Livre, chapitres |
[3, 9] |
ὁ
ἔχων
τὴν
ἰατρικὴν
οὐκ
|
ἰᾶται, |
ὡς
ἑτέρου
τινὸς
κυρίου
ὄντος |
[3, 9] |
ὁρῶμεν
ὅτι
ὁ
ἔχων
τὴν
|
ἰατρικὴν |
οὐκ
ἰᾶται,
ὡς
ἑτέρου
τινὸς |
[3, 3] |
φαντασία
καὶ
ψευδής.
Λείπεται
ἄρα
|
ἰδεῖν |
εἰ
δόξα·
γίνεται
γὰρ
δόξα |
[3, 3] |
ὅτι
ἄνευ
φωτὸς
οὐκ
ἔστιν
|
ἰδεῖν. |
Καὶ
διὰ
τὸ
ἐμμένειν
καὶ |
[3, 1] |
κατὰ
συμβεβηκός·
οὐκ
ἄρ'
ἐστὶν
|
ἰδία· |
οὐδαμῶς
γὰρ
ἂν
ᾐσθανόμεθα
ἀλλ' |
[3, 1] |
ἡμᾶς
ὁρᾶν}
τὰ
Δ'
ἀλλήλων
|
ἴδια |
κατὰ
συμβεβηκὸς
αἰσθάνονται
αἱ
αἰσθήσεις, |
[3, 3] |
τοῖς
συμβεβηκόσιν
οἷς
ὑπάρχει
τὰ
|
ἴδια |
(λέγω
δ'
οἷον
κίνησις
καὶ |
[3, 1] |
ὥστε
δῆλον
ὅτι
ἀδύνατον
ὁτουοῦν
|
ἰδίαν |
αἴσθησιν
εἶναι
τούτων,
οἷον
κινήσεως· |
[3, 1] |
ἀποφάσει
τοῦ
συνεχοῦς,
καὶ
τοῖς
|
ἰδίοις |
(ἑκάστη
γὰρ
ἓν
αἰσθάνεται
αἴσθησις) |
[3, 9] |
καὶ
εἰ
μόριόν
τι,
πότερον
|
ἴδιόν |
τι
παρὰ
τὰ
εἰωθότα
λέγεσθαι |
[3, 1] |
οἷόν
τ'
εἶναι
αἰσθητήριόν
τι
|
ἴδιον, |
ὧν
ἑκάστῃ
αἰσθήσει
αἰσθανόμεθα
κατὰ |
[3, 6] |
ἀλλ'
ὥσπερ
τὸ
ὁρᾶν
τοῦ
|
ἰδίου |
ἀληθές,
εἰ
δ'
ἄνθρωπος
τὸ |
[3, 3] |
ἡ
μὲν
γὰρ
αἴσθησις
τῶν
|
ἰδίων |
ἀεὶ
ἀληθής,
καὶ
πᾶσιν
ὑπάρχει |
[3, 3] |
τάδε·
ἡ
αἴσθησις
τῶν
μὲν
|
ἰδίων |
ἀληθής
ἐστιν
ἢ
ὅτι
ὀλίγιστον |
[3, 1] |
ἐν
τῇ
ἁφῇ
μάλιστα
μέμικται
|
ἰδίως, |
διὸ
λείποιτ'
ἂν
μηθὲν
εἶναι |
[3, 13] |
διὰ
τὸ
ἡδὺ
καὶ
λυπηρόν,
|
ἵνα |
αἰσθάνηται
τὸ
ἐν
τροφῇ
καὶ |
[3, 4] |
ἵνα
κρατῇ,
τοῦτο
δ'
ἐστὶν
|
ἵνα |
γνωρίζῃ
(παρεμφαινόμενον
γὰρ
κωλύει
τὸ |
[3, 4] |
ἀμιγῆ
εἶναι,
ὥσπερ
φησὶν
Ἀναξαγόρας,
|
ἵνα |
κρατῇ,
τοῦτο
δ'
ἐστὶν
ἵνα |
[3, 2] |
ζοφερόν,
καὶ
ἐν
ὀσφρήσει
ἡ
|
ἰσχυρὰ |
ὀσμή,
καὶ
γλυκεῖα
καὶ
πικρά, |
[3, 4] |
μεγάλων
ψόφων,
οὐδ'
ἐκ
τῶν
|
ἰσχυρῶν |
χρωμάτων
καὶ
ὀσμῶν
οὔτε
ὁρᾶν |
[3, 6] |
κἀν
τούτοις
τι
ἀδιαίρετον,
ἀλλ'
|
ἴσως |
οὐ
χωριστόν,
ὃ
ποιεῖ
ἕνα |