Livre, chapitres |
[3, 3] |
ἐν
γραφῇ
τὰ
δεινὰ
ἢ
|
θαρραλέα. |
Εἰσὶ
δὲ
καὶ
αὐτῆς
τῆς |
[3, 3] |
εὐθὺς
συμπάσχομεν,
ὁμοίως
δὲ
κἂν
|
θαρραλέον· |
κατὰ
δὲ
τὴν
φαντασίαν
ὡσαύτως |
[3, 2] |
τὸ
κακόν,
οὕτω
καὶ
ὅτε
|
θάτερον |
λέγει
ὅτι
ἕτερον
καὶ
θάτερον |
[3, 2] |
ἄκουσις,
ἐπ'
ἐνίων
δ'
ἀνώνυμον
|
θάτερον· |
ὅρασις
γὰρ
λέγεται
ἡ
τῆς |
[3, 2] |
θάτερον
λέγει
ὅτι
ἕτερον
καὶ
|
θάτερον |
(οὐ
κατὰ
συμβεβηκὸς
τὸ
ὅτε, |
[3, 3] |
περὶ
φαντασίας
διορίσαντας
οὕτω
περὶ
|
θατέρου |
λεκτέον.
Εἰ
δή
ἐστιν
ἡ |
[3, 1] |
ἀκοὴ
ἀέρος,
ἡ
δ'
ὄσφρησις
|
θατέρου |
τούτων)
τὸ
δὲ
πῦρ
ἢ |
[3, 9] |
ἄλογον
οὔτε
ὡς
λόγον
ἔχον
|
θείη |
ἄν
τις
ῥᾳδίως·
ἔτι
δὲ |
[3, 2] |
ἢ
βαρύ,
ἁφῇ
δὲ
τὸ
|
θερμαντὸν |
ἢ
ψυκτόν·
ἡ
δ'
αἴσθησις |
[3, 7] |
ἐπικρίνει
τί
διαφέρει
γλυκὺ
καὶ
|
θερμόν, |
εἴρηται
μὲν
καὶ
πρότερον,
λεκτέον |
[3, 4] |
Τῷ
μὲν
οὖν
αἰσθητικῷ
τὸ
|
θερμὸν |
καὶ
τὸ
ψυχρὸν
κρίνει,
καὶ |
[3, 4] |
ἂν
γίγνοιτο,
ἢ
ψυχρὸς
ἢ
|
θερμός, |
κἂν
ὄργανόν
τι
εἴη,
ὥσπερ |
[3, 1] |
κοινὸν
πάντων
(οὐθὲν
γὰρ
ἄνευ
|
θερμότητος |
αἰσθητικόν)
γῆ
δὲ
ἢ
οὐθενός, |
[3, 13] |
διαφοραὶ
γῆς
εἰσίν,
ἀλλὰ
καὶ
|
θερμοῦ |
καὶ
ψυχροῦ
καὶ
τῶν
ἄλλων |
[3, 13] |
δὲ
τῶν
ἁπτῶν
ὑπερβολή,
οἷον
|
θερμῶν |
καὶ
ψυχρῶν
καὶ
σκληρῶν,
ἀναιρεῖ |
[3, 3] |
ὡσαύτως
ἔχομεν
ὥσπερ
ἂν
εἰ
|
θεώμενοι |
ἐν
γραφῇ
τὰ
δεινὰ
ἢ |
[3, 9] |
ὁ
μὲν
γὰρ
θεωρητικὸς
οὐθὲν
|
θεωρεῖ |
πρακτόν,
οὐδὲ
λέγει
περὶ
φευκτοῦ |
[3, 8] |
θεωρῇ,
ἀνάγκη
ἅμα
φάντασμά
τι
|
θεωρεῖν· |
τὰ
γὰρ
φαντάσματα
ὥσπερ
αἰσθήματά |
[3, 8] |
μάθοι
οὐδὲ
ξυνείη,
ὅταν
τε
|
θεωρῇ, |
ἀνάγκη
ἅμα
φάντασμά
τι
θεωρεῖν· |
[3, 9] |
τί
ἐστιν.
Ἀλλ'
οὐδ'
ὅταν
|
θεωρῇ |
τι
τοιοῦτον,
ἤδη
κελεύει
φεύγειν |
[3, 10] |
κοινοῖς
σώματος
καὶ
ψυχῆς
ἔργοις
|
θεωρητέον |
περὶ
αὐτοῦ.
