Livre, chapitre
[1, 17]	Ἐπεὶ δ´ ἀνάγκη καὶ ζῆν,	ἐὰν	ᾖ ζῷον, ὅταν δεήσῃ ἀποτελεῖν
[1, 15]	ὑπηνέμια τύχῃ κύουσα ἡ ὄρνις,	ἐὰν	μετὰ ταῦτα ὀχεύηται μήπω μεταβεβληκότος
[1, 13]	καὶ τοῦ θήλεος οὐθὲν γεννᾶται	ἐὰν	μὴ ἡ τῶν καλουμένων καταμηνίων
[1, 14]	γε διαφέρειν τῷ εἴδει, ἀλλ´	ἐὰν	μόνον σύμμετρον ᾖ τὸ διαιρούμενον
[1, 7]	καὶ νῦν ἐπὶ τῶν γυναικῶν	ἐὰν	περὶ τὸν τόκον ἀνασπάσωσι χασμησάμεναι
[1, 15]	θῆλυ προΐεται εἰς τὸ ἄρρεν.	Ἐάν	τε γὰρ ὑπηνέμια τύχῃ κύουσα
[1, 13]	ἄλλο μὴ τῶν καταμηνίων ἱσταμένων·	ἐάν	τε συμβῇ τι τούτων χείρους
[1, 15]	λευκαίνεσθαι, γόνιμα γίγνεται ἀντὶ ὑπηνεμίων·	ἐάν	τε ὑφ´ ἑτέρου ὠχευμένη ᾖ
[1, 9]	συντελούντων οὔτε τοῖς ἐναίμοις οὔθ´	ἑαυτοῖς.	Ἔστι δὲ γένη τέτταρα τὰ
[1, 13]	ἢ κατὰ τὸν ὄγκον τὸν	ἑαυτοῦ,	ἢ ἔχει τινὰ δύναμιν ἐν
[1, 13]	ἢ ἔχει τινὰ δύναμιν ἐν	ἑαυτῷ	(τοῦτο γὰρ οὔπω δῆλον ἡμῖν
[1, 12]	δέ γ´ ἦν σύντηξις, ἀεὶ	ἔβλαπτεν	ἄν· νῦν δ´ οὐ ποιεῖ
[1, 11]	ᾗ πολλαὶ μὲν κόρσαι ἀναύχενες	ἐβλάστησαν,	εἶθ´ οὕτω συμφύεσθαί φησιν, τοῦτο
[1, 13]	ἡλικίαν τοῖς μὲν ἄρρεσιν ἄρχεται	ἐγγίγνεσθαι	γονὴ καὶ ἀποκρίνεται, τοῖς δὲ
[1, 1]	αὑτὰ χωρίς, ἐν ἑτέροις δ´	ἐγγίγνεται	δένδρεσιν οἷον ὁ ἰξός. ~(Περὶ
[1, 16]	καὶ τὸ εἶδος ἀπ´ ἐκείνου	ἐγγίγνεται	διὰ τῆς κινήσεως ἐν τῇ
[1, 9]	καὶ τοῖς ἄλλοις, ἐν ᾧ	ἐγγίγνεται	τὰ κυήματα. Δῆλον δὲ τοῦτο
[1, 9]	καὶ ἔνθεν ἐσχισμένας ἐν αἷς	ἐγγίγνεται	τὸ ᾠόν. Τὰ δὲ μαλάκια
[1, 14]	παίδων τῶν μήπω δυναμένων προΐεσθαι,	ἐγγὺς	δὲ τῆς ἡλικίας ὄντων, καὶ
[1, 11]	συγγενομένη· οὐ γὰρ ἡ θυγάτηρ	ἐγένετο	ἀλλ´ ὁ ἐκ ταύτης Αἰθίοψ.
[1, 1]	γίγνεται ἐκ ζῴων, ἐκ τούτων	ἐγίγνετο	ζῷα συνδυαζομένων, εἰ μὲν ὁμογενῆ,
[1, 6]	τὴν φύσιν, εἰ ἔτι ἐπίστασις	ἐγίγνετο	περὶ τοὺς ὄρχεις ἐψύχετ´ ἂν
[1, 1]	ἐκ τούτων ἑτέρα τις ἂν	ἐγίγνετο	φύσις καὶ πάλιν ἄλλη τις
[1, 11]	ἀπιέναι συνέβαινεν, ὥσπερ φασίν, οὐθὲν	ἔδει	ἀπὸ πάντων ἀξιοῦν ἀπιέναι ἀλλὰ
[1, 11]	πρὸς τῷ τέλει ἡ χαρά,	ἔδει	δὲ ἐν ἑκάστῳ τῶν μορίων,
[1, 1]	καὶ τὴν ἐξ ἀρχῆς τοιαύτην	ἔδει	τῶν τεκνωσάντων εἶναι γένεσιν (τοῦτο
[1, 14]	πολὺ ὑπερβάλλει. Ἔτι δὲ καὶ	ἐδέσματα	ἕτερα ἑτέρων ποιεῖ πολλὴν διαφορὰν
[1, 3]	ἄνθρωπος, τὰ δὲ πρὸς τῇ	ἕδρᾳ	καθάπερ οἱ ὕες. Διώρισται δὲ
[1, 8]	μὲν γὰρ μὴ πλανᾶσθαι ἀλλ´	ἑδραίους	εἶναι, τοιοῦτος δ´ ὁ ὄπισθεν
[1, 4]	ἐκτεμνόμενα, ἐπεὶ εἰ μὴ ἀνεσπῶντο	ἐδύναντο	ἄν, καὶ ἤδη ταῦρός τις
[1, 11]	ἄρρενος καὶ τοῦ θήλεος. Ἔτι	εἰ	ἀπ´ ἀμφοτέρων ὁμοίως ἀπὸ πάντων
[1, 11]	φέρει καρπόν) καίτοι πῶς δυνατὸν	εἰ	ἀπὸ παντὸς ἀπεκρίνετο τὸ σπέρμα;
[1, 11]	καὶ τῆς συνθέσεως· ὥσπερ κἂν	εἰ	ἀπὸ τοῦ γεγραμμένου· ὀνόματος ἀπῄει
[1, 11]	δ´ ὅμοιον λέγουσιν ὥσπερ κἂν	εἰ	ἀπὸ τῶν ὑποδημάτων· σχεδὸν γὰρ
[1, 2]	τὸ ἄρρεν διοίσει τοῦ θήλεος.	Εἰ	γὰρ καὶ καθ´ ὅλου λέγεται
[1, 11]	ἢ (ἐπὶ τῶν ἄλλων μορίων;	εἰ	γὰρ μηδ´ ἀπὸ τῆς ὑστέρας
[1, 1]	ἐντόμων. Καὶ τοῦτο συμβέβηκεν εὐλόγως·	εἰ	γὰρ ὅσα μὴ γίγνεται ἐκ
[1, 1]	οὕτως ἐπὶ τῶν ἄλλων ζῴων)	εἰ	δ´ ἀνόμοια μὲν δυνάμενα δὲ
[1, 11]	οὕτω καὶ σάρκας καὶ ὄνυχας.	Εἰ	δ´ ἀπ´ ἀμφοτέρων, τίς ὁ
[1, 11]	κἂν ἀπὸ τῶν συλλαβῶν ἑκάστης,	εἰ	δ´ ἀπὸ τούτων, ἀπὸ τῶν
[1, 11]	εἶναι ἀλλὰ δι´ ἄλλην αἰτίαν;	εἰ	δ´ ἀπὸ τῶν ἀνομοιομερῶν μόνον
[1, 12]	τι〉 τῆς μὴ χρησίμου τροφῆς.	Εἰ	δέ γ´ ἦν σύντηξις, ἀεὶ
[1, 11]	ἐν τῷ σπέρματι πῶς ζῇ;	εἰ	δὲ συνεχῆ ζῷον ἂν εἴη
[1, 4]	ἡ τῶν ὄρχεών ἐστι σύστασις.	Εἰ	δὴ πᾶν ἡ φύσις ἢ
[1, 10]	καὶ τῶν μορίων ἑκάστου, ὥστ´	εἰ	ἐκείνου σπέρμα καὶ τῶν μορίων
[1, 6]	εἶναι αὐτῶν προμήκη τὴν φύσιν,	εἰ	ἔτι ἐπίστασις ἐγίγνετο περὶ τοὺς
[1, 11]	τοῦ γεγραμμένου· ὀνόματος ἀπῄει τι,	εἰ	μὲν ἀπὸ παντός, κἂν ἀπὸ
[1, 11]	ἀνομοιομερῶν οἷον προσώπου καὶ χειρός;	εἰ	μὲν γὰρ ἀπ´ ἐκείνων μόνον
[1, 13]	συμβάλλεται σπέρμα εἰς τὴν γένεσιν.	Εἰ	μὲν γὰρ σπέρμα ἦν τὰ
[1, 11]	τὸ ἀπελθεῖν ἀπὸ παντός. Ἔτι	εἰ	μὲν διεσπασμένα τὰ μέρη ἐν
[1, 1]	ἐκ τούτων ἐγίγνετο ζῷα συνδυαζομένων,	εἰ	μὲν ὁμογενῆ, καὶ τὴν ἐξ
[1, 4]	δύνανται γεννᾶν τὰ ἐκτεμνόμενα, ἐπεὶ	εἰ	μὴ ἀνεσπῶντο ἐδύναντο ἄν, καὶ
[1, 11]	μηδ´ ἀπὸ παντὸς ἀπιέναι. Κἂν	εἰ	μὴ ἀπὸ παντὸς ἀπέρχεται, οὐθὲν
[1, 10]	οὐκ ἀπὸ παντός· εὔλογον γὰρ	εἰ	μὴ ἀπὸ παντός, μηδ´ ἀπ´
[1, 11]	ἐπὶ τῶν ἐντόμων. Καὶ γὰρ	εἰ	μὴ ἐν πᾶσιν, ἀλλ´ ἐπὶ
[1, 11]	πῶς ἑτέρου προσγενομένου ἔσται μεῖζον	εἰ	μὴ μεταβάλλει τὸ προσελθόν; Ἀλλὰ
[1, 10]	ἄρρενα ἢ οὐ πάντα, καὶ	εἰ	μὴ πάντα, διὰ τίν´ αἰτίαν
[1, 10]	σπέρμα τι ἢ οὔ, καὶ	εἰ	μὴ σπέρμα, πότερον οὐδ´ ἄλλο
[1, 13]	ἀποκρίνεται ἀπὸ τοῦ θήλεος· καὶ	εἰ	μηθέν, πότερον οὐδὲ ἄλλο οὐθὲν
[1, 7]	ἔργον αὐτῶν ὥσπερ τῶν φυτῶν·	εἰ	οὖν ἐν αὑτοῖς ἐτελεσιούργουν ἀναγκαῖον
[1, 7]	γὰρ τὴν τροφὴν πέττει οὗτος.	Εἰ	οὖν τὰ ᾠὰ ἀνάγκη ἐν
[1, 14]	τε ποιοῦντος καὶ τοῦ πάσχοντος.	Εἰ	οὖν τὸ ἄρρεν ἐστὶν ὡς
[1, 11]	κνησμός ἐστιν ἰσχυρός· διὸ καὶ	εἰ	πολλάκις συμβαίνει ἡ ὁμιλία αὕτη
[1, 16]	ὅμοιον ἔοικε ποιοῦντι ὥσπερ ἂν	εἰ	τὴν ὕλην κομίσειέ τις πρὸς
[1, 11]	τὸ λεγόμενον. Πρὸς δὲ τούτοις	εἰ	τὸ θῆλυ καὶ τὸ ἄρρεν
[1, 11]	τοῦτ´ ἐκείνοις ταὐτόν ἐστιν. Ἔτι	εἰ	τὸ θῆλυ μὴ προΐεται σπέρμα
[1, 11]	τινὰ τοιαύτην αἰτίαν. Δῆλον τοίνυν,	εἰ	τοῦτο θήσομεν οὕτως ὅτι οὐ
[1, 17]	μίγνυται καὶ γίγνεται ὥσπερ ἂν	εἰ	φυτόν, καθάπερ εἴπομεν. Τὰ δ´
[1, 11]	σάρκα ἀπὸ σαρκός. Ἀλλὰ μὴν	εἴ	γ´ ἐξ ἑτέρου τινὸς ὄντος
[1, 11]	μεταβάλλει τὸ προσελθόν; Ἀλλὰ μὴν	εἴ	γε δύναται μεταβάλλειν τὸ προσελθόν,
[1, 12]	πρώτης τροφῆς περίττωμα φλέγμα καὶ	εἴ	τι ἄλλο τοιοῦτον· καὶ γὰρ
[1, 15]	τι ἀπὸ τοῦ ἄρρενος, οὔτ´	εἴ	τι ἀπέρχεται διὰ τοῦτο ἐκ
[1, 11]	ἂν εἴη ὅμοια. Ταύτην δ´	εἴ	τι δημιουργεῖ ὕστερον, τοῦτ´ ἂν
[1, 14]	δὲ γίγνεται μὲν πᾶσιν, πλὴν	εἴ	τι πεπήρωται ἐν τῇ γενέσει
[1, 17]	ὥσπερ φυτὰ εἶναι διῃρημένα, οἷον	εἴ	τις κἀκεῖνα, ὅτε σπέρμα ἐξενέγκειεν,
[1, 4]	ἄρρεσι διαφορᾶς τῶν σπερματικῶν ὀργάνων	εἴ	τις μέλλει θεωρήσειν τὰς αἰτίας
[1, 14]	τὸ μηθέν γε διαφέρειν τῷ	εἴδει,	ἀλλ´ ἐὰν μόνον σύμμετρον ᾖ
[1, 14]	καὶ ἓν ᾖ, τῷ γε	εἴδει	διαφέρειν καὶ τῷ τὸν λόγον
[1, 17]	καὶ ἕτερον ἄρρεν, τῷ δὲ	εἴδει	ταὐτόν, οἷον ἄνθρωπος ἢ ἵππος
[1, 16]	ἀλλ´ ἡ μορφὴ καὶ τὸ	εἶδος	ἀπ´ ἐκείνου ἐγγίγνεται διὰ τῆς
[1, 16]	μὲν ψυχὴ ἐν ᾗ τὸ	εἶδος	καὶ ἡ ἐπιστήμη κινοῦσι τὰς
[1, 14]	μὲν ἄρρεν παρέχεται τό τε	εἶδος	καὶ τὴν ἀρχὴν τῆς κινήσεως
[1, 12]	ὕλην καὶ πάσχον ἢ ὡς	εἶδός	τι καὶ ποιοῦν, ἢ καὶ
[1, 15]	ἐκ τοῦ κηροῦ καὶ τοῦ	εἴδους	ἡ σφαῖρα. Δῆλον ἄρα ὅτι
[1, 15]	ὡς ἐκ κινήσαντος καὶ τοῦ	εἴδους,	ὡς καὶ ἀπὸ τῆς ἰατρικῆς
[1, 7]	διὰ τὸ ἀμφοτέρων μετέχειν τῶν	εἰδῶν·	καὶ γὰρ πρὸς τῷ ὑποζώματι
[1, 10]	σπέρμα καὶ τῶν μορίων ἑκάστου	εἴη	ἄν τι σπέρμα ἴδιον. Πιθανὰ
[1, 11]	ἀπιέναι τὸ ἀπ´ ἐκείνων ἂν	εἴη	ἀπιέναι καὶ τῆς συνθέσεως· ὥσπερ
[1, 4]	βέλτιον, κἂν τοῦτο τὸ μόριον	εἴη	διὰ τούτων θάτερον. Ὅτι μὲν
[1, 13]	τῆς ἐσχάτης, ἤτοι αἷμα ἂν	εἴη	ἢ τὸ ἀνάλογον ἢ ἐκ
[1, 11]	ὥσπερ ἀπὸ ζῴου, οὐ σπέρματος	εἴη	ἡ διαχώρισις. Ἔτι τὰ ἀποφυτευόμενα
[1, 11]	συνεστᾶσιν, ἀπὸ τῶν στοιχείων ἂν	εἴη	μᾶλλον· ἀπὸ γὰρ τῆς συνθέσεως
[1, 12]	Ὅτι μὲν οὖν οὐκ ἂν	εἴη	μέρος φανερόν· ὁμοιομερὲς μὲν γάρ
[1, 11]	εἰ δὲ συνεχῆ ζῷον ἂν	εἴη	μικρόν. Καὶ τὰ τῶν αἰδοίων
[1, 11]	καὶ ἐπὶ τῶν ἄλλων ἂν	εἴη	μορίων. Ἔτι ἔνια γίγνεται τῶν
[1, 11]	ἄνευ γε ταύτης οὐκ ἂν	εἴη	ὅμοια. Ταύτην δ´ εἴ τι
[1, 11]	τῶν τεθεωρημένων. Ὥστε φανερὸν ἂν	εἴη	ὅτι οὐδ´ ὅσα προΐεται γονὴν
[1, 13]	φανερὸν ὅτι τῆς αἱματικῆς ἂν	εἴη	περίττωμα τροφῆς τὸ σπέρμα τῆς
[1, 11]	ἀμφοτέρων, τίς ὁ τρόπος ἂν	εἴη	τῆς γενέσεως; σύγκειται γὰρ ἐκ
[1, 10]	καὶ τοῖς μορίοις αἴτιον ἂν	εἴη	τὸ ἀφ´ ἑκάστου τι τῶν
[1, 11]	τι δημιουργεῖ ὕστερον, τοῦτ´ ἂν	εἴη	τὸ τῆς ὁμοιότητος αἴτιον ἀλλ´
[1, 12]	δὴ τοιοῦτον περίττωμα οὐκ ἂν	εἴη	φανερόν· τοῖς γὰρ κάκιστα διακειμένοις
[1, 11]	οὐδ´ ἂν τῆς ὁμοιότητος αἴτιον	εἴη,	ὡς λέγουσιν οἱ φάσκοντες οὕτω,
[1, 11]	πολλαὶ μὲν κόρσαι ἀναύχενες ἐβλάστησαν,	εἶθ´	οὕτω συμφύεσθαί φησιν, τοῦτο δὲ
[1, 13]	πεπεμμένον, τοιοῦτον δ´ ὂν ἀναγκαῖον	εἶναι	αἱματώδους ὑγρότητος πλῆθος, ἀσθενέστερον δὲ
[1, 11]	τῷ ἀπὸ παντὸς ἀπελθεῖν ὅμοια	εἶναι	ἀλλὰ δι´ ἄλλην αἰτίαν; εἰ
[1, 12]	κατὰ φύσιν. Ἀνάγκη ἄρα περίττωμα	εἶναι.	Ἀλλὰ μὴν περίττωμά γε πᾶν
[1, 12]	Τεκμήριον δὲ τοῦ μὴ σύντηγμα	εἶναι	ἀλλὰ περίττωμα μᾶλλον τὸ τὰ
[1, 6]	οἱ ἰχθύες· διὰ γὰρ τὸ	εἶναι	αὐτῶν προμήκη τὴν φύσιν, εἰ
[1, 1]	ἀρχῆς τοιαύτην ἔδει τῶν τεκνωσάντων	εἶναι	γένεσιν (τοῦτο δ´ εὐλόγως ἀξιοῦμεν·
[1, 11]	ἐστιν ὥστ´ ἐξ αὐτοῦ δυνατὸν	εἶναι	γίγνεσθαι αἷμα καὶ σάρκας, ἀλλὰ
[1, 13]	θήλει γιγνομένην αἱματώδη (ἀπόκρισιν περίττωμα	εἶναι.	Γίγνεται δὲ τοιαύτη ἡ τῶν
[1, 7]	ὑπενεγκεῖν. Ἔτι δ´ ἀνάγκη δυστοκίαν	εἶναι	διὰ τὸ μῆκος τῆς φορᾶς,
[1, 17]	ἔοικε τὰ ζῷα ὥσπερ φυτὰ	εἶναι	διῃρημένα, οἷον εἴ τις κἀκεῖνα,
[1, 7]	τὰς μελλούσας ζῷον ἕξειν ἰσχυροτέρας	εἶναι,	διὸ σαρκώδεις εἰσὶν αἱ τοιαῦται
[1, 17]	γὰρ τὸ φρονεῖν ὥσπερ οὐδὲν	εἶναι	δοκεῖ τὸ κοινωνεῖν ἁφῆς καὶ
[1, 10]	Ἔτι δὲ καὶ εὔλογον ἂν	εἶναι	δόξειεν, ὥσπερ καὶ τοῦ ὅλου
[1, 15]	ᾠοῦ ἐκ τοῦ ὠχρὸν ὅλον	εἶναι	εἰς τὸ λευκαίνεσθαι, γόνιμα γίγνεται
[1, 11]	καὶ σάρκας, ἀλλὰ μὴ αὐτὸ	εἶναι	ἐκεῖνο καὶ αἷμα καὶ σάρκας;
[1, 14]	καὶ τῷ τὸν λόγον αὐτῶν	εἶναι	ἕτερον, ἐν δὲ τοῖς κεχωρισμένας
[1, 7]	δὲ μᾶλλον ἡ ὑστέρα κάτω	εἶναι	ἢ ἄνω, ὅπου μή τι
[1, 2]	τοσοῦτον ὥστε ἢ θῆλυ δοκεῖν	εἶναι	ἢ μικρὸν ἀπολείπειν, ὡς οὐ
[1, 11]	ἀδύνατον διεσπασμένα σώζεσθαι καὶ ἔμψυχα	εἶναι,	καθάπερ Ἐμπεδοκλῆς γεννᾷ ἐπὶ τῆς
[1, 2]	καὶ ἐν τούτοις τὴν ἀπόκρισιν	εἶναι	καὶ ἐκ τούτων, διὰ τοῦτο
[1, 8]	διὰ τὸ μετειληφέναι ἀμφοτέρων καὶ	εἶναι	καὶ ζῳοτόκα καὶ ᾠοτόκα· τὰ
[1, 13]	ἄριστα· διὰ τὸ ἄναιμα γὰρ	εἶναι	καὶ μὴ γίγνεσθαι πιμελὴν ἐν
[1, 11]	δὲ σπέρματος φάναι τι νεῦρον	εἶναι	καὶ ὀστοῦν λίαν ἐστὶν ὑπὲρ
[1, 7]	διὰ τὸ ψυχρὰ τὴν φύσιν	εἶναι	καὶ οὐχ ὥς τινές φασι
[1, 2]	τὰ μέρη τοῦ σώματος, ἀναγκαῖον	εἶναι	καὶ πρὸς τὴν τέκνωσιν καὶ
[1, 7]	ᾠὰ ἀνάγκη ἐν τῇ ὑστέρᾳ	εἶναι	καὶ τὴν ὑστέραν ἀνάγκη πρὸς
[1, 13]	αὐτὸ τοῦτο δεῖ νομίζειν αἴτιον	εἶναι	καὶ τοῦ τοὺς ὄγκους ἐλάττους
[1, 7]	δεῖ πρὸς τὸ σώζεσθαι σκληρόδερμα	εἶναι	(μαλακόδερμα γὰρ ἕως ἂν αὔξησιν
[1, 7]	Διὰ μὲν οὖν τὸ ψυχρὰ	εἶναι	μαλακόδερμα γεννῶσι, (διὰ δὲ τὸ
[1, 8]	σκληρότητα πρὸς τὸ μὴ περιληπτικὴν	εἶναι	μηδὲ μαλθακὴν (καὶ δερματικήν) οἷον
[1, 7]	ἐτελεσιούργουν ἀναγκαῖον ὀλίγα τῷ πλήθει	εἶναι·	νῦ δὲ τοσαῦτα ἴσχουσιν ὥστε
[1, 12]	ἀνάγκη ἢ σύντηγμα ἢ περίττωμα	εἶναι.	Οἱ μὲν οὖν ἀρχαῖοι ἐοίκασιν
[1, 7]	ᾠὰ γεννῶσιν· διὰ γὰρ τὸ	εἶναι	ὀλιγόθερμα οὐ ξηραίνει αὐτῶν ἡ
[1, 10]	γὰρ τὸ τοῦ μορίου ἐνδεὲς	εἶναι	οὐ βαδίζειν σπέρμα ἐντεῦθέν φασιν,
[1, 11]	Ὁ αὐτὸς γὰρ λόγος ἔοικεν	εἶναι	οὗτος τῷ Ἀναξαγόρου, τῷ μηθὲν
[1, 11]	ζῷα ὄντα πλείω συμφύεσθαι ὥστ´	εἶναι	πάλιν ἕν. Ἀλλὰ μὴν τοῦτον
[1, 8]	εἶναι περιλαβεῖν, καὶ ταύτην αἰτίαν	εἶναι	πᾶσι τούτοις πρὸς ταῖς εἰρημέναις
[1, 8]	τοῦ μὲν τὰς ὑστέρας ἐντὸς	εἶναι	πᾶσιν ὅτι ἐν ταύταις ἐστὶ
[1, 4]	μικροὺς ἔχουσιν ὥστε σχεδὸν ἀδήλους	εἶναι,	περὶ δὲ τὴν ὀχείαν σφόδρα
[1, 8]	σκληρὸν ὥστε κατὰ μέγεθος ἀσύμμετρον	εἶναι	περιλαβεῖν, καὶ ταύτην αἰτίαν εἶναι
[1, 12]	μὲν γὰρ τῷ ἐξ ἄλλου	εἶναι,	σπέρμα δὲ τῷ ἐκ τούτου
[1, 12]	μὲν οὖν ἀρχαῖοι ἐοίκασιν οἰομένοις	εἶναι	σύντηγμα· τὸ γὰρ ἀπὸ παντὸς
[1, 11]	τοίνυν ὅτι ἀδύνατον τὸ ἀπελθὸν	εἶναι	συνώνυμον τοῖς μέρεσιν, οἷον αἷμα
[1, 12]	τὰ μεγάλα τῶν ζῴων ὀλιγοτόκα	εἶναι,	τὰ δὲ μικρὰ πολύγονα. Σύντηγμα
[1, 6]	μόριον, καὶ διὰ τὸ ἀναγκαῖον	εἶναι	ταχεῖαν γίγνεσθαι τὴν ὀχείαν· τοιαύτη
[1, 7]	Ὥστε διὰ μὲν τὸ ᾠοτόκα	εἶναι	τελείων ᾠῶν ἄνω ἔχει, διὰ
[1, 5]	μὲν τὰ σκέλη ὑπὸ μέσην	εἶναι	τὴν γαστέρα, τὰ δ´ ὅλως
[1, 5]	γαστέρα, τὰ δ´ ὅλως ἀσκελῆ	εἶναι,	τὴν δὲ τοῦ αἰδοίου φύσιν
[1, 4]	τὴν σπερματικὴν περίττωσιν, ὥστε βραδυτέραν	εἶναι	τὴν ἔξοδον ἢ τοῖς ἰχθύσιν.
[1, 4]	τὸ μὴ λάβρον μηδὲ ταχεῖαν	εἶναι	τὴν ἐπιθυμίαν. Οἱ δ´ ὄρχεις
[1, 1]	προσπεφυκέναι, διὰ τὸ παραπλησίαν αὐτῶν	εἶναι	τὴν οὐσίαν τοῖς φυτοῖς, ὥσπερ
[1, 16]	(διὰ τὸ ἐν τῷ θήλει	εἶναι	τὴν ὕλην ἐξ ἧς ἐστι
[1, 7]	τοσαῦτα ἴσχουσιν ὥστε δοκεῖν ᾠὸν	εἶναι	τὴν ὑστέραν ἑκατέραν ἔν γε
[1, 8]	πόροι· διὰ δὲ τὸ ὑγρὰν	εἶναι	τὴν φύσιν τοῦ σπέρματος καὶ
[1, 11]	ἐν τῷ σύμμετρον ἢ ἀσύμμετρον	εἶναι	τὸ ἀπὸ τῆς γυναικὸς καὶ
[1, 14]	λόγον καθόλου σκοπουμένοις. Ἀνάγκη γὰρ	εἶναι	τὸ γεννῶν καὶ ἐξ οὗ,
[1, 2]	λόγον τῷ τὸ ἄρρεν μὲν	εἶναι	τὸ δυνάμενον γεννᾶν εἰς ἕτερον,
[1, 11]	ἀλλ´ ἄλλον τινὰ τρόπον αἴτιον	εἶναι	τὸ θῆλυ τῆς γενέσεως. Περὶ
[1, 12]	οὐ τῷ ἐξ ἐκείνου τι	εἶναι	τὸ ποιοῦν οἷον τοῦ ἀνθρώπου·
[1, 12]	περίττωμα μᾶλλον. Εὐλογώτερον γὰρ ὅμοιον	εἶναι	τὸ προσιὸν ἔσχατον καὶ τὸ
[1, 12]	Βούλεται δὲ τοιοῦτον τὴν φύσιν	εἶναι	τὸ σπέρμα ἐξ οὗ τὰ
[1, 6]	μετριαζόντων διὰ τὸ μὴ γόνιμον	εἶναι	τὸ σπέρμα τὸ ψυχρόν, ψύχεσθαι
[1, 8]	γὰρ μὴ πλανᾶσθαι ἀλλ´ ἑδραίους	εἶναι,	τοιοῦτος δ´ ὁ ὄπισθεν τόπος·
[1, 12]	Σύντηγμα μὲν γὰρ πλέον ἀναγκαῖον	εἶναι	τοῖς μεγάλοις, περίττωμα δ´ ἔλαττον·
[1, 7]	ὑστέραν ἀνάγκη πρὸς τῷ ὑποζώματι	εἶναι	τοῖς τέλεια τὰ ᾠὰ τίκτουσι,
[1, 7]	τοῦ γεώδους. Ἀναγκαῖον οὖν θερμὸν	εἶναι	τὸν τόπον ἐν ᾧ τοῦτο
[1, 12]	συμβαίνει διὰ τὸ τὴν φύσιν	εἶναι	τοῦ περιττώματος τοιαύτην· ἥ τε
[1, 14]	σώματα καὶ τὴν φύσιν ἑτέραν	εἶναι	τοῦ τε ποιοῦντος καὶ τοῦ
[1, 3]	πολυπόδων ἐστίν, ὥστε δοκεῖν μίαν	εἶναι·	τούτου δ´ αἴτιον ὁ τοῦ
[1, 12]	ἐν τῷ σώματι ἢ μέρος	εἶναι	τῶν κατὰ φύσιν, καὶ τοῦτο
[1, 12]	οἱ πίονες δὲ ἀγονώτεροι φαίνονται	εἶναι	τῶν μὴ πιόνων, καὶ γυναῖκες
[1, 13]	καὶ τοῦ τοὺς ὄγκους ἐλάττους	εἶναι	τῶν σωμάτων τοῖς θήλεσιν ἢ
[1, 4]	συνδυασμῶν. Ἃ δὲ δεῖ σωφρονέστερα	εἶναι,	ὥσπερ ἐκεῖ οὐκ εὐθυέντερα, καὶ
[1, 1]	περιττωμάτων. Ὡς δὲ κατὰ παντὸς	εἰπεῖν,	ὅσα μὲν κατὰ τόπον μεταβλητικὰ
[1, 14]	θηλυκαῖς ὡς ἐπὶ τὸ πολὺ	εἰπεῖν,	οὐ γίγνεται δὲ ταῖς μελαίναις
[1, 10]	γάλακτος, περὶ ὧν καιρός ἐστιν	εἰπεῖν,	περὶ μὲν γονῆς ἤδη περὶ
[1, 12]	καὶ ὡς ἐπὶ τὸ πολὺ	εἰπεῖν	συμβαίνει ἐκ τῶν ἀφροδισιασμῶν ἔκλυσις
[1, 9]	δὲ ὡς ἐπὶ τὸ πλεῖστον	εἰπεῖν	τὸ ἄρρεν εἰς τὸ θῆλυ
[1, 11]	θήλεα οὐ γεννᾷ ἐξ αὑτῶν	εἴπερ	ἀπὸ παντός τε ἀπέρχεται καὶ
[1, 9]	πρὸς τὴν θήλειαν· ἀναγκαῖον γάρ,	εἴπερ	ἀφίησί τι ὁ ἄρρεν εἴτε
[1, 11]	στοιχείων καὶ τῆς συνθέσεως. Ὥστ´	εἴπερ	ἐκ πυρὸς καὶ τῶν τοιούτων
[1, 11]	λόγῳ (τό γε τοσοῦτον, ἀλλ´	εἴπερ	ἑτέρᾳ πῃ, οὐ καλῶς) φησὶ
[1, 11]	γὰρ ἀφ´ ἑνὸς ἀπιέναι μόνον	εἴπερ	μὴ ἐξ αἵματος αἷμα γίγνεται.
