HODOI ELEKTRONIKAI: Du texte à l'hypertexte

Alphabétiquement [« »]
τις 1
τό 1
Τὸ 3
τὸ 31
τοιαῦτα 1
τοιαύτας 1
τοιαύτην 1

Fréquences [« »]
27 γὰρ
20 ἢ
22 τοῖς
31 τὸ
42 τῶν
65 καὶ

HODOI ELEKTRONIKAI
Du texte à l'hypertexte

Aristote, Opuscules. De la divination dans le sommeil (texte complet)

τὸ

Chapitre

[2]   πᾶν γίνεται τὸ μελλῆσαν͵ οὐδὲ τὸ αὐτὸ τὸ ἐσόμενον καὶ τὸ

[1]   γλώττης τοῦ πυρέττειν͵ σύμπτωμα δὲ τὸ βαδίζοντος ἐκλείπειν τὸν ἥλιον· οὔτε

[2]   ἐχόντων τὰς ἄρχας τῶν ἰδόντων τὸ ἐνύπνιον͵ εἰ μὴ γίνεται τὸ

[2]   κἀκεῖ δὴ ὁμοίως τί δύναται τὸ ἐνύπνιον τοῦτο. Ἡ γὰρ κίνησις

[1]   οὕτως οὐδ΄ ἐκεῖ τοῦ ἀποβῆναι τὸ ἐνύπνιον τῷ ἰδόντι οὔτε σημεῖον

[2]   τὸ μελλῆσαν͵ οὐδὲ τὸ αὐτὸ τὸ ἐσόμενον καὶ τὸ μέλλον· ἀλλ΄

[2]   καὶ διὰ τὸ (μεταβλητικὸν ταχὺ τὸ ἐχόμενον φαντάζεται αὐτοῖς· ὥσπερ γὰρ

[2]   αἴσθησιν διὰ τὸν ὕπνον͵ διὰ τὸ καὶ τῶν μικρῶν κινήσεων τῶν

[2]   κενὴ πάντων͵ καὶ κινηθεῖσα κατὰ τὸ κινοῦν ἄγεται. Τοῦ δ΄ ἐνίους

[2]   γνωρίμων μάλιστα προορᾶν συμβαίνει διὰ τὸ μάλιστα τοὺς γνωρίμους ὑπὲρ ἀλλήλων

[2]   μᾶλλον αἰσθητὰς εἶναι νύκτωρ διὰ τὸ μεθ΄ ἡμέραν φερομένας διαλύεσθαι μᾶλλον

[2]   Ὅλως γὰρ οὐ πᾶν γίνεται τὸ μελλῆσαν͵ οὐδὲ τὸ αὐτὸ τὸ

[2]   τὸ αὐτὸ τὸ ἐσόμενον καὶ τὸ μέλλον· ἀλλ΄ ὅμως ἀρχάς γέ

[2]   πόρρωθεν͵ εὔστοχοί εἰσιν͵ καὶ διὰ τὸ (μεταβλητικὸν ταχὺ τὸ ἐχόμενον φαντάζεται

[1]   πρὸς τῇ ἄλλῃ ἀλογίᾳ͵ καὶ τὸ μὴ τοῖς βελτίστοις καὶ φρονιμωτάτοις

[1]   τοιαῦτα συμβαίνειν. Ὥσπερ οὖν οὐδὲ τὸ μνησθῆναι περὶ τοῦδε σημεῖον οὐδὲ

[2]   ὁ ἀὴρ τῆς νυκτὸς διὰ τὸ νηνεμωτέρας εἶναι τὰς νύκτας) καὶ

[2]   τοιούτων͵ καὶ διὰ ταῦτα συμβαίνει τὸ πάθος τοῦτο τοῖς τυχοῦσι καὶ

[1]   ὡς ἐξ ἐμπειρίας λεγόμενον͵ καὶ τὸ περὶ ἐνίων εἶναι τὴν μαντικὴν

[2]   παντοδαπὰς ὄψεις ὁρῶσιν· διὰ γὰρ τὸ πολλὰ καὶ παντοδαπὰ κινεῖσθαι ἐπιτυγχάνουσιν

