Livre, chapitre
[2, 14]	τὴν μεταβολήν, καὶ μὴ ταὐτὰ	φαίνεσθαι	πρὸς ἄρκτον τε καὶ μεσημβρίαν
[2, 8]	αἴτιον ἴσως καὶ τοῦ στίλβειν	φαίνεσθαι	τοὺς ἀστέρας τοὺς ἐνδεδεμένους, τοὺς
[2, 8]	τῷ κύκλῳ καθ´ ὃν φέρεται.	Φαίνεται	γὰρ ἅμα τοῖς κύκλοις καθιστάμενα
[2, 14]	ἐνδεδεμένων ἄστρων. Τοῦτο δ´ οὐ	φαίνεται	γιγνόμενον, ἀλλ´ ἀεὶ ταὐτὰ κατὰ
[2, 6]	κινουμένου τοῦ δὲ βραδύτερον. Οὐ	φαίνεται	δ´ οὐθὲν ἄλλως ἔχον τοῖς
[2, 8]	ἂν κινοῖτο τούτων· ἀλλ´ οὐδετέραν	φαίνεται.	Δινούμενα μὲν γὰρ ἂν ἔμενεν
[2, 12]	δύο δ´ ἢ πλείω οὐ	φαίνεται	ἐν τῇ αὐτῇ ἐνδεδεμένα φορᾷ.
[2, 14]	τὴν φορὰν τὴν ἐγκύκλιον ὑπολειπόμενα	φαίνεται	καὶ κινούμενα πλείους μιᾶς (φορὰς
[2, 8]	αὐτῶν. ~ΚΕΦΑΛΑΙΟΝ Η' (Ἐπεὶ δὲ	φαίνεται	καὶ τὰ ἄστρα μεθιστάμενα καὶ
[2, 14]	πάντοθεν πρὸς τὸ μέσον, ὥσπερ	φαίνεται,	καὶ τὸ πῦρ ἀπὸ τοῦ
[2, 4]	ταῖς σφαίραις. Ἔτι δὲ ἐπεὶ	φαίνεται	καὶ ὑπόκειται κύκλῳ περιφέρεσθαι τὸ
[2, 8]	κινήσεις εὔλογον, ταύτας δ´ οὐ	φαίνεται	κινούμενα, δῆλον ὅτι οὐκ ἂν
[2, 13]	οὐκ ἀναγκαῖον. Οὐ γὰρ μόνον	φαίνεται	μένουσα ἐπὶ τοῦ μέσου, ἀλλὰ
[2, 6]	ἄλλον ἄπειρον δυνατόν· οὐθὲν γὰρ	φαίνεται	ὂν ἄπειρον χρόνον παρὰ φύσιν
[2, 13]	ἀλλ´ οὐ περιφερῆ τὴν ἀπόκρυψιν	φαίνεται	ποιούμενος ὑπὸ τῆς γῆς, ὡς
[2, 13]	τοῖς φαινομένοις μικροῖς κύκλοις εὐθεῖα	φαίνεται	πόρρωθεν. Διὰ μὲν οὖν ταύτην
[2, 13]	τὸν ἀέρα τὸν κάτωθεν, ὅπερ	φαίνεται	τὰ πλάτος ἔχοντα τῶν σωμάτων
[2, 9]	εὐλόγως οὔτ´ ἀκούομεν οὔτε πάσχοντα	φαίνεται	τὰ σώματα βίαιον οὐδὲν πάθος,
[2, 8]	οὐ μετέβαλλε τὸν τόπον, ὅπερ	φαίνεταί	τε καὶ πάντες φασίν. Ἔτι
[2, 2]	ἔν γε τοῖς ζῴοις ὑπάρχοντα	φαίνεται	τοῖς μὲν πάντα τὰ τοιαῦτα
[2, 13]	μορίων ἕκαστον· νῦν δ´ οὐ	φαίνεται	τοῦτο γιγνόμενον, ἀλλὰ τὸ τυχὸν
[2, 9]	καὶ διακναίειν. Ὥστ´ ἐπείπερ οὐ	φαίνεται	τοῦτο συμβαῖνον, οὔτ´ ἂν ἔμψυχον
[2, 13]	ἀπὸ τοῦ μέσου, ὥσπερ καὶ	φαίνεται	φερόμενον, ἂν μή τι κωλύῃ,
[2, 13]	λόγους καὶ δόξας αὑτῶν τὰ	φαινόμενα	προσέλκοντες καὶ πειρώμενοι συγκοσμεῖν. Πολλοῖς
[2, 14]	περὶ τὴν ἀστρολογίαν· τὰ γὰρ	φαινόμενα	συμβαίνει μεταβαλλόντων τῶν σχημάτων οἷς
[2, 13]	ὅλον, οὐθὲν κωλύειν οἴονται τὰ	φαινόμενα	συμβαίνειν ὁμοίως μὴ κατοικοῦσιν ἡμῖν
[2, 8]	οὐ γὰρ ἂν ἐγίγνετο τὰ	φαινόμενα.	Τὴν δὲ γῆν ὑποκείσθω ἠρεμεῖν.
[2, 13]	ὄνομα καλοῦσιν, οὐ πρὸς τὰ	φαινόμενα	τοὺς λόγους καὶ τὰς αἰτίας
[2, 14]	παντὸς ἐν τοῖς πρὸς ἄρκτον	φαινόμενα	τῶν ἄστρων ἐν ἐκείνοις τοῖς
[2, 13]	περιφερείας μέγεθος, ὡς ἐν τοῖς	φαινομένοις	μικροῖς κύκλοις εὐθεῖα φαίνεται πόρρωθεν.
