HODOI ELEKTRONIKAI
Du texte à l'hypertexte

Aristote, Éthique à Eudème, livre I

Liste des contextes (ordre alphabétique)


γ  =  26 formes différentes pour 107 occurrences

α   β   γ   δ   ε   ζ   η   θ   ι   κ   λ   μ   ν   ξ   ο   π   ρ   ς   τ   υ   φ   χ   ψ   ω   

Livre, page
[1, 1214]   τῆς εὐδαιμονίας εἶναι νομίζουσι. ΚΕΦΑΛΑΙΟΝ  Γ'   Πάσας μὲν οὖν τὰς δόξας
[1, 1214]   τοῖς ἀνθρώποις, οὐκ ἄδηλον ἅπασαι  γὰρ   αἱ γενέσεις σχεδὸν πίπτουσιν εἰς
[1, 1218]   οὔτε τὸ κοινόν (τὸ μὲν  γὰρ   ἀκίνητον καὶ οὐ πρακτόν, τὸ
[1, 1217]   εὐδαιμονία, οἷον θεοῦ. τῶν μὲν  γὰρ   ἄλλων ζῴων, ὅσα χείρω τὴν
[1, 1217]   πολλὰ λογικωτέρας ἐξ ἀνάγκης (οἱ  γὰρ   ἅμα ἀναιρετικοί τε καὶ κοινοὶ
[1, 1218]   ταῦτα, καὶ τοῦτο χωριστόν. εἴη  γὰρ   ἄν τι τοῦ πρώτου πρότερον·
[1, 1218]   οὔτε αὐτὸ ἀγαθόν ἐστι (καὶ  γὰρ   ἂν μικρῷ ὑπάρξαι ἀγαθῷ) οὔτε
[1, 1217]   φαίνεται δόξαις εἶναι τοῦτο. φασὶ  γὰρ   ἄριστον μὲν εἶναι πάντων αὐτὸ
[1, 1218]   καὶ οἰκονομικὴ καὶ φρόνησις. διαφέρουσι  γὰρ   αὗται αἱ ἕξεις πρὸς τὰς
[1, 1217]   ἥν φησιν λόγος. ἔστι  γὰρ   διὰ ψεύδους ἀληθὲς δεῖξαι· δῆλον
[1, 1216]   τὴν τοῦ καθεύδειν ἡδονήν· τί  γὰρ   διαφέρει καθεύδειν ἀνέγερτον ὕπνον ἀπὸ
[1, 1216]   γινώσκειν ἐκ τίνων ἐστίν. Οὐ  γὰρ   εἰδέναι βουλόμεθα τί ἐστιν ἀνδρεία,
[1, 1216]   ἀληθῶς τυγχάνουσι τῆς προσηγορίας· οὐ  γάρ   εἰσι πολιτικοὶ κατὰ τὴν ἀλήθειαν·
[1, 1218]   τὸ ἀγαθὸν αὐτό. νῦν μὲν  γὰρ   ἐκ τῶν ἀνομολογουμένων ἔχειν τὸ
[1, 1216]   πάντας, ὅπερ μεταβιβαζόμενοι ποιήσουσιν· ἔχει  γὰρ   ἕκαστος οἰκεῖόν τι πρὸς τὴν
[1, 1215]   ἂν τῶν ἐπιεικῶν. Εἰ μὲν  γὰρ   ἐν τοῖς διὰ τύχην γινομένοις
[1, 1215]   ζῶσιν ἔτι παῖδες ὄντες; καὶ  γὰρ   ἐπὶ τοῦτον ἀνακάμψαι πάλιν οὐδεὶς
[1, 1215]   ἀνέλπιστον ἂν εἴη πολλοῖς (οὐ  γάρ   ἐστι δι᾽ ἐπιμελείας κτῆσις
[1, 1218]   ποιήσειέ τις τὸ κοινόν. εἰ  γάρ   ἐστι (δικαιοσύνη ἀγαθόν, καὶ ἀνδρεία.
