Chapitre
[2]	ἐκεῖνος τὰ εἴδωλα ποιεῖ καὶ	τὰς	ἀπορροίας) καὶ ὅποι δὴ ἔτυχεν
[2]	μέντοι γε ἐν αὑτοῖς ἐχόντων	τὰς	ἄρχας τῶν ἰδόντων τὸ ἐνύπνιον͵
[2]	ὅστις δύναται τὰς ὁμοιότητας θεωρεῖν·	τὰς	γὰρ εὐθυονειρίας κρίνειν παντός ἐστιν.
[1]	καὶ ἰσχυραί͵ λανθάνουσι παρὰ μείζους	τὰς	ἐγρηγορικὰς κινήσεις͵ ἐν δὲ τῷ
[2]	εἴδωλα τοῖς ἀληθινοῖς. Δεινὸς δὴ	τὰς	ἐμφάσεις κρίνειν εἴη ἂν ὁ
[2]	αἴσθησιν ἀφικνεῖσθαι πρὸς τὰς ψυχὰς	τὰς	ἐνυπνιαζούσας (ἀφ΄ ὧν ἐκεῖνος τὰ
[1]	ἀρχῶν) οὕτω πάλιν ἀναγκαῖον καὶ	τὰς	καθ΄ ὕπνον κινήσεις πολλάκις ἀρχὰς
[2]	νυκτὸς διὰ τὸ νηνεμωτέρας εἶναι	τὰς	νύκτας) καὶ ἐν τῷ σώματι
[2]	ἐστὶ κριτὴς ἐνυπνίων ὅστις δύναται	τὰς	ὁμοιότητας θεωρεῖν· τὰς γὰρ εὐθυονειρίας
[2]	κρίνειν παντός ἐστιν. Λέγω δὲ	τὰς	ὁμοιότητας͵ ὅτι παραπλήσια συμβαίνει τὰ
[2]	τινα καὶ αἴσθησιν ἀφικνεῖσθαι πρὸς	τὰς	ψυχὰς τὰς ἐνυπνιαζούσας (ἀφ΄ ὧν

 

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) | Responsable académique : Alain Meurant Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher Dernière mise à jour : 12/11/2009