Livre, chapitre
[1, 0]	~ΑΡΙΣΤΟΤΕΛΟΥΣ ΠΕΡΙ ΖΩΙΩΝ ΓΕΝΕΣΕΩΣ	Α.	~(Ἐπεὶ δὲ περὶ τῶν ἄλλων
[1, 4]	πρὸς τὴν ἐνέργειαν τῶν συνδυασμῶν.	Ἃ	δὲ δεῖ σωφρονέστερα εἶναι, ὥσπερ
[1, 7]	τῶν ᾠοτόκων τέλεια ᾠὰ τίκτουσιν,	ἃ	δεῖ πρὸς τὸ σώζεσθαι σκληρόδερμα
[1, 8]	ἄρρενα καὶ τὰ θήλεα καθ´	ἃ	ἐκκρίνεται τὸ περίττωμα τὸ ὑγρὸν
[1, 14]	ἐν τῷ σώματι μέρη εἰς	ἃ	τρέπεται ἡ περίττωσις ὥσπερ ἐν
[1, 17]	δὲ φυτὸν ἢ λίθον θαυμάσιον·	ἀγαπητὸν	γὰρ ἂν δόξειε καὶ ταύτης
[1, 15]	ᾠά, ὧν δ´ ἂν μή,	ἄγονα,	ὡς οὐκ εἰς τὸ ποσὸν
[1, 14]	ἔστιν ἡ γυνὴ ὥσπερ ἄρρεν	ἄγονον·	ἀδυναμίᾳ γάρ τινι τὸ θῆλύ
[1, 12]	νοσώδεις, διὸ ἐνίων γε καὶ	ἄγονόν	ποτε γίγνεται τὸ ἀποχωροῦν διὰ
[1, 14]	τῆς ἡλικίας ὄντων, καὶ τῶν	ἀγόνων	ἀνδρῶν· γίγνεται γὰρ πᾶσι τούτοις
[1, 11]	γυναῖκες καὶ ἄνδρες, ὥσπερ ἐξ	ἀγόνων	γόνιμοι οὕτω καὶ ἐκ θηλυτόκων
[1, 6]	τῶν μέγα τὸ αἰδοῖον ἐχόντων·	ἀγονώτεροι	γάρ εἰσι τῶν μετριαζόντων διὰ
[1, 12]	καλοῦσιν) Καὶ οἱ πίονες δὲ	ἀγονώτεροι	φαίνονται εἶναι τῶν μὴ πιόνων,
[1, 3]	ἔχουσιν· ἐν δὲ τοῖς ἐλάττοσιν	ἄδηλοι	διὰ μικρότητα τοῦ σώματος. ~Τὰ
[1, 9]	(τούτων δὲ περὶ μὲν πάντων	ἄδηλον,	τὰ δὲ πλεῖστα ὅτι οὐ
[1, 10]	ἔντομα καὶ τὰ μαλάκια ποτέρως	ἄδηλον.	Ὥστε τοῦτο θεωρητέον πότερον πάντα
[1, 4]	οὕτω μικροὺς ἔχουσιν ὥστε σχεδὸν	ἀδήλους	εἶναι, περὶ δὲ τὴν ὀχείαν
[1, 13]	ἀεὶ ὠχρόν τέ ἐστι καὶ	ἀδηλόφλεβον,	καὶ τὴν ἔλλειψιν πρὸς τοὺς
[1, 9]	γὰρ ἴσχει τὸ μὲν πρῶτον	ἀδιόριστον,	ἔπειτα διακρινόμενον γίγνεται πολλὰ καὶ
[1, 3]	ὑμένας ὑστερικοὺς ἔχει. Μάλιστα δὲ	ἀδιόριστον	ἐπὶ τῶν πολυπόδων ἐστίν, ὥστε
[1, 13]	προσώπου ἢ ὅλου τοῦ ζῴου	ἀδιορίστως	χεὶρ ἢ πρόσωπον ἢ ὅλον
[1, 14]	ἡ γυνὴ ὥσπερ ἄρρεν ἄγονον·	ἀδυναμίᾳ	γάρ τινι τὸ θῆλύ ἐστι
[1, 12]	ἐκ τῶν ἀφροδισιασμῶν ἔκλυσις καὶ	ἀδυναμία	μᾶλλον διὰ τὴν εἰρημένην αἰτίαν.
[1, 12]	μὲν τῷ κάμνειν διὰ τὴν	ἀδυναμίαν,	ἐν δὲ τῷ γήρᾳ διὰ
[1, 12]	τοῦ πάθους. Καὶ γὰρ δι´	ἀδυναμίαν	οὐ πέττουσι καὶ διὰ δύναμιν
[1, 12]	διὰ δύναμιν τὰ δὲ δι´	ἀδυναμίαν·	{πολὺ γὰρ καὶ ἄχρηστον περίττωμα
[1, 11]	πρὸς τούτοις ἄλλα συμβαίνει λέγειν	ἀδύνατα.	Πρῶτον μὲν οὖν ὅτι οὐθὲν
[1, 8]	πρὸς τὴν τοῦ σπέρματος πέψιν·	ἀδύνατον	γὰρ ἐψυγμένους καὶ πεπηγότας ἀνασπᾶσθαι
[1, 11]	οὕτω τούτοις ἐν τῷ σώματι.	Ἀδύνατον	γὰρ συνεχῆ τὰ μόρια γίγνεσθαι
[1, 11]	Ὥσπερ γὰρ καὶ μεγάλα ὄντ´	ἀδύνατον	διεσπασμένα σώζεσθαι καὶ ἔμψυχα εἶναι,
[1, 7]	οὐδὲ διττογονεῖ. Πρὸς δὲ τούτοις	ἀδύνατον	ζῷα γίγνεσθαι πρὸς τῷ ὑποζώματι·
[1, 11]	Ἐν δὲ ταῖς ὑστέραις χωρίζεσθαι	ἀδύνατον·	ἤδη γὰρ ὥσπερ ἀπὸ ζῴου,
[1, 11]	φησιν, τοῦτο δὲ φανερὸν ὅτι	ἀδύνατον·	οὔτε γὰρ μὴ ψυχὴν ἔχοντα
[1, 11]	οὐδὲ σάρξ. Δῆλον τοίνυν ὅτι	ἀδύνατον	τὸ ἀπελθὸν εἶναι συνώνυμον τοῖς
[1, 11]	ἀλλήλων συνουσίας. Ἀλλὰ καὶ τοῦτ´	ἀδύνατον.	Ὥσπερ γὰρ καὶ μεγάλα ὄντ´
[1, 12]	Εἰ δέ γ´ ἦν σύντηξις,	ἀεὶ	ἔβλαπτεν ἄν· νῦν δ´ οὐ
[1, 1]	ἄπειρον ἀτελές, ἡ δὲ φύσις	ἀεὶ	ζητεῖ τέλος. Ὅσα δὲ μὴ
[1, 12]	ἀποχώρησιν. Ἔτι ἡ μὲν σύντηξις	ἀεὶ	νοσώδης, ἡ δὲ τοῦ περιττώματος
[1, 16]	τὸ πρῶτον, τὴν δ´ ἐπιγίγνεσθαι	ἀεὶ	τῆς ὕλης ἵν´ αὐξάνηται τὸ
[1, 13]	γυνὴ τῶν ζῴων. Διόπερ ἐπιδηλοτάτως	ἀεὶ	ὠχρόν τέ ἐστι καὶ ἀδηλόφλεβον,
[1, 3]	ᾠοτοκοῦντα τετράποδα τῶν δεχομένων τὸν	ἀέρα	καὶ πνεύμονα ἐχόντων. Καὶ γὰρ
[1, 12]	καὶ μαστοί· εἰς τούτους γὰρ	ἀθροίζεται	καὶ συρρεῖ. Καὶ μαρτύρια τὰ
[1, 6]	τῆς ὥρας τὸ σπέρμα πεττόμενον	ἀθρόον	ἔχουσιν ὥστε μὴ ἐν τῷ
[1, 16]	δημιουργούμενον. Καὶ εὐθὺς τὴν μὲν	ἀθρόον	ὑπάρχειν ἀναγκαῖον ἐξ ἧς συνίσταται
[1, 3]	ἱστορίαις ταῖς περὶ τῶν ζῴων.	Αἱ	δ´ ὑστέραι πᾶσι μέν εἰσι
[1, 9]	μὲν ἄρρενες λεπτοὺς πόρους θορικούς,	αἱ	δὲ θήλειαι ὑστέρας ὑμενώδεις παρὰ
[1, 7]	σαρκώδεις εἰσὶν αἱ τοιαῦται πᾶσαι,	αἱ	δὲ πρὸς τῷ ὑποζώματι ὑμενώδεις.
[1, 16]	δὲ ἀφ´ ὧν τὸ αὐτό,	αἱ	δὲ χεῖρες τὰ ὄργανα, τὰ
[1, 17]	δὲ τοῖς φυτοῖς μεμιγμέναι αὗται	αἱ	δυνάμεις εἰσί, καὶ οὐ κεχώρισται
[1, 13]	συμβῇ τι τούτων χείρους γίγνονται	αἱ	καθάρσεις ὡς μεθισταμένης εἰς ταῦτα
[1, 14]	ὀρεύς, οὐ μὴν ἐπιπολάζουσί γε	αἱ	καθάρσεις ὥσπερ ἀνθρώποις. Δι´ ἀκριβείας
[1, 2]	μόρια ὄντα τοῦ μὲν θήλεος	αἱ	καλούμεναι ὑστέραι τοῦ δ´ ἄρρενος
[1, 9]	ψύλλαι καὶ αἱ μυῖαι καὶ	αἱ	κανθαρίδες, τὰ δ´ οὔτ´ ἐκ
[1, 16]	ἀλλὰ μόλις αὐτῆς προσεδρευούσης ἰσχύουσιν	αἱ	κινήσεις, καὶ ἔοικε τοῖς πλάττουσιν,
[1, 14]	τὴν γένεσιν ἔστιν ὅτε ἀναλύονται	αἱ	κοιλίαι διὰ τὸ ἀποκρίνεσθαι περίττωμα
[1, 9]	οἷον αἵ τε ψύλλαι καὶ	αἱ	μυῖαι καὶ αἱ κανθαρίδες, τὰ
[1, 11]	οὔτε τῷ γένει διαφόρων, οἷον	αἱ	μυῖαι καὶ τὰ γένη τῶν
[1, 11]	ἀποδιδόασι γὰρ διὰ πολλῶν γενεῶν	αἱ	ὁμοιότητες, οἷον καὶ ἐν Ἤλιδι
[1, 10]	μὴ γίγνεσθαι. Πρὸς δὲ τούτοις	αἱ	ὁμοιότητες πρὸς τοὺς γεννήσαντας· γίγνονται
[1, 12]	ἐστιν) ἐνίων δ´ ἔξω οἷον	αἱ	τέχναι τῶν δημιουργουμένων καὶ ὁ
[1, 7]	ἰσχυροτέρας εἶναι, διὸ σαρκώδεις εἰσὶν	αἱ	τοιαῦται πᾶσαι, αἱ δὲ πρὸς
[1, 3]	ὅμοιος ὤν. Δικρόαι δὲ καὶ	αἱ	τῶν ἐντόμων εἰσὶν ἐν τοῖς
[1, 14]	αἵ τ´ ἄλλαι αἱμορροΐδες καὶ	αἱ	τῶν καταμηνίων· καὶ γὰρ αὕτη
[1, 7]	μὴν ἀλλ´ ἔχουσι καὶ αὗται	αἱ	ὑπεναντιώσεις κατὰ λόγον. Πρῶτον μὲν
[1, 7]	δυστοκοῦσιν. Καὶ κεναὶ δ´ οὖσαι	αἱ	ὑστέραι ἄνω προσιστάμεναι πνίγουσιν· καὶ
[1, 14]	οὐδὲ τούτοις πᾶσιν ἀλλ´ ὅσων	αἱ	ὑστέραι μὴ πρὸς τῷ ὑποζώματί
[1, 8]	τὰ ἔμβρυα ἐν τοῖς προσθίοις	αἱ	ὑστέραι τοῖς δ´ ᾠοτόκοις πρὸς
[1, 8]	δὲ καὶ τῇ θέσει ὑπεναντίως	αἱ	ὑστέραι τοῖς τε ζῳοτοκοῦσιν ἐν
[1, 4]	πρόσκεινται καθάπερ τὰς λαιὰς προσάπτουσιν	αἱ	ὑφαίνουσαι τοῖς ἱστοῖς ἀφαιρουμένων (γὰρ
[1, 14]	διάρροια οὕτως ἐν ταῖς φλεψὶν	αἵ	τ´ ἄλλαι αἱμορροΐδες καὶ αἱ
[1, 9]	καθάπερ ἐπὶ τῶν ἐναίμων, οἷον	αἵ	τε ἀκρίδες καὶ οἱ τέττιγες
[1, 3]	μὲν πρὸς τοῖς ἄρθροις, καθάπερ	αἵ	τε γυναῖκες καὶ πάντα τὰ
[1, 9]	ὑγρῶν, τὰ δὲ ξηρῶν, οἷον	αἵ	τε ψύλλαι καὶ αἱ μυῖαι
[1, 12]	περὶ τὰς τραγώσας ἀμπέλους πάθος	αἳ	διὰ τὴν τροφὴν ἐξυβρίζουσιν (ἐπεὶ
[1, 12]	φέρει σπέρμα οἷον ἰτέα καὶ	αἴγειρος.	Εἰσὶ μὲν οὖν καὶ ἕτεραι
[1, 12]	καὶ τοῖς σπερματικοῖς ὑστέραι καὶ	αἰδοῖα	καὶ μαστοί· εἰς τούτους γὰρ
[1, 8]	ὑγρὰ τούτοις πᾶσιν. Διὸ ἔχουσιν	αἰδοῖα	τὰ τοιαῦτα πάντα καὶ τὰ
[1, 3]	δελφίς, καὶ οὐ πόρους ἀλλ´	αἰδοῖον	ἀπὸ τούτων περαῖνον εἰς τὸ
[1, 6]	καὶ ἐπὶ τῶν μέγα τὸ	αἰδοῖον	ἐχόντων· ἀγονώτεροι γάρ εἰσι τῶν
[1, 8]	ὀχείας· οὐθὲν γὰρ ἔχει τούτων	αἰδοῖον,	καθάπερ εἴρηται πρότερον, ἀπηρτημένον. Ὁμοίως
[1, 6]	οὐδ´ αἰδοῖον ὥσπερ εἴρηται πρότερον,	αἰδοῖον	μὲν ὅτι οὐδὲ σκέλη, ὄρχεις
[1, 8]	ἐν τοῖς μὴ ἔχουσι γεννητικὸν	αἰδοῖον	τῷ τῆς ξηρᾶς τροφῆς, πᾶσι
[1, 6]	οὐκ ἔχουσι δ´ ὄρχεις οὐδ´	αἰδοῖον	ὥσπερ εἴρηται πρότερον, αἰδοῖον μὲν
[1, 5]	διὰ τῆς κινήσεως θερμαινομένου τοῦ	αἰδοίου	προέρχεται τὸ σπέρμα συναθροισθέν, ἀλλ´
[1, 8]	εἰς ἓν πρὸς τὸν τοῦ	αἰδοίου	τόπον. Ὁμοίως δὲ καὶ τοῖς
[1, 5]	ἀσκελῆ εἶναι, τὴν δὲ τοῦ	αἰδοίου	φύσιν ἠρτῆσθαι ἐντεῦθεν καὶ τῇ
[1, 11]	εἴη μικρόν. Καὶ τὰ τῶν	αἰδοίων	πῶς; οὐ γὰρ ὅμοιον τὸ
[1, 11]	καὶ ἐν Ἤλιδι ἡ τῷ	Αἰθίοπι	συγγενομένη· οὐ γὰρ ἡ θυγάτηρ
[1, 11]	ἐγένετο ἀλλ´ ὁ ἐκ ταύτης	Αἰθίοψ.	Καὶ ἐπὶ τῶν φυτῶν δὲ
[1, 13]	καθάπερ τὸ σπέρμα, καὶ πεπεμμένον	αἷμα,	ἀλλ´ οὐ τὸν αὐτὸν τρόπον
[1, 13]	τροφῆς καὶ τῆς ἐσχάτης, ἤτοι	αἷμα	ἂν εἴη ἢ τὸ ἀνάλογον
[1, 11]	εἶναι συνώνυμον τοῖς μέρεσιν, οἷον	αἷμα	ἀπὸ (αἵματος ἢ σάρκα ἀπὸ
[1, 11]	μόνον εἴπερ μὴ ἐξ αἵματος	αἷμα	γίγνεται. Διὰ τί γὰρ οὐκ
[1, 11]	γ´ ἐξ ἑτέρου τινὸς ὄντος	αἷμα	γίγνεται οὐδ´ ἂν τῆς ὁμοιότητος
[1, 14]	ὅπερ γὰρ ἐν ἐκείνοις τὸ	αἷμα,	ἐν τούτοις ἑτέρα ὑπάρχει σύγκρισις.
[1, 14]	τούτοις γίγνεσθαι κάθαρσιν μήτε τῶν	αἷμα	ἐχόντων τοῖς εἰρημένοις, (τοῖς κάτω
[1, 14]	ὑστάτης (τοῦτο δ´ ἐστὶν ἢ	αἷμα	ἢ τὸ ἀνάλογον ἐν τοῖς
[1, 11]	ἐξ αὐτοῦ δυνατὸν εἶναι γίγνεσθαι	αἷμα	καὶ σάρκας, ἀλλὰ μὴ αὐτὸ
[1, 11]	μὴ αὐτὸ εἶναι ἐκεῖνο καὶ	αἷμα	καὶ σάρκας; οὐ γὰρ δὴ
[1, 14]	ᾠοτοκοῦσιν, ἔτι δ´ (οὐδὲ τοῖς	αἷμα	μὴ ἔχουσιν ἀλλὰ τὸ ἀνάλογον·
[1, 11]	πάθεσιν. Οὐ πάντως οὖν ἔχον	αἷμα	οὐδὲ σάρξ. Δῆλον τοίνυν ὅτι
[1, 13]	οὖν ἐστιν ἐσχάτη τροφὴ τὸ	αἷμα	τοῖς ἐναίμοις, τοῖς δ´ ἀναίμοις
[1, 13]	ἤδη προελήλυθεν, φανερὸν ὅτι τῆς	αἱματικῆς	ἂν εἴη περίττωμα τροφῆς τὸ
[1, 14]	αὕτη ἡ ἔκκρισις ἀλλὰ τοῖς	αἱματικοῖς,	καὶ οὐδὲ τούτοις πᾶσιν ἀλλ´
[1, 11]	ἀπιέναι μόνον εἴπερ μὴ ἐξ	αἵματος	αἷμα γίγνεται. Διὰ τί γὰρ
[1, 13]	πεφθὲν μὲν ἀλλοιότερον ἀποκρίνεται τοῦ	αἵματος,	ἄπεπτον δ´ ὄν, καὶ ὅταν
[1, 13]	ἡ τοῦ καθαροῦ καὶ ὑγιεινοῦ	αἵματος	ἀποχώρησις ἐκλυτικόν καὶ τὸ ὅμοια
[1, 11]	τοῖς μέρεσιν, οἷον αἷμα ἀπὸ	(αἵματος	ἢ σάρκα ἀπὸ σαρκός. Ἀλλὰ
[1, 13]	οὔτ´ ἐκ τῶν ῥινῶν ῥύσις	αἵματος	οὔτε τι ἄλλο μὴ τῶν
[1, 13]	τι. Ἐπεὶ δ´ ἐκ τοῦ	αἵματος	πεττομένου καὶ μεριζομένου πως γίγνεται
[1, 13]	πλεονάκις χρώμενος τῷ ἀφροδισιάζειν ἐνίοις	αἱματῶδες	ἤδη προελήλυθεν, φανερὸν ὅτι τῆς
[1, 13]	τὴν ἐν τῷ θήλει γιγνομένην	αἱματώδη	(ἀπόκρισιν περίττωμα εἶναι. Γίγνεται δὲ
[1, 13]	τοιοῦτον δ´ ὂν ἀναγκαῖον εἶναι	αἱματώδους	ὑγρότητος πλῆθος, ἀσθενέστερον δὲ τὸ
[1, 13]	γὰρ ἐπὶ τὸ πολὺ οὔθ´	αἱμορροΐδες	γίγνονται ταῖς γυναιξὶν οὔτ´ ἐκ
[1, 14]	ταῖς φλεψὶν αἵ τ´ ἄλλαι	αἱμορροΐδες	καὶ αἱ τῶν καταμηνίων· καὶ
[1, 14]	τῶν καταμηνίων· καὶ γὰρ αὕτη	αἱμορροΐς	ἐστιν, ἀλλ´ ἐκεῖναι μὲν διὰ
[1, 14]	καὶ ἀρρενωποῖς. Τὸ δὲ πλῆθος	αἷς	γίγνεται ἐνίοτε οὐ κατὰ σπέρματος
[1, 9]	ἔνθεν καὶ ἔνθεν ἐσχισμένας ἐν	αἷς	ἐγγίγνεται τὸ ᾠόν. Τὰ δὲ
[1, 17]	καὶ μὴ ὄν. Διαφέρει δ´	αἰσθήσει	τὰ ζῷα τῶν ζώντων μόνον.
[1, 17]	ἐλάττονος τὰ δὲ πάμπαν μικρᾶς.	Αἴσθησιν	γὰρ ἔχουσιν, ἡ δ´ αἴσθησις
[1, 2]	ἕτερον ἑκάτερον, κατὰ δὲ τὴν	αἴσθησιν	μορίοις τισίν· κατὰ μὲν τὸν
[1, 2]	ὅπερ καὶ φαίνεται κατὰ τὴν	αἴσθησιν.	Τοιαῦτα δὲ τυγχάνει μόρια ὄντα
[1, 17]	Αἴσθησιν γὰρ ἔχουσιν, ἡ δ´	αἴσθησις	γνῶσίς τις. Ταύτης δὲ τὸ
[1, 14]	κάτω ἔχουσι καὶ μὴ ᾠοτοκοῦσιν)	αἰτία	ἡ ξηρότης τῶν σωμάτων, ὀλίγον
[1, 11]	κολοβῶν γίγνεσθαι κολοβὰ ἡ αὐτὴ	αἰτία	καὶ διὰ τί ὅμοια τοῖς
[1, 1]	τὴν ἕνεκά του· ὑπόκεινται γὰρ	αἰτίαι	τέτταρες, τό τε οὗ ἕνεκα
[1, 12]	Εἰσὶ μὲν οὖν καὶ ἕτεραι	αἰτίαι	τούτου τοῦ πάθους. Καὶ γὰρ
[1, 11]	καὶ δι´ ἄλλην τινὰ τοιαύτην	αἰτίαν.	Δῆλον τοίνυν, εἰ τοῦτο θήσομεν
[1, 5]	ὀσφύι μόνος διὰ τὴν αὐτὴν	αἰτίαν	δι´ ἥνπερ καὶ οἱ ὄρνιθες·
[1, 11]	ὅμοια εἶναι ἀλλὰ δι´ ἄλλην	αἰτίαν;	εἰ δ´ ἀπὸ τῶν ἀνομοιομερῶν
[1, 8]	ἀσύμμετρον εἶναι περιλαβεῖν, καὶ ταύτην	αἰτίαν	εἶναι πᾶσι τούτοις πρὸς ταῖς
[1, 1]	τίνα τρόπον διὰ τὴν τοιαύτην	αἰτίαν	ἐστὶν ἕκαστον, λέγω δὲ ταύτην
[1, 12]	ἀδυναμία μᾶλλον διὰ τὴν εἰρημένην	αἰτίαν.	Ἔτι οὐκ ἐνυπάρχει σπέρμα οὔτ´
[1, 5]	ἀκάνθας. Δι´ ἣν μὲν οὖν	αἰτίαν	ἔχουσι τὰ ἔχοντα ὄρχεις εἴρηται,
[1, 11]	τεκνώσασιν· περὶ ὧν ὕστερον τὴν	αἰτίαν	θεωρητέον· τὸ γὰρ πρόβλημα τοῦτ´
[1, 8]	ἀναγκαίων. Διὰ τὴν αὐτὴν δ´	αἰτίαν	καὶ ὁ ἐλέφας καὶ ὁ
[1, 14]	θήλει μεριζόμενον. Δι´ ἣν δ´	αἰτίαν	μερίζεται ἔνθα μὲν εἰς πλείω
[1, 9]	γενέσεως χάριν ἢ δι´ ἄλλην	αἰτίαν	οὐθὲν ὦπταί πω. Τῶν δ´
[1, 5]	ὄρχεις εἴρηται, καὶ δι´ ἣν	αἰτίαν	τὰ μὲν ἔξω τὰ δ´
[1, 6]	μακράν. Δι´ ἣν μὲν οὖν	αἰτίαν	τὰ μὲν ὄρχεις ἔχει τὰ
[1, 10]	εἰ μὴ πάντα, διὰ τίν´	αἰτίαν	τὰ μὲν τὰ δ´ οὔ·
[1, 8]	ὑστέρας. ~Δι´ ἣν μὲν οὖν	αἰτίαν	ὑπεναντίως ἔχουσι τὰ περὶ τὰς
[1, 1]	ὧν οὐθὲν διώρισται πρότερον, περὶ	αἰτίας	δὲ τῆς κινούσης τίς ἀρχή.
