τῷ τοιούτῳ
[1, 2]	Φανερὸν οὖν ὅτι ἀρχή τις	οὖσα	φαίνεται τὸ θῆλυ καὶ τὸ
[1, 15]	αὕτη μὲν γάρ ἐστιν ἡ	ποιοῦσα,	τὸ δὲ συνιστάμενον καὶ λαμβάνον
[1, 16]	τεκταινομένοις· οὐ γὰρ δι´ ἑτέρου	θιγγάνουσα	δημιουργεῖ τὸ συνιστάμενον ἀλλ´ αὐτὴ
[1, 14]	ἡ ξηρότης τῶν σωμάτων, ὀλίγον	λείπουσα	τὸ περίττωμα καὶ τοσοῦτον ὅσον
[1, 15]	Ἐάν τε γὰρ ὑπηνέμια τύχῃ	κύουσα	ἡ ὄρνις, ἐὰν μετὰ ταῦτα
[1, 13]	ζῷον ἡ ἀπὸ τοῦ ἄρρενος	ἐνυπάρχουσα	ἐν τῇ γονῇ δύναμις, ὁτὲ
[1, 15]	τῆς κινήσεως. Ὥστε ἂν ληφθῇ	τὰ	ἄκρα ἑκατέρων, ᾗ τὸ μὲν
[1, 5]	συνδυασμὸν αὐτῶν· οὐ γὰρ ὥσπερ	τὰ	ἄλλα τετράποδα ἐπὶ τὰ πρανῆ
[1, 11]	πρότερα γὰρ ἐκεῖνα καὶ σύγκειται	τὰ	ἀνομοιμερῆ ἐξ ἐκείνων, καὶ ὥσπερ
[1, 11]	δὲ μᾶλλον ταῦτα τοῖς γονεῦσι	(τὰ	ἀνομοιομερῆ οἷον πρόσωπον καὶ χεῖρας
[1, 1]	μέρη· παντὶ μὲν τῷ ὅλῳ	τὰ	ἀνομοιομερῆ, τοῖς δ´ ἀνομοιομερέσι τὰ
[1, 11]	σύγκειται γὰρ ἐκ τῶν ὁμοιομερῶν	τὰ	ἀνομοιομερῆ ὥστε τὸ ἀπὸ τούτων
[1, 11]	συνιόντα. Εἶτα πῶς καὶ διέσπασται	τὰ	ἄνω καὶ κάτω καὶ δεξιὰ
[1, 11]	ποιοῦνται· τὰ γὰρ κάτωθεν εἰς	τὰ	ἄνω φαίνεται ἐναφιέντα, οὐκ ἐν
[1, 11]	Ἔπειτα τίνα τρόπον αὐξηθήσεται ταῦτα	τὰ	ἀπελθόντα ἀπὸ παντός; Ἀναξαγόρας μὲν
[1, 11]	σπέρματος εἴη ἡ διαχώρισις. Ἔτι	τὰ	ἀποφυτευόμενα ἀφ´ αὑτοῦ φέρει σπέρμα·
[1, 10]	θεωρητέον πότερον πάντα προΐεται σπέρμα	τὰ	ἄρρενα ἢ οὐ πάντα, καὶ
[1, 9]	τῶν ἀρρένων ἐστίν. Πόρους δὲ	τὰ	ἄρρενα θορικοὺς οὐ φαίνονται ἔχοντα.
[1, 8]	αἰδοῖα τὰ τοιαῦτα πάντα καὶ	τὰ	ἄρρενα καὶ τὰ θήλεα καθ´
[1, 14]	ἐξ ἑνὸς ᾠοῦ ἓν ζῷον	(τὰ	γὰρ δίδυμα τῶν (ᾠῶν δύο
[1, 9]	ἐπὶ τῶν τετραπόδων καὶ ᾠοτόκων·	τὰ	γὰρ θήλεα μείζω τῶν ἀρρένων
[1, 11]	καθάπερ εἴπομεν πρότερον, οὕτω ποιοῦνται·	τὰ	γὰρ κάτωθεν εἰς τὰ ἄνω
[1, 9]	μέγεθος αὐτῶν ἔχει, συνδυάζεσθαι πεφυκότων·	τὰ	γὰρ πλεῖστα μικρὰ λίαν τῶν
[1, 1]	δὲ γεννᾷ μέν, οὐ μέντοι	τά	γε ὁμογενῆ· τοιαῦτα δ´ ἐστὶν
[1, 11]	διαφόρων, οἷον αἱ μυῖαι καὶ	τὰ	γένη τῶν καλουμένων ψυλλῶν· ἐκ
[1, 12]	ὅσα ὡς ἐξ ὕλης γίγνεσθαι	τὰ	γιγνόμενα λέγομεν, ἔκ τινος ἐνυπάρχοντος
[1, 12]	σαρκός. Ἔτι δὲ οὐδὲ κεχωρισμένον,	τὰ	δ´ ἄλλα πάντα μέρη. Ἀλλὰ
[1, 12]	πολύσπερμα τὰ δ´ ὀλιγόσπερμά ἐστι,	τὰ	δ´ ἄσπερμα πάμπαν, οὐ δι´
[1, 1]	καρποφόρα δένδρα τοῦ αὐτοῦ γένους,	τὰ	δ´ αὐτὰ μὲν οὐ φέρει
[1, 8]	δ´ ὄρχεις τὰ μὲν ἐντὸς	τὰ	δ´ ἐκτός, αἴτιον τοῦ μὲν
[1, 17]	πάντα μετέχουσι, τὰ μὲν πλείονος	τὰ	δ´ ἐλάττονος τὰ δὲ πάμπαν
[1, 10]	αὐτῶν ἔναιμα τὴν φύσιν ἐστί,	τὰ	δ´ ἔντομα καὶ τὰ μαλάκια
[1, 5]	ἣν αἰτίαν τὰ μὲν ἔξω	τὰ	δ´ ἐντός. ~Ὅσα δὲ μὴ
[1, 12]	ἐναντίων γίγνεται, ἄρρενος καὶ θήλεος,	τὰ	δ´ ἐξ ἑνὸς μόνου, οἷον
[1, 3]	τὸ ἔξω καθάπερ οἱ βόες,	τὰ	δ´ ἔξω, καὶ τούτων τὰ
[1, 7]	ζῳοτοκεῖν κάτω, καὶ ἀμφοτέρων μετειλήφασιν.	Τὰ	δ´ εὐθὺς ζῳοτοκοῦντα πάντα κάτω·
[1, 3]	ἀλλὰ πόρους μόνον δύο σπερματικούς·	τὰ	δ´ ἔχει μὲν ὄρχεις, ἐντὸς
[1, 17]	οἷον τὰ συνδυαζόμενα τῶν ἐντόμων·	τὰ	δ´ ἕως ἂν ἀποπέμψῃ τι
[1, 12]	ἄμπελον. Τὰ μὲν γὰρ πολύσπερμα	τὰ	δ´ ὀλιγόσπερμά ἐστι, τὰ δ´
[1, 5]	ὑπὸ μέσην εἶναι τὴν γαστέρα,	τὰ	δ´ ὅλως ἀσκελῆ εἶναι, τὴν
[1, 11]	ποιεῖν οἷον γλῶττα καὶ χείρ,	τὰ	δ´ ὁμοιομερῆ σκληρότητι καὶ μαλακότητι
[1, 16]	αἱ δὲ χεῖρες τὰ ὄργανα,	τὰ	δ´ ὄργανα τὴν ὕλην. Ὁμοίως
[1, 17]	ἂν εἰ φυτόν, καθάπερ εἴπομεν.	Τὰ	δ´ ὀστρακόδερμα τῶν ζῴων μεταξὺ
[1, 10]	διὰ τίν´ αἰτίαν τὰ μὲν	τὰ	δ´ οὔ· καὶ τὰ θήλεα
[1, 6]	αἰτίαν τὰ μὲν ὄρχεις ἔχει	τὰ	δ´ οὐκ ἔχει τῶν ζῴων
[1, 9]	αἱ μυῖαι καὶ αἱ κανθαρίδες,	τὰ	δ´ οὔτ´ ἐκ ζῴων γίγνονται
[1, 13]	διόπερ ὀλίγαις καὶ ὀλιγάκις συμβαίνει·	τὰ	δ´ ὡς ἐπὶ τὸ πολὺ
[1, 1]	μὲν γὰρ ἐκ σπέρματος γίγνεται	τὰ	δ´ ὥσπερ αὐτοματιζούσης τῆς φύσεως.