[2, 12]	ὁστισοῦν ἀπορήσειε, πειρατέον λέγειν τὸ	φαινόμενον,	αἰδοῦς ἀξίαν εἶναι νομίζοντας τὴν
[2, 5]	τοῖς εὑρίσκουσι, νῦν δὲ τὸ	φαινόμενον	ῥητέον. Εἰ γὰρ ἡ φύσις
[2, 2]	πόλων ὁ μὲν ὑπὲρ ἡμᾶς	φαινόμενος	τὸ κάτω μέρος ἐστίν, ὁ
[2, 13]	τὸ πιστὸν οὐκ ἐκ τῶν	φαινομένων	ἀθροῦσιν ἀλλὰ μᾶλλον ἐκ τῶν
[2, 4]	μηθὲν τῶν ἡμῖν ἐν ὀφθαλμοῖς	φαινομένων.	Ἐξ ὧν γὰρ τὴν σύστασιν
[2, 14]	Ἔτι δὲ καὶ διὰ τῶν	φαινομένων	κατὰ τὴν αἴσθησιν· οὔτε γὰρ
[2, 4]	ἐπιπέδων τὰ σώματα γεννῶντες μεμαρτυρηκέναι	φαίνονται	τούτοις· μόνην γὰρ τῶν στερεῶν
[2, 4]	ἐκ τοῦ μέσου γραμμάς, οἷον	φακοειδὲς	ἢ ᾠοειδές· ἐν ἅπασι γὰρ
[2, 2]	ἔσται ἡ κίνησις, ὅπερ οὔ	φαμεν.	Δῆλον τοίνυν ὅτι ὁ ἀφανὴς
[2, 6]	ἀόριστος ἡ κίνησις, ἅπασαν δέ	φαμεν	ἔκ τινος εἴς τι εἶναι
[2, 9]	ἀπορηθὲν καὶ ποιῆσαν τοὺς Πυθαγορείους	φάναι	γίγνεσθαι συμφωνίαν τῶν φερομένων ἡμῖν
[2, 9]	ἐκ τούτων ὅτι καὶ τὸ	φάναι	γίνεσθαι φερομένων ἁρμονίαν, ὡς συμφώνων
[2, 14]	βέλτιον δὲ τιθέναι τἀληθές, καὶ	φάναι	τοῦτο συμβαίνειν διὰ τὸ φύσιν
[2, 9]	τὸ δ´ ἠρεμήσει. ~ΚΕΦΑΛΑΙΟΝ Θ'	Φανερὸν	δ´ ἐκ τούτων ὅτι καὶ
[2, 4]	εἶναι· ὥστε κἂν διὰ τοῦτο	φανερὸν	εἴη ὅτι σφαιροειδής ἐστιν ὁ
[2, 14]	οὔτ´ ἐκτὸς κεῖται τοῦ μέσου,	φανερὸν	ἐκ τούτων· πρὸς δὲ τούτοις
[2, 6]	μέρη ὅτι οὐκ ἔστιν ἀνώμαλα,	φανερόν·	ἤδη γὰρ ἂν ἐγεγόνει διάστασις
[2, 14]	ὅμοιον γίγνεσθαι πάντῃ τὸν ὄγκον,	φανερόν·	ἴσου γὰρ πάντῃ προστιθεμένου ἴσον
[2, 3]	πειρατέον δεῖξαι. Τούτων δ´ ὑπαρχόντων	φανερὸν	ὅτι ἀνάγκη γένεσιν εἶναι διὰ
[2, 14]	ἀδύνατον ἐνεχθῆναι ἀπὸ τοῦ μέσου,	φανερὸν	ὅτι καὶ τὴν ὅλην ἔτι
[2, 14]	τῶν ἄστρων φαντασίας οὐ μόνον	φανερὸν	ὅτι περιφερής, ἀλλὰ καὶ τὸ
[2, 14]	ἀναγκαῖον γενέσθαι τὸν τρόπον, ὥστε	φανερὸν	ὅτι σφαιροειδὴς ἡ γένεσις αὐτῆς,
[2, 4]	τῇ δὲ τοῦ κύκλου οὐδέποτε,	φανερὸν	ὅτι τέλειος ἂν εἴη ἡ
[2, 8]	ὅτι οὐδὲ κυλίεται τὰ ἄστρα,	φανερόν·	τὸ μὲν γὰρ κυλιόμενον στρέφεσθαι
[2, 14]	φέρεται, καὶ τὸ τῆς γῆς.	Φανερὸν	τοίνυν ὅτι ἀνάγκη ἐπὶ τοῦ
[2, 4]	ἡ τοῦ ὕδατος ἐπιφάνεια τοιαύτη	φανερόν,	ὑπόθεσιν λαμβάνουσιν ὅτι πέφυκεν ἀεὶ
[2, 2]	πόλον· εἰ γὰρ ἔσται ὁ	φανερός,	ἐπ´ ἀριστερὰ ἔσται ἡ κίνησις,
[2, 2]	φύσεως οἰκεῖα τῆς ἐκείνων εἶναι·	φανερῶς	γὰρ ἔν γε τοῖς ζῴοις
[2, 12]	αὐτῆς, ἐξελθόντα δὲ κατὰ τὸ	φανὸν	καὶ λαμπρόν. Ὁμοίως δὲ καὶ
[2, 13]	Διὰ μὲν οὖν ταύτην τὴν	φαντασίαν	οὐδὲν αὐτοὺς ἀπιστεῖν δεῖ μὴ
[2, 14]	δὲ διὰ τῆς τῶν ἄστρων	φαντασίας	οὐ μόνον φανερὸν ὅτι περιφερής,
[2, 13]	γῆς· ἀλλ´ ἔτι προστιθέασι, καὶ	φασὶ	διὰ τὴν ἠρεμίαν ἀναγκαῖον τὸ
[2, 8]	ἄστρα, καθάπερ οἵ τ´ ἄλλοι	φασὶ	καὶ ἡμῖν ὁμολογούμενον εἰπεῖν, ἐξ
[2, 14]	μέσου θέντες ἴλλεσθαι καὶ κινεῖσθαί	φασι	περὶ τὸν πόλον μέσον. Ὅτι
[2, 13]	δὴ τοῦτο ποιεῖν τῷ πλάτει	φασὶ	τὴν γῆν πρὸς τὸν ὑποκείμενον
