Alphabétiquement     [«   »]
δ 38
Δ 1
δαιμονίου 1
δὲ 63
δέ 3
δεδεῖχθαι 1
δεῖ 12
Fréquences     [«    »]
61 γὰρ
56 μὲν
51 τὴν
63 δὲ
76 τῶν
127 τὸ
163 καὶ
HODOI ELEKTRONIKAI
Du texte à l'hypertexte

Aristote, Éthique à Eudème, livre I

δὲ


Livre, page
[1, 1217]   τῇ ἰδέᾳ τοῦ ἀγαθοῦ. λέγω  δὲ   ἀμφότερα τό τε πρῶτον τῶν
[1, 1217]   οὐδεμίαν εἰσὶν ἄλλην ἐπιστήμην) εἰ  δὲ   δεῖ συντόμως εἰπεῖν περὶ (αὐτῶν,
[1, 1215]   ποιόν τινα ὑπάρχειν αὐτόν, μᾶλλον  (δὲ   δεῖ τὰς πράξεις εἶναι ποιὰς
[1, 1217]   ὁτὲ μὲν δι᾽ ἄγνοιαν, ὁτὲ  δὲ   δι᾽ ἀλαζονείαν, ὑφ᾽ ὧν ἁλίσκεσθαι
[1, 1217]   τῷ πότε καιρός, τὸ  δὲ   διδάσκον καὶ τὸ διδασκόμενον περὶ
[1, 1217]   ἀλλὰ (πρακτὰ κρείττοσιν ἡμῶν. ἐπειδὴ  δὲ   διχῶς λέγεται τὸ πρακτόν (καὶ
[1, 1217]   μὲν ἐν τῷ κινεῖσθαι τὸ  δὲ   ἐν τῷ κινεῖν, καὶ τὸ
[1, 1216]   γίνεται καὶ ἐκ τίνων. Τοῦτο  δὲ   ἐπὶ μὲν τῶν ἐπιστημῶν συμβαίνει
[1, 1216]   οἷον ὑγίεια μὲν ἰατρικῆς, εὐνομία  δὲ   τι τοιοῦθ᾽ ἕτερον τῆς
[1, 1214]   κατ᾽ οὐδένα τῶν τρόπων, δυοῖν  δὲ   θάτερον, ἤτοι καθάπερ οἱ νυμφόληπτοι
[1, 1218]   γὰρ ὑπάρχει τὸ> κοινόν. ἀνάπαλιν  δὲ   καὶ δεικτέον ὡς νῦν
[1, 1218]   γὰρ ὑπάρχει ταῦτα μᾶλλον. παράβολος  δὲ   (καὶ ἀπόδειξις ὅτι τὸ
[1, 1214]   πρὸς τὸ γνῶναι μόνον, τὰ  δὲ   καὶ περὶ τὰς κτήσεις καὶ
[1, 1217]   τῶν ἀναλυτικῶν. ΚΕΦΑΛΑΙΟΝ Ζ' πεπροοιμιασμένων  δὲ   (καὶ) τούτων, λέγωμεν ἀρξάμενοι πρῶτον
[1, 1218]   πραγματεύεται, ἀλλ᾽ ὅπως ὑγίεια. ὁμοίως  δὲ   καὶ τῶν ἄλλων τεχνῶν ἑκάστη.
[1, 1218]   ἀκίνητον καὶ οὐ πρακτόν, τὸ  δὲ   κινητὸν μὲν ἀλλ᾽ οὐ πρακτόν)
[1, 1214]   ἡλικίας ἐν μεταβαλοῦσιν, οἳ  δὲ   κολάσεως ἰατρικῆς πολιτικῆς· κόλασις
[1, 1217]   τῶν ἀγαθῶν τῶν ἀνθρωπίνων. ἀνθρώπινον  δὲ   λέγομεν, ὅτι τάχ᾽ ἂν εἴη
[1, 1217]   τὸν τρόπον, ὕστερον ἐπισκεπτέον· νῦν  δὲ   λέγομεν ὅτι τῶν ἀγαθῶν τὰ
[1, 1217]   τὰ δ᾽ οὐ πρακτά. τοῦτο  δὲ   λέγομεν οὕτως, διότι ἔνια τῶν