[1, 1]	ἄρρεν ὥστε τὰ ὁμογενῆ γεννᾶν,	τὰ	δὲ γεννᾷ μέν, οὐ μέντοι
[1, 12]	πολύσπερμα τὰ μὲν διὰ δύναμιν	τὰ	δὲ δι´ ἀδυναμίαν· {πολὺ γὰρ
[1, 7]	καὶ ἐν τῷ πλαγίῳ ἴσχουσι,	τὰ	δὲ ζῷα ἐν τῷ κάτω
[1, 3]	χελῶναι καὶ τὰ φολιδωτὰ πάντα.	Τὰ	δὲ ζῳοτόκα πάντα μὲν ἐν
[1, 11]	δὲ τὰ μὲν οὐκ ἔχει,	τὰ	δὲ καὶ ἀφέλοι τις ἄν,
[1, 14]	ἐστὶν ἐν τῇ καταμηνίων συστάσει,	τὰ	δὲ καταμήνια περίττωμα, δῆλον. Ὃ
[1, 9]	ἐν αἷς ἐγγίγνεται τὸ ᾠόν.	Τὰ	δὲ μαλάκια συμπλέκεται μὲν κατὰ
[1, 9]	δὲ συνίσταται τρόπον ὕστερον λεκτέον)	Τὰ	δὲ μαλακόστρακα συνδυάζεται μὲν ὥσπερ
[1, 12]	μεγάλα τῶν ζῴων ὀλιγοτόκα εἶναι,	τὰ	δὲ μικρὰ πολύγονα. Σύντηγμα μὲν
[1, 9]	ζῴων ἀλλ´ ἐκ σηπομένων ὑγρῶν,	τὰ	δὲ ξηρῶν, οἷον αἵ τε
[1, 11]	τὰ μέρη τὰ μὲν δυνάμει	τὰ	δὲ πάθεσι διώρισται, τὰ μὲν
[1, 17]	μὲν πλείονος τὰ δ´ ἐλάττονος	τὰ	δὲ πάμπαν μικρᾶς. Αἴσθησιν γὰρ
[1, 1]	μὲν νευστικὰ τὰ δὲ πτηνὰ	τὰ	δὲ πεζευτικὰ τοῖς σώμασιν, ἐν
[1, 9]	δὲ περὶ μὲν πάντων ἄδηλον,	τὰ	δὲ πλεῖστα ὅτι οὐ συνδυάζεται
[1, 3]	τὰ μὲν ἀπηρτημένους ὥσπερ ἄνθρωπος,	τὰ	δὲ πρὸς τῇ ἕδρᾳ καθάπερ
[1, 3]	ἰχθύες ὅσοι ᾠοτοκοῦσιν εἰς τοὐμφανές,	τὰ	δὲ πρὸς τῷ ὑποζώματι, καθάπερ
[1, 11]	δὲ καὶ ἀφέλοι τις ἄν,	τὰ	δὲ προσφύεται. ἔτι οὐδ´ ἀπὸ
[1, 1]	ζῴων ὄντα τὰ μὲν νευστικὰ	τὰ	δὲ πτηνὰ τὰ δὲ πεζευτικὰ
[1, 7]	φάλαιναι καὶ τὰ τοιαῦτα κήτη.	Τὰ	δὲ σελάχη καὶ οἱ ἔχεις
[1, 7]	πάντα κάτω πρὸς τοῖς ἄρθροις,	(τὰ	δὲ σελάχη τὰ〉 ζῳοτοκοῦντα ἄνω
[1, 9]	οἱ σφῆκες καὶ οἱ μύρμηκες,	τὰ	δὲ συνδυάζεται μὲν καὶ γεννῶσιν,
[1, 12]	τῆς κινήσεως (συντήγματος ἔχει δύναμιν.	Τὰ	δὲ συντήγματα τῶν παρὰ φύσιν
[1, 2]	μὲν γὰρ ὄρχεις ἔχει αὐτῶν	τὰ	δὲ τοὺς τοιούτους πόρους. Εἰσὶ
[1, 11]	τῶν ζῴων ἔνια γεννᾷ πολλά	(τὰ	δὲ φυτὰ καὶ παντάπασιν· δῆλον
[1, 13]	ἐκλυτικόν καὶ τὸ ὅμοια γίγνεσθαι	τὰ	ἔκγονα τοῖς γεννήσασιν εὔλογον· ὅμοιον
[1, 4]	ἐντός, ὥστ´ οὐ δύνανται γεννᾶν	τὰ	ἐκτεμνόμενα, ἐπεὶ εἰ μὴ ἀνεσπῶντο
[1, 4]	τὰ ἐντὸς ἔχοντα· καὶ γὰρ	τὰ	ἐκτὸς ἔχοντα οὐ πρότερον τὸ
[1, 8]	συμβαίνειν, τοῖς μὲν ζῳοτόκοις διὰ	τὰ	ἔμβρυα ἐν τοῖς προσθίοις αἱ
[1, 4]	μεγάλους. Θᾶττον μὲν οὖν ὀχεύουσι	τὰ	ἐντὸς ἔχοντα· καὶ γὰρ τὰ
[1, 10]	γονεῦσιν οἱ παῖδες ἀλλὰ καὶ	τὰ	ἐπίκτητα· οὐλάς τε γὰρ ἐχόντων
[1, 4]	ἐν τοῖς περὶ τὴν τροφὴν	τὰ	εὐθυέντερα λαβρότερα πρὸς τὴν ἐπιθυμίαν
[1, 5]	ἣν μὲν οὖν αἰτίαν ἔχουσι	τὰ	ἔχοντα ὄρχεις εἴρηται, καὶ δι´
[1, 4]	ἐκ τῶν ἱστοριῶν τῶν περὶ	τὰ	ζῷα δεῖ θεωρεῖν) οὐθὲν γάρ
[1, 14]	ζῴων, γέγραπται ἐν ταῖς περὶ	τὰ	ζῷα ἱστορίαις. Πλείστη δὲ γίγνεται
[1, 12]	δὲ δεῖ ὅτι μικρῷ αὐξάνεται	τὰ	ζῷα καὶ τὰ φυτὰ τῷ
[1, 8]	τοῦ σπέρμα μὲν πάντα φέρειν	τὰ	ζῷα, περίττωμα δὲ μὴ πᾶσι
[1, 17]	μὴ ὄν. Διαφέρει δ´ αἰσθήσει	τὰ	ζῷα τῶν ζώντων μόνον. Ἐπεὶ
[1, 17]	τοιοῦτον ἀπολύεται. Καὶ ἀτεχνῶς ἔοικε	τὰ	ζῷα ὥσπερ φυτὰ εἶναι διῃρημένα,
[1, 1]	τὰ ὀστρακόδερμα τῶν ζῴων καὶ	τὰ	ζῶντα τῷ προσπεφυκέναι, διὰ τὸ
[1, 5]	τοῖς ἰχθύσιν. Πάντα δ´ ἔχει	τὰ	ζῳοτόκα τοὺς ὄρχεις ἐν τῷ
[1, 7]	τοῖς ἄρθροις, (τὰ δὲ σελάχη	τὰ〉	ζῳοτοκοῦντα ἄνω πρὸς τῷ ὑποζώματι,
[1, 3]	αἵ τε γυναῖκες καὶ πάντα	τὰ	ζῳοτοκοῦντα μὴ μόνον θύραζε ἀλλὰ
[1, 7]	ὑπεναντιώσεις ὑπάρχουσιν αὐτοῖς. Οὔτε γὰρ	τὰ	ζῳοτοκοῦντα ὁμοίως ἔχει πάντα, ἀλλ´
[1, 7]	τὸ ἔργον. Ἔχει δὲ καὶ	τὰ	ζῳοτοκοῦντα πρὸς ἄλληλα διαφοράν. Τὰ
[1, 7]	ἰχθύες κάτω καθάπερ ἄνθρωπος καὶ	τὰ	ζῳοτοκοῦντα τῶν τετραπόδων, οἱ δ´
[1, 10]	μὲν τὰ δ´ οὔ· καὶ	τὰ	θήλεα δὲ πότερον συμβάλλεται σπέρμα
[1, 8]	πάντα καὶ τὰ ἄρρενα καὶ	τὰ	θήλεα καθ´ ἃ ἐκκρίνεται τὸ
[1, 9]	δὲ συνδυαζομένων ἐν τοῖς πλείστοις	τὰ	θήλεα μείζω τῶν ἀρρένων ἐστίν.
[1, 11]	ἐν ἀνδρός διὰ τί γὰρ	τὰ	θήλεα οὐ γεννᾷ ἐξ αὑτῶν
[1, 13]	ὁμοίως γλαφυρώτερά τε καὶ λειότερα	τὰ	θήλεα τῶν ἀρρένων ἐστὶ διὰ
[1, 17]	προΐεται οὐ γονὴν ἀλλὰ κύημα	τὰ	καλούμενα σπέρματα. Καὶ τοῦτο καλῶς
[1, 1]	ἀνομοιομερέσι τὰ ὁμοιομερῆ, τούτοις δὲ	τὰ	καλούμενα στοιχεῖα τῶν σωμάτων) λοιπὸν
[1, 3]	ὑστέρας καὶ τὰ μαλάκια, καὶ	τὰ	καλούμενα τούτων ᾠὰ τοὺς περιέχοντας
[1, 16]	συνιστᾶσι μέν, ἀτελῆ δὲ συνιστᾶσι	τὰ	καλούμενα ὑπηνέμια ᾠά) ἥ τε
[1, 12]	εἶναι τὸ σπέρμα ἐξ οὗ	τὰ	κατὰ φύσιν συνιστάμενα γίγνεται πρώτου,
[1, 14]	περίττωμα τοῦτο καὶ τοῖς θήλεσι	τὰ	καταμήνια ἐπισημαίνει ἐν τῇ αὐτῇ
[1, 13]	τὸ δύνασθαι γεννᾶν τοῖς δὲ	τὰ	καταμήνια. Ἔτι δὲ καὶ τὰ
[1, 13]	ἀποκρίνεται, τοῖς δὲ θήλεσι ῥήγνυται	τὰ	καταμήνια καὶ φωνήν τε μεταβάλλουσι
[1, 13]	γὰρ ὕστερον μέχρι τινὸς φοιτᾷ	τὰ	καταμήνια, ὀλίγα δὲ καὶ οὐ
[1, 13]	Εἰ μὲν γὰρ σπέρμα ἦν	τὰ	καταμήνια οὐκ ἂν ἦν· νῦν
[1, 13]	οὖν ὥσπερ τὸ σπέρμα καὶ	τὰ	καταμήνια περίττωμά ἐστιν εἴρηται· λάβοι
[1, 13]	ἔκκρισις. Ὅτι μὲν τοίνυν ἐστὶ	τὰ	καταμήνια περίττωμα καὶ ὅτι ἀνάλογον
[1, 14]	τούτου ἡ γένεσις. Ἔστι γὰρ	τὰ	καταμήνια σπέρμα οὐ καθαρὸν ἀλλὰ
[1, 14]	δύο δακτύλους ἀρθῶσι τότε γίγνεται	τὰ	καταμήνια ταῖς πλείσταις. Ἐν ὅσοις
[1, 13]	ἡ γονὴ οὕτω τοῖς θήλεσι	τὰ	καταμήνια φανερόν, ὅτι δ´ ὀρθῶς
[1, 9]	τοῖς ἄλλοις, ἐν ᾧ ἐγγίγνεται	τὰ	κυήματα. Δῆλον δὲ τοῦτο ἐπί
[1, 9]	ἑαυτοῖς. Ἔστι δὲ γένη τέτταρα	τὰ	λοιπά, ἓν μὲν τὸ τῶν
[1, 3]	τὰ μαλακόστρακα τὰς ὑστέρας καὶ	τὰ	μαλάκια, καὶ τὰ καλούμενα τούτων
[1, 13]	τὴν γονήν) τῶν τε ἀναίμων	τὰ	μαλάκια καὶ τὰ μαλακόστρακα περὶ
[1, 9]	συνδυάζονται καὶ ἐπὶ τὰ πρανῆ	τὰ	μαλάκια· (πότερον δὲ γενέσεως χάριν
[1, 10]	ἐστί, τὰ δ´ ἔντομα καὶ	τὰ	μαλάκια ποτέρως ἄδηλον. Ὥστε τοῦτο
[1, 13]	τε ἀναίμων τὰ μαλάκια καὶ	τὰ	μαλακόστρακα περὶ τὴν κύησίν ἐστιν
[1, 3]	ζῳοτοκοῦντες. Ἔχουσι δὲ δικρόας καὶ	τὰ	μαλακόστρακα τὰς ὑστέρας καὶ τὰ
[1, 11]	δυνάμει τὰ δὲ πάθεσι διώρισται,	τὰ	μὲν ἀνομοιομερῆ τῷ δύνασθαί τι
[1, 3]	τὰ δ´ ἔξω, καὶ τούτων	τὰ	μὲν ἀπηρτημένους ὥσπερ ἄνθρωπος, τὰ
[1, 8]	εἶναι καὶ ζῳοτόκα καὶ ᾠοτόκα·	τὰ	μὲν γὰρ ἄνω τῆς ὑστέρας
[1, 7]	γὰρ τὰ ᾠοτοκοῦντα ᾠοτοκεῖ διαφερόντως·	τὰ	μὲν γὰρ ἀτελῆ προΐεται τὰ
[1, 1]	τῶν φυτῶν τὸν αὐτὸν τρόπον·	τὰ	μὲν γὰρ ἐκ σπέρματος γίγνεται
[1, 7]	ζῷα γίγνεσθαι πρὸς τῷ ὑποζώματι·	τὰ	μὲν γὰρ ἔμβρυα βάρος ἔχειν
[1, 12]	ἡ ἐκ τῶν ἐναντίων γένεσις·	τὰ	μὲν γὰρ ἐξ ἐναντίων γίγνεται,
[1, 8]	εἰς δὲ τὸ φανερὸν ζῳοτοκοῦσιν.	Τὰ	μὲν γὰρ ζῳοτοκοῦντα καὶ ἐν
[1, 17]	χρόνῳ, οἷον ἐπὶ τῶν ἐναίμων.	Τὰ	μὲν γὰρ ἡμέρας τι μόριον
[1, 3]	περὶ τοὺς ὄρχεις τοῖς ἄρρεσιν·	τὰ	μὲν γὰρ ὅλως ὄρχεις οὐκ
[1, 2]	περινέους ἐν πᾶσι τοῖς ἐναίμοις·	τὰ	μὲν γὰρ ὄρχεις ἔχει αὐτῶν
[1, 7]	τὰ ζῳοτοκοῦντα πρὸς ἄλληλα διαφοράν.	Τὰ	μὲν γὰρ οὐ μόνον θύραζε
[1, 12]	ἄνθρωπον καὶ ἀμπέλῳ πρὸς ἄμπελον.	Τὰ	μὲν γὰρ πολύσπερμα τὰ δ´
[1, 10]	δὲ γάλακτος ἐν τοῖς ἐχομένοις.	Τὰ	μὲν γὰρ προΐεται φανερῶς σπέρμα
[1, 7]	ποιουμένων ζῴων φανερὸν τοῦτο συμβαῖνον·	τὰ	μὲν γὰρ ᾠὰ ἄνω καὶ
[1, 12]	καὶ πολύχοά ἐστι καὶ πολύσπερμα	τὰ	μὲν διὰ δύναμιν τὰ δὲ
[1, 11]	ἐστιν. Ἔτι δὲ τὰ μέρη	τὰ	μὲν δυνάμει τὰ δὲ πάθεσι
[1, 1]	τούτων τάξας. Τῶν δὴ ζῴων	τὰ	μὲν ἐκ συνδυασμοῦ γίγνεται θήλεος
[1, 8]	πάντα ἐντός, τοὺς δ´ ὄρχεις	τὰ	μὲν ἐντὸς τὰ δ´ ἐκτός,
[1, 5]	εἴρηται, καὶ δι´ ἣν αἰτίαν	τὰ	μὲν ἔξω τὰ δ´ ἐντός.