[2, 13]	γὰρ τοῦ μέσου πῦρ εἶναί	φασι,	τὴν δὲ γῆν, ἓν τῶν
[2, 9]	τῶν συμφωνιῶν λόγους, ἐναρμόνιον γίγνεσθαί	φασι	τὴν φωνὴν φερομένων κύκλῳ τῶν
[2, 13]	Δημόκριτος τὸ πλάτος αἴτιον εἶναί	φασι	τοῦ μένειν αὐτήν. Οὐ γὰρ
[2, 9]	πᾶν εἴτε πυρός, ὥσπερ πάντες	φασίν,	ἀναγκαῖον ποιεῖν ὑπερφυᾶ τῷ μεγέθει
[2, 1]	παλαιῶν μῦθον ὑποληπτέον ἔχειν, οἵ	φασιν	Ἄτλαντός τινος αὐτῷ προσδεῖσθαι τὴν
[2, 13]	καὶ κειμένην ἐπὶ τοῦ κέντρου	φασὶν	αὐτὴν ἴλλεσθαι καὶ κινεῖσθαι περὶ
[2, 13]	μηδ´ ἐπὶ τοῦ μέσου κεῖσθαί	φασιν	αὐτήν, κινεῖσθαι κύκλῳ περὶ τὸ
[2, 13]	τινες οἳ διὰ τὴν ὁμοιότητά	φασιν	αὐτὴν μένειν, ὥσπερ τῶν ἀρχαίων
[2, 1]	οὔτ´ ἐνδέχεται φθαρῆναι, καθάπερ τινές	φασιν	αὐτόν, ἀλλ´ ἔστιν εἷς καὶ
[2, 2]	Ἐπειδὴ δέ τινές εἰσιν οἵ	φασιν	εἶναί τι δεξιὸν καὶ ἀριστερὸν
[2, 9]	τῆς φωνῆς ταύτης, αἴτιον τούτου	φασὶν	εἶναι τὸ γιγνομένων εὐθὺς ὑπάρχειν
[2, 13]	ἀρχαιότατον παρειλήφαμεν τὸν λόγον, ὅν	φασιν	εἰπεῖν Θαλῆν τὸν Μιλήσιον, ὡς
[2, 13]	τὸν ὅλον οὐρανὸν πεπερασμένον εἶναί	φασιν,	ἐναντίως οἱ περὶ τὴν Ἰταλίαν,
[2, 13]	τὸ κάτω τῆς γῆς εἶναί	φασιν,	ἐπ´ ἄπειρον αὐτὴν ἐρριζῶσθαι λέγοντες,
[2, 8]	ὅπερ φαίνεταί τε καὶ πάντες	φασίν.	Ἔτι δὲ πάντα μὲν εὔλογον
[2, 13]	γεννῶσιν, ἐπὶ τὸ μέσον συνελθεῖν	φασίν·	ὅτι δὲ μένει, ζητοῦσι τὴν
[2, 13]	ἢ τὰς τοῦ ἡλίου γίγνεσθαί	φασιν·	τῶν γὰρ φερομένων ἕκαστον ἀντιφράττειν
[2, 7]	τὸ ἄνω σῶμα πῦρ εἶναί	φασιν,	ὡς εὔλογον ὂν ἕκαστον συνεστάναι
[2, 7]	πέφυκεν· ὥσπερ γὰρ οἱ πύρινα	φάσκοντες	εἶναι διὰ τοῦτο λέγουσιν, ὅτι
[2, 13]	Ὅτι δὲ δύναται πολὺ βάρος	φέρειν	ἀπολαμβανόμενος καὶ μένων ὁ ἀήρ,
[2, 13]	ὅμως οὐ φέρεται κάτω, πεφυκὸς	φέρεσθαι,	διὰ τὴν αὐτὴν αἰτίαν. Καίτοι
[2, 14]	κατὰ μέρος, ἀναγκαῖον μέχρι τούτου	φέρεσθαι	ἕως ἂν πανταχόθεν ὁμοίως λάβῃ
[2, 13]	τίνι διώριστο καὶ πῶς ἐπεφύκει	φέρεσθαι	ἢ ποῦ; ἀπείρου γὰρ ὄντος
[2, 13]	φέρεται μόριον αὐτῆς, ἀναγκαῖον ἐνταῦθα	φέρεσθαι	καὶ τὴν ὅλην· οὗ δὲ
[2, 14]	ὃ γὰρ τὸ μόριον πέφυκε	φέρεσθαι,	καὶ τὸ ὅλον ἐνταῦθα πέφυκεν·
[2, 8]	ἠρεμεῖν καὶ ἐνδεδεμένα τοῖς κύκλοις	φέρεσθαι·	μόνως γὰρ οὕτως οὐθὲν ἄλογον
[2, 7]	ἐκθερμαίνεται διὰ τὸ ἐν ἀέρι	φέρεσθαι,	ὃς διὰ τὴν πληγὴν τῇ
[2, 14]	μονῆς. Εἰ γὰρ φύσει πέφυκε	φέρεσθαι	πάντοθεν πρὸς τὸ μέσον, ὥσπερ
[2, 13]	καὶ πλείω σώματα τοιαῦτα ἐνδέχεσθαι	φέρεσθαι	περὶ τὸ μέσον, ἡμῖν ἄδηλα
[2, 7]	ἔφαμέν τι εἶναι ὃ κύκλῳ	φέρεσθαι	πέφυκεν· ὥσπερ γὰρ οἱ πύρινα
[2, 1]	βιαίας ἀνάγκης, ἣ κατέχει κωλύουσα	φέρεσθαι	πεφυκότα αὐτὸν ἄλλως· πᾶν γὰρ
[2, 1]	μετὰ βίας οὖσαν, εἴπερ κινεῖ	φέρεσθαι	πεφυκότος τοῦ πρώτου σώματος ἄλλως
[2, 13]	τὴν δίνην. Εἰ δὲ τοῦτο	φέρεσθαί	που πέφυκεν, δῆλον ὅτι καὶ
[2, 14]	διελόντας πῶς ἀξιοῦμεν ὁποσονοῦν μέγεθος	φέρεσθαι	πρὸς τὸ μέσον, βάρος ἔχον.