[1, 1217]   δὲ τοῦτο δι᾽ ἀπαιδευσίαν· ἀπαιδευσία  γάρ   ἐστι περὶ ἕκαστον πρᾶγμα τὸ
[1, 1215]   ἔχοι πλήρη τὴν ἐπιθυμίαν. Πολλὰ  γάρ   ἐστι τοιαῦτα τῶν ἀποβαινόντων, δι᾽
[1, 1217]   κοινωνεῖ ταύτης τῆς προσηγορίας· οὐ  γάρ   ἐστιν εὐδαίμων ἵππος οὐδ᾽ ὄρνις
[1, 1216]   ἐπιστημῶν συμβαίνει τῶν θεωρητικῶν (οὐθὲν  γὰρ   ἕτερόν ἐστι τῆς ἀστρολογίας οὐδὲ
[1, 1214]   δ᾽ αὐτῷ μὴ συγχωρῶμεν.  γὰρ   εὐδαιμονία κάλλιστον καὶ ἄριστον ἁπάντων
[1, 1214]   κολάσεως ἰατρικῆς πολιτικῆς· κόλασις  γὰρ   φαρμακεία τῶν πληγῶν οὐκ
[1, 1218]   τινος ἀγαθοῦ οὐκ ἀληθές· ἕκαστον  γὰρ   ἰδίου ἀγαθοῦ ὀρέγεται, ὀφθαλμὸς ὄψεως,
[1, 1218]   καὶ ὑγίεια ἀγαθόν· τάξεις  γὰρ   καὶ ἀριθμοί, ὡς τοῖς ἀριθμοῖς
[1, 1217]   κατ᾽ ἐκείνης ἀληθῶς (κατὰ μετοχὴν  (γὰρ   καὶ ὁμοιότητα τἆλλα ἀγαθὰ ἐκείνης
[1, 1217]   οὐδὲ πρὸς τὰς πράξεις. πολλαχῶς  γὰρ   λέγεται καὶ ἰσαχῶς τῷ ὄντι
[1, 1215]   τὰς τῶν πολλῶν ἐπισκεπτέον> ~(εἰκῇ  γὰρ   λέγουσι σχεδὸν περὶ ἁπάντων, (καὶ
[1, 1216]   καὶ εἶναι δίκαιον. Ἅμα μὲν  γὰρ   μεμαθήκαμεν τὴν γεωμετρίαν καὶ οἰκοδομίαν
[1, 1215]   ἅπαντες, πολιτικὸν φιλόσοφον ἀπολαυστικόν. (Τούτων  γὰρ   μὲν φιλόσοφος βούλεται περὶ
[1, 1214]   δεῖ μὴ λανθάνειν· οὐ  γὰρ   ὁμοίως οἰκεῖον πρὸς εὐεξίαν τοῖς
[1, 1217]   ὄντι τὸ ἀγαθόν. τό τε  γὰρ   ὄν, ὥσπερ ἐν ἄλλοις διῄρηται,
[1, 1218]   ὑπάρξαι ἀγαθῷ) οὔτε πρακτόν. οὐ  γὰρ   ὅπως ὑπάρξει τὸ ὁτῳοῦν ὑπάρχον
[1, 1215]   μὴ παντελῶς ὢν (ἀνδράποδον. Δῆλον  γὰρ   ὅτι τῷ ταύτην ποιουμένῳ τὴν
[1, 1214]   οὐθεὶς νοῦν ἔχων διαπορήσειεν· δέονται  γὰρ   οὐ λόγων, ἀλλ᾽ οἳ μὲν
[1, 1218]   ἐν τῷ λόγῳ γεγραμμένον·  γὰρ   οὐδεμιᾷ χρήσιμον αὐτὸ τὸ τοῦ