[1, 1]	τελειωθέν ἐστι, τῶν δ´ ἀναίμων	τὰ	μὲν ἔχει τὸ θῆλυ καὶ
[1, 1]	γὰρ ἐν τοῖς φυτοῖς ὑπάρχει	τὰ	μὲν καρποφόρα δένδρα τοῦ αὐτοῦ
[1, 17]	ζῷον γίγνεσθαι ἐξ ἀμφοῖν) Καὶ	τὰ	μὲν μὴ προϊέμενα σπέρμα πολὺν
[1, 1]	τόπον μεταβλητικὰ τῶν ζῴων ὄντα	τὰ	μὲν νευστικὰ τὰ δὲ πτηνὰ
[1, 6]	Δι´ ἣν μὲν οὖν αἰτίαν	τὰ	μὲν ὄρχεις ἔχει τὰ δ´
[1, 11]	τὸ σπέρμα γίγνοιτο. πολλὰ δὲ	τὰ	μὲν οὐκ ἔχει, τὰ δὲ
[1, 4]	ἄδηλοι διὰ μικρότητα τοῦ σώματος.	~Τὰ	μὲν οὖν εἰρημένα μόρια τοῖς
[1, 10]	μικρὰ λίαν τῶν ἐντόμων ἐστίν.	~Τὰ	μὲν οὖν περὶ τὴν γένεσιν
[1, 17]	καὶ γνώσεώς τινος πάντα μετέχουσι,	τὰ	μὲν πλείονος τὰ δ´ ἐλάττονος
[1, 3]	δύο πᾶσιν· ταύτας δ´ ἔχουσι	τὰ	μὲν πρὸς τοῖς ἄρθροις, καθάπερ
[1, 9]	ὦπταί πω. Τῶν δ´ ἐντόμων	τὰ	μὲν συνδυάζεται καὶ ἡ γένεσις
[1, 10]	μὴ πάντα, διὰ τίν´ αἰτίαν	τὰ	μὲν τὰ δ´ οὔ· καὶ
[1, 11]	λέγει· ἐν δ´ ἐχύθη καθαροῖσι·	τὰ	μὲν τελέθουσι γυναῖκες, ψύχεος ἀντιάσαντα
[1, 5]	ὄργανον τὸ πρὸς τὸν συνδυασμὸν	τὰ	μὲν τετράποδα ἔχει· ἐνδέχεται γὰρ
[1, 13]	τροφῆς τὸ σπέρμα τῆς εἰς	τὰ	μέρη διαδιδομένης τελευταίας. Καὶ διὰ
[1, 11]	παντός. Ἔτι εἰ μὲν διεσπασμένα	τὰ	μέρη ἐν τῷ σπέρματι πῶς
[1, 1]	καὶ ἡ ὕλη τοῖς ζῴοις	τὰ	μέρη· παντὶ μὲν τῷ ὅλῳ
[1, 11]	ταῦτα ἄλογά ἐστιν. Ἔτι δὲ	τὰ	μέρη τὰ μὲν δυνάμει τὰ
[1, 2]	διαφέρει δ´ ἐν τοῖς ἐναίμοις	τὰ	μέρη τὰ πρὸς τὴν μίξιν
[1, 2]	ὀργάνων, ὄργανα δὲ ταῖς δυνάμεσι	τὰ	μέρη τοῦ σώματος, ἀναγκαῖον εἶναι
[1, 13]	ὅμοιον γὰρ τὸ προσελθὸν πρὸς	τὰ	μέρη τῷ ὑπολειφθέντι. Ὥστε τὸ
[1, 4]	τὴν τῆς τροφῆς, οὕτω καὶ	τὰ	μὴ ἔχοντα ὄρχεις πόρους δὲ
[1, 11]	τῷ σώματι. Ἀδύνατον γὰρ συνεχῆ	τὰ	μόρια γίγνεσθαι καὶ ἀπιέναι εἰς
[1, 9]	οὖν ἔχουσι τῇ θέσει περὶ	τὰ	μόρια τὰ (συντελοῦντα πρὸς τὴν
[1, 1]	ἓν συνήγαγε, τῶν μὲν περὶ	τὰ	μόρια τελευταῖα ταῦτα, τῶν δὲ
[1, 1]	θῆλυ καὶ τὸ ἄρρεν ὥστε	τὰ	ὁμογενῆ γεννᾶν, τὰ δὲ γεννᾷ
[1, 1]	τὰ ἀνομοιομερῆ, τοῖς δ´ ἀνομοιομερέσι	τὰ	ὁμοιομερῆ, τούτοις δὲ τὰ καλούμενα
[1, 14]	καὶ τῶν τετραπόδων ὅσα κάμπτει	τὰ	ὀπίσθια σκέλη ἐντός· ταῦτα μὲν
[1, 9]	δὲ μαλακόστρακα συνδυάζεται μὲν ὥσπερ	τὰ	ὀπισθουρητικά, ὅταν τὸ μὲν ὕπτιον
[1, 16]	ἐν τοῖς κατὰ τέχνην γιγνομένοις	τὰ	ὄργανα κινεῖται· ἐν ἐκείνοις γάρ
[1, 16]	τὸ αὐτό, αἱ δὲ χεῖρες	τὰ	ὄργανα, τὰ δ´ ὄργανα τὴν
[1, 1]	Ὅσα δὲ μὴ πορευτικὰ καθάπερ	τὰ	ὀστρακόδερμα τῶν ζῴων καὶ τὰ
[1, 9]	πρὸς τὰ πρανῆ ἐπιβαίνειν ἐμποδίζει	τὰ	οὐραῖα μακρὰν ἔχοντα τὴν ἀπάρτησιν
[1, 9]	ὕπτιον τὸ δὲ πρανὲς ἐπαλλάξῃ	τὰ	οὐραῖα· τοῖς γὰρ ὑπτίοις πρὸς
[1, 6]	τὸ σπέρμα πέττειν αὐτοὺς ὥσπερ	τὰ	πεζὰ καὶ ζῳοτόκα, ἀλλ´ ὑπὸ
[1, 7]	πάντα, ἀλλ´ ἄνθρωποι μὲν καὶ	τὰ	πεζὰ πάντα κάτω πρὸς τοῖς
[1, 7]	ταῦτα σκευωρίαν. ~Τοῖς δὲ θήλεσι	τὰ	περὶ τὰς ὑστέρας ἀπορήσειεν ἄν
[1, 8]	μὲν οὖν αἰτίαν ὑπεναντίως ἔχουσι	τὰ	περὶ τὰς ὑστέρας ἐνίοις τῶν
[1, 13]	πιμελὴν (ἀνηλωμένης τῆς περιττώσεως ἐλλείπει	τὰ	περὶ τὴν γονήν) τῶν τε
[1, 13]	φωνήν τε μεταβάλλουσι καὶ ἐπισημαίνει	τὰ	περὶ τοὺς μαστούς, καὶ παύεται
[1, 3]	ὡς ἀρχῆς μεταπιπτούσης. ~Ἔχει δὲ	τὰ	περὶ τοὺς ὄρχεις καὶ τὰς
[1, 2]	καλούμεναι ὑστέραι τοῦ δ´ ἄρρενος	τὰ	περὶ τοὺς ὄρχεις καὶ τοὺς
[1, 3]	ἐναίμοις ζῴοις, καὶ πρῶτόν γε	τὰ	περὶ τοὺς ὄρχεις τοῖς ἄρρεσιν·
[1, 7]	ᾠοῦ γίγνηται, τὸν αὐτὸν τρόπον	τὰ	πλεῖστα γίγνεται ὅνπερ ἐν τοῖς
[1, 1]	δὲ τῷ τῶν ἐντόμων γένει	τὰ	πλεῖστα. Τούτων δ´ αὐτῶν ὅσα
[1, 5]	ὥσπερ τὰ ἄλλα τετράποδα ἐπὶ	τὰ	πρανῆ ἐπιβαίνει ἀλλ´ ὀρθοὶ μίγνυνται
[1, 9]	οὐραῖα· τοῖς γὰρ ὑπτίοις πρὸς	τὰ	πρανῆ ἐπιβαίνειν ἐμποδίζει τὰ οὐραῖα
[1, 8]	πρόσθια τοῦ σώματος ἢ πρὸς	τὰ	πρανῆ συμβαίνειν, τοῖς μὲν ζῳοτόκοις
[1, 9]	Ἐνίοτε δὲ συνδυάζονται καὶ ἐπὶ	τὰ	πρανῆ τὰ μαλάκια· (πότερον δὲ
[1, 10]	σπέρμα δέ. Ἔτι δὲ καὶ	τὰ	προϊέμενα σπέρμα τί συμβάλλεται διὰ
[1, 1]	λοιπὸν δὲ τῶν μὲν μορίων	τὰ	πρὸς τὴν γένεσιν συντελοῦντα τοῖς
[1, 2]	ἐν τοῖς ἐναίμοις τὰ μέρη	τὰ	πρὸς τὴν μίξιν τοῖς σχήμασιν.