[2, 13]	γὰρ πᾶσι κοινόν, τὸ δὲ	φέρεσθαι	πρὸς τὸ μέσον ἴδιον τῆς
[2, 13]	κάτω ἢ εἰς τὰ πλάγια	φέρεσθαι	προσήκει τὸ ἐπὶ τοῦ μέσου
[2, 14]	συμβαίνειν διὰ τὸ φύσιν ἔχειν	φέρεσθαι	τὸ βάρος ἔχον πρὸς τὸ
[2, 5]	τίνα ποτ´ αἰτίαν ἐπὶ θάτερα	φέρεται,	ἀλλ´ οὐκ ἐπὶ θάτερα; ἀνάγκη
[2, 14]	ἐπὶ ταύτην οὐ παρ´ ἄλληλα	φέρεται	ἀλλὰ πρὸς ὁμοίας γωνίας, ὥστε
[2, 14]	τῆς γῆς καὶ τοῦ παντός·	φέρεται	γὰρ καὶ ἐπὶ τὸ τῆς
[2, 13]	δὲ καὶ τὸ πῦρ ἄνω	φέρεται	διὰ τίν´ αἰτίαν; Οὐ γὰρ
[2, 14]	εἴτ´ ἐπὶ τοῦ μέσου κειμένη	φέρεται,	δύο κινεῖσθαι φοράς. Τούτου δὲ
[2, 13]	γιγνόμενον, ἀλλὰ τὸ τυχὸν μόριον	φέρεται	εἰς βυθόν, καὶ θᾶττον τὸ
[2, 14]	ἄνω βάρη κατὰ στάθμην πάλιν	φέρεται	εἰς ταὐτό, κἂν εἰς ἄπειρον
[2, 14]	δῆλον λαβοῦσιν ἀρχὴν ὡς εἴπερ	φέρεται	εἴτ´ ἐκτὸς οὖσα τοῦ μέσου
[2, 12]	σφαίραις ἡ τελευταία σφαῖρα ἐνδεδεμένη	φέρεται,	ἑκάστη δὲ σφαῖρα σῶμά τι
[2, 6]	Ἀκμὴ δ´ ἐστὶν ἢ ὅθεν	φέρεται	ἢ οἷ ἢ ἀνὰ μέσον,
[2, 13]	τῆς γῆς, ἂν μετεωρισθὲν ἀφεθῇ,	φέρεται	καὶ μένειν οὐκ ἐθέλει, καὶ
[2, 14]	τοῦ παντὸς μέσῳ. Ὅτι δὲ	φέρεται	καὶ πρὸς τὸ τῆς γῆς
[2, 4]	εἰ ὁ οὐρανὸς κύκλῳ τε	φέρεται	καὶ τάχιστα κινεῖται, σφαιροειδῆ αὐτὸν
[2, 14]	ὥστε πρὸς ἓν τὸ μέσον	φέρεται,	καὶ τὸ τῆς γῆς. Φανερὸν
[2, 13]	καὶ τὴν ὅλην· οὗ δὲ	φέρεται	κατὰ φύσιν, καὶ μένει ἐνταυθοῖ
[2, 13]	τοῦ χαλκοῦ γινόμενον ὅμως οὐ	φέρεται	κάτω, πεφυκὸς φέρεσθαι, διὰ τὴν
[2, 13]	τὸ μέσον. Ὅπου γὰρ ὁτιοῦν	φέρεται	μόριον αὐτῆς, ἀναγκαῖον ἐνταῦθα φέρεσθαι
[2, 9]	τεκμήριον. Ὅσα μὲν γὰρ αὐτὰ	φέρεται,	ποιεῖ ψόφον καὶ πληγήν· ὅσα
[2, 13]	αἰτίαν πάντα τὰ βάρος ἔχοντα	φέρεται	πρὸς αὐτήν; Οὐ γὰρ ἥ
[2, 14]	νῦν δ´ ἐπ´ εὐθείας πάντα	φέρεται	πρὸς τὸ μέσον. Διόπερ οὐχ
[2, 14]	σφαιροειδὲς αὐτῆς, καὶ ὅτι πάντα	φέρεται	τὰ βαρέα πρὸς ὁμοίας γωνίας,
[2, 14]	ἐστὶ τὸ μέσον, πρὸς πότερον	φέρεται	τὰ βάρος ἔχοντα καὶ τὰ
[2, 13]	συμβαινόντων· ἐν τούτοις γὰρ ἀεὶ	φέρεται	τὰ μείζω καὶ βαρύτερα πρὸς
[2, 7]	πύρινά ἐστιν οὔτ´ ἐν πυρὶ	φέρεται,	ταῦθ´ ἡμῖν εἰρήσθω περὶ αὐτῶν.
[2, 8]	ἄλλοις τὸ μεῖζον σῶμα θᾶττον	φέρεται	τὴν οἰκείαν φοράν, οὕτως καὶ
[2, 13]	τίν´ αἰτίαν τὸ μὲν ἄνω	φέρεται,	τὸ δ´ ἐπὶ τὸ μέσον,
[2, 14]	τοῖς βάρεσι πρὸς τὸ ἔσχατον	φέρεται	τοῦ περιέχοντος τόπου τὸ μέσον.
[2, 8]	ἔσται τῷ κύκλῳ καθ´ ὃν	φέρεται.	Φαίνεται γὰρ ἅμα τοῖς κύκλοις
[2, 12]	γὰρ πλανωμένων ἓν ὁτιοῦν πλείους	φέρεται	φοράς. Ταύτῃ τε οὖν ἀνισάζει
[2, 7]	ἄνω ἕκαστον ἐν τῇ σφαίρᾳ	φέρεται,	ὥστ´ αὐτὰ μὲν μὴ ἐκπυροῦσθαι,
[2, 8]	ἂν ἔχοιεν οἰκείαν κίνησιν, ἀλλὰ	φέροιντ´	ἂν ὑπὸ τῶν κύκλων) εἴτε
[2, 9]	οὐδ´ αὐτὸ τὸ πλοῖον, εἰ	φέροιτο	ἐν ποταμῷ. Καίτοι τοὺς αὐτοὺς
[2, 13]	τις ἀφείη μετεωρίσας, οὐκ ἂν	φέροιτο.	Νῦν δ´ ἠρεμεῖ τοσοῦτον βάρος.