[1, 1214]   διά τινος ἀσκήσεως (πολλὰ  γὰρ   οὔτε κατὰ (φύσιν οὔτε μαθοῦσιν
[1, 1214]   γίνεται διὰ τίνων· ὧν ἄνευ  γὰρ   οὐχ οἷόν τε εὐδαιμονεῖν, ἔνιοι
[1, 1216]   χρώμενον τοῖς φαινομένοις. κράτιστον μὲν  γὰρ   πάντας ἀνθρώπους φαίνεσθαι συνομολογοῦντας τοῖς
[1, 1216]   κατὰ τὴν ἀλήθειαν· (μὲν  γὰρ   πολιτικὸς τῶν καλῶν ἐστι πράξεων
[1, 1215]   περὶ (ἐπισκεπτέον) εὐδαι> μονίας· ἄτοπον  γὰρ   προσφέρειν λόγον τοῖς λόγου μηθὲν
[1, 1217]   τοῦ ἀγαθοῖς εἶναι. μάλιστά τε  γὰρ   τἀγαθὸν λέγεσθαι κατ᾽ ἐκείνης ἀληθῶς
[1, 1218]   ἀκινήτοις μᾶλλον τὸ καλόν. πάντα  γὰρ   τάδε τάξις καὶ ἠρεμία· εἰ
[1, 1214]   εἰς ταύτας τὰς ἀρχάς· καὶ  γὰρ   τὰς> ἀπὸ τῆς διανοίας ἁπάσας
[1, 1214]   περιπάτων οἱ μετὰ δεῖπνον&#-247; Ἔστι  γὰρ   ταῦτ᾽ αἴτια τῆς (ἀμφισβητήσεως περὶ
[1, 1216]   ἕκαστον τῶν μορίων αὐτῆς. Ἐποίει  γὰρ   ταῦτ᾽ εὐλόγως. Ἐπιστήμας γὰρ ᾤετ᾽
[1, 1216]   ὥσπερ καὶ τὰ παιδία. Καὶ  γὰρ   ταῦτα κατὰ τὴν πρώτην ἐν
[1, 1214]   διὰ τὴν τύχην (πολλοὶ  γὰρ   ταὐτόν φασιν εἶναι τὴν εὐδαιμονίαν
[1, 1214]   οὐκ ἐνδέχεται τοῦθ᾽ ὑπάρχειν. Οὐ  γὰρ   ταὐτόν, ὧν τ᾽ ἄνευ (οὐχ
[1, 1214]   εἶναι δοκοῦσιν αἰρετωτάτοις. Οἳ μὲν  γὰρ   τὴν φρόνησιν μέγιστον εἶναί φασιν
[1, 1217]   μέντοι τοῦτο πολλῆς εὐλαβείας. (εἰσὶ  γάρ   τινες οἳ διὰ τὸ δοκεῖν
[1, 1218]   τι τοῦ πρώτου πρότερον· πρότερον  γὰρ   τὸ κοινὸν καὶ χωριστὸν διὰ
[1, 1218]   ὅτι ἕκαστον αὐτῶν ἀγαθόν· αἴτιον  γὰρ   τὸ οὗ ἕνεκα. οἷον ἐπειδὴ
[1, 1218]   αὑτό, δηλοῖ διδασκαλία. ὁρισάμενοι  γὰρ   τὸ τέλος τἆλλα δεικνύουσιν, ὅτι
[1, 1216]   καὶ τὸ διὰ τί. φιλόσοφον  γὰρ   τὸ τοιοῦτον περὶ ἑκάστην μέθοδον.
