Livre, chapitre
[2, 12]	ἐν μὲν ἑνὶ ἢ δυσὶ	ῥᾴδιον	ἐπιτυχεῖν, ὅσῳ δ´ ἂν διὰ
[2, 12]	ἀμήχανον, ἀλλ´ ἕνα ἢ δύο	ῥᾷον.	Καὶ πάλιν ὅταν τοδὶ μὲν
[2, 1]	ἄσχολον εἶναι καὶ πάσης ἀπηλλαγμένην	ῥαστώνης	ἔμφρονος, εἴ γε μηδ´ ὥσπερ
[2, 5]	πρότερον, (καὶ μαρτυρεῖ δ´ ἡ	ῥηθεῖσα	ἀπορία ὅτι ἔχει) τὸ πρότερον
[2, 13]	ὡς διὰ πολλῶν δὴ γλώσσης	ῥηθέντα	ματαίως ἐκκέχυται στομάτων, ὀλίγον τοῦ
[2, 5]	εὑρίσκουσι, νῦν δὲ τὸ φαινόμενον	ῥητέον.	Εἰ γὰρ ἡ φύσις ἀεὶ
[2, 14]	αἰτίας, καὶ διότι τὰ βίᾳ	ῥιπτούμενα	ἄνω βάρη κατὰ στάθμην πάλιν
[2, 6]	παρὰ φύσιν ὅθεν, τοῖς δὲ	ῥιπτουμένοις	ἀνὰ μέσον. Τῆς δὲ κύκλῳ
[2, 1]	μεγάλην ἂν ἔχοι καὶ τοῦτο	ῥοπὴν	(εἰς πίστιν περὶ τῆς ἀθανασίας
[2, 14]	συμβαῖνον, ἀλλὰ κατὰ παντὸς τοῦ	ῥοπὴν	ἔχοντος ἐπὶ τὸ μέσον. Ὥστε
[2, 14]	ἀναγκαῖον μέχρι τοῦ μέσου τὴν	ῥοπὴν	ἐχόντων ἀμφοῖν, καὶ τοῦ βαρυτέρου
[2, 14]	μέχρι τούτου γὰρ ἔχει τὴν	ῥοπήν.	Οὐδὲν τοίνυν τοῦτο διαφέρει λέγειν
[2, 14]	τῶν μειζόνων τῇ προώσει τῆς	ῥοπῆς.	Εἴτ´ οὖν ἐγένετο, τοῦτον ἀναγκαῖον
[2, 1]	θάττονος τυγχάνοντα φορᾶς τῆς οἰκείας	ῥοπῆς	ἔτι σώζεσθαι τοσοῦτον χρόνον, καθάπερ

 

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) | Responsable académique : Alain Meurant Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher Dernière mise à jour : 19/11/2009