[2, 9]	οὔτ´ ἂν ἔμψυχον οὔτε βίαιον	φέροιτο	φορὰν οὐθὲν αὐτῶν, ὥσπερ τὸ
[2, 14]	γῆς μέσον, σημεῖον ὅτι τὰ	φερόμενα	βάρη ἐπὶ ταύτην οὐ παρ´
[2, 14]	τάξις ἀΐδιος. Ἔτι πάντα τὰ	φερόμενα	τὴν φορὰν τὴν ἐγκύκλιον ὑπολειπόμενα
[2, 14]	καὶ τὸ πῦρ εἰς τοὐναντίον	φερόμενα	τοῖς βάρεσι πρὸς τὸ ἔσχατον
[2, 13]	καὶ συνῆλθεν ἐπὶ τὸ μέσον	φερομένη	διὰ τὴν δίνησιν· ταύτην γὰρ
[2, 13]	ἐπὶ τοῦ μέσου, ἀλλὰ καὶ	φερομένη	πρὸς τὸ μέσον. Ὅπου γὰρ
[2, 13]	φορὰν κύκλῳ περιθέουσαν καὶ θᾶττον	φερομένην	ἢ τὴν τῆς γῆς φορὰν
[2, 13]	ἓν τῶν ἄστρων οὖσαν, κύκλῳ	φερομένην	περὶ τὸ μέσον νύκτα τε
[2, 7]	κυκλικοῦ σώματος σφαῖραν ὄντος ἀνάγκη	φερομένης	ἐκείνης ἐκθερμαίνεσθαι, καὶ ταύτῃ μάλιστα
[2, 13]	τοῦ μέσου, ὥσπερ καὶ φαίνεται	φερόμενον,	ἂν μή τι κωλύῃ, πρὸς
[2, 8]	ἀνάγκης τὸ τὸν μείζω κύκλον	φερόμενον	θᾶττον ἔσται, δῆλον ὅτι κἂν
[2, 9]	τοῦ ψόφου διιόντος πρὸς τὸ	φερόμενον	μέγεθος, πολλαπλάσιον μέγεθος ἀναγκαῖον ἀφικνεῖσθαί
[2, 9]	Τὸ δ´ ἐν μὴ φερομένῳ	φερόμενον	ποιεῖ ψόφον· ἐν φερομένῳ δὲ
[2, 9]	λέγειν, ὡς ἄτοπον εἰ μὴ	φερόμενος	ὁ ἱστὸς καὶ ἡ πρύμνα
[2, 3]	μένειν τι τοῦ σώματος τοῦ	φερομένου	κύκλῳ, τὸ ἐπὶ τοῦ μέσου,
[2, 13]	γὰρ τοῦτο κύκλῳ τοῦ κυάθου	φερομένου	πολλάκις κάτω τοῦ χαλκοῦ γινόμενον
[2, 9]	φερομένῳ φερόμενον ποιεῖ ψόφον· ἐν	φερομένῳ	δὲ συνεχὲς καὶ μὴ ποιοῦν
[2, 9]	καὶ πληγήν· ὅσα δ´ ἐν	φερομένῳ	ἐνδέδεται ἢ ἐνυπάρχει, καθάπερ ἐν
[2, 9]	κινούμενον. Τὸ δ´ ἐν μὴ	φερομένῳ	φερόμενον ποιεῖ ψόφον· ἐν φερομένῳ
[2, 9]	ὅτι καὶ τὸ φάναι γίνεσθαι	φερομένων	ἁρμονίαν, ὡς συμφώνων γινομένων τῶν
[2, 7]	ἀήρ· οἷον καὶ ἐπὶ τῶν	φερομένων	βελῶν· ταῦτα γὰρ αὐτὰ ἐκπυροῦται
[2, 13]	ἡλίου γίγνεσθαί φασιν· τῶν γὰρ	φερομένων	ἕκαστον ἀντιφράττειν αὐτήν, ἀλλ´ οὐ
[2, 9]	ἐχόντων ἴσους οὔτε τοιούτῳ τάχει	φερομένων·	ἡλίου δὲ καὶ σελήνης, ἔτι
[2, 9]	Πυθαγορείους φάναι γίγνεσθαι συμφωνίαν τῶν	φερομένων	ἡμῖν ἐστι τεκμήριον. Ὅσα μὲν
[2, 9]	καρτερώτατα τῶν σωμάτων. Τοσούτων δὲ	φερομένων,	καὶ τοῦ ψόφου διιόντος πρὸς
[2, 12]	περὶ μὲν τῶν τὴν ἐγκύκλιον	φερομένων	κίνησιν ἄστρων εἴρηται ποῖ´ ἄττα
[2, 9]	ἐναρμόνιον γίγνεσθαί φασι τὴν φωνὴν	φερομένων	κύκλῳ τῶν ἄστρων. Ἐπεὶ δ´
[2, 13]	μὴν κἂν εἴ τις τῶν	φερομένων	μορίων αὐτῆς, πρὶν πεσεῖν, ὑφαιροίη
[2, 14]	γε πανταχόθεν ἀπὸ τῶν ἐσχάτων	φερομένων	πρὸς ἓν μέσον ἀναγκαῖον ὅμοιον
[2, 9]	γάρ τισιν ἀναγκαῖον εἶναι τηλικούτων	φερομένων	σωμάτων γίγνεσθαι ψόφον, ἐπεὶ καὶ
[2, 9]	πλῆθος ἄστρων καὶ τὸ μέγεθος	φερομένων	τῷ τάχει τοιαύτην φορὰν ἀδύνατον
[2, 6]	τοῖς μὲν κατὰ φύσιν οἷ	φέρονται,	τοῖς δὲ παρὰ φύσιν ὅθεν,
[2, 1]	σώζεσθαι τοσοῦτον χρόνον, καθάπερ Ἐμπεδοκλῆς	φησιν.	Ἀλλὰ μὴν οὐδ´ ὑπὸ ψυχῆς
[2, 1]	ὁ πᾶς οὐρανὸς οὔτ´ ἐνδέχεται	φθαρῆναι,	καθάπερ τινές φασιν αὐτόν, ἀλλ´
[2, 3]	ποιεῖ τἀναντία ὑπ´ ἀλλήλων, καὶ	φθαρτικὰ	ἀλλήλων ἐστίν. Ἔτι δ´ οὐκ
[2, 11]	γὰρ ἂν ἐγίνετο αὐξανομένη καὶ	φθίνουσα	τὰ μὲν πλεῖστα μηνοειδὴς ἢ
[2, 6]	φύσιν εἰσίν, οἷον γῆρας καὶ	φθίσις.	Ὅλη γὰρ ἴσως ἡ σύστασις
[2, 13]	τὸ μὲν ἀπορεῖν εἰκότως ἐγένετο	φιλοσόφημα	πᾶσιν· τὸ δὲ τὰς περὶ