[1, 10]	τὸ σῶμα καὶ μόρια μορίοις·	εἴπερ	οὖν καὶ τῷ ὅλῳ αἴτιον
[1, 11]	πρόσωπον καὶ χεῖρας καὶ πόδας)	εἴπερ	οὖν μηδὲ ταῦτα τῷ ἀπὸ
[1, 11]	ἕξει. Διὸ καὶ Ἐμπεδοκλῆς ἔοικεν,	εἴπερ	οὕτω λεκτέον, μάλιστα λέγειν ὁμολογούμενα
[1, 11]	οὗ σκεπτέον ὕστερον. Καὶ γὰρ	εἴπερ	τὸ ἀπὸ παντὸς ἀπιέναι συνέβαινεν,
[1, 11]	τε ἄρρεν καὶ τὸ θῆλυ,	εἴπερ	τὸ αὐτὸ σπέρμα καὶ θῆλυ
[1, 11]	ἑτερογενῆ· ὅμοια γὰρ ἂν ἦν	εἴπερ	τοῦ ἀπὸ παντὸς ἀπιέναι σημεῖόν
[1, 15]	ἐν τῇ γονῇ ζῳοποιεῖν, ὥσπερ	εἴπομεν	ἐπὶ τῶν ἐντόμων ἐν οἷς
[1, 11]	διὸ καὶ τὴν ὀχείαν, καθάπερ	εἴπομεν	πρότερον, οὕτω ποιοῦνται· τὰ γὰρ
[1, 17]	ὥσπερ ἂν εἰ φυτόν, καθάπερ	εἴπομεν.	Τὰ δ´ ὀστρακόδερμα τῶν ζῴων
[1, 2]	τῶν εἰρημένων συνείροντας. Καθάπερ γὰρ	εἴπομεν	τῆς γενέσεως ἀρχὰς ἄν τις
[1, 11]	τοὐναντίον μᾶλλον· τά τε γὰρ	εἰρημένα	λύειν οὐ χαλεπόν, καὶ πρὸς
[1, 4]	τοῦ σώματος. ~Τὰ μὲν οὖν	εἰρημένα	μόρια τοῖς ζῴοις τοῦτον ἔχει
[1, 8]	εἶναι πᾶσι τούτοις πρὸς ταῖς	εἰρημέναις	πρότερον ἐκ τῶν περὶ τὰς
[1, 12]	καὶ ἀδυναμία μᾶλλον διὰ τὴν	εἰρημένην	αἰτίαν. Ἔτι οὐκ ἐνυπάρχει σπέρμα
[1, 12]	οἷον καὶ ἐν τοῖς νῦν	εἰρημένοις	(μέρος γάρ τι ἡ διαβολὴ
[1, 14]	μήτε τῶν αἷμα ἐχόντων τοῖς	εἰρημένοις,	(τοῖς κάτω ἔχουσι καὶ μὴ
[1, 12]	μαρτύρια τὰ συμβαίνοντα ὅτι τὸ	εἰρημένον	σπέρμα ἐστίν· ταῦτα δὲ συμβαίνει
[1, 14]	τοῖς ἀναίμοις, ἔκ τε τῶν	εἰρημένων	δῆλον καὶ κατὰ τὸν λόγον
[1, 15]	τὴν ὕλην, δῆλον ἐκ τῶν	εἰρημένων.	Διὰ γὰρ τοῦτο οὔτ´ αὐτὸ
[1, 2]	καθ´ ἕκαστον αὐτῶν, ἀπὸ τῶν	εἰρημένων	συνείροντας. Καθάπερ γὰρ εἴπομεν τῆς
[1, 6]	~Ὅσα δὲ μὴ ἔχει, καθάπερ	εἴρηται,	διά τε τὸ μὴ εὖ
[1, 8]	ἄνω πρὸς τῷ ὑποζώματί εἰσιν	εἴρηται.	Διότι δὲ τὰς μὲν ὑστέρας
[1, 5]	αἰτίαν ἔχουσι τὰ ἔχοντα ὄρχεις	εἴρηται,	καὶ δι´ ἣν αἰτίαν τὰ
[1, 13]	καὶ τὰ καταμήνια περίττωμά ἐστιν	εἴρηται·	λάβοι δ´ ἄν τις εἰς
[1, 1]	περὶ μὲν οὖν τῶν ἄλλων	εἴρηται	(ὁ τε γὰρ λόγος καὶ
[1, 12]	καὶ διὰ δύναμιν ἀναλίσκουσιν ὥσπερ	εἴρηται.	Ὁμοίως δὲ καὶ πολύχοά ἐστι
[1, 6]	δ´ οὐκ ἔχει τῶν ζῴων	εἴρηται.	Περιπλέκονται δ´ ἀλλήλοις οἱ ὄφεις
[1, 6]	δ´ ὄρχεις οὐδ´ αἰδοῖον ὥσπερ	εἴρηται	πρότερον, αἰδοῖον μὲν ὅτι οὐδὲ
[1, 13]	ἐστι σπερματικὰ τῶν ἀπιμέλων, ὥσπερ	εἴρηται	πρότερον (αἴτιον δ´ ὅτι καὶ
[1, 13]	τὸ δὲ θῆλυ ὅτι τοιοῦτον	εἴρηται	πρότερον, ἀναγκαῖον καὶ τὴν ἐν
[1, 8]	γὰρ ἔχει τούτων αἰδοῖον, καθάπερ	εἴρηται	πρότερον, ἀπηρτημένον. Ὁμοίως δ´ ἔχουσι
[1, 9]	τοῦ περιττώματος συνήγαγε κάμψασα, καθάπερ	εἴρηται	πρότερον (ἐν τοῖς περὶ τῶν
[1, 13]	τοῖς δ´ ἀναίμοις τὸ ἀνάλογον,	εἴρηται	πρότερον· ἐπεὶ δὲ καὶ ἡ
[1, 14]	σπέρμα ἐστίν· ἅμα γάρ, ὥσπερ	εἴρηται	πρότερον, τοῖς ἄρρεσι γίγνεται τὸ
[1, 13]	καταμήνια φανερόν, ὅτι δ´ ὀρθῶς	εἴρηται	σημεῖα τὰ συμβαίνοντα περὶ αὐτά.
[1, 9]	γένεσιν καὶ διὰ τίνας αἰτίας	εἴρηται.	Τῶν δ´ ἄλλων ζῴων τῶν
[1, 1]	δὲ περὶ τῶν ἄλλων μορίων	εἴρηται	τῶν ἐν τοῖς ζῴοις καὶ
[1, 14]	ἔχει ἐν τῷ σώματι μέρη	εἰς	ἃ τρέπεται ἡ περίττωσις ὥσπερ
[1, 2]	μὲν γὰρ λέγομεν ζῷον τὸ	εἰς	ἄλλο γεννῶν, θῆλυ δὲ τὸ
[1, 1]	τούτων, καὶ τοῦτ´ ἐπορεύετ´ ἂν	εἰς	ἄπειρον. Ἡ δὲ φύσις φεύγει
[1, 2]	ἄλλο γεννῶν, θῆλυ δὲ τὸ	εἰς	αὑτό· διὸ καὶ ἐν τῷ
[1, 2]	πρότερον, τὸ δὲ θῆλυ τὸ	εἰς	αὑτό, καὶ ἐξ οὗ γίγνεται
[1, 12]	τοῖς μεγάλοις, περίττωμα δ´ ἔλαττον·	εἰς	γὰρ τὸ σῶμα μέγα ὂν
[1, 8]	γεννῶσιν, ἐν αὑτοῖς μὲν ᾠοτοκοῦσιν	εἰς	δὲ τὸ φανερὸν ζῳοτοκοῦσιν. Τὰ
[1, 14]	μὲν εἰς πλείω ἔνθα δ´	εἰς	ἐλάττω ἔνθα δὲ μοναχῶς ἕτερος
[1, 3]	τοῖς μὴ ἔχουσιν ὄρχεις, συνάπτοντας	εἰς	ἓν καθάπερ καὶ ἐπ´ ἐκείνων,
[1, 8]	ἐκτὸς δ´ ὁμοίως· εἶτ´ ἀπαντῶσιν	εἰς	ἓν πρὸς τὸν τοῦ αἰδοίου
[1, 1]	ταὐτόν ἐστιν· διόπερ ὁ λόγος	εἰς	ἓν συνήγαγε, τῶν μὲν περὶ
[1, 11]	τὰ μόρια γίγνεσθαι καὶ ἀπιέναι	εἰς	ἕνα τόπον συνιόντα. Εἶτα πῶς
[1, 2]	μὲν εἶναι τὸ δυνάμενον γεννᾶν	εἰς	ἕτερον, καθάπερ ἐλέχθη πρότερον, τὸ
[1, 17]	τὸ ἄρρεν καὶ οὐ γεννᾷ	εἰς	ἕτερον, ὡς δὲ ζῷον οὐ
[1, 14]	δ´ αἰτίαν μερίζεται ἔνθα μὲν	εἰς	πλείω ἔνθα δ´ εἰς ἐλάττω
[1, 14]	ἔνια τῶν δριμέων ἐπίδηλον ποιεῖ	εἰς	πλῆθος τὴν ἀπόκρισιν. Τὸ δὲ
[1, 11]	οὕτω ποιοῦνται· τὰ γὰρ κάτωθεν	εἰς	τὰ ἄνω φαίνεται ἐναφιέντα, οὐκ
[1, 13]	περίττωμα τροφῆς τὸ σπέρμα τῆς	εἰς	τὰ μέρη διαδιδομένης τελευταίας. Καὶ
[1, 14]	εὐθὺς ἀπεκρίνετο οὔτε ἅμα ἐλθόντα	εἰς	τὰς ὑστέρας ἐκεῖ διεχωρίζετο· ἀλλὰ
[1, 13]	ἐστὶ διὰ τὸ συνεκκρίνεσθαι τὴν	εἰς	ταῦτα περίττωσιν ἐν τοῖς καταμηνίοις.
[1, 13]	γίγνονται αἱ καθάρσεις ὡς μεθισταμένης	εἰς	ταῦτα τῆς ἀποκρίσεως. Ἔτι δὲ
[1, 13]	πότερον οὐδὲ ἄλλο οὐθὲν συμβάλλεται	εἰς	τὴν γένεσιν ἀλλὰ μόνον παρέχει
[1, 14]	Ὅτι μὲν οὖν τὸ θῆλυ	εἰς	τὴν γένεσιν γονὴν μὲν οὐ
[1, 13]	τὸ θῆλυ οὐ συμβάλλεται σπέρμα	εἰς	τὴν γένεσιν. Εἰ μὲν γὰρ
[1, 14]	τὸ περίττωμα καὶ τοσοῦτον ὅσον	εἰς	τὴν γένεσιν ἱκανὸν μόνον, ἔξω
[1, 16]	σπέρμα συμβάλλεται τοῦτον τὸν τρόπον	εἰς	τὴν γένεσιν· ὅσα δὲ μὴ
[1, 14]	μὲν οὖν συμβάλλεται τὸ θῆλυ	εἰς	τὴν γένεσιν τὴν ὕλην, τοῦτο
[1, 15]	ἐστιν ἐπισκέψασθαι, (πῶς ποτε συμβάλλεται	εἰς	τὴν γένεσιν τὸ ἄρρεν καὶ
[1, 14]	κοιλίαι διὰ τὸ ἀποκρίνεσθαι περίττωμα	εἰς	τὴν κοιλίαν οὐ δυνάμενον πεφθῆναι
[1, 13]	τρόπον τῷ σπέρματι. Ὥστ´ εὐλόγως	εἰς	τὴν πιμελὴν (ἀνηλωμένης τῆς περιττώσεως
[1, 14]	θῆλυ {ᾗ θῆλυ} ὡς παθητικόν,	εἰς	τὴν τοῦ ἄρρενος γονὴν τὸ
[1, 12]	ἀφ´ ἧς μηθὲν ἔτι συντελεῖται	εἰς	τὴν φύσιν ἀλλ´ ἀναλισκομένου πλέονος
[1, 15]	ἐν οἷς τὸ θῆλυ προΐεται	εἰς	τὸ ἄρρεν. Ἐάν τε γὰρ
[1, 9]	οὐδὲν μόριον ἀλλὰ τὸ θῆλυ	εἰς	τὸ ἄρρεν κάτωθεν ἄνω. Τεθεώρηται
[1, 11]	ἐν τῇ ὀχείᾳ τὸ θῆλυ	εἰς	τὸ ἄρρεν μέρος τι αὑτοῦ
[1, 15]	θῆλυ ἀλλὰ τοὐναντίον τὸ θῆλυ	εἰς	τὸ ἄρρεν, οἷον συμβαίνει ἐν
[1, 16]	συμβαίνει τῶν γιγνομένων, ἀλλ´ οὐκ	εἰς	τὸ ἄρρεν οὔτ´ αὐτὸ τὸ
[1, 16]	προΐεται ἀλλ´ ἐναφίησι τὸ θῆλυ	εἰς	τὸ ἄρρεν τῶν αὑτοῦ τι
[1, 17]	σπέρμα ἐξενέγκειεν, διαλύσειε καὶ χωρίσειεν	εἰς	τὸ ἐνυπάρχον θῆλυ καὶ ἄρρεν.
[1, 3]	ἀλλ´ αἰδοῖον ἀπὸ τούτων περαῖνον	εἰς	τὸ ἔξω καθάπερ οἱ βόες,
[1, 15]	οὐδὲ μόριον οὐθὲν φαίνεται προϊέμενα	εἰς	τὸ θῆλυ ἀλλὰ τοὐναντίον τὸ
[1, 9]	τὸ πλεῖστον εἰπεῖν τὸ ἄρρεν	εἰς	τὸ θῆλυ οὐδὲν μόριον ἀλλὰ
[1, 16]	οὔτε τὸ θῆλυ, ἀλλ´ ἄμφω	εἰς	τὸ θῆλυ συμβάλλονται τὸ παρ´
[1, 15]	ἐκ τοῦ ὠχρὸν ὅλον εἶναι	εἰς	τὸ λευκαίνεσθαι, γόνιμα γίγνεται ἀντὶ
[1, 12]	Συντήκονται γὰρ ταύτῃ ὥσπερ καὶ	εἰς	τὸ οὖρον· ἤδη γὰρ καὶ
[1, 13]	ἀνάλογον αὐτοῖς τῇ πιμελῇ ἀποκρίνεται	εἰς	τὸ περίττωμα τὸ σπερματικόν. Σημεῖον
[1, 15]	τοῖς ζῴοις τοῦ ἄρρενος ἀλλ´	εἰς	τὸ ποιόν. Ὅτι μὲν οὖν
[1, 15]	ἂν μή, ἄγονα, ὡς οὐκ	εἰς	τὸ ποσὸν συμβαλλομένου τοῖς ζῴοις
[1, 13]	Συμβαίνει δὲ τοῦτο ὅταν ἀναλύηται	εἰς	τὸ προελθόν, ὥσπερ ὅταν ἀποπέσῃ
[1, 7]	γὰρ τοῦ μεγέθους αὔξησις τρέπεται	εἰς	τὸ σπέρμα τούτοις. Οἱ δ´
[1, 12]	γε διὰ τοὐναντίον· καταναλίσκεται γὰρ	εἰς	τὸ σῶμα οἷον τῶν ἀνθρώπων
[1, 3]	καὶ (οἱ ἰχθύες ὅσοι ᾠοτοκοῦσιν	εἰς	τοὐμφανές, τὰ δὲ πρὸς τῷ
[1, 13]	εἴρηται· λάβοι δ´ ἄν τις	εἰς	τοῦτο μαρτύρια ἔνια τῶν συμβαινόντων
[1, 12]	ὑστέραι καὶ αἰδοῖα καὶ μαστοί·	εἰς	τούτους γὰρ ἀθροίζεται καὶ συρρεῖ.
[1, 8]	ζῳοτοκεῖ ἤδη. Ὁ δὲ πόρος	εἷς	καὶ τούτοις τῆς τε ξηρᾶς
[1, 14]	γίγνεται οἷον ἐξ ἑνὸς πυροῦ	εἷς	πυθμήν, ὥσπερ ἐξ ἑνὸς ᾠοῦ
[1, 9]	κέλυφος ἀφέστηκε καὶ ἡ θάλαττα	εἰσέρχεται·	διὸ ὁ συνδυασμὸς κατὰ τοῦτο
[1, 2]	τὰ δὲ τοὺς τοιούτους πόρους.	Εἰσὶ	δὲ διαφοραὶ τοῦ θήλεος καὶ
[1, 6]	συμβαίνει μὴ δεχομένοις τὴν θάλατταν,	εἰσὶ	δὲ εὔφθαρτοι τοῦτο μὴ ποιοῦντες·
[1, 3]	Αἱ δ´ ὑστέραι πᾶσι μέν	εἰσι	διμερεῖς καθάπερ καὶ οἱ ὄρχεις
[1, 8]	τῆς τοῦ ὑγροῦ περιττώματος ἐκκρίσεως	εἰσὶ	διττοὶ οἱ πόροι· διὰ δὲ
[1, 17]	φυτοῖς μεμιγμέναι αὗται αἱ δυνάμεις	εἰσί,	καὶ οὐ κεχώρισται τὸ θῆλυ
[1, 12]	σπέρμα οἷον ἰτέα καὶ αἴγειρος.	Εἰσὶ	μὲν οὖν καὶ ἕτεραι αἰτίαι
[1, 14]	ὑστέραι μὴ πρὸς τῷ ὑποζώματί	εἰσι	μηδ´ ᾠοτοκοῦσιν, ἔτι δ´ (οὐδὲ
[1, 4]	ζῷα δεῖ θεωρεῖν) οὐθὲν γάρ	εἰσι	μόριον τῶν πόρων οἱ ὄρχεις
[1, 4]	τὴν ἐπιθυμίαν. Οἱ δ´ ὄρχεις	εἰσὶ	πρὸς τοῦτο μεμηχανημένοι· τοῦ γὰρ
[1, 4]	οὔθ´ οἱ ἰχθύες· ὠμμένοι γάρ	εἰσι	συνδυαζόμενοι καὶ πλήρεις ἔχοντες θοροῦ
[1, 6]	τὸ αἰδοῖον ἐχόντων· ἀγονώτεροι γάρ	εἰσι	τῶν μετριαζόντων διὰ τὸ μὴ
[1, 7]	ἕξειν ἰσχυροτέρας εἶναι, διὸ σαρκώδεις	εἰσὶν	αἱ τοιαῦται πᾶσαι, αἱ δὲ
[1, 8]	ἔχουσι τοὺς ὄρχεις εὐθὺς ἐρηρεισμένοι	εἰσὶν	(ἅμα τοῖς πόροις) καὶ τοῖς
[1, 4]	θεωρήσειν τὰς αἰτίας δι´ ἅς	εἰσιν,	ἀνάγκη λαβεῖν πρῶτον τίνος ἕνεκεν
[1, 2]	τὸ ἄρρεν ἀρχαὶ τῆς γενέσεώς	εἰσιν.	Ἄρρεν μὲν γὰρ λέγομεν ζῷον
[1, 8]	δὲ ἄνω πρὸς τῷ ὑποζώματί	εἰσιν	εἴρηται. Διότι δὲ τὰς μὲν
[1, 3]	δὲ καὶ αἱ τῶν ἐντόμων	εἰσὶν	ἐν τοῖς μέγεθος ἔχουσιν· ἐν
[1, 6]	λίαν μακροὶ ὄντες οὐκ εὐσυνάρμοστοί	εἰσιν·	ἐπεὶ οὖν οὐκ ἔχουσι μόρια
[1, 8]	γονήν. Διόπερ ὅσοις ἐν φανερῷ	εἰσιν	οἱ ὄρχεις ἔχουσι σκέπην δερματικὴν
[1, 15]	αὐτῷ θερμότης καὶ δύναμις ἀπεργάζεται,	εἰσφέροντος	τοῦ θήλεος τὸ δεκτικὸν τοῦ
[1, 8]	καὶ τοῖς ἐκτὸς δ´ ὁμοίως·	εἶτ´	ἀπαντῶσιν εἰς ἓν πρὸς τὸν
[1, 11]	ἀπιέναι εἰς ἕνα τόπον συνιόντα.	Εἶτα	πῶς καὶ διέσπασται τὰ ἄνω
[1, 9]	ἄρρεν εἴτε σπέρμα εἴτε μόριον	εἴτε	ἄλλην τινὰ δύναμιν, κατὰ τὸν
[1, 13]	ἐσχάτης, εἴτε πάντα προΐεται σπέρμα	εἴτε	μή, ἐν τοῖς προειρημένοις φανερόν.
[1, 9]	τι ὁ ἄρρεν εἴτε σπέρμα	εἴτε	μόριον εἴτε ἄλλην τινὰ δύναμιν,
[1, 13]	χρησίμου τροφῆς καὶ τῆς ἐσχάτης,	εἴτε	πάντα προΐεται σπέρμα εἴτε μή,
[1, 9]	εἴπερ ἀφίησί τι ὁ ἄρρεν	εἴτε	σπέρμα εἴτε μόριον εἴτε ἄλλην
[1, 15]	ἀμφοῖν γὰρ ἂν ἦλθεν, ὥστ´	εἶχεν	ἂν δὶς ταὐτὰ μέρη. Ἀλλὰ
[1, 2]	μικρᾶς ἀρχῆς μετακινουμένης πολλὰ συμμεταβάλλειν	εἴωθε	τῶν μετὰ τὴν ἀρχήν. Δῆλον
[1, 1]	μὴ ἐκ ζῴων συνδυαζομένων ἀλλ´	ἐκ	γῆς σηπομένης καὶ περιττωμάτων. Ὡς
[1, 12]	ἐκ τῆς διαβολῆς ἡ λοιδορία,	ἐκ	δὲ ταύτης ἡ μάχη· ταῦτα
[1, 14]	ὥστε ξηρᾶναι, πλείω οὕτω γεννᾶται.	Ἐκ	δὲ τοῦ συνιστάντος πρώτου, ἐξ
[1, 12]	φανερόν· ὁμοιομερὲς μὲν γάρ ἐστιν,	ἐκ	δὲ τούτου οὐθὲν σύγκειται ὥσπερ
[1, 11]	τὰ γένη τῶν καλουμένων ψυλλῶν·	ἐκ	δὲ τούτων γίγνεται μὲν ζῷα
[1, 12]	συντήγματα τῶν παρὰ φύσιν τι,	ἐκ	δὲ τῶν παρὰ φύσιν οὐθὲν
[1, 13]	καὶ ἔστιν μίγμα τὸ γιγνόμενον	ἐκ	δυοῖν σπερμάτοιν, ἢ οὐθὲν σπέρμα
[1, 1]	τὴν συγγένειαν· ὅσα δὲ μὴ	ἐκ	ζῴων ἀλλ´ ἐκ σηπομένης τῆς
[1, 9]	ἀλλὰ σκώληκας μόνον, οὐδὲ γίγνονται	ἐκ	ζῴων ἀλλ´ ἐκ σηπομένων ὑγρῶν,
[1, 9]	αἱ κανθαρίδες, τὰ δ´ οὔτ´	ἐκ	ζῴων γίγνονται οὔτε συνδυάζονται καθάπερ
[1, 1]	εἰ γὰρ ὅσα μὴ γίγνεται	ἐκ	ζῴων, ἐκ τούτων ἐγίγνετο ζῷα
[1, 1]	δ´ ἐστὶν ὅσα γίγνεται μὴ	ἐκ	ζῴων συνδυαζομένων ἀλλ´ ἐκ γῆς
[1, 9]	καὶ ἡ γένεσις αὐτῶν ἐστιν	ἐκ	ζῴων συνωνύμων καθάπερ ἐπὶ τῶν
[1, 14]	δὲ κύημα τὸ πρῶτον μίγμα	ἐκ	θήλεος καὶ ἄρρενος. Διὸ καὶ
[1, 12]	τὸ ἄρρεν) ὥσπερ τὸ γιγνόμενον	ἐκ	θήλεος καὶ ἄρρενος πρῶτον μίγμα
[1, 11]	ἐξ ἀγόνων γόνιμοι οὕτω καὶ	ἐκ	θηλυτόκων ἀρρενοτόκοι, ὡς οὐκ ἐν
[1, 15]	τὸ γεννώμενόν ἐστιν ἀλλ´ ὡς	ἐκ	κινήσαντος καὶ τοῦ εἴδους, ὡς
[1, 11]	δὲ τοῖς ὕστερον. Τοῦ δ´	ἐκ	κολοβῶν γίγνεσθαι κολοβὰ ἡ αὐτὴ
[1, 10]	ὀλίγοις συμβαῖνον αὐτῶν. Ἔτι τὸ	ἐκ	κολοβῶν κολοβὰ γίγνεσθαι· διὰ μὲν
[1, 11]	Γίγνεται δὲ καὶ οὐ κολοβὰ	ἐκ	κολοβῶν, ὥσπερ καὶ ἀνόμοια τοῖς
[1, 17]	τροφή, καὶ ἐκ τοῦ σπέρματος	ἐκ	μέρους γίγνεται τὸ φυόμενον, τὸ
[1, 12]	ἐστίν. Ἕτερον δὲ τρόπον ὡς	ἐκ	μουσικοῦ ἄμουσος καὶ ὡς ἐξ
[1, 12]	δὲ τούτου οὐθὲν σύγκειται ὥσπερ	ἐκ	νεύρου καὶ σαρκός. Ἔτι δὲ
[1, 12]	ὡς ἐκ χαλκοῦ ἀνδριὰς καὶ	ἐκ	ξύλου κλίνη καὶ τἆλλα ὅσα
[1, 12]	ἡμέρας φαμὲν νὺξ γίγνεται καὶ	ἐκ	παιδὸς ἀνήρ, ὅτι τόδε μετὰ
[1, 12]	πονοῦσι καταναλίσκεται. Τὸ δὲ τελευταῖον	ἐκ	πλείστης τροφῆς ὀλίγιστον γίγνεται. Ἐννοεῖν
[1, 12]	ἐξ ὕλης αὐτοῦ ἢ ὡς	ἐκ	πρώτου κινήσαντός (ἐστι τὸ γιγνόμενον.