[1, 4]	εἴ τις μέλλει θεωρήσειν τὰς	αἰτίας	δι´ ἅς εἰσιν, ἀνάγκη λαβεῖν
[1, 9]	τὴν γένεσιν καὶ διὰ τίνας	αἰτίας	εἴρηται. Τῶν δ´ ἄλλων ζῴων
[1, 11]	ἀπὸ παντὸς ἢ μὴ τῆς	αἰτίας	οὔσης ἀλλ´ ἐν τῷ σύμμετρον
[1, 11]	οὐ τὸ ἀπὸ παντὸς ἀπιέναι	αἴτιον	ἀλλ´ ὅτι κνησμός ἐστιν ἰσχυρός·
[1, 11]	ἂν εἴη τὸ τῆς ὁμοιότητος	αἴτιον	ἀλλ´ οὐ τὸ ἀπελθεῖν ἀπὸ
[1, 10]	τὸ σπέρμα, καὶ τοῖς μορίοις	αἴτιον	ἂν εἴη τὸ ἀφ´ ἑκάστου
[1, 14]	πρόεσις κατὰ λόγον τοῦ μεγέθους.	Αἴτιον	δ´ ἡ τοῦ σώματος σύστασις
[1, 13]	τῶν ἀπιμέλων, ὥσπερ εἴρηται πρότερον	(αἴτιον	δ´ ὅτι καὶ ἡ πιμελὴ
[1, 7]	λαμβάνει αὔξησιν τὰ τῶν ἰχθύων.	Αἴτιον	δ´ ὅτι πολύγονα ταῦτα καὶ
[1, 11]	γίγνεται οὐδ´ ἂν τῆς ὁμοιότητος	αἴτιον	εἴη, ὡς λέγουσιν οἱ φάσκοντες
[1, 13]	δ´ αὐτὸ τοῦτο δεῖ νομίζειν	αἴτιον	εἶναι καὶ τοῦ τοὺς ὄγκους
[1, 11]	θήλεος ἀλλ´ ἄλλον τινὰ τρόπον	αἴτιον	εἶναι τὸ θῆλυ τῆς γενέσεως.
[1, 15]	γένεσιν τὸ ἄρρεν καὶ πῶς	αἴτιόν	ἐστι τοῦ γιγνομένου τὸ σπέρμα
[1, 11]	ἀπὸ παντὸς ἀπιέναι τῆς γενέσεως	αἴτιόν	ἐστιν, ἀλλ´ ἄλλον τινὰ τρόπον
[1, 3]	δοκεῖν μίαν εἶναι· τούτου δ´	αἴτιον	ὁ τοῦ σώματος ὄγκος πάντῃ
[1, 13]	μεταξὺ γιγνομένων ὕστερον δὲ μή,	αἴτιον	ὅτι ταῖς μὲν τοσαύτη γίγνεται
[1, 13]	σῶμα τοῦ σπέρματός ἐστι τὸ	αἴτιον	τῆς γενέσεως ἢ ἔχει τινὰ
[1, 10]	εἴπερ οὖν καὶ τῷ ὅλῳ	αἴτιον	τῆς ὁμοιότητος τὸ ἀφ´ ὅλου
[1, 8]	μὲν ἐντὸς τὰ δ´ ἐκτός,	αἴτιον	τοῦ μὲν τὰς ὑστέρας ἐντὸς
[1, 5]	ἀλλ´ ὀρθοὶ μίγνυνται διὰ τὰς	ἀκάνθας.	Δι´ ἣν μὲν οὖν αἰτίαν
[1, 15]	κινήσεως. Ὥστε ἂν ληφθῇ τὰ	ἄκρα	ἑκατέρων, ᾗ τὸ μὲν ποιητικὸν
[1, 11]	ἂν πρῶτον μάλιστα ἦν ἕκαστον	ἄκρατον	ὄν· νῦν δὲ ὕστερον μᾶλλον
[1, 14]	αἱ καθάρσεις ὥσπερ ἀνθρώποις. Δι´	ἀκριβείας	δέ, πῶς συμβαίνει ταῦτα περὶ
[1, 3]	ὕες. Διώρισται δὲ περὶ αὐτῶν	ἀκριβέστερον	ἐν ταῖς ἱστορίαις ταῖς περὶ
[1, 9]	τῶν ἐναίμων, οἷον αἵ τε	ἀκρίδες	καὶ οἱ τέττιγες καὶ τὰ
[1, 9]	δὲ τοῦτο ἐπί τε τῶν	ἀκρίδων	καὶ ὅσα μέγεθος αὐτῶν ἔχει,
[1, 9]	ᾗ φασιν ὀχεύειν πλεκτάνῃ οἱ	ἁλιεῖς,	συμπλοκῆς χάριν ἐστὶν ἀλλ´ οὐχ
[1, 3]	ὁ δελφίς, καὶ οὐ πόρους	ἀλλ´	αἰδοῖον ἀπὸ τούτων περαῖνον εἰς
[1, 11]	τὸ μηδ´ ἀπὸ τοῦ θήλεος	ἀλλ´	ἄλλον τινὰ τρόπον αἴτιον εἶναι
[1, 11]	ἀπιέναι τῆς γενέσεως αἴτιόν ἐστιν,	ἀλλ´	ἄλλον τινὰ τρόπον περὶ οὗ
[1, 16]	τὴν γονὴν οὔτε τὸ θῆλυ,	ἀλλ´	ἄμφω εἰς τὸ θῆλυ συμβάλλονται
[1, 12]	ἔτι συντελεῖται εἰς τὴν φύσιν	ἀλλ´	ἀναλισκομένου πλέονος μάλιστα κακοῦται, τὴν
[1, 7]	τὰ ζῳοτοκοῦντα ὁμοίως ἔχει πάντα,	ἀλλ´	ἄνθρωποι μὲν καὶ τὰ πεζὰ
[1, 16]	ἑτέρου θιγγάνουσα δημιουργεῖ τὸ συνιστάμενον	ἀλλ´	αὐτὴ τοῖς αὑτῆς μορίοις. ~Ἐν
[1, 14]	μηθέν γε διαφέρειν τῷ εἴδει,	ἀλλ´	ἐὰν μόνον σύμμετρον ᾖ τὸ
[1, 8]	δεῖ μὲν γὰρ μὴ πλανᾶσθαι	ἀλλ´	ἑδραίους εἶναι, τοιοῦτος δ´ ὁ
[1, 11]	τῷ λόγῳ (τό γε τοσοῦτον,	ἀλλ´	εἴπερ ἑτέρᾳ πῃ, οὐ καλῶς)
[1, 15]	συμβαλλομένου τοῖς ζῴοις τοῦ ἄρρενος	ἀλλ´	εἰς τὸ ποιόν. Ὅτι μὲν
[1, 1]	γίγνεται μὴ ἐκ ζῴων συνδυαζομένων	ἀλλ´	ἐκ γῆς σηπομένης καὶ περιττωμάτων.
[1, 1]	ὅσα δὲ μὴ ἐκ ζῴων	ἀλλ´	ἐκ σηπομένης τῆς ὕλης, ταῦτα
[1, 9]	μόνον, οὐδὲ γίγνονται ἐκ ζῴων	ἀλλ´	ἐκ σηπομένων ὑγρῶν, τὰ δὲ
[1, 14]	καὶ γὰρ αὕτη αἱμορροΐς ἐστιν,	ἀλλ´	ἐκεῖναι μὲν διὰ νόσον αὕτη
[1, 1]	οὐ γὰρ ἐν πᾶσίν ἐστιν,	ἀλλ´	ἐν μὲν τοῖς ἐναίμοις ἔξω
[1, 11]	τῶν μορίων, καὶ μὴ ἅμα	ἀλλ´	ἐν μὲν τοῖς πρότερον ἐν
[1, 11]	φαίνεται ἐναφιέντα, οὐκ ἐν πᾶσιν	ἀλλ´	ἐν τοῖς πλείστοις τῶν τεθεωρημένων.
[1, 11]	ἢ μὴ τῆς αἰτίας οὔσης	ἀλλ´	ἐν τῷ σύμμετρον ἢ ἀσύμμετρον
[1, 16]	γένεσιν· ὅσα δὲ μὴ προΐεται	ἀλλ´	ἐναφίησι τὸ θῆλυ εἰς τὸ
[1, 3]	τῷ ἔμπροσθεν ἔχει τοὺς ὄρχεις,	ἀλλ´	ἔνια αὐτῶν ἔσω πρὸς τῷ
[1, 12]	ἄσπερμα πάμπαν, οὐ δι´ ἀσθένειαν	ἀλλ´	ἐνίοις γε διὰ τοὐναντίον· καταναλίσκεται
[1, 16]	καὶ τοῦ κινήσοντος καὶ διοριοῦντος.	~(ἀλλ´	ἐνίοις γε τῶν ζῴων οἷον
[1, 1]	ἄρρεν, οὐ μόνον τοῖς ἐναίμοις	ἀλλ´	(ἐνίοις καὶ ἀναίμοις. Καὶ τούτων
[1, 11]	γὰρ εἰ μὴ ἐν πᾶσιν,	ἀλλ´	ἐπὶ τῶν πλείστων ἐν τῇ
[1, 6]	πεπεμμένον. Διὸ ὄρχεις οὐκ ἔχουσιν	ἀλλ´	εὐθεῖς καὶ ἁπλοῦς τοὺς πόρους,
[1, 7]	ᾠοτοκεῖ τῶν τετραπόδων. Οὐ μὴν	ἀλλ´	ἔχουσι καὶ αὗται αἱ ὑπεναντιώσεις
[1, 15]	ἐκ τούτων τὸ γιγνόμενον ἕν,	ἀλλ´	ἢ οὕτως ὡς ἐκ τοῦ
[1, 16]	ἐν τῷ γιγνομένῳ τῆς τεκτονικῆς,	ἀλλ´	ἡ μορφὴ καὶ τὸ εἶδος
[1, 1]	τὸ θῆλυ καὶ τὸ ἄρρεν	ἀλλ´	ἤδη καθ´ ὁμοιότητα καὶ κατ´
[1, 11]	οὐ γὰρ ἡ θυγάτηρ ἐγένετο	ἀλλ´	ὁ ἐκ ταύτης Αἰθίοψ. Καὶ
[1, 7]	τῷ ὑποζώματι, οὔτε τὰ ᾠοτοκοῦντα,	ἀλλ´	οἱ μὲν ἰχθύες κάτω καθάπερ
[1, 5]	τετράποδα ἐπὶ τὰ πρανῆ ἐπιβαίνει	ἀλλ´	ὀρθοὶ μίγνυνται διὰ τὰς ἀκάνθας.
[1, 14]	αἱματικοῖς, καὶ οὐδὲ τούτοις πᾶσιν	ἀλλ´	ὅσων αἱ ὑστέραι μὴ πρὸς
[1, 11]	τὸ ἀπὸ παντὸς ἀπιέναι αἴτιον	ἀλλ´	ὅτι κνησμός ἐστιν ἰσχυρός· διὸ
[1, 2]	θῆλυ τοῦ δὲ τὸ ἄρρεν,	ἀλλ´	οὐ κατὰ πᾶν γε αὐτὸ
[1, 11]	εἴη τὸ τῆς ὁμοιότητος αἴτιον	ἀλλ´	οὐ τὸ ἀπελθεῖν ἀπὸ παντός.
[1, 13]	τὸ σπέρμα, καὶ πεπεμμένον αἷμα,	ἀλλ´	οὐ τὸν αὐτὸν τρόπον τῷ
[1, 16]	τῷ θήλει συμβαίνει τῶν γιγνομένων,	ἀλλ´	οὐκ εἰς τὸ ἄρρεν οὔτ´
[1, 5]	αἰδοίου προέρχεται τὸ σπέρμα συναθροισθέν,	ἀλλ´	οὐχ ὡς ἕτοιμον ὂν εὐθὺς
[1, 9]	οἱ ἁλιεῖς, συμπλοκῆς χάριν ἐστὶν	ἀλλ´	οὐχ ὡς ὀργάνου χρησίμου πρὸς
[1, 14]	θῆλυ ἂν συμβάλλοιτο οὐ γονὴν	ἀλλ´	ὕλην. Ὅπερ καὶ φαίνεται συμβαῖνον·
[1, 6]	ὥσπερ τὰ πεζὰ καὶ ζῳοτόκα,	ἀλλ´	ὑπὸ τῆς ὥρας τὸ σπέρμα
[1, 15]	ὡς ἐνυπάρχοντος τὸ γεννώμενόν ἐστιν	ἀλλ´	ὡς ἐκ κινήσαντος καὶ τοῦ
[1, 11]	τε ἀπέρχεται καὶ ἔχει ὑποδοχήν;	ἀλλ´	ὡς ἔοικεν ἢ οὐκ ἀπέρχεται
[1, 11]	οὐκέτι δ´ ὅμοια τὴν φύσιν,	ἀλλὰ	γένος τι σκωλήκων. Δῆλον οὖν
[1, 14]	τὰ καταμήνια σπέρμα οὐ καθαρὸν	ἀλλὰ	δεόμενον ἐργασίας, ὥσπερ ἐν τῇ
[1, 11]	ἀπὸ παντὸς ἀπελθεῖν ὅμοια εἶναι	ἀλλὰ	δι´ ἄλλην αἰτίαν; εἰ δ´
[1, 14]	δὲ μοναχῶς ἕτερος ἔσται λόγος.	Ἀλλὰ	διὰ τὸ μηθέν γε διαφέρειν
[1, 11]	ὅλον δ´ ἀπ´ οὐδετέρου ἀπιέναι,	ἀλλὰ	διέσπασται μελέων φύσις, ἡ μὲν
[1, 17]	γὰρ κοῖνον τῶν ζώντων πάντων)	ἀλλὰ	καὶ γνώσεώς τινος πάντα μετέχουσι,
[1, 6]	διὰ τὸ μῆκος τῶν πόρων	ἀλλὰ	καὶ διὰ τὴν περὶ ταῦτα
[1, 3]	τὰ ζῳοτοκοῦντα μὴ μόνον θύραζε	ἀλλὰ	καὶ ἐν αὑτοῖς καὶ (οἱ
[1, 7]	γὰρ οὐ μόνον θύραζε ζῳοτοκεῖ	ἀλλὰ	καὶ ἐν αὑτοῖς, οἷον ἄνθρωποί
[1, 12]	γὰρ μόνον σπέρμα τὸ ἀπιὸν	ἀλλὰ	καὶ ἕτεραι μεμιγμέναι δυνάμεις τούτοις
[1, 14]	μόνον τοῦ σπέρματος προϊεμένου ἐστὶν	ἀλλὰ	καὶ πνεύματος ἐξ οὗ συνισταμένου
[1, 10]	γίγνονται τοῖς γονεῦσιν οἱ παῖδες	ἀλλὰ	καὶ τὰ ἐπίκτητα· οὐλάς τε
[1, 11]	καὶ δέονται τῆς ἀλλήλων συνουσίας.	Ἀλλὰ	καὶ τοῦτ´ ἀδύνατον. Ὥσπερ γὰρ
[1, 2]	αὐτὸ θῆλυ καὶ ἄρρεν ἐστὶν	ἀλλὰ	κατά τινα δύναμιν καὶ κατά
[1, 17]	αὑτῶν καὶ προΐεται οὐ γονὴν	ἀλλὰ	κύημα τὰ καλούμενα σπέρματα. Καὶ
[1, 13]	ἐξικμάζῃ ὡς ἐπὶ τὸ πολύ,	ἀλλὰ	μετὰ τὴν κάθαρσιν. Ὁτὲ μὲν
[1, 11]	δημιουργοῦντος, οἷον ἀπὸ τοῦ τέκτονος	ἀλλὰ	μὴ ἀπὸ τῆς ὕλης. Νῦν
[1, 11]	εἶναι γίγνεσθαι αἷμα καὶ σάρκας,	ἀλλὰ	μὴ αὐτὸ εἶναι ἐκεῖνο καὶ
[1, 17]	καὶ ταύτης τυχεῖν τῆς γνώσεως	ἀλλὰ	μὴ κεῖσθαι τεθνεὸς καὶ μὴ
[1, 11]	γὰρ τῆς συνθέσεως πῶς ἐνδέχεται;	ἀλλὰ	(μὴν ἄνευ γε ταύτης οὐκ
[1, 11]	(αἵματος ἢ σάρκα ἀπὸ σαρκός.	Ἀλλὰ	μὴν εἴ γ´ ἐξ ἑτέρου
[1, 11]	εἰ μὴ μεταβάλλει τὸ προσελθόν;	Ἀλλὰ	μὴν εἴ γε δύναται μεταβάλλειν
[1, 12]	τὰ δ´ ἄλλα πάντα μέρη.	Ἀλλὰ	μὴν οὐδὲ τῶν παρὰ φύσιν
[1, 12]	φύσιν. Ἀνάγκη ἄρα περίττωμα εἶναι.	Ἀλλὰ	μὴν περίττωμά γε πᾶν ἢ
[1, 15]	ἐκ τοῦ κινουμένου καὶ κινοῦντος.	Ἀλλὰ	μὴν τό γε θῆλυ ᾗ
[1, 11]	συμφύεσθαι ὥστ´ εἶναι πάλιν ἕν.	Ἀλλὰ	μὴν τοῦτον τὸν τρόπον συμβαίνει
[1, 16]	οἵα τε ποιεῖν ἡ φύσις,	ἀλλὰ	μόλις αὐτῆς προσεδρευούσης ἰσχύουσιν αἱ
[1, 11]	ἔδει ἀπὸ πάντων ἀξιοῦν ἀπιέναι	ἀλλὰ	μόνον ἀπὸ τοῦ δημιουργοῦντος, οἷον
[1, 13]	ἐστι χεὶρ οὐδὲ μόριον οὐθὲν	ἀλλὰ	μόνον ὁμώνυμον. {Φανερὸν δὲ καὶ
[1, 13]	οὐθὲν συμβάλλεται εἰς τὴν γένεσιν	ἀλλὰ	μόνον παρέχει τόπον, ἢ συμβάλλεταί
[1, 15]	ὃ ἔσται ἐνυπάρχον τῷ γεννηθέντι	ἀλλὰ	μόνον τῇ δυνάμει τῇ ἐν
[1, 17]	τινος συστάσεως γεοειδοῦς καὶ ὑγρᾶς.	Ἀλλὰ	περὶ μὲν τῆς τούτων γενέσεως
[1, 17]	τὸ θῆλυ καὶ τὸ ἄρρεν.	Ἀλλὰ	περὶ μὲν τούτων ἐν ἑτέροις
[1, 12]	δὲ τοῦ μὴ σύντηγμα εἶναι	ἀλλὰ	περίττωμα μᾶλλον τὸ τὰ μεγάλα
[1, 14]	οὐ κατὰ σπέρματος πρόεσίν ἐστιν,	ἀλλὰ	πολὺ ὑπερβάλλει. Ἔτι δὲ καὶ
[1, 3]	γένος καὶ τὸ τῶν ὄφεων,	ἀλλὰ	πόρους μόνον δύο σπερματικούς· τὰ
[1, 6]	ὄρχεις δὲ διὰ τὸ μῆκος—	ἀλλὰ	πόρους ὥσπερ οἱ ἰχθύες· διὰ
[1, 6]	ἐν τῷ θιγγάνειν ἀλλήλων πέττειν	ἀλλὰ	προΐεσθαι πεπεμμένον. Διὸ ὄρχεις οὐκ
[1, 8]	δ´ οὐχ ὑπὸ τῇ γαστρὶ	ἀλλὰ	πρὸς τῇ ὀσφύι ἔχουσι τὰς
[1, 4]	μόριον τῶν πόρων οἱ ὄρχεις	ἀλλὰ	πρόσκεινται καθάπερ τὰς λαιὰς προσάπτουσιν
[1, 12]	μὲν οὐθεὶς ἀποδέδοται κατὰ φύσιν	ἀλλὰ	ῥεῖ ὅπου ἂν εὐοδήσῃ τοῦ
[1, 9]	γεννῶσιν, οὐχ ὁμογενῆ δ´ αὑτοῖς	ἀλλὰ	σκώληκας μόνον, οὐδὲ γίγνονται ἐκ
[1, 14]	εἰς τὰς ὑστέρας ἐκεῖ διεχωρίζετο·	ἀλλὰ	συμβαίνει ὥσπερ εὔλογον, ἐπειδὴ τὸ
[1, 17]	αὑτοῦ καρπὸν ὥσπερ τὰ φυτά,	ἀλλὰ	συνίσταται καὶ γεννᾶται ἔκ τινος
[1, 15]	εἶχεν ἂν δὶς ταὐτὰ μέρη.	Ἀλλὰ	τῇ δυνάμει τὸ τοῦ ἄρρενος
[1, 6]	διά τε τὸ μὴ εὖ	ἀλλὰ	τὸ ἀναγκαῖον μόνον οὐκ ἔχει
[1, 14]	(οὐδὲ τοῖς αἷμα μὴ ἔχουσιν	ἀλλὰ	τὸ ἀνάλογον· ὅπερ γὰρ ἐν
[1, 9]	εἰς τὸ θῆλυ οὐδὲν μόριον	ἀλλὰ	τὸ θῆλυ εἰς τὸ ἄρρεν
[1, 15]	τοῖς συνισταμένοις ὡς τὸ ἄρρεν,	ἀλλὰ	τὸ μὲν ἄρρεν ἀρχὴν κινήσεως
[1, 14]	τοῖς θήλεσιν αὕτη ἡ ἔκκρισις	ἀλλὰ	τοῖς αἱματικοῖς, καὶ οὐδὲ τούτοις
[1, 12]	τὸ ὀλίγον ἔχειν τὸ σπερματικόν.	Ἀλλὰ	τοῖς πλείστοις καὶ ὡς ἐπὶ
[1, 14]	ἔστιν ἡ ὑγρασία αὕτη σπερματικὴ	ἀλλὰ	(τοῦ τόπου ἴδιος ἑκάσταις. Ἔστι
[1, 15]	φαίνεται προϊέμενα εἰς τὸ θῆλυ	ἀλλὰ	τοὐναντίον τὸ θῆλυ εἰς τὸ
[1, 8]	τοῖς δελφῖσιν οἱ πόροι ἔχουσιν·	ἀλλὰ	τοὺς ὄρχεις ἔχουσι κεκρυμμένους ὑπὸ
[1, 13]	δὲ καὶ οὐ διὰ παντός.	Ἀλλὰ	τοῦτο μὲν νοσηματῶδες, διόπερ ὀλίγαις
[1, 12]	δὲ οὐδὲ κεχωρισμένον, τὰ δ´	ἄλλα	πάντα μέρη. Ἀλλὰ μὴν οὐδὲ
[1, 12]	εὐημερεῖ μᾶλλον. Ἔτι ὅταν συναπίῃ	ἄλλα	περιττώματα· οὐ γὰρ μόνον σπέρμα
[1, 11]	οὐ χαλεπόν, καὶ πρὸς τούτοις	ἄλλα	συμβαίνει λέγειν ἀδύνατα. Πρῶτον μὲν
[1, 5]	αὐτῶν· οὐ γὰρ ὥσπερ τὰ	ἄλλα	τετράποδα ἐπὶ τὰ πρανῆ ἐπιβαίνει
[1, 14]	ἐν ταῖς φλεψὶν αἵ τ´	ἄλλαι	αἱμορροΐδες καὶ αἱ τῶν καταμηνίων·
[1, 1]	ἂν ἐγίγνετο φύσις καὶ πάλιν	ἄλλη	τις ἐκ τούτων, καὶ τοῦτ´
[1, 7]	δὲ καὶ τὰ ζῳοτοκοῦντα πρὸς	ἄλληλα	διαφοράν. Τὰ μὲν γὰρ οὐ
[1, 12]	τῷ αὐτῷ τοῖς ὁμοειδέσι πρὸς	ἄλληλα,	οἷον ἀνθρώπῳ πρὸς ἄνθρωπον καὶ
[1, 6]	ὑγρότητι χρῶνται τοῦ σώματος περιελιττόμενοι	ἀλλήλοις.	Διὸ καὶ δοκοῦσι βραδύτερον ἀπολύεσθαι
[1, 6]	τῶν ζῴων εἴρηται. Περιπλέκονται δ´	ἀλλήλοις	οἱ ὄφεις διὰ τὴν ἀφυΐαν
[1, 6]	Οἱ δὲ ὄφεις ὀχεύονται περιελιττόμενοι	ἀλλήλοις,	οὐκ ἔχουσι δ´ ὄρχεις οὐδ´
[1, 17]	συνδεδυασμένων, μίξασα ταῦτα διέθηκε μετ´	ἀλλήλων·	διὸ ἐν τοῖς φυτοῖς ἀχώριστον
[1, 2]	συνδυασμὸν μόρια, καὶ ταῦτα διαφέροντ´	ἀλλήλων	καθὸ τὸ ἄρρεν διοίσει τοῦ
[1, 6]	ὥστε μὴ ἐν τῷ θιγγάνειν	ἀλλήλων	πέττειν ἀλλὰ προΐεσθαι πεπεμμένον. Διὸ
[1, 11]	ἑκατέρου, διὸ καὶ δέονται τῆς	ἀλλήλων	συνουσίας. Ἀλλὰ καὶ τοῦτ´ ἀδύνατον.