[2, 12]	θράσους, εἴ τις διὰ τὸ	φιλοσοφίας	διψῆν καὶ μικρὰς εὐπορίας ἀγαπᾷ
[2, 12]	γὰρ ἑκάστῃ ἡ ἴδιος φύσει	φορά,	αὕτη δὲ οἷον πρόσκειται, παντὸς
[2, 5]	οὐρανὸς ἀΐδιος καὶ ἡ κύκλῳ	φορά,	διὰ τίνα ποτ´ αἰτίαν ἐπὶ
[2, 4]	τὸ μέτρον ἡ τοῦ οὐρανοῦ	φορὰ	διὰ τὸ εἶναι μόνη συνεχὴς
[2, 6]	φορᾶς· ἅπασα γὰρ ἡ ἀνώμαλος	φορὰ	καὶ ἄνεσιν ἔχει καὶ ἐπίτασιν
[2, 13]	οὐκ ἂν ἡ βίαιος εἴη	φορὰ	μόνον οὐδ´ ἠρέμησις· ὥστ´ εἰ
[2, 12]	φαίνεται ἐν τῇ αὐτῇ ἐνδεδεμένα	φορᾷ.	Περὶ δὴ τούτων ζητεῖν μὲν
[2, 12]	τινὰ τάξιν, τῇ μὲν μιᾷ	φορᾷ	πολλὰ ἀποδοῦσα σώματα, τῷ δ´
[2, 12]	αἰτίαν ἐν μὲν τῇ πρώτῃ	φορᾷ	τοσοῦτόν ἐστιν ἄστρων πλῆθος ὥστε
[2, 14]	μέσου μὴ βιασθέν· μία γὰρ	φορὰ	τοῦ ἑνὸς καὶ ἁπλῆ τοῦ
[2, 14]	τόπους αὐτῆς. Ἔτι δ´ ἡ	φορὰ	τῶν μορίων καὶ ὅλης αὐτῆς
[2, 3]	σκεπτέον διὰ τί πλείους εἰσὶ	φοραί,	καίπερ πόρρωθεν πειρωμένοις ποιεῖσθαι τὴν
[2, 12]	ἓν ἔχουσι σῶμα αἱ ἄλλαι	φοραί,	ὅτι πολλὰ σώματα κινοῦσιν αἱ
[2, 5]	τοῖς ὑποκάτω πλείους ἤδη αἱ	φοραὶ	συνεληλύθασιν εἰς ἕν. ~ΚΕΦΑΛΑΙΟΝ Εἰ
[2, 6]	ἀσώματον ὄν. Ὥστε καὶ τὴν	φορὰν	ἀδύνατον ἀνώμαλον εἶναι. Καὶ γὰρ
[2, 9]	μέγεθος φερομένων τῷ τάχει τοιαύτην	φορὰν	ἀδύνατον μὴ γίγνεσθαι ψόφον ἀμήχανόν
[2, 13]	γε ἀναγκαῖον εἶναί τινα αὐτῆς	φοράν.	Αὕτη οὖν πότερον ἄνω ἢ
[2, 8]	τὸν κύκλον ἐνηνέχθαι τὴν αὑτοῦ	φοράν,	διεληλυθότα τὴν περιφέρειαν. Οὐκ ἔστι
[2, 7]	σώματος ἐν ᾧ τυγχάνει τὴν	φορὰν	ἔχον, ἐπειδὴ ἔφαμέν τι εἶναι
[2, 3]	γένεσιν, ἀναγκαῖον καὶ ἄλλην εἶναι	φοράν,	ἢ μίαν ἢ πλείους· κατὰ
[2, 8]	κύκλον εἶναι μείζω καὶ τὴν	φορὰν	θάττω τοῦ ἐν αὐτῷ ἄστρου·
[2, 4]	εἴη τὸ τὴν κύκλῳ περιφερόμενον	φοράν.	Καὶ τὸ συνεχὲς ἄρα ἐκείνῳ·
[2, 13]	ὥσπερ Ἐμπεδοκλῆς, τὴν τοῦ οὐρανοῦ	φορὰν	κύκλῳ περιθέουσαν καὶ θᾶττον φερομένην
[2, 13]	φερομένην ἢ τὴν τῆς γῆς	φορὰν	κωλύειν, καθάπερ τὸ ἐν τοῖς
[2, 14]	μορίων ἕκαστον ταύτην εἶχε τὴν	φοράν·	νῦν δ´ ἐπ´ εὐθείας πάντα
[2, 13]	ἀὴρ μὴ κωλύει τὴν ἄνω	φοράν,	οὐδ´ ἂν ὁ ὑπὸ τῇ
[2, 9]	ἂν ἔμψυχον οὔτε βίαιον φέροιτο	φορὰν	οὐθὲν αὐτῶν, ὥσπερ τὸ μέλλον
[2, 8]	σῶμα θᾶττον φέρεται τὴν οἰκείαν	φοράν,	οὕτως καὶ ἐν τοῖς ἐγκυκλίοις·
[2, 12]	μὲν τὴν πρώτην μίαν οὖσαν	φορὰν	πολὺ πλῆθος συνέστηκεν ἄστρων, τῶν
[2, 14]	Ἔτι πάντα τὰ φερόμενα τὴν	φορὰν	τὴν ἐγκύκλιον ὑπολειπόμενα φαίνεται καὶ
[2, 12]	τοῦ πρώτου σώματος μίαν κινουμένου	φορὰν	τὸ πλησιαίτατον ἐλαχίστας κινεῖσθαι κινήσεις,
[2, 6]	καὶ ἀκμὴ καὶ ἄνεσις τῆς	φορᾶς·	ἅπασα γὰρ ἡ ἀνώμαλος φορὰ
[2, 13]	μονῆς ζητεῖν, περὶ δὲ τῆς	φορᾶς	αὐτῶν μὴ ζητεῖν, διὰ τίν´
[2, 14]	μὲν βίαν αἰτιῶνται τῆς κάτω	φορᾶς·	βέλτιον δὲ τιθέναι τἀληθές, καὶ
[2, 4]	ἔξω καὶ κενὸν εἶναι τῆς	φορᾶς,	διὰ τὸ μὴ τὴν αὐτὴν
[2, 6]	ἂν εἴη ἀεὶ ἐπίτασις τῆς	φορᾶς	(εἰ δὲ μὴ ἐπίτασις, οὐδ´
[2, 5]	οὐρανοῦ καὶ περὶ τῆς πρώτης	φορᾶς·	ἐν γὰρ τοῖς ὑποκάτω πλείους
[2, 14]	φαίνεται καὶ κινούμενα πλείους μιᾶς	(φορὰς	ἔξω τῆς πρώτης, ὥστε καὶ
[2, 12]	τῷ δ´ ἑνὶ σώματι πολλὰς	φοράς.	Καὶ ἔτι διὰ τόδε ἓν
[2, 12]	τὸ σχῆμα, περί τε τῆς	φορᾶς	καὶ τῆς τάξεως αὐτῶν. ~ΚΕΦΑΛΑΙΟΝ
[2, 12]	τὰ πλεῖον ἀπέχοντα τῆς πρώτης	φορᾶς	κινεῖται πλείους κινήσεις, ἀλλὰ τὰ
