HODOI ELEKTRONIKAI
Du texte à l'hypertexte

Aristote, Traité du ciel, Livre II

Liste des contextes (ordre alphabétique)


η  =  53 formes différentes pour 268 occurrences

α   β   γ   δ   ε   ζ   η   θ   ι   κ   λ   μ   ν   ξ   ο   π   ρ   ς   τ   υ   φ   χ   ψ   ω   

Livre, chapitre
[2, 8]   ἡμῖν εἰρήσθω περὶ αὐτῶν. ~ΚΕΦΑΛΑΙΟΝ  Η'   (Ἐπεὶ δὲ φαίνεται καὶ τὰ
[2, 13]   πλωτὴν εἶναι μένουσαν ὥσπερ ξύλον     τι τοιοῦτον ἕτερον (καὶ γὰρ
[2, 12]   δύο, τὸ δ´ ἐχόμενον τρεῖς     τινα ἄλλην τοιαύτην τάξιν. Νῦν
[2, 11]   φθίνουσα τὰ μὲν πλεῖστα μηνοειδὴς     ἀμφίκυρτος, ἅπαξ δὲ διχότομος. Καὶ
[2, 6]   ὅθεν φέρεται οἷ     ἀνὰ μέσον, οἷον ἴσως τοῖς
[2, 13]   εἰ δὲ μηδὲν μᾶλλον κάτω     ἄνω, δ´ ἄνω ἀὴρ
[2, 13]   τόπου μέσον ἔοικε τελευτῇ μᾶλλον     ἀρχῇ· τὸ μὲν γὰρ ὁριζόμενον
[2, 5]   θάτερα; ἀνάγκη γὰρ καὶ τοῦτο     ἀρχὴν εἶναι εἶναι αὐτοῦ
[2, 13]   ἐνδέχεται· ὥσπερ γὰρ κίνησις ὑπάρχει     βίᾳ φύσει, οὕτω καὶ
[2, 12]   μικρά τις καὶ μία ἴσως·     γὰρ ἕν τί ἐστιν οὗ
[2, 2]   τὸ ἀριστερὸν πρὸς ἡμᾶς ἐπαναφέροντες·     γὰρ κατὰ τὰ ἡμέτερα δεξιά,
[2, 13]   πᾶν μηθὲν μᾶλλον δεῦρο     δεῦρο κινεῖσθαι προσήκει. Ἀλλὰ διά
[2, 6]   κινοῦν διὰ τὸ κινούμενον     δι´ ἄμφω· εἴτε γὰρ τὸ
[2, 6]   κινήσεως διὰ τὸ κινοῦν     διὰ τὸ κινούμενον δι´
[2, 6]   τὴν ἀνωμαλίαν γίγνεσθαι τῆς κινήσεως     διὰ τὸ κινοῦν διὰ
[2, 14]   ὅτι τοῦ παντός ἐστι μέσον,     διότι τῆς γῆς. Ἀνάγκη δὴ
[2, 12]   Χίους βαλεῖν ἀμήχανον, ἀλλ´ ἕνα     δύο ῥᾷον. Καὶ πάλιν ὅταν
[2, 8]   ἄστρου· τὸ μὲν γὰρ ἓν     δύο τοῦτον τὸν τρόπον ἔχειν
[2, 12]   τοῦτο ἑτέρου, ἐν μὲν ἑνὶ     δυσὶ ῥᾴδιον ἐπιτυχεῖν, ὅσῳ δ´
[2, 5]   καὶ τοῦτο ἀρχὴν εἶναι     εἶναι αὐτοῦ ἀρχήν. Ἴσως μὲν
[2, 14]   οὐ μενεῖ ἐπὶ τοῦ μέσου,     εἴπερ, ἠρεμήσει γε καὶ μὴ
[2, 13]   γὰρ οὐθὲν ἄνω κάτω     εἰς τὰ πλάγια φέρεσθαι προσήκει
[2, 9]   ὅσα δ´ ἐν φερομένῳ ἐνδέδεται     ἐνυπάρχει, καθάπερ ἐν τῷ πλοίῳ
[2, 14]   βώλου καὶ μορίου τοῦ τυχόντος     ἐπὶ ὅλης τῆς γῆς· οὐ
[2, 4]   στερεοῖς. Ἅπαν δὴ σχῆμα ἐπίπεδον     εὐθύγραμμόν ἐστιν περιφερόγραμμον. Καὶ
[2, 12]   εἶναι νομίζοντας τὴν προθυμίαν μᾶλλον     θράσους, εἴ τις διὰ τὸ
[2, 12]   ἀλλὰ πρὸς τὸ δραμεῖν μόνον     ἰσχνανθῆναι, καὶ τούτων θάτερον τέλος
[2, 2]   ἡμέτερα δεξιά, ὥσπερ οἱ μάντεις,     καθ´ ὁμοιότητα τοῖς ἡμετέροις, ὥσπερ
[2, 12]   τύχοι ἄν, ὥσπερ καὶ ἄνθρωπος,     καὶ τὰ πολλὰ πάντα πρὸ
[2, 5]   ἔχων τῷ πιστεύειν, πότερον ἀνθρωπίνως     καρτερώτερον. Τὰς μὲν οὖν ἀκριβεστέρας
[2, 13]   γὰρ ὄντος ἀδύνατον εἶναι ἄνω     κάτω, διώρισται δὲ τούτοις τὸ
[2, 13]   μᾶλλον μὲν γὰρ οὐθὲν ἄνω     κάτω εἰς τὰ πλάγια
[2, 13]   φοράν. Αὕτη οὖν πότερον ἄνω     κάτω, ποῦ ἐστιν; Εἶναι
[2, 4]   τὸ δὲ τῷ σφαιροειδεῖ συνεχὲς     κείμενον περὶ τὸ σφαιροειδὲς καὶ
[2, 8]   ἠρεμούντων ἀμφοτέρων γίγνεσθαι τὴν μεταβολήν,     κινουμένων, τοῦ μὲν ἠρεμοῦντος
[2, 2]   τὸν τρόπον ὡς ἐκεῖνοι λέγουσιν,     μᾶλλον ἑτέρως, εἴπερ δεῖ προσάπτειν