[1, 11]	ἀπελθεῖν ὅμοια εἶναι ἀλλὰ δι´	ἄλλην	αἰτίαν; εἰ δ´ ἀπὸ τῶν
[1, 9]	δὲ γενέσεως χάριν ἢ δι´	ἄλλην	αἰτίαν οὐθὲν ὦπταί πω. Τῶν
[1, 9]	εἴτε σπέρμα εἴτε μόριον εἴτε	ἄλλην	τινὰ δύναμιν, κατὰ τὸν ὑστερικὸν
[1, 11]	ἀνδρὸς ἀπιόν, ἢ καὶ δι´	ἄλλην	τινὰ τοιαύτην αἰτίαν. Δῆλον τοίνυν,
[1, 13]	μορίων οὐθὲν ἄνευ ψυχικῆς ἢ	ἄλλης	τινὸς δυνάμεώς ἐστι χεὶρ οὐδὲ
[1, 2]	γὰρ λέγομεν ζῷον τὸ εἰς	ἄλλο	γεννῶν, θῆλυ δὲ τὸ εἰς
[1, 12]	σπέρμα. Ἐπεὶ δὲ πολλαχῶς γίγνεται	ἄλλο	ἐξ ἄλλου— ἕτερον γὰρ τρόπον
[1, 12]	σπέρμα δὲ τῷ ἐκ τούτου	ἄλλο,	ἐπεὶ ἄμφω γε ταὐτόν ἐστιν.
[1, 17]	τῶν φυτῶν οὐσίας οὐθέν ἐστιν	ἄλλο	ἔργον οὐδὲ πρᾶξις οὐδεμία πλὴν
[1, 13]	ῥινῶν ῥύσις αἵματος οὔτε τι	ἄλλο	μὴ τῶν καταμηνίων ἱσταμένων· ἐάν
[1, 10]	εἰ μὴ σπέρμα, πότερον οὐδ´	ἄλλο	οὐθέν, ἢ συμβάλλεται (μέν τι,
[1, 13]	καὶ εἰ μηθέν, πότερον οὐδὲ	ἄλλο	οὐθὲν συμβάλλεται εἰς τὴν γένεσιν
[1, 4]	πλείστων ζῴων ἔργον σχεδὸν οὐθὲν	ἄλλο	πλὴν ὥσπερ τῶν φυτῶν σπέρμα
[1, 12]	περίττωμα φλέγμα καὶ εἴ τι	ἄλλο	τοιοῦτον· καὶ γὰρ τὸ φλέγμα
[1, 13]	οὐδὲ γὰρ ἡ χεὶρ οὐδ´	ἄλλο	τῶν μορίων οὐθὲν ἄνευ ψυχικῆς
[1, 13]	τὸ δὲ σπέρμα πεφθὲν μὲν	ἀλλοιότερον	ἀποκρίνεται τοῦ αἵματος, ἄπεπτον δ´
[1, 9]	τὸ ἔντερον, ὥσπερ καὶ τοῖς	ἄλλοις,	ἐν ᾧ ἐγγίγνεται τὰ κυήματα.
[1, 14]	ἡ περίττωσις ὥσπερ ἐν τοῖς	ἄλλοις·	οὐ γὰρ ἔχει οὔτε τριχῶν
[1, 4]	οἷον ἵπποις τε καὶ τοῖς	ἄλλοις	τοῖς τοιούτοις καὶ ἐν ἀνθρώποις
[1, 11]	σκληρότητι καὶ μαλακότητι καὶ τοῖς	ἄλλοις	τοῖς τοιούτοις πάθεσιν. Οὐ πάντως
[1, 12]	ἀνήρ, ὅτι τόδε μετὰ τόδε·	ἄλλον	δὲ τρόπον ὡς ἐκ χαλκοῦ
[1, 11]	μηδ´ ἀπὸ τοῦ θήλεος ἀλλ´	ἄλλον	τινὰ τρόπον αἴτιον εἶναι τὸ
[1, 11]	τῆς γενέσεως αἴτιόν ἐστιν, ἀλλ´	ἄλλον	τινὰ τρόπον περὶ οὗ σκεπτέον
[1, 12]	καρπὸς μὲν γὰρ τῷ ἐξ	ἄλλου	εἶναι, σπέρμα δὲ τῷ ἐκ
[1, 12]	δὲ πολλαχῶς γίγνεται ἄλλο ἐξ	ἄλλου—	ἕτερον γὰρ τρόπον ὡς ἐξ
[1, 12]	τοῦ μεγέθους τοῦ ἐν τῷ	ἄλλῳ	χρόνῳ γιγνομένου ἅπαντος. Πολλοῖς δὲ
[1, 11]	αὐτὸς λόγος καὶ ἐπὶ τῶν	ἄλλων	ἂν εἴη μορίων. Ἔτι ἔνια
[1, 1]	κινήσεως περὶ μὲν οὖν τῶν	ἄλλων	εἴρηται (ὁ τε γὰρ λόγος
[1, 11]	σὰρξ καὶ ὀστοῦν καὶ τῶν	ἄλλων	ἕκαστόν ἐστι μορίων. Τοῦ δὲ
[1, 1]	γὰρ συμβαῖνον οὕτως ἐπὶ τῶν	ἄλλων	ζῴων) εἰ δ´ ἀνόμοια μὲν
[1, 2]	χωρὶς ἐπισκεπτέον. Περὶ δὲ τῶν	ἄλλων	ζῴων τῆς γενέσεως λεκτέον κατὰ
[1, 9]	τίνας αἰτίας εἴρηται. Τῶν δ´	ἄλλων	ζῴων τῶν ἀναίμων οὐχ ὁ
[1, 11]	τούτου λέγειν ἢ (ἐπὶ τῶν	ἄλλων	μορίων; εἰ γὰρ μηδ´ ἀπὸ
[1, 1]	Α. ~(Ἐπεὶ δὲ περὶ τῶν	ἄλλων	μορίων εἴρηται τῶν ἐν τοῖς
[1, 7]	ἐστιν ὥσπερ καὶ ἐπὶ τῶν	ἄλλων	τῶν ἀνάλογον τούτοις ἐχόντων τὴν
[1, 2]	καὶ ἥλιον ἤ τι τῶν	ἄλλων	τῶν τοιούτων ὡς γεννῶντας καὶ
[1, 7]	περὶ ταύτης καὶ περὶ τῶν	ἄλλων	ὑστερῶν, ὃν τρόπον ἔχουσιν, ἔκ
[1, 11]	καὶ ὀπίσθια; πάντα γὰρ ταῦτα	ἄλογά	ἐστιν. Ἔτι δὲ τὰ μέρη
[1, 11]	μὴ ἀπὸ παντὸς ἀπέρχεται, οὐθὲν	ἄλογον	τὸ μηδ´ ἀπὸ τοῦ θήλεος
[1, 11]	ἑκάστῳ τῶν μορίων, καὶ μὴ	ἅμα	ἀλλ´ ἐν μὲν τοῖς πρότερον
[1, 12]	καὶ ποιοῦν, ἢ καὶ ἄμφω.	Ἅμα	γὰρ ἴσως δῆλον ἔσται καὶ
[1, 14]	τοῖς καταμηνίοις τὸ σπέρμα ἐστίν·	ἅμα	γάρ, ὥσπερ εἴρηται πρότερον, τοῖς
[1, 13]	δύο δ´ οὐκ ἐνδέχεται σπερματικὰς	ἅμα	γίγνεσθαι ἀποκρίσεις, φανερὸν ὅτι τὸ
[1, 15]	τούτων διωρίσθω τὸν τρόπον τοῦτον.	Ἅμα	δ´ ἐκ τούτων φανερόν, περὶ
[1, 14]	τῇ αὐτῇ ἡλικίᾳ, ὡς καὶ	ἅμα	διισταμένων τῶν τόπων τῶν δεκτικῶν
[1, 14]	αὐτοῦ μέρους εὐθὺς ἀπεκρίνετο οὔτε	ἅμα	ἐλθόντα εἰς τὰς ὑστέρας ἐκεῖ
[1, 8]	τοὺς ὄρχεις εὐθὺς ἐρηρεισμένοι εἰσὶν	(ἅμα	τοῖς πόροις) καὶ τοῖς ἐκτὸς
[1, 14]	αὐταῖς τῇ τῶν ἀρρένων καὶ	ἅμα	ὑγρὰν ἀπόκρισιν, οὐκ ἔστιν ἡ
[1, 12]	δὲ τρόπον ὡς ἐκ μουσικοῦ	ἄμουσος	καὶ ὡς ἐξ ὑγιοῦς κάμνων
[1, 12]	πρὸς ἄνθρωπον καὶ ἀμπέλῳ πρὸς	ἄμπελον.	Τὰ μὲν γὰρ πολύσπερμα τὰ
[1, 12]	καὶ τὸ περὶ τὰς τραγώσας	ἀμπέλους	πάθος αἳ διὰ τὴν τροφὴν
[1, 12]	καὶ προλεπτύνουσιν αὐτούς· καὶ τὰς	ἀμπέλους	τραγᾶν ἀπὸ τοῦ πάθους τῶν
[1, 12]	οἷον ἀνθρώπῳ πρὸς ἄνθρωπον καὶ	ἀμπέλῳ	πρὸς ἄμπελον. Τὰ μὲν γὰρ
[1, 15]	παντὸς ἐλθὸν τὸ σπέρμα· ἀπ´	ἀμφοῖν	γὰρ ἂν ἦλθεν, ὥστ´ εἶχεν
[1, 12]	τῷ σπέρματι· καὶ ὅσοις μὲν	ἀμφοῖν	γίγνεται περίττωμα, καὶ τῆς ὑγρᾶς
[1, 13]	οἷον τὸ ἄρρεν, οὐδὲ μιγνυμένων	ἀμφοῖν	γίγνεται, ὥσπερ τινές φασιν, ὅτι
[1, 17]	(ἕν τι ζῷον γίγνεσθαι ἐξ	ἀμφοῖν)	Καὶ τὰ μὲν μὴ προϊέμενα
[1, 12]	ταῦτα ἤδη ἔχει τὸ ἐξ	ἀμφοῖν.	Σπέρμα δὲ καὶ καρπὸς διαφέρει
[1, 17]	ταὐτόν, οἷον ἄνθρωπος ἢ ἵππος	ἀμφότερα·	(ἐν δὲ τοῖς φυτοῖς μεμιγμέναι
[1, 17]	καὶ τῶν φυτῶν, ὡς ἐν	ἀμφοτέροις	ὄντα τοῖς γένεσιν οὐδετέρων ποιεῖ
[1, 8]	τῶν τετραπόδων, καὶ τοῖς κατ´	ἀμφοτέρους	τοὺς τρόπους γεννῶσιν, ἐν αὑτοῖς
[1, 5]	γὰρ ἔχουσιν ἡ αὐτὴ θέσις	ἀμφοτέρων	αὐτῶν. Ἔτι δὲ τοῖς γε
[1, 8]	ἀμφοτέρως ἔχει διὰ τὸ μετειληφέναι	ἀμφοτέρων	καὶ εἶναι καὶ ζῳοτόκα καὶ
[1, 7]	δὲ τὸ ζῳοτοκεῖν κάτω, καὶ	ἀμφοτέρων	μετειλήφασιν. Τὰ δ´ εὐθὺς ζῳοτοκοῦντα
[1, 7]	καὶ τοῖς ᾠοτόκοις διὰ τὸ	ἀμφοτέρων	μετέχειν τῶν εἰδῶν· καὶ γὰρ
[1, 11]	τοῦ θήλεος. Ἔτι εἰ ἀπ´	ἀμφοτέρων	ὁμοίως ἀπὸ πάντων ἀπέρχεται, δύο
[1, 12]	γενέσεως, σπέρμα δὲ τὸ ἐξ	ἀμφοτέρων	τὰς ἀρχὰς ἔχον τῶν συνδυασθέντων
[1, 11]	καὶ ὄνυχας. Εἰ δ´ ἀπ´	ἀμφοτέρων,	τίς ὁ τρόπος ἂν εἴη
[1, 10]	μὴ ἀπὸ παντός, μηδ´ ἀπ´	ἀμφοτέρων	τῶν γεννώντων. Διόπερ ἐπισκεπτέον, ἐπειδή
[1, 8]	αὑτοῖς ζῳοτοκεῖ ἐκτός, ταῦτα δ´	ἀμφοτέρως	ἔχει διὰ τὸ μετειληφέναι ἀμφοτέρων
[1, 12]	τι καὶ ποιοῦν, ἢ καὶ	ἄμφω.	Ἅμα γὰρ ἴσως δῆλον ἔσται
[1, 12]	τῷ ἐκ τούτου ἄλλο, ἐπεὶ	ἄμφω	γε ταὐτόν ἐστιν. Ἡ δὲ
[1, 16]	γονὴν οὔτε τὸ θῆλυ, ἀλλ´	ἄμφω	εἰς τὸ θῆλυ συμβάλλονται τὸ
[1, 10]	θῆλυ καὶ τὸ ἄρρεν προΐενται	ἄμφω	ἢ θάτερον μόνον, καὶ πότερον
[1, 4]	ἐπεὶ εἰ μὴ ἀνεσπῶντο ἐδύναντο	ἄν,	καὶ ἤδη ταῦρός τις μετὰ
[1, 12]	γ´ ἦν σύντηξις, ἀεὶ ἔβλαπτεν	ἄν·	νῦν δ´ οὐ ποιεῖ τοῦτο.
[1, 7]	μαλακόδερμα οὐ θύραζε· διεφθείρετο γὰρ	ἄν.	Ὅταν δὲ ζῷον ἐκ τοῦ
[1, 11]	τὰ δὲ καὶ ἀφέλοι τις	ἄν,	τὰ δὲ προσφύεται. ἔτι οὐδ´
[1, 10]	καὶ τῶν μορίων ἑκάστου εἴη	ἄν	τι σπέρμα ἴδιον. Πιθανὰ δὲ
[1, 13]	περίττωμά ἐστιν εἴρηται· λάβοι δ´	ἄν	τις εἰς τοῦτο μαρτύρια ἔνια
[1, 16]	ἐν τοῖς οἰκοδομουμένοις. Λάβοι δ´	ἄν	τις ἐκ τούτων καὶ τὸ
[1, 7]	τὰ περὶ τὰς ὑστέρας ἀπορήσειεν	ἄν	τις ὃν τρόπον ἔχει· πολλαὶ
[1, 2]	γὰρ εἴπομεν τῆς γενέσεως ἀρχὰς	ἄν	τις οὐχ ἥκιστα θείη τὸ
[1, 2]	ὡς ὕλης. Τοῦτο δὲ μάλιστ´	ἄν	τις πιστεύσειε θεωρῶν πῶς γίγνεται
[1, 10]	πρῶτον. Ἔστι δὲ σχεδὸν οἷς	ἄν	τις χρήσαιτο τεκμηρίοις, (ὡς ἀφ´
[1, 17]	τῶν ἐντόμων· τὰ δ´ ἕως	ἂν	ἀποπέμψῃ τι τῶν ἐπεισάκτων αὐτοῦ
[1, 15]	γὰρ τροφὴν τὸ ᾠὸν ἕως	ἂν	αὐξάνηται. Τὸ δ´ αὐτὸ συμβαίνει
[1, 7]	σκληρόδερμα εἶναι (μαλακόδερμα γὰρ ἕως	ἂν	αὔξησιν ἔχῃ ἐστίν) τὸ δ´
[1, 15]	γὰρ ἂν ἦλθεν, ὥστ´ εἶχεν	ἂν	δὶς ταὐτὰ μέρη. Ἀλλὰ τῇ
[1, 17]	ἢ λίθον θαυμάσιον· ἀγαπητὸν γὰρ	ἂν	δόξειε καὶ ταύτης τυχεῖν τῆς
[1, 7]	ἐπίκαιρος ὢν τοῦ ζῆν οὐκ	ἂν	δύναιτο ταῦθ´ ὑπενεγκεῖν. Ἔτι δ´
[1, 1]	πάλιν ἐκ τούτων ἑτέρα τις	ἂν	ἐγίγνετο φύσις καὶ πάλιν ἄλλη
[1, 16]	μορίων, ὅμοιον ἔοικε ποιοῦντι ὥσπερ	ἂν	εἰ τὴν ὕλην κομίσειέ τις
[1, 17]	καὶ μίγνυται καὶ γίγνεται ὥσπερ	ἂν	εἰ φυτόν, καθάπερ εἴπομεν. Τὰ
[1, 11]	τούτων ἀπιέναι τὸ ἀπ´ ἐκείνων	ἂν	εἴη ἀπιέναι καὶ τῆς συνθέσεως·
[1, 13]	καὶ τῆς ἐσχάτης, ἤτοι αἷμα	ἂν	εἴη ἢ τὸ ἀνάλογον ἢ
[1, 11]	ὀστᾶ συνεστᾶσιν, ἀπὸ τῶν στοιχείων	ἂν	εἴη μᾶλλον· ἀπὸ γὰρ τῆς
[1, 12]	ἀναλύσεως) Ὅτι μὲν οὖν οὐκ	ἂν	εἴη μέρος φανερόν· ὁμοιομερὲς μὲν
[1, 11]	ζῇ; εἰ δὲ συνεχῆ ζῷον	ἂν	εἴη μικρόν. Καὶ τὰ τῶν
[1, 11]	λόγος καὶ ἐπὶ τῶν ἄλλων	ἂν	εἴη μορίων. Ἔτι ἔνια γίγνεται
[1, 11]	(μὴν ἄνευ γε ταύτης οὐκ	ἂν	εἴη ὅμοια. Ταύτην δ´ εἴ
[1, 11]	πλείστοις τῶν τεθεωρημένων. Ὥστε φανερὸν	ἂν	εἴη ὅτι οὐδ´ ὅσα προΐεται
[1, 13]	προελήλυθεν, φανερὸν ὅτι τῆς αἱματικῆς	ἂν	εἴη περίττωμα τροφῆς τὸ σπέρμα
[1, 11]	ἀπ´ ἀμφοτέρων, τίς ὁ τρόπος	ἂν	εἴη τῆς γενέσεως; σύγκειται γὰρ
[1, 10]	σπέρμα, καὶ τοῖς μορίοις αἴτιον	ἂν	εἴη τὸ ἀφ´ ἑκάστου τι
[1, 11]	εἴ τι δημιουργεῖ ὕστερον, τοῦτ´	ἂν	εἴη τὸ τῆς ὁμοιότητος αἴτιον
[1, 12]	μὲν δὴ τοιοῦτον περίττωμα οὐκ	ἂν	εἴη φανερόν· τοῖς γὰρ κάκιστα
[1, 10]	ἐλθεῖν. Ἔτι δὲ καὶ εὔλογον	ἂν	εἶναι δόξειεν, ὥσπερ καὶ τοῦ
[1, 1]	ἐκ τούτων, καὶ τοῦτ´ ἐπορεύετ´	ἂν	εἰς ἄπειρον. Ἡ δὲ φύσις
[1, 12]	κατὰ φύσιν ἀλλὰ ῥεῖ ὅπου	ἂν	εὐοδήσῃ τοῦ σώματος, τοῖς δὲ
[1, 15]	τὸν θορόν· καὶ ὧν μὲν	ἂν	ἐφάψηται, γόνιμα ταῦτα γίγνεται τὰ
[1, 6]	ἐγίγνετο περὶ τοὺς ὄρχεις ἐψύχετ´	ἂν	ἡ γονὴ διὰ τὴν βραδυτῆτα.
[1, 15]	τὸ σπέρμα· ἀπ´ ἀμφοῖν γὰρ	ἂν	ἦλθεν, ὥστ´ εἶχεν ἂν δὶς
[1, 11]	γίγνονται ὅσα ἑτερογενῆ· ὅμοια γὰρ	ἂν	ἦν εἴπερ τοῦ ἀπὸ παντὸς
[1, 13]	σπέρμα ἦν τὰ καταμήνια οὐκ	ἂν	ἦν· νῦν δὲ διὰ τὸ
[1, 11]	γίγνεται. Διὰ τί γὰρ οὐκ	ἂν	καὶ ἅπαντα ἐξ ἑνὸς γίγνοιτο;
[1, 14]	καὶ ἐξ οὗ, καὶ τοῦτ´	ἂν	καὶ ἓν ᾖ, τῷ γε
[1, 14]	ἔρχεται ἡ γονή· οὔτε γὰρ	ἂν	κεχωρισμένα ἀπὸ τοῦ αὐτοῦ μέρους
[1, 12]	ἐστιν. Ἀνάγκη δὴ πᾶν ὃ	ἂν	λαμβάνωμεν ἐν τῷ σώματι ἢ
[1, 15]	ἡ ἀρχὴ τῆς κινήσεως. Ὥστε	ἂν	ληφθῇ τὰ ἄκρα ἑκατέρων, ᾗ
[1, 15]	γίγνεται τὰ ᾠά, ὧν δ´	ἂν	μή, ἄγονα, ὡς οὐκ εἰς
[1, 10]	σπέρμα ἐντεῦθέν φασιν, ὅθεν δ´	ἂν	μὴ ἔλθῃ τοῦτο συμβαίνειν μὴ
[1, 12]	τῷ καθ´ ἡμέραν· παμμίκρου γὰρ	ἂν	προστιθεμένου τοῦ αὐτοῦ ὑπερέβαλλε τὸ
[1, 11]	οἶνος ὕδατος προσεγχυθέντος· αὐτὸ γὰρ	ἂν	πρῶτον μάλιστα ἦν ἕκαστον ἄκρατον
[1, 14]	τοῦ ἄρρενος γονὴν τὸ θῆλυ	ἂν	συμβάλλοιτο οὐ γονὴν ἀλλ´ ὕλην.
[1, 17]	πολὺν χρόνον συμπεπλέχθαι πέφυκεν ἕως	ἂν	συστήσῃ τὸ κύημα, οἷον τὰ
[1, 15]	ταχέως. Συνδεδύασται γὰρ μέχρις οὗ	ἂν	συστήσῃ, ὥσπερ ἡ γονή· διαλυθέντα
[1, 11]	οὔτε μὴ ζωήν τινα δύναιτ´	ἂν	σώζεσθαι, οὔτε ὥσπερ ζῷα ὄντα
[1, 11]	τινὸς ὄντος αἷμα γίγνεται οὐδ´	ἂν	τῆς ὁμοιότητος αἴτιον εἴη, ὡς
[1, 11]	ὅτι καὶ τούτοις ἀπὸ πάντων	ἂν	τῶν μερῶν τὸ σπέρμα γίγνοιτο.
[1, 12]	πλεονάσῃ, καθάπερ ἡ πρώτη τροφὴ	ἂν	ὑπερβάλλῃ τῷ πλήθει· καὶ γὰρ
[1, 4]	τὴν γένεσιν φανερόν· πᾶσι γὰρ	ἂν	ὑπῆρχε τοῖς γεννῶσι, νῦν δ´
[1, 9]	ἐπὶ πολλῶν, (καὶ περὶ τοῦ	ἀναβαίνειν	ὡσαύτως) τοὐναντίον δ´ ἐπ´ ὀλίγων·
[1, 9]	τῷ ἄρρενι πρὸς τὴν θήλειαν·	ἀναγκαῖον	γάρ, εἴπερ ἀφίησί τι ὁ
[1, 14]	σύστασις ὑγρὰ καὶ θερμὴ οὖσα·	ἀναγκαῖον	γὰρ ἐν τῷ τοιούτῳ γίγνεσθαι
[1, 11]	μίαν γὰρ ἀπόκρισιν ἀπὸ μιᾶς	ἀναγκαῖον	γίγνεσθαι συνουσίας καὶ μιᾶς διακρίσεως.