[1]   ἀεὶ γίνεται͵ οὔθ΄ ὡς ἐπὶ τὸ πολύ. Ἆρ΄ οὖν ἐστι τῶν

[1]   οὔτε ἀεὶ οὔθ΄ ὡς ἐπὶ τὸ πολὺ γίγνεται. ~Ὅλως δὲ ἐπεὶ

[2]   τὸ ἐνύπνιον͵ εἰ μὴ γίνεται τὸ προορᾶν ἀπὸ συμπτώματος͵ τοιόνδ΄ ἂν

[2]   φροδίτην͵ καὶ οὕτω συνείρουσιν εἰς τὸ πρόσω. Ἔτι δὲ διὰ τὴν

[1]   τῶν μεθ΄ ἡμέραν πράξεων διὰ τὸ προωδοποιῆσθαι πάλιν καὶ τούτων τὴν

[2]   κίνησις͵ ἀφ΄ ἧς μελλούσης ἐγένετο τὸ σημεῖον͵ οὐ γίνεται) καὶ πολλὰ

[2]   γνωριμώτεραι. Οἱ δὲ μελαγχολικοὶ διὰ τὸ σφοδρόν͵ ὥσπερ βάλλοντες πόρρωθεν͵ εὔστοχοί

[1]   δὲ σημεῖα͵ οἷον τῶν περὶ τὸ σῶμα συμβαινόντων; λέγουσι γοῦν καὶ

[1]   πυρετοῦ͵ σημεῖον δὲ τῆς ἐκλείψεως τὸ τὸν ἀστέρα εἰσελθεῖν͵ τὴν δὲ

[2]   δέ τινας εὐθυονείρους εἶναι καὶ τὸ τοὺς γνωρίμους περὶ τῶν γνωρίμων

[2]   Ὥσπερ γὰρ ὅταν κινήσῃ τι τὸ ὕδωρ ἢ τὸν ἀέρα͵ τοῦθ΄

Chapitre
[2]	πᾶν γίνεται τὸ μελλῆσαν͵ οὐδὲ	τὸ	αὐτὸ τὸ ἐσόμενον καὶ τὸ
[1]	γλώττης τοῦ πυρέττειν͵ σύμπτωμα δὲ	τὸ	βαδίζοντος ἐκλείπειν τὸν ἥλιον· οὔτε
[2]	ἐχόντων τὰς ἄρχας τῶν ἰδόντων	τὸ	ἐνύπνιον͵ εἰ μὴ γίνεται τὸ
[2]	κἀκεῖ δὴ ὁμοίως τί δύναται	τὸ	ἐνύπνιον τοῦτο. Ἡ γὰρ κίνησις
[1]	οὕτως οὐδ΄ ἐκεῖ τοῦ ἀποβῆναι	τὸ	ἐνύπνιον τῷ ἰδόντι οὔτε σημεῖον
[2]	τὸ μελλῆσαν͵ οὐδὲ τὸ αὐτὸ	τὸ	ἐσόμενον καὶ τὸ μέλλον· ἀλλ΄
[2]	καὶ διὰ τὸ (μεταβλητικὸν ταχὺ	τὸ	ἐχόμενον φαντάζεται αὐτοῖς· ὥσπερ γὰρ
[2]	αἴσθησιν διὰ τὸν ὕπνον͵ διὰ	τὸ	καὶ τῶν μικρῶν κινήσεων τῶν
[2]	κενὴ πάντων͵ καὶ κινηθεῖσα κατὰ	τὸ	κινοῦν ἄγεται. Τοῦ δ΄ ἐνίους
[2]	γνωρίμων μάλιστα προορᾶν συμβαίνει διὰ	τὸ	μάλιστα τοὺς γνωρίμους ὑπὲρ ἀλλήλων
[2]	μᾶλλον αἰσθητὰς εἶναι νύκτωρ διὰ	τὸ	μεθ΄ ἡμέραν φερομένας διαλύεσθαι μᾶλλον