[2, 14]   γῆς· οὐ γὰρ διὰ μικρότητα     μέγεθος εἴρηται τὸ συμβαῖνον, ἀλλὰ
[2, 6]   τῷ αὐτῷ τε ἐπιτείνει τάχει     μείζονι, καὶ ἄπειρον χρόνον. Λείπεται
[2, 14]   λέγωμεν πρῶτον πότερον ἔχει κίνησιν     μένει· καθάπερ γὰρ εἴπομεν, οἱ
[2, 3]   ἀναγκαῖον καὶ ἄλλην εἶναι φοράν,     μίαν πλείους· κατὰ γὰρ
[2, 4]   ὡς οὐκ ἔχουσαν πλείους ἐπιφανείας     μίαν· γὰρ εἰς τὰ
[2, 6]   καὶ ἀκμήν. Ἀκμὴ δ´ ἐστὶν     ὅθεν φέρεται οἷ
[2, 6]   δ´ ἐστὶν ὅθεν φέρεται     οἷ ἀνὰ μέσον, οἷον
[2, 14]   καὶ τὸ τῆς γῆς· ὥστε     οὐ μενεῖ ἐπὶ τοῦ μέσου,
[2, 13]   τις τοῖς σώμασι φύσει κίνησις     οὐδεμία, καὶ πότερον φύσει μὲν
[2, 14]   πέφυκε πρὸς τὸ φύσει σφαιροειδές.     οὖν ἐστι σφαιροειδής, φύσει
[2, 6]   Ἀλλὰ μὴν οὐδ´ ἐπιτείνειν ἀεὶ     πάλιν ἀνιένται δυνατόν· ἄπειρος γὰρ
[2, 9]   ποιεῖ ψόφον πολὺν τηλικαύτης νεώς,     πάλιν αὐτὸ τὸ πλοῖον κινούμενον.
[2, 4]   σχῆμα ἐπίπεδον εὐθύγραμμόν ἐστιν     περιφερόγραμμον. Καὶ τὸ μὲν εὐθύγραμμον
[2, 3]   ἄλλην εἶναι φοράν, μίαν     πλείους· κατὰ γὰρ τὴν τοῦ
[2, 12]   ἓν χωρὶς ἕκαστον, δύο δ´     πλείω οὐ φαίνεται ἐν τῇ
[2, 5]   τάχ´ ἂν δόξειεν εἶναι σημεῖον     πολλῆς εὐηθείας πολλῆς προθυμίας.
[2, 5]   εἶναι σημεῖον πολλῆς εὐηθείας     πολλῆς προθυμίας. Οὐ μὴν δίκαιόν
[2, 13]   διώριστο καὶ πῶς ἐπεφύκει φέρεσθαι     ποῦ; ἀπείρου γὰρ ὄντος ἀδύνατον
[2, 13]   οὖν πότερον ἄνω κάτω,     ποῦ ἐστιν; Εἶναι μὲν γάρ
[2, 2]   τὰ ἔμπροσθεν πρὸς τὰ ὄπισθεν     τὰ δεξιὰ πρὸς τὰ ἀριστερὰ
[2, 2]   ἡμετέροις, ὥσπερ τὰ τοῦ ἀνδριάντος,     τὰ ἐναντίως ἔχοντα τῇ θέσει,
[2, 6]   θάττων ὁτὲ δὲ βραδυτέρα πάλιν,     τὰ μέρη αὐτῆς. Τὰ μὲν
[2, 13]   τὰς τῆς σελήνης ἐκλείψεις πλείους     τὰς τοῦ ἡλίου γίγνεσθαί φασιν·
[2, 13]   κύκλῳ περιθέουσαν καὶ θᾶττον φερομένην     τὴν τῆς γῆς φορὰν κωλύειν,
[2, 8]   ἠρεμεῖν. Λείπεται δὴ ἀμφότερα κινεῖσθαι,     τὸ μὲν κινεῖσθαι τὸ δ´
[2, 8]   γὰρ διαφέρει κινεῖν τὴν ὄψιν     τὸ ὁρώμενον. Ἀλλὰ μὴν ὅτι
[2, 13]   τὸ περιέχον καὶ τὸ πέρας     τὸ περαινόμενον· τὸ μὲν γὰρ
[2, 12]   Ἔστι δὲ τὸ κατορθοῦν χαλεπὸν     τὸ πολλὰ τὸ πολλάκις,
[2, 12]   κατορθοῦν χαλεπὸν τὸ πολλὰ     τὸ πολλάκις, οἷον μυρίους ἀστραγάλους
[2, 8]   γίγνεσθαι τὴν μεταβολήν, κινουμένων,     τοῦ μὲν ἠρεμοῦντος τοῦ δὲ
[2, 13]   καὶ πότερον τῶν ἠρεμούντων ἐστὶν     τῶν κινουμένων, καὶ περὶ τοῦ
[2, 12]   ἥλιος καὶ σελήνη κινοῦνται (κινήσεις     τῶν πλανωμένων ἄστρων ἔνια· καίτοι
[2, 14]   σφαιροειδές. οὖν ἐστι σφαιροειδής,     φύσει γε σφαιροειδής. Δεῖ δ´
[2, 13]   γὰρ κίνησις ὑπάρχει βίᾳ     φύσει, οὕτω καὶ ἠρεμία. Ἀλλὰ
[2, 4]   τοῦ μέσου γραμμάς, οἷον φακοειδὲς     ᾠοειδές· ἐν ἅπασι γὰρ συμβήσεται
[2, 2]   καὶ πρὸς τοῖς ἀριστεροῖς, ἐναντίως     ὡς οἱ Πυθαγόρειοι λέγουσιν· ἐκεῖνοι
[2, 3]   θάτερον εἶναι φύσει, ἐάν περ     ἐναντίον, καὶ εἶναί τινα αὐτοῦ
[2, 1]   τοιοῦτον ἐπίπονον, ὅσῳπερ ἂν ἀϊδιώτερον  ᾖ,   καὶ διαθέσεως τῆς ἀρίστης ἄμοιρον.
