HODOI ELEKTRONIKAI: Du texte à l'hypertexte

HODOI ELEKTRONIKAI
Du texte à l'hypertexte

Aristote, Traité du ciel, Livre II

Liste des contextes (ordre alphabétique)

ν = 9 formes différentes pour 27 occurrences

α β γ δ ε ζ η θ ι κ λ μ ν ξ ο π ρ ς τ υ φ χ ψ ω

Livre, chapitre

[2, 13]   στοιχεῖα διειστήκει χωρὶς ὑπὸ τοῦ νείκους, τίς αἰτία τῇ γῇ τῆς

[2, 9]   πρύμνα ποιεῖ ψόφον πολὺν τηλικαύτης νεώς, ἢ πάλιν αὐτὸ τὸ πλοῖον

[2, 2]   κινουμένων τὸν ἅπαντα χρόνον, ἀλλὰ νοεῖν ὥσπερ ἂν εἴ τις, ἐν

[2, 12]   πρῶτον εὐλόγως οἰηθείη τοῦθ´ ὑπάρχειν· νοῆσαι γὰρ δεῖ τῆς ζωῆς καὶ

[2, 14]   ἐπὶ τὸ μέσον. Δεῖ δὲ νοῆσαι τὸ λεγόμενον ὥσπερ ἂν εἰ

[2, 12]   διὰ πλειόνων, χαλεπώτερον. (Διὸ δεῖ νομίζειν καὶ τὴν τῶν ἄστρων πρᾶξιν

[2, 12]   τὸ φαινόμενον, αἰδοῦς ἀξίαν εἶναι νομίζοντας τὴν προθυμίαν μᾶλλον ἢ θράσους,

[2, 13]   κύκλῳ φερομένην περὶ τὸ μέσον νύκτα τε καὶ ἡμέραν ποιεῖν. Ἔτι

[2, 12]   ἄλογον ἂν δόξειεν εἶναι τὸ νῦν ἀπορούμενον. Ἀλλ´ ἡμεῖς ὡς περὶ

[2, 14]   τοιαύτας ἂν εἶχον τὰς ἀποτομάς· νῦν γὰρ ἐν μὲν τοῖς κατὰ

[2, 14]   ἕκαστον ταύτην εἶχε τὴν φοράν· νῦν δ´ ἐπ´ εὐθείας πάντα φέρεται

[2, 13]   ἀφείη μετεωρίσας, οὐκ ἂν φέροιτο. Νῦν δ´ ἠρεμεῖ τοσοῦτον βάρος. Ἀλλὰ

[2, 13]   ὅτι καὶ τῶν μορίων ἕκαστον· νῦν δ´ οὐ φαίνεται τοῦτο γιγνόμενον,

[2, 13]   τῆς γῆς πρὸς τὸ μέσον· νῦν δὲ διὰ τίν´ αἰτίαν πάντα

[2, 12]   ἤ τινα ἄλλην τοιαύτην τάξιν. Νῦν δὲ συμβαίνει τοὐναντίον· ἐλάττους γὰρ

[2, 5]   χάριν ἔχειν δεῖ τοῖς εὑρίσκουσι, νῦν δὲ τὸ φαινόμενον ῥητέον. Εἰ

[2, 3]   τούτου ἐν τοῖς ἑπομένοις σαφέστερον. Νῦν δὲ τοσοῦτόν ἐστι δῆλον, διὰ

[2, 14]   τοῦτο γὰρ καὶ τυγχάνει κειμένη νῦν ἐπὶ τοῦ κέντρου· διαπορήσειε δ´

[2, 13]   οὐδ´ ἠρέμησις· ὥστ´ εἰ βίᾳ νῦν ἡ γῆ μένει, καὶ συνῆλθεν

[2, 1]   τοιούτων λόγων ἅλις ἔστω τὸ νῦν. ~ΚΕΦΑΛΑΙΟΝ Β' Ἐπειδὴ δέ τινές

[2, 1]   ὄντα μόνον ἀθάνατον· ὁ δὲ νῦν μαρτυρεῖ λόγος ὡς ἄφθαρτος καὶ

[2, 3]   γὰρ ἠρεμεῖ ἐπὶ τοῦ μέσου. Νῦν μὲν οὖν ὑποκείσθω τοῦτο, ὕστερον

[2, 4]   ἀλλ´ ὅπου πρότερον ἦν σῶμα, νῦν οὐκ ἔσται, καὶ οὗ νῦν

[2, 4]   νῦν οὐκ ἔσται, καὶ οὗ νῦν οὐκ ἔστι, πάλιν ἔσται, διὰ

[2, 13]   ἡ γῆ· οὐθὲν γὰρ οὐδὲ νῦν ποιεῖν ἐπίδηλον τὴν ἡμίσειαν ἀπεχόντων

[2, 14]   ἔχουσα, ᾗ πέφυκε κινεῖσθαι καὶ νῦν. (Τὸ μὲν οὖν ἀπορούμενον τοῦτ´

[2, 3]   ἕκαστον. Ὑποκείσθω δὲ καὶ τοῦτο νῦν, ὕστερον δὲ πειρατέον δεῖξαι. Τούτων

