Livre, page |
[1, 1216] |
καὶ
τὸ
σαφῶς,
μεταλαμβάνουσιν
ἀεὶ
|
τὰ |
γνωριμώτερα
τῶν
εἰωθότων
λέγεσθαι
(συγκεχυμένως. |
[1, 1216] |
ὁποσωνοῦν,
ἢ
ζῆν
ὄντα
φυτόν;
|
τὰ |
γοῦν
φυτὰ
τοιαύτης
τινὸς
ἔοικε |
[1, 1214] |
(ἡμῖν
οὔτ᾽
ἀγαθὸν
οὔτε
κακόν,
|
τὰ |
δ᾽
ἴδια
μᾶλλον
περὶ
ἑκάστην |
[1, 1217] |
τὰ
μέν
ἐστιν
ἀνθρώπῳ
πρακτὰ
|
τὰ |
δ᾽
οὐ
πρακτά.
τοῦτο
δὲ |
[1, 1214] |
συντείνει
πρὸς
τὸ
γνῶναι
μόνον,
|
τὰ |
δὲ
καὶ
περὶ
τὰς
κτήσεις |
[1, 1217] |
ὂν
ἕν
τί
ἐστι
περὶ
|
τὰ |
εἰρημένα,
οὕτως
οὐδὲ
τὸ
ἀγαθόν, |
[1, 1214] |
ἀπορίαν
ἔχει
καὶ
δεῖται
σκέψεως,
|
τὰ |
μὲν
αὐτῶν
συντείνει
πρὸς
τὸ |
[1, 1217] |
δὲ
λέγομεν
ὅτι
τῶν
ἀγαθῶν
|
τὰ |
μέν
ἐστιν
ἀνθρώπῳ
πρακτὰ
τὰ |
[1, 1214] |
καλῶς
ἔστι
δὲ
τῶν
τοιούτων
|
τὰ |
μὲν
οὐκ
ἴδια
τῆς
ὑγιείας |
[1, 1217] |
γὰρ
τοῦ
μετεχομένου
ἀναιρεῖσθαι
καὶ
|
τὰ |
μετέχοντα
τῆς
ἰδέας,
ἃ
λέγεται |
[1, 1217] |
οὔτε
τοῦ
ἀγαθοῦ.
ἀλλ᾽
οὐδὲ
|
τὰ |
ὁμοιοσχημόνως
λεγόμενα
ἀγαθὰ
μιᾶς
ἐστι |
[1, 1218] |
ἔχειν
τὸ
ἀγαθόν,
ἐξ
ἐκείνων
|
τὰ |
ὁμολογούμενα
εἶναι
ἀγαθὰ
δεικνύουσιν,
ἐξ |
[1, 1218] |
ῥᾴδιον.
τό
τε
φάναι
πάντα
|
τὰ |
ὄντα
ἐφίεσθαι
ἑνός
τινος
ἀγαθοῦ |
[1, 1216] |
ἔοικε
μετέχειν
ζωῆς,
ὥσπερ
καὶ
|
τὰ |
παιδία.
Καὶ
γὰρ
ταῦτα
κατὰ |
[1, 1215] |
ΚΕΦΑΛΑΙΟΝ
Δ'
(Ἔσται
δὲ
φανερὰ
|
τὰ |
πλεῖστα
τῶν
ἀμφισβητουμένων
καὶ
διαπορουμένων, |
[1, 1217] |
δόξης
ἑτέρας
τε
διατριβῆς
καὶ
|
τὰ |
πολλὰ
λογικωτέρας
ἐξ
ἀνάγκης
(οἱ |
[1, 1216] |
(τούτων
δ᾽
ἡ
μὲν
περὶ
|
τὰ |
σώματα
καὶ
τὰς
ἀπολαύσεις
ἡδονή, |
[1, 1215] |
Ἔτι
δὲ
πρὸ
ἔργου
τὸ
|
τὰ |
τοιαῦτα
μὴ
λανθάνειν,
μάλιστα
πρὸς |
[1, 1217] |
πλοῦτον
τίθεμεν
τῶν
πρακτῶν,
καὶ
|
τὰ |
τούτων
πραττόμενα
χάριν,
τά
θ᾽ |
[1, 1217] |
χάριν,
τά
θ᾽
ὑγιεινὰ
καὶ
|
τὰ |
χρηματιστικά)
δῆλον
ὅτι
καὶ
τὴν |