[2, 1]	ἔχειν τρόπον περὶ τῆς πρώτης	φορᾶς,	οὐ μόνον αὐτοῦ περὶ τῆς
[2, 6]	μή ἐστιν ἀκμὴ αὐτοῦ τῆς	φορᾶς,	οὐδ´ ἂν ἀνωμαλία εἴη· ἡ
[2, 6]	ἀνὰ μέσον. Τῆς δὲ κύκλῳ	φορᾶς	οὐκ ἔστιν οὔτε ὅθεν οὔτε
[2, 7]	τοῦ ἀέρος ὑπὸ τῆς ἐκείνων	φορᾶς.	Πέφυκε γὰρ ἡ κίνησις ἐκπυροῦν
[2, 12]	πλανωμένων ἓν ὁτιοῦν πλείους φέρεται	φοράς.	Ταύτῃ τε οὖν ἀνισάζει ἡ
[2, 1]	διὰ τὴν δίνησιν θάττονος τυγχάνοντα	φορᾶς	τῆς οἰκείας ῥοπῆς ἔτι σώζεσθαι
[2, 14]	μέσου κειμένη φέρεται, δύο κινεῖσθαι	φοράς.	Τούτου δὲ συμβαίνοντος ἀναγκαῖον γίγνεσθαι
[2, 2]	διὰ τὸ ἐναντίας εἶναι τὰς	φοράς,	ὥστε συμβαίνειν ἡμᾶς μὲν εἶναι
[2, 5]	καθάπερ τῶν ἐπὶ τῆς εὐθείας	φορῶν	ἡ πρὸς τὸν ἄνω τόπον
[2, 8]	φύσις) οὐδὲ τῶν μὲν ζῴων	φροντίσαι,	τῶν δ´ οὕτω τιμίων ὑπεριδεῖν,
[2, 13]	περὶ τὸ πᾶν, οὐδ´ εἰσάγειν	φυλακὴν	ἐπὶ τὸ κέντρον, ἀλλ´ ἐκεῖνο
[2, 13]	μέσον εἶναι τοιοῦτον, (ὃ) Διὸς	φυλακὴν	ὀνομάζουσι τὸ ταύτην ἔχον τὴν
[2, 13]	καὶ διὰ τὸ μάλιστα προσήκειν	φυλάττεσθαι	τὸ κυριώτατον τοῦ παντός, τὸ
[2, 3]	τῶν γὰρ ἐναντίων εἰ θάτερον	φύσει,	ἀνάγκη καὶ θάτερον εἶναι φύσει,
[2, 14]	ἕκαστον λέγειν τοιοῦτον εἶναι ὃ	φύσει	βούλεται εἶναι καὶ ὑπάρχειν, ἀλλὰ
[2, 14]	Ἢ οὖν ἐστι σφαιροειδής, ἢ	φύσει	γε σφαιροειδής. Δεῖ δ´ ἕκαστον
[2, 3]	ἦν αὐτοῦ ἐπὶ τὸ μέσον·	φύσει	δὲ κύκλῳ κινεῖται· οὐ γὰρ
[2, 3]	φύσει, ἀνάγκη καὶ θάτερον εἶναι	φύσει,	ἐάν περ ᾖ ἐναντίον, καὶ
[2, 4]	μιᾶς. Ἐπεὶ δὲ πρότερον (τῇ	φύσει)	ἐν ἑκάστῳ γένει τὸ ἓν
[2, 3]	ἔχει τὸ ἐγκύκλιον σῶμα, ὃ	φύσει	κινεῖται κύκλῳ ἀεί. Διὰ τί
[2, 13]	ὡς ὑπάρχουσιν. Εἰ γὰρ μηδεμία	φύσει	κίνησίς ἐστιν αὐτῶν, οὐδὲ βίαιος
[2, 13]	πότερόν ἐστί τις τοῖς σώμασι	φύσει	κίνησις ἢ οὐδεμία, καὶ πότερον
[2, 13]	κίνησις ἢ οὐδεμία, καὶ πότερον	φύσει	μὲν οὐκ ἔστι, βίᾳ δ´
[2, 13]	εἰ δὲ μή ἐστι μήτε	φύσει	μήτε βίᾳ, ὅλως οὐδὲν κινηθήσεται·
[2, 13]	κίνησις ὑπάρχει ἢ βίᾳ ἢ	φύσει,	οὕτω καὶ ἠρεμία. Ἀλλὰ μὴν
[2, 14]	αἴτιον τῆς μονῆς. Εἰ γὰρ	φύσει	πέφυκε φέρεσθαι πάντοθεν πρὸς τὸ
[2, 4]	τε τῇ οὐσίᾳ καὶ τῇ	φύσει	πρῶτον. Εἴπωμεν δὲ καθόλου περὶ
[2, 14]	τοῦτο δὲ πέφυκε πρὸς τὸ	φύσει	σφαιροειδές. Ἢ οὖν ἐστι σφαιροειδής,
[2, 13]	τῆς ὁμοιότητος λόγον, εἰ μὴ	φύσει	τῆς γῆς οὗτος ὁ τόπος
[2, 8]	καὶ οὐκ ἔστιν ἐν τοῖς	φύσει	τὸ ὡς ἔτυχεν, οὐδὲ τὸ
[2, 13]	εἶναί τινα καὶ τῇ γῇ	φύσει	τόπον· εἰ δὲ μὴ ταύτῃ
[2, 13]	ἐσχάτου. Εἰ μὲν γὰρ κἀκείνῳ	φύσει	τόπος ὁ ἔσχατος, δῆλον ὅτι
[2, 12]	μὲν γὰρ ἑκάστῃ ἡ ἴδιος	φύσει	φορά, αὕτη δὲ οἷον πρόσκειται,
[2, 13]	πράγματος ὂν μέσον καὶ τῆς	φύσεως.	Καίτοι καθάπερ ἐν τοῖς ζῴοις
[2, 2]	ζῴων κινήσεις διὰ τὸ τῆς	φύσεως	οἰκεῖα τῆς ἐκείνων εἶναι· φανερῶς
[2, 9]	τὸ μέλλον ἔσεσθαι προνοούσης τῆς	φύσεως,	ὅτι μὴ τοῦτον τὸν τρόπον
[2, 3]	ἡ κίνησις· οὐθὲν γὰρ παρὰ	φύσιν	ἀΐδιον. Ὕστερον δὲ τὸ παρὰ
[2, 3]	τὸ παρὰ φύσιν τοῦ κατὰ	φύσιν.	Ἀνάγκη τοίνυν γῆν εἶναι· τοῦτο
[2, 6]	πρώτοις μή ἐστι τὸ παρὰ	φύσιν	(ἁπλᾶ γὰρ καὶ ἄμικτα καὶ
[2, 13]	βίᾳ, καὶ μένει βίᾳ· κατὰ	φύσιν	δέ γε ἀναγκαῖον εἶναί τινα
[2, 6]	τοῖς ζῴοις ἀδυναμίαι πᾶσαι παρὰ	φύσιν	εἰσίν, οἷον γῆρας καὶ φθίσις.
