HODOI ELEKTRONIKAI
Du texte à l'hypertexte

Aristote, Éthique à Eudème, Livre II

Liste des contextes (ordre alphabétique)


ω  =  17 formes différentes pour 106 occurrences

α   β   γ   δ   ε   ζ   η   θ   ι   κ   λ   μ   ν   ξ   ο   π   ρ   ς   τ   υ   φ   χ   ψ   ω   

Livre, chapitre
[2, 9]   τὸ εἰδότα ὃν     οὗ ἕνεκα ἐνίοτε γὰρ
[2, 9]   τῷ ἀγνοοῦντα καὶ ὃν καὶ     καὶ δι᾽ ἄγνοιαν, μὴ
[2, 9]   δι᾽ ἄγνοιαν, καὶ καὶ     καὶ ὅν, ἀκούσιον· τὸ ἐναντίον
[2, 6]   κακία περὶ ταῦτ᾽ ἐστιν  ὧν   αὐτὸς (αἴτιος καὶ ἀρχὴ πράξεων.
[2, 6]   ταῦτ᾽ ἐστι γίνεσθαι καὶ μή,  ὧν   γε κύριός ἐστι τοῦ εἶναι
[2, 1]   τε ἄριστοι (καὶ τροφὴ ἀφ᾽  ὧν   γίνεται εὐεξία, καὶ ἀπὸ τῆς
[2, 10]   ἐγχειρήσειε βουλεύεσθαι μὴ ἀγνοῶν· περὶ  ὧν   δ᾽ ἐνδέχεται μὴ μόνον τὸ
[2, 1]   ζῆν τὸ αὐτὸ τῷ εὐδαιμονεῖν,  ὧν   ἕκαστον χρῆσίς ἐστι καὶ ἐνέργεια,
[2, 4]   μὲν τοῦ λόγον ἔχοντος διανοητικαί,  ὧν   ἔργον (ἀλήθεια, περὶ τοῦ
[2, 1]   μαθηματικῆς ἐπιστήμης θεωρία. Ὥστ᾽ ἀνάγκη,  ὧν   ἔργον χρῆσις, τὴν χρῆσιν
[2, 10]   οἱ μὲν ἰατροὶ βουλεύονται περὶ  ὧν   (ἔχουσι τὴν ἐπιστήμην, οἱ δὲ
[2, 1]   ἀρετὴ καὶ ἡδονὴ ἐν (ψυχῇ,  ὧν   ἔνια πάντα τέλος
[2, 1]   ταὐτὰ χρῆσις αὐτῆς ὑφ᾽  ὧν   καὶ αὔξεται καὶ φθείρεται, πρὸς
[2, 6]   λέγονται, μάλιστα δὲ δικαίως ἀφ᾽  ὧν   μὴ ἐνδέχεται ἄλλως, ἣν ἴσως
[2, 10]   δι᾽ (ἄλλας αἰτίας γίνεται, περὶ  ὧν   οὐδεὶς ἂν ἐγχειρήσειε βουλεύεσθαι μὴ
[2, 7]   φησι θυμῷ μάχεσθαι· ψυχῆς γὰρ  ὠνεῖται.   Εἰ δ᾽ ἀδύνατον τὸ (αὐτὸν
[2, 1]   ὑπὸ τροφῆς καὶ πόνων καὶ  ὥρας.   Ταῦτα δὲ δῆλα ἐκ τῆς
[2, 9]   οὔτε τῇ προαιρέσει τὸ ἑκούσιον  ὥρισται,   λοιπὸν δὴ ὁρίσασθαι τὸ κατὰ
[2, 6]   τετράγωνον ἔχειν τέτταρας ὀρθάς, φανερὸν  ὡς   αἴτιον τούτου τὸ δύο ὀρθὰς
[2, 8]   ἐκ τῶν εἰρημένων δῆλον ἡμῖν  ὡς   ἀπαντητέον. (α) λέγονται δὲ κατ᾽
[2, 8]   γὰρ μάλιστ᾽ ἐμποδίζοντες τὸ ἑκούσιον  ὡς   βίᾳ πράττοντες, ἀλλ᾽ ἑκόντες&#-247; ~ἐπεὶ
[2, 5]   οἱ πολλοί: δ᾽ ἀγαθὸς  ὡς   δεῖ. ἐπεὶ δ᾽ ἐστί τις
