Livre, page |
[1, 1214] |
καὶ
τὴν
χροιὰν
διαφέροντες,
ἢ
|
διὰ |
μαθήσεως,
ὡς
οὔσης
ἐπιστήμης
τινὸς |
[1, 1217] |
ἀληθὲς
μὲν
ἐστίν,
οὐ
μέντοι
|
διὰ |
ταύτην
τὴν
αἰτίαν
δι᾽
ἥν |
[1, 1215] |
μὴ
ζῆν.
Ἀλλὰ
μὴν
οὐδὲ
|
διὰ |
τὴν
τῆς
τροφῆς
μόνον
ἡδονὴν |
[1, 1216] |
πολλῶν
μοναρχῶν.
Ὁμοίως
δὲ
οὐδὲ
|
διὰ |
τὴν
τοῦ
καθεύδειν
ἡδονήν·
τί |
[1, 1214] |
δαιμονίου
τινὸς
ὥσπερ
ἐνθουσιάζοντες,
ἢ
|
διὰ |
τὴν
τύχην
(πολλοὶ
γὰρ
ταὐτόν |
[1, 1216] |
τί
φανερόν,
ἀλλὰ
καὶ
τὸ
|
διὰ |
τί.
φιλόσοφον
γὰρ
τὸ
τοιοῦτον |
[1, 1216] |
καὶ
ποία
τις
γίνεται
καὶ
|
διὰ |
τίνων,
οὐκ
ἄδηλον,
ὥστ᾽
οὐ |
[1, 1214] |
εὐδαιμονεῖν,
τί
ἐστι
καὶ
γίνεται
|
διὰ |
τίνων·
ὧν
ἄνευ
γὰρ
οὐχ |
[1, 1218] |
γὰρ
τὸ
κοινὸν
καὶ
χωριστὸν
|
διὰ |
τὸ
(ἀναιρουμένου
τοῦ
κοινοῦ
ἀναιρεῖσθαι |
[1, 1217] |
εὐλαβείας.
(εἰσὶ
γάρ
τινες
οἳ
|
διὰ |
τὸ
δοκεῖν
φιλοσόφου
εἶναι
τὸ |
[1, 1218] |
(καὶ
ταῖς
μονάσιν
ἀγαθὸν
ὑπάρχον
|
διὰ |
τὸ
εἶναι
τὸ
ἓν
αὐτὸ |
[1, 1215] |
ἅπαντες,
ἑκόντες
μέντοι
μηθὲν
αὐτῶν
|
διὰ |
τὸ
μηδ᾽
αὐτοῦ
χάριν,
καὶ |
[1, 1214] |
Ὅτι
μὲν
οὖν
ἡ
παρουσία
|
διὰ |
τούτων
ἁπάντων
ἢ
τινῶν
ἢ |
[1, 1215] |
Εἰ
μὲν
γὰρ
ἐν
τοῖς
|
διὰ |
τύχην
γινομένοις
ἢ
τοῖς
διὰ |
[1, 1217] |
προσέχειν
οὐ
δεῖ
πάντα
τοῖς
|
διὰ |
τῶν
λόγων,
ἀλλὰ
πολλάκις
μᾶλλον |
[1, 1216] |
πάντων
τούτων
ζητεῖν
τὴν
πίστιν
|
διὰ |
τῶν
λόγων,
μαρτυρίοις
καὶ
παραδείγμασι |
[1, 1215] |
διὰ
τύχην
γινομένοις
ἢ
τοῖς
|
διὰ |
φύσιν
τὸ
καλῶς
ζῆν
ἐστίν, |
[1, 1217] |
φησιν
ὁ
λόγος.
ἔστι
γὰρ
|
διὰ |
ψεύδους
ἀληθὲς
δεῖξαι·
δῆλον
δ᾽ |