[1, 11]	καὶ τῆς συνθέσεως. Ὥστ´ εἴπερ	ἐκ	πυρὸς καὶ τῶν τοιούτων σάρκες
[1, 1]	δὲ μὴ ἐκ ζῴων ἀλλ´	ἐκ	σηπομένης τῆς ὕλης, ταῦτα δὲ
[1, 9]	οὐδὲ γίγνονται ἐκ ζῴων ἀλλ´	ἐκ	σηπομένων ὑγρῶν, τὰ δὲ ξηρῶν,
[1, 1]	αὐτὸν τρόπον· τὰ μὲν γὰρ	ἐκ	σπέρματος γίγνεται τὰ δ´ ὥσπερ
[1, 10]	ζῴων. Δοκεῖ δὲ πάντα γίγνεσθαι	ἐκ	σπέρματος, τὸ δὲ σπέρμα ἐκ
[1, 1]	Τῶν δὴ ζῴων τὰ μὲν	ἐκ	συνδυασμοῦ γίγνεται θήλεος καὶ ἄρρενος,
[1, 1]	Τούτων δ´ αὐτῶν ὅσα μὲν	ἐκ	συνδυασμοῦ γίγνεται τῶν συγγενῶν ζῴων
[1, 11]	ἡ θυγάτηρ ἐγένετο ἀλλ´ ὁ	ἐκ	ταύτης Αἰθίοψ. Καὶ ἐπὶ τῶν
[1, 12]	ὡς Ἐπίχαρμος ποιεῖ τὴν ἐποικοδόμησιν,	ἐκ	τῆς διαβολῆς ἡ λοιδορία, ἐκ
[1, 12]	ὡς στερισκόμενα τὰ σώματα τοῦ	ἐκ	τῆς τροφῆς γιγνομένου τέλους. (Ὀλίγοις
[1, 11]	μὲν γὰρ εὐλόγως φησὶ σάρκας	ἐκ	τῆς τροφῆς προσιέναι ταῖς σαρξίν·
[1, 14]	ἐστι τῷ μὴ δύνασθαι πέττειν	ἐκ	τῆς τροφῆς σπέρμα τῆς ὑστάτης
[1, 13]	ἐκ τούτων τι. Ἐπεὶ δ´	ἐκ	τοῦ αἵματος πεττομένου καὶ μεριζομένου
[1, 12]	ὑπόλειμμα, σύντηγμα δὲ τὸ ἀποκριθὲν	ἐκ	τοῦ αὐξήματος ὑπὸ τῆς παρὰ
[1, 7]	ὑπὸ θερμότητος ἐξικμαζούσης τὸ ὑγρὸν	ἐκ	τοῦ γεώδους. Ἀναγκαῖον οὖν θερμὸν
[1, 12]	καὶ ὅλως ὡς τὸ ἐναντίον	ἐκ	τοῦ ἐναντίου. Ἔτι δὲ παρὰ
[1, 12]	τε γὰρ γίγνεται τὸ ἐναντίον	ἐκ	τοῦ ἐναντίου, καὶ ἕτερόν τι
[1, 15]	ἐνδέχεται ποιεῖν τὸ ὕστερον ἐπεισελθὸν	ἐκ	τοῦ θερμᾶναι καὶ πέψαι· λαμβάνει
[1, 15]	ξύλου ἡ κλίνη ἢ ὡς	ἐκ	τοῦ κηροῦ καὶ τοῦ εἴδους
[1, 15]	τοῦ ποιοῦντος, οὐδ´ ὅλως δὴ	ἐκ	τοῦ κινουμένου καὶ κινοῦντος. Ἀλλὰ
[1, 15]	ἐπισκοποῦσιν οὐ φαίνεται γιγνόμενον ἓν	ἐκ	τοῦ παθητικοῦ καὶ τοῦ ποιοῦντος
[1, 8]	αὐτοῦ πόρου. Δῆλον δὲ τοῦτο	ἐκ	τοῦ σπέρμα μὲν πάντα φέρειν
[1, 17]	τὸ δὲ λοιπὸν τροφή, καὶ	ἐκ	τοῦ σπέρματος ἐκ μέρους γίγνεται
[1, 12]	ἐναντίων γένεσις ὑπάρχει πᾶσι τοῖς	ἐκ	τοῦ σπέρματος· φυσικὴ γὰρ καὶ
[1, 15]	ἕν, ἀλλ´ ἢ οὕτως ὡς	ἐκ	τοῦ τέκτονος καὶ ξύλου ἡ
[1, 7]	γὰρ ἄν. Ὅταν δὲ ζῷον	ἐκ	τοῦ ᾠοῦ γίγνηται, τὸν αὐτὸν
[1, 7]	τέλειον ᾠόν· οὕτω γὰρ γεννᾶται	ἐκ	τοῦ ᾠοῦ τὸ ζῷον, ἐξ
[1, 15]	ὀχεύηται μήπω μεταβεβληκότος τοῦ ᾠοῦ	ἐκ	τοῦ ὠχρὸν ὅλον εἶναι εἰς
[1, 12]	ἄλλου εἶναι, σπέρμα δὲ τῷ	ἐκ	τούτου ἄλλο, ἐπεὶ ἄμφω γε
[1, 12]	γὰρ ὑπάρχει, καὶ ἡ φύσις	ἐκ	τούτου γίγνεται. Ἡ δὲ τροφὴ
[1, 14]	Ὥστε φανερὸν ὅτι εὐλόγως γίγνεται	ἐκ	τούτου ἡ γένεσις. Ἔστι γὰρ
[1, 2]	γίγνεται τὸ σπέρμα καὶ πόθεν·	ἐκ	τούτου μὲν γὰρ τὰ φύσει
[1, 12]	οἷον τοῦ ἀνθρώπου· γίγνεται γὰρ	ἐκ	τούτου ὅτι τοῦτό ἐστι τὸ
[1, 15]	εἴ τι ἀπέρχεται διὰ τοῦτο	ἐκ	τούτου ὡς ἐνυπάρχοντος τὸ γεννώμενόν
[1, 2]	τούτοις τὴν ἀπόκρισιν εἶναι καὶ	ἐκ	τούτων, διὰ τοῦτο τὸ θῆλυ
[1, 1]	ὅσα μὴ γίγνεται ἐκ ζῴων,	ἐκ	τούτων ἐγίγνετο ζῷα συνδυαζομένων, εἰ
[1, 1]	μὲν δυνάμενα δὲ συνδυάζεσθαι, πάλιν	ἐκ	τούτων ἑτέρα τις ἂν ἐγίγνετο
[1, 16]	οἰκοδομουμένοις. Λάβοι δ´ ἄν τις	ἐκ	τούτων καὶ τὸ ἄρρεν πῶς
[1, 1]	φύσις καὶ πάλιν ἄλλη τις	ἐκ	τούτων, καὶ τοῦτ´ ἐπορεύετ´ ἂν
[1, 11]	παντὸς ἔρχεται τὸ σπέρμα σχεδὸν	ἐκ	τούτων μάλιστα πιστεύουσί τινες. (Φαίνεται
[1, 13]	εἴη ἢ τὸ ἀνάλογον ἢ	ἐκ	τούτων τι. Ἐπεὶ δ´ ἐκ
[1, 15]	παθητικὸν καὶ κινούμενον, οὐκ ἔστιν	ἐκ	τούτων τὸ γιγνόμενον ἕν, ἀλλ´
[1, 15]	τὸν τρόπον τοῦτον. Ἅμα δ´	ἐκ	τούτων φανερόν, περὶ ὧν ἐχόμενόν
[1, 12]	ἐπὶ τὸ πολὺ εἰπεῖν συμβαίνει	ἐκ	τῶν ἀφροδισιασμῶν ἔκλυσις καὶ ἀδυναμία
[1, 10]	ἐκ σπέρματος, τὸ δὲ σπέρμα	ἐκ	τῶν γεννώντων. Διὸ τοῦ αὐτοῦ
[1, 13]	(τοῦτο γὰρ οὔπω δῆλον ἡμῖν	ἐκ	τῶν διωρισμένων πότερον τὸ σῶμα
[1, 15]	δὲ θῆλυ τὴν ὕλην, δῆλον	ἐκ	τῶν εἰρημένων. Διὰ γὰρ τοῦτο
[1, 12]	σπέρματος· φυσικὴ γὰρ καὶ ἡ	ἐκ	τῶν ἐναντίων γένεσις· τὰ μὲν
[1, 4]	(ὃν δὲ τρόπον ἔχει αὕτη	ἐκ	τῶν ἱστοριῶν τῶν περὶ τὰ
[1, 11]	εἴη τῆς γενέσεως; σύγκειται γὰρ	ἐκ	τῶν ὁμοιομερῶν τὰ ἀνομοιομερῆ ὥστε
[1, 12]	ὡς τόδε μετὰ τόδε οἷον	ἐκ	τῶν Παναθηναίων ὁ πλοῦς, οὐδ´
[1, 8]	τούτοις πρὸς ταῖς εἰρημέναις πρότερον	ἐκ	τῶν περὶ τὰς ὀχείας συμβαινόντων
[1, 13]	αἱμορροΐδες γίγνονται ταῖς γυναιξὶν οὔτ´	ἐκ	τῶν ῥινῶν ῥύσις αἵματος οὔτε
[1, 12]	τόδε· ἄλλον δὲ τρόπον ὡς	ἐκ	χαλκοῦ ἀνδριὰς καὶ ἐκ ξύλου
[1, 7]	ἄλλων ὑστερῶν, ὃν τρόπον ἔχουσιν,	ἔκ	τε τῶν ἀνατομῶν τεθεωρηκέναι καὶ
[1, 14]	τὸ ἀνάλογον ἐν τοῖς ἀναίμοις,	ἔκ	τε τῶν εἰρημένων δῆλον καὶ
[1, 17]	γὰρ ᾠὸν κύημά ἐστι, καὶ	ἔκ	τινος αὐτοῦ γίγνεται τὸ ζῷον,
[1, 12]	ὕλης γίγνεσθαι τὰ γιγνόμενα λέγομεν,	ἔκ	τινος ἐνυπάρχοντος καὶ σχηματισθέντος τὸ
[1, 12]	ἡ μάχη· ταῦτα δὲ πάντα	ἔκ	τινος ἡ ἀρχὴ τῆς κινήσεως.
[1, 17]	φυτά, ἀλλὰ συνίσταται καὶ γεννᾶται	ἔκ	τινος συστάσεως γεοειδοῦς καὶ ὑγρᾶς.
[1, 14]	σπερματικὴ ἀλλὰ (τοῦ τόπου ἴδιος	ἑκάσταις.	Ἔστι γὰρ τῶν ὑστερῶν ἔκκρισις
[1, 11]	παντός, κἂν ἀπὸ τῶν συλλαβῶν	ἑκάστης,	εἰ δ´ ἀπὸ τούτων, ἀπὸ
[1, 11]	γὰρ ἂν πρῶτον μάλιστα ἦν	ἕκαστον	ἄκρατον ὄν· νῦν δὲ ὕστερον
[1, 2]	κατὰ τὸν ἐπιβάλλοντα λόγον καθ´	ἕκαστον	αὐτῶν, ἀπὸ τῶν εἰρημένων συνείροντας.
[1, 1]	ζῴοις καὶ κοινῇ καὶ καθ´	ἕκαστον	γένος περὶ τῶν ἰδίων χωρίς,
[1, 13]	ὅλον ζῷον· καὶ οἷον ἐκείνων	ἕκαστον	ἐνεργείᾳ τοιοῦτον τὸ σπέρμα δυνάμει,
[1, 11]	καὶ ὀστοῦν καὶ τῶν ἄλλων	ἕκαστόν	ἐστι μορίων. Τοῦ δὲ σπέρματος
[1, 1]	διὰ τὴν τοιαύτην αἰτίαν ἐστὶν	ἕκαστον,	λέγω δὲ ταύτην τὴν ἕνεκά
[1, 13]	μεριζομένου πως γίγνεται τῶν μορίων	ἕκαστον,	τὸ δὲ σπέρμα πεφθὲν μὲν
[1, 9]	διακρινόμενον γίγνεται πολλὰ καὶ ἀποτίκτει	ἕκαστον	τούτων ἀτελές, καθάπερ καὶ οἱ
[1, 14]	δέ, πῶς συμβαίνει ταῦτα περὶ	ἕκαστον	τῶν ζῴων, γέγραπται ἐν ταῖς
[1, 12]	καὶ ἐξ οὗ ἤδη γίγνεται	ἕκαστον	τῶν μορίων. Ἔστι γὰρ τὸ
[1, 10]	ἐκείνου σπέρμα καὶ τῶν μορίων	ἑκάστου	εἴη ἄν τι σπέρμα ἴδιον.
[1, 11]	τῶν ὁμοιομερῶν μόνον ἀπέρχεται ἀφ´	ἑκάστου	οἷον ἀπὸ σαρκὸς καὶ ὀστοῦ
[1, 10]	αἴτιον ἂν εἴη τὸ ἀφ´	ἑκάστου	τι τῶν μορίων ἐλθεῖν. Ἔτι
[1, 1]	τὸ περὶ τῆς γενέσεως τῆς	ἑκάστου	τρόπον τινὰ ταὐτόν ἐστιν· διόπερ
[1, 10]	τις χρήσαιτο τεκμηρίοις, (ὡς ἀφ´	ἑκάστου	τῶν μορίων ἀπιόντος τοῦ σπέρματος)
[1, 10]	πρῶτον οὕτω καὶ τῶν μορίων	ἑκάστου,	ὥστ´ εἰ ἐκείνου σπέρμα καὶ
[1, 9]	μὲν ὑστερικὸν μόριον φανερῶς ἐν	ἑκάστῳ	τούτων τῶν ζῴων· ᾠὸν γὰρ
[1, 11]	ἡ χαρά, ἔδει δὲ ἐν	ἑκάστῳ	τῶν μορίων, καὶ μὴ ἅμα
[1, 7]	δοκεῖν ᾠὸν εἶναι τὴν ὑστέραν	ἑκατέραν	ἔν γε τοῖς μικροῖς ἰχθυδίοις·
[1, 2]	τὸν λόγον τῷ δύνασθαι ἕτερον	ἑκάτερον,	κατὰ δὲ τὴν αἴσθησιν μορίοις
[1, 11]	πάντων ἀπέρχεται, δύο γίγνεται ζῷα·	ἑκατέρου	γὰρ ἅπαντα ἕξει. Διὸ καὶ
[1, 11]	ἐκεῖνος λέγει, οὐ ταὐτὰ ἀφ´	ἑκατέρου,	διὸ καὶ δέονται τῆς ἀλλήλων
[1, 3]	νεφρῶν χώραν, ἀπὸ δὲ τούτων	ἑκατέρου	πόρον ὥσπερ ἐν τοῖς μὴ
[1, 14]	διισταμένων τῶν τόπων τῶν δεκτικῶν	ἑκατέρου	τοῦ περιττώματος· καὶ ἀραιουμένων ἑκατέρων
[1, 15]	Ὥστε ἂν ληφθῇ τὰ ἄκρα	ἑκατέρων,	ᾗ τὸ μὲν ποιητικὸν καὶ
[1, 14]	ἑκατέρου τοῦ περιττώματος· καὶ ἀραιουμένων	ἑκατέρων	τῶν πλησίον τόπων ἐξανθεῖ ἡ
[1, 13]	καὶ τὸ ὅμοια γίγνεσθαι τὰ	ἔκγονα	τοῖς γεννήσασιν εὔλογον· ὅμοιον γὰρ
[1, 10]	ἐν τοῖς αὐτοῖς τόποις τῶν	ἐκγόνων	τὸν τύπον τῆς οὐλῆς, καὶ
[1, 14]	ἅμα ἐλθόντα εἰς τὰς ὑστέρας	ἐκεῖ	διεχωρίζετο· ἀλλὰ συμβαίνει ὥσπερ εὔλογον,
[1, 4]	δὲ δεῖ σωφρονέστερα εἶναι, ὥσπερ	ἐκεῖ	οὐκ εὐθυέντερα, καὶ ἐνταῦθ´ ἕλικας
[1, 11]	μᾶλλον ἀπ´ ἐκείνων· πρότερα γὰρ	ἐκεῖνα	καὶ σύγκειται τὰ ἀνομοιμερῆ ἐξ
[1, 11]	παντὸς ἀπελθεῖν, τί κωλύει μηδ´	ἐκεῖνα	τῷ ἀπὸ παντὸς ἀπελθεῖν ὅμοια
[1, 14]	γὰρ αὕτη αἱμορροΐς ἐστιν, ἀλλ´	ἐκεῖναι	μὲν διὰ νόσον αὕτη δὲ
[1, 14]	τὴν κάθαρσιν. Διὸ καὶ μιγνυμένη	ἐκείνη	μὲν τῇ γονῇ, αὕτη δὲ
[1, 11]	σάρκας, ἀλλὰ μὴ αὐτὸ εἶναι	ἐκεῖνο	καὶ αἷμα καὶ σάρκας; οὐ
[1, 13]	δὲ διὰ τὸ ταῦτα γίγνεσθαι	ἐκεῖνο	οὐκ ἔστιν. Διότι μὲν οὖν
[1, 16]	γιγνομένοις τὰ ὄργανα κινεῖται· ἐν	ἐκείνοις	γάρ πως ἡ κίνησις τῆς
[1, 1]	τοῖς φυτοῖς, ὥσπερ οὐδ´ ἐν	ἐκείνοις	οὐδ´ ἐν τούτοις ἐστὶ τὸ
[1, 6]	προΐεσθαι τὴν γονήν, τοῦτο δ´	ἐκείνοις	συμβαίνει μὴ δεχομένοις τὴν θάλατταν,
[1, 11]	θεωρητέον· τὸ γὰρ πρόβλημα τοῦτ´	ἐκείνοις	ταὐτόν ἐστιν. Ἔτι εἰ τὸ
[1, 14]	τὸ ἀνάλογον· ὅπερ γὰρ ἐν	ἐκείνοις	τὸ αἷμα, ἐν τούτοις ἑτέρα
[1, 11]	ἀπὸ παντὸς ἢ οὕτως ὥσπερ	ἐκεῖνος	λέγει, οὐ ταὐτὰ ἀφ´ ἑκατέρου,
[1, 11]	μηθὲν γίγνεσθαι τῶν ὁμοιομερῶν· πλὴν	ἐκεῖνος	μὲν ἐπὶ πάντων, οὗτοι δ´
[1, 16]	μορφὴ καὶ τὸ εἶδος ἀπ´	ἐκείνου	ἐγγίγνεται διὰ τῆς κινήσεως ἐν
[1, 10]	τῶν μορίων ἑκάστου, ὥστ´ εἰ	ἐκείνου	σπέρμα καὶ τῶν μορίων ἑκάστου
[1, 12]	γίγνεται πρώτου, οὐ τῷ ἐξ	ἐκείνου	τι εἶναι τὸ ποιοῦν οἷον
[1, 11]	ἀπὸ τούτων ἀπιέναι τὸ ἀπ´	ἐκείνων	ἂν εἴη ἀπιέναι καὶ τῆς
[1, 13]	ἢ ὅλον ζῷον· καὶ οἷον	ἐκείνων	ἕκαστον ἐνεργείᾳ τοιοῦτον τὸ σπέρμα
[1, 11]	καὶ σύγκειται τὰ ἀνομοιμερῆ ἐξ	ἐκείνων,	καὶ ὥσπερ πρόσωπον καὶ χεῖρας
[1, 11]	χειρός; εἰ μὲν γὰρ ἀπ´	ἐκείνων	μόνον ἐοίκασι δὲ μᾶλλον ταῦτα
[1, 3]	εἰς ἓν καθάπερ καὶ ἐπ´	ἐκείνων,	οἷον οἵ τε ὄρνιθες πάντες
[1, 11]	πάντων. Προσήκει δὲ μᾶλλον ἀπ´	ἐκείνων·	πρότερα γὰρ ἐκεῖνα καὶ σύγκειται
[1, 8]	καὶ τὰ θήλεα καθ´ ἃ	ἐκκρίνεται	τὸ περίττωμα τὸ ὑγρὸν καὶ
[1, 14]	ὀστῶν καὶ κεράτων καὶ ὀδόντων	ἐκκρίσεις.	Σημεῖον δ´ ὅτι ἐν τοῖς
[1, 8]	οὐ τῆς τοῦ ὑγροῦ περιττώματος	ἐκκρίσεως	εἰσὶ διττοὶ οἱ πόροι· διὰ
[1, 14]	πολλὴν διαφορὰν τοῦ γίγνεσθαι τὴν	ἔκκρισιν	ἢ ἐλάττω ἢ πλείω τὴν
[1, 14]	γίγνεται τοῖς θήλεσιν αὕτη ἡ	ἔκκρισις	ἀλλὰ τοῖς αἱματικοῖς, καὶ οὐδὲ
[1, 14]	ἑκάσταις. Ἔστι γὰρ τῶν ὑστερῶν	ἔκκρισις	καὶ ταῖς μὲν γίγνεται ταῖς
[1, 13]	τοιαύτη ἡ τῶν καλουμένων καταμηνίων	ἔκκρισις.	Ὅτι μὲν τοίνυν ἐστὶ τὰ
[1, 13]	ὅτι περίττωμά ἐστιν αὕτη ἡ	ἔκκρισις	τοῖς θήλεσιν. Ὡς γὰρ ἐπὶ
[1, 12]	περιττώματος τοιαύτην· ἥ τε γὰρ	ἔκλυσις	ἐλαχίστου ἀπελθόντος τούτου γίγνεται ἐπίδηλος,
[1, 12]	εἰπεῖν συμβαίνει ἐκ τῶν ἀφροδισιασμῶν	ἔκλυσις	καὶ ἀδυναμία μᾶλλον διὰ τὴν
[1, 13]	καθαροῦ καὶ ὑγιεινοῦ αἵματος ἀποχώρησις	ἐκλυτικόν	καὶ τὸ ὅμοια γίγνεσθαι τὰ
[1, 4]	ὥστ´ οὐ δύνανται γεννᾶν τὰ	ἐκτεμνόμενα,	ἐπεὶ εἰ μὴ ἀνεσπῶντο ἐδύναντο
[1, 2]	Δῆλον δὲ τοῦτο ἐπὶ τῶν	ἐκτεμνομένων·	τοῦ γεννητικοῦ γὰρ μορίου διαφθειρομένου
[1, 4]	ἤδη ταῦρός τις μετὰ τὴν	ἐκτομὴν	εὐθέως ὀχεύσας ἐπλήρωσε διὰ τὸ
[1, 8]	τὰ μὲν ἐντὸς τὰ δ´	ἐκτός,	αἴτιον τοῦ μὲν τὰς ὑστέρας
[1, 8]	(ἅμα τοῖς πόροις) καὶ τοῖς	ἐκτὸς	δ´ ὁμοίως· εἶτ´ ἀπαντῶσιν εἰς
[1, 8]	ζῳοτοκοῦντα καὶ ἐν αὑτοῖς καὶ	ἐκτὸς	ἐπὶ τῆς γαστρὸς ἔχει τὰς
[1, 4]	ἐντὸς ἔχοντα· καὶ γὰρ τὰ	ἐκτὸς	ἔχοντα οὐ πρότερον τὸ σπέρμα
[1, 8]	δ´ ᾠοτοκήσαντα ἐν αὑτοῖς ζῳοτοκεῖ	ἐκτός,	ταῦτα δ´ ἀμφοτέρως ἔχει διὰ
[1, 8]	Οἱ δ´ ὄρχεις τοῖς μὲν	ἐκτὸς	τοῖς δ´ ἐντός διὰ τὸ
[1, 8]	σκέπης καὶ πέψεως, ὁ δ´	ἐκτὸς	τοῦ σώματος τόπος εὔβλαπτος καὶ
[1, 17]	δ´ ᾠοτοκεῖ μακρὰ δένδρεα· πρῶτον	ἐλαίας	Τό τε γὰρ ᾠὸν κύημά
[1, 12]	εἶναι τοῖς μεγάλοις, περίττωμα δ´	ἔλαττον·	εἰς γὰρ τὸ σῶμα μέγα
[1, 14]	πρὸς τὴν ὕλην, καὶ μήτε	ἔλαττον	ὥστε μὴ πέττειν μηδὲ συνιστάναι,
[1, 13]	ὑγρότητος πλῆθος, ἀσθενέστερον δὲ τὸ	ἐλάττονος	θερμότητος κοινωνοῦν κατὰ φύσιν, τὸ
[1, 17]	τὰ μὲν πλείονος τὰ δ´	ἐλάττονος	τὰ δὲ πάμπαν μικρᾶς. Αἴσθησιν
[1, 3]	μέγεθος ἔχουσιν· ἐν δὲ τοῖς	ἐλάττοσιν	ἄδηλοι διὰ μικρότητα τοῦ σώματος.
[1, 13]	εἶναι καὶ τοῦ τοὺς ὄγκους	ἐλάττους	εἶναι τῶν σωμάτων τοῖς θήλεσιν
[1, 14]	εἰς πλείω ἔνθα δ´ εἰς	ἐλάττω	ἔνθα δὲ μοναχῶς ἕτερος ἔσται
[1, 14]	τοῦ γίγνεσθαι τὴν ἔκκρισιν ἢ	ἐλάττω	ἢ πλείω τὴν τοιαύτην, οἷον
[1, 12]	τοιαύτην· ἥ τε γὰρ ἔκλυσις	ἐλαχίστου	ἀπελθόντος τούτου γίγνεται ἐπίδηλος, ὡς
[1, 12]	Τοὐναντίον ἄρα ἢ οἱ ἀρχαῖοι	ἔλεγον	λεκτέον. Οἱ μὲν γὰρ τὸ
[1, 8]	αὐτὴν δ´ αἰτίαν καὶ ὁ	ἐλέφας	καὶ ὁ ἐχῖνος ἔχουσιν ἐντὸς
[1, 2]	δυνάμενον γεννᾶν εἰς ἕτερον, καθάπερ	ἐλέχθη	πρότερον, τὸ δὲ θῆλυ τὸ
[1, 10]	τοῖς ζῴοις περὶ ὧν οὐκ	ἐλέχθη	πρότερον, τοῦτον ἔχει τὸν τρόπον·
[1, 10]	ἀφ´ ἑκάστου τι τῶν μορίων	ἐλθεῖν.	Ἔτι δὲ καὶ εὔλογον ἂν
[1, 10]	τῆς ὁμοιότητος τὸ ἀφ´ ὅλου	ἐλθεῖν	τὸ σπέρμα, καὶ τοῖς μορίοις
[1, 6]	ὂν πορεύεται, ὥσθ´ ὅταν ἐνταῦθα	ἔλθῃ	ἡ γονὴ ταχεῖα καὶ τούτοις
[1, 10]	φασιν, ὅθεν δ´ ἂν μὴ	ἔλθῃ	τοῦτο συμβαίνειν μὴ γίγνεσθαι. Πρὸς
[1, 15]	καὶ ἐνυπάρχον, οὐδ´ ἀπὸ παντὸς	ἐλθὸν	τὸ σπέρμα· ἀπ´ ἀμφοῖν γὰρ
[1, 14]	μέρους εὐθὺς ἀπεκρίνετο οὔτε ἅμα	ἐλθόντα	εἰς τὰς ὑστέρας ἐκεῖ διεχωρίζετο·
[1, 4]	ἐκεῖ οὐκ εὐθυέντερα, καὶ ἐνταῦθ´	ἕλικας	ἔχουσιν οἱ πόροι πρὸς τὸ
[1, 13]	τὴν πιμελὴν (ἀνηλωμένης τῆς περιττώσεως	ἐλλείπει	τὰ περὶ τὴν γονήν) τῶν
[1, 13]	ἐστι καὶ ἀδηλόφλεβον, καὶ τὴν	ἔλλειψιν	πρὸς τοὺς ἄρρενας ἔχει τοῦ
[1, 7]	τῷ ὑποζώματι· τὰ μὲν γὰρ	ἔμβρυα	βάρος ἔχειν ἀναγκαῖον καὶ κίνησιν,
[1, 8]	τοῖς μὲν ζῳοτόκοις διὰ τὰ	ἔμβρυα	ἐν τοῖς προσθίοις αἱ ὑστέραι
[1, 8]	τοιαῦτα· πρὸς γὰρ τὴν τῶν	ἐμβρύων	σωτηρίαν καὶ αὔξησιν συμφέρει μηθὲν
[1, 11]	σώζεσθαι καὶ ἔμψυχα εἶναι, καθάπερ	Ἐμπεδοκλῆς	γεννᾷ ἐπὶ τῆς Φιλότητος λέγων·
[1, 11]	γὰρ ἅπαντα ἕξει. Διὸ καὶ	Ἐμπεδοκλῆς	ἔοικεν, εἴπερ οὕτω λεκτέον, μάλιστα
[1, 11]	ἐν τῇ κυήσει διαφέρει καθάπερ	Ἐμπεδοκλῆς	λέγει· ἐν δ´ ἐχύθη καθαροῖσι·
[1, 17]	σπέρματα. Καὶ τοῦτο καλῶς λέγει	Ἐμπεδοκλῆς	ποιήσας· οὕτω δ´ ᾠοτοκεῖ μακρὰ
[1, 9]	ζῴων γίγνονται οὔτε συνδυάζονται καθάπερ	ἐμπίδες	τε καὶ κώνωπες καὶ πολλὰ
[1, 7]	ἢ ἄνω, ὅπου μή τι	ἐμποδίζει	ἕτερον ἔργον τῆς φύσεως· κάτω
[1, 8]	ἔχουσι τὰς ὑστέρας· οὔτε γὰρ	ἐμποδίζει	ἡ τοῦ ᾠοῦ αὔξησις διὰ
[1, 9]	ὑπτίοις πρὸς τὰ πρανῆ ἐπιβαίνειν	ἐμποδίζει	τὰ οὐραῖα μακρὰν ἔχοντα τὴν
[1, 7]	ζῳοτοκοῦντα πάντα κάτω· οὐ γὰρ	ἐμποδίζει	τῆς φύσεως οὐδὲν ἔργον οὐδὲ
[1, 3]	ζῳοτόκα πάντα μὲν ἐν τῷ	ἔμπροσθεν	ἔχει τοὺς ὄρχεις, ἀλλ´ ἔνια
[1, 17]	φύσις αὐτῶν ἓν γίγνεσθαι· ὅπερ	ἐμφαίνεται	κατὰ τὴν ὄψιν μιγνυμένων καὶ
[1, 11]	ὄντ´ ἀδύνατον διεσπασμένα σώζεσθαι καὶ	ἔμψυχα	εἶναι, καθάπερ Ἐμπεδοκλῆς γεννᾷ ἐπὶ
[1, 9]	ἔντερον ἔνθεν καὶ ἔνθεν ἐσχισμένας	ἐν	αἷς ἐγγίγνεται τὸ ᾠόν. Τὰ
[1, 17]	ζῴων καὶ τῶν φυτῶν, ὡς	ἐν	ἀμφοτέροις ὄντα τοῖς γένεσιν οὐδετέρων
[1, 11]	διέσπασται μελέων φύσις, ἡ μὲν	ἐν	ἀνδρός διὰ τί γὰρ τὰ
[1, 4]	τοῖς ἄλλοις τοῖς τοιούτοις καὶ	ἐν	ἀνθρώποις σώζοντες τὴν ἐπαναδίπλωσιν (ὃν
[1, 12]	τῶν παρὰ φύσιν οὐδὲ πήρωμα·	ἐν	ἅπασί τε γὰρ ὑπάρχει, καὶ
[1, 12]	Τῶν δὲ τοιούτων ἐνίων μὲν	ἐν	αὐτοῖς ἡ ἀρχὴ τῆς κινήσεώς
[1, 13]	εἶναι καὶ μὴ γίγνεσθαι πιμελὴν	ἐν	αὐτοῖς τὸ ἀνάλογον αὐτοῖς τῇ
[1, 7]	οἱ ἔχεις θύραζε μὲν ζῳοτοκοῦσιν,	ἐν	αὑτοῖς δ´ ᾠοτοκοῦσι πρῶτον. οτοκοῦσι
[1, 7]	ὥσπερ τῶν φυτῶν· εἰ οὖν	ἐν	αὑτοῖς ἐτελεσιούργουν ἀναγκαῖον ὀλίγα τῷ
[1, 8]	τοῖς πρανέσιν· ὅσα δ´ ᾠοτοκήσαντα	ἐν	αὑτοῖς ζῳοτοκεῖ ἐκτός, ταῦτα δ´
[1, 8]	Τὰ μὲν γὰρ ζῳοτοκοῦντα καὶ	ἐν	αὑτοῖς καὶ ἐκτὸς ἐπὶ τῆς
[1, 3]	μὴ μόνον θύραζε ἀλλὰ καὶ	ἐν	αὑτοῖς καὶ (οἱ ἰχθύες ὅσοι
[1, 8]	αἱ ὑστέραι τοῖς τε ζῳοτοκοῦσιν	ἐν	αὑτοῖς καὶ τοῖς ᾠοτοκοῦσι θύραζε,
[1, 8]	κατ´ ἀμφοτέρους τοὺς τρόπους γεννῶσιν,	ἐν	αὑτοῖς μὲν ᾠοτοκοῦσιν εἰς δὲ
[1, 7]	μόνον θύραζε ζῳοτοκεῖ ἀλλὰ καὶ	ἐν	αὑτοῖς, οἷον ἄνθρωποί τε καὶ
[1, 15]	κοινωνεῖ τοῦ σπέρματος, ἡ δ´	ἐν	αὐτῷ δύναμις καὶ κίνησις· αὕτη
[1, 11]	κυήσει διαφέρει καθάπερ Ἐμπεδοκλῆς λέγει·	ἐν	δ´ ἐχύθη καθαροῖσι· τὰ μὲν
[1, 11]	γίγνεσθαι συνουσίας καὶ μιᾶς διακρίσεως.	Ἐν	δὲ ταῖς ὑστέραις χωρίζεσθαι ἀδύνατον·
[1, 3]	εἰσὶν ἐν τοῖς μέγεθος ἔχουσιν·	ἐν	δὲ τοῖς ἐλάττοσιν ἄδηλοι διὰ
[1, 14]	τὸν λόγον αὐτῶν εἶναι ἕτερον,	ἐν	δὲ τοῖς κεχωρισμένας ἔχουσι τὰς
[1, 11]	ἀλλ´ ἐν μὲν τοῖς πρότερον	ἐν	δὲ τοῖς ὕστερον. Τοῦ δ´
[1, 17]	οἷον ἄνθρωπος ἢ ἵππος ἀμφότερα·	(ἐν	δὲ τοῖς φυτοῖς μεμιγμέναι αὗται
[1, 12]	τῷ κάμνειν διὰ τὴν ἀδυναμίαν,	ἐν	δὲ τῷ γήρᾳ διὰ τὸ
[1, 1]	τοῖς μαλακίοις καὶ τοῖς μαλακοστράκοις,	ἐν	δὲ τῷ τῶν ἐντόμων γένει
[1, 13]	ἑαυτοῦ, ἢ ἔχει τινὰ δύναμιν	ἐν	ἑαυτῷ (τοῦτο γὰρ οὔπω δῆλον
[1, 9]	θήλεια μὲν ὑστερικὸν μόριον φανερῶς	ἐν	ἑκάστῳ τούτων τῶν ζῴων· ᾠὸν
[1, 11]	τέλει ἡ χαρά, ἔδει δὲ	ἐν	ἑκάστῳ τῶν μορίων, καὶ μὴ
[1, 16]	τέχνην γιγνομένοις τὰ ὄργανα κινεῖται·	ἐν	ἐκείνοις γάρ πως ἡ κίνησις
[1, 1]	οὐσίαν τοῖς φυτοῖς, ὥσπερ οὐδ´	ἐν	ἐκείνοις οὐδ´ ἐν τούτοις ἐστὶ
[1, 14]	ἀλλὰ τὸ ἀνάλογον· ὅπερ γὰρ	ἐν	ἐκείνοις τὸ αἷμα, ἐν τούτοις
[1, 15]	εἰς τὸ ἄρρεν, οἷον συμβαίνει	ἐν	ἐνίοις τῶν ἐντόμων. Ὃ γὰρ
[1, 1]	οὐ συνίσταται καθ´ αὑτὰ χωρίς,	ἐν	ἑτέροις δ´ ἐγγίγνεται δένδρεσιν οἷον
[1, 17]	ἄρρεν. Ἀλλὰ περὶ μὲν τούτων	ἐν	ἑτέροις ἐπέσκεπται, τοῦ δὲ ζῴου
[1, 12]	αὔξησιν· φθάνει γὰρ ἀναλισκόμενον πᾶν·	ἐν	ἔτεσι γὰρ πέντε σχεδὸν ἐπί
[1, 7]	φύσιν, καὶ ἐν φυτοῖς καὶ	ἐν	ζῴοις· ἡ γὰρ τοῦ μεγέθους
[1, 16]	ὕλῃ, καὶ ἡ μὲν ψυχὴ	ἐν	ᾗ τὸ εἶδος καὶ ἡ
[1, 11]	γενεῶν αἱ ὁμοιότητες, οἷον καὶ	ἐν	Ἤλιδι ἡ τῷ Αἰθίοπι συγγενομένη·
[1, 17]	μόριον συνέχεται, ἡ δὲ γονὴ	ἐν	ἡμέραις συνίστησι πλείοσιν· προέμενα δὲ
[1, 12]	σπέρμα φανερὸν ὅτι δυοῖν τούτοιν	ἐν	θατέρῳ ἐστίν· ἢ γὰρ ὡς
[1, 17]	ἀλλ´ αὐτὴ τοῖς αὑτῆς μορίοις.	~Ἐν	μὲν οὖν τοῖς ζῴοις πᾶσι
[1, 1]	γὰρ ἐν πᾶσίν ἐστιν, ἀλλ´	ἐν	μὲν τοῖς ἐναίμοις ἔξω ὀλίγων
[1, 4]	περιττώματος στασιμωτέραν ποιοῦσι τὴν κίνησιν,	ἐν	μὲν τοῖς ζῳοτόκοις οἷον ἵπποις
[1, 11]	μορίων, καὶ μὴ ἅμα ἀλλ´	ἐν	μὲν τοῖς πρότερον ἐν δὲ
[1, 12]	γήρᾳ οὔτ´ ἐν ταῖς ἀρρωστίαις,	ἐν	μὲν τῷ κάμνειν διὰ τὴν
[1, 12]	γιγνομένου τέλους. (Ὀλίγοις δέ τισιν	ἐν	μικρῷ χρόνῳ κατὰ τὰς ἡλικίας
[1, 12]	τῶν φυτῶν καὶ ἐνίων ζῴων	ἐν	οἷς μὴ κεχώρισται τὸ θῆλυ
[1, 15]	ὥσπερ εἴπομεν ἐπὶ τῶν ἐντόμων	ἐν	οἷς τὸ θῆλυ προΐεται εἰς
[1, 1]	συνδυασμοῦ γίγνεται θήλεος καὶ ἄρρενος,	ἐν	ὅσοις γένεσι τῶν ζῴων ἐστὶ
[1, 14]	τῶν (ᾠῶν δύο ᾠά ἐστιν)	Ἐν	ὅσοις δὲ τῶν γενῶν διώρισται
[1, 14]	γίγνεται τὰ καταμήνια ταῖς πλείσταις.	Ἐν	ὅσοις μὲν οὖν τῶν ζωὴν
[1, 12]	φυτὰ καὶ τῶν ζῴων ἔνια	ἐν	ὅσοις μή ἐστι διωρισμένον τὸ
[1, 2]	τοὺς ὄρχεις καὶ τοὺς περινέους	ἐν	πᾶσι τοῖς ἐναίμοις· τὰ μὲν
[1, 1]	τὰ δὲ πεζευτικὰ τοῖς σώμασιν,	ἐν	πᾶσι τούτοις ἐστὶ τὸ θῆλυ
[1, 11]	τὰ ἄνω φαίνεται ἐναφιέντα, οὐκ	ἐν	πᾶσιν ἀλλ´ ἐν τοῖς πλείστοις
[1, 11]	ἐντόμων. Καὶ γὰρ εἰ μὴ	ἐν	πᾶσιν, ἀλλ´ ἐπὶ τῶν πλείστων
[1, 1]	καὶ τὸ ἄρρεν· οὐ γὰρ	ἐν	πᾶσίν ἐστιν, ἀλλ´ ἐν μὲν
[1, 17]	μορίων, ὃ συστήσει τὸ κύημα	ἐν	πλείονι χρόνῳ, οἷον ἐπὶ τῶν
[1, 12]	ἐνυπάρχοντος. Τοῖν δυοῖν δὴ ληπτέον	ἐν	ποτέρῳ θετέον τὸ σπέρμα, πότερον
[1, 12]	οὔτ´ ἐν τῷ γήρᾳ οὔτ´	ἐν	ταῖς ἀρρωστίαις, ἐν μὲν τῷ
[1, 13]	θύραζε μόνοις, καὶ τούτων ἐπιδηλότατα	ἐν	ταῖς γυναιξίν· πλείστην γὰρ ἀφίησιν
[1, 3]	Διώρισται δὲ περὶ αὐτῶν ἀκριβέστερον	ἐν	ταῖς ἱστορίαις ταῖς περὶ τῶν
[1, 14]	ψυχρότητα τῆς φύσεως. Ὥσπερ οὖν	ἐν	ταῖς κοιλίαις διὰ τὴν ἀπεψίαν
[1, 14]	περὶ ἕκαστον τῶν ζῴων, γέγραπται	ἐν	ταῖς περὶ τὰ ζῷα ἱστορίαις.