[2, 9]   μὴ χρώμενος δὲ ἔστι μὲν  ὡς   δικαίως ἂν> ἀγνοῶν λέγοιτο, ἔστι
[2, 10]   οὔτε βούλησίς ἐστι προαίρεσίς ἐστιν  ὡς   ἑκάτερον, οὐδ᾽ ἄμφω ἐξαίφνης γὰρ
[2, 10]   δοκεῖ δὲ πράττειν καὶ βούλονται&#-247;  ὡς   ἐξ ἀμφοῖν ἄρα. (Ἄμφω γὰρ
[2, 2]   αἰδῶ ἐπιθυμίαν, ὅλως οἷς ἕπεται  ὡς   ἐπὶ τὸ πολὺ αἰσθητικὴ
[2, 1]   ἔστω βέλτιον τὸ ἔργον· καὶ  ὡς   ἔχουσιν. Αἱ ἕξεις πρὸς ἀλλήλας,
[2, 3]   ἡμᾶς βέλτιστον· τοῦτο γάρ ἐστιν  ὡς   ἐπιστήμη κελεύει καὶ
[2, 3]   τρυφερός, δὲ πᾶσαν (ὁμοίως  ὡς   μὲν ἁπλῶς εἰπεῖν ἀνώνυμος, μεταφορᾷ
[2, 4]   τῷ διώκειν καὶ φεύγειν  ὡς   μὴ δεῖ ἃς μὴ
[2, 5]   ἐναντίος τῷ μετρίῳ καὶ τῷ  ὡς   λόγος ἔνθα (μὲν
[2, 5]   τινα ὅρον, οἷον ὅταν μὴ  ὡς   οἱ πολλοί: δ᾽ ἀγαθὸς
[2, 3]   καὶ ὅτ᾽ οὐ δεῖ καὶ  ὡς   οὐ δεῖ· ὁμοίως δὲ καὶ
[2, 9]   ἂν> ἀγνοῶν λέγοιτο, ἔστι δὲ  ὡς   οὐ δικαίως, οἷον εἰ δι᾽
[2, 7]   Τὸ μὲν γὰρ κατὰ βούλησιν  ὡς   οὐκ ἀκούσιον ἀπεδείχθη, (ἀλλὰ μᾶλλον
[2, 2]   δυνάμεις τῶν παθημάτων, καθ᾽ ἃς  ὡς   παθητικοὶ λέγονται, καὶ κατὰ τὰς
[2, 8]   τὴν φύσιν· καὶ συγγνώμην ἔχομεν  ὡς   πεφυκότα βιάζεσθαι τὴν φύσιν. καὶ
[2, 5]   δὲ (τὴν ἔλλειψιν, ἀνάγκη,  ὡς   ταῦτ᾽ ἀλλήλοις ἐναντία καὶ τῷ
[2, 1]   ἕξεως· (τὸ γὰρ τέλος ἄριστον  ὡς   τέλος· ὑπόκειται γὰρ τέλος τὸ
[2, 9]   σώσῃ, ὥσπερ αἱ Πελιάδες, ἤτοι  ὡς   τοδὶ μὲν πόμα, ἀλλ᾽ (ὡς
[2, 9]   ὡς τοδὶ μὲν πόμα, ἀλλ᾽  (ὡς   φίλτρον καὶ οἶνον, τὸ δ᾽
[2, 3]   χρὴ φοβούμενος μήθ᾽ ὅτε μήθ᾽  ὥς,   δειλὸς δὲ καὶ
[2, 3]   καὶ οἷς καὶ ὅτε καὶ  ὥς·   καὶ θρασὺς μὲν μήτε
[2, 1]   τελέα καὶ ἀτελής, καὶ ἀρετὴ  ὡσαύτως   μὲν γὰρ ὅλη,
[2, 1]   καὶ τῆς ἀρετῆς, ἀλλ᾽ οὐχ  ὡσαύτως.   Οἷον σκυτοτομικῆς καὶ σκυτεύσεως ὑπόδημα·
[2, 7]   αὐτήν, τὸ δ᾽ ἀδικεῖν ἑκούσιον,  (ὥσθ᾽   ἀκρατὴς ἀδικήσει τῷ πράττειν
[2, 8]   ἔχων αὐτὸς ἕκαστος αὑτῷ πράττει,  ὥσθ᾽   τ᾽ ἐγκρατὴς βίᾳ, φασίν,
[2, 8]   πληγαὶ δεσμοὶ θάνατοι  ὦσιν.   ταῦτα γάρ φασιν ἀναγκασθέντες πρᾶξαι.