[1, 5]	καὶ οἱ ὄρνιθες· ταχὺν γὰρ	ἀναγκαῖον	γίγνεσθαι τὸν συνδυασμὸν αὐτῶν· οὐ
[1, 13]	ἧττον πεπεμμένον, τοιοῦτον δ´ ὂν	ἀναγκαῖον	εἶναι αἱματώδους ὑγρότητος πλῆθος, ἀσθενέστερον
[1, 2]	δυνάμεσι τὰ μέρη τοῦ σώματος,	ἀναγκαῖον	εἶναι καὶ πρὸς τὴν τέκνωσιν
[1, 6]	τὸ μόριον, καὶ διὰ τὸ	ἀναγκαῖον	εἶναι ταχεῖαν γίγνεσθαι τὴν ὀχείαν·
[1, 12]	πολύγονα. Σύντηγμα μὲν γὰρ πλέον	ἀναγκαῖον	εἶναι τοῖς μεγάλοις, περίττωμα δ´
[1, 8]	καὶ τοῖς φολιδωτόν, τούτοις δ´	ἀναγκαῖον	ἐντὸς ἔχειν. Διόπερ οἵ τε
[1, 16]	εὐθὺς τὴν μὲν ἀθρόον ὑπάρχειν	ἀναγκαῖον	ἐξ ἧς συνίσταται τὸ κύημα
[1, 8]	θήλεσι τὰς ὑστέρας, τοῦτο δ´	ἀναγκαῖον	ἢ πρὸς τὰ πρόσθια τοῦ
[1, 7]	μὲν γὰρ ἔμβρυα βάρος ἔχειν	ἀναγκαῖον	καὶ κίνησιν, ὁ δὲ τόπος
[1, 13]	θῆλυ ὅτι τοιοῦτον εἴρηται πρότερον,	ἀναγκαῖον	καὶ τὴν ἐν τῷ θήλει
[1, 13]	τὸν τρόπον τοῦτον. Ἐπεὶ δ´	ἀναγκαῖον	καὶ τῷ ἀσθενεστέρῳ γίγνεσθαι περίττωμα
[1, 6]	τὸ μὴ εὖ ἀλλὰ τὸ	ἀναγκαῖον	μόνον οὐκ ἔχει τοῦτο τὸ
[1, 7]	εἰ οὖν ἐν αὑτοῖς ἐτελεσιούργουν	ἀναγκαῖον	ὀλίγα τῷ πλήθει εἶναι· νῦ
[1, 7]	τὸ ὑγρὸν ἐκ τοῦ γεώδους.	Ἀναγκαῖον	οὖν θερμὸν εἶναι τὸν τόπον
[1, 4]	ἡ φύσις ἢ διὰ τὸ	ἀναγκαῖον	ποιεῖ ἢ διὰ τὸ βέλτιον,
[1, 4]	θάτερον. Ὅτι μὲν τοίνυν οὐκ	ἀναγκαῖον	πρὸς τὴν γένεσιν φανερόν· πᾶσι
[1, 8]	τῶν περὶ τὰς ὀχείας συμβαινόντων	ἀναγκαίων.	Διὰ τὴν αὐτὴν δ´ αἰτίαν
[1, 15]	σφαῖρα. Δῆλον ἄρα ὅτι οὔτ´	ἀνάγκη	ἀπιέναι τι ἀπὸ τοῦ ἄρρενος,
[1, 12]	οὐθὲν γίγνεται τῶν κατὰ φύσιν.	Ἀνάγκη	ἄρα περίττωμα εἶναι. Ἀλλὰ μὴν
[1, 14]	κατὰ τὸν λόγον καθόλου σκοπουμένοις.	Ἀνάγκη	γὰρ εἶναι τὸ γεννῶν καὶ
[1, 12]	πρώτη, πάλιν λεκτέα τίς ἐστιν.	Ἀνάγκη	δὴ πᾶν ὃ ἂν λαμβάνωμεν
[1, 7]	δύναιτο ταῦθ´ ὑπενεγκεῖν. Ἔτι δ´	ἀνάγκη	δυστοκίαν εἶναι διὰ τὸ μῆκος
[1, 7]	οὗτος. Εἰ οὖν τὰ ᾠὰ	ἀνάγκη	ἐν τῇ ὑστέρᾳ εἶναι καὶ
[1, 16]	ἵν´ αὐξάνηται τὸ κυούμενον. Ὥστ´	ἀνάγκη	ἐν τῷ θήλει ὑπάρχειν τὸν
[1, 12]	δὲ τροφὴ φανερῶς ἐπείσακτον. Ὥστ´	ἀνάγκη	ἢ σύντηγμα ἢ περίττωμα εἶναι.
[1, 17]	τῶν ζώντων μόνον. Ἐπεὶ δ´	ἀνάγκη	καὶ ζῆν, ἐὰν ᾖ ζῷον,
[1, 5]	ἐπεὶ τοῦτ´ οὐκ ἐνδέχεται ἔχειν	ἀνάγκη	καὶ ὄρχεις ἢ μὴ ἔχειν
[1, 6]	ἀνθρώπων καὶ πάντων τῶν τοιούτων	ἀνάγκη	κατασχόντας τὸ πνεῦμα προΐεσθαι τὴν
[1, 4]	τὰς αἰτίας δι´ ἅς εἰσιν,	ἀνάγκη	λαβεῖν πρῶτον τίνος ἕνεκεν ἡ
[1, 7]	ὑστέρᾳ εἶναι καὶ τὴν ὑστέραν	ἀνάγκη	πρὸς τῷ ὑποζώματι εἶναι τοῖς
[1, 7]	ἄνω προσιστάμεναι πνίγουσιν· καὶ γὰρ	ἀνάγκη	τὰς μελλούσας ζῷον ἕξειν ἰσχυροτέρας
[1, 9]	δὲ τὸν τρόπον τοῦτον ἐξ	ἀνάγκης·	ἡ γὰρ φύσις παρὰ τὸ
[1, 13]	κύησίν ἐστιν ἄριστα· διὰ τὸ	ἄναιμα	γὰρ εἶναι καὶ μὴ γίγνεσθαι
[1, 14]	ἢ τὸ ἀνάλογον ἐν τοῖς	ἀναίμοις)	διὰ ψυχρότητα τῆς φύσεως. Ὥσπερ
[1, 14]	καὶ τὸ ἀνάλογον ἐν τοῖς	ἀναίμοις,	ἔκ τε τῶν εἰρημένων δῆλον
[1, 1]	τοῖς ἐναίμοις ἀλλ´ (ἐνίοις καὶ	ἀναίμοις.	Καὶ τούτων τοῖς μὲν καθ´
[1, 2]	(τοῦ ἄρρενος καὶ ἐν τοῖς	ἀναίμοις	ὅσα αὐτῶν ἔχει ταύτην τὴν
[1, 13]	αἷμα τοῖς ἐναίμοις, τοῖς δ´	ἀναίμοις	τὸ ἀνάλογον, εἴρηται πρότερον· ἐπεὶ
[1, 6]	ἔναιμον μέρος ἐστὶ τὸ δ´	ἄναιμον,	ὃ δέχεται τὸ ὑγρὸν〉 καὶ
[1, 9]	Τῶν δ´ ἄλλων ζῴων τῶν	ἀναίμων	οὐχ ὁ αὐτὸς τρόπος τῶν
[1, 13]	περὶ τὴν γονήν) τῶν τε	ἀναίμων	τὰ μαλάκια καὶ τὰ μαλακόστρακα
[1, 1]	θῆλυ τελειωθέν ἐστι, τῶν δ´	ἀναίμων	τὰ μὲν ἔχει τὸ θῆλυ
[1, 12]	μὲν ὑγιάζονται, οἱ δὲ καὶ	ἀναιροῦνται.	Συντήκονται γὰρ ταύτῃ ὥσπερ καὶ
[1, 12]	γὰρ τὸ σῶμα μέγα ὂν	ἀναλίσκεται	τὸ πλεῖστον τῆς τροφῆς ὥστ´
[1, 12]	διὰ τὴν αὔξησιν· φθάνει γὰρ	ἀναλισκόμενον	πᾶν· ἐν ἔτεσι γὰρ πέντε
[1, 12]	συντελεῖται εἰς τὴν φύσιν ἀλλ´	ἀναλισκομένου	πλέονος μάλιστα κακοῦται, τὴν δὲ
[1, 12]	οὐ πέττουσι καὶ διὰ δύναμιν	ἀναλίσκουσιν	ὥσπερ εἴρηται. Ὁμοίως δὲ καὶ
[1, 1]	ἤδη καθ´ ὁμοιότητα καὶ κατ´	ἀναλογίαν	λέγεται· μικρὰν γάρ τινα τοιαύτην
[1, 13]	γίγνεσθαι πιμελὴν ἐν αὐτοῖς τὸ	ἀνάλογον	αὐτοῖς τῇ πιμελῇ ἀποκρίνεται εἰς
[1, 13]	ἐναίμοις, τοῖς δ´ ἀναίμοις τὸ	ἀνάλογον,	εἴρηται πρότερον· ἐπεὶ δὲ καὶ
[1, 14]	ἐστὶν ἢ αἷμα ἢ τὸ	ἀνάλογον	ἐν τοῖς ἀναίμοις) διὰ ψυχρότητα
[1, 14]	τῶν καταμηνίων σύστασις καὶ τὸ	ἀνάλογον	ἐν τοῖς ἀναίμοις, ἔκ τε
[1, 13]	αἷμα ἂν εἴη ἢ τὸ	ἀνάλογον	ἢ ἐκ τούτων τι. Ἐπεὶ
[1, 9]	θήλεσιν αὐτῶν τὸ ταῖς ὑστέραις	ἀνάλογον	μόριον ἐσχισμένον ἐστὶ παρὰ τὸ
[1, 14]	αἷμα μὴ ἔχουσιν ἀλλὰ τὸ	ἀνάλογον·	ὅπερ γὰρ ἐν ἐκείνοις τὸ
[1, 7]	καὶ ἐπὶ τῶν ἄλλων τῶν	ἀνάλογον	τούτοις ἐχόντων τὴν φύσιν, καὶ
[1, 13]	τὰ καταμήνια περίττωμα καὶ ὅτι	ἀνάλογον	ὡς τοῖς ἄρρεσιν ἡ γονὴ
[1, 13]	ἐστιν. Συμβαίνει δὲ τοῦτο ὅταν	ἀναλύηται	εἰς τὸ προελθόν, ὥσπερ ὅταν
[1, 14]	διεφθαρμένοις τὴν γένεσιν ἔστιν ὅτε	ἀναλύονται	αἱ κοιλίαι διὰ τὸ ἀποκρίνεσθαι
[1, 12]	αὐξήματος ὑπὸ τῆς παρὰ φύσιν	ἀναλύσεως)	Ὅτι μὲν οὖν οὐκ ἂν
[1, 12]	ἀνδρεικέλου πολλάκις περιγίγνεται ὅμοιον τῷ	ἀναλωθέντι.	Συντηκόμενον δὲ φθείρεται πᾶν καὶ
[1, 11]	ταῦτα τὰ ἀπελθόντα ἀπὸ παντός;	Ἀναξαγόρας	μὲν γὰρ εὐλόγως φησὶ σάρκας
[1, 11]	λόγος ἔοικεν εἶναι οὗτος τῷ	Ἀναξαγόρου,	τῷ μηθὲν γίγνεσθαι τῶν ὁμοιομερῶν·
[1, 4]	πρότερον τὸ σπέρμα ἀφίησι πρὶν	ἀνασπάσαι	τοὺς ὄρχεις. ~Ἔτι δὲ τὸ
[1, 8]	ἀδύνατον γὰρ ἐψυγμένους καὶ πεπηγότας	ἀνασπᾶσθαι	καὶ προΐεσθαι τὴν γονήν. Διόπερ
[1, 7]	γυναικῶν ἐὰν περὶ τὸν τόκον	ἀνασπάσωσι	χασμησάμεναι ἤ τι τοιοῦτον ποιήσασαι
[1, 4]	τοῖς ἱστοῖς ἀφαιρουμένων (γὰρ αὐτῶν	ἀνασπῶνται	οἱ πόροι ἐντός, ὥστ´ οὐ
[1, 7]	τρόπον ἔχουσιν, ἔκ τε τῶν	ἀνατομῶν	τεθεωρηκέναι καὶ τῶν ἱστοριῶν. Ὥστε
[1, 11]	λέγων· ᾗ πολλαὶ μὲν κόρσαι	ἀναύχενες	ἐβλάστησαν, εἶθ´ οὕτω συμφύεσθαί φησιν,
[1, 12]	τοιούτου, οἷον τοῖς γραφεῦσι τοῦ	ἀνδρεικέλου	πολλάκις περιγίγνεται ὅμοιον τῷ ἀναλωθέντι.
[1, 12]	μὴ πιόνων, καὶ γυναῖκες καὶ	ἄνδρες	διὰ τὸ τοῖς εὐτραφέσι πεττόμενον
[1, 11]	οὖν μεταβάλλουσαι καὶ γυναῖκες καὶ	ἄνδρες,	ὥσπερ ἐξ ἀγόνων γόνιμοι οὕτω
[1, 12]	δὲ τρόπον ὡς ἐκ χαλκοῦ	ἀνδριὰς	καὶ ἐκ ξύλου κλίνη καὶ
[1, 11]	ἀπὸ τῆς γυναικὸς καὶ τοῦ	ἀνδρὸς	ἀπιόν, ἢ καὶ δι´ ἄλλην
[1, 11]	μελέων φύσις, ἡ μὲν ἐν	ἀνδρός	διὰ τί γὰρ τὰ θήλεα
[1, 14]	ἡλικίας ὄντων, καὶ τῶν ἀγόνων	ἀνδρῶν·	γίγνεται γὰρ πᾶσι τούτοις ἡδονὴ
[1, 4]	διὰ τὸ μήπω τοὺς πόρους	ἀνεσπάσθαι.	Τοῖς δ´ ὄρνισι καὶ τοῖς
[1, 4]	τὰ ἐκτεμνόμενα, ἐπεὶ εἰ μὴ	ἀνεσπῶντο	ἐδύναντο ἄν, καὶ ἤδη ταῦρός
[1, 11]	συνθέσεως πῶς ἐνδέχεται; ἀλλὰ (μὴν	ἄνευ	γε ταύτης οὐκ ἂν εἴη
[1, 13]	οὐδ´ ἄλλο τῶν μορίων οὐθὲν	ἄνευ	ψυχικῆς ἢ ἄλλης τινὸς δυνάμεώς
[1, 14]	μὴ προΐεσθαι. Ὅσα δὲ ζῳοτόκα	ἄνευ	ᾠοτοκίας (ταῦτα δ´ ἐστὶν ἄνθρωπος
[1, 14]	ταῦτα μὲν γὰρ πάντα ζῳοτοκεῖ	ἄνευ	ᾠοτοκίας) τούτοις δὲ γίγνεται μὲν
[1, 13]	Ὥστ´ εὐλόγως εἰς τὴν πιμελὴν	(ἀνηλωμένης	τῆς περιττώσεως ἐλλείπει τὰ περὶ
[1, 12]	νὺξ γίγνεται καὶ ἐκ παιδὸς	ἀνήρ,	ὅτι τόδε μετὰ τόδε· ἄλλον
[1, 7]	ζῳοτοκοῦντα ὁμοίως ἔχει πάντα, ἀλλ´	ἄνθρωποι	μὲν καὶ τὰ πεζὰ πάντα
[1, 7]	ἀλλὰ καὶ ἐν αὑτοῖς, οἷον	ἄνθρωποί	τε καὶ ἵπποι καὶ κύνες
[1, 14]	ἐπιπολάζουσί γε αἱ καθάρσεις ὥσπερ	ἀνθρώποις.	Δι´ ἀκριβείας δέ, πῶς συμβαίνει
[1, 4]	ἄλλοις τοῖς τοιούτοις καὶ ἐν	ἀνθρώποις	σώζοντες τὴν ἐπαναδίπλωσιν (ὃν δὲ
[1, 12]	πρὸς ἄλληλα, οἷον ἀνθρώπῳ πρὸς	ἄνθρωπον	καὶ ἀμπέλῳ πρὸς ἄμπελον. Τὰ
[1, 17]	τῷ δὲ εἴδει ταὐτόν, οἷον	ἄνθρωπος	ἢ ἵππος ἀμφότερα· (ἐν δὲ
[1, 8]	γαστρὸς ἔχει τὰς ὑστέρας, οἷον	ἄνθρωπος	καὶ βοῦς καὶ κύων καὶ
[1, 7]	οἱ μὲν ἰχθύες κάτω καθάπερ	ἄνθρωπος	καὶ τὰ ζῳοτοκοῦντα τῶν τετραπόδων,
[1, 14]	ἄνευ ᾠοτοκίας (ταῦτα δ´ ἐστὶν	ἄνθρωπος	καὶ τῶν τετραπόδων ὅσα κάμπτει
[1, 3]	τούτων τὰ μὲν ἀπηρτημένους ὥσπερ	ἄνθρωπος,	τὰ δὲ πρὸς τῇ ἕδρᾳ
[1, 12]	εἶναι τὸ ποιοῦν οἷον τοῦ	ἀνθρώπου·	γίγνεται γὰρ ἐκ τούτου ὅτι
[1, 12]	τοῖς ὁμοειδέσι πρὸς ἄλληλα, οἷον	ἀνθρώπῳ	πρὸς ἄνθρωπον καὶ ἀμπέλῳ πρὸς
[1, 12]	εἰς τὸ σῶμα οἷον τῶν	ἀνθρώπων	ἐνίοις· εὐεκτικοὶ γὰρ ὄντες καὶ
[1, 12]	πέντε σχεδὸν ἐπί γε τῶν	ἀνθρώπων	ἥμισυ λαμβάνειν δοκεῖ τὸ σῶμα
[1, 6]	ταχέως. Ὥσπερ γὰρ ἐπὶ τῶν	ἀνθρώπων	καὶ πάντων τῶν τοιούτων ἀνάγκη
[1, 6]	πᾶς ἐστιν οἷος ἐπὶ τῶν	ἀνθρώπων	καὶ τῶν τοιούτων ζῴων κατὰ
[1, 14]	Μελλόντων δὲ διίστασθαι οἱ τόποι	ἀνοιδοῦσιν	ὑπὸ τοῦ πνεύματος, τοῖς μὲν
[1, 1]	τῶν ἄλλων ζῴων) εἰ δ´	ἀνόμοια	μὲν δυνάμενα δὲ συνδυάζεσθαι, πάλιν
[1, 11]	κολοβὰ ἐκ κολοβῶν, ὥσπερ καὶ	ἀνόμοια	τοῖς τεκνώσασιν· περὶ ὧν ὕστερον
[1, 7]	τὴν ὑστέραν τὰ τοιαῦτα ἔχει	ἀνομοίαν	καὶ τοῖς ζῳοτόκοις καὶ τοῖς
[1, 11]	γὰρ ἐκεῖνα καὶ σύγκειται τὰ	ἀνομοιμερῆ	ἐξ ἐκείνων, καὶ ὥσπερ πρόσωπον
[1, 1]	ὅλῳ τὰ ἀνομοιομερῆ, τοῖς δ´	ἀνομοιομερέσι	τὰ ὁμοιομερῆ, τούτοις δὲ τὰ
[1, 11]	μᾶλλον ταῦτα τοῖς γονεῦσι (τὰ	ἀνομοιομερῆ	οἷον πρόσωπον καὶ χεῖρας καὶ
[1, 1]	παντὶ μὲν τῷ ὅλῳ τὰ	ἀνομοιομερῆ,	τοῖς δ´ ἀνομοιομερέσι τὰ ὁμοιομερῆ,
[1, 11]	δὲ πάθεσι διώρισται, τὰ μὲν	ἀνομοιομερῆ	τῷ δύνασθαί τι ποιεῖν οἷον
[1, 11]	γὰρ ἐκ τῶν ὁμοιομερῶν τὰ	ἀνομοιομερῆ	ὥστε τὸ ἀπὸ τούτων ἀπιέναι
[1, 12]	φύσιν, καὶ τοῦτο ἢ τῶν	ἀνομοιομερῶν	ἢ τῶν ὁμοιομερῶν, ἢ τῶν
[1, 11]	αἰτίαν; εἰ δ´ ἀπὸ τῶν	ἀνομοιομερῶν	μόνον οὔκουν ἀπὸ πάντων. Προσήκει
[1, 11]	νεύρου, ἢ καὶ ἀπὸ τῶν	ἀνομοιομερῶν	οἷον προσώπου καὶ χειρός; εἰ
[1, 9]	συμπλέκεται μὲν κατὰ τὸ στόμα	ἀντερείδοντα	καὶ διαπτύττοντα τὰς πλεκτάνας, συμπλέκεται
[1, 6]	οὐκ ἔχουσι μόρια οἷς περιλήψονται,	ἀντὶ	τούτου τῇ ὑγρότητι χρῶνται τοῦ
[1, 15]	εἰς τὸ λευκαίνεσθαι, γόνιμα γίγνεται	ἀντὶ	ὑπηνεμίων· ἐάν τε ὑφ´ ἑτέρου
[1, 11]	τὰ μὲν τελέθουσι γυναῖκες, ψύχεος	ἀντιάσαντα	Φαίνονται δ´ οὖν μεταβάλλουσαι καὶ
[1, 7]	τὸ ᾠοτόκα εἶναι τελείων ᾠῶν	ἄνω	ἔχει, διὰ δὲ τὸ ζῳοτοκεῖν
[1, 7]	συμβαῖνον· τὰ μὲν γὰρ ᾠὰ	ἄνω	καὶ ἐν τῷ πλαγίῳ ἴσχουσι,
[1, 11]	Εἶτα πῶς καὶ διέσπασται τὰ	ἄνω	καὶ κάτω καὶ δεξιὰ καὶ
[1, 7]	τῶν τετραπόδων, οἱ δ´ ὄρνιθες	ἄνω	καὶ ὅσα ᾠοτοκεῖ τῶν τετραπόδων.
[1, 12]	κύστις καὶ τῆς χρησίμης ἡ	ἄνω	κοιλία, καὶ τοῖς σπερματικοῖς ὑστέραι
[1, 7]	ἡ ὑστέρα κάτω εἶναι ἢ	ἄνω,	ὅπου μή τι ἐμποδίζει ἕτερον
[1, 8]	τοῖς μὲν κάτω τοῖς δὲ	ἄνω	πρὸς τῷ ὑποζώματί εἰσιν εἴρηται.
