HODOI ELEKTRONIKAI: Du texte à l'hypertexte

HODOI ELEKTRONIKAI
Du texte à l'hypertexte

Aristote, Opuscules. De la divination dans le sommeil (texte complet)

Liste des contextes (ordre alphabétique inverse)

η = 24 formes différentes pour 62 occurrences

α β γ δ ε ζ η θ ι κ λ μ ν ξ ο π ρ ς τ υ φ χ ψ ω

Chapitre

[1]   Ἀνάγκη δ΄ οὖν τὰ ἐνύπνια ἢ αἴτια εἶναι ἢ σημεῖα τῶν

[2]   τῶν ἐντὸς αἰσθάνεσθαι καθεύδοντας μᾶλλον ἢ ἐγρηγορότας. Αὗται δ΄ αἱ κινήσεις

[1]   ἄλογον· ὥσπερ γὰρ μέλλοντες πράττειν ἢ ἐν ταῖς πράξεσιν ὄντες ἢ

[1]   τοῖς ὕπνοις εἶναι καταφανῆ μᾶλλον ἢ ἐν τῷ ἐγρηγορέναι. Ἀλλὰ μὴν

[1]   ἢ πάντα ἢ ἔνια τούτων ἢ ἓν μόνον. Λέγω δ΄ αἴτιον

[1]   γινομένων ἢ συμπτώματα͵ ἢ πάντα ἢ ἔνια τούτων ἢ ἓν μόνον.

[2]   τῶν εἰδώλων͵ ὅτι ἐστὶν ἀνθρώπου ἢ ἵππου ἢ ὁτουδήποτε͵ κἀκεῖ δὴ

[2]   ὅτι ἐστὶν ἀνθρώπου ἢ ἵππου ἢ ὁτουδήποτε͵ κἀκεῖ δὴ ὁμοίως τί

[1]   σημεῖα τῶν γινομένων ἢ συμπτώματα͵ ἢ πάντα ἢ ἔνια τούτων ἢ

[1]   ἢ ἐν ταῖς πράξεσιν ὄντες ἢ πεπραχότες πολλάκις εὐθυονειρίᾳ ταύταις σύνεσμεν

[1]   πεισθῆναι. Τὸ μὲν γὰρ πάντας ἢ πολλοὺς ὑπολαμβάνειν ἔχειν τι σημειῶδες

[1]   τὰ ἐνύπνια ἢ αἴτια εἶναι ἢ σημεῖα τῶν γινομένων ἢ συμπτώματα͵

[1]   εἶναι ἢ σημεῖα τῶν γινομένων ἢ συμπτώματα͵ ἢ πάντα ἢ ἔνια

[2]   τοῖς χρόνοις ἢ τοῖς τόποις ἢ τοῖς μεγέθεσιν͵ ἢ τούτων μὲν

[2]   ἀλλ΄ ὑπερορίας ἢ τοῖς χρόνοις ἢ τοῖς τόποις ἢ τοῖς μεγέθεσιν͵

[2]   ἐνυπνίων οἵας εἴπομεν͵ ἀλλ΄ ὑπερορίας ἢ τοῖς χρόνοις ἢ τοῖς τόποις

[2]   ὅταν κινήσῃ τι τὸ ὕδωρ ἢ τὸν ἀέρα͵ τοῦθ΄ ἕτερον ἐκίνησε͵

[2]   τοῖς τόποις ἢ τοῖς μεγέθεσιν͵ ἢ τούτων μὲν μηδέν͵ μὴ μέντοι

[1]   περὶ τῶν ἐφ΄ Ἡρακλείαις στήλαις ἢ τῶν ἐν Βορυσθένει προορᾶν τινας

[2]   συμπτώματος͵ τοιόνδ΄ ἂν εἴη μᾶλλον ἢ ὥσπερ λέγει Δημόκριτος εἴδωλα καὶ

[1]   καὶ ὧν μὴ ἐν αὑτοῖς ἡ ἀρχή͵ ἀλλὰ περὶ ναυμαχίας καὶ

[2]   δ΄ εἰκὸς τοὺς τυχόντας προορᾶν· ἡ γὰρ διάνοια τῶν τοιούτων οὐ

[2]   τί δύναται τὸ ἐνύπνιον τοῦτο. Ἡ γὰρ κίνησις ἐκκόπτει τὴν εὐθυονειρίαν.