[1, 1218]   καὶ μὴ ἰατρός (οὗτοι  γὰρ   τοῖς ἀλλοτρίοις λόγοις σοφίζονται) ὥσπερ
[1, 1218]   κοινῇ κατηγορούμενον εἶναι χωριστόν· ἔσται  γὰρ   τοῦ διπλασίου πρότερον. εἰ συμβαίνει
[1, 1217]   καὶ πρῶτον τῶν ἀγαθῶν· ἀναιρουμένου  γὰρ   τοῦ μετεχομένου ἀναιρεῖσθαι καὶ τὰ
[1, 1216]   δεικνύναι πως περὶ αὐτῶν· ἐκ  γὰρ   τῶν ἀληθῶς μὲν λεγομένων οὐ
[1, 1215]   ἔχει τὰς δόξας ἐξετάζειν· οἱ  γὰρ   τῶν ἀμφισβητούντων ἔλεγχοι τῶν ἐναντιουμένων
[1, 1218]   εἰ ἄρα, ἐκεῖνα μᾶλλον· ἐκείνοις  γὰρ   ὑπάρχει ταῦτα μᾶλλον. παράβολος δὲ
[1, 1218]   (ἀγαθὸν ταὐτὸ τῇ ἰδέᾳ· πᾶσι  γὰρ   ὑπάρχει τὸ> κοινόν. ἀνάπαλιν δὲ
[1, 1214]   τινες περὶ αὐτῆς, περίεργον (πολλὰ  γὰρ   φαίνεται καὶ τοῖς (παιδαρίοις καὶ
[1, 1217]   τὴν ἰδέαν τοῦ ἀγαθοῦ· καὶ  γὰρ   (χωριστὴν εἶναι τῶν μετεχόντων, ὥσπερ
[1, 1216]   Ἐποίει γὰρ ταῦτ᾽ εὐλόγως. Ἐπιστήμας  γὰρ   ᾤετ᾽ εἶναι πάσας τὰς ἀρετάς,
[1, 1217]   διχῶς λέγεται τὸ πρακτόν (καὶ  γὰρ   ὧν ἕνεκα πράττομεν καὶ
[1, 1218]   ὅτι οἱ ἀριθμοὶ ἐφίενται· οὔτε  γὰρ   ὡς ἐφίενται λέγονται φανερῶς, ἀλλὰ
[1, 1214]   ποιήσεται πάσας τὰς πράξεις (τό  γε   (μὴ συντετάχθαι τὸν βίον πρός
[1, 1216]   τῶν καλῶν· οὐ μὴν ἀλλά  γε   περὶ ἀρετῆς οὐ τὸ εἰδέναι
[1, 1215]   εἴ τις αἵρεσιν ἐδίδου, διά  γε   ταῦτα τὸ μὴ γενέσθαι. Πρὸς
[1, 1216]   ῥηθησομένοις, εἰ δὲ μή, τρόπον  (γέ   τινα πάντας, ὅπερ μεταβιβαζόμενοι ποιήσουσιν·
[1, 1217]   ἑτέραν πρᾶξιν, ὥστε σχολῇ αὐτό  γε   τὸ ἀγαθὸν θεωρῆσαι μιᾶς. ~(ἔτι
[1, 1218]   καὶ τὸ ἐν τῷ λόγῳ  γεγραμμένον·   γὰρ οὐδεμιᾷ χρήσιμον αὐτὸ
[1, 1214]   οὐκ ἄδηλον ἅπασαι γὰρ αἱ  γενέσεις   σχεδὸν πίπτουσιν εἰς ταύτας τὰς
[1, 1215]   τὴν αἵρεσιν οὐθὲν ἂν διενέγκειε  γενέσθαι   θηρίον ἄνθρωπον· ~ὁ γοῦν
[1, 1216]   τίνος ἕνεκ᾽ ἄν τις ἕλοιτο  γενέσθαι   μᾶλλον μὴ γενέσθαι τοῦ"
[1, 1215]   διά γε ταῦτα τὸ μὴ  γενέσθαι.   Πρὸς δὲ τούτοις τίς>
[1, 1216]   ἕλοιτο γενέσθαι μᾶλλον μὴ  γενέσθαι   τοῦ" φάναι θεωρῆσαι τὸν οὐρανὸν
[1, 1216]   τὴν πρώτην ἐν τῇ μητρὶ  γένεσιν   πεφυκότα μὲν διατελεῖ, καθεύδοντα δὲ
[1, 1215]   τὴν ἐλπίδα τὴν περὶ ἕκαστα  γενομένην   ἂν τῶν ἐπιεικῶν. Εἰ μὲν
[1, 1216]   οἰκοδομίαν καὶ ἐσμὲν οἰκοδόμοι καὶ  γεωμέτραι.   Διόπερ ἐζήτει (τί ἐστιν ἀρετή,