[1, 1216]   φαίνεσθαι συνομολογοῦντας τοῖς ῥηθησομένοις, εἰ  δὲ   μή, τρόπον (γέ τινα πάντας,
[1, 1216]   τοιούτων ἐξουσιάζει πολλῶν μοναρχῶν. Ὁμοίως  δὲ   οὐδὲ διὰ τὴν τοῦ καθεύδειν
[1, 1216]   ζώντων τὸν ἀπολαυστικὸν βίον, οὗτοι  δὲ   πάντες ἐν τῷ χαίρειν φαίνονται
[1, 1215]   ῥᾴδιον τὸ κρῖναι καλῶς, μάλιστα  δὲ   περὶ οὗ πᾶσι ῥᾷστον εἶναι
[1, 1216]   τὸ εὖ ἔχειν. ΚΕΦΑΛΑΙΟΝ πειρατέον  δὲ   περὶ πάντων τούτων ζητεῖν τὴν
[1, 1218]   οἷς ζωὴ μὴ ὑπάρχει; δεῖ  δὲ   περὶ τούτου πραγματευθῆται, καὶ μὴ
[1, 1216]   εἶναι χρησίμους αὐτὰς ἡμῖν) τῶν  δὲ   ποιητικῶν ἐπιστημῶν ἕτερον τὸ τέλος
[1, 1217]   τὸ μὲν τί ἐστί, τὸ  δὲ   ποιόν, τὸ δὲ ποσόν, τὸ
[1, 1217]   τῆς πραγματείας καὶ κενούς. τοῦτο  δὲ   ποιοῦσιν ὁτὲ μὲν δι᾽ ἄγνοιαν,
[1, 1215]   τὴν περὶ τὴν ἀλήθειαν,  δὲ   πολιτικὸς περὶ τὰς πράξεις τὰς
[1, 1215]   ἂν ὑπομείνειεν εὖ φρονῶν. Ἔτι  δὲ   πολλὰ τῶν τε μηδεμίαν ἐχόντων
[1, 1216]   πράξεων προαιρετικὸς αὐτῶν χάριν, οἱ  δὲ   πολλοὶ χρημάτων καὶ πλεονεξίας ἕνεκεν
[1, 1217]   λέγεται λογικῶς καὶ κενῶς. ἐπέσκεπται  δὲ   πολλοῖς περὶ αὐτοῦ τρόποις καὶ
[1, 1217]   ἐστί, τὸ δὲ ποιόν, τὸ  δὲ   ποσόν, τὸ δὲ πότε, καὶ
[1, 1217]   ποιόν, τὸ δὲ ποσόν, τὸ  δὲ   πότε, καὶ πρὸς τούτοις τὸ
[1, 1217]   ἄριστα τὴν φύσιν ἐστίν. ἔνια  δὲ   πρακτὰ μέν, ἀλλὰ (πρακτὰ κρείττοσιν
[1, 1215]   αὐτοῖς λόγων ἀποδείξεις εἰσίν. Ἔτι  δὲ   πρὸ ἔργου τὸ τὰ τοιαῦτα
[1, 1217]   λέγεται τῷ μετέχειν ἐκείνης, τὸ  δὲ   πρῶτον τοῦτον ἔχειν τὸν τρόπον
[1, 1216]   τιμίαν εἶναι τοῦ ζῆν· οἱ  δὲ   Σαρδανάπαλλον μακαρίζοντες Σμινδυρίδην τὸν
[1, 1214]   οἰκεῖον ἦν τῇ μεθόδῳ· πρῶτον  δὲ   (σκεπτέον ἐν τίνι τὸ εὖ
[1, 1215]   (πρὸς δόξαν πραγματευομένας μόνον, βαναύσους  δὲ   τὰς ἑδραίας καὶ μισθαρνικάς, χρηματιστικὰς
[1, 1217]   μέτριον ἰατρικὴ καὶ γυμναστική, περὶ  δὲ   τὰς πολεμικὰς (πράξεις στρατηγία, καὶ
[1, 1215]   τὰς ἑδραίας καὶ μισθαρνικάς, χρηματιστικὰς  δὲ   τὰς πρὸς ἀγορὰς μὲν καὶ