[1, 14]	τὴν ἀπεψίαν γίγνεται διάρροια οὕτως	ἐν	ταῖς φλεψὶν αἵ τ´ ἄλλαι
[1, 8]	ὑστέρας ἐντὸς εἶναι πᾶσιν ὅτι	ἐν	ταύταις ἐστὶ τὸ γιγνόμενον ὃ
[1, 14]	τοῖς θήλεσι τὰ καταμήνια ἐπισημαίνει	ἐν	τῇ αὐτῇ ἡλικίᾳ, ὡς καὶ
[1, 14]	πᾶσιν, πλὴν εἴ τι πεπήρωται	ἐν	τῇ γενέσει οἷον ὀρεύς, οὐ
[1, 11]	παντὸς ἀπιέναι φάσκουσιν, ὥσπερ τότε	ἐν	τῇ γῇ ἐπὶ τῆς Φιλότητος,
[1, 13]	ἡ ἀπὸ τοῦ ἄρρενος ἐνυπάρχουσα	ἐν	τῇ γονῇ δύναμις, ὁτὲ δὲ
[1, 15]	ἀλλὰ μόνον τῇ δυνάμει τῇ	ἐν	τῇ γονῇ ζῳοποιεῖν, ὥσπερ εἴπομεν
[1, 15]	λαμβάνον τὴν μορφὴν τὸ τοῦ	ἐν	τῇ θήλει περιττώματος λοιπόν. Κατά
[1, 14]	τὴν ὕλην, τοῦτο δ´ ἐστὶν	ἐν	τῇ καταμηνίων συστάσει, τὰ δὲ
[1, 11]	τὸ θῆλυ καὶ τὸ ἄρρεν	ἐν	τῇ κυήσει διαφέρει καθάπερ Ἐμπεδοκλῆς
[1, 9]	αὐτοῖς ὑπὸ τῶν ᾠῶν ὄγκον	ἐν	τῇ κυήσει. Τοῖς δὲ θήλεσιν
[1, 5]	θέσει κεῖσθαι ἐνταῦθα (διὸ καὶ	ἐν	τῇ ὁμιλίᾳ ἡ σύντασις γίγνεται
[1, 13]	συλλαμβάνει οὐ γενομένης αὐτῇ τῆς	ἐν	τῇ ὁμιλίᾳ ἡδονῆς· καὶ γιγνομένης
[1, 11]	Ὅτι δ´ ἡδονὴ σφοδροτέρα γίγνεται	ἐν	τῇ ὁμιλίᾳ τῇ τῶν ἀφροδισίων,
[1, 14]	προΐεσθαι σπέρμα καὶ τὸ γίγνεσθαι	ἐν	τῇ ὁμιλίᾳ τὴν ἡδονὴν τῇ
[1, 11]	πᾶσιν, ἀλλ´ ἐπὶ τῶν πλείστων	ἐν	τῇ ὀχείᾳ τὸ θῆλυ εἰς
[1, 14]	καθαρὸν ἀλλὰ δεόμενον ἐργασίας, ὥσπερ	ἐν	τῇ περὶ τοὺς καρποὺς γενέσει,
[1, 12]	Ἔτι οὐκ ἐνυπάρχει σπέρμα οὔτ´	ἐν	τῇ πρώτῃ ἡλικίᾳ οὔτ´ ἐν
[1, 14]	ἀπόκρισιν. Τὸ δὲ συμβαίνειν ἡδονὴν	ἐν	τῇ συνουσίᾳ οὐ μόνον τοῦ
[1, 14]	δ´ οἴονταί τινες σπέρμα συμβάλλεσθαι	ἐν	τῇ συνουσίᾳ τὸ θῆλυ διὰ
[1, 14]	σῶμα καὶ τὴν ὕλην, οἷον	ἐν	τῇ τοῦ γάλακτος πήξει τὸ
[1, 16]	ἐκείνου ἐγγίγνεται διὰ τῆς κινήσεως	ἐν	τῇ ὕλῃ, καὶ ἡ μὲν
[1, 7]	Εἰ οὖν τὰ ᾠὰ ἀνάγκη	ἐν	τῇ ὑστέρᾳ εἶναι καὶ τὴν
[1, 14]	ἃ τρέπεται ἡ περίττωσις ὥσπερ	ἐν	τοῖς ἄλλοις· οὐ γὰρ ἔχει
[1, 14]	ἢ αἷμα ἢ τὸ ἀνάλογον	ἐν	τοῖς ἀναίμοις) διὰ ψυχρότητα τῆς
[1, 14]	καταμηνίων σύστασις καὶ τὸ ἀνάλογον	ἐν	τοῖς ἀναίμοις, ἔκ τε τῶν
[1, 2]	θήλεος καὶ (τοῦ ἄρρενος καὶ	ἐν	τοῖς ἀναίμοις ὅσα αὐτῶν ἔχει
[1, 4]	τὸν τρόπον. Περὶ δὲ τῆς	ἐν	τοῖς ἄρρεσι διαφορᾶς τῶν σπερματικῶν
[1, 10]	τῶν γεννησάντων ἤδη τινὲς ἔσχον	ἐν	τοῖς αὐτοῖς τόποις τῶν ἐκγόνων
[1, 2]	ταύτην τὴν ἐναντίωσιν, διαφέρει δ´	ἐν	τοῖς ἐναίμοις τὰ μέρη τὰ
[1, 7]	πρὸς τοῖς ἄρθροις καθάπερ καὶ	ἐν	τοῖς ἐξ ἀρχῆς εὐθὺς ζῳοτοκοῦσιν.
[1, 10]	γονῆς ἤδη περὶ δὲ γάλακτος	ἐν	τοῖς ἐχομένοις. Τὰ μὲν γὰρ
[1, 1]	τῶν ἄλλων μορίων εἴρηται τῶν	ἐν	τοῖς ζῴοις καὶ κοινῇ καὶ
[1, 13]	τοῖς θήλεσιν ἢ τοῖς ἄρρεσιν	ἐν	τοῖς ζῳοτοκοῦσιν· ἐν τούτοις γὰρ
[1, 16]	καὶ ἔχοντι κίνησιν ἐνεργείᾳ, ὥσπερ	ἐν	τοῖς κατὰ τέχνην γιγνομένοις τὰ
[1, 13]	συνεκκρίνεσθαι τὴν εἰς ταῦτα περίττωσιν	ἐν	τοῖς καταμηνίοις. Τὸ δ´ αὐτὸ
[1, 14]	ὀδόντων ἐκκρίσεις. Σημεῖον δ´ ὅτι	ἐν	τοῖς καταμηνίοις τὸ σπέρμα ἐστίν·
[1, 17]	δέ τινα ταὐτὰ συμβαίνει καὶ	ἐν	τοῖς κεχωρισμένον ἔχουσι ζῴοις τὸ
[1, 3]	καὶ αἱ τῶν ἐντόμων εἰσὶν	ἐν	τοῖς μέγεθος ἔχουσιν· ἐν δὲ
[1, 8]	πόρος ὁ αὐτός ἐστι καὶ	ἐν	τοῖς μὴ ἔχουσι γεννητικὸν αἰδοῖον
[1, 3]	δὲ τούτων ἑκατέρου πόρον ὥσπερ	ἐν	τοῖς μὴ ἔχουσιν ὄρχεις, συνάπτοντας
[1, 12]	τῆς κινήσεώς ἐστιν οἷον καὶ	ἐν	τοῖς νῦν εἰρημένοις (μέρος γάρ
[1, 16]	τῇ ὕλῃ οἷον ἡ οἰκοδόμησις	ἐν	τοῖς οἰκοδομουμένοις. Λάβοι δ´ ἄν
[1, 7]	τρόπον τὰ πλεῖστα γίγνεται ὅνπερ	ἐν	τοῖς ὀρνιθίοις, καὶ καταβαίνει κάτω
[1, 4]	σπέρμα καὶ καρπός. Ὥσπερ δ´	ἐν	τοῖς περὶ τὴν τροφὴν τὰ
[1, 9]	συνήγαγε κάμψασα, καθάπερ εἴρηται πρότερον	(ἐν	τοῖς περὶ τῶν μορίων λόγοις)
[1, 9]	τοιαῦτα γένη. Τῶν δὲ συνδυαζομένων	ἐν	τοῖς πλείστοις τὰ θήλεα μείζω
[1, 11]	ἐναφιέντα, οὐκ ἐν πᾶσιν ἀλλ´	ἐν	τοῖς πλείστοις τῶν τεθεωρημένων. Ὥστε
[1, 14]	μιᾶς γὰρ ὀχείας πλείω γίγνεται	ἐν	τοῖς πλείω δυναμένοις γεννᾶν ἑνός.
[1, 13]	πάντα προΐεται σπέρμα εἴτε μή,	ἐν	τοῖς προειρημένοις φανερόν. Μετὰ δὲ
[1, 8]	μὲν ζῳοτόκοις διὰ τὰ ἔμβρυα	ἐν	τοῖς προσθίοις αἱ ὑστέραι τοῖς
[1, 8]	κύημα. Οὗτος δ´ ἐπάνω καὶ	ἐν	τοῖς προσθίοις ὑπάρχει ὁ πόρος
[1, 9]	τοῦ πόρου. Ταῦτα δ´ ἐστὶν†	ἐν	τοῖς ὑπτίοις τοῦ σώματος ᾗ
[1, 17]	ταῦτα διέθηκε μετ´ ἀλλήλων· διὸ	ἐν	τοῖς φυτοῖς ἀχώριστον τὸ θῆλυ
[1, 1]	γῆς σηπομένης ἢ μορίων τινῶν	ἐν	τοῖς φυτοῖς· ἔνια γὰρ αὐτὰ
[1, 17]	δεήσῃ γεννᾶν γίγνεται ἀχώριστον ὥσπερ	ἐν	τοῖς φυτοῖς, καὶ βούλεται ἡ
[1, 14]	διαφέροντος τῇ φύσει τοῦ σπέρματος	ἐν	τοῖς φυτοῖς τε καὶ ζῴοις.
[1, 1]	τοιαύτην ἔχει διαφοράν. Καὶ γὰρ	ἐν	τοῖς φυτοῖς ὑπάρχει τὰ μὲν
[1, 14]	τὸ θῆλυ καὶ τὸ ἄρρεν,	ἐν	τούτοις ἀφ´ ἑνὸς σπέρματος ἐνδέχεται
[1, 13]	τοῖς ἄρρεσιν ἐν τοῖς ζῳοτοκοῦσιν·	ἐν	τούτοις γὰρ ἡ τῶν καταμηνίων
[1, 1]	ὥσπερ οὐδ´ ἐν ἐκείνοις οὐδ´	ἐν	τούτοις ἐστὶ τὸ θῆλυ καὶ
[1, 14]	γὰρ ἐν ἐκείνοις τὸ αἷμα,	ἐν	τούτοις ἑτέρα ὑπάρχει σύγκρισις. Τοῦ
[1, 2]	θήλεος καὶ τοῦ ἄρρενος καὶ	ἐν	τούτοις τὴν ἀπόκρισιν εἶναι καὶ
[1, 12]	τὸ σῶμα τοῦ μεγέθους τοῦ	ἐν	τῷ ἄλλῳ χρόνῳ γιγνομένου ἅπαντος.
[1, 11]	ἐκ θηλυτόκων ἀρρενοτόκοι, ὡς οὐκ	ἐν	τῷ ἀπελθεῖν ἀπὸ παντὸς ἢ
[1, 11]	πῃ, οὐ καλῶς) φησὶ γὰρ	ἐν	τῷ ἄρρενι καὶ τῷ θήλει
[1, 16]	δὲ καὶ ἡ φύσις ἡ	ἐν	τῷ ἄρρενι τῶν σπέρμα προϊεμένων
[1, 10]	τῆς οὐλῆς, καὶ στίγμα ἔχοντος	ἐν	τῷ βραχίονι τοῦ πατρὸς ἐπεσήμηνεν
[1, 2]	καὶ ἐξ οὗ γίγνεται ἐνυπάρχον	ἐν	τῷ γεννῶντι τὸ γεννώμενον. Ἐπεὶ
[1, 12]	ἐν τῇ πρώτῃ ἡλικίᾳ οὔτ´	ἐν	τῷ γήρᾳ οὔτ´ ἐν ταῖς
[1, 16]	οὐθέν, οὔτε μόριον οὐθέν ἐστιν	ἐν	τῷ γιγνομένῳ τῆς τεκτονικῆς, ἀλλ´
[1, 15]	καὶ τοῦ ποιοῦντος ὡς ἐνυπάρχοντος	ἐν	τῷ γιγνομένῳ τοῦ ποιοῦντος, οὐδ´
[1, 3]	Τὰ δὲ ζῳοτόκα πάντα μὲν	ἐν	τῷ ἔμπροσθεν ἔχει τοὺς ὄρχεις,
[1, 15]	ἐν τῷ θήλει, τούτοις ἡ	ἐν	τῷ ζῴῳ αὐτῷ θερμότης καὶ
[1, 13]	εἴρηται πρότερον, ἀναγκαῖον καὶ τὴν	ἐν	τῷ θήλει γιγνομένην αἱματώδη (ἀπόκρισιν
[1, 16]	παρ´ αὐτῶν γιγνόμενον, (διὰ τὸ	ἐν	τῷ θήλει εἶναι τὴν ὕλην
[1, 14]	οὕτω τὸ ἀπὸ τοῦ ἄρρενος	ἐν	τῷ θήλει μεριζόμενον. Δι´ ἣν
[1, 16]	ὑπηνέμια ᾠά) ἥ τε γένεσις	ἐν	τῷ θήλει συμβαίνει τῶν γιγνομένων,
[1, 15]	τοῖς προϊεμένοις ἀπεργάζεται τὸ σπέρμα	ἐν	τῷ θήλει, τούτοις ἡ ἐν
[1, 15]	τὸ τοῦ ἄρρενος σπέρμα τὴν	ἐν	τῷ θήλει ὕλην καὶ τροφὴν
[1, 16]	αὐξάνηται τὸ κυούμενον. Ὥστ´ ἀνάγκη	ἐν	τῷ θήλει ὑπάρχειν τὸν τόκον·
[1, 6]	πεττόμενον ἀθρόον ἔχουσιν ὥστε μὴ	ἐν	τῷ θιγγάνειν ἀλλήλων πέττειν ἀλλὰ
[1, 7]	πλαγίῳ ἴσχουσι, τὰ δὲ ζῷα	ἐν	τῷ κάτω μέρει τῆς ὑστέρας.
[1, 2]	τὸ εἰς αὑτό· διὸ καὶ	ἐν	τῷ ὅλῳ τὴν τῆς γῆς
[1, 7]	μὲν γὰρ ᾠὰ ἄνω καὶ	ἐν	τῷ πλαγίῳ ἴσχουσι, τὰ δὲ
[1, 5]	ἔχει τὰ ζῳοτόκα τοὺς ὄρχεις	ἐν	τῷ πρόσθεν, ἢ ἔσω〉 ἢ
[1, 11]	εἰ μὲν διεσπασμένα τὰ μέρη	ἐν	τῷ σπέρματι πῶς ζῇ; εἰ
[1, 11]	ὡς οὐκ ὄντος τοῦ μορίου	ἐν	τῷ σπέρματι. Τί οὖν διαφέρει
[1, 11]	μὴ τῆς αἰτίας οὔσης ἀλλ´	ἐν	τῷ σύμμετρον ἢ ἀσύμμετρον εἶναι
[1, 6]	τοῦτο μὴ ποιοῦντες· οὔκουν δεῖ	ἐν	τῷ συνδυασμῷ τὸ σπέρμα πέττειν
[1, 11]	ἐπὶ τῆς Φιλότητος, οὕτω τούτοις	ἐν	τῷ σώματι. Ἀδύνατον γὰρ συνεχῆ
[1, 12]	δὴ πᾶν ὃ ἂν λαμβάνωμεν	ἐν	τῷ σώματι ἢ μέρος εἶναι
[1, 14]	δὲ οὐδὲ τὰ τοιαῦτ´ ἔχει	ἐν	τῷ σώματι μέρη εἰς ἃ
[1, 14]	καὶ θερμὴ οὖσα· ἀναγκαῖον γὰρ	ἐν	τῷ τοιούτῳ γίγνεσθαι πλείστην περίττωσιν.
[1, 8]	προΐεσθαι τὴν γονήν. Διόπερ ὅσοις	ἐν	φανερῷ εἰσιν οἱ ὄρχεις ἔχουσι
[1, 7]	τούτοις ἐχόντων τὴν φύσιν, καὶ	ἐν	φυτοῖς καὶ ἐν ζῴοις· ἡ
[1, 10]	τῷ βραχίονι τοῦ πατρὸς ἐπεσήμηνεν	ἐν	Χαλκηδόνι τῷ τέκνῳ συγκεχυμένον μέντοι
[1, 9]	ἔντερον, ὥσπερ καὶ τοῖς ἄλλοις,	ἐν	ᾧ ἐγγίγνεται τὰ κυήματα. Δῆλον
[1, 7]	οὖν θερμὸν εἶναι τὸν τόπον	ἐν	ᾧ τοῦτο συμβήσεται. Τοιοῦτος δ´
[1, 7]	ᾠὸν εἶναι τὴν ὑστέραν ἑκατέραν	ἔν	γε τοῖς μικροῖς ἰχθυδίοις· ταῦτα
[1, 15]	ἔστιν ἐκ τούτων τὸ γιγνόμενον	ἕν,	ἀλλ´ ἢ οὕτως ὡς ἐκ
[1, 11]	πλείω συμφύεσθαι ὥστ´ εἶναι πάλιν	ἕν.	Ἀλλὰ μὴν τοῦτον τὸν τρόπον
[1, 17]	τὴν ὄψιν μιγνυμένων καὶ συνδυαζομένων	(ἕν	τι ζῷον γίγνεσθαι ἐξ ἀμφοῖν)
[1, 1]	οὐσίας (ταῦτα μὲν οὖν ὡς	ἕν	τι σχεδὸν ὑπολαβεῖν δεῖ) τρίτον
[1, 17]	καὶ βούλεται ἡ φύσις αὐτῶν	ἓν	γίγνεσθαι· ὅπερ ἐμφαίνεται κατὰ τὴν
[1, 14]	συνιστάντος πρώτου, ἐξ ἑνὸς ἤδη	ἓν	γίγνεται μόνον. Ὅτι μὲν οὖν
[1, 15]	γὰρ ἐπισκοποῦσιν οὐ φαίνεται γιγνόμενον	ἓν	ἐκ τοῦ παθητικοῦ καὶ τοῦ
[1, 14]	πυθμήν, ὥσπερ ἐξ ἑνὸς ᾠοῦ	ἓν	ζῷον (τὰ γὰρ δίδυμα τῶν
[1, 14]	οὗ, καὶ τοῦτ´ ἂν καὶ	ἓν	ᾖ, τῷ γε εἴδει διαφέρειν
[1, 3]	μὴ ἔχουσιν ὄρχεις, συνάπτοντας εἰς	ἓν	καθάπερ καὶ ἐπ´ ἐκείνων, οἷον
[1, 9]	δὲ γένη τέτταρα τὰ λοιπά,	ἓν	μὲν τὸ τῶν μαλακοστράκων, δεύτερον
[1, 8]	δ´ ὁμοίως· εἶτ´ ἀπαντῶσιν εἰς	ἓν	πρὸς τὸν τοῦ αἰδοίου τόπον.
[1, 1]	ἐστιν· διόπερ ὁ λόγος εἰς	ἓν	συνήγαγε, τῶν μὲν περὶ τὰ
[1, 14]	Διὸ καὶ ἐξ ἑνὸς σπέρματος	ἓν	σῶμα γίγνεται οἷον ἐξ ἑνὸς
[1, 11]	μόρια γίγνεσθαι καὶ ἀπιέναι εἰς	ἕνα	τόπον συνιόντα. Εἶτα πῶς καὶ
[1, 10]	τῶν ζῴων οἷον ὅσα αὐτῶν	ἔναιμα	τὴν φύσιν ἐστί, τὰ δ´
[1, 1]	τὸ ἄρρεν, οὐ μόνον τοῖς	ἐναίμοις	ἀλλ´ (ἐνίοις καὶ ἀναίμοις. Καὶ
[1, 1]	ἐστιν, ἀλλ´ ἐν μὲν τοῖς	ἐναίμοις	ἔξω ὀλίγων ἅπασι τὸ μὲν
[1, 3]	ὑστέρας οὐχ ὁμοίως πᾶσι τοῖς	ἐναίμοις	ζῴοις, καὶ πρῶτόν γε τὰ
[1, 9]	τὴν γένεσιν συντελούντων οὔτε τοῖς	ἐναίμοις	οὔθ´ ἑαυτοῖς. Ἔστι δὲ γένη
[1, 2]	τοὺς περινέους ἐν πᾶσι τοῖς	ἐναίμοις·	τὰ μὲν γὰρ ὄρχεις ἔχει
[1, 2]	ἐναντίωσιν, διαφέρει δ´ ἐν τοῖς	ἐναίμοις	τὰ μέρη τὰ πρὸς τὴν
[1, 13]	ἐσχάτη τροφὴ τὸ αἷμα τοῖς	ἐναίμοις,	τοῖς δ´ ἀναίμοις τὸ ἀνάλογον,
[1, 6]	ἐπαναδιπλώσεως τοῦ πόρου τὸ μὲν	ἔναιμον	μέρος ἐστὶ τὸ δ´ ἄναιμον,
[1, 9]	ζῴων συνωνύμων καθάπερ ἐπὶ τῶν	ἐναίμων,	οἷον αἵ τε ἀκρίδες καὶ
[1, 17]	πλείονι χρόνῳ, οἷον ἐπὶ τῶν	ἐναίμων.	Τὰ μὲν γὰρ ἡμέρας τι
[1, 13]	προελθόν, ὥσπερ ὅταν ἀποπέσῃ τὸ	ἐναλειφθὲν	τοῦ κονιάματος εὐθύς· ταὐτὸν γάρ
[1, 12]	κακοῦται, τὴν δὲ χρησίμην τὴν	ἐναντίαν.	Ὅτι μὲν δὴ τοιοῦτον περίττωμα
[1, 12]	κάμνων καὶ ὅλως ὡς τὸ	ἐναντίον	ἐκ τοῦ ἐναντίου. Ἔτι δὲ
[1, 12]	φθειρομένου τε γὰρ γίγνεται τὸ	ἐναντίον	ἐκ τοῦ ἐναντίου, καὶ ἕτερόν
[1, 12]	ὡς τὸ ἐναντίον ἐκ τοῦ	ἐναντίου.	Ἔτι δὲ παρὰ ταῦτα ὡς
[1, 12]	γίγνεται τὸ ἐναντίον ἐκ τοῦ	ἐναντίου,	καὶ ἕτερόν τι δεῖ ὑποκεῖσθαι
[1, 12]	ὁ πλοῦς, οὐδ´ ὡς ἐξ	ἐναντίου·	φθειρομένου τε γὰρ γίγνεται τὸ
[1, 12]	γὰρ καὶ ἡ ἐκ τῶν	ἐναντίων	γένεσις· τὰ μὲν γὰρ ἐξ
[1, 12]	ἔσται καὶ πῶς ἡ ἐξ	ἐναντίων	γένεσις ὑπάρχει πᾶσι τοῖς ἐκ
[1, 12]	γένεσις· τὰ μὲν γὰρ ἐξ	ἐναντίων	γίγνεται, ἄρρενος καὶ θήλεος, τὰ
[1, 2]	ὅσα αὐτῶν ἔχει ταύτην τὴν	ἐναντίωσιν,	διαφέρει δ´ ἐν τοῖς ἐναίμοις
[1, 11]	κάτωθεν εἰς τὰ ἄνω φαίνεται	ἐναφιέντα,	οὐκ ἐν πᾶσιν ἀλλ´ ἐν
[1, 16]	ὅσα δὲ μὴ προΐεται ἀλλ´	ἐναφίησι	τὸ θῆλυ εἰς τὸ ἄρρεν
[1, 10]	μὲν γὰρ τὸ τοῦ μορίου	ἐνδεὲς	εἶναι οὐ βαδίζειν σπέρμα ἐντεῦθέν
[1, 11]	ἀπὸ γὰρ τῆς συνθέσεως πῶς	ἐνδέχεται;	ἀλλὰ (μὴν ἄνευ γε ταύτης
[1, 5]	συνδυασμὸν τὰ μὲν τετράποδα ἔχει·	ἐνδέχεται	γὰρ αὐτοῖς ἔχειν τοῖς δ´
[1, 5]	ὄρνισι καὶ τοῖς ἄποσιν οὐκ	ἐνδέχεται	διὰ τὸ τῶν μὲν τὰ
[1, 5]	νευρώδης) ὥστ´ ἐπεὶ τοῦτ´ οὐκ	ἐνδέχεται	ἔχειν ἀνάγκη καὶ ὄρχεις ἢ
[1, 11]	οὐ γὰρ δὴ οὐδὲ τοῦτο	ἐνδέχεται	λέγειν ὡς τῇ κατακεράσει αὐξάνεται
[1, 15]	ποιάν τινα κατασκευάζει. Τοῦτο γὰρ	ἐνδέχεται	ποιεῖν τὸ ὕστερον ἐπεισελθὸν ἐκ
[1, 14]	ἐν τούτοις ἀφ´ ἑνὸς σπέρματος	ἐνδέχεται	πολλὰ γίγνεσθαι ζῷα, ὡς διαφέροντος
[1, 13]	τοῖς ἄρρεσιν, δύο δ´ οὐκ	ἐνδέχεται	σπερματικὰς ἅμα γίγνεσθαι ἀποκρίσεις, φανερὸν
[1, 11]	καὶ τῷ θήλει οἷον σύμβολον	ἐνεῖναι,	ὅλον δ´ ἀπ´ οὐδετέρου ἀπιέναι,
[1, 1]	ἕκαστον, λέγω δὲ ταύτην τὴν	ἕνεκά	του· ὑπόκεινται γὰρ αἰτίαι τέτταρες,
[1, 1]	αἰτίαι τέτταρες, τό τε οὗ	ἕνεκα	ὡς τέλος καὶ ὁ λόγος
[1, 1]	γὰρ λόγος καὶ τὸ οὗ	ἕνεκα	ὡς τέλος ταὐτὸν καὶ ἡ
[1, 4]	εἰσιν, ἀνάγκη λαβεῖν πρῶτον τίνος	ἕνεκεν	ἡ τῶν ὄρχεών ἐστι σύστασις.