Livre, chapitre
[2, 13]	στοιχεῖα διειστήκει χωρὶς ὑπὸ τοῦ	νείκους,	τίς αἰτία τῇ γῇ τῆς
[2, 9]	πρύμνα ποιεῖ ψόφον πολὺν τηλικαύτης	νεώς,	ἢ πάλιν αὐτὸ τὸ πλοῖον
[2, 2]	κινουμένων τὸν ἅπαντα χρόνον, ἀλλὰ	νοεῖν	ὥσπερ ἂν εἴ τις, ἐν
[2, 12]	πρῶτον εὐλόγως οἰηθείη τοῦθ´ ὑπάρχειν·	νοῆσαι	γὰρ δεῖ τῆς ζωῆς καὶ
[2, 14]	ἐπὶ τὸ μέσον. Δεῖ δὲ	νοῆσαι	τὸ λεγόμενον ὥσπερ ἂν εἰ
[2, 12]	διὰ πλειόνων, χαλεπώτερον. (Διὸ δεῖ	νομίζειν	καὶ τὴν τῶν ἄστρων πρᾶξιν
[2, 12]	τὸ φαινόμενον, αἰδοῦς ἀξίαν εἶναι	νομίζοντας	τὴν προθυμίαν μᾶλλον ἢ θράσους,
[2, 13]	κύκλῳ φερομένην περὶ τὸ μέσον	νύκτα	τε καὶ ἡμέραν ποιεῖν. Ἔτι
[2, 12]	ἄλογον ἂν δόξειεν εἶναι τὸ	νῦν	ἀπορούμενον. Ἀλλ´ ἡμεῖς ὡς περὶ
[2, 14]	τοιαύτας ἂν εἶχον τὰς ἀποτομάς·	νῦν	γὰρ ἐν μὲν τοῖς κατὰ
[2, 14]	ἕκαστον ταύτην εἶχε τὴν φοράν·	νῦν	δ´ ἐπ´ εὐθείας πάντα φέρεται
[2, 13]	ἀφείη μετεωρίσας, οὐκ ἂν φέροιτο.	Νῦν	δ´ ἠρεμεῖ τοσοῦτον βάρος. Ἀλλὰ
[2, 13]	ὅτι καὶ τῶν μορίων ἕκαστον·	νῦν	δ´ οὐ φαίνεται τοῦτο γιγνόμενον,
[2, 13]	τῆς γῆς πρὸς τὸ μέσον·	νῦν	δὲ διὰ τίν´ αἰτίαν πάντα
[2, 12]	ἤ τινα ἄλλην τοιαύτην τάξιν.	Νῦν	δὲ συμβαίνει τοὐναντίον· ἐλάττους γὰρ
[2, 5]	χάριν ἔχειν δεῖ τοῖς εὑρίσκουσι,	νῦν	δὲ τὸ φαινόμενον ῥητέον. Εἰ
[2, 3]	τούτου ἐν τοῖς ἑπομένοις σαφέστερον.	Νῦν	δὲ τοσοῦτόν ἐστι δῆλον, διὰ
[2, 14]	τοῦτο γὰρ καὶ τυγχάνει κειμένη	νῦν	ἐπὶ τοῦ κέντρου· διαπορήσειε δ´
[2, 13]	οὐδ´ ἠρέμησις· ὥστ´ εἰ βίᾳ	νῦν	ἡ γῆ μένει, καὶ συνῆλθεν
[2, 1]	τοιούτων λόγων ἅλις ἔστω τὸ	νῦν.	~ΚΕΦΑΛΑΙΟΝ Β' Ἐπειδὴ δέ τινές
[2, 1]	ὄντα μόνον ἀθάνατον· ὁ δὲ	νῦν	μαρτυρεῖ λόγος ὡς ἄφθαρτος καὶ
[2, 3]	γὰρ ἠρεμεῖ ἐπὶ τοῦ μέσου.	Νῦν	μὲν οὖν ὑποκείσθω τοῦτο, ὕστερον
[2, 4]	ἀλλ´ ὅπου πρότερον ἦν σῶμα,	νῦν	οὐκ ἔσται, καὶ οὗ νῦν
[2, 4]	νῦν οὐκ ἔσται, καὶ οὗ	νῦν	οὐκ ἔστι, πάλιν ἔσται, διὰ
[2, 13]	ἡ γῆ· οὐθὲν γὰρ οὐδὲ	νῦν	ποιεῖν ἐπίδηλον τὴν ἡμίσειαν ἀπεχόντων
[2, 14]	ἔχουσα, ᾗ πέφυκε κινεῖσθαι καὶ	νῦν.	(Τὸ μὲν οὖν ἀπορούμενον τοῦτ´
[2, 3]	ἕκαστον. Ὑποκείσθω δὲ καὶ τοῦτο	νῦν,	ὕστερον δὲ πειρατέον δεῖξαι. Τούτων

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) |
Responsable académique : Alain Meurant
Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher
Dernière mise à jour : 19/11/2009