[2]	Ὅλως γὰρ οὐ πᾶν γίνεται	τὸ	μελλῆσαν͵ οὐδὲ τὸ αὐτὸ τὸ
[2]	τὸ αὐτὸ τὸ ἐσόμενον καὶ	τὸ	μέλλον· ἀλλ΄ ὅμως ἀρχάς γέ
[2]	πόρρωθεν͵ εὔστοχοί εἰσιν͵ καὶ διὰ	τὸ	(μεταβλητικὸν ταχὺ τὸ ἐχόμενον φαντάζεται
[1]	πρὸς τῇ ἄλλῃ ἀλογίᾳ͵ καὶ	τὸ	μὴ τοῖς βελτίστοις καὶ φρονιμωτάτοις
[1]	τοιαῦτα συμβαίνειν. Ὥσπερ οὖν οὐδὲ	τὸ	μνησθῆναι περὶ τοῦδε σημεῖον οὐδὲ
[2]	ὁ ἀὴρ τῆς νυκτὸς διὰ	τὸ	νηνεμωτέρας εἶναι τὰς νύκτας) καὶ
[2]	τοιούτων͵ καὶ διὰ ταῦτα συμβαίνει	τὸ	πάθος τοῦτο τοῖς τυχοῦσι καὶ
[1]	ὡς ἐξ ἐμπειρίας λεγόμενον͵ καὶ	τὸ	περὶ ἐνίων εἶναι τὴν μαντικὴν
[2]	παντοδαπὰς ὄψεις ὁρῶσιν· διὰ γὰρ	τὸ	πολλὰ καὶ παντοδαπὰ κινεῖσθαι ἐπιτυγχάνουσιν
[1]	ἀεὶ γίνεται͵ οὔθ΄ ὡς ἐπὶ	τὸ	πολύ. Ἆρ΄ οὖν ἐστι τῶν
[1]	οὔτε ἀεὶ οὔθ΄ ὡς ἐπὶ	τὸ	πολὺ γίγνεται. ~Ὅλως δὲ ἐπεὶ
[2]	τὸ ἐνύπνιον͵ εἰ μὴ γίνεται	τὸ	προορᾶν ἀπὸ συμπτώματος͵ τοιόνδ΄ ἂν
[2]	φροδίτην͵ καὶ οὕτω συνείρουσιν εἰς	τὸ	πρόσω. Ἔτι δὲ διὰ τὴν
[1]	τῶν μεθ΄ ἡμέραν πράξεων διὰ	τὸ	προωδοποιῆσθαι πάλιν καὶ τούτων τὴν
[2]	κίνησις͵ ἀφ΄ ἧς μελλούσης ἐγένετο	τὸ	σημεῖον͵ οὐ γίνεται) καὶ πολλὰ
[2]	γνωριμώτεραι. Οἱ δὲ μελαγχολικοὶ διὰ	τὸ	σφοδρόν͵ ὥσπερ βάλλοντες πόρρωθεν͵ εὔστοχοί
[1]	δὲ σημεῖα͵ οἷον τῶν περὶ	τὸ	σῶμα συμβαινόντων; λέγουσι γοῦν καὶ
[1]	πυρετοῦ͵ σημεῖον δὲ τῆς ἐκλείψεως	τὸ	τὸν ἀστέρα εἰσελθεῖν͵ τὴν δὲ
[2]	δέ τινας εὐθυονείρους εἶναι καὶ	τὸ	τοὺς γνωρίμους περὶ τῶν γνωρίμων
[2]	Ὥσπερ γὰρ ὅταν κινήσῃ τι	τὸ	ὕδωρ ἢ τὸν ἀέρα͵ τοῦθ΄

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) |
Responsable académique : Alain Meurant
Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher
Dernière mise à jour : 12/11/2009