[2, 9]   ἵνα ἀποκτείνῃ, ἀλλ᾽ ἵνα σώσῃ,  ὥσπερ   αἱ Πελιάδες, ἤτοι ὡς τοδὶ
[2, 1]   σαφῶς. Νῦν γὰρ ὁμοίως ἔχομεν  ὥσπερ   ἂν εἰ καὶ ὑγίειαν, ὅτι
[2, 11]   συλλογισμὸς οὐδὲ (λόγος. Ἀλλὰ δὴ  ὥσπερ   ἀρχὴ τοῦτο ὑποκείσθω. Οὔτε γὰρ
[2, 11]   ἄλλη οὐδεμία περὶ τοῦ τέλους·  ὥσπερ   γὰρ ταῖς θεωρητικαῖς αἱ ὑποθέσεις
[2, 11]   οὗ ἕνεκα δεῖ προαιρεῖσθαι,  ὥσπερ   δοκεῖ τισί, τὸν (λόγον. Ἔστι
[2, 8]   ἐμποδίζουσαν κινοῦσαν, ἀνάγκην λέγομεν,  ὥσπερ   εἴ τις λαβὼν τὴν χεῖρα
[2, 11]   τοδὶ ὑπάρξαι, εἰ ἔσται ἐκεῖνο,  ὥσπερ   ἐκεῖ, εἰ ἔστι τὸ τρίγωνον
[2, 10]   τοῦτ᾽ ἐστιν ἀρχὴ καὶ ὑπόθεσις,  ὥσπερ   ἐν ταῖς θεωρητικαῖς ἐπιστήμαις ὑποθέσεις
[2, 1]   διὰ τίνων. Δεῖ δὴ ζητεῖν  ὥσπερ   ἐν τοῖς ἄλλοις ἔχοντές τι
[2, 6]   γὰρ πρᾶξις κίνησις. Ἐπεὶ δ᾽  (ὥσπερ   ἐν τοῖς ἄλλοις ἀρχὴ
[2, 1]   δυνάμεις διαφόρους καὶ τὰς εἰρημένας,  ὥσπερ   ἐν τῷ καμπύλῳ τὸ κοῖλον
[2, 8]   ἄλλων ζῴων ἁπλοῦν τὸ βίαιον,  ὥσπερ   ἐπὶ τῶν ἀψύχων οὐ γὰρ
[2, 1]   ταῦτ᾽ ἔχειν τὰ μέρη. Καὶ  ὥσπερ   εὐεξία σύγκειται ἐκ τῶν
[2, 7]   ἐγκράτεια καὶ θυμοῦ δοκεῖ εἶναι,  ὥσπερ   καὶ ἐπιθυμίας· καὶ (τὸ παρὰ
[2, 7]   ἀναγκαζόμενοι ποιοῦσιν πάσχουσιν,  ὥσπερ   καὶ Εὔηνος φησί πᾶν γὰρ
[2, 7]   εἰ τὸ μὲν δικαιοπραγεῖν ἑκούσιον,  ὥσπερ   καὶ τὸ (ἀδικεῖν ἄμφω γὰρ
[2, 2]   ἐπεὶ δ᾽ ἐστὶ τὸ ἦθος,  ὥσπερ   καὶ τὸ ὄνομα σημαίνει ὅτι
[2, 3]   τὴν φύσιν ἐπιθυμῶν, ἀλλ᾽ ἀπαθὴς  ὥσπερ   λίθος· κερδαλέος δὲ πανταχόθεν
[2, 3]   ἀναξίοις εὖ πράττουσιν, ἀλλ᾽ εὐχερὴς  ὥσπερ   οἱ γαστρίμαργοι πρὸς τροφήν,
[2, 1]   ἔστι μόριον τῆς ὅλης ἀρετῆς,  ὥσπερ   οὐδ᾽ τοῦ σώματος· ἐν
[2, 5]   οἱ πολλοί δ᾽ ἑτέρα  ὥσπερ   οὐκ οὖσα λανθάνει: διὰ γὰρ