[2, 12]   δυσίν, ὅταν καὶ οὗ ἕνεκα     καὶ τὸ τούτου ἕνεκα) Τῶν
[2, 13]   μὲν ὑπάρξει, κἂν σφαιροειδὴς μὲν  ᾖ,   τηλικαύτη δὲ τὸ μέγεθος· μενεῖ
[2, 12]   ἄμεινόν ἐστιν ὅσῳ ἂν ἐγγύτερον     τοῦ ἀρίστου. Καὶ διὰ τοῦτο
[2, 4]   Ἤχθωσαν οὖν ἐκ τοῦ κέντρου     ΑΒ καὶ ΑΓ, καὶ
[2, 4]   τοῦ κέντρου ΑΒ καὶ     ΑΓ, καὶ ἐπεζεύχθω ἐφ´ ἧς
[2, 4]   δὲ ταῖς ἐκ τοῦ κέντρου     ΑΕ. Ὥστ´ ἀνάγκη πρὸς ταῖς
[2, 5]   πρότερον καὶ ὕστερον· αὕτη γὰρ     αἰτία λύει τὴν ἀπορίαν. Εἰ
[2, 13]   κινήσεως οὐ περὶ μορίων ἐστὶν     ἀμφισβήτησις, ἀλλὰ περὶ ὅλου τινὸς
[2, 6]   ἄνεσις τῆς φορᾶς· ἅπασα γὰρ     ἀνώμαλος φορὰ καὶ ἄνεσιν ἔχει
[2, 2]   Δεξιὸν γὰρ ἑκάστου λέγομεν, ὅθεν     ἀρχὴ τῆς κατὰ τόπον κινήσεως·
[2, 2]   τοῖς ἀριστεροῖς· ἀνάπαλιν γὰρ τούτοις     ἀρχὴ τῆς κινήσεώς ἐστι διὰ
[2, 2]   ἀψύχων ἐν οὐθενὶ ὁρῶμεν ὅθεν     ἀρχὴ τῆς κινήσεως. Τὰ μὲν
[2, 2]   δὲ ἀπὸ μὲν τοῦ ἄνω     αὔξησις, ἀπὸ δὲ τῶν δεξιῶν
[2, 13]   τις κατὰ φύσιν, οὐκ ἂν     βίαιος εἴη φορὰ μόνον οὐδ´
[2, 6]   οὐδὲ τὴν ὅλην ἐγχωρεῖ μεταβάλλειν·     γὰρ ἄνεσις ἑκάστου γίνεται δι´
[2, 6]   φορᾶς, οὐδ´ ἂν ἀνωμαλία εἴη·     γὰρ ἀνωμαλία γίγνεται διὰ τὴν
[2, 3]   καὶ εἶναί τινα αὐτοῦ φύσιν·     γὰρ αὐτὴ ὕλη τῶν ἐναντίων,
[2, 4]   ἔχουσαν πλείους ἐπιφανείας μίαν·     γὰρ εἰς τὰ ἐπίπεδα διαίρεσις
[2, 8]   τὴν ἀπόστασιν τῆς ἡμετέρας ὄψεως·     γὰρ ὄψις ἀποτεινομένη μακρὰν ἑλίσσεται
[2, 14]   τρόπον, ὥστε φανερὸν ὅτι σφαιροειδὴς     γένεσις αὐτῆς, εἴτ´ ἀγένητος ἀεὶ
[2, 2]   τὸ πῦρ ἄνω μόνον καὶ     γῆ ἐπὶ τὸ μέσον. (Ἀλλ´
[2, 13]   ζητεῖν, διὰ τί ποτε μένει     γῆ ἐπὶ τοῦ μέσου, τὸ
[2, 13]   γῆν. Ἐπεὶ γὰρ οὐκ ἔστιν     γῆ κέντρον, ἀλλ´ ἀπέχει τὸ
[2, 13]   ἠρέμησις· ὥστ´ εἰ βίᾳ νῦν     γῆ μένει, καὶ συνῆλθεν ἐπὶ
[2, 13]   εἰ ἐπὶ τοῦ μέσου ἦν     γῆ· οὐθὲν γὰρ οὐδὲ νῦν
[2, 13]   μείζω μανότερον γιγνόμενον· ὥστε κἂν     γῆ τοῦτον τὸν τρόπον ἐκινεῖτο
[2, 6]   ἄνεσις ἑκάστου γίνεται δι´ ἀδυναμίαν,     δ´ ἀδυναμία παρὰ φύσιν· καὶ
[2, 6]   ὂν ἄπειρον χρόνον παρὰ φύσιν  (ἡ   δ´ ἀδυναμία παρὰ φύσιν) οὐδὲ
[2, 3]   ἔχειν αἴσθησιν. Ὅμως δὲ λέγωμεν.     δ´ αἰτία περὶ αὐτῶν ἐνθένδε
[2, 14]   ἁπλοῦ, ἀλλ´ οὐχ αἱ ἐναντίαι·     δ´ ἀπὸ τοῦ μέσου τῇ
[2, 3]   οἷον τὸ θερμὸν τοῦ ψυχροῦ)     δ´ ἠρεμία καὶ τὸ βαρὺ
[2, 14]   γ´ οὖσαν καὶ παρὰ φύσιν·     δέ γε τοῦ κόσμου τάξις
[2, 7]   ἐστιν, ὁμοίως καὶ ἡμεῖς λέγομεν.     δὲ θερμότης ἀπ´ αὐτῶν καὶ
[2, 12]   γὰρ αὐτὸ τὸ οὗ ἕνεκα,     δὲ πρᾶξις ἀεί ἐστιν ἐν
[2, 11]   ὁμοίως μὲν ἅπαντα καὶ ἕν,     δὲ σελήνη δείκνυται διὰ τῶν
[2, 2]   τὸ δὲ δεξιὸν τοῦ πλάτους,     δὲ τοῦ προτέρου ἀρχὴ προτέρα,