[1, 8]	τοῦτο δ´ ἀναγκαῖον ἢ πρὸς	τὰ	πρόσθια τοῦ σώματος ἢ πρὸς
[1, 15]	τὰς γενναίας σπουδαζόντων ποιοῦσι μεταβάλλοντες	τὰ	πρῶτα ὀχεῖα καὶ τὰ ὕστερα,
[1, 7]	ἔχουσι καὶ κάτω παρήκουσαν πάντα	τὰ	σελαχώδη. Δεῖ δὲ καὶ περὶ
[1, 5]	ἐνδέχεται διὰ τὸ τῶν μὲν	τὰ	σκέλη ὑπὸ μέσην εἶναι τὴν
[1, 12]	ἀθροίζεται καὶ συρρεῖ. Καὶ μαρτύρια	τὰ	συμβαίνοντα ὅτι τὸ εἰρημένον σπέρμα
[1, 13]	ὅτι δ´ ὀρθῶς εἴρηται σημεῖα	τὰ	συμβαίνοντα περὶ αὐτά. Κατὰ γὰρ
[1, 10]	ταῖς δόξαις· οὐ γὰρ μόνον	τὰ	σύμφυτα προσεοικότες γίγνονται τοῖς γονεῦσιν
[1, 17]	ἂν συστήσῃ τὸ κύημα, οἷον	τὰ	συνδυαζόμενα τῶν ἐντόμων· τὰ δ´
[1, 9]	τῇ θέσει περὶ τὰ μόρια	τὰ	(συντελοῦντα πρὸς τὴν γένεσιν καὶ
[1, 12]	πλήθει· καὶ γὰρ ταύτης ἀπιούσης	τὰ	σώματ´ εὐημερεῖ μᾶλλον. Ἔτι ὅταν
[1, 14]	κεχωρισμένας ἔχουσι τὰς δυνάμεις καὶ	τὰ	σώματα καὶ τὴν φύσιν ἑτέραν
[1, 12]	τούτου γίγνεται ἐπίδηλος, ὡς στερισκόμενα	τὰ	σώματα τοῦ ἐκ τῆς τροφῆς
[1, 11]	ἐξετάζουσι τὸν λόγον τοὐναντίον μᾶλλον·	τά	τε γὰρ εἰρημένα λύειν οὐ
[1, 13]	ἔνια τῶν συμβαινόντων τοῖς ζῴοις.	Τά	τε γὰρ πίονα ἧττόν ἐστι
[1, 12]	ἀρχὰς ἔχον τῶν συνδυασθέντων (οἷον	τά	τε τῶν φυτῶν καὶ ἐνίων
[1, 12]	δ´ ἐξ ἑνὸς μόνου, οἷον	τά	τε φυτὰ καὶ τῶν ζῴων
[1, 7]	τούτοις. Οἱ δ´ ὄρνιθες καὶ	τὰ	τετράποδα τῶν ᾠοτόκων τέλεια ᾠὰ
[1, 13]	τὰ καταμήνια. Ἔτι δὲ καὶ	τὰ	τοιάδε σημεῖα ὅτι περίττωμά ἐστιν
[1, 14]	πλείστην περίττωσιν. Ἔτι δὲ οὐδὲ	τὰ	τοιαῦτ´ ἔχει ἐν τῷ σώματι
[1, 7]	ζῳοτοκοῦσιν. Διὸ καὶ τὴν ὑστέραν	τὰ	τοιαῦτα ἔχει ἀνομοίαν καὶ τοῖς
[1, 7]	δελφῖνές τε καὶ φάλαιναι καὶ	τὰ	τοιαῦτα κήτη. Τὰ δὲ σελάχη
[1, 10]	σπέρμα ἴδιον. Πιθανὰ δὲ καὶ	τὰ	τοιαῦτα μαρτύρια ταύταις ταῖς δόξαις·
[1, 15]	γὰρ ἀτελές· σκωληκοτοκεῖ γὰρ πάντα	τὰ	τοιαῦτα. Μέγιστον δὲ σημεῖον τὸ
[1, 8]	τούτοις πᾶσιν. Διὸ ἔχουσιν αἰδοῖα	τὰ	τοιαῦτα πάντα καὶ τὰ ἄρρενα
[1, 8]	βοῦς καὶ κύων καὶ τἆλλα	τὰ	τοιαῦτα· πρὸς γὰρ τὴν τῶν
[1, 15]	περιττώματος μόριον. Καὶ διὰ τοῦτο	τὰ	τοιαῦτα τῶν ζῴων συμπλέκεται μὲν
[1, 7]	ἵπποι καὶ κύνες καὶ πάντα	τὰ	τρίχας ἔχοντα, καὶ τῶν ἐνύδρων
[1, 11]	ζῷον ἂν εἴη μικρόν. Καὶ	τὰ	τῶν αἰδοίων πῶς; οὐ γὰρ
[1, 7]	γὰρ ἐπιτελεῖται καὶ λαμβάνει αὔξησιν	τὰ	τῶν ἰχθύων. Αἴτιον δ´ ὅτι
[1, 15]	μεταβάλλοντες τὰ πρῶτα ὀχεῖα καὶ	τὰ	ὕστερα, ὡς οὐ συμμιγνύμενον καὶ
[1, 9]	ἀκρίδες καὶ οἱ τέττιγες καὶ	τὰ	φαλάγγια καὶ οἱ σφῆκες καὶ
[1, 3]	οἷον σαῦροι καὶ χελῶναι καὶ	τὰ	φολιδωτὰ πάντα. Τὰ δὲ ζῳοτόκα
[1, 2]	πόθεν· ἐκ τούτου μὲν γὰρ	τὰ	φύσει γιγνόμενα συνίσταται, τοῦτο δὲ
[1, 17]	φέρει ἐξ αὑτοῦ καρπὸν ὥσπερ	τὰ	φυτά, ἀλλὰ συνίσταται καὶ γεννᾶται
[1, 12]	μικρῷ αὐξάνεται τὰ ζῷα καὶ	τὰ	φυτὰ τῷ καθ´ ἡμέραν· παμμίκρου
[1, 7]	τροφὴν πέττει οὗτος. Εἰ οὖν	τὰ	ᾠὰ ἀνάγκη ἐν τῇ ὑστέρᾳ
[1, 7]	τινές φασι θερμά. Μαλακόδερμα γοῦν	τὰ	ᾠὰ γεννῶσιν· διὰ γὰρ τὸ
[1, 15]	τῶν ᾠοτοκουμένων. Ὅταν γὰρ ἀποτέκῃ	τὰ	ᾠὰ ἡ θήλεια, ὁ ἄρρην
[1, 7]	τὰ μὲν γὰρ ἀτελῆ προΐεται	τὰ	ᾠὰ οἷον οἱ ἰχθύες· ἔξω
[1, 7]	τῷ ὑποζώματι εἶναι τοῖς τέλεια	τὰ	ᾠὰ τίκτουσι, τοῖς δ´ ἀτελῆ
[1, 8]	τῆς ὑστέρας καὶ ᾗ γίγνεται	τὰ	ᾠὰ ὑπὸ τὸ ὑπόζωμα πρὸς
[1, 15]	ἂν ἐφάψηται, γόνιμα ταῦτα γίγνεται	τὰ	ᾠά, ὧν δ´ ἂν μή,
[1, 8]	ὄρχεις ἔχουσιν ἐντὸς ἔχουσι, καὶ	τὰ	ᾠοτόκα καὶ τετράποδα τῶν φολιδωτῶν.
[1, 8]	πρός τε τοὺς ὄρνιθας καὶ	τὰ	ᾠοτόκα τῶν τετραπόδων, καὶ τοῖς
[1, 7]	ἄνω πρὸς τῷ ὑποζώματι, οὔτε	τὰ	ᾠοτοκοῦντα, ἀλλ´ οἱ μὲν ἰχθύες
[1, 3]	οἵ τε ὄρνιθες πάντες καὶ	τὰ	ᾠοτοκοῦντα τετράποδα τῶν δεχομένων τὸν
[1, 7]	κατὰ λόγον. Πρῶτον μὲν γὰρ	τὰ	ᾠοτοκοῦντα ᾠοτοκεῖ διαφερόντως· τὰ μὲν
[1, 13]	σημεῖα τὰ συμβαίνοντα περὶ αὐτά.	Κατὰ	γὰρ τὴν αὐτὴν ἡλικίαν τοῖς
[1, 14]	ὕλην. Ὅπερ καὶ φαίνεται συμβαῖνον·	κατὰ	γὰρ τὴν πρώτην ὕλην ἐστὶν
[1, 2]	λόγον τῷ δύνασθαι ἕτερον ἑκάτερον,	κατὰ	δὲ τὴν αἴσθησιν μορίοις τισίν·
[1, 7]	ἔχουσι καὶ αὗται αἱ ὑπεναντιώσεις	κατὰ	λόγον. Πρῶτον μὲν γὰρ τὰ
[1, 14]	ἄρρεσι πλείστη τοῦ σπέρματος πρόεσις	κατὰ	λόγον τοῦ μεγέθους. Αἴτιον δ´
[1, 8]	ὀρνίθων δὲ δέρμα σκληρὸν ὥστε	κατὰ	μέγεθος ἀσύμμετρον εἶναι περιλαβεῖν, καὶ
[1, 2]	ἄρρεν καὶ τὸ θῆλυ διαφέρει	κατὰ	μὲν τὸν λόγον τῷ δύνασθαι
[1, 2]	δὲ τὴν αἴσθησιν μορίοις τισίν·	κατὰ	μὲν τὸν λόγον τῷ τὸ
[1, 2]	δὲ τὸ ἄρρεν, ἀλλ´ οὐ	κατὰ	πᾶν γε αὐτὸ θῆλυ καὶ
[1, 1]	σηπομένης καὶ περιττωμάτων. Ὡς δὲ	κατὰ	παντὸς εἰπεῖν, ὅσα μὲν κατὰ
[1, 14]	πλῆθος αἷς γίγνεται ἐνίοτε οὐ	κατὰ	σπέρματος πρόεσίν ἐστιν, ἀλλὰ πολὺ
[1, 12]	δέ τισιν ἐν μικρῷ χρόνῳ	κατὰ	τὰς ἡλικίας κουφίζει τοῦτ´ ἀπιὸν
[1, 15]	ἐν τῇ θήλει περιττώματος λοιπόν.	Κατά	τε δὴ τὸν λόγον οὕτω
[1, 16]	κίνησιν ἐνεργείᾳ, ὥσπερ ἐν τοῖς	κατὰ	τέχνην γιγνομένοις τὰ ὄργανα κινεῖται·
[1, 2]	καὶ πορευτικόν, ὅπερ καὶ φαίνεται	κατὰ	τὴν αἴσθησιν. Τοιαῦτα δὲ τυγχάνει
[1, 17]	αὐτῶν ἓν γίγνεσθαι· ὅπερ ἐμφαίνεται	κατὰ	τὴν ὄψιν μιγνυμένων καὶ συνδυαζομένων
[1, 1]	συγγενῶν ζῴων καὶ αὐτὰ γεννᾷ	κατὰ	τὴν συγγένειαν· ὅσα δὲ μὴ
[1, 12]	οἷς δὲ μή ἐστιν αὕτη,	κατὰ	τὴν τῆς ξηρᾶς ὑποστάσεως ἀποχώρησιν.