[1, 1216]   Ἅμα μὲν γὰρ μεμαθήκαμεν τὴν  γεωμετρίαν   καὶ οἰκοδομίαν καὶ ἐσμὲν οἰκοδόμοι
[1, 1216]   τῆς περὶ φύσεως ἐπιστήμης οὐδὲ  γεωμετρίας   πλὴν τὸ γνωρίσαι καὶ θεωρῆσαι
[1, 1214]   καὶ πῶς κτητόν, πότερον φύσει  γίγνονται   πάντες εὐδαίμονες οἱ τυγχάνοντες ταύτης
[1, 1214]   τοῦ εὐδαιμονεῖν, τί ἐστι καὶ  γίνεται   διὰ τίνων· ὧν ἄνευ γὰρ
[1, 1216]   καὶ τίς καὶ ποία τις  γίνεται   καὶ διὰ τίνων, οὐκ ἄδηλον,
[1, 1216]   ἐστιν ἀρετή, ἀλλ᾽ οὐ πῶς  γίνεται   καὶ ἐκ τίνων. Τοῦτο δὲ
[1, 1215]   γὰρ ἐν τοῖς διὰ τύχην  γινομένοις   τοῖς διὰ φύσιν τὸ
[1, 1216]   τιμιώτατον τί ἐστίν, ἀλλὰ τὸ  γινώσκειν   ἐκ τίνων ἐστίν. Οὐ γὰρ
[1, 1215]   τῶν ἄλλων ἡδονῶν, ἃς τὸ  γινώσκειν   βλέπειν τῶν ἄλλων
[1, 1216]   πρεσβύτης ᾤετ᾽ εἶναι τέλος τὸ  γινώσκειν   τὴν ἀρετήν, καὶ ἐπεζήτει τί
[1, 1216]   (ἔχειν τὴν ἕξιν μᾶλλον  γινώσκειν   τί ἐστι τὸ εὖ ἔχειν.
[1, 1216]   καθάπερ καὶ ὑγιαίνειν μᾶλλον  γινώσκειν   τί ἐστι τὸ ὑγιαίνειν καὶ
[1, 1214]   παρὰ τῷ θεῷ τὴν αὑτοῦ  γνώμην   ἀποφηνάμενος συνέγραψεν ἐπὶ τὸ προπύλαιον
[1, 1214]   μὲν αὐτῶν συντείνει πρὸς τὸ  γνῶναι   μόνον, τὰ δὲ καὶ περὶ
[1, 1215]   δοκεῖ, καὶ παντὸς ἀνδρὸς τὸ  γνῶναι,   τί τῶν ἐν τῷ ζῆν
[1, 1216]   Καλὸν μὲν οὖν καὶ τὸ  γνωρίζειν   (ἕκαστον τῶν καλῶν· οὐ μὴν
[1, 1216]   τὸ σαφῶς, μεταλαμβάνουσιν ἀεὶ τὰ  γνωριμώτερα   τῶν εἰωθότων λέγεσθαι (συγκεχυμένως. διαφέρουσι
[1, 1216]   ἐπιστήμης οὐδὲ γεωμετρίας πλὴν τὸ  γνωρίσαι   καὶ θεωρῆσαι τὴν φύσιν τῶν
[1, 1216]   τὸ τέλος τῆς ἐπιστήμης καὶ  γνώσεως,   οἷον ὑγίεια μὲν ἰατρικῆς, εὐνομία
[1, 1216]   γενέσθαι θηρίον ἄνθρωπον· ~ὁ  γοῦν   ἐν Αἰγύπτῳ βοῦς, (ὃν ὡς
[1, 1216]   πράξεις τὰς ἀπ᾽ ἀρετῆς. Αἱροῦνται  γοῦν   οὐ μόνον ἔνιοι δόξης χάριν
[1, 1216]   ζῆν ὄντα φυτόν; τὰ  γοῦν   φυτὰ τοιαύτης τινὸς ἔοικε μετέχειν
[1, 1218]   ὥσπερ καὶ ταῖς ἄλλαις, οἷον  γυμναστικῇ   εὐεξία (ἔτι καὶ τὸ ἐν
[1, 1217]   καὶ τὸ μέτριον ἰατρικὴ καὶ  γυμναστική,   περὶ δὲ τὰς πολεμικὰς (πράξεις




Recherches | Texte | Lecture | Liste du vocabulaire | Index inverse | Menu | Site de Philippe Remacle

 
UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) |
Responsable académique : Alain Meurant
Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher

Dernière mise à jour : 29/05/2008