[2, 4]   οὐκ ἔστιν, ἅπτεται δὲ τούτων)  (ἡ   δὲ τοῦ ὕδατος ἐπιφάνεια σφαιροειδής
[2, 4]   τὸ ὕδωρ· τότε γὰρ ἠρεμήσει.     δὲ τῶν ἐκ τοῦ κέντρου
[2, 11]   οὐ πεφύκασι κινεῖσθαι δι´ αὑτῶν,     δὲ φύσις οὐδὲν ἀλόγως οὐδὲ
[2, 14]   εἰς ταὐτό, κἂν εἰς ἄπειρον     δύναμις ἐκριπτῇ. Ὅτι μὲν οὖν
[2, 12]   δὲ πεπερασμένου σώματος πρὸς πεπερασμένον     δύναμίς ἐστιν. Ἀλλὰ περὶ μὲν
[2, 5]   κάτω) τὸν αὐτὸν τρόπον καὶ     εἰς τὸ πρόσθεν τῆς εἰς
[2, 7]   καὶ ὑπὲρ ἡμῶν ὄντος γίγνεται     θερμότης. Ὅτι μὲν οὖν οὔτε
[2, 12]   ἔργον· αὐτῇ μὲν γὰρ ἑκάστῃ     ἴδιος φύσει φορά, αὕτη δὲ
[2, 2]   τόπον, ἀπὸ δὲ τῶν ἔμπροσθεν     κατὰ τὴν αἴσθησιν· ἔμπροσθεν γὰρ
[2, 2]   αὔξησις, ἀπὸ δὲ τῶν δεξιῶν     κατὰ τόπον, ἀπὸ δὲ τῶν
[2, 14]   τῶν μορίων καὶ ὅλης αὐτῆς     κατὰ φύσιν ἐπὶ τὸ μέσον
[2, 3]   τοῦ μέσου. Καὶ γὰρ ἂν     κατὰ φύσιν κίνησις ἦν αὐτοῦ
[2, 3]   ἐναντίων, καὶ τῆς στερήσεως πρότερον     κατάφασις (λέγω δ´ οἷον τὸ
[2, 6]   γὰρ ἂν εἴη καὶ ἀόριστος     κίνησις, ἅπασαν δέ φαμεν ἔκ
[2, 6]   ἀδύνατον· ἀνάγκη δ´, εἰ ἀνίησιν     κίνησις, ἄπειρον ἀνιέναι χρόνον. Ἀλλὰ
[2, 7]   τῆς ἐκείνων φορᾶς. Πέφυκε γὰρ     κίνησις ἐκπυροῦν καὶ ξύλα καὶ
[2, 2]   φανερός, ἐπ´ ἀριστερὰ ἔσται     κίνησις, ὅπερ οὔ φαμεν. Δῆλον
[2, 3]   οὐ γὰρ ἂν ἦν ἀΐδιος     κίνησις· οὐθὲν γὰρ παρὰ φύσιν
[2, 2]   μὲν ἄνω ἐστὶ τὸ ὅθεν     κίνησις, τὸ δὲ δεξιὸν ἀφ´
[2, 4]   κατὰ δὲ τὴν ἐλαχίστην ταχίστη     κίνησις· ὥστ´ εἰ οὐρανὸς
[2, 3]   δ´ οὐκ ἔστιν ἐναντία κίνησις     κύκλῳ τῇ κύκλῳ, σκεπτέον διὰ
[2, 5]   δ´ οὐρανὸς ἀΐδιος καὶ     κύκλῳ φορά, διὰ τίνα ποτ´
[2, 12]   ἂν ἥδε συμβαίνουσα κατὰ λόγον·     μὲν γὰρ πρώτη μία οὖσα
[2, 12]   τοῦ ἀρίστου. Καὶ διὰ τοῦτο     μὲν γῆ ὅλως οὐ κινεῖται,
[2, 4]   καὶ ἐπεζεύχθω ἐφ´ ἧς ΒΓ.     οὖν ἀχθεῖσα ἐπὶ τὴν βάσιν,
[2, 8]   ἐγκρατὴς οὖσα πρὸς αὐτοὺς ἀφικνεῖται     ὄψις· πρὸς δὲ τοὺς μένοντας
[2, 1]   τῶν θνητῶν ζῴων ἐστὶν ἀνάπαυσις     περὶ τὸν ὕπνον γινομένη τοῦ
[2, 4]   φανερὸν ὅτι τέλειος ἂν εἴη     περιέχουσα τὸν κύκλον· ὥστ´ εἰ
[2, 5]   τῶν ἐπὶ τῆς εὐθείας φορῶν     πρὸς τὸν ἄνω τόπον τιμιωτέρα
[2, 9]   μὴ φερόμενος ἱστὸς καὶ     πρύμνα ποιεῖ ψόφον πολὺν τηλικαύτης
[2, 5]   ἐλέχθη πρότερον, (καὶ μαρτυρεῖ δ´     ῥηθεῖσα ἀπορία ὅτι ἔχει) τὸ
[2, 6]   καὶ φθίσις. Ὅλη γὰρ ἴσως     σύστασις τῶν ζῴων ἐκ τοιούτων
[2, 11]   ἐστι κινητικόν. Ἥκιστα δὲ κινητικὸν     σφαῖρα διὰ τὸ μηδὲν ἔχειν
[2, 4]   κύκλος ἐν τοῖς ἐπιπέδοις, οὕτως     σφαῖρα ἐν τοῖς στερεοῖς. Ἔτι
[2, 4]   κύκλος. Ὡσαύτως δὲ καὶ     σφαῖρα τῶν στερεῶν· μόνη γὰρ
[2, 4]   Ὅτι μὲν οὖν πρῶτόν ἐστιν     σφαῖρα τῶν στερεῶν σχημάτων, δῆλον.