[2]   γέγονε τούτου χάριν (δαιμόνια μέντοι· ἡ γὰρ φύσις δαιμονία͵ ἀλλ΄ οὐ

[1]   τοῦτ΄ ἐστὶν οὔτ΄ αἴτιον͵ οὔθ΄ ἡ ἔκλειψις τοῦ βαδίζειν· διὸ τῶν

[2]   ἡ κίνησις͵ οὐδὲν ὁμοία γίνεται ἡ ἔμφασις καὶ τὰ εἴδωλα τοῖς

[1]   (αἴτιον δ΄ ὅτι προωδοποιημένη τυγχάνει ἡ κίνησις ἀπὸ τῶν μεθ΄ ἡμέραν

[2]   Ἐκεῖ δέ͵ ἂν πολλὴ γίγνηται ἡ κίνησις͵ οὐδὲν ὁμοία γίνεται ἡ

[2]   τὴν σφοδρότητα οὐκ ἐκκρούεται αὐτῶν ἡ κίνησις ὑφ΄ ἑτέρας κινήσεως. Τεχνικώτατος

[2]   ὅσων ὥσπερ ἂν εἰ λάλος ἡ φύσις ἐστὶ καὶ μελαγχολική͵ παντοδαπὰς

[2]   (ἂν γὰρ ἄλλη κυριωτέρα ταύτης συμβῇ κίνησις͵ ἀφ΄ ἧς μελλούσης ἐγένετο

[1]   καθ΄ ἣν ἂν γίνοιτο͵ τοῦτο δὴ ἀπιστεῖν ποιεῖ· τό τε γὰρ

[2]   καὶ τὰς ἀπορροίας) καὶ ὅποι δὴ ἔτυχεν ἀφικνουμένας μᾶλλον αἰσθητὰς εἶναι

[2]   ἢ ἵππου ἢ ὁτουδήποτε͵ κἀκεῖ δὴ ὁμοίως τί δύναται τὸ ἐνύπνιον

[2]   τὰ εἴδωλα τοῖς ἀληθινοῖς. Δεινὸς δὴ τὰς ἐμφάσεις κρίνειν εἴη ἂν

[2]   λεκτέον εἶναι ἀφ΄ ὧν οὐκ ἐπετελέσθη͵ καὶ σημεῖα πέφυκε ταῦτά τινων

[2]   βουλευθέντα καλῶς τῶν πραχθῆναι δεόντων διελύθη δι΄ ἄλλας κυριωτέρας ἀρχάς. Ὅλως