[1, 8]	ταῖς χελώναις· τῆς γενέσεως γὰρ	ἕνεκεν,	οὐ τῆς τοῦ ὑγροῦ περιττώματος
[1, 13]	ζῷον· καὶ οἷον ἐκείνων ἕκαστον	ἐνεργείᾳ	τοιοῦτον τὸ σπέρμα δυνάμει, ἢ
[1, 16]	ὡς ὀργάνῳ καὶ ἔχοντι κίνησιν	ἐνεργείᾳ,	ὥσπερ ἐν τοῖς κατὰ τέχνην
[1, 4]	ἔχοντα, πάντα ταχύτερα πρὸς τὴν	ἐνέργειαν	τῶν συνδυασμῶν. Ἃ δὲ δεῖ
[1, 14]	γενέσει, ὅταν ᾖ μήπω διηττημένη,	ἔνεστι	μὲν ἡ τροφή, δεῖται δ´
[1, 14]	μερίζεται ἔνθα μὲν εἰς πλείω	ἔνθα	δ´ εἰς ἐλάττω ἔνθα δὲ
[1, 14]	πλείω ἔνθα δ´ εἰς ἐλάττω	ἔνθα	δὲ μοναχῶς ἕτερος ἔσται λόγος.
[1, 14]	Δι´ ἣν δ´ αἰτίαν μερίζεται	ἔνθα	μὲν εἰς πλείω ἔνθα δ´
[1, 9]	παρὰ τὸ ἔντερον ἔνθεν καὶ	ἔνθεν	ἐσχισμένας ἐν αἷς ἐγγίγνεται τὸ
[1, 9]	ὑστέρας ὑμενώδεις παρὰ τὸ ἔντερον	ἔνθεν	καὶ ἔνθεν ἐσχισμένας ἐν αἷς
[1, 10]	πᾶσι τοῖς μορίοις ἢ τὸ	ἑνὶ	ἢ ὀλίγοις συμβαῖνον αὐτῶν. Ἔτι
[1, 3]	ἔμπροσθεν ἔχει τοὺς ὄρχεις, ἀλλ´	ἔνια	αὐτῶν ἔσω πρὸς τῷ τέλει
[1, 1]	μορίων τινῶν ἐν τοῖς φυτοῖς·	ἔνια	γὰρ αὐτὰ μὲν οὐ συνίσταται
[1, 11]	μιᾶς συνουσίας καὶ τῶν ζῴων	ἔνια	γεννᾷ πολλά (τὰ δὲ φυτὰ
[1, 11]	ἄλλων ἂν εἴη μορίων. Ἔτι	ἔνια	γίγνεται τῶν ζῴων οὔτ´ ἐξ
[1, 12]	πιμελὴ περίττωμα δι´ εὐβοσίαν ὑγιεινόν.	Ἔνια	δ´ ὅλως οὐδὲ φέρει σπέρμα
[1, 11]	κίνησιν, ἀφ´ ὧν οὐθὲν ἀπέρχεται.	Ἔνια	δ´ οὐκ ἔχουσί πω ὅταν
[1, 12]	τε φυτὰ καὶ τῶν ζῴων	ἔνια	ἐν ὅσοις μή ἐστι διωρισμένον
[1, 15]	τῶν ἔργων. Διὰ τοῦτο γὰρ	ἔνια	τῶν ἀρρένων καὶ συνδυαζομένων τοῖς
[1, 14]	ἢ πλείω τὴν τοιαύτην, οἷον	ἔνια	τῶν δριμέων ἐπίδηλον ποιεῖ εἰς
[1, 1]	οὔτε ἄρρεν· τοιαῦτα δ´ ἐστὶν	ἔνια	τῶν ἐντόμων. Καὶ τοῦτο συμβέβηκεν
[1, 13]	ἄν τις εἰς τοῦτο μαρτύρια	ἔνια	τῶν συμβαινόντων τοῖς ζῴοις. Τά
[1, 12]	μὴ εὐοδήσῃ ἡ ἀποκάθαρσις. Καὶ	ἔνιοι	μὲν ὑγιάζονται, οἱ δὲ καὶ
[1, 15]	πᾶν τὸ τῶν νεοττῶν. Διὸ	ἔνιοι	τοῦτον τὸν τρόπον τῶν περὶ
[1, 13]	προσβιάζηται πλεονάκις χρώμενος τῷ ἀφροδισιάζειν	ἐνίοις	αἱματῶδες ἤδη προελήλυθεν, φανερὸν ὅτι
[1, 12]	πάμπαν, οὐ δι´ ἀσθένειαν ἀλλ´	ἐνίοις	γε διὰ τοὐναντίον· καταναλίσκεται γὰρ
[1, 16]	τοῦ κινήσοντος καὶ διοριοῦντος. ~(ἀλλ´	ἐνίοις	γε τῶν ζῴων οἷον ταῖς
[1, 12]	καὶ ἄχρηστον περίττωμα συμμίγνυται, ὥστ´	ἐνίοις	γίγνεσθαι καὶ ἀρρώστημα ὅταν αὐτῶν
[1, 12]	τὸ σῶμα οἷον τῶν ἀνθρώπων	ἐνίοις·	εὐεκτικοὶ γὰρ ὄντες καὶ γιγνόμενοι
[1, 1]	οὐ μόνον τοῖς ἐναίμοις ἀλλ´	(ἐνίοις	καὶ ἀναίμοις. Καὶ τούτων τοῖς
[1, 15]	τὸ ἄρρεν, οἷον συμβαίνει ἐν	ἐνίοις	τῶν ἐντόμων. Ὃ γὰρ τοῖς
[1, 8]	ἔχουσι τὰ περὶ τὰς ὑστέρας	ἐνίοις	τῶν ζῴων, καὶ ὅλως διὰ
[1, 14]	τὸ γίγνεσθαι παραπλησίαν τε χαρὰν	ἐνίοτε	αὐταῖς τῇ τῶν ἀρρένων καὶ
[1, 9]	τοῦ πόρου καὶ τοῦ σώματος.	Ἐνίοτε	δὲ συνδυάζονται καὶ ἐπὶ τὰ
[1, 14]	Τὸ δὲ πλῆθος αἷς γίγνεται	ἐνίοτε	οὐ κατὰ σπέρματος πρόεσίν ἐστιν,
[1, 12]	συναπέρχονται, αὗται δὲ νοσώδεις, διὸ	ἐνίων	γε καὶ ἄγονόν ποτε γίγνεται
[1, 12]	διαβολὴ τῆς πάσης ταραχῆς ἐστιν)	ἐνίων	δ´ ἔξω οἷον αἱ τέχναι
[1, 12]	τά τε τῶν φυτῶν καὶ	ἐνίων	ζῴων ἐν οἷς μὴ κεχώρισται
[1, 12]	τῆς κινήσεως. Τῶν δὲ τοιούτων	ἐνίων	μὲν ἐν αὐτοῖς ἡ ἀρχὴ
[1, 12]	ἐκ πλείστης τροφῆς ὀλίγιστον γίγνεται.	Ἐννοεῖν	δὲ δεῖ ὅτι μικρῷ αὐξάνεται
[1, 11]	τῶν μορίων· ἱκανὸν γὰρ ἀφ´	ἑνὸς	ἀπιέναι μόνον εἴπερ μὴ ἐξ
[1, 11]	οὐκ ἂν καὶ ἅπαντα ἐξ	ἑνὸς	γίγνοιτο; Ὁ αὐτὸς γὰρ λόγος
[1, 14]	δὲ τοῦ συνιστάντος πρώτου, ἐξ	ἑνὸς	ἤδη ἓν γίγνεται μόνον. Ὅτι
[1, 14]	ἐν τοῖς πλείω δυναμένοις γεννᾶν	ἑνός.	καὶ δῆλον ὅτι οὐκ ἀπὸ
[1, 12]	καὶ θήλεος, τὰ δ´ ἐξ	ἑνὸς	μόνου, οἷον τά τε φυτὰ
[1, 14]	ἓν σῶμα γίγνεται οἷον ἐξ	ἑνὸς	πυροῦ εἷς πυθμήν, ὥσπερ ἐξ
[1, 14]	καὶ ἄρρενος. Διὸ καὶ ἐξ	ἑνὸς	σπέρματος ἓν σῶμα γίγνεται οἷον
[1, 14]	τὸ ἄρρεν, ἐν τούτοις ἀφ´	ἑνὸς	σπέρματος ἐνδέχεται πολλὰ γίγνεσθαι ζῷα,
[1, 14]	πυροῦ εἷς πυθμήν, ὥσπερ ἐξ	ἑνὸς	ᾠοῦ ἓν ζῷον (τὰ γὰρ
[1, 4]	ὥσπερ ἐκεῖ οὐκ εὐθυέντερα, καὶ	ἐνταῦθ´	ἕλικας ἔχουσιν οἱ πόροι πρὸς
[1, 5]	ἢ μὴ ἔχειν ἢ μὴ	ἐνταῦθ´	ἔχειν· τοῖς γὰρ ἔχουσιν ἡ
[1, 5]	ἐντεῦθεν καὶ τῇ θέσει κεῖσθαι	ἐνταῦθα	(διὸ καὶ ἐν τῇ ὁμιλίᾳ
[1, 6]	σπέρμα ὂν πορεύεται, ὥσθ´ ὅταν	ἐνταῦθα	ἔλθῃ ἡ γονὴ ταχεῖα καὶ
[1, 9]	θήλειαι ὑστέρας ὑμενώδεις παρὰ τὸ	ἔντερον	ἔνθεν καὶ ἔνθεν ἐσχισμένας ἐν
[1, 9]	μόριον ἐσχισμένον ἐστὶ παρὰ τὸ	ἔντερον,	ὥσπερ καὶ τοῖς ἄλλοις, ἐν
[1, 14]	οὐ προΐενται τὴν ἰκμάδα ταύτην	ἐντεῦθεν.	Ἔτι δ´ οὐ πᾶσι γίγνεται
[1, 5]	δὲ τοῦ αἰδοίου φύσιν ἠρτῆσθαι	ἐντεῦθεν	καὶ τῇ θέσει κεῖσθαι ἐνταῦθα
[1, 10]	ἐνδεὲς εἶναι οὐ βαδίζειν σπέρμα	ἐντεῦθέν	φασιν, ὅθεν δ´ ἂν μὴ
[1, 10]	τὴν φύσιν ἐστί, τὰ δ´	ἔντομα	καὶ τὰ μαλάκια ποτέρως ἄδηλον.
[1, 1]	μαλακοστράκοις, ἐν δὲ τῷ τῶν	ἐντόμων	γένει τὰ πλεῖστα. Τούτων δ´
[1, 3]	Δικρόαι δὲ καὶ αἱ τῶν	ἐντόμων	εἰσὶν ἐν τοῖς μέγεθος ἔχουσιν·
[1, 15]	ζῳοποιεῖν, ὥσπερ εἴπομεν ἐπὶ τῶν	ἐντόμων	ἐν οἷς τὸ θῆλυ προΐεται
[1, 9]	γὰρ πλεῖστα μικρὰ λίαν τῶν	ἐντόμων	ἐστίν. ~Τὰ μὲν οὖν περὶ
[1, 11]	τεκμήριον τεθεωρήκαμεν ἱκανῶς ἐπὶ τῶν	ἐντόμων.	Καὶ γὰρ εἰ μὴ ἐν
[1, 9]	μαλακίων, τρίτον δὲ τὸ τῶν	ἐντόμων,	καὶ τέταρτον τὸ τῶν ὀστρακοδέρμων
[1, 1]	τοιαῦτα δ´ ἐστὶν ἔνια τῶν	ἐντόμων.	Καὶ τοῦτο συμβέβηκεν εὐλόγως· εἰ
[1, 15]	οἷον συμβαίνει ἐν ἐνίοις τῶν	ἐντόμων.	Ὃ γὰρ τοῖς προϊεμένοις ἀπεργάζεται
[1, 17]	κύημα, οἷον τὰ συνδυαζόμενα τῶν	ἐντόμων·	τὰ δ´ ἕως ἂν ἀποπέμψῃ
[1, 9]	οὐθὲν ὦπταί πω. Τῶν δ´	ἐντόμων	τὰ μὲν συνδυάζεται καὶ ἡ
[1, 3]	τὰ δ´ ἔχει μὲν ὄρχεις,	ἐντὸς	δ´ ἔχει τούτους πρὸς τῇ
[1, 4]	δὲ μόνον ἢ ἔχοντα μὲν	ἐντὸς	δ´ ἔχοντα, πάντα ταχύτερα πρὸς
[1, 8]	τοῖς μὲν ἐκτὸς τοῖς δ´	ἐντός	διὰ τὸ (δεῖσθαι καὶ τούτους
[1, 8]	αἴτιον τοῦ μὲν τὰς ὑστέρας	ἐντὸς	εἶναι πᾶσιν ὅτι ἐν ταύταις
[1, 3]	ἐχόντων. Καὶ γὰρ ταῦτα πάντα	ἐντὸς	ἔχει πρὸς τῇ ὀσφύι τοὺς
[1, 8]	τοῖς φολιδωτόν, τούτοις δ´ ἀναγκαῖον	ἐντὸς	ἔχειν. Διόπερ οἵ τε δελφῖνες
[1, 4]	Θᾶττον μὲν οὖν ὀχεύουσι τὰ	ἐντὸς	ἔχοντα· καὶ γὰρ τὰ ἐκτὸς
[1, 8]	ὅσα τῶν κητωδῶν ὄρχεις ἔχουσιν	ἐντὸς	ἔχουσι, καὶ τὰ ᾠοτόκα καὶ
[1, 8]	τὴν στάσιν. Τοῖς μὲν οὖν	ἐντὸς	ἔχουσι τοὺς ὄρχεις εὐθὺς ἐρηρεισμένοι
[1, 5]	τὰ μὲν ἔξω τὰ δ´	ἐντός.	~Ὅσα δὲ μὴ ἔχει, καθάπερ
[1, 8]	τοὺς δ´ ὄρχεις τὰ μὲν	ἐντὸς	τὰ δ´ ἐκτός, αἴτιον τοῦ
[1, 14]	ὅσα κάμπτει τὰ ὀπίσθια σκέλη	ἐντός·	ταῦτα μὲν γὰρ πάντα ζῳοτοκεῖ
[1, 8]	τὰς μὲν ὑστέρας ἔχουσι πάντα	ἐντός,	τοὺς δ´ ὄρχεις τὰ μὲν
[1, 8]	ἐλέφας καὶ ὁ ἐχῖνος ἔχουσιν	ἐντὸς	τοὺς ὄρχεις· οὐδὲ γὰρ τούτοις
[1, 4]	(γὰρ αὐτῶν ἀνασπῶνται οἱ πόροι	ἐντός,	ὥστ´ οὐ δύνανται γεννᾶν τὰ
[1, 7]	τὰ τρίχας ἔχοντα, καὶ τῶν	ἐνύδρων	δὲ δελφῖνές τε καὶ φάλαιναι
[1, 12]	τὴν εἰρημένην αἰτίαν. Ἔτι οὐκ	ἐνυπάρχει	σπέρμα οὔτ´ ἐν τῇ πρώτῃ
[1, 12]	δι´ ἡλικίαν ἢ νόσον πλεῖστον	ἐνυπάρχει	τοιοῦτον, σπέρμα δὲ ἥκιστα· ἢ
[1, 2]	αὑτό, καὶ ἐξ οὗ γίγνεται	ἐνυπάρχον	ἐν τῷ γεννῶντι τὸ γεννώμενον.
[1, 17]	διαλύσειε καὶ χωρίσειεν εἰς τὸ	ἐνυπάρχον	θῆλυ καὶ ἄρρεν. Καὶ ταῦτα
[1, 15]	ἀπὸ τοῦ ἄρρενος, πότερον ὡς	ἐνυπάρχον	καὶ μόριον ὂν εὐθὺς τοῦ
[1, 15]	ὕστερα, ὡς οὐ συμμιγνύμενον καὶ	ἐνυπάρχον,	οὐδ´ ἀπὸ παντὸς ἐλθὸν τὸ
[1, 15]	τοιοῦτόν τι μόριον ὃ ἔσται	ἐνυπάρχον	τῷ γεννηθέντι ἀλλὰ μόνον τῇ
[1, 15]	παθητικοῦ καὶ τοῦ ποιοῦντος ὡς	ἐνυπάρχοντος	ἐν τῷ γιγνομένῳ τοῦ ποιοῦντος,
[1, 12]	τὰ γιγνόμενα λέγομεν, ἔκ τινος	ἐνυπάρχοντος	καὶ σχηματισθέντος τὸ ὅλον ἐστίν.
[1, 15]	διὰ τοῦτο ἐκ τούτου ὡς	ἐνυπάρχοντος	τὸ γεννώμενόν ἐστιν ἀλλ´ ὡς
[1, 12]	ὑποκεῖσθαι ἐξ οὗ ἔσται πρώτου	ἐνυπάρχοντος.	Τοῖν δυοῖν δὴ ληπτέον ἐν
[1, 13]	ζῷον ἡ ἀπὸ τοῦ ἄρρενος	ἐνυπάρχουσα	ἐν τῇ γονῇ δύναμις, ὁτὲ
[1, 11]	καὶ γυναῖκες καὶ ἄνδρες, ὥσπερ	ἐξ	ἀγόνων γόνιμοι οὕτω καὶ ἐκ
[1, 11]	ἑνὸς ἀπιέναι μόνον εἴπερ μὴ	ἐξ	αἵματος αἷμα γίγνεται. Διὰ τί
[1, 12]	πρότερον· καρπὸς μὲν γὰρ τῷ	ἐξ	ἄλλου εἶναι, σπέρμα δὲ τῷ
[1, 12]	Ἐπεὶ δὲ πολλαχῶς γίγνεται ἄλλο	ἐξ	ἄλλου— ἕτερον γὰρ τρόπον ὡς
[1, 17]	συνδυαζομένων (ἕν τι ζῷον γίγνεσθαι	ἐξ	ἀμφοῖν) Καὶ τὰ μὲν μὴ
[1, 12]	γὰρ ταῦτα ἤδη ἔχει τὸ	ἐξ	ἀμφοῖν. Σπέρμα δὲ καὶ καρπὸς
[1, 12]	ἀρχὴν γενέσεως, σπέρμα δὲ τὸ	ἐξ	ἀμφοτέρων τὰς ἀρχὰς ἔχον τῶν
[1, 9]	συμπλέκεται δὲ τὸν τρόπον τοῦτον	ἐξ	ἀνάγκης· ἡ γὰρ φύσις παρὰ
[1, 7]	ἄρθροις καθάπερ καὶ ἐν τοῖς	ἐξ	ἀρχῆς εὐθὺς ζῳοτοκοῦσιν. Διὸ καὶ
[1, 11]	προσελθόν, διὰ τί οὐκ εὐθὺς	ἐξ	ἀρχῆς τὸ σπέρμα τοιοῦτόν ἐστιν
[1, 1]	εἰ μὲν ὁμογενῆ, καὶ τὴν	ἐξ	ἀρχῆς τοιαύτην ἔδει τῶν τεκνωσάντων
[1, 7]	ἐκ τοῦ ᾠοῦ τὸ ζῷον,	ἐξ	ἀτελοῦς δὲ οὐθέν. Θύραζε δὲ
[1, 11]	τὸ σπέρμα τοιοῦτόν ἐστιν ὥστ´	ἐξ	αὐτοῦ δυνατὸν εἶναι γίγνεσθαι αἷμα
[1, 17]	ὡς δὲ ζῷον οὐ φέρει	ἐξ	αὑτοῦ καρπὸν ὥσπερ τὰ φυτά,
[1, 11]	γὰρ τὰ θήλεα οὐ γεννᾷ	ἐξ	αὑτῶν εἴπερ ἀπὸ παντός τε
[1, 17]	ἄρρενος. Διὸ καὶ γεννᾷ αὐτὰ	ἐξ	αὑτῶν καὶ προΐεται οὐ γονὴν
[1, 12]	συνιστάμενα γίγνεται πρώτου, οὐ τῷ	ἐξ	ἐκείνου τι εἶναι τὸ ποιοῦν
[1, 11]	ἐκεῖνα καὶ σύγκειται τὰ ἀνομοιμερῆ	ἐξ	ἐκείνων, καὶ ὥσπερ πρόσωπον καὶ
[1, 12]	Παναθηναίων ὁ πλοῦς, οὐδ´ ὡς	ἐξ	ἐναντίου· φθειρομένου τε γὰρ γίγνεται
[1, 12]	δῆλον ἔσται καὶ πῶς ἡ	ἐξ	ἐναντίων γένεσις ὑπάρχει πᾶσι τοῖς
[1, 12]	ἐναντίων γένεσις· τὰ μὲν γὰρ	ἐξ	ἐναντίων γίγνεται, ἄρρενος καὶ θήλεος,
[1, 11]	γὰρ οὐκ ἂν καὶ ἅπαντα	ἐξ	ἑνὸς γίγνοιτο; Ὁ αὐτὸς γὰρ
[1, 14]	Ἐκ δὲ τοῦ συνιστάντος πρώτου,	ἐξ	ἑνὸς ἤδη ἓν γίγνεται μόνον.
[1, 12]	ἄρρενος καὶ θήλεος, τὰ δ´	ἐξ	ἑνὸς μόνου, οἷον τά τε
[1, 14]	σπέρματος ἓν σῶμα γίγνεται οἷον	ἐξ	ἑνὸς πυροῦ εἷς πυθμήν, ὥσπερ
[1, 14]	θήλεος καὶ ἄρρενος. Διὸ καὶ	ἐξ	ἑνὸς σπέρματος ἓν σῶμα γίγνεται
[1, 14]	ἑνὸς πυροῦ εἷς πυθμήν, ὥσπερ	ἐξ	ἑνὸς ᾠοῦ ἓν ζῷον (τὰ
[1, 11]	σαρκός. Ἀλλὰ μὴν εἴ γ´	ἐξ	ἑτέρου τινὸς ὄντος αἷμα γίγνεται
[1, 12]	ἄλλου— ἕτερον γὰρ τρόπον ὡς	ἐξ	ἡμέρας φαμὲν νὺξ γίγνεται καὶ
[1, 13]	οὐκ ἔχει τροφὴν οὐδ´ ὕλην	ἐξ	ἧς δυνήσεται συστῆσαι τὸ ζῷον
[1, 16]	τῷ θήλει εἶναι τὴν ὕλην	ἐξ	ἧς ἐστι τὸ δημιουργούμενον. Καὶ
[1, 16]	τὴν μὲν ἀθρόον ὑπάρχειν ἀναγκαῖον	ἐξ	ἧς συνίσταται τὸ κύημα τὸ
[1, 11]	ἔνια γίγνεται τῶν ζῴων οὔτ´	ἐξ	ὁμογένων οὔτε τῷ γένει διαφόρων,
[1, 2]	θῆλυ τὸ εἰς αὑτό, καὶ	ἐξ	οὗ γίγνεται ἐνυπάρχον ἐν τῷ
[1, 10]	καὶ τοῦ ὅλου ἐστί τι	ἐξ	οὗ γίγνεται πρῶτον οὕτω καὶ
[1, 12]	καὶ ἕτερόν τι δεῖ ὑποκεῖσθαι	ἐξ	οὗ ἔσται πρώτου ἐνυπάρχοντος. Τοῖν
[1, 12]	Χρησιμώτατον δὲ τὸ ἔσχατον καὶ	ἐξ	οὗ ἤδη γίγνεται ἕκαστον τῶν
[1, 14]	γὰρ εἶναι τὸ γεννῶν καὶ	ἐξ	οὗ, καὶ τοῦτ´ ἂν καὶ
[1, 14]	προϊεμένου ἐστὶν ἀλλὰ καὶ πνεύματος	ἐξ	οὗ συνισταμένου ἀποσπερματίζει. Δῆλον δ´
[1, 12]	τὴν φύσιν εἶναι τὸ σπέρμα	ἐξ	οὗ τὰ κατὰ φύσιν συνιστάμενα
[1, 12]	ἐκ μουσικοῦ ἄμουσος καὶ ὡς	ἐξ	ὑγιοῦς κάμνων καὶ ὅλως ὡς
[1, 12]	θατέρῳ ἐστίν· ἢ γὰρ ὡς	ἐξ	ὕλης αὐτοῦ ἢ ὡς ἐκ
[1, 12]	κλίνη καὶ τἆλλα ὅσα ὡς	ἐξ	ὕλης γίγνεσθαι τὰ γιγνόμενα λέγομεν,
[1, 14]	ἀραιουμένων ἑκατέρων τῶν πλησίον τόπων	ἐξανθεῖ	ἡ τῆς ἥβης τρίχωσις. Μελλόντων
[1, 11]	γίγνεται ζῷα· ἑκατέρου γὰρ ἅπαντα	ἕξει.	Διὸ καὶ Ἐμπεδοκλῆς ἔοικεν, εἴπερ
[1, 7]	γὰρ ἀνάγκη τὰς μελλούσας ζῷον	ἕξειν	ἰσχυροτέρας εἶναι, διὸ σαρκώδεις εἰσὶν
[1, 17]	εἴ τις κἀκεῖνα, ὅτε σπέρμα	ἐξενέγκειεν,	διαλύσειε καὶ χωρίσειεν εἰς τὸ
[1, 8]	οὗ ἥ τε ξηρὰ περίττωσις	ἐξέρχεται	καὶ δι´ οὗ ἡ ὑγρὰ
[1, 11]	μάλιστα πιστεύουσί τινες. (Φαίνεται δ´	ἐξετάζουσι	τὸν λόγον τοὐναντίον μᾶλλον· τά
[1, 13]	τὸ θῆλυ οὔτε γιγνομένων ὅταν	ἐξικμάζῃ	ὡς ἐπὶ τὸ πολύ, ἀλλὰ
[1, 7]	δ´ ὄστρακον γίγνεται ὑπὸ θερμότητος	ἐξικμαζούσης	τὸ ὑγρὸν ἐκ τοῦ γεώδους.
[1, 13]	τῆς γενέσεως ἢ ἔχει τινὰ	ἕξιν	καὶ ἀρχὴν κινήσεως γεννητικήν) οὐδὲ
[1, 12]	Συντηκόμενον δὲ φθείρεται πᾶν καὶ	ἐξίσταται	τῆς φύσεως. Τεκμήριον δὲ τοῦ
[1, 4]	περίττωσιν, ὥστε βραδυτέραν εἶναι τὴν	ἔξοδον	ἢ τοῖς ἰχθύσιν. Φανερὸν δ´
[1, 12]	πάθος αἳ διὰ τὴν τροφὴν	ἐξυβρίζουσιν	(ἐπεὶ καὶ οἱ (τράγοι πίονες
[1, 7]	τὰ ᾠὰ οἷον οἱ ἰχθύες·	ἔξω	γὰρ ἐπιτελεῖται καὶ λαμβάνει αὔξησιν
[1, 9]	ὀργάνου χρησίμου πρὸς τὴν γένεσιν·	ἔξω	γάρ ἐστι τοῦ πόρου καὶ
[1, 14]	εἰς τὴν γένεσιν ἱκανὸν μόνον,	ἔξω	δὲ μὴ προΐεσθαι. Ὅσα δὲ
[1, 5]	τοῖς γε τοὺς ὄρχεις ἔχουσιν	ἔξω	διὰ τῆς κινήσεως θερμαινομένου τοῦ
[1, 3]	ἀπὸ τούτων περαῖνον εἰς τὸ	ἔξω	καθάπερ οἱ βόες, τὰ δ´
[1, 3]	καθάπερ οἱ βόες, τὰ δ´	ἔξω,	καὶ τούτων τὰ μὲν ἀπηρτημένους
[1, 12]	πάσης ταραχῆς ἐστιν) ἐνίων δ´	ἔξω	οἷον αἱ τέχναι τῶν δημιουργουμένων
[1, 1]	ἀλλ´ ἐν μὲν τοῖς ἐναίμοις	ἔξω	ὀλίγων ἅπασι τὸ μὲν ἄρρεν
[1, 5]	τῷ πρόσθεν, ἢ ἔσω〉 ἢ	ἔξω	πλὴν ἐχίνου· οὗτος δὲ πρὸς
[1, 5]	δι´ ἣν αἰτίαν τὰ μὲν	ἔξω	τὰ δ´ ἐντός. ~Ὅσα δὲ
[1, 8]	τοῦ ᾠοῦ αὔξησις διὰ τὸ	ἔξω	τελειοῦσθαι καὶ προϊέναι τὸ αὐξανόμενον.
[1, 11]	μὲν γὰρ ἀπ´ ἐκείνων μόνον	ἐοίκασι	δὲ μᾶλλον ταῦτα τοῖς γονεῦσι
[1, 11]	γενείου. ἔτι τοῖς ἄνωθεν γονεῦσιν	ἐοίκασιν	ἀφ´ ὧν οὐθὲν ἀπῆλθεν· ἀποδιδόασι
[1, 12]	εἶναι. Οἱ μὲν οὖν ἀρχαῖοι	ἐοίκασιν	οἰομένοις εἶναι σύντηγμα· τὸ γὰρ
[1, 14]	δυνάμενον πεφθῆναι καὶ γενέσθαι σπέρμα.	Ἔοικε	δὲ καὶ τὴν μορφὴν γυναικὶ
[1, 16]	τῶν αὑτοῦ τι μορίων, ὅμοιον	ἔοικε	ποιοῦντι ὥσπερ ἂν εἰ τὴν
[1, 17]	τὸ τοιοῦτον ἀπολύεται. Καὶ ἀτεχνῶς	ἔοικε	τὰ ζῷα ὥσπερ φυτὰ εἶναι
[1, 16]	προσεδρευούσης ἰσχύουσιν αἱ κινήσεις, καὶ	ἔοικε	τοῖς πλάττουσιν, οὐ τοῖς τεκταινομένοις·
[1, 11]	γίγνοιτο; Ὁ αὐτὸς γὰρ λόγος	ἔοικεν	εἶναι οὗτος τῷ Ἀναξαγόρου, τῷ
[1, 11]	ἅπαντα ἕξει. Διὸ καὶ Ἐμπεδοκλῆς	ἔοικεν,	εἴπερ οὕτω λεκτέον, μάλιστα λέγειν
[1, 11]	καὶ ἔχει ὑποδοχήν; ἀλλ´ ὡς	ἔοικεν	ἢ οὐκ ἀπέρχεται ἀπὸ παντὸς
[1, 11]	ὥσπερ πρόσωπον καὶ χεῖρας γίγνονται	ἐοικότες	οὕτω καὶ σάρκας καὶ ὄνυχας.