[2, 8]   γὰρ τὴν ἐν ἑαυτῷ κίνησιν     σφαῖρα τῶν σχημάτων χρησιμώτατον (οὕτω
[2, 14]   σχημάτων οἷς ὥρισται τῶν ἄστρων     τάξις, ὡς ἐπὶ τοῦ μέσου
[2, 4]   τὸ ἐλάχιστον, ἐλαχίστη δὲ κίνησις     ταχίστη, δῆλον ὅτι ταχίστη ἂν
[2, 12]   ἐχούσης· ἐν πολλαῖς γὰρ σφαίραις     τελευταία σφαῖρα ἐνδεδεμένη φέρεται, ἑκάστη
[2, 14]   διὰ τὴν τῆς γῆς ἐπιπρόσθησιν,     τῆς γῆς ἂν εἴη περιφέρεια
[2, 4]   αὑτοῦ ἐφ´ αὑτὸ ἐλαχίστη ἐστὶν     τοῦ κύκλου γραμμή· κατὰ δὲ
[2, 4]   ἂν εἴη πασῶν τῶν κινήσεων     τοῦ οὐρανοῦ κίνησις. Ἀλλὰ μὴν
[2, 4]   τῶν μὲν κινήσεων τὸ μέτρον     τοῦ οὐρανοῦ φορὰ διὰ τὸ
[2, 4]   ὁμαλότητα δέξασθαι καὶ ἀκρίβειαν ὡς     τοῦ πέριξ σώματος φύσις· δῆλον
[2, 4]   κέντρου ἁπτομένη περιφερής· σφαιροειδὴς ἄρα     τοῦ ὕδατος ἐπιφάνεια, ἐφ´ ἧς
[2, 4]   οὐρανός. Ἀλλὰ μὴν ὅτι γε     τοῦ ὕδατος ἐπιφάνεια τοιαύτη φανερόν,
[2, 12]   πρᾶξιν εἶναι τοιαύτην οἵα περ     τῶν ζῴων καὶ φυτῶν. Καὶ
[2, 14]   δύεται τόπους αὐτῆς. Ἔτι δ´     φορὰ τῶν μορίων καὶ ὅλης
[2, 5]   τὸ φαινόμενον ῥητέον. Εἰ γὰρ     φύσις ἀεὶ ποιεῖ τῶν ἐνδεχομένων
[2, 12]   φοράς. Ταύτῃ τε οὖν ἀνισάζει     φύσις καὶ ποιεῖ τινὰ τάξιν,
[2, 8]   (οὐθὲν γὰρ ὡς ἔτυχε ποιεῖ     φύσις) οὐδὲ τῶν μὲν ζῴων
[2, 13]   φέρεται πρὸς αὐτήν; Οὐ γὰρ     γε δίνη πλησιάζει πρὸς ἡμᾶς.
[2, 1]   τὸ μηδεμιᾶς προσδεῖσθαι βιαίας ἀνάγκης,     κατέχει κωλύουσα φέρεσθαι πεφυκότα αὐτὸν
[2, 7]   ἐκείνης ἐκθερμαίνεσθαι, καὶ ταύτῃ μάλιστα     ἥλιος τετύχηκεν ἐνδεδεμένος· διὸ
[2, 14]   καὶ μὴ τὸ μέσον ἔχουσα,     πέφυκε κινεῖσθαι καὶ νῦν. (Τὸ
[2, 14]   γῆς μέσον, ἀλλὰ κατὰ συμβεβηκός,     τὸ μέσον ἔχει ἐν τῷ
[2, 12]   τὰς ἄλλας, εἴη δ´ ἂν  ἥδε   συμβαίνουσα κατὰ λόγον· μὲν
[2, 5]   ἐν γὰρ τοῖς ὑποκάτω πλείους  ἤδη   αἱ φοραὶ συνεληλύθασιν εἰς ἕν.