[2]   Δεινὸς δὴ τὰς ἐμφάσεις κρίνειν εἴη ἂν ὁ δυνάμενος ταχὺ διαισθάνεσθαι

[2]   προορᾶν ἀπὸ συμπτώματος͵ τοιόνδ΄ ἂν εἴη μᾶλλον ἢ ὥσπερ λέγει Δημόκριτος

[2]   τινά͵ θεόπεμπτα μὲν οὐκ ἂν εἴη τὰ ἐνύπνια͵ οὐδὲ γέγονε τούτου

[1]   ἄλλων ἐνυπνίων ὁμοίως ἄν τις οἰηθείη. Τὸ δὲ μηδεμίαν αἰτίαν εὔλογον

[1]   ἂν σύνεσιν εὑρεῖν τὴν ἀρχήν. Ἀνάγκη δ΄ οὖν τὰ ἐνύπνια ἢ

[2]   λάλος ἡ φύσις ἐστὶ καὶ μελαγχολική͵ παντοδαπὰς ὄψεις ὁρῶσιν· διὰ γὰρ

[2]   γὰρ διάνοια τῶν τοιούτων οὐ φροντιστική͵ ἀλλ΄ ὥσπερ ἔρημος καὶ κενὴ

[1]   εἶναι τὸν πέμποντα͵ πρὸς τῇ ἄλλῃ ἀλογίᾳ͵ καὶ τὸ μὴ τοῖς

[2]   τὰ τῶν πνευμάτων (ἂν γὰρ ἄλλη κυριωτέρα ταύτης συμβῇ κίνησις͵ ἀφ΄

[2]   πρότερον εἴπομεν. Ἐκεῖ δέ͵ ἂν πολλὴ γίγνηται ἡ κίνησις͵ οὐδὲν ὁμοία

[2]   τῶν ἰδόντων τὸ ἐνύπνιον͵ εἰ μὴ γίνεται τὸ προορᾶν ἀπὸ συμπτώματος͵

[1]   τε ὑπερβατὰ πάντα καὶ ὧν μὴ ἐν αὑτοῖς ἡ ἀρχή͵ ἀλλὰ

[2]   μεγέθεσιν͵ ἢ τούτων μὲν μηδέν͵ μὴ μέντοι γε ἐν αὑτοῖς ἐχόντων

[1]   μεθ΄ ἡμέραν γινόμεναι κινήσεις͵ ἂν μὴ σφόδρα μεγάλαι ὦσι καὶ ἰσχυραί͵

[1]   δὲ οὕτως ὑπολαβεῖν καὶ τοῖς μὴ τεχνίταις μέν͵ σκοπουμένοις δέ τι

[2]   οὐ γενομένων. Περὶ δὲ τῶν μὴ τοιαύτας (ἐχόντων ἀρχὰς ἐνυπνίων οἵας

[1]   τῇ ἄλλῃ ἀλογίᾳ͵ καὶ τὸ μὴ τοῖς βελτίστοις καὶ φρονιμωτάτοις ἀλλὰ

[1]   ἀναγκαῖον ἐν τοῖς ὕπνοις εἶναι καταφανῆ μᾶλλον ἢ ἐν τῷ ἐγρηγορέναι.

[2]   φροντιστική͵ ἀλλ΄ ὥσπερ ἔρημος καὶ κενὴ πάντων͵ καὶ κινηθεῖσα κατὰ τὸ

[1]   καὶ πράττομεν (αἴτιον δ΄ ὅτι προωδοποιημένη τυγχάνει ἡ κίνησις ἀπὸ τῶν

[1]   σφόδρα μικρᾶς θερμασίας περί τινα μέρη γινομένης͵ ἐπεγειρομένοις δὲ ταῦτα φανερὰ