[1, 2]	κατὰ τὸ τυχὸν μόριον οὐδὲ	κατὰ	τὴν τυχοῦσαν δύναμιν θῆλυ ὂν
[1, 3]	ἔχει τούτους πρὸς τῇ ὀσφύι	κατὰ	τὴν τῶν νεφρῶν χώραν, ἀπὸ
[1, 2]	ἀλλὰ κατά τινα δύναμιν καὶ	κατά	τι μόριον, ὥσπερ καὶ ὁρατικὸν
[1, 2]	θῆλυ καὶ ἄρρεν ἐστὶν ἀλλὰ	κατά	τινα δύναμιν καὶ κατά τι
[1, 6]	ἀνθρώπων καὶ τῶν τοιούτων ζῴων	κατὰ	τὸ ἕτερον μέρος τῆς ἐπαναδιπλώσεως.
[1, 9]	Τὰ δὲ μαλάκια συμπλέκεται μὲν	κατὰ	τὸ στόμα ἀντερείδοντα καὶ διαπτύττοντα
[1, 14]	γὰρ ἔχει οὔτε τριχῶν πλῆθος	κατὰ	τὸ σῶμα οὔτε ὀστῶν καὶ
[1, 2]	ἢ μικρὸν ἀπολείπειν, ὡς οὐ	κατὰ	τὸ τυχὸν μόριον οὐδὲ κατὰ
[1, 14]	ὁμιλίᾳ τὴν ἡδονὴν τῇ ἁφῇ	κατὰ	τὸν αὐτὸν τόπον τοῖς ἄρρεσιν·
[1, 2]	ἄλλων ζῴων τῆς γενέσεως λεκτέον	κατὰ	τὸν ἐπιβάλλοντα λόγον καθ´ ἕκαστον
[1, 14]	τε τῶν εἰρημένων δῆλον καὶ	κατὰ	τὸν λόγον καθόλου σκοπουμένοις. Ἀνάγκη
[1, 13]	τοιοῦτον τὸ σπέρμα δυνάμει, ἢ	κατὰ	τὸν ὄγκον τὸν ἑαυτοῦ, ἢ
[1, 8]	πρὸς τοῖς πρανέσι προσπεφύκασι καὶ	κατὰ	τὸν τόπον τῆς ῥάχεως· δεῖ
[1, 9]	μόριον εἴτε ἄλλην τινὰ δύναμιν,	κατὰ	τὸν ὑστερικὸν πόρον πλησιάζειν. Ἡ
[1, 15]	ᾖ καὶ ἔτι ὠχροῦ ὄντος,	κατὰ	τὸν ὕστερον ὀχεύσαντα τὸ γένος
[1, 1]	κατὰ παντὸς εἰπεῖν, ὅσα μὲν	κατὰ	τόπον μεταβλητικὰ τῶν ζῴων ὄντα
[1, 9]	θάλαττα εἰσέρχεται· διὸ ὁ συνδυασμὸς	κατὰ	τοῦτο γίγνεται τῷ ἄρρενι πρὸς
[1, 12]	τόπος συντήγματι μὲν οὐθεὶς ἀποδέδοται	κατὰ	φύσιν ἀλλὰ ῥεῖ ὅπου ἂν
[1, 12]	παρὰ φύσιν οὐθὲν γίγνεται τῶν	κατὰ	φύσιν. Ἀνάγκη ἄρα περίττωμα εἶναι.
[1, 13]	ἐπὶ τὸ πολὺ γιγνόμενα μάλιστα	κατὰ	φύσιν ἐστίν. ~Ὅτι μὲν οὖν
[1, 12]	σώματι ἢ μέρος εἶναι τῶν	κατὰ	φύσιν, καὶ τοῦτο ἢ τῶν
[1, 12]	εὐοδήσῃ τοῦ σώματος, τοῖς δὲ	κατὰ	φύσιν περιττώμασι (πᾶσιν, οἷον τῆς
[1, 12]	τὸ σπέρμα ἐξ οὗ τὰ	κατὰ	φύσιν συνιστάμενα γίγνεται πρώτου, οὐ
[1, 13]	δὲ τὸ ἐλάττονος θερμότητος κοινωνοῦν	κατὰ	φύσιν, τὸ δὲ θῆλυ ὅτι
[1, 12]	(συντήγματος ἔχει δύναμιν. Τὰ δὲ	συντήγματα	τῶν παρὰ φύσιν τι, ἐκ
[1, 9]	ἄλλοις, ἐν ᾧ ἐγγίγνεται τὰ	κυήματα.	Δῆλον δὲ τοῦτο ἐπί τε
[1, 17]	γονὴν ἀλλὰ κύημα τὰ καλούμενα	σπέρματα.	Καὶ τοῦτο καλῶς λέγει Ἐμπεδοκλῆς
[1, 14]	πολὺ ὑπερβάλλει. Ἔτι δὲ καὶ	ἐδέσματα	ἕτερα ἑτέρων ποιεῖ πολλὴν διαφορὰν
[1, 14]	ἔχουσι τὰς δυνάμεις καὶ τὰ	σώματα	καὶ τὴν φύσιν ἑτέραν εἶναι
[1, 12]	γίγνεται ἐπίδηλος, ὡς στερισκόμενα τὰ	σώματα	τοῦ ἐκ τῆς τροφῆς γιγνομένου
[1, 12]	μᾶλλον. Ἔτι ὅταν συναπίῃ ἄλλα	περιττώματα·	οὐ γὰρ μόνον σπέρμα τὸ
[1, 11]	πρὸς τούτοις ἄλλα συμβαίνει λέγειν	ἀδύνατα.	Πρῶτον μὲν οὖν ὅτι οὐθὲν
[1, 13]	ῥύσις θύραζε μόνοις, καὶ τούτων	ἐπιδηλότατα	ἐν ταῖς γυναιξίν· πλείστην γὰρ
[1, 7]	τοῖς μικροῖς ἰχθυδίοις· ταῦτα γὰρ	πολυγονώτατά	ἐστιν ὥσπερ καὶ ἐπὶ τῶν
[1, 13]	μή, ἐν τοῖς προειρημένοις φανερόν.	Μετὰ	δὲ ταῦτα διοριστέον περίττωμά τε
[1, 15]	τύχῃ κύουσα ἡ ὄρνις, ἐὰν	μετὰ	ταῦτα ὀχεύηται μήπω μεταβεβληκότος τοῦ
[1, 2]	μετακινουμένης πολλὰ συμμεταβάλλειν εἴωθε τῶν	μετὰ	τὴν ἀρχήν. Δῆλον δὲ τοῦτο
[1, 4]	ἄν, καὶ ἤδη ταῦρός τις	μετὰ	τὴν ἐκτομὴν εὐθέως ὀχεύσας ἐπλήρωσε
[1, 13]	ὡς ἐπὶ τὸ πολύ, ἀλλὰ	μετὰ	τὴν κάθαρσιν. Ὁτὲ μὲν γὰρ
[1, 13]	καὶ θύραζε ἀπελθεῖν, ταῖς δὲ	μετὰ	τὴν κάθαρσιν συμμύει τὸ στόμα
[1, 13]	μὲν τοσαύτη γίγνεται ἰκμὰς ὅση	μετὰ	τὴν κάθαρσιν ὑπολείπεται ταῖς γονίμοις,
[1, 12]	ἐκ παιδὸς ἀνήρ, ὅτι τόδε	μετὰ	τόδε· ἄλλον δὲ τρόπον ὡς
[1, 12]	Οὐ γὰρ δὴ ὡς τόδε	μετὰ	τόδε οἷον ἐκ τῶν Παναθηναίων
[1, 10]	οἱ παῖδες ἀλλὰ καὶ τὰ	ἐπίκτητα·	οὐλάς τε γὰρ ἐχόντων τῶν
[1, 1]	τὸ ἄρρεν ἀλλ´ ἤδη καθ´	ὁμοιότητα	καὶ κατ´ ἀναλογίαν λέγεται· μικρὰν
[1, 12]	παντὸς ἀπιέναι φάναι διὰ τὴν	θερμότητα	τὴν ἀπὸ τῆς κινήσεως (συντήγματος
[1, 10]	καλουμένων καταμηνίων, ὅσα ταύτην τὴν	ὑγρότητα	προΐεται τῶν ζῴων. Δοκεῖ δὲ
[1, 8]	τοῦ δέρματος φύσις ὑπεναντιοῦται διὰ	σκληρότητα	πρὸς τὸ μὴ περιληπτικὴν εἶναι
[1, 3]	δὲ τοῖς ἐλάττοσιν ἄδηλοι διὰ	μικρότητα	τοῦ σώματος. ~Τὰ μὲν οὖν
[1, 14]	ἀνάλογον ἐν τοῖς ἀναίμοις) διὰ	ψυχρότητα	τῆς φύσεως. Ὥσπερ οὖν ἐν
[1, 6]	ἂν ἡ γονὴ διὰ τὴν	βραδυτῆτα.	Ὅπερ συμβαίνει καὶ ἐπὶ τῶν
[1, 11]	ἀπιέναι εἰς ἕνα τόπον συνιόντα.	Εἶτα	πῶς καὶ διέσπασται τὰ ἄνω
[1, 9]	ἴσχει τὸ μὲν πρῶτον ἀδιόριστον,	ἔπειτα	διακρινόμενον γίγνεται πολλὰ καὶ ἀποτίκτει
[1, 11]	γενέσεως τῶν ζῴων τοῦτο ποιοῦσιν.	Ἔπειτα	τίνα τρόπον αὐξηθήσεται ταῦτα τὰ
[1, 13]	καὶ γὰρ ὕστερον μέχρι τινὸς	φοιτᾷ	τὰ καταμήνια, ὀλίγα δὲ καὶ
[1, 7]	γὰρ τὰ ζῳοτοκοῦντα ὁμοίως ἔχει	πάντα,	ἀλλ´ ἄνθρωποι μὲν καὶ τὰ
[1, 11]	ἀριστερὰ καὶ πρόσθια καὶ ὀπίσθια;	πάντα	γὰρ ταῦτα ἄλογά ἐστιν. Ἔτι
[1, 10]	προΐεται τῶν ζῴων. Δοκεῖ δὲ	πάντα	γίγνεσθαι ἐκ σπέρματος, τὸ δὲ
[1, 5]	εὐθὺς θιγοῦσιν ὥσπερ τοῖς ἰχθύσιν.	Πάντα	δ´ ἔχει τὰ ζῳοτόκα τοὺς
[1, 10]	οὐ πάντα, καὶ εἰ μὴ	πάντα,	διὰ τίν´ αἰτίαν τὰ μὲν
[1, 12]	ταύτης ἡ μάχη· ταῦτα δὲ	πάντα	ἔκ τινος ἡ ἀρχὴ τῆς
[1, 3]	πνεύμονα ἐχόντων. Καὶ γὰρ ταῦτα	πάντα	ἐντὸς ἔχει πρὸς τῇ ὀσφύι
[1, 8]	δὲ τὰς μὲν ὑστέρας ἔχουσι	πάντα	ἐντός, τοὺς δ´ ὄρχεις τὰ
[1, 17]	θῆλυ καὶ ἄρρεν. Καὶ ταῦτα	πάντα	εὐλόγως ἡ φύσις δημιουργεῖ. Τῆς
[1, 14]	σκέλη ἐντός· ταῦτα μὲν γὰρ	πάντα	ζῳοτοκεῖ ἄνευ ᾠοτοκίας) τούτοις δὲ