[1, 10]	πρὸς τοὺς γεννήσαντας· γίγνονται γὰρ	ἐοικότες	ὥσπερ καὶ ὅλον τὸ σῶμα
[1, 7]	πρὸς τῷ ὑποζώματι ὑμενώδεις. Καὶ	ἐπ´	αὐτῶν δὲ τῶν διγονίαν ποιουμένων
[1, 3]	συνάπτοντας εἰς ἓν καθάπερ καὶ	ἐπ´	ἐκείνων, οἷον οἵ τε ὄρνιθες
[1, 9]	τοῦ ἀναβαίνειν ὡσαύτως) τοὐναντίον δ´	ἐπ´	ὀλίγων· ὥστε δὲ γένει διελεῖν
[1, 9]	μὲν ὕπτιον τὸ δὲ πρανὲς	ἐπαλλάξῃ	τὰ οὐραῖα· τοῖς γὰρ ὑπτίοις
[1, 12]	ἡ δὲ τοῦ σπέρματος ἀποχώρησις	ἐπαμφοτερίζει	διὰ τὸ προσλαμβάνειν τι〉 τῆς
[1, 6]	κατὰ τὸ ἕτερον μέρος τῆς	ἐπαναδιπλώσεως.	Οἱ δὲ ὄφεις ὀχεύονται περιελιττόμενοι
[1, 6]	περὶ τοὺς ὄρχεις· τῆς γὰρ	ἐπαναδιπλώσεως	τοῦ πόρου τὸ μὲν ἔναιμον
[1, 4]	καὶ ἐν ἀνθρώποις σώζοντες τὴν	ἐπαναδίπλωσιν	(ὃν δὲ τρόπον ἔχει αὕτη
[1, 8]	θήλεσι τὸ κύημα. Οὗτος δ´	ἐπάνω	καὶ ἐν τοῖς προσθίοις ὑπάρχει
[1, 12]	δὲ τῷ ἐκ τούτου ἄλλο,	ἐπεὶ	ἄμφω γε ταὐτόν ἐστιν. Ἡ
[1, 13]	τούτων διωρίσθω τὸν τρόπον τοῦτον.	Ἐπεὶ	δ´ ἀναγκαῖον καὶ τῷ ἀσθενεστέρῳ
[1, 17]	τὰ ζῷα τῶν ζώντων μόνον.	Ἐπεὶ	δ´ ἀνάγκη καὶ ζῆν, ἐὰν
[1, 13]	ἀνάλογον ἢ ἐκ τούτων τι.	Ἐπεὶ	δ´ ἐκ τοῦ αἵματος πεττομένου
[1, 2]	ἐν τῷ γεννῶντι τὸ γεννώμενον.	Ἐπεὶ	δὲ δυνάμει διώρισται καὶ ἔργῳ
[1, 13]	ἀναίμοις τὸ ἀνάλογον, εἴρηται πρότερον·	ἐπεὶ	δὲ καὶ ἡ γονὴ περίττωμά
[1, 1]	~ΑΡΙΣΤΟΤΕΛΟΥΣ ΠΕΡΙ ΖΩΙΩΝ ΓΕΝΕΣΕΩΣ Α.	~(Ἐπεὶ	δὲ περὶ τῶν ἄλλων μορίων
[1, 12]	ὅτι τοῦτό ἐστι τὸ σπέρμα.	Ἐπεὶ	δὲ πολλαχῶς γίγνεται ἄλλο ἐξ
[1, 13]	ἄρρενας ἔχει τοῦ σώματος φανεράν.	Ἐπεὶ	δὲ τοῦτ´ ἔστιν ὃ γίγνεται
[1, 4]	οὐ δύνανται γεννᾶν τὰ ἐκτεμνόμενα,	ἐπεὶ	εἰ μὴ ἀνεσπῶντο ἐδύναντο ἄν,
[1, 7]	διὰ τὸ μῆκος τῆς φορᾶς,	ἐπεὶ	καὶ νῦν ἐπὶ τῶν γυναικῶν
[1, 12]	αἳ διὰ τὴν τροφὴν ἐξυβρίζουσιν	(ἐπεὶ	καὶ οἱ (τράγοι πίονες ὄντες
[1, 8]	δὲ μὴ πᾶσι γίγνεσθαι ὑγρόν.	Ἐπεὶ	οὖν δεῖ καὶ τοὺς τῶν
[1, 6]	μακροὶ ὄντες οὐκ εὐσυνάρμοστοί εἰσιν·	ἐπεὶ	οὖν οὐκ ἔχουσι μόρια οἷς
[1, 5]	φύσις τῶν σκελῶν νευρώδης) ὥστ´	ἐπεὶ	τοῦτ´ οὐκ ἐνδέχεται ἔχειν ἀνάγκη
[1, 17]	ἡ τοῦ σπέρματος γένεσις, ὥστ´	ἐπεὶ	τοῦτο διὰ τοῦ θήλεος γίγνεται
[1, 14]	διεχωρίζετο· ἀλλὰ συμβαίνει ὥσπερ εὔλογον,	ἐπειδὴ	τὸ μὲν ἄρρεν παρέχεται τό
[1, 11]	Περὶ οὗ ἐχόμενόν ἐστιν ἐπισκέψασθαι	ἐπειδὴ	φανερὸν ὅτι οὐκ ἀπὸ πάντων
[1, 10]	ἀμφοτέρων τῶν γεννώντων. Διόπερ ἐπισκεπτέον,	ἐπειδή	φασί τινες ἀπὸ παντὸς ἀπιέναι
[1, 8]	σωτηρίαν καὶ αὔξησιν συμφέρει μηθὲν	ἐπεῖναι	βάρος ἐπὶ ταῖς ὑστέραις. Ἔστι
[1, 12]	γίγνεται. Ἡ δὲ τροφὴ φανερῶς	ἐπείσακτον.	Ὥστ´ ἀνάγκη ἢ σύντηγμα ἢ
[1, 17]	ἕως ἂν ἀποπέμψῃ τι τῶν	ἐπεισάκτων	αὐτοῦ μορίων, ὃ συστήσει τὸ
[1, 15]	γὰρ ἐνδέχεται ποιεῖν τὸ ὕστερον	ἐπεισελθὸν	ἐκ τοῦ θερμᾶναι καὶ πέψαι·
[1, 9]	ἴσχει τὸ μὲν πρῶτον ἀδιόριστον,	ἔπειτα	διακρινόμενον γίγνεται πολλὰ καὶ ἀποτίκτει
[1, 11]	γενέσεως τῶν ζῴων τοῦτο ποιοῦσιν.	Ἔπειτα	τίνα τρόπον αὐξηθήσεται ταῦτα τὰ
[1, 10]	ἐν τῷ βραχίονι τοῦ πατρὸς	ἐπεσήμηνεν	ἐν Χαλκηδόνι τῷ τέκνῳ συγκεχυμένον
[1, 17]	περὶ μὲν τούτων ἐν ἑτέροις	ἐπέσκεπται,	τοῦ δὲ ζῴου οὐ μόνον
[1, 11]	ὅτι ἀπὸ μιᾶς κινήσεως τὸν	ἐπέτειον	πάντα φέρει καρπόν) καίτοι πῶς
[1, 12]	ἐν ἔτεσι γὰρ πέντε σχεδὸν	ἐπί	γε τῶν ἀνθρώπων ἥμισυ λαμβάνειν
[1, 11]	τῶν ὁμοιομερῶν· πλὴν ἐκεῖνος μὲν	ἐπὶ	πάντων, οὗτοι δ´ ἐπὶ τῆς
[1, 9]	κάτωθεν ἄνω. Τεθεώρηται δὲ τοῦτο	ἐπὶ	πολλῶν, (καὶ περὶ τοῦ ἀναβαίνειν
[1, 5]	γὰρ ὥσπερ τὰ ἄλλα τετράποδα	ἐπὶ	τὰ πρανῆ ἐπιβαίνει ἀλλ´ ὀρθοὶ
[1, 9]	σώματος. Ἐνίοτε δὲ συνδυάζονται καὶ	ἐπὶ	τὰ πρανῆ τὰ μαλάκια· (πότερον
[1, 8]	αὔξησιν συμφέρει μηθὲν ἐπεῖναι βάρος	ἐπὶ	ταῖς ὑστέραις. Ἔστι δὲ καὶ
[1, 9]	τὰ κυήματα. Δῆλον δὲ τοῦτο	ἐπί	τε τῶν ἀκρίδων καὶ ὅσα
[1, 8]	τοῖς πρανέσι, προϊούσης δὲ κάτω	ἐπὶ	τῇ γαστρί· ταύτῃ γὰρ ζῳοτοκεῖ
[1, 8]	καὶ ἐν αὑτοῖς καὶ ἐκτὸς	ἐπὶ	τῆς γαστρὸς ἔχει τὰς ὑστέρας,
[1, 11]	μὲν ἐπὶ πάντων, οὗτοι δ´	ἐπὶ	τῆς γενέσεως τῶν ζῴων τοῦτο
[1, 11]	ἔμψυχα εἶναι, καθάπερ Ἐμπεδοκλῆς γεννᾷ	ἐπὶ	τῆς Φιλότητος λέγων· ᾗ πολλαὶ
[1, 11]	ὥσπερ τότε ἐν τῇ γῇ	ἐπὶ	τῆς Φιλότητος, οὕτω τούτοις ἐν
[1, 9]	φαίνονται ἔχοντα. Ἀφίησι δὲ ὡς	ἐπὶ	τὸ πλεῖστον εἰπεῖν τὸ ἄρρεν
[1, 13]	οὔτε γιγνομένων ὅταν ἐξικμάζῃ ὡς	ἐπὶ	τὸ πολύ, ἀλλὰ μετὰ τὴν
[1, 13]	ὀλιγάκις συμβαίνει· τὰ δ´ ὡς	ἐπὶ	τὸ πολὺ γιγνόμενα μάλιστα κατὰ
[1, 14]	ταῖς λευκοχρόοις καὶ θηλυκαῖς ὡς	ἐπὶ	τὸ πολὺ εἰπεῖν, οὐ γίγνεται
[1, 12]	Ἀλλὰ τοῖς πλείστοις καὶ ὡς	ἐπὶ	τὸ πολὺ εἰπεῖν συμβαίνει ἐκ
[1, 13]	ἔκκρισις τοῖς θήλεσιν. Ὡς γὰρ	ἐπὶ	τὸ πολὺ οὔθ´ αἱμορροΐδες γίγνονται
[1, 11]	τῷ σπέρματι. Τί οὖν διαφέρει	ἐπὶ	τούτου λέγειν ἢ (ἐπὶ τῶν
[1, 11]	γίγνεται ὁ αὐτὸς λόγος καὶ	ἐπὶ	τῶν ἄλλων ἂν εἴη μορίων.
[1, 1]	ἀξιοῦμεν· φαίνεται γὰρ συμβαῖνον οὕτως	ἐπὶ	τῶν ἄλλων ζῴων) εἰ δ´
[1, 11]	διαφέρει ἐπὶ τούτου λέγειν ἢ	(ἐπὶ	τῶν ἄλλων μορίων; εἰ γὰρ
[1, 7]	γὰρ πολυγονώτατά ἐστιν ὥσπερ καὶ	ἐπὶ	τῶν ἄλλων τῶν ἀνάλογον τούτοις
[1, 6]	καὶ ἀπολύονται ταχέως. Ὥσπερ γὰρ	ἐπὶ	τῶν ἀνθρώπων καὶ πάντων τῶν
[1, 6]	ὁ πόρος πᾶς ἐστιν οἷος	ἐπὶ	τῶν ἀνθρώπων καὶ τῶν τοιούτων
[1, 7]	τῆς φορᾶς, ἐπεὶ καὶ νῦν	ἐπὶ	τῶν γυναικῶν ἐὰν περὶ τὸν
[1, 2]	τὴν ἀρχήν. Δῆλον δὲ τοῦτο	ἐπὶ	τῶν ἐκτεμνομένων· τοῦ γεννητικοῦ γὰρ
[1, 9]	ἐστιν ἐκ ζῴων συνωνύμων καθάπερ	ἐπὶ	τῶν ἐναίμων, οἷον αἵ τε
[1, 17]	κύημα ἐν πλείονι χρόνῳ, οἷον	ἐπὶ	τῶν ἐναίμων. Τὰ μὲν γὰρ
[1, 15]	τῇ γονῇ ζῳοποιεῖν, ὥσπερ εἴπομεν	ἐπὶ	τῶν ἐντόμων ἐν οἷς τὸ
[1, 11]	δὲ τούτων τεκμήριον τεθεωρήκαμεν ἱκανῶς	ἐπὶ	τῶν ἐντόμων. Καὶ γὰρ εἰ
[1, 15]	δ´ ὁμολογούμενα τῷ λόγῳ καὶ	ἐπὶ	τῶν ἔργων. Διὰ τοῦτο γὰρ
[1, 15]	τὸν λόγον οὕτω φαίνεται καὶ	ἐπὶ	τῶν ἔργων. Καθόλου τε γὰρ
[1, 6]	τὴν βραδυτῆτα. Ὅπερ συμβαίνει καὶ	ἐπὶ	τῶν μέγα τὸ αἰδοῖον ἐχόντων·
[1, 4]	ἢ τοῖς ἰχθύσιν. Φανερὸν δ´	ἐπὶ	τῶν ὀρνίθων· περὶ γὰρ τὰς
[1, 14]	οὗ συνισταμένου ἀποσπερματίζει. Δῆλον δ´	ἐπὶ	τῶν παίδων τῶν μήπω δυναμένων
[1, 11]	εἰ μὴ ἐν πᾶσιν, ἀλλ´	ἐπὶ	τῶν πλείστων ἐν τῇ ὀχείᾳ
[1, 3]	ὑστερικοὺς ἔχει. Μάλιστα δὲ ἀδιόριστον	ἐπὶ	τῶν πολυπόδων ἐστίν, ὥστε δοκεῖν
[1, 9]	ἄρρενος διὰ τοῦ αὐλοῦ δίεσις	ἐπὶ	τῶν πολυπόδων, ᾗ φασιν ὀχεύειν
[1, 9]	ἰχθύων τῶν πλείστων ἐστὶ καὶ	ἐπὶ	τῶν τετραπόδων καὶ ᾠοτόκων· τὰ
[1, 11]	ὁ ἐκ ταύτης Αἰθίοψ. Καὶ	ἐπὶ	τῶν φυτῶν δὲ ὁ αὐτὸς
[1, 1]	τὸν ἐρινεόν. Ἔστι δὲ καὶ	ἐπὶ	τῶν φυτῶν τὸν αὐτὸν τρόπον·
[1, 9]	συνεώραται. Σχεδὸν δὲ τοῦτο καὶ	ἐπὶ	τῶν ᾠοτόκων ἰχθύων τῶν πλείστων
[1, 5]	ἄλλα τετράποδα ἐπὶ τὰ πρανῆ	ἐπιβαίνει	ἀλλ´ ὀρθοὶ μίγνυνται διὰ τὰς
[1, 9]	γὰρ ὑπτίοις πρὸς τὰ πρανῆ	ἐπιβαίνειν	ἐμποδίζει τὰ οὐραῖα μακρὰν ἔχοντα
[1, 2]	τῆς γενέσεως λεκτέον κατὰ τὸν	ἐπιβάλλοντα	λόγον καθ´ ἕκαστον αὐτῶν, ἀπὸ
[1, 16]	κύημα τὸ πρῶτον, τὴν δ´	ἐπιγίγνεσθαι	ἀεὶ τῆς ὕλης ἵν´ αὐξάνηται
[1, 14]	τοιαύτην, οἷον ἔνια τῶν δριμέων	ἐπίδηλον	ποιεῖ εἰς πλῆθος τὴν ἀπόκρισιν.
[1, 12]	ἔκλυσις ἐλαχίστου ἀπελθόντος τούτου γίγνεται	ἐπίδηλος,	ὡς στερισκόμενα τὰ σώματα τοῦ
[1, 13]	ῥύσις θύραζε μόνοις, καὶ τούτων	ἐπιδηλότατα	ἐν ταῖς γυναιξίν· πλείστην γὰρ
[1, 13]	ἀπόκρισιν γυνὴ τῶν ζῴων. Διόπερ	ἐπιδηλοτάτως	ἀεὶ ὠχρόν τέ ἐστι καὶ
[1, 14]	τοῦ πνεύματος, τοῖς μὲν ἄρρεσιν	ἐπιδηλότερον	περὶ τοὺς ὄρχεις, ἐπισημαίνει δὲ
[1, 4]	λάβρον μηδὲ ταχεῖαν εἶναι τὴν	ἐπιθυμίαν.	Οἱ δ´ ὄρχεις εἰσὶ πρὸς
[1, 4]	τὰ εὐθυέντερα λαβρότερα πρὸς τὴν	ἐπιθυμίαν	τὴν τῆς τροφῆς, οὕτω καὶ
[1, 12]	ἧττον προΐενται σπέρμα καὶ ἧττον	ἐπιθυμοῦσι	τοῦ ἀφροδισιάζειν. Ὅμοιον δὲ καὶ
[1, 7]	καὶ κίνησιν, ὁ δὲ τόπος	ἐπίκαιρος	ὢν τοῦ ζῆν οὐκ ἂν
[1, 10]	οἱ παῖδες ἀλλὰ καὶ τὰ	ἐπίκτητα·	οὐλάς τε γὰρ ἐχόντων τῶν
[1, 14]	γενέσει οἷον ὀρεύς, οὐ μὴν	ἐπιπολάζουσί	γε αἱ καθάρσεις ὥσπερ ἀνθρώποις.
[1, 15]	ᾠὰ ἡ θήλεια, ὁ ἄρρην	ἐπιρραίνει	τὸν θορόν· καὶ ὧν μὲν
[1, 14]	ἄρρεσιν ἐπιδηλότερον περὶ τοὺς ὄρχεις,	ἐπισημαίνει	δὲ καὶ περὶ τοὺς μαστούς,
[1, 14]	καὶ τοῖς θήλεσι τὰ καταμήνια	ἐπισημαίνει	ἐν τῇ αὐτῇ ἡλικίᾳ, ὡς
[1, 13]	καὶ φωνήν τε μεταβάλλουσι καὶ	ἐπισημαίνει	τὰ περὶ τοὺς μαστούς, καὶ
[1, 10]	ἀπ´ ἀμφοτέρων τῶν γεννώντων. Διόπερ	ἐπισκεπτέον,	ἐπειδή φασί τινες ἀπὸ παντὸς
[1, 2]	φυτῶν αὐτὰ καθ´ αὑτὰ χωρὶς	ἐπισκεπτέον.	Περὶ δὲ τῶν ἄλλων ζῴων
[1, 11]	γενέσεως. Περὶ οὗ ἐχόμενόν ἐστιν	ἐπισκέψασθαι	ἐπειδὴ φανερὸν ὅτι οὐκ ἀπὸ
[1, 15]	φανερόν, περὶ ὧν ἐχόμενόν ἐστιν	ἐπισκέψασθαι,	(πῶς ποτε συμβάλλεται εἰς τὴν
[1, 15]	τῶν ἔργων. Καθόλου τε γὰρ	ἐπισκοποῦσιν	οὐ φαίνεται γιγνόμενον ἓν ἐκ
[1, 6]	προμήκη τὴν φύσιν, εἰ ἔτι	ἐπίστασις	ἐγίγνετο περὶ τοὺς ὄρχεις ἐψύχετ´
[1, 16]	ᾗ τὸ εἶδος καὶ ἡ	ἐπιστήμη	κινοῦσι τὰς χεῖρας ἤ τι
[1, 7]	οἷον οἱ ἰχθύες· ἔξω γὰρ	ἐπιτελεῖται	καὶ λαμβάνει αὔξησιν τὰ τῶν
[1, 12]	Ἔτι δὲ παρὰ ταῦτα ὡς	Ἐπίχαρμος	ποιεῖ τὴν ἐποικοδόμησιν, ἐκ τῆς
[1, 4]	μετὰ τὴν ἐκτομὴν εὐθέως ὀχεύσας	ἐπλήρωσε	διὰ τὸ μήπω τοὺς πόρους
[1, 12]	ταῦτα ὡς Ἐπίχαρμος ποιεῖ τὴν	ἐποικοδόμησιν,	ἐκ τῆς διαβολῆς ἡ λοιδορία,
[1, 12]	ταύτης τῆς σκέψεως καὶ τῶν	ἑπομένων	πρῶτον λαβεῖν περὶ σπέρματος τί
[1, 1]	τις ἐκ τούτων, καὶ τοῦτ´	ἐπορεύετ´	ἂν εἰς ἄπειρον. Ἡ δὲ
[1, 16]	κεραμεύς, καὶ ὅλως πᾶσα ἡ	ἐργασία	καὶ ἡ κίνησις ἡ ἐσχάτη
[1, 2]	τινί, δεῖται δὲ πρὸς πᾶσαν	ἐργασίαν	ὀργάνων, ὄργανα δὲ ταῖς δυνάμεσι
[1, 14]	μὲν ἡ τροφή, δεῖται δ´	ἐργασίας	πρὸς τὴν κάθαρσιν. Διὸ καὶ
[1, 14]	σπέρμα οὐ καθαρὸν ἀλλὰ δεόμενον	ἐργασίας,	ὥσπερ ἐν τῇ περὶ τοὺς
[1, 7]	δὲ τὸ πέρας καὶ τὸ	ἔργον	αὕτη δ´ οὗ τὸ ἔργον.
[1, 7]	ὅτι πολύγονα ταῦτα καὶ τοῦτ´	ἔργον	αὐτῶν ὥσπερ τῶν φυτῶν· εἰ
[1, 7]	ἔργον αὕτη δ´ οὗ τὸ	ἔργον.	Ἔχει δὲ καὶ τὰ ζῳοτοκοῦντα
[1, 7]	γὰρ ἐμποδίζει τῆς φύσεως οὐδὲν	ἔργον	οὐδὲ διττογονεῖ. Πρὸς δὲ τούτοις
[1, 17]	φυτῶν οὐσίας οὐθέν ἐστιν ἄλλο	ἔργον	οὐδὲ πρᾶξις οὐδεμία πλὴν ἡ
[1, 4]	δὲ τῶν μὲν πλείστων ζῴων	ἔργον	σχεδὸν οὐθὲν ἄλλο πλὴν ὥσπερ
[1, 7]	ὅπου μή τι ἐμποδίζει ἕτερον	ἔργον	τῆς φύσεως· κάτω γὰρ αὐτῆς
[1, 17]	δεήσῃ ἀποτελεῖν τὸ τοῦ ζῶντος	ἔργον,	τότε συνδυάζεται καὶ μίγνυται καὶ
[1, 17]	ζῴου οὐ μόνον τὸ γεννῆσαι	ἔργον	(τοῦτο μὲν γὰρ κοῖνον τῶν
[1, 17]	τοῖς γένεσιν οὐδετέρων ποιεῖ τὸ	ἔργον·	ὡς μὲν γὰρ φυτὸν οὐκ
[1, 2]	Ἐπεὶ δὲ δυνάμει διώρισται καὶ	ἔργῳ	τινί, δεῖται δὲ πρὸς πᾶσαν
[1, 12]	οὕτω γὰρ καὶ περὶ τῶν	ἔργων	αὐτοῦ καὶ τῶν περὶ αὐτὸ
[1, 15]	τῷ λόγῳ καὶ ἐπὶ τῶν	ἔργων.	Διὰ τοῦτο γὰρ ἔνια τῶν
[1, 15]	οὕτω φαίνεται καὶ ἐπὶ τῶν	ἔργων.	Καθόλου τε γὰρ ἐπισκοποῦσιν οὐ
[1, 8]	τῶν ἀρρένων πόρους τοὺς σπερματικοὺς	ἐρηρεῖσθαι	καὶ μὴ πλανᾶσθαι καὶ τοῖς
[1, 8]	ἐντὸς ἔχουσι τοὺς ὄρχεις εὐθὺς	ἐρηρεισμένοι	εἰσὶν (ἅμα τοῖς πόροις) καὶ
[1, 1]	περὶ τὴν συκῆν καὶ τὸν	ἐρινεόν.	Ἔστι δὲ καὶ ἐπὶ τῶν
[1, 12]	πρὸς ἅπαντ´ ἰέναι πεφυκὸς σπέρμα	ἐροῦμεν,	καὶ οἱ μὲν σύντηγμα, φαίνεται
[1, 14]	δῆλον ὅτι οὐκ ἀπὸ παντὸς	ἔρχεται	ἡ γονή· οὔτε γὰρ ἂν
[1, 11]	~Ὅτι μὲν οὖν ἀπὸ παντὸς	ἔρχεται	τὸ σπέρμα σχεδὸν ἐκ τούτων
[1, 15]	ἄρρεν τοιοῦτόν τι μόριον ὃ	ἔσται	ἐνυπάρχον τῷ γεννηθέντι ἀλλὰ μόνον
[1, 13]	ζῳοτόκων. Διὰ τούτων γὰρ φανερὸν	ἔσται	καὶ περὶ τοῦ θήλεος πότερον
[1, 7]	κάτω· πρὸ ὁδοῦ γὰρ οὕτως	ἔσται.	Καὶ πέφυκε δὲ μᾶλλον ἡ
[1, 12]	ἄμφω. Ἅμα γὰρ ἴσως δῆλον	ἔσται	καὶ πῶς ἡ ἐξ ἐναντίων
[1, 14]	ἐλάττω ἔνθα δὲ μοναχῶς ἕτερος	ἔσται	λόγος. Ἀλλὰ διὰ τὸ μηθέν
[1, 12]	καὶ τῶν περὶ αὐτὸ συμβαινόντων	ἔσται	μᾶλλον εὐθεώρητον. Βούλεται δὲ τοιοῦτον
[1, 11]	ἀπιέναι φάσκουσι, πῶς ἑτέρου προσγενομένου	ἔσται	μεῖζον εἰ μὴ μεταβάλλει τὸ
[1, 12]	τι δεῖ ὑποκεῖσθαι ἐξ οὗ	ἔσται	πρώτου ἐνυπάρχοντος. Τοῖν δυοῖν δὴ
[1, 9]	γὰρ θήλεα μείζω τῶν ἀρρένων	ἐστὶ	διὰ τὸ συμφέρειν πρὸς τὸν
[1, 13]	λειότερα τὰ θήλεα τῶν ἀρρένων	ἐστὶ	διὰ τὸ συνεκκρίνεσθαι τὴν εἰς
[1, 12]	ζῴων ἔνια ἐν ὅσοις μή	ἐστι	διωρισμένον τὸ ἄρρεν καὶ τὸ
[1, 13]	ὅτι καὶ ἡ πιμελὴ περίττωμά	ἐστι	καθάπερ τὸ σπέρμα, καὶ πεπεμμένον
[1, 13]	Διόπερ ἐπιδηλοτάτως ἀεὶ ὠχρόν τέ	ἐστι	καὶ ἀδηλόφλεβον, καὶ τὴν ἔλλειψιν
[1, 17]	Τό τε γὰρ ᾠὸν κύημά	ἐστι,	καὶ ἔκ τινος αὐτοῦ γίγνεται
[1, 8]	Ὅ τε πόρος ὁ αὐτός	ἐστι	καὶ ἐν τοῖς μὴ ἔχουσι
[1, 9]	τῶν ᾠοτόκων ἰχθύων τῶν πλείστων	ἐστὶ	καὶ ἐπὶ τῶν τετραπόδων καὶ
[1, 12]	εἴρηται. Ὁμοίως δὲ καὶ πολύχοά	ἐστι	καὶ πολύσπερμα τὰ μὲν διὰ
[1, 8]	τὸ ὑπόζωμα πρὸς τῇ ὀσφύι	ἐστὶ	καὶ τοῖς πρανέσι, προϊούσης δὲ
[1, 11]	ὀστοῦν καὶ τῶν ἄλλων ἕκαστόν	ἐστι	μορίων. Τοῦ δὲ σπέρματος φάναι
[1, 9]	ταῖς ὑστέραις ἀνάλογον μόριον ἐσχισμένον	ἐστὶ	παρὰ τὸ ἔντερον, ὥσπερ καὶ
[1, 10]	γεννώντων. Διὸ τοῦ αὐτοῦ λόγου	ἐστὶ	πότερον καὶ τὸ θῆλυ καὶ
[1, 13]	Τά τε γὰρ πίονα ἧττόν	ἐστι	σπερματικὰ τῶν ἀπιμέλων, ὥσπερ εἴρηται
[1, 4]	τίνος ἕνεκεν ἡ τῶν ὄρχεών	ἐστι	σύστασις. Εἰ δὴ πᾶν ἡ
[1, 12]	γὰρ πολύσπερμα τὰ δ´ ὀλιγόσπερμά	ἐστι,	τὰ δ´ ἄσπερμα πάμπαν, οὐ
[1, 10]	ὅσα αὐτῶν ἔναιμα τὴν φύσιν	ἐστί,	τὰ δ´ ἔντομα καὶ τὰ
[1, 13]	καταμηνίων ἔκκρισις. Ὅτι μὲν τοίνυν	ἐστὶ	τὰ καταμήνια περίττωμα καὶ ὅτι
[1, 10]	δόξειεν, ὥσπερ καὶ τοῦ ὅλου	ἐστί	τι ἐξ οὗ γίγνεται πρῶτον
[1, 13]	πότερον τὸ σῶμα τοῦ σπέρματός	ἐστι	τὸ αἴτιον τῆς γενέσεως ἢ
[1, 13]	τοῦ κονιάματος εὐθύς· ταὐτὸν γάρ	ἐστι	τὸ ἀπελθὸν τῷ πρώτῳ προστεθέντι.