[2, 6]   ὅτι οὐκ ἔστιν ἀνώμαλα, φανερόν·  ἤδη   γὰρ ἂν ἐγεγόνει διάστασις τῶν
[2, 10]   τὰ δὲ μεταξὺ κατὰ λόγον  ἤδη   τῆς ἀποστάσεως, ὥσπερ καὶ δεικνύουσιν
[2, 10]   κατὰ τὸν αὑτοῦ κύκλον) εὔλογον  ἤδη   τὸ μὲν ἐγγυτάτω τῆς ἁπλῆς
[2, 8]   τὴν εἰς τὸ πρόσθεν ἀχρηστότατον·  ἥκιστα   γὰρ ὅμοιον τοῖς δι´ αὑτῶν
[2, 11]   ἀκινήτοις ἥκιστά ἐστι κινητικόν.  Ἥκιστα   δὲ κινητικὸν σφαῖρα διὰ
[2, 10]   κρατεῖται, τὸ δὲ πορρωτάτω πάντων  ἥκιστα   διὰ τὴν ἀπόστασιν· τὰ δὲ
[2, 11]   τοιοῦτον ἀπέδωκε τοῖς ἀκινήτοις  ἥκιστά   ἐστι κινητικόν. Ἥκιστα δὲ κινητικὸν
[2, 12]   δὲ πολλῶν ὄντων τοιούτων οὐχ  ἥκιστα   θαυμαστόν, διὰ τίνα ποτ´ αἰτίαν
[2, 13]   ὅτι δύνων καὶ ἀνατέλλων  ἥλιος   εὐθεῖαν ἀλλ´ οὐ περιφερῆ τὴν
[2, 12]   δὲ συμβαίνει τοὐναντίον· ἐλάττους γὰρ  ἥλιος   καὶ σελήνη κινοῦνται (κινήσεις
[2, 7]   καὶ ταύτῃ μάλιστα  ἥλιος   τετύχηκεν ἐνδεδεμένος· διὸ δὴ πλησιάζοντός
[2, 8]   δὲ δοκεῖ τῶν ἄστρων  ἥλιος   τοῦτο δρᾶν ἀνατέλλων καὶ δύνων,
[2, 13]   ἐκλείψεις πλείους τὰς τοῦ  ἡλίου   γίγνεσθαί φασιν· τῶν γὰρ φερομένων
[2, 9]   ἴσους οὔτε τοιούτῳ τάχει φερομένων·  ἡλίου   δὲ καὶ σελήνης, ἔτι τε
[2, 11]   οὐκ ἂν ἦσαν αἱ τοῦ  ἡλίου   ἐκλείψεις μηνοειδεῖς. Ὥστ´ εἴπερ ἓν
[2, 13]   προσλογιζόμενοι τό τε ἀπόστημα τοῦ  ἡλίου   πρὸς τὴν γῆν καὶ τὸ
[2, 2]   οἱ Πυθαγόρειοι λέγουσιν· ἐκεῖνοι γὰρ  ἡμᾶς   ἄνω ποιοῦσι καὶ ἐν τῷ
[2, 2]   δεξιὸν καὶ τὸ ἀριστερὸν πρὸς  ἡμᾶς   ἐπαναφέροντες· γὰρ κατὰ τὰ
[2, 13]   γε δίνη πλησιάζει πρὸς  ἡμᾶς.   (Ἔτι δὲ καὶ τὸ πῦρ
[2, 2]   εἶναι τὰς φοράς, ὥστε συμβαίνειν  ἡμᾶς   μὲν εἶναι πρὸς τῇ ἀρχῇ,
[2, 9]   ἄλογον δοκεῖ τὸ μὴ συνακούειν  ἡμᾶς   τῆς φωνῆς ταύτης, αἴτιον τούτου
[2, 2]   δὲ πόλων μὲν ὑπὲρ  ἡμᾶς   φαινόμενος τὸ κάτω μέρος ἐστίν,
[2, 2]   ἡμισφαιρίῳ καὶ πρὸς τοῖς δεξιοῖς,  ἡμεῖς   δ´ ἐν τῷ κάτω καὶ
[2, 14]   σχεδὸν ταῦτ´ ἐστίν. ~ΚΕΦΑΛΑΙΟΝ ΚΔ'  Ἡμεῖς   δὲ λέγωμεν πρῶτον πότερον ἔχει
[2, 7]   οἷς ἕκαστόν ἐστιν, ὁμοίως καὶ  ἡμεῖς   λέγομεν. δὲ θερμότης ἀπ´
[2, 2]   περιφορᾶς, οἷον τῆς τῶν πλανήτων,  ἡμεῖς   μὲν ἐν τοῖς ἄνω καὶ
[2, 12]   εἶναι τὸ νῦν ἀπορούμενον. Ἀλλ´  ἡμεῖς   ὡς περὶ σωμάτων αὐτῶν μόνον,
[2, 13]   τὸ μέσον νύκτα τε καὶ  ἡμέραν   ποιεῖν. Ἔτι δ´ ἐναντίαν ἄλλην
[2, 2]   ἐπαναφέροντες· γὰρ κατὰ τὰ  ἡμέτερα   δεξιά, ὥσπερ οἱ μάντεις,
[2, 8]   ἀλλὰ διὰ τὴν ἀπόστασιν τῆς  ἡμετέρας   ὄψεως· γὰρ ὄψις ἀποτεινομένη
[2, 2]   μάντεις, καθ´ ὁμοιότητα τοῖς  ἡμετέροις,   ὥσπερ τὰ τοῦ ἀνδριάντος,
[2, 2]   δεξιὸν μὲν τὸ κατὰ τὸ  ἡμέτερον   ἀριστερόν, ἀριστερὸν δὲ τὸ κατὰ
[2, 2]   ἀριστερὸν δὲ τὸ κατὰ τὸ  ἡμέτερον   δεξιόν, (καὶ ὄπισθεν τὸ κατὰ
[2, 2]   (καὶ ὄπισθεν τὸ κατὰ τὸ  ἡμέτερον   ἔμπροσθεν) Ἐν αὐτοῖς δὲ τούτοις
[2, 13]   ἐνδέχεσθαι φέρεσθαι περὶ τὸ μέσον,  ἡμῖν   ἄδηλα διὰ τὴν ἐπιπρόσθησιν τῆς