[1, 10]	σπέρμα τὰ ἄρρενα ἢ οὐ	πάντα,	καὶ εἰ μὴ πάντα, διὰ
[1, 8]	Διὸ ἔχουσιν αἰδοῖα τὰ τοιαῦτα	πάντα	καὶ τὰ ἄρρενα καὶ τὰ
[1, 7]	μετειλήφασιν. Τὰ δ´ εὐθὺς ζῳοτοκοῦντα	πάντα	κάτω· οὐ γὰρ ἐμποδίζει τῆς
[1, 7]	ἄνθρωποι μὲν καὶ τὰ πεζὰ	πάντα	κάτω πρὸς τοῖς ἄρθροις, (τὰ
[1, 3]	φολιδωτὰ πάντα. Τὰ δὲ ζῳοτόκα	πάντα	μὲν ἐν τῷ ἔμπροσθεν ἔχει
[1, 12]	οὐδὲ κεχωρισμένον, τὰ δ´ ἄλλα	πάντα	μέρη. Ἀλλὰ μὴν οὐδὲ τῶν
[1, 17]	πάντων) ἀλλὰ καὶ γνώσεώς τινος	πάντα	μετέχουσι, τὰ μὲν πλείονος τὰ
[1, 13]	τροφῆς καὶ τῆς ἐσχάτης, εἴτε	πάντα	προΐεται σπέρμα εἴτε μή, ἐν
[1, 10]	ἄδηλον. Ὥστε τοῦτο θεωρητέον πότερον	πάντα	προΐεται σπέρμα τὰ ἄρρενα ἢ
[1, 3]	καὶ χελῶναι καὶ τὰ φολιδωτὰ	πάντα.	Τὰ δὲ ζῳοτόκα πάντα μὲν
[1, 3]	καθάπερ αἵ τε γυναῖκες καὶ	πάντα	τὰ ζῳοτοκοῦντα μὴ μόνον θύραζε
[1, 7]	ὑποζώματι ἔχουσι καὶ κάτω παρήκουσαν	πάντα	τὰ σελαχώδη. Δεῖ δὲ καὶ
[1, 15]	γεννᾷ γὰρ ἀτελές· σκωληκοτοκεῖ γὰρ	πάντα	τὰ τοιαῦτα. Μέγιστον δὲ σημεῖον
[1, 7]	καὶ ἵπποι καὶ κύνες καὶ	πάντα	τὰ τρίχας ἔχοντα, καὶ τῶν
[1, 4]	ἔχοντα μὲν ἐντὸς δ´ ἔχοντα,	πάντα	ταχύτερα πρὸς τὴν ἐνέργειαν τῶν
[1, 11]	ἀπὸ μιᾶς κινήσεως τὸν ἐπέτειον	πάντα	φέρει καρπόν) καίτοι πῶς δυνατὸν
[1, 8]	τοῦτο ἐκ τοῦ σπέρμα μὲν	πάντα	φέρειν τὰ ζῷα, περίττωμα δὲ
[1, 11]	τί γὰρ οὐκ ἂν καὶ	ἅπαντα	ἐξ ἑνὸς γίγνοιτο; Ὁ αὐτὸς
[1, 11]	δύο γίγνεται ζῷα· ἑκατέρου γὰρ	ἅπαντα	ἕξει. Διὸ καὶ Ἐμπεδοκλῆς ἔοικεν,
[1, 11]	τὰ μὲν τελέθουσι γυναῖκες, ψύχεος	ἀντιάσαντα	Φαίνονται δ´ οὖν μεταβάλλουσαι καὶ
[1, 8]	καὶ τοῖς πρανέσιν· ὅσα δ´	ᾠοτοκήσαντα	ἐν αὑτοῖς ζῳοτοκεῖ ἐκτός, ταῦτα
[1, 15]	ὠχροῦ ὄντος, κατὰ τὸν ὕστερον	ὀχεύσαντα	τὸ γένος ἀποβαίνει πᾶν τὸ
[1, 15]	ζῴων συμπλέκεται μὲν πολὺν χρόνον,	διαλυθέντα	δὲ γεννᾷ ταχέως. Συνδεδύασται γὰρ
[1, 15]	ἂν συστήσῃ, ὥσπερ ἡ γονή·	διαλυθέντα	δὲ προΐεται τὸ κύημα ταχέως·
[1, 11]	κάτωθεν εἰς τὰ ἄνω φαίνεται	ἐναφιέντα,	οὐκ ἐν πᾶσιν ἀλλ´ ἐν
[1, 11]	ἂν σώζεσθαι, οὔτε ὥσπερ ζῷα	ὄντα	πλείω συμφύεσθαι ὥστ´ εἶναι πάλιν
[1, 1]	κατὰ τόπον μεταβλητικὰ τῶν ζῴων	ὄντα	τὰ μὲν νευστικὰ τὰ δὲ
[1, 17]	τῶν φυτῶν, ὡς ἐν ἀμφοτέροις	ὄντα	τοῖς γένεσιν οὐδετέρων ποιεῖ τὸ
[1, 2]	αἴσθησιν. Τοιαῦτα δὲ τυγχάνει μόρια	ὄντα	τοῦ μὲν θήλεος αἱ καλούμεναι
[1, 17]	δ´ ὀστρακόδερμα τῶν ζῴων μεταξὺ	ὄντα	τῶν ζῴων καὶ τῶν φυτῶν,
[1, 9]	συμπλέκεται μὲν κατὰ τὸ στόμα	ἀντερείδοντα	καὶ διαπτύττοντα τὰς πλεκτάνας, συμπλέκεται
[1, 14]	μέρους εὐθὺς ἀπεκρίνετο οὔτε ἅμα	ἐλθόντα	εἰς τὰς ὑστέρας ἐκεῖ διεχωρίζετο·
[1, 11]	τίνα τρόπον αὐξηθήσεται ταῦτα τὰ	ἀπελθόντα	ἀπὸ παντός; Ἀναξαγόρας μὲν γὰρ
[1, 11]	καὶ ἀπιέναι εἰς ἕνα τόπον	συνιόντα.	Εἶτα πῶς καὶ διέσπασται τὰ
[1, 2]	τῆς γενέσεως λεκτέον κατὰ τὸν	ἐπιβάλλοντα	λόγον καθ´ ἕκαστον αὐτῶν, ἀπὸ
[1, 12]	καὶ συρρεῖ. Καὶ μαρτύρια τὰ	συμβαίνοντα	ὅτι τὸ εἰρημένον σπέρμα ἐστίν·
[1, 13]	δ´ ὀρθῶς εἴρηται σημεῖα τὰ	συμβαίνοντα	περὶ αὐτά. Κατὰ γὰρ τὴν
[1, 9]	κατὰ τὸ στόμα ἀντερείδοντα καὶ	διαπτύττοντα	τὰς πλεκτάνας, συμπλέκεται δὲ τὸν
[1, 9]	τὰ ἄρρενα θορικοὺς οὐ φαίνονται	ἔχοντα.	Ἀφίησι δὲ ὡς ἐπὶ τὸ
[1, 4]	μὲν οὖν ὀχεύουσι τὰ ἐντὸς	ἔχοντα·	καὶ γὰρ τὰ ἐκτὸς ἔχοντα
[1, 7]	κύνες καὶ πάντα τὰ τρίχας	ἔχοντα,	καὶ τῶν ἐνύδρων δὲ δελφῖνές
[1, 4]	ὄρχεις πόρους δὲ μόνον ἢ	ἔχοντα	μὲν ἐντὸς δ´ ἔχοντα, πάντα
[1, 11]	καὶ ταῦτα γίγνεται τὴν αὐτὴν	ἔχοντα	μορφήν. Ἔτι πότερον ἀπὸ τῶν
[1, 5]	μὲν οὖν αἰτίαν ἔχουσι τὰ	ἔχοντα	ὄρχεις εἴρηται, καὶ δι´ ἣν
[1, 4]	τροφῆς, οὕτω καὶ τὰ μὴ	ἔχοντα	ὄρχεις πόρους δὲ μόνον ἢ
[1, 4]	ἔχοντα· καὶ γὰρ τὰ ἐκτὸς	ἔχοντα	οὐ πρότερον τὸ σπέρμα ἀφίησι
[1, 11]	ἀδύνατον· οὔτε γὰρ μὴ ψυχὴν	ἔχοντα	οὔτε μὴ ζωήν τινα δύναιτ´
[1, 4]	ἢ ἔχοντα μὲν ἐντὸς δ´	ἔχοντα,	πάντα ταχύτερα πρὸς τὴν ἐνέργειαν
[1, 9]	ἐπιβαίνειν ἐμποδίζει τὰ οὐραῖα μακρὰν	ἔχοντα	τὴν ἀπάρτησιν τῶν πτερυγίων. Ἔχουσι
[1, 7]	πρὸς τῷ ὑποζώματι, οὔτε τὰ	ᾠοτοκοῦντα,	ἀλλ´ οἱ μὲν ἰχθύες κάτω
[1, 3]	τε ὄρνιθες πάντες καὶ τὰ	ᾠοτοκοῦντα	τετράποδα τῶν δεχομένων τὸν ἀέρα
[1, 7]	λόγον. Πρῶτον μὲν γὰρ τὰ	ᾠοτοκοῦντα	ᾠοτοκεῖ διαφερόντως· τὰ μὲν γὰρ
[1, 7]	ἄρθροις, (τὰ δὲ σελάχη τὰ〉	ζῳοτοκοῦντα	ἄνω πρὸς τῷ ὑποζώματι, οὔτε
[1, 8]	φανερὸν ζῳοτοκοῦσιν. Τὰ μὲν γὰρ	ζῳοτοκοῦντα	καὶ ἐν αὑτοῖς καὶ ἐκτὸς
[1, 3]	τε γυναῖκες καὶ πάντα τὰ	ζῳοτοκοῦντα	μὴ μόνον θύραζε ἀλλὰ καὶ
[1, 7]	ὑπάρχουσιν αὐτοῖς. Οὔτε γὰρ τὰ	ζῳοτοκοῦντα	ὁμοίως ἔχει πάντα, ἀλλ´ ἄνθρωποι
[1, 7]	ἀμφοτέρων μετειλήφασιν. Τὰ δ´ εὐθὺς	ζῳοτοκοῦντα	πάντα κάτω· οὐ γὰρ ἐμποδίζει
[1, 7]	ἔργον. Ἔχει δὲ καὶ τὰ	ζῳοτοκοῦντα	πρὸς ἄλληλα διαφοράν. Τὰ μὲν
[1, 7]	κάτω καθάπερ ἄνθρωπος καὶ τὰ	ζῳοτοκοῦντα	τῶν τετραπόδων, οἱ δ´ ὄρνιθες
[1, 9]	θέσει περὶ τὰ μόρια τὰ	(συντελοῦντα	πρὸς τὴν γένεσιν καὶ διὰ
[1, 1]	μορίων τὰ πρὸς τὴν γένεσιν	συντελοῦντα	τοῖς ζῴοις περὶ ὧν οὐθὲν
[1, 1]	ὀστρακόδερμα τῶν ζῴων καὶ τὰ	ζῶντα	τῷ προσπεφυκέναι, διὰ τὸ παραπλησίαν
[1, 7]	γίγνηται, τὸν αὐτὸν τρόπον τὰ	πλεῖστα	γίγνεται ὅνπερ ἐν τοῖς ὀρνιθίοις,
[1, 9]	ἔχει, συνδυάζεσθαι πεφυκότων· τὰ γὰρ	πλεῖστα	μικρὰ λίαν τῶν ἐντόμων ἐστίν.