[1, 8]	εἶναι πᾶσιν ὅτι ἐν ταύταις	ἐστὶ	τὸ γιγνόμενον ὃ δεῖται φυλακῆς
[1, 12]	ἢ ὡς ἐκ πρώτου κινήσαντός	(ἐστι	τὸ γιγνόμενον. Οὐ γὰρ δὴ
[1, 6]	πόρου τὸ μὲν ἔναιμον μέρος	ἐστὶ	τὸ δ´ ἄναιμον, ὃ δέχεται
[1, 16]	εἶναι τὴν ὕλην ἐξ ἧς	ἐστι	τὸ δημιουργούμενον. Καὶ εὐθὺς τὴν
[1, 1]	ἐν ὅσοις γένεσι τῶν ζῴων	ἐστὶ	τὸ θῆλυ καὶ τὸ ἄρρεν·
[1, 1]	τοῖς σώμασιν, ἐν πᾶσι τούτοις	ἐστὶ	τὸ θῆλυ καὶ τὸ ἄρρεν,
[1, 1]	ἐν ἐκείνοις οὐδ´ ἐν τούτοις	ἐστὶ	τὸ θῆλυ καὶ τὸ ἄρρεν
[1, 12]	γὰρ ἐκ τούτου ὅτι τοῦτό	ἐστι	τὸ σπέρμα. Ἐπεὶ δὲ πολλαχῶς
[1, 13]	τοῦτο. ~Ὅτι μὲν οὖν περίττωμά	ἐστι	τὸ σπέρμα χρησίμου τροφῆς καὶ
[1, 12]	Χρησίμου ἄρα περιττώματος μέρος τί	ἐστι	τὸ σπέρμα. Χρησιμώτατον δὲ τὸ
[1, 13]	τῷ ὑπολειφθέντι. Ὥστε τὸ σπέρμα	ἐστὶ	τὸ τῆς χειρὸς ἢ τὸ
[1, 15]	τὸ ἄρρεν καὶ πῶς αἴτιόν	ἐστι	τοῦ γιγνομένου τὸ σπέρμα τὸ
[1, 9]	πρὸς τὴν γένεσιν· ἔξω γάρ	ἐστι	τοῦ πόρου καὶ τοῦ σώματος.
[1, 13]	δὲ καὶ ἡ γονὴ περίττωμά	ἐστι	τροφῆς καὶ τῆς ἐσχάτης, ἤτοι
[1, 14]	ἀδυναμίᾳ γάρ τινι τὸ θῆλύ	ἐστι	τῷ μὴ δύνασθαι πέττειν ἐκ
[1, 1]	ἄρρεν τὸ δὲ θῆλυ τελειωθέν	ἐστι,	τῶν δ´ ἀναίμων τὰ μὲν
[1, 13]	ψυχικῆς ἢ ἄλλης τινὸς δυνάμεώς	ἐστι	χεὶρ οὐδὲ μόριον οὐθὲν ἀλλὰ
[1, 9]	καὶ τοῖς μαλακοστράκοις καὶ τούτοις,	ἔστι	γὰρ ᾗ τὸν θολὸν ἀφίησι
[1, 12]	πεττόμενον τὸ περίττωμα γίγνεσθαι πιμελήν·	ἔστι	γὰρ καὶ ἡ πιμελὴ περίττωμα
[1, 14]	γίγνεται ἐκ τούτου ἡ γένεσις.	Ἔστι	γὰρ τὰ καταμήνια σπέρμα οὐ
[1, 12]	ἤδη γίγνεται ἕκαστον τῶν μορίων.	Ἔστι	γὰρ τὸ μὲν πρότερον τὸ
[1, 14]	ἀλλὰ (τοῦ τόπου ἴδιος ἑκάσταις.	Ἔστι	γὰρ τῶν ὑστερῶν ἔκκρισις καὶ
[1, 9]	οὔτε τοῖς ἐναίμοις οὔθ´ ἑαυτοῖς.	Ἔστι	δὲ γένη τέτταρα τὰ λοιπά,
[1, 1]	τὴν συκῆν καὶ τὸν ἐρινεόν.	Ἔστι	δὲ καὶ ἐπὶ τῶν φυτῶν
[1, 8]	ἐπεῖναι βάρος ἐπὶ ταῖς ὑστέραις.	Ἔστι	δὲ καὶ ἕτερος ὁ πόρος
[1, 10]	περὶ τούτου πῶς ἔχει πρῶτον.	Ἔστι	δὲ σχεδὸν οἷς ἄν τις
[1, 4]	Λείπεται τοίνυν βελτίονός τινος χάριν.	Ἔστι	δὲ τῶν μὲν πλείστων ζῴων
[1, 16]	τῶν ἀρρένων, οὐθὲν μόριον τοῦτ´	ἔστι	τοῦ γιγνομένου κυήματος, ὥσπερ οὐδ´
[1, 11]	παντὸς ἀπιέναι τῆς γενέσεως αἴτιόν	ἐστιν,	ἀλλ´ ἄλλον τινὰ τρόπον περὶ
[1, 14]	καταμηνίων· καὶ γὰρ αὕτη αἱμορροΐς	ἐστιν,	ἀλλ´ ἐκεῖναι μὲν διὰ νόσον
[1, 1]	ἄρρεν· οὐ γὰρ ἐν πᾶσίν	ἐστιν,	ἀλλ´ ἐν μὲν τοῖς ἐναίμοις
[1, 9]	πλεκτάνῃ οἱ ἁλιεῖς, συμπλοκῆς χάριν	ἐστὶν	ἀλλ´ οὐχ ὡς ὀργάνου χρησίμου
[1, 15]	τούτου ὡς ἐνυπάρχοντος τὸ γεννώμενόν	ἐστιν	ἀλλ´ ὡς ἐκ κινήσαντος καὶ
[1, 14]	οὐ μόνον τοῦ σπέρματος προϊεμένου	ἐστὶν	ἀλλὰ καὶ πνεύματος ἐξ οὗ
[1, 2]	γε αὐτὸ θῆλυ καὶ ἄρρεν	ἐστὶν	ἀλλὰ κατά τινα δύναμιν καὶ
[1, 14]	ἐνίοτε οὐ κατὰ σπέρματος πρόεσίν	ἐστιν,	ἀλλὰ πολὺ ὑπερβάλλει. Ἔτι δὲ
[1, 17]	γὰρ τῶν φυτῶν οὐσίας οὐθέν	ἐστιν	ἄλλο ἔργον οὐδὲ πρᾶξις οὐδεμία
[1, 14]	ἐν τοῖς καταμηνίοις τὸ σπέρμα	ἐστίν·	ἅμα γάρ, ὥσπερ εἴρηται πρότερον,
[1, 12]	ἡ πρώτη, πάλιν λεκτέα τίς	ἐστιν.	Ἀνάγκη δὴ πᾶν ὃ ἂν
[1, 14]	ζῳοτόκα ἄνευ ᾠοτοκίας (ταῦτα δ´	ἐστὶν	ἄνθρωπος καὶ τῶν τετραπόδων ὅσα
[1, 13]	τὰ μαλακόστρακα περὶ τὴν κύησίν	ἐστιν	ἄριστα· διὰ τὸ ἄναιμα γὰρ
[1, 13]	τὰ τοιάδε σημεῖα ὅτι περίττωμά	ἐστιν	αὕτη ἡ ἔκκρισις τοῖς θήλεσιν.
[1, 12]	ὑγρὰ μᾶλλον) οἷς δὲ μή	ἐστιν	αὕτη, κατὰ τὴν τῆς ξηρᾶς
[1, 1]	τῆς ἑκάστου τρόπον τινὰ ταὐτόν	ἐστιν·	διόπερ ὁ λόγος εἰς ἓν
[1, 10]	καὶ γάλακτος, περὶ ὧν καιρός	ἐστιν	εἰπεῖν, περὶ μὲν γονῆς ἤδη
[1, 13]	σπέρμα καὶ τὰ καταμήνια περίττωμά	ἐστιν	εἴρηται· λάβοι δ´ ἄν τις
[1, 12]	μέρος φανερόν· ὁμοιομερὲς μὲν γάρ	ἐστιν,	ἐκ δὲ τούτου οὐθὲν σύγκειται
[1, 9]	συνδυάζεται καὶ ἡ γένεσις αὐτῶν	ἐστιν	ἐκ ζῴων συνωνύμων καθάπερ ἐπὶ
[1, 1]	τρόπον διὰ τὴν τοιαύτην αἰτίαν	ἐστὶν	ἕκαστον, λέγω δὲ ταύτην τὴν
[1, 14]	δίδυμα τῶν (ᾠῶν δύο ᾠά	ἐστιν)	Ἐν ὅσοις δὲ τῶν γενῶν
[1, 14]	γένεσιν τὴν ὕλην, τοῦτο δ´	ἐστὶν	ἐν τῇ καταμηνίων συστάσει, τὰ
[1, 9]	διὰ τοῦ πόρου. Ταῦτα δ´	ἐστὶν†	ἐν τοῖς ὑπτίοις τοῦ σώματος
[1, 16]	ἀπέρχεται οὐθέν, οὔτε μόριον οὐθέν	ἐστιν	ἐν τῷ γιγνομένῳ τῆς τεκτονικῆς,
[1, 1]	ἐστιν οὔτε ἄρρεν· τοιαῦτα δ´	ἐστὶν	ἔνια τῶν ἐντόμων. Καὶ τοῦτο
[1, 12]	ἡ διαβολὴ τῆς πάσης ταραχῆς	ἐστιν)	ἐνίων δ´ ἔξω οἷον αἱ
[1, 11]	τῆς γενέσεως. Περὶ οὗ ἐχόμενόν	ἐστιν	ἐπισκέψασθαι ἐπειδὴ φανερὸν ὅτι οὐκ
[1, 15]	τούτων φανερόν, περὶ ὧν ἐχόμενόν	ἐστιν	ἐπισκέψασθαι, (πῶς ποτε συμβάλλεται εἰς
[1, 13]	τίνα τρόπον. (Ὅτι μὲν οὖν	ἐστιν	ἐσχάτη τροφὴ τὸ αἷμα τοῖς
[1, 12]	ἐνυπάρχοντος καὶ σχηματισθέντος τὸ ὅλον	ἐστίν.	Ἕτερον δὲ τρόπον ὡς ἐκ
[1, 11]	ὀπίσθια; πάντα γὰρ ταῦτα ἄλογά	ἐστιν.	Ἔτι δὲ τὰ μέρη τὰ
[1, 11]	γὰρ πρόβλημα τοῦτ´ ἐκείνοις ταὐτόν	ἐστιν.	Ἔτι εἰ τὸ θῆλυ μὴ
[1, 14]	σπέρμα τῆς ὑστάτης (τοῦτο δ´	ἐστὶν	ἢ αἷμα ἢ τὸ ἀνάλογον
[1, 12]	ὅτι δυοῖν τούτοιν ἐν θατέρῳ	ἐστίν·	ἢ γὰρ ὡς ἐξ ὕλης
[1, 12]	γε πᾶν ἢ ἀχρήστου τροφῆς	ἐστιν	ἢ χρησίμης. Ἄχρηστον μὲν οὖν
[1, 12]	γίγνεται ἀπόκρισις (ὑγροῦ γὰρ περίττωμά	ἐστιν·	ἡ γὰρ τροφὴ πάντων ὑγρὰ
[1, 12]	ἄλλο, ἐπεὶ ἄμφω γε ταὐτόν	ἐστιν.	Ἡ δὲ τοῦ λεγομένου σπέρματος
[1, 11]	τοῦ ἀπὸ παντὸς ἀπιέναι σημεῖόν	ἐστιν	ἡ ὁμοιότης. Ἔτι ἀπὸ μιᾶς
[1, 15]	καὶ κίνησις· αὕτη μὲν γάρ	ἐστιν	ἡ ποιοῦσα, τὸ δὲ συνιστάμενον
[1, 10]	γένεσιν σκεπτέον καὶ ὅλως τίς	ἐστιν	ἡ τοῦ σπέρματος φύσις καὶ
[1, 6]	γίγνεσθαι τὴν ὀχείαν· τοιαύτη δ´	ἐστὶν	ἡ τῶν ἰχθύων φύσις καὶ
[1, 14]	κατὰ γὰρ τὴν πρώτην ὕλην	ἐστὶν	ἡ τῶν καταμηνίων φύσις. ~Καὶ
[1, 11]	ἀπιέναι αἴτιον ἀλλ´ ὅτι κνησμός	ἐστιν	ἰσχυρός· διὸ καὶ εἰ πολλάκις
[1, 13]	περίττωμα τῷ πρώτῳ συντήγματι ταὐτόν	ἐστιν.	Καὶ περὶ μὲν τούτων διωρίσθω
[1, 14]	μὲν τὸ σπέρμα οἷον κύημά	ἐστιν.	Λέγω δὲ κύημα τὸ πρῶτον
[1, 14]	τὸ μὲν σῶμα τὸ γάλα	ἐστίν,	ὁ δὲ ὀπὸς ἢ ἡ
[1, 12]	αὐτοῖς ἡ ἀρχὴ τῆς κινήσεώς	ἐστιν	οἷον καὶ ἐν τοῖς νῦν
[1, 6]	ἰχθύσι τοιοῦτος ὁ πόρος πᾶς	ἐστιν	οἷος ἐπὶ τῶν ἀνθρώπων καὶ
[1, 7]	γὰρ αὐτῆς καὶ τὸ πέρας	ἐστίν·	ὅπου δὲ τὸ πέρας καὶ
[1, 1]	τά γε ὁμογενῆ· τοιαῦτα δ´	ἐστὶν	ὅσα γίγνεται μὴ ἐκ ζῴων
[1, 13]	πολὺ γιγνόμενα μάλιστα κατὰ φύσιν	ἐστίν.	~Ὅτι μὲν οὖν συμβάλλεται τὸ
[1, 1]	καὶ τὸ γιγνόμενον οὔτε θῆλύ	ἐστιν	οὔτε ἄρρεν· τοιαῦτα δ´ ἐστὶν
[1, 12]	πρῶτον λαβεῖν περὶ σπέρματος τί	ἐστιν·	οὕτω γὰρ καὶ περὶ τῶν
[1, 9]	τὰ θήλεα μείζω τῶν ἀρρένων	ἐστίν.	Πόρους δὲ τὰ ἄρρενα θορικοὺς
[1, 12]	φλέγμα τῆς χρησίμου τροφῆς περίττωμά	ἐστιν·	σημεῖον δ´ ὅτι μιγνύμενον τροφῇ
[1, 13]	γίγνεται σπερματικὴ καὶ τοῦτο περίττωμά	ἐστιν.	Συμβαίνει δὲ τοῦτο ὅταν ἀναλύηται
[1, 9]	πλεῖστα μικρὰ λίαν τῶν ἐντόμων	ἐστίν.	~Τὰ μὲν οὖν περὶ τὴν
[1, 12]	συμβαίνοντα ὅτι τὸ εἰρημένον σπέρμα	ἐστίν·	ταῦτα δὲ συμβαίνει διὰ τὸ
[1, 7]	γὰρ ἕως ἂν αὔξησιν ἔχῃ	ἐστίν)	τὸ δ´ ὄστρακον γίγνεται ὑπὸ
[1, 11]	νεῦρον εἶναι καὶ ὀστοῦν λίαν	ἐστὶν	ὑπὲρ ἡμᾶς τὸ λεγόμενον. Πρὸς
[1, 14]	πάσχοντος. Εἰ οὖν τὸ ἄρρεν	ἐστὶν	ὡς κινοῦν καὶ ποιοῦν, τὸ
[1, 7]	μικροῖς ἰχθυδίοις· ταῦτα γὰρ πολυγονώτατά	ἐστιν	ὥσπερ καὶ ἐπὶ τῶν ἄλλων
[1, 11]	ἐξ ἀρχῆς τὸ σπέρμα τοιοῦτόν	ἐστιν	ὥστ´ ἐξ αὐτοῦ δυνατὸν εἶναι
[1, 3]	δὲ ἀδιόριστον ἐπὶ τῶν πολυπόδων	ἐστίν,	ὥστε δοκεῖν μίαν εἶναι· τούτου
[1, 13]	τὸ ταῦτα γίγνεσθαι ἐκεῖνο οὐκ	ἔστιν.	Διότι μὲν οὖν ὥσπερ τὸ
[1, 15]	δὲ παθητικὸν καὶ κινούμενον, οὐκ	ἔστιν	ἐκ τούτων τὸ γιγνόμενον ἕν,
[1, 17]	τὸ θῆλυ τοῦ ἄρρενος, καὶ	ἔστιν	ἕτερον ζῷον θῆλυ καὶ ἕτερον
[1, 14]	τὴν μορφὴν γυναικὶ παῖς, καὶ	ἔστιν	ἡ γυνὴ ὥσπερ ἄρρεν ἄγονον·
[1, 14]	συμβάλλεται δέ τι καὶ τοῦτ´	ἔστιν	ἡ τῶν καταμηνίων σύστασις καὶ
[1, 14]	καὶ ἅμα ὑγρὰν ἀπόκρισιν, οὐκ	ἔστιν	ἡ ὑγρασία αὕτη σπερματικὴ ἀλλὰ
[1, 13]	σπέρμα ὥσπερ τὸ ἄρρεν καὶ	ἔστιν	μίγμα τὸ γιγνόμενον ἐκ δυοῖν
[1, 13]	σώματος φανεράν. Ἐπεὶ δὲ τοῦτ´	ἔστιν	ὃ γίγνεται τοῖς θήλεσιν ὡς
[1, 14]	τοῖς γε διεφθαρμένοις τὴν γένεσιν	ἔστιν	ὅτε ἀναλύονται αἱ κοιλίαι διὰ
[1, 16]	ἐργασία καὶ ἡ κίνησις ἡ	ἐσχάτη	πρὸς τῇ ὕλῃ οἷον ἡ
[1, 13]	τρόπον. (Ὅτι μὲν οὖν ἐστιν	ἐσχάτη	τροφὴ τὸ αἷμα τοῖς ἐναίμοις,
[1, 13]	σπέρμα χρησίμου τροφῆς καὶ τῆς	ἐσχάτης,	εἴτε πάντα προΐεται σπέρμα εἴτε
[1, 13]	περίττωμά ἐστι τροφῆς καὶ τῆς	ἐσχάτης,	ἤτοι αἷμα ἂν εἴη ἢ
[1, 7]	ξηραίνει αὐτῶν ἡ φύσις τὸ	ἔσχατον.	Διὰ μὲν οὖν τὸ ψυχρὰ
[1, 12]	τὸ σπέρμα. Χρησιμώτατον δὲ τὸ	ἔσχατον	καὶ ἐξ οὗ ἤδη γίγνεται
[1, 12]	γὰρ ὅμοιον εἶναι τὸ προσιὸν	ἔσχατον	καὶ τὸ περιγιγνόμενον τοῦ τοιούτου,
[1, 9]	τὸ ἔντερον ἔνθεν καὶ ἔνθεν	ἐσχισμένας	ἐν αἷς ἐγγίγνεται τὸ ᾠόν.
[1, 9]	τὸ ταῖς ὑστέραις ἀνάλογον μόριον	ἐσχισμένον	ἐστὶ παρὰ τὸ ἔντερον, ὥσπερ
[1, 10]	ἐχόντων τῶν γεννησάντων ἤδη τινὲς	ἔσχον	ἐν τοῖς αὐτοῖς τόποις τῶν
[1, 5]	ὄρχεις ἐν τῷ πρόσθεν, ἢ	ἔσω〉	ἢ ἔξω πλὴν ἐχίνου· οὗτος
[1, 3]	τοὺς ὄρχεις, ἀλλ´ ἔνια αὐτῶν	ἔσω	πρὸς τῷ τέλει τῆς γαστρὸς
[1, 7]	φυτῶν· εἰ οὖν ἐν αὑτοῖς	ἐτελεσιούργουν	ἀναγκαῖον ὀλίγα τῷ πλήθει εἶναι·
[1, 11]	(τό γε τοσοῦτον, ἀλλ´ εἴπερ	ἑτέρᾳ	πῃ, οὐ καλῶς) φησὶ γὰρ
[1, 1]	δὲ συνδυάζεσθαι, πάλιν ἐκ τούτων	ἑτέρα	τις ἂν ἐγίγνετο φύσις καὶ
[1, 14]	ἐκείνοις τὸ αἷμα, ἐν τούτοις	ἑτέρα	ὑπάρχει σύγκρισις. Τοῦ δὲ μήτε
[1, 14]	ὑπερβάλλει. Ἔτι δὲ καὶ ἐδέσματα	ἕτερα	ἑτέρων ποιεῖ πολλὴν διαφορὰν τοῦ
[1, 12]	αἴγειρος. Εἰσὶ μὲν οὖν καὶ	ἕτεραι	αἰτίαι τούτου τοῦ πάθους. Καὶ
[1, 12]	σπέρμα τὸ ἀπιὸν ἀλλὰ καὶ	ἕτεραι	μεμιγμέναι δυνάμεις τούτοις συναπέρχονται, αὗται
[1, 14]	τὰ σώματα καὶ τὴν φύσιν	ἑτέραν	εἶναι τοῦ τε ποιοῦντος καὶ
[1, 16]	μόριον ἕτερον ποιάν τινα κίνησιν,	ἑτέραν	μὲν ἀφ´ ὧν τὸ γιγνόμενον
[1, 11]	παντὸς μέρους ἀπιόντος γίγνονται ὅσα	ἑτερογενῆ·	ὅμοια γὰρ ἂν ἦν εἴπερ
[1, 1]	συνίσταται καθ´ αὑτὰ χωρίς, ἐν	ἑτέροις	δ´ ἐγγίγνεται δένδρεσιν οἷον ὁ
[1, 17]	Ἀλλὰ περὶ μὲν τούτων ἐν	ἑτέροις	ἐπέσκεπται, τοῦ δὲ ζῴου οὐ
[1, 17]	ἔστιν ἕτερον ζῷον θῆλυ καὶ	ἕτερον	ἄρρεν, τῷ δὲ εἴδει ταὐτόν,
[1, 12]	πολλαχῶς γίγνεται ἄλλο ἐξ ἄλλου—	ἕτερον	γὰρ τρόπον ὡς ἐξ ἡμέρας
[1, 1]	ὕλης, ταῦτα δὲ γεννᾷ μὲν	ἕτερον	δὲ γένος, καὶ τὸ γιγνόμενον
[1, 12]	καὶ σχηματισθέντος τὸ ὅλον ἐστίν.	Ἕτερον	δὲ τρόπον ὡς ἐκ μουσικοῦ
[1, 2]	μὲν τὸν λόγον τῷ δύνασθαι	ἕτερον	ἑκάτερον, κατὰ δὲ τὴν αἴσθησιν
[1, 14]	τῷ τὸν λόγον αὐτῶν εἶναι	ἕτερον,	ἐν δὲ τοῖς κεχωρισμένας ἔχουσι
[1, 7]	ἄνω, ὅπου μή τι ἐμποδίζει	ἕτερον	ἔργον τῆς φύσεως· κάτω γὰρ
[1, 17]	θῆλυ τοῦ ἄρρενος, καὶ ἔστιν	ἕτερον	ζῷον θῆλυ καὶ ἕτερον ἄρρεν,
[1, 2]	εἶναι τὸ δυνάμενον γεννᾶν εἰς	ἕτερον,	καθάπερ ἐλέχθη πρότερον, τὸ δὲ
[1, 6]	τῶν τοιούτων ζῴων κατὰ τὸ	ἕτερον	μέρος τῆς ἐπαναδιπλώσεως. Οἱ δὲ
[1, 16]	τὰς χεῖρας ἤ τι μόριον	ἕτερον	ποιάν τινα κίνησιν, ἑτέραν μὲν
[1, 16]	μὲν ἀφ´ ὧν τὸ γιγνόμενον	ἕτερον,	τὴν αὐτὴν δὲ ἀφ´ ὧν
[1, 12]	ἐναντίον ἐκ τοῦ ἐναντίου, καὶ	ἕτερόν	τι δεῖ ὑποκεῖσθαι ἐξ οὗ
[1, 17]	ἄρρεν καὶ οὐ γεννᾷ εἰς	ἕτερον,	ὡς δὲ ζῷον οὐ φέρει
[1, 14]	εἰς ἐλάττω ἔνθα δὲ μοναχῶς	ἕτερος	ἔσται λόγος. Ἀλλὰ διὰ τὸ
[1, 8]	ταῖς ὑστέραις. Ἔστι δὲ καὶ	ἕτερος	ὁ πόρος δι´ οὗ ἥ
[1, 16]	τοῖς τεκταινομένοις· οὐ γὰρ δι´	ἑτέρου	θιγγάνουσα δημιουργεῖ τὸ συνιστάμενον ἀλλ´
[1, 11]	παντὸς δ´ ἀπιέναι φάσκουσι, πῶς	ἑτέρου	προσγενομένου ἔσται μεῖζον εἰ μὴ
[1, 11]	Ἀλλὰ μὴν εἴ γ´ ἐξ	ἑτέρου	τινὸς ὄντος αἷμα γίγνεται οὐδ´
[1, 15]	ἀντὶ ὑπηνεμίων· ἐάν τε ὑφ´	ἑτέρου	ὠχευμένη ᾖ καὶ ἔτι ὠχροῦ
[1, 16]	τῶν τοιούτων ἀρρένων οὐθὲν δι´	ἑτέρων	οἵα τε ποιεῖν ἡ φύσις,
[1, 14]	Ἔτι δὲ καὶ ἐδέσματα ἕτερα	ἑτέρων	ποιεῖ πολλὴν διαφορὰν τοῦ γίγνεσθαι
[1, 12]	φθάνει γὰρ ἀναλισκόμενον πᾶν· ἐν	ἔτεσι	γὰρ πέντε σχεδὸν ἐπί γε
[1, 11]	ἀπιέναι σημεῖόν ἐστιν ἡ ὁμοιότης.	Ἔτι	ἀπὸ μιᾶς συνουσίας καὶ τῶν
[1, 13]	Οὐδὲν δὲ ἄτοπον τὸ συνειληφυίαις	ἔτι	γίγνεσθαι· καὶ γὰρ ὕστερον μέχρι
[1, 7]	οὐκ ἂν δύναιτο ταῦθ´ ὑπενεγκεῖν.	Ἔτι	δ´ ἀνάγκη δυστοκίαν εἶναι διὰ
[1, 14]	προΐενται τὴν ἰκμάδα ταύτην ἐντεῦθεν.	Ἔτι	δ´ οὐ πᾶσι γίγνεται τοῖς
[1, 14]	τῷ ὑποζώματί εἰσι μηδ´ ᾠοτοκοῦσιν,	ἔτι	δ´ (οὐδὲ τοῖς αἷμα μὴ
[1, 13]	πολὺ μὲν τὸ ἀπεληλυθὸς ᾖ,	ἔτι	δὲ γίγνηται μὲν κάθαρσις, μὴ
[1, 14]	πρόεσίν ἐστιν, ἀλλὰ πολὺ ὑπερβάλλει.	Ἔτι	δὲ καὶ ἐδέσματα ἕτερα ἑτέρων
[1, 10]	ἑκάστου τι τῶν μορίων ἐλθεῖν.	Ἔτι	δὲ καὶ εὔλογον ἂν εἶναι
[1, 10]	(μέν τι, οὐ σπέρμα δέ.	Ἔτι	δὲ καὶ τὰ προϊέμενα σπέρμα
[1, 13]	γεννᾶν τοῖς δὲ τὰ καταμήνια.	Ἔτι	δὲ καὶ τὰ τοιάδε σημεῖα
[1, 12]	ὥσπερ ἐκ νεύρου καὶ σαρκός.	Ἔτι	δὲ οὐδὲ κεχωρισμένον, τὰ δ´
[1, 14]	τῷ τοιούτῳ γίγνεσθαι πλείστην περίττωσιν.	Ἔτι	δὲ οὐδὲ τὰ τοιαῦτ´ ἔχει
[1, 13]	μεθισταμένης εἰς ταῦτα τῆς ἀποκρίσεως.	Ἔτι	δὲ οὔτε φλεβώδεις ὁμοίως γλαφυρώτερά
[1, 12]	τὸ ἐναντίον ἐκ τοῦ ἐναντίου.	Ἔτι	δὲ παρὰ ταῦτα ὡς Ἐπίχαρμος
[1, 11]	πάντα γὰρ ταῦτα ἄλογά ἐστιν.	Ἔτι	δὲ τὰ μέρη τὰ μὲν
[1, 5]	ἀφίησι πρὶν ἀνασπάσαι τοὺς ὄρχεις.	~Ἔτι	δὲ τὸ ὄργανον τὸ πρὸς
[1, 5]	ἡ αὐτὴ θέσις ἀμφοτέρων αὐτῶν.	Ἔτι	δὲ τοῖς γε τοὺς ὄρχεις
[1, 11]	τοῦ ἄρρενος καὶ τοῦ θήλεος.	Ἔτι	εἰ ἀπ´ ἀμφοτέρων ὁμοίως ἀπὸ
[1, 11]	οὐ τὸ ἀπελθεῖν ἀπὸ παντός.	Ἔτι	εἰ μὲν διεσπασμένα τὰ μέρη
[1, 11]	πρόβλημα τοῦτ´ ἐκείνοις ταὐτόν ἐστιν.	Ἔτι	εἰ τὸ θῆλυ μὴ προΐεται
[1, 11]	τῶν ἄλλων ἂν εἴη μορίων.	Ἔτι	ἔνια γίγνεται τῶν ζῴων οὔτ´
[1, 6]	αὐτῶν προμήκη τὴν φύσιν, εἰ	ἔτι	ἐπίστασις ἐγίγνετο περὶ τοὺς ὄρχεις
[1, 12]	τὴν τῆς ξηρᾶς ὑποστάσεως ἀποχώρησιν.	Ἔτι	ἡ μὲν σύντηξις ἀεὶ νοσώδης,
[1, 12]	καὶ τοῦτ´ ἀσθένημα συνέβη τισίν.	Ἔτι	ὁ πόρος ὁ αὐτὸς τῷ
[1, 12]	ἀπιούσης τὰ σώματ´ εὐημερεῖ μᾶλλον.	Ἔτι	ὅταν συναπίῃ ἄλλα περιττώματα· οὐ
[1, 11]	τις ἄν, τὰ δὲ προσφύεται.	ἔτι	οὐδ´ ἀπὸ τῶν περικαρπίων ἀπέρχεται·
[1, 12]	μᾶλλον διὰ τὴν εἰρημένην αἰτίαν.	Ἔτι	οὐκ ἐνυπάρχει σπέρμα οὔτ´ ἐν
[1, 11]	γίγνεται τὴν αὐτὴν ἔχοντα μορφήν.	Ἔτι	πότερον ἀπὸ τῶν ὁμοιομερῶν μόνον
[1, 11]	γίγνεται (τὸ χαίρειν τοῖς πλησιάζουσιν.	Ἔτι	πρὸς τῷ τέλει ἡ χαρά,
[1, 12]	οὖν λέγω ἀφ´ ἧς μηθὲν	ἔτι	συντελεῖται εἰς τὴν φύσιν ἀλλ´
[1, 11]	οὐ σπέρματος εἴη ἡ διαχώρισις.	Ἔτι	τὰ ἀποφυτευόμενα ἀφ´ αὑτοῦ φέρει
[1, 10]	ἑνὶ ἢ ὀλίγοις συμβαῖνον αὐτῶν.	Ἔτι	τὸ ἐκ κολοβῶν κολοβὰ γίγνεσθαι·
[1, 11]	οἷον τρίχωσιν πολιῶν ἢ γενείου.	ἔτι	τοῖς ἄνωθεν γονεῦσιν ἐοίκασιν ἀφ´
[1, 12]	ὥστ´ ὀλίγον γίγνεται τὸ περίττωμα.	Ἔτι	τόπος συντήγματι μὲν οὐθεὶς ἀποδέδοται
[1, 15]	ὑφ´ ἑτέρου ὠχευμένη ᾖ καὶ	ἔτι	ὠχροῦ ὄντος, κατὰ τὸν ὕστερον
[1, 5]	σπέρμα συναθροισθέν, ἀλλ´ οὐχ ὡς	ἕτοιμον	ὂν εὐθὺς θιγοῦσιν ὥσπερ τοῖς
[1, 6]	εἴρηται, διά τε τὸ μὴ	εὖ	ἀλλὰ τὸ ἀναγκαῖον μόνον οὐκ
[1, 8]	δ´ ἐκτὸς τοῦ σώματος τόπος	εὔβλαπτος	καὶ ψυχρός. Οἱ δ´ ὄρχεις
[1, 12]	καὶ ἡ πιμελὴ περίττωμα δι´	εὐβοσίαν	ὑγιεινόν. Ἔνια δ´ ὅλως οὐδὲ
[1, 12]	σῶμα οἷον τῶν ἀνθρώπων ἐνίοις·	εὐεκτικοὶ	γὰρ ὄντες καὶ γιγνόμενοι πολύσαρκοι
[1, 12]	γὰρ ταύτης ἀπιούσης τὰ σώματ´	εὐημερεῖ	μᾶλλον. Ἔτι ὅταν συναπίῃ ἄλλα
[1, 6]	Διὸ ὄρχεις οὐκ ἔχουσιν ἀλλ´	εὐθεῖς	καὶ ἁπλοῦς τοὺς πόρους, οἷον
[1, 12]	περὶ αὐτὸ συμβαινόντων ἔσται μᾶλλον	εὐθεώρητον.	Βούλεται δὲ τοιοῦτον τὴν φύσιν
[1, 4]	ταῦρός τις μετὰ τὴν ἐκτομὴν	εὐθέως	ὀχεύσας ἐπλήρωσε διὰ τὸ μήπω
[1, 4]	σωφρονέστερα εἶναι, ὥσπερ ἐκεῖ οὐκ	εὐθυέντερα,	καὶ ἐνταῦθ´ ἕλικας ἔχουσιν οἱ
[1, 4]	τοῖς περὶ τὴν τροφὴν τὰ	εὐθυέντερα	λαβρότερα πρὸς τὴν ἐπιθυμίαν τὴν
[1, 14]	κεχωρισμένα ἀπὸ τοῦ αὐτοῦ μέρους	εὐθὺς	ἀπεκρίνετο οὔτε ἅμα ἐλθόντα εἰς
[1, 11]	τὸ προσελθόν, διὰ τί οὐκ	εὐθὺς	ἐξ ἀρχῆς τὸ σπέρμα τοιοῦτόν
[1, 8]	οὖν ἐντὸς ἔχουσι τοὺς ὄρχεις	εὐθὺς	ἐρηρεισμένοι εἰσὶν (ἅμα τοῖς πόροις)
[1, 7]	καὶ ἀμφοτέρων μετειλήφασιν. Τὰ δ´	εὐθὺς	ζῳοτοκοῦντα πάντα κάτω· οὐ γὰρ
[1, 7]	καὶ ἐν τοῖς ἐξ ἀρχῆς	εὐθὺς	ζῳοτοκοῦσιν. Διὸ καὶ τὴν ὑστέραν
[1, 5]	ἀλλ´ οὐχ ὡς ἕτοιμον ὂν	εὐθὺς	θιγοῦσιν ὥσπερ τοῖς ἰχθύσιν. Πάντα
[1, 13]	ἀποπέσῃ τὸ ἐναλειφθὲν τοῦ κονιάματος	εὐθύς·	ταὐτὸν γάρ ἐστι τὸ ἀπελθὸν
[1, 16]	ἧς ἐστι τὸ δημιουργούμενον. Καὶ	εὐθὺς	τὴν μὲν ἀθρόον ὑπάρχειν ἀναγκαῖον
[1, 15]	ὡς ἐνυπάρχον καὶ μόριον ὂν	εὐθὺς	τοῦ γιγνομένου σώματος, μιγνύμενον τῇ
[1, 10]	μορίων ἐλθεῖν. Ἔτι δὲ καὶ	εὔλογον	ἂν εἶναι δόξειεν, ὥσπερ καὶ
[1, 10]	σώματος ἢ οὐκ ἀπὸ παντός·	εὔλογον	γὰρ εἰ μὴ ἀπὸ παντός,
[1, 14]	ἐκεῖ διεχωρίζετο· ἀλλὰ συμβαίνει ὥσπερ	εὔλογον,	ἐπειδὴ τὸ μὲν ἄρρεν παρέχεται
[1, 13]	γίγνεσθαι τὰ ἔκγονα τοῖς γεννήσασιν	εὔλογον·	ὅμοιον γὰρ τὸ προσελθὸν πρὸς
[1, 1]	τεκνωσάντων εἶναι γένεσιν (τοῦτο δ´	εὐλόγως	ἀξιοῦμεν· φαίνεται γὰρ συμβαῖνον οὕτως
[1, 14]	δὲ φυσική. Ὥστε φανερὸν ὅτι	εὐλόγως	γίγνεται ἐκ τούτου ἡ γένεσις.
[1, 1]	τῶν ἐντόμων. Καὶ τοῦτο συμβέβηκεν	εὐλόγως·	εἰ γὰρ ὅσα μὴ γίγνεται
[1, 13]	αὐτὸν τρόπον τῷ σπέρματι. Ὥστ´	εὐλόγως	εἰς τὴν πιμελὴν (ἀνηλωμένης τῆς
[1, 17]	καὶ ἄρρεν. Καὶ ταῦτα πάντα	εὐλόγως	ἡ φύσις δημιουργεῖ. Τῆς μὲν
[1, 11]	ἀπὸ παντός; Ἀναξαγόρας μὲν γὰρ	εὐλόγως	φησὶ σάρκας ἐκ τῆς τροφῆς
[1, 12]	σύντηγμα, φαίνεται δὲ περίττωμα μᾶλλον.	Εὐλογώτερον	γὰρ ὅμοιον εἶναι τὸ προσιὸν
[1, 12]	καὶ ἀρρώστημα ὅταν αὐτῶν μὴ	εὐοδήσῃ	ἡ ἀποκάθαρσις. Καὶ ἔνιοι μὲν
[1, 12]	φύσιν ἀλλὰ ῥεῖ ὅπου ἂν	εὐοδήσῃ	τοῦ σώματος, τοῖς δὲ κατὰ
[1, 6]	μορίῳ λίαν μακροὶ ὄντες οὐκ	εὐσυνάρμοστοί	εἰσιν· ἐπεὶ οὖν οὐκ ἔχουσι
[1, 12]	καὶ ἄνδρες διὰ τὸ τοῖς	εὐτραφέσι	πεττόμενον τὸ περίττωμα γίγνεσθαι πιμελήν·
[1, 6]	δεχομένοις τὴν θάλατταν, εἰσὶ δὲ	εὔφθαρτοι	τοῦτο μὴ ποιοῦντες· οὔκουν δεῖ
[1, 8]	τοὺς ὄρχεις· οὐδὲ γὰρ τούτοις	εὐφυὲς	τὸ δέρμα πρὸς τὸ χωριστὸν
[1, 15]	θορόν· καὶ ὧν μὲν ἂν	ἐφάψηται,	γόνιμα ταῦτα γίγνεται τὰ ᾠά,
[1, 11]	ἀποφυτευθῆναι ἀπὸ τοῦ αὐτοῦ μεγέθους	ἔφερε	τὸν καρπόν, καὶ οὐκ ἀπὸ
[1, 7]	καὶ τὴν ὑστέραν τὰ τοιαῦτα	ἔχει	ἀνομοίαν καὶ τοῖς ζῳοτόκοις καὶ
[1, 4]	τὴν ἐπαναδίπλωσιν (ὃν δὲ τρόπον	ἔχει	αὕτη ἐκ τῶν ἱστοριῶν τῶν
[1, 2]	ἐναίμοις· τὰ μὲν γὰρ ὄρχεις	ἔχει	αὐτῶν τὰ δὲ τοὺς τοιούτους
[1, 9]	τοῖς περὶ τῶν μορίων λόγοις)	Ἔχει	δ´ ἡ θήλεια μὲν ὑστερικὸν
[1, 7]	αὕτη δ´ οὗ τὸ ἔργον.	Ἔχει	δὲ καὶ τὰ ζῳοτοκοῦντα πρὸς
[1, 3]	καὶ ἄρρεν, ὡς ἀρχῆς μεταπιπτούσης.	~Ἔχει	δὲ τὰ περὶ τοὺς ὄρχεις
[1, 7]	ᾠοτόκα εἶναι τελείων ᾠῶν ἄνω	ἔχει,	διὰ δὲ τὸ ζῳοτοκεῖν κάτω,
[1, 8]	ζῳοτοκεῖ ἐκτός, ταῦτα δ´ ἀμφοτέρως	ἔχει	διὰ τὸ μετειληφέναι ἀμφοτέρων καὶ
[1, 1]	λέγεται· μικρὰν γάρ τινα τοιαύτην	ἔχει	διαφοράν. Καὶ γὰρ ἐν τοῖς
[1, 13]	τελευταίας. Καὶ διὰ τοῦτο μεγάλην	ἔχει	δύναμιν καὶ γὰρ ἡ τοῦ
[1, 12]	τὴν ἀπὸ τῆς κινήσεως (συντήγματος	ἔχει	δύναμιν. Τὰ δὲ συντήγματα τῶν
[1, 14]	Ἔτι δὲ οὐδὲ τὰ τοιαῦτ´	ἔχει	ἐν τῷ σώματι μέρη εἰς
[1, 5]	τὸν συνδυασμὸν τὰ μὲν τετράποδα	ἔχει·	ἐνδέχεται γὰρ αὐτοῖς ἔχειν τοῖς
[1, 11]	ὥστ´ οὐδὲ τὸ μέρος ὃ	ἔχει	ἴδιον τό τε ἄρρεν καὶ
[1, 6]	δ´ ἐντός. ~Ὅσα δὲ μὴ	ἔχει,	καθάπερ εἴρηται, διά τε τὸ
[1, 3]	ᾠὰ τοὺς περιέχοντας ὑμένας ὑστερικοὺς	ἔχει.	Μάλιστα δὲ ἀδιόριστον ἐπὶ τῶν
[1, 3]	μόνον δύο σπερματικούς· τὰ δ´	ἔχει	μὲν ὄρχεις, ἐντὸς δ´ ἔχει
[1, 14]	ἐν τοῖς ἄλλοις· οὐ γὰρ	ἔχει	οὔτε τριχῶν πλῆθος κατὰ τὸ
[1, 7]	Οὔτε γὰρ τὰ ζῳοτοκοῦντα ὁμοίως	ἔχει	πάντα, ἀλλ´ ἄνθρωποι μὲν καὶ
[1, 7]	ἀπορήσειεν ἄν τις ὃν τρόπον	ἔχει·	πολλαὶ γὰρ ὑπεναντιώσεις ὑπάρχουσιν αὐτοῖς.
[1, 3]	Καὶ γὰρ ταῦτα πάντα ἐντὸς	ἔχει	πρὸς τῇ ὀσφύι τοὺς ὄρχεις
[1, 10]	τοῦ σώματος, περὶ τούτου πῶς	ἔχει	πρῶτον. Ἔστι δὲ σχεδὸν οἷς
[1, 9]	ἀκρίδων καὶ ὅσα μέγεθος αὐτῶν	ἔχει,	συνδυάζεσθαι πεφυκότων· τὰ γὰρ πλεῖστα
[1, 6]	οὖν αἰτίαν τὰ μὲν ὄρχεις	ἔχει	τὰ δ´ οὐκ ἔχει τῶν
[1, 11]	πολλὰ δὲ τὰ μὲν οὐκ	ἔχει,	τὰ δὲ καὶ ἀφέλοι τις
[1, 5]	ὥσπερ τοῖς ἰχθύσιν. Πάντα δ´	ἔχει	τὰ ζῳοτόκα τοὺς ὄρχεις ἐν
[1, 8]	καὶ ἐκτὸς ἐπὶ τῆς γαστρὸς	ἔχει	τὰς ὑστέρας, οἷον ἄνθρωπος καὶ
[1, 2]	ἐν τοῖς ἀναίμοις ὅσα αὐτῶν	ἔχει	ταύτην τὴν ἐναντίωσιν, διαφέρει δ´
[1, 13]	τὸν ὄγκον τὸν ἑαυτοῦ, ἢ	ἔχει	τινὰ δύναμιν ἐν ἑαυτῷ (τοῦτο
[1, 13]	τὸ αἴτιον τῆς γενέσεως ἢ	ἔχει	τινὰ ἕξιν καὶ ἀρχὴν κινήσεως
[1, 12]	ᾠόν· καὶ γὰρ ταῦτα ἤδη	ἔχει	τὸ ἐξ ἀμφοῖν. Σπέρμα δὲ
[1, 17]	ὡς μὲν γὰρ φυτὸν οὐκ	ἔχει	τὸ θῆλυ καὶ τὸ ἄρρεν
[1, 1]	τῶν δ´ ἀναίμων τὰ μὲν	ἔχει	τὸ θῆλυ καὶ τὸ ἄρρεν
[1, 4]	εἰρημένα μόρια τοῖς ζῴοις τοῦτον	ἔχει	τὸν τρόπον. Περὶ δὲ τῆς
[1, 10]	ὧν οὐκ ἐλέχθη πρότερον, τοῦτον	ἔχει	τὸν τρόπον· τῶν δ´ ὁμοιομερῶν
[1, 13]	τὴν ἔλλειψιν πρὸς τοὺς ἄρρενας	ἔχει	τοῦ σώματος φανεράν. Ἐπεὶ δὲ
[1, 3]	πάντα μὲν ἐν τῷ ἔμπροσθεν	ἔχει	τοὺς ὄρχεις, ἀλλ´ ἔνια αὐτῶν
[1, 6]	ἀλλὰ τὸ ἀναγκαῖον μόνον οὐκ	ἔχει	τοῦτο τὸ μόριον, καὶ διὰ
[1, 3]	ἔχει μὲν ὄρχεις, ἐντὸς δ´	ἔχει	τούτους πρὸς τῇ ὀσφύι κατὰ
[1, 8]	καὶ τῆς ὀχείας· οὐθὲν γὰρ	ἔχει	τούτων αἰδοῖον, καθάπερ εἴρηται πρότερον,
[1, 13]	κάθαρσιν. Ὁτὲ μὲν γὰρ οὐκ	ἔχει	τροφὴν οὐδ´ ὕλην ἐξ ἧς
[1, 6]	ὄρχεις ἔχει τὰ δ´ οὐκ	ἔχει	τῶν ζῴων εἴρηται. Περιπλέκονται δ´
[1, 3]	μὲν γὰρ ὅλως ὄρχεις οὐκ	ἔχει	τῶν τοιούτων ζῴων, οἷον τό
[1, 11]	ἀπὸ παντός τε ἀπέρχεται καὶ	ἔχει	ὑποδοχήν; ἀλλ´ ὡς ἔοικεν ἢ
[1, 7]	τὰ μὲν γὰρ ἔμβρυα βάρος	ἔχειν	ἀναγκαῖον καὶ κίνησιν, ὁ δὲ
[1, 5]	ὥστ´ ἐπεὶ τοῦτ´ οὐκ ἐνδέχεται	ἔχειν	ἀνάγκη καὶ ὄρχεις ἢ μὴ
[1, 8]	φολιδωτόν, τούτοις δ´ ἀναγκαῖον ἐντὸς	ἔχειν.	Διόπερ οἵ τε δελφῖνες καὶ
[1, 5]	ἀνάγκη καὶ ὄρχεις ἢ μὴ	ἔχειν	ἢ μὴ ἐνταῦθ´ ἔχειν· τοῖς
[1, 8]	τὸ δέρμα πρὸς τὸ χωριστὸν	ἔχειν	τὸ σκεπαστικὸν μόριον. Κεῖνται δὲ
[1, 12]	τὸ ἀποχωροῦν διὰ τὸ ὀλίγον	ἔχειν	τὸ σπερματικόν. Ἀλλὰ τοῖς πλείστοις
[1, 5]	μὴ ἔχειν ἢ μὴ ἐνταῦθ´	ἔχειν·	τοῖς γὰρ ἔχουσιν ἡ αὐτὴ
[1, 5]	τετράποδα ἔχει· ἐνδέχεται γὰρ αὐτοῖς	ἔχειν	τοῖς δ´ ὄρνισι καὶ τοῖς
[1, 7]	Τὰ δὲ σελάχη καὶ οἱ	ἔχεις	θύραζε μὲν ζῳοτοκοῦσιν, ἐν αὑτοῖς
[1, 7]	(μαλακόδερμα γὰρ ἕως ἂν αὔξησιν	ἔχῃ	ἐστίν) τὸ δ´ ὄστρακον γίγνεται
[1, 8]	καὶ ὁ ἐλέφας καὶ ὁ	ἐχῖνος	ἔχουσιν ἐντὸς τοὺς ὄρχεις· οὐδὲ
[1, 5]	ἢ ἔσω〉 ἢ ἔξω πλὴν	ἐχίνου·	οὗτος δὲ πρὸς τῇ ὀσφύι
[1, 1]	δὲ περὶ γενέσεως τὴν ἀρχὴν	ἐχομένην	τούτων τάξας. Τῶν δὴ ζῴων
[1, 10]	περὶ δὲ γάλακτος ἐν τοῖς	ἐχομένοις.	Τὰ μὲν γὰρ προΐεται φανερῶς
[1, 11]	θῆλυ τῆς γενέσεως. Περὶ οὗ	ἐχόμενόν	ἐστιν ἐπισκέψασθαι ἐπειδὴ φανερὸν ὅτι
[1, 15]	ἐκ τούτων φανερόν, περὶ ὧν	ἐχόμενόν	ἐστιν ἐπισκέψασθαι, (πῶς ποτε συμβάλλεται
[1, 11]	τοιούτοις πάθεσιν. Οὐ πάντως οὖν	ἔχον	αἷμα οὐδὲ σάρξ. Δῆλον τοίνυν
[1, 12]	ὅσα συνδυάζεσθαι πέφυκε, τὸ πρῶτον	ἔχον	ἀρχὴν γενέσεως, σπέρμα δὲ τὸ
[1, 2]	τῆς κινήσεως καὶ τῆς γενέσεως	ἔχον	τὴν ἀρχήν, τὸ δὲ θῆλυ
[1, 14]	ἡ πυετία τὸ τὴν ἀρχὴν	ἔχον	τὴν συνιστᾶσαν, οὕτω τὸ ἀπὸ
[1, 12]	τὸ ἐξ ἀμφοτέρων τὰς ἀρχὰς	ἔχον	τῶν συνδυασθέντων (οἷον τά τε
[1, 9]	τὰ ἄρρενα θορικοὺς οὐ φαίνονται	ἔχοντα.	Ἀφίησι δὲ ὡς ἐπὶ τὸ
[1, 4]	μὲν οὖν ὀχεύουσι τὰ ἐντὸς	ἔχοντα·	καὶ γὰρ τὰ ἐκτὸς ἔχοντα
[1, 7]	κύνες καὶ πάντα τὰ τρίχας	ἔχοντα,	καὶ τῶν ἐνύδρων δὲ δελφῖνές
[1, 4]	ὄρχεις πόρους δὲ μόνον ἢ	ἔχοντα	μὲν ἐντὸς δ´ ἔχοντα, πάντα
[1, 11]	καὶ ταῦτα γίγνεται τὴν αὐτὴν	ἔχοντα	μορφήν. Ἔτι πότερον ἀπὸ τῶν
[1, 5]	μὲν οὖν αἰτίαν ἔχουσι τὰ	ἔχοντα	ὄρχεις εἴρηται, καὶ δι´ ἣν
[1, 4]	τροφῆς, οὕτω καὶ τὰ μὴ	ἔχοντα	ὄρχεις πόρους δὲ μόνον ἢ
[1, 4]	ἔχοντα· καὶ γὰρ τὰ ἐκτὸς	ἔχοντα	οὐ πρότερον τὸ σπέρμα ἀφίησι
[1, 11]	ἀδύνατον· οὔτε γὰρ μὴ ψυχὴν	ἔχοντα	οὔτε μὴ ζωήν τινα δύναιτ´
[1, 4]	ἢ ἔχοντα μὲν ἐντὸς δ´	ἔχοντα,	πάντα ταχύτερα πρὸς τὴν ἐνέργειαν
[1, 9]	ἐπιβαίνειν ἐμποδίζει τὰ οὐραῖα μακρὰν	ἔχοντα	τὴν ἀπάρτησιν τῶν πτερυγίων. Ἔχουσι
[1, 4]	γάρ εἰσι συνδυαζόμενοι καὶ πλήρεις	ἔχοντες	θοροῦ τοὺς πόρους. Λείπεται τοίνυν
[1, 16]	τῷ σπέρματι ὡς ὀργάνῳ καὶ	ἔχοντι	κίνησιν ἐνεργείᾳ, ὥσπερ ἐν τοῖς
[1, 10]	τύπον τῆς οὐλῆς, καὶ στίγμα	ἔχοντος	ἐν τῷ βραχίονι τοῦ πατρὸς
[1, 6]	ἐπὶ τῶν μέγα τὸ αἰδοῖον	ἐχόντων·	ἀγονώτεροι γάρ εἰσι τῶν μετριαζόντων
[1, 3]	δεχομένων τὸν ἀέρα καὶ πνεύμονα	ἐχόντων.	Καὶ γὰρ ταῦτα πάντα ἐντὸς
[1, 8]	τῶν ἀρρένων πόροι, καὶ τῶν	ἐχόντων	καὶ τῶν μὴ ἐχόντων ὄρχεις,
[1, 14]	ὅσοις μὲν οὖν τῶν ζωὴν	ἐχόντων	μὴ κεχώρισται τὸ θῆλυ καὶ
[1, 8]	τῶν ἐχόντων καὶ τῶν μὴ	ἐχόντων	ὄρχεις, ταῖς τῶν ᾠοτόκων ὑστέραις·
[1, 7]	τῶν ἄλλων τῶν ἀνάλογον τούτοις	ἐχόντων	τὴν φύσιν, καὶ ἐν φυτοῖς
[1, 14]	γίγνεσθαι κάθαρσιν μήτε τῶν αἷμα	ἐχόντων	τοῖς εἰρημένοις, (τοῖς κάτω ἔχουσι
[1, 10]	τὰ ἐπίκτητα· οὐλάς τε γὰρ	ἐχόντων	τῶν γεννησάντων ἤδη τινὲς ἔσχον
[1, 8]	ἐστι καὶ ἐν τοῖς μὴ	ἔχουσι	γεννητικὸν αἰδοῖον τῷ τῆς ξηρᾶς
[1, 9]	ἔχοντα τὴν ἀπάρτησιν τῶν πτερυγίων.	Ἔχουσι	δ´ οἱ μὲν ἄρρενες λεπτοὺς
[1, 6]	ὄφεις ὀχεύονται περιελιττόμενοι ἀλλήλοις, οὐκ	ἔχουσι	δ´ ὄρχεις οὐδ´ αἰδοῖον ὥσπερ
[1, 3]	καὶ τῶν ἰχθύων οἱ ζῳοτοκοῦντες.	Ἔχουσι	δὲ δικρόας καὶ τὰ μαλακόστρακα
[1, 17]	συμβαίνει καὶ ἐν τοῖς κεχωρισμένον	ἔχουσι	ζῴοις τὸ θῆλυ καὶ τὸ
[1, 7]	τῶν τετραπόδων. Οὐ μὴν ἀλλ´	ἔχουσι	καὶ αὗται αἱ ὑπεναντιώσεις κατὰ
[1, 7]	καὶ γὰρ πρὸς τῷ ὑποζώματι	ἔχουσι	καὶ κάτω παρήκουσαν πάντα τὰ
[1, 14]	ἐχόντων τοῖς εἰρημένοις, (τοῖς κάτω	ἔχουσι	καὶ μὴ ᾠοτοκοῦσιν) αἰτία ἡ
[1, 8]	εἴρηται πρότερον, ἀπηρτημένον. Ὁμοίως δ´	ἔχουσι	καὶ οἱ τῶν ἀρρένων πόροι,
[1, 8]	τῶν κητωδῶν ὄρχεις ἔχουσιν ἐντὸς	ἔχουσι,	καὶ τὰ ᾠοτόκα καὶ τετράποδα
[1, 8]	τούτων τοῖς τε τὰς ὑστέρας	ἔχουσι	κάτω καὶ τοῖς πρὸς τῷ
[1, 8]	πόροι ἔχουσιν· ἀλλὰ τοὺς ὄρχεις	ἔχουσι	κεκρυμμένους ὑπὸ τὸ περὶ τὴν
[1, 6]	εὐσυνάρμοστοί εἰσιν· ἐπεὶ οὖν οὐκ	ἔχουσι	μόρια οἷς περιλήψονται, ἀντὶ τούτου
[1, 8]	Διότι δὲ τὰς μὲν ὑστέρας	ἔχουσι	πάντα ἐντός, τοὺς δ´ ὄρχεις
[1, 11]	οὐθὲν ἀπέρχεται. Ἔνια δ´ οὐκ	ἔχουσί	πω ὅταν γεννῶσιν, οἷον τρίχωσιν
[1, 8]	ἐν φανερῷ εἰσιν οἱ ὄρχεις	ἔχουσι	σκέπην δερματικὴν τὴν καλουμένην ὀσχέαν·
[1, 5]	Δι´ ἣν μὲν οὖν αἰτίαν	ἔχουσι	τὰ ἔχοντα ὄρχεις εἴρηται, καὶ
[1, 3]	ἄρρεσι δύο πᾶσιν· ταύτας δ´	ἔχουσι	τὰ μὲν πρὸς τοῖς ἄρθροις,
[1, 8]	ἣν μὲν οὖν αἰτίαν ὑπεναντίως	ἔχουσι	τὰ περὶ τὰς ὑστέρας ἐνίοις
[1, 14]	ἕτερον, ἐν δὲ τοῖς κεχωρισμένας	ἔχουσι	τὰς δυνάμεις καὶ τὰ σώματα
[1, 8]	γαστρὶ ἀλλὰ πρὸς τῇ ὀσφύι	ἔχουσι	τὰς ὑστέρας· οὔτε γὰρ ἐμποδίζει
[1, 9]	γαστέρα κύτος. ~Πῶς μὲν οὖν	ἔχουσι	τῇ θέσει περὶ τὰ μόρια
[1, 8]	δερματικήν) οἷον τοῖς τ´ ἰχθυῶδες	ἔχουσι	τὸ δέρμα καὶ τοῖς φολιδωτόν,
[1, 8]	στάσιν. Τοῖς μὲν οὖν ἐντὸς	ἔχουσι	τοὺς ὄρχεις εὐθὺς ἐρηρεισμένοι εἰσὶν
[1, 8]	ἡ ὑγρὰ τούτοις πᾶσιν. Διὸ	ἔχουσιν	αἰδοῖα τὰ τοιαῦτα πάντα καὶ
[1, 6]	προΐεσθαι πεπεμμένον. Διὸ ὄρχεις οὐκ	ἔχουσιν	ἀλλ´ εὐθεῖς καὶ ἁπλοῦς τοὺς
[1, 14]	δ´ (οὐδὲ τοῖς αἷμα μὴ	ἔχουσιν	ἀλλὰ τὸ ἀνάλογον· ὅπερ γὰρ
[1, 8]	καὶ τοῖς δελφῖσιν οἱ πόροι	ἔχουσιν·	ἀλλὰ τοὺς ὄρχεις ἔχουσι κεκρυμμένους
[1, 8]	πᾶσι τοῖς ᾠοτόκοις καὶ τοῖς	ἔχουσιν	αὐτῶν κύστιν, οἷον ταῖς χελώναις·
[1, 7]	τῶν ἄλλων ὑστερῶν, ὃν τρόπον	ἔχουσιν,	ἔκ τε τῶν ἀνατομῶν τεθεωρηκέναι
[1, 3]	ἐντόμων εἰσὶν ἐν τοῖς μέγεθος	ἔχουσιν·	ἐν δὲ τοῖς ἐλάττοσιν ἄδηλοι
[1, 8]	καὶ ὅσα τῶν κητωδῶν ὄρχεις	ἔχουσιν	ἐντὸς ἔχουσι, καὶ τὰ ᾠοτόκα
[1, 8]	ὁ ἐλέφας καὶ ὁ ἐχῖνος	ἔχουσιν	ἐντὸς τοὺς ὄρχεις· οὐδὲ γὰρ
[1, 5]	δὲ τοῖς γε τοὺς ὄρχεις	ἔχουσιν	ἔξω διὰ τῆς κινήσεως θερμαινομένου
[1, 12]	ἥκιστα· ἢ γὰρ ὅλως οὐκ	ἔχουσιν	ἢ οὐ γόνιμον διὰ τὸ
[1, 5]	μὴ ἐνταῦθ´ ἔχειν· τοῖς γὰρ	ἔχουσιν	ἡ αὐτὴ θέσις ἀμφοτέρων αὐτῶν.
[1, 17]	δὲ πάμπαν μικρᾶς. Αἴσθησιν γὰρ	ἔχουσιν,	ἡ δ´ αἴσθησις γνῶσίς τις.
[1, 4]	οὐκ εὐθυέντερα, καὶ ἐνταῦθ´ ἕλικας	ἔχουσιν	οἱ πόροι πρὸς τὸ μὴ
[1, 4]	νῦν δ´ οὔθ´ οἱ ὄφεις	ἔχουσιν	ὄρχεις οὔθ´ οἱ ἰχθύες· ὠμμένοι
[1, 3]	πόρον ὥσπερ ἐν τοῖς μὴ	ἔχουσιν	ὄρχεις, συνάπτοντας εἰς ἓν καθάπερ
[1, 6]	ὥρας τὸ σπέρμα πεττόμενον ἀθρόον	ἔχουσιν	ὥστε μὴ ἐν τῷ θιγγάνειν
[1, 4]	χρόνος οὗτος παρέλθῃ οὕτω μικροὺς	ἔχουσιν	ὥστε σχεδὸν ἀδήλους εἶναι, περὶ
[1, 11]	καθάπερ Ἐμπεδοκλῆς λέγει· ἐν δ´	ἐχύθη	καθαροῖσι· τὰ μὲν τελέθουσι γυναῖκες,
[1, 8]	τοῦ σπέρματος πέψιν· ἀδύνατον γὰρ	ἐψυγμένους	καὶ πεπηγότας ἀνασπᾶσθαι καὶ προΐεσθαι
[1, 6]	ἐπίστασις ἐγίγνετο περὶ τοὺς ὄρχεις	ἐψύχετ´	ἂν ἡ γονὴ διὰ τὴν
[1, 17]	συνδυαζόμενα τῶν ἐντόμων· τὰ δ´	ἕως	ἂν ἀποπέμψῃ τι τῶν ἐπεισάκτων
[1, 15]	λαμβάνει γὰρ τροφὴν τὸ ᾠὸν	ἕως	ἂν αὐξάνηται. Τὸ δ´ αὐτὸ
[1, 7]	σώζεσθαι σκληρόδερμα εἶναι (μαλακόδερμα γὰρ	ἕως	ἂν αὔξησιν ἔχῃ ἐστίν) τὸ
[1, 17]	σπέρμα πολὺν χρόνον συμπεπλέχθαι πέφυκεν	ἕως	ἂν συστήσῃ τὸ κύημα, οἷον