[2, 14]	καὶ ὅλης αὐτῆς ἡ κατὰ	φύσιν	ἐπὶ τὸ μέσον τοῦ παντός
[2, 13]	κατωτέρω κεῖσθαι τοῦ βαρυτέρου τὴν	φύσιν;	Ἔτι δ´ εἴπερ ὅλη πέφυκε
[2, 14]	μὴ ὃ βίᾳ καὶ παρὰ	φύσιν.	Ἔτι δὲ καὶ διὰ τῶν
[2, 14]	φάναι τοῦτο συμβαίνειν διὰ τὸ	φύσιν	ἔχειν φέρεσθαι τὸ βάρος ἔχον
[2, 3]	ἐναντίον, καὶ εἶναί τινα αὐτοῦ	φύσιν·	ἡ γὰρ αὐτὴ ὕλη τῶν
[2, 6]	φαίνεται ὂν ἄπειρον χρόνον παρὰ	φύσιν	(ἡ δ´ ἀδυναμία παρὰ φύσιν)
[2, 14]	βίαιόν γ´ οὖσαν καὶ παρὰ	φύσιν·	ἡ δέ γε τοῦ κόσμου
[2, 6]	ἀδυναμίαν, ἡ δ´ ἀδυναμία παρὰ	φύσιν·	καὶ γὰρ αἱ ἐν τοῖς
[2, 3]	τὸ παρὰ φύσιν τοῦ κατὰ	φύσιν,	καὶ ἔκστασίς τίς ἐστιν ἐν
[2, 6]	οὐδὲ τὸν ἴσον χρόνον παρὰ	φύσιν	καὶ κατὰ φύσιν, οὐδ´ ὅλως
[2, 13]	ὅλην· οὗ δὲ φέρεται κατὰ	φύσιν,	καὶ μένει ἐνταυθοῖ κατὰ φύσιν.
[2, 3]	Καὶ γὰρ ἂν ἡ κατὰ	φύσιν	κίνησις ἦν αὐτοῦ ἐπὶ τὸ
[2, 6]	οἷ φέρονται, τοῖς δὲ παρὰ	φύσιν	ὅθεν, τοῖς δὲ ῥιπτουμένοις ἀνὰ
[2, 6]	οἷον ἴσως τοῖς μὲν κατὰ	φύσιν	οἷ φέρονται, τοῖς δὲ παρὰ
[2, 6]	χρόνον παρὰ φύσιν καὶ κατὰ	φύσιν,	οὐδ´ ὅλως δυνατὸν καὶ ἀδύνατον·
[2, 6]	φύσιν (ἡ δ´ ἀδυναμία παρὰ	φύσιν)	οὐδὲ τὸν ἴσον χρόνον παρὰ
[2, 13]	γέ ἐστι κίνησίς τις κατὰ	φύσιν,	οὐκ ἂν ἡ βίαιος εἴη
[2, 13]	φύσιν, καὶ μένει ἐνταυθοῖ κατὰ	φύσιν.	Οὐκ ἄρα διὰ τὸ ὁμοίως
[2, 14]	τὰ μόρια τῆς γῆς κατὰ	φύσιν·	πότερον ὅτι τοῦ παντός ἐστι
[2, 8]	μηθὲν ὄργανον αὐτοῖς ἀποδοῦναι τὴν	φύσιν	πρὸς τὴν κίνησιν (οὐθὲν γὰρ
[2, 3]	οὗ μὴ ἐνδέχεται εἶναι κατὰ	φύσιν	τὴν κίνησιν ἀΐδιον· (τούτων δ´
[2, 3]	ἐν τῇ γενέσει τὸ παρὰ	φύσιν	τοῦ κατὰ φύσιν. Ἀνάγκη τοίνυν
[2, 3]	ἀΐδιον. Ὕστερον δὲ τὸ παρὰ	φύσιν	τοῦ κατὰ φύσιν, καὶ ἔκστασίς
[2, 14]	τὸν τρόπον ὃν καὶ τῶν	φυσιολόγων	λέγουσί τινες γενέσθαι. Πλὴν ἐκεῖνοι
[2, 5]	φαινόμενον ῥητέον. Εἰ γὰρ ἡ	φύσις	ἀεὶ ποιεῖ τῶν ἐνδεχομένων τὸ
[2, 4]	ὡς ἡ τοῦ πέριξ σώματος	φύσις·	δῆλον γὰρ ὡς ἀνάλογον ἔχει,
[2, 12]	Ταύτῃ τε οὖν ἀνισάζει ἡ	φύσις	καὶ ποιεῖ τινὰ τάξιν, τῇ
[2, 8]	γὰρ ὡς ἔτυχε ποιεῖ ἡ	φύσις)	οὐδὲ τῶν μὲν ζῴων φροντίσαι,
[2, 11]	κινεῖσθαι δι´ αὑτῶν, ἡ δὲ	φύσις	οὐδὲν ἀλόγως οὐδὲ μάτην ποιεῖ,
[2, 2]	τὸ ἀριστερὸν οὐκ ἐνυπάρχει τοῖς	φυτοῖς.	Ἔτι δ´ ὡς τὸ μῆκος
[2, 2]	τοῖς δ´ ἔνια, τοῖς δὲ	φυτοῖς	τὸ ἄνω καὶ τὸ κάτω
[2, 2]	ἐμψύχοις ἐστὶν ὁμοίως ζῴοις καὶ	φυτοῖς,	τὸ δὲ δεξιὸν καὶ τὸ
[2, 12]	περ ἡ τῶν ζῴων καὶ	φυτῶν.	Καὶ γὰρ ἐνταῦθα αἱ τοῦ
[2, 12]	ἄλλων ζῴων ἐλάττους, τῶν δὲ	φυτῶν	μικρά τις καὶ μία ἴσως·
[2, 9]	λόγους, ἐναρμόνιον γίγνεσθαί φασι τὴν	φωνὴν	φερομένων κύκλῳ τῶν ἄστρων. Ἐπεὶ
[2, 9]	ἐναντίαν σιγήν· πρὸς ἄλληλα γὰρ	φωνῆς	καὶ σιγῆς εἶναι τὴν διάγνωσιν·
[2, 9]	τὸ μὴ συνακούειν ἡμᾶς τῆς	φωνῆς	ταύτης, αἴτιον τούτου φασὶν εἶναι
[2, 7]	θερμότης ἀπ´ αὐτῶν καὶ τὸ	φῶς	γίνεται παρεκτριβομένου τοῦ ἀέρος ὑπὸ

 

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) | Responsable académique : Alain Meurant Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher Dernière mise à jour : 19/11/2009