[2]   ἀπορροίας αἰτιώμενος. Ὥσπερ γὰρ ὅταν κινήσῃ τι τὸ ὕδωρ ἢ τὸν

[1]   θεὸν εἶναι τὸν πέμποντα͵ πρὸς τῇ ἄλλῃ ἀλογίᾳ͵ καὶ τὸ μὴ

[1]   ὧν μὴ ἐν αὑτοῖς ἡ ἀρχή͵ ἀλλὰ περὶ ναυμαχίας καὶ τῶν

[1]   ὅταν μεμνημένῳ τινὶ περί τινος τυχῇ τοῦτο γιγνόμενον· τί γὰρ κωλύει

Chapitre
[1]	Ἀνάγκη δ΄ οὖν τὰ ἐνύπνια	ἢ	αἴτια εἶναι ἢ σημεῖα τῶν
[2]	τῶν ἐντὸς αἰσθάνεσθαι καθεύδοντας μᾶλλον	ἢ	ἐγρηγορότας. Αὗται δ΄ αἱ κινήσεις
[1]	ἄλογον· ὥσπερ γὰρ μέλλοντες πράττειν	ἢ	ἐν ταῖς πράξεσιν ὄντες ἢ
[1]	τοῖς ὕπνοις εἶναι καταφανῆ μᾶλλον	ἢ	ἐν τῷ ἐγρηγορέναι. Ἀλλὰ μὴν
[1]	ἢ πάντα ἢ ἔνια τούτων	ἢ	ἓν μόνον. Λέγω δ΄ αἴτιον
[1]	γινομένων ἢ συμπτώματα͵ ἢ πάντα	ἢ	ἔνια τούτων ἢ ἓν μόνον.
[2]	τῶν εἰδώλων͵ ὅτι ἐστὶν ἀνθρώπου	ἢ	ἵππου ἢ ὁτουδήποτε͵ κἀκεῖ δὴ
[2]	ὅτι ἐστὶν ἀνθρώπου ἢ ἵππου	ἢ	ὁτουδήποτε͵ κἀκεῖ δὴ ὁμοίως τί
[1]	σημεῖα τῶν γινομένων ἢ συμπτώματα͵	ἢ	πάντα ἢ ἔνια τούτων ἢ
[1]	ἢ ἐν ταῖς πράξεσιν ὄντες	ἢ	πεπραχότες πολλάκις εὐθυονειρίᾳ ταύταις σύνεσμεν
[1]	πεισθῆναι. Τὸ μὲν γὰρ πάντας	ἢ	πολλοὺς ὑπολαμβάνειν ἔχειν τι σημειῶδες
[1]	τὰ ἐνύπνια ἢ αἴτια εἶναι	ἢ	σημεῖα τῶν γινομένων ἢ συμπτώματα͵
[1]	εἶναι ἢ σημεῖα τῶν γινομένων	ἢ	συμπτώματα͵ ἢ πάντα ἢ ἔνια
[2]	τοῖς χρόνοις ἢ τοῖς τόποις	ἢ	τοῖς μεγέθεσιν͵ ἢ τούτων μὲν
[2]	ἀλλ΄ ὑπερορίας ἢ τοῖς χρόνοις	ἢ	τοῖς τόποις ἢ τοῖς μεγέθεσιν͵
[2]	ἐνυπνίων οἵας εἴπομεν͵ ἀλλ΄ ὑπερορίας	ἢ	τοῖς χρόνοις ἢ τοῖς τόποις
[2]	ὅταν κινήσῃ τι τὸ ὕδωρ	ἢ	τὸν ἀέρα͵ τοῦθ΄ ἕτερον ἐκίνησε͵
[2]	τοῖς τόποις ἢ τοῖς μεγέθεσιν͵	ἢ	τούτων μὲν μηδέν͵ μὴ μέντοι
[1]	περὶ τῶν ἐφ΄ Ἡρακλείαις στήλαις	ἢ	τῶν ἐν Βορυσθένει προορᾶν τινας
[2]	συμπτώματος͵ τοιόνδ΄ ἂν εἴη μᾶλλον	ἢ	ὥσπερ λέγει Δημόκριτος εἴδωλα καὶ
[1]	καὶ ὧν μὴ ἐν αὑτοῖς	ἡ	ἀρχή͵ ἀλλὰ περὶ ναυμαχίας καὶ
[2]	δ΄ εἰκὸς τοὺς τυχόντας προορᾶν·	ἡ	γὰρ διάνοια τῶν τοιούτων οὐ
[2]	τί δύναται τὸ ἐνύπνιον τοῦτο.	Ἡ	γὰρ κίνησις ἐκκόπτει τὴν εὐθυονειρίαν.
[2]	γέγονε τούτου χάριν (δαιμόνια μέντοι·	ἡ	γὰρ φύσις δαιμονία͵ ἀλλ΄ οὐ
[1]	τοῦτ΄ ἐστὶν οὔτ΄ αἴτιον͵ οὔθ΄	ἡ	ἔκλειψις τοῦ βαδίζειν· διὸ τῶν
[2]	ἡ κίνησις͵ οὐδὲν ὁμοία γίνεται	ἡ	ἔμφασις καὶ τὰ εἴδωλα τοῖς
[1]	(αἴτιον δ΄ ὅτι προωδοποιημένη τυγχάνει	ἡ	κίνησις ἀπὸ τῶν μεθ΄ ἡμέραν
[2]	Ἐκεῖ δέ͵ ἂν πολλὴ γίγνηται	ἡ	κίνησις͵ οὐδὲν ὁμοία γίνεται ἡ
[2]	τὴν σφοδρότητα οὐκ ἐκκρούεται αὐτῶν	ἡ	κίνησις ὑφ΄ ἑτέρας κινήσεως. Τεχνικώτατος
[2]	ὅσων ὥσπερ ἂν εἰ λάλος	ἡ	φύσις ἐστὶ καὶ μελαγχολική͵ παντοδαπὰς
[2]	(ἂν γὰρ ἄλλη κυριωτέρα ταύτης	συμβῇ	κίνησις͵ ἀφ΄ ἧς μελλούσης ἐγένετο