[1, 9]	μὲν πάντων ἄδηλον, τὰ δὲ	πλεῖστα	ὅτι οὐ συνδυάζεται φανερόν· τίνα
[1, 1]	τῷ τῶν ἐντόμων γένει τὰ	πλεῖστα.	Τούτων δ´ αὐτῶν ὅσα μὲν
[1, 12]	ἂν εἴη φανερόν· τοῖς γὰρ	κάκιστα	διακειμένοις δι´ ἡλικίαν ἢ νόσον
[1, 12]	πλεῖστον ἐνυπάρχει τοιοῦτον, σπέρμα δὲ	ἥκιστα·	ἢ γὰρ ὅλως οὐκ ἔχουσιν
[1, 2]	γενέσεως ἀρχὰς ἄν τις οὐχ	ἥκιστα	θείη τὸ θῆλυ καὶ τὸ
[1, 3]	τοὺς περιέχοντας ὑμένας ὑστερικοὺς ἔχει.	Μάλιστα	δὲ ἀδιόριστον ἐπὶ τῶν πολυπόδων
[1, 11]	προσεγχυθέντος· αὐτὸ γὰρ ἂν πρῶτον	μάλιστα	ἦν ἕκαστον ἄκρατον ὄν· νῦν
[1, 12]	τὴν φύσιν ἀλλ´ ἀναλισκομένου πλέονος	μάλιστα	κακοῦται, τὴν δὲ χρησίμην τὴν
[1, 13]	ὡς ἐπὶ τὸ πολὺ γιγνόμενα	μάλιστα	κατὰ φύσιν ἐστίν. ~Ὅτι μὲν
[1, 11]	Ἐμπεδοκλῆς ἔοικεν, εἴπερ οὕτω λεκτέον,	μάλιστα	λέγειν ὁμολογούμενα τούτῳ τῷ λόγῳ
[1, 11]	τὸ σπέρμα σχεδὸν ἐκ τούτων	μάλιστα	πιστεύουσί τινες. (Φαίνεται δ´ ἐξετάζουσι
[1, 13]	μαλακόστρακα περὶ τὴν κύησίν ἐστιν	ἄριστα·	διὰ τὸ ἄναιμα γὰρ εἶναι
[1, 11]	καὶ τῶν τοιούτων σάρκες καὶ	ὀστᾶ	συνεστᾶσιν, ἀπὸ τῶν στοιχείων ἂν
[1, 9]	τὸ κέλυφος ἀφέστηκε καὶ ἡ	θάλαττα	εἰσέρχεται· διὸ ὁ συνδυασμὸς κατὰ
[1, 11]	τῷ δύνασθαί τι ποιεῖν οἷον	γλῶττα	καὶ χείρ, τὰ δ´ ὁμοιομερῆ
[1, 1]	γίγνεται τῶν συγγενῶν ζῴων καὶ	αὐτὰ	γεννᾷ κατὰ τὴν συγγένειαν· ὅσα
[1, 17]	τοῦ ἄρρενος. Διὸ καὶ γεννᾷ	αὐτὰ	ἐξ αὑτῶν καὶ προΐεται οὐ
[1, 2]	ἰξός. ~(Περὶ μὲν οὖν φυτῶν	αὐτὰ	καθ´ αὑτὰ χωρὶς ἐπισκεπτέον. Περὶ
[1, 13]	εἴρηται σημεῖα τὰ συμβαίνοντα περὶ	αὐτά.	Κατὰ γὰρ τὴν αὐτὴν ἡλικίαν
[1, 1]	ἐν τοῖς φυτοῖς· ἔνια γὰρ	αὐτὰ	μὲν οὐ συνίσταται καθ´ αὑτὰ
[1, 1]	τοῦ αὐτοῦ γένους, τὰ δ´	αὐτὰ	μὲν οὐ φέρει καρπόν, συμβάλλεται
[1, 1]	αὐτὰ μὲν οὐ συνίσταται καθ´	αὑτὰ	χωρίς, ἐν ἑτέροις δ´ ἐγγίγνεται
[1, 2]	μὲν οὖν φυτῶν αὐτὰ καθ´	αὑτὰ	χωρὶς ἐπισκεπτέον. Περὶ δὲ τῶν
[1, 9]	τε καὶ κώνωπες καὶ πολλὰ	τοιαῦτα	γένη. Τῶν δὲ συνδυαζομένων ἐν
[1, 1]	οὔτε θῆλύ ἐστιν οὔτε ἄρρεν·	τοιαῦτα	δ´ ἐστὶν ἔνια τῶν ἐντόμων.
[1, 1]	οὐ μέντοι τά γε ὁμογενῆ·	τοιαῦτα	δ´ ἐστὶν ὅσα γίγνεται μὴ
[1, 2]	καὶ φαίνεται κατὰ τὴν αἴσθησιν.	Τοιαῦτα	δὲ τυγχάνει μόρια ὄντα τοῦ
[1, 7]	Διὸ καὶ τὴν ὑστέραν τὰ	τοιαῦτα	ἔχει ἀνομοίαν καὶ τοῖς ζῳοτόκοις
[1, 7]	τε καὶ φάλαιναι καὶ τὰ	τοιαῦτα	κήτη. Τὰ δὲ σελάχη καὶ
[1, 10]	ἴδιον. Πιθανὰ δὲ καὶ τὰ	τοιαῦτα	μαρτύρια ταύταις ταῖς δόξαις· οὐ
[1, 15]	ἀτελές· σκωληκοτοκεῖ γὰρ πάντα τὰ	τοιαῦτα.	Μέγιστον δὲ σημεῖον τὸ συμβαῖνον
[1, 8]	πᾶσιν. Διὸ ἔχουσιν αἰδοῖα τὰ	τοιαῦτα	πάντα καὶ τὰ ἄρρενα καὶ
[1, 8]	καὶ κύων καὶ τἆλλα τὰ	τοιαῦτα·	πρὸς γὰρ τὴν τῶν ἐμβρύων
[1, 15]	μόριον. Καὶ διὰ τοῦτο τὰ	τοιαῦτα	τῶν ζῴων συμπλέκεται μὲν πολὺν
[1, 7]	τῷ πλήθει εἶναι· νῦ δὲ	τοσαῦτα	ἴσχουσιν ὥστε δοκεῖν ᾠὸν εἶναι
[1, 11]	πρόσθια καὶ ὀπίσθια; πάντα γὰρ	ταῦτα	ἄλογά ἐστιν. Ἔτι δὲ τὰ
[1, 7]	ἔν γε τοῖς μικροῖς ἰχθυδίοις·	ταῦτα	γὰρ πολυγονώτατά ἐστιν ὥσπερ καὶ
[1, 13]	ἦν· νῦν δὲ διὰ τὸ	ταῦτα	γίγνεσθαι ἐκεῖνο οὐκ ἔστιν. Διότι
[1, 15]	ὧν μὲν ἂν ἐφάψηται, γόνιμα	ταῦτα	γίγνεται τὰ ᾠά, ὧν δ´
[1, 11]	τῶν περικαρπίων ἀπέρχεται· καίτοι καὶ	ταῦτα	γίγνεται τὴν αὐτὴν ἔχοντα μορφήν.
[1, 8]	ᾠοτοκήσαντα ἐν αὑτοῖς ζῳοτοκεῖ ἐκτός,	ταῦτα	δ´ ἀμφοτέρως ἔχει διὰ τὸ
[1, 14]	Ὅσα δὲ ζῳοτόκα ἄνευ ᾠοτοκίας	(ταῦτα	δ´ ἐστὶν ἄνθρωπος καὶ τῶν
[1, 9]	θολὸν ἀφίησι διὰ τοῦ πόρου.	Ταῦτα	δ´ ἐστὶν† ἐν τοῖς ὑπτίοις
[1, 1]	ἀλλ´ ἐκ σηπομένης τῆς ὕλης,	ταῦτα	δὲ γεννᾷ μὲν ἕτερον δὲ
[1, 12]	ἐκ δὲ ταύτης ἡ μάχη·	ταῦτα	δὲ πάντα ἔκ τινος ἡ
[1, 12]	ὅτι τὸ εἰρημένον σπέρμα ἐστίν·	ταῦτα	δὲ συμβαίνει διὰ τὸ τὴν
[1, 2]	πρὸς τὸν συνδυασμὸν μόρια, καὶ	ταῦτα	διαφέροντ´ ἀλλήλων καθὸ τὸ ἄρρεν
[1, 17]	καὶ τοῦ ἄρρενος συνδεδυασμένων, μίξασα	ταῦτα	διέθηκε μετ´ ἀλλήλων· διὸ ἐν
[1, 13]	τοῖς προειρημένοις φανερόν. Μετὰ δὲ	ταῦτα	διοριστέον περίττωμά τε ποίας τροφῆς
[1, 12]	ὂν ἢ ᾠόν· καὶ γὰρ	ταῦτα	ἤδη ἔχει τὸ ἐξ ἀμφοῖν.