[1, 1214]   πληγῶν οὐκ ἐλάττων ἐστίν) ὁμοίως  δὲ   ταύταις οὐδὲ τὰς τῶν πολλῶν
[1, 1214]   τὴν φρόνησιν τῆς ἀρετῆς, οἳ  δὲ   ταύτης τὴν ἀρετήν, οἳ δ᾽
[1, 1214]   μέγιστον εἶναί φασιν ἀγαθόν, οἳ  δὲ   τὴν ἀρετήν, οἳ δὲ τὴν
[1, 1214]   οἳ δὲ τὴν ἀρετήν, οἳ  δὲ   τὴν ἡδονήν. Καὶ πρὸς τὴν
[1, 1218]   τὸν λόγον τὸν κοινόν. τοῦτο  δὲ   τί ἂν εἴη πλὴν ὅτι
[1, 1218]   τὸ οὗ ἕνεκα. οὐκ ἔστι  δὲ   τὸ ἐν τοῖς ἀκινήτοις. φανερὸν
[1, 1218]   τὸ δ᾽ οὐ πρακτόν. πρακτὸν  δὲ   τὸ τοιοῦτον ἀγαθόν, τὸ οὗ
[1, 1214]   μὲν τοῖς φαύλως ἐθισθεῖσι, χρηστὰ  δὲ   τοῖς χρηστῶς) τούτων μὲν
[1, 1216]   γένεσιν πεφυκότα μὲν διατελεῖ, καθεύδοντα  δὲ   τὸν πάντα χρόνον. Ὥστε φανερὸν
[1, 1217]   διάνοιαν ἀρχιτεκτονικὴν πρακτικήν. πάσχουσι  δὲ   τοῦτο δι᾽ ἀπαιδευσίαν· ἀπαιδευσία γάρ
[1, 1215]   ταῦτα τὸ μὴ γενέσθαι. Πρὸς  δὲ   τούτοις τίς> βίος, ὃν
[1, 1215]   τῷ πλείοσιν ἐνδέχεσθαι μετασχεῖν, θειότερον  δὲ   τῷ κεῖσθαι τὴν εὐδαιμονίαν τοῖς
[1, 1217]   νοῦς καὶ θεός, ἐν  δὲ   τῷ ποιῷ τὸ δίκαιον, ἐν
[1, 1217]   τῷ ποιῷ τὸ δίκαιον, ἐν  δὲ   τῷ ποσῷ τὸ μέτριον, ἐν
[1, 1217]   τῷ ποσῷ τὸ μέτριον, ἐν  δὲ   τῷ πότε καιρός, τὸ
[1, 1215]   πράξεις εἶναι ποιὰς τινάς. Διῃρημένων  δὲ   τῶν βίων, καὶ τῶν μὲν
[1, 1214]   οὐ δυνατὸν ζῆν καλῶς ἔστι  δὲ   τῶν τοιούτων τὰ μὲν οὐκ
[1, 1215]   τὰς πράξεις. ΚΕΦΑΛΑΙΟΝ Δ' (Ἔσται  δὲ   φανερὰ τὰ πλεῖστα τῶν ἀμφισβητουμένων
[1, 1215]   χρηματισμὸν καὶ τὰς βαναύσους (λέγω  δὲ   φορτικὰς μὲν τὰς (πρὸς δόξαν
[1, 1217]   τὸ μὲν βέλτιον ζῇ τὸ  δὲ   χεῖρον αὐτῶν. (ἀλλ᾽ ὅτι τοῦτον




Recherches | Texte | Lecture | Liste du vocabulaire | Index inverse | Menu | Site de Philippe Remacle

 
UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) |
Responsable académique : Alain Meurant
Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher

Dernière mise à jour : 29/05/2008