[2, 2]   κάτω μέρος ἐστίν, δ´  ἡμῖν   ἄδηλος τὸ ἄνω. Δεξιὸν γὰρ
[2, 2]   ἐν ἅπασιν ὁμοίως ἐνόμιζον ὑπάρχειν.  Ἡμῖν   δ´ ἐπεὶ διώρισται πρότερον ὅτι
[2, 7]   οὔτ´ ἐν πυρὶ φέρεται, ταῦθ´  ἡμῖν   εἰρήσθω περὶ αὐτῶν. ~ΚΕΦΑΛΑΙΟΝ Η'
[2, 6]   δὲ κινούμενος ὁμαλῶς, ἐπὶ τοσοῦτον  ἡμῖν   εἰρήσθω. Περὶ δὲ τῶν καλουμένων
[2, 4]   παραπλησίως μήτ´ ἄλλο μηθὲν τῶν  ἡμῖν   ἐν ὀφθαλμοῖς φαινομένων. Ἐξ ὧν
[2, 13]   φαινόμενα συμβαίνειν ὁμοίως μὴ κατοικοῦσιν  ἡμῖν   ἐπὶ τοῦ κέντρου, ὥσπερ κἂν
[2, 9]   φάναι γίγνεσθαι συμφωνίαν τῶν φερομένων  ἡμῖν   ἐστι τεκμήριον. Ὅσα μὲν γὰρ
[2, 9]   δῆλον, καὶ μαρτύριον τῶν εἰρημένων  ἡμῖν   λόγων, ὥς εἰσιν ἀληθεῖς· τὸ
[2, 8]   οἵ τ´ ἄλλοι φασὶ καὶ  ἡμῖν   ὁμολογούμενον εἰπεῖν, ἐξ ἐκείνου γε
[2, 9]   ψόφον, ἐπεὶ καὶ τῶν παρ´  ἡμῖν   οὔτε τοὺς ὄγκους ἐχόντων ἴσους
[2, 14]   μεγάλη· μικρᾶς γὰρ γιγνομένης μεταστάσεως  ἡμῖν   πρὸς μεσημβρίαν καὶ ἄρκτον ἐπιδήλως
[2, 7]   δὴ καὶ τοῖς εἰρημένοις ἑπόμενον  ἡμῖν   τὸ ἕκαστον τῶν ἄστρων ποιεῖν
[2, 13]   δυνατὸν τῆς ἀπορίας. Πᾶσι γὰρ  ἡμῖν   τοῦτο σύνηθες, μὴ πρὸς τὸ
[2, 13]   οὐδὲ νῦν ποιεῖν ἐπίδηλον τὴν  ἡμίσειαν   ἀπεχόντων τῆς διαμέτρου. Ἔνιοι δὲ
[2, 13]   γῆ κέντρον, ἀλλ´ ἀπέχει τὸ  ἡμισφαίριον   αὐτῆς ὅλον, οὐθὲν κωλύειν οἴονται
[2, 14]   πολλαπλάσιον βάρος ἐπιγένοιτο πρὸς θάτερον  ἡμισφαίριον,   οὐκ ἔσται τὸ αὐτὸ μέσον
[2, 2]   οἰκοῦντες ἐν τῷ ἄνω εἰσὶν  ἡμισφαιρίῳ   καὶ πρὸς τοῖς δεξιοῖς, ἡμεῖς
[2, 2]   ἐν τούτοις μόνοις ὁρῶμεν τῶν  ἡμισφαιρίων,   τῷ μὴ κινεῖσθαι τοὺς πόλους.
[2, 1]   τοὺς ἀρχαίους καὶ μάλιστα πατρίους  ἡμῶν   ἀληθεῖς εἶναι λόγους, ὡς ἔστιν
[2, 7]   αὐτοῦ καὶ ἀνίσχοντος καὶ ὑπὲρ  ἡμῶν   ὄντος γίγνεται θερμότης. Ὅτι
[2, 3]   κύκλῳ κινεῖται· οὐ γὰρ ἂν  ἦν   ἀΐδιος κίνησις· οὐθὲν γὰρ
[2, 13]   δ´ ἐπιπολάζει διὰ τὴν κίνησιν.  Ἦν   ἄρα καὶ πρὶν γενέσθαι τὴν
[2, 3]   ἂν κατὰ φύσιν κίνησις  ἦν   αὐτοῦ ἐπὶ τὸ μέσον· φύσει
[2, 13]   κἂν εἰ ἐπὶ τοῦ μέσου  ἦν   γῆ· οὐθὲν γὰρ οὐδὲ
[2, 13]   τῆς γῆς οὗτος τόπος  ἦν.   Ὅσα μὲν οὖν τυγχάνει περί
[2, 13]   αἰτία τῇ γῇ τῆς μονῆς  ἦν;   Οὐ γὰρ δὴ καὶ τότε
[2, 13]   τῆς γῆς, ὡς δέον, εἴπερ  ἦν   σφαιροειδής, περιφερῆ γίνεσθαι τὴν ἀποτομήν,
[2, 4]   ἐφέξει χώραν, ἀλλ´ ὅπου πρότερον  ἦν   σῶμα, νῦν οὐκ ἔσται, καὶ
[2, 9]   ἐχούσης τῆς κινήσεως οὐθὲν ἂν  ἦν   τῶν περὶ τὸν δεῦρο τόπον
[2, 13]   ἐναντίαν ἄλλην ταύτῃ κατασκευάζουσι γῆν,  ἣν   ἀντίχθονα ὄνομα καλοῦσιν, οὐ πρὸς
[2, 14]   ὑπολαμβάνοντας συνάπτειν τὸν περὶ τὰς  Ἡρακλείας   στήλας τόπον τῷ περὶ τὴν
[2, 3]   τοίνυν γῆν εἶναι· τοῦτο γὰρ  ἠρεμεῖ   ἐπὶ τοῦ μέσου. Νῦν μὲν
[2, 13]   οὐκ ἂν φέροιτο. Νῦν δ´  ἠρεμεῖ   τοσοῦτον βάρος. Ἀλλὰ μὴν κἂν