[1, 7]	(τὰ δὲ σελάχη τὰ〉 ζῳοτοκοῦντα	ἄνω	πρὸς τῷ ὑποζώματι, οὔτε τὰ
[1, 7]	κεναὶ δ´ οὖσαι αἱ ὑστέραι	ἄνω	προσιστάμεναι πνίγουσιν· καὶ γὰρ ἀνάγκη
[1, 9]	θῆλυ εἰς τὸ ἄρρεν κάτωθεν	ἄνω.	Τεθεώρηται δὲ τοῦτο ἐπὶ πολλῶν,
[1, 8]	καὶ ᾠοτόκα· τὰ μὲν γὰρ	ἄνω	τῆς ὑστέρας καὶ ᾗ γίγνεται
[1, 11]	τὰ γὰρ κάτωθεν εἰς τὰ	ἄνω	φαίνεται ἐναφιέντα, οὐκ ἐν πᾶσιν
[1, 11]	πολιῶν ἢ γενείου. ἔτι τοῖς	ἄνωθεν	γονεῦσιν ἐοίκασιν ἀφ´ ὧν οὐθὲν
[1, 1]	εἶναι γένεσιν (τοῦτο δ´ εὐλόγως	ἀξιοῦμεν·	φαίνεται γὰρ συμβαῖνον οὕτως ἐπὶ
[1, 11]	φασίν, οὐθὲν ἔδει ἀπὸ πάντων	ἀξιοῦν	ἀπιέναι ἀλλὰ μόνον ἀπὸ τοῦ
[1, 15]	ἀπὸ παντὸς ἐλθὸν τὸ σπέρμα·	ἀπ´	ἀμφοῖν γὰρ ἂν ἦλθεν, ὥστ´
[1, 11]	καὶ τοῦ θήλεος. Ἔτι εἰ	ἀπ´	ἀμφοτέρων ὁμοίως ἀπὸ πάντων ἀπέρχεται,
[1, 11]	σάρκας καὶ ὄνυχας. Εἰ δ´	ἀπ´	ἀμφοτέρων, τίς ὁ τρόπος ἂν
[1, 10]	εἰ μὴ ἀπὸ παντός, μηδ´	ἀπ´	ἀμφοτέρων τῶν γεννώντων. Διόπερ ἐπισκεπτέον,
[1, 16]	ἡ μορφὴ καὶ τὸ εἶδος	ἀπ´	ἐκείνου ἐγγίγνεται διὰ τῆς κινήσεως
[1, 11]	τὸ ἀπὸ τούτων ἀπιέναι τὸ	ἀπ´	ἐκείνων ἂν εἴη ἀπιέναι καὶ
[1, 11]	καὶ χειρός; εἰ μὲν γὰρ	ἀπ´	ἐκείνων μόνον ἐοίκασι δὲ μᾶλλον
[1, 11]	ἀπὸ πάντων. Προσήκει δὲ μᾶλλον	ἀπ´	ἐκείνων· πρότερα γὰρ ἐκεῖνα καὶ
[1, 11]	οἷον σύμβολον ἐνεῖναι, ὅλον δ´	ἀπ´	οὐδετέρου ἀπιέναι, ἀλλὰ διέσπασται μελέων
[1, 16]	γένεσιν· οὐδὲ γὰρ τὸ ἄρρεν	ἅπαν	προΐεται σπέρμα, ὅσα τε προΐεται
[1, 12]	ἀπιόν, ἡμεῖς δὲ τὸ πρὸς	ἅπαντ´	ἰέναι πεφυκὸς σπέρμα ἐροῦμεν, καὶ
[1, 11]	τί γὰρ οὐκ ἂν καὶ	ἅπαντα	ἐξ ἑνὸς γίγνοιτο; Ὁ αὐτὸς
[1, 11]	δύο γίγνεται ζῷα· ἑκατέρου γὰρ	ἅπαντα	ἕξει. Διὸ καὶ Ἐμπεδοκλῆς ἔοικεν,
[1, 12]	ἐν τῷ ἄλλῳ χρόνῳ γιγνομένου	ἅπαντος.	Πολλοῖς δὲ συμβαίνει καὶ ζῴοις
[1, 8]	τοῖς ἐκτὸς δ´ ὁμοίως· εἶτ´	ἀπαντῶσιν	εἰς ἓν πρὸς τὸν τοῦ
[1, 9]	τὰ οὐραῖα μακρὰν ἔχοντα τὴν	ἀπάρτησιν	τῶν πτερυγίων. Ἔχουσι δ´ οἱ
[1, 12]	παρὰ φύσιν οὐδὲ πήρωμα· ἐν	ἅπασί	τε γὰρ ὑπάρχει, καὶ ἡ
[1, 1]	μὲν τοῖς ἐναίμοις ἔξω ὀλίγων	ἅπασι	τὸ μὲν ἄρρεν τὸ δὲ
[1, 1]	τὸ ἄπειρον· τὸ μὲν γὰρ	ἄπειρον	ἀτελές, ἡ δὲ φύσις ἀεὶ
[1, 1]	καὶ τοῦτ´ ἐπορεύετ´ ἂν εἰς	ἄπειρον.	Ἡ δὲ φύσις φεύγει τὸ
[1, 1]	Ἡ δὲ φύσις φεύγει τὸ	ἄπειρον·	τὸ μὲν γὰρ ἄπειρον ἀτελές,
[1, 14]	ἀπὸ τοῦ αὐτοῦ μέρους εὐθὺς	ἀπεκρίνετο	οὔτε ἅμα ἐλθόντα εἰς τὰς
[1, 11]	πῶς δυνατὸν εἰ ἀπὸ παντὸς	ἀπεκρίνετο	τὸ σπέρμα; μίαν γὰρ ἀπόκρισιν
[1, 10]	τὸν τρόπον· τῶν δ´ ὁμοιομερῶν	ἀπελείφθη	περὶ γονῆς καὶ γάλακτος, περὶ
[1, 13]	Ὅταν οὖν πολὺ μὲν τὸ	ἀπεληλυθὸς	ᾖ, ἔτι δὲ γίγνηται μὲν
[1, 11]	ὁμοιότητος αἴτιον ἀλλ´ οὐ τὸ	ἀπελθεῖν	ἀπὸ παντός. Ἔτι εἰ μὲν
[1, 11]	ἀρρενοτόκοι, ὡς οὐκ ἐν τῷ	ἀπελθεῖν	ἀπὸ παντὸς ἢ μὴ τῆς
[1, 11]	λέγουσιν οἱ φάσκοντες οὕτω, τὸ	ἀπελθεῖν	ἀπὸ πάντων τῶν μορίων· ἱκανὸν
[1, 11]	θήσομεν οὕτως ὅτι οὐ τῷ	ἀπελθεῖν	ἀπό τινος τὸ θῆλυ, ὥστ´
[1, 11]	μηδ´ ἐκεῖνα τῷ ἀπὸ παντὸς	ἀπελθεῖν	ὅμοια εἶναι ἀλλὰ δι´ ἄλλην
[1, 13]	γίγνεται περίττωσις ὥστε καὶ θύραζε	ἀπελθεῖν,	ταῖς δὲ μετὰ τὴν κάθαρσιν
[1, 11]	μηδὲ ταῦτα τῷ ἀπὸ παντὸς	ἀπελθεῖν,	τί κωλύει μηδ´ ἐκεῖνα τῷ
[1, 13]	τὸ πλῆθος. Ὅταν δὲ γενομένων	ἀπέλθῃ	τὸ ὑπολειφθὲν συνίσταται. Ὅσαι δὲ
[1, 11]	Δῆλον τοίνυν ὅτι ἀδύνατον τὸ	ἀπελθὸν	εἶναι συνώνυμον τοῖς μέρεσιν, οἷον
[1, 13]	εὐθύς· ταὐτὸν γάρ ἐστι τὸ	ἀπελθὸν	τῷ πρώτῳ προστεθέντι. Τὸν αὐτὸν
[1, 11]	τίνα τρόπον αὐξηθήσεται ταῦτα τὰ	ἀπελθόντα	ἀπὸ παντός; Ἀναξαγόρας μὲν γὰρ
[1, 12]	ἥ τε γὰρ ἔκλυσις ἐλαχίστου	ἀπελθόντος	τούτου γίγνεται ἐπίδηλος, ὡς στερισκόμενα
[1, 13]	μὲν ἀλλοιότερον ἀποκρίνεται τοῦ αἵματος,	ἄπεπτον	δ´ ὄν, καὶ ὅταν τις
[1, 15]	ζῴῳ αὐτῷ θερμότης καὶ δύναμις	ἀπεργάζεται,	εἰσφέροντος τοῦ θήλεος τὸ δεκτικὸν
[1, 15]	ἐντόμων. Ὃ γὰρ τοῖς προϊεμένοις	ἀπεργάζεται	τὸ σπέρμα ἐν τῷ θήλει,
[1, 11]	ἀλλ´ ὡς ἔοικεν ἢ οὐκ	ἀπέρχεται	ἀπὸ παντὸς ἢ οὕτως ὥσπερ
[1, 11]	πότερον ἀπὸ τῶν ὁμοιομερῶν μόνον	ἀπέρχεται	ἀφ´ ἑκάστου οἷον ἀπὸ σαρκὸς
[1, 15]	τοῦ ἄρρενος, οὔτ´ εἴ τι	ἀπέρχεται	διὰ τοῦτο ἐκ τούτου ὡς
[1, 11]	ἀπ´ ἀμφοτέρων ὁμοίως ἀπὸ πάντων	ἀπέρχεται,	δύο γίγνεται ζῷα· ἑκατέρου γὰρ
[1, 11]	τὴν κίνησιν, ἀφ´ ὧν οὐθὲν	ἀπέρχεται.	Ἔνια δ´ οὐκ ἔχουσί πω
[1, 11]	αὑτῶν εἴπερ ἀπὸ παντός τε	ἀπέρχεται	καὶ ἔχει ὑποδοχήν; ἀλλ´ ὡς
[1, 11]	ἔτι οὐδ´ ἀπὸ τῶν περικαρπίων	ἀπέρχεται·	καίτοι καὶ ταῦτα γίγνεται τὴν
[1, 11]	Κἂν εἰ μὴ ἀπὸ παντὸς	ἀπέρχεται,	οὐθὲν ἄλογον τὸ μηδ´ ἀπὸ
[1, 16]	τὴν τῶν ξύλων ὕλην οὔτ´	ἀπέρχεται	οὐθέν, οὔτε μόριον οὐθέν ἐστιν
[1, 15]	μὲν οὖν οὔτ´ ἀπὸ παντὸς	ἀπέρχεται	τὸ σπέρμα τοῖς προϊεμένοις σπέρμα
[1, 10]	μόνον, καὶ πότερον ἀπὸ παντὸς	ἀπέρχεται	τοῦ σώματος ἢ οὐκ ἀπὸ
[1, 14]	ἐν ταῖς κοιλίαις διὰ τὴν	ἀπεψίαν	γίγνεται διάρροια οὕτως ἐν ταῖς
[1, 11]	εἰ ἀπὸ τοῦ γεγραμμένου· ὀνόματος	ἀπῄει	τι, εἰ μὲν ἀπὸ παντός,
[1, 11]	οὐκ ἀπὸ παντὸς τοῦ φυτοῦ	ἀπῄει	τὸ σπέρμα. Μέγιστον δὲ τούτων
[1, 11]	γονεῦσιν ἐοίκασιν ἀφ´ ὧν οὐθὲν	ἀπῆλθεν·	ἀποδιδόασι γὰρ διὰ πολλῶν γενεῶν
[1, 8]	τούτων αἰδοῖον, καθάπερ εἴρηται πρότερον,	ἀπηρτημένον.	Ὁμοίως δ´ ἔχουσι καὶ οἱ
[1, 3]	ἔξω, καὶ τούτων τὰ μὲν	ἀπηρτημένους	ὥσπερ ἄνθρωπος, τὰ δὲ πρὸς
[1, 11]	ἀφροδισίων, οὐ τὸ ἀπὸ παντὸς	ἀπιέναι	αἴτιον ἀλλ´ ὅτι κνησμός ἐστιν
[1, 11]	ἐνεῖναι, ὅλον δ´ ἀπ´ οὐδετέρου	ἀπιέναι,	ἀλλὰ διέσπασται μελέων φύσις, ἡ
[1, 11]	οὐθὲν ἔδει ἀπὸ πάντων ἀξιοῦν	ἀπιέναι	ἀλλὰ μόνον ἀπὸ τοῦ δημιουργοῦντος,
[1, 11]	οὐθὲν σημεῖον ἡ ὁμοιότης τοῦ	ἀπιέναι	ἀπὸ παντός, ὅτι καὶ φωνὴν
[1, 11]	συνεχῆ τὰ μόρια γίγνεσθαι καὶ	ἀπιέναι	εἰς ἕνα τόπον συνιόντα. Εἶτα
[1, 11]	τὸ ἀπ´ ἐκείνων ἂν εἴη	ἀπιέναι	καὶ τῆς συνθέσεως· ὥσπερ κἂν
[1, 11]	αὐτοῦ λόγου μηδ´ ἀπὸ παντὸς	ἀπιέναι.	Κἂν εἰ μὴ ἀπὸ παντὸς
[1, 11]	μορίων· ἱκανὸν γὰρ ἀφ´ ἑνὸς	ἀπιέναι	μόνον εἴπερ μὴ ἐξ αἵματος
[1, 11]	ἦν εἴπερ τοῦ ἀπὸ παντὸς	ἀπιέναι	σημεῖόν ἐστιν ἡ ὁμοιότης. Ἔτι
[1, 11]	γὰρ εἴπερ τὸ ἀπὸ παντὸς	ἀπιέναι	συνέβαινεν, ὥσπερ φασίν, οὐθὲν ἔδει
[1, 11]	ἀρρένων, οὐ τὸ ἀπὸ παντὸς	ἀπιέναι	τῆς γενέσεως αἴτιόν ἐστιν, ἀλλ´
[1, 15]	Δῆλον ἄρα ὅτι οὔτ´ ἀνάγκη	ἀπιέναι	τι ἀπὸ τοῦ ἄρρενος, οὔτ´
[1, 11]	ἀνομοιομερῆ ὥστε τὸ ἀπὸ τούτων	ἀπιέναι	τὸ ἀπ´ ἐκείνων ἂν εἴη
[1, 10]	ἐπειδή φασί τινες ἀπὸ παντὸς	ἀπιέναι	τοῦ σώματος, περὶ τούτου πῶς
[1, 12]	σύντηγμα· τὸ γὰρ ἀπὸ παντὸς	ἀπιέναι	φάναι διὰ τὴν θερμότητα τὴν
[1, 11]	μὴ λέγουσιν ἀπὸ παντὸς δ´	ἀπιέναι	φάσκουσι, πῶς ἑτέρου προσγενομένου ἔσται
[1, 11]	συμβαίνει λέγειν τοῖς ἀπὸ παντὸς	ἀπιέναι	φάσκουσιν, ὥσπερ τότε ἐν τῇ
[1, 13]	πίονα ἧττόν ἐστι σπερματικὰ τῶν	ἀπιμέλων,	ὥσπερ εἴρηται πρότερον (αἴτιον δ´
[1, 12]	οὐ γὰρ μόνον σπέρμα τὸ	ἀπιὸν	ἀλλὰ καὶ ἕτεραι μεμιγμέναι δυνάμεις
[1, 11]	πῶς; οὐ γὰρ ὅμοιον τὸ	ἀπιὸν	ἀπὸ τοῦ ἄρρενος καὶ τοῦ
[1, 11]	τῆς γυναικὸς καὶ τοῦ ἀνδρὸς	ἀπιόν,	ἢ καὶ δι´ ἄλλην τινὰ
[1, 12]	μὲν γὰρ τὸ ἀπὸ παντὸς	ἀπιόν,	ἡμεῖς δὲ τὸ πρὸς ἅπαντ´
[1, 12]	τὸ ἀπὸ τοῦ γεννῶντος καλεῖται	ἀπιόν,	ὅσα συνδυάζεσθαι πέφυκε, τὸ πρῶτον
[1, 12]	κατὰ τὰς ἡλικίας κουφίζει τοῦτ´	ἀπιὸν	ὅταν πλεονάσῃ, καθάπερ ἡ πρώτη
[1, 11]	ὅτι οὐκ ἀπὸ παντὸς μέρους	ἀπιόντος	γίγνονται ὅσα ἑτερογενῆ· ὅμοια γὰρ
[1, 10]	(ὡς ἀφ´ ἑκάστου τῶν μορίων	ἀπιόντος	τοῦ σπέρματος) τέτταρα, πρῶτον μὲν
[1, 12]	τῷ πλήθει· καὶ γὰρ ταύτης	ἀπιούσης	τὰ σώματ´ εὐημερεῖ μᾶλλον. Ἔτι
[1, 6]	οὐκ ἔχουσιν ἀλλ´ εὐθεῖς καὶ	ἁπλοῦς	τοὺς πόρους, οἷον μικρὸν μόριον
[1, 11]	συνώνυμον τοῖς μέρεσιν, οἷον αἷμα	ἀπὸ	(αἵματος ἢ σάρκα ἀπὸ σαρκός.
[1, 11]	τῶν στοιχείων ἂν εἴη μᾶλλον·	ἀπὸ	γὰρ τῆς συνθέσεως πῶς ἐνδέχεται;
[1, 3]	κατὰ τὴν τῶν νεφρῶν χώραν,	ἀπὸ	δὲ τούτων ἑκατέρου πόρον ὥσπερ
[1, 11]	χωρίζεσθαι ἀδύνατον· ἤδη γὰρ ὥσπερ	ἀπὸ	ζῴου, οὐ σπέρματος εἴη ἡ
[1, 11]	τὸ σπέρμα; μίαν γὰρ ἀπόκρισιν	ἀπὸ	μιᾶς ἀναγκαῖον γίγνεσθαι συνουσίας καὶ
[1, 14]	τε καὶ ζῴοις. Σημεῖον δέ,	ἀπὸ	μιᾶς γὰρ ὀχείας πλείω γίγνεται
[1, 11]	καὶ παντάπασιν· δῆλον γὰρ ὅτι	ἀπὸ	μιᾶς κινήσεως τὸν ἐπέτειον πάντα
[1, 11]	σημεῖόν ἐστιν ἡ ὁμοιότης. Ἔτι	ἀπὸ	μιᾶς συνουσίας καὶ τῶν ζῴων
[1, 11]	τρόπον αὐξηθήσεται ταῦτα τὰ ἀπελθόντα	ἀπὸ	παντός; Ἀναξαγόρας μὲν γὰρ εὐλόγως
[1, 11]	καρπόν) καίτοι πῶς δυνατὸν εἰ	ἀπὸ	παντὸς ἀπεκρίνετο τὸ σπέρμα; μίαν
[1, 11]	τί κωλύει μηδ´ ἐκεῖνα τῷ	ἀπὸ	παντὸς ἀπελθεῖν ὅμοια εἶναι ἀλλὰ
[1, 11]	εἴπερ οὖν μηδὲ ταῦτα τῷ	ἀπὸ	παντὸς ἀπελθεῖν, τί κωλύει μηδ´
[1, 11]	παντὸς ἀπιέναι. Κἂν εἰ μὴ	ἀπὸ	παντὸς ἀπέρχεται, οὐθὲν ἄλογον τὸ
[1, 15]	ποιόν. Ὅτι μὲν οὖν οὔτ´	ἀπὸ	παντὸς ἀπέρχεται τὸ σπέρμα τοῖς
[1, 10]	ἢ θάτερον μόνον, καὶ πότερον	ἀπὸ	παντὸς ἀπέρχεται τοῦ σώματος ἢ
[1, 11]	τῇ τῶν ἀφροδισίων, οὐ τὸ	ἀπὸ	παντὸς ἀπιέναι αἴτιον ἀλλ´ ὅτι
[1, 11]	σπέρμα τοῦ αὐτοῦ λόγου μηδ´	ἀπὸ	παντὸς ἀπιέναι. Κἂν εἰ μὴ
[1, 11]	γὰρ ἂν ἦν εἴπερ τοῦ	ἀπὸ	παντὸς ἀπιέναι σημεῖόν ἐστιν ἡ
[1, 11]	ὕστερον. Καὶ γὰρ εἴπερ τὸ	ἀπὸ	παντὸς ἀπιέναι συνέβαινεν, ὥσπερ φασίν,
[1, 11]	γονὴν τῶν ἀρρένων, οὐ τὸ	ἀπὸ	παντὸς ἀπιέναι τῆς γενέσεως αἴτιόν
[1, 10]	Διόπερ ἐπισκεπτέον, ἐπειδή φασί τινες	ἀπὸ	παντὸς ἀπιέναι τοῦ σώματος, περὶ
[1, 12]	οἰομένοις εἶναι σύντηγμα· τὸ γὰρ	ἀπὸ	παντὸς ἀπιέναι φάναι διὰ τὴν
[1, 11]	τὸν τρόπον συμβαίνει λέγειν τοῖς	ἀπὸ	παντὸς ἀπιέναι φάσκουσιν, ὥσπερ τότε
[1, 12]	λεκτέον. Οἱ μὲν γὰρ τὸ	ἀπὸ	παντὸς ἀπιόν, ἡμεῖς δὲ τὸ
[1, 11]	δὲ ταῦτα μὲν μὴ λέγουσιν	ἀπὸ	παντὸς δ´ ἀπιέναι φάσκουσι, πῶς
[1, 15]	οὐ συμμιγνύμενον καὶ ἐνυπάρχον, οὐδ´	ἀπὸ	παντὸς ἐλθὸν τὸ σπέρμα· ἀπ´
[1, 14]	ἑνός. καὶ δῆλον ὅτι οὐκ	ἀπὸ	παντὸς ἔρχεται ἡ γονή· οὔτε
[1, 11]	τὸ γράμμα. ~Ὅτι μὲν οὖν	ἀπὸ	παντὸς ἔρχεται τὸ σπέρμα σχεδὸν
[1, 11]	αἴτιον ἀλλ´ οὐ τὸ ἀπελθεῖν	ἀπὸ	παντός. Ἔτι εἰ μὲν διεσπασμένα
[1, 10]	ἀπέρχεται τοῦ σώματος ἢ οὐκ	ἀπὸ	παντός· εὔλογον γὰρ εἰ μὴ
[1, 11]	ὡς οὐκ ἐν τῷ ἀπελθεῖν	ἀπὸ	παντὸς ἢ μὴ τῆς αἰτίας
[1, 11]	ὡς ἔοικεν ἢ οὐκ ἀπέρχεται	ἀπὸ	παντὸς ἢ οὕτως ὥσπερ ἐκεῖνος
[1, 11]	ὀνόματος ἀπῄει τι, εἰ μὲν	ἀπὸ	παντός, κἂν ἀπὸ τῶν συλλαβῶν
[1, 11]	σκωλήκων. Δῆλον οὖν ὅτι οὐκ	ἀπὸ	παντὸς μέρους ἀπιόντος γίγνονται ὅσα
[1, 10]	παντός· εὔλογον γὰρ εἰ μὴ	ἀπὸ	παντός, μηδ´ ἀπ´ ἀμφοτέρων τῶν
[1, 11]	σημεῖον ἡ ὁμοιότης τοῦ ἀπιέναι	ἀπὸ	παντός, ὅτι καὶ φωνὴν καὶ
[1, 11]	οὐ γεννᾷ ἐξ αὑτῶν εἴπερ	ἀπὸ	παντός τε ἀπέρχεται καὶ ἔχει
[1, 11]	ἔφερε τὸν καρπόν, καὶ οὐκ	ἀπὸ	παντὸς τοῦ φυτοῦ ἀπῄει τὸ
[1, 11]	δῆλον γὰρ ὅτι καὶ τούτοις	ἀπὸ	πάντων ἂν τῶν μερῶν τὸ
[1, 11]	συνέβαινεν, ὥσπερ φασίν, οὐθὲν ἔδει	ἀπὸ	πάντων ἀξιοῦν ἀπιέναι ἀλλὰ μόνον
[1, 11]	Ἔτι εἰ ἀπ´ ἀμφοτέρων ὁμοίως	ἀπὸ	πάντων ἀπέρχεται, δύο γίγνεται ζῷα·
[1, 11]	ἐπισκέψασθαι ἐπειδὴ φανερὸν ὅτι οὐκ	ἀπὸ	πάντων ἀποκρίνεται τὸ σπέρμα τῶν
[1, 15]	γένος τῶν ᾠοτόκων τοῦ μήτε	ἀπὸ	πάντων ἰέναι τὸ σπέρμα τῶν
[1, 11]	ἀπὸ τῶν ἀνομοιομερῶν μόνον οὔκουν	ἀπὸ	πάντων. Προσήκει δὲ μᾶλλον ἀπ´
[1, 11]	οἱ φάσκοντες οὕτω, τὸ ἀπελθεῖν	ἀπὸ	πάντων τῶν μορίων· ἱκανὸν γὰρ
[1, 11]	αἷμα ἀπὸ (αἵματος ἢ σάρκα	ἀπὸ	σαρκός. Ἀλλὰ μὴν εἴ γ´
[1, 11]	μόνον ἀπέρχεται ἀφ´ ἑκάστου οἷον	ἀπὸ	σαρκὸς καὶ ὀστοῦ καὶ νεύρου,
[1, 11]	σύμμετρον ἢ ἀσύμμετρον εἶναι τὸ	ἀπὸ	τῆς γυναικὸς καὶ τοῦ ἀνδρὸς
[1, 15]	καὶ τοῦ εἴδους, ὡς καὶ	ἀπὸ	τῆς ἰατρικῆς ὁ ὑγιασθείς. Συμβαίνει
[1, 12]	φάναι διὰ τὴν θερμότητα τὴν	ἀπὸ	τῆς κινήσεως (συντήγματος ἔχει δύναμιν.
[1, 11]	ἀπὸ τοῦ τέκτονος ἀλλὰ μὴ	ἀπὸ	τῆς ὕλης. Νῦν δ´ ὅμοιον
[1, 11]	ἄλλων μορίων; εἰ γὰρ μηδ´	ἀπὸ	τῆς ὑστέρας σπέρμα γίγνεται ὁ
[1, 11]	οὕτως ὅτι οὐ τῷ ἀπελθεῖν	ἀπό	τινος τὸ θῆλυ, ὥστ´ οὐδὲ
[1, 14]	ἔχον τὴν συνιστᾶσαν, οὕτω τὸ	ἀπὸ	τοῦ ἄρρενος ἐν τῷ θήλει
[1, 13]	δυνήσεται συστῆσαι τὸ ζῷον ἡ	ἀπὸ	τοῦ ἄρρενος ἐνυπάρχουσα ἐν τῇ
[1, 11]	οὐ γὰρ ὅμοιον τὸ ἀπιὸν	ἀπὸ	τοῦ ἄρρενος καὶ τοῦ θήλεος.