Νῦν
δὲ
ὡς |
[3, 4] |
νοούμενον·
ἡ
γὰρ
ἐπιστήμη
ἡ
|
θεωρητικὴ |
καὶ
τὸ
οὕτως
ἐπιστητὸν
τὸ |
[3, 9] |
ὁ
κινῶν·
ὁ
μὲν
γὰρ
|
θεωρητικὸς |
οὐθὲν
θεωρεῖ
πρακτόν,
οὐδὲ
λέγει |
[3, 10] |
ὁ
πρακτικός·
διαφέρει
δὲ
τοῦ
|
θεωρητικοῦ |
τῷ
τέλει.
Καὶ
ἡ
ὄρεξις |
[3, 3] |
μὴ
ἔχειν
νοῦν,
οἷον
τὰ
|
θηρία, |
τὰ
δὲ
διὰ
τὸ
ἐπικαλύπτεσθαι |
[3, 3] |
αὐτό,
πᾶσιν
ἂν
ἐνδέχοιτο
τοῖς
|
θηρίοις |
φαντασίαν
ὑπάρχειν·
δοκεῖ
δ'
οὔ, |
[3, 3] |
πειθοῖ
δὲ
λόγος·
τῶν
δὲ
|
θηρίων |
ἐνίοις
φαντασία
μὲν
ὑπάρχει,
λόγος |
[3, 3] |
δοκεῖ
μὴ
πιστεύειν)
τῶν
δὲ
|
θηρίων |
οὐθενὶ
ὑπάρχει
πίστις,
φαντασία
δὲ |
[3, 9] |
ἔχει
πολλὴν
ἀπορίαν,
εἴ
τις
|
θήσει |
κεχωρισμένα
μόρια
τῆς
ψυχῆς·
πρὸς |
[3, 3] |
ἀληθῆ,
ἢ
τὴν
τοῦ
ἀνομοίου
|
θίξιν |
ἀπάτην
εἶναι,
τοῦτο
γὰρ
ἐναντίον |
[3, 9] |
Ὅτι
μὲν
οὖν
οὐχ
ἡ
|
θρεπτικὴ |
δύναμις,
δῆλον·
ἀεί
τε
γὰρ |
[3, 12] |
ἀδύνατον·
ἀνάγκη
ἄρα
ἐνεῖναι
τὴν
|
θρεπτικὴν |
δύναμιν
ἐν
πᾶσι
τοῖς
φυομένοις |
[3, 12] |
δ'
οὔ.
~Τὴν
μὲν
οὖν
|
θρεπτικὴν |
ψυχὴν
ἀνάγκη
πᾶν
ἔχειν
ὅτι |
[3, 10] |
διαιρῶσι
καὶ
χωρίζωσι,
πάμπολλα
γίνεται,
|
θρεπτικόν, |
αἰσθητικόν,
νοητικόν,
βουλευτικόν,
ἔτι
ὀρεκτικόν· |
[3, 9] |
νῦν
εἴ-
ρηται,
τό
τε
|
θρεπτικόν, |
ὃ
καὶ
τοῖς
φυτοῖς
ὑπάρχει |
[3, 9] |
ἂν
κινεῖν,
τὸ
γεννητικὸν
καὶ
|
θρεπτικόν· |
περὶ
δὲ
ἀναπνοῆς
καὶ
ἐκπνοῆς, |
[3, 12] |
διὰ
τὸ
τοῦ
ἁπτοῦ
καὶ
|
θρεπτικοῦ |
αἴσθησιν
εἶναι·
αὗται
μὲν
οὖν |
[3, 12] |
ἐστι
φύσεως
ἔργον
(πῶς
γὰρ
|
θρέψεται; |
τοῖς
μὲν
γὰρ
μονίμοις
ὑπάρχει |
[3, 13] |
τοῦτο
τοῖς
ὀστοῖς
καὶ
ταῖς
|
θριξὶ |
καὶ
τοῖς
τοιούτοις
μορίοις
οὐκ |
[3, 10] |
διαφέρει
ἀλλήλων
ἢ
ἐπιθυμητικὸν
καὶ
|
θυμικόν. |
Ἐπεὶ
δ'
ὀρέξεις
γίνονται
ἐναντίαι |
[3, 9] |
τινες
λέγουσι
διορίζοντες,
λογιστικὸν
καὶ
|
θυμικὸν |
καὶ
ἐπιθυμητικόν,
οἱ
δὲ
τὸ |
[3, 9] |
ἀλόγῳ
ἡ
ἐπιθυμία
καὶ
ὁ
|
θυμός· |
εἰ
δὲ
τρία
ἡ
ψυχή, |