[2, 8]   δὲ κινουμένου. Ἀμφότερα μὲν τοίνυν  ἠρεμεῖν   ἀδύνατον ἠρεμούσης γε τῆς γῆς·
[2, 13]   ἴσον ἀπέχοντος· καὶ γὰρ τοῦτον  ἠρεμεῖν   ἀναγκαῖον) ζητητέον αὐτοῖς περὶ τῆς
[2, 8]   τὸ μὲν κινεῖσθαι τὸ δ´  ἠρεμεῖν.   Εἰ μὲν οὖν ἀμφότερα κινήσεται,
[2, 13]   καὶ πρὸς τούτοις ὅτι οὐδ´  ἠρεμεῖν   ἐνδέχεται· ὥσπερ γὰρ κίνησις ὑπάρχει
[2, 8]   κύκλους κινεῖσθαι, τὰ δὲ ἄστρα  ἠρεμεῖν   καὶ ἐνδεδεμένα τοῖς κύκλοις φέρεσθαι·
[2, 8]   φαινόμενα. Τὴν δὲ γῆν ὑποκείσθω  ἠρεμεῖν.   Λείπεται δὴ ἀμφότερα κινεῖσθαι,
[2, 13]   τόπον ἱκανὸν ἀθρόως (τῷ) κάτωθεν  ἠρεμεῖν,   ὥσπερ τὸ ἐν ταῖς κλεψύδραις
[2, 14]   ἐπὶ τοῦ μέσου, εἴπερ,  ἠρεμήσει   γε καὶ μὴ τὸ μέσον
[2, 4]   εἶναι τὸ ὕδωρ· τότε γὰρ  ἠρεμήσει.   δὲ τῶν ἐκ τοῦ
[2, 8]   τὸ μὲν κινήσεται τὸ δ´  ἠρεμήσει.   ~ΚΕΦΑΛΑΙΟΝ Θ' Φανερὸν δ´ ἐκ
[2, 13]   μένειν, ὥστε καὶ τὸ πῦρ  ἠρεμήσει·   τὸ γὰρ εἰρημένον οὐκ ἴδιόν
[2, 13]   βίαιος εἴη φορὰ μόνον οὐδ´  ἠρέμησις·   ὥστ´ εἰ βίᾳ νῦν
[2, 13]   βίᾳ φύσει, οὕτω καὶ  ἠρεμία.   Ἀλλὰ μὴν εἴ γέ ἐστι
[2, 3]   θερμὸν τοῦ ψυχροῦ) δ´  ἠρεμία   καὶ τὸ βαρὺ λέγεται κατὰ
[2, 13]   προστιθέασι, καὶ φασὶ διὰ τὴν  ἠρεμίαν   ἀναγκαῖον τὸ σχῆμα τοῦτ´ ἔχειν
[2, 13]   διὰ τοῦτο μὲν οὐκ ἂν  ἠρεμοῖ.   Καίτοι τῆς μονῆς οὐ τὸ
[2, 8]   κινουμένων, τοῦ μὲν  ἠρεμοῦντος   τοῦ δὲ κινουμένου. Ἀμφότερα μὲν
[2, 8]   ὅλος οὐρανός, ἀναγκαῖον ἤτοι  ἠρεμούντων   ἀμφοτέρων γίγνεσθαι τὴν μεταβολήν,
[2, 13]   τυγχάνει κειμένη, καὶ πότερον τῶν  ἠρεμούντων   ἐστὶν τῶν κινουμένων, καὶ
[2, 8]   Ἀμφότερα μὲν τοίνυν ἠρεμεῖν ἀδύνατον  ἠρεμούσης   γε τῆς γῆς· οὐ γὰρ
[2, 2]   ἔχειν ἀναγκαῖον ἀρχήν, ὅθεν ἂν  ἤρξατο,   εἰ ἤρχετο κινούμενον, κἂν εἰ
[2, 2]   κινεῖσθαι· καὶ γὰρ εἰ μηδέποτ´  ἤρξατο,   ὅμως ἔχειν ἀναγκαῖον ἀρχήν, ὅθεν
[2, 2]   ἀρχήν, ὅθεν ἂν ἤρξατο, εἰ  ἤρχετο   κινούμενον, κἂν εἰ σταίη, κινηθείη
[2, 4]   ἀχθεῖσα ἐπὶ τὴν βάσιν, ἐφ´  ἧς   ΑΔ, ἐλάττων ἐστὶ τῶν ἐκ
[2, 4]   ΑΓ, καὶ ἐπεζεύχθω ἐφ´  ἧς   ΒΓ. οὖν ἀχθεῖσα ἐπὶ
[2, 4]   τοῦ ὕδατος ἐπιφάνεια, ἐφ´  ἧς   ΒΕΓ. Ὅτι μὲν οὖν σφαιροειδής
[2, 11]   τῶν ἀστρολογικῶν, ὅτι οὐκ ἂν  ἦσαν   αἱ τοῦ ἡλίου ἐκλείψεις μηνοειδεῖς.
[2, 8]   καὶ ὅλος οὐρανός, ἀναγκαῖον  ἤτοι   ἠρεμούντων ἀμφοτέρων γίγνεσθαι τὴν μεταβολήν,
[2, 6]   Καὶ γὰρ εἰ γίνεται ἀνώμαλος,  ἤτοι   ὅλη μεταβάλλει καὶ ὁτὲ μὲν
[2, 2]   τὰς δὲ τέτταρας παρέλιπον οὐθὲν  ἧττον   κυρίας οὔσας· οὐθὲν γὰρ ἐλάττω
[2, 4]   ἐστι τὸ τοῦ κέντρου ἐγγύτερον.  Ἤχθωσαν   οὖν ἐκ τοῦ κέντρου




Recherches | Texte | Lecture | Liste du vocabulaire | Index inverse | Menu | Site de Philippe Remacle

 
UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) |
Responsable académique : Alain Meurant
Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher

Dernière mise à jour : 19/11/2009