[1, 7]	ἰχθύων. Αἴτιον δ´ ὅτι πολύγονα	ταῦτα	καὶ τοῦτ´ ἔργον αὐτῶν ὥσπερ
[1, 12]	γένεσι πρὸς γένη διαφορὰ περὶ	ταῦτα	κἀν τῷ γένει τῷ αὐτῷ
[1, 14]	κάμπτει τὰ ὀπίσθια σκέλη ἐντός·	ταῦτα	μὲν γὰρ πάντα ζῳοτοκεῖ ἄνευ
[1, 11]	προσιέναι ταῖς σαρξίν· τοῖς δὲ	ταῦτα	μὲν μὴ λέγουσιν ἀπὸ παντὸς
[1, 1]	καὶ ὁ λόγος τῆς οὐσίας	(ταῦτα	μὲν οὖν ὡς ἕν τι
[1, 15]	κύουσα ἡ ὄρνις, ἐὰν μετὰ	ταῦτα	ὀχεύηται μήπω μεταβεβληκότος τοῦ ᾠοῦ
[1, 3]	καὶ πνεύμονα ἐχόντων. Καὶ γὰρ	ταῦτα	πάντα ἐντὸς ἔχει πρὸς τῇ
[1, 17]	ἐνυπάρχον θῆλυ καὶ ἄρρεν. Καὶ	ταῦτα	πάντα εὐλόγως ἡ φύσις δημιουργεῖ.
[1, 14]	Δι´ ἀκριβείας δέ, πῶς συμβαίνει	ταῦτα	περὶ ἕκαστον τῶν ζῴων, γέγραπται
[1, 13]	διὰ τὸ συνεκκρίνεσθαι τὴν εἰς	ταῦτα	περίττωσιν ἐν τοῖς καταμηνίοις. Τὸ
[1, 6]	ἀλλὰ καὶ διὰ τὴν περὶ	ταῦτα	σκευωρίαν. ~Τοῖς δὲ θήλεσι τὰ
[1, 11]	ποιοῦσιν. Ἔπειτα τίνα τρόπον αὐξηθήσεται	ταῦτα	τὰ ἀπελθόντα ἀπὸ παντός; Ἀναξαγόρας
[1, 13]	αἱ καθάρσεις ὡς μεθισταμένης εἰς	ταῦτα	τῆς ἀποκρίσεως. Ἔτι δὲ οὔτε
[1, 11]	ἐκείνων μόνον ἐοίκασι δὲ μᾶλλον	ταῦτα	τοῖς γονεῦσι (τὰ ἀνομοιομερῆ οἷον
[1, 11]	καὶ πόδας) εἴπερ οὖν μηδὲ	ταῦτα	τῷ ἀπὸ παντὸς ἀπελθεῖν, τί
[1, 1]	μὲν περὶ τὰ μόρια τελευταῖα	ταῦτα,	τῶν δὲ περὶ γενέσεως τὴν
[1, 12]	τοῦ ἐναντίου. Ἔτι δὲ παρὰ	ταῦτα	ὡς Ἐπίχαρμος ποιεῖ τὴν ἐποικοδόμησιν,
[1, 11]	οὕτως ὥσπερ ἐκεῖνος λέγει, οὐ	ταὐτὰ	ἀφ´ ἑκατέρου, διὸ καὶ δέονται
[1, 15]	ἦλθεν, ὥστ´ εἶχεν ἂν δὶς	ταὐτὰ	μέρη. Ἀλλὰ τῇ δυνάμει τὸ
[1, 17]	τῇ πρώτῃ. Τρόπον δέ τινα	ταὐτὰ	συμβαίνει καὶ ἐν τοῖς κεχωρισμένον
[1, 17]	ἐξ αὑτοῦ καρπὸν ὥσπερ τὰ	φυτά,	ἀλλὰ συνίσταται καὶ γεννᾶται ἔκ
[1, 17]	ἀτεχνῶς ἔοικε τὰ ζῷα ὥσπερ	φυτὰ	εἶναι διῃρημένα, οἷον εἴ τις
[1, 11]	ἔνια γεννᾷ πολλά (τὰ δὲ	φυτὰ	καὶ παντάπασιν· δῆλον γὰρ ὅτι
[1, 12]	ἑνὸς μόνου, οἷον τά τε	φυτὰ	καὶ τῶν ζῴων ἔνια ἐν
[1, 12]	αὐξάνεται τὰ ζῷα καὶ τὰ	φυτὰ	τῷ καθ´ ἡμέραν· παμμίκρου γὰρ
[1, 10]	δόξαις· οὐ γὰρ μόνον τὰ	σύμφυτα	προσεοικότες γίγνονται τοῖς γονεῦσιν οἱ
[1, 3]	σαῦροι καὶ χελῶναι καὶ τὰ	φολιδωτὰ	πάντα. Τὰ δὲ ζῳοτόκα πάντα
[1, 15]	γενναίας σπουδαζόντων ποιοῦσι μεταβάλλοντες τὰ	πρῶτα	ὀχεῖα καὶ τὰ ὕστερα, ὡς
[1, 7]	τῷ ὑποζώματι· τὰ μὲν γὰρ	ἔμβρυα	βάρος ἔχειν ἀναγκαῖον καὶ κίνησιν,
[1, 8]	τοῖς μὲν ζῳοτόκοις διὰ τὰ	ἔμβρυα	ἐν τοῖς προσθίοις αἱ ὑστέραι
[1, 11]	ὄντ´ ἀδύνατον διεσπασμένα σώζεσθαι καὶ	ἔμψυχα	εἶναι, καθάπερ Ἐμπεδοκλῆς γεννᾷ ἐπὶ
[1, 7]	πέττει οὗτος. Εἰ οὖν τὰ	ᾠὰ	ἀνάγκη ἐν τῇ ὑστέρᾳ εἶναι
[1, 7]	τοῦτο συμβαῖνον· τὰ μὲν γὰρ	ᾠὰ	ἄνω καὶ ἐν τῷ πλαγίῳ
[1, 7]	φασι θερμά. Μαλακόδερμα γοῦν τὰ	ᾠὰ	γεννῶσιν· διὰ γὰρ τὸ εἶναι
[1, 14]	γὰρ δίδυμα τῶν (ᾠῶν δύο	ᾠά	ἐστιν) Ἐν ὅσοις δὲ τῶν
[1, 15]	ᾠοτοκουμένων. Ὅταν γὰρ ἀποτέκῃ τὰ	ᾠὰ	ἡ θήλεια, ὁ ἄρρην ἐπιρραίνει
[1, 16]	δὲ συνιστᾶσι τὰ καλούμενα ὑπηνέμια	ᾠά)	ἥ τε γένεσις ἐν τῷ
[1, 7]	μὲν γὰρ ἀτελῆ προΐεται τὰ	ᾠὰ	οἷον οἱ ἰχθύες· ἔξω γὰρ
[1, 7]	ὑποζώματι εἶναι τοῖς τέλεια τὰ	ᾠὰ	τίκτουσι, τοῖς δ´ ἀτελῆ κάτω·
[1, 7]	τὰ τετράποδα τῶν ᾠοτόκων τέλεια	ᾠὰ	τίκτουσιν, ἃ δεῖ πρὸς τὸ
[1, 3]	μαλάκια, καὶ τὰ καλούμενα τούτων	ᾠὰ	τοὺς περιέχοντας ὑμένας ὑστερικοὺς ἔχει.
[1, 8]	ὑστέρας καὶ ᾗ γίγνεται τὰ	ᾠὰ	ὑπὸ τὸ ὑπόζωμα πρὸς τῇ
[1, 15]	ἐφάψηται, γόνιμα ταῦτα γίγνεται τὰ	ᾠά,	ὧν δ´ ἂν μή, ἄγονα,
[1, 7]	διττογονεῖ. Πρὸς δὲ τούτοις ἀδύνατον	ζῷα	γίγνεσθαι πρὸς τῷ ὑποζώματι· τὰ
[1, 4]	τῶν ἱστοριῶν τῶν περὶ τὰ	ζῷα	δεῖ θεωρεῖν) οὐθὲν γάρ εἰσι
[1, 11]	ἀπὸ πάντων ἀπέρχεται, δύο γίγνεται	ζῷα·	ἑκατέρου γὰρ ἅπαντα ἕξει. Διὸ
[1, 7]	τῷ πλαγίῳ ἴσχουσι, τὰ δὲ	ζῷα	ἐν τῷ κάτω μέρει τῆς
[1, 14]	γέγραπται ἐν ταῖς περὶ τὰ	ζῷα	ἱστορίαις. Πλείστη δὲ γίγνεται κάθαρσις
[1, 12]	δεῖ ὅτι μικρῷ αὐξάνεται τὰ	ζῷα	καὶ τὰ φυτὰ τῷ καθ´
[1, 11]	δύναιτ´ ἂν σώζεσθαι, οὔτε ὥσπερ	ζῷα	ὄντα πλείω συμφύεσθαι ὥστ´ εἶναι
[1, 11]	ἐκ δὲ τούτων γίγνεται μὲν	ζῷα	οὐκέτι δ´ ὅμοια τὴν φύσιν,
[1, 8]	σπέρμα μὲν πάντα φέρειν τὰ	ζῷα,	περίττωμα δὲ μὴ πᾶσι γίγνεσθαι
[1, 7]	καὶ καταβαίνει κάτω καὶ γίγνεται	ζῷα	πρὸς τοῖς ἄρθροις καθάπερ καὶ
[1, 1]	ἐκ ζῴων, ἐκ τούτων ἐγίγνετο	ζῷα	συνδυαζομένων, εἰ μὲν ὁμογενῆ, καὶ
[1, 17]	ὄν. Διαφέρει δ´ αἰσθήσει τὰ	ζῷα	τῶν ζώντων μόνον. Ἐπεὶ δ´
[1, 14]	ἑνὸς σπέρματος ἐνδέχεται πολλὰ γίγνεσθαι	ζῷα,	ὡς διαφέροντος τῇ φύσει τοῦ
[1, 17]	ἀπολύεται. Καὶ ἀτεχνῶς ἔοικε τὰ	ζῷα	ὥσπερ φυτὰ εἶναι διῃρημένα, οἷον
[1, 12]	εἶναι ἀλλὰ περίττωμα μᾶλλον τὸ	τὰ	μεγάλα τῶν ζῴων ὀλιγοτόκα εἶναι,