[2, 1]   γίγνεσθαι καὶ φθείρεσθαι πὼς προσφερομένων,  ὥσπερ   ὑγίεια ὑπὸ τροφῆς καὶ πόνων
[2, 8]   τοιαύτας διανοίας καὶ λογισμούς, ἀλλ᾽  ὥσπερ   Φιλόλαος ἔφη εἶναί τινας λόγους
[2, 3]   μεῖζον, τοῦ μείζονος δὲ ἔλαττον.  Ὥστ᾽   ἀνάγκη τὴν ἠθικὴν ἀρετὴν περὶ
[2, 11]   σπουδαῖός ἐστιν οὗτος ἄνθρωπος.  Ὥστ᾽   ἀνάγκη τήν τε κακίαν ἑκούσιον
[2, 1]   ὅρασις καὶ μαθηματικῆς ἐπιστήμης θεωρία.  Ὥστ᾽   ἀνάγκη, ὧν ἔργον χρῆσις,
[2, 7]   λυπηρόν, καὶ βίαιον κάθεξις,  ὥστ᾽   εἰ τὸ βίαιον ἀκούσιον, τὸ
[2, 8]   εἶναί τινας λόγους κρείττους ἡμῶν.  ὥστ᾽   εἰ τὸ ἑκούσιον καὶ ἀκούσιον
[2, 7]   τὴν ἐπιθυμίαν κατὰ τὸν λογισμόν.  Ὥστ᾽   εἰ τὸ μὲν δικαιοπραγεῖν ἑκούσιον,
[2, 7]   γὰρ ἀναγκαῖον πρᾶγμ᾽ ἀνιαρὸν ἔφυ"  Ὥστ᾽   εἴ τι λυπηρόν, βίαιον, καὶ
[2, 6]   τοῦτο καὶ αἴτιον τῶν ὕστερον.  Ὥστ᾽   εἴπερ ἐστὶν ἔνια τῶν ὄντων
[2, 1]   ὕπνος ἀργία τις καὶ ἡσυχία.  Ὥστ᾽   ἐπεὶ τὸ ἔργον ἀνάγκη ἓν
[2, 10]   μηθεὶς κεῖται (σκοπός, οὐ βουλευτικοί.  Ὥστ᾽   ἐπεὶ τὸ μὲν ἐφ᾽ αὑτῷ
[2, 8]   ὄρεξις καὶ λόγος (συμφωνεῖ.  ὥστ᾽   ἐπὶ μὲν τῶν ἄλλων ζῴων
[2, 8]   ἐνοῦσα ἄγει (ἄμφω γὰρ ἔχει&#-247;  ὥστ᾽   οὐ βίᾳ οὐδέτερος, ἀλλ᾽ ἑκὼν
[2, 1]   ἄλλοις ἔχοντές τι ζητοῦσι πάντες,  ὥστε   ἀεὶ διὰ τῶν ἀληθῶς μὲν
[2, 7]   πράττειν δι᾽ ἐπιθυμίαν ἀκρατεύεσθαι ἐστίν.  Ὥστε   ἅμα συμβήσεται τὸν αὐτὸν (ἑκόντα
[2, 7]   γὰρ ἐπιθυμία τοῦ ἡδέος&#-247;  ὥστε   (βίαιον καὶ ἀκούσιον. Τὸ ἄρα
[2, 4]   πάθη λύπῃ καὶ ἡδονῇ διώρισται·  ὥστε   διά τε ταῦτα καὶ διὰ
[2, 10]   καὶ μὴ τὰ μὲν τοιαῦτα  ὥστε   ἐνδέχεσθαι βουλεύσασθαι περὶ αὐτῶν· περὶ
[2, 8]   ἀμφοτέρους τὸν ἕτερον,  ὥστε   μὴ ἑκόντας ἅμα