[1]	καθ΄ ἣν ἂν γίνοιτο͵ τοῦτο	δὴ	ἀπιστεῖν ποιεῖ· τό τε γὰρ
[2]	καὶ τὰς ἀπορροίας) καὶ ὅποι	δὴ	ἔτυχεν ἀφικνουμένας μᾶλλον αἰσθητὰς εἶναι
[2]	ἢ ἵππου ἢ ὁτουδήποτε͵ κἀκεῖ	δὴ	ὁμοίως τί δύναται τὸ ἐνύπνιον
[2]	τὰ εἴδωλα τοῖς ἀληθινοῖς. Δεινὸς	δὴ	τὰς ἐμφάσεις κρίνειν εἴη ἂν
[2]	λεκτέον εἶναι ἀφ΄ ὧν οὐκ	ἐπετελέσθη͵	καὶ σημεῖα πέφυκε ταῦτά τινων
[2]	βουλευθέντα καλῶς τῶν πραχθῆναι δεόντων	διελύθη	δι΄ ἄλλας κυριωτέρας ἀρχάς. Ὅλως
[2]	Δεινὸς δὴ τὰς ἐμφάσεις κρίνειν	εἴη	ἂν ὁ δυνάμενος ταχὺ διαισθάνεσθαι
[2]	προορᾶν ἀπὸ συμπτώματος͵ τοιόνδ΄ ἂν	εἴη	μᾶλλον ἢ ὥσπερ λέγει Δημόκριτος
[2]	τινά͵ θεόπεμπτα μὲν οὐκ ἂν	εἴη	τὰ ἐνύπνια͵ οὐδὲ γέγονε τούτου
[1]	ἄλλων ἐνυπνίων ὁμοίως ἄν τις	οἰηθείη.	Τὸ δὲ μηδεμίαν αἰτίαν εὔλογον
[1]	ἂν σύνεσιν εὑρεῖν τὴν ἀρχήν.	Ἀνάγκη	δ΄ οὖν τὰ ἐνύπνια ἢ
[2]	λάλος ἡ φύσις ἐστὶ καὶ	μελαγχολική͵	παντοδαπὰς ὄψεις ὁρῶσιν· διὰ γὰρ
[2]	γὰρ διάνοια τῶν τοιούτων οὐ	φροντιστική͵	ἀλλ΄ ὥσπερ ἔρημος καὶ κενὴ
[1]	εἶναι τὸν πέμποντα͵ πρὸς τῇ	ἄλλῃ	ἀλογίᾳ͵ καὶ τὸ μὴ τοῖς
[2]	τὰ τῶν πνευμάτων (ἂν γὰρ	ἄλλη	κυριωτέρα ταύτης συμβῇ κίνησις͵ ἀφ΄
[2]	πρότερον εἴπομεν. Ἐκεῖ δέ͵ ἂν	πολλὴ	γίγνηται ἡ κίνησις͵ οὐδὲν ὁμοία
[2]	τῶν ἰδόντων τὸ ἐνύπνιον͵ εἰ	μὴ	γίνεται τὸ προορᾶν ἀπὸ συμπτώματος͵
[1]	τε ὑπερβατὰ πάντα καὶ ὧν	μὴ	ἐν αὑτοῖς ἡ ἀρχή͵ ἀλλὰ
[2]	μεγέθεσιν͵ ἢ τούτων μὲν μηδέν͵	μὴ	μέντοι γε ἐν αὑτοῖς ἐχόντων
[1]	μεθ΄ ἡμέραν γινόμεναι κινήσεις͵ ἂν	μὴ	σφόδρα μεγάλαι ὦσι καὶ ἰσχυραί͵
[1]	δὲ οὕτως ὑπολαβεῖν καὶ τοῖς	μὴ	τεχνίταις μέν͵ σκοπουμένοις δέ τι
[2]	οὐ γενομένων. Περὶ δὲ τῶν	μὴ	τοιαύτας (ἐχόντων ἀρχὰς ἐνυπνίων οἵας
[1]	τῇ ἄλλῃ ἀλογίᾳ͵ καὶ τὸ	μὴ	τοῖς βελτίστοις καὶ φρονιμωτάτοις ἀλλὰ
[1]	ἀναγκαῖον ἐν τοῖς ὕπνοις εἶναι	καταφανῆ	μᾶλλον ἢ ἐν τῷ ἐγρηγορέναι.
[2]	φροντιστική͵ ἀλλ΄ ὥσπερ ἔρημος καὶ	κενὴ	πάντων͵ καὶ κινηθεῖσα κατὰ τὸ
[1]	καὶ πράττομεν (αἴτιον δ΄ ὅτι	προωδοποιημένη	τυγχάνει ἡ κίνησις ἀπὸ τῶν
[1]	σφόδρα μικρᾶς θερμασίας περί τινα	μέρη	γινομένης͵ ἐπεγειρομένοις δὲ ταῦτα φανερὰ
[2]	ἀπορροίας αἰτιώμενος. Ὥσπερ γὰρ ὅταν	κινήσῃ	τι τὸ ὕδωρ ἢ τὸν
[1]	θεὸν εἶναι τὸν πέμποντα͵ πρὸς	τῇ	ἄλλῃ ἀλογίᾳ͵ καὶ τὸ μὴ
[1]	ὧν μὴ ἐν αὑτοῖς ἡ	ἀρχή͵	ἀλλὰ περὶ ναυμαχίας καὶ τῶν
[1]	ὅταν μεμνημένῳ τινὶ περί τινος	τυχῇ	τοῦτο γιγνόμενον· τί γὰρ κωλύει

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) |
Responsable académique : Alain Meurant
Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher
Dernière mise à jour : 12/11/2009