Livre, page |
[1, 1218] |
ὑγίειαν.
ἔτι
οὐδὲ
δείκνυσιν
οὐθεὶς
|
ὅτι |
ἀγαθὸν
ἡ
ὑγίεια,
ἂν
μὴ |
[1, 1218] |
δὲ
τί
ἂν
εἴη
πλὴν
|
ὅτι |
ἀίδιον
καὶ
χωριστόν;
ἀλλ᾽
οὐθὲν |
[1, 1218] |
εἴ
τι
διαφέρουσιν,
ὕστερον
λεκτέον.
|
ὅτι |
δ᾽
αἴτιον
τὸ
τέλος
τοῖς |
[1, 1216] |
Ὥστε
φανερὸν
ἐκ
τῶν
τοιούτων
|
ὅτι |
διαφεύγει
(σκοπουμένους,
τί
τὸ
εὖ |
[1, 1218] |
γὰρ
τὸ
τέλος
τἆλλα
δεικνύουσιν,
|
ὅτι |
ἕκαστον
αὐτῶν
ἀγαθόν·
αἴτιον
γὰρ |
[1, 1218] |
εἶναι
ἀγαθὰ
δεικνύουσιν,
ἐξ
ἀριθμῶν,
|
ὅτι |
ἡ
δικαιοσύνη
καὶ
ἡ
ὑγίεια |
[1, 1218] |
ὁμολογουμένων,
οἷον
ὑγιείας
ἰσχύος
σωφροσύνης,
|
ὅτι |
καὶ
ἐν
τοῖς
ἀκινήτοις
μᾶλλον |
[1, 1215] |
περὶ
ἑκάστην
πραγματείαν
οἰκεῖαι,
δῆλον
|
ὅτι |
καὶ
περὶ
(βίου
τοῦ
κρατίστου |
[1, 1217] |
ὑγιεινὰ
καὶ
τὰ
χρηματιστικά)
δῆλον
|
ὅτι |
καὶ
τὴν
(εὐδαιμονίαν
τῶν
ἀνθρώπῳ |
[1, 1215] |
(νόσους
περιωδυνίας
χειμῶνας·
ὥστε
δῆλον
|
ὅτι |
κἂν
ἐξ
ἀρχῆς
αἱρετὸν
ἦν, |
[1, 1217] |
κατὰ
φιλοσοφίαν.
ἔπειτ᾽
εἰ
καὶ
|
ὅτι |
μάλιστ᾽
εἰσὶν
αἱ
ἰδέαι
καὶ |
[1, 1218] |
σῶμα
ὑγιείας,
οὕτως
ἄλλο
ἄλλου.
|
ὅτι |
μὲν
οὖν
οὐκ
ἔστιν
αὐτό |
[1, 1218] |
τὸ
ἓν
αὐτὸ
τὸ
ἀγαθόν,
|
ὅτι |
οἱ
ἀριθμοὶ
ἐφίενται·
οὔτε
γὰρ |
[1, 1218] |
ἀγαθόν,
ἔχει
ἀπορίας
τοιαύτας,
καὶ
|
ὅτι |
οὐ
χρήσιμον
τῇ
πολιτικῇ,
ἀλλ᾽ |
[1, 1218] |
τὸ
ἐν
τοῖς
ἀκινήτοις.
φανερὸν
|
ὅτι |
οὔτε
ἡ
ἰδέα
τἀγαθοῦ
τὸ |
[1, 1216] |
μὲν
οὖν
τῶν
εἰρημένων
φανερὸν
|
ὅτι |
πάντες
ἐπὶ
τρεῖς
βίους
φέρουσι |
[1, 1217] |
διά
τε
τὸ
ῥηθὲν
ἀρτίως,
|
ὅτι |
προσέχειν
οὐ
δεῖ
πάντα
τοῖς |
[1, 1217] |
συντόμως
εἰπεῖν
περὶ
(αὐτῶν,
λέγομεν
|
ὅτι |
πρῶτον
μὲν
τὸ
εἶναι
ἰδέαν |
[1, 1217] |
τῶν
ἀνθρωπίνων.
ἀνθρώπινον
δὲ
λέγομεν,
|
ὅτι |
τάχ᾽
ἂν
εἴη
καὶ
βελτίονός |
[1, 1218] |
παράβολος
δὲ
(καὶ
ἡ
ἀπόδειξις
|
ὅτι |
τὸ
ἓν
αὐτὸ
τὸ
ἀγαθόν, |
[1, 1217] |
τὸ
δὲ
χεῖρον
αὐτῶν.
(ἀλλ᾽
|
ὅτι |
τοῦτον
ἔχει
τὸν
τρόπον,
ὕστερον |
[1, 1215] |
παντελῶς
ὢν
(ἀνδράποδον.
Δῆλον
γὰρ
|
ὅτι |
τῷ
ταύτην
ποιουμένῳ
τὴν
αἵρεσιν |
[1, 1217] |
ὕστερον
ἐπισκεπτέον·
νῦν
δὲ
λέγομεν
|
ὅτι |
τῶν
ἀγαθῶν
τὰ
μέν
ἐστιν |