[2, 5]   τῇ τροφῇ ἔλλειψις ὑπερβολῆς.  ὥστε   καὶ αἱ προαιρετικαὶ ἕξεις αἱ
[2, 8]   ἀλλὰ μὴν οὐδὲ δι᾽ ἐπιθυμίαν·  ὥστε   καὶ διάνοιαί τινες καὶ πάθη
[2, 10]   κακὸν καὶ τὸ λυπηρότερον χεῖρον.  (Ὥστε   καὶ ἐκ τούτων δῆλον ὅτι
[2, 1]   καὶ οἰκίας καὶ τῶν (ἄλλων.  Ὥστε   καὶ ψυχῆς· ἔστι γάρ τι
[2, 8]   γῆρας καὶ τἆλλα τὰ (τοιαῦτα.  ὥστε   μὴ κατὰ φύσιν ἑκάτερος πράττει,
[2, 8]   τοῦ ἡδέος, ἀκολουθεῖ χαίρων,  ὥστε   ἀκρατὴς μᾶλλον ἑκὼν καὶ
[2, 6]   ἀρχαὶ τῶν τοιούτων εἰσὶν αὐτοί.  Ὥστε   ὅσων πράξεων ἄνθρωπός ἐστιν
[2, 11]   καὶ τὸ τέλος ὀρθόν, οὕτως  ὥστε   οὗ ἕνεκα δεῖ προαιρεῖσθαι,
[2, 8]   ἀκούσιον πᾶν βίαιον εἶναι φαμέν.  ὥστε   περὶ τοῦ βίᾳ σκεπτέον πρῶτον,
[2, 7]   βούλησιν καὶ θυμὸν καὶ ἐπιθυμίαν·  ὥστε   ταῦτα διαιρετέον, καὶ πρῶτον κατ᾽
[2, 10]   τὸ λυπηρόν· οὕτω γὰρ ἔχει  ὥστε   τῇ ψυχῇ φαίνεσθαι τὸ μὲν
[2, 8]   λύπην, οἴεται γὰρ κακὸν πράττειν.  ὥστε   τὸ μὲν βίᾳ ἑκάτερον φάναι
[2, 5]   τοιοῦτος ἔσται ἔχων αὐτὴν  ὥστε   τοῦ αὐτοῦ πράγματος μὲν
[2, 10]   οἴεται πρᾶξαι μὴ πρᾶξαι.  Ὥστε   τοῦτο μὲν φανερόν, ὅτι ἀνάγκη
[2, 10]   καὶ ὑγιαίνειν καὶ εὖ (πράττειν.  Ὥστε   φανερὸν διὰ τούτων ὅτι ἄλλο
[2, 8]   ὕστερον ὠφεληθήσεται, καὶ ἤδη  ὠφελεῖται   ὑγιαίνων· καὶ ἀκρατὴς χαίρει
[2, 8]   ἀπ᾽ ἐλπίδος ἡδονήν, ὅτι ὕστερον  ὠφεληθήσεται,   καὶ ἤδη ὠφελεῖται ὑγιαίνων·




Recherches | Texte | Lecture | Liste du vocabulaire | Index inverse | Menu | Site de Philippe Remacle

 
UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) |
Responsable académique : Alain Meurant
Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher

Dernière mise à jour : 19/11/2009