[1, 15]	ὅτι οὔτ´ ἀνάγκη ἀπιέναι τι	ἀπὸ	τοῦ ἄρρενος, οὔτ´ εἴ τι
[1, 15]	τοῦ γιγνομένου τὸ σπέρμα τὸ	ἀπὸ	τοῦ ἄρρενος, πότερον ὡς ἐνυπάρχον
[1, 11]	οὖν ὅτι καὶ πρὶν ἀποφυτευθῆναι	ἀπὸ	τοῦ αὐτοῦ μεγέθους ἔφερε τὸν
[1, 14]	γονή· οὔτε γὰρ ἂν κεχωρισμένα	ἀπὸ	τοῦ αὐτοῦ μέρους εὐθὺς ἀπεκρίνετο
[1, 11]	τῆς συνθέσεως· ὥσπερ κἂν εἰ	ἀπὸ	τοῦ γεγραμμένου· ὀνόματος ἀπῄει τι,
[1, 12]	χωρίς. {Γονὴ μὲν οὖν τὸ	ἀπὸ	τοῦ γεννῶντος καλεῖται ἀπιόν, ὅσα
[1, 11]	πάντων ἀξιοῦν ἀπιέναι ἀλλὰ μόνον	ἀπὸ	τοῦ δημιουργοῦντος, οἷον ἀπὸ τοῦ
[1, 11]	ἀπέρχεται, οὐθὲν ἄλογον τὸ μηδ´	ἀπὸ	τοῦ θήλεος ἀλλ´ ἄλλον τινὰ
[1, 13]	σπερμάτοιν, ἢ οὐθὲν σπέρμα ἀποκρίνεται	ἀπὸ	τοῦ θήλεος· καὶ εἰ μηθέν,
[1, 2]	γιγνόμενα συνίσταται, τοῦτο δὲ πῶς	ἀπὸ	τοῦ θήλεος καὶ τοῦ ἄρρενος
[1, 2]	γὰρ ἀποκρίνεσθαι τὸ τοιοῦτον μόριον	ἀπὸ	τοῦ θήλεος καὶ τοῦ ἄρρενος
[1, 12]	αὐτούς· καὶ τὰς ἀμπέλους τραγᾶν	ἀπὸ	τοῦ πάθους τῶν τράγων καλοῦσιν)
[1, 11]	μόνον ἀπὸ τοῦ δημιουργοῦντος, οἷον	ἀπὸ	τοῦ τέκτονος ἀλλὰ μὴ ἀπὸ
[1, 16]	τοῦ γιγνομένου κυήματος, ὥσπερ οὐδ´	ἀπὸ	τοῦ τέκτονος πρὸς τὴν τῶν
[1, 11]	ὁμοιομερῶν τὰ ἀνομοιομερῆ ὥστε τὸ	ἀπὸ	τούτων ἀπιέναι τὸ ἀπ´ ἐκείνων
[1, 11]	τῶν συλλαβῶν ἑκάστης, εἰ δ´	ἀπὸ	τούτων, ἀπὸ τῶν στοιχείων καὶ
[1, 3]	τοὺς ὄρχεις καὶ δύο πόρους	ἀπὸ	τούτων ὁμοίως τοῖς ὄφεσιν, οἷον
[1, 3]	καὶ οὐ πόρους ἀλλ´ αἰδοῖον	ἀπὸ	τούτων περαῖνον εἰς τὸ ἔξω
[1, 11]	δι´ ἄλλην αἰτίαν; εἰ δ´	ἀπὸ	τῶν ἀνομοιομερῶν μόνον οὔκουν ἀπὸ
[1, 11]	ὀστοῦ καὶ νεύρου, ἢ καὶ	ἀπὸ	τῶν ἀνομοιομερῶν οἷον προσώπου καὶ
[1, 2]	ἐπιβάλλοντα λόγον καθ´ ἕκαστον αὐτῶν,	ἀπὸ	τῶν εἰρημένων συνείροντας. Καθάπερ γὰρ
[1, 11]	αὐτὴν ἔχοντα μορφήν. Ἔτι πότερον	ἀπὸ	τῶν ὁμοιομερῶν μόνον ἀπέρχεται ἀφ´
[1, 11]	τὰ δὲ προσφύεται. ἔτι οὐδ´	ἀπὸ	τῶν περικαρπίων ἀπέρχεται· καίτοι καὶ
[1, 11]	τοιούτων σάρκες καὶ ὀστᾶ συνεστᾶσιν,	ἀπὸ	τῶν στοιχείων ἂν εἴη μᾶλλον·
[1, 11]	ἑκάστης, εἰ δ´ ἀπὸ τούτων,	ἀπὸ	τῶν στοιχείων καὶ τῆς συνθέσεως.
[1, 11]	εἰ μὲν ἀπὸ παντός, κἂν	ἀπὸ	τῶν συλλαβῶν ἑκάστης, εἰ δ´
[1, 11]	ὅμοιον λέγουσιν ὥσπερ κἂν εἰ	ἀπὸ	τῶν ὑποδημάτων· σχεδὸν γὰρ ὅμοιος
[1, 15]	τὸν ὕστερον ὀχεύσαντα τὸ γένος	ἀποβαίνει	πᾶν τὸ τῶν νεοττῶν. Διὸ
[1, 12]	Ἔτι τόπος συντήγματι μὲν οὐθεὶς	ἀποδέδοται	κατὰ φύσιν ἀλλὰ ῥεῖ ὅπου
[1, 11]	ἐοίκασιν ἀφ´ ὧν οὐθὲν ἀπῆλθεν·	ἀποδιδόασι	γὰρ διὰ πολλῶν γενεῶν αἱ
[1, 12]	ὅταν αὐτῶν μὴ εὐοδήσῃ ἡ	ἀποκάθαρσις.	Καὶ ἔνιοι μὲν ὑγιάζονται, οἱ
[1, 12]	τροφῆς ὑπόλειμμα, σύντηγμα δὲ τὸ	ἀποκριθὲν	ἐκ τοῦ αὐξήματος ὑπὸ τῆς
[1, 14]	ἀναλύονται αἱ κοιλίαι διὰ τὸ	ἀποκρίνεσθαι	περίττωμα εἰς τὴν κοιλίαν οὐ
[1, 2]	δεῖ μὴ λανθάνειν. Τῷ γὰρ	ἀποκρίνεσθαι	τὸ τοιοῦτον μόριον ἀπὸ τοῦ
[1, 13]	δυοῖν σπερμάτοιν, ἢ οὐθὲν σπέρμα	ἀποκρίνεται	ἀπὸ τοῦ θήλεος· καὶ εἰ
[1, 13]	τὸ ἀνάλογον αὐτοῖς τῇ πιμελῇ	ἀποκρίνεται	εἰς τὸ περίττωμα τὸ σπερματικόν.
[1, 11]	φανερὸν ὅτι οὐκ ἀπὸ πάντων	ἀποκρίνεται	τὸ σπέρμα τῶν μορίων. ~Ἀρχὴ
[1, 13]	ἄρρεσιν ἄρχεται ἐγγίγνεσθαι γονὴ καὶ	ἀποκρίνεται,	τοῖς δὲ θήλεσι ῥήγνυται τὰ
[1, 13]	δὲ σπέρμα πεφθὲν μὲν ἀλλοιότερον	ἀποκρίνεται	τοῦ αἵματος, ἄπεπτον δ´ ὄν,
[1, 13]	οὐκ ἐνδέχεται σπερματικὰς ἅμα γίγνεσθαι	ἀποκρίσεις,	φανερὸν ὅτι τὸ θῆλυ οὐ
[1, 13]	ὡς μεθισταμένης εἰς ταῦτα τῆς	ἀποκρίσεως.	Ἔτι δὲ οὔτε φλεβώδεις ὁμοίως
[1, 11]	ἀπεκρίνετο τὸ σπέρμα; μίαν γὰρ	ἀπόκρισιν	ἀπὸ μιᾶς ἀναγκαῖον γίγνεσθαι συνουσίας
[1, 13]	ταῖς γυναιξίν· πλείστην γὰρ ἀφίησιν	ἀπόκρισιν	γυνὴ τῶν ζῴων. Διόπερ ἐπιδηλοτάτως
[1, 2]	ἄρρενος καὶ ἐν τούτοις τὴν	ἀπόκρισιν	εἶναι καὶ ἐκ τούτων, διὰ
[1, 14]	τῶν ἀρρένων καὶ ἅμα ὑγρὰν	ἀπόκρισιν,	οὐκ ἔστιν ἡ ὑγρασία αὕτη
[1, 13]	ἐν τῷ θήλει γιγνομένην αἱματώδη	(ἀπόκρισιν	περίττωμα εἶναι. Γίγνεται δὲ τοιαύτη
[1, 14]	ἐπίδηλον ποιεῖ εἰς πλῆθος τὴν	ἀπόκρισιν.	Τὸ δὲ συμβαίνειν ἡδονὴν ἐν
[1, 12]	καὶ ἡ τῆς γονῆς γίγνεται	ἀπόκρισις	(ὑγροῦ γὰρ περίττωμά ἐστιν· ἡ
[1, 2]	θῆλυ δοκεῖν εἶναι ἢ μικρὸν	ἀπολείπειν,	ὡς οὐ κατὰ τὸ τυχὸν
[1, 6]	ἀλλήλοις. Διὸ καὶ δοκοῦσι βραδύτερον	ἀπολύεσθαι	τῶν ἰχθύων, οὐ μόνον διὰ
[1, 17]	πλείοσιν· προέμενα δὲ τὸ τοιοῦτον	ἀπολύεται.	Καὶ ἀτεχνῶς ἔοικε τὰ ζῷα
[1, 6]	γὰρ ἰχθύες ὀχεύονται παραπίπτοντες καὶ	ἀπολύονται	ταχέως. Ὥσπερ γὰρ ἐπὶ τῶν
[1, 6]	ταχεῖα καὶ τούτοις γίγνεται ἡ	ἀπόλυσις.	Τοῖς δ´ ἰχθύσι τοιοῦτος ὁ
[1, 17]	ἐντόμων· τὰ δ´ ἕως ἂν	ἀποπέμψῃ	τι τῶν ἐπεισάκτων αὐτοῦ μορίων,
[1, 13]	εἰς τὸ προελθόν, ὥσπερ ὅταν	ἀποπέσῃ	τὸ ἐναλειφθὲν τοῦ κονιάματος εὐθύς·
[1, 7]	θήλεσι τὰ περὶ τὰς ὑστέρας	ἀπορήσειεν	ἄν τις ὃν τρόπον ἔχει·
[1, 5]	τοῖς δ´ ὄρνισι καὶ τοῖς	ἄποσιν	οὐκ ἐνδέχεται διὰ τὸ τῶν
[1, 14]	καὶ πνεύματος ἐξ οὗ συνισταμένου	ἀποσπερματίζει.	Δῆλον δ´ ἐπὶ τῶν παίδων
[1, 11]	τὸ ἄρρεν μέρος τι αὑτοῦ	ἀποτείνει·	διὸ καὶ τὴν ὀχείαν, καθάπερ
[1, 15]	γένεσιν τῶν ᾠοτοκουμένων. Ὅταν γὰρ	ἀποτέκῃ	τὰ ᾠὰ ἡ θήλεια, ὁ
[1, 17]	ἐὰν ᾖ ζῷον, ὅταν δεήσῃ	ἀποτελεῖν	τὸ τοῦ ζῶντος ἔργον, τότε
[1, 9]	ἔπειτα διακρινόμενον γίγνεται πολλὰ καὶ	ἀποτίκτει	ἕκαστον τούτων ἀτελές, καθάπερ καὶ
[1, 11]	δῆλον οὖν ὅτι καὶ πρὶν	ἀποφυτευθῆναι	ἀπὸ τοῦ αὐτοῦ μεγέθους ἔφερε
[1, 11]	εἴη ἡ διαχώρισις. Ἔτι τὰ	ἀποφυτευόμενα	ἀφ´ αὑτοῦ φέρει σπέρμα· δῆλον
[1, 12]	κατὰ τὴν τῆς ξηρᾶς ὑποστάσεως	ἀποχώρησιν.	Ἔτι ἡ μὲν σύντηξις ἀεὶ
[1, 13]	τοῦ καθαροῦ καὶ ὑγιεινοῦ αἵματος	ἀποχώρησις	ἐκλυτικόν καὶ τὸ ὅμοια γίγνεσθαι
[1, 12]	ὠφέλιμος· ἡ δὲ τοῦ σπέρματος	ἀποχώρησις	ἐπαμφοτερίζει διὰ τὸ προσλαμβάνειν τι〉
[1, 12]	καὶ ἄγονόν ποτε γίγνεται τὸ	ἀποχωροῦν	διὰ τὸ ὀλίγον ἔχειν τὸ
[1, 12]	αὐτοῦ ὑπερέβαλλε τὸ μέγεθος. Τοὐναντίον	ἄρα	ἢ οἱ ἀρχαῖοι ἔλεγον λεκτέον.
[1, 15]	τοῦ εἴδους ἡ σφαῖρα. Δῆλον	ἄρα	ὅτι οὔτ´ ἀνάγκη ἀπιέναι τι
[1, 12]	γίγνεται τῶν κατὰ φύσιν. Ἀνάγκη	ἄρα	περίττωμα εἶναι. Ἀλλὰ μὴν περίττωμά
[1, 12]	ἄχρηστον περίττωμα καὶ νοσηματικόν. Χρησίμου	ἄρα	περιττώματος μέρος τί ἐστι τὸ
[1, 14]	δεκτικῶν ἑκατέρου τοῦ περιττώματος· καὶ	ἀραιουμένων	ἑκατέρων τῶν πλησίον τόπων ἐξανθεῖ
[1, 3]	ἔχουσι τὰ μὲν πρὸς τοῖς	ἄρθροις,	καθάπερ αἵ τε γυναῖκες καὶ
[1, 7]	καὶ γίγνεται ζῷα πρὸς τοῖς	ἄρθροις	καθάπερ καὶ ἐν τοῖς ἐξ
[1, 7]	πεζὰ πάντα κάτω πρὸς τοῖς	ἄρθροις,	(τὰ δὲ σελάχη τὰ〉 ζῳοτοκοῦντα
[1, 14]	μᾶλλον· ὅταν γὰρ δύο δακτύλους	ἀρθῶσι	τότε γίγνεται τὰ καταμήνια ταῖς
[1, 13]	μαλακόστρακα περὶ τὴν κύησίν ἐστιν	ἄριστα·	διὰ τὸ ἄναιμα γὰρ εἶναι
[1, 11]	καὶ κάτω καὶ δεξιὰ καὶ	ἀριστερὰ	καὶ πρόσθια καὶ ὀπίσθια; πάντα
[1, 0]		~ΑΡΙΣΤΟΤΕΛΟΥΣ	ΠΕΡΙ ΖΩΙΩΝ ΓΕΝΕΣΕΩΣ Α. ~(Ἐπεὶ
[1, 14]	καὶ ἔστιν ἡ γυνὴ ὥσπερ	ἄρρεν	ἄγονον· ἀδυναμίᾳ γάρ τινι τὸ
[1, 1]	ἐστὶ τὸ θῆλυ καὶ τὸ	ἄρρεν	ἀλλ´ ἤδη καθ´ ὁμοιότητα καὶ
[1, 2]	τὸ θῆλυ τοῦ δὲ τὸ	ἄρρεν,	ἀλλ´ οὐ κατὰ πᾶν γε
[1, 17]	ἀχώριστον τὸ θῆλυ καὶ τὸ	ἄρρεν.	Ἀλλὰ περὶ μὲν τούτων ἐν
[1, 15]	συμβάλλεται τοῖς συνισταμένοις ὡς τὸ	ἄρρεν,	ἀλλὰ τὸ μὲν ἄρρεν ἀρχὴν
[1, 16]	τὴν γένεσιν· οὐδὲ γὰρ τὸ	ἄρρεν	ἅπαν προΐεται σπέρμα, ὅσα τε
[1, 2]	τοῦτο τὸ θῆλυ καὶ τὸ	ἄρρεν	ἀρχαὶ τῆς γενέσεώς εἰσιν. Ἄρρεν
[1, 15]	τὸ ἄρρεν, ἀλλὰ τὸ μὲν	ἄρρεν	ἀρχὴν κινήσεως τὸ δὲ θῆλυ
[1, 2]	ταῦτα διαφέροντ´ ἀλλήλων καθὸ τὸ	ἄρρεν	διοίσει τοῦ θήλεος. Εἰ γὰρ
[1, 11]	αὐτὸ σπέρμα καὶ θῆλυ καὶ	ἄρρεν	δύναται γίγνεσθαι ὡς οὐκ ὄντος
[1, 15]	τὸ θῆλυ προΐεται εἰς τὸ	ἄρρεν.	Ἐάν τε γὰρ ὑπηνέμια τύχῃ
[1, 9]	ἐπὶ τὸ πλεῖστον εἰπεῖν τὸ	ἄρρεν	εἰς τὸ θῆλυ οὐδὲν μόριον
[1, 9]	γάρ, εἴπερ ἀφίησί τι ὁ	ἄρρεν	εἴτε σπέρμα εἴτε μόριον εἴτε
[1, 11]	εἰ τὸ θῆλυ καὶ τὸ	ἄρρεν	ἐν τῇ κυήσει διαφέρει καθάπερ
[1, 14]	διώρισται τὸ θῆλυ καὶ τὸ	ἄρρεν,	ἐν τούτοις ἀφ´ ἑνὸς σπέρματος
[1, 2]	πᾶν γε αὐτὸ θῆλυ καὶ	ἄρρεν	ἐστὶν ἀλλὰ κατά τινα δύναμιν
[1, 14]	τοῦ πάσχοντος. Εἰ οὖν τὸ	ἄρρεν	ἐστὶν ὡς κινοῦν καὶ ποιοῦν,
[1, 15]	ᾗ θῆλυ παθητικόν, τὸ δ´	ἄρρεν	ᾗ ἄρρεν ποιητικὸν καὶ ὅθεν
[1, 13]	πότερον προΐεται σπέρμα ὥσπερ τὸ	ἄρρεν	καὶ ἔστιν μίγμα τὸ γιγνόμενον
[1, 17]	ἔχει τὸ θῆλυ καὶ τὸ	ἄρρεν	καὶ οὐ γεννᾷ εἰς ἕτερον,
[1, 15]	συμβάλλεται εἰς τὴν γένεσιν τὸ	ἄρρεν	καὶ πῶς αἴτιόν ἐστι τοῦ
[1, 17]	εἰς τὸ ἐνυπάρχον θῆλυ καὶ	ἄρρεν.	Καὶ ταῦτα πάντα εὐλόγως ἡ
[1, 2]	καὶ πατέρας προσαγορεύουσιν. Τὸ δ´	ἄρρεν	καὶ τὸ θῆλυ διαφέρει κατὰ
[1, 11]	ὃ ἔχει ἴδιον τό τε	ἄρρεν	καὶ τὸ θῆλυ, εἴπερ τὸ
[1, 12]	ὅσοις μή ἐστι διωρισμένον τὸ	ἄρρεν	καὶ τὸ θῆλυ χωρίς. {Γονὴ
[1, 9]	ἀλλὰ τὸ θῆλυ εἰς τὸ	ἄρρεν	κάτωθεν ἄνω. Τεθεώρηται δὲ τοῦτο
[1, 2]	ἄρρεν ἀρχαὶ τῆς γενέσεώς εἰσιν.	Ἄρρεν	μὲν γὰρ λέγομεν ζῷον τὸ
[1, 2]	μὲν τὸν λόγον τῷ τὸ	ἄρρεν	μὲν εἶναι τὸ δυνάμενον γεννᾶν
[1, 11]	ὀχείᾳ τὸ θῆλυ εἰς τὸ	ἄρρεν	μέρος τι αὑτοῦ ἀποτείνει· διὸ
[1, 15]	τοὐναντίον τὸ θῆλυ εἰς τὸ	ἄρρεν,	οἷον συμβαίνει ἐν ἐνίοις τῶν
[1, 17]	ζῴοις τὸ θῆλυ καὶ τὸ	ἄρρεν.	Ὅταν γὰρ δεήσῃ γεννᾶν γίγνεται
[1, 1]	ἐστὶ τὸ θῆλυ καὶ τὸ	ἄρρεν·	οὐ γὰρ ἐν πᾶσίν ἐστιν,
[1, 1]	ἐστὶ τὸ θῆλυ καὶ τὸ	ἄρρεν,	οὐ μόνον τοῖς ἐναίμοις ἀλλ´
[1, 13]	προΐεται τὸ θῆλυ οἷον τὸ	ἄρρεν,	οὐδὲ μιγνυμένων ἀμφοῖν γίγνεται, ὥσπερ
[1, 16]	γιγνομένων, ἀλλ´ οὐκ εἰς τὸ	ἄρρεν	οὔτ´ αὐτὸ τὸ ἄρρεν προΐεται
[1, 14]	ὥσπερ εὔλογον, ἐπειδὴ τὸ μὲν	ἄρρεν	παρέχεται τό τε εἶδος καὶ
[1, 15]	παθητικόν, τὸ δ´ ἄρρεν ᾗ	ἄρρεν	ποιητικὸν καὶ ὅθεν ἡ ἀρχὴ
[1, 2]	φαίνεται τὸ θῆλυ καὶ τὸ	ἄρρεν·	πολλὰ γοῦν συμμεταβάλλει μεταβαλλόντων ᾗ
[1, 10]	καὶ τὸ θῆλυ καὶ τὸ	ἄρρεν	προΐενται ἄμφω ἢ θάτερον μόνον,
[1, 16]	τὸ ἄρρεν οὔτ´ αὐτὸ τὸ	ἄρρεν	προΐεται τὴν γονὴν οὔτε τὸ
[1, 16]	τις ἐκ τούτων καὶ τὸ	ἄρρεν	πῶς συμβάλλεται πρὸς τὴν γένεσιν·
[1, 1]	ἔξω ὀλίγων ἅπασι τὸ μὲν	ἄρρεν	τὸ δὲ θῆλυ τελειωθέν ἐστι,
[1, 2]	τυχοῦσαν δύναμιν θῆλυ ὂν καὶ	ἄρρεν	τὸ ζῷον. Φανερὸν οὖν ὅτι
[1, 2]	θείη τὸ θῆλυ καὶ τὸ	ἄρρεν,	τὸ μὲν ἄρρεν ὡς τῆς
[1, 1]	γιγνόμενον οὔτε θῆλύ ἐστιν οὔτε	ἄρρεν·	τοιαῦτα δ´ ἐστὶν ἔνια τῶν
[1, 15]	τῶν μορίων, μήτε (προΐεσθαι τὸ	ἄρρεν	τοιοῦτόν τι μόριον ὃ ἔσται
[1, 14]	κεχώρισται τὸ θῆλυ καὶ τὸ	ἄρρεν,	τούτοις μὲν τὸ σπέρμα οἷον
[1, 17]	ἕτερον ζῷον θῆλυ καὶ ἕτερον	ἄρρεν,	τῷ δὲ εἴδει ταὐτόν, οἷον
[1, 16]	ἐναφίησι τὸ θῆλυ εἰς τὸ	ἄρρεν	τῶν αὑτοῦ τι μορίων, ὅμοιον
[1, 2]	συμμεταβάλλει μεταβαλλόντων ᾗ θῆλυ καὶ	ἄρρεν,	ὡς ἀρχῆς μεταπιπτούσης. ~Ἔχει δὲ
[1, 2]	καὶ τὸ ἄρρεν, τὸ μὲν	ἄρρεν	ὡς τῆς κινήσεως καὶ τῆς
[1, 12]	κεχώρισται τὸ θῆλυ καὶ τὸ	ἄρρεν)	ὥσπερ τὸ γιγνόμενον ἐκ θήλεος
[1, 1]	ἔχει τὸ θῆλυ καὶ τὸ	ἄρρεν	ὥστε τὰ ὁμογενῆ γεννᾶν, τὰ
[1, 10]	πότερον πάντα προΐεται σπέρμα τὰ	ἄρρενα	ἢ οὐ πάντα, καὶ εἰ
[1, 9]	ἀρρένων ἐστίν. Πόρους δὲ τὰ	ἄρρενα	θορικοὺς οὐ φαίνονται ἔχοντα. Ἀφίησι
[1, 8]	τὰ τοιαῦτα πάντα καὶ τὰ	ἄρρενα	καὶ τὰ θήλεα καθ´ ἃ
[1, 13]	καὶ τὴν ἔλλειψιν πρὸς τοὺς	ἄρρενας	ἔχει τοῦ σώματος φανεράν. Ἐπεὶ
[1, 9]	πτερυγίων. Ἔχουσι δ´ οἱ μὲν	ἄρρενες	λεπτοὺς πόρους θορικούς, αἱ δὲ
[1, 11]	καλῶς) φησὶ γὰρ ἐν τῷ	ἄρρενι	καὶ τῷ θήλει οἷον σύμβολον
[1, 9]	συνδυασμὸς κατὰ τοῦτο γίγνεται τῷ	ἄρρενι	πρὸς τὴν θήλειαν· ἀναγκαῖον γάρ,
[1, 16]	ἡ φύσις ἡ ἐν τῷ	ἄρρενι	τῶν σπέρμα προϊεμένων χρῆται τῷ
[1, 15]	ποσὸν συμβαλλομένου τοῖς ζῴοις τοῦ	ἄρρενος	ἀλλ´ εἰς τὸ ποιόν. Ὅτι
[1, 14]	ὡς παθητικόν, εἰς τὴν τοῦ	ἄρρενος	γονὴν τὸ θῆλυ ἂν συμβάλλοιτο
[1, 9]	Ἡ δὲ τῆς πλεκτάνης τοῦ	ἄρρενος	διὰ τοῦ αὐλοῦ δίεσις ἐπὶ
[1, 17]	οὐ κεχώρισται τὸ θῆλυ τοῦ	ἄρρενος.	Διὸ καὶ γεννᾷ αὐτὰ ἐξ
[1, 14]	πρῶτον μίγμα ἐκ θήλεος καὶ	ἄρρενος.	Διὸ καὶ ἐξ ἑνὸς σπέρματος
[1, 1]	ἐκ συνδυασμοῦ γίγνεται θήλεος καὶ	ἄρρενος,	ἐν ὅσοις γένεσι τῶν ζῴων
[1, 14]	συνιστᾶσαν, οὕτω τὸ ἀπὸ τοῦ	ἄρρενος	ἐν τῷ θήλει μεριζόμενον. Δι´
[1, 13]	τὸ ζῷον ἡ ἀπὸ τοῦ	ἄρρενος	ἐνυπάρχουσα ἐν τῇ γονῇ δύναμις,
[1, 2]	διαφοραὶ τοῦ θήλεος καὶ (τοῦ	ἄρρενος	καὶ ἐν τοῖς ἀναίμοις ὅσα
[1, 2]	ἀπὸ τοῦ θήλεος καὶ τοῦ	ἄρρενος	καὶ ἐν τούτοις τὴν ἀπόκρισιν
[1, 17]	πορευτικοῖς κεχώρισται τὸ θῆλυ τοῦ	ἄρρενος,	καὶ ἔστιν ἕτερον ζῷον θῆλυ
[1, 12]	μὲν γὰρ ἐξ ἐναντίων γίγνεται,	ἄρρενος	καὶ θήλεος, τὰ δ´ ἐξ
[1, 11]	ὅμοιον τὸ ἀπιὸν ἀπὸ τοῦ	ἄρρενος	καὶ τοῦ θήλεος. Ἔτι εἰ
[1, 13]	ἧττον, καὶ ἰσοδρομησάντων (παρὰ) τοῦ	ἄρρενος	καὶ τοῦ θήλεος οὐθὲν γεννᾶται
[1, 15]	ἀνάγκη ἀπιέναι τι ἀπὸ τοῦ	ἄρρενος,	οὔτ´ εἴ τι ἀπέρχεται διὰ
[1, 15]	τὸ σπέρμα τὸ ἀπὸ τοῦ	ἄρρενος,	πότερον ὡς ἐνυπάρχον καὶ μόριον
[1, 12]	τὸ γιγνόμενον ἐκ θήλεος καὶ	ἄρρενος	πρῶτον μίγμα οἷον κύημά τι
[1, 15]	Ἀλλὰ τῇ δυνάμει τὸ τοῦ	ἄρρενος	σπέρμα τὴν ἐν τῷ θήλει
[1, 2]	ἀπὸ τοῦ θήλεος καὶ τοῦ	ἄρρενος	συμβαίνει γίγνεσθαι δεῖ μὴ λανθάνειν.
[1, 17]	τοῦ θήλεος γίγνεται καὶ τοῦ	ἄρρενος	συνδεδυασμένων, μίξασα ταῦτα διέθηκε μετ´
[1, 2]	αἱ καλούμεναι ὑστέραι τοῦ δ´	ἄρρενος	τὰ περὶ τοὺς ὄρχεις καὶ
[1, 11]	γόνιμοι οὕτω καὶ ἐκ θηλυτόκων	ἀρρενοτόκοι,	ὡς οὐκ ἐν τῷ ἀπελθεῖν
[1, 9]	τὰ γὰρ θήλεα μείζω τῶν	ἀρρένων	ἐστὶ διὰ τὸ συμφέρειν πρὸς
[1, 13]	καὶ λειότερα τὰ θήλεα τῶν	ἀρρένων	ἐστὶ διὰ τὸ συνεκκρίνεσθαι τὴν
[1, 9]	πλείστοις τὰ θήλεα μείζω τῶν	ἀρρένων	ἐστίν. Πόρους δὲ τὰ ἄρρενα
[1, 14]	χαρὰν ἐνίοτε αὐταῖς τῇ τῶν	ἀρρένων	καὶ ἅμα ὑγρὰν ἀπόκρισιν, οὐκ
[1, 15]	Διὰ τοῦτο γὰρ ἔνια τῶν	ἀρρένων	καὶ συνδυαζομένων τοῖς θήλεσιν οὐδὲ
[1, 11]	οὐδ´ ὅσα προΐεται γονὴν τῶν	ἀρρένων,	οὐ τὸ ἀπὸ παντὸς ἀπιέναι
[1, 16]	Δι´ ἀσθένειαν γὰρ τῶν τοιούτων	ἀρρένων	οὐθὲν δι´ ἑτέρων οἵα τε
[1, 16]	σπέρμα, ὅσα τε προΐεται τῶν	ἀρρένων,	οὐθὲν μόριον τοῦτ´ ἔστι τοῦ
[1, 8]	δ´ ἔχουσι καὶ οἱ τῶν	ἀρρένων	πόροι, καὶ τῶν ἐχόντων καὶ
[1, 8]	οὖν δεῖ καὶ τοὺς τῶν	ἀρρένων	πόρους τοὺς σπερματικοὺς ἐρηρεῖσθαι καὶ
[1, 14]	γίγνεται δὲ ταῖς μελαίναις καὶ	ἀρρενωποῖς.	Τὸ δὲ πλῆθος αἷς γίγνεται
[1, 14]	γάρ, ὥσπερ εἴρηται πρότερον, τοῖς	ἄρρεσι	γίγνεται τὸ περίττωμα τοῦτο καὶ
[1, 4]	Περὶ δὲ τῆς ἐν τοῖς	ἄρρεσι	διαφορᾶς τῶν σπερματικῶν ὀργάνων εἴ
[1, 3]	καθάπερ καὶ οἱ ὄρχεις τοῖς	ἄρρεσι	δύο πᾶσιν· ταύτας δ´ ἔχουσι
[1, 14]	ζῴων ταῖς γυναιξί, καὶ τοῖς	ἄρρεσι	πλείστη τοῦ σπέρματος πρόεσις κατὰ
[1, 8]	τὸ ὑγρὸν καὶ τοῖς μὲν	ἄρρεσι	τὸ σπέρμα τοῖς δὲ θήλεσι
[1, 13]	τὴν αὐτὴν ἡλικίαν τοῖς μὲν	ἄρρεσιν	ἄρχεται ἐγγίγνεσθαι γονὴ καὶ ἀποκρίνεται,
[1, 13]	θήλεσιν ὡς ἡ γονὴ τοῖς	ἄρρεσιν,	δύο δ´ οὐκ ἐνδέχεται σπερματικὰς
[1, 13]	σωμάτων τοῖς θήλεσιν ἢ τοῖς	ἄρρεσιν	ἐν τοῖς ζῳοτοκοῦσιν· ἐν τούτοις
[1, 14]	ὑπὸ τοῦ πνεύματος, τοῖς μὲν	ἄρρεσιν	ἐπιδηλότερον περὶ τοὺς ὄρχεις, ἐπισημαίνει
[1, 13]	καὶ ὅτι ἀνάλογον ὡς τοῖς	ἄρρεσιν	ἡ γονὴ οὕτω τοῖς θήλεσι
[1, 14]	κατὰ τὸν αὐτὸν τόπον τοῖς	ἄρρεσιν·	καίτοι οὐ προΐενται τὴν ἰκμάδα
[1, 3]	τὰ περὶ τοὺς ὄρχεις τοῖς	ἄρρεσιν·	τὰ μὲν γὰρ ὅλως ὄρχεις
[1, 15]	τὰ ᾠὰ ἡ θήλεια, ὁ	ἄρρην	ἐπιρραίνει τὸν θορόν· καὶ ὧν
[1, 12]	συμμίγνυται, ὥστ´ ἐνίοις γίγνεσθαι καὶ	ἀρρώστημα	ὅταν αὐτῶν μὴ εὐοδήσῃ ἡ
[1, 12]	τῷ γήρᾳ οὔτ´ ἐν ταῖς	ἀρρωστίαις,	ἐν μὲν τῷ κάμνειν διὰ
[1, 2]	τὸ θῆλυ καὶ τὸ ἄρρεν	ἀρχαὶ	τῆς γενέσεώς εἰσιν. Ἄρρεν μὲν
[1, 12]	μέγεθος. Τοὐναντίον ἄρα ἢ οἱ	ἀρχαῖοι	ἔλεγον λεκτέον. Οἱ μὲν γὰρ
[1, 12]	περίττωμα εἶναι. Οἱ μὲν οὖν	ἀρχαῖοι	ἐοίκασιν οἰομένοις εἶναι σύντηγμα· τὸ
[1, 2]	Καθάπερ γὰρ εἴπομεν τῆς γενέσεως	ἀρχὰς	ἄν τις οὐχ ἥκιστα θείη
[1, 12]	δὲ τὸ ἐξ ἀμφοτέρων τὰς	ἀρχὰς	ἔχον τῶν συνδυασθέντων (οἷον τά
[1, 13]	αὐτὴν ἡλικίαν τοῖς μὲν ἄρρεσιν	ἄρχεται	ἐγγίγνεσθαι γονὴ καὶ ἀποκρίνεται, τοῖς
[1, 12]	ἀποκρίνεται τὸ σπέρμα τῶν μορίων.	~Ἀρχὴ	δὲ καὶ ταύτης τῆς σκέψεως
[1, 12]	ἐνίων μὲν ἐν αὐτοῖς ἡ	ἀρχὴ	τῆς κινήσεώς ἐστιν οἷον καὶ
[1, 1]	ἡ ὕλη καὶ ὅθεν ἡ	ἀρχὴ	τῆς κινήσεως περὶ μὲν οὖν
[1, 12]	δὲ πάντα ἔκ τινος ἡ	ἀρχὴ	τῆς κινήσεως. Τῶν δὲ τοιούτων
[1, 15]	ἄρρεν ποιητικὸν καὶ ὅθεν ἡ	ἀρχὴ	τῆς κινήσεως. Ὥστε ἂν ληφθῇ
[1, 2]	τὸ ζῷον. Φανερὸν οὖν ὅτι	ἀρχή	τις οὖσα φαίνεται τὸ θῆλυ
[1, 1]	αἰτίας δὲ τῆς κινούσης τίς	ἀρχή.	Τὸ δὲ περὶ ταύτης σκοπεῖν
[1, 12]	συνδυάζεσθαι πέφυκε, τὸ πρῶτον ἔχον	ἀρχὴν	γενέσεως, σπέρμα δὲ τὸ ἐξ
[1, 2]	συμμεταβάλλειν εἴωθε τῶν μετὰ τὴν	ἀρχήν.	Δῆλον δὲ τοῦτο ἐπὶ τῶν
[1, 1]	τῶν δὲ περὶ γενέσεως τὴν	ἀρχὴν	ἐχομένην τούτων τάξας. Τῶν δὴ
[1, 14]	ἢ ἡ πυετία τὸ τὴν	ἀρχὴν	ἔχον τὴν συνιστᾶσαν, οὕτω τὸ
[1, 13]	ἢ ἔχει τινὰ ἕξιν καὶ	ἀρχὴν	κινήσεως γεννητικήν) οὐδὲ γὰρ ἡ
[1, 15]	ἄρρεν, ἀλλὰ τὸ μὲν ἄρρεν	ἀρχὴν	κινήσεως τὸ δὲ θῆλυ τὴν
[1, 14]	τό τε εἶδος καὶ τὴν	ἀρχὴν	τῆς κινήσεως τὸ δὲ θῆλυ
[1, 2]	καὶ τῆς γενέσεως ἔχον τὴν	ἀρχήν,	τὸ δὲ θῆλυ ὡς ὕλης.
[1, 7]	καθάπερ καὶ ἐν τοῖς ἐξ	ἀρχῆς	εὐθὺς ζῳοτοκοῦσιν. Διὸ καὶ τὴν
[1, 15]	γεννᾷ τὸ θῆλυ· δεῖται γὰρ	ἀρχῆς	καὶ τοῦ κινήσοντος καὶ διοριοῦντος.
[1, 2]	Δεῖ δὲ νοεῖν ὅτι μικρᾶς	ἀρχῆς	μετακινουμένης πολλὰ συμμεταβάλλειν εἴωθε τῶν
[1, 2]	ᾗ θῆλυ καὶ ἄρρεν, ὡς	ἀρχῆς	μεταπιπτούσης. ~Ἔχει δὲ τὰ περὶ
[1, 11]	διὰ τί οὐκ εὐθὺς ἐξ	ἀρχῆς	τὸ σπέρμα τοιοῦτόν ἐστιν ὥστ´
[1, 1]	μὲν ὁμογενῆ, καὶ τὴν ἐξ	ἀρχῆς	τοιαύτην ἔδει τῶν τεκνωσάντων εἶναι
[1, 4]	μέλλει θεωρήσειν τὰς αἰτίας δι´	ἅς	εἰσιν, ἀνάγκη λαβεῖν πρῶτον τίνος
[1, 12]	δ´ ἄσπερμα πάμπαν, οὐ δι´	ἀσθένειαν	ἀλλ´ ἐνίοις γε διὰ τοὐναντίον·
[1, 16]	τις πρὸς τὸν δημιουργόν. Δι´	ἀσθένειαν	γὰρ τῶν τοιούτων ἀρρένων οὐθὲν
[1, 13]	ἀναγκαῖον εἶναι αἱματώδους ὑγρότητος πλῆθος,	ἀσθενέστερον	δὲ τὸ ἐλάττονος θερμότητος κοινωνοῦν
[1, 13]	Ἐπεὶ δ´ ἀναγκαῖον καὶ τῷ	ἀσθενεστέρῳ	γίγνεσθαι περίττωμα πλεῖον καὶ ἧττον
[1, 12]	οὖρον· ἤδη γὰρ καὶ τοῦτ´	ἀσθένημα	συνέβη τισίν. Ἔτι ὁ πόρος
[1, 5]	τὴν γαστέρα, τὰ δ´ ὅλως	ἀσκελῆ	εἶναι, τὴν δὲ τοῦ αἰδοίου
[1, 12]	δ´ ὀλιγόσπερμά ἐστι, τὰ δ´	ἄσπερμα	πάμπαν, οὐ δι´ ἀσθένειαν ἀλλ´
[1, 8]	δέρμα σκληρὸν ὥστε κατὰ μέγεθος	ἀσύμμετρον	εἶναι περιλαβεῖν, καὶ ταύτην αἰτίαν
[1, 11]	ἀλλ´ ἐν τῷ σύμμετρον ἢ	ἀσύμμετρον	εἶναι τὸ ἀπὸ τῆς γυναικὸς
[1, 8]	τροφῆς. (Ὅσα δ´ ᾠοτοκεῖ μὲν	ἀτελὲς	δ´ ᾠόν, οἷον ὅσοι τῶν
[1, 1]	ἄπειρον· τὸ μὲν γὰρ ἄπειρον	ἀτελές,	ἡ δὲ φύσις ἀεὶ ζητεῖ
[1, 9]	πολλὰ καὶ ἀποτίκτει ἕκαστον τούτων	ἀτελές,	καθάπερ καὶ οἱ ᾠοτοκοῦντες τῶν
[1, 15]	τὸ κύημα ταχέως· γεννᾷ γὰρ	ἀτελές·	σκωληκοτοκεῖ γὰρ πάντα τὰ τοιαῦτα.
[1, 16]	γεννᾶν· αὗται γὰρ συνιστᾶσι μέν,	ἀτελῆ	δὲ συνιστᾶσι τὰ καλούμενα ὑπηνέμια
[1, 7]	τὰ ᾠὰ τίκτουσι, τοῖς δ´	ἀτελῆ	κάτω· πρὸ ὁδοῦ γὰρ οὕτως
[1, 7]	ᾠοτοκεῖ διαφερόντως· τὰ μὲν γὰρ	ἀτελῆ	προΐεται τὰ ᾠὰ οἷον οἱ
[1, 7]	τοῦ ᾠοῦ τὸ ζῷον, ἐξ	ἀτελοῦς	δὲ οὐθέν. Θύραζε δὲ οὐκ
[1, 17]	δὲ τὸ τοιοῦτον ἀπολύεται. Καὶ	ἀτεχνῶς	ἔοικε τὰ ζῷα ὥσπερ φυτὰ
[1, 17]	Ταύτης δὲ τὸ τίμιον καὶ	ἄτιμον	πολὺ διαφέρει σκοποῦσι πρὸς φρόνησιν
[1, 13]	τότε πλησιάζουσαι συλλαμβάνουσιν. Οὐδὲν δὲ	ἄτοπον	τὸ συνειληφυίαις ἔτι γίγνεσθαι· καὶ
[1, 9]	πλεκτάνης τοῦ ἄρρενος διὰ τοῦ	αὐλοῦ	δίεσις ἐπὶ τῶν πολυπόδων, ᾗ
[1, 12]	Ἐννοεῖν δὲ δεῖ ὅτι μικρῷ	αὐξάνεται	τὰ ζῷα καὶ τὰ φυτὰ
[1, 11]	ἐνδέχεται λέγειν ὡς τῇ κατακεράσει	αὐξάνεται	ὕστερον οἷον οἶνος ὕδατος προσεγχυθέντος·
[1, 15]	τροφὴν τὸ ᾠὸν ἕως ἂν	αὐξάνηται.	Τὸ δ´ αὐτὸ συμβαίνει καὶ
[1, 16]	ἐπιγίγνεσθαι ἀεὶ τῆς ὕλης ἵν´	αὐξάνηται	τὸ κυούμενον. Ὥστ´ ἀνάγκη ἐν
[1, 8]	ἔξω τελειοῦσθαι καὶ προϊέναι τὸ	αὐξανόμενον.	Ὅ τε πόρος ὁ αὐτός
[1, 11]	τοῦτο ποιοῦσιν. Ἔπειτα τίνα τρόπον	αὐξηθήσεται	ταῦτα τὰ ἀπελθόντα ἀπὸ παντός;
[1, 12]	δὲ τὸ ἀποκριθὲν ἐκ τοῦ	αὐξήματος	ὑπὸ τῆς παρὰ φύσιν ἀναλύσεως)
[1, 7]	εἶναι (μαλακόδερμα γὰρ ἕως ἂν	αὔξησιν	ἔχῃ ἐστίν) τὸ δ´ ὄστρακον
[1, 8]	τὴν τῶν ἐμβρύων σωτηρίαν καὶ	αὔξησιν	συμφέρει μηθὲν ἐπεῖναι βάρος ἐπὶ
[1, 7]	ἔξω γὰρ ἐπιτελεῖται καὶ λαμβάνει	αὔξησιν	τὰ τῶν ἰχθύων. Αἴτιον δ´
[1, 12]	νέοις δ´ οὖσι διὰ τὴν	αὔξησιν·	φθάνει γὰρ ἀναλισκόμενον πᾶν· ἐν
[1, 8]	γὰρ ἐμποδίζει ἡ τοῦ ᾠοῦ	αὔξησις	διὰ τὸ ἔξω τελειοῦσθαι καὶ
[1, 7]	ζῴοις· ἡ γὰρ τοῦ μεγέθους	αὔξησις	τρέπεται εἰς τὸ σπέρμα τούτοις.
[1, 1]	γίγνεται τῶν συγγενῶν ζῴων καὶ	αὐτὰ	γεννᾷ κατὰ τὴν συγγένειαν· ὅσα
[1, 17]	τοῦ ἄρρενος. Διὸ καὶ γεννᾷ	αὐτὰ	ἐξ αὑτῶν καὶ προΐεται οὐ
[1, 2]	ἰξός. ~(Περὶ μὲν οὖν φυτῶν	αὐτὰ	καθ´ αὑτὰ χωρὶς ἐπισκεπτέον. Περὶ
[1, 13]	εἴρηται σημεῖα τὰ συμβαίνοντα περὶ	αὐτά.	Κατὰ γὰρ τὴν αὐτὴν ἡλικίαν
[1, 1]	ἐν τοῖς φυτοῖς· ἔνια γὰρ	αὐτὰ	μὲν οὐ συνίσταται καθ´ αὑτὰ
[1, 1]	τοῦ αὐτοῦ γένους, τὰ δ´	αὐτὰ	μὲν οὐ φέρει καρπόν, συμβάλλεται
[1, 1]	αὐτὰ μὲν οὐ συνίσταται καθ´	αὑτὰ	χωρίς, ἐν ἑτέροις δ´ ἐγγίγνεται
[1, 2]	μὲν οὖν φυτῶν αὐτὰ καθ´	αὑτὰ	χωρὶς ἐπισκεπτέον. Περὶ δὲ τῶν
[1, 17]	(ἐν δὲ τοῖς φυτοῖς μεμιγμέναι	αὗται	αἱ δυνάμεις εἰσί, καὶ οὐ
[1, 7]	Οὐ μὴν ἀλλ´ ἔχουσι καὶ	αὗται	αἱ ὑπεναντιώσεις κατὰ λόγον. Πρῶτον
[1, 16]	τινὸς ἡ φύσις δύναται γεννᾶν·	αὗται	γὰρ συνιστᾶσι μέν, ἀτελῆ δὲ
[1, 12]	ἕτεραι μεμιγμέναι δυνάμεις τούτοις συναπέρχονται,	αὗται	δὲ νοσώδεις, διὸ ἐνίων γε
[1, 14]	γίγνεσθαι παραπλησίαν τε χαρὰν ἐνίοτε	αὐταῖς	τῇ τῶν ἀρρένων καὶ ἅμα
[1, 11]	ἐκ κολοβῶν γίγνεσθαι κολοβὰ ἡ	αὐτὴ	αἰτία καὶ διὰ τί ὅμοια
[1, 14]	τὰ καταμήνια ἐπισημαίνει ἐν τῇ	αὐτῇ	ἡλικίᾳ, ὡς καὶ ἅμα διισταμένων
[1, 5]	ἔχειν· τοῖς γὰρ ἔχουσιν ἡ	αὐτὴ	θέσις ἀμφοτέρων αὐτῶν. Ἔτι δὲ
[1, 13]	τὸ θῆλυ συλλαμβάνει οὐ γενομένης	αὐτῇ	τῆς ἐν τῇ ὁμιλίᾳ ἡδονῆς·
[1, 16]	θιγγάνουσα δημιουργεῖ τὸ συνιστάμενον ἀλλ´	αὐτὴ	τοῖς αὑτῆς μορίοις. ~Ἐν μὲν
[1, 14]	αἱ τῶν καταμηνίων· καὶ γὰρ	αὕτη	αἱμορροΐς ἐστιν, ἀλλ´ ἐκεῖναι μὲν
[1, 7]	τὸ πέρας καὶ τὸ ἔργον	αὕτη	δ´ οὗ τὸ ἔργον. Ἔχει
[1, 14]	μιγνυμένη ἐκείνη μὲν τῇ γονῇ,	αὕτη	δὲ καθαρᾷ τροφῇ, ἡ μὲν
[1, 14]	ἀλλ´ ἐκεῖναι μὲν διὰ νόσον	αὕτη	δὲ φυσική. Ὥστε φανερὸν ὅτι
[1, 4]	ἐπαναδίπλωσιν (ὃν δὲ τρόπον ἔχει	αὕτη	ἐκ τῶν ἱστοριῶν τῶν περὶ
[1, 14]	οὐ πᾶσι γίγνεται τοῖς θήλεσιν	αὕτη	ἡ ἔκκρισις ἀλλὰ τοῖς αἱματικοῖς,
[1, 13]	τοιάδε σημεῖα ὅτι περίττωμά ἐστιν	αὕτη	ἡ ἔκκρισις τοῖς θήλεσιν. Ὡς
[1, 11]	εἰ πολλάκις συμβαίνει ἡ ὁμιλία	αὕτη	ἧττον γίγνεται (τὸ χαίρειν τοῖς
[1, 12]	μᾶλλον) οἷς δὲ μή ἐστιν	αὕτη,	κατὰ τὴν τῆς ξηρᾶς ὑποστάσεως
[1, 15]	ἐν αὐτῷ δύναμις καὶ κίνησις·	αὕτη	μὲν γάρ ἐστιν ἡ ποιοῦσα,
[1, 14]	ἀπόκρισιν, οὐκ ἔστιν ἡ ὑγρασία	αὕτη	σπερματικὴ ἀλλὰ (τοῦ τόπου ἴδιος
[1, 5]	τῇ ὀσφύι μόνος διὰ τὴν	αὐτὴν	αἰτίαν δι´ ἥνπερ καὶ οἱ
[1, 8]	ὀχείας συμβαινόντων ἀναγκαίων. Διὰ τὴν	αὐτὴν	δ´ αἰτίαν καὶ ὁ ἐλέφας
[1, 16]	ὧν τὸ γιγνόμενον ἕτερον, τὴν	αὐτὴν	δὲ ἀφ´ ὧν τὸ αὐτό,
[1, 11]	καίτοι καὶ ταῦτα γίγνεται τὴν	αὐτὴν	ἔχοντα μορφήν. Ἔτι πότερον ἀπὸ
[1, 13]	περὶ αὐτά. Κατὰ γὰρ τὴν	αὐτὴν	ἡλικίαν τοῖς μὲν ἄρρεσιν ἄρχεται
[1, 7]	ἔργον τῆς φύσεως· κάτω γὰρ	αὐτῆς	καὶ τὸ πέρας ἐστίν· ὅπου
[1, 16]	ποιεῖν ἡ φύσις, ἀλλὰ μόλις	αὐτῆς	προσεδρευούσης ἰσχύουσιν αἱ κινήσεις, καὶ
[1, 16]	τὸ συνιστάμενον ἀλλ´ αὐτὴ τοῖς	αὑτῆς	μορίοις. ~Ἐν μὲν οὖν τοῖς
[1, 16]	αὐτὴν δὲ ἀφ´ ὧν τὸ	αὐτό,	αἱ δὲ χεῖρες τὰ ὄργανα,
[1, 11]	ὕστερον οἷον οἶνος ὕδατος προσεγχυθέντος·	αὐτὸ	γὰρ ἂν πρῶτον μάλιστα ἦν
[1, 11]	αἷμα καὶ σάρκας, ἀλλὰ μὴ	αὐτὸ	εἶναι ἐκεῖνο καὶ αἷμα καὶ
[1, 2]	ἀλλ´ οὐ κατὰ πᾶν γε	αὐτὸ	θῆλυ καὶ ἄρρεν ἐστὶν ἀλλὰ
[1, 15]	εἰρημένων. Διὰ γὰρ τοῦτο οὔτ´	αὐτὸ	καθ´ αὑτὸ γεννᾷ τὸ θῆλυ·
[1, 11]	καὶ τὸ θῆλυ, εἴπερ τὸ	αὐτὸ	σπέρμα καὶ θῆλυ καὶ ἄρρεν
[1, 15]	ἕως ἂν αὐξάνηται. Τὸ δ´	αὐτὸ	συμβαίνει καὶ περὶ τὴν τῶν
[1, 12]	ἔργων αὐτοῦ καὶ τῶν περὶ	αὐτὸ	συμβαινόντων ἔσται μᾶλλον εὐθεώρητον. Βούλεται
[1, 16]	οὐκ εἰς τὸ ἄρρεν οὔτ´	αὐτὸ	τὸ ἄρρεν προΐεται τὴν γονὴν
[1, 13]	ἐν τοῖς καταμηνίοις. Τὸ δ´	αὐτὸ	τοῦτο δεῖ νομίζειν αἴτιον εἶναι
[1, 15]	γὰρ τοῦτο οὔτ´ αὐτὸ καθ´	αὑτὸ	γεννᾷ τὸ θῆλυ· δεῖται γὰρ
[1, 2]	γεννῶν, θῆλυ δὲ τὸ εἰς	αὑτό·	διὸ καὶ ἐν τῷ ὅλῳ
[1, 2]	τὸ δὲ θῆλυ τὸ εἰς	αὑτό,	καὶ ἐξ οὗ γίγνεται ἐνυπάρχον
[1, 5]	μὲν τετράποδα ἔχει· ἐνδέχεται γὰρ	αὐτοῖς	ἔχειν τοῖς δ´ ὄρνισι καὶ
[1, 12]	δὲ τοιούτων ἐνίων μὲν ἐν	αὐτοῖς	ἡ ἀρχὴ τῆς κινήσεώς ἐστιν
[1, 7]	ἔχει· πολλαὶ γὰρ ὑπεναντιώσεις ὑπάρχουσιν	αὐτοῖς.	Οὔτε γὰρ τὰ ζῳοτοκοῦντα ὁμοίως
[1, 13]	πιμελὴν ἐν αὐτοῖς τὸ ἀνάλογον	αὐτοῖς	τῇ πιμελῇ ἀποκρίνεται εἰς τὸ
[1, 13]	καὶ μὴ γίγνεσθαι πιμελὴν ἐν	αὐτοῖς	τὸ ἀνάλογον αὐτοῖς τῇ πιμελῇ
[1, 10]	ἤδη τινὲς ἔσχον ἐν τοῖς	αὐτοῖς	τόποις τῶν ἐκγόνων τὸν τύπον
[1, 9]	τὸ συμφέρειν πρὸς τὸν γιγνόμενον	αὐτοῖς	ὑπὸ τῶν ᾠῶν ὄγκον ἐν
[1, 9]	καὶ γεννῶσιν, οὐχ ὁμογενῆ δ´	αὑτοῖς	ἀλλὰ σκώληκας μόνον, οὐδὲ γίγνονται
[1, 7]	ἔχεις θύραζε μὲν ζῳοτοκοῦσιν, ἐν	αὑτοῖς	δ´ ᾠοτοκοῦσι πρῶτον. οτοκοῦσι δὲ
[1, 7]	τῶν φυτῶν· εἰ οὖν ἐν	αὑτοῖς	ἐτελεσιούργουν ἀναγκαῖον ὀλίγα τῷ πλήθει
[1, 8]	πρανέσιν· ὅσα δ´ ᾠοτοκήσαντα ἐν	αὑτοῖς	ζῳοτοκεῖ ἐκτός, ταῦτα δ´ ἀμφοτέρως
[1, 8]	μὲν γὰρ ζῳοτοκοῦντα καὶ ἐν	αὑτοῖς	καὶ ἐκτὸς ἐπὶ τῆς γαστρὸς
[1, 3]	μόνον θύραζε ἀλλὰ καὶ ἐν	αὑτοῖς	καὶ (οἱ ἰχθύες ὅσοι ᾠοτοκοῦσιν
[1, 8]	ὑστέραι τοῖς τε ζῳοτοκοῦσιν ἐν	αὑτοῖς	καὶ τοῖς ᾠοτοκοῦσι θύραζε, καὶ
[1, 8]	ἀμφοτέρους τοὺς τρόπους γεννῶσιν, ἐν	αὑτοῖς	μὲν ᾠοτοκοῦσιν εἰς δὲ τὸ
[1, 7]	θύραζε ζῳοτοκεῖ ἀλλὰ καὶ ἐν	αὑτοῖς,	οἷον ἄνθρωποί τε καὶ ἵπποι
[1, 1]	σπέρματος γίγνεται τὰ δ´ ὥσπερ	αὐτοματιζούσης	τῆς φύσεως. γίγνεται γὰρ ἢ
[1, 14]	ἡδονὴν τῇ ἁφῇ κατὰ τὸν	αὐτὸν	τόπον τοῖς ἄρρεσιν· καίτοι οὐ
[1, 13]	ἀπελθὸν τῷ πρώτῳ προστεθέντι. Τὸν	αὐτὸν	τρόπον καὶ τὸ τελευταῖον περίττωμα
[1, 1]	καὶ ἐπὶ τῶν φυτῶν τὸν	αὐτὸν	τρόπον· τὰ μὲν γὰρ ἐκ
[1, 7]	ἐκ τοῦ ᾠοῦ γίγνηται, τὸν	αὐτὸν	τρόπον τὰ πλεῖστα γίγνεται ὅνπερ
[1, 13]	πεπεμμένον αἷμα, ἀλλ´ οὐ τὸν	αὐτὸν	τρόπον τῷ σπέρματι. Ὥστ´ εὐλόγως
[1, 11]	ἅπαντα ἐξ ἑνὸς γίγνοιτο; Ὁ	αὐτὸς	γὰρ λόγος ἔοικεν εἶναι οὗτος
[1, 8]	αὐξανόμενον. Ὅ τε πόρος ὁ	αὐτός	ἐστι καὶ ἐν τοῖς μὴ
[1, 11]	ἐπὶ τῶν φυτῶν δὲ ὁ	αὐτὸς	λόγος· δῆλον γὰρ ὅτι καὶ
[1, 11]	τῆς ὑστέρας σπέρμα γίγνεται ὁ	αὐτὸς	λόγος καὶ ἐπὶ τῶν ἄλλων
[1, 9]	ἰχθύων. Ὁ δὲ πόρος ὁ	αὐτὸς	τοῦ περιττώματος καὶ τοῦ ὑστερικοῦ
[1, 9]	ζῴων τῶν ἀναίμων οὐχ ὁ	αὐτὸς	τρόπος τῶν μορίων τῶν πρὸς
[1, 12]	τισίν. Ἔτι ὁ πόρος ὁ	αὐτὸς	τῷ περιττώματι καὶ τῷ σπέρματι·
[1, 1]	τὰ μὲν καρποφόρα δένδρα τοῦ	αὐτοῦ	γένους, τὰ δ´ αὐτὰ μὲν
[1, 17]	κύημά ἐστι, καὶ ἔκ τινος	αὐτοῦ	γίγνεται τὸ ζῷον, τὸ δὲ
[1, 11]	σπέρμα τοιοῦτόν ἐστιν ὥστ´ ἐξ	αὐτοῦ	δυνατὸν εἶναι γίγνεσθαι αἷμα καὶ
[1, 12]	ἢ γὰρ ὡς ἐξ ὕλης	αὐτοῦ	ἢ ὡς ἐκ πρώτου κινήσαντός
[1, 12]	γὰρ καὶ περὶ τῶν ἔργων	αὐτοῦ	καὶ τῶν περὶ αὐτὸ συμβαινόντων
[1, 10]	ἐκ τῶν γεννώντων. Διὸ τοῦ	αὐτοῦ	λόγου ἐστὶ πότερον καὶ τὸ
[1, 11]	θῆλυ μὴ προΐεται σπέρμα τοῦ	αὐτοῦ	λόγου μηδ´ ἀπὸ παντὸς ἀπιέναι.
[1, 11]	καὶ πρὶν ἀποφυτευθῆναι ἀπὸ τοῦ	αὐτοῦ	μεγέθους ἔφερε τὸν καρπόν, καὶ
[1, 14]	γὰρ ἂν κεχωρισμένα ἀπὸ τοῦ	αὐτοῦ	μέρους εὐθὺς ἀπεκρίνετο οὔτε ἅμα
[1, 17]	ἂν ἀποπέμψῃ τι τῶν ἐπεισάκτων	αὐτοῦ	μορίων, ὃ συστήσει τὸ κύημα
[1, 8]	ὑγρᾶς τροφῆς περίττωσις κεκοινώνηκε τοῦ	αὐτοῦ	πόρου. Δῆλον δὲ τοῦτο ἐκ
[1, 12]	παμμίκρου γὰρ ἂν προστιθεμένου τοῦ	αὐτοῦ	ὑπερέβαλλε τὸ μέγεθος. Τοὐναντίον ἄρα
[1, 11]	εἰς τὸ ἄρρεν μέρος τι	αὑτοῦ	ἀποτείνει· διὸ καὶ τὴν ὀχείαν,
[1, 17]	δὲ ζῷον οὐ φέρει ἐξ	αὑτοῦ	καρπὸν ὥσπερ τὰ φυτά, ἀλλὰ
[1, 16]	θῆλυ εἰς τὸ ἄρρεν τῶν	αὑτοῦ	τι μορίων, ὅμοιον ἔοικε ποιοῦντι
[1, 11]	διαχώρισις. Ἔτι τὰ ἀποφυτευόμενα ἀφ´	αὑτοῦ	φέρει σπέρμα· δῆλον οὖν ὅτι
[1, 12]	ἧττον ὀχεύουσιν, διὸ καὶ προλεπτύνουσιν	αὐτούς·	καὶ τὰς ἀμπέλους τραγᾶν ἀπὸ
[1, 6]	τῷ συνδυασμῷ τὸ σπέρμα πέττειν	αὐτοὺς	ὥσπερ τὰ πεζὰ καὶ ζῳοτόκα,
[1, 15]	τοῦ σπέρματος, ἡ δ´ ἐν	αὐτῷ	δύναμις καὶ κίνησις· αὕτη μὲν
[1, 15]	τούτοις ἡ ἐν τῷ ζῴῳ	αὐτῷ	θερμότης καὶ δύναμις ἀπεργάζεται, εἰσφέροντος
[1, 12]	ταῦτα κἀν τῷ γένει τῷ	αὐτῷ	τοῖς ὁμοειδέσι πρὸς ἄλληλα, οἷον
[1, 3]	οἱ ὕες. Διώρισται δὲ περὶ	αὐτῶν	ἀκριβέστερον ἐν ταῖς ἱστορίαις ταῖς
[1, 4]	ὑφαίνουσαι τοῖς ἱστοῖς ἀφαιρουμένων (γὰρ	αὐτῶν	ἀνασπῶνται οἱ πόροι ἐντός, ὥστ´
[1, 2]	τὸν ἐπιβάλλοντα λόγον καθ´ ἕκαστον	αὐτῶν,	ἀπὸ τῶν εἰρημένων συνείροντας. Καθάπερ
[1, 13]	Διὸ οὔτε ὅλως μὴ γιγνομένων	αὐτῶν	γεννᾷ τὸ θῆλυ οὔτε γιγνομένων
[1, 16]	τὸ θῆλυ συμβάλλονται τὸ παρ´	αὐτῶν	γιγνόμενον, (διὰ τὸ ἐν τῷ
[1, 7]	τῷ ὑποζώματι ὑμενώδεις. Καὶ ἐπ´	αὐτῶν	δὲ τῶν διγονίαν ποιουμένων ζῴων
[1, 14]	διαφέρειν καὶ τῷ τὸν λόγον	αὐτῶν	εἶναι ἕτερον, ἐν δὲ τοῖς
[1, 1]	τῷ προσπεφυκέναι, διὰ τὸ παραπλησίαν	αὐτῶν	εἶναι τὴν οὐσίαν τοῖς φυτοῖς,
[1, 17]	φυτοῖς, καὶ βούλεται ἡ φύσις	αὐτῶν	ἓν γίγνεσθαι· ὅπερ ἐμφαίνεται κατὰ
[1, 10]	σπέρμα τῶν ζῴων οἷον ὅσα	αὐτῶν	ἔναιμα τὴν φύσιν ἐστί, τὰ
[1, 9]	μὲν συνδυάζεται καὶ ἡ γένεσις	αὐτῶν	ἐστιν ἐκ ζῴων συνωνύμων καθάπερ
[1, 3]	ἔχει τοὺς ὄρχεις, ἀλλ´ ἔνια	αὐτῶν	ἔσω πρὸς τῷ τέλει τῆς
[1, 5]	ἔχουσιν ἡ αὐτὴ θέσις ἀμφοτέρων	αὐτῶν.	Ἔτι δὲ τοῖς γε τοὺς
[1, 10]	τὸ ἑνὶ ἢ ὀλίγοις συμβαῖνον	αὐτῶν.	Ἔτι τὸ ἐκ κολοβῶν κολοβὰ
[1, 9]	τῶν ἀκρίδων καὶ ὅσα μέγεθος	αὐτῶν	ἔχει, συνδυάζεσθαι πεφυκότων· τὰ γὰρ
[1, 2]	καὶ ἐν τοῖς ἀναίμοις ὅσα	αὐτῶν	ἔχει ταύτην τὴν ἐναντίωσιν, διαφέρει
[1, 7]	τὸ εἶναι ὀλιγόθερμα οὐ ξηραίνει	αὐτῶν	ἡ φύσις τὸ ἔσχατον. Διὰ
[1, 8]	τοῖς ᾠοτόκοις καὶ τοῖς ἔχουσιν	αὐτῶν	κύστιν, οἷον ταῖς χελώναις· τῆς
[1, 12]	ἐνίοις γίγνεσθαι καὶ ἀρρώστημα ὅταν	αὐτῶν	μὴ εὐοδήσῃ ἡ ἀποκάθαρσις. Καὶ
[1, 1]	γένει τὰ πλεῖστα. Τούτων δ´	αὐτῶν	ὅσα μὲν ἐκ συνδυασμοῦ γίγνεται
[1, 5]	γὰρ ἀναγκαῖον γίγνεσθαι τὸν συνδυασμὸν	αὐτῶν·	οὐ γὰρ ὥσπερ τὰ ἄλλα
[1, 6]	ἰχθύες· διὰ γὰρ τὸ εἶναι	αὐτῶν	προμήκη τὴν φύσιν, εἰ ἔτι
[1, 2]	τὰ μὲν γὰρ ὄρχεις ἔχει	αὐτῶν	τὰ δὲ τοὺς τοιούτους πόρους.
[1, 9]	τῇ κυήσει. Τοῖς δὲ θήλεσιν	αὐτῶν	τὸ ταῖς ὑστέραις ἀνάλογον μόριον
[1, 7]	πολύγονα ταῦτα καὶ τοῦτ´ ἔργον	αὐτῶν	ὥσπερ τῶν φυτῶν· εἰ οὖν
[1, 11]	τὰ θήλεα οὐ γεννᾷ ἐξ	αὑτῶν	εἴπερ ἀπὸ παντός τε ἀπέρχεται
[1, 17]	Διὸ καὶ γεννᾷ αὐτὰ ἐξ	αὑτῶν	καὶ προΐεται οὐ γονὴν ἀλλὰ
[1, 11]	ἡ διαχώρισις. Ἔτι τὰ ἀποφυτευόμενα	ἀφ´	αὑτοῦ φέρει σπέρμα· δῆλον οὖν
[1, 11]	ἀπὸ τῶν ὁμοιομερῶν μόνον ἀπέρχεται	ἀφ´	ἑκάστου οἷον ἀπὸ σαρκὸς καὶ
[1, 10]	μορίοις αἴτιον ἂν εἴη τὸ	ἀφ´	ἑκάστου τι τῶν μορίων ἐλθεῖν.
[1, 10]	ἄν τις χρήσαιτο τεκμηρίοις, (ὡς	ἀφ´	ἑκάστου τῶν μορίων ἀπιόντος τοῦ
[1, 11]	ὥσπερ ἐκεῖνος λέγει, οὐ ταὐτὰ	ἀφ´	ἑκατέρου, διὸ καὶ δέονται τῆς
[1, 11]	πάντων τῶν μορίων· ἱκανὸν γὰρ	ἀφ´	ἑνὸς ἀπιέναι μόνον εἴπερ μὴ
[1, 14]	καὶ τὸ ἄρρεν, ἐν τούτοις	ἀφ´	ἑνὸς σπέρματος ἐνδέχεται πολλὰ γίγνεσθαι
[1, 12]	χρησίμης. Ἄχρηστον μὲν οὖν λέγω	ἀφ´	ἧς μηθὲν ἔτι συντελεῖται εἰς
[1, 10]	ὅλῳ αἴτιον τῆς ὁμοιότητος τὸ	ἀφ´	ὅλου ἐλθεῖν τὸ σπέρμα, καὶ
[1, 11]	ὅμοιοι γίγνονται καὶ τὴν κίνησιν,	ἀφ´	ὧν οὐθὲν ἀπέρχεται. Ἔνια δ´
[1, 11]	ἔτι τοῖς ἄνωθεν γονεῦσιν ἐοίκασιν	ἀφ´	ὧν οὐθὲν ἀπῆλθεν· ἀποδιδόασι γὰρ
[1, 16]	γιγνόμενον ἕτερον, τὴν αὐτὴν δὲ	ἀφ´	ὧν τὸ αὐτό, αἱ δὲ
[1, 16]	ποιάν τινα κίνησιν, ἑτέραν μὲν	ἀφ´	ὧν τὸ γιγνόμενον ἕτερον, τὴν
[1, 12]	νοσώδης, ἡ δὲ τοῦ περιττώματος	ἀφαίρεσις	ὠφέλιμος· ἡ δὲ τοῦ σπέρματος
[1, 4]	προσάπτουσιν αἱ ὑφαίνουσαι τοῖς ἱστοῖς	ἀφαιρουμένων	(γὰρ αὐτῶν ἀνασπῶνται οἱ πόροι
[1, 11]	οὐκ ἔχει, τὰ δὲ καὶ	ἀφέλοι	τις ἄν, τὰ δὲ προσφύεται.
[1, 9]	τοῦ σώματος ᾗ τὸ κέλυφος	ἀφέστηκε	καὶ ἡ θάλαττα εἰσέρχεται· διὸ
[1, 14]	τῇ ὁμιλίᾳ τὴν ἡδονὴν τῇ	ἁφῇ	κατὰ τὸν αὐτὸν τόπον τοῖς
[1, 17]	οὐδὲν εἶναι δοκεῖ τὸ κοινωνεῖν	ἁφῆς	καὶ γεύσεως μόνον, πρὸς δὲ
[1, 9]	ἄρρενα θορικοὺς οὐ φαίνονται ἔχοντα.	Ἀφίησι	δὲ ὡς ἐπὶ τὸ πλεῖστον
[1, 9]	ἔστι γὰρ ᾗ τὸν θολὸν	ἀφίησι	διὰ τοῦ πόρου. Ταῦτα δ´
[1, 4]	ἔχοντα οὐ πρότερον τὸ σπέρμα	ἀφίησι	πρὶν ἀνασπάσαι τοὺς ὄρχεις. ~Ἔτι
[1, 9]	τὴν θήλειαν· ἀναγκαῖον γάρ, εἴπερ	ἀφίησί	τι ὁ ἄρρεν εἴτε σπέρμα
[1, 13]	ἐν ταῖς γυναιξίν· πλείστην γὰρ	ἀφίησιν	ἀπόκρισιν γυνὴ τῶν ζῴων. Διόπερ
[1, 13]	τις προσβιάζηται πλεονάκις χρώμενος τῷ	ἀφροδισιάζειν	ἐνίοις αἱματῶδες ἤδη προελήλυθεν, φανερὸν
[1, 12]	σπέρμα καὶ ἧττον ἐπιθυμοῦσι τοῦ	ἀφροδισιάζειν.	Ὅμοιον δὲ καὶ τὸ περὶ
[1, 12]	πολὺ εἰπεῖν συμβαίνει ἐκ τῶν	ἀφροδισιασμῶν	ἔκλυσις καὶ ἀδυναμία μᾶλλον διὰ
[1, 11]	ἐν τῇ ὁμιλίᾳ τῇ τῶν	ἀφροδισίων,	οὐ τὸ ἀπὸ παντὸς ἀπιέναι
[1, 6]	ἀλλήλοις οἱ ὄφεις διὰ τὴν	ἀφυΐαν	τῆς παραπτώσεως. Μικρῷ γὰρ προσαρμόττοντες
[1, 12]	ἀχρήστου τροφῆς ἐστιν ἢ χρησίμης.	Ἄχρηστον	μὲν οὖν λέγω ἀφ´ ἧς
[1, 12]	οὐ γόνιμον διὰ τὸ μίγνυσθαι	ἄχρηστον	περίττωμα καὶ νοσηματικόν. Χρησίμου ἄρα
[1, 12]	δι´ ἀδυναμίαν· {πολὺ γὰρ καὶ	ἄχρηστον	περίττωμα συμμίγνυται, ὥστ´ ἐνίοις γίγνεσθαι
[1, 12]	μὴν περίττωμά γε πᾶν ἢ	ἀχρήστου	τροφῆς ἐστιν ἢ χρησίμης. Ἄχρηστον
[1, 17]	ἀλλήλων· διὸ ἐν τοῖς φυτοῖς	ἀχώριστον	τὸ θῆλυ καὶ τὸ ἄρρεν.
[1, 17]	Ὅταν γὰρ δεήσῃ γεννᾶν γίγνεται	ἀχώριστον	ὥσπερ ἐν τοῖς φυτοῖς, καὶ
[1, 17]	φρόνησιν καὶ πρὸς τὸ τῶν	ἀψύχων	γένος. Πρὸς